Livre, chapitre
[1, 6]	ἀγνῶτας τοῖς ἐκεῖ, κινδυνεύοιέν τι	παθεῖν	διὰ τοῦτο, ἐκ τούτου δὲ
[1, 3]	προδιδοίη τὴν πόλιν, ἀλλὰ σώσαι,	παῖδας	ὁρῶν καὶ γυναῖκας λιμῷ ἀπολλυμένους,
[1, 5]	αὐτῶν Δωριέα, ὄντα μὲν Ῥόδιον,	πάλαι	δὲ φυγάδα ἐξ Ἀθηνῶν καὶ
[1, 6]	σελήνη ἐξέλιπεν ἑσπέρας καὶ ὁ	παλαιὸς	τῆς Ἀθηνᾶς νεὼς ἐν Ἀθήναις
[1, 7]	Εὐρυπτολέμου· ὑπομοσαμένου δὲ Μενεκλέους καὶ	πάλιν	διαχειροτονίας γενομένης ἔκριναν τὴν τῆς
[1, 6]	εἰς Φώκαιαν· οἱ δὲ Ἀθηναῖοι	πάλιν	εἰς τὰς Ἀργινούσας κατέπλευσαν. (Ἀπώλοντο
[1, 6]	τὴν ναυμαχίαν. Ὁ δὲ αὐτὸν	πάλιν	ἐξέπεμψεν εἰπὼν τοῖς ἐνοῦσι σιωπῇ
[1, 7]	μὴ ἀφῶσι τὴν κλῆσιν, ἐπεθορύβησε	πάλιν	ὁ ὄχλος, καὶ ἠναγκάσθησαν ἀφιέναι
[1, 2]	Δαρείου τοῦ Περσῶν βασιλέως ἀποστάντες	πάλιν	προσεχώρησαν αὐτῷ. ~(Τοῦ δ᾽ ἐπιόντος
[1, 2]	Λαμψάκῳ συντάττοντος Ἀλκιβιάδου τὸ στράτευμα	πᾶν	οἱ πρότεροι στρατιῶται οὐκ ἐβούλοντο
[1, 3]	Βυζάντιον ἧκεν, ἔχων Χερρονησίτας τε	πανδημεὶ	καὶ ἀπὸ Θρᾴκης στρατιώτας καὶ
[1, 6]	κατὰ γῆν μεταπεμψάμενος τοὺς Μηθυμναίους	πανδημεὶ	καὶ ἐκ τῆς Χίου τὸ
[1, 6]	καὶ τὰ ἀνδράποδα τὰ δοῦλα	πάντα	ἀπέδοτο· Κόνωνι δὲ εἶπεν ὅτι
[1, 6]	κράτος. (Τὰ μὲν οὖν χρήματα	πάντα	διήρπασαν οἱ στρατιῶται, τὰ δὲ
[1, 6]	δ᾽ Ἐτεονίκῳ ὁ ὑπηρετικὸς κέλης	πάντα	ἐξήγγειλε τὰ περὶ τὴν ναυμαχίαν.
[1, 1]	προτεραίᾳ, ἐπειδὴ ὡρμίσαντο, τὰ πλοῖα	πάντα	καὶ τὰ μικρὰ συνήθροισε παρ᾽
[1, 5]	αὐτὸς οὐκ ἄλλ᾽ ἐγνωκέναι, ἀλλὰ	πάντα	ποιήσειν· ἔχων δὲ ἥκειν τάλαντα
[1, 7]	ἔφη ἀλλ᾽ ἢ κατὰ νόμον	πάντα	ποιήσειν. (Μετὰ δὲ ταῦτα ἀναβὰς
[1, 6]	οἱ στρατιῶται, τὰ δὲ ἀνδράποδα	πάντα	συνήθροισεν ὁ Καλλικρατίδας εἰς τὴν
[1, 7]	προύθετε, τοὺς δὲ στρατηγοὺς τοὺς	πάντα	ὑμῖν κατὰ γνώμην πράξαντας, νικήσαντας
[1, 3]	Ἐπεὶ δ᾽ ὁ χειμὼν ἔληγε,	Παντακλέους	μὲν ἐφορεύοντος, ἄρχοντος δ᾽ Ἀντιγένους,
[1, 2]	αἰχμαλώτους Θράσυλλος εἰς Ἀθήνας ἀπέπεμψε	πάντας,	Ἀλκιβιάδην δὲ Ἀθηναῖον, Ἀλκιβιάδου ὄντα
[1, 1]	Συρακούσας ἀφίκωνται, ἀπεπέμψαντο ὅποι ἐβούλοντο	πάντας	ἐπαινοῦντες· (ἰδίᾳ δὲ οἱ> πρὸς
[1, 7]	ἂν βούλησθε δίκῃ, καὶ ἅμα	πάντας	καὶ καθ᾽ ἕνα ἕκαστον, εἰ
[1, 2]	καὶ ἐπιβάτας καὶ τοὺς ἄλλους	πάντας	πρὸς τὸ ἕλος ἐπὶ τὰ
[1, 5]	μηδὲ οἵτινες ἰσχυροὶ ὦσιν, ἀλλὰ	πάντες	ἀσθενεῖς, αὐτοὶ ἐν αὑτοῖς στασιάζοντες.
[1, 7]	(Ἴστε δέ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	πάντες	ὅτι τὸ Καννωνοῦ ψήφισμά ἐστιν
[1, 7]	οἱ δὲ πρυτάνεις φοβηθέντες ὡμολόγουν	πάντες	προθήσειν πλὴν Σωκράτους τοῦ Σωφρονίσκου·
[1, 2]	καὶ Σελινούσιαι δύο. (Οὗτοι δὲ	πάντες	πρῶτον μὲν πρὸς τοὺς ὁπλίτας
[1, 3]	εἰς τὴν ἀγοράν· ἐπεὶ δὲ	πάντῃ	οἱ πολέμιοι κατεῖχον, οὐδὲν ἔχοντες
[1, 3]	πίστεις πεποιημένος, ἀπετείχιζε τὴν Καλχηδόνα	παντὶ	τῷ στρατοπέδῳ ἀπὸ θαλάττης εἰς
[1, 3]	οἱ Ἀθηναῖοι ἔπλευσαν εἰς Προκόννησον	παντὶ	τῷ στρατοπέδῳ. (Ἐκεῖθεν δ᾽ ἐπὶ
[1, 1]	τί χρὴ δρᾶν. (Φαρνάβαζος δὲ	παντὶ	τῷ τῶν Πελοποννησίων στρατεύματι καὶ
[1, 3]	οὐδὲν τούτων εἰδότες ἐβοήθουν μετὰ	πάντων	εἰς τὴν ἀγοράν· ἐπεὶ δὲ
[1, 7]	εἰς τὸ ἄστυ, μισούμενος ὑπὸ	πάντων	λιμῷ ἀπέθανεν.
[1, 1]	καὶ ἐν τῇ φρουρᾷ ἤρεσαν	πάντων	μάλιστα. διὰ ταῦτα δὲ εὐεργεσία
[1, 4]	ἔλεγον ὅτι Λακεδαιμόνιοι ὧν δέονται	πάντων	πεπραγότες εἶεν παρὰ βασιλέως, (καὶ
[1, 2]	Τραχινίᾳ Ἀχαιοὶ τοὺς ἐποίκους, ἀντιτεταγμένων	πάντων	πρὸς Οἰταίους πολεμίους ὄντας, προέδοσαν,
[1, 4]	παρὰ βασιλέως, (καὶ Κῦρος, ἄρξων	πάντων	τῶν ἐπὶ θαλάττῃ καὶ συμπολεμήσων
[1, 5]	λέγειν, οὐ δυνατὸν δ᾽ εἶναι	παρ᾽	ἃ βασιλεὺς ἐπέστειλεν αὐτῷ ἄλλα
[1, 3]	ὁ δ᾽ ἐν Καλχηδόνι τοῖς	παρ᾽	Ἀλκιβιάδου Εὐρυπτολέμῳ καὶ Διοτίμῳ τόν
[1, 5]	τὸν λιμένα τῶν Ἐφεσίων εἰσπλεύσας	παρ᾽	αὐτὰς τὰς πρῴρας τῶν Λυσάνδρου
[1, 5]	καὶ τῶν ἐκείνου συγγενῶν, πολιτεύοντα	παρ᾽	αὐτοῖς, ἐλεήσαντες ἀφεῖσαν οὐδὲ χρήματα
[1, 1]	ἦλθεν εἰς Ἑλλήσποντον· ἀφικόμενον δὲ	παρ᾽	αὐτὸν μιᾷ τριήρει Ἀλκιβιάδην ξένιά
[1, 3]	πέραν, μισθόν τε τοῖς στρατιώταις	παρ᾽	αὐτοῦ ληψόμενος καὶ ναῦς συλλέξων,
[1, 1]	πάντα καὶ τὰ μικρὰ συνήθροισε	παρ᾽	ἑαυτόν, ὅπως μηδεὶς ἐξαγγείλαι τοῖς
[1, 4]	θεραπεύειν τοὺς ἐχθίστους, κινδυνεύων ἀεὶ	παρ᾽	ἑκάστην ἡμέραν ἀπολέσθαι· τοὺς δὲ
[1, 4]	Κῦρον εἶδον, ἐβούλοντο μὲν μάλιστα	παρὰ	βασιλέα ἀναβῆναι, εἰ δὲ μή,
[1, 4]	δὲ τοῦ ἔαρος πορευομένοις αὐτοῖς	παρὰ	βασιλέα ἀπήντησαν καταβαίνοντες οἵ τε
[1, 4]	ἀπάξειν ἐπὶ θάλατταν, ἐπειδὴ οὐ	παρὰ	βασιλέα. Πέμψαντες δὲ Ἀριοβαρζάνει παρακομίσαι
[1, 3]	οὖν εὐθὺς ἀπῄει, καὶ τοὺς	παρὰ	βασιλέα πορευομένους πρέσβεις ἀπαντᾶν ἐκέλευσεν
[1, 4]	φάσκων τοτὲ μὲν ἀνάξειν αὐτοὺς	παρὰ	βασιλέα, τοτὲ δὲ οἴκαδε ἀποπέμψειν,
[1, 4]	ὧν δέονται πάντων πεπραγότες εἶεν	παρὰ	βασιλέως, (καὶ Κῦρος, ἄρξων πάντων
[1, 3]	πολεμεῖν Καλχηδονίοις, ἕως ἂν οἱ	παρὰ	βασιλέως πρέσβεις ἔλθωσιν. (Ἀλκιβιάδης δὲ
[1, 1]	ἡμῖν, τοῖς δὲ πολεμίοις ἄφθονα	παρὰ	βασιλέως. (Τῇ δὲ προτεραίᾳ, ἐπειδὴ
[1, 6]	κέρας Πρωτόμαχος εἶχε πεντεκαίδεκα ναυσί:	παρὰ	δ᾽ αὐτὸν Θράσυλλος ἑτέραις πεντεκαίδεκα·
[1, 6]	μὲν Περικλῆς, Διομέδοντι δὲ Ἐρασινίδης·	παρὰ	δὲ Διομέδοντα οἱ Σάμιοι δέκα
[1, 1]	στρατηγοὶ εἰς τὸν Ἑλλήσποντον ᾤχοντο.	(Παρὰ	δὲ Ἱπποκράτους τοῦ Μινδάρου ἐπιστολέως
[1, 6]	τε ἐφ᾽ ἃ ἥκει, ἐλθὼν	παρὰ	Κῦρον ᾔτει μισθὸν τοῖς ναύταις·
[1, 6]	τὸ στράτευμα διεβίβασε· χρήματά τε	παρὰ	Κύρου αὐτῷ ἦλθεν. (Ὁ δὲ
[1, 6]	αὐτὸς ὁ Καλλικρατίδας πρὸς αἷς	παρὰ	Λυσάνδρου ἔλαβε ναυσὶ προσεπλήρωσεν ἐκ
[1, 2]	τὴν θάλατταν καταδιώξαντες πρὸς τοὺς	παρὰ	τὸ ἕλος ἐτράποντο. Ἔφυγον δὲ
[1, 1]	τῇ πόλει ὄντας ἅπαντας παρέταξε	παρὰ	τὸ Λύκειον γυμνάσιον, ὡς μαχούμενος,
[1, 7]	οὐ φασκόντων προθήσειν τὴν διαψήφισιν	παρὰ	τὸν νόμον, αὖθις Καλλίξενος ἀναβὰς
[1, 1]	συμφοράν, ὡς ἀδίκως φεύγοιεν ἅπαντες	παρὰ	τὸν νόμον· παρῄνεσάν τε προθύμους
[1, 7]	καὶ νενικηκότας, τούτους ἀπολλύντες ἀκρίτους	παρὰ	τὸν νόμον. (Τί δὲ καὶ
[1, 7]	νόμον κρίνητε, ἀλλ᾽ οὐκ ἂν	παρὰ	τὸν νόμον, ὥσπερ Καλλίξενος τὴν
[1, 3]	πόλει Κοιρατάδᾳ καὶ Ἑλίξῳ, διέβη	παρὰ	τὸν Φαρνάβαζον εἰς τὸ πέραν,
[1, 6]	καὶ ἄλλας πλείους ἢ τριάκοντα	παρὰ	τῶν ἄλλων συμμάχων, εἰσβαίνειν ἀναγκάσαντες
[1, 1]	νεῶν ἔκ τε Μεγάρων καὶ	παρὰ	τῶν ἄλλων συμμάχων πεντεκαίδεκα στρατιωτίδων
[1, 1]	ἡμέρας καὶ χρήματα πολλὰ λαβὼν	παρὰ	τῶν Κυζικηνῶν, οὐδὲν ἄλλο κακὸν
[1, 1]	δόξας τὰ ὄντα λέγειν, ἀφικόμενος	παρὰ	Φαρνάβαζον, πρὶν αἰτῆσαι χρήματα λαβών,
[1, 3]	(καὶ ὅρκους ἔδοσαν καὶ ἔλαβον	παρὰ	Φαρναβάζου ὑποτελεῖν τὸν φόρον Καλχηδονίους
[1, 6]	ναῦν μεταβιβάσας καὶ τὰ παραρύματα	παραβαλών.	(Τὴν μὲν οὖν ἡμέραν οὕτως
[1, 1]	ἄνδρας ἀγαθοὺς πρὸς τὰ ἀεὶ	παραγγελλόμενα,	ἑλέσθαι δὲ ἐκέλευον ἄρχοντας, μέχρι
[1, 2]	συνέλεγε πολλὴν καὶ ἱππέας ἀπέστελλε	παραγγέλλων	πᾶσιν εἰς Ἔφεσον βοηθεῖν τῇ
[1, 2]	ἑτέρων πέντε, αἳ ἔτυχον τότε	παραγενόμεναι,	νεωστὶ ἥκουσαι μετὰ Εὐκλέους τε
[1, 6]	τῷ Καλλικρατίδᾳ ὅτι θαλαττοκράτωρ τε	παραδιδοίη	καὶ ναυμαχίᾳ νενικηκώς. Ὁ δὲ
[1, 7]	χρὴ δεθέντας εἰς τὸν δῆμον	παραδοθῆναι,	ἡ βουλὴ ἔδησε. (Μετὰ δὲ
[1, 6]	νῆες, ἐν Μιλήτῳ τὰς ναῦς	παραδοῦναι,	καὶ ὁμολογήσειν θαλαττοκρατεῖν. (Οὐ φαμένου
