Livre, Chap.
[7, 30]	τὰ μὲν κατὰ τὴν Μυκαλησσὸν	πάθει	χρησαμένην οὐδενὸς ὡς ἐπὶ μεγέθει
[7, 48]	πολεμίων, (εἰ δεῖ, κινδυνεύσας τοῦτο	παθεῖν	ἰδίᾳ. τά τε Συρακοσίων ἔφη
[7, 42]	οἷόν τε εἶναι διατρίβειν οὐδὲ	παθεῖν	ὅπερ ὁ Νικίας ἔπαθεν (ἀφικόμενος
[7, 33]	αὐτοῖς τὸ ἐν τοῖς Σικελοῖς	πάθος	ἐγένετο, ἐπέσχον τὸ εὐθέως τοῖς
[7, 75]	αὐτοὺς τοῦτο μᾶλλον δεδιότας μὴ	πάθωσι	ξυνέβη ἀπιέναι, ἀντὶ δ' εὐχῆς
[7, 75]	τῶν ἐν ἀφανεῖ δεδιότας μὴ	πάθωσιν.	(κατήφειά τέ τις ἅμα καὶ
[7, 44]	Δωρικὸν μετ' Ἀθηναίων ἦν, ὁπότε	παιανίσειαν,	φόβον παρεῖχε τοῖς Ἀθηναίοις, οἵ
[7, 44]	οὐχ ἥκιστα ἔβλαψε καὶ ὁ	παιανισμός·	ἀπὸ γὰρ ἀμφοτέρων παραπλήσιος ὢν
[7, 75]	ἀντὶ δ' εὐχῆς τε καὶ	παιάνων,	μεθ' ὧν ἐξέπλεον, πάλιν τούτων
[7, 29]	πάντας ἑξῆς, ὅτῳ ἐντύχοιεν, καὶ	παῖδας	καὶ γυναῖκας κτείνοντες, καὶ προσέτι
[7, 69]	παραπλήσια ἔς τε γυναῖκας καὶ	παῖδας	καὶ θεοὺς πατρῴους προφερόμενα, ἀλλ'
[7, 29]	αὐτόθι καὶ ἄρτι ἔτυχον οἱ	παῖδες	ἐσεληλυθότες, κατέκοψαν πάντας· καὶ ξυμφορὰ
[7, 29]	καθειστήκει ὀλέθρου, καὶ ἐπιπεσόντες διδασκαλείῳ	παίδων,	ὅπερ μέγιστον ἦν αὐτόθι καὶ
[7, 36]	παχέσι πρὸς κοῖλα καὶ ἀσθενῆ	παίοντες	(τοῖς ἐμβόλοις. τοῖς δὲ Ἀθηναίοις
[7, 68]	ἀνδράσι μὲν ἂν τἄλγιστα προσέθεσαν,	παισὶ	δὲ καὶ γυναιξὶ τὰ ἀπρεπέστατα,
[7, 75]	οἱ δὲ ἀπιστίᾳ· ἀπηυτομολήκεσαν γὰρ	πάλαι	τε καὶ οἱ πλεῖστοι παραχρῆμα.
[7, 53]	τὰς λοιπὰς ἐμπρῆσαι βουλόμενοι ὁλκάδα	παλαιὰν	κληματίδων καὶ δᾳδὸς γεμίσαντες (ἦν
[7, 33]	ὢν παρέσχετο αὐτοῖς, ἀνανεωσάμενοί τινα	παλαιὰν	φιλίαν (ἀφικνοῦνται ἐς Μεταπόντιον τῆς
[7, 25]	οὓς οἱ Συρακόσιοι πρὸ τῶν	παλαιῶν	νεωσοίκων κατέπηξαν ἐν τῇ θαλάσσῃ,
[7, 62]	σιδηρῶν ἐπιβολαί, αἳ σχήσουσι τὴν	πάλιν	ἀνάκρουσιν τῆς προσπεσούσης νεώς, ἢν
[7, 46]	Συρακόσιοι ὡς ἐπὶ ἀπροσδοκήτῳ εὐπραγίᾳ	πάλιν	αὖ ἀναρρωσθέντες, ὥσπερ καὶ πρότερον,
[7, 64]	ῥώμης. ~τούς τε Ἀθηναίους ὑμῶν	πάλιν	αὖ καὶ τάδε ὑπομιμνῄσκω, ὅτι
[7, 4]	κατὰ τάχος ἀπήγαγε τοὺς σφετέρους	πάλιν.	ἐποικοδομήσαντες δὲ αὐτὸ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 78]	ἐμάχοντο οἱ Ἀθηναῖοι, ἔπειτα ἀνεχώρησαν	πάλιν	ἐς τὸ αὐτὸ στρατόπεδον. καὶ
[7, 38]	ναῦς, εἴη κατάφευξις ἀσφαλὴς καὶ	πάλιν	καθ' ἡσυχίαν ἔκπλους. παρασκευαζόμενοι δὲ
[7, 79]	καὶ οὐ δυνάμενοι βιάσασθαι (ἀνεχώρουν	πάλιν	καὶ ἀνεπαύοντο. ἔτυχον δὲ καὶ
[7, 44]	οὔσης τῆς ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν	πάλιν	καταβάσεως, καὶ ἐπειδὴ ἐς τὸ
[7, 27]	ὡς ὕστεροι ἧκον, διενοοῦντο αὐτοὺς	πάλιν	ὅθεν ἦλθον ἐς Θρᾴκην ἀποπέμπειν.
[7, 83]	σκεψόμενον. ὡς δ' οἰχόμενος ἀπήγγειλε	πάλιν	παραδεδωκότας, ἐπικηρυκεύεται Γυλίππῳ καὶ Συρακοσίοις
[7, 83]	Ἀθηναῖοι ὅτι οὐ λανθάνουσι, κατέθεντο	πάλιν	πλὴν τριακοσίων μάλιστα ἀνδρῶν· οὗτοι
[7, 40]	οἱ Συρακόσιοι ἐξαίφνης πρύμναν κρουσάμενοι	πάλιν	πρὸς τὴν πόλιν ἔπλευσαν καὶ
[7, 75]	καὶ παιάνων, μεθ' ὧν ἐξέπλεον,	πάλιν	τούτων τοῖς ἐναντίοις ἐπιφημίσμασιν ἀφορμᾶσθαι,
[7, 44]	εἰ φίλιον εἴη τῶν ἤδη	πάλιν	φευγόντων, πολέμιον ἐνόμιζον, καὶ τοῖς
[7, 44]	ἐζήτουν τε σφᾶς αὐτοὺς καὶ	πᾶν	τὸ ἐξ ἐναντίας, καὶ εἰ
[7, 75]	καὶ οἰμωγῆς ὑπολειπόμενοι, ὥστε δάκρυσι	πᾶν	τὸ στράτευμα πλησθὲν καὶ ἀπορίᾳ
[7, 79]	εἴ πως κατὰ βραχὺ τρεψάμενοι	πᾶν	τὸ στράτευμα (φοβήσειαν. καὶ ἐπὶ
[7, 1]	τοὺς Σελινουντίους πέμψαντες ἐκέλευον ἀπαντᾶν	πανστρατιᾷ	(ἔς τι χωρίον. πέμψειν δέ
[7, 2]	τε καὶ τῷ Γυλίππῳ εὐθὺς	πανστρατιᾷ	ὡς ἀπαντησόμενοι ἐξῆλθον· ἤδη γὰρ
[7, 27]	πολὺ μέρος χειροτέχναι, πρόβατά τε	πάντα	ἀπωλώλει καὶ ὑποζύγια· ἵπποι τε,
[7, 47]	παροῦσαν ἐν τῷ στρατοπέδῳ κατὰ	πάντα	ἀρρωστίαν. τοῖς τε γὰρ ἐπιχειρήμασιν
[7, 87]	καὶ τοῖς διαφθαρεῖσι δυστυχέστατον· (κατὰ	πάντα	γὰρ πάντως νικηθέντες καὶ οὐδὲν
[7, 79]	τῷ σφετέρῳ (ὀλέθρῳ καὶ ταῦτα	πάντα	γίγνεσθαι. ἀναπαυομένων δ' αὐτῶν ὁ
[7, 35]	Κροτωνιάτιδος, αὐτοὶ δὲ τὸν πεζὸν	πάντα	ἐξετάσαντες πρῶτον ἐπὶ τῷ Συβάρει
[7, 65]	ἡ χεὶρ ἐπιβαλλομένη. (καὶ ἐπειδὴ	πάντα	ἑτοῖμα ἦν, παρεκελεύσαντο ἐκείνοις οἵ
[7, 62]	καταστρωμάτων παρασκευήν, οἷς πρότερον ἐβλαπτόμεθα,	πάντα	καὶ ἡμῖν νῦν ἐκ τῶν
[7, 44]	πρόσθεν τῆς τροπῆς γεγενημένης ἐτετάρακτο	πάντα	καὶ χαλεπὰ ἦν ὑπὸ τῆς
[7, 74]	χρησιμώτατα, καὶ τὰ μὲν ἄλλα	πάντα	καταλιπεῖν, ἀναλαβόντες δὲ αὐτὰ ὅσα
[7, 66]	ἀνθρώπων ὑποστάντες τῷ ναυτικῷ, ᾧπερ	πάντα	κατέσχον, τὰς μὲν νενικήκατε ἤδη
[7, 73]	πολλοὺς ἐν τῇ ἑορτῇ, καὶ	πάντα	μᾶλλον ἐλπίζειν ἂν σφῶν πείθεσθαι
[7, 71]	τῶν Ἀθηναίων, ἕως ἀγχώμαλα ἐναυμάχουν,	πάντα	ὁμοῦ ἀκοῦσαι, ὀλοφυρμὸς βοή, νικῶντες
[7, 58]	Σικελιῶται αὐτοὶ πλῆθος πλέον κατὰ	πάντα	παρέσχοντο ἅτε μεγάλας πόλεις οἰκοῦντες·
[7, 44]	δὲ οὐδὲ ταῦτα οἱ παραγενόμενοι	πάντα	πλὴν τὸ καθ' ἑαυτὸν ἕκαστος
[7, 75]	μεγέθους τοῦ ἐπικρεμαμένου ἔτι κινδύνου	πάντα	ταῦτα αὐτοῖς οἰστὰ ἐφαίνετο. ~Ὁρῶν
[7, 69]	πάσχουσιν ἐν τοῖς μεγάλοις ἀγῶσι,	πάντα	τε ἔργῳ ἔτι σφίσιν ἐνδεᾶ
[7, 87]	τῇ μεταβολῇ ἐς ἀσθένειαν (ἐνεωτέριζον,	πάντα	τε ποιούντων αὐτῶν διὰ στενοχωρίαν
[7, 28]	Σικελίαν ἤδη τῷ πολέμῳ κατὰ	πάντα	τετρυχωμένοι, καὶ πόλεμον οὐδὲν ἐλάσσω
[7, 60]	ἦσαν καὶ δυναταὶ καὶ ἀπλοώτεραι,	πάντα	τινὰ ἐσβιβάζοντες πληρῶσαι, καὶ διαναυμαχήσαντες,
[7, 36]	ναυμαχίαις, οὐκ οὔσης αὐτοῖς ἐς	πάντα	τὸν λιμένα τῆς ἀνακρούσεως, ὥσπερ
[7, 6]	ὑπ' αὐτῶν, ἐκείνους τε καὶ	παντάπασιν	ἀπεστερηκέναι, εἰ καὶ κρατοῖεν, μὴ
[7, 7]	ἢ μὴ πρόθυμος ἦν ἢ	παντάπασιν	ἔτι ἀφειστήκει τοῦ πολέμου. (πρέσβεις
[7, 53]	ἔλαβον αὐτῶν καὶ τοὺς ἄνδρας	πάντας	(ἀπέκτειναν. καὶ ἐπὶ τὰς λοιπὰς
[7, 3]	καὶ ὅσους ἔλαβεν ἐν αὐτῷ	πάντας	ἀπέκτεινεν· ἦν δὲ οὐκ ἐπιφανὲς
[7, 39]	καὶ ὅσα τις ἔχει ἐδώδιμα,	πάντας	ἐκεῖσε φέροντας ἀναγκάσαι πωλεῖν, ὅπως
[7, 29]	πρεσβυτέρας οὔτε νεωτέρας ἡλικίας, ἀλλὰ	πάντας	ἑξῆς, ὅτῳ ἐντύχοιεν, καὶ παῖδας
[7, 36]	βιάζωνται, ἐς ὀλίγον τε καὶ	πάντας	ἐς τὸ αὐτό, προσπίπτοντας ἀλλήλοις
[7, 1]	Σικελῶν τε ἐς χιλίους τοὺς	πάντας,	ἐχώρει πρὸς τὰς Συρακούσας· ~οἱ
[7, 29]	ἔτυχον οἱ παῖδες ἐσεληλυθότες, κατέκοψαν	πάντας·	καὶ ξυμφορὰ τῇ πόλει πάσῃ
[7, 43]	καὶ τοὺς λιθολόγους καὶ τέκτονας	πάντας	λαβὼν καὶ ἄλλην παρασκευὴν τοξευμάτων
[7, 32]	πρέσβεις πλὴν ἑνὸς τοῦ Κορινθίου	πάντας·	οὗτος δὲ τοὺς διαφυγόντας ἐς
[7, 73]	αὐτῷ ἐδόκει, ἀλλὰ ἐξελθόντας ἤδη	πάντας	Συρακοσίους καὶ τοὺς ξυμμάχους τάς
[7, 79]	καὶ οἱ Συρακόσιοι προσέβαλλόν τε	πανταχῇ	αὐτοῖς κύκλῳ καὶ πολλοὺς κατετραυμάτιζον,
[7, 70]	τὸν ἄλλον κύκλῳ λιμένα, ὅπως	πανταχόθεν	ἅμα προσπίπτοιεν τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ
[7, 84]	ξύμμαχοι προσέκειντο τὸν αὐτὸν τρόπον	(πανταχόθεν	βάλλοντές τε καὶ κατακοντίζοντες. καὶ
[7, 83]	λόγους, ἀλλὰ προσπεσόντες καὶ περιστάντες	πανταχόθεν	ἔβαλλον καὶ τούτους μέχρι (ὀψέ.
[7, 70]	ἓν ἕκαστον, κατὰ πολλὰ δὲ	πανταχόθεν,	περιεστάναι, καὶ τὸν κτύπον μέγαν
[7, 84]	ἅμα μὲν βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς	πανταχόθεν	προσβολῆς ἱππέων τε πολλῶν καὶ
[7, 70]	τὰς κλῄσεις· μετὰ δὲ τοῦτο	πανταχόθεν	σφίσι τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων
[7, 82]	δ' οὖν δι' ἡμέρας βάλλοντες	πανταχόθεν	τοὺς Ἀθηναίους καὶ ξυμμάχους ἑώρων
[7, 42]	τήν τε τῶν Ἀθηναίων δύναμιν	πανταχόσε	πολλὴν φαινομένην· τῷ δὲ προτέρῳ
[7, 1]	πυνθανόμενοι σαφέστερον ἤδη ὅτι οὐ	παντελῶς	πω ἀποτετειχισμέναι αἱ Συράκουσαί εἰσιν,
[7, 71]	ὁρμῆς οἰμωγῇ τε καὶ στόνῳ	πάντες	δυσανασχετοῦντες τὰ γιγνόμενα, οἱ μὲν
[7, 44]	αὐτοῖς θόρυβον πολὺν παρεῖχον ἅμα	πάντες	ἐρωτῶντες καὶ τοῖς πολεμίοις σαφὲς
[7, 75]	καὶ τούτων οἵ τε ἄλλοι	πάντες	ἔφερον ὅτι τις ἐδύνατο ἕκαστος
[7, 68]	ὡς δὲ ἐχθροὶ καὶ ἔχθιστοι,	πάντες	ἴστε, οἵ γε ἐπὶ τὴν
[7, 57]	τὸ πλεῖστον Ἴωνες ὄντες οὗτοι	πάντες	καὶ ἀπ' Ἀθηναίων πλὴν Καρυστίων
[7, 58]	Δωριῆς τε καὶ (οἱ) αὐτόνομοι	πάντες,	ξυνεμάχουν, βαρβάρων δὲ Σικελοὶ μόνοι
[7, 67]	ναῦς καὶ ἐν σφίσιν αὐτοῖς	πάντες	οὐκ ἐν τῷ ἑαυτῶν τρόπῳ
[7, 82]	ἐνδείᾳ (διαίτης. καὶ παρέδοσαν οἱ	πάντες	σφᾶς αὐτοὺς ἑξακισχίλιοι, καὶ τὸ
[7, 55]	ἐπελθούσας) οἱ μὲν Ἀθηναῖοι ἐν	παντὶ	δὴ ἀθυμίας ἦσαν καὶ ὁ
[7, 70]	οὓς σαφῶς ἴσασι προθυμουμένους Ἀθηναίους	παντὶ	τρόπῳ διαφυγεῖν, τούτους αὐτοὶ φεύγοντας
[7, 25]	ἐμηχανῶντο καὶ ἀκροβολισμοῖς καὶ πείραις	παντοίαις	ἐχρῶντο. (Ἔπεμψαν δὲ καὶ ἐς
[7, 70]	καὶ Ἀγάθαρχος, κέρας ἑκάτερος τοῦ	παντὸς	ἔχων, Πυθὴν δὲ καὶ οἱ
[7, 6]	αὐτοῖς νικᾶν τε μαχομένοις διὰ	παντὸς	καὶ μηδὲ μάχεσθαι) ἀντεπῇσαν οὖν
[7, 61]	πρώτοις ἀγῶσι σφαλέντες ἔπειτα διὰ	παντὸς	τὴν ἐλπίδα (τοῦ φόβου ὁμοίαν
[7, 43]	ὡς κεκρατηκότων καὶ βουλομένων διὰ	παντὸς	τοῦ μήπω μεμαχημένου τῶν ἐναντίων
[7, 71]	οὔσης τῆς θέας καὶ οὐ	πάντων	ἅμα ἐς τὸ αὐτὸ σκοπούντων,
[7, 80]	στράτευμα εἶχε τῶν τε ἐπιτηδείων	πάντων	ἀπορίᾳ ἤδη, καὶ κατατετραυματισμένοι ἦσαν
[7, 14]	ξυνέχοντες τὴν εἰρεσίαν. τούτων δὲ	πάντων	ἀπορώτατον τό τε μὴ οἷόν
[7, 71]	τῶν παρόντων ἔτι χείρω (πράξωσιν.	πάντων	γὰρ δὴ ἀνακειμένων τοῖς Ἀθηναίοις
[7, 28]	θάλασσαν πολυτελὴς ἐγίγνετο· τῶν τε	πάντων	ὁμοίως ἐπακτῶν ἐδεῖτο (ἡ πόλις,
[7, 87]	διαφθαρεῖσι δυστυχέστατον· (κατὰ πάντα γὰρ	πάντως	νικηθέντες καὶ οὐδὲν ὀλίγον ἐς
[7, 87]	οὐδὲν ὀλίγον ἐς οὐδὲν κακοπαθήσαντες	πανωλεθρίᾳ	δὴ τὸ λεγόμενον καὶ πεζὸς
[7, 31]	ἑαλωκός. ἀφικνεῖται δὲ καὶ Κόνων	παρ'	αὐτούς, ὃς ἦρχε Ναυπάκτου, ἀγγέλλων
[7, 66]	ᾠήθησαν τὸ πρῶτον, καὶ τῷ	παρ'	ἐλπίδα τοῦ αὐχήματος σφαλλόμενοι καὶ
[7, 71]	τοῖς χαλεπώτατα διῆγον· αἰεὶ γὰρ	παρ'	(ὀλίγον ἢ διέφευγον ἢ ἀπώλλυντο.
[7, 13]	χρηματιεῖσθαι μᾶλλον ἢ μαχεῖσθαι, ἐπειδὴ	παρὰ	γνώμην ναυτικόν τε δὴ καὶ
[7, 66]	ἐλπίδα τοῦ αὐχήματος σφαλλόμενοι καὶ	παρὰ	ἰσχὺν τῆς δυνάμεως ἐνδιδόασιν· ὃ
[7, 71]	γῆν σωθήσεσθαι, ἢν μή τι	παρὰ	λόγον γίγνηται. ~Γενομένης δ' ἰσχυρᾶς
[7, 39]	αὐτοῖς ἐκβιβάσαντες τοὺς ναύτας εὐθὺς	παρὰ	τὰς ναῦς ἀριστοποιήσωνται, καὶ δι'
[7, 77]	μήτε ταῖς ξυμφοραῖς (μήτε ταῖς	παρὰ	τὴν ἀξίαν νῦν κακοπαθίαις. κἀγώ
[7, 13]	τηρήσεως, τὰ ἐπιτήδεια οὐχ ἕξομεν,	παρὰ	τὴν ἐκείνων (πόλιν χαλεπῶς καὶ
[7, 39]	τάχιστα τὴν ἀγορὰν τῶν πωλουμένων	παρὰ	τὴν θάλασσαν μεταστῆσαι κομίσαντας, καὶ
[7, 75]	οἱ ὁπλῖται καὶ οἱ ἱππῆς	παρὰ	τὸ εἰωθὸς αὐτοὶ τὰ σφέτερα
[7, 60]	ὁρῶν τοὺς στρατιώτας τῷ τε	παρὰ	τὸ εἰωθὸς πολὺ ταῖς ναυσὶ
[7, 67]	μὲν ὁπλῖται ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων	παρὰ	τὸ καθεστηκὸς ὦσι, πολλοὶ δὲ
[7, 80]	ἐπὶ τῷ ποταμῷ τῷ Κακυπάρει,	παρὰ	τὸν ποταμὸν ἴοιεν ἄνω διὰ
[7, 2]	τὰ δὲ καὶ ἐξειργασμένα κατελέλειπτο.	παρὰ	τοσοῦτον μὲν αἱ Συράκουσαι ἦλθον
[7, 10]	ἥκοντες ἐς τὰς Ἀθήνας οἱ	παρὰ	τοῦ Νικίου ὅσα τε ἀπὸ
[7, 2]	τὴν ἑτέραν θάλασσαν λίθοι τε	παραβεβλημένοι	τῷ πλέονι ἤδη ἦσαν, καὶ
[7, 43]	λαθεῖν προσελθόντας τε καὶ ἀναβάντας,	παραγγείλας	δὲ πέντε ἡμερῶν σιτία καὶ
[7, 58]	καὶ ναυσὶ καὶ πεζῷ μόνοι	παραγενόμενοι	καὶ Λευκάδιοι καὶ Ἀμπρακιῶται κατὰ
[7, 44]	ὅμως δὲ οὐδὲ ταῦτα οἱ	παραγενόμενοι	πάντα πλὴν τὸ καθ' ἑαυτὸν
[7, 42]	τὴν ἀπὸ τῶν Ἀθηνῶν βοήθειαν	παραγίγνονται,	ναῦς τε τρεῖς καὶ ἑβδομήκοντα
[7, 83]	ἔλεγον ὅτι οἱ μετὰ Δημοσθένους	παραδεδώκοιεν	σφᾶς αὐτούς, κελεύοντες κἀκεῖνον τὸ
[7, 83]	ὡς δ' οἰχόμενος ἀπήγγειλε πάλιν	παραδεδωκότας,	ἐπικηρυκεύεται Γυλίππῳ καὶ Συρακοσίοις εἶναι
[7, 68]	τοιαύτην καὶ τύχην ἀνδρῶν ἑαυτὴν	παραδεδωκυῖαν	πολεμιωτάτων ὀργῇ προσμείξωμεν, καὶ νομίσωμεν
[7, 85]	τῶν ἱππέων, Νικίας Γυλίππῳ ἑαυτὸν	παραδίδωσι,	πιστεύσας μᾶλλον αὐτῷ ἢ τοῖς
[7, 82]	ὁμολογία γίγνεται ὥστε ὅπλα τε	παραδοῦναι	καὶ μὴ ἀποθανεῖν μηδένα μήτε
[7, 68]	καρπουμένῃ καὶ πρὶν ἐλευθερίαν βεβαιοτέραν	παραδοῦναι,	καλὸς ὁ ἀγών. καὶ κινδύνων
[7, 63]	πεζῷ ἐπικρατεῖν. τοῖς δὲ ναύταις	παραινῶ	καὶ ἐν τῷ αὐτῷ τῷδε
[7, 20]	Ἄργος ἀφικομένῳ κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν	παρακαλεῖν	Ἀργείων (τε) ὁπλίτας ἐπὶ τὰς
[7, 63]	ὁπλίταις οὐχ ἧσσον τῶν ναυτῶν	παρακελεύομαι,	ὅσῳ τῶν ἄνωθεν μᾶλλον τὸ
[7, 78]	κεναί. ~Ὁ μὲν Νικίας τοιάδε	παρακελευόμενος	ἅμα ἐπῄει τὸ στράτευμα, καὶ
[7, 69]	καὶ αὐτοὶ τοῖς σφετέροις στρατιώταις	παρακελευσάμενοι	ἀντεπλήρουν τὰς ναῦς εὐθὺς ἐπειδὴ
[7, 65]	σωτήριος. ~Ὁ μὲν Νικίας τοσαῦτα	παρακελευσάμενος	εὐθὺς ἐκέλευε πληροῦν τὰς ναῦς.
[7, 40]	ὅτι τάχιστα, (καὶ ἐπιφερόμενοι ἐκ	παρακελεύσεως	ἐναυμάχουν. οἱ δὲ Συρακόσιοι δεξάμενοι
[7, 70]	παρέχειν. (πολλὴ γὰρ δὴ ἡ	παρακέλευσις	καὶ βοὴ ἀφ' ἑκατέρων τοῖς
[7, 28]	ἐτιτρώσκοντο. ~ἥ τε τῶν ἐπιτηδείων	παρακομιδὴ	ἐκ τῆς Εὐβοίας, πρότερον ἐκ
[7, 38]	οὐδέτεροι δυνάμενοι ἄξιόν τι λόγου	παραλαβεῖν,	εἰ μὴ ναῦν μίαν ἢ
[7, 20]	καὶ τὸν Χαρικλέα τοὺς Ἀργείους	παραλαβεῖν.	~Ἐν δὲ τῇ Σικελίᾳ ὑπὸ
[7, 26]	ναυσὶ τῶν Ἀθηναίων ξυμμίσγει, καὶ	παραλαβόντες	τῶν Ἀργείων ὁπλίτας ἐπὶ τὰς
[7, 26]	ὅπως καὶ τῶν ἐκεῖθεν ξυμμάχων	παραλαβὼν	τὸν ἐς τὴν Σικελίαν πλοῦν
[7, 69]	ζεῦγμα τοῦ λιμένος καὶ τὸν	παραλειφθέντα	διέκπλουν, βουλόμενοι βιάσασθαι ἐς τὸ
[7, 28]	τῆς τῶν Ἀθηναίων, καὶ τὸν	παράλογον	τοσοῦτον ποιῆσαι τοῖς Ἕλλησι τῆς
[7, 55]	δὴ ἀθυμίας ἦσαν καὶ ὁ	παράλογος	αὐτοῖς μέγας ἦν, πολὺ δὲ
[7, 61]	μνήσθητε τῶν ἐν τοῖς πολέμοις	παραλόγων,	καὶ τὸ τῆς τύχης κἂν
[7, 15]	ἀδύνατός εἰμι διὰ νόσον νεφρῖτιν	παραμένειν.	(ἀξιῶ δ' ὑμῶν ξυγγνώμης τυγχάνειν·
[7, 18]	τῷ προτέρῳ πολέμῳ σφέτερον τὸ	παρανόμημα	μᾶλλον γενέσθαι, ὅτι τε ἐς
[7, 18]	δὴ οἱ Λακεδαιμόνιοι νομίσαντες τὸ	παρανόμημα,	ὅπερ καὶ σφίσι πρότερον ἡμάρτητο,
[7, 35]	δὲ ἀκοντισταῖς, τὰς μὲν ναῦς	παραπλεῖν	ἐκέλευον ἐπὶ τῆς Κροτωνιάτιδος, αὐτοὶ
[7, 40]	νεῶν καὶ ἐς τὰ πλάγια	παραπλέοντες	καὶ ἐξ αὐτῶν ἐς τοὺς
[7, 50]	νικήσαντες τοὺς Λίβυς, καὶ αὐτόθεν	παραπλεύσαντες	ἐς Νέαν πόλιν Καρχηδονιακὸν ἐμπόριον,
[7, 71]	μέγα στρατόπεδον πολυειδῆ (ἀναγκάζοιτο φθέγγεσθαι.	παραπλήσια	δὲ καὶ οἱ ἐπὶ τῶν
[7, 69]	εἴποιεν ἄν, καὶ ὑπὲρ ἁπάντων	παραπλήσια	ἔς τε γυναῖκας καὶ παῖδας
[7, 78]	καθ' ἑαυτὸν τοιαῦτά τε καὶ	παραπλήσια	λέγων. (τὸ δὲ ἐχώρει ἐν
[7, 71]	δὴ τῶν ξυμπασῶν ἐλάσσων ἔκπληξις.	παραπλήσιά	τε ἐπεπόνθεσαν καὶ ἔδρασαν αὐτοὶ
[7, 70]	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ναυσὶ	παραπλησίαις	τὸν ἀριθμὸν καὶ πρότερον, κατά
[7, 19]	Ἀθηναίων πόλεως εἴκοσι καὶ ἑκατόν,	παραπλήσιον	δὲ καὶ οὐ πολλῷ πλέον
[7, 42]	οὐδὲν ἧσσον στρατὸν ἴσον καὶ	παραπλήσιον	τῷ προτέρῳ ἐπεληλυθότα τήν τε
[7, 44]	ὁ παιανισμός· ἀπὸ γὰρ ἀμφοτέρων	παραπλήσιος	ὢν ἀπορίαν παρεῖχεν. οἵ τε
[7, 29]	καὶ εἰπόντες ἅμα ἐν τῷ	παράπλῳ	(ἐπορεύοντο γὰρ δι' Εὐρίπου) (καὶ
[7, 50]	πλοῦ ἡγεμόνας, καὶ ἐν τῷ	παράπλῳ	Εὐεσπερίταις πολιορκουμένοις ὑπὸ Λιβύων ξυμμαχήσαντες
[7, 61]	ὅσον αὐτοὶ ὑμῶν αὐτῶν ἐφορᾶτε,	παρασκευάζεσθε.	~Ἃ δὲ ἀρωγὰ ἐνείδομεν ἐπὶ
[7, 38]	καὶ πάλιν καθ' ἡσυχίαν ἔκπλους.	παρασκευαζόμενοι	δὲ ταῦτα ὅλην τὴν ἡμέραν
[7, 34]	πρὸς τὰς ἐν Ναυπάκτῳ ναῦς,	παρασκευασάμενοι	ὡς ἐπὶ ναυμαχίᾳ καὶ προσπληρώσαντες
[7, 73]	ἀλλὰ καθ' ἡσυχίαν (τῆς ἡμέρας	παρασκευασάμενον	ἀποχωρεῖν. καὶ οἱ μὲν εἰπόντες
[7, 50]	ἐκ τοῦ στρατοπέδου πᾶσι, καὶ	παρασκευάσασθαι	ὅταν τις σημήνῃ. (καὶ μελλόντων
[7, 40]	ὥσπερ διενοήθησαν, τῶν ἐμβόλων τῇ	παρασκευῇ	ἀνερρήγνυσαν τὰς τῶν Ἀθηναίων ναῦς
[7, 5]	ἐκέλευεν αὐτοὺς ὡς τῇ μὲν	παρασκευῇ	οὐκ ἔλασσον ἕξοντας, τῇ δὲ
[7, 36]	ἀποπειρᾶσαι ἐβούλοντο καὶ τῇ ἄλλῃ	παρασκευῇ	τοῦ πεζοῦ, ἥνπερ ἐπ' αὐτὸ
[7, 63]	ταῖς ξυμφοραῖς ἄγαν, τήν τε	παρασκευὴν	ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων βελτίω νῦν
[7, 12]	στρατιὰν ἔτι πεζὴν καὶ ναυτικοῦ	παρασκευήν,	ἢν (δύνηται, ἄξων. διανοοῦνται γάρ,
[7, 42]	καὶ τοξότας καὶ τὴν ἄλλην	παρασκευὴν	(ἱκανήν. καὶ τοῖς μὲν Συρακοσίοις
[7, 62]	τὴν ἐκείνων ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων	παρασκευήν,	οἷς πρότερον ἐβλαπτόμεθα, πάντα καὶ
[7, 65]	αἰσθάνεσθαι, ὁρῶσι καὶ αὐτὴν τὴν	παρασκευήν,	ὅτι ναυμαχήσουσιν οἱ Ἀθηναῖοι, προηγγέλθη
[7, 43]	τέκτονας πάντας λαβὼν καὶ ἄλλην	παρασκευὴν	τοξευμάτων τε καὶ ὅσα ἔδει,
[7, 67]	τε τῆς ἀντιμιμήσεως αὐτῶν τῆς	παρασκευῆς	ἡμῶν τῷ μὲν ἡμετέρῳ τρόπῳ
[7, 67]	ἀπορίας ἐς ἀπόνοιαν καθεστήκασιν οὐ	παρασκευῆς	πίστει μᾶλλον ἢ τύχης ἀποκινδυνεῦσαι
[7, 55]	ᾧ προσήγοντο ἄν, οὔτ' ἐκ	παρασκευῆς	πολλῷ κρείσσονος, σφαλλόμενοι δὲ τὰ
[7, 48]	καὶ ὁτιοῦν ἐκλίπωσι τῆς νῦν	παρασκευῆς	τῷ μὴ διδόναι τροφήν, φθερεῖσθαι
[7, 84]	ἐπὶ θάτερά τε τοῦ ποταμοῦ	παραστάντες	οἱ Συρακόσιοι (ἦν δὲ κρημνῶδες)
[7, 1]	ναύταις ὅσοι μὴ εἶχον ὅπλα	παρασχεῖν	(τὰς γὰρ ναῦς ἀνείλκυσαν ἐν
[7, 11]	αὐτούς, ἢν μή τις τὸ	παρατείχισμα	(τοῦτο πολλῇ στρατιᾷ ἐπελθὼν ἕλῃ.
