Livre, chapitre
[1, 0]	~Ἑλληνικῶν	Α.	~(Μετὰ δὲ ταῦτα οὐ πολλαῖς
[1, 7]	δ᾽ ὑπεραπολογησόμενος, τὰ δὲ συμβουλεύσων	ἅ	μοι δοκεῖ ἄριστα εἶναι ἁπάσῃ
[1, 5]	οὐ δυνατὸν δ᾽ εἶναι παρ᾽	ἃ	βασιλεὺς ἐπέστειλεν αὐτῷ ἄλλα ποιεῖν.
[1, 6]	δύνωμαι κράτιστα. Ὑμεῖς δὲ πρὸς	ἃ	ἐγώ τε φιλοτιμοῦμαι καὶ ἡ
[1, 1]	ταῦτα ἔτι προθυμότεροι ἦσαν ἐφ᾽	ἃ	ἧκε, καὶ ἐψηφίσαντο ὁπλίτας τε
[1, 6]	οἴκοι πείθεσθαι ποιεῖν τε ἐφ᾽	ἃ	ἥκει, ἐλθὼν παρὰ Κῦρον ᾔτει
[1, 7]	ἐπ᾽ αὐτὰ τὰ πράγματα καθ᾽	ἃ	καὶ αἱ ἁμαρτίαι δοκοῦσι γεγενῆσθαι
[1, 5]	ἐπιλίπῃ, τοῖς ἰδίοις χρήσεσθαι ἔφη,	ἃ	ὁ πατὴρ αὐτῷ ἔδωκεν· ἐὰν
[1, 7]	πρὸς τὴν ἀναίρεσιν μὴ ποιήσαντας	ἃ	οἱ στρατηγοὶ ἐκέλευσαν, διότι οὐκ
[1, 5]	κατά τε τοῦ Τισσαφέρνους ἔλεγον	ἃ	πεποιηκὼς εἴη, αὐτοῦ τε Κύρου
[1, 1]	τῶν Πελοποννησίων ἐγένετο πρὸς τὴν	Ἄβυδον·	καὶ ὁ Φαρνάβαζος παρεβοήθει, καὶ
[1, 1]	δὲ Ἀθηναῖοι ἀνταναγαγόμενοι ἐναυμάχησαν περὶ	Ἄβυδον	κατὰ τὴν ᾐόνα, μέχρι δείλης
[1, 2]	Λάμψακον τειχίζοντες. (Καὶ ἐστράτευσαν πρὸς	Ἄβυδον·	Φαρνάβαζος δ᾽ ἐβοήθησεν ἵπποις πολλοῖς,
[1, 1]	αἱ τῶν Πελοποννησίων νῆες ἐξ	Ἀβύδου	ἀνηγμέναι εἶεν εἰς Κύζικον, αὐτὸς
[1, 1]	ὥσπερ τὰ πρότερα, καὶ ἄνδρας	ἀγαθοὺς	πρὸς τὰ ἀεὶ παραγγελλόμενα, ἑλέσθαι
[1, 6]	ὑμῖν ἀντὶ τῶν συμβάντων ἡμῖν	ἀγαθῶν	ἐν τῷ χρόνῳ ᾧ ἂν
[1, 4]	μόνους λειφθέντας δι᾽ αὐτὸ τοῦτο	ἀγαπᾶσθαι	ὑπὸ τῶν πολιτῶν ὅτι ἑτέροις
[1, 4]	μετ᾽ αὐτοῦ καὶ οἱ ἄλλοι	ἄγγελοι,	καὶ ἔλεγον ὅτι Λακεδαιμόνιοι ὧν
[1, 3]	καὶ ἐν Ἀντάνδρῳ καὶ ἃς	Ἀγησανδρίδας	εἶχεν ἐπὶ Θρᾴκης, ἐπιβάτης ὢν
[1, 1]	Ἀθηναῖοι, ἐνίκησαν δὲ Λακεδαιμόνιοι ἡγουμένου	Ἀγησανδρίδου.	(Μετ᾽ ὀλίγον δὲ τούτων Δωριεὺς
[1, 1]	ἂν προσίωσιν. (Ἰδὼν δὲ ταῦτα	Ἆγις	ἀπήγαγε ταχέως, καί τινες αὐτῶν
[1, 1]	δὲ ἑκατόν, τριήρεις δὲ πεντήκοντα.	(Ἆγις	δὲ ἐκ τῆς Δεκελείας ἰδὼν
[1, 1]	χρόνους Θρασύλλου ἐν Ἀθήναις ὄντος	Ἆγις	ἐκ τῆς Δεκελείας προνομὴν ποιούμενος
[1, 6]	ὡς ἕκαστοι ἤνοιγον, τάς τε	ἀγκύρας	ἀποκόπτοντες καὶ ἐγειρόμενοι ἐβοήθουν τεταραγμένοι,
[1, 7]	δὲ τῶν ἐκ θεοῦ ἀναγκαίων	ἀγνωμονεῖν	δόξητε, προδοσίαν καταγνόντες ἀντὶ τῆς
[1, 6]	γιγνωσκόντων ἀπείρους θαλάττης πέμποντες καὶ	ἀγνῶτας	τοῖς ἐκεῖ, κινδυνεύοιέν τι παθεῖν
[1, 1]	Ἀλκιβιάδην ξένιά τε καὶ δῶρα	ἄγοντα	συλλαβὼν εἶρξεν ἐν Σάρδεσι, φάσκων
[1, 1]	δὲ ναῦς οἱ Ἀθηναῖοι ᾤχοντο	ἄγοντες	ἁπάσας εἰς Προκόννησον πλὴν τῶν
[1, 4]	μυστήρια τῶν Ἀθηναίων κατὰ θάλατταν	ἀγόντων	διὰ τὸν πόλεμον, κατὰ γῆν
[1, 3]	ἐβοήθουν μετὰ πάντων εἰς τὴν	ἀγοράν·	ἐπεὶ δὲ πάντῃ οἱ πολέμιοι
[1, 6]	συνήθροισεν ὁ Καλλικρατίδας εἰς τὴν	ἀγοράν,	καὶ κελευόντων τῶν συμμάχων ἀποδόσθαι
[1, 7]	Κόνωνος· πρὸς δὲ τούτῳ εἵλοντο	Ἀδείμαντον	καὶ τρίτον Φιλοκλέα. (Τῶν δὲ
[1, 4]	καὶ μετ᾽ αὐτοῦ Ἀριστοκράτης καὶ	Ἀδείμαντος	ὁ Λευκολοφίδου συνεπέμφθησαν ᾑρημένοι κατὰ
[1, 3]	φεύγων ἐκ Συρακουσῶν, καὶ ὁ	ἀδελφὸς	αὐτοῦ Πρόξενος. (Καὶ Φαρνάβαζος μὲν
[1, 7]	τῷ δήμῳ, καὶ ἐὰν καταγνωσθῇ	ἀδικεῖν,	ἀποθανεῖν εἰς τὸ βάραθρον ἐμβληθέντα,
[1, 7]	δεῖ καὶ διαψηφίζεσθαι (ἐάν τε	ἀδικεῖν	δοκῶσιν ἐάν τε μή) ἑτέρου
[1, 7]	τὴν ὑστέραν· (Ἂν δὲ δόξωσιν	ἀδικεῖν,	θανάτῳ ζημιῶσαι καὶ τοῖς ἕνδεκα
[1, 7]	φυλῇ κήρυκα κηρύττειν, ὅτῳ δοκοῦσιν	ἀδικεῖν	οἱ στρατηγοὶ οὐκ ἀνελόμενοι τοὺς
[1, 7]	τις τὸν τῶν Ἀθηναίων δῆμον	ἀδικῇ,	δεδεμένον ἀποδικεῖν ἐν τῷ δήμῳ,
[1, 7]	ἔστιν ἐξαπατηθῆναι ὑμᾶς, καὶ τοὺς	ἀδικοῦντας	εἰδότες κολάσεσθε ᾗ ἂν βούλησθε
[1, 7]	ὑμῶν, ὦ Ἀθηναῖοι, καὶ οὐκ	ἀδικοῦντες	ἀπολοῦνται. (Ὑμεῖς δὲ κατὰ τὸν
[1, 7]	(Τούτων δὲ γιγνομένων οἱ μὲν	ἀδικοῦντες	τεύξονται τῆς μεγίστης τιμωρίας, οἱ
[1, 1]	ἀπωλοφύροντο τὴν ἑαυτῶν συμφοράν, ὡς	ἀδίκως	φεύγοιεν ἅπαντες παρὰ τὸν νόμον·
[1, 7]	δόξητε, προδοσίαν καταγνόντες ἀντὶ τῆς	ἀδυναμίας	(οὐχ ἱκανοὺς γενομένους διὰ τὸν
[1, 6]	δὲ ἐλθόντος ἐμοῦ ἐπ᾽ αὐτὸν	ἀεὶ	ἀνεβάλλετό μοι διαλεχθῆναι, ἐγὼ δ᾽
[1, 1]	τῶν Ἀττικῶν ἐννέα νεῶν, αἳ	ἀεὶ	ἐνταῦθα τὰ πλοῖα διεφύλαττον, αἱ
[1, 4]	μὲν θεραπεύειν τοὺς ἐχθίστους, κινδυνεύων	ἀεὶ	παρ᾽ ἑκάστην ἡμέραν ἀπολέσθαι· τοὺς
[1, 1]	καὶ ἄνδρας ἀγαθοὺς πρὸς τὰ	ἀεὶ	παραγγελλόμενα, ἑλέσθαι δὲ ἐκέλευον ἄρχοντας,
[1, 2]	οἰκεῖν ἀτέλειαν ἔδοσαν τῷ βουλομένῳ	ἀεί·	Σελινουσίοις δέ, ἐπεὶ ἡ πόλις
[1, 4]	αὑτῶν ἴδιον κέρδος πολιτευόντων, ἐκείνου	ἀεὶ	τὸ κοινὸν αὔξοντος καὶ ἀπὸ
[1, 1]	ὅσα τε μετὰ τῶν ἄλλων	ἀήττητοι	γεγόνατε ἡμῶν ἡγουμένων, τάξιν ἔχοντες
[1, 2]	συντάττεσθαι, ὡς αὐτοὶ μὲν ὄντες	ἀήττητοι,	ἐκεῖνοι δὲ ἡττημένοι ἥκοιεν. Ἐνταῦθα
[1, 4]	(Ταῦτ᾽ οὖν ἀκούοντες οἱ τῶν	Ἀθημαίων	πρέσβεις, καὶ ἐπειδὴ Κῦρον εἶδον,
[1, 1]	μάχην ἐν Ἰλίῳ θύων τῇ	Ἀθηνᾷ,	ἐβοήθει ἐπὶ τὴν θάλατταν, καὶ
[1, 1]	Κλαζομενάς· (οἱ δ᾽ ἐν Σηστῷ	Ἀθηναῖοι,	αἰσθόμενοι Μίνδαρον πλεῖν ἐπ᾽ αὐτοὺς
[1, 5]	πολὺ προθυμότερον εἶναι. (Οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	ἀκούοντες ταῦτα ἀθύμως μὲν εἶχον,
[1, 7]	ἀποστερήσετε. (Μὴ ὑμεῖς γε, ὦ	Ἀθηναῖοι,	ἀλλ᾽ ἑαυτῶν ὄντας τοὺς νόμους,
[1, 7]	Τὰ μὲν κατηγορήσων, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	ἀνέβην ἐνθάδε Περικλέους ἀναγκαίου μοι
[1, 1]	τὰς μετὰ Δωριέως. (Οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	ἀνταναγαγόμενοι ἐναυμάχησαν περὶ Ἄβυδον κατὰ
[1, 6]	ἐπὶ τὰς Ἀργινούσας. (Οἱ δ᾽	Ἀθηναῖοι	ἀντανήγοντο εἰς τὸ πέλαγος τῷ
[1, 7]	προσταχθέντα. (Μὴ τοίνυν, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	ἀντὶ μὲν τῆς νίκης καὶ
[1, 3]	στρατιώτας, ὡς μαχούμενος· οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	ἀντιπαρετάξαντο αὐτῷ, Φαρνάβαζος δὲ ἔξωθεν
[1, 1]	καὶ τῆς γῆς μέχρι οἱ	Ἀθηναῖοι	ἀπέπλευσαν εἰς Μάδυτον πρὸς τὸ
[1, 1]	παραταξάμενοι πρὸς τῇ γῇ ἐμάχοντο.	Ἀθηναῖοι	δὲ ἀπέπλευσαν, τριάκοντα ναῦς τῶν
[1, 6]	αὐτῇ ἡμέρᾳ ἔτυχον καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	δειπνοποιούμενοι ἐν ταῖς Ἀργινούσαις· αὗται
[1, 5]	μὲν ἐν τάξει, οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	διεσπαρμέναις ταῖς ναυσί, μέχρι οὗ
[1, 6]	τινων αὐτῷ ἐξαγγειλάντων ὅτι οἱ	Ἀθηναῖοι	εἶεν, ἀνήγετο περὶ μέσας νύκτας,
[1, 5]	διέπλευσεν εἰς Ἔφεσον, οἱ δ᾽	Ἀθηναῖοι	εἰς Σάμον. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[1, 5]	μετὰ δὲ ταῦτα καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐκ τοῦ Νοτίου καθελκύσαντες τὰς
[1, 2]	τὰ χωρία ὤν, ἐπεὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐκ τοῦ στρατοπέδου διεσκεδασμένοι ἦσαν
[1, 1]	εὐθὺς ἐναυμάχησαν αὖθις Λακεδαιμόνιοι καὶ	Ἀθηναῖοι,	ἐνίκησαν δὲ Λακεδαιμόνιοι ἡγουμένου Ἀγησανδρίδου.
[1, 5]	Ἠιόνα. (Οἱ δὲ ἐν οἴκῳ	Ἀθηναῖοι,	ἐπειδὴ ἠγγέλθη ἡ ναυμαχία, χαλεπῶς
[1, 1]	δὲ τῇ ὑστεραίᾳ ἔπλεον οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐπὶ Κύζικον. Οἱ δὲ Κυζικηνοὶ
[1, 3]	ἐτῶν τῷ πολέμῳ παρεληλυθότων, οἱ	Ἀθηναῖοι	ἔπλευσαν εἰς Προκόννησον παντὶ τῷ
[1, 2]	ἐτράποντο. Ἔφυγον δὲ κἀκεῖ οἱ	Ἀθηναῖοι,	καὶ ἀπώλοντο αὐτῶν ὡς τριακόσιοι.
[1, 7]	ἀναίτιοι ἐλευθερωθήσονται ὑφ᾽ ὑμῶν, ὦ	Ἀθηναῖοι,	καὶ οὐκ ἀδικοῦντες ἀπολοῦνται. (Ὑμεῖς
[1, 6]	περὶ τοῦ Ἐτεονίκου. Οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	κατέπλευσαν εἰς τὴν Μυτιλήνην, ἐκεῖθεν
[1, 2]	ἄρχοντος δ᾽ ἐν Ἀθήναις Εὐκτήμονος,	Ἀθηναῖοι	μὲν Θορικὸν ἐτείχισαν, Θράσυλλος δὲ
[1, 6]	τῇ πόλει ἦσαν καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	οὐκ ἐβοήθουν διὰ τὸ μὴ
[1, 6]	καὶ εἰς Φώκαιαν· οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	πάλιν εἰς τὰς Ἀργινούσας κατέπλευσαν.
[1, 7]	αὐτοῖς. (Ἴστε δέ, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	πάντες ὅτι τὸ Καννωνοῦ ψήφισμά
[1, 4]	πρὶν δὲ ἥκειν αὐτὸν οἱ	Ἀθηναῖοι	στρατηγοὺς εἴλοντο Ἀλκιβιάδην μὲν φεύγοντα
[1, 6]	αὑτοῦ καὶ ἄλλῃ. (Οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	τὰ γεγενημένα καὶ τὴν πολιορκίαν
[1, 3]	μὲν τούτους ἦγεν· οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	τὸ Βυζάντιον ἐπολιόρκουν περιτειχίσαντες, καὶ
[1, 5]	τοὺς μὲν αἰχμαλώτους ἅπαντας ἔδησαν	Ἀθηναῖοι,	τὸν δὲ ἄρχοντα αὐτῶν Δωριέα,
[1, 2]	καὶ πολιτείαν ἔδοσαν. (Οἱ δ᾽	Ἀθηναῖοι	τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀπολαβόντες ἀπέπλευσαν
[1, 5]	ἐδίωκεν αὐτόν, ἐπεὶ δὲ οἱ	Ἀθηναῖοι	τῷ Ἀντιόχῳ ἐβοήθουν πλείοσι ναυσί,
[1, 1]	τῶν ψιλῶν ἀπέθανον. Οἱ οὖν	Ἀθηναῖοι	τῷ Θρασύλλῳ διὰ ταῦτα ἔτι
[1, 7]	(Τούτων ὁποτέρῳ βούλεσθε, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	τῷ νόμῳ κρινέσθων οἱ ἄνδρες
[1, 3]	τούτων ἄρχων Κοιρατάδας. (Οἱ δ᾽	Ἀθηναῖοι	ὡς οὐδὲν ἐδύναντο διαπράξασθαι κατ᾽
[1, 1]	ἔφυγον. Τὰς δὲ ναῦς οἱ	Ἀθηναῖοι	ᾤχοντο ἄγοντες ἁπάσας εἰς Προκόννησον
[1, 6]	ἄνεμος εὐδιαίτερος ἦν, ἀπαντήσας τοῖς	Ἀθηναίοις	ἤδη ἀνηγμένοις ἐκ τῶν Ἀργινουσῶν
[1, 1]	Σάρδεσι, φάσκων κελεύειν βασιλέα πολεμεῖν	Ἀθηναίοις.	(Ἡμέραις δὲ τριάκοντα ὕστερον Ἀλκιβιάδης
[1, 7]	πολλῷ χρόνῳ ὕστερον μετέμελε τοῖς	Ἀθηναίοις,	καὶ ἐψηφίσαντο, οἵτινες τὸν δῆμον
[1, 3]	Φαρναβάζου ὑποτελεῖν τὸν φόρον Καλχηδονίους	Ἀθηναίοις	ὅσονπερ εἰώθεσαν καὶ τὰ ὀφειλόμενα
[1, 3]	ὑπὲρ Καλχηδόνος εἴκοσι τάλαντα δοῦναι	Ἀθηναίοις	Φαρνάβαζον καὶ ὡς βασιλέα πρέσβεις
[1, 2]	Ἀθήνας ἀπέπεμψε πάντας, Ἀλκιβιάδην δὲ	Ἀθηναῖον,	Ἀλκιβιάδου ὄντα ἀνεψιὸν καὶ συμφυγάδα,
[1, 1]	Φαρναβάζου ἐκλιπόντων αὐτὴν ἐδέχοντο τοὺς	Ἀθηναίους·	(Ἀλκιβιάδης δὲ μείνας αὐτοῦ εἴκοσιν
[1, 7]	τῇ προτέρᾳ ἐκκλησίᾳ ἀκηκόασι, διαψηφίσασθαι	Ἀθηναίους	ἅπαντας κατὰ φυλάς· θεῖναι δὲ
[1, 3]	καὶ τὰ ὀφειλόμενα χρήματα ἀποδοῦναι,	Ἀθηναίους	δὲ μὴ πολεμεῖν Καλχηδονίοις, ἕως
[1, 1]	μετ᾽ αὐτοῦ πολὺν ἤδη χρόνον	Ἀθηναίους	εἴργειν τῆς γῆς, εἰ μή
[1, 6]	γε τὸ αὑτοῦ δυνατὸν διαλλάξειν	Ἀθηναίους	καὶ Λακεδαιμονίους, ἀπέπλευσεν εἰς Μίλητον·
[1, 1]	τῶν Ἀθηναίων· Θράσυλλος δὲ ἐξαγαγὼν	Ἀθηναίους	καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς ἐν
[1, 4]	οἴκαδέ πω ἀποπέμψαι, βουλόμενος τοὺς	Ἀθηναίους	μὴ εἰδέναι τὰ πραττόμενα. (Φαρνάβαζος
[1, 3]	δὲ Καλχηδόνιοι προσιόντας αἰσθόμενοι τοὺς	Ἀθηναίους,	τὴν λείαν ἅπασαν κατέθεντο εἰς
[1, 6]	παλαιὸς τῆς Ἀθηνᾶς νεὼς ἐν	Ἀθήναις	ἐνεπρήσθη, (Πιτύα μὲν ἐφορεύοντος, ἄρχοντος
[1, 2]	Σπάρτῃ Εὐαρχίππου, ἄρχοντος δ᾽ ἐν	Ἀθήναις	Εὐκτήμονος, Ἀθηναῖοι μὲν Θορικὸν ἐτείχισαν,
[1, 7]	τοῦ δήμου τότε προεστηκὼς ἐν	Ἀθήναις	καὶ τῆς διωβελίας ἐπιμελόμενος Ἐρασινίδῃ
[1, 1]	τούτους τοὺς χρόνους Θρασύλλου ἐν	Ἀθήναις	ὄντος Ἆγις ἐκ τῆς Δεκελείας
[1, 3]	Φαρνάβαζον καὶ ὡς βασιλέα πρέσβεις	Ἀθηναίων	ἀναγαγεῖν, (καὶ ὅρκους ἔδοσαν καὶ
[1, 4]	καὶ αὐτῷ καὶ τῇ πόλει.	Ἀθηναίων	γὰρ οὐδεὶς ἐν ταύτῃ τῇ
[1, 7]	κελεύει, ἐάν τις τὸν τῶν	Ἀθηναίων	δῆμον ἀδικῇ, δεδεμένον ἀποδικεῖν ἐν
[1, 5]	αἷς εἶχε ναυσὶν εἴκοσιν ψηφισαμένων	Ἀθηναίων	εἰς Σάμον ἔπλευσεν ἐπὶ τὸ
[1, 1]	Ῥοίτειον. (Ἐγγὺς δὲ γενομένων τῶν	Ἀθηναίων	ἐμάχοντο ἀπό τε τῶν νεῶν
[1, 1]	ἡμέρᾳ. κατιδὼν δὲ ὁ τῶν	Ἀθηναίων	ἡμεροσκόπος ἐσήμηνε τοῖς στρατηγοῖς. Οἱ
[1, 1]	αὐτὰ τὰ τείχη ἦλθε τῶν	Ἀθηναίων·	Θράσυλλος δὲ ἐξαγαγὼν Ἀθηναίους καὶ
[1, 4]	ἀνήχθη ἐπ᾽ Ἄνδρον ἀφεστηκυῖαν τῶν	Ἀθηναίων,	καὶ μετ᾽ αὐτοῦ Ἀριστοκράτης καὶ
[1, 6]	Μηθυμναίων προσχωρεῖν, ἀλλ᾽ ἐμφρούρων ὄντων	Ἀθηναίων,	καὶ τῶν τὰ πράγματα ἐχόντων
[1, 4]	πρότερον μὲν τὰ μυστήρια τῶν	Ἀθηναίων	κατὰ θάλατταν ἀγόντων διὰ τὸν
[1, 5]	ἐξ Ἀθηνῶν καὶ Ῥόδου ὑπὸ	Ἀθηναίων	κατεψηφισμένων αὐτοῦ θάνατον καὶ τῶν
[1, 3]	ἐκέλευσεν εἰς Κύζικον. Ἐπέμφθησαν δὲ	Ἀθηναίων	μὲν Δωρόθεος, Φιλοκύδης, Θεογένης, Εὐρυπτόλεμος,
[1, 5]	ὁ μισθὸς γένηται, οἱ τῶν	Ἀθηναίων	ναῦται ἀπολείψουσι τὰς ναῦς, καὶ
[1, 6]	ναυμαχῶν καὶ ὅτι αἱ τῶν	Ἀθηναίων	νῆες ἀπολώλασιν ἅπασαι. (Καὶ οἱ
[1, 6]	παραπλεύσαντα, οὗ ἦσαν αἱ τῶν	Ἀθηναίων	νῆες, ἐν Μιλήτῳ τὰς ναῦς
[1, 6]	κατέπλευσαν. (Ἀπώλοντο δὲ τῶν μὲν	Ἀθηναίων	νῆες πέντε καὶ εἴκοσιν αὐτοῖς
[1, 2]	τινες τοῖς Πυγελεῦσι διεσπαρμένους τῶν	Ἀθηναίων	ὄντας τοὺς ψιλοὺς ἐδίωκον. (Οἱ
[1, 3]	πᾶσαι κακῶς τοὺς συμμάχους τῶν	Ἀθηναίων	ποιοῦσαι ἀποσπάσειαν τὸ στρατόπεδον ἀπὸ
[1, 6]	ἀποπλεῦσαι· αἱ γὰρ τριήρεις τῶν	Ἀθηναίων	πολλῷ πλείους ἦσαν. Καλλικρατίδας δὲ
[1, 6]	(Ἔδοξε δὲ καὶ τοῖς τῶν	Ἀθηναίων	στρατηγοῖς ἑπτὰ μὲν καὶ τετταράκοντα
[1, 1]	δὲ Πελοποννήσιοι ἰδόντες τὰς τῶν	Ἀθηναίων	τριήρεις οὔσας πλείους τε πολλῷ
[1, 6]	ἐλευθέρους ἀφῆκε, τοὺς δὲ τῶν	Ἀθηναίων	φρουροὺς καὶ τὰ ἀνδράποδα τὰ
[1, 2]	μὲν ἄλλους αἰχμαλώτους Θράσυλλος εἰς	Ἀθήνας	ἀπέπεμψε πάντας, Ἀλκιβιάδην δὲ Ἀθηναῖον,
[1, 3]	ὁ ἐν Φωκαίᾳ νεὼς τῆς	Ἀθηνᾶς	ἐνεπρήσθη πρηστῆρος ἐμπεσόντος. Ἐπεὶ δ᾽
[1, 6]	διέφυγε, καὶ ἀφικομένη εἰς τὰς	Ἀθήνας	ἐξαγγέλλει τὴν πολιορκίαν. Διομέδων δὲ
[1, 1]	εἷς ὢν τῶν στρατηγῶν, εἰς	Ἀθήνας	ἔπλευσε ταῦτα ἐξαγγελῶν καὶ στρατιὰν
[1, 3]	(Καὶ οὗτοι μὲν ἀπεπέμφθησαν εἰς	Ἀθήνας,	καὶ ὁ Κοιρατάδας ἐν τῷ
[1, 4]	σὺν τῇ ἄλλῃ στρατιᾷ εἰς	Ἀθήνας	κατέπλευσε· πρὶν δὲ ἥκειν αὐτὸν
[1, 1]	Λακεδαίμονα γράμματα πεμφθέντα ἑάλωσαν εἰς	Ἀθήνας	λέγοντα τάδε· Ἔρρει τὰ κᾶλα.