[1, 7]	θανάτῳ ζημιῶσαι καὶ τοῖς ἕνδεκα	παραδοῦναι	καὶ τὰ χρήματα δημοσιεῦσαι, τὸ
[1, 4]	(Κῦρος δὲ Φαρναβάζῳ εἶπεν ἢ	παραδοῦναι	τοὺς πρέσβεις ἑαυτῷ ἢ μὴ
[1, 1]	ναύτας φύλακας κατέστησε τῆς ἑαυτοῦ	παραθαλαττίας	γῆς. (Καὶ συγκαλέσας τούς τε
[1, 1]	Πελοποννησίων στρατεύματι καὶ τοῖς συμμάχοις	παρακελευσάμενος	μὴ ἀθυμεῖν ἕνεκα ξύλων, ὡς
[1, 4]	παρὰ βασιλέα. Πέμψαντες δὲ Ἀριοβαρζάνει	παρακομίσαι	αὐτοὺς ἐκέλευον· ὁ δὲ ἀπήγαγεν
[1, 7]	γενομένους. (Τὸν δὲ Καλλίξενον προσεκαλέσαντο	παράνομα	φάσκοντες συγγεγραφέναι Εὐρυπτόλεμός τε ὁ
[1, 6]	ταῖς πόλεσιν ὅτι Λακεδαιμόνιοι μέγιστα	παραπίπτοιεν	ἐν τῷ διαλλάττειν τοὺς ναυάρχους,
[1, 3]	τοὺς ἱππέας, καὶ τὰς ναῦς	παραπλεῖν	κελεύσας, ἐλθὼν εἰς τοὺς Βιθυνοὺς
[1, 2]	ἐν Μηθύμνῃ τῆς Λέσβου εἶδον	παραπλεούσας	ἐξ Ἐφέσου τὰς Συρακοσίας ναῦς
[1, 6]	ἐξ Ἐφέσου ἐν ἀριστερᾷ Σάμου	παραπλεύσαντα,	οὗ ἦσαν αἱ τῶν Ἀθηναίων
[1, 6]	κοίλην ναῦν μεταβιβάσας καὶ τὰ	παραρύματα	παραβαλών. (Τὴν μὲν οὖν ἡμέραν
[1, 4]	τριήρων, ἃς ἐπυνθάνετο Λακεδαιμονίους αὐτόθι	παρασκευάζειν	τριάκοντα, καὶ τοῦ οἴκαδε κατάπλου
[1, 2]	ἔπλευσαν εἰς Νότιον, καὶ ἐντεῦθεν	παρασκευασάμενοι	ἐπορεύοντο εἰς Κολοφῶνα. Κολοφώνιοι δὲ
[1, 1]	ζημίαν. (Μετὰ δὲ τὴν ἐκκλησίαν	παρασκευασάμενος	ὡς ἐπὶ ναυμαχίαν ἀνηγάγετο ἐπὶ
[1, 1]	τὰς ναῦς οἱ Πελοποννήσιοι καὶ	παραταξάμενοι	πρὸς τῇ γῇ ἐμάχοντο. Ἀθηναῖοι
[1, 6]	εἰς τὸ πέλαγος τῷ εὐωνύμῳ,	παρατεταγμένοι	ὧδε. Ἀριστοκράτης μὲν τὸ εὐώνυμον
[1, 6]	σιωπῇ ἐκπλεῖν καὶ μηδενὶ διαλέγεσθαι,	παραχρῆμα	δὲ αὖθις πλεῖν εἰς τὸ
[1, 1]	λέγειν τὰ μὲν ἀπὸ τοῦ	παραχρῆμα,	τὰ δὲ βουλευσαμένους. (Ἐκ τούτων
[1, 4]	δυνατοῦ· (Ἐθέλοντος δὲ τότε κρίνεσθαι	παραχρῆμα	τῆς αἰτίας ἄρτι γεγενημένης ὡς
[1, 1]	τὴν Ἄβυδον· καὶ ὁ Φαρνάβαζος	παρεβοήθει,	καὶ ἐπεισβαίνων τῷ ἵππῳ εἰς
[1, 6]	τὰς ναῦς Καλλικρατίδαν. (Ὅτε δὲ	παρεδίδου	ὁ Λύσανδρος τὰς ναῦς, ἔλεγε
[1, 3]	οὐδὲν ἔχοντες ὅ τι ποιήσαιεν,	παρέδοσαν	σφᾶς αὐτούς. (Καὶ οὗτοι μὲν
[1, 4]	ἐσκόπει τοὺς αὑτοῦ ἐπιτηδείους, εἰ	παρείησαν.	(Κατιδὼν δὲ Εὐρυπτόλεμον τὸν Πεισιάνακτος,
[1, 7]	τὴν ἀναίρεσιν. Τούτων δὲ μάρτυρας	παρείχοντο	τοὺς κυβερνήτας καὶ ἄλλους τῶν
[1, 1]	δὲ ὑστεραίᾳ Ἀλκιβιάδης ἐκκλησίαν ποιήσας	παρεκελεύετο	αὐτοῖς ὅτι ἀνάγκη εἴη καὶ
[1, 1]	τοῖς αὑτοῦ ἱππεῦσι καὶ πεζοῖς	παρεκελεύετο.	(Συμφράξαντες δὲ τὰς ναῦς οἱ
[1, 1]	τῶν συμμάχων, ἐξεπέμφθη Κρατησιππίδας, καὶ	παρέλαβεν	ἐν Χίῳ. (Περὶ δὲ τούτους
[1, 1]	τῶν Συρακοσίων εἰς Μίλητον καὶ	παρέλαβον	τὰς ναῦς καὶ τὸ στράτευμα.
[1, 6]	Ἀθήνησιν, οἱ Λακεδαιμόνιοι τῷ Λυσάνδρῳ	παρεληλυθότος	ἤδη τοῦ χρόνου (καὶ τῷ
[1, 3]	καὶ εἴκοσιν ἐτῶν τῷ πολέμῳ	παρεληλυθότων,	οἱ Ἀθηναῖοι ἔπλευσαν εἰς Προκόννησον
[1, 5]	πολλῷ χρόνῳ Κρατησιππίδᾳ τῆς ναυαρχίας	παρεληλυθυίας	Λύσανδρον ἐξέπεμψαν ναύαρχον. Ὁ δὲ
[1, 5]	τὰς πρῴρας τῶν Λυσάνδρου νεῶν	παρέπλει.	(Ὁ δὲ Λύσανδρος τὸ μὲν
[1, 1]	Φαρνάβαζον, πρὶν αἰτῆσαι χρήματα λαβών,	παρεσκευάζετο	πρὸς τὴν εἰς Συρακούσας κάθοδον
[1, 6]	ἁθροίσας, οὔσας τετταράκοντα καὶ ἑκατόν,	παρεσκευάζετο	ὡς ἀπαντησόμενος τοῖς πολεμίοις. (Καταμαθὼν
[1, 7]	Οἱ οὖν περὶ τὸν Θηραμένην	παρεσκεύασαν	ἀνθρώπους μέλανα ἱμάτια ἔχοντας καὶ
[1, 7]	μηδὲν πρᾶξαι ὧν οἱ στρατηγοὶ	παρεσκευάσαντο.	Τούτων δὲ μάρτυρες οἱ σωθέντες
[1, 6]	ὡς πρὸς διέκπλουν καὶ περίπλουν	παρεσκευασμέναι,	διὰ τὸ βέλτιον πλεῖν. Εἶχε
[1, 4]	εἰς τὴν πόλιν μετὰ τῶν	παρεσκευασμένων,	εἴ τις ἅπτοιτο, μὴ ἐπιτρέπειν.
[1, 3]	μισεῖν Λακεδαιμονίους· (ἐπεὶ δὲ αὐτοῖς	παρεσκεύαστο,	νυκτὸς ἀνοίξαντες τὰς πύλας τὰς
[1, 1]	ἐν τῇ πόλει ὄντας ἅπαντας	παρέταξε	παρὰ τὸ Λύκειον γυμνάσιον, ὡς
[1, 5]	Ἐφεσίων, καὶ πρὸ τοῦ στόματος	παρέταξεν,	εἴ τις βούλοιτο ναυμαχεῖν. Ἐπειδὴ
[1, 6]	τὰ εὐαγγέλια, καὶ τοῖς στρατιώταις	παρήγγειλε	δειπνοποιεῖσθαι, καὶ τοῖς ἐμπόροις τὰ
[1, 7]	δ᾽ ἐπιδέκατον τῆς θεοῦ εἶναι.	(Παρῆλθε	δέ τις εἰς τὴν ἐκκλησίαν
[1, 1]	φεύγοιεν ἅπαντες παρὰ τὸν νόμον·	παρῄνεσάν	τε προθύμους εἶναι καὶ τὰ
[1, 1]	μεγάλα ἱστία αὐτὸς ἔπλευσεν εἰς	Πάριον·	ἁθρόαι δὲ γενόμεναι αἱ νῆες
[1, 1]	γενόμεναι αἱ νῆες ἅπασαι ἐν	Παρίῳ	ἓξ καὶ ὀγδοήκοντα τῆς ἐπιούσης
[1, 4]	χρῆσθαι· (οἱ δέ, ὅτι τῶν	παροιχομένων	αὐτοῖς κακῶν μόνος αἴτιος εἴη,
[1, 4]	ἔχων τὰ χρήματα κατέπλευσεν εἰς	Πάρον	ναυσὶν εἴκοσιν, ἐκεῖθεν δ᾽ ἀνήχθη
[1, 6]	Καλλικρατίδας συγκαλέσας τοὺς Λακεδαιμονίων ἐκεῖ	παρόντας	ἔλεγεν αὐτοῖς τοιάδε. (Ἐμοὶ μὲν
[1, 7]	ὀκτὼ ὄντων· ἀπέθανον δὲ οἱ	παρόντες	ἕξ. (Καὶ οὐ πολλῷ χρόνῳ
[1, 3]	δὲ τοῖς ὅρκοις οὐκ ἐτύγχανε	παρών,	ἀλλὰ περὶ Σηλυμβρίαν ἦν· ἐκείνην
[1, 3]	ἄλλαι ναυπηγηθείησαν, ἁθρόαι δὲ γενόμεναι	πᾶσαι	κακῶς τοὺς συμμάχους τῶν Ἀθηναίων
[1, 6]	ἔξω οὖσαι. Ἐγένοντο δὲ αἱ	πᾶσαι	πλείους ἢ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν.
[1, 6]	συμμάχων πεντήκοντα ναῦς. Ταύτας δὲ	πάσας	ἁθροίσας, οὔσας τετταράκοντα καὶ ἑκατόν,
[1, 5]	πλείοσι ναυσί, τότε δὴ καὶ	πάσας	συντάξας ἐπέπλει. μετὰ δὲ ταῦτα
[1, 4]	ἐπιστολήν τε ἔφερε τοῖς κάτω	πᾶσι	τὸ βασίλειον σφράγισμα ἔχουσαν, ἐν
[1, 2]	πολλὴν καὶ ἱππέας ἀπέστελλε παραγγέλλων	πᾶσιν	εἰς Ἔφεσον βοηθεῖν τῇ Ἀρτέμιδι.
[1, 1]	τινες αὐτῶν ὀλίγοι τῶν ἐπὶ	πᾶσιν	ὑπὸ τῶν ψιλῶν ἀπέθανον. Οἱ
[1, 3]	ἐπορεύοντο δὲ καὶ Λακεδαιμονίων πρέσβεις	Πασιππίδας	καὶ ἕτεροι, μετὰ δὲ τούτων
[1, 1]	δὲ ταῦτα πρᾶξαι σὺν Τισσαφέρνει	Πασιππίδας	ὁ Λάκων ἔφυγεν ἐκ Σπάρτης·
[1, 3]	Ἑλλησπόντῳ ἄλλαι καταλελειμμέναι φρουρίδες ὑπὸ	Πασιππίδου	καὶ ἐν Ἀντάνδρῳ καὶ ἃς
[1, 6]	δὲ Πελοποννησίων Λακωνικαὶ μὲν ἐννέα,	πασῶν	οὐσῶν δέκα, τῶν δ᾽ ἄλλων
[1, 5]	γενέσθαι. (Κῦρος δὲ τόν τε	πατέρα	ἔφη ταῦτα ἐπεσταλκέναι καὶ αὐτὸς
[1, 7]	Ἀπατούρια, ἐν οἷς οἵ τε	πατέρες	καὶ οἱ συγγενεῖς σύνεισι σφίσιν
[1, 5]	ἰδίοις χρήσεσθαι ἔφη, ἃ ὁ	πατὴρ	αὐτῷ ἔδωκεν· ἐὰν δὲ καὶ
[1, 7]	ἀνείλοντο τοὺς ἀρίστους ὑπὲρ τῆς	πατρίδος	γενομένους. (Τὸν δὲ Καλλίξενον προσεκαλέσαντο
[1, 4]	εἶναι ἀπόντα αὐτὸν ἐστέρησαν τῆς	πατρίδος·	(ἐν ᾧ χρόνῳ ὑπὸ ἀμηχανίας
[1, 6]	ἀπέδοτο· Κόνωνι δὲ εἶπεν ὅτι	παύσει	αὐτὸν μοιχῶντα τὴν θάλατταν. Κατιδὼν
[1, 1]	εἶεν εἰς Κύζικον, αὐτὸς μὲν	πεζῇ	ἦλθεν εἰς Σηστόν, τὰς δὲ
[1, 5]	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν τριήρεσι καὶ	πεζῆς	στρατιᾶς δώδεκα μυριάσιν εἷλον Ἀκράγαντα
[1, 1]	ἄλλοις τοῖς αὑτοῦ ἱππεῦσι καὶ	πεζοῖς	παρεκελεύετο. (Συμφράξαντες δὲ τὰς ναῦς
[1, 1]	ἀνάγκη εἴη καὶ ναυμαχεῖν καὶ	πεζομαχεῖν	καὶ τειχομαχεῖν· Οὐ γὰρ ἔστιν,
[1, 6]	τὴν ταχίστην. (Αὐτὸς δὲ τὸ	πεζὸν	ἀπῆγεν εἰς τὴν Μήθυμναν, τὸ
[1, 1]	εἴη καὶ Φαρνάβαζος μετὰ τοῦ	πεζοῦ.	ταύτην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν
[1, 6]	τι εἰπεῖν ἢ τοῖς οἴκοι	πείθεσθαι	ποιεῖν τε ἐφ᾽ ἃ ἥκει,
[1, 6]	Μιλήσιοι, ἀνάγκη τοῖς οἴκοι ἄρχουσι	πείθεσθαι·	ὑμᾶς δὲ ἐγὼ ἀξιῶ προθυμοτάτους
[1, 7]	(Οὔκ, ἂν ὑμεῖς γέ μοι	πείθησθε	τὰ δίκαια καὶ ὅσια ποιοῦντες,
[1, 7]	ἢ θανάτῳ ζημιοῦν πονηροῖς ἀνθρώποις	πειθομένους.	(Ταῦτ᾽ εἰπὼν Εὐρυπτόλεμος ἔγραψε γνώμην
[1, 1]	Ἔρρει τὰ κᾶλα. Μίνδαρος ἀπεσσύα.	πεινῶντι	τὤνδρες. ἀπορίομες τί χρὴ δρᾶν.
