HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Xénophon, Les Helléniques, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)

η = 82 formes différentes pour 196 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[1, 5]   ἀντὶ τῶν προτέρων, οὐσῶν πλέον ἢ ἑκατόν, καὶ ταύταις ἀναγαγόμενος μετὰ

[1, 6]   τῶν δ᾽ ἄλλων συμμάχων πλείους ἢ ἑξήκοντα. (Ἔδοξε δὲ καὶ τοῖς

[1, 7]   δικαιότερον στεφάνοις γεραίρειν τοὺς νικῶντας ἢ θανάτῳ ζημιοῦν πονηροῖς ἀνθρώποις πειθομένους.

[1, 7]   οὗτος δ᾽ οὐκ ἔφη ἀλλ᾽ ἢ κατὰ νόμον πάντα ποιήσειν. (Μετὰ

[1, 1]   ἑαυτοῦ ἀνεκοινοῦτο ὅ τι ἔμελλεν ἢ λέγειν ἢ πράττειν, κἀκείνους ἐδίδασκε

[1, 4]   ἢ παραδοῦναι τοὺς πρέσβεις ἑαυτῷ ἢ μὴ οἴκαδέ πω ἀποπέμψαι, βουλόμενος

[1, 7]   καὶ δεδιότες σφόδρα οὕτως ἐπείγεσθε; Ἢ μὴ οὐχ ὑμεῖς ὃν ἂν

[1, 6]   περὶ τοῦ ἐμὲ ἐνθάδε μένειν ἢ οἴκαδε ἀποπλεῖν ἐροῦντα τὰ καθεστῶτα

[1, 4]   ἀπελθεῖν. (Κῦρος δὲ Φαρναβάζῳ εἶπεν ἢ παραδοῦναι τοὺς πρέσβεις ἑαυτῷ ἢ

[1, 6]   Ἐγένοντο δὲ αἱ πᾶσαι πλείους ἢ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν. (Ὁ δὲ

[1, 1]   ὅ τι ἔμελλεν ἢ λέγειν ἢ πράττειν, κἀκείνους ἐδίδασκε κελεύων λέγειν

[1, 1]   τριήρεις οὔσας πλείους τε πολλῷ ἢ πρότερον καὶ πρὸς τῷ λιμένι,

[1, 7]   τις ἢ τὴν πόλιν προδιδῷ ἢ τὰ ἱερὰ κλέπτῃ, κριθέντα ἐν

[1, 6]   οὐκ ἔχω τί ἄλλο ποιῶ ἢ τὰ κελευόμενα ὡς ἂν δύνωμαι

[1, 1]   ἄλλων συμμάχων πεντεκαίδεκα στρατιωτίδων μᾶλλον ἢ ταχειῶν ᾤχετο. Καὶ αὐτοῦ τῶν

[1, 7]   ἐστιν ἐκεῖνον περὶ πλείονος ποιεῖσθαι ἢ τὴν ὅλην πόλιν. (Τοῦτο δ᾽

[1, 7]   ἱεροσύλοις καὶ προδόταις, ἐάν τις ἢ τὴν πόλιν προδιδῷ ἢ τὰ

[1, 6]   δὲ τολμήσαντος ἄλλο τι εἰπεῖν ἢ τοῖς οἴκοι πείθεσθαι ποιεῖν τε

[1, 7]   τὸν δῆμον, ἄλλο οὐδὲν αἰτιώμενοι ἢ τὸν χειμῶνα. (Μετὰ ταῦτα δὲ

[1, 7]   οὐδένα ἄλλον ἔχειν αὐτοὺς αἰτιάσασθαι ἢ τούτους οἷς προσετάχθη. Καὶ οὐχ

[1, 6]   ἥθροισαν δὲ καὶ ἄλλας πλείους ἢ τριάκοντα παρὰ τῶν ἄλλων συμμάχων,

[1, 7]   ἀπολογήσασθαι, μὴ ἄλλοις μᾶλλον πιστεύοντες ἢ ὑμῖν αὐτοῖς. (Ἴστε δέ, ὦ

[1, 1]   ἕως ἂν τὰ σώματα σῶα ᾖ, ἱμάτιόν τ᾽ ἔδωκεν ἑκάστῳ καὶ

[1, 7]   δεθέντας εἰς τὸν δῆμον παραδοθῆναι, ἡ βουλὴ ἔδησε. (Μετὰ δὲ ταῦτα

[1, 7]   (Ἐντεῦθεν ἐκκλησίαν ἐποίουν, εἰς ἣν ἡ βουλὴ εἰσήνεγκε τὴν ἑαυτῆς γνώμην

[1, 6]   εἰς τὸ στρατόπεδον αὐτοῖς ἀνδράσιν. (Ἡ δ᾽ ἐπὶ τοῦ Ἑλλησπόντου φυγοῦσα

[1, 6]   ἡ μὲν ἐπὶ Ἑλλησπόντου ὥρμησεν, ἡ δὲ εἰς τὸ πέλαγος. (Τῶν

[1, 7]   κρίνεσθαι τοὺς ἄνδρας δίχα ἕκαστον· ἡ δὲ τῆς βουλῆς ἦν μιᾷ

[1, 6]   ἐξέπλευσαν ἔξω τοῦ λιμένος, καὶ ἡ μὲν ἐπὶ Ἑλλησπόντου ὥρμησεν, ἡ

[1, 5]   ἐν οἴκῳ Ἀθηναῖοι, ἐπειδὴ ἠγγέλθη ἡ ναυμαχία, χαλεπῶς εἶχον τῷ Ἀλκιβιάδῃ,

[1, 2]   βουλομένῳ ἀεί· Σελινουσίοις δέ, ἐπεὶ ἡ πόλις ἀπωλώλει, καὶ πολιτείαν ἔδοσαν.

[1, 6]   ἃ ἐγώ τε φιλοτιμοῦμαι καὶ ἡ πόλις ἡμῶν αἰτιάζεται (ἴστε γὰρ

[1, 4]   καὶ τοῦ οἴκαδε κατάπλου ὅπως ἡ πόλις πρὸς αὐτὸν ἔχοι. (Ἐπεὶ

[1, 4]   Πειραιᾶ ἡμέρᾳ ᾗ Πλυντήρια ἦγεν ἡ πόλις, τοῦ ἕδους κατακεκαλυμμένου τῆς

[1, 6]   ἦσαν. Καλλικρατίδας δὲ εἶπεν ὅτι ἡ Σπάρτη οὐδὲν μὴ κάκιον οἰκεῖται

[1, 2]   ἄλλο στράτευμα. (Ἐκεῖθεν δὲ ἅπασα ἡ στρατιὰ διέβη εἰς Λάμψακον. Καὶ

[1, 6]   ~(Τῷ δ᾽ ἐπιόντι ἔτει, ᾧ ἥ τε σελήνη ἐξέλιπεν ἑσπέρας καὶ

[1, 7]   καὶ τοὺς ἀδικοῦντας εἰδότες κολάσεσθε ᾗ ἂν βούλησθε δίκῃ, καὶ ἅμα

[1, 7]   πολεμίοις οὖσιν, ἔδοτε ἡμέραν ἀπολογήσασθαι ᾗ ἐβούλετο καὶ τἆλλα κατὰ τὸν

[1, 4]   τὸ βασίλειον σφράγισμα ἔχουσαν, ἐν ᾗ ἐνῆν καὶ τάδε· Καταπέμπω Κῦρον

[1, 7]   δὲ στάσεώς τινος γενομένης, ἐν ᾗ Κλεοφῶν ἀπέθανεν, ἀπέδρασαν οὗτοι, πρὶν

[1, 4]   κατέπλευσεν εἰς τὸν Πειραιᾶ ἡμέρᾳ ᾗ Πλυντήρια ἦγεν ἡ πόλις, τοῦ

[1, 2]   ἦν Ὀλυμπιὰς τρίτη καὶ ἐνενηκοστή, ᾗ προστεθεῖσα ξυνωρὶς ἐνίκα Εὐαγόρου Ἠλείου,

[1, 7]   δὲ ταῦτα ἐκκλησία ἐγένετο, ἐν ᾗ τῶν στρατηγῶν κατηγόρουν ἄλλοι τε

[1, 2]   οἵ τε σύμμαχοι οὓς Τισσαφέρνης ἤγαγε, καὶ Συρακόσιοι οἵ τ᾽ ἀπὸ

[1, 5]   δὲ ἐν οἴκῳ Ἀθηναῖοι, ἐπειδὴ ἠγγέλθη ἡ ναυμαχία, χαλεπῶς εἶχον τῷ

[1, 1]   (Ἐν δὲ τῷ χρόνῳ τούτῳ ἠγγέλθη τοῖς τῶν Συρακοσίων στρατηγοῖς οἴκοθεν

[1, 6]   Ἀριστοκράτης μὲν τὸ εὐώνυμον ἔχων ἡγεῖτο πεντεκαίδεκα ναυσί, μετὰ δὲ ταῦτα

[1, 4]   ἂν τὴν ἐκκλησίαν, ἀναρρηθεὶς ἁπάντων ἡγεμὼν αὐτοκράτωρ, ὡς οἷός τε ὢν

[1, 4]   τῇ πόλει γενέσθαι μόνος κινδυνεύσαι ἡγεμὼν καταστῆναι. (Ἀλκιβιάδης δὲ πρὸς τὴν

[1, 5]   Ἐφέσῳ οὔσας ναῦς ἐνενήκοντα ἡσυχίαν ἦγεν, ἐπισκευάζων καὶ ἀναψύχων αὐτάς. (Ἀλκιβιάδης

