Livre, chapitre
[1, 1]	μέχρι οἱ Ἀθηναῖοι ἀπέπλευσαν εἰς	Μάδυτον	πρὸς τὸ ἄλλο στρατόπεδον οὐδὲν
[1, 1]	ἐπεισπλεῖ Θηραμένης εἴκοσι ναυσὶν ἀπὸ	Μακεδονίας,	ἅμα δὲ καὶ Θρασύβουλος εἴκοσιν
[1, 6]	ἐδειπνοποιεῖτο τῆς Λέσβου ἐπὶ τῇ	Μαλέᾳ	ἄκρᾳ (ἀντίον τῆς Μυτιλήνης) (Τῇ
[1, 6]	(ἀντίον τῆς Λέσβου ἐπὶ τῇ	Μαλέᾳ	ἄκρᾳ) ἀντίον τῆς Μυτιλήνης. (Τῆς
[1, 2]	Κορυφάσιον τῶν Εἱλώτων ἀφεστῶτας ἐκ	Μαλέας	ὑποσπόνδους ἀφῆκαν. Κατὰ δὲ τὸν
[1, 7]	καὶ ὅσια ποιοῦντες, καὶ ὅθεν	μάλιστ᾽	ἀληθῆ πεύσεσθε καὶ οὐ μετανοήσαντες
[1, 6]	ὅπως ἂν τάχιστά τε καὶ	μάλιστα	βλάπτωμεν τοὺς πολεμίους, ἕως ἂν
[1, 1]	ἐν τῇ φρουρᾷ ἤρεσαν πάντων	μάλιστα.	διὰ ταῦτα δὲ εὐεργεσία τε
[1, 7]	κατηγόρουν ἄλλοι τε καὶ Θηραμένης	μάλιστα,	δικαίους εἶναι λόγον ὑποσχεῖν διότι
[1, 1]	δὲ οἱ> πρὸς Ἑρμοκράτην προσομιλοῦντες	μάλιστα	ἐπόθησαν τήν τε ἐπιμέλειαν καὶ
[1, 7]	ὄντας τοὺς νόμους, δι᾽ οὓς	μάλιστα	μέγιστοί ἐστε, φυλάττοντες, ἄνευ τούτων
[1, 6]	ταῦτ᾽ εἶπεν, ἀνιστάμενοι πολλοὶ καὶ	μάλιστα	οἱ αἰτιαζόμενοι ἐναντιοῦσθαι δεδιότες εἰσηγοῦντο
[1, 1]	ἀναβοήσαντες ἐκέλευον ἐκείνους ἄρχειν, καὶ	μάλιστα	οἱ τριήραρχοι καὶ οἱ ἐπιβάται
[1, 4]	ἐπειδὴ Κῦρον εἶδον, ἐβούλοντο μὲν	μάλιστα	παρὰ βασιλέα ἀναβῆναι, εἰ δὲ
[1, 5]	ὁ Κῦρος ἤρετο τί ἂν	μάλιστα	χαρίζοιτο ποιῶν, εἶπεν ὅτι Εἰ
[1, 1]	τῶν ἄλλων συμμάχων πεντεκαίδεκα στρατιωτίδων	μᾶλλον	ἢ ταχειῶν ᾤχετο. Καὶ αὐτοῦ
[1, 7]	ὑπὲρ αὑτῶν ἀπολογήσασθαι, μὴ ἄλλοις	μᾶλλον	πιστεύοντες ἢ ὑμῖν αὐτοῖς. (Ἴστε
[1, 3]	μὲν Δωρόθεος, Φιλοκύδης, Θεογένης, Εὐρυπτόλεμος,	Μαντίθεος,	σὺν δὲ τούτοις Ἀργεῖοι Κλεόστρατος,
[1, 1]	ὕστερον Ἀλκιβιάδης ἐκ Σάρδεων μετὰ	Μαντιθέου	τοῦ ἁλόντος ἐν Καρίᾳ ἵππων
[1, 7]	κωλῦσαν τὴν ἀναίρεσιν. Τούτων δὲ	μάρτυρας	παρείχοντο τοὺς κυβερνήτας καὶ ἄλλους
[1, 7]	οἱ στρατηγοὶ παρεσκευάσαντο. Τούτων δὲ	μάρτυρες	οἱ σωθέντες ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου,
[1, 7]	οὐδενὸς ἄλλου καθήπτοντο, ἐπιστολὴν ἐπεδείκνυε	μαρτύριον	ἣν ἔπεμψαν οἱ στρατηγοὶ εἰς
[1, 1]	δὲ Τισσαφέρνους ἐν Λακεδαίμονι Ἑρμοκράτης,	μαρτυροῦντος	καὶ Ἀστυόχου, καὶ δόξας τὰ
[1, 6]	ἡλίῳ δύνοντι κατέλαβον, καὶ κρατήσαντες	μάχῃ,	ἀναδησάμενοι ἀπῆγον εἰς τὸ στρατόπεδον
[1, 2]	δ᾽ ἐβοήθησεν ἵπποις πολλοῖς, καὶ	μάχῃ	ἡττηθεὶς ἔφυγεν. Ἀλκιβιάδης δὲ ἐδίωκεν
[1, 5]	δώδεκα μυριάσιν εἷλον Ἀκράγαντα λιμῷ,	μάχῃ	μὲν ἡττηθέντες, προσκαθεζόμενοι δὲ ἑπτὰ
[1, 1]	πράξαντες. (Μίνδαρος δὲ κατιδὼν τὴν	μάχην	ἐν Ἰλίῳ θύων τῇ Ἀθηνᾷ,
[1, 2]	σκότος ἀφείλετο. (Ἐκ δὲ τῆς	μάχης	ταύτης συνέβησαν οἱ στρατιῶται αὐτοὶ
[1, 1]	αὐτὸς ἀποβὰς ἐν τῇ γῇ	μαχόμενος	ἀπέθανεν· οἱ δὲ μετ᾽ αὐτοῦ
[1, 1]	παρὰ τὸ Λύκειον γυμνάσιον, ὡς	μαχούμενος,	ἂν προσίωσιν. (Ἰδὼν δὲ ταῦτα
[1, 3]	πόλεως ἐξήγαγε τοὺς στρατιώτας, ὡς	μαχούμενος·	οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀντιπαρετάξαντο αὐτῷ,
[1, 1]	τούτοις διώκειν αὐτὸν ἐξελομένοις τὰ	μεγάλα	ἱστία αὐτὸς ἔπλευσεν εἰς Πάριον·
[1, 2]	εἰς Δεκέλειαν, οἱ δ᾽ εἰς	Μέγαρα.	(Ἐν δὲ τῇ Λαμψάκῳ συντάττοντος
[1, 3]	τῶν νεοδαμώδων οὐ πολλοὶ καὶ	Μεγαρεῖς	καὶ ἄρχων αὐτῶν Ἕλιξος Μεγαρεὺς
[1, 3]	Μεγαρεῖς καὶ ἄρχων αὐτῶν Ἕλιξος	Μεγαρεὺς	καὶ Βοιωτοὶ καὶ τούτων ἄρχων
[1, 6]	δεξιὸν κέρας Καλλικρατίδας. (Ἕρμων δὲ	Μεγαρεὺς	ὁ τῷ Καλλικρατίδᾳ κυβερνῶν εἶπε
[1, 1]	τούτου, πληρωθεισῶν νεῶν ἔκ τε	Μεγάρων	καὶ παρὰ τῶν ἄλλων συμμάχων
[1, 6]	ἄνεμος καὶ χειμὼν διεκώλυσεν αὐτοὺς	μέγας	γενόμενος· τροπαῖον δὲ στήσαντες αὐτοῦ
[1, 7]	αὐτοὺς αἰτίους εἶναι, ἀλλὰ τὸ	μέγεθος	τοῦ χειμῶνος εἶναι τὸ κωλῦσαν
[1, 7]	τε τῆς ναυμαχίας καὶ τοῦ	μεγέθους	τοῦ χειμῶνος. Τιμοκράτους δ᾽ εἰπόντος
[1, 7]	εὑρήσετε σφᾶς αὐτοὺς ἡμαρτηκότας τὰ	μέγιστα	εἰς θεούς τε καὶ ὑμᾶς