[1, 4]	τοὺς ἐπιτηδείους, κατέπλευσεν εἰς τὸν	Πειραιᾶ	ἡμέρᾳ ᾗ Πλυντήρια ἦγεν ἡ
[1, 1]	ἰδὼν πλοῖα πολλὰ σίτου εἰς	Πειραιᾶ	καταθέοντα, οὐδὲν ὄφελος ἔφη εἶναι
[1, 3]	ἐν τῷ ὄχλῳ ἀποβαινόντων ἐν	Πειραιεῖ	ἔλαθεν ἀποδρὰς καὶ ἀπεσώθη εἰς
[1, 7]	κατελθὼν ὅτε καὶ οἱ ἐκ	Πειραιῶς	εἰς τὸ ἄστυ, μισούμενος ὑπὸ
[1, 2]	οἱ αἰχμάλωτοι Συρακόσιοι, εἰργμένοι τοῦ	Πειραιῶς	ἐν λιθοτομίαις, διορύξαντες τὴν πέτραν,
[1, 4]	αὐτοῦ ὅ τε ἐκ τοῦ	Πειραιῶς	καὶ ὁ ἐκ τοῦ ἄστεως
[1, 7]	φυλάττοντες, ἄνευ τούτων μηδὲν πράττειν	πειρᾶσθε.	Ἐπανέλθετε δὲ καὶ ἐπ᾽ αὐτὰ
[1, 6]	θύρας φοιτᾶν οὐκ ἐδυνάμην ἐμαυτὸν	πεῖσαι.	(Ὑπισχνοῦμαι δ᾽ ὑμῖν ἀντὶ τῶν
[1, 5]	καὶ λέγοντος, ἅπερ αὐτὸς ἐποίει	πεισθεὶς	ὑπ᾽ Ἀλκιβιάδου, σκοπεῖν ὅπως τῶν
[1, 4]	παρείησαν. (Κατιδὼν δὲ Εὐρυπτόλεμον τὸν	Πεισιάνακτος,	αὑτοῦ δὲ ἀνεψιόν, καὶ τοὺς
[1, 7]	φάσκοντες συγγεγραφέναι Εὐρυπτόλεμός τε ὁ	Πεισιάνακτος	καὶ ἄλλοι τινές. Τοῦ δὲ
[1, 6]	δὲ ἐδίωκον τὴν εἰς τὸ	πέλαγος	ἀφορμήσασαν, καὶ ἅμα τῷ ἡλίῳ
[1, 6]	δ᾽ Ἀθηναῖοι ἀντανήγοντο εἰς τὸ	πέλαγος	τῷ εὐωνύμῳ, παρατεταγμένοι ὧδε. Ἀριστοκράτης
[1, 6]	ὥρμησεν, ἡ δὲ εἰς τὸ	πέλαγος.	(Τῶν δ᾽ ἐφορμούντων ὡς ἕκαστοι
[1, 1]	αὐτοῦ, ἑξήκοντα οὔσας. (Οἱ δὲ	Πελοποννήσιοι	ἰδόντες τὰς τῶν Ἀθηναίων τριήρεις
[1, 1]	(Συμφράξαντες δὲ τὰς ναῦς οἱ	Πελοποννήσιοι	καὶ παραταξάμενοι πρὸς τῇ γῇ
[1, 6]	εὐώνυμον ἐνίκησαν, ἐντεῦθεν φυγὴ τῶν	Πελοποννησίων	ἐγένετο εἰς Χίον, πλείστων δὲ
[1, 1]	ναυσίν. (Ἐντεῦθεν δὲ φυγὴ τῶν	Πελοποννησίων	ἐγένετο πρὸς τὴν Ἄβυδον· καὶ
[1, 1]	Κύζικον. Οἱ δὲ Κυζικηνοὶ τῶν	Πελοποννησίων	καὶ Φαρναβάζου ἐκλιπόντων αὐτὴν ἐδέχοντο
[1, 6]	τὴν γῆν προσενεχθέντων, τῶν δὲ	Πελοποννησίων	Λακωνικαὶ μὲν ἐννέα, πασῶν οὐσῶν
[1, 1]	Πυθόμενος δὲ ὅτι αἱ τῶν	Πελοποννησίων	νῆες ἐξ Ἀβύδου ἀνηγμέναι εἶεν
[1, 1]	(Φαρνάβαζος δὲ παντὶ τῷ τῶν	Πελοποννησίων	στρατεύματι καὶ τοῖς συμμάχοις παρακελευσάμενος
[1, 2]	τοὺς ψιλοὺς ἐδίωκον. (Οἱ δὲ	πελτασταὶ	καὶ τῶν ὁπλιτῶν δύο λόχοι
[1, 2]	πελταστὰς ποιησάμενος, (ὡς ἅμα καὶ	πελτασταῖς	ἐσομένοις, ἐξέπλευσεν ἀρχομένου τοῦ θέρους
[1, 2]	ἀποβιβάσας, τοὺς δὲ ἱππέας καὶ	πελταστὰς	καὶ ἐπιβάτας καὶ τοὺς ἄλλους
[1, 2]	λαβὼν καὶ πεντακισχιλίους τῶν ναυτῶν	πελταστὰς	ποιησάμενος, (ὡς ἅμα καὶ πελτασταῖς
[1, 7]	ὅτι ἔπεισαν τοὺς συνάρχοντας βουλομένους	πέμπειν	γράμματα τῇ τε βουλῇ καὶ
[1, 6]	χρηστέον οὐ γιγνωσκόντων ἀπείρους θαλάττης	πέμποντες	καὶ ἀγνῶτας τοῖς ἐκεῖ, κινδυνεύοιέν
[1, 6]	εἶναι τοῖς πολεμίοις ταῦτα ποιοῦντας.	Πέμπτῃ	δὲ ἡμέρᾳ εἰσθέμενοι σῖτα μέτρια,
[1, 6]	τῆς πόλεως ἐπὶ τὰς ναῦς	πεμφθεὶς	οὐκ ἔχω τί ἄλλο ποιῶ
[1, 1]	Μινδάρου ἐπιστολέως εἰς Λακεδαίμονα γράμματα	πεμφθέντα	ἑάλωσαν εἰς Ἀθήνας λέγοντα τάδε·
[1, 1]	τὸν Ῥαμφίου πρόξενον ὄντα Βυζαντίων	πέμψαι	εἰς Καλχηδόνα τε καὶ Βυζάντιον.
[1, 4]	θάλατταν, ἐπειδὴ οὐ παρὰ βασιλέα.	Πέμψαντες	δὲ Ἀριοβαρζάνει παρακομίσαι αὐτοὺς ἐκέλευον·
[1, 6]	Λακεδαιμονίους, ἀπέπλευσεν εἰς Μίλητον· (Κἀκεῖθεν	πέμψας	τριήρεις εἰς Λακεδαίμονα ἐπὶ χρήματα,
[1, 2]	τε ψηφισθέντα πλοῖα λαβὼν καὶ	πεντακισχιλίους	τῶν ναυτῶν πελταστὰς ποιησάμενος, (ὡς
[1, 5]	ποιήσειν· ἔχων δὲ ἥκειν τάλαντα	πεντακόσια:	ἐὰν δὲ ταῦτα ἐπιλίπῃ, τοῖς
[1, 4]	ταῦτα κατελέξατο στρατιάν, ὁπλίτας μὲν	πεντακοσίους	καὶ χιλίους, ἱππέας δὲ πεντήκοντα
[1, 2]	εἴκοσι νεῶν καὶ ἀπὸ ἑτέρων	πέντε,	αἳ ἔτυχον τότε παραγενόμεναι, νεωστὶ
[1, 2]	ἐξ Ἐφέσου τὰς Συρακοσίας ναῦς	πέντε	καὶ εἴκοσι· καὶ ἐπ᾽ αὐτὰς
[1, 6]	δὲ τῶν μὲν Ἀθηναίων νῆες	πέντε	καὶ εἴκοσιν αὐτοῖς ἀνδράσιν ἐκτὸς
[1, 1]	ἧκεν ἐκ τῶν Κλαζομενῶν σὺν	πέντε	τριήρεσι καὶ ἐπακτρίδι. Πυθόμενος δὲ
[1, 6]	ταῦτα ἐκεῖνος καὶ ἐκ Χίου	πεντεδραχμίαν	ἑκάστῳ τῶν ναυτῶν ἐφοδιασάμενος ἔπλευσε
[1, 6]	μετὰ δὲ ταῦτα Διομέδων ἑτέραις	πεντεκαίδεκα:	ἐπετέτακτο δὲ Ἀριστοκράτει μὲν Περικλῆς,
[1, 6]	παρὰ δ᾽ αὐτὸν Θράσυλλος ἑτέραις	πεντεκαίδεκα·	ἐπετέτακτο δὲ Πρωτομάχῳ μὲν Λυσίας,
[1, 6]	μὲν τὸ εὐώνυμον ἔχων ἡγεῖτο	πεντεκαίδεκα	ναυσί, μετὰ δὲ ταῦτα Διομέδων
[1, 6]	δὲ δεξιὸν κέρας Πρωτόμαχος εἶχε	πεντεκαίδεκα	ναυσί: παρὰ δ᾽ αὐτὸν Θράσυλλος
[1, 1]	καὶ παρὰ τῶν ἄλλων συμμάχων	πεντεκαίδεκα	στρατιωτίδων μᾶλλον ἢ ταχειῶν ᾤχετο.
[1, 5]	ναυσί, μέχρι οὗ ἔφυγον ἀπολέσαντες	πεντεκαίδεκα	τριήρεις. Τῶν δὲ ἀνδρῶν οἱ
[1, 1]	ἱππέας δὲ ἑκατόν, τριήρεις δὲ	πεντήκοντα.	(Ἆγις δὲ ἐκ τῆς Δεκελείας
[1, 4]	πεντακοσίους καὶ χιλίους, ἱππέας δὲ	πεντήκοντα	καὶ ἑκατόν, ναῦς δ᾽ ἑκατόν.
[1, 6]	δὲ αἱ πᾶσαι πλείους ἢ	πεντήκοντα	καὶ ἑκατόν. (Ὁ δὲ Καλλικρατίδας
[1, 6]	Σάμῳ οὖσαν, αὐτοῦ μὲν κατέλιπε	πεντήκοντα	ναῦς καὶ ἄρχοντα Ἐτεόνικον, ταῖς
[1, 6]	καὶ ἄλλοθεν ἀπὸ τῶν συμμάχων	πεντήκοντα	ναῦς. Ταύτας δὲ πάσας ἁθροίσας,
[1, 5]	τε τοῦ Τισσαφέρνους ἔλεγον ἃ	πεποιηκὼς	εἴη, αὐτοῦ τε Κύρου ἐδέοντο
[1, 3]	τε λείαν ἔχων καὶ πίστεις	πεποιημένος,	ἀπετείχιζε τὴν Καλχηδόνα παντὶ τῷ
[1, 6]	πλεῖστα κακὰ ἤδη ὑπ᾽ αὐτῶν	πεπονθέναι.	(Δεῖ δ᾽ ὑμᾶς ἐξηγεῖσθαι τοῖς
[1, 7]	κατὰ τὸν νόμον) καὶ τὰ	πεπραγμένα	διηγοῦντο, ὅτι αὐτοὶ μὲν ἐπὶ
[1, 4]	χειμῶνα τὰ περὶ τὸ Βυζάντιον	πεπραγμένα	ἤκουσαν. (Ἀρχομένου δὲ τοῦ ἔαρος
[1, 4]	ὅτι Λακεδαιμόνιοι ὧν δέονται πάντων	πεπραγότες	εἶεν παρὰ βασιλέως, (καὶ Κῦρος,
[1, 1]	ὃς ἂν ἁλίσκηται εἰς τὸ	πέραν	διαπλέων, θάνατον τὴν ζημίαν. (Μετὰ
[1, 3]	παρὰ τὸν Φαρνάβαζον εἰς τὸ	πέραν,	μισθόν τε τοῖς στρατιώταις παρ᾽
[1, 1]	(Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀνταναγαγόμενοι ἐναυμάχησαν	περὶ	Ἄβυδον κατὰ τὴν ᾐόνα, μέχρι
[1, 1]	ἀνηγάγοντο, καὶ τῇ ἄλλῃ ἡμέρᾳ	περὶ	ἀρίστου ὥραν ἧκον εἰς Προκόννησον.