[1, 4]   τὸν Πειραιᾶ ἡμέρᾳ ᾗ Πλυντήρια ἦγεν ἡ πόλις, τοῦ ἕδους κατακεκαλυμμένου

[1, 3]   Πρόξενος. (Καὶ Φαρνάβαζος μὲν τούτους ἦγεν· οἱ δὲ Ἀθηναῖοι τὸ Βυζάντιον

[1, 1]   καὶ Ἀθηναῖοι, ἐνίκησαν δὲ Λακεδαιμόνιοι ἡγουμένου Ἀγησανδρίδου. (Μετ᾽ ὀλίγον δὲ τούτων

[1, 1]   ἔληγεν, ἐν ᾧ Καρχηδόνιοι Ἀννίβα ἡγουμένου στρατεύσαντες ἐπὶ Σικελίαν δέκα μυριάσι

[1, 1]   τῶν ἄλλων ἀήττητοι γεγόνατε ἡμῶν ἡγουμένων, τάξιν ἔχοντες τὴν κρατίστην διά

[1, 6]   εὐδιαίτερος ἦν, ἀπαντήσας τοῖς Ἀθηναίοις ἤδη ἀνηγμένοις ἐκ τῶν Ἀργινουσῶν ἔφρασε

[1, 1]   ἐκέλευσεν. (Ἐπεὶ δ᾽ ἦλθον, ἀνάγεσθαι ἤδη αὐτοῦ μέλλοντος ὡς ἐπὶ ναυμαχίαν

[1, 6]   δὲ Καλλικρατίδας ἀκούων τὴν βοήθειαν ἤδη ἐν Σάμῳ οὖσαν, αὐτοῦ μὲν

[1, 7]   Ἀναμνήσθητε ὡς ἀλγεινὸν καὶ ἀνωφελὲς ἤδη ἐστί, πρὸς δ᾽ ἔτι καὶ

[1, 7]   τριηράρχων ἀνδράσιν ἱκανοῖς καὶ ἐστρατηγηκόσιν ἤδη, Θηραμένει καὶ Θρασυβούλῳ καὶ ἄλλοις

[1, 6]   ἡμέρᾳ εἰσθέμενοι σῖτα μέτρια, ἐπειδὴ ἤδη μέσον ἡμέρας ἦν καὶ οἱ

[1, 6]   οἱ Λακεδαιμόνιοι τῷ Λυσάνδρῳ παρεληλυθότος ἤδη τοῦ χρόνου (καὶ τῷ πολέμῳ

[1, 6]   οἰκοῦντας ἐν βαρβάροις πλεῖστα κακὰ ἤδη ὑπ᾽ αὐτῶν πεπονθέναι. (Δεῖ δ᾽

[1, 3]   μετὰ δὲ τούτων καὶ Ἑρμοκράτης, ἤδη φεύγων ἐκ Συρακουσῶν, καὶ ὁ

[1, 1]   εἶναι τοὺς μετ᾽ αὐτοῦ πολὺν ἤδη χρόνον Ἀθηναίους εἴργειν τῆς γῆς,

[1, 4]   οὐκ ἠσεβήκει, εἰπὼν δὲ ὡς ἠδίκηται, λεχθέντων δὲ καὶ ἄλλων τοιούτων

[1, 1]   δὲ τὸ ναυτικόν, ὃ ἐκεῖνος ἡθροίκει ἀπὸ τῶν συμμάχων, ἐξεπέμφθη Κρατησιππίδας,

[1, 6]   κἀκεῖθεν Σαμίας ναῦς ἔλαβον δέκα· ἥθροισαν δὲ καὶ ἄλλας πλείους ἢ

[1, 4]   ὁ ἐκ τοῦ ἄστεως ὄχλος ἡθροίσθη πρὸς τὰς ναῦς, θαυμάζοντες καὶ

[1, 5]   ὀλίγῳ ὕστερον αἱροῦσι Δελφίνιον καὶ Ἠιόνα. (Οἱ δὲ ἐν οἴκῳ Ἀθηναῖοι,

[1, 1]   ἔτι προθυμότεροι ἦσαν ἐφ᾽ ἃ ἧκε, καὶ ἐψηφίσαντο ὁπλίτας τε αὐτὸν

[1, 6]   πείθεσθαι ποιεῖν τε ἐφ᾽ ἃ ἥκει, ἐλθὼν παρὰ Κῦρον ᾔτει μισθὸν

[1, 4]   εἰς Ἀθήνας κατέπλευσε· πρὶν δὲ ἥκειν αὐτὸν οἱ Ἀθηναῖοι στρατηγοὺς εἴλοντο

[1, 5]   ἀλλὰ πάντα ποιήσειν· ἔχων δὲ ἥκειν τάλαντα πεντακόσια: ἐὰν δὲ ταῦτα

[1, 5]   εἰς Σάρδεις ἀφίκετο. (Ἐπεὶ δ᾽ ἧκεν, ἀνέβη πρὸς αὐτὸν σὺν τοῖς

[1, 4]   (Ἐκεῖθεν δὲ συλλέξας ἑκατὸν τάλαντα ἧκεν εἰς τὴν Σάμον. Θρασύβουλος δὲ

[1, 3]   δὲ ἀπέδοσαν. (Ἀλκιβιάδης δ᾽ ἐπεὶ ἧκεν εἰς τὸ στρατόπεδον τήν τε

[1, 1]   Καρδίαν. ἐνταῦθα δὲ καὶ Ἀλκιβιάδης ἧκεν ἐκ τῶν Κλαζομενῶν σὺν πέντε

[1, 3]   δ᾽ ἑλὼν πρὸς τὸ Βυζάντιον ἧκεν, ἔχων Χερρονησίτας τε πανδημεὶ καὶ

[1, 3]   ἐκ τοῦ Βυζαντίου· ἐπειδὴ δὲ ἧκεν, οὐκ ἔφη ὀμεῖσθαι, εἰ μὴ

[1, 2]   ὄντες ἀήττητοι, ἐκεῖνοι δὲ ἡττημένοι ἥκοιεν. Ἐνταῦθα δὴ ἐχείμαζον ἅπαντες Λάμψακον

[1, 7]   ἑορτῇ, ἵνα πρὸς τὴν ἐκκλησίαν ἥκοιεν, ὡς δὴ συγγενεῖς ὄντες τῶν

[1, 1]   ἄλλῃ ἡμέρᾳ περὶ ἀρίστου ὥραν ἧκον εἰς Προκόννησον. (Ἐκεῖ δ᾽ ἐπύθοντο

[1, 1]   καὶ τριήρεις. Ἐν τούτῳ δὲ ἧκον οἱ διάδοχοι τῶν Συρακοσίων εἰς

[1, 5]   δὲ ἀκούσας Θρασύβουλον ἔξω Ἑλλησπόντου ἥκοντα τειχίζειν Φώκαιαν διέπλευσε πρὸς αὐτόν,

[1, 2]   αἳ ἔτυχον τότε παραγενόμεναι, νεωστὶ ἥκουσαι μετὰ Εὐκλέους τε τοῦ Ἵππωνος

[1, 4]   τὰ περὶ τὸ Βυζάντιον πεπραγμένα ἤκουσαν. (Ἀρχομένου δὲ τοῦ ἔαρος πορευομένοις

[1, 6]   γεγενημένα καὶ τὴν πολιορκίαν ἐπεὶ ἤκουσαν, ἐψηφίσαντο βοηθεῖν ναυσὶν ἑκατὸν καὶ

[1, 6]   ἕως ἂν οἱ ἐκ Λακεδαίμονος ἥκωσιν, οὓς ἐγὼ ἔπεμψα χρήματα ἄξοντας,

[1, 2]   ᾗ προστεθεῖσα ξυνωρὶς ἐνίκα Εὐαγόρου Ἠλείου, τὸ δὲ στάδιον Εὐβώτας Κυρηναῖος,

[1, 1]   ποιούμενος πρὸς αὐτὰ τὰ τείχη ἦλθε τῶν Ἀθηναίων· Θράσυλλος δὲ ἐξαγαγὼν

[1, 1]   αἰτήσων. (Μετὰ δὲ ταῦτα Τισσαφέρνης ἦλθεν εἰς Ἑλλήσποντον· ἀφικόμενον δὲ παρ᾽

[1, 1]   εἰς Κύζικον, αὐτὸς μὲν πεζῇ ἦλθεν εἰς Σηστόν, τὰς δὲ ναῦς

[1, 1]   ταῦτα οὐ πολλαῖς ἡμέραις ὕστερον ἦλθεν ἐξ Ἀθηνῶν Θυμοχάρης ἔχων ναῦς

[1, 6]   χρήματά τε παρὰ Κύρου αὐτῷ ἦλθεν. (Ὁ δὲ Κόνων ἐπεὶ ἐπολιορκεῖτο

[1, 1]   περιπλεῖν ἐκεῖσε ἐκέλευσεν. (Ἐπεὶ δ᾽ ἦλθον, ἀνάγεσθαι ἤδη αὐτοῦ μέλλοντος ὡς

