Pages
[507]	οὔτε φεύγειν ἃ μὴ προσήκει,	ἀλλ'	ἃ δεῖ καὶ πράγματα καὶ
[520]	βραδυτῆτι οἶμαι ἀδικοῦσιν ~οἱ ἄνθρωποι,	ἀλλ'	ἀδικίᾳ· ἦ γάρ; ~(Καλλίκλης) ναί.
[473]	~(Σωκράτης) ~οὐ δῆτα, ὦ Πῶλε,	ἀλλ'	ἀδύνατον· τὸ γὰρ ἀληθὲς οὐδέποτε
[497]	ἵνα περανθῶσιν οἱ ~λόγοι. ~(Καλλίκλης)	~ἀλλ'	ἀεὶ τοιοῦτός ἐστιν (Σωκράτης) ὦ
[481]	μὴ ἀποθανεῖται, μάλιστα μὲν μηδέποτε,	ἀλλ'	ἀθάνατος ἔσται πονηρὸς ~ὤν, εἰ
[456]	οὐδαμοῦ (ἂν φανῆναι τὸν ἰατρόν,	ἀλλ'	αἱρεθῆναι ἂν τὸν ~εἰπεῖν δυνατόν,
[509]	ἡνίκα ὡμολογήσαμεν μηδένα ~βουλόμενον ἀδικεῖν,	ἀλλ'	ἄκοντας τοὺς ἀδικοῦντας πάντας ἀδικεῖν;
[470]	Μακεδονίας; ~(Σωκράτης) ~εἰ δὲ μή,	ἀλλ'	ἀκούω γε. ~(Πῶλος) ~εὐδαίμων οὖν
[505]	οἶδ' ἅττα λέγεις, ὦ Σώκρατες,	ἀλλ'	ἄλλον τινὰ ἐρώτα. ~(Σωκράτης) ~οὗτος
[488]	τοῦτο ὅτι οὐχ ἑκὼν ἐξαμαρτάνω	ἀλλ'	ἀμαθίᾳ τῇ ἐμῇ· σὺ οὖν,
[515]	~οὐκ ἴσως δή, ὦ βέλτιστε,	ἀλλ'	ἀνάγκη ἐκ τῶν ὡμολογημένων, εἴπερ
[483]	ἐστὶν τὸ πάθημα, τὸ ἀδικεῖσθαι,	ἀλλ'	ἀνδραπόδου τινὸς ᾧ ~κρεῖττόν ἐστιν
[481]	φῇ ἔχειν, οὐ δυναμένου ἀντιλέγειν,	ἀλλ'	~ἄνω (καὶ κάτω μεταβαλλομένου· ἔν
[503]	ἄλλο τι οὐκ εἰκῇ ἐρεῖ,	ἀλλ'	~(ἀποβλέπων πρός τι; ὥσπερ καὶ
[450]	καλεῖν; τάχα δὲ εἴσομαι σαφέστερον.	ἀλλ'	~ἀπόκριναι· εἰσὶν ἡμῖν τέχναι. ἦ
[497]	λέγεις. ~(Γοργίας) ~μηδαμῶς, ὦ Καλλίκλεις,	ἀλλ'	ἀποκρίνου καὶ ἡμῶν ἕνεκα, ἵνα
[498]	ἀλλὰ τί τοῦτο; ~(Σωκράτης) οὐδέν·	ἀλλ'	ἀποκρίνου. ~(Καλλίκλης) εἶδον. ~(Σωκράτης) τί
[494]	μὴ αἰσχυνθῇς· ἀνδρεῖος γὰρ εἶ.	ἀλλ'	~ἀποκρίνου μόνον. ~(Καλλίκλης) φημὶ τοίνυν
[447]	~(Σωκράτης) ~εὖ λέγεις, ὦ Καλλίκλεις.	ἀλλ'	ἆρα ἐθελήσειεν ἂν (ἡμῖν διαλεχθῆναι;
[498]	οὐ πολύ τι διαφέρειν. ~(Σωκράτης)	ἀλλ'	ἀρκεῖ καὶ τοῦτο. ἐν πολέμῳ
