Livre, chapitre |
[1, 7] |
εἰς
τὴν
φυλὴν
ἑκάστην
δύο
|
ὑδρίας· |
ἐφ᾽
ἑκάστῃ
δὲ
τῇ
φυλῇ |
[1, 6] |
μέσας
νύκτας,
ὡς
ἐξαπιναίως
προσπέσοι·
|
ὕδωρ |
δ᾽
ἐπιγενόμενον
πολὺ
καὶ
βρονταὶ |
[1, 1] |
ἀπώλεσαν,
χρήματά
τε
διδοὺς
καὶ
|
ὕλην |
ἐκ
τῆς
Ἴδης
κομίζεσθαι
φράζων. |
[1, 7] |
μέγιστα
εἰς
θεούς
τε
καὶ
|
ὑμᾶς |
αὐτούς.
συμβουλεύω
δ᾽
ὑμῖν,
ἐν |
[1, 6] |
ἀνάγκη
τοῖς
οἴκοι
ἄρχουσι
πείθεσθαι·
|
ὑμᾶς |
δὲ
ἐγὼ
ἀξιῶ
προθυμοτάτους
εἶναι |
[1, 7] |
ἑνὸς
μὲν
ἐν
ᾧ
συλλέγεσθαι
|
ὑμᾶς |
δεῖ
καὶ
διαψηφίζεσθαι
(ἐάν
τε |
[1, 6] |
ὑπ᾽
αὐτῶν
πεπονθέναι.
(Δεῖ
δ᾽
|
ὑμᾶς |
ἐξηγεῖσθαι
τοῖς
ἄλλοις
συμμάχοις
ὅπως |
[1, 7] |
ὑπ᾽
ἄλλου
οὐδενὸς
ἔστιν
ἐξαπατηθῆναι
|
ὑμᾶς, |
καὶ
τοὺς
ἀδικοῦντας
εἰδότες
κολάσεσθε |
[1, 7] |
ἐπιβουλευόμενοι
κινδυνεύουσιν
ἀπολέσθαι;
(Οὔκ,
ἂν
|
ὑμεῖς |
γέ
μοι
πείθησθε
τὰ
δίκαια |
[1, 7] |
τῶν
αὐτῶν
τούτων
ἀποστερήσετε.
(Μὴ
|
ὑμεῖς |
γε,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
ἀλλ᾽
ἑαυτῶν |
[1, 7] |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
οὐκ
ἀδικοῦντες
ἀπολοῦνται.
|
(Ὑμεῖς |
δὲ
κατὰ
τὸν
νόμον
εὐσεβοῦντες |
[1, 6] |
κελευόμενα
ὡς
ἂν
δύνωμαι
κράτιστα.
|
Ὑμεῖς |
δὲ
πρὸς
ἃ
ἐγώ
τε |
[1, 7] |
οὕτως
ἐπείγεσθε;
Ἢ
μὴ
οὐχ
|
ὑμεῖς |
ὃν
ἂν
βούλησθε
ἀποκτείνητε
καὶ |
[1, 1] |
ἡμετέραν
ἀρετὴν
καὶ
διὰ
τὴν
|
ὑμετέραν |
προθυμίαν
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ |
[1, 6] |
ἐδυνάμην
ἐμαυτὸν
πεῖσαι.
(Ὑπισχνοῦμαι
δ᾽
|
ὑμῖν |
ἀντὶ
τῶν
συμβάντων
ἡμῖν
ἀγαθῶν |
[1, 7] |
μὴ
ἄλλοις
μᾶλλον
πιστεύοντες
ἢ
|
ὑμῖν |
αὐτοῖς.
(Ἴστε
δέ,
ὦ
ἄνδρες |
[1, 7] |
στρατηγοὺς
καὶ
νὴ
Δία,
ἂν
|
ὑμῖν |
γε
δοκῇ,
πρῶτον
Περικλέα
τὸν |
[1, 6] |
καὶ
ἐγὤ,
συμβουλεύετε
τὰ
ἄριστα
|
ὑμῖν |
δοκοῦντα
εἶναι
περὶ
τοῦ
ἐμὲ |
[1, 7] |
καὶ
ὑμᾶς
αὐτούς.