[7, 43]	δὲ ἀπὸ τῆς πρώτης τὸ	παρατείχισμα	τῶν Συρακοσίων οὐχ ὑπομενόντων τῶν
[7, 42]	στρατεύματος ἐκπλήξει. καὶ ὁρῶν τὸ	παρατείχισμα	τῶν Συρακοσίων, ᾧ ἐκώλυσαν περιτειχίσαι
[7, 43]	τῷ Δημοσθένει πρότερον ἀποπειρᾶσαι τοῦ	(παρατειχίσματος.	ὡς δὲ αὐτῷ προσαγαγόντι κατεκαύθησάν
[7, 79]	τοῦ ἀποτειχίσματος τὴν πεζὴν στρατιὰν	παρατεταγμένην	οὐκ ἐπ' ὀλίγων ἀσπίδων· στενὸν
[7, 78]	Ἀνάπου ποταμοῦ, ηὗρον ἐπ' αὐτῷ	παρατεταγμένους	τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων, καὶ
[7, 57]	Λακεδαιμονίων τε ἔχθρας καὶ τῆς	παραυτίκα	ἕκαστοι ἰδίας ὠφελίας Δωριῆς ἐπὶ
[7, 85]	καὶ διέφυγον, οἱ μὲν καὶ	παραυτίκα,	οἱ δὲ καὶ δουλεύσαντες καὶ
[7, 71]	διεσκόπουν. ἦν τε ἐν τῷ	παραυτίκα	οὐδεμιᾶς δὴ τῶν ξυμπασῶν ἐλάσσων
[7, 25]	πύργους τε ξυλίνους ἔχουσαν καὶ	παραφράγματα,	ἔκ τε τῶν ἀκάτων ὤνευον
[7, 75]	πάλαι τε καὶ οἱ πλεῖστοι	παραχρῆμα.	ἔφερον δὲ οὐδὲ ταῦτα (ἱκανά·
[7, 53]	ἀφέλκειν τῆς γῆς φιλίας οὔσης,	παρεβοήθει	ἐπὶ τὴν χηλὴν μέρος τι
[7, 70]	καὶ ὁ πεζὸς ἅμα αὐτοῖς	παρεβοήθει	ᾗπερ καὶ αἱ νῆες κατίσχοιεν.
[7, 37]	καὶ ἅμα ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν	παρεβοήθουν,	καὶ ἐπειδὴ πλήρεις ἦσαν, ἀντανῆγον
[7, 71]	οἱ μὲν ἐπὶ τὰς ναῦς	παρεβοήθουν,	οἱ δὲ πρὸς τὸ λοιπὸν
[7, 82]	τῆς ἀναγκαιοτάτης ἐνδείᾳ (διαίτης. καὶ	παρέδοσαν	οἱ πάντες σφᾶς αὐτοὺς ἑξακισχίλιοι,
[7, 23]	ἐσέπλεον, καὶ ταραχθεῖσαι περὶ ἀλλήλας	παρέδοσαν	τὴν νίκην τοῖς Ἀθηναίοις· ταύτας
[7, 86]	τοῦτο πιστεύσας ἑαυτὸν τῷ Γυλίππῳ	παρέδωκεν.	ἀλλὰ τῶν Συρακοσίων τινές, ὡς
[7, 2]	μέλλοντας ἐκκλησιάσειν διεκώλυσέ τε καὶ	παρεθάρσυνε,	λέγων ὅτι νῆές τε ἄλλαι
[7, 48]	ᾐσθάνετο αὐτῶν, ἐλπίδος τι ἔτι	παρεῖχε	πονηρότερα τῶν σφετέρων ἔσεσθαι, ἢν
[7, 44]	Ἀθηναίων ἦν, ὁπότε παιανίσειαν, φόβον	παρεῖχε	τοῖς Ἀθηναίοις, οἵ τε πολέμιοι
[7, 44]	γὰρ ἀμφοτέρων παραπλήσιος ὢν ἀπορίαν	παρεῖχεν.	οἵ τε γὰρ Ἀργεῖοι καὶ
[7, 44]	σφίσι τε αὐτοῖς θόρυβον πολὺν	παρεῖχον	ἅμα πάντες ἐρωτῶντες καὶ τοῖς
[7, 44]	καὶ οἱ ξύμμαχοι ὡς κρατοῦντες	παρεκελεύοντό	τε κραυγῇ οὐκ ὀλίγῃ χρώμενοι,
[7, 65]	(καὶ ἐπειδὴ πάντα ἑτοῖμα ἦν,	παρεκελεύσαντο	ἐκείνοις οἵ τε στρατηγοὶ καὶ
[7, 60]	τάχιστα βουλομένους διακινδυνεύειν, ξυγκαλέσας ἅπαντας	παρεκελεύσατό	τε πρῶτον καὶ ἔλεξε τοιάδε.
[7, 31]	Ζάκυνθον καὶ Κεφαλληνίαν ὁπλίτας τε	παρέλαβε	καὶ ἐκ τῆς Ναυπάκτου τῶν
[7, 6]	(ἤδη γὰρ καὶ ὅσον οὐ	παρεληλύθει	τὴν τῶν Ἀθηναίων τοῦ τείχους
[7, 57]	Ἀθηναίων ἐχομένης ἐς τὸν πόλεμον	παρελήφθησαν.	καὶ ἔτι Μεγαρέων φυγάδες οὐ
[7, 6]	ἐπιούσῃ νυκτὶ ἔφθασαν παροικοδομήσαντες καὶ	παρελθόντες	τὴν τῶν Ἀθηναίων οἰκοδομίαν, ὥστε
[7, 10]	δὲ γραμματεὺς ὁ τῆς πόλεως	παρελθὼν	ἀνέγνω τοῖς Ἀθηναίοις δηλοῦσαν τοιάδε.
[7, 16]	αὐτῆς τὸν μὲν Νικίαν οὐ	παρέλυσαν	τῆς ἀρχῆς, ἀλλ' αὐτῷ, ἕως
[7, 76]	τῶν ὑπαρχόντων ἐθάρσυνέ τε καὶ	παρεμυθεῖτο,	βοῇ τε χρώμενος ἔτι μᾶλλον
[7, 40]	Ἀθηναίων ναῦς ἐπὶ πολὺ τῆς	παρεξειρεσίας,	καὶ οἱ ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων
[7, 34]	ἀντίπρῳροι ἐμβαλλόμεναι καὶ ἀναρραγεῖσαι τὰς	παρεξειρεσίας	ὑπὸ τῶν Κορινθίων νεῶν ἐπ'
[7, 26]	εὐθὺς ἐπειδὴ ξυγκατέλαβε τὸ χωρίον	παρέπλει	ἐπὶ τῆς Κερκύρας, ὅπως καὶ
[7, 56]	Συρακόσιοι τόν τε λιμένα εὐθὺς	παρέπλεον	ἀδεῶς καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ
[7, 25]	οἱ Συρακόσιοι ἐπὶ τὰς ναῦς	παρέπλεον	ἐπ' οἴκου. φυλάξαντες δ' αὐτοὺς
[7, 35]	ἀπήντων. τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἀναβιβασάμενοι	παρέπλεον,	ἴσχοντες πρὸς ταῖς πόλεσι πλὴν
[7, 23]	οἱ ἐξ αὐτῶν φεύγοντες ῥᾷον	(παρέπλευσαν.	αἱ γὰρ τῶν Συρακοσίων αἱ
[7, 33]	τριήρεις δύο καὶ ἀναλαβόντες ταῦτα	παρέπλευσαν	ἐς Θουρίαν. καὶ καταλαμβάνουσι νεωστὶ
[7, 1]	Τάραντος, ἐπεὶ ἐπεσκεύασαν τὰς ναῦς,	παρέπλευσαν	ἐς Λοκροὺς τοὺς Ἐπιζεφυρίους· καὶ
[7, 27]	Λακεδαιμονίων Ἄγιδος, ὃς οὐκ ἐκ	παρέργου	τὸν πόλεμον (ἐποιεῖτο, μεγάλα οἱ
[7, 17]	ἔσται· ~ὁ δὲ Δημοσθένης ὑπομένων	παρεσκευάζετο	τὸν ἔκπλουν ὡς ἅμα τῷ
[7, 42]	μὲν ὡς ἐπιθησόμενοι κατ' ἀμφότερα	παρεσκευάζοντο	αὖθις, ἐν τούτῳ δὲ Δημοσθένης
[7, 17]	μᾶλλον ἐπέρρωντο, καὶ ἐν ὁλκάσι	παρεσκευάζοντο	αὐτοί τε ἀποστελοῦντες ὁπλίτας ἐς
[7, 18]	τῶν τριήρων τὴν φυλακὴν ποιούμενοι.	~Παρεσκευάζοντο	δὲ καὶ τὴν ἐς τὴν
[7, 59]	ἔτι ναυμαχεῖν οἱ Ἀθηναῖοι τολμήσωσι,	παρεσκευάζοντο,	καὶ ὀλίγον οὐδὲν ἐς οὐδὲν
[7, 50]	μὲν Συρακόσιοι εὐθὺς αὐτῶν ἐλθόντων	παρεσκευάζοντο	ὡς ἐπιθησόμενοι κατ' ἀμφότερα αὖθις
[7, 36]	(ἐλθεῖν αὐτοὺς φθάσαι βουλόμενοι ξυνέλεγον.	παρεσκευάσαντο	δὲ τό τε ἄλλο ναυτικὸν
[7, 22]	ἐπλήρουν· ~ὁ δὲ Γύλιππος ἐπειδὴ	παρεσκευάσατο	τὸ ναυτικόν, ἀγαγὼν ὑπὸ νύκτα
[7, 75]	Νικίᾳ καὶ τῷ Δημοσθένει ἱκανῶς	παρεσκευάσθαι,	καὶ ἡ ἀνάστασις ἤδη τοῦ
[7, 40]	ἔπεμψαν ἄγγελον, καὶ ἡ ἀγορὰ	παρεσκευάσθη,	καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐξαίφνης πρύμναν
[7, 35]	ἐπειδὴ ξυστρατεύειν αὐτοῖς οἱ Θούριοι	παρεσκευάσθησαν	ἑπτακοσίοις μὲν ὁπλίταις, τριακοσίοις δὲ
[7, 67]	τὸ βλάπτεσθαι (ἀφ' ὧν ἡμῖν	παρεσκεύασται.	τὸ δ' ἀληθέστατον γνῶτε ἐξ
[7, 61]	ἔχουσιν. ἀλλ' ὅσοι τε Ἀθηναίων	πάρεστε,	πολλῶν ἤδη πολέμων ἔμπειροι ὄντες,
[7, 24]	ἐσκομιδαί) ἔς τε τἆλλα κατάπληξιν	παρέσχε	καὶ ἀθυμίαν τῷ στρατεύματι. ~Μετὰ
[7, 33]	καὶ τοὺς ἀκοντιστὰς δυνάστης ὢν	παρέσχετο	αὐτοῖς, ἀνανεωσάμενοί τινα παλαιὰν φιλίαν
[7, 58]	αὐτοὶ πλῆθος πλέον κατὰ πάντα	παρέσχοντο	ἅτε μεγάλας πόλεις οἰκοῦντες· καὶ
[7, 3]	ἐπιόντων ἐθορυβήθησαν μὲν τὸ πρῶτον,	παρετάξαντο	δέ. ὁ δὲ θέμενος τὰ
[7, 3]	τὴν μὲν πλείστην τῆς στρατιᾶς	παρέταξε	πρὸς τὰ τείχη τῶν Ἀθηναίων,
[7, 69]	πεζὸν πρὸς τὴν θάλασσαν καὶ	παρέταξεν	ὡς ἐπὶ πλεῖστον ἐδύνατο, ὅπως
[7, 5]	Ἀθηναῖοι προπαρεβάλοντο σφίσιν, ἅμα δὲ	παρέτασσεν	ἐξάγων αἰεὶ πρὸ τοῦ τειχίσματος
[7, 34]	ξυμμάχων ἐπὶ ταῖς προανεχούσαις ἄκραις	παρετέτακτο,	αἱ δὲ νῆες τὸ μεταξὺ
[7, 70]	ἀκοῆς ὧν οἱ κελευσταὶ φθέγγοιντο	παρέχειν.	(πολλὴ γὰρ δὴ ἡ παρακέλευσις
[7, 12]	τῶν πολεμίων οὔσας αἰεὶ προσδοκίαν	παρέχειν	ὡς ἐπιπλεύσονται. (φανεραὶ δ' εἰσὶν
[7, 67]	ἐλπὶς μεγίστην καὶ τὴν προθυμίαν	παρέχεται.	(Τά τε τῆς ἀντιμιμήσεως αὐτῶν
[7, 58]	Ἑλλήνων Λακεδαιμόνιοι μὲν ἡγεμόνα Σπαρτιάτην	παρεχόμενοι,	νεοδαμώδεις δὲ τοὺς ἄλλους καὶ
[7, 57]	ὑποτελεῖς ὄντες φόρου, ναῦς δὲ	παρέχοντες	αὐτόνομοι ξυνέσποντο. καὶ τὸ πλεῖστον
[7, 65]	δὲ Γυλίππῳ καὶ τοῖς Συρακοσίοις	παρῆν	μὲν αἰσθάνεσθαι, ὁρῶσι καὶ αὐτὴν
[7, 69]	μᾶλλον ἢ καὶ ἀναγκαῖα νομίσας	παρῃνῆσθαι,	ἀποχωρήσας ἦγε τὸν πεζὸν πρὸς
[7, 50]	καὶ ὁ Σικανὸς ἐν τούτῳ	παρῆσαν	ἐς τὰς Συρακούσας, ὁ μὲν
[7, 59]	καὶ τότε ἤδη πᾶσαι ἀμφοτέροις	παρῆσαν	καὶ οὐκέτι οὐδὲν οὐδετέροις ἐπῆλθεν.
[7, 78]	ἐκώλυον καὶ ἐσηκόντιζόν τε καὶ	παρίππευον.	καὶ χρόνον μὲν πολὺν ἐμάχοντο
[7, 78]	τὸ πρόσθεν· οἱ δὲ Συρακόσιοι	παριππεύοντές	τε προσέκειντο καὶ ἐσακοντίζοντες οἱ
[7, 2]	τότε τι τεῖχος ἐν τῇ	παρόδῳ	τῶν Σικελῶν ἑλὼν καὶ ξυνταξάμενος
[7, 6]	καὶ τῇ ἐπιούσῃ νυκτὶ ἔφθασαν	παροικοδομήσαντες	καὶ παρελθόντες τὴν τῶν Ἀθηναίων
[7, 6]	ἀναγκαῖον εἶναι σφίσι μὴ περιορᾶν	παροικοδομούμενον	τὸ τεῖχος (ἤδη γὰρ καὶ
[7, 25]	φθάσωσιν αὐτοὶ πρότερον διαφθείραντες τὸ	παρὸν	στράτευμα αὐτῶν, διαπεπολεμησόμενον. καὶ οἱ
[7, 75]	οὐδ' ὣς ῥᾳδία ἐν τῷ	παρόντι	ἐδοξάζετο, ἄλλως τε καὶ ἀπὸ
[7, 73]	ἢ ὅπλα λαβόντας ἐν τῷ	(παρόντι	ἐξελθεῖν. ὡς δὲ τοῖς ἄρχουσι
[7, 42]	ὅτι καὶ αὐτὸς ἐν τῷ	παρόντι	τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ μάλιστα δεινότατός
[7, 27]	καὶ λῃστείας ποιουμένης, βασιλέως τε	παρόντος	τοῦ τῶν Λακεδαιμονίων Ἄγιδος, ὃς
[7, 53]	δὲ πλέονος ἤδη τοῦ στρατεύματος	παρόντος	τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων καὶ
[7, 69]	ὁ δὲ Νικίας ὑπὸ τῶν	παρόντων	ἐκπεπληγμένος καὶ ὁρῶν οἷος ὁ
[7, 71]	δὲ οἱ ἐπελθόντες μὴ τῶν	παρόντων	ἔτι χείρω (πράξωσιν. πάντων γὰρ
[7, 72]	δ' Ἀθηναῖοι ὑπὸ μεγέθους τῶν	παρόντων	κακῶν νεκρῶν μὲν πέρι ἢ
[7, 62]	καὶ ἡμῖν νῦν ἐκ τῶν	παρόντων	μετὰ (τῶν κυβερνητῶν ἐσκεμμένα ἡτοίμασται.
[7, 67]	ἀποχώρησιν ποιῶνται, ὡς τῶν γε	παρόντων	οὐκ ἂν πράξαντες χεῖρον. ~πρὸς
[7, 56]	ὅπερ ἦν, ἀπό τε τῶν	παρόντων	πολὺ σφῶν καθυπέρτερα τὰ πράγματα
[7, 48]	τούτων αὐτοὺς (πείσεσθαι. τῶν τε	παρόντων	στρατιωτῶν πολλοὺς καὶ τοὺς πλείους
[7, 77]	ὠφελεῖν τι. ~Καὶ ἐκ τῶν	παρόντων,	ὦ Ἀθηναῖοι καὶ ξύμμαχοι, ἐλπίδα
[7, 60]	καὶ οἱ ταξίαρχοι πρὸς τὴν	παροῦσαν	ἀπορίαν τῶν τε ἄλλων καὶ
[7, 29]	τῷ Δημοσθένει ὑστερήσαντας διὰ τὴν	παροῦσαν	ἀπορίαν τῶν χρημάτων οὐ βουλόμενοι
[7, 47]	γεγενημένην ξυμφορὰν καὶ πρὸς τὴν	παροῦσαν	ἐν τῷ στρατοπέδῳ κατὰ πάντα
[7, 69]	πατρῴους προφερόμενα, ἀλλ' ἐπὶ τῇ	παρούσῃ	ἐκπλήξει ὠφέλιμα νομίζοντες ἐπιβοῶνται. (Καὶ
[7, 43]	ἐς τὸ πρόσθεν, ὅπως τῇ	παρούσῃ	ὁρμῇ τοῦ περαίνεσθαι ὧν ἕνεκα
[7, 42]	ἐβούλετο ὅτι τάχος ἀποχρήσασθαι τῇ	παρούσῃ	(τοῦ στρατεύματος ἐκπλήξει. καὶ ὁρῶν
[7, 67]	κακῶν καὶ βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς	παρούσης	ἀπορίας ἐς ἀπόνοιαν καθεστήκασιν οὐ
[7, 15]	τῶν γ' ἐνθάδε μηδὲ τοῖς	παροῦσιν	ἀνταρκούντων, ἀλλ' ἢ τούτους μεταπέμπειν
[7, 1]	τῶν Ἀττικῶν τεσσάρων νεῶν οὔπω	παρουσῶν	ἐν τῷ Ῥηγίῳ, ἃς ὁ
[7, 11]	τι τοῦ ὁπλιτικοῦ) οἱ δὲ	παρῳκοδομήκασιν	ἡμῖν τεῖχος ἁπλοῦν, ὥστε μὴ
[7, 84]	ἐσπίπτουσιν οὐδενὶ κόσμῳ ἔτι, ἀλλὰ	πᾶς	τέ τις διαβῆναι αὐτὸς πρῶτος
[7, 70]	τοῦ καταστρώματος τῆς ἄλλης τέχνης·	πᾶς	τέ τις ἐν ᾧ προσετέτακτο
[7, 33]	διακοσίους. (σχεδὸν γάρ τι ἤδη	πᾶσα	ἡ Σικελία πλὴν Ἀκραγαντίνων (οὗτοι
[7, 29]	ταραχὴ οὐκ ὀλίγη καὶ ἰδέα	πᾶσα	καθειστήκει ὀλέθρου, καὶ ἐπιπεσόντες διδασκαλείῳ
[7, 85]	δὲ διακλαπὲν πολύ, καὶ διεπλήσθη	πᾶσα	Σικελία αὐτῶν, ἅτε οὐκ ἀπὸ
[7, 59]	τοσαίδε ξυνελέγησαν, καὶ τότε ἤδη	πᾶσαι	ἀμφοτέροις παρῆσαν καὶ οὐκέτι οὐδὲν
[7, 60]	εἶναι. καὶ ξυνεπληρώθησαν νῆες αἱ	πᾶσαι	δέκα μάλιστα καὶ ἑκατόν· τοξότας
[7, 13]	καὶ μὴ ἀναγκαζομένοις ὥσπερ νῦν	πάσαις	φυλάσσειν· εἰ γὰρ ἀφαιρήσομέν τι
[7, 33]	καὶ βουλόμενοι τὴν στρατιὰν αὐτόθι	πᾶσαν	ἁθροίσαντες εἴ τις ὑπελέλειπτο ἐξετάσαι,
[7, 86]	τοῦτο δυστυχίας ἀφικέσθαι διὰ τὴν	πᾶσαν	ἐς ἀρετὴν νενομισμένην ἐπιτήδευσιν. ~Τοὺς
[7, 43]	Εὐρυμέδων καὶ Μένανδρος ἀναλαβὼν τὴν	πᾶσαν	στρατιὰν ἐχώρει πρὸς τὰς Ἐπιπολάς,
[7, 22]	τὸ ναυτικόν, ἀγαγὼν ὑπὸ νύκτα	πᾶσαν	τὴν στρατιὰν τὴν πεζὴν αὐτὸς
[7, 60]	ὑποκατέβησαν καὶ τὰς ναῦς ἐπλήρωσαν	πάσας,	ἀναγκάσαντες ἐσβαίνειν ὅστις καὶ ὁπωσοῦν
[7, 75]	ὅτι τάς τε ναῦς ἀπολωλεκότες	πάσας	ἀπεχώρουν καὶ ἀντὶ μεγάλης ἐλπίδος
[7, 52]	ἐπισπομένας· ἔπειτα δὲ καὶ τὰς	πάσας	ἤδη ναῦς τῶν Ἀθηναίων κατεδίωκόν
[7, 29]	πάντας· καὶ ξυμφορὰ τῇ πόλει	πάσῃ	οὐδεμιᾶς ἥσσων μᾶλλον ἑτέρας ἀδόκητός
[7, 68]	τούσδε τε κολασθῆναι καὶ τῇ	πάσῃ	Σικελίᾳ καρπουμένῃ καὶ πρὶν ἐλευθερίαν
[7, 79]	τινὰς (διεκώλυσαν. καὶ μετὰ ταῦτα	πάσῃ	τῇ στρατιᾷ ἀναχωρήσαντες πρὸς τὸ
[7, 68]	τὰ ἀπρεπέστατα, πόλει δὲ τῇ	πάσῃ	(τὴν αἰσχίστην ἐπίκλησιν. ἀνθ' ὧν
[7, 27]	Δεκέλεια τὸ μὲν πρῶτον ὑπὸ	πάσης	τῆς στρατιᾶς ἐν τῷ θέρει
[7, 50]	ἀδηλότατα ἔκπλουν ἐκ τοῦ στρατοπέδου	πᾶσι,	καὶ παρασκευάσασθαι ὅταν τις σημήνῃ.
[7, 80]	καὶ αὐτοῖς, οἷον φιλεῖ καὶ	πᾶσι	στρατοπέδοις, μάλιστα δὲ τοῖς μεγίστοις,
[7, 50]	χωροῦντα, ἀλλὰ καθ' ἡμέραν τοῖς	πᾶσι	χαλεπώτερον ἴσχοντα, μάλιστα δὲ τῇ
[7, 69]	καὶ τῆς ἐν αὐτῇ ἀνεπιτάκτου	πᾶσιν	ἐς τὴν δίαιταν ἐξουσίας, ἄλλα
[7, 50]	ἡ σελήνη ἐκλείπει· ἐτύγχανε γὰρ	πασσέληνος	οὖσα. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι οἵ
[7, 61]	ἀθυμεῖν δὲ οὐ χρὴ οὐδὲ	πάσχειν	ὅπερ οἱ ἀπειρότατοι τῶν ἀνθρώπων,
[7, 11]	ὅσα γε κατὰ γῆν, τοῦτο	πάσχειν·	οὐδὲ γὰρ τῆς χώρας ἐπὶ
[7, 69]	ἔμελλον ἀνάγεσθαι, καὶ νομίσας, ὅπερ	πάσχουσιν	ἐν τοῖς μεγάλοις ἀγῶσι, πάντα
[7, 77]	ἀναγκασθῇ χωρίῳ μάχεσθαι, (τοῦτο καὶ	πατρίδα	καὶ τεῖχος κρατήσας ἕξειν. σπουδὴ
[7, 70]	διαφυγεῖν καὶ τὴν οἰκείαν ἑκάστους	πατρίδα	νικήσαντας (ἐπαυξῆσαι. καὶ οἱ στρατηγοὶ
[7, 70]	καὶ περὶ τῆς ἐς τὴν	πατρίδα	σωτηρίας νῦν, εἴ ποτε καὶ
[7, 61]	ἔσται περί τε σωτηρίας καὶ	πατρίδος	ἑκάστοις οὐχ ἧσσον ἢ τοῖς
[7, 69]	ἦσαν οἱ πρόγονοι, μὴ ἀφανίζειν,	πατρίδος	τε τῆς ἐλευθερωτάτης ὑπομιμνῄσκων καὶ
[7, 69]	μὴ προδιδόναι τινὰ καὶ τὰς	πατρικὰς	ἀρετάς, ὧν ἐπιφανεῖς ἦσαν οἱ
[7, 21]	τοὺς Ἀθηναίους, λέγων οὐδ' ἐκείνους	πάτριον	τὴν ἐμπειρίαν οὐδ' ἀίδιον τῆς
[7, 69]	τῶν τριηράρχων ἕνα ἕκαστον ἀνεκάλει,	πατρόθεν	τε ἐπονομάζων καὶ αὐτοὺς ὀνομαστὶ
[7, 69]	γυναῖκας καὶ παῖδας καὶ θεοὺς	πατρῴους	προφερόμενα, ἀλλ' ἐπὶ τῇ παρούσῃ
[7, 11]	τείχη. νῦν οὖν ἡμεῖς μὲν	παυσάμενοι	τοῦ περιτειχισμοῦ διὰ τὸ πλῆθος
[7, 53]	ἀντεμηχανήσαντό τε σβεστήρια κωλύματα καὶ	παύσαντες	τήν τε φλόγα καὶ τὸ
[7, 85]	βούλονται, τοὺς δὲ ἄλλους στρατιώτας	παύσασθαι	(φονεύοντας. καὶ ὁ Γύλιππος μετὰ
[7, 36]	τὰς ἐπωτίδας ἐπέθεσαν ταῖς πρῴραις	παχείας,	καὶ ἀντηρίδας ἀπ' αὐτῶν ὑπέτειναν
[7, 36]	τὰ πρῴραθεν αὐτοῖς, στερίφοις καὶ	παχέσι	πρὸς κοῖλα καὶ ἀσθενῆ παίοντες
[7, 34]	Κορινθίων νεῶν ἐπ' αὐτὸ τοῦτο	παχυτέρας	τὰς (ἐπωτίδας ἐχουσῶν. ναυμαχήσαντες δὲ
[7, 62]	πρὸς τὰς τῶν ἐπωτίδων αὐτοῖς	παχύτητας,	ᾧπερ δὴ μάλιστα ἐβλαπτόμεθα, χειρῶν
[7, 19]	τῆς χώρας τὰ περὶ τὸ	πεδίον	ἐδῄωσαν, ἔπειτα Δεκέλειαν ἐτείχιζον, κατὰ
[7, 79]	τῇ στρατιᾷ ἀναχωρήσαντες πρὸς τὸ	πεδίον	μᾶλλον οἱ Ἀθηναῖοι ηὐλίσαντο. Τῇ
[7, 79]	ἓξ σταδίους ἀνεπαύοντο ἐν τῷ	πεδίῳ·	ἀνεχώρησαν δὲ καὶ οἱ Συρακόσιοι
[7, 19]	τῆς Βοιωτίας. ἐπὶ δὲ τῷ	πεδίῳ	καὶ τῆς χώρας τοῖς κρατίστοις
[7, 60]	δὲ μή, ἐμπρήσαντες τὰς ναῦς	πεζῇ	ξυνταξάμενοι ἀποχωρεῖν ᾗ ἂν τάχιστα
[7, 16]	ἐψηφίσαντο πέμπειν καὶ ναυτικὴν καὶ	(πεζὴν	Ἀθηναίων τε ἐκ καταλόγου καὶ
[7, 22]	νύκτα πᾶσαν τὴν στρατιὰν τὴν	πεζὴν	αὐτὸς μὲν τοῖς ἐν τῷ
[7, 15]	στρατιὰν μὴ ἐλάσσω ἐπιπέμπειν καὶ	πεζὴν	καὶ ναυτικὴν καὶ χρήματα μὴ
[7, 12]	δὲ τῶν καὶ στρατιὰν ἔτι	πεζὴν	καὶ ναυτικοῦ παρασκευήν, ἢν (δύνηται,
[7, 7]	τε ᾤχετο, καὶ ναυτικὴν καὶ	πεζὴν	ξυλλέξων, καὶ τῶν πόλεων ἅμα
[7, 79]	ἑαυτῶν ὑπὲρ τοῦ ἀποτειχίσματος τὴν	πεζὴν	στρατιὰν παρατεταγμένην οὐκ ἐπ' ὀλίγων
[7, 64]	ναυσὶν ὑμῶν νῦν ἐσόμενοι καὶ	πεζοὶ	τοῖς Ἀθηναίοις εἰσὶ καὶ νῆες
[7, 62]	τοῦτο γὰρ δὴ ἠναγκάσμεθα ὥστε	πεζομαχεῖν	ἀπὸ τῶν νεῶν, καὶ τὸ
[7, 62]	ἐνθάδε ἠναγκασμένῃ ἀπὸ τῶν νεῶν	πεζομαχίᾳ	πρόσφορα ἔσται. (ηὕρηται δ' ἡμῖν
[7, 37]	ταῖς ναυσίν. καὶ τὸν μὲν	πεζὸν	ὀλίγῳ πρότερον (τὸν ἐκ τῆς
[7, 35]	τῆς Κροτωνιάτιδος, αὐτοὶ δὲ τὸν	πεζὸν	πάντα ἐξετάσαντες πρῶτον ἐπὶ τῷ
[7, 69]	νομίσας παρῃνῆσθαι, ἀποχωρήσας ἦγε τὸν	πεζὸν	πρὸς τὴν θάλασσαν καὶ παρέταξεν
[7, 41]	εἶναι, ἐδόκουν δὲ καὶ τὸν	πεζὸν	χειρώσεσθαι. ~Καὶ οἱ μὲν ὡς
[7, 38]	Συρακόσιοι καταδύσαντες, διεκρίθησαν· καὶ ὁ	πεζὸς	ἅμα ἀπὸ τῶν τειχῶν ἀπῆλθεν.
[7, 70]	προσπίπτοιεν τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ ὁ	πεζὸς	ἅμα αὐτοῖς παρεβοήθει ᾗπερ καὶ
[7, 71]	~ὅ τε ἐκ τῆς γῆς	πεζὸς	ἀμφοτέρων ἰσορρόπου τῆς ναυμαχίας καθεστηκυίας
[7, 34]	ἐφ' ᾧ ὥρμουν, ὁ μὲν	πεζὸς	ἑκατέρωθεν προσβεβοηθηκὼς τῶν τε Κορινθίων
[7, 62]	γῆς, πλὴν ὅσον ἂν ὁ	πεζὸς	ἡμῶν ἐπέχῃ, πολεμίας οὔσης. ~Ὧν
[7, 87]	πανωλεθρίᾳ δὴ τὸ λεγόμενον καὶ	πεζὸς	καὶ νῆες καὶ οὐδὲν ὅτι
[7, 71]	ἐς τὸ στρατόπεδον· ὁ δὲ	πεζὸς	οὐκέτι διαφόρως, ἀλλ' ἀπὸ μιᾶς
[7, 34]	δὲ τῶν Πελοποννησίων καὶ τοῦ	πεζοῦ	διαλυθέντος οἱ Ἀθηναῖοι ἔστησαν τροπαῖον
[7, 36]	καὶ τῇ ἄλλῃ παρασκευῇ τοῦ	πεζοῦ,	ἥνπερ ἐπ' αὐτὸ τοῦτο πρὶν
[7, 39]	ἐπιχειρήσει τῇ αὐτῇ τοῦ τε	πεζοῦ	καὶ τοῦ ναυτικοῦ (προσέμισγον τοῖς
[7, 60]	φρουρεῖν, ἀπὸ δὲ τοῦ ἄλλου	πεζοῦ	τὰς ναῦς ἁπάσας, ὅσαι ἦσαν
[7, 75]	τούτων τοῖς ἐναντίοις ἐπιφημίσμασιν ἀφορμᾶσθαι,	πεζούς	τε ἀντὶ ναυβατῶν πορευομένους καὶ
[7, 37]	προτέρας ναυμαχίας, ἐπεχείρουν τῷ τε	πεζῷ	(ἅμα καὶ ταῖς ναυσίν. καὶ
[7, 52]	ἓξ καὶ ἑβδομήκοντα καὶ τῷ	πεζῷ	ἅμα πρὸς τὰ τείχη ἐχώρουν.
[7, 12]	ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, τῷ τε	πεζῷ	ἅμα τῶν τειχῶν ἡμῶν πειρᾶν
[7, 59]	μήτε διὰ θαλάσσης (μήτε τῷ	πεζῷ,	διαφυγεῖν. ἔκλῃον οὖν τόν τε
[7, 49]	τὴν Κατάνην, ὅθεν τῷ τε	πεζῷ	ἐπὶ πολλὰ τῆς χώρας ἐπιόντες
[7, 63]	νῦν γε τὰ (πλείω τῷ	πεζῷ	ἐπικρατεῖν. τοῖς δὲ ναύταις παραινῶ
[7, 42]	ὥσπερ τὸ πρῶτον, τῷ τε	πεζῷ	καὶ ταῖς ναυσίν (οὐδὲ γὰρ
[7, 58]	Κορίνθιοι δὲ καὶ ναυσὶ καὶ	πεζῷ	μόνοι παραγενόμενοι καὶ Λευκάδιοι καὶ
[7, 37]	τὸ πρῶτον αὐτοὺς οἰόμενοι τῷ	πεζῷ	μόνῳ πειράσειν, ὁρῶντες δὲ καὶ
[7, 50]	τοῖς Ἀθηναίοις καὶ ναυσὶ καὶ	πεζῷ·	οἱ δὲ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ
[7, 51]	μήτε ταῖς ναυσὶ μήτε τῷ	πεζῷ	(οὐ γὰρ ἂν τὸν ἔκπλουν
[7, 74]	δὲ καὶ Γύλιππος τῷ μὲν	πεζῷ	προεξελθόντες τάς τε ὁδοὺς τὰς
[7, 25]	ἐπ' αὐτοὺς καὶ ναυσὶ καὶ	πεζῷ,	ὡς καὶ τῶν Ἀθηναίων προσδοκίμων
[7, 54]	οἱ Τυρσηνοὶ τροπῆς ἐποιήσαντο τῶν	πεζῶν	ἐς τὴν λίμνην καὶ ἧς
[7, 39]	ὢν κυβερνήτης τῶν μετὰ Συρακοσίων,	πείθει	τοὺς σφετέρους τοῦ ναυτικοῦ ἄρχοντας,
[7, 73]	πάντα μᾶλλον ἐλπίζειν ἂν σφῶν	πείθεσθαι	αὐτοὺς ἢ ὅπλα λαβόντας ἐν
[7, 21]	Ἑρμοκράτους καὶ εἴ του ἄλλου	πειθόντων,	ὥρμηντό τε ἐς τὴν ναυμαχίαν
[7, 1]	στρατιὰν ἄλλην προσλαβόντες, (οὓς ἂν	πείθωσι,	κατὰ γῆν ἔλθωσιν. καὶ ἔδοξεν
[7, 42]	σφᾶς (οὐδένα) ἠπείγετο ἐπιθέσθαι τῇ	πείρᾳ,	καί οἱ ξυντομωτάτην ἡγεῖτο διαπολέμησιν·
[7, 25]	ἀντιτεταγμένων ἐμηχανῶντο καὶ ἀκροβολισμοῖς καὶ	πείραις	παντοίαις ἐχρῶντο. (Ἔπεμψαν δὲ καὶ
[7, 12]	πεζῷ ἅμα τῶν τειχῶν ἡμῶν	πειρᾶν	καὶ ταῖς ναυσὶ κατὰ (θάλασσαν.
