Livre, chapitre
[1, 6]	ἔπλει ἐπὶ τὰς Ἀργινούσας. (Οἱ	δ᾽	Ἀθηναῖοι ἀντανήγοντο εἰς τὸ πέλαγος
[1, 5]	Νοτίου διέπλευσεν εἰς Ἔφεσον, οἱ	δ᾽	Ἀθηναῖοι εἰς Σάμον. (Μετὰ δὲ
[1, 2]	ἀπωλώλει, καὶ πολιτείαν ἔδοσαν. (Οἱ	δ᾽	Ἀθηναῖοι τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀπολαβόντες
[1, 3]	καὶ τούτων ἄρχων Κοιρατάδας. (Οἱ	δ᾽	Ἀθηναῖοι ὡς οὐδὲν ἐδύναντο διαπράξασθαι
[1, 6]	αὐτῶν Σάμιος ὀνόματι Ἱππεύς· ἐχόμεναι	δ᾽	αἱ> τῶν ταξιάρχων δέκα, καὶ
[1, 1]	ἐνταῦθα τὰ πλοῖα διεφύλαττον, αἱ	δ᾽	ἄλλαι ἔφυγον εἰς Σηστόν, ἐκεῖθεν
[1, 2]	μὲν ἔλαβον αὐτοῖς ἀνδράσι, τὰς	δ᾽	ἄλλας κατεδίωξαν εἰς Ἔφεσον. (Καὶ
[1, 1]	δύναιντο βλάπτειν τοὺς πολεμίους. Οἱ	δ᾽	ἄλλοι στρατηγοὶ εἰς τὸν Ἑλλήσποντον
[1, 6]	ἐννέα, πασῶν οὐσῶν δέκα, τῶν	δ᾽	ἄλλων συμμάχων πλείους ἢ ἑξήκοντα.
[1, 7]	περὶ θανάτου ἀνθρώπου ἡμαρτηκότες. (Δεινὰ	δ᾽	ἂν ποιήσαιτε, εἰ Ἀριστάρχῳ μὲν
[1, 1]	οἱ ᾑρημένοι ἀντ᾽ ἐκείνων. (Οἱ	δ᾽	ἀναβοήσαντες ἐκέλευον ἐκείνους ἄρχειν, καὶ
[1, 7]	τεύξονται τῆς μεγίστης τιμωρίας, οἱ	δ᾽	ἀναίτιοι ἐλευθερωθήσονται ὑφ᾽ ὑμῶν, ὦ
[1, 4]	εἰς Πάρον ναυσὶν εἴκοσιν, ἐκεῖθεν	δ᾽	ἀνήχθη εὐθὺ Γυθείου ἐπὶ κατασκοπὴν
[1, 3]	ἔληγε, Παντακλέους μὲν ἐφορεύοντος, ἄρχοντος	δ᾽	Ἀντιγένους, ἔαρος ἀρχομένου, δυοῖν καὶ
[1, 6]	ἄκρᾳ (ἀντίον τῆς Μυτιλήνης) (Τῇ	δ᾽	αὐτῇ ἡμέρᾳ ἔτυχον καὶ οἱ
[1, 6]	Πρωτόμαχος εἶχε πεντεκαίδεκα ναυσί: παρὰ	δ᾽	αὐτὸν Θράσυλλος ἑτέραις πεντεκαίδεκα· ἐπετέτακτο
[1, 4]	τε πρεσβυτέρων μὴ ἐλαττοῦσθαι, τοῖς	δ᾽	αὐτοῦ ἐχθροῖς τοιούτοις δοκεῖν εἶναι
[1, 4]	ἔργου τολμήσαι ἂν ἅψασθαι. (Καταπλέοντος	δ᾽	αὐτοῦ ὅ τε ἐκ τοῦ
[1, 7]	ἐπὶ τεύχους ἀλφίτων σωθῆναι· ἐπιστέλλειν	δ᾽	αὐτῷ τοὺς ἀπολλυμένους, ἐὰν σωθῇ,
[1, 2]	ἐπόρθουν τὴν βασιλέως χώραν. (Τῷ	δ᾽	αὐτῷ χρόνῳ καὶ Λακεδαιμόνιοι τοὺς
[1, 1]	οὔ, χρήματα δὲ ἔδοσαν. (Ἐντεῦθεν	δ᾽	ἀφικόμενοι τῆς Καλχηδονίας εἰς Χρυσόπολιν
[1, 2]	(Καὶ ἐστράτευσαν πρὸς Ἄβυδον· Φαρνάβαζος	δ᾽	ἐβοήθησεν ἵπποις πολλοῖς, καὶ μάχῃ
[1, 1]	τὴν Κύζικον ὕοντος πολλῷ. ἐπειδὴ	δ᾽	ἐγγὺς τῆς Κυζίκου ἦν, αἰθρίας
[1, 5]	οἱ μὲν πλεῖστοι ἐξέφυγον, οἱ	δ᾽	ἐζωγρήθησαν. Λύσανδρος δὲ τάς τε
[1, 7]	ἢ τὴν ὅλην πόλιν. (Τοῦτο	δ᾽	εἰ βούλεσθε, κατὰ τόνδε τὸν
[1, 5]	ἔφη αὐτοὺς λέγειν, οὐ δυνατὸν	δ᾽	εἶναι παρ᾽ ἃ βασιλεὺς ἐπέστειλεν
[1, 7]	τοῦ μεγέθους τοῦ χειμῶνος. Τιμοκράτους	δ᾽	εἰπόντος ὅτι καὶ τοὺς ἄλλους
[1, 5]	Κῶ καὶ Μίλητον ἔπλευσεν, ἐκεῖθεν	δ᾽	εἰς Ἔφεσον, καὶ ἐκεῖ ἔμεινε
[1, 2]	νυκτὸς ᾤχοντο εἰς Δεκέλειαν, οἱ	δ᾽	εἰς Μέγαρα. (Ἐν δὲ τῇ
[1, 6]	δειπνοποιούμενοι ἐν ταῖς Ἀργινούσαις· αὗται	δ᾽	εἰσὶν (ἀντίον τῆς Λέσβου ἐπὶ
[1, 2]	ἡμέρᾳ προσῆγε δύο στρατόπεδα. (Οἱ	δ᾽	ἐκ τῆς πόλεως ἐβοήθησαν σφίσιν
[1, 4]	δὲ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν, ναῦς	δ᾽	ἑκατόν. Καὶ μετὰ τὸν κατάπλουν
[1, 3]	ἀλλὰ περὶ Σηλυμβρίαν ἦν· ἐκείνην	δ᾽	ἑλὼν πρὸς τὸ Βυζάντιον ἧκεν,
[1, 2]	ὄντος ἐν Σπάρτῃ Εὐαρχίππου, ἄρχοντος	δ᾽	ἐν Ἀθήναις Εὐκτήμονος, Ἀθηναῖοι μὲν
[1, 3]	ἔπεμψε Μιτροβάτει καὶ Ἀρνάπει, ὁ	δ᾽	ἐν Καλχηδόνι τοῖς παρ᾽ Ἀλκιβιάδου
[1, 7]	διαπραξάμενοι ἀπέπλευσαν ἐπὶ Σάμου. ~(Οἱ	δ᾽	ἐν οἴκῳ τούτους μὲν τοὺς
[1, 1]	νυκτὸς ἀπέδρασαν εἰς Κλαζομενάς· (οἱ	δ᾽	ἐν Σηστῷ Ἀθηναῖοι, αἰσθόμενοι Μίνδαρον
[1, 7]	δ᾽ ἐν ᾧ κατηγορῆσαι, ἑτέρου	δ᾽	ἐν ᾧ ἀπολογήσασθαι. (Τούτων δὲ
[1, 7]	δοκῶσιν ἐάν τε μή) ἑτέρου	δ᾽	ἐν ᾧ κατηγορῆσαι, ἑτέρου δ᾽
[1, 5]	ὡς ἕκαστος ἤνοιξεν. (Ἐκ τούτου	δ᾽	ἐναυμάχησαν οἱ μὲν ἐν τάξει,
[1, 3]	στρατόπεδον ἀπὸ τοῦ Βυζαντίου. (Ἐπεὶ	δ᾽	ἐξέπλευσεν ὁ Κλέαρχος, οἱ προδιδόντες
[1, 6]	κατέπλευσαν εἰς τὴν Μυτιλήνην, ἐκεῖθεν	δ᾽	ἐπανήχθησαν εἰς τὴν Χίον, καὶ
[1, 5]	ἀφεῖσαν οὐδὲ χρήματα πραξάμενοι. (Κόνων	δ᾽	ἐπεὶ εἰς τὴν Σάμον ἀφίκετο
[1, 3]	αὐτοῖς. οἱ δὲ ἀπέδοσαν. (Ἀλκιβιάδης	δ᾽	ἐπεὶ ἧκεν εἰς τὸ στρατόπεδον
[1, 6]	οἱ μὲν τοῦτ᾽ ἐποίουν: αὐτὸς	δ᾽	ἐπειδὴ ἐκεῖνοι κατέπλεον, ἔθυε τὰ
[1, 3]	Προκόννησον παντὶ τῷ στρατοπέδῳ. (Ἐκεῖθεν	δ᾽	ἐπὶ Καλχηδόνα καὶ Βυζάντιον ὁρμήσαντες
[1, 6]	ἀεὶ ἀνεβάλλετό μοι διαλεχθῆναι, ἐγὼ	δ᾽	ἐπὶ τὰς ἐκείνου θύρας φοιτᾶν
[1, 6]	τὸ στρατόπεδον αὐτοῖς ἀνδράσιν. (Ἡ	δ᾽	ἐπὶ τοῦ Ἑλλησπόντου φυγοῦσα ναῦς
[1, 7]	ναυάγια καὶ τοὺς ναυαγούς, Ἐρασινίδης	δ᾽	ἐπὶ τοὺς πρὸς Μυτιλήνην πολεμίους
[1, 6]	νύκτας, ὡς ἐξαπιναίως προσπέσοι· ὕδωρ	δ᾽	ἐπιγενόμενον πολὺ καὶ βρονταὶ διεκώλυσαν
[1, 7]	καὶ τὰ χρήματα δημοσιεῦσαι, τὸ	δ᾽	ἐπιδέκατον τῆς θεοῦ εἶναι. (Παρῆλθε
[1, 6]	προσκαθεζόμενοι δὲ ἑπτὰ μῆνας. ~(Τῷ	δ᾽	ἐπιόντι ἔτει, ᾧ ἥ τε
[1, 3]	ἀποστάντες πάλιν προσεχώρησαν αὐτῷ. ~(Τοῦ	δ᾽	ἐπιόντος ἔτους ὁ ἐν Φωκαίᾳ
[1, 1]	πόλει ἀπέπλευσεν εἰς Προκόννησον. Ἐκεῖθεν	δ᾽	ἔπλευσεν εἰς Πέρινθον καὶ Σηλυμβρίαν.
