Livre, chapitre
[1, 6]	ταῦτα ἀνήχθησαν εἰς Σάμον, κἀκεῖθεν	Σαμίας	ναῦς ἔλαβον δέκα· ἥθροισαν δὲ
[1, 6]	Ἐρασινίδης· παρὰ δὲ Διομέδοντα οἱ	Σάμιοι	δέκα ναυσὶν ἐπὶ μιᾶς τεταγμένοι·
[1, 6]	μιᾶς τεταγμένοι· ἐστρατήγει δὲ αὐτῶν	Σάμιος	ὀνόματι Ἱππεύς· ἐχόμεναι δ᾽ αἱ>
[1, 7]	τῶν ταξιάρχων δέκα καὶ τὰς	Σαμίων	δέκα καὶ τὰς τῶν ναυάρχων
[1, 5]	δὲ ταῦτα Ἀλκιβιάδης ἐλθὼν εἰς	Σάμον	ἀνήχθη ταῖς ναυσὶν ἁπάσαις ἐπὶ
[1, 5]	(Κόνων δ᾽ ἐπεὶ εἰς τὴν	Σάμον	ἀφίκετο καὶ τὸ ναυτικὸν κατέλαβεν
[1, 2]	ἐξέπλευσεν ἀρχομένου τοῦ θέρους εἰς	Σάμον.	(Ἐκεῖ δὲ μείνας τρεῖς ἡμέρας
[1, 5]	ναυσὶν εἴκοσιν ψηφισαμένων Ἀθηναίων εἰς	Σάμον	ἔπλευσεν ἐπὶ τὸ ναυτικόν. Ἀντὶ
[1, 4]	ἑκατὸν τάλαντα ἧκεν εἰς τὴν	Σάμον.	Θρασύβουλος δὲ σὺν τριάκοντα ναυσὶν
[1, 4]	αὐτοῦ ὀλίγας ἡμέρας ἔπλευσεν εἰς	Σάμον,	κἀκεῖθεν ὁρμώμενος ἐπολέμει. ~(Οἱ δὲ
[1, 6]	πολλοί. (Μετὰ ταῦτα ἀνήχθησαν εἰς	Σάμον,	κἀκεῖθεν Σαμίας ναῦς ἔλαβον δέκα·
[1, 5]	πολλαῖς ναυσὶν ἐλαττοῦσθαι, ἀπέπλευσεν εἰς	Σάμον.	Λακεδαιμόνιοι δὲ ὀλίγῳ ὕστερον αἱροῦσι
[1, 5]	Ἔφεσον, οἱ δ᾽ Ἀθηναῖοι εἰς	Σάμον.	(Μετὰ δὲ ταῦτα Ἀλκιβιάδης ἐλθὼν
[1, 6]	ἡμέρᾳ, ἐδίωκεν ὑποτεμνόμενος τὸν εἰς	Σάμον	πλοῦν, ὅπως μὴ ἐκεῖσε φύγοι.
[1, 4]	ἀποπλεῖν οἴκαδε, ἀνήχθη εὐθὺς ἐπὶ	Σάμου·	ἐκεῖθεν δὲ λαβὼν τῶν νεῶν
[1, 4]	οἴκοθεν. (Ἀλκιβιάδης δὲ ἐκ τῆς	Σάμου	ἔχων τὰ χρήματα κατέπλευσεν εἰς
[1, 6]	καὶ οὐδὲν διαπραξάμενοι ἀπέπλευσαν ἐπὶ	Σάμου.	~(Οἱ δ᾽ ἐν οἴκῳ τούτους
[1, 6]	ἐκέλευσεν ἐξ Ἐφέσου ἐν ἀριστερᾷ	Σάμου	παραπλεύσαντα, οὗ ἦσαν αἱ τῶν
[1, 6]	ἀκούων τὴν βοήθειαν ἤδη ἐν	Σάμῳ	οὖσαν, αὐτοῦ μὲν κατέλιπε πεντήκοντα
[1, 5]	ἑβδομήκοντα μέχρι οὗ Κῦρος εἰς	Σάρδεις	ἀφίκετο. (Ἐπεὶ δ᾽ ἧκεν, ἀνέβη
[1, 1]	δῶρα ἄγοντα συλλαβὼν εἶρξεν ἐν	Σάρδεσι,	φάσκων κελεύειν βασιλέα πολεμεῖν Ἀθηναίοις.
[1, 1]	δὲ τριάκοντα ὕστερον Ἀλκιβιάδης ἐκ	Σάρδεων	μετὰ Μαντιθέου τοῦ ἁλόντος ἐν
[1, 6]	ἐπιόντι ἔτει, ᾧ ἥ τε	σελήνη	ἐξέλιπεν ἑσπέρας καὶ ὁ παλαιὸς
[1, 1]	τρισὶ μησὶ δύο πόλεις Ἑλληνίδας	Σελινοῦντα	καὶ Ἱμέραν. ~(Τῷ δὲ ἄλλῳ
[1, 2]	Ἡρακλείδου τοῦ Ἀριστογένους στρατηγῶν, καὶ	Σελινούσιαι	δύο. (Οὗτοι δὲ πάντες πρῶτον
[1, 2]	ἀτέλειαν ἔδοσαν τῷ βουλομένῳ ἀεί·	Σελινουσίοις	δέ, ἐπεὶ ἡ πόλις ἀπωλώλει,
[1, 2]	Κορησσῷ. Τοῖς δὲ Συρακοσίοις καὶ	Σελινουσίοις	κρατίστοις γενομένοις ἀριστεῖα ἔδωκαν καὶ
[1, 3]	οὐκ ἐτύγχανε παρών, ἀλλὰ περὶ	Σηλυμβρίαν	ἦν· ἐκείνην δ᾽ ἑλὼν πρὸς
[1, 1]	δ᾽ ἔπλευσεν εἰς Πέρινθον καὶ	Σηλυμβρίαν.	(Καὶ Περίνθιοι μὲν εἰσεδέξαντο εἰς
[1, 1]	εἰς τὸ ἄστυ τὸ στρατόπεδον·	Σηλυμβριανοὶ	δὲ ἐδέξαντο μὲν οὔ, χρήματα
[1, 1]	αἱ δ᾽ ἄλλαι ἔφυγον εἰς	Σηστόν,	ἐκεῖθεν δὲ εἰς Βυζάντιον ἐσώθησαν.
