HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

υ = 79 formes différentes pour 180 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[7, 4]   κάκωσις ἐγένετο· τῷ τε γὰρ ὕδατι σπανίῳ χρώμενοι καὶ οὐκ ἐγγύθεν,

[7, 87]   ἑκάστῳ ἐπὶ ὀκτὼ μῆνας κοτύλην ὕδατος καὶ δύο κοτύλας σίτου) ἄλλα

[7, 13]   διὰ φρυγανισμὸν καὶ ἁρπαγὴν καὶ ὑδρείαν μακρὰν ὑπὸ τῶν ἱππέων ἀπολλυμένων·

[7, 84]   ποταμῷ μάλιστα ἔσφαζον. καὶ τὸ ὕδωρ εὐθὺς διέφθαρτο, ἀλλ' οὐδὲν ἧσσον

[7, 78]   (ὠκεῖτο γὰρ ὁ χῶρος) καὶ ὕδωρ μετὰ σφῶν αὐτῶν φέρεσθαι αὐτόθεν·

[7, 79]   βρονταί τινες ἅμα γενόμεναι καὶ ὕδωρ, οἷα τοῦ ἔτους πρὸς μετόπωρον

[7, 13]   οἳ καὶ αὐτοὶ ἐμπορευόμενοι ἀνδράποδα Ὑκκαρικὰ ἀντεμβιβάσαι ὑπὲρ σφῶν πείσαντες τοὺς

[7, 35]   καὶ ὡς ἐγένοντο ἐπὶ τῷ Ὑλίᾳ ποταμῷ καὶ αὐτοῖς οἱ Κροτωνιᾶται

[7, 35]   θάλασσαν καὶ τὴν ἐκβολὴν τοῦ Ὑλίου· καὶ αἱ νῆες αὐτοῖς ἐς

[7, 77]   ἢ τοιῶνδε ἐσώθησαν) μηδὲ καταμέμφεσθαι ὑμᾶς ἄγαν αὐτοὺς μήτε ταῖς ξυμφοραῖς

[7, 77]   ἐσμὲν ἢ φθόνου) καὶ ὁρῶντες ὑμᾶς αὐτοὺς οἷοι ὁπλῖται ἅμα καὶ

[7, 11]   δὲ καιρὸς οὐχ ἧσσον μαθόντας (ὑμᾶς ἐν ᾧ ἐσμὲν βουλεύσασθαι. κρατησάντων

[7, 15]   ὅτ' ἐρρώμην πολλὰ ἐν ἡγεμονίαις ὑμᾶς εὖ ἐποίησα. ὅτι δὲ μέλλετε,

[7, 77]   ἂν καθέζησθε καὶ ἄλλη οὐδεμία ὑμᾶς τῶν ἐν Σικελίᾳ οὔτ' ἂν

[7, 15]   τὴν γνώμην, τὰ μὲν λήσουσιν ὑμᾶς, ὥσπερ καὶ πρότερον, τὰ δὲ

[7, 63]   μετ' ἀσθενείας καὶ ξυμφορῶν ἡ ὑμετέρα ἐπιστήμη κρείσσων ἐστὶν ἑτέρας εὐτυχούσης

[7, 14]   τῷ στρατηγῷ (χαλεπαὶ γὰρ αἱ ὑμέτεραι φύσεις ἄρξαι) καὶ ὅτι οὐδ'

[7, 77]   ἄνδρες στρατιῶται, ἀναγκαῖόν τε ὂν ὑμῖν ἀνδράσιν ἀγαθοῖς γίγνεσθαι ὡς μὴ

[7, 14]   αἰτιωμένων δὲ ὕστερον, ἤν τι ὑμῖν ἀπ' αὐτῶν μὴ ὁμοῖον ἐκβῇ,

[7, 14]   τοῦ ναυτικοῦ ἀφῄρηνται. ~ἐπισταμένοις δ' ὑμῖν γράφω ὅτι βραχεῖα ἀκμὴ πληρώματος

[7, 14]   ἐγὼ ἡδίω μὲν ἂν εἶχον ὑμῖν ἕτερα ἐπιστέλλειν, οὐ μέντοι χρησιμώτερά

[7, 15]   τῶν στρατιωτῶν καὶ τῶν ἡγεμόνων ὑμῖν μὴ μεμπτῶν γεγενημένων, οὕτω τὴν

[7, 64]   τι ἄλλο ἢ τὸ κρατεῖν ὑμῖν, τούς τε ἐνθάδε πολεμίους εὐθὺς

[7, 61]   τοῦδε τοῦ πλήθους, ὅσον αὐτοὶ ὑμῶν αὐτῶν ἐφορᾶτε, παρασκευάζεσθε. ~Ἃ δὲ

[7, 14]   καὶ ἅμα τὰς φύσεις ἐπιστάμενος ὑμῶν, βουλομένων μὲν τὰ ἥδιστα ἀκούειν,

[7, 12]   κατὰ (θάλασσαν. καὶ δεινὸν μηδενὶ ὑμῶν δόξῃ εἶναι ὅτι καὶ κατὰ

[7, 14]   ἐν ᾧ τ' ἐσμὲν καὶ ὑμῶν μὴ ἐπιβοηθούντων, πρὸς ἐκείνους χωρῆσαι,

[7, 64]   ὅτι οἱ ἐν ταῖς ναυσὶν ὑμῶν νῦν ἐσόμενοι καὶ πεζοὶ τοῖς

[7, 15]   νόσον νεφρῖτιν παραμένειν. (ἀξιῶ δ' ὑμῶν ξυγγνώμης τυγχάνειν· καὶ γὰρ ὅτ'

[7, 67]   ὠφελήσονται, εἴ τις καὶ τόδε ὑμῶν, ὅτι οὐκ ἴσαις ναυμαχήσει, πεφόβηται·

[7, 77]   νῦν κακοπαθίαις. κἀγώ τοι οὐδενὸς ὑμῶν οὔτε ῥώμῃ προφέρων (ἀλλ' ὁρᾶτε

[7, 64]   εὐτυχούσης ῥώμης. ~τούς τε Ἀθηναίους ὑμῶν πάλιν αὖ καὶ τάδε ὑπομιμνῄσκω,

[7, 48]   αἰσχρᾷ τε αἰτίᾳ καὶ ἀδίκως ὑπ' Ἀθηναίων ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ ὑπὸ

[7, 57]   Ναυπάκτου καὶ ἐκ Πύλου τότε ὑπ' Ἀθηναίων ἐχομένης ἐς τὸν πόλεμον

[7, 6]   ὥστε μηκέτι μήτε αὐτοὶ κωλύεσθαι ὑπ' αὐτῶν, ἐκείνους τε καὶ παντάπασιν

[7, 81]   ξυνετάσσετο, ἕως ἐνδιατρίβων κυκλοῦταί τε ὑπ' αὐτῶν καὶ ἐν πολλῷ θορύβῳ

[7, 43]   τοῖς Ἀθηναίοις ἐκπεπληγμένοι καὶ βιασθέντες (ὑπ' αὐτῶν τὸ πρῶτον ὑπεχώρησαν. προϊόντων

[7, 46]   δέκα ναυσὶ Σικανὸν ἀπέστειλαν, ὅπως ὑπαγάγοιτο τὴν πόλιν, εἰ δύναιτο· Γύλιππος

[7, 73]   οὐ δοκεῖν ἂν ῥᾳδίως ἐθελῆσαι ὑπακοῦσαι· ὑπὸ γὰρ τοῦ περιχαροῦς τῆς

[7, 14]   ἔχομεν, ὃ τοῖς πολεμίοις πολλαχόθεν ὑπάρχει, ἀλλ' ἀνάγκη ἀφ' ὧν ἔχοντες

[7, 63]   ἄνωθεν μᾶλλον τὸ ἔργον τοῦτο· ὑπάρχει δ' ἡμῖν ἔτι νῦν γε

[7, 67]   πεπονθέναι. ~ἡμῶν δὲ τό τε ὑπάρχον πρότερον, ᾧπερ καὶ ἀνεπιστήμονες ἔτι

[7, 28]   οὐδὲν ἐλάσσω προσανείλοντο τοῦ πρότερον (ὑπάρχοντος ἐκ Πελοποννήσου. δι' ἃ καὶ

[7, 76]   ὄν, ἐπιπαριὼν ὡς ἐκ τῶν ὑπαρχόντων ἐθάρσυνέ τε καὶ παρεμυθεῖτο, βοῇ

[7, 48]   καὶ ἐπὶ πλέον ἤδη ταῖς ὑπαρχούσαις ναυσὶ θαλασσοκρατούντων. καὶ ἦν γάρ

[7, 61]   ταῖς ναυσίν, ἔστι τῳ (τὴν ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν. ἀθυμεῖν

