Livre, Chap.
[7, 77]	παρὰ τὴν ἀξίαν νῦν κακοπαθίαις.	κἀγώ	τοι οὐδενὸς ὑμῶν οὔτε ῥώμῃ
[7, 28]	πόλιν οὐδὲν ἐλάσσω αὐτήν γε	καθ'	αὑτὴν τῆς τῶν Ἀθηναίων, καὶ
[7, 44]	οἱ παραγενόμενοι πάντα πλὴν τὸ	καθ'	ἑαυτὸν ἕκαστος μόλις οἶδεν· ἐν
[7, 78]	ὁ Δημοσθένης οὐδὲν ἧσσον τοῖς	καθ'	ἑαυτὸν τοιαῦτά τε καὶ παραπλήσια
[7, 69]	καὶ φυλήν, ἀξιῶν τό τε	καθ'	ἑαυτόν, ᾧ ὑπῆρχε λαμπρότητός τι,
[7, 8]	ἀγγέλλων πολλάκις μὲν καὶ ἄλλοτε	καθ'	ἕκαστα τῶν γιγνομένων, μάλιστα δὲ
[7, 64]	καρτερήσατε, εἴπερ ποτέ, καὶ ἐνθυμεῖσθε	καθ'	ἑκάστους τε καὶ ξύμπαντες ὅτι
[7, 70]	φυλακήν, τῶν δ' ἐπιβουλήν, μὴ	καθ'	ἓν ἕκαστον, κατὰ πολλὰ δὲ
[7, 75]	ἐγίγνετο. δεινὸν οὖν ἦν οὐ	καθ'	ἓν μόνον τῶν πραγμάτων, ὅτι
[7, 59]	Ἀθηναίων τοσοῦτον ὄν, καὶ μηδὲ	καθ'	ἕτερα αὐτούς, μήτε διὰ θαλάσσης
[7, 42]	καὶ ταῖς ναυσίν (οὐδὲ γὰρ	καθ'	ἕτερα οἱ Συρακόσιοι ἀντεπεξῇσαν ὅτι
[7, 8]	Νικίας αἰσθόμενος τοῦτο καὶ ὁρῶν	καθ'	ἡμέραν ἐπιδιδοῦσαν τήν τε τῶν
[7, 50]	ἐπὶ τὸ βέλτιον χωροῦντα, ἀλλὰ	καθ'	ἡμέραν τοῖς πᾶσι χαλεπώτερον ἴσχοντα,
[7, 40]	σφῶν πρὸς τὴν πόλιν ἀνακρούσασθαι,	καθ'	ἡσυχίαν ἐκβάντες τά τε ἄλλα
[7, 38]	εἴη κατάφευξις ἀσφαλὴς καὶ πάλιν	καθ'	ἡσυχίαν ἔκπλους. παρασκευαζόμενοι δὲ ταῦτα
[7, 74]	οἱ Ἀθηναῖοι) τὰς δ' ἄλλας	καθ'	ἡσυχίαν οὐδενὸς κωλύοντος ὡς ἑκάστην
[7, 73]	μηχανᾶται, δεδιὼς μὴ οἱ Ἀθηναῖοι	καθ'	ἡσυχίαν προφθάσωσιν ἐν τῇ νυκτὶ
[7, 73]	Συρακοσίων τὰς ὁδοὺς φυλασσόντων, ἀλλὰ	καθ'	ἡσυχίαν (τῆς ἡμέρας παρασκευασάμενον ἀποχωρεῖν.
[7, 37]	προσῆγε τῷ τείχει τῶν Ἀθηναίων,	καθ'	ὅσον πρὸς τὴν πόλιν αὐτοῦ
[7, 76]	τε χρώμενος ἔτι μᾶλλον ἑκάστοις	καθ'	οὓς γίγνοιτο ὑπὸ προθυμίας καὶ
[7, 32]	ἤδη τῶν Σικελιωτῶν οἱ Σικελοί,	καθάπερ	ἐδέοντο οἱ Ἀθηναῖοι, ἐνέδραν τινὰ
[7, 77]	πόλις εὐθύς ἐστε ὅποι ἂν	καθέζησθε	καὶ ἄλλη οὐδεμία ὑμᾶς τῶν
[7, 73]	στρατιὰ κατὰ γῆν ὑποχωρήσασα καὶ	καθεζομένη	ποι τῆς Σικελίας βουλήσεται αὖθις
[7, 51]	αὐτοὺς ἄλλοσέ ποι τῆς Σικελίας	καθεζομένους	χαλεπωτέρους εἶναι προσπολεμεῖν, ἀλλ' αὐτοῦ
[7, 67]	ναῦς ἀναβάντες, οἳ οὐδ' ὅπως	καθεζομένους	χρὴ τὸ βέλος ἀφεῖναι εὑρήσουσι,
[7, 29]	οὐκ ὀλίγη καὶ ἰδέα πᾶσα	καθειστήκει	ὀλέθρου, καὶ ἐπιπεσόντες διδασκαλείῳ παίδων,
[7, 28]	καὶ πρίν, ἀλλὰ πολλῷ μείζους	καθέστασαν,	ὅσῳ καὶ μείζων ὁ πόλεμος
[7, 28]	ἅμα εἶχον, καὶ ἐς φιλονικίαν	καθέστασαν	τοιαύτην ἣν πρὶν γενέσθαι ἠπίστησεν
[7, 13]	δὲ θεράποντες, ἐπειδὴ ἐς ἀντίπαλα	καθεστήκαμεν,	αὐτομολοῦσι, καὶ οἱ ξένοι οἱ
[7, 67]	τῆς παρούσης ἀπορίας ἐς ἀπόνοιαν	καθεστήκασιν	οὐ παρασκευῆς πίστει μᾶλλον ἢ
[7, 67]	ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων παρὰ τὸ	καθεστηκὸς	ὦσι, πολλοὶ δὲ καὶ ἀκοντισταὶ
[7, 71]	πεζὸς ἀμφοτέρων ἰσορρόπου τῆς ναυμαχίας	καθεστηκυίας	πολὺν τὸν ἀγῶνα καὶ ξύστασιν
[7, 64]	ἑνὶ τῷδε ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἀγῶνι	καθεστῶτες	καρτερήσατε, εἴπερ ποτέ, καὶ ἐνθυμεῖσθε
[7, 82]	καὶ διαβὰς πρὸς μετέωρόν τι	καθῖσε	τὴν στρατιάν. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι
[7, 78]	ἐν τάξει χωροῦν ξυνάγων καὶ	καθιστάς,	καὶ ὁ Δημοσθένης οὐδὲν ἧσσον
[7, 75]	καὶ ὀλοφυρμὸν τραπόμενοι ἐς ἀπορίαν	καθίστασαν,	ἄγειν τε σφᾶς ἀξιοῦντες καὶ
[7, 75]	κείμενον, ἐς λύπην μετὰ φόβου	καθίστατο,	καὶ οἱ ζῶντες καταλειπόμενοι τραυματίαι
[7, 56]	τε τῶν παρόντων πολὺ σφῶν	καθυπέρτερα	τὰ πράγματα εἶναι καί, εἰ
[7, 25]	τε ἐκπέμπουσι δώδεκα οἱ Συρακόσιοι	καὶ	Ἀγάθαρχον ἐπ' αὐτῶν Συρακόσιον ἄρχοντα.
[7, 70]	ναυτικοῦ τοῖς Συρακοσίοις Σικανὸς μὲν	καὶ	Ἀγάθαρχος, κέρας ἑκάτερος τοῦ παντὸς
[7, 50]	ὁ Νικίας (ἦν γάρ τι	καὶ	ἄγαν θειασμῷ τε καὶ τῷ
[7, 31]	χρήματα ἄγων τῇ στρατιᾷ ἀπεπέμφθη,	καὶ	ἀγγέλλει τά τε ἄλλα καὶ
[7, 70]	δὲ ἡ ἀντιτέχνησις τῶν κυβερνητῶν	καὶ	ἀγωνισμὸς πρὸς ἀλλήλους· οἵ τε
[7, 48]	φύσεις ἐπ' αἰσχρᾷ τε αἰτίᾳ	καὶ	ἀδίκως ὑπ' Ἀθηναίων ἀπολέσθαι μᾶλλον
[7, 43]	αὐτοῦ ἐβοήθουν ἐκ τῶν προτειχισμάτων,	καὶ	ἀδοκήτου τοῦ τολμήματος σφίσιν ἐν
[7, 21]	καὶ πρὸς ἄνδρας τολμηρούς, οἵους	καὶ	Ἀθηναίους, τοὺς ἀντιτολμῶντας χαλεπωτάτους ἂν
[7, 57]	τὸ δὲ πλέον Δημοσθένους φιλίᾳ	καὶ	Ἀθηναίων εὐνοίᾳ ξύμμαχοι ὄντες ἐπεκούρησαν.
[7, 24]	ἔς τε τἆλλα κατάπληξιν παρέσχε	καὶ	ἀθυμίαν τῷ στρατεύματι. ~Μετὰ δὲ
[7, 12]	ἐπιπλεύσονται. (φανεραὶ δ' εἰσὶν ἀναπειρώμεναι,	καὶ	αἱ ἐπιχειρήσεις ἐπ' ἐκείνοις καὶ
[7, 59]	ὅτι ἐν μεγίστῳ κινδύνῳ ἦσαν.	~καὶ	αἱ μὲν ἑκατέρων ἐπικουρίαι τοσαίδε
[7, 35]	καὶ τὴν ἐκβολὴν τοῦ Ὑλίου·	καὶ	αἱ νῆες αὐτοῖς ἐς τὸ
[7, 70]	πεζὸς ἅμα αὐτοῖς παρεβοήθει ᾗπερ	καὶ	αἱ νῆες κατίσχοιεν. ἦρχον δὲ
[7, 87]	ἔτι ἐλύπει διὰ τὸ ἀστέγαστον	καὶ	αἱ νύκτες ἐπιγιγνόμεναι τοὐναντίον μετοπωριναὶ
[7, 4]	ἤδη ἐκεῖ τὰ μεγάλα ὥρμει	καὶ	αἱ ταχεῖαι νῆες. (ὥστε καὶ
[7, 57]	ἔτι χρώμενοι Λήμνιοι καὶ Ἴμβριοι	καὶ	Αἰγινῆται, οἳ τότε Αἴγιναν εἶχον,
[7, 57]	οὐ φόρῳ ὑπήκοοι, Τενέδιοι δὲ	καὶ	Αἴνιοι ὑποτελεῖς. οὗτοι δὲ Αἰολῆς
[7, 29]	πόλει προσέκειτο οὔσῃ οὐ μεγάλῃ,	καὶ	αἱρεῖ ἀφυλάκτοις τε ἐπιπεσὼν καὶ
[7, 23]	τῇ ἕῳ αἰφνιδίως τοῖς τείχεσι,	καὶ	αἱρεῖ τὸ μέγιστον πρῶτον, ἔπειτα
[7, 57]	κέρδος ἡγούμενοι πολεμίους, Κρῆτες δὲ	καὶ	Αἰτωλοὶ μισθῷ καὶ οὗτοι πεισθέντες·
[7, 57]	ἀποίκους ἑκόντας μετὰ μισθοῦ ἐλθεῖν.	καὶ	Ἀκαρνάνων τινὲς ἅμα μὲν κέρδει,
[7, 59]	μάλιστα, τριήρεσι πλαγίαις καὶ πλοίοις	καὶ	ἀκάτοις ἐπ' ἀγκυρῶν ὁρμίζοντες, καὶ
[7, 62]	ἡτοίμασται. καὶ γὰρ τοξόται πολλοὶ	καὶ	ἀκοντισταὶ ἐπιβήσονται καὶ ὄχλος, ᾧ
[7, 78]	Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων αὐτοὺς ἱππῆς	καὶ	ἀκοντισταὶ ὄντες πολλοὶ ἑκατέρωθεν ἐκώλυον
[7, 67]	τὸ καθεστηκὸς ὦσι, πολλοὶ δὲ	καὶ	ἀκοντισταὶ χερσαῖοι ὡς εἰπεῖν Ἀκαρνᾶνές
[7, 42]	ἀντεπεξῇσαν ὅτι μὴ τοῖς ἱππεῦσι	καὶ	ἀκοντισταῖς ἀπὸ τοῦ Ὀλυμπιείου) ~ἔπειτα
[7, 11]	δ' ὑστεραίᾳ ἱππεῦσί τε πολλοῖς	καὶ	(ἀκοντισταῖς βιασθέντες ἀνεχωρήσαμεν ἐς τὰ
[7, 37]	τάχος χωροῦντας ἱππέας τε πολλοὺς	καὶ	ἀκοντιστὰς ἀντεπεξῇσαν, ἄλλοι δὲ τὰς
[7, 31]	τὴν Ἀκαρνανίαν χωρίων σφενδονήτας τε	καὶ	ἀκοντιστὰς ξυναγείρων. ~Οἱ δ' ἐκ
[7, 33]	ἐς τὰς Χοιράδας νήσους Ἰαπυγίας,	καὶ	ἀκοντιστάς τέ τινας τῶν Ἰαπύγων
[7, 33]	ναυτικόν τε ἐς πέντε ναῦς	καὶ	ἀκοντιστὰς τετρακοσίους καὶ ἱππέας διακοσίους.
[7, 60]	τοξότας τε ἐπ' αὐτὰς πολλοὺς	καὶ	ἀκοντιστὰς τῶν τε Ἀκαρνάνων καὶ
[7, 25]	ἐγγὺς ὄντων καὶ ἀντιτεταγμένων ἐμηχανῶντο	καὶ	ἀκροβολισμοῖς καὶ πείραις παντοίαις ἐχρῶντο.
[7, 32]	καὶ σφίσι ξυμμάχους, Κεντόριπάς τε	καὶ	Ἀλικυαίους καὶ ἄλλους, ὅπως μὴ
[7, 18]	Ἐπιδαύρου τέ τι καὶ Πρασιῶν	καὶ	ἄλλα ἐδῄωσαν καὶ ἐκ Πύλου
[7, 25]	οἱ Συρακόσιοι (ἐσταύρωσαν. πολλὰ δὲ	καὶ	ἄλλα πρὸς ἀλλήλους οἷον εἰκὸς
[7, 77]	εὐθύς ἐστε ὅποι ἂν καθέζησθε	καὶ	ἄλλη οὐδεμία ὑμᾶς τῶν ἐν
[7, 43]	λιθολόγους καὶ τέκτονας πάντας λαβὼν	καὶ	ἄλλην παρασκευὴν τοξευμάτων τε καὶ
[7, 57]	Ἀθηναίων Ἰώνων ἠκολούθουν, Μαντινῆς δὲ	καὶ	ἄλλοι Ἀρκάδων μισθοφόροι ἐπὶ τοὺς
[7, 67]	χερσαῖοι ὡς εἰπεῖν Ἀκαρνᾶνές τε	καὶ	ἄλλοι ἐπὶ ναῦς ἀναβάντες, οἳ
[7, 77]	(ἤδη τετιμωρήμεθα. ἦλθον γάρ που	καὶ	ἄλλοι τινὲς ἤδη ἐφ' ἑτέρους,
[7, 8]	τὰς Ἀθήνας ἀγγέλλων πολλάκις μὲν	καὶ	ἄλλοτε καθ' ἕκαστα τῶν γιγνομένων,
[7, 32]	ξυμμάχους, Κεντόριπάς τε καὶ Ἀλικυαίους	καὶ	ἄλλους, ὅπως μὴ διαφρήσωσι τοὺς
[7, 16]	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν> τάλαντα ἀργυρίου,	καὶ	ἅμα ἀγγελοῦντα τοῖς ἐκεῖ ὅτι
[7, 73]	ἀπὸ ναυμαχίας τε μεγάλης ἀναπεπαυμένους	καὶ	ἅμα ἑορτῆς οὔσης (ἔτυχε γὰρ
[7, 37]	ἄλλοι δὲ τὰς ναῦς ἐπλήρουν	καὶ	ἅμα ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν παρεβοήθουν,
[7, 22]	βουλόμενοι πρὸς τὰς ἐντὸς προσμεῖξαι	καὶ	ἅμα ἐπιπλεῖν τῷ Πλημμυρίῳ, ὅπως
[7, 26]	Εἵλωτες τῶν Λακεδαιμονίων αὐτόσε αὐτομολῶσι	καὶ	ἅμα λῃσταὶ ἐξ αὐτοῦ, ὥσπερ
[7, 51]	γὰρ ἂν τὸν ἔκπλουν ἐπιβουλεῦσαι)	καὶ	ἅμα οὐ βουλόμενοι αὐτοὺς ἄλλοσέ
[7, 49]	πρὸς αὐτὸν ὥστε μὴ ἀπανίστασθαι,	καὶ	ἅμα ταῖς γοῦν ναυσὶ μᾶλλον
[7, 14]	σαφῶς εἰδότας τὰ ἐνθάδε βουλεύσασθαι.	καὶ	ἅμα τὰς φύσεις ἐπιστάμενος ὑμῶν,
[7, 37]	ἐπιστήμην τε καὶ δύναμιν ἐπινοήσαντες	καὶ	ἅμα τεθαρσηκότες μᾶλλον ἤδη ἀπὸ
[7, 44]	ἐν νυκτὶ ἄλλῳ τῳ σημῆναι,	καὶ	ἅμα τοὺς προσφερομένους ἐδέχοντο· οἵ
[7, 49]	ὄκνος τις καὶ μέλλησις ἐνεγένετο	καὶ	ἅμα ὑπόνοια μή τι καὶ
[7, 81]	ἔτι ἢ πρὸς τῶν Ἀθηναίων,	καὶ	ἅμα φειδώ τέ τις ἐγίγνετο
[7, 58]	πεζῷ μόνοι παραγενόμενοι καὶ Λευκάδιοι	καὶ	Ἀμπρακιῶται κατὰ τὸ ξυγγενές, ἐκ
[7, 25]	πόλεις πρέσβεις οἱ Συρακόσιοι Κορινθίων	καὶ	Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λακεδαιμονίων, ἀγγέλλοντας τήν
[7, 7]	αἵ τε τῶν Κορινθίων νῆες	καὶ	Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λευκαδίων ἐσέπλευσαν αἱ
[7, 43]	ἐδόκει εἶναι λαθεῖν προσελθόντας τε	καὶ	ἀναβάντας, παραγγείλας δὲ πέντε ἡμερῶν
[7, 2]	μάχην ἀφικνεῖται ἐς τὰς Ἐπιπολάς·	καὶ	ἀναβὰς κατὰ τὸν Εὐρύηλον, ᾗπερ
[7, 69]	μὲν οὐχ ἱκανὰ μᾶλλον ἢ	καὶ	ἀναγκαῖα νομίσας παρῃνῆσθαι, ἀποχωρήσας ἦγε
[7, 21]	ἠπειρώτας μᾶλλον τῶν Συρακοσίων ὄντας	καὶ	ἀναγκασθέντας ὑπὸ Μήδων ναυτικοὺς γενέσθαι.
[7, 57]	εἰσὶ Δρύοπες) ὑπήκοοι δ' ὄντες	καὶ	ἀνάγκῃ ὅμως Ἴωνές γε ἐπὶ
[7, 73]	ἐξ ὅσου τις ἔμελλεν ἀκούσεσθαι	καὶ	ἀνακαλεσάμενοί τινας ὡς ὄντες τῶν
[7, 38]	δὲ ἡμέρας ἐπὶ πολὺ προσπλέοντες	καὶ	ἀνακρουόμενοι καὶ πειράσαντες ἀλλήλων καὶ
[7, 36]	ἐπίπλευσιν ἀπὸ τοῦ πελάγους τε	καὶ	ἀνάκρουσιν, οὐ δυνήσεσθαι αὐτούς, ἄλλως
[7, 31]	Ἀκαρνανίας διέβη, ἐς Ἀλύζιάν τε	καὶ	Ἀνακτόριον, ὃ αὐτοὶ (εἶχον. ὄντι
[7, 25]	ἀπὸ Πελοποννήσου ἄγουσα (Θεσπιῶν ὁπλίτας·	καὶ	ἀναλαβόντες αὐτοὺς οἱ Συρακόσιοι ἐπὶ
[7, 33]	ξυμπέμπειν τριακοσίους καὶ τριήρεις δύο	καὶ	ἀναλαβόντες ταῦτα παρέπλευσαν ἐς Θουρίαν.
[7, 83]	φυλάξαντες τὸ ἡσυχάζον ἔμελλον πορεύσεσθαι.	καὶ	ἀναλαμβάνουσί τε τὰ ὅπλα καὶ
[7, 34]	τινες ἄπλοι ἐγένοντο ἀντίπρῳροι ἐμβαλλόμεναι	καὶ	ἀναρραγεῖσαι τὰς παρεξειρεσίας ὑπὸ τῶν
[7, 49]	τῆς ἐμπειρίας χρήσιμα σφῶν ἔσται	καὶ	ἀναχωρήσεις καὶ ἐπίπλους οὐκ ἐκ
[7, 27]	τε γὰρ χώρας ἁπάσης ἐστέρηντο,	καὶ	ἀνδραπόδων πλέον ἢ δύο μυριάδες
[7, 43]	ἦν αὐτόθι τῶν Συρακοσίων αἱροῦσι	καὶ	ἄνδρας τῶν (φυλάκων ἀποκτείνουσιν. οἱ
[7, 57]	ἦσαν, ἀπὸ δὲ νήσων Κεῖοι	καὶ	Ἄνδριοι καὶ Τήνιοι, ἐκ δ'
[7, 25]	ἀκάτων ὤνευον ἀναδούμενοι τοὺς σταυροὺς	καὶ	ἀνέκλων καὶ κατακολυμβῶντες ἐξέπριον. οἱ
[7, 79]	οὐ δυνάμενοι βιάσασθαι (ἀνεχώρουν πάλιν	καὶ	ἀνεπαύοντο. ἔτυχον δὲ καὶ βρονταί
[7, 51]	ναυμαχεῖν. τὰς οὖν ναῦς ἐπλήρουν	καὶ	ἀνεπειρῶντο ἡμέρας ὅσαι αὐτοῖς ἐδόκουν
[7, 7]	οἵ τε Συρακόσιοι ναυτικὸν ἐπλήρουν	καὶ	ἀνεπειρῶντο ὡς καὶ τούτῳ ἐπιχειρήσοντες,
[7, 67]	τό τε ὑπάρχον πρότερον, ᾧπερ	καὶ	ἀνεπιστήμονες ἔτι ὄντες ἀπετολμήσαμεν, βεβαιότερον
[7, 77]	πολλὰ δὲ ἐς ἀνθρώπους (δίκαια	καὶ	ἀνεπίφθονα. ἀνθ' ὧν ἡ μὲν
[7, 77]	ἄλλοι τινὲς ἤδη ἐφ' ἑτέρους,	καὶ	ἀνθρώπεια δράσαντες ἀνεκτὰ ἔπαθον. καὶ
[7, 72]	ναυμαχίας καὶ πολλῶν νεῶν ἀμφοτέροις	καὶ	ἀνθρώπων ἀπολομένων οἱ Συρακόσιοι καὶ
[7, 27]	τοῖς πρῶτον χρημάτων τ' ὀλέθρῳ	καὶ	ἀνθρώπων φθορᾷ ἐκάκωσε τὰ πράγματα.
[7, 22]	στόματος τοῦ μεγάλου λιμένος ἐναυμάχουν,	καὶ	ἀντεῖχον ἀλλήλοις ἐπὶ πολύ, οἱ
[7, 36]	ἐπωτίδας ἐπέθεσαν ταῖς πρῴραις παχείας,	καὶ	ἀντηρίδας ἀπ' αὐτῶν ὑπέτειναν πρὸς
[7, 75]	τε ναῦς ἀπολωλεκότες πάσας ἀπεχώρουν	καὶ	ἀντὶ μεγάλης ἐλπίδος καὶ αὐτοὶ
[7, 28]	ὁμοίως ἐπακτῶν ἐδεῖτο (ἡ πόλις,	καὶ	ἀντὶ τοῦ πόλις εἶναι φρούριον
[7, 39]	τοῦ ναυτικοῦ (προσέμισγον τοῖς Ἀθηναίοις,	καὶ	ἀντικαταστάντες ταῖς ναυσὶ τὸν αὐτὸν
[7, 25]	εἰκὸς τῶν στρατοπέδων ἐγγὺς ὄντων	καὶ	ἀντιτεταγμένων ἐμηχανῶντο καὶ ἀκροβολισμοῖς καὶ
[7, 25]	δηλώσοντας ὅτι ἐν ἐλπίσιν εἰσὶ	καὶ	ἀξιώσοντας ξυμβοηθεῖν ἐπ' αὐτοὺς καὶ
[7, 57]	πλεῖστον Ἴωνες ὄντες οὗτοι πάντες	καὶ	ἀπ' Ἀθηναίων πλὴν Καρυστίων (οὗτοι
[7, 50]	ἡμερῶν καὶ νυκτὸς πλοῦν ἀπέχει,	καὶ	ἀπ' αὐτοῦ περαιωθέντες (ἀφίκοντο ἐς
[7, 14]	ἔχοντες ἤλθομεν τά τε ὄντα	καὶ	ἀπαναλισκόμενα γίγνεσθαι· αἱ γὰρ νῦν
[7, 77]	εἶναι. προπέπεμπται δ' ὡς αὐτούς,	καὶ	ἀπαντᾶν εἰρημένον καὶ σιτία ἄλλα
[7, 85]	μέρος δέ τι οὐκ ὀλίγον	καὶ	ἀπέθανεν· πλεῖστος γὰρ δὴ φόνος
[7, 82]	ἐπ' ἐλευθερίᾳ ὡς σφᾶς ἀπιέναι·	καὶ	ἀπεχώρησάν (τινες πόλεις οὐ πολλαί.
[7, 60]	ἁπάσας, ὅσαι ἦσαν καὶ δυναταὶ	καὶ	ἀπλοώτεραι, πάντα τινὰ ἐσβιβάζοντες πληρῶσαι,
[7, 22]	δὲ τριήρεις τῶν Συρακοσίων ἅμα	καὶ	ἀπὸ ξυνθήματος πέντε μὲν καὶ
[7, 75]	τῷ παρόντι ἐδοξάζετο, ἄλλως τε	καὶ	ἀπὸ οἵας λαμπρότητος καὶ αὐχήματος
[7, 80]	νυκτί τε καὶ διὰ πολεμίας	καὶ	ἀπὸ πολεμίων οὐ πολὺ ἀπεχόντων
[7, 19]	δὲ καὶ οὐ πολλῷ πλέον	καὶ	ἀπὸ τῆς Βοιωτίας. ἐπὶ δὲ
[7, 33]	οὔσης ἔκ τε τῆς Κερκύρας	καὶ	ἀπὸ τῆς ἠπείρου, ἐπεραιώθησαν (ξυμπάσῃ
[7, 71]	τε ἅμα μετὰ βοῆς ἐχρῶντο	καὶ	ἀπὸ τῶν δρωμένων τῆς ὄψεως
[7, 11]	στρατιὰν ἔχων ἔκ τε Πελοποννήσου	καὶ	ἀπὸ τῶν ἐν Σικελίᾳ πόλεων
[7, 29]	ἀφ' ἑσπέρας διέπλευσε τὸν Εὔριπον	καὶ	ἀποβιβάσας ἐς τὴν (Βοιωτίαν ἦγεν
[7, 57]	Συρακοσίοις μὲν Δωριεῦσι, Γελῴοις δὲ	καὶ	ἀποίκοις ἑαυτῶν οὖσι μετὰ Συρακοσίων
[7, 30]	τὰ πλοῖα ἃ ἤγαγεν ὥρμει.	καὶ	ἀποκτείνουσιν αὐτῶν ἐν τῇ ἐσβάσει
[7, 12]	καὶ αἱ ἐπιχειρήσεις ἐπ' ἐκείνοις	καὶ	ἀποξηρᾶναι τὰς σφετέρας μᾶλλον ἐξουσία·
[7, 72]	ναυάγια καὶ τοὺς νεκροὺς ἀνείλοντο,	καὶ	ἀποπλεύσαντες πρὸς τὴν πόλιν τροπαῖον
[7, 44]	ἐνταῦθα ἤδη ἐν πολλῇ ταραχῇ	καὶ	ἀπορίᾳ ἐγίγνοντο οἱ Ἀθηναῖοι, ἣν
[7, 75]	δάκρυσι πᾶν τὸ στράτευμα πλησθὲν	καὶ	ἀπορίᾳ τοιαύτῃ μὴ ῥᾳδίως ἀφορμᾶσθαι,
[7, 80]	τινα τῶν Συρακοσίων ἀποτειχίζουσάν τε	καὶ	ἀποσταυροῦσαν τὸν πόρον. καὶ βιασάμενοι
[7, 70]	νεῶν ξυμπιπτουσῶν ἔκπληξίν τε ἅμα	καὶ	ἀποστέρησιν τῆς ἀκοῆς ὧν οἱ
[7, 42]	τ' ἂν ἔμαθον ἥσσους ὄντες	καὶ	ἀποτετειχισμένοι ἂν ἦσαν, ὥστε μηδ'
[7, 29]	καὶ αἱρεῖ ἀφυλάκτοις τε ἐπιπεσὼν	καὶ	ἀπροσδοκήτοις μὴ ἄν ποτέ τινας
[7, 13]	ναυτῶν (τῶν) μὲν διὰ φρυγανισμὸν	καὶ	ἁρπαγὴν καὶ ὑδρείαν μακρὰν ὑπὸ
[7, 29]	τε τὴν Τάναγραν ἀπεβίβασεν αὐτοὺς	καὶ	ἁρπαγήν τινα ἐποιήσατο διὰ τάχους
[7, 29]	παίδων, ὅπερ μέγιστον ἦν αὐτόθι	καὶ	ἄρτι ἔτυχον οἱ παῖδες ἐσεληλυθότες,
[7, 66]	Πελοποννήσου καὶ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος,	καὶ	ἀρχὴν τὴν ἤδη μεγίστην τῶν
[7, 19]	Κορίνθου, τοὺς δὲ προσμισθωσάμενοι Ἀρκάδων,	καὶ	ἄρχοντα Ἀλέξαρχον Κορίνθιον προστάξαντες ἀπέπεμψαν.
[7, 75]	οἱ ζῶντες καταλειπόμενοι τραυματίαι τε	καὶ	ἀσθενεῖς πολὺ τῶν τεθνεώτων τοῖς
[7, 36]	στερίφοις καὶ παχέσι πρὸς κοῖλα	καὶ	ἀσθενῆ παίοντες (τοῖς ἐμβόλοις. τοῖς
[7, 40]	οἱ δὲ διὰ πολλοῦ θορύβου	καὶ	ἄσιτοι οἱ πλείους οὐδενὶ κόσμῳ
[7, 80]	μάλιστα καὶ πλέον, ἀπεσπάσθη τε	(καὶ	ἀτακτότερον ἐχώρει. ἅμα δὲ τῇ
[7, 81]	ὑστέροις τ' οὖσι καὶ σχολαίτερον	καὶ	ἀτακτότερον χωροῦσιν, ὡς τῆς νυκτὸς
[7, 39]	ἀριστοποιήσωνται, καὶ δι' ὀλίγου αὖθις	καὶ	αὐθημερὸν ἀπροσδοκήτοις τοῖς Ἀθηναίοις ἐπιχειρῶσιν.
[7, 70]	πατρίδα σωτηρίας νῦν, εἴ ποτε	καὶ	αὖθις, προθύμως ἀντιλαβέσθαι, τοῖς δὲ
[7, 86]	τινάς, ὅτι πλούσιος ἦν, ἀποδρᾷ	καὶ	αὖθις σφίσι νεώτερόν τι ἀπ'
[7, 42]	τῶν τε Ἐπιπολῶν τῆς ἀναβάσεως	καὶ	αὖθις τοῦ ἐν αὐταῖς στρατοπέδου,
[7, 65]	Συρακοσίοις παρῆν μὲν αἰσθάνεσθαι, ὁρῶσι	καὶ	αὐτὴν τὴν παρασκευήν, ὅτι ναυμαχήσουσιν
[7, 50]	ξυμμαχήσαντες καὶ νικήσαντες τοὺς Λίβυς,	καὶ	αὐτόθεν παραπλεύσαντες ἐς Νέαν πόλιν
[7, 56]	τὸν ὕστερον ἐπενεχθησόμενον πόλεμον ἐνεγκεῖν)	καὶ	αὐτοὶ δόξαντες αὐτῶν αἴτιοι εἶναι
[7, 13]	ἡ Σικελία) εἰσὶ δ' οἳ	καὶ	αὐτοὶ ἐμπορευόμενοι ἀνδράποδα Ὑκκαρικὰ ἀντεμβιβάσαι
[7, 34]	διαλυθέντος οἱ Ἀθηναῖοι ἔστησαν τροπαῖον	καὶ	αὐτοὶ ἐν τῇ Ἀχαΐᾳ ὡς
[7, 75]	ἀπεχώρουν καὶ ἀντὶ μεγάλης ἐλπίδος	καὶ	αὐτοὶ καὶ ἡ πόλις κινδυνεύοντες,
[7, 55]	ὁμοιοτρόποις ἐπελθόντες, δημοκρατουμέναις τε, ὥσπερ	καὶ	αὐτοί, καὶ ναῦς καὶ ἵππους
[7, 43]	Ἀθηναῖοι ἐντυχόντες ἀμυνομένους προθύμως ἔτρεψαν.	καὶ	αὐτοὶ μὲν εὐθὺς ἐχώρουν ἐς
[7, 48]	(αὐτῶν) καὶ τὰ πράγματα ὥσπερ	καὶ	αὐτοὶ ὁρῶντας καὶ οὐκ ἄλλων
[7, 73]	φυλάσσειν. οἱ δὲ ξυνεγίγνωσκον μὲν	καὶ	αὐτοὶ οὐχ ἧσσον ταῦτα ἐκείνου,
[7, 69]	Συρακοσίων στρατηγοὶ καὶ Γύλιππος τοιαῦτα	καὶ	αὐτοὶ τοῖς σφετέροις στρατιώταις παρακελευσάμενοι
[7, 51]	μονὴ ἐγεγένητο. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι	καὶ	αὐτοὶ τοῦτο πυθόμενοι πολλῷ μᾶλλον
[7, 43]	οἱ δ' ἐβοήθουν τ' εὐθύς,	καὶ	αὐτοῖς ὁ Δημοσθένης καὶ οἱ
[7, 35]	ἐγένοντο ἐπὶ τῷ Ὑλίᾳ ποταμῷ	καὶ	αὐτοῖς οἱ Κροτωνιᾶται προσπέμψαντες εἶπον
[7, 80]	πολλὰ ἐχώρουν ἐν τῇ νυκτί.	καὶ	αὐτοῖς, οἷον φιλεῖ καὶ πᾶσι
[7, 57]	ἐπὶ Δωριᾶς Συρακοσίους ἑκόντες ἦλθον,	καὶ	αὐτοῖς τῇ αὐτῇ φωνῇ καὶ
[7, 34]	τῆς Ἀχαΐας ἐν τῇ Ῥυπικῇ.	(καὶ	αὐτοῖς τοῦ χωρίου μηνοειδοῦς ὄντος
[7, 52]	κοίλῳ καὶ μυχῷ τοῦ λιμένος	καὶ	αὐτόν τε διαφθείρουσι καὶ τὰς
[7, 42]	ὁ Δημοσθένης, καὶ γιγνώσκων ὅτι	καὶ	αὐτὸς ἐν τῷ παρόντι τῇ
[7, 8]	καὶ τὴν σφετέραν ἀπορίαν, ἔπεμπε	καὶ	αὐτὸς ἐς τὰς Ἀθήνας ἀγγέλλων
[7, 48]	ὁ δὲ Νικίας ἐνόμιζε μὲν	καὶ	αὐτὸς πόνηρα σφῶν τὰ πράγματα
[7, 26]	καὶ καταλιπὼν φυλακὴν αὐτοῦ ἀπεκομίζετο	καὶ	αὐτὸς ὕστερον ταῖς τριάκοντα ναυσὶν
[7, 78]	κατέβησαν ἐς χωρίον ἄπεδόν τι	καὶ	αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο, βουλόμενοι ἔκ τε
[7, 3]	τὴν ἄκραν τὴν Τεμενῖτιν καλουμένην,	(καὶ	αὐτοῦ ηὐλίσαντο. τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[7, 53]	μέρος τι ἔχων τῆς στρατιᾶς.	(καὶ	αὐτοὺς οἱ Τυρσηνοί (οὗτοι γὰρ
[7, 69]	ἕκαστον ἀνεκάλει, πατρόθεν τε ἐπονομάζων	καὶ	αὐτοὺς ὀνομαστὶ καὶ φυλήν, ἀξιῶν
[7, 1]	ἀριστερᾷ ἐς Ἱμέραν πρῶτον πλεύσαντες	καὶ	αὐτούς τε ἐκείνους καὶ στρατιὰν
[7, 1]	τούς τε Ἱμεραίους ἔπεισαν ξυμπολεμεῖν	καὶ	αὐτούς τε ἕπεσθαι καὶ τοῖς
[7, 30]	πολὺ τήν τε λείαν ἀφείλοντο	καὶ	αὐτοὺς φοβήσαντες καταδιώκουσιν ἐπὶ τὸν
[7, 73]	αὐτοὺς περιιδεῖν, λέγων ταῦτα ἃ	καὶ	αὐτῷ ἐδόκει, ἀλλὰ ἐξελθόντας ἤδη
[7, 51]	ἀνιέναι τὰ τῶν Ἀθηναίων, ὡς	καὶ	αὐτῶν κατεγνωκότων ἤδη μηκέτι κρεισσόνων
[7, 25]	Ἀγάθαρχον ἐπ' αὐτῶν Συρακόσιον ἄρχοντα.	καὶ	αὐτῶν μία μὲν ἐς Πελοπόννησον
[7, 75]	τε καὶ ἀπὸ οἵας λαμπρότητος	καὶ	αὐχήματος τοῦ πρώτου ἐς οἵαν
[7, 79]	καὶ προσβαλόντες οἱ Ἀθηναῖοι ἐτειχομάχουν,	καὶ	βαλλόμενοι ὑπὸ πολλῶν ἀπὸ τοῦ
[7, 80]	τὰς (ταύτῃ πόλεις καὶ Ἑλληνίδας	καὶ	βαρβάρους. καύσαντες οὖν πυρὰ πολλὰ
[7, 67]	ὑπερβαλλόντων γὰρ αὐτοῖς τῶν κακῶν	καὶ	βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς παρούσης ἀπορίας
[7, 80]	τε καὶ ἀποσταυροῦσαν τὸν πόρον.	καὶ	βιασάμενοι αὐτὴν διέβησάν τε τὸν
[7, 43]	προσέβαλόν τε τοῖς Ἀθηναίοις ἐκπεπληγμένοι	καὶ	βιασθέντες (ὑπ' αὐτῶν τὸ πρῶτον
[7, 70]	(πολλὴ γὰρ δὴ ἡ παρακέλευσις	καὶ	βοὴ ἀφ' ἑκατέρων τοῖς κελευσταῖς
[7, 33]	τοὺς τῶν Ἀθηναίων ἐναντίους ἐκπεπτωκότας·	καὶ	βουλόμενοι τὴν στρατιὰν αὐτόθι πᾶσαν
[7, 52]	τὸ δεξιὸν κέρας τῶν Ἀθηναίων	καὶ	βουλόμενον περικλῄσασθαι τὰς ναῦς τῶν
[7, 76]	καθ' οὓς γίγνοιτο ὑπὸ προθυμίας	καὶ	βουλόμενος ὡς ἐπὶ πλεῖστον γεγωνίσκων
[7, 43]	ἀταξίᾳ μᾶλλον ἤδη ὡς κεκρατηκότων	καὶ	βουλομένων διὰ παντὸς τοῦ μήπω
[7, 72]	(καὶ ξυγχωροῦντος Νικίου τῇ γνώμῃ	καὶ	βουλομένων πληροῦν αὐτῶν οἱ ναῦται
[7, 13]	φυλάσσειν· εἰ γὰρ ἀφαιρήσομέν τι	καὶ	βραχὺ τῆς τηρήσεως, τὰ ἐπιτήδεια
[7, 79]	πάλιν καὶ ἀνεπαύοντο. ἔτυχον δὲ	καὶ	βρονταί τινες ἅμα γενόμεναι καὶ
[7, 58]	παρέσχοντο ἅτε μεγάλας πόλεις οἰκοῦντες·	καὶ	γὰρ ὁπλῖται πολλοὶ καὶ νῆες
[7, 15]	(ἀξιῶ δ' ὑμῶν ξυγγνώμης τυγχάνειν·	καὶ	γὰρ ὅτ' ἐρρώμην πολλὰ ἐν
[7, 48]	ὥστε μὴ αὐτῶν ψηφισαμένων ἀπελθεῖν.	καὶ	γὰρ οὐ τοὺς αὐτοὺς ψηφιεῖσθαί
[7, 62]	μετὰ (τῶν κυβερνητῶν ἐσκεμμένα ἡτοίμασται.	καὶ	γὰρ τοξόται πολλοὶ καὶ ἀκοντισταὶ
[7, 80]	τῆς Σικελίας τὸ πρὸς Καμάριναν	καὶ	Γέλαν καὶ τὰς (ταύτῃ πόλεις
[7, 58]	ἀντεβοήθησαν Καμαριναῖοι μὲν ὅμοροι ὄντες	καὶ	Γελῷοι οἰκοῦντες μετ' αὐτούς, ἔπειτα
[7, 1]	τέ τινας ψιλοὺς καὶ ἱππέας	καὶ	Γελῴων ὀλίγους, Σικελῶν τε ἐς
[7, 42]	ταῦτα οὖν ἀνασκοπῶν ὁ Δημοσθένης,	καὶ	γιγνώσκων ὅτι καὶ αὐτὸς ἐν
[7, 2]	ναυσὶν ὡς εἶχον τάχους ἐβοήθουν	καὶ	Γογγύλος, εἷς τῶν Κορινθίων ἀρχόντων,
[7, 65]	παρεκελεύσαντο ἐκείνοις οἵ τε στρατηγοὶ	καὶ	Γύλιππος καὶ ἔλεξαν τοιάδε. ~Ὅτι
[7, 2]	νῆές τε ἄλλαι ἔτι προσπλέουσι	καὶ	Γύλιππος ὁ (Κλεανδρίδου Λακεδαιμονίων ἀποστειλάντων
[7, 83]	κατὰ τάλαντον. οἱ δὲ Συρακόσιοι	καὶ	Γύλιππος οὐ προσεδέχοντο τοὺς λόγους,
[7, 69]	οἱ μὲν τῶν Συρακοσίων στρατηγοὶ	καὶ	Γύλιππος τοιαῦτα καὶ αὐτοὶ τοῖς
[7, 74]	ὑπῆρχεν (ἐπιτήδεια ἀφορμᾶσθαι. Συρακόσιοι δὲ	καὶ	Γύλιππος τῷ μὲν πεζῷ προεξελθόντες
[7, 29]	ἑξῆς, ὅτῳ ἐντύχοιεν, καὶ παῖδας	καὶ	γυναῖκας κτείνοντες, καὶ προσέτι καὶ
[7, 68]	ἂν τἄλγιστα προσέθεσαν, παισὶ δὲ	καὶ	γυναιξὶ τὰ ἀπρεπέστατα, πόλει δὲ
[7, 53]	ἐμπρῆσαι βουλόμενοι ὁλκάδα παλαιὰν κληματίδων	καὶ	δᾳδὸς γεμίσαντες (ἦν γὰρ ἐπὶ
[7, 80]	μάλιστα δὲ τοῖς μεγίστοις, φόβοι	καὶ	δείματα ἐγγίγνεσθαι, ἄλλως τε καὶ
[7, 29]	ἑτέρας ἀδόκητός τε ἐπέπεσεν αὕτη	καὶ	δεινή. ~οἱ δὲ Θηβαῖοι αἰσθόμενοι
[7, 12]	καὶ ταῖς ναυσὶ κατὰ (θάλασσαν.	καὶ	δεινὸν μηδενὶ ὑμῶν δόξῃ εἶναι
[7, 63]	ναυτικὸν ἡμῖν ἠξίωσεν, ἀμύνασθε αὐτούς,	καὶ	δείξατε ὅτι καὶ μετ' ἀσθενείας
[7, 53]	ξυμμάχων καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐπιβοηθήσαντες	καὶ	δείσαντες περὶ ταῖς ναυσὶν ἐς
[7, 46]	ἐς μὲν Ἀκράγαντα στασιάζοντα πέντε	καὶ	δέκα ναυσὶ Σικανὸν ἀπέστειλαν, ὅπως
[7, 31]	τὴν Κέρκυραν πλεύσας καὶ πέντε	καὶ	δέκα τε ναῦς πληροῦν κελεύσας
[7, 18]	ὁ χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ ὄγδοον	καὶ	δέκατον ἔτος τῷ πολέμῳ ἐτελεύτα
[7, 63]	καὶ ἐν τῷ αὐτῷ τῷδε	καὶ	δέομαι μὴ ἐκπεπλῆχθαί τι ταῖς
[7, 80]	~Τῆς δὲ νυκτὸς τῷ Νικίᾳ	καὶ	Δημοσθένει ἐδόκει, ἐπειδὴ κακῶς σφίσι
[7, 86]	εἶναι νομίσαντες τήρησιν, Νικίαν δὲ	καὶ	Δημοσθένη ἄκοντος τοῦ Γυλίππου ἀπέσφαξαν.
