HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Xénophon, Les Helléniques, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)

φ = 48 formes différentes pour 74 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[1, 6]   παραδοῦναι, καὶ ὁμολογήσειν θαλαττοκρατεῖν. (Οὐ φαμένου δὲ τοῦ Λυσάνδρου πολυπραγμονεῖν ἄλλου

[1, 5]   δὲ Κόνωνος εἰς Ἄνδρον ἔπεμψαν Φανοσθένην, τέτταρας ναῦς ἔχοντα. (Οὗτος περιτυχὼν

[1, 3]   καὶ Ἑλίξῳ, διέβη παρὰ τὸν Φαρνάβαζον εἰς τὸ πέραν, μισθόν τε

[1, 3]   Καλχηδόνος εἴκοσι τάλαντα δοῦναι Ἀθηναίοις Φαρνάβαζον καὶ ὡς βασιλέα πρέσβεις Ἀθηναίων

[1, 1]   τὰ ὄντα λέγειν, ἀφικόμενος παρὰ Φαρνάβαζον, πρὶν αἰτῆσαι χρήματα λαβών, παρεσκευάζετο

[1, 3]   δὲ λοιποὶ στρατηγοὶ συνεχώρησαν πρὸς Φαρνάβαζον ὑπὲρ Καλχηδόνος εἴκοσι τάλαντα δοῦναι

[1, 2]   τειχίζοντες. (Καὶ ἐστράτευσαν πρὸς Ἄβυδον· Φαρνάβαζος δ᾽ ἐβοήθησεν ἵπποις πολλοῖς, καὶ

[1, 3]   στρατιώτας καὶ ἱππέας πλείους τριακοσίων. (Φαρνάβαζος δὲ ἀξιῶν δεῖν κἀκεῖνον ὀμνύναι,

[1, 3]   οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀντιπαρετάξαντο αὐτῷ, Φαρνάβαζος δὲ ἔξωθεν τῶν περιτειχισμάτων ἐβοήθει

[1, 4]   ἀποδρὰς καὶ ἀπεσώθη εἰς Δεκέλειαν. ~(Φαρνάβαζος δὲ καὶ οἱ πρέσβεις τῆς

[1, 1]   τὤνδρες. ἀπορίομες τί χρὴ δρᾶν. (Φαρνάβαζος δὲ παντὶ τῷ τῶν Πελοποννησίων

[1, 4]   Ἀθηναίους μὴ εἰδέναι τὰ πραττόμενα. (Φαρνάβαζος δὲ τέως μὲν κατεῖχε τοὺς

[1, 3]   ὁ μὲν ἐν Χρυσοπόλει οἷς Φαρνάβαζος ἔπεμψε Μιτροβάτει καὶ Ἀρνάπει, ὁ

[1, 3]   καὶ ἰδίᾳ ἀλλήλοις πίστεις ἐποιήσαντο. (Φαρνάβαζος μὲν οὖν εὐθὺς ἀπῄει, καὶ

[1, 1]   πολιτεία Συρακοσίοις ἐν Ἀντάνδρῳ ἐστί. Φαρνάβαζος μὲν οὖν ταῦτα διατάξας εὐθὺς

[1, 3]   ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Πρόξενος. (Καὶ Φαρνάβαζος μὲν τούτους ἦγεν· οἱ δὲ

[1, 1]   Μίνδαρος ἐν Κυζίκῳ εἴη καὶ Φαρνάβαζος μετὰ τοῦ πεζοῦ. ταύτην μὲν

[1, 3]   τὴν πόλιν. (Ἅμα δὲ καὶ Φαρνάβαζος, οὐ δυνάμενος συμμεῖξαι πρὸς τὸν

[1, 1]   πρὸς τὴν Ἄβυδον· καὶ ὁ Φαρνάβαζος παρεβοήθει, καὶ ἐπεισβαίνων τῷ ἵππῳ

[1, 1]   δὲ Κυζικηνοὶ τῶν Πελοποννησίων καὶ Φαρναβάζου ἐκλιπόντων αὐτὴν ἐδέχοντο τοὺς Ἀθηναίους·

[1, 3]   ὅρκους ἔδοσαν καὶ ἔλαβον παρὰ Φαρναβάζου ὑποτελεῖν τὸν φόρον Καλχηδονίους Ἀθηναίοις

