Livre, Chap.
[7, 34]	μὴ καὶ πολὺ ἐκρατοῦντο, οἵ	τ'	Ἀθηναῖοι (ἐνόμιζον ἡσσᾶσθαι ὅτι οὐ
[7, 42]	γὰρ αὐτοὶ οἰόμενοι εἶναι ἅμα	τ'	ἂν ἔμαθον ἥσσους ὄντες καὶ
[7, 14]	τῆς Ἰταλίας, ὁρῶντα ἐν ᾧ	τ'	ἐσμὲν καὶ ὑμῶν μὴ ἐπιβοηθούντων,
[7, 43]	ἦσαν, ἔφραζον. οἱ δ' ἐβοήθουν	τ'	εὐθύς, καὶ αὐτοῖς ὁ Δημοσθένης
[7, 60]	ἐσεβίβαζον, καὶ τἆλλα ὡς οἷόν	τ'	ἦν ἐξ ἀναγκαίου τε (καὶ
[7, 20]	καὶ νησιωτῶν ὅσοις ἑκασταχόθεν οἷόν	τ'	ἦν πλείστοις χρήσασθαι, καὶ ἐκ
[7, 78]	οὐ γὰρ ἔτι ἀποχωρεῖν οἷόν	τ'	ἦν ὑπὸ τῶν ἱππέων. ~Πρῲ
[7, 27]	καὶ ἐν τοῖς πρῶτον χρημάτων	τ'	ὀλέθρῳ καὶ ἀνθρώπων φθορᾷ ἐκάκωσε
[7, 81]	τοῖς μετὰ τοῦ Δημοσθένους ὑστέροις	τ'	οὖσι καὶ σχολαίτερον καὶ ἀτακτότερον
[7, 77]	τὸν ἴδιον βίον καὶ ἐς	τὰ	ἄλλα, νῦν ἐν τῷ αὐτῷ
[7, 40]	τά τε ἄλλα διεπράσσοντο καὶ	τὰ	ἀμφὶ τὸ ἄριστον ὡς τῆς
[7, 60]	ναυκρατήσουσιν, ἐβουλεύσαντο τὰ μὲν τείχη	τὰ	ἄνω ἐκλιπεῖν, πρὸς δ' αὐταῖς
[7, 70]	προσπέσοι (ναῦς νηί, μὴ λείπεσθαι	τὰ	ἀπὸ τοῦ καταστρώματος τῆς ἄλλης
[7, 68]	προσέθεσαν, παισὶ δὲ καὶ γυναιξὶ	τὰ	ἀπρεπέστατα, πόλει δὲ τῇ πάσῃ
[7, 86]	καὶ Πύλῳ, τὸν δὲ διὰ	τὰ	αὐτὰ ἐπιτηδειότατον· τοὺς γὰρ ἐκ
[7, 77]	καὶ ἡμέραν ἔσται τῆς ὁδοῦ·	τὰ	γὰρ ἐπιτήδεια βραχέα ἔχομεν, καὶ
[7, 71]	τε καὶ στόνῳ πάντες δυσανασχετοῦντες	τὰ	γιγνόμενα, οἱ μὲν ἐπὶ τὰς
[7, 8]	μὲν ᾤχοντο φέροντες, οὓς ἀπέστειλε,	τὰ	γράμματα καὶ ὅσα ἔδει αὐτοὺς
[7, 15]	ἐν Σικελίᾳ δι' ὀλίγου ποριουμένων,	τὰ	δ' ἐκ Πελοποννήσου σχολαίτερον μέν,
[7, 24]	μὲν τὴν ναυμαχίαν οὕτως ἐπεπράγεσαν,	τὰ	δ' ἐν τῷ Πλημμυρίῳ τείχη
[7, 48]	ἤδη βόσκοντας τὰ μὲν ἀπορεῖν,	τὰ	δ' ἔτι ἀμηχανήσειν· δισχίλιά τε
[7, 70]	στενοχωρίαν τὰ μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι,	τὰ	δὲ αὐτοὺς ἐμβεβλῆσθαι, δύο τε
[7, 24]	τειχοῖν τοῖν ὕστερον ληφθέντοιν κατέβαλον,	τὰ	δὲ δύο ἐπισκευάσαντες (ἐφρούρουν. ἄνθρωποι
[7, 2]	καὶ ἔστιν ἃ καὶ ἡμίεργα,	τὰ	δὲ καὶ ἐξειργασμένα κατελέλειπτο. παρὰ
[7, 23]	δὲ σφετέρων τρεῖς νῆες διεφθάρησαν.	τὰ	δὲ ναυάγια ἀνελκύσαντες τῶν Συρακοσίων
[7, 75]	δάκρυα τὰ μὲν πεπονθότας ἤδη,	τὰ	δὲ περὶ τῶν ἐν ἀφανεῖ
[7, 13]	(πόλιν χαλεπῶς καὶ νῦν ἐσκομιζόμενοι.	τὰ	δὲ πληρώματα διὰ τόδε ἐφθάρη
[7, 67]	ἐνικήσαμεν, διπλασία ἑκάστου ἡ ἐλπίς·	τὰ	δὲ πολλὰ πρὸς τὰς ἐπιχειρήσεις
[7, 15]	λήσουσιν ὑμᾶς, ὥσπερ καὶ πρότερον,	τὰ	δὲ φθήσονται. ~Ἡ μὲν τοῦ
[7, 23]	εὖ πλεούσης ἐπεδιώκοντο· ἐπειδὴ δὲ	τὰ	δύο τειχίσματα ἡλίσκετο, ἐν τούτῳ
[7, 50]	τε ἄλλην προσγεγενημένην αὐτοῖς καὶ	τὰ	ἑαυτῶν ἅμα οὐκ ἐπὶ τὸ
[7, 4]	τῷ κατὰ θάλασσαν πολέμῳ, ὁρῶν	τὰ	ἐκ τῆς γῆς σφίσιν ἤδη,
[7, 23]	μέγιστον πρῶτον, ἔπειτα δὲ καὶ	τὰ	ἐλάσσω δύο, (οὐχ ὑπομεινάντων τῶν
[7, 46]	τῶν Ἀθηναίων αἱρήσειν βίᾳ, ἐπειδὴ	τὰ	ἐν ταῖς Ἐπιπολαῖς οὕτω ξυνέβη.
[7, 49]	Νικίας τοσαῦτα λέγων ἰσχυρίζετο, αἰσθόμενος	τὰ	ἐν ταῖς Συρακούσαις ἀκριβῶς καὶ
[7, 30]	ἐν τοῖς πλοίοις, ὡς ἑώρων	τὰ	ἐν τῇ γῇ, ὁρμισάντων ἔξω
[7, 86]	πολεμιώτατον αὐτοῖς εἶναι, Δημοσθένη, διὰ	τὰ	ἐν τῇ νήσῳ καὶ Πύλῳ,
[7, 17]	αὐτοῖς οἱ πρέσβεις ἧκον καὶ	τὰ	ἐν τῇ Σικελίᾳ βελτίω ἤγγελλον,
[7, 14]	γε, εἰ δεῖ σαφῶς εἰδότας	τὰ	ἐνθάδε βουλεύσασθαι. καὶ ἅμα τὰς
[7, 84]	οἱ δὲ (ἐμπαλασσόμενοι κατέρρεον. ἐς	τὰ	ἐπὶ θάτερά τε τοῦ ποταμοῦ
[7, 62]	ἀνάκρουσιν τῆς προσπεσούσης νεώς, ἢν	τὰ	ἐπὶ τούτοις οἱ (ἐπιβάται ὑπουργῶσιν.
[7, 78]	ἐς τὸ αὐτὸ στρατόπεδον. καὶ	τὰ	ἐπιτήδεια οὐκέτι ὁμοίως εἶχον· οὐ
[7, 60]	τῶν τε ἄλλων καὶ ὅτι	τὰ	ἐπιτήδεια οὔτε αὐτίκα ἔτι εἶχον
[7, 13]	τι καὶ βραχὺ τῆς τηρήσεως,	τὰ	ἐπιτήδεια οὐχ ἕξομεν, παρὰ τὴν
[7, 14]	φύσεις ἐπιστάμενος ὑμῶν, βουλομένων μὲν	τὰ	ἥδιστα ἀκούειν, αἰτιωμένων δὲ ὕστερον,
[7, 29]	Μυκαλησσὸν τάς τε οἰκίας καὶ	τὰ	ἱερὰ ἐπόρθουν καὶ τοὺς ἀνθρώπους
[7, 8]	ἔδει αὐτοὺς εἰπεῖν· ὁ δὲ	τὰ	κατὰ τὸ στρατόπεδον διὰ φυλακῆς
[7, 26]	Λιμηρᾶς ἐδῄωσαν, ἔπειτα σχόντες ἐς	τὰ	καταντικρὺ Κυθήρων τῆς Λακωνικῆς, ἔνθα
[7, 4]	καὶ τὰ πλοῖα ἤδη ἐκεῖ	τὰ	μεγάλα ὥρμει καὶ αἱ ταχεῖαι
[7, 74]	οἱ στρατιῶται ὅτι χρησιμώτατα, καὶ	τὰ	μὲν ἄλλα πάντα καταλιπεῖν, ἀναλαβόντες
[7, 70]	τε πολλαχοῦ διὰ τὴν στενοχωρίαν	τὰ	μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι, τὰ δὲ
[7, 48]	πολὺ ἔτι ἐνιαυτὸν ἤδη βόσκοντας	τὰ	μὲν ἀπορεῖν, τὰ δ' ἔτι
[7, 15]	ἀναβολὰς πράσσετε, ὡς τῶν πολεμίων	τὰ	μὲν ἐν Σικελίᾳ δι' ὀλίγου
[7, 30]	δὲ Μυκαλησσίων μέρος τι ἀπανηλώθη.	τὰ	μὲν κατὰ τὴν Μυκαλησσὸν πάθει
[7, 15]	ἢν μὴ προσέχητε τὴν γνώμην,	τὰ	μὲν λήσουσιν ὑμᾶς, ὥσπερ καὶ
[7, 75]	καὶ μείζω ἢ κατὰ δάκρυα	τὰ	μὲν πεπονθότας ἤδη, τὰ δὲ
[7, 11]	ἀνέγνω τοῖς Ἀθηναίοις δηλοῦσαν τοιάδε.	~Τὰ	μὲν πρότερον πραχθέντα, ὦ Ἀθηναῖοι,
[7, 60]	ἕξειν, εἰ μὴ ναυκρατήσουσιν, ἐβουλεύσαντο	τὰ	μὲν τείχη τὰ ἄνω ἐκλιπεῖν,
[7, 24]	ἐζωγρήθησαν πολλοί, καὶ χρήματα πολλὰ	τὰ	ξύμπαντα ἑάλω· ὥσπερ γὰρ ταμιείῳ
[7, 8]	πρὸς χάριν τι λέγοντες οὐ	τὰ	ὄντα ἀπαγγέλλωσιν, ἔγραψεν ἐπιστολήν, νομίζων
[7, 3]	παρετάξαντο δέ. ὁ δὲ θέμενος	τὰ	ὅπλα ἐγγὺς κήρυκα προσπέμπει αὐτοῖς
[7, 83]	ἔμελλον πορεύσεσθαι. καὶ ἀναλαμβάνουσί τε	τὰ	ὅπλα καὶ (οἱ Συρακόσιοι αἰσθάνονται
[7, 87]	ἐπ' οἴκου ἀπενόστησαν. ταῦτα μὲν	τὰ	περὶ Σικελίαν γενόμενα.
[7, 31]	ἐν τῇ Ναυπάκτῳ· αὐτοὶ δὲ	τὰ	περὶ τῆς στρατιᾶς τὸν ξύλλογον
[7, 19]	καὶ πρῶτον μὲν τῆς χώρας	τὰ	περὶ τὸ πεδίον ἐδῄωσαν, ἔπειτα
[7, 40]	τῶν πολεμίων νεῶν καὶ ἐς	τὰ	πλάγια παραπλέοντες καὶ ἐξ αὐτῶν
[7, 4]	ἐν αὐτοῖς τά τε σκεύη	τὰ	πλεῖστα ἔκειτο καὶ τὰ πλοῖα
[7, 81]	ὁ δὲ Δημοσθένης ἐτύγχανέ τε	τὰ	πλείω ἐν πόνῳ ξυνεχεστέρῳ ὢν
[7, 55]	παρασκευῆς πολλῷ κρείσσονος, σφαλλόμενοι δὲ	τὰ	πλείω, τά τε πρὸ αὐτῶν
[7, 63]	δ' ἡμῖν ἔτι νῦν γε	τὰ	(πλείω τῷ πεζῷ ἐπικρατεῖν. τοῖς
[7, 12]	τοσοῦτον χρόνον ἤδη θαλασσεύουσαι, καὶ	τὰ	πληρώματα (ἔφθαρται. τὰς μὲν γὰρ
[7, 30]	καὶ τὴν θάλασσαν, (οὗ αὐτοῖς	τὰ	πλοῖα ἃ ἤγαγεν ὥρμει. καὶ
[7, 30]	τῇ γῇ, ὁρμισάντων ἔξω τοξεύματος	τὰ	πλοῖα, ἐπεὶ ἔν γε τῇ
[7, 4]	σκεύη τὰ πλεῖστα ἔκειτο καὶ	τὰ	πλοῖα ἤδη ἐκεῖ τὰ μεγάλα
[7, 23]	οἱ ἄνθρωποι, ὅσοι καὶ ἐς	τὰ	πλοῖα καὶ ὁλκάδα τινὰ κατέφυγον,
[7, 25]	καὶ τῶν τε πλοίων ἐπιτυχοῦσαι	τὰ	πολλὰ διέφθειραν καὶ ξύλα ναυπηγήσιμα
[7, 60]	ἐπορίσαντο. ὁ δὲ Νικίας, ἐπειδὴ	τὰ	πολλὰ ἑτοῖμα ἦν, ὁρῶν τοὺς
[7, 56]	τῶν παρόντων πολὺ σφῶν καθυπέρτερα	τὰ	πράγματα εἶναι καί, εἰ δύναιντο
[7, 48]	μὲν καὶ αὐτὸς πόνηρα σφῶν	τὰ	πράγματα εἶναι, τῷ δὲ λόγῳ
[7, 48]	ταῖς Συρακούσαις βουλόμενον τοῖς Ἀθηναίοις	τὰ	πράγματα ἐνδοῦναι, ἐπεκηρυκεύετο ὡς αὐτὸν
[7, 48]	μὴ διδόναι τροφήν, φθερεῖσθαι αὐτῶν	τὰ	πράγματα, ἐπικουρικὰ μᾶλλον ἢ δι'
[7, 49]	τὸ βουλόμενον τοῖς Ἀθηναίοις γίγνεσθαι	τὰ	πράγματα καὶ ἐπικηρυκευόμενον πρὸς αὐτὸν
[7, 42]	δὲ Δημοσθένης ἰδὼν ὡς εἶχε	τὰ	πράγματα καὶ νομίσας οὐχ οἷόν
[7, 27]	ὀλέθρῳ καὶ ἀνθρώπων φθορᾷ ἐκάκωσε	τὰ	πράγματα. (πρότερον μὲν γὰρ βραχεῖαι
[7, 48]	τε περὶ σφῶν (αὐτῶν) καὶ	τὰ	πράγματα ὥσπερ καὶ αὐτοὶ ὁρῶντας
[7, 66]	ἔλεξαν τοιάδε. ~Ὅτι μὲν καλὰ	τὰ	προειργασμένα καὶ ὑπὲρ καλῶν τῶν
[7, 44]	ὅτι χρὴ χωρῆσαι. ἤδη γὰρ	τὰ	πρόσθεν τῆς τροπῆς γεγενημένης ἐτετάρακτο
[7, 36]	γὰρ ταῖς ἐμβολαῖς χρώμενοι ἀναρρήξειν	τὰ	πρῴραθεν αὐτοῖς, στερίφοις καὶ παχέσι
[7, 36]	οὐχ ὁμοίως ἀντινεναυπηγημένας, ἀλλὰ λεπτὰ	τὰ	πρῴραθεν ἐχούσας διὰ τὸ μὴ
[7, 86]	αἰχμαλώτων ὅσους ἐδύναντο πλείστους καὶ	τὰ	σκῦλα (ἀναλαβόντες, ἀνεχώρησαν ἐς τὴν
[7, 73]	τάς τε ὁδοὺς ἀποικοδομῆσαι καὶ	τὰ	στενόπορα τῶν χωρίων (προδιαλαβόντας φυλάσσειν.
[7, 43]	δὲ πλείους διαφυγόντες εὐθὺς πρὸς	τὰ	στρατόπεδα, ἃ ἦν ἐπὶ τῶν
[7, 3]	τῆς Σικελίας πέντε ἡμερῶν λαβόντες	τὰ	σφέτερα αὐτῶν, ἑτοῖμος εἶναι (σπένδεσθαι.
[7, 75]	ἱππῆς παρὰ τὸ εἰωθὸς αὐτοὶ	τὰ	σφέτερα αὐτῶν σιτία ὑπὸ τοῖς
[7, 48]	μᾶλλον ἢ δι' (ἀνάγκης ὥσπερ	τὰ	σφέτερα ὄντα. τρίβειν οὖν ἔφη
[7, 25]	ἢ τῇ σφετέρᾳ ταραχῇ ἡσσηθεῖεν,	τά	τε ἄλλα (αὖ) δηλώσοντας ὅτι
[7, 40]	πόλιν ἀνακρούσασθαι, καθ' ἡσυχίαν ἐκβάντες	τά	τε ἄλλα διεπράσσοντο καὶ τὰ
[7, 31]	τῇ στρατιᾷ ἀπεπέμφθη, καὶ ἀγγέλλει	τά	τε ἄλλα καὶ ὅτι πύθοιτο
[7, 47]	ἐστρατοπεδεύοντο ἑλῶδες καὶ χαλεπὸν ἦν,	τά	τε ἄλλα ὅτι ἀνέλπιστα (αὐτοῖς
[7, 77]	ἔπαθον. καὶ ἡμᾶς εἰκὸς νῦν	τά	τε ἀπὸ τοῦ θεοῦ ἐλπίζειν
[7, 72]	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐπικρατήσαντες	τά	τε ναυάγια καὶ τοὺς νεκροὺς
[7, 14]	ἀνάγκη ἀφ' ὧν ἔχοντες ἤλθομεν	τά	τε ὄντα καὶ ἀπαναλισκόμενα γίγνεσθαι·
[7, 55]	κρείσσονος, σφαλλόμενοι δὲ τὰ πλείω,	τά	τε πρὸ αὐτῶν ἠπόρουν, καὶ
[7, 4]	τρία φρούρια· καὶ ἐν αὐτοῖς	τά	τε σκεύη τὰ πλεῖστα ἔκειτο
[7, 48]	δεῖ, κινδυνεύσας τοῦτο παθεῖν ἰδίᾳ.	τά	τε Συρακοσίων ἔφη ὅμως ἔτι
[7, 25]	Πελοπόννησον ᾤχετο, πρέσβεις ἄγουσα οἵπερ	τά	τε σφέτερα φράσουσιν ὅτι ἐν
[7, 67]	μεγίστην καὶ τὴν προθυμίαν παρέχεται.	(Τά	τε τῆς ἀντιμιμήσεως αὐτῶν τῆς
[7, 49]	ἀλλ' ἐν εὐρυχωρίᾳ, ἐν ᾗ	τά	τε τῆς ἐμπειρίας χρήσιμα σφῶν
[7, 52]	καὶ τῷ πεζῷ ἅμα πρὸς	τὰ	τείχη ἐχώρουν. οἱ δ' Ἀθηναῖοι
[7, 37]	ἐθορυβοῦντο, καὶ οἱ μὲν ἐπὶ	τὰ	τείχη καὶ πρὸ τῶν τειχῶν
[7, 11]	καὶ (ἀκοντισταῖς βιασθέντες ἀνεχωρήσαμεν ἐς	τὰ	τείχη. νῦν οὖν ἡμεῖς μὲν
[7, 11]	Συρακοσίους ἐφ' οὓς ἐπέμφθημεν καὶ	τὰ	τείχη οἰκοδομησαμένων ἐν οἷσπερ νῦν
[7, 46]	ὡς ἐν ἐλπίδι ὢν καὶ	τὰ	τείχη τῶν Ἀθηναίων αἱρήσειν βίᾳ,
[7, 3]	πλείστην τῆς στρατιᾶς παρέταξε πρὸς	τὰ	τείχη τῶν Ἀθηναίων, ὅπως μὴ
[7, 51]	ἦν, τῇ μὲν προτέρᾳ πρὸς	τὰ	τείχη τῶν Ἀθηναίων προσέβαλλον, καὶ
[7, 6]	ὑπὸ τῶν Συρακοσίων (κατηράχθη ἐς	τὰ	τειχίσματα. καὶ τῇ ἐπιούσῃ νυκτὶ
[7, 38]	ὁ δὲ Νικίας ἰδὼν ἀντίπαλα	τὰ	τῆς ναυμαχίας γενόμενα καὶ ἐλπίζων
[7, 14]	ἓν ἔτι τοῖς πολεμίοις, ὥστε	τὰ	τρέφοντα ἡμᾶς χωρία τῆς Ἰταλίας,
[7, 51]	μᾶλλον ἐπηρμένοι ἦσαν μὴ ἀνιέναι	τὰ	τῶν Ἀθηναίων, ὡς καὶ αὐτῶν
[7, 48]	ἧσσον. τὸ δέ τι καὶ	τὰ	τῶν πολεμίων, ἀφ' ὧν ἐπὶ
[7, 49]	τῆς χώρας ἐπιόντες θρέψονται πορθοῦντες	τὰ	τῶν πολεμίων καὶ ἐκείνους βλάψουσι,
[7, 73]	προφθάσωσιν ἐν τῇ νυκτὶ διελθόντες	τὰ	χαλεπώτατα τῶν χωρίων. πέμπει τῶν
[7, 31]	ἀποπλέων, ὃς τότε τοῦ χειμῶνος	τὰ	χρήματα ἄγων τῇ στρατιᾷ ἀπεπέμφθη,
[7, 83]	αὐτούς· μέχρι οὗ δ' ἂν	τὰ	χρήματα ἀποδοθῇ, ἄνδρας δώσειν Ἀθηναίων
[7, 73]	ὁ Ἑρμοκράτης, αὐτὸς ἐπὶ τούτοις	τάδε	μηχανᾶται, δεδιὼς μὴ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 64]	Ἀθηναίους ὑμῶν πάλιν αὖ καὶ	τάδε	ὑπομιμνῄσκω, ὅτι οὔτε ναῦς ἐν
[7, 19]	τοῖς πρῶτοι ὁρμήσαντες ἀπὸ τοῦ	Ταινάρου	τῆς Λακωνικῆς ἐς τὸ πέλαγος
[7, 85]	πολέμῳ τούτῳ ἐγένετο. καὶ ἐν	ταῖς	ἄλλαις προσβολαῖς ταῖς κατὰ τὴν
[7, 70]	ἐπιβάται ἐς χεῖρας ἰόντες ἐπειρῶντο	ταῖς	ἀλλήλων (ναυσὶν ἐπιβαίνειν. ξυνετύγχανέ τε
[7, 47]	τε περαιοῦσθαι καὶ τοῦ (στρατεύματος	ταῖς	γοῦν ἐπελθούσαις ναυσὶ κρατεῖν. καὶ
[7, 49]	ὥστε μὴ ἀπανίστασθαι, καὶ ἅμα	ταῖς	γοῦν ναυσὶ μᾶλλον (ἢ πρότερον
[7, 22]	ἐν τῷ μεγάλῳ λιμένι ἐναυμάχουν,	ταῖς	δ' ἐπιλοίποις ἀπήντων ἐπὶ τὰς
[7, 74]	ὡς κωλύσοντες ᾗ ἐδόκει ἐτάσσοντο·	ταῖς	δὲ ναυσὶ προσπλεύσαντες τὰς ναῦς
[7, 36]	μᾶλλον αὐτοὺς ἢ ἐκ περίπλου	ταῖς	ἐμβολαῖς χρῆσθαι, οὐκ ἔλασσον σχήσειν,
[7, 36]	πρὸς ἑαυτῶν ἔσεσθαι· ἀντιπρῴροις γὰρ	ταῖς	ἐμβολαῖς χρώμενοι ἀναρρήξειν τὰ πρῴραθεν
[7, 19]	αἱ τοῦ χειμῶνος πληρωθεῖσαι ἀνθώρμουν	ταῖς	ἐν τῇ Ναυπάκτῳ εἴκοσιν Ἀττικαῖς,
[7, 23]	στρατόπεδον ἐξεκομίζοντο· τῶν γὰρ Συρακοσίων	ταῖς	ἐν τῷ μεγάλῳ λιμένι ναυσὶ
[7, 45]	δύο τροπαῖα ἔστησαν, ἐπί τε	ταῖς	Ἐπιπολαῖς ᾗ ἡ πρόσβασις καὶ
[7, 46]	αἱρήσειν βίᾳ, ἐπειδὴ τὰ ἐν	ταῖς	Ἐπιπολαῖς οὕτω ξυνέβη. ~Οἱ δὲ
[7, 85]	καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις προσβολαῖς	ταῖς	κατὰ τὴν πορείαν συχναῖς γενομέναις
[7, 87]	νενομισμένην ἐπιτήδευσιν. ~Τοὺς δ' ἐν	ταῖς	λιθοτομίαις οἱ Συρακόσιοι χαλεπῶς τοὺς
[7, 41]	τὴν ἐλπίδα ἤδη ἐχυρὰν εἶχον	ταῖς	μὲν ναυσὶ καὶ πολὺ κρείσσους
[7, 22]	διὰ τάχους ἀντιπληρώσαντες ἑξήκοντα ναῦς	ταῖς	μὲν πέντε καὶ εἴκοσι πρὸς
[7, 36]	μάλιστα τοὺς Ἀθηναίους ἐν ἁπάσαις	ταῖς	ναυμαχίαις, οὐκ οὔσης αὐτοῖς ἐς
[7, 12]	τῶν τειχῶν ἡμῶν πειρᾶν καὶ	ταῖς	ναυσὶ κατὰ (θάλασσαν. καὶ δεινὸν
[7, 60]	τε παρὰ τὸ εἰωθὸς πολὺ	ταῖς	ναυσὶ κρατηθῆναι ἀθυμοῦντας καὶ διὰ
[7, 21]	ὁ Ἑρμοκράτης οὐχ ἥκιστα, τοῦ	ταῖς	ναυσὶ μὴ ἀθυμεῖν ἐπιχειρῆσαι πρὸς
[7, 51]	μηκέτι κρεισσόνων εἶναι σφῶν μήτε	ταῖς	ναυσὶ μήτε τῷ πεζῷ (οὐ
[7, 39]	(προσέμισγον τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ ἀντικαταστάντες	ταῖς	ναυσὶ τὸν αὐτὸν τρόπον αὖθις
[7, 53]	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι δείσαντες περὶ	ταῖς	ναυσὶν ἀντεμηχανήσαντό τε σβεστήρια κωλύματα
[7, 60]	ἄνω ἐκλιπεῖν, πρὸς δ' αὐταῖς	ταῖς	ναυσὶν ἀπολαβόντες διατειχίσματι ὅσον οἷόν
[7, 36]	πυνθανόμενοι αὐτῶν τὸν ἐπίπλουν αὖθις	ταῖς	ναυσὶν ἀποπειρᾶσαι ἐβούλοντο καὶ τῇ
[7, 55]	ἠπόρουν, καὶ ἐπειδή γε καὶ	ταῖς	ναυσὶν ἐκρατήθησαν, ὃ οὐκ ἂν
[7, 53]	Ἀθηναῖοι ἐπιβοηθήσαντες καὶ δείσαντες περὶ	ταῖς	ναυσὶν ἐς μάχην τε κατέστησαν
[7, 61]	πολεμίοις· ἢν γὰρ κρατήσωμεν νῦν	ταῖς	ναυσίν, ἔστι τῳ (τὴν ὑπάρχουσάν
[7, 37]	τῷ τε πεζῷ (ἅμα καὶ	ταῖς	ναυσίν. καὶ τὸν μὲν πεζὸν
[7, 42]	πρῶτον, τῷ τε πεζῷ καὶ	ταῖς	ναυσίν (οὐδὲ γὰρ καθ' ἕτερα
[7, 64]	καὶ ξύμπαντες ὅτι οἱ ἐν	ταῖς	ναυσὶν ὑμῶν νῦν ἐσόμενοι καὶ
[7, 69]	ὅπως ὅτι μεγίστη (τοῖς ἐν	ταῖς	ναυσὶν ὠφελία ἐς τὸ θαρσεῖν
[7, 42]	τρεῖς καὶ ἑβδομήκοντα μάλιστα ξὺν	ταῖς	ξενικαῖς καὶ ὁπλίτας περὶ πεντακισχιλίους
[7, 63]	καὶ δέομαι μὴ ἐκπεπλῆχθαί τι	ταῖς	ξυμφοραῖς ἄγαν, τήν τε παρασκευὴν
[7, 61]	τὴν ἐλπίδα (τοῦ φόβου ὁμοίαν	ταῖς	ξυμφοραῖς ἔχουσιν. ἀλλ' ὅσοι τε
[7, 77]	καταμέμφεσθαι ὑμᾶς ἄγαν αὐτοὺς μήτε	ταῖς	ξυμφοραῖς (μήτε ταῖς παρὰ τὴν
[7, 19]	ἀπέστελλον περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον	ταῖς	ὁλκάσι τοὺς ὁπλίτας ἐς τὴν
[7, 19]	ἕωσπερ αὐτοῖς οὗτοι οἱ ὁπλῖται	ταῖς	ὁλκάσιν ἀπὸ τῆς Πελοποννήσου ἀπῆραν·
[7, 18]	Σικελίᾳ ἅμα ὡς ἀποπέμψοντες ἐν	ταῖς	ὁλκάσιν ἐπικουρίαν αὐτοί τε ἐπόριζον
[7, 50]	τῆς Πελοποννήσου τοῦ ἦρος ἐν	ταῖς	ὁλκάσιν ὁπλίτας ἀποσταλέντας, (ἀφικομένους ἀπὸ
[7, 77]	αὐτοὺς μήτε ταῖς ξυμφοραῖς (μήτε	ταῖς	παρὰ τὴν ἀξίαν νῦν κακοπαθίαις.
[7, 34]	αὐτὸν χρόνον τοῦτον οἱ ἐν	ταῖς	πέντε καὶ εἴκοσι ναυσίν, οἵπερ
[7, 11]	βουλεύσασθαι. κρατησάντων γὰρ ἡμῶν μάχαις	ταῖς	πλέοσι Συρακοσίους ἐφ' οὓς ἐπέμφθημεν
[7, 35]	ὑστεραίᾳ ἀναβιβασάμενοι παρέπλεον, ἴσχοντες πρὸς	ταῖς	πόλεσι πλὴν Λοκρῶν, ἕως ἀφίκοντο
[7, 34]	καὶ τῶν αὐτόθεν ξυμμάχων ἐπὶ	ταῖς	προανεχούσαις ἄκραις παρετέτακτο, αἱ δὲ
[7, 18]	ἐν σπονδαῖς, καὶ εἰρημένον ἐν	ταῖς	πρότερον ξυνθήκαις ὅπλα μὴ ἐπιφέρειν,
[7, 36]	ἐποίησαν, καὶ τὰς ἐπωτίδας ἐπέθεσαν	ταῖς	πρῴραις παχείας, καὶ ἀντηρίδας ἀπ'
[7, 49]	λέγων ἰσχυρίζετο, αἰσθόμενος τὰ ἐν	ταῖς	Συρακούσαις ἀκριβῶς καὶ τὴν τῶν
[7, 42]	φοβερός, ὡς οὐκ εὐθὺς προσέκειτο	ταῖς	Συρακούσαις, ἀλλ' ἐν Κατάνῃ διεχείμαζεν,
[7, 48]	ἦν γάρ τι καὶ ἐν	ταῖς	Συρακούσαις βουλόμενον τοῖς Ἀθηναίοις τὰ
[7, 2]	δ' ἐκ τῆς Λευκάδος Κορίνθιοι	ταῖς	τε ἄλλαις ναυσὶν ὡς εἶχον
[7, 40]	οἱ δὲ Συρακόσιοι δεξάμενοι καὶ	ταῖς	(τε) ναυσὶν ἀντιπρῴροις χρώμενοι, ὥσπερ
[7, 52]	τῶν Συρακοσίων· τῇ δ' ὑστεραίᾳ	ταῖς	τε ναυσὶν ἐκπλέουσιν οὔσαις ἓξ
[7, 49]	τῶν πολεμίων καὶ ἐκείνους βλάψουσι,	ταῖς	τε ναυσὶν ἐν πελάγει καὶ
[7, 26]	Πελοπόννησον τῷ τε Χαρικλεῖ καὶ	ταῖς	τριάκοντα ναυσὶ τῶν Ἀθηναίων ξυμμίσγει,
[7, 18]	ἐγένετο. (ἐπειδὴ δὲ οἱ Ἀθηναῖοι	ταῖς	τριάκοντα ναυσὶν ἐξ Ἄργους ὁρμώμενοι
[7, 26]	αὐτοῦ ἀπεκομίζετο καὶ αὐτὸς ὕστερον	ταῖς	τριάκοντα ναυσὶν ἐπ' οἴκου καὶ
[7, 48]	τε καὶ ἐπὶ πλέον ἤδη	ταῖς	ὑπαρχούσαις ναυσὶ θαλασσοκρατούντων. καὶ ἦν
[7, 64]	ἐν τοῖς νεωσοίκοις ἄλλας ὁμοίας	ταῖσδε	οὔτε ὁπλιτῶν ἡλικίαν ὑπελίπετε, εἴ
[7, 84]	ποταμόν, ἅμα δ' ὑπὸ τῆς	ταλαιπωρίας	(καὶ τοῦ πιεῖν ἐπιθυμίᾳ. ὡς
[7, 16]	ὅπως μὴ μόνος ἐν ἀσθενείᾳ	ταλαιπωροίη,	στρατιὰν δὲ ἄλλην ἐψηφίσαντο πέμπειν
[7, 27]	γῇ ἀποκρότῳ τε καὶ ξυνεχῶς	ταλαιπωροῦντες,	οἱ δ' ἐτιτρώσκοντο. ~ἥ τε
[7, 16]	νεῶν, ἄγοντα εἴκοσι καὶ ἑκατὸν>	τάλαντα	ἀργυρίου, καὶ ἅμα ἀγγελοῦντα τοῖς
[7, 48]	ἔτι ἀμηχανήσειν· δισχίλιά τε γὰρ	τάλαντα	ἤδη ἀνηλωκέναι καὶ ἔτι πολλὰ
[7, 83]	δώσειν Ἀθηναίων (ὁμήρους, ἕνα κατὰ	τάλαντον.	οἱ δὲ Συρακόσιοι καὶ Γύλιππος
[7, 68]	εἰ κατώρθωσαν, ἀνδράσι μὲν ἂν	τἄλγιστα	προσέθεσαν, παισὶ δὲ καὶ γυναιξὶ
[7, 13]	γνώμην ναυτικόν τε δὴ καὶ	τἆλλα	ἀπὸ τῶν πολεμίων ἀνθεστῶτα ὁρῶσιν,
[7, 65]	σιδηρῶν χειρῶν, καὶ πρός τε	τἆλλα	ἐξηρτύσαντο ὡς ἕκαστα καὶ πρὸς
[7, 18]	περιήγγελλον κατὰ τοὺς ξυμμάχους καὶ	τἆλλα	ἐργαλεῖα ἡτοίμαζον ἐς τὸν ἐπιτειχισμόν,
[7, 59]	ἀκάτοις ἐπ' ἀγκυρῶν ὁρμίζοντες, καὶ	τἆλλα,	ἢν ἔτι ναυμαχεῖν οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 24]	ἐγίγνοντο αἱ ἐσκομιδαί) ἔς τε	τἆλλα	κατάπληξιν παρέσχε καὶ ἀθυμίαν τῷ
[7, 7]	καὶ τούτῳ ἐπιχειρήσοντες, καὶ ἐς	τἆλλα	πολὺ ἐπέρρωντο. ~Ὁ δὲ Νικίας
[7, 24]	καὶ ἱστία τεσσαράκοντα τριήρων καὶ	τἆλλα	σκεύη ἐγκατελήφθη καὶ τριήρεις (ἀνειλκυσμέναι
[7, 60]	τῶν ἄλλων ξένων ἐσεβίβαζον, καὶ	τἆλλα	ὡς οἷόν τ' ἦν ἐξ
[7, 24]	τὰ ξύμπαντα ἑάλω· ὥσπερ γὰρ	ταμιείῳ	χρωμένων τῶν Ἀθηναίων τοῖς τείχεσι
[7, 29]	ὁ δὲ ἔς τε τὴν	Τάναγραν	ἀπεβίβασεν αὐτοὺς καὶ ἁρπαγήν τινα
[7, 48]	ἐν δεινοῖς ὄντες, ἐκεῖσε ἀφικομένους	τἀναντία	βοήσεσθαι ὡς ὑπὸ χρημάτων καταπροδόντες
[7, 6]	καὶ τοὺς ἀκοντιστὰς ἐκ πλαγίου	τάξας	τῶν Ἀθηναίων κατὰ τὴν εὐρυχωρίαν,
[7, 5]	τῶν ἀκοντιστῶν τὴν ὠφελίαν τῇ	τάξει	ἐντὸς λίαν τῶν τειχῶν ποιήσας
[7, 30]	τε καὶ ξυστρεφόμενοι ἐν ἐπιχωρίῳ	τάξει	τὴν φυλακὴν ἐποιοῦντο, καὶ ὀλίγοι
[7, 78]	ὁρῴη διεσπασμένον καὶ μὴ ἐν	τάξει	χωροῦν ξυνάγων καὶ καθιστάς, καὶ
[7, 60]	οἵ τε στρατηγοὶ καὶ οἱ	ταξίαρχοι	πρὸς τὴν παροῦσαν ἀπορίαν τῶν
[7, 75]	πρώτου ἐς οἵαν τελευτὴν καὶ	ταπεινότητα	ἀφῖκτο. (μέγιστον γὰρ δὴ τὸ
[7, 1]	καὶ ὁ Πυθὴν ἐκ τοῦ	Τάραντος,	ἐπεὶ ἐπεσκεύασαν τὰς ναῦς, παρέπλευσαν
[7, 36]	ἐς τὸ αὐτό, προσπίπτοντας ἀλλήλοις	ταράξεσθαι	(ὅπερ καὶ ἔβλαπτε μάλιστα τοὺς
[7, 67]	ἐν τῷ ἑαυτῶν τρόπῳ (κινούμενοι	ταράξονται;	ἐπεὶ καὶ τῷ πλήθει τῶν
[7, 3]	ὁ Γύλιππος ὁρῶν τοὺς Συρακοσίους	ταρασσομένους	καὶ οὐ ῥᾳδίως ξυντασσομένους, ἐπανῆγε
[7, 84]	τῷ ποταμῷ ἐν σφίσιν αὐτοῖς	ταρασσομένους.	(οἵ τε Πελοποννήσιοι ἐπικαταβάντες τοὺς
[7, 25]	ἰσχύι μᾶλλον ἢ τῇ σφετέρᾳ	ταραχῇ	ἡσσηθεῖεν, τά τε ἄλλα (αὖ)
[7, 44]	~Καὶ ἐνταῦθα ἤδη ἐν πολλῇ	ταραχῇ	καὶ ἀπορίᾳ ἐγίγνοντο οἱ Ἀθηναῖοι,
[7, 80]	οὐ πολὺ ἀπεχόντων (ἰοῦσιν, ἐμπίπτει	ταραχή·	καὶ τὸ μὲν Νικίου στράτευμα,
[7, 29]	ἐστιν. καὶ τότε ἄλλη τε	ταραχὴ	οὐκ ὀλίγη καὶ ἰδέα πᾶσα
[7, 86]	μὴ βασανιζόμενος διὰ τὸ τοιοῦτο	ταραχὴν	σφίσιν ἐν εὐπραγίᾳ ποιήσῃ, ἄλλοι
[7, 23]	ναῦς οὐδενὶ κόσμῳ ἐσέπλεον, καὶ	ταραχθεῖσαι	περὶ ἀλλήλας παρέδοσαν τὴν νίκην
[7, 40]	Συρακοσίων καὶ ἔς τε τοὺς	ταρσοὺς	ὑποπίπτοντες τῶν πολεμίων νεῶν καὶ
[7, 48]	οὔκουν βούλεσθαι αὐτός γε ἐπιστάμενος	τὰς	Ἀθηναίων φύσεις ἐπ' αἰσχρᾷ τε
[7, 8]	ἀπορίαν, ἔπεμπε καὶ αὐτὸς ἐς	τὰς	Ἀθήνας ἀγγέλλων πολλάκις μὲν καὶ
[7, 10]	δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος ἥκοντες ἐς	τὰς	Ἀθήνας οἱ παρὰ τοῦ Νικίου
[7, 27]	μαχαιροφόρων τοῦ Διακοῦ γένους ἐς	τὰς	Ἀθήνας πελτασταὶ ἐν τῷ αὐτῷ
[7, 70]	ἐμβολαὶ διὰ τὸ μὴ εἶναι	τὰς	ἀνακρούσεις καὶ διέκπλους ὀλίγαι ἐγίγνοντο,
[7, 31]	ὁ Δημοσθένης καὶ ὁ Εὐρυμέδων	τὰς	ἄριστα σφίσι πλεούσας ἀφ' ὧν
[7, 33]	ἐς τὰς Συρακούσας. ~καὶ περὶ	τὰς	αὐτὰς (ἡμέρας καὶ οἱ Καμαριναῖοι
[7, 1]	ὅσοι μὴ εἶχον ὅπλα παρασχεῖν	(τὰς	γὰρ ναῦς ἀνείλκυσαν ἐν Ἱμέρᾳ)
[7, 65]	ὡς ἕκαστα καὶ πρὸς τοῦτο·	τὰς	γὰρ πρῴρας καὶ τῆς νεὼς
[7, 74]	ὥσπερ διενοήθησαν, αὐτοὶ οἱ Ἀθηναῖοι)	τὰς	δ' ἄλλας καθ' ἡσυχίαν οὐδενὸς
[7, 25]	μὲν ναῦν λαμβάνουσιν αὐτοῖς ἀνδράσι,	τὰς	δ' ἄλλας οὐκ ἐδυνήθησαν, ἀλλ'
[7, 74]	τῶν ῥείθρων καὶ (τῶν) ποταμῶν	τὰς	διαβάσεις ἐφύλασσον καὶ ἐς ὑποδοχὴν
[7, 31]	ἱκανὰς οὔσας δυοῖν δεούσας εἴκοσι	τὰς	(ἑαυτῶν πρὸς τὰς ἐκείνων πέντε
[7, 22]	ταῖς δ' ἐπιλοίποις ἀπήντων ἐπὶ	τὰς	ἐκ τοῦ νεωρίου περιπλεούσας. καὶ
[7, 31]	δεούσας εἴκοσι τὰς (ἑαυτῶν πρὸς	τὰς	ἐκείνων πέντε καὶ εἴκοσι ναυμαχεῖν.