[1, 6]	ἐν ταῖς πόλεσιν ὅτι Λακεδαιμόνιοι	μέγιστα	παραπίπτοιεν ἐν τῷ διαλλάττειν τοὺς
[1, 7]	οἱ μὲν ἀδικοῦντες τεύξονται τῆς	μεγίστης	τιμωρίας, οἱ δ᾽ ἀναίτιοι ἐλευθερωθήσονται
[1, 7]	τοὺς νόμους, δι᾽ οὓς μάλιστα	μέγιστοί	ἐστε, φυλάττοντες, ἄνευ τούτων μηδὲν
[1, 4]	ἄλλα χωρία τὰ πρὸς Λακεδαιμονίους	μεθεστηκότα	κατεστρέψατο καὶ Θάσον, ἔχουσαν κακῶς
[1, 1]	ἐδέχοντο τοὺς Ἀθηναίους· (Ἀλκιβιάδης δὲ	μείνας	αὐτοῦ εἴκοσιν ἡμέρας καὶ χρήματα
[1, 4]	δὲ τροπαῖόν τε ἔστησε καὶ	μείνας	αὐτοῦ ὀλίγας ἡμέρας ἔπλευσεν εἰς
[1, 2]	θέρους εἰς Σάμον. (Ἐκεῖ δὲ	μείνας	τρεῖς ἡμέρας ἔπλευσεν εἰς Πύγελα:
[1, 5]	ναῦται ἀπολείψουσι τὰς ναῦς, καὶ	μείω	χρήματα ἀναλώσει. (Ὁ δὲ καλῶς
[1, 7]	περὶ τὸν Θηραμένην παρεσκεύασαν ἀνθρώπους	μέλανα	ἱμάτια ἔχοντας καὶ ἐν χρῷ
[1, 1]	αἰσθόμενοι Μίνδαρον πλεῖν ἐπ᾽ αὐτοὺς	μέλλοντα	ναυσὶν ἑξήκοντα, νυκτὸς ἀπέδρασαν εἰς
[1, 1]	δ᾽ ἦλθον, ἀνάγεσθαι ἤδη αὐτοῦ	μέλλοντος	ὡς ἐπὶ ναυμαχίαν ἐπεισπλεῖ Θηραμένης
[1, 1]	αὐτοῖς, λόγον ἔφασαν χρῆναι διδόναι,	μεμνημένους	Ὅσας τε ναυμαχίας αὐτοὶ καθ᾽
[1, 4]	δὲ οἴκαδε ἀποπέμψειν, ὡς μηδὲν	μέμψησθε·	(ἐπειδὴ δὲ ἐνιαυτοὶ ἦσαν τρεῖς,
[1, 7]	ἀπολογήσασθαι. (Τούτων δὲ γιγνομένων οἱ	μὲν	ἀδικοῦντες τεύξονται τῆς μεγίστης τιμωρίας,
[1, 6]	Ἀργινούσας κατέπλευσαν. (Ἀπώλοντο δὲ τῶν	μὲν	Ἀθηναίων νῆες πέντε καὶ εἴκοσιν
[1, 6]	ταῦτα ἐναυμάχησαν χρόνον πολύν, πρῶτον	μὲν	ἁθρόαι, ἔπειτα δὲ διεσκεδασμέναι. Ἐπεὶ
[1, 5]	ἔλαβεν αὐτοῖς ἀνδράσι· καὶ τοὺς	μὲν	αἰχμαλώτους ἅπαντας ἔδησαν Ἀθηναῖοι, τὸν
[1, 2]	κατεδίωξαν εἰς Ἔφεσον. (Καὶ τοὺς	μὲν	ἄλλους αἰχμαλώτους Θράσυλλος εἰς Ἀθήνας
[1, 4]	κατεῖχε τοὺς πρέσβεις, φάσκων τοτὲ	μὲν	ἀνάξειν αὐτοὺς παρὰ βασιλέα, τοτὲ
[1, 3]	τοὺς ἱππέας ἐβοήθησε. Καὶ Ἱπποκράτης	μὲν	ἀπέθανεν, οἱ δὲ μετ᾽ αὐτοῦ
[1, 3]	παρέδοσαν σφᾶς αὐτούς. (Καὶ οὗτοι	μὲν	ἀπεπέμφθησαν εἰς Ἀθήνας, καὶ ὁ
[1, 1]	κἀκείνους ἐδίδασκε κελεύων λέγειν τὰ	μὲν	ἀπὸ τοῦ παραχρῆμα, τὰ δὲ
[1, 6]	παρόντας ἔλεγεν αὐτοῖς τοιάδε. (Ἐμοὶ	μὲν	ἀρκεῖ οἴκοι μένειν, καὶ εἴτε
[1, 7]	ἀμφότερα ἔφη γενέσθαι, ἂν τὰς	μὲν	αὐτοῦ καταλίπωσι, ταῖς δὲ ἐπὶ
[1, 7]	οὐκ ἀνείλοντο τοὺς ναυαγούς. Ὅτι	μὲν	γὰρ οὐδενὸς ἄλλου καθήπτοντο, ἐπιστολὴν
[1, 3]	εἰς Κύζικον. Ἐπέμφθησαν δὲ Ἀθηναίων	μὲν	Δωρόθεος, Φιλοκύδης, Θεογένης, Εὐρυπτόλεμος, Μαντίθεος,
[1, 1]	Πέρινθον καὶ Σηλυμβρίαν. (Καὶ Περίνθιοι	μὲν	εἰσεδέξαντο εἰς τὸ ἄστυ τὸ
[1, 5]	δὲ Ἀθηναῖοι ἀκούοντες ταῦτα ἀθύμως	μὲν	εἶχον, ἔπεμπον δὲ πρὸς τὸν
[1, 7]	εἰς τὴν γῆν κατέπλευσαν, Διομέδων	μὲν	ἐκέλευεν ἀναχθέντας ἐπὶ κέρως ἅπαντας
[1, 2]	καὶ ἐπ᾽ αὐτὰς ἀναχθέντες τέτταρας	μὲν	ἔλαβον αὐτοῖς ἀνδράσι, τὰς δ᾽
[1, 6]	ἀνδραποδισθῆναι. (Τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ τοὺς	μὲν	ἐλευθέρους ἀφῆκε, τοὺς δὲ τῶν
[1, 5]	(Ἐκ τούτου δ᾽ ἐναυμάχησαν οἱ	μὲν	ἐν τάξει, οἱ δὲ Ἀθηναῖοι
[1, 3]	ὀμεῖται. (Μετὰ ταῦτα ὤμοσεν ὁ	μὲν	ἐν Χρυσοπόλει οἷς Φαρνάβαζος ἔπεμψε
[1, 7]	τῆς ἡμέρας τριῶν μερῶν, ἑνὸς	μὲν	ἐν ᾧ συλλέγεσθαι ὑμᾶς δεῖ
[1, 6]	προσενεχθέντων, τῶν δὲ Πελοποννησίων Λακωνικαὶ	μὲν	ἐννέα, πασῶν οὐσῶν δέκα, τῶν
[1, 6]	ἔξω τοῦ λιμένος, καὶ ἡ	μὲν	ἐπὶ Ἑλλησπόντου ὥρμησεν, ἡ δὲ
[1, 7]	τὰ πεπραγμένα διηγοῦντο, ὅτι αὐτοὶ	μὲν	ἐπὶ τοὺς πολεμίους πλέοιεν, τὴν
[1, 5]	Λακεδαιμόνιοι. (Ὁ δὲ Λύσανδρος τότε	μὲν	ἐσιώπησε· μετὰ δὲ τὸ δεῖπνον,
[1, 5]	χρήματα ἀναλώσει. (Ὁ δὲ καλῶς	μὲν	ἔφη αὐτοὺς λέγειν, οὐ δυνατὸν
[1, 3]	δ᾽ ὁ χειμὼν ἔληγε, Παντακλέους	μὲν	ἐφορεύοντος, ἄρχοντος δ᾽ Ἀντιγένους, ἔαρος
[1, 6]	νεὼς ἐν Ἀθήναις ἐνεπρήσθη, (Πιτύα	μὲν	ἐφορεύοντος, ἄρχοντος δὲ Καλλίου Ἀθήνησιν,
[1, 2]	λείας, βοηθησάντων τῶν ἱππέων ἕνα	μὲν	ζωὸν ἔλαβεν, ἑπτὰ δὲ ἀπέκτεινε.