[1, 6]	ἑσπέρας καὶ ὁ παλαιὸς τῆς	Ἀθηνᾶς	νεὼς ἐν Ἀθήναις ἐνεπρήσθη, (Πιτύα
[1, 4]	πόλις, τοῦ ἕδους κατακεκαλυμμένου τῆς	Ἀθηνᾶς,	ὅ τινες οἰωνίζοντο ἀνεπιτήδειον εἶναι
[1, 7]	καὶ Ἀριστογένης οὐκ ἀπῆλθον εἰς	Ἀθήνας,	τῶν δὲ ἓξ καταπλευσάντων, Περικλέους
[1, 6]	μὲν ἐφορεύοντος, ἄρχοντος δὲ Καλλίου	Ἀθήνησιν,	οἱ Λακεδαιμόνιοι τῷ Λυσάνδρῳ παρεληλυθότος
[1, 1]	πολλαῖς ἡμέραις ὕστερον ἦλθεν ἐξ	Ἀθηνῶν	Θυμοχάρης ἔχων ναῦς ὀλίγας· καὶ
[1, 5]	Ῥόδιον, πάλαι δὲ φυγάδα ἐξ	Ἀθηνῶν	καὶ Ῥόδου ὑπὸ Ἀθηναίων κατεψηφισμένων
[1, 6]	θύρας φοιτήσεσιν ὀργισθεὶς καὶ εἰπὼν	ἀθλιωτάτους	εἶναι τοὺς Ἕλληνας, ὅτι βαρβάρους
[1, 1]	ἱστία αὐτὸς ἔπλευσεν εἰς Πάριον·	ἁθρόαι	δὲ γενόμεναι αἱ νῆες ἅπασαι
[1, 3]	Μινδάρου, καὶ ὅπως ἄλλαι ναυπηγηθείησαν,	ἁθρόαι	δὲ γενόμεναι πᾶσαι κακῶς τοὺς
[1, 6]	ἐναυμάχησαν χρόνον πολύν, πρῶτον μὲν	ἁθρόαι,	ἔπειτα δὲ διεσκεδασμέναι. Ἐπεὶ δὲ
[1, 4]	Κῦρον κάρανον τῶν εἰς Καστωλὸν	ἁθροιζομένων.	Τὸ δὲ κάρανον ἔστι κύριον.
[1, 6]	πεντήκοντα ναῦς. Ταύτας δὲ πάσας	ἁθροίσας,	οὔσας τετταράκοντα καὶ ἑκατόν, παρεσκευάζετο
[1, 6]	εἰς Λακεδαίμονα ἐπὶ χρήματα, ἐκκλησίαν	ἁθροίσας	τῶν Μιλησίων τάδε εἶπεν. Ἐμοὶ
[1, 1]	καὶ τοῖς συμμάχοις παρακελευσάμενος μὴ	ἀθυμεῖν	ἕνεκα ξύλων, ὡς ὄντων πολλῶν
[1, 5]	ἀφίκετο καὶ τὸ ναυτικὸν κατέλαβεν	ἀθύμως	ἔχον, συμπληρώσας τριήρεις ἑβδομήκοντα ἀντὶ
[1, 5]	(Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀκούοντες ταῦτα	ἀθύμως	μὲν εἶχον, ἔπεμπον δὲ πρὸς
[1, 7]	τὰ πράγματα καθ᾽ ἃ καὶ	αἱ	ἁμαρτίαι δοκοῦσι γεγενῆσθαι τοῖς στρατηγοῖς.
[1, 6]	ὅτι εἴη καλῶς ἔχον ἀποπλεῦσαι·	αἱ	γὰρ τριήρεις τῶν Ἀθηναίων πολλῷ
[1, 1]	ἀεὶ ἐνταῦθα τὰ πλοῖα διεφύλαττον,	αἱ	δ᾽ ἄλλαι ἔφυγον εἰς Σηστόν,
[1, 6]	διέκπλουν διδοῖεν· χεῖρον γὰρ ἔπλεον.	αἱ	δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ἀντιτεταγμέναι ἦσαν
[1, 1]	εἰς Πάριον· ἁθρόαι δὲ γενόμεναι	αἱ	νῆες ἅπασαι ἐν Παρίῳ ἓξ
[1, 6]	ἔτυχον ἔξω οὖσαι. Ἐγένοντο δὲ	αἱ	πᾶσαι πλείους ἢ πεντήκοντα καὶ
[1, 6]	Καλλικρατίδας νενίκηκε ναυμαχῶν καὶ ὅτι	αἱ	τῶν Ἀθηναίων νῆες ἀπολώλασιν ἅπασαι.
[1, 6]	ἀριστερᾷ Σάμου παραπλεύσαντα, οὗ ἦσαν	αἱ	τῶν Ἀθηναίων νῆες, ἐν Μιλήτῳ
[1, 6]	ἐπὶ μιᾶς· ἐπὶ δὲ ταύταις	αἱ	τῶν ναυάρχων τρεῖς, καὶ εἴ
[1, 1]	καὶ ἐπακτρίδι. Πυθόμενος δὲ ὅτι	αἱ	τῶν Πελοποννησίων νῆες ἐξ Ἀβύδου
[1, 6]	Σάμιος ὀνόματι Ἱππεύς· ἐχόμεναι δ᾽	αἱ>	τῶν ταξιάρχων δέκα, καὶ αὐταὶ
[1, 1]	ὑπὸ τῶν Ἀττικῶν ἐννέα νεῶν,	αἳ	ἀεὶ ἐνταῦθα τὰ πλοῖα διεφύλαττον,
[1, 2]	νεῶν καὶ ἀπὸ ἑτέρων πέντε,	αἳ	ἔτυχον τότε παραγενόμεναι, νεωστὶ ἥκουσαι
[1, 3]	αὐτοῦ ληψόμενος καὶ ναῦς συλλέξων,	αἳ	ἦσαν ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ ἄλλαι
[1, 1]	δ᾽ ἐγγὺς τῆς Κυζίκου ἦν,	αἰθρίας	γενομένης καὶ τοῦ ἡλίου ἐκλάμψαντος
[1, 6]	τὰ πράγματα ἐχόντων ἀττικιζόντων, προσβαλὼν	αἱρεῖ	τὴν πόλιν κατὰ κράτος. (Τὰ
[1, 5]	Σάμον. Λακεδαιμόνιοι δὲ ὀλίγῳ ὕστερον	αἱροῦσι	Δελφίνιον καὶ Ἠιόνα. (Οἱ δὲ
[1, 1]	ἐπὶ Σικελίαν δέκα μυριάσι στρατιᾶς	αἱροῦσιν	ἐν τρισὶ μησὶ δύο πόλεις
[1, 5]	Κόνων ἐκ τῆς Ἄνδρου σὺν	αἷς	εἶχε ναυσὶν εἴκοσιν ψηφισαμένων Ἀθηναίων
[1, 6]	ἄρχοντος, αὐτὸς ὁ Καλλικρατίδας πρὸς	αἷς	παρὰ Λυσάνδρου ἔλαβε ναυσὶ προσεπλήρωσεν
[1, 1]	(οἱ δ᾽ ἐν Σηστῷ Ἀθηναῖοι,	αἰσθόμενοι	Μίνδαρον πλεῖν ἐπ᾽ αὐτοὺς μέλλοντα
[1, 3]	Καλχηδόνι. Οἱ δὲ Καλχηδόνιοι προσιόντας	αἰσθόμενοι	τοὺς Ἀθηναίους, τὴν λείαν ἅπασαν
[1, 2]	εἰς Ἔφεσον πλευσούμενος. Τισσαφέρνης δὲ	αἰσθόμενος	τοῦτο τὸ ἐπιχείρημα, στρατιάν τε
[1, 7]	πρῶτον Περικλέα τὸν ἐμοὶ προσήκοντα·	αἰσχρὸν	γάρ> μοί ἐστιν ἐκεῖνον περὶ
[1, 6]	οἰκεῖται αὐτοῦ ἀποθανόντος, φεύγειν δὲ	αἰσχρὸν	ἔφη εἶναι. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[1, 1]	λέγειν, ἀφικόμενος παρὰ Φαρνάβαζον, πρὶν	αἰτῆσαι	χρήματα λαβών, παρεσκευάζετο πρὸς τὴν
[1, 1]	ἐξαγγελῶν καὶ στρατιὰν καὶ ναῦς	αἰτήσων.	(Μετὰ δὲ ταῦτα Τισσαφέρνης ἦλθεν
[1, 6]	φιλοτιμοῦμαι καὶ ἡ πόλις ἡμῶν	αἰτιάζεται	(ἴστε γὰρ αὐτὰ ὥσπερ καὶ
[1, 6]	ἀνιστάμενοι πολλοὶ καὶ μάλιστα οἱ	αἰτιαζόμενοι	ἐναντιοῦσθαι δεδιότες εἰσηγοῦντο πόρον χρημάτων
[1, 7]	οὐκ ἀνείλοντο. (Εἶτα νῦν τὴν	αἰτίαν	κοινὴν ἔχουσιν ἐκείνων ἰδίᾳ ἁμαρτόντων,
[1, 4]	δὲ τότε κρίνεσθαι παραχρῆμα τῆς	αἰτίας	ἄρτι γεγενημένης ὡς ἠσεβηκότος εἰς
[1, 7]	ἀναιρέσεως οὐδένα ἄλλον ἔχειν αὐτοὺς	αἰτιάσασθαι	ἢ τούτους οἷς προσετάχθη. Καὶ
[1, 7]	ἴσως ἄν τινα καὶ οὐκ	αἴτιον	ὄντα ἀποκτείναιτε, μεταμελήσει δὴ ὕστερον.
[1, 4]	τῶν παροιχομένων αὐτοῖς κακῶν μόνος	αἴτιος	εἴη, τῶν τε φοβερῶν ὄντων
[1, 7]	ἡμῶν, ἔφασαν, ψευσόμεθα φάσκοντες αὐτοὺς	αἰτίους	εἶναι, ἀλλὰ τὸ μέγεθος τοῦ
[1, 7]	εἰς τὸν δῆμον, ἄλλο οὐδὲν	αἰτιώμενοι	ἢ τὸν χειμῶνα. (Μετὰ ταῦτα
[1, 2]	χειμὼν ἐπῄει, ἐν ᾧ οἱ	αἰχμάλωτοι	Συρακόσιοι, εἰργμένοι τοῦ Πειραιῶς ἐν
[1, 5]	αὐτοῖς ἀνδράσι· καὶ τοὺς μὲν	αἰχμαλώτους	ἅπαντας ἔδησαν Ἀθηναῖοι, τὸν δὲ
[1, 2]	Ἔφεσον. (Καὶ τοὺς μὲν ἄλλους	αἰχμαλώτους	Θράσυλλος εἰς Ἀθήνας ἀπέπεμψε πάντας,
[1, 7]	ἀπολογουμένων ἐν τῇ προτέρᾳ ἐκκλησίᾳ	ἀκηκόασι,	διαψηφίσασθαι Ἀθηναίους ἅπαντας κατὰ φυλάς·
[1, 2]	νυκτὸς ἐνέβαλον εἰς τὴν Λυδίαν	ἀκμάζοντος	τοῦ σίτου, καὶ κώμας τε
[1, 4]	κάρανον ἔστι κύριον. (Ταῦτ᾽ οὖν	ἀκούοντες	οἱ τῶν Ἀθημαίων πρέσβεις, καὶ
[1, 5]	προθυμότερον εἶναι. (Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι	ἀκούοντες	ταῦτα ἀθύμως μὲν εἶχον, ἔπεμπον
[1, 5]	καὶ ἀναψύχων αὐτάς. (Ἀλκιβιάδης δὲ	ἀκούσας	Θρασύβουλον ἔξω Ἑλλησπόντου ἥκοντα τειχίζειν
[1, 6]	καὶ ἑκατόν. (Ὁ δὲ Καλλικρατίδας	ἀκούων	τὴν βοήθειαν ἤδη ἐν Σάμῳ
[1, 6]	τῆς Λέσβου ἐπὶ τῇ Μαλέᾳ	ἄκρᾳ	(ἀντίον τῆς Μυτιλήνης) (Τῇ δ᾽
[1, 6]	τῆς Λέσβου ἐπὶ τῇ Μαλέᾳ	ἄκρᾳ)	ἀντίον τῆς Μυτιλήνης. (Τῆς δὲ
[1, 5]	πεζῆς στρατιᾶς δώδεκα μυριάσιν εἷλον	Ἀκράγαντα	λιμῷ, μάχῃ μὲν ἡττηθέντες, προσκαθεζόμενοι
[1, 5]	οἰόμενοι δι᾽ ἀμέλειάν τε καὶ	ἀκράτειαν	ἀπολωλεκέναι τὰς ναῦς, καὶ στρατηγοὺς
[1, 7]	ἀφελομένους καὶ νενικηκότας, τούτους ἀπολλύντες	ἀκρίτους	παρὰ τὸν νόμον. (Τί δὲ
[1, 3]	περιτειχίσαντες, καὶ πρὸς τὸ τεῖχος	ἀκροβολισμοὺς	καὶ προσβολὰς ἐποιοῦντο. (Ἐν δὲ
[1, 7]	μεταμελήσει δὴ ὕστερον. Ἀναμνήσθητε ὡς	ἀλγεινὸν	καὶ ἀνωφελὲς ἤδη ἐστί, πρὸς
[1, 7]	ὅσια ποιοῦντες, καὶ ὅθεν μάλιστ᾽	ἀληθῆ	πεύσεσθε καὶ οὐ μετανοήσαντες ὕστερον
[1, 1]	νεῶν, ἐπεκήρυξέ τε, ὃς ἂν	ἁλίσκηται	εἰς τὸ πέραν διαπλέων, θάνατον
[1, 5]	ἡ ναυμαχία, χαλεπῶς εἶχον τῷ	Ἀλκιβιάδῃ,	οἰόμενοι δι᾽ ἀμέλειάν τε καὶ
[1, 2]	Θράσυλλος εἰς Ἀθήνας ἀπέπεμψε πάντας,	Ἀλκιβιάδην	δὲ Ἀθηναῖον, Ἀλκιβιάδου ὄντα ἀνεψιὸν
[1, 4]	θαυμάζοντες καὶ ἰδεῖν βουλόμενοι τὸν	Ἀλκιβιάδην,	λέγοντες (ὅτι) οἱ μὲν ὡς
[1, 4]	αὐτὸν οἱ Ἀθηναῖοι στρατηγοὺς εἴλοντο	Ἀλκιβιάδην	μὲν φεύγοντα καὶ Θρασύβουλον ἀπόντα,
[1, 1]	δὲ παρ᾽ αὐτὸν μιᾷ τριήρει	Ἀλκιβιάδην	ξένιά τε καὶ δῶρα ἄγοντα
[1, 3]	εἰσήγαγον τὸ στράτευμα καὶ τὸν	Ἀλκιβιάδην.	(Ὁ δὲ Ἕλιξος καὶ ὁ
[1, 3]	ἔφη αὐτοῖς. οἱ δὲ ἀπέδοσαν.	(Ἀλκιβιάδης	δ᾽ ἐπεὶ ἧκεν εἰς τὸ
[1, 5]	ἦγεν, ἐπισκευάζων καὶ ἀναψύχων αὐτάς.	(Ἀλκιβιάδης	δὲ ἀκούσας Θρασύβουλον ἔξω Ἑλλησπόντου
[1, 4]	πρὸς τὸ ἄλλο στρατόπεδον ἀπέπλευσαν.	(Ἀλκιβιάδης	δὲ βουλόμενος μετὰ τῶν στρατιωτῶν
[1, 2]	πολλοῖς, καὶ μάχῃ ἡττηθεὶς ἔφυγεν.	Ἀλκιβιάδης	δὲ ἐδίωκεν ἔχων τούς τε
[1, 1]	ἑτέραις ἐκ Θάσου, ἀμφότεροι ἠργυρολογηκότες.	(Ἀλκιβιάδης	δὲ εἰπὼν καὶ τούτοις διώκειν
[1, 4]	δὲ τρίτον ἐκ τῶν οἴκοθεν.	(Ἀλκιβιάδης	δὲ ἐκ τῆς Σάμου ἔχων
[1, 3]	τοὺς Βιθυνοὺς Θρᾷκας, ἀστυγείτονας ὄντας.	(Ἀλκιβιάδης	δὲ λαβὼν τῶν τε ὁπλιτῶν
[1, 1]	ἐκλιπόντων αὐτὴν ἐδέχοντο τοὺς Ἀθηναίους·	(Ἀλκιβιάδης	δὲ μείνας αὐτοῦ εἴκοσιν ἡμέρας
[1, 4]	γενέσθαι μόνος κινδυνεύσαι ἡγεμὼν καταστῆναι.	(Ἀλκιβιάδης	δὲ πρὸς τὴν γῆν ὁρμισθεὶς
[1, 1]	ναῦς ἐμάχοντο ἐπιπλέουσι τοῖς ἐναντίοις.	(Ἀλκιβιάδης	δὲ ταῖς εἴκοσι τῶν νεῶν
[1, 4]	συνεπέμφθησαν ᾑρημένοι κατὰ γῆν στρατηγοί.	(Ἀλκιβιάδης	δὲ τὸ στράτευμα ἀπεβίβασε τῆς
[1, 3]	οἱ παρὰ βασιλέως πρέσβεις ἔλθωσιν.	(Ἀλκιβιάδης	δὲ τοῖς ὅρκοις οὐκ ἐτύγχανε
[1, 4]	τοὺς Λάκωνας οἳ αὐτόθι ἦσαν.	(Ἀλκιβιάδης	δὲ τροπαῖόν τε ἔστησε καὶ
[1, 1]	Ἀθηναίοις. (Ἡμέραις δὲ τριάκοντα ὕστερον	Ἀλκιβιάδης	ἐκ Σάρδεων μετὰ Μαντιθέου τοῦ
[1, 1]	αὐτοῦ ἔμειναν, τῇ δὲ ὑστεραίᾳ	Ἀλκιβιάδης	ἐκκλησίαν ποιήσας παρεκελεύετο αὐτοῖς ὅτι
[1, 5]	εἰς Σάμον. (Μετὰ δὲ ταῦτα	Ἀλκιβιάδης	ἐλθὼν εἰς Σάμον ἀνήχθη ταῖς
[1, 1]	μὲν νικώντων, τὰ δὲ νικωμένων,	Ἀλκιβιάδης	ἐπεισπλεῖ δυοῖν δεούσαις εἴκοσι ναυσίν.
[1, 3]	τοῖς ὁπλίταις χρόνον πολύν, μέχρι	Ἀλκιβιάδης	ἔχων ὁπλίτας τέ τινας καὶ
[1, 1]	εἰς Καρδίαν. ἐνταῦθα δὲ καὶ	Ἀλκιβιάδης	ἧκεν ἐκ τῶν Κλαζομενῶν σὺν
[1, 5]	Ἀριστοκράτην, Ἀρχέστρατον, Πρωτόμαχον, Θράσυλλον, Ἀριστογένην.	(Ἀλκιβιάδης	μὲν οὖν πονηρῶς καὶ ἐν
[1, 3]	τὸ στρατόπεδον. (Ἐκ τούτου δὲ	Ἀλκιβιάδης	μὲν ᾤχετο εἰς τὸν Ἑλλήσποντον
[1, 3]	δ᾽ ἐν Καλχηδόνι τοῖς παρ᾽	Ἀλκιβιάδου	Εὐρυπτολέμῳ καὶ Διοτίμῳ τόν τε
[1, 2]	ἀπέπεμψε πάντας, Ἀλκιβιάδην δὲ Ἀθηναῖον,	Ἀλκιβιάδου	ὄντα ἀνεψιὸν καὶ συμφυγάδα, κατέλευσεν.