[1, 1]	ὥραν ἧκον εἰς Προκόννησον. (Ἐκεῖ	δ᾽	ἐπύθοντο ὅτι Μίνδαρος ἐν Κυζίκῳ
[1, 6]	ναῦς, Θρασύλλῳ δὲ Ἀριστογένης. (Οὕτω	δ᾽	ἐτάχθησαν, ἵνα μὴ διέκπλουν διδοῖεν·
[1, 6]	δὲ στήσαντες αὐτοῦ ηὐλίζοντο. (Τῷ	δ᾽	Ἐτεονίκῳ ὁ ὑπηρετικὸς κέλης πάντα
[1, 7]	καὶ ἀνωφελὲς ἤδη ἐστί, πρὸς	δ᾽	ἔτι καὶ περὶ θανάτου ἀνθρώπου
[1, 6]	ὅπως μὴ ἐκεῖσε φύγοι. (Κόνων	δ᾽	ἔφευγε ταῖς ναυσὶν εὖ πλεούσαις
[1, 6]	δὲ εἰς τὸ πέλαγος. (Τῶν	δ᾽	ἐφορμούντων ὡς ἕκαστοι ἤνοιγον, τάς
[1, 6]	μὲν τῶν νεῶν ἔλαβε, Διομέδων	δ᾽	ἔφυγε τῇ τε αὑτοῦ καὶ
[1, 7]	διότι οὐκ ἀνείλοντο κρίνεσθαι. (Τοσοῦτον	δ᾽	ἔχω εἰπεῖν ὑπὲρ ἀμφοτέρων, ὅτι
[1, 5]	Κῦρος εἰς Σάρδεις ἀφίκετο. (Ἐπεὶ	δ᾽	ἧκεν, ἀνέβη πρὸς αὐτὸν σὺν
[1, 1]	ναῦς περιπλεῖν ἐκεῖσε ἐκέλευσεν. (Ἐπεὶ	δ᾽	ἦλθον, ἀνάγεσθαι ἤδη αὐτοῦ μέλλοντος
[1, 3]	Ἀθηνᾶς ἐνεπρήσθη πρηστῆρος ἐμπεσόντος. Ἐπεὶ	δ᾽	ὁ χειμὼν ἔληγε, Παντακλέους μὲν
[1, 7]	πρότερον τὸν δῆμον καταλύοντι, εἶτα	δ᾽	Οἰνόην προδιδόντι Θηβαίοις πολεμίοις οὖσιν,
[1, 1]	ἐπιβάται καὶ οἱ κυβερνῆται. Οἱ	δ᾽	οὐκ ἔφασαν δεῖν στασιάζειν πρὸς
[1, 7]	πλὴν Σωκράτους τοῦ Σωφρονίσκου· οὗτος	δ᾽	οὐκ ἔφη ἀλλ᾽ ἢ κατὰ
[1, 6]	ἤδη ὑπ᾽ αὐτῶν πεπονθέναι. (Δεῖ	δ᾽	ὑμᾶς ἐξηγεῖσθαι τοῖς ἄλλοις συμμάχοις
[1, 6]	οὐκ ἐδυνάμην ἐμαυτὸν πεῖσαι. (Ὑπισχνοῦμαι	δ᾽	ὑμῖν ἀντὶ τῶν συμβάντων ἡμῖν
[1, 7]	τε καὶ ὑμᾶς αὐτούς. συμβουλεύω	δ᾽	ὑμῖν, ἐν οἷς οὔθ᾽ ὑπ᾽
[1, 7]	ἐπιτηδείου καὶ Διομέδοντος φίλου, τὰ	δ᾽	ὑπεραπολογησόμενος, τὰ δὲ συμβουλεύσων ἅ
[1, 6]	κωλύω τὸ κατ᾽ ἐμέ· ἐγὼ	δ᾽	ὑπὸ τῆς πόλεως ἐπὶ τὰς
[1, 6]	ὡς ἀπαντησόμενος τοῖς πολεμίοις. (Καταμαθὼν	δ᾽	ὑπὸ τῶν Λυσάνδρου φίλων καταστασιαζόμενος,
[1, 6]	τὸ ἐκείνου δυνατὸν ἀνδραποδισθῆναι. (Τῇ	δ᾽	ὑστεραίᾳ τοὺς μὲν ἐλευθέρους ἀφῆκε,
[1, 2]	ἐν ᾧ καὶ Μῆδοι ἀπὸ	Δαρείου	τοῦ Περσῶν βασιλέως ἀποστάντες πάλιν
[1, 5]	στράτευμα πολὺ προθυμότερον εἶναι. (Οἱ	δὲ	Ἀθηναῖοι ἀκούοντες ταῦτα ἀθύμως μὲν
[1, 1]	ἀναλάβοι τὰς μετὰ Δωριέως. (Οἱ	δὲ	Ἀθηναῖοι ἀνταναγαγόμενοι ἐναυμάχησαν περὶ Ἄβυδον
[1, 3]	τοὺς στρατιώτας, ὡς μαχούμενος· οἱ	δὲ	Ἀθηναῖοι ἀντιπαρετάξαντο αὐτῷ, Φαρνάβαζος δὲ
[1, 5]	οἱ μὲν ἐν τάξει, οἱ	δὲ	Ἀθηναῖοι διεσπαρμέναις ταῖς ναυσί, μέχρι
[1, 6]	τὰ περὶ τοῦ Ἐτεονίκου. Οἱ	δὲ	Ἀθηναῖοι κατέπλευσαν εἰς τὴν Μυτιλήνην,
[1, 6]	δὲ καὶ εἰς Φώκαιαν· οἱ	δὲ	Ἀθηναῖοι πάλιν εἰς τὰς Ἀργινούσας
[1, 6]	τε αὑτοῦ καὶ ἄλλῃ. (Οἱ	δὲ	Ἀθηναῖοι τὰ γεγενημένα καὶ τὴν
[1, 3]	Φαρνάβαζος μὲν τούτους ἦγεν· οἱ	δὲ	Ἀθηναῖοι τὸ Βυζάντιον ἐπολιόρκουν περιτειχίσαντες,
[1, 2]	εἰς Ἀθήνας ἀπέπεμψε πάντας, Ἀλκιβιάδην	δὲ	Ἀθηναῖον, Ἀλκιβιάδου ὄντα ἀνεψιὸν καὶ
[1, 3]	ἀπαντᾶν ἐκέλευσεν εἰς Κύζικον. Ἐπέμφθησαν	δὲ	Ἀθηναίων μὲν Δωρόθεος, Φιλοκύδης, Θεογένης,
[1, 6]	αὐτοῖς ἔτυχον ἔξω οὖσαι. Ἐγένοντο	δὲ	αἱ πᾶσαι πλείους ἢ πεντήκοντα
[1, 2]	ὡς εἰς Ἔφεσον πλευσούμενος. Τισσαφέρνης	δὲ	αἰσθόμενος τοῦτο τὸ ἐπιχείρημα, στρατιάν
[1, 6]	κάκιον οἰκεῖται αὐτοῦ ἀποθανόντος, φεύγειν	δὲ	αἰσχρὸν ἔφη εἶναι. (Μετὰ δὲ
[1, 5]	ἐπισκευάζων καὶ ἀναψύχων αὐτάς. (Ἀλκιβιάδης	δὲ	ἀκούσας Θρασύβουλον ἔξω Ἑλλησπόντου ἥκοντα
[1, 3]	αὐτῷ τὸ στρατόπεδον. (Ἐκ τούτου	δὲ	Ἀλκιβιάδης μὲν ᾤχετο εἰς τὸν
[1, 6]	τοὺς ἐπ᾽ αὐτῶν ἀνθρώπους, ταῖς	δὲ	ἄλλαις ἐπὶ τὰς μετ᾽ Ἐτεονίκου
[1, 7]	ἐκκλησίᾳ κατηγόρει τῶν στρατηγῶν. Ταῖς	δὲ	ἄλλαις ναυσὶν ἔπλεον ἐπὶ τὰς
[1, 2]	Ἑλληνίδας Σελινοῦντα καὶ Ἱμέραν. ~(Τῷ	δὲ	ἄλλῳ ἔτει (ᾧ ἦν Ὀλυμπιὰς
[1, 7]	τὴν ταχίστην πλεῖν ἅπαντας· Θράσυλλος	δὲ	ἀμφότερα ἔφη γενέσθαι, ἂν τὰς
[1, 7]	τῶν ἰδιωτῶν ἐγγυᾶσθαι ἀνιστάμενοι· ἔδοξε	δὲ	ἀναβαλέσθαι εἰς ἑτέραν ἐκκλησίαν (τότε
[1, 7]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους πλέοιεν, τὴν	δὲ	ἀναίρεσιν τῶν ναυαγῶν προστάξαιεν τῶν
[1, 6]	πάντα διήρπασαν οἱ στρατιῶται, τὰ	δὲ	ἀνδράποδα πάντα συνήθροισεν ὁ Καλλικρατίδας
[1, 6]	καὶ ἀπώλεσε ναῦς τριάκοντα· οἱ	δὲ	ἄνδρες εἰς τὴν γῆν ἀπέφυγον·
[1, 5]	ἔφυγον ἀπολέσαντες πεντεκαίδεκα τριήρεις. Τῶν	δὲ	ἀνδρῶν οἱ μὲν πλεῖστοι ἐξέφυγον,
[1, 6]	βρονταὶ διεκώλυσαν τὴν ἀναγωγήν. Ἐπεὶ	δὲ	ἀνέσχεν, ἅμα τῇ ἡμέρᾳ ἔπλει
[1, 4]	δὲ Εὐρυπτόλεμον τὸν Πεισιάνακτος, αὑτοῦ	δὲ	ἀνεψιόν, καὶ τοὺς ἄλλους οἰκείους
[1, 1]	ἡμεροσκόπος ἐσήμηνε τοῖς στρατηγοῖς. Οἱ	δὲ	ἀνηγάγοντο ἐπ᾽ αὐτὸν εἴκοσι ναυσίν,
[1, 6]	σίτων οὐδαμόθεν ἦν εὐπορῆσαι, οἱ	δὲ	ἄνθρωποι πολλοὶ ἐν τῇ πόλει
[1, 5]	ἐπὶ τὰς Λυσάνδρου ναῦς. (Ὁ	δὲ	Ἀντίοχος τῇ τε αὑτοῦ νηὶ
[1, 3]	καὶ ἱππέας πλείους τριακοσίων. (Φαρνάβαζος	δὲ	ἀξιῶν δεῖν κἀκεῖνον ὀμνύναι, περιέμενεν
[1, 3]	οὐδένα ἂν τοῦτο ποιῆσαι, καταστήσας	δὲ	ἅπαντα ὡς ἐδύνατο κάλλιστα καὶ
[1, 2]	πρὸς τὸ ἄλλο στράτευμα. (Ἐκεῖθεν	δὲ	ἅπασα ἡ στρατιὰ διέβη εἰς
[1, 3]	μή, πολεμήσειν ἔφη αὐτοῖς. οἱ	δὲ	ἀπέδοσαν. (Ἀλκιβιάδης δ᾽ ἐπεὶ ἧκεν
[1, 2]	ἕνα μὲν ζωὸν ἔλαβεν, ἑπτὰ	δὲ	ἀπέκτεινε. (Θράσυλλος δὲ μετὰ ταῦτα
[1, 1]	πρὸς τῇ γῇ ἐμάχοντο. Ἀθηναῖοι	δὲ	ἀπέπλευσαν, τριάκοντα ναῦς τῶν πολεμίων
[1, 4]	Ἀριοβαρζάνει παρακομίσαι αὐτοὺς ἐκέλευον· ὁ	δὲ	ἀπήγαγεν εἰς Κίον τῆς Μυσίας,
[1, 4]	ἐπειδὴ οὐ παρὰ βασιλέα. Πέμψαντες	δὲ	Ἀριοβαρζάνει παρακομίσαι αὐτοὺς ἐκέλευον· ὁ
[1, 6]	ἔχων τὰς ἴσας ναῦς, Θρασύλλῳ	δὲ	Ἀριστογένης. (Οὕτω δ᾽ ἐτάχθησαν, ἵνα
[1, 6]	ταῦτα Διομέδων ἑτέραις πεντεκαίδεκα: ἐπετέτακτο	δὲ	Ἀριστοκράτει μὲν Περικλῆς, Διομέδοντι δὲ
[1, 5]	αἰχμαλώτους ἅπαντας ἔδησαν Ἀθηναῖοι, τὸν	δὲ	ἄρχοντα αὐτῶν Δωριέα, ὄντα μὲν
[1, 6]	ἐκπλεῖν καὶ μηδενὶ διαλέγεσθαι, παραχρῆμα	δὲ	αὖθις πλεῖν εἰς τὸ ἑαυτῶν
[1, 1]	Προκόννησον πλὴν τῶν Συρακοσίων· ἐκείνας	δὲ	αὐτοὶ κατέκαυσαν οἱ Συρακόσιοι. (Ἐκεῖθεν
[1, 3]	διὰ τὸ μισεῖν Λακεδαιμονίους· (ἐπεὶ	δὲ	αὐτοῖς παρεσκεύαστο, νυκτὸς ἀνοίξαντες τὰς
[1, 6]	αὐτὸν μοιχῶντα τὴν θάλατταν. Κατιδὼν	δὲ	αὐτὸν ἀναγόμενον ἅμα τῇ ἡμέρᾳ,
[1, 6]	παραδιδοίη καὶ ναυμαχίᾳ νενικηκώς. Ὁ	δὲ	αὐτὸν ἐκέλευσεν ἐξ Ἐφέσου ἐν
[1, 6]	τὰ περὶ τὴν ναυμαχίαν. Ὁ	δὲ	αὐτὸν πάλιν ἐξέπεμψεν εἰπὼν τοῖς
[1, 6]	ᾔτει μισθὸν τοῖς ναύταις· ὁ	δὲ	αὐτῷ εἶπε δύο ἡμέρας ἐπισχεῖν.
[1, 6]	ναυσὶν ἐπὶ μιᾶς τεταγμένοι· ἐστρατήγει	δὲ	αὐτῶν Σάμιος ὀνόματι Ἱππεύς· ἐχόμεναι
[1, 5]	παρεληλυθυίας Λύσανδρον ἐξέπεμψαν ναύαρχον. Ὁ	δὲ	ἀφικόμενος εἰς Ῥόδον καὶ ναῦς
[1, 6]	εἶπε δύο ἡμέρας ἐπισχεῖν. (Καλλικρατίδας	δὲ	ἀχθεσθεὶς τῇ ἀναβολῇ καὶ ταῖς
[1, 6]	Ἀθήνας ἐξαγγέλλει τὴν πολιορκίαν. Διομέδων	δὲ	βοηθῶν Κόνωνι πολιορκουμένῳ δώδεκα ναυσὶν
[1, 1]	μὲν ἀπὸ τοῦ παραχρῆμα, τὰ	δὲ	βουλευσαμένους. (Ἐκ τούτων Ἑρμοκράτης τὰ
[1, 7]	χεῖρας οὐκ ἂν καθεώρων) τὴν	δὲ	βουλὴν προβουλεύσασαν εἰσενεγκεῖν ὅτῳ τρόπῳ
[1, 4]	τὸ ἄλλο στρατόπεδον ἀπέπλευσαν. (Ἀλκιβιάδης	δὲ	βουλόμενος μετὰ τῶν στρατιωτῶν ἀποπλεῖν
[1, 6]	Ἐτεονίκου τῇ Μυτιλήνῃ ἐφορμούσας. Ταῦτα	δὲ	βουλομένους ποιεῖν ἄνεμος καὶ χειμὼν
[1, 1]	αὐτὸς ἔπλευσεν εἰς Πάριον· ἁθρόαι	δὲ	γενόμεναι αἱ νῆες ἅπασαι ἐν
[1, 3]	καὶ ὅπως ἄλλαι ναυπηγηθείησαν, ἁθρόαι	δὲ	γενόμεναι πᾶσαι κακῶς τοὺς συμμάχους
[1, 1]	ἤνοιγε, περὶ τὸ Ῥοίτειον. (Ἐγγὺς	δὲ	γενομένων τῶν Ἀθηναίων ἐμάχοντο ἀπό
[1, 7]	δ᾽ ἐν ᾧ ἀπολογήσασθαι. (Τούτων	δὲ	γιγνομένων οἱ μὲν ἀδικοῦντες τεύξονται
[1, 6]	τινες ἄλλαι ἦσαν συμμαχίδες. (Τὸ	δὲ	δεξιὸν κέρας Πρωτόμαχος εἶχε πεντεκαίδεκα
[1, 7]	Πεισιάνακτος καὶ ἄλλοι τινές. Τοῦ	δὲ	δήμου ἔνιοι ταῦτα ἐπῄνουν, τὸ
[1, 7]	μιᾷ ψήφῳ ἅπαντας κρίνειν. τούτων	δὲ	διαχειροτονουμένων τὸ μὲν πρῶτον ἔκριναν
[1, 6]	πολύν, πρῶτον μὲν ἁθρόαι, ἔπειτα	δὲ	διεσκεδασμέναι. Ἐπεὶ δὲ Καλλικρατίδας τε
[1, 6]	Περικλῆς, Διομέδοντι δὲ Ἐρασινίδης· παρὰ	δὲ	Διομέδοντα οἱ Σάμιοι δέκα ναυσὶν
[1, 7]	μή, εἰς τὴν ὑστέραν· (Ἂν	δὲ	δόξωσιν ἀδικεῖν, θανάτῳ ζημιῶσαι καὶ
[1, 4]	δοκεῖν εἶναι οἵοισπερ πρότερον, ὕστερον	δὲ	δυνασθεῖσιν ἀπολλύναι τοὺς βελτίστους, αὐτοὺς
[1, 2]	Ἔφεσον βοηθεῖν τῇ Ἀρτέμιδι. (Θράσυλλος	δὲ	ἑβδόμῃ καὶ δεκάτῃ ἡμέρᾳ μετὰ
[1, 7]	κατηγόρει αὐτῶν τὰ αὐτά. (Οἱ	δὲ	ἐβόων καλεῖν τοὺς οὐ φάσκοντας.