[1, 5]	μυριάσιν εἷλον Ἀκράγαντα λιμῷ, μάχῃ	μὲν	ἡττηθέντες, προσκαθεζόμενοι δὲ ἑπτὰ μῆνας.
[1, 4]	χρόνῳ ὑπὸ ἀμηχανίας δουλεύων ἠναγκάσθη	μὲν	θεραπεύειν τοὺς ἐχθίστους, κινδυνεύων ἀεὶ
[1, 2]	δ᾽ ἐν Ἀθήναις Εὐκτήμονος, Ἀθηναῖοι	μὲν	Θορικὸν ἐτείχισαν, Θράσυλλος δὲ τά
[1, 7]	(Τῶν δὲ ναυμαχησάντων στρατηγῶν Πρωτόμαχος	μὲν	καὶ Ἀριστογένης οὐκ ἀπῆλθον εἰς
[1, 6]	τοῖς τῶν Ἀθηναίων στρατηγοῖς ἑπτὰ	μὲν	καὶ τετταράκοντα ναυσὶ Θηραμένην τε
[1, 4]	τὰ πραττόμενα. (Φαρνάβαζος δὲ τέως	μὲν	κατεῖχε τοὺς πρέσβεις, φάσκων τοτὲ
[1, 6]	ἤδη ἐν Σάμῳ οὖσαν, αὐτοῦ	μὲν	κατέλιπε πεντήκοντα ναῦς καὶ ἄρχοντα
[1, 7]	ὑπὲρ τῶν στρατηγῶν τάδε. Τὰ	μὲν	κατηγορήσων, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀνέβην
[1, 5]	ἐν αὑτοῖς στασιάζοντες. (Καὶ ὁ	μὲν	Λύσανδρος, ἐπεὶ αὐτῷ τὸ ναυτικὸν
[1, 6]	ἑτέραις πεντεκαίδεκα· ἐπετέτακτο δὲ Πρωτομάχῳ	μὲν	Λυσίας, ἔχων τὰς ἴσας ναῦς,
[1, 4]	καὶ ἐπειδὴ Κῦρον εἶδον, ἐβούλοντο	μὲν	μάλιστα παρὰ βασιλέα ἀναβῆναι, εἰ
[1, 1]	δείλης ἐξ ἑωθινοῦ. Καὶ τὰ	μὲν	νικώντων, τὰ δὲ νικωμένων, Ἀλκιβιάδης
[1, 3]	ἦν ξυλίνῳ τείχει. (Ἐνταῦθα Ἱπποκράτης	μὲν	ὁ Λακεδαιμόνιος ἁρμοστὴς ἐκ τῆς
[1, 2]	μετὰ Θρασύλλου συντάττεσθαι, ὡς αὐτοὶ	μὲν	ὄντες ἀήττητοι, ἐκεῖνοι δὲ ἡττημένοι
[1, 2]	στάδιον Εὐβώτας Κυρηναῖος, ἐπὶ ἐφόρου	μὲν	ὄντος ἐν Σπάρτῃ Εὐαρχίππου, ἄρχοντος
[1, 2]	εἰς Ἔφεσον ἀπέπλευσε, καὶ τοὺς	μὲν	ὁπλίτας πρὸς τὸν Κορησσὸν ἀποβιβάσας,
[1, 1]	τὸ στρατόπεδον· Σηλυμβριανοὶ δὲ ἐδέξαντο	μὲν	οὔ, χρήματα δὲ ἔδοσαν. (Ἐντεῦθεν
[1, 4]	πρὸς τὴν γῆν ὁρμισθεὶς ἀπέβαινε	μὲν	οὐκ εὐθύς, φοβούμενος τοὺς ἐχθρούς·
[1, 7]	εἶναι ἁπάσῃ τῇ πόλει. (Κατηγορῶ	μὲν	οὖν αὐτῶν ὅτι ἔπεισαν τοὺς
[1, 3]	ἰδίᾳ ἀλλήλοις πίστεις ἐποιήσαντο. (Φαρνάβαζος	μὲν	οὖν εὐθὺς ἀπῄει, καὶ τοὺς
[1, 6]	καὶ τὰ παραρύματα παραβαλών. (Τὴν	μὲν	οὖν ἡμέραν οὕτως ἀνεῖχον, εἰς
[1, 3]	τε καὶ ἵπποις πολλοῖς. (Ἱπποκράτης	μὲν	οὖν καὶ Θράσυλλος ἐμάχοντο ἑκάτερος
[1, 5]	Ἀρχέστρατον, Πρωτόμαχον, Θράσυλλον, Ἀριστογένην. (Ἀλκιβιάδης	μὲν	οὖν πονηρῶς καὶ ἐν τῇ
[1, 1]	Συρακοσίοις ἐν Ἀντάνδρῳ ἐστί. Φαρνάβαζος	μὲν	οὖν ταῦτα διατάξας εὐθὺς εἰς
[1, 1]	Φαρνάβαζος μετὰ τοῦ πεζοῦ. ταύτην	μὲν	οὖν τὴν ἡμέραν αὐτοῦ ἔμειναν,
[1, 6]	τὴν πόλιν κατὰ κράτος. (Τὰ	μὲν	οὖν χρήματα πάντα διήρπασαν οἱ
[1, 1]	ἀνηγμέναι εἶεν εἰς Κύζικον, αὐτὸς	μὲν	πεζῇ ἦλθεν εἰς Σηστόν, τὰς
[1, 4]	δὲ ταῦτα κατελέξατο στρατιάν, ὁπλίτας	μὲν	πεντακοσίους καὶ χιλίους, ἱππέας δὲ
[1, 6]	ἑτέραις πεντεκαίδεκα: ἐπετέτακτο δὲ Ἀριστοκράτει	μὲν	Περικλῆς, Διομέδοντι δὲ Ἐρασινίδης· παρὰ
[1, 5]	τριήρεις. Τῶν δὲ ἀνδρῶν οἱ	μὲν	πλεῖστοι ἐξέφυγον, οἱ δ᾽ ἐζωγρήθησαν.