[7, 6]	ὅπερ κατ' αὐτοὺς ἦν, ἔτρεψαν·	καὶ	δι' αὐτὸ καὶ τὸ ἄλλο
[7, 39]	εὐθὺς παρὰ τὰς ναῦς ἀριστοποιήσωνται,	καὶ	δι' ὀλίγου αὖθις καὶ αὐθημερὸν
[7, 24]	Συρακόσιοι ναυσὶν αὐτόθι ἐφορμοῦντες ἐκώλυον,	καὶ	διὰ μάχης ἤδη ἐγίγνοντο αἱ
[7, 80]	τε καὶ ἐν νυκτί τε	καὶ	διὰ πολεμίας καὶ ἀπὸ πολεμίων
[7, 87]	οἳ ἔκ τε τῶν τραυμάτων	καὶ	διὰ τὴν μεταβολὴν καὶ τὸ
[7, 60]	πολὺ ταῖς ναυσὶ κρατηθῆναι ἀθυμοῦντας	καὶ	διὰ τὴν τῶν ἐπιτηδείων σπάνιν
[7, 34]	ἄπωσιν αὐτῶν ἐς τὸ πέλαγος	καὶ	διὰ τὴν τῶν Κορινθίων οὐκέτι
[7, 71]	ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος οὐδενὶ ἐοικώς,	καὶ	διὰ τὸ ἀνώμαλον> τῆς ναυμαχίας
[7, 18]	ἐς δίκας προκαλουμένων τῶν Ἀθηναίων.	καὶ	διὰ τοῦτο εἰκότως δυστυχεῖν τε
[7, 82]	ἐπὶ τὸν ποταμὸν τὸν Ἐρινεόν,	καὶ	διαβὰς πρὸς μετέωρόν τι καθῖσε
[7, 85]	παραυτίκα, οἱ δὲ καὶ δουλεύσαντες	καὶ	διαδιδράσκοντες ὕστερον· τούτοις δ' ἦν
[7, 71]	καὶ ἐπικείμενοι λαμπρῶς, πολλῇ κραυγῇ	(καὶ	διακελευσμῷ χρώμενοι, κατεδίωκον ἐς τὴν
[7, 30]	δὲ ξύμπαντες τῶν Θρᾳκῶν πεντήκοντα	καὶ	διακόσιοι ἀπὸ τριακοσίων καὶ χιλίων
[7, 60]	ἀπλοώτεραι, πάντα τινὰ ἐσβιβάζοντες πληρῶσαι,	καὶ	διαναυμαχήσαντες, ἢν μὲν νικῶσιν, ἐς
[7, 5]	ἀφελέσθαι· νῦν (οὖν αὖθις ἐπάξειν.	καὶ	διανοεῖσθαι οὕτως ἐκέλευεν αὐτοὺς ὡς
[7, 47]	ἔτι χρῆναι μένειν, ἀλλ' ἅπερ	καὶ	διανοηθεὶς ἐς τὰς Ἐπιπολὰς διεκινδύνευσεν,
[7, 48]	ἔργῳ ἔτι ἐπ' ἀμφότερα ἔχων	καὶ	διασκοπῶν ἀνεῖχε, τῷ δ' ἐμφανεῖ
[7, 70]	τὸ μὴ εἶναι τὰς ἀνακρούσεις	καὶ	διέκπλους ὀλίγαι ἐγίγνοντο, αἱ δὲ
[7, 85]	ἐγένετο, τὸ δὲ διακλαπὲν πολύ,	καὶ	διεπλήσθη πᾶσα Σικελία αὐτῶν, ἅτε
[7, 41]	τῇ νίκῃ προσέμειξαν αὐτῶν ἐγγὺς	καὶ	διεφθάρησαν, καὶ ἡ (ἑτέρα αὐτοῖς
[7, 85]	ἤδη κειμένων ἐν τῷ ποταμῷ	καὶ	διεφθαρμένου τοῦ στρατεύματος τοῦ μὲν
[7, 85]	ὀλίγοι ἐτεθνήκεσαν. πολλοὶ δὲ ὅμως	καὶ	διέφυγον, οἱ μὲν καὶ παραυτίκα,
[7, 87]	οὐκ ἀνεκτοί, καὶ λιμῷ ἅμα	καὶ	δίψῃ ἐπιέζοντο (ἐδίδοσαν γὰρ αὐτῶν
[7, 44]	χεῖρας ἀλλήλοις ἐλθόντες μόλις ἀπελύοντο.	καὶ	διωκόμενοι κατά τε τῶν κρημνῶν
[7, 34]	οὐκέτι ἐπαναγωγήν, διεκρίθησαν ἀπ' ἀλλήλων,	καὶ	δίωξις οὐδεμία ἐγένετο, οὐδ' ἄνδρες
[7, 50]	Σελινοῦντα. ἀπενεχθέντες γὰρ ἐς Λιβύην,	καὶ	δόντων Κυρηναίων τριήρεις δύο καὶ
[7, 85]	μὲν καὶ παραυτίκα, οἱ δὲ	καὶ	δουλεύσαντες καὶ διαδιδράσκοντες ὕστερον· τούτοις
[7, 37]	πρὸς τὴν ἑαυτῶν ἐπιστήμην τε	καὶ	δύναμιν ἐπινοήσαντες καὶ ἅμα τεθαρσηκότες
[7, 60]	τὰς ναῦς ἁπάσας, ὅσαι ἦσαν	καὶ	δυναταὶ καὶ ἀπλοώτεραι, πάντα τινὰ
[7, 87]	ἐπὶ ὀκτὼ μῆνας κοτύλην ὕδατος	καὶ	δύο κοτύλας σίτου) ἄλλα τε
[7, 5]	μὴ ἀξιώσουσι Πελοποννήσιοί τε ὄντες	καὶ	Δωριῆς Ἰώνων καὶ νησιωτῶν καὶ
[7, 68]	κέρδος νομίσαι. τοῦτο μὲν γὰρ	καὶ	ἐὰν κρατήσωσιν ὁμοίως δράσουσιν· τὸ
[7, 85]	μᾶλλον αὐτῷ ἢ τοῖς Συρακοσίοις·	καὶ	ἑαυτῷ μὲν χρήσασθαι ἐκέλευεν ἐκεῖνόν
[7, 52]	τε ναυσὶν ἐκπλέουσιν οὔσαις ἓξ	καὶ	ἑβδομήκοντα καὶ τῷ πεζῷ ἅμα
[7, 42]	βοήθειαν παραγίγνονται, ναῦς τε τρεῖς	καὶ	ἑβδομήκοντα μάλιστα ξὺν ταῖς ξενικαῖς
[7, 37]	ἐπειδὴ πλήρεις ἦσαν, ἀντανῆγον πέντε	καὶ	ἑβδομήκοντα ναῦς· καὶ τῶν Συρακοσίων
[7, 79]	~Πρῲ δὲ ἄραντες ἐπορεύοντο αὖθις,	καὶ	ἐβιάσαντο πρὸς τὸν λόφον ἐλθεῖν
[7, 36]	αὐτό, προσπίπτοντας ἀλλήλοις ταράξεσθαι (ὅπερ	καὶ	ἔβλαπτε μάλιστα τοὺς Ἀθηναίους ἐν
[7, 2]	ὡς ἀπαντησόμενοι ἐξῆλθον· ἤδη γὰρ	καὶ	ἐγγὺς (ὄντα ᾐσθάνοντο αὐτόν. ὁ
[7, 81]	ὡς ἥ τε ἡμέρα ἐγένετο	καὶ	ἔγνωσαν τοὺς Ἀθηναίους ἀπεληλυθότας, ἐν
[7, 73]	αὐτοὶ οὐχ ἧσσον ταῦτα ἐκείνου,	καὶ	ἐδόκει ποιητέα εἶναι, τοὺς δὲ
[7, 1]	ἂν πείθωσι, κατὰ γῆν ἔλθωσιν.	καὶ	ἔδοξεν αὐτοῖς ἐπὶ τῆς Ἱμέρας
[7, 71]	ἐλάσσων ἔκπληξις. παραπλήσιά τε ἐπεπόνθεσαν	καὶ	ἔδρασαν αὐτοὶ ἐν Πύλῳ· διαφθαρεισῶν
[7, 24]	τῶν τειχῶν τῇ ἁλώσει ἀπέθανον	καὶ	ἐζωγρήθησαν πολλοί, καὶ χρήματα πολλὰ
[7, 56]	σφῶν καθυπέρτερα τὰ πράγματα εἶναι	καί,	εἰ δύναιντο κρατῆσαι Ἀθηναίων τε
[7, 6]	Νικίας καὶ οἱ Ἀθηναῖοι νομίζοντες,	καὶ	εἰ ἐκεῖνοι μὴ ἐθέλοιεν μάχης
[7, 42]	σφᾶς τοὺς Ἀθηναίους, ἁπλοῦν ὂν	καί,	εἰ κρατήσειέ τις τῶν τε
[7, 79]	αὐτοῖς κύκλῳ καὶ πολλοὺς κατετραυμάτιζον,	καὶ	εἰ μὲν ἐπίοιεν οἱ Ἀθηναῖοι,
[7, 8]	νομίζων ἐν δεινοῖς τε εἶναι	καί,	εἰ μὴ ὡς τάχιστα ἢ
[7, 6]	τείχους τελευτὴν ἡ ἐκείνων τείχισις,	καί,	εἰ προέλθοι, ταὐτὸν ἤδη ἐποίει
[7, 4]	λιμένος τὸ στόμα στενὸν ποιεῖ,	καὶ	εἰ τειχισθείη, ῥᾴων αὐτῷ ἐφαίνετο
[7, 44]	καὶ πᾶν τὸ ἐξ ἐναντίας,	καὶ	εἰ φίλιον εἴη τῶν ἤδη
[7, 78]	παρακελευόμενος ἅμα ἐπῄει τὸ στράτευμα,	καὶ	εἴ πῃ ὁρῴη διεσπασμένον καὶ
[7, 85]	κατὰ τὸν ποταμόν, τοῦ δὲ	καί,	εἴ τι διαφύγοι, ὑπὸ τῶν
[7, 87]	διῃτήθησαν ἁθρόοι· ἔπειτα πλὴν Ἀθηναίων	καὶ	εἴ τινες Σικελιωτῶν ἢ (Ἰταλιω(
[7, 18]	τήν τε περὶ Πύλον ξυμφορὰν	καὶ	εἴ τις ἄλλη αὐτοῖς ἐγένετο.
[7, 66]	ἂν οὕτως αὐτῶν προθύμως ἀντελάβεσθε)	καὶ	εἴ τις μὴ ἐπὶ ὅσον
[7, 10]	ἀπὸ γλώσσης εἴρητο αὐτοῖς εἶπον,	καὶ	εἴ τίς τι ἐπηρώτα ἀπεκρίνοντο,
[7, 21]	τοῦ τε Γυλίππου καὶ Ἑρμοκράτους	καὶ	εἴ του ἄλλου πειθόντων, ὥρμηντό
[7, 77]	γὰρ τοῖς τε πολεμίοις ηὐτύχηται,	καὶ	εἴ τῳ θεῶν ἐπίφθονοι ἐστρατεύσαμεν,
[7, 31]	(ἑαυτῶν πρὸς τὰς ἐκείνων πέντε	καὶ	εἴκοσι ναυμαχεῖν. τῷ μὲν οὖν
[7, 34]	τοῦτον οἱ ἐν ταῖς πέντε	καὶ	εἴκοσι ναυσίν, οἵπερ τῶν ὁλκάδων
[7, 31]	Ναυπάκτου, ἀγγέλλων ὅτι αἱ πέντε	καὶ	εἴκοσι νῆες τῶν Κορινθίων αἱ
[7, 19]	(Σαργεὺς Σικυώνιος. αἱ δὲ πέντε	καὶ	εἴκοσι νῆες τῶν Κορινθίων αἱ
[7, 22]	ἑξήκοντα ναῦς ταῖς μὲν πέντε	καὶ	εἴκοσι πρὸς τὰς πέντε καὶ
[7, 17]	ναῦς τε οἱ Κορίνθιοι πέντε	καὶ	εἴκοσιν ἐπλήρουν, ὅπως ναυμαχίας τε
[7, 58]	παρεχόμενοι, νεοδαμώδεις δὲ τοὺς ἄλλους	καὶ	Εἵλωτας (δύναται δὲ τὸ νεοδαμῶδες
[7, 29]	ἀπέπεμπον, προστάξαντες κομίσαι αὐτοὺς Διειτρέφει,	καὶ	εἰπόντες ἅμα ἐν τῷ παράπλῳ
[7, 18]	Πλάταιαν ἦλθον Θηβαῖοι ἐν σπονδαῖς,	καὶ	εἰρημένον ἐν ταῖς πρότερον ξυνθήκαις
[7, 77]	ἐλπίδα χρὴ ἔχειν (ἤδη τινὲς	καὶ	ἐκ δεινοτέρων ἢ τοιῶνδε ἐσώθησαν)
[7, 23]	εἶδον τὸ μέγιστον (ῥᾳδίως ληφθέν.	καὶ	ἐκ μὲν τοῦ πρώτου ἁλόντος
[7, 15]	δὲ Σικελία τε ἅπασα ξυνίσταται	καὶ	ἐκ Πελοποννήσου ἄλλη στρατιὰ προσδόκιμος
[7, 18]	καὶ Πρασιῶν καὶ ἄλλα ἐδῄωσαν	καὶ	ἐκ Πύλου ἅμα ἐλῃστεύοντο, καὶ
[7, 57]	Μεσσήνιοι νῦν καλούμενοι ἐκ Ναυπάκτου	καὶ	ἐκ Πύλου τότε ὑπ' Ἀθηναίων
[7, 17]	ἀποστελοῦντες ὁπλίτας ἐς τὴν Σικελίαν	καὶ	ἐκ τῆς ἄλλης Πελοποννήσου οἱ
[7, 31]	καὶ Κεφαλληνίαν ὁπλίτας τε παρέλαβε	καὶ	ἐκ τῆς Ναυπάκτου τῶν Μεσσηνίων
[7, 20]	οἷόν τ' ἦν πλείστοις χρήσασθαι,	καὶ	ἐκ τῶν ἄλλων ξυμμάχων τῶν
[7, 77]	ἐπὶ πλεῖστον γεγωνίσκων ὠφελεῖν τι.	~Καὶ	ἐκ τῶν παρόντων, ὦ Ἀθηναῖοι
[7, 29]	ἁρπαγήν τινα ἐποιήσατο διὰ τάχους	καὶ	ἐκ Χαλκίδος τῆς Εὐβοίας ἀφ'
[7, 78]	ἀπετείχιζον· ἦν δὲ λόφος καρτερὸς	καὶ	ἑκατέρωθεν αὐτοῦ χαράδρα κρημνώδης, ἐκαλεῖτο
[7, 19]	τῆς τῶν Ἀθηναίων πόλεως εἴκοσι	καὶ	ἑκατόν, παραπλήσιον δὲ καὶ οὐ
[7, 16]	μετὰ δέκα νεῶν, ἄγοντα εἴκοσι	καὶ	ἑκατὸν> τάλαντα ἀργυρίου, καὶ ἅμα
[7, 60]	νῆες αἱ πᾶσαι δέκα μάλιστα	καὶ	ἑκατόν· τοξότας τε ἐπ' αὐτὰς
[7, 33]	τέ τινας τῶν Ἰαπύγων πεντήκοντα	καὶ	ἑκατὸν τοῦ Μεσσαπίου ἔθνους ἀναβιβάζονται
[7, 49]	θρέψονται πορθοῦντες τὰ τῶν πολεμίων	καὶ	ἐκείνους βλάψουσι, ταῖς τε ναυσὶν
[7, 19]	νεοδαμώδων, ξυναμφοτέρων ἐς ἑξακοσίους ὁπλίτας,	καὶ	Ἔκκριτον Σπαρτιάτην ἄρχοντα, Βοιωτοὶ δὲ
[7, 65]	οἵ τε στρατηγοὶ καὶ Γύλιππος	καὶ	ἔλεξαν τοιάδε. ~Ὅτι μὲν καλὰ
[7, 60]	ξυγκαλέσας ἅπαντας παρεκελεύσατό τε πρῶτον	καὶ	ἔλεξε τοιάδε. ~Ἄνδρες στρατιῶται Ἀθηναίων
[7, 42]	τῶν ξυμμάχων, ἀκοντιστάς τε βαρβάρους	καὶ	Ἕλληνας οὐκ ὀλίγους, καὶ σφενδονήτας
[7, 80]	Γέλαν καὶ τὰς (ταύτῃ πόλεις	καὶ	Ἑλληνίδας καὶ βαρβάρους. καύσαντες οὖν
[7, 58]	καὶ ἐξ (αὐτοῦ μόνοι ἐβοήθησαν.	καὶ	Ἑλληνικὰ μὲν ἔθνη τῶν ἐν
[7, 38]	ἀντίπαλα τὰ τῆς ναυμαχίας γενόμενα	καὶ	ἐλπίζων αὐτοὺς αὖθις ἐπιχειρήσειν τούς
[7, 4]	τὰς ναῦς ἐξετείχισε τρία φρούρια·	καὶ	ἐν αὐτοῖς τά τε σκεύη
[7, 84]	πίνοντάς τε τοὺς πολλοὺς ἀσμένους	καὶ	ἐν κοίλῳ ὄντι τῷ ποταμῷ
[7, 76]	ὁ Νικίας τὸ στράτευμα ἀθυμοῦν	καὶ	ἐν μεγάλῃ μεταβολῇ ὄν, ἐπιπαριὼν
[7, 80]	καὶ δείματα ἐγγίγνεσθαι, ἄλλως τε	καὶ	ἐν νυκτί τε καὶ διὰ
[7, 17]	νεῶν ποιήσασθαι, πολλῷ μᾶλλον ἐπέρρωντο,	καὶ	ἐν ὁλκάσι παρεσκευάζοντο αὐτοί τε
[7, 48]	καὶ χρήμασι γὰρ αὐτοὺς ξενοτροφοῦντας	καὶ	ἐν περιπολίοις ἅμα ἀναλίσκοντας καὶ
[7, 81]	ἐνδιατρίβων κυκλοῦταί τε ὑπ' αὐτῶν	καὶ	ἐν πολλῷ θορύβῳ αὐτός τε
[7, 67]	οὐ σφαλοῦσί τε τὰς ναῦς	καὶ	ἐν σφίσιν αὐτοῖς πάντες οὐκ
[7, 85]	τῷ (Σικελικῷ) πολέμῳ τούτῳ ἐγένετο.	καὶ	ἐν ταῖς ἄλλαις προσβολαῖς ταῖς
[7, 48]	θαλασσοκρατούντων. καὶ ἦν γάρ τι	καὶ	ἐν ταῖς Συρακούσαις βουλόμενον τοῖς
[7, 75]	καὶ ἡ πόλις κινδυνεύοντες, ἀλλὰ	καὶ	ἐν τῇ ἀπολείψει τοῦ στρατοπέδου
[7, 30]	τούτῳ διεφθάρησαν. μέρος δέ τι	καὶ	ἐν τῇ πόλει αὐτῇ δι'
[7, 24]	τριήρεις (ἀνειλκυσμέναι τρεῖς. μέγιστόν τε	καὶ	ἐν τοῖς πρῶτον ἐκάκωσε τὸ
[7, 27]	ἐπῳκεῖτο, πολλὰ ἔβλαπτε τοὺς Ἀθηναίους,	καὶ	ἐν τοῖς πρῶτον χρημάτων τ'
[7, 63]	ἐπικρατεῖν. τοῖς δὲ ναύταις παραινῶ	καὶ	ἐν τῷ αὐτῷ τῷδε καὶ
[7, 50]	δύο καὶ τοῦ πλοῦ ἡγεμόνας,	καὶ	ἐν τῷ παράπλῳ Εὐεσπερίταις πολιορκουμένοις
[7, 18]	πρόθυμοι ἦσαν ἐς τὸν (πόλεμον.	καὶ	ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ σίδηρόν
[7, 5]	καιρὸς εἶναι, ἦρχε τῆς ἐφόδου·	καὶ	ἐν χερσὶ γενόμενοι ἐμάχοντο μεταξὺ
[7, 51]	προσπολεμεῖν, ἀλλ' αὐτοῦ ὡς τάχιστα	καὶ	ἐν ᾧ σφίσι ξυμφέρει (ἀναγκάσαι
[7, 75]	καθίστασαν, ἄγειν τε σφᾶς ἀξιοῦντες	καὶ	ἕνα ἕκαστον ἐπιβοώμενοι, εἴ τινά
[7, 34]	εἶναι, ὥρμησαν ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους	καὶ	ἐναμάχουν. (καὶ χρόνον ἀντεῖχον πολὺν
[7, 23]	πρῶτον ἐνικῶντο ἐν τῷ λιμένι.	καὶ	ἕνδεκα μὲν ναῦς τῶν Συρακοσίων
[7, 18]	τοῦτο εἰκότως δυστυχεῖν τε ἐνόμιζον,	καὶ	ἐνεθυμοῦντο τήν τε περὶ Πύλον
[7, 82]	κατέθεσαν ἐσβαλόντες ἐς ἀσπίδας ὑπτίας,	καὶ	ἐνέπλησαν ἀσπίδας τέσσαρας. καὶ τούτους
[7, 81]	περιῆν, ὁδὸς δὲ ἔνθεν (τε)	καὶ	ἔνθεν, ἐλάας δὲ (οὐκ ὀλίγας
[7, 64]	ἀγῶνι καθεστῶτες καρτερήσατε, εἴπερ ποτέ,	καὶ	ἐνθυμεῖσθε καθ' ἑκάστους τε καὶ
[7, 79]	οἱ Ἀθηναῖοι μᾶλλον ἔτι ἠθύμουν	καὶ	ἐνόμιζον ἐπὶ τῷ σφετέρῳ (ὀλέθρῳ
[7, 81]	ἤδη σαφεῖ μὴ προαναλωθῆναί τῳ,	καὶ	ἐνόμιζον καὶ ὣς ταύτῃ τῇ
[7, 44]	τε καὶ ἐς φυγὴν κατέστησαν.	~Καὶ	ἐνταῦθα ἤδη ἐν πολλῇ ταραχῇ
[7, 80]	ἐγένοντο ἐπὶ τῷ ποταμῷ, ηὗρον	καὶ	ἐνταῦθα φυλακήν τινα τῶν Συρακοσίων
[7, 58]	μόνοι Ἕλληνες οἰκοῦσιν· οὗτοι δὲ	καὶ	ἐξ (αὐτοῦ μόνοι ἐβοήθησαν. καὶ
[7, 40]	καὶ ἐς τὰ πλάγια παραπλέοντες	καὶ	ἐξ αὐτῶν ἐς τοὺς ναύτας
[7, 32]	τινὰ τριχῇ ποιησάμενοι, ἀφυλάκτοις τε	καὶ	ἐξαίφνης ἐπιγενόμενοι διέφθειραν ἐς ὀκτακοσίους
[7, 2]	ἃ καὶ ἡμίεργα, τὰ δὲ	καὶ	ἐξειργασμένα κατελέλειπτο. παρὰ τοσοῦτον μὲν
[7, 52]	ναῦς τῶν Ἀθηναίων κατεδίωκόν τε	καὶ	ἐξεώθουν ἐς τὴν γῆν. ~Ὁ
[7, 53]	τὰς ναῦς τῶν πολεμίων νικωμένας	καὶ	ἔξω τῶν σταυρωμάτων καὶ τοῦ
[7, 36]	ἐπὶ ἓξ πήχεις ἐντός τε	καὶ	ἔξωθεν· ᾧπερ τρόπῳ καὶ οἱ
[7, 83]	ὅπλα καὶ (οἱ Συρακόσιοι αἰσθάνονται	καὶ	ἐπαιάνισαν. γνόντες δὲ (οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 75]	τε ξυσκήνων ἤδη ἀπιόντων ἐκκρεμαννύμενοι	καὶ	ἐπακολουθοῦντες ἐς ὅσον δύναιντο, εἴ
[7, 55]	τά τε πρὸ αὐτῶν ἠπόρουν,	καὶ	ἐπειδή γε καὶ ταῖς ναυσὶν
[7, 43]	δὲ ἐν τοῖς τείχεσιν ὑπελέλειπτο.	(καὶ	ἐπειδὴ ἐγένοντο πρὸς αὐταῖς κατὰ
[7, 44]	ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν πάλιν καταβάσεως,	καὶ	ἐπειδὴ ἐς τὸ ὁμαλὸν οἱ
[7, 74]	νύκτα, νομίσαντες οὐκ ἀπάτην εἶναι.	καὶ	ἐπειδὴ καὶ ὣς (οὐκ εὐθὺς
[7, 65]	ἔχοι ἀντιλαβὴν ἡ χεὶρ ἐπιβαλλομένη.	(καὶ	ἐπειδὴ πάντα ἑτοῖμα ἦν, παρεκελεύσαντο
[7, 37]	ἅμα ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν παρεβοήθουν,	καὶ	ἐπειδὴ πλήρεις ἦσαν, ἀντανῆγον πέντε
[7, 78]	ὄχλον ἐντὸς εἶχον οἱ ὁπλῖται.	(καὶ	ἐπειδή (τε) ἐγένοντο ἐπὶ τῇ
[7, 33]	σφίσι ξυστρατεύειν τε ὡς προθυμότατα	καί,	ἐπειδήπερ ἐν τούτῳ τύχης εἰσί,
[7, 70]	τῶν τεταγμένων νεῶν πρὸς αὐτῷ	καὶ	ἐπειρῶντο λύειν τὰς κλῄσεις· μετὰ
[7, 52]	περικλῄσασθαι τὰς ναῦς τῶν ἐναντίων	καὶ	ἐπεξάγοντα τῷ πλῷ πρὸς τὴν
[7, 51]	τὰ τείχη τῶν Ἀθηναίων προσέβαλλον,	καὶ	ἐπεξελθόντος μέρους τινὸς οὐ πολλοῦ
[7, 48]	ἀπορίᾳ αὐτοὺς ἐκτρυχώσειν, ἄλλως τε	καὶ	ἐπὶ πλέον ἤδη ταῖς ὑπαρχούσαις
[7, 79]	τρεψάμενοι πᾶν τὸ στράτευμα (φοβήσειαν.	καὶ	ἐπὶ πολὺ μὲν τοιούτῳ τρόπῳ
[7, 53]	καὶ τοὺς ἄνδρας πάντας (ἀπέκτειναν.	καὶ	ἐπὶ τὰς λοιπὰς ἐμπρῆσαι βουλόμενοι
[7, 85]	δὲ οὗτοι ἐγένοντο) ξυνεκόμισαν ζῶντας,	καὶ	ἐπὶ τοὺς τριακοσίους, οἳ τὴν
[7, 4]	σπανίῳ χρώμενοι καὶ οὐκ ἐγγύθεν,	καὶ	ἐπὶ φρυγανισμὸν ἅμα ὁπότε ἐξέλθοιεν
[7, 1]	ἀναλαβὼν τῶν τε σφετέρων ναυτῶν	καὶ	ἐπιβατῶν τοὺς ὡπλισμένους ἑπτακοσίους μάλιστα,
[7, 71]	ναυμαχίας ἔτρεψάν τε τοὺς Ἀθηναίους	καὶ	ἐπικείμενοι λαμπρῶς, πολλῇ κραυγῇ (καὶ
[7, 49]	τοῖς Ἀθηναίοις γίγνεσθαι τὰ πράγματα	καὶ	ἐπικηρυκευόμενον πρὸς αὐτὸν ὥστε μὴ
[7, 16]	τοῖς ἐκεῖ ὅτι ἥξει βοήθεια	καὶ	ἐπιμέλεια αὐτῶν ἔσται· ~ὁ δὲ
[7, 29]	καὶ ἰδέα πᾶσα καθειστήκει ὀλέθρου,	καὶ	ἐπιπεσόντες διδασκαλείῳ παίδων, ὅπερ μέγιστον
[7, 49]	χρήσιμα σφῶν ἔσται καὶ ἀναχωρήσεις	καὶ	ἐπίπλους οὐκ ἐκ βραχέος καὶ
[7, 40]	ἁλίσκεσθαι, ἀλλ' ἐπιχειρεῖν ὅτι τάχιστα,	(καὶ	ἐπιφερόμενοι ἐκ παρακελεύσεως ἐναυμάχουν. οἱ
[7, 60]	μέν, ὡς ἔδοξεν αὐτοῖς ταῦτα,	καὶ	ἐποίησαν· ἔκ τε γὰρ τῶν
[7, 33]	νομίζειν, περιέμενον ἐν τῇ Θουρίᾳ	καὶ	ἔπρασσον ταῦτα. ~Οἱ δὲ Πελοποννήσιοι
[7, 21]	μὲν Συρακόσιοι, τοῦ τε Γυλίππου	καὶ	Ἑρμοκράτους καὶ εἴ του ἄλλου
[7, 20]	τὸν Ἀπολλοδώρου ἄρχοντα, ᾧ εἴρητο	καὶ	ἐς Ἄργος ἀφικομένῳ κατὰ τὸ
[7, 36]	γῆν, καὶ ταύτην δι' ὀλίγου	καὶ	ἐς ὀλίγον, κατ' αὐτὸ τὸ
[7, 12]	τοὺς ἱππέας ἐξερχόμεθα. ~Πεπόμφασι δὲ	καὶ	ἐς Πελοπόννησον πρέσβεις ἐπ' ἄλλην
[7, 77]	κατά τε τὸν ἴδιον βίον	καὶ	ἐς τὰ ἄλλα, νῦν ἐν
[7, 40]	ταρσοὺς ὑποπίπτοντες τῶν πολεμίων νεῶν	καὶ	ἐς τὰ πλάγια παραπλέοντες καὶ
[7, 23]	ἁλόντος χαλεπῶς οἱ ἄνθρωποι, ὅσοι	καὶ	ἐς τὰ πλοῖα καὶ ὁλκάδα
[7, 7]	ἀνεπειρῶντο ὡς καὶ τούτῳ ἐπιχειρήσοντες,	καὶ	ἐς τἆλλα πολὺ ἐπέρρωντο. ~Ὁ
[7, 12]	Πελοπόννησον πρέσβεις ἐπ' ἄλλην στρατιάν,	καὶ	ἐς τὰς ἐν Σικελίᾳ πόλεις
[7, 25]	πείραις παντοίαις ἐχρῶντο. (Ἔπεμψαν δὲ	καὶ	ἐς τὰς πόλεις πρέσβεις οἱ
[7, 31]	τῆς Ναυπάκτου τῶν Μεσσηνίων μετεπέμψατο	καὶ	ἐς τὴν ἀντιπέρας ἤπειρον τῆς
[7, 74]	(τῶν) ποταμῶν τὰς διαβάσεις ἐφύλασσον	καὶ	ἐς ὑποδοχὴν τοῦ στρατεύματος ὡς
[7, 28]	ὅτι δύο πολέμους ἅμα εἶχον,	καὶ	ἐς φιλονικίαν καθέστασαν τοιαύτην ἣν
[7, 43]	ἀντέσχον καὶ προσβαλόντες ἔτρεψάν τε	καὶ	ἐς φυγὴν κατέστησαν. ~Καὶ ἐνταῦθα
[7, 44]	μόνον ἐς φόβον κατέστησαν, ἀλλὰ	(καὶ	ἐς χεῖρας ἀλλήλοις ἐλθόντες μόλις
[7, 40]	λεπτοῖς πλοίοις περιπλέοντες τῶν Συρακοσίων	καὶ	ἔς τε τοὺς ταρσοὺς ὑποπίπτοντες
[7, 78]	δὲ Συρακόσιοι παριππεύοντές τε προσέκειντο	καὶ	ἐσακοντίζοντες οἱ ψιλοί. (Καὶ ταύτῃ
[7, 53]	καὶ προσπεσόντες τοῖς πρώτοις τρέπουσι	καὶ	ἐσβάλλουσιν (ἐς τὴν λίμνην τὴν
[7, 80]	ἀφικνοῦνται ὅμως πρὸς τὴν θάλασσαν,	καὶ	ἐσβάντες ἐς τὴν ὁδὸν τὴν
[7, 78]	ἀκοντισταὶ ὄντες πολλοὶ ἑκατέρωθεν ἐκώλυον	καὶ	ἐσηκόντιζόν τε καὶ παρίππευον. καὶ
[7, 2]	παραβεβλημένοι τῷ πλέονι ἤδη ἦσαν,	καὶ	ἔστιν ἃ καὶ ἡμίεργα, τὰ
[7, 29]	ἐπιθέσθαι, τοῦ τείχους ἀσθενοῦς ὄντος	καὶ	ἔστιν ᾗ καὶ πεπτωκότος, τοῦ
[7, 70]	ἐμβεβλῆσθαι, δύο τε περὶ μίαν	καὶ	ἔστιν ᾗ καὶ πλείους ναῦς
[7, 26]	τε γῆς ἔστιν ἃ ἐδῄωσαν	καὶ	ἐτείχισαν ἰσθμῶδές τι χωρίον, ἵνα
[7, 57]	Αἰγινῆται, οἳ τότε Αἴγιναν εἶχον,	καὶ	ἔτι Ἑστιαιῆς οἱ ἐν Εὐβοίᾳ
[7, 57]	ἐχομένης ἐς τὸν πόλεμον παρελήφθησαν.	καὶ	ἔτι Μεγαρέων φυγάδες οὐ πολλοὶ
[7, 13]	διὰ τόδε ἐφθάρη τε ἡμῖν	καὶ	ἔτι νῦν φθείρεται, τῶν ναυτῶν
[7, 12]	διὰ τὸ ἀντιπάλους τῷ πλήθει	καὶ	ἔτι πλείους τὰς τῶν πολεμίων
[7, 48]	τε γὰρ τάλαντα ἤδη ἀνηλωκέναι	καὶ	ἔτι πολλὰ προσοφείλειν, ἤν τε
[7, 23]	τῇ ναυμαχίᾳ ὑπὸ τριήρους μιᾶς	καὶ	εὖ πλεούσης ἐπεδιώκοντο· ἐπειδὴ δὲ
[7, 9]	δὲ τῷ αὐτῷ θέρει τελευτῶντι	καὶ	Εὐετίων στρατηγὸς Ἀθηναίων μετὰ Περδίκκου
[7, 16]	αὐτοῦ ἐκεῖ δύο προσείλοντο Μένανδρον	καὶ	Εὐθύδημον, ὅπως μὴ μόνος ἐν
[7, 69]	ὁ δὲ Δημοσθένης καὶ Μένανδρος	καὶ	Εὐθύδημος (οὗτοι γὰρ ἐπὶ τὰς
[7, 40]	πάλιν πρὸς τὴν πόλιν ἔπλευσαν	καὶ	εὐθὺς ἐκβάντες αὐτοῦ (ἄριστον ἐποιοῦντο·
[7, 22]	τὰς ἐκ τοῦ νεωρίου περιπλεούσας.	καὶ	εὐθὺς πρὸ τοῦ στόματος τοῦ
[7, 16]	εἵλοντο Δημοσθένη τε τὸν Ἀλκισθένους	καὶ	Εὐρυμέδοντα τὸν Θουκλέους. καὶ τὸν
[7, 35]	οὕτως ἐτελεύτα. ~Ὁ δὲ Δημοσθένης	καὶ	Εὐρυμέδων, ἐπειδὴ ξυστρατεύειν αὐτοῖς οἱ
[7, 33]	Ἀθηναίοις ἐπιχειρεῖν· ὁ δὲ Δημοσθένης	καὶ	Εὐρυμέδων, ἑτοίμης ἤδη τῆς στρατιᾶς
[7, 42]	αὖθις, ἐν τούτῳ δὲ Δημοσθένης	καὶ	Εὐρυμέδων ἔχοντες τὴν ἀπὸ τῶν
[7, 43]	αὐτὸς μὲν ἀπὸ πρώτου ὕπνου	καὶ	Εὐρυμέδων καὶ Μένανδρος ἀναλαβὼν τὴν
[7, 77]	τὴν δὲ πορείαν ὥστ' ἀσφαλῆ	καὶ	εὔτακτον εἶναι αὐτοὶ φυλάξατε, μὴ
[7, 42]	ἐν Κατάνῃ διεχείμαζεν, ὑπερώφθη τε	καὶ	ἔφθασεν αὐτὸν ἐκ τῆς Πελοποννήσου
[7, 68]	ἥδιστον εἶναι. ὡς δὲ ἐχθροὶ	καὶ	ἔχθιστοι, πάντες ἴστε, οἵ γε
[7, 80]	αὐτὴν διέβησάν τε τὸν ποταμὸν	καὶ	ἐχώρουν αὖθις πρὸς ἄλλον ποταμὸν
[7, 57]	περὶ Πελοπόννησον νησιωτῶν Κεφαλλῆνες μὲν	καὶ	Ζακύνθιοι αὐτόνομοι μέν, κατὰ δὲ
[7, 40]	οἱ μὲν πεισθέντες ἔπεμψαν ἄγγελον,	καὶ	ἡ ἀγορὰ παρεσκευάσθη, καὶ οἱ
[7, 75]	καὶ τῷ Δημοσθένει ἱκανῶς παρεσκευάσθαι,	καὶ	ἡ ἀνάστασις ἤδη τοῦ στρατεύματος
[7, 37]	ἐκεῖ ἦσαν καὶ οἱ ἱππῆς	καὶ	ἡ γυμνητεία τῶν Συρακοσίων ἐκ
[7, 65]	οἱ Ἀθηναῖοι, προηγγέλθη δ' αὐτοῖς	(καὶ	ἡ ἐπιβολὴ τῶν σιδηρῶν χειρῶν,
[7, 41]	προσέμειξαν αὐτῶν ἐγγὺς καὶ διεφθάρησαν,	καὶ	ἡ (ἑτέρα αὐτοῖς ἀνδράσιν ἑάλω.