[1, 6]	τοῖς οἴκοι ἄρχουσι πείθεσθαι· ὑμᾶς	δὲ	ἐγὼ ἀξιῶ προθυμοτάτους εἶναι εἰς
[1, 1]	τὸ ἄστυ τὸ στρατόπεδον· Σηλυμβριανοὶ	δὲ	ἐδέξαντο μὲν οὔ, χρήματα δὲ
[1, 2]	καὶ μάχῃ ἡττηθεὶς ἔφυγεν. Ἀλκιβιάδης	δὲ	ἐδίωκεν ἔχων τούς τε ἱππέας
[1, 6]	ἐν τῇ γῇ ἀριστοποιούμενοι: εἰσβάντες	δὲ	ἐδίωκον τὴν εἰς τὸ πέλαγος
[1, 1]	δὲ ἐδέξαντο μὲν οὔ, χρήματα	δὲ	ἔδοσαν. (Ἐντεῦθεν δ᾽ ἀφικόμενοι τῆς
[1, 6]	ναῦς καὶ ἄρχοντα Ἐτεόνικον, ταῖς	δὲ	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἀναχθεὶς ἐδειπνοποιεῖτο
[1, 6]	Ἀθηναίων πολλῷ πλείους ἦσαν. Καλλικρατίδας	δὲ	εἶπεν ὅτι ἡ Σπάρτη οὐδὲν
[1, 6]	τὰ δοῦλα πάντα ἀπέδοτο· Κόνωνι	δὲ	εἶπεν ὅτι παύσει αὐτὸν μοιχῶντα
[1, 1]	ἐκ Θάσου, ἀμφότεροι ἠργυρολογηκότες. (Ἀλκιβιάδης	δὲ	εἰπὼν καὶ τούτοις διώκειν αὐτὸν
[1, 1]	ἄλλαι ἔφυγον εἰς Σηστόν, ἐκεῖθεν	δὲ	εἰς Βυζάντιον ἐσώθησαν. (Καὶ ὁ
[1, 7]	Ἀθηναίους ἅπαντας κατὰ φυλάς· θεῖναι	δὲ	εἰς τὴν φυλὴν ἑκάστην δύο
[1, 6]	μὲν ἐπὶ Ἑλλησπόντου ὥρμησεν, ἡ	δὲ	εἰς τὸ πέλαγος. (Τῶν δ᾽
[1, 1]	ἑκατόν, τριήρεις δὲ πεντήκοντα. (Ἆγις	δὲ	ἐκ τῆς Δεκελείας ἰδὼν πλοῖα
[1, 4]	τρίτον ἐκ τῶν οἴκοθεν. (Ἀλκιβιάδης	δὲ	ἐκ τῆς Σάμου ἔχων τὰ
[1, 1]	τε αὐτὸν καταλέξασθαι χιλίους, ἱππέας	δὲ	ἑκατόν, τριήρεις δὲ πεντήκοντα. (Ἆγις
[1, 1]	πρὸς τὰ ἀεὶ παραγγελλόμενα, ἑλέσθαι	δὲ	ἐκέλευον ἄρχοντας, μέχρι ἂν ἀφίκωνται
[1, 6]	ὡς περιττὰ ὄντα οἴχεται· Κῦρος	δὲ	ἐλθόντος ἐμοῦ ἐπ᾽ αὐτὸν ἀεὶ
[1, 3]	στράτευμα καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην. (Ὁ	δὲ	Ἕλιξος καὶ ὁ Κοιρατάδας οὐδὲν
[1, 2]	εὐθὺ Λέσβου καὶ Ἑλλησπόντου. (Ὁρμοῦντες	δὲ	ἐν Μηθύμνῃ τῆς Λέσβου εἶδον
[1, 5]	αἱροῦσι Δελφίνιον καὶ Ἠιόνα. (Οἱ	δὲ	ἐν οἴκῳ Ἀθηναῖοι, ἐπειδὴ ἠγγέλθη
[1, 6]	ὑπὸ τῷ τείχει ἀνείλκυσε. (Καλλικρατίδας	δὲ	ἐν τῷ λιμένι ὁρμισάμενος ἐπολιόρκει
[1, 4]	ἀποπέμψειν, ὡς μηδὲν μέμψησθε· (ἐπειδὴ	δὲ	ἐνιαυτοὶ ἦσαν τρεῖς, ἐδεήθη τοῦ
[1, 7]	οὐκ ἀπῆλθον εἰς Ἀθήνας, τῶν	δὲ	ἓξ καταπλευσάντων, Περικλέους καὶ Διομέδοντος
[1, 1]	τείχη ἦλθε τῶν Ἀθηναίων· Θράσυλλος	δὲ	ἐξαγαγὼν Ἀθηναίους καὶ τοὺς ἄλλους
[1, 3]	δὲ Ἀθηναῖοι ἀντιπαρετάξαντο αὐτῷ, Φαρνάβαζος	δὲ	ἔξωθεν τῶν περιτειχισμάτων ἐβοήθει στρατιᾷ
[1, 2]	ἔδοσαν τῷ βουλομένῳ ἀεί· Σελινουσίοις	δέ,	ἐπεὶ ἡ πόλις ἀπωλώλει, καὶ
[1, 4]	εὐθύς, φοβούμενος τοὺς ἐχθρούς· ἐπαναστὰς	δὲ	ἐπὶ τοῦ καταστρώματος ἐσκόπει τοὺς
[1, 7]	τὰς μὲν αὐτοῦ καταλίπωσι, ταῖς	δὲ	ἐπὶ τοὺς πολεμίους πλέωσι· (καὶ
[1, 2]	ἀνεψιὸν καὶ συμφυγάδα, κατέλευσεν. ἐντεῦθεν	δὲ	ἔπλευσεν εἰς τὴν Σηστὸν πρὸς
[1, 5]	λιμῷ, μάχῃ μὲν ἡττηθέντες, προσκαθεζόμενοι	δὲ	ἑπτὰ μῆνας. ~(Τῷ δ᾽ ἐπιόντι
[1, 6]	δὲ Ἀριστοκράτει μὲν Περικλῆς, Διομέδοντι	δὲ	Ἐρασινίδης· παρὰ δὲ Διομέδοντα οἱ
[1, 1]	ἤρεσαν πάντων μάλιστα. διὰ ταῦτα	δὲ	εὐεργεσία τε καὶ πολιτεία Συρακοσίοις
[1, 4]	αὑτοῦ ἐπιτηδείους, εἰ παρείησαν. (Κατιδὼν	δὲ	Εὐρυπτόλεμον τὸν Πεισιάνακτος, αὑτοῦ δὲ
[1, 2]	ἀπώλοντο αὐτῶν ὡς τριακόσιοι. (Οἱ	δὲ	Ἐφέσιοι τροπαῖον ἐνταῦθα ἔστησαν καὶ
[1, 4]	πόλις πρὸς αὐτὸν ἔχοι. (Ἐπεὶ	δὲ	ἑώρα ἑαυτῷ εὔνουν οὖσαν καὶ
[1, 4]	στρατιᾷ εἰς Ἀθήνας κατέπλευσε· πρὶν	δὲ	ἥκειν αὐτὸν οἱ Ἀθηναῖοι στρατηγοὺς
[1, 5]	ἐγνωκέναι, ἀλλὰ πάντα ποιήσειν· ἔχων	δὲ	ἥκειν τάλαντα πεντακόσια: ἐὰν δὲ
[1, 3]	ἔλθοι ἐκ τοῦ Βυζαντίου· ἐπειδὴ	δὲ	ἧκεν, οὐκ ἔφη ὀμεῖσθαι, εἰ
[1, 1]	τε καὶ τριήρεις. Ἐν τούτῳ	δὲ	ἧκον οἱ διάδοχοι τῶν Συρακοσίων
[1, 6]	τοῖς πολεμίοις ταῦτα ποιοῦντας. Πέμπτῃ	δὲ	ἡμέρᾳ εἰσθέμενοι σῖτα μέτρια, ἐπειδὴ
[1, 2]	αὐτοὶ μὲν ὄντες ἀήττητοι, ἐκεῖνοι	δὲ	ἡττημένοι ἥκοιεν. Ἐνταῦθα δὴ ἐχείμαζον
[1, 2]	πρὸς τὸν Κορησσὸν ἀποβιβάσας, τοὺς	δὲ	ἱππέας καὶ πελταστὰς καὶ ἐπιβάτας
[1, 1]	εἰς τὸν Ἑλλήσποντον ᾤχοντο. (Παρὰ	δὲ	Ἱπποκράτους τοῦ Μινδάρου ἐπιστολέως εἰς
[1, 6]	Μήθυμναν, τὸ στρατόπεδον ἐμπρήσας. Κόνων	δὲ	καθελκύσας τὰς ναῦς, ἐπεὶ οἵ
[1, 1]	νυκτὸς ἀπέδρασαν εἰς Καρδίαν. ἐνταῦθα	δὲ	καὶ Ἀλκιβιάδης ἧκεν ἐκ τῶν
[1, 6]	Σαμίας ναῦς ἔλαβον δέκα· ἥθροισαν	δὲ	καὶ ἄλλας πλείους ἢ τριάκοντα
[1, 7]	δὲ καὶ Καλλίξενον τούτων. Προυβλήθησαν	δὲ	καὶ ἄλλοι τέτταρες, καὶ ἐδέθησαν
[1, 4]	εἰπὼν δὲ ὡς ἠδίκηται, λεχθέντων	δὲ	καὶ ἄλλων τοιούτων καὶ οὐδενὸς
[1, 7]	ἀκρίτους παρὰ τὸν νόμον. (Τί	δὲ	καὶ δεδιότες σφόδρα οὕτως ἐπείγεσθε;
[1, 6]	συμμάχων, εἰσβαίνειν ἀναγκάσαντες ἅπαντας, ὁμοίως	δὲ	καὶ εἴ τινες αὐτοῖς ἔτυχον
[1, 6]	Πελοποννησίων ἐγένετο εἰς Χίον, πλείστων	δὲ	καὶ εἰς Φώκαιαν· οἱ δὲ
[1, 7]	τούτων μηδὲν πράττειν πειρᾶσθε. Ἐπανέλθετε	δὲ	καὶ ἐπ᾽ αὐτὰ τὰ πράγματα
[1, 1]	εἴκοσι ναυσὶν ἀπὸ Μακεδονίας, ἅμα	δὲ	καὶ Θρασύβουλος εἴκοσιν ἑτέραις ἐκ
[1, 7]	καταστῆσαι, ἕως ἂν κριθῶσιν, εἶναι	δὲ	καὶ Καλλίξενον τούτων. Προυβλήθησαν δὲ
[1, 3]	τούτοις Ἀργεῖοι Κλεόστρατος, Πυρρόλοχος· ἐπορεύοντο	δὲ	καὶ Λακεδαιμονίων πρέσβεις Πασιππίδας καὶ
[1, 4]	καὶ ἀπεσώθη εἰς Δεκέλειαν. ~(Φαρνάβαζος	δὲ	καὶ οἱ πρέσβεις τῆς Φρυγίας
[1, 7]	χρήματα ὄντα τοῦ δήμου· κατηγόρει	δὲ	καὶ περὶ τῆς στρατηγίας. Καὶ
[1, 5]	ἐπέστειλεν αὐτῷ ἄλλα ποιεῖν. Εἶναι	δὲ	καὶ τὰς συνθήκας οὕτως ἐχούσας,
[1, 5]	ὁ πατὴρ αὐτῷ ἔδωκεν· ἐὰν	δὲ	καὶ ταῦτα, καὶ τὸν θρόνον
[1, 6]	συμμάχων πλείους ἢ ἑξήκοντα. (Ἔδοξε	δὲ	καὶ τοῖς τῶν Ἀθηναίων στρατηγοῖς
[1, 6]	ἐν τριάκοντα ἡμέραις ἀπῆραν. Εἰσέβησαν	δὲ	καὶ τῶν ἱππέων πολλοί. (Μετὰ
[1, 3]	ἔφυγον εἰς τὴν πόλιν. (Ἅμα	δὲ	καὶ Φαρνάβαζος, οὐ δυνάμενος συμμεῖξαι
[1, 2]	παρὰ τὸ ἕλος ἐτράποντο. Ἔφυγον	δὲ	κἀκεῖ οἱ Ἀθηναῖοι, καὶ ἀπώλοντο
[1, 6]	ἢ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν. (Ὁ	δὲ	Καλλικρατίδας ἀκούων τὴν βοήθειαν ἤδη
[1, 6]	εὔριπον τὸν τῶν Μυτιληναίων. (Ὁ	δὲ	Καλλικρατίδας ἐπιπλεύσας αὐτῷ ἐξαίφνης δέκα
[1, 6]	ἁθρόαι, ἔπειτα δὲ διεσκεδασμέναι. Ἐπεὶ	δὲ	Καλλικρατίδας τε ἐμβαλούσης τῆς νεὼς
[1, 7]	ὑπὲρ τῆς πατρίδος γενομένους. (Τὸν	δὲ	Καλλίξενον προσεκαλέσαντο παράνομα φάσκοντες συγγεγραφέναι
[1, 6]	ἐνεπρήσθη, (Πιτύα μὲν ἐφορεύοντος, ἄρχοντος	δὲ	Καλλίου Ἀθήνησιν, οἱ Λακεδαιμόνιοι τῷ
[1, 3]	ὁρμήσαντες ἐστρατοπεδεύσαντο πρὸς Καλχηδόνι. Οἱ	δὲ	Καλχηδόνιοι προσιόντας αἰσθόμενοι τοὺς Ἀθηναίους,
[1, 5]	καὶ μείω χρήματα ἀναλώσει. (Ὁ	δὲ	καλῶς μὲν ἔφη αὐτοὺς λέγειν,
[1, 4]	τῶν εἰς Καστωλὸν ἁθροιζομένων. Τὸ	δὲ	κάρανον ἔστι κύριον. (Ταῦτ᾽ οὖν
[1, 1]	καὶ τὸ στράτευμα. (Ἐν Θάσῳ	δὲ	κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον στάσεως
[1, 7]	καὶ οὐκ ἀδικοῦντες ἀπολοῦνται. (Ὑμεῖς	δὲ	κατὰ τὸν νόμον εὐσεβοῦντες καὶ
[1, 7]	τῶν ἀπολωλυιῶν δώδεκα οὐσῶν. (Τῶν	δὲ	καταλειφθέντων τῶν> τριηράρχων ἦσαν καὶ
[1, 7]	ἀπέδρασαν οὗτοι, πρὶν κριθῆναι: Καλλίξενος	δὲ	κατελθὼν ὅτε καὶ οἱ ἐκ
[1, 1]	ἄλλο στρατόπεδον οὐδὲν πράξαντες. (Μίνδαρος	δὲ	κατιδὼν τὴν μάχην ἐν Ἰλίῳ
[1, 6]	παρὰ Κύρου αὐτῷ ἦλθεν. (Ὁ	δὲ	Κόνων ἐπεὶ ἐπολιορκεῖτο καὶ κατὰ
[1, 5]	ἔπλευσεν ἐπὶ τὸ ναυτικόν. Ἀντὶ	δὲ	Κόνωνος εἰς Ἄνδρον ἔπεμψαν Φανοσθένην,
[1, 1]	οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ Κύζικον. Οἱ	δὲ	Κυζικηνοὶ τῶν Πελοποννησίων καὶ Φαρναβάζου
[1, 4]	ἀνήχθη εὐθὺς ἐπὶ Σάμου· ἐκεῖθεν	δὲ	λαβὼν τῶν νεῶν εἴκοσιν ἔπλευσε
[1, 3]	Βιθυνοὺς Θρᾷκας, ἀστυγείτονας ὄντας. (Ἀλκιβιάδης	δὲ	λαβὼν τῶν τε ὁπλιτῶν ὀλίγους