[1, 4]   μή, οἴκαδε ἀπελθεῖν. (Κῦρος δὲ Φαρναβάζῳ εἶπεν ἢ παραδοῦναι τοὺς πρέσβεις

[1, 7]   δὲ ἐβόων καλεῖν τοὺς οὐ φάσκοντας. οἱ δὲ πρυτάνεις φοβηθέντες ὡμολόγουν

[1, 7]   γε κατηγοροῦσιν ἡμῶν, ἔφασαν, ψευσόμεθα φάσκοντες αὐτοὺς αἰτίους εἶναι, ἀλλὰ τὸ

[1, 7]   (Τὸν δὲ Καλλίξενον προσεκαλέσαντο παράνομα φάσκοντες συγγεγραφέναι Εὐρυπτόλεμός τε ὁ Πεισιάνακτος

[1, 7]   (Τῶν δὲ πρυτάνεών τινων οὐ φασκόντων προθήσειν τὴν διαψήφισιν παρὰ τὸν

[1, 7]   ἐπιβολὴν ἐπιβαλὼν κατηγόρει ἐν δικαστηρίῳ, φάσκων ἐξ Ἑλλησπόντου αὐτὸν ἔχειν χρήματα

[1, 7]   δέ τις εἰς τὴν ἐκκλησίαν φάσκων ἐπὶ τεύχους ἀλφίτων σωθῆναι· ἐπιστέλλειν

[1, 1]   ἄγοντα συλλαβὼν εἶρξεν ἐν Σάρδεσι, φάσκων κελεύειν βασιλέα πολεμεῖν Ἀθηναίοις. (Ἡμέραις

[1, 4]   ἐδεήθη τοῦ Κύρου ἀφεῖναι αὐτούς, φάσκων ὀμωμοκέναι καὶ ἀπάξειν ἐπὶ θάλατταν,

[1, 6]   ὅτι βαρβάρους κολακεύουσιν ἕνεκα ἀργυρίου, φάσκων τε, ἂν σωθῇ οἴκαδε, κατά

[1, 4]   τέως μὲν κατεῖχε τοὺς πρέσβεις, φάσκων τοτὲ μὲν ἀνάξειν αὐτοὺς παρὰ

[1, 5]   πονηρῶς καὶ ἐν τῇ στρατιᾷ φερόμενος, λαβὼν τριήρη μίαν ἀπέπλευσεν εἰς

[1, 6]   μὴ κάκιον οἰκεῖται αὐτοῦ ἀποθανόντος, φεύγειν δὲ αἰσχρὸν ἔφη εἶναι. (Μετὰ

[1, 1]   τὴν ἑαυτῶν συμφοράν, ὡς ἀδίκως φεύγοιεν ἅπαντες παρὰ τὸν νόμον· παρῄνεσάν

[1, 1]   τῶν Συρακοσίων στρατηγοῖς οἴκοθεν ὅτι φεύγοιεν ὑπὸ τοῦ δήμου. Συγκαλέσαντες οὖν

[1, 4]   Ἀθηναῖοι στρατηγοὺς εἴλοντο Ἀλκιβιάδην μὲν φεύγοντα καὶ Θρασύβουλον ἀπόντα, Κόνωνα δὲ

[1, 3]   δὲ τούτων καὶ Ἑρμοκράτης, ἤδη φεύγων ἐκ Συρακουσῶν, καὶ ὁ ἀδελφὸς

[1, 7]   ἁμαρτόντων, καὶ ἀντὶ τῆς τότε φιλανθρωπίας νῦν ὑπ᾽ ἐκείνων τε καί

[1, 7]   τούτῳ εἵλοντο Ἀδείμαντον καὶ τρίτον Φιλοκλέα. (Τῶν δὲ ναυμαχησάντων στρατηγῶν Πρωτόμαχος

[1, 3]   Ἐπέμφθησαν δὲ Ἀθηναίων μὲν Δωρόθεος, Φιλοκύδης, Θεογένης, Εὐρυπτόλεμος, Μαντίθεος, σὺν δὲ