[1, 5]	ἅπερ αὐτὸς ἐποίει πεισθεὶς ὑπ᾽	Ἀλκιβιάδου,	σκοπεῖν ὅπως τῶν Ἑλλήνων μηδὲ
[1, 2]	(Ἐν δὲ τῇ Λαμψάκῳ συντάττοντος	Ἀλκιβιάδου	τὸ στράτευμα πᾶν οἱ πρότεροι
[1, 7]	(Μὴ ὑμεῖς γε, ὦ Ἀθηναῖοι,	ἀλλ᾽	ἑαυτῶν ὄντας τοὺς νόμους, δι᾽
[1, 6]	βουλομένων δὲ τῶν Μηθυμναίων προσχωρεῖν,	ἀλλ᾽	ἐμφρούρων ὄντων Ἀθηναίων, καὶ τῶν
[1, 7]	Σωφρονίσκου· οὗτος δ᾽ οὐκ ἔφη	ἀλλ᾽	ἢ κατὰ νόμον πάντα ποιήσειν.
[1, 7]	τὸν δῆμον εἰσενεγκεῖν μιᾷ ψήφῳ;	(Ἀλλ᾽	ἴσως ἄν τινα καὶ οὐκ
[1, 7]	ἂν κατὰ τὸν νόμον κρίνητε,	ἀλλ᾽	οὐκ ἂν παρὰ τὸν νόμον,
[1, 5]	ταῦτα ἐπεσταλκέναι καὶ αὐτὸς οὐκ	ἄλλ᾽	ἐγνωκέναι, ἀλλὰ πάντα ποιήσειν· ἔχων
[1, 6]	καταστασιαζόμενος, οὐ μόνον ἀπροθύμως ὑπηρετούντων,	ἀλλὰ	καὶ διαθροούντων ἐν ταῖς πόλεσιν
[1, 7]	ἕνα ἕκαστον, εἰ μὴ πλέον,	ἀλλὰ	μίαν ἡμέραν δόντες αὐτοῖς ὑπὲρ
[1, 5]	καὶ αὐτὸς οὐκ ἄλλ᾽ ἐγνωκέναι,	ἀλλὰ	πάντα ποιήσειν· ἔχων δὲ ἥκειν
[1, 5]	Ἑλλήνων μηδὲ οἵτινες ἰσχυροὶ ὦσιν,	ἀλλὰ	πάντες ἀσθενεῖς, αὐτοὶ ἐν αὑτοῖς
[1, 3]	τοῖς ὅρκοις οὐκ ἐτύγχανε παρών,	ἀλλὰ	περὶ Σηλυμβρίαν ἦν· ἐκείνην δ᾽
[1, 7]	τὸν χειμῶνα πρᾶξαι τὰ προσταχθέντα)	ἀλλὰ	πολὺ δικαιότερον στεφάνοις γεραίρειν τοὺς
[1, 6]	ἐκεῖνα προσδεχώμεθα χάριν ἀξίαν ἀποδώσειν.	Ἀλλὰ	σὺν τοῖς θεοῖς δείξωμεν τοῖς
[1, 3]	ὅτι οὐ προδιδοίη τὴν πόλιν,	ἀλλὰ	σώσαι, παῖδας ὁρῶν καὶ γυναῖκας
[1, 7]	ψευσόμεθα φάσκοντες αὐτοὺς αἰτίους εἶναι,	ἀλλὰ	τὸ μέγεθος τοῦ χειμῶνος εἶναι
[1, 5]	παρ᾽ ἃ βασιλεὺς ἐπέστειλεν αὐτῷ	ἄλλα	ποιεῖν. Εἶναι δὲ καὶ τὰς
[1, 4]	ᾤχετο, ἐκεῖ δὲ τά τε	ἄλλα	χωρία τὰ πρὸς Λακεδαιμονίους μεθεστηκότα
[1, 1]	Σηστόν. (Ἐντεῦθεν πλὴν τετταράκοντα νεῶν	ἄλλαι	ἄλλῃ ᾤχοντο ἐπ᾽ ἀργυρολογίαν ἔξω
[1, 1]	τὰ πλοῖα διεφύλαττον, αἱ δ᾽	ἄλλαι	ἔφυγον εἰς Σηστόν, ἐκεῖθεν δὲ
[1, 6]	ναυάρχων τρεῖς, καὶ εἴ τινες	ἄλλαι	ἦσαν συμμαχίδες. (Τὸ δὲ δεξιὸν
[1, 3]	αἳ ἦσαν ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ	ἄλλαι	καταλελειμμέναι φρουρίδες ὑπὸ Πασιππίδου καὶ
[1, 3]	ἐπιβάτης ὢν Μινδάρου, καὶ ὅπως	ἄλλαι	ναυπηγηθείησαν, ἁθρόαι δὲ γενόμεναι πᾶσαι
[1, 6]	ἐπ᾽ αὐτῶν ἀνθρώπους, ταῖς δὲ	ἄλλαις	ἐπὶ τὰς μετ᾽ Ἐτεονίκου τῇ
[1, 7]	κατηγόρει τῶν στρατηγῶν. Ταῖς δὲ	ἄλλαις	ναυσὶν ἔπλεον ἐπὶ τὰς πολεμίας.
[1, 2]	Θρασύλλου. Ἐξῆλθον δέ τινας καὶ	ἄλλας	ἐξόδους τοῦ χειμῶνος εἰς τὴν
[1, 2]	ἔλαβον αὐτοῖς ἀνδράσι, τὰς δ᾽	ἄλλας	κατεδίωξαν εἰς Ἔφεσον. (Καὶ τοὺς
[1, 6]	ἔλαβον δέκα· ἥθροισαν δὲ καὶ	ἄλλας	πλείους ἢ τριάκοντα παρὰ τῶν
[1, 5]	μετὰ τῶν ἄλλων στρατηγῶν, ἄλλοτε	ἄλλῃ	ἀποβαίνων τῆς τῶν πολεμίων χώρας
[1, 5]	τῇ τε αὑτοῦ νηὶ καὶ	ἄλλῃ	ἐκ Νοτίου εἰς τὸν λιμένα
[1, 1]	ἐπιούσης νυκτὸς ἀνηγάγοντο, καὶ τῇ	ἄλλῃ	ἡμέρᾳ περὶ ἀρίστου ὥραν ἧκον
[1, 6]	ἔφυγε τῇ τε αὑτοῦ καὶ	ἄλλῃ.	(Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι τὰ γεγενημένα
[1, 4]	λιμοῦ. (Θράσυλλος δὲ σὺν τῇ	ἄλλῃ	στρατιᾷ εἰς Ἀθήνας κατέπλευσε· πρὶν
[1, 1]	(Ἐντεῦθεν πλὴν τετταράκοντα νεῶν ἄλλαι	ἄλλῃ	ᾤχοντο ἐπ᾽ ἀργυρολογίαν ἔξω τοῦ
[1, 3]	τε κοινὸν ὅρκον καὶ ἰδίᾳ	ἀλλήλοις	πίστεις ἐποιήσαντο. (Φαρνάβαζος μὲν οὖν
[1, 2]	χρήματα ἔλαβον καὶ ἀνδράποδα καὶ	ἄλλην	λείαν πολλήν. (Στάγης δὲ ὁ
[1, 1]	ἐκπλεόντων πλοίων καὶ εἴ τι	ἄλλο	δύναιντο βλάπτειν τοὺς πολεμίους. Οἱ
[1, 1]	λαβὼν παρὰ τῶν Κυζικηνῶν, οὐδὲν	ἄλλο	κακὸν ἐργασάμενος ἐν τῇ πόλει
[1, 7]	βουλὴν καὶ εἰς τὸν δῆμον,	ἄλλο	οὐδὲν αἰτιώμενοι ἢ τὸν χειμῶνα.
[1, 6]	ναῦς πεμφθεὶς οὐκ ἔχω τί	ἄλλο	ποιῶ ἢ τὰ κελευόμενα ὡς
[1, 2]	εἰς τὴν Σηστὸν πρὸς τὸ	ἄλλο	στράτευμα. (Ἐκεῖθεν δὲ ἅπασα ἡ
[1, 4]	τῆς Μυσίας, ὅθεν πρὸς τὸ	ἄλλο	στρατόπεδον ἀπέπλευσαν. (Ἀλκιβιάδης δὲ βουλόμενος
[1, 1]	ἀπέπλευσαν εἰς Μάδυτον πρὸς τὸ	ἄλλο	στρατόπεδον οὐδὲν πράξαντες. (Μίνδαρος δὲ
[1, 6]	καθεστῶτα ἐνθάδε. (Οὐδενὸς δὲ τολμήσαντος	ἄλλο	τι εἰπεῖν ἢ τοῖς οἴκοι
[1, 6]	ἐκ Χίου καὶ Ῥόδου καὶ	ἄλλοθεν	ἀπὸ τῶν συμμάχων πεντήκοντα ναῦς.
[1, 4]	οἱ μετ᾽ αὐτοῦ καὶ οἱ	ἄλλοι	ἄγγελοι, καὶ ἔλεγον ὅτι Λακεδαιμόνιοι
[1, 1]	βλάπτειν τοὺς πολεμίους. Οἱ δ᾽	ἄλλοι	στρατηγοὶ εἰς τὸν Ἑλλήσποντον ᾤχοντο.
[1, 7]	ἐν ᾗ τῶν στρατηγῶν κατηγόρουν	ἄλλοι	τε καὶ Θηραμένης μάλιστα, δικαίους
[1, 7]	Καλλίξενον τούτων. Προυβλήθησαν δὲ καὶ	ἄλλοι	τέτταρες, καὶ ἐδέθησαν ὑπὸ τῶν
[1, 7]	Εὐρυπτόλεμός τε ὁ Πεισιάνακτος καὶ	ἄλλοι	τινές. Τοῦ δὲ δήμου ἔνιοι
[1, 7]	αὐτοῖς ὑπὲρ αὑτῶν ἀπολογήσασθαι, μὴ	ἄλλοις	μᾶλλον πιστεύοντες ἢ ὑμῖν αὐτοῖς.
[1, 6]	(Δεῖ δ᾽ ὑμᾶς ἐξηγεῖσθαι τοῖς	ἄλλοις	συμμάχοις ὅπως ἂν τάχιστά τε
[1, 7]	ἤδη, Θηραμένει καὶ Θρασυβούλῳ καὶ	ἄλλοις	τοιούτοις· (Καὶ εἴπερ γέ τινας
[1, 1]	δυνατὸν ἦν ἐμάχετο, καὶ τοῖς	ἄλλοις	τοῖς αὑτοῦ ἱππεῦσι καὶ πεζοῖς
[1, 7]	δέοι, περὶ τῆς ἀναιρέσεως οὐδένα	ἄλλον	ἔχειν αὐτοὺς αἰτιάσασθαι ἢ τούτους
[1, 6]	μένειν, καὶ εἴτε Λύσανδρος εἴτε	ἄλλος	τις ἐμπειρότερος περὶ τὰ ναυτικὰ
[1, 5]	ἀναγαγόμενος μετὰ τῶν ἄλλων στρατηγῶν,	ἄλλοτε	ἄλλῃ ἀποβαίνων τῆς τῶν πολεμίων
[1, 6]	φαμένου δὲ τοῦ Λυσάνδρου πολυπραγμονεῖν	ἄλλου	ἄρχοντος, αὐτὸς ὁ Καλλικρατίδας πρὸς
[1, 7]	ναυαγούς. Ὅτι μὲν γὰρ οὐδενὸς	ἄλλου	καθήπτοντο, ἐπιστολὴν ἐπεδείκνυε μαρτύριον ἣν
[1, 7]	οὔθ᾽ ὑπ᾽ ἐμοῦ οὔθ᾽ ὑπ᾽	ἄλλου	οὐδενὸς ἔστιν ἐξαπατηθῆναι ὑμᾶς, καὶ
[1, 2]	εἰς Ἔφεσον. (Καὶ τοὺς μὲν	ἄλλους	αἰχμαλώτους Θράσυλλος εἰς Ἀθήνας ἀπέπεμψε
[1, 5]	τὰς ναῦς, καὶ στρατηγοὺς εἵλοντο	ἄλλους	δέκα, Κόνωνα, Διομέδοντα, Λέοντα, Περικλέα,
[1, 4]	αὑτοῦ δὲ ἀνεψιόν, καὶ τοὺς	ἄλλους	οἰκείους καὶ τοὺς φίλους μετ᾽
[1, 2]	πελταστὰς καὶ ἐπιβάτας καὶ τοὺς	ἄλλους	πάντας πρὸς τὸ ἕλος ἐπὶ
[1, 1]	δὲ ἐξαγαγὼν Ἀθηναίους καὶ τοὺς	ἄλλους	τοὺς ἐν τῇ πόλει ὄντας
[1, 7]	μάρτυρας παρείχοντο τοὺς κυβερνήτας καὶ	ἄλλους	τῶν συμπλεόντων πολλούς. Τοιαῦτα λέγοντες
[1, 7]	δ᾽ εἰπόντος ὅτι καὶ τοὺς	ἄλλους	χρὴ δεθέντας εἰς τὸν δῆμον
[1, 2]	Σελινοῦντα καὶ Ἱμέραν. ~(Τῷ δὲ	ἄλλῳ	ἔτει (ᾧ ἦν Ὀλυμπιὰς τρίτη
[1, 1]	εἰλήφατε, ὅσα τε μετὰ τῶν	ἄλλων	ἀήττητοι γεγόνατε ἡμῶν ἡγουμένων, τάξιν
[1, 7]	ὑπ᾽ ἐκείνων τε καί τινων	ἄλλων	ἐπιβουλευόμενοι κινδυνεύουσιν ἀπολέσθαι; (Οὔκ, ἂν
[1, 5]	καὶ ταύταις ἀναγαγόμενος μετὰ τῶν	ἄλλων	στρατηγῶν, ἄλλοτε ἄλλῃ ἀποβαίνων τῆς
[1, 6]	πλείους ἢ τριάκοντα παρὰ τῶν	ἄλλων	συμμάχων, εἰσβαίνειν ἀναγκάσαντες ἅπαντας, ὁμοίως
[1, 1]	τε Μεγάρων καὶ παρὰ τῶν	ἄλλων	συμμάχων πεντεκαίδεκα στρατιωτίδων μᾶλλον ἢ
[1, 6]	πασῶν οὐσῶν δέκα, τῶν δ᾽	ἄλλων	συμμάχων πλείους ἢ ἑξήκοντα. (Ἔδοξε
[1, 4]	ὡς ἠδίκηται, λεχθέντων δὲ καὶ	ἄλλων	τοιούτων καὶ οὐδενὸς ἀντειπόντος διὰ
[1, 1]	ἐκ Σάρδεων μετὰ Μαντιθέου τοῦ	ἁλόντος	ἐν Καρίᾳ ἵππων εὐπορήσαντες νυκτὸς
[1, 7]	τὴν ἐκκλησίαν φάσκων ἐπὶ τεύχους	ἀλφίτων	σωθῆναι· ἐπιστέλλειν δ᾽ αὐτῷ τοὺς
[1, 1]	Θηραμένης εἴκοσι ναυσὶν ἀπὸ Μακεδονίας,	ἅμα	δὲ καὶ Θρασύβουλος εἴκοσιν ἑτέραις
[1, 3]	ὄντες ἔφυγον εἰς τὴν πόλιν.	(Ἅμα	δὲ καὶ Φαρνάβαζος, οὐ δυνάμενος
[1, 1]	χειμῶνος τέτταρσι καὶ δέκα ναυσὶν	ἅμα	ἡμέρᾳ. κατιδὼν δὲ ὁ τῶν
[1, 2]	τῶν ναυτῶν πελταστὰς ποιησάμενος, (ὡς	ἅμα	καὶ πελτασταῖς ἐσομένοις, ἐξέπλευσεν ἀρχομένου
[1, 7]	ᾗ ἂν βούλησθε δίκῃ, καὶ	ἅμα	πάντας καὶ καθ᾽ ἕνα ἕκαστον,
[1, 6]	θάλατταν. Κατιδὼν δὲ αὐτὸν ἀναγόμενον	ἅμα	τῇ ἡμέρᾳ, ἐδίωκεν ὑποτεμνόμενος τὸν
[1, 6]	τὴν ἀναγωγήν. Ἐπεὶ δὲ ἀνέσχεν,	ἅμα	τῇ ἡμέρᾳ ἔπλει ἐπὶ τὰς
[1, 2]	ἐπὶ τὰ ἕτερα τῆς πόλεως,	ἅμα	τῇ ἡμέρᾳ προσῆγε δύο στρατόπεδα.
[1, 1]	φράζων. (Ναυπηγουμένων δὲ οἱ Συρακόσιοι	ἅμα	τοῖς Ἀντανδρίοις τοῦ τείχους τι
[1, 6]	εἰς τὸ πέλαγος ἀφορμήσασαν, καὶ	ἅμα	τῷ ἡλίῳ δύνοντι κατέλαβον, καὶ
[1, 7]	πράγματα καθ᾽ ἃ καὶ αἱ	ἁμαρτίαι	δοκοῦσι γεγενῆσθαι τοῖς στρατηγοῖς. Ἐπεὶ
[1, 7]	αἰτίαν κοινὴν ἔχουσιν ἐκείνων ἰδίᾳ	ἁμαρτόντων,	καὶ ἀντὶ τῆς τότε φιλανθρωπίας
[1, 5]	εἶχον τῷ Ἀλκιβιάδῃ, οἰόμενοι δι᾽	ἀμέλειάν	τε καὶ ἀκράτειαν ἀπολωλεκέναι τὰς
[1, 4]	πατρίδος· (ἐν ᾧ χρόνῳ ὑπὸ	ἀμηχανίας	δουλεύων ἠναγκάσθη μὲν θεραπεύειν τοὺς
[1, 7]	ταχίστην πλεῖν ἅπαντας· Θράσυλλος δὲ	ἀμφότερα	ἔφη γενέσθαι, ἂν τὰς μὲν
[1, 1]	Θρασύβουλος εἴκοσιν ἑτέραις ἐκ Θάσου,	ἀμφότεροι	ἠργυρολογηκότες. (Ἀλκιβιάδης δὲ εἰπὼν καὶ
[1, 7]	(Τοσοῦτον δ᾽ ἔχω εἰπεῖν ὑπὲρ	ἀμφοτέρων,	ὅτι ὁ χειμὼν διεκώλυσε μηδὲν
[1, 7]	εἰσενεγκεῖν μιᾷ ψήφῳ; (Ἀλλ᾽ ἴσως	ἄν	τινα καὶ οὐκ αἴτιον ὄντα
[1, 1]	τῶν νεῶν, ἐπεκήρυξέ τε, ὃς	ἂν	ἁλίσκηται εἰς τὸ πέραν διαπλέων,
[1, 1]	ἑλέσθαι δὲ ἐκέλευον ἄρχοντας, μέχρι	ἂν	ἀφίκωνται οἱ ᾑρημένοι ἀντ᾽ ἐκείνων.
[1, 4]	ἡμέρᾳ οὐδενὸς σπουδαίου ἔργου τολμήσαι	ἂν	ἅψασθαι. (Καταπλέοντος δ᾽ αὐτοῦ ὅ
[1, 7]	Ἢ μὴ οὐχ ὑμεῖς ὃν	ἂν	βούλησθε ἀποκτείνητε καὶ ἐλευθερώσητε, ἂν
[1, 7]	τοὺς ἀδικοῦντας εἰδότες κολάσεσθε ᾗ	ἂν	βούλησθε δίκῃ, καὶ ἅμα πάντας
[1, 7]	ἐάσει τὸν δῆμον πράττειν ὃ	ἂν	βούληται. (Καὶ ἐπὶ τούτοις εἰπόντος
[1, 5]	νηὶ τοῦ μηνὸς διδόναι, ὁπόσας	ἂν	βούλωνται τρέφειν Λακεδαιμόνιοι. (Ὁ δὲ
[1, 7]	δὲ μή, εἰς τὴν ὑστέραν·	(Ἂν	δὲ δόξωσιν ἀδικεῖν, θανάτῳ ζημιῶσαι
[1, 6]	ποιῶ ἢ τὰ κελευόμενα ὡς	ἂν	δύνωμαι κράτιστα. Ὑμεῖς δὲ πρὸς
[1, 6]	ἀγαθῶν ἐν τῷ χρόνῳ ᾧ	ἂν	ἐκεῖνα προσδεχώμεθα χάριν ἀξίαν ἀποδώσειν.
[1, 6]	ἔφη ἑαυτοῦ γε ἄρχοντος οὐδέν᾽	ἂν	Ἑλλήνων εἰς τὸ ἐκείνου δυνατὸν
[1, 7]	ἦν καὶ τὰς χεῖρας οὐκ	ἂν	καθεώρων) τὴν δὲ βουλὴν προβουλεύσασαν
[1, 7]	ἂν βούλησθε ἀποκτείνητε καὶ ἐλευθερώσητε,	ἂν	κατὰ τὸν νόμον κρίνητε, ἀλλ᾽
[1, 7]	ἱερὰ κλέπτῃ, κριθέντα ἐν δικαστηρίῳ,	ἂν	καταγνωσθῇ, μὴ ταφῆναι ἐν τῇ
[1, 7]	εἶναι, καὶ ἐγγυητὰς καταστῆσαι, ἕως	ἂν	κριθῶσιν, εἶναι δὲ καὶ Καλλίξενον
[1, 5]	προπιὼν ὁ Κῦρος ἤρετο τί	ἂν	μάλιστα χαρίζοιτο ποιῶν, εἶπεν ὅτι
[1, 6]	μάλιστα βλάπτωμεν τοὺς πολεμίους, ἕως	ἂν	οἱ ἐκ Λακεδαίμονος ἥκωσιν, οὓς
[1, 3]	δὲ μὴ πολεμεῖν Καλχηδονίοις, ἕως	ἂν	οἱ παρὰ βασιλέως πρέσβεις ἔλθωσιν.