[7, 75]	καὶ μὴν ἡ ἄλλη αἰκία	καὶ	ἡ ἰσομοιρία τῶν κακῶν, ἔχουσά
[7, 34]	Κορίνθιοι ὥρμουν, ὡς εἴκοσι σταδίους.	καὶ	ἡ μὲν ναυμαχία οὕτως ἐτελεύτα.
[7, 75]	ἀντὶ μεγάλης ἐλπίδος καὶ αὐτοὶ	καὶ	ἡ πόλις κινδυνεύοντες, ἀλλὰ καὶ
[7, 43]	αὐταῖς κατὰ τὸν Εὐρύηλον, ᾗπερ	καὶ	ἡ προτέρα στρατιὰ τὸ πρῶτον
[7, 64]	τοῖς Ἀθηναίοις εἰσὶ καὶ νῆες	καὶ	ἡ ὑπόλοιπος πόλις καὶ τὸ
[7, 19]	Ξένων τε καὶ Νίκων Θηβαῖοι	καὶ	Ἡγήσανδρος (Θεσπιεύς. οὗτοι μὲν οὖν
[7, 77]	καὶ ἀνθρώπεια δράσαντες ἀνεκτὰ ἔπαθον.	καὶ	ἡμᾶς εἰκὸς νῦν τά τε
[7, 77]	σπουδὴ δὲ ὁμοίως καὶ νύκτα	καὶ	ἡμέραν ἔσται τῆς ὁδοῦ· τὰ
[7, 43]	τὴν (ἐπιχείρησιν τῶν Ἐπιπολῶν ἐποιεῖτο.	καὶ	ἡμέρας μὲν ἀδύνατα ἐδόκει εἶναι
[7, 87]	οὐδὲν ὅτι οὐκ ἐπεγένετο αὐτοῖς·	(καὶ	ἡμέρας μὲν ἑβδομήκοντά τινας οὕτω
[7, 2]	ἤδη ἦσαν, καὶ ἔστιν ἃ	καὶ	ἡμίεργα, τὰ δὲ καὶ ἐξειργασμένα
[7, 62]	παρασκευήν, οἷς πρότερον ἐβλαπτόμεθα, πάντα	καὶ	ἡμῖν νῦν ἐκ τῶν παρόντων
[7, 77]	τὰ γὰρ ἐπιτήδεια βραχέα ἔχομεν,	καὶ	ἢν ἀντιλαβώμεθά του φιλίου χωρίου
[7, 77]	ἐγγὺς ὅποι ἂν μαλακισθέντες σωθείητε	καί,	ἢν νῦν διαφύγητε τοὺς πολεμίους,
[7, 25]	Ἀθηναίων προσδοκίμων ὄντων ἄλλῃ στρατιᾷ	καί,	ἢν φθάσωσιν αὐτοὶ πρότερον διαφθείραντες
[7, 48]	ἤδη ταῖς ὑπαρχούσαις ναυσὶ θαλασσοκρατούντων.	καὶ	ἦν γάρ τι καὶ ἐν
[7, 56]	ὑπὸ τῶν ἔπειτα (πολὺ θαυμασθήσεσθαι.	καὶ	ἦν δὲ ἄξιος ὁ ἀγὼν
[7, 70]	καὶ κατὰ τὸν λιμένα ἐγίγνετο,	καὶ	ἦν καρτερὰ καὶ οἵα οὐχ
[7, 31]	γὰρ ἤδη Δημοσθένει ἀποτραπόμενος, ὥσπερ	καὶ	ᾑρέθη) Δημοσθένης δ' ἐκ τῶν
[7, 54]	τῶν πεζῶν ἐς τὴν λίμνην	καὶ	ἧς αὐτοὶ τῷ ἄλλῳ στρατοπέδῳ.
[7, 79]	τὸν λόφον ἐλθεῖν τὸν ἀποτετειχισμένον,	καὶ	ηὗρον πρὸ ἑαυτῶν ὑπὲρ τοῦ
[7, 69]	ἔς τε γυναῖκας καὶ παῖδας	καὶ	θεοὺς πατρῴους προφερόμενα, ἀλλ' ἐπὶ
[7, 28]	οἱ δ' ἐπὶ τοῦ τείχους,	καὶ	(θέρους καὶ χειμῶνος ἐταλαιπωροῦντο. μάλιστα
[7, 30]	ἱππέας τε καὶ ὁπλίτας ὁμοῦ	καὶ	Θηβαίων τῶν βοιωταρχῶν Σκιρφώνδαν· τῶν
[7, 27]	οἱ Ἀργεῖοι ἅμα. ~Ἀφίκοντο δὲ	καὶ	Θρᾳκῶν τῶν μαχαιροφόρων τοῦ Διακοῦ
[7, 57]	τέ τινες κατὰ διαφορὰν Συρακοσίων	καὶ	Ἰάπυγες μισθοφόροι. τοσάδε μὲν μετὰ
[7, 29]	ἄλλη τε ταραχὴ οὐκ ὀλίγη	καὶ	ἰδέα πᾶσα καθειστήκει ὀλέθρου, καὶ
[7, 57]	καὶ νομίμοις ἔτι χρώμενοι Λήμνιοι	καὶ	Ἴμβριοι καὶ Αἰγινῆται, οἳ τότε
[7, 33]	πέντε ναῦς καὶ ἀκοντιστὰς τετρακοσίους	καὶ	ἱππέας διακοσίους. (σχεδὸν γάρ τι
[7, 1]	ὁπλίτας καὶ ψιλοὺς ξυναμφοτέρους χιλίους	καὶ	ἱππέας ἑκατὸν καὶ Σελινουντίων τέ
[7, 1]	καὶ Σελινουντίων τέ τινας ψιλοὺς	καὶ	ἱππέας καὶ Γελῴων ὀλίγους, Σικελῶν
[7, 58]	γὰρ ὁπλῖται πολλοὶ καὶ νῆες	καὶ	ἵπποι καὶ ὁ ἄλλος ὅμιλος
[7, 55]	ὥσπερ καὶ αὐτοί, καὶ ναῦς	καὶ	ἵππους καὶ μεγέθη ἐχούσαις, οὐ
[7, 24]	δὲ καὶ τῶν τριηράρχων, ἐπεὶ	καὶ	ἱστία τεσσαράκοντα τριήρων καὶ τἆλλα
[7, 73]	τοσαύτη στρατιὰ κατὰ γῆν ὑποχωρήσασα	καὶ	καθεζομένη ποι τῆς Σικελίας βουλήσεται
[7, 78]	μὴ ἐν τάξει χωροῦν ξυνάγων	καὶ	καθιστάς, καὶ ὁ Δημοσθένης οὐδὲν
[7, 57]	Ἐρετριῆς καὶ Χαλκιδῆς καὶ Στυρῆς	καὶ	Καρύστιοι ἀπ' Εὐβοίας ἦσαν, ἀπὸ
[7, 56]	Ἀθηναίων τε καὶ τῶν ξυμμάχων	καὶ	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν,
[7, 56]	τῶν ξυμμάχων καὶ κατὰ γῆν	καὶ	κατὰ θάλασσαν, καλὸν σφίσιν ἐς
[7, 12]	μηδενὶ ὑμῶν δόξῃ εἶναι ὅτι	καὶ	κατὰ θάλασσαν. τὸ γὰρ ναυτικὸν
[7, 81]	εἶχον ἑκόντα ἀφεῖναι τοὺς Ἀθηναίους,	καὶ	κατὰ τάχος διώκοντες, ᾗ οὐ
[7, 27]	τε τὴν Δεκέλειαν καταδρομὰς ποιουμένων	καὶ	κατὰ τὴν χώραν φυλασσόντων, οἱ
[7, 45]	ταῖς Ἐπιπολαῖς ᾗ ἡ πρόσβασις	καὶ	κατὰ τὸ χωρίον ᾗ οἱ
[7, 70]	τὸν ἔκπλουν μέρει αὐτῶν ἐφύλασσον	καὶ	κατὰ τὸν ἄλλον κύκλῳ λιμένα,
[7, 70]	ἔτι μόνον ἡ ναυμαχία, ἀλλὰ	καὶ	κατὰ τὸν λιμένα ἐγίγνετο, καὶ
[7, 49]	τούτῳ τῷ τρόπῳ διεμέλλησάν τε	καὶ	κατὰ χώραν ἔμενον. ~Ὁ δὲ
[7, 49]	βραχέος καὶ περιγραπτοῦ ὁρμώμενοί τε	(καὶ	καταίροντες ἕξουσιν. τό τε ξύμπαν
[7, 25]	ἀναδούμενοι τοὺς σταυροὺς καὶ ἀνέκλων	καὶ	κατακολυμβῶντες ἐξέπριον. οἱ δὲ Συρακόσιοι
[7, 84]	αὐτὸν τρόπον (πανταχόθεν βάλλοντές τε	καὶ	κατακοντίζοντες. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἠπείγοντο
[7, 30]	~οἱ δὲ Θηβαῖοι αἰσθόμενοι ἐβοήθουν,	καὶ	καταλαβόντες προκεχωρηκότας ἤδη τοὺς Θρᾷκας
[7, 2]	Συρακούσας, ὀλίγον δὲ πρὸ Γυλίππου,	καὶ	καταλαβὼν αὐτοὺς περὶ ἀπαλλαγῆς τοῦ
[7, 33]	ἀναλαβόντες ταῦτα παρέπλευσαν ἐς Θουρίαν.	καὶ	καταλαμβάνουσι νεωστὶ (στάσει τοὺς τῶν
[7, 26]	περιμείνας ἕως τὸ χωρίον ἐξετείχισε	καὶ	καταλιπὼν φυλακὴν αὐτοῦ ἀπεκομίζετο καὶ
[7, 75]	πάθωσιν. (κατήφειά τέ τις ἅμα	καὶ	κατάμεμψις σφῶν αὐτῶν πολλὴ ἦν.
[7, 57]	κατειλημμένοι ξυνεστράτευον, καὶ Σικελιωτῶν Νάξιοι	καὶ	Καταναῖοι, βαρβάρων δὲ Ἐγεσταῖοί τε,
[7, 14]	οὖσαι πόλεις (ξύμμαχοι ἀδύνατοι Νάξος	καὶ	Κατάνη. εἰ δὲ προσγενήσεται ἓν
[7, 80]	τε ἐπιτηδείων πάντων ἀπορίᾳ ἤδη,	καὶ	κατατετραυματισμένοι ἦσαν πολλοὶ ἐν πολλαῖς
[7, 41]	Συρακόσιοι τῶν Ἀθηναίων ἑπτὰ ναῦς	καὶ	κατατραυματίσαντες πολλὰς ἄνδρας τε τοὺς
[7, 78]	καὶ προῆλθον ὡς εἴκοσι σταδίους,	καὶ	κατέβησαν ἐς χωρίον ἄπεδόν τι
[7, 84]	ἀναγκαζόμενοι χωρεῖν ἐπέπιπτόν τε ἀλλήλοις	καὶ	κατεπάτουν, περί τε τοῖς δορατίοις
[7, 31]	ὁ Δημοσθένης ἐς τὴν Ζάκυνθον	καὶ	Κεφαλληνίαν ὁπλίτας τε παρέλαβε καὶ
[7, 68]	βεβαιοτέραν παραδοῦναι, καλὸς ὁ ἀγών.	καὶ	κινδύνων οὗτοι σπανιώτατοι οἳ ἂν
[7, 31]	(Συρα( κοσίων ἑαλωκός. ἀφικνεῖται δὲ	καὶ	Κόνων παρ' αὐτούς, ὃς ἦρχε
[7, 57]	δὲ οὐ μόνον Δωριῆς, ἀλλὰ	καὶ	Κορίνθιοι σαφῶς ἐπὶ Κορινθίους τε
[7, 18]	προυδέδοκτο αὐτοῖς καὶ τῶν Συρακοσίων	καὶ	Κορινθίων ἐναγόντων, ἐπειδὴ ἐπυνθάνοντο τὴν
[7, 7]	(πρέσβεις τε ἄλλοι τῶν Συρακοσίων	καὶ	Κορινθίων ἐς Λακεδαίμονα καὶ Κόρινθον
[7, 7]	Συρακοσίων καὶ Κορινθίων ἐς Λακεδαίμονα	καὶ	Κόρινθον ἀπεστάλησαν, ὅπως στρατιὰ ἔτι
[7, 78]	καὶ ξυμμάχων, καὶ τρεψάμενοι αὐτοὺς	καὶ	κρατήσαντες τοῦ πόρου ἐχώρουν ἐς
[7, 6]	τε καὶ παντάπασιν ἀπεστερηκέναι, εἰ	καὶ	κρατοῖεν, μὴ ἂν ἔτι σφᾶς
[7, 57]	κατὰ τὸ ἔχθος. Ῥόδιοι δὲ	καὶ	Κυθήριοι Δωριῆς ἀμφότεροι, οἱ μὲν
[7, 85]	μὲν χρήσασθαι ἐκέλευεν ἐκεῖνόν τε	καὶ	Λακεδαιμονίους ὅτι βούλονται, τοὺς δὲ
[7, 25]	οἱ Συρακόσιοι Κορινθίων καὶ Ἀμπρακιωτῶν	καὶ	Λακεδαιμονίων, ἀγγέλλοντας τήν τε τοῦ
[7, 56]	ἡγεμόνες τε γενόμενοι μετὰ Κορινθίων	καὶ	Λακεδαιμονίων καὶ τὴν σφετέραν πόλιν
[7, 56]	πρὸς τὴν Ἀθηναίων τε πόλιν	καὶ	Λακεδαιμονίων. ~Τοσοίδε γὰρ ἑκάτεροι ἐπὶ
[7, 58]	ναυσὶ καὶ πεζῷ μόνοι παραγενόμενοι	καὶ	Λευκάδιοι καὶ Ἀμπρακιῶται κατὰ τὸ
[7, 7]	τῶν Κορινθίων νῆες καὶ Ἀμπρακιωτῶν	καὶ	Λευκαδίων ἐσέπλευσαν αἱ ὑπόλοιποι δώδεκα,
[7, 27]	φρουρᾶς καταθεούσης τε τὴν χώραν	καὶ	λῃστείας ποιουμένης, βασιλέως τε παρόντος
[7, 70]	καταστρωμάτων τοῖς ἀκοντίοις καὶ τοξεύμασι	καὶ	λίθοις ἀφθόνως ἐπ' αὐτὴν ἐχρῶντο·
[7, 87]	καὶ ὀσμαὶ ἦσαν οὐκ ἀνεκτοί,	καὶ	λιμῷ ἅμα καὶ δίψῃ ἐπιέζοντο
[7, 69]	ἔργῳ ἔτι σφίσιν ἐνδεᾶ εἶναι	καὶ	λόγῳ αὐτοῖς οὔπω ἱκανὰ εἰρῆσθαι,
[7, 77]	δὴ φοβοῦσιν. τάχα δὲ ἂν	καὶ	λωφήσειαν· ἱκανὰ γὰρ τοῖς τε
[7, 79]	ὑπεχώρουν, εἰ δ' ἀναχωροῖεν, ἐπέκειντο,	καὶ	μάλιστα τοῖς ὑστάτοις προσπίπτοντες, εἴ
[7, 81]	ἐν τῷ τοιούτῳ ἑκόντας εἶναι	καὶ	μάχεσθαι σωτηρίαν, ἀλλὰ τὸ ὡς
[7, 11]	ἐν Σικελίᾳ πόλεων ἔστιν ὧν.	καὶ	μάχῃ τῇ μὲν πρώτῃ νικᾶται
[7, 55]	αὐτοί, καὶ ναῦς καὶ ἵππους	καὶ	μεγέθη ἐχούσαις, οὐ δυνάμενοι ἐπενεγκεῖν
[7, 75]	ἀφορμᾶσθαι, καίπερ ἐκ πολεμίας τε	καὶ	μείζω ἢ κατὰ δάκρυα τὰ
[7, 28]	ἀλλὰ πολλῷ μείζους καθέστασαν, ὅσῳ	καὶ	μείζων ὁ πόλεμος ἦν· αἱ
[7, 49]	δὲ τοῦ Νικίου ὄκνος τις	καὶ	μέλλησις ἐνεγένετο καὶ ἅμα ὑπόνοια
[7, 50]	καὶ παρασκευάσασθαι ὅταν τις σημήνῃ.	(καὶ	μελλόντων αὐτῶν, ἐπειδὴ ἑτοῖμα ἦν,
[7, 43]	ἀπὸ πρώτου ὕπνου καὶ Εὐρυμέδων	καὶ	Μένανδρος ἀναλαβὼν τὴν πᾶσαν στρατιὰν
[7, 69]	θαρσεῖν γίγνοιτο· ὁ δὲ Δημοσθένης	καὶ	Μένανδρος καὶ Εὐθύδημος (οὗτοι γὰρ
[7, 1]	τοῦ πορθμοῦ, καὶ (σχόντες Ῥηγίῳ	καὶ	Μεσσήνῃ ἀφικνοῦνται ἐς Ἱμέραν. ἐκεῖ
[7, 63]	ἀμύνασθε αὐτούς, καὶ δείξατε ὅτι	καὶ	μετ' ἀσθενείας καὶ ξυμφορῶν ἡ
[7, 5]	κρατήσαντες ἐξελάσασθαι ἐκ τῆς χώρας.	καὶ	μετὰ ταῦτα, ἐπειδὴ καιρὸς ἦν,
[7, 4]	τῶν Συρακοσίων ἐφορμοῦσα τῷ λιμένι.	~Καὶ	μετὰ ταῦτα ἐτείχιζον οἱ Συρακόσιοι
[7, 79]	κἀκεῖνοι σφῶν αὐτῶν τινὰς (διεκώλυσαν.	καὶ	μετὰ ταῦτα πάσῃ τῇ στρατιᾷ
[7, 3]	ἐποιοῦντο καὶ οὐδὲν ἀποκρινάμενοι ἀπέπεμψαν.	καὶ	μετὰ τοῦτο ἀντιπαρεσκευάζοντο (ἀλλήλοις ὡς
[7, 31]	(ἀποφυγόντες ὕστερον λαβόντες ἄλλην ἔπλεον.	καὶ	μετὰ τοῦτο ἀφικόμενος ὁ Δημοσθένης
[7, 56]	οὐδ' αὐτοὶ αὖ μόνον, ἀλλὰ	καὶ	μετὰ τῶν ξυμβοηθησάντων σφίσιν, ἡγεμόνες
[7, 57]	κόλπῳ ὁριζόμενοι· Ἰταλιωτῶν δὲ Θούριοι	καὶ	Μεταπόντιοι ἐν τοιαύταις ἀνάγκαις τότε
[7, 72]	τὸ καταπεπλῆχθαί τε τῇ ἥσσῃ	καὶ	μὴ ἂν ἔτι οἴεσθαι κρατῆσαι.
[7, 13]	περιουσίας νεῶν μόλις τοῦτο ὑπῆρχε	καὶ	μὴ ἀναγκαζομένοις ὥσπερ νῦν πάσαις
[7, 18]	προσκείμενος ἐδίδασκε τὴν Δεκέλειαν τειχίζειν	καὶ	μὴ ἀνιέναι τὸν (πόλεμον. μάλιστα
[7, 82]	γίγνεται ὥστε ὅπλα τε παραδοῦναι	καὶ	μὴ ἀποθανεῖν μηδένα μήτε βιαίως
[7, 21]	ἐς τὴν πεῖραν τοῦ ναυτικοῦ	καὶ	μὴ ἀποκνεῖν. (Καὶ οἱ μὲν
[7, 47]	διεκινδύνευσεν, ἐπειδὴ ἔσφαλτο, ἀπιέναι ἐψηφίζετο	καὶ	μὴ διατρίβειν, ἕως ἔτι τὸ
[7, 44]	ἠπίσταντο διὰ τὸ κρατοῦντας αὐτοὺς	καὶ	μὴ διεσπασμένους ἧσσον ἀγνοεῖσθαι, ὥστ'
[7, 78]	καὶ εἴ πῃ ὁρῴη διεσπασμένον	καὶ	μὴ ἐν τάξει χωροῦν ξυνάγων
[7, 63]	μεμνημένους διαμάχεσθαι ὅσον ἂν δύνησθε	καὶ	μὴ ἐξωθεῖσθαι ἐς αὐτήν, ἀλλὰ
[7, 15]	μέλλετε, ἅμα τῷ ἦρι εὐθὺς	καὶ	μὴ ἐς ἀναβολὰς πράσσετε, ὡς
[7, 65]	πολὺ κατεβύρσωσαν, ὅπως ἂν ἀπολισθάνοι	καὶ	μὴ ἔχοι ἀντιλαβὴν ἡ χεὶρ
[7, 49]	ἀλλ' ὅτι τάχιστα ἤδη ἐξανίστασθαι	καὶ	μὴ μέλλειν. καὶ ὁ Εὐρυμέδων
[7, 63]	διασώσασθαι, οἳ τέως Ἀθηναῖοι νομιζόμενοι	καὶ	μὴ ὄντες ἡμῶν τῆς τε
[7, 48]	τρίβειν οὖν ἔφη χρῆναι προσκαθημένους	καὶ	μὴ χρήμασιν, ὧν πολὺ κρείσσους
[7, 59]	ἅπαν τῶν Ἀθηναίων τοσοῦτον ὄν,	καὶ	μηδὲ καθ' ἕτερα αὐτούς, μήτε
[7, 6]	νικᾶν τε μαχομένοις διὰ παντὸς	καὶ	μηδὲ μάχεσθαι) ἀντεπῇσαν οὖν τοῖς
[7, 75]	οὐκέτι ἦν ἐν τῷ στρατοπέδῳ.	καὶ	μὴν ἡ ἄλλη αἰκία καὶ
[7, 8]	τὴν τοῦ λέγειν ἀδυνασίαν ἢ	καὶ	μνήμης ἐλλιπεῖς γιγνόμενοι ἢ τῷ
[7, 58]	Τυρσηνικὸν πόντον μορίου, ἐν ᾧ	καὶ	μόνοι Ἕλληνες οἰκοῦσιν· οὗτοι δὲ
[7, 52]	ἀπολαμβάνουσι κἀκεῖνον ἐν τῷ κοίλῳ	καὶ	μυχῷ τοῦ λιμένος καὶ αὐτόν
[7, 21]	πληροῦν ναῦς ὡς δύνανται πλείστας	καὶ	ναυμαχίας ἀπόπειραν λαμβάνειν· ἐλπίζειν γὰρ
[7, 55]	δημοκρατουμέναις τε, ὥσπερ καὶ αὐτοί,	καὶ	ναῦς καὶ ἵππους καὶ μεγέθη
[7, 17]	τοὺς ξυμμάχους καὶ χρήματα αὐτόθεν	καὶ	(ναῦς καὶ ὁπλίτας ἑτοιμάζων. πέμπουσι
[7, 58]	ἐλεύθερον ἤδη εἶναι) Κορίνθιοι δὲ	καὶ	ναυσὶ καὶ πεζῷ μόνοι παραγενόμενοι
[7, 50]	κατ' ἀμφότερα αὖθις τοῖς Ἀθηναίοις	καὶ	ναυσὶ καὶ πεζῷ· οἱ δὲ
[7, 25]	καὶ ἀξιώσοντας ξυμβοηθεῖν ἐπ' αὐτοὺς	καὶ	ναυσὶ καὶ πεζῷ, ὡς καὶ
[7, 16]	στρατιὰν δὲ ἄλλην ἐψηφίσαντο πέμπειν	καὶ	ναυτικὴν καὶ (πεζὴν Ἀθηναίων τε
[7, 7]	Σικελίαν ἐπὶ στρατιάν τε ᾤχετο,	καὶ	ναυτικὴν καὶ πεζὴν ξυλλέξων, καὶ
[7, 15]	μὴ ἐλάσσω ἐπιπέμπειν καὶ πεζὴν	καὶ	ναυτικὴν καὶ χρήματα μὴ ὀλίγα,
[7, 48]	καὶ ἐν περιπολίοις ἅμα ἀναλίσκοντας	καὶ	ναυτικὸν πολὺ ἔτι ἐνιαυτὸν ἤδη
[7, 12]	τῶν καὶ στρατιὰν ἔτι πεζὴν	καὶ	ναυτικοῦ παρασκευήν, ἢν (δύνηται, ἄξων.
[7, 5]	τῶν Συρακοσίων καὶ τῶν ξυμμάχων	καὶ	νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀνελομένων καὶ τῶν
[7, 64]	καὶ πεζοὶ τοῖς Ἀθηναίοις εἰσὶ	καὶ	νῆες καὶ ἡ ὑπόλοιπος πόλις
[7, 58]	οἰκοῦντες· καὶ γὰρ ὁπλῖται πολλοὶ	καὶ	νῆες καὶ ἵπποι καὶ ὁ
[7, 87]	δὴ τὸ λεγόμενον καὶ πεζὸς	καὶ	νῆες καὶ οὐδὲν ὅτι οὐκ
[7, 5]	τε ὄντες καὶ Δωριῆς Ἰώνων	καὶ	νησιωτῶν καὶ ξυγκλύδων ἀνθρώπων κρατήσαντες
[7, 20]	καταλόγου Ἀθηναίων διακοσίοις καὶ χιλίοις,	καὶ	νησιωτῶν ὅσοις ἑκασταχόθεν οἷόν τ'
[7, 5]	τῶν Συρακοσίων (οὐδεμία χρῆσις ἦν.	καὶ	νικηθέντων τῶν Συρακοσίων καὶ τῶν
[7, 53]	μάχην τε κατέστησαν πρὸς αὐτοὺς	καὶ	νικήσαντες ἐπεδίωξαν καὶ ὁπλίτας τε
[7, 50]	Εὐεσπερίταις πολιορκουμένοις ὑπὸ Λιβύων ξυμμαχήσαντες	καὶ	νικήσαντες τοὺς Λίβυς, καὶ αὐτόθεν
[7, 19]	ὁπλίτας, ὧν ἦρχον Ξένων τε	καὶ	Νίκων Θηβαῖοι καὶ Ἡγήσανδρος (Θεσπιεύς.
[7, 57]	καὶ αὐτοῖς τῇ αὐτῇ φωνῇ	καὶ	νομίμοις ἔτι χρώμενοι Λήμνιοι καὶ
[7, 34]	τῶν ἐναντίων ναῦς ἄπλους ἐποίησαν	καὶ	νομίσαντες αὐτοὶ οὐχ ἡσσᾶσθαι δι'
[7, 73]	Συρακόσιος ὑπονοήσας αὐτῶν τὴν διάνοιαν	καὶ	νομίσας δεινὸν εἶναι εἰ τοσαύτη
[7, 69]	καὶ ὅσον οὐκ ἔμελλον ἀνάγεσθαι,	καὶ	νομίσας, ὅπερ πάσχουσιν ἐν τοῖς
[7, 42]	ἰδὼν ὡς εἶχε τὰ πράγματα	καὶ	νομίσας οὐχ οἷόν τε εἶναι
[7, 68]	ἑαυτὴν παραδεδωκυῖαν πολεμιωτάτων ὀργῇ προσμείξωμεν,	καὶ	νομίσωμεν ἅμα μὲν νομιμώτατον εἶναι
[7, 77]	κρατήσας ἕξειν. σπουδὴ δὲ ὁμοίως	καὶ	νύκτα καὶ ἡμέραν ἔσται τῆς
[7, 50]	ὅθενπερ Σικελία ἐλάχιστον δυοῖν ἡμερῶν	καὶ	νυκτὸς πλοῦν ἀπέχει, καὶ ἀπ'
[7, 13]	παρὰ τὴν ἐκείνων (πόλιν χαλεπῶς	καὶ	νῦν ἐσκομιζόμενοι. τὰ δὲ πληρώματα
[7, 15]	ἀσφαλέστερον ἡγησάμην τὸ ἀληθὲς δηλῶσαι.	~καὶ	νῦν ὡς ἐφ' ἃ μὲν
[7, 21]	στρατιὰν ὅσην ἑκασταχόθεν πλείστην (ἐδύνατο.	καὶ	ξυγκαλέσας τοὺς Συρακοσίους ἔφη χρῆναι
[7, 5]	καὶ Δωριῆς Ἰώνων καὶ νησιωτῶν	καὶ	ξυγκλύδων ἀνθρώπων κρατήσαντες ἐξελάσασθαι ἐκ
[7, 72]	δ' ἐναντίοις ἐλάσσους ἢ πεντήκοντα.	(καὶ	ξυγχωροῦντος Νικίου τῇ γνώμῃ καὶ
[7, 25]	πλοίων ἐπιτυχοῦσαι τὰ πολλὰ διέφθειραν	καὶ	ξύλα ναυπηγήσιμα ἐν τῇ Καυλωνιάτιδι
[7, 77]	ἐκ τῶν παρόντων, ὦ Ἀθηναῖοι	καὶ	ξύμμαχοι, ἐλπίδα χρὴ ἔχειν (ἤδη
[7, 66]	ὁ ἀγὼν ἔσται, ὦ Συρακόσιοι	καὶ	ξύμμαχοι, οἵ τε πολλοὶ δοκεῖτε
[7, 70]	προθύμως ἀντιλαβέσθαι, τοῖς δὲ Συρακοσίοις	καὶ	ξυμμάχοις καλὸν εἶναι κωλῦσαί τε
[7, 42]	(ἱκανήν. καὶ τοῖς μὲν Συρακοσίοις	καὶ	ξυμμάχοις κατάπληξις ἐν τῷ αὐτίκα
[7, 82]	ἡμέρας βάλλοντες πανταχόθεν τοὺς Ἀθηναίους	καὶ	ξυμμάχους ἑώρων ἤδη τεταλαιπωρημένους τοῖς
[7, 78]	προῇσαν, καὶ οἱ τῶν Συρακοσίων	καὶ	ξυμμάχων αὐτοὺς ἱππῆς καὶ ἀκοντισταὶ
[7, 70]	τοῦτο πανταχόθεν σφίσι τῶν Συρακοσίων	καὶ	ξυμμάχων ἐπιφερομένων οὐ πρὸς τῷ
[7, 53]	τοῦ στρατεύματος παρόντος τῶν Συρακοσίων	καὶ	ξυμμάχων καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐπιβοηθήσαντες
[7, 37]	τοῦτο (εὐθὺς ἐπεξέπλεον τῶν Συρακοσίων	καὶ	ξυμμάχων. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τὸ
[7, 78]	ἐπ' αὐτῷ παρατεταγμένους τῶν Συρακοσίων	καὶ	ξυμμάχων, καὶ τρεψάμενοι αὐτοὺς καὶ
[7, 64]	καὶ ἐνθυμεῖσθε καθ' ἑκάστους τε	καὶ	ξύμπαντες ὅτι οἱ ἐν ταῖς
[7, 28]	Ἀθηναῖοι φυλάσσοντες, τὴν δὲ νύκτα	καὶ	ξύμπαντες πλὴν τῶν ἱππέων, οἱ
[7, 36]	δ' ἄλλου λιμένος αὐτοὶ (κρατήσειν,	καὶ	ξυμφερομένους αὐτούς, ἤν πῃ βιάζωνται,
[7, 29]	οἱ παῖδες ἐσεληλυθότες, κατέκοψαν πάντας·	καὶ	ξυμφορὰ τῇ πόλει πάσῃ οὐδεμιᾶς
[7, 63]	δείξατε ὅτι καὶ μετ' ἀσθενείας	καὶ	ξυμφορῶν ἡ ὑμετέρα ἐπιστήμη κρείσσων
[7, 32]	τὰς πόλεις ἐπειδὴ ἔπεισάν τε	καὶ	ξυναγείραντες ἔμελλον ἄξειν τὸν στρατόν,
[7, 16]	ἐκ καταλόγου καὶ τῶν ξυμμάχων.	καὶ	ξυνάρχοντας αὐτῷ εἵλοντο Δημοσθένη τε
[7, 60]	διάνοιαν (αὐτῶν αἰσθομένοις βουλευτέα ἐδόκει.	καὶ	ξυνελθόντες οἵ τε στρατηγοὶ καὶ
[7, 60]	ἐδόκει ἡλικίας (μετέχων ἐπιτήδειος εἶναι.	καὶ	ξυνεπληρώθησαν νῆες αἱ πᾶσαι δέκα
[7, 7]	(ἦρχε δ' αὐτῶν Ἐρασινίδης Κορίνθιος)	καὶ	ξυνετείχισαν τὸ λοιπὸν τοῖς Συρακοσίοις
[7, 14]	ναυτῶν οἱ ἐξορμῶντές τε ναῦν	(καὶ	ξυνέχοντες τὴν εἰρεσίαν. τούτων δὲ
[7, 27]	ἀπεχωλοῦντο ἐν γῇ ἀποκρότῳ τε	καὶ	ξυνεχῶς ταλαιπωροῦντες, οἱ δ' ἐτιτρώσκοντο.
[7, 53]	τὰς μὲν πολλὰς διέσωσάν τε	καὶ	ξυνήγαγον κατὰ τὸ στρατόπεδον, δυοῖν
[7, 81]	(ῥᾷον αὐτοὺς δίχα δὴ ὄντας	καὶ	ξυνῆγον ἐς ταὐτό. τὸ δὲ
[7, 2]	τῇ παρόδῳ τῶν Σικελῶν ἑλὼν	καὶ	ξυνταξάμενος ὡς ἐς μάχην ἀφικνεῖται
[7, 71]	ναυμαχίας καθεστηκυίας πολὺν τὸν ἀγῶνα	καὶ	ξύστασιν τῆς γνώμης εἶχε, φιλονικῶν
[7, 30]	ὅπερ πρῶτον προσέκειτο, προεκθέοντές τε	καὶ	ξυστρεφόμενοι ἐν ἐπιχωρίῳ τάξει τὴν
[7, 18]	ὅπως δὴ ἐσβολῆς γενομένης διακωλυθῇ.	καὶ	ὁ Ἀλκιβιάδης προσκείμενος ἐδίδασκε τὴν
[7, 58]	πολλοὶ καὶ νῆες καὶ ἵπποι	καὶ	ὁ ἄλλος ὅμιλος ἄφθονος ξυνελέγη.
[7, 7]	Συρακοσίοις (μέχρι τοῦ ἐγκαρσίου τείχους.	καὶ	ὁ Γύλιππος ἐς τὴν ἄλλην
[7, 21]	αὐτοὺς χρόνους τούτου τοῦ ἦρος	καὶ	ὁ Γύλιππος ἧκεν ἐς τὰς
[7, 4]	τὸ ἐπὶ θαλάσσῃ τεῖχος ἐπιτελέσαντες,	καὶ	ὁ Γύλιππος (ἦν γάρ τι
[7, 43]	δὲ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι	καὶ	ὁ Γύλιππος καὶ οἱ μετ'
[7, 85]	δὲ ἄλλους στρατιώτας παύσασθαι (φονεύοντας.	καὶ	ὁ Γύλιππος μετὰ τοῦτο ζωγρεῖν
[7, 3]	ἀντιπαρεσκευάζοντο (ἀλλήλοις ὡς ἐς μάχην.	καὶ	ὁ Γύλιππος ὁρῶν τοὺς Συρακοσίους
[7, 6]	μάχεσθαι) ἀντεπῇσαν οὖν τοῖς Συρακοσίοις.	(καὶ	ὁ Γύλιππος τοὺς μὲν ὁπλίτας
[7, 78]	τάξει χωροῦν ξυνάγων καὶ καθιστάς,	καὶ	ὁ Δημοσθένης οὐδὲν ἧσσον τοῖς
[7, 21]	τὸν πόλεμον κατεργάσεσθαι. ξυνανέπειθε δὲ	καὶ	ὁ Ἑρμοκράτης οὐχ ἥκιστα, τοῦ
[7, 49]	ἤδη ἐξανίστασθαι καὶ μὴ μέλλειν.	καὶ	ὁ Εὐρυμέδων (αὐτῷ ταῦτα ξυνηγόρευεν.