[1, 6]   δέκα, εἰσβιβάζοντες τοὺς ἐν τῇ ἡλικίᾳ ὄντας ἅπαντας καὶ δούλους καὶ

[1, 4]   δήμου αὐτῷ μὲν τῶν τε ἡλικιωτῶν πλέον ἔχειν τῶν τε πρεσβυτέρων

[1, 1]   ἦν, αἰθρίας γενομένης καὶ τοῦ ἡλίου ἐκλάμψαντος καθορᾷ τὰς τοῦ Μινδάρου

[1, 6]   πέλαγος ἀφορμήσασαν, καὶ ἅμα τῷ ἡλίῳ δύνοντι κατέλαβον, καὶ κρατήσαντες μάχῃ,

[1, 7]   μετανοήσαντες ὕστερον εὑρήσετε σφᾶς αὐτοὺς ἡμαρτηκότας τὰ μέγιστα εἰς θεούς τε

[1, 7]   ἔτι καὶ περὶ θανάτου ἀνθρώπου ἡμαρτηκότες. (Δεινὰ δ᾽ ἂν ποιήσαιτε, εἰ

[1, 6]   δὲ αὐτὸν ἀναγόμενον ἅμα τῇ ἡμέρᾳ, ἐδίωκεν ὑποτεμνόμενος τὸν εἰς Σάμον

[1, 6]   πολεμίοις ταῦτα ποιοῦντας. Πέμπτῃ δὲ ἡμέρᾳ εἰσθέμενοι σῖτα μέτρια, ἐπειδὴ ἤδη

[1, 6]   Ἐπεὶ δὲ ἀνέσχεν, ἅμα τῇ ἡμέρᾳ ἔπλει ἐπὶ τὰς Ἀργινούσας. (Οἱ

[1, 6]   τῆς Μυτιλήνης) (Τῇ δ᾽ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἔτυχον καὶ οἱ Ἀθηναῖοι δειπνοποιούμενοι

[1, 4]   ἐπιτηδείους, κατέπλευσεν εἰς τὸν Πειραιᾶ ἡμέρᾳ ᾗ Πλυντήρια ἦγεν ἡ πόλις,

[1, 1]   τέτταρσι καὶ δέκα ναυσὶν ἅμα ἡμέρᾳ. κατιδὼν δὲ ὁ τῶν Ἀθηναίων

[1, 2]   (Θράσυλλος δὲ ἑβδόμῃ καὶ δεκάτῃ ἡμέρᾳ μετὰ τὴν εἰσβολὴν εἰς Ἔφεσον

[1, 4]   γὰρ οὐδεὶς ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ οὐδενὸς σπουδαίου ἔργου τολμήσαι ἂν

[1, 1]   νυκτὸς ἀνηγάγοντο, καὶ τῇ ἄλλῃ ἡμέρᾳ περὶ ἀρίστου ὥραν ἧκον εἰς

[1, 2]   ἕτερα τῆς πόλεως, ἅμα τῇ ἡμέρᾳ προσῆγε δύο στρατόπεδα. (Οἱ δ᾽

[1, 6]   δέκα καὶ ἑκατὸν ἐν τριάκοντα ἡμέραις ἀπῆραν. Εἰσέβησαν δὲ καὶ τῶν

[1, 1]   φάσκων κελεύειν βασιλέα πολεμεῖν Ἀθηναίοις. (Ἡμέραις δὲ τριάκοντα ὕστερον Ἀλκιβιάδης ἐκ

[1, 1]   ~(Μετὰ δὲ ταῦτα οὐ πολλαῖς ἡμέραις ὕστερον ἦλθεν ἐξ Ἀθηνῶν Θυμοχάρης

[1, 4]   ἐχθίστους, κινδυνεύων ἀεὶ παρ᾽ ἑκάστην ἡμέραν ἀπολέσθαι· τοὺς δὲ οἰκειοτάτους πολίτας

[1, 7]   προδιδόντι Θηβαίοις πολεμίοις οὖσιν, ἔδοτε ἡμέραν ἀπολογήσασθαι ᾗ ἐβούλετο καὶ τἆλλα

[1, 1]   πεζοῦ. ταύτην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν αὐτοῦ ἔμειναν, τῇ δὲ ὑστεραίᾳ

[1, 7]   εἰ μὴ πλέον, ἀλλὰ μίαν ἡμέραν δόντες αὐτοῖς ὑπὲρ αὑτῶν ἀπολογήσασθαι,

[1, 6]   παραρύματα παραβαλών. (Τὴν μὲν οὖν ἡμέραν οὕτως ἀνεῖχον, εἰς δὲ τὴν

[1, 6]   ἄριστα πλεούσας δύο ἐπλήρωσε πρὸ ἡμέρας, ἐξ ἁπασῶν τῶν νεῶν τοὺς

[1, 6]   ὁ δὲ αὐτῷ εἶπε δύο ἡμέρας ἐπισχεῖν. (Καλλικρατίδας δὲ ἀχθεσθεὶς τῇ

[1, 2]   Σάμον. (Ἐκεῖ δὲ μείνας τρεῖς ἡμέρας ἔπλευσεν εἰς Πύγελα: καὶ ἐνταῦθα

[1, 4]   ἔστησε καὶ μείνας αὐτοῦ ὀλίγας ἡμέρας ἔπλευσεν εἰς Σάμον, κἀκεῖθεν ὁρμώμενος

[1, 6]   σῖτα μέτρια, ἐπειδὴ ἤδη μέσον ἡμέρας ἦν καὶ οἱ ἐφορμοῦντες ὀλιγώρως

[1, 1]   (Ἀλκιβιάδης δὲ μείνας αὐτοῦ εἴκοσιν ἡμέρας καὶ χρήματα πολλὰ λαβὼν παρὰ

[1, 1]   καὶ κυβερνητῶν καὶ ἐπιβατῶν, ἑκάστης ἡμέρας πρῲ καὶ πρὸς ἑσπέραν συναλίζων

[1, 7]   κατὰ ἕνα ἕκαστον διῃρημένων τῆς ἡμέρας τριῶν μερῶν, ἑνὸς μὲν ἐν

[1, 1]   κατιδὼν δὲ ὁ τῶν Ἀθηναίων ἡμεροσκόπος ἐσήμηνε τοῖς στρατηγοῖς. Οἱ δὲ

[1, 1]   τὴν κρατίστην διά τε τὴν ἡμετέραν ἀρετὴν καὶ διὰ τὴν ὑμετέραν

[1, 7]   τοῦ αὐτομάτου, ὧν εἷς τῶν ἡμετέρων στρατηγῶν ἐπὶ καταδύσης νεὼς διασωθείς,

[1, 6]   δ᾽ ὑμῖν ἀντὶ τῶν συμβάντων ἡμῖν ἀγαθῶν ἐν τῷ χρόνῳ ᾧ

[1, 1]   Οὐ γὰρ ἔστιν, ἔφη, χρήματα ἡμῖν, τοῖς δὲ πολεμίοις ἄφθονα παρὰ

[1, 6]   τε φιλοτιμοῦμαι καὶ ἡ πόλις ἡμῶν αἰτιάζεται (ἴστε γὰρ αὐτὰ ὥσπερ

[1, 7]   Καὶ οὐχ ὅτι γε κατηγοροῦσιν ἡμῶν, ἔφασαν, ψευσόμεθα φάσκοντες αὐτοὺς αἰτίους

[1, 1]   μετὰ τῶν ἄλλων ἀήττητοι γεγόνατε ἡμῶν ἡγουμένων, τάξιν ἔχοντες τὴν κρατίστην

[1, 1]   ἐπειδὴ δ᾽ ἐγγὺς τῆς Κυζίκου ἦν, αἰθρίας γενομένης καὶ τοῦ ἡλίου

[1, 6]   ἀπεδεδράκεσαν καὶ ὁ ἄνεμος εὐδιαίτερος ἦν, ἀπαντήσας τοῖς Ἀθηναίοις ἤδη ἀνηγμένοις

[1, 3]   Ἡράκλειον τὸ τῶν Καλχηδονίων, οὗ ἦν αὐτῷ τὸ στρατόπεδον. (Ἐκ τούτου

[1, 6]   τὰ πλοῖα ἀποπλεῖν εἰς Χίον (ἦν δὲ τὸ πνεῦμα οὔριο) καὶ

[1, 3]   ἐτύγχανε παρών, ἀλλὰ περὶ Σηλυμβρίαν ἦν· ἐκείνην δ᾽ ἑλὼν πρὸς τὸ

[1, 1]   εἰς τὴν θάλατταν μέχρι δυνατὸν ἦν ἐμάχετο, καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς

[1, 6]   κατὰ θάλατταν, καὶ σίτων οὐδαμόθεν ἦν εὐπορῆσαι, οἱ δὲ ἄνθρωποι πολλοὶ

[1, 6]   μέτρια, ἐπειδὴ ἤδη μέσον ἡμέρας ἦν καὶ οἱ ἐφορμοῦντες ὀλιγώρως εἶχον

[1, 7]   ἑτέραν ἐκκλησίαν (τότε γὰρ ὀψὲ ἦν καὶ τὰς χεῖρας οὐκ ἂν

[1, 3]   ἐποιοῦντο. (Ἐν δὲ τῷ Βυζαντίῳ ἦν Κλέαρχος Λακεδαιμόνιος ἁρμοστὴς καὶ σὺν

[1, 7]   ἕκαστον· ἡ δὲ τῆς βουλῆς ἦν μιᾷ ψήφῳ ἅπαντας κρίνειν. τούτων

[1, 3]   τοῦ ποταμοῦ ὅσον οἷόν τ᾽ ἦν ξυλίνῳ τείχει. (Ἐνταῦθα Ἱπποκράτης μὲν

[1, 5]   (Ἐκ δὲ τούτου τέτταρες ὀβολοὶ ἦν ὁ μισθός, πρότερον δὲ τριώβολον.