[7, 34]	ἐς Σικελίαν κομιδῆς ἀνθώρμουν πρὸς	τὰς	ἐν Ναυπάκτῳ ναῦς, παρασκευασάμενοι ὡς
[7, 12]	ἐπ' ἄλλην στρατιάν, καὶ ἐς	τὰς	ἐν Σικελίᾳ πόλεις Γύλιππος οἴχεται,
[7, 31]	ὧν αὐτοὶ εἶχον ξυμπέμπουσι πρὸς	τὰς	ἐν τῇ Ναυπάκτῳ· αὐτοὶ δὲ
[7, 36]	τρόπῳ καὶ οἱ Κορίνθιοι πρὸς	τὰς	ἐν τῇ Ναυπάκτῳ ναῦς ἐπισκευασάμενοι
[7, 22]	πέντε καὶ τριάκοντα τῶν Συρακοσίων	τὰς	ἐν τῷ μεγάλῳ λιμένι ἐναυμάχουν,
[7, 22]	αὐτοῖς, (καὶ) περιέπλεον βουλόμενοι πρὸς	τὰς	ἐντὸς προσμεῖξαι καὶ ἅμα ἐπιπλεῖν
[7, 43]	τῶν φυλάκων ᾕρουν τε καὶ	τὰς	ἐπάλξεις (ἀπέσυρον. οἱ δὲ Συρακόσιοι
[7, 4]	νῦν ἐκ μυχοῦ τοῦ λιμένος	τὰς	ἐπαναγωγὰς ποιήσεσθαι, ἤν τι ναυτικῷ
[7, 47]	ἀλλ' ἅπερ καὶ διανοηθεὶς ἐς	τὰς	Ἐπιπολὰς διεκινδύνευσεν, ἐπειδὴ ἔσφαλτο, ἀπιέναι
[7, 2]	ὡς ἐς μάχην ἀφικνεῖται ἐς	τὰς	Ἐπιπολάς· καὶ ἀναβὰς κατὰ τὸν
[7, 43]	τὴν πᾶσαν στρατιὰν ἐχώρει πρὸς	τὰς	Ἐπιπολάς, Νικίας δὲ ἐν τοῖς
[7, 1]	ἀλλ' ἔτι οἷόν τε κατὰ	τὰς	Ἐπιπολὰς στρατιᾷ ἀφικομένους ἐσελθεῖν, ἐβουλεύοντο
[7, 67]	ἐλπίς· τὰ δὲ πολλὰ πρὸς	τὰς	ἐπιχειρήσεις ἡ μεγίστη ἐλπὶς μεγίστην
[7, 36]	ἐς ἔλασσον στεριφωτέρας ἐποίησαν, καὶ	τὰς	ἐπωτίδας ἐπέθεσαν ταῖς πρῴραις παχείας,
[7, 34]	νεῶν ἐπ' αὐτὸ τοῦτο παχυτέρας	τὰς	(ἐπωτίδας ἐχουσῶν. ναυμαχήσαντες δὲ ἀντίπαλα
[7, 74]	πεζῷ προεξελθόντες τάς τε ὁδοὺς	τὰς	κατὰ τὴν χώραν, ᾗ εἰκὸς
[7, 70]	πρὸς αὐτῷ καὶ ἐπειρῶντο λύειν	τὰς	κλῄσεις· μετὰ δὲ τοῦτο πανταχόθεν
[7, 86]	ξυμμάχων ὁπόσους ἔλαβον κατεβίβασαν ἐς	τὰς	λιθοτομίας, ἀσφαλεστάτην εἶναι νομίσαντες τήρησιν,
[7, 53]	ἄνδρας πάντας (ἀπέκτειναν. καὶ ἐπὶ	τὰς	λοιπὰς ἐμπρῆσαι βουλόμενοι ὁλκάδα παλαιὰν
[7, 4]	πολίχνῃ ἐτετάχατο. ἐπυνθάνετο δὲ καὶ	τὰς	λοιπὰς τῶν Κορινθίων ναῦς προσπλεούσας
[7, 72]	προσελθὼν γνώμην ἐποιεῖτο πληρώσαντας ἔτι	τὰς	λοιπὰς τῶν νεῶν βιάσασθαι, ἢν
[7, 12]	θαλασσεύουσαι, καὶ τὰ πληρώματα (ἔφθαρται.	τὰς	μὲν γὰρ ναῦς οὐκ ἔστιν
[7, 12]	ἐν Σικελίᾳ πόλεις Γύλιππος οἴχεται,	τὰς	μὲν καὶ πείσων ξυμπολεμεῖν ὅσαι
[7, 35]	μὲν ὁπλίταις, τριακοσίοις δὲ ἀκοντισταῖς,	τὰς	μὲν ναῦς παραπλεῖν ἐκέλευον ἐπὶ
[7, 66]	τῷ ναυτικῷ, ᾧπερ πάντα κατέσχον,	τὰς	μὲν νενικήκατε ἤδη ναυμαχίας, τὴν
[7, 53]	πολλοὺς ἀπέκτειναν καὶ τὰς ναῦς	τὰς	μὲν πολλὰς διέσωσάν τε καὶ
[7, 52]	καὶ αὐτόν τε διαφθείρουσι καὶ	τὰς	μετ' αὐτοῦ ναῦς ἐπισπομένας· ἔπειτα
[7, 55]	ναυτικοῦ (πρότερον μὲν γὰρ ἐφοβοῦντο	τὰς	μετὰ τοῦ Δημοσθένους ναῦς ἐπελθούσας)
[7, 60]	ἀπὸ δὲ τοῦ ἄλλου πεζοῦ	τὰς	ναῦς ἁπάσας, ὅσαι ἦσαν καὶ
[7, 39]	ἐκβιβάσαντες τοὺς ναύτας εὐθὺς παρὰ	τὰς	ναῦς ἀριστοποιήσωνται, καὶ δι' ὀλίγου
[7, 38]	τούς τε τριηράρχους ἠνάγκαζεν ἐπισκευάζειν	τὰς	ναῦς, εἴ τίς τι ἐπεπονήκει,
[7, 4]	(ὄντα. διακομίσας οὖν στρατιὰν καὶ	τὰς	ναῦς ἐξετείχισε τρία φρούρια· καὶ
[7, 40]	ἐξαίφνης δὲ οἱ Συρακόσιοι πληρώσαντες	τὰς	ναῦς ἐπέπλεον αὖθις· οἱ δὲ
[7, 37]	μόνῳ πειράσειν, ὁρῶντες δὲ καὶ	τὰς	ναῦς ἐπιφερομένας ἄφνω, ἐθορυβοῦντο, καὶ
[7, 26]	παραλαβόντες τῶν Ἀργείων ὁπλίτας ἐπὶ	τὰς	ναῦς ἔπλεον ἐς τὴν (Λακωνικήν·
[7, 37]	καὶ ἀκοντιστὰς ἀντεπεξῇσαν, ἄλλοι δὲ	τὰς	ναῦς ἐπλήρουν καὶ ἅμα ἐπὶ
[7, 21]	τε ἐς τὴν ναυμαχίαν καὶ	τὰς	ναῦς ἐπλήρουν· ~ὁ δὲ Γύλιππος
[7, 60]	τῶν ἄνω τειχῶν ὑποκατέβησαν καὶ	τὰς	ναῦς ἐπλήρωσαν πάσας, ἀναγκάσαντες ἐσβαίνειν
[7, 69]	τοῖς σφετέροις στρατιώταις παρακελευσάμενοι ἀντεπλήρουν	τὰς	ναῦς εὐθὺς ἐπειδὴ καὶ τοὺς
[7, 14]	καὶ ὅτι οὐδ' ὁπόθεν ἐπιπληρωσόμεθα	τὰς	ναῦς ἔχομεν, ὃ τοῖς πολεμίοις
[7, 67]	εὑρήσουσι, πῶς οὐ σφαλοῦσί τε	τὰς	ναῦς καὶ ἐν σφίσιν αὐτοῖς
[7, 20]	παρακαλεῖν Ἀργείων (τε) ὁπλίτας ἐπὶ	τὰς	ναῦς, (καὶ τὸν Δημοσθένη ἐς
[7, 33]	τοῦ Μεσσαπίου ἔθνους ἀναβιβάζονται ἐπὶ	τὰς	ναῦς, καὶ τῷ Ἄρτᾳ, ὅσπερ
[7, 71]	δὴ ἀνακειμένων τοῖς Ἀθηναίοις ἐς	τὰς	ναῦς ὅ τε φόβος ἦν
[7, 71]	τὰ γιγνόμενα, οἱ μὲν ἐπὶ	τὰς	ναῦς παρεβοήθουν, οἱ δὲ πρὸς
[7, 25]	ἀναλαβόντες αὐτοὺς οἱ Συρακόσιοι ἐπὶ	τὰς	ναῦς παρέπλεον ἐπ' οἴκου. φυλάξαντες
[7, 1]	ἐκ τοῦ Τάραντος, ἐπεὶ ἐπεσκεύασαν	τὰς	ναῦς, παρέπλευσαν ἐς Λοκροὺς τοὺς
[7, 60]	κομίζεσθαι, ἢν δὲ μή, ἐμπρήσαντες	τὰς	ναῦς πεζῇ ξυνταξάμενοι ἀποχωρεῖν ᾗ
[7, 63]	καταστρωμάτων βελτίω νῦν ἔχοντας καὶ	τὰς	ναῦς πλείους, ἐκείνην τε τὴν
[7, 53]	βουλόμενος διαφθείρειν τοὺς ἐκβαίνοντας καὶ	τὰς	ναῦς ῥᾷον τοὺς Συρακοσίους ἀφέλκειν
[7, 53]	τε οὐ πολλοὺς ἀπέκτειναν καὶ	τὰς	ναῦς τὰς μὲν πολλὰς διέσωσάν
[7, 65]	τοσαῦτα παρακελευσάμενος εὐθὺς ἐκέλευε πληροῦν	τὰς	ναῦς. τῷ δὲ Γυλίππῳ καὶ
[7, 74]	ἐτάσσοντο· ταῖς δὲ ναυσὶ προσπλεύσαντες	τὰς	ναῦς τῶν Ἀθηναίων ἀπὸ τοῦ
[7, 69]	καὶ Εὐθύδημος (οὗτοι γὰρ ἐπὶ	τὰς	ναῦς τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐπέβησαν)
[7, 52]	τῶν Ἀθηναίων καὶ βουλόμενον περικλῄσασθαι	τὰς	ναῦς τῶν ἐναντίων καὶ ἐπεξάγοντα
[7, 53]	γῆν. ~Ὁ δὲ Γύλιππος ὁρῶν	τὰς	ναῦς τῶν πολεμίων νικωμένας καὶ
[7, 73]	νυκτὸς τὸ στράτευμα ὡς Συρακοσίων	τὰς	ὁδοὺς φυλασσόντων, ἀλλὰ καθ' ἡσυχίαν
[7, 17]	ἐν τῇ Ναυπάκτῳ φυλακήν, καὶ	τὰς	ὁλκάδας αὐτῶν ἧσσον οἱ ἐν
[7, 19]	ὅπως μὴ οἱ Ἀθηναῖοι πρὸς	τὰς	ὁλκάδας μᾶλλον ἢ πρὸς τὰς
[7, 38]	τῇ θαλάσσῃ ἐπεπήγει. (διαλειπούσας δὲ	τὰς	ὁλκάδας ὅσον δύο πλέθρα ἀπ'
[7, 51]	σφίσι ξυμφέρει (ἀναγκάσαι αὐτοὺς ναυμαχεῖν.	τὰς	οὖν ναῦς ἐπλήρουν καὶ ἀνεπειρῶντο
[7, 34]	ἐγένοντο ἀντίπρῳροι ἐμβαλλόμεναι καὶ ἀναρραγεῖσαι	τὰς	παρεξειρεσίας ὑπὸ τῶν Κορινθίων νεῶν
[7, 52]	ναῦς ἐπισπομένας· ἔπειτα δὲ καὶ	τὰς	πάσας ἤδη ναῦς τῶν Ἀθηναίων
[7, 69]	τι, μὴ προδιδόναι τινὰ καὶ	τὰς	πατρικὰς ἀρετάς, ὧν ἐπιφανεῖς ἦσαν
[7, 22]	μὲν πέντε καὶ εἴκοσι πρὸς	τὰς	πέντε καὶ τριάκοντα τῶν Συρακοσίων
[7, 13]	μὲν ἀναγκαστοὶ ἐσβάντες εὐθὺς κατὰ	τὰς	πόλεις ἀποχωροῦσιν, οἱ δὲ ὑπὸ
[7, 32]	Πλημμυρίου ἅλωσιν πρέσβεις οἰχόμενοι ἐς	τὰς	πόλεις ἐπειδὴ ἔπεισάν τε καὶ
[7, 25]	ἐχρῶντο. (Ἔπεμψαν δὲ καὶ ἐς	τὰς	πόλεις πρέσβεις οἱ Συρακόσιοι Κορινθίων
[7, 36]	τι πλέον ἐνεῖδον σχήσοντες, καὶ	τὰς	πρῴρας τῶν νεῶν ξυντεμόντες ἐς
[7, 18]	του διαφοραὶ γένοιντο τῶν κατὰ	τὰς	σπονδὰς ἀμφισβητουμένων, ἐς δίκας προκαλουμένων
[7, 18]	Σικελιώτας, εὐκαθαιρετωτέρους ἔσεσθαι, καὶ ὅτι	τὰς	σπονδὰς προτέρους λελυκέναι ἡγοῦντο αὐτούς·
[7, 21]	καὶ ὁ Γύλιππος ἧκεν ἐς	τὰς	Συρακούσας, ἄγων ἀπὸ τῶν πόλεων
[7, 25]	οὐκ ἐδυνήθησαν, ἀλλ' ἀποφεύγουσιν ἐς	τὰς	Συρακούσας. (Ἐγένετο δὲ καὶ περὶ
[7, 32]	πεντακοσίους καὶ χιλίους ἐκόμισεν ἐς	τὰς	Συρακούσας. ~καὶ περὶ τὰς αὐτὰς
[7, 50]	Σικανὸς ἐν τούτῳ παρῆσαν ἐς	τὰς	Συρακούσας, ὁ μὲν Σικανὸς ἁμαρτὼν
[7, 1]	χιλίους τοὺς πάντας, ἐχώρει πρὸς	τὰς	Συρακούσας· ~οἱ δ' ἐκ τῆς
[7, 2]	ὁρμηθεὶς πρῶτος μὲν ἀφικνεῖται ἐς	τὰς	Συρακούσας, ὀλίγον δὲ πρὸ Γυλίππου,
[7, 12]	ἐπιχειρήσεις ἐπ' ἐκείνοις καὶ ἀποξηρᾶναι	τὰς	σφετέρας μᾶλλον ἐξουσία· οὐ γὰρ
[7, 80]	πρὸς Καμάριναν καὶ Γέλαν καὶ	τὰς	(ταύτῃ πόλεις καὶ Ἑλληνίδας καὶ
[7, 75]	ἓν μόνον τῶν πραγμάτων, ὅτι	τάς	τε ναῦς ἀπολωλεκότες πάσας ἀπεχώρουν
[7, 73]	πάντας Συρακοσίους καὶ τοὺς ξυμμάχους	τάς	τε ὁδοὺς ἀποικοδομῆσαι καὶ τὰ
[7, 74]	Γύλιππος τῷ μὲν πεζῷ προεξελθόντες	τάς	τε ὁδοὺς τὰς κατὰ τὴν
[7, 29]	οἱ Θρᾷκες ἐς τὴν Μυκαλησσὸν	τάς	τε οἰκίας καὶ τὰ ἱερὰ
[7, 19]	τὰς ὁλκάδας μᾶλλον ἢ πρὸς	τὰς	τριήρεις τὸν νοῦν ἔχωσιν. ~Ἐν
[7, 40]	τῶν ἐμβόλων τῇ παρασκευῇ ἀνερρήγνυσαν	τὰς	τῶν Ἀθηναίων ναῦς ἐπὶ πολὺ
[7, 23]	τοῦ στόματος νῆες ναυμαχοῦσαι βιασάμεναι	τὰς	τῶν Ἀθηναίων ναῦς οὐδενὶ κόσμῳ
[7, 36]	(ἐνόμισαν γὰρ οἱ Συρακόσιοι πρὸς	τὰς	τῶν Ἀθηναίων ναῦς οὐχ ὁμοίως
[7, 62]	ὅσα χρὴ ἀντιναυπηγῆσαι, καὶ πρὸς	τὰς	τῶν ἐπωτίδων αὐτοῖς παχύτητας, ᾧπερ
[7, 12]	τῷ πλήθει καὶ ἔτι πλείους	τὰς	τῶν πολεμίων οὔσας αἰεὶ προσδοκίαν
[7, 14]	τὰ ἐνθάδε βουλεύσασθαι. καὶ ἅμα	τὰς	φύσεις ἐπιστάμενος ὑμῶν, βουλομένων μὲν
[7, 16]	Εὐρυμέδοντα εὐθὺς περὶ ἡλίου τροπὰς	τὰς	χειμερινὰς ἀποπέμπουσιν ἐς τὴν Σικελίαν
[7, 33]	καὶ ὁρμηθέντες αὐτόθεν κατίσχουσιν ἐς	τὰς	Χοιράδας νήσους Ἰαπυγίας, καὶ ἀκοντιστάς
[7, 73]	τῆς νυκτὸς αὐτοὺς περιιδεῖν, λέγων	ταῦτα	ἃ καὶ αὐτῷ ἐδόκει, ἀλλὰ
[7, 83]	χρήματα Συρακόσιοι ἐς τὸν πόλεμον,	ταῦτα	ἀποδοῦναι, ὥστε τὴν μετ' αὐτοῦ
[7, 75]	τοῦ ἐπικρεμαμένου ἔτι κινδύνου πάντα	ταῦτα	αὐτοῖς οἰστὰ ἐφαίνετο. ~Ὁρῶν δὲ
[7, 73]	μὲν καὶ αὐτοὶ οὐχ ἧσσον	ταῦτα	ἐκείνου, καὶ ἐδόκει ποιητέα εἶναι,
[7, 14]	τε μὴ οἷόν τε εἶναι	ταῦτα	ἐμοὶ κωλῦσαι τῷ στρατηγῷ (χαλεπαὶ
[7, 5]	ἐκ τῆς χώρας. καὶ μετὰ	ταῦτα,	ἐπειδὴ καιρὸς ἦν, αὖθις ἐπῆγεν
[7, 25]	οἱ μὲν ἐν τῇ Σικελίᾳ	ταῦτα	ἔπρασσον. ~Ὁ δὲ Δημοσθένης, ἐπεὶ
[7, 4]	ἐφορμοῦσα τῷ λιμένι. ~Καὶ μετὰ	ταῦτα	ἐτείχιζον οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ
[7, 25]	ἦν. (ἔς τε Λοκροὺς μετὰ	ταῦτα	ἦλθον, καὶ ὁρμουσῶν αὐτῶν κατέπλευσε
[7, 75]	πλεῖστοι παραχρῆμα. ἔφερον δὲ οὐδὲ	ταῦτα	(ἱκανά· σῖτος γὰρ οὐκέτι ἦν
[7, 60]	οἱ μέν, ὡς ἔδοξεν αὐτοῖς	ταῦτα,	καὶ ἐποίησαν· ἔκ τε γὰρ
[7, 56]	ἄξιος ὁ ἀγὼν κατά τε	ταῦτα	καὶ ὅτι οὐχὶ Ἀθηναίων μόνον
[7, 73]	ἐξελθεῖν. ὡς δὲ τοῖς ἄρχουσι	ταῦτα	λογιζομένοις ἐφαίνετο ἄπορα καὶ οὐκέτι
[7, 87]	ἀπὸ πολλῶν ἐπ' οἴκου ἀπενόστησαν.	ταῦτα	μὲν τὰ περὶ Σικελίαν γενόμενα.
[7, 49]	μέλλειν. καὶ ὁ Εὐρυμέδων (αὐτῷ	ταῦτα	ξυνηγόρευεν. ἀντιλέγοντος δὲ τοῦ Νικίου
[7, 31]	(εἶχον. ὄντι δ' αὐτῷ περὶ	ταῦτα	ὁ Εὐρυμέδων ἀπαντᾷ ἐκ τῆς
[7, 33]	ἐν τῇ Θουρίᾳ καὶ ἔπρασσον	ταῦτα.	~Οἱ δὲ Πελοποννήσιοι περὶ τὸν
[7, 44]	σαφέστερα μέν, ὅμως δὲ οὐδὲ	ταῦτα	οἱ παραγενόμενοι πάντα πλὴν τὸ
[7, 38]	καθ' ἡσυχίαν ἔκπλους. παρασκευαζόμενοι δὲ	ταῦτα	ὅλην τὴν ἡμέραν διετέλεσαν οἱ
[7, 48]	γὰρ εἰδέναι ὅτι Ἀθηναῖοι σφῶν	ταῦτα	οὐκ ἀποδέξονται, ὥστε μὴ αὐτῶν
[7, 42]	ἔτι ὁμοίως ἂν αὐτοὺς ὠφελεῖν)	ταῦτα	οὖν ἀνασκοπῶν ὁ Δημοσθένης, καὶ
[7, 79]	ἐπὶ τῷ σφετέρῳ (ὀλέθρῳ καὶ	ταῦτα	πάντα γίγνεσθαι. ἀναπαυομένων δ' αὐτῶν
[7, 33]	καὶ τριήρεις δύο καὶ ἀναλαβόντες	ταῦτα	παρέπλευσαν ἐς Θουρίαν. καὶ καταλαμβάνουσι
[7, 79]	αὐτῶν τινὰς (διεκώλυσαν. καὶ μετὰ	ταῦτα	πάσῃ τῇ στρατιᾷ ἀναχωρήσαντες πρὸς
[7, 63]	πολεμίου καταστρώματος (ὁπλίτας ἀπαράξητε. καὶ	ταῦτα	τοῖς ὁπλίταις οὐχ ἧσσον τῶν
[7, 55]	στρατείας ὁ μετάμελος. πόλεσι γὰρ	ταύταις	μόναις ἤδη ὁμοιοτρόποις ἐπελθόντες, δημοκρατουμέναις
[7, 23]	παρέδοσαν τὴν νίκην τοῖς Ἀθηναίοις·	ταύτας	τε γὰρ ἔτρεψαν καὶ ὑφ'
[7, 80]	πρὸς ἄλλον ποταμὸν τὸν Ἐρινεόν·	ταύτῃ	γὰρ οἱ ἡγεμόνες ἐκέλευον. ~Ἐν
[7, 4]	οἱ Ἀθηναῖοι ὑψηλότερον αὐτοὶ μὲν	ταύτῃ	ἐφύλασσον, τοὺς δὲ ἄλλους ξυμμάχους
[7, 52]	τῶν ὁπλιτῶν οὐ πολλούς. ~Καὶ	ταύτῃ	μὲν τῇ ἡμέρᾳ ἀπεχώρησεν ἡ
[7, 78]	καὶ ἐσακοντίζοντες οἱ ψιλοί. (Καὶ	ταύτῃ	μὲν τῇ ἡμέρᾳ προελθόντες σταδίους
[7, 53]	(οὗτοι γὰρ ἐφύλασσον τοῖς Ἀθηναίοις	ταύτῃ)	ὁρῶντες ἀτάκτως προσφερομένους, ἐπεκβοηθήσαντες καὶ
[7, 75]	πόλει ἐκπεπολιορκημένῃ ἐῴκεσαν ὑποφευγούσῃ, καὶ	ταύτῃ	οὐ σμικρᾷ· μυριάδες γὰρ τοῦ
[7, 80]	ἤλπιζον γὰρ καὶ τοὺς Σικελοὺς	ταύτῃ	οὓς μετεπέμψαντο (ἀπαντήσεσθαι. ἐπειδὴ δ'
[7, 80]	Καμάριναν καὶ Γέλαν καὶ τὰς	(ταύτῃ	πόλεις καὶ Ἑλληνίδας καὶ βαρβάρους.
[7, 1]	Ἀρχωνίδου νεωστὶ τεθνηκότος, ὃς τῶν	ταύτῃ	Σικελῶν βασιλεύων τινῶν καὶ ὢν
[7, 82]	δὲ καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ	ταύτῃ	τῇ ἡμέρᾳ ἀφικνοῦνται ἐπὶ τὸν
[7, 81]	τῳ, καὶ ἐνόμιζον καὶ ὣς	ταύτῃ	τῇ ἰδέᾳ καταδαμασάμενοι λήψεσθαι αὐτούς.
[7, 36]	ἢ ἐς τὴν γῆν, καὶ	ταύτην	δι' ὀλίγου καὶ ἐς ὀλίγον,
[7, 56]	πλεῖστα δὴ ἐπὶ μίαν πόλιν	ταύτην	ξυνῆλθε, πλήν γε δὴ τοῦ
[7, 1]	ἀπέστειλεν. φθάσαντες δὲ τὴν φυλακὴν	ταύτην	περαιοῦνται διὰ τοῦ πορθμοῦ, καὶ
[7, 73]	οὔσης (ἔτυχε γὰρ αὐτοῖς Ἡρακλεῖ	ταύτην	τὴν ἡμέραν θυσία οὖσα) οὐ
[7, 40]	ἄριστον ὡς τῆς γε ἡμέρας	ταύτης	οὐκέτι οἰόμενοι ἂν (ναυμαχῆσαι. ἐξαίφνης
[7, 47]	τῆς τε ὥρας τοῦ ἐνιαυτοῦ	ταύτης	οὔσης ἐν ᾗ ἀσθενοῦσιν ἄνθρωποι
[7, 81]	δὴ ὄντας καὶ ξυνῆγον ἐς	ταὐτό.	τὸ δὲ Νικίου στράτευμα ἀπεῖχεν
[7, 6]	ἐκείνων τείχισις, καί, εἰ προέλθοι,	ταὐτὸν	ἤδη ἐποίει αὐτοῖς νικᾶν τε
[7, 77]	οὐ κατ' ἀξίαν δὴ φοβοῦσιν.	τάχα	δὲ ἂν καὶ λωφήσειαν· ἱκανὰ
[7, 4]	τὰ μεγάλα ὥρμει καὶ αἱ	ταχεῖαι	νῆες. (ὥστε καὶ τῶν πληρωμάτων
[7, 60]	τὴν τῶν ἐπιτηδείων σπάνιν ὡς	τάχιστα	βουλομένους διακινδυνεύειν, ξυγκαλέσας ἅπαντας παρεκελεύσατό
[7, 43]	μήπω μεμαχημένου τῶν ἐναντίων ὡς	τάχιστα	διελθεῖν, ἵνα μὴ ἀνέντων σφῶν
[7, 8]	εἶναι καί, εἰ μὴ ὡς	τάχιστα	ἢ σφᾶς μεταπέμψουσιν ἢ ἄλλους
[7, 49]	αὐτῷ ἔτι μένειν, ἀλλ' ὅτι	τάχιστα	ἤδη ἐξανίστασθαι καὶ μὴ μέλλειν.
[7, 51]	εἶναι προσπολεμεῖν, ἀλλ' αὐτοῦ ὡς	τάχιστα	καὶ ἐν ᾧ σφίσι ξυμφέρει
[7, 40]	κόπῳ ἁλίσκεσθαι, ἀλλ' ἐπιχειρεῖν ὅτι	τάχιστα,	(καὶ ἐπιφερόμενοι ἐκ παρακελεύσεως ἐναυμάχουν.
[7, 60]	πεζῇ ξυνταξάμενοι ἀποχωρεῖν ᾗ ἂν	τάχιστα	μέλλωσί τινος χωρίου (ἢ βαρβαρικοῦ
[7, 26]	ἐς τὴν Σικελίαν πλοῦν ὅτι	τάχιστα	ποιῆται· ὁ δὲ Χαρικλῆς περιμείνας
[7, 39]	τῇ πόλει ἐπιμελομένους, κελεύειν ὅτι	τάχιστα	τὴν ἀγορὰν τῶν πωλουμένων παρὰ
[7, 81]	μάχεσθαι σωτηρίαν, ἀλλὰ τὸ ὡς	τάχιστα	ὑποχωρεῖν, τοσαῦτα μαχομένους (ὅσα ἀναγκάζονται.
[7, 4]	ἀντεπῇσαν· ὁ δὲ γνοὺς κατὰ	τάχος	ἀπήγαγε τοὺς σφετέρους πάλιν. ἐποικοδομήσαντες
[7, 42]	ἐστι τοῖς ἐναντίοις, ἐβούλετο ὅτι	τάχος	ἀποχρήσασθαι τῇ παρούσῃ (τοῦ στρατεύματος
[7, 81]	ἀφεῖναι τοὺς Ἀθηναίους, καὶ κατὰ	τάχος	διώκοντες, ᾗ οὐ χαλεπῶς ᾐσθάνοντο
[7, 37]	Ὀλυμπιείου καὶ τῶν ἔξω κατὰ	τάχος	χωροῦντας ἱππέας τε πολλοὺς καὶ
[7, 22]	θορυβῶνται. (οἱ δ' Ἀθηναῖοι διὰ	τάχους	ἀντιπληρώσαντες ἑξήκοντα ναῦς ταῖς μὲν
[7, 2]	τε ἄλλαις ναυσὶν ὡς εἶχον	τάχους	ἐβοήθουν καὶ Γογγύλος, εἷς τῶν
[7, 29]	καὶ ἁρπαγήν τινα ἐποιήσατο διὰ	τάχους	καὶ ἐκ Χαλκίδος τῆς Εὐβοίας
[7, 4]	τε ὦσιν ἀποτειχίσαι. καὶ οἵ	τε	Ἀθηναῖοι ἀνεβεβήκεσαν ἤδη ἄνω, τὸ
[7, 44]	ἅμα τοὺς προσφερομένους ἐδέχοντο· οἵ	τε	Ἀθηναῖοι ἐζήτουν τε σφᾶς αὐτοὺς
[7, 64]	ἐστὶν ἑτέρας εὐτυχούσης ῥώμης. ~τούς	τε	Ἀθηναίους ὑμῶν πάλιν αὖ καὶ
[7, 61]	ταῖς ξυμφοραῖς ἔχουσιν. ἀλλ' ὅσοι	τε	Ἀθηναίων πάρεστε, πολλῶν ἤδη πολέμων
[7, 48]	τὰς Ἀθηναίων φύσεις ἐπ' αἰσχρᾷ	τε	αἰτίᾳ καὶ ἀδίκως ὑπ' Ἀθηναίων
[7, 86]	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι, τῶν	τε	αἰχμαλώτων ὅσους ἐδύναντο πλείστους καὶ
[7, 60]	αὐτὰς πολλοὺς καὶ ἀκοντιστὰς τῶν	τε	Ἀκαρνάνων καὶ τῶν ἄλλων ξένων
[7, 25]	τῇ σφετέρᾳ ταραχῇ ἡσσηθεῖεν, τά	τε	ἄλλα (αὖ) δηλώσοντας ὅτι ἐν
[7, 40]	ἀνακρούσασθαι, καθ' ἡσυχίαν ἐκβάντες τά	τε	ἄλλα διεπράσσοντο καὶ τὰ ἀμφὶ
[7, 31]	στρατιᾷ ἀπεπέμφθη, καὶ ἀγγέλλει τά	τε	ἄλλα καὶ ὅτι πύθοιτο κατὰ
[7, 47]	ἑλῶδες καὶ χαλεπὸν ἦν, τά	τε	ἄλλα ὅτι ἀνέλπιστα (αὐτοῖς ἐφαίνετο.
[7, 2]	καὶ παρεθάρσυνε, λέγων ὅτι νῆές	τε	ἄλλαι ἔτι προσπλέουσι καὶ Γύλιππος
[7, 2]	ἐκ τῆς Λευκάδος Κορίνθιοι ταῖς	τε	ἄλλαις ναυσὶν ὡς εἶχον τάχους
[7, 84]	ἁθρόοι γὰρ ἀναγκαζόμενοι χωρεῖν ἐπέπιπτόν	τε	ἀλλήλοις καὶ κατεπάτουν, περί τε
[7, 50]	τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ὁρῶντες στρατιάν	τε	ἄλλην προσγεγενημένην αὐτοῖς καὶ τὰ
[7, 36]	βουλόμενοι ξυνέλεγον. παρεσκευάσαντο δὲ τό	τε	ἄλλο ναυτικὸν ὡς ἐκ τῆς
[7, 75]	ἅμα ἐπορεύοντο. καὶ τούτων οἵ	τε	ἄλλοι πάντες ἔφερον ὅτι τις
[7, 77]	νῦν διαφύγητε τοὺς πολεμίους, οἵ	τε	ἄλλοι τευξόμενοι ὧν ἐπιθυμεῖτέ που
[7, 7]	ἔτι ἀφειστήκει τοῦ πολέμου. (πρέσβεις	τε	ἄλλοι τῶν Συρακοσίων καὶ Κορινθίων
[7, 60]	πρὸς τὴν παροῦσαν ἀπορίαν τῶν	τε	ἄλλων καὶ ὅτι τὰ ἐπιτήδεια
[7, 70]	ἀπὸ πολλῶν νεῶν ξυμπιπτουσῶν ἔκπληξίν	τε	ἅμα καὶ ἀποστέρησιν τῆς ἀκοῆς
[7, 71]	ἐπὶ τὸ ἡσσώμενον βλέψαντες ὀλοφυρμῷ	τε	ἅμα μετὰ βοῆς ἐχρῶντο καὶ
[7, 41]	δὲ ἀποκτείναντες ἀπεχώρησαν, καὶ τροπαῖά	τε	ἀμφοτέρων τῶν ναυμαχιῶν ἔστησαν, καὶ
[7, 71]	πῃ τοὺς σφετέρους ἐπικρατοῦντας, ἀνεθάρσησάν	τε	ἂν καὶ πρὸς ἀνάκλησιν θεῶν
[7, 75]	τοῖς ἐναντίοις ἐπιφημίσμασιν ἀφορμᾶσθαι, πεζούς	τε	ἀντὶ ναυβατῶν πορευομένους καὶ ὁπλιτικῷ
[7, 15]	γνώμην ἔχετε· ἐπειδὴ δὲ Σικελία	τε	ἅπασα ξυνίσταται καὶ ἐκ Πελοποννήσου
[7, 10]	οἱ παρὰ τοῦ Νικίου ὅσα	τε	ἀπὸ γλώσσης εἴρητο αὐτοῖς εἶπον,
[7, 77]	καὶ ἡμᾶς εἰκὸς νῦν τά	τε	ἀπὸ τοῦ θεοῦ ἐλπίζειν ἠπιώτερα
[7, 60]	ἐπενόουν. ~τοῖς δὲ Ἀθηναίοις τήν	τε	ἀπόκλῃσιν ὁρῶσι καὶ τὴν ἄλλην
[7, 17]	καὶ εἴκοσιν ἐπλήρουν, ὅπως ναυμαχίας	τε	ἀποπειράσωσι πρὸς τὴν ἐν τῇ
[7, 17]	καὶ ἐν ὁλκάσι παρεσκευάζοντο αὐτοί	τε	ἀποστελοῦντες ὁπλίτας ἐς τὴν Σικελίαν
[7, 1]	προθυμότερον προσχωρεῖν ἑτοῖμοι ἦσαν τοῦ	τε	Ἀρχωνίδου νεωστὶ τεθνηκότος, ὃς τῶν
[7, 36]	τε καὶ τοῦ Πλημμυρίου πολεμίου	τε	αὐτοῖς ἐσομένου καὶ τοῦ στόματος
[7, 44]	εἶναι ἄλλῳ τῳ γνωρίσαι σφίσι	τε	αὐτοῖς θόρυβον πολὺν παρεῖχον ἅμα
[7, 64]	ὑπολοίπους ἡμῶν ἀδυνάτους ἐσομένους τούς	τε	αὐτοῦ καὶ τοὺς ἐπελθόντας ἀμύνασθαι.
