Livre, chapitre
[1, 7]	καὶ ἐπ᾽ αὐτὰ τὰ πράγματα	καθ᾽	ἃ καὶ αἱ ἁμαρτίαι δοκοῦσι
[1, 1]	μεμνημένους Ὅσας τε ναυμαχίας αὐτοὶ	καθ᾽	αὑτοὺς νενικήκατε καὶ ναῦς εἰλήφατε,
[1, 7]	δίκῃ, καὶ ἅμα πάντας καὶ	καθ᾽	ἕνα ἕκαστον, εἰ μὴ πλέον,
[1, 5]	οἱ Ἀθηναῖοι ἐκ τοῦ Νοτίου	καθελκύσαντες	τὰς λοιπὰς τριήρεις ἀνήχθησαν, ὡς
[1, 5]	μὲν πρῶτον ὀλίγας τῶν νεῶν	καθελκύσας	ἐδίωκεν αὐτόν, ἐπεὶ δὲ οἱ
[1, 1]	ἐβοήθει ἐπὶ τὴν θάλατταν, καὶ	καθελκύσας	τὰς ἑαυτοῦ τριήρεις ἀπέπλει, ὅπως
[1, 6]	τὸ στρατόπεδον ἐμπρήσας. Κόνων δὲ	καθελκύσας	τὰς ναῦς, ἐπεὶ οἵ τε
[1, 6]	διὰ τὸ μὴ πυνθάνεσθαι ταῦτα,	καθελκύσας	τῶν νεῶν τὰς ἄριστα πλεούσας
[1, 6]	ἢ οἴκαδε ἀποπλεῖν ἐροῦντα τὰ	καθεστῶτα	ἐνθάδε. (Οὐδενὸς δὲ τολμήσαντος ἄλλο
[1, 7]	καὶ τὰς χεῖρας οὐκ ἂν	καθεώρων)	τὴν δὲ βουλὴν προβουλεύσασαν εἰσενεγκεῖν
[1, 7]	Ὅτι μὲν γὰρ οὐδενὸς ἄλλου	καθήπτοντο,	ἐπιστολὴν ἐπεδείκνυε μαρτύριον ἣν ἔπεμψαν
[1, 1]	παρεσκευάζετο πρὸς τὴν εἰς Συρακούσας	κάθοδον	ξένους τε καὶ τριήρεις. Ἐν
[1, 1]	γενομένης καὶ τοῦ ἡλίου ἐκλάμψαντος	καθορᾷ	τὰς τοῦ Μινδάρου ναῦς γυμναζομένας
[1, 6]	οὐ γιγνωσκόντων ἀπείρους θαλάττης πέμποντες	καὶ	ἀγνῶτας τοῖς ἐκεῖ, κινδυνεύοιέν τι
[1, 4]	Ἀθηναίων, καὶ μετ᾽ αὐτοῦ Ἀριστοκράτης	καὶ	Ἀδείμαντος ὁ Λευκολοφίδου συνεπέμφθησαν ᾑρημένοι
[1, 1]	καὶ εὐθὺς ἐναυμάχησαν αὖθις Λακεδαιμόνιοι	καὶ	Ἀθηναῖοι, ἐνίκησαν δὲ Λακεδαιμόνιοι ἡγουμένου
[1, 7]	αὐτὰ τὰ πράγματα καθ᾽ ἃ	καὶ	αἱ ἁμαρτίαι δοκοῦσι γεγενῆσθαι τοῖς
[1, 5]	Ἀλκιβιάδῃ, οἰόμενοι δι᾽ ἀμέλειάν τε	καὶ	ἀκράτειαν ἀπολωλεκέναι τὰς ναῦς, καὶ
[1, 1]	ἀπέδρασαν εἰς Καρδίαν. ἐνταῦθα δὲ	καὶ	Ἀλκιβιάδης ἧκεν ἐκ τῶν Κλαζομενῶν
[1, 2]	μετὰ Θρασύλλου. Ἐξῆλθον δέ τινας	καὶ	ἄλλας ἐξόδους τοῦ χειμῶνος εἰς
[1, 6]	ναῦς ἔλαβον δέκα· ἥθροισαν δὲ	καὶ	ἄλλας πλείους ἢ τριάκοντα παρὰ
[1, 5]	Ἀντίοχος τῇ τε αὑτοῦ νηὶ	καὶ	ἄλλῃ ἐκ Νοτίου εἰς τὸν
[1, 6]	δ᾽ ἔφυγε τῇ τε αὑτοῦ	καὶ	ἄλλῃ. (Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι τὰ
[1, 2]	καὶ χρήματα ἔλαβον καὶ ἀνδράποδα	καὶ	ἄλλην λείαν πολλήν. (Στάγης δὲ
[1, 6]	προσεπλήρωσεν ἐκ Χίου καὶ Ῥόδου	καὶ	ἄλλοθεν ἀπὸ τῶν συμμάχων πεντήκοντα
[1, 7]	καὶ Καλλίξενον τούτων. Προυβλήθησαν δὲ	καὶ	ἄλλοι τέτταρες, καὶ ἐδέθησαν ὑπὸ
[1, 7]	συγγεγραφέναι Εὐρυπτόλεμός τε ὁ Πεισιάνακτος	καὶ	ἄλλοι τινές. Τοῦ δὲ δήμου
[1, 7]	ἐστρατηγηκόσιν ἤδη, Θηραμένει καὶ Θρασυβούλῳ	καὶ	ἄλλοις τοιούτοις· (Καὶ εἴπερ γέ
[1, 7]	δὲ μάρτυρας παρείχοντο τοὺς κυβερνήτας	καὶ	ἄλλους τῶν συμπλεόντων πολλούς. Τοιαῦτα
[1, 4]	δὲ ὡς ἠδίκηται, λεχθέντων δὲ	καὶ	ἄλλων τοιούτων καὶ οὐδενὸς ἀντειπόντος
[1, 7]	κολάσεσθε ᾗ ἂν βούλησθε δίκῃ,	καὶ	ἅμα πάντας καὶ καθ᾽ ἕνα
[1, 6]	τὴν εἰς τὸ πέλαγος ἀφορμήσασαν,	καὶ	ἅμα τῷ ἡλίῳ δύνοντι κατέλαβον,
[1, 3]	τῶν Βυζαντίων, Κύδων καὶ Ἀρίστων	καὶ	Ἀναξικράτης καὶ Λυκοῦργος καὶ Ἀναξίλαος
[1, 3]	Ἀρίστων καὶ Ἀναξικράτης καὶ Λυκοῦργος	καὶ	Ἀναξίλαος (ὃς ἐπαγόμενος θανάτου ὕστερον
[1, 5]	ναῦς ἐνενήκοντα ἡσυχίαν ἦγεν, ἐπισκευάζων	καὶ	ἀναψύχων αὐτάς. (Ἀλκιβιάδης δὲ ἀκούσας
[1, 2]	πολλὰς ἐνέπρησαν καὶ χρήματα ἔλαβον	καὶ	ἀνδράποδα καὶ ἄλλην λείαν πολλήν.
[1, 1]	τὰ λοιπά, ὥσπερ τὰ πρότερα,	καὶ	ἄνδρας ἀγαθοὺς πρὸς τὰ ἀεὶ
[1, 6]	θεοῖς δείξωμεν τοῖς βαρβάροις ὅτι	καὶ	ἄνευ τοῦ ἐκείνους θαυμάζειν δυνάμεθα
[1, 6]	καὶ ἄρτι συνιέντων τὰ ναυτικὰ	καὶ	ἀνθρώποις ὡς χρηστέον οὐ γιγνωσκόντων
[1, 7]	κοινὴν ἔχουσιν ἐκείνων ἰδίᾳ ἁμαρτόντων,	καὶ	ἀντὶ τῆς τότε φιλανθρωπίας νῦν
[1, 7]	δὴ ὕστερον. Ἀναμνήσθητε ὡς ἀλγεινὸν	καὶ	ἀνωφελὲς ἤδη ἐστί, πρὸς δ᾽
[1, 4]	Κύρου ἀφεῖναι αὐτούς, φάσκων ὀμωμοκέναι	καὶ	ἀπάξειν ἐπὶ θάλατταν, ἐπειδὴ οὐ
[1, 1]	γυμναζομένας πόρρω ἀπὸ τοῦ λιμένος	καὶ	ἀπειλημμένας ὑπ᾽ αὐτοῦ, ἑξήκοντα οὔσας.
[1, 3]	ἀποβαινόντων ἐν Πειραιεῖ ἔλαθεν ἀποδρὰς	καὶ	ἀπεσώθη εἰς Δεκέλειαν. ~(Φαρνάβαζος δὲ
[1, 2]	ἀπὸ τῶν προτέρων εἴκοσι νεῶν	καὶ	ἀπὸ ἑτέρων πέντε, αἳ ἔτυχον
[1, 3]	ἧκεν, ἔχων Χερρονησίτας τε πανδημεὶ	καὶ	ἀπὸ Θρᾴκης στρατιώτας καὶ ἱππέας
[1, 4]	αὔξοντος καὶ ἀπὸ τῶν αὑτοῦ	καὶ	ἀπὸ τοῦ τῆς πόλεως δυνατοῦ·
[1, 4]	ἐκείνου ἀεὶ τὸ κοινὸν αὔξοντος	καὶ	ἀπὸ τῶν αὑτοῦ καὶ ἀπὸ
[1, 2]	Κορησσῷ ἐβοήθησαν: τούτους δὲ τρεψάμενοι	καὶ	ἀποκτείναντες ἐξ αὐτῶν ὡσεὶ ἑκατὸν
[1, 6]	ἠναγκάσθη ναυμαχῆσαι πρὸς τῷ λιμένι,	καὶ	ἀπώλεσε ναῦς τριάκοντα· οἱ δὲ
[1, 2]	Ἔφυγον δὲ κἀκεῖ οἱ Ἀθηναῖοι,	καὶ	ἀπώλοντο αὐτῶν ὡς τριακόσιοι. (Οἱ
[1, 7]	δὲ ναυμαχησάντων στρατηγῶν Πρωτόμαχος μὲν	καὶ	Ἀριστογένης οὐκ ἀπῆλθον εἰς Ἀθήνας,
[1, 7]	Περικλέους καὶ Διομέδοντος καὶ Λυσίου	καὶ	Ἀριστοκράτους καὶ Θρασύλλου καὶ Ἐρασινίδου,
[1, 3]	τὴν πόλιν τῶν Βυζαντίων, Κύδων	καὶ	Ἀρίστων καὶ Ἀναξικράτης καὶ Λυκοῦργος
[1, 3]	Χρυσοπόλει οἷς Φαρνάβαζος ἔπεμψε Μιτροβάτει	καὶ	Ἀρνάπει, ὁ δ᾽ ἐν Καλχηδόνι
[1, 6]	τοὺς ναυάρχους, πολλάκις ἀνεπιτηδείων γιγνομένων	καὶ	ἄρτι συνιέντων τὰ ναυτικὰ καὶ
[1, 6]	αὐτοῦ μὲν κατέλιπε πεντήκοντα ναῦς	καὶ	ἄρχοντα Ἐτεόνικον, ταῖς δὲ εἴκοσι
[1, 3]	νεοδαμώδων οὐ πολλοὶ καὶ Μεγαρεῖς	καὶ	ἄρχων αὐτῶν Ἕλιξος Μεγαρεὺς καὶ
[1, 3]	ὑπὸ Πασιππίδου καὶ ἐν Ἀντάνδρῳ	καὶ	ἃς Ἀγησανδρίδας εἶχεν ἐπὶ Θρᾴκης,
[1, 1]	ναῦς τῶν πολεμίων λαβόντες κενὰς	καὶ	ἃς αὐτοὶ ἀπώλεσαν κομισάμενοι, εἰς
[1, 2]	τοὺς ἐκ Μιλήτου ἐκτὸς ὀλίγων,	καὶ	ἀσπίδας ἔλαβον ὡς διακοσίας, καὶ
[1, 1]	Τισσαφέρνους ἐν Λακεδαίμονι Ἑρμοκράτης, μαρτυροῦντος	καὶ	Ἀστυόχου, καὶ δόξας τὰ ὄντα
[1, 7]	ὅμοια ποιήσητε τοῖς ἡττημένοις τε	καὶ	ἀτυχοῦσιν, ἀντὶ δὲ τῶν ἐκ
[1, 6]	δ᾽ αἱ> τῶν ταξιάρχων δέκα,	καὶ	αὐταὶ ἐπὶ μιᾶς· ἐπὶ δὲ
[1, 6]	ἐναντιοῦσθαι δεδιότες εἰσηγοῦντο πόρον χρημάτων	καὶ	αὐτοὶ ἐπαγγελλόμενοι ἰδίᾳ. Λαβὼν δὲ
[1, 7]	κελεύουσι τῇ αὐτῇ ψήφῳ κρίνεσθαι,	καὶ	αὐτὸν τότε δεόμενον ἀναιρέσεως, ᾗπερ
[1, 1]	γῆν. Ἰδὼν δὲ ὁ Μίνδαρος,	καὶ	αὐτὸς ἀποβὰς ἐν τῇ γῇ
[1, 5]	τε πατέρα ἔφη ταῦτα ἐπεσταλκέναι	καὶ	αὐτὸς οὐκ ἄλλ᾽ ἐγνωκέναι, ἀλλὰ
[1, 1]	στρατιωτίδων μᾶλλον ἢ ταχειῶν ᾤχετο.	Καὶ	αὐτοῦ τῶν νεῶν τρεῖς ἀπόλλυνται
[1, 4]	ὅ τινες οἰωνίζοντο ἀνεπιτήδειον εἶναι	καὶ	αὐτῷ καὶ τῇ πόλει. Ἀθηναίων
[1, 6]	τοῦ Ἑλλησπόντου φυγοῦσα ναῦς διέφυγε,	καὶ	ἀφικομένη εἰς τὰς Ἀθήνας ἐξαγγέλλει
[1, 3]	καὶ ἄρχων αὐτῶν Ἕλιξος Μεγαρεὺς	καὶ	Βοιωτοὶ καὶ τούτων ἄρχων Κοιρατάδας.
[1, 1]	συνεδρίῳ ηὐδόξει, λέγειν τε δοκῶν	καὶ	βουλεύειν τὰ κράτιστα. Κατηγορήσας δὲ
[1, 6]	εἰς τὸ ἑαυτῶν στρατόπεδον ἐστεφανωμένους	καὶ	βοῶντας ὅτι Καλλικρατίδας νενίκηκε ναυμαχῶν
[1, 6]	προσπέσοι· ὕδωρ δ᾽ ἐπιγενόμενον πολὺ	καὶ	βρονταὶ διεκώλυσαν τὴν ἀναγωγήν. Ἐπεὶ
[1, 1]	Βυζαντίων πέμψαι εἰς Καλχηδόνα τε	καὶ	Βυζάντιον. (Δόξαντος δὲ τούτου, πληρωθεισῶν
[1, 3]	στρατοπέδῳ. (Ἐκεῖθεν δ᾽ ἐπὶ Καλχηδόνα	καὶ	Βυζάντιον ὁρμήσαντες ἐστρατοπεδεύσαντο πρὸς Καλχηδόνι.
[1, 3]	πόλιν, ἀλλὰ σώσαι, παῖδας ὁρῶν	καὶ	γυναῖκας λιμῷ ἀπολλυμένους, Βυζάντιος ὢν
[1, 7]	παρὰ τὸν νόμον. (Τί δὲ	καὶ	δεδιότες σφόδρα οὕτως ἐπείγεσθε; Ἢ
[1, 6]	ἤκουσαν, ἐψηφίσαντο βοηθεῖν ναυσὶν ἑκατὸν	καὶ	δέκα, εἰσβιβάζοντες τοὺς ἐν τῇ
[1, 1]	Ἑλλήσποντον εἰσέπλει ἀρχομένου χειμῶνος τέτταρσι	καὶ	δέκα ναυσὶν ἅμα ἡμέρᾳ. κατιδὼν
[1, 1]	Καλχηδονίας εἰς Χρυσόπολιν ἐτείχισαν αὐτήν,	καὶ	δεκατευτήριον κατεσκεύασαν ἐν αὐτῇ, καὶ
[1, 2]	τῇ Ἀρτέμιδι. (Θράσυλλος δὲ ἑβδόμῃ	καὶ	δεκάτῃ ἡμέρᾳ μετὰ τὴν εἰσβολὴν
[1, 1]	διά τε τὴν ἡμετέραν ἀρετὴν	καὶ	διὰ τὴν ὑμετέραν προθυμίαν καὶ
[1, 6]	οὐ μόνον ἀπροθύμως ὑπηρετούντων, ἀλλὰ	καὶ	διαθροούντων ἐν ταῖς πόλεσιν ὅτι
[1, 7]	ἐν ᾧ συλλέγεσθαι ὑμᾶς δεῖ	καὶ	διαψηφίζεσθαι (ἐάν τε ἀδικεῖν δοκῶσιν
[1, 7]	τῶν δὲ ἓξ καταπλευσάντων, Περικλέους	καὶ	Διομέδοντος καὶ Λυσίου καὶ Ἀριστοκράτους
[1, 7]	ἀναγκαίου μοι ὄντος καὶ ἐπιτηδείου	καὶ	Διομέδοντος φίλου, τὰ δ᾽ ὑπεραπολογησόμενος,
[1, 3]	Καλχηδόνι τοῖς παρ᾽ Ἀλκιβιάδου Εὐρυπτολέμῳ	καὶ	Διοτίμῳ τόν τε κοινὸν ὅρκον
[1, 7]	δὲ ἐπὶ τοὺς πολεμίους πλέωσι·	(καὶ	δοξάντων τούτων καταλιπεῖν τρεῖς ναῦς
[1, 1]	Λακεδαίμονι Ἑρμοκράτης, μαρτυροῦντος καὶ Ἀστυόχου,	καὶ	δόξας τὰ ὄντα λέγειν, ἀφικόμενος
[1, 6]	ἐν τῇ ἡλικίᾳ ὄντας ἅπαντας	καὶ	δούλους καὶ ἐλευθέρους· καὶ πληρώσαντες
[1, 1]	μιᾷ τριήρει Ἀλκιβιάδην ξένιά τε	καὶ	δῶρα ἄγοντα συλλαβὼν εἶρξεν ἐν
[1, 7]	δεδεμένον ἀποδικεῖν ἐν τῷ δήμῳ,	καὶ	ἐὰν καταγνωσθῇ ἀδικεῖν, ἀποθανεῖν εἰς
[1, 6]	τὸν λιμένα, διώκων ναυσὶν ἑκατὸν	καὶ	ἑβδομήκοντα. (Κόνων δὲ ὡς ἔφθη
[1, 7]	δῆμον ἐξηπάτησαν, προβολὰς αὐτῶν εἶναι,	καὶ	ἐγγυητὰς καταστῆσαι, ἕως ἂν κριθῶσιν,
[1, 6]	ἤνοιγον, τάς τε ἀγκύρας ἀποκόπτοντες	καὶ	ἐγειρόμενοι ἐβοήθουν τεταραγμένοι, τυχόντες ἐν
[1, 6]	αἰτιάζεται (ἴστε γὰρ αὐτὰ ὥσπερ	καὶ	ἐγὤ, συμβουλεύετε τὰ ἄριστα ὑμῖν
[1, 7]	Προυβλήθησαν δὲ καὶ ἄλλοι τέτταρες,	καὶ	ἐδέθησαν ὑπὸ τῶν ἐγγυησαμένων, ὕστερον
[1, 7]	δὲ καὶ περὶ τῆς στρατηγίας.	Καὶ	ἔδοξε τῷ δικαστηρίῳ δῆσαι τὸν
[1, 1]	ἐπιμελεῖσθαι καὶ τῶν ἐκπλεόντων πλοίων	καὶ	εἴ τι ἄλλο δύναιντο βλάπτειν
[1, 6]	ταύταις αἱ τῶν ναυάρχων τρεῖς,	καὶ	εἴ τινες ἄλλαι ἦσαν συμμαχίδες.