[1, 1]	Κρατησιππίδας, καὶ παρέλαβεν ἐν Χίῳ.	(Περὶ	δὲ τούτους τοὺς χρόνους Θρασύλλου
[1, 7]	γίγνονται ἑπτὰ καὶ τετταράκοντα, τέτταρες	περὶ	ἑκάστην ναῦν τῶν ἀπολωλυιῶν δώδεκα
[1, 7]	ἐστί, πρὸς δ᾽ ἔτι καὶ	περὶ	θανάτου ἀνθρώπου ἡμαρτηκότες. (Δεινὰ δ᾽
[1, 6]	ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι εἶεν, ἀνήγετο	περὶ	μέσας νύκτας, ὡς ἐξαπιναίως προσπέσοι·
[1, 7]	αἰσχρὸν γάρ> μοί ἐστιν ἐκεῖνον	περὶ	πλείονος ποιεῖσθαι ἢ τὴν ὅλην
[1, 3]	ὅρκοις οὐκ ἐτύγχανε παρών, ἀλλὰ	περὶ	Σηλυμβρίαν ἦν· ἐκείνην δ᾽ ἑλὼν
[1, 6]	Λύσανδρος εἴτε ἄλλος τις ἐμπειρότερος	περὶ	τὰ ναυτικὰ βούλεται εἶναι, οὐ
[1, 2]	πολλήν. (Στάγης δὲ ὁ Πέρσης	περὶ	ταῦτα τὰ χωρία ὤν, ἐπεὶ
[1, 7]	τῇ βουλῇ διηγοῦντο οἱ στρατηγοὶ	περί	τε τῆς ναυμαχίας καὶ τοῦ
[1, 6]	ὑπηρετικὸς κέλης πάντα ἐξήγγειλε τὰ	περὶ	τὴν ναυμαχίαν. Ὁ δὲ αὐτὸν
[1, 7]	(Καὶ εἴπερ γέ τινας δέοι,	περὶ	τῆς ἀναιρέσεως οὐδένα ἄλλον ἔχειν
[1, 7]	τοῦ δήμου· κατηγόρει δὲ καὶ	περὶ	τῆς στρατηγίας. Καὶ ἔδοξε τῷ
[1, 4]	Γορδείῳ ὄντες τὸν χειμῶνα τὰ	περὶ	τὸ Βυζάντιον πεπραγμένα ἤκουσαν. (Ἀρχομένου
[1, 1]	τὰς αὑτοῦ τριήρεις, ὡς ἤνοιγε,	περὶ	τὸ Ῥοίτειον. (Ἐγγὺς δὲ γενομένων
[1, 7]	σύνεισι σφίσιν αὐτοῖς. Οἱ οὖν	περὶ	τὸν Θηραμένην παρεσκεύασαν ἀνθρώπους μέλανα
[1, 6]	τὰ ἄριστα ὑμῖν δοκοῦντα εἶναι	περὶ	τοῦ ἐμὲ ἐνθάδε μένειν ἢ
[1, 6]	ἐκ τῶν Ἀργινουσῶν ἔφρασε τὰ	περὶ	τοῦ Ἐτεονίκου. Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι
[1, 3]	δὲ ἀξιῶν δεῖν κἀκεῖνον ὀμνύναι,	περιέμενεν	ἐν Καλχηδόνι, μέχρι ἔλθοι ἐκ
[1, 5]	ἄλλους δέκα, Κόνωνα, Διομέδοντα, Λέοντα,	Περικλέα,	Ἐρασινίδην, Ἀριστοκράτην, Ἀρχέστρατον, Πρωτόμαχον, Θράσυλλον,
[1, 7]	ἂν ὑμῖν γε δοκῇ, πρῶτον	Περικλέα	τὸν ἐμοὶ προσήκοντα· αἰσχρὸν γάρ>
[1, 7]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀνέβην ἐνθάδε	Περικλέους	ἀναγκαίου μοι ὄντος καὶ ἐπιτηδείου
[1, 7]	Ἀθήνας, τῶν δὲ ἓξ καταπλευσάντων,	Περικλέους	καὶ Διομέδοντος καὶ Λυσίου καὶ
[1, 6]	πεντεκαίδεκα: ἐπετέτακτο δὲ Ἀριστοκράτει μὲν	Περικλῆς,	Διομέδοντι δὲ Ἐρασινίδης· παρὰ δὲ
[1, 1]	εἰς Πέρινθον καὶ Σηλυμβρίαν. (Καὶ	Περίνθιοι	μὲν εἰσεδέξαντο εἰς τὸ ἄστυ
[1, 1]	Προκόννησον. Ἐκεῖθεν δ᾽ ἔπλευσεν εἰς	Πέρινθον	καὶ Σηλυμβρίαν. (Καὶ Περίνθιοι μὲν
[1, 3]	ἁρμοστὴς καὶ σὺν αὐτῷ τῶν	περιοίκων	τινὲς καὶ τῶν νεοδαμώδων οὐ
[1, 1]	εἰς Σηστόν, τὰς δὲ ναῦς	περιπλεῖν	ἐκεῖσε ἐκέλευσεν. (Ἐπεὶ δ᾽ ἦλθον,
[1, 1]	δὲ ταῖς εἴκοσι τῶν νεῶν	περιπλεύσας	ἀπέβη εἰς τὴν γῆν. Ἰδὼν
[1, 6]	μιᾶς ὡς πρὸς διέκπλουν καὶ	περίπλουν	παρεσκευασμέναι, διὰ τὸ βέλτιον πλεῖν.
[1, 3]	δὲ Ἀθηναῖοι τὸ Βυζάντιον ἐπολιόρκουν	περιτειχίσαντες,	καὶ πρὸς τὸ τεῖχος ἀκροβολισμοὺς
[1, 3]	αὐτῷ, Φαρνάβαζος δὲ ἔξωθεν τῶν	περιτειχισμάτων	ἐβοήθει στρατιᾷ τε καὶ ἵπποις
[1, 6]	ὑπάρχοντα Λύσανδρος Κύρῳ ἀποδοὺς ὡς	περιττὰ	ὄντα οἴχεται· Κῦρος δὲ ἐλθόντος
[1, 5]	Φανοσθένην, τέτταρας ναῦς ἔχοντα. (Οὗτος	περιτυχὼν	δυοῖν τριήροιν Θουρίαιν ἔλαβεν αὐτοῖς
[1, 2]	λείαν πολλήν. (Στάγης δὲ ὁ	Πέρσης	περὶ ταῦτα τὰ χωρία ὤν,
[1, 2]	καὶ Μῆδοι ἀπὸ Δαρείου τοῦ	Περσῶν	βασιλέως ἀποστάντες πάλιν προσεχώρησαν αὐτῷ.
[1, 2]	Πειραιῶς ἐν λιθοτομίαις, διορύξαντες τὴν	πέτραν,	ἀποδράντες νυκτὸς ᾤχοντο εἰς Δεκέλειαν,
[1, 7]	ποιοῦντες, καὶ ὅθεν μάλιστ᾽ ἀληθῆ	πεύσεσθε	καὶ οὐ μετανοήσαντες ὕστερον εὑρήσετε
[1, 3]	κοινὸν ὅρκον καὶ ἰδίᾳ ἀλλήλοις	πίστεις	ἐποιήσαντο. (Φαρνάβαζος μὲν οὖν εὐθὺς
[1, 3]	τήν τε λείαν ἔχων καὶ	πίστεις	πεποιημένος, ἀπετείχιζε τὴν Καλχηδόνα παντὶ
[1, 7]	αὑτῶν ἀπολογήσασθαι, μὴ ἄλλοις μᾶλλον	πιστεύοντες	ἢ ὑμῖν αὐτοῖς. (Ἴστε δέ,
[1, 6]	Ἀθηνᾶς νεὼς ἐν Ἀθήναις ἐνεπρήσθη,	(Πιτύα	μὲν ἐφορεύοντος, ἄρχοντος δὲ Καλλίου
[1, 7]	πρὸς Μυτιλήνην πολεμίους τὴν ταχίστην	πλεῖν	ἅπαντας· Θράσυλλος δὲ ἀμφότερα ἔφη
[1, 6]	μηδενὶ διαλέγεσθαι, παραχρῆμα δὲ αὖθις	πλεῖν	εἰς τὸ ἑαυτῶν στρατόπεδον ἐστεφανωμένους
[1, 6]	περίπλουν παρεσκευασμέναι, διὰ τὸ βέλτιον	πλεῖν.	Εἶχε δὲ τὸ δεξιὸν κέρας
[1, 1]	ἐν Σηστῷ Ἀθηναῖοι, αἰσθόμενοι Μίνδαρον	πλεῖν	ἐπ᾽ αὐτοὺς μέλλοντα ναυσὶν ἑξήκοντα,
[1, 6]	ὄντας καὶ τῶν ταξιάρχων τινὰς	πλεῖν	ἐπὶ τὰς καταδεδυκυίας ναῦς καὶ
[1, 7]	γάρ> μοί ἐστιν ἐκεῖνον περὶ	πλείονος	ποιεῖσθαι ἢ τὴν ὅλην πόλιν.
[1, 5]	οἱ Ἀθηναῖοι τῷ Ἀντιόχῳ ἐβοήθουν	πλείοσι	ναυσί, τότε δὴ καὶ πάσας
[1, 6]	δέκα, τῶν δ᾽ ἄλλων συμμάχων	πλείους	ἢ ἑξήκοντα. (Ἔδοξε δὲ καὶ
[1, 6]	οὖσαι. Ἐγένοντο δὲ αἱ πᾶσαι	πλείους	ἢ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν. (Ὁ
[1, 6]	δέκα· ἥθροισαν δὲ καὶ ἄλλας	πλείους	ἢ τριάκοντα παρὰ τῶν ἄλλων
[1, 6]	γὰρ τριήρεις τῶν Ἀθηναίων πολλῷ	πλείους	ἦσαν. Καλλικρατίδας δὲ εἶπεν ὅτι
[1, 1]	τὰς τῶν Ἀθηναίων τριήρεις οὔσας	πλείους	τε πολλῷ ἢ πρότερον καὶ
[1, 3]	ἀπὸ Θρᾴκης στρατιώτας καὶ ἱππέας	πλείους	τριακοσίων. (Φαρνάβαζος δὲ ἀξιῶν δεῖν
[1, 6]	διὰ τὸ οἰκοῦντας ἐν βαρβάροις	πλεῖστα	κακὰ ἤδη ὑπ᾽ αὐτῶν πεπονθέναι.
[1, 5]	Τῶν δὲ ἀνδρῶν οἱ μὲν	πλεῖστοι	ἐξέφυγον, οἱ δ᾽ ἐζωγρήθησαν. Λύσανδρος
[1, 1]	τῶν δὲ τριηράρχων ὀμόσαντες οἱ	πλεῖστοι	κατάξειν αὐτούς, ἐπὰν εἰς Συρακούσας
[1, 6]	τῶν Πελοποννησίων ἐγένετο εἰς Χίον,	πλείστων	δὲ καὶ εἰς Φώκαιαν· οἱ
[1, 7]	αὐτοὶ μὲν ἐπὶ τοὺς πολεμίους	πλέοιεν,	τὴν δὲ ἀναίρεσιν τῶν ναυαγῶν
[1, 7]	καθ᾽ ἕνα ἕκαστον, εἰ μὴ	πλέον,	ἀλλὰ μίαν ἡμέραν δόντες αὐτοῖς
[1, 4]	αὐτῷ μὲν τῶν τε ἡλικιωτῶν	πλέον	ἔχειν τῶν τε πρεσβυτέρων μὴ
[1, 5]	ἑβδομήκοντα ἀντὶ τῶν προτέρων, οὐσῶν	πλέον	ἢ ἑκατόν, καὶ ταύταις ἀναγαγόμενος
[1, 6]	δ᾽ ἔφευγε ταῖς ναυσὶν εὖ	πλεούσαις	διὰ τὸ ἐκ πολλῶν πληρωμάτων
[1, 6]	καθελκύσας τῶν νεῶν τὰς ἄριστα	πλεούσας	δύο ἐπλήρωσε πρὸ ἡμέρας, ἐξ
[1, 2]	τὴν στρατιάν, ὡς εἰς Ἔφεσον	πλευσούμενος.	Τισσαφέρνης δὲ αἰσθόμενος τοῦτο τὸ
[1, 7]	ταῖς δὲ ἐπὶ τοὺς πολεμίους	πλέωσι·	(καὶ δοξάντων τούτων καταλιπεῖν τρεῖς
[1, 7]	ἔνιοι ταῦτα ἐπῄνουν, τὸ δὲ	πλῆθος	ἐβόα δεινὸν εἶναι εἰ μή
[1, 1]	μηδεὶς ἐξαγγείλαι τοῖς πολεμίοις τὸ	πλῆθος	τῶν νεῶν, ἐπεκήρυξέ τε, ὃς
[1, 7]	τούτους μὲν τοὺς στρατηγοὺς ἔπαυσαν	πλὴν	Κόνωνος· πρὸς δὲ τούτῳ εἵλοντο
[1, 7]	πρυτάνεις φοβηθέντες ὡμολόγουν πάντες προθήσειν	πλὴν	Σωκράτους τοῦ Σωφρονίσκου· οὗτος δ᾽
[1, 1]	ἀπώλεσαν κομισάμενοι, εἰς Σηστόν. (Ἐντεῦθεν	πλὴν	τετταράκοντα νεῶν ἄλλαι ἄλλῃ ᾤχοντο
[1, 1]	ᾤχοντο ἄγοντες ἁπάσας εἰς Προκόννησον	πλὴν	τῶν Συρακοσίων· ἐκείνας δὲ αὐτοὶ
[1, 1]	καὶ Βυζάντιον. (Δόξαντος δὲ τούτου,	πληρωθεισῶν	νεῶν ἔκ τε Μεγάρων καὶ
[1, 6]	πλεούσαις διὰ τὸ ἐκ πολλῶν	πληρωμάτων	εἰς ὀλίγας ἐκλελέχθαι τοὺς ἀρίστους
[1, 6]	καὶ δούλους καὶ ἐλευθέρους· καὶ	πληρώσαντες	τὰς δέκα καὶ ἑκατὸν ἐν
[1, 6]	χρήματα σιωπῇ ἐνθεμένους εἰς τὰ	πλοῖα	ἀποπλεῖν εἰς Χίον (ἦν δὲ
[1, 1]	νεῶν, αἳ ἀεὶ ἐνταῦθα τὰ	πλοῖα	διεφύλαττον, αἱ δ᾽ ἄλλαι ἔφυγον
[1, 2]	Θράσυλλος δὲ τά τε ψηφισθέντα	πλοῖα	λαβὼν καὶ πεντακισχιλίους τῶν ναυτῶν
[1, 1]	δὲ προτεραίᾳ, ἐπειδὴ ὡρμίσαντο, τὰ	πλοῖα	πάντα καὶ τὰ μικρὰ συνήθροισε
[1, 1]	δὲ ἐκ τῆς Δεκελείας ἰδὼν	πλοῖα	πολλὰ σίτου εἰς Πειραιᾶ καταθέοντα,
[1, 1]	χωρίου ἐπιμελεῖσθαι καὶ τῶν ἐκπλεόντων	πλοίων	καὶ εἴ τι ἄλλο δύναιντο
[1, 1]	ἐξέλεγον τῶν ἐκ τοῦ Πόντου	πλοίων,	καὶ φυλακὴν ἐγκαταλιπόντες ναῦς τριάκοντα
[1, 6]	ἐδίωκεν ὑποτεμνόμενος τὸν εἰς Σάμον	πλοῦν,	ὅπως μὴ ἐκεῖσε φύγοι. (Κόνων
[1, 4]	εἰς τὸν Πειραιᾶ ἡμέρᾳ ᾗ	Πλυντήρια	ἦγεν ἡ πόλις, τοῦ ἕδους
[1, 6]	εἰς Χίον (ἦν δὲ τὸ	πνεῦμα	οὔριο) καὶ τὰς τριήρεις τὴν
[1, 6]	Μυτιλήνῃ ἐφορμούσας. Ταῦτα δὲ βουλομένους	ποιεῖν	ἄνεμος καὶ χειμὼν διεκώλυσεν αὐτοὺς
[1, 5]	ἃ βασιλεὺς ἐπέστειλεν αὐτῷ ἄλλα	ποιεῖν.	Εἶναι δὲ καὶ τὰς συνθήκας
[1, 6]	εἰπεῖν ἢ τοῖς οἴκοι πείθεσθαι	ποιεῖν	τε ἐφ᾽ ἃ ἥκει, ἐλθὼν
[1, 7]	μοί ἐστιν ἐκεῖνον περὶ πλείονος	ποιεῖσθαι	ἢ τὴν ὅλην πόλιν. (Τοῦτο
[1, 3]	ἁρμοστὴς οἰόμενος οὐδένα ἂν τοῦτο	ποιῆσαι,	καταστήσας δὲ ἅπαντα ὡς ἐδύνατο
[1, 3]	κατεῖχον, οὐδὲν ἔχοντες ὅ τι	ποιήσαιεν,	παρέδοσαν σφᾶς αὐτούς. (Καὶ οὗτοι
[1, 7]	ἀνθρώπου ἡμαρτηκότες. (Δεινὰ δ᾽ ἂν	ποιήσαιτε,	εἰ Ἀριστάρχῳ μὲν πρότερον τὸν
[1, 2]	καὶ πεντακισχιλίους τῶν ναυτῶν πελταστὰς	ποιησάμενος,	(ὡς ἅμα καὶ πελτασταῖς ἐσομένοις,
[1, 7]	δὲ πρὸς τὴν ἀναίρεσιν μὴ	ποιήσαντας	ἃ οἱ στρατηγοὶ ἐκέλευσαν, διότι
[1, 1]	τῇ δὲ ὑστεραίᾳ Ἀλκιβιάδης ἐκκλησίαν	ποιήσας	παρεκελεύετο αὐτοῖς ὅτι ἀνάγκη εἴη
[1, 5]	οὐκ ἄλλ᾽ ἐγνωκέναι, ἀλλὰ πάντα	ποιήσειν·	ἔχων δὲ ἥκειν τάλαντα πεντακόσια:
[1, 7]	ἀλλ᾽ ἢ κατὰ νόμον πάντα	ποιήσειν.	(Μετὰ δὲ ταῦτα ἀναβὰς Εὐρυπτόλεμος
[1, 7]	νίκης καὶ τῆς εὐτυχίας ὅμοια	ποιήσητε	τοῖς ἡττημένοις τε καὶ ἀτυχοῦσιν,
[1, 1]	Ἆγις ἐκ τῆς Δεκελείας προνομὴν	ποιούμενος	πρὸς αὐτὰ τὰ τείχη ἦλθε
[1, 6]	καταδήλους εἶναι τοῖς πολεμίοις ταῦτα	ποιοῦντας.	Πέμπτῃ δὲ ἡμέρᾳ εἰσθέμενοι σῖτα
[1, 7]	πείθησθε τὰ δίκαια καὶ ὅσια	ποιοῦντες,	καὶ ὅθεν μάλιστ᾽ ἀληθῆ πεύσεσθε
[1, 3]	κακῶς τοὺς συμμάχους τῶν Ἀθηναίων	ποιοῦσαι	ἀποσπάσειαν τὸ στρατόπεδον ἀπὸ τοῦ
[1, 6]	πεμφθεὶς οὐκ ἔχω τί ἄλλο	ποιῶ	ἢ τὰ κελευόμενα ὡς ἂν
[1, 5]	ἤρετο τί ἂν μάλιστα χαρίζοιτο	ποιῶν,	εἶπεν ὅτι Εἰ πρὸς τὸν
[1, 4]	εἶναι καὶ αὐτῷ καὶ τῇ	πόλει.	Ἀθηναίων γὰρ οὐδεὶς ἐν ταύτῃ
[1, 1]	ἄλλο κακὸν ἐργασάμενος ἐν τῇ	πόλει	ἀπέπλευσεν εἰς Προκόννησον. Ἐκεῖθεν δ᾽
[1, 4]	τῶν τε φοβερῶν ὄντων τῇ	πόλει	γενέσθαι μόνος κινδυνεύσαι ἡγεμὼν καταστῆναι.