[7, 33]   αὐτόθι πᾶσαν ἁθροίσαντες εἴ τις ὑπελέλειπτο ἐξετάσαι, καὶ τοὺς Θουρίους πεῖσαι

[7, 43]   Νικίας δὲ ἐν τοῖς τείχεσιν ὑπελέλειπτο. (καὶ ἐπειδὴ ἐγένοντο πρὸς αὐταῖς

[7, 20]   τοῦ στρατεύματός τε εἴ τι ὑπελέλειπτο περιέμενε καὶ τὸν Χαρικλέα τοὺς

[7, 64]   ὁμοίας ταῖσδε οὔτε ὁπλιτῶν ἡλικίαν ὑπελίπετε, εἴ τε ξυμβήσεταί τι ἄλλο

[7, 83]   Γυλίππῳ καὶ Συρακοσίοις εἶναι ἑτοῖμος ὑπὲρ Ἀθηναίων ξυμβῆναι, ὅσα ἀνήλωσαν χρήματα

[7, 64]   Λακεδαιμονίοις. ὥστε ἐν ἑνὶ τῷδε ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἀγῶνι καθεστῶτες καρτερήσατε, εἴπερ

[7, 69]   ἀρχαιολογεῖν φυλαξάμενοι εἴποιεν ἄν, καὶ ὑπὲρ ἁπάντων παραπλήσια ἔς τε γυναῖκας

[7, 66]   μὲν καλὰ τὰ προειργασμένα καὶ ὑπὲρ καλῶν τῶν μελλόντων ὁ ἀγὼν

[7, 13]   αὐτοὶ ἐμπορευόμενοι ἀνδράποδα Ὑκκαρικὰ ἀντεμβιβάσαι ὑπὲρ σφῶν πείσαντες τοὺς τριηράρχους τὴν

[7, 79]   ἀποτετειχισμένον, καὶ ηὗρον πρὸ ἑαυτῶν ὑπὲρ τοῦ ἀποτειχίσματος τὴν πεζὴν στρατιὰν

[7, 71]   ναῦς ὅ τε φόβος ἦν ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος οὐδενὶ ἐοικώς, καὶ

[7, 41]   ἐπεδίωκον· ἔπειτα αὐτοὺς αἱ κεραῖαι ὑπὲρ τῶν ἔσπλων αἱ ἀπὸ τῶν

[7, 67]   ὧν ἡμεῖς οἰόμεθα σαφῶς πεπύσθαι· ὑπερβαλλόντων γὰρ αὐτοῖς τῶν κακῶν καὶ

[7, 25]   γὰρ τῶν σταυρῶν οὓς οὐχ ὑπερέχοντας τῆς θαλάσσης κατέπηξαν, ὥστε δεινὸν

[7, 42]   Συρακούσαις, ἀλλ' ἐν Κατάνῃ διεχείμαζεν, ὑπερώφθη τε καὶ ἔφθασεν αὐτὸν ἐκ

[7, 1]   χωρίον. πέμψειν δέ τινα αὐτοῖς ὑπέσχοντο στρατιὰν οὐ πολλὴν καὶ οἱ

[7, 36]   παχείας, καὶ ἀντηρίδας ἀπ' αὐτῶν ὑπέτειναν πρὸς τοὺς τοίχους ὡς ἐπὶ

[7, 43]   βιασθέντες (ὑπ' αὐτῶν τὸ πρῶτον ὑπεχώρησαν. προϊόντων δὲ τῶν Ἀθηναίων ἐν

[7, 79]   εἰ μὲν ἐπίοιεν οἱ Ἀθηναῖοι, ὑπεχώρουν, εἰ δ' ἀναχωροῖεν, ἐπέκειντο, καὶ

[7, 57]   Καρυστίων (οὗτοι δ' εἰσὶ Δρύοπες) ὑπήκοοι δ' ὄντες καὶ ἀνάγκῃ ὅμως

[7, 57]   τῶν δ' ἄλλων οἱ μὲν ὑπήκοοι, οἱ δ' ἀπὸ ξυμμαχίας αὐτόνομοι,

[7, 57]   μὲν ναυσὶ καὶ οὐ φόρῳ ὑπήκοοι, Τενέδιοι δὲ καὶ Αἴνιοι ὑποτελεῖς.

[7, 28]   θάλασσαν ἀντὶ τοῦ φόρου τοῖς ὑπηκόοις ἐποίησαν, πλείω νομίζοντες ἂν σφίσι

[7, 63]   ἔς τε τὸ φοβερὸν τοῖς ὑπηκόοις καὶ τὸ (μὴ ἀδικεῖσθαι πολὺ

[7, 18]   δίκας ἐθέλωσι διδόναι, αὐτοὶ οὐχ ὑπήκουον ἐς δίκας προκαλουμένων τῶν Ἀθηναίων.

[7, 20]   ἐκ τῶν ἄλλων ξυμμάχων τῶν ὑπηκόων, εἴ ποθέν τι εἶχον ἐπιτήδειον

[7, 57]   μισθοφόροι (ξυνεστράτευον. καὶ τῶν μὲν ὑπηκόων καὶ φόρου ὑποτελῶν Ἐρετριῆς καὶ

[7, 13]   ἂν περιουσίας νεῶν μόλις τοῦτο ὑπῆρχε καὶ μὴ ἀναγκαζομένοις ὥσπερ νῦν

[7, 69]   τό τε καθ' ἑαυτόν, ᾧ ὑπῆρχε λαμπρότητός τι, μὴ προδιδόναι τινὰ

[7, 74]   περὶ τὸ σῶμα ἐς δίαιταν ὑπῆρχεν (ἐπιτήδεια ἀφορμᾶσθαι. Συρακόσιοι δὲ καὶ

[7, 43]   ἔχειν, αὐτὸς μὲν ἀπὸ πρώτου ὕπνου καὶ Εὐρυμέδων καὶ Μένανδρος ἀναλαβὼν

[7, 73]   δοκεῖν ἂν ῥᾳδίως ἐθελῆσαι ὑπακοῦσαι· ὑπὸ γὰρ τοῦ περιχαροῦς τῆς νίκης

[7, 58]   ξυγγενές, ἐκ δὲ Ἀρκαδίας μισθοφόροι ὑπὸ Κορινθίων ἀποσταλέντες καὶ Σικυώνιοι ἀναγκαστοὶ

[7, 64]   γνώμῃ ἐπήλθετε, οἱ δὲ ἐκεῖ ὑπὸ Λακεδαιμονίοις. ὥστε ἐν ἑνὶ τῷδε

[7, 50]   ἐν τῷ παράπλῳ Εὐεσπερίταις πολιορκουμένοις ὑπὸ Λιβύων ξυμμαχήσαντες καὶ νικήσαντες τοὺς

[7, 13]   τὰς πόλεις ἀποχωροῦσιν, οἱ δὲ ὑπὸ μεγάλου μισθοῦ τὸ πρῶτον ἐπαρθέντες

[7, 75]   μᾶλλον ἢ ναυτικῷ. ὅμως δὲ ὑπὸ μεγέθους τοῦ ἐπικρεμαμένου ἔτι κινδύνου

[7, 72]   τροπαῖον (ἔστησαν, οἱ δ' Ἀθηναῖοι ὑπὸ μεγέθους τῶν παρόντων κακῶν νεκρῶν

[7, 21]   τῶν Συρακοσίων ὄντας καὶ ἀναγκασθέντας ὑπὸ Μήδων ναυτικοὺς γενέσθαι. καὶ πρὸς

[7, 22]   ἐπειδὴ παρεσκευάσατο τὸ ναυτικόν, ἀγαγὼν ὑπὸ νύκτα πᾶσαν τὴν στρατιὰν τὴν

[7, 27]   ἡ Δεκέλεια τὸ μὲν πρῶτον ὑπὸ πάσης τῆς στρατιᾶς ἐν τῷ

[7, 28]   τὸ γὰρ αὐτοὺς πολιορκουμένους ἐπιτειχισμῷ ὑπὸ Πελοποννησίων μηδ' ὣς ἀποστῆναι ἐκ

[7, 79]   οἱ Ἀθηναῖοι ἐτειχομάχουν, καὶ βαλλόμενοι ὑπὸ πολλῶν ἀπὸ τοῦ λόφου ἐπάντους