[1, 6]	εἰσβαίνειν ἀναγκάσαντες ἅπαντας, ὁμοίως δὲ	καὶ	εἴ τινες αὐτοῖς ἔτυχον ἔξω
[1, 2]	Ἐφέσου τὰς Συρακοσίας ναῦς πέντε	καὶ	εἴκοσι· καὶ ἐπ᾽ αὐτὰς ἀναχθέντες
[1, 6]	τῶν μὲν Ἀθηναίων νῆες πέντε	καὶ	εἴκοσιν αὐτοῖς ἀνδράσιν ἐκτὸς ὀλίγων
[1, 6]	χρόνου (καὶ τῷ πολέμῳ τεττάρων	καὶ	εἴκοσιν ἐτῶν) ἔπεμψαν ἐπὶ τὰς
[1, 3]	δ᾽ Ἀντιγένους, ἔαρος ἀρχομένου, δυοῖν	καὶ	εἴκοσιν ἐτῶν τῷ πολέμῳ παρεληλυθότων,
[1, 7]	καὶ Θρασυβούλῳ καὶ ἄλλοις τοιούτοις·	(Καὶ	εἴπερ γέ τινας δέοι, περὶ
[1, 6]	ἐπὶ τὰς θύρας φοιτήσεσιν ὀργισθεὶς	καὶ	εἰπὼν ἀθλιωτάτους εἶναι τοὺς Ἕλληνας,
[1, 2]	ἀποκτείναντες ἐξ αὐτῶν ὡσεὶ ἑκατὸν	καὶ	εἰς τὴν θάλατταν καταδιώξαντες πρὸς
[1, 7]	οἱ στρατηγοὶ εἰς τὴν βουλὴν	καὶ	εἰς τὸν δῆμον, ἄλλο οὐδὲν
[1, 6]	ἐγένετο εἰς Χίον, πλείστων δὲ	καὶ	εἰς Φώκαιαν· οἱ δὲ Ἀθηναῖοι
[1, 3]	μὲν ᾤχετο εἰς τὸν Ἑλλήσποντον	καὶ	εἰς Χερρόνησον χρήματα πράξων· οἱ
[1, 6]	(Ἐμοὶ μὲν ἀρκεῖ οἴκοι μένειν,	καὶ	εἴτε Λύσανδρος εἴτε ἄλλος τις
[1, 6]	γῆν μεταπεμψάμενος τοὺς Μηθυμναίους πανδημεὶ	καὶ	ἐκ τῆς Χίου τὸ στράτευμα
[1, 6]	ἰδίᾳ. Λαβὼν δὲ ταῦτα ἐκεῖνος	καὶ	ἐκ Χίου πεντεδραχμίαν ἑκάστῳ τῶν
[1, 6]	ἄρχοντα Ἐτεόνικον, ταῖς δὲ εἴκοσι	καὶ	ἑκατὸν ἀναχθεὶς ἐδειπνοποιεῖτο τῆς Λέσβου
[1, 6]	ἐλευθέρους· καὶ πληρώσαντες τὰς δέκα	καὶ	ἑκατὸν ἐν τριάκοντα ἡμέραις ἀπῆραν.
[1, 4]	καὶ χιλίους, ἱππέας δὲ πεντήκοντα	καὶ	ἑκατόν, ναῦς δ᾽ ἑκατόν. Καὶ
[1, 6]	αἱ πᾶσαι πλείους ἢ πεντήκοντα	καὶ	ἑκατόν. (Ὁ δὲ Καλλικρατίδας ἀκούων
[1, 6]	δὲ πάσας ἁθροίσας, οὔσας τετταράκοντα	καὶ	ἑκατόν, παρεσκευάζετο ὡς ἀπαντησόμενος τοῖς
[1, 5]	Καρχηδόνιοι εἰς Σικελίαν στρατεύσαντες εἴκοσι	καὶ	ἑκατὸν τριήρεσι καὶ πεζῆς στρατιᾶς
[1, 2]	ἱππέας καὶ τῶν ὁπλιτῶν εἴκοσι	καὶ	ἑκατόν, ὧν ἦρχε Μένανδρος, μέχρι
[1, 5]	ἔπλευσεν, ἐκεῖθεν δ᾽ εἰς Ἔφεσον,	καὶ	ἐκεῖ ἔμεινε ναῦς ἔχων ἑβδομήκοντα
[1, 7]	τε κατηγορούντων κατὰ τῶν στρατηγῶν	καὶ	ἐκείνων ἀπολογουμένων ἐν τῇ προτέρᾳ
[1, 5]	(Οἱ δὲ ταῦτά τε ἐπῄνουν	καὶ	ἐκέλευον αὐτὸν τάξαι τῷ ναύτῃ
[1, 3]	Ἀθηναίων ἀναγαγεῖν, (καὶ ὅρκους ἔδοσαν	καὶ	ἔλαβον παρὰ Φαρναβάζου ὑποτελεῖν τὸν
[1, 4]	αὐτοῦ καὶ οἱ ἄλλοι ἄγγελοι,	καὶ	ἔλεγον ὅτι Λακεδαιμόνιοι ὧν δέονται
[1, 6]	ἡλικίᾳ ὄντας ἅπαντας καὶ δούλους	καὶ	ἐλευθέρους· καὶ πληρώσαντες τὰς δέκα
[1, 7]	ὑμεῖς ὃν ἂν βούλησθε ἀποκτείνητε	καὶ	ἐλευθερώσητε, ἂν κατὰ τὸν νόμον
[1, 3]	τὰ ἐν τῇ πόλει Κοιρατάδᾳ	καὶ	Ἑλίξῳ, διέβη παρὰ τὸν Φαρνάβαζον
[1, 2]	θάψαντες αὐτοὺς ἔπλεον εὐθὺ Λέσβου	καὶ	Ἑλλησπόντου. (Ὁρμοῦντες δὲ ἐν Μηθύμνῃ
[1, 3]	ἄλλαι καταλελειμμέναι φρουρίδες ὑπὸ Πασιππίδου	καὶ	ἐν Ἀντάνδρῳ καὶ ἃς Ἀγησανδρίδας
[1, 2]	Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν	καὶ	ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ Τραχινίᾳ Ἀχαιοὶ
[1, 5]	Ἀριστογένην. (Ἀλκιβιάδης μὲν οὖν πονηρῶς	καὶ	ἐν τῇ στρατιᾷ φερόμενος, λαβὼν
[1, 1]	Ἀντανδρίοις τοῦ τείχους τι ἐπετέλεσαν,	καὶ	ἐν τῇ φρουρᾷ ἤρεσαν πάντων
[1, 7]	παρεσκεύασαν ἀνθρώπους μέλανα ἱμάτια ἔχοντας	καὶ	ἐν χρῷ κεκαρμένους πολλοὺς ἐν
[1, 2]	ἔτει (ᾧ ἦν Ὀλυμπιὰς τρίτη	καὶ	ἐνενηκοστή, ᾗ προστεθεῖσα ξυνωρὶς ἐνίκα
[1, 6]	καὶ οἱ ἐφορμοῦντες ὀλιγώρως εἶχον	καὶ	ἔνιοι ἀνεπαύοντο, ἐξέπλευσαν ἔξω τοῦ
[1, 2]	τρεῖς ἡμέρας ἔπλευσεν εἰς Πύγελα:	καὶ	ἐνταῦθα τήν τε χώραν ἐδῄου
[1, 2]	δὲ ὑστεραίᾳ ἔπλευσαν εἰς Νότιον,	καὶ	ἐντεῦθεν παρασκευασάμενοι ἐπορεύοντο εἰς Κολοφῶνα.
[1, 7]	μηδὲν πράττειν πειρᾶσθε. Ἐπανέλθετε δὲ	καὶ	ἐπ᾽ αὐτὰ τὰ πράγματα καθ᾽
[1, 2]	Συρακοσίας ναῦς πέντε καὶ εἴκοσι·	καὶ	ἐπ᾽ αὐτὰς ἀναχθέντες τέτταρας μὲν
[1, 1]	τῶν Κλαζομενῶν σὺν πέντε τριήρεσι	καὶ	ἐπακτρίδι. Πυθόμενος δὲ ὅτι αἱ
[1, 4]	ἀκούοντες οἱ τῶν Ἀθημαίων πρέσβεις,	καὶ	ἐπειδὴ Κῦρον εἶδον, ἐβούλοντο μὲν
[1, 1]	Ἄβυδον· καὶ ὁ Φαρνάβαζος παρεβοήθει,	καὶ	ἐπεισβαίνων τῷ ἵππῳ εἰς τὴν
[1, 7]	δῆμον πράττειν ὃ ἂν βούληται.	(Καὶ	ἐπὶ τούτοις εἰπόντος Λυκίσκου καὶ
[1, 2]	τοὺς δὲ ἱππέας καὶ πελταστὰς	καὶ	ἐπιβάτας καὶ τοὺς ἄλλους πάντας
[1, 1]	ἐπιεικεστάτους καὶ τριηράρχων καὶ κυβερνητῶν	καὶ	ἐπιβατῶν, ἑκάστης ἡμέρας πρῲ καὶ
[1, 7]	ἐνθάδε Περικλέους ἀναγκαίου μοι ὄντος	καὶ	ἐπιτηδείου καὶ Διομέδοντος φίλου, τὰ
[1, 3]	δὲ ἅπαντα ὡς ἐδύνατο κάλλιστα	καὶ	ἐπιτρέψας τὰ ἐν τῇ πόλει
[1, 2]	τοῦ χειμῶνος εἰς τὴν ἤπειρον	καὶ	ἐπόρθουν τὴν βασιλέως χώραν. (Τῷ
[1, 7]	τῷ Θηραμένει καὶ Θρασυβούλῳ τετταράκοντα	καὶ	ἑπτὰ τριήρεσιν ἀνελέσθαι τοὺς ναυαγούς,
[1, 6]	αὐτῷ τῶν δέκα στρατηγῶν Λέων	καὶ	Ἐρασινίδης. Καλλικρατίδας δὲ συνεισέπλευσεν εἰς
[1, 7]	Λυσίου καὶ Ἀριστοκράτους καὶ Θρασύλλου	καὶ	Ἐρασινίδου, Ἀρχέδημος ὁ τοῦ δήμου
[1, 3]	καὶ ἕτεροι, μετὰ δὲ τούτων	καὶ	Ἑρμοκράτης, ἤδη φεύγων ἐκ Συρακουσῶν,
[1, 2]	δὴ ἐχείμαζον ἅπαντες Λάμψακον τειχίζοντες.	(Καὶ	ἐστράτευσαν πρὸς Ἄβυδον· Φαρνάβαζος δ᾽
[1, 7]	προστάξαιεν τῶν τριηράρχων ἀνδράσιν ἱκανοῖς	καὶ	ἐστρατηγηκόσιν ἤδη, Θηραμένει καὶ Θρασυβούλῳ
[1, 3]	δὲ καὶ Λακεδαιμονίων πρέσβεις Πασιππίδας	καὶ	ἕτεροι, μετὰ δὲ τούτων καὶ
[1, 2]	δὲ Ἐφέσιοι τροπαῖον ἐνταῦθα ἔστησαν	καὶ	ἕτερον πρὸς τῷ Κορησσῷ. Τοῖς
[1, 5]	καὶ τόν τε προοφειλόμενον ἀπέδωκε	καὶ	ἔτι μηνὸς προέδωκεν, ὥστε τὸ
[1, 1]	Ἀθηνῶν Θυμοχάρης ἔχων ναῦς ὀλίγας·	καὶ	εὐθὺς ἐναυμάχησαν αὖθις Λακεδαιμόνιοι καὶ
[1, 1]	τριάκοντα καὶ στρατηγὼ δύο, Θηραμένην	καὶ	Εὔμαχον, τοῦ τε χωρίου ἐπιμελεῖσθαι
[1, 7]	δὲ κατὰ τὸν νόμον εὐσεβοῦντες	καὶ	εὐορκοῦντες κρινεῖτε καὶ οὐ συμπολεμήσετε
[1, 1]	ᾖ, ἱμάτιόν τ᾽ ἔδωκεν ἑκάστῳ	καὶ	ἐφόδιον δυοῖν μηνοῖν, καὶ ὁπλίσας
[1, 7]	χρόνῳ ὕστερον μετέμελε τοῖς Ἀθηναίοις,	καὶ	ἐψηφίσαντο, οἵτινες τὸν δῆμον ἐξηπάτησαν,
[1, 1]	προθυμότεροι ἦσαν ἐφ᾽ ἃ ἧκε,	καὶ	ἐψηφίσαντο ὁπλίτας τε αὐτὸν καταλέξασθαι
[1, 6]	ἀνεπαύοντο, ἐξέπλευσαν ἔξω τοῦ λιμένος,	καὶ	ἡ μὲν ἐπὶ Ἑλλησπόντου ὥρμησεν,
[1, 6]	πρὸς ἃ ἐγώ τε φιλοτιμοῦμαι	καὶ	ἡ πόλις ἡμῶν αἰτιάζεται (ἴστε
[1, 5]	δὲ ὀλίγῳ ὕστερον αἱροῦσι Δελφίνιον	καὶ	Ἠιόνα. (Οἱ δὲ ἐν οἴκῳ
[1, 7]	κλῆσιν, ἐπεθορύβησε πάλιν ὁ ὄχλος,	καὶ	ἠναγκάσθησαν ἀφιέναι τὰς κλήσεις. (Τῶν
[1, 2]	μετὰ Εὐκλέους τε τοῦ Ἵππωνος	καὶ	Ἡρακλείδου τοῦ Ἀριστογένους στρατηγῶν, καὶ
[1, 2]	συνέβησαν οἱ στρατιῶται αὐτοὶ αὑτοῖς	καὶ	ἠσπάζοντο τοὺς μετὰ Θρασύλλου. Ἐξῆλθον
[1, 4]	τὰ πρὸς Λακεδαιμονίους μεθεστηκότα κατεστρέψατο	καὶ	Θάσον, ἔχουσαν κακῶς ὑπό τε
[1, 7]	τῶν στρατηγῶν κατηγόρουν ἄλλοι τε	καὶ	Θηραμένης μάλιστα, δικαίους εἶναι λόγον
[1, 7]	τῶν> τριηράρχων ἦσαν καὶ Θρασύβουλος	καὶ	Θηραμένης, ὃς ἐν τῇ προτέρᾳ
[1, 4]	στρατηγοὺς εἴλοντο Ἀλκιβιάδην μὲν φεύγοντα	καὶ	Θρασύβουλον ἀπόντα, Κόνωνα δὲ τρίτον
[1, 6]	καὶ τετταράκοντα ναυσὶ Θηραμένην τε	καὶ	Θρασύβουλον τριηράρχους ὄντας καὶ τῶν
[1, 1]	ναυσὶν ἀπὸ Μακεδονίας, ἅμα δὲ	καὶ	Θρασύβουλος εἴκοσιν ἑτέραις ἐκ Θάσου,
[1, 7]	δὲ καταλειφθέντων τῶν> τριηράρχων ἦσαν	καὶ	Θρασύβουλος καὶ Θηραμένης, ὃς ἐν
[1, 7]	ἱκανοῖς καὶ ἐστρατηγηκόσιν ἤδη, Θηραμένει	καὶ	Θρασυβούλῳ καὶ ἄλλοις τοιούτοις· (Καὶ
[1, 7]	ὑμῖν ὅτι ἐπέταξαν τῷ Θηραμένει	καὶ	Θρασυβούλῳ τετταράκοντα καὶ ἑπτὰ τριήρεσιν
[1, 3]	ἵπποις πολλοῖς. (Ἱπποκράτης μὲν οὖν	καὶ	Θράσυλλος ἐμάχοντο ἑκάτερος τοῖς ὁπλίταις
[1, 7]	Διομέδοντος καὶ Λυσίου καὶ Ἀριστοκράτους	καὶ	Θρασύλλου καὶ Ἐρασινίδου, Ἀρχέδημος ὁ
[1, 4]	ἡθροίσθη πρὸς τὰς ναῦς, θαυμάζοντες	καὶ	ἰδεῖν βουλόμενοι τὸν Ἀλκιβιάδην, λέγοντες
[1, 3]	Διοτίμῳ τόν τε κοινὸν ὅρκον	καὶ	ἰδίᾳ ἀλλήλοις πίστεις ἐποιήσαντο. (Φαρνάβαζος
[1, 4]	οὖσαν καὶ στρατηγὸν αὑτὸν ᾑρημένον	καὶ	ἰδίᾳ μεταπεμπομένους τοὺς ἐπιτηδείους, κατέπλευσεν
[1, 2]	γενομένοις ἀριστεῖα ἔδωκαν καὶ κοινῇ	καὶ	ἰδίᾳ πολλοῖς, καὶ οἰκεῖν ἀτέλειαν
[1, 1]	μησὶ δύο πόλεις Ἑλληνίδας Σελινοῦντα	καὶ	Ἱμέραν. ~(Τῷ δὲ ἄλλῳ ἔτει
[1, 2]	ἐπιχείρημα, στρατιάν τε συνέλεγε πολλὴν	καὶ	ἱππέας ἀπέστελλε παραγγέλλων πᾶσιν εἰς
[1, 3]	πανδημεὶ καὶ ἀπὸ Θρᾴκης στρατιώτας	καὶ	ἱππέας πλείους τριακοσίων. (Φαρνάβαζος δὲ
[1, 3]	τῶν περιτειχισμάτων ἐβοήθει στρατιᾷ τε	καὶ	ἵπποις πολλοῖς. (Ἱπποκράτης μὲν οὖν
[1, 3]	τινας καὶ τοὺς ἱππέας ἐβοήθησε.	Καὶ	Ἱπποκράτης μὲν ἀπέθανεν, οἱ δὲ