[1, 6]	δὲ ἄνθρωποι πολλοὶ ἐν τῇ	πόλει	ἦσαν καὶ οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ
[1, 7]	δοκεῖ ἄριστα εἶναι ἁπάσῃ τῇ	πόλει.	(Κατηγορῶ μὲν οὖν αὐτῶν ὅτι
[1, 3]	καὶ ἐπιτρέψας τὰ ἐν τῇ	πόλει	Κοιρατάδᾳ καὶ Ἑλίξῳ, διέβη παρὰ
[1, 1]	τοὺς ἄλλους τοὺς ἐν τῇ	πόλει	ὄντας ἅπαντας παρέταξε παρὰ τὸ
[1, 1]	αἱροῦσιν ἐν τρισὶ μησὶ δύο	πόλεις	Ἑλληνίδας Σελινοῦντα καὶ Ἱμέραν. ~(Τῷ
[1, 1]	ἐν Σάρδεσι, φάσκων κελεύειν βασιλέα	πολεμεῖν	Ἀθηναίοις. (Ἡμέραις δὲ τριάκοντα ὕστερον
[1, 3]	χρήματα ἀποδοῦναι, Ἀθηναίους δὲ μὴ	πολεμεῖν	Καλχηδονίοις, ἕως ἂν οἱ παρὰ
[1, 3]	Καλχηδονίων χρήματα· εἰ δὲ μή,	πολεμήσειν	ἔφη αὐτοῖς. οἱ δὲ ἀπέδοσαν.
[1, 6]	ἔπλευσε τῆς Λέσβου ἐπὶ Μήθυμναν	πολεμίαν	οὖσαν. (Οὐ βουλομένων δὲ τῶν
[1, 7]	ἄλλαις ναυσὶν ἔπλεον ἐπὶ τὰς	πολεμίας.	τί τούτων οὐχ ἱκανῶς καὶ
[1, 6]	τὰς ναῦς, ἐπεὶ οἵ τε	πολέμιοι	ἀπεδεδράκεσαν καὶ ὁ ἄνεμος εὐδιαίτερος
[1, 3]	ἀγοράν· ἐπεὶ δὲ πάντῃ οἱ	πολέμιοι	κατεῖχον, οὐδὲν ἔχοντες ὅ τι
[1, 1]	ἔφη, χρήματα ἡμῖν, τοῖς δὲ	πολεμίοις	ἄφθονα παρὰ βασιλέως. (Τῇ δὲ
[1, 6]	ἑκατόν, παρεσκευάζετο ὡς ἀπαντησόμενος τοῖς	πολεμίοις.	(Καταμαθὼν δ᾽ ὑπὸ τῶν Λυσάνδρου
[1, 7]	εἶτα δ᾽ Οἰνόην προδιδόντι Θηβαίοις	πολεμίοις	οὖσιν, ἔδοτε ἡμέραν ἀπολογήσασθαι ᾗ
[1, 6]	ὡς μὴ καταδήλους εἶναι τοῖς	πολεμίοις	ταῦτα ποιοῦντας. Πέμπτῃ δὲ ἡμέρᾳ
[1, 1]	ἑαυτόν, ὅπως μηδεὶς ἐξαγγείλαι τοῖς	πολεμίοις	τὸ πλῆθος τῶν νεῶν, ἐπεκήρυξέ
[1, 3]	διδόναι· διὰ ταῦτ᾽ οὖν τοὺς	πολεμίους	ἔφη εἰσέσθαι, οὐκ ἀργυρίου ἕνεκα
[1, 6]	τε καὶ μάλιστα βλάπτωμεν τοὺς	πολεμίους,	ἕως ἂν οἱ ἐκ Λακεδαίμονος
[1, 7]	δίκαιον τὰ μὲν πρὸς τοὺς	πολεμίους	μὴ καλῶς πραχθέντα τοὺς πρὸς
[1, 1]	τι ἄλλο δύναιντο βλάπτειν τοὺς	πολεμίους.	Οἱ δ᾽ ἄλλοι στρατηγοὶ εἰς
[1, 2]	ἐποίκους, ἀντιτεταγμένων πάντων πρὸς Οἰταίους	πολεμίους	ὄντας, προέδοσαν, ὥστε ἀπολέσθαι αὐτῶν
[1, 7]	ὅτι αὐτοὶ μὲν ἐπὶ τοὺς	πολεμίους	πλέοιεν, τὴν δὲ ἀναίρεσιν τῶν
[1, 7]	καταλίπωσι, ταῖς δὲ ἐπὶ τοὺς	πολεμίους	πλέωσι· (καὶ δοξάντων τούτων καταλιπεῖν
[1, 7]	δ᾽ ἐπὶ τοὺς πρὸς Μυτιλήνην	πολεμίους	τὴν ταχίστην πλεῖν ἅπαντας· Θράσυλλος
[1, 7]	γνώμην πράξαντας, νικήσαντας δὲ τοὺς	πολεμίους,	τῶν αὐτῶν τούτων ἀποστερήσετε. (Μὴ
[1, 6]	δὲ ὡς ἔφθη ὑπὸ τῶν	πολεμίων	κατακωλυθείς, ἠναγκάσθη ναυμαχῆσαι πρὸς τῷ
[1, 1]	δὲ ἀπέπλευσαν, τριάκοντα ναῦς τῶν	πολεμίων	λαβόντες κενὰς καὶ ἃς αὐτοὶ
[1, 5]	ἄλλοτε ἄλλῃ ἀποβαίνων τῆς τῶν	πολεμίων	χώρας ἐλῄζετο. (Καὶ ὁ ἐνιαυτὸς
[1, 5]	ἐδέοντο ὡς προθυμοτάτου πρὸς τὸν	πόλεμον	γενέσθαι. (Κῦρος δὲ τόν τε
[1, 6]	ἀξιῶ προθυμοτάτους εἶναι εἰς τὸν	πόλεμον	διὰ τὸ οἰκοῦντας ἐν βαρβάροις
[1, 4]	κατὰ θάλατταν ἀγόντων διὰ τὸν	πόλεμον,	κατὰ γῆν ἐποίησεν ἐξαγαγὼν τοὺς
[1, 3]	δυοῖν καὶ εἴκοσιν ἐτῶν τῷ	πολέμῳ	παρεληλυθότων, οἱ Ἀθηναῖοι ἔπλευσαν εἰς
[1, 6]	ἤδη τοῦ χρόνου (καὶ τῷ	πολέμῳ	τεττάρων καὶ εἴκοσιν ἐτῶν) ἔπεμψαν
[1, 4]	ἔχουσαν κακῶς ὑπό τε τῶν	πολέμων	καὶ στάσεων καὶ λιμοῦ. (Θράσυλλος
[1, 6]	ἀλλὰ καὶ διαθροούντων ἐν ταῖς	πόλεσιν	ὅτι Λακεδαιμόνιοι μέγιστα παραπίπτοιεν ἐν
[1, 1]	συγκαλέσας τούς τε ἀπὸ τῶν	πόλεων	στρατηγοὺς καὶ τριηράρχους ἐκέλευε ναυπηγεῖσθαι
[1, 2]	ἕλος ἐπὶ τὰ ἕτερα τῆς	πόλεως,	ἅμα τῇ ἡμέρᾳ προσῆγε δύο
[1, 4]	ὢν σῶσαι τὴν προτέραν τῆς	πόλεως	δύναμιν, πρότερον μὲν τὰ μυστήρια
[1, 4]	αὑτοῦ καὶ ἀπὸ τοῦ τῆς	πόλεως	δυνατοῦ· (Ἐθέλοντος δὲ τότε κρίνεσθαι
[1, 2]	στρατόπεδα. (Οἱ δ᾽ ἐκ τῆς	πόλεως	ἐβοήθησαν σφίσιν οἵ τε σύμμαχοι
[1, 3]	ὁ Λακεδαιμόνιος ἁρμοστὴς ἐκ τῆς	πόλεως	ἐξήγαγε τοὺς στρατιώτας, ὡς μαχούμενος·
[1, 6]	ἐμέ· ἐγὼ δ᾽ ὑπὸ τῆς	πόλεως	ἐπὶ τὰς ναῦς πεμφθεὶς οὐκ
[1, 3]	ἀπολογούμενος ὅτι οὐ προδιδοίη τὴν	πόλιν,	ἀλλὰ σώσαι, παῖδας ὁρῶν καὶ
[1, 3]	αὐτοῦ ὄντες ἔφυγον εἰς τὴν	πόλιν.	(Ἅμα δὲ καὶ Φαρνάβαζος, οὐ
[1, 4]	τε καὶ συγγενεῖς καὶ τὴν	πόλιν	ἅπασαν ὁρῶν ἐξαμαρτάνουσαν, οὐκ εἶχεν
[1, 1]	δεῖν στασιάζειν πρὸς τὴν ἑαυτῶν	πόλιν·	εἰ δέ τις ἐπικαλοίη τι
[1, 4]	ἐτρέψαντο καὶ κατέκλεισαν εἰς τὴν	πόλιν	καί τινας ἀπέκτειναν οὐ πολλούς,
[1, 6]	ἐχόντων ἀττικιζόντων, προσβαλὼν αἱρεῖ τὴν	πόλιν	κατὰ κράτος. (Τὰ μὲν οὖν
[1, 3]	τινας τῶν Βυζαντίων προδοῦναι τὴν	πόλιν.	(Κλέαρχος δὲ ὁ ἁρμοστὴς οἰόμενος
[1, 4]	τότε ἀποβὰς ἀναβαίνει εἰς τὴν	πόλιν	μετὰ τῶν παρεσκευασμένων, εἴ τις
[1, 7]	προδόταις, ἐάν τις ἢ τὴν	πόλιν	προδιδῷ ἢ τὰ ἱερὰ κλέπτῃ,
[1, 7]	πλείονος ποιεῖσθαι ἢ τὴν ὅλην	πόλιν.	(Τοῦτο δ᾽ εἰ βούλεσθε, κατὰ
[1, 3]	ὁ Κλέαρχος, οἱ προδιδόντες τὴν	πόλιν	τῶν Βυζαντίων, Κύδων καὶ Ἀρίστων
[1, 6]	εἰς τὰς Ἀθήνας ἐξαγγέλλει τὴν	πολιορκίαν.	Διομέδων δὲ βοηθῶν Κόνωνι πολιορκουμένῳ
[1, 6]	Ἀθηναῖοι τὰ γεγενημένα καὶ τὴν	πολιορκίαν	ἐπεὶ ἤκουσαν, ἐψηφίσαντο βοηθεῖν ναυσὶν
[1, 6]	πολιορκίαν. Διομέδων δὲ βοηθῶν Κόνωνι	πολιορκουμένῳ	δώδεκα ναυσὶν ὡρμίσατο εἰς τὸν
[1, 2]	ἀεί· Σελινουσίοις δέ, ἐπεὶ ἡ	πόλις	ἀπωλώλει, καὶ πολιτείαν ἔδοσαν. (Οἱ
[1, 6]	ἐγώ τε φιλοτιμοῦμαι καὶ ἡ	πόλις	ἡμῶν αἰτιάζεται (ἴστε γὰρ αὐτὰ
[1, 4]	τοῦ οἴκαδε κατάπλου ὅπως ἡ	πόλις	πρὸς αὐτὸν ἔχοι. (Ἐπεὶ δὲ
[1, 4]	ἡμέρᾳ ᾗ Πλυντήρια ἦγεν ἡ	πόλις,	τοῦ ἕδους κατακεκαλυμμένου τῆς Ἀθηνᾶς,
[1, 4]	ἡμέραν ἀπολέσθαι· τοὺς δὲ οἰκειοτάτους	πολίτας	τε καὶ συγγενεῖς καὶ τὴν
[1, 1]	ταῦτα δὲ εὐεργεσία τε καὶ	πολιτεία	Συρακοσίοις ἐν Ἀντάνδρῳ ἐστί. Φαρνάβαζος
[1, 2]	ἐπεὶ ἡ πόλις ἀπωλώλει, καὶ	πολιτείαν	ἔδοσαν. (Οἱ δ᾽ Ἀθηναῖοι τοὺς
[1, 5]	θάνατον καὶ τῶν ἐκείνου συγγενῶν,	πολιτεύοντα	παρ᾽ αὐτοῖς, ἐλεήσαντες ἀφεῖσαν οὐδὲ
[1, 4]	πρὸς τὸ αὑτῶν ἴδιον κέρδος	πολιτευόντων,	ἐκείνου ἀεὶ τὸ κοινὸν αὔξοντος
[1, 4]	μὲν ὡς κράτιστος εἴη τῶν	πολιτῶν	καὶ μόνος (ἀπελογήθη ὡς) οὐ
[1, 4]	αὐτὸ τοῦτο ἀγαπᾶσθαι ὑπὸ τῶν	πολιτῶν	ὅτι ἑτέροις βελτίοσιν οὐκ εἶχον
[1, 1]	βουλευσαμένους. (Ἐκ τούτων Ἑρμοκράτης τὰ	πολλὰ	ἐν τῷ συνεδρίῳ ηὐδόξει, λέγειν
[1, 1]	αὐτοῦ εἴκοσιν ἡμέρας καὶ χρήματα	πολλὰ	λαβὼν παρὰ τῶν Κυζικηνῶν, οὐδὲν
[1, 1]	ἐκ τῆς Δεκελείας ἰδὼν πλοῖα	πολλὰ	σίτου εἰς Πειραιᾶ καταθέοντα, οὐδὲν
[1, 1]	Α. ~(Μετὰ δὲ ταῦτα οὐ	πολλαῖς	ἡμέραις ὕστερον ἦλθεν ἐξ Ἀθηνῶν
[1, 5]	Λύσανδρος οὐκ ἀντανήγαγε διὰ τὸ	πολλαῖς	ναυσὶν ἐλαττοῦσθαι, ἀπέπλευσεν εἰς Σάμον.