[7, 76]   μᾶλλον ἑκάστοις καθ' οὓς γίγνοιτο ὑπὸ προθυμίας καὶ βουλόμενος ὡς ἐπὶ

[7, 64]   ἀμύνασθαι. καὶ οἱ μὲν ἂν ὑπὸ Συρακοσίοις εὐθὺς γίγνοισθε, οἷς αὐτοὶ

[7, 40]   ἔπειτα οὐκ ἐδόκει τοῖς Ἀθηναίοις ὑπὸ σφῶν αὐτῶν διαμέλλοντας κόπῳ ἁλίσκεσθαι,

[7, 28]   Πελοποννήσου. δι' ἃ καὶ τότε ὑπό τε τῆς Δεκελείας πολλὰ βλαπτούσης

[7, 56]   αὐτοὶ δόξαντες αὐτῶν αἴτιοι εἶναι ὑπό τε τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καὶ

[7, 44]   ἐτετάρακτο πάντα καὶ χαλεπὰ ἦν ὑπὸ τῆς (βοῆς διαγνῶναι. οἵ τε

[7, 77]   (ἀλλ' ὁρᾶτε δὴ ὡς διάκειμαι ὑπὸ τῆς νόσου) οὔτ' εὐτυχίᾳ δοκῶν

[7, 84]   Ἀσσίναρον ποταμόν, ἅμα μὲν βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς πανταχόθεν προσβολῆς ἱππέων τε

[7, 67]   αὐτοῖς τῶν κακῶν καὶ βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς παρούσης ἀπορίας ἐς ἀπόνοιαν

[7, 84]   διαβῶσι τὸν ποταμόν, ἅμα δ' ὑπὸ τῆς ταλαιπωρίας (καὶ τοῦ πιεῖν

[7, 75]   αὐτοὶ τὰ σφέτερα αὐτῶν σιτία ὑπὸ τοῖς ὅπλοις, οἱ μὲν ἀπορίᾳ

[7, 21]   παραλαβεῖν. ~Ἐν δὲ τῇ Σικελίᾳ ὑπὸ τοὺς αὐτοὺς χρόνους τούτου τοῦ

[7, 28]   τοῖς χρήμασιν. καὶ τὴν εἰκοστὴν ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον τῶν κατὰ

[7, 23]   λιμένι ναυσὶ κρατούντων τῇ ναυμαχίᾳ ὑπὸ τριήρους μιᾶς καὶ εὖ πλεούσης

[7, 43]   δὲ αὐτῷ προσαγαγόντι κατεκαύθησάν τε ὑπὸ τῶν ἐναντίων ἀπὸ τοῦ τείχους

[7, 56]   τε τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καὶ ὑπὸ τῶν ἔπειτα (πολὺ θαυμασθήσεσθαι. καὶ

[7, 13]   καὶ ἁρπαγὴν καὶ ὑδρείαν μακρὰν ὑπὸ τῶν ἱππέων ἀπολλυμένων· οἱ δὲ

[7, 85]   δὲ καί, εἴ τι διαφύγοι, ὑπὸ τῶν ἱππέων, Νικίας Γυλίππῳ ἑαυτὸν

[7, 78]   ἔτι ἀποχωρεῖν οἷόν τ' ἦν ὑπὸ τῶν ἱππέων. ~Πρῲ δὲ ἄραντες

[7, 4]   ἅμα ὁπότε ἐξέλθοιεν οἱ ναῦται, ὑπὸ τῶν ἱππέων τῶν Συρακοσίων κρατούντων

[7, 34]   ἐμβαλλόμεναι καὶ ἀναρραγεῖσαι τὰς παρεξειρεσίας ὑπὸ τῶν Κορινθίων νεῶν ἐπ' αὐτὸ

[7, 69]   Ἀθηναίους (ᾐσθάνοντο. ὁ δὲ Νικίας ὑπὸ τῶν παρόντων ἐκπεπληγμένος καὶ ὁρῶν

[7, 48]   ὑπ' Ἀθηναίων ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ ὑπὸ τῶν πολεμίων, (εἰ δεῖ, κινδυνεύσας

[7, 31]   πλοῦν ἤδη ὢν τὸ Πλημμύριον ὑπὸ τῶν (Συρα( κοσίων ἑαλωκός. ἀφικνεῖται

[7, 3]   αὐτῇ ἡμέρᾳ ἁλίσκεται τῶν Ἀθηναίων ὑπὸ τῶν Συρακοσίων ἐφορμοῦσα τῷ λιμένι.

[7, 6]   καὶ τὸ ἄλλο στράτευμα νικηθὲν ὑπὸ τῶν Συρακοσίων (κατηράχθη ἐς τὰ

[7, 48]   ἐκεῖσε ἀφικομένους τἀναντία βοήσεσθαι ὡς ὑπὸ χρημάτων καταπροδόντες οἱ στρατηγοὶ ἀπῆλθον.

[7, 74]   τὰς διαβάσεις ἐφύλασσον καὶ ἐς ὑποδοχὴν τοῦ στρατεύματος ὡς κωλύσοντες ᾗ

[7, 27]   πρόβατά τε πάντα ἀπωλώλει καὶ ὑποζύγια· ἵπποι τε, ὁσημέραι ἐξελαυνόντων τῶν

[7, 29]   γυναῖκας κτείνοντες, καὶ προσέτι καὶ ὑποζύγια καὶ ὅσα ἄλλα ἔμψυχα ἴδοιεν·

[7, 60]   τε γὰρ τῶν ἄνω τειχῶν ὑποκατέβησαν καὶ τὰς ναῦς ἐπλήρωσαν πάσας,

[7, 75]   ἄνευ ὀλίγων ἐπιθειασμῶν καὶ οἰμωγῆς ὑπολειπόμενοι, ὥστε δάκρυσι πᾶν τὸ στράτευμα

[7, 7]   Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λευκαδίων ἐσέπλευσαν αἱ ὑπόλοιποι δώδεκα, λαθοῦσαι τὴν τῶν Ἀθηναίων

[7, 56]   γὰρ ἔτι δυνατὴν ἔσεσθαι τὴν ὑπόλοιπον Ἀθηναίων δύναμιν τὸν ὕστερον ἐπενεχθησόμενον

[7, 66]   ἀξιοῦσι προύχειν κολουθῶσι, τό γ' ὑπόλοιπον αὐτῶν τῆς δόξης ἀσθενέστερον αὐτὸ

[7, 64]   εἰσὶ καὶ νῆες καὶ ἡ ὑπόλοιπος πόλις καὶ τὸ μέγα ὄνομα

[7, 64]   ἐκεῖνα πλευσομένους καὶ τοὺς ἐκεῖ ὑπολοίπους ἡμῶν ἀδυνάτους ἐσομένους τούς τε

[7, 42]   ἂν αὐτὸ ληφθέν (οὐδὲ γὰρ ὑπομεῖναι ἂν σφᾶς (οὐδένα) ἠπείγετο ἐπιθέσθαι

[7, 23]   καὶ τὰ ἐλάσσω δύο, (οὐχ ὑπομεινάντων τῶν φυλάκων, ὡς εἶδον τὸ

[7, 81]   Νικίας ἦγε, νομίζων οὐ τὸ ὑπομένειν ἐν τῷ τοιούτῳ ἑκόντας εἶναι

[7, 43]   τὸ παρατείχισμα τῶν Συρακοσίων οὐχ ὑπομενόντων τῶν φυλάκων ᾕρουν τε καὶ

[7, 17]   αὐτῶν ἔσται· ~ὁ δὲ Δημοσθένης ὑπομένων παρεσκευάζετο τὸν ἔκπλουν ὡς ἅμα

[7, 64]   ὑμῶν πάλιν αὖ καὶ τάδε ὑπομιμνῄσκω, ὅτι οὔτε ναῦς ἐν τοῖς

[7, 69]   ἀφανίζειν, πατρίδος τε τῆς ἐλευθερωτάτης ὑπομιμνῄσκων καὶ τῆς ἐν αὐτῇ ἀνεπιτάκτου

[7, 73]   εἶχον, Ἑρμοκράτης δὲ ὁ Συρακόσιος ὑπονοήσας αὐτῶν τὴν διάνοιαν καὶ νομίσας

[7, 49]   καὶ μέλλησις ἐνεγένετο καὶ ἅμα ὑπόνοια μή τι καὶ πλέον εἰδὼς

[7, 40]   καὶ ἔς τε τοὺς ταρσοὺς ὑποπίπτοντες τῶν πολεμίων νεῶν καὶ ἐς

[7, 5]   καὶ τῶν ξυμμάχων καὶ νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀνελομένων καὶ τῶν Ἀθηναίων τροπαῖον