[1, 1]	ἃς αὐτοὶ ἀπώλεσαν κομισάμενοι, εἰς	Σηστόν.	(Ἐντεῦθεν πλὴν τετταράκοντα νεῶν ἄλλαι
[1, 2]	ἐντεῦθεν δὲ ἔπλευσεν εἰς τὴν	Σηστὸν	πρὸς τὸ ἄλλο στράτευμα. (Ἐκεῖθεν
[1, 1]	αὐτὸς μὲν πεζῇ ἦλθεν εἰς	Σηστόν,	τὰς δὲ ναῦς περιπλεῖν ἐκεῖσε
[1, 1]	εἰς Κλαζομενάς· (οἱ δ᾽ ἐν	Σηστῷ	Ἀθηναῖοι, αἰσθόμενοι Μίνδαρον πλεῖν ἐπ᾽
[1, 1]	Καρχηδόνιοι Ἀννίβα ἡγουμένου στρατεύσαντες ἐπὶ	Σικελίαν	δέκα μυριάσι στρατιᾶς αἱροῦσιν ἐν
[1, 5]	ἔληγεν, ἐν ᾧ Καρχηδόνιοι εἰς	Σικελίαν	στρατεύσαντες εἴκοσι καὶ ἑκατὸν τριήρεσι
[1, 6]	ποιοῦντας. Πέμπτῃ δὲ ἡμέρᾳ εἰσθέμενοι	σῖτα	μέτρια, ἐπειδὴ ἤδη μέσον ἡμέρας
[1, 3]	οὐ Λακεδαιμόνιος: τὸν γὰρ ἐνόντα	σῖτον	Κλέαρχον τοῖς Λακεδαιμονίων στρατιώταις διδόναι·
[1, 1]	καὶ ὅθεν ὁ κατὰ θάλατταν	σῖτος	φοιτᾷ· κράτιστόν τε εἶναι καὶ
[1, 1]	τῆς Δεκελείας ἰδὼν πλοῖα πολλὰ	σίτου	εἰς Πειραιᾶ καταθέοντα, οὐδὲν ὄφελος
[1, 2]	εἰς τὴν Λυδίαν ἀκμάζοντος τοῦ	σίτου,	καὶ κώμας τε πολλὰς ἐνέπρησαν
[1, 6]	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, καὶ	σίτων	οὐδαμόθεν ἦν εὐπορῆσαι, οἱ δὲ
[1, 6]	πάλιν ἐξέπεμψεν εἰπὼν τοῖς ἐνοῦσι	σιωπῇ	ἐκπλεῖν καὶ μηδενὶ διαλέγεσθαι, παραχρῆμα
[1, 6]	καὶ τοῖς ἐμπόροις τὰ χρήματα	σιωπῇ	ἐνθεμένους εἰς τὰ πλοῖα ἀποπλεῖν
[1, 1]	πρὸς ἑσπέραν συναλίζων πρὸς τὴν	σκηνὴν	τὴν ἑαυτοῦ ἀνεκοινοῦτο ὅ τι
[1, 5]	αὐτὸς ἐποίει πεισθεὶς ὑπ᾽ Ἀλκιβιάδου,	σκοπεῖν	ὅπως τῶν Ἑλλήνων μηδὲ οἵτινες
[1, 2]	ἑκατόν, ὧν ἦρχε Μένανδρος, μέχρι	σκότος	ἀφείλετο. (Ἐκ δὲ τῆς μάχης
[1, 6]	εἰς δὲ τὴν ἑσπέραν, ἐπεὶ	σκότος	εἴη, ἐξεβίβαζεν, ὡς μὴ καταδήλους
[1, 2]	ἐπὶ ἐφόρου μὲν ὄντος ἐν	Σπάρτῃ	Εὐαρχίππου, ἄρχοντος δ᾽ ἐν Ἀθήναις
[1, 6]	Καλλικρατίδας δὲ εἶπεν ὅτι ἡ	Σπάρτη	οὐδὲν μὴ κάκιον οἰκεῖται αὐτοῦ
[1, 1]	Πασιππίδας ὁ Λάκων ἔφυγεν ἐκ	Σπάρτης·	ἐπὶ δὲ τὸ ναυτικόν, ὃ
[1, 4]	ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ οὐδενὸς	σπουδαίου	ἔργου τολμήσαι ἂν ἅψασθαι. (Καταπλέοντος
[1, 2]	ἀνδράποδα καὶ ἄλλην λείαν πολλήν.	(Στάγης	δὲ ὁ Πέρσης περὶ ταῦτα
[1, 2]	ἐνίκα Εὐαγόρου Ἠλείου, τὸ δὲ	στάδιον	Εὐβώτας Κυρηναῖος, ἐπὶ ἐφόρου μὲν
[1, 4]	ὑπό τε τῶν πολέμων καὶ	στάσεων	καὶ λιμοῦ. (Θράσυλλος δὲ σὺν
[1, 1]	δὲ κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον	στάσεως	γενομένης ἐκπίπτουσιν οἱ λακωνισταὶ καὶ
[1, 7]	ὑπὸ τῶν ἐγγυησαμένων, ὕστερον δὲ	στάσεώς	τινος γενομένης, ἐν ᾗ Κλεοφῶν
[1, 1]	Οἱ δ᾽ οὐκ ἔφασαν δεῖν	στασιάζειν	πρὸς τὴν ἑαυτῶν πόλιν· εἰ
[1, 5]	πάντες ἀσθενεῖς, αὐτοὶ ἐν αὑτοῖς	στασιάζοντες.	(Καὶ ὁ μὲν Λύσανδρος, ἐπεὶ
[1, 3]	πρὸς τὸν Ἱπποκράτην διὰ τὴν	στενοπορίαν,	τοῦ ποταμοῦ καὶ τῶν ἀποτειχισμάτων
[1, 7]	τὰ προσταχθέντα) ἀλλὰ πολὺ δικαιότερον	στεφάνοις	γεραίρειν τοὺς νικῶντας ἢ θανάτῳ
[1, 6]	αὐτοὺς μέγας γενόμενος· τροπαῖον δὲ	στήσαντες	αὐτοῦ ηὐλίζοντο. (Τῷ δ᾽ Ἐτεονίκῳ
[1, 5]	τε ναῦς ἀναλαβὼν καὶ τροπαῖον	στήσας	ἐπὶ τοῦ Νοτίου διέπλευσεν εἰς
[1, 5]	τῶν Ἐφεσίων, καὶ πρὸ τοῦ	στόματος	παρέταξεν, εἴ τις βούλοιτο ναυμαχεῖν.