[7, 21]	ἰέναι οὖν ἐκέλευεν ἐς τὴν	πεῖραν	τοῦ ναυτικοῦ καὶ μὴ ἀποκνεῖν.
[7, 38]	πολὺ προσπλέοντες καὶ ἀνακρουόμενοι καὶ	πειράσαντες	ἀλλήλων καὶ οὐδέτεροι δυνάμενοι ἄξιόν
[7, 32]	διελθεῖν· ἄλλῃ γὰρ αὐτοὺς οὐδὲ	πειράσειν·	Ἀκραγαντῖνοι γὰρ οὐκ ἐδίδοσαν διὰ
[7, 37]	αὐτοὺς οἰόμενοι τῷ πεζῷ μόνῳ	πειράσειν,	ὁρῶντες δὲ καὶ τὰς ναῦς
[7, 39]	ἐπὶ πολὺ διῆγον τῆς ἡμέρας	πειρώμενοι	ἀλλήλων, πρὶν δὴ Ἀρίστων ὁ
[7, 33]	ὑπελέλειπτο ἐξετάσαι, καὶ τοὺς Θουρίους	πεῖσαι	σφίσι ξυστρατεύειν τε ὡς προθυμότατα
[7, 33]	τῆς Ἰταλίας. καὶ τοὺς Μεταποντίους	πείσαντες	κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν ἀκοντιστάς τε
[7, 86]	νεώτερόν τι ἀπ' αὐτοῦ (γένηται,	πείσαντες	τοὺς ξυμμάχους ἀπέκτειναν αὐτόν. καὶ
[7, 13]	ἀνδράποδα Ὑκκαρικὰ ἀντεμβιβάσαι ὑπὲρ σφῶν	πείσαντες	τοὺς τριηράρχους τὴν ἀκρίβειαν τοῦ
[7, 86]	οἱ Κορίνθιοι, μὴ χρήμασι δὴ	πείσας	τινάς, ὅτι πλούσιος ἦν, ἀποδρᾷ
[7, 43]	ἀπεκρούοντο, οὐκέτι ἐδόκει διατρίβειν, ἀλλὰ	πείσας	τόν τε Νικίαν καὶ τοὺς
[7, 86]	Λακεδαιμονίων ὁ Νικίας προυθυμήθη, σπονδὰς	(πείσας	τοὺς Ἀθηναίους ποιήσασθαι, ὥστε ἀφεθῆναι.
[7, 48]	λέγων διαβάλλοι, ἐκ τούτων αὐτοὺς	(πείσεσθαι.	τῶν τε παρόντων στρατιωτῶν πολλοὺς
[7, 40]	Ἀθηναίοις ἐπιχειρῶσιν. ~καὶ οἱ μὲν	πεισθέντες	ἔπεμψαν ἄγγελον, καὶ ἡ ἀγορὰ
[7, 57]	καὶ Αἰτωλοὶ μισθῷ καὶ οὗτοι	πεισθέντες·	ξυνέβη δὲ τοῖς Κρησὶ τὴν
[7, 12]	Γύλιππος οἴχεται, τὰς μὲν καὶ	πείσων	ξυμπολεμεῖν ὅσαι νῦν ἡσυχάζουσιν, ἀπὸ
[7, 49]	βλάψουσι, ταῖς τε ναυσὶν ἐν	πελάγει	καὶ οὐκ ἐν στενοχωρίᾳ, ἣ
[7, 62]	ᾧ ναυμαχίαν μὲν ποιούμενοι ἐν	πελάγει	οὐκ ἂν ἐχρώμεθα διὰ τὸ
[7, 19]	Ταινάρου τῆς Λακωνικῆς ἐς τὸ	πέλαγος	ἀφῆκαν· μετὰ δὲ τούτους Κορίνθιοι
[7, 34]	ἀνέμου ἄπωσιν αὐτῶν ἐς τὸ	πέλαγος	καὶ διὰ τὴν τῶν Κορινθίων
[7, 47]	μὴ διατρίβειν, ἕως ἔτι τὸ	πέλαγος	οἷόν τε περαιοῦσθαι καὶ τοῦ
[7, 36]	ἐχόντων τὴν ἐπίπλευσιν ἀπὸ τοῦ	πελάγους	τε καὶ ἀνάκρουσιν, οὐ δυνήσεσθαι
[7, 21]	φαίνεσθαι· ᾧ γὰρ ἐκεῖνοι τοὺς	πέλας,	οὐ δυνάμει ἔστιν ὅτε προύχοντες,
[7, 84]	σφίσιν αὐτοῖς ταρασσομένους. (οἵ τε	Πελοποννήσιοι	ἐπικαταβάντες τοὺς ἐν τῷ ποταμῷ
[7, 28]	ἐνόμιζον περιοίσειν αὐτούς, εἰ οἱ	Πελοποννήσιοι	ἐσβάλοιεν ἐς τὴν χώραν, ὥστε
[7, 19]	οἱ μὲν ἐν τῇ Ἀττικῇ	Πελοποννήσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐτείχιζον, οἱ
[7, 34]	καὶ ἔπρασσον ταῦτα. ~Οἱ δὲ	Πελοποννήσιοι	περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον τοῦτον
[7, 34]	οἱ μὲν γὰρ Κορίνθιοι καὶ	Πελοποννήσιοι	πρὸς τῇ γῇ ναυμαχοῦντες ῥᾳδίως
[7, 5]	ἀνεκτὸν ἐσόμενον εἰ μὴ ἀξιώσουσι	Πελοποννήσιοί	τε ὄντες καὶ Δωριῆς Ἰώνων
[7, 18]	τε ἐπόριζον καὶ τοὺς ἄλλους	Πελοποννησίους	προσηνάγκαζον. καὶ ὁ χειμὼν ἐτελεύτα,
[7, 34]	πολὺ ἐνίκων. ἀποπλευσάντων δὲ τῶν	Πελοποννησίων	καὶ τοῦ πεζοῦ διαλυθέντος οἱ
[7, 28]	γὰρ αὐτοὺς πολιορκουμένους ἐπιτειχισμῷ ὑπὸ	Πελοποννησίων	μηδ' ὣς ἀποστῆναι ἐκ Σικελίας,
[7, 20]	ἦρος εὐθὺς ἀρχομένου περί τε	Πελοπόννησον	ναῦς τριάκοντα ἔστειλαν καὶ Χαρικλέα
[7, 57]	(ἠναγκάζοντο πολεμεῖν. τῶν τε περὶ	Πελοπόννησον	νησιωτῶν Κεφαλλῆνες μὲν καὶ Ζακύνθιοι
[7, 17]	πέμπουσι δὲ καὶ περὶ τὴν	Πελοπόννησον	οἱ Ἀθηναῖοι εἴκοσι ναῦς, ὅπως
[7, 12]	ἐξερχόμεθα. ~Πεπόμφασι δὲ καὶ ἐς	Πελοπόννησον	πρέσβεις ἐπ' ἄλλην στρατιάν, καὶ
[7, 26]	Αἰγίνης καὶ πλεύσας πρὸς τὴν	Πελοπόννησον	τῷ τε Χαρικλεῖ καὶ ταῖς
[7, 25]	καὶ αὐτῶν μία μὲν ἐς	Πελοπόννησον	ᾤχετο, πρέσβεις ἄγουσα οἵπερ τά
[7, 25]	μία τῶν ὁλκάδων τῶν ἀπὸ	Πελοποννήσου	ἄγουσα (Θεσπιῶν ὁπλίτας· καὶ ἀναλαβόντες
[7, 15]	τε ἅπασα ξυνίσταται καὶ ἐκ	Πελοποννήσου	ἄλλη στρατιὰ προσδόκιμος αὐτοῖς, βουλεύεσθε
[7, 19]	ὁπλῖται ταῖς ὁλκάσιν ἀπὸ τῆς	Πελοποννήσου	ἀπῆραν· οὗπερ ἕνεκα καὶ τὸ
[7, 58]	ἀναγκαστοὶ στρατεύοντες, καὶ τῶν (ἔξω	Πελοποννήσου	Βοιωτοί. πρὸς δὲ τοὺς ἐπελθόντας
[7, 28]	προσανείλοντο τοῦ πρότερον (ὑπάρχοντος ἐκ	Πελοποννήσου.	δι' ἃ καὶ τότε ὑπό
[7, 17]	μηδένα ἀπὸ Κορίνθου καὶ τῆς	Πελοποννήσου	ἐς τὴν Σικελίαν (περαιοῦσθαι. οἱ
[7, 11]	Λακεδαιμόνιος στρατιὰν ἔχων ἔκ τε	Πελοποννήσου	καὶ ἀπὸ τῶν ἐν Σικελίᾳ
[7, 66]	ἔπειτ' εἰ κατορθώσειαν, καὶ τῆς	Πελοποννήσου	καὶ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος, καὶ
[7, 17]	Σικελίαν καὶ ἐκ τῆς ἄλλης	Πελοποννήσου	οἱ Λακεδαιμόνιοι τῷ αὐτῷ τρόπῳ
[7, 42]	καὶ ἔφθασεν αὐτὸν ἐκ τῆς	Πελοποννήσου	στρατιᾷ ὁ Γύλιππος ἀφικόμενος, ἣν
[7, 15]	ὀλίγου ποριουμένων, τὰ δ' ἐκ	Πελοποννήσου	σχολαίτερον μέν, ὅμως δ' ἢν
[7, 50]	Σικελίας καὶ τοὺς ἐκ τῆς	Πελοποννήσου	τοῦ ἦρος ἐν ταῖς ὁλκάσιν
[7, 19]	ἐτείχιζον, οἱ δ' ἐν τῇ	Πελοποννήσῳ	ἀπέστελλον περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον
[7, 27]	Διακοῦ γένους ἐς τὰς Ἀθήνας	πελτασταὶ	ἐν τῷ αὐτῷ θέρει τούτῳ
[7, 32]	τὸν στρατόν, ὁ Νικίας προπυθόμενος	πέμπει	ἐς τῶν Σικελῶν τοὺς τὴν
[7, 4]	ναῦς προσπλεούσας ὁ Νικίας· καὶ	πέμπει	ἐς φυλακὴν αὐτῶν εἴκοσι ναῦς,
[7, 73]	διελθόντες τὰ χαλεπώτατα τῶν χωρίων.	πέμπει	τῶν ἑταίρων τινὰς τῶν ἑαυτοῦ
[7, 16]	ταλαιπωροίη, στρατιὰν δὲ ἄλλην ἐψηφίσαντο	πέμπειν	καὶ ναυτικὴν καὶ (πεζὴν Ἀθηναίων
[7, 31]	τὸν πόλεμον ναυμαχεῖν τε μέλλουσιν·	πέμπειν	οὖν ἐκέλευεν αὐτοὺς ναῦς, ὡς
[7, 8]	σωτηρίαν. φοβούμενος δὲ μὴ οἱ	πεμπόμενοι	ἢ κατὰ τὴν τοῦ λέγειν
[7, 17]	καὶ (ναῦς καὶ ὁπλίτας ἑτοιμάζων.	πέμπουσι	δὲ καὶ περὶ τὴν Πελοπόννησον
[7, 79]	ὁ Γύλιππος καὶ οἱ Συρακόσιοι	πέμπουσι	μέρος τι τῆς στρατιᾶς ἀποτειχιοῦντας
[7, 83]	ὁ δ' ἀπιστῶν (σπένδεται ἱππέα	πέμψαι	σκεψόμενον. ὡς δ' οἰχόμενος ἀπήγγειλε
[7, 39]	τοὺς σφετέρους τοῦ ναυτικοῦ ἄρχοντας,	πέμψαντας	ὡς τοὺς ἐν τῇ πόλει
[7, 1]	ἐν Ἱμέρᾳ) καὶ τοὺς Σελινουντίους	πέμψαντες	ἐκέλευον ἀπαντᾶν πανστρατιᾷ (ἔς τι
[7, 85]	τὴν φυλακὴν διεξῆλθον τῆς νυκτός,	(πέμψαντες	τοὺς διωξομένους ξυνέλαβον. τὸ μὲν
[7, 3]	ἐπιβοηθοῖεν ἄλλοσε, μέρος δέ τι	πέμψας	πρὸς τὸ φρούριον τὸ Λάβδαλον
[7, 1]	ἀπαντᾶν πανστρατιᾷ (ἔς τι χωρίον.	πέμψειν	δέ τινα αὐτοῖς ὑπέσχοντο στρατιὰν
[7, 17]	οὐκ ἄκαιρον καὶ τὴν προτέραν	πέμψιν	τῶν νεῶν ποιήσασθαι, πολλῷ μᾶλλον
[7, 17]	οἱ Λακεδαιμόνιοι τῷ αὐτῷ τρόπῳ	(πέμψοντες·	ναῦς τε οἱ Κορίνθιοι πέντε
[7, 42]	ταῖς ξενικαῖς καὶ ὁπλίτας περὶ	πεντακισχιλίους	ἑαυτῶν τε καὶ τῶν ξυμμάχων,
[7, 33]	οἱ Καμαριναῖοι ἀφικνοῦνται αὐτοῖς βοηθοῦντες,	πεντακόσιοι	μὲν ὁπλῖται, τριακόσιοι δὲ ἀκοντισταὶ
[7, 32]	οὗτος δὲ τοὺς διαφυγόντας ἐς	πεντακοσίους	καὶ χιλίους ἐκόμισεν ἐς τὰς
[7, 19]	τούτους Κορίνθιοι οὐ πολλῷ ὕστερον	πεντακοσίους	ὁπλίτας, τοὺς μὲν ἐξ αὐτῆς
[7, 79]	ἀντεῖχον οἱ Ἀθηναῖοι, ἔπειτα προελθόντες	πέντε	ἢ ἓξ σταδίους ἀνεπαύοντο ἐν
[7, 3]	βούλονται ἐξιέναι ἐκ τῆς Σικελίας	πέντε	ἡμερῶν λαβόντες τὰ σφέτερα αὐτῶν,
[7, 43]	τε καὶ ἀναβάντας, παραγγείλας δὲ	πέντε	ἡμερῶν σιτία καὶ τοὺς λιθολόγους
[7, 46]	πρότερον, ἐς μὲν Ἀκράγαντα στασιάζοντα	πέντε	καὶ δέκα ναυσὶ Σικανὸν ἀπέστειλαν,
[7, 31]	ἐς τὴν Κέρκυραν πλεύσας καὶ	πέντε	καὶ δέκα τε ναῦς πληροῦν
[7, 37]	καὶ ἐπειδὴ πλήρεις ἦσαν, ἀντανῆγον	πέντε	καὶ ἑβδομήκοντα ναῦς· καὶ τῶν
[7, 31]	τὰς (ἑαυτῶν πρὸς τὰς ἐκείνων	πέντε	καὶ εἴκοσι ναυμαχεῖν. τῷ μὲν
[7, 34]	χρόνον τοῦτον οἱ ἐν ταῖς	πέντε	καὶ εἴκοσι ναυσίν, οἵπερ τῶν
[7, 19]	ἦρχε (Σαργεὺς Σικυώνιος. αἱ δὲ	πέντε	καὶ εἴκοσι νῆες τῶν Κορινθίων
[7, 31]	ἦρχε Ναυπάκτου, ἀγγέλλων ὅτι αἱ	πέντε	καὶ εἴκοσι νῆες τῶν Κορινθίων
[7, 22]	ἀντιπληρώσαντες ἑξήκοντα ναῦς ταῖς μὲν	πέντε	καὶ εἴκοσι πρὸς τὰς πέντε
[7, 17]	(πέμψοντες· ναῦς τε οἱ Κορίνθιοι	πέντε	καὶ εἴκοσιν ἐπλήρουν, ὅπως ναυμαχίας
[7, 22]	μεγάλου λιμένος ἐπέπλεον, αἱ δὲ	πέντε	καὶ τεσσαράκοντα ἐκ τοῦ ἐλάσσονος,
[7, 22]	πέντε καὶ εἴκοσι πρὸς τὰς	πέντε	καὶ τριάκοντα τῶν Συρακοσίων τὰς
[7, 22]	Συρακοσίων ἅμα καὶ ἀπὸ ξυνθήματος	πέντε	μὲν καὶ τριάκοντα ἐκ τοῦ
[7, 33]	οἱ Γελῷοι ναυτικόν τε ἐς	πέντε	ναῦς καὶ ἀκοντιστὰς τετρακοσίους καὶ
[7, 20]	ἑξήκοντα μὲν ναυσὶν Ἀθηναίων καὶ	πέντε	Χίαις, ὁπλίταις δὲ ἐκ καταλόγου
[7, 30]	οἱ δὲ ξύμπαντες τῶν Θρᾳκῶν	πεντήκοντα	καὶ διακόσιοι ἀπὸ τριακοσίων καὶ
[7, 33]	ἀκοντιστάς τέ τινας τῶν Ἰαπύγων	πεντήκοντα	καὶ ἑκατὸν τοῦ Μεσσαπίου ἔθνους
[7, 72]	τοῖς δ' ἐναντίοις ἐλάσσους ἢ	πεντήκοντα.	(καὶ ξυγχωροῦντος Νικίου τῇ γνώμῃ
[7, 81]	ἀπεῖχεν ἐν τῷ πρόσθεν καὶ	πεντήκοντα	σταδίους· θᾶσσόν τε γὰρ ὁ
[7, 12]	πολὺ διὰ τοὺς ἱππέας ἐξερχόμεθα.	~Πεπόμφασι	δὲ καὶ ἐς Πελοπόννησον πρέσβεις
[7, 66]	ἐνδιδόασιν· ὃ νῦν Ἀθηναίους εἰκὸς	πεπονθέναι.	~ἡμῶν δὲ τό τε ὑπάρχον
[7, 75]	ἢ κατὰ δάκρυα τὰ μὲν	πεπονθότας	ἤδη, τὰ δὲ περὶ τῶν
[7, 29]	ὄντος καὶ ἔστιν ᾗ καὶ	πεπτωκότος,	τοῦ δὲ βραχέος ᾠκοδομημένου, καὶ
[7, 77]	μεγάλην δύναμιν τῆς πόλεως καίπερ	πεπτωκυῖαν	ἐπανορθώσοντες· ἄνδρες γὰρ πόλις, καὶ
[7, 67]	ἐξ ὧν ἡμεῖς οἰόμεθα σαφῶς	πεπύσθαι·	ὑπερβαλλόντων γὰρ αὐτοῖς τῶν κακῶν
[7, 43]	ὅπως τῇ παρούσῃ ὁρμῇ τοῦ	περαίνεσθαι	ὧν ἕνεκα ἦλθον μὴ βραδεῖς
[7, 1]	φθάσαντες δὲ τὴν φυλακὴν ταύτην	περαιοῦνται	διὰ τοῦ πορθμοῦ, καὶ (σχόντες
[7, 31]	ὁπλῖται ἐς τὴν Σικελίαν ἔμελλον	περαιοῦσθαι,	αὐτὴν μὲν διαφθείρει, οἱ δ'
[7, 47]	ἔτι τὸ πέλαγος οἷόν τε	περαιοῦσθαι	καὶ τοῦ (στρατεύματος ταῖς γοῦν
[7, 17]	τῆς Πελοποννήσου ἐς τὴν Σικελίαν	(περαιοῦσθαι.	οἱ γὰρ Κορίνθιοι, ὡς αὐτοῖς
[7, 50]	πλοῦν ἀπέχει, καὶ ἀπ' αὐτοῦ	περαιωθέντες	(ἀφίκοντο ἐς Σελινοῦντα. καὶ οἱ
[7, 7]	Κόρινθον ἀπεστάλησαν, ὅπως στρατιὰ ἔτι	περαιωθῇ	τρόπῳ ᾧ ἂν ἐν ὁλκάσιν
[7, 42]	αὐτίκα οὐκ ὀλίγη ἐγένετο, εἰ	πέρας	μηδὲν ἔσται σφίσι τοῦ ἀπαλλαγῆναι
[7, 9]	καὶ Εὐετίων στρατηγὸς Ἀθηναίων μετὰ	Περδίκκου	στρατεύσας ἐπ' Ἀμφίπολιν Θρᾳξὶ πολλοῖς
[7, 23]	οὐδενὶ κόσμῳ ἐσέπλεον, καὶ ταραχθεῖσαι	περὶ	ἀλλήλας παρέδοσαν τὴν νίκην τοῖς
[7, 2]	πρὸ Γυλίππου, καὶ καταλαβὼν αὐτοὺς	περὶ	ἀπαλλαγῆς τοῦ πολέμου μέλλοντας ἐκκλησιάσειν
[7, 81]	οὐ χαλεπῶς ᾐσθάνοντο κεχωρηκότας, καταλαμβάνουσι	περὶ	ἀρίστου (ὥραν. καὶ ὡς προσέμειξαν
[7, 25]	μὴ οὐ προϊδών τις ὥσπερ	περὶ	ἕρμα περιβάλῃ τὴν ναῦν. ἀλλὰ
[7, 72]	τῶν παρόντων κακῶν νεκρῶν μὲν	πέρι	ἢ ναυαγίων οὐδὲ ἐπενόουν αἰτῆσαι
[7, 16]	καὶ τὸν μὲν Εὐρυμέδοντα εὐθὺς	περὶ	ἡλίου τροπὰς τὰς χειμερινὰς ἀποπέμπουσιν
[7, 49]	ἐθάρσησε κρατήσειν. ὁ δὲ Δημοσθένης	περὶ	μὲν τοῦ προσκαθῆσθαι οὐδ' ὁπωσοῦν
[7, 70]	δὲ αὐτοὺς ἐμβεβλῆσθαι, δύο τε	περὶ	μίαν καὶ ἔστιν ᾗ καὶ
[7, 57]	στρατευομένοις (ἠναγκάζοντο πολεμεῖν. τῶν τε	περὶ	Πελοπόννησον νησιωτῶν Κεφαλλῆνες μὲν καὶ
[7, 42]	ξὺν ταῖς ξενικαῖς καὶ ὁπλίτας	περὶ	πεντακισχιλίους ἑαυτῶν τε καὶ τῶν
[7, 18]	ἐνόμιζον, καὶ ἐνεθυμοῦντο τήν τε	περὶ	Πύλον ξυμφορὰν καὶ εἴ τις
[7, 87]	οἴκου ἀπενόστησαν. ταῦτα μὲν τὰ	περὶ	Σικελίαν γενόμενα.
[7, 57]	ἑκάτεροι ἐπὶ Σικελίαν τε καὶ	περὶ	Σικελίας, τοῖς μὲν ξυγκτησόμενοι τὴν
[7, 28]	διὰ τῆς Δεκελείας θάσσων οὖσα,	περὶ	Σούνιον κατὰ θάλασσαν πολυτελὴς ἐγίγνετο·
[7, 71]	δὲ καὶ οἱ πλεῖστοι ἤδη	περὶ	σφᾶς (αὐτοὺς καὶ ὅπῃ σωθήσονται
[7, 48]	οὐ τοὺς αὐτοὺς ψηφιεῖσθαί τε	περὶ	σφῶν (αὐτῶν) καὶ τὰ πράγματα
[7, 53]	ἐμβαλόντες. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι δείσαντες	περὶ	ταῖς ναυσὶν ἀντεμηχανήσαντό τε σβεστήρια
[7, 53]	οἱ Ἀθηναῖοι ἐπιβοηθήσαντες καὶ δείσαντες	περὶ	ταῖς ναυσὶν ἐς μάχην τε
[7, 33]	ἐκόμισεν ἐς τὰς Συρακούσας. ~καὶ	περὶ	τὰς αὐτὰς (ἡμέρας καὶ οἱ
[7, 31]	αὐτοὶ (εἶχον. ὄντι δ' αὐτῷ	περὶ	ταῦτα ὁ Εὐρυμέδων ἀπαντᾷ ἐκ
[7, 4]	αὐτῶν εἴκοσι ναῦς, αἷς εἴρητο	περί	τε Λοκροὺς καὶ Ῥήγιον καὶ
[7, 20]	καὶ τοῦ ἦρος εὐθὺς ἀρχομένου	περί	τε Πελοπόννησον ναῦς τριάκοντα ἔστειλαν
[7, 61]	μέλλων ὁμοίως κοινὸς ἅπασιν ἔσται	περί	τε σωτηρίας καὶ πατρίδος ἑκάστοις
[7, 84]	ἐπέπιπτόν τε ἀλλήλοις καὶ κατεπάτουν,	περί	τε τοῖς δορατίοις καὶ σκεύεσιν
[7, 31]	ᾑρέθη) Δημοσθένης δ' ἐκ τῶν	περὶ	τὴν Ἀκαρνανίαν χωρίων σφενδονήτας τε
[7, 20]	τοῦ Χαρικλέους ἅμα περιπλέοντα (ξυστρατεύεσθαι	περὶ	τὴν Λακωνικήν. καὶ ὁ μὲν
[7, 17]	ὁπλίτας ἑτοιμάζων. πέμπουσι δὲ καὶ	περὶ	τὴν Πελοπόννησον οἱ Ἀθηναῖοι εἴκοσι
[7, 8]	ἀφανισθεῖσαν μαθόντας τοὺς Ἀθηναίους βουλεύσασθαι	περὶ	τῆς ἀληθείας. (καὶ οἱ μὲν
[7, 70]	τε τὸν ἔκπλουν ἐπιβοῶντες καὶ	περὶ	τῆς ἐς τὴν πατρίδα σωτηρίας
[7, 31]	τῇ Ναυπάκτῳ· αὐτοὶ δὲ τὰ	περὶ	τῆς στρατιᾶς τὸν ξύλλογον ἡτοιμάζοντο,
[7, 19]	πρῶτον μὲν τῆς χώρας τὰ	περὶ	τὸ πεδίον ἐδῄωσαν, ἔπειτα Δεκέλειαν
[7, 74]	καταλιπεῖν, ἀναλαβόντες δὲ αὐτὰ ὅσα	περὶ	τὸ σῶμα ἐς δίαιταν ὑπῆρχεν
[7, 42]	τῶν Συρακοσίων ἔτεμον οἱ Ἀθηναῖοι	περὶ	τὸν Ἄναπον, καὶ τῷ στρατεύματι
[7, 19]	δ' ἐν τῇ Πελοποννήσῳ ἀπέστελλον	περὶ	τὸν αὐτὸν χρόνον ταῖς ὁλκάσι
[7, 34]	ἔπρασσον ταῦτα. ~Οἱ δὲ Πελοποννήσιοι	περὶ	τὸν αὐτὸν χρόνον τοῦτον οἱ
[7, 56]	οἱ (Ἀθηναῖοι ἐκπλεύσαντες. οὐ γὰρ	περὶ	τοῦ αὐτοὶ σωθῆναι μόνον ἔτι
[7, 18]	Πύλου ἅμα ἐλῃστεύοντο, καὶ ὁσάκις	περί	του διαφοραὶ γένοιντο τῶν κατὰ
[7, 71]	εἶχε, φιλονικῶν μὲν ὁ αὐτόθεν	περὶ	τοῦ πλέονος ἤδη καλοῦ, δεδιότες
[7, 75]	μὲν πεπονθότας ἤδη, τὰ δὲ	περὶ	τῶν ἐν ἀφανεῖ δεδιότας μὴ
[7, 25]	τὰς Συρακούσας. (Ἐγένετο δὲ καὶ	περὶ	τῶν σταυρῶν ἀκροβολισμὸς ἐν τῷ
[7, 64]	τὸ μέγα ὄνομα τῶν Ἀθηνῶν,	περὶ	ὧν, εἴ τίς τι ἕτερος
[7, 25]	Πλημμυρίου λῆψιν καὶ τῆς ναυμαχίας	πέρι	ὡς οὐ τῇ τῶν πολεμίων
[7, 25]	προϊδών τις ὥσπερ περὶ ἕρμα	περιβάλῃ	τὴν ναῦν. ἀλλὰ καὶ τούτους
[7, 21]	διὰ τὸ τοιοῦτον ἐκπλαγέντων αὐτῶν	περιγενησομένους	ἢ Ἀθηναίους τῇ ἐπιστήμῃ τὴν
[7, 49]	ἐπίπλους οὐκ ἐκ βραχέος καὶ	περιγραπτοῦ	ὁρμώμενοί τε (καὶ καταίροντες ἕξουσιν.
[7, 71]	σώμασιν αὐτοῖς ἴσα τῇ δόξῃ	περιδεῶς	ξυναπονεύοντες ἐν τοῖς χαλεπώτατα διῆγον·
[7, 56]	καὶ ὅτι οὐχὶ Ἀθηναίων μόνον	περιεγίγνοντο,	ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων πολλῶν
[7, 44]	ἐγένετο, οἱ ἱππῆς τῶν Συρακοσίων	περιελάσαντες	διέφθειραν. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ
[7, 20]	στρατεύματός τε εἴ τι ὑπελέλειπτο	περιέμενε	καὶ τὸν Χαρικλέα τοὺς Ἀργείους
[7, 33]	καὶ φίλους τοῖς Ἀθηναίοις νομίζειν,	περιέμενον	ἐν τῇ Θουρίᾳ καὶ ἔπρασσον
[7, 22]	καὶ τὸ νεώριον αὐτοῖς, (καὶ)	περιέπλεον	βουλόμενοι πρὸς τὰς ἐντὸς προσμεῖξαι
[7, 70]	ἕκαστον, κατὰ πολλὰ δὲ πανταχόθεν,	περιεστάναι,	καὶ τὸν κτύπον μέγαν ἀπὸ
[7, 18]	ἐς τοὺς Ἀθηναίους τὸ αὐτὸ	περιεστάναι,	πρόθυμοι ἦσαν ἐς τὸν (πόλεμον.