[1, 7]	βούλησθε δίκῃ, καὶ ἅμα πάντας	καὶ	καθ᾽ ἕνα ἕκαστον, εἰ μὴ
[1, 1]	Ἀθηνᾷ, ἐβοήθει ἐπὶ τὴν θάλατταν,	καὶ	καθελκύσας τὰς ἑαυτοῦ τριήρεις ἀπέπλει,
[1, 7]	δὴ συγγενεῖς ὄντες τῶν ἀπολωλότων,	καὶ	Καλλίξενον ἔπεισαν ἐν τῇ βουλῇ
[1, 7]	ἕως ἂν κριθῶσιν, εἶναι δὲ	καὶ	Καλλίξενον τούτων. Προυβλήθησαν δὲ καὶ
[1, 7]	πολεμίας. τί τούτων οὐχ ἱκανῶς	καὶ	καλῶς ἔπραξαν; Οὐκοῦν δίκαιον τὰ
[1, 1]	καὶ διὰ τὴν ὑμετέραν προθυμίαν	καὶ	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν
[1, 6]	(Ὁ δὲ Κόνων ἐπεὶ ἐπολιορκεῖτο	καὶ	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν,
[1, 6]	ἐπολιόρκει ἐνταῦθα, τὸν ἔκπλουν ἔχων.	Καὶ	κατὰ γῆν μεταπεμψάμενος τοὺς Μηθυμναίους
[1, 6]	ἐπεὶ ἐπολιορκεῖτο καὶ κατὰ γῆν	καὶ	κατὰ θάλατταν, καὶ σίτων οὐδαμόθεν
[1, 1]	ὑμετέραν προθυμίαν καὶ κατὰ γῆν	καὶ	κατὰ θάλατταν ὑπάρχουσαν. (Οὐδενὸς δὲ
[1, 6]	ὀλίγας ἐκλελέχθαι τοὺς ἀρίστους ἐρέτας,	καὶ	καταφεύγει εἰς Μυτιλήνην τῆς Λέσβου
[1, 4]	ἐκβοηθήσαντας δὲ τοὺς Ἀνδρίους ἐτρέψαντο	καὶ	κατέκλεισαν εἰς τὴν πόλιν καί
[1, 6]	ὁ Καλλικρατίδας εἰς τὴν ἀγοράν,	καὶ	κελευόντων τῶν συμμάχων ἀποδόσθαι καὶ
[1, 1]	σῖτος φοιτᾷ· κράτιστόν τε εἶναι	καὶ	Κλέαρχον τὸν Ῥαμφίου πρόξενον ὄντα
[1, 2]	Σελινουσίοις κρατίστοις γενομένοις ἀριστεῖα ἔδωκαν	καὶ	κοινῇ καὶ ἰδίᾳ πολλοῖς, καὶ
[1, 1]	τήν τε ἐπιμέλειαν καὶ προθυμίαν	καὶ	κοινότητα. Ὧν γὰρ ἐγίγνωσκε τοὺς
[1, 6]	ἅμα τῷ ἡλίῳ δύνοντι κατέλαβον,	καὶ	κρατήσαντες μάχῃ, ἀναδησάμενοι ἀπῆγον εἰς
[1, 1]	ἐγίγνωσκε τοὺς ἐπιεικεστάτους καὶ τριηράρχων	καὶ	κυβερνητῶν καὶ ἐπιβατῶν, ἑκάστης ἡμέρας
[1, 4]	πάντων πεπραγότες εἶεν παρὰ βασιλέως,	(καὶ	Κῦρος, ἄρξων πάντων τῶν ἐπὶ
[1, 2]	τὴν Λυδίαν ἀκμάζοντος τοῦ σίτου,	καὶ	κώμας τε πολλὰς ἐνέπρησαν καὶ
[1, 2]	χώραν. (Τῷ δ᾽ αὐτῷ χρόνῳ	καὶ	Λακεδαιμόνιοι τοὺς εἰς τὸ Κορυφάσιον
[1, 6]	τὸ αὑτοῦ δυνατὸν διαλλάξειν Ἀθηναίους	καὶ	Λακεδαιμονίους, ἀπέπλευσεν εἰς Μίλητον· (Κἀκεῖθεν
[1, 3]	Ἀργεῖοι Κλεόστρατος, Πυρρόλοχος· ἐπορεύοντο δὲ	καὶ	Λακεδαιμονίων πρέσβεις Πασιππίδας καὶ ἕτεροι,
[1, 5]	δὲ οὐ προσεδέχετο, δεομένου Τισσαφέρνους	καὶ	λέγοντος, ἅπερ αὐτὸς ἐποίει πεισθεὶς
[1, 4]	τε τῶν πολέμων καὶ στάσεων	καὶ	λιμοῦ. (Θράσυλλος δὲ σὺν τῇ
[1, 3]	Κύδων καὶ Ἀρίστων καὶ Ἀναξικράτης	καὶ	Λυκοῦργος καὶ Ἀναξίλαος (ὃς ἐπαγόμενος
[1, 7]	ἓξ καταπλευσάντων, Περικλέους καὶ Διομέδοντος	καὶ	Λυσίου καὶ Ἀριστοκράτους καὶ Θρασύλλου
[1, 6]	συμμάχοις ὅπως ἂν τάχιστά τε	καὶ	μάλιστα βλάπτωμεν τοὺς πολεμίους, ἕως
[1, 6]	δὲ ταῦτ᾽ εἶπεν, ἀνιστάμενοι πολλοὶ	καὶ	μάλιστα οἱ αἰτιαζόμενοι ἐναντιοῦσθαι δεδιότες
[1, 1]	δ᾽ ἀναβοήσαντες ἐκέλευον ἐκείνους ἄρχειν,	καὶ	μάλιστα οἱ τριήραρχοι καὶ οἱ
[1, 2]	Φαρνάβαζος δ᾽ ἐβοήθησεν ἵπποις πολλοῖς,	καὶ	μάχῃ ἡττηθεὶς ἔφυγεν. Ἀλκιβιάδης δὲ
[1, 3]	καὶ τῶν νεοδαμώδων οὐ πολλοὶ	καὶ	Μεγαρεῖς καὶ ἄρχων αὐτῶν Ἕλιξος
[1, 4]	(Ἀλκιβιάδης δὲ τροπαῖόν τε ἔστησε	καὶ	μείνας αὐτοῦ ὀλίγας ἡμέρας ἔπλευσεν
[1, 5]	Ἀθηναίων ναῦται ἀπολείψουσι τὰς ναῦς,	καὶ	μείω χρήματα ἀναλώσει. (Ὁ δὲ
[1, 4]	ἐπ᾽ Ἄνδρον ἀφεστηκυῖαν τῶν Ἀθηναίων,	καὶ	μετ᾽ αὐτοῦ Ἀριστοκράτης καὶ Ἀδείμαντος
[1, 7]	γενομένης ἔκριναν τὴν τῆς βουλῆς.	Καὶ	μετὰ ταῦτα κατεψηφίσαντο τῶν ναυμαχησάντων
[1, 4]	καὶ ἑκατόν, ναῦς δ᾽ ἑκατόν.	Καὶ	μετὰ τὸν κατάπλουν τρίτῳ μηνὶ
[1, 6]	εἰπὼν τοῖς ἐνοῦσι σιωπῇ ἐκπλεῖν	καὶ	μηδενὶ διαλέγεσθαι, παραχρῆμα δὲ αὖθις
[1, 2]	ἐνιαυτὸς ἔληγεν οὗτος, ἐν ᾧ	καὶ	Μῆδοι ἀπὸ Δαρείου τοῦ Περσῶν
[1, 5]	ναῦς ἐκεῖθεν λαβών, εἰς Κῶ	καὶ	Μίλητον ἔπλευσεν, ἐκεῖθεν δ᾽ εἰς
[1, 4]	ὡς κράτιστος εἴη τῶν πολιτῶν	καὶ	μόνος (ἀπελογήθη ὡς) οὐ δικαίως
[1, 1]	ἐκείνων στρατηγοί, Δήμαρχός τ᾽ Ἐπικύδου	καὶ	Μύσκων Μενεκράτους καὶ Πόταμις Γνώσιος.
[1, 1]	παρεκελεύετο αὐτοῖς ὅτι ἀνάγκη εἴη	καὶ	ναυμαχεῖν καὶ πεζομαχεῖν καὶ τειχομαχεῖν·
[1, 6]	Καλλικρατίδᾳ ὅτι θαλαττοκράτωρ τε παραδιδοίη	καὶ	ναυμαχίᾳ νενικηκώς. Ὁ δὲ αὐτὸν
[1, 1]	ἔπλευσε ταῦτα ἐξαγγελῶν καὶ στρατιὰν	καὶ	ναῦς αἰτήσων. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[1, 1]	ναυμαχίας αὐτοὶ καθ᾽ αὑτοὺς νενικήκατε	καὶ	ναῦς εἰλήφατε, ὅσα τε μετὰ
[1, 5]	Ὁ δὲ ἀφικόμενος εἰς Ῥόδον	καὶ	ναῦς ἐκεῖθεν λαβών, εἰς Κῶ
[1, 3]	τοῖς στρατιώταις παρ᾽ αὐτοῦ ληψόμενος	καὶ	ναῦς συλλέξων, αἳ ἦσαν ἐν
[1, 7]	τοὺς ἐκείνους ἑβδομήκοντα ναῦς ἀφελομένους	καὶ	νενικηκότας, τούτους ἀπολλύντες ἀκρίτους παρὰ
[1, 7]	ψήφισμα κελεύω κρίνεσθαι τοὺς στρατηγοὺς	καὶ	νὴ Δία, ἂν ὑμῖν γε
[1, 3]	Ἑρμοκράτης, ἤδη φεύγων ἐκ Συρακουσῶν,	καὶ	ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Πρόξενος. (Καὶ
[1, 6]	ἐπεὶ οἵ τε πολέμιοι ἀπεδεδράκεσαν	καὶ	ὁ ἄνεμος εὐδιαίτερος ἦν, ἀπαντήσας
[1, 4]	ὅ τε ἐκ τοῦ Πειραιῶς	καὶ	ὁ ἐκ τοῦ ἄστεως ὄχλος
[1, 1]	ἐκεῖθεν δὲ εἰς Βυζάντιον ἐσώθησαν.	(Καὶ	ὁ ἐνιαυτὸς ἔληγεν, ἐν ᾧ
[1, 5]	τῆς τῶν πολεμίων χώρας ἐλῄζετο.	(Καὶ	ὁ ἐνιαυτὸς ἔληγεν, ἐν ᾧ
[1, 2]	τῷ ἐκ Λακεδαίμονος ἁρμοστῇ Λαβώτῃ.	(Καὶ	ὁ ἐνιαυτὸς ἔληγεν οὗτος, ἐν
[1, 1]	ἐπ᾽ ἀργυρολογίαν ἔξω τοῦ Ἑλλησπόντου·	καὶ	ὁ Θράσυλλος, εἷς ὢν τῶν
[1, 3]	οὗτοι μὲν ἀπεπέμφθησαν εἰς Ἀθήνας,	καὶ	ὁ Κοιρατάδας ἐν τῷ ὄχλῳ
[1, 3]	τὸν Ἀλκιβιάδην. (Ὁ δὲ Ἕλιξος	καὶ	ὁ Κοιρατάδας οὐδὲν τούτων εἰδότες
[1, 1]	στάσεως γενομένης ἐκπίπτουσιν οἱ λακωνισταὶ	καὶ	ὁ Λάκων ἁρμοστὴς Ἐτεόνικος. Καταιτιαθεὶς
[1, 5]	ἀσθενεῖς, αὐτοὶ ἐν αὑτοῖς στασιάζοντες.	(Καὶ	ὁ μὲν Λύσανδρος, ἐπεὶ αὐτῷ
[1, 6]	ἥ τε σελήνη ἐξέλιπεν ἑσπέρας	καὶ	ὁ παλαιὸς τῆς Ἀθηνᾶς νεὼς
[1, 1]	Πελοποννησίων ἐγένετο πρὸς τὴν Ἄβυδον·	καὶ	ὁ Φαρνάβαζος παρεβοήθει, καὶ ἐπεισβαίνων
[1, 1]	νῆες ἅπασαι ἐν Παρίῳ ἓξ	καὶ	ὀγδοήκοντα τῆς ἐπιούσης νυκτὸς ἀνηγάγοντο,
[1, 7]	τὰ δίκαια καὶ ὅσια ποιοῦντες,	καὶ	ὅθεν μάλιστ᾽ ἀληθῆ πεύσεσθε καὶ
[1, 1]	γῆς, εἰ μή τις σχήσοι	καὶ	ὅθεν ὁ κατὰ θάλατταν σῖτος
[1, 6]	(Τῇ δ᾽ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἔτυχον	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι δειπνοποιούμενοι ἐν ταῖς
[1, 5]	συντάξας ἐπέπλει. μετὰ δὲ ταῦτα	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι ἐκ τοῦ Νοτίου
[1, 6]	πολλοὶ ἐν τῇ πόλει ἦσαν	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ ἐβοήθουν διὰ
[1, 4]	(ὄνομα) καὶ οἱ μετ᾽ αὐτοῦ	καὶ	οἱ ἄλλοι ἄγγελοι, καὶ ἔλεγον
[1, 7]	κριθῆναι: Καλλίξενος δὲ κατελθὼν ὅτε	καὶ	οἱ ἐκ Πειραιῶς εἰς τὸ
[1, 1]	ἄρχειν, καὶ μάλιστα οἱ τριήραρχοι	καὶ	οἱ ἐπιβάται καὶ οἱ κυβερνῆται.
[1, 6]	ἐπειδὴ ἤδη μέσον ἡμέρας ἦν	καὶ	οἱ ἐφορμοῦντες ὀλιγώρως εἶχον καὶ
[1, 1]	οἱ τριήραρχοι καὶ οἱ ἐπιβάται	καὶ	οἱ κυβερνῆται. Οἱ δ᾽ οὐκ
[1, 6]	τῶν Ἀθηναίων νῆες ἀπολώλασιν ἅπασαι.	(Καὶ	οἱ μὲν τοῦτ᾽ ἐποίουν: αὐτὸς
[1, 4]	τε Λακεδαιμονίων πρέσβεις Βοιώτιος (ὄνομα)	καὶ	οἱ μετ᾽ αὐτοῦ καὶ οἱ
[1, 6]	τὴν θάλατταν ἠφανίσθη Πρωτόμαχός τε	καὶ	οἱ μετ᾽ αὐτοῦ τῷ δεξιῷ
[1, 4]	ἀπεσώθη εἰς Δεκέλειαν. ~(Φαρνάβαζος δὲ	καὶ	οἱ πρέσβεις τῆς Φρυγίας ἐν
[1, 7]	ἐν οἷς οἵ τε πατέρες	καὶ	οἱ συγγενεῖς σύνεισι σφίσιν αὐτοῖς.
[1, 2]	καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ πολλοῖς,	καὶ	οἰκεῖν ἀτέλειαν ἔδοσαν τῷ βουλομένῳ
[1, 6]	ἐν Μιλήτῳ τὰς ναῦς παραδοῦναι,	καὶ	ὁμολογήσειν θαλαττοκρατεῖν. (Οὐ φαμένου δὲ
[1, 1]	ἑκάστῳ καὶ ἐφόδιον δυοῖν μηνοῖν,	καὶ	ὁπλίσας τοὺς ναύτας φύλακας κατέστησε
[1, 3]	ἐπὶ Θρᾴκης, ἐπιβάτης ὢν Μινδάρου,	καὶ	ὅπως ἄλλαι ναυπηγηθείησαν, ἁθρόαι δὲ
[1, 3]	ὡς βασιλέα πρέσβεις Ἀθηναίων ἀναγαγεῖν,	(καὶ	ὅρκους ἔδοσαν καὶ ἔλαβον παρὰ
[1, 7]	γέ μοι πείθησθε τὰ δίκαια	καὶ	ὅσια ποιοῦντες, καὶ ὅθεν μάλιστ᾽
[1, 6]	βοῶντας ὅτι Καλλικρατίδας νενίκηκε ναυμαχῶν	καὶ	ὅτι αἱ τῶν Ἀθηναίων νῆες
[1, 3]	γυναῖκας λιμῷ ἀπολλυμένους, Βυζάντιος ὢν	καὶ	οὐ Λακεδαιμόνιος: τὸν γὰρ ἐνόντα
[1, 7]	καὶ ὅθεν μάλιστ᾽ ἀληθῆ πεύσεσθε	καὶ	οὐ μετανοήσαντες ὕστερον εὑρήσετε σφᾶς
[1, 7]	ἀπέθανον δὲ οἱ παρόντες ἕξ.	(Καὶ	οὐ πολλῷ χρόνῳ ὕστερον μετέμελε
[1, 7]	νόμον εὐσεβοῦντες καὶ εὐορκοῦντες κρινεῖτε	καὶ	οὐ συμπολεμήσετε Λακεδαιμονίοις τοὺς ἐκείνους
[1, 6]	δ᾽ ἐπανήχθησαν εἰς τὴν Χίον,	καὶ	οὐδὲν διαπραξάμενοι ἀπέπλευσαν ἐπὶ Σάμου.