[1, 4]	γῆν στρατηγοί. (Ἀλκιβιάδης δὲ τὸ	στράτευμα	ἀπεβίβασε τῆς Ἀνδρίας χώρας εἰς
[1, 6]	καὶ ἐκ τῆς Χίου τὸ	στράτευμα	διεβίβασε· χρήματά τε παρὰ Κύρου
[1, 2]	τὴν Σηστὸν πρὸς τὸ ἄλλο	στράτευμα.	(Ἐκεῖθεν δὲ ἅπασα ἡ στρατιὰ
[1, 1]	παρέλαβον τὰς ναῦς καὶ τὸ	στράτευμα.	(Ἐν Θάσῳ δὲ κατὰ τὸν
[1, 3]	τὸ Θρᾴκιον καλουμένας εἰσήγαγον τὸ	στράτευμα	καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην. (Ὁ δὲ
[1, 2]	τῇ Λαμψάκῳ συντάττοντος Ἀλκιβιάδου τὸ	στράτευμα	πᾶν οἱ πρότεροι στρατιῶται οὐκ
[1, 5]	ἔτι μηνὸς προέδωκεν, ὥστε τὸ	στράτευμα	πολὺ προθυμότερον εἶναι. (Οἱ δὲ
[1, 1]	δὲ παντὶ τῷ τῶν Πελοποννησίων	στρατεύματι	καὶ τοῖς συμμάχοις παρακελευσάμενος μὴ
[1, 5]	ἐν ᾧ Καρχηδόνιοι εἰς Σικελίαν	στρατεύσαντες	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν τριήρεσι καὶ
[1, 1]	ἐν ᾧ Καρχηδόνιοι Ἀννίβα ἡγουμένου	στρατεύσαντες	ἐπὶ Σικελίαν δέκα μυριάσι στρατιᾶς
[1, 7]	κατηγόρει δὲ καὶ περὶ τῆς	στρατηγίας.	Καὶ ἔδοξε τῷ δικαστηρίῳ δῆσαι
[1, 4]	Λευκολοφίδου συνεπέμφθησαν ᾑρημένοι κατὰ γῆν	στρατηγοί.	(Ἀλκιβιάδης δὲ τὸ στράτευμα ἀπεβίβασε
[1, 7]	χειμῶνα. (Μετὰ ταῦτα δὲ οἱ	στρατηγοὶ	βραχέως ἕκαστος ἀπελογήσατο (οὐ γὰρ
[1, 1]	ἕως ἀφίκοντο οἱ ἀντ᾽ ἐκείνων	στρατηγοί,	Δήμαρχός τ᾽ Ἐπικύδου καὶ Μύσκων
[1, 7]	ἐπεδείκνυε μαρτύριον ἣν ἔπεμψαν οἱ	στρατηγοὶ	εἰς τὴν βουλὴν καὶ εἰς
[1, 1]	τοὺς πολεμίους. Οἱ δ᾽ ἄλλοι	στρατηγοὶ	εἰς τὸν Ἑλλήσποντον ᾤχοντο. (Παρὰ
[1, 7]	ἀναίρεσιν μὴ ποιήσαντας ἃ οἱ	στρατηγοὶ	ἐκέλευσαν, διότι οὐκ ἀνείλοντο κρίνεσθαι.
[1, 7]	ἀπαγγεῖλαι τῷ δήμῳ ὅτι οἱ	στρατηγοὶ	οὐκ ἀνείλοντο τοὺς ἀρίστους ὑπὲρ
[1, 7]	κηρύττειν, ὅτῳ δοκοῦσιν ἀδικεῖν οἱ	στρατηγοὶ	οὐκ ἀνελόμενοι τοὺς νικήσαντας ἐν
[1, 7]	διεκώλυσε μηδὲν πρᾶξαι ὧν οἱ	στρατηγοὶ	παρεσκευάσαντο. Τούτων δὲ μάρτυρες οἱ
[1, 7]	ἐν τῇ βουλῇ διηγοῦντο οἱ	στρατηγοὶ	περί τε τῆς ναυμαχίας καὶ
[1, 3]	χρήματα πράξων· οἱ δὲ λοιποὶ	στρατηγοὶ	συνεχώρησαν πρὸς Φαρνάβαζον ὑπὲρ Καλχηδόνος
[1, 7]	αἱ ἁμαρτίαι δοκοῦσι γεγενῆσθαι τοῖς	στρατηγοῖς.	Ἐπεὶ γὰρ κρατήσαντες τῇ ναυμαχίᾳ
[1, 6]	δὲ καὶ τοῖς τῶν Ἀθηναίων	στρατηγοῖς	ἑπτὰ μὲν καὶ τετταράκοντα ναυσὶ
[1, 1]	τῶν Ἀθηναίων ἡμεροσκόπος ἐσήμηνε τοῖς	στρατηγοῖς.	Οἱ δὲ ἀνηγάγοντο ἐπ᾽ αὐτὸν
[1, 1]	τούτῳ ἠγγέλθη τοῖς τῶν Συρακοσίων	στρατηγοῖς	οἴκοθεν ὅτι φεύγοιεν ὑπὸ τοῦ
[1, 4]	ἑώρα ἑαυτῷ εὔνουν οὖσαν καὶ	στρατηγὸν	αὑτὸν ᾑρημένον καὶ ἰδίᾳ μεταπεμπομένους
[1, 7]	ψήφῳ κρίνεσθαι ᾗπερ καὶ τοὺς	στρατηγούς,	ἐὰν μὴ ἀφῶσι τὴν κλῆσιν,
[1, 4]	δὲ ἥκειν αὐτὸν οἱ Ἀθηναῖοι	στρατηγοὺς	εἴλοντο Ἀλκιβιάδην μὲν φεύγοντα καὶ
[1, 5]	ἀκράτειαν ἀπολωλεκέναι τὰς ναῦς, καὶ	στρατηγοὺς	εἵλοντο ἄλλους δέκα, Κόνωνα, Διομέδοντα,