[1, 2]   ~(Τῷ δὲ ἄλλῳ ἔτει (ᾧ ἦν Ὀλυμπιὰς τρίτη καὶ ἐνενηκοστή, ᾗ

[1, 7]   ἄλλου καθήπτοντο, ἐπιστολὴν ἐπεδείκνυε μαρτύριον ἣν ἔπεμψαν οἱ στρατηγοὶ εἰς τὴν

[1, 7]   στρατηγῶν. (Ἐντεῦθεν ἐκκλησίαν ἐποίουν, εἰς ἣν ἡ βουλὴ εἰσήνεγκε τὴν ἑαυτῆς

[1, 4]   ᾧ χρόνῳ ὑπὸ ἀμηχανίας δουλεύων ἠναγκάσθη μὲν θεραπεύειν τοὺς ἐχθίστους, κινδυνεύων

[1, 6]   ἔφθη ὑπὸ τῶν πολεμίων κατακωλυθείς, ἠναγκάσθη ναυμαχῆσαι πρὸς τῷ λιμένι, καὶ

[1, 7]   ἐπεθορύβησε πάλιν ὁ ὄχλος, καὶ ἠναγκάσθησαν ἀφιέναι τὰς κλήσεις. (Τῶν δὲ

[1, 1]   ἀνεβίβαζε τὰς αὑτοῦ τριήρεις, ὡς ἤνοιγε, περὶ τὸ Ῥοίτειον. (Ἐγγὺς δὲ

[1, 6]   (Τῶν δ᾽ ἐφορμούντων ὡς ἕκαστοι ἤνοιγον, τάς τε ἀγκύρας ἀποκόπτοντες καὶ

[1, 5]   λοιπὰς τριήρεις ἀνήχθησαν, ὡς ἕκαστος ἤνοιξεν. (Ἐκ τούτου δ᾽ ἐναυμάχησαν οἱ

[1, 1]   ἐναυμάχησαν περὶ Ἄβυδον κατὰ τὴν ᾐόνα, μέχρι δείλης ἐξ ἑωθινοῦ. Καὶ

[1, 2]   ἐξόδους τοῦ χειμῶνος εἰς τὴν ἤπειρον καὶ ἐπόρθουν τὴν βασιλέως χώραν.

[1, 7]   τούτους τῇ αὐτῇ ψήφῳ κρίνεσθαι ᾗπερ καὶ τοὺς στρατηγούς, ἐὰν μὴ

[1, 7]   καὶ αὐτὸν τότε δεόμενον ἀναιρέσεως, ᾗπερ τοὺς οὐ πράξαντας τὰ προσταχθέντα.

[1, 2]   τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ Τραχινίᾳ Ἀχαιοὶ τοὺς ἐποίκους,

[1, 2]   Εὐκλέους τε τοῦ Ἵππωνος καὶ Ἡρακλείδου τοῦ Ἀριστογένους στρατηγῶν, καὶ Σελινούσιαι

[1, 3]   ἐγγὺς ὄντων, ἀπεχώρησεν εἰς τὸ Ἡράκλειον τὸ τῶν Καλχηδονίων, οὗ ἦν

[1, 1]   εἴκοσιν ἑτέραις ἐκ Θάσου, ἀμφότεροι ἠργυρολογηκότες. (Ἀλκιβιάδης δὲ εἰπὼν καὶ τούτοις

[1, 1]   ἐπετέλεσαν, καὶ ἐν τῇ φρουρᾷ ἤρεσαν πάντων μάλιστα. διὰ ταῦτα δὲ

[1, 5]   ἐπεὶ αὐτῷ προπιὼν ὁ Κῦρος ἤρετο τί ἂν μάλιστα χαρίζοιτο ποιῶν,

[1, 1]   ἄρχοντας, μέχρι ἂν ἀφίκωνται οἱ ᾑρημένοι ἀντ᾽ ἐκείνων. (Οἱ δ᾽ ἀναβοήσαντες

[1, 4]   καὶ Ἀδείμαντος ὁ Λευκολοφίδου συνεπέμφθησαν ᾑρημένοι κατὰ γῆν στρατηγοί. (Ἀλκιβιάδης δὲ

[1, 4]   εὔνουν οὖσαν καὶ στρατηγὸν αὑτὸν ᾑρημένον καὶ ἰδίᾳ μεταπεμπομένους τοὺς ἐπιτηδείους,

[1, 2]   ὁπλιτῶν εἴκοσι καὶ ἑκατόν, ὧν ἦρχε Μένανδρος, μέχρι σκότος ἀφείλετο. (Ἐκ

[1, 6]   ἐν ἀριστερᾷ Σάμου παραπλεύσαντα, οὗ ἦσαν αἱ τῶν Ἀθηναίων νῆες, ἐν

[1, 4]   καὶ τοὺς Λάκωνας οἳ αὐτόθι ἦσαν. (Ἀλκιβιάδης δὲ τροπαῖόν τε ἔστησε

[1, 6]   αἱ δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ἀντιτεταγμέναι ἦσαν ἅπασαι ἐπὶ μιᾶς ὡς πρὸς

[1, 3]   ληψόμενος καὶ ναῦς συλλέξων, αἳ ἦσαν ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ ἄλλαι καταλελειμμέναι

[1, 1]   Θρασύλλῳ διὰ ταῦτα ἔτι προθυμότεροι ἦσαν ἐφ᾽ ἃ ἧκε, καὶ ἐψηφίσαντο

[1, 7]   (Τῶν δὲ καταλειφθέντων τῶν> τριηράρχων ἦσαν καὶ Θρασύβουλος καὶ Θηραμένης, ὃς

[1, 6]   ἄνθρωποι πολλοὶ ἐν τῇ πόλει ἦσαν καὶ οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ ἐβοήθουν

[1, 6]   τριήρεις τῶν Ἀθηναίων πολλῷ πλείους ἦσαν. Καλλικρατίδας δὲ εἶπεν ὅτι ἡ

[1, 2]   Ἀθηναῖοι ἐκ τοῦ στρατοπέδου διεσκεδασμένοι ἦσαν κατὰ τὰς ἰδίας λείας, βοηθησάντων

[1, 6]   τρεῖς, καὶ εἴ τινες ἄλλαι ἦσαν συμμαχίδες. (Τὸ δὲ δεξιὸν κέρας

[1, 4]   μηδὲν μέμψησθε· (ἐπειδὴ δὲ ἐνιαυτοὶ ἦσαν τρεῖς, ἐδεήθη τοῦ Κύρου ἀφεῖναι

[1, 4]   τῇ ἐκκλησίᾳ ἀπολογησάμενος ὡς οὐκ ἠσεβήκει, εἰπὼν δὲ ὡς ἠδίκηται, λεχθέντων

[1, 4]   τῆς αἰτίας ἄρτι γεγενημένης ὡς ἠσεβηκότος εἰς τὰ μυστήρια, ὑπερβαλλόμενοι οἱ

[1, 2]   οἱ στρατιῶται αὐτοὶ αὑτοῖς καὶ ἠσπάζοντο τοὺς μετὰ Θρασύλλου. Ἐξῆλθον δέ

[1, 5]   τῇ Ἐφέσῳ οὔσας ναῦς ἐνενήκοντα ἡσυχίαν ἦγεν, ἐπισκευάζων καὶ ἀναψύχων αὐτάς.

[1, 6]   ἃ ἥκει, ἐλθὼν παρὰ Κῦρον ᾔτει μισθὸν τοῖς ναύταις· ὁ δὲ

[1, 2]   ἐβοήθησεν ἵπποις πολλοῖς, καὶ μάχῃ ἡττηθεὶς ἔφυγεν. Ἀλκιβιάδης δὲ ἐδίωκεν ἔχων

[1, 5]   εἷλον Ἀκράγαντα λιμῷ, μάχῃ μὲν ἡττηθέντες, προσκαθεζόμενοι δὲ ἑπτὰ μῆνας. ~(Τῷ

[1, 2]   μὲν ὄντες ἀήττητοι, ἐκεῖνοι δὲ ἡττημένοι ἥκοιεν. Ἐνταῦθα δὴ ἐχείμαζον ἅπαντες

[1, 7]   τῆς εὐτυχίας ὅμοια ποιήσητε τοῖς ἡττημένοις τε καὶ ἀτυχοῦσιν, ἀντὶ δὲ

[1, 1]   τὰ πολλὰ ἐν τῷ συνεδρίῳ ηὐδόξει, λέγειν τε δοκῶν καὶ βουλεύειν

[1, 6]   γενόμενος· τροπαῖον δὲ στήσαντες αὐτοῦ ηὐλίζοντο. (Τῷ δ᾽ Ἐτεονίκῳ ὁ ὑπηρετικὸς