[7, 31]	Κόνωνι δέκα ναῦς ὁ Δημοσθένης	καὶ	ὁ Εὐρυμέδων τὰς ἄριστα σφίσι
[7, 1]	ἐκ Λακεδαίμονος προθύμως δοκοῦντος ἥκειν.	(καὶ	ὁ μὲν Γύλιππος ἀναλαβὼν τῶν
[7, 20]	περιπλέοντα (ξυστρατεύεσθαι περὶ τὴν Λακωνικήν.	καὶ	ὁ μὲν Δημοσθένης ἐς τὴν
[7, 26]	ἐκ τῆς Πύλου, ἁρπαγὴν ποιῶνται.	(καὶ	ὁ μὲν Δημοσθένης εὐθὺς ἐπειδὴ
[7, 48]	πολλὰ δαπανῶντας εἰκὸς εἶναι προσκαθῆσθαι.	~Καὶ	ὁ μὲν Δημοσθένης τοιαῦτα ἐγίγνωσκεν·
[7, 69]	παρούσῃ ἐκπλήξει ὠφέλιμα νομίζοντες ἐπιβοῶνται.	(Καὶ	ὁ μὲν οὐχ ἱκανὰ μᾶλλον
[7, 86]	πείσαντες τοὺς ξυμμάχους ἀπέκτειναν αὐτόν.	καὶ	ὁ μὲν τοιαύτῃ ἢ ὅτι
[7, 50]	ἐκέλευον τοὺς στρατηγοὺς ἐνθύμιον ποιούμενοι,	καὶ	ὁ Νικίας (ἦν γάρ τι
[7, 3]	στρατόπεδον ἐς τὴν εὐρυχωρίαν μᾶλλον.	καὶ	ὁ Νικίας οὐκ ἐπῆγε τοὺς
[7, 44]	δὲ καὶ οὐχ ἥκιστα ἔβλαψε	καὶ	ὁ παιανισμός· ἀπὸ γὰρ ἀμφοτέρων
[7, 55]	ἐν παντὶ δὴ ἀθυμίας ἦσαν	καὶ	ὁ παράλογος αὐτοῖς μέγας ἦν,
[7, 38]	Ἀθηναίων οἱ Συρακόσιοι καταδύσαντες, διεκρίθησαν·	καὶ	ὁ πεζὸς ἅμα ἀπὸ τῶν
[7, 70]	πανταχόθεν ἅμα προσπίπτοιεν τοῖς Ἀθηναίοις,	καὶ	ὁ πεζὸς ἅμα αὐτοῖς παρεβοήθει
[7, 1]	~ΙΣΤΟΡΙΩΝ Η. ~Ὁ δὲ Γύλιππος	καὶ	ὁ Πυθὴν ἐκ τοῦ Τάραντος,
[7, 50]	χώραν ἔμενον. ~Ὁ δὲ Γύλιππος	καὶ	ὁ Σικανὸς ἐν τούτῳ παρῆσαν
[7, 18]	καὶ τοὺς ἄλλους Πελοποννησίους προσηνάγκαζον.	καὶ	ὁ χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ ὄγδοον
[7, 52]	δ' Ἀθηναῖοι ἀντανῆγον ναυσὶν ἓξ	καὶ	ὀγδοήκοντα (καὶ προσμείξαντες ἐναυμάχουν. καὶ
[7, 18]	προσηνάγκαζον. καὶ ὁ χειμὼν ἐτελεύτα,	καὶ	ὄγδοον καὶ δέκατον ἔτος τῷ
[7, 20]	νοῦν ἔχωσιν. ~Ἐν δὲ τούτῳ	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι ἅμα τῆς Δεκελείας
[7, 5]	τοὺς Συρακοσίους καὶ τοὺς ξυμμάχους·	καὶ	οἱ (Ἀθηναῖοι ἀντιπαρετάσσοντο. ἐπειδὴ δὲ
[7, 53]	ἀφεῖσαν (τὴν ναῦν) πῦρ ἐμβαλόντες.	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι δείσαντες περὶ ταῖς
[7, 43]	εὐθύς, καὶ αὐτοῖς ὁ Δημοσθένης	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι ἐντυχόντες ἀμυνομένους προθύμως
[7, 53]	παρόντος τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι ἐπιβοηθήσαντες καὶ δείσαντες
[7, 25]	αὐτοῖς αἱ νῆες ἐντὸς ὁρμοῖεν	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι ἐπιπλέοντες μὴ βλάπτοιεν
[7, 84]	(πανταχόθεν βάλλοντές τε καὶ κατακοντίζοντες.	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι ἠπείγοντο πρὸς τὸν
[7, 6]	ἐπῆγεν αὐτούς. ~ὁ δὲ Νικίας	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι νομίζοντες, καὶ εἰ
[7, 50]	ἐκλείπει· ἐτύγχανε γὰρ πασσέληνος οὖσα.	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι οἵ τε πλείους
[7, 77]	τευξόμενοι ὧν ἐπιθυμεῖτέ που ἐπιδεῖν	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι τὴν μεγάλην δύναμιν
[7, 37]	ἐπεξέπλεον τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων.	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι τὸ πρῶτον αὐτοὺς
[7, 2]	ἀναβὰς κατὰ τὸν Εὐρύηλον, ᾗπερ	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι τὸ πρῶτον, ἐχώρει
[7, 41]	κράτος ναυμαχοῦντες οἱ Συρακόσιοι ἐνίκησαν,	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι τραπόμενοι διὰ τῶν
[7, 73]	καὶ οἱ μὲν εἰπόντες ἀπῆλθον,	καὶ	οἱ ἀκούσαντες διήγγειλαν τοῖς στρατηγοῖς
[7, 37]	πρὸς τὴν πόλιν αὐτοῦ ἑώρα·	καὶ	οἱ ἀπὸ τοῦ Ὀλυμπιείου, οἵ
[7, 40]	ναῦς ἐπὶ πολὺ τῆς παρεξειρεσίας,	καὶ	οἱ ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων αὐτοῖς
[7, 26]	ταῖς τριάκοντα ναυσὶν ἐπ' οἴκου	καὶ	οἱ Ἀργεῖοι ἅμα. ~Ἀφίκοντο δὲ
[7, 58]	ἐν Σικελίᾳ τοσάδε, Δωριῆς τε	καὶ	(οἱ) αὐτόνομοι πάντες, ξυνεμάχουν, βαρβάρων
[7, 1]	αὐτοῖς ὑπέσχοντο στρατιὰν οὐ πολλὴν	καὶ	οἱ Γελῷοι καὶ τῶν Σικελῶν
[7, 33]	καὶ τοξόται τριακόσιοι. ἔπεμψαν δὲ	καὶ	οἱ Γελῷοι ναυτικόν τε ἐς
[7, 71]	νεῶν τοῖς Λακεδαιμονίοις προσαπώλλυντο αὐτοῖς	καὶ	οἱ ἐν τῇ νήσῳ ἄνδρες
[7, 23]	οἱ Συρακόσιοι ἐτύγχανον ἤδη νικώμενοι	καὶ	οἱ ἐξ αὐτῶν φεύγοντες ῥᾷον
[7, 71]	πολυειδῆ (ἀναγκάζοιτο φθέγγεσθαι. παραπλήσια δὲ	καὶ	οἱ ἐπὶ τῶν νεῶν αὐτοῖς
[7, 75]	ἐς λύπην μετὰ φόβου καθίστατο,	καὶ	οἱ ζῶντες καταλειπόμενοι τραυματίαι τε
[7, 37]	τε ὁπλῖται ὅσοι ἐκεῖ ἦσαν	καὶ	οἱ ἱππῆς καὶ ἡ γυμνητεία
[7, 75]	ἕκαστος χρήσιμον, καὶ οἱ ὁπλῖται	καὶ	οἱ ἱππῆς παρὰ τὸ εἰωθὸς
[7, 81]	τότε ξυνεταράχθησαν, εὐθὺς προσπεσόντες ἐμάχοντο,	καὶ	οἱ ἱππῆς τῶν Συρακοσίων ἐκυκλοῦντό
[7, 33]	~καὶ περὶ τὰς αὐτὰς (ἡμέρας	καὶ	οἱ Καμαριναῖοι ἀφικνοῦνται αὐτοῖς βοηθοῦντες,
[7, 44]	παρεῖχεν. οἵ τε γὰρ Ἀργεῖοι	καὶ	οἱ Κερκυραῖοι καὶ ὅσον Δωρικὸν
[7, 36]	τε καὶ ἔξωθεν· ᾧπερ τρόπῳ	καὶ	οἱ Κορίνθιοι πρὸς τὰς ἐν
[7, 34]	δὲ αὐτῶν (Δίφιλος) ἐπέπλευσαν αὐτοῖς.	καὶ	οἱ Κορίνθιοι τὸ μὲν πρῶτον
[7, 70]	τοῦ παντὸς ἔχων, Πυθὴν δὲ	καὶ	οἱ Κορίνθιοι τὸ μέσον. (ἐπειδὴ
[7, 49]	πλέον εἰδὼς ὁ Νικίας ἰσχυρίζηται.	καὶ	οἱ μὲν Ἀθηναῖοι τούτῳ τῷ
[7, 64]	αὐτοῦ καὶ τοὺς ἐπελθόντας ἀμύνασθαι.	καὶ	οἱ μὲν ἂν ὑπὸ Συρακοσίοις
[7, 73]	ἡσυχίαν (τῆς ἡμέρας παρασκευασάμενον ἀποχωρεῖν.	καὶ	οἱ μὲν εἰπόντες ἀπῆλθον, καὶ
[7, 19]	μέχρι τῆς τῶν Ἀθηναίων πόλεως.	καὶ	οἱ μὲν ἐν τῇ Ἀττικῇ
[7, 25]	τὸ παρὸν στράτευμα αὐτῶν, διαπεπολεμησόμενον.	καὶ	οἱ μὲν ἐν τῇ Σικελίᾳ
[7, 37]	τὰς ναῦς ἐπιφερομένας ἄφνω, ἐθορυβοῦντο,	καὶ	οἱ μὲν ἐπὶ τὰ τείχη
[7, 40]	αὐθημερὸν ἀπροσδοκήτοις τοῖς Ἀθηναίοις ἐπιχειρῶσιν.	~καὶ	οἱ μὲν πεισθέντες ἔπεμψαν ἄγγελον,
[7, 2]	ὁ (Κλεανδρίδου Λακεδαιμονίων ἀποστειλάντων ἄρχων.	καὶ	οἱ μὲν Συρακόσιοι ἐπερρώσθησάν τε
[7, 50]	αὐτοῦ περαιωθέντες (ἀφίκοντο ἐς Σελινοῦντα.	καὶ	οἱ μὲν Συρακόσιοι εὐθὺς αὐτῶν
[7, 21]	τοῦ ναυτικοῦ καὶ μὴ ἀποκνεῖν.	(Καὶ	οἱ μὲν Συρακόσιοι, τοῦ τε
[7, 33]	οἱ πρότερον περιορώμενοι ξυστάντες ἐβοήθουν.	(Καὶ	οἱ μὲν Συρακόσιοι, ὡς αὐτοῖς
[7, 69]	πλεῖστα διὰ τὸ εὐτυχῆσαι ὠφελῶσιν.	~Καὶ	οἱ μὲν τῶν Συρακοσίων στρατηγοὶ
[7, 60]	βαρβαρικοῦ ἢ Ἑλληνικοῦ φιλίου ἀντιλήψεσθαι.	καὶ	οἱ μέν, ὡς ἔδοξεν αὐτοῖς
[7, 42]	δὲ καὶ τὸν πεζὸν χειρώσεσθαι.	~Καὶ	οἱ μὲν ὡς ἐπιθησόμενοι κατ'
[7, 73]	μὴ ἂν ἔτι οἴεσθαι κρατῆσαι.	~Καὶ	οἱ μὲν ὡς κατὰ γῆν
[7, 8]	Ἀθηναίους βουλεύσασθαι περὶ τῆς ἀληθείας.	(καὶ	οἱ μὲν ᾤχοντο φέροντες, οὓς
[7, 57]	τὸ Κορινθίων (οὐχ ἧσσον εἵποντο.	καὶ	οἱ Μεσσήνιοι νῦν καλούμενοι ἐκ
[7, 81]	ἐν πολλῷ θορύβῳ αὐτός τε	καὶ	οἱ μετ' αὐτοῦ Ἀθηναῖοι ἦσαν·
[7, 43]	οἱ ξύμμαχοι καὶ ὁ Γύλιππος	καὶ	οἱ μετ' αὐτοῦ ἐβοήθουν ἐκ
[7, 82]	ἐς τὴν πόλιν· Νικίας δὲ	καὶ	οἱ μετ' αὐτοῦ ταύτῃ τῇ
[7, 13]	ἐπειδὴ ἐς ἀντίπαλα καθεστήκαμεν, αὐτομολοῦσι,	καὶ	οἱ ξένοι οἱ μὲν ἀναγκαστοὶ
[7, 4]	μετὰ ταῦτα ἐτείχιζον οἱ Συρακόσιοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι διὰ τῶν Ἐπιπολῶν
[7, 59]	ἐπῆλθεν. (Οἱ δ' οὖν Συρακόσιοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι εἰκότως ἐνόμισαν καλὸν
[7, 53]	δὲ δεούσας εἴκοσιν οἱ Συρακόσιοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι ἔλαβον αὐτῶν καὶ
[7, 71]	πρίν γε δὴ οἱ Συρακόσιοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι ἐπὶ πολὺ ἀντισχούσης
[7, 72]	καὶ ἀνθρώπων ἀπολομένων οἱ Συρακόσιοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι ἐπικρατήσαντες τά τε
[7, 19]	ἀρχομένου πρωίτατα δὴ οἱ Λακεδαιμόνιοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι ἐς τὴν Ἀττικὴν
[7, 19]	μὲν ἐν τῇ Ἀττικῇ Πελοποννήσιοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι ἐτείχιζον, οἱ δ'
[7, 43]	ἐπάλξεις (ἀπέσυρον. οἱ δὲ Συρακόσιοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι καὶ ὁ Γύλιππος
[7, 70]	ἔξω. ~προεξαγαγόμενοι δὲ οἱ Συρακόσιοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι ναυσὶ παραπλησίαις τὸν
[7, 84]	τὴν στρατιάν· οἱ δὲ Συρακόσιοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι προσέκειντο τὸν αὐτὸν
[7, 82]	κήρυγμα ποιοῦνται Γύλιππος καὶ Συρακόσιοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι πρῶτον μὲν τῶν
[7, 52]	γῆν μᾶλλον, νικήσαντες οἱ Συρακόσιοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι τὸ μέσον πρῶτον
[7, 86]	Κατάνην. ~Ξυναθροισθέντες δὲ οἱ Συρακόσιοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι, τῶν τε αἰχμαλώτων
[7, 81]	~Ἐν τούτῳ δ' οἱ Συρακόσιοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι, ὡς ἥ τε
[7, 44]	διαγνῶναι. οἵ τε γὰρ Συρακόσιοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι ὡς κρατοῦντες παρεκελεύοντό
[7, 42]	(οὐδένα) ἠπείγετο ἐπιθέσθαι τῇ πείρᾳ,	καί	οἱ ξυντομωτάτην ἡγεῖτο διαπολέμησιν· ἢ
[7, 75]	ὅτι τις ἐδύνατο ἕκαστος χρήσιμον,	καὶ	οἱ ὁπλῖται καὶ οἱ ἱππῆς
[7, 71]	τείχους ἐς φυλακήν, ἄλλοι δὲ	καὶ	οἱ πλεῖστοι ἤδη περὶ σφᾶς
[7, 75]	ἀπιστίᾳ· ἀπηυτομολήκεσαν γὰρ πάλαι τε	καὶ	οἱ πλεῖστοι παραχρῆμα. ἔφερον δὲ
[7, 84]	τις διαβῆναι αὐτὸς πρῶτος βουλόμενος	καὶ	οἱ πολέμιοι ἐπικείμενοι χαλεπὴν ἤδη
[7, 70]	οἰκείαν ἑκάστους πατρίδα νικήσαντας (ἐπαυξῆσαι.	καὶ	οἱ στρατηγοὶ προσέτι ἑκατέρων, εἴ
[7, 83]	καὶ ἀναλαμβάνουσί τε τὰ ὅπλα	καὶ	(οἱ Συρακόσιοι αἰσθάνονται καὶ ἐπαιάνισαν.
[7, 79]	ἐν τῷ πεδίῳ· ἀνεχώρησαν δὲ	καὶ	οἱ Συρακόσιοι ἀπ' αὐτῶν ἐς
[7, 40]	ἄγγελον, καὶ ἡ ἀγορὰ παρεσκευάσθη,	καὶ	οἱ Συρακόσιοι ἐξαίφνης πρύμναν κρουσάμενοι
[7, 23]	δύο τειχίσματα ἡλίσκετο, ἐν τούτῳ	καὶ	οἱ Συρακόσιοι ἐτύγχανον ἤδη νικώμενοι
[7, 79]	ἀναπαυομένων δ' αὐτῶν ὁ Γύλιππος	καὶ	οἱ Συρακόσιοι πέμπουσι μέρος τι
[7, 79]	ηὐλίσαντο. Τῇ δ' ὑστεραίᾳ προυχώρουν,	καὶ	οἱ Συρακόσιοι προσέβαλλόν τε πανταχῇ
[7, 60]	καὶ ξυνελθόντες οἵ τε στρατηγοὶ	καὶ	οἱ ταξίαρχοι πρὸς τὴν παροῦσαν
[7, 78]	δ' ὑστεραίᾳ οἱ Ἀθηναῖοι προῇσαν,	καὶ	οἱ τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων
[7, 4]	μηκέτι οἷοί τε ὦσιν ἀποτειχίσαι.	καὶ	οἵ τε Ἀθηναῖοι ἀνεβεβήκεσαν ἤδη
[7, 57]	ἀπὸ ξυμμαχίας αὐτόνομοι, εἰσὶ δὲ	καὶ	οἳ μισθοφόροι (ξυνεστράτευον. καὶ τῶν
[7, 70]	λιμένα ἐγίγνετο, καὶ ἦν καρτερὰ	καὶ	οἵα οὐχ (ἑτέρα τῶν προτέρων.
[7, 58]	τῷ ἐπ' ἐκεῖνα ἱδρυμένοι Σελινούντιοι.	(καὶ	οἵδε μὲν τῆς Σικελίας τὸ
[7, 57]	Ἀθηναίων εὐνοίᾳ ξύμμαχοι ὄντες ἐπεκούρησαν.	(καὶ	οἵδε μὲν τῷ Ἰονίῳ κόλπῳ
[7, 75]	σῶμα, οὐκ ἄνευ ὀλίγων ἐπιθειασμῶν	καὶ	οἰμωγῆς ὑπολειπόμενοι, ὥστε δάκρυσι πᾶν
[7, 13]	μεγάλου μισθοῦ τὸ πρῶτον ἐπαρθέντες	καὶ	οἰόμενοι χρηματιεῖσθαι μᾶλλον ἢ μαχεῖσθαι,
[7, 87]	καὶ οὐδὲν ὅτι οὐκ ἀπώλετο,	καὶ	ὀλίγοι ἀπὸ πολλῶν ἐπ' οἴκου
[7, 30]	ἐπιχωρίῳ τάξει τὴν φυλακὴν ἐποιοῦντο,	καὶ	ὀλίγοι αὐτῶν ἐν τούτῳ διεφθάρησαν.
[7, 14]	γράφω ὅτι βραχεῖα ἀκμὴ πληρώματος	καὶ	ὀλίγοι τῶν ναυτῶν οἱ ἐξορμῶντές
[7, 59]	ναυμαχεῖν οἱ Ἀθηναῖοι τολμήσωσι, παρεσκευάζοντο,	καὶ	ὀλίγον οὐδὲν ἐς οὐδὲν ἐπενόουν.
[7, 87]	ἐν γὰρ κοίλῳ χωρίῳ ὄντας	καὶ	ὀλίγῳ πολλοὺς οἵ τε ἥλιοι
[7, 23]	ὅσοι καὶ ἐς τὰ πλοῖα	καὶ	ὁλκάδα τινὰ κατέφυγον, ἐς τὸ
[7, 38]	ναῦς, εἴ τίς τι ἐπεπονήκει,	καὶ	ὁλκάδας προώρμισε πρὸ τοῦ σφετέρου
[7, 75]	ἀπολωλότων ἀθλιώτεροι. πρὸς γὰρ ἀντιβολίαν	καὶ	ὀλοφυρμὸν τραπόμενοι ἐς ἀπορίαν καθίστασαν,
[7, 71]	πλεῖστοι ἤδη περὶ σφᾶς (αὐτοὺς	καὶ	ὅπῃ σωθήσονται διεσκόπουν. ἦν τε
[7, 17]	καὶ χρήματα αὐτόθεν καὶ (ναῦς	καὶ	ὁπλίτας ἑτοιμάζων. πέμπουσι δὲ καὶ
[7, 31]	τε ναῦς πληροῦν κελεύσας αὐτοὺς	καὶ	ὁπλίτας καταλεγόμενος (ξυνῆρχε γὰρ ἤδη
[7, 30]	ἐς εἴκοσι μάλιστα ἱππέας τε	καὶ	ὁπλίτας ὁμοῦ καὶ Θηβαίων τῶν
[7, 42]	ἑβδομήκοντα μάλιστα ξὺν ταῖς ξενικαῖς	καὶ	ὁπλίτας περὶ πεντακισχιλίους ἑαυτῶν τε
[7, 53]	πρὸς αὐτοὺς καὶ νικήσαντες ἐπεδίωξαν	καὶ	ὁπλίτας τε οὐ πολλοὺς ἀπέκτειναν
[7, 75]	πεζούς τε ἀντὶ ναυβατῶν πορευομένους	καὶ	ὁπλιτικῷ προσέχοντας μᾶλλον ἢ ναυτικῷ.
[7, 56]	ἔτι τὴν ἐπιμέλειαν ἐποιοῦντο, ἀλλὰ	καὶ	ὅπως ἐκείνους κωλύσουσι, νομίζοντες ὅπερ
[7, 60]	ἐπλήρωσαν πάσας, ἀναγκάσαντες ἐσβαίνειν ὅστις	καὶ	ὁπωσοῦν ἐδόκει ἡλικίας (μετέχων ἐπιτήδειος
[7, 33]	τὸν Ἰόνιον ἐπ' ἄκραν Ἰαπυγίαν·	καὶ	ὁρμηθέντες αὐτόθεν κατίσχουσιν ἐς τὰς
[7, 25]	τε Λοκροὺς μετὰ ταῦτα ἦλθον,	καὶ	ὁρμουσῶν αὐτῶν κατέπλευσε μία τῶν
[7, 8]	~Ὁ δὲ Νικίας αἰσθόμενος τοῦτο	καὶ	ὁρῶν καθ' ἡμέραν ἐπιδιδοῦσαν τήν
[7, 69]	Νικίας ὑπὸ τῶν παρόντων ἐκπεπληγμένος	καὶ	ὁρῶν οἷος ὁ κίνδυνος καὶ
[7, 42]	τῇ παρούσῃ (τοῦ στρατεύματος ἐκπλήξει.	καὶ	ὁρῶν τὸ παρατείχισμα τῶν Συρακοσίων,
[7, 77]	ἀξιώτεροι ἤδη ἐσμὲν ἢ φθόνου)	καὶ	ὁρῶντες ὑμᾶς αὐτοὺς οἷοι ὁπλῖται
[7, 29]	κτείνοντες, καὶ προσέτι καὶ ὑποζύγια	καὶ	ὅσα ἄλλα ἔμψυχα ἴδοιεν· τὸ
[7, 8]	φέροντες, οὓς ἀπέστειλε, τὰ γράμματα	καὶ	ὅσα ἔδει αὐτοὺς εἰπεῖν· ὁ
[7, 43]	καὶ ἄλλην παρασκευὴν τοξευμάτων τε	καὶ	ὅσα ἔδει, ἢν κρατῶσι, τειχίζοντας
[7, 39]	παρὰ τὴν θάλασσαν μεταστῆσαι κομίσαντας,	καὶ	ὅσα τις ἔχει ἐδώδιμα, πάντας
[7, 18]	καὶ ἐκ Πύλου ἅμα ἐλῃστεύοντο,	καὶ	ὁσάκις περί του διαφοραὶ γένοιντο
[7, 87]	μεταβολὴν καὶ τὸ τοιοῦτον ἀπέθνῃσκον,	καὶ	ὀσμαὶ ἦσαν οὐκ ἀνεκτοί, καὶ
[7, 44]	καταβαῖεν, οἱ μὲν πολλοὶ αὐτῶν	καὶ	ὅσοι ἦσαν τῶν προτέρων στρατιωτῶν
[7, 77]	ὑμᾶς αὐτοὺς οἷοι ὁπλῖται ἅμα	καὶ	ὅσοι ξυντεταγμένοι χωρεῖτε μὴ καταπέπληχθε
[7, 61]	πολλῶν ἤδη πολέμων ἔμπειροι ὄντες,	καὶ	ὅσοι τῶν ξυμμάχων, ξυστρατευόμενοι αἰεί,
[7, 44]	γὰρ Ἀργεῖοι καὶ οἱ Κερκυραῖοι	καὶ	ὅσον Δωρικὸν μετ' Ἀθηναίων ἦν,
[7, 70]	ἢ ἄλλῃ ἐπιπλέουσα, (πυκνότεραι ἦσαν.	καὶ	ὅσον μὲν χρόνον προσφέροιτο ναῦς,
[7, 6]	παροικοδομούμενον τὸ τεῖχος (ἤδη γὰρ	καὶ	ὅσον οὐ παρεληλύθει τὴν τῶν
[7, 69]	ὡς ἐγγὺς ἤδη (ἦν) ἐπειδὴ	καὶ	ὅσον οὐκ ἔμελλον ἀνάγεσθαι, καὶ
[7, 3]	τὸ φρούριον τὸ Λάβδαλον αἱρεῖ,	καὶ	ὅσους ἔλαβεν ἐν αὐτῷ πάντας
[7, 27]	ἐκώλυον· τότε δὲ ξυνεχῶς ἐπικαθημένων,	καὶ	ὁτὲ μὲν καὶ πλεόνων ἐπιόντων,
[7, 58]	ἐπορίσαντο διὰ μέγεθός τε πόλεως	καὶ	ὅτι ἐν μεγίστῳ κινδύνῳ ἦσαν.
[7, 49]	καὶ τὴν τῶν χρημάτων ἀπορίαν	καὶ	ὅτι ἦν αὐτόθι πολὺ τὸ
[7, 14]	γὰρ αἱ ὑμέτεραι φύσεις ἄρξαι)	καὶ	ὅτι οὐδ' ὁπόθεν ἐπιπληρωσόμεθα τὰς
[7, 56]	ὁ ἀγὼν κατά τε ταῦτα	καὶ	ὅτι οὐχὶ Ἀθηναίων μόνον περιεγίγνοντο,
[7, 31]	καὶ ἀγγέλλει τά τε ἄλλα	καὶ	ὅτι πύθοιτο κατὰ πλοῦν ἤδη
[7, 60]	παροῦσαν ἀπορίαν τῶν τε ἄλλων	καὶ	ὅτι τὰ ἐπιτήδεια οὔτε αὐτίκα
[7, 18]	σφᾶς καὶ Σικελιώτας, εὐκαθαιρετωτέρους ἔσεσθαι,	καὶ	ὅτι τὰς σπονδὰς προτέρους λελυκέναι
[7, 48]	ἔτι πολλὰ προσοφείλειν, ἤν τε	καὶ	ὁτιοῦν ἐκλίπωσι τῆς νῦν παρασκευῆς
[7, 79]	(διικνοῦντο γὰρ ῥᾷον οἱ ἄνωθεν)	καὶ	οὐ δυνάμενοι βιάσασθαι (ἀνεχώρουν πάλιν
[7, 81]	ἐβάλλοντο περισταδόν. τοιαύταις δὲ προσβολαῖς	καὶ	οὐ ξυσταδὸν μάχαις οἱ Συρακόσιοι
[7, 71]	ὀλίγου γὰρ οὔσης τῆς θέας	καὶ	οὐ πάντων ἅμα ἐς τὸ
[7, 19]	εἴκοσι καὶ ἑκατόν, παραπλήσιον δὲ	καὶ	οὐ πολλῷ πλέον καὶ ἀπὸ
[7, 3]	Γύλιππος ὁρῶν τοὺς Συρακοσίους ταρασσομένους	καὶ	οὐ ῥᾳδίως ξυντασσομένους, ἐπανῆγε τὸ
[7, 77]	πεπτωκυῖαν ἐπανορθώσοντες· ἄνδρες γὰρ πόλις,	καὶ	οὐ τείχη οὐδὲ νῆες ἀνδρῶν
[7, 42]	Συρακούσας, ἢ ἀπάξειν τὴν στρατιὰν	καὶ	οὐ τρίψεσθαι ἄλλως Ἀθηναίους τε
[7, 57]	αὐτοῖς Αἰολῆς, Μηθυμναῖοι μὲν ναυσὶ	καὶ	οὐ φόρῳ ὑπήκοοι, Τενέδιοι δὲ
[7, 56]	καὶ τῶν ἄλλων πολλῶν ξυμμάχων,	καὶ	οὐδ' αὐτοὶ αὖ μόνον, ἀλλὰ
[7, 3]	δ' ἐν ὀλιγωρίᾳ τε ἐποιοῦντο	καὶ	οὐδὲν ἀποκρινάμενοι ἀπέπεμψαν. καὶ μετὰ
[7, 87]	(κατὰ πάντα γὰρ πάντως νικηθέντες	καὶ	οὐδὲν ὀλίγον ἐς οὐδὲν κακοπαθήσαντες
[7, 87]	λεγόμενον καὶ πεζὸς καὶ νῆες	καὶ	οὐδὲν ὅτι οὐκ ἀπώλετο, καὶ
[7, 85]	πλεῖστος γὰρ δὴ φόνος οὗτος	καὶ	οὐδενὸς ἐλάσσων τῶν ἐν τῷ
[7, 38]	καὶ ἀνακρουόμενοι καὶ πειράσαντες ἀλλήλων	καὶ	οὐδέτεροι δυνάμενοι ἄξιόν τι λόγου
[7, 48]	πράγματα ὥσπερ καὶ αὐτοὶ ὁρῶντας	καὶ	οὐκ ἄλλων ἐπιτιμήσει ἀκούσαντας γνώσεσθαι,
[7, 67]	ἡμετέρῳ τρόπῳ ξυνήθη τέ ἐστι	καὶ	οὐκ ἀνάρμοστοι πρὸς ἕκαστον αὐτῶν
[7, 4]	τε γὰρ ὕδατι σπανίῳ χρώμενοι	καὶ	οὐκ ἐγγύθεν, καὶ ἐπὶ φρυγανισμὸν
[7, 48]	πράγματα ἐνδοῦναι, ἐπεκηρυκεύετο ὡς αὐτὸν	καὶ	οὐκ εἴα (ἀπανίστασθαι. ἃ ἐπιστάμενος
[7, 49]	ταῖς τε ναυσὶν ἐν πελάγει	καὶ	οὐκ ἐν στενοχωρίᾳ, ἣ πρὸς
[7, 73]	ἄρχουσι ταῦτα λογιζομένοις ἐφαίνετο ἄπορα	καὶ	οὐκέτι ἔπειθεν αὐτοὺς ὁ Ἑρμοκράτης,
[7, 59]	τότε ἤδη πᾶσαι ἀμφοτέροις παρῆσαν	καὶ	οὐκέτι οὐδὲν οὐδετέροις ἐπῆλθεν. (Οἱ
[7, 57]	Κρῆτες δὲ καὶ Αἰτωλοὶ μισθῷ	καὶ	οὗτοι πεισθέντες· ξυνέβη δὲ τοῖς
[7, 83]	τούτους μέχρι (ὀψέ. εἶχον δὲ	καὶ	οὗτοι πονήρως σίτου τε καὶ
[7, 44]	μὴ (ἀποκρίνοιντο, διεφθείροντο. μέγιστον δὲ	καὶ	οὐχ ἥκιστα ἔβλαψε καὶ ὁ
[7, 86]	ἐν εὐπραγίᾳ ποιήσῃ, ἄλλοι δέ,	καὶ	οὐχ ἥκιστα οἱ Κορίνθιοι, μὴ
[7, 4]	τῷ τῶν Συρακοσίων ἐφορμήσειν σφᾶς,	καὶ	οὐχ ὥσπερ νῦν ἐκ μυχοῦ
[7, 62]	τοξόται πολλοὶ καὶ ἀκοντισταὶ ἐπιβήσονται	καὶ	ὄχλος, ᾧ ναυμαχίαν μὲν ποιούμενοι
[7, 75]	ἀπιέναι, ἀντὶ δ' εὐχῆς τε	καὶ	παιάνων, μεθ' ὧν ἐξέπλεον, πάλιν
[7, 29]	ἀλλὰ πάντας ἑξῆς, ὅτῳ ἐντύχοιεν,	καὶ	παῖδας καὶ γυναῖκας κτείνοντες, καὶ
[7, 69]	ἁπάντων παραπλήσια ἔς τε γυναῖκας	καὶ	παῖδας καὶ θεοὺς πατρῴους προφερόμενα,
[7, 38]	βιάζοιτο ναῦς, εἴη κατάφευξις ἀσφαλὴς	καὶ	πάλιν καθ' ἡσυχίαν ἔκπλους. παρασκευαζόμενοι
[7, 44]	Ἀθηναῖοι ἐζήτουν τε σφᾶς αὐτοὺς	καὶ	πᾶν τὸ ἐξ ἐναντίας, καὶ
[7, 73]	τοὺς πολλοὺς ἐν τῇ ἑορτῇ,	καὶ	πάντα μᾶλλον ἐλπίζειν ἂν σφῶν
[7, 6]	κωλύεσθαι ὑπ' αὐτῶν, ἐκείνους τε	καὶ	παντάπασιν ἀπεστερηκέναι, εἰ καὶ κρατοῖεν,
[7, 36]	πῃ βιάζωνται, ἐς ὀλίγον τε	καὶ	πάντας ἐς τὸ αὐτό, προσπίπτοντας
[7, 66]	παρ' ἐλπίδα τοῦ αὐχήματος σφαλλόμενοι	καὶ	παρὰ ἰσχὺν τῆς δυνάμεως ἐνδιδόασιν·
[7, 26]	τριάκοντα ναυσὶ τῶν Ἀθηναίων ξυμμίσγει,	καὶ	παραλαβόντες τῶν Ἀργείων ὁπλίτας ἐπὶ
[7, 78]	τοῖς καθ' ἑαυτὸν τοιαῦτά τε	καὶ	παραπλήσια λέγων. (τὸ δὲ ἐχώρει
[7, 42]	τειχιζομένην οὐδὲν ἧσσον στρατὸν ἴσον	καὶ	παραπλήσιον τῷ προτέρῳ ἐπεληλυθότα τήν
[7, 50]	ἔκπλουν ἐκ τοῦ στρατοπέδου πᾶσι,	καὶ	παρασκευάσασθαι ὅταν τις σημήνῃ. (καὶ
[7, 85]	ὅμως καὶ διέφυγον, οἱ μὲν	καὶ	παραυτίκα, οἱ δὲ καὶ δουλεύσαντες
[7, 25]	Ἀθηναῖοι, πύργους τε ξυλίνους ἔχουσαν	καὶ	παραφράγματα, ἔκ τε τῶν ἀκάτων
[7, 82]	μήτε τῆς ἀναγκαιοτάτης ἐνδείᾳ (διαίτης.	καὶ	παρέδοσαν οἱ πάντες σφᾶς αὐτοὺς
[7, 2]	πολέμου μέλλοντας ἐκκλησιάσειν διεκώλυσέ τε	καὶ	παρεθάρσυνε, λέγων ὅτι νῆές τε
[7, 6]	τῇ ἐπιούσῃ νυκτὶ ἔφθασαν παροικοδομήσαντες	καὶ	παρελθόντες τὴν τῶν Ἀθηναίων οἰκοδομίαν,
[7, 76]	ἐκ τῶν ὑπαρχόντων ἐθάρσυνέ τε	καὶ	παρεμυθεῖτο, βοῇ τε χρώμενος ἔτι
[7, 69]	τὸν πεζὸν πρὸς τὴν θάλασσαν	καὶ	παρέταξεν ὡς ἐπὶ πλεῖστον ἐδύνατο,
[7, 78]	ἑκατέρωθεν ἐκώλυον καὶ ἐσηκόντιζόν τε	καὶ	παρίππευον. καὶ χρόνον μὲν πολὺν
[7, 80]	νυκτί. καὶ αὐτοῖς, οἷον φιλεῖ	καὶ	πᾶσι στρατοπέδοις, μάλιστα δὲ τοῖς
[7, 77]	ἂν ἀναγκασθῇ χωρίῳ μάχεσθαι, (τοῦτο	καὶ	πατρίδα καὶ τεῖχος κρατήσας ἕξειν.