[1, 4]	λεχθέντων δὲ καὶ ἄλλων τοιούτων	καὶ	οὐδενὸς ἀντειπόντος διὰ τὸ μὴ
[1, 7]	ἐλευθερωθήσονται ὑφ᾽ ὑμῶν, ὦ Ἀθηναῖοι,	καὶ	οὐκ ἀδικοῦντες ἀπολοῦνται. (Ὑμεῖς δὲ
[1, 7]	ψήφῳ; (Ἀλλ᾽ ἴσως ἄν τινα	καὶ	οὐκ αἴτιον ὄντα ἀποκτείναιτε, μεταμελήσει
[1, 3]	τι ποιήσαιεν, παρέδοσαν σφᾶς αὐτούς.	(Καὶ	οὗτοι μὲν ἀπεπέμφθησαν εἰς Ἀθήνας,
[1, 7]	αἰτιάσασθαι ἢ τούτους οἷς προσετάχθη.	Καὶ	οὐχ ὅτι γε κατηγοροῦσιν ἡμῶν,
[1, 7]	τὴν Εὐρυπτολέμου· ὑπομοσαμένου δὲ Μενεκλέους	καὶ	πάλιν διαχειροτονίας γενομένης ἔκριναν τὴν
[1, 1]	πληρωθεισῶν νεῶν ἔκ τε Μεγάρων	καὶ	παρὰ τῶν ἄλλων συμμάχων πεντεκαίδεκα
[1, 1]	δὲ τὰς ναῦς οἱ Πελοποννήσιοι	καὶ	παραταξάμενοι πρὸς τῇ γῇ ἐμάχοντο.
[1, 1]	ἀπὸ τῶν συμμάχων, ἐξεπέμφθη Κρατησιππίδας,	καὶ	παρέλαβεν ἐν Χίῳ. (Περὶ δὲ
[1, 1]	διάδοχοι τῶν Συρακοσίων εἰς Μίλητον	καὶ	παρέλαβον τὰς ναῦς καὶ τὸ
[1, 5]	ἐβοήθουν πλείοσι ναυσί, τότε δὴ	καὶ	πάσας συντάξας ἐπέπλει. μετὰ δὲ
[1, 5]	στρατεύσαντες εἴκοσι καὶ ἑκατὸν τριήρεσι	καὶ	πεζῆς στρατιᾶς δώδεκα μυριάσιν εἷλον
[1, 1]	τοῖς ἄλλοις τοῖς αὑτοῦ ἱππεῦσι	καὶ	πεζοῖς παρεκελεύετο. (Συμφράξαντες δὲ τὰς
[1, 1]	ὅτι ἀνάγκη εἴη καὶ ναυμαχεῖν	καὶ	πεζομαχεῖν καὶ τειχομαχεῖν· Οὐ γὰρ
[1, 2]	ναυτῶν πελταστὰς ποιησάμενος, (ὡς ἅμα	καὶ	πελτασταῖς ἐσομένοις, ἐξέπλευσεν ἀρχομένου τοῦ
[1, 2]	Κορησσὸν ἀποβιβάσας, τοὺς δὲ ἱππέας	καὶ	πελταστὰς καὶ ἐπιβάτας καὶ τοὺς
[1, 2]	τά τε ψηφισθέντα πλοῖα λαβὼν	καὶ	πεντακισχιλίους τῶν ναυτῶν πελταστὰς ποιησάμενος,
[1, 7]	ἤδη ἐστί, πρὸς δ᾽ ἔτι	καὶ	περὶ θανάτου ἀνθρώπου ἡμαρτηκότες. (Δεινὰ
[1, 7]	ὄντα τοῦ δήμου· κατηγόρει δὲ	καὶ	περὶ τῆς στρατηγίας. Καὶ ἔδοξε
[1, 1]	ἔπλευσεν εἰς Πέρινθον καὶ Σηλυμβρίαν.	(Καὶ	Περίνθιοι μὲν εἰσεδέξαντο εἰς τὸ
[1, 6]	ἐπὶ μιᾶς ὡς πρὸς διέκπλουν	καὶ	περίπλουν παρεσκευασμέναι, διὰ τὸ βέλτιον
[1, 3]	στρατόπεδον τήν τε λείαν ἔχων	καὶ	πίστεις πεποιημένος, ἀπετείχιζε τὴν Καλχηδόνα
[1, 6]	ἅπαντας καὶ δούλους καὶ ἐλευθέρους·	καὶ	πληρώσαντες τὰς δέκα καὶ ἑκατὸν
[1, 1]	διὰ ταῦτα δὲ εὐεργεσία τε	καὶ	πολιτεία Συρακοσίοις ἐν Ἀντάνδρῳ ἐστί.
[1, 2]	δέ, ἐπεὶ ἡ πόλις ἀπωλώλει,	καὶ	πολιτείαν ἔδοσαν. (Οἱ δ᾽ Ἀθηναῖοι
[1, 1]	τ᾽ Ἐπικύδου καὶ Μύσκων Μενεκράτους	καὶ	Πόταμις Γνώσιος. τῶν δὲ τριηράρχων
[1, 5]	ἐπὶ τὸν λιμένα τῶν Ἐφεσίων,	καὶ	πρὸ τοῦ στόματος παρέταξεν, εἴ
[1, 7]	ὅς ἐστιν ἐπὶ τοῖς ἱεροσύλοις	καὶ	προδόταις, ἐάν τις ἢ τὴν
[1, 1]	μάλιστα ἐπόθησαν τήν τε ἐπιμέλειαν	καὶ	προθυμίαν καὶ κοινότητα. Ὧν γὰρ
[1, 1]	καὶ ἐπιβατῶν, ἑκάστης ἡμέρας πρῲ	καὶ	πρὸς ἑσπέραν συναλίζων πρὸς τὴν
[1, 4]	ἐκείνου δυναμένων μοχθηρότερά τε λεγόντων	καὶ	πρὸς τὸ αὑτῶν ἴδιον κέρδος
[1, 3]	Ἀθηναῖοι τὸ Βυζάντιον ἐπολιόρκουν περιτειχίσαντες,	καὶ	πρὸς τὸ τεῖχος ἀκροβολισμοὺς καὶ
[1, 1]	πλείους τε πολλῷ ἢ πρότερον	καὶ	πρὸς τῷ λιμένι, ἔφυγον εἰς
[1, 3]	καὶ πρὸς τὸ τεῖχος ἀκροβολισμοὺς	καὶ	προσβολὰς ἐποιοῦντο. (Ἐν δὲ τῷ
[1, 2]	ἐνταῦθα τήν τε χώραν ἐδῄου	καὶ	προσέβαλλε τῷ τείχει. ἐκ δὲ
[1, 6]	ἔλαβε ναυσὶ προσεπλήρωσεν ἐκ Χίου	καὶ	Ῥόδου καὶ ἄλλοθεν ἀπὸ τῶν
[1, 5]	πάλαι δὲ φυγάδα ἐξ Ἀθηνῶν	καὶ	Ῥόδου ὑπὸ Ἀθηναίων κατεψηφισμένων αὐτοῦ
[1, 2]	καὶ Ἡρακλείδου τοῦ Ἀριστογένους στρατηγῶν,	καὶ	Σελινούσιαι δύο. (Οὗτοι δὲ πάντες
[1, 2]	τῷ Κορησσῷ. Τοῖς δὲ Συρακοσίοις	καὶ	Σελινουσίοις κρατίστοις γενομένοις ἀριστεῖα ἔδωκαν
[1, 1]	Ἐκεῖθεν δ᾽ ἔπλευσεν εἰς Πέρινθον	καὶ	Σηλυμβρίαν. (Καὶ Περίνθιοι μὲν εἰσεδέξαντο
[1, 6]	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν,	καὶ	σίτων οὐδαμόθεν ἦν εὐπορῆσαι, οἱ
[1, 4]	κακῶς ὑπό τε τῶν πολέμων	καὶ	στάσεων καὶ λιμοῦ. (Θράσυλλος δὲ
[1, 4]	δὲ ἑώρα ἑαυτῷ εὔνουν οὖσαν	καὶ	στρατηγὸν αὑτὸν ᾑρημένον καὶ ἰδίᾳ
[1, 5]	καὶ ἀκράτειαν ἀπολωλεκέναι τὰς ναῦς,	καὶ	στρατηγοὺς εἵλοντο ἄλλους δέκα, Κόνωνα,
[1, 1]	καὶ φυλακὴν ἐγκαταλιπόντες ναῦς τριάκοντα	καὶ	στρατηγὼ δύο, Θηραμένην καὶ Εὔμαχον,
[1, 1]	εἰς Ἀθήνας ἔπλευσε ταῦτα ἐξαγγελῶν	καὶ	στρατιὰν καὶ ναῦς αἰτήσων. (Μετὰ
[1, 4]	τοὺς δὲ οἰκειοτάτους πολίτας τε	καὶ	συγγενεῖς καὶ τὴν πόλιν ἅπασαν
[1, 1]	κατέστησε τῆς ἑαυτοῦ παραθαλαττίας γῆς.	(Καὶ	συγκαλέσας τούς τε ἀπὸ τῶν
[1, 4]	ἄρξων πάντων τῶν ἐπὶ θαλάττῃ	καὶ	συμπολεμήσων Λακεδαιμονίοις, ἐπιστολήν τε ἔφερε
[1, 2]	δὲ Ἀθηναῖον, Ἀλκιβιάδου ὄντα ἀνεψιὸν	καὶ	συμφυγάδα, κατέλευσεν. ἐντεῦθεν δὲ ἔπλευσεν
[1, 6]	καταφεύγει εἰς Μυτιλήνην τῆς Λέσβου	καὶ	σὺν αὐτῷ τῶν δέκα στρατηγῶν
[1, 3]	Βυζαντίῳ ἦν Κλέαρχος Λακεδαιμόνιος ἁρμοστὴς	καὶ	σὺν αὐτῷ τῶν περιοίκων τινὲς
[1, 1]	λιμένι, ἔφυγον εἰς τὴν γῆν·	καὶ	συνορμίσαντες τὰς ναῦς ἐμάχοντο ἐπιπλέουσι
[1, 2]	τε σύμμαχοι οὓς Τισσαφέρνης ἤγαγε,	καὶ	Συρακόσιοι οἵ τ᾽ ἀπὸ τῶν
[1, 6]	τοὺς δὲ τῶν Ἀθηναίων φρουροὺς	καὶ	τὰ ἀνδράποδα τὰ δοῦλα πάντα
[1, 1]	νόμον· παρῄνεσάν τε προθύμους εἶναι	καὶ	τὰ λοιπά, ὥσπερ τὰ πρότερα,
[1, 1]	ᾐόνα, μέχρι δείλης ἐξ ἑωθινοῦ.	Καὶ	τὰ μὲν νικώντων, τὰ δὲ
[1, 1]	ἐπειδὴ ὡρμίσαντο, τὰ πλοῖα πάντα	καὶ	τὰ μικρὰ συνήθροισε παρ᾽ ἑαυτόν,
[1, 3]	φόρον Καλχηδονίους Ἀθηναίοις ὅσονπερ εἰώθεσαν	καὶ	τὰ ὀφειλόμενα χρήματα ἀποδοῦναι, Ἀθηναίους
[1, 6]	ἐπιβάτας εἰς κοίλην ναῦν μεταβιβάσας	καὶ	τὰ παραρύματα παραβαλών. (Τὴν μὲν
[1, 7]	σφίσι λόγος κατὰ τὸν νόμον)	καὶ	τὰ πεπραγμένα διηγοῦντο, ὅτι αὐτοὶ
[1, 7]	ζημιῶσαι καὶ τοῖς ἕνδεκα παραδοῦναι	καὶ	τὰ χρήματα δημοσιεῦσαι, τὸ δ᾽
[1, 4]	σφράγισμα ἔχουσαν, ἐν ᾗ ἐνῆν	καὶ	τάδε· Καταπέμπω Κῦρον κάρανον τῶν
[1, 6]	(Καλλικρατίδας δὲ ἀχθεσθεὶς τῇ ἀναβολῇ	καὶ	ταῖς ἐπὶ τὰς θύρας φοιτήσεσιν
[1, 7]	ἔδοτε ἡμέραν ἀπολογήσασθαι ᾗ ἐβούλετο	καὶ	τἆλλα κατὰ τὸν νόμον προύθετε,
[1, 3]	ὁπλιτῶν ὀλίγους καὶ τοὺς ἱππέας,	καὶ	τὰς ναῦς παραπλεῖν κελεύσας, ἐλθὼν
[1, 7]	καὶ τὰς τῶν ταξιάρχων δέκα	καὶ	τὰς Σαμίων δέκα καὶ τὰς
[1, 5]	αὐτῷ ἄλλα ποιεῖν. Εἶναι δὲ	καὶ	τὰς συνθήκας οὕτως ἐχούσας, τριάκοντα
[1, 6]	(ἦν δὲ τὸ πνεῦμα οὔριο)	καὶ	τὰς τριήρεις τὴν ταχίστην. (Αὐτὸς
[1, 7]	δέκα καὶ τὰς Σαμίων δέκα	καὶ	τὰς τῶν ναυάρχων τρεῖς, αὗται
[1, 7]	συμμορίας, τῶν στρατηγῶν ὀκτὼ ὄντων,	καὶ	τὰς τῶν ταξιάρχων δέκα καὶ
[1, 7]	ἐκκλησίαν (τότε γὰρ ὀψὲ ἦν	καὶ	τὰς χεῖρας οὐκ ἂν καθεώρων)
[1, 5]	πατὴρ αὐτῷ ἔδωκεν· ἐὰν δὲ	καὶ	ταῦτα, καὶ τὸν θρόνον κατακόψειν
[1, 5]	προτέρων, οὐσῶν πλέον ἢ ἑκατόν,	καὶ	ταύταις ἀναγαγόμενος μετὰ τῶν ἄλλων
[1, 1]	εἴη καὶ ναυμαχεῖν καὶ πεζομαχεῖν	καὶ	τειχομαχεῖν· Οὐ γὰρ ἔστιν, ἔφη,
[1, 6]	τῶν Ἀθηναίων στρατηγοῖς ἑπτὰ μὲν	καὶ	τετταράκοντα ναυσὶ Θηραμένην τε καὶ
[1, 7]	τρεῖς, αὗται ἅπασαι γίγνονται ἑπτὰ	καὶ	τετταράκοντα, τέτταρες περὶ ἑκάστην ναῦν
[1, 1]	ὀγδοήκοντα τῆς ἐπιούσης νυκτὸς ἀνηγάγοντο,	καὶ	τῇ ἄλλῃ ἡμέρᾳ περὶ ἀρίστου
[1, 4]	ἐπιτρέπειν. (Ἐν δὲ τῇ βουλῇ	καὶ	τῇ ἐκκλησίᾳ ἀπολογησάμενος ὡς οὐκ
[1, 4]	οἰωνίζοντο ἀνεπιτήδειον εἶναι καὶ αὐτῷ	καὶ	τῇ πόλει. Ἀθηναίων γὰρ οὐδεὶς
[1, 1]	καὶ δεκατευτήριον κατεσκεύασαν ἐν αὐτῇ,	καὶ	τὴν δεκάτην ἐξέλεγον τῶν ἐκ
[1, 4]	οἰκειοτάτους πολίτας τε καὶ συγγενεῖς	καὶ	τὴν πόλιν ἅπασαν ὁρῶν ἐξαμαρτάνουσαν,
[1, 6]	(Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι τὰ γεγενημένα	καὶ	τὴν πολιορκίαν ἐπεὶ ἤκουσαν, ἐψηφίσαντο
[1, 1]	ἐμάχοντο ἀπό τε τῶν νεῶν	καὶ	τῆς γῆς μέχρι οἱ Ἀθηναῖοι
[1, 7]	δήμου τότε προεστηκὼς ἐν Ἀθήναις	καὶ	τῆς διωβελίας ἐπιμελόμενος Ἐρασινίδῃ ἐπιβολὴν
[1, 2]	εἰς Κολοφῶνα. Κολοφώνιοι δὲ προσεχώρησαν.	Καὶ	τῆς ἐπιούσης νυκτὸς ἐνέβαλον εἰς
[1, 7]	Ἀθηναῖοι, ἀντὶ μὲν τῆς νίκης	καὶ	τῆς εὐτυχίας ὅμοια ποιήσητε τοῖς
[1, 7]	τὰ δὲ χρήματα αὐτοῦ δημευθῆναι	καὶ	τῆς θεοῦ τὸ ἐπιδέκατον εἶναι.