[465]	ἡ ψυχὴ τῷ σώματι (ἐπεστάτει,	ἀλλ'	~αὐτὸ αὑτῷ, καὶ μὴ ὑπὸ
[465]	τε ὀψοποιικὴ καὶ ἡ ~ἰατρική,	ἀλλ'	αὐτὸ τὸ σῶμα ἔκρινε σταθμώμενον
[512]	μὴ ἔστιν ὃ ἐγὼ λέγω,	ἀλλ'	αὐτὸ τοῦτ' ἐστὶν ἀρετή, τὸ
[463]	κολακείας μόριον ~εἶναι τὴν ῥητορικήν,	ἀλλ'	αὐτὸν λέληθα οὔπω ἀποκεκριμένος, ὁ
[513]	οὐ γὰρ μιμητὴν δεῖ εἶναι	ἀλλ'	αὐτοφυῶς ὅμοιον ~τούτοις, εἰ μέλλεις
[521]	μὴ αὖ ~ἐγὼ εἴπω ὅτι	ἀλλ'	ἀφελόμενος οὐχ ἕξει ὅτι χρήσεται
[472]	γ' ἂν ἀθλιώτατος εἴη. ~(Σωκράτης)	~ἀλλ'	ἐὰν ἄρα μὴ τυγχάνῃ δίκης
[503]	ἔχω ἔγωγε πῶς εἴπω. ~(Καλλίκλης)	ἀλλ'	ἐὰν ζητῇς καλῶς, εὑρήσεις. ~(Σωκράτης)
[468]	οὐδὲ χρήματα ~ἀφαιρεῖσθαι ἁπλῶς οὕτως,	ἀλλ'	ἐὰν μὲν ὠφέλιμα ᾖ ταῦτα,
[457]	ἑαυτούς, (οὕτω ~διαλύεσθαι τὰς συνουσίας,	ἀλλ'	ἐὰν περί του ἀμφισβητήσωσιν καὶ
[513]	ψυχῇ τῇ σῇ ἀντιστατεῖ μοι·	ἀλλ'	ἐὰν ~πολλάκις (ἴσως καὶ) βέλτιον
[481]	μὴ δῷ δίκην ὁ ἐχθρός,	ἀλλ'	ἐάντε ~χρυσίον ᾖ> ἡρπακὼς πολύ,
[523]	~ἀνάξιοι. εἶπεν οὖν ὁ Ζεύς·	ἀλλ'	ἐγώ, ἔφη, παύσω τοῦτο γιγνόμενον.
[460]	~ποθ' ἡ δύναμίς ἐστιν. ~(Γοργίας)	~ἀλλ'	ἐγὼ μὲν οἶμαι, ὦ Σώκρατες,
[489]	~(Καλλίκλης) πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης)	~ἀλλ'	ἐγὼ μέν, ὦ δαιμόνιε, καὶ
[463]	~μὰ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες,	ἀλλ'	ἐγὼ οὐδὲ αὐτὸς συνίημι ὅτι
[463]	εἴδωλον εἶναι τὴν ~ῥητορικήν. ~(Σωκράτης)	~ἀλλ'	ἐγὼ πειράσομαι φράσαι ὅ γέ
[472]	ἂν βούλῃ τῶν ἐνθάδε ~ἐκλέξασθαι.	ἀλλ'	ἐγώ σοι εἷς ὢν οὐχ
[455]	πειρῶ οὖν ~αὐτοῖς ἀποκρίνεσθαι. ~(Γοργίας)	~ἀλλ'	ἐγώ σοι πειράσομαι, ὦ Σώκρατες,
[500]	λέγω. ~(Καλλίκλης) οὐ δῆτα. ~(Σωκράτης)	~ἀλλ'	ἐγώ σοι σαφέστερον ἐρῶ. ἐπειδὴ