[1, 6]   νεὼς ἀποπεσὼν εἰς τὴν θάλατταν ἠφανίσθη Πρωτόμαχός τε καὶ οἱ μετ᾽

Livre, chapitre
[1, 5]	ἀντὶ τῶν προτέρων, οὐσῶν πλέον	ἢ	ἑκατόν, καὶ ταύταις ἀναγαγόμενος μετὰ
[1, 6]	τῶν δ᾽ ἄλλων συμμάχων πλείους	ἢ	ἑξήκοντα. (Ἔδοξε δὲ καὶ τοῖς
[1, 7]	δικαιότερον στεφάνοις γεραίρειν τοὺς νικῶντας	ἢ	θανάτῳ ζημιοῦν πονηροῖς ἀνθρώποις πειθομένους.
[1, 7]	οὗτος δ᾽ οὐκ ἔφη ἀλλ᾽	ἢ	κατὰ νόμον πάντα ποιήσειν. (Μετὰ
[1, 1]	ἑαυτοῦ ἀνεκοινοῦτο ὅ τι ἔμελλεν	ἢ	λέγειν ἢ πράττειν, κἀκείνους ἐδίδασκε
[1, 4]	ἢ παραδοῦναι τοὺς πρέσβεις ἑαυτῷ	ἢ	μὴ οἴκαδέ πω ἀποπέμψαι, βουλόμενος
[1, 7]	καὶ δεδιότες σφόδρα οὕτως ἐπείγεσθε;	Ἢ	μὴ οὐχ ὑμεῖς ὃν ἂν
[1, 6]	περὶ τοῦ ἐμὲ ἐνθάδε μένειν	ἢ	οἴκαδε ἀποπλεῖν ἐροῦντα τὰ καθεστῶτα
[1, 4]	ἀπελθεῖν. (Κῦρος δὲ Φαρναβάζῳ εἶπεν	ἢ	παραδοῦναι τοὺς πρέσβεις ἑαυτῷ ἢ
[1, 6]	Ἐγένοντο δὲ αἱ πᾶσαι πλείους	ἢ	πεντήκοντα καὶ ἑκατόν. (Ὁ δὲ
[1, 1]	ὅ τι ἔμελλεν ἢ λέγειν	ἢ	πράττειν, κἀκείνους ἐδίδασκε κελεύων λέγειν
[1, 1]	τριήρεις οὔσας πλείους τε πολλῷ	ἢ	πρότερον καὶ πρὸς τῷ λιμένι,
[1, 7]	τις ἢ τὴν πόλιν προδιδῷ	ἢ	τὰ ἱερὰ κλέπτῃ, κριθέντα ἐν
[1, 6]	οὐκ ἔχω τί ἄλλο ποιῶ	ἢ	τὰ κελευόμενα ὡς ἂν δύνωμαι
[1, 1]	ἄλλων συμμάχων πεντεκαίδεκα στρατιωτίδων μᾶλλον	ἢ	ταχειῶν ᾤχετο. Καὶ αὐτοῦ τῶν
[1, 7]	ἐστιν ἐκεῖνον περὶ πλείονος ποιεῖσθαι	ἢ	τὴν ὅλην πόλιν. (Τοῦτο δ᾽
[1, 7]	ἱεροσύλοις καὶ προδόταις, ἐάν τις	ἢ	τὴν πόλιν προδιδῷ ἢ τὰ
[1, 6]	δὲ τολμήσαντος ἄλλο τι εἰπεῖν	ἢ	τοῖς οἴκοι πείθεσθαι ποιεῖν τε
[1, 7]	τὸν δῆμον, ἄλλο οὐδὲν αἰτιώμενοι	ἢ	τὸν χειμῶνα. (Μετὰ ταῦτα δὲ
[1, 7]	οὐδένα ἄλλον ἔχειν αὐτοὺς αἰτιάσασθαι	ἢ	τούτους οἷς προσετάχθη. Καὶ οὐχ
[1, 6]	ἥθροισαν δὲ καὶ ἄλλας πλείους	ἢ	τριάκοντα παρὰ τῶν ἄλλων συμμάχων,
[1, 7]	ἀπολογήσασθαι, μὴ ἄλλοις μᾶλλον πιστεύοντες	ἢ	ὑμῖν αὐτοῖς. (Ἴστε δέ, ὦ
[1, 1]	ἕως ἂν τὰ σώματα σῶα	ᾖ,	ἱμάτιόν τ᾽ ἔδωκεν ἑκάστῳ καὶ
[1, 7]	δεθέντας εἰς τὸν δῆμον παραδοθῆναι,	ἡ	βουλὴ ἔδησε. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[1, 7]	(Ἐντεῦθεν ἐκκλησίαν ἐποίουν, εἰς ἣν	ἡ	βουλὴ εἰσήνεγκε τὴν ἑαυτῆς γνώμην
[1, 6]	εἰς τὸ στρατόπεδον αὐτοῖς ἀνδράσιν.	(Ἡ	δ᾽ ἐπὶ τοῦ Ἑλλησπόντου φυγοῦσα
[1, 6]	ἡ μὲν ἐπὶ Ἑλλησπόντου ὥρμησεν,	ἡ	δὲ εἰς τὸ πέλαγος. (Τῶν
[1, 7]	κρίνεσθαι τοὺς ἄνδρας δίχα ἕκαστον·	ἡ	δὲ τῆς βουλῆς ἦν μιᾷ
[1, 6]	ἐξέπλευσαν ἔξω τοῦ λιμένος, καὶ	ἡ	μὲν ἐπὶ Ἑλλησπόντου ὥρμησεν, ἡ
[1, 5]	ἐν οἴκῳ Ἀθηναῖοι, ἐπειδὴ ἠγγέλθη	ἡ	ναυμαχία, χαλεπῶς εἶχον τῷ Ἀλκιβιάδῃ,
[1, 2]	βουλομένῳ ἀεί· Σελινουσίοις δέ, ἐπεὶ	ἡ	πόλις ἀπωλώλει, καὶ πολιτείαν ἔδοσαν.
[1, 6]	ἃ ἐγώ τε φιλοτιμοῦμαι καὶ	ἡ	πόλις ἡμῶν αἰτιάζεται (ἴστε γὰρ
[1, 4]	καὶ τοῦ οἴκαδε κατάπλου ὅπως	ἡ	πόλις πρὸς αὐτὸν ἔχοι. (Ἐπεὶ
[1, 4]	Πειραιᾶ ἡμέρᾳ ᾗ Πλυντήρια ἦγεν	ἡ	πόλις, τοῦ ἕδους κατακεκαλυμμένου τῆς
[1, 6]	ἦσαν. Καλλικρατίδας δὲ εἶπεν ὅτι	ἡ	Σπάρτη οὐδὲν μὴ κάκιον οἰκεῖται
[1, 2]	ἄλλο στράτευμα. (Ἐκεῖθεν δὲ ἅπασα	ἡ	στρατιὰ διέβη εἰς Λάμψακον. Καὶ
[1, 6]	~(Τῷ δ᾽ ἐπιόντι ἔτει, ᾧ	ἥ	τε σελήνη ἐξέλιπεν ἑσπέρας καὶ
[1, 7]	καὶ τοὺς ἀδικοῦντας εἰδότες κολάσεσθε	ᾗ	ἂν βούλησθε δίκῃ, καὶ ἅμα
[1, 7]	πολεμίοις οὖσιν, ἔδοτε ἡμέραν ἀπολογήσασθαι	ᾗ	ἐβούλετο καὶ τἆλλα κατὰ τὸν
[1, 4]	τὸ βασίλειον σφράγισμα ἔχουσαν, ἐν	ᾗ	ἐνῆν καὶ τάδε· Καταπέμπω Κῦρον
[1, 7]	δὲ στάσεώς τινος γενομένης, ἐν	ᾗ	Κλεοφῶν ἀπέθανεν, ἀπέδρασαν οὗτοι, πρὶν
[1, 4]	κατέπλευσεν εἰς τὸν Πειραιᾶ ἡμέρᾳ	ᾗ	Πλυντήρια ἦγεν ἡ πόλις, τοῦ
[1, 2]	ἦν Ὀλυμπιὰς τρίτη καὶ ἐνενηκοστή,	ᾗ	προστεθεῖσα ξυνωρὶς ἐνίκα Εὐαγόρου Ἠλείου,
[1, 7]	δὲ ταῦτα ἐκκλησία ἐγένετο, ἐν	ᾗ	τῶν στρατηγῶν κατηγόρουν ἄλλοι τε
[1, 2]	οἵ τε σύμμαχοι οὓς Τισσαφέρνης	ἤγαγε,	καὶ Συρακόσιοι οἵ τ᾽ ἀπὸ
[1, 5]	δὲ ἐν οἴκῳ Ἀθηναῖοι, ἐπειδὴ	ἠγγέλθη	ἡ ναυμαχία, χαλεπῶς εἶχον τῷ
[1, 1]	(Ἐν δὲ τῷ χρόνῳ τούτῳ	ἠγγέλθη	τοῖς τῶν Συρακοσίων στρατηγοῖς οἴκοθεν
[1, 6]	Ἀριστοκράτης μὲν τὸ εὐώνυμον ἔχων	ἡγεῖτο	πεντεκαίδεκα ναυσί, μετὰ δὲ ταῦτα
[1, 4]	ἂν τὴν ἐκκλησίαν, ἀναρρηθεὶς ἁπάντων	ἡγεμὼν	αὐτοκράτωρ, ὡς οἷός τε ὢν
[1, 4]	τῇ πόλει γενέσθαι μόνος κινδυνεύσαι	ἡγεμὼν	καταστῆναι. (Ἀλκιβιάδης δὲ πρὸς τὴν