[7, 70]	καὶ ξυμμάχοις καλὸν εἶναι κωλῦσαί	τε	αὐτοὺς διαφυγεῖν καὶ τὴν οἰκείαν
[7, 64]	ἄλλῳ μᾶλλον καιρῷ ἀποδειξάμενος αὐτός	τε	αὑτῷ ὠφέλιμος γένοιτο καὶ τοῖς
[7, 42]	τε καὶ τῶν ξυμμάχων, ἀκοντιστάς	τε	βαρβάρους καὶ Ἕλληνας οὐκ ὀλίγους,
[7, 56]	Ἕλληνας τὸ ἀγώνισμα φανεῖσθαι· τούς	τε	γὰρ ἄλλους Ἕλληνας εὐθὺς τοὺς
[7, 44]	παραπλήσιος ὢν ἀπορίαν παρεῖχεν. οἵ	τε	γὰρ Ἀργεῖοι καὶ οἱ Κερκυραῖοι
[7, 47]	στρατιώτας (ἀχθομένους τῇ μονῇ· νόσῳ	τε	γὰρ ἐπιέζοντο κατ' ἀμφότερα, τῆς
[7, 47]	στρατοπέδῳ κατὰ πάντα ἀρρωστίαν. τοῖς	τε	γὰρ ἐπιχειρήμασιν ἑώρων οὐ κατορθοῦντες
[7, 23]	τὴν νίκην τοῖς Ἀθηναίοις· ταύτας	τε	γὰρ ἔτρεψαν καὶ ὑφ' (ὧν
[7, 34]	οὐδ' οἱ ἕτεροι νικᾶν· οἵ	τε	γὰρ Κορίνθιοι ἡγήσαντο κρατεῖν εἰ
[7, 75]	καὶ τῇ γνώμῃ (αἰσθέσθαι. τῶν	τε	γὰρ νεκρῶν ἀτάφων ὄντων, ὁπότε
[7, 81]	πρόσθεν καὶ πεντήκοντα σταδίους· θᾶσσόν	τε	γὰρ ὁ Νικίας ἦγε, νομίζων
[7, 44]	ὑπὸ τῆς (βοῆς διαγνῶναι. οἵ	τε	γὰρ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι
[7, 48]	τὰ δ' ἔτι ἀμηχανήσειν· δισχίλιά	τε	γὰρ τάλαντα ἤδη ἀνηλωκέναι καὶ
[7, 60]	αὐτοῖς ταῦτα, καὶ ἐποίησαν· ἔκ	τε	γὰρ τῶν ἄνω τειχῶν ὑποκατέβησαν
[7, 4]	τότε πρῶτον κάκωσις ἐγένετο· τῷ	τε	γὰρ ὕδατι σπανίῳ χρώμενοι καὶ
[7, 27]	μεγάλα οἱ Ἀθηναῖοι ἐβλάπτοντο. τῆς	τε	γὰρ χώρας ἁπάσης ἐστέρηντο, καὶ
[7, 56]	μετὰ τῶν ξυμβοηθησάντων σφίσιν, ἡγεμόνες	τε	γενόμενοι μετὰ Κορινθίων καὶ Λακεδαιμονίων
[7, 42]	πόλιν. (Πρῶτον μὲν οὖν τήν	τε	γῆν ἐξελθόντες τῶν Συρακοσίων ἔτεμον
[7, 26]	ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνός ἐστι, τῆς	τε	γῆς ἔστιν ἃ ἐδῄωσαν καὶ
[7, 21]	(Καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι, τοῦ	τε	Γυλίππου καὶ Ἑρμοκράτους καὶ εἴ
[7, 3]	~Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι αἰφνιδίως τοῦ	τε	Γυλίππου καὶ τῶν Συρακοσίων σφίσιν
[7, 69]	καὶ ὑπὲρ ἁπάντων παραπλήσια ἔς	τε	γυναῖκας καὶ παῖδας καὶ θεοὺς
[7, 13]	μαχεῖσθαι, ἐπειδὴ παρὰ γνώμην ναυτικόν	τε	δὴ καὶ τἆλλα ἀπὸ τῶν
[7, 52]	μυχῷ τοῦ λιμένος καὶ αὐτόν	τε	διαφθείρουσι καὶ τὰς μετ' αὐτοῦ
[7, 51]	τῆς ἐσόδου οἱ Ἀθηναῖοι ἵππους	τε	ἑβδομήκοντα ἀπολλύασι καὶ τῶν ὁπλιτῶν
[7, 78]	εἶχον οἱ ὁπλῖται. (καὶ ἐπειδή	(τε)	ἐγένοντο ἐπὶ τῇ διαβάσει τοῦ
[7, 20]	τὴν Αἴγιναν προσπλεύσας τοῦ στρατεύματός	τε	εἴ τι ὑπελέλειπτο περιέμενε καὶ
[7, 26]	τι χωρίον, ἵνα δὴ οἵ	τε	Εἵλωτες τῶν Λακεδαιμονίων αὐτόσε αὐτομολῶσι
[7, 19]	τὴν Σικελίαν, Λακεδαιμόνιοι μὲν τῶν	τε	Εἱλώτων ἐπιλεξάμενοι τοὺς βελτίστους καὶ
[7, 42]	πράγματα καὶ νομίσας οὐχ οἷόν	τε	εἶναι διατρίβειν οὐδὲ παθεῖν ὅπερ
[7, 8]	καὶ τότε, νομίζων ἐν δεινοῖς	τε	εἶναι καί, εἰ μὴ ὡς
[7, 14]	ἀπορώτατον τό τε μὴ οἷόν	τε	εἶναι ταῦτα ἐμοὶ κωλῦσαι τῷ
[7, 16]	καὶ ναυτικὴν καὶ (πεζὴν Ἀθηναίων	τε	ἐκ καταλόγου καὶ τῶν ξυμμάχων.
[7, 71]	τούτους αὐτοὶ φεύγοντας φεύγουσιν. ~ὅ	τε	ἐκ τῆς γῆς πεζὸς ἀμφοτέρων
[7, 1]	Ἱμέραν πρῶτον πλεύσαντες καὶ αὐτούς	τε	ἐκείνους καὶ στρατιὰν ἄλλην προσλαβόντες,
[7, 25]	στρατεύματι. ~Μετὰ δὲ τοῦτο ναῦς	τε	ἐκπέμπουσι δώδεκα οἱ Συρακόσιοι καὶ
[7, 60]	ναυσὶν ἀπολαβόντες διατειχίσματι ὅσον οἷόν	τε	ἐλάχιστον τοῖς τε σκεύεσι καὶ
[7, 30]	πλείστους οὔτε ἐπισταμένους νεῖν τῶν	τε	ἐν τοῖς πλοίοις, ὡς ἑώρων
[7, 71]	ἢ διέφευγον ἢ ἀπώλλυντο. ἦν	τε	ἐν τῷ αὐτῷ στρατεύματι τῶν
[7, 71]	καὶ ὅπῃ σωθήσονται διεσκόπουν. ἦν	τε	ἐν τῷ παραυτίκα οὐδεμιᾶς δὴ
[7, 64]	ἢ τὸ κρατεῖν ὑμῖν, τούς	τε	ἐνθάδε πολεμίους εὐθὺς ἐπ' ἐκεῖνα
[7, 18]	καὶ διὰ τοῦτο εἰκότως δυστυχεῖν	τε	ἐνόμιζον, καὶ ἐνεθυμοῦντο τήν τε
[7, 60]	δέκα μάλιστα καὶ ἑκατόν· τοξότας	τε	ἐπ' αὐτὰς πολλοὺς καὶ ἀκοντιστὰς
[7, 17]	ἅμα τῷ ἦρι ποιησόμενος, στρατιάν	τε	ἐπαγγέλλων ἐς τοὺς ξυμμάχους καὶ
[7, 29]	οὐδεμιᾶς ἥσσων μᾶλλον ἑτέρας ἀδόκητός	τε	ἐπέπεσεν αὕτη καὶ δεινή. ~οἱ
[7, 71]	τῶν ξυμπασῶν ἐλάσσων ἔκπληξις. παραπλήσιά	τε	ἐπεπόνθεσαν καὶ ἔδρασαν αὐτοὶ ἐν
[7, 1]	Ἱμεραίους ἔπεισαν ξυμπολεμεῖν καὶ αὐτούς	τε	ἕπεσθαι καὶ τοῖς ἐκ τῶν
[7, 70]	καὶ ἀγωνισμὸς πρὸς ἀλλήλους· οἵ	τε	ἐπιβάται ἐθεράπευον, ὁπότε προσπέσοι (ναῦς
[7, 29]	οὐ μεγάλῃ, καὶ αἱρεῖ ἀφυλάκτοις	τε	ἐπιπεσὼν καὶ ἀπροσδοκήτοις μὴ ἄν
[7, 42]	καί, εἰ κρατήσειέ τις τῶν	τε	Ἐπιπολῶν τῆς ἀναβάσεως καὶ αὖθις
[7, 80]	σφίσι τὸ στράτευμα εἶχε τῶν	τε	ἐπιτηδείων πάντων ἀπορίᾳ ἤδη, καὶ
[7, 3]	(σπένδεσθαι. οἱ δ' ἐν ὀλιγωρίᾳ	τε	ἐποιοῦντο καὶ οὐδὲν ἀποκρινάμενοι ἀπέπεμψαν.
[7, 69]	τριηράρχων ἕνα ἕκαστον ἀνεκάλει, πατρόθεν	τε	ἐπονομάζων καὶ αὐτοὺς ὀνομαστὶ καὶ
[7, 18]	ἐν ταῖς ὁλκάσιν ἐπικουρίαν αὐτοί	τε	ἐπόριζον καὶ τοὺς ἄλλους Πελοποννησίους
[7, 87]	δὲ (οὐκ ἐλάσσους ἑπτακισχιλίων. ξυνέβη	τε	ἔργον τοῦτο (Ἑλληνικὸν) τῶν κατὰ
[7, 69]	ἐν τοῖς μεγάλοις ἀγῶσι, πάντα	τε	ἔργῳ ἔτι σφίσιν ἐνδεᾶ εἶναι
[7, 33]	δὲ καὶ οἱ Γελῷοι ναυτικόν	τε	ἐς πέντε ναῦς καὶ ἀκοντιστὰς
[7, 18]	τὸ παρανόμημα μᾶλλον γενέσθαι, ὅτι	τε	ἐς Πλάταιαν ἦλθον Θηβαῖοι ἐν
[7, 21]	εἴ του ἄλλου πειθόντων, ὥρμηντό	τε	ἐς τὴν ναυμαχίαν καὶ τὰς
[7, 1]	ἱππέας καὶ Γελῴων ὀλίγους, Σικελῶν	τε	ἐς χιλίους τοὺς πάντας, ἐχώρει
[7, 67]	τῷ μὲν ἡμετέρῳ τρόπῳ ξυνήθη	τέ	ἐστι καὶ οὐκ ἀνάρμοστοι πρὸς
[7, 57]	ἕνεκα μᾶλλον ἢ τῆς Λακεδαιμονίων	τε	ἔχθρας καὶ τῆς παραυτίκα ἕκαστοι
[7, 4]	ἤν τι ναυτικῷ κινῶνται. προσεῖχέ	τε	ἤδη μᾶλλον τῷ κατὰ θάλασσαν
[7, 87]	ὄντας καὶ ὀλίγῳ πολλοὺς οἵ	τε	ἥλιοι τὸ πρῶτον καὶ τὸ
[7, 81]	καὶ οἱ ξύμμαχοι, ὡς ἥ	τε	ἡμέρα ἐγένετο καὶ ἔγνωσαν τοὺς
[7, 13]	δὲ πληρώματα διὰ τόδε ἐφθάρη	τε	ἡμῖν καὶ ἔτι νῦν φθείρεται,
[7, 1]	Ἱμέραν. ἐκεῖ δὲ ὄντες τούς	τε	Ἱμεραίους ἔπεισαν ξυμπολεμεῖν καὶ αὐτούς
[7, 69]	ὀνομαστὶ καὶ φυλήν, ἀξιῶν τό	τε	καθ' ἑαυτόν, ᾧ ὑπῆρχε λαμπρότητός
[7, 31]	περὶ τὴν Ἀκαρνανίαν χωρίων σφενδονήτας	τε	καὶ ἀκοντιστὰς ξυναγείρων. ~Οἱ δ'
[7, 32]	ἔχοντας καὶ σφίσι ξυμμάχους, Κεντόριπάς	τε	καὶ Ἀλικυαίους καὶ ἄλλους, ὅπως
[7, 67]	ἀκοντισταὶ χερσαῖοι ὡς εἰπεῖν Ἀκαρνᾶνές	τε	καὶ ἄλλοι ἐπὶ ναῦς ἀναβάντες,
[7, 43]	ἀδύνατα ἐδόκει εἶναι λαθεῖν προσελθόντας	τε	καὶ ἀναβάντας, παραγγείλας δὲ πέντε
[7, 36]	τὴν ἐπίπλευσιν ἀπὸ τοῦ πελάγους	τε	καὶ ἀνάκρουσιν, οὐ δυνήσεσθαι αὐτούς,
[7, 31]	τῆς Ἀκαρνανίας διέβη, ἐς Ἀλύζιάν	τε	καὶ Ἀνακτόριον, ὃ αὐτοὶ (εἶχον.
[7, 75]	ἐν τῷ παρόντι ἐδοξάζετο, ἄλλως	τε	καὶ ἀπὸ οἵας λαμπρότητος καὶ
[7, 80]	φυλακήν τινα τῶν Συρακοσίων ἀποτειχίζουσάν	τε	καὶ ἀποσταυροῦσαν τὸν πόρον. καὶ
[7, 75]	καὶ οἱ ζῶντες καταλειπόμενοι τραυματίαι	τε	καὶ ἀσθενεῖς πολὺ τῶν τεθνεώτων
[7, 80]	ἥμισυ μάλιστα καὶ πλέον, ἀπεσπάσθη	τε	(καὶ ἀτακτότερον ἐχώρει. ἅμα δὲ
[7, 80]	ἄλλως τε καὶ ἐν νυκτί	τε	καὶ διὰ πολεμίας καὶ ἀπὸ
[7, 37]	Συρακόσιοι πρὸς τὴν ἑαυτῶν ἐπιστήμην	τε	καὶ δύναμιν ἐπινοήσαντες καὶ ἅμα
[7, 80]	φόβοι καὶ δείματα ἐγγίγνεσθαι, ἄλλως	τε	καὶ ἐν νυκτί τε καὶ
[7, 24]	καὶ τριήρεις (ἀνειλκυσμέναι τρεῖς. μέγιστόν	τε	καὶ ἐν τοῖς πρῶτον ἐκάκωσε
[7, 81]	τειχίον περιῆν, ὁδὸς δὲ ἔνθεν	(τε)	καὶ ἔνθεν, ἐλάας δὲ (οὐκ
[7, 32]	ἐνέδραν τινὰ τριχῇ ποιησάμενοι, ἀφυλάκτοις	τε	καὶ ἐξαίφνης ἐπιγενόμενοι διέφθειραν ἐς
[7, 52]	ἤδη ναῦς τῶν Ἀθηναίων κατεδίωκόν	τε	καὶ ἐξεώθουν ἐς τὴν γῆν.
[7, 36]	ὡς ἐπὶ ἓξ πήχεις ἐντός	τε	καὶ ἔξωθεν· ᾧπερ τρόπῳ καὶ
[7, 48]	γὰρ ἀπορίᾳ αὐτοὺς ἐκτρυχώσειν, ἄλλως	τε	καὶ ἐπὶ πλέον ἤδη ταῖς
[7, 43]	αὐτοῖς ἀντέσχον καὶ προσβαλόντες ἔτρεψάν	τε	καὶ ἐς φυγὴν κατέστησαν. ~Καὶ
[7, 42]	ἀλλ' ἐν Κατάνῃ διεχείμαζεν, ὑπερώφθη	τε	καὶ ἔφθασεν αὐτὸν ἐκ τῆς
[7, 49]	Ἀθηναῖοι τούτῳ τῷ τρόπῳ διεμέλλησάν	τε	καὶ κατὰ χώραν ἔμενον. ~Ὁ
[7, 49]	ἐκ βραχέος καὶ περιγραπτοῦ ὁρμώμενοί	τε	(καὶ καταίροντες ἕξουσιν. τό τε
[7, 84]	τὸν αὐτὸν τρόπον (πανταχόθεν βάλλοντές	τε	καὶ κατακοντίζοντες. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 85]	ἑαυτῷ μὲν χρήσασθαι ἐκέλευεν ἐκεῖνόν	τε	καὶ Λακεδαιμονίους ὅτι βούλονται, τοὺς
[7, 75]	ῥᾳδίως ἀφορμᾶσθαι, καίπερ ἐκ πολεμίας	τε	καὶ μείζω ἢ κατὰ δάκρυα
[7, 19]	τριακοσίους ὁπλίτας, ὧν ἦρχον Ξένων	τε	καὶ Νίκων Θηβαῖοι καὶ Ἡγήσανδρος
[7, 64]	ποτέ, καὶ ἐνθυμεῖσθε καθ' ἑκάστους	τε	καὶ ξύμπαντες ὅτι οἱ ἐν
[7, 32]	ἐς τὰς πόλεις ἐπειδὴ ἔπεισάν	τε	καὶ ξυναγείραντες ἔμελλον ἄξειν τὸν
[7, 27]	μὲν ἀπεχωλοῦντο ἐν γῇ ἀποκρότῳ	τε	καὶ ξυνεχῶς ταλαιπωροῦντες, οἱ δ'
[7, 53]	ναῦς τὰς μὲν πολλὰς διέσωσάν	τε	καὶ ξυνήγαγον κατὰ τὸ στρατόπεδον,
[7, 30]	ἱππικόν, ὅπερ πρῶτον προσέκειτο, προεκθέοντές	τε	καὶ ξυστρεφόμενοι ἐν ἐπιχωρίῳ τάξει
[7, 58]	τῶν ἐν Σικελίᾳ τοσάδε, Δωριῆς	τε	καὶ (οἱ) αὐτόνομοι πάντες, ξυνεμάχουν,
[7, 81]	καὶ ἐν πολλῷ θορύβῳ αὐτός	τε	καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ Ἀθηναῖοι
[7, 75]	δὲ ἀπιστίᾳ· ἀπηυτομολήκεσαν γὰρ πάλαι	τε	καὶ οἱ πλεῖστοι παραχρῆμα. ἔφερον
[7, 30]	ξυνεβοήθησαν ἐς εἴκοσι μάλιστα ἱππέας	τε	καὶ ὁπλίτας ὁμοῦ καὶ Θηβαίων
[7, 43]	λαβὼν καὶ ἄλλην παρασκευὴν τοξευμάτων	τε	καὶ ὅσα ἔδει, ἢν κρατῶσι,
[7, 48]	καὶ ἔτι πολλὰ προσοφείλειν, ἤν	τε	καὶ ὁτιοῦν ἐκλίπωσι τῆς νῦν
[7, 75]	ξυνέβη ἀπιέναι, ἀντὶ δ' εὐχῆς	τε	καὶ παιάνων, μεθ' ὧν ἐξέπλεον,
[7, 6]	αὐτοὶ κωλύεσθαι ὑπ' αὐτῶν, ἐκείνους	τε	καὶ παντάπασιν ἀπεστερηκέναι, εἰ καὶ
[7, 36]	ἤν πῃ βιάζωνται, ἐς ὀλίγον	τε	καὶ πάντας ἐς τὸ αὐτό,
[7, 78]	ἧσσον τοῖς καθ' ἑαυτὸν τοιαῦτά	τε	καὶ παραπλήσια λέγων. (τὸ δὲ
[7, 2]	τοῦ πολέμου μέλλοντας ἐκκλησιάσειν διεκώλυσέ	τε	καὶ παρεθάρσυνε, λέγων ὅτι νῆές
[7, 76]	ὡς ἐκ τῶν ὑπαρχόντων ἐθάρσυνέ	τε	καὶ παρεμυθεῖτο, βοῇ τε χρώμενος
[7, 78]	πολλοὶ ἑκατέρωθεν ἐκώλυον καὶ ἐσηκόντιζόν	τε	καὶ παρίππευον. καὶ χρόνον μὲν
[7, 57]	~Τοσοίδε γὰρ ἑκάτεροι ἐπὶ Σικελίαν	τε	καὶ περὶ Σικελίας, τοῖς μὲν
[7, 80]	Νικίου στράτευμα, ὥσπερ ἡγεῖτο, ξυνέμενέ	τε	καὶ προύλαβε πολλῷ, τὸ δὲ
[7, 71]	ἀλλ' ἀπὸ μιᾶς ὁρμῆς οἰμωγῇ	τε	καὶ στόνῳ πάντες δυσανασχετοῦντες τὰ
[7, 57]	καὶ Κορίνθιοι σαφῶς ἐπὶ Κορινθίους	τε	καὶ Συρακοσίους, τῶν μὲν ἄποικοι
[7, 43]	οὐχ ὑπομενόντων τῶν φυλάκων ᾕρουν	τε	καὶ τὰς ἐπάλξεις (ἀπέσυρον. οἱ
[7, 62]	ἐκείνους ἐᾶν ὠφέλιμον φαίνεται, ἄλλως	τε	καὶ τῆς γῆς, πλὴν ὅσον
[7, 60]	οἷόν τ' ἦν ἐξ ἀναγκαίου	τε	(καὶ τοιαύτης διανοίας ἐπορίσαντο. ὁ
[7, 56]	τὴν σφετέραν πόλιν ἐμπαρασχόντες προκινδυνεῦσαί	τε	καὶ τοῦ (ναυτικοῦ μέγα μέρος
[7, 36]	ἀνάκρουσιν, οὐ δυνήσεσθαι αὐτούς, ἄλλως	τε	καὶ τοῦ Πλημμυρίου πολεμίου τε
[7, 2]	καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι ἐπερρώσθησάν	τε	καὶ τῷ Γυλίππῳ εὐθὺς πανστρατιᾷ
[7, 50]	γάρ τι καὶ ἄγαν θειασμῷ	τε	καὶ τῷ τοιούτῳ προσκείμενος) οὐδ'
[7, 61]	ἔλεξε τοιάδε. ~Ἄνδρες στρατιῶται Ἀθηναίων	τε	καὶ τῶν ἄλλων ξυμμάχων, ὁ
[7, 1]	ἐπὶ τῆς Ἱμέρας πλεῖν, ἄλλως	τε	καὶ τῶν Ἀττικῶν τεσσάρων νεῶν
[7, 83]	δὲ καὶ οὗτοι πονήρως σίτου	τε	καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἀπορίᾳ. ὅμως
[7, 42]	καὶ ὁπλίτας περὶ πεντακισχιλίους ἑαυτῶν	τε	καὶ τῶν ξυμμάχων, ἀκοντιστάς τε
[7, 56]	καί, εἰ δύναιντο κρατῆσαι Ἀθηναίων	τε	καὶ τῶν ξυμμάχων καὶ κατὰ
[7, 45]	ἀπέθανον δὲ οὐκ ὀλίγοι αὐτῶν	τε	καὶ τῶν ξυμμάχων, ὅπλα μέντοι
[7, 1]	Συράκουσαί εἰσιν, ἀλλ' ἔτι οἷόν	τε	κατὰ τὰς Ἐπιπολὰς στρατιᾷ ἀφικομένους
[7, 53]	περὶ ταῖς ναυσὶν ἐς μάχην	τε	κατέστησαν πρὸς αὐτοὺς καὶ νικήσαντες
[7, 68]	τοῦ εἰκότος ἃ βουλόμεθα τούσδε	τε	κολασθῆναι καὶ τῇ πάσῃ Σικελίᾳ
[7, 34]	μὲν πεζὸς ἑκατέρωθεν προσβεβοηθηκὼς τῶν	τε	Κορινθίων καὶ τῶν αὐτόθεν ξυμμάχων
[7, 87]	ἀκοῇ Ἑλληνικῶν ἴσμεν, καὶ τοῖς	τε	κρατήσασι λαμπρότατον καὶ τοῖς διαφθαρεῖσι
[7, 44]	οἱ ξύμμαχοι ὡς κρατοῦντες παρεκελεύοντό	τε	κραυγῇ οὐκ ὀλίγῃ χρώμενοι, ἀδύνατον
[7, 86]	ὥστε ἀφεθῆναι. ἀνθ' ὧν οἵ	τε	Λακεδαιμόνιοι ἦσαν αὐτῷ προσφιλεῖς κἀκεῖνος
[7, 69]	ἐς τὴν δίαιταν ἐξουσίας, ἄλλα	τε	λέγων ὅσα ἐν τῷ τοιούτῳ
[7, 30]	τοὺς Θρᾷκας οὐ πολὺ τήν	τε	λείαν ἀφείλοντο καὶ αὐτοὺς φοβήσαντες
[7, 56]	ἔτι. ~οἱ δὲ Συρακόσιοι τόν	τε	λιμένα εὐθὺς παρέπλεον ἀδεῶς καὶ
[7, 59]	πεζῷ, διαφυγεῖν. ἔκλῃον οὖν τόν	τε	λιμένα εὐθὺς τὸν μέγαν, ἔχοντα
[7, 85]	ζωγρεῖν ἤδη ἐκέλευεν· καὶ τούς	τε	λοιποὺς ὅσους μὴ ἀπεκρύψαντο (πολλοὶ
[7, 4]	εἴκοσι ναῦς, αἷς εἴρητο περί	τε	Λοκροὺς καὶ Ῥήγιον καὶ τὴν
[7, 25]	τοῖς Ἀθηναίοις ἑτοῖμα ἦν. (ἔς	τε	Λοκροὺς μετὰ ταῦτα ἦλθον, καὶ
[7, 6]	ταὐτὸν ἤδη ἐποίει αὐτοῖς νικᾶν	τε	μαχομένοις διὰ παντὸς καὶ μηδὲ
[7, 73]	ἀνθρώπους ἄρτι ἀσμένους ἀπὸ ναυμαχίας	τε	μεγάλης ἀναπεπαυμένους καὶ ἅμα ἑορτῆς
[7, 31]	οὔτε καταλύουσι τὸν πόλεμον ναυμαχεῖν	τε	μέλλουσιν· πέμπειν οὖν ἐκέλευεν αὐτοὺς
[7, 14]	τούτων δὲ πάντων ἀπορώτατον τό	τε	μὴ οἷόν τε εἶναι ταῦτα
[7, 72]	καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐπικρατήσαντες τά	τε	ναυάγια καὶ τοὺς νεκροὺς ἀνείλοντο,
[7, 54]	δὲ τοῦτο Συρακόσιοι μὲν τῆς	τε	ναυμαχίας τροπαῖον ἔστησαν καὶ τῆς
[7, 14]	ὀλίγοι τῶν ναυτῶν οἱ ἐξορμῶντές	τε	ναῦν (καὶ ξυνέχοντες τὴν εἰρεσίαν.
[7, 75]	μόνον τῶν πραγμάτων, ὅτι τάς	τε	ναῦς ἀπολωλεκότες πάσας ἀπεχώρουν καὶ
[7, 31]	πλεύσας καὶ πέντε καὶ δέκα	τε	ναῦς πληροῦν κελεύσας αὐτοὺς καὶ
[7, 40]	δὲ Συρακόσιοι δεξάμενοι καὶ ταῖς	(τε)	ναυσὶν ἀντιπρῴροις χρώμενοι, ὥσπερ διενοήθησαν,
[7, 52]	Συρακοσίων· τῇ δ' ὑστεραίᾳ ταῖς	τε	ναυσὶν ἐκπλέουσιν οὔσαις ἓξ καὶ
[7, 49]	πολεμίων καὶ ἐκείνους βλάψουσι, ταῖς	τε	ναυσὶν ἐν πελάγει καὶ οὐκ
[7, 12]	τῇ σωτηρίᾳ· νῦν δὲ αἵ	τε	νῆες διάβροχοι τοσοῦτον χρόνον ἤδη
[7, 43]	ἐδόκει διατρίβειν, ἀλλὰ πείσας τόν	τε	Νικίαν καὶ τοὺς ἄλλους ξυνάρχοντας,
[7, 25]	μυριοφόρον αὐτοῖς οἱ Ἀθηναῖοι, πύργους	τε	ξυλίνους ἔχουσαν καὶ παραφράγματα, ἔκ
[7, 64]	οὔτε ὁπλιτῶν ἡλικίαν ὑπελίπετε, εἴ	τε	ξυμβήσεταί τι ἄλλο ἢ τὸ
[7, 77]	καὶ σιτία ἄλλα κομίζειν. (Τό	τε	ξύμπαν γνῶτε, ὦ ἄνδρες στρατιῶται,
[7, 49]	τε (καὶ καταίροντες ἕξουσιν. τό	τε	ξύμπαν εἰπεῖν, οὐδενὶ τρόπῳ οἱ
[7, 33]	πείσαντες κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν ἀκοντιστάς	τε	ξυμπέμπειν τριακοσίους καὶ τριήρεις δύο
[7, 75]	ἢ ἑταίρων ἢ οἰκείων, τῶν	τε	ξυσκήνων ἤδη ἀπιόντων ἐκκρεμαννύμενοι καὶ
[7, 73]	Συρακοσίους καὶ τοὺς ξυμμάχους τάς	τε	ὁδοὺς ἀποικοδομῆσαι καὶ τὰ στενόπορα
[7, 74]	τῷ μὲν πεζῷ προεξελθόντες τάς	τε	ὁδοὺς τὰς κατὰ τὴν χώραν,
[7, 17]	τῷ αὐτῷ τρόπῳ (πέμψοντες· ναῦς	τε	οἱ Κορίνθιοι πέντε καὶ εἴκοσιν
[7, 81]	τοὺς Ἀθηναίους ἀπεληλυθότας, ἐν αἰτίᾳ	τε	οἱ πολλοὶ τὸν Γύλιππον εἶχον
[7, 54]	ἵππους ἔλαβον, Ἀθηναῖοι δὲ ἧς	τε	οἱ Τυρσηνοὶ τροπῆς ἐποιήσαντο τῶν
[7, 29]	Θρᾷκες ἐς τὴν Μυκαλησσὸν τάς	τε	οἰκίας καὶ τὰ ἱερὰ ἐπόρθουν
[7, 57]	καὶ Καταναῖοι, βαρβάρων δὲ Ἐγεσταῖοί	τε,	οἵπερ ἐπηγάγοντο, καὶ Σικελῶν τὸ
[7, 84]	διέφθαρτο, ἀλλ' οὐδὲν ἧσσον ἐπίνετό	τε	ὁμοῦ τῷ πηλῷ ᾑματωμένον καὶ
[7, 77]	γνῶτε, ὦ ἄνδρες στρατιῶται, ἀναγκαῖόν	τε	ὂν ὑμῖν ἀνδράσιν ἀγαθοῖς γίγνεσθαι
[7, 14]	ἀφ' ὧν ἔχοντες ἤλθομεν τά	τε	ὄντα καὶ ἀπαναλισκόμενα γίγνεσθαι· αἱ
[7, 5]	ἐσόμενον εἰ μὴ ἀξιώσουσι Πελοποννήσιοί	τε	ὄντες καὶ Δωριῆς Ἰώνων καὶ
[7, 37]	οἱ ἀπὸ τοῦ Ὀλυμπιείου, οἵ	τε	ὁπλῖται ὅσοι ἐκεῖ ἦσαν καὶ
[7, 20]	κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν παρακαλεῖν Ἀργείων	(τε)	ὁπλίτας ἐπὶ τὰς ναῦς, (καὶ
[7, 87]	καὶ δύο κοτύλας σίτου) ἄλλα	τε	ὅσα εἰκὸς ἐν τῷ τοιούτῳ
[7, 27]	πάντα ἀπωλώλει καὶ ὑποζύγια· ἵπποι	τε,	ὁσημέραι ἐξελαυνόντων τῶν ἱππέων πρός
[7, 53]	καὶ νικήσαντες ἐπεδίωξαν καὶ ὁπλίτας	τε	οὐ πολλοὺς ἀπέκτειναν καὶ τὰς
[7, 63]	μὴ καταπροδίδοτε, καταφρονήσαντες δὲ Κορινθίων	τε,	οὓς πολλάκις νενικήκατε, καὶ Σικελιωτῶν,
[7, 75]	ἀπολείψει τοῦ στρατοπέδου ξυνέβαινε τῇ	τε	ὄψει ἑκάστῳ ἀλγεινὰ καὶ τῇ
[7, 27]	τὸ πολὺ μέρος χειροτέχναι, πρόβατά	τε	πάντα ἀπωλώλει καὶ ὑποζύγια· ἵπποι
[7, 79]	προυχώρουν, καὶ οἱ Συρακόσιοι προσέβαλλόν	τε	πανταχῇ αὐτοῖς κύκλῳ καὶ πολλοὺς
[7, 28]	κατὰ θάλασσαν πολυτελὴς ἐγίγνετο· τῶν	τε	πάντων ὁμοίως ἐπακτῶν ἐδεῖτο (ἡ
[7, 60]	ἦν, ὁρῶν τοὺς στρατιώτας τῷ	τε	παρὰ τὸ εἰωθὸς πολὺ ταῖς
[7, 2]	ἐπὶ τὴν ἑτέραν θάλασσαν λίθοι	τε	παραβεβλημένοι τῷ πλέονι ἤδη ἦσαν,
[7, 82]	Δημοσθένους ὁμολογία γίγνεται ὥστε ὅπλα	τε	παραδοῦναι καὶ μὴ ἀποθανεῖν μηδένα
[7, 63]	τι ταῖς ξυμφοραῖς ἄγαν, τήν	τε	παρασκευὴν ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων βελτίω
[7, 31]	τὴν Ζάκυνθον καὶ Κεφαλληνίαν ὁπλίτας	τε	παρέλαβε καὶ ἐκ τῆς Ναυπάκτου
[7, 27]	χώραν καὶ λῃστείας ποιουμένης, βασιλέως	τε	παρόντος τοῦ τῶν Λακεδαιμονίων Ἄγιδος,
[7, 48]	ἐκ τούτων αὐτοὺς (πείσεσθαι. τῶν	τε	παρόντων στρατιωτῶν πολλοὺς καὶ τοὺς
[7, 39]	δ' ἐπιχειρήσει τῇ αὐτῇ τοῦ	τε	πεζοῦ καὶ τοῦ ναυτικοῦ (προσέμισγον
[7, 37]	τῆς προτέρας ναυμαχίας, ἐπεχείρουν τῷ	τε	πεζῷ (ἅμα καὶ ταῖς ναυσίν.