[1, 7]	ἐν οἴκῳ τούτους μὲν τοὺς	στρατηγοὺς	ἔπαυσαν πλὴν Κόνωνος· πρὸς δὲ
[1, 7]	τὸ ψήφισμα κελεύω κρίνεσθαι τοὺς	στρατηγοὺς	καὶ νὴ Δία, ἂν ὑμῖν
[1, 1]	τούς τε ἀπὸ τῶν πόλεων	στρατηγοὺς	καὶ τριηράρχους ἐκέλευε ναυπηγεῖσθαι τριήρεις
[1, 7]	τὸν νόμον προύθετε, τοὺς δὲ	στρατηγοὺς	τοὺς πάντα ὑμῖν κατὰ γνώμην
[1, 1]	φυλακὴν ἐγκαταλιπόντες ναῦς τριάκοντα καὶ	στρατηγὼ	δύο, Θηραμένην καὶ Εὔμαχον, τοῦ
[1, 5]	ταύταις ἀναγαγόμενος μετὰ τῶν ἄλλων	στρατηγῶν,	ἄλλοτε ἄλλῃ ἀποβαίνων τῆς τῶν
[1, 1]	ὁ Θράσυλλος, εἷς ὢν τῶν	στρατηγῶν,	εἰς Ἀθήνας ἔπλευσε ταῦτα ἐξαγγελῶν
[1, 7]	ἐν τῇ βουλῇ κατηγορεῖν τῶν	στρατηγῶν.	(Ἐντεῦθεν ἐκκλησίαν ἐποίουν, εἰς ἣν
[1, 7]	αὐτομάτου, ὧν εἷς τῶν ἡμετέρων	στρατηγῶν	ἐπὶ καταδύσης νεὼς διασωθείς, ὃν
[1, 7]	τῶν τε κατηγορούντων κατὰ τῶν	στρατηγῶν	καὶ ἐκείνων ἀπολογουμένων ἐν τῇ
[1, 2]	Ἵππωνος καὶ Ἡρακλείδου τοῦ Ἀριστογένους	στρατηγῶν,	καὶ Σελινούσιαι δύο. (Οὗτοι δὲ
[1, 7]	ἐκκλησία ἐγένετο, ἐν ᾗ τῶν	στρατηγῶν	κατηγόρουν ἄλλοι τε καὶ Θηραμένης
[1, 6]	καὶ σὺν αὐτῷ τῶν δέκα	στρατηγῶν	Λέων καὶ Ἐρασινίδης. Καλλικρατίδας δὲ
[1, 7]	μετὰ ταῦτα κατεψηφίσαντο τῶν ναυμαχησάντων	στρατηγῶν	ὀκτὼ ὄντων· ἀπέθανον δὲ οἱ
[1, 7]	ἐκ τῆς αὑτοῦ συμμορίας, τῶν	στρατηγῶν	ὀκτὼ ὄντων, καὶ τὰς τῶν
[1, 7]	τρίτον Φιλοκλέα. (Τῶν δὲ ναυμαχησάντων	στρατηγῶν	Πρωτόμαχος μὲν καὶ Ἀριστογένης οὐκ
[1, 7]	ἀναβὰς Εὐρυπτόλεμος ἔλεξεν ὑπὲρ τῶν	στρατηγῶν	τάδε. Τὰ μὲν κατηγορήσων, ὦ
[1, 7]	τῇ προτέρᾳ ἐκκλησίᾳ κατηγόρει τῶν	στρατηγῶν.	Ταῖς δὲ ἄλλαις ναυσὶν ἔπλεον
[1, 2]	στράτευμα. (Ἐκεῖθεν δὲ ἅπασα ἡ	στρατιὰ	διέβη εἰς Λάμψακον. Καὶ χειμὼν
[1, 4]	(Θράσυλλος δὲ σὺν τῇ ἄλλῃ	στρατιᾷ	εἰς Ἀθήνας κατέπλευσε· πρὶν δὲ
[1, 3]	δὲ ἔξωθεν τῶν περιτειχισμάτων ἐβοήθει	στρατιᾷ	τε καὶ ἵπποις πολλοῖς. (Ἱπποκράτης
[1, 5]	οὖν πονηρῶς καὶ ἐν τῇ	στρατιᾷ	φερόμενος, λαβὼν τριήρη μίαν ἀπέπλευσεν
[1, 1]	Ἀθήνας ἔπλευσε ταῦτα ἐξαγγελῶν καὶ	στρατιὰν	καὶ ναῦς αἰτήσων. (Μετὰ δὲ
[1, 4]	ἅπαντας· (μετὰ δὲ ταῦτα κατελέξατο	στρατιάν,	ὁπλίτας μὲν πεντακοσίους καὶ χιλίους,
[1, 2]	δὲ αἰσθόμενος τοῦτο τὸ ἐπιχείρημα,	στρατιάν	τε συνέλεγε πολλὴν καὶ ἱππέας
[1, 2]	ταῦτα ἀπήγαγεν ἐπὶ θάλατταν τὴν	στρατιάν,	ὡς εἰς Ἔφεσον πλευσούμενος. Τισσαφέρνης
[1, 1]	στρατεύσαντες ἐπὶ Σικελίαν δέκα μυριάσι	στρατιᾶς	αἱροῦσιν ἐν τρισὶ μησὶ δύο
[1, 5]	καὶ ἑκατὸν τριήρεσι καὶ πεζῆς	στρατιᾶς	δώδεκα μυριάσιν εἷλον Ἀκράγαντα λιμῷ,
[1, 2]	τῆς μάχης ταύτης συνέβησαν οἱ	στρατιῶται	αὐτοὶ αὑτοῖς καὶ ἠσπάζοντο τοὺς
[1, 2]	τὸ στράτευμα πᾶν οἱ πρότεροι	στρατιῶται	οὐκ ἐβούλοντο τοῖς μετὰ Θρασύλλου