[488]	βέλτιον καὶ τὸ ἰσχυρότερον; ~(Καλλίκλης)	ἀλλ'	ἐγώ σοι σαφῶς λέγω, ὅτι
[491]	ἀνέξῃ οὔτ' αὐτὸς ἐρεῖς; ~(Καλλίκλης)	~ἀλλ'	ἔγωγε καὶ πάλαι λέγω. πρῶτον
[466]	ἀποφαίνῃ, ἢ ἐμὲ ἐρωτᾷς. ~(Πῶλος)	ἀλλ'	ἔγωγε σὲ ἐρωτῶ. ~(Σωκράτης) ~εἶεν,
[469]	γε λέγεις ὅπερ ἐγώ. ~(Πῶλος)	~ἀλλ'	ἔγωγε τοῦτο λέγω ὅπερ ἄρτι,
[465]	ἀπεκρινάμην οὐδὲν ~οἷός τ' ἦσθα,	ἀλλ'	ἐδέου διηγήσεως. ~ἐὰν μὲν οὖν
[467]	δὲ μή, αὐτὸς ἀποκρίνου. ~(Πῶλος)	~ἀλλ'	ἐθέλω ἀποκρίνεσθαι, ἵνα καὶ εἰδῶ
[458]	~ἐπαγγειλάμενον ἐρωτᾶν ὅτι τις βούλεται.	(ἀλλ'	εἰ δοκεῖ τουτοισί, διαλέγου ~τε
[467]	ἵνα προσείπω σε (κατὰ σέ·	ἀλλ'	εἰ μὲν ἔχεις ~ἐμὲ ἐρωτᾶν,
[474]	με κέλευε ἐπιψηφίζειν τοὺς παρόντας,	ἀλλ'	εἰ μὴ ~ἔχεις τούτων βελτίω
[490]	ποῖα ὑποδήματα; φλυαρεῖς ἔχων. ~(Σωκράτης)	~ἀλλ'	εἰ μὴ τὰ τοιαῦτα λέγεις,
[504]	αὐτὸς λέγεις, ὦ Σώκρατες; ~(Σωκράτης)	~ἀλλ'	εἴ σοι ἥδιόν ἐστιν, ἐγὼ
[462]	ἀπιέναι καὶ μὴ ἀκούειν σου;	~ἀλλ'	εἴ τι κήδῃ τοῦ λόγου
[463]	οὐ ~γὰρ δίκαιον, ὦ Πῶλε·	ἀλλ'	εἴπερ βούλει πυθέσθαι, ἐρώτα ὁποῖον
[491]	~κρείττους καὶ εἰς ὅτι. ~(Καλλίκλης)	~ἀλλ'	εἴρηκά γε ἔγωγε τοὺς φρονίμους
[461]	τὰ ~δίκαια καὶ ἄλλους διδάξειν;	ἀλλ'	εἰς τὰ τοιαῦτα ἄγειν πολλὴ
[480]	τυγχάνῃ ἀδικῶν, ~καὶ μὴ ἀποκρύπτεσθαι	ἀλλ'	εἰς τὸ φανερὸν ἄγειν τὸ
[490]	περιιέναι; ~(Καλλίκλης) ποίων ἱματίων; ~(Σωκράτης)	~ἀλλ'	εἰς ὑποδήματα δῆλον ὅτι δεῖ
[471]	καὶ ἀποδοὺς τὴν ἀρχὴν ἐκείνῳ,	ἀλλ'	εἰς φρέαρ ἐμβαλὼν καὶ ἀποπνίξας
[467]	καὶ ~κινδυνεύειν καὶ πράγματ' ἔχειν;	ἀλλ'	ἐκεῖνο οἶμαι οὗ ἕνεκα πλέουσιν,
[467]	οὐ τοῦτο ~βούλεται ὃ πράττει,	ἀλλ'	ἐκεῖνο (οὗ ἕνεκα πράττει; ~(Πῶλος)
[468]	του ποιοῦμεν, μὴ ἐκεῖνα βούλεσθαι,	(ἀλλ'	~ἐκεῖνο οὗ ἕνεκα ταῦτα ποιοῦμεν;