συμβουλεύω
δ᾽
|
ὑμῖν, |
ἐν
οἷς
οὔθ᾽
ὑπ᾽
ἐμοῦ |
[1, 7] |
τοὺς
δὲ
στρατηγοὺς
τοὺς
πάντα
|
ὑμῖν |
κατὰ
γνώμην
πράξαντας,
νικήσαντας
δὲ |
[1, 7] |
γράμματα
τῇ
τε
βουλῇ
καὶ
|
ὑμῖν |
ὅτι
ἐπέταξαν
τῷ
Θηραμένει
καὶ |
[1, 7] |
οἱ
δ᾽
ἀναίτιοι
ἐλευθερωθήσονται
ὑφ᾽
|
ὑμῶν, |
ὦ
Ἀθηναῖοι,
καὶ
οὐκ
ἀδικοῦντες |
[1, 1] |
ναυμαχίαν
ἀνηγάγετο
ἐπὶ
τὴν
Κύζικον
|
ὕοντος |
πολλῷ.
ἐπειδὴ
δ᾽
ἐγγὺς
τῆς |
[1, 5] |
λέγοντος,
ἅπερ
αὐτὸς
ἐποίει
πεισθεὶς
|
ὑπ᾽ |
Ἀλκιβιάδου,
σκοπεῖν
ὅπως
τῶν
Ἑλλήνων |
[1, 7] |
οἷς
οὔθ᾽
ὑπ᾽
ἐμοῦ
οὔθ᾽
|
ὑπ᾽ |
ἄλλου
οὐδενὸς
ἔστιν
ἐξαπατηθῆναι
ὑμᾶς, |
[1, 1] |
ἀπὸ
τοῦ
λιμένος
καὶ
ἀπειλημμένας
|
ὑπ᾽ |
αὐτοῦ,
ἑξήκοντα
οὔσας.
(Οἱ
δὲ |
[1, 6] |
ἐν
βαρβάροις
πλεῖστα
κακὰ
ἤδη
|
ὑπ᾽ |
αὐτῶν
πεπονθέναι.
(Δεῖ
δ᾽
ὑμᾶς |
[1, 7] |
ἀντὶ
τῆς
τότε
φιλανθρωπίας
νῦν
|
ὑπ᾽ |
ἐκείνων
τε
καί
τινων
ἄλλων |
[1, 7] |
δ᾽
ὑμῖν,
ἐν
οἷς
οὔθ᾽
|
ὑπ᾽ |
ἐμοῦ
οὔθ᾽
ὑπ᾽
ἄλλου
οὐδενὸς |
[1, 4] |
καινῶν
δεῖσθαι
πραγμάτων
οὐδὲ
μεταστάσεως·
|
ὑπάρχειν |
γὰρ
ἐκ
τοῦ
δήμου
αὐτῷ |
[1, 6] |
χρήματα
ἄξοντας,
(ἐπεὶ
τὰ
ἐνθάδε
|
ὑπάρχοντα |
Λύσανδρος
Κύρῳ
ἀποδοὺς
ὡς
περιττὰ |
[1, 1] |
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν
|
ὑπάρχουσαν. |
(Οὐδενὸς
δὲ
οὐδὲν
ἐπαιτιωμένου,
δεομένων |
[1, 7] |
κρίνεσθαι.
(Τοσοῦτον
δ᾽
ἔχω
εἰπεῖν
|
ὑπὲρ |
ἀμφοτέρων,
ὅτι
ὁ
χειμὼν
διεκώλυσε |
[1, 7] |
ἀλλὰ
μίαν
ἡμέραν
δόντες
αὐτοῖς
|
ὑπὲρ |
αὑτῶν
ἀπολογήσασθαι,
μὴ
ἄλλοις
μᾶλλον |
[1, 3] |
λοιποὶ
στρατηγοὶ
συνεχώρησαν
πρὸς
Φαρνάβαζον
|
ὑπὲρ |
Καλχηδόνος
εἴκοσι
τάλαντα
δοῦναι
Ἀθηναίοις |
[1, 7] |
στρατηγοὶ
οὐκ
ἀνείλοντο
τοὺς
ἀρίστους
|
ὑπὲρ |
τῆς
πατρίδος
γενομένους.
(Τὸν
δὲ |
[1, 7] |
δὲ
ταῦτα
ἀναβὰς
Εὐρυπτόλεμος
ἔλεξεν
|
ὑπὲρ |
τῶν
στρατηγῶν
τάδε.
Τὰ
μὲν |
[1, 7] |
καὶ
Διομέδοντος
φίλου,
τὰ
δ᾽
|
ὑπεραπολογησόμενος, |
τὰ
δὲ
συμβουλεύσων
ἅ
μοι |
[1, 4] |
ὡς
ἠσεβηκότος
εἰς
τὰ
μυστήρια,
|
ὑπερβαλλόμενοι |
οἱ
ἐχθροὶ
τὰ
δοκοῦντα
δίκαια |
[1, 7] |
πραχθέντα
τοὺς
πρὸς
τούτοις
ταχθέντας
|
ὑπέχειν |
λόγον,
τοὺς
δὲ
πρὸς
τὴν |
[1, 6] |
ηὐλίζοντο.