[7, 18]	τῷ χειμῶνι τούτῳ σίδηρόν τε	περιήγγελλον	κατὰ τοὺς ξυμμάχους καὶ τἆλλα
[7, 81]	χωρίον ᾧ κύκλῳ μὲν τειχίον	περιῆν,	ὁδὸς δὲ ἔνθεν (τε) καὶ
[7, 73]	χρεὼν ἀποχωρῆσαι τῆς νυκτὸς αὐτοὺς	περιιδεῖν,	λέγων ταῦτα ἃ καὶ αὐτῷ
[7, 52]	κέρας τῶν Ἀθηναίων καὶ βουλόμενον	περικλῄσασθαι	τὰς ναῦς τῶν ἐναντίων καὶ
[7, 9]	εἷλεν, ἐς δὲ τὸν Στρυμόνα	περικομίσας	(τριήρεις ἐκ τοῦ ποταμοῦ ἐπολιόρκει
[7, 72]	ἦσαν γὰρ τοῖς μὲν Ἀθηναίοις	περίλοιποι	ὡς ἑξήκοντα, τοῖς δ' ἐναντίοις
[7, 84]	ὁμοῦ τῷ πηλῷ ᾑματωμένον καὶ	περιμάχητον	ἦν τοῖς πολλοῖς. ~τέλος δὲ
[7, 74]	αὐτοῖς καὶ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν	περιμεῖναι,	ὅπως ξυσκευάσαιντο ὡς ἐκ τῶν
[7, 26]	τάχιστα ποιῆται· ὁ δὲ Χαρικλῆς	περιμείνας	ἕως τὸ χωρίον ἐξετείχισε καὶ
[7, 28]	ἐτῶν οὐδεὶς πλείω χρόνον ἐνόμιζον	περιοίσειν	αὐτούς, εἰ οἱ Πελοποννήσιοι ἐσβάλοιεν
[7, 6]	ἄρχειν, ἀναγκαῖον εἶναι σφίσι μὴ	περιορᾶν	παροικοδομούμενον τὸ τεῖχος (ἤδη γὰρ
[7, 33]	μετὰ τῶν Συρακοσίων οἱ πρότερον	περιορώμενοι	ξυστάντες ἐβοήθουν. (Καὶ οἱ μὲν
[7, 13]	~ἡμῖν δ' ἐκ πολλῆς ἂν	περιουσίας	νεῶν μόλις τοῦτο ὑπῆρχε καὶ
[7, 36]	τὴν στενοχωρίαν κωλύσειν (ὥστε μὴ	περιπλεῖν.	τῇ τε πρότερον ἀμαθίᾳ τῶν
[7, 20]	πρῶτον μετὰ τοῦ Χαρικλέους ἅμα	περιπλέοντα	(ξυστρατεύεσθαι περὶ τὴν Λακωνικήν. καὶ
[7, 40]	οἱ ἐν τοῖς λεπτοῖς πλοίοις	περιπλέοντες	τῶν Συρακοσίων καὶ ἔς τε
[7, 22]	ἐπὶ τὰς ἐκ τοῦ νεωρίου	περιπλεούσας.	καὶ εὐθὺς πρὸ τοῦ στόματος
[7, 36]	τῆς ἀνακρούσεως, ὥσπερ τοῖς Συρακοσίοις)	περιπλεῦσαι	δὲ ἐς τὴν εὐρυχωρίαν, σφῶν
[7, 36]	ἀντιπρῴροις μᾶλλον αὐτοὺς ἢ ἐκ	περίπλου	ταῖς ἐμβολαῖς χρῆσθαι, οὐκ ἔλασσον
[7, 36]	ἔσεσθαι σφῶν ἐν στενοχωρίᾳ οὔτε	περίπλουν	οὔτε διέκπλουν, ᾧπερ τῆς τέχνης
[7, 48]	γὰρ αὐτοὺς ξενοτροφοῦντας καὶ ἐν	περιπολίοις	ἅμα ἀναλίσκοντας καὶ ναυτικὸν πολὺ
[7, 81]	δὲ (οὐκ ὀλίγας εἶχεν, ἐβάλλοντο	περισταδόν.	τοιαύταις δὲ προσβολαῖς καὶ οὐ
[7, 83]	τοὺς λόγους, ἀλλὰ προσπεσόντες καὶ	περιστάντες	πανταχόθεν ἔβαλλον καὶ τούτους μέχρι
[7, 11]	ἁπλοῦν, ὥστε μὴ εἶναι ἔτι	περιτειχίσαι	αὐτούς, ἢν μή τις τὸ
[7, 42]	παρατείχισμα τῶν Συρακοσίων, ᾧ ἐκώλυσαν	περιτειχίσαι	σφᾶς τοὺς Ἀθηναίους, ἁπλοῦν ὂν
[7, 11]	οὖν ἡμεῖς μὲν παυσάμενοι τοῦ	περιτειχισμοῦ	διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων
[7, 73]	ἐθελῆσαι ὑπακοῦσαι· ὑπὸ γὰρ τοῦ	περιχαροῦς	τῆς νίκης πρὸς πόσιν τετράφθαι
[7, 35]	πλὴν Λοκρῶν, ἕως ἀφίκοντο ἐπὶ	Πέτραν	τῆς Ῥηγίνης. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι
[7, 67]	ὑμῶν, ὅτι οὐκ ἴσαις ναυμαχήσει,	πεφόβηται·	ἐν ὀλίγῳ γὰρ πολλαὶ ἀργότεραι
[7, 36]	(κρατήσειν, καὶ ξυμφερομένους αὐτούς, ἤν	πῃ	βιάζωνται, ἐς ὀλίγον τε καὶ
[7, 78]	ἐπῄει τὸ στράτευμα, καὶ εἴ	πῃ	ὁρῴη διεσπασμένον καὶ μὴ ἐν
[7, 71]	σκοπούντων, εἰ μέν τινες ἴδοιέν	πῃ	τοὺς σφετέρους ἐπικρατοῦντας, ἀνεθάρσησάν τε
[7, 84]	ἧσσον ἐπίνετό τε ὁμοῦ τῷ	πηλῷ	ᾑματωμένον καὶ περιμάχητον ἦν τοῖς
[7, 36]	τοὺς τοίχους ὡς ἐπὶ ἓξ	πήχεις	ἐντός τε καὶ ἔξωθεν· ᾧπερ
[7, 50]	δὲ τῇ ἀσθενείᾳ τῶν ἀνθρώπων	πιεζόμενα,	μετεμέλοντό τε πρότερον οὐκ ἀναστάντες
[7, 84]	ὑπὸ τῆς ταλαιπωρίας (καὶ τοῦ	πιεῖν	ἐπιθυμίᾳ. ὡς δὲ γίγνονται ἐπ'
[7, 84]	κρημνῶδες) ἔβαλλον ἄνωθεν τοὺς Ἀθηναίους,	πίνοντάς	τε τοὺς πολλοὺς ἀσμένους καὶ
[7, 67]	ἐς ἀπόνοιαν καθεστήκασιν οὐ παρασκευῆς	πίστει	μᾶλλον ἢ τύχης ἀποκινδυνεῦσαι οὕτως
[7, 86]	κἀκεῖνος οὐχ ἥκιστα διὰ τοῦτο	πιστεύσας	ἑαυτὸν τῷ Γυλίππῳ παρέδωκεν. ἀλλὰ
[7, 85]	ἱππέων, Νικίας Γυλίππῳ ἑαυτὸν παραδίδωσι,	πιστεύσας	μᾶλλον αὐτῷ ἢ τοῖς Συρακοσίοις·
[7, 40]	πολεμίων νεῶν καὶ ἐς τὰ	πλάγια	παραπλέοντες καὶ ἐξ αὐτῶν ἐς
[7, 59]	στόμα ὀκτὼ σταδίων μάλιστα, τριήρεσι	πλαγίαις	καὶ πλοίοις καὶ ἀκάτοις ἐπ'
[7, 6]	ἱππέας καὶ τοὺς ἀκοντιστὰς ἐκ	πλαγίου	τάξας τῶν Ἀθηναίων κατὰ τὴν
[7, 78]	λέγων. (τὸ δὲ ἐχώρει ἐν	πλαισίῳ	τεταγμένον, πρῶτον μὲν ἡγούμενον τὸ
[7, 18]	μᾶλλον γενέσθαι, ὅτι τε ἐς	Πλάταιαν	ἦλθον Θηβαῖοι ἐν σπονδαῖς, καὶ
[7, 57]	μετὰ Συρακοσίων κατ' ἀνάγκην ἐμάχοντο,	Πλαταιῆς	δὲ καταντικρὺ Βοιωτοὶ Βοιωτοῖς (μόνοι
[7, 38]	δὲ τὰς ὁλκάδας ὅσον δύο	πλέθρα	ἀπ' ἀλλήλων κατέστησεν, ὅπως, εἴ
[7, 1]	ἔδοξεν αὐτοῖς ἐπὶ τῆς Ἱμέρας	πλεῖν,	ἄλλως τε καὶ τῶν Ἀττικῶν
[7, 43]	τῶν (φυλάκων ἀποκτείνουσιν. οἱ δὲ	πλείους	διαφυγόντες εὐθὺς πρὸς τὰ στρατόπεδα,
[7, 63]	νῦν ἔχοντας καὶ τὰς ναῦς	πλείους,	ἐκείνην τε τὴν ἡδονὴν ἐνθυμεῖσθαι
[7, 50]	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι οἵ τε	πλείους	ἐπισχεῖν ἐκέλευον τοὺς στρατηγοὺς ἐνθύμιον
[7, 72]	ἕῳ τὸν ἔκπλουν, λέγων ὅτι	πλείους	ἔτι αἱ λοιπαί εἰσι νῆες
[7, 48]	παρόντων στρατιωτῶν πολλοὺς καὶ τοὺς	πλείους	ἔφη, οἳ νῦν βοῶσιν ὡς
[7, 70]	μίαν καὶ ἔστιν ᾗ καὶ	πλείους	ναῦς κατ' ἀνάγκην ξυνηρτῆσθαι, καὶ
[7, 40]	πολλοῦ θορύβου καὶ ἄσιτοι οἱ	πλείους	οὐδενὶ κόσμῳ ἐσβάντες μόλις ποτὲ
[7, 12]	ἀντιπάλους τῷ πλήθει καὶ ἔτι	πλείους	τὰς τῶν πολεμίων οὔσας αἰεὶ
[7, 34]	τροπαῖον ἔστησαν ὡς νικῶντες, ὅτι	πλείους	τῶν ἐναντίων ναῦς ἄπλους ἐποίησαν
[7, 80]	πολεμίων γεγενημέναις, πυρὰ καύσαντας ὡς	πλεῖστα	ἀπάγειν τὴν στρατιάν, μηκέτι τὴν
[7, 56]	μέγα μέρος προκόψαντες. ἔθνη γὰρ	πλεῖστα	δὴ ἐπὶ μίαν πόλιν ταύτην
[7, 68]	ἐλάχιστα ἐκ τοῦ σφαλῆναι βλάπτοντες	πλεῖστα	διὰ τὸ εὐτυχῆσαι ὠφελῶσιν. ~Καὶ
[7, 4]	αὐτοῖς τά τε σκεύη τὰ	πλεῖστα	ἔκειτο καὶ τὰ πλοῖα ἤδη
[7, 70]	δὲ ἐν ὀλίγῳ πολλῶν νεῶν	(πλεῖσται	γὰρ δὴ αὗται ἐν ἐλαχίστῳ
[7, 21]	χρῆναι πληροῦν ναῦς ὡς δύνανται	πλείστας	καὶ ναυμαχίας ἀπόπειραν λαμβάνειν· ἐλπίζειν
[7, 21]	ὧν ἔπεισε στρατιὰν ὅσην ἑκασταχόθεν	πλείστην	(ἐδύνατο. καὶ ξυγκαλέσας τοὺς Συρακοσίους
[7, 3]	δ' ὑστεραίᾳ ἄγων τὴν μὲν	πλείστην	τῆς στρατιᾶς παρέταξε πρὸς τὰ
[7, 71]	φυλακήν, ἄλλοι δὲ καὶ οἱ	πλεῖστοι	ἤδη περὶ σφᾶς (αὐτοὺς καὶ
[7, 75]	γὰρ πάλαι τε καὶ οἱ	πλεῖστοι	παραχρῆμα. ἔφερον δὲ οὐδὲ ταῦτα
[7, 20]	ὅσοις ἑκασταχόθεν οἷόν τ' ἦν	πλείστοις	χρήσασθαι, καὶ ἐκ τῶν ἄλλων
[7, 36]	ξυγκροῦσαι, μάλιστ' ἂν αὐτοὶ χρήσασθαι·	πλεῖστον	γὰρ ἐν αὐτῷ σχήσειν· τὴν
[7, 76]	προθυμίας καὶ βουλόμενος ὡς ἐπὶ	πλεῖστον	γεγωνίσκων ὠφελεῖν τι. ~Καὶ ἐκ
[7, 69]	θάλασσαν καὶ παρέταξεν ὡς ἐπὶ	πλεῖστον	ἐδύνατο, ὅπως ὅτι μεγίστη (τοῖς
[7, 57]	παρέχοντες αὐτόνομοι ξυνέσποντο. καὶ τὸ	πλεῖστον	Ἴωνες ὄντες οὗτοι πάντες καὶ
[7, 78]	τοὺς δὲ σκευοφόρους καὶ τὸν	πλεῖστον	ὄχλον ἐντὸς εἶχον οἱ ὁπλῖται.
[7, 85]	τι οὐκ ὀλίγον καὶ ἀπέθανεν·	πλεῖστος	γὰρ δὴ φόνος οὗτος καὶ
[7, 86]	τῶν τε αἰχμαλώτων ὅσους ἐδύναντο	πλείστους	καὶ τὰ σκῦλα (ἀναλαβόντες, ἀνεχώρησαν
[7, 30]	αὐτῶν ἐν τῇ ἐσβάσει τοὺς	πλείστους	οὔτε ἐπισταμένους νεῖν τῶν τε
[7, 81]	δὲ Δημοσθένης ἐτύγχανέ τε τὰ	πλείω	ἐν πόνῳ ξυνεχεστέρῳ ὢν διὰ
[7, 58]	εἰπεῖν τοὺς ἄλλους Συρακόσιοι αὐτοὶ	πλείω	ἐπορίσαντο διὰ μέγεθός τε πόλεως
[7, 45]	τῶν ξυμμάχων, ὅπλα μέντοι ἔτι	πλείω	ἢ κατὰ τοὺς νεκροὺς ἐλήφθη·
[7, 28]	τοῦ φόρου τοῖς ὑπηκόοις ἐποίησαν,	πλείω	νομίζοντες ἂν σφίσι χρήματα οὕτω
[7, 55]	πολλῷ κρείσσονος, σφαλλόμενοι δὲ τὰ	πλείω,	τά τε πρὸ αὐτῶν ἠπόρουν,
[7, 63]	ἡμῖν ἔτι νῦν γε τὰ	(πλείω	τῷ πεζῷ ἐπικρατεῖν. τοῖς δὲ
[7, 28]	δὲ τριῶν γε ἐτῶν οὐδεὶς	πλείω	χρόνον ἐνόμιζον περιοίσειν αὐτούς, εἰ
[7, 80]	Δημοσθένους, τὸ ἥμισυ μάλιστα καὶ	πλέον,	ἀπεσπάσθη τε (καὶ ἀτακτότερον ἐχώρει.
[7, 57]	ἅμα μὲν κέρδει, τὸ δὲ	πλέον	Δημοσθένους φιλίᾳ καὶ Ἀθηναίων εὐνοίᾳ
[7, 49]	ἅμα ὑπόνοια μή τι καὶ	πλέον	εἰδὼς ὁ Νικίας ἰσχυρίζηται. καὶ
[7, 36]	ἐκ τῆς προτέρας ναυμαχίας τι	πλέον	ἐνεῖδον σχήσοντες, καὶ τὰς πρῴρας
[7, 27]	χώρας ἁπάσης ἐστέρηντο, καὶ ἀνδραπόδων	πλέον	ἢ δύο μυριάδες ηὐτομολήκεσαν, καὶ
[7, 48]	τῶν πολεμίων, ἀφ' ὧν ἐπὶ	πλέον	ἢ οἱ ἄλλοι ᾐσθάνετο αὐτῶν,
[7, 48]	ἐκτρυχώσειν, ἄλλως τε καὶ ἐπὶ	πλέον	ἤδη ταῖς ὑπαρχούσαις ναυσὶ θαλασσοκρατούντων.
[7, 19]	παραπλήσιον δὲ καὶ οὐ πολλῷ	πλέον	καὶ ἀπὸ τῆς Βοιωτίας. ἐπὶ
[7, 57]	οἵπερ ἐπηγάγοντο, καὶ Σικελῶν τὸ	πλέον,	καὶ τῶν ἔξω Σικελίας Τυρσηνῶν
[7, 58]	τούτους οἱ Σικελιῶται αὐτοὶ πλῆθος	πλέον	κατὰ πάντα παρέσχοντο ἅτε μεγάλας
[7, 63]	καὶ τὸ (μὴ ἀδικεῖσθαι πολὺ	πλέον	μετείχετε. ὥστε κοινωνοὶ μόνοι ἐλευθέρως
[7, 21]	πρὸς τὸ Ἀθηναίων ναυτικὸν ἀντιστῆναι	πλέον	τι διὰ τὸ τοιοῦτον ἐκπλαγέντων
[7, 2]	θάλασσαν λίθοι τε παραβεβλημένοι τῷ	πλέονι	ἤδη ἦσαν, καὶ ἔστιν ἃ
[7, 71]	μὲν ὁ αὐτόθεν περὶ τοῦ	πλέονος	ἤδη καλοῦ, δεδιότες δὲ οἱ
[7, 53]	τὴν Λυσιμέλειαν καλουμένην. ὕστερον δὲ	πλέονος	ἤδη τοῦ στρατεύματος παρόντος τῶν
[7, 27]	ἐπικαθημένων, καὶ ὁτὲ μὲν καὶ	πλεόνων	ἐπιόντων, ὁτὲ δ' ἐξ ἀνάγκης
[7, 11]	κρατησάντων γὰρ ἡμῶν μάχαις ταῖς	πλέοσι	Συρακοσίους ἐφ' οὓς ἐπέμφθημεν καὶ
[7, 31]	ὁ Εὐρυμέδων τὰς ἄριστα σφίσι	πλεούσας	ἀφ' ὧν αὐτοὶ εἶχον ξυμπέμπουσι
[7, 23]	ὑπὸ τριήρους μιᾶς καὶ εὖ	πλεούσης	ἐπεδιώκοντο· ἐπειδὴ δὲ τὰ δύο
[7, 1]	ἐν ἀριστερᾷ ἐς Ἱμέραν πρῶτον	πλεύσαντες	καὶ αὐτούς τε ἐκείνους καὶ
[7, 31]	Εὐρυμέδων μὲν ἐς τὴν Κέρκυραν	πλεύσας	καὶ πέντε καὶ δέκα τε
[7, 26]	ἄρας ἐκ τῆς Αἰγίνης καὶ	πλεύσας	πρὸς τὴν Πελοπόννησον τῷ τε
[7, 64]	ἐνθάδε πολεμίους εὐθὺς ἐπ' ἐκεῖνα	πλευσομένους	καὶ τοὺς ἐκεῖ ὑπολοίπους ἡμῶν
[7, 12]	διαψύξαι διὰ τὸ ἀντιπάλους τῷ	πλήθει	καὶ ἔτι πλείους τὰς τῶν
[7, 67]	(κινούμενοι ταράξονται; ἐπεὶ καὶ τῷ	πλήθει	τῶν νεῶν οὐκ ὠφελήσονται, εἴ
[7, 58]	ἐπελθόντας τούτους οἱ Σικελιῶται αὐτοὶ	πλῆθος	πλέον κατὰ πάντα παρέσχοντο ἅτε
[7, 11]	παυσάμενοι τοῦ περιτειχισμοῦ διὰ τὸ	πλῆθος	τῶν ἐναντίων ἡσυχάζομεν (οὐδὲ γὰρ
[7, 61]	ὡς ἀναμαχούμενοι ἀξίως τοῦδε τοῦ	πλήθους,	ὅσον αὐτοὶ ὑμῶν αὐτῶν ἐφορᾶτε,
[7, 4]	(Τῷ δὲ Νικίᾳ ἐδόκει τὸ	Πλημμύριον	καλούμενον τειχίσαι· ἔστι δὲ ἄκρα
[7, 31]	κατὰ πλοῦν ἤδη ὢν τὸ	Πλημμύριον	ὑπὸ τῶν (Συρα( κοσίων ἑαλωκός.
[7, 32]	Συρακουσῶν τότε μετὰ τὴν τοῦ	Πλημμυρίου	ἅλωσιν πρέσβεις οἰχόμενοι ἐς τὰς
[7, 23]	νησιδίῳ στήσαντες τῷ πρὸ τοῦ	Πλημμυρίου,	ἀνεχώρησαν ἐς τὸ ἑαυτῶν στρατόπεδον.
[7, 25]	Λακεδαιμονίων, ἀγγέλλοντας τήν τε τοῦ	Πλημμυρίου	λῆψιν καὶ τῆς ναυμαχίας πέρι
[7, 24]	τὸ τῶν Ἀθηναίων ἡ τοῦ	Πλημμυρίου	λῆψις· οὐ γὰρ ἔτι οὐδ'
[7, 36]	αὐτούς, ἄλλως τε καὶ τοῦ	Πλημμυρίου	πολεμίου τε αὐτοῖς ἐσομένου καὶ
[7, 23]	ὁ Γύλιππος τῶν ἐν τῷ	Πλημμυρίῳ	Ἀθηναίων πρὸς τὴν θάλασσαν ἐπικαταβάντων
[7, 4]	Συρακοσίοις διὰ τοὺς ἐν τῷ	Πλημμυρίῳ,	ἵνα μὴ κακουργήσοντες ἐξίοιεν, ἐπὶ
[7, 22]	προσμεῖξαι καὶ ἅμα ἐπιπλεῖν τῷ	Πλημμυρίῳ,	ὅπως οἱ Ἀθηναῖοι ἀμφοτέρωθεν θορυβῶνται.
[7, 22]	αὐτὸς μὲν τοῖς ἐν τῷ	Πλημμυρίῳ	τείχεσι κατὰ γῆν ἔμελλε προσβαλεῖν,
[7, 24]	ἐπεπράγεσαν, τὰ δ' ἐν τῷ	Πλημμυρίῳ	τείχη εἶχον, καὶ τροπαῖα ἔστησαν
[7, 87]	τινας οὕτω διῃτήθησαν ἁθρόοι· ἔπειτα	πλὴν	Ἀθηναίων καὶ εἴ τινες Σικελιωτῶν
[7, 33]	τι ἤδη πᾶσα ἡ Σικελία	πλὴν	Ἀκραγαντίνων (οὗτοι δ' οὐδὲ μεθ'
[7, 56]	ἐπὶ μίαν πόλιν ταύτην ξυνῆλθε,	πλήν	γε δὴ τοῦ ξύμπαντος λόγου
[7, 32]	ὀκτακοσίους μάλιστα καὶ τοὺς πρέσβεις	πλὴν	ἑνὸς τοῦ Κορινθίου πάντας· οὗτος
[7, 57]	οὗτοι πάντες καὶ ἀπ' Ἀθηναίων	πλὴν	Καρυστίων (οὗτοι δ' εἰσὶ Δρύοπες)
[7, 2]	τὸν μέγαν λιμένα διπλοῦν τεῖχος,	πλὴν	κατὰ βραχύ τι τὸ πρὸς
[7, 35]	παρέπλεον, ἴσχοντες πρὸς ταῖς πόλεσι	πλὴν	Λοκρῶν, ἕως ἀφίκοντο ἐπὶ Πέτραν
[7, 62]	ἄλλως τε καὶ τῆς γῆς,	πλὴν	ὅσον ἂν ὁ πεζὸς ἡμῶν
[7, 23]	τοὺς πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων ἀπέκτειναν,	πλὴν	ὅσον ἐκ τριῶν νεῶν οὓς
[7, 44]	οὐδὲ ταῦτα οἱ παραγενόμενοι πάντα	πλὴν	τὸ καθ' ἑαυτὸν ἕκαστος μόλις
[7, 83]	ὅτι οὐ λανθάνουσι, κατέθεντο πάλιν	πλὴν	τριακοσίων μάλιστα ἀνδρῶν· οὗτοι δὲ
[7, 28]	τὴν δὲ νύκτα καὶ ξύμπαντες	πλὴν	τῶν ἱππέων, οἱ μὲν ἐφ'
[7, 37]	τὸν αἰγιαλὸν παρεβοήθουν, καὶ ἐπειδὴ	πλήρεις	ἦσαν, ἀντανῆγον πέντε καὶ ἑβδομήκοντα
[7, 72]	Νικίου τῇ γνώμῃ καὶ βουλομένων	πληροῦν	αὐτῶν οἱ ναῦται οὐκ ἤθελον
[7, 31]	πέντε καὶ δέκα τε ναῦς	πληροῦν	κελεύσας αὐτοὺς καὶ ὁπλίτας καταλεγόμενος
[7, 21]	ξυγκαλέσας τοὺς Συρακοσίους ἔφη χρῆναι	πληροῦν	ναῦς ὡς δύνανται πλείστας καὶ
[7, 65]	Νικίας τοσαῦτα παρακελευσάμενος εὐθὺς ἐκέλευε	πληροῦν	τὰς ναῦς. τῷ δὲ Γυλίππῳ
[7, 19]	τῶν Κορινθίων αἱ τοῦ χειμῶνος	πληρωθεῖσαι	ἀνθώρμουν ταῖς ἐν τῇ Ναυπάκτῳ
[7, 13]	καὶ νῦν ἐσκομιζόμενοι. τὰ δὲ	πληρώματα	διὰ τόδε ἐφθάρη τε ἡμῖν
[7, 12]	χρόνον ἤδη θαλασσεύουσαι, καὶ τὰ	πληρώματα	(ἔφθαρται. τὰς μὲν γὰρ ναῦς
[7, 14]	ὑμῖν γράφω ὅτι βραχεῖα ἀκμὴ	πληρώματος	καὶ ὀλίγοι τῶν ναυτῶν οἱ
[7, 4]	ταχεῖαι νῆες. (ὥστε καὶ τῶν	πληρωμάτων	οὐχ ἥκιστα τότε πρῶτον κάκωσις
[7, 12]	νεῶν τῇ ξηρότητι καὶ τῶν	πληρωμάτων	τῇ σωτηρίᾳ· νῦν δὲ αἵ
[7, 60]	καὶ ἀπλοώτεραι, πάντα τινὰ ἐσβιβάζοντες	πληρῶσαι,	καὶ διαναυμαχήσαντες, ἢν μὲν νικῶσιν,
[7, 72]	δὲ Νικίᾳ προσελθὼν γνώμην ἐποιεῖτο	πληρώσαντας	ἔτι τὰς λοιπὰς τῶν νεῶν
[7, 40]	(ναυμαχῆσαι. ἐξαίφνης δὲ οἱ Συρακόσιοι	πληρώσαντες	τὰς ναῦς ἐπέπλεον αὖθις· οἱ
[7, 75]	ὥστε δάκρυσι πᾶν τὸ στράτευμα	πλησθὲν	καὶ ἀπορίᾳ τοιαύτῃ μὴ ῥᾳδίως
[7, 30]	τὴν θάλασσαν, (οὗ αὐτοῖς τὰ	πλοῖα	ἃ ἤγαγεν ὥρμει. καὶ ἀποκτείνουσιν
[7, 30]	γῇ, ὁρμισάντων ἔξω τοξεύματος τὰ	πλοῖα,	ἐπεὶ ἔν γε τῇ ἄλλῃ
[7, 4]	τὰ πλεῖστα ἔκειτο καὶ τὰ	πλοῖα	ἤδη ἐκεῖ τὰ μεγάλα ὥρμει
[7, 23]	ἄνθρωποι, ὅσοι καὶ ἐς τὰ	πλοῖα	καὶ ὁλκάδα τινὰ κατέφυγον, ἐς
[7, 25]	πρὸς τὴν Ἰταλίαν ἔπλευσαν, πυνθανόμεναι	πλοῖα	τοῖς (Ἀθηναίοις γέμοντα χρημάτων προσπλεῖν.
[7, 7]	ᾧ ἂν ἐν ὁλκάσιν ἢ	πλοίοις	ἢ ἄλλως ὅπως (ἂν προχωρῇ,
[7, 59]	σταδίων μάλιστα, τριήρεσι πλαγίαις καὶ	πλοίοις	καὶ ἀκάτοις ἐπ' ἀγκυρῶν ὁρμίζοντες,
[7, 40]	μείζω οἱ ἐν τοῖς λεπτοῖς	πλοίοις	περιπλέοντες τῶν Συρακοσίων καὶ ἔς
[7, 30]	νεῖν τῶν τε ἐν τοῖς	πλοίοις,	ὡς ἑώρων τὰ ἐν τῇ
[7, 25]	χρημάτων προσπλεῖν. καὶ τῶν τε	πλοίων	ἐπιτυχοῦσαι τὰ πολλὰ διέφθειραν καὶ
[7, 50]	Κυρηναίων τριήρεις δύο καὶ τοῦ	πλοῦ	ἡγεμόνας, καὶ ἐν τῷ παράπλῳ
[7, 50]	ἐλάχιστον δυοῖν ἡμερῶν καὶ νυκτὸς	πλοῦν	ἀπέχει, καὶ ἀπ' αὐτοῦ περαιωθέντες
[7, 31]	ἄλλα καὶ ὅτι πύθοιτο κατὰ	πλοῦν	ἤδη ὢν τὸ Πλημμύριον ὑπὸ
[7, 26]	παραλαβὼν τὸν ἐς τὴν Σικελίαν	πλοῦν	ὅτι τάχιστα ποιῆται· ὁ δὲ
[7, 86]	χρήμασι δὴ πείσας τινάς, ὅτι	πλούσιος	ἦν, ἀποδρᾷ καὶ αὖθις σφίσι
[7, 52]	τῶν ἐναντίων καὶ ἐπεξάγοντα τῷ	πλῷ	πρὸς τὴν γῆν μᾶλλον, νικήσαντες
[7, 87]	ἥλιοι τὸ πρῶτον καὶ τὸ	πνῖγος	ἔτι ἐλύπει διὰ τὸ ἀστέγαστον
[7, 20]	ἄλλων ξυμμάχων τῶν ὑπηκόων, εἴ	ποθέν	τι εἶχον ἐπιτήδειον ἐς τὸν
[7, 74]	ἡσυχίαν οὐδενὸς κωλύοντος ὡς ἑκάστην	ποι	ἐκπεπτωκυῖαν ἀναδησάμενοι ἐκόμιζον ἐς τὴν
[7, 73]	κατὰ γῆν ὑποχωρήσασα καὶ καθεζομένη	ποι	τῆς Σικελίας βουλήσεται αὖθις σφίσι
[7, 51]	ἅμα οὐ βουλόμενοι αὐτοὺς ἄλλοσέ	ποι	τῆς Σικελίας καθεζομένους χαλεπωτέρους εἶναι
[7, 4]	μεγάλου λιμένος τὸ στόμα στενὸν	ποιεῖ,	καὶ εἰ τειχισθείη, ῥᾴων αὐτῷ
[7, 49]	ἐς τὴν Θάψον ἀναστάντας τοῦτο	ποιεῖν	ἢ ἐς τὴν Κατάνην, ὅθεν
[7, 73]	βουλήσεται αὖθις σφίσι τὸν πόλεμον	ποιεῖσθαι,	ἐσηγεῖται ἐλθὼν τοῖς ἐν τέλει
[7, 47]	χώρᾳ σφῶν ἐπιτειχίζοντας τὸν πόλεμον	ποιεῖσθαι	ἢ Συρακοσίους, οὓς οὐκέτι ῥᾴδιον
[7, 28]	Ἀθηναίων, καὶ τὸν παράλογον τοσοῦτον	ποιῆσαι	τοῖς Ἕλλησι τῆς δυνάμεως καὶ
[7, 32]	οἱ Ἀθηναῖοι, ἐνέδραν τινὰ τριχῇ	ποιησάμενοι,	ἀφυλάκτοις τε καὶ ἐξαίφνης ἐπιγενόμενοι
[7, 5]	τάξει ἐντὸς λίαν τῶν τειχῶν	ποιήσας	ἀφελέσθαι· νῦν (οὖν αὖθις ἐπάξειν.
[7, 17]	τὴν προτέραν πέμψιν τῶν νεῶν	ποιήσασθαι,	πολλῷ μᾶλλον ἐπέρρωντο, καὶ ἐν
[7, 86]	προυθυμήθη, σπονδὰς (πείσας τοὺς Ἀθηναίους	ποιήσασθαι,	ὥστε ἀφεθῆναι. ἀνθ' ὧν οἵ
[7, 4]	μυχοῦ τοῦ λιμένος τὰς ἐπαναγωγὰς	ποιήσεσθαι,	ἤν τι ναυτικῷ κινῶνται. προσεῖχέ
[7, 86]	τοιοῦτο ταραχὴν σφίσιν ἐν εὐπραγίᾳ	ποιήσῃ,	ἄλλοι δέ, καὶ οὐχ ἥκιστα
[7, 17]	ἔκπλουν ὡς ἅμα τῷ ἦρι	ποιησόμενος,	στρατιάν τε ἐπαγγέλλων ἐς τοὺς
[7, 49]	πολεμίων μᾶλλόν ἐστι, τοὺς ἀγῶνας	ποιήσονται,	ἀλλ' ἐν εὐρυχωρίᾳ, ἐν ᾗ
[7, 38]	δηλοῦντες ὁποῖόν τι τὸ μέλλον	ποιήσουσιν·	ὁ δὲ Νικίας ἰδὼν ἀντίπαλα
[7, 26]	τὴν Σικελίαν πλοῦν ὅτι τάχιστα	ποιῆται·	ὁ δὲ Χαρικλῆς περιμείνας ἕως
[7, 73]	ἧσσον ταῦτα ἐκείνου, καὶ ἐδόκει	ποιητέα	εἶναι, τοὺς δὲ ἀνθρώπους ἄρτι
[7, 27]	τε τὴν χώραν καὶ λῃστείας	ποιουμένης,	βασιλέως τε παρόντος τοῦ τῶν
[7, 62]	καὶ ὄχλος, ᾧ ναυμαχίαν μὲν	ποιούμενοι	ἐν πελάγει οὐκ ἂν ἐχρώμεθα
[7, 50]	ἐπισχεῖν ἐκέλευον τοὺς στρατηγοὺς ἐνθύμιον	ποιούμενοι,	καὶ ὁ Νικίας (ἦν γάρ
[7, 28]	ἱππέων, οἱ μὲν ἐφ' ὅπλοις	ποιούμενοι,	οἱ δ' ἐπὶ τοῦ τείχους,
[7, 17]	ἀντίταξιν τῶν τριήρων τὴν φυλακὴν	ποιούμενοι.	~Παρεσκευάζοντο δὲ καὶ τὴν ἐς
[7, 27]	πρός τε τὴν Δεκέλειαν καταδρομὰς	ποιουμένων	καὶ κατὰ τὴν χώραν φυλασσόντων,
[7, 82]	καὶ τῇ ἄλλῃ κακώσει, κήρυγμα	ποιοῦνται	Γύλιππος καὶ Συρακόσιοι καὶ οἱ
[7, 48]	γὰρ (ἄν, ὁπότε βούλοιντο, τοῦτο	ποιοῦντες	πολλῷ ἧσσον. τὸ δέ τι
[7, 87]	ἐς ἀσθένειαν (ἐνεωτέριζον, πάντα τε	ποιούντων	αὐτῶν διὰ στενοχωρίαν ἐν τῷ
[7, 26]	ὥσπερ ἐκ τῆς Πύλου, ἁρπαγὴν	ποιῶνται.	(καὶ ὁ μὲν Δημοσθένης εὐθὺς
[7, 67]	γῆν μετὰ τοῦτο τὴν ἀποχώρησιν	ποιῶνται,	ὡς τῶν γε παρόντων οὐκ
[7, 30]	δέ τι καὶ ἐν τῇ	πόλει	αὐτῇ δι' ἁρπαγὴν ἐγκαταληφθὲν ἀπώλετο.
[7, 68]	δὲ καὶ γυναιξὶ τὰ ἀπρεπέστατα,	πόλει	δὲ τῇ πάσῃ (τὴν αἰσχίστην
[7, 75]	ἦν. οὐδὲν γὰρ ἄλλο ἢ	πόλει	ἐκπεπολιορκημένῃ ἐῴκεσαν ὑποφευγούσῃ, καὶ ταύτῃ
[7, 39]	πέμψαντας ὡς τοὺς ἐν τῇ	πόλει	ἐπιμελομένους, κελεύειν ὅτι τάχιστα τὴν
[7, 29]	κατέκοψαν πάντας· καὶ ξυμφορὰ τῇ	πόλει	πάσῃ οὐδεμιᾶς ἥσσων μᾶλλον ἑτέρας
[7, 29]	ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ	πόλει	προσέκειτο οὔσῃ οὐ μεγάλῃ, καὶ
[7, 47]	ἐπελθούσαις ναυσὶ κρατεῖν. καὶ τῇ	πόλει	ὠφελιμώτερον ἔφη εἶναι πρὸς τοὺς
[7, 13]	ἀναγκαστοὶ ἐσβάντες εὐθὺς κατὰ τὰς	πόλεις	ἀποχωροῦσιν, οἱ δὲ ὑπὸ μεγάλου
[7, 12]	καὶ ἐς τὰς ἐν Σικελίᾳ	πόλεις	Γύλιππος οἴχεται, τὰς μὲν καὶ
[7, 19]	ἐδῄωσαν, ἔπειτα Δεκέλειαν ἐτείχιζον, κατὰ	πόλεις	διελόμενοι τὸ (ἔργον. ἀπέχει δὲ
[7, 32]	ἅλωσιν πρέσβεις οἰχόμενοι ἐς τὰς	πόλεις	ἐπειδὴ ἔπεισάν τε καὶ ξυναγείραντες
[7, 80]	καὶ Γέλαν καὶ τὰς (ταύτῃ	πόλεις	καὶ Ἑλληνίδας καὶ βαρβάρους. καύσαντες
[7, 14]	γίγνεσθαι· αἱ γὰρ νῦν οὖσαι	πόλεις	(ξύμμαχοι ἀδύνατοι Νάξος καὶ Κατάνη.