[1, 5]	ναύτῃ δραχμὴν Ἀττικήν, διδάσκοντες ὅτι,	ἂν	οὗτος ὁ μισθὸς γένηται, οἱ
[1, 7]	τὸν νόμον κρίνητε, ἀλλ᾽ οὐκ	ἂν	παρὰ τὸν νόμον, ὥσπερ Καλλίξενος
[1, 7]	θανάτου ἀνθρώπου ἡμαρτηκότες. (Δεινὰ δ᾽	ἂν	ποιήσαιτε, εἰ Ἀριστάρχῳ μὲν πρότερον
[1, 1]	τὸ Λύκειον γυμνάσιον, ὡς μαχούμενος,	ἂν	προσίωσιν. (Ἰδὼν δὲ ταῦτα Ἆγις
[1, 6]	κολακεύουσιν ἕνεκα ἀργυρίου, φάσκων τε,	ἂν	σωθῇ οἴκαδε, κατά γε τὸ
[1, 1]	πολλῶν ἐν τῇ βασιλέως, ἕως	ἂν	τὰ σώματα σῶα ᾖ, ἱμάτιόν
[1, 7]	Θράσυλλος δὲ ἀμφότερα ἔφη γενέσθαι,	ἂν	τὰς μὲν αὐτοῦ καταλίπωσι, ταῖς
[1, 6]	ἐξηγεῖσθαι τοῖς ἄλλοις συμμάχοις ὅπως	ἂν	τάχιστά τε καὶ μάλιστα βλάπτωμεν
[1, 4]	ἀντειπόντος διὰ τὸ μὴ ἀνασχέσθαι	ἂν	τὴν ἐκκλησίαν, ἀναρρηθεὶς ἁπάντων ἡγεμὼν
[1, 3]	δὲ ὁ ἁρμοστὴς οἰόμενος οὐδένα	ἂν	τοῦτο ποιῆσαι, καταστήσας δὲ ἅπαντα
[1, 7]	ἄλλων ἐπιβουλευόμενοι κινδυνεύουσιν ἀπολέσθαι; (Οὔκ,	ἂν	ὑμεῖς γέ μοι πείθησθε τὰ
[1, 7]	τοὺς στρατηγοὺς καὶ νὴ Δία,	ἂν	ὑμῖν γε δοκῇ, πρῶτον Περικλέα
[1, 4]	φίλους μετ᾽ αὐτῶν, τότε ἀποβὰς	ἀναβαίνει	εἰς τὴν πόλιν μετὰ τῶν
[1, 7]	ἰδιωτῶν ἐγγυᾶσθαι ἀνιστάμενοι· ἔδοξε δὲ	ἀναβαλέσθαι	εἰς ἑτέραν ἐκκλησίαν (τότε γὰρ
[1, 7]	πάντα ποιήσειν. (Μετὰ δὲ ταῦτα	ἀναβὰς	Εὐρυπτόλεμος ἔλεξεν ὑπὲρ τῶν στρατηγῶν
[1, 7]	παρὰ τὸν νόμον, αὖθις Καλλίξενος	ἀναβὰς	κατηγόρει αὐτῶν τὰ αὐτά. (Οἱ
[1, 4]	ἐβούλοντο μὲν μάλιστα παρὰ βασιλέα	ἀναβῆναι,	εἰ δὲ μή, οἴκαδε ἀπελθεῖν.
[1, 1]	ᾑρημένοι ἀντ᾽ ἐκείνων. (Οἱ δ᾽	ἀναβοήσαντες	ἐκέλευον ἐκείνους ἄρχειν, καὶ μάλιστα
[1, 6]	ἐπισχεῖν. (Καλλικρατίδας δὲ ἀχθεσθεὶς τῇ	ἀναβολῇ	καὶ ταῖς ἐπὶ τὰς θύρας
[1, 3]	καὶ ὡς βασιλέα πρέσβεις Ἀθηναίων	ἀναγαγεῖν,	(καὶ ὅρκους ἔδοσαν καὶ ἔλαβον
[1, 5]	πλέον ἢ ἑκατόν, καὶ ταύταις	ἀναγαγόμενος	μετὰ τῶν ἄλλων στρατηγῶν, ἄλλοτε
[1, 1]	ἐκεῖσε ἐκέλευσεν. (Ἐπεὶ δ᾽ ἦλθον,	ἀνάγεσθαι	ἤδη αὐτοῦ μέλλοντος ὡς ἐπὶ
[1, 7]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀνέβην ἐνθάδε Περικλέους	ἀναγκαίου	μοι ὄντος καὶ ἐπιτηδείου καὶ
[1, 7]	ἀντὶ δὲ τῶν ἐκ θεοῦ	ἀναγκαίων	ἀγνωμονεῖν δόξητε, προδοσίαν καταγνόντες ἀντὶ
[1, 6]	παρὰ τῶν ἄλλων συμμάχων, εἰσβαίνειν	ἀναγκάσαντες	ἅπαντας, ὁμοίως δὲ καὶ εἴ
[1, 1]	ἐκκλησίαν ποιήσας παρεκελεύετο αὐτοῖς ὅτι	ἀνάγκη	εἴη καὶ ναυμαχεῖν καὶ πεζομαχεῖν
[1, 6]	εἶπεν. Ἐμοὶ μέν, ὦ Μιλήσιοι,	ἀνάγκη	τοῖς οἴκοι ἄρχουσι πείθεσθαι· ὑμᾶς
[1, 6]	τὴν θάλατταν. Κατιδὼν δὲ αὐτὸν	ἀναγόμενον	ἅμα τῇ ἡμέρᾳ, ἐδίωκεν ὑποτεμνόμενος
[1, 6]	πολὺ καὶ βρονταὶ διεκώλυσαν τὴν	ἀναγωγήν.	Ἐπεὶ δὲ ἀνέσχεν, ἅμα τῇ
[1, 6]	δύνοντι κατέλαβον, καὶ κρατήσαντες μάχῃ,	ἀναδησάμενοι	ἀπῆγον εἰς τὸ στρατόπεδον αὐτοῖς
[1, 7]	ἐκέλευεν ἀναχθέντας ἐπὶ κέρως ἅπαντας	ἀναιρεῖσθαι	τὰ ναυάγια καὶ τοὺς ναυαγούς,
[1, 7]	κρίνεσθαι, καὶ αὐτὸν τότε δεόμενον	ἀναιρέσεως,	ᾗπερ τοὺς οὐ πράξαντας τὰ
[1, 7]	γέ τινας δέοι, περὶ τῆς	ἀναιρέσεως	οὐδένα ἄλλον ἔχειν αὐτοὺς αἰτιάσασθαι
[1, 7]	λόγον, τοὺς δὲ πρὸς τὴν	ἀναίρεσιν	μὴ ποιήσαντας ἃ οἱ στρατηγοὶ
[1, 7]	χειμῶνος εἶναι τὸ κωλῦσαν τὴν	ἀναίρεσιν.	Τούτων δὲ μάρτυρας παρείχοντο τοὺς
[1, 7]	τοὺς πολεμίους πλέοιεν, τὴν δὲ	ἀναίρεσιν	τῶν ναυαγῶν προστάξαιεν τῶν τριηράρχων
[1, 7]	τῆς μεγίστης τιμωρίας, οἱ δ᾽	ἀναίτιοι	ἐλευθερωθήσονται ὑφ᾽ ὑμῶν, ὦ Ἀθηναῖοι,
[1, 1]	τὰς ἑαυτοῦ τριήρεις ἀπέπλει, ὅπως	ἀναλάβοι	τὰς μετὰ Δωριέως. (Οἱ δὲ
[1, 5]	Λύσανδρος δὲ τάς τε ναῦς	ἀναλαβὼν	καὶ τροπαῖον στήσας ἐπὶ τοῦ
[1, 5]	τὰς ναῦς, καὶ μείω χρήματα	ἀναλώσει.	(Ὁ δὲ καλῶς μὲν ἔφη
[1, 7]	ὄντα ἀποκτείναιτε, μεταμελήσει δὴ ὕστερον.	Ἀναμνήσθητε	ὡς ἀλγεινὸν καὶ ἀνωφελὲς ἤδη
[1, 4]	τοὺς πρέσβεις, φάσκων τοτὲ μὲν	ἀνάξειν	αὐτοὺς παρὰ βασιλέα, τοτὲ δὲ
[1, 3]	Βυζαντίων, Κύδων καὶ Ἀρίστων καὶ	Ἀναξικράτης	καὶ Λυκοῦργος καὶ Ἀναξίλαος (ὃς
[1, 3]	καὶ Ἀναξικράτης καὶ Λυκοῦργος καὶ	Ἀναξίλαος	(ὃς ἐπαγόμενος θανάτου ὕστερον (ἐν
[1, 4]	μὴ ἀνασχέσθαι ἂν τὴν ἐκκλησίαν,	ἀναρρηθεὶς	ἁπάντων ἡγεμὼν αὐτοκράτωρ, ὡς οἷός
[1, 4]	οὐδενὸς ἀντειπόντος διὰ τὸ μὴ	ἀνασχέσθαι	ἂν τὴν ἐκκλησίαν, ἀναρρηθεὶς ἁπάντων
[1, 6]	ταῖς δὲ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν	ἀναχθεὶς	ἐδειπνοποιεῖτο τῆς Λέσβου ἐπὶ τῇ
[1, 7]	γῆν κατέπλευσαν, Διομέδων μὲν ἐκέλευεν	ἀναχθέντας	ἐπὶ κέρως ἅπαντας ἀναιρεῖσθαι τὰ
[1, 2]	καὶ εἴκοσι· καὶ ἐπ᾽ αὐτὰς	ἀναχθέντες	τέτταρας μὲν ἔλαβον αὐτοῖς ἀνδράσι,
[1, 5]	ἐνενήκοντα ἡσυχίαν ἦγεν, ἐπισκευάζων καὶ	ἀναψύχων	αὐτάς. (Ἀλκιβιάδης δὲ ἀκούσας Θρασύβουλον
[1, 2]	ἐνέπρησαν καὶ χρήματα ἔλαβον καὶ	ἀνδράποδα	καὶ ἄλλην λείαν πολλήν. (Στάγης
[1, 6]	διήρπασαν οἱ στρατιῶται, τὰ δὲ	ἀνδράποδα	πάντα συνήθροισεν ὁ Καλλικρατίδας εἰς
[1, 6]	τῶν Ἀθηναίων φρουροὺς καὶ τὰ	ἀνδράποδα	τὰ δοῦλα πάντα ἀπέδοτο· Κόνωνι
[1, 6]	Ἑλλήνων εἰς τὸ ἐκείνου δυνατὸν	ἀνδραποδισθῆναι.	(Τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ τοὺς μὲν
[1, 1]	λοιπά, ὥσπερ τὰ πρότερα, καὶ	ἄνδρας	ἀγαθοὺς πρὸς τὰ ἀεὶ παραγγελλόμενα,
[1, 7]	τὸ Καννωνοῦ ψήφισμα κρίνεσθαι τοὺς	ἄνδρας	δίχα ἕκαστον· ἡ δὲ τῆς
[1, 5]	δυοῖν τριήροιν Θουρίαιν ἔλαβεν αὐτοῖς	ἀνδράσι·	καὶ τοὺς μὲν αἰχμαλώτους ἅπαντας
[1, 2]	ἀναχθέντες τέτταρας μὲν ἔλαβον αὐτοῖς	ἀνδράσι,	τὰς δ᾽ ἄλλας κατεδίωξαν εἰς
[1, 6]	νῆες πέντε καὶ εἴκοσιν αὐτοῖς	ἀνδράσιν	ἐκτὸς ὀλίγων τῶν πρὸς τὴν
[1, 6]	ἀπῆγον εἰς τὸ στρατόπεδον αὐτοῖς	ἀνδράσιν.	(Ἡ δ᾽ ἐπὶ τοῦ Ἑλλησπόντου
[1, 7]	τῶν ναυαγῶν προστάξαιεν τῶν τριηράρχων	ἀνδράσιν	ἱκανοῖς καὶ ἐστρατηγηκόσιν ἤδη, Θηραμένει
[1, 7]	τάδε. Τὰ μὲν κατηγορήσων, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, ἀνέβην ἐνθάδε Περικλέους ἀναγκαίου
[1, 7]	τὰ προσταχθέντα. (Μὴ τοίνυν, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, ἀντὶ μὲν τῆς νίκης
[1, 7]	ὑμῖν αὐτοῖς. (Ἴστε δέ, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, πάντες ὅτι τὸ Καννωνοῦ
[1, 7]	εἶναι. (Τούτων ὁποτέρῳ βούλεσθε, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, τῷ νόμῳ κρινέσθων οἱ
[1, 6]	ἀπώλεσε ναῦς τριάκοντα· οἱ δὲ	ἄνδρες	εἰς τὴν γῆν ἀπέφυγον· τὰς
[1, 7]	Ἀθηναῖοι, τῷ νόμῳ κρινέσθων οἱ	ἄνδρες	κατὰ ἕνα ἕκαστον διῃρημένων τῆς
[1, 7]	προβουλεύσασαν εἰσενεγκεῖν ὅτῳ τρόπῳ οἱ	ἄνδρες	κρίνοιντο. (Μετὰ δὲ ταῦτα ἐγίγνετο
[1, 4]	δὲ τὸ στράτευμα ἀπεβίβασε τῆς	Ἀνδρίας	χώρας εἰς Γαύριον· ἐκβοηθήσαντας δὲ
[1, 4]	εἰς Γαύριον· ἐκβοηθήσαντας δὲ τοὺς	Ἀνδρίους	ἐτρέψαντο καὶ κατέκλεισαν εἰς τὴν
[1, 4]	κατάπλουν τρίτῳ μηνὶ ἀνήχθη ἐπ᾽	Ἄνδρον	ἀφεστηκυῖαν τῶν Ἀθηναίων, καὶ μετ᾽
[1, 5]	ναυτικόν. Ἀντὶ δὲ Κόνωνος εἰς	Ἄνδρον	ἔπεμψαν Φανοσθένην, τέτταρας ναῦς ἔχοντα.
[1, 5]	δὲ ταῦτα Κόνων ἐκ τῆς	Ἄνδρου	σὺν αἷς εἶχε ναυσὶν εἴκοσιν
[1, 5]	ἀπολέσαντες πεντεκαίδεκα τριήρεις. Τῶν δὲ	ἀνδρῶν	οἱ μὲν πλεῖστοι ἐξέφυγον, οἱ
[1, 6]	ἐλθόντος ἐμοῦ ἐπ᾽ αὐτὸν ἀεὶ	ἀνεβάλλετό	μοι διαλεχθῆναι, ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ
[1, 5]	Σάρδεις ἀφίκετο. (Ἐπεὶ δ᾽ ἧκεν,	ἀνέβη	πρὸς αὐτὸν σὺν τοῖς ἐκ
[1, 7]	μὲν κατηγορήσων, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	ἀνέβην	ἐνθάδε Περικλέους ἀναγκαίου μοι ὄντος
[1, 1]	Δωριεὺς φυγὼν πρὸς τὴν γῆν	ἀνεβίβαζε	τὰς αὑτοῦ τριήρεις, ὡς ἤνοιγε,
[1, 6]	τετταράκοντα οὔσας, ὑπὸ τῷ τείχει	ἀνείλκυσε.	(Καλλικρατίδας δὲ ἐν τῷ λιμένι
[1, 7]	τοὺς ναυαγούς, οἱ δὲ οὐκ	ἀνείλοντο.	(Εἶτα νῦν τὴν αἰτίαν κοινὴν
[1, 7]	οἱ στρατηγοὶ ἐκέλευσαν, διότι οὐκ	ἀνείλοντο	κρίνεσθαι. (Τοσοῦτον δ᾽ ἔχω εἰπεῖν
[1, 7]	δήμῳ ὅτι οἱ στρατηγοὶ οὐκ	ἀνείλοντο	τοὺς ἀρίστους ὑπὲρ τῆς πατρίδος
[1, 7]	εἶναι λόγον ὑποσχεῖν διότι οὐκ	ἀνείλοντο	τοὺς ναυαγούς. Ὅτι μὲν γὰρ
[1, 6]	(Τὴν μὲν οὖν ἡμέραν οὕτως	ἀνεῖχον,	εἰς δὲ τὴν ἑσπέραν, ἐπεὶ
[1, 1]	πρὸς τὴν σκηνὴν τὴν ἑαυτοῦ	ἀνεκοινοῦτο	ὅ τι ἔμελλεν ἢ λέγειν
[1, 7]	Θρασυβούλῳ τετταράκοντα καὶ ἑπτὰ τριήρεσιν	ἀνελέσθαι	τοὺς ναυαγούς, οἱ δὲ οὐκ
[1, 5]	ἐπεὶ αὐτῷ τὸ ναυτικὸν συνετέτακτο,	ἀνελκύσας	τὰς ἐν τῇ Ἐφέσῳ οὔσας
[1, 7]	δοκοῦσιν ἀδικεῖν οἱ στρατηγοὶ οὐκ	ἀνελόμενοι	τοὺς νικήσαντας ἐν τῇ ναυμαχίᾳ,
[1, 6]	τε πολέμιοι ἀπεδεδράκεσαν καὶ ὁ	ἄνεμος	εὐδιαίτερος ἦν, ἀπαντήσας τοῖς Ἀθηναίοις
[1, 6]	ἐφορμούσας. Ταῦτα δὲ βουλομένους ποιεῖν	ἄνεμος	καὶ χειμὼν διεκώλυσεν αὐτοὺς μέγας
[1, 6]	ἐφορμοῦντες ὀλιγώρως εἶχον καὶ ἔνιοι	ἀνεπαύοντο,	ἐξέπλευσαν ἔξω τοῦ λιμένος, καὶ
[1, 4]	τῆς Ἀθηνᾶς, ὅ τινες οἰωνίζοντο	ἀνεπιτήδειον	εἶναι καὶ αὐτῷ καὶ τῇ
[1, 6]	τῷ διαλλάττειν τοὺς ναυάρχους, πολλάκις	ἀνεπιτηδείων	γιγνομένων καὶ ἄρτι συνιέντων τὰ
[1, 6]	διεκώλυσαν τὴν ἀναγωγήν. Ἐπεὶ δὲ	ἀνέσχεν,	ἅμα τῇ ἡμέρᾳ ἔπλει ἐπὶ
[1, 6]	δείξωμεν τοῖς βαρβάροις ὅτι καὶ	ἄνευ	τοῦ ἐκείνους θαυμάζειν δυνάμεθα τοὺς
[1, 7]	οὓς μάλιστα μέγιστοί ἐστε, φυλάττοντες,	ἄνευ	τούτων μηδὲν πράττειν πειρᾶσθε. Ἐπανέλθετε
[1, 2]	Ἀλκιβιάδην δὲ Ἀθηναῖον, Ἀλκιβιάδου ὄντα	ἀνεψιὸν	καὶ συμφυγάδα, κατέλευσεν. ἐντεῦθεν δὲ
[1, 4]	Εὐρυπτόλεμον τὸν Πεισιάνακτος, αὑτοῦ δὲ	ἀνεψιόν,	καὶ τοὺς ἄλλους οἰκείους καὶ
[1, 1]	ἐκκλησίαν παρασκευασάμενος ὡς ἐπὶ ναυμαχίαν	ἀνηγάγετο	ἐπὶ τὴν Κύζικον ὕοντος πολλῷ.