[1, 6]   δὲ πρὸς ἃ ἐγώ τε φιλοτιμοῦμαι καὶ ἡ πόλις ἡμῶν αἰτιάζεται

[1, 7]   ὄντος καὶ ἐπιτηδείου καὶ Διομέδοντος φίλου, τὰ δ᾽ ὑπεραπολογησόμενος, τὰ δὲ

[1, 4]   τοὺς ἄλλους οἰκείους καὶ τοὺς φίλους μετ᾽ αὐτῶν, τότε ἀποβὰς ἀναβαίνει

[1, 6]   (Καταμαθὼν δ᾽ ὑπὸ τῶν Λυσάνδρου φίλων καταστασιαζόμενος, οὐ μόνον ἀπροθύμως ὑπηρετούντων,

[1, 4]   μόνος αἴτιος εἴη, τῶν τε φοβερῶν ὄντων τῇ πόλει γενέσθαι μόνος

[1, 7]   οὐ φάσκοντας. οἱ δὲ πρυτάνεις φοβηθέντες ὡμολόγουν πάντες προθήσειν πλὴν Σωκράτους

[1, 4]   ὁρμισθεὶς ἀπέβαινε μὲν οὐκ εὐθύς, φοβούμενος τοὺς ἐχθρούς· ἐπαναστὰς δὲ ἐπὶ

[1, 1]   ὅθεν ὁ κατὰ θάλατταν σῖτος φοιτᾷ· κράτιστόν τε εἶναι καὶ Κλέαρχον

[1, 6]   δ᾽ ἐπὶ τὰς ἐκείνου θύρας φοιτᾶν οὐκ ἐδυνάμην ἐμαυτὸν πεῖσαι. (Ὑπισχνοῦμαι

[1, 6]   καὶ ταῖς ἐπὶ τὰς θύρας φοιτήσεσιν ὀργισθεὶς καὶ εἰπὼν ἀθλιωτάτους εἶναι

[1, 3]   ἔλαβον παρὰ Φαρναβάζου ὑποτελεῖν τὸν φόρον Καλχηδονίους Ἀθηναίοις ὅσονπερ εἰώθεσαν καὶ

[1, 1]   ὕλην ἐκ τῆς Ἴδης κομίζεσθαι φράζων. (Ναυπηγουμένων δὲ οἱ Συρακόσιοι ἅμα

[1, 1]   τι ἐπετέλεσαν, καὶ ἐν τῇ φρουρᾷ ἤρεσαν πάντων μάλιστα. διὰ ταῦτα

[1, 3]   ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ ἄλλαι καταλελειμμέναι φρουρίδες ὑπὸ Πασιππίδου καὶ ἐν Ἀντάνδρῳ

[1, 6]   ἀφῆκε, τοὺς δὲ τῶν Ἀθηναίων φρουροὺς καὶ τὰ ἀνδράποδα τὰ δοῦλα

[1, 4]   δὲ καὶ οἱ πρέσβεις τῆς Φρυγίας ἐν Γορδείῳ ὄντες τὸν χειμῶνα

[1, 5]   ὄντα μὲν Ῥόδιον, πάλαι δὲ φυγάδα ἐξ Ἀθηνῶν καὶ Ῥόδου ὑπὸ

[1, 4]   ἐξαμαρτάνουσαν, οὐκ εἶχεν ὅπως ὠφελοίη φυγῇ ἀπειργόμενος· (οὐκ ἔφασαν δὲ τῶν

[1, 6]   δεξιῷ τὸ εὐώνυμον ἐνίκησαν, ἐντεῦθεν φυγὴ τῶν Πελοποννησίων ἐγένετο εἰς Χίον,

[1, 1]   δεούσαις εἴκοσι ναυσίν. (Ἐντεῦθεν δὲ φυγὴ τῶν Πελοποννησίων ἐγένετο πρὸς τὴν

[1, 4]   μόνος (ἀπελογήθη ὡς) οὐ δικαίως φύγοι, ἐπιβουλευθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν ἔλαττον

[1, 6]   Σάμον πλοῦν, ὅπως μὴ ἐκεῖσε φύγοι. (Κόνων δ᾽ ἔφευγε ταῖς ναυσὶν

[1, 6]   (Ἡ δ᾽ ἐπὶ τοῦ Ἑλλησπόντου φυγοῦσα ναῦς διέφυγε, καὶ ἀφικομένη εἰς

[1, 1]   εἴκοσι ναυσίν, ἃς ὁ Δωριεὺς φυγὼν πρὸς τὴν γῆν ἀνεβίβαζε τὰς

[1, 1]   μηνοῖν, καὶ ὁπλίσας τοὺς ναύτας φύλακας κατέστησε τῆς ἑαυτοῦ παραθαλαττίας γῆς.