[7, 58]	κατὰ πάντα παρέσχοντο ἅτε μεγάλας	πόλεις	οἰκοῦντες· καὶ γὰρ ὁπλῖται πολλοὶ
[7, 82]	σφᾶς ἀπιέναι· καὶ ἀπεχώρησάν (τινες	πόλεις	οὐ πολλαί. ἔπειτα δ' ὕστερον
[7, 25]	(Ἔπεμψαν δὲ καὶ ἐς τὰς	πόλεις	πρέσβεις οἱ Συρακόσιοι Κορινθίων καὶ
[7, 57]	οὖσι μετὰ Συρακοσίων στρατευομένοις (ἠναγκάζοντο	πολεμεῖν.	τῶν τε περὶ Πελοπόννησον νησιωτῶν
[7, 80]	ἐν νυκτί τε καὶ διὰ	πολεμίας	καὶ ἀπὸ πολεμίων οὐ πολὺ
[7, 62]	ἂν ὁ πεζὸς ἡμῶν ἐπέχῃ,	πολεμίας	οὔσης. ~Ὧν χρὴ μεμνημένους διαμάχεσθαι
[7, 75]	μὴ ῥᾳδίως ἀφορμᾶσθαι, καίπερ ἐκ	πολεμίας	τε καὶ μείζω ἢ κατὰ
[7, 84]	αὐτὸς πρῶτος βουλόμενος καὶ οἱ	πολέμιοι	ἐπικείμενοι χαλεπὴν ἤδη τὴν διάβασιν
[7, 44]	παρεῖχε τοῖς Ἀθηναίοις, οἵ τε	πολέμιοι	(ὁμοίως. ὥστε τέλος ξυμπεσόντες αὑτοῖς
[7, 61]	ἑκάστοις οὐχ ἧσσον ἢ τοῖς	πολεμίοις·	ἢν γὰρ κρατήσωμεν νῦν ταῖς
[7, 72]	νῆες χρήσιμαι σφίσιν ἢ τοῖς	πολεμίοις·	ἦσαν γὰρ τοῖς μὲν Ἀθηναίοις
[7, 77]	λωφήσειαν· ἱκανὰ γὰρ τοῖς τε	πολεμίοις	ηὐτύχηται, καὶ εἴ τῳ θεῶν
[7, 48]	μετὰ πολλῶν τὴν ἀναχώρησιν τοῖς	πολεμίοις	καταγγέλτους γίγνεσθαι· λαθεῖν γὰρ (ἄν,
[7, 14]	τὰς ναῦς ἔχομεν, ὃ τοῖς	πολεμίοις	πολλαχόθεν ὑπάρχει, ἀλλ' ἀνάγκη ἀφ'
[7, 44]	ἅμα πάντες ἐρωτῶντες καὶ τοῖς	πολεμίοις	σαφὲς αὐτὸ κατέστησαν· (τὸ δ'
[7, 14]	δὲ προσγενήσεται ἓν ἔτι τοῖς	πολεμίοις,	ὥστε τὰ τρέφοντα ἡμᾶς χωρία
[7, 44]	εἴη τῶν ἤδη πάλιν φευγόντων,	πολέμιον	ἐνόμιζον, καὶ τοῖς ἐρωτήμασι τοῦ
[7, 63]	ἀπολύεσθαι ἢ τοὺς ἀπὸ τοῦ	πολεμίου	καταστρώματος (ὁπλίτας ἀπαράξητε. καὶ ταῦτα
[7, 36]	ἄλλως τε καὶ τοῦ Πλημμυρίου	πολεμίου	τε αὐτοῖς ἐσομένου καὶ τοῦ
[7, 32]	ἄλλους, ὅπως μὴ διαφρήσωσι τοὺς	πολεμίους,	ἀλλὰ ξυστραφέντες κωλύσωσι διελθεῖν· ἄλλῃ
[7, 64]	κρατεῖν ὑμῖν, τούς τε ἐνθάδε	πολεμίους	εὐθὺς ἐπ' ἐκεῖνα πλευσομένους καὶ
[7, 29]	γὰρ δι' Εὐρίπου) (καὶ τοὺς	πολεμίους,	ἤν τι δύνηται, ἀπ' αὐτῶν
[7, 81]	ἀναχωροῦντι αὐτῷ πρώτῳ ἐπικεῖσθαι τοὺς	πολεμίους	καὶ τότε γνοὺς τοὺς Συρακοσίους
[7, 57]	οὐδὲν ἧσσον διὰ κέρδος ἡγούμενοι	πολεμίους,	Κρῆτες δὲ καὶ Αἰτωλοὶ μισθῷ
[7, 77]	καί, ἢν νῦν διαφύγητε τοὺς	πολεμίους,	οἵ τε ἄλλοι τευξόμενοι ὧν
[7, 57]	Ἀρκάδων μισθοφόροι ἐπὶ τοὺς αἰεὶ	πολεμίους	σφίσιν ἀποδεικνυμένους ἰέναι εἰωθότες καὶ
[7, 13]	δὴ καὶ τἆλλα ἀπὸ τῶν	πολεμίων	ἀνθεστῶτα ὁρῶσιν, οἱ μὲν ἐπ'
[7, 48]	δέ τι καὶ τὰ τῶν	πολεμίων,	ἀφ' ὧν ἐπὶ πλέον ἢ
[7, 80]	πολλοὶ ἐν πολλαῖς προσβολαῖς τῶν	πολεμίων	γεγενημέναις, πυρὰ καύσαντας ὡς πλεῖστα
[7, 44]	ἐντύχοιέν τισι κρείσσους ὄντες τῶν	πολεμίων,	διέφευγον αὐτοὺς ἅτε ἐκείνων ἐπιστάμενοι
[7, 48]	ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ ὑπὸ τῶν	πολεμίων,	(εἰ δεῖ, κινδυνεύσας τοῦτο παθεῖν
[7, 25]	πέρι ὡς οὐ τῇ τῶν	πολεμίων	ἰσχύι μᾶλλον ἢ τῇ σφετέρᾳ
[7, 8]	ἡμέραν ἐπιδιδοῦσαν τήν τε τῶν	πολεμίων	ἰσχὺν καὶ τὴν σφετέραν ἀπορίαν,
[7, 49]	ἐπιόντες θρέψονται πορθοῦντες τὰ τῶν	πολεμίων	καὶ ἐκείνους βλάψουσι, ταῖς τε
[7, 49]	ἐν στενοχωρίᾳ, ἣ πρὸς τῶν	πολεμίων	μᾶλλόν ἐστι, τοὺς ἀγῶνας ποιήσονται,
[7, 40]	τε τοὺς ταρσοὺς ὑποπίπτοντες τῶν	πολεμίων	νεῶν καὶ ἐς τὰ πλάγια
[7, 53]	Γύλιππος ὁρῶν τὰς ναῦς τῶν	πολεμίων	νικωμένας καὶ ἔξω τῶν σταυρωμάτων
[7, 80]	καὶ διὰ πολεμίας καὶ ἀπὸ	πολεμίων	οὐ πολὺ ἀπεχόντων (ἰοῦσιν, ἐμπίπτει
[7, 12]	καὶ ἔτι πλείους τὰς τῶν	πολεμίων	οὔσας αἰεὶ προσδοκίαν παρέχειν ὡς
[7, 15]	ἐς ἀναβολὰς πράσσετε, ὡς τῶν	πολεμίων	τὰ μὲν ἐν Σικελίᾳ δι'
[7, 70]	οἱ μὲν Ἀθηναῖοι εἰ τὴν	πολεμιωτάτην	γῆν οἰκειοτέραν ἤδη τῆς οὐ
[7, 86]	(Λακεδαιμονίοις. ξυνέβαινε δὲ τὸν μὲν	πολεμιώτατον	αὐτοῖς εἶναι, Δημοσθένη, διὰ τὰ
[7, 68]	καὶ τύχην ἀνδρῶν ἑαυτὴν παραδεδωκυῖαν	πολεμιωτάτων	ὀργῇ προσμείξωμεν, καὶ νομίσωμεν ἅμα
[7, 61]	αἰεί, μνήσθητε τῶν ἐν τοῖς	πολέμοις	παραλόγων, καὶ τὸ τῆς τύχης
[7, 27]	πρὸς τὸν ἐκ τῆς Δεκελείας	πόλεμον	αὐτοὺς πολυτελὲς ἐφαίνετο· δραχμὴν γὰρ
[7, 56]	Ἀθηναίων δύναμιν τὸν ὕστερον ἐπενεχθησόμενον	πόλεμον	ἐνεγκεῖν) καὶ αὐτοὶ δόξαντες αὐτῶν
[7, 27]	ὃς οὐκ ἐκ παρέργου τὸν	πόλεμον	(ἐποιεῖτο, μεγάλα οἱ Ἀθηναῖοι ἐβλάπτοντο.
[7, 25]	ἐλπίσιν εἰσὶ καὶ τὸν ἐκεῖ	πόλεμον	ἔτι μᾶλλον ἐποτρυνοῦσι γίγνεσθαι· αἱ
[7, 18]	τοὺς Ἀθηναίους ἐνόμιζον διπλοῦν τὸν	πόλεμον	ἔχοντας, πρός τε σφᾶς καὶ
[7, 30]	ἐπὶ μεγέθει τῶν κατὰ τὸν	πόλεμον	ἧσσον ὀλοφύρασθαι ἀξίῳ τοιαῦτα ξυνέβη.
[7, 18]	περιεστάναι, πρόθυμοι ἦσαν ἐς τὸν	(πόλεμον.	καὶ ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ
[7, 21]	ἄξιον (τοῦ κινδύνου ἐς τὸν	πόλεμον	κατεργάσεσθαι. ξυνανέπειθε δὲ καὶ ὁ
[7, 18]	τειχίζειν καὶ μὴ ἀνιέναι τὸν	(πόλεμον.	μάλιστα δὲ τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐγεγένητό
[7, 31]	σφίσιν ἀνθορμοῦσαι οὔτε καταλύουσι τὸν	πόλεμον	ναυμαχεῖν τε μέλλουσιν· πέμπειν οὖν
[7, 20]	τι εἶχον ἐπιτήδειον ἐς τὸν	πόλεμον,	ξυμπορίσαντες. εἴρητο δ' αὐτῷ πρῶτον
[7, 28]	πολέμῳ κατὰ πάντα τετρυχωμένοι, καὶ	πόλεμον	οὐδὲν ἐλάσσω προσανείλοντο τοῦ πρότερον
[7, 57]	ὑπ' Ἀθηναίων ἐχομένης ἐς τὸν	πόλεμον	παρελήφθησαν. καὶ ἔτι Μεγαρέων φυγάδες
[7, 73]	Σικελίας βουλήσεται αὖθις σφίσι τὸν	πόλεμον	ποιεῖσθαι, ἐσηγεῖται ἐλθὼν τοῖς ἐν
[7, 47]	τῇ χώρᾳ σφῶν ἐπιτειχίζοντας τὸν	πόλεμον	ποιεῖσθαι ἢ Συρακοσίους, οὓς οὐκέτι
[7, 83]	ἀνήλωσαν χρήματα Συρακόσιοι ἐς τὸν	πόλεμον,	ταῦτα ἀποδοῦναι, ὥστε τὴν μετ'
[7, 87]	τοῦτο (Ἑλληνικὸν) τῶν κατὰ τὸν	πόλεμον	τόνδε μέγιστον γενέσθαι, δοκεῖν δ'
[7, 28]	καθέστασαν, ὅσῳ καὶ μείζων ὁ	πόλεμος	ἦν· αἱ δὲ πρόσοδοι ἀπώλλυντο.
[7, 14]	αὐτοῖς ἀμαχεὶ ἐκπολιορκηθέντων ἡμῶν (ὁ	πόλεμος)	(Τούτων ἐγὼ ἡδίω μὲν ἂν
[7, 2]	καταλαβὼν αὐτοὺς περὶ ἀπαλλαγῆς τοῦ	πολέμου	μέλλοντας ἐκκλησιάσειν διεκώλυσέ τε καὶ
[7, 28]	τόλμης, ὅσον κατ' ἀρχὰς τοῦ	πολέμου	οἱ μὲν ἐνιαυτόν, οἱ δὲ
[7, 7]	ἢ παντάπασιν ἔτι ἀφειστήκει τοῦ	πολέμου.	(πρέσβεις τε ἄλλοι τῶν Συρακοσίων
[7, 28]	δ' αὐτοὺς ἐπίεζεν ὅτι δύο	πολέμους	ἅμα εἶχον, καὶ ἐς φιλονικίαν
[7, 44]	μεγάλων ἔν γε τῷδε τῷ	πολέμῳ	(ἐγένετο, πῶς ἄν τις σαφῶς
[7, 18]	ὄγδοον καὶ δέκατον ἔτος τῷ	πολέμῳ	ἐτελεύτα τῷδε ὃν Θουκυδίδης ξυνέγραψεν.
[7, 28]	ἦλθον ἐς Σικελίαν ἤδη τῷ	πολέμῳ	κατὰ πάντα τετρυχωμένοι, καὶ πόλεμον
[7, 4]	ἤδη μᾶλλον τῷ κατὰ θάλασσαν	πολέμῳ,	ὁρῶν τὰ ἐκ τῆς γῆς
[7, 56]	λόγου τοῦ ἐν τῷδε τῷ	πολέμῳ	πρὸς τὴν Ἀθηναίων τε πόλιν
[7, 18]	αὐτούς· ἐν γὰρ τῷ προτέρῳ	πολέμῳ	σφέτερον τὸ παρανόμημα μᾶλλον γενέσθαι,
[7, 85]	ἐλάσσων τῶν ἐν τῷ (Σικελικῷ)	πολέμῳ	τούτῳ ἐγένετο. καὶ ἐν ταῖς
[7, 61]	τε Ἀθηναίων πάρεστε, πολλῶν ἤδη	πολέμων	ἔμπειροι ὄντες, καὶ ὅσοι τῶν
[7, 55]	ἔτι τῆς στρατείας ὁ μετάμελος.	πόλεσι	γὰρ ταύταις μόναις ἤδη ὁμοιοτρόποις
[7, 35]	ἀναβιβασάμενοι παρέπλεον, ἴσχοντες πρὸς ταῖς	πόλεσι	πλὴν Λοκρῶν, ἕως ἀφίκοντο ἐπὶ
[7, 7]	καὶ πεζὴν ξυλλέξων, καὶ τῶν	πόλεων	ἅμα προσαξόμενος εἴ τις ἢ
[7, 11]	καὶ ἀπὸ τῶν ἐν Σικελίᾳ	πόλεων	ἔστιν ὧν. καὶ μάχῃ τῇ
[7, 27]	ὕστερον δὲ φρουραῖς ἀπὸ τῶν	πόλεων	κατὰ διαδοχὴν χρόνου ἐπιούσαις τῇ
[7, 21]	τὰς Συρακούσας, ἄγων ἀπὸ τῶν	πόλεων	ὧν ἔπεισε στρατιὰν ὅσην ἑκασταχόθεν
[7, 4]	διὰ τῶν Ἐπιπολῶν ἀπὸ τῆς	πόλεως	ἀρξάμενοι ἄνω πρὸς τὸ ἐγκάρσιον
[7, 37]	ὀλίγῳ πρότερον (τὸν ἐκ τῆς	πόλεως	Γύλιππος προεξαγαγὼν προσῆγε τῷ τείχει
[7, 19]	σταδίους μάλιστα τῆς τῶν Ἀθηναίων	πόλεως	εἴκοσι καὶ ἑκατόν, παραπλήσιον δὲ
[7, 4]	ἔστι δὲ ἄκρα ἀντιπέρας τῆς	πόλεως,	ἥπερ προύχουσα τοῦ μεγάλου λιμένος
[7, 19]	ἐπιφανὲς μέχρι τῆς τῶν Ἀθηναίων	πόλεως.	καὶ οἱ μὲν ἐν τῇ
[7, 58]	πλείω ἐπορίσαντο διὰ μέγεθός τε	πόλεως	καὶ ὅτι ἐν μεγίστῳ κινδύνῳ
[7, 77]	Ἀθηναῖοι τὴν μεγάλην δύναμιν τῆς	πόλεως	καίπερ πεπτωκυῖαν ἐπανορθώσοντες· ἄνδρες γὰρ
[7, 10]	ὁ δὲ γραμματεὺς ὁ τῆς	πόλεως	παρελθὼν ἀνέγνω τοῖς Ἀθηναίοις δηλοῦσαν
[7, 40]	ὡς ἡσσημένους σφῶν πρὸς τὴν	πόλιν	ἀνακρούσασθαι, καθ' ἡσυχίαν ἐκβάντες τά
[7, 37]	Ἀθηναίων, καθ' ὅσον πρὸς τὴν	πόλιν	αὐτοῦ ἑώρα· καὶ οἱ ἀπὸ
[7, 46]	Σικανὸν ἀπέστειλαν, ὅπως ὑπαγάγοιτο τὴν	πόλιν,	εἰ δύναιτο· Γύλιππος δὲ κατὰ
[7, 56]	καὶ Λακεδαιμονίων καὶ τὴν σφετέραν	πόλιν	ἐμπαρασχόντες προκινδυνεῦσαί τε καὶ τοῦ
[7, 61]	τῳ (τὴν ὑπάρχουσάν που οἰκείαν	πόλιν	ἐπιδεῖν. ἀθυμεῖν δὲ οὐ χρὴ
[7, 40]	πρύμναν κρουσάμενοι πάλιν πρὸς τὴν	πόλιν	ἔπλευσαν καὶ εὐθὺς ἐκβάντες αὐτοῦ
[7, 56]	πολέμῳ πρὸς τὴν Ἀθηναίων τε	πόλιν	καὶ Λακεδαιμονίων. ~Τοσοίδε γὰρ ἑκάτεροι
[7, 86]	σκῦλα (ἀναλαβόντες, ἀνεχώρησαν ἐς τὴν	πόλιν.	καὶ τοὺς μὲν ἄλλους Ἀθηναίων
[7, 50]	καὶ αὐτόθεν παραπλεύσαντες ἐς Νέαν	πόλιν	Καρχηδονιακὸν ἐμπόριον, ὅθενπερ Σικελία ἐλάχιστον
[7, 74]	ἐκπεπτωκυῖαν ἀναδησάμενοι ἐκόμιζον ἐς τὴν	πόλιν.	~Μετὰ δὲ τοῦτο, ἐπειδὴ ἐδόκει
[7, 82]	μὲν εὐθὺς ἀπεκόμιζον ἐς τὴν	πόλιν·	Νικίας δὲ καὶ οἱ μετ'
[7, 28]	Συρακούσας τῷ αὐτῷ τρόπῳ ἀντιπολιορκεῖν,	πόλιν	οὐδὲν ἐλάσσω αὐτήν γε καθ'
[7, 9]	Ἀμφίπολιν Θρᾳξὶ πολλοῖς τὴν μὲν	πόλιν	οὐχ εἷλεν, ἐς δὲ τὸν
[7, 42]	τοὺς ξυστρατευομένους καὶ τὴν ξύμπασαν	πόλιν.	(Πρῶτον μὲν οὖν τήν τε
[7, 56]	γὰρ πλεῖστα δὴ ἐπὶ μίαν	πόλιν	ταύτην ξυνῆλθε, πλήν γε δὴ
[7, 72]	ἀνείλοντο, καὶ ἀποπλεύσαντες πρὸς τὴν	πόλιν	τροπαῖον (ἔστησαν, οἱ δ' Ἀθηναῖοι
[7, 13]	οὐχ ἕξομεν, παρὰ τὴν ἐκείνων	(πόλιν	χαλεπῶς καὶ νῦν ἐσκομιζόμενοι. τὰ
[7, 11]	στρατιᾷ ἐπελθὼν ἕλῃ. ξυμβέβηκέ τε	πολιορκεῖν	δοκοῦντας ἡμᾶς ἄλλους αὐτοὺς μᾶλλον,
[7, 50]	καὶ ἐν τῷ παράπλῳ Εὐεσπερίταις	πολιορκουμένοις	ὑπὸ Λιβύων ξυμμαχήσαντες καὶ νικήσαντες
[7, 28]	τις ἀκούσας. τὸ γὰρ αὐτοὺς	πολιορκουμένους	ἐπιτειχισμῷ ὑπὸ Πελοποννησίων μηδ' ὣς
[7, 28]	(ἡ πόλις, καὶ ἀντὶ τοῦ	πόλις	εἶναι φρούριον κατέστη. πρὸς γὰρ
[7, 77]	λογίζεσθε δὲ ὅτι αὐτοί τε	πόλις	εὐθύς ἐστε ὅποι ἂν καθέζησθε
[7, 28]	πάντων ὁμοίως ἐπακτῶν ἐδεῖτο (ἡ	πόλις,	καὶ ἀντὶ τοῦ πόλις εἶναι
[7, 77]	καίπερ πεπτωκυῖαν ἐπανορθώσοντες· ἄνδρες γὰρ	πόλις,	καὶ οὐ τείχη οὐδὲ νῆες
[7, 64]	καὶ νῆες καὶ ἡ ὑπόλοιπος	πόλις	καὶ τὸ μέγα ὄνομα τῶν
[7, 75]	ἐλπίδος καὶ αὐτοὶ καὶ ἡ	πόλις	κινδυνεύοντες, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ
[7, 44]	ἐταράχθησαν, φίλοι τε φίλοις καὶ	πολῖται	πολίταις, οὐ μόνον ἐς φόβον
[7, 44]	φίλοι τε φίλοις καὶ πολῖται	πολίταις,	οὐ μόνον ἐς φόβον κατέστησαν,
[7, 55]	οὐ δυνάμενοι ἐπενεγκεῖν οὔτ' ἐκ	πολιτείας	τι μεταβολῆς τὸ διάφορον αὐτοῖς,
[7, 4]	ἐπὶ (τῇ ἐν τῷ Ὀλυμπιείῳ	πολίχνῃ	ἐτετάχατο. ἐπυνθάνετο δὲ καὶ τὰς
[7, 28]	τότε ὑπό τε τῆς Δεκελείας	πολλὰ	βλαπτούσης καὶ τῶν ἄλλων ἀναλωμάτων
[7, 47]	χειρώσασθαι· οὐδ' αὖ ἄλλως χρήματα	πολλὰ	δαπανῶντας εἰκὸς εἶναι προσκαθῆσθαι. ~Καὶ
[7, 77]	μὲν ἐς θεοὺς νόμιμα δεδιῄτημαι,	πολλὰ	δὲ ἐς ἀνθρώπους (δίκαια καὶ
[7, 25]	δ' αὖθις οἱ Συρακόσιοι (ἐσταύρωσαν.	πολλὰ	δὲ καὶ ἄλλα πρὸς ἀλλήλους
[7, 24]	ἐμπόρων χρήματα καὶ σῖτος ἐνῆν,	πολλὰ	δὲ καὶ τῶν τριηράρχων, ἐπεὶ
[7, 70]	μὴ καθ' ἓν ἕκαστον, κατὰ	πολλὰ	δὲ πανταχόθεν, περιεστάναι, καὶ τὸν
[7, 25]	τῶν τε πλοίων ἐπιτυχοῦσαι τὰ	πολλὰ	διέφθειραν καὶ ξύλα ναυπηγήσιμα ἐν
[7, 27]	χρόνου ἐπιούσαις τῇ χώρᾳ ἐπῳκεῖτο,	πολλὰ	ἔβλαπτε τοὺς Ἀθηναίους, καὶ ἐν
[7, 15]	τυγχάνειν· καὶ γὰρ ὅτ' ἐρρώμην	πολλὰ	ἐν ἡγεμονίαις ὑμᾶς εὖ ἐποίησα.
[7, 60]	ὁ δὲ Νικίας, ἐπειδὴ τὰ	πολλὰ	ἑτοῖμα ἦν, ὁρῶν τοὺς στρατιώτας
[7, 80]	καὶ βαρβάρους. καύσαντες οὖν πυρὰ	πολλὰ	ἐχώρουν ἐν τῇ νυκτί. καὶ
[7, 24]	χρωμένων τῶν Ἀθηναίων τοῖς τείχεσι	πολλὰ	μὲν ἐμπόρων χρήματα καὶ σῖτος
[7, 77]	κινδύνῳ τοῖς φαυλοτάτοις αἰωροῦμαι· καίτοι	πολλὰ	μὲν ἐς θεοὺς νόμιμα δεδιῄτημαι,
[7, 67]	ἑκάστου ἡ ἐλπίς· τὰ δὲ	πολλὰ	πρὸς τὰς ἐπιχειρήσεις ἡ μεγίστη
[7, 48]	τάλαντα ἤδη ἀνηλωκέναι καὶ ἔτι	πολλὰ	προσοφείλειν, ἤν τε καὶ ὁτιοῦν
[7, 78]	ἐν γὰρ τῷ πρόσθεν ἐπὶ	πολλὰ	στάδια, ᾗ ἔμελλον (ἰέναι, οὐκ
[7, 24]	καὶ ἐζωγρήθησαν πολλοί, καὶ χρήματα	πολλὰ	τὰ ξύμπαντα ἑάλω· ὥσπερ γὰρ
[7, 49]	ὅθεν τῷ τε πεζῷ ἐπὶ	πολλὰ	τῆς χώρας ἐπιόντες θρέψονται πορθοῦντες
[7, 44]	ὥστε τέλος ξυμπεσόντες αὑτοῖς κατὰ	πολλὰ	τοῦ στρατοπέδου, ἐπεὶ ἅπαξ ἐταράχθησαν,
[7, 67]	ναυμαχήσει, πεφόβηται· ἐν ὀλίγῳ γὰρ	πολλαὶ	ἀργότεραι μὲν ἐς τὸ δρᾶν
[7, 82]	καὶ ἀπεχώρησάν (τινες πόλεις οὐ	πολλαί.	ἔπειτα δ' ὕστερον καὶ πρὸς
[7, 11]	πραχθέντα, ὦ Ἀθηναῖοι, ἐν ἄλλαις	πολλαῖς	ἐπιστολαῖς ἴστε· νῦν δὲ καιρὸς
[7, 36]	λιμένι ναυμαχίαν, οὐκ ἐν πολλῷ	πολλαῖς	ναυσὶν οὖσαν, πρὸς ἑαυτῶν ἔσεσθαι·
[7, 80]	καὶ κατατετραυματισμένοι ἦσαν πολλοὶ ἐν	πολλαῖς	προσβολαῖς τῶν πολεμίων γεγενημέναις, πυρὰ
[7, 8]	αὐτὸς ἐς τὰς Ἀθήνας ἀγγέλλων	πολλάκις	μὲν καὶ ἄλλοτε καθ' ἕκαστα
[7, 63]	καταφρονήσαντες δὲ Κορινθίων τε, οὓς	πολλάκις	νενικήκατε, καὶ Σικελιωτῶν, ὧν οὐδ'
[7, 41]	Ἀθηναίων ἑπτὰ ναῦς καὶ κατατραυματίσαντες	πολλὰς	ἄνδρας τε τοὺς μὲν πολλοὺς
[7, 53]	καὶ τὰς ναῦς τὰς μὲν	πολλὰς	διέσωσάν τε καὶ ξυνήγαγον κατὰ
[7, 43]	μηχαναὶ καὶ τῇ ἄλλῃ στρατιᾷ	πολλαχῇ	προσβάλλοντες ἀπεκρούοντο, οὐκέτι ἐδόκει διατρίβειν,
[7, 14]	ναῦς ἔχομεν, ὃ τοῖς πολεμίοις	πολλαχόθεν	ὑπάρχει, ἀλλ' ἀνάγκη ἀφ' ὧν
[7, 70]	ἀλλήλων (ναυσὶν ἐπιβαίνειν. ξυνετύγχανέ τε	πολλαχοῦ	διὰ τὴν στενοχωρίαν τὰ μὲν
[7, 70]	ὧν οἱ κελευσταὶ φθέγγοιντο παρέχειν.	(πολλὴ	γὰρ δὴ ἡ παρακέλευσις καὶ
[7, 13]	οἱ δὲ ὡς ἕκαστοι δύνανται	(πολλὴ	δ' ἡ Σικελία) εἰσὶ δ'
[7, 70]	τὸ ἐπιπλεῖν ὁπότε κελευσθείη ἐγίγνετο,	πολλὴ	δὲ ἡ ἀντιτέχνησις τῶν κυβερνητῶν
[7, 75]	ἅμα καὶ κατάμεμψις σφῶν αὐτῶν	πολλὴ	ἦν. οὐδὲν γὰρ ἄλλο ἢ
[7, 71]	τοὺς Ἀθηναίους καὶ ἐπικείμενοι λαμπρῶς,	πολλῇ	κραυγῇ (καὶ διακελευσμῷ χρώμενοι, κατεδίωκον
[7, 70]	οἵα οὐχ (ἑτέρα τῶν προτέρων.	πολλὴ	μὲν γὰρ ἑκατέροις προθυμία ἀπὸ
[7, 11]	μή τις τὸ παρατείχισμα (τοῦτο	πολλῇ	στρατιᾷ ἐπελθὼν ἕλῃ. ξυμβέβηκέ τε
[7, 44]	κατέστησαν. ~Καὶ ἐνταῦθα ἤδη ἐν	πολλῇ	ταραχῇ καὶ ἀπορίᾳ ἐγίγνοντο οἱ
[7, 50]	δὲ Γύλιππος ἄλλην τε στρατιὰν	πολλὴν	ἔχων ἦλθεν ἀπὸ τῆς Σικελίας
[7, 1]	τινα αὐτοῖς ὑπέσχοντο στρατιὰν οὐ	πολλὴν	καὶ οἱ Γελῷοι καὶ τῶν
[7, 42]	τε τῶν Ἀθηναίων δύναμιν πανταχόσε	πολλὴν	φαινομένην· τῷ δὲ προτέρῳ στρατεύματι
[7, 13]	ἐφορμοῦσιν ἄλλοις. ~ἡμῖν δ' ἐκ	πολλῆς	ἂν περιουσίας νεῶν μόλις τοῦτο
[7, 44]	σῳζόμενοι ἄνωθεν καταβαῖεν, οἱ μὲν	πολλοὶ	αὐτῶν καὶ ὅσοι ἦσαν τῶν
[7, 67]	καταστρωμάτων παρὰ τὸ καθεστηκὸς ὦσι,	πολλοὶ	δὲ καὶ ἀκοντισταὶ χερσαῖοι ὡς
[7, 85]	συχναῖς γενομέναις οὐκ ὀλίγοι ἐτεθνήκεσαν.	πολλοὶ	δὲ ὅμως καὶ διέφυγον, οἱ
[7, 85]	τε λοιποὺς ὅσους μὴ ἀπεκρύψαντο	(πολλοὶ	δὲ οὗτοι ἐγένοντο) ξυνεκόμισαν ζῶντας,
[7, 66]	Συρακόσιοι καὶ ξύμμαχοι, οἵ τε	πολλοὶ	δοκεῖτε ἡμῖν εἰδέναι (οὐδὲ γὰρ
[7, 78]	αὐτοὺς ἱππῆς καὶ ἀκοντισταὶ ὄντες	πολλοὶ	ἑκατέρωθεν ἐκώλυον καὶ ἐσηκόντιζόν τε
[7, 80]	ἀπορίᾳ ἤδη, καὶ κατατετραυματισμένοι ἦσαν	πολλοὶ	ἐν πολλαῖς προσβολαῖς τῶν πολεμίων
[7, 62]	ἐσκεμμένα ἡτοίμασται. καὶ γὰρ τοξόται	πολλοὶ	καὶ ἀκοντισταὶ ἐπιβήσονται καὶ ὄχλος,
[7, 58]	πόλεις οἰκοῦντες· καὶ γὰρ ὁπλῖται	πολλοὶ	καὶ νῆες καὶ ἵπποι καὶ
[7, 24]	τῇ ἁλώσει ἀπέθανον καὶ ἐζωγρήθησαν	πολλοί,	καὶ χρήματα πολλὰ τὰ ξύμπαντα
[7, 57]	καὶ ἔτι Μεγαρέων φυγάδες οὐ	πολλοὶ	Μεγαρεῦσι Σελινουντίοις οὖσι κατὰ ξυμφορὰν
[7, 67]	αὐτῶν ἐσόμεθα· οἱ δ' ἐπειδὰν	πολλοὶ	μὲν ὁπλῖται ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων
[7, 44]	κατά τε τῶν κρημνῶν (οἱ)	πολλοὶ	ῥίπτοντες ἑαυτοὺς ἀπώλλυντο, στενῆς οὔσης
[7, 81]	ἀπεληλυθότας, ἐν αἰτίᾳ τε οἱ	πολλοὶ	τὸν Γύλιππον εἶχον ἑκόντα ἀφεῖναι
[7, 11]	τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἱππεῦσί τε	πολλοῖς	καὶ (ἀκοντισταῖς βιασθέντες ἀνεχωρήσαμεν ἐς
[7, 84]	ᾑματωμένον καὶ περιμάχητον ἦν τοῖς	πολλοῖς.	~τέλος δὲ νεκρῶν τε πολλῶν
[7, 9]	Περδίκκου στρατεύσας ἐπ' Ἀμφίπολιν Θρᾳξὶ	πολλοῖς	τὴν μὲν πόλιν οὐχ εἷλεν,
[7, 40]	ἐπέπλεον αὖθις· οἱ δὲ διὰ	πολλοῦ	θορύβου καὶ ἄσιτοι οἱ πλείους
[7, 51]	καὶ ἐπεξελθόντος μέρους τινὸς οὐ	πολλοῦ	καὶ τῶν ὁπλιτῶν καὶ τῶν
[7, 53]	ἐπεδίωξαν καὶ ὁπλίτας τε οὐ	πολλοὺς	ἀπέκτειναν καὶ τὰς ναῦς τὰς
[7, 84]	τοὺς Ἀθηναίους, πίνοντάς τε τοὺς	πολλοὺς	ἀσμένους καὶ ἐν κοίλῳ ὄντι
[7, 73]	νίκης πρὸς πόσιν τετράφθαι τοὺς	πολλοὺς	ἐν τῇ ἑορτῇ, καὶ πάντα
[7, 41]	πολλὰς ἄνδρας τε τοὺς μὲν	πολλοὺς	ζωγρήσαντες, τοὺς δὲ ἀποκτείναντες ἀπεχώρησαν,
[7, 37]	κατὰ τάχος χωροῦντας ἱππέας τε	πολλοὺς	καὶ ἀκοντιστὰς ἀντεπεξῇσαν, ἄλλοι δὲ
[7, 60]	ἑκατόν· τοξότας τε ἐπ' αὐτὰς	πολλοὺς	καὶ ἀκοντιστὰς τῶν τε Ἀκαρνάνων
[7, 51]	ἀπολλύασι καὶ τῶν ὁπλιτῶν οὐ	πολλούς.	~Καὶ ταύτῃ μὲν τῇ ἡμέρᾳ
[7, 48]	(πείσεσθαι. τῶν τε παρόντων στρατιωτῶν	πολλοὺς	καὶ τοὺς πλείους ἔφη, οἳ
[7, 79]	τε πανταχῇ αὐτοῖς κύκλῳ καὶ	πολλοὺς	κατετραυμάτιζον, καὶ εἰ μὲν ἐπίοιεν
[7, 87]	κοίλῳ χωρίῳ ὄντας καὶ ὀλίγῳ	πολλοὺς	οἵ τε ἥλιοι τὸ πρῶτον
[7, 23]	τῶν Συρακοσίων κατέδυσαν, καὶ τοὺς	πολλοὺς	τῶν ἀνθρώπων ἀπέκτειναν, πλὴν ὅσον
[7, 25]	ὁλκάδος ἀντέβαλλον, καὶ τέλος τοὺς	πολλοὺς	τῶν σταυρῶν ἀνεῖλον οἱ Ἀθηναῖοι.