[1, 1]	ἐσήμηνε τοῖς στρατηγοῖς. Οἱ δὲ	ἀνηγάγοντο	ἐπ᾽ αὐτὸν εἴκοσι ναυσίν, ἃς
[1, 1]	καὶ ὀγδοήκοντα τῆς ἐπιούσης νυκτὸς	ἀνηγάγοντο,	καὶ τῇ ἄλλῃ ἡμέρᾳ περὶ
[1, 6]	ἐξαγγειλάντων ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι εἶεν,	ἀνήγετο	περὶ μέσας νύκτας, ὡς ἐξαπιναίως
[1, 1]	τῶν Πελοποννησίων νῆες ἐξ Ἀβύδου	ἀνηγμέναι	εἶεν εἰς Κύζικον, αὐτὸς μὲν
[1, 6]	ἦν, ἀπαντήσας τοῖς Ἀθηναίοις ἤδη	ἀνηγμένοις	ἐκ τῶν Ἀργινουσῶν ἔφρασε τὰ
[1, 4]	μετὰ τὸν κατάπλουν τρίτῳ μηνὶ	ἀνήχθη	ἐπ᾽ Ἄνδρον ἀφεστηκυῖαν τῶν Ἀθηναίων,
[1, 4]	Πάρον ναυσὶν εἴκοσιν, ἐκεῖθεν δ᾽	ἀνήχθη	εὐθὺ Γυθείου ἐπὶ κατασκοπὴν τῶν
[1, 4]	μετὰ τῶν στρατιωτῶν ἀποπλεῖν οἴκαδε,	ἀνήχθη	εὐθὺς ἐπὶ Σάμου· ἐκεῖθεν δὲ
[1, 5]	ταῦτα Ἀλκιβιάδης ἐλθὼν εἰς Σάμον	ἀνήχθη	ταῖς ναυσὶν ἁπάσαις ἐπὶ τὸν
[1, 6]	τῶν ἱππέων πολλοί. (Μετὰ ταῦτα	ἀνήχθησαν	εἰς Σάμον, κἀκεῖθεν Σαμίας ναῦς
[1, 5]	Νοτίου καθελκύσαντες τὰς λοιπὰς τριήρεις	ἀνήχθησαν,	ὡς ἕκαστος ἤνοιξεν. (Ἐκ τούτου
[1, 6]	οὐδαμόθεν ἦν εὐπορῆσαι, οἱ δὲ	ἄνθρωποι	πολλοὶ ἐν τῇ πόλει ἦσαν
[1, 7]	νικῶντας ἢ θανάτῳ ζημιοῦν πονηροῖς	ἀνθρώποις	πειθομένους. (Ταῦτ᾽ εἰπὼν Εὐρυπτόλεμος ἔγραψε
[1, 6]	ἄρτι συνιέντων τὰ ναυτικὰ καὶ	ἀνθρώποις	ὡς χρηστέον οὐ γιγνωσκόντων ἀπείρους
[1, 7]	δ᾽ ἔτι καὶ περὶ θανάτου	ἀνθρώπου	ἡμαρτηκότες. (Δεινὰ δ᾽ ἂν ποιήσαιτε,
[1, 7]	οὖν περὶ τὸν Θηραμένην παρεσκεύασαν	ἀνθρώπους	μέλανα ἱμάτια ἔχοντας καὶ ἐν
[1, 6]	ναῦς καὶ τοὺς ἐπ᾽ αὐτῶν	ἀνθρώπους,	ταῖς δὲ ἄλλαις ἐπὶ τὰς
[1, 7]	δὲ πολλοὶ τῶν ἰδιωτῶν ἐγγυᾶσθαι	ἀνιστάμενοι·	ἔδοξε δὲ ἀναβαλέσθαι εἰς ἑτέραν
[1, 6]	τιμωρεῖσθαι. (Ἐπεὶ δὲ ταῦτ᾽ εἶπεν,	ἀνιστάμενοι	πολλοὶ καὶ μάλιστα οἱ αἰτιαζόμενοι
[1, 1]	ἐνιαυτὸς ἔληγεν, ἐν ᾧ Καρχηδόνιοι	Ἀννίβα	ἡγουμένου στρατεύσαντες ἐπὶ Σικελίαν δέκα
[1, 3]	(ἐπεὶ δὲ αὐτοῖς παρεσκεύαστο, νυκτὸς	ἀνοίξαντες	τὰς πύλας τὰς ἐπὶ τὸ
[1, 1]	μέχρι ἂν ἀφίκωνται οἱ ᾑρημένοι	ἀντ᾽	ἐκείνων. (Οἱ δ᾽ ἀναβοήσαντες ἐκέλευον
[1, 1]	δεομένων ἔμειναν ἕως ἀφίκοντο οἱ	ἀντ᾽	ἐκείνων στρατηγοί, Δήμαρχός τ᾽ Ἐπικύδου
[1, 1]	μετὰ Δωριέως. (Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι	ἀνταναγαγόμενοι	ἐναυμάχησαν περὶ Ἄβυδον κατὰ τὴν
[1, 1]	δὲ οἱ Συρακόσιοι ἅμα τοῖς	Ἀντανδρίοις	τοῦ τείχους τι ἐπετέλεσαν, καὶ
[1, 1]	τε καὶ πολιτεία Συρακοσίοις ἐν	Ἀντάνδρῳ	ἐστί. Φαρνάβαζος μὲν οὖν ταῦτα
[1, 3]	φρουρίδες ὑπὸ Πασιππίδου καὶ ἐν	Ἀντάνδρῳ	καὶ ἃς Ἀγησανδρίδας εἶχεν ἐπὶ
[1, 1]	τριηράρχους ἐκέλευε ναυπηγεῖσθαι τριήρεις ἐν	Ἀντάνδρῳ	ὅσας ἕκαστοι ἀπώλεσαν, χρήματά τε
[1, 5]	ναυμαχεῖν. Ἐπειδὴ δὲ Λύσανδρος οὐκ	ἀντανήγαγε	διὰ τὸ πολλαῖς ναυσὶν ἐλαττοῦσθαι,
[1, 6]	τὰς Ἀργινούσας. (Οἱ δ᾽ Ἀθηναῖοι	ἀντανήγοντο	εἰς τὸ πέλαγος τῷ εὐωνύμῳ,
[1, 4]	καὶ ἄλλων τοιούτων καὶ οὐδενὸς	ἀντειπόντος	διὰ τὸ μὴ ἀνασχέσθαι ἂν
[1, 5]	Σάμον ἔπλευσεν ἐπὶ τὸ ναυτικόν.	Ἀντὶ	δὲ Κόνωνος εἰς Ἄνδρον ἔπεμψαν
[1, 7]	τοῖς ἡττημένοις τε καὶ ἀτυχοῦσιν,	ἀντὶ	δὲ τῶν ἐκ θεοῦ ἀναγκαίων
[1, 7]	(Μὴ τοίνυν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	ἀντὶ	μὲν τῆς νίκης καὶ τῆς
[1, 7]	ἀναγκαίων ἀγνωμονεῖν δόξητε, προδοσίαν καταγνόντες	ἀντὶ	τῆς ἀδυναμίας (οὐχ ἱκανοὺς γενομένους
[1, 7]	ἔχουσιν ἐκείνων ἰδίᾳ ἁμαρτόντων, καὶ	ἀντὶ	τῆς τότε φιλανθρωπίας νῦν ὑπ᾽
[1, 5]	ἀθύμως ἔχον, συμπληρώσας τριήρεις ἑβδομήκοντα	ἀντὶ	τῶν προτέρων, οὐσῶν πλέον ἢ
[1, 6]	ἐμαυτὸν πεῖσαι. (Ὑπισχνοῦμαι δ᾽ ὑμῖν	ἀντὶ	τῶν συμβάντων ἡμῖν ἀγαθῶν ἐν
[1, 3]	Παντακλέους μὲν ἐφορεύοντος, ἄρχοντος δ᾽	Ἀντιγένους,	ἔαρος ἀρχομένου, δυοῖν καὶ εἴκοσιν
[1, 6]	ταῖς Ἀργινούσαις· αὗται δ᾽ εἰσὶν	(ἀντίον	τῆς Λέσβου ἐπὶ τῇ Μαλέᾳ
[1, 6]	Λέσβου ἐπὶ τῇ Μαλέᾳ ἄκρᾳ	(ἀντίον	τῆς Μυτιλήνης) (Τῇ δ᾽ αὐτῇ
[1, 6]	Λέσβου ἐπὶ τῇ Μαλέᾳ ἄκρᾳ)	ἀντίον	τῆς Μυτιλήνης. (Τῆς δὲ νυκτὸς
[1, 5]	αὐτόν, καταλιπὼν ἐπὶ ταῖς ναυσὶν	Ἀντίοχον	τὸν αὑτοῦ κυβερνήτην, ἐπιστείλας μὴ
[1, 5]	τὰς Λυσάνδρου ναῦς. (Ὁ δὲ	Ἀντίοχος	τῇ τε αὑτοῦ νηὶ καὶ
[1, 5]	ἐπεὶ δὲ οἱ Ἀθηναῖοι τῷ	Ἀντιόχῳ	ἐβοήθουν πλείοσι ναυσί, τότε δὴ
[1, 3]	ὡς μαχούμενος· οἱ δὲ Ἀθηναῖοι	ἀντιπαρετάξαντο	αὐτῷ, Φαρνάβαζος δὲ ἔξωθεν τῶν
[1, 6]	ἔπλεον. αἱ δὲ τῶν Λακεδαιμονίων	ἀντιτεταγμέναι	ἦσαν ἅπασαι ἐπὶ μιᾶς ὡς
[1, 2]	τῇ Τραχινίᾳ Ἀχαιοὶ τοὺς ἐποίκους,	ἀντιτεταγμένων	πάντων πρὸς Οἰταίους πολεμίους ὄντας,
[1, 7]	ὕστερον. Ἀναμνήσθητε ὡς ἀλγεινὸν καὶ	ἀνωφελὲς	ἤδη ἐστί, πρὸς δ᾽ ἔτι
[1, 6]	ᾧ ἂν ἐκεῖνα προσδεχώμεθα χάριν	ἀξίαν	ἀποδώσειν. Ἀλλὰ σὺν τοῖς θεοῖς
[1, 6]	ἄρχουσι πείθεσθαι· ὑμᾶς δὲ ἐγὼ	ἀξιῶ	προθυμοτάτους εἶναι εἰς τὸν πόλεμον
[1, 3]	ἱππέας πλείους τριακοσίων. (Φαρνάβαζος δὲ	ἀξιῶν	δεῖν κἀκεῖνον ὀμνύναι, περιέμενεν ἐν
[1, 6]	ἥκωσιν, οὓς ἐγὼ ἔπεμψα χρήματα	ἄξοντας,	(ἐπεὶ τὰ ἐνθάδε ὑπάρχοντα Λύσανδρος
[1, 7]	αὐτῷ τοὺς ἀπολλυμένους, ἐὰν σωθῇ,	ἀπαγγεῖλαι	τῷ δήμῳ ὅτι οἱ στρατηγοὶ
[1, 3]	ἂν τοῦτο ποιῆσαι, καταστήσας δὲ	ἅπαντα	ὡς ἐδύνατο κάλλιστα καὶ ἐπιτρέψας
[1, 3]	τοὺς παρὰ βασιλέα πορευομένους πρέσβεις	ἀπαντᾶν	ἐκέλευσεν εἰς Κύζικον. Ἐπέμφθησαν δὲ
[1, 7]	μὲν ἐκέλευεν ἀναχθέντας ἐπὶ κέρως	ἅπαντας	ἀναιρεῖσθαι τὰ ναυάγια καὶ τοὺς
[1, 5]	ἀνδράσι· καὶ τοὺς μὲν αἰχμαλώτους	ἅπαντας	ἔδησαν Ἀθηναῖοι, τὸν δὲ ἄρχοντα
[1, 7]	Μυτιλήνην πολεμίους τὴν ταχίστην πλεῖν	ἅπαντας·	Θράσυλλος δὲ ἀμφότερα ἔφη γενέσθαι,
[1, 6]	τοὺς ἐν τῇ ἡλικίᾳ ὄντας	ἅπαντας	καὶ δούλους καὶ ἐλευθέρους· καὶ
[1, 7]	προτέρᾳ ἐκκλησίᾳ ἀκηκόασι, διαψηφίσασθαι Ἀθηναίους	ἅπαντας	κατὰ φυλάς· θεῖναι δὲ εἰς
[1, 7]	τῆς βουλῆς ἦν μιᾷ ψήφῳ	ἅπαντας	κρίνειν. τούτων δὲ διαχειροτονουμένων τὸ
[1, 4]	γῆν ἐποίησεν ἐξαγαγὼν τοὺς στρατιώτας	ἅπαντας·	(μετὰ δὲ ταῦτα κατελέξατο στρατιάν,
[1, 6]	τῶν ἄλλων συμμάχων, εἰσβαίνειν ἀναγκάσαντες	ἅπαντας,	ὁμοίως δὲ καὶ εἴ τινες
[1, 1]	τοὺς ἐν τῇ πόλει ὄντας	ἅπαντας	παρέταξε παρὰ τὸ Λύκειον γυμνάσιον,
[1, 2]	πρὸς τοὺς αὑτῶν ψιλοὺς ἀπέκτειναν	ἅπαντας	τοὺς ἐκ Μιλήτου ἐκτὸς ὀλίγων,
[1, 2]	ἡττημένοι ἥκοιεν. Ἐνταῦθα δὴ ἐχείμαζον	ἅπαντες	Λάμψακον τειχίζοντες. (Καὶ ἐστράτευσαν πρὸς
[1, 1]	ἑαυτῶν συμφοράν, ὡς ἀδίκως φεύγοιεν	ἅπαντες	παρὰ τὸν νόμον· παρῄνεσάν τε
[1, 6]	καὶ ὁ ἄνεμος εὐδιαίτερος ἦν,	ἀπαντήσας	τοῖς Ἀθηναίοις ἤδη ἀνηγμένοις ἐκ
[1, 6]	τετταράκοντα καὶ ἑκατόν, παρεσκευάζετο ὡς	ἀπαντησόμενος	τοῖς πολεμίοις. (Καταμαθὼν δ᾽ ὑπὸ
[1, 4]	ἀνασχέσθαι ἂν τὴν ἐκκλησίαν, ἀναρρηθεὶς	ἁπάντων	ἡγεμὼν αὐτοκράτωρ, ὡς οἷός τε
[1, 4]	ἀφεῖναι αὐτούς, φάσκων ὀμωμοκέναι καὶ	ἀπάξειν	ἐπὶ θάλατταν, ἐπειδὴ οὐ παρὰ
[1, 2]	τὸ ἄλλο στράτευμα. (Ἐκεῖθεν δὲ	ἅπασα	ἡ στρατιὰ διέβη εἰς Λάμψακον.
[1, 7]	τὰς τῶν ναυάρχων τρεῖς, αὗται	ἅπασαι	γίγνονται ἑπτὰ καὶ τετταράκοντα, τέτταρες
[1, 1]	ἁθρόαι δὲ γενόμεναι αἱ νῆες	ἅπασαι	ἐν Παρίῳ ἓξ καὶ ὀγδοήκοντα
[1, 6]	δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ἀντιτεταγμέναι ἦσαν	ἅπασαι	ἐπὶ μιᾶς ὡς πρὸς διέκπλουν
[1, 6]	αἱ τῶν Ἀθηναίων νῆες ἀπολώλασιν	ἅπασαι.	(Καὶ οἱ μὲν τοῦτ᾽ ἐποίουν:
[1, 5]	εἰς Σάμον ἀνήχθη ταῖς ναυσὶν	ἁπάσαις	ἐπὶ τὸν λιμένα τῶν Ἐφεσίων,
[1, 3]	αἰσθόμενοι τοὺς Ἀθηναίους, τὴν λείαν	ἅπασαν	κατέθεντο εἰς τοὺς Βιθυνοὺς Θρᾷκας,
[1, 4]	καὶ συγγενεῖς καὶ τὴν πόλιν	ἅπασαν	ὁρῶν ἐξαμαρτάνουσαν, οὐκ εἶχεν ὅπως
[1, 1]	ναῦς οἱ Ἀθηναῖοι ᾤχοντο ἄγοντες	ἁπάσας	εἰς Προκόννησον πλὴν τῶν Συρακοσίων·
[1, 7]	ἅ μοι δοκεῖ ἄριστα εἶναι	ἁπάσῃ	τῇ πόλει. (Κατηγορῶ μὲν οὖν
[1, 6]	δύο ἐπλήρωσε πρὸ ἡμέρας, ἐξ	ἁπασῶν	τῶν νεῶν τοὺς ἀρίστους ἐρέτας
[1, 7]	κρίνοιντο. (Μετὰ δὲ ταῦτα ἐγίγνετο	Ἀπατούρια,	ἐν οἷς οἵ τε πατέρες
[1, 4]	δὲ πρὸς τὴν γῆν ὁρμισθεὶς	ἀπέβαινε	μὲν οὐκ εὐθύς, φοβούμενος τοὺς
[1, 1]	ταῖς εἴκοσι τῶν νεῶν περιπλεύσας	ἀπέβη	εἰς τὴν γῆν. Ἰδὼν δὲ
[1, 4]	στρατηγοί. (Ἀλκιβιάδης δὲ τὸ στράτευμα	ἀπεβίβασε	τῆς Ἀνδρίας χώρας εἰς Γαύριον·
[1, 6]	ναῦς, ἐπεὶ οἵ τε πολέμιοι	ἀπεδεδράκεσαν	καὶ ὁ ἄνεμος εὐδιαίτερος ἦν,
[1, 3]	πολεμήσειν ἔφη αὐτοῖς. οἱ δὲ	ἀπέδοσαν.	(Ἀλκιβιάδης δ᾽ ἐπεὶ ἧκεν εἰς
[1, 6]	τὰ ἀνδράποδα τὰ δοῦλα πάντα	ἀπέδοτο·	Κόνωνι δὲ εἶπεν ὅτι παύσει
[1, 1]	αὐτοὺς μέλλοντα ναυσὶν ἑξήκοντα, νυκτὸς	ἀπέδρασαν	εἰς Καρδίαν. ἐνταῦθα δὲ καὶ
[1, 1]	ἐν Καρίᾳ ἵππων εὐπορήσαντες νυκτὸς	ἀπέδρασαν	εἰς Κλαζομενάς· (οἱ δ᾽ ἐν
[1, 7]	γενομένης, ἐν ᾗ Κλεοφῶν ἀπέθανεν,	ἀπέδρασαν	οὗτοι, πρὶν κριθῆναι: Καλλίξενος δὲ
[1, 5]	τριώβολον. καὶ τόν τε προοφειλόμενον	ἀπέδωκε	καὶ ἔτι μηνὸς προέδωκεν, ὥστε
[1, 7]	ἄστυ, μισούμενος ὑπὸ πάντων λιμῷ	ἀπέθανεν.
[1, 7]	τινος γενομένης, ἐν ᾗ Κλεοφῶν	ἀπέθανεν,	ἀπέδρασαν οὗτοι, πρὶν κριθῆναι: Καλλίξενος
[1, 1]	ἀποβὰς ἐν τῇ γῇ μαχόμενος	ἀπέθανεν·	οἱ δὲ μετ᾽ αὐτοῦ ὄντες
[1, 3]	ἱππέας ἐβοήθησε. Καὶ Ἱπποκράτης μὲν	ἀπέθανεν,	οἱ δὲ μετ᾽ αὐτοῦ ὄντες
[1, 7]	τῶν ναυμαχησάντων στρατηγῶν ὀκτὼ ὄντων·	ἀπέθανον	δὲ οἱ παρόντες ἕξ. (Καὶ
[1, 1]	ἐπὶ πᾶσιν ὑπὸ τῶν ψιλῶν	ἀπέθανον.	Οἱ οὖν Ἀθηναῖοι τῷ Θρασύλλῳ
[1, 1]	πόρρω ἀπὸ τοῦ λιμένος καὶ	ἀπειλημμένας	ὑπ᾽ αὐτοῦ, ἑξήκοντα οὔσας. (Οἱ
[1, 4]	οὐκ εἶχεν ὅπως ὠφελοίη φυγῇ	ἀπειργόμενος·	(οὐκ ἔφασαν δὲ τῶν οἵωνπερ
[1, 6]	ἀνθρώποις ὡς χρηστέον οὐ γιγνωσκόντων	ἀπείρους	θαλάττης πέμποντες καὶ ἀγνῶτας τοῖς
[1, 2]	βοηθήσαντες πρὸς τοὺς αὑτῶν ψιλοὺς	ἀπέκτειναν	ἅπαντας τοὺς ἐκ Μιλήτου ἐκτὸς
[1, 4]	εἰς τὴν πόλιν καί τινας	ἀπέκτειναν	οὐ πολλούς, καὶ τοὺς Λάκωνας
[1, 2]	μὲν ζωὸν ἔλαβεν, ἑπτὰ δὲ	ἀπέκτεινε.	(Θράσυλλος δὲ μετὰ ταῦτα ἀπήγαγεν
[1, 4]	ἀναβῆναι, εἰ δὲ μή, οἴκαδε	ἀπελθεῖν.	(Κῦρος δὲ Φαρναβάζῳ εἶπεν ἢ
[1, 4]	εἴη τῶν πολιτῶν καὶ μόνος	(ἀπελογήθη	ὡς) οὐ δικαίως φύγοι, ἐπιβουλευθεὶς
[1, 7]	δὲ οἱ στρατηγοὶ βραχέως ἕκαστος	ἀπελογήσατο	(οὐ γὰρ προυτέθη σφίσι λόγος
[1, 3]	σφᾶς αὐτούς. (Καὶ οὗτοι μὲν	ἀπεπέμφθησαν	εἰς Ἀθήνας, καὶ ὁ Κοιρατάδας
[1, 1]	αὐτούς, ἐπὰν εἰς Συρακούσας ἀφίκωνται,	ἀπεπέμψαντο	ὅποι ἐβούλοντο πάντας ἐπαινοῦντες· (ἰδίᾳ
[1, 2]	ἄλλους αἰχμαλώτους Θράσυλλος εἰς Ἀθήνας	ἀπέπεμψε	πάντας, Ἀλκιβιάδην δὲ Ἀθηναῖον, Ἀλκιβιάδου
[1, 1]	καὶ καθελκύσας τὰς ἑαυτοῦ τριήρεις	ἀπέπλει,	ὅπως ἀναλάβοι τὰς μετὰ Δωριέως.
[1, 4]	ὅθεν πρὸς τὸ ἄλλο στρατόπεδον	ἀπέπλευσαν.	(Ἀλκιβιάδης δὲ βουλόμενος μετὰ τῶν
[1, 1]	τῆς γῆς μέχρι οἱ Ἀθηναῖοι	ἀπέπλευσαν	εἰς Μάδυτον πρὸς τὸ ἄλλο
[1, 2]	Ἀθηναῖοι τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀπολαβόντες	ἀπέπλευσαν	εἰς Νότιον, κἀκεῖ θάψαντες αὐτοὺς
[1, 6]	τὴν Χίον, καὶ οὐδὲν διαπραξάμενοι	ἀπέπλευσαν	ἐπὶ Σάμου. ~(Οἱ δ᾽ ἐν
[1, 1]	τῇ γῇ ἐμάχοντο. Ἀθηναῖοι δὲ	ἀπέπλευσαν,	τριάκοντα ναῦς τῶν πολεμίων λαβόντες
[1, 2]	μετὰ τὴν εἰσβολὴν εἰς Ἔφεσον	ἀπέπλευσε,	καὶ τοὺς μὲν ὁπλίτας πρὸς
[1, 6]	δυνατὸν διαλλάξειν Ἀθηναίους καὶ Λακεδαιμονίους,	ἀπέπλευσεν	εἰς Μίλητον· (Κἀκεῖθεν πέμψας τριήρεις
[1, 1]	κακὸν ἐργασάμενος ἐν τῇ πόλει	ἀπέπλευσεν	εἰς Προκόννησον. Ἐκεῖθεν δ᾽ ἔπλευσεν
[1, 5]	διὰ τὸ πολλαῖς ναυσὶν ἐλαττοῦσθαι,	ἀπέπλευσεν	εἰς Σάμον. Λακεδαιμόνιοι δὲ ὀλίγῳ
[1, 5]	στρατιᾷ φερόμενος, λαβὼν τριήρη μίαν	ἀπέπλευσεν	εἰς Χερρόνησον εἰς τὰ ἑαυτοῦ
[1, 5]	προσεδέχετο, δεομένου Τισσαφέρνους καὶ λέγοντος,	ἅπερ	αὐτὸς ἐποίει πεισθεὶς ὑπ᾽ Ἀλκιβιάδου,
[1, 1]	τάδε· Ἔρρει τὰ κᾶλα. Μίνδαρος	ἀπεσσύα.	πεινῶντι τὤνδρες. ἀπορίομες τί χρὴ
[1, 2]	τε συνέλεγε πολλὴν καὶ ἱππέας	ἀπέστελλε	παραγγέλλων πᾶσιν εἰς Ἔφεσον βοηθεῖν
[1, 3]	ἐν Πειραιεῖ ἔλαθεν ἀποδρὰς καὶ	ἀπεσώθη	εἰς Δεκέλειαν. ~(Φαρνάβαζος δὲ καὶ
[1, 3]	λείαν ἔχων καὶ πίστεις πεποιημένος,	ἀπετείχιζε	τὴν Καλχηδόνα παντὶ τῷ στρατοπέδῳ
[1, 3]	(ἐν Λακεδαίμονι διὰ τὴν προδοσίαν	ἀπέφυγεν,	ἀπολογούμενος ὅτι οὐ προδιδοίη τὴν
[1, 6]	δὲ ἄνδρες εἰς τὴν γῆν	ἀπέφυγον·	τὰς δὲ λοιπὰς τῶν νεῶν,
[1, 3]	καὶ τῶν ἀποτειχισμάτων ἐγγὺς ὄντων,	ἀπεχώρησεν	εἰς τὸ Ἡράκλειον τὸ τῶν
[1, 1]	προσίωσιν. (Ἰδὼν δὲ ταῦτα Ἆγις	ἀπήγαγε	ταχέως, καί τινες αὐτῶν ὀλίγοι
[1, 4]	παρακομίσαι αὐτοὺς ἐκέλευον· ὁ δὲ	ἀπήγαγεν	εἰς Κίον τῆς Μυσίας, ὅθεν
[1, 2]	ἀπέκτεινε. (Θράσυλλος δὲ μετὰ ταῦτα	ἀπήγαγεν	ἐπὶ θάλατταν τὴν στρατιάν, ὡς
[1, 6]	ταχίστην. (Αὐτὸς δὲ τὸ πεζὸν	ἀπῆγεν	εἰς τὴν Μήθυμναν, τὸ στρατόπεδον
[1, 6]	κατέλαβον, καὶ κρατήσαντες μάχῃ, ἀναδησάμενοι	ἀπῆγον	εἰς τὸ στρατόπεδον αὐτοῖς ἀνδράσιν.