[1, 1]   ἐκ τοῦ Πόντου πλοίων, καὶ φυλακὴν ἐγκαταλιπόντες ναῦς τριάκοντα καὶ στρατηγὼ

[1, 7]   ἀκηκόασι, διαψηφίσασθαι Ἀθηναίους ἅπαντας κατὰ φυλάς· θεῖναι δὲ εἰς τὴν φυλὴν

[1, 7]   δι᾽ οὓς μάλιστα μέγιστοί ἐστε, φυλάττοντες, ἄνευ τούτων μηδὲν πράττειν πειρᾶσθε.

[1, 7]   ὑδρίας· ἐφ᾽ ἑκάστῃ δὲ τῇ φυλῇ κήρυκα κηρύττειν, ὅτῳ δοκοῦσιν ἀδικεῖν

[1, 7]   φυλάς· θεῖναι δὲ εἰς τὴν φυλὴν ἑκάστην δύο ὑδρίας· ἐφ᾽ ἑκάστῃ

[1, 3]   δ᾽ ἐπιόντος ἔτους ὁ ἐν Φωκαίᾳ νεὼς τῆς Ἀθηνᾶς ἐνεπρήσθη πρηστῆρος

[1, 5]   Θρασύβουλον ἔξω Ἑλλησπόντου ἥκοντα τειχίζειν Φώκαιαν διέπλευσε πρὸς αὐτόν, καταλιπὼν ἐπὶ