[1, 6]	ἐν τῷ διαλλάττειν τοὺς ναυάρχους,	πολλάκις	ἀνεπιτηδείων γιγνομένων καὶ ἄρτι συνιέντων
[1, 2]	τοῦ σίτου, καὶ κώμας τε	πολλὰς	ἐνέπρησαν καὶ χρήματα ἔλαβον καὶ
[1, 2]	τὸ ἐπιχείρημα, στρατιάν τε συνέλεγε	πολλὴν	καὶ ἱππέας ἀπέστελλε παραγγέλλων πᾶσιν
[1, 2]	καὶ ἀνδράποδα καὶ ἄλλην λείαν	πολλήν.	(Στάγης δὲ ὁ Πέρσης περὶ
[1, 6]	ἦν εὐπορῆσαι, οἱ δὲ ἄνθρωποι	πολλοὶ	ἐν τῇ πόλει ἦσαν καὶ
[1, 6]	(Ἐπεὶ δὲ ταῦτ᾽ εἶπεν, ἀνιστάμενοι	πολλοὶ	καὶ μάλιστα οἱ αἰτιαζόμενοι ἐναντιοῦσθαι
[1, 3]	τινὲς καὶ τῶν νεοδαμώδων οὐ	πολλοὶ	καὶ Μεγαρεῖς καὶ ἄρχων αὐτῶν
[1, 6]	Εἰσέβησαν δὲ καὶ τῶν ἱππέων	πολλοί.	(Μετὰ ταῦτα ἀνήχθησαν εἰς Σάμον,
[1, 7]	ἔπειθον τὸν δῆμον· (Ἐβούλοντο δὲ	πολλοὶ	τῶν ἰδιωτῶν ἐγγυᾶσθαι ἀνιστάμενοι· ἔδοξε
[1, 3]	ἐβοήθει στρατιᾷ τε καὶ ἵπποις	πολλοῖς.	(Ἱπποκράτης μὲν οὖν καὶ Θράσυλλος
[1, 2]	Ἄβυδον· Φαρνάβαζος δ᾽ ἐβοήθησεν ἵπποις	πολλοῖς,	καὶ μάχῃ ἡττηθεὶς ἔφυγεν. Ἀλκιβιάδης
[1, 2]	ἔδωκαν καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ	πολλοῖς,	καὶ οἰκεῖν ἀτέλειαν ἔδοσαν τῷ
[1, 7]	ἔχοντας καὶ ἐν χρῷ κεκαρμένους	πολλοὺς	ἐν ταύτῃ τῇ ἑορτῇ, ἵνα
[1, 4]	πόλιν καί τινας ἀπέκτειναν οὐ	πολλούς,	καὶ τοὺς Λάκωνας οἳ αὐτόθι
[1, 7]	κυβερνήτας καὶ ἄλλους τῶν συμπλεόντων	πολλούς.	Τοιαῦτα λέγοντες ἔπειθον τὸν δῆμον·
[1, 1]	ἀνηγάγετο ἐπὶ τὴν Κύζικον ὕοντος	πολλῷ.	ἐπειδὴ δ᾽ ἐγγὺς τῆς Κυζίκου
[1, 1]	Ἀθηναίων τριήρεις οὔσας πλείους τε	πολλῷ	ἢ πρότερον καὶ πρὸς τῷ
[1, 6]	αἱ γὰρ τριήρεις τῶν Ἀθηναίων	πολλῷ	πλείους ἦσαν. Καλλικρατίδας δὲ εἶπεν
[1, 5]	δὲ Λακεδαιμόνιοι πρότερον τούτων οὐ	πολλῷ	χρόνῳ Κρατησιππίδᾳ τῆς ναυαρχίας παρεληλυθυίας
[1, 7]	οἱ παρόντες ἕξ. (Καὶ οὐ	πολλῷ	χρόνῳ ὕστερον μετέμελε τοῖς Ἀθηναίοις,
[1, 1]	ἀθυμεῖν ἕνεκα ξύλων, ὡς ὄντων	πολλῶν	ἐν τῇ βασιλέως, ἕως ἂν
[1, 6]	εὖ πλεούσαις διὰ τὸ ἐκ	πολλῶν	πληρωμάτων εἰς ὀλίγας ἐκλελέχθαι τοὺς
[1, 7]	χειμῶνα πρᾶξαι τὰ προσταχθέντα) ἀλλὰ	πολὺ	δικαιότερον στεφάνοις γεραίρειν τοὺς νικῶντας
[1, 6]	ἐξαπιναίως προσπέσοι· ὕδωρ δ᾽ ἐπιγενόμενον	πολὺ	καὶ βρονταὶ διεκώλυσαν τὴν ἀναγωγήν.
[1, 5]	μηνὸς προέδωκεν, ὥστε τὸ στράτευμα	πολὺ	προθυμότερον εἶναι. (Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι
[1, 1]	ἔφη εἶναι τοὺς μετ᾽ αὐτοῦ	πολὺν	ἤδη χρόνον Ἀθηναίους εἴργειν τῆς
[1, 3]	ἐμάχοντο ἑκάτερος τοῖς ὁπλίταις χρόνον	πολύν,	μέχρι Ἀλκιβιάδης ἔχων ὁπλίτας τέ
[1, 6]	(Μετὰ δὲ ταῦτα ἐναυμάχησαν χρόνον	πολύν,	πρῶτον μὲν ἁθρόαι, ἔπειτα δὲ
[1, 6]	(Οὐ φαμένου δὲ τοῦ Λυσάνδρου	πολυπραγμονεῖν	ἄλλου ἄρχοντος, αὐτὸς ὁ Καλλικρατίδας
[1, 7]	τοὺς νικῶντας ἢ θανάτῳ ζημιοῦν	πονηροῖς	ἀνθρώποις πειθομένους. (Ταῦτ᾽ εἰπὼν Εὐρυπτόλεμος
[1, 5]	Θράσυλλον, Ἀριστογένην. (Ἀλκιβιάδης μὲν οὖν	πονηρῶς	καὶ ἐν τῇ στρατιᾷ φερόμενος,
[1, 1]	δεκάτην ἐξέλεγον τῶν ἐκ τοῦ	Πόντου	πλοίων, καὶ φυλακὴν ἐγκαταλιπόντες ναῦς
[1, 4]	ἤκουσαν. (Ἀρχομένου δὲ τοῦ ἔαρος	πορευομένοις	αὐτοῖς παρὰ βασιλέα ἀπήντησαν καταβαίνοντες
[1, 3]	ἀπῄει, καὶ τοὺς παρὰ βασιλέα	πορευομένους	πρέσβεις ἀπαντᾶν ἐκέλευσεν εἰς Κύζικον.
[1, 6]	οἱ αἰτιαζόμενοι ἐναντιοῦσθαι δεδιότες εἰσηγοῦντο	πόρον	χρημάτων καὶ αὐτοὶ ἐπαγγελλόμενοι ἰδίᾳ.
[1, 1]	τὰς τοῦ Μινδάρου ναῦς γυμναζομένας	πόρρω	ἀπὸ τοῦ λιμένος καὶ ἀπειλημμένας
[1, 1]	Ἐπικύδου καὶ Μύσκων Μενεκράτους καὶ	Πόταμις	Γνώσιος. τῶν δὲ τριηράρχων ὀμόσαντες
[1, 3]	Ἱπποκράτην διὰ τὴν στενοπορίαν, τοῦ	ποταμοῦ	καὶ τῶν ἀποτειχισμάτων ἐγγὺς ὄντων,
[1, 3]	θαλάττης εἰς θάλατταν καὶ τοῦ	ποταμοῦ	ὅσον οἷόν τ᾽ ἦν ξυλίνῳ
[1, 6]	ὄντων Ἀθηναίων, καὶ τῶν τὰ	πράγματα	ἐχόντων ἀττικιζόντων, προσβαλὼν αἱρεῖ τὴν
[1, 7]	δὲ καὶ ἐπ᾽ αὐτὰ τὰ	πράγματα	καθ᾽ ἃ καὶ αἱ ἁμαρτίαι
[1, 4]	αὐτὸς ὄντων εἶναι καινῶν δεῖσθαι	πραγμάτων	οὐδὲ μεταστάσεως· ὑπάρχειν γὰρ ἐκ
[1, 1]	ἁρμοστὴς Ἐτεόνικος. Καταιτιαθεὶς δὲ ταῦτα	πρᾶξαι	σὺν Τισσαφέρνει Πασιππίδας ὁ Λάκων
[1, 7]	ἱκανοὺς γενομένους διὰ τὸν χειμῶνα	πρᾶξαι	τὰ προσταχθέντα) ἀλλὰ πολὺ δικαιότερον
[1, 7]	ὅτι ὁ χειμὼν διεκώλυσε μηδὲν	πρᾶξαι	ὧν οἱ στρατηγοὶ παρεσκευάσαντο. Τούτων
[1, 5]	αὐτοῖς, ἐλεήσαντες ἀφεῖσαν οὐδὲ χρήματα	πραξάμενοι.	(Κόνων δ᾽ ἐπεὶ εἰς τὴν
[1, 7]	τοὺς πάντα ὑμῖν κατὰ γνώμην	πράξαντας,	νικήσαντας δὲ τοὺς πολεμίους, τῶν
[1, 7]	δεόμενον ἀναιρέσεως, ᾗπερ τοὺς οὐ	πράξαντας	τὰ προσταχθέντα. (Μὴ τοίνυν, ὦ
[1, 1]	πρὸς τὸ ἄλλο στρατόπεδον οὐδὲν	πράξαντες.	(Μίνδαρος δὲ κατιδὼν τὴν μάχην
[1, 3]	Ἑλλήσποντον καὶ εἰς Χερρόνησον χρήματα	πράξων·	οἱ δὲ λοιποὶ στρατηγοὶ συνεχώρησαν
[1, 1]	τι ἔμελλεν ἢ λέγειν ἢ	πράττειν,	κἀκείνους ἐδίδασκε κελεύων λέγειν τὰ
[1, 7]	μή τις ἐάσει τὸν δῆμον	πράττειν	ὃ ἂν βούληται. (Καὶ ἐπὶ
[1, 7]	ἐστε, φυλάττοντες, ἄνευ τούτων μηδὲν	πράττειν	πειρᾶσθε. Ἐπανέλθετε δὲ καὶ ἐπ᾽
[1, 4]	τοὺς Ἀθηναίους μὴ εἰδέναι τὰ	πραττόμενα.	(Φαρνάβαζος δὲ τέως μὲν κατεῖχε
[1, 7]	πρὸς τοὺς πολεμίους μὴ καλῶς	πραχθέντα	τοὺς πρὸς τούτοις ταχθέντας ὑπέχειν
[1, 3]	Ἀθηναίοις Φαρνάβαζον καὶ ὡς βασιλέα	πρέσβεις	Ἀθηναίων ἀναγαγεῖν, (καὶ ὅρκους ἔδοσαν
[1, 3]	καὶ τοὺς παρὰ βασιλέα πορευομένους	πρέσβεις	ἀπαντᾶν ἐκέλευσεν εἰς Κύζικον. Ἐπέμφθησαν
[1, 4]	ἀπήντησαν καταβαίνοντες οἵ τε Λακεδαιμονίων	πρέσβεις	Βοιώτιος (ὄνομα) καὶ οἱ μετ᾽
[1, 5]	ἔπεμπον δὲ πρὸς τὸν Κῦρον	πρέσβεις	διὰ Τισσαφέρνους. (Ὁ δὲ οὐ
[1, 4]	Φαρναβάζῳ εἶπεν ἢ παραδοῦναι τοὺς	πρέσβεις	ἑαυτῷ ἢ μὴ οἴκαδέ πω
[1, 3]	ἕως ἂν οἱ παρὰ βασιλέως	πρέσβεις	ἔλθωσιν. (Ἀλκιβιάδης δὲ τοῖς ὅρκοις
[1, 4]	οὖν ἀκούοντες οἱ τῶν Ἀθημαίων	πρέσβεις,	καὶ ἐπειδὴ Κῦρον εἶδον, ἐβούλοντο
[1, 3]	Πυρρόλοχος· ἐπορεύοντο δὲ καὶ Λακεδαιμονίων	πρέσβεις	Πασιππίδας καὶ ἕτεροι, μετὰ δὲ
[1, 4]	Δεκέλειαν. ~(Φαρνάβαζος δὲ καὶ οἱ	πρέσβεις	τῆς Φρυγίας ἐν Γορδείῳ ὄντες
[1, 4]	δὲ τέως μὲν κατεῖχε τοὺς	πρέσβεις,	φάσκων τοτὲ μὲν ἀνάξειν αὐτοὺς
[1, 5]	αὐτὸν σὺν τοῖς ἐκ Λακεδαίμονος	πρέσβεσιν.	Ἐνταῦθα δὴ κατά τε τοῦ
[1, 4]	ἡλικιωτῶν πλέον ἔχειν τῶν τε	πρεσβυτέρων	μὴ ἐλαττοῦσθαι, τοῖς δ᾽ αὐτοῦ
[1, 3]	Φωκαίᾳ νεὼς τῆς Ἀθηνᾶς ἐνεπρήσθη	πρηστῆρος	ἐμπεσόντος. Ἐπεὶ δ᾽ ὁ χειμὼν
[1, 1]	ὄντα λέγειν, ἀφικόμενος παρὰ Φαρνάβαζον,	πρὶν	αἰτῆσαι χρήματα λαβών, παρεσκευάζετο πρὸς
[1, 4]	ἄλλῃ στρατιᾷ εἰς Ἀθήνας κατέπλευσε·	πρὶν	δὲ ἥκειν αὐτὸν οἱ Ἀθηναῖοι
[1, 7]	ᾗ Κλεοφῶν ἀπέθανεν, ἀπέδρασαν οὗτοι,	πρὶν	κριθῆναι: Καλλίξενος δὲ κατελθὼν ὅτε
[1, 6]	τὰς ἄριστα πλεούσας δύο ἐπλήρωσε	πρὸ	ἡμέρας, ἐξ ἁπασῶν τῶν νεῶν