[1, 3]	ἐποιήσαντο. (Φαρνάβαζος μὲν οὖν εὐθὺς	ἀπῄει,	καὶ τοὺς παρὰ βασιλέα πορευομένους
[1, 7]	Πρωτόμαχος μὲν καὶ Ἀριστογένης οὐκ	ἀπῆλθον	εἰς Ἀθήνας, τῶν δὲ ἓξ
[1, 4]	ἔαρος πορευομένοις αὐτοῖς παρὰ βασιλέα	ἀπήντησαν	καταβαίνοντες οἵ τε Λακεδαιμονίων πρέσβεις
[1, 6]	καὶ ἑκατὸν ἐν τριάκοντα ἡμέραις	ἀπῆραν.	Εἰσέβησαν δὲ καὶ τῶν ἱππέων
[1, 3]	κελεύσας, ἐλθὼν εἰς τοὺς Βιθυνοὺς	ἀπῄτει	τὰ τῶν Καλχηδονίων χρήματα· εἰ
[1, 2]	οὗτος, ἐν ᾧ καὶ Μῆδοι	ἀπὸ	Δαρείου τοῦ Περσῶν βασιλέως ἀποστάντες
[1, 2]	τῶν προτέρων εἴκοσι νεῶν καὶ	ἀπὸ	ἑτέρων πέντε, αἳ ἔτυχον τότε
[1, 3]	τὴν Καλχηδόνα παντὶ τῷ στρατοπέδῳ	ἀπὸ	θαλάττης εἰς θάλατταν καὶ τοῦ
[1, 3]	ἔχων Χερρονησίτας τε πανδημεὶ καὶ	ἀπὸ	Θρᾴκης στρατιώτας καὶ ἱππέας πλείους
[1, 1]	ναυμαχίαν ἐπεισπλεῖ Θηραμένης εἴκοσι ναυσὶν	ἀπὸ	Μακεδονίας, ἅμα δὲ καὶ Θρασύβουλος
[1, 1]	δὲ γενομένων τῶν Ἀθηναίων ἐμάχοντο	ἀπό	τε τῶν νεῶν καὶ τῆς
[1, 7]	Τούτων δὲ μάρτυρες οἱ σωθέντες	ἀπὸ	τοῦ αὐτομάτου, ὧν εἷς τῶν
[1, 3]	Ἀθηναίων ποιοῦσαι ἀποσπάσειαν τὸ στρατόπεδον	ἀπὸ	τοῦ Βυζαντίου. (Ἐπεὶ δ᾽ ἐξέπλευσεν
[1, 1]	τοῦ Μινδάρου ναῦς γυμναζομένας πόρρω	ἀπὸ	τοῦ λιμένος καὶ ἀπειλημμένας ὑπ᾽
[1, 1]	ἐδίδασκε κελεύων λέγειν τὰ μὲν	ἀπὸ	τοῦ παραχρῆμα, τὰ δὲ βουλευσαμένους.
[1, 4]	καὶ ἀπὸ τῶν αὑτοῦ καὶ	ἀπὸ	τοῦ τῆς πόλεως δυνατοῦ· (Ἐθέλοντος
[1, 4]	ἀεὶ τὸ κοινὸν αὔξοντος καὶ	ἀπὸ	τῶν αὑτοῦ καὶ ἀπὸ τοῦ
[1, 1]	γῆς. (Καὶ συγκαλέσας τούς τε	ἀπὸ	τῶν πόλεων στρατηγοὺς καὶ τριηράρχους
[1, 2]	ἤγαγε, καὶ Συρακόσιοι οἵ τ᾽	ἀπὸ	τῶν προτέρων εἴκοσι νεῶν καὶ
[1, 1]	τὸ ναυτικόν, ὃ ἐκεῖνος ἡθροίκει	ἀπὸ	τῶν συμμάχων, ἐξεπέμφθη Κρατησιππίδας, καὶ
[1, 6]	Χίου καὶ Ῥόδου καὶ ἄλλοθεν	ἀπὸ	τῶν συμμάχων πεντήκοντα ναῦς. Ταύτας
[1, 3]	ὁ Κοιρατάδας ἐν τῷ ὄχλῳ	ἀποβαινόντων	ἐν Πειραιεῖ ἔλαθεν ἀποδρὰς καὶ
[1, 5]	τῶν ἄλλων στρατηγῶν, ἄλλοτε ἄλλῃ	ἀποβαίνων	τῆς τῶν πολεμίων χώρας ἐλῄζετο.
[1, 4]	τοὺς φίλους μετ᾽ αὐτῶν, τότε	ἀποβὰς	ἀναβαίνει εἰς τὴν πόλιν μετὰ
[1, 1]	δὲ ὁ Μίνδαρος, καὶ αὐτὸς	ἀποβὰς	ἐν τῇ γῇ μαχόμενος ἀπέθανεν·
[1, 2]	μὲν ὁπλίτας πρὸς τὸν Κορησσὸν	ἀποβιβάσας,	τοὺς δὲ ἱππέας καὶ πελταστὰς
[1, 7]	τῶν Ἀθηναίων δῆμον ἀδικῇ, δεδεμένον	ἀποδικεῖν	ἐν τῷ δήμῳ, καὶ ἐὰν
[1, 6]	ἀγοράν, καὶ κελευόντων τῶν συμμάχων	ἀποδόσθαι	καὶ τοὺς Μηθυμναίους οὐκ ἔφη
[1, 3]	εἰώθεσαν καὶ τὰ ὀφειλόμενα χρήματα	ἀποδοῦναι,	Ἀθηναίους δὲ μὴ πολεμεῖν Καλχηδονίοις,
[1, 6]	τὰ ἐνθάδε ὑπάρχοντα Λύσανδρος Κύρῳ	ἀποδοὺς	ὡς περιττὰ ὄντα οἴχεται· Κῦρος
[1, 2]	ἐν λιθοτομίαις, διορύξαντες τὴν πέτραν,	ἀποδράντες	νυκτὸς ᾤχοντο εἰς Δεκέλειαν, οἱ
[1, 3]	ὄχλῳ ἀποβαινόντων ἐν Πειραιεῖ ἔλαθεν	ἀποδρὰς	καὶ ἀπεσώθη εἰς Δεκέλειαν. ~(Φαρνάβαζος
[1, 6]	ἂν ἐκεῖνα προσδεχώμεθα χάριν ἀξίαν	ἀποδώσειν.	Ἀλλὰ σὺν τοῖς θεοῖς δείξωμεν
[1, 7]	δήμῳ, καὶ ἐὰν καταγνωσθῇ ἀδικεῖν,	ἀποθανεῖν	εἰς τὸ βάραθρον ἐμβληθέντα, τὰ
[1, 6]	οὐδὲν μὴ κάκιον οἰκεῖται αὐτοῦ	ἀποθανόντος,	φεύγειν δὲ αἰσχρὸν ἔφη εἶναι.
[1, 6]	ἕκαστοι ἤνοιγον, τάς τε ἀγκύρας	ἀποκόπτοντες	καὶ ἐγειρόμενοι ἐβοήθουν τεταραγμένοι, τυχόντες
[1, 7]	τινα καὶ οὐκ αἴτιον ὄντα	ἀποκτείναιτε,	μεταμελήσει δὴ ὕστερον. Ἀναμνήσθητε ὡς
[1, 2]	ἐβοήθησαν: τούτους δὲ τρεψάμενοι καὶ	ἀποκτείναντες	ἐξ αὐτῶν ὡσεὶ ἑκατὸν καὶ
[1, 7]	οὐχ ὑμεῖς ὃν ἂν βούλησθε	ἀποκτείνητε	καὶ ἐλευθερώσητε, ἂν κατὰ τὸν
[1, 2]	δ᾽ Ἀθηναῖοι τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους	ἀπολαβόντες	ἀπέπλευσαν εἰς Νότιον, κἀκεῖ θάψαντες
[1, 5]	γένηται, οἱ τῶν Ἀθηναίων ναῦται	ἀπολείψουσι	τὰς ναῦς, καὶ μείω χρήματα
[1, 5]	ταῖς ναυσί, μέχρι οὗ ἔφυγον	ἀπολέσαντες	πεντεκαίδεκα τριήρεις. Τῶν δὲ ἀνδρῶν
[1, 2]	Οἰταίους πολεμίους ὄντας, προέδοσαν, ὥστε	ἀπολέσθαι	αὐτῶν πρὸς ἑπτακοσίους σὺν τῷ
[1, 7]	καί τινων ἄλλων ἐπιβουλευόμενοι κινδυνεύουσιν	ἀπολέσθαι;	(Οὔκ, ἂν ὑμεῖς γέ μοι
[1, 4]	κινδυνεύων ἀεὶ παρ᾽ ἑκάστην ἡμέραν	ἀπολέσθαι·	τοὺς δὲ οἰκειοτάτους πολίτας τε
[1, 3]	παῖδας ὁρῶν καὶ γυναῖκας λιμῷ	ἀπολλυμένους,	Βυζάντιος ὢν καὶ οὐ Λακεδαιμόνιος:
[1, 7]	σωθῆναι· ἐπιστέλλειν δ᾽ αὐτῷ τοὺς	ἀπολλυμένους,	ἐὰν σωθῇ, ἀπαγγεῖλαι τῷ δήμῳ
[1, 4]	οἵοισπερ πρότερον, ὕστερον δὲ δυνασθεῖσιν	ἀπολλύναι	τοὺς βελτίστους, αὐτοὺς δὲ μόνους
[1, 1]	Καὶ αὐτοῦ τῶν νεῶν τρεῖς	ἀπόλλυνται	ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ ὑπὸ τῶν
[1, 7]	ναῦς ἀφελομένους καὶ νενικηκότας, τούτους	ἀπολλύντες	ἀκρίτους παρὰ τὸν νόμον. (Τί
[1, 4]	τῇ βουλῇ καὶ τῇ ἐκκλησίᾳ	ἀπολογησάμενος	ὡς οὐκ ἠσεβήκει, εἰπὼν δὲ
[1, 7]	Θηβαίοις πολεμίοις οὖσιν, ἔδοτε ἡμέραν	ἀπολογήσασθαι	ᾗ ἐβούλετο καὶ τἆλλα κατὰ
[1, 7]	ἡμέραν δόντες αὐτοῖς ὑπὲρ αὑτῶν	ἀπολογήσασθαι,	μὴ ἄλλοις μᾶλλον πιστεύοντες ἢ
[1, 7]	κατηγορῆσαι, ἑτέρου δ᾽ ἐν ᾧ	ἀπολογήσασθαι.	(Τούτων δὲ γιγνομένων οἱ μὲν
[1, 3]	Λακεδαίμονι διὰ τὴν προδοσίαν ἀπέφυγεν,	ἀπολογούμενος	ὅτι οὐ προδιδοίη τὴν πόλιν,
[1, 7]	κατὰ τῶν στρατηγῶν καὶ ἐκείνων	ἀπολογουμένων	ἐν τῇ προτέρᾳ ἐκκλησίᾳ ἀκηκόασι,
[1, 7]	ὦ Ἀθηναῖοι, καὶ οὐκ ἀδικοῦντες	ἀπολοῦνται.	(Ὑμεῖς δὲ κατὰ τὸν νόμον
[1, 6]	ὅτι αἱ τῶν Ἀθηναίων νῆες	ἀπολώλασιν	ἅπασαι. (Καὶ οἱ μὲν τοῦτ᾽
[1, 5]	δι᾽ ἀμέλειάν τε καὶ ἀκράτειαν	ἀπολωλεκέναι	τὰς ναῦς, καὶ στρατηγοὺς εἵλοντο
[1, 7]	ὡς δὴ συγγενεῖς ὄντες τῶν	ἀπολωλότων,	καὶ Καλλίξενον ἔπεισαν ἐν τῇ
[1, 7]	τέτταρες περὶ ἑκάστην ναῦν τῶν	ἀπολωλυιῶν	δώδεκα οὐσῶν. (Τῶν δὲ καταλειφθέντων
[1, 4]	ἐχθροὶ τὰ δοκοῦντα δίκαια εἶναι	ἀπόντα	αὐτὸν ἐστέρησαν τῆς πατρίδος· (ἐν
[1, 4]	Ἀλκιβιάδην μὲν φεύγοντα καὶ Θρασύβουλον	ἀπόντα,	Κόνωνα δὲ τρίτον ἐκ τῶν
[1, 4]	ἑαυτῷ ἢ μὴ οἴκαδέ πω	ἀποπέμψαι,	βουλόμενος τοὺς Ἀθηναίους μὴ εἰδέναι
[1, 4]	παρὰ βασιλέα, τοτὲ δὲ οἴκαδε	ἀποπέμψειν,	ὡς μηδὲν μέμψησθε· (ἐπειδὴ δὲ
[1, 6]	Καλλικρατίδας τε ἐμβαλούσης τῆς νεὼς	ἀποπεσὼν	εἰς τὴν θάλατταν ἠφανίσθη Πρωτόμαχός
[1, 6]	σιωπῇ ἐνθεμένους εἰς τὰ πλοῖα	ἀποπλεῖν	εἰς Χίον (ἦν δὲ τὸ
[1, 6]	ἐμὲ ἐνθάδε μένειν ἢ οἴκαδε	ἀποπλεῖν	ἐροῦντα τὰ καθεστῶτα ἐνθάδε. (Οὐδενὸς
[1, 4]	δὲ βουλόμενος μετὰ τῶν στρατιωτῶν	ἀποπλεῖν	οἴκαδε, ἀνήχθη εὐθὺς ἐπὶ Σάμου·
[1, 6]	αὐτὸν ὅτι εἴη καλῶς ἔχον	ἀποπλεῦσαι·	αἱ γὰρ τριήρεις τῶν Ἀθηναίων
[1, 1]	κᾶλα. Μίνδαρος ἀπεσσύα. πεινῶντι τὤνδρες.	ἀπορίομες	τί χρὴ δρᾶν. (Φαρνάβαζος δὲ
[1, 3]	τοὺς συμμάχους τῶν Ἀθηναίων ποιοῦσαι	ἀποσπάσειαν	τὸ στρατόπεδον ἀπὸ τοῦ Βυζαντίου.
[1, 2]	ἀπὸ Δαρείου τοῦ Περσῶν βασιλέως	ἀποστάντες	πάλιν προσεχώρησαν αὐτῷ. ~(Τοῦ δ᾽
[1, 7]	τοὺς πολεμίους, τῶν αὐτῶν τούτων	ἀποστερήσετε.	(Μὴ ὑμεῖς γε, ὦ Ἀθηναῖοι,
[1, 3]	στενοπορίαν, τοῦ ποταμοῦ καὶ τῶν	ἀποτειχισμάτων	ἐγγὺς ὄντων, ἀπεχώρησεν εἰς τὸ
[1, 6]	Λυσάνδρου φίλων καταστασιαζόμενος, οὐ μόνον	ἀπροθύμως	ὑπηρετούντων, ἀλλὰ καὶ διαθροούντων ἐν
[1, 4]	μετὰ τῶν παρεσκευασμένων, εἴ τις	ἅπτοιτο,	μὴ ἐπιτρέπειν. (Ἐν δὲ τῇ
[1, 1]	λαβόντες κενὰς καὶ ἃς αὐτοὶ	ἀπώλεσαν	κομισάμενοι, εἰς Σηστόν. (Ἐντεῦθεν πλὴν
[1, 1]	τριήρεις ἐν Ἀντάνδρῳ ὅσας ἕκαστοι	ἀπώλεσαν,	χρήματά τε διδοὺς καὶ ὕλην
[1, 6]	ναυμαχῆσαι πρὸς τῷ λιμένι, καὶ	ἀπώλεσε	ναῦς τριάκοντα· οἱ δὲ ἄνδρες
[1, 2]	δὲ κἀκεῖ οἱ Ἀθηναῖοι, καὶ	ἀπώλοντο	αὐτῶν ὡς τριακόσιοι. (Οἱ δὲ
[1, 6]	πάλιν εἰς τὰς Ἀργινούσας κατέπλευσαν.	(Ἀπώλοντο	δὲ τῶν μὲν Ἀθηναίων νῆες
[1, 1]	τοὺς ἑαυτῶν στρατιώτας Ἑρμοκράτους προηγοροῦντος	ἀπωλοφύροντο	τὴν ἑαυτῶν συμφοράν, ὡς ἀδίκως
[1, 2]	Σελινουσίοις δέ, ἐπεὶ ἡ πόλις	ἀπωλώλει,	καὶ πολιτείαν ἔδοσαν. (Οἱ δ᾽
[1, 3]	Εὐρυπτόλεμος, Μαντίθεος, σὺν δὲ τούτοις	Ἀργεῖοι	Κλεόστρατος, Πυρρόλοχος· ἐπορεύοντο δὲ καὶ
[1, 6]	οἱ Ἀθηναῖοι δειπνοποιούμενοι ἐν ταῖς	Ἀργινούσαις·	αὗται δ᾽ εἰσὶν (ἀντίον τῆς
[1, 6]	δὲ Ἀθηναῖοι πάλιν εἰς τὰς	Ἀργινούσας	κατέπλευσαν. (Ἀπώλοντο δὲ τῶν μὲν
[1, 6]	τῇ ἡμέρᾳ ἔπλει ἐπὶ τὰς	Ἀργινούσας.	(Οἱ δ᾽ Ἀθηναῖοι ἀντανήγοντο εἰς
[1, 6]	Ἀθηναίοις ἤδη ἀνηγμένοις ἐκ τῶν	Ἀργινουσῶν	ἔφρασε τὰ περὶ τοῦ Ἐτεονίκου.
[1, 3]	τοὺς πολεμίους ἔφη εἰσέσθαι, οὐκ	ἀργυρίου	ἕνεκα οὐδὲ διὰ τὸ μισεῖν
[1, 6]	Ἕλληνας, ὅτι βαρβάρους κολακεύουσιν ἕνεκα	ἀργυρίου,	φάσκων τε, ἂν σωθῇ οἴκαδε,
[1, 1]	νεῶν ἄλλαι ἄλλῃ ᾤχοντο ἐπ᾽	ἀργυρολογίαν	ἔξω τοῦ Ἑλλησπόντου· καὶ ὁ
[1, 5]	κατακόψειν ἐφ᾽ οὗ ἐκάθητο, ὄντα	ἀργυροῦν	καὶ χρυσοῦν. (Οἱ δὲ ταῦτά
[1, 1]	κρατίστην διά τε τὴν ἡμετέραν	ἀρετὴν	καὶ διὰ τὴν ὑμετέραν προθυμίαν
[1, 4]	οὐ παρὰ βασιλέα. Πέμψαντες δὲ	Ἀριοβαρζάνει	παρακομίσαι αὐτοὺς ἐκέλευον· ὁ δὲ
[1, 7]	δὲ συμβουλεύσων ἅ μοι δοκεῖ	ἄριστα	εἶναι ἁπάσῃ τῇ πόλει. (Κατηγορῶ
[1, 6]	ταῦτα, καθελκύσας τῶν νεῶν τὰς	ἄριστα	πλεούσας δύο ἐπλήρωσε πρὸ ἡμέρας,
[1, 6]	ὥσπερ καὶ ἐγὤ, συμβουλεύετε τὰ	ἄριστα	ὑμῖν δοκοῦντα εἶναι περὶ τοῦ
[1, 7]	(Δεινὰ δ᾽ ἂν ποιήσαιτε, εἰ	Ἀριστάρχῳ	μὲν πρότερον τὸν δῆμον καταλύοντι,
[1, 2]	Συρακοσίοις καὶ Σελινουσίοις κρατίστοις γενομένοις	ἀριστεῖα	ἔδωκαν καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ
[1, 6]	αὐτὸν ἐκέλευσεν ἐξ Ἐφέσου ἐν	ἀριστερᾷ	Σάμου παραπλεύσαντα, οὗ ἦσαν αἱ
[1, 5]	Ἐρασινίδην, Ἀριστοκράτην, Ἀρχέστρατον, Πρωτόμαχον, Θράσυλλον,	Ἀριστογένην.	(Ἀλκιβιάδης μὲν οὖν πονηρῶς καὶ
[1, 7]	ναυμαχησάντων στρατηγῶν Πρωτόμαχος μὲν καὶ	Ἀριστογένης	οὐκ ἀπῆλθον εἰς Ἀθήνας, τῶν
[1, 6]	τὰς ἴσας ναῦς, Θρασύλλῳ δὲ	Ἀριστογένης.	(Οὕτω δ᾽ ἐτάχθησαν, ἵνα μὴ
[1, 2]	τοῦ Ἵππωνος καὶ Ἡρακλείδου τοῦ	Ἀριστογένους	στρατηγῶν, καὶ Σελινούσιαι δύο. (Οὗτοι
[1, 6]	Διομέδων ἑτέραις πεντεκαίδεκα: ἐπετέτακτο δὲ	Ἀριστοκράτει	μὲν Περικλῆς, Διομέδοντι δὲ Ἐρασινίδης·
[1, 5]	Κόνωνα, Διομέδοντα, Λέοντα, Περικλέα, Ἐρασινίδην,	Ἀριστοκράτην,	Ἀρχέστρατον, Πρωτόμαχον, Θράσυλλον, Ἀριστογένην. (Ἀλκιβιάδης
[1, 4]	τῶν Ἀθηναίων, καὶ μετ᾽ αὐτοῦ	Ἀριστοκράτης	καὶ Ἀδείμαντος ὁ Λευκολοφίδου συνεπέμφθησαν
[1, 6]	πέλαγος τῷ εὐωνύμῳ, παρατεταγμένοι ὧδε.	Ἀριστοκράτης	μὲν τὸ εὐώνυμον ἔχων ἡγεῖτο
[1, 7]	καὶ Διομέδοντος καὶ Λυσίου καὶ	Ἀριστοκράτους	καὶ Θρασύλλου καὶ Ἐρασινίδου, Ἀρχέδημος
[1, 6]	τεταραγμένοι, τυχόντες ἐν τῇ γῇ	ἀριστοποιούμενοι:	εἰσβάντες δὲ ἐδίωκον τὴν εἰς
[1, 1]	καὶ τῇ ἄλλῃ ἡμέρᾳ περὶ	ἀρίστου	ὥραν ἧκον εἰς Προκόννησον. (Ἐκεῖ
[1, 6]	ἐξ ἁπασῶν τῶν νεῶν τοὺς	ἀρίστους	ἐρέτας ἐκλέξας καὶ τοὺς ἐπιβάτας
[1, 6]	πληρωμάτων εἰς ὀλίγας ἐκλελέχθαι τοὺς	ἀρίστους	ἐρέτας, καὶ καταφεύγει εἰς Μυτιλήνην
[1, 7]	οἱ στρατηγοὶ οὐκ ἀνείλοντο τοὺς	ἀρίστους	ὑπὲρ τῆς πατρίδος γενομένους. (Τὸν
[1, 3]	πόλιν τῶν Βυζαντίων, Κύδων καὶ	Ἀρίστων	καὶ Ἀναξικράτης καὶ Λυκοῦργος καὶ
[1, 6]	ἔλεγεν αὐτοῖς τοιάδε. (Ἐμοὶ μὲν	ἀρκεῖ	οἴκοι μένειν, καὶ εἴτε Λύσανδρος
[1, 2]	ἑπτακοσίους σὺν τῷ ἐκ Λακεδαίμονος	ἁρμοστῇ	Λαβώτῃ. (Καὶ ὁ ἐνιαυτὸς ἔληγεν
[1, 3]	(Ἐνταῦθα Ἱπποκράτης μὲν ὁ Λακεδαιμόνιος	ἁρμοστὴς	ἐκ τῆς πόλεως ἐξήγαγε τοὺς
[1, 1]	οἱ λακωνισταὶ καὶ ὁ Λάκων	ἁρμοστὴς	Ἐτεόνικος. Καταιτιαθεὶς δὲ ταῦτα πρᾶξαι
[1, 3]	τῷ Βυζαντίῳ ἦν Κλέαρχος Λακεδαιμόνιος	ἁρμοστὴς	καὶ σὺν αὐτῷ τῶν περιοίκων
[1, 3]	τὴν πόλιν. (Κλέαρχος δὲ ὁ	ἁρμοστὴς	οἰόμενος οὐδένα ἂν τοῦτο ποιῆσαι,
[1, 3]	οἷς Φαρνάβαζος ἔπεμψε Μιτροβάτει καὶ	Ἀρνάπει,	ὁ δ᾽ ἐν Καλχηδόνι τοῖς
[1, 4]	εἶεν παρὰ βασιλέως, (καὶ Κῦρος,	ἄρξων	πάντων τῶν ἐπὶ θαλάττῃ καὶ
[1, 2]	πᾶσιν εἰς Ἔφεσον βοηθεῖν τῇ	Ἀρτέμιδι.	(Θράσυλλος δὲ ἑβδόμῃ καὶ δεκάτῃ
[1, 4]	τότε κρίνεσθαι παραχρῆμα τῆς αἰτίας	ἄρτι	γεγενημένης ὡς ἠσεβηκότος εἰς τὰ
[1, 6]	ναυάρχους, πολλάκις ἀνεπιτηδείων γιγνομένων καὶ	ἄρτι	συνιέντων τὰ ναυτικὰ καὶ ἀνθρώποις
[1, 7]	Ἀριστοκράτους καὶ Θρασύλλου καὶ Ἐρασινίδου,	Ἀρχέδημος	ὁ τοῦ δήμου τότε προεστηκὼς
[1, 1]	(Οἱ δ᾽ ἀναβοήσαντες ἐκέλευον ἐκείνους	ἄρχειν,	καὶ μάλιστα οἱ τριήραρχοι καὶ
[1, 5]	Διομέδοντα, Λέοντα, Περικλέα, Ἐρασινίδην, Ἀριστοκράτην,	Ἀρχέστρατον,	Πρωτόμαχον, Θράσυλλον, Ἀριστογένην. (Ἀλκιβιάδης μὲν
[1, 4]	περὶ τὸ Βυζάντιον πεπραγμένα ἤκουσαν.	(Ἀρχομένου	δὲ τοῦ ἔαρος πορευομένοις αὐτοῖς
[1, 3]	ἐφορεύοντος, ἄρχοντος δ᾽ Ἀντιγένους, ἔαρος	ἀρχομένου,	δυοῖν καὶ εἴκοσιν ἐτῶν τῷ
[1, 2]	ἅμα καὶ πελτασταῖς ἐσομένοις, ἐξέπλευσεν	ἀρχομένου	τοῦ θέρους εἰς Σάμον. (Ἐκεῖ
[1, 1]	ἐκ Ῥόδου εἰς Ἑλλήσποντον εἰσέπλει	ἀρχομένου	χειμῶνος τέτταρσι καὶ δέκα ναυσὶν
[1, 5]	ἅπαντας ἔδησαν Ἀθηναῖοι, τὸν δὲ	ἄρχοντα	αὐτῶν Δωριέα, ὄντα μὲν Ῥόδιον,
[1, 6]	μὲν κατέλιπε πεντήκοντα ναῦς καὶ	ἄρχοντα	Ἐτεόνικον, ταῖς δὲ εἴκοσι καὶ
[1, 1]	ἀεὶ παραγγελλόμενα, ἑλέσθαι δὲ ἐκέλευον	ἄρχοντας,	μέχρι ἂν ἀφίκωνται οἱ ᾑρημένοι
[1, 6]	δὲ τοῦ Λυσάνδρου πολυπραγμονεῖν ἄλλου	ἄρχοντος,	αὐτὸς ὁ Καλλικρατίδας πρὸς αἷς
[1, 3]	χειμὼν ἔληγε, Παντακλέους μὲν ἐφορεύοντος,	ἄρχοντος	δ᾽ Ἀντιγένους, ἔαρος ἀρχομένου, δυοῖν
[1, 2]	μὲν ὄντος ἐν Σπάρτῃ Εὐαρχίππου,	ἄρχοντος	δ᾽ ἐν Ἀθήναις Εὐκτήμονος, Ἀθηναῖοι
[1, 6]	Ἀθήναις ἐνεπρήσθη, (Πιτύα μὲν ἐφορεύοντος,	ἄρχοντος	δὲ Καλλίου Ἀθήνησιν, οἱ Λακεδαιμόνιοι
[1, 6]	Μηθυμναίους οὐκ ἔφη ἑαυτοῦ γε	ἄρχοντος	οὐδέν᾽ ἂν Ἑλλήνων εἰς τὸ
[1, 6]	ὦ Μιλήσιοι, ἀνάγκη τοῖς οἴκοι	ἄρχουσι	πείθεσθαι· ὑμᾶς δὲ ἐγὼ ἀξιῶ
[1, 3]	οὐ πολλοὶ καὶ Μεγαρεῖς καὶ	ἄρχων	αὐτῶν Ἕλιξος Μεγαρεὺς καὶ Βοιωτοὶ
[1, 3]	Μεγαρεὺς καὶ Βοιωτοὶ καὶ τούτων	ἄρχων	Κοιρατάδας. (Οἱ δ᾽ Ἀθηναῖοι ὡς
[1, 3]	Πασιππίδου καὶ ἐν Ἀντάνδρῳ καὶ	ἃς	Ἀγησανδρίδας εἶχεν ἐπὶ Θρᾴκης, ἐπιβάτης
[1, 1]	τῶν πολεμίων λαβόντες κενὰς καὶ	ἃς	αὐτοὶ ἀπώλεσαν κομισάμενοι, εἰς Σηστόν.