[1, 2]	δύο. (Οὗτοι δὲ πάντες πρῶτον	μὲν	πρὸς τοὺς ὁπλίτας τοὺς ἐν
[1, 7]	καλῶς ἔπραξαν; Οὐκοῦν δίκαιον τὰ	μὲν	πρὸς τοὺς πολεμίους μὴ καλῶς
[1, 7]	δ᾽ ἂν ποιήσαιτε, εἰ Ἀριστάρχῳ	μὲν	πρότερον τὸν δῆμον καταλύοντι, εἶτα
[1, 7]	κρίνειν. τούτων δὲ διαχειροτονουμένων τὸ	μὲν	πρῶτον ἔκριναν τὴν Εὐρυπτολέμου· ὑπομοσαμένου
[1, 5]	παρέπλει. (Ὁ δὲ Λύσανδρος τὸ	μὲν	πρῶτον ὀλίγας τῶν νεῶν καθελκύσας
[1, 5]	δὲ ἄρχοντα αὐτῶν Δωριέα, ὄντα	μὲν	Ῥόδιον, πάλαι δὲ φυγάδα ἐξ
[1, 4]	προτέραν τῆς πόλεως δύναμιν, πρότερον	μὲν	τὰ μυστήρια τῶν Ἀθηναίων κατὰ
[1, 7]	τοίνυν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀντὶ	μὲν	τῆς νίκης καὶ τῆς εὐτυχίας
[1, 6]	τῷ εὐωνύμῳ, παρατεταγμένοι ὧδε. Ἀριστοκράτης	μὲν	τὸ εὐώνυμον ἔχων ἡγεῖτο πεντεκαίδεκα
[1, 7]	~(Οἱ δ᾽ ἐν οἴκῳ τούτους	μὲν	τοὺς στρατηγοὺς ἔπαυσαν πλὴν Κόνωνος·
[1, 6]	νῆες ἀπολώλασιν ἅπασαι. (Καὶ οἱ	μὲν	τοῦτ᾽ ἐποίουν: αὐτὸς δ᾽ ἐπειδὴ
[1, 3]	ἀδελφὸς αὐτοῦ Πρόξενος. (Καὶ Φαρνάβαζος	μὲν	τούτους ἦγεν· οἱ δὲ Ἀθηναῖοι
[1, 6]	Καλλικρατίδας ἐπιπλεύσας αὐτῷ ἐξαίφνης δέκα	μὲν	τῶν νεῶν ἔλαβε, Διομέδων δ᾽
[1, 4]	γὰρ ἐκ τοῦ δήμου αὐτῷ	μὲν	τῶν τε ἡλικιωτῶν πλέον ἔχειν
[1, 4]	οἱ Ἀθηναῖοι στρατηγοὺς εἴλοντο Ἀλκιβιάδην	μὲν	φεύγοντα καὶ Θρασύβουλον ἀπόντα, Κόνωνα
[1, 6]	τῶν Μιλησίων τάδε εἶπεν. Ἐμοὶ	μέν,	ὦ Μιλήσιοι, ἀνάγκη τοῖς οἴκοι
[1, 4]	τὸν Ἀλκιβιάδην, λέγοντες (ὅτι) οἱ	μὲν	ὡς κράτιστος εἴη τῶν πολιτῶν
[1, 3]	στρατόπεδον. (Ἐκ τούτου δὲ Ἀλκιβιάδης	μὲν	ᾤχετο εἰς τὸν Ἑλλήσποντον καὶ
[1, 2]	εἴκοσι καὶ ἑκατόν, ὧν ἦρχε	Μένανδρος,	μέχρι σκότος ἀφείλετο. (Ἐκ δὲ
[1, 6]	εἶναι περὶ τοῦ ἐμὲ ἐνθάδε	μένειν	ἢ οἴκαδε ἀποπλεῖν ἐροῦντα τὰ
[1, 6]	τοιάδε. (Ἐμοὶ μὲν ἀρκεῖ οἴκοι	μένειν,	καὶ εἴτε Λύσανδρος εἴτε ἄλλος
[1, 7]	ἔκριναν τὴν Εὐρυπτολέμου· ὑπομοσαμένου δὲ	Μενεκλέους	καὶ πάλιν διαχειροτονίας γενομένης ἔκριναν
[1, 1]	Δήμαρχός τ᾽ Ἐπικύδου καὶ Μύσκων	Μενεκράτους	καὶ Πόταμις Γνώσιος. τῶν δὲ
[1, 7]	ἕκαστον διῃρημένων τῆς ἡμέρας τριῶν	μερῶν,	ἑνὸς μὲν ἐν ᾧ συλλέγεσθαι
[1, 6]	οἱ Ἀθηναῖοι εἶεν, ἀνήγετο περὶ	μέσας	νύκτας, ὡς ἐξαπιναίως προσπέσοι· ὕδωρ
[1, 6]	εἰσθέμενοι σῖτα μέτρια, ἐπειδὴ ἤδη	μέσον	ἡμέρας ἦν καὶ οἱ ἐφορμοῦντες
[1, 4]	Ἄνδρον ἀφεστηκυῖαν τῶν Ἀθηναίων, καὶ	μετ᾽	αὐτοῦ Ἀριστοκράτης καὶ Ἀδείμαντος ὁ
[1, 4]	πρέσβεις Βοιώτιος (ὄνομα) καὶ οἱ	μετ᾽	αὐτοῦ καὶ οἱ ἄλλοι ἄγγελοι,
[1, 3]	Ἱπποκράτης μὲν ἀπέθανεν, οἱ δὲ	μετ᾽	αὐτοῦ ὄντες ἔφυγον εἰς τὴν
[1, 1]	γῇ μαχόμενος ἀπέθανεν· οἱ δὲ	μετ᾽	αὐτοῦ ὄντες ἔφυγον. Τὰς δὲ
[1, 1]	οὐδὲν ὄφελος ἔφη εἶναι τοὺς	μετ᾽	αὐτοῦ πολὺν ἤδη χρόνον Ἀθηναίους
[1, 6]	ἠφανίσθη Πρωτόμαχός τε καὶ οἱ	μετ᾽	αὐτοῦ τῷ δεξιῷ τὸ εὐώνυμον
[1, 4]	ἄλλους οἰκείους καὶ τοὺς φίλους	μετ᾽	αὐτῶν, τότε ἀποβὰς ἀναβαίνει εἰς
[1, 6]	ταῖς δὲ ἄλλαις ἐπὶ τὰς	μετ᾽	Ἐτεονίκου τῇ Μυτιλήνῃ ἐφορμούσας. Ταῦτα
[1, 1]	ἐνίκησαν δὲ Λακεδαιμόνιοι ἡγουμένου Ἀγησανδρίδου.	(Μετ᾽	ὀλίγον δὲ τούτων Δωριεὺς ὁ
[1, 5]	οἱ δ᾽ Ἀθηναῖοι εἰς Σάμον.	(Μετὰ	δὲ ταῦτα Ἀλκιβιάδης ἐλθὼν εἰς
[1, 7]	ἢ κατὰ νόμον πάντα ποιήσειν.	(Μετὰ	δὲ ταῦτα ἀναβὰς Εὐρυπτόλεμος ἔλεξεν
[1, 6]	εὐώνυμον ἔχων ἡγεῖτο πεντεκαίδεκα ναυσί,	μετὰ	δὲ ταῦτα Διομέδων ἑτέραις πεντεκαίδεκα:
[1, 7]	ὅτῳ τρόπῳ οἱ ἄνδρες κρίνοιντο.	(Μετὰ	δὲ ταῦτα ἐγίγνετο Ἀπατούρια, ἐν
[1, 7]	δῆμον παραδοθῆναι, ἡ βουλὴ ἔδησε.	(Μετὰ	δὲ ταῦτα ἐκκλησία ἐγένετο, ἐν
[1, 7]	τῷ δικαστηρίῳ δῆσαι τὸν Ἐρασινίδην.	(Μετὰ	δὲ ταῦτα ἐν τῇ βουλῇ
[1, 6]	φεύγειν δὲ αἰσχρὸν ἔφη εἶναι.	(Μετὰ	δὲ ταῦτα ἐναυμάχησαν χρόνον πολύν,