[7, 61]	ἅπασιν ἔσται περί τε σωτηρίας	καὶ	πατρίδος ἑκάστοις οὐχ ἧσσον ἢ
[7, 53]	ναυσὶν ἀντεμηχανήσαντό τε σβεστήρια κωλύματα	καὶ	παύσαντες τήν τε φλόγα καὶ
[7, 36]	ἀναρρήξειν τὰ πρῴραθεν αὐτοῖς, στερίφοις	καὶ	παχέσι πρὸς κοῖλα καὶ ἀσθενῆ
[7, 16]	ἄλλην ἐψηφίσαντο πέμπειν καὶ ναυτικὴν	καὶ	(πεζὴν Ἀθηναίων τε ἐκ καταλόγου
[7, 15]	ἄλλην στρατιὰν μὴ ἐλάσσω ἐπιπέμπειν	καὶ	πεζὴν καὶ ναυτικὴν καὶ χρήματα
[7, 7]	στρατιάν τε ᾤχετο, καὶ ναυτικὴν	καὶ	πεζὴν ξυλλέξων, καὶ τῶν πόλεων
[7, 64]	ταῖς ναυσὶν ὑμῶν νῦν ἐσόμενοι	καὶ	πεζοὶ τοῖς Ἀθηναίοις εἰσὶ καὶ
[7, 87]	κακοπαθήσαντες πανωλεθρίᾳ δὴ τὸ λεγόμενον	καὶ	πεζὸς καὶ νῆες καὶ οὐδὲν
[7, 58]	εἶναι) Κορίνθιοι δὲ καὶ ναυσὶ	καὶ	πεζῷ μόνοι παραγενόμενοι καὶ Λευκάδιοι
[7, 50]	αὖθις τοῖς Ἀθηναίοις καὶ ναυσὶ	καὶ	πεζῷ· οἱ δὲ τῶν Ἀθηναίων
[7, 25]	ξυμβοηθεῖν ἐπ' αὐτοὺς καὶ ναυσὶ	καὶ	πεζῷ, ὡς καὶ τῶν Ἀθηναίων
[7, 25]	καὶ ἀντιτεταγμένων ἐμηχανῶντο καὶ ἀκροβολισμοῖς	καὶ	πείραις παντοίαις ἐχρῶντο. (Ἔπεμψαν δὲ
[7, 38]	ἐπὶ πολὺ προσπλέοντες καὶ ἀνακρουόμενοι	καὶ	πειράσαντες ἀλλήλων καὶ οὐδέτεροι δυνάμενοι
[7, 12]	πόλεις Γύλιππος οἴχεται, τὰς μὲν	καὶ	πείσων ξυμπολεμεῖν ὅσαι νῦν ἡσυχάζουσιν,
[7, 34]	ἑάλωσαν· οἱ μὲν γὰρ Κορίνθιοι	καὶ	Πελοποννήσιοι πρὸς τῇ γῇ ναυμαχοῦντες
[7, 4]	Κορινθίων ναῦς προσπλεούσας ὁ Νικίας·	καὶ	πέμπει ἐς φυλακὴν αὐτῶν εἴκοσι
[7, 31]	μὲν ἐς τὴν Κέρκυραν πλεύσας	καὶ	πέντε καὶ δέκα τε ναῦς
[7, 20]	ἀπέστελλον ἑξήκοντα μὲν ναυσὶν Ἀθηναίων	καὶ	πέντε Χίαις, ὁπλίταις δὲ ἐκ
[7, 81]	στράτευμα ἀπεῖχεν ἐν τῷ πρόσθεν	καὶ	πεντήκοντα σταδίους· θᾶσσόν τε γὰρ
[7, 29]	ἀσθενοῦς ὄντος καὶ ἔστιν ᾗ	καὶ	πεπτωκότος, τοῦ δὲ βραχέος ᾠκοδομημένου,
[7, 57]	γὰρ ἑκάτεροι ἐπὶ Σικελίαν τε	καὶ	περὶ Σικελίας, τοῖς μὲν ξυγκτησόμενοι
[7, 33]	χιλίους ἐκόμισεν ἐς τὰς Συρακούσας.	~καὶ	περὶ τὰς αὐτὰς (ἡμέρας καὶ
[7, 17]	καὶ ὁπλίτας ἑτοιμάζων. πέμπουσι δὲ	καὶ	περὶ τὴν Πελοπόννησον οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 70]	βιάζεσθαί τε τὸν ἔκπλουν ἐπιβοῶντες	καὶ	περὶ τῆς ἐς τὴν πατρίδα
[7, 25]	ἐς τὰς Συρακούσας. (Ἐγένετο δὲ	καὶ	περὶ τῶν σταυρῶν ἀκροβολισμὸς ἐν
[7, 49]	καὶ ἐπίπλους οὐκ ἐκ βραχέος	καὶ	περιγραπτοῦ ὁρμώμενοί τε (καὶ καταίροντες
[7, 22]	ἦν καὶ τὸ νεώριον αὐτοῖς,	(καὶ)	περιέπλεον βουλόμενοι πρὸς τὰς ἐντὸς
[7, 84]	τε ὁμοῦ τῷ πηλῷ ᾑματωμένον	καὶ	περιμάχητον ἦν τοῖς πολλοῖς. ~τέλος
[7, 83]	προσεδέχοντο τοὺς λόγους, ἀλλὰ προσπεσόντες	καὶ	περιστάντες πανταχόθεν ἔβαλλον καὶ τούτους
[7, 70]	περὶ μίαν καὶ ἔστιν ᾗ	καὶ	πλείους ναῦς κατ' ἀνάγκην ξυνηρτῆσθαι,
[7, 80]	δὲ Δημοσθένους, τὸ ἥμισυ μάλιστα	καὶ	πλέον, ἀπεσπάσθη τε (καὶ ἀτακτότερον
[7, 49]	καὶ ἅμα ὑπόνοια μή τι	καὶ	πλέον εἰδὼς ὁ Νικίας ἰσχυρίζηται.
[7, 27]	ξυνεχῶς ἐπικαθημένων, καὶ ὁτὲ μὲν	καὶ	πλεόνων ἐπιόντων, ὁτὲ δ' ἐξ
[7, 26]	βοηθεῖν, ἄρας ἐκ τῆς Αἰγίνης	καὶ	πλεύσας πρὸς τὴν Πελοπόννησον τῷ
[7, 59]	ὀκτὼ σταδίων μάλιστα, τριήρεσι πλαγίαις	καὶ	πλοίοις καὶ ἀκάτοις ἐπ' ἀγκυρῶν
[7, 28]	τῷ πολέμῳ κατὰ πάντα τετρυχωμένοι,	καὶ	πόλεμον οὐδὲν ἐλάσσω προσανείλοντο τοῦ
[7, 44]	ἅπαξ ἐταράχθησαν, φίλοι τε φίλοις	καὶ	πολῖται πολίταις, οὐ μόνον ἐς
[7, 79]	προσέβαλλόν τε πανταχῇ αὐτοῖς κύκλῳ	καὶ	πολλοὺς κατετραυμάτιζον, καὶ εἰ μὲν
[7, 72]	~Γενομένης δ' ἰσχυρᾶς τῆς ναυμαχίας	καὶ	πολλῶν νεῶν ἀμφοτέροις καὶ ἀνθρώπων
[7, 34]	Κορίνθιοι ἡγήσαντο κρατεῖν εἰ μὴ	καὶ	πολὺ ἐκρατοῦντο, οἵ τ' Ἀθηναῖοι
[7, 41]	ἐχυρὰν εἶχον ταῖς μὲν ναυσὶ	καὶ	πολὺ κρείσσους εἶναι, ἐδόκουν δὲ
[7, 18]	Ἄργους ὁρμώμενοι Ἐπιδαύρου τέ τι	καὶ	Πρασιῶν καὶ ἄλλα ἐδῄωσαν καὶ
[7, 28]	μὲν γὰρ δαπάναι οὐχ ὁμοίως	καὶ	πρίν, ἀλλὰ πολλῷ μείζους καθέστασαν,
[7, 68]	καὶ τῇ πάσῃ Σικελίᾳ καρπουμένῃ	καὶ	πρὶν ἐλευθερίαν βεβαιοτέραν παραδοῦναι, καλὸς
[7, 37]	οἱ μὲν ἐπὶ τὰ τείχη	καὶ	πρὸ τῶν τειχῶν τοῖς προσιοῦσιν
[7, 78]	τῇ δ' ὑστεραίᾳ πρῲ ἐπορεύοντο	καὶ	προῆλθον ὡς εἴκοσι σταδίους, καὶ
[7, 71]	σφετέρους ἐπικρατοῦντας, ἀνεθάρσησάν τε ἂν	καὶ	πρὸς ἀνάκλησιν θεῶν μὴ στερῆσαι
[7, 21]	ἀναγκασθέντας ὑπὸ Μήδων ναυτικοὺς γενέσθαι.	καὶ	πρὸς ἄνδρας τολμηρούς, οἵους καὶ
[7, 71]	τῷ ἔργῳ ἐδουλοῦντο· ἄλλοι δὲ	καὶ	πρὸς ἀντίπαλόν τι τῆς ναυμαχίας
[7, 58]	ὁ ἄλλος ὅμιλος ἄφθονος ξυνελέγη.	καὶ	πρὸς ἅπαντας αὖθις ὡς εἰπεῖν
[7, 62]	δ' ἡμῖν ὅσα χρὴ ἀντιναυπηγῆσαι,	καὶ	πρὸς τὰς τῶν ἐπωτίδων αὐτοῖς
[7, 65]	ἡ ἐπιβολὴ τῶν σιδηρῶν χειρῶν,	καὶ	πρός τε τἆλλα ἐξηρτύσαντο ὡς
[7, 70]	κελευσταῖς κατά τε τὴν τέχνην	καὶ	πρὸς τὴν αὐτίκα φιλονικίαν ἐγίγνετο,
[7, 62]	μέλλοντα ὄχλον τῶν νεῶν ἔσεσθαι	καὶ	πρὸς τὴν ἐκείνων ἐπὶ τῶν
[7, 47]	πρός τε τὴν γεγενημένην ξυμφορὰν	καὶ	πρὸς τὴν παροῦσαν ἐν τῷ
[7, 82]	οὐ πολλαί. ἔπειτα δ' ὕστερον	καὶ	πρὸς τοὺς ἄλλους ἅπαντας τοὺς
[7, 65]	τε τἆλλα ἐξηρτύσαντο ὡς ἕκαστα	καὶ	πρὸς τοῦτο· τὰς γὰρ πρῴρας
[7, 43]	οἱ Βοιωτοὶ πρῶτοι αὐτοῖς ἀντέσχον	καὶ	προσβαλόντες ἔτρεψάν τε καὶ ἐς
[7, 79]	στενὸν γὰρ ἦν (τὸ χωρίον.	καὶ	προσβαλόντες οἱ Ἀθηναῖοι ἐτειχομάχουν, καὶ
[7, 6]	τειχῶν ἀμφοτέρων αἱ ἐργασίαι (ἔληγον.	καὶ	προσβαλόντες οἱ ἱππῆς ἐν τῇ
[7, 43]	τε τοὺς φύλακας τῶν Συρακοσίων,	καὶ	προσβάντες τὸ τείχισμα ὃ ἦν
[7, 29]	καὶ παῖδας καὶ γυναῖκας κτείνοντες,	καὶ	προσέτι καὶ ὑποζύγια καὶ ὅσα
[7, 87]	διὰ στενοχωρίαν ἐν τῷ αὐτῷ	καὶ	προσέτι τῶν νεκρῶν ὁμοῦ ἐπ'
[7, 52]	ἀντανῆγον ναυσὶν ἓξ καὶ ὀγδοήκοντα	(καὶ	προσμείξαντες ἐναυμάχουν. καὶ τὸν Εὐρυμέδοντα
[7, 53]	ταύτῃ) ὁρῶντες ἀτάκτως προσφερομένους, ἐπεκβοηθήσαντες	καὶ	προσπεσόντες τοῖς πρώτοις τρέπουσι καὶ
[7, 34]	ναῦς, παρασκευασάμενοι ὡς ἐπὶ ναυμαχίᾳ	καὶ	προσπληρώσαντες ἔτι ναῦς ὥστε ὀλίγῳ
[7, 46]	εὐπραγίᾳ πάλιν αὖ ἀναρρωσθέντες, ὥσπερ	καὶ	πρότερον, ἐς μὲν Ἀκράγαντα στασιάζοντα
[7, 70]	ξύμμαχοι ναυσὶ παραπλησίαις τὸν ἀριθμὸν	καὶ	πρότερον, κατά τε τὸν ἔκπλουν
[7, 15]	τὰ μὲν λήσουσιν ὑμᾶς, ὥσπερ	καὶ	πρότερον, τὰ δὲ φθήσονται. ~Ἡ
[7, 80]	στράτευμα, ὥσπερ ἡγεῖτο, ξυνέμενέ τε	καὶ	προύλαβε πολλῷ, τὸ δὲ Δημοσθένους,
[7, 43]	τοῖς ἑξακοσίοις τῶν Συρακοσίων, οἳ	καὶ	πρῶτοι κατὰ (τοῦτο τὸ μέρος
[7, 26]	ναῦς ἔπλεον ἐς τὴν (Λακωνικήν·	καὶ	πρῶτον μὲν τῆς Ἐπιδαύρου τι
[7, 19]	Ἆγις ὁ Ἀρχιδάμου Λακεδαιμονίων βασιλεύς.	καὶ	πρῶτον μὲν τῆς χώρας τὰ
[7, 86]	διὰ τὰ ἐν τῇ νήσῳ	καὶ	Πύλῳ, τὸν δὲ διὰ τὰ
[7, 29]	πεπτωκότος, τοῦ δὲ βραχέος ᾠκοδομημένου,	καὶ	πυλῶν ἅμα διὰ τὴν ἄδειαν
[7, 1]	παρέπλευσαν ἐς Λοκροὺς τοὺς Ἐπιζεφυρίους·	καὶ	πυνθανόμενοι σαφέστερον ἤδη ὅτι οὐ
[7, 4]	αἷς εἴρητο περί τε Λοκροὺς	καὶ	Ῥήγιον καὶ τὴν προσβολὴν τῆς
[7, 57]	Τήνιοι, ἐκ δ' Ἰωνίας Μιλήσιοι	καὶ	Σάμιοι καὶ Χῖοι. τούτων Χῖοι
[7, 1]	ξυναμφοτέρους χιλίους καὶ ἱππέας ἑκατὸν	καὶ	Σελινουντίων τέ τινας ψιλοὺς καὶ
[7, 18]	πόλεμον ἔχοντας, πρός τε σφᾶς	καὶ	Σικελιώτας, εὐκαθαιρετωτέρους ἔσεσθαι, καὶ ὅτι
[7, 57]	τότε στασιωτικῶν καιρῶν κατειλημμένοι ξυνεστράτευον,	καὶ	Σικελιωτῶν Νάξιοι καὶ Καταναῖοι, βαρβάρων
[7, 63]	Κορινθίων τε, οὓς πολλάκις νενικήκατε,	καὶ	Σικελιωτῶν, ὧν οὐδ' ἀντιστῆναι οὐδεὶς
[7, 57]	δὲ Ἐγεσταῖοί τε, οἵπερ ἐπηγάγοντο,	καὶ	Σικελῶν τὸ πλέον, καὶ τῶν
[7, 58]	Ἀρκαδίας μισθοφόροι ὑπὸ Κορινθίων ἀποσταλέντες	καὶ	Σικυώνιοι ἀναγκαστοὶ στρατεύοντες, καὶ τῶν
[7, 19]	Κορίνθιον προστάξαντες ἀπέπεμψαν. ἀπέστειλαν δὲ	καὶ	Σικυώνιοι διακοσίους ὁπλίτας ὁμοῦ τοῖς
[7, 77]	ὡς αὐτούς, καὶ ἀπαντᾶν εἰρημένον	καὶ	σιτία ἄλλα κομίζειν. (Τό τε
[7, 24]	τείχεσι πολλὰ μὲν ἐμπόρων χρήματα	καὶ	σῖτος ἐνῆν, πολλὰ δὲ καὶ
[7, 84]	κατεπάτουν, περί τε τοῖς δορατίοις	καὶ	σκεύεσιν οἱ μὲν εὐθὺς διεφθείροντο,
[7, 71]	ἀπὸ μιᾶς ὁρμῆς οἰμωγῇ τε	καὶ	στόνῳ πάντες δυσανασχετοῦντες τὰ γιγνόμενα,
[7, 1]	πλεύσαντες καὶ αὐτούς τε ἐκείνους	καὶ	στρατιὰν ἄλλην προσλαβόντες, (οὓς ἂν
[7, 12]	νῦν ἡσυχάζουσιν, ἀπὸ δὲ τῶν	καὶ	στρατιὰν ἔτι πεζὴν καὶ ναυτικοῦ
[7, 57]	φόρου ὑποτελῶν Ἐρετριῆς καὶ Χαλκιδῆς	καὶ	Στυρῆς καὶ Καρύστιοι ἀπ' Εὐβοίας
[7, 82]	ἄλλῃ κακώσει, κήρυγμα ποιοῦνται Γύλιππος	καὶ	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι πρῶτον
[7, 83]	ἀπήγγειλε πάλιν παραδεδωκότας, ἐπικηρυκεύεται Γυλίππῳ	καὶ	Συρακοσίοις εἶναι ἑτοῖμος ὑπὲρ Ἀθηναίων
[7, 21]	αὐτὸ ὁμοίως τοῖς ἐναντίοις (ὑποσχεῖν.	καὶ	Συρακοσίους εὖ εἰδέναι ἔφη τῷ
[7, 57]	Κορίνθιοι σαφῶς ἐπὶ Κορινθίους τε	καὶ	Συρακοσίους, τῶν μὲν ἄποικοι ὄντες,
[7, 21]	τῷ δὲ θράσει ἐπιχειροῦντες καταφοβοῦσι,	καὶ	σφᾶς ἂν τὸ αὐτὸ ὁμοίως
[7, 42]	βαρβάρους καὶ Ἕλληνας οὐκ ὀλίγους,	καὶ	σφενδονήτας καὶ τοξότας καὶ τὴν
[7, 32]	Σικελῶν τοὺς τὴν διόδον ἔχοντας	καὶ	σφίσι ξυμμάχους, Κεντόριπάς τε καὶ
[7, 18]	Λακεδαιμόνιοι νομίσαντες τὸ παρανόμημα, ὅπερ	καὶ	σφίσι πρότερον ἡμάρτητο, αὖθις ἐς
[7, 81]	τοῦ Δημοσθένους ὑστέροις τ' οὖσι	καὶ	σχολαίτερον καὶ ἀτακτότερον χωροῦσιν, ὡς
[7, 1]	ταύτην περαιοῦνται διὰ τοῦ πορθμοῦ,	καὶ	(σχόντες Ῥηγίῳ καὶ Μεσσήνῃ ἀφικνοῦνται
[7, 40]	ἐκβάντες τά τε ἄλλα διεπράσσοντο	καὶ	τὰ ἀμφὶ τὸ ἄριστον ὡς
[7, 50]	στρατιάν τε ἄλλην προσγεγενημένην αὐτοῖς	καὶ	τὰ ἑαυτῶν ἅμα οὐκ ἐπὶ
[7, 23]	τὸ μέγιστον πρῶτον, ἔπειτα δὲ	καὶ	τὰ ἐλάσσω δύο, (οὐχ ὑπομεινάντων
[7, 17]	ὡς αὐτοῖς οἱ πρέσβεις ἧκον	καὶ	τὰ ἐν τῇ Σικελίᾳ βελτίω
[7, 78]	πάλιν ἐς τὸ αὐτὸ στρατόπεδον.	καὶ	τὰ ἐπιτήδεια οὐκέτι ὁμοίως εἶχον·
[7, 29]	τὴν Μυκαλησσὸν τάς τε οἰκίας	καὶ	τὰ ἱερὰ ἐπόρθουν καὶ τοὺς
[7, 74]	δυνατῶν οἱ στρατιῶται ὅτι χρησιμώτατα,	καὶ	τὰ μὲν ἄλλα πάντα καταλιπεῖν,
[7, 12]	διάβροχοι τοσοῦτον χρόνον ἤδη θαλασσεύουσαι,	καὶ	τὰ πληρώματα (ἔφθαρται. τὰς μὲν
[7, 4]	τε σκεύη τὰ πλεῖστα ἔκειτο	καὶ	τὰ πλοῖα ἤδη ἐκεῖ τὰ
[7, 48]	ψηφιεῖσθαί τε περὶ σφῶν (αὐτῶν)	καὶ	τὰ πράγματα ὥσπερ καὶ αὐτοὶ
[7, 86]	τε αἰχμαλώτων ὅσους ἐδύναντο πλείστους	καὶ	τὰ σκῦλα (ἀναλαβόντες, ἀνεχώρησαν ἐς
[7, 73]	ξυμμάχους τάς τε ὁδοὺς ἀποικοδομῆσαι	καὶ	τὰ στενόπορα τῶν χωρίων (προδιαλαβόντας
[7, 11]	πλέοσι Συρακοσίους ἐφ' οὓς ἐπέμφθημεν	καὶ	τὰ τείχη οἰκοδομησαμένων ἐν οἷσπερ
[7, 46]	ἔτι, ὡς ἐν ἐλπίδι ὢν	καὶ	τὰ τείχη τῶν Ἀθηναίων αἱρήσειν
[7, 48]	πολλῷ ἧσσον. τὸ δέ τι	καὶ	τὰ τῶν πολεμίων, ἀφ' ὧν
[7, 64]	τε Ἀθηναίους ὑμῶν πάλιν αὖ	καὶ	τάδε ὑπομιμνῄσκω, ὅτι οὔτε ναῦς
[7, 12]	ἅμα τῶν τειχῶν ἡμῶν πειρᾶν	καὶ	ταῖς ναυσὶ κατὰ (θάλασσαν. καὶ
[7, 55]	αὐτῶν ἠπόρουν, καὶ ἐπειδή γε	καὶ	ταῖς ναυσὶν ἐκρατήθησαν, ὃ οὐκ
[7, 37]	ἐπεχείρουν τῷ τε πεζῷ (ἅμα	καὶ	ταῖς ναυσίν. καὶ τὸν μὲν
[7, 42]	τὸ πρῶτον, τῷ τε πεζῷ	καὶ	ταῖς ναυσίν (οὐδὲ γὰρ καθ'
[7, 40]	ἐναυμάχουν. οἱ δὲ Συρακόσιοι δεξάμενοι	καὶ	ταῖς (τε) ναυσὶν ἀντιπρῴροις χρώμενοι,
[7, 26]	τὴν Πελοπόννησον τῷ τε Χαρικλεῖ	καὶ	ταῖς τριάκοντα ναυσὶ τῶν Ἀθηναίων
[7, 13]	παρὰ γνώμην ναυτικόν τε δὴ	καὶ	τἆλλα ἀπὸ τῶν πολεμίων ἀνθεστῶτα
[7, 18]	τε περιήγγελλον κατὰ τοὺς ξυμμάχους	καὶ	τἆλλα ἐργαλεῖα ἡτοίμαζον ἐς τὸν
[7, 59]	καὶ ἀκάτοις ἐπ' ἀγκυρῶν ὁρμίζοντες,	καὶ	τἆλλα, ἢν ἔτι ναυμαχεῖν οἱ
[7, 24]	ἐπεὶ καὶ ἱστία τεσσαράκοντα τριήρων	καὶ	τἆλλα σκεύη ἐγκατελήφθη καὶ τριήρεις
[7, 60]	καὶ τῶν ἄλλων ξένων ἐσεβίβαζον,	καὶ	τἆλλα ὡς οἷόν τ' ἦν
[7, 75]	τοῦ πρώτου ἐς οἵαν τελευτὴν	καὶ	ταπεινότητα ἀφῖκτο. (μέγιστον γὰρ δὴ
[7, 23]	Ἀθηναίων ναῦς οὐδενὶ κόσμῳ ἐσέπλεον,	καὶ	ταραχθεῖσαι περὶ ἀλλήλας παρέδοσαν τὴν
[7, 43]	ὑπομενόντων τῶν φυλάκων ᾕρουν τε	καὶ	τὰς ἐπάλξεις (ἀπέσυρον. οἱ δὲ
[7, 36]	ξυντεμόντες ἐς ἔλασσον στεριφωτέρας ἐποίησαν,	καὶ	τὰς ἐπωτίδας ἐπέθεσαν ταῖς πρῴραις
[7, 4]	Ὀλυμπιείῳ πολίχνῃ ἐτετάχατο. ἐπυνθάνετο δὲ	καὶ	τὰς λοιπὰς τῶν Κορινθίων ναῦς
[7, 52]	λιμένος καὶ αὐτόν τε διαφθείρουσι	καὶ	τὰς μετ' αὐτοῦ ναῦς ἐπισπομένας·
[7, 4]	ἀνελπιστότερα (ὄντα. διακομίσας οὖν στρατιὰν	καὶ	τὰς ναῦς ἐξετείχισε τρία φρούρια·
[7, 37]	πεζῷ μόνῳ πειράσειν, ὁρῶντες δὲ	καὶ	τὰς ναῦς ἐπιφερομένας ἄφνω, ἐθορυβοῦντο,
[7, 21]	ὥρμηντό τε ἐς τὴν ναυμαχίαν	καὶ	τὰς ναῦς ἐπλήρουν· ~ὁ δὲ
[7, 60]	γὰρ τῶν ἄνω τειχῶν ὑποκατέβησαν	καὶ	τὰς ναῦς ἐπλήρωσαν πάσας, ἀναγκάσαντες
[7, 63]	τῶν καταστρωμάτων βελτίω νῦν ἔχοντας	καὶ	τὰς ναῦς πλείους, ἐκείνην τε
[7, 53]	καταφερομένας, βουλόμενος διαφθείρειν τοὺς ἐκβαίνοντας	καὶ	τὰς ναῦς ῥᾷον τοὺς Συρακοσίους
[7, 53]	ὁπλίτας τε οὐ πολλοὺς ἀπέκτειναν	καὶ	τὰς ναῦς τὰς μὲν πολλὰς
[7, 17]	τὴν ἐν τῇ Ναυπάκτῳ φυλακήν,	καὶ	τὰς ὁλκάδας αὐτῶν ἧσσον οἱ
[7, 52]	αὐτοῦ ναῦς ἐπισπομένας· ἔπειτα δὲ	καὶ	τὰς πάσας ἤδη ναῦς τῶν
[7, 69]	λαμπρότητός τι, μὴ προδιδόναι τινὰ	καὶ	τὰς πατρικὰς ἀρετάς, ὧν ἐπιφανεῖς
[7, 36]	ναυμαχίας τι πλέον ἐνεῖδον σχήσοντες,	καὶ	τὰς πρῴρας τῶν νεῶν ξυντεμόντες
[7, 80]	τὸ πρὸς Καμάριναν καὶ Γέλαν	καὶ	τὰς (ταύτῃ πόλεις καὶ Ἑλληνίδας
[7, 79]	ἐνόμιζον ἐπὶ τῷ σφετέρῳ (ὀλέθρῳ	καὶ	ταῦτα πάντα γίγνεσθαι. ἀναπαυομένων δ'
[7, 63]	τοῦ πολεμίου καταστρώματος (ὁπλίτας ἀπαράξητε.	καὶ	ταῦτα τοῖς ὁπλίταις οὐχ ἧσσον
[7, 52]	καὶ τῶν ὁπλιτῶν οὐ πολλούς.	~Καὶ	ταύτῃ μὲν τῇ ἡμέρᾳ ἀπεχώρησεν
[7, 78]	προσέκειντο καὶ ἐσακοντίζοντες οἱ ψιλοί.	(Καὶ	ταύτῃ μὲν τῇ ἡμέρᾳ προελθόντες
[7, 75]	ἢ πόλει ἐκπεπολιορκημένῃ ἐῴκεσαν ὑποφευγούσῃ,	καὶ	ταύτῃ οὐ σμικρᾷ· μυριάδες γὰρ
[7, 36]	ἄλλοσε ἢ ἐς τὴν γῆν,	καὶ	ταύτην δι' ὀλίγου καὶ ἐς
[7, 77]	χωρίῳ μάχεσθαι, (τοῦτο καὶ πατρίδα	καὶ	τεῖχος κρατήσας ἕξειν. σπουδὴ δὲ
[7, 43]	ἡμερῶν σιτία καὶ τοὺς λιθολόγους	καὶ	τέκτονας πάντας λαβὼν καὶ ἄλλην
[7, 25]	δ' ἐκ τῆς ὁλκάδος ἀντέβαλλον,	καὶ	τέλος τοὺς πολλοὺς τῶν σταυρῶν
[7, 22]	λιμένος ἐπέπλεον, αἱ δὲ πέντε	καὶ	τεσσαράκοντα ἐκ τοῦ ἐλάσσονος, οὗ
[7, 82]	ἤδη τεταλαιπωρημένους τοῖς τε τραύμασι	καὶ	τῇ ἄλλῃ κακώσει, κήρυγμα ποιοῦνται
[7, 36]	αὖθις ταῖς ναυσὶν ἀποπειρᾶσαι ἐβούλοντο	καὶ	τῇ ἄλλῃ παρασκευῇ τοῦ πεζοῦ,
[7, 43]	τοῦ τείχους ἀμυνομένων αἱ μηχαναὶ	καὶ	τῇ ἄλλῃ στρατιᾷ πολλαχῇ προσβάλλοντες
[7, 75]	τῇ τε ὄψει ἑκάστῳ ἀλγεινὰ	καὶ	τῇ γνώμῃ (αἰσθέσθαι. τῶν τε
[7, 6]	Συρακοσίων (κατηράχθη ἐς τὰ τειχίσματα.	καὶ	τῇ ἐπιούσῃ νυκτὶ ἔφθασαν παροικοδομήσαντες
[7, 23]	Ἀθηναίων πρὸς τὴν θάλασσαν ἐπικαταβάντων	καὶ	τῇ ναυμαχίᾳ τὴν γνώμην προσεχόντων
[7, 68]	ἃ βουλόμεθα τούσδε τε κολασθῆναι	καὶ	τῇ πάσῃ Σικελίᾳ καρπουμένῃ καὶ
[7, 47]	ταῖς γοῦν ἐπελθούσαις ναυσὶ κρατεῖν.	καὶ	τῇ πόλει ὠφελιμώτερον ἔφη εἶναι
[7, 60]	Ἀθηναίοις τήν τε ἀπόκλῃσιν ὁρῶσι	καὶ	τὴν ἄλλην διάνοιαν (αὐτῶν αἰσθομένοις
[7, 42]	ὀλίγους, καὶ σφενδονήτας καὶ τοξότας	καὶ	τὴν ἄλλην παρασκευὴν (ἱκανήν. καὶ
[7, 71]	ἀπὸ τῶν δρωμένων τῆς ὄψεως	καὶ	τὴν γνώμην μᾶλλον τῶν ἐν
[7, 28]	προσπιπτόντων ἀδύνατοι ἐγένοντο τοῖς χρήμασιν.	καὶ	τὴν εἰκοστὴν ὑπὸ τοῦτον τὸν
[7, 35]	ἐπικαταβάντες ηὐλίσαντο πρὸς τὴν θάλασσαν	καὶ	τὴν ἐκβολὴν τοῦ Ὑλίου· καὶ
[7, 41]	τε ἀμφοτέρων τῶν ναυμαχιῶν ἔστησαν,	καὶ	τὴν ἐλπίδα ἤδη ἐχυρὰν εἶχον
[7, 36]	ἐμβολαῖς χρῆσθαι, οὐκ ἔλασσον σχήσειν,	καὶ	τὴν ἐν τῷ μεγάλῳ λιμένι
[7, 74]	(οὐκ εὐθὺς ὥρμησαν, ἔδοξεν αὐτοῖς	καὶ	τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν περιμεῖναι, ὅπως
[7, 10]	εἴ τίς τι ἐπηρώτα ἀπεκρίνοντο,	καὶ	τὴν ἐπιστολὴν ἀπέδοσαν. ὁ δὲ
[7, 71]	τὸ ἀνώμαλον> τῆς ναυμαχίας ἀνώμαλον	(καὶ	τὴν ἔποψιν ἐκ τῆς γῆς
[7, 18]	τὴν φυλακὴν ποιούμενοι. ~Παρεσκευάζοντο δὲ	καὶ	τὴν ἐς τὴν Ἀττικὴν ἐσβολὴν
[7, 30]	φοβήσαντες καταδιώκουσιν ἐπὶ τὸν Εὔριπον	καὶ	τὴν θάλασσαν, (οὗ αὐτοῖς τὰ
[7, 29]	(Βοιωτίαν ἦγεν αὐτοὺς ἐπὶ Μυκαλησσόν.	καὶ	τὴν μὲν νύκτα λαθὼν πρὸς
[7, 42]	ἄλλως Ἀθηναίους τε τοὺς ξυστρατευομένους	καὶ	τὴν ξύμπασαν πόλιν. (Πρῶτον μὲν
[7, 70]	εἶναι κωλῦσαί τε αὐτοὺς διαφυγεῖν	καὶ	τὴν οἰκείαν ἑκάστους πατρίδα νικήσαντας
[7, 67]	ἐπιχειρήσεις ἡ μεγίστη ἐλπὶς μεγίστην	καὶ	τὴν προθυμίαν παρέχεται. (Τά τε
[7, 4]	περί τε Λοκροὺς καὶ Ῥήγιον	καὶ	τὴν προσβολὴν τῆς Σικελίας ναυλοχεῖν
[7, 17]	βελτίω ἤγγελλον, νομίσαντες οὐκ ἄκαιρον	καὶ	τὴν προτέραν πέμψιν τῶν νεῶν
[7, 8]	τήν τε τῶν πολεμίων ἰσχὺν	καὶ	τὴν σφετέραν ἀπορίαν, ἔπεμπε καὶ
[7, 56]	γενόμενοι μετὰ Κορινθίων καὶ Λακεδαιμονίων	καὶ	τὴν σφετέραν πόλιν ἐμπαρασχόντες προκινδυνεῦσαί
[7, 49]	τὰ ἐν ταῖς Συρακούσαις ἀκριβῶς	καὶ	τὴν τῶν χρημάτων ἀπορίαν καὶ
[7, 57]	δὲ νήσων Κεῖοι καὶ Ἄνδριοι	καὶ	Τήνιοι, ἐκ δ' Ἰωνίας Μιλήσιοι
[7, 66]	εἰ κατορθώσειαν, καὶ τῆς Πελοποννήσου	καὶ	τῆς ἄλλης Ἑλλάδος, καὶ ἀρχὴν
[7, 54]	τῆς τε ναυμαχίας τροπαῖον ἔστησαν	καὶ	τῆς ἄνω τῆς πρὸς τῷ
[7, 63]	μιμήσει ἐθαυμάζεσθε κατὰ τὴν Ἑλλάδα,	καὶ	τῆς ἀρχῆς τῆς ἡμετέρας οὐκ
[7, 62]	ἐᾶν ὠφέλιμον φαίνεται, ἄλλως τε	καὶ	τῆς γῆς, πλὴν ὅσον ἂν
[7, 67]	ἔτι ὄντες ἀπετολμήσαμεν, βεβαιότερον νῦν,	καὶ	τῆς δοκήσεως προσγεγενημένης αὐτῷ, τὸ
[7, 69]	πατρίδος τε τῆς ἐλευθερωτάτης ὑπομιμνῄσκων	καὶ	τῆς ἐν αὐτῇ ἀνεπιτάκτου πᾶσιν
[7, 25]	τήν τε τοῦ Πλημμυρίου λῆψιν	καὶ	τῆς ναυμαχίας πέρι ὡς οὐ
[7, 65]	πρὸς τοῦτο· τὰς γὰρ πρῴρας	καὶ	τῆς νεὼς ἄνω ἐπὶ πολὺ
[7, 57]	ἢ τῆς Λακεδαιμονίων τε ἔχθρας	καὶ	τῆς παραυτίκα ἕκαστοι ἰδίας ὠφελίας
[7, 17]	ὅπως φυλάσσοιεν μηδένα ἀπὸ Κορίνθου	καὶ	τῆς Πελοποννήσου ἐς τὴν Σικελίαν
[7, 66]	Σικελίας καταδουλώσει, ἔπειτ' εἰ κατορθώσειαν,	καὶ	τῆς Πελοποννήσου καὶ τῆς ἄλλης
[7, 19]	Βοιωτίας. ἐπὶ δὲ τῷ πεδίῳ	καὶ	τῆς χώρας τοῖς κρατίστοις ἐς
[7, 6]	ἦν, ἔτρεψαν· καὶ δι' αὐτὸ	καὶ	τὸ ἄλλο στράτευμα νικηθὲν ὑπὸ
[7, 82]	οἱ πάντες σφᾶς αὐτοὺς ἑξακισχίλιοι,	καὶ	τὸ ἀργύριον ὃ εἶχον ἅπαν
[7, 9]	ποταμοῦ ἐπολιόρκει ὁρμώμενος ἐξ Ἱμεραίου.	καὶ	τὸ θέρος ἐτελεύτα. ~Τοῦ δ'
[7, 68]	δὲ ἐχθροὺς ἀμύνασθαι ἐκγενησόμενον ἡμῖν	καὶ	τὸ λεγόμενόν (που ἥδιστον εἶναι.