[1, 4]	Γυθείου ἐπὶ κατασκοπὴν τῶν τριήρων,	ἃς	ἐπυνθάνετο Λακεδαιμονίους αὐτόθι παρασκευάζειν τριάκοντα,
[1, 1]	ἀνηγάγοντο ἐπ᾽ αὐτὸν εἴκοσι ναυσίν,	ἃς	ὁ Δωριεὺς φυγὼν πρὸς τὴν
[1, 5]	οἵτινες ἰσχυροὶ ὦσιν, ἀλλὰ πάντες	ἀσθενεῖς,	αὐτοὶ ἐν αὑτοῖς στασιάζοντες. (Καὶ
[1, 2]	ἐκ Μιλήτου ἐκτὸς ὀλίγων, καὶ	ἀσπίδας	ἔλαβον ὡς διακοσίας, καὶ τροπαῖον
[1, 4]	Πειραιῶς καὶ ὁ ἐκ τοῦ	ἄστεως	ὄχλος ἡθροίσθη πρὸς τὰς ναῦς,
[1, 7]	οἱ ἐκ Πειραιῶς εἰς τὸ	ἄστυ,	μισούμενος ὑπὸ πάντων λιμῷ ἀπέθανεν.
[1, 1]	Περίνθιοι μὲν εἰσεδέξαντο εἰς τὸ	ἄστυ	τὸ στρατόπεδον· Σηλυμβριανοὶ δὲ ἐδέξαντο
[1, 3]	κατέθεντο εἰς τοὺς Βιθυνοὺς Θρᾷκας,	ἀστυγείτονας	ὄντας. (Ἀλκιβιάδης δὲ λαβὼν τῶν
[1, 1]	ἐν Λακεδαίμονι Ἑρμοκράτης, μαρτυροῦντος καὶ	Ἀστυόχου,	καὶ δόξας τὰ ὄντα λέγειν,
[1, 2]	καὶ ἰδίᾳ πολλοῖς, καὶ οἰκεῖν	ἀτέλειαν	ἔδοσαν τῷ βουλομένῳ ἀεί· Σελινουσίοις
[1, 7]	καταγνωσθῇ, μὴ ταφῆναι ἐν τῇ	Ἀττικῇ,	τὰ δὲ χρήματα αὐτοῦ δημόσια
[1, 5]	αὐτὸν τάξαι τῷ ναύτῃ δραχμὴν	Ἀττικήν,	διδάσκοντες ὅτι, ἂν οὗτος ὁ
[1, 6]	καὶ τῶν τὰ πράγματα ἐχόντων	ἀττικιζόντων,	προσβαλὼν αἱρεῖ τὴν πόλιν κατὰ
[1, 1]	ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ ὑπὸ τῶν	Ἀττικῶν	ἐννέα νεῶν, αἳ ἀεὶ ἐνταῦθα
[1, 7]	ποιήσητε τοῖς ἡττημένοις τε καὶ	ἀτυχοῦσιν,	ἀντὶ δὲ τῶν ἐκ θεοῦ
[1, 7]	τὴν διαψήφισιν παρὰ τὸν νόμον,	αὖθις	Καλλίξενος ἀναβὰς κατηγόρει αὐτῶν τὰ
[1, 1]	ναῦς ὀλίγας· καὶ εὐθὺς ἐναυμάχησαν	αὖθις	Λακεδαιμόνιοι καὶ Ἀθηναῖοι, ἐνίκησαν δὲ
[1, 6]	καὶ μηδενὶ διαλέγεσθαι, παραχρῆμα δὲ	αὖθις	πλεῖν εἰς τὸ ἑαυτῶν στρατόπεδον
[1, 4]	πολιτευόντων, ἐκείνου ἀεὶ τὸ κοινὸν	αὔξοντος	καὶ ἀπὸ τῶν αὑτοῦ καὶ
[1, 7]	Καλλίξενος ἀναβὰς κατηγόρει αὐτῶν τὰ	αὐτά.	(Οἱ δὲ ἐβόων καλεῖν τοὺς
[1, 7]	πειρᾶσθε. Ἐπανέλθετε δὲ καὶ ἐπ᾽	αὐτὰ	τὰ πράγματα καθ᾽ ἃ καὶ
[1, 1]	τῆς Δεκελείας προνομὴν ποιούμενος πρὸς	αὐτὰ	τὰ τείχη ἦλθε τῶν Ἀθηναίων·
[1, 6]	πόλις ἡμῶν αἰτιάζεται (ἴστε γὰρ	αὐτὰ	ὥσπερ καὶ ἐγὤ, συμβουλεύετε τὰ
[1, 6]	αἱ> τῶν ταξιάρχων δέκα, καὶ	αὐταὶ	ἐπὶ μιᾶς· ἐπὶ δὲ ταύταις
[1, 7]	καὶ τὰς τῶν ναυάρχων τρεῖς,	αὗται	ἅπασαι γίγνονται ἑπτὰ καὶ τετταράκοντα,
[1, 6]	Ἀθηναῖοι δειπνοποιούμενοι ἐν ταῖς Ἀργινούσαις·	αὗται	δ᾽ εἰσὶν (ἀντίον τῆς Λέσβου
[1, 5]	ἡσυχίαν ἦγεν, ἐπισκευάζων καὶ ἀναψύχων	αὐτάς.	(Ἀλκιβιάδης δὲ ἀκούσας Θρασύβουλον ἔξω
[1, 2]	πέντε καὶ εἴκοσι· καὶ ἐπ᾽	αὐτὰς	ἀναχθέντες τέτταρας μὲν ἔλαβον αὐτοῖς
[1, 5]	λιμένα τῶν Ἐφεσίων εἰσπλεύσας παρ᾽	αὐτὰς	τὰς πρῴρας τῶν Λυσάνδρου νεῶν
[1, 6]	(ἀντίον τῆς Μυτιλήνης) (Τῇ δ᾽	αὐτῇ	ἡμέρᾳ ἔτυχον καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[1, 1]	αὐτήν, καὶ δεκατευτήριον κατεσκεύασαν ἐν	αὐτῇ,	καὶ τὴν δεκάτην ἐξέλεγον τῶν
[1, 7]	εἰπόντος Λυκίσκου καὶ τούτους τῇ	αὐτῇ	ψήφῳ κρίνεσθαι ᾗπερ καὶ τοὺς
[1, 7]	νεὼς διασωθείς, ὃν κελεύουσι τῇ	αὐτῇ	ψήφῳ κρίνεσθαι, καὶ αὐτὸν τότε
[1, 1]	τῶν Πελοποννησίων καὶ Φαρναβάζου ἐκλιπόντων	αὐτὴν	ἐδέχοντο τοὺς Ἀθηναίους· (Ἀλκιβιάδης δὲ
[1, 1]	τῆς Καλχηδονίας εἰς Χρυσόπολιν ἐτείχισαν	αὐτήν,	καὶ δεκατευτήριον κατεσκεύασαν ἐν αὐτῇ,
[1, 4]	αὐτοὺς δὲ μόνους λειφθέντας δι᾽	αὐτὸ	τοῦτο ἀγαπᾶσθαι ὑπὸ τῶν πολιτῶν
[1, 4]	πολλούς, καὶ τοὺς Λάκωνας οἳ	αὐτόθι	ἦσαν. (Ἀλκιβιάδης δὲ τροπαῖόν τε
[1, 4]	τῶν τριήρων, ἃς ἐπυνθάνετο Λακεδαιμονίους	αὐτόθι	παρασκευάζειν τριάκοντα, καὶ τοῦ οἴκαδε
[1, 1]	πολεμίων λαβόντες κενὰς καὶ ἃς	αὐτοὶ	ἀπώλεσαν κομισάμενοι, εἰς Σηστόν. (Ἐντεῦθεν
[1, 2]	μάχης ταύτης συνέβησαν οἱ στρατιῶται	αὐτοὶ	αὑτοῖς καὶ ἠσπάζοντο τοὺς μετὰ
[1, 5]	ἰσχυροὶ ὦσιν, ἀλλὰ πάντες ἀσθενεῖς,	αὐτοὶ	ἐν αὑτοῖς στασιάζοντες. (Καὶ ὁ
[1, 6]	δεδιότες εἰσηγοῦντο πόρον χρημάτων καὶ	αὐτοὶ	ἐπαγγελλόμενοι ἰδίᾳ. Λαβὼν δὲ ταῦτα
[1, 1]	διδόναι, μεμνημένους Ὅσας τε ναυμαχίας	αὐτοὶ	καθ᾽ αὑτοὺς νενικήκατε καὶ ναῦς
[1, 1]	πλὴν τῶν Συρακοσίων· ἐκείνας δὲ	αὐτοὶ	κατέκαυσαν οἱ Συρακόσιοι. (Ἐκεῖθεν δὲ
[1, 7]	καὶ τὰ πεπραγμένα διηγοῦντο, ὅτι	αὐτοὶ	μὲν ἐπὶ τοὺς πολεμίους πλέοιεν,
[1, 2]	τοῖς μετὰ Θρασύλλου συντάττεσθαι, ὡς	αὐτοὶ	μὲν ὄντες ἀήττητοι, ἐκεῖνοι δὲ
[1, 5]	περιτυχὼν δυοῖν τριήροιν Θουρίαιν ἔλαβεν	αὐτοῖς	ἀνδράσι· καὶ τοὺς μὲν αἰχμαλώτους
[1, 2]	αὐτὰς ἀναχθέντες τέτταρας μὲν ἔλαβον	αὐτοῖς	ἀνδράσι, τὰς δ᾽ ἄλλας κατεδίωξαν
[1, 6]	Ἀθηναίων νῆες πέντε καὶ εἴκοσιν	αὐτοῖς	ἀνδράσιν ἐκτὸς ὀλίγων τῶν πρὸς
[1, 6]	ἀναδησάμενοι ἀπῆγον εἰς τὸ στρατόπεδον	αὐτοῖς	ἀνδράσιν. (Ἡ δ᾽ ἐπὶ τοῦ
[1, 5]	τῶν ἐκείνου συγγενῶν, πολιτεύοντα παρ᾽	αὐτοῖς,	ἐλεήσαντες ἀφεῖσαν οὐδὲ χρήματα πραξάμενοι.
[1, 6]	ὁμοίως δὲ καὶ εἴ τινες	αὐτοῖς	ἔτυχον ἔξω οὖσαι. Ἐγένοντο δὲ
[1, 7]	ἄλλοις μᾶλλον πιστεύοντες ἢ ὑμῖν	αὐτοῖς.	(Ἴστε δέ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[1, 4]	(οἱ δέ, ὅτι τῶν παροιχομένων	αὐτοῖς	κακῶν μόνος αἴτιος εἴη, τῶν
[1, 1]	εἰ δέ τις ἐπικαλοίη τι	αὐτοῖς,	λόγον ἔφασαν χρῆναι διδόναι, μεμνημένους
[1, 3]	εἰ δὲ μή, πολεμήσειν ἔφη	αὐτοῖς.	οἱ δὲ ἀπέδοσαν. (Ἀλκιβιάδης δ᾽
[1, 7]	καὶ οἱ συγγενεῖς σύνεισι σφίσιν	αὐτοῖς.	Οἱ οὖν περὶ τὸν Θηραμένην
[1, 1]	ὑστεραίᾳ Ἀλκιβιάδης ἐκκλησίαν ποιήσας παρεκελεύετο	αὐτοῖς	ὅτι ἀνάγκη εἴη καὶ ναυμαχεῖν
[1, 4]	(Ἀρχομένου δὲ τοῦ ἔαρος πορευομένοις	αὐτοῖς	παρὰ βασιλέα ἀπήντησαν καταβαίνοντες οἵ
[1, 3]	τὸ μισεῖν Λακεδαιμονίους· (ἐπεὶ δὲ	αὐτοῖς	παρεσκεύαστο, νυκτὸς ἀνοίξαντες τὰς πύλας
[1, 6]	τοὺς Λακεδαιμονίων ἐκεῖ παρόντας ἔλεγεν	αὐτοῖς	τοιάδε. (Ἐμοὶ μὲν ἀρκεῖ οἴκοι
[1, 7]	πλέον, ἀλλὰ μίαν ἡμέραν δόντες	αὐτοῖς	ὑπὲρ αὑτῶν ἀπολογήσασθαι, μὴ ἄλλοις
[1, 2]	ταύτης συνέβησαν οἱ στρατιῶται αὐτοὶ	αὑτοῖς	καὶ ἠσπάζοντο τοὺς μετὰ Θρασύλλου.
[1, 5]	ἀλλὰ πάντες ἀσθενεῖς, αὐτοὶ ἐν	αὑτοῖς	στασιάζοντες. (Καὶ ὁ μὲν Λύσανδρος,
[1, 4]	τὴν ἐκκλησίαν, ἀναρρηθεὶς ἁπάντων ἡγεμὼν	αὐτοκράτωρ,	ὡς οἷός τε ὢν σῶσαι
[1, 7]	μάρτυρες οἱ σωθέντες ἀπὸ τοῦ	αὐτομάτου,	ὧν εἷς τῶν ἡμετέρων στρατηγῶν
[1, 6]	Κῦρος δὲ ἐλθόντος ἐμοῦ ἐπ᾽	αὐτὸν	ἀεὶ ἀνεβάλλετό μοι διαλεχθῆναι, ἐγὼ
[1, 6]	μοιχῶντα τὴν θάλατταν. Κατιδὼν δὲ	αὐτὸν	ἀναγόμενον ἅμα τῇ ἡμέρᾳ, ἐδίωκεν
[1, 1]	στρατηγοῖς. Οἱ δὲ ἀνηγάγοντο ἐπ᾽	αὐτὸν	εἴκοσι ναυσίν, ἃς ὁ Δωριεὺς
[1, 6]	καὶ ναυμαχίᾳ νενικηκώς. Ὁ δὲ	αὐτὸν	ἐκέλευσεν ἐξ Ἐφέσου ἐν ἀριστερᾷ
[1, 1]	δὲ εἰπὼν καὶ τούτοις διώκειν	αὐτὸν	ἐξελομένοις τὰ μεγάλα ἱστία αὐτὸς
[1, 5]	ὀλίγας τῶν νεῶν καθελκύσας ἐδίωκεν	αὐτόν,	ἐπεὶ δὲ οἱ Ἀθηναῖοι τῷ
[1, 4]	τὰ δοκοῦντα δίκαια εἶναι ἀπόντα	αὐτὸν	ἐστέρησαν τῆς πατρίδος· (ἐν ᾧ
[1, 7]	ἐν δικαστηρίῳ, φάσκων ἐξ Ἑλλησπόντου	αὐτὸν	ἔχειν χρήματα ὄντα τοῦ δήμου·
[1, 4]	κατάπλου ὅπως ἡ πόλις πρὸς	αὐτὸν	ἔχοι. (Ἐπεὶ δὲ ἑώρα ἑαυτῷ
[1, 6]	εἶχε πεντεκαίδεκα ναυσί: παρὰ δ᾽	αὐτὸν	Θράσυλλος ἑτέραις πεντεκαίδεκα· ἐπετέτακτο δὲ
[1, 2]	ὑποσπόνδους ἀφῆκαν. Κατὰ δὲ τὸν	αὐτὸν	καιρὸν καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ
[1, 1]	ἧκε, καὶ ἐψηφίσαντο ὁπλίτας τε	αὐτὸν	καταλέξασθαι χιλίους, ἱππέας δὲ ἑκατόν,
[1, 5]	ἥκοντα τειχίζειν Φώκαιαν διέπλευσε πρὸς	αὐτόν,	καταλιπὼν ἐπὶ ταῖς ναυσὶν Ἀντίοχον
[1, 1]	εἰς Ἑλλήσποντον· ἀφικόμενον δὲ παρ᾽	αὐτὸν	μιᾷ τριήρει Ἀλκιβιάδην ξένιά τε
[1, 6]	Κόνωνι δὲ εἶπεν ὅτι παύσει	αὐτὸν	μοιχῶντα τὴν θάλατταν. Κατιδὼν δὲ
[1, 4]	Ἀθήνας κατέπλευσε· πρὶν δὲ ἥκειν	αὐτὸν	οἱ Ἀθηναῖοι στρατηγοὺς εἴλοντο Ἀλκιβιάδην
[1, 6]	τῷ Καλλικρατίδᾳ κυβερνῶν εἶπε πρὸς	αὐτὸν	ὅτι εἴη καλῶς ἔχον ἀποπλεῦσαι·
[1, 6]	περὶ τὴν ναυμαχίαν. Ὁ δὲ	αὐτὸν	πάλιν ἐξέπεμψεν εἰπὼν τοῖς ἐνοῦσι
[1, 5]	(Ἐπεὶ δ᾽ ἧκεν, ἀνέβη πρὸς	αὐτὸν	σὺν τοῖς ἐκ Λακεδαίμονος πρέσβεσιν.