[1, 4]	καὶ κατέκλεισαν εἰς τὴν πόλιν	καί	τινας ἀπέκτειναν οὐ πολλούς, καὶ
[1, 1]	δὲ ταῦτα Ἆγις ἀπήγαγε ταχέως,	καί	τινες αὐτῶν ὀλίγοι τῶν ἐπὶ
[1, 7]	φιλανθρωπίας νῦν ὑπ᾽ ἐκείνων τε	καί	τινων ἄλλων ἐπιβουλευόμενοι κινδυνεύουσιν ἀπολέσθαι;
[1, 6]	δὲ νυκτὸς ἰδὼν τὰ πυρά,	καί	τινων αὐτῷ ἐξαγγειλάντων ὅτι οἱ
[1, 5]	ἐπεὶ εἰς τὴν Σάμον ἀφίκετο	καὶ	τὸ ναυτικὸν κατέλαβεν ἀθύμως ἔχον,
[1, 1]	Μίλητον καὶ παρέλαβον τὰς ναῦς	καὶ	τὸ στράτευμα. (Ἐν Θάσῳ δὲ
[1, 1]	θάλατταν μέχρι δυνατὸν ἦν ἐμάχετο,	καὶ	τοῖς ἄλλοις τοῖς αὑτοῦ ἱππεῦσι
[1, 6]	καὶ τοῖς στρατιώταις παρήγγειλε δειπνοποιεῖσθαι,	καὶ	τοῖς ἐμπόροις τὰ χρήματα σιωπῇ
[1, 7]	δὲ δόξωσιν ἀδικεῖν, θανάτῳ ζημιῶσαι	καὶ	τοῖς ἕνδεκα παραδοῦναι καὶ τὰ
[1, 6]	ἐκεῖνοι κατέπλεον, ἔθυε τὰ εὐαγγέλια,	καὶ	τοῖς στρατιώταις παρήγγειλε δειπνοποιεῖσθαι, καὶ
[1, 1]	παντὶ τῷ τῶν Πελοποννησίων στρατεύματι	καὶ	τοῖς συμμάχοις παρακελευσάμενος μὴ ἀθυμεῖν
[1, 6]	πλείους ἢ ἑξήκοντα. (Ἔδοξε δὲ	καὶ	τοῖς τῶν Ἀθηναίων στρατηγοῖς ἑπτὰ
[1, 3]	Θρᾴκιον καλουμένας εἰσήγαγον τὸ στράτευμα	καὶ	τὸν Ἀλκιβιάδην. (Ὁ δὲ Ἕλιξος
[1, 5]	ἔδωκεν· ἐὰν δὲ καὶ ταῦτα,	καὶ	τὸν θρόνον κατακόψειν ἐφ᾽ οὗ
[1, 5]	ὁ μισθός, πρότερον δὲ τριώβολον.	καὶ	τόν τε προοφειλόμενον ἀπέδωκε καὶ
[1, 1]	τῆς Κυζίκου ἦν, αἰθρίας γενομένης	καὶ	τοῦ ἡλίου ἐκλάμψαντος καθορᾷ τὰς
[1, 7]	στρατηγοὶ περί τε τῆς ναυμαχίας	καὶ	τοῦ μεγέθους τοῦ χειμῶνος. Τιμοκράτους
[1, 4]	ἐπυνθάνετο Λακεδαιμονίους αὐτόθι παρασκευάζειν τριάκοντα,	καὶ	τοῦ οἴκαδε κατάπλου ὅπως ἡ
[1, 3]	στρατοπέδῳ ἀπὸ θαλάττης εἰς θάλατταν	καὶ	τοῦ ποταμοῦ ὅσον οἷόν τ᾽
[1, 7]	ἄλλου οὐδενὸς ἔστιν ἐξαπατηθῆναι ὑμᾶς,	καὶ	τοὺς ἀδικοῦντας εἰδότες κολάσεσθε ᾗ
[1, 4]	τὸν Πεισιάνακτος, αὑτοῦ δὲ ἀνεψιόν,	καὶ	τοὺς ἄλλους οἰκείους καὶ τοὺς
[1, 2]	ἱππέας καὶ πελταστὰς καὶ ἐπιβάτας	καὶ	τοὺς ἄλλους πάντας πρὸς τὸ
[1, 1]	Ἀθηναίων· Θράσυλλος δὲ ἐξαγαγὼν Ἀθηναίους	καὶ	τοὺς ἄλλους τοὺς ἐν τῇ
[1, 7]	χειμῶνος. Τιμοκράτους δ᾽ εἰπόντος ὅτι	καὶ	τοὺς ἄλλους χρὴ δεθέντας εἰς
[1, 6]	πλεῖν ἐπὶ τὰς καταδεδυκυίας ναῦς	καὶ	τοὺς ἐπ᾽ αὐτῶν ἀνθρώπους, ταῖς
[1, 6]	νεῶν τοὺς ἀρίστους ἐρέτας ἐκλέξας	καὶ	τοὺς ἐπιβάτας εἰς κοίλην ναῦν
[1, 3]	Ἀλκιβιάδης ἔχων ὁπλίτας τέ τινας	καὶ	τοὺς ἱππέας ἐβοήθησε. Καὶ Ἱπποκράτης
[1, 3]	λαβὼν τῶν τε ὁπλιτῶν ὀλίγους	καὶ	τοὺς ἱππέας, καὶ τὰς ναῦς
[1, 4]	καί τινας ἀπέκτειναν οὐ πολλούς,	καὶ	τοὺς Λάκωνας οἳ αὐτόθι ἦσαν.
[1, 5]	τριήροιν Θουρίαιν ἔλαβεν αὐτοῖς ἀνδράσι·	καὶ	τοὺς μὲν αἰχμαλώτους ἅπαντας ἔδησαν
[1, 2]	δ᾽ ἄλλας κατεδίωξαν εἰς Ἔφεσον.	(Καὶ	τοὺς μὲν ἄλλους αἰχμαλώτους Θράσυλλος
[1, 2]	τὴν εἰσβολὴν εἰς Ἔφεσον ἀπέπλευσε,	καὶ	τοὺς μὲν ὁπλίτας πρὸς τὸν
[1, 6]	καὶ κελευόντων τῶν συμμάχων ἀποδόσθαι	καὶ	τοὺς Μηθυμναίους οὐκ ἔφη ἑαυτοῦ
[1, 7]	κέρως ἅπαντας ἀναιρεῖσθαι τὰ ναυάγια	καὶ	τοὺς ναυαγούς, Ἐρασινίδης δ᾽ ἐπὶ
[1, 3]	(Φαρνάβαζος μὲν οὖν εὐθὺς ἀπῄει,	καὶ	τοὺς παρὰ βασιλέα πορευομένους πρέσβεις
[1, 7]	τῇ αὐτῇ ψήφῳ κρίνεσθαι ᾗπερ	καὶ	τοὺς στρατηγούς, ἐὰν μὴ ἀφῶσι
[1, 4]	ἀνεψιόν, καὶ τοὺς ἄλλους οἰκείους	καὶ	τοὺς φίλους μετ᾽ αὐτῶν, τότε
[1, 1]	ἀμφότεροι ἠργυρολογηκότες. (Ἀλκιβιάδης δὲ εἰπὼν	καὶ	τούτοις διώκειν αὐτὸν ἐξελομένοις τὰ
[1, 7]	(Καὶ ἐπὶ τούτοις εἰπόντος Λυκίσκου	καὶ	τούτους τῇ αὐτῇ ψήφῳ κρίνεσθαι
[1, 3]	αὐτῶν Ἕλιξος Μεγαρεὺς καὶ Βοιωτοὶ	καὶ	τούτων ἄρχων Κοιρατάδας. (Οἱ δ᾽
[1, 1]	τε ἀπὸ τῶν πόλεων στρατηγοὺς	καὶ	τριηράρχους ἐκέλευε ναυπηγεῖσθαι τριήρεις ἐν
[1, 1]	Ὧν γὰρ ἐγίγνωσκε τοὺς ἐπιεικεστάτους	καὶ	τριηράρχων καὶ κυβερνητῶν καὶ ἐπιβατῶν,
[1, 1]	εἰς Συρακούσας κάθοδον ξένους τε	καὶ	τριήρεις. Ἐν τούτῳ δὲ ἧκον
[1, 7]	πρὸς δὲ τούτῳ εἵλοντο Ἀδείμαντον	καὶ	τρίτον Φιλοκλέα. (Τῶν δὲ ναυμαχησάντων
[1, 2]	καὶ ἀσπίδας ἔλαβον ὡς διακοσίας,	καὶ	τροπαῖον ἔστησαν. (Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ
[1, 5]	δὲ τάς τε ναῦς ἀναλαβὼν	καὶ	τροπαῖον στήσας ἐπὶ τοῦ Νοτίου
[1, 6]	Λυσάνδρῳ παρεληλυθότος ἤδη τοῦ χρόνου	(καὶ	τῷ πολέμῳ τεττάρων καὶ εἴκοσιν
[1, 3]	διὰ τὴν στενοπορίαν, τοῦ ποταμοῦ	καὶ	τῶν ἀποτειχισμάτων ἐγγὺς ὄντων, ἀπεχώρησεν
[1, 5]	ὑπὸ Ἀθηναίων κατεψηφισμένων αὐτοῦ θάνατον	καὶ	τῶν ἐκείνου συγγενῶν, πολιτεύοντα παρ᾽
[1, 1]	Εὔμαχον, τοῦ τε χωρίου ἐπιμελεῖσθαι	καὶ	τῶν ἐκπλεόντων πλοίων καὶ εἴ
[1, 6]	τριάκοντα ἡμέραις ἀπῆραν. Εἰσέβησαν δὲ	καὶ	τῶν ἱππέων πολλοί. (Μετὰ ταῦτα
[1, 3]	σὺν αὐτῷ τῶν περιοίκων τινὲς	καὶ	τῶν νεοδαμώδων οὐ πολλοὶ καὶ
[1, 2]	ψιλοὺς ἐδίωκον. (Οἱ δὲ πελτασταὶ	καὶ	τῶν ὁπλιτῶν δύο λόχοι βοηθήσαντες
[1, 2]	ἐδίωκεν ἔχων τούς τε ἱππέας	καὶ	τῶν ὁπλιτῶν εἴκοσι καὶ ἑκατόν,
[1, 6]	προσχωρεῖν, ἀλλ᾽ ἐμφρούρων ὄντων Ἀθηναίων,	καὶ	τῶν τὰ πράγματα ἐχόντων ἀττικιζόντων,
[1, 6]	τε καὶ Θρασύβουλον τριηράρχους ὄντας	καὶ	τῶν ταξιάρχων τινὰς πλεῖν ἐπὶ
[1, 1]	ἕκαστοι ἀπώλεσαν, χρήματά τε διδοὺς	καὶ	ὕλην ἐκ τῆς Ἴδης κομίζεσθαι
[1, 7]	τὰ μέγιστα εἰς θεούς τε	καὶ	ὑμᾶς αὐτούς. συμβουλεύω δ᾽ ὑμῖν,
[1, 7]	πέμπειν γράμματα τῇ τε βουλῇ	καὶ	ὑμῖν ὅτι ἐπέταξαν τῷ Θηραμένει
[1, 3]	καὶ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Πρόξενος.	(Καὶ	Φαρνάβαζος μὲν τούτους ἦγεν· οἱ
[1, 1]	ὅτι Μίνδαρος ἐν Κυζίκῳ εἴη	καὶ	Φαρνάβαζος μετὰ τοῦ πεζοῦ. ταύτην
[1, 3]	εἰς τὴν πόλιν. (Ἅμα δὲ	καὶ	Φαρνάβαζος, οὐ δυνάμενος συμμεῖξαι πρὸς
[1, 1]	Οἱ δὲ Κυζικηνοὶ τῶν Πελοποννησίων	καὶ	Φαρναβάζου ἐκλιπόντων αὐτὴν ἐδέχοντο τοὺς
[1, 1]	τῶν ἐκ τοῦ Πόντου πλοίων,	καὶ	φυλακὴν ἐγκαταλιπόντες ναῦς τριάκοντα καὶ
[1, 6]	Ταῦτα δὲ βουλομένους ποιεῖν ἄνεμος	καὶ	χειμὼν διεκώλυσεν αὐτοὺς μέγας γενόμενος·
[1, 2]	ἡ στρατιὰ διέβη εἰς Λάμψακον.	Καὶ	χειμὼν ἐπῄει, ἐν ᾧ οἱ
[1, 4]	κατελέξατο στρατιάν, ὁπλίτας μὲν πεντακοσίους	καὶ	χιλίους, ἱππέας δὲ πεντήκοντα καὶ
[1, 2]	καὶ κώμας τε πολλὰς ἐνέπρησαν	καὶ	χρήματα ἔλαβον καὶ ἀνδράποδα καὶ
[1, 1]	δὲ μείνας αὐτοῦ εἴκοσιν ἡμέρας	καὶ	χρήματα πολλὰ λαβὼν παρὰ τῶν
[1, 5]	ἐφ᾽ οὗ ἐκάθητο, ὄντα ἀργυροῦν	καὶ	χρυσοῦν. (Οἱ δὲ ταῦτά τε
[1, 3]	εἴκοσι τάλαντα δοῦναι Ἀθηναίοις Φαρνάβαζον	καὶ	ὡς βασιλέα πρέσβεις Ἀθηναίων ἀναγαγεῖν,
[1, 4]	τῶν οἵωνπερ αὐτὸς ὄντων εἶναι	καινῶν	δεῖσθαι πραγμάτων οὐδὲ μεταστάσεως· ὑπάρχειν
[1, 2]	ἀφῆκαν. Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ Τραχινίᾳ
[1, 1]	(Ἐν Θάσῳ δὲ κατὰ τὸν	καιρὸν	τοῦτον στάσεως γενομένης ἐκπίπτουσιν οἱ
[1, 6]	τὸ οἰκοῦντας ἐν βαρβάροις πλεῖστα	κακὰ	ἤδη ὑπ᾽ αὐτῶν πεπονθέναι. (Δεῖ
[1, 2]	ὑποσπόνδους ἀπολαβόντες ἀπέπλευσαν εἰς Νότιον,	κἀκεῖ	θάψαντες αὐτοὺς ἔπλεον εὐθὺ Λέσβου
[1, 2]	τὸ ἕλος ἐτράποντο. Ἔφυγον δὲ	κἀκεῖ	οἱ Ἀθηναῖοι, καὶ ἀπώλοντο αὐτῶν
[1, 4]	ὀλίγας ἡμέρας ἔπλευσεν εἰς Σάμον,	κἀκεῖθεν	ὁρμώμενος ἐπολέμει. ~(Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι
[1, 6]	καὶ Λακεδαιμονίους, ἀπέπλευσεν εἰς Μίλητον·	(Κἀκεῖθεν	πέμψας τριήρεις εἰς Λακεδαίμονα ἐπὶ
[1, 6]	(Μετὰ ταῦτα ἀνήχθησαν εἰς Σάμον,	κἀκεῖθεν	Σαμίας ναῦς ἔλαβον δέκα· ἥθροισαν
[1, 3]	τριακοσίων. (Φαρνάβαζος δὲ ἀξιῶν δεῖν	κἀκεῖνον	ὀμνύναι, περιέμενεν ἐν Καλχηδόνι, μέχρι
[1, 3]	οὐκ ἔφη ὀμεῖσθαι, εἰ μὴ	κἀκεῖνος	αὐτῷ ὀμεῖται. (Μετὰ ταῦτα ὤμοσεν
[1, 1]	ἔμελλεν ἢ λέγειν ἢ πράττειν,	κἀκείνους	ἐδίδασκε κελεύων λέγειν τὰ μὲν
[1, 6]	ὅτι ἡ Σπάρτη οὐδὲν μὴ	κάκιον	οἰκεῖται αὐτοῦ ἀποθανόντος, φεύγειν δὲ
[1, 1]	παρὰ τῶν Κυζικηνῶν, οὐδὲν ἄλλο	κακὸν	ἐργασάμενος ἐν τῇ πόλει ἀπέπλευσεν
[1, 4]	δέ, ὅτι τῶν παροιχομένων αὐτοῖς	κακῶν	μόνος αἴτιος εἴη, τῶν τε
[1, 3]	ναυπηγηθείησαν, ἁθρόαι δὲ γενόμεναι πᾶσαι	κακῶς	τοὺς συμμάχους τῶν Ἀθηναίων ποιοῦσαι
[1, 4]	μεθεστηκότα κατεστρέψατο καὶ Θάσον, ἔχουσαν	κακῶς	ὑπό τε τῶν πολέμων καὶ
[1, 1]	Ἀθήνας λέγοντα τάδε· Ἔρρει τὰ	κᾶλα.	Μίνδαρος ἀπεσσύα. πεινῶντι τὤνδρες. ἀπορίομες
[1, 7]	τὰ αὐτά. (Οἱ δὲ ἐβόων	καλεῖν	τοὺς οὐ φάσκοντας. οἱ δὲ
[1, 6]	(Ἕρμων δὲ Μεγαρεὺς ὁ τῷ	Καλλικρατίδᾳ	κυβερνῶν εἶπε πρὸς αὐτὸν ὅτι
[1, 6]	Λύσανδρος τὰς ναῦς, ἔλεγε τῷ	Καλλικρατίδᾳ	ὅτι θαλαττοκράτωρ τε παραδιδοίη καὶ
[1, 6]	ἐτῶν) ἔπεμψαν ἐπὶ τὰς ναῦς	Καλλικρατίδαν.	(Ὅτε δὲ παρεδίδου ὁ Λύσανδρος
[1, 6]	πεντήκοντα καὶ ἑκατόν. (Ὁ δὲ	Καλλικρατίδας	ἀκούων τὴν βοήθειαν ἤδη ἐν
[1, 6]	αὐτῷ εἶπε δύο ἡμέρας ἐπισχεῖν.	(Καλλικρατίδας	δὲ ἀχθεσθεὶς τῇ ἀναβολῇ καὶ
[1, 6]	τῶν Ἀθηναίων πολλῷ πλείους ἦσαν.	Καλλικρατίδας	δὲ εἶπεν ὅτι ἡ Σπάρτη
[1, 6]	οὔσας, ὑπὸ τῷ τείχει ἀνείλκυσε.	(Καλλικρατίδας	δὲ ἐν τῷ λιμένι ὁρμισάμενος
[1, 6]	δέκα στρατηγῶν Λέων καὶ Ἐρασινίδης.	Καλλικρατίδας	δὲ συνεισέπλευσεν εἰς τὸν λιμένα,
[1, 6]	δὲ ἀνδράποδα πάντα συνήθροισεν ὁ	Καλλικρατίδας	εἰς τὴν ἀγοράν, καὶ κελευόντων
[1, 6]	τὸν τῶν Μυτιληναίων. (Ὁ δὲ	Καλλικρατίδας	ἐπιπλεύσας αὐτῷ ἐξαίφνης δέκα μὲν
[1, 6]	Εἶχε δὲ τὸ δεξιὸν κέρας	Καλλικρατίδας.	(Ἕρμων δὲ Μεγαρεὺς ὁ τῷ
[1, 6]	στρατόπεδον ἐστεφανωμένους καὶ βοῶντας ὅτι	Καλλικρατίδας	νενίκηκε ναυμαχῶν καὶ ὅτι αἱ
[1, 6]	πολυπραγμονεῖν ἄλλου ἄρχοντος, αὐτὸς ὁ	Καλλικρατίδας	πρὸς αἷς παρὰ Λυσάνδρου ἔλαβε
[1, 6]	τοῦτο, ἐκ τούτου δὲ ὁ	Καλλικρατίδας	συγκαλέσας τοὺς Λακεδαιμονίων ἐκεῖ παρόντας
[1, 6]	ἔπειτα δὲ διεσκεδασμέναι. Ἐπεὶ δὲ	Καλλικρατίδας	τε ἐμβαλούσης τῆς νεὼς ἀποπεσὼν
[1, 7]	συγγενεῖς ὄντες τῶν ἀπολωλότων, καὶ	Καλλίξενον	ἔπεισαν ἐν τῇ βουλῇ κατηγορεῖν
[1, 7]	τῆς πατρίδος γενομένους. (Τὸν δὲ	Καλλίξενον	προσεκαλέσαντο παράνομα φάσκοντες συγγεγραφέναι Εὐρυπτόλεμός
[1, 7]	ἂν κριθῶσιν, εἶναι δὲ καὶ	Καλλίξενον	τούτων. Προυβλήθησαν δὲ καὶ ἄλλοι
[1, 7]	διαψήφισιν παρὰ τὸν νόμον, αὖθις	Καλλίξενος	ἀναβὰς κατηγόρει αὐτῶν τὰ αὐτά.