[7, 45]   οἱ δ' Ἀθηναῖοι τοὺς νεκροὺς (ὑποσπόνδους ἐκομίσαντο. ἀπέθανον δὲ οὐκ ὀλίγοι

[7, 66]   τῶν νῦν κεκτημένους, πρῶτοι ἀνθρώπων ὑποστάντες τῷ ναυτικῷ, ᾧπερ πάντα κατέσχον,

[7, 21]   τὸ αὐτὸ ὁμοίως τοῖς ἐναντίοις (ὑποσχεῖν. καὶ Συρακοσίους εὖ εἰδέναι ἔφη

[7, 57]   καὶ Χῖοι. τούτων Χῖοι οὐχ ὑποτελεῖς ὄντες φόρου, ναῦς δὲ παρέχοντες

[7, 57]   ὑπήκοοι, Τενέδιοι δὲ καὶ Αἴνιοι ὑποτελεῖς. οὗτοι δὲ Αἰολῆς Αἰολεῦσι τοῖς

[7, 57]   τῶν μὲν ὑπηκόων καὶ φόρου ὑποτελῶν Ἐρετριῆς καὶ Χαλκιδῆς καὶ Στυρῆς

[7, 62]   τὰ ἐπὶ τούτοις οἱ (ἐπιβάται ὑπουργῶσιν. ἐς τοῦτο γὰρ δὴ ἠναγκάσμεθα

[7, 75]   ἄλλο ἢ πόλει ἐκπεπολιορκημένῃ ἐῴκεσαν ὑποφευγούσῃ, καὶ ταύτῃ οὐ σμικρᾷ· μυριάδες

[7, 81]   σωτηρίαν, ἀλλὰ τὸ ὡς τάχιστα ὑποχωρεῖν, τοσαῦτα μαχομένους (ὅσα ἀναγκάζονται. ὁ

[7, 73]   εἰ τοσαύτη στρατιὰ κατὰ γῆν ὑποχωρήσασα καὶ καθεζομένη ποι τῆς Σικελίας

[7, 70]   ὀλίγου πόνου κεκτημένης θαλάσσης ἡγούμενοι ὑποχωροῦσιν, οἱ δὲ Συρακόσιοι εἰ οὓς

[7, 82]   ἅπαν κατέθεσαν ἐσβαλόντες ἐς ἀσπίδας ὑπτίας, καὶ ἐνέπλησαν ἀσπίδας τέσσαρας. καὶ

[7, 79]   ἀναχωροῖεν, ἐπέκειντο, καὶ μάλιστα τοῖς ὑστάτοις προσπίπτοντες, εἴ πως κατὰ βραχὺ

[7, 3]   (καὶ αὐτοῦ ηὐλίσαντο. τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἄγων τὴν μὲν πλείστην τῆς

[7, 35]   τὸ αὐτὸ ἀπήντων. τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἀναβιβασάμενοι παρέπλεον, ἴσχοντες πρὸς ταῖς

[7, 11]   νικᾶται ὑφ' ἡμῶν, τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἱππεῦσί τε πολλοῖς καὶ (ἀκοντισταῖς

[7, 83]   στρατιάν. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι τῇ ὑστεραίᾳ καταλαβόντες αὐτὸν ἔλεγον ὅτι οἱ

[7, 78]   δὲ Ἀκραῖον λέπας. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ Ἀθηναῖοι προῇσαν, καὶ οἱ

[7, 45]   Συρακοσίων περιελάσαντες διέφθειραν. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ μὲν Συρακόσιοι δύο τροπαῖα

[7, 38]   τῶν τειχῶν ἀπῆλθεν. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ μὲν Συρακόσιοι ἡσύχαζον, οὐδὲν

[7, 39]   Ἀθηναῖοι μέχρι νυκτός. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ Συρακόσιοι τῆς μὲν ὥρας

[7, 79]   οἱ Ἀθηναῖοι ηὐλίσαντο. Τῇ δ' ὑστεραίᾳ προυχώρουν, καὶ οἱ Συρακόσιοι προσέβαλλόν

[7, 78]   τινὶ οἱ Ἀθηναῖοι· τῇ δ' ὑστεραίᾳ πρῲ ἐπορεύοντο καὶ προῆλθον ὡς

[7, 52]   στρατιὰ τῶν Συρακοσίων· τῇ δ' ὑστεραίᾳ ταῖς τε ναυσὶν ἐκπλέουσιν οὔσαις

[7, 29]   οὖν Θρᾷκας τοὺς τῷ Δημοσθένει ὑστερήσαντας διὰ τὴν παροῦσαν ἀπορίαν τῶν

[7, 27]   (ξυμπλεῖν. οἱ δ' Ἀθηναῖοι, ὡς ὕστεροι ἧκον, διενοοῦντο αὐτοὺς πάλιν ὅθεν

[7, 81]   προσέμειξαν τοῖς μετὰ τοῦ Δημοσθένους ὑστέροις τ' οὖσι καὶ σχολαίτερον καὶ

[7, 53]   τὴν λίμνην τὴν Λυσιμέλειαν καλουμένην. ὕστερον δὲ πλέονος ἤδη τοῦ στρατεύματος

[7, 27]   ἐν τῷ θέρει τούτῳ τειχισθεῖσα, ὕστερον δὲ φρουραῖς ἀπὸ τῶν πόλεων

[7, 56]   τὴν ὑπόλοιπον Ἀθηναίων δύναμιν τὸν ὕστερον ἐπενεχθησόμενον πόλεμον ἐνεγκεῖν) καὶ αὐτοὶ

[7, 44]   τὸ στρατόπεδον διεφύγγανον, οἱ δὲ ὕστερον ἥκοντες εἰσὶν οἳ διαμαρτόντες τῶν

[7, 14]   τὰ ἥδιστα ἀκούειν, αἰτιωμένων δὲ ὕστερον, ἤν τι ὑμῖν ἀπ' αὐτῶν

[7, 82]   πόλεις οὐ πολλαί. ἔπειτα δ' ὕστερον καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους ἅπαντας

[7, 31]   διαφθείρει, οἱ δ' ἄνδρες (ἀποφυγόντες ὕστερον λαβόντες ἄλλην ἔπλεον. καὶ μετὰ

[7, 24]   ἕτερον τοῖν δυοῖν τειχοῖν τοῖν ὕστερον ληφθέντοιν κατέβαλον, τὰ δὲ δύο

[7, 19]   δὲ τούτους Κορίνθιοι οὐ πολλῷ ὕστερον πεντακοσίους ὁπλίτας, τοὺς μὲν ἐξ

[7, 26]   φυλακὴν αὐτοῦ ἀπεκομίζετο καὶ αὐτὸς ὕστερον ταῖς τριάκοντα ναυσὶν ἐπ' οἴκου

[7, 85]   δὲ καὶ δουλεύσαντες καὶ διαδιδράσκοντες ὕστερον· τούτοις δ' ἦν ἀναχώρησις ἐς

[7, 77]   νόσου) οὔτ' εὐτυχίᾳ δοκῶν που ὕστερός του εἶναι κατά τε τὸν

[7, 81]   πόνῳ ξυνεχεστέρῳ ὢν διὰ τὸ ὑστέρῳ ἀναχωροῦντι αὐτῷ πρώτῳ ἐπικεῖσθαι τοὺς

[7, 11]   μάχῃ τῇ μὲν πρώτῃ νικᾶται ὑφ' ἡμῶν, τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἱππεῦσί

[7, 23]   ταύτας τε γὰρ ἔτρεψαν καὶ ὑφ' (ὧν τὸ πρῶτον ἐνικῶντο ἐν

[7, 4]   ἐποικοδομήσαντες δὲ αὐτὸ οἱ Ἀθηναῖοι ὑψηλότερον αὐτοὶ μὲν ταύτῃ ἐφύλασσον, τοὺς