[1, 5]	ταῦτά τε ἐπῄνουν καὶ ἐκέλευον	αὐτὸν	τάξαι τῷ ναύτῃ δραχμὴν Ἀττικήν,
[1, 7]	τῇ αὐτῇ ψήφῳ κρίνεσθαι, καὶ	αὐτὸν	τότε δεόμενον ἀναιρέσεως, ᾗπερ τοὺς
[1, 4]	ἑαυτῷ εὔνουν οὖσαν καὶ στρατηγὸν	αὑτὸν	ᾑρημένον καὶ ἰδίᾳ μεταπεμπομένους τοὺς
[1, 1]	Ἰδὼν δὲ ὁ Μίνδαρος, καὶ	αὐτὸς	ἀποβὰς ἐν τῇ γῇ μαχόμενος
[1, 6]	(Καὶ οἱ μὲν τοῦτ᾽ ἐποίουν:	αὐτὸς	δ᾽ ἐπειδὴ ἐκεῖνοι κατέπλεον, ἔθυε
[1, 6]	καὶ τὰς τριήρεις τὴν ταχίστην.	(Αὐτὸς	δὲ τὸ πεζὸν ἀπῆγεν εἰς
[1, 1]	αὐτὸν ἐξελομένοις τὰ μεγάλα ἱστία	αὐτὸς	ἔπλευσεν εἰς Πάριον· ἁθρόαι δὲ
[1, 5]	δεομένου Τισσαφέρνους καὶ λέγοντος, ἅπερ	αὐτὸς	ἐποίει πεισθεὶς ὑπ᾽ Ἀλκιβιάδου, σκοπεῖν
[1, 1]	Ἀβύδου ἀνηγμέναι εἶεν εἰς Κύζικον,	αὐτὸς	μὲν πεζῇ ἦλθεν εἰς Σηστόν,
[1, 6]	τοῦ Λυσάνδρου πολυπραγμονεῖν ἄλλου ἄρχοντος,	αὐτὸς	ὁ Καλλικρατίδας πρὸς αἷς παρὰ
[1, 4]	(οὐκ ἔφασαν δὲ τῶν οἵωνπερ	αὐτὸς	ὄντων εἶναι καινῶν δεῖσθαι πραγμάτων
[1, 5]	πατέρα ἔφη ταῦτα ἐπεσταλκέναι καὶ	αὐτὸς	οὐκ ἄλλ᾽ ἐγνωκέναι, ἀλλὰ πάντα
[1, 6]	Σπάρτη οὐδὲν μὴ κάκιον οἰκεῖται	αὐτοῦ	ἀποθανόντος, φεύγειν δὲ αἰσχρὸν ἔφη
[1, 4]	ἀφεστηκυῖαν τῶν Ἀθηναίων, καὶ μετ᾽	αὐτοῦ	Ἀριστοκράτης καὶ Ἀδείμαντος ὁ Λευκολοφίδου
[1, 7]	βάραθρον ἐμβληθέντα, τὰ δὲ χρήματα	αὐτοῦ	δημευθῆναι καὶ τῆς θεοῦ τὸ
[1, 7]	τῇ Ἀττικῇ, τὰ δὲ χρήματα	αὐτοῦ	δημόσια εἶναι. (Τούτων ὁποτέρῳ βούλεσθε,
[1, 1]	τοὺς Ἀθηναίους· (Ἀλκιβιάδης δὲ μείνας	αὐτοῦ	εἴκοσιν ἡμέρας καὶ χρήματα πολλὰ
[1, 1]	ταύτην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν	αὐτοῦ	ἔμειναν, τῇ δὲ ὑστεραίᾳ Ἀλκιβιάδης
[1, 1]	τοῦ λιμένος καὶ ἀπειλημμένας ὑπ᾽	αὐτοῦ,	ἑξήκοντα οὔσας. (Οἱ δὲ Πελοποννήσιοι
[1, 4]	πρεσβυτέρων μὴ ἐλαττοῦσθαι, τοῖς δ᾽	αὐτοῦ	ἐχθροῖς τοιούτοις δοκεῖν εἶναι οἵοισπερ
[1, 6]	μέγας γενόμενος· τροπαῖον δὲ στήσαντες	αὐτοῦ	ηὐλίζοντο. (Τῷ δ᾽ Ἐτεονίκῳ ὁ
[1, 5]	καὶ Ῥόδου ὑπὸ Ἀθηναίων κατεψηφισμένων	αὐτοῦ	θάνατον καὶ τῶν ἐκείνου συγγενῶν,
[1, 4]	Βοιώτιος (ὄνομα) καὶ οἱ μετ᾽	αὐτοῦ	καὶ οἱ ἄλλοι ἄγγελοι, καὶ
[1, 7]	ἔφη γενέσθαι, ἂν τὰς μὲν	αὐτοῦ	καταλίπωσι, ταῖς δὲ ἐπὶ τοὺς
[1, 3]	μισθόν τε τοῖς στρατιώταις παρ᾽	αὐτοῦ	ληψόμενος καὶ ναῦς συλλέξων, αἳ
[1, 1]	(Ἐπεὶ δ᾽ ἦλθον, ἀνάγεσθαι ἤδη	αὐτοῦ	μέλλοντος ὡς ἐπὶ ναυμαχίαν ἐπεισπλεῖ
[1, 6]	βοήθειαν ἤδη ἐν Σάμῳ οὖσαν,	αὐτοῦ	μὲν κατέλιπε πεντήκοντα ναῦς καὶ
[1, 4]	τολμήσαι ἂν ἅψασθαι. (Καταπλέοντος δ᾽	αὐτοῦ	ὅ τε ἐκ τοῦ Πειραιῶς
[1, 4]	τροπαῖόν τε ἔστησε καὶ μείνας	αὐτοῦ	ὀλίγας ἡμέρας ἔπλευσεν εἰς Σάμον,
[1, 3]	μὲν ἀπέθανεν, οἱ δὲ μετ᾽	αὐτοῦ	ὄντες ἔφυγον εἰς τὴν πόλιν.
[1, 1]	μαχόμενος ἀπέθανεν· οἱ δὲ μετ᾽	αὐτοῦ	ὄντες ἔφυγον. Τὰς δὲ ναῦς
[1, 1]	ὄφελος ἔφη εἶναι τοὺς μετ᾽	αὐτοῦ	πολὺν ἤδη χρόνον Ἀθηναίους εἴργειν
[1, 3]	ἐκ Συρακουσῶν, καὶ ὁ ἀδελφὸς	αὐτοῦ	Πρόξενος. (Καὶ Φαρνάβαζος μὲν τούτους
[1, 5]	Τισσαφέρνους ἔλεγον ἃ πεποιηκὼς εἴη,	αὐτοῦ	τε Κύρου ἐδέοντο ὡς προθυμοτάτου
[1, 6]	Πρωτόμαχός τε καὶ οἱ μετ᾽	αὐτοῦ	τῷ δεξιῷ τὸ εὐώνυμον ἐνίκησαν,
[1, 1]	μᾶλλον ἢ ταχειῶν ᾤχετο. Καὶ	αὐτοῦ	τῶν νεῶν τρεῖς ἀπόλλυνται ἐν
[1, 4]	(Κατιδὼν δὲ Εὐρυπτόλεμον τὸν Πεισιάνακτος,	αὑτοῦ	δὲ ἀνεψιόν, καὶ τοὺς ἄλλους
[1, 6]	σωθῇ οἴκαδε, κατά γε τὸ	αὑτοῦ	δυνατὸν διαλλάξειν Ἀθηναίους καὶ Λακεδαιμονίους,
[1, 4]	ἐπὶ τοῦ καταστρώματος ἐσκόπει τοὺς	αὑτοῦ	ἐπιτηδείους, εἰ παρείησαν. (Κατιδὼν δὲ
[1, 1]	ἐμάχετο, καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς	αὑτοῦ	ἱππεῦσι καὶ πεζοῖς παρεκελεύετο. (Συμφράξαντες
[1, 6]	Διομέδων δ᾽ ἔφυγε τῇ τε	αὑτοῦ	καὶ ἄλλῃ. (Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι
[1, 4]	κοινὸν αὔξοντος καὶ ἀπὸ τῶν	αὑτοῦ	καὶ ἀπὸ τοῦ τῆς πόλεως
[1, 5]	ἐπὶ ταῖς ναυσὶν Ἀντίοχον τὸν	αὑτοῦ	κυβερνήτην, ἐπιστείλας μὴ ἐπιπλεῖν ἐπὶ
[1, 5]	(Ὁ δὲ Ἀντίοχος τῇ τε	αὑτοῦ	νηὶ καὶ ἄλλῃ ἐκ Νοτίου
[1, 7]	τρεῖς ναῦς ἕκαστον ἐκ τῆς	αὑτοῦ	συμμορίας, τῶν στρατηγῶν ὀκτὼ ὄντων,
[1, 1]	πρὸς τὴν γῆν ἀνεβίβαζε τὰς	αὑτοῦ	τριήρεις, ὡς ἤνοιγε, περὶ τὸ
[1, 7]	τῆς ἀναιρέσεως οὐδένα ἄλλον ἔχειν	αὐτοὺς	αἰτιάσασθαι ἢ τούτους οἷς προσετάχθη.
[1, 7]	κατηγοροῦσιν ἡμῶν, ἔφασαν, ψευσόμεθα φάσκοντες	αὐτοὺς	αἰτίους εἶναι, ἀλλὰ τὸ μέγεθος
[1, 4]	δὲ δυνασθεῖσιν ἀπολλύναι τοὺς βελτίστους,	αὐτοὺς	δὲ μόνους λειφθέντας δι᾽ αὐτὸ
[1, 4]	βασιλέα. Πέμψαντες δὲ Ἀριοβαρζάνει παρακομίσαι	αὐτοὺς	ἐκέλευον· ὁ δὲ ἀπήγαγεν εἰς
[1, 1]	τριηράρχων ὀμόσαντες οἱ πλεῖστοι κατάξειν	αὐτούς,	ἐπὰν εἰς Συρακούσας ἀφίκωνται, ἀπεπέμψαντο
[1, 2]	ἀπέπλευσαν εἰς Νότιον, κἀκεῖ θάψαντες	αὐτοὺς	ἔπλεον εὐθὺ Λέσβου καὶ Ἑλλησπόντου.
[1, 7]	οὐ μετανοήσαντες ὕστερον εὑρήσετε σφᾶς	αὐτοὺς	ἡμαρτηκότας τὰ μέγιστα εἰς θεούς
[1, 3]	ὅ τι ποιήσαιεν, παρέδοσαν σφᾶς	αὐτούς.	(Καὶ οὗτοι μὲν ἀπεπέμφθησαν εἰς
[1, 5]	(Ὁ δὲ καλῶς μὲν ἔφη	αὐτοὺς	λέγειν, οὐ δυνατὸν δ᾽ εἶναι
[1, 6]	ποιεῖν ἄνεμος καὶ χειμὼν διεκώλυσεν	αὐτοὺς	μέγας γενόμενος· τροπαῖον δὲ στήσαντες
[1, 1]	Ἀθηναῖοι, αἰσθόμενοι Μίνδαρον πλεῖν ἐπ᾽	αὐτοὺς	μέλλοντα ναυσὶν ἑξήκοντα, νυκτὸς ἀπέδρασαν
[1, 4]	πρέσβεις, φάσκων τοτὲ μὲν ἀνάξειν	αὐτοὺς	παρὰ βασιλέα, τοτὲ δὲ οἴκαδε
[1, 7]	εἰς θεούς τε καὶ ὑμᾶς	αὐτούς.	συμβουλεύω δ᾽ ὑμῖν, ἐν οἷς
[1, 4]	τρεῖς, ἐδεήθη τοῦ Κύρου ἀφεῖναι	αὐτούς,	φάσκων ὀμωμοκέναι καὶ ἀπάξειν ἐπὶ
[1, 1]	Ὅσας τε ναυμαχίας αὐτοὶ καθ᾽	αὑτοὺς	νενικήκατε καὶ ναῦς εἰλήφατε, ὅσα
[1, 5]	εἶναι παρ᾽ ἃ βασιλεὺς ἐπέστειλεν	αὐτῷ	ἄλλα ποιεῖν. Εἶναι δὲ καὶ
[1, 5]	χρήσεσθαι ἔφη, ἃ ὁ πατὴρ	αὐτῷ	ἔδωκεν· ἐὰν δὲ καὶ ταῦτα,
[1, 6]	μισθὸν τοῖς ναύταις· ὁ δὲ	αὐτῷ	εἶπε δύο ἡμέρας ἐπισχεῖν. (Καλλικρατίδας
[1, 6]	ἰδὼν τὰ πυρά, καί τινων	αὐτῷ	ἐξαγγειλάντων ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι εἶεν,
[1, 6]	Μυτιληναίων. (Ὁ δὲ Καλλικρατίδας ἐπιπλεύσας	αὐτῷ	ἐξαίφνης δέκα μὲν τῶν νεῶν
[1, 6]	διεβίβασε· χρήματά τε παρὰ Κύρου	αὐτῷ	ἦλθεν. (Ὁ δὲ Κόνων ἐπεὶ
[1, 4]	τινες οἰωνίζοντο ἀνεπιτήδειον εἶναι καὶ	αὐτῷ	καὶ τῇ πόλει. Ἀθηναίων γὰρ
[1, 4]	ὑπάρχειν γὰρ ἐκ τοῦ δήμου	αὐτῷ	μὲν τῶν τε ἡλικιωτῶν πλέον
[1, 3]	ἔφη ὀμεῖσθαι, εἰ μὴ κἀκεῖνος	αὐτῷ	ὀμεῖται. (Μετὰ ταῦτα ὤμοσεν ὁ
[1, 5]	μετὰ δὲ τὸ δεῖπνον, ἐπεὶ	αὐτῷ	προπιὼν ὁ Κῦρος ἤρετο τί
[1, 5]	(Καὶ ὁ μὲν Λύσανδρος, ἐπεὶ	αὐτῷ	τὸ ναυτικὸν συνετέτακτο, ἀνελκύσας τὰς
[1, 3]	τὸ τῶν Καλχηδονίων, οὗ ἦν	αὐτῷ	τὸ στρατόπεδον. (Ἐκ τούτου δὲ
[1, 2]	Περσῶν βασιλέως ἀποστάντες πάλιν προσεχώρησαν	αὐτῷ.	~(Τοῦ δ᾽ ἐπιόντος ἔτους ὁ
[1, 7]	τεύχους ἀλφίτων σωθῆναι· ἐπιστέλλειν δ᾽	αὐτῷ	τοὺς ἀπολλυμένους, ἐὰν σωθῇ, ἀπαγγεῖλαι
[1, 6]	Μυτιλήνην τῆς Λέσβου καὶ σὺν	αὐτῷ	τῶν δέκα στρατηγῶν Λέων καὶ
[1, 3]	Κλέαρχος Λακεδαιμόνιος ἁρμοστὴς καὶ σὺν	αὐτῷ	τῶν περιοίκων τινὲς καὶ τῶν
[1, 3]	μαχούμενος· οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀντιπαρετάξαντο	αὐτῷ,	Φαρνάβαζος δὲ ἔξωθεν τῶν περιτειχισμάτων
[1, 2]	τὴν βασιλέως χώραν. (Τῷ δ᾽	αὐτῷ	χρόνῳ καὶ Λακεδαιμόνιοι τοὺς εἰς
[1, 6]	καταδεδυκυίας ναῦς καὶ τοὺς ἐπ᾽	αὐτῶν	ἀνθρώπους, ταῖς δὲ ἄλλαις ἐπὶ
[1, 5]	ἔδησαν Ἀθηναῖοι, τὸν δὲ ἄρχοντα	αὐτῶν	Δωριέα, ὄντα μὲν Ῥόδιον, πάλαι
[1, 7]	οἵτινες τὸν δῆμον ἐξηπάτησαν, προβολὰς	αὐτῶν	εἶναι, καὶ ἐγγυητὰς καταστῆσαι, ἕως
[1, 3]	πολλοὶ καὶ Μεγαρεῖς καὶ ἄρχων	αὐτῶν	Ἕλιξος Μεγαρεὺς καὶ Βοιωτοὶ καὶ
[1, 1]	Ἆγις ἀπήγαγε ταχέως, καί τινες	αὐτῶν	ὀλίγοι τῶν ἐπὶ πᾶσιν ὑπὸ
[1, 7]	τῇ πόλει. (Κατηγορῶ μὲν οὖν	αὐτῶν	ὅτι ἔπεισαν τοὺς συνάρχοντας βουλομένους
[1, 6]	βαρβάροις πλεῖστα κακὰ ἤδη ὑπ᾽	αὐτῶν	πεπονθέναι. (Δεῖ δ᾽ ὑμᾶς ἐξηγεῖσθαι
[1, 2]	πολεμίους ὄντας, προέδοσαν, ὥστε ἀπολέσθαι	αὐτῶν	πρὸς ἑπτακοσίους σὺν τῷ ἐκ
[1, 6]	ἐπὶ μιᾶς τεταγμένοι· ἐστρατήγει δὲ	αὐτῶν	Σάμιος ὀνόματι Ἱππεύς· ἐχόμεναι δ᾽
[1, 7]	νόμον, αὖθις Καλλίξενος ἀναβὰς κατηγόρει	αὐτῶν	τὰ αὐτά. (Οἱ δὲ ἐβόων
[1, 4]	οἰκείους καὶ τοὺς φίλους μετ᾽	αὐτῶν,	τότε ἀποβὰς ἀναβαίνει εἰς τὴν
[1, 7]	νικήσαντας δὲ τοὺς πολεμίους, τῶν	αὐτῶν	τούτων ἀποστερήσετε. (Μὴ ὑμεῖς γε,
[1, 2]	κἀκεῖ οἱ Ἀθηναῖοι, καὶ ἀπώλοντο	αὐτῶν	ὡς τριακόσιοι. (Οἱ δὲ Ἐφέσιοι
[1, 2]	δὲ τρεψάμενοι καὶ ἀποκτείναντες ἐξ	αὐτῶν	ὡσεὶ ἑκατὸν καὶ εἰς τὴν
[1, 7]	μίαν ἡμέραν δόντες αὐτοῖς ὑπὲρ	αὑτῶν	ἀπολογήσασθαι, μὴ ἄλλοις μᾶλλον πιστεύοντες
[1, 4]	τε λεγόντων καὶ πρὸς τὸ	αὑτῶν	ἴδιον κέρδος πολιτευόντων, ἐκείνου ἀεὶ
[1, 2]	δύο λόχοι βοηθήσαντες πρὸς τοὺς	αὑτῶν	ψιλοὺς ἀπέκτειναν ἅπαντας τοὺς ἐκ
[1, 2]	ὧν ἦρχε Μένανδρος, μέχρι σκότος	ἀφείλετο.	(Ἐκ δὲ τῆς μάχης ταύτης
[1, 4]	ἦσαν τρεῖς, ἐδεήθη τοῦ Κύρου	ἀφεῖναι	αὐτούς, φάσκων ὀμωμοκέναι καὶ ἀπάξειν
[1, 5]	συγγενῶν, πολιτεύοντα παρ᾽ αὐτοῖς, ἐλεήσαντες	ἀφεῖσαν	οὐδὲ χρήματα πραξάμενοι. (Κόνων δ᾽
[1, 7]	Λακεδαιμονίοις τοὺς ἐκείνους ἑβδομήκοντα ναῦς	ἀφελομένους	καὶ νενικηκότας, τούτους ἀπολλύντες ἀκρίτους
[1, 4]	τρίτῳ μηνὶ ἀνήχθη ἐπ᾽ Ἄνδρον	ἀφεστηκυῖαν	τῶν Ἀθηναίων, καὶ μετ᾽ αὐτοῦ
[1, 2]	εἰς τὸ Κορυφάσιον τῶν Εἱλώτων	ἀφεστῶτας	ἐκ Μαλέας ὑποσπόνδους ἀφῆκαν. Κατὰ
[1, 2]	Εἱλώτων ἀφεστῶτας ἐκ Μαλέας ὑποσπόνδους	ἀφῆκαν.	Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν
[1, 6]	δ᾽ ὑστεραίᾳ τοὺς μὲν ἐλευθέρους	ἀφῆκε,	τοὺς δὲ τῶν Ἀθηναίων φρουροὺς
[1, 1]	χρήματα ἡμῖν, τοῖς δὲ πολεμίοις	ἄφθονα	παρὰ βασιλέως. (Τῇ δὲ προτεραίᾳ,
[1, 7]	πάλιν ὁ ὄχλος, καὶ ἠναγκάσθησαν	ἀφιέναι	τὰς κλήσεις. (Τῶν δὲ πρυτάνεών
[1, 5]	μέχρι οὗ Κῦρος εἰς Σάρδεις	ἀφίκετο.	(Ἐπεὶ δ᾽ ἧκεν, ἀνέβη πρὸς
[1, 5]	δ᾽ ἐπεὶ εἰς τὴν Σάμον	ἀφίκετο	καὶ τὸ ναυτικὸν κατέλαβεν ἀθύμως
[1, 6]	Ἑλλησπόντου φυγοῦσα ναῦς διέφυγε, καὶ	ἀφικομένη	εἰς τὰς Ἀθήνας ἐξαγγέλλει τὴν
[1, 1]	χρήματα δὲ ἔδοσαν. (Ἐντεῦθεν δ᾽	ἀφικόμενοι	τῆς Καλχηδονίας εἰς Χρυσόπολιν ἐτείχισαν
[1, 1]	ταῦτα Τισσαφέρνης ἦλθεν εἰς Ἑλλήσποντον·	ἀφικόμενον	δὲ παρ᾽ αὐτὸν μιᾷ τριήρει
[1, 5]	Λύσανδρον ἐξέπεμψαν ναύαρχον. Ὁ δὲ	ἀφικόμενος	εἰς Ῥόδον καὶ ναῦς ἐκεῖθεν
[1, 1]	καὶ δόξας τὰ ὄντα λέγειν,	ἀφικόμενος	παρὰ Φαρνάβαζον, πρὶν αἰτῆσαι χρήματα
[1, 1]	οὐδὲν ἐπαιτιωμένου, δεομένων ἔμειναν ἕως	ἀφίκοντο	οἱ ἀντ᾽ ἐκείνων στρατηγοί, Δήμαρχός
[1, 1]	κατάξειν αὐτούς, ἐπὰν εἰς Συρακούσας	ἀφίκωνται,	ἀπεπέμψαντο ὅποι ἐβούλοντο πάντας ἐπαινοῦντες·
[1, 1]	δὲ ἐκέλευον ἄρχοντας, μέχρι ἂν	ἀφίκωνται	οἱ ᾑρημένοι ἀντ᾽ ἐκείνων. (Οἱ
[1, 6]	ἐδίωκον τὴν εἰς τὸ πέλαγος	ἀφορμήσασαν,	καὶ ἅμα τῷ ἡλίῳ δύνοντι
[1, 7]	καὶ τοὺς στρατηγούς, ἐὰν μὴ	ἀφῶσι	τὴν κλῆσιν, ἐπεθορύβησε πάλιν ὁ
[1, 2]	καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ Τραχινίᾳ	Ἀχαιοὶ	τοὺς ἐποίκους, ἀντιτεταγμένων πάντων πρὸς
[1, 6]	δύο ἡμέρας ἐπισχεῖν. (Καλλικρατίδας δὲ	ἀχθεσθεὶς	τῇ ἀναβολῇ καὶ ταῖς ἐπὶ
[1, 4]	οὐδενὸς σπουδαίου ἔργου τολμήσαι ἂν	ἅψασθαι.	(Καταπλέοντος δ᾽ αὐτοῦ ὅ τε