(Τῷ
δ᾽
Ἐτεονίκῳ
ὁ
|
ὑπηρετικὸς |
κέλης
πάντα
ἐξήγγειλε
τὰ
περὶ |
[1, 6] |
φίλων
καταστασιαζόμενος,
οὐ
μόνον
ἀπροθύμως
|
ὑπηρετούντων, |
ἀλλὰ
καὶ
διαθροούντων
ἐν
ταῖς |
[1, 6] |
φοιτᾶν
οὐκ
ἐδυνάμην
ἐμαυτὸν
πεῖσαι.
|
(Ὑπισχνοῦμαι |
δ᾽
ὑμῖν
ἀντὶ
τῶν
συμβάντων |
[1, 5] |
φυγάδα
ἐξ
Ἀθηνῶν
καὶ
Ῥόδου
|
ὑπὸ |
Ἀθηναίων
κατεψηφισμένων
αὐτοῦ
θάνατον
καὶ |
[1, 4] |
τῆς
πατρίδος·
(ἐν
ᾧ
χρόνῳ
|
ὑπὸ |
ἀμηχανίας
δουλεύων
ἠναγκάσθη
μὲν
θεραπεύειν |
[1, 7] |
Πειραιῶς
εἰς
τὸ
ἄστυ,
μισούμενος
|
ὑπὸ |
πάντων
λιμῷ
ἀπέθανεν.
|
[1, 3] |
τῷ
Ἑλλησπόντῳ
ἄλλαι
καταλελειμμέναι
φρουρίδες
|
ὑπὸ |
Πασιππίδου
καὶ
ἐν
Ἀντάνδρῳ
καὶ |
[1, 4] |
κατεστρέψατο
καὶ
Θάσον,
ἔχουσαν
κακῶς
|
ὑπό |
τε
τῶν
πολέμων
καὶ
στάσεων |
[1, 6] |
τὸ
κατ᾽
ἐμέ·
ἐγὼ
δ᾽
|
ὑπὸ |
τῆς
πόλεως
ἐπὶ
τὰς
ναῦς |
[1, 1] |
Συρακοσίων
στρατηγοῖς
οἴκοθεν
ὅτι
φεύγοιεν
|
ὑπὸ |
τοῦ
δήμου.
Συγκαλέσαντες
οὖν
τοὺς |
[1, 6] |
λοιπὰς
τῶν
νεῶν,
τετταράκοντα
οὔσας,
|
ὑπὸ |
τῷ
τείχει
ἀνείλκυσε.
(Καλλικρατίδας
δὲ |
[1, 1] |
τρεῖς
ἀπόλλυνται
ἐν
τῷ
Ἑλλησπόντῳ
|
ὑπὸ |
τῶν
Ἀττικῶν
ἐννέα
νεῶν,
αἳ |
[1, 7] |
καὶ
ἄλλοι
τέτταρες,
καὶ
ἐδέθησαν
|
ὑπὸ |
τῶν
ἐγγυησαμένων,
ὕστερον
δὲ
στάσεώς |
[1, 4] |
οὐ
δικαίως
φύγοι,
ἐπιβουλευθεὶς
δὲ
|
ὑπὸ |
τῶν
ἔλαττον
ἐκείνου
δυναμένων
μοχθηρότερά |
[1, 6] |
ἀπαντησόμενος
τοῖς
πολεμίοις.
(Καταμαθὼν
δ᾽
|
ὑπὸ |
τῶν
Λυσάνδρου
φίλων
καταστασιαζόμενος,
οὐ |
[1, 6] |
ἑβδομήκοντα.
(Κόνων
δὲ
ὡς
ἔφθη
|
ὑπὸ |
τῶν
πολεμίων
κατακωλυθείς,
ἠναγκάσθη
ναυμαχῆσαι |
[1, 4] |
λειφθέντας
δι᾽
αὐτὸ
τοῦτο
ἀγαπᾶσθαι
|
ὑπὸ |
τῶν
πολιτῶν
ὅτι
ἑτέροις
βελτίοσιν |
[1, 1] |
αὐτῶν
ὀλίγοι
τῶν
ἐπὶ
πᾶσιν
|
ὑπὸ |
τῶν
ψιλῶν
ἀπέθανον.
Οἱ
οὖν |
[1, 7] |
μὲν
πρῶτον
ἔκριναν
τὴν
Εὐρυπτολέμου·
|
ὑπομοσαμένου |
δὲ
Μενεκλέους
καὶ
πάλιν
διαχειροτονίας |
[1, 2] |
(Οἱ
δ᾽
Ἀθηναῖοι
τοὺς
νεκροὺς
|
ὑποσπόνδους |
ἀπολαβόντες
ἀπέπλευσαν
εἰς
Νότιον,
κἀκεῖ |
[1, 2] |
τῶν
Εἱλώτων
ἀφεστῶτας
ἐκ
Μαλέας
|
ὑποσπόνδους |
ἀφῆκαν.