[1, 1]	αὖθις Λακεδαιμόνιοι καὶ Ἀθηναῖοι, ἐνίκησαν	δὲ	Λακεδαιμόνιοι ἡγουμένου Ἀγησανδρίδου. (Μετ᾽ ὀλίγον
[1, 5]	Σάμον, κἀκεῖθεν ὁρμώμενος ἐπολέμει. ~(Οἱ	δὲ	Λακεδαιμόνιοι πρότερον τούτων οὐ πολλῷ
[1, 6]	εἰς τὴν γῆν ἀπέφυγον· τὰς	δὲ	λοιπὰς τῶν νεῶν, τετταράκοντα οὔσας,
[1, 3]	εἰς Χερρόνησον χρήματα πράξων· οἱ	δὲ	λοιποὶ στρατηγοὶ συνεχώρησαν πρὸς Φαρνάβαζον
[1, 5]	εἴ τις βούλοιτο ναυμαχεῖν. Ἐπειδὴ	δὲ	Λύσανδρος οὐκ ἀντανήγαγε διὰ τὸ
[1, 5]	τῶν Λυσάνδρου νεῶν παρέπλει. (Ὁ	δὲ	Λύσανδρος τὸ μὲν πρῶτον ὀλίγας
[1, 5]	ἂν βούλωνται τρέφειν Λακεδαιμόνιοι. (Ὁ	δὲ	Λύσανδρος τότε μὲν ἐσιώπησε· μετὰ
[1, 7]	τὸ κωλῦσαν τὴν ἀναίρεσιν. Τούτων	δὲ	μάρτυρας παρείχοντο τοὺς κυβερνήτας καὶ
[1, 7]	ὧν οἱ στρατηγοὶ παρεσκευάσαντο. Τούτων	δὲ	μάρτυρες οἱ σωθέντες ἀπὸ τοῦ
[1, 6]	τὸ δεξιὸν κέρας Καλλικρατίδας. (Ἕρμων	δὲ	Μεγαρεὺς ὁ τῷ Καλλικρατίδᾳ κυβερνῶν
[1, 1]	αὐτὴν ἐδέχοντο τοὺς Ἀθηναίους· (Ἀλκιβιάδης	δὲ	μείνας αὐτοῦ εἴκοσιν ἡμέρας καὶ
[1, 2]	τοῦ θέρους εἰς Σάμον. (Ἐκεῖ	δὲ	μείνας τρεῖς ἡμέρας ἔπλευσεν εἰς
[1, 7]	πρῶτον ἔκριναν τὴν Εὐρυπτολέμου· ὑπομοσαμένου	δὲ	Μενεκλέους καὶ πάλιν διαχειροτονίας γενομένης
[1, 3]	Καὶ Ἱπποκράτης μὲν ἀπέθανεν, οἱ	δὲ	μετ᾽ αὐτοῦ ὄντες ἔφυγον εἰς
[1, 1]	τῇ γῇ μαχόμενος ἀπέθανεν· οἱ	δὲ	μετ᾽ αὐτοῦ ὄντες ἔφυγον. Τὰς
[1, 2]	ἔλαβεν, ἑπτὰ δὲ ἀπέκτεινε. (Θράσυλλος	δὲ	μετὰ ταῦτα ἀπήγαγεν ἐπὶ θάλατταν
[1, 7]	εἰς τὴν προτέραν ψηφίσασθαι, ὅτῳ	δὲ	μή, εἰς τὴν ὑστέραν· (Ἂν
[1, 4]	μάλιστα παρὰ βασιλέα ἀναβῆναι, εἰ	δὲ	μή, οἴκαδε ἀπελθεῖν. (Κῦρος δὲ
[1, 3]	τὰ ὀφειλόμενα χρήματα ἀποδοῦναι, Ἀθηναίους	δὲ	μὴ πολεμεῖν Καλχηδονίοις, ἕως ἂν
[1, 3]	τὰ τῶν Καλχηδονίων χρήματα· εἰ	δὲ	μή, πολεμήσειν ἔφη αὐτοῖς. οἱ
[1, 4]	δυνασθεῖσιν ἀπολλύναι τοὺς βελτίστους, αὐτοὺς	δὲ	μόνους λειφθέντας δι᾽ αὐτὸ τοῦτο
[1, 7]	Ἀδείμαντον καὶ τρίτον Φιλοκλέα. (Τῶν	δὲ	ναυμαχησάντων στρατηγῶν Πρωτόμαχος μὲν καὶ
[1, 1]	μετ᾽ αὐτοῦ ὄντες ἔφυγον. Τὰς	δὲ	ναῦς οἱ Ἀθηναῖοι ᾤχοντο ἄγοντες
[1, 1]	πεζῇ ἦλθεν εἰς Σηστόν, τὰς	δὲ	ναῦς περιπλεῖν ἐκεῖσε ἐκέλευσεν. (Ἐπεὶ
[1, 1]	Καὶ τὰ μὲν νικώντων, τὰ	δὲ	νικωμένων, Ἀλκιβιάδης ἐπεισπλεῖ δυοῖν δεούσαις
[1, 6]	ἄκρᾳ) ἀντίον τῆς Μυτιλήνης. (Τῆς	δὲ	νυκτὸς ἰδὼν τὰ πυρά, καί
[1, 3]	Βυζαντίων προδοῦναι τὴν πόλιν. (Κλέαρχος	δὲ	ὁ ἁρμοστὴς οἰόμενος οὐδένα ἂν
[1, 6]	παθεῖν διὰ τοῦτο, ἐκ τούτου	δὲ	ὁ Καλλικρατίδας συγκαλέσας τοὺς Λακεδαιμονίων
[1, 1]	ἀπέβη εἰς τὴν γῆν. Ἰδὼν	δὲ	ὁ Μίνδαρος, καὶ αὐτὸς ἀποβὰς
[1, 2]	καὶ ἄλλην λείαν πολλήν. (Στάγης	δὲ	ὁ Πέρσης περὶ ταῦτα τὰ
[1, 1]	δέκα ναυσὶν ἅμα ἡμέρᾳ. κατιδὼν	δὲ	ὁ τῶν Ἀθηναίων ἡμεροσκόπος ἐσήμηνε
[1, 5]	νεῶν καθελκύσας ἐδίωκεν αὐτόν, ἐπεὶ	δὲ	οἱ Ἀθηναῖοι τῷ Ἀντιόχῳ ἐβοήθουν
[1, 7]	ναυμαχησάντων στρατηγῶν ὀκτὼ ὄντων· ἀπέθανον	δὲ	οἱ παρόντες ἕξ. (Καὶ οὐ
[1, 1]	ὅποι ἐβούλοντο πάντας ἐπαινοῦντες· (ἰδίᾳ	δὲ	οἱ> πρὸς Ἑρμοκράτην προσομιλοῦντες μάλιστα
[1, 7]	ἢ τὸν χειμῶνα. (Μετὰ ταῦτα	δὲ	οἱ στρατηγοὶ βραχέως ἕκαστος ἀπελογήσατο
[1, 1]	τῆς Ἴδης κομίζεσθαι φράζων. (Ναυπηγουμένων	δὲ	οἱ Συρακόσιοι ἅμα τοῖς Ἀντανδρίοις
[1, 4]	ἀνάξειν αὐτοὺς παρὰ βασιλέα, τοτὲ	δὲ	οἴκαδε ἀποπέμψειν, ὡς μηδὲν μέμψησθε·
[1, 4]	παρ᾽ ἑκάστην ἡμέραν ἀπολέσθαι· τοὺς	δὲ	οἰκειοτάτους πολίτας τε καὶ συγγενεῖς
[1, 5]	ἐλαττοῦσθαι, ἀπέπλευσεν εἰς Σάμον. Λακεδαιμόνιοι	δὲ	ὀλίγῳ ὕστερον αἱροῦσι Δελφίνιον καὶ
[1, 1]	πέντε τριήρεσι καὶ ἐπακτρίδι. Πυθόμενος	δὲ	ὅτι αἱ τῶν Πελοποννησίων νῆες
[1, 4]	βελτίοσιν οὐκ εἶχον χρῆσθαι· (οἱ	δέ,	ὅτι τῶν παροιχομένων αὐτοῖς κακῶν
[1, 5]	Κῦρον πρέσβεις διὰ Τισσαφέρνους. (Ὁ	δὲ	οὐ προσεδέχετο, δεομένου Τισσαφέρνους καὶ
[1, 1]	καὶ κατὰ θάλατταν ὑπάρχουσαν. (Οὐδενὸς	δὲ	οὐδὲν ἐπαιτιωμένου, δεομένων ἔμειναν ἕως
[1, 7]	τριήρεσιν ἀνελέσθαι τοὺς ναυαγούς, οἱ	δὲ	οὐκ ἀνείλοντο. (Εἶτα νῦν τὴν
[1, 2]	στρατηγῶν, καὶ Σελινούσιαι δύο. (Οὗτοι	δὲ	πάντες πρῶτον μὲν πρὸς τοὺς
[1, 3]	πάντων εἰς τὴν ἀγοράν· ἐπεὶ	δὲ	πάντῃ οἱ πολέμιοι κατεῖχον, οὐδὲν
[1, 1]	ἀπορίομες τί χρὴ δρᾶν. (Φαρνάβαζος	δὲ	παντὶ τῷ τῶν Πελοποννησίων στρατεύματι
[1, 1]	Τισσαφέρνης ἦλθεν εἰς Ἑλλήσποντον· ἀφικόμενον	δὲ	παρ᾽ αὐτὸν μιᾷ τριήρει Ἀλκιβιάδην
[1, 6]	ἐπὶ τὰς ναῦς Καλλικρατίδαν. (Ὅτε	δὲ	παρεδίδου ὁ Λύσανδρος τὰς ναῦς,
[1, 6]	τῶν συμμάχων πεντήκοντα ναῦς. Ταύτας	δὲ	πάσας ἁθροίσας, οὔσας τετταράκοντα καὶ
[1, 1]	ὑπ᾽ αὐτοῦ, ἑξήκοντα οὔσας. (Οἱ	δὲ	Πελοποννήσιοι ἰδόντες τὰς τῶν Ἀθηναίων
[1, 6]	πρὸς τὴν γῆν προσενεχθέντων, τῶν	δὲ	Πελοποννησίων Λακωνικαὶ μὲν ἐννέα, πασῶν
[1, 2]	ὄντας τοὺς ψιλοὺς ἐδίωκον. (Οἱ	δὲ	πελτασταὶ καὶ τῶν ὁπλιτῶν δύο
[1, 1]	χιλίους, ἱππέας δὲ ἑκατόν, τριήρεις	δὲ	πεντήκοντα. (Ἆγις δὲ ἐκ τῆς
[1, 4]	μὲν πεντακοσίους καὶ χιλίους, ἱππέας	δὲ	πεντήκοντα καὶ ἑκατόν, ναῦς δ᾽
[1, 7]	δήμου ἔνιοι ταῦτα ἐπῄνουν, τὸ	δὲ	πλῆθος ἐβόα δεινὸν εἶναι εἰ
[1, 1]	ἔστιν, ἔφη, χρήματα ἡμῖν, τοῖς	δὲ	πολεμίοις ἄφθονα παρὰ βασιλέως. (Τῇ
[1, 7]	λέγοντες ἔπειθον τὸν δῆμον· (Ἐβούλοντο	δὲ	πολλοὶ τῶν ἰδιωτῶν ἐγγυᾶσθαι ἀνιστάμενοι·
[1, 6]	ὡς ἂν δύνωμαι κράτιστα. Ὑμεῖς	δὲ	πρὸς ἃ ἐγώ τε φιλοτιμοῦμαι
[1, 7]	τούτοις ταχθέντας ὑπέχειν λόγον, τοὺς	δὲ	πρὸς τὴν ἀναίρεσιν μὴ ποιήσαντας
[1, 4]	μόνος κινδυνεύσαι ἡγεμὼν καταστῆναι. (Ἀλκιβιάδης	δὲ	πρὸς τὴν γῆν ὁρμισθεὶς ἀπέβαινε
[1, 5]	ταῦτα ἀθύμως μὲν εἶχον, ἔπεμπον	δὲ	πρὸς τὸν Κῦρον πρέσβεις διὰ
[1, 2]	παρασκευασάμενοι ἐπορεύοντο εἰς Κολοφῶνα. Κολοφώνιοι	δὲ	προσεχώρησαν. Καὶ τῆς ἐπιούσης νυκτὸς
[1, 1]	πολεμίοις ἄφθονα παρὰ βασιλέως. (Τῇ	δὲ	προτεραίᾳ, ἐπειδὴ ὡρμίσαντο, τὰ πλοῖα
[1, 7]	καλεῖν τοὺς οὐ φάσκοντας. οἱ	δὲ	πρυτάνεις φοβηθέντες ὡμολόγουν πάντες προθήσειν
[1, 7]	ἠναγκάσθησαν ἀφιέναι τὰς κλήσεις. (Τῶν	δὲ	πρυτάνεών τινων οὐ φασκόντων προθήσειν
[1, 6]	αὐτὸν Θράσυλλος ἑτέραις πεντεκαίδεκα· ἐπετέτακτο	δὲ	Πρωτομάχῳ μὲν Λυσίας, ἔχων τὰς
[1, 2]	ξυνωρὶς ἐνίκα Εὐαγόρου Ἠλείου, τὸ	δὲ	στάδιον Εὐβώτας Κυρηναῖος, ἐπὶ ἐφόρου
[1, 7]	ἐδέθησαν ὑπὸ τῶν ἐγγυησαμένων, ὕστερον	δὲ	στάσεώς τινος γενομένης, ἐν ᾗ
[1, 6]	διεκώλυσεν αὐτοὺς μέγας γενόμενος· τροπαῖον	δὲ	στήσαντες αὐτοῦ ηὐλίζοντο. (Τῷ δ᾽
[1, 7]	κατὰ τὸν νόμον προύθετε, τοὺς	δὲ	στρατηγοὺς τοὺς πάντα ὑμῖν κατὰ
[1, 4]	εἰς τὸν Κεραμικὸν κόλπον. (Ἐκεῖθεν	δὲ	συλλέξας ἑκατὸν τάλαντα ἧκεν εἰς
[1, 7]	φίλου, τὰ δ᾽ ὑπεραπολογησόμενος, τὰ	δὲ	συμβουλεύσων ἅ μοι δοκεῖ ἄριστα
[1, 4]	καὶ στάσεων καὶ λιμοῦ. (Θράσυλλος	δὲ	σὺν τῇ ἄλλῃ στρατιᾷ εἰς
[1, 4]	ἧκεν εἰς τὴν Σάμον. Θρασύβουλος	δὲ	σὺν τριάκοντα ναυσὶν ἐπὶ Θρᾴκης
[1, 6]	στρατηγῶν Λέων καὶ Ἐρασινίδης. Καλλικρατίδας	δὲ	συνεισέπλευσεν εἰς τὸν λιμένα, διώκων
[1, 2]	ἕτερον πρὸς τῷ Κορησσῷ. Τοῖς	δὲ	Συρακοσίοις καὶ Σελινουσίοις κρατίστοις γενομένοις
[1, 4]	ναυσὶν ἐπὶ Θρᾴκης ᾤχετο, ἐκεῖ	δὲ	τά τε ἄλλα χωρία τὰ
[1, 2]	Ἀθηναῖοι μὲν Θορικὸν ἐτείχισαν, Θράσυλλος	δὲ	τά τε ψηφισθέντα πλοῖα λαβὼν
[1, 1]	ἐμάχοντο ἐπιπλέουσι τοῖς ἐναντίοις. (Ἀλκιβιάδης	δὲ	ταῖς εἴκοσι τῶν νεῶν περιπλεύσας
[1, 1]	ἱππεῦσι καὶ πεζοῖς παρεκελεύετο. (Συμφράξαντες	δὲ	τὰς ναῦς οἱ Πελοποννήσιοι καὶ
[1, 5]	ἐξέφυγον, οἱ δ᾽ ἐζωγρήθησαν. Λύσανδρος	δὲ	τάς τε ναῦς ἀναλαβὼν καὶ
[1, 6]	δυνάμεθα τοὺς ἐχθροὺς τιμωρεῖσθαι. (Ἐπεὶ	δὲ	ταῦτ᾽ εἶπεν, ἀνιστάμενοι πολλοὶ καὶ