[7, 64]	νῆες καὶ ἡ ὑπόλοιπος πόλις	καὶ	τὸ μέγα ὄνομα τῶν Ἀθηνῶν,
[7, 24]	καὶ τροπαῖα ἔστησαν αὐτῶν τρία.	καὶ	τὸ μὲν ἕτερον τοῖν δυοῖν
[7, 80]	πολὺ ἀπεχόντων (ἰοῦσιν, ἐμπίπτει ταραχή·	καὶ	τὸ μὲν Νικίου στράτευμα, ὥσπερ
[7, 63]	τε τὸ φοβερὸν τοῖς ὑπηκόοις	καὶ	τὸ (μὴ ἀδικεῖσθαι πολὺ πλέον
[7, 53]	καὶ παύσαντες τήν τε φλόγα	καὶ	τὸ μὴ προσελθεῖν ἐγγὺς τὴν
[7, 62]	ὥστε πεζομαχεῖν ἀπὸ τῶν νεῶν,	καὶ	τὸ μήτε αὐτοὺς ἀνακρούεσθαι μήτ'
[7, 22]	ἐκ τοῦ ἐλάσσονος, οὗ ἦν	καὶ	τὸ νεώριον αὐτοῖς, (καὶ) περιέπλεον
[7, 57]	ναῦς δὲ παρέχοντες αὐτόνομοι ξυνέσποντο.	καὶ	τὸ πλεῖστον Ἴωνες ὄντες οὗτοι
[7, 87]	οἵ τε ἥλιοι τὸ πρῶτον	καὶ	τὸ πνῖγος ἔτι ἐλύπει διὰ
[7, 19]	τῆς Πελοποννήσου ἀπῆραν· οὗπερ ἕνεκα	καὶ	τὸ πρῶτον ἐπληρώθησαν, ὅπως μὴ
[7, 56]	τε λιμένα εὐθὺς παρέπλεον ἀδεῶς	καὶ	τὸ στόμα αὐτοῦ διενοοῦντο κλῄσειν,
[7, 75]	τῳ δὲ προλίποι ἡ ῥώμη	καὶ	τὸ σῶμα, οὐκ ἄνευ ὀλίγων
[7, 61]	τῶν ἐν τοῖς πολέμοις παραλόγων,	καὶ	τὸ τῆς τύχης κἂν μεθ'
[7, 87]	τραυμάτων καὶ διὰ τὴν μεταβολὴν	καὶ	τὸ τοιοῦτον ἀπέθνῃσκον, καὶ ὀσμαὶ
[7, 84]	ἐν τῷ ποταμῷ μάλιστα ἔσφαζον.	καὶ	τὸ ὕδωρ εὐθὺς διέφθαρτο, ἀλλ'
[7, 47]	ἐν ᾗ ἀσθενοῦσιν ἄνθρωποι μάλιστα,	καὶ	τὸ χωρίον ἅμα ἐν ᾧ
[7, 67]	νεῶν οὐκ ὠφελήσονται, εἴ τις	καὶ	τόδε ὑμῶν, ὅτι οὐκ ἴσαις
[7, 60]	τ' ἦν ἐξ ἀναγκαίου τε	(καὶ	τοιαύτης διανοίας ἐπορίσαντο. ὁ δὲ
[7, 60]	τε ἐλάχιστον τοῖς τε σκεύεσι	καὶ	τοῖς ἀσθενοῦσιν ἱκανὸν γενέσθαι, τοῦτο
[7, 87]	καὶ τοῖς τε κρατήσασι λαμπρότατον	καὶ	τοῖς διαφθαρεῖσι δυστυχέστατον· (κατὰ πάντα
[7, 1]	ξυμπολεμεῖν καὶ αὐτούς τε ἕπεσθαι	καὶ	τοῖς ἐκ τῶν νεῶν τῶν
[7, 18]	ἐργαλεῖα ἡτοίμαζον ἐς τὸν ἐπιτειχισμόν,	καὶ	τοῖς ἐν τῇ Σικελίᾳ ἅμα
[7, 43]	τῶν ξυμμάχων, ἀγγέλλουσι τὴν ἔφοδον	καὶ	τοῖς ἑξακοσίοις τῶν Συρακοσίων, οἳ
[7, 44]	ἤδη πάλιν φευγόντων, πολέμιον ἐνόμιζον,	καὶ	τοῖς ἐρωτήμασι τοῦ ξυνθήματος πυκνοῖς
[7, 70]	πλείους ναῦς κατ' ἀνάγκην ξυνηρτῆσθαι,	καὶ	τοῖς κυβερνήταις τῶν μὲν φυλακήν,
[7, 50]	μεῖναι, ὅπως ἂν πρότερον κινηθείη.	καὶ	τοῖς μὲν Ἀθηναίοις μελλήσασι διὰ
[7, 42]	καὶ τὴν ἄλλην παρασκευὴν (ἱκανήν.	καὶ	τοῖς μὲν Συρακοσίοις καὶ ξυμμάχοις
[7, 64]	αὐτός τε αὑτῷ ὠφέλιμος γένοιτο	καὶ	τοῖς ξύμπασι σωτήριος. ~Ὁ μὲν
[7, 44]	πολὺν παρεῖχον ἅμα πάντες ἐρωτῶντες	καὶ	τοῖς πολεμίοις σαφὲς αὐτὸ κατέστησαν·
[7, 65]	τὰς ναῦς. τῷ δὲ Γυλίππῳ	καὶ	τοῖς Συρακοσίοις παρῆν μὲν αἰσθάνεσθαι,
[7, 71]	τὸ ἀκρίτως ξυνεχὲς τῆς ἁμίλλης	καὶ	τοῖς σώμασιν αὐτοῖς ἴσα τῇ
[7, 87]	καὶ ὧν ἀκοῇ Ἑλληνικῶν ἴσμεν,	καὶ	τοῖς τε κρατήσασι λαμπρότατον καὶ
[7, 28]	ποιῆσαι τοῖς Ἕλλησι τῆς δυνάμεως	καὶ	τόλμης, ὅσον κατ' ἀρχὰς τοῦ
[7, 20]	(τε) ὁπλίτας ἐπὶ τὰς ναῦς,	(καὶ	τὸν Δημοσθένη ἐς τὴν Σικελίαν,
[7, 25]	φράσουσιν ὅτι ἐν ἐλπίσιν εἰσὶ	καὶ	τὸν ἐκεῖ πόλεμον ἔτι μᾶλλον
[7, 52]	καὶ ὀγδοήκοντα (καὶ προσμείξαντες ἐναυμάχουν.	καὶ	τὸν Εὐρυμέδοντα ἔχοντα τὸ δεξιὸν
[7, 70]	κατὰ πολλὰ δὲ πανταχόθεν, περιεστάναι,	καὶ	τὸν κτύπον μέγαν ἀπὸ πολλῶν
[7, 16]	Ἀλκισθένους καὶ Εὐρυμέδοντα τὸν Θουκλέους.	καὶ	τὸν μὲν Εὐρυμέδοντα εὐθὺς περὶ
[7, 37]	πεζῷ (ἅμα καὶ ταῖς ναυσίν.	καὶ	τὸν μὲν πεζὸν ὀλίγῳ πρότερον
[7, 69]	πρὸς τὸ ζεῦγμα τοῦ λιμένος	καὶ	τὸν παραλειφθέντα διέκπλουν, βουλόμενοι βιάσασθαι
[7, 28]	καθ' αὑτὴν τῆς τῶν Ἀθηναίων,	καὶ	τὸν παράλογον τοσοῦτον ποιῆσαι τοῖς
[7, 41]	πολὺ κρείσσους εἶναι, ἐδόκουν δὲ	καὶ	τὸν πεζὸν χειρώσεσθαι. ~Καὶ οἱ
[7, 78]	τὸ Δημοσθένους· τοὺς δὲ σκευοφόρους	καὶ	τὸν πλεῖστον ὄχλον ἐντὸς εἶχον
[7, 20]	τε εἴ τι ὑπελέλειπτο περιέμενε	καὶ	τὸν Χαρικλέα τοὺς Ἀργείους παραλαβεῖν.
[7, 70]	ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων τοῖς ἀκοντίοις	καὶ	τοξεύμασι καὶ λίθοις ἀφθόνως ἐπ'
[7, 33]	μὲν ὁπλῖται, τριακόσιοι δὲ ἀκοντισταὶ	καὶ	τοξόται τριακόσιοι. ἔπεμψαν δὲ καὶ
[7, 42]	Ἕλληνας οὐκ ὀλίγους, καὶ σφενδονήτας	καὶ	τοξότας καὶ τὴν ἄλλην παρασκευὴν
[7, 29]	ᾧ ἂν θαρσήσῃ, φονικώτατόν ἐστιν.	καὶ	τότε ἄλλη τε ταραχὴ οὐκ
[7, 81]	αὐτῷ πρώτῳ ἐπικεῖσθαι τοὺς πολεμίους	καὶ	τότε γνοὺς τοὺς Συρακοσίους διώκοντας
[7, 59]	μὲν ἑκατέρων ἐπικουρίαι τοσαίδε ξυνελέγησαν,	καὶ	τότε ἤδη πᾶσαι ἀμφοτέροις παρῆσαν
[7, 8]	ἕκαστα τῶν γιγνομένων, μάλιστα δὲ	καὶ	τότε, νομίζων ἐν δεινοῖς τε
[7, 71]	ἐν τῇ νήσῳ ἄνδρες διαβεβηκότες,	καὶ	τότε τοῖς Ἀθηναίοις ἀνέλπιστον ἦν
[7, 57]	πολεμίους σφίσιν ἀποδεικνυμένους ἰέναι εἰωθότες	καὶ	τότε τοὺς μετὰ Κορινθίων ἐλθόντας
[7, 28]	(ὑπάρχοντος ἐκ Πελοποννήσου. δι' ἃ	καὶ	τότε ὑπό τε τῆς Δεκελείας
[7, 84]	πανταχόθεν προσβολῆς ἱππέων τε πολλῶν	καὶ	τοῦ ἄλλου ὄχλου, οἰόμενοι ῥᾷόν
[7, 44]	ἐφόδῳ ἀήσσητοι ἐχώρουν. πολὺ δὲ	καὶ	τοῦ ἄλλου στρατεύματος αὐτοῖς τὸ
[7, 1]	ἀδύνατος τοῖς Ἀθηναίοις φίλος ἦν,	καὶ	τοῦ Γυλίππου ἐκ Λακεδαίμονος προθύμως
[7, 53]	νικωμένας καὶ ἔξω τῶν σταυρωμάτων	καὶ	τοῦ ἑαυτῶν στρατοπέδου καταφερομένας, βουλόμενος
[7, 20]	ἅμα τῆς Δεκελείας τῷ τειχισμῷ	καὶ	τοῦ ἦρος εὐθὺς ἀρχομένου περί
[7, 56]	σφετέραν πόλιν ἐμπαρασχόντες προκινδυνεῦσαί τε	καὶ	τοῦ (ναυτικοῦ μέγα μέρος προκόψαντες.
[7, 39]	τῇ αὐτῇ τοῦ τε πεζοῦ	καὶ	τοῦ ναυτικοῦ (προσέμισγον τοῖς Ἀθηναίοις,
[7, 55]	νίκης τοῖς Συρακοσίοις λαμπρᾶς ἤδη	καὶ	τοῦ ναυτικοῦ (πρότερον μὲν γὰρ
[7, 34]	ἐνίκων. ἀποπλευσάντων δὲ τῶν Πελοποννησίων	καὶ	τοῦ πεζοῦ διαλυθέντος οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 84]	ἅμα δ' ὑπὸ τῆς ταλαιπωρίας	(καὶ	τοῦ πιεῖν ἐπιθυμίᾳ. ὡς δὲ
[7, 36]	οὐ δυνήσεσθαι αὐτούς, ἄλλως τε	καὶ	τοῦ Πλημμυρίου πολεμίου τε αὐτοῖς
[7, 50]	καὶ δόντων Κυρηναίων τριήρεις δύο	καὶ	τοῦ πλοῦ ἡγεμόνας, καὶ ἐν
[7, 36]	Πλημμυρίου πολεμίου τε αὐτοῖς ἐσομένου	καὶ	τοῦ στόματος οὐ μεγάλου ὄντος
[7, 47]	τὸ πέλαγος οἷόν τε περαιοῦσθαι	καὶ	τοῦ (στρατεύματος ταῖς γοῦν ἐπελθούσαις
[7, 69]	ἀντεπλήρουν τὰς ναῦς εὐθὺς ἐπειδὴ	καὶ	τοὺς Ἀθηναίους (ᾐσθάνοντο. ὁ δὲ
[7, 33]	ναῦς, καὶ τῷ Ἄρτᾳ, ὅσπερ	καὶ	τοὺς ἀκοντιστὰς δυνάστης ὢν παρέσχετο
[7, 6]	ξυνέμισγεν αὐτοῖς, τοὺς δ' ἱππέας	καὶ	τοὺς ἀκοντιστὰς ἐκ πλαγίου τάξας
[7, 43]	ἀλλὰ πείσας τόν τε Νικίαν	καὶ	τοὺς ἄλλους ξυνάρχοντας, ὡς ἐπενόει,
[7, 18]	ὁλκάσιν ἐπικουρίαν αὐτοί τε ἐπόριζον	καὶ	τοὺς ἄλλους Πελοποννησίους προσηνάγκαζον. καὶ
[7, 53]	καὶ οἱ ξύμμαχοι ἔλαβον αὐτῶν	καὶ	τοὺς ἄνδρας πάντας (ἀπέκτειναν. καὶ
[7, 29]	οἰκίας καὶ τὰ ἱερὰ ἐπόρθουν	καὶ	τοὺς ἀνθρώπους ἐφόνευον φειδόμενοι οὔτε
[7, 86]	οἱ εἶναι ἐπὶ τοῖς ἄλλοις	καὶ	τοὺς ἀντιστρατήγους κομίσαι (Λακεδαιμονίοις. ξυνέβαινε
[7, 50]	ἔχων ἦλθεν ἀπὸ τῆς Σικελίας	καὶ	τοὺς ἐκ τῆς Πελοποννήσου τοῦ
[7, 64]	πολεμίους εὐθὺς ἐπ' ἐκεῖνα πλευσομένους	καὶ	τοὺς ἐκεῖ ὑπολοίπους ἡμῶν ἀδυνάτους
[7, 64]	ἀδυνάτους ἐσομένους τούς τε αὐτοῦ	καὶ	τοὺς ἐπελθόντας ἀμύνασθαι. καὶ οἱ
[7, 33]	ἁθροίσαντες εἴ τις ὑπελέλειπτο ἐξετάσαι,	καὶ	τοὺς Θουρίους πεῖσαι σφίσι ξυστρατεύειν
[7, 54]	τείχει ἀπολήψεως τῶν ὁπλιτῶν, ὅθεν	καὶ	τοὺς ἵππους ἔλαβον, Ἀθηναῖοι δὲ
[7, 43]	παραγγείλας δὲ πέντε ἡμερῶν σιτία	καὶ	τοὺς λιθολόγους καὶ τέκτονας πάντας
[7, 86]	(ἀναλαβόντες, ἀνεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν.	καὶ	τοὺς μὲν ἄλλους Ἀθηναίων καὶ
[7, 33]	(ἀφικνοῦνται ἐς Μεταπόντιον τῆς Ἰταλίας.	καὶ	τοὺς Μεταποντίους πείσαντες κατὰ τὸ
[7, 72]	ξύμμαχοι ἐπικρατήσαντες τά τε ναυάγια	καὶ	τοὺς νεκροὺς ἀνείλοντο, καὶ ἀποπλεύσαντες
[7, 5]	πρὸ τοῦ τειχίσματος τοὺς Συρακοσίους	καὶ	τοὺς ξυμμάχους· καὶ οἱ (Ἀθηναῖοι
[7, 73]	ἀλλὰ ἐξελθόντας ἤδη πάντας Συρακοσίους	καὶ	τοὺς ξυμμάχους τάς τε ὁδοὺς
[7, 48]	τῶν τε παρόντων στρατιωτῶν πολλοὺς	καὶ	τοὺς πλείους ἔφη, οἳ νῦν
[7, 29]	παράπλῳ (ἐπορεύοντο γὰρ δι' Εὐρίπου)	(καὶ	τοὺς πολεμίους, ἤν τι δύνηται,
[7, 23]	μὲν ναῦς τῶν Συρακοσίων κατέδυσαν,	καὶ	τοὺς πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων ἀπέκτειναν,
[7, 32]	ἐπιγενόμενοι διέφθειραν ἐς ὀκτακοσίους μάλιστα	καὶ	τοὺς πρέσβεις πλὴν ἑνὸς τοῦ
[7, 1]	γὰρ ναῦς ἀνείλκυσαν ἐν Ἱμέρᾳ)	καὶ	τοὺς Σελινουντίους πέμψαντες ἐκέλευον ἀπαντᾶν
[7, 80]	ἄνω διὰ μεσογείας· ἤλπιζον γὰρ	καὶ	τοὺς Σικελοὺς ταύτῃ οὓς μετεπέμψαντο
[7, 47]	γὰρ ἐπιχειρήμασιν ἑώρων οὐ κατορθοῦντες	καὶ	τοὺς στρατιώτας (ἀχθομένους τῇ μονῇ·
[7, 85]	μετὰ τοῦτο ζωγρεῖν ἤδη ἐκέλευεν·	καὶ	τούς τε λοιποὺς ὅσους μὴ
[7, 25]	ἕρμα περιβάλῃ τὴν ναῦν. ἀλλὰ	καὶ	τούτους κολυμβηταὶ δυόμενοι ἐξέπριον μισθοῦ.
[7, 82]	ὑπτίας, καὶ ἐνέπλησαν ἀσπίδας τέσσαρας.	καὶ	τούτους μὲν εὐθὺς ἀπεκόμιζον ἐς
[7, 83]	προσπεσόντες καὶ περιστάντες πανταχόθεν ἔβαλλον	καὶ	τούτους μέχρι (ὀψέ. εἶχον δὲ
[7, 7]	ναυτικὸν ἐπλήρουν καὶ ἀνεπειρῶντο ὡς	καὶ	τούτῳ ἐπιχειρήσοντες, καὶ ἐς τἆλλα
[7, 75]	οὐκ ἐλάσσους τεσσάρων ἅμα ἐπορεύοντο.	καὶ	τούτων οἵ τε ἄλλοι πάντες
[7, 27]	πλέον ἢ δύο μυριάδες ηὐτομολήκεσαν,	καὶ	τούτων τὸ πολὺ μέρος χειροτέχναι,
[7, 78]	παρατεταγμένους τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων,	καὶ	τρεψάμενοι αὐτοὺς καὶ κρατήσαντες τοῦ
[7, 51]	ἀπολαμβάνουσί τε τῶν ὁπλιτῶν τινὰς	καὶ	τρεψάμενοι καταδιώκουσιν· οὔσης δὲ στενῆς
[7, 22]	καὶ ἀπὸ ξυνθήματος πέντε μὲν	καὶ	τριάκοντα ἐκ τοῦ μεγάλου λιμένος
[7, 22]	καὶ εἴκοσι πρὸς τὰς πέντε	καὶ	τριάκοντα τῶν Συρακοσίων τὰς ἐν
[7, 24]	τριήρων καὶ τἆλλα σκεύη ἐγκατελήφθη	καὶ	τριήρεις (ἀνειλκυσμέναι τρεῖς. μέγιστόν τε
[7, 33]	ξυμμαχικὸν ἀκοντιστάς τε ξυμπέμπειν τριακοσίους	καὶ	τριήρεις δύο καὶ ἀναλαβόντες ταῦτα
[7, 3]	ἐπιφανὲς τοῖς Ἀθηναίοις (τὸ χωρίον.	καὶ	τριήρης τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἁλίσκεται
[7, 34]	ἐκ τῆς Ναυπάκτου τριάκοντα ναυσὶ	καὶ	τρισίν (ἦρχε δὲ αὐτῶν (Δίφιλος)
[7, 24]	ἐν τῷ Πλημμυρίῳ τείχη εἶχον,	καὶ	τροπαῖα ἔστησαν αὐτῶν τρία. καὶ
[7, 41]	ζωγρήσαντες, τοὺς δὲ ἀποκτείναντες ἀπεχώρησαν,	καὶ	τροπαῖά τε ἀμφοτέρων τῶν ναυμαχιῶν
[7, 23]	δὲ ναυάγια ἀνελκύσαντες τῶν Συρακοσίων	καὶ	τροπαῖον ἐν τῷ νησιδίῳ στήσαντες
[7, 68]	~πρὸς οὖν ἀταξίαν τε τοιαύτην	καὶ	τύχην ἀνδρῶν ἑαυτὴν παραδεδωκυῖαν πολεμιωτάτων
[7, 33]	ἔθνους ἀναβιβάζονται ἐπὶ τὰς ναῦς,	καὶ	τῷ Ἄρτᾳ, ὅσπερ καὶ τοὺς
[7, 2]	οἱ μὲν Συρακόσιοι ἐπερρώσθησάν τε	καὶ	τῷ Γυλίππῳ εὐθὺς πανστρατιᾷ ὡς
[7, 75]	τοῦτο, ἐπειδὴ ἐδόκει τῷ Νικίᾳ	καὶ	τῷ Δημοσθένει ἱκανῶς παρεσκευάσθαι, καὶ
[7, 66]	εἰ μηδ' ᾠήθησαν τὸ πρῶτον,	καὶ	τῷ παρ' ἐλπίδα τοῦ αὐχήματος
[7, 52]	ἐκπλέουσιν οὔσαις ἓξ καὶ ἑβδομήκοντα	καὶ	τῷ πεζῷ ἅμα πρὸς τὰ
[7, 67]	ἑαυτῶν τρόπῳ (κινούμενοι ταράξονται; ἐπεὶ	καὶ	τῷ πλήθει τῶν νεῶν οὐκ
[7, 42]	οἱ Ἀθηναῖοι περὶ τὸν Ἄναπον,	καὶ	τῷ στρατεύματι ἐπεκράτουν ὥσπερ τὸ
[7, 50]	τι καὶ ἄγαν θειασμῷ τε	καὶ	τῷ τοιούτῳ προσκείμενος) οὐδ' ἂν
[7, 7]	ἄλλως ὅπως (ἂν προχωρῇ, ὡς	καὶ	τῶν Ἀθηναίων ἐπιμεταπεμπομένων. οἵ τε
[7, 44]	οὐκ ὀλίγοι ἐν στενοχωρίᾳ (ἀνεστρέφοντο.	καὶ	τῶν Ἀθηναίων οἱ μὲν ἤδη
[7, 25]	καὶ ναυσὶ καὶ πεζῷ, ὡς	καὶ	τῶν Ἀθηναίων προσδοκίμων ὄντων ἄλλῃ
[7, 5]	ξυμμάχων καὶ νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀνελομένων	καὶ	τῶν Ἀθηναίων τροπαῖον στησάντων, ὁ
[7, 5]	ἑαυτοῦ γενέσθαι· τῆς γὰρ ἵππου	καὶ	τῶν ἀκοντιστῶν τὴν ὠφελίαν τῇ
[7, 28]	τε τῆς Δεκελείας πολλὰ βλαπτούσης	καὶ	τῶν ἄλλων ἀναλωμάτων μεγάλων προσπιπτόντων
[7, 60]	καὶ ἀκοντιστὰς τῶν τε Ἀκαρνάνων	καὶ	τῶν ἄλλων ξένων ἐσεβίβαζον, καὶ
[7, 61]	τοιάδε. ~Ἄνδρες στρατιῶται Ἀθηναίων τε	καὶ	τῶν ἄλλων ξυμμάχων, ὁ μὲν
[7, 30]	διέφθειραν δὲ καὶ τῶν Θηβαίων	καὶ	τῶν ἄλλων οἳ ξυνεβοήθησαν ἐς
[7, 56]	οὐχὶ Ἀθηναίων μόνον περιεγίγνοντο, ἀλλὰ	καὶ	τῶν ἄλλων πολλῶν ξυμμάχων, καὶ
[7, 75]	τεθνεώτων τοῖς ζῶσι λυπηρότεροι ἦσαν	(καὶ	τῶν ἀπολωλότων ἀθλιώτεροι. πρὸς γὰρ
[7, 1]	τῆς Ἱμέρας πλεῖν, ἄλλως τε	καὶ	τῶν Ἀττικῶν τεσσάρων νεῶν οὔπω
[7, 34]	ἑκατέρωθεν προσβεβοηθηκὼς τῶν τε Κορινθίων	καὶ	τῶν αὐτόθεν ξυμμάχων ἐπὶ ταῖς
[7, 26]	παρέπλει ἐπὶ τῆς Κερκύρας, ὅπως	καὶ	τῶν ἐκεῖθεν ξυμμάχων παραλαβὼν τὸν
[7, 37]	πρὸς τοὺς ἀπὸ τοῦ Ὀλυμπιείου	καὶ	τῶν ἔξω κατὰ τάχος χωροῦντας
[7, 58]	ἀποσταλέντες καὶ Σικυώνιοι ἀναγκαστοὶ στρατεύοντες,	καὶ	τῶν (ἔξω Πελοποννήσου Βοιωτοί. πρὸς
[7, 57]	ἐπηγάγοντο, καὶ Σικελῶν τὸ πλέον,	καὶ	τῶν ἔξω Σικελίας Τυρσηνῶν τέ
[7, 83]	καὶ οὗτοι πονήρως σίτου τε	καὶ	τῶν ἐπιτηδείων ἀπορίᾳ. ὅμως δὲ
[7, 15]	τὸ πρῶτον καὶ τῶν στρατιωτῶν	καὶ	τῶν ἡγεμόνων ὑμῖν μὴ μεμπτῶν
[7, 30]	καὶ χιλίων (ἀπέθανον. διέφθειραν δὲ	καὶ	τῶν Θηβαίων καὶ τῶν ἄλλων
[7, 51]	οὐ πολλοῦ καὶ τῶν ὁπλιτῶν	καὶ	τῶν ἱππέων κατά τινας πύλας
[7, 34]	(καὶ χρόνον ἀντεῖχον πολὺν ἀλλήλοις.	καὶ	τῶν μὲν Κορινθίων τρεῖς νῆες
[7, 57]	δὲ καὶ οἳ μισθοφόροι (ξυνεστράτευον.	καὶ	τῶν μὲν ὑπηκόων καὶ φόρου
[7, 19]	τε Εἱλώτων ἐπιλεξάμενοι τοὺς βελτίστους	καὶ	τῶν νεοδαμώδων, ξυναμφοτέρων ἐς ἑξακοσίους
[7, 12]	πυνθάνονται, τὸ μὲν πρῶτον ἤκμαζε	καὶ	τῶν νεῶν τῇ ξηρότητι καὶ
[7, 66]	μεγίστην τῶν τε πρὶν Ἑλλήνων	καὶ	τῶν νῦν κεκτημένους, πρῶτοι ἀνθρώπων
[7, 42]	ὁπλίτας περὶ πεντακισχιλίους ἑαυτῶν τε	καὶ	τῶν ξυμμάχων, ἀκοντιστάς τε βαρβάρους
[7, 56]	εἰ δύναιντο κρατῆσαι Ἀθηναίων τε	καὶ	τῶν ξυμμάχων καὶ κατὰ γῆν
[7, 5]	ἦν. καὶ νικηθέντων τῶν Συρακοσίων	καὶ	τῶν ξυμμάχων καὶ νεκροὺς ὑποσπόνδους
[7, 16]	(πεζὴν Ἀθηναίων τε ἐκ καταλόγου	καὶ	τῶν ξυμμάχων. καὶ ξυνάρχοντας αὐτῷ
[7, 45]	δὲ οὐκ ὀλίγοι αὐτῶν τε	καὶ	τῶν ξυμμάχων, ὅπλα μέντοι ἔτι
[7, 86]	καὶ τοὺς μὲν ἄλλους Ἀθηναίων	καὶ	τῶν ξυμμάχων ὁπόσους ἔλαβον κατεβίβασαν
[7, 51]	ἐπεξελθόντος μέρους τινὸς οὐ πολλοῦ	καὶ	τῶν ὁπλιτῶν καὶ τῶν ἱππέων
[7, 51]	Ἀθηναῖοι ἵππους τε ἑβδομήκοντα ἀπολλύασι	καὶ	τῶν ὁπλιτῶν οὐ πολλούς. ~Καὶ
[7, 4]	καὶ αἱ ταχεῖαι νῆες. (ὥστε	καὶ	τῶν πληρωμάτων οὐχ ἥκιστα τότε
[7, 12]	καὶ τῶν νεῶν τῇ ξηρότητι	καὶ	τῶν πληρωμάτων τῇ σωτηρίᾳ· νῦν
[7, 7]	καὶ ναυτικὴν καὶ πεζὴν ξυλλέξων,	καὶ	τῶν πόλεων ἅμα προσαξόμενος εἴ
[7, 74]	ἰέναι, ἀπεφάργνυσαν καὶ τῶν ῥείθρων	καὶ	(τῶν) ποταμῶν τὰς διαβάσεις ἐφύλασσον
[7, 74]	ἦν τοὺς Ἀθηναίους ἰέναι, ἀπεφάργνυσαν	καὶ	τῶν ῥείθρων καὶ (τῶν) ποταμῶν
[7, 1]	οὐ πολλὴν καὶ οἱ Γελῷοι	καὶ	τῶν Σικελῶν τινές, οἳ πολὺ
[7, 15]	ἃ μὲν ἤλθομεν τὸ πρῶτον	καὶ	τῶν στρατιωτῶν καὶ τῶν ἡγεμόνων
[7, 37]	ἀντανῆγον πέντε καὶ ἑβδομήκοντα ναῦς·	καὶ	τῶν Συρακοσίων ἦσαν ὀγδοήκοντα μάλιστα.
[7, 18]	Λακεδαιμόνιοι, ὥσπερ τε προυδέδοκτο αὐτοῖς	καὶ	τῶν Συρακοσίων καὶ Κορινθίων ἐναγόντων,
[7, 3]	Ἀθηναῖοι αἰφνιδίως τοῦ τε Γυλίππου	καὶ	τῶν Συρακοσίων σφίσιν ἐπιόντων ἐθορυβήθησαν
[7, 25]	τοῖς (Ἀθηναίοις γέμοντα χρημάτων προσπλεῖν.	καὶ	τῶν τε πλοίων ἐπιτυχοῦσαι τὰ
[7, 24]	καὶ σῖτος ἐνῆν, πολλὰ δὲ	καὶ	τῶν τριηράρχων, ἐπεὶ καὶ ἱστία
[7, 63]	τῆς τε φωνῆς τῇ ἐπιστήμῃ	καὶ	τῶν τρόπων τῇ μιμήσει ἐθαυμάζεσθε
[7, 13]	μὲν διὰ φρυγανισμὸν καὶ ἁρπαγὴν	καὶ	ὑδρείαν μακρὰν ὑπὸ τῶν ἱππέων
[7, 78]	ἐδώδιμον (ὠκεῖτο γὰρ ὁ χῶρος)	καὶ	ὕδωρ μετὰ σφῶν αὐτῶν φέρεσθαι
[7, 79]	καὶ βρονταί τινες ἅμα γενόμεναι	καὶ	ὕδωρ, οἷα τοῦ ἔτους πρὸς
[7, 14]	ὁρῶντα ἐν ᾧ τ' ἐσμὲν	καὶ	ὑμῶν μὴ ἐπιβοηθούντων, πρὸς ἐκείνους
[7, 69]	τινὶ ἀρχαιολογεῖν φυλαξάμενοι εἴποιεν ἄν,	καὶ	ὑπὲρ ἁπάντων παραπλήσια ἔς τε
[7, 66]	~Ὅτι μὲν καλὰ τὰ προειργασμένα	καὶ	ὑπὲρ καλῶν τῶν μελλόντων ὁ
[7, 56]	ὑπό τε τῶν ἄλλων ἀνθρώπων	καὶ	ὑπὸ τῶν ἔπειτα (πολὺ θαυμασθήσεσθαι.
[7, 27]	χειροτέχναι, πρόβατά τε πάντα ἀπωλώλει	καὶ	ὑποζύγια· ἵπποι τε, ὁσημέραι ἐξελαυνόντων
[7, 29]	καὶ γυναῖκας κτείνοντες, καὶ προσέτι	καὶ	ὑποζύγια καὶ ὅσα ἄλλα ἔμψυχα
[7, 23]	Ἀθηναίοις· ταύτας τε γὰρ ἔτρεψαν	καὶ	ὑφ' (ὧν τὸ πρῶτον ἐνικῶντο
[7, 33]	τύχης εἰσί, τοὺς αὐτοὺς ἐχθροὺς	καὶ	φίλους τοῖς Ἀθηναίοις νομίζειν, περιέμενον
[7, 57]	(ξυνεστράτευον. καὶ τῶν μὲν ὑπηκόων	καὶ	φόρου ὑποτελῶν Ἐρετριῆς καὶ Χαλκιδῆς
[7, 69]	τε ἐπονομάζων καὶ αὐτοὺς ὀνομαστὶ	καὶ	φυλήν, ἀξιῶν τό τε καθ'
[7, 44]	τῆς τροπῆς γεγενημένης ἐτετάρακτο πάντα	καὶ	χαλεπὰ ἦν ὑπὸ τῆς (βοῆς
[7, 47]	ἅμα ἐν ᾧ ἐστρατοπεδεύοντο ἑλῶδες	καὶ	χαλεπὸν ἦν, τά τε ἄλλα
[7, 57]	ὑπηκόων καὶ φόρου ὑποτελῶν Ἐρετριῆς	καὶ	Χαλκιδῆς καὶ Στυρῆς καὶ Καρύστιοι
[7, 20]	τε Πελοπόννησον ναῦς τριάκοντα ἔστειλαν	καὶ	Χαρικλέα τὸν Ἀπολλοδώρου ἄρχοντα, ᾧ
[7, 28]	ἐπὶ τοῦ τείχους, καὶ (θέρους	καὶ	χειμῶνος ἐταλαιπωροῦντο. μάλιστα δ' αὐτοὺς
[7, 27]	τῷ αὐτῷ θέρει τούτῳ τριακόσιοι	καὶ	χίλιοι, οὓς ἔδει τῷ Δημοσθένει
[7, 20]	δὲ ἐκ καταλόγου Ἀθηναίων διακοσίοις	καὶ	χιλίοις, καὶ νησιωτῶν ὅσοις ἑκασταχόθεν
[7, 32]	δὲ τοὺς διαφυγόντας ἐς πεντακοσίους	καὶ	χιλίους ἐκόμισεν ἐς τὰς Συρακούσας.