[1, 7]	ἀπέθανεν, ἀπέδρασαν οὗτοι, πρὶν κριθῆναι:	Καλλίξενος	δὲ κατελθὼν ὅτε καὶ οἱ
[1, 7]	ἂν παρὰ τὸν νόμον, ὥσπερ	Καλλίξενος	τὴν βουλὴν ἔπεισεν εἰς τὸν
[1, 7]	βουλὴ εἰσήνεγκε τὴν ἑαυτῆς γνώμην	Καλλιξένου	εἰπόντος τήνδε· Ἐπειδὴ τῶν τε
[1, 6]	(Πιτύα μὲν ἐφορεύοντος, ἄρχοντος δὲ	Καλλίου	Ἀθήνησιν, οἱ Λακεδαιμόνιοι τῷ Λυσάνδρῳ
[1, 3]	καταστήσας δὲ ἅπαντα ὡς ἐδύνατο	κάλλιστα	καὶ ἐπιτρέψας τὰ ἐν τῇ
[1, 3]	πύλας τὰς ἐπὶ τὸ Θρᾴκιον	καλουμένας	εἰσήγαγον τὸ στράτευμα καὶ τὸν
[1, 1]	οὖν ταῦτα διατάξας εὐθὺς εἰς	Καλχηδόνα	ἐβοήθει. (Ἐν δὲ τῷ χρόνῳ
[1, 3]	τῷ στρατοπέδῳ. (Ἐκεῖθεν δ᾽ ἐπὶ	Καλχηδόνα	καὶ Βυζάντιον ὁρμήσαντες ἐστρατοπεδεύσαντο πρὸς
[1, 3]	καὶ πίστεις πεποιημένος, ἀπετείχιζε τὴν	Καλχηδόνα	παντὶ τῷ στρατοπέδῳ ἀπὸ θαλάττης
[1, 1]	πρόξενον ὄντα Βυζαντίων πέμψαι εἰς	Καλχηδόνα	τε καὶ Βυζάντιον. (Δόξαντος δὲ
[1, 3]	δεῖν κἀκεῖνον ὀμνύναι, περιέμενεν ἐν	Καλχηδόνι,	μέχρι ἔλθοι ἐκ τοῦ Βυζαντίου·
[1, 3]	καὶ Βυζάντιον ὁρμήσαντες ἐστρατοπεδεύσαντο πρὸς	Καλχηδόνι.	Οἱ δὲ Καλχηδόνιοι προσιόντας αἰσθόμενοι
[1, 3]	καὶ Ἀρνάπει, ὁ δ᾽ ἐν	Καλχηδόνι	τοῖς παρ᾽ Ἀλκιβιάδου Εὐρυπτολέμῳ καὶ
[1, 1]	ἔδοσαν. (Ἐντεῦθεν δ᾽ ἀφικόμενοι τῆς	Καλχηδονίας	εἰς Χρυσόπολιν ἐτείχισαν αὐτήν, καὶ
[1, 3]	ἐστρατοπεδεύσαντο πρὸς Καλχηδόνι. Οἱ δὲ	Καλχηδόνιοι	προσιόντας αἰσθόμενοι τοὺς Ἀθηναίους, τὴν
[1, 3]	ἀποδοῦναι, Ἀθηναίους δὲ μὴ πολεμεῖν	Καλχηδονίοις,	ἕως ἂν οἱ παρὰ βασιλέως
[1, 3]	παρὰ Φαρναβάζου ὑποτελεῖν τὸν φόρον	Καλχηδονίους	Ἀθηναίοις ὅσονπερ εἰώθεσαν καὶ τὰ
[1, 3]	εἰς τὸ Ἡράκλειον τὸ τῶν	Καλχηδονίων,	οὗ ἦν αὐτῷ τὸ στρατόπεδον.
[1, 3]	τοὺς Βιθυνοὺς ἀπῄτει τὰ τῶν	Καλχηδονίων	χρήματα· εἰ δὲ μή, πολεμήσειν
[1, 3]	στρατηγοὶ συνεχώρησαν πρὸς Φαρνάβαζον ὑπὲρ	Καλχηδόνος	εἴκοσι τάλαντα δοῦναι Ἀθηναίοις Φαρνάβαζον
[1, 7]	τί τούτων οὐχ ἱκανῶς καὶ	καλῶς	ἔπραξαν; Οὐκοῦν δίκαιον τὰ μὲν
[1, 6]	εἶπε πρὸς αὐτὸν ὅτι εἴη	καλῶς	ἔχον ἀποπλεῦσαι· αἱ γὰρ τριήρεις
[1, 5]	μείω χρήματα ἀναλώσει. (Ὁ δὲ	καλῶς	μὲν ἔφη αὐτοὺς λέγειν, οὐ
[1, 7]	μὲν πρὸς τοὺς πολεμίους μὴ	καλῶς	πραχθέντα τοὺς πρὸς τούτοις ταχθέντας
[1, 7]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πάντες ὅτι τὸ	Καννωνοῦ	ψήφισμά ἐστιν ἰσχυρότατον, ὃ κελεύει,
[1, 7]	Εὐρυπτόλεμος ἔγραψε γνώμην κατὰ τὸ	Καννωνοῦ	ψήφισμα κρίνεσθαι τοὺς ἄνδρας δίχα
[1, 4]	εἰς Καστωλὸν ἁθροιζομένων. Τὸ δὲ	κάρανον	ἔστι κύριον. (Ταῦτ᾽ οὖν ἀκούοντες
[1, 4]	ἐνῆν καὶ τάδε· Καταπέμπω Κῦρον	κάρανον	τῶν εἰς Καστωλὸν ἁθροιζομένων. Τὸ
[1, 1]	ναυσὶν ἑξήκοντα, νυκτὸς ἀπέδρασαν εἰς	Καρδίαν.	ἐνταῦθα δὲ καὶ Ἀλκιβιάδης ἧκεν
[1, 1]	μετὰ Μαντιθέου τοῦ ἁλόντος ἐν	Καρίᾳ	ἵππων εὐπορήσαντες νυκτὸς ἀπέδρασαν εἰς
[1, 4]	τῶν νεῶν εἴκοσιν ἔπλευσε τῆς	Καρίας	εἰς τὸν Κεραμικὸν κόλπον. (Ἐκεῖθεν
[1, 1]	ὁ ἐνιαυτὸς ἔληγεν, ἐν ᾧ	Καρχηδόνιοι	Ἀννίβα ἡγουμένου στρατεύσαντες ἐπὶ Σικελίαν
[1, 5]	ὁ ἐνιαυτὸς ἔληγεν, ἐν ᾧ	Καρχηδόνιοι	εἰς Σικελίαν στρατεύσαντες εἴκοσι καὶ
[1, 4]	Καταπέμπω Κῦρον κάρανον τῶν εἰς	Καστωλὸν	ἁθροιζομένων. Τὸ δὲ κάρανον ἔστι
[1, 6]	βούλεται εἶναι, οὐ κωλύω τὸ	κατ᾽	ἐμέ· ἐγὼ δ᾽ ὑπὸ τῆς
[1, 3]	Ἀθηναῖοι ὡς οὐδὲν ἐδύναντο διαπράξασθαι	κατ᾽	ἰσχύν, ἔπεισάν τινας τῶν Βυζαντίων
[1, 6]	φάσκων τε, ἂν σωθῇ οἴκαδε,	κατά	γε τὸ αὑτοῦ δυνατὸν διαλλάξειν
[1, 4]	θάλατταν ἀγόντων διὰ τὸν πόλεμον,	κατὰ	γῆν ἐποίησεν ἐξαγαγὼν τοὺς στρατιώτας
[1, 6]	δὲ Κόνων ἐπεὶ ἐπολιορκεῖτο καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, καὶ
[1, 1]	διὰ τὴν ὑμετέραν προθυμίαν καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ὑπάρχουσαν.
[1, 6]	ἐνταῦθα, τὸν ἔκπλουν ἔχων. Καὶ	κατὰ	γῆν μεταπεμψάμενος τοὺς Μηθυμναίους πανδημεὶ
[1, 4]	Ἀδείμαντος ὁ Λευκολοφίδου συνεπέμφθησαν ᾑρημένοι	κατὰ	γῆν στρατηγοί. (Ἀλκιβιάδης δὲ τὸ
[1, 7]	δὲ στρατηγοὺς τοὺς πάντα ὑμῖν	κατὰ	γνώμην πράξαντας, νικήσαντας δὲ τοὺς
[1, 2]	ἀφεστῶτας ἐκ Μαλέας ὑποσπόνδους ἀφῆκαν.	Κατὰ	δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ
[1, 7]	τῷ νόμῳ κρινέσθων οἱ ἄνδρες	κατὰ	ἕνα ἕκαστον διῃρημένων τῆς ἡμέρας
[1, 4]	μὲν τὰ μυστήρια τῶν Ἀθηναίων	κατὰ	θάλατταν ἀγόντων διὰ τὸν πόλεμον,
[1, 6]	ἐπολιορκεῖτο καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλατταν, καὶ σίτων οὐδαμόθεν ἦν
[1, 1]	τις σχήσοι καὶ ὅθεν ὁ	κατὰ	θάλατταν σῖτος φοιτᾷ· κράτιστόν τε
[1, 1]	προθυμίαν καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλατταν ὑπάρχουσαν. (Οὐδενὸς δὲ οὐδὲν
[1, 6]	ἀττικιζόντων, προσβαλὼν αἱρεῖ τὴν πόλιν	κατὰ	κράτος. (Τὰ μὲν οὖν χρήματα
[1, 7]	δ᾽ οὐκ ἔφη ἀλλ᾽ ἢ	κατὰ	νόμον πάντα ποιήσειν. (Μετὰ δὲ
[1, 2]	ἐκ τοῦ στρατοπέδου διεσκεδασμένοι ἦσαν	κατὰ	τὰς ἰδίας λείας, βοηθησάντων τῶν
[1, 5]	ἐκ Λακεδαίμονος πρέσβεσιν. Ἐνταῦθα δὴ	κατά	τε τοῦ Τισσαφέρνους ἔλεγον ἃ
[1, 1]	Ἀθηναῖοι ἀνταναγαγόμενοι ἐναυμάχησαν περὶ Ἄβυδον	κατὰ	τὴν ᾐόνα, μέχρι δείλης ἐξ
[1, 7]	(Ταῦτ᾽ εἰπὼν Εὐρυπτόλεμος ἔγραψε γνώμην	κατὰ	τὸ Καννωνοῦ ψήφισμα κρίνεσθαι τοὺς
[1, 1]	τὸ στράτευμα. (Ἐν Θάσῳ δὲ	κατὰ	τὸν καιρὸν τοῦτον στάσεως γενομένης
[1, 7]	οὐκ ἀδικοῦντες ἀπολοῦνται. (Ὑμεῖς δὲ	κατὰ	τὸν νόμον εὐσεβοῦντες καὶ εὐορκοῦντες
[1, 7]	(οὐ γὰρ προυτέθη σφίσι λόγος	κατὰ	τὸν νόμον) καὶ τὰ πεπραγμένα
[1, 7]	βούλησθε ἀποκτείνητε καὶ ἐλευθερώσητε, ἂν	κατὰ	τὸν νόμον κρίνητε, ἀλλ᾽ οὐκ
[1, 7]	ἀπολογήσασθαι ᾗ ἐβούλετο καὶ τἆλλα	κατὰ	τὸν νόμον προύθετε, τοὺς δὲ
[1, 7]	πόλιν. (Τοῦτο δ᾽ εἰ βούλεσθε,	κατὰ	τόνδε τὸν νόμον κρίνατε, ὅς
[1, 7]	τῆς θεοῦ τὸ ἐπιδέκατον εἶναι.	(Κατὰ	τοῦτο τὸ ψήφισμα κελεύω κρίνεσθαι
[1, 7]	τήνδε· Ἐπειδὴ τῶν τε κατηγορούντων	κατὰ	τῶν στρατηγῶν καὶ ἐκείνων ἀπολογουμένων
[1, 7]	ἐκκλησίᾳ ἀκηκόασι, διαψηφίσασθαι Ἀθηναίους ἅπαντας	κατὰ	φυλάς· θεῖναι δὲ εἰς τὴν
[1, 4]	πορευομένοις αὐτοῖς παρὰ βασιλέα ἀπήντησαν	καταβαίνοντες	οἵ τε Λακεδαιμονίων πρέσβεις Βοιώτιος
[1, 7]	θεοῦ ἀναγκαίων ἀγνωμονεῖν δόξητε, προδοσίαν	καταγνόντες	ἀντὶ τῆς ἀδυναμίας (οὐχ ἱκανοὺς
[1, 7]	ἐν τῷ δήμῳ, καὶ ἐὰν	καταγνωσθῇ	ἀδικεῖν, ἀποθανεῖν εἰς τὸ βάραθρον
[1, 7]	κλέπτῃ, κριθέντα ἐν δικαστηρίῳ, ἂν	καταγνωσθῇ,	μὴ ταφῆναι ἐν τῇ Ἀττικῇ,
[1, 6]	ταξιάρχων τινὰς πλεῖν ἐπὶ τὰς	καταδεδυκυίας	ναῦς καὶ τοὺς ἐπ᾽ αὐτῶν
[1, 6]	σκότος εἴη, ἐξεβίβαζεν, ὡς μὴ	καταδήλους	εἶναι τοῖς πολεμίοις ταῦτα ποιοῦντας.