[1, 5]	δὴ καὶ πάσας συντάξας ἐπέπλει.	μετὰ	δὲ ταῦτα καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[1, 4]	ἐποίησεν ἐξαγαγὼν τοὺς στρατιώτας ἅπαντας·	(μετὰ	δὲ ταῦτα κατελέξατο στρατιάν, ὁπλίτας
[1, 5]	Χερρόνησον εἰς τὰ ἑαυτοῦ τείχη.	(Μετὰ	δὲ ταῦτα Κόνων ἐκ τῆς
[1, 1]	~Ἑλληνικῶν Α.	~(Μετὰ	δὲ ταῦτα οὐ πολλαῖς ἡμέραις
[1, 1]	καὶ στρατιὰν καὶ ναῦς αἰτήσων.	(Μετὰ	δὲ ταῦτα Τισσαφέρνης ἦλθεν εἰς
[1, 1]	πέραν διαπλέων, θάνατον τὴν ζημίαν.	(Μετὰ	δὲ τὴν ἐκκλησίαν παρασκευασάμενος ὡς
[1, 5]	δὲ Λύσανδρος τότε μὲν ἐσιώπησε·	μετὰ	δὲ τὸ δεῖπνον, ἐπεὶ αὐτῷ
[1, 3]	Λακεδαιμονίων πρέσβεις Πασιππίδας καὶ ἕτεροι,	μετὰ	δὲ τούτων καὶ Ἑρμοκράτης, ἤδη
[1, 1]	τριήρεις ἀπέπλει, ὅπως ἀναλάβοι τὰς	μετὰ	Δωριέως. (Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀνταναγαγόμενοι
[1, 2]	ἔτυχον τότε παραγενόμεναι, νεωστὶ ἥκουσαι	μετὰ	Εὐκλέους τε τοῦ Ἵππωνος καὶ
[1, 2]	αὐτοὶ αὑτοῖς καὶ ἠσπάζοντο τοὺς	μετὰ	Θρασύλλου. Ἐξῆλθον δέ τινας καὶ
[1, 2]	πρότεροι στρατιῶται οὐκ ἐβούλοντο τοῖς	μετὰ	Θρασύλλου συντάττεσθαι, ὡς αὐτοὶ μὲν
[1, 1]	τριάκοντα ὕστερον Ἀλκιβιάδης ἐκ Σάρδεων	μετὰ	Μαντιθέου τοῦ ἁλόντος ἐν Καρίᾳ
[1, 3]	Κοιρατάδας οὐδὲν τούτων εἰδότες ἐβοήθουν	μετὰ	πάντων εἰς τὴν ἀγοράν· ἐπεὶ
[1, 6]	δὲ καὶ τῶν ἱππέων πολλοί.	(Μετὰ	ταῦτα ἀνήχθησαν εἰς Σάμον, κἀκεῖθεν
[1, 2]	ἑπτὰ δὲ ἀπέκτεινε. (Θράσυλλος δὲ	μετὰ	ταῦτα ἀπήγαγεν ἐπὶ θάλατταν τὴν
[1, 7]	οὐδὲν αἰτιώμενοι ἢ τὸν χειμῶνα.	(Μετὰ	ταῦτα δὲ οἱ στρατηγοὶ βραχέως
[1, 7]	ἔκριναν τὴν τῆς βουλῆς. Καὶ	μετὰ	ταῦτα κατεψηφίσαντο τῶν ναυμαχησάντων στρατηγῶν
[1, 3]	εἰ μὴ κἀκεῖνος αὐτῷ ὀμεῖται.	(Μετὰ	ταῦτα ὤμοσεν ὁ μὲν ἐν
[1, 2]	δὲ ἑβδόμῃ καὶ δεκάτῃ ἡμέρᾳ	μετὰ	τὴν εἰσβολὴν εἰς Ἔφεσον ἀπέπλευσε,
[1, 4]	ἑκατόν, ναῦς δ᾽ ἑκατόν. Καὶ	μετὰ	τὸν κατάπλουν τρίτῳ μηνὶ ἀνήχθη
[1, 1]	ἐν Κυζίκῳ εἴη καὶ Φαρνάβαζος	μετὰ	τοῦ πεζοῦ. ταύτην μὲν οὖν
[1, 1]	καὶ ναῦς εἰλήφατε, ὅσα τε	μετὰ	τῶν ἄλλων ἀήττητοι γεγόνατε ἡμῶν
[1, 5]	ἢ ἑκατόν, καὶ ταύταις ἀναγαγόμενος	μετὰ	τῶν ἄλλων στρατηγῶν, ἄλλοτε ἄλλῃ
[1, 4]	ἀποβὰς ἀναβαίνει εἰς τὴν πόλιν	μετὰ	τῶν παρεσκευασμένων, εἴ τις ἅπτοιτο,
[1, 4]	στρατόπεδον ἀπέπλευσαν. (Ἀλκιβιάδης δὲ βουλόμενος	μετὰ	τῶν στρατιωτῶν ἀποπλεῖν οἴκαδε, ἀνήχθη
[1, 6]	τοὺς ἐπιβάτας εἰς κοίλην ναῦν	μεταβιβάσας	καὶ τὰ παραρύματα παραβαλών. (Τὴν
[1, 7]	καὶ οὐκ αἴτιον ὄντα ἀποκτείναιτε,	μεταμελήσει	δὴ ὕστερον. Ἀναμνήσθητε ὡς ἀλγεινὸν
[1, 7]	μάλιστ᾽ ἀληθῆ πεύσεσθε καὶ οὐ	μετανοήσαντες	ὕστερον εὑρήσετε σφᾶς αὐτοὺς ἡμαρτηκότας
[1, 4]	στρατηγὸν αὑτὸν ᾑρημένον καὶ ἰδίᾳ	μεταπεμπομένους	τοὺς ἐπιτηδείους, κατέπλευσεν εἰς τὸν
[1, 6]	ἔκπλουν ἔχων. Καὶ κατὰ γῆν	μεταπεμψάμενος	τοὺς Μηθυμναίους πανδημεὶ καὶ ἐκ
[1, 4]	εἶναι καινῶν δεῖσθαι πραγμάτων οὐδὲ	μεταστάσεως·	ὑπάρχειν γὰρ ἐκ τοῦ δήμου
[1, 7]	(Καὶ οὐ πολλῷ χρόνῳ ὕστερον	μετέμελε	τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ ἐψηφίσαντο, οἵτινες
[1, 6]	Πέμπτῃ δὲ ἡμέρᾳ εἰσθέμενοι σῖτα	μέτρια,	ἐπειδὴ ἤδη μέσον ἡμέρας ἦν
[1, 3]	ἑκάτερος τοῖς ὁπλίταις χρόνον πολύν,	μέχρι	Ἀλκιβιάδης ἔχων ὁπλίτας τέ τινας
[1, 1]	παραγγελλόμενα, ἑλέσθαι δὲ ἐκέλευον ἄρχοντας,	μέχρι	ἂν ἀφίκωνται οἱ ᾑρημένοι ἀντ᾽
[1, 1]	περὶ Ἄβυδον κατὰ τὴν ᾐόνα,	μέχρι	δείλης ἐξ ἑωθινοῦ. Καὶ τὰ
[1, 1]	τῷ ἵππῳ εἰς τὴν θάλατταν	μέχρι	δυνατὸν ἦν ἐμάχετο, καὶ τοῖς
[1, 3]	κἀκεῖνον ὀμνύναι, περιέμενεν ἐν Καλχηδόνι,	μέχρι	ἔλθοι ἐκ τοῦ Βυζαντίου· ἐπειδὴ
[1, 1]	τῶν νεῶν καὶ τῆς γῆς	μέχρι	οἱ Ἀθηναῖοι ἀπέπλευσαν εἰς Μάδυτον
[1, 5]	δὲ Ἀθηναῖοι διεσπαρμέναις ταῖς ναυσί,	μέχρι	οὗ ἔφυγον ἀπολέσαντες πεντεκαίδεκα τριήρεις.