[1, 1]	ὡς μαχούμενος, ἂν προσίωσιν. (Ἰδὼν	δὲ	ταῦτα Ἆγις ἀπήγαγε ταχέως, καί
[1, 5]	δ᾽ Ἀθηναῖοι εἰς Σάμον. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα Ἀλκιβιάδης ἐλθὼν εἰς Σάμον
[1, 7]	κατὰ νόμον πάντα ποιήσειν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα ἀναβὰς Εὐρυπτόλεμος ἔλεξεν ὑπὲρ
[1, 6]	ἔχων ἡγεῖτο πεντεκαίδεκα ναυσί, μετὰ	δὲ	ταῦτα Διομέδων ἑτέραις πεντεκαίδεκα: ἐπετέτακτο
[1, 7]	τρόπῳ οἱ ἄνδρες κρίνοιντο. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα ἐγίγνετο Ἀπατούρια, ἐν οἷς
[1, 6]	καὶ αὐτοὶ ἐπαγγελλόμενοι ἰδίᾳ. Λαβὼν	δὲ	ταῦτα ἐκεῖνος καὶ ἐκ Χίου
[1, 7]	παραδοθῆναι, ἡ βουλὴ ἔδησε. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα ἐκκλησία ἐγένετο, ἐν ᾗ
[1, 7]	δικαστηρίῳ δῆσαι τὸν Ἐρασινίδην. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα ἐν τῇ βουλῇ διηγοῦντο
[1, 6]	δὲ αἰσχρὸν ἔφη εἶναι. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα ἐναυμάχησαν χρόνον πολύν, πρῶτον
[1, 5]	δὲ ἥκειν τάλαντα πεντακόσια: ἐὰν	δὲ	ταῦτα ἐπιλίπῃ, τοῖς ἰδίοις χρήσεσθαι
[1, 5]	καὶ πάσας συντάξας ἐπέπλει. μετὰ	δὲ	ταῦτα καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐκ
[1, 4]	ἐξαγαγὼν τοὺς στρατιώτας ἅπαντας· (μετὰ	δὲ	ταῦτα κατελέξατο στρατιάν, ὁπλίτας μὲν
[1, 5]	εἰς τὰ ἑαυτοῦ τείχη. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα Κόνων ἐκ τῆς Ἄνδρου
[1, 1]	~Ἑλληνικῶν Α. ~(Μετὰ	δὲ	ταῦτα οὐ πολλαῖς ἡμέραις ὕστερον
[1, 1]	ὁ Λάκων ἁρμοστὴς Ἐτεόνικος. Καταιτιαθεὶς	δὲ	ταῦτα πρᾶξαι σὺν Τισσαφέρνει Πασιππίδας
[1, 5]	ὄντα ἀργυροῦν καὶ χρυσοῦν. (Οἱ	δὲ	ταῦτά τε ἐπῄνουν καὶ ἐκέλευον
[1, 1]	στρατιὰν καὶ ναῦς αἰτήσων. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα Τισσαφέρνης ἦλθεν εἰς Ἑλλήσποντον·
[1, 6]	καὶ αὐταὶ ἐπὶ μιᾶς· ἐπὶ	δὲ	ταύταις αἱ τῶν ναυάρχων τρεῖς,
[1, 4]	μὴ εἰδέναι τὰ πραττόμενα. (Φαρνάβαζος	δὲ	τέως μὲν κατεῖχε τοὺς πρέσβεις,
[1, 4]	τις ἅπτοιτο, μὴ ἐπιτρέπειν. (Ἐν	δὲ	τῇ βουλῇ καὶ τῇ ἐκκλησίᾳ
[1, 2]	οἱ δ᾽ εἰς Μέγαρα. (Ἐν	δὲ	τῇ Λαμψάκῳ συντάττοντος Ἀλκιβιάδου τὸ
[1, 1]	αὐτοὶ κατέκαυσαν οἱ Συρακόσιοι. (Ἐκεῖθεν	δὲ	τῇ ὑστεραίᾳ ἔπλεον οἱ Ἀθηναῖοι
[1, 7]	ἑκάστην δύο ὑδρίας· ἐφ᾽ ἑκάστῃ	δὲ	τῇ φυλῇ κήρυκα κηρύττειν, ὅτῳ
[1, 1]	διαπλέων, θάνατον τὴν ζημίαν. (Μετὰ	δὲ	τὴν ἐκκλησίαν παρασκευασάμενος ὡς ἐπὶ
[1, 6]	οὖν ἡμέραν οὕτως ἀνεῖχον, εἰς	δὲ	τὴν ἑσπέραν, ἐπεὶ σκότος εἴη,
[1, 7]	τοὺς ἄνδρας δίχα ἕκαστον· ἡ	δὲ	τῆς βουλῆς ἦν μιᾷ ψήφῳ
[1, 2]	Μένανδρος, μέχρι σκότος ἀφείλετο. (Ἐκ	δὲ	τῆς μάχης ταύτης συνέβησαν οἱ
[1, 2]	καὶ προσέβαλλε τῷ τείχει. ἐκ	δὲ	τῆς Μιλήτου βοηθήσαντές τινες τοῖς
[1, 2]	ἠσπάζοντο τοὺς μετὰ Θρασύλλου. Ἐξῆλθον	δέ	τινας καὶ ἄλλας ἐξόδους τοῦ
[1, 7]	ἐπιδέκατον τῆς θεοῦ εἶναι. (Παρῆλθε	δέ	τις εἰς τὴν ἐκκλησίαν φάσκων
[1, 1]	πρὸς τὴν ἑαυτῶν πόλιν· εἰ	δέ	τις ἐπικαλοίη τι αὐτοῖς, λόγον
[1, 1]	καὶ βουλεύειν τὰ κράτιστα. Κατηγορήσας	δὲ	Τισσαφέρνους ἐν Λακεδαίμονι Ἑρμοκράτης, μαρτυροῦντος
[1, 5]	Λύσανδρος τότε μὲν ἐσιώπησε· μετὰ	δὲ	τὸ δεῖπνον, ἐπεὶ αὐτῷ προπιὼν
[1, 6]	διὰ τὸ βέλτιον πλεῖν. Εἶχε	δὲ	τὸ δεξιὸν κέρας Καλλικρατίδας. (Ἕρμων
[1, 1]	Λάκων ἔφυγεν ἐκ Σπάρτης· ἐπὶ	δὲ	τὸ ναυτικόν, ὃ ἐκεῖνος ἡθροίκει
[1, 6]	τὰς τριήρεις τὴν ταχίστην. (Αὐτὸς	δὲ	τὸ πεζὸν ἀπῆγεν εἰς τὴν
[1, 6]	πλοῖα ἀποπλεῖν εἰς Χίον (ἦν	δὲ	τὸ πνεῦμα οὔριο) καὶ τὰς
[1, 4]	ᾑρημένοι κατὰ γῆν στρατηγοί. (Ἀλκιβιάδης	δὲ	τὸ στράτευμα ἀπεβίβασε τῆς Ἀνδρίας
[1, 3]	παρὰ βασιλέως πρέσβεις ἔλθωσιν. (Ἀλκιβιάδης	δὲ	τοῖς ὅρκοις οὐκ ἐτύγχανε παρών,
[1, 6]	ἐροῦντα τὰ καθεστῶτα ἐνθάδε. (Οὐδενὸς	δὲ	τολμήσαντος ἄλλο τι εἰπεῖν ἢ
[1, 2]	ἐκ Μαλέας ὑποσπόνδους ἀφῆκαν. Κατὰ	δὲ	τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ ἐν
[1, 5]	πρὸς τὸν πόλεμον γενέσθαι. (Κῦρος	δὲ	τόν τε πατέρα ἔφη ταῦτα
[1, 4]	τοῦ τῆς πόλεως δυνατοῦ· (Ἐθέλοντος	δὲ	τότε κρίνεσθαι παραχρῆμα τῆς αἰτίας
[1, 4]	τὸ Βυζάντιον πεπραγμένα ἤκουσαν. (Ἀρχομένου	δὲ	τοῦ ἔαρος πορευομένοις αὐτοῖς παρὰ
[1, 6]	καὶ ὁμολογήσειν θαλαττοκρατεῖν. (Οὐ φαμένου	δὲ	τοῦ Λυσάνδρου πολυπραγμονεῖν ἄλλου ἄρχοντος,
[1, 4]	Ἀνδρίας χώρας εἰς Γαύριον· ἐκβοηθήσαντας	δὲ	τοὺς Ἀνδρίους ἐτρέψαντο καὶ κατέκλεισαν
[1, 7]	ὑμῖν κατὰ γνώμην πράξαντας, νικήσαντας	δὲ	τοὺς πολεμίους, τῶν αὐτῶν τούτων
[1, 3]	Φιλοκύδης, Θεογένης, Εὐρυπτόλεμος, Μαντίθεος, σὺν	δὲ	τούτοις Ἀργεῖοι Κλεόστρατος, Πυρρόλοχος· ἐπορεύοντο
[1, 1]	Καλχηδόνα τε καὶ Βυζάντιον. (Δόξαντος	δὲ	τούτου, πληρωθεισῶν νεῶν ἔκ τε
[1, 5]	ἑκάστῳ ναύτῃ ὀβολὸν προσθείης. (Ἐκ	δὲ	τούτου τέτταρες ὀβολοὶ ἦν ὁ
[1, 1]	καὶ παρέλαβεν ἐν Χίῳ. (Περὶ	δὲ	τούτους τοὺς χρόνους Θρασύλλου ἐν
[1, 7]	στρατηγοὺς ἔπαυσαν πλὴν Κόνωνος· πρὸς	δὲ	τούτῳ εἵλοντο Ἀδείμαντον καὶ τρίτον
[1, 1]	Λακεδαιμόνιοι ἡγουμένου Ἀγησανδρίδου. (Μετ᾽ ὀλίγον	δὲ	τούτων Δωριεὺς ὁ Διαγόρου ἐκ
[1, 3]	πρέσβεις Πασιππίδας καὶ ἕτεροι, μετὰ	δὲ	τούτων καὶ Ἑρμοκράτης, ἤδη φεύγων
[1, 2]	τοὺς ἐν Κορησσῷ ἐβοήθησαν: τούτους	δὲ	τρεψάμενοι καὶ ἀποκτείναντες ἐξ αὐτῶν
[1, 1]	κελεύειν βασιλέα πολεμεῖν Ἀθηναίοις. (Ἡμέραις	δὲ	τριάκοντα ὕστερον Ἀλκιβιάδης ἐκ Σάρδεων
[1, 1]	Μενεκράτους καὶ Πόταμις Γνώσιος. τῶν	δὲ	τριηράρχων ὀμόσαντες οἱ πλεῖστοι κατάξειν
[1, 4]	φεύγοντα καὶ Θρασύβουλον ἀπόντα, Κόνωνα	δὲ	τρίτον ἐκ τῶν οἴκοθεν. (Ἀλκιβιάδης
[1, 5]	ὀβολοὶ ἦν ὁ μισθός, πρότερον	δὲ	τριώβολον. καὶ τόν τε προοφειλόμενον
[1, 4]	Λάκωνας οἳ αὐτόθι ἦσαν. (Ἀλκιβιάδης	δὲ	τροπαῖόν τε ἔστησε καὶ μείνας
[1, 3]	ἀκροβολισμοὺς καὶ προσβολὰς ἐποιοῦντο. (Ἐν	δὲ	τῷ Βυζαντίῳ ἦν Κλέαρχος Λακεδαιμόνιος
[1, 1]	εὐθὺς εἰς Καλχηδόνα ἐβοήθει. (Ἐν	δὲ	τῷ χρόνῳ τούτῳ ἠγγέλθη τοῖς
[1, 6]	τοὺς μὲν ἐλευθέρους ἀφῆκε, τοὺς	δὲ	τῶν Ἀθηναίων φρουροὺς καὶ τὰ
[1, 7]	ἡττημένοις τε καὶ ἀτυχοῦσιν, ἀντὶ	δὲ	τῶν ἐκ θεοῦ ἀναγκαίων ἀγνωμονεῖν
[1, 6]	διδοῖεν· χεῖρον γὰρ ἔπλεον. αἱ	δὲ	τῶν Λακεδαιμονίων ἀντιτεταγμέναι ἦσαν ἅπασαι
[1, 6]	εἰς τὰς Ἀργινούσας κατέπλευσαν. (Ἀπώλοντο	δὲ	τῶν μὲν Ἀθηναίων νῆες πέντε
[1, 6]	Μήθυμναν πολεμίαν οὖσαν. (Οὐ βουλομένων	δὲ	τῶν Μηθυμναίων προσχωρεῖν, ἀλλ᾽ ἐμφρούρων
[1, 4]	ὠφελοίη φυγῇ ἀπειργόμενος· (οὐκ ἔφασαν	δὲ	τῶν οἵωνπερ αὐτὸς ὄντων εἶναι
[1, 4]	ὡς) οὐ δικαίως φύγοι, ἐπιβουλευθεὶς	δὲ	ὑπὸ τῶν ἔλαττον ἐκείνου δυναμένων
[1, 1]	τὴν ἡμέραν αὐτοῦ ἔμειναν, τῇ	δὲ	ὑστεραίᾳ Ἀλκιβιάδης ἐκκλησίαν ποιήσας παρεκελεύετο
[1, 2]	διακοσίας, καὶ τροπαῖον ἔστησαν. (Τῇ	δὲ	ὑστεραίᾳ ἔπλευσαν εἰς Νότιον, καὶ
[1, 4]	δὲ μή, οἴκαδε ἀπελθεῖν. (Κῦρος	δὲ	Φαρναβάζῳ εἶπεν ἢ παραδοῦναι τοὺς
[1, 5]	Δωριέα, ὄντα μὲν Ῥόδιον, πάλαι	δὲ	φυγάδα ἐξ Ἀθηνῶν καὶ Ῥόδου
[1, 1]	δυοῖν δεούσαις εἴκοσι ναυσίν. (Ἐντεῦθεν	δὲ	φυγὴ τῶν Πελοποννησίων ἐγένετο πρὸς
[1, 7]	εἰς τὸ βάραθρον ἐμβληθέντα, τὰ	δὲ	χρήματα αὐτοῦ δημευθῆναι καὶ τῆς
[1, 7]	ταφῆναι ἐν τῇ Ἀττικῇ, τὰ	δὲ	χρήματα αὐτοῦ δημόσια εἶναι. (Τούτων
[1, 7]	πιστεύοντες ἢ ὑμῖν αὐτοῖς. (Ἴστε	δέ,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πάντες ὅτι
[1, 6]	ναυσὶν ἑκατὸν καὶ ἑβδομήκοντα. (Κόνων	δὲ	ὡς ἔφθη ὑπὸ τῶν πολεμίων
[1, 4]	ἀπολογησάμενος ὡς οὐκ ἠσεβήκει, εἰπὼν	δὲ	ὡς ἠδίκηται, λεχθέντων δὲ καὶ