[7, 12]	γάρ, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, τῷ	τε	πεζῷ ἅμα τῶν τειχῶν ἡμῶν
[7, 49]	ἐς τὴν Κατάνην, ὅθεν τῷ	τε	πεζῷ ἐπὶ πολλὰ τῆς χώρας
[7, 42]	ἐπεκράτουν ὥσπερ τὸ πρῶτον, τῷ	τε	πεζῷ καὶ ταῖς ναυσίν (οὐδὲ
[7, 84]	ἐν σφίσιν αὐτοῖς ταρασσομένους. (οἵ	τε	Πελοποννήσιοι ἐπικαταβάντες τοὺς ἐν τῷ
[7, 20]	τοῦ ἦρος εὐθὺς ἀρχομένου περί	τε	Πελοπόννησον ναῦς τριάκοντα ἔστειλαν καὶ
[7, 11]	Γύλιππος Λακεδαιμόνιος στρατιὰν ἔχων ἔκ	τε	Πελοποννήσου καὶ ἀπὸ τῶν ἐν
[7, 47]	ἕως ἔτι τὸ πέλαγος οἷόν	τε	περαιοῦσθαι καὶ τοῦ (στρατεύματος ταῖς
[7, 70]	τὰ δὲ αὐτοὺς ἐμβεβλῆσθαι, δύο	τε	περὶ μίαν καὶ ἔστιν ᾗ
[7, 57]	Συρακοσίων στρατευομένοις (ἠναγκάζοντο πολεμεῖν. τῶν	τε	περὶ Πελοπόννησον νησιωτῶν Κεφαλλῆνες μὲν
[7, 18]	τε ἐνόμιζον, καὶ ἐνεθυμοῦντο τήν	τε	περὶ Πύλον ξυμφορὰν καὶ εἴ
[7, 48]	γὰρ οὐ τοὺς αὐτοὺς ψηφιεῖσθαί	τε	περὶ σφῶν (αὐτῶν) καὶ τὰ
[7, 18]	ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ σίδηρόν	τε	περιήγγελλον κατὰ τοὺς ξυμμάχους καὶ
[7, 50]	οὖσα. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι οἵ	τε	πλείους ἐπισχεῖν ἐκέλευον τοὺς στρατηγοὺς
[7, 25]	γέμοντα χρημάτων προσπλεῖν. καὶ τῶν	τε	πλοίων ἐπιτυχοῦσαι τὰ πολλὰ διέφθειραν
[7, 87]	μεταβολῇ ἐς ἀσθένειαν (ἐνεωτέριζον, πάντα	τε	ποιούντων αὐτῶν διὰ στενοχωρίαν ἐν
[7, 44]	φόβον παρεῖχε τοῖς Ἀθηναίοις, οἵ	τε	πολέμιοι (ὁμοίως. ὥστε τέλος ξυμπεσόντες
[7, 77]	καὶ λωφήσειαν· ἱκανὰ γὰρ τοῖς	τε	πολεμίοις ηὐτύχηται, καὶ εἴ τῳ
[7, 58]	αὐτοὶ πλείω ἐπορίσαντο διὰ μέγεθός	τε	πόλεως καὶ ὅτι ἐν μεγίστῳ
[7, 56]	τῷ πολέμῳ πρὸς τὴν Ἀθηναίων	τε	πόλιν καὶ Λακεδαιμονίων. ~Τοσοίδε γὰρ
[7, 11]	πολλῇ στρατιᾷ ἐπελθὼν ἕλῃ. ξυμβέβηκέ	τε	πολιορκεῖν δοκοῦντας ἡμᾶς ἄλλους αὐτοὺς
[7, 77]	ἄγαν, λογίζεσθε δὲ ὅτι αὐτοί	τε	πόλις εὐθύς ἐστε ὅποι ἂν
[7, 70]	ταῖς ἀλλήλων (ναυσὶν ἐπιβαίνειν. ξυνετύγχανέ	τε	πολλαχοῦ διὰ τὴν στενοχωρίαν τὰ
[7, 66]	ὦ Συρακόσιοι καὶ ξύμμαχοι, οἵ	τε	πολλοὶ δοκεῖτε ἡμῖν εἰδέναι (οὐδὲ
[7, 11]	ἡμῶν, τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἱππεῦσί	τε	πολλοῖς καὶ (ἀκοντισταῖς βιασθέντες ἀνεχωρήσαμεν
[7, 37]	ἔξω κατὰ τάχος χωροῦντας ἱππέας	τε	πολλοὺς καὶ ἀκοντιστὰς ἀντεπεξῇσαν, ἄλλοι
[7, 85]	τοῖς πολλοῖς. ~τέλος δὲ νεκρῶν	τε	πολλῶν ἐπ' ἀλλήλοις ἤδη κειμένων
[7, 84]	ὑπὸ τῆς πανταχόθεν προσβολῆς ἱππέων	τε	πολλῶν καὶ τοῦ ἄλλου ὄχλου,
[7, 66]	ἀρχὴν τὴν ἤδη μεγίστην τῶν	τε	πρὶν Ἑλλήνων καὶ τῶν νῦν
[7, 55]	σφαλλόμενοι δὲ τὰ πλείω, τά	τε	πρὸ αὐτῶν ἠπόρουν, καὶ ἐπειδή
[7, 78]	πρόσθεν· οἱ δὲ Συρακόσιοι παριππεύοντές	τε	προσέκειντο καὶ ἐσακοντίζοντες οἱ ψιλοί.
[7, 36]	κωλύσειν (ὥστε μὴ περιπλεῖν. τῇ	τε	πρότερον ἀμαθίᾳ τῶν κυβερνητῶν δοκούσῃ
[7, 50]	ἀσθενείᾳ τῶν ἀνθρώπων πιεζόμενα, μετεμέλοντό	τε	πρότερον οὐκ ἀναστάντες καὶ ὡς
[7, 18]	Ἀττικὴν ἐσβολὴν οἱ Λακεδαιμόνιοι, ὥσπερ	τε	προυδέδοκτο αὐτοῖς καὶ τῶν Συρακοσίων
[7, 60]	βουλομένους διακινδυνεύειν, ξυγκαλέσας ἅπαντας παρεκελεύσατό	τε	πρῶτον καὶ ἔλεξε τοιάδε. ~Ἄνδρες
[7, 81]	οἱ ἱππῆς τῶν Συρακοσίων ἐκυκλοῦντό	τε	(ῥᾷον αὐτοὺς δίχα δὴ ὄντας
[7, 53]	δείσαντες περὶ ταῖς ναυσὶν ἀντεμηχανήσαντό	τε	σβεστήρια κωλύματα καὶ παύσαντες τήν
[7, 60]	ὅσον οἷόν τε ἐλάχιστον τοῖς	τε	σκεύεσι καὶ τοῖς ἀσθενοῦσιν ἱκανὸν
[7, 4]	φρούρια· καὶ ἐν αὐτοῖς τά	τε	σκεύη τὰ πλεῖστα ἔκειτο καὶ
[7, 65]	ἑτοῖμα ἦν, παρεκελεύσαντο ἐκείνοις οἵ	τε	στρατηγοὶ καὶ Γύλιππος καὶ ἔλεξαν
[7, 60]	βουλευτέα ἐδόκει. καὶ ξυνελθόντες οἵ	τε	στρατηγοὶ καὶ οἱ ταξίαρχοι πρὸς
[7, 50]	ἐξεπεπτώκει) ὁ δὲ Γύλιππος ἄλλην	τε	στρατιὰν πολλὴν ἔχων ἦλθεν ἀπὸ
[7, 7]	καὶ τῶν Ἀθηναίων ἐπιμεταπεμπομένων. οἵ	τε	Συρακόσιοι ναυτικὸν ἐπλήρουν καὶ ἀνεπειρῶντο
[7, 48]	κινδυνεύσας τοῦτο παθεῖν ἰδίᾳ. τά	τε	Συρακοσίων ἔφη ὅμως ἔτι ἥσσω
[7, 75]	τραπόμενοι ἐς ἀπορίαν καθίστασαν, ἄγειν	τε	σφᾶς ἀξιοῦντες καὶ ἕνα ἕκαστον
[7, 44]	ἐδέχοντο· οἵ τε Ἀθηναῖοι ἐζήτουν	τε	σφᾶς αὐτοὺς καὶ πᾶν τὸ
[7, 18]	διπλοῦν τὸν πόλεμον ἔχοντας, πρός	τε	σφᾶς καὶ Σικελιώτας, εὐκαθαιρετωτέρους ἔσεσθαι,
[7, 25]	ᾤχετο, πρέσβεις ἄγουσα οἵπερ τά	τε	σφέτερα φράσουσιν ὅτι ἐν ἐλπίσιν
[7, 1]	ὁ μὲν Γύλιππος ἀναλαβὼν τῶν	τε	σφετέρων ναυτῶν καὶ ἐπιβατῶν τοὺς
[7, 61]	ὁμοίως κοινὸς ἅπασιν ἔσται περί	τε	σωτηρίας καὶ πατρίδος ἑκάστοις οὐχ
[7, 83]	ἡσυχάζον ἔμελλον πορεύσεσθαι. καὶ ἀναλαμβάνουσί	τε	τὰ ὅπλα καὶ (οἱ Συρακόσιοι
[7, 81]	ἀναγκάζονται. ὁ δὲ Δημοσθένης ἐτύγχανέ	τε	τὰ πλείω ἐν πόνῳ ξυνεχεστέρῳ
[7, 45]	Συρακόσιοι δύο τροπαῖα ἔστησαν, ἐπί	τε	ταῖς Ἐπιπολαῖς ᾗ ἡ πρόσβασις
[7, 65]	τῶν σιδηρῶν χειρῶν, καὶ πρός	τε	τἆλλα ἐξηρτύσαντο ὡς ἕκαστα καὶ
[7, 24]	ἤδη ἐγίγνοντο αἱ ἐσκομιδαί) ἔς	τε	τἆλλα κατάπληξιν παρέσχε καὶ ἀθυμίαν
[7, 29]	φονικώτατόν ἐστιν. καὶ τότε ἄλλη	τε	ταραχὴ οὐκ ὀλίγη καὶ ἰδέα
[7, 67]	ἀφεῖναι εὑρήσουσι, πῶς οὐ σφαλοῦσί	τε	τὰς ναῦς καὶ ἐν σφίσιν
[7, 56]	δὲ ἄξιος ὁ ἀγὼν κατά	τε	ταῦτα καὶ ὅτι οὐχὶ Ἀθηναίων
[7, 72]	ἤθελον ἐσβαίνειν διὰ τὸ καταπεπλῆχθαί	τε	τῇ ἥσσῃ καὶ μὴ ἂν
[7, 47]	στρατηγοὶ ἐν τούτῳ ἐβουλεύοντο πρός	τε	τὴν γεγενημένην ξυμφορὰν καὶ πρὸς
[7, 27]	ὁσημέραι ἐξελαυνόντων τῶν ἱππέων πρός	τε	τὴν Δεκέλειαν καταδρομὰς ποιουμένων καὶ
[7, 63]	καὶ τὰς ναῦς πλείους, ἐκείνην	τε	τὴν ἡδονὴν ἐνθυμεῖσθαι ὡς ἀξία
[7, 29]	αὐτῶν βλάψαι. ὁ δὲ ἔς	τε	τὴν Τάναγραν ἀπεβίβασεν αὐτοὺς καὶ
[7, 70]	ἀφ' ἑκατέρων τοῖς κελευσταῖς κατά	τε	τὴν τέχνην καὶ πρὸς τὴν
[7, 34]	ναυαγίων κρατησάντων τῶν Ἀθηναίων διά	τε	τὴν τοῦ ἀνέμου ἄπωσιν αὐτῶν
[7, 27]	ἀνάγκης τῆς ἴσης φρουρᾶς καταθεούσης	τε	τὴν χώραν καὶ λῃστείας ποιουμένης,
[7, 67]	καὶ τὴν προθυμίαν παρέχεται. (Τά	τε	τῆς ἀντιμιμήσεως αὐτῶν τῆς παρασκευῆς
[7, 28]	δι' ἃ καὶ τότε ὑπό	τε	τῆς Δεκελείας πολλὰ βλαπτούσης καὶ
[7, 69]	οἱ πρόγονοι, μὴ ἀφανίζειν, πατρίδος	τε	τῆς ἐλευθερωτάτης ὑπομιμνῄσκων καὶ τῆς
[7, 49]	ἐν εὐρυχωρίᾳ, ἐν ᾗ τά	τε	τῆς ἐμπειρίας χρήσιμα σφῶν ἔσται
[7, 33]	ἤδη τῆς στρατιᾶς οὔσης ἔκ	τε	τῆς Κερκύρας καὶ ἀπὸ τῆς
[7, 18]	ναυσὶν ἐξ Ἄργους ὁρμώμενοι Ἐπιδαύρου	τέ	τι καὶ Πρασιῶν καὶ ἄλλα
[7, 33]	Χοιράδας νήσους Ἰαπυγίας, καὶ ἀκοντιστάς	τέ	τινας τῶν Ἰαπύγων πεντήκοντα καὶ
[7, 1]	καὶ ἱππέας ἑκατὸν καὶ Σελινουντίων	τέ	τινας ψιλοὺς καὶ ἱππέας καὶ
[7, 57]	καὶ τῶν ἔξω Σικελίας Τυρσηνῶν	τέ	τινες κατὰ διαφορὰν Συρακοσίων καὶ
[7, 75]	ἀφανεῖ δεδιότας μὴ πάθωσιν. (κατήφειά	τέ	τις ἅμα καὶ κατάμεμψις σφῶν
[7, 84]	οὐδενὶ κόσμῳ ἔτι, ἀλλὰ πᾶς	τέ	τις διαβῆναι αὐτὸς πρῶτος βουλόμενος
[7, 81]	τῶν Ἀθηναίων, καὶ ἅμα φειδώ	τέ	τις ἐγίγνετο ἐπ' εὐπραγίᾳ ἤδη
[7, 70]	καταστρώματος τῆς ἄλλης τέχνης· πᾶς	τέ	τις ἐν ᾧ προσετέτακτο αὐτὸς
[7, 59]	γεγενημένῃ νίκῃ τῆς ναυμαχίας ἑλεῖν	τε	τὸ στρατόπεδον ἅπαν τῶν Ἀθηναίων
[7, 63]	ἔλασσον κατὰ τὸ ὠφελεῖσθαι ἔς	τε	τὸ φοβερὸν τοῖς ὑπηκόοις καὶ
[7, 68]	πράξαντες χεῖρον. ~πρὸς οὖν ἀταξίαν	τε	τοιαύτην καὶ τύχην ἀνδρῶν ἑαυτὴν
[7, 43]	σφίσιν ἐν νυκτὶ γενομένου προσέβαλόν	τε	τοῖς Ἀθηναίοις ἐκπεπληγμένοι καὶ βιασθέντες
[7, 84]	τε ἀλλήλοις καὶ κατεπάτουν, περί	τε	τοῖς δορατίοις καὶ σκεύεσιν οἱ
[7, 16]	καὶ ξυνάρχοντας αὐτῷ εἵλοντο Δημοσθένη	τε	τὸν Ἀλκισθένους καὶ Εὐρυμέδοντα τὸν
[7, 70]	ἐγίγνετο, τοῖς μὲν Ἀθηναίοις βιάζεσθαί	τε	τὸν ἔκπλουν ἐπιβοῶντες καὶ περὶ
[7, 70]	τὸν ἀριθμὸν καὶ πρότερον, κατά	τε	τὸν ἔκπλουν μέρει αὐτῶν ἐφύλασσον
[7, 77]	που ὕστερός του εἶναι κατά	τε	τὸν ἴδιον βίον καὶ ἐς
[7, 80]	πόρον. καὶ βιασάμενοι αὐτὴν διέβησάν	τε	τὸν ποταμὸν καὶ ἐχώρουν αὖθις
[7, 25]	Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λακεδαιμονίων, ἀγγέλλοντας τήν	τε	τοῦ Πλημμυρίου λῆψιν καὶ τῆς
[7, 84]	κατέρρεον. ἐς τὰ ἐπὶ θάτερά	τε	τοῦ ποταμοῦ παραστάντες οἱ Συρακόσιοι
[7, 71]	πολὺ ἀντισχούσης τῆς ναυμαχίας ἔτρεψάν	τε	τοὺς Ἀθηναίους καὶ ἐπικείμενοι λαμπρῶς,
[7, 41]	ναῦς καὶ κατατραυματίσαντες πολλὰς ἄνδρας	τε	τοὺς μὲν πολλοὺς ζωγρήσαντες, τοὺς
[7, 42]	καὶ οὐ τρίψεσθαι ἄλλως Ἀθηναίους	τε	τοὺς ξυστρατευομένους καὶ τὴν ξύμπασαν
[7, 84]	ἔβαλλον ἄνωθεν τοὺς Ἀθηναίους, πίνοντάς	τε	τοὺς πολλοὺς ἀσμένους καὶ ἐν
[7, 40]	περιπλέοντες τῶν Συρακοσίων καὶ ἔς	τε	τοὺς ταρσοὺς ὑποπίπτοντες τῶν πολεμίων
[7, 43]	στρατιὰ τὸ πρῶτον ἀνέβη, λανθάνουσί	τε	τοὺς φύλακας τῶν Συρακοσίων, καὶ
[7, 82]	ξυμμάχους ἑώρων ἤδη τεταλαιπωρημένους τοῖς	τε	τραύμασι καὶ τῇ ἄλλῃ κακώσει,
[7, 42]	τῶν Ἀθηνῶν βοήθειαν παραγίγνονται, ναῦς	τε	τρεῖς καὶ ἑβδομήκοντα μάλιστα ξὺν
[7, 38]	ἐλπίζων αὐτοὺς αὖθις ἐπιχειρήσειν τούς	τε	τριηράρχους ἠνάγκαζεν ἐπισκευάζειν τὰς ναῦς,
[7, 42]	παραπλήσιον τῷ προτέρῳ ἐπεληλυθότα τήν	τε	τῶν Ἀθηναίων δύναμιν πανταχόσε πολλὴν
[7, 25]	ξυλίνους ἔχουσαν καὶ παραφράγματα, ἔκ	τε	τῶν ἀκάτων ὤνευον ἀναδούμενοι τοὺς
[7, 56]	δόξαντες αὐτῶν αἴτιοι εἶναι ὑπό	τε	τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καὶ ὑπὸ
[7, 28]	ταλαιπωροῦντες, οἱ δ' ἐτιτρώσκοντο. ~ἥ	τε	τῶν ἐπιτηδείων παρακομιδὴ ἐκ τῆς
[7, 7]	ἀποτειχίσαι. ~Μετὰ δὲ τοῦτο αἵ	τε	τῶν Κορινθίων νῆες καὶ Ἀμπρακιωτῶν
[7, 44]	μόλις ἀπελύοντο. καὶ διωκόμενοι κατά	τε	τῶν κρημνῶν (οἱ) πολλοὶ ῥίπτοντες
[7, 78]	καὶ αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο, βουλόμενοι ἔκ	τε	τῶν οἰκιῶν λαβεῖν τι ἐδώδιμον
[7, 51]	ἱππέων κατά τινας πύλας ἀπολαμβάνουσί	τε	τῶν ὁπλιτῶν τινὰς καὶ τρεψάμενοι
[7, 56]	κωλύσουσι, νομίζοντες ὅπερ ἦν, ἀπό	τε	τῶν παρόντων πολὺ σφῶν καθυπέρτερα
[7, 8]	ὁρῶν καθ' ἡμέραν ἐπιδιδοῦσαν τήν	τε	τῶν πολεμίων ἰσχὺν καὶ τὴν
[7, 87]	ἐπ' ἀλλήλοις ξυννενημένων, οἳ ἔκ	τε	τῶν τραυμάτων καὶ διὰ τὴν
[7, 81]	μάχην ξυνετάσσετο, ἕως ἐνδιατρίβων κυκλοῦταί	τε	ὑπ' αὐτῶν καὶ ἐν πολλῷ
[7, 67]	εἰκὸς πεπονθέναι. ~ἡμῶν δὲ τό	τε	ὑπάρχον πρότερον, ᾧπερ καὶ ἀνεπιστήμονες
[7, 43]	ὡς δὲ αὐτῷ προσαγαγόντι κατεκαύθησάν	τε	ὑπὸ τῶν ἐναντίων ἀπὸ τοῦ
[7, 44]	στρατοπέδου, ἐπεὶ ἅπαξ ἐταράχθησαν, φίλοι	τε	φίλοις καὶ πολῖται πολίταις, οὐ
[7, 53]	σβεστήρια κωλύματα καὶ παύσαντες τήν	τε	φλόγα καὶ τὸ μὴ προσελθεῖν
[7, 71]	Ἀθηναίοις ἐς τὰς ναῦς ὅ	τε	φόβος ἦν ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος
[7, 63]	καὶ μὴ ὄντες ἡμῶν τῆς	τε	φωνῆς τῇ ἐπιστήμῃ καὶ τῶν
[7, 26]	πλεύσας πρὸς τὴν Πελοπόννησον τῷ	τε	Χαρικλεῖ καὶ ταῖς τριάκοντα ναυσὶ
[7, 76]	ἐθάρσυνέ τε καὶ παρεμυθεῖτο, βοῇ	τε	χρώμενος ἔτι μᾶλλον ἑκάστοις καθ'
[7, 47]	γὰρ ἐπιέζοντο κατ' ἀμφότερα, τῆς	τε	ὥρας τοῦ ἐνιαυτοῦ ταύτης οὔσης
[7, 33]	τοὺς Θουρίους πεῖσαι σφίσι ξυστρατεύειν	τε	ὡς προθυμότατα καί, ἐπειδήπερ ἐν
[7, 4]	μὴ δύναιντο (κωλῦσαι, μηκέτι οἷοί	τε	ὦσιν ἀποτειχίσαι. καὶ οἵ τε
[7, 55]	μόναις ἤδη ὁμοιοτρόποις ἐπελθόντες, δημοκρατουμέναις	τε,	ὥσπερ καὶ αὐτοί, καὶ ναῦς
[7, 7]	τὴν ἄλλην Σικελίαν ἐπὶ στρατιάν	τε	ᾤχετο, καὶ ναυτικὴν καὶ πεζὴν
[7, 37]	καὶ δύναμιν ἐπινοήσαντες καὶ ἅμα	τεθαρσηκότες	μᾶλλον ἤδη ἀπὸ τῆς προτέρας
[7, 75]	τε καὶ ἀσθενεῖς πολὺ τῶν	τεθνεώτων	τοῖς ζῶσι λυπηρότεροι ἦσαν (καὶ
[7, 1]	ἦσαν τοῦ τε Ἀρχωνίδου νεωστὶ	τεθνηκότος,	ὃς τῶν ταύτῃ Σικελῶν βασιλεύων
[7, 37]	τοῦ ἐπὶ θάτερα προσῄει τῷ	τείχει·	αἱ δὲ νῆες μετὰ τοῦτο
[7, 54]	τῆς ἄνω τῆς πρὸς τῷ	τείχει	ἀπολήψεως τῶν ὁπλιτῶν, ὅθεν καὶ
[7, 37]	πόλεως Γύλιππος προεξαγαγὼν προσῆγε τῷ	τείχει	τῶν Ἀθηναίων, καθ' ὅσον πρὸς
[7, 3]	ἀλλ' ἡσύχαζε πρὸς τῷ ἑαυτῶν	τείχει.	ὡς δ' ἔγνω ὁ Γύλιππος
[7, 23]	ἅμα τῇ ἕῳ αἰφνιδίως τοῖς	τείχεσι,	καὶ αἱρεῖ τὸ μέγιστον πρῶτον,
[7, 22]	μὲν τοῖς ἐν τῷ Πλημμυρίῳ	τείχεσι	κατὰ γῆν ἔμελλε προσβαλεῖν, αἱ
[7, 24]	ταμιείῳ χρωμένων τῶν Ἀθηναίων τοῖς	τείχεσι	πολλὰ μὲν ἐμπόρων χρήματα καὶ
[7, 43]	Ἐπιπολάς, Νικίας δὲ ἐν τοῖς	τείχεσιν	ὑπελέλειπτο. (καὶ ἐπειδὴ ἐγένοντο πρὸς
[7, 24]	τὰ δ' ἐν τῷ Πλημμυρίῳ	τείχη	εἶχον, καὶ τροπαῖα ἔστησαν αὐτῶν
[7, 52]	τῷ πεζῷ ἅμα πρὸς τὰ	τείχη	ἐχώρουν. οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἀντανῆγον
[7, 37]	καὶ οἱ μὲν ἐπὶ τὰ	τείχη	καὶ πρὸ τῶν τειχῶν τοῖς
[7, 11]	(ἀκοντισταῖς βιασθέντες ἀνεχωρήσαμεν ἐς τὰ	τείχη.	νῦν οὖν ἡμεῖς μὲν παυσάμενοι
[7, 11]	ἐφ' οὓς ἐπέμφθημεν καὶ τὰ	τείχη	οἰκοδομησαμένων ἐν οἷσπερ νῦν ἐσμέν,
[7, 77]	ἄνδρες γὰρ πόλις, καὶ οὐ	τείχη	οὐδὲ νῆες ἀνδρῶν κεναί. ~Ὁ
[7, 60]	μὴ ναυκρατήσουσιν, ἐβουλεύσαντο τὰ μὲν	τείχη	τὰ ἄνω ἐκλιπεῖν, πρὸς δ'
[7, 46]	ἐν ἐλπίδι ὢν καὶ τὰ	τείχη	τῶν Ἀθηναίων αἱρήσειν βίᾳ, ἐπειδὴ
[7, 3]	τῆς στρατιᾶς παρέταξε πρὸς τὰ	τείχη	τῶν Ἀθηναίων, ὅπως μὴ ἐπιβοηθοῖεν
[7, 51]	τῇ μὲν προτέρᾳ πρὸς τὰ	τείχη	τῶν Ἀθηναίων προσέβαλλον, καὶ ἐπεξελθόντος
[7, 18]	Ἀλκιβιάδης προσκείμενος ἐδίδασκε τὴν Δεκέλειαν	τειχίζειν	καὶ μὴ ἀνιέναι τὸν (πόλεμον.
[7, 42]	ὁρῶντες οὔτε διὰ τὴν Δεκέλειαν	τειχιζομένην	οὐδὲν ἧσσον στρατὸν ἴσον καὶ
[7, 43]	καὶ ὅσα ἔδει, ἢν κρατῶσι,	τειχίζοντας	ἔχειν, αὐτὸς μὲν ἀπὸ πρώτου
[7, 81]	τι χωρίον ᾧ κύκλῳ μὲν	τειχίον	περιῆν, ὁδὸς δὲ ἔνθεν (τε)
[7, 4]	Νικίᾳ ἐδόκει τὸ Πλημμύριον καλούμενον	τειχίσαι·	ἔστι δὲ ἄκρα ἀντιπέρας τῆς
[7, 4]	στόμα στενὸν ποιεῖ, καὶ εἰ	τειχισθείη,	ῥᾴων αὐτῷ ἐφαίνετο ἡ ἐσκομιδὴ
[7, 27]	στρατιᾶς ἐν τῷ θέρει τούτῳ	τειχισθεῖσα,	ὕστερον δὲ φρουραῖς ἀπὸ τῶν
[7, 31]	μετὰ τὴν ἐκ τῆς Λακωνικῆς	τείχισιν,	ὁλκάδα ὁρμοῦσαν ἐν Φειᾷ τῇ
[7, 6]	τοῦ τείχους τελευτὴν ἡ ἐκείνων	τείχισις,	καί, εἰ προέλθοι, ταὐτὸν ἤδη
[7, 4]	ἄλλους ξυμμάχους κατὰ τὸ ἄλλο	τείχισμα	ἤδη διέταξαν, ᾗπερ ἔμελλον ἕκαστοι
[7, 43]	τῶν Συρακοσίων, καὶ προσβάντες τὸ	τείχισμα	ὃ ἦν αὐτόθι τῶν Συρακοσίων
[7, 2]	μετὰ τῶν Συρακοσίων (ἐπὶ τὸ	τείχισμα	τῶν Ἀθηναίων. ἔτυχε δὲ κατὰ
[7, 23]	ἐπεδιώκοντο· ἐπειδὴ δὲ τὰ δύο	τειχίσματα	ἡλίσκετο, ἐν τούτῳ καὶ οἱ
[7, 6]	τῶν Συρακοσίων (κατηράχθη ἐς τὰ	τειχίσματα.	καὶ τῇ ἐπιούσῃ νυκτὶ ἔφθασαν
[7, 5]	παρέτασσεν ἐξάγων αἰεὶ πρὸ τοῦ	τειχίσματος	τοὺς Συρακοσίους καὶ τοὺς ξυμμάχους·
[7, 5]	χερσὶ γενόμενοι ἐμάχοντο μεταξὺ τῶν	τειχισμάτων,	ᾗ τῆς ἵππου τῶν Συρακοσίων
[7, 20]	Ἀθηναῖοι ἅμα τῆς Δεκελείας τῷ	τειχισμῷ	καὶ τοῦ ἦρος εὐθὺς ἀρχομένου
[7, 24]	τὸ μὲν ἕτερον τοῖν δυοῖν	τειχοῖν	τοῖν ὕστερον ληφθέντοιν κατέβαλον, τὰ
[7, 4]	ἀρξάμενοι ἄνω πρὸς τὸ ἐγκάρσιον	τεῖχος	ἁπλοῦν, ὅπως οἱ Ἀθηναῖοι, εἰ
[7, 11]	ὁπλιτικοῦ) οἱ δὲ παρῳκοδομήκασιν ἡμῖν	τεῖχος	ἁπλοῦν, ὥστε μὴ εἶναι ἔτι
[7, 2]	ὁ δὲ Ἰέτας τότε τι	τεῖχος	ἐν τῇ παρόδῳ τῶν Σικελῶν
[7, 4]	ἤδη ἄνω, τὸ ἐπὶ θαλάσσῃ	τεῖχος	ἐπιτελέσαντες, καὶ ὁ Γύλιππος (ἦν
[7, 19]	ἐς τὸ κακουργεῖν ᾠκοδομεῖτο (τὸ	τεῖχος,	ἐπιφανὲς μέχρι τῆς τῶν Ἀθηναίων
[7, 6]	σφίσι μὴ περιορᾶν παροικοδομούμενον τὸ	τεῖχος	(ἤδη γὰρ καὶ ὅσον οὐ
[7, 77]	μάχεσθαι, (τοῦτο καὶ πατρίδα καὶ	τεῖχος	κρατήσας ἕξειν. σπουδὴ δὲ ὁμοίως
[7, 2]	ἐς τὸν μέγαν λιμένα διπλοῦν	τεῖχος,	πλὴν κατὰ βραχύ τι τὸ
[7, 5]	ἐτείχιζε τὸ διὰ τῶν Ἐπιπολῶν	τεῖχος,	τοῖς λίθοις χρώμενος οὓς οἱ
[7, 43]	ὑπὸ τῶν ἐναντίων ἀπὸ τοῦ	τείχους	ἀμυνομένων αἱ μηχαναὶ καὶ τῇ
[7, 4]	γάρ τι τοῖς Ἀθηναίοις τοῦ	τείχους	ἀσθενές) νυκτὸς ἀναλαβὼν τὴν στρατιὰν
[7, 29]	θαλάσσης τοσοῦτον ἐπαναβάντας ἐπιθέσθαι, τοῦ	τείχους	ἀσθενοῦς ὄντος καὶ ἔστιν ᾗ
[7, 71]	δὲ πρὸς τὸ λοιπὸν τοῦ	τείχους	ἐς φυλακήν, ἄλλοι δὲ καὶ
[7, 28]	ποιούμενοι, οἱ δ' ἐπὶ τοῦ	τείχους,	καὶ (θέρους καὶ χειμῶνος ἐταλαιπωροῦντο.
[7, 7]	τοῖς Συρακοσίοις (μέχρι τοῦ ἐγκαρσίου	τείχους.	καὶ ὁ Γύλιππος ἐς τὴν
[7, 6]	παρεληλύθει τὴν τῶν Ἀθηναίων τοῦ	τείχους	τελευτὴν ἡ ἐκείνων τείχισις, καί,
[7, 6]	κατὰ τὴν εὐρυχωρίαν, ᾗ τῶν	τειχῶν	ἀμφοτέρων αἱ ἐργασίαι (ἔληγον. καὶ
[7, 38]	ὁ πεζὸς ἅμα ἀπὸ τῶν	τειχῶν	ἀπῆλθεν. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ
[7, 12]	τῷ τε πεζῷ ἅμα τῶν	τειχῶν	ἡμῶν πειρᾶν καὶ ταῖς ναυσὶ
[7, 6]	τοὺς μὲν ὁπλίτας ἔξω τῶν	τειχῶν	μᾶλλον ἢ πρότερον προαγαγὼν ξυνέμισγεν
[7, 11]	χρήσασθαι ἀπανηλωκυίας τῆς φυλακῆς τῶν	τειχῶν	μέρος τι τοῦ ὁπλιτικοῦ) οἱ
[7, 5]	τῇ τάξει ἐντὸς λίαν τῶν	τειχῶν	ποιήσας ἀφελέσθαι· νῦν (οὖν αὖθις
[7, 24]	(ἐφρούρουν. ἄνθρωποι δ' ἐν τῶν	τειχῶν	τῇ ἁλώσει ἀπέθανον καὶ ἐζωγρήθησαν
[7, 37]	τὰ τείχη καὶ πρὸ τῶν	τειχῶν	τοῖς προσιοῦσιν ἀντιπαρετάσσοντο, οἱ δὲ
[7, 60]	ἔκ τε γὰρ τῶν ἄνω	τειχῶν	ὑποκατέβησαν καὶ τὰς ναῦς ἐπλήρωσαν
[7, 43]	σιτία καὶ τοὺς λιθολόγους καὶ	τέκτονας	πάντας λαβὼν καὶ ἄλλην παρασκευὴν
[7, 73]	ποιεῖσθαι, ἐσηγεῖται ἐλθὼν τοῖς ἐν	τέλει	οὖσιν ὡς οὐ χρεὼν ἀποχωρῆσαι
[7, 2]	τῶν Κορινθίων ἀρχόντων, μιᾷ νηὶ	τελευταῖος	ὁρμηθεὶς πρῶτος μὲν ἀφικνεῖται ἐς
[7, 6]	τὴν τῶν Ἀθηναίων τοῦ τείχους	τελευτὴν	ἡ ἐκείνων τείχισις, καί, εἰ
[7, 75]	αὐχήματος τοῦ πρώτου ἐς οἵαν	τελευτὴν	καὶ ταπεινότητα ἀφῖκτο. (μέγιστον γὰρ
[7, 9]	~Ἐν δὲ τῷ αὐτῷ θέρει	τελευτῶντι	καὶ Εὐετίων στρατηγὸς Ἀθηναίων μετὰ
[7, 85]	καὶ περιμάχητον ἦν τοῖς πολλοῖς.	~τέλος	δὲ νεκρῶν τε πολλῶν ἐπ'
[7, 41]	αὐτῶν ἐς τοὺς ναύτας ἀκοντίζοντες.	~τέλος	δὲ τούτῳ τῷ τρόπῳ κατὰ
[7, 44]	οἵ τε πολέμιοι (ὁμοίως. ὥστε	τέλος	ξυμπεσόντες αὑτοῖς κατὰ πολλὰ τοῦ
[7, 25]	ἐκ τῆς ὁλκάδος ἀντέβαλλον, καὶ	τέλος	τοὺς πολλοὺς τῶν σταυρῶν ἀνεῖλον
[7, 3]	στρατιὰν ἐπὶ τὴν ἄκραν τὴν	Τεμενῖτιν	καλουμένην, (καὶ αὐτοῦ ηὐλίσαντο. τῇ
[7, 57]	ναυσὶ καὶ οὐ φόρῳ ὑπήκοοι,	Τενέδιοι	δὲ καὶ Αἴνιοι ὑποτελεῖς. οὗτοι
[7, 22]	ἐπέπλεον, αἱ δὲ πέντε καὶ	τεσσαράκοντα	ἐκ τοῦ ἐλάσσονος, οὗ ἦν
[7, 78]	τῇ ἡμέρᾳ προελθόντες σταδίους ὡς	τεσσαράκοντα	ηὐλίσαντο πρὸς λόφῳ τινὶ οἱ
[7, 24]	τῶν τριηράρχων, ἐπεὶ καὶ ἱστία	τεσσαράκοντα	τριήρων καὶ τἆλλα σκεύη ἐγκατελήφθη
[7, 82]	ἀσπίδας ὑπτίας, καὶ ἐνέπλησαν ἀσπίδας	τέσσαρας.	καὶ τούτους μὲν εὐθὺς ἀπεκόμιζον
[7, 75]	τοῦ ξύμπαντος ὄχλου οὐκ ἐλάσσους	τεσσάρων	ἅμα ἐπορεύοντο. καὶ τούτων οἵ
[7, 1]	ἄλλως τε καὶ τῶν Ἀττικῶν	τεσσάρων	νεῶν οὔπω παρουσῶν ἐν τῷ
[7, 78]	(τὸ δὲ ἐχώρει ἐν πλαισίῳ	τεταγμένον,	πρῶτον μὲν ἡγούμενον τὸ Νικίου,
[7, 70]	πρώτῃ ῥύμῃ ἐπιπλέοντες ἐκράτουν τῶν	τεταγμένων	νεῶν πρὸς αὐτῷ καὶ ἐπειρῶντο
[7, 82]	Ἀθηναίους καὶ ξυμμάχους ἑώρων ἤδη	τεταλαιπωρημένους	τοῖς τε τραύμασι καὶ τῇ
[7, 77]	θεῶν ἐπίφθονοι ἐστρατεύσαμεν, ἀποχρώντως (ἤδη	τετιμωρήμεθα.	ἦλθον γάρ που καὶ ἄλλοι
[7, 33]	ἐς πέντε ναῦς καὶ ἀκοντιστὰς	τετρακοσίους	καὶ ἱππέας διακοσίους. (σχεδὸν γάρ
[7, 58]	Σικελίας τὸ πρὸς Λιβύην μέρος	τετραμμένον	νεμόμενοι, Ἱμεραῖοι δὲ ἀπὸ τοῦ
[7, 73]	περιχαροῦς τῆς νίκης πρὸς πόσιν	τετράφθαι	τοὺς πολλοὺς ἐν τῇ ἑορτῇ,
[7, 28]	ἤδη τῷ πολέμῳ κατὰ πάντα	τετρυχωμένοι,	καὶ πόλεμον οὐδὲν ἐλάσσω προσανείλοντο
[7, 77]	τοὺς πολεμίους, οἵ τε ἄλλοι	τευξόμενοι	ὧν ἐπιθυμεῖτέ που ἐπιδεῖν καὶ
[7, 70]	τοῖς κελευσταῖς κατά τε τὴν	τέχνην	καὶ πρὸς τὴν αὐτίκα φιλονικίαν
[7, 36]	περίπλουν οὔτε διέκπλουν, ᾧπερ τῆς	τέχνης	μάλιστα ἐπίστευον· αὐτοὶ γὰρ κατὰ
[7, 70]	ἀπὸ τοῦ καταστρώματος τῆς ἄλλης	τέχνης·	πᾶς τέ τις ἐν ᾧ
[7, 63]	ὡς ἀξία ἐστὶ διασώσασθαι, οἳ	τέως	Ἀθηναῖοι νομιζόμενοι καὶ μὴ ὄντες
[7, 30]	τὰ πλοῖα, ἐπεὶ ἔν γε	τῇ	ἄλλῃ ἀναχωρήσει οὐκ ἀτόπως οἱ
[7, 82]	τεταλαιπωρημένους τοῖς τε τραύμασι καὶ	τῇ	ἄλλῃ κακώσει, κήρυγμα ποιοῦνται Γύλιππος
[7, 36]	ταῖς ναυσὶν ἀποπειρᾶσαι ἐβούλοντο καὶ	τῇ	ἄλλῃ παρασκευῇ τοῦ πεζοῦ, ἥνπερ
[7, 43]	τείχους ἀμυνομένων αἱ μηχαναὶ καὶ	τῇ	ἄλλῃ στρατιᾷ πολλαχῇ προσβάλλοντες ἀπεκρούοντο,
[7, 24]	ἄνθρωποι δ' ἐν τῶν τειχῶν	τῇ	ἁλώσει ἀπέθανον καὶ ἐζωγρήθησαν πολλοί,
[7, 75]	πόλις κινδυνεύοντες, ἀλλὰ καὶ ἐν	τῇ	ἀπολείψει τοῦ στρατοπέδου ξυνέβαινε τῇ
[7, 50]	πᾶσι χαλεπώτερον ἴσχοντα, μάλιστα δὲ	τῇ	ἀσθενείᾳ τῶν ἀνθρώπων πιεζόμενα, μετεμέλοντό
[7, 19]	πόλεως. καὶ οἱ μὲν ἐν	τῇ	Ἀττικῇ Πελοποννήσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι
[7, 3]	Ἀθηναίοις (τὸ χωρίον. καὶ τριήρης	τῇ	αὐτῇ ἡμέρᾳ ἁλίσκεται τῶν Ἀθηναίων
[7, 39]	ὥρας πρωίτερον, τῇ δ' ἐπιχειρήσει	τῇ	αὐτῇ τοῦ τε πεζοῦ καὶ
[7, 57]	Συρακοσίους ἑκόντες ἦλθον, καὶ αὐτοῖς	τῇ	αὐτῇ φωνῇ καὶ νομίμοις ἔτι
[7, 34]	ἔστησαν τροπαῖον καὶ αὐτοὶ ἐν	τῇ	Ἀχαΐᾳ ὡς νικήσαντες, ἀπέχον τοῦ
[7, 62]	βλάπτειν ἂν τὸ τῆς ἐπιστήμης	τῇ	βαρύτητι τῶν νεῶν, ἐν δὲ
[7, 59]	καλὸν ἀγώνισμα σφίσιν εἶναι ἐπὶ	τῇ	γεγενημένῃ νίκῃ τῆς ναυμαχίας ἑλεῖν
[7, 34]	γὰρ Κορίνθιοι καὶ Πελοποννήσιοι πρὸς	τῇ	γῇ ναυμαχοῦντες ῥᾳδίως διεσῴζοντο, (τῶν
[7, 30]	πλοίοις, ὡς ἑώρων τὰ ἐν	τῇ	γῇ, ὁρμισάντων ἔξω τοξεύματος τὰ
[7, 75]	τε ὄψει ἑκάστῳ ἀλγεινὰ καὶ	τῇ	γνώμῃ (αἰσθέσθαι. τῶν τε γὰρ
[7, 72]	ἢ πεντήκοντα. (καὶ ξυγχωροῦντος Νικίου	τῇ	γνώμῃ καὶ βουλομένων πληροῦν αὐτῶν
[7, 39]	Συρακόσιοι τῆς μὲν ὥρας πρωίτερον,	τῇ	δ' ἐπιχειρήσει τῇ αὐτῇ τοῦ
[7, 3]	Τεμενῖτιν καλουμένην, (καὶ αὐτοῦ ηὐλίσαντο.	τῇ	δ' ὑστεραίᾳ ἄγων τὴν μὲν
[7, 35]	αὐτοῖς ἐς τὸ αὐτὸ ἀπήντων.	τῇ	δ' ὑστεραίᾳ ἀναβιβασάμενοι παρέπλεον, ἴσχοντες
[7, 11]	μὲν πρώτῃ νικᾶται ὑφ' ἡμῶν,	τῇ	δ' ὑστεραίᾳ ἱππεῦσί τε πολλοῖς
[7, 78]	κρημνώδης, ἐκαλεῖτο δὲ Ἀκραῖον λέπας.	(Τῇ	δ' ὑστεραίᾳ οἱ Ἀθηναῖοι προῇσαν,
[7, 45]	ἱππῆς τῶν Συρακοσίων περιελάσαντες διέφθειραν.	~Τῇ	δ' ὑστεραίᾳ οἱ μὲν Συρακόσιοι
[7, 38]	ἅμα ἀπὸ τῶν τειχῶν ἀπῆλθεν.	(Τῇ	δ' ὑστεραίᾳ οἱ μὲν Συρακόσιοι
[7, 39]	διετέλεσαν οἱ Ἀθηναῖοι μέχρι νυκτός.	~Τῇ	δ' ὑστεραίᾳ οἱ Συρακόσιοι τῆς
[7, 79]	πεδίον μᾶλλον οἱ Ἀθηναῖοι ηὐλίσαντο.	Τῇ	δ' ὑστεραίᾳ προυχώρουν, καὶ οἱ
[7, 78]	πρὸς λόφῳ τινὶ οἱ Ἀθηναῖοι·	τῇ	δ' ὑστεραίᾳ πρῲ ἐπορεύοντο καὶ
[7, 52]	ἀπεχώρησεν ἡ στρατιὰ τῶν Συρακοσίων·	τῇ	δ' ὑστεραίᾳ ταῖς τε ναυσὶν
[7, 5]	μὲν παρασκευῇ οὐκ ἔλασσον ἕξοντας,	τῇ	δὲ γνώμῃ οὐκ ἀνεκτὸν ἐσόμενον
[7, 78]	(καὶ ἐπειδή (τε) ἐγένοντο ἐπὶ	τῇ	διαβάσει τοῦ Ἀνάπου ποταμοῦ, ηὗρον
[7, 71]	καὶ τοῖς σώμασιν αὐτοῖς ἴσα	τῇ	δόξῃ περιδεῶς ξυναπονεύοντες ἐν τοῖς
[7, 4]	ἵνα μὴ κακουργήσοντες ἐξίοιεν, ἐπὶ	(τῇ	ἐν τῷ Ὀλυμπιείῳ πολίχνῃ ἐτετάχατο.