[1, 5]	ἐκεῖ ἔμεινε ναῦς ἔχων ἑβδομήκοντα	μέχρι	οὗ Κῦρος εἰς Σάρδεις ἀφίκετο.
[1, 2]	καὶ ἑκατόν, ὧν ἦρχε Μένανδρος,	μέχρι	σκότος ἀφείλετο. (Ἐκ δὲ τῆς
[1, 1]	στρατεύματι καὶ τοῖς συμμάχοις παρακελευσάμενος	μὴ	ἀθυμεῖν ἕνεκα ξύλων, ὡς ὄντων
[1, 7]	δόντες αὐτοῖς ὑπὲρ αὑτῶν ἀπολογήσασθαι,	μὴ	ἄλλοις μᾶλλον πιστεύοντες ἢ ὑμῖν
[1, 4]	καὶ οὐδενὸς ἀντειπόντος διὰ τὸ	μὴ	ἀνασχέσθαι ἂν τὴν ἐκκλησίαν, ἀναρρηθεὶς
[1, 7]	ᾗπερ καὶ τοὺς στρατηγούς, ἐὰν	μὴ	ἀφῶσι τὴν κλῆσιν, ἐπεθορύβησε πάλιν
[1, 6]	Ἀριστογένης. (Οὕτω δ᾽ ἐτάχθησαν, ἵνα	μὴ	διέκπλουν διδοῖεν· χεῖρον γὰρ ἔπλεον.
[1, 4]	πω ἀποπέμψαι, βουλόμενος τοὺς Ἀθηναίους	μὴ	εἰδέναι τὰ πραττόμενα. (Φαρνάβαζος δὲ
[1, 7]	τὴν προτέραν ψηφίσασθαι, ὅτῳ δὲ	μή,	εἰς τὴν ὑστέραν· (Ἂν δὲ
[1, 6]	τὸν εἰς Σάμον πλοῦν, ὅπως	μὴ	ἐκεῖσε φύγοι. (Κόνων δ᾽ ἔφευγε
[1, 4]	πλέον ἔχειν τῶν τε πρεσβυτέρων	μὴ	ἐλαττοῦσθαι, τοῖς δ᾽ αὐτοῦ ἐχθροῖς
[1, 5]	Ἀντίοχον τὸν αὑτοῦ κυβερνήτην, ἐπιστείλας	μὴ	ἐπιπλεῖν ἐπὶ τὰς Λυσάνδρου ναῦς.
[1, 4]	τῶν παρεσκευασμένων, εἴ τις ἅπτοιτο,	μὴ	ἐπιτρέπειν. (Ἐν δὲ τῇ βουλῇ
[1, 7]	τε ἀδικεῖν δοκῶσιν ἐάν τε	μή)	ἑτέρου δ᾽ ἐν ᾧ κατηγορῆσαι,
[1, 3]	ἧκεν, οὐκ ἔφη ὀμεῖσθαι, εἰ	μὴ	κἀκεῖνος αὐτῷ ὀμεῖται. (Μετὰ ταῦτα
[1, 6]	εἶπεν ὅτι ἡ Σπάρτη οὐδὲν	μὴ	κάκιον οἰκεῖται αὐτοῦ ἀποθανόντος, φεύγειν
[1, 7]	τὰ μὲν πρὸς τοὺς πολεμίους	μὴ	καλῶς πραχθέντα τοὺς πρὸς τούτοις
[1, 6]	ἐπεὶ σκότος εἴη, ἐξεβίβαζεν, ὡς	μὴ	καταδήλους εἶναι τοῖς πολεμίοις ταῦτα
[1, 4]	παρὰ βασιλέα ἀναβῆναι, εἰ δὲ	μή,	οἴκαδε ἀπελθεῖν. (Κῦρος δὲ Φαρναβάζῳ
[1, 4]	παραδοῦναι τοὺς πρέσβεις ἑαυτῷ ἢ	μὴ	οἴκαδέ πω ἀποπέμψαι, βουλόμενος τοὺς
[1, 7]	δεδιότες σφόδρα οὕτως ἐπείγεσθε; Ἢ	μὴ	οὐχ ὑμεῖς ὃν ἂν βούλησθε
[1, 7]	καὶ καθ᾽ ἕνα ἕκαστον, εἰ	μὴ	πλέον, ἀλλὰ μίαν ἡμέραν δόντες
[1, 7]	τοὺς δὲ πρὸς τὴν ἀναίρεσιν	μὴ	ποιήσαντας ἃ οἱ στρατηγοὶ ἐκέλευσαν,
[1, 3]	ὀφειλόμενα χρήματα ἀποδοῦναι, Ἀθηναίους δὲ	μὴ	πολεμεῖν Καλχηδονίοις, ἕως ἂν οἱ
[1, 3]	τῶν Καλχηδονίων χρήματα· εἰ δὲ	μή,	πολεμήσειν ἔφη αὐτοῖς. οἱ δὲ
[1, 6]	Ἀθηναῖοι οὐκ ἐβοήθουν διὰ τὸ	μὴ	πυνθάνεσθαι ταῦτα, καθελκύσας τῶν νεῶν
[1, 7]	κριθέντα ἐν δικαστηρίῳ, ἂν καταγνωσθῇ,	μὴ	ταφῆναι ἐν τῇ Ἀττικῇ, τὰ
[1, 7]	πλῆθος ἐβόα δεινὸν εἶναι εἰ	μή	τις ἐάσει τὸν δῆμον πράττειν
[1, 1]	Ἀθηναίους εἴργειν τῆς γῆς, εἰ	μή	τις σχήσοι καὶ ὅθεν ὁ
[1, 7]	τοὺς οὐ πράξαντας τὰ προσταχθέντα.	(Μὴ	τοίνυν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀντὶ
[1, 7]	πολεμίους, τῶν αὐτῶν τούτων ἀποστερήσετε.	(Μὴ	ὑμεῖς γε, ὦ Ἀθηναῖοι, ἀλλ᾽
[1, 5]	Ἀλκιβιάδου, σκοπεῖν ὅπως τῶν Ἑλλήνων	μηδὲ	οἵτινες ἰσχυροὶ ὦσιν, ἀλλὰ πάντες
[1, 1]	μικρὰ συνήθροισε παρ᾽ ἑαυτόν, ὅπως	μηδεὶς	ἐξαγγείλαι τοῖς πολεμίοις τὸ πλῆθος
[1, 4]	τοτὲ δὲ οἴκαδε ἀποπέμψειν, ὡς	μηδὲν	μέμψησθε· (ἐπειδὴ δὲ ἐνιαυτοὶ ἦσαν
[1, 7]	ἀμφοτέρων, ὅτι ὁ χειμὼν διεκώλυσε	μηδὲν	πρᾶξαι ὧν οἱ στρατηγοὶ παρεσκευάσαντο.