[1, 6]	οὖν χρήματα πάντα διήρπασαν οἱ	στρατιῶται,	τὰ δὲ ἀνδράποδα πάντα συνήθροισεν
[1, 3]	ἐνόντα σῖτον Κλέαρχον τοῖς Λακεδαιμονίων	στρατιώταις	διδόναι· διὰ ταῦτ᾽ οὖν τοὺς
[1, 3]	τὸ πέραν, μισθόν τε τοῖς	στρατιώταις	παρ᾽ αὐτοῦ ληψόμενος καὶ ναῦς
[1, 6]	ἔθυε τὰ εὐαγγέλια, καὶ τοῖς	στρατιώταις	παρήγγειλε δειπνοποιεῖσθαι, καὶ τοῖς ἐμπόροις
[1, 4]	κατὰ γῆν ἐποίησεν ἐξαγαγὼν τοὺς	στρατιώτας	ἅπαντας· (μετὰ δὲ ταῦτα κατελέξατο
[1, 1]	δήμου. Συγκαλέσαντες οὖν τοὺς ἑαυτῶν	στρατιώτας	Ἑρμοκράτους προηγοροῦντος ἀπωλοφύροντο τὴν ἑαυτῶν
[1, 3]	τε πανδημεὶ καὶ ἀπὸ Θρᾴκης	στρατιώτας	καὶ ἱππέας πλείους τριακοσίων. (Φαρνάβαζος
[1, 3]	ἐκ τῆς πόλεως ἐξήγαγε τοὺς	στρατιώτας,	ὡς μαχούμενος· οἱ δὲ Ἀθηναῖοι
[1, 1]	παρὰ τῶν ἄλλων συμμάχων πεντεκαίδεκα	στρατιωτίδων	μᾶλλον ἢ ταχειῶν ᾤχετο. Καὶ
[1, 4]	(Ἀλκιβιάδης δὲ βουλόμενος μετὰ τῶν	στρατιωτῶν	ἀποπλεῖν οἴκαδε, ἀνήχθη εὐθὺς ἐπὶ
[1, 2]	ἅμα τῇ ἡμέρᾳ προσῆγε δύο	στρατόπεδα.	(Οἱ δ᾽ ἐκ τῆς πόλεως
[1, 4]	Μυσίας, ὅθεν πρὸς τὸ ἄλλο	στρατόπεδον	ἀπέπλευσαν. (Ἀλκιβιάδης δὲ βουλόμενος μετὰ
[1, 3]	τῶν Ἀθηναίων ποιοῦσαι ἀποσπάσειαν τὸ	στρατόπεδον	ἀπὸ τοῦ Βυζαντίου. (Ἐπεὶ δ᾽
[1, 6]	μάχῃ, ἀναδησάμενοι ἀπῆγον εἰς τὸ	στρατόπεδον	αὐτοῖς ἀνδράσιν. (Ἡ δ᾽ ἐπὶ
[1, 3]	Καλχηδονίων, οὗ ἦν αὐτῷ τὸ	στρατόπεδον.	(Ἐκ τούτου δὲ Ἀλκιβιάδης μὲν
[1, 6]	ἀπῆγεν εἰς τὴν Μήθυμναν, τὸ	στρατόπεδον	ἐμπρήσας. Κόνων δὲ καθελκύσας τὰς
[1, 6]	αὖθις πλεῖν εἰς τὸ ἑαυτῶν	στρατόπεδον	ἐστεφανωμένους καὶ βοῶντας ὅτι Καλλικρατίδας
[1, 1]	εἰς Μάδυτον πρὸς τὸ ἄλλο	στρατόπεδον	οὐδὲν πράξαντες. (Μίνδαρος δὲ κατιδὼν
[1, 1]	εἰσεδέξαντο εἰς τὸ ἄστυ τὸ	στρατόπεδον·	Σηλυμβριανοὶ δὲ ἐδέξαντο μὲν οὔ,
[1, 3]	δ᾽ ἐπεὶ ἧκεν εἰς τὸ	στρατόπεδον	τήν τε λείαν ἔχων καὶ
[1, 2]	ἐπεὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐκ τοῦ	στρατοπέδου	διεσκεδασμένοι ἦσαν κατὰ τὰς ἰδίας
[1, 3]	ἀπετείχιζε τὴν Καλχηδόνα παντὶ τῷ	στρατοπέδῳ	ἀπὸ θαλάττης εἰς θάλατταν καὶ
[1, 3]	ἔπλευσαν εἰς Προκόννησον παντὶ τῷ	στρατοπέδῳ.	(Ἐκεῖθεν δ᾽ ἐπὶ Καλχηδόνα καὶ
[1, 7]	δὲ Καλλίξενον προσεκαλέσαντο παράνομα φάσκοντες	συγγεγραφέναι	Εὐρυπτόλεμός τε ὁ Πεισιάνακτος καὶ
[1, 4]	δὲ οἰκειοτάτους πολίτας τε καὶ	συγγενεῖς	καὶ τὴν πόλιν ἅπασαν ὁρῶν
[1, 7]	τὴν ἐκκλησίαν ἥκοιεν, ὡς δὴ	συγγενεῖς	ὄντες τῶν ἀπολωλότων, καὶ Καλλίξενον
[1, 7]	οἵ τε πατέρες καὶ οἱ	συγγενεῖς	σύνεισι σφίσιν αὐτοῖς. Οἱ οὖν
[1, 5]	αὐτοῦ θάνατον καὶ τῶν ἐκείνου	συγγενῶν,	πολιτεύοντα παρ᾽ αὐτοῖς, ἐλεήσαντες ἀφεῖσαν
[1, 1]	ὅτι φεύγοιεν ὑπὸ τοῦ δήμου.	Συγκαλέσαντες	οὖν τοὺς ἑαυτῶν στρατιώτας Ἑρμοκράτους