[1, 6]   Χίον, πλείστων δὲ καὶ εἰς Φώκαιαν· οἱ δὲ Ἀθηναῖοι πάλιν εἰς

Livre, chapitre
[1, 6]	παραδοῦναι, καὶ ὁμολογήσειν θαλαττοκρατεῖν. (Οὐ	φαμένου	δὲ τοῦ Λυσάνδρου πολυπραγμονεῖν ἄλλου
[1, 5]	δὲ Κόνωνος εἰς Ἄνδρον ἔπεμψαν	Φανοσθένην,	τέτταρας ναῦς ἔχοντα. (Οὗτος περιτυχὼν
[1, 3]	καὶ Ἑλίξῳ, διέβη παρὰ τὸν	Φαρνάβαζον	εἰς τὸ πέραν, μισθόν τε
[1, 3]	Καλχηδόνος εἴκοσι τάλαντα δοῦναι Ἀθηναίοις	Φαρνάβαζον	καὶ ὡς βασιλέα πρέσβεις Ἀθηναίων
[1, 1]	τὰ ὄντα λέγειν, ἀφικόμενος παρὰ	Φαρνάβαζον,	πρὶν αἰτῆσαι χρήματα λαβών, παρεσκευάζετο
[1, 3]	δὲ λοιποὶ στρατηγοὶ συνεχώρησαν πρὸς	Φαρνάβαζον	ὑπὲρ Καλχηδόνος εἴκοσι τάλαντα δοῦναι
[1, 2]	τειχίζοντες. (Καὶ ἐστράτευσαν πρὸς Ἄβυδον·	Φαρνάβαζος	δ᾽ ἐβοήθησεν ἵπποις πολλοῖς, καὶ
[1, 3]	στρατιώτας καὶ ἱππέας πλείους τριακοσίων.	(Φαρνάβαζος	δὲ ἀξιῶν δεῖν κἀκεῖνον ὀμνύναι,
[1, 3]	οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀντιπαρετάξαντο αὐτῷ,	Φαρνάβαζος	δὲ ἔξωθεν τῶν περιτειχισμάτων ἐβοήθει
[1, 4]	ἀποδρὰς καὶ ἀπεσώθη εἰς Δεκέλειαν.	~(Φαρνάβαζος	δὲ καὶ οἱ πρέσβεις τῆς
[1, 1]	τὤνδρες. ἀπορίομες τί χρὴ δρᾶν.	(Φαρνάβαζος	δὲ παντὶ τῷ τῶν Πελοποννησίων
[1, 4]	Ἀθηναίους μὴ εἰδέναι τὰ πραττόμενα.	(Φαρνάβαζος	δὲ τέως μὲν κατεῖχε τοὺς
[1, 3]	ὁ μὲν ἐν Χρυσοπόλει οἷς	Φαρνάβαζος	ἔπεμψε Μιτροβάτει καὶ Ἀρνάπει, ὁ
[1, 3]	καὶ ἰδίᾳ ἀλλήλοις πίστεις ἐποιήσαντο.	(Φαρνάβαζος	μὲν οὖν εὐθὺς ἀπῄει, καὶ
[1, 1]	πολιτεία Συρακοσίοις ἐν Ἀντάνδρῳ ἐστί.	Φαρνάβαζος	μὲν οὖν ταῦτα διατάξας εὐθὺς
[1, 3]	ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Πρόξενος. (Καὶ	Φαρνάβαζος	μὲν τούτους ἦγεν· οἱ δὲ
[1, 1]	Μίνδαρος ἐν Κυζίκῳ εἴη καὶ	Φαρνάβαζος	μετὰ τοῦ πεζοῦ. ταύτην μὲν
[1, 3]	τὴν πόλιν. (Ἅμα δὲ καὶ	Φαρνάβαζος,	οὐ δυνάμενος συμμεῖξαι πρὸς τὸν
[1, 1]	πρὸς τὴν Ἄβυδον· καὶ ὁ	Φαρνάβαζος	παρεβοήθει, καὶ ἐπεισβαίνων τῷ ἵππῳ
[1, 1]	δὲ Κυζικηνοὶ τῶν Πελοποννησίων καὶ	Φαρναβάζου	ἐκλιπόντων αὐτὴν ἐδέχοντο τοὺς Ἀθηναίους·
[1, 3]	ὅρκους ἔδοσαν καὶ ἔλαβον παρὰ	Φαρναβάζου	ὑποτελεῖν τὸν φόρον Καλχηδονίους Ἀθηναίοις
[1, 4]	μή, οἴκαδε ἀπελθεῖν. (Κῦρος δὲ	Φαρναβάζῳ	εἶπεν ἢ παραδοῦναι τοὺς πρέσβεις
[1, 7]	δὲ ἐβόων καλεῖν τοὺς οὐ	φάσκοντας.	οἱ δὲ πρυτάνεις φοβηθέντες ὡμολόγουν