[1, 5]	Ἐφέσῳ οὔσας ναῦς ἐνενήκοντα ἡσυχίαν	ἦγεν,	ἐπισκευάζων καὶ ἀναψύχων αὐτάς. (Ἀλκιβιάδης
[1, 4]	τὸν Πειραιᾶ ἡμέρᾳ ᾗ Πλυντήρια	ἦγεν	ἡ πόλις, τοῦ ἕδους κατακεκαλυμμένου
[1, 3]	Πρόξενος. (Καὶ Φαρνάβαζος μὲν τούτους	ἦγεν·	οἱ δὲ Ἀθηναῖοι τὸ Βυζάντιον
[1, 1]	καὶ Ἀθηναῖοι, ἐνίκησαν δὲ Λακεδαιμόνιοι	ἡγουμένου	Ἀγησανδρίδου. (Μετ᾽ ὀλίγον δὲ τούτων
[1, 1]	ἔληγεν, ἐν ᾧ Καρχηδόνιοι Ἀννίβα	ἡγουμένου	στρατεύσαντες ἐπὶ Σικελίαν δέκα μυριάσι
[1, 1]	τῶν ἄλλων ἀήττητοι γεγόνατε ἡμῶν	ἡγουμένων,	τάξιν ἔχοντες τὴν κρατίστην διά
[1, 6]	εὐδιαίτερος ἦν, ἀπαντήσας τοῖς Ἀθηναίοις	ἤδη	ἀνηγμένοις ἐκ τῶν Ἀργινουσῶν ἔφρασε
[1, 1]	ἐκέλευσεν. (Ἐπεὶ δ᾽ ἦλθον, ἀνάγεσθαι	ἤδη	αὐτοῦ μέλλοντος ὡς ἐπὶ ναυμαχίαν
[1, 6]	δὲ Καλλικρατίδας ἀκούων τὴν βοήθειαν	ἤδη	ἐν Σάμῳ οὖσαν, αὐτοῦ μὲν
[1, 7]	Ἀναμνήσθητε ὡς ἀλγεινὸν καὶ ἀνωφελὲς	ἤδη	ἐστί, πρὸς δ᾽ ἔτι καὶ
[1, 7]	τριηράρχων ἀνδράσιν ἱκανοῖς καὶ ἐστρατηγηκόσιν	ἤδη,	Θηραμένει καὶ Θρασυβούλῳ καὶ ἄλλοις
[1, 6]	ἡμέρᾳ εἰσθέμενοι σῖτα μέτρια, ἐπειδὴ	ἤδη	μέσον ἡμέρας ἦν καὶ οἱ
[1, 6]	οἱ Λακεδαιμόνιοι τῷ Λυσάνδρῳ παρεληλυθότος	ἤδη	τοῦ χρόνου (καὶ τῷ πολέμῳ
[1, 6]	οἰκοῦντας ἐν βαρβάροις πλεῖστα κακὰ	ἤδη	ὑπ᾽ αὐτῶν πεπονθέναι. (Δεῖ δ᾽
[1, 3]	μετὰ δὲ τούτων καὶ Ἑρμοκράτης,	ἤδη	φεύγων ἐκ Συρακουσῶν, καὶ ὁ
[1, 1]	εἶναι τοὺς μετ᾽ αὐτοῦ πολὺν	ἤδη	χρόνον Ἀθηναίους εἴργειν τῆς γῆς,
[1, 4]	οὐκ ἠσεβήκει, εἰπὼν δὲ ὡς	ἠδίκηται,	λεχθέντων δὲ καὶ ἄλλων τοιούτων
[1, 1]	δὲ τὸ ναυτικόν, ὃ ἐκεῖνος	ἡθροίκει	ἀπὸ τῶν συμμάχων, ἐξεπέμφθη Κρατησιππίδας,
[1, 6]	κἀκεῖθεν Σαμίας ναῦς ἔλαβον δέκα·	ἥθροισαν	δὲ καὶ ἄλλας πλείους ἢ
[1, 4]	ὁ ἐκ τοῦ ἄστεως ὄχλος	ἡθροίσθη	πρὸς τὰς ναῦς, θαυμάζοντες καὶ
[1, 5]	ὀλίγῳ ὕστερον αἱροῦσι Δελφίνιον καὶ	Ἠιόνα.	(Οἱ δὲ ἐν οἴκῳ Ἀθηναῖοι,
[1, 1]	ἔτι προθυμότεροι ἦσαν ἐφ᾽ ἃ	ἧκε,	καὶ ἐψηφίσαντο ὁπλίτας τε αὐτὸν
[1, 6]	πείθεσθαι ποιεῖν τε ἐφ᾽ ἃ	ἥκει,	ἐλθὼν παρὰ Κῦρον ᾔτει μισθὸν
[1, 4]	εἰς Ἀθήνας κατέπλευσε· πρὶν δὲ	ἥκειν	αὐτὸν οἱ Ἀθηναῖοι στρατηγοὺς εἴλοντο
[1, 5]	ἀλλὰ πάντα ποιήσειν· ἔχων δὲ	ἥκειν	τάλαντα πεντακόσια: ἐὰν δὲ ταῦτα
[1, 5]	εἰς Σάρδεις ἀφίκετο. (Ἐπεὶ δ᾽	ἧκεν,	ἀνέβη πρὸς αὐτὸν σὺν τοῖς
[1, 4]	(Ἐκεῖθεν δὲ συλλέξας ἑκατὸν τάλαντα	ἧκεν	εἰς τὴν Σάμον. Θρασύβουλος δὲ
[1, 3]	δὲ ἀπέδοσαν. (Ἀλκιβιάδης δ᾽ ἐπεὶ	ἧκεν	εἰς τὸ στρατόπεδον τήν τε
[1, 1]	Καρδίαν. ἐνταῦθα δὲ καὶ Ἀλκιβιάδης	ἧκεν	ἐκ τῶν Κλαζομενῶν σὺν πέντε
[1, 3]	δ᾽ ἑλὼν πρὸς τὸ Βυζάντιον	ἧκεν,	ἔχων Χερρονησίτας τε πανδημεὶ καὶ
[1, 3]	ἐκ τοῦ Βυζαντίου· ἐπειδὴ δὲ	ἧκεν,	οὐκ ἔφη ὀμεῖσθαι, εἰ μὴ
[1, 2]	ὄντες ἀήττητοι, ἐκεῖνοι δὲ ἡττημένοι	ἥκοιεν.	Ἐνταῦθα δὴ ἐχείμαζον ἅπαντες Λάμψακον
[1, 7]	ἑορτῇ, ἵνα πρὸς τὴν ἐκκλησίαν	ἥκοιεν,	ὡς δὴ συγγενεῖς ὄντες τῶν
[1, 1]	ἄλλῃ ἡμέρᾳ περὶ ἀρίστου ὥραν	ἧκον	εἰς Προκόννησον. (Ἐκεῖ δ᾽ ἐπύθοντο
[1, 1]	καὶ τριήρεις. Ἐν τούτῳ δὲ	ἧκον	οἱ διάδοχοι τῶν Συρακοσίων εἰς
[1, 5]	δὲ ἀκούσας Θρασύβουλον ἔξω Ἑλλησπόντου	ἥκοντα	τειχίζειν Φώκαιαν διέπλευσε πρὸς αὐτόν,
[1, 2]	αἳ ἔτυχον τότε παραγενόμεναι, νεωστὶ	ἥκουσαι	μετὰ Εὐκλέους τε τοῦ Ἵππωνος
[1, 4]	τὰ περὶ τὸ Βυζάντιον πεπραγμένα	ἤκουσαν.	(Ἀρχομένου δὲ τοῦ ἔαρος πορευομένοις
[1, 6]	γεγενημένα καὶ τὴν πολιορκίαν ἐπεὶ	ἤκουσαν,	ἐψηφίσαντο βοηθεῖν ναυσὶν ἑκατὸν καὶ
[1, 6]	ἕως ἂν οἱ ἐκ Λακεδαίμονος	ἥκωσιν,	οὓς ἐγὼ ἔπεμψα χρήματα ἄξοντας,
[1, 2]	ᾗ προστεθεῖσα ξυνωρὶς ἐνίκα Εὐαγόρου	Ἠλείου,	τὸ δὲ στάδιον Εὐβώτας Κυρηναῖος,
[1, 1]	ποιούμενος πρὸς αὐτὰ τὰ τείχη	ἦλθε	τῶν Ἀθηναίων· Θράσυλλος δὲ ἐξαγαγὼν
[1, 1]	αἰτήσων. (Μετὰ δὲ ταῦτα Τισσαφέρνης	ἦλθεν	εἰς Ἑλλήσποντον· ἀφικόμενον δὲ παρ᾽
[1, 1]	εἰς Κύζικον, αὐτὸς μὲν πεζῇ	ἦλθεν	εἰς Σηστόν, τὰς δὲ ναῦς
[1, 1]	ταῦτα οὐ πολλαῖς ἡμέραις ὕστερον	ἦλθεν	ἐξ Ἀθηνῶν Θυμοχάρης ἔχων ναῦς
[1, 6]	χρήματά τε παρὰ Κύρου αὐτῷ	ἦλθεν.	(Ὁ δὲ Κόνων ἐπεὶ ἐπολιορκεῖτο
[1, 1]	περιπλεῖν ἐκεῖσε ἐκέλευσεν. (Ἐπεὶ δ᾽	ἦλθον,	ἀνάγεσθαι ἤδη αὐτοῦ μέλλοντος ὡς
[1, 6]	δέκα, εἰσβιβάζοντες τοὺς ἐν τῇ	ἡλικίᾳ	ὄντας ἅπαντας καὶ δούλους καὶ
[1, 4]	δήμου αὐτῷ μὲν τῶν τε	ἡλικιωτῶν	πλέον ἔχειν τῶν τε πρεσβυτέρων
[1, 1]	ἦν, αἰθρίας γενομένης καὶ τοῦ	ἡλίου	ἐκλάμψαντος καθορᾷ τὰς τοῦ Μινδάρου