[7, 55]	ἐκρατήθησαν, ὃ οὐκ ἂν ᾤοντο,	πολλῷ	δὴ μᾶλλον ἔτι. ~οἱ δὲ
[7, 48]	(ἄν, ὁπότε βούλοιντο, τοῦτο ποιοῦντες	πολλῷ	ἧσσον. τὸ δέ τι καὶ
[7, 81]	τε ὑπ' αὐτῶν καὶ ἐν	πολλῷ	θορύβῳ αὐτός τε καὶ οἱ
[7, 55]	προσήγοντο ἄν, οὔτ' ἐκ παρασκευῆς	πολλῷ	κρείσσονος, σφαλλόμενοι δὲ τὰ πλείω,
[7, 17]	προτέραν πέμψιν τῶν νεῶν ποιήσασθαι,	πολλῷ	μᾶλλον ἐπέρρωντο, καὶ ἐν ὁλκάσι
[7, 51]	Συρακόσιοι καὶ αὐτοὶ τοῦτο πυθόμενοι	πολλῷ	μᾶλλον ἐπηρμένοι ἦσαν μὴ ἀνιέναι
[7, 28]	οὐχ ὁμοίως καὶ πρίν, ἀλλὰ	πολλῷ	μείζους καθέστασαν, ὅσῳ καὶ μείζων
[7, 19]	ἑκατόν, παραπλήσιον δὲ καὶ οὐ	πολλῷ	πλέον καὶ ἀπὸ τῆς Βοιωτίας.
[7, 36]	μεγάλῳ λιμένι ναυμαχίαν, οὐκ ἐν	πολλῷ	πολλαῖς ναυσὶν οὖσαν, πρὸς ἑαυτῶν
[7, 80]	ἡγεῖτο, ξυνέμενέ τε καὶ προύλαβε	πολλῷ,	τὸ δὲ Δημοσθένους, τὸ ἥμισυ
[7, 19]	μετὰ δὲ τούτους Κορίνθιοι οὐ	πολλῷ	ὕστερον πεντακοσίους ὁπλίτας, τοὺς μὲν
[7, 79]	Ἀθηναῖοι ἐτειχομάχουν, καὶ βαλλόμενοι ὑπὸ	πολλῶν	ἀπὸ τοῦ λόφου ἐπάντους ὄντος
[7, 85]	πολλοῖς. ~τέλος δὲ νεκρῶν τε	πολλῶν	ἐπ' ἀλλήλοις ἤδη κειμένων ἐν
[7, 87]	οὐκ ἀπώλετο, καὶ ὀλίγοι ἀπὸ	πολλῶν	ἐπ' οἴκου ἀπενόστησαν. ταῦτα μὲν
[7, 61]	ἀλλ' ὅσοι τε Ἀθηναίων πάρεστε,	πολλῶν	ἤδη πολέμων ἔμπειροι ὄντες, καὶ
[7, 84]	τῆς πανταχόθεν προσβολῆς ἱππέων τε	πολλῶν	καὶ τοῦ ἄλλου ὄχλου, οἰόμενοι
[7, 75]	ἔχουσά τινα ὅμως τὸ μετὰ	πολλῶν	κούφισιν, οὐδ' ὣς ῥᾳδία ἐν
[7, 72]	δ' ἰσχυρᾶς τῆς ναυμαχίας καὶ	πολλῶν	νεῶν ἀμφοτέροις καὶ ἀνθρώπων ἀπολομένων
[7, 70]	καὶ τὸν κτύπον μέγαν ἀπὸ	πολλῶν	νεῶν ξυμπιπτουσῶν ἔκπληξίν τε ἅμα
[7, 70]	φαίνεσθαι. ξυμπεσουσῶν δὲ ἐν ὀλίγῳ	πολλῶν	νεῶν (πλεῖσται γὰρ δὴ αὗται
[7, 56]	περιεγίγνοντο, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων	πολλῶν	ξυμμάχων, καὶ οὐδ' αὐτοὶ αὖ
[7, 48]	οὐδ' ἐμφανῶς σφᾶς ψηφιζομένους μετὰ	πολλῶν	τὴν ἀναχώρησιν τοῖς πολεμίοις καταγγέλτους
[7, 71]	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐπὶ	πολὺ	ἀντισχούσης τῆς ναυμαχίας ἔτρεψάν τε
[7, 80]	πολεμίας καὶ ἀπὸ πολεμίων οὐ	πολὺ	ἀπεχόντων (ἰοῦσιν, ἐμπίπτει ταραχή· καὶ
[7, 40]	ἀκοντίζοντες μεγάλα ἔβλαπτον τοὺς Ἀθηναίους,	πολὺ	δ' ἔτι μείζω οἱ ἐν
[7, 44]	τῇ πρώτῃ ἐφόδῳ ἀήσσητοι ἐχώρουν.	πολὺ	δὲ καὶ τοῦ ἄλλου στρατεύματος
[7, 55]	ὁ παράλογος αὐτοῖς μέγας ἦν,	πολὺ	δὲ (μείζων ἔτι τῆς στρατείας
[7, 11]	οὐδὲ γὰρ τῆς χώρας ἐπὶ	πολὺ	διὰ τοὺς ἱππέας ἐξερχόμεθα. ~Πεπόμφασι
[7, 39]	τὸν αὐτὸν τρόπον αὖθις ἐπὶ	πολὺ	διῆγον τῆς ἡμέρας πειρώμενοι ἀλλήλων,
[7, 85]	στρατεύματος ἐς τὸ κοινὸν οὐ	πολὺ	ἐγένετο, τὸ δὲ διακλαπὲν πολύ,
[7, 34]	ἡγήσαντο κρατεῖν εἰ μὴ καὶ	πολὺ	ἐκρατοῦντο, οἵ τ' Ἀθηναῖοι (ἐνόμιζον
[7, 34]	Ἀθηναῖοι (ἐνόμιζον ἡσσᾶσθαι ὅτι οὐ	πολὺ	ἐνίκων. ἀποπλευσάντων δὲ τῶν Πελοποννησίων
[7, 7]	τούτῳ ἐπιχειρήσοντες, καὶ ἐς τἆλλα	πολὺ	ἐπέρρωντο. ~Ὁ δὲ Νικίας αἰσθόμενος
[7, 48]	περιπολίοις ἅμα ἀναλίσκοντας καὶ ναυτικὸν	πολὺ	ἔτι ἐνιαυτὸν ἤδη βόσκοντας τὰ
[7, 56]	ἀνθρώπων καὶ ὑπὸ τῶν ἔπειτα	(πολὺ	θαυμασθήσεσθαι. καὶ ἦν δὲ ἄξιος
[7, 85]	πολὺ ἐγένετο, τὸ δὲ διακλαπὲν	πολύ,	καὶ διεπλήσθη πᾶσα Σικελία αὐτῶν,
[7, 65]	καὶ τῆς νεὼς ἄνω ἐπὶ	πολὺ	κατεβύρσωσαν, ὅπως ἂν ἀπολισθάνοι καὶ
[7, 41]	εἶχον ταῖς μὲν ναυσὶ καὶ	πολὺ	κρείσσους εἶναι, ἐδόκουν δὲ καὶ
[7, 48]	προσκαθημένους καὶ μὴ χρήμασιν, ὧν	πολὺ	κρείσσους εἰσί, νικηθέντας ἀπιέναι. ~Ὁ
[7, 79]	τὸ στράτευμα (φοβήσειαν. καὶ ἐπὶ	πολὺ	μὲν τοιούτῳ τρόπῳ ἀντεῖχον οἱ
[7, 27]	μυριάδες ηὐτομολήκεσαν, καὶ τούτων τὸ	πολὺ	μέρος χειροτέχναι, πρόβατά τε πάντα
[7, 22]	ἐναυμάχουν, καὶ ἀντεῖχον ἀλλήλοις ἐπὶ	πολύ,	οἱ μὲν βιάσασθαι βουλόμενοι τὸν
[7, 63]	ὑπηκόοις καὶ τὸ (μὴ ἀδικεῖσθαι	πολὺ	πλέον μετείχετε. ὥστε κοινωνοὶ μόνοι
[7, 1]	καὶ τῶν Σικελῶν τινές, οἳ	πολὺ	προθυμότερον προσχωρεῖν ἑτοῖμοι ἦσαν τοῦ
[7, 38]	μάλιστα. ~τῆς δὲ ἡμέρας ἐπὶ	πολὺ	προσπλέοντες καὶ ἀνακρουόμενοι καὶ πειράσαντες
[7, 56]	ἦν, ἀπό τε τῶν παρόντων	πολὺ	σφῶν καθυπέρτερα τὰ πράγματα εἶναι
[7, 60]	τῷ τε παρὰ τὸ εἰωθὸς	πολὺ	ταῖς ναυσὶ κρατηθῆναι ἀθυμοῦντας καὶ
[7, 30]	προκεχωρηκότας ἤδη τοὺς Θρᾷκας οὐ	πολὺ	τήν τε λείαν ἀφείλοντο καὶ
[7, 40]	τὰς τῶν Ἀθηναίων ναῦς ἐπὶ	πολὺ	τῆς παρεξειρεσίας, καὶ οἱ ἀπὸ
[7, 49]	ἀπορίαν καὶ ὅτι ἦν αὐτόθι	πολὺ	τὸ βουλόμενον τοῖς Ἀθηναίοις γίγνεσθαι
[7, 75]	καταλειπόμενοι τραυματίαι τε καὶ ἀσθενεῖς	πολὺ	τῶν τεθνεώτων τοῖς ζῶσι λυπηρότεροι
[7, 34]	ἐμφάρξασαι· ἦρχε δὲ (τοῦ ναυτικοῦ	Πολυάνθης	Κορίνθιος. οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἐκ
[7, 71]	ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ μέγα στρατόπεδον	πολυειδῆ	(ἀναγκάζοιτο φθέγγεσθαι. παραπλήσια δὲ καὶ
[7, 34]	καὶ ἐναμάχουν. (καὶ χρόνον ἀντεῖχον	πολὺν	ἀλλήλοις. καὶ τῶν μὲν Κορινθίων
[7, 78]	καὶ παρίππευον. καὶ χρόνον μὲν	πολὺν	ἐμάχοντο οἱ Ἀθηναῖοι, ἔπειτα ἀνεχώρησαν
[7, 44]	γνωρίσαι σφίσι τε αὐτοῖς θόρυβον	πολὺν	παρεῖχον ἅμα πάντες ἐρωτῶντες καὶ
[7, 71]	ἀμφοτέρων ἰσορρόπου τῆς ναυμαχίας καθεστηκυίας	πολὺν	τὸν ἀγῶνα καὶ ξύστασιν τῆς
[7, 27]	ἐκ τῆς Δεκελείας πόλεμον αὐτοὺς	πολυτελὲς	ἐφαίνετο· δραχμὴν γὰρ τῆς ἡμέρας
[7, 28]	οὖσα, περὶ Σούνιον κατὰ θάλασσαν	πολυτελὴς	ἐγίγνετο· τῶν τε πάντων ὁμοίως
[7, 48]	Νικίας ἐνόμιζε μὲν καὶ αὐτὸς	πόνηρα	σφῶν τὰ πράγματα εἶναι, τῷ
[7, 48]	αὐτῶν, ἐλπίδος τι ἔτι παρεῖχε	πονηρότερα	τῶν σφετέρων ἔσεσθαι, ἢν καρτερῶσι
[7, 83]	(ὀψέ. εἶχον δὲ καὶ οὗτοι	πονήρως	σίτου τε καὶ τῶν ἐπιτηδείων
[7, 70]	ἤδη τῆς οὐ δι' ὀλίγου	πόνου	κεκτημένης θαλάσσης ἡγούμενοι ὑποχωροῦσιν, οἱ
[7, 58]	ἀπὸ τοῦ πρὸς τὸν Τυρσηνικὸν	πόντον	μορίου, ἐν ᾧ καὶ μόνοι
[7, 81]	ἐτύγχανέ τε τὰ πλείω ἐν	πόνῳ	ξυνεχεστέρῳ ὢν διὰ τὸ ὑστέρῳ
[7, 85]	ἄλλαις προσβολαῖς ταῖς κατὰ τὴν	πορείαν	συχναῖς γενομέναις οὐκ ὀλίγοι ἐτεθνήκεσαν.
[7, 77]	ἱδρυθέντας που ἐξαναστήσειεν. τὴν δὲ	πορείαν	ὥστ' ἀσφαλῆ καὶ εὔτακτον εἶναι
[7, 75]	ἀφορμᾶσθαι, πεζούς τε ἀντὶ ναυβατῶν	πορευομένους	καὶ ὁπλιτικῷ προσέχοντας μᾶλλον ἢ
[7, 32]	ἐδίδοσαν διὰ τῆς ἑαυτῶν ὁδόν.	(πορευομένων	δ' ἤδη τῶν Σικελιωτῶν οἱ
[7, 83]	νυκτὸς φυλάξαντες τὸ ἡσυχάζον ἔμελλον	πορεύσεσθαι.	καὶ ἀναλαμβάνουσί τε τὰ ὅπλα
[7, 1]	φυλακὴν ταύτην περαιοῦνται διὰ τοῦ	πορθμοῦ,	καὶ (σχόντες Ῥηγίῳ καὶ Μεσσήνῃ
[7, 49]	πολλὰ τῆς χώρας ἐπιόντες θρέψονται	πορθοῦντες	τὰ τῶν πολεμίων καὶ ἐκείνους
[7, 15]	μὲν ἐν Σικελίᾳ δι' ὀλίγου	ποριουμένων,	τὰ δ' ἐκ Πελοποννήσου σχολαίτερον
[7, 80]	ἀποτειχίζουσάν τε καὶ ἀποσταυροῦσαν τὸν	πόρον.	καὶ βιασάμενοι αὐτὴν διέβησάν τε
[7, 78]	τρεψάμενοι αὐτοὺς καὶ κρατήσαντες τοῦ	πόρου	ἐχώρουν ἐς τὸ πρόσθεν· οἱ
[7, 73]	τοῦ περιχαροῦς τῆς νίκης πρὸς	πόσιν	τετράφθαι τοὺς πολλοὺς ἐν τῇ
[7, 84]	σφίσιν ἔσεσθαι, ἢν διαβῶσι τὸν	ποταμόν,	ἅμα δ' ὑπὸ τῆς ταλαιπωρίας
[7, 84]	Ἀθηναῖοι ἠπείγοντο πρὸς τὸν Ἀσσίναρον	ποταμόν,	ἅμα μὲν βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς
[7, 80]	ποταμῷ τῷ Κακυπάρει, παρὰ τὸν	ποταμὸν	ἴοιεν ἄνω διὰ μεσογείας· ἤλπιζον
[7, 80]	βιασάμενοι αὐτὴν διέβησάν τε τὸν	ποταμὸν	καὶ ἐχώρουν αὖθις πρὸς ἄλλον
[7, 82]	τῇ ἡμέρᾳ ἀφικνοῦνται ἐπὶ τὸν	ποταμὸν	τὸν Ἐρινεόν, καὶ διαβὰς πρὸς
[7, 80]	καὶ ἐχώρουν αὖθις πρὸς ἄλλον	ποταμὸν	τὸν Ἐρινεόν· ταύτῃ γὰρ οἱ
[7, 85]	στρατεύματος τοῦ μὲν κατὰ τὸν	ποταμόν,	τοῦ δὲ καί, εἴ τι
[7, 9]	Στρυμόνα περικομίσας (τριήρεις ἐκ τοῦ	ποταμοῦ	ἐπολιόρκει ὁρμώμενος ἐξ Ἱμεραίου. καὶ
[7, 78]	ἐπὶ τῇ διαβάσει τοῦ Ἀνάπου	ποταμοῦ,	ηὗρον ἐπ' αὐτῷ παρατεταγμένους τῶν
[7, 84]	τὰ ἐπὶ θάτερά τε τοῦ	ποταμοῦ	παραστάντες οἱ Συρακόσιοι (ἦν δὲ
[7, 84]	καὶ ἐν κοίλῳ ὄντι τῷ	ποταμῷ	ἐν σφίσιν αὐτοῖς ταρασσομένους. (οἵ
[7, 35]	ἐξετάσαντες πρῶτον ἐπὶ τῷ Συβάρει	ποταμῷ	ἦγον διὰ τῆς (Θουριάδος γῆς.
[7, 80]	ἐπειδὴ δ' ἐγένοντο ἐπὶ τῷ	ποταμῷ,	ηὗρον καὶ ἐνταῦθα φυλακήν τινα
[7, 35]	ὡς ἐγένοντο ἐπὶ τῷ Ὑλίᾳ	ποταμῷ	καὶ αὐτοῖς οἱ Κροτωνιᾶται προσπέμψαντες
[7, 85]	ἀλλήλοις ἤδη κειμένων ἐν τῷ	ποταμῷ	καὶ διεφθαρμένου τοῦ στρατεύματος τοῦ
[7, 84]	Πελοποννήσιοι ἐπικαταβάντες τοὺς ἐν τῷ	ποταμῷ	μάλιστα ἔσφαζον. καὶ τὸ ὕδωρ
[7, 80]	ὅπως, ἐπειδὴ γένοιντο ἐπὶ τῷ	ποταμῷ	τῷ Κακυπάρει, παρὰ τὸν ποταμὸν
[7, 74]	καὶ τῶν ῥείθρων καὶ (τῶν)	ποταμῶν	τὰς διαβάσεις ἐφύλασσον καὶ ἐς
[7, 40]	πλείους οὐδενὶ κόσμῳ ἐσβάντες μόλις	ποτὲ	ἀντανήγοντο. (καὶ χρόνον μέν τινα
[7, 70]	τὴν πατρίδα σωτηρίας νῦν, εἴ	ποτε	καὶ αὖθις, προθύμως ἀντιλαβέσθαι, τοῖς
[7, 64]	ἀμφοτέρων ἀγῶνι καθεστῶτες καρτερήσατε, εἴπερ	ποτέ,	καὶ ἐνθυμεῖσθε καθ' ἑκάστους τε
[7, 29]	ἐπιπεσὼν καὶ ἀπροσδοκήτοις μὴ ἄν	ποτέ	τινας σφίσιν ἀπὸ θαλάσσης τοσοῦτον
[7, 77]	δέξαιτο ῥᾳδίως (οὔτ' ἂν ἱδρυθέντας	που	ἐξαναστήσειεν. τὴν δὲ πορείαν ὥστ'
[7, 77]	τε ἄλλοι τευξόμενοι ὧν ἐπιθυμεῖτέ	που	ἐπιδεῖν καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τὴν
[7, 68]	ἐκγενησόμενον ἡμῖν καὶ τὸ λεγόμενόν	(που	ἥδιστον εἶναι. ὡς δὲ ἐχθροὶ
[7, 77]	ἀποχρώντως (ἤδη τετιμωρήμεθα. ἦλθον γάρ	που	καὶ ἄλλοι τινὲς ἤδη ἐφ'
[7, 61]	ναυσίν, ἔστι τῳ (τὴν ὑπάρχουσάν	που	οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν. ἀθυμεῖν δὲ
[7, 70]	στρατηγοὶ προσέτι ἑκατέρων, εἴ τινά	που	ὁρῷεν μὴ κατ' ἀνάγκην πρύμναν
[7, 75]	ἕνα ἕκαστον ἐπιβοώμενοι, εἴ τινά	πού	τις ἴδοι ἢ ἑταίρων ἢ
[7, 77]	τῆς νόσου) οὔτ' εὐτυχίᾳ δοκῶν	που	ὕστερός του εἶναι κατά τε
[7, 56]	παρόντων πολὺ σφῶν καθυπέρτερα τὰ	πράγματα	εἶναι καί, εἰ δύναιντο κρατῆσαι
[7, 48]	καὶ αὐτὸς πόνηρα σφῶν τὰ	πράγματα	εἶναι, τῷ δὲ λόγῳ οὐκ
[7, 48]	Συρακούσαις βουλόμενον τοῖς Ἀθηναίοις τὰ	πράγματα	ἐνδοῦναι, ἐπεκηρυκεύετο ὡς αὐτὸν καὶ
[7, 48]	διδόναι τροφήν, φθερεῖσθαι αὐτῶν τὰ	πράγματα,	ἐπικουρικὰ μᾶλλον ἢ δι' (ἀνάγκης
[7, 49]	βουλόμενον τοῖς Ἀθηναίοις γίγνεσθαι τὰ	πράγματα	καὶ ἐπικηρυκευόμενον πρὸς αὐτὸν ὥστε
[7, 42]	Δημοσθένης ἰδὼν ὡς εἶχε τὰ	πράγματα	καὶ νομίσας οὐχ οἷόν τε
[7, 27]	καὶ ἀνθρώπων φθορᾷ ἐκάκωσε τὰ	πράγματα.	(πρότερον μὲν γὰρ βραχεῖαι γιγνόμεναι
[7, 48]	περὶ σφῶν (αὐτῶν) καὶ τὰ	πράγματα	ὥσπερ καὶ αὐτοὶ ὁρῶντας καὶ
[7, 75]	οὐ καθ' ἓν μόνον τῶν	πραγμάτων,	ὅτι τάς τε ναῦς ἀπολωλεκότες
[7, 67]	τῶν γε παρόντων οὐκ ἂν	πράξαντες	χεῖρον. ~πρὸς οὖν ἀταξίαν τε
[7, 68]	κρατήσωσιν ὁμοίως δράσουσιν· τὸ δὲ	πραξάντων	ἐκ τοῦ εἰκότος ἃ βουλόμεθα
[7, 71]	μὴ τῶν παρόντων ἔτι χείρω	(πράξωσιν.	πάντων γὰρ δὴ ἀνακειμένων τοῖς
[7, 18]	ὁρμώμενοι Ἐπιδαύρου τέ τι καὶ	Πρασιῶν	καὶ ἄλλα ἐδῄωσαν καὶ ἐκ
[7, 15]	εὐθὺς καὶ μὴ ἐς ἀναβολὰς	πράσσετε,	ὡς τῶν πολεμίων τὰ μὲν
[7, 11]	δηλοῦσαν τοιάδε. ~Τὰ μὲν πρότερον	πραχθέντα,	ὦ Ἀθηναῖοι, ἐν ἄλλαις πολλαῖς
[7, 68]	ἀνθ' ὧν μὴ μαλακισθῆναί τινα	πρέπει	μηδὲ τὸ ἀκινδύνως ἀπελθεῖν αὐτοὺς
[7, 25]	μία μὲν ἐς Πελοπόννησον ᾤχετο,	πρέσβεις	ἄγουσα οἵπερ τά τε σφέτερα
[7, 12]	~Πεπόμφασι δὲ καὶ ἐς Πελοπόννησον	πρέσβεις	ἐπ' ἄλλην στρατιάν, καὶ ἐς
[7, 17]	γὰρ Κορίνθιοι, ὡς αὐτοῖς οἱ	πρέσβεις	ἧκον καὶ τὰ ἐν τῇ
[7, 25]	δὲ καὶ ἐς τὰς πόλεις	πρέσβεις	οἱ Συρακόσιοι Κορινθίων καὶ Ἀμπρακιωτῶν
[7, 32]	μετὰ τὴν τοῦ Πλημμυρίου ἅλωσιν	πρέσβεις	οἰχόμενοι ἐς τὰς πόλεις ἐπειδὴ
[7, 32]	ἐς ὀκτακοσίους μάλιστα καὶ τοὺς	πρέσβεις	πλὴν ἑνὸς τοῦ Κορινθίου πάντας·
[7, 7]	παντάπασιν ἔτι ἀφειστήκει τοῦ πολέμου.	(πρέσβεις	τε ἄλλοι τῶν Συρακοσίων καὶ
[7, 29]	τοὺς ἀνθρώπους ἐφόνευον φειδόμενοι οὔτε	πρεσβυτέρας	οὔτε νεωτέρας ἡλικίας, ἀλλὰ πάντας
[7, 28]	γὰρ δαπάναι οὐχ ὁμοίως καὶ	πρίν,	ἀλλὰ πολλῷ μείζους καθέστασαν, ὅσῳ
[7, 71]	ἐπὶ τῶν νεῶν αὐτοῖς ἔπασχον,	πρίν	γε δὴ οἱ Συρακόσιοι καὶ
[7, 28]	ἐς φιλονικίαν καθέστασαν τοιαύτην ἣν	πρὶν	γενέσθαι ἠπίστησεν ἄν τις ἀκούσας.
[7, 39]	διῆγον τῆς ἡμέρας πειρώμενοι ἀλλήλων,	πρὶν	δὴ Ἀρίστων ὁ Πυρρίχου Κορίνθιος,
[7, 68]	τῇ πάσῃ Σικελίᾳ καρπουμένῃ καὶ	πρὶν	ἐλευθερίαν βεβαιοτέραν παραδοῦναι, καλὸς ὁ
[7, 36]	πεζοῦ, ἥνπερ ἐπ' αὐτὸ τοῦτο	πρὶν	(ἐλθεῖν αὐτοὺς φθάσαι βουλόμενοι ξυνέλεγον.
[7, 66]	τὴν ἤδη μεγίστην τῶν τε	πρὶν	Ἑλλήνων καὶ τῶν νῦν κεκτημένους,
[7, 50]	οὐδ' ἂν διαβουλεύσασθαι ἔτι ἔφη	πρίν,	ὡς οἱ μάντεις ἐξηγοῦντο, τρὶς
[7, 55]	δὲ τὰ πλείω, τά τε	πρὸ	αὐτῶν ἠπόρουν, καὶ ἐπειδή γε
[7, 2]	ἐς τὰς Συρακούσας, ὀλίγον δὲ	πρὸ	Γυλίππου, καὶ καταλαβὼν αὐτοὺς περὶ
[7, 79]	ἐλθεῖν τὸν ἀποτετειχισμένον, καὶ ηὗρον	πρὸ	ἑαυτῶν ὑπὲρ τοῦ ἀποτειχίσματος τὴν
[7, 23]	ἐν τῷ νησιδίῳ στήσαντες τῷ	πρὸ	τοῦ Πλημμυρίου, ἀνεχώρησαν ἐς τὸ
[7, 23]	αἱ γὰρ τῶν Συρακοσίων αἱ	πρὸ	τοῦ στόματος νῆες ναυμαχοῦσαι βιασάμεναι
[7, 22]	τοῦ νεωρίου περιπλεούσας. καὶ εὐθὺς	πρὸ	τοῦ στόματος τοῦ μεγάλου λιμένος
[7, 38]	τι ἐπεπονήκει, καὶ ὁλκάδας προώρμισε	πρὸ	τοῦ σφετέρου σταυρώματος, ὃ αὐτοῖς
[7, 5]	ἅμα δὲ παρέτασσεν ἐξάγων αἰεὶ	πρὸ	τοῦ τειχίσματος τοὺς Συρακοσίους καὶ
[7, 38]	τοῦ σφετέρου σταυρώματος, ὃ αὐτοῖς	πρὸ	τῶν νεῶν ἀντὶ λιμένος κλῃστοῦ
[7, 25]	τῷ λιμένι, οὓς οἱ Συρακόσιοι	πρὸ	τῶν παλαιῶν νεωσοίκων κατέπηξαν ἐν
[7, 37]	μὲν ἐπὶ τὰ τείχη καὶ	πρὸ	τῶν τειχῶν τοῖς προσιοῦσιν ἀντιπαρετάσσοντο,
[7, 6]	τῶν τειχῶν μᾶλλον ἢ πρότερον	προαγαγὼν	ξυνέμισγεν αὐτοῖς, τοὺς δ' ἱππέας
[7, 81]	ἐπ' εὐπραγίᾳ ἤδη σαφεῖ μὴ	προαναλωθῆναί	τῳ, καὶ ἐνόμιζον καὶ ὣς
[7, 34]	τῶν αὐτόθεν ξυμμάχων ἐπὶ ταῖς	προανεχούσαις	ἄκραις παρετέτακτο, αἱ δὲ νῆες
[7, 27]	τούτων τὸ πολὺ μέρος χειροτέχναι,	πρόβατά	τε πάντα ἀπωλώλει καὶ ὑποζύγια·
[7, 69]	ἀρετάς, ὧν ἐπιφανεῖς ἦσαν οἱ	πρόγονοι,	μὴ ἀφανίζειν, πατρίδος τε τῆς
[7, 73]	καὶ τὰ στενόπορα τῶν χωρίων	(προδιαλαβόντας	φυλάσσειν. οἱ δὲ ξυνεγίγνωσκον μὲν
[7, 69]	ᾧ ὑπῆρχε λαμπρότητός τι, μὴ	προδιδόναι	τινὰ καὶ τὰς πατρικὰς ἀρετάς,
[7, 50]	μὴ φανερῶς γε ἀξιῶν ψηφίζεσθαι,	προεῖπον	ὡς ἐδύναντο ἀδηλότατα ἔκπλουν ἐκ
[7, 66]	τοιάδε. ~Ὅτι μὲν καλὰ τὰ	προειργασμένα	καὶ ὑπὲρ καλῶν τῶν μελλόντων
[7, 30]	Θηβαίων ἱππικόν, ὅπερ πρῶτον προσέκειτο,	προεκθέοντές	τε καὶ ξυστρεφόμενοι ἐν ἐπιχωρίῳ
[7, 79]	ἐκ τοῦ ὄπισθεν αὐτοὺς ᾗ	προεληλύθεσαν·	ἀντιπέμψαντες δὲ κἀκεῖνοι σφῶν αὐτῶν
[7, 6]	ἡ ἐκείνων τείχισις, καί, εἰ	προέλθοι,	ταὐτὸν ἤδη ἐποίει αὐτοῖς νικᾶν
[7, 79]	τρόπῳ ἀντεῖχον οἱ Ἀθηναῖοι, ἔπειτα	προελθόντες	πέντε ἢ ἓξ σταδίους ἀνεπαύοντο
[7, 78]	(Καὶ ταύτῃ μὲν τῇ ἡμέρᾳ	προελθόντες	σταδίους ὡς τεσσαράκοντα ηὐλίσαντο πρὸς
[7, 78]	οἱ δὲ Συρακόσιοι ἐν τούτῳ	προελθόντες	(τὴν δίοδον τὴν ἐν τῷ
[7, 70]	βουλόμενοι βιάσασθαι ἐς τὸ ἔξω.	~προεξαγαγόμενοι	δὲ οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ
[7, 37]	(τὸν ἐκ τῆς πόλεως Γύλιππος	προεξαγαγὼν	προσῆγε τῷ τείχει τῶν Ἀθηναίων,
[7, 74]	καὶ Γύλιππος τῷ μὲν πεζῷ	προεξελθόντες	τάς τε ὁδοὺς τὰς κατὰ
[7, 65]	παρασκευήν, ὅτι ναυμαχήσουσιν οἱ Ἀθηναῖοι,	προηγγέλθη	δ' αὐτοῖς (καὶ ἡ ἐπιβολὴ
[7, 78]	δ' ὑστεραίᾳ πρῲ ἐπορεύοντο καὶ	προῆλθον	ὡς εἴκοσι σταδίους, καὶ κατέβησαν
[7, 78]	(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ Ἀθηναῖοι	προῇσαν,	καὶ οἱ τῶν Συρακοσίων καὶ
[7, 70]	προτέρων. πολλὴ μὲν γὰρ ἑκατέροις	προθυμία	ἀπὸ τῶν ναυτῶν ἐς τὸ
[7, 67]	μεγίστη ἐλπὶς μεγίστην καὶ τὴν	προθυμίαν	παρέχεται. (Τά τε τῆς ἀντιμιμήσεως
[7, 76]	ἑκάστοις καθ' οὓς γίγνοιτο ὑπὸ	προθυμίας	καὶ βουλόμενος ὡς ἐπὶ πλεῖστον
[7, 18]	τοὺς Ἀθηναίους τὸ αὐτὸ περιεστάναι,	πρόθυμοι	ἦσαν ἐς τὸν (πόλεμον. καὶ
[7, 7]	προσαξόμενος εἴ τις ἢ μὴ	πρόθυμος	ἦν ἢ παντάπασιν ἔτι ἀφειστήκει
[7, 33]	πεῖσαι σφίσι ξυστρατεύειν τε ὡς	προθυμότατα	καί, ἐπειδήπερ ἐν τούτῳ τύχης
[7, 1]	τῶν Σικελῶν τινές, οἳ πολὺ	προθυμότερον	προσχωρεῖν ἑτοῖμοι ἦσαν τοῦ τε
[7, 70]	Συρακόσιοι εἰ οὓς σαφῶς ἴσασι	προθυμουμένους	Ἀθηναίους παντὶ τρόπῳ διαφυγεῖν, τούτους
[7, 66]	(οὐδὲ γὰρ ἂν οὕτως αὐτῶν	προθύμως	ἀντελάβεσθε) καὶ εἴ τις μὴ
[7, 70]	νῦν, εἴ ποτε καὶ αὖθις,	προθύμως	ἀντιλαβέσθαι, τοῖς δὲ Συρακοσίοις καὶ
[7, 1]	καὶ τοῦ Γυλίππου ἐκ Λακεδαίμονος	προθύμως	δοκοῦντος ἥκειν. (καὶ ὁ μὲν
[7, 43]	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐντυχόντες ἀμυνομένους	προθύμως	ἔτρεψαν. καὶ αὐτοὶ μὲν εὐθὺς
[7, 25]	δεινὸν ἦν προσπλεῦσαι, μὴ οὐ	προϊδών	τις ὥσπερ περὶ ἕρμα περιβάλῃ
[7, 43]	(ὑπ' αὐτῶν τὸ πρῶτον ὑπεχώρησαν.	προϊόντων	δὲ τῶν Ἀθηναίων ἐν ἀταξίᾳ
[7, 18]	αὐτοὶ οὐχ ὑπήκουον ἐς δίκας	προκαλουμένων	τῶν Ἀθηναίων. καὶ διὰ τοῦτο
[7, 18]	τὰς σπονδὰς ἀμφισβητουμένων, ἐς δίκας	προκαλουμένων	τῶν Λακεδαιμονίων οὐκ ἤθελον ἐπιτρέπειν,
[7, 30]	Θηβαῖοι αἰσθόμενοι ἐβοήθουν, καὶ καταλαβόντες	προκεχωρηκότας	ἤδη τοὺς Θρᾷκας οὐ πολὺ
[7, 56]	καὶ τὴν σφετέραν πόλιν ἐμπαρασχόντες	προκινδυνεῦσαί	τε καὶ τοῦ (ναυτικοῦ μέγα
[7, 56]	καὶ τοῦ (ναυτικοῦ μέγα μέρος	προκόψαντες.	ἔθνη γὰρ πλεῖστα δὴ ἐπὶ
[7, 75]	ὅσον δύναιντο, εἴ τῳ δὲ	προλίποι	ἡ ῥώμη καὶ τὸ σῶμα,
[7, 44]	τὴν μὲν ὄψιν τοῦ σώματος	προορᾶν,	τὴν δὲ γνῶσιν τοῦ οἰκείου
[7, 5]	λίθοις χρώμενος οὓς οἱ Ἀθηναῖοι	προπαρεβάλοντο	σφίσιν, ἅμα δὲ παρέτασσεν ἐξάγων
[7, 60]	ἐπιτήδεια οὔτε αὐτίκα ἔτι εἶχον	(προπέμψαντες	γὰρ ἐς Κατάνην ὡς ἐκπλευσόμενοι
[7, 77]	νομίζετε ἐν τῷ ἐχυρῷ εἶναι.	προπέπεμπται	δ' ὡς αὐτούς, καὶ ἀπαντᾶν
[7, 32]	ἄξειν τὸν στρατόν, ὁ Νικίας	προπυθόμενος	πέμπει ἐς τῶν Σικελῶν τοὺς
[7, 70]	ἀντιτέχνησις τῶν κυβερνητῶν καὶ ἀγωνισμὸς	πρὸς	ἀλλήλους· οἵ τε ἐπιβάται ἐθεράπευον,
[7, 25]	(ἐσταύρωσαν. πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα	πρὸς	ἀλλήλους οἷον εἰκὸς τῶν στρατοπέδων
[7, 80]	τὸν ποταμὸν καὶ ἐχώρουν αὖθις	πρὸς	ἄλλον ποταμὸν τὸν Ἐρινεόν· ταύτῃ
[7, 71]	ἐπικρατοῦντας, ἀνεθάρσησάν τε ἂν καὶ	πρὸς	ἀνάκλησιν θεῶν μὴ στερῆσαι σφᾶς
[7, 21]	ὑπὸ Μήδων ναυτικοὺς γενέσθαι. καὶ	πρὸς	ἄνδρας τολμηρούς, οἵους καὶ Ἀθηναίους,
[7, 81]	εἰκότως ἐχρῶντο· τὸ γὰρ ἀποκινδυνεύειν	πρὸς	ἀνθρώπους ἀπονενοημένους οὐ πρὸς ἐκείνων
[7, 71]	ἔργῳ ἐδουλοῦντο· ἄλλοι δὲ καὶ	πρὸς	ἀντίπαλόν τι τῆς ναυμαχίας ἀπιδόντες,
[7, 58]	ἄλλος ὅμιλος ἄφθονος ξυνελέγη. καὶ	πρὸς	ἅπαντας αὖθις ὡς εἰπεῖν τοὺς
[7, 43]	τείχεσιν ὑπελέλειπτο. (καὶ ἐπειδὴ ἐγένοντο	πρὸς	αὐταῖς κατὰ τὸν Εὐρύηλον, ᾗπερ
[7, 4]	νυκτὸς ἀναλαβὼν τὴν στρατιὰν ἐπῄει	(πρὸς	αὐτό. οἱ δ' Ἀθηναῖοι (ἔτυχον
[7, 86]	ἐλέγετο, οἱ μὲν δείσαντες, ὅτι	πρὸς	αὐτὸν ἐκεκοινολόγηντο, μὴ βασανιζόμενος διὰ
[7, 49]	γίγνεσθαι τὰ πράγματα καὶ ἐπικηρυκευόμενον	πρὸς	αὐτὸν ὥστε μὴ ἀπανίστασθαι, καὶ
[7, 53]	ναυσὶν ἐς μάχην τε κατέστησαν	πρὸς	αὐτοὺς καὶ νικήσαντες ἐπεδίωξαν καὶ
[7, 70]	ἐπιπλέοντες ἐκράτουν τῶν τεταγμένων νεῶν	πρὸς	αὐτῷ καὶ ἐπειρῶντο λύειν τὰς
[7, 75]	ἦσαν (καὶ τῶν ἀπολωλότων ἀθλιώτεροι.	πρὸς	γὰρ ἀντιβολίαν καὶ ὀλοφυρμὸν τραπόμενοι
[7, 28]	τοῦ πόλις εἶναι φρούριον κατέστη.	πρὸς	γὰρ τῇ ἐπάλξει τὴν μὲν
[7, 60]	μὲν τείχη τὰ ἄνω ἐκλιπεῖν,	πρὸς	δ' αὐταῖς ταῖς ναυσὶν ἀπολαβόντες
[7, 57]	Ἴωνές γε ἐπὶ Δωριᾶς ἠκολούθουν.	(πρὸς	δ' αὐτοῖς Αἰολῆς, Μηθυμναῖοι μὲν
[7, 58]	καὶ τῶν (ἔξω Πελοποννήσου Βοιωτοί.	πρὸς	δὲ τοὺς ἐπελθόντας τούτους οἱ
[7, 36]	ἐν πολλῷ πολλαῖς ναυσὶν οὖσαν,	πρὸς	ἑαυτῶν ἔσεσθαι· ἀντιπρῴροις γὰρ ταῖς
[7, 67]	τέ ἐστι καὶ οὐκ ἀνάρμοστοι	πρὸς	ἕκαστον αὐτῶν ἐσόμεθα· οἱ δ'
[7, 14]	ἐσμὲν καὶ ὑμῶν μὴ ἐπιβοηθούντων,	πρὸς	ἐκείνους χωρῆσαι, διαπεπολεμήσεται αὐτοῖς ἀμαχεὶ
[7, 81]	ἀποκινδυνεύειν πρὸς ἀνθρώπους ἀπονενοημένους οὐ	πρὸς	ἐκείνων μᾶλλον ἦν ἔτι ἢ
[7, 80]	ἕτερον μέρος τῆς Σικελίας τὸ	πρὸς	Καμάριναν καὶ Γέλαν καὶ τὰς
[7, 36]	πρῴραθεν αὐτοῖς, στερίφοις καὶ παχέσι	πρὸς	κοῖλα καὶ ἀσθενῆ παίοντες (τοῖς
[7, 58]	οἵδε μὲν τῆς Σικελίας τὸ	πρὸς	Λιβύην μέρος τετραμμένον νεμόμενοι, Ἱμεραῖοι
[7, 78]	προελθόντες σταδίους ὡς τεσσαράκοντα ηὐλίσαντο	πρὸς	λόφῳ τινὶ οἱ Ἀθηναῖοι· τῇ
[7, 82]	ποταμὸν τὸν Ἐρινεόν, καὶ διαβὰς	πρὸς	μετέωρόν τι καθῖσε τὴν στρατιάν.