[1, 2]	ἑκατὸν καὶ εἰς τὴν θάλατταν	καταδιώξαντες	πρὸς τοὺς παρὰ τὸ ἕλος
[1, 7]	εἷς τῶν ἡμετέρων στρατηγῶν ἐπὶ	καταδύσης	νεὼς διασωθείς, ὃν κελεύουσι τῇ
[1, 1]	πλοῖα πολλὰ σίτου εἰς Πειραιᾶ	καταθέοντα,	οὐδὲν ὄφελος ἔφη εἶναι τοὺς
[1, 1]	καὶ ὁ Λάκων ἁρμοστὴς Ἐτεόνικος.	Καταιτιαθεὶς	δὲ ταῦτα πρᾶξαι σὺν Τισσαφέρνει
[1, 4]	ἦγεν ἡ πόλις, τοῦ ἕδους	κατακεκαλυμμένου	τῆς Ἀθηνᾶς, ὅ τινες οἰωνίζοντο
[1, 5]	καὶ ταῦτα, καὶ τὸν θρόνον	κατακόψειν	ἐφ᾽ οὗ ἐκάθητο, ὄντα ἀργυροῦν
[1, 6]	ὡς ἔφθη ὑπὸ τῶν πολεμίων	κατακωλυθείς,	ἠναγκάσθη ναυμαχῆσαι πρὸς τῷ λιμένι,
[1, 7]	ἀπολωλυιῶν δώδεκα οὐσῶν. (Τῶν δὲ	καταλειφθέντων	τῶν> τριηράρχων ἦσαν καὶ Θρασύβουλος
[1, 3]	ἦσαν ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ ἄλλαι	καταλελειμμέναι	φρουρίδες ὑπὸ Πασιππίδου καὶ ἐν
[1, 1]	καὶ ἐψηφίσαντο ὁπλίτας τε αὐτὸν	καταλέξασθαι	χιλίους, ἱππέας δὲ ἑκατόν, τριήρεις
[1, 7]	πολεμίους πλέωσι· (καὶ δοξάντων τούτων	καταλιπεῖν	τρεῖς ναῦς ἕκαστον ἐκ τῆς
[1, 5]	τειχίζειν Φώκαιαν διέπλευσε πρὸς αὐτόν,	καταλιπὼν	ἐπὶ ταῖς ναυσὶν Ἀντίοχον τὸν
[1, 7]	γενέσθαι, ἂν τὰς μὲν αὐτοῦ	καταλίπωσι,	ταῖς δὲ ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[1, 7]	Ἀριστάρχῳ μὲν πρότερον τὸν δῆμον	καταλύοντι,	εἶτα δ᾽ Οἰνόην προδιδόντι Θηβαίοις
[1, 6]	παρεσκευάζετο ὡς ἀπαντησόμενος τοῖς πολεμίοις.	(Καταμαθὼν	δ᾽ ὑπὸ τῶν Λυσάνδρου φίλων
[1, 1]	δὲ τριηράρχων ὀμόσαντες οἱ πλεῖστοι	κατάξειν	αὐτούς, ἐπὰν εἰς Συρακούσας ἀφίκωνται,
[1, 4]	ἐν ᾗ ἐνῆν καὶ τάδε·	Καταπέμπω	Κῦρον κάρανον τῶν εἰς Καστωλὸν
[1, 4]	σπουδαίου ἔργου τολμήσαι ἂν ἅψασθαι.	(Καταπλέοντος	δ᾽ αὐτοῦ ὅ τε ἐκ
[1, 7]	εἰς Ἀθήνας, τῶν δὲ ἓξ	καταπλευσάντων,	Περικλέους καὶ Διομέδοντος καὶ Λυσίου
[1, 4]	παρασκευάζειν τριάκοντα, καὶ τοῦ οἴκαδε	κατάπλου	ὅπως ἡ πόλις πρὸς αὐτὸν
[1, 4]	δ᾽ ἑκατόν. Καὶ μετὰ τὸν	κατάπλουν	τρίτῳ μηνὶ ἀνήχθη ἐπ᾽ Ἄνδρον
[1, 4]	δ᾽ ἀνήχθη εὐθὺ Γυθείου ἐπὶ	κατασκοπὴν	τῶν τριήρων, ἃς ἐπυνθάνετο Λακεδαιμονίους
[1, 6]	δ᾽ ὑπὸ τῶν Λυσάνδρου φίλων	καταστασιαζόμενος,	οὐ μόνον ἀπροθύμως ὑπηρετούντων, ἀλλὰ
[1, 4]	πόλει γενέσθαι μόνος κινδυνεύσαι ἡγεμὼν	καταστῆναι.	(Ἀλκιβιάδης δὲ πρὸς τὴν γῆν
[1, 7]	προβολὰς αὐτῶν εἶναι, καὶ ἐγγυητὰς	καταστῆσαι,	ἕως ἂν κριθῶσιν, εἶναι δὲ
[1, 3]	οἰόμενος οὐδένα ἂν τοῦτο ποιῆσαι,	καταστήσας	δὲ ἅπαντα ὡς ἐδύνατο κάλλιστα
[1, 4]	ἐχθρούς· ἐπαναστὰς δὲ ἐπὶ τοῦ	καταστρώματος	ἐσκόπει τοὺς αὑτοῦ ἐπιτηδείους, εἰ
[1, 6]	ἐκλελέχθαι τοὺς ἀρίστους ἐρέτας, καὶ	καταφεύγει	εἰς Μυτιλήνην τῆς Λέσβου καὶ
[1, 2]	αὐτοῖς ἀνδράσι, τὰς δ᾽ ἄλλας	κατεδίωξαν	εἰς Ἔφεσον. (Καὶ τοὺς μὲν
[1, 3]	τοὺς Ἀθηναίους, τὴν λείαν ἅπασαν	κατέθεντο	εἰς τοὺς Βιθυνοὺς Θρᾷκας, ἀστυγείτονας
[1, 4]	πραττόμενα. (Φαρνάβαζος δὲ τέως μὲν	κατεῖχε	τοὺς πρέσβεις, φάσκων τοτὲ μὲν
[1, 3]	ἐπεὶ δὲ πάντῃ οἱ πολέμιοι	κατεῖχον,	οὐδὲν ἔχοντες ὅ τι ποιήσαιεν,
[1, 1]	τῶν Συρακοσίων· ἐκείνας δὲ αὐτοὶ	κατέκαυσαν	οἱ Συρακόσιοι. (Ἐκεῖθεν δὲ τῇ
[1, 4]	δὲ τοὺς Ἀνδρίους ἐτρέψαντο καὶ	κατέκλεισαν	εἰς τὴν πόλιν καί τινας
[1, 5]	Σάμον ἀφίκετο καὶ τὸ ναυτικὸν	κατέλαβεν	ἀθύμως ἔχον, συμπληρώσας τριήρεις ἑβδομήκοντα
[1, 6]	καὶ ἅμα τῷ ἡλίῳ δύνοντι	κατέλαβον,	καὶ κρατήσαντες μάχῃ, ἀναδησάμενοι ἀπῆγον
[1, 4]	στρατιώτας ἅπαντας· (μετὰ δὲ ταῦτα	κατελέξατο	στρατιάν, ὁπλίτας μὲν πεντακοσίους καὶ
[1, 2]	Ἀλκιβιάδου ὄντα ἀνεψιὸν καὶ συμφυγάδα,	κατέλευσεν.	ἐντεῦθεν δὲ ἔπλευσεν εἰς τὴν
[1, 7]	οὗτοι, πρὶν κριθῆναι: Καλλίξενος δὲ	κατελθὼν	ὅτε καὶ οἱ ἐκ Πειραιῶς
[1, 6]	ἐν Σάμῳ οὖσαν, αὐτοῦ μὲν	κατέλιπε	πεντήκοντα ναῦς καὶ ἄρχοντα Ἐτεόνικον,
[1, 6]	ἐποίουν: αὐτὸς δ᾽ ἐπειδὴ ἐκεῖνοι	κατέπλεον,	ἔθυε τὰ εὐαγγέλια, καὶ τοῖς
[1, 6]	Ἀθηναῖοι πάλιν εἰς τὰς Ἀργινούσας	κατέπλευσαν.	(Ἀπώλοντο δὲ τῶν μὲν Ἀθηναίων
[1, 7]	τῇ ναυμαχίᾳ εἰς τὴν γῆν	κατέπλευσαν,	Διομέδων μὲν ἐκέλευεν ἀναχθέντας ἐπὶ
[1, 6]	τοῦ Ἐτεονίκου. Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι	κατέπλευσαν	εἰς τὴν Μυτιλήνην, ἐκεῖθεν δ᾽
[1, 4]	τῇ ἄλλῃ στρατιᾷ εἰς Ἀθήνας	κατέπλευσε·	πρὶν δὲ ἥκειν αὐτὸν οἱ
[1, 4]	τῆς Σάμου ἔχων τὰ χρήματα	κατέπλευσεν	εἰς Πάρον ναυσὶν εἴκοσιν, ἐκεῖθεν
[1, 4]	καὶ ἰδίᾳ μεταπεμπομένους τοὺς ἐπιτηδείους,	κατέπλευσεν	εἰς τὸν Πειραιᾶ ἡμέρᾳ ᾗ
[1, 1]	Χρυσόπολιν ἐτείχισαν αὐτήν, καὶ δεκατευτήριον	κατεσκεύασαν	ἐν αὐτῇ, καὶ τὴν δεκάτην
[1, 1]	καὶ ὁπλίσας τοὺς ναύτας φύλακας	κατέστησε	τῆς ἑαυτοῦ παραθαλαττίας γῆς. (Καὶ
[1, 4]	χωρία τὰ πρὸς Λακεδαιμονίους μεθεστηκότα	κατεστρέψατο	καὶ Θάσον, ἔχουσαν κακῶς ὑπό
[1, 7]	τῆς βουλῆς. Καὶ μετὰ ταῦτα	κατεψηφίσαντο	τῶν ναυμαχησάντων στρατηγῶν ὀκτὼ ὄντων·
[1, 5]	Ἀθηνῶν καὶ Ῥόδου ὑπὸ Ἀθηναίων	κατεψηφισμένων	αὐτοῦ θάνατον καὶ τῶν ἐκείνου
[1, 7]	τὸν νόμον, αὖθις Καλλίξενος ἀναβὰς	κατηγόρει	αὐτῶν τὰ αὐτά. (Οἱ δὲ
[1, 7]	ἔχειν χρήματα ὄντα τοῦ δήμου·	κατηγόρει	δὲ καὶ περὶ τῆς στρατηγίας.
[1, 7]	διωβελίας ἐπιμελόμενος Ἐρασινίδῃ ἐπιβολὴν ἐπιβαλὼν	κατηγόρει	ἐν δικαστηρίῳ, φάσκων ἐξ Ἑλλησπόντου
[1, 7]	ὃς ἐν τῇ προτέρᾳ ἐκκλησίᾳ	κατηγόρει	τῶν στρατηγῶν. Ταῖς δὲ ἄλλαις
[1, 7]	Καλλίξενον ἔπεισαν ἐν τῇ βουλῇ	κατηγορεῖν	τῶν στρατηγῶν. (Ἐντεῦθεν ἐκκλησίαν ἐποίουν,
[1, 7]	μή) ἑτέρου δ᾽ ἐν ᾧ	κατηγορῆσαι,	ἑτέρου δ᾽ ἐν ᾧ ἀπολογήσασθαι.
[1, 1]	δοκῶν καὶ βουλεύειν τὰ κράτιστα.	Κατηγορήσας	δὲ Τισσαφέρνους ἐν Λακεδαίμονι Ἑρμοκράτης,
[1, 7]	τῶν στρατηγῶν τάδε. Τὰ μὲν	κατηγορήσων,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀνέβην ἐνθάδε
[1, 7]	ἐγένετο, ἐν ᾗ τῶν στρατηγῶν	κατηγόρουν	ἄλλοι τε καὶ Θηραμένης μάλιστα,
[1, 7]	εἰπόντος τήνδε· Ἐπειδὴ τῶν τε	κατηγορούντων	κατὰ τῶν στρατηγῶν καὶ ἐκείνων
[1, 7]	προσετάχθη. Καὶ οὐχ ὅτι γε	κατηγοροῦσιν	ἡμῶν, ἔφασαν, ψευσόμεθα φάσκοντες αὐτοὺς
[1, 7]	ἄριστα εἶναι ἁπάσῃ τῇ πόλει.	(Κατηγορῶ	μὲν οὖν αὐτῶν ὅτι ἔπεισαν
[1, 6]	παύσει αὐτὸν μοιχῶντα τὴν θάλατταν.	Κατιδὼν	δὲ αὐτὸν ἀναγόμενον ἅμα τῇ
[1, 4]	τοὺς αὑτοῦ ἐπιτηδείους, εἰ παρείησαν.	(Κατιδὼν	δὲ Εὐρυπτόλεμον τὸν Πεισιάνακτος, αὑτοῦ
[1, 1]	καὶ δέκα ναυσὶν ἅμα ἡμέρᾳ.	κατιδὼν	δὲ ὁ τῶν Ἀθηναίων ἡμεροσκόπος
[1, 1]	στρατόπεδον οὐδὲν πράξαντες. (Μίνδαρος δὲ	κατιδὼν	τὴν μάχην ἐν Ἰλίῳ θύων
[1, 4]	Λακεδαιμονίοις, ἐπιστολήν τε ἔφερε τοῖς	κάτω	πᾶσι τὸ βασίλειον σφράγισμα ἔχουσαν,
[1, 7]	ἱμάτια ἔχοντας καὶ ἐν χρῷ	κεκαρμένους	πολλοὺς ἐν ταύτῃ τῇ ἑορτῇ,
[1, 7]	Καννωνοῦ ψήφισμά ἐστιν ἰσχυρότατον, ὃ	κελεύει,	ἐάν τις τὸν τῶν Ἀθηναίων
[1, 1]	συλλαβὼν εἶρξεν ἐν Σάρδεσι, φάσκων	κελεύειν	βασιλέα πολεμεῖν Ἀθηναίοις. (Ἡμέραις δὲ
[1, 6]	τί ἄλλο ποιῶ ἢ τὰ	κελευόμενα	ὡς ἂν δύνωμαι κράτιστα. Ὑμεῖς
[1, 6]	Καλλικρατίδας εἰς τὴν ἀγοράν, καὶ	κελευόντων	τῶν συμμάχων ἀποδόσθαι καὶ τοὺς
[1, 7]	ἐπὶ καταδύσης νεὼς διασωθείς, ὃν	κελεύουσι	τῇ αὐτῇ ψήφῳ κρίνεσθαι, καὶ
[1, 3]	ἱππέας, καὶ τὰς ναῦς παραπλεῖν	κελεύσας,	ἐλθὼν εἰς τοὺς Βιθυνοὺς ἀπῄτει
[1, 7]	εἶναι. (Κατὰ τοῦτο τὸ ψήφισμα	κελεύω	κρίνεσθαι τοὺς στρατηγοὺς καὶ νὴ
[1, 1]	λέγειν ἢ πράττειν, κἀκείνους ἐδίδασκε	κελεύων	λέγειν τὰ μὲν ἀπὸ τοῦ
[1, 6]	(Τῷ δ᾽ Ἐτεονίκῳ ὁ ὑπηρετικὸς	κέλης	πάντα ἐξήγγειλε τὰ περὶ τὴν
[1, 1]	τριάκοντα ναῦς τῶν πολεμίων λαβόντες	κενὰς	καὶ ἃς αὐτοὶ ἀπώλεσαν κομισάμενοι,
[1, 4]	ἔπλευσε τῆς Καρίας εἰς τὸν	Κεραμικὸν	κόλπον. (Ἐκεῖθεν δὲ συλλέξας ἑκατὸν
[1, 6]	πλεῖν. Εἶχε δὲ τὸ δεξιὸν	κέρας	Καλλικρατίδας. (Ἕρμων δὲ Μεγαρεὺς ὁ
[1, 6]	ἦσαν συμμαχίδες. (Τὸ δὲ δεξιὸν	κέρας	Πρωτόμαχος εἶχε πεντεκαίδεκα ναυσί: παρὰ
[1, 4]	καὶ πρὸς τὸ αὑτῶν ἴδιον	κέρδος	πολιτευόντων, ἐκείνου ἀεὶ τὸ κοινὸν
[1, 7]	Διομέδων μὲν ἐκέλευεν ἀναχθέντας ἐπὶ	κέρως	ἅπαντας ἀναιρεῖσθαι τὰ ναυάγια καὶ
[1, 7]	ἐφ᾽ ἑκάστῃ δὲ τῇ φυλῇ	κήρυκα	κηρύττειν, ὅτῳ δοκοῦσιν ἀδικεῖν οἱ
[1, 7]	ἑκάστῃ δὲ τῇ φυλῇ κήρυκα	κηρύττειν,	ὅτῳ δοκοῦσιν ἀδικεῖν οἱ στρατηγοὶ
[1, 6]	πέμποντες καὶ ἀγνῶτας τοῖς ἐκεῖ,	κινδυνεύοιέν	τι παθεῖν διὰ τοῦτο, ἐκ
[1, 7]	τε καί τινων ἄλλων ἐπιβουλευόμενοι	κινδυνεύουσιν	ἀπολέσθαι; (Οὔκ, ἂν ὑμεῖς γέ
[1, 4]	ὄντων τῇ πόλει γενέσθαι μόνος	κινδυνεύσαι	ἡγεμὼν καταστῆναι. (Ἀλκιβιάδης δὲ πρὸς
[1, 4]	ἠναγκάσθη μὲν θεραπεύειν τοὺς ἐχθίστους,	κινδυνεύων	ἀεὶ παρ᾽ ἑκάστην ἡμέραν ἀπολέσθαι·
[1, 4]	ἐκέλευον· ὁ δὲ ἀπήγαγεν εἰς	Κίον	τῆς Μυσίας, ὅθεν πρὸς τὸ
[1, 1]	ἵππων εὐπορήσαντες νυκτὸς ἀπέδρασαν εἰς	Κλαζομενάς·	(οἱ δ᾽ ἐν Σηστῷ Ἀθηναῖοι,
[1, 1]	καὶ Ἀλκιβιάδης ἧκεν ἐκ τῶν	Κλαζομενῶν	σὺν πέντε τριήρεσι καὶ ἐπακτρίδι.