[1, 6]	ἐκ τούτου δὲ ὁ Καλλικρατίδας	συγκαλέσας	τοὺς Λακεδαιμονίων ἐκεῖ παρόντας ἔλεγεν
[1, 1]	τῆς ἑαυτοῦ παραθαλαττίας γῆς. (Καὶ	συγκαλέσας	τούς τε ἀπὸ τῶν πόλεων
[1, 1]	ξένιά τε καὶ δῶρα ἄγοντα	συλλαβὼν	εἶρξεν ἐν Σάρδεσι, φάσκων κελεύειν
[1, 7]	μερῶν, ἑνὸς μὲν ἐν ᾧ	συλλέγεσθαι	ὑμᾶς δεῖ καὶ διαψηφίζεσθαι (ἐάν
[1, 4]	τὸν Κεραμικὸν κόλπον. (Ἐκεῖθεν δὲ	συλλέξας	ἑκατὸν τάλαντα ἧκεν εἰς τὴν
[1, 3]	παρ᾽ αὐτοῦ ληψόμενος καὶ ναῦς	συλλέξων,	αἳ ἦσαν ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ
[1, 6]	(Ὑπισχνοῦμαι δ᾽ ὑμῖν ἀντὶ τῶν	συμβάντων	ἡμῖν ἀγαθῶν ἐν τῷ χρόνῳ
[1, 6]	γὰρ αὐτὰ ὥσπερ καὶ ἐγὤ,	συμβουλεύετε	τὰ ἄριστα ὑμῖν δοκοῦντα εἶναι
[1, 7]	τὰ δ᾽ ὑπεραπολογησόμενος, τὰ δὲ	συμβουλεύσων	ἅ μοι δοκεῖ ἄριστα εἶναι
[1, 7]	θεούς τε καὶ ὑμᾶς αὐτούς.	συμβουλεύω	δ᾽ ὑμῖν, ἐν οἷς οὔθ᾽
[1, 6]	καὶ εἴ τινες ἄλλαι ἦσαν	συμμαχίδες.	(Τὸ δὲ δεξιὸν κέρας Πρωτόμαχος
[1, 2]	πόλεως ἐβοήθησαν σφίσιν οἵ τε	σύμμαχοι	οὓς Τισσαφέρνης ἤγαγε, καὶ Συρακόσιοι
[1, 6]	δ᾽ ὑμᾶς ἐξηγεῖσθαι τοῖς ἄλλοις	συμμάχοις	ὅπως ἂν τάχιστά τε καὶ
[1, 1]	τῶν Πελοποννησίων στρατεύματι καὶ τοῖς	συμμάχοις	παρακελευσάμενος μὴ ἀθυμεῖν ἕνεκα ξύλων,
[1, 3]	δὲ γενόμεναι πᾶσαι κακῶς τοὺς	συμμάχους	τῶν Ἀθηναίων ποιοῦσαι ἀποσπάσειαν τὸ
[1, 6]	τὴν ἀγοράν, καὶ κελευόντων τῶν	συμμάχων	ἀποδόσθαι καὶ τοὺς Μηθυμναίους οὐκ
[1, 6]	ἢ τριάκοντα παρὰ τῶν ἄλλων	συμμάχων,	εἰσβαίνειν ἀναγκάσαντες ἅπαντας, ὁμοίως δὲ
[1, 1]	ὃ ἐκεῖνος ἡθροίκει ἀπὸ τῶν	συμμάχων,	ἐξεπέμφθη Κρατησιππίδας, καὶ παρέλαβεν ἐν
[1, 1]	Μεγάρων καὶ παρὰ τῶν ἄλλων	συμμάχων	πεντεκαίδεκα στρατιωτίδων μᾶλλον ἢ ταχειῶν
[1, 6]	Ῥόδου καὶ ἄλλοθεν ἀπὸ τῶν	συμμάχων	πεντήκοντα ναῦς. Ταύτας δὲ πάσας
[1, 6]	οὐσῶν δέκα, τῶν δ᾽ ἄλλων	συμμάχων	πλείους ἢ ἑξήκοντα. (Ἔδοξε δὲ
[1, 3]	δὲ καὶ Φαρνάβαζος, οὐ δυνάμενος	συμμεῖξαι	πρὸς τὸν Ἱπποκράτην διὰ τὴν
[1, 7]	ναῦς ἕκαστον ἐκ τῆς αὑτοῦ	συμμορίας,	τῶν στρατηγῶν ὀκτὼ ὄντων, καὶ
[1, 7]	τοὺς κυβερνήτας καὶ ἄλλους τῶν	συμπλεόντων	πολλούς. Τοιαῦτα λέγοντες ἔπειθον τὸν
[1, 5]	τὸ ναυτικὸν κατέλαβεν ἀθύμως ἔχον,	συμπληρώσας	τριήρεις ἑβδομήκοντα ἀντὶ τῶν προτέρων,
[1, 7]	καὶ εὐορκοῦντες κρινεῖτε καὶ οὐ	συμπολεμήσετε	Λακεδαιμονίοις τοὺς ἐκείνους ἑβδομήκοντα ναῦς
[1, 4]	πάντων τῶν ἐπὶ θαλάττῃ καὶ	συμπολεμήσων	Λακεδαιμονίοις, ἐπιστολήν τε ἔφερε τοῖς
[1, 1]	Ἑρμοκράτους προηγοροῦντος ἀπωλοφύροντο τὴν ἑαυτῶν	συμφοράν,	ὡς ἀδίκως φεύγοιεν ἅπαντες παρὰ
[1, 1]	αὑτοῦ ἱππεῦσι καὶ πεζοῖς παρεκελεύετο.	(Συμφράξαντες	δὲ τὰς ναῦς οἱ Πελοποννήσιοι
[1, 2]	Ἀθηναῖον, Ἀλκιβιάδου ὄντα ἀνεψιὸν καὶ	συμφυγάδα,	κατέλευσεν. ἐντεῦθεν δὲ ἔπλευσεν εἰς