[7, 79]	καὶ ὕδωρ, οἷα τοῦ ἔτους	πρὸς	μετόπωρον ἤδη ὄντος φιλεῖ γίγνεσθαι·
[7, 44]	ἔτι προσανῄει, ὥστ' οὐκ ἠπίσταντο	πρὸς	ὅτι χρὴ χωρῆσαι. ἤδη γὰρ
[7, 68]	παρόντων οὐκ ἂν πράξαντες χεῖρον.	~πρὸς	οὖν ἀταξίαν τε τοιαύτην καὶ
[7, 73]	γὰρ τοῦ περιχαροῦς τῆς νίκης	πρὸς	πόσιν τετράφθαι τοὺς πολλοὺς ἐν
[7, 43]	οἱ δὲ πλείους διαφυγόντες εὐθὺς	πρὸς	τὰ στρατόπεδα, ἃ ἦν ἐπὶ
[7, 52]	ἑβδομήκοντα καὶ τῷ πεζῷ ἅμα	πρὸς	τὰ τείχη ἐχώρουν. οἱ δ'
[7, 3]	μὲν πλείστην τῆς στρατιᾶς παρέταξε	πρὸς	τὰ τείχη τῶν Ἀθηναίων, ὅπως
[7, 51]	καιρὸς ἦν, τῇ μὲν προτέρᾳ	πρὸς	τὰ τείχη τῶν Ἀθηναίων προσέβαλλον,
[7, 35]	δ' ὑστεραίᾳ ἀναβιβασάμενοι παρέπλεον, ἴσχοντες	πρὸς	ταῖς πόλεσι πλὴν Λοκρῶν, ἕως
[7, 31]	δυοῖν δεούσας εἴκοσι τὰς (ἑαυτῶν	πρὸς	τὰς ἐκείνων πέντε καὶ εἴκοσι
[7, 34]	τῆς ἐς Σικελίαν κομιδῆς ἀνθώρμουν	πρὸς	τὰς ἐν Ναυπάκτῳ ναῦς, παρασκευασάμενοι
[7, 31]	ἀφ' ὧν αὐτοὶ εἶχον ξυμπέμπουσι	πρὸς	τὰς ἐν τῇ Ναυπάκτῳ· αὐτοὶ
[7, 36]	ᾧπερ τρόπῳ καὶ οἱ Κορίνθιοι	πρὸς	τὰς ἐν τῇ Ναυπάκτῳ ναῦς
[7, 22]	νεώριον αὐτοῖς, (καὶ) περιέπλεον βουλόμενοι	πρὸς	τὰς ἐντὸς προσμεῖξαι καὶ ἅμα
[7, 43]	ἀναλαβὼν τὴν πᾶσαν στρατιὰν ἐχώρει	πρὸς	τὰς Ἐπιπολάς, Νικίας δὲ ἐν
[7, 67]	ἡ ἐλπίς· τὰ δὲ πολλὰ	πρὸς	τὰς ἐπιχειρήσεις ἡ μεγίστη ἐλπὶς
[7, 19]	ἐπληρώθησαν, ὅπως μὴ οἱ Ἀθηναῖοι	πρὸς	τὰς ὁλκάδας μᾶλλον ἢ πρὸς
[7, 22]	ταῖς μὲν πέντε καὶ εἴκοσι	πρὸς	τὰς πέντε καὶ τριάκοντα τῶν
[7, 1]	ἐς χιλίους τοὺς πάντας, ἐχώρει	πρὸς	τὰς Συρακούσας· ~οἱ δ' ἐκ
[7, 19]	πρὸς τὰς ὁλκάδας μᾶλλον ἢ	πρὸς	τὰς τριήρεις τὸν νοῦν ἔχωσιν.
[7, 36]	ἐναυμάχουν. (ἐνόμισαν γὰρ οἱ Συρακόσιοι	πρὸς	τὰς τῶν Ἀθηναίων ναῦς οὐχ
[7, 62]	ἡμῖν ὅσα χρὴ ἀντιναυπηγῆσαι, καὶ	πρὸς	τὰς τῶν ἐπωτίδων αὐτοῖς παχύτητας,
[7, 18]	ἐνόμιζον διπλοῦν τὸν πόλεμον ἔχοντας,	πρός	τε σφᾶς καὶ Σικελιώτας, εὐκαθαιρετωτέρους
[7, 65]	ἐπιβολὴ τῶν σιδηρῶν χειρῶν, καὶ	πρός	τε τἆλλα ἐξηρτύσαντο ὡς ἕκαστα
[7, 47]	Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐν τούτῳ ἐβουλεύοντο	πρός	τε τὴν γεγενημένην ξυμφορὰν καὶ
[7, 27]	τε, ὁσημέραι ἐξελαυνόντων τῶν ἱππέων	πρός	τε τὴν Δεκέλειαν καταδρομὰς ποιουμένων
[7, 34]	μὲν γὰρ Κορίνθιοι καὶ Πελοποννήσιοι	πρὸς	τῇ γῇ ναυμαχοῦντες ῥᾳδίως διεσῴζοντο,
[7, 56]	τοῦ ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ	πρὸς	τὴν Ἀθηναίων τε πόλιν καὶ
[7, 70]	κατά τε τὴν τέχνην καὶ	πρὸς	τὴν αὐτίκα φιλονικίαν ἐγίγνετο, τοῖς
[7, 52]	ἐναντίων καὶ ἐπεξάγοντα τῷ πλῷ	πρὸς	τὴν γῆν μᾶλλον, νικήσαντες οἱ
[7, 37]	τοῦ λιμένος. ~Τοιαῦτα οἱ Συρακόσιοι	πρὸς	τὴν ἑαυτῶν ἐπιστήμην τε καὶ
[7, 62]	ὄχλον τῶν νεῶν ἔσεσθαι καὶ	πρὸς	τὴν ἐκείνων ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων
[7, 17]	ἐπλήρουν, ὅπως ναυμαχίας τε ἀποπειράσωσι	πρὸς	τὴν ἐν τῇ Ναυπάκτῳ φυλακήν,
[7, 23]	τῶν ἐν τῷ Πλημμυρίῳ Ἀθηναίων	πρὸς	τὴν θάλασσαν ἐπικαταβάντων καὶ τῇ
[7, 80]	τοὐναντίον ἢ οἱ Συρακόσιοι (ἐτήρουν,	πρὸς	τὴν θάλασσαν. ἦν δὲ ἡ
[7, 80]	δὲ τῇ ἕῳ ἀφικνοῦνται ὅμως	πρὸς	τὴν θάλασσαν, καὶ ἐσβάντες ἐς
[7, 69]	παρῃνῆσθαι, ἀποχωρήσας ἦγε τὸν πεζὸν	πρὸς	τὴν θάλασσαν καὶ παρέταξεν ὡς
[7, 35]	τὸν στρατὸν ἰέναι, ἐπικαταβάντες ηὐλίσαντο	πρὸς	τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ἐκβολὴν
[7, 2]	πλὴν κατὰ βραχύ τι τὸ	πρὸς	τὴν θάλασσαν (τοῦτο δ' ἔτι
[7, 25]	γίγνεσθαι· αἱ δ' ἕνδεκα νῆες	πρὸς	τὴν Ἰταλίαν ἔπλευσαν, πυνθανόμεναι πλοῖα
[7, 60]	τε στρατηγοὶ καὶ οἱ ταξίαρχοι	πρὸς	τὴν παροῦσαν ἀπορίαν τῶν τε
[7, 47]	τε τὴν γεγενημένην ξυμφορὰν καὶ	πρὸς	τὴν παροῦσαν ἐν τῷ στρατοπέδῳ
[7, 26]	ἐκ τῆς Αἰγίνης καὶ πλεύσας	πρὸς	τὴν Πελοπόννησον τῷ τε Χαρικλεῖ
[7, 40]	νομίσαντες αὐτοὺς ὡς ἡσσημένους σφῶν	πρὸς	τὴν πόλιν ἀνακρούσασθαι, καθ' ἡσυχίαν
[7, 37]	τείχει τῶν Ἀθηναίων, καθ' ὅσον	πρὸς	τὴν πόλιν αὐτοῦ ἑώρα· καὶ
[7, 40]	Συρακόσιοι ἐξαίφνης πρύμναν κρουσάμενοι πάλιν	πρὸς	τὴν πόλιν ἔπλευσαν καὶ εὐθὺς
[7, 72]	τοὺς νεκροὺς ἀνείλοντο, καὶ ἀποπλεύσαντες	πρὸς	τὴν πόλιν τροπαῖον (ἔστησαν, οἱ
[7, 17]	τῇ Ναυπάκτῳ Ἀθηναῖοι κωλύοιεν ἀπαίρειν,	πρὸς	τὴν σφετέραν ἀντίταξιν τῶν τριήρων
[7, 74]	στρατηγοῖς τῶν Ἀθηναίων· ~οἱ δὲ	πρὸς	τὸ ἄγγελμα ἐπέσχον τὴν νύκτα,
[7, 21]	εἰδέναι ἔφη τῷ τολμῆσαι ἀπροσδοκήτως	πρὸς	τὸ Ἀθηναίων ναυτικὸν ἀντιστῆναι πλέον
[7, 69]	τοῦ καιροῦ ὄντες ἄνθρωποι οὐ	πρὸς	τὸ δοκεῖν τινὶ ἀρχαιολογεῖν φυλαξάμενοι
[7, 4]	ἀπὸ τῆς πόλεως ἀρξάμενοι ἄνω	πρὸς	τὸ ἐγκάρσιον τεῖχος ἁπλοῦν, ὅπως
[7, 69]	τοῦ ἑαυτῶν στρατοπέδου εὐθὺς ἔπλεον	πρὸς	τὸ ζεῦγμα τοῦ λιμένος καὶ
[7, 71]	τὰς ναῦς παρεβοήθουν, οἱ δὲ	πρὸς	τὸ λοιπὸν τοῦ τείχους ἐς
[7, 79]	ταῦτα πάσῃ τῇ στρατιᾷ ἀναχωρήσαντες	πρὸς	τὸ πεδίον μᾶλλον οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 73]	τινὰς τῶν ἑαυτοῦ μετὰ ἱππέων	πρὸς	τὸ τῶν Ἀθηναίων στρατόπεδον, ἡνίκα
[7, 30]	ἀναχωρήσει οὐκ ἀτόπως οἱ Θρᾷκες	πρὸς	τὸ τῶν Θηβαίων ἱππικόν, ὅπερ
[7, 3]	ἄλλοσε, μέρος δέ τι πέμψας	πρὸς	τὸ φρούριον τὸ Λάβδαλον αἱρεῖ,
[7, 25]	αὐτοὺς οἱ Ἀθηναῖοι εἴκοσι ναυσὶ	πρὸς	τοῖς Μεγάροις μίαν μὲν ναῦν
[7, 84]	κατακοντίζοντες. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἠπείγοντο	πρὸς	τὸν Ἀσσίναρον ποταμόν, ἅμα μὲν
[7, 27]	Θρᾴκην ἀποπέμπειν. τὸ γὰρ ἔχειν	πρὸς	τὸν ἐκ τῆς Δεκελείας πόλεμον
[7, 79]	ἄραντες ἐπορεύοντο αὖθις, καὶ ἐβιάσαντο	πρὸς	τὸν λόφον ἐλθεῖν τὸν ἀποτετειχισμένον,
[7, 62]	ἐπὶ τῇ τοῦ λιμένος στενότητι	πρὸς	τὸν μέλλοντα ὄχλον τῶν νεῶν
[7, 2]	τῷ δὲ ἄλλῳ τοῦ κύκλου	πρὸς	τὸν Τρωγίλον ἐπὶ τὴν ἑτέραν
[7, 58]	νεμόμενοι, Ἱμεραῖοι δὲ ἀπὸ τοῦ	πρὸς	τὸν Τυρσηνικὸν πόντον μορίου, ἐν
[7, 21]	ταῖς ναυσὶ μὴ ἀθυμεῖν ἐπιχειρῆσαι	πρὸς	τοὺς Ἀθηναίους, λέγων οὐδ' ἐκείνους
[7, 58]	Σικελοὶ μόνοι ὅσοι μὴ ἀφέστασαν	πρὸς	τοὺς Ἀθηναίους· τῶν δ' ἔξω
[7, 82]	πολλαί. ἔπειτα δ' ὕστερον καὶ	πρὸς	τοὺς ἄλλους ἅπαντας τοὺς μετὰ
[7, 37]	τοῖς προσιοῦσιν ἀντιπαρετάσσοντο, οἱ δὲ	πρὸς	τοὺς ἀπὸ τοῦ Ὀλυμπιείου καὶ
[7, 47]	τῇ πόλει ὠφελιμώτερον ἔφη εἶναι	πρὸς	τοὺς ἐν τῇ χώρᾳ σφῶν
[7, 68]	νομίσωμεν ἅμα μὲν νομιμώτατον εἶναι	πρὸς	τοὺς ἐναντίους οἳ ἂν ὡς
[7, 36]	καὶ ἀντηρίδας ἀπ' αὐτῶν ὑπέτειναν	πρὸς	τοὺς τοίχους ὡς ἐπὶ ἓξ
[7, 65]	τἆλλα ἐξηρτύσαντο ὡς ἕκαστα καὶ	πρὸς	τοῦτο· τὰς γὰρ πρῴρας καὶ
[7, 3]	ἐπῆγε τοὺς Ἀθηναίους, ἀλλ' ἡσύχαζε	πρὸς	τῷ ἑαυτῶν τείχει. ὡς δ'
[7, 29]	καὶ τὴν μὲν νύκτα λαθὼν	πρὸς	τῷ Ἑρμαίῳ ηὐλίσατο (ἀπέχει δὲ
[7, 70]	Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων ἐπιφερομένων οὐ	πρὸς	τῷ ζεύγματι ἔτι μόνον ἡ
[7, 4]	ἐπιτηδείων ἔσεσθαι· δι' ἐλάσσονος γὰρ	πρὸς	τῷ λιμένι τῷ τῶν Συρακοσίων
[7, 54]	ἔστησαν καὶ τῆς ἄνω τῆς	πρὸς	τῷ τείχει ἀπολήψεως τῶν ὁπλιτῶν,
[7, 81]	ἐκείνων μᾶλλον ἦν ἔτι ἢ	πρὸς	τῶν Ἀθηναίων, καὶ ἅμα φειδώ
[7, 49]	καὶ οὐκ ἐν στενοχωρίᾳ, ἣ	πρὸς	τῶν πολεμίων μᾶλλόν ἐστι, τοὺς
[7, 8]	ἐλλιπεῖς γιγνόμενοι ἢ τῷ ὄχλῳ	πρὸς	χάριν τι λέγοντες οὐ τὰ
[7, 25]	Ἀθηναῖοι ἐπιπλέοντες μὴ βλάπτοιεν ἐμβάλλοντες.	(προσαγαγόντες	γὰρ ναῦν μυριοφόρον αὐτοῖς οἱ
[7, 43]	τοῦ (παρατειχίσματος. ὡς δὲ αὐτῷ	προσαγαγόντι	κατεκαύθησάν τε ὑπὸ τῶν ἐναντίων
[7, 28]	τετρυχωμένοι, καὶ πόλεμον οὐδὲν ἐλάσσω	προσανείλοντο	τοῦ πρότερον (ὑπάρχοντος ἐκ Πελοποννήσου.
[7, 44]	ἄρτι ἀνεβεβήκει, τὸ δ' ἔτι	προσανῄει,	ὥστ' οὐκ ἠπίσταντο πρὸς ὅτι
[7, 7]	ξυλλέξων, καὶ τῶν πόλεων ἅμα	προσαξόμενος	εἴ τις ἢ μὴ πρόθυμος
[7, 71]	γὰρ τῶν νεῶν τοῖς Λακεδαιμονίοις	προσαπώλλυντο	αὐτοῖς καὶ οἱ ἐν τῇ
[7, 22]	Πλημμυρίῳ τείχεσι κατὰ γῆν ἔμελλε	προσβαλεῖν,	αἱ δὲ τριήρεις τῶν Συρακοσίων
[7, 43]	καὶ τῇ ἄλλῃ στρατιᾷ πολλαχῇ	προσβάλλοντες	ἀπεκρούοντο, οὐκέτι ἐδόκει διατρίβειν, ἀλλὰ
[7, 43]	Βοιωτοὶ πρῶτοι αὐτοῖς ἀντέσχον καὶ	προσβαλόντες	ἔτρεψάν τε καὶ ἐς φυγὴν
[7, 79]	γὰρ ἦν (τὸ χωρίον. καὶ	προσβαλόντες	οἱ Ἀθηναῖοι ἐτειχομάχουν, καὶ βαλλόμενοι
[7, 6]	ἀμφοτέρων αἱ ἐργασίαι (ἔληγον. καὶ	προσβαλόντες	οἱ ἱππῆς ἐν τῇ μάχῃ
[7, 43]	τοὺς φύλακας τῶν Συρακοσίων, καὶ	προσβάντες	τὸ τείχισμα ὃ ἦν αὐτόθι
[7, 45]	τε ταῖς Ἐπιπολαῖς ᾗ ἡ	πρόσβασις	καὶ κατὰ τὸ χωρίον ᾗ
[7, 34]	ὥρμουν, ὁ μὲν πεζὸς ἑκατέρωθεν	προσβεβοηθηκὼς	τῶν τε Κορινθίων καὶ τῶν
[7, 70]	διέκπλους ὀλίγαι ἐγίγνοντο, αἱ δὲ	προσβολαί,	ὡς τύχοι ναῦς νηὶ προσπεσοῦσα
[7, 81]	εἶχεν, ἐβάλλοντο περισταδόν. τοιαύταις δὲ	προσβολαῖς	καὶ οὐ ξυσταδὸν μάχαις οἱ
[7, 85]	ἐγένετο. καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις	προσβολαῖς	ταῖς κατὰ τὴν πορείαν συχναῖς
[7, 80]	κατατετραυματισμένοι ἦσαν πολλοὶ ἐν πολλαῖς	προσβολαῖς	τῶν πολεμίων γεγενημέναις, πυρὰ καύσαντας
[7, 4]	Λοκροὺς καὶ Ῥήγιον καὶ τὴν	προσβολὴν	τῆς Σικελίας ναυλοχεῖν αὐτάς. ~Ὁ
[7, 84]	μὲν βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς πανταχόθεν	προσβολῆς	ἱππέων τε πολλῶν καὶ τοῦ
[7, 50]	στρατηγοὶ ὁρῶντες στρατιάν τε ἄλλην	προσγεγενημένην	αὐτοῖς καὶ τὰ ἑαυτῶν ἅμα
[7, 67]	βεβαιότερον νῦν, καὶ τῆς δοκήσεως	προσγεγενημένης	αὐτῷ, τὸ κρατίστους εἶναι εἰ
[7, 14]	Νάξος καὶ Κατάνη. εἰ δὲ	προσγενήσεται	ἓν ἔτι τοῖς πολεμίοις, ὥστε
[7, 12]	τὰς τῶν πολεμίων οὔσας αἰεὶ	προσδοκίαν	παρέχειν ὡς ἐπιπλεύσονται. (φανεραὶ δ'
[7, 15]	καὶ ἐκ Πελοποννήσου ἄλλη στρατιὰ	προσδόκιμος	αὐτοῖς, βουλεύεσθε ἤδη ὡς τῶν
[7, 25]	πεζῷ, ὡς καὶ τῶν Ἀθηναίων	προσδοκίμων	ὄντων ἄλλῃ στρατιᾷ καί, ἢν
[7, 51]	πρὸς τὰ τείχη τῶν Ἀθηναίων	προσέβαλλον,	καὶ ἐπεξελθόντος μέρους τινὸς οὐ
[7, 79]	ὑστεραίᾳ προυχώρουν, καὶ οἱ Συρακόσιοι	προσέβαλλόν	τε πανταχῇ αὐτοῖς κύκλῳ καὶ
[7, 43]	τολμήματος σφίσιν ἐν νυκτὶ γενομένου	προσέβαλόν	τε τοῖς Ἀθηναίοις ἐκπεπληγμένοι καὶ
[7, 83]	δὲ Συρακόσιοι καὶ Γύλιππος οὐ	προσεδέχοντο	τοὺς λόγους, ἀλλὰ προσπεσόντες καὶ
[7, 68]	κατώρθωσαν, ἀνδράσι μὲν ἂν τἄλγιστα	προσέθεσαν,	παισὶ δὲ καὶ γυναιξὶ τὰ
[7, 16]	ἀφίκωνται, τῶν αὐτοῦ ἐκεῖ δύο	προσείλοντο	Μένανδρον καὶ Εὐθύδημον, ὅπως μὴ
[7, 4]	ποιήσεσθαι, ἤν τι ναυτικῷ κινῶνται.	προσεῖχέ	τε ἤδη μᾶλλον τῷ κατὰ
[7, 78]	οἱ δὲ Συρακόσιοι παριππεύοντές τε	προσέκειντο	καὶ ἐσακοντίζοντες οἱ ψιλοί. (Καὶ
[7, 84]	δὲ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι	προσέκειντο	τὸν αὐτὸν τρόπον (πανταχόθεν βάλλοντές
[7, 29]	δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ πόλει	προσέκειτο	οὔσῃ οὐ μεγάλῃ, καὶ αἱρεῖ
[7, 30]	τῶν Θηβαίων ἱππικόν, ὅπερ πρῶτον	προσέκειτο,	προεκθέοντές τε καὶ ξυστρεφόμενοι ἐν
[7, 42]	Νικίας φοβερός, ὡς οὐκ εὐθὺς	προσέκειτο	ταῖς Συρακούσαις, ἀλλ' ἐν Κατάνῃ
[7, 73]	Ἀθηναίων στρατόπεδον, ἡνίκα ξυνεσκόταζεν· οἳ	προσελάσαντες	ἐξ ὅσου τις ἔμελλεν ἀκούσεσθαι
[7, 53]	τε φλόγα καὶ τὸ μὴ	προσελθεῖν	ἐγγὺς τὴν ὁλκάδα τοῦ κινδύνου
[7, 43]	μὲν ἀδύνατα ἐδόκει εἶναι λαθεῖν	προσελθόντας	τε καὶ ἀναβάντας, παραγγείλας δὲ
[7, 72]	εὐθὺς ἀναχωρεῖν. Δημοσθένης δὲ Νικίᾳ	προσελθὼν	γνώμην ἐποιεῖτο πληρώσαντας ἔτι τὰς
[7, 41]	τῶν Συρακοσίων ἐπαιρόμεναι τῇ νίκῃ	προσέμειξαν	αὐτῶν ἐγγὺς καὶ διεφθάρησαν, καὶ
[7, 81]	περὶ ἀρίστου (ὥραν. καὶ ὡς	προσέμειξαν	τοῖς μετὰ τοῦ Δημοσθένους ὑστέροις
[7, 39]	τε πεζοῦ καὶ τοῦ ναυτικοῦ	(προσέμισγον	τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ ἀντικαταστάντες ταῖς
[7, 70]	(ἐπειδὴ δὲ οἱ ἄλλοι Ἀθηναῖοι	προσέμισγον	τῷ ζεύγματι, τῇ μὲν πρώτῃ
[7, 70]	πᾶς τέ τις ἐν ᾧ	προσετέτακτο	αὐτὸς ἕκαστος (ἠπείγετο πρῶτος φαίνεσθαι.