[7, 30]	πεντήκοντα καὶ διακόσιοι ἀπὸ τριακοσίων	καὶ	χιλίων (ἀπέθανον. διέφθειραν δὲ καὶ
[7, 57]	δ' Ἰωνίας Μιλήσιοι καὶ Σάμιοι	καὶ	Χῖοι. τούτων Χῖοι οὐχ ὑποτελεῖς
[7, 48]	ἔτι ἥσσω τῶν σφετέρων εἶναι·	καὶ	χρήμασι γὰρ αὐτοὺς ξενοτροφοῦντας καὶ
[7, 17]	τε ἐπαγγέλλων ἐς τοὺς ξυμμάχους	καὶ	χρήματα αὐτόθεν καὶ (ναῦς καὶ
[7, 15]	ἐπιπέμπειν καὶ πεζὴν καὶ ναυτικὴν	καὶ	χρήματα μὴ ὀλίγα, ἐμοὶ δὲ
[7, 24]	ἁλώσει ἀπέθανον καὶ ἐζωγρήθησαν πολλοί,	καὶ	χρήματα πολλὰ τὰ ξύμπαντα ἑάλω·
[7, 34]	ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους καὶ ἐναμάχουν.	(καὶ	χρόνον ἀντεῖχον πολὺν ἀλλήλοις. καὶ
[7, 78]	καὶ ἐσηκόντιζόν τε καὶ παρίππευον.	καὶ	χρόνον μὲν πολὺν ἐμάχοντο οἱ
[7, 40]	κόσμῳ ἐσβάντες μόλις ποτὲ ἀντανήγοντο.	(καὶ	χρόνον μέν τινα ἀπέσχοντο ἀλλήλων
[7, 1]	ἑπτακοσίους μάλιστα, Ἱμεραίους δὲ ὁπλίτας	καὶ	ψιλοὺς ξυναμφοτέρους χιλίους καὶ ἱππέας
[7, 87]	αἱ νύκτες ἐπιγιγνόμεναι τοὐναντίον μετοπωριναὶ	καὶ	ψυχραὶ τῇ μεταβολῇ ἐς ἀσθένειαν
[7, 1]	τῶν ταύτῃ Σικελῶν βασιλεύων τινῶν	καὶ	ὢν οὐκ ἀδύνατος τοῖς Ἀθηναίοις
[7, 87]	μέγιστον γενέσθαι, δοκεῖν δ' ἔμοιγε	καὶ	ὧν ἀκοῇ Ἑλληνικῶν ἴσμεν, καὶ
[7, 61]	κἂν μεθ' ἡμῶν ἐλπίσαντες στῆναι	καὶ	ὡς ἀναμαχούμενοι ἀξίως τοῦδε τοῦ
[7, 50]	μετεμέλοντό τε πρότερον οὐκ ἀναστάντες	καὶ	ὡς αὐτοῖς οὐδὲ ὁ Νικίας
[7, 34]	ἐχουσῶν. ναυμαχήσαντες δὲ ἀντίπαλα μὲν	καὶ	ὡς αὐτοὺς ἑκατέρους ἀξιοῦν νικᾶν,
[7, 69]	καὶ ὁρῶν οἷος ὁ κίνδυνος	καὶ	ὡς ἐγγὺς ἤδη (ἦν) ἐπειδὴ
[7, 35]	ἦγον διὰ τῆς (Θουριάδος γῆς.	καὶ	ὡς ἐγένοντο ἐπὶ τῷ Ὑλίᾳ
[7, 81]	κεχωρηκότας, καταλαμβάνουσι περὶ ἀρίστου (ὥραν.	καὶ	ὡς προσέμειξαν τοῖς μετὰ τοῦ
[7, 74]	οὐκ ἀπάτην εἶναι. καὶ ἐπειδὴ	καὶ	ὣς (οὐκ εὐθὺς ὥρμησαν, ἔδοξεν
[7, 81]	μὴ προαναλωθῆναί τῳ, καὶ ἐνόμιζον	καὶ	ὣς ταύτῃ τῇ ἰδέᾳ καταδαμασάμενοι
[7, 75]	ἀπορίᾳ τοιαύτῃ μὴ ῥᾳδίως ἀφορμᾶσθαι,	καίπερ	ἐκ πολεμίας τε καὶ μείζω
[7, 77]	τὴν μεγάλην δύναμιν τῆς πόλεως	καίπερ	πεπτωκυῖαν ἐπανορθώσοντες· ἄνδρες γὰρ πόλις,
[7, 34]	ἀρθέντος αὐτοῖς τοῦ σημείου, ἐπεὶ	καιρὸς	ἐδόκει εἶναι, ὥρμησαν ἐπὶ τοὺς
[7, 5]	ἐπειδὴ δὲ ἔδοξε τῷ Γυλίππῳ	καιρὸς	εἶναι, ἦρχε τῆς ἐφόδου· καὶ
[7, 5]	χώρας. καὶ μετὰ ταῦτα, ἐπειδὴ	καιρὸς	ἦν, αὖθις ἐπῆγεν αὐτούς. ~ὁ
[7, 51]	ἐδόκουν ἱκαναὶ εἶναι. ἐπειδὴ δὲ	καιρὸς	ἦν, τῇ μὲν προτέρᾳ πρὸς
[7, 11]	πολλαῖς ἐπιστολαῖς ἴστε· νῦν δὲ	καιρὸς	οὐχ ἧσσον μαθόντας (ὑμᾶς ἐν
[7, 2]	ἔτυχε δὲ κατὰ τοῦτο τοῦ	καιροῦ	ἐλθὼν ἐν ᾧ ἑπτὰ μὲν
[7, 69]	ἐν τῷ τοιούτῳ ἤδη τοῦ	καιροῦ	ὄντες ἄνθρωποι οὐ πρὸς τὸ
[7, 64]	οὐκ ἂν ἐν ἄλλῳ μᾶλλον	καιρῷ	ἀποδειξάμενος αὐτός τε αὑτῷ ὠφέλιμος
[7, 57]	ἐν τοιαύταις ἀνάγκαις τότε στασιωτικῶν	καιρῶν	κατειλημμένοι ξυνεστράτευον, καὶ Σικελιωτῶν Νάξιοι
[7, 77]	αὐτῷ κινδύνῳ τοῖς φαυλοτάτοις αἰωροῦμαι·	καίτοι	πολλὰ μὲν ἐς θεοὺς νόμιμα
[7, 12]	τὸ γὰρ ναυτικὸν ἡμῶν, ὅπερ	κἀκεῖνοι	πυνθάνονται, τὸ μὲν πρῶτον ἤκμαζε
[7, 79]	αὐτοὺς ᾗ προεληλύθεσαν· ἀντιπέμψαντες δὲ	κἀκεῖνοι	σφῶν αὐτῶν τινὰς (διεκώλυσαν. καὶ
[7, 52]	μέσον πρῶτον τῶν Ἀθηναίων ἀπολαμβάνουσι	κἀκεῖνον	ἐν τῷ κοίλῳ καὶ μυχῷ
[7, 83]	Δημοσθένους παραδεδώκοιεν σφᾶς αὐτούς, κελεύοντες	κἀκεῖνον	τὸ αὐτὸ δρᾶν· ὁ δ'
[7, 86]	τε Λακεδαιμόνιοι ἦσαν αὐτῷ προσφιλεῖς	κἀκεῖνος	οὐχ ἥκιστα διὰ τοῦτο πιστεύσας
[7, 87]	ἐν τῷ τοιούτῳ χωρίῳ ἐμπεπτωκότας	κακοπαθῆσαι,	οὐδὲν ὅτι οὐκ ἐπεγένετο αὐτοῖς·
[7, 87]	καὶ οὐδὲν ὀλίγον ἐς οὐδὲν	κακοπαθήσαντες	πανωλεθρίᾳ δὴ τὸ λεγόμενον καὶ
[7, 77]	ταῖς παρὰ τὴν ἀξίαν νῦν	κακοπαθίαις.	κἀγώ τοι οὐδενὸς ὑμῶν οὔτε
[7, 19]	χώρας τοῖς κρατίστοις ἐς τὸ	κακουργεῖν	ᾠκοδομεῖτο (τὸ τεῖχος, ἐπιφανὲς μέχρι
[7, 4]	ἐν τῷ Πλημμυρίῳ, ἵνα μὴ	κακουργήσοντες	ἐξίοιεν, ἐπὶ (τῇ ἐν τῷ
[7, 80]	γένοιντο ἐπὶ τῷ ποταμῷ τῷ	Κακυπάρει,	παρὰ τὸν ποταμὸν ἴοιεν ἄνω
[7, 75]	αἰκία καὶ ἡ ἰσομοιρία τῶν	κακῶν,	ἔχουσά τινα ὅμως τὸ μετὰ
[7, 67]	πεπύσθαι· ὑπερβαλλόντων γὰρ αὐτοῖς τῶν	κακῶν	καὶ βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς παρούσης
[7, 72]	Ἀθηναῖοι ὑπὸ μεγέθους τῶν παρόντων	κακῶν	νεκρῶν μὲν πέρι ἢ ναυαγίων
[7, 42]	στρατεύματι τῶν Ἀθηναίων ὡς ἐκ	κακῶν	ῥώμη (τις ἐγεγένητο. ὁ δὲ
[7, 80]	Νικίᾳ καὶ Δημοσθένει ἐδόκει, ἐπειδὴ	κακῶς	σφίσι τὸ στράτευμα εἶχε τῶν
[7, 82]	τε τραύμασι καὶ τῇ ἄλλῃ	κακώσει,	κήρυγμα ποιοῦνται Γύλιππος καὶ Συρακόσιοι
[7, 4]	πληρωμάτων οὐχ ἥκιστα τότε πρῶτον	κάκωσις	ἐγένετο· τῷ τε γὰρ ὕδατι
[7, 66]	καὶ ἔλεξαν τοιάδε. ~Ὅτι μὲν	καλὰ	τὰ προειργασμένα καὶ ὑπὲρ καλῶν
[7, 59]	καὶ οἱ ξύμμαχοι εἰκότως ἐνόμισαν	καλὸν	ἀγώνισμα σφίσιν εἶναι ἐπὶ τῇ
[7, 70]	τοῖς δὲ Συρακοσίοις καὶ ξυμμάχοις	καλὸν	εἶναι κωλῦσαί τε αὐτοὺς διαφυγεῖν
[7, 56]	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν,	καλὸν	σφίσιν ἐς τοὺς Ἕλληνας τὸ
[7, 86]	Γυλίππου ἀπέσφαξαν. ὁ γὰρ Γύλιππος	καλὸν	τὸ ἀγώνισμα ἐνόμιζέν οἱ εἶναι
[7, 68]	καὶ πρὶν ἐλευθερίαν βεβαιοτέραν παραδοῦναι,	καλὸς	ὁ ἀγών. καὶ κινδύνων οὗτοι
[7, 71]	αὐτόθεν περὶ τοῦ πλέονος ἤδη	καλοῦ,	δεδιότες δὲ οἱ ἐπελθόντες μὴ
[7, 80]	ἐς τὴν ὁδὸν τὴν Ἑλωρίνην	καλουμένην	ἐπορεύοντο, ὅπως, ἐπειδὴ γένοιντο ἐπὶ
[7, 3]	ἐπὶ τὴν ἄκραν τὴν Τεμενῖτιν	καλουμένην,	(καὶ αὐτοῦ ηὐλίσαντο. τῇ δ'
[7, 53]	(ἐς τὴν λίμνην τὴν Λυσιμέλειαν	καλουμένην.	ὕστερον δὲ πλέονος ἤδη τοῦ
[7, 57]	εἵποντο. καὶ οἱ Μεσσήνιοι νῦν	καλούμενοι	ἐκ Ναυπάκτου καὶ ἐκ Πύλου
[7, 4]	δὲ Νικίᾳ ἐδόκει τὸ Πλημμύριον	καλούμενον	τειχίσαι· ἔστι δὲ ἄκρα ἀντιπέρας
[7, 66]	καλὰ τὰ προειργασμένα καὶ ὑπὲρ	καλῶν	τῶν μελλόντων ὁ ἀγὼν ἔσται,
[7, 33]	τὰς αὐτὰς (ἡμέρας καὶ οἱ	Καμαριναῖοι	ἀφικνοῦνται αὐτοῖς βοηθοῦντες, πεντακόσιοι μὲν
[7, 58]	ἔθνη ἐστράτευον. ~Συρακοσίοις δὲ ἀντεβοήθησαν	Καμαριναῖοι	μὲν ὅμοροι ὄντες καὶ Γελῷοι
[7, 80]	μέρος τῆς Σικελίας τὸ πρὸς	Καμάριναν	καὶ Γέλαν καὶ τὰς (ταύτῃ
[7, 61]	παραλόγων, καὶ τὸ τῆς τύχης	κἂν	μεθ' ἡμῶν ἐλπίσαντες στῆναι καὶ
[7, 68]	κολασθῆναι καὶ τῇ πάσῃ Σικελίᾳ	καρπουμένῃ	καὶ πρὶν ἐλευθερίαν βεβαιοτέραν παραδοῦναι,
[7, 70]	τὸν λιμένα ἐγίγνετο, καὶ ἦν	καρτερὰ	καὶ οἵα οὐχ (ἑτέρα τῶν
[7, 64]	τῷδε ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἀγῶνι καθεστῶτες	καρτερήσατε,	εἴπερ ποτέ, καὶ ἐνθυμεῖσθε καθ'
[7, 78]	πρόσθεν ἀπετείχιζον· ἦν δὲ λόφος	καρτερὸς	καὶ ἑκατέρωθεν αὐτοῦ χαράδρα κρημνώδης,
[7, 48]	πονηρότερα τῶν σφετέρων ἔσεσθαι, ἢν	καρτερῶσι	προσκαθήμενοι· χρημάτων γὰρ ἀπορίᾳ αὐτοὺς
[7, 57]	καὶ Χαλκιδῆς καὶ Στυρῆς καὶ	Καρύστιοι	ἀπ' Εὐβοίας ἦσαν, ἀπὸ δὲ
[7, 57]	πάντες καὶ ἀπ' Ἀθηναίων πλὴν	Καρυστίων	(οὗτοι δ' εἰσὶ Δρύοπες) ὑπήκοοι
[7, 50]	αὐτόθεν παραπλεύσαντες ἐς Νέαν πόλιν	Καρχηδονιακὸν	ἐμπόριον, ὅθενπερ Σικελία ἐλάχιστον δυοῖν
[7, 50]	αὐτῶν ἐλθόντων παρεσκευάζοντο ὡς ἐπιθησόμενοι	κατ'	ἀμφότερα αὖθις τοῖς Ἀθηναίοις καὶ
[7, 42]	~Καὶ οἱ μὲν ὡς ἐπιθησόμενοι	κατ'	ἀμφότερα παρεσκευάζοντο αὖθις, ἐν τούτῳ
[7, 47]	μονῇ· νόσῳ τε γὰρ ἐπιέζοντο	κατ'	ἀμφότερα, τῆς τε ὥρας τοῦ
[7, 57]	κτίσασι Βοιωτοῖς τοῖς> μετὰ Συρακοσίων	κατ'	ἀνάγκην ἐμάχοντο, Πλαταιῆς δὲ καταντικρὺ
[7, 70]	ἔστιν ᾗ καὶ πλείους ναῦς	κατ'	ἀνάγκην ξυνηρτῆσθαι, καὶ τοῖς κυβερνήταις
[7, 70]	εἴ τινά που ὁρῷεν μὴ	κατ'	ἀνάγκην πρύμναν κρουόμενον, ἀνακαλοῦντες ὀνομαστὶ
[7, 77]	μέλλοντος, αἱ δὲ ξυμφοραὶ οὐ	κατ'	ἀξίαν δὴ φοβοῦσιν. τάχα δὲ
[7, 28]	τῆς δυνάμεως καὶ τόλμης, ὅσον	κατ'	ἀρχὰς τοῦ πολέμου οἱ μὲν
[7, 36]	δι' ὀλίγου καὶ ἐς ὀλίγον,	κατ'	αὐτὸ τὸ στρατόπεδον τὸ ἑαυτῶν·
[7, 6]	εὐωνύμῳ κέρᾳ τῶν Ἀθηναίων, ὅπερ	κατ'	αὐτοὺς ἦν, ἔτρεψαν· καὶ δι'
[7, 2]	μέγαν λιμένα διπλοῦν τεῖχος, πλὴν	κατὰ	βραχύ τι τὸ πρὸς τὴν
[7, 79]	τοῖς ὑστάτοις προσπίπτοντες, εἴ πως	κατὰ	βραχὺ τρεψάμενοι πᾶν τὸ στράτευμα
[7, 73]	κρατῆσαι. ~Καὶ οἱ μὲν ὡς	κατὰ	γῆν ἀναχωρήσοντες ἤδη ξύμπαντες τὴν
[7, 28]	Εὐβοίας, πρότερον ἐκ τοῦ Ὠρωποῦ	κατὰ	γῆν διὰ τῆς Δεκελείας θάσσων
[7, 1]	ἄλλην προσλαβόντες, (οὓς ἂν πείθωσι,	κατὰ	γῆν ἔλθωσιν. καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς
[7, 22]	τοῖς ἐν τῷ Πλημμυρίῳ τείχεσι	κατὰ	γῆν ἔμελλε προσβαλεῖν, αἱ δὲ
[7, 46]	πόλιν, εἰ δύναιτο· Γύλιππος δὲ	κατὰ	γῆν ἐς τὴν ἄλλην Σικελίαν
[7, 56]	τε καὶ τῶν ξυμμάχων καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν, καλὸν
[7, 67]	ἵν' ἢ βιασάμενοι ἐκπλεύσωσιν ἢ	κατὰ	γῆν μετὰ τοῦτο τὴν ἀποχώρησιν
[7, 71]	τοῖς Ἀθηναίοις ἀνέλπιστον ἦν τὸ	κατὰ	γῆν σωθήσεσθαι, ἢν μή τι
[7, 11]	ἄλλους αὐτοὺς μᾶλλον, ὅσα γε	κατὰ	γῆν, τοῦτο πάσχειν· οὐδὲ γὰρ
[7, 73]	δεινὸν εἶναι εἰ τοσαύτη στρατιὰ	κατὰ	γῆν ὑποχωρήσασα καὶ καθεζομένη ποι
[7, 75]	πολεμίας τε καὶ μείζω ἢ	κατὰ	δάκρυα τὰ μὲν πεπονθότας ἤδη,
[7, 57]	μὲν καὶ Ζακύνθιοι αὐτόνομοι μέν,	κατὰ	δὲ τὸ νησιωτικὸν μᾶλλον κατειργόμενοι,
[7, 28]	τῇ ἐπάλξει τὴν μὲν ἡμέραν	κατὰ	διαδοχὴν οἱ Ἀθηναῖοι φυλάσσοντες, τὴν
[7, 27]	δὲ φρουραῖς ἀπὸ τῶν πόλεων	κατὰ	διαδοχὴν χρόνου ἐπιούσαις τῇ χώρᾳ
[7, 57]	ἔξω Σικελίας Τυρσηνῶν τέ τινες	κατὰ	διαφορὰν Συρακοσίων καὶ Ἰάπυγες μισθοφόροι.
[7, 57]	ξυνδιασώσοντες, ἐπὶ Συρακούσας ἐπολέμησαν, οὐ	κατὰ	δίκην τι μᾶλλον οὐδὲ κατὰ
[7, 34]	αὐτοῖς τῶν Ἀττικῶν νεῶν, ὁρμίζονται	κατὰ	Ἐρινεὸν τῆς Ἀχαΐας ἐν τῇ
[7, 57]	ἐκ τοῦ εὐπρεποῦς, βουλήσει δὲ	κατὰ	ἔχθος τὸ Κορινθίων (οὐχ ἧσσον
[7, 28]	ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον τῶν	κατὰ	θάλασσαν ἀντὶ τοῦ φόρου τοῖς
[7, 12]	ἡμῶν πειρᾶν καὶ ταῖς ναυσὶ	κατὰ	(θάλασσαν. καὶ δεινὸν μηδενὶ ὑμῶν
[7, 56]	ξυμμάχων καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλασσαν, καλὸν σφίσιν ἐς τοὺς
[7, 4]	προσεῖχέ τε ἤδη μᾶλλον τῷ	κατὰ	θάλασσαν πολέμῳ, ὁρῶν τὰ ἐκ
[7, 28]	Δεκελείας θάσσων οὖσα, περὶ Σούνιον	κατὰ	θάλασσαν πολυτελὴς ἐγίγνετο· τῶν τε
[7, 12]	ὑμῶν δόξῃ εἶναι ὅτι καὶ	κατὰ	θάλασσαν. τὸ γὰρ ναυτικὸν ἡμῶν,
[7, 41]	~τέλος δὲ τούτῳ τῷ τρόπῳ	κατὰ	κράτος ναυμαχοῦντες οἱ Συρακόσιοι ἐνίκησαν,
[7, 24]	ἑαυτῶν στρατόπεδον. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι	κατὰ	μὲν τὴν ναυμαχίαν οὕτως ἐπεπράγεσαν,
[7, 57]	κατὰ δίκην τι μᾶλλον οὐδὲ	κατὰ	ξυγγένειαν μετ' ἀλλήλων στάντες, ἀλλ'
[7, 57]	οὐ πολλοὶ Μεγαρεῦσι Σελινουντίοις οὖσι	κατὰ	ξυμφορὰν (ἐμάχοντο. τῶν δὲ ἄλλων
[7, 47]	τὴν παροῦσαν ἐν τῷ στρατοπέδῳ	κατὰ	πάντα ἀρρωστίαν. τοῖς τε γὰρ
[7, 87]	λαμπρότατον καὶ τοῖς διαφθαρεῖσι δυστυχέστατον·	(κατὰ	πάντα γὰρ πάντως νικηθέντες καὶ
[7, 58]	οἱ Σικελιῶται αὐτοὶ πλῆθος πλέον	κατὰ	πάντα παρέσχοντο ἅτε μεγάλας πόλεις
[7, 28]	ἐς Σικελίαν ἤδη τῷ πολέμῳ	κατὰ	πάντα τετρυχωμένοι, καὶ πόλεμον οὐδὲν
[7, 31]	τε ἄλλα καὶ ὅτι πύθοιτο	κατὰ	πλοῦν ἤδη ὢν τὸ Πλημμύριον
[7, 19]	πεδίον ἐδῄωσαν, ἔπειτα Δεκέλειαν ἐτείχιζον,	κατὰ	πόλεις διελόμενοι τὸ (ἔργον. ἀπέχει
[7, 70]	ἐπιβουλήν, μὴ καθ' ἓν ἕκαστον,	κατὰ	πολλὰ δὲ πανταχόθεν, περιεστάναι, καὶ
[7, 44]	(ὁμοίως. ὥστε τέλος ξυμπεσόντες αὑτοῖς	κατὰ	πολλὰ τοῦ στρατοπέδου, ἐπεὶ ἅπαξ
[7, 83]	ἄνδρας δώσειν Ἀθηναίων (ὁμήρους, ἕνα	κατὰ	τάλαντον. οἱ δὲ Συρακόσιοι καὶ
[7, 1]	εἰσιν, ἀλλ' ἔτι οἷόν τε	κατὰ	τὰς Ἐπιπολὰς στρατιᾷ ἀφικομένους ἐσελθεῖν,
[7, 13]	οἱ μὲν ἀναγκαστοὶ ἐσβάντες εὐθὺς	κατὰ	τὰς πόλεις ἀποχωροῦσιν, οἱ δὲ
[7, 18]	περί του διαφοραὶ γένοιντο τῶν	κατὰ	τὰς σπονδὰς ἀμφισβητουμένων, ἐς δίκας
[7, 4]	ᾔσθοντο, ἀντεπῇσαν· ὁ δὲ γνοὺς	κατὰ	τάχος ἀπήγαγε τοὺς σφετέρους πάλιν.
[7, 81]	ἑκόντα ἀφεῖναι τοὺς Ἀθηναίους, καὶ	κατὰ	τάχος διώκοντες, ᾗ οὐ χαλεπῶς
[7, 37]	τοῦ Ὀλυμπιείου καὶ τῶν ἔξω	κατὰ	τάχος χωροῦντας ἱππέας τε πολλοὺς
[7, 56]	ἦν δὲ ἄξιος ὁ ἀγὼν	κατά	τε ταῦτα καὶ ὅτι οὐχὶ
[7, 70]	βοὴ ἀφ' ἑκατέρων τοῖς κελευσταῖς	κατά	τε τὴν τέχνην καὶ πρὸς
[7, 70]	παραπλησίαις τὸν ἀριθμὸν καὶ πρότερον,	κατά	τε τὸν ἔκπλουν μέρει αὐτῶν
[7, 77]	δοκῶν που ὕστερός του εἶναι	κατά	τε τὸν ἴδιον βίον καὶ
[7, 44]	ἐλθόντες μόλις ἀπελύοντο. καὶ διωκόμενοι	κατά	τε τῶν κρημνῶν (οἱ) πολλοὶ
[7, 63]	τῶν τρόπων τῇ μιμήσει ἐθαυμάζεσθε	κατὰ	τὴν Ἑλλάδα, καὶ τῆς ἀρχῆς
[7, 6]	ἐκ πλαγίου τάξας τῶν Ἀθηναίων	κατὰ	τὴν εὐρυχωρίαν, ᾗ τῶν τειχῶν
[7, 30]	μέρος τι ἀπανηλώθη. τὰ μὲν	κατὰ	τὴν Μυκαλησσὸν πάθει χρησαμένην οὐδενὸς
[7, 85]	ἐν ταῖς ἄλλαις προσβολαῖς ταῖς	κατὰ	τὴν πορείαν συχναῖς γενομέναις οὐκ
[7, 8]	δὲ μὴ οἱ πεμπόμενοι ἢ	κατὰ	τὴν τοῦ λέγειν ἀδυνασίαν ἢ
[7, 44]	εἰσὶν οἳ διαμαρτόντες τῶν ὁδῶν	κατὰ	τὴν χώραν ἐπλανήθησαν· οὕς, ἐπειδὴ
[7, 74]	προεξελθόντες τάς τε ὁδοὺς τὰς	κατὰ	τὴν χώραν, ᾗ εἰκὸς ἦν
[7, 27]	τὴν Δεκέλειαν καταδρομὰς ποιουμένων καὶ	κατὰ	τὴν χώραν φυλασσόντων, οἱ μὲν
[7, 51]	τῶν ὁπλιτῶν καὶ τῶν ἱππέων	κατά	τινας πύλας ἀπολαμβάνουσί τε τῶν
[7, 4]	ἐφύλασσον, τοὺς δὲ ἄλλους ξυμμάχους	κατὰ	τὸ ἄλλο τείχισμα ἤδη διέταξαν,
[7, 36]	τέχνης μάλιστα ἐπίστευον· αὐτοὶ γὰρ	κατὰ	τὸ δυνατὸν τὸ μὲν οὐ
[7, 80]	ἐπὶ Κατάνης τῷ στρατεύματι, ἀλλὰ	κατὰ	τὸ ἕτερον μέρος τῆς Σικελίας
[7, 57]	καταντικρὺ Βοιωτοὶ Βοιωτοῖς (μόνοι εἰκότως	κατὰ	τὸ ἔχθος. Ῥόδιοι δὲ καὶ
[7, 58]	παραγενόμενοι καὶ Λευκάδιοι καὶ Ἀμπρακιῶται	κατὰ	τὸ ξυγγενές, ἐκ δὲ Ἀρκαδίας
[7, 33]	Ἰταλίας. καὶ τοὺς Μεταποντίους πείσαντες	κατὰ	τὸ ξυμμαχικὸν ἀκοντιστάς τε ξυμπέμπειν
[7, 20]	εἴρητο καὶ ἐς Ἄργος ἀφικομένῳ	κατὰ	τὸ ξυμμαχικὸν παρακαλεῖν Ἀργείων (τε)
[7, 57]	ὡς ἑκάστοις τῆς ξυντυχίας ἢ	κατὰ	τὸ ξυμφέρον ἢ ἀνάγκῃ (ἔσχεν.
[7, 8]	αὐτοὺς εἰπεῖν· ὁ δὲ τὰ	κατὰ	τὸ στρατόπεδον διὰ φυλακῆς μᾶλλον
[7, 53]	πολλὰς διέσωσάν τε καὶ ξυνήγαγον	κατὰ	τὸ στρατόπεδον, δυοῖν δὲ δεούσας
[7, 45]	Ἐπιπολαῖς ᾗ ἡ πρόσβασις καὶ	κατὰ	τὸ χωρίον ᾗ οἱ Βοιωτοὶ
[7, 63]	ἀρχῆς τῆς ἡμετέρας οὐκ ἔλασσον	κατὰ	τὸ ὠφελεῖσθαι ἔς τε τὸ
[7, 70]	ἔκπλουν μέρει αὐτῶν ἐφύλασσον καὶ	κατὰ	τὸν ἄλλον κύκλῳ λιμένα, ὅπως
[7, 43]	(καὶ ἐπειδὴ ἐγένοντο πρὸς αὐταῖς	κατὰ	τὸν Εὐρύηλον, ᾗπερ καὶ ἡ
[7, 2]	ἐς τὰς Ἐπιπολάς· καὶ ἀναβὰς	κατὰ	τὸν Εὐρύηλον, ᾗπερ καὶ οἱ
[7, 70]	μόνον ἡ ναυμαχία, ἀλλὰ καὶ	κατὰ	τὸν λιμένα ἐγίγνετο, καὶ ἦν
[7, 30]	οὐδενὸς ὡς ἐπὶ μεγέθει τῶν	κατὰ	τὸν πόλεμον ἧσσον ὀλοφύρασθαι ἀξίῳ
[7, 87]	τε ἔργον τοῦτο (Ἑλληνικὸν) τῶν	κατὰ	τὸν πόλεμον τόνδε μέγιστον γενέσθαι,
[7, 85]	διεφθαρμένου τοῦ στρατεύματος τοῦ μὲν	κατὰ	τὸν ποταμόν, τοῦ δὲ καί,
[7, 45]	ὅπλα μέντοι ἔτι πλείω ἢ	κατὰ	τοὺς νεκροὺς ἐλήφθη· οἱ γὰρ
[7, 18]	χειμῶνι τούτῳ σίδηρόν τε περιήγγελλον	κατὰ	τοὺς ξυμμάχους καὶ τἆλλα ἐργαλεῖα
[7, 43]	τῶν Συρακοσίων, οἳ καὶ πρῶτοι	κατὰ	(τοῦτο τὸ μέρος τῶν Ἐπιπολῶν
[7, 2]	τείχισμα τῶν Ἀθηναίων. ἔτυχε δὲ	κατὰ	τοῦτο τοῦ καιροῦ ἐλθὼν ἐν
[7, 45]	τοὺς νεκροὺς ἐλήφθη· οἱ γὰρ	κατὰ	τῶν κρημνῶν βιασθέντες ἅλλεσθαι ψιλοὶ
[7, 49]	τῷ τρόπῳ διεμέλλησάν τε καὶ	κατὰ	χώραν ἔμενον. ~Ὁ δὲ Γύλιππος
[7, 44]	τὸ ὁμαλὸν οἱ σῳζόμενοι ἄνωθεν	καταβαῖεν,	οἱ μὲν πολλοὶ αὐτῶν καὶ
[7, 44]	τῆς ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν πάλιν	καταβάσεως,	καὶ ἐπειδὴ ἐς τὸ ὁμαλὸν
[7, 48]	πολλῶν τὴν ἀναχώρησιν τοῖς πολεμίοις	καταγγέλτους	γίγνεσθαι· λαθεῖν γὰρ (ἄν, ὁπότε
[7, 81]	καὶ ὣς ταύτῃ τῇ ἰδέᾳ	καταδαμασάμενοι	λήψεσθαι αὐτούς. ~ἐπειδὴ δ' οὖν
[7, 30]	λείαν ἀφείλοντο καὶ αὐτοὺς φοβήσαντες	καταδιώκουσιν	ἐπὶ τὸν Εὔριπον καὶ τὴν
[7, 51]	τῶν ὁπλιτῶν τινὰς καὶ τρεψάμενοι	καταδιώκουσιν·	οὔσης δὲ στενῆς τῆς ἐσόδου
[7, 66]	πρῶτον μὲν ἐπὶ τῆς Σικελίας	καταδουλώσει,	ἔπειτ' εἰ κατορθώσειαν, καὶ τῆς
[7, 27]	ἱππέων πρός τε τὴν Δεκέλειαν	καταδρομὰς	ποιουμένων καὶ κατὰ τὴν χώραν
[7, 41]	ἡ (ἑτέρα αὐτοῖς ἀνδράσιν ἑάλω.	καταδύσαντες	δ' οἱ Συρακόσιοι τῶν Ἀθηναίων
[7, 38]	δύο τῶν Ἀθηναίων οἱ Συρακόσιοι	καταδύσαντες,	διεκρίθησαν· καὶ ὁ πεζὸς ἅμα
[7, 27]	ἐξ ἀνάγκης τῆς ἴσης φρουρᾶς	καταθεούσης	τε τὴν χώραν καὶ λῃστείας
[7, 49]	καὶ περιγραπτοῦ ὁρμώμενοί τε (καὶ	καταίροντες	ἕξουσιν. τό τε ξύμπαν εἰπεῖν,
[7, 25]	τοὺς σταυροὺς καὶ ἀνέκλων καὶ	κατακολυμβῶντες	ἐξέπριον. οἱ δὲ Συρακόσιοι ἀπὸ
[7, 84]	τρόπον (πανταχόθεν βάλλοντές τε καὶ	κατακοντίζοντες.	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἠπείγοντο πρὸς
[7, 83]	~Οἱ δὲ Συρακόσιοι τῇ ὑστεραίᾳ	καταλαβόντες	αὐτὸν ἔλεγον ὅτι οἱ μετὰ
[7, 30]	δὲ Θηβαῖοι αἰσθόμενοι ἐβοήθουν, καὶ	καταλαβόντες	προκεχωρηκότας ἤδη τοὺς Θρᾷκας οὐ
[7, 2]	ὀλίγον δὲ πρὸ Γυλίππου, καὶ	καταλαβὼν	αὐτοὺς περὶ ἀπαλλαγῆς τοῦ πολέμου
[7, 33]	ταῦτα παρέπλευσαν ἐς Θουρίαν. καὶ	καταλαμβάνουσι	νεωστὶ (στάσει τοὺς τῶν Ἀθηναίων
[7, 81]	ᾗ οὐ χαλεπῶς ᾐσθάνοντο κεχωρηκότας,	καταλαμβάνουσι	περὶ ἀρίστου (ὥραν. καὶ ὡς
[7, 31]	πληροῦν κελεύσας αὐτοὺς καὶ ὁπλίτας	καταλεγόμενος	(ξυνῆρχε γὰρ ἤδη Δημοσθένει ἀποτραπόμενος,
[7, 75]	φόβου καθίστατο, καὶ οἱ ζῶντες	καταλειπόμενοι	τραυματίαι τε καὶ ἀσθενεῖς πολὺ
[7, 74]	καὶ τὰ μὲν ἄλλα πάντα	καταλιπεῖν,	ἀναλαβόντες δὲ αὐτὰ ὅσα περὶ
[7, 26]	ἕως τὸ χωρίον ἐξετείχισε καὶ	καταλιπὼν	φυλακὴν αὐτοῦ ἀπεκομίζετο καὶ αὐτὸς
[7, 20]	πέντε Χίαις, ὁπλίταις δὲ ἐκ	καταλόγου	Ἀθηναίων διακοσίοις καὶ χιλίοις, καὶ
[7, 16]	καὶ (πεζὴν Ἀθηναίων τε ἐκ	καταλόγου	καὶ τῶν ξυμμάχων. καὶ ξυνάρχοντας
[7, 31]	Κορινθίων αἱ σφίσιν ἀνθορμοῦσαι οὔτε	καταλύουσι	τὸν πόλεμον ναυμαχεῖν τε μέλλουσιν·
[7, 77]	δεινοτέρων ἢ τοιῶνδε ἐσώθησαν) μηδὲ	καταμέμφεσθαι	ὑμᾶς ἄγαν αὐτοὺς μήτε ταῖς
[7, 75]	(κατήφειά τέ τις ἅμα καὶ	κατάμεμψις	σφῶν αὐτῶν πολλὴ ἦν. οὐδὲν
[7, 57]	ξυνεστράτευον, καὶ Σικελιωτῶν Νάξιοι καὶ	Καταναῖοι,	βαρβάρων δὲ Ἐγεσταῖοί τε, οἵπερ
[7, 42]	προσέκειτο ταῖς Συρακούσαις, ἀλλ' ἐν	Κατάνῃ	διεχείμαζεν, ὑπερώφθη τε καὶ ἔφθασεν
[7, 14]	πόλεις (ξύμμαχοι ἀδύνατοι Νάξος καὶ	Κατάνη.	εἰ δὲ προσγενήσεται ἓν ἔτι
[7, 60]	διαναυμαχήσαντες, ἢν μὲν νικῶσιν, ἐς	Κατάνην	κομίζεσθαι, ἢν δὲ μή, ἐμπρήσαντες
[7, 85]	τούτοις δ' ἦν ἀναχώρησις ἐς	Κατάνην.	~Ξυναθροισθέντες δὲ οἱ Συρακόσιοι καὶ
[7, 49]	τοῦτο ποιεῖν ἢ ἐς τὴν	Κατάνην,	ὅθεν τῷ τε πεζῷ ἐπὶ
[7, 60]	ἔτι εἶχον (προπέμψαντες γὰρ ἐς	Κατάνην	ὡς ἐκπλευσόμενοι ἀπεῖπον μὴ ἐπάγειν)
[7, 80]	ξύμπασα ὁδὸς αὕτη οὐκ ἐπὶ	Κατάνης	τῷ στρατεύματι, ἀλλὰ κατὰ τὸ
[7, 57]	κατ' ἀνάγκην ἐμάχοντο, Πλαταιῆς δὲ	καταντικρὺ	Βοιωτοὶ Βοιωτοῖς (μόνοι εἰκότως κατὰ
[7, 26]	ἐδῄωσαν, ἔπειτα σχόντες ἐς τὰ	καταντικρὺ	Κυθήρων τῆς Λακωνικῆς, ἔνθα τὸ
[7, 72]	οὐκ ἤθελον ἐσβαίνειν διὰ τὸ	καταπεπλῆχθαί	τε τῇ ἥσσῃ καὶ μὴ
[7, 77]	καὶ ὅσοι ξυντεταγμένοι χωρεῖτε μὴ	καταπέπληχθε	ἄγαν, λογίζεσθε δὲ ὅτι αὐτοί
[7, 24]	αἱ ἐσκομιδαί) ἔς τε τἆλλα	κατάπληξιν	παρέσχε καὶ ἀθυμίαν τῷ στρατεύματι.
[7, 42]	τοῖς μὲν Συρακοσίοις καὶ ξυμμάχοις	κατάπληξις	ἐν τῷ αὐτίκα οὐκ ὀλίγη
[7, 63]	δικαίως (ἂν) αὐτὴν νῦν μὴ	καταπροδίδοτε,	καταφρονήσαντες δὲ Κορινθίων τε, οὓς
[7, 48]	τἀναντία βοήσεσθαι ὡς ὑπὸ χρημάτων	καταπροδόντες	οἱ στρατηγοὶ ἀπῆλθον. οὔκουν βούλεσθαι
[7, 63]	ἢ τοὺς ἀπὸ τοῦ πολεμίου	καταστρώματος	(ὁπλίτας ἀπαράξητε. καὶ ταῦτα τοῖς
[7, 70]	μὴ λείπεσθαι τὰ ἀπὸ τοῦ	καταστρώματος	τῆς ἄλλης τέχνης· πᾶς τέ
[7, 40]	παρεξειρεσίας, καὶ οἱ ἀπὸ τῶν	καταστρωμάτων	αὐτοῖς ἀκοντίζοντες μεγάλα ἔβλαπτον τοὺς
[7, 63]	τήν τε παρασκευὴν ἀπὸ τῶν	καταστρωμάτων	βελτίω νῦν ἔχοντας καὶ τὰς
[7, 67]	πολλοὶ μὲν ὁπλῖται ἐπὶ τῶν	καταστρωμάτων	παρὰ τὸ καθεστηκὸς ὦσι, πολλοὶ
[7, 62]	πρὸς τὴν ἐκείνων ἐπὶ τῶν	καταστρωμάτων	παρασκευήν, οἷς πρότερον ἐβλαπτόμεθα, πάντα
[7, 70]	προσφέροιτο ναῦς, οἱ ἀπὸ τῶν	καταστρωμάτων	τοῖς ἀκοντίοις καὶ τοξεύμασι καὶ
[7, 80]	ἐπιτηδείων πάντων ἀπορίᾳ ἤδη, καὶ	κατατετραυματισμένοι	ἦσαν πολλοὶ ἐν πολλαῖς προσβολαῖς
[7, 41]	τῶν Ἀθηναίων ἑπτὰ ναῦς καὶ	κατατραυματίσαντες	πολλὰς ἄνδρας τε τοὺς μὲν
[7, 53]	σταυρωμάτων καὶ τοῦ ἑαυτῶν στρατοπέδου	καταφερομένας,	βουλόμενος διαφθείρειν τοὺς ἐκβαίνοντας καὶ
[7, 41]	τραπόμενοι διὰ τῶν ὁλκάδων τὴν	κατάφευξιν	ἐποιοῦντο (ἐς τὸν ἑαυτῶν ὅρμον.
[7, 38]	εἴ τις βιάζοιτο ναῦς, εἴη	κατάφευξις	ἀσφαλὴς καὶ πάλιν καθ' ἡσυχίαν
[7, 21]	προύχοντες, τῷ δὲ θράσει ἐπιχειροῦντες	καταφοβοῦσι,	καὶ σφᾶς ἂν τὸ αὐτὸ
[7, 63]	(ἂν) αὐτὴν νῦν μὴ καταπροδίδοτε,	καταφρονήσαντες	δὲ Κορινθίων τε, οὓς πολλάκις
[7, 24]	δυοῖν τειχοῖν τοῖν ὕστερον ληφθέντοιν	κατέβαλον,	τὰ δὲ δύο ἐπισκευάσαντες (ἐφρούρουν.
[7, 78]	προῆλθον ὡς εἴκοσι σταδίους, καὶ	κατέβησαν	ἐς χωρίον ἄπεδόν τι καὶ
[7, 86]	καὶ τῶν ξυμμάχων ὁπόσους ἔλαβον	κατεβίβασαν	ἐς τὰς λιθοτομίας, ἀσφαλεστάτην εἶναι
[7, 65]	τῆς νεὼς ἄνω ἐπὶ πολὺ	κατεβύρσωσαν,	ὅπως ἂν ἀπολισθάνοι καὶ μὴ
[7, 51]	τῶν Ἀθηναίων, ὡς καὶ αὐτῶν	κατεγνωκότων	ἤδη μηκέτι κρεισσόνων εἶναι σφῶν
[7, 71]	πολλῇ κραυγῇ (καὶ διακελευσμῷ χρώμενοι,	κατεδίωκον	ἐς τὴν γῆν. τότε δὲ
[7, 52]	πάσας ἤδη ναῦς τῶν Ἀθηναίων	κατεδίωκόν	τε καὶ ἐξεώθουν ἐς τὴν
[7, 34]	νῆες διαφθείρονται, τῶν δ' Ἀθηναίων	κατέδυ	μὲν οὐδεμία ἁπλῶς, ἑπτὰ δέ
[7, 34]	διεσῴζοντο, (τῶν δὲ Ἀθηναίων οὐδεμία	κατέδυ	ναῦς. ἀποπλευσάντων δὲ τῶν Ἀθηναίων
[7, 23]	ἕνδεκα μὲν ναῦς τῶν Συρακοσίων	κατέδυσαν,	καὶ τοὺς πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων
[7, 83]	(οἱ Ἀθηναῖοι ὅτι οὐ λανθάνουσι,	κατέθεντο	πάλιν πλὴν τριακοσίων μάλιστα ἀνδρῶν·
[7, 82]	τὸ ἀργύριον ὃ εἶχον ἅπαν	κατέθεσαν	ἐσβαλόντες ἐς ἀσπίδας ὑπτίας, καὶ
[7, 57]	τοιαύταις ἀνάγκαις τότε στασιωτικῶν καιρῶν	κατειλημμένοι	ξυνεστράτευον, καὶ Σικελιωτῶν Νάξιοι καὶ
[7, 57]	κατὰ δὲ τὸ νησιωτικὸν μᾶλλον	κατειργόμενοι,	ὅτι θαλάσσης ἐκράτουν οἱ Ἀθηναῖοι,
[7, 43]	(παρατειχίσματος. ὡς δὲ αὐτῷ προσαγαγόντι	κατεκαύθησάν	τε ὑπὸ τῶν ἐναντίων ἀπὸ
[7, 25]	ξύλα ναυπηγήσιμα ἐν τῇ Καυλωνιάτιδι	κατέκαυσαν,	ἃ τοῖς Ἀθηναίοις ἑτοῖμα ἦν.