Κατὰ
δὲ
τὸν
αὐτὸν |
[1, 7] |
Θηραμένης
μάλιστα,
δικαίους
εἶναι
λόγον
|
ὑποσχεῖν |
διότι
οὐκ
ἀνείλοντο
τοὺς
ναυαγούς. |
[1, 3] |
ἔδοσαν
καὶ
ἔλαβον
παρὰ
Φαρναβάζου
|
ὑποτελεῖν |
τὸν
φόρον
Καλχηδονίους
Ἀθηναίοις
ὅσονπερ |
[1, 6] |
ἀναγόμενον
ἅμα
τῇ
ἡμέρᾳ,
ἐδίωκεν
|
ὑποτεμνόμενος |
τὸν
εἰς
Σάμον
πλοῦν,
ὅπως |
[1, 1] |
ἡμέραν
αὐτοῦ
ἔμειναν,
τῇ
δὲ
|
ὑστεραίᾳ |
Ἀλκιβιάδης
ἐκκλησίαν
ποιήσας
παρεκελεύετο
αὐτοῖς |
[1, 1] |
οἱ
Συρακόσιοι.
(Ἐκεῖθεν
δὲ
τῇ
|
ὑστεραίᾳ |
ἔπλεον
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἐπὶ
Κύζικον. |
[1, 2] |
καὶ
τροπαῖον
ἔστησαν.
(Τῇ
δὲ
|
ὑστεραίᾳ |
ἔπλευσαν
εἰς
Νότιον,
καὶ
ἐντεῦθεν |
[1, 6] |
ἐκείνου
δυνατὸν
ἀνδραποδισθῆναι.
(Τῇ
δ᾽
|
ὑστεραίᾳ |
τοὺς
μὲν
ἐλευθέρους
ἀφῆκε,
τοὺς |
[1, 7] |
ὅτῳ
δὲ
μή,
εἰς
τὴν
|
ὑστέραν· |
(Ἂν
δὲ
δόξωσιν
ἀδικεῖν,
θανάτῳ |
[1, 5] |
εἰς
Σάμον.
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
ὀλίγῳ
|
ὕστερον |
αἱροῦσι
Δελφίνιον
καὶ
Ἠιόνα.
(Οἱ |
[1, 1] |
πολεμεῖν
Ἀθηναίοις.
(Ἡμέραις
δὲ
τριάκοντα
|
ὕστερον |
Ἀλκιβιάδης
ἐκ
Σάρδεων
μετὰ
Μαντιθέου |
[1, 7] |
αἴτιον
ὄντα
ἀποκτείναιτε,
μεταμελήσει
δὴ
|
ὕστερον. |
Ἀναμνήσθητε
ὡς
ἀλγεινὸν
καὶ
ἀνωφελὲς |
[1, 4] |
τοιούτοις
δοκεῖν
εἶναι
οἵοισπερ
πρότερον,
|
ὕστερον |
δὲ
δυνασθεῖσιν
ἀπολλύναι
τοὺς
βελτίστους, |
[1, 7] |
καὶ
ἐδέθησαν
ὑπὸ
τῶν
ἐγγυησαμένων,
|
ὕστερον |
δὲ
στάσεώς
τινος
γενομένης,
ἐν |
[1, 3] |
καὶ
Ἀναξίλαος
(ὃς
ἐπαγόμενος
θανάτου
|
ὕστερον |
(ἐν
Λακεδαίμονι
διὰ
τὴν
προδοσίαν |
[1, 7] |
ἀληθῆ
πεύσεσθε
καὶ
οὐ
μετανοήσαντες
|
ὕστερον |
εὑρήσετε
σφᾶς
αὐτοὺς
ἡμαρτηκότας
τὰ |
[1, 1] |
δὲ
ταῦτα
οὐ
πολλαῖς
ἡμέραις
|
ὕστερον |
ἦλθεν
ἐξ
Ἀθηνῶν
Θυμοχάρης
ἔχων |
[1, 7] |
ἕξ.
(Καὶ
οὐ
πολλῷ
χρόνῳ
|
ὕστερον |
μετέμελε
τοῖς
Ἀθηναίοις,
καὶ
ἐψηφίσαντο, |
[1, 7] |
τιμωρίας,
οἱ
δ᾽
ἀναίτιοι
ἐλευθερωθήσονται
|
ὑφ᾽ |
ὑμῶν,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
καὶ
οὐκ |