Livre, Chap.
[7, 4]	κάκωσις ἐγένετο· τῷ τε γὰρ	ὕδατι	σπανίῳ χρώμενοι καὶ οὐκ ἐγγύθεν,
[7, 87]	ἑκάστῳ ἐπὶ ὀκτὼ μῆνας κοτύλην	ὕδατος	καὶ δύο κοτύλας σίτου) ἄλλα
[7, 13]	διὰ φρυγανισμὸν καὶ ἁρπαγὴν καὶ	ὑδρείαν	μακρὰν ὑπὸ τῶν ἱππέων ἀπολλυμένων·
[7, 84]	ποταμῷ μάλιστα ἔσφαζον. καὶ τὸ	ὕδωρ	εὐθὺς διέφθαρτο, ἀλλ' οὐδὲν ἧσσον
[7, 78]	(ὠκεῖτο γὰρ ὁ χῶρος) καὶ	ὕδωρ	μετὰ σφῶν αὐτῶν φέρεσθαι αὐτόθεν·
[7, 79]	βρονταί τινες ἅμα γενόμεναι καὶ	ὕδωρ,	οἷα τοῦ ἔτους πρὸς μετόπωρον
[7, 13]	οἳ καὶ αὐτοὶ ἐμπορευόμενοι ἀνδράποδα	Ὑκκαρικὰ	ἀντεμβιβάσαι ὑπὲρ σφῶν πείσαντες τοὺς
[7, 35]	καὶ ὡς ἐγένοντο ἐπὶ τῷ	Ὑλίᾳ	ποταμῷ καὶ αὐτοῖς οἱ Κροτωνιᾶται
[7, 35]	θάλασσαν καὶ τὴν ἐκβολὴν τοῦ	Ὑλίου·	καὶ αἱ νῆες αὐτοῖς ἐς
[7, 77]	ἢ τοιῶνδε ἐσώθησαν) μηδὲ καταμέμφεσθαι	ὑμᾶς	ἄγαν αὐτοὺς μήτε ταῖς ξυμφοραῖς
[7, 77]	ἐσμὲν ἢ φθόνου) καὶ ὁρῶντες	ὑμᾶς	αὐτοὺς οἷοι ὁπλῖται ἅμα καὶ
[7, 11]	δὲ καιρὸς οὐχ ἧσσον μαθόντας	(ὑμᾶς	ἐν ᾧ ἐσμὲν βουλεύσασθαι. κρατησάντων
[7, 15]	ὅτ' ἐρρώμην πολλὰ ἐν ἡγεμονίαις	ὑμᾶς	εὖ ἐποίησα. ὅτι δὲ μέλλετε,
[7, 77]	ἂν καθέζησθε καὶ ἄλλη οὐδεμία	ὑμᾶς	τῶν ἐν Σικελίᾳ οὔτ' ἂν
[7, 15]	τὴν γνώμην, τὰ μὲν λήσουσιν	ὑμᾶς,	ὥσπερ καὶ πρότερον, τὰ δὲ
[7, 63]	μετ' ἀσθενείας καὶ ξυμφορῶν ἡ	ὑμετέρα	ἐπιστήμη κρείσσων ἐστὶν ἑτέρας εὐτυχούσης
[7, 14]	τῷ στρατηγῷ (χαλεπαὶ γὰρ αἱ	ὑμέτεραι	φύσεις ἄρξαι) καὶ ὅτι οὐδ'
[7, 77]	ἄνδρες στρατιῶται, ἀναγκαῖόν τε ὂν	ὑμῖν	ἀνδράσιν ἀγαθοῖς γίγνεσθαι ὡς μὴ
[7, 14]	αἰτιωμένων δὲ ὕστερον, ἤν τι	ὑμῖν	ἀπ' αὐτῶν μὴ ὁμοῖον ἐκβῇ,
[7, 14]	τοῦ ναυτικοῦ ἀφῄρηνται. ~ἐπισταμένοις δ'	ὑμῖν	γράφω ὅτι βραχεῖα ἀκμὴ πληρώματος
[7, 14]	ἐγὼ ἡδίω μὲν ἂν εἶχον	ὑμῖν	ἕτερα ἐπιστέλλειν, οὐ μέντοι χρησιμώτερά
[7, 15]	τῶν στρατιωτῶν καὶ τῶν ἡγεμόνων	ὑμῖν	μὴ μεμπτῶν γεγενημένων, οὕτω τὴν
[7, 64]	τι ἄλλο ἢ τὸ κρατεῖν	ὑμῖν,	τούς τε ἐνθάδε πολεμίους εὐθὺς
[7, 61]	τοῦδε τοῦ πλήθους, ὅσον αὐτοὶ	ὑμῶν	αὐτῶν ἐφορᾶτε, παρασκευάζεσθε. ~Ἃ δὲ
[7, 14]	καὶ ἅμα τὰς φύσεις ἐπιστάμενος	ὑμῶν,	βουλομένων μὲν τὰ ἥδιστα ἀκούειν,
[7, 12]	κατὰ (θάλασσαν. καὶ δεινὸν μηδενὶ	ὑμῶν	δόξῃ εἶναι ὅτι καὶ κατὰ
[7, 14]	ἐν ᾧ τ' ἐσμὲν καὶ	ὑμῶν	μὴ ἐπιβοηθούντων, πρὸς ἐκείνους χωρῆσαι,
[7, 64]	ὅτι οἱ ἐν ταῖς ναυσὶν	ὑμῶν	νῦν ἐσόμενοι καὶ πεζοὶ τοῖς
[7, 15]	νόσον νεφρῖτιν παραμένειν. (ἀξιῶ δ'	ὑμῶν	ξυγγνώμης τυγχάνειν· καὶ γὰρ ὅτ'
[7, 67]	ὠφελήσονται, εἴ τις καὶ τόδε	ὑμῶν,	ὅτι οὐκ ἴσαις ναυμαχήσει, πεφόβηται·
[7, 77]	νῦν κακοπαθίαις. κἀγώ τοι οὐδενὸς	ὑμῶν	οὔτε ῥώμῃ προφέρων (ἀλλ' ὁρᾶτε
[7, 64]	εὐτυχούσης ῥώμης. ~τούς τε Ἀθηναίους	ὑμῶν	πάλιν αὖ καὶ τάδε ὑπομιμνῄσκω,
[7, 48]	αἰσχρᾷ τε αἰτίᾳ καὶ ἀδίκως	ὑπ'	Ἀθηναίων ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ ὑπὸ
[7, 57]	Ναυπάκτου καὶ ἐκ Πύλου τότε	ὑπ'	Ἀθηναίων ἐχομένης ἐς τὸν πόλεμον
[7, 6]	ὥστε μηκέτι μήτε αὐτοὶ κωλύεσθαι	ὑπ'	αὐτῶν, ἐκείνους τε καὶ παντάπασιν
[7, 81]	ξυνετάσσετο, ἕως ἐνδιατρίβων κυκλοῦταί τε	ὑπ'	αὐτῶν καὶ ἐν πολλῷ θορύβῳ
[7, 43]	τοῖς Ἀθηναίοις ἐκπεπληγμένοι καὶ βιασθέντες	(ὑπ'	αὐτῶν τὸ πρῶτον ὑπεχώρησαν. προϊόντων
[7, 46]	δέκα ναυσὶ Σικανὸν ἀπέστειλαν, ὅπως	ὑπαγάγοιτο	τὴν πόλιν, εἰ δύναιτο· Γύλιππος
[7, 73]	οὐ δοκεῖν ἂν ῥᾳδίως ἐθελῆσαι	ὑπακοῦσαι·	ὑπὸ γὰρ τοῦ περιχαροῦς τῆς
[7, 14]	ἔχομεν, ὃ τοῖς πολεμίοις πολλαχόθεν	ὑπάρχει,	ἀλλ' ἀνάγκη ἀφ' ὧν ἔχοντες
[7, 63]	ἄνωθεν μᾶλλον τὸ ἔργον τοῦτο·	ὑπάρχει	δ' ἡμῖν ἔτι νῦν γε
[7, 67]	πεπονθέναι. ~ἡμῶν δὲ τό τε	ὑπάρχον	πρότερον, ᾧπερ καὶ ἀνεπιστήμονες ἔτι
[7, 28]	οὐδὲν ἐλάσσω προσανείλοντο τοῦ πρότερον	(ὑπάρχοντος	ἐκ Πελοποννήσου. δι' ἃ καὶ
[7, 76]	ὄν, ἐπιπαριὼν ὡς ἐκ τῶν	ὑπαρχόντων	ἐθάρσυνέ τε καὶ παρεμυθεῖτο, βοῇ
[7, 48]	καὶ ἐπὶ πλέον ἤδη ταῖς	ὑπαρχούσαις	ναυσὶ θαλασσοκρατούντων. καὶ ἦν γάρ
[7, 61]	ταῖς ναυσίν, ἔστι τῳ (τὴν	ὑπάρχουσάν	που οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν. ἀθυμεῖν
[7, 33]	αὐτόθι πᾶσαν ἁθροίσαντες εἴ τις	ὑπελέλειπτο	ἐξετάσαι, καὶ τοὺς Θουρίους πεῖσαι
[7, 43]	Νικίας δὲ ἐν τοῖς τείχεσιν	ὑπελέλειπτο.	(καὶ ἐπειδὴ ἐγένοντο πρὸς αὐταῖς