[7, 29]	ἄρτι ἔτυχον οἱ παῖδες ἐσεληλυθότες,	κατέκοψαν	πάντας· καὶ ξυμφορὰ τῇ πόλει
[7, 2]	ἡμίεργα, τὰ δὲ καὶ ἐξειργασμένα	κατελέλειπτο.	παρὰ τοσοῦτον μὲν αἱ Συράκουσαι
[7, 71]	ἄλλῃ, ὅσοι μὴ μετέωροι ἑάλωσαν,	κατενεχθέντες	ἐξέπεσον ἐς τὸ στρατόπεδον· ὁ
[7, 84]	χωρεῖν ἐπέπιπτόν τε ἀλλήλοις καὶ	κατεπάτουν,	περί τε τοῖς δορατίοις καὶ
[7, 25]	Συρακόσιοι πρὸ τῶν παλαιῶν νεωσοίκων	κατέπηξαν	ἐν τῇ θαλάσσῃ, ὅπως αὐτοῖς
[7, 25]	οὓς οὐχ ὑπερέχοντας τῆς θαλάσσης	κατέπηξαν,	ὥστε δεινὸν ἦν προσπλεῦσαι, μὴ
[7, 25]	ταῦτα ἦλθον, καὶ ὁρμουσῶν αὐτῶν	κατέπλευσε	μία τῶν ὁλκάδων τῶν ἀπὸ
[7, 21]	(τοῦ κινδύνου ἐς τὸν πόλεμον	κατεργάσεσθαι.	ξυνανέπειθε δὲ καὶ ὁ Ἑρμοκράτης
[7, 84]	εὐθὺς διεφθείροντο, οἱ δὲ (ἐμπαλασσόμενοι	κατέρρεον.	ἐς τὰ ἐπὶ θάτερά τε
[7, 28]	ἀντὶ τοῦ πόλις εἶναι φρούριον	κατέστη.	πρὸς γὰρ τῇ ἐπάλξει τὴν
[7, 44]	πολίταις, οὐ μόνον ἐς φόβον	κατέστησαν,	ἀλλὰ (καὶ ἐς χεῖρας ἀλλήλοις
[7, 43]	ἔτρεψάν τε καὶ ἐς φυγὴν	κατέστησαν.	~Καὶ ἐνταῦθα ἤδη ἐν πολλῇ
[7, 53]	ταῖς ναυσὶν ἐς μάχην τε	κατέστησαν	πρὸς αὐτοὺς καὶ νικήσαντες ἐπεδίωξαν
[7, 44]	καὶ τοῖς πολεμίοις σαφὲς αὐτὸ	κατέστησαν·	(τὸ δ' ἐκείνων οὐχ ὁμοίως
[7, 38]	ὅσον δύο πλέθρα ἀπ' ἀλλήλων	κατέστησεν,	ὅπως, εἴ τις βιάζοιτο ναῦς,
[7, 66]	ὑποστάντες τῷ ναυτικῷ, ᾧπερ πάντα	κατέσχον,	τὰς μὲν νενικήκατε ἤδη ναυμαχίας,
[7, 79]	πανταχῇ αὐτοῖς κύκλῳ καὶ πολλοὺς	κατετραυμάτιζον,	καὶ εἰ μὲν ἐπίοιεν οἱ
[7, 23]	τὰ πλοῖα καὶ ὁλκάδα τινὰ	κατέφυγον,	ἐς τὸ στρατόπεδον ἐξεκομίζοντο· τῶν
[7, 6]	στράτευμα νικηθὲν ὑπὸ τῶν Συρακοσίων	(κατηράχθη	ἐς τὰ τειχίσματα. καὶ τῇ
[7, 75]	ἐν ἀφανεῖ δεδιότας μὴ πάθωσιν.	(κατήφειά	τέ τις ἅμα καὶ κατάμεμψις
[7, 70]	παρεβοήθει ᾗπερ καὶ αἱ νῆες	κατίσχοιεν.	ἦρχον δὲ τοῦ ναυτικοῦ τοῖς
[7, 33]	ἄκραν Ἰαπυγίαν· καὶ ὁρμηθέντες αὐτόθεν	κατίσχουσιν	ἐς τὰς Χοιράδας νήσους Ἰαπυγίας,
[7, 47]	τε γὰρ ἐπιχειρήμασιν ἑώρων οὐ	κατορθοῦντες	καὶ τοὺς στρατιώτας (ἀχθομένους τῇ
[7, 42]	ξυντομωτάτην ἡγεῖτο διαπολέμησιν· ἢ γὰρ	κατορθώσας	ἕξειν Συρακούσας, ἢ ἀπάξειν τὴν
[7, 66]	τῆς Σικελίας καταδουλώσει, ἔπειτ' εἰ	κατορθώσειαν,	καὶ τῆς Πελοποννήσου καὶ τῆς
[7, 68]	ἦλθον δουλωσόμενοι, ἐν ᾧ, εἰ	κατώρθωσαν,	ἀνδράσι μὲν ἂν τἄλγιστα προσέθεσαν,
[7, 25]	καὶ ξύλα ναυπηγήσιμα ἐν τῇ	Καυλωνιάτιδι	κατέκαυσαν, ἃ τοῖς Ἀθηναίοις ἑτοῖμα
[7, 80]	προσβολαῖς τῶν πολεμίων γεγενημέναις, πυρὰ	καύσαντας	ὡς πλεῖστα ἀπάγειν τὴν στρατιάν,
[7, 80]	πόλεις καὶ Ἑλληνίδας καὶ βαρβάρους.	καύσαντες	οὖν πυρὰ πολλὰ ἐχώρουν ἐν
[7, 75]	τις ἴδοι τινὰ τῶν ἐπιτηδείων	κείμενον,	ἐς λύπην μετὰ φόβου καθίστατο,
[7, 85]	τε πολλῶν ἐπ' ἀλλήλοις ἤδη	κειμένων	ἐν τῷ ποταμῷ καὶ διεφθαρμένου
[7, 57]	Εὐβοίας ἦσαν, ἀπὸ δὲ νήσων	Κεῖοι	καὶ Ἄνδριοι καὶ Τήνιοι, ἐκ
[7, 43]	ἐν ἀταξίᾳ μᾶλλον ἤδη ὡς	κεκρατηκότων	καὶ βουλομένων διὰ παντὸς τοῦ
[7, 70]	τῆς οὐ δι' ὀλίγου πόνου	κεκτημένης	θαλάσσης ἡγούμενοι ὑποχωροῦσιν, οἱ δὲ
[7, 66]	πρὶν Ἑλλήνων καὶ τῶν νῦν	κεκτημένους,	πρῶτοι ἀνθρώπων ὑποστάντες τῷ ναυτικῷ,
[7, 39]	τοὺς ἐν τῇ πόλει ἐπιμελομένους,	κελεύειν	ὅτι τάχιστα τὴν ἀγορὰν τῶν
[7, 83]	μετὰ Δημοσθένους παραδεδώκοιεν σφᾶς αὐτούς,	κελεύοντες	κἀκεῖνον τὸ αὐτὸ δρᾶν· ὁ
[7, 31]	καὶ δέκα τε ναῦς πληροῦν	κελεύσας	αὐτοὺς καὶ ὁπλίτας καταλεγόμενος (ξυνῆρχε
[7, 70]	ναυτῶν ἐς τὸ ἐπιπλεῖν ὁπότε	κελευσθείη	ἐγίγνετο, πολλὴ δὲ ἡ ἀντιτέχνησις
[7, 70]	ἀποστέρησιν τῆς ἀκοῆς ὧν οἱ	κελευσταὶ	φθέγγοιντο παρέχειν. (πολλὴ γὰρ δὴ
[7, 70]	καὶ βοὴ ἀφ' ἑκατέρων τοῖς	κελευσταῖς	κατά τε τὴν τέχνην καὶ
[7, 77]	οὐ τείχη οὐδὲ νῆες ἀνδρῶν	κεναί.	~Ὁ μὲν Νικίας τοιάδε παρακελευόμενος
[7, 32]	διόδον ἔχοντας καὶ σφίσι ξυμμάχους,	Κεντόριπάς	τε καὶ Ἀλικυαίους καὶ ἄλλους,
[7, 6]	ἐν τῇ μάχῃ τῷ εὐωνύμῳ	κέρᾳ	τῶν Ἀθηναίων, ὅπερ κατ' αὐτοὺς
[7, 41]	ὁλκάδων ἐπεδίωκον· ἔπειτα αὐτοὺς αἱ	κεραῖαι	ὑπὲρ τῶν ἔσπλων αἱ ἀπὸ
[7, 70]	Συρακοσίοις Σικανὸς μὲν καὶ Ἀγάθαρχος,	κέρας	ἑκάτερος τοῦ παντὸς ἔχων, Πυθὴν
[7, 52]	τὸν Εὐρυμέδοντα ἔχοντα τὸ δεξιὸν	κέρας	τῶν Ἀθηναίων καὶ βουλόμενον περικλῄσασθαι
[7, 57]	καὶ Ἀκαρνάνων τινὲς ἅμα μὲν	κέρδει,	τὸ δὲ πλέον Δημοσθένους φιλίᾳ
[7, 57]	ἐλθόντας Ἀρκάδας οὐδὲν ἧσσον διὰ	κέρδος	ἡγούμενοι πολεμίους, Κρῆτες δὲ καὶ
[7, 68]	μηδὲ τὸ ἀκινδύνως ἀπελθεῖν αὐτοὺς	κέρδος	νομίσαι. τοῦτο μὲν γὰρ καὶ
[7, 57]	θαλάσσης ἐκράτουν οἱ Ἀθηναῖοι, ξυνείποντο·	Κερκυραῖοι	δὲ οὐ μόνον Δωριῆς, ἀλλὰ
[7, 44]	τε γὰρ Ἀργεῖοι καὶ οἱ	Κερκυραῖοι	καὶ ὅσον Δωρικὸν μετ' Ἀθηναίων
[7, 31]	ἡτοιμάζοντο, Εὐρυμέδων μὲν ἐς τὴν	Κέρκυραν	πλεύσας καὶ πέντε καὶ δέκα
[7, 33]	στρατιᾶς οὔσης ἔκ τε τῆς	Κερκύρας	καὶ ἀπὸ τῆς ἠπείρου, ἐπεραιώθησαν
[7, 31]	Δημοσθένης τότε ἀποπλέων ἐπὶ τῆς	Κερκύρας	μετὰ τὴν ἐκ τῆς Λακωνικῆς
[7, 26]	τὸ χωρίον παρέπλει ἐπὶ τῆς	Κερκύρας,	ὅπως καὶ τῶν ἐκεῖθεν ξυμμάχων
[7, 57]	τῶν τε περὶ Πελοπόννησον νησιωτῶν	Κεφαλλῆνες	μὲν καὶ Ζακύνθιοι αὐτόνομοι μέν,
[7, 31]	Δημοσθένης ἐς τὴν Ζάκυνθον καὶ	Κεφαλληνίαν	ὁπλίτας τε παρέλαβε καὶ ἐκ
[7, 81]	διώκοντες, ᾗ οὐ χαλεπῶς ᾐσθάνοντο	κεχωρηκότας,	καταλαμβάνουσι περὶ ἀρίστου (ὥραν. καὶ
[7, 82]	τραύμασι καὶ τῇ ἄλλῃ κακώσει,	κήρυγμα	ποιοῦνται Γύλιππος καὶ Συρακόσιοι καὶ
[7, 3]	δὲ θέμενος τὰ ὅπλα ἐγγὺς	κήρυκα	προσπέμπει αὐτοῖς λέγοντα, εἰ βούλονται
[7, 75]	καὶ αὐτοὶ καὶ ἡ πόλις	κινδυνεύοντες,	ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ ἀπολείψει
[7, 48]	ὑπὸ τῶν πολεμίων, (εἰ δεῖ,	κινδυνεύσας	τοῦτο παθεῖν ἰδίᾳ. τά τε
[7, 69]	ἐκπεπληγμένος καὶ ὁρῶν οἷος ὁ	κίνδυνος	καὶ ὡς ἐγγὺς ἤδη (ἦν)
[7, 53]	προσελθεῖν ἐγγὺς τὴν ὁλκάδα τοῦ	κινδύνου	ἀπηλλάγησαν. ~μετὰ δὲ τοῦτο Συρακόσιοι
[7, 21]	αὐτοῦ τι ἔργον ἄξιον (τοῦ	κινδύνου	ἐς τὸν πόλεμον κατεργάσεσθαι. ξυνανέπειθε
[7, 2]	τοσοῦτον μὲν αἱ Συράκουσαι ἦλθον	κινδύνου.	~Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι αἰφνιδίως τοῦ
[7, 42]	ἔσται σφίσι τοῦ ἀπαλλαγῆναι τοῦ	κινδύνου,	ὁρῶντες οὔτε διὰ τὴν Δεκέλειαν
[7, 75]	ὑπὸ μεγέθους τοῦ ἐπικρεμαμένου ἔτι	κινδύνου	πάντα ταῦτα αὐτοῖς οἰστὰ ἐφαίνετο.
[7, 58]	πόλεως καὶ ὅτι ἐν μεγίστῳ	κινδύνῳ	ἦσαν. ~καὶ αἱ μὲν ἑκατέρων
[7, 71]	κρατούμενοι, ἄλλα ὅσα ἐν μεγάλῳ	κινδύνῳ	μέγα στρατόπεδον πολυειδῆ (ἀναγκάζοιτο φθέγγεσθαι.
[7, 77]	ἄλλα, νῦν ἐν τῷ αὐτῷ	κινδύνῳ	τοῖς φαυλοτάτοις αἰωροῦμαι· καίτοι πολλὰ
[7, 8]	ἤδη ἔχων ἢ δι' ἑκουσίων	κινδύνων	ἐπεμέλετο. ~Ἐν δὲ τῷ αὐτῷ
[7, 68]	παραδοῦναι, καλὸς ὁ ἀγών. καὶ	κινδύνων	οὗτοι σπανιώτατοι οἳ ἂν ἐλάχιστα
[7, 50]	ἡμέρας μεῖναι, ὅπως ἂν πρότερον	κινηθείη.	καὶ τοῖς μὲν Ἀθηναίοις μελλήσασι
[7, 67]	οὐκ ἐν τῷ ἑαυτῶν τρόπῳ	(κινούμενοι	ταράξονται; ἐπεὶ καὶ τῷ πλήθει
[7, 4]	ἐπαναγωγὰς ποιήσεσθαι, ἤν τι ναυτικῷ	κινῶνται.	προσεῖχέ τε ἤδη μᾶλλον τῷ
[7, 2]	ἔτι προσπλέουσι καὶ Γύλιππος ὁ	(Κλεανδρίδου	Λακεδαιμονίων ἀποστειλάντων ἄρχων. καὶ οἱ
[7, 53]	λοιπὰς ἐμπρῆσαι βουλόμενοι ὁλκάδα παλαιὰν	κληματίδων	καὶ δᾳδὸς γεμίσαντες (ἦν γὰρ
[7, 56]	καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ διενοοῦντο	κλῄσειν,	ὅπως μηκέτι, μηδ' εἰ βούλοιντο,
[7, 70]	αὐτῷ καὶ ἐπειρῶντο λύειν τὰς	κλῄσεις·	μετὰ δὲ τοῦτο πανταχόθεν σφίσι
[7, 38]	πρὸ τῶν νεῶν ἀντὶ λιμένος	κλῃστοῦ	ἐν τῇ θαλάσσῃ ἐπεπήγει. (διαλειπούσας
[7, 36]	αὐτοῖς, στερίφοις καὶ παχέσι πρὸς	κοῖλα	καὶ ἀσθενῆ παίοντες (τοῖς ἐμβόλοις.
[7, 52]	Ἀθηναίων ἀπολαμβάνουσι κἀκεῖνον ἐν τῷ	κοίλῳ	καὶ μυχῷ τοῦ λιμένος καὶ
[7, 84]	τοὺς πολλοὺς ἀσμένους καὶ ἐν	κοίλῳ	ὄντι τῷ ποταμῷ ἐν σφίσιν
[7, 87]	πρώτους χρόνους μετεχείρισαν. ἐν γὰρ	κοίλῳ	χωρίῳ ὄντας καὶ ὀλίγῳ πολλοὺς
[7, 85]	ἁθροισθὲν τοῦ στρατεύματος ἐς τὸ	κοινὸν	οὐ πολὺ ἐγένετο, τὸ δὲ
[7, 61]	μὲν ἀγὼν ὁ μέλλων ὁμοίως	κοινὸς	ἅπασιν ἔσται περί τε σωτηρίας
[7, 63]	ἀδικεῖσθαι πολὺ πλέον μετείχετε. ὥστε	κοινωνοὶ	μόνοι ἐλευθέρως ἡμῖν τῆς ἀρχῆς
[7, 68]	εἰκότος ἃ βουλόμεθα τούσδε τε	κολασθῆναι	καὶ τῇ πάσῃ Σικελίᾳ καρπουμένῃ
[7, 66]	γὰρ ἐπειδὰν ᾧ ἀξιοῦσι προύχειν	κολουθῶσι,	τό γ' ὑπόλοιπον αὐτῶν τῆς
[7, 57]	(καὶ οἵδε μὲν τῷ Ἰονίῳ	κόλπῳ	ὁριζόμενοι· Ἰταλιωτῶν δὲ Θούριοι καὶ
[7, 25]	τὴν ναῦν. ἀλλὰ καὶ τούτους	κολυμβηταὶ	δυόμενοι ἐξέπριον μισθοῦ. ὅμως δ'
[7, 34]	ὁλκάδων ἕνεκα τῆς ἐς Σικελίαν	κομιδῆς	ἀνθώρμουν πρὸς τὰς ἐν Ναυπάκτῳ
[7, 77]	ἀπαντᾶν εἰρημένον καὶ σιτία ἄλλα	κομίζειν.	(Τό τε ξύμπαν γνῶτε, ὦ
[7, 60]	ἢν μὲν νικῶσιν, ἐς Κατάνην	κομίζεσθαι,	ἢν δὲ μή, ἐμπρήσαντες τὰς
[7, 29]	βουλόμενοι δαπανᾶν εὐθὺς ἀπέπεμπον, προστάξαντες	κομίσαι	αὐτοὺς Διειτρέφει, καὶ εἰπόντες ἅμα
[7, 86]	τοῖς ἄλλοις καὶ τοὺς ἀντιστρατήγους	κομίσαι	(Λακεδαιμονίοις. ξυνέβαινε δὲ τὸν μὲν
[7, 39]	πωλουμένων παρὰ τὴν θάλασσαν μεταστῆσαι	κομίσαντας,	καὶ ὅσα τις ἔχει ἐδώδιμα,
[7, 31]	κοσίων ἑαλωκός. ἀφικνεῖται δὲ καὶ	Κόνων	παρ' αὐτούς, ὃς ἦρχε Ναυπάκτου,
[7, 31]	εἴκοσι ναυμαχεῖν. τῷ μὲν οὖν	Κόνωνι	δέκα ναῦς ὁ Δημοσθένης καὶ
[7, 40]	Ἀθηναίοις ὑπὸ σφῶν αὐτῶν διαμέλλοντας	κόπῳ	ἁλίσκεσθαι, ἀλλ' ἐπιχειρεῖν ὅτι τάχιστα,
[7, 58]	τὸ νεοδαμῶδες ἐλεύθερον ἤδη εἶναι)	Κορίνθιοι	δὲ καὶ ναυσὶ καὶ πεζῷ
[7, 34]	Ἀθηναίων ἐς τὴν Ναύπακτον οἱ	Κορίνθιοι	εὐθὺς τροπαῖον ἔστησαν ὡς νικῶντες,
[7, 34]	ἕτεροι νικᾶν· οἵ τε γὰρ	Κορίνθιοι	ἡγήσαντο κρατεῖν εἰ μὴ καὶ
[7, 34]	οὐδετέρων ἑάλωσαν· οἱ μὲν γὰρ	Κορίνθιοι	καὶ Πελοποννήσιοι πρὸς τῇ γῇ
[7, 86]	δέ, καὶ οὐχ ἥκιστα οἱ	Κορίνθιοι,	μὴ χρήμασι δὴ πείσας τινάς,
[7, 31]	Ἠλείων εὑρών, ἐν ᾗ οἱ	Κορίνθιοι	ὁπλῖται ἐς τὴν Σικελίαν ἔμελλον
[7, 19]	πέλαγος ἀφῆκαν· μετὰ δὲ τούτους	Κορίνθιοι	οὐ πολλῷ ὕστερον πεντακοσίους ὁπλίτας,
[7, 17]	τρόπῳ (πέμψοντες· ναῦς τε οἱ	Κορίνθιοι	πέντε καὶ εἴκοσιν ἐπλήρουν, ὅπως
[7, 36]	ἔξωθεν· ᾧπερ τρόπῳ καὶ οἱ	Κορίνθιοι	πρὸς τὰς ἐν τῇ Ναυπάκτῳ
[7, 57]	οὐ μόνον Δωριῆς, ἀλλὰ καὶ	Κορίνθιοι	σαφῶς ἐπὶ Κορινθίους τε καὶ
[7, 2]	~οἱ δ' ἐκ τῆς Λευκάδος	Κορίνθιοι	ταῖς τε ἄλλαις ναυσὶν ὡς
[7, 34]	(Δίφιλος) ἐπέπλευσαν αὐτοῖς. καὶ οἱ	Κορίνθιοι	τὸ μὲν πρῶτον ἡσύχαζον, ἔπειτα
[7, 70]	ἔχων, Πυθὴν δὲ καὶ οἱ	Κορίνθιοι	τὸ μέσον. (ἐπειδὴ δὲ οἱ
[7, 34]	τοῦ Ἐρινεοῦ, ἐν ᾧ οἱ	Κορίνθιοι	ὥρμουν, ὡς εἴκοσι σταδίους. καὶ
[7, 17]	τὴν Σικελίαν (περαιοῦσθαι. οἱ γὰρ	Κορίνθιοι,	ὡς αὐτοῖς οἱ πρέσβεις ἧκον
[7, 19]	Σικυώνιοι διακοσίους ὁπλίτας ὁμοῦ τοῖς	Κορινθίοις,	ὧν ἦρχε (Σαργεὺς Σικυώνιος. αἱ
[7, 19]	προσμισθωσάμενοι Ἀρκάδων, καὶ ἄρχοντα Ἀλέξαρχον	Κορίνθιον	προστάξαντες ἀπέπεμψαν. ἀπέστειλαν δὲ καὶ
[7, 39]	πρὶν δὴ Ἀρίστων ὁ Πυρρίχου	Κορίνθιος,	ἄριστος ὢν κυβερνήτης τῶν μετὰ
[7, 7]	φυλακήν (ἦρχε δ' αὐτῶν Ἐρασινίδης	Κορίνθιος)	καὶ ξυνετείχισαν τὸ λοιπὸν τοῖς
[7, 34]	ἦρχε δὲ (τοῦ ναυτικοῦ Πολυάνθης	Κορίνθιος.	οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἐκ τῆς
[7, 32]	τοὺς πρέσβεις πλὴν ἑνὸς τοῦ	Κορινθίου	πάντας· οὗτος δὲ τοὺς διαφυγόντας
[7, 57]	ἀλλὰ καὶ Κορίνθιοι σαφῶς ἐπὶ	Κορινθίους	τε καὶ Συρακοσίους, τῶν μὲν
[7, 31]	πέντε καὶ εἴκοσι νῆες τῶν	Κορινθίων	αἱ σφίσιν ἀνθορμοῦσαι οὔτε καταλύουσι
[7, 19]	πέντε καὶ εἴκοσι νῆες τῶν	Κορινθίων	αἱ τοῦ χειμῶνος πληρωθεῖσαι ἀνθώρμουν
[7, 58]	ἐκ δὲ Ἀρκαδίας μισθοφόροι ὑπὸ	Κορινθίων	ἀποσταλέντες καὶ Σικυώνιοι ἀναγκαστοὶ στρατεύοντες,
[7, 2]	ἐβοήθουν καὶ Γογγύλος, εἷς τῶν	Κορινθίων	ἀρχόντων, μιᾷ νηὶ τελευταῖος ὁρμηθεὶς
[7, 57]	εἰωθότες καὶ τότε τοὺς μετὰ	Κορινθίων	ἐλθόντας Ἀρκάδας οὐδὲν ἧσσον διὰ
[7, 18]	αὐτοῖς καὶ τῶν Συρακοσίων καὶ	Κορινθίων	ἐναγόντων, ἐπειδὴ ἐπυνθάνοντο τὴν ἀπὸ
[7, 7]	τε ἄλλοι τῶν Συρακοσίων καὶ	Κορινθίων	ἐς Λακεδαίμονα καὶ Κόρινθον ἀπεστάλησαν,
[7, 25]	τὰς πόλεις πρέσβεις οἱ Συρακόσιοι	Κορινθίων	καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λακεδαιμονίων, ἀγγέλλοντας
[7, 56]	σφίσιν, ἡγεμόνες τε γενόμενοι μετὰ	Κορινθίων	καὶ Λακεδαιμονίων καὶ τὴν σφετέραν
[7, 34]	πεζὸς ἑκατέρωθεν προσβεβοηθηκὼς τῶν τε	Κορινθίων	καὶ τῶν αὐτόθεν ξυμμάχων ἐπὶ
[7, 4]	δὲ καὶ τὰς λοιπὰς τῶν	Κορινθίων	ναῦς προσπλεούσας ὁ Νικίας· καὶ
[7, 34]	ἀναρραγεῖσαι τὰς παρεξειρεσίας ὑπὸ τῶν	Κορινθίων	νεῶν ἐπ' αὐτὸ τοῦτο παχυτέρας
[7, 7]	δὲ τοῦτο αἵ τε τῶν	Κορινθίων	νῆες καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λευκαδίων
[7, 34]	πέλαγος καὶ διὰ τὴν τῶν	Κορινθίων	οὐκέτι ἐπαναγωγήν, διεκρίθησαν ἀπ' ἀλλήλων,
[7, 57]	βουλήσει δὲ κατὰ ἔχθος τὸ	Κορινθίων	(οὐχ ἧσσον εἵποντο. καὶ οἱ
[7, 63]	νῦν μὴ καταπροδίδοτε, καταφρονήσαντες δὲ	Κορινθίων	τε, οὓς πολλάκις νενικήκατε, καὶ
[7, 34]	πολὺν ἀλλήλοις. καὶ τῶν μὲν	Κορινθίων	τρεῖς νῆες διαφθείρονται, τῶν δ'
[7, 7]	καὶ Κορινθίων ἐς Λακεδαίμονα καὶ	Κόρινθον	ἀπεστάλησαν, ὅπως στρατιὰ ἔτι περαιωθῇ
[7, 17]	ναῦς, ὅπως φυλάσσοιεν μηδένα ἀπὸ	Κορίνθου	καὶ τῆς Πελοποννήσου ἐς τὴν
[7, 19]	ὁπλίτας, τοὺς μὲν ἐξ αὐτῆς	Κορίνθου,	τοὺς δὲ προσμισθωσάμενοι Ἀρκάδων, καὶ
[7, 31]	τὸ Πλημμύριον ὑπὸ τῶν (Συρα(	κοσίων	ἑαλωκός. ἀφικνεῖται δὲ καὶ Κόνων
[7, 40]	καὶ ἄσιτοι οἱ πλείους οὐδενὶ	κόσμῳ	ἐσβάντες μόλις ποτὲ ἀντανήγοντο. (καὶ
[7, 23]	τὰς τῶν Ἀθηναίων ναῦς οὐδενὶ	κόσμῳ	ἐσέπλεον, καὶ ταραχθεῖσαι περὶ ἀλλήλας
[7, 84]	γίγνονται ἐπ' αὐτῷ, ἐσπίπτουσιν οὐδενὶ	κόσμῳ	ἔτι, ἀλλὰ πᾶς τέ τις
[7, 87]	μῆνας κοτύλην ὕδατος καὶ δύο	κοτύλας	σίτου) ἄλλα τε ὅσα εἰκὸς
[7, 87]	αὐτῶν ἑκάστῳ ἐπὶ ὀκτὼ μῆνας	κοτύλην	ὕδατος καὶ δύο κοτύλας σίτου)
[7, 75]	τινα ὅμως τὸ μετὰ πολλῶν	κούφισιν,	οὐδ' ὣς ῥᾳδία ἐν τῷ
[7, 34]	οἵ τε γὰρ Κορίνθιοι ἡγήσαντο	κρατεῖν	εἰ μὴ καὶ πολὺ ἐκρατοῦντο,
[7, 47]	(στρατεύματος ταῖς γοῦν ἐπελθούσαις ναυσὶ	κρατεῖν.	καὶ τῇ πόλει ὠφελιμώτερον ἔφη
[7, 64]	ξυμβήσεταί τι ἄλλο ἢ τὸ	κρατεῖν	ὑμῖν, τούς τε ἐνθάδε πολεμίους
[7, 60]	τὸ εἰωθὸς πολὺ ταῖς ναυσὶ	κρατηθῆναι	ἀθυμοῦντας καὶ διὰ τὴν τῶν
[7, 56]	πράγματα εἶναι καί, εἰ δύναιντο	κρατῆσαι	Ἀθηναίων τε καὶ τῶν ξυμμάχων
[7, 72]	καὶ μὴ ἂν ἔτι οἴεσθαι	κρατῆσαι.	~Καὶ οἱ μὲν ὡς κατὰ
[7, 5]	καὶ νησιωτῶν καὶ ξυγκλύδων ἀνθρώπων	κρατήσαντες	ἐξελάσασθαι ἐκ τῆς χώρας. καὶ
[7, 78]	ξυμμάχων, καὶ τρεψάμενοι αὐτοὺς καὶ	κρατήσαντες	τοῦ πόρου ἐχώρουν ἐς τὸ
[7, 11]	(ὑμᾶς ἐν ᾧ ἐσμὲν βουλεύσασθαι.	κρατησάντων	γὰρ ἡμῶν μάχαις ταῖς πλέοσι
[7, 34]	νικᾶν, ὅμως δὲ τῶν ναυαγίων	κρατησάντων	τῶν Ἀθηναίων διά τε τὴν
[7, 77]	(τοῦτο καὶ πατρίδα καὶ τεῖχος	κρατήσας	ἕξειν. σπουδὴ δὲ ὁμοίως καὶ
[7, 87]	Ἑλληνικῶν ἴσμεν, καὶ τοῖς τε	κρατήσασι	λαμπρότατον καὶ τοῖς διαφθαρεῖσι δυστυχέστατον·
[7, 42]	Ἀθηναίους, ἁπλοῦν ὂν καί, εἰ	κρατήσειέ	τις τῶν τε Ἐπιπολῶν τῆς
[7, 36]	τοῦ δ' ἄλλου λιμένος αὐτοὶ	(κρατήσειν,	καὶ ξυμφερομένους αὐτούς, ἤν πῃ
[7, 49]	ναυσὶ μᾶλλον (ἢ πρότερον ἐθάρσησε	κρατήσειν.	ὁ δὲ Δημοσθένης περὶ μὲν
[7, 61]	ἢ τοῖς πολεμίοις· ἢν γὰρ	κρατήσωμεν	νῦν ταῖς ναυσίν, ἔστι τῳ
[7, 68]	τοῦτο μὲν γὰρ καὶ ἐὰν	κρατήσωσιν	ὁμοίως δράσουσιν· τὸ δὲ πραξάντων
[7, 19]	πεδίῳ καὶ τῆς χώρας τοῖς	κρατίστοις	ἐς τὸ κακουργεῖν ᾠκοδομεῖτο (τὸ
[7, 67]	τῆς δοκήσεως προσγεγενημένης αὐτῷ, τὸ	κρατίστους	εἶναι εἰ τοὺς κρατίστους ἐνικήσαμεν,
[7, 67]	τὸ κρατίστους εἶναι εἰ τοὺς	κρατίστους	ἐνικήσαμεν, διπλασία ἑκάστου ἡ ἐλπίς·
[7, 6]	καὶ παντάπασιν ἀπεστερηκέναι, εἰ καὶ	κρατοῖεν,	μὴ ἂν ἔτι σφᾶς ἀποτειχίσαι.
[7, 41]	δὲ τούτῳ τῷ τρόπῳ κατὰ	κράτος	ναυμαχοῦντες οἱ Συρακόσιοι ἐνίκησαν, καὶ
[7, 71]	ὁμοῦ ἀκοῦσαι, ὀλοφυρμὸς βοή, νικῶντες	κρατούμενοι,	ἄλλα ὅσα ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ
[7, 44]	οὐχ ὁμοίως ἠπίσταντο διὰ τὸ	κρατοῦντας	αὐτοὺς καὶ μὴ διεσπασμένους ἧσσον
[7, 44]	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ὡς	κρατοῦντες	παρεκελεύοντό τε κραυγῇ οὐκ ὀλίγῃ
[7, 23]	ἐν τῷ μεγάλῳ λιμένι ναυσὶ	κρατούντων	τῇ ναυμαχίᾳ ὑπὸ τριήρους μιᾶς
[7, 4]	ὑπὸ τῶν ἱππέων τῶν Συρακοσίων	κρατούντων	τῆς γῆς διεφθείροντο· τρίτον γὰρ
[7, 43]	τε καὶ ὅσα ἔδει, ἢν	κρατῶσι,	τειχίζοντας ἔχειν, αὐτὸς μὲν ἀπὸ
[7, 71]	Ἀθηναίους καὶ ἐπικείμενοι λαμπρῶς, πολλῇ	κραυγῇ	(καὶ διακελευσμῷ χρώμενοι, κατεδίωκον ἐς
[7, 44]	ξύμμαχοι ὡς κρατοῦντες παρεκελεύοντό τε	κραυγῇ	οὐκ ὀλίγῃ χρώμενοι, ἀδύνατον ὂν
[7, 55]	ἄν, οὔτ' ἐκ παρασκευῆς πολλῷ	κρείσσονος,	σφαλλόμενοι δὲ τὰ πλείω, τά
[7, 51]	καὶ αὐτῶν κατεγνωκότων ἤδη μηκέτι	κρεισσόνων	εἶναι σφῶν μήτε ταῖς ναυσὶ
[7, 41]	ταῖς μὲν ναυσὶ καὶ πολὺ	κρείσσους	εἶναι, ἐδόκουν δὲ καὶ τὸν
[7, 48]	καὶ μὴ χρήμασιν, ὧν πολὺ	κρείσσους	εἰσί, νικηθέντας ἀπιέναι. ~Ὁ μὲν
[7, 44]	ὥστ' εἰ μὲν ἐντύχοιέν τισι	κρείσσους	ὄντες τῶν πολεμίων, διέφευγον αὐτοὺς
[7, 63]	καὶ ξυμφορῶν ἡ ὑμετέρα ἐπιστήμη	κρείσσων	ἐστὶν ἑτέρας εὐτυχούσης ῥώμης. ~τούς
[7, 84]	παραστάντες οἱ Συρακόσιοι (ἦν δὲ	κρημνῶδες)	ἔβαλλον ἄνωθεν τοὺς Ἀθηναίους, πίνοντάς
[7, 78]	καρτερὸς καὶ ἑκατέρωθεν αὐτοῦ χαράδρα	κρημνώδης,	ἐκαλεῖτο δὲ Ἀκραῖον λέπας. (Τῇ
[7, 45]	ἐλήφθη· οἱ γὰρ κατὰ τῶν	κρημνῶν	βιασθέντες ἅλλεσθαι ψιλοὶ (ἄνευ τῶν
[7, 44]	καὶ διωκόμενοι κατά τε τῶν	κρημνῶν	(οἱ) πολλοὶ ῥίπτοντες ἑαυτοὺς ἀπώλλυντο,
[7, 57]	οὗτοι πεισθέντες· ξυνέβη δὲ τοῖς	Κρησὶ	τὴν Γέλαν Ῥοδίοις ξυγκτίσαντας μὴ
[7, 57]	ἧσσον διὰ κέρδος ἡγούμενοι πολεμίους,	Κρῆτες	δὲ καὶ Αἰτωλοὶ μισθῷ καὶ
[7, 35]	Ὑλίᾳ ποταμῷ καὶ αὐτοῖς οἱ	Κροτωνιᾶται	προσπέμψαντες εἶπον οὐκ ἂν σφίσι
[7, 35]	ναῦς παραπλεῖν ἐκέλευον ἐπὶ τῆς	Κροτωνιάτιδος,	αὐτοὶ δὲ τὸν πεζὸν πάντα
[7, 70]	ὁρῷεν μὴ κατ' ἀνάγκην πρύμναν	κρουόμενον,	ἀνακαλοῦντες ὀνομαστὶ τὸν τριήραρχον ἠρώτων,
[7, 40]	καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐξαίφνης πρύμναν	κρουσάμενοι	πάλιν πρὸς τὴν πόλιν ἔπλευσαν
[7, 25]	δ' ἦν τῆς σταυρώσεως ἡ	κρύφιος·	ἦσαν γὰρ τῶν σταυρῶν οὓς
[7, 29]	ἐντύχοιεν, καὶ παῖδας καὶ γυναῖκας	κτείνοντες,	καὶ προσέτι καὶ ὑποζύγια καὶ
[7, 57]	οὗτοι δὲ Αἰολῆς Αἰολεῦσι τοῖς	κτίσασι	Βοιωτοῖς τοῖς> μετὰ Συρακοσίων κατ'
[7, 70]	δὲ πανταχόθεν, περιεστάναι, καὶ τὸν	κτύπον	μέγαν ἀπὸ πολλῶν νεῶν ξυμπιπτουσῶν
[7, 70]	κατ' ἀνάγκην ξυνηρτῆσθαι, καὶ τοῖς	κυβερνήταις	τῶν μὲν φυλακήν, τῶν δ'
[7, 39]	ὁ Πυρρίχου Κορίνθιος, ἄριστος ὢν	κυβερνήτης	τῶν μετὰ Συρακοσίων, πείθει τοὺς
[7, 36]	τῇ τε πρότερον ἀμαθίᾳ τῶν	κυβερνητῶν	δοκούσῃ εἶναι, τὸ ἀντίπρῳρον ξυγκροῦσαι,
[7, 62]	ἐκ τῶν παρόντων μετὰ (τῶν	κυβερνητῶν	ἐσκεμμένα ἡτοίμασται. καὶ γὰρ τοξόται
[7, 70]	πολλὴ δὲ ἡ ἀντιτέχνησις τῶν	κυβερνητῶν	καὶ ἀγωνισμὸς πρὸς ἀλλήλους· οἵ
[7, 57]	τὸ ἔχθος. Ῥόδιοι δὲ καὶ	Κυθήριοι	Δωριῆς ἀμφότεροι, οἱ μὲν Λακεδαιμονίων
[7, 57]	ἀμφότεροι, οἱ μὲν Λακεδαιμονίων ἄποικοι	Κυθήριοι	ἐπὶ Λακεδαιμονίους τοὺς ἅμα Γυλίππῳ
[7, 26]	ἔπειτα σχόντες ἐς τὰ καταντικρὺ	Κυθήρων	τῆς Λακωνικῆς, ἔνθα τὸ ἱερὸν
[7, 2]	ᾠκοδόμουν) τῷ δὲ ἄλλῳ τοῦ	κύκλου	πρὸς τὸν Τρωγίλον ἐπὶ τὴν
[7, 81]	ἐς μάχην ξυνετάσσετο, ἕως ἐνδιατρίβων	κυκλοῦταί	τε ὑπ' αὐτῶν καὶ ἐν
[7, 79]	Συρακόσιοι προσέβαλλόν τε πανταχῇ αὐτοῖς	κύκλῳ	καὶ πολλοὺς κατετραυμάτιζον, καὶ εἰ
[7, 70]	ἐφύλασσον καὶ κατὰ τὸν ἄλλον	κύκλῳ	λιμένα, ὅπως πανταχόθεν ἅμα προσπίπτοιεν
[7, 81]	γὰρ ἔς τι χωρίον ᾧ	κύκλῳ	μὲν τειχίον περιῆν, ὁδὸς δὲ
[7, 50]	γὰρ ἐς Λιβύην, καὶ δόντων	Κυρηναίων	τριήρεις δύο καὶ τοῦ πλοῦ
[7, 22]	βουλόμενοι τὸν ἔσπλουν, οἱ δὲ	κωλύειν.	~ἐν τούτῳ δ' ὁ Γύλιππος
[7, 6]	οἰκοδομίαν, ὥστε μηκέτι μήτε αὐτοὶ	κωλύεσθαι	ὑπ' αὐτῶν, ἐκείνους τε καὶ
[7, 53]	ταῖς ναυσὶν ἀντεμηχανήσαντό τε σβεστήρια	κωλύματα	καὶ παύσαντες τήν τε φλόγα
[7, 17]	οἱ ἐν τῇ Ναυπάκτῳ Ἀθηναῖοι	κωλύοιεν	ἀπαίρειν, πρὸς τὴν σφετέραν ἀντίταξιν
[7, 74]	δ' ἄλλας καθ' ἡσυχίαν οὐδενὸς	κωλύοντος	ὡς ἑκάστην ποι ἐκπεπτωκυῖαν ἀναδησάμενοι
[7, 4]	οἱ Ἀθηναῖοι, εἰ μὴ δύναιντο	(κωλῦσαι,	μηκέτι οἷοί τε ὦσιν ἀποτειχίσαι.
[7, 70]	Συρακοσίοις καὶ ξυμμάχοις καλὸν εἶναι	κωλῦσαί	τε αὐτοὺς διαφυγεῖν καὶ τὴν
[7, 14]	οἷόν τε εἶναι ταῦτα ἐμοὶ	κωλῦσαι	τῷ στρατηγῷ (χαλεπαὶ γὰρ αἱ
[7, 36]	διεκπλεῖν, τὸ δὲ τὴν στενοχωρίαν	κωλύσειν	(ὥστε μὴ περιπλεῖν. τῇ τε
[7, 74]	ἐς ὑποδοχὴν τοῦ στρατεύματος ὡς	κωλύσοντες	ᾗ ἐδόκει ἐτάσσοντο· ταῖς δὲ
[7, 56]	ἐποιοῦντο, ἀλλὰ καὶ ὅπως ἐκείνους	κωλύσουσι,	νομίζοντες ὅπερ ἦν, ἀπό τε
[7, 32]	διαφρήσωσι τοὺς πολεμίους, ἀλλὰ ξυστραφέντες	κωλύσωσι	διελθεῖν· ἄλλῃ γὰρ αὐτοὺς οὐδὲ