[470]	μὴ κάμῃς φίλον ἄνδρα εὐεργετῶν,	ἀλλ'	ἔλεγχε. ~(Πῶλος) ~ἀλλὰ μήν, ὦ
[469]	ἀζηλώτους ζηλοῦν οὔτε τοὺς ἀθλίους,	ἀλλ'	ἐλεεῖν. ~(Πῶλος) ~τί δέ; οὕτω
[506]	ἤδη χαίρειν καὶ ~ἀπίωμεν. ~(Γοργίας)	~ἀλλ'	ἐμοὶ μὲν οὐ δοκεῖ, ὦ
[500]	οὔ μοι δοκεῖ τέχνη εἶναι	ἀλλ'	~ἐμπειρία, ~(ἡ δ' ἰατρική, λέγων
[463]	ἐμὸς λόγος, οὐκ ἔστιν τέχνη	ἀλλ'	ἐμπειρία καὶ τριβή. ταύτης μόριον
[465]	δὲ αὐτὴν οὔ ~φημι εἶναι	ἀλλ'	ἐμπειρίαν, ὅτι οὐκ ἔχει λόγον
[496]	γάρ; ~(Καλλίκλης) σφόδρα γε. ~(Σωκράτης)	ἀλλ'	ἐν μέρει οἶμαι ἑκάτερον καὶ
[527]	ὅσπερ καὶ ἐκεῖσε φαίνεται ~συμφέρων.	ἀλλ'	ἐν τοσούτοις λόγοις τῶν ἄλλων
[494]	μήτε χαίροντα ἔτι μήτε λυπούμενον.	ἀλλ'	ἐν τούτῳ ἐστὶν τὸ ~ἡδέως
[482]	πλείστους ἀνθρώπους μὴ ~ὁμολογεῖν μοι	ἀλλ'	ἐναντία λέγειν μᾶλλον ἢ ἕνα
[493]	μήτ' ἐποχετεύοι μήτε τι ~φροντίζοι,	ἀλλ'	ἕνεκα τούτων ἡσυχίαν ἔχοι· τῷ
[448]	σοί γε ἱκανῶς; ~(Χαιρεφῶν) οὐδέν·	ἀλλ'	ἐπειδὴ σὺ βούλει, ἀποκρίνου. ~(Πῶλος)
[522]	ἔχει, ἐθέλω λόγον λέξαι. ~(Καλλίκλης)	ἀλλ'	ἐπείπερ γε καὶ τἆλλα ἐπέρανας,
[505]	φασὶ μεταξὺ θέμις εἶναι (καταλείπειν,	ἀλλ'	~ἐπιθέντας κεφαλήν, ἵνα μὴ ἄνευ
[481]	~ἐρωτᾶν. ~(Καλλίκλης) ~νὴ τοὺς θεοὺς	ἀλλ'	ἐπιθυμῶ. εἰπέ μοι, ὦ Σώκρατες,
[495]	ἡδονῶν ~ὁποῖαι ἀγαθαὶ καὶ κακαί;	ἀλλ'	ἔτι καὶ νῦν λέγε πότερον
[473]	βούλει καὶ ~τοῦτο ἐλέγχειν; ~(Πῶλος)	~ἀλλ'	ἔτι τοῦτ' ἐκείνου χαλεπώτερόν ἐστιν,
[481]	ἡρπακὼς πολύ, μὴ ἀποδιδῷ τοῦτο	ἀλλ'	ἔχων ἀναλίσκῃ καὶ εἰς ~ἑαυτὸν
[464]	τις ὅτι οὐκ εὖ ἔχουσιν,	ἀλλ'	ἢ ~ἰατρός τε καὶ τῶν
[447]	ὦ Σώκρατες, οὕτω μεταλαγχάνειν. ~(Σωκράτης)	~ἀλλ'	ἦ, τὸ λεγόμενον, κατόπιν ἑορτῆς