[1, 7]	τὸν τῶν Ἀθηναίων δῆμον ἀδικῇ,	δεδεμένον	ἀποδικεῖν ἐν τῷ δήμῳ, καὶ
[1, 6]	καὶ μάλιστα οἱ αἰτιαζόμενοι ἐναντιοῦσθαι	δεδιότες	εἰσηγοῦντο πόρον χρημάτων καὶ αὐτοὶ
[1, 7]	τὸν νόμον. (Τί δὲ καὶ	δεδιότες	σφόδρα οὕτως ἐπείγεσθε; Ἢ μὴ
[1, 7]	ὅτι καὶ τοὺς ἄλλους χρὴ	δεθέντας	εἰς τὸν δῆμον παραδοθῆναι, ἡ
[1, 6]	κακὰ ἤδη ὑπ᾽ αὐτῶν πεπονθέναι.	(Δεῖ	δ᾽ ὑμᾶς ἐξηγεῖσθαι τοῖς ἄλλοις
[1, 7]	μὲν ἐν ᾧ συλλέγεσθαι ὑμᾶς	δεῖ	καὶ διαψηφίζεσθαι (ἐάν τε ἀδικεῖν
[1, 1]	Ἄβυδον κατὰ τὴν ᾐόνα, μέχρι	δείλης	ἐξ ἑωθινοῦ. Καὶ τὰ μὲν
[1, 3]	πλείους τριακοσίων. (Φαρνάβαζος δὲ ἀξιῶν	δεῖν	κἀκεῖνον ὀμνύναι, περιέμενεν ἐν Καλχηδόνι,
[1, 1]	κυβερνῆται. Οἱ δ᾽ οὐκ ἔφασαν	δεῖν	στασιάζειν πρὸς τὴν ἑαυτῶν πόλιν·
[1, 7]	καὶ περὶ θανάτου ἀνθρώπου ἡμαρτηκότες.	(Δεινὰ	δ᾽ ἂν ποιήσαιτε, εἰ Ἀριστάρχῳ
[1, 7]	ἐπῄνουν, τὸ δὲ πλῆθος ἐβόα	δεινὸν	εἶναι εἰ μή τις ἐάσει
[1, 6]	ἀποδώσειν. Ἀλλὰ σὺν τοῖς θεοῖς	δείξωμεν	τοῖς βαρβάροις ὅτι καὶ ἄνευ
[1, 5]	μὲν ἐσιώπησε· μετὰ δὲ τὸ	δεῖπνον,	ἐπεὶ αὐτῷ προπιὼν ὁ Κῦρος
[1, 6]	εὐαγγέλια, καὶ τοῖς στρατιώταις παρήγγειλε	δειπνοποιεῖσθαι,	καὶ τοῖς ἐμπόροις τὰ χρήματα
[1, 6]	ἡμέρᾳ ἔτυχον καὶ οἱ Ἀθηναῖοι	δειπνοποιούμενοι	ἐν ταῖς Ἀργινούσαις· αὗται δ᾽
[1, 4]	οἵωνπερ αὐτὸς ὄντων εἶναι καινῶν	δεῖσθαι	πραγμάτων οὐδὲ μεταστάσεως· ὑπάρχειν γὰρ
[1, 6]	ἐψηφίσαντο βοηθεῖν ναυσὶν ἑκατὸν καὶ	δέκα,	εἰσβιβάζοντες τοὺς ἐν τῇ ἡλικίᾳ
[1, 6]	Σάμον, κἀκεῖθεν Σαμίας ναῦς ἔλαβον	δέκα·	ἥθροισαν δὲ καὶ ἄλλας πλείους
[1, 6]	ἐχόμεναι δ᾽ αἱ> τῶν ταξιάρχων	δέκα,	καὶ αὐταὶ ἐπὶ μιᾶς· ἐπὶ
[1, 6]	καὶ ἐλευθέρους· καὶ πληρώσαντες τὰς	δέκα	καὶ ἑκατὸν ἐν τριάκοντα ἡμέραις
[1, 7]	ὄντων, καὶ τὰς τῶν ταξιάρχων	δέκα	καὶ τὰς Σαμίων δέκα καὶ
[1, 7]	ταξιάρχων δέκα καὶ τὰς Σαμίων	δέκα	καὶ τὰς τῶν ναυάρχων τρεῖς,
[1, 5]	ναῦς, καὶ στρατηγοὺς εἵλοντο ἄλλους	δέκα,	Κόνωνα, Διομέδοντα, Λέοντα, Περικλέα, Ἐρασινίδην,
[1, 6]	δὲ Καλλικρατίδας ἐπιπλεύσας αὐτῷ ἐξαίφνης	δέκα	μὲν τῶν νεῶν ἔλαβε, Διομέδων
[1, 1]	Ἀννίβα ἡγουμένου στρατεύσαντες ἐπὶ Σικελίαν	δέκα	μυριάσι στρατιᾶς αἱροῦσιν ἐν τρισὶ
[1, 1]	εἰσέπλει ἀρχομένου χειμῶνος τέτταρσι καὶ	δέκα	ναυσὶν ἅμα ἡμέρᾳ. κατιδὼν δὲ
[1, 6]	παρὰ δὲ Διομέδοντα οἱ Σάμιοι	δέκα	ναυσὶν ἐπὶ μιᾶς τεταγμένοι· ἐστρατήγει
[1, 6]	Λέσβου καὶ σὺν αὐτῷ τῶν	δέκα	στρατηγῶν Λέων καὶ Ἐρασινίδης. Καλλικρατίδας
[1, 6]	Λακωνικαὶ μὲν ἐννέα, πασῶν οὐσῶν	δέκα,	τῶν δ᾽ ἄλλων συμμάχων πλείους
[1, 1]	εἰς Χρυσόπολιν ἐτείχισαν αὐτήν, καὶ	δεκατευτήριον	κατεσκεύασαν ἐν αὐτῇ, καὶ τὴν
[1, 2]	Ἀρτέμιδι. (Θράσυλλος δὲ ἑβδόμῃ καὶ	δεκάτῃ	ἡμέρᾳ μετὰ τὴν εἰσβολὴν εἰς
[1, 1]	κατεσκεύασαν ἐν αὐτῇ, καὶ τὴν	δεκάτην	ἐξέλεγον τῶν ἐκ τοῦ Πόντου
[1, 2]	πέτραν, ἀποδράντες νυκτὸς ᾤχοντο εἰς	Δεκέλειαν,	οἱ δ᾽ εἰς Μέγαρα. (Ἐν
[1, 3]	ἔλαθεν ἀποδρὰς καὶ ἀπεσώθη εἰς	Δεκέλειαν.	~(Φαρνάβαζος δὲ καὶ οἱ πρέσβεις
[1, 1]	πεντήκοντα. (Ἆγις δὲ ἐκ τῆς	Δεκελείας	ἰδὼν πλοῖα πολλὰ σίτου εἰς
[1, 1]	Ἀθήναις ὄντος Ἆγις ἐκ τῆς	Δεκελείας	προνομὴν ποιούμενος πρὸς αὐτὰ τὰ
[1, 5]	Λακεδαιμόνιοι δὲ ὀλίγῳ ὕστερον αἱροῦσι	Δελφίνιον	καὶ Ἠιόνα. (Οἱ δὲ ἐν
[1, 6]	βέλτιον πλεῖν. Εἶχε δὲ τὸ	δεξιὸν	κέρας Καλλικρατίδας. (Ἕρμων δὲ Μεγαρεὺς
[1, 6]	ἄλλαι ἦσαν συμμαχίδες. (Τὸ δὲ	δεξιὸν	κέρας Πρωτόμαχος εἶχε πεντεκαίδεκα ναυσί:
[1, 6]	καὶ οἱ μετ᾽ αὐτοῦ τῷ	δεξιῷ	τὸ εὐώνυμον ἐνίκησαν, ἐντεῦθεν φυγὴ
[1, 7]	τοιούτοις· (Καὶ εἴπερ γέ τινας	δέοι,	περὶ τῆς ἀναιρέσεως οὐδένα ἄλλον
[1, 7]	ψήφῳ κρίνεσθαι, καὶ αὐτὸν τότε	δεόμενον	ἀναιρέσεως, ᾗπερ τοὺς οὐ πράξαντας
[1, 5]	Τισσαφέρνους. (Ὁ δὲ οὐ προσεδέχετο,	δεομένου	Τισσαφέρνους καὶ λέγοντος, ἅπερ αὐτὸς
[1, 1]	ὑπάρχουσαν. (Οὐδενὸς δὲ οὐδὲν ἐπαιτιωμένου,	δεομένων	ἔμειναν ἕως ἀφίκοντο οἱ ἀντ᾽
[1, 4]	καὶ ἔλεγον ὅτι Λακεδαιμόνιοι ὧν	δέονται	πάντων πεπραγότες εἶεν παρὰ βασιλέως,
[1, 1]	δὲ νικωμένων, Ἀλκιβιάδης ἐπεισπλεῖ δυοῖν	δεούσαις	εἴκοσι ναυσίν. (Ἐντεῦθεν δὲ φυγὴ
[1, 2]	ἐκεῖνοι δὲ ἡττημένοι ἥκοιεν. Ἐνταῦθα	δὴ	ἐχείμαζον ἅπαντες Λάμψακον τειχίζοντες. (Καὶ
[1, 5]	Ἀντιόχῳ ἐβοήθουν πλείοσι ναυσί, τότε	δὴ	καὶ πάσας συντάξας ἐπέπλει. μετὰ
[1, 5]	τοῖς ἐκ Λακεδαίμονος πρέσβεσιν. Ἐνταῦθα	δὴ	κατά τε τοῦ Τισσαφέρνους ἔλεγον
[1, 7]	πρὸς τὴν ἐκκλησίαν ἥκοιεν, ὡς	δὴ	συγγενεῖς ὄντες τῶν ἀπολωλότων, καὶ
[1, 7]	οὐκ αἴτιον ὄντα ἀποκτείναιτε, μεταμελήσει	δὴ	ὕστερον. Ἀναμνήσθητε ὡς ἀλγεινὸν καὶ
[1, 1]	ἀφίκοντο οἱ ἀντ᾽ ἐκείνων στρατηγοί,	Δήμαρχός	τ᾽ Ἐπικύδου καὶ Μύσκων Μενεκράτους
[1, 7]	ἐμβληθέντα, τὰ δὲ χρήματα αὐτοῦ	δημευθῆναι	καὶ τῆς θεοῦ τὸ ἐπιδέκατον
[1, 7]	ἐάν τις τὸν τῶν Ἀθηναίων	δῆμον	ἀδικῇ, δεδεμένον ἀποδικεῖν ἐν τῷ
[1, 7]	τὴν βουλὴν καὶ εἰς τὸν	δῆμον,	ἄλλο οὐδὲν αἰτιώμενοι ἢ τὸν
[1, 7]	πολλούς. Τοιαῦτα λέγοντες ἔπειθον τὸν	δῆμον·	(Ἐβούλοντο δὲ πολλοὶ τῶν ἰδιωτῶν
[1, 7]	τὴν βουλὴν ἔπεισεν εἰς τὸν	δῆμον	εἰσενεγκεῖν μιᾷ ψήφῳ; (Ἀλλ᾽ ἴσως
[1, 7]	Ἀθηναίοις, καὶ ἐψηφίσαντο, οἵτινες τὸν	δῆμον	ἐξηπάτησαν, προβολὰς αὐτῶν εἶναι, καὶ
[1, 7]	εἰ Ἀριστάρχῳ μὲν πρότερον τὸν	δῆμον	καταλύοντι, εἶτα δ᾽ Οἰνόην προδιδόντι
[1, 7]	ἄλλους χρὴ δεθέντας εἰς τὸν	δῆμον	παραδοθῆναι, ἡ βουλὴ ἔδησε. (Μετὰ
[1, 7]	εἰ μή τις ἐάσει τὸν	δῆμον	πράττειν ὃ ἂν βούληται. (Καὶ
[1, 7]	Ἀττικῇ, τὰ δὲ χρήματα αὐτοῦ	δημόσια	εἶναι. (Τούτων ὁποτέρῳ βούλεσθε, ὦ
[1, 7]	ἕνδεκα παραδοῦναι καὶ τὰ χρήματα	δημοσιεῦσαι,	τὸ δ᾽ ἐπιδέκατον τῆς θεοῦ
[1, 4]	μεταστάσεως· ὑπάρχειν γὰρ ἐκ τοῦ	δήμου	αὐτῷ μὲν τῶν τε ἡλικιωτῶν
[1, 7]	καὶ ἄλλοι τινές. Τοῦ δὲ	δήμου	ἔνιοι ταῦτα ἐπῄνουν, τὸ δὲ
[1, 7]	αὐτὸν ἔχειν χρήματα ὄντα τοῦ	δήμου·	κατηγόρει δὲ καὶ περὶ τῆς
[1, 1]	οἴκοθεν ὅτι φεύγοιεν ὑπὸ τοῦ	δήμου.	Συγκαλέσαντες οὖν τοὺς ἑαυτῶν στρατιώτας
[1, 7]	καὶ Ἐρασινίδου, Ἀρχέδημος ὁ τοῦ	δήμου	τότε προεστηκὼς ἐν Ἀθήναις καὶ
[1, 7]	ἀδικῇ, δεδεμένον ἀποδικεῖν ἐν τῷ	δήμῳ,	καὶ ἐὰν καταγνωσθῇ ἀδικεῖν, ἀποθανεῖν
[1, 7]	ἀπολλυμένους, ἐὰν σωθῇ, ἀπαγγεῖλαι τῷ	δήμῳ	ὅτι οἱ στρατηγοὶ οὐκ ἀνείλοντο
[1, 7]	στρατηγίας. Καὶ ἔδοξε τῷ δικαστηρίῳ	δῆσαι	τὸν Ἐρασινίδην. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[1, 5]	χαλεπῶς εἶχον τῷ Ἀλκιβιάδῃ, οἰόμενοι	δι᾽	ἀμέλειάν τε καὶ ἀκράτειαν ἀπολωλεκέναι
[1, 4]	βελτίστους, αὐτοὺς δὲ μόνους λειφθέντας	δι᾽	αὐτὸ τοῦτο ἀγαπᾶσθαι ὑπὸ τῶν
[1, 7]	ἀλλ᾽ ἑαυτῶν ὄντας τοὺς νόμους,	δι᾽	οὓς μάλιστα μέγιστοί ἐστε, φυλάττοντες,
[1, 7]	κρίνεσθαι τοὺς στρατηγοὺς καὶ νὴ	Δία,	ἂν ὑμῖν γε δοκῇ, πρῶτον
[1, 3]	Κλέαρχον τοῖς Λακεδαιμονίων στρατιώταις διδόναι·	διὰ	ταῦτ᾽ οὖν τοὺς πολεμίους ἔφη
[1, 1]	τῇ φρουρᾷ ἤρεσαν πάντων μάλιστα.	διὰ	ταῦτα δὲ εὐεργεσία τε καὶ
[1, 1]	Οἱ οὖν Ἀθηναῖοι τῷ Θρασύλλῳ	διὰ	ταῦτα ἔτι προθυμότεροι ἦσαν ἐφ᾽
[1, 1]	ἡγουμένων, τάξιν ἔχοντες τὴν κρατίστην	διά	τε τὴν ἡμετέραν ἀρετὴν καὶ
[1, 3]	ἐπαγόμενος θανάτου ὕστερον (ἐν Λακεδαίμονι	διὰ	τὴν προδοσίαν ἀπέφυγεν, ἀπολογούμενος ὅτι
[1, 3]	δυνάμενος συμμεῖξαι πρὸς τὸν Ἱπποκράτην	διὰ	τὴν στενοπορίαν, τοῦ ποταμοῦ καὶ
[1, 1]	τε τὴν ἡμετέραν ἀρετὴν καὶ	διὰ	τὴν ὑμετέραν προθυμίαν καὶ κατὰ
[1, 5]	δὲ πρὸς τὸν Κῦρον πρέσβεις	διὰ	Τισσαφέρνους. (Ὁ δὲ οὐ προσεδέχετο,
[1, 6]	πρὸς διέκπλουν καὶ περίπλουν παρεσκευασμέναι,	διὰ	τὸ βέλτιον πλεῖν. Εἶχε δὲ