[1, 5]	τὸν λιμένα τῶν Ἐφεσίων, καὶ	πρὸ	τοῦ στόματος παρέταξεν, εἴ τις
[1, 7]	ἐψηφίσαντο, οἵτινες τὸν δῆμον ἐξηπάτησαν,	προβολὰς	αὐτῶν εἶναι, καὶ ἐγγυητὰς καταστῆσαι,
[1, 7]	ἂν καθεώρων) τὴν δὲ βουλὴν	προβουλεύσασαν	εἰσενεγκεῖν ὅτῳ τρόπῳ οἱ ἄνδρες
[1, 3]	προδοσίαν ἀπέφυγεν, ἀπολογούμενος ὅτι οὐ	προδιδοίη	τὴν πόλιν, ἀλλὰ σώσαι, παῖδας
[1, 3]	δ᾽ ἐξέπλευσεν ὁ Κλέαρχος, οἱ	προδιδόντες	τὴν πόλιν τῶν Βυζαντίων, Κύδων
[1, 7]	δῆμον καταλύοντι, εἶτα δ᾽ Οἰνόην	προδιδόντι	Θηβαίοις πολεμίοις οὖσιν, ἔδοτε ἡμέραν
[1, 7]	ἐάν τις ἢ τὴν πόλιν	προδιδῷ	ἢ τὰ ἱερὰ κλέπτῃ, κριθέντα
[1, 3]	ὕστερον (ἐν Λακεδαίμονι διὰ τὴν	προδοσίαν	ἀπέφυγεν, ἀπολογούμενος ὅτι οὐ προδιδοίη
[1, 7]	ἐκ θεοῦ ἀναγκαίων ἀγνωμονεῖν δόξητε,	προδοσίαν	καταγνόντες ἀντὶ τῆς ἀδυναμίας (οὐχ
[1, 7]	ἐστιν ἐπὶ τοῖς ἱεροσύλοις καὶ	προδόταις,	ἐάν τις ἢ τὴν πόλιν
[1, 3]	ἰσχύν, ἔπεισάν τινας τῶν Βυζαντίων	προδοῦναι	τὴν πόλιν. (Κλέαρχος δὲ ὁ
[1, 2]	πάντων πρὸς Οἰταίους πολεμίους ὄντας,	προέδοσαν,	ὥστε ἀπολέσθαι αὐτῶν πρὸς ἑπτακοσίους
[1, 5]	προοφειλόμενον ἀπέδωκε καὶ ἔτι μηνὸς	προέδωκεν,	ὥστε τὸ στράτευμα πολὺ προθυμότερον
[1, 7]	Ἀρχέδημος ὁ τοῦ δήμου τότε	προεστηκὼς	ἐν Ἀθήναις καὶ τῆς διωβελίας
[1, 1]	οὖν τοὺς ἑαυτῶν στρατιώτας Ἑρμοκράτους	προηγοροῦντος	ἀπωλοφύροντο τὴν ἑαυτῶν συμφοράν, ὡς
[1, 7]	δὲ πρυτάνεις φοβηθέντες ὡμολόγουν πάντες	προθήσειν	πλὴν Σωκράτους τοῦ Σωφρονίσκου· οὗτος
[1, 7]	δὲ πρυτάνεών τινων οὐ φασκόντων	προθήσειν	τὴν διαψήφισιν παρὰ τὸν νόμον,
[1, 1]	ἀρετὴν καὶ διὰ τὴν ὑμετέραν	προθυμίαν	καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ
[1, 1]	ἐπόθησαν τήν τε ἐπιμέλειαν καὶ	προθυμίαν	καὶ κοινότητα. Ὧν γὰρ ἐγίγνωσκε
[1, 5]	αὐτοῦ τε Κύρου ἐδέοντο ὡς	προθυμοτάτου	πρὸς τὸν πόλεμον γενέσθαι. (Κῦρος
[1, 6]	πείθεσθαι· ὑμᾶς δὲ ἐγὼ ἀξιῶ	προθυμοτάτους	εἶναι εἰς τὸν πόλεμον διὰ
[1, 1]	τῷ Θρασύλλῳ διὰ ταῦτα ἔτι	προθυμότεροι	ἦσαν ἐφ᾽ ἃ ἧκε, καὶ
[1, 5]	προέδωκεν, ὥστε τὸ στράτευμα πολὺ	προθυμότερον	εἶναι. (Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀκούοντες
[1, 1]	παρὰ τὸν νόμον· παρῄνεσάν τε	προθύμους	εἶναι καὶ τὰ λοιπά, ὥσπερ
[1, 1]	περὶ ἀρίστου ὥραν ἧκον εἰς	Προκόννησον.	(Ἐκεῖ δ᾽ ἐπύθοντο ὅτι Μίνδαρος
[1, 1]	ἐν τῇ πόλει ἀπέπλευσεν εἰς	Προκόννησον.	Ἐκεῖθεν δ᾽ ἔπλευσεν εἰς Πέρινθον
[1, 3]	παρεληλυθότων, οἱ Ἀθηναῖοι ἔπλευσαν εἰς	Προκόννησον	παντὶ τῷ στρατοπέδῳ. (Ἐκεῖθεν δ᾽
[1, 1]	Ἀθηναῖοι ᾤχοντο ἄγοντες ἁπάσας εἰς	Προκόννησον	πλὴν τῶν Συρακοσίων· ἐκείνας δὲ
[1, 1]	ὄντος Ἆγις ἐκ τῆς Δεκελείας	προνομὴν	ποιούμενος πρὸς αὐτὰ τὰ τείχη
[1, 1]	εἶναι καὶ Κλέαρχον τὸν Ῥαμφίου	πρόξενον	ὄντα Βυζαντίων πέμψαι εἰς Καλχηδόνα
[1, 3]	Συρακουσῶν, καὶ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ	Πρόξενος.	(Καὶ Φαρνάβαζος μὲν τούτους ἦγεν·
[1, 5]	δὲ τριώβολον. καὶ τόν τε	προοφειλόμενον	ἀπέδωκε καὶ ἔτι μηνὸς προέδωκεν,
[1, 5]	δὲ τὸ δεῖπνον, ἐπεὶ αὐτῷ	προπιὼν	ὁ Κῦρος ἤρετο τί ἂν
[1, 6]	ἂν δύνωμαι κράτιστα. Ὑμεῖς δὲ	πρὸς	ἃ ἐγώ τε φιλοτιμοῦμαι καὶ
[1, 2]	ἅπαντες Λάμψακον τειχίζοντες. (Καὶ ἐστράτευσαν	πρὸς	Ἄβυδον· Φαρνάβαζος δ᾽ ἐβοήθησεν ἵπποις
[1, 6]	ἄλλου ἄρχοντος, αὐτὸς ὁ Καλλικρατίδας	πρὸς	αἷς παρὰ Λυσάνδρου ἔλαβε ναυσὶ
[1, 1]	ἐκ τῆς Δεκελείας προνομὴν ποιούμενος	πρὸς	αὐτὰ τὰ τείχη ἦλθε τῶν
[1, 4]	οἴκαδε κατάπλου ὅπως ἡ πόλις	πρὸς	αὐτὸν ἔχοι. (Ἐπεὶ δὲ ἑώρα
[1, 5]	Ἑλλησπόντου ἥκοντα τειχίζειν Φώκαιαν διέπλευσε	πρὸς	αὐτόν, καταλιπὼν ἐπὶ ταῖς ναυσὶν
[1, 6]	ὁ τῷ Καλλικρατίδᾳ κυβερνῶν εἶπε	πρὸς	αὐτὸν ὅτι εἴη καλῶς ἔχον
[1, 5]	ἀφίκετο. (Ἐπεὶ δ᾽ ἧκεν, ἀνέβη	πρὸς	αὐτὸν σὺν τοῖς ἐκ Λακεδαίμονος
[1, 7]	ἀλγεινὸν καὶ ἀνωφελὲς ἤδη ἐστί,	πρὸς	δ᾽ ἔτι καὶ περὶ θανάτου
[1, 7]	τοὺς στρατηγοὺς ἔπαυσαν πλὴν Κόνωνος·	πρὸς	δὲ τούτῳ εἵλοντο Ἀδείμαντον καὶ
[1, 6]	ἦσαν ἅπασαι ἐπὶ μιᾶς ὡς	πρὸς	διέκπλουν καὶ περίπλουν παρεσκευασμέναι, διὰ
[1, 2]	ὄντας, προέδοσαν, ὥστε ἀπολέσθαι αὐτῶν	πρὸς	ἑπτακοσίους σὺν τῷ ἐκ Λακεδαίμονος
[1, 1]	πάντας ἐπαινοῦντες· (ἰδίᾳ δὲ οἱ>	πρὸς	Ἑρμοκράτην προσομιλοῦντες μάλιστα ἐπόθησαν τήν
[1, 1]	ἐπιβατῶν, ἑκάστης ἡμέρας πρῲ καὶ	πρὸς	ἑσπέραν συναλίζων πρὸς τὴν σκηνὴν
[1, 3]	Καλχηδόνα καὶ Βυζάντιον ὁρμήσαντες ἐστρατοπεδεύσαντο	πρὸς	Καλχηδόνι. Οἱ δὲ Καλχηδόνιοι προσιόντας
[1, 4]	τά τε ἄλλα χωρία τὰ	πρὸς	Λακεδαιμονίους μεθεστηκότα κατεστρέψατο καὶ Θάσον,
[1, 7]	ναυαγούς, Ἐρασινίδης δ᾽ ἐπὶ τοὺς	πρὸς	Μυτιλήνην πολεμίους τὴν ταχίστην πλεῖν
[1, 2]	Ἀχαιοὶ τοὺς ἐποίκους, ἀντιτεταγμένων πάντων	πρὸς	Οἰταίους πολεμίους ὄντας, προέδοσαν, ὥστε
[1, 1]	τὰ πρότερα, καὶ ἄνδρας ἀγαθοὺς	πρὸς	τὰ ἀεὶ παραγγελλόμενα, ἑλέσθαι δὲ
[1, 4]	ἐκ τοῦ ἄστεως ὄχλος ἡθροίσθη	πρὸς	τὰς ναῦς, θαυμάζοντες καὶ ἰδεῖν
[1, 1]	ναῦς οἱ Πελοποννήσιοι καὶ παραταξάμενοι	πρὸς	τῇ γῇ ἐμάχοντο. Ἀθηναῖοι δὲ
[1, 1]	δὲ φυγὴ τῶν Πελοποννησίων ἐγένετο	πρὸς	τὴν Ἄβυδον· καὶ ὁ Φαρνάβαζος
[1, 7]	ταχθέντας ὑπέχειν λόγον, τοὺς δὲ	πρὸς	τὴν ἀναίρεσιν μὴ ποιήσαντας ἃ
[1, 1]	ναυσίν, ἃς ὁ Δωριεὺς φυγὼν	πρὸς	τὴν γῆν ἀνεβίβαζε τὰς αὑτοῦ
[1, 4]	κινδυνεύσαι ἡγεμὼν καταστῆναι. (Ἀλκιβιάδης δὲ	πρὸς	τὴν γῆν ὁρμισθεὶς ἀπέβαινε μὲν
[1, 6]	αὐτοῖς ἀνδράσιν ἐκτὸς ὀλίγων τῶν	πρὸς	τὴν γῆν προσενεχθέντων, τῶν δὲ
[1, 1]	δ᾽ οὐκ ἔφασαν δεῖν στασιάζειν	πρὸς	τὴν ἑαυτῶν πόλιν· εἰ δέ
[1, 1]	πρὶν αἰτῆσαι χρήματα λαβών, παρεσκευάζετο	πρὸς	τὴν εἰς Συρακούσας κάθοδον ξένους
[1, 7]	ἐν ταύτῃ τῇ ἑορτῇ, ἵνα	πρὸς	τὴν ἐκκλησίαν ἥκοιεν, ὡς δὴ
[1, 1]	πρῲ καὶ πρὸς ἑσπέραν συναλίζων	πρὸς	τὴν σκηνὴν τὴν ἑαυτοῦ ἀνεκοινοῦτο
[1, 2]	δὲ ἔπλευσεν εἰς τὴν Σηστὸν	πρὸς	τὸ ἄλλο στράτευμα. (Ἐκεῖθεν δὲ
[1, 4]	εἰς Κίον τῆς Μυσίας, ὅθεν	πρὸς	τὸ ἄλλο στρατόπεδον ἀπέπλευσαν. (Ἀλκιβιάδης
[1, 1]	οἱ Ἀθηναῖοι ἀπέπλευσαν εἰς Μάδυτον	πρὸς	τὸ ἄλλο στρατόπεδον οὐδὲν πράξαντες.
[1, 4]	δυναμένων μοχθηρότερά τε λεγόντων καὶ	πρὸς	τὸ αὑτῶν ἴδιον κέρδος πολιτευόντων,
[1, 3]	Σηλυμβρίαν ἦν· ἐκείνην δ᾽ ἑλὼν	πρὸς	τὸ Βυζάντιον ἧκεν, ἔχων Χερρονησίτας
[1, 2]	ἐπιβάτας καὶ τοὺς ἄλλους πάντας	πρὸς	τὸ ἕλος ἐπὶ τὰ ἕτερα
[1, 3]	τὸ Βυζάντιον ἐπολιόρκουν περιτειχίσαντες, καὶ	πρὸς	τὸ τεῖχος ἀκροβολισμοὺς καὶ προσβολὰς
[1, 3]	καὶ Φαρνάβαζος, οὐ δυνάμενος συμμεῖξαι	πρὸς	τὸν Ἱπποκράτην διὰ τὴν στενοπορίαν,
[1, 2]	ἀπέπλευσε, καὶ τοὺς μὲν ὁπλίτας	πρὸς	τὸν Κορησσὸν ἀποβιβάσας, τοὺς δὲ
[1, 5]	ἀθύμως μὲν εἶχον, ἔπεμπον δὲ	πρὸς	τὸν Κῦρον πρέσβεις διὰ Τισσαφέρνους.