[7, 20]	τοῦ στρατεύματός τε εἴ τι	ὑπελέλειπτο	περιέμενε καὶ τὸν Χαρικλέα τοὺς
[7, 64]	ὁμοίας ταῖσδε οὔτε ὁπλιτῶν ἡλικίαν	ὑπελίπετε,	εἴ τε ξυμβήσεταί τι ἄλλο
[7, 83]	Γυλίππῳ καὶ Συρακοσίοις εἶναι ἑτοῖμος	ὑπὲρ	Ἀθηναίων ξυμβῆναι, ὅσα ἀνήλωσαν χρήματα
[7, 64]	Λακεδαιμονίοις. ὥστε ἐν ἑνὶ τῷδε	ὑπὲρ	ἀμφοτέρων ἀγῶνι καθεστῶτες καρτερήσατε, εἴπερ
[7, 69]	ἀρχαιολογεῖν φυλαξάμενοι εἴποιεν ἄν, καὶ	ὑπὲρ	ἁπάντων παραπλήσια ἔς τε γυναῖκας
[7, 66]	μὲν καλὰ τὰ προειργασμένα καὶ	ὑπὲρ	καλῶν τῶν μελλόντων ὁ ἀγὼν
[7, 13]	αὐτοὶ ἐμπορευόμενοι ἀνδράποδα Ὑκκαρικὰ ἀντεμβιβάσαι	ὑπὲρ	σφῶν πείσαντες τοὺς τριηράρχους τὴν
[7, 79]	ἀποτετειχισμένον, καὶ ηὗρον πρὸ ἑαυτῶν	ὑπὲρ	τοῦ ἀποτειχίσματος τὴν πεζὴν στρατιὰν
[7, 71]	ναῦς ὅ τε φόβος ἦν	ὑπὲρ	τοῦ μέλλοντος οὐδενὶ ἐοικώς, καὶ
[7, 41]	ἐπεδίωκον· ἔπειτα αὐτοὺς αἱ κεραῖαι	ὑπὲρ	τῶν ἔσπλων αἱ ἀπὸ τῶν
[7, 67]	ὧν ἡμεῖς οἰόμεθα σαφῶς πεπύσθαι·	ὑπερβαλλόντων	γὰρ αὐτοῖς τῶν κακῶν καὶ
[7, 25]	γὰρ τῶν σταυρῶν οὓς οὐχ	ὑπερέχοντας	τῆς θαλάσσης κατέπηξαν, ὥστε δεινὸν
[7, 42]	Συρακούσαις, ἀλλ' ἐν Κατάνῃ διεχείμαζεν,	ὑπερώφθη	τε καὶ ἔφθασεν αὐτὸν ἐκ
[7, 1]	χωρίον. πέμψειν δέ τινα αὐτοῖς	ὑπέσχοντο	στρατιὰν οὐ πολλὴν καὶ οἱ
[7, 36]	παχείας, καὶ ἀντηρίδας ἀπ' αὐτῶν	ὑπέτειναν	πρὸς τοὺς τοίχους ὡς ἐπὶ
[7, 43]	βιασθέντες (ὑπ' αὐτῶν τὸ πρῶτον	ὑπεχώρησαν.	προϊόντων δὲ τῶν Ἀθηναίων ἐν
[7, 79]	εἰ μὲν ἐπίοιεν οἱ Ἀθηναῖοι,	ὑπεχώρουν,	εἰ δ' ἀναχωροῖεν, ἐπέκειντο, καὶ
[7, 57]	Καρυστίων (οὗτοι δ' εἰσὶ Δρύοπες)	ὑπήκοοι	δ' ὄντες καὶ ἀνάγκῃ ὅμως
[7, 57]	τῶν δ' ἄλλων οἱ μὲν	ὑπήκοοι,	οἱ δ' ἀπὸ ξυμμαχίας αὐτόνομοι,
[7, 57]	μὲν ναυσὶ καὶ οὐ φόρῳ	ὑπήκοοι,	Τενέδιοι δὲ καὶ Αἴνιοι ὑποτελεῖς.
[7, 28]	θάλασσαν ἀντὶ τοῦ φόρου τοῖς	ὑπηκόοις	ἐποίησαν, πλείω νομίζοντες ἂν σφίσι
[7, 63]	ἔς τε τὸ φοβερὸν τοῖς	ὑπηκόοις	καὶ τὸ (μὴ ἀδικεῖσθαι πολὺ
[7, 18]	δίκας ἐθέλωσι διδόναι, αὐτοὶ οὐχ	ὑπήκουον	ἐς δίκας προκαλουμένων τῶν Ἀθηναίων.
[7, 20]	ἐκ τῶν ἄλλων ξυμμάχων τῶν	ὑπηκόων,	εἴ ποθέν τι εἶχον ἐπιτήδειον
[7, 57]	μισθοφόροι (ξυνεστράτευον. καὶ τῶν μὲν	ὑπηκόων	καὶ φόρου ὑποτελῶν Ἐρετριῆς καὶ
[7, 13]	ἂν περιουσίας νεῶν μόλις τοῦτο	ὑπῆρχε	καὶ μὴ ἀναγκαζομένοις ὥσπερ νῦν
[7, 69]	τό τε καθ' ἑαυτόν, ᾧ	ὑπῆρχε	λαμπρότητός τι, μὴ προδιδόναι τινὰ
[7, 74]	περὶ τὸ σῶμα ἐς δίαιταν	ὑπῆρχεν	(ἐπιτήδεια ἀφορμᾶσθαι. Συρακόσιοι δὲ καὶ
[7, 43]	ἔχειν, αὐτὸς μὲν ἀπὸ πρώτου	ὕπνου	καὶ Εὐρυμέδων καὶ Μένανδρος ἀναλαβὼν
[7, 73]	δοκεῖν ἂν ῥᾳδίως ἐθελῆσαι ὑπακοῦσαι·	ὑπὸ	γὰρ τοῦ περιχαροῦς τῆς νίκης
[7, 58]	ξυγγενές, ἐκ δὲ Ἀρκαδίας μισθοφόροι	ὑπὸ	Κορινθίων ἀποσταλέντες καὶ Σικυώνιοι ἀναγκαστοὶ
[7, 64]	γνώμῃ ἐπήλθετε, οἱ δὲ ἐκεῖ	ὑπὸ	Λακεδαιμονίοις. ὥστε ἐν ἑνὶ τῷδε
[7, 50]	ἐν τῷ παράπλῳ Εὐεσπερίταις πολιορκουμένοις	ὑπὸ	Λιβύων ξυμμαχήσαντες καὶ νικήσαντες τοὺς
[7, 13]	τὰς πόλεις ἀποχωροῦσιν, οἱ δὲ	ὑπὸ	μεγάλου μισθοῦ τὸ πρῶτον ἐπαρθέντες
[7, 75]	μᾶλλον ἢ ναυτικῷ. ὅμως δὲ	ὑπὸ	μεγέθους τοῦ ἐπικρεμαμένου ἔτι κινδύνου
[7, 72]	τροπαῖον (ἔστησαν, οἱ δ' Ἀθηναῖοι	ὑπὸ	μεγέθους τῶν παρόντων κακῶν νεκρῶν
[7, 21]	τῶν Συρακοσίων ὄντας καὶ ἀναγκασθέντας	ὑπὸ	Μήδων ναυτικοὺς γενέσθαι. καὶ πρὸς
[7, 22]	ἐπειδὴ παρεσκευάσατο τὸ ναυτικόν, ἀγαγὼν	ὑπὸ	νύκτα πᾶσαν τὴν στρατιὰν τὴν
[7, 27]	ἡ Δεκέλεια τὸ μὲν πρῶτον	ὑπὸ	πάσης τῆς στρατιᾶς ἐν τῷ
[7, 28]	τὸ γὰρ αὐτοὺς πολιορκουμένους ἐπιτειχισμῷ	ὑπὸ	Πελοποννησίων μηδ' ὣς ἀποστῆναι ἐκ
[7, 79]	οἱ Ἀθηναῖοι ἐτειχομάχουν, καὶ βαλλόμενοι	ὑπὸ	πολλῶν ἀπὸ τοῦ λόφου ἐπάντους
[7, 76]	μᾶλλον ἑκάστοις καθ' οὓς γίγνοιτο	ὑπὸ	προθυμίας καὶ βουλόμενος ὡς ἐπὶ
[7, 64]	ἀμύνασθαι. καὶ οἱ μὲν ἂν	ὑπὸ	Συρακοσίοις εὐθὺς γίγνοισθε, οἷς αὐτοὶ
[7, 40]	ἔπειτα οὐκ ἐδόκει τοῖς Ἀθηναίοις	ὑπὸ	σφῶν αὐτῶν διαμέλλοντας κόπῳ ἁλίσκεσθαι,
[7, 28]	Πελοποννήσου. δι' ἃ καὶ τότε	ὑπό	τε τῆς Δεκελείας πολλὰ βλαπτούσης
[7, 56]	αὐτοὶ δόξαντες αὐτῶν αἴτιοι εἶναι	ὑπό	τε τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καὶ