[1, 6]	ἔφευγε ταῖς ναυσὶν εὖ πλεούσαις	διὰ	τὸ ἐκ πολλῶν πληρωμάτων εἰς
[1, 4]	ἄλλων τοιούτων καὶ οὐδενὸς ἀντειπόντος	διὰ	τὸ μὴ ἀνασχέσθαι ἂν τὴν
[1, 6]	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ ἐβοήθουν	διὰ	τὸ μὴ πυνθάνεσθαι ταῦτα, καθελκύσας
[1, 3]	εἰσέσθαι, οὐκ ἀργυρίου ἕνεκα οὐδὲ	διὰ	τὸ μισεῖν Λακεδαιμονίους· (ἐπεὶ δὲ
[1, 6]	προθυμοτάτους εἶναι εἰς τὸν πόλεμον	διὰ	τὸ οἰκοῦντας ἐν βαρβάροις πλεῖστα
[1, 5]	Ἐπειδὴ δὲ Λύσανδρος οὐκ ἀντανήγαγε	διὰ	τὸ πολλαῖς ναυσὶν ἐλαττοῦσθαι, ἀπέπλευσεν
[1, 4]	τῶν Ἀθηναίων κατὰ θάλατταν ἀγόντων	διὰ	τὸν πόλεμον, κατὰ γῆν ἐποίησεν
[1, 7]	τῆς ἀδυναμίας (οὐχ ἱκανοὺς γενομένους	διὰ	τὸν χειμῶνα πρᾶξαι τὰ προσταχθέντα)
[1, 6]	τοῖς ἐκεῖ, κινδυνεύοιέν τι παθεῖν	διὰ	τοῦτο, ἐκ τούτου δὲ ὁ
[1, 1]	ὀλίγον δὲ τούτων Δωριεὺς ὁ	Διαγόρου	ἐκ Ῥόδου εἰς Ἑλλήσποντον εἰσέπλει
[1, 1]	Ἐν τούτῳ δὲ ἧκον οἱ	διάδοχοι	τῶν Συρακοσίων εἰς Μίλητον καὶ
[1, 6]	μόνον ἀπροθύμως ὑπηρετούντων, ἀλλὰ καὶ	διαθροούντων	ἐν ταῖς πόλεσιν ὅτι Λακεδαιμόνιοι
[1, 2]	ὀλίγων, καὶ ἀσπίδας ἔλαβον ὡς	διακοσίας,	καὶ τροπαῖον ἔστησαν. (Τῇ δὲ
[1, 6]	ἐνοῦσι σιωπῇ ἐκπλεῖν καὶ μηδενὶ	διαλέγεσθαι,	παραχρῆμα δὲ αὖθις πλεῖν εἰς
[1, 6]	ἐπ᾽ αὐτὸν ἀεὶ ἀνεβάλλετό μοι	διαλεχθῆναι,	ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ τὰς ἐκείνου
[1, 6]	κατά γε τὸ αὑτοῦ δυνατὸν	διαλλάξειν	Ἀθηναίους καὶ Λακεδαιμονίους, ἀπέπλευσεν εἰς
[1, 6]	Λακεδαιμόνιοι μέγιστα παραπίπτοιεν ἐν τῷ	διαλλάττειν	τοὺς ναυάρχους, πολλάκις ἀνεπιτηδείων γιγνομένων
[1, 1]	ἂν ἁλίσκηται εἰς τὸ πέραν	διαπλέων,	θάνατον τὴν ζημίαν. (Μετὰ δὲ
[1, 6]	εἰς τὴν Χίον, καὶ οὐδὲν	διαπραξάμενοι	ἀπέπλευσαν ἐπὶ Σάμου. ~(Οἱ δ᾽
[1, 3]	δ᾽ Ἀθηναῖοι ὡς οὐδὲν ἐδύναντο	διαπράξασθαι	κατ᾽ ἰσχύν, ἔπεισάν τινας τῶν
[1, 7]	ἡμετέρων στρατηγῶν ἐπὶ καταδύσης νεὼς	διασωθείς,	ὃν κελεύουσι τῇ αὐτῇ ψήφῳ
[1, 1]	ἐστί. Φαρνάβαζος μὲν οὖν ταῦτα	διατάξας	εὐθὺς εἰς Καλχηδόνα ἐβοήθει. (Ἐν
[1, 7]	ὑπομοσαμένου δὲ Μενεκλέους καὶ πάλιν	διαχειροτονίας	γενομένης ἔκριναν τὴν τῆς βουλῆς.
[1, 7]	ψήφῳ ἅπαντας κρίνειν. τούτων δὲ	διαχειροτονουμένων	τὸ μὲν πρῶτον ἔκριναν τὴν
[1, 7]	ᾧ συλλέγεσθαι ὑμᾶς δεῖ καὶ	διαψηφίζεσθαι	(ἐάν τε ἀδικεῖν δοκῶσιν ἐάν
[1, 7]	ἐν τῇ προτέρᾳ ἐκκλησίᾳ ἀκηκόασι,	διαψηφίσασθαι	Ἀθηναίους ἅπαντας κατὰ φυλάς· θεῖναι
[1, 7]	τινων οὐ φασκόντων προθήσειν τὴν	διαψήφισιν	παρὰ τὸν νόμον, αὖθις Καλλίξενος
[1, 5]	τάξαι τῷ ναύτῃ δραχμὴν Ἀττικήν,	διδάσκοντες	ὅτι, ἂν οὗτος ὁ μισθὸς
[1, 6]	δ᾽ ἐτάχθησαν, ἵνα μὴ διέκπλουν	διδοῖεν·	χεῖρον γὰρ ἔπλεον. αἱ δὲ
[1, 3]	σῖτον Κλέαρχον τοῖς Λακεδαιμονίων στρατιώταις	διδόναι·	διὰ ταῦτ᾽ οὖν τοὺς πολεμίους
[1, 1]	τι αὐτοῖς, λόγον ἔφασαν χρῆναι	διδόναι,	μεμνημένους Ὅσας τε ναυμαχίας αὐτοὶ
[1, 5]	μνᾶς ἑκάστῃ νηὶ τοῦ μηνὸς	διδόναι,	ὁπόσας ἂν βούλωνται τρέφειν Λακεδαιμόνιοι.
[1, 1]	ὅσας ἕκαστοι ἀπώλεσαν, χρήματά τε	διδοὺς	καὶ ὕλην ἐκ τῆς Ἴδης
[1, 2]	(Ἐκεῖθεν δὲ ἅπασα ἡ στρατιὰ	διέβη	εἰς Λάμψακον. Καὶ χειμὼν ἐπῄει,
[1, 3]	τῇ πόλει Κοιρατάδᾳ καὶ Ἑλίξῳ,	διέβη	παρὰ τὸν Φαρνάβαζον εἰς τὸ
[1, 6]	ἐκ τῆς Χίου τὸ στράτευμα	διεβίβασε·	χρήματά τε παρὰ Κύρου αὐτῷ
[1, 6]	(Οὕτω δ᾽ ἐτάχθησαν, ἵνα μὴ	διέκπλουν	διδοῖεν· χεῖρον γὰρ ἔπλεον. αἱ
[1, 6]	ἅπασαι ἐπὶ μιᾶς ὡς πρὸς	διέκπλουν	καὶ περίπλουν παρεσκευασμέναι, διὰ τὸ
[1, 6]	δ᾽ ἐπιγενόμενον πολὺ καὶ βρονταὶ	διεκώλυσαν	τὴν ἀναγωγήν. Ἐπεὶ δὲ ἀνέσχεν,
[1, 7]	ὑπὲρ ἀμφοτέρων, ὅτι ὁ χειμὼν	διεκώλυσε	μηδὲν πρᾶξαι ὧν οἱ στρατηγοὶ
[1, 6]	βουλομένους ποιεῖν ἄνεμος καὶ χειμὼν	διεκώλυσεν	αὐτοὺς μέγας γενόμενος· τροπαῖον δὲ
[1, 5]	ἔξω Ἑλλησπόντου ἥκοντα τειχίζειν Φώκαιαν	διέπλευσε	πρὸς αὐτόν, καταλιπὼν ἐπὶ ταῖς
[1, 5]	τροπαῖον στήσας ἐπὶ τοῦ Νοτίου	διέπλευσεν	εἰς Ἔφεσον, οἱ δ᾽ Ἀθηναῖοι
[1, 6]	πρῶτον μὲν ἁθρόαι, ἔπειτα δὲ	διεσκεδασμέναι.	Ἐπεὶ δὲ Καλλικρατίδας τε ἐμβαλούσης
[1, 2]	οἱ Ἀθηναῖοι ἐκ τοῦ στρατοπέδου	διεσκεδασμένοι	ἦσαν κατὰ τὰς ἰδίας λείας,
[1, 5]	ἐν τάξει, οἱ δὲ Ἀθηναῖοι	διεσπαρμέναις	ταῖς ναυσί, μέχρι οὗ ἔφυγον
[1, 2]	Μιλήτου βοηθήσαντές τινες τοῖς Πυγελεῦσι	διεσπαρμένους	τῶν Ἀθηναίων ὄντας τοὺς ψιλοὺς
[1, 6]	ἐπὶ τοῦ Ἑλλησπόντου φυγοῦσα ναῦς	διέφυγε,	καὶ ἀφικομένη εἰς τὰς Ἀθήνας
[1, 1]	αἳ ἀεὶ ἐνταῦθα τὰ πλοῖα	διεφύλαττον,	αἱ δ᾽ ἄλλαι ἔφυγον εἰς
[1, 7]	δὲ ταῦτα ἐν τῇ βουλῇ	διηγοῦντο	οἱ στρατηγοὶ περί τε τῆς
[1, 7]	τὸν νόμον) καὶ τὰ πεπραγμένα	διηγοῦντο,	ὅτι αὐτοὶ μὲν ἐπὶ τοὺς
[1, 7]	οἱ ἄνδρες κατὰ ἕνα ἕκαστον	διῃρημένων	τῆς ἡμέρας τριῶν μερῶν, ἑνὸς
[1, 6]	(Τὰ μὲν οὖν χρήματα πάντα	διήρπασαν	οἱ στρατιῶται, τὰ δὲ ἀνδράποδα
[1, 4]	ὑπερβαλλόμενοι οἱ ἐχθροὶ τὰ δοκοῦντα	δίκαια	εἶναι ἀπόντα αὐτὸν ἐστέρησαν τῆς
[1, 7]	ὑμεῖς γέ μοι πείθησθε τὰ	δίκαια	καὶ ὅσια ποιοῦντες, καὶ ὅθεν
[1, 7]	ἱκανῶς καὶ καλῶς ἔπραξαν; Οὐκοῦν	δίκαιον	τὰ μὲν πρὸς τοὺς πολεμίους
[1, 7]	πρᾶξαι τὰ προσταχθέντα) ἀλλὰ πολὺ	δικαιότερον	στεφάνοις γεραίρειν τοὺς νικῶντας ἢ
[1, 7]	ἄλλοι τε καὶ Θηραμένης μάλιστα,	δικαίους	εἶναι λόγον ὑποσχεῖν διότι οὐκ
[1, 4]	καὶ μόνος (ἀπελογήθη ὡς) οὐ	δικαίως	φύγοι, ἐπιβουλευθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν
[1, 7]	τὰ ἱερὰ κλέπτῃ, κριθέντα ἐν	δικαστηρίῳ,	ἂν καταγνωσθῇ, μὴ ταφῆναι ἐν
[1, 7]	τῆς στρατηγίας. Καὶ ἔδοξε τῷ	δικαστηρίῳ	δῆσαι τὸν Ἐρασινίδην. (Μετὰ δὲ
[1, 7]	Ἐρασινίδῃ ἐπιβολὴν ἐπιβαλὼν κατηγόρει ἐν	δικαστηρίῳ,	φάσκων ἐξ Ἑλλησπόντου αὐτὸν ἔχειν
[1, 7]	εἰδότες κολάσεσθε ᾗ ἂν βούλησθε	δίκῃ,	καὶ ἅμα πάντας καὶ καθ᾽
[1, 5]	στρατηγοὺς εἵλοντο ἄλλους δέκα, Κόνωνα,	Διομέδοντα,	Λέοντα, Περικλέα, Ἐρασινίδην, Ἀριστοκράτην, Ἀρχέστρατον,
[1, 6]	Διομέδοντι δὲ Ἐρασινίδης· παρὰ δὲ	Διομέδοντα	οἱ Σάμιοι δέκα ναυσὶν ἐπὶ
[1, 6]	ἐπετέτακτο δὲ Ἀριστοκράτει μὲν Περικλῆς,	Διομέδοντι	δὲ Ἐρασινίδης· παρὰ δὲ Διομέδοντα
[1, 7]	δὲ ἓξ καταπλευσάντων, Περικλέους καὶ	Διομέδοντος	καὶ Λυσίου καὶ Ἀριστοκράτους καὶ
[1, 7]	μοι ὄντος καὶ ἐπιτηδείου καὶ	Διομέδοντος	φίλου, τὰ δ᾽ ὑπεραπολογησόμενος, τὰ
[1, 6]	δέκα μὲν τῶν νεῶν ἔλαβε,	Διομέδων	δ᾽ ἔφυγε τῇ τε αὑτοῦ
[1, 6]	τὰς Ἀθήνας ἐξαγγέλλει τὴν πολιορκίαν.	Διομέδων	δὲ βοηθῶν Κόνωνι πολιορκουμένῳ δώδεκα
[1, 6]	πεντεκαίδεκα ναυσί, μετὰ δὲ ταῦτα	Διομέδων	ἑτέραις πεντεκαίδεκα: ἐπετέτακτο δὲ Ἀριστοκράτει
[1, 7]	ναυμαχίᾳ εἰς τὴν γῆν κατέπλευσαν,	Διομέδων	μὲν ἐκέλευεν ἀναχθέντας ἐπὶ κέρως
[1, 2]	εἰργμένοι τοῦ Πειραιῶς ἐν λιθοτομίαις,	διορύξαντες	τὴν πέτραν, ἀποδράντες νυκτὸς ᾤχοντο
[1, 7]	ποιήσαντας ἃ οἱ στρατηγοὶ ἐκέλευσαν,	διότι	οὐκ ἀνείλοντο κρίνεσθαι. (Τοσοῦτον δ᾽
[1, 7]	μάλιστα, δικαίους εἶναι λόγον ὑποσχεῖν	διότι	οὐκ ἀνείλοντο τοὺς ναυαγούς. Ὅτι
[1, 3]	τοῖς παρ᾽ Ἀλκιβιάδου Εὐρυπτολέμῳ καὶ	Διοτίμῳ	τόν τε κοινὸν ὅρκον καὶ
[1, 7]	Καννωνοῦ ψήφισμα κρίνεσθαι τοὺς ἄνδρας	δίχα	ἕκαστον· ἡ δὲ τῆς βουλῆς
[1, 7]	προεστηκὼς ἐν Ἀθήναις καὶ τῆς	διωβελίας	ἐπιμελόμενος Ἐρασινίδῃ ἐπιβολὴν ἐπιβαλὼν κατηγόρει
[1, 1]	(Ἀλκιβιάδης δὲ εἰπὼν καὶ τούτοις	διώκειν	αὐτὸν ἐξελομένοις τὰ μεγάλα ἱστία
[1, 6]	δὲ συνεισέπλευσεν εἰς τὸν λιμένα,	διώκων	ναυσὶν ἑκατὸν καὶ ἑβδομήκοντα. (Κόνων
[1, 7]	τὰ δὲ συμβουλεύσων ἅ μοι	δοκεῖ	ἄριστα εἶναι ἁπάσῃ τῇ πόλει.