[7, 62]	βαρύτητι τῶν νεῶν, ἐν δὲ	τῇ	ἐνθάδε ἠναγκασμένῃ ἀπὸ τῶν νεῶν
[7, 73]	πόσιν τετράφθαι τοὺς πολλοὺς ἐν	τῇ	ἑορτῇ, καὶ πάντα μᾶλλον ἐλπίζειν
[7, 28]	εἶναι φρούριον κατέστη. πρὸς γὰρ	τῇ	ἐπάλξει τὴν μὲν ἡμέραν κατὰ
[7, 6]	(κατηράχθη ἐς τὰ τειχίσματα. καὶ	τῇ	ἐπιούσῃ νυκτὶ ἔφθασαν παροικοδομήσαντες καὶ
[7, 63]	ὄντες ἡμῶν τῆς τε φωνῆς	τῇ	ἐπιστήμῃ καὶ τῶν τρόπων τῇ
[7, 21]	ἐκπλαγέντων αὐτῶν περιγενησομένους ἢ Ἀθηναίους	τῇ	ἐπιστήμῃ τὴν Συρακοσίων ἀπειρίαν βλάψοντας.
[7, 30]	ὥρμει. καὶ ἀποκτείνουσιν αὐτῶν ἐν	τῇ	ἐσβάσει τοὺς πλείστους οὔτε ἐπισταμένους
[7, 23]	γνώμην προσεχόντων φθάνει προσπεσὼν ἅμα	τῇ	ἕῳ αἰφνιδίως τοῖς τείχεσι, καὶ
[7, 80]	(καὶ ἀτακτότερον ἐχώρει. ἅμα δὲ	τῇ	ἕῳ ἀφικνοῦνται ὅμως πρὸς τὴν
[7, 31]	τείχισιν, ὁλκάδα ὁρμοῦσαν ἐν Φειᾷ	τῇ	Ἠλείων εὑρών, ἐν ᾗ οἱ
[7, 52]	οὐ πολλούς. ~Καὶ ταύτῃ μὲν	τῇ	ἡμέρᾳ ἀπεχώρησεν ἡ στρατιὰ τῶν
[7, 82]	καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ ταύτῃ	τῇ	ἡμέρᾳ ἀφικνοῦνται ἐπὶ τὸν ποταμὸν
[7, 78]	οἱ ψιλοί. (Καὶ ταύτῃ μὲν	τῇ	ἡμέρᾳ προελθόντες σταδίους ὡς τεσσαράκοντα
[7, 29]	ἑκκαίδεκα μάλιστα σταδίους) ἅμα δὲ	τῇ	ἡμέρᾳ τῇ πόλει προσέκειτο οὔσῃ
[7, 72]	ἐσβαίνειν διὰ τὸ καταπεπλῆχθαί τε	τῇ	ἥσσῃ καὶ μὴ ἂν ἔτι
[7, 38]	νεῶν ἀντὶ λιμένος κλῃστοῦ ἐν	τῇ	θαλάσσῃ ἐπεπήγει. (διαλειπούσας δὲ τὰς
[7, 25]	τῶν παλαιῶν νεωσοίκων κατέπηξαν ἐν	τῇ	θαλάσσῃ, ὅπως αὐτοῖς αἱ νῆες
[7, 33]	τοῖς Ἀθηναίοις νομίζειν, περιέμενον ἐν	τῇ	Θουρίᾳ καὶ ἔπρασσον ταῦτα. ~Οἱ
[7, 81]	καὶ ἐνόμιζον καὶ ὣς ταύτῃ	τῇ	ἰδέᾳ καταδαμασάμενοι λήψεσθαι αὐτούς. ~ἐπειδὴ
[7, 25]	διέφθειραν καὶ ξύλα ναυπηγήσιμα ἐν	τῇ	Καυλωνιάτιδι κατέκαυσαν, ἃ τοῖς Ἀθηναίοις
[7, 6]	καὶ προσβαλόντες οἱ ἱππῆς ἐν	τῇ	μάχῃ τῷ εὐωνύμῳ κέρᾳ τῶν
[7, 5]	διανοεῖσθαι οὕτως ἐκέλευεν αὐτοὺς ὡς	τῇ	μὲν παρασκευῇ οὐκ ἔλασσον ἕξοντας,
[7, 51]	εἶναι. ἐπειδὴ δὲ καιρὸς ἦν,	τῇ	μὲν προτέρᾳ πρὸς τὰ τείχη
[7, 11]	πόλεων ἔστιν ὧν. καὶ μάχῃ	τῇ	μὲν πρώτῃ νικᾶται ὑφ' ἡμῶν,
[7, 70]	ἄλλοι Ἀθηναῖοι προσέμισγον τῷ ζεύγματι,	τῇ	μὲν πρώτῃ ῥύμῃ ἐπιπλέοντες ἐκράτουν
[7, 87]	ἐπιγιγνόμεναι τοὐναντίον μετοπωριναὶ καὶ ψυχραὶ	τῇ	μεταβολῇ ἐς ἀσθένειαν (ἐνεωτέριζον, πάντα
[7, 63]	τῇ ἐπιστήμῃ καὶ τῶν τρόπων	τῇ	μιμήσει ἐθαυμάζεσθε κατὰ τὴν Ἑλλάδα,
[7, 47]	κατορθοῦντες καὶ τοὺς στρατιώτας (ἀχθομένους	τῇ	μονῇ· νόσῳ τε γὰρ ἐπιέζοντο
[7, 23]	πρὸς τὴν θάλασσαν ἐπικαταβάντων καὶ	τῇ	ναυμαχίᾳ τὴν γνώμην προσεχόντων φθάνει
[7, 23]	τῷ μεγάλῳ λιμένι ναυσὶ κρατούντων	τῇ	ναυμαχίᾳ ὑπὸ τριήρους μιᾶς καὶ
[7, 17]	ὁλκάδας αὐτῶν ἧσσον οἱ ἐν	τῇ	Ναυπάκτῳ Ἀθηναῖοι κωλύοιεν ἀπαίρειν, πρὸς
[7, 31]	εἶχον ξυμπέμπουσι πρὸς τὰς ἐν	τῇ	Ναυπάκτῳ· αὐτοὶ δὲ τὰ περὶ
[7, 19]	χειμῶνος πληρωθεῖσαι ἀνθώρμουν ταῖς ἐν	τῇ	Ναυπάκτῳ εἴκοσιν Ἀττικαῖς, ἕωσπερ αὐτοῖς
[7, 36]	οἱ Κορίνθιοι πρὸς τὰς ἐν	τῇ	Ναυπάκτῳ ναῦς ἐπισκευασάμενοι πρῴραθεν ἐναυμάχουν.
[7, 17]	τε ἀποπειράσωσι πρὸς τὴν ἐν	τῇ	Ναυπάκτῳ φυλακήν, καὶ τὰς ὁλκάδας
[7, 71]	προσαπώλλυντο αὐτοῖς καὶ οἱ ἐν	τῇ	νήσῳ ἄνδρες διαβεβηκότες, καὶ τότε
[7, 86]	εἶναι, Δημοσθένη, διὰ τὰ ἐν	τῇ	νήσῳ καὶ Πύλῳ, τὸν δὲ
[7, 41]	δὲ νῆες τῶν Συρακοσίων ἐπαιρόμεναι	τῇ	νίκῃ προσέμειξαν αὐτῶν ἐγγὺς καὶ
[7, 73]	Ἀθηναῖοι καθ' ἡσυχίαν προφθάσωσιν ἐν	τῇ	νυκτὶ διελθόντες τὰ χαλεπώτατα τῶν
[7, 80]	οὖν πυρὰ πολλὰ ἐχώρουν ἐν	τῇ	νυκτί. καὶ αὐτοῖς, οἷον φιλεῖ
[7, 12]	πρῶτον ἤκμαζε καὶ τῶν νεῶν	τῇ	ξηρότητι καὶ τῶν πληρωμάτων τῇ
[7, 40]	χρώμενοι, ὥσπερ διενοήθησαν, τῶν ἐμβόλων	τῇ	παρασκευῇ ἀνερρήγνυσαν τὰς τῶν Ἀθηναίων
[7, 2]	Ἰέτας τότε τι τεῖχος ἐν	τῇ	παρόδῳ τῶν Σικελῶν ἑλὼν καὶ
[7, 69]	θεοὺς πατρῴους προφερόμενα, ἀλλ' ἐπὶ	τῇ	παρούσῃ ἐκπλήξει ὠφέλιμα νομίζοντες ἐπιβοῶνται.
[7, 43]	ἐχώρουν ἐς τὸ πρόσθεν, ὅπως	τῇ	παρούσῃ ὁρμῇ τοῦ περαίνεσθαι ὧν
[7, 42]	ἐναντίοις, ἐβούλετο ὅτι τάχος ἀποχρήσασθαι	τῇ	παρούσῃ (τοῦ στρατεύματος ἐκπλήξει. καὶ
[7, 68]	βουλόμεθα τούσδε τε κολασθῆναι καὶ	τῇ	πάσῃ Σικελίᾳ καρπουμένῃ καὶ πρὶν
[7, 68]	γυναιξὶ τὰ ἀπρεπέστατα, πόλει δὲ	τῇ	πάσῃ (τὴν αἰσχίστην ἐπίκλησιν. ἀνθ'
[7, 42]	ἂν σφᾶς (οὐδένα) ἠπείγετο ἐπιθέσθαι	τῇ	πείρᾳ, καί οἱ ξυντομωτάτην ἡγεῖτο
[7, 19]	ξύμμαχοι ἐτείχιζον, οἱ δ' ἐν	τῇ	Πελοποννήσῳ ἀπέστελλον περὶ τὸν αὐτὸν
[7, 30]	μέρος δέ τι καὶ ἐν	τῇ	πόλει αὐτῇ δι' ἁρπαγὴν ἐγκαταληφθὲν
[7, 39]	ἄρχοντας, πέμψαντας ὡς τοὺς ἐν	τῇ	πόλει ἐπιμελομένους, κελεύειν ὅτι τάχιστα
[7, 29]	ἐσεληλυθότες, κατέκοψαν πάντας· καὶ ξυμφορὰ	τῇ	πόλει πάσῃ οὐδεμιᾶς ἥσσων μᾶλλον
[7, 29]	σταδίους) ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ	τῇ	πόλει προσέκειτο οὔσῃ οὐ μεγάλῃ,
[7, 47]	γοῦν ἐπελθούσαις ναυσὶ κρατεῖν. καὶ	τῇ	πόλει ὠφελιμώτερον ἔφη εἶναι πρὸς
[7, 44]	ἤδη ἐνικῶντο, οἱ δ' ἔτι	τῇ	πρώτῃ ἐφόδῳ ἀήσσητοι ἐχώρουν. πολὺ
[7, 42]	καὶ αὐτὸς ἐν τῷ παρόντι	τῇ	πρώτῃ ἡμέρᾳ μάλιστα δεινότατός ἐστι
[7, 34]	κατὰ Ἐρινεὸν τῆς Ἀχαΐας ἐν	τῇ	Ῥυπικῇ. (καὶ αὐτοῖς τοῦ χωρίου
[7, 18]	τὸν ἐπιτειχισμόν, καὶ τοῖς ἐν	τῇ	Σικελίᾳ ἅμα ὡς ἀποπέμψοντες ἐν
[7, 17]	πρέσβεις ἧκον καὶ τὰ ἐν	τῇ	Σικελίᾳ βελτίω ἤγγελλον, νομίσαντες οὐκ
[7, 25]	διαπεπολεμησόμενον. καὶ οἱ μὲν ἐν	τῇ	Σικελίᾳ ταῦτα ἔπρασσον. ~Ὁ δὲ
[7, 21]	τοὺς Ἀργείους παραλαβεῖν. ~Ἐν δὲ	τῇ	Σικελίᾳ ὑπὸ τοὺς αὐτοὺς χρόνους
[7, 79]	(διεκώλυσαν. καὶ μετὰ ταῦτα πάσῃ	τῇ	στρατιᾷ ἀναχωρήσαντες πρὸς τὸ πεδίον
[7, 31]	τοῦ χειμῶνος τὰ χρήματα ἄγων	τῇ	στρατιᾷ ἀπεπέμφθη, καὶ ἀγγέλλει τά
[7, 11]	ἐναντίων ἡσυχάζομεν (οὐδὲ γὰρ ξυμπάσῃ	τῇ	στρατιᾷ δυναίμεθ' ἂν χρήσασθαι ἀπανηλωκυίας
[7, 33]	ἀπὸ τῆς ἠπείρου, ἐπεραιώθησαν (ξυμπάσῃ	τῇ	στρατιᾷ τὸν Ἰόνιον ἐπ' ἄκραν
[7, 25]	τῶν πολεμίων ἰσχύι μᾶλλον ἢ	τῇ	σφετέρᾳ ταραχῇ ἡσσηθεῖεν, τά τε
[7, 12]	τῇ ξηρότητι καὶ τῶν πληρωμάτων	τῇ	σωτηρίᾳ· νῦν δὲ αἵ τε
[7, 5]	καὶ τῶν ἀκοντιστῶν τὴν ὠφελίαν	τῇ	τάξει ἐντὸς λίαν τῶν τειχῶν
[7, 75]	τῇ ἀπολείψει τοῦ στρατοπέδου ξυνέβαινε	τῇ	τε ὄψει ἑκάστῳ ἀλγεινὰ καὶ
[7, 36]	στενοχωρίαν κωλύσειν (ὥστε μὴ περιπλεῖν.	τῇ	τε πρότερον ἀμαθίᾳ τῶν κυβερνητῶν
[7, 62]	~Ἃ δὲ ἀρωγὰ ἐνείδομεν ἐπὶ	τῇ	τοῦ λιμένος στενότητι πρὸς τὸν
[7, 25]	τῆς ναυμαχίας πέρι ὡς οὐ	τῇ	τῶν πολεμίων ἰσχύι μᾶλλον ἢ
[7, 83]	τὴν στρατιάν. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι	τῇ	ὑστεραίᾳ καταλαβόντες αὐτὸν ἔλεγον ὅτι
[7, 27]	πόλεων κατὰ διαδοχὴν χρόνου ἐπιούσαις	τῇ	χώρᾳ ἐπῳκεῖτο, πολλὰ ἔβλαπτε τοὺς
[7, 47]	ἔφη εἶναι πρὸς τοὺς ἐν	τῇ	χώρᾳ σφῶν ἐπιτειχίζοντας τὸν πόλεμον
[7, 39]	πόλει ἐπιμελομένους, κελεύειν ὅτι τάχιστα	τὴν	ἀγορὰν τῶν πωλουμένων παρὰ τὴν
[7, 29]	ᾠκοδομημένου, καὶ πυλῶν ἅμα διὰ	τὴν	ἄδειαν ἀνεῳγμένων. (ἐσπεσόντες δὲ οἱ
[7, 56]	ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ πρὸς	τὴν	Ἀθηναίων τε πόλιν καὶ Λακεδαιμονίων.
[7, 20]	καὶ ὁ μὲν Δημοσθένης ἐς	τὴν	Αἴγιναν προσπλεύσας τοῦ στρατεύματός τε
[7, 68]	ἀπρεπέστατα, πόλει δὲ τῇ πάσῃ	(τὴν	αἰσχίστην ἐπίκλησιν. ἀνθ' ὧν μὴ
[7, 31]	Δημοσθένης δ' ἐκ τῶν περὶ	τὴν	Ἀκαρνανίαν χωρίων σφενδονήτας τε καὶ
[7, 3]	αὐτούς, ἀπήγαγε τὴν στρατιὰν ἐπὶ	τὴν	ἄκραν τὴν Τεμενῖτιν καλουμένην, (καὶ
[7, 13]	ὑπὲρ σφῶν πείσαντες τοὺς τριηράρχους	τὴν	ἀκρίβειαν τοῦ ναυτικοῦ ἀφῄρηνται. ~ἐπισταμένοις
[7, 60]	τήν τε ἀπόκλῃσιν ὁρῶσι καὶ	τὴν	ἄλλην διάνοιαν (αὐτῶν αἰσθομένοις βουλευτέα
[7, 42]	καὶ σφενδονήτας καὶ τοξότας καὶ	τὴν	ἄλλην παρασκευὴν (ἱκανήν. καὶ τοῖς
[7, 7]	τείχους. καὶ ὁ Γύλιππος ἐς	τὴν	ἄλλην Σικελίαν ἐπὶ στρατιάν τε
[7, 46]	Γύλιππος δὲ κατὰ γῆν ἐς	τὴν	ἄλλην Σικελίαν ᾤχετο αὖθις, ἄξων
[7, 48]	ἐμφανῶς σφᾶς ψηφιζομένους μετὰ πολλῶν	τὴν	ἀναχώρησιν τοῖς πολεμίοις καταγγέλτους γίγνεσθαι·
[7, 31]	τῶν Μεσσηνίων μετεπέμψατο καὶ ἐς	τὴν	ἀντιπέρας ἤπειρον τῆς Ἀκαρνανίας διέβη,
[7, 77]	ταῖς ξυμφοραῖς (μήτε ταῖς παρὰ	τὴν	ἀξίαν νῦν κακοπαθίαις. κἀγώ τοι
[7, 18]	καὶ Κορινθίων ἐναγόντων, ἐπειδὴ ἐπυνθάνοντο	τὴν	ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων βοήθειαν ἐς
[7, 42]	δὲ Δημοσθένης καὶ Εὐρυμέδων ἔχοντες	τὴν	ἀπὸ τῶν Ἀθηνῶν βοήθειαν παραγίγνονται,
[7, 67]	ἢ κατὰ γῆν μετὰ τοῦτο	τὴν	ἀποχώρησιν ποιῶνται, ὡς τῶν γε
[7, 18]	~Παρεσκευάζοντο δὲ καὶ τὴν ἐς	τὴν	Ἀττικὴν ἐσβολὴν οἱ Λακεδαιμόνιοι, ὥσπερ
[7, 19]	Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐς	τὴν	Ἀττικὴν ἐσέβαλον· ἡγεῖτο δὲ Ἆγις
[7, 80]	πλεῖστα ἀπάγειν τὴν στρατιάν, μηκέτι	τὴν	αὐτὴν ὁδὸν ᾗ διενοήθησαν, ἀλλὰ
[7, 70]	τε τὴν τέχνην καὶ πρὸς	τὴν	αὐτίκα φιλονικίαν ἐγίγνετο, τοῖς μὲν
[7, 8]	ἐπιστολήν, νομίζων οὕτως ἂν μάλιστα	τὴν	αὑτοῦ γνώμην μηδὲν ἐν τῷ
[7, 29]	τὸν Εὔριπον καὶ ἀποβιβάσας ἐς	τὴν	(Βοιωτίαν ἦγεν αὐτοὺς ἐπὶ Μυκαλησσόν.
[7, 36]	πλεῖστον γὰρ ἐν αὐτῷ σχήσειν·	τὴν	γὰρ ἀνάκρουσιν οὐκ ἔσεσθαι τοῖς
[7, 47]	ἐν τούτῳ ἐβουλεύοντο πρός τε	τὴν	γεγενημένην ξυμφορὰν καὶ πρὸς τὴν
[7, 57]	πεισθέντες· ξυνέβη δὲ τοῖς Κρησὶ	τὴν	Γέλαν Ῥοδίοις ξυγκτίσαντας μὴ ξὺν
[7, 36]	Ἀθηναίοις ἐξωθουμένοις ἄλλοσε ἢ ἐς	τὴν	γῆν, καὶ ταύτην δι' ὀλίγου
[7, 52]	καὶ ἐπεξάγοντα τῷ πλῷ πρὸς	τὴν	γῆν μᾶλλον, νικήσαντες οἱ Συρακόσιοι
[7, 52]	κατεδίωκόν τε καὶ ἐξεώθουν ἐς	τὴν	γῆν. ~Ὁ δὲ Γύλιππος ὁρῶν
[7, 71]	(καὶ διακελευσμῷ χρώμενοι, κατεδίωκον ἐς	τὴν	γῆν. τότε δὲ ὁ μὲν
[7, 73]	κατὰ γῆν ἀναχωρήσοντες ἤδη ξύμπαντες	τὴν	γνώμην εἶχον, Ἑρμοκράτης δὲ ὁ
[7, 15]	ὑμῖν μὴ μεμπτῶν γεγενημένων, οὕτω	τὴν	γνώμην ἔχετε· ἐπειδὴ δὲ Σικελία
[7, 71]	τῶν δρωμένων τῆς ὄψεως καὶ	τὴν	γνώμην μᾶλλον τῶν ἐν τῷ
[7, 23]	θάλασσαν ἐπικαταβάντων καὶ τῇ ναυμαχίᾳ	τὴν	γνώμην προσεχόντων φθάνει προσπεσὼν ἅμα
[7, 15]	ὅμως δ' ἢν μὴ προσέχητε	τὴν	γνώμην, τὰ μὲν λήσουσιν ὑμᾶς,
[7, 66]	τὰς μὲν νενικήκατε ἤδη ναυμαχίας,	τὴν	δ' ἐκ τοῦ εἰκότος νῦν
[7, 44]	μὲν ὄψιν τοῦ σώματος προορᾶν,	τὴν	δὲ γνῶσιν τοῦ οἰκείου ἀπιστεῖσθαι.
[7, 28]	κατὰ διαδοχὴν οἱ Ἀθηναῖοι φυλάσσοντες,	τὴν	δὲ νύκτα καὶ ξύμπαντες πλὴν
[7, 77]	(οὔτ' ἂν ἱδρυθέντας που ἐξαναστήσειεν.	τὴν	δὲ πορείαν ὥστ' ἀσφαλῆ καὶ
[7, 27]	ἐξελαυνόντων τῶν ἱππέων πρός τε	τὴν	Δεκέλειαν καταδρομὰς ποιουμένων καὶ κατὰ
[7, 18]	καὶ ὁ Ἀλκιβιάδης προσκείμενος ἐδίδασκε	τὴν	Δεκέλειαν τειχίζειν καὶ μὴ ἀνιέναι
[7, 42]	τοῦ κινδύνου, ὁρῶντες οὔτε διὰ	τὴν	Δεκέλειαν τειχιζομένην οὐδὲν ἧσσον στρατὸν
[7, 84]	οἱ πολέμιοι ἐπικείμενοι χαλεπὴν ἤδη	τὴν	διάβασιν ἐποίουν· ἁθρόοι γὰρ ἀναγκαζόμενοι
[7, 69]	ἐν αὐτῇ ἀνεπιτάκτου πᾶσιν ἐς	τὴν	δίαιταν ἐξουσίας, ἄλλα τε λέγων
[7, 73]	δὲ ὁ Συρακόσιος ὑπονοήσας αὐτῶν	τὴν	διάνοιαν καὶ νομίσας δεινὸν εἶναι
[7, 32]	πέμπει ἐς τῶν Σικελῶν τοὺς	τὴν	διόδον ἔχοντας καὶ σφίσι ξυμμάχους,
[7, 78]	δὲ Συρακόσιοι ἐν τούτῳ προελθόντες	(τὴν	δίοδον τὴν ἐν τῷ πρόσθεν
[7, 37]	λιμένος. ~Τοιαῦτα οἱ Συρακόσιοι πρὸς	τὴν	ἑαυτῶν ἐπιστήμην τε καὶ δύναμιν
[7, 28]	ἀδύνατοι ἐγένοντο τοῖς χρήμασιν. καὶ	τὴν	εἰκοστὴν ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον
[7, 14]	ἐξορμῶντές τε ναῦν (καὶ ξυνέχοντες	τὴν	εἰρεσίαν. τούτων δὲ πάντων ἀπορώτατον
[7, 31]	ἀποπλέων ἐπὶ τῆς Κερκύρας μετὰ	τὴν	ἐκ τῆς Λακωνικῆς τείχισιν, ὁλκάδα
[7, 35]	ηὐλίσαντο πρὸς τὴν θάλασσαν καὶ	τὴν	ἐκβολὴν τοῦ Ὑλίου· καὶ αἱ
[7, 62]	τῶν νεῶν ἔσεσθαι καὶ πρὸς	τὴν	ἐκείνων ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων παρασκευήν,
[7, 13]	τὰ ἐπιτήδεια οὐχ ἕξομεν, παρὰ	τὴν	ἐκείνων (πόλιν χαλεπῶς καὶ νῦν
[7, 63]	τρόπων τῇ μιμήσει ἐθαυμάζεσθε κατὰ	τὴν	Ἑλλάδα, καὶ τῆς ἀρχῆς τῆς
[7, 41]	ἀμφοτέρων τῶν ναυμαχιῶν ἔστησαν, καὶ	τὴν	ἐλπίδα ἤδη ἐχυρὰν εἶχον ταῖς
[7, 61]	ἀγῶσι σφαλέντες ἔπειτα διὰ παντὸς	τὴν	ἐλπίδα (τοῦ φόβου ὁμοίαν ταῖς
[7, 80]	καὶ ἐσβάντες ἐς τὴν ὁδὸν	τὴν	Ἑλωρίνην καλουμένην ἐπορεύοντο, ὅπως, ἐπειδὴ
[7, 21]	Ἀθηναίους, λέγων οὐδ' ἐκείνους πάτριον	τὴν	ἐμπειρίαν οὐδ' ἀίδιον τῆς θαλάσσης
[7, 17]	ὅπως ναυμαχίας τε ἀποπειράσωσι πρὸς	τὴν	ἐν τῇ Ναυπάκτῳ φυλακήν, καὶ
[7, 36]	χρῆσθαι, οὐκ ἔλασσον σχήσειν, καὶ	τὴν	ἐν τῷ μεγάλῳ λιμένι ναυμαχίαν,
[7, 78]	ἐν τούτῳ προελθόντες (τὴν δίοδον	τὴν	ἐν τῷ πρόσθεν ἀπετείχιζον· ἦν
[7, 56]	τοῦ αὐτοὶ σωθῆναι μόνον ἔτι	τὴν	ἐπιμέλειαν ἐποιοῦντο, ἀλλὰ καὶ ὅπως
[7, 74]	εὐθὺς ὥρμησαν, ἔδοξεν αὐτοῖς καὶ	τὴν	ἐπιοῦσαν ἡμέραν περιμεῖναι, ὅπως ξυσκευάσαιντο
[7, 36]	ἐς τὴν εὐρυχωρίαν, σφῶν ἐχόντων	τὴν	ἐπίπλευσιν ἀπὸ τοῦ πελάγους τε
[7, 10]	τίς τι ἐπηρώτα ἀπεκρίνοντο, καὶ	τὴν	ἐπιστολὴν ἀπέδοσαν. ὁ δὲ γραμματεὺς
[7, 43]	τοὺς ἄλλους ξυνάρχοντας, ὡς ἐπενόει,	τὴν	(ἐπιχείρησιν τῶν Ἐπιπολῶν ἐποιεῖτο. καὶ
[7, 71]	ἀνώμαλον> τῆς ναυμαχίας ἀνώμαλον (καὶ	τὴν	ἔποψιν ἐκ τῆς γῆς ἠναγκάζοντο
[7, 18]	φυλακὴν ποιούμενοι. ~Παρεσκευάζοντο δὲ καὶ	τὴν	ἐς τὴν Ἀττικὴν ἐσβολὴν οἱ
[7, 2]	κύκλου πρὸς τὸν Τρωγίλον ἐπὶ	τὴν	ἑτέραν θάλασσαν λίθοι τε παραβεβλημένοι
[7, 6]	πλαγίου τάξας τῶν Ἀθηναίων κατὰ	τὴν	εὐρυχωρίαν, ᾗ τῶν τειχῶν ἀμφοτέρων
[7, 3]	ξυντασσομένους, ἐπανῆγε τὸ στρατόπεδον ἐς	τὴν	εὐρυχωρίαν μᾶλλον. καὶ ὁ Νικίας
[7, 36]	τοῖς Συρακοσίοις) περιπλεῦσαι δὲ ἐς	τὴν	εὐρυχωρίαν, σφῶν ἐχόντων τὴν ἐπίπλευσιν
[7, 43]	ἓν δὲ τῶν ξυμμάχων, ἀγγέλλουσι	τὴν	ἔφοδον καὶ τοῖς ἑξακοσίοις τῶν
[7, 31]	τοῦτο ἀφικόμενος ὁ Δημοσθένης ἐς	τὴν	Ζάκυνθον καὶ Κεφαλληνίαν ὁπλίτας τε
[7, 66]	τῆς ἄλλης Ἑλλάδος, καὶ ἀρχὴν	τὴν	ἤδη μεγίστην τῶν τε πρὶν
[7, 63]	τὰς ναῦς πλείους, ἐκείνην τε	τὴν	ἡδονὴν ἐνθυμεῖσθαι ὡς ἀξία ἐστὶ
[7, 38]	ἔκπλους. παρασκευαζόμενοι δὲ ταῦτα ὅλην	τὴν	ἡμέραν διετέλεσαν οἱ Ἀθηναῖοι μέχρι
[7, 73]	(ἔτυχε γὰρ αὐτοῖς Ἡρακλεῖ ταύτην	τὴν	ἡμέραν θυσία οὖσα) οὐ δοκεῖν
[7, 68]	πάντες ἴστε, οἵ γε ἐπὶ	τὴν	ἡμετέραν ἦλθον δουλωσόμενοι, ἐν ᾧ,
[7, 23]	ἐν τῷ Πλημμυρίῳ Ἀθηναίων πρὸς	τὴν	θάλασσαν ἐπικαταβάντων καὶ τῇ ναυμαχίᾳ
[7, 80]	ἢ οἱ Συρακόσιοι (ἐτήρουν, πρὸς	τὴν	θάλασσαν. ἦν δὲ ἡ ξύμπασα
[7, 80]	τῇ ἕῳ ἀφικνοῦνται ὅμως πρὸς	τὴν	θάλασσαν, καὶ ἐσβάντες ἐς τὴν
[7, 69]	ἀποχωρήσας ἦγε τὸν πεζὸν πρὸς	τὴν	θάλασσαν καὶ παρέταξεν ὡς ἐπὶ
[7, 35]	στρατὸν ἰέναι, ἐπικαταβάντες ηὐλίσαντο πρὸς	τὴν	θάλασσαν καὶ τὴν ἐκβολὴν τοῦ
[7, 39]	τὴν ἀγορὰν τῶν πωλουμένων παρὰ	τὴν	θάλασσαν μεταστῆσαι κομίσαντας, καὶ ὅσα
[7, 30]	καταδιώκουσιν ἐπὶ τὸν Εὔριπον καὶ	τὴν	θάλασσαν, (οὗ αὐτοῖς τὰ πλοῖα
[7, 2]	κατὰ βραχύ τι τὸ πρὸς	τὴν	θάλασσαν (τοῦτο δ' ἔτι ᾠκοδόμουν)
[7, 49]	αὐτοῦ, ἔφη χρῆναι ἢ ἐς	τὴν	Θάψον ἀναστάντας τοῦτο ποιεῖν ἢ
[7, 25]	αἱ δ' ἕνδεκα νῆες πρὸς	τὴν	Ἰταλίαν ἔπλευσαν, πυνθανόμεναι πλοῖα τοῖς
[7, 49]	ἀναστάντας τοῦτο ποιεῖν ἢ ἐς	τὴν	Κατάνην, ὅθεν τῷ τε πεζῷ
[7, 41]	Ἀθηναῖοι τραπόμενοι διὰ τῶν ὁλκάδων	τὴν	κατάφευξιν ἐποιοῦντο (ἐς τὸν ἑαυτῶν
[7, 31]	ξύλλογον ἡτοιμάζοντο, Εὐρυμέδων μὲν ἐς	τὴν	Κέρκυραν πλεύσας καὶ πέντε καὶ
[7, 20]	Χαρικλέους ἅμα περιπλέοντα (ξυστρατεύεσθαι περὶ	τὴν	Λακωνικήν. καὶ ὁ μὲν Δημοσθένης
[7, 26]	ἐπὶ τὰς ναῦς ἔπλεον ἐς	τὴν	(Λακωνικήν· καὶ πρῶτον μὲν τῆς
[7, 54]	τροπῆς ἐποιήσαντο τῶν πεζῶν ἐς	τὴν	λίμνην καὶ ἧς αὐτοὶ τῷ
[7, 53]	πρώτοις τρέπουσι καὶ ἐσβάλλουσιν (ἐς	τὴν	λίμνην τὴν Λυσιμέλειαν καλουμένην. ὕστερον
[7, 53]	καὶ ἐσβάλλουσιν (ἐς τὴν λίμνην	τὴν	Λυσιμέλειαν καλουμένην. ὕστερον δὲ πλέονος
[7, 77]	που ἐπιδεῖν καὶ οἱ Ἀθηναῖοι	τὴν	μεγάλην δύναμιν τῆς πόλεως καίπερ
[7, 28]	κατέστη. πρὸς γὰρ τῇ ἐπάλξει	τὴν	μὲν ἡμέραν κατὰ διαδοχὴν οἱ
[7, 29]	ἦγεν αὐτοὺς ἐπὶ Μυκαλησσόν. καὶ	τὴν	μὲν νύκτα λαθὼν πρὸς τῷ
[7, 44]	ἀλλήλους ὡς ἐν σελήνῃ εἰκὸς	τὴν	μὲν ὄψιν τοῦ σώματος προορᾶν,
[7, 3]	ηὐλίσαντο. τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἄγων	τὴν	μὲν πλείστην τῆς στρατιᾶς παρέταξε
[7, 9]	στρατεύσας ἐπ' Ἀμφίπολιν Θρᾳξὶ πολλοῖς	τὴν	μὲν πόλιν οὐχ εἷλεν, ἐς
[7, 83]	τὸν πόλεμον, ταῦτα ἀποδοῦναι, ὥστε	τὴν	μετ' αὐτοῦ στρατιὰν ἀφεῖναι αὐτούς·
[7, 87]	τε τῶν τραυμάτων καὶ διὰ	τὴν	μεταβολὴν καὶ τὸ τοιοῦτον ἀπέθνῃσκον,
[7, 30]	τι ἀπανηλώθη. τὰ μὲν κατὰ	τὴν	Μυκαλησσὸν πάθει χρησαμένην οὐδενὸς ὡς
[7, 29]	(ἐσπεσόντες δὲ οἱ Θρᾷκες ἐς	τὴν	Μυκαλησσὸν τάς τε οἰκίας καὶ
[7, 21]	ἄλλου πειθόντων, ὥρμηντό τε ἐς	τὴν	ναυμαχίαν καὶ τὰς ναῦς ἐπλήρουν·
[7, 24]	~Οἱ δὲ Συρακόσιοι κατὰ μὲν	τὴν	ναυμαχίαν οὕτως ἐπεπράγεσαν, τὰ δ'
[7, 25]	τις ὥσπερ περὶ ἕρμα περιβάλῃ	τὴν	ναῦν. ἀλλὰ καὶ τούτους κολυμβηταὶ
[7, 53]	Ἀθηναίους ὁ ἄνεμος οὔριος) ἀφεῖσαν	(τὴν	ναῦν) πῦρ ἐμβαλόντες. καὶ οἱ
[7, 34]	ἀποπλευσάντων δὲ τῶν Ἀθηναίων ἐς	τὴν	Ναύπακτον οἱ Κορίνθιοι εὐθὺς τροπαῖον
[7, 23]	καὶ ταραχθεῖσαι περὶ ἀλλήλας παρέδοσαν	τὴν	νίκην τοῖς Ἀθηναίοις· ταύτας τε
[7, 74]	δὲ πρὸς τὸ ἄγγελμα ἐπέσχον	τὴν	νύκτα, νομίσαντες οὐκ ἀπάτην εἶναι.