[1, 3]	Λακεδαιμόνιος: τὸν γὰρ ἐνόντα σῖτον	Κλέαρχον	τοῖς Λακεδαιμονίων στρατιώταις διδόναι· διὰ
[1, 1]	φοιτᾷ· κράτιστόν τε εἶναι καὶ	Κλέαρχον	τὸν Ῥαμφίου πρόξενον ὄντα Βυζαντίων
[1, 3]	τῶν Βυζαντίων προδοῦναι τὴν πόλιν.	(Κλέαρχος	δὲ ὁ ἁρμοστὴς οἰόμενος οὐδένα
[1, 3]	(Ἐν δὲ τῷ Βυζαντίῳ ἦν	Κλέαρχος	Λακεδαιμόνιος ἁρμοστὴς καὶ σὺν αὐτῷ
[1, 3]	Βυζαντίου. (Ἐπεὶ δ᾽ ἐξέπλευσεν ὁ	Κλέαρχος,	οἱ προδιδόντες τὴν πόλιν τῶν
[1, 3]	Μαντίθεος, σὺν δὲ τούτοις Ἀργεῖοι	Κλεόστρατος,	Πυρρόλοχος· ἐπορεύοντο δὲ καὶ Λακεδαιμονίων
[1, 7]	στάσεώς τινος γενομένης, ἐν ᾗ	Κλεοφῶν	ἀπέθανεν, ἀπέδρασαν οὗτοι, πρὶν κριθῆναι:
[1, 7]	πόλιν προδιδῷ ἢ τὰ ἱερὰ	κλέπτῃ,	κριθέντα ἐν δικαστηρίῳ, ἂν καταγνωσθῇ,
[1, 7]	ὄχλος, καὶ ἠναγκάσθησαν ἀφιέναι τὰς	κλήσεις.	(Τῶν δὲ πρυτάνεών τινων οὐ
[1, 7]	στρατηγούς, ἐὰν μὴ ἀφῶσι τὴν	κλῆσιν,	ἐπεθορύβησε πάλιν ὁ ὄχλος, καὶ
[1, 6]	ἐκλέξας καὶ τοὺς ἐπιβάτας εἰς	κοίλην	ναῦν μεταβιβάσας καὶ τὰ παραρύματα
[1, 2]	κρατίστοις γενομένοις ἀριστεῖα ἔδωκαν καὶ	κοινῇ	καὶ ἰδίᾳ πολλοῖς, καὶ οἰκεῖν
[1, 7]	ἀνείλοντο. (Εἶτα νῦν τὴν αἰτίαν	κοινὴν	ἔχουσιν ἐκείνων ἰδίᾳ ἁμαρτόντων, καὶ
[1, 4]	κέρδος πολιτευόντων, ἐκείνου ἀεὶ τὸ	κοινὸν	αὔξοντος καὶ ἀπὸ τῶν αὑτοῦ
[1, 3]	Εὐρυπτολέμῳ καὶ Διοτίμῳ τόν τε	κοινὸν	ὅρκον καὶ ἰδίᾳ ἀλλήλοις πίστεις
[1, 1]	τε ἐπιμέλειαν καὶ προθυμίαν καὶ	κοινότητα.	Ὧν γὰρ ἐγίγνωσκε τοὺς ἐπιεικεστάτους
[1, 3]	ἐπιτρέψας τὰ ἐν τῇ πόλει	Κοιρατάδᾳ	καὶ Ἑλίξῳ, διέβη παρὰ τὸν
[1, 3]	ἀπεπέμφθησαν εἰς Ἀθήνας, καὶ ὁ	Κοιρατάδας	ἐν τῷ ὄχλῳ ἀποβαινόντων ἐν
[1, 3]	καὶ Βοιωτοὶ καὶ τούτων ἄρχων	Κοιρατάδας.	(Οἱ δ᾽ Ἀθηναῖοι ὡς οὐδὲν
[1, 3]	(Ὁ δὲ Ἕλιξος καὶ ὁ	Κοιρατάδας	οὐδὲν τούτων εἰδότες ἐβοήθουν μετὰ
[1, 6]	εἶναι τοὺς Ἕλληνας, ὅτι βαρβάρους	κολακεύουσιν	ἕνεκα ἀργυρίου, φάσκων τε, ἂν
[1, 7]	ὑμᾶς, καὶ τοὺς ἀδικοῦντας εἰδότες	κολάσεσθε	ᾗ ἂν βούλησθε δίκῃ, καὶ
[1, 2]	καὶ ἐντεῦθεν παρασκευασάμενοι ἐπορεύοντο εἰς	Κολοφῶνα.	Κολοφώνιοι δὲ προσεχώρησαν. Καὶ τῆς
[1, 2]	ἐντεῦθεν παρασκευασάμενοι ἐπορεύοντο εἰς Κολοφῶνα.	Κολοφώνιοι	δὲ προσεχώρησαν. Καὶ τῆς ἐπιούσης
[1, 4]	τῆς Καρίας εἰς τὸν Κεραμικὸν	κόλπον.	(Ἐκεῖθεν δὲ συλλέξας ἑκατὸν τάλαντα
[1, 1]	καὶ ὕλην ἐκ τῆς Ἴδης	κομίζεσθαι	φράζων. (Ναυπηγουμένων δὲ οἱ Συρακόσιοι
[1, 1]	κενὰς καὶ ἃς αὐτοὶ ἀπώλεσαν	κομισάμενοι,	εἰς Σηστόν. (Ἐντεῦθεν πλὴν τετταράκοντα
[1, 5]	ἐλεήσαντες ἀφεῖσαν οὐδὲ χρήματα πραξάμενοι.	(Κόνων	δ᾽ ἐπεὶ εἰς τὴν Σάμον
[1, 6]	πλοῦν, ὅπως μὴ ἐκεῖσε φύγοι.	(Κόνων	δ᾽ ἔφευγε ταῖς ναυσὶν εὖ
[1, 6]	τὴν Μήθυμναν, τὸ στρατόπεδον ἐμπρήσας.	Κόνων	δὲ καθελκύσας τὰς ναῦς, ἐπεὶ
[1, 6]	διώκων ναυσὶν ἑκατὸν καὶ ἑβδομήκοντα.	(Κόνων	δὲ ὡς ἔφθη ὑπὸ τῶν
[1, 5]	ἑαυτοῦ τείχη. (Μετὰ δὲ ταῦτα	Κόνων	ἐκ τῆς Ἄνδρου σὺν αἷς
[1, 6]	Κύρου αὐτῷ ἦλθεν. (Ὁ δὲ	Κόνων	ἐπεὶ ἐπολιορκεῖτο καὶ κατὰ γῆν
[1, 4]	μὲν φεύγοντα καὶ Θρασύβουλον ἀπόντα,	Κόνωνα	δὲ τρίτον ἐκ τῶν οἴκοθεν.
[1, 5]	καὶ στρατηγοὺς εἵλοντο ἄλλους δέκα,	Κόνωνα,	Διομέδοντα, Λέοντα, Περικλέα, Ἐρασινίδην, Ἀριστοκράτην,
[1, 6]	ἀνδράποδα τὰ δοῦλα πάντα ἀπέδοτο·	Κόνωνι	δὲ εἶπεν ὅτι παύσει αὐτὸν
[1, 6]	τὴν πολιορκίαν. Διομέδων δὲ βοηθῶν	Κόνωνι	πολιορκουμένῳ δώδεκα ναυσὶν ὡρμίσατο εἰς
[1, 5]	ἐπὶ τὸ ναυτικόν. Ἀντὶ δὲ	Κόνωνος	εἰς Ἄνδρον ἔπεμψαν Φανοσθένην, τέτταρας
[1, 7]	μὲν τοὺς στρατηγοὺς ἔπαυσαν πλὴν	Κόνωνος·	πρὸς δὲ τούτῳ εἵλοντο Ἀδείμαντον
[1, 2]	τοὺς μὲν ὁπλίτας πρὸς τὸν	Κορησσὸν	ἀποβιβάσας, τοὺς δὲ ἱππέας καὶ
[1, 2]	πρὸς τοὺς ὁπλίτας τοὺς ἐν	Κορησσῷ	ἐβοήθησαν: τούτους δὲ τρεψάμενοι καὶ
[1, 2]	ἔστησαν καὶ ἕτερον πρὸς τῷ	Κορησσῷ.	Τοῖς δὲ Συρακοσίοις καὶ Σελινουσίοις
[1, 2]	καὶ Λακεδαιμόνιοι τοὺς εἰς τὸ	Κορυφάσιον	τῶν Εἱλώτων ἀφεστῶτας ἐκ Μαλέας
[1, 6]	τῷ ἡλίῳ δύνοντι κατέλαβον, καὶ	κρατήσαντες	μάχῃ, ἀναδησάμενοι ἀπῆγον εἰς τὸ
[1, 7]	γεγενῆσθαι τοῖς στρατηγοῖς. Ἐπεὶ γὰρ	κρατήσαντες	τῇ ναυμαχίᾳ εἰς τὴν γῆν
[1, 5]	πρότερον τούτων οὐ πολλῷ χρόνῳ	Κρατησιππίδᾳ	τῆς ναυαρχίας παρεληλυθυίας Λύσανδρον ἐξέπεμψαν
[1, 1]	ἡθροίκει ἀπὸ τῶν συμμάχων, ἐξεπέμφθη	Κρατησιππίδας,	καὶ παρέλαβεν ἐν Χίῳ. (Περὶ
[1, 1]	τε δοκῶν καὶ βουλεύειν τὰ	κράτιστα.	Κατηγορήσας δὲ Τισσαφέρνους ἐν Λακεδαίμονι
[1, 6]	τὰ κελευόμενα ὡς ἂν δύνωμαι	κράτιστα.	Ὑμεῖς δὲ πρὸς ἃ ἐγώ
[1, 1]	ἡμῶν ἡγουμένων, τάξιν ἔχοντες τὴν	κρατίστην	διά τε τὴν ἡμετέραν ἀρετὴν
[1, 2]	Τοῖς δὲ Συρακοσίοις καὶ Σελινουσίοις	κρατίστοις	γενομένοις ἀριστεῖα ἔδωκαν καὶ κοινῇ
[1, 1]	ὁ κατὰ θάλατταν σῖτος φοιτᾷ·	κράτιστόν	τε εἶναι καὶ Κλέαρχον τὸν
[1, 4]	λέγοντες (ὅτι) οἱ μὲν ὡς	κράτιστος	εἴη τῶν πολιτῶν καὶ μόνος
[1, 6]	προσβαλὼν αἱρεῖ τὴν πόλιν κατὰ	κράτος.	(Τὰ μὲν οὖν χρήματα πάντα
[1, 7]	προδιδῷ ἢ τὰ ἱερὰ κλέπτῃ,	κριθέντα	ἐν δικαστηρίῳ, ἂν καταγνωσθῇ, μὴ
[1, 7]	Κλεοφῶν ἀπέθανεν, ἀπέδρασαν οὗτοι, πρὶν	κριθῆναι:	Καλλίξενος δὲ κατελθὼν ὅτε καὶ
[1, 7]	καὶ ἐγγυητὰς καταστῆσαι, ἕως ἂν	κριθῶσιν,	εἶναι δὲ καὶ Καλλίξενον τούτων.
[1, 7]	βούλεσθε, κατὰ τόνδε τὸν νόμον	κρίνατε,	ὅς ἐστιν ἐπὶ τοῖς ἱεροσύλοις
[1, 7]	βουλῆς ἦν μιᾷ ψήφῳ ἅπαντας	κρίνειν.	τούτων δὲ διαχειροτονουμένων τὸ μὲν
[1, 7]	τὸν νόμον εὐσεβοῦντες καὶ εὐορκοῦντες	κρινεῖτε	καὶ οὐ συμπολεμήσετε Λακεδαιμονίοις τοὺς
[1, 7]	καὶ τούτους τῇ αὐτῇ ψήφῳ	κρίνεσθαι	ᾗπερ καὶ τοὺς στρατηγούς, ἐὰν
[1, 7]	ὃν κελεύουσι τῇ αὐτῇ ψήφῳ	κρίνεσθαι,	καὶ αὐτὸν τότε δεόμενον ἀναιρέσεως,
[1, 4]	πόλεως δυνατοῦ· (Ἐθέλοντος δὲ τότε	κρίνεσθαι	παραχρῆμα τῆς αἰτίας ἄρτι γεγενημένης
[1, 7]	στρατηγοὶ ἐκέλευσαν, διότι οὐκ ἀνείλοντο	κρίνεσθαι.	(Τοσοῦτον δ᾽ ἔχω εἰπεῖν ὑπὲρ
[1, 7]	γνώμην κατὰ τὸ Καννωνοῦ ψήφισμα	κρίνεσθαι	τοὺς ἄνδρας δίχα ἕκαστον· ἡ
[1, 7]	(Κατὰ τοῦτο τὸ ψήφισμα κελεύω	κρίνεσθαι	τοὺς στρατηγοὺς καὶ νὴ Δία,
[1, 7]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῷ νόμῳ	κρινέσθων	οἱ ἄνδρες κατὰ ἕνα ἕκαστον
[1, 7]	ἐλευθερώσητε, ἂν κατὰ τὸν νόμον	κρίνητε,	ἀλλ᾽ οὐκ ἂν παρὰ τὸν
[1, 7]	εἰσενεγκεῖν ὅτῳ τρόπῳ οἱ ἄνδρες	κρίνοιντο.	(Μετὰ δὲ ταῦτα ἐγίγνετο Ἀπατούρια,
[1, 1]	καὶ οἱ ἐπιβάται καὶ οἱ	κυβερνῆται.	Οἱ δ᾽ οὐκ ἔφασαν δεῖν
[1, 7]	Τούτων δὲ μάρτυρας παρείχοντο τοὺς	κυβερνήτας	καὶ ἄλλους τῶν συμπλεόντων πολλούς.
[1, 5]	ταῖς ναυσὶν Ἀντίοχον τὸν αὑτοῦ	κυβερνήτην,	ἐπιστείλας μὴ ἐπιπλεῖν ἐπὶ τὰς
[1, 1]	τοὺς ἐπιεικεστάτους καὶ τριηράρχων καὶ	κυβερνητῶν	καὶ ἐπιβατῶν, ἑκάστης ἡμέρας πρῲ
[1, 6]	δὲ Μεγαρεὺς ὁ τῷ Καλλικρατίδᾳ	κυβερνῶν	εἶπε πρὸς αὐτὸν ὅτι εἴη
[1, 3]	προδιδόντες τὴν πόλιν τῶν Βυζαντίων,	Κύδων	καὶ Ἀρίστων καὶ Ἀναξικράτης καὶ
[1, 1]	Ἀθηναῖοι ἐπὶ Κύζικον. Οἱ δὲ	Κυζικηνοὶ	τῶν Πελοποννησίων καὶ Φαρναβάζου ἐκλιπόντων
[1, 1]	χρήματα πολλὰ λαβὼν παρὰ τῶν	Κυζικηνῶν,	οὐδὲν ἄλλο κακὸν ἐργασάμενος ἐν
[1, 1]	ἐξ Ἀβύδου ἀνηγμέναι εἶεν εἰς	Κύζικον,	αὐτὸς μὲν πεζῇ ἦλθεν εἰς
[1, 3]	πορευομένους πρέσβεις ἀπαντᾶν ἐκέλευσεν εἰς	Κύζικον.	Ἐπέμφθησαν δὲ Ἀθηναίων μὲν Δωρόθεος,
[1, 1]	ὑστεραίᾳ ἔπλεον οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ	Κύζικον.	Οἱ δὲ Κυζικηνοὶ τῶν Πελοποννησίων
[1, 1]	ἐπὶ ναυμαχίαν ἀνηγάγετο ἐπὶ τὴν	Κύζικον	ὕοντος πολλῷ. ἐπειδὴ δ᾽ ἐγγὺς
[1, 1]	πολλῷ. ἐπειδὴ δ᾽ ἐγγὺς τῆς	Κυζίκου	ἦν, αἰθρίας γενομένης καὶ τοῦ
[1, 1]	δ᾽ ἐπύθοντο ὅτι Μίνδαρος ἐν	Κυζίκῳ	εἴη καὶ Φαρνάβαζος μετὰ τοῦ
[1, 2]	Ἠλείου, τὸ δὲ στάδιον Εὐβώτας	Κυρηναῖος,	ἐπὶ ἐφόρου μὲν ὄντος ἐν
[1, 4]	ἁθροιζομένων. Τὸ δὲ κάρανον ἔστι	κύριον.	(Ταῦτ᾽ οὖν ἀκούοντες οἱ τῶν
[1, 4]	τῶν Ἀθημαίων πρέσβεις, καὶ ἐπειδὴ	Κῦρον	εἶδον, ἐβούλοντο μὲν μάλιστα παρὰ
[1, 6]	ἐφ᾽ ἃ ἥκει, ἐλθὼν παρὰ	Κῦρον	ᾔτει μισθὸν τοῖς ναύταις· ὁ
[1, 4]	ᾗ ἐνῆν καὶ τάδε· Καταπέμπω	Κῦρον	κάρανον τῶν εἰς Καστωλὸν ἁθροιζομένων.
[1, 5]	εἶχον, ἔπεμπον δὲ πρὸς τὸν	Κῦρον	πρέσβεις διὰ Τισσαφέρνους. (Ὁ δὲ
[1, 4]	πεπραγότες εἶεν παρὰ βασιλέως, (καὶ	Κῦρος,	ἄρξων πάντων τῶν ἐπὶ θαλάττῃ
[1, 6]	ἀποδοὺς ὡς περιττὰ ὄντα οἴχεται·	Κῦρος	δὲ ἐλθόντος ἐμοῦ ἐπ᾽ αὐτὸν
[1, 5]	προθυμοτάτου πρὸς τὸν πόλεμον γενέσθαι.	(Κῦρος	δὲ τόν τε πατέρα ἔφη
[1, 4]	εἰ δὲ μή, οἴκαδε ἀπελθεῖν.	(Κῦρος	δὲ Φαρναβάζῳ εἶπεν ἢ παραδοῦναι
[1, 5]	ναῦς ἔχων ἑβδομήκοντα μέχρι οὗ	Κῦρος	εἰς Σάρδεις ἀφίκετο. (Ἐπεὶ δ᾽
[1, 5]	δεῖπνον, ἐπεὶ αὐτῷ προπιὼν ὁ	Κῦρος	ἤρετο τί ἂν μάλιστα χαρίζοιτο
[1, 6]	στράτευμα διεβίβασε· χρήματά τε παρὰ	Κύρου	αὐτῷ ἦλθεν. (Ὁ δὲ Κόνων
[1, 4]	ἐνιαυτοὶ ἦσαν τρεῖς, ἐδεήθη τοῦ	Κύρου	ἀφεῖναι αὐτούς, φάσκων ὀμωμοκέναι καὶ
[1, 5]	ἃ πεποιηκὼς εἴη, αὐτοῦ τε	Κύρου	ἐδέοντο ὡς προθυμοτάτου πρὸς τὸν
[1, 6]	(ἐπεὶ τὰ ἐνθάδε ὑπάρχοντα Λύσανδρος	Κύρῳ	ἀποδοὺς ὡς περιττὰ ὄντα οἴχεται·
[1, 5]	καὶ ναῦς ἐκεῖθεν λαβών, εἰς	Κῶ	καὶ Μίλητον ἔπλευσεν, ἐκεῖθεν δ᾽
[1, 7]	μέγεθος τοῦ χειμῶνος εἶναι τὸ	κωλῦσαν	τὴν ἀναίρεσιν. Τούτων δὲ μάρτυρας
[1, 6]	τὰ ναυτικὰ βούλεται εἶναι, οὐ	κωλύω	τὸ κατ᾽ ἐμέ· ἐγὼ δ᾽
[1, 2]	Λυδίαν ἀκμάζοντος τοῦ σίτου, καὶ	κώμας	τε πολλὰς ἐνέπρησαν καὶ χρήματα