[452]	~τὸ μέγιστον ἀγαθὸν τοῖς ἀνθρώποις,	ἀλλ'	ἡ ἐμή” εἰ οὖν αὐτὸν
[489]	πολλὰ νυνδὴ εἰρωνεύου πρός με·	~ἀλλ'	ἴθι εἰπέ, τίνας λέγεις τοὺς
[488]	~ἤρξω νουθετεῖν με, μὴ ἀποστῇς,	ἀλλ'	ἱκανῶς μοι ἔνδειξαι τί ἔστιν
[486]	ἂν ἔχοις ὅτι (χρήσαιο σαυτῷ,	ἀλλ'	ἰλιγγιῴης ἂν καὶ ~χασμῷο οὐκ
[454]	λόγον ἐρωτῶ, οὐ σοῦ ἕνεκα	ἀλλ'	ἵνα μὴ ἐθιζώμεθα ὑπονοοῦντες ~προαρπάζειν
[454]	καὶ περὶ τούτων, ὦ Γοργία·	~ἀλλ'	ἵνα μὴ θαυμάζῃς ἐὰν καὶ
[490]	γε οὐδὲ ποτῶν. ~(Σωκράτης) ~μανθάνω,	ἀλλ'	ἴσως ἱματίων, καὶ δεῖ τὸν
[519]	οὐκ αἰτίων ὄντων τῶν κακῶν	ἀλλ'	ἴσως συναιτίων. καίτοι ἔγωγε ~ἀνόητον
[455]	ἢ λιμένων ~κατασκευῆς ἢ νεωρίων,	ἀλλ'	οἱ ἀρχιτέκτονες· οὐδ' αὖ ὅταν
[457]	οὔτε πονηρὰ τούτου ἕνεκά ἐστιν,	~ἀλλ'	οἱ μὴ χρώμενοι οἶμαι ὀρθῶς.
[455]	ἢ χωρίων (καταλήψεως συμβουλὴ ᾖ,	~ἀλλ'	οἱ στρατηγικοὶ τότε συμβουλεύσουσιν, οἱ
[489]	ἱκανοῦ ἀνδρὸς διαγνῶναι ὡμολογηκότος. ~(Καλλίκλης)	ἀλλ'	οἵ γε πολλοὶ νομίζουσιν οὕτως.
[518]	τῆς ἀποβολῆς τῶν ἀρχαίων σαρκῶν,	ἀλλ'	οἳ ἂν αὐτοῖς τύχωσι ~τότε
[491]	οὐ σκυτοτόμους ~λέγω οὐδὲ μαγείρους,	ἀλλ'	(οἳ ἂν εἰς τὰ τῆς
[515]	~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ τάδε οὐκέτι ἀκούω,	ἀλλ'	οἶδα σαφῶς καὶ ἐγὼ καὶ
[512]	δικαστηρίου ἐάντε ἄλλοθεν ~ὁποθενοῦν (σώσῃ,	ἀλλ'	οἶδεν ὅτι οὐκ ἄμεινόν ἐστιν
[510]	~καὶ παρὰ τούτῳ μέγα δυνήσεται;	ἀλλ'	οἶμαι ἔγωγε, πᾶν τοὐναντίον οὑτωσὶ
[483]	μηδὲ ἄλλῳ οὗ ἂν κήδηται.	ἀλλ'	οἶμαι οἱ τιθέμενοι ~τοὺς νόμους
[483]	ἄν τις ἔχοι τοιαῦτα λέγειν.	ἀλλ'	οἶμαι οὗτοι κατὰ ~φύσιν τὴν
[485]	ἡγούμενος οὕτως αὐτὸς ἑαυτὸν ἐπαινεῖν.	~ἀλλ'	οἶμαι τὸ ὀρθότατόν ἐστιν ἀμφοτέρων
[486]	ἐλέγχοντας ἄνδρας τὰ μικρὰ (ταῦτα,	ἀλλ'	~οἷς ἔστιν καὶ βίος καὶ