[7, 42]	Ἀθηναίους τε τοὺς ξυστρατευομένους καὶ	τὴν	ξύμπασαν πόλιν. (Πρῶτον μὲν οὖν
[7, 80]	τὴν θάλασσαν, καὶ ἐσβάντες ἐς	τὴν	ὁδὸν τὴν Ἑλωρίνην καλουμένην ἐπορεύοντο,
[7, 70]	κωλῦσαί τε αὐτοὺς διαφυγεῖν καὶ	τὴν	οἰκείαν ἑκάστους πατρίδα νικήσαντας (ἐπαυξῆσαι.
[7, 53]	καὶ τὸ μὴ προσελθεῖν ἐγγὺς	τὴν	ὁλκάδα τοῦ κινδύνου ἀπηλλάγησαν. ~μετὰ
[7, 62]	χειρῶν σιδηρῶν ἐπιβολαί, αἳ σχήσουσι	τὴν	πάλιν ἀνάκρουσιν τῆς προσπεσούσης νεώς,
[7, 65]	μὲν αἰσθάνεσθαι, ὁρῶσι καὶ αὐτὴν	τὴν	παρασκευήν, ὅτι ναυμαχήσουσιν οἱ Ἀθηναῖοι,
[7, 60]	στρατηγοὶ καὶ οἱ ταξίαρχοι πρὸς	τὴν	παροῦσαν ἀπορίαν τῶν τε ἄλλων
[7, 29]	τοὺς τῷ Δημοσθένει ὑστερήσαντας διὰ	τὴν	παροῦσαν ἀπορίαν τῶν χρημάτων οὐ
[7, 47]	τὴν γεγενημένην ξυμφορὰν καὶ πρὸς	τὴν	παροῦσαν ἐν τῷ στρατοπέδῳ κατὰ
[7, 86]	ἐς τοῦτο δυστυχίας ἀφικέσθαι διὰ	τὴν	πᾶσαν ἐς ἀρετὴν νενομισμένην ἐπιτήδευσιν.
[7, 43]	καὶ Εὐρυμέδων καὶ Μένανδρος ἀναλαβὼν	τὴν	πᾶσαν στρατιὰν ἐχώρει πρὸς τὰς
[7, 70]	ἐπιβοῶντες καὶ περὶ τῆς ἐς	τὴν	πατρίδα σωτηρίας νῦν, εἴ ποτε
[7, 22]	ὑπὸ νύκτα πᾶσαν τὴν στρατιὰν	τὴν	πεζὴν αὐτὸς μὲν τοῖς ἐν
[7, 79]	πρὸ ἑαυτῶν ὑπὲρ τοῦ ἀποτειχίσματος	τὴν	πεζὴν στρατιὰν παρατεταγμένην οὐκ ἐπ'
[7, 21]	βλάψοντας. ἰέναι οὖν ἐκέλευεν ἐς	τὴν	πεῖραν τοῦ ναυτικοῦ καὶ μὴ
[7, 17]	ἑτοιμάζων. πέμπουσι δὲ καὶ περὶ	τὴν	Πελοπόννησον οἱ Ἀθηναῖοι εἴκοσι ναῦς,
[7, 26]	τῆς Αἰγίνης καὶ πλεύσας πρὸς	τὴν	Πελοπόννησον τῷ τε Χαρικλεῖ καὶ
[7, 70]	ἠρώτων, οἱ μὲν Ἀθηναῖοι εἰ	τὴν	πολεμιωτάτην γῆν οἰκειοτέραν ἤδη τῆς
[7, 40]	αὐτοὺς ὡς ἡσσημένους σφῶν πρὸς	τὴν	πόλιν ἀνακρούσασθαι, καθ' ἡσυχίαν ἐκβάντες
[7, 37]	τῶν Ἀθηναίων, καθ' ὅσον πρὸς	τὴν	πόλιν αὐτοῦ ἑώρα· καὶ οἱ
[7, 46]	ναυσὶ Σικανὸν ἀπέστειλαν, ὅπως ὑπαγάγοιτο	τὴν	πόλιν, εἰ δύναιτο· Γύλιππος δὲ
[7, 40]	ἐξαίφνης πρύμναν κρουσάμενοι πάλιν πρὸς	τὴν	πόλιν ἔπλευσαν καὶ εὐθὺς ἐκβάντες
[7, 86]	τὰ σκῦλα (ἀναλαβόντες, ἀνεχώρησαν ἐς	τὴν	πόλιν. καὶ τοὺς μὲν ἄλλους
[7, 74]	ποι ἐκπεπτωκυῖαν ἀναδησάμενοι ἐκόμιζον ἐς	τὴν	πόλιν. ~Μετὰ δὲ τοῦτο, ἐπειδὴ
[7, 82]	τούτους μὲν εὐθὺς ἀπεκόμιζον ἐς	τὴν	πόλιν· Νικίας δὲ καὶ οἱ
[7, 72]	νεκροὺς ἀνείλοντο, καὶ ἀποπλεύσαντες πρὸς	τὴν	πόλιν τροπαῖον (ἔστησαν, οἱ δ'
[7, 85]	ταῖς ἄλλαις προσβολαῖς ταῖς κατὰ	τὴν	πορείαν συχναῖς γενομέναις οὐκ ὀλίγοι
[7, 67]	ἡ μεγίστη ἐλπὶς μεγίστην καὶ	τὴν	προθυμίαν παρέχεται. (Τά τε τῆς
[7, 4]	τε Λοκροὺς καὶ Ῥήγιον καὶ	τὴν	προσβολὴν τῆς Σικελίας ναυλοχεῖν αὐτάς.
[7, 17]	ἤγγελλον, νομίσαντες οὐκ ἄκαιρον καὶ	τὴν	προτέραν πέμψιν τῶν νεῶν ποιήσασθαι,
[7, 28]	χώραν, ὥστε ἔτει ἑπτακαιδεκάτῳ μετὰ	τὴν	πρώτην ἐσβολὴν ἦλθον ἐς Σικελίαν
[7, 26]	στράτευμα ὃ ἔδει ἔχοντα ἐς	τὴν	Σικελίαν βοηθεῖν, ἄρας ἐκ τῆς
[7, 1]	ἐβουλεύοντο εἴτ' ἐν δεξιᾷ λαβόντες	τὴν	Σικελίαν διακινδυνεύσωσιν ἐσπλεῦσαι, εἴτ' ἐν
[7, 31]	ᾗ οἱ Κορίνθιοι ὁπλῖται ἐς	τὴν	Σικελίαν ἔμελλον περαιοῦσθαι, αὐτὴν μὲν
[7, 17]	αὐτοί τε ἀποστελοῦντες ὁπλίτας ἐς	τὴν	Σικελίαν καὶ ἐκ τῆς ἄλλης
[7, 19]	ταῖς ὁλκάσι τοὺς ὁπλίτας ἐς	τὴν	Σικελίαν, Λακεδαιμόνιοι μὲν τῶν τε
[7, 16]	τροπὰς τὰς χειμερινὰς ἀποπέμπουσιν ἐς	τὴν	Σικελίαν μετὰ δέκα νεῶν, ἄγοντα
[7, 27]	οὓς ἔδει τῷ Δημοσθένει ἐς	τὴν	Σικελίαν (ξυμπλεῖν. οἱ δ' Ἀθηναῖοι,
[7, 18]	ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων βοήθειαν ἐς	τὴν	Σικελίαν, ὅπως δὴ ἐσβολῆς γενομένης
[7, 17]	Κορίνθου καὶ τῆς Πελοποννήσου ἐς	τὴν	Σικελίαν (περαιοῦσθαι. οἱ γὰρ Κορίνθιοι,
[7, 26]	ἐκεῖθεν ξυμμάχων παραλαβὼν τὸν ἐς	τὴν	Σικελίαν πλοῦν ὅτι τάχιστα ποιῆται·
[7, 20]	ναῦς, (καὶ τὸν Δημοσθένη ἐς	τὴν	Σικελίαν, ὥσπερ ἔμελλον, ἀπέστελλον ἑξήκοντα
[7, 36]	οὐ δώσειν διεκπλεῖν, τὸ δὲ	τὴν	στενοχωρίαν κωλύσειν (ὥστε μὴ περιπλεῖν.
[7, 70]	ἐπιβαίνειν. ξυνετύγχανέ τε πολλαχοῦ διὰ	τὴν	στενοχωρίαν τὰ μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι,
[7, 49]	εἰ δὲ δεῖ μὴ ἀπάγειν	τὴν	στρατιὰν ἄνευ Ἀθηναίων ψηφίσματος, ἀλλὰ
[7, 33]	Ἀθηναίων ἐναντίους ἐκπεπτωκότας· καὶ βουλόμενοι	τὴν	στρατιὰν αὐτόθι πᾶσαν ἁθροίσαντες εἴ
[7, 4]	τοῦ τείχους ἀσθενές) νυκτὸς ἀναλαβὼν	τὴν	στρατιὰν ἐπῄει (πρὸς αὐτό. οἱ
[7, 3]	Γύλιππος οὐ προσιόντας αὐτούς, ἀπήγαγε	τὴν	στρατιὰν ἐπὶ τὴν ἄκραν τὴν
[7, 48]	τότε λόγῳ οὐκ ἔφη ἀπάξειν	τὴν	στρατιάν. εὖ γὰρ εἰδέναι ὅτι
[7, 42]	κατορθώσας ἕξειν Συρακούσας, ἢ ἀπάξειν	τὴν	στρατιὰν καὶ οὐ τρίψεσθαι ἄλλως
[7, 80]	πυρὰ καύσαντας ὡς πλεῖστα ἀπάγειν	τὴν	στρατιάν, μηκέτι τὴν αὐτὴν ὁδὸν
[7, 84]	δ' ἐπειδὴ ἡμέρα ἐγένετο ἦγε	τὴν	στρατιάν· οἱ δὲ Συρακόσιοι καὶ
[7, 82]	διαβὰς πρὸς μετέωρόν τι καθῖσε	τὴν	στρατιάν. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι τῇ
[7, 22]	ναυτικόν, ἀγαγὼν ὑπὸ νύκτα πᾶσαν	τὴν	στρατιὰν τὴν πεζὴν αὐτὸς μὲν
[7, 21]	περιγενησομένους ἢ Ἀθηναίους τῇ ἐπιστήμῃ	τὴν	Συρακοσίων ἀπειρίαν βλάψοντας. ἰέναι οὖν
[7, 17]	Ναυπάκτῳ Ἀθηναῖοι κωλύοιεν ἀπαίρειν, πρὸς	τὴν	σφετέραν ἀντίταξιν τῶν τριήρων τὴν
[7, 8]	τε τῶν πολεμίων ἰσχὺν καὶ	τὴν	σφετέραν ἀπορίαν, ἔπεμπε καὶ αὐτὸς
[7, 56]	μετὰ Κορινθίων καὶ Λακεδαιμονίων καὶ	τὴν	σφετέραν πόλιν ἐμπαρασχόντες προκινδυνεῦσαί τε
[7, 29]	βλάψαι. ὁ δὲ ἔς τε	τὴν	Τάναγραν ἀπεβίβασεν αὐτοὺς καὶ ἁρπαγήν
[7, 60]	οὐδὲν ἐπενόουν. ~τοῖς δὲ Ἀθηναίοις	τήν	τε ἀπόκλῃσιν ὁρῶσι καὶ τὴν
[7, 42]	ξύμπασαν πόλιν. (Πρῶτον μὲν οὖν	τήν	τε γῆν ἐξελθόντες τῶν Συρακοσίων
[7, 30]	ἤδη τοὺς Θρᾷκας οὐ πολὺ	τήν	τε λείαν ἀφείλοντο καὶ αὐτοὺς
[7, 63]	ἐκπεπλῆχθαί τι ταῖς ξυμφοραῖς ἄγαν,	τήν	τε παρασκευὴν ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων
[7, 18]	δυστυχεῖν τε ἐνόμιζον, καὶ ἐνεθυμοῦντο	τήν	τε περὶ Πύλον ξυμφορὰν καὶ
[7, 25]	καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λακεδαιμονίων, ἀγγέλλοντας	τήν	τε τοῦ Πλημμυρίου λῆψιν καὶ
[7, 42]	καὶ παραπλήσιον τῷ προτέρῳ ἐπεληλυθότα	τήν	τε τῶν Ἀθηναίων δύναμιν πανταχόσε
[7, 8]	καὶ ὁρῶν καθ' ἡμέραν ἐπιδιδοῦσαν	τήν	τε τῶν πολεμίων ἰσχὺν καὶ
[7, 53]	τε σβεστήρια κωλύματα καὶ παύσαντες	τήν	τε φλόγα καὶ τὸ μὴ
[7, 3]	τὴν στρατιὰν ἐπὶ τὴν ἄκραν	τὴν	Τεμενῖτιν καλουμένην, (καὶ αὐτοῦ ηὐλίσαντο.
[7, 70]	ἑκατέρων τοῖς κελευσταῖς κατά τε	τὴν	τέχνην καὶ πρὸς τὴν αὐτίκα
[7, 34]	κρατησάντων τῶν Ἀθηναίων διά τε	τὴν	τοῦ ἀνέμου ἄπωσιν αὐτῶν ἐς
[7, 8]	μὴ οἱ πεμπόμενοι ἢ κατὰ	τὴν	τοῦ λέγειν ἀδυνασίαν ἢ καὶ
[7, 32]	ἐκ τῶν Συρακουσῶν τότε μετὰ	τὴν	τοῦ Πλημμυρίου ἅλωσιν πρέσβεις οἰχόμενοι
[7, 6]	νυκτὶ ἔφθασαν παροικοδομήσαντες καὶ παρελθόντες	τὴν	τῶν Ἀθηναίων οἰκοδομίαν, ὥστε μηκέτι
[7, 6]	γὰρ καὶ ὅσον οὐ παρεληλύθει	τὴν	τῶν Ἀθηναίων τοῦ τείχους τελευτὴν
[7, 7]	ἐσέπλευσαν αἱ ὑπόλοιποι δώδεκα, λαθοῦσαι	τὴν	τῶν Ἀθηναίων φυλακήν (ἦρχε δ'
[7, 60]	ναυσὶ κρατηθῆναι ἀθυμοῦντας καὶ διὰ	τὴν	τῶν ἐπιτηδείων σπάνιν ὡς τάχιστα
[7, 34]	ἐς τὸ πέλαγος καὶ διὰ	τὴν	τῶν Κορινθίων οὐκέτι ἐπαναγωγήν, διεκρίθησαν
[7, 49]	ἐν ταῖς Συρακούσαις ἀκριβῶς καὶ	τὴν	τῶν χρημάτων ἀπορίαν καὶ ὅτι
[7, 61]	νῦν ταῖς ναυσίν, ἔστι τῳ	(τὴν	ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν.
[7, 56]	(οὐ γὰρ ἔτι δυνατὴν ἔσεσθαι	τὴν	ὑπόλοιπον Ἀθηναίων δύναμιν τὸν ὕστερον
[7, 85]	καὶ ἐπὶ τοὺς τριακοσίους, οἳ	τὴν	φυλακὴν διεξῆλθον τῆς νυκτός, (πέμψαντες
[7, 30]	καὶ ξυστρεφόμενοι ἐν ἐπιχωρίῳ τάξει	τὴν	φυλακὴν ἐποιοῦντο, καὶ ὀλίγοι αὐτῶν
[7, 17]	τὴν σφετέραν ἀντίταξιν τῶν τριήρων	τὴν	φυλακὴν ποιούμενοι. ~Παρεσκευάζοντο δὲ καὶ
[7, 1]	Λακροῖς εἶναι ἀπέστειλεν. φθάσαντες δὲ	τὴν	φυλακὴν ταύτην περαιοῦνται διὰ τοῦ
[7, 53]	γῆς φιλίας οὔσης, παρεβοήθει ἐπὶ	τὴν	χηλὴν μέρος τι ἔχων τῆς
[7, 57]	περὶ Σικελίας, τοῖς μὲν ξυγκτησόμενοι	τὴν	χώραν ἐλθόντες, τοῖς δὲ ξυνδιασώσοντες,
[7, 44]	οἳ διαμαρτόντες τῶν ὁδῶν κατὰ	τὴν	χώραν ἐπλανήθησαν· οὕς, ἐπειδὴ ἡμέρα
[7, 74]	τάς τε ὁδοὺς τὰς κατὰ	τὴν	χώραν, ᾗ εἰκὸς ἦν τοὺς
[7, 27]	τῆς ἴσης φρουρᾶς καταθεούσης τε	τὴν	χώραν καὶ λῃστείας ποιουμένης, βασιλέως
[7, 66]	ᾔσθηται, (σημανοῦμεν. Ἀθηναίους γὰρ ἐς	τὴν	χώραν τήνδε ἐλθόντας πρῶτον μὲν
[7, 27]	Δεκέλειαν καταδρομὰς ποιουμένων καὶ κατὰ	τὴν	χώραν φυλασσόντων, οἱ μὲν ἀπεχωλοῦντο
[7, 28]	εἰ οἱ Πελοποννήσιοι ἐσβάλοιεν ἐς	τὴν	χώραν, ὥστε ἔτει ἑπτακαιδεκάτῳ μετὰ
[7, 5]	γὰρ ἵππου καὶ τῶν ἀκοντιστῶν	τὴν	ὠφελίαν τῇ τάξει ἐντὸς λίαν
[7, 66]	Ἀθηναίους γὰρ ἐς τὴν χώραν	τήνδε	ἐλθόντας πρῶτον μὲν ἐπὶ τῆς
[7, 57]	νήσων Κεῖοι καὶ Ἄνδριοι καὶ	Τήνιοι,	ἐκ δ' Ἰωνίας Μιλήσιοι καὶ
[7, 13]	ἀφαιρήσομέν τι καὶ βραχὺ τῆς	τηρήσεως,	τὰ ἐπιτήδεια οὐχ ἕξομεν, παρὰ
[7, 86]	τὰς λιθοτομίας, ἀσφαλεστάτην εἶναι νομίσαντες	τήρησιν,	Νικίαν δὲ καὶ Δημοσθένη ἄκοντος
[7, 26]	τὴν Σικελίαν βοηθεῖν, ἄρας ἐκ	τῆς	Αἰγίνης καὶ πλεύσας πρὸς τὴν
[7, 31]	καὶ ἐς τὴν ἀντιπέρας ἤπειρον	τῆς	Ἀκαρνανίας διέβη, ἐς Ἀλύζιάν τε
[7, 70]	ἔκπληξίν τε ἅμα καὶ ἀποστέρησιν	τῆς	ἀκοῆς ὧν οἱ κελευσταὶ φθέγγοιντο
[7, 8]	μαθόντας τοὺς Ἀθηναίους βουλεύσασθαι περὶ	τῆς	ἀληθείας. (καὶ οἱ μὲν ᾤχοντο
[7, 66]	κατορθώσειαν, καὶ τῆς Πελοποννήσου καὶ	τῆς	ἄλλης Ἑλλάδος, καὶ ἀρχὴν τὴν
[7, 17]	ἐς τὴν Σικελίαν καὶ ἐκ	τῆς	ἄλλης Πελοποννήσου οἱ Λακεδαιμόνιοι τῷ
[7, 70]	λείπεσθαι τὰ ἀπὸ τοῦ καταστρώματος	τῆς	ἄλλης τέχνης· πᾶς τέ τις
[7, 71]	ἀπιδόντες, διὰ τὸ ἀκρίτως ξυνεχὲς	τῆς	ἁμίλλης καὶ τοῖς σώμασιν αὐτοῖς
[7, 42]	κρατήσειέ τις τῶν τε Ἐπιπολῶν	τῆς	ἀναβάσεως καὶ αὖθις τοῦ ἐν
[7, 82]	μήτε βιαίως μήτε δεσμοῖς μήτε	τῆς	ἀναγκαιοτάτης ἐνδείᾳ (διαίτης. καὶ παρέδοσαν
[7, 36]	αὐτοῖς ἐς πάντα τὸν λιμένα	τῆς	ἀνακρούσεως, ὥσπερ τοῖς Συρακοσίοις) περιπλεῦσαι
[7, 67]	τὴν προθυμίαν παρέχεται. (Τά τε	τῆς	ἀντιμιμήσεως αὐτῶν τῆς παρασκευῆς ἡμῶν
[7, 54]	τε ναυμαχίας τροπαῖον ἔστησαν καὶ	τῆς	ἄνω τῆς πρὸς τῷ τείχει
[7, 44]	ῥίπτοντες ἑαυτοὺς ἀπώλλυντο, στενῆς οὔσης	τῆς	ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν πάλιν καταβάσεως,
[7, 16]	τὸν μὲν Νικίαν οὐ παρέλυσαν	τῆς	ἀρχῆς, ἀλλ' αὐτῷ, ἕως ἂν
[7, 63]	ὥστε κοινωνοὶ μόνοι ἐλευθέρως ἡμῖν	τῆς	ἀρχῆς ὄντες δικαίως (ἂν) αὐτὴν
[7, 63]	ἐθαυμάζεσθε κατὰ τὴν Ἑλλάδα, καὶ	τῆς	ἀρχῆς τῆς ἡμετέρας οὐκ ἔλασσον
[7, 34]	Ἀττικῶν νεῶν, ὁρμίζονται κατὰ Ἐρινεὸν	τῆς	Ἀχαΐας ἐν τῇ Ῥυπικῇ. (καὶ
[7, 44]	πάντα καὶ χαλεπὰ ἦν ὑπὸ	τῆς	(βοῆς διαγνῶναι. οἵ τε γὰρ
[7, 19]	οὐ πολλῷ πλέον καὶ ἀπὸ	τῆς	Βοιωτίας. ἐπὶ δὲ τῷ πεδίῳ
[7, 5]	ἁμάρτημα ἐκείνων, ἀλλ' ἑαυτοῦ γενέσθαι·	τῆς	γὰρ ἵππου καὶ τῶν ἀκοντιστῶν
[7, 40]	τὰ ἀμφὶ τὸ ἄριστον ὡς	τῆς	γε ἡμέρας ταύτης οὐκέτι οἰόμενοι
[7, 27]	αἱ ἐσβολαὶ τὸν ἄλλον χρόνον	τῆς	γῆς ἀπολαύειν οὐκ ἐκώλυον· τότε
[7, 4]	τῶν ἱππέων τῶν Συρακοσίων κρατούντων	τῆς	γῆς διεφθείροντο· τρίτον γὰρ μέρος
[7, 71]	ἀνώμαλον (καὶ τὴν ἔποψιν ἐκ	τῆς	γῆς ἠναγκάζοντο ἔχειν. δι' ὀλίγου
[7, 71]	φεύγοντας φεύγουσιν. ~ὅ τε ἐκ	τῆς	γῆς πεζὸς ἀμφοτέρων ἰσορρόπου τῆς
[7, 62]	ὠφέλιμον φαίνεται, ἄλλως τε καὶ	τῆς	γῆς, πλὴν ὅσον ἂν ὁ
[7, 4]	θάλασσαν πολέμῳ, ὁρῶν τὰ ἐκ	τῆς	γῆς σφίσιν ἤδη, ἐπειδὴ Γύλιππος
[7, 35]	ἂν σφίσι βουλομένοις εἶναι διὰ	τῆς	γῆς σφῶν τὸν στρατὸν ἰέναι,
[7, 53]	ναῦς ῥᾷον τοὺς Συρακοσίους ἀφέλκειν	τῆς	γῆς φιλίας οὔσης, παρεβοήθει ἐπὶ
[7, 71]	πολὺν τὸν ἀγῶνα καὶ ξύστασιν	τῆς	γνώμης εἶχε, φιλονικῶν μὲν ὁ
[7, 68]	τιμωρίᾳ τοῦ προσπεσόντος δικαιώσωσιν ἀποπλῆσαι	τῆς	γνώμης τὸ θυμούμενον, ἅμα δὲ
[7, 38]	τῶν Συρακοσίων ἦσαν ὀγδοήκοντα μάλιστα.	~τῆς	δὲ ἡμέρας ἐπὶ πολὺ προσπλέοντες
[7, 72]	ναυαγίων οὐδὲ ἐπενόουν αἰτῆσαι ἀναίρεσιν,	(τῆς	δὲ νυκτὸς ἐβουλεύοντο εὐθὺς ἀναχωρεῖν.
[7, 80]	αὐτῶν ἐς τὸ ἑαυτῶν στρατόπεδον.	~Τῆς	δὲ νυκτὸς τῷ Νικίᾳ καὶ
[7, 28]	τοῦ Ὠρωποῦ κατὰ γῆν διὰ	τῆς	Δεκελείας θάσσων οὖσα, περὶ Σούνιον
[7, 27]	γὰρ ἔχειν πρὸς τὸν ἐκ	τῆς	Δεκελείας πόλεμον αὐτοὺς πολυτελὲς ἐφαίνετο·
[7, 28]	ἃ καὶ τότε ὑπό τε	τῆς	Δεκελείας πολλὰ βλαπτούσης καὶ τῶν
[7, 20]	τούτῳ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἅμα	τῆς	Δεκελείας τῷ τειχισμῷ καὶ τοῦ
[7, 67]	ὄντες ἀπετολμήσαμεν, βεβαιότερον νῦν, καὶ	τῆς	δοκήσεως προσγεγενημένης αὐτῷ, τὸ κρατίστους
[7, 66]	κολουθῶσι, τό γ' ὑπόλοιπον αὐτῶν	τῆς	δόξης ἀσθενέστερον αὐτὸ ἑαυτοῦ ἐστὶν
[7, 66]	αὐχήματος σφαλλόμενοι καὶ παρὰ ἰσχὺν	τῆς	δυνάμεως ἐνδιδόασιν· ὃ νῦν Ἀθηναίους
[7, 28]	παράλογον τοσοῦτον ποιῆσαι τοῖς Ἕλλησι	τῆς	δυνάμεως καὶ τόλμης, ὅσον κατ'
[7, 32]	Ἀκραγαντῖνοι γὰρ οὐκ ἐδίδοσαν διὰ	τῆς	ἑαυτῶν ὁδόν. (πορευομένων δ' ἤδη
[7, 69]	πρόγονοι, μὴ ἀφανίζειν, πατρίδος τε	τῆς	ἐλευθερωτάτης ὑπομιμνῄσκων καὶ τῆς ἐν
[7, 49]	εὐρυχωρίᾳ, ἐν ᾗ τά τε	τῆς	ἐμπειρίας χρήσιμα σφῶν ἔσται καὶ
[7, 69]	τε τῆς ἐλευθερωτάτης ὑπομιμνῄσκων καὶ	τῆς	ἐν αὐτῇ ἀνεπιτάκτου πᾶσιν ἐς
[7, 24]	οὐδ' οἱ ἔσπλοι ἀσφαλεῖς ἦσαν	τῆς	ἐπαγωγῆς τῶν ἐπιτηδείων (οἱ γὰρ
[7, 26]	τὴν (Λακωνικήν· καὶ πρῶτον μὲν	τῆς	Ἐπιδαύρου τι τῆς Λιμηρᾶς ἐδῄωσαν,
[7, 62]	διὰ τὸ βλάπτειν ἂν τὸ	τῆς	ἐπιστήμης τῇ βαρύτητι τῶν νεῶν,
[7, 34]	ναυσίν, οἵπερ τῶν ὁλκάδων ἕνεκα	τῆς	ἐς Σικελίαν κομιδῆς ἀνθώρμουν πρὸς
[7, 70]	τὸν ἔκπλουν ἐπιβοῶντες καὶ περὶ	τῆς	ἐς τὴν πατρίδα σωτηρίας νῦν,
[7, 51]	τρεψάμενοι καταδιώκουσιν· οὔσης δὲ στενῆς	τῆς	ἐσόδου οἱ Ἀθηναῖοι ἵππους τε
[7, 29]	διὰ τάχους καὶ ἐκ Χαλκίδος	τῆς	Εὐβοίας ἀφ' ἑσπέρας διέπλευσε τὸν
[7, 28]	τε τῶν ἐπιτηδείων παρακομιδὴ ἐκ	τῆς	Εὐβοίας, πρότερον ἐκ τοῦ Ὠρωποῦ
[7, 43]	διελθεῖν, ἵνα μὴ ἀνέντων σφῶν	τῆς	ἐφόδου αὖθις ξυστραφῶσιν, οἱ Βοιωτοὶ
[7, 5]	τῷ Γυλίππῳ καιρὸς εἶναι, ἦρχε	τῆς	ἐφόδου· καὶ ἐν χερσὶ γενόμενοι
[7, 27]	αὐτοὺς πολυτελὲς ἐφαίνετο· δραχμὴν γὰρ	τῆς	ἡμέρας ἕκαστος ἐλάμβανεν. (ἐπειδὴ γὰρ
[7, 73]	ὁδοὺς φυλασσόντων, ἀλλὰ καθ' ἡσυχίαν	(τῆς	ἡμέρας παρασκευασάμενον ἀποχωρεῖν. καὶ οἱ
[7, 39]	τρόπον αὖθις ἐπὶ πολὺ διῆγον	τῆς	ἡμέρας πειρώμενοι ἀλλήλων, πρὶν δὴ
[7, 63]	τὴν Ἑλλάδα, καὶ τῆς ἀρχῆς	τῆς	ἡμετέρας οὐκ ἔλασσον κατὰ τὸ
[7, 33]	τε τῆς Κερκύρας καὶ ἀπὸ	τῆς	ἠπείρου, ἐπεραιώθησαν (ξυμπάσῃ τῇ στρατιᾷ
[7, 21]	πάτριον τὴν ἐμπειρίαν οὐδ' ἀίδιον	τῆς	θαλάσσης ἔχειν, ἀλλ' ἠπειρώτας μᾶλλον
[7, 25]	τῶν σταυρῶν οὓς οὐχ ὑπερέχοντας	τῆς	θαλάσσης κατέπηξαν, ὥστε δεινὸν ἦν
[7, 71]	ἔχειν. δι' ὀλίγου γὰρ οὔσης	τῆς	θέας καὶ οὐ πάντων ἅμα
[7, 35]	τῷ Συβάρει ποταμῷ ἦγον διὰ	τῆς	(Θουριάδος γῆς. καὶ ὡς ἐγένοντο
[7, 1]	ἔλθωσιν. καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς ἐπὶ	τῆς	Ἱμέρας πλεῖν, ἄλλως τε καὶ
[7, 5]	ἐμάχοντο μεταξὺ τῶν τειχισμάτων, ᾗ	τῆς	ἵππου τῶν Συρακοσίων (οὐδεμία χρῆσις
[7, 27]	ἐπιόντων, ὁτὲ δ' ἐξ ἀνάγκης	τῆς	ἴσης φρουρᾶς καταθεούσης τε τὴν
[7, 33]	παλαιὰν φιλίαν (ἀφικνοῦνται ἐς Μεταπόντιον	τῆς	Ἰταλίας. καὶ τοὺς Μεταποντίους πείσαντες
[7, 14]	ὥστε τὰ τρέφοντα ἡμᾶς χωρία	τῆς	Ἰταλίας, ὁρῶντα ἐν ᾧ τ'
[7, 33]	τῆς στρατιᾶς οὔσης ἔκ τε	τῆς	Κερκύρας καὶ ἀπὸ τῆς ἠπείρου,
[7, 31]	δὲ Δημοσθένης τότε ἀποπλέων ἐπὶ	τῆς	Κερκύρας μετὰ τὴν ἐκ τῆς
[7, 26]	ξυγκατέλαβε τὸ χωρίον παρέπλει ἐπὶ	τῆς	Κερκύρας, ὅπως καὶ τῶν ἐκεῖθεν
[7, 35]	μὲν ναῦς παραπλεῖν ἐκέλευον ἐπὶ	τῆς	Κροτωνιάτιδος, αὐτοὶ δὲ τὸν πεζὸν
[7, 57]	τῆς ξυμμαχίας ἕνεκα μᾶλλον ἢ	τῆς	Λακεδαιμονίων τε ἔχθρας καὶ τῆς
[7, 26]	σχόντες ἐς τὰ καταντικρὺ Κυθήρων	τῆς	Λακωνικῆς, ἔνθα τὸ ἱερὸν τοῦ
[7, 19]	πρῶτοι ὁρμήσαντες ἀπὸ τοῦ Ταινάρου	τῆς	Λακωνικῆς ἐς τὸ πέλαγος ἀφῆκαν·
[7, 31]	τῆς Κερκύρας μετὰ τὴν ἐκ	τῆς	Λακωνικῆς τείχισιν, ὁλκάδα ὁρμοῦσαν ἐν
[7, 2]	τὰς Συρακούσας· ~οἱ δ' ἐκ	τῆς	Λευκάδος Κορίνθιοι ταῖς τε ἄλλαις
[7, 50]	ὁλκάσιν ὁπλίτας ἀποσταλέντας, (ἀφικομένους ἀπὸ	τῆς	Λιβύης ἐς Σελινοῦντα. ἀπενεχθέντες γὰρ
[7, 26]	πρῶτον μὲν τῆς Ἐπιδαύρου τι	τῆς	Λιμηρᾶς ἐδῄωσαν, ἔπειτα σχόντες ἐς
[7, 39]	~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ Συρακόσιοι	τῆς	μὲν ὥρας πρωίτερον, τῇ δ'
[7, 29]	τῷ Ἑρμαίῳ ηὐλίσατο (ἀπέχει δὲ	τῆς	Μυκαλησσοῦ ἑκκαίδεκα μάλιστα σταδίους) ἅμα
[7, 71]	ἐοικώς, καὶ διὰ τὸ ἀνώμαλον>	τῆς	ναυμαχίας ἀνώμαλον (καὶ τὴν ἔποψιν
[7, 71]	δὲ καὶ πρὸς ἀντίπαλόν τι	τῆς	ναυμαχίας ἀπιδόντες, διὰ τὸ ἀκρίτως
[7, 38]	δὲ Νικίας ἰδὼν ἀντίπαλα τὰ	τῆς	ναυμαχίας γενόμενα καὶ ἐλπίζων αὐτοὺς
[7, 75]	τοῦ στρατεύματος (τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀπὸ	τῆς	ναυμαχίας ἐγίγνετο. δεινὸν οὖν ἦν
[7, 59]	εἶναι ἐπὶ τῇ γεγενημένῃ νίκῃ	τῆς	ναυμαχίας ἑλεῖν τε τὸ στρατόπεδον
[7, 71]	οἱ ξύμμαχοι ἐπὶ πολὺ ἀντισχούσης	τῆς	ναυμαχίας ἔτρεψάν τε τοὺς Ἀθηναίους
[7, 71]	τῆς γῆς πεζὸς ἀμφοτέρων ἰσορρόπου	τῆς	ναυμαχίας καθεστηκυίας πολὺν τὸν ἀγῶνα
[7, 72]	λόγον γίγνηται. ~Γενομένης δ' ἰσχυρᾶς	τῆς	ναυμαχίας καὶ πολλῶν νεῶν ἀμφοτέροις
[7, 25]	τε τοῦ Πλημμυρίου λῆψιν καὶ	τῆς	ναυμαχίας πέρι ὡς οὐ τῇ
[7, 34]	Κορίνθιος. οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἐκ	τῆς	Ναυπάκτου τριάκοντα ναυσὶ καὶ τρισίν
[7, 31]	ὁπλίτας τε παρέλαβε καὶ ἐκ	τῆς	Ναυπάκτου τῶν Μεσσηνίων μετεπέμψατο καὶ
[7, 65]	τοῦτο· τὰς γὰρ πρῴρας καὶ	τῆς	νεὼς ἄνω ἐπὶ πολὺ κατεβύρσωσαν,
[7, 86]	αὐτὰ ἐπιτηδειότατον· τοὺς γὰρ ἐκ	τῆς	νήσου ἄνδρας τῶν Λακεδαιμονίων ὁ
[7, 73]	ὑπακοῦσαι· ὑπὸ γὰρ τοῦ περιχαροῦς	τῆς	νίκης πρὸς πόσιν τετράφθαι τοὺς
[7, 55]	τῷ ἄλλῳ στρατοπέδῳ. ~Γεγενημένης δὲ	τῆς	νίκης τοῖς Συρακοσίοις λαμπρᾶς ἤδη
[7, 77]	ὁρᾶτε δὴ ὡς διάκειμαι ὑπὸ	τῆς	νόσου) οὔτ' εὐτυχίᾳ δοκῶν που
[7, 73]	οὖσιν ὡς οὐ χρεὼν ἀποχωρῆσαι	τῆς	νυκτὸς αὐτοὺς περιιδεῖν, λέγων ταῦτα
[7, 83]	διὰ τῶν φυλάκων βιασάμενοι ἐχώρουν	τῆς	νυκτὸς ᾗ ἐδύναντο. ~Νικίας δ'
[7, 85]	τριακοσίους, οἳ τὴν φυλακὴν διεξῆλθον	τῆς	νυκτός, (πέμψαντες τοὺς διωξομένους ξυνέλαβον.