[1, 6]	πέλαγος ἀφορμήσασαν, καὶ ἅμα τῷ	ἡλίῳ	δύνοντι κατέλαβον, καὶ κρατήσαντες μάχῃ,
[1, 7]	μετανοήσαντες ὕστερον εὑρήσετε σφᾶς αὐτοὺς	ἡμαρτηκότας	τὰ μέγιστα εἰς θεούς τε
[1, 7]	ἔτι καὶ περὶ θανάτου ἀνθρώπου	ἡμαρτηκότες.	(Δεινὰ δ᾽ ἂν ποιήσαιτε, εἰ
[1, 6]	δὲ αὐτὸν ἀναγόμενον ἅμα τῇ	ἡμέρᾳ,	ἐδίωκεν ὑποτεμνόμενος τὸν εἰς Σάμον
[1, 6]	πολεμίοις ταῦτα ποιοῦντας. Πέμπτῃ δὲ	ἡμέρᾳ	εἰσθέμενοι σῖτα μέτρια, ἐπειδὴ ἤδη
[1, 6]	Ἐπεὶ δὲ ἀνέσχεν, ἅμα τῇ	ἡμέρᾳ	ἔπλει ἐπὶ τὰς Ἀργινούσας. (Οἱ
[1, 6]	τῆς Μυτιλήνης) (Τῇ δ᾽ αὐτῇ	ἡμέρᾳ	ἔτυχον καὶ οἱ Ἀθηναῖοι δειπνοποιούμενοι
[1, 4]	ἐπιτηδείους, κατέπλευσεν εἰς τὸν Πειραιᾶ	ἡμέρᾳ	ᾗ Πλυντήρια ἦγεν ἡ πόλις,
[1, 1]	τέτταρσι καὶ δέκα ναυσὶν ἅμα	ἡμέρᾳ.	κατιδὼν δὲ ὁ τῶν Ἀθηναίων
[1, 2]	(Θράσυλλος δὲ ἑβδόμῃ καὶ δεκάτῃ	ἡμέρᾳ	μετὰ τὴν εἰσβολὴν εἰς Ἔφεσον
[1, 4]	γὰρ οὐδεὶς ἐν ταύτῃ τῇ	ἡμέρᾳ	οὐδενὸς σπουδαίου ἔργου τολμήσαι ἂν
[1, 1]	νυκτὸς ἀνηγάγοντο, καὶ τῇ ἄλλῃ	ἡμέρᾳ	περὶ ἀρίστου ὥραν ἧκον εἰς
[1, 2]	ἕτερα τῆς πόλεως, ἅμα τῇ	ἡμέρᾳ	προσῆγε δύο στρατόπεδα. (Οἱ δ᾽
[1, 6]	δέκα καὶ ἑκατὸν ἐν τριάκοντα	ἡμέραις	ἀπῆραν. Εἰσέβησαν δὲ καὶ τῶν
[1, 1]	φάσκων κελεύειν βασιλέα πολεμεῖν Ἀθηναίοις.	(Ἡμέραις	δὲ τριάκοντα ὕστερον Ἀλκιβιάδης ἐκ
[1, 1]	~(Μετὰ δὲ ταῦτα οὐ πολλαῖς	ἡμέραις	ὕστερον ἦλθεν ἐξ Ἀθηνῶν Θυμοχάρης
[1, 4]	ἐχθίστους, κινδυνεύων ἀεὶ παρ᾽ ἑκάστην	ἡμέραν	ἀπολέσθαι· τοὺς δὲ οἰκειοτάτους πολίτας
[1, 7]	προδιδόντι Θηβαίοις πολεμίοις οὖσιν, ἔδοτε	ἡμέραν	ἀπολογήσασθαι ᾗ ἐβούλετο καὶ τἆλλα
[1, 1]	πεζοῦ. ταύτην μὲν οὖν τὴν	ἡμέραν	αὐτοῦ ἔμειναν, τῇ δὲ ὑστεραίᾳ
[1, 7]	εἰ μὴ πλέον, ἀλλὰ μίαν	ἡμέραν	δόντες αὐτοῖς ὑπὲρ αὑτῶν ἀπολογήσασθαι,
[1, 6]	παραρύματα παραβαλών. (Τὴν μὲν οὖν	ἡμέραν	οὕτως ἀνεῖχον, εἰς δὲ τὴν
[1, 6]	ἄριστα πλεούσας δύο ἐπλήρωσε πρὸ	ἡμέρας,	ἐξ ἁπασῶν τῶν νεῶν τοὺς
[1, 6]	ὁ δὲ αὐτῷ εἶπε δύο	ἡμέρας	ἐπισχεῖν. (Καλλικρατίδας δὲ ἀχθεσθεὶς τῇ
[1, 2]	Σάμον. (Ἐκεῖ δὲ μείνας τρεῖς	ἡμέρας	ἔπλευσεν εἰς Πύγελα: καὶ ἐνταῦθα
[1, 4]	ἔστησε καὶ μείνας αὐτοῦ ὀλίγας	ἡμέρας	ἔπλευσεν εἰς Σάμον, κἀκεῖθεν ὁρμώμενος
[1, 6]	σῖτα μέτρια, ἐπειδὴ ἤδη μέσον	ἡμέρας	ἦν καὶ οἱ ἐφορμοῦντες ὀλιγώρως
[1, 1]	(Ἀλκιβιάδης δὲ μείνας αὐτοῦ εἴκοσιν	ἡμέρας	καὶ χρήματα πολλὰ λαβὼν παρὰ
[1, 1]	καὶ κυβερνητῶν καὶ ἐπιβατῶν, ἑκάστης	ἡμέρας	πρῲ καὶ πρὸς ἑσπέραν συναλίζων
[1, 7]	κατὰ ἕνα ἕκαστον διῃρημένων τῆς	ἡμέρας	τριῶν μερῶν, ἑνὸς μὲν ἐν
[1, 1]	κατιδὼν δὲ ὁ τῶν Ἀθηναίων	ἡμεροσκόπος	ἐσήμηνε τοῖς στρατηγοῖς. Οἱ δὲ
[1, 1]	τὴν κρατίστην διά τε τὴν	ἡμετέραν	ἀρετὴν καὶ διὰ τὴν ὑμετέραν
[1, 7]	τοῦ αὐτομάτου, ὧν εἷς τῶν	ἡμετέρων	στρατηγῶν ἐπὶ καταδύσης νεὼς διασωθείς,
[1, 6]	δ᾽ ὑμῖν ἀντὶ τῶν συμβάντων	ἡμῖν	ἀγαθῶν ἐν τῷ χρόνῳ ᾧ
[1, 1]	Οὐ γὰρ ἔστιν, ἔφη, χρήματα	ἡμῖν,	τοῖς δὲ πολεμίοις ἄφθονα παρὰ
[1, 6]	τε φιλοτιμοῦμαι καὶ ἡ πόλις	ἡμῶν	αἰτιάζεται (ἴστε γὰρ αὐτὰ ὥσπερ
[1, 7]	Καὶ οὐχ ὅτι γε κατηγοροῦσιν	ἡμῶν,	ἔφασαν, ψευσόμεθα φάσκοντες αὐτοὺς αἰτίους
[1, 1]	μετὰ τῶν ἄλλων ἀήττητοι γεγόνατε	ἡμῶν	ἡγουμένων, τάξιν ἔχοντες τὴν κρατίστην
[1, 1]	ἐπειδὴ δ᾽ ἐγγὺς τῆς Κυζίκου	ἦν,	αἰθρίας γενομένης καὶ τοῦ ἡλίου
[1, 6]	ἀπεδεδράκεσαν καὶ ὁ ἄνεμος εὐδιαίτερος	ἦν,	ἀπαντήσας τοῖς Ἀθηναίοις ἤδη ἀνηγμένοις
[1, 3]	Ἡράκλειον τὸ τῶν Καλχηδονίων, οὗ	ἦν	αὐτῷ τὸ στρατόπεδον. (Ἐκ τούτου
[1, 6]	τὰ πλοῖα ἀποπλεῖν εἰς Χίον	(ἦν	δὲ τὸ πνεῦμα οὔριο) καὶ
[1, 3]	ἐτύγχανε παρών, ἀλλὰ περὶ Σηλυμβρίαν	ἦν·	ἐκείνην δ᾽ ἑλὼν πρὸς τὸ
[1, 1]	εἰς τὴν θάλατταν μέχρι δυνατὸν	ἦν	ἐμάχετο, καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς
[1, 6]	κατὰ θάλατταν, καὶ σίτων οὐδαμόθεν	ἦν	εὐπορῆσαι, οἱ δὲ ἄνθρωποι πολλοὶ
[1, 6]	μέτρια, ἐπειδὴ ἤδη μέσον ἡμέρας	ἦν	καὶ οἱ ἐφορμοῦντες ὀλιγώρως εἶχον
[1, 7]	ἑτέραν ἐκκλησίαν (τότε γὰρ ὀψὲ	ἦν	καὶ τὰς χεῖρας οὐκ ἂν
[1, 3]	ἐποιοῦντο. (Ἐν δὲ τῷ Βυζαντίῳ	ἦν	Κλέαρχος Λακεδαιμόνιος ἁρμοστὴς καὶ σὺν
[1, 7]	ἕκαστον· ἡ δὲ τῆς βουλῆς	ἦν	μιᾷ ψήφῳ ἅπαντας κρίνειν. τούτων
[1, 3]	τοῦ ποταμοῦ ὅσον οἷόν τ᾽	ἦν	ξυλίνῳ τείχει. (Ἐνταῦθα Ἱπποκράτης μὲν
[1, 5]	(Ἐκ δὲ τούτου τέτταρες ὀβολοὶ	ἦν	ὁ μισθός, πρότερον δὲ τριώβολον.