[471]	γενόμενος καὶ οὐ μετεμέλησεν αὐτῷ,	ἀλλ'	ὀλίγον ~(ὕστερον τὸν ἀδελφόν, τὸν
[476]	τοιοῦτον τὸ πάσχον πάσχειν. ~(Πῶλος)	ἀλλ'	ὁμολογῶ. ~(Σωκράτης) ~τούτων δὴ ὁμολογουμένων,
[503]	ἄλλων· εἰ δὲ μὴ τοῦτο,	ἀλλ'	~ὅπερ ἐν τῷ ὑστέρῳ λόγῳ
[449]	πῶλος ~ἤρξατο, εἰς αὖθις ἀποθέσθαι;	ἀλλ'	ὅπερ ὑπισχνῇ, μὴ ψεύσῃ, ἀλλὰ
[503]	(πρὸς τὸ ἔργον τὸ ~αὑτῶν,	ἀλλ'	ὅπως ἂν εἶδός τι αὐτῷ
[455]	ἔοικεν, πειθοῦς (δημιουργός ἐστιν πιστευτικῆς	ἀλλ'	οὐ ~διδασκαλικῆς περὶ τὸ δίκαιόν
[457]	~οἴονται τὸν ἑαυτῶν λέγειν, φιλονικοῦντας	ἀλλ'	οὐ ζητοῦντας τὸ προκείμενον ἐν
[466]	μὲν οὖν ἔγωγε εἶπον μόριον.	ἀλλ'	οὐ μνημονεύεις τηλικοῦτος ὤν, ὦ
[494]	τινα αὖ σὺ βίον λέγεις,	ἀλλ'	οὐ νεκροῦ οὐδὲ λίθου. καί
[503]	~εἴτε ἀηδέστερα ἔσται τοῖς ἀκούουσιν.	(ἀλλ'	οὐ πώποτε σὺ ταύτην εἶδες
[500]	τἆλλα καὶ τὰ ἡδέα πράττειν,	ἀλλ'	οὐ τἀγαθὰ τῶν ~ἡδέων. ~(Καλλίκλης)
[489]	οἱ πολλοὶ τὸ ἴσον ἔχειν	~ἀλλ'	οὐ τὸ πλέον δίκαιον εἶναι,
[490]	ἢ μή. ~(Καλλίκλης) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)	ἀλλ'	οὐ τὸν βελτίω πλέον δεῖν
[457]	δίκαιον καὶ ἐκβάλλειν ~καὶ ἀποκτεινύναι	ἀλλ'	οὐ τὸν διδάξαντα. ~(Σωκράτης) ~οἶμαι,
[515]	φιλόνικος εἶ, ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης)	~ἀλλ'	οὐ φιλονικίᾳ γε ἐρωτῶ, ἀλλ'
[468]	ὄντα; τί οὐκ ἀποκρίνῃ; ~(Πῶλος)	ἀλλ'	οὔ μοι δοκεῖ ποιεῖν ἃ
[505]	καταλύομεν; ~(Καλλίκλης) αὐτὸς γνώσῃ. ~(Σωκράτης)	~ἀλλ'	οὐδὲ τοὺς μύθους φασὶ μεταξὺ
[448]	ἡ καλλίστη; ~(Σωκράτης) ~καὶ μάλα.	ἀλλ'	οὐδεὶς ἐρωτᾷ ποία τις ἡ
[457]	(ἔμβραχυ περὶ ὅτου ἂν βούληται·	ἀλλ'	~οὐδέν τι μᾶλλον τούτου ἕνεκα
[475]	ἢ μὴ ἃ ἐρωτῶ. ~(Πῶλος)	ἀλλ'	οὐκ ἂν δεξαίμην, ὦ Σώκρατες.