[7, 73]	ἐκέλευον φράζειν Νικίᾳ μὴ ἀπάγειν	τῆς	νυκτὸς τὸ στράτευμα ὡς Συρακοσίων
[7, 81]	σχολαίτερον καὶ ἀτακτότερον χωροῦσιν, ὡς	τῆς	νυκτὸς τότε ξυνεταράχθησαν, εὐθὺς προσπεσόντες
[7, 83]	τῶν ἐπιτηδείων ἀπορίᾳ. ὅμως δὲ	τῆς	νυκτὸς φυλάξαντες τὸ ἡσυχάζον ἔμελλον
[7, 48]	ἤν τε καὶ ὁτιοῦν ἐκλίπωσι	τῆς	νῦν παρασκευῆς τῷ μὴ διδόναι
[7, 57]	ἤδη. Ἀργεῖοι μὲν γὰρ οὐ	τῆς	ξυμμαχίας ἕνεκα μᾶλλον ἢ τῆς
[7, 57]	ἀλλήλων στάντες, ἀλλ' ὡς ἑκάστοις	τῆς	ξυντυχίας ἢ κατὰ τὸ ξυμφέρον
[7, 77]	καὶ νύκτα καὶ ἡμέραν ἔσται	τῆς	ὁδοῦ· τὰ γὰρ ἐπιτήδεια βραχέα
[7, 25]	νεωσοίκων ἔβαλλον· οἱ δ' ἐκ	τῆς	ὁλκάδος ἀντέβαλλον, καὶ τέλος τοὺς
[7, 70]	τὴν πολεμιωτάτην γῆν οἰκειοτέραν ἤδη	τῆς	οὐ δι' ὀλίγου πόνου κεκτημένης
[7, 71]	ἐχρῶντο καὶ ἀπὸ τῶν δρωμένων	τῆς	ὄψεως καὶ τὴν γνώμην μᾶλλον
[7, 84]	ποταμόν, ἅμα μὲν βιαζόμενοι ὑπὸ	τῆς	πανταχόθεν προσβολῆς ἱππέων τε πολλῶν
[7, 67]	(Τά τε τῆς ἀντιμιμήσεως αὐτῶν	τῆς	παρασκευῆς ἡμῶν τῷ μὲν ἡμετέρῳ
[7, 57]	τῆς Λακεδαιμονίων τε ἔχθρας καὶ	τῆς	παραυτίκα ἕκαστοι ἰδίας ὠφελίας Δωριῆς
[7, 40]	τῶν Ἀθηναίων ναῦς ἐπὶ πολὺ	τῆς	παρεξειρεσίας, καὶ οἱ ἀπὸ τῶν
[7, 67]	τῶν κακῶν καὶ βιαζόμενοι ὑπὸ	τῆς	παρούσης ἀπορίας ἐς ἀπόνοιαν καθεστήκασιν
[7, 19]	οἱ ὁπλῖται ταῖς ὁλκάσιν ἀπὸ	τῆς	Πελοποννήσου ἀπῆραν· οὗπερ ἕνεκα καὶ
[7, 17]	φυλάσσοιεν μηδένα ἀπὸ Κορίνθου καὶ	τῆς	Πελοποννήσου ἐς τὴν Σικελίαν (περαιοῦσθαι.
[7, 66]	καταδουλώσει, ἔπειτ' εἰ κατορθώσειαν, καὶ	τῆς	Πελοποννήσου καὶ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος,
[7, 42]	τε καὶ ἔφθασεν αὐτὸν ἐκ	τῆς	Πελοποννήσου στρατιᾷ ὁ Γύλιππος ἀφικόμενος,
[7, 50]	τῆς Σικελίας καὶ τοὺς ἐκ	τῆς	Πελοποννήσου τοῦ ἦρος ἐν ταῖς
[7, 4]	ξύμμαχοι διὰ τῶν Ἐπιπολῶν ἀπὸ	τῆς	πόλεως ἀρξάμενοι ἄνω πρὸς τὸ
[7, 37]	πεζὸν ὀλίγῳ πρότερον (τὸν ἐκ	τῆς	πόλεως Γύλιππος προεξαγαγὼν προσῆγε τῷ
[7, 4]	τειχίσαι· ἔστι δὲ ἄκρα ἀντιπέρας	τῆς	πόλεως, ἥπερ προύχουσα τοῦ μεγάλου
[7, 77]	οἱ Ἀθηναῖοι τὴν μεγάλην δύναμιν	τῆς	πόλεως καίπερ πεπτωκυῖαν ἐπανορθώσοντες· ἄνδρες
[7, 10]	ἀπέδοσαν. ὁ δὲ γραμματεὺς ὁ	τῆς	πόλεως παρελθὼν ἀνέγνω τοῖς Ἀθηναίοις
[7, 54]	τροπαῖον ἔστησαν καὶ τῆς ἄνω	τῆς	πρὸς τῷ τείχει ἀπολήψεως τῶν
[7, 62]	αἳ σχήσουσι τὴν πάλιν ἀνάκρουσιν	τῆς	προσπεσούσης νεώς, ἢν τὰ ἐπὶ
[7, 37]	ἅμα τεθαρσηκότες μᾶλλον ἤδη ἀπὸ	τῆς	προτέρας ναυμαχίας, ἐπεχείρουν τῷ τε
[7, 36]	τε ἄλλο ναυτικὸν ὡς ἐκ	τῆς	προτέρας ναυμαχίας τι πλέον ἐνεῖδον
[7, 43]	βραδεῖς γένωνται· ἄλλοι δὲ ἀπὸ	τῆς	πρώτης τὸ παρατείχισμα τῶν Συρακοσίων
[7, 26]	λῃσταὶ ἐξ αὐτοῦ, ὥσπερ ἐκ	τῆς	Πύλου, ἁρπαγὴν ποιῶνται. (καὶ ὁ
[7, 35]	Λοκρῶν, ἕως ἀφίκοντο ἐπὶ Πέτραν	τῆς	Ῥηγίνης. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι ἐν
[7, 31]	ταῦτα ὁ Εὐρυμέδων ἀπαντᾷ ἐκ	τῆς	Σικελίας ἀποπλέων, ὃς τότε τοῦ
[7, 73]	γῆν ὑποχωρήσασα καὶ καθεζομένη ποι	τῆς	Σικελίας βουλήσεται αὖθις σφίσι τὸν
[7, 51]	οὐ βουλόμενοι αὐτοὺς ἄλλοσέ ποι	τῆς	Σικελίας καθεζομένους χαλεπωτέρους εἶναι προσπολεμεῖν,
[7, 50]	στρατιὰν πολλὴν ἔχων ἦλθεν ἀπὸ	τῆς	Σικελίας καὶ τοὺς ἐκ τῆς
[7, 66]	τήνδε ἐλθόντας πρῶτον μὲν ἐπὶ	τῆς	Σικελίας καταδουλώσει, ἔπειτ' εἰ κατορθώσειαν,
[7, 4]	καὶ Ῥήγιον καὶ τὴν προσβολὴν	τῆς	Σικελίας ναυλοχεῖν αὐτάς. ~Ὁ δὲ
[7, 3]	λέγοντα, εἰ βούλονται ἐξιέναι ἐκ	τῆς	Σικελίας πέντε ἡμερῶν λαβόντες τὰ
[7, 80]	ἀλλὰ κατὰ τὸ ἕτερον μέρος	τῆς	Σικελίας τὸ πρὸς Καμάριναν καὶ
[7, 58]	ἱδρυμένοι Σελινούντιοι. (καὶ οἵδε μὲν	τῆς	Σικελίας τὸ πρὸς Λιβύην μέρος
[7, 25]	οἱ Ἀθηναῖοι. (χαλεπωτάτη δ' ἦν	τῆς	σταυρώσεως ἡ κρύφιος· ἦσαν γὰρ
[7, 55]	ἦν, πολὺ δὲ (μείζων ἔτι	τῆς	στρατείας ὁ μετάμελος. πόλεσι γὰρ
[7, 79]	οἱ Συρακόσιοι πέμπουσι μέρος τι	τῆς	στρατιᾶς ἀποτειχιοῦντας αὖ ἐκ τοῦ
[7, 27]	τὸ μὲν πρῶτον ὑπὸ πάσης	τῆς	στρατιᾶς ἐν τῷ θέρει τούτῳ
[7, 53]	τὴν χηλὴν μέρος τι ἔχων	τῆς	στρατιᾶς. (καὶ αὐτοὺς οἱ Τυρσηνοί
[7, 33]	Δημοσθένης καὶ Εὐρυμέδων, ἑτοίμης ἤδη	τῆς	στρατιᾶς οὔσης ἔκ τε τῆς
[7, 3]	ὑστεραίᾳ ἄγων τὴν μὲν πλείστην	τῆς	στρατιᾶς παρέταξε πρὸς τὰ τείχη
[7, 31]	Ναυπάκτῳ· αὐτοὶ δὲ τὰ περὶ	τῆς	στρατιᾶς τὸν ξύλλογον ἡτοιμάζοντο, Εὐρυμέδων
[7, 71]	ἀνάκλησιν θεῶν μὴ στερῆσαι σφᾶς	τῆς	σωτηρίας ἐτρέποντο, οἱ δ' ἐπὶ
[7, 84]	τὸν ποταμόν, ἅμα δ' ὑπὸ	τῆς	ταλαιπωρίας (καὶ τοῦ πιεῖν ἐπιθυμίᾳ.
[7, 27]	(ἐποιεῖτο, μεγάλα οἱ Ἀθηναῖοι ἐβλάπτοντο.	τῆς	τε γὰρ χώρας ἁπάσης ἐστέρηντο,
[7, 26]	τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνός ἐστι,	τῆς	τε γῆς ἔστιν ἃ ἐδῄωσαν
[7, 54]	~μετὰ δὲ τοῦτο Συρακόσιοι μὲν	τῆς	τε ναυμαχίας τροπαῖον ἔστησαν καὶ
[7, 63]	νομιζόμενοι καὶ μὴ ὄντες ἡμῶν	τῆς	τε φωνῆς τῇ ἐπιστήμῃ καὶ
[7, 47]	τε γὰρ ἐπιέζοντο κατ' ἀμφότερα,	τῆς	τε ὥρας τοῦ ἐνιαυτοῦ ταύτης
[7, 36]	οὔτε περίπλουν οὔτε διέκπλουν, ᾧπερ	τῆς	τέχνης μάλιστα ἐπίστευον· αὐτοὶ γὰρ
[7, 13]	γὰρ ἀφαιρήσομέν τι καὶ βραχὺ	τῆς	τηρήσεως, τὰ ἐπιτήδεια οὐχ ἕξομεν,
[7, 44]	χωρῆσαι. ἤδη γὰρ τὰ πρόσθεν	τῆς	τροπῆς γεγενημένης ἐτετάρακτο πάντα καὶ
[7, 61]	τοῖς πολέμοις παραλόγων, καὶ τὸ	τῆς	τύχης κἂν μεθ' ἡμῶν ἐλπίσαντες
[7, 28]	ἐλάσσω αὐτήν γε καθ' αὑτὴν	τῆς	τῶν Ἀθηναίων, καὶ τὸν παράλογον
[7, 19]	δὲ ἡ Δεκέλεια σταδίους μάλιστα	τῆς	τῶν Ἀθηναίων πόλεως εἴκοσι καὶ
[7, 19]	ᾠκοδομεῖτο (τὸ τεῖχος, ἐπιφανὲς μέχρι	τῆς	τῶν Ἀθηναίων πόλεως. καὶ οἱ
[7, 11]	στρατιᾷ δυναίμεθ' ἂν χρήσασθαι ἀπανηλωκυίας	τῆς	φυλακῆς τῶν τειχῶν μέρος τι
[7, 11]	γῆν, τοῦτο πάσχειν· οὐδὲ γὰρ	τῆς	χώρας ἐπὶ πολὺ διὰ τοὺς
[7, 49]	τῷ τε πεζῷ ἐπὶ πολλὰ	τῆς	χώρας ἐπιόντες θρέψονται πορθοῦντες τὰ
[7, 44]	τῶν προτέρων στρατιωτῶν ἐμπειρίᾳ μᾶλλον	τῆς	χώρας ἐς τὸ στρατόπεδον διεφύγγανον,
[7, 5]	ξυγκλύδων ἀνθρώπων κρατήσαντες ἐξελάσασθαι ἐκ	τῆς	χώρας. καὶ μετὰ ταῦτα, ἐπειδὴ
[7, 19]	Λακεδαιμονίων βασιλεύς. καὶ πρῶτον μὲν	τῆς	χώρας τὰ περὶ τὸ πεδίον
[7, 19]	ἐπὶ δὲ τῷ πεδίῳ καὶ	τῆς	χώρας τοῖς κρατίστοις ἐς τὸ
[7, 64]	ἡλικίαν ὑπελίπετε, εἴ τε ξυμβήσεταί	τι	ἄλλο ἢ τὸ κρατεῖν ὑμῖν,
[7, 86]	ἀποδρᾷ καὶ αὖθις σφίσι νεώτερόν	τι	ἀπ' αὐτοῦ (γένηται, πείσαντες τοὺς
[7, 30]	Σκιρφώνδαν· τῶν δὲ Μυκαλησσίων μέρος	τι	ἀπανηλώθη. τὰ μὲν κατὰ τὴν
[7, 21]	τὸ Ἀθηναίων ναυτικὸν ἀντιστῆναι πλέον	τι	διὰ τὸ τοιοῦτον ἐκπλαγέντων αὐτῶν
[7, 85]	ποταμόν, τοῦ δὲ καί, εἴ	τι	διαφύγοι, ὑπὸ τῶν ἱππέων, Νικίας
[7, 29]	Εὐρίπου) (καὶ τοὺς πολεμίους, ἤν	τι	δύνηται, ἀπ' αὐτῶν βλάψαι. ὁ
[7, 78]	ἔκ τε τῶν οἰκιῶν λαβεῖν	τι	ἐδώδιμον (ὠκεῖτο γὰρ ὁ χῶρος)
[7, 20]	ξυμμάχων τῶν ὑπηκόων, εἴ ποθέν	τι	εἶχον ἐπιτήδειον ἐς τὸν πόλεμον,
[7, 38]	ἐπισκευάζειν τὰς ναῦς, εἴ τίς	τι	ἐπεπονήκει, καὶ ὁλκάδας προώρμισε πρὸ
[7, 10]	αὐτοῖς εἶπον, καὶ εἴ τίς	τι	ἐπηρώτα ἀπεκρίνοντο, καὶ τὴν ἐπιστολὴν
[7, 21]	λαμβάνειν· ἐλπίζειν γὰρ ἀπ' αὐτοῦ	τι	ἔργον ἄξιον (τοῦ κινδύνου ἐς
[7, 64]	Ἀθηνῶν, περὶ ὧν, εἴ τίς	τι	ἕτερος ἑτέρου προφέρει ἢ ἐπιστήμῃ
[7, 48]	οἱ ἄλλοι ᾐσθάνετο αὐτῶν, ἐλπίδος	τι	ἔτι παρεῖχε πονηρότερα τῶν σφετέρων
[7, 53]	παρεβοήθει ἐπὶ τὴν χηλὴν μέρος	τι	ἔχων τῆς στρατιᾶς. (καὶ αὐτοὺς
[7, 77]	εἶναι αὐτοὶ φυλάξατε, μὴ ἄλλο	τι	ἡγησάμενος ἕκαστος ἢ ἐν ᾧ
[7, 44]	(ἐγένετο, πῶς ἄν τις σαφῶς	τι	ᾔδει; ἦν μὲν γὰρ σελήνη
[7, 33]	καὶ ἱππέας διακοσίους. (σχεδὸν γάρ	τι	ἤδη πᾶσα ἡ Σικελία πλὴν
[7, 82]	Ἐρινεόν, καὶ διαβὰς πρὸς μετέωρόν	τι	καθῖσε τὴν στρατιάν. ~Οἱ δὲ
[7, 50]	καὶ ὁ Νικίας (ἦν γάρ	τι	καὶ ἄγαν θειασμῷ τε καὶ
[7, 78]	καὶ κατέβησαν ἐς χωρίον ἄπεδόν	τι	καὶ αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο, βουλόμενοι ἔκ
[7, 13]	πάσαις φυλάσσειν· εἰ γὰρ ἀφαιρήσομέν	τι	καὶ βραχὺ τῆς τηρήσεως, τὰ
[7, 76]	ὡς ἐπὶ πλεῖστον γεγωνίσκων ὠφελεῖν	τι.	~Καὶ ἐκ τῶν παρόντων, ὦ
[7, 48]	ναυσὶ θαλασσοκρατούντων. καὶ ἦν γάρ	τι	καὶ ἐν ταῖς Συρακούσαις βουλόμενον
[7, 30]	ἐν τούτῳ διεφθάρησαν. μέρος δέ	τι	καὶ ἐν τῇ πόλει αὐτῇ
[7, 49]	ἐνεγένετο καὶ ἅμα ὑπόνοια μή	τι	καὶ πλέον εἰδὼς ὁ Νικίας
[7, 18]	ἐξ Ἄργους ὁρμώμενοι Ἐπιδαύρου τέ	τι	καὶ Πρασιῶν καὶ ἄλλα ἐδῄωσαν
[7, 48]	ποιοῦντες πολλῷ ἧσσον. τὸ δέ	τι	καὶ τὰ τῶν πολεμίων, ἀφ'
[7, 8]	ἢ τῷ ὄχλῳ πρὸς χάριν	τι	λέγοντες οὐ τὰ ὄντα ἀπαγγέλλωσιν,
[7, 38]	ἀλλήλων καὶ οὐδέτεροι δυνάμενοι ἄξιόν	τι	λόγου παραλαβεῖν, εἰ μὴ ναῦν
[7, 57]	Συρακούσας ἐπολέμησαν, οὐ κατὰ δίκην	τι	μᾶλλον οὐδὲ κατὰ ξυγγένειαν μετ'
[7, 55]	δυνάμενοι ἐπενεγκεῖν οὔτ' ἐκ πολιτείας	τι	μεταβολῆς τὸ διάφορον αὐτοῖς, ᾧ
[7, 69]	καθ' ἑαυτόν, ᾧ ὑπῆρχε λαμπρότητός	τι,	μὴ προδιδόναι τινὰ καὶ τὰς
[7, 4]	λιμένος τὰς ἐπαναγωγὰς ποιήσεσθαι, ἤν	τι	ναυτικῷ κινῶνται. προσεῖχέ τε ἤδη
[7, 85]	μετὰ Δημοσθένους (ληφθέντων. μέρος δέ	τι	οὐκ ὀλίγον καὶ ἀπέθανεν· πλεῖστος
[7, 71]	κατὰ γῆν σωθήσεσθαι, ἢν μή	τι	παρὰ λόγον γίγνηται. ~Γενομένης δ'
[7, 3]	μὴ ἐπιβοηθοῖεν ἄλλοσε, μέρος δέ	τι	πέμψας πρὸς τὸ φρούριον τὸ
[7, 36]	ὡς ἐκ τῆς προτέρας ναυμαχίας	τι	πλέον ἐνεῖδον σχήσοντες, καὶ τὰς
[7, 84]	τοῦ ἄλλου ὄχλου, οἰόμενοι ῥᾷόν	τι	σφίσιν ἔσεσθαι, ἢν διαβῶσι τὸν
[7, 63]	τῷδε καὶ δέομαι μὴ ἐκπεπλῆχθαί	τι	ταῖς ξυμφοραῖς ἄγαν, τήν τε
[7, 2]	αὐτόν. ὁ δὲ Ἰέτας τότε	τι	τεῖχος ἐν τῇ παρόδῳ τῶν
[7, 26]	καὶ πρῶτον μὲν τῆς Ἐπιδαύρου	τι	τῆς Λιμηρᾶς ἐδῄωσαν, ἔπειτα σχόντες
[7, 71]	ἄλλοι δὲ καὶ πρὸς ἀντίπαλόν	τι	τῆς ναυμαχίας ἀπιδόντες, διὰ τὸ
[7, 79]	καὶ οἱ Συρακόσιοι πέμπουσι μέρος	τι	τῆς στρατιᾶς ἀποτειχιοῦντας αὖ ἐκ
[7, 38]	Συρακόσιοι ἡσύχαζον, οὐδὲν δηλοῦντες ὁποῖόν	τι	τὸ μέλλον ποιήσουσιν· ὁ δὲ
[7, 2]	διπλοῦν τεῖχος, πλὴν κατὰ βραχύ	τι	τὸ πρὸς τὴν θάλασσαν (τοῦτο
[7, 4]	καὶ ὁ Γύλιππος (ἦν γάρ	τι	τοῖς Ἀθηναίοις τοῦ τείχους ἀσθενές)
[7, 11]	τῆς φυλακῆς τῶν τειχῶν μέρος	τι	τοῦ ὁπλιτικοῦ) οἱ δὲ παρῳκοδομήκασιν
[7, 14]	ἀκούειν, αἰτιωμένων δὲ ὕστερον, ἤν	τι	ὑμῖν ἀπ' αὐτῶν μὴ ὁμοῖον
[7, 20]	προσπλεύσας τοῦ στρατεύματός τε εἴ	τι	ὑπελέλειπτο περιέμενε καὶ τὸν Χαρικλέα
[7, 26]	ἃ ἐδῄωσαν καὶ ἐτείχισαν ἰσθμῶδές	τι	χωρίον, ἵνα δὴ οἵ τε
[7, 1]	πέμψαντες ἐκέλευον ἀπαντᾶν πανστρατιᾷ (ἔς	τι	χωρίον. πέμψειν δέ τινα αὐτοῖς
[7, 81]	Ἀθηναῖοι ἦσαν· ἀνειληθέντες γὰρ ἔς	τι	χωρίον ᾧ κύκλῳ μὲν τειχίον
[7, 67]	ἀργότεραι μὲν ἐς τὸ δρᾶν	τι	ὧν βούλονται ἔσονται, ῥᾷσται δὲ
[7, 68]	ἐναντίους οἳ ἂν ὡς ἐπὶ	τιμωρίᾳ	τοῦ προσπεσόντος δικαιώσωσιν ἀποπλῆσαι τῆς
[7, 40]	ποτὲ ἀντανήγοντο. (καὶ χρόνον μέν	τινα	ἀπέσχοντο ἀλλήλων φυλασσόμενοι· ἔπειτα οὐκ
[7, 1]	(ἔς τι χωρίον. πέμψειν δέ	τινα	αὐτοῖς ὑπέσχοντο στρατιὰν οὐ πολλὴν
[7, 29]	Τάναγραν ἀπεβίβασεν αὐτοὺς καὶ ἁρπαγήν	τινα	ἐποιήσατο διὰ τάχους καὶ ἐκ
[7, 60]	καὶ δυναταὶ καὶ ἀπλοώτεραι, πάντα	τινὰ	ἐσβιβάζοντες πληρῶσαι, καὶ διαναυμαχήσαντες, ἢν
[7, 69]	ὑπῆρχε λαμπρότητός τι, μὴ προδιδόναι	τινὰ	καὶ τὰς πατρικὰς ἀρετάς, ὧν
[7, 23]	ἐς τὰ πλοῖα καὶ ὁλκάδα	τινὰ	κατέφυγον, ἐς τὸ στρατόπεδον ἐξεκομίζοντο·
[7, 75]	ἡ ἰσομοιρία τῶν κακῶν, ἔχουσά	τινα	ὅμως τὸ μετὰ πολλῶν κούφισιν,
[7, 33]	δυνάστης ὢν παρέσχετο αὐτοῖς, ἀνανεωσάμενοί	τινα	παλαιὰν φιλίαν (ἀφικνοῦνται ἐς Μεταπόντιον
[7, 70]	οἱ στρατηγοὶ προσέτι ἑκατέρων, εἴ	τινά	που ὁρῷεν μὴ κατ' ἀνάγκην
[7, 75]	καὶ ἕνα ἕκαστον ἐπιβοώμενοι, εἴ	τινά	πού τις ἴδοι ἢ ἑταίρων
[7, 68]	ἐπίκλησιν. ἀνθ' ὧν μὴ μαλακισθῆναί	τινα	πρέπει μηδὲ τὸ ἀκινδύνως ἀπελθεῖν
[7, 32]	καθάπερ ἐδέοντο οἱ Ἀθηναῖοι, ἐνέδραν	τινὰ	τριχῇ ποιησάμενοι, ἀφυλάκτοις τε καὶ
[7, 75]	ἀτάφων ὄντων, ὁπότε τις ἴδοι	τινὰ	τῶν ἐπιτηδείων κείμενον, ἐς λύπην
[7, 80]	ποταμῷ, ηὗρον καὶ ἐνταῦθα φυλακήν	τινα	τῶν Συρακοσίων ἀποτειχίζουσάν τε καὶ
[7, 15]	μὴ ὀλίγα, ἐμοὶ δὲ διάδοχόν	τινα,	ὡς ἀδύνατός εἰμι διὰ νόσον
[7, 79]	ἀντιπέμψαντες δὲ κἀκεῖνοι σφῶν αὐτῶν	τινὰς	(διεκώλυσαν. καὶ μετὰ ταῦτα πάσῃ
[7, 51]	πύλας ἀπολαμβάνουσί τε τῶν ὁπλιτῶν	τινὰς	καὶ τρεψάμενοι καταδιώκουσιν· οὔσης δὲ
[7, 74]	τοῦ αἰγιαλοῦ ἀφεῖλκον (ἐνέπρησαν δέ	τινας	ὀλίγας, ὥσπερ διενοήθησαν, αὐτοὶ οἱ
[7, 86]	Κορίνθιοι, μὴ χρήμασι δὴ πείσας	τινάς,	ὅτι πλούσιος ἦν, ἀποδρᾷ καὶ
[7, 87]	αὐτοῖς· (καὶ ἡμέρας μὲν ἑβδομήκοντά	τινας	οὕτω διῃτήθησαν ἁθρόοι· ἔπειτα πλὴν
[7, 51]	ὁπλιτῶν καὶ τῶν ἱππέων κατά	τινας	πύλας ἀπολαμβάνουσί τε τῶν ὁπλιτῶν
[7, 29]	καὶ ἀπροσδοκήτοις μὴ ἄν ποτέ	τινας	σφίσιν ἀπὸ θαλάσσης τοσοῦτον ἐπαναβάντας
[7, 73]	τῶν χωρίων. πέμπει τῶν ἑταίρων	τινὰς	τῶν ἑαυτοῦ μετὰ ἱππέων πρὸς
[7, 33]	νήσους Ἰαπυγίας, καὶ ἀκοντιστάς τέ	τινας	τῶν Ἰαπύγων πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν
[7, 1]	ἱππέας ἑκατὸν καὶ Σελινουντίων τέ	τινας	ψιλοὺς καὶ ἱππέας καὶ Γελῴων
[7, 73]	τις ἔμελλεν ἀκούσεσθαι καὶ ἀνακαλεσάμενοί	τινας	ὡς ὄντες τῶν Ἀθηναίων ἐπιτήδειοι
[7, 79]	ἀνεπαύοντο. ἔτυχον δὲ καὶ βρονταί	τινες	ἅμα γενόμεναι καὶ ὕδωρ, οἷα
[7, 57]	μετὰ μισθοῦ ἐλθεῖν. καὶ Ἀκαρνάνων	τινὲς	ἅμα μὲν κέρδει, τὸ δὲ
[7, 34]	μὲν οὐδεμία ἁπλῶς, ἑπτὰ δέ	τινες	ἄπλοι ἐγένοντο ἀντίπρῳροι ἐμβαλλόμεναι καὶ
[7, 77]	ἦλθον γάρ που καὶ ἄλλοι	τινὲς	ἤδη ἐφ' ἑτέρους, καὶ ἀνθρώπεια
[7, 71]	τὸ αὐτὸ σκοπούντων, εἰ μέν	τινες	ἴδοιέν πῃ τοὺς σφετέρους ἐπικρατοῦντας,
[7, 77]	ξύμμαχοι, ἐλπίδα χρὴ ἔχειν (ἤδη	τινὲς	καὶ ἐκ δεινοτέρων ἢ τοιῶνδε
[7, 57]	τῶν ἔξω Σικελίας Τυρσηνῶν τέ	τινες	κατὰ διαφορὰν Συρακοσίων καὶ Ἰάπυγες
[7, 1]	οἱ Γελῷοι καὶ τῶν Σικελῶν	τινές,	οἳ πολὺ προθυμότερον προσχωρεῖν ἑτοῖμοι
[7, 82]	ὡς σφᾶς ἀπιέναι· καὶ ἀπεχώρησάν	(τινες	πόλεις οὐ πολλαί. ἔπειτα δ'
[7, 87]	ἔπειτα πλὴν Ἀθηναίων καὶ εἴ	τινες	Σικελιωτῶν ἢ (Ἰταλιω( τῶν ξυνεστράτευσαν,
[7, 73]	τῶν Ἀθηναίων ἐπιτήδειοι (ἦσαν γάρ	τινες	τῷ Νικίᾳ διάγγελοι τῶν ἔνδοθεν)
[7, 86]	Γυλίππῳ παρέδωκεν. ἀλλὰ τῶν Συρακοσίων	τινές,	ὡς ἐλέγετο, οἱ μὲν δείσαντες,
[7, 69]	ἄνθρωποι οὐ πρὸς τὸ δοκεῖν	τινὶ	ἀρχαιολογεῖν φυλαξάμενοι εἴποιεν ἄν, καὶ
[7, 78]	ὡς τεσσαράκοντα ηὐλίσαντο πρὸς λόφῳ	τινὶ	οἱ Ἀθηναῖοι· τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[7, 51]	Ἀθηναίων προσέβαλλον, καὶ ἐπεξελθόντος μέρους	τινὸς	οὐ πολλοῦ καὶ τῶν ὁπλιτῶν
[7, 60]	ἀποχωρεῖν ᾗ ἂν τάχιστα μέλλωσί	τινος	χωρίου (ἢ βαρβαρικοῦ ἢ Ἑλληνικοῦ
[7, 1]	ὃς τῶν ταύτῃ Σικελῶν βασιλεύων	τινῶν	καὶ ὢν οὐκ ἀδύνατος τοῖς
[7, 28]	ἣν πρὶν γενέσθαι ἠπίστησεν ἄν	τις	ἀκούσας. τὸ γὰρ αὐτοὺς πολιορκουμένους
[7, 18]	περὶ Πύλον ξυμφορὰν καὶ εἴ	τις	ἄλλη αὐτοῖς ἐγένετο. (ἐπειδὴ δὲ
[7, 75]	δεδιότας μὴ πάθωσιν. (κατήφειά τέ	τις	ἅμα καὶ κατάμεμψις σφῶν αὐτῶν
[7, 38]	ἀπ' ἀλλήλων κατέστησεν, ὅπως, εἴ	τις	βιάζοιτο ναῦς, εἴη κατάφευξις ἀσφαλὴς
[7, 82]	πρῶτον μὲν τῶν νησιωτῶν εἴ	τις	βούλεται ἐπ' ἐλευθερίᾳ ὡς σφᾶς
[7, 84]	κόσμῳ ἔτι, ἀλλὰ πᾶς τέ	τις	διαβῆναι αὐτὸς πρῶτος βουλόμενος καὶ
[7, 42]	Ἀθηναίων ὡς ἐκ κακῶν ῥώμη	(τις	ἐγεγένητο. ὁ δὲ Δημοσθένης ἰδὼν
[7, 81]	Ἀθηναίων, καὶ ἅμα φειδώ τέ	τις	ἐγίγνετο ἐπ' εὐπραγίᾳ ἤδη σαφεῖ
[7, 75]	τε ἄλλοι πάντες ἔφερον ὅτι	τις	ἐδύνατο ἕκαστος χρήσιμον, καὶ οἱ
[7, 73]	ξυνεσκόταζεν· οἳ προσελάσαντες ἐξ ὅσου	τις	ἔμελλεν ἀκούσεσθαι καὶ ἀνακαλεσάμενοί τινας
[7, 70]	τῆς ἄλλης τέχνης· πᾶς τέ	τις	ἐν ᾧ προσετέτακτο αὐτὸς ἕκαστος
[7, 48]	γνώσεσθαι, ἀλλ' ἐξ ὧν ἄν	τις	εὖ λέγων διαβάλλοι, ἐκ τούτων
[7, 39]	θάλασσαν μεταστῆσαι κομίσαντας, καὶ ὅσα	τις	ἔχει ἐδώδιμα, πάντας ἐκεῖσε φέροντας
[7, 7]	τῶν πόλεων ἅμα προσαξόμενος εἴ	τις	ἢ μὴ πρόθυμος ἦν ἢ
[7, 75]	ἕκαστον ἐπιβοώμενοι, εἴ τινά πού	τις	ἴδοι ἢ ἑταίρων ἢ οἰκείων,
[7, 75]	γὰρ νεκρῶν ἀτάφων ὄντων, ὁπότε	τις	ἴδοι τινὰ τῶν ἐπιτηδείων κείμενον,
[7, 49]	ἀντιλέγοντος δὲ τοῦ Νικίου ὄκνος	τις	καὶ μέλλησις ἐνεγένετο καὶ ἅμα
[7, 67]	τῶν νεῶν οὐκ ὠφελήσονται, εἴ	τις	καὶ τόδε ὑμῶν, ὅτι οὐκ
[7, 66]	αὐτῶν προθύμως ἀντελάβεσθε) καὶ εἴ	τις	μὴ ἐπὶ ὅσον δεῖ ᾔσθηται,
[7, 18]	μάλιστα δὲ τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐγεγένητό	τις	ῥώμη, διότι τοὺς Ἀθηναίους ἐνόμιζον
[7, 44]	τῷ πολέμῳ (ἐγένετο, πῶς ἄν	τις	σαφῶς τι ᾔδει; ἦν μὲν
[7, 50]	στρατοπέδου πᾶσι, καὶ παρασκευάσασθαι ὅταν	τις	σημήνῃ. (καὶ μελλόντων αὐτῶν, ἐπειδὴ
[7, 38]	ἠνάγκαζεν ἐπισκευάζειν τὰς ναῦς, εἴ	τίς	τι ἐπεπονήκει, καὶ ὁλκάδας προώρμισε
[7, 10]	εἴρητο αὐτοῖς εἶπον, καὶ εἴ	τίς	τι ἐπηρώτα ἀπεκρίνοντο, καὶ τὴν
[7, 64]	τῶν Ἀθηνῶν, περὶ ὧν, εἴ	τίς	τι ἕτερος ἑτέρου προφέρει ἢ
[7, 11]	ἔτι περιτειχίσαι αὐτούς, ἢν μή	τις	τὸ παρατείχισμα (τοῦτο πολλῇ στρατιᾷ
[7, 42]	ἁπλοῦν ὂν καί, εἰ κρατήσειέ	τις	τῶν τε Ἐπιπολῶν τῆς ἀναβάσεως
[7, 33]	στρατιὰν αὐτόθι πᾶσαν ἁθροίσαντες εἴ	τις	ὑπελέλειπτο ἐξετάσαι, καὶ τοὺς Θουρίους
[7, 25]	ἦν προσπλεῦσαι, μὴ οὐ προϊδών	τις	ὥσπερ περὶ ἕρμα περιβάλῃ τὴν
[7, 44]	ἀγνοεῖσθαι, ὥστ' εἰ μὲν ἐντύχοιέν	τισι	κρείσσους ὄντες τῶν πολεμίων, διέφευγον
[7, 74]	τῶν Ἀθηναίων· ~οἱ δὲ πρὸς	τὸ	ἄγγελμα ἐπέσχον τὴν νύκτα, νομίσαντες
[7, 86]	ἀπέσφαξαν. ὁ γὰρ Γύλιππος καλὸν	τὸ	ἀγώνισμα ἐνόμιζέν οἱ εἶναι ἐπὶ
[7, 56]	καλὸν σφίσιν ἐς τοὺς Ἕλληνας	τὸ	ἀγώνισμα φανεῖσθαι· τούς τε γὰρ
[7, 21]	ἔφη τῷ τολμῆσαι ἀπροσδοκήτως πρὸς	τὸ	Ἀθηναίων ναυτικὸν ἀντιστῆναι πλέον τι
[7, 68]	μὴ μαλακισθῆναί τινα πρέπει μηδὲ	τὸ	ἀκινδύνως ἀπελθεῖν αὐτοὺς κέρδος νομίσαι.
[7, 71]	τι τῆς ναυμαχίας ἀπιδόντες, διὰ	τὸ	ἀκρίτως ξυνεχὲς τῆς ἁμίλλης καὶ
[7, 14]	μὴ ὁμοῖον ἐκβῇ, ἀσφαλέστερον ἡγησάμην	τὸ	ἀληθὲς δηλῶσαι. ~καὶ νῦν ὡς
[7, 6]	ἔτρεψαν· καὶ δι' αὐτὸ καὶ	τὸ	ἄλλο στράτευμα νικηθὲν ὑπὸ τῶν
[7, 4]	τοὺς δὲ ἄλλους ξυμμάχους κατὰ	τὸ	ἄλλο τείχισμα ἤδη διέταξαν, ᾗπερ
[7, 5]	ξυγκαλέσας τὸ στράτευμα οὐκ ἔφη	τὸ	ἁμάρτημα ἐκείνων, ἀλλ' ἑαυτοῦ γενέσθαι·
[7, 12]	οὐκ ἔστιν ἀνελκύσαντας διαψύξαι διὰ	τὸ	ἀντιπάλους τῷ πλήθει καὶ ἔτι
[7, 36]	ἀμαθίᾳ τῶν κυβερνητῶν δοκούσῃ εἶναι,	τὸ	ἀντίπρῳρον ξυγκροῦσαι, μάλιστ' ἂν αὐτοὶ
[7, 71]	μέλλοντος οὐδενὶ ἐοικώς, καὶ διὰ	τὸ	ἀνώμαλον> τῆς ναυμαχίας ἀνώμαλον (καὶ
[7, 82]	πάντες σφᾶς αὐτοὺς ἑξακισχίλιοι, καὶ	τὸ	ἀργύριον ὃ εἶχον ἅπαν κατέθεσαν
[7, 40]	ἄλλα διεπράσσοντο καὶ τὰ ἀμφὶ	τὸ	ἄριστον ὡς τῆς γε ἡμέρας
[7, 87]	τὸ πνῖγος ἔτι ἐλύπει διὰ	τὸ	ἀστέγαστον καὶ αἱ νύκτες ἐπιγιγνόμεναι
[7, 35]	καὶ αἱ νῆες αὐτοῖς ἐς	τὸ	αὐτὸ ἀπήντων. τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[7, 83]	παραδεδώκοιεν σφᾶς αὐτούς, κελεύοντες κἀκεῖνον	τὸ	αὐτὸ δρᾶν· ὁ δ' ἀπιστῶν
[7, 21]	ἐπιχειροῦντες καταφοβοῦσι, καὶ σφᾶς ἂν	τὸ	αὐτὸ ὁμοίως τοῖς ἐναντίοις (ὑποσχεῖν.