[1, 7]	γε κατηγοροῦσιν ἡμῶν, ἔφασαν, ψευσόμεθα	φάσκοντες	αὐτοὺς αἰτίους εἶναι, ἀλλὰ τὸ
[1, 7]	(Τὸν δὲ Καλλίξενον προσεκαλέσαντο παράνομα	φάσκοντες	συγγεγραφέναι Εὐρυπτόλεμός τε ὁ Πεισιάνακτος
[1, 7]	(Τῶν δὲ πρυτάνεών τινων οὐ	φασκόντων	προθήσειν τὴν διαψήφισιν παρὰ τὸν
[1, 7]	ἐπιβολὴν ἐπιβαλὼν κατηγόρει ἐν δικαστηρίῳ,	φάσκων	ἐξ Ἑλλησπόντου αὐτὸν ἔχειν χρήματα
[1, 7]	δέ τις εἰς τὴν ἐκκλησίαν	φάσκων	ἐπὶ τεύχους ἀλφίτων σωθῆναι· ἐπιστέλλειν
[1, 1]	ἄγοντα συλλαβὼν εἶρξεν ἐν Σάρδεσι,	φάσκων	κελεύειν βασιλέα πολεμεῖν Ἀθηναίοις. (Ἡμέραις
[1, 4]	ἐδεήθη τοῦ Κύρου ἀφεῖναι αὐτούς,	φάσκων	ὀμωμοκέναι καὶ ἀπάξειν ἐπὶ θάλατταν,
[1, 6]	ὅτι βαρβάρους κολακεύουσιν ἕνεκα ἀργυρίου,	φάσκων	τε, ἂν σωθῇ οἴκαδε, κατά
[1, 4]	τέως μὲν κατεῖχε τοὺς πρέσβεις,	φάσκων	τοτὲ μὲν ἀνάξειν αὐτοὺς παρὰ
[1, 5]	πονηρῶς καὶ ἐν τῇ στρατιᾷ	φερόμενος,	λαβὼν τριήρη μίαν ἀπέπλευσεν εἰς
[1, 6]	μὴ κάκιον οἰκεῖται αὐτοῦ ἀποθανόντος,	φεύγειν	δὲ αἰσχρὸν ἔφη εἶναι. (Μετὰ
[1, 1]	τὴν ἑαυτῶν συμφοράν, ὡς ἀδίκως	φεύγοιεν	ἅπαντες παρὰ τὸν νόμον· παρῄνεσάν
[1, 1]	τῶν Συρακοσίων στρατηγοῖς οἴκοθεν ὅτι	φεύγοιεν	ὑπὸ τοῦ δήμου. Συγκαλέσαντες οὖν
[1, 4]	Ἀθηναῖοι στρατηγοὺς εἴλοντο Ἀλκιβιάδην μὲν	φεύγοντα	καὶ Θρασύβουλον ἀπόντα, Κόνωνα δὲ
[1, 3]	δὲ τούτων καὶ Ἑρμοκράτης, ἤδη	φεύγων	ἐκ Συρακουσῶν, καὶ ὁ ἀδελφὸς
[1, 7]	ἁμαρτόντων, καὶ ἀντὶ τῆς τότε	φιλανθρωπίας	νῦν ὑπ᾽ ἐκείνων τε καί
[1, 7]	τούτῳ εἵλοντο Ἀδείμαντον καὶ τρίτον	Φιλοκλέα.	(Τῶν δὲ ναυμαχησάντων στρατηγῶν Πρωτόμαχος
[1, 3]	Ἐπέμφθησαν δὲ Ἀθηναίων μὲν Δωρόθεος,	Φιλοκύδης,	Θεογένης, Εὐρυπτόλεμος, Μαντίθεος, σὺν δὲ
[1, 6]	δὲ πρὸς ἃ ἐγώ τε	φιλοτιμοῦμαι	καὶ ἡ πόλις ἡμῶν αἰτιάζεται
[1, 7]	ὄντος καὶ ἐπιτηδείου καὶ Διομέδοντος	φίλου,	τὰ δ᾽ ὑπεραπολογησόμενος, τὰ δὲ
[1, 4]	τοὺς ἄλλους οἰκείους καὶ τοὺς	φίλους	μετ᾽ αὐτῶν, τότε ἀποβὰς ἀναβαίνει
[1, 6]	(Καταμαθὼν δ᾽ ὑπὸ τῶν Λυσάνδρου	φίλων	καταστασιαζόμενος, οὐ μόνον ἀπροθύμως ὑπηρετούντων,
[1, 4]	μόνος αἴτιος εἴη, τῶν τε	φοβερῶν	ὄντων τῇ πόλει γενέσθαι μόνος
[1, 7]	οὐ φάσκοντας. οἱ δὲ πρυτάνεις	φοβηθέντες	ὡμολόγουν πάντες προθήσειν πλὴν Σωκράτους
[1, 4]	ὁρμισθεὶς ἀπέβαινε μὲν οὐκ εὐθύς,	φοβούμενος	τοὺς ἐχθρούς· ἐπαναστὰς δὲ ἐπὶ
[1, 1]	ὅθεν ὁ κατὰ θάλατταν σῖτος	φοιτᾷ·	κράτιστόν τε εἶναι καὶ Κλέαρχον