[7, 70]	νικήσαντας (ἐπαυξῆσαι. καὶ οἱ στρατηγοὶ	προσέτι	ἑκατέρων, εἴ τινά που ὁρῷεν
[7, 29]	παῖδας καὶ γυναῖκας κτείνοντες, καὶ	προσέτι	καὶ ὑποζύγια καὶ ὅσα ἄλλα
[7, 87]	στενοχωρίαν ἐν τῷ αὐτῷ καὶ	προσέτι	τῶν νεκρῶν ὁμοῦ ἐπ' ἀλλήλοις
[7, 15]	μέν, ὅμως δ' ἢν μὴ	προσέχητε	τὴν γνώμην, τὰ μὲν λήσουσιν
[7, 75]	ἀντὶ ναυβατῶν πορευομένους καὶ ὁπλιτικῷ	προσέχοντας	μᾶλλον ἢ ναυτικῷ. ὅμως δὲ
[7, 23]	καὶ τῇ ναυμαχίᾳ τὴν γνώμην	προσεχόντων	φθάνει προσπεσὼν ἅμα τῇ ἕῳ
[7, 37]	ἐκ τῆς πόλεως Γύλιππος προεξαγαγὼν	προσῆγε	τῷ τείχει τῶν Ἀθηναίων, καθ'
[7, 55]	μεταβολῆς τὸ διάφορον αὐτοῖς, ᾧ	προσήγοντο	ἄν, οὔτ' ἐκ παρασκευῆς πολλῷ
[7, 37]	Συρακοσίων ἐκ τοῦ ἐπὶ θάτερα	προσῄει	τῷ τείχει· αἱ δὲ νῆες
[7, 18]	ἐπόριζον καὶ τοὺς ἄλλους Πελοποννησίους	προσηνάγκαζον.	καὶ ὁ χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ
[7, 78]	(τὴν δίοδον τὴν ἐν τῷ	πρόσθεν	ἀπετείχιζον· ἦν δὲ λόφος καρτερὸς
[7, 78]	φέρεσθαι αὐτόθεν· ἐν γὰρ τῷ	πρόσθεν	ἐπὶ πολλὰ στάδια, ᾗ ἔμελλον
[7, 81]	Νικίου στράτευμα ἀπεῖχεν ἐν τῷ	πρόσθεν	καὶ πεντήκοντα σταδίους· θᾶσσόν τε
[7, 78]	τοῦ πόρου ἐχώρουν ἐς τὸ	πρόσθεν·	οἱ δὲ Συρακόσιοι παριππεύοντές τε
[7, 43]	μὲν εὐθὺς ἐχώρουν ἐς τὸ	πρόσθεν,	ὅπως τῇ παρούσῃ ὁρμῇ τοῦ
[7, 44]	χρὴ χωρῆσαι. ἤδη γὰρ τὰ	πρόσθεν	τῆς τροπῆς γεγενημένης ἐτετάρακτο πάντα
[7, 28]	νομίζοντες ἂν σφίσι χρήματα οὕτω	προσιέναι.	αἱ μὲν γὰρ δαπάναι οὐχ
[7, 3]	δ' ἔγνω ὁ Γύλιππος οὐ	προσιόντας	αὐτούς, ἀπήγαγε τὴν στρατιὰν ἐπὶ
[7, 37]	καὶ πρὸ τῶν τειχῶν τοῖς	προσιοῦσιν	ἀντιπαρετάσσοντο, οἱ δὲ πρὸς τοὺς
[7, 48]	τῶν σφετέρων ἔσεσθαι, ἢν καρτερῶσι	προσκαθήμενοι·	χρημάτων γὰρ ἀπορίᾳ αὐτοὺς ἐκτρυχώσειν,
[7, 48]	ὄντα. τρίβειν οὖν ἔφη χρῆναι	προσκαθημένους	καὶ μὴ χρήμασιν, ὧν πολὺ
[7, 47]	χρήματα πολλὰ δαπανῶντας εἰκὸς εἶναι	προσκαθῆσθαι.	~Καὶ ὁ μὲν Δημοσθένης τοιαῦτα
[7, 49]	δὲ Δημοσθένης περὶ μὲν τοῦ	προσκαθῆσθαι	οὐδ' ὁπωσοῦν ἐνεδέχετο· εἰ δὲ
[7, 18]	γενομένης διακωλυθῇ. καὶ ὁ Ἀλκιβιάδης	προσκείμενος	ἐδίδασκε τὴν Δεκέλειαν τειχίζειν καὶ
[7, 50]	θειασμῷ τε καὶ τῷ τοιούτῳ	προσκείμενος)	οὐδ' ἂν διαβουλεύσασθαι ἔτι ἔφη
[7, 1]	τε ἐκείνους καὶ στρατιὰν ἄλλην	προσλαβόντες,	(οὓς ἂν πείθωσι, κατὰ γῆν
[7, 22]	περιέπλεον βουλόμενοι πρὸς τὰς ἐντὸς	προσμεῖξαι	καὶ ἅμα ἐπιπλεῖν τῷ Πλημμυρίῳ,
[7, 52]	ναυσὶν ἓξ καὶ ὀγδοήκοντα (καὶ	προσμείξαντες	ἐναυμάχουν. καὶ τὸν Εὐρυμέδοντα ἔχοντα
[7, 70]	ἐπ' αὐτὴν ἐχρῶντο· ἐπειδὴ δὲ	προσμείξειαν,	οἱ ἐπιβάται ἐς χεῖρας ἰόντες
[7, 68]	ἀνδρῶν ἑαυτὴν παραδεδωκυῖαν πολεμιωτάτων ὀργῇ	προσμείξωμεν,	καὶ νομίσωμεν ἅμα μὲν νομιμώτατον
[7, 19]	ἐξ αὐτῆς Κορίνθου, τοὺς δὲ	προσμισθωσάμενοι	Ἀρκάδων, καὶ ἄρχοντα Ἀλέξαρχον Κορίνθιον
[7, 28]	ὁ πόλεμος ἦν· αἱ δὲ	πρόσοδοι	ἀπώλλυντο. ~Τοὺς οὖν Θρᾷκας τοὺς
[7, 48]	ἤδη ἀνηλωκέναι καὶ ἔτι πολλὰ	προσοφείλειν,	ἤν τε καὶ ὁτιοῦν ἐκλίπωσι
[7, 3]	θέμενος τὰ ὅπλα ἐγγὺς κήρυκα	προσπέμπει	αὐτοῖς λέγοντα, εἰ βούλονται ἐξιέναι
[7, 35]	ποταμῷ καὶ αὐτοῖς οἱ Κροτωνιᾶται	προσπέμψαντες	εἶπον οὐκ ἂν σφίσι βουλομένοις
[7, 70]	οἵ τε ἐπιβάται ἐθεράπευον, ὁπότε	προσπέσοι	(ναῦς νηί, μὴ λείπεσθαι τὰ
[7, 81]	τῆς νυκτὸς τότε ξυνεταράχθησαν, εὐθὺς	προσπεσόντες	ἐμάχοντο, καὶ οἱ ἱππῆς τῶν
[7, 83]	οὐ προσεδέχοντο τοὺς λόγους, ἀλλὰ	προσπεσόντες	καὶ περιστάντες πανταχόθεν ἔβαλλον καὶ
[7, 53]	ὁρῶντες ἀτάκτως προσφερομένους, ἐπεκβοηθήσαντες καὶ	προσπεσόντες	τοῖς πρώτοις τρέπουσι καὶ ἐσβάλλουσιν
[7, 68]	ἂν ὡς ἐπὶ τιμωρίᾳ τοῦ	προσπεσόντος	δικαιώσωσιν ἀποπλῆσαι τῆς γνώμης τὸ
[7, 70]	προσβολαί, ὡς τύχοι ναῦς νηὶ	προσπεσοῦσα	ἢ διὰ τὸ φεύγειν ἢ
[7, 62]	σχήσουσι τὴν πάλιν ἀνάκρουσιν τῆς	προσπεσούσης	νεώς, ἢν τὰ ἐπὶ τούτοις
[7, 23]	ναυμαχίᾳ τὴν γνώμην προσεχόντων φθάνει	προσπεσὼν	ἅμα τῇ ἕῳ αἰφνιδίως τοῖς
[7, 70]	κύκλῳ λιμένα, ὅπως πανταχόθεν ἅμα	προσπίπτοιεν	τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ ὁ πεζὸς
[7, 36]	καὶ πάντας ἐς τὸ αὐτό,	προσπίπτοντας	ἀλλήλοις ταράξεσθαι (ὅπερ καὶ ἔβλαπτε
[7, 79]	ἐπέκειντο, καὶ μάλιστα τοῖς ὑστάτοις	προσπίπτοντες,	εἴ πως κατὰ βραχὺ τρεψάμενοι
[7, 28]	καὶ τῶν ἄλλων ἀναλωμάτων μεγάλων	προσπιπτόντων	ἀδύνατοι ἐγένοντο τοῖς χρήμασιν. καὶ
[7, 25]	πλοῖα τοῖς (Ἀθηναίοις γέμοντα χρημάτων	προσπλεῖν.	καὶ τῶν τε πλοίων ἐπιτυχοῦσαι
[7, 38]	~τῆς δὲ ἡμέρας ἐπὶ πολὺ	προσπλέοντες	καὶ ἀνακρουόμενοι καὶ πειράσαντες ἀλλήλων
[7, 4]	τὰς λοιπὰς τῶν Κορινθίων ναῦς	προσπλεούσας	ὁ Νικίας· καὶ πέμπει ἐς
[7, 2]	ὅτι νῆές τε ἄλλαι ἔτι	προσπλέουσι	καὶ Γύλιππος ὁ (Κλεανδρίδου Λακεδαιμονίων
[7, 25]	θαλάσσης κατέπηξαν, ὥστε δεινὸν ἦν	προσπλεῦσαι,	μὴ οὐ προϊδών τις ὥσπερ
[7, 74]	ἐδόκει ἐτάσσοντο· ταῖς δὲ ναυσὶ	προσπλεύσαντες	τὰς ναῦς τῶν Ἀθηναίων ἀπὸ
[7, 20]	μὲν Δημοσθένης ἐς τὴν Αἴγιναν	προσπλεύσας	τοῦ στρατεύματός τε εἴ τι
[7, 34]	παρασκευασάμενοι ὡς ἐπὶ ναυμαχίᾳ καὶ	προσπληρώσαντες	ἔτι ναῦς ὥστε ὀλίγῳ ἐλάσσους
[7, 51]	τῆς Σικελίας καθεζομένους χαλεπωτέρους εἶναι	προσπολεμεῖν,	ἀλλ' αὐτοῦ ὡς τάχιστα καὶ
[7, 19]	Ἀρκάδων, καὶ ἄρχοντα Ἀλέξαρχον Κορίνθιον	προστάξαντες	ἀπέπεμψαν. ἀπέστειλαν δὲ καὶ Σικυώνιοι
[7, 29]	οὐ βουλόμενοι δαπανᾶν εὐθὺς ἀπέπεμπον,	προστάξαντες	κομίσαι αὐτοὺς Διειτρέφει, καὶ εἰπόντες
[7, 70]	ἦσαν. καὶ ὅσον μὲν χρόνον	προσφέροιτο	ναῦς, οἱ ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων
[7, 44]	τῳ σημῆναι, καὶ ἅμα τοὺς	προσφερομένους	ἐδέχοντο· οἵ τε Ἀθηναῖοι ἐζήτουν
[7, 53]	τοῖς Ἀθηναίοις ταύτῃ) ὁρῶντες ἀτάκτως	προσφερομένους,	ἐπεκβοηθήσαντες καὶ προσπεσόντες τοῖς πρώτοις
[7, 86]	οἵ τε Λακεδαιμόνιοι ἦσαν αὐτῷ	προσφιλεῖς	κἀκεῖνος οὐχ ἥκιστα διὰ τοῦτο
[7, 62]	ἠναγκασμένῃ ἀπὸ τῶν νεῶν πεζομαχίᾳ	πρόσφορα	ἔσται. (ηὕρηται δ' ἡμῖν ὅσα
[7, 1]	Σικελῶν τινές, οἳ πολὺ προθυμότερον	προσχωρεῖν	ἑτοῖμοι ἦσαν τοῦ τε Ἀρχωνίδου
[7, 43]	ἐπὶ τῶν Ἐπιπολῶν τρία ἐν	προτειχίσμασιν,	ἓν μὲν τῶν Συρακοσίων, ἓν
[7, 43]	μετ' αὐτοῦ ἐβοήθουν ἐκ τῶν	προτειχισμάτων,	καὶ ἀδοκήτου τοῦ τολμήματος σφίσιν
[7, 51]	δὲ καιρὸς ἦν, τῇ μὲν	προτέρᾳ	πρὸς τὰ τείχη τῶν Ἀθηναίων
[7, 43]	τὸν Εὐρύηλον, ᾗπερ καὶ ἡ	προτέρα	στρατιὰ τὸ πρῶτον ἀνέβη, λανθάνουσί
[7, 17]	νομίσαντες οὐκ ἄκαιρον καὶ τὴν	προτέραν	πέμψιν τῶν νεῶν ποιήσασθαι, πολλῷ
[7, 37]	τεθαρσηκότες μᾶλλον ἤδη ἀπὸ τῆς	προτέρας	ναυμαχίας, ἐπεχείρουν τῷ τε πεζῷ
[7, 36]	ἄλλο ναυτικὸν ὡς ἐκ τῆς	προτέρας	ναυμαχίας τι πλέον ἐνεῖδον σχήσοντες,
[7, 36]	(ὥστε μὴ περιπλεῖν. τῇ τε	πρότερον	ἀμαθίᾳ τῶν κυβερνητῶν δοκούσῃ εἶναι,
[7, 63]	ἀλλὰ ξυμπεσούσης νηὶ νεὼς μὴ	πρότερον	ἀξιοῦν ἀπολύεσθαι ἢ τοὺς ἀπὸ
[7, 43]	~ἔπειτα μηχαναῖς ἔδοξε τῷ Δημοσθένει	πρότερον	ἀποπειρᾶσαι τοῦ (παρατειχίσματος. ὡς δὲ
[7, 25]	στρατιᾷ καί, ἢν φθάσωσιν αὐτοὶ	πρότερον	διαφθείραντες τὸ παρὸν στράτευμα αὐτῶν,
[7, 62]	ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων παρασκευήν, οἷς	πρότερον	ἐβλαπτόμεθα, πάντα καὶ ἡμῖν νῦν
[7, 49]	ταῖς γοῦν ναυσὶ μᾶλλον (ἢ	πρότερον	ἐθάρσησε κρατήσειν. ὁ δὲ Δημοσθένης
[7, 28]	ἐπιτηδείων παρακομιδὴ ἐκ τῆς Εὐβοίας,	πρότερον	ἐκ τοῦ Ὠρωποῦ κατὰ γῆν
[7, 46]	πάλιν αὖ ἀναρρωσθέντες, ὥσπερ καὶ	πρότερον,	ἐς μὲν Ἀκράγαντα στασιάζοντα πέντε
[7, 18]	τὸ παρανόμημα, ὅπερ καὶ σφίσι	πρότερον	ἡμάρτητο, αὖθις ἐς τοὺς Ἀθηναίους
[7, 70]	ναυσὶ παραπλησίαις τὸν ἀριθμὸν καὶ	πρότερον,	κατά τε τὸν ἔκπλουν μέρει
[7, 50]	ἐννέα ἡμέρας μεῖναι, ὅπως ἂν	πρότερον	κινηθείη. καὶ τοῖς μὲν Ἀθηναίοις
[7, 27]	ἀνθρώπων φθορᾷ ἐκάκωσε τὰ πράγματα.	(πρότερον	μὲν γὰρ βραχεῖαι γιγνόμεναι αἱ
[7, 55]	λαμπρᾶς ἤδη καὶ τοῦ ναυτικοῦ	(πρότερον	μὲν γὰρ ἐφοβοῦντο τὰς μετὰ
[7, 18]	σπονδαῖς, καὶ εἰρημένον ἐν ταῖς	πρότερον	ξυνθήκαις ὅπλα μὴ ἐπιφέρειν, ἢν
[7, 50]	τῶν ἀνθρώπων πιεζόμενα, μετεμέλοντό τε	πρότερον	οὐκ ἀναστάντες καὶ ὡς αὐτοῖς
[7, 33]	Ἀθηναίους μετὰ τῶν Συρακοσίων οἱ	πρότερον	περιορώμενοι ξυστάντες ἐβοήθουν. (Καὶ οἱ
[7, 11]	Ἀθηναίοις δηλοῦσαν τοιάδε. ~Τὰ μὲν	πρότερον	πραχθέντα, ὦ Ἀθηναῖοι, ἐν ἄλλαις
[7, 6]	ἔξω τῶν τειχῶν μᾶλλον ἢ	πρότερον	προαγαγὼν ξυνέμισγεν αὐτοῖς, τοὺς δ'
[7, 15]	μὲν λήσουσιν ὑμᾶς, ὥσπερ καὶ	πρότερον,	τὰ δὲ φθήσονται. ~Ἡ μὲν
[7, 37]	καὶ τὸν μὲν πεζὸν ὀλίγῳ	πρότερον	(τὸν ἐκ τῆς πόλεως Γύλιππος
[7, 28]	πόλεμον οὐδὲν ἐλάσσω προσανείλοντο τοῦ	πρότερον	(ὑπάρχοντος ἐκ Πελοποννήσου. δι' ἃ
[7, 67]	~ἡμῶν δὲ τό τε ὑπάρχον	πρότερον,	ᾧπερ καὶ ἀνεπιστήμονες ἔτι ὄντες
[7, 18]	ἔσεσθαι, καὶ ὅτι τὰς σπονδὰς	προτέρους	λελυκέναι ἡγοῦντο αὐτούς· ἐν γὰρ
[7, 42]	στρατὸν ἴσον καὶ παραπλήσιον τῷ	προτέρῳ	ἐπεληλυθότα τήν τε τῶν Ἀθηναίων
[7, 18]	ἡγοῦντο αὐτούς· ἐν γὰρ τῷ	προτέρῳ	πολέμῳ σφέτερον τὸ παρανόμημα μᾶλλον
[7, 42]	πανταχόσε πολλὴν φαινομένην· τῷ δὲ	προτέρῳ	στρατεύματι τῶν Ἀθηναίων ὡς ἐκ
[7, 70]	καὶ οἵα οὐχ (ἑτέρα τῶν	προτέρων.	πολλὴ μὲν γὰρ ἑκατέροις προθυμία
[7, 44]	αὐτῶν καὶ ὅσοι ἦσαν τῶν	προτέρων	στρατιωτῶν ἐμπειρίᾳ μᾶλλον τῆς χώρας
[7, 18]	ἐσβολὴν οἱ Λακεδαιμόνιοι, ὥσπερ τε	προυδέδοκτο	αὐτοῖς καὶ τῶν Συρακοσίων καὶ
[7, 86]	ἄνδρας τῶν Λακεδαιμονίων ὁ Νικίας	προυθυμήθη,	σπονδὰς (πείσας τοὺς Ἀθηναίους ποιήσασθαι,
[7, 80]	ὥσπερ ἡγεῖτο, ξυνέμενέ τε καὶ	προύλαβε	πολλῷ, τὸ δὲ Δημοσθένους, τὸ
[7, 66]	ἄνδρες γὰρ ἐπειδὰν ᾧ ἀξιοῦσι	προύχειν	κολουθῶσι, τό γ' ὑπόλοιπον αὐτῶν
[7, 21]	πέλας, οὐ δυνάμει ἔστιν ὅτε	προύχοντες,	τῷ δὲ θράσει ἐπιχειροῦντες καταφοβοῦσι,
[7, 4]	ἄκρα ἀντιπέρας τῆς πόλεως, ἥπερ	προύχουσα	τοῦ μεγάλου λιμένος τὸ στόμα
[7, 81]	γνοὺς τοὺς Συρακοσίους διώκοντας οὐ	προυχώρει	μᾶλλον ἢ ἐς μάχην ξυνετάσσετο,
[7, 79]	Ἀθηναῖοι ηὐλίσαντο. Τῇ δ' ὑστεραίᾳ	προυχώρουν,	καὶ οἱ Συρακόσιοι προσέβαλλόν τε
[7, 13]	ὁρῶσιν, οἱ μὲν ἐπ' αὐτομολίας	προφάσει	ἀπέρχονται, οἱ δὲ ὡς ἕκαστοι
[7, 64]	εἴ τίς τι ἕτερος ἑτέρου	προφέρει	ἢ ἐπιστήμῃ ἢ εὐψυχίᾳ, οὐκ
[7, 69]	καὶ παῖδας καὶ θεοὺς πατρῴους	προφερόμενα,	ἀλλ' ἐπὶ τῇ παρούσῃ ἐκπλήξει
[7, 77]	τοι οὐδενὸς ὑμῶν οὔτε ῥώμῃ	προφέρων	(ἀλλ' ὁρᾶτε δὴ ὡς διάκειμαι
[7, 73]	μὴ οἱ Ἀθηναῖοι καθ' ἡσυχίαν	προφθάσωσιν	ἐν τῇ νυκτὶ διελθόντες τὰ
[7, 7]	πλοίοις ἢ ἄλλως ὅπως (ἂν	προχωρῇ,	ὡς καὶ τῶν Ἀθηναίων ἐπιμεταπεμπομένων.
[7, 38]	τίς τι ἐπεπονήκει, καὶ ὁλκάδας	προώρμισε	πρὸ τοῦ σφετέρου σταυρώματος, ὃ
[7, 70]	που ὁρῷεν μὴ κατ' ἀνάγκην	πρύμναν	κρουόμενον, ἀνακαλοῦντες ὀνομαστὶ τὸν τριήραρχον
[7, 40]	παρεσκευάσθη, καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐξαίφνης	πρύμναν	κρουσάμενοι πάλιν πρὸς τὴν πόλιν
[7, 79]	τ' ἦν ὑπὸ τῶν ἱππέων.	~Πρῲ	δὲ ἄραντες ἐπορεύοντο αὖθις, καὶ
[7, 78]	οἱ Ἀθηναῖοι· τῇ δ' ὑστεραίᾳ	πρῲ	ἐπορεύοντο καὶ προῆλθον ὡς εἴκοσι
[7, 19]	δ' ἐπιγιγνομένου ἦρος εὐθὺς ἀρχομένου	πρωίτατα	δὴ οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ
[7, 39]	οἱ Συρακόσιοι τῆς μὲν ὥρας	πρωίτερον,	τῇ δ' ἐπιχειρήσει τῇ αὐτῇ
[7, 36]	ταῖς ἐμβολαῖς χρώμενοι ἀναρρήξειν τὰ	πρῴραθεν	αὐτοῖς, στερίφοις καὶ παχέσι πρὸς
[7, 36]	ἐν τῇ Ναυπάκτῳ ναῦς ἐπισκευασάμενοι	πρῴραθεν	ἐναυμάχουν. (ἐνόμισαν γὰρ οἱ Συρακόσιοι
[7, 36]	ὁμοίως ἀντινεναυπηγημένας, ἀλλὰ λεπτὰ τὰ	πρῴραθεν	ἐχούσας διὰ τὸ μὴ ἀντιπρῴροις
[7, 36]	καὶ τὰς ἐπωτίδας ἐπέθεσαν ταῖς	πρῴραις	παχείας, καὶ ἀντηρίδας ἀπ' αὐτῶν
[7, 65]	καὶ πρὸς τοῦτο· τὰς γὰρ	πρῴρας	καὶ τῆς νεὼς ἄνω ἐπὶ
[7, 36]	πλέον ἐνεῖδον σχήσοντες, καὶ τὰς	πρῴρας	τῶν νεῶν ξυντεμόντες ἐς ἔλασσον
[7, 44]	ἐνικῶντο, οἱ δ' ἔτι τῇ	πρώτῃ	ἐφόδῳ ἀήσσητοι ἐχώρουν. πολὺ δὲ
[7, 42]	αὐτὸς ἐν τῷ παρόντι τῇ	πρώτῃ	ἡμέρᾳ μάλιστα δεινότατός ἐστι τοῖς
[7, 11]	ὧν. καὶ μάχῃ τῇ μὲν	πρώτῃ	νικᾶται ὑφ' ἡμῶν, τῇ δ'
[7, 70]	προσέμισγον τῷ ζεύγματι, τῇ μὲν	πρώτῃ	ῥύμῃ ἐπιπλέοντες ἐκράτουν τῶν τεταγμένων
[7, 28]	ὥστε ἔτει ἑπτακαιδεκάτῳ μετὰ τὴν	πρώτην	ἐσβολὴν ἦλθον ἐς Σικελίαν ἤδη
[7, 43]	γένωνται· ἄλλοι δὲ ἀπὸ τῆς	πρώτης	τὸ παρατείχισμα τῶν Συρακοσίων οὐχ
[7, 66]	Ἑλλήνων καὶ τῶν νῦν κεκτημένους,	πρῶτοι	ἀνθρώπων ὑποστάντες τῷ ναυτικῷ, ᾧπερ
[7, 43]	ἐφόδου αὖθις ξυστραφῶσιν, οἱ Βοιωτοὶ	πρῶτοι	αὐτοῖς ἀντέσχον καὶ προσβαλόντες ἔτρεψάν
[7, 43]	ἑξακοσίοις τῶν Συρακοσίων, οἳ καὶ	πρῶτοι	κατὰ (τοῦτο τὸ μέρος τῶν
[7, 19]	οὗτοι μὲν οὖν ἐν τοῖς	πρῶτοι	ὁρμήσαντες ἀπὸ τοῦ Ταινάρου τῆς
[7, 61]	ἀπειρότατοι τῶν ἀνθρώπων, οἳ τοῖς	πρώτοις	ἀγῶσι σφαλέντες ἔπειτα διὰ παντὸς
[7, 53]	προσφερομένους, ἐπεκβοηθήσαντες καὶ προσπεσόντες τοῖς	πρώτοις	τρέπουσι καὶ ἐσβάλλουσιν (ἐς τὴν
[7, 43]	καὶ ἡ προτέρα στρατιὰ τὸ	πρῶτον	ἀνέβη, λανθάνουσί τε τοὺς φύλακας
[7, 45]	τὸ χωρίον ᾗ οἱ Βοιωτοὶ	πρῶτον	ἀντέστησαν, οἱ δ' Ἀθηναῖοι τοὺς
[7, 37]	ξυμμάχων. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τὸ	πρῶτον	αὐτοὺς οἰόμενοι τῷ πεζῷ μόνῳ
[7, 24]	μέγιστόν τε καὶ ἐν τοῖς	πρῶτον	ἐκάκωσε τὸ στράτευμα τὸ τῶν
[7, 23]	ἔτρεψαν καὶ ὑφ' (ὧν τὸ	πρῶτον	ἐνικῶντο ἐν τῷ λιμένι. καὶ
[7, 13]	δὲ ὑπὸ μεγάλου μισθοῦ τὸ	πρῶτον	ἐπαρθέντες καὶ οἰόμενοι χρηματιεῖσθαι μᾶλλον
[7, 23]	τείχεσι, καὶ αἱρεῖ τὸ μέγιστον	πρῶτον,	ἔπειτα δὲ καὶ τὰ ἐλάσσω
[7, 35]	δὲ τὸν πεζὸν πάντα ἐξετάσαντες	πρῶτον	ἐπὶ τῷ Συβάρει ποταμῷ ἦγον
[7, 19]	ἀπῆραν· οὗπερ ἕνεκα καὶ τὸ	πρῶτον	ἐπληρώθησαν, ὅπως μὴ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 2]	ᾗπερ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τὸ	πρῶτον,	ἐχώρει μετὰ τῶν Συρακοσίων (ἐπὶ
[7, 12]	ὅπερ κἀκεῖνοι πυνθάνονται, τὸ μὲν	πρῶτον	ἤκμαζε καὶ τῶν νεῶν τῇ
[7, 34]	καὶ οἱ Κορίνθιοι τὸ μὲν	πρῶτον	ἡσύχαζον, ἔπειτα ἀρθέντος αὐτοῖς τοῦ
[7, 60]	διακινδυνεύειν, ξυγκαλέσας ἅπαντας παρεκελεύσατό τε	πρῶτον	καὶ ἔλεξε τοιάδε. ~Ἄνδρες στρατιῶται
[7, 87]	πολλοὺς οἵ τε ἥλιοι τὸ	πρῶτον	καὶ τὸ πνῖγος ἔτι ἐλύπει
[7, 66]	ἢ εἰ μηδ' ᾠήθησαν τὸ	πρῶτον,	καὶ τῷ παρ' ἐλπίδα τοῦ
[7, 15]	ἐφ' ἃ μὲν ἤλθομεν τὸ	πρῶτον	καὶ τῶν στρατιωτῶν καὶ τῶν
[7, 4]	τῶν πληρωμάτων οὐχ ἥκιστα τότε	πρῶτον	κάκωσις ἐγένετο· τῷ τε γὰρ
[7, 66]	ἐς τὴν χώραν τήνδε ἐλθόντας	πρῶτον	μὲν ἐπὶ τῆς Σικελίας καταδουλώσει,
[7, 78]	δὲ ἐχώρει ἐν πλαισίῳ τεταγμένον,	πρῶτον	μὲν ἡγούμενον τὸ Νικίου, ἐφεπόμενον
[7, 42]	ξυστρατευομένους καὶ τὴν ξύμπασαν πόλιν.	(Πρῶτον	μὲν οὖν τήν τε γῆν
[7, 26]	ἔπλεον ἐς τὴν (Λακωνικήν· καὶ	πρῶτον	μὲν τῆς Ἐπιδαύρου τι τῆς
[7, 19]	ὁ Ἀρχιδάμου Λακεδαιμονίων βασιλεύς. καὶ	πρῶτον	μὲν τῆς χώρας τὰ περὶ
[7, 82]	καὶ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι	πρῶτον	μὲν τῶν νησιωτῶν εἴ τις
[7, 20]	πόλεμον, ξυμπορίσαντες. εἴρητο δ' αὐτῷ	πρῶτον	μετὰ τοῦ Χαρικλέους ἅμα περιπλέοντα
[7, 42]	Νικίας ἔπαθεν (ἀφικόμενος γὰρ τὸ	πρῶτον	ὁ Νικίας φοβερός, ὡς οὐκ
[7, 3]	σφίσιν ἐπιόντων ἐθορυβήθησαν μὲν τὸ	πρῶτον,	παρετάξαντο δέ. ὁ δὲ θέμενος
[7, 1]	εἴτ' ἐν ἀριστερᾷ ἐς Ἱμέραν	πρῶτον	πλεύσαντες καὶ αὐτούς τε ἐκείνους
[7, 30]	τὸ τῶν Θηβαίων ἱππικόν, ὅπερ	πρῶτον	προσέκειτο, προεκθέοντές τε καὶ ξυστρεφόμενοι
[7, 42]	τῷ στρατεύματι ἐπεκράτουν ὥσπερ τὸ	πρῶτον,	τῷ τε πεζῷ καὶ ταῖς
[7, 52]	καὶ οἱ ξύμμαχοι τὸ μέσον	πρῶτον	τῶν Ἀθηναίων ἀπολαμβάνουσι κἀκεῖνον ἐν
[7, 43]	καὶ βιασθέντες (ὑπ' αὐτῶν τὸ	πρῶτον	ὑπεχώρησαν. προϊόντων δὲ τῶν Ἀθηναίων
[7, 27]	γὰρ ἡ Δεκέλεια τὸ μὲν	πρῶτον	ὑπὸ πάσης τῆς στρατιᾶς ἐν
[7, 27]	τοὺς Ἀθηναίους, καὶ ἐν τοῖς	πρῶτον	χρημάτων τ' ὀλέθρῳ καὶ ἀνθρώπων
[7, 84]	πᾶς τέ τις διαβῆναι αὐτὸς	πρῶτος	βουλόμενος καὶ οἱ πολέμιοι ἐπικείμενοι
[7, 2]	ἀρχόντων, μιᾷ νηὶ τελευταῖος ὁρμηθεὶς	πρῶτος	μὲν ἀφικνεῖται ἐς τὰς Συρακούσας,
[7, 70]	ᾧ προσετέτακτο αὐτὸς ἕκαστος (ἠπείγετο	πρῶτος	φαίνεσθαι. ξυμπεσουσῶν δὲ ἐν ὀλίγῳ
[7, 23]	ληφθέν. καὶ ἐκ μὲν τοῦ	πρώτου	ἁλόντος χαλεπῶς οἱ ἄνθρωποι, ὅσοι
[7, 75]	οἵας λαμπρότητος καὶ αὐχήματος τοῦ	πρώτου	ἐς οἵαν τελευτὴν καὶ ταπεινότητα
[7, 43]	τειχίζοντας ἔχειν, αὐτὸς μὲν ἀπὸ	πρώτου	ὕπνου καὶ Εὐρυμέδων καὶ Μένανδρος
[7, 87]	λιθοτομίαις οἱ Συρακόσιοι χαλεπῶς τοὺς	πρώτους	χρόνους μετεχείρισαν. ἐν γὰρ κοίλῳ
[7, 81]	διὰ τὸ ὑστέρῳ ἀναχωροῦντι αὐτῷ	πρώτῳ	ἐπικεῖσθαι τοὺς πολεμίους καὶ τότε
[7, 44]	ἐγίγνοντο οἱ Ἀθηναῖοι, ἣν οὐδὲ	πυθέσθαι	ῥᾴδιον ἦν οὐδ' ἀφ' ἑτέρων
[7, 70]	κέρας ἑκάτερος τοῦ παντὸς ἔχων,	Πυθὴν	δὲ καὶ οἱ Κορίνθιοι τὸ
[7, 1]	~Ὁ δὲ Γύλιππος καὶ ὁ	Πυθὴν	ἐκ τοῦ Τάραντος, ἐπεὶ ἐπεσκεύασαν
[7, 31]	τά τε ἄλλα καὶ ὅτι	πύθοιτο	κατὰ πλοῦν ἤδη ὢν τὸ
[7, 51]	δὲ Συρακόσιοι καὶ αὐτοὶ τοῦτο	πυθόμενοι	πολλῷ μᾶλλον ἐπηρμένοι ἦσαν μὴ
[7, 44]	καὶ τοῖς ἐρωτήμασι τοῦ ξυνθήματος	πυκνοῖς	χρώμενοι διὰ τὸ μὴ εἶναι
[7, 70]	τὸ φεύγειν ἢ ἄλλῃ ἐπιπλέουσα,	(πυκνότεραι	ἦσαν. καὶ ὅσον μὲν χρόνον
[7, 51]	καὶ τῶν ἱππέων κατά τινας	πύλας	ἀπολαμβάνουσί τε τῶν ὁπλιτῶν τινὰς
[7, 18]	καὶ ἐνεθυμοῦντο τήν τε περὶ	Πύλον	ξυμφορὰν καὶ εἴ τις ἄλλη
[7, 18]	καὶ ἄλλα ἐδῄωσαν καὶ ἐκ	Πύλου	ἅμα ἐλῃστεύοντο, καὶ ὁσάκις περί
[7, 26]	ἐξ αὐτοῦ, ὥσπερ ἐκ τῆς	Πύλου,	ἁρπαγὴν ποιῶνται. (καὶ ὁ μὲν
[7, 57]	καλούμενοι ἐκ Ναυπάκτου καὶ ἐκ	Πύλου	τότε ὑπ' Ἀθηναίων ἐχομένης ἐς
[7, 71]	ἐπεπόνθεσαν καὶ ἔδρασαν αὐτοὶ ἐν	Πύλῳ·	διαφθαρεισῶν γὰρ τῶν νεῶν τοῖς
[7, 86]	τὰ ἐν τῇ νήσῳ καὶ	Πύλῳ,	τὸν δὲ διὰ τὰ αὐτὰ
[7, 29]	τοῦ δὲ βραχέος ᾠκοδομημένου, καὶ	πυλῶν	ἅμα διὰ τὴν ἄδειαν ἀνεῳγμένων.
[7, 12]	ἄξων. διανοοῦνται γάρ, ὡς ἐγὼ	πυνθάνομαι,	τῷ τε πεζῷ ἅμα τῶν
[7, 25]	νῆες πρὸς τὴν Ἰταλίαν ἔπλευσαν,	πυνθανόμεναι	πλοῖα τοῖς (Ἀθηναίοις γέμοντα χρημάτων
[7, 36]	~Οἱ δὲ Συρακόσιοι ἐν τούτῳ	πυνθανόμενοι	αὐτῶν τὸν ἐπίπλουν αὖθις ταῖς
[7, 1]	ἐς Λοκροὺς τοὺς Ἐπιζεφυρίους· καὶ	πυνθανόμενοι	σαφέστερον ἤδη ὅτι οὐ παντελῶς
[7, 1]	Ῥηγίῳ, ἃς ὁ Νικίας ὅμως	πυνθανόμενος	αὐτοὺς ἐν Λακροῖς εἶναι ἀπέστειλεν.
[7, 12]	γὰρ ναυτικὸν ἡμῶν, ὅπερ κἀκεῖνοι	πυνθάνονται,	τὸ μὲν πρῶτον ἤκμαζε καὶ
[7, 53]	ἄνεμος οὔριος) ἀφεῖσαν (τὴν ναῦν)	πῦρ	ἐμβαλόντες. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι δείσαντες
[7, 80]	πολλαῖς προσβολαῖς τῶν πολεμίων γεγενημέναις,	πυρὰ	καύσαντας ὡς πλεῖστα ἀπάγειν τὴν
[7, 80]	Ἑλληνίδας καὶ βαρβάρους. καύσαντες οὖν	πυρὰ	πολλὰ ἐχώρουν ἐν τῇ νυκτί.
[7, 25]	ναῦν μυριοφόρον αὐτοῖς οἱ Ἀθηναῖοι,	πύργους	τε ξυλίνους ἔχουσαν καὶ παραφράγματα,
[7, 39]	ἀλλήλων, πρὶν δὴ Ἀρίστων ὁ	Πυρρίχου	Κορίνθιος, ἄριστος ὢν κυβερνήτης τῶν
[7, 1]	σαφέστερον ἤδη ὅτι οὐ παντελῶς	πω	ἀποτετειχισμέναι αἱ Συράκουσαί εἰσιν, ἀλλ'
[7, 39]	ἐδώδιμα, πάντας ἐκεῖσε φέροντας ἀναγκάσαι	πωλεῖν,	ὅπως αὐτοῖς ἐκβιβάσαντες τοὺς ναύτας
[7, 39]	ὅτι τάχιστα τὴν ἀγορὰν τῶν	πωλουμένων	παρὰ τὴν θάλασσαν μεταστῆσαι κομίσαντας,
[7, 44]	γε τῷδε τῷ πολέμῳ (ἐγένετο,	πῶς	ἄν τις σαφῶς τι ᾔδει;
[7, 79]	μάλιστα τοῖς ὑστάτοις προσπίπτοντες, εἴ	πως	κατὰ βραχὺ τρεψάμενοι πᾶν τὸ
[7, 67]	χρὴ τὸ βέλος ἀφεῖναι εὑρήσουσι,	πῶς	οὐ σφαλοῦσί τε τὰς ναῦς