[469]	τὰ δημόσια καὶ τὰ ἴδια·	~ἀλλ'	οὐκ ἄρα τοῦτ' ἔστιν τὸ
[453]	δὴ αὐτὸς ὑποπτεύων σὲ ἐρήσομαι,	ἀλλ'	οὐκ αὐτὸς λέγω; οὐ σοῦ
[455]	τὰ δ' ἐκ τῆς Περικλέους	ἀλλ'	οὐκ ἐκ τῶν ~δημιουργῶν. ~(Σωκράτης)
[500]	ἕνεκα δεῖν πάντα τἆλλα πράττεσθαι	(ἀλλ'	οὐκ ~ἐκεῖνο τῶν ἄλλων; σύμψηφος
[471]	Μακεδονίᾳ, ἀθλιώτατός ~ἐστιν πάντων Μακεδόνων,	ἀλλ'	οὐκ εὐδαιμονέστατος, καὶ ἴσως ἔστιν
[450]	ἄρα ~ῥητορικήν, ὦ Γοργία, λέγεις;	ἀλλ'	οὐκ οἶμαί σε οὔτε τὴν
[506]	οὐκ ἐθέλεις συνδιαπερᾶναι τὸν λόγον,	ἀλλ'	οὖν ἐμοῦ γε ἀκούων ~ἐπιλαμβάνου,
[496]	ἐσθίειν ἡδὺ (λέγω. ~(Σωκράτης) μανθάνω·	ἀλλ'	οὖν τό γε πεινῆν αὐτὸ
[474]	πάντες. ~(Πῶλος) πολλοῦ γε δεῖ,	ἀλλ'	οὔτ' ἐγὼ οὔτε σὺ οὔτ'
[450]	ῥητορικήν. ~(Γοργίας) ἀληθῆ λέγεις. ~(Σωκράτης)	~ἀλλ'	οὔτοι τούτων γε οὐδεμίαν οἶμαί
[470]	γέ σε ἐλέγξαι, ὦ Σώκρατες·	ἀλλ'	οὐχὶ κἂν παῖς σε ἐλέγξειεν
[496]	εὖ ~μάλα σκεψάμενος ἀποκρίνου. ~(Καλλίκλης)	ἀλλ'	ὑπερφυῶς ὡς ὁμολογῶ. ~(Σωκράτης) ~ἴθι
[453]	ὅτι οὐκ οἶδα, οὐ μὴν	~ἀλλ'	ὑποπτεύω γε ἣν οἶμαί σε
[497]	αὕτη ἡ τιμή, ὦ Καλλίκλεις·	ἀλλ'	ὑπόσχες ~Σωκράτει ἐξελέγξαι ὅπως ἂν
[451]	ὦ Σώκρατες, καὶ ἄριστα. ~(Σωκράτης)	~ἀλλ'	ὦ Γοργία, ἀμφισβητήσιμον καὶ τοῦτο
[495]	εἴπερ ποιῶ τοῦτο, οὔτε σύ.	ἀλλ'	ὦ μακάριε, ἄθρει ~μὴ οὐ
[512]	ὅσαι τοῦ σῴζειν ~ἕνεκα πεποίηνται.	ἀλλ'	ὦ μακάριε, ὅρα μὴ ἄλλο
[519]	ἐπειδή μοι οὐκ ἐθέλεις ~ἀποκρίνεσθαι.	ἀλλ'	ὠγαθέ, εἰπὲ πρὸς Φιλίου, οὐ
[491]	οἱ κρείττους καὶ οἱ ~βελτίους.	ἀλλ'	ὠγαθέ, εἰπὼν ἀπαλλάγηθι τίνας ποτὲ
[486]	κόρρης τύπτοντα μὴ ~διδόναι δίκην.	ἀλλ'	ὠγαθέ, ἐμοὶ πείθου, παῦσαι δὲ
[515]	~ἀλλ' οὐ φιλονικίᾳ γε ἐρωτῶ,	ἀλλ'	ὡς ἀληθῶς βουλόμενος εἰδέναι ὅντινά
[521]	οὐχ ἕξει ὅτι χρήσεται αὐτοῖς,	ἀλλ'	ὥσπερ με ~ἀδίκως ἀφείλετο, οὕτως
[491]	ἄρχοντα λέγεις; ~(Σωκράτης) ~οὐδὲν ποικίλον	ἀλλ'	ὥσπερ οἱ πολλοί, σώφρονα ὄντα
[478]	~(Πῶλος) οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ. ~(Σωκράτης)	ἀλλ'	ὠφέλιμόν γε. ἦ γάρ; ~(Πῶλος)

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005