[1, 7]	μέγιστοί ἐστε, φυλάττοντες, ἄνευ τούτων	μηδὲν	πράττειν πειρᾶσθε. Ἐπανέλθετε δὲ καὶ
[1, 6]	τοῖς ἐνοῦσι σιωπῇ ἐκπλεῖν καὶ	μηδενὶ	διαλέγεσθαι, παραχρῆμα δὲ αὖθις πλεῖν
[1, 2]	ἔληγεν οὗτος, ἐν ᾧ καὶ	Μῆδοι	ἀπὸ Δαρείου τοῦ Περσῶν βασιλέως
[1, 6]	τῶν συμμάχων ἀποδόσθαι καὶ τοὺς	Μηθυμναίους	οὐκ ἔφη ἑαυτοῦ γε ἄρχοντος
[1, 6]	Καὶ κατὰ γῆν μεταπεμψάμενος τοὺς	Μηθυμναίους	πανδημεὶ καὶ ἐκ τῆς Χίου
[1, 6]	οὖσαν. (Οὐ βουλομένων δὲ τῶν	Μηθυμναίων	προσχωρεῖν, ἀλλ᾽ ἐμφρούρων ὄντων Ἀθηναίων,
[1, 6]	ἐφοδιασάμενος ἔπλευσε τῆς Λέσβου ἐπὶ	Μήθυμναν	πολεμίαν οὖσαν. (Οὐ βουλομένων δὲ
[1, 6]	τὸ πεζὸν ἀπῆγεν εἰς τὴν	Μήθυμναν,	τὸ στρατόπεδον ἐμπρήσας. Κόνων δὲ
[1, 2]	καὶ Ἑλλησπόντου. (Ὁρμοῦντες δὲ ἐν	Μηθύμνῃ	τῆς Λέσβου εἶδον παραπλεούσας ἐξ
[1, 5]	μὲν ἡττηθέντες, προσκαθεζόμενοι δὲ ἑπτὰ	μῆνας.	~(Τῷ δ᾽ ἐπιόντι ἔτει, ᾧ
[1, 4]	Καὶ μετὰ τὸν κατάπλουν τρίτῳ	μηνὶ	ἀνήχθη ἐπ᾽ Ἄνδρον ἀφεστηκυῖαν τῶν
[1, 1]	ἔδωκεν ἑκάστῳ καὶ ἐφόδιον δυοῖν	μηνοῖν,	καὶ ὁπλίσας τοὺς ναύτας φύλακας
[1, 5]	τριάκοντα μνᾶς ἑκάστῃ νηὶ τοῦ	μηνὸς	διδόναι, ὁπόσας ἂν βούλωνται τρέφειν
[1, 5]	τε προοφειλόμενον ἀπέδωκε καὶ ἔτι	μηνὸς	προέδωκεν, ὥστε τὸ στράτευμα πολὺ
[1, 1]	μυριάσι στρατιᾶς αἱροῦσιν ἐν τρισὶ	μησὶ	δύο πόλεις Ἑλληνίδας Σελινοῦντα καὶ
[1, 1]	Ἑλλήσποντον· ἀφικόμενον δὲ παρ᾽ αὐτὸν	μιᾷ	τριήρει Ἀλκιβιάδην ξένιά τε καὶ
[1, 7]	ἔπεισεν εἰς τὸν δῆμον εἰσενεγκεῖν	μιᾷ	ψήφῳ; (Ἀλλ᾽ ἴσως ἄν τινα
[1, 7]	ἡ δὲ τῆς βουλῆς ἦν	μιᾷ	ψήφῳ ἅπαντας κρίνειν. τούτων δὲ
[1, 5]	τῇ στρατιᾷ φερόμενος, λαβὼν τριήρη	μίαν	ἀπέπλευσεν εἰς Χερρόνησον εἰς τὰ
[1, 7]	ἕκαστον, εἰ μὴ πλέον, ἀλλὰ	μίαν	ἡμέραν δόντες αὐτοῖς ὑπὲρ αὑτῶν
[1, 6]	ταξιάρχων δέκα, καὶ αὐταὶ ἐπὶ	μιᾶς·	ἐπὶ δὲ ταύταις αἱ τῶν
[1, 6]	οἱ Σάμιοι δέκα ναυσὶν ἐπὶ	μιᾶς	τεταγμένοι· ἐστρατήγει δὲ αὐτῶν Σάμιος
[1, 6]	Λακεδαιμονίων ἀντιτεταγμέναι ἦσαν ἅπασαι ἐπὶ	μιᾶς	ὡς πρὸς διέκπλουν καὶ περίπλουν
[1, 1]	τὰ πλοῖα πάντα καὶ τὰ	μικρὰ	συνήθροισε παρ᾽ ἑαυτόν, ὅπως μηδεὶς
[1, 6]	τάδε εἶπεν. Ἐμοὶ μέν, ὦ	Μιλήσιοι,	ἀνάγκη τοῖς οἴκοι ἄρχουσι πείθεσθαι·
[1, 6]	ἐπὶ χρήματα, ἐκκλησίαν ἁθροίσας τῶν	Μιλησίων	τάδε εἶπεν. Ἐμοὶ μέν, ὦ
[1, 5]	ἐκεῖθεν λαβών, εἰς Κῶ καὶ	Μίλητον	ἔπλευσεν, ἐκεῖθεν δ᾽ εἰς Ἔφεσον,
[1, 1]	οἱ διάδοχοι τῶν Συρακοσίων εἰς	Μίλητον	καὶ παρέλαβον τὰς ναῦς καὶ
[1, 6]	Ἀθηναίους καὶ Λακεδαιμονίους, ἀπέπλευσεν εἰς	Μίλητον·	(Κἀκεῖθεν πέμψας τριήρεις εἰς Λακεδαίμονα
[1, 2]	τῷ τείχει. ἐκ δὲ τῆς	Μιλήτου	βοηθήσαντές τινες τοῖς Πυγελεῦσι διεσπαρμένους
[1, 2]	ψιλοὺς ἀπέκτειναν ἅπαντας τοὺς ἐκ	Μιλήτου	ἐκτὸς ὀλίγων, καὶ ἀσπίδας ἔλαβον
[1, 6]	αἱ τῶν Ἀθηναίων νῆες, ἐν	Μιλήτῳ	τὰς ναῦς παραδοῦναι, καὶ ὁμολογήσειν
[1, 1]	δ᾽ ἐν Σηστῷ Ἀθηναῖοι, αἰσθόμενοι	Μίνδαρον	πλεῖν ἐπ᾽ αὐτοὺς μέλλοντα ναυσὶν
[1, 1]	λέγοντα τάδε· Ἔρρει τὰ κᾶλα.	Μίνδαρος	ἀπεσσύα. πεινῶντι τὤνδρες. ἀπορίομες τί
[1, 1]	τὸ ἄλλο στρατόπεδον οὐδὲν πράξαντες.	(Μίνδαρος	δὲ κατιδὼν τὴν μάχην ἐν
[1, 1]	Προκόννησον. (Ἐκεῖ δ᾽ ἐπύθοντο ὅτι	Μίνδαρος	ἐν Κυζίκῳ εἴη καὶ Φαρνάβαζος
[1, 1]	τὴν γῆν. Ἰδὼν δὲ ὁ	Μίνδαρος,	καὶ αὐτὸς ἀποβὰς ἐν τῇ
[1, 1]	ᾤχοντο. (Παρὰ δὲ Ἱπποκράτους τοῦ	Μινδάρου	ἐπιστολέως εἰς Λακεδαίμονα γράμματα πεμφθέντα
[1, 3]	εἶχεν ἐπὶ Θρᾴκης, ἐπιβάτης ὢν	Μινδάρου,	καὶ ὅπως ἄλλαι ναυπηγηθείησαν, ἁθρόαι
[1, 1]	ἡλίου ἐκλάμψαντος καθορᾷ τὰς τοῦ	Μινδάρου	ναῦς γυμναζομένας πόρρω ἀπὸ τοῦ
[1, 3]	ἀργυρίου ἕνεκα οὐδὲ διὰ τὸ	μισεῖν	Λακεδαιμονίους· (ἐπεὶ δὲ αὐτοῖς παρεσκεύαστο,
[1, 5]	εἶπεν ὅτι Εἰ πρὸς τὸν	μισθὸν	ἑκάστῳ ναύτῃ ὀβολὸν προσθείης. (Ἐκ
[1, 3]	τὸν Φαρνάβαζον εἰς τὸ πέραν,	μισθόν	τε τοῖς στρατιώταις παρ᾽ αὐτοῦ
[1, 6]	ἥκει, ἐλθὼν παρὰ Κῦρον ᾔτει	μισθὸν	τοῖς ναύταις· ὁ δὲ αὐτῷ
[1, 5]	διδάσκοντες ὅτι, ἂν οὗτος ὁ	μισθὸς	γένηται, οἱ τῶν Ἀθηναίων ναῦται
[1, 5]	τούτου τέτταρες ὀβολοὶ ἦν ὁ	μισθός,	πρότερον δὲ τριώβολον. καὶ τόν
[1, 7]	ἐκ Πειραιῶς εἰς τὸ ἄστυ,	μισούμενος	ὑπὸ πάντων λιμῷ ἀπέθανεν.