[7, 44]	ἐτετάρακτο πάντα καὶ χαλεπὰ ἦν	ὑπὸ	τῆς (βοῆς διαγνῶναι. οἵ τε
[7, 77]	(ἀλλ' ὁρᾶτε δὴ ὡς διάκειμαι	ὑπὸ	τῆς νόσου) οὔτ' εὐτυχίᾳ δοκῶν
[7, 84]	Ἀσσίναρον ποταμόν, ἅμα μὲν βιαζόμενοι	ὑπὸ	τῆς πανταχόθεν προσβολῆς ἱππέων τε
[7, 67]	αὐτοῖς τῶν κακῶν καὶ βιαζόμενοι	ὑπὸ	τῆς παρούσης ἀπορίας ἐς ἀπόνοιαν
[7, 84]	διαβῶσι τὸν ποταμόν, ἅμα δ'	ὑπὸ	τῆς ταλαιπωρίας (καὶ τοῦ πιεῖν
[7, 75]	αὐτοὶ τὰ σφέτερα αὐτῶν σιτία	ὑπὸ	τοῖς ὅπλοις, οἱ μὲν ἀπορίᾳ
[7, 21]	παραλαβεῖν. ~Ἐν δὲ τῇ Σικελίᾳ	ὑπὸ	τοὺς αὐτοὺς χρόνους τούτου τοῦ
[7, 28]	τοῖς χρήμασιν. καὶ τὴν εἰκοστὴν	ὑπὸ	τοῦτον τὸν χρόνον τῶν κατὰ
[7, 23]	λιμένι ναυσὶ κρατούντων τῇ ναυμαχίᾳ	ὑπὸ	τριήρους μιᾶς καὶ εὖ πλεούσης
[7, 43]	δὲ αὐτῷ προσαγαγόντι κατεκαύθησάν τε	ὑπὸ	τῶν ἐναντίων ἀπὸ τοῦ τείχους
[7, 56]	τε τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καὶ	ὑπὸ	τῶν ἔπειτα (πολὺ θαυμασθήσεσθαι. καὶ
[7, 13]	καὶ ἁρπαγὴν καὶ ὑδρείαν μακρὰν	ὑπὸ	τῶν ἱππέων ἀπολλυμένων· οἱ δὲ
[7, 85]	δὲ καί, εἴ τι διαφύγοι,	ὑπὸ	τῶν ἱππέων, Νικίας Γυλίππῳ ἑαυτὸν
[7, 78]	ἔτι ἀποχωρεῖν οἷόν τ' ἦν	ὑπὸ	τῶν ἱππέων. ~Πρῲ δὲ ἄραντες
[7, 4]	ἅμα ὁπότε ἐξέλθοιεν οἱ ναῦται,	ὑπὸ	τῶν ἱππέων τῶν Συρακοσίων κρατούντων
[7, 34]	ἐμβαλλόμεναι καὶ ἀναρραγεῖσαι τὰς παρεξειρεσίας	ὑπὸ	τῶν Κορινθίων νεῶν ἐπ' αὐτὸ
[7, 69]	Ἀθηναίους (ᾐσθάνοντο. ὁ δὲ Νικίας	ὑπὸ	τῶν παρόντων ἐκπεπληγμένος καὶ ὁρῶν
[7, 48]	ὑπ' Ἀθηναίων ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ	ὑπὸ	τῶν πολεμίων, (εἰ δεῖ, κινδυνεύσας
[7, 31]	πλοῦν ἤδη ὢν τὸ Πλημμύριον	ὑπὸ	τῶν (Συρα( κοσίων ἑαλωκός. ἀφικνεῖται
[7, 3]	αὐτῇ ἡμέρᾳ ἁλίσκεται τῶν Ἀθηναίων	ὑπὸ	τῶν Συρακοσίων ἐφορμοῦσα τῷ λιμένι.
[7, 6]	καὶ τὸ ἄλλο στράτευμα νικηθὲν	ὑπὸ	τῶν Συρακοσίων (κατηράχθη ἐς τὰ
[7, 48]	ἐκεῖσε ἀφικομένους τἀναντία βοήσεσθαι ὡς	ὑπὸ	χρημάτων καταπροδόντες οἱ στρατηγοὶ ἀπῆλθον.
[7, 74]	τὰς διαβάσεις ἐφύλασσον καὶ ἐς	ὑποδοχὴν	τοῦ στρατεύματος ὡς κωλύσοντες ᾗ
[7, 27]	πρόβατά τε πάντα ἀπωλώλει καὶ	ὑποζύγια·	ἵπποι τε, ὁσημέραι ἐξελαυνόντων τῶν
[7, 29]	γυναῖκας κτείνοντες, καὶ προσέτι καὶ	ὑποζύγια	καὶ ὅσα ἄλλα ἔμψυχα ἴδοιεν·
[7, 60]	τε γὰρ τῶν ἄνω τειχῶν	ὑποκατέβησαν	καὶ τὰς ναῦς ἐπλήρωσαν πάσας,
[7, 75]	ἄνευ ὀλίγων ἐπιθειασμῶν καὶ οἰμωγῆς	ὑπολειπόμενοι,	ὥστε δάκρυσι πᾶν τὸ στράτευμα
[7, 7]	Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λευκαδίων ἐσέπλευσαν αἱ	ὑπόλοιποι	δώδεκα, λαθοῦσαι τὴν τῶν Ἀθηναίων
[7, 56]	γὰρ ἔτι δυνατὴν ἔσεσθαι τὴν	ὑπόλοιπον	Ἀθηναίων δύναμιν τὸν ὕστερον ἐπενεχθησόμενον
[7, 66]	ἀξιοῦσι προύχειν κολουθῶσι, τό γ'	ὑπόλοιπον	αὐτῶν τῆς δόξης ἀσθενέστερον αὐτὸ
[7, 64]	εἰσὶ καὶ νῆες καὶ ἡ	ὑπόλοιπος	πόλις καὶ τὸ μέγα ὄνομα
[7, 64]	ἐκεῖνα πλευσομένους καὶ τοὺς ἐκεῖ	ὑπολοίπους	ἡμῶν ἀδυνάτους ἐσομένους τούς τε
[7, 42]	ἂν αὐτὸ ληφθέν (οὐδὲ γὰρ	ὑπομεῖναι	ἂν σφᾶς (οὐδένα) ἠπείγετο ἐπιθέσθαι
[7, 23]	καὶ τὰ ἐλάσσω δύο, (οὐχ	ὑπομεινάντων	τῶν φυλάκων, ὡς εἶδον τὸ
[7, 81]	Νικίας ἦγε, νομίζων οὐ τὸ	ὑπομένειν	ἐν τῷ τοιούτῳ ἑκόντας εἶναι
[7, 43]	τὸ παρατείχισμα τῶν Συρακοσίων οὐχ	ὑπομενόντων	τῶν φυλάκων ᾕρουν τε καὶ
[7, 17]	αὐτῶν ἔσται· ~ὁ δὲ Δημοσθένης	ὑπομένων	παρεσκευάζετο τὸν ἔκπλουν ὡς ἅμα
[7, 64]	ὑμῶν πάλιν αὖ καὶ τάδε	ὑπομιμνῄσκω,	ὅτι οὔτε ναῦς ἐν τοῖς
[7, 69]	ἀφανίζειν, πατρίδος τε τῆς ἐλευθερωτάτης	ὑπομιμνῄσκων	καὶ τῆς ἐν αὐτῇ ἀνεπιτάκτου
[7, 73]	εἶχον, Ἑρμοκράτης δὲ ὁ Συρακόσιος	ὑπονοήσας	αὐτῶν τὴν διάνοιαν καὶ νομίσας
[7, 49]	καὶ μέλλησις ἐνεγένετο καὶ ἅμα	ὑπόνοια	μή τι καὶ πλέον εἰδὼς
[7, 40]	καὶ ἔς τε τοὺς ταρσοὺς	ὑποπίπτοντες	τῶν πολεμίων νεῶν καὶ ἐς
[7, 5]	καὶ τῶν ξυμμάχων καὶ νεκροὺς	ὑποσπόνδους	ἀνελομένων καὶ τῶν Ἀθηναίων τροπαῖον
[7, 45]	οἱ δ' Ἀθηναῖοι τοὺς νεκροὺς	(ὑποσπόνδους	ἐκομίσαντο. ἀπέθανον δὲ οὐκ ὀλίγοι
[7, 66]	τῶν νῦν κεκτημένους, πρῶτοι ἀνθρώπων	ὑποστάντες	τῷ ναυτικῷ, ᾧπερ πάντα κατέσχον,
[7, 21]	τὸ αὐτὸ ὁμοίως τοῖς ἐναντίοις	(ὑποσχεῖν.	καὶ Συρακοσίους εὖ εἰδέναι ἔφη
[7, 57]	καὶ Χῖοι. τούτων Χῖοι οὐχ	ὑποτελεῖς	ὄντες φόρου, ναῦς δὲ παρέχοντες
