Pages |
[491] |
λέγονται
οἱ
κρείττους
καὶ
οἱ
|
~βελτίους. |
ἀλλ'
ὠγαθέ,
εἰπὼν
ἀπαλλάγηθι
τίνας |
[503] |
δι'
ὅντινα
αἰτίαν
ἔχουσιν
Ἀθηναῖοι
|
βελτίους |
~γεγονέναι,
ἐπειδὴ
ἐκεῖνος
ἤρξατο
δημηγορεῖν, |
[515] |
εἰ
λέγονται
Ἀθηναῖοι
διὰ
Περικλέα
|
βελτίους |
~γεγονέναι,
ἢ
πᾶν
τοὐναντίον
διαφθαρῆναι |
[501] |
τοιοῦτον
~ὅθεν
ἂν
οἱ
ἀκούοντες
|
βελτίους |
γίγνοιντο,
~ἢ
ὅτι
μέλλει
(χαριεῖσθαι |
[525] |
πάσχοντα
ἃ
ἂν
πάσχῃ
φοβούμενοι
|
βελτίους |
γίγνωνται.
εἰσὶν
δὲ
οἱ
μὲν |
[489] |
ἴθι
εἰπέ,
τίνας
λέγεις
τοὺς
|
βελτίους |
εἶναι;
~(Καλλίκλης)
τοὺς
ἀμείνους
ἔγωγε. |
[512] |
ἔβλαψεν,
~εἰδὼς
ὅτι
οὐδὲν
(αὐτοὺς
|
βελτίους |
ἐξεβίβασεν
ἢ
οἷοι
ἐνέβησαν,
οὔτε |
[489] |
εἰπὲ
τί
ποτε
λέγεις
τοὺς
|
βελτίους, |
~ἐπειδὴ
οὐ
τοὺς
ἰσχυροτέρους;
καὶ |
[515] |
ἀγαθοί,
δῆλον
ὅτι
ἕκαστος
αὐτῶν
|
βελτίους |
ἐποίει
τοὺς
πολίτας
ἀντὶ
~χειρόνων. |
[503] |
πειρώμενοι
μόνον,
~εἰ
δέ
γε
|
βελτίους |
ἔσονται
ἢ
χείρους
(διὰ
ταῦτα, |
[489] |
δήπου
σύ
γε
~τοὺς
δύο
|
βελτίους |
ἡγῇ
τοῦ
ἑνός,
οὐδὲ
τοὺς |
[499] |
ἀνθρώπων
οὐχ
ἡγεῖσθαι
τὰς
μὲν
|
βελτίους |
ἡδονάς,
τὰς
~δὲ
χείρους.
~(Σωκράτης) |
[489] |
δὲ
οὐδέν;
οὐκ
ἐρεῖς,
τοὺς
|
βελτίους |
~καὶ
κρείττους
πότερον
τοὺς
φρονιμωτέρους |
[527] |
τι
ἡμῖν
δοκῇ,
τότε
βουλευσόμεθα,
|
~βελτίους |
ὄντες
βουλεύεσθαι
ἢ
νῦν.
αἰσχρὸν |
[489] |
τὸ
κρείττους
εἶναι
ἢ
τὸ
|
βελτίους; |
οὐ
~πάλαι
σοι
λέγω
ὅτι |
[488] |
τῶν
βελτιόνων;
οἱ
γὰρ
κρείττους
|
βελτίους |
πολὺ
κατὰ
τὸν
σὸν
λόγον. |
[489] |
ἑνός,
οὐδὲ
τοὺς
σοὺς
δούλους
|
βελτίους |
σοῦ,
ὅτι
~ἰσχυρότεροί
εἰσιν
ἢ |
[491] |
ἀπαλλάγηθι
τίνας
ποτὲ
λέγεις
τοὺς
|
βελτίους |
τε
καὶ
~κρείττους
καὶ
εἰς |
[491] |
αὐτῶν,
ἀλλὰ
τοτὲ
μὲν
τοὺς
|
(βελτίους |
τε
καὶ
~κρείττους
τοὺς
ἰσχυροτέρους |
[492] |
πρόσθεν
ἐγὼ
ἔλεγον,
~δουλούμενοι
τοὺς
|
βελτίους |
τὴν
φύσιν
ἀνθρώπους,
καὶ
αὐτοὶ |