[1, 2]	~(Τῷ δὲ ἄλλῳ ἔτει (ᾧ	ἦν	Ὀλυμπιὰς τρίτη καὶ ἐνενηκοστή, ᾗ
[1, 7]	ἄλλου καθήπτοντο, ἐπιστολὴν ἐπεδείκνυε μαρτύριον	ἣν	ἔπεμψαν οἱ στρατηγοὶ εἰς τὴν
[1, 7]	στρατηγῶν. (Ἐντεῦθεν ἐκκλησίαν ἐποίουν, εἰς	ἣν	ἡ βουλὴ εἰσήνεγκε τὴν ἑαυτῆς
[1, 4]	ᾧ χρόνῳ ὑπὸ ἀμηχανίας δουλεύων	ἠναγκάσθη	μὲν θεραπεύειν τοὺς ἐχθίστους, κινδυνεύων
[1, 6]	ἔφθη ὑπὸ τῶν πολεμίων κατακωλυθείς,	ἠναγκάσθη	ναυμαχῆσαι πρὸς τῷ λιμένι, καὶ
[1, 7]	ἐπεθορύβησε πάλιν ὁ ὄχλος, καὶ	ἠναγκάσθησαν	ἀφιέναι τὰς κλήσεις. (Τῶν δὲ
[1, 1]	ἀνεβίβαζε τὰς αὑτοῦ τριήρεις, ὡς	ἤνοιγε,	περὶ τὸ Ῥοίτειον. (Ἐγγὺς δὲ
[1, 6]	(Τῶν δ᾽ ἐφορμούντων ὡς ἕκαστοι	ἤνοιγον,	τάς τε ἀγκύρας ἀποκόπτοντες καὶ
[1, 5]	λοιπὰς τριήρεις ἀνήχθησαν, ὡς ἕκαστος	ἤνοιξεν.	(Ἐκ τούτου δ᾽ ἐναυμάχησαν οἱ
[1, 1]	ἐναυμάχησαν περὶ Ἄβυδον κατὰ τὴν	ᾐόνα,	μέχρι δείλης ἐξ ἑωθινοῦ. Καὶ
[1, 2]	ἐξόδους τοῦ χειμῶνος εἰς τὴν	ἤπειρον	καὶ ἐπόρθουν τὴν βασιλέως χώραν.
[1, 7]	τούτους τῇ αὐτῇ ψήφῳ κρίνεσθαι	ᾗπερ	καὶ τοὺς στρατηγούς, ἐὰν μὴ
[1, 7]	καὶ αὐτὸν τότε δεόμενον ἀναιρέσεως,	ᾗπερ	τοὺς οὐ πράξαντας τὰ προσταχθέντα.
[1, 2]	τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ ἐν	Ἡρακλείᾳ	τῇ Τραχινίᾳ Ἀχαιοὶ τοὺς ἐποίκους,
[1, 2]	Εὐκλέους τε τοῦ Ἵππωνος καὶ	Ἡρακλείδου	τοῦ Ἀριστογένους στρατηγῶν, καὶ Σελινούσιαι
[1, 3]	ἐγγὺς ὄντων, ἀπεχώρησεν εἰς τὸ	Ἡράκλειον	τὸ τῶν Καλχηδονίων, οὗ ἦν
[1, 1]	εἴκοσιν ἑτέραις ἐκ Θάσου, ἀμφότεροι	ἠργυρολογηκότες.	(Ἀλκιβιάδης δὲ εἰπὼν καὶ τούτοις
[1, 1]	ἐπετέλεσαν, καὶ ἐν τῇ φρουρᾷ	ἤρεσαν	πάντων μάλιστα. διὰ ταῦτα δὲ
[1, 5]	ἐπεὶ αὐτῷ προπιὼν ὁ Κῦρος	ἤρετο	τί ἂν μάλιστα χαρίζοιτο ποιῶν,
[1, 1]	ἄρχοντας, μέχρι ἂν ἀφίκωνται οἱ	ᾑρημένοι	ἀντ᾽ ἐκείνων. (Οἱ δ᾽ ἀναβοήσαντες
[1, 4]	καὶ Ἀδείμαντος ὁ Λευκολοφίδου συνεπέμφθησαν	ᾑρημένοι	κατὰ γῆν στρατηγοί. (Ἀλκιβιάδης δὲ
[1, 4]	εὔνουν οὖσαν καὶ στρατηγὸν αὑτὸν	ᾑρημένον	καὶ ἰδίᾳ μεταπεμπομένους τοὺς ἐπιτηδείους,
[1, 2]	ὁπλιτῶν εἴκοσι καὶ ἑκατόν, ὧν	ἦρχε	Μένανδρος, μέχρι σκότος ἀφείλετο. (Ἐκ
[1, 6]	ἐν ἀριστερᾷ Σάμου παραπλεύσαντα, οὗ	ἦσαν	αἱ τῶν Ἀθηναίων νῆες, ἐν
[1, 4]	καὶ τοὺς Λάκωνας οἳ αὐτόθι	ἦσαν.	(Ἀλκιβιάδης δὲ τροπαῖόν τε ἔστησε
[1, 6]	αἱ δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ἀντιτεταγμέναι	ἦσαν	ἅπασαι ἐπὶ μιᾶς ὡς πρὸς
[1, 3]	ληψόμενος καὶ ναῦς συλλέξων, αἳ	ἦσαν	ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ ἄλλαι καταλελειμμέναι
[1, 1]	Θρασύλλῳ διὰ ταῦτα ἔτι προθυμότεροι	ἦσαν	ἐφ᾽ ἃ ἧκε, καὶ ἐψηφίσαντο
[1, 7]	(Τῶν δὲ καταλειφθέντων τῶν> τριηράρχων	ἦσαν	καὶ Θρασύβουλος καὶ Θηραμένης, ὃς
[1, 6]	ἄνθρωποι πολλοὶ ἐν τῇ πόλει	ἦσαν	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ ἐβοήθουν
[1, 6]	τριήρεις τῶν Ἀθηναίων πολλῷ πλείους	ἦσαν.	Καλλικρατίδας δὲ εἶπεν ὅτι ἡ
[1, 2]	Ἀθηναῖοι ἐκ τοῦ στρατοπέδου διεσκεδασμένοι	ἦσαν	κατὰ τὰς ἰδίας λείας, βοηθησάντων
[1, 6]	τρεῖς, καὶ εἴ τινες ἄλλαι	ἦσαν	συμμαχίδες. (Τὸ δὲ δεξιὸν κέρας
[1, 4]	μηδὲν μέμψησθε· (ἐπειδὴ δὲ ἐνιαυτοὶ	ἦσαν	τρεῖς, ἐδεήθη τοῦ Κύρου ἀφεῖναι
[1, 4]	τῇ ἐκκλησίᾳ ἀπολογησάμενος ὡς οὐκ	ἠσεβήκει,	εἰπὼν δὲ ὡς ἠδίκηται, λεχθέντων
[1, 4]	τῆς αἰτίας ἄρτι γεγενημένης ὡς	ἠσεβηκότος	εἰς τὰ μυστήρια, ὑπερβαλλόμενοι οἱ
[1, 2]	οἱ στρατιῶται αὐτοὶ αὑτοῖς καὶ	ἠσπάζοντο	τοὺς μετὰ Θρασύλλου. Ἐξῆλθον δέ
[1, 5]	τῇ Ἐφέσῳ οὔσας ναῦς ἐνενήκοντα	ἡσυχίαν	ἦγεν, ἐπισκευάζων καὶ ἀναψύχων αὐτάς.
[1, 6]	ἃ ἥκει, ἐλθὼν παρὰ Κῦρον	ᾔτει	μισθὸν τοῖς ναύταις· ὁ δὲ
[1, 2]	ἐβοήθησεν ἵπποις πολλοῖς, καὶ μάχῃ	ἡττηθεὶς	ἔφυγεν. Ἀλκιβιάδης δὲ ἐδίωκεν ἔχων
[1, 5]	εἷλον Ἀκράγαντα λιμῷ, μάχῃ μὲν	ἡττηθέντες,	προσκαθεζόμενοι δὲ ἑπτὰ μῆνας. ~(Τῷ
[1, 2]	μὲν ὄντες ἀήττητοι, ἐκεῖνοι δὲ	ἡττημένοι	ἥκοιεν. Ἐνταῦθα δὴ ἐχείμαζον ἅπαντες
[1, 7]	τῆς εὐτυχίας ὅμοια ποιήσητε τοῖς	ἡττημένοις	τε καὶ ἀτυχοῦσιν, ἀντὶ δὲ
[1, 1]	τὰ πολλὰ ἐν τῷ συνεδρίῳ	ηὐδόξει,	λέγειν τε δοκῶν καὶ βουλεύειν
[1, 6]	γενόμενος· τροπαῖον δὲ στήσαντες αὐτοῦ	ηὐλίζοντο.	(Τῷ δ᾽ Ἐτεονίκῳ ὁ ὑπηρετικὸς
[1, 6]	νεὼς ἀποπεσὼν εἰς τὴν θάλατταν	ἠφανίσθη	Πρωτόμαχός τε καὶ οἱ μετ᾽

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/11/2005