[1, 4]	τοῖς δ᾽ αὐτοῦ ἐχθροῖς τοιούτοις	δοκεῖν	εἶναι οἵοισπερ πρότερον, ὕστερον δὲ
[1, 7]	νὴ Δία, ἂν ὑμῖν γε	δοκῇ,	πρῶτον Περικλέα τὸν ἐμοὶ προσήκοντα·
[1, 4]	μυστήρια, ὑπερβαλλόμενοι οἱ ἐχθροὶ τὰ	δοκοῦντα	δίκαια εἶναι ἀπόντα αὐτὸν ἐστέρησαν
[1, 6]	ἐγὤ, συμβουλεύετε τὰ ἄριστα ὑμῖν	δοκοῦντα	εἶναι περὶ τοῦ ἐμὲ ἐνθάδε
[1, 7]	καθ᾽ ἃ καὶ αἱ ἁμαρτίαι	δοκοῦσι	γεγενῆσθαι τοῖς στρατηγοῖς. Ἐπεὶ γὰρ
[1, 7]	τῇ φυλῇ κήρυκα κηρύττειν, ὅτῳ	δοκοῦσιν	ἀδικεῖν οἱ στρατηγοὶ οὐκ ἀνελόμενοι
[1, 1]	τῷ συνεδρίῳ ηὐδόξει, λέγειν τε	δοκῶν	καὶ βουλεύειν τὰ κράτιστα. Κατηγορήσας
[1, 7]	καὶ διαψηφίζεσθαι (ἐάν τε ἀδικεῖν	δοκῶσιν	ἐάν τε μή) ἑτέρου δ᾽
[1, 7]	μὴ πλέον, ἀλλὰ μίαν ἡμέραν	δόντες	αὐτοῖς ὑπὲρ αὑτῶν ἀπολογήσασθαι, μὴ
[1, 1]	εἰς Καλχηδόνα τε καὶ Βυζάντιον.	(Δόξαντος	δὲ τούτου, πληρωθεισῶν νεῶν ἔκ
[1, 7]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους πλέωσι· (καὶ	δοξάντων	τούτων καταλιπεῖν τρεῖς ναῦς ἕκαστον
[1, 1]	Ἑρμοκράτης, μαρτυροῦντος καὶ Ἀστυόχου, καὶ	δόξας	τὰ ὄντα λέγειν, ἀφικόμενος παρὰ
[1, 7]	τῶν ἐκ θεοῦ ἀναγκαίων ἀγνωμονεῖν	δόξητε,	προδοσίαν καταγνόντες ἀντὶ τῆς ἀδυναμίας
[1, 7]	εἰς τὴν ὑστέραν· (Ἂν δὲ	δόξωσιν	ἀδικεῖν, θανάτῳ ζημιῶσαι καὶ τοῖς
[1, 6]	φρουροὺς καὶ τὰ ἀνδράποδα τὰ	δοῦλα	πάντα ἀπέδοτο· Κόνωνι δὲ εἶπεν
[1, 4]	(ἐν ᾧ χρόνῳ ὑπὸ ἀμηχανίας	δουλεύων	ἠναγκάσθη μὲν θεραπεύειν τοὺς ἐχθίστους,
[1, 6]	τῇ ἡλικίᾳ ὄντας ἅπαντας καὶ	δούλους	καὶ ἐλευθέρους· καὶ πληρώσαντες τὰς
[1, 3]	Φαρνάβαζον ὑπὲρ Καλχηδόνος εἴκοσι τάλαντα	δοῦναι	Ἀθηναίοις Φαρνάβαζον καὶ ὡς βασιλέα
[1, 1]	πεινῶντι τὤνδρες. ἀπορίομες τί χρὴ	δρᾶν.	(Φαρνάβαζος δὲ παντὶ τῷ τῶν
[1, 5]	ἐκέλευον αὐτὸν τάξαι τῷ ναύτῃ	δραχμὴν	Ἀττικήν, διδάσκοντες ὅτι, ἂν οὗτος
[1, 1]	πλοίων καὶ εἴ τι ἄλλο	δύναιντο	βλάπτειν τοὺς πολεμίους. Οἱ δ᾽
[1, 6]	καὶ ἄνευ τοῦ ἐκείνους θαυμάζειν	δυνάμεθα	τοὺς ἐχθροὺς τιμωρεῖσθαι. (Ἐπεὶ δὲ
[1, 3]	(Ἅμα δὲ καὶ Φαρνάβαζος, οὐ	δυνάμενος	συμμεῖξαι πρὸς τὸν Ἱπποκράτην διὰ
[1, 4]	δὲ ὑπὸ τῶν ἔλαττον ἐκείνου	δυναμένων	μοχθηρότερά τε λεγόντων καὶ πρὸς
[1, 4]	σῶσαι τὴν προτέραν τῆς πόλεως	δύναμιν,	πρότερον μὲν τὰ μυστήρια τῶν
[1, 4]	εἶναι οἵοισπερ πρότερον, ὕστερον δὲ	δυνασθεῖσιν	ἀπολλύναι τοὺς βελτίστους, αὐτοὺς δὲ
[1, 6]	ἂν Ἑλλήνων εἰς τὸ ἐκείνου	δυνατὸν	ἀνδραποδισθῆναι. (Τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ τοὺς
[1, 5]	μὲν ἔφη αὐτοὺς λέγειν, οὐ	δυνατὸν	δ᾽ εἶναι παρ᾽ ἃ βασιλεὺς
[1, 6]	οἴκαδε, κατά γε τὸ αὑτοῦ	δυνατὸν	διαλλάξειν Ἀθηναίους καὶ Λακεδαιμονίους, ἀπέπλευσεν
[1, 1]	ἵππῳ εἰς τὴν θάλατταν μέχρι	δυνατὸν	ἦν ἐμάχετο, καὶ τοῖς ἄλλοις
[1, 4]	καὶ ἀπὸ τοῦ τῆς πόλεως	δυνατοῦ·	(Ἐθέλοντος δὲ τότε κρίνεσθαι παραχρῆμα
[1, 6]	ἀφορμήσασαν, καὶ ἅμα τῷ ἡλίῳ	δύνοντι	κατέλαβον, καὶ κρατήσαντες μάχῃ, ἀναδησάμενοι
[1, 6]	ἢ τὰ κελευόμενα ὡς ἂν	δύνωμαι	κράτιστα. Ὑμεῖς δὲ πρὸς ἃ
[1, 6]	τῶν νεῶν τὰς ἄριστα πλεούσας	δύο	ἐπλήρωσε πρὸ ἡμέρας, ἐξ ἁπασῶν
[1, 6]	ναύταις· ὁ δὲ αὐτῷ εἶπε	δύο	ἡμέρας ἐπισχεῖν. (Καλλικρατίδας δὲ ἀχθεσθεὶς
[1, 1]	ἐγκαταλιπόντες ναῦς τριάκοντα καὶ στρατηγὼ	δύο,	Θηραμένην καὶ Εὔμαχον, τοῦ τε
[1, 2]	δὲ πελτασταὶ καὶ τῶν ὁπλιτῶν	δύο	λόχοι βοηθήσαντες πρὸς τοὺς αὑτῶν
[1, 2]	τοῦ Ἀριστογένους στρατηγῶν, καὶ Σελινούσιαι	δύο.	(Οὗτοι δὲ πάντες πρῶτον μὲν
[1, 1]	στρατιᾶς αἱροῦσιν ἐν τρισὶ μησὶ	δύο	πόλεις Ἑλληνίδας Σελινοῦντα καὶ Ἱμέραν.
[1, 2]	πόλεως, ἅμα τῇ ἡμέρᾳ προσῆγε	δύο	στρατόπεδα. (Οἱ δ᾽ ἐκ τῆς
[1, 7]	δὲ εἰς τὴν φυλὴν ἑκάστην	δύο	ὑδρίας· ἐφ᾽ ἑκάστῃ δὲ τῇ
[1, 1]	τὰ δὲ νικωμένων, Ἀλκιβιάδης ἐπεισπλεῖ	δυοῖν	δεούσαις εἴκοσι ναυσίν. (Ἐντεῦθεν δὲ
[1, 3]	ἄρχοντος δ᾽ Ἀντιγένους, ἔαρος ἀρχομένου,	δυοῖν	καὶ εἴκοσιν ἐτῶν τῷ πολέμῳ
[1, 1]	τ᾽ ἔδωκεν ἑκάστῳ καὶ ἐφόδιον	δυοῖν	μηνοῖν, καὶ ὁπλίσας τοὺς ναύτας
[1, 5]	τέτταρας ναῦς ἔχοντα. (Οὗτος περιτυχὼν	δυοῖν	τριήροιν Θουρίαιν ἔλαβεν αὐτοῖς ἀνδράσι·
[1, 5]	ἑκατὸν τριήρεσι καὶ πεζῆς στρατιᾶς	δώδεκα	μυριάσιν εἷλον Ἀκράγαντα λιμῷ, μάχῃ
[1, 6]	Διομέδων δὲ βοηθῶν Κόνωνι πολιορκουμένῳ	δώδεκα	ναυσὶν ὡρμίσατο εἰς τὸν εὔριπον
[1, 7]	περὶ ἑκάστην ναῦν τῶν ἀπολωλυιῶν	δώδεκα	οὐσῶν. (Τῶν δὲ καταλειφθέντων τῶν>
[1, 1]	τριήρει Ἀλκιβιάδην ξένιά τε καὶ	δῶρα	ἄγοντα συλλαβὼν εἶρξεν ἐν Σάρδεσι,
[1, 5]	Ἀθηναῖοι, τὸν δὲ ἄρχοντα αὐτῶν	Δωριέα,	ὄντα μὲν Ῥόδιον, πάλαι δὲ
[1, 1]	Ἀγησανδρίδου. (Μετ᾽ ὀλίγον δὲ τούτων	Δωριεὺς	ὁ Διαγόρου ἐκ Ῥόδου εἰς
[1, 1]	αὐτὸν εἴκοσι ναυσίν, ἃς ὁ	Δωριεὺς	φυγὼν πρὸς τὴν γῆν ἀνεβίβαζε
[1, 1]	ἀπέπλει, ὅπως ἀναλάβοι τὰς μετὰ	Δωριέως.	(Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀνταναγαγόμενοι ἐναυμάχησαν
[1, 3]	Κύζικον. Ἐπέμφθησαν δὲ Ἀθηναίων μὲν	Δωρόθεος,	Φιλοκύδης, Θεογένης, Εὐρυπτόλεμος, Μαντίθεος, σὺν