[7, 57]	ὑπήκοοι, Τενέδιοι δὲ καὶ Αἴνιοι	ὑποτελεῖς.	οὗτοι δὲ Αἰολῆς Αἰολεῦσι τοῖς
[7, 57]	τῶν μὲν ὑπηκόων καὶ φόρου	ὑποτελῶν	Ἐρετριῆς καὶ Χαλκιδῆς καὶ Στυρῆς
[7, 62]	τὰ ἐπὶ τούτοις οἱ (ἐπιβάται	ὑπουργῶσιν.	ἐς τοῦτο γὰρ δὴ ἠναγκάσμεθα
[7, 75]	ἄλλο ἢ πόλει ἐκπεπολιορκημένῃ ἐῴκεσαν	ὑποφευγούσῃ,	καὶ ταύτῃ οὐ σμικρᾷ· μυριάδες
[7, 81]	σωτηρίαν, ἀλλὰ τὸ ὡς τάχιστα	ὑποχωρεῖν,	τοσαῦτα μαχομένους (ὅσα ἀναγκάζονται. ὁ
[7, 73]	εἰ τοσαύτη στρατιὰ κατὰ γῆν	ὑποχωρήσασα	καὶ καθεζομένη ποι τῆς Σικελίας
[7, 70]	ὀλίγου πόνου κεκτημένης θαλάσσης ἡγούμενοι	ὑποχωροῦσιν,	οἱ δὲ Συρακόσιοι εἰ οὓς
[7, 82]	ἅπαν κατέθεσαν ἐσβαλόντες ἐς ἀσπίδας	ὑπτίας,	καὶ ἐνέπλησαν ἀσπίδας τέσσαρας. καὶ
[7, 79]	ἀναχωροῖεν, ἐπέκειντο, καὶ μάλιστα τοῖς	ὑστάτοις	προσπίπτοντες, εἴ πως κατὰ βραχὺ
[7, 3]	(καὶ αὐτοῦ ηὐλίσαντο. τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	ἄγων τὴν μὲν πλείστην τῆς
[7, 35]	τὸ αὐτὸ ἀπήντων. τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	ἀναβιβασάμενοι παρέπλεον, ἴσχοντες πρὸς ταῖς
[7, 11]	νικᾶται ὑφ' ἡμῶν, τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	ἱππεῦσί τε πολλοῖς καὶ (ἀκοντισταῖς
[7, 83]	στρατιάν. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι τῇ	ὑστεραίᾳ	καταλαβόντες αὐτὸν ἔλεγον ὅτι οἱ
[7, 78]	δὲ Ἀκραῖον λέπας. (Τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	οἱ Ἀθηναῖοι προῇσαν, καὶ οἱ
[7, 45]	Συρακοσίων περιελάσαντες διέφθειραν. ~Τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	οἱ μὲν Συρακόσιοι δύο τροπαῖα
[7, 38]	τῶν τειχῶν ἀπῆλθεν. (Τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	οἱ μὲν Συρακόσιοι ἡσύχαζον, οὐδὲν
[7, 39]	Ἀθηναῖοι μέχρι νυκτός. ~Τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	οἱ Συρακόσιοι τῆς μὲν ὥρας
[7, 79]	οἱ Ἀθηναῖοι ηὐλίσαντο. Τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	προυχώρουν, καὶ οἱ Συρακόσιοι προσέβαλλόν
[7, 78]	τινὶ οἱ Ἀθηναῖοι· τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	πρῲ ἐπορεύοντο καὶ προῆλθον ὡς
[7, 52]	στρατιὰ τῶν Συρακοσίων· τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	ταῖς τε ναυσὶν ἐκπλέουσιν οὔσαις
[7, 29]	οὖν Θρᾷκας τοὺς τῷ Δημοσθένει	ὑστερήσαντας	διὰ τὴν παροῦσαν ἀπορίαν τῶν
[7, 27]	(ξυμπλεῖν. οἱ δ' Ἀθηναῖοι, ὡς	ὕστεροι	ἧκον, διενοοῦντο αὐτοὺς πάλιν ὅθεν
[7, 81]	προσέμειξαν τοῖς μετὰ τοῦ Δημοσθένους	ὑστέροις	τ' οὖσι καὶ σχολαίτερον καὶ
[7, 53]	τὴν λίμνην τὴν Λυσιμέλειαν καλουμένην.	ὕστερον	δὲ πλέονος ἤδη τοῦ στρατεύματος
[7, 27]	ἐν τῷ θέρει τούτῳ τειχισθεῖσα,	ὕστερον	δὲ φρουραῖς ἀπὸ τῶν πόλεων
[7, 56]	τὴν ὑπόλοιπον Ἀθηναίων δύναμιν τὸν	ὕστερον	ἐπενεχθησόμενον πόλεμον ἐνεγκεῖν) καὶ αὐτοὶ
[7, 44]	τὸ στρατόπεδον διεφύγγανον, οἱ δὲ	ὕστερον	ἥκοντες εἰσὶν οἳ διαμαρτόντες τῶν
[7, 14]	τὰ ἥδιστα ἀκούειν, αἰτιωμένων δὲ	ὕστερον,	ἤν τι ὑμῖν ἀπ' αὐτῶν
[7, 82]	πόλεις οὐ πολλαί. ἔπειτα δ'	ὕστερον	καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους ἅπαντας
[7, 31]	διαφθείρει, οἱ δ' ἄνδρες (ἀποφυγόντες	ὕστερον	λαβόντες ἄλλην ἔπλεον. καὶ μετὰ
[7, 24]	ἕτερον τοῖν δυοῖν τειχοῖν τοῖν	ὕστερον	ληφθέντοιν κατέβαλον, τὰ δὲ δύο
[7, 19]	δὲ τούτους Κορίνθιοι οὐ πολλῷ	ὕστερον	πεντακοσίους ὁπλίτας, τοὺς μὲν ἐξ
[7, 26]	φυλακὴν αὐτοῦ ἀπεκομίζετο καὶ αὐτὸς	ὕστερον	ταῖς τριάκοντα ναυσὶν ἐπ' οἴκου
[7, 85]	δὲ καὶ δουλεύσαντες καὶ διαδιδράσκοντες	ὕστερον·	τούτοις δ' ἦν ἀναχώρησις ἐς
[7, 77]	νόσου) οὔτ' εὐτυχίᾳ δοκῶν που	ὕστερός	του εἶναι κατά τε τὸν
[7, 81]	πόνῳ ξυνεχεστέρῳ ὢν διὰ τὸ	ὑστέρῳ	ἀναχωροῦντι αὐτῷ πρώτῳ ἐπικεῖσθαι τοὺς
[7, 11]	μάχῃ τῇ μὲν πρώτῃ νικᾶται	ὑφ'	ἡμῶν, τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἱππεῦσί
[7, 23]	ταύτας τε γὰρ ἔτρεψαν καὶ	ὑφ'	(ὧν τὸ πρῶτον ἐνικῶντο ἐν
[7, 4]	ἐποικοδομήσαντες δὲ αὐτὸ οἱ Ἀθηναῖοι	ὑψηλότερον	αὐτοὶ μὲν ταύτῃ ἐφύλασσον, τοὺς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/05/2007