[1, 3]	ἐν Χρυσοπόλει οἷς Φαρνάβαζος ἔπεμψε	Μιτροβάτει	καὶ Ἀρνάπει, ὁ δ᾽ ἐν
[1, 5]	τὰς συνθήκας οὕτως ἐχούσας, τριάκοντα	μνᾶς	ἑκάστῃ νηὶ τοῦ μηνὸς διδόναι,
[1, 6]	ἐμοῦ ἐπ᾽ αὐτὸν ἀεὶ ἀνεβάλλετό	μοι	διαλεχθῆναι, ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ τὰς
[1, 7]	ὑπεραπολογησόμενος, τὰ δὲ συμβουλεύσων ἅ	μοι	δοκεῖ ἄριστα εἶναι ἁπάσῃ τῇ
[1, 7]	τὸν ἐμοὶ προσήκοντα· αἰσχρὸν γάρ>	μοί	ἐστιν ἐκεῖνον περὶ πλείονος ποιεῖσθαι
[1, 7]	Ἀθηναῖοι, ἀνέβην ἐνθάδε Περικλέους ἀναγκαίου	μοι	ὄντος καὶ ἐπιτηδείου καὶ Διομέδοντος
[1, 7]	ἀπολέσθαι; (Οὔκ, ἂν ὑμεῖς γέ	μοι	πείθησθε τὰ δίκαια καὶ ὅσια
[1, 6]	δὲ εἶπεν ὅτι παύσει αὐτὸν	μοιχῶντα	τὴν θάλατταν. Κατιδὼν δὲ αὐτὸν
[1, 6]	τῶν Λυσάνδρου φίλων καταστασιαζόμενος, οὐ	μόνον	ἀπροθύμως ὑπηρετούντων, ἀλλὰ καὶ διαθροούντων
[1, 4]	ὅτι τῶν παροιχομένων αὐτοῖς κακῶν	μόνος	αἴτιος εἴη, τῶν τε φοβερῶν
[1, 4]	κράτιστος εἴη τῶν πολιτῶν καὶ	μόνος	(ἀπελογήθη ὡς) οὐ δικαίως φύγοι,
[1, 4]	φοβερῶν ὄντων τῇ πόλει γενέσθαι	μόνος	κινδυνεύσαι ἡγεμὼν καταστῆναι. (Ἀλκιβιάδης δὲ
[1, 4]	ἀπολλύναι τοὺς βελτίστους, αὐτοὺς δὲ	μόνους	λειφθέντας δι᾽ αὐτὸ τοῦτο ἀγαπᾶσθαι
[1, 4]	ὑπὸ τῶν ἔλαττον ἐκείνου δυναμένων	μοχθηρότερά	τε λεγόντων καὶ πρὸς τὸ
[1, 1]	ἡγουμένου στρατεύσαντες ἐπὶ Σικελίαν δέκα	μυριάσι	στρατιᾶς αἱροῦσιν ἐν τρισὶ μησὶ
[1, 5]	τριήρεσι καὶ πεζῆς στρατιᾶς δώδεκα	μυριάσιν	εἷλον Ἀκράγαντα λιμῷ, μάχῃ μὲν
[1, 4]	δὲ ἀπήγαγεν εἰς Κίον τῆς	Μυσίας,	ὅθεν πρὸς τὸ ἄλλο στρατόπεδον
[1, 1]	στρατηγοί, Δήμαρχός τ᾽ Ἐπικύδου καὶ	Μύσκων	Μενεκράτους καὶ Πόταμις Γνώσιος. τῶν
[1, 4]	πόλεως δύναμιν, πρότερον μὲν τὰ	μυστήρια	τῶν Ἀθηναίων κατὰ θάλατταν ἀγόντων
[1, 4]	γεγενημένης ὡς ἠσεβηκότος εἰς τὰ	μυστήρια,	ὑπερβαλλόμενοι οἱ ἐχθροὶ τὰ δοκοῦντα
[1, 6]	εἰς τὸν εὔριπον τὸν τῶν	Μυτιληναίων.	(Ὁ δὲ Καλλικρατίδας ἐπιπλεύσας αὐτῷ
[1, 6]	ἐπὶ τὰς μετ᾽ Ἐτεονίκου τῇ	Μυτιλήνῃ	ἐφορμούσας. Ταῦτα δὲ βουλομένους ποιεῖν
[1, 6]	δὲ Ἀθηναῖοι κατέπλευσαν εἰς τὴν	Μυτιλήνην,	ἐκεῖθεν δ᾽ ἐπανήχθησαν εἰς τὴν
[1, 7]	Ἐρασινίδης δ᾽ ἐπὶ τοὺς πρὸς	Μυτιλήνην	πολεμίους τὴν ταχίστην πλεῖν ἅπαντας·
[1, 6]	ἀρίστους ἐρέτας, καὶ καταφεύγει εἰς	Μυτιλήνην	τῆς Λέσβου καὶ σὺν αὐτῷ
[1, 6]	τῇ Μαλέᾳ ἄκρᾳ (ἀντίον τῆς	Μυτιλήνης)	(Τῇ δ᾽ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἔτυχον
[1, 6]	τῇ Μαλέᾳ ἄκρᾳ) ἀντίον τῆς	Μυτιλήνης.	(Τῆς δὲ νυκτὸς ἰδὼν τὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/11/2005