[1, 5]	χαρίζοιτο ποιῶν, εἶπεν ὅτι Εἰ	πρὸς	τὸν μισθὸν ἑκάστῳ ναύτῃ ὀβολὸν
[1, 5]	τε Κύρου ἐδέοντο ὡς προθυμοτάτου	πρὸς	τὸν πόλεμον γενέσθαι. (Κῦρος δὲ
[1, 2]	τῶν ὁπλιτῶν δύο λόχοι βοηθήσαντες	πρὸς	τοὺς αὑτῶν ψιλοὺς ἀπέκτειναν ἅπαντας
[1, 2]	(Οὗτοι δὲ πάντες πρῶτον μὲν	πρὸς	τοὺς ὁπλίτας τοὺς ἐν Κορησσῷ
[1, 2]	καὶ εἰς τὴν θάλατταν καταδιώξαντες	πρὸς	τοὺς παρὰ τὸ ἕλος ἐτράποντο.
[1, 7]	ἔπραξαν; Οὐκοῦν δίκαιον τὰ μὲν	πρὸς	τοὺς πολεμίους μὴ καλῶς πραχθέντα
[1, 7]	πολεμίους μὴ καλῶς πραχθέντα τοὺς	πρὸς	τούτοις ταχθέντας ὑπέχειν λόγον, τοὺς
[1, 2]	τροπαῖον ἐνταῦθα ἔστησαν καὶ ἕτερον	πρὸς	τῷ Κορησσῷ. Τοῖς δὲ Συρακοσίοις
[1, 1]	τε πολλῷ ἢ πρότερον καὶ	πρὸς	τῷ λιμένι, ἔφυγον εἰς τὴν
[1, 6]	τῶν πολεμίων κατακωλυθείς, ἠναγκάσθη ναυμαχῆσαι	πρὸς	τῷ λιμένι, καὶ ἀπώλεσε ναῦς
[1, 3]	οἱ δὲ λοιποὶ στρατηγοὶ συνεχώρησαν	πρὸς	Φαρνάβαζον ὑπὲρ Καλχηδόνος εἴκοσι τάλαντα
[1, 6]	τῶν τὰ πράγματα ἐχόντων ἀττικιζόντων,	προσβαλὼν	αἱρεῖ τὴν πόλιν κατὰ κράτος.
[1, 3]	πρὸς τὸ τεῖχος ἀκροβολισμοὺς καὶ	προσβολὰς	ἐποιοῦντο. (Ἐν δὲ τῷ Βυζαντίῳ
[1, 6]	τῷ χρόνῳ ᾧ ἂν ἐκεῖνα	προσδεχώμεθα	χάριν ἀξίαν ἀποδώσειν. Ἀλλὰ σὺν
[1, 2]	τήν τε χώραν ἐδῄου καὶ	προσέβαλλε	τῷ τείχει. ἐκ δὲ τῆς
[1, 5]	διὰ Τισσαφέρνους. (Ὁ δὲ οὐ	προσεδέχετο,	δεομένου Τισσαφέρνους καὶ λέγοντος, ἅπερ
[1, 7]	πατρίδος γενομένους. (Τὸν δὲ Καλλίξενον	προσεκαλέσαντο	παράνομα φάσκοντες συγγεγραφέναι Εὐρυπτόλεμός τε
[1, 6]	ὀλίγων τῶν πρὸς τὴν γῆν	προσενεχθέντων,	τῶν δὲ Πελοποννησίων Λακωνικαὶ μὲν
[1, 6]	αἷς παρὰ Λυσάνδρου ἔλαβε ναυσὶ	προσεπλήρωσεν	ἐκ Χίου καὶ Ῥόδου καὶ
[1, 7]	αὐτοὺς αἰτιάσασθαι ἢ τούτους οἷς	προσετάχθη.	Καὶ οὐχ ὅτι γε κατηγοροῦσιν
[1, 2]	τοῦ Περσῶν βασιλέως ἀποστάντες πάλιν	προσεχώρησαν	αὐτῷ. ~(Τοῦ δ᾽ ἐπιόντος ἔτους
[1, 2]	ἐπορεύοντο εἰς Κολοφῶνα. Κολοφώνιοι δὲ	προσεχώρησαν.	Καὶ τῆς ἐπιούσης νυκτὸς ἐνέβαλον
[1, 2]	τῆς πόλεως, ἅμα τῇ ἡμέρᾳ	προσῆγε	δύο στρατόπεδα. (Οἱ δ᾽ ἐκ
[1, 7]	δοκῇ, πρῶτον Περικλέα τὸν ἐμοὶ	προσήκοντα·	αἰσχρὸν γάρ> μοί ἐστιν ἐκεῖνον
[1, 5]	τὸν μισθὸν ἑκάστῳ ναύτῃ ὀβολὸν	προσθείης.	(Ἐκ δὲ τούτου τέτταρες ὀβολοὶ
[1, 3]	πρὸς Καλχηδόνι. Οἱ δὲ Καλχηδόνιοι	προσιόντας	αἰσθόμενοι τοὺς Ἀθηναίους, τὴν λείαν
[1, 1]	Λύκειον γυμνάσιον, ὡς μαχούμενος, ἂν	προσίωσιν.	(Ἰδὼν δὲ ταῦτα Ἆγις ἀπήγαγε
[1, 5]	Ἀκράγαντα λιμῷ, μάχῃ μὲν ἡττηθέντες,	προσκαθεζόμενοι	δὲ ἑπτὰ μῆνας. ~(Τῷ δ᾽
[1, 1]	(ἰδίᾳ δὲ οἱ> πρὸς Ἑρμοκράτην	προσομιλοῦντες	μάλιστα ἐπόθησαν τήν τε ἐπιμέλειαν
[1, 6]	περὶ μέσας νύκτας, ὡς ἐξαπιναίως	προσπέσοι·	ὕδωρ δ᾽ ἐπιγενόμενον πολὺ καὶ
[1, 7]	τὴν δὲ ἀναίρεσιν τῶν ναυαγῶν	προστάξαιεν	τῶν τριηράρχων ἀνδράσιν ἱκανοῖς καὶ
[1, 7]	διὰ τὸν χειμῶνα πρᾶξαι τὰ	προσταχθέντα)	ἀλλὰ πολὺ δικαιότερον στεφάνοις γεραίρειν
[1, 7]	ᾗπερ τοὺς οὐ πράξαντας τὰ	προσταχθέντα.	(Μὴ τοίνυν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[1, 2]	Ὀλυμπιὰς τρίτη καὶ ἐνενηκοστή, ᾗ	προστεθεῖσα	ξυνωρὶς ἐνίκα Εὐαγόρου Ἠλείου, τὸ
[1, 6]	(Οὐ βουλομένων δὲ τῶν Μηθυμναίων	προσχωρεῖν,	ἀλλ᾽ ἐμφρούρων ὄντων Ἀθηναίων, καὶ
[1, 7]	καὶ ἐκείνων ἀπολογουμένων ἐν τῇ	προτέρᾳ	ἐκκλησίᾳ ἀκηκόασι, διαψηφίσασθαι Ἀθηναίους ἅπαντας
[1, 7]	καὶ Θηραμένης, ὃς ἐν τῇ	προτέρᾳ	ἐκκλησίᾳ κατηγόρει τῶν στρατηγῶν. Ταῖς
[1, 1]	καὶ τὰ λοιπά, ὥσπερ τὰ	πρότερα,	καὶ ἄνδρας ἀγαθοὺς πρὸς τὰ
[1, 1]	ἄφθονα παρὰ βασιλέως. (Τῇ δὲ	προτεραίᾳ,	ἐπειδὴ ὡρμίσαντο, τὰ πλοῖα πάντα
[1, 4]	οἷός τε ὢν σῶσαι τὴν	προτέραν	τῆς πόλεως δύναμιν, πρότερον μὲν
[1, 7]	ἐν τῇ ναυμαχίᾳ, εἰς τὴν	προτέραν	ψηφίσασθαι, ὅτῳ δὲ μή, εἰς
[1, 2]	Ἀλκιβιάδου τὸ στράτευμα πᾶν οἱ	πρότεροι	στρατιῶται οὐκ ἐβούλοντο τοῖς μετὰ
[1, 5]	τέτταρες ὀβολοὶ ἦν ὁ μισθός,	πρότερον	δὲ τριώβολον. καὶ τόν τε
[1, 1]	οὔσας πλείους τε πολλῷ ἢ	πρότερον	καὶ πρὸς τῷ λιμένι, ἔφυγον
[1, 4]	τὴν προτέραν τῆς πόλεως δύναμιν,	πρότερον	μὲν τὰ μυστήρια τῶν Ἀθηναίων
[1, 7]	ἂν ποιήσαιτε, εἰ Ἀριστάρχῳ μὲν	πρότερον	τὸν δῆμον καταλύοντι, εἶτα δ᾽
[1, 5]	ὁρμώμενος ἐπολέμει. ~(Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι	πρότερον	τούτων οὐ πολλῷ χρόνῳ Κρατησιππίδᾳ
[1, 4]	ἐχθροῖς τοιούτοις δοκεῖν εἶναι οἵοισπερ	πρότερον,	ὕστερον δὲ δυνασθεῖσιν ἀπολλύναι τοὺς
[1, 2]	Συρακόσιοι οἵ τ᾽ ἀπὸ τῶν	προτέρων	εἴκοσι νεῶν καὶ ἀπὸ ἑτέρων
[1, 5]	συμπληρώσας τριήρεις ἑβδομήκοντα ἀντὶ τῶν	προτέρων,	οὐσῶν πλέον ἢ ἑκατόν, καὶ
[1, 7]	εἶναι δὲ καὶ Καλλίξενον τούτων.	Προυβλήθησαν	δὲ καὶ ἄλλοι τέτταρες, καὶ
[1, 7]	καὶ τἆλλα κατὰ τὸν νόμον	προύθετε,	τοὺς δὲ στρατηγοὺς τοὺς πάντα
[1, 7]	βραχέως ἕκαστος ἀπελογήσατο (οὐ γὰρ	προυτέθη	σφίσι λόγος κατὰ τὸν νόμον)
[1, 7]	τοὺς οὐ φάσκοντας. οἱ δὲ	πρυτάνεις	φοβηθέντες ὡμολόγουν πάντες προθήσειν πλὴν
[1, 7]	ἀφιέναι τὰς κλήσεις. (Τῶν δὲ	πρυτάνεών	τινων οὐ φασκόντων προθήσειν τὴν
[1, 1]	κυβερνητῶν καὶ ἐπιβατῶν, ἑκάστης ἡμέρας	πρῲ	καὶ πρὸς ἑσπέραν συναλίζων πρὸς
[1, 5]	Ἐφεσίων εἰσπλεύσας παρ᾽ αὐτὰς τὰς	πρῴρας	τῶν Λυσάνδρου νεῶν παρέπλει. (Ὁ
[1, 5]	Λέοντα, Περικλέα, Ἐρασινίδην, Ἀριστοκράτην, Ἀρχέστρατον,	Πρωτόμαχον,	Θράσυλλον, Ἀριστογένην. (Ἀλκιβιάδης μὲν οὖν
[1, 6]	συμμαχίδες. (Τὸ δὲ δεξιὸν κέρας	Πρωτόμαχος	εἶχε πεντεκαίδεκα ναυσί: παρὰ δ᾽
[1, 7]	Φιλοκλέα. (Τῶν δὲ ναυμαχησάντων στρατηγῶν	Πρωτόμαχος	μὲν καὶ Ἀριστογένης οὐκ ἀπῆλθον
[1, 6]	ἀποπεσὼν εἰς τὴν θάλατταν ἠφανίσθη	Πρωτόμαχός	τε καὶ οἱ μετ᾽ αὐτοῦ
[1, 6]	Θράσυλλος ἑτέραις πεντεκαίδεκα· ἐπετέτακτο δὲ	Πρωτομάχῳ	μὲν Λυσίας, ἔχων τὰς ἴσας
[1, 7]	τούτων δὲ διαχειροτονουμένων τὸ μὲν	πρῶτον	ἔκριναν τὴν Εὐρυπτολέμου· ὑπομοσαμένου δὲ
[1, 6]	δὲ ταῦτα ἐναυμάχησαν χρόνον πολύν,	πρῶτον	μὲν ἁθρόαι, ἔπειτα δὲ διεσκεδασμέναι.
[1, 2]	Σελινούσιαι δύο. (Οὗτοι δὲ πάντες	πρῶτον	μὲν πρὸς τοὺς ὁπλίτας τοὺς
[1, 5]	(Ὁ δὲ Λύσανδρος τὸ μὲν	πρῶτον	ὀλίγας τῶν νεῶν καθελκύσας ἐδίωκεν
[1, 7]	Δία, ἂν ὑμῖν γε δοκῇ,	πρῶτον	Περικλέα τὸν ἐμοὶ προσήκοντα· αἰσχρὸν
[1, 2]	μείνας τρεῖς ἡμέρας ἔπλευσεν εἰς	Πύγελα:	καὶ ἐνταῦθα τήν τε χώραν
[1, 2]	τῆς Μιλήτου βοηθήσαντές τινες τοῖς	Πυγελεῦσι	διεσπαρμένους τῶν Ἀθηναίων ὄντας τοὺς
[1, 1]	σὺν πέντε τριήρεσι καὶ ἐπακτρίδι.	Πυθόμενος	δὲ ὅτι αἱ τῶν Πελοποννησίων
[1, 3]	αὐτοῖς παρεσκεύαστο, νυκτὸς ἀνοίξαντες τὰς	πύλας	τὰς ἐπὶ τὸ Θρᾴκιον καλουμένας
[1, 6]	οὐκ ἐβοήθουν διὰ τὸ μὴ	πυνθάνεσθαι	ταῦτα, καθελκύσας τῶν νεῶν τὰς
[1, 6]	(Τῆς δὲ νυκτὸς ἰδὼν τὰ	πυρά,	καί τινων αὐτῷ ἐξαγγειλάντων ὅτι
[1, 3]	σὺν δὲ τούτοις Ἀργεῖοι Κλεόστρατος,	Πυρρόλοχος·	ἐπορεύοντο δὲ καὶ Λακεδαιμονίων πρέσβεις
[1, 4]	πρέσβεις ἑαυτῷ ἢ μὴ οἴκαδέ	πω	ἀποπέμψαι, βουλόμενος τοὺς Ἀθηναίους μὴ