[1, 5]	ταῦτα Κόνων ἐκ τῆς Ἄνδρου	σὺν	αἷς εἶχε ναυσὶν εἴκοσιν ψηφισαμένων
[1, 6]	εἰς Μυτιλήνην τῆς Λέσβου καὶ	σὺν	αὐτῷ τῶν δέκα στρατηγῶν Λέων
[1, 3]	ἦν Κλέαρχος Λακεδαιμόνιος ἁρμοστὴς καὶ	σὺν	αὐτῷ τῶν περιοίκων τινὲς καὶ
[1, 3]	Δωρόθεος, Φιλοκύδης, Θεογένης, Εὐρυπτόλεμος, Μαντίθεος,	σὺν	δὲ τούτοις Ἀργεῖοι Κλεόστρατος, Πυρρόλοχος·
[1, 1]	Ἀλκιβιάδης ἧκεν ἐκ τῶν Κλαζομενῶν	σὺν	πέντε τριήρεσι καὶ ἐπακτρίδι. Πυθόμενος
[1, 4]	στάσεων καὶ λιμοῦ. (Θράσυλλος δὲ	σὺν	τῇ ἄλλῃ στρατιᾷ εἰς Ἀθήνας
[1, 1]	Ἐτεόνικος. Καταιτιαθεὶς δὲ ταῦτα πρᾶξαι	σὺν	Τισσαφέρνει Πασιππίδας ὁ Λάκων ἔφυγεν
[1, 5]	δ᾽ ἧκεν, ἀνέβη πρὸς αὐτὸν	σὺν	τοῖς ἐκ Λακεδαίμονος πρέσβεσιν. Ἐνταῦθα
[1, 6]	προσδεχώμεθα χάριν ἀξίαν ἀποδώσειν. Ἀλλὰ	σὺν	τοῖς θεοῖς δείξωμεν τοῖς βαρβάροις
[1, 4]	εἰς τὴν Σάμον. Θρασύβουλος δὲ	σὺν	τριάκοντα ναυσὶν ἐπὶ Θρᾴκης ᾤχετο,
[1, 2]	ὥστε ἀπολέσθαι αὐτῶν πρὸς ἑπτακοσίους	σὺν	τῷ ἐκ Λακεδαίμονος ἁρμοστῇ Λαβώτῃ.
[1, 1]	ἡμέρας πρῲ καὶ πρὸς ἑσπέραν	συναλίζων	πρὸς τὴν σκηνὴν τὴν ἑαυτοῦ
[1, 7]	οὖν αὐτῶν ὅτι ἔπεισαν τοὺς	συνάρχοντας	βουλομένους πέμπειν γράμματα τῇ τε
[1, 2]	(Ἐκ δὲ τῆς μάχης ταύτης	συνέβησαν	οἱ στρατιῶται αὐτοὶ αὑτοῖς καὶ
[1, 1]	Ἑρμοκράτης τὰ πολλὰ ἐν τῷ	συνεδρίῳ	ηὐδόξει, λέγειν τε δοκῶν καὶ
[1, 6]	Λέων καὶ Ἐρασινίδης. Καλλικρατίδας δὲ	συνεισέπλευσεν	εἰς τὸν λιμένα, διώκων ναυσὶν
[1, 7]	τε πατέρες καὶ οἱ συγγενεῖς	σύνεισι	σφίσιν αὐτοῖς. Οἱ οὖν περὶ
[1, 2]	τοῦτο τὸ ἐπιχείρημα, στρατιάν τε	συνέλεγε	πολλὴν καὶ ἱππέας ἀπέστελλε παραγγέλλων
[1, 4]	Ἀριστοκράτης καὶ Ἀδείμαντος ὁ Λευκολοφίδου	συνεπέμφθησαν	ᾑρημένοι κατὰ γῆν στρατηγοί. (Ἀλκιβιάδης
[1, 5]	Λύσανδρος, ἐπεὶ αὐτῷ τὸ ναυτικὸν	συνετέτακτο,	ἀνελκύσας τὰς ἐν τῇ Ἐφέσῳ
[1, 3]	πράξων· οἱ δὲ λοιποὶ στρατηγοὶ	συνεχώρησαν	πρὸς Φαρνάβαζον ὑπὲρ Καλχηδόνος εἴκοσι
[1, 1]	πλοῖα πάντα καὶ τὰ μικρὰ	συνήθροισε	παρ᾽ ἑαυτόν, ὅπως μηδεὶς ἐξαγγείλαι
[1, 6]	στρατιῶται, τὰ δὲ ἀνδράποδα πάντα	συνήθροισεν	ὁ Καλλικρατίδας εἰς τὴν ἀγοράν,
[1, 5]	ποιεῖν. Εἶναι δὲ καὶ τὰς	συνθήκας	οὕτως ἐχούσας, τριάκοντα μνᾶς ἑκάστῃ
[1, 6]	πολλάκις ἀνεπιτηδείων γιγνομένων καὶ ἄρτι	συνιέντων	τὰ ναυτικὰ καὶ ἀνθρώποις ὡς
[1, 1]	ἔφυγον εἰς τὴν γῆν· καὶ	συνορμίσαντες	τὰς ναῦς ἐμάχοντο ἐπιπλέουσι τοῖς
[1, 5]	ναυσί, τότε δὴ καὶ πάσας	συντάξας	ἐπέπλει. μετὰ δὲ ταῦτα καὶ
[1, 2]	οὐκ ἐβούλοντο τοῖς μετὰ Θρασύλλου	συντάττεσθαι,	ὡς αὐτοὶ μὲν ὄντες ἀήττητοι,
[1, 2]	Μέγαρα. (Ἐν δὲ τῇ Λαμψάκῳ	συντάττοντος	Ἀλκιβιάδου τὸ στράτευμα πᾶν οἱ
[1, 2]	εἶδον παραπλεούσας ἐξ Ἐφέσου τὰς	Συρακοσίας	ναῦς πέντε καὶ εἴκοσι· καὶ