[1, 6]	δ᾽ ἐπὶ τὰς ἐκείνου θύρας	φοιτᾶν	οὐκ ἐδυνάμην ἐμαυτὸν πεῖσαι. (Ὑπισχνοῦμαι
[1, 6]	καὶ ταῖς ἐπὶ τὰς θύρας	φοιτήσεσιν	ὀργισθεὶς καὶ εἰπὼν ἀθλιωτάτους εἶναι
[1, 3]	ἔλαβον παρὰ Φαρναβάζου ὑποτελεῖν τὸν	φόρον	Καλχηδονίους Ἀθηναίοις ὅσονπερ εἰώθεσαν καὶ
[1, 1]	ὕλην ἐκ τῆς Ἴδης κομίζεσθαι	φράζων.	(Ναυπηγουμένων δὲ οἱ Συρακόσιοι ἅμα
[1, 1]	τι ἐπετέλεσαν, καὶ ἐν τῇ	φρουρᾷ	ἤρεσαν πάντων μάλιστα. διὰ ταῦτα
[1, 3]	ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ ἄλλαι καταλελειμμέναι	φρουρίδες	ὑπὸ Πασιππίδου καὶ ἐν Ἀντάνδρῳ
[1, 6]	ἀφῆκε, τοὺς δὲ τῶν Ἀθηναίων	φρουροὺς	καὶ τὰ ἀνδράποδα τὰ δοῦλα
[1, 4]	δὲ καὶ οἱ πρέσβεις τῆς	Φρυγίας	ἐν Γορδείῳ ὄντες τὸν χειμῶνα
[1, 5]	ὄντα μὲν Ῥόδιον, πάλαι δὲ	φυγάδα	ἐξ Ἀθηνῶν καὶ Ῥόδου ὑπὸ
[1, 4]	ἐξαμαρτάνουσαν, οὐκ εἶχεν ὅπως ὠφελοίη	φυγῇ	ἀπειργόμενος· (οὐκ ἔφασαν δὲ τῶν
[1, 6]	δεξιῷ τὸ εὐώνυμον ἐνίκησαν, ἐντεῦθεν	φυγὴ	τῶν Πελοποννησίων ἐγένετο εἰς Χίον,
[1, 1]	δεούσαις εἴκοσι ναυσίν. (Ἐντεῦθεν δὲ	φυγὴ	τῶν Πελοποννησίων ἐγένετο πρὸς τὴν
[1, 4]	μόνος (ἀπελογήθη ὡς) οὐ δικαίως	φύγοι,	ἐπιβουλευθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν ἔλαττον
[1, 6]	Σάμον πλοῦν, ὅπως μὴ ἐκεῖσε	φύγοι.	(Κόνων δ᾽ ἔφευγε ταῖς ναυσὶν
[1, 6]	(Ἡ δ᾽ ἐπὶ τοῦ Ἑλλησπόντου	φυγοῦσα	ναῦς διέφυγε, καὶ ἀφικομένη εἰς
[1, 1]	εἴκοσι ναυσίν, ἃς ὁ Δωριεὺς	φυγὼν	πρὸς τὴν γῆν ἀνεβίβαζε τὰς
[1, 1]	μηνοῖν, καὶ ὁπλίσας τοὺς ναύτας	φύλακας	κατέστησε τῆς ἑαυτοῦ παραθαλαττίας γῆς.
[1, 1]	ἐκ τοῦ Πόντου πλοίων, καὶ	φυλακὴν	ἐγκαταλιπόντες ναῦς τριάκοντα καὶ στρατηγὼ
[1, 7]	ἀκηκόασι, διαψηφίσασθαι Ἀθηναίους ἅπαντας κατὰ	φυλάς·	θεῖναι δὲ εἰς τὴν φυλὴν
[1, 7]	δι᾽ οὓς μάλιστα μέγιστοί ἐστε,	φυλάττοντες,	ἄνευ τούτων μηδὲν πράττειν πειρᾶσθε.
[1, 7]	ὑδρίας· ἐφ᾽ ἑκάστῃ δὲ τῇ	φυλῇ	κήρυκα κηρύττειν, ὅτῳ δοκοῦσιν ἀδικεῖν
[1, 7]	φυλάς· θεῖναι δὲ εἰς τὴν	φυλὴν	ἑκάστην δύο ὑδρίας· ἐφ᾽ ἑκάστῃ
[1, 3]	δ᾽ ἐπιόντος ἔτους ὁ ἐν	Φωκαίᾳ	νεὼς τῆς Ἀθηνᾶς ἐνεπρήσθη πρηστῆρος
[1, 5]	Θρασύβουλον ἔξω Ἑλλησπόντου ἥκοντα τειχίζειν	Φώκαιαν	διέπλευσε πρὸς αὐτόν, καταλιπὼν ἐπὶ
[1, 6]	Χίον, πλείστων δὲ καὶ εἰς	Φώκαιαν·	οἱ δὲ Ἀθηναῖοι πάλιν εἰς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/11/2005