[1, 1]	κομίζεσθαι φράζων. (Ναυπηγουμένων δὲ οἱ	Συρακόσιοι	ἅμα τοῖς Ἀντανδρίοις τοῦ τείχους
[1, 2]	ἐπῄει, ἐν ᾧ οἱ αἰχμάλωτοι	Συρακόσιοι,	εἰργμένοι τοῦ Πειραιῶς ἐν λιθοτομίαις,
[1, 1]	ἐκείνας δὲ αὐτοὶ κατέκαυσαν οἱ	Συρακόσιοι.	(Ἐκεῖθεν δὲ τῇ ὑστεραίᾳ ἔπλεον
[1, 2]	σύμμαχοι οὓς Τισσαφέρνης ἤγαγε, καὶ	Συρακόσιοι	οἵ τ᾽ ἀπὸ τῶν προτέρων
[1, 1]	δὲ εὐεργεσία τε καὶ πολιτεία	Συρακοσίοις	ἐν Ἀντάνδρῳ ἐστί. Φαρνάβαζος μὲν
[1, 2]	πρὸς τῷ Κορησσῷ. Τοῖς δὲ	Συρακοσίοις	καὶ Σελινουσίοις κρατίστοις γενομένοις ἀριστεῖα
[1, 1]	δὲ ἧκον οἱ διάδοχοι τῶν	Συρακοσίων	εἰς Μίλητον καὶ παρέλαβον τὰς
[1, 1]	ἁπάσας εἰς Προκόννησον πλὴν τῶν	Συρακοσίων·	ἐκείνας δὲ αὐτοὶ κατέκαυσαν οἱ
[1, 1]	χρόνῳ τούτῳ ἠγγέλθη τοῖς τῶν	Συρακοσίων	στρατηγοῖς οἴκοθεν ὅτι φεύγοιεν ὑπὸ
[1, 1]	πλεῖστοι κατάξειν αὐτούς, ἐπὰν εἰς	Συρακούσας	ἀφίκωνται, ἀπεπέμψαντο ὅποι ἐβούλοντο πάντας
[1, 1]	λαβών, παρεσκευάζετο πρὸς τὴν εἰς	Συρακούσας	κάθοδον ξένους τε καὶ τριήρεις.
[1, 3]	καὶ Ἑρμοκράτης, ἤδη φεύγων ἐκ	Συρακουσῶν,	καὶ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Πρόξενος.
[1, 7]	καὶ οὐ μετανοήσαντες ὕστερον εὑρήσετε	σφᾶς	αὐτοὺς ἡμαρτηκότας τὰ μέγιστα εἰς
[1, 3]	ἔχοντες ὅ τι ποιήσαιεν, παρέδοσαν	σφᾶς	αὐτούς. (Καὶ οὗτοι μὲν ἀπεπέμφθησαν
[1, 7]	ἕκαστος ἀπελογήσατο (οὐ γὰρ προυτέθη	σφίσι	λόγος κατὰ τὸν νόμον) καὶ
[1, 7]	πατέρες καὶ οἱ συγγενεῖς σύνεισι	σφίσιν	αὐτοῖς. Οἱ οὖν περὶ τὸν
[1, 2]	δ᾽ ἐκ τῆς πόλεως ἐβοήθησαν	σφίσιν	οἵ τε σύμμαχοι οὓς Τισσαφέρνης
[1, 7]	νόμον. (Τί δὲ καὶ δεδιότες	σφόδρα	οὕτως ἐπείγεσθε; Ἢ μὴ οὐχ
[1, 4]	τοῖς κάτω πᾶσι τὸ βασίλειον	σφράγισμα	ἔχουσαν, ἐν ᾗ ἐνῆν καὶ
[1, 1]	τῆς γῆς, εἰ μή τις	σχήσοι	καὶ ὅθεν ὁ κατὰ θάλατταν
[1, 1]	βασιλέως, ἕως ἂν τὰ σώματα	σῶα	ᾖ, ἱμάτιόν τ᾽ ἔδωκεν ἑκάστῳ
[1, 7]	παρεσκευάσαντο. Τούτων δὲ μάρτυρες οἱ	σωθέντες	ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου, ὧν εἷς
[1, 7]	δ᾽ αὐτῷ τοὺς ἀπολλυμένους, ἐὰν	σωθῇ,	ἀπαγγεῖλαι τῷ δήμῳ ὅτι οἱ
[1, 6]	ἕνεκα ἀργυρίου, φάσκων τε, ἂν	σωθῇ	οἴκαδε, κατά γε τὸ αὑτοῦ
[1, 7]	ἐκκλησίαν φάσκων ἐπὶ τεύχους ἀλφίτων	σωθῆναι·	ἐπιστέλλειν δ᾽ αὐτῷ τοὺς ἀπολλυμένους,
[1, 7]	φοβηθέντες ὡμολόγουν πάντες προθήσειν πλὴν	Σωκράτους	τοῦ Σωφρονίσκου· οὗτος δ᾽ οὐκ
[1, 1]	τῇ βασιλέως, ἕως ἂν τὰ	σώματα	σῶα ᾖ, ἱμάτιόν τ᾽ ἔδωκεν
[1, 3]	οὐ προδιδοίη τὴν πόλιν, ἀλλὰ	σώσαι,	παῖδας ὁρῶν καὶ γυναῖκας λιμῷ
[1, 4]	αὐτοκράτωρ, ὡς οἷός τε ὢν	σῶσαι	τὴν προτέραν τῆς πόλεως δύναμιν,
[1, 7]	πάντες προθήσειν πλὴν Σωκράτους τοῦ	Σωφρονίσκου·	οὗτος δ᾽ οὐκ ἔφη ἀλλ᾽

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/11/2005