[7, 18]	ἡμάρτητο, αὖθις ἐς τοὺς Ἀθηναίους	τὸ	αὐτὸ περιεστάναι, πρόθυμοι ἦσαν ἐς
[7, 36]	ὀλίγον τε καὶ πάντας ἐς	τὸ	αὐτό, προσπίπτοντας ἀλλήλοις ταράξεσθαι (ὅπερ
[7, 71]	καὶ οὐ πάντων ἅμα ἐς	τὸ	αὐτὸ σκοπούντων, εἰ μέν τινες
[7, 78]	Ἀθηναῖοι, ἔπειτα ἀνεχώρησαν πάλιν ἐς	τὸ	αὐτὸ στρατόπεδον. καὶ τὰ ἐπιτήδεια
[7, 67]	οἳ οὐδ' ὅπως καθεζομένους χρὴ	τὸ	βέλος ἀφεῖναι εὑρήσουσι, πῶς οὐ
[7, 50]	τὰ ἑαυτῶν ἅμα οὐκ ἐπὶ	τὸ	βέλτιον χωροῦντα, ἀλλὰ καθ' ἡμέραν
[7, 62]	πελάγει οὐκ ἂν ἐχρώμεθα διὰ	τὸ	βλάπτειν ἂν τὸ τῆς ἐπιστήμης
[7, 67]	βούλονται ἔσονται, ῥᾷσται δὲ ἐς	τὸ	βλάπτεσθαι (ἀφ' ὧν ἡμῖν παρεσκεύασται.
[7, 49]	καὶ ὅτι ἦν αὐτόθι πολὺ	τὸ	βουλόμενον τοῖς Ἀθηναίοις γίγνεσθαι τὰ
[7, 66]	ἐπειδὰν ᾧ ἀξιοῦσι προύχειν κολουθῶσι,	τό	γ' ὑπόλοιπον αὐτῶν τῆς δόξης
[7, 81]	μάχαις οἱ Συρακόσιοι εἰκότως ἐχρῶντο·	τὸ	γὰρ ἀποκινδυνεύειν πρὸς ἀνθρώπους ἀπονενοημένους
[7, 28]	γενέσθαι ἠπίστησεν ἄν τις ἀκούσας.	τὸ	γὰρ αὐτοὺς πολιορκουμένους ἐπιτειχισμῷ ὑπὸ
[7, 29]	καὶ ὅσα ἄλλα ἔμψυχα ἴδοιεν·	τὸ	γὰρ γένος τὸ τῶν Θρᾳκῶν
[7, 27]	ὅθεν ἦλθον ἐς Θρᾴκην ἀποπέμπειν.	τὸ	γὰρ ἔχειν πρὸς τὸν ἐκ
[7, 12]	εἶναι ὅτι καὶ κατὰ θάλασσαν.	τὸ	γὰρ ναυτικὸν ἡμῶν, ὅπερ κἀκεῖνοι
[7, 67]	βλάπτεσθαι (ἀφ' ὧν ἡμῖν παρεσκεύασται.	τὸ	δ' ἀληθέστατον γνῶτε ἐξ ὧν
[7, 44]	τοῖς πολεμίοις σαφὲς αὐτὸ κατέστησαν·	(τὸ	δ' ἐκείνων οὐχ ὁμοίως ἠπίσταντο
[7, 44]	αὐτοῖς τὸ μὲν ἄρτι ἀνεβεβήκει,	τὸ	δ' ἔτι προσανῄει, ὥστ' οὐκ
[7, 80]	ξυνέμενέ τε καὶ προύλαβε πολλῷ,	τὸ	δὲ Δημοσθένους, τὸ ἥμισυ μάλιστα
[7, 85]	τὸ κοινὸν οὐ πολὺ ἐγένετο,	τὸ	δὲ διακλαπὲν πολύ, καὶ διεπλήσθη
[7, 78]	τοιαῦτά τε καὶ παραπλήσια λέγων.	(τὸ	δὲ ἐχώρει ἐν πλαισίῳ τεταγμένον,
[7, 81]	ὄντας καὶ ξυνῆγον ἐς ταὐτό.	τὸ	δὲ Νικίου στράτευμα ἀπεῖχεν ἐν
[7, 57]	Ἀκαρνάνων τινὲς ἅμα μὲν κέρδει,	τὸ	δὲ πλέον Δημοσθένους φιλίᾳ καὶ
[7, 68]	καὶ ἐὰν κρατήσωσιν ὁμοίως δράσουσιν·	τὸ	δὲ πραξάντων ἐκ τοῦ εἰκότος
[7, 36]	τὸ μὲν οὐ δώσειν διεκπλεῖν,	τὸ	δὲ τὴν στενοχωρίαν κωλύσειν (ὥστε
[7, 48]	βούλοιντο, τοῦτο ποιοῦντες πολλῷ ἧσσον.	τὸ	δέ τι καὶ τὰ τῶν
[7, 52]	ἐναυμάχουν. καὶ τὸν Εὐρυμέδοντα ἔχοντα	τὸ	δεξιὸν κέρας τῶν Ἀθηναίων καὶ
[7, 78]	ἡγούμενον τὸ Νικίου, ἐφεπόμενον δὲ	τὸ	Δημοσθένους· τοὺς δὲ σκευοφόρους καὶ
[7, 5]	δὲ Γύλιππος ἅμα μὲν ἐτείχιζε	τὸ	διὰ τῶν Ἐπιπολῶν τεῖχος, τοῖς
[7, 55]	οὔτ' ἐκ πολιτείας τι μεταβολῆς	τὸ	διάφορον αὐτοῖς, ᾧ προσήγοντο ἄν,
[7, 75]	ταπεινότητα ἀφῖκτο. (μέγιστον γὰρ δὴ	τὸ	διάφορον τοῦτο (τῷ) Ἑλληνικῷ στρατεύματι
[7, 69]	καιροῦ ὄντες ἄνθρωποι οὐ πρὸς	τὸ	δοκεῖν τινὶ ἀρχαιολογεῖν φυλαξάμενοι εἴποιεν
[7, 67]	γὰρ πολλαὶ ἀργότεραι μὲν ἐς	τὸ	δρᾶν τι ὧν βούλονται ἔσονται,
[7, 36]	μάλιστα ἐπίστευον· αὐτοὶ γὰρ κατὰ	τὸ	δυνατὸν τὸ μὲν οὐ δώσειν
[7, 23]	πρὸ τοῦ Πλημμυρίου, ἀνεχώρησαν ἐς	τὸ	ἑαυτῶν στρατόπεδον. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι
[7, 79]	οἱ Συρακόσιοι ἀπ' αὐτῶν ἐς	τὸ	ἑαυτῶν στρατόπεδον. ~Τῆς δὲ νυκτὸς
[7, 36]	ὀλίγον, κατ' αὐτὸ τὸ στρατόπεδον	τὸ	ἑαυτῶν· τοῦ δ' ἄλλου λιμένος
[7, 4]	τῆς πόλεως ἀρξάμενοι ἄνω πρὸς	τὸ	ἐγκάρσιον τεῖχος ἁπλοῦν, ὅπως οἱ
[7, 75]	ὁπλῖται καὶ οἱ ἱππῆς παρὰ	τὸ	εἰωθὸς αὐτοὶ τὰ σφέτερα αὐτῶν
[7, 60]	τοὺς στρατιώτας τῷ τε παρὰ	τὸ	εἰωθὸς πολὺ ταῖς ναυσὶ κρατηθῆναι
[7, 33]	οἱ μὲν Συρακόσιοι, ὡς αὐτοῖς	τὸ	ἐν τοῖς Σικελοῖς πάθος ἐγένετο,
[7, 44]	τε σφᾶς αὐτοὺς καὶ πᾶν	τὸ	ἐξ ἐναντίας, καὶ εἰ φίλιον
[7, 69]	παραλειφθέντα διέκπλουν, βουλόμενοι βιάσασθαι ἐς	τὸ	ἔξω. ~προεξαγαγόμενοι δὲ οἱ Συρακόσιοι
[7, 4]	τε Ἀθηναῖοι ἀνεβεβήκεσαν ἤδη ἄνω,	τὸ	ἐπὶ θαλάσσῃ τεῖχος ἐπιτελέσαντες, καὶ
[7, 70]	προθυμία ἀπὸ τῶν ναυτῶν ἐς	τὸ	ἐπιπλεῖν ὁπότε κελευσθείη ἐγίγνετο, πολλὴ
[7, 19]	Δεκέλειαν ἐτείχιζον, κατὰ πόλεις διελόμενοι	τὸ	(ἔργον. ἀπέχει δὲ ἡ Δεκέλεια
[7, 63]	παρακελεύομαι, ὅσῳ τῶν ἄνωθεν μᾶλλον	τὸ	ἔργον τοῦτο· ὑπάρχει δ' ἡμῖν
[7, 80]	Κατάνης τῷ στρατεύματι, ἀλλὰ κατὰ	τὸ	ἕτερον μέρος τῆς Σικελίας τὸ
[7, 33]	τοῖς Σικελοῖς πάθος ἐγένετο, ἐπέσχον	τὸ	εὐθέως τοῖς Ἀθηναίοις ἐπιχειρεῖν· ὁ
[7, 68]	τοῦ σφαλῆναι βλάπτοντες πλεῖστα διὰ	τὸ	εὐτυχῆσαι ὠφελῶσιν. ~Καὶ οἱ μὲν
[7, 57]	Βοιωτοὶ Βοιωτοῖς (μόνοι εἰκότως κατὰ	τὸ	ἔχθος. Ῥόδιοι δὲ καὶ Κυθήριοι
[7, 69]	ἑαυτῶν στρατοπέδου εὐθὺς ἔπλεον πρὸς	τὸ	ζεῦγμα τοῦ λιμένος καὶ τὸν
[7, 80]	προύλαβε πολλῷ, τὸ δὲ Δημοσθένους,	τὸ	ἥμισυ μάλιστα καὶ πλέον, ἀπεσπάσθη
[7, 71]	σωτηρίας ἐτρέποντο, οἱ δ' ἐπὶ	τὸ	ἡσσώμενον βλέψαντες ὀλοφυρμῷ τε ἅμα
[7, 83]	ὅμως δὲ τῆς νυκτὸς φυλάξαντες	τὸ	ἡσυχάζον ἔμελλον πορεύσεσθαι. καὶ ἀναλαμβάνουσί
[7, 69]	ἐν ταῖς ναυσὶν ὠφελία ἐς	τὸ	θαρσεῖν γίγνοιτο· ὁ δὲ Δημοσθένης
[7, 9]	ἐπολιόρκει ὁρμώμενος ἐξ Ἱμεραίου. καὶ	τὸ	θέρος ἐτελεύτα. ~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου
[7, 68]	προσπεσόντος δικαιώσωσιν ἀποπλῆσαι τῆς γνώμης	τὸ	θυμούμενον, ἅμα δὲ ἐχθροὺς ἀμύνασθαι
[7, 26]	καταντικρὺ Κυθήρων τῆς Λακωνικῆς, ἔνθα	τὸ	ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνός ἐστι, τῆς
[7, 44]	ταῦτα οἱ παραγενόμενοι πάντα πλὴν	τὸ	καθ' ἑαυτὸν ἕκαστος μόλις οἶδεν·
[7, 67]	ὁπλῖται ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων παρὰ	τὸ	καθεστηκὸς ὦσι, πολλοὶ δὲ καὶ
[7, 19]	τῆς χώρας τοῖς κρατίστοις ἐς	τὸ	κακουργεῖν ᾠκοδομεῖτο (τὸ τεῖχος, ἐπιφανὲς
[7, 71]	τότε τοῖς Ἀθηναίοις ἀνέλπιστον ἦν	τὸ	κατὰ γῆν σωθήσεσθαι, ἢν μή
[7, 72]	ναῦται οὐκ ἤθελον ἐσβαίνειν διὰ	τὸ	καταπεπλῆχθαί τε τῇ ἥσσῃ καὶ
[7, 85]	οὖν ἁθροισθὲν τοῦ στρατεύματος ἐς	τὸ	κοινὸν οὐ πολὺ ἐγένετο, τὸ
[7, 57]	εὐπρεποῦς, βουλήσει δὲ κατὰ ἔχθος	τὸ	Κορινθίων (οὐχ ἧσσον εἵποντο. καὶ
[7, 64]	τε ξυμβήσεταί τι ἄλλο ἢ	τὸ	κρατεῖν ὑμῖν, τούς τε ἐνθάδε
[7, 67]	καὶ τῆς δοκήσεως προσγεγενημένης αὐτῷ,	τὸ	κρατίστους εἶναι εἰ τοὺς κρατίστους
[7, 44]	ἐκείνων οὐχ ὁμοίως ἠπίσταντο διὰ	τὸ	κρατοῦντας αὐτοὺς καὶ μὴ διεσπασμένους
[7, 3]	τι πέμψας πρὸς τὸ φρούριον	τὸ	Λάβδαλον αἱρεῖ, καὶ ὅσους ἔλαβεν
[7, 87]	ἐς οὐδὲν κακοπαθήσαντες πανωλεθρίᾳ δὴ	τὸ	λεγόμενον καὶ πεζὸς καὶ νῆες
[7, 68]	ἐχθροὺς ἀμύνασθαι ἐκγενησόμενον ἡμῖν καὶ	τὸ	λεγόμενόν (που ἥδιστον εἶναι. ὡς
[7, 60]	ἐκπλευσόμενοι ἀπεῖπον μὴ ἐπάγειν) οὔτε	τὸ	λοιπὸν ἔμελλον ἕξειν, εἰ μὴ
[7, 7]	αὐτῶν Ἐρασινίδης Κορίνθιος) καὶ ξυνετείχισαν	τὸ	λοιπὸν τοῖς Συρακοσίοις (μέχρι τοῦ
[7, 71]	ναῦς παρεβοήθουν, οἱ δὲ πρὸς	τὸ	λοιπὸν τοῦ τείχους ἐς φυλακήν,
[7, 64]	καὶ ἡ ὑπόλοιπος πόλις καὶ	τὸ	μέγα ὄνομα τῶν Ἀθηνῶν, περὶ
[7, 23]	αἰφνιδίως τοῖς τείχεσι, καὶ αἱρεῖ	τὸ	μέγιστον πρῶτον, ἔπειτα δὲ καὶ
[7, 23]	ὑπομεινάντων τῶν φυλάκων, ὡς εἶδον	τὸ	μέγιστον (ῥᾳδίως ληφθέν. καὶ ἐκ
[7, 38]	ἡσύχαζον, οὐδὲν δηλοῦντες ὁποῖόν τι	τὸ	μέλλον ποιήσουσιν· ὁ δὲ Νικίας
[7, 44]	καὶ τοῦ ἄλλου στρατεύματος αὐτοῖς	τὸ	μὲν ἄρτι ἀνεβεβήκει, τὸ δ'
[7, 24]	τροπαῖα ἔστησαν αὐτῶν τρία. καὶ	τὸ	μὲν ἕτερον τοῖν δυοῖν τειχοῖν
[7, 80]	ἀπεχόντων (ἰοῦσιν, ἐμπίπτει ταραχή· καὶ	τὸ	μὲν Νικίου στράτευμα, ὥσπερ ἡγεῖτο,
[7, 36]	αὐτοὶ γὰρ κατὰ τὸ δυνατὸν	τὸ	μὲν οὐ δώσειν διεκπλεῖν, τὸ
[7, 85]	νυκτός, (πέμψαντες τοὺς διωξομένους ξυνέλαβον.	τὸ	μὲν οὖν ἁθροισθὲν τοῦ στρατεύματος
[7, 12]	ναυτικὸν ἡμῶν, ὅπερ κἀκεῖνοι πυνθάνονται,	τὸ	μὲν πρῶτον ἤκμαζε καὶ τῶν
[7, 34]	ἐπέπλευσαν αὐτοῖς. καὶ οἱ Κορίνθιοι	τὸ	μὲν πρῶτον ἡσύχαζον, ἔπειτα ἀρθέντος
[7, 27]	ἐλάμβανεν. (ἐπειδὴ γὰρ ἡ Δεκέλεια	τὸ	μὲν πρῶτον ὑπὸ πάσης τῆς
[7, 43]	οἳ καὶ πρῶτοι κατὰ (τοῦτο	τὸ	μέρος τῶν Ἐπιπολῶν φύλακες ἦσαν,
[7, 70]	Πυθὴν δὲ καὶ οἱ Κορίνθιοι	τὸ	μέσον. (ἐπειδὴ δὲ οἱ ἄλλοι
[7, 52]	οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι	τὸ	μέσον πρῶτον τῶν Ἀθηναίων ἀπολαμβάνουσι
[7, 75]	τῶν κακῶν, ἔχουσά τινα ὅμως	τὸ	μετὰ πολλῶν κούφισιν, οὐδ' ὣς
[7, 34]	ἄκραις παρετέτακτο, αἱ δὲ νῆες	τὸ	μεταξὺ εἶχον ἐμφάρξασαι· ἦρχε δὲ
[7, 63]	τὸ φοβερὸν τοῖς ὑπηκόοις καὶ	τὸ	(μὴ ἀδικεῖσθαι πολὺ πλέον μετείχετε.
[7, 36]	λεπτὰ τὰ πρῴραθεν ἐχούσας διὰ	τὸ	μὴ ἀντιπρῴροις μᾶλλον αὐτοὺς ἢ
[7, 44]	τοῦ ξυνθήματος πυκνοῖς χρώμενοι διὰ	τὸ	μὴ εἶναι ἄλλῳ τῳ γνωρίσαι
[7, 70]	γενέσθαι) αἱ μὲν ἐμβολαὶ διὰ	τὸ	μὴ εἶναι τὰς ἀνακρούσεις καὶ
[7, 53]	παύσαντες τήν τε φλόγα καὶ	τὸ	μὴ προσελθεῖν ἐγγὺς τὴν ὁλκάδα
[7, 62]	πεζομαχεῖν ἀπὸ τῶν νεῶν, καὶ	τὸ	μήτε αὐτοὺς ἀνακρούεσθαι μήτ' ἐκείνους
[7, 22]	~ὁ δὲ Γύλιππος ἐπειδὴ παρεσκευάσατο	τὸ	ναυτικόν, ἀγαγὼν ὑπὸ νύκτα πᾶσαν
[7, 63]	οὐδ' ἀντιστῆναι οὐδεὶς ἕως ἤκμαζε	τὸ	ναυτικὸν ἡμῖν ἠξίωσεν, ἀμύνασθε αὐτούς,
[7, 58]	ἄλλους καὶ Εἵλωτας (δύναται δὲ	τὸ	νεοδαμῶδες ἐλεύθερον ἤδη εἶναι) Κορίνθιοι
[7, 22]	τοῦ ἐλάσσονος, οὗ ἦν καὶ	τὸ	νεώριον αὐτοῖς, (καὶ) περιέπλεον βουλόμενοι
[7, 57]	Ζακύνθιοι αὐτόνομοι μέν, κατὰ δὲ	τὸ	νησιωτικὸν μᾶλλον κατειργόμενοι, ὅτι θαλάσσης
[7, 78]	πλαισίῳ τεταγμένον, πρῶτον μὲν ἡγούμενον	τὸ	Νικίου, ἐφεπόμενον δὲ τὸ Δημοσθένους·
[7, 58]	καὶ Λευκάδιοι καὶ Ἀμπρακιῶται κατὰ	τὸ	ξυγγενές, ἐκ δὲ Ἀρκαδίας μισθοφόροι
[7, 33]	καὶ τοὺς Μεταποντίους πείσαντες κατὰ	τὸ	ξυμμαχικὸν ἀκοντιστάς τε ξυμπέμπειν τριακοσίους
[7, 20]	καὶ ἐς Ἄργος ἀφικομένῳ κατὰ	τὸ	ξυμμαχικὸν παρακαλεῖν Ἀργείων (τε) ὁπλίτας
[7, 57]	ἑκάστοις τῆς ξυντυχίας ἢ κατὰ	τὸ	ξυμφέρον ἢ ἀνάγκῃ (ἔσχεν. Ἀθηναῖοι
[7, 44]	διέφευγον αὐτοὺς ἅτε ἐκείνων ἐπιστάμενοι	τὸ	ξύνθημα, εἰ δ' αὐτοὶ μὴ
[7, 44]	πάλιν καταβάσεως, καὶ ἐπειδὴ ἐς	τὸ	ὁμαλὸν οἱ σῳζόμενοι ἄνωθεν καταβαῖεν,
[7, 18]	γὰρ τῷ προτέρῳ πολέμῳ σφέτερον	τὸ	παρανόμημα μᾶλλον γενέσθαι, ὅτι τε
[7, 18]	τότε δὴ οἱ Λακεδαιμόνιοι νομίσαντες	τὸ	παρανόμημα, ὅπερ καὶ σφίσι πρότερον
[7, 11]	περιτειχίσαι αὐτούς, ἢν μή τις	τὸ	παρατείχισμα (τοῦτο πολλῇ στρατιᾷ ἐπελθὼν
[7, 43]	ἄλλοι δὲ ἀπὸ τῆς πρώτης	τὸ	παρατείχισμα τῶν Συρακοσίων οὐχ ὑπομενόντων
[7, 42]	(τοῦ στρατεύματος ἐκπλήξει. καὶ ὁρῶν	τὸ	παρατείχισμα τῶν Συρακοσίων, ᾧ ἐκώλυσαν
[7, 25]	ἢν φθάσωσιν αὐτοὶ πρότερον διαφθείραντες	τὸ	παρὸν στράτευμα αὐτῶν, διαπεπολεμησόμενον. καὶ
[7, 19]	μὲν τῆς χώρας τὰ περὶ	τὸ	πεδίον ἐδῄωσαν, ἔπειτα Δεκέλειαν ἐτείχιζον,
[7, 79]	πάσῃ τῇ στρατιᾷ ἀναχωρήσαντες πρὸς	τὸ	πεδίον μᾶλλον οἱ Ἀθηναῖοι ηὐλίσαντο.
[7, 19]	τοῦ Ταινάρου τῆς Λακωνικῆς ἐς	τὸ	πέλαγος ἀφῆκαν· μετὰ δὲ τούτους
[7, 34]	τοῦ ἀνέμου ἄπωσιν αὐτῶν ἐς	τὸ	πέλαγος καὶ διὰ τὴν τῶν
[7, 47]	καὶ μὴ διατρίβειν, ἕως ἔτι	τὸ	πέλαγος οἷόν τε περαιοῦσθαι καὶ
[7, 57]	δὲ παρέχοντες αὐτόνομοι ξυνέσποντο. καὶ	τὸ	πλεῖστον Ἴωνες ὄντες οὗτοι πάντες
[7, 57]	τε, οἵπερ ἐπηγάγοντο, καὶ Σικελῶν	τὸ	πλέον, καὶ τῶν ἔξω Σικελίας
[7, 11]	μὲν παυσάμενοι τοῦ περιτειχισμοῦ διὰ	τὸ	πλῆθος τῶν ἐναντίων ἡσυχάζομεν (οὐδὲ
[7, 4]	φρουρεῖν. (Τῷ δὲ Νικίᾳ ἐδόκει	τὸ	Πλημμύριον καλούμενον τειχίσαι· ἔστι δὲ
[7, 31]	πύθοιτο κατὰ πλοῦν ἤδη ὢν	τὸ	Πλημμύριον ὑπὸ τῶν (Συρα( κοσίων
[7, 87]	τε ἥλιοι τὸ πρῶτον καὶ	τὸ	πνῖγος ἔτι ἐλύπει διὰ τὸ
[7, 27]	δύο μυριάδες ηὐτομολήκεσαν, καὶ τούτων	τὸ	πολὺ μέρος χειροτέχναι, πρόβατά τε
[7, 80]	τὸ ἕτερον μέρος τῆς Σικελίας	τὸ	πρὸς Καμάριναν καὶ Γέλαν καὶ
[7, 58]	(καὶ οἵδε μὲν τῆς Σικελίας	τὸ	πρὸς Λιβύην μέρος τετραμμένον νεμόμενοι,
[7, 2]	τεῖχος, πλὴν κατὰ βραχύ τι	τὸ	πρὸς τὴν θάλασσαν (τοῦτο δ'
[7, 78]	κρατήσαντες τοῦ πόρου ἐχώρουν ἐς	τὸ	πρόσθεν· οἱ δὲ Συρακόσιοι παριππεύοντές
[7, 43]	αὐτοὶ μὲν εὐθὺς ἐχώρουν ἐς	τὸ	πρόσθεν, ὅπως τῇ παρούσῃ ὁρμῇ
[7, 43]	ᾗπερ καὶ ἡ προτέρα στρατιὰ	τὸ	πρῶτον ἀνέβη, λανθάνουσί τε τοὺς
[7, 37]	καὶ ξυμμάχων. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι	τὸ	πρῶτον αὐτοὺς οἰόμενοι τῷ πεζῷ
[7, 23]	γὰρ ἔτρεψαν καὶ ὑφ' (ὧν	τὸ	πρῶτον ἐνικῶντο ἐν τῷ λιμένι.
[7, 13]	οἱ δὲ ὑπὸ μεγάλου μισθοῦ	τὸ	πρῶτον ἐπαρθέντες καὶ οἰόμενοι χρηματιεῖσθαι
[7, 19]	Πελοποννήσου ἀπῆραν· οὗπερ ἕνεκα καὶ	τὸ	πρῶτον ἐπληρώθησαν, ὅπως μὴ οἱ
[7, 2]	Εὐρύηλον, ᾗπερ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι	τὸ	πρῶτον, ἐχώρει μετὰ τῶν Συρακοσίων
[7, 87]	ὀλίγῳ πολλοὺς οἵ τε ἥλιοι	τὸ	πρῶτον καὶ τὸ πνῖγος ἔτι
[7, 66]	ἐστὶν ἢ εἰ μηδ' ᾠήθησαν	τὸ	πρῶτον, καὶ τῷ παρ' ἐλπίδα
[7, 15]	ὡς ἐφ' ἃ μὲν ἤλθομεν	τὸ	πρῶτον καὶ τῶν στρατιωτῶν καὶ
[7, 42]	ὁ Νικίας ἔπαθεν (ἀφικόμενος γὰρ	τὸ	πρῶτον ὁ Νικίας φοβερός, ὡς
[7, 3]	Συρακοσίων σφίσιν ἐπιόντων ἐθορυβήθησαν μὲν	τὸ	πρῶτον, παρετάξαντο δέ. ὁ δὲ
[7, 42]	καὶ τῷ στρατεύματι ἐπεκράτουν ὥσπερ	τὸ	πρῶτον, τῷ τε πεζῷ καὶ
[7, 43]	ἐκπεπληγμένοι καὶ βιασθέντες (ὑπ' αὐτῶν	τὸ	πρῶτον ὑπεχώρησαν. προϊόντων δὲ τῶν
[7, 56]	λιμένα εὐθὺς παρέπλεον ἀδεῶς καὶ	τὸ	στόμα αὐτοῦ διενοοῦντο κλῄσειν, ὅπως
[7, 59]	λιμένα εὐθὺς τὸν μέγαν, ἔχοντα	τὸ	στόμα ὀκτὼ σταδίων μάλιστα, τριήρεσι
[7, 4]	ἥπερ προύχουσα τοῦ μεγάλου λιμένος	τὸ	στόμα στενὸν ποιεῖ, καὶ εἰ
[7, 76]	ἐφαίνετο. ~Ὁρῶν δὲ ὁ Νικίας	τὸ	στράτευμα ἀθυμοῦν καὶ ἐν μεγάλῃ
[7, 80]	Δημοσθένει ἐδόκει, ἐπειδὴ κακῶς σφίσι	τὸ	στράτευμα εἶχε τῶν τε ἐπιτηδείων
[7, 78]	Νικίας τοιάδε παρακελευόμενος ἅμα ἐπῄει	τὸ	στράτευμα, καὶ εἴ πῃ ὁρῴη
[7, 26]	δὲ Δημοσθένης, ἐπεὶ ξυνελέγη αὐτῷ	τὸ	στράτευμα ὃ ἔδει ἔχοντα ἐς
[7, 5]	τροπαῖον στησάντων, ὁ Γύλιππος ξυγκαλέσας	τὸ	στράτευμα οὐκ ἔφη τὸ ἁμάρτημα
[7, 75]	οἰμωγῆς ὑπολειπόμενοι, ὥστε δάκρυσι πᾶν	τὸ	στράτευμα πλησθὲν καὶ ἀπορίᾳ τοιαύτῃ
[7, 24]	καὶ ἐν τοῖς πρῶτον ἐκάκωσε	τὸ	στράτευμα τὸ τῶν Ἀθηναίων ἡ
[7, 79]	πως κατὰ βραχὺ τρεψάμενοι πᾶν	τὸ	στράτευμα (φοβήσειαν. καὶ ἐπὶ πολὺ
[7, 73]	Νικίᾳ μὴ ἀπάγειν τῆς νυκτὸς	τὸ	στράτευμα ὡς Συρακοσίων τὰς ὁδοὺς
[7, 59]	νίκῃ τῆς ναυμαχίας ἑλεῖν τε	τὸ	στρατόπεδον ἅπαν τῶν Ἀθηναίων τοσοῦτον
[7, 8]	εἰπεῖν· ὁ δὲ τὰ κατὰ	τὸ	στρατόπεδον διὰ φυλακῆς μᾶλλον ἤδη
[7, 44]	ἐμπειρίᾳ μᾶλλον τῆς χώρας ἐς	τὸ	στρατόπεδον διεφύγγανον, οἱ δὲ ὕστερον
[7, 53]	διέσωσάν τε καὶ ξυνήγαγον κατὰ	τὸ	στρατόπεδον, δυοῖν δὲ δεούσας εἴκοσιν
[7, 23]	καὶ ὁλκάδα τινὰ κατέφυγον, ἐς	τὸ	στρατόπεδον ἐξεκομίζοντο· τῶν γὰρ Συρακοσίων
[7, 3]	καὶ οὐ ῥᾳδίως ξυντασσομένους, ἐπανῆγε	τὸ	στρατόπεδον ἐς τὴν εὐρυχωρίαν μᾶλλον.
[7, 71]	μετέωροι ἑάλωσαν, κατενεχθέντες ἐξέπεσον ἐς	τὸ	στρατόπεδον· ὁ δὲ πεζὸς οὐκέτι
[7, 36]	καὶ ἐς ὀλίγον, κατ' αὐτὸ	τὸ	στρατόπεδον τὸ ἑαυτῶν· τοῦ δ'
[7, 77]	Σικελῶν (οὗτοι γὰρ ἡμῖν διὰ	τὸ	Συρακοσίων δέος ἔτι βέβαιοι εἰσίν)
[7, 74]	ἀναλαβόντες δὲ αὐτὰ ὅσα περὶ	τὸ	σῶμα ἐς δίαιταν ὑπῆρχεν (ἐπιτήδεια
[7, 75]	δὲ προλίποι ἡ ῥώμη καὶ	τὸ	σῶμα, οὐκ ἄνευ ὀλίγων ἐπιθειασμῶν
[7, 36]	φθάσαι βουλόμενοι ξυνέλεγον. παρεσκευάσαντο δὲ	τό	τε ἄλλο ναυτικὸν ὡς ἐκ
[7, 69]	αὐτοὺς ὀνομαστὶ καὶ φυλήν, ἀξιῶν	τό	τε καθ' ἑαυτόν, ᾧ ὑπῆρχε
[7, 14]	εἰρεσίαν. τούτων δὲ πάντων ἀπορώτατον	τό	τε μὴ οἷόν τε εἶναι
[7, 77]	εἰρημένον καὶ σιτία ἄλλα κομίζειν.	(Τό	τε ξύμπαν γνῶτε, ὦ ἄνδρες
[7, 49]	ὁρμώμενοί τε (καὶ καταίροντες ἕξουσιν.	τό	τε ξύμπαν εἰπεῖν, οὐδενὶ τρόπῳ
[7, 67]	Ἀθηναίους εἰκὸς πεπονθέναι. ~ἡμῶν δὲ	τό	τε ὑπάρχον πρότερον, ᾧπερ καὶ
[7, 43]	φύλακας τῶν Συρακοσίων, καὶ προσβάντες	τὸ	τείχισμα ὃ ἦν αὐτόθι τῶν
[7, 2]	ἐχώρει μετὰ τῶν Συρακοσίων (ἐπὶ	τὸ	τείχισμα τῶν Ἀθηναίων. ἔτυχε δὲ
[7, 19]	κρατίστοις ἐς τὸ κακουργεῖν ᾠκοδομεῖτο	(τὸ	τεῖχος, ἐπιφανὲς μέχρι τῆς τῶν
[7, 6]	εἶναι σφίσι μὴ περιορᾶν παροικοδομούμενον	τὸ	τεῖχος (ἤδη γὰρ καὶ ὅσον
[7, 62]	ἐχρώμεθα διὰ τὸ βλάπτειν ἂν	τὸ	τῆς ἐπιστήμης τῇ βαρύτητι τῶν
[7, 61]	ἐν τοῖς πολέμοις παραλόγων, καὶ	τὸ	τῆς τύχης κἂν μεθ' ἡμῶν
[7, 86]	αὐτὸν ἐκεκοινολόγηντο, μὴ βασανιζόμενος διὰ	τὸ	τοιοῦτο ταραχὴν σφίσιν ἐν εὐπραγίᾳ
[7, 87]	καὶ διὰ τὴν μεταβολὴν καὶ	τὸ	τοιοῦτον ἀπέθνῃσκον, καὶ ὀσμαὶ ἦσαν
[7, 21]	ναυτικὸν ἀντιστῆναι πλέον τι διὰ	τὸ	τοιοῦτον ἐκπλαγέντων αὐτῶν περιγενησομένους ἢ
[7, 24]	τοῖς πρῶτον ἐκάκωσε τὸ στράτευμα	τὸ	τῶν Ἀθηναίων ἡ τοῦ Πλημμυρίου
[7, 73]	τῶν ἑαυτοῦ μετὰ ἱππέων πρὸς	τὸ	τῶν Ἀθηναίων στρατόπεδον, ἡνίκα ξυνεσκόταζεν·
[7, 30]	οὐκ ἀτόπως οἱ Θρᾷκες πρὸς	τὸ	τῶν Θηβαίων ἱππικόν, ὅπερ πρῶτον
[7, 29]	ἔμψυχα ἴδοιεν· τὸ γὰρ γένος	τὸ	τῶν Θρᾳκῶν ὁμοῖα τοῖς μάλιστα
[7, 84]	τῷ ποταμῷ μάλιστα ἔσφαζον. καὶ	τὸ	ὕδωρ εὐθὺς διέφθαρτο, ἀλλ' οὐδὲν
[7, 81]	ὁ Νικίας ἦγε, νομίζων οὐ	τὸ	ὑπομένειν ἐν τῷ τοιούτῳ ἑκόντας
[7, 81]	ἐν πόνῳ ξυνεχεστέρῳ ὢν διὰ	τὸ	ὑστέρῳ ἀναχωροῦντι αὐτῷ πρώτῳ ἐπικεῖσθαι
[7, 70]	ναῦς νηὶ προσπεσοῦσα ἢ διὰ	τὸ	φεύγειν ἢ ἄλλῃ ἐπιπλέουσα, (πυκνότεραι
[7, 63]	κατὰ τὸ ὠφελεῖσθαι ἔς τε	τὸ	φοβερὸν τοῖς ὑπηκόοις καὶ τὸ
[7, 3]	μέρος δέ τι πέμψας πρὸς	τὸ	φρούριον τὸ Λάβδαλον αἱρεῖ, καὶ
[7, 47]	ᾗ ἀσθενοῦσιν ἄνθρωποι μάλιστα, καὶ	τὸ	χωρίον ἅμα ἐν ᾧ ἐστρατοπεδεύοντο
[7, 26]	ὁ δὲ Χαρικλῆς περιμείνας ἕως	τὸ	χωρίον ἐξετείχισε καὶ καταλιπὼν φυλακὴν
[7, 45]	ᾗ ἡ πρόσβασις καὶ κατὰ	τὸ	χωρίον ᾗ οἱ Βοιωτοὶ πρῶτον
[7, 79]	ὀλίγων ἀσπίδων· στενὸν γὰρ ἦν	(τὸ	χωρίον. καὶ προσβαλόντες οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 3]	δὲ οὐκ ἐπιφανὲς τοῖς Ἀθηναίοις	(τὸ	χωρίον. καὶ τριήρης τῇ αὐτῇ
[7, 26]	μὲν Δημοσθένης εὐθὺς ἐπειδὴ ξυγκατέλαβε	τὸ	χωρίον παρέπλει ἐπὶ τῆς Κερκύρας,
[7, 81]	εἶναι καὶ μάχεσθαι σωτηρίαν, ἀλλὰ	τὸ	ὡς τάχιστα ὑποχωρεῖν, τοσαῦτα μαχομένους
[7, 63]	τῆς ἡμετέρας οὐκ ἔλασσον κατὰ	τὸ	ὠφελεῖσθαι ἔς τε τὸ φοβερὸν
[7, 13]	ἐσκομιζόμενοι. τὰ δὲ πληρώματα διὰ	τόδε	ἐφθάρη τε ἡμῖν καὶ ἔτι
[7, 67]	οὐκ ὠφελήσονται, εἴ τις καὶ	τόδε	ὑμῶν, ὅτι οὐκ ἴσαις ναυμαχήσει,
[7, 77]	τὴν ἀξίαν νῦν κακοπαθίαις. κἀγώ	τοι	οὐδενὸς ὑμῶν οὔτε ῥώμῃ προφέρων
[7, 60]	παρεκελεύσατό τε πρῶτον καὶ ἔλεξε	τοιάδε.	~Ἄνδρες στρατιῶται Ἀθηναίων τε καὶ
[7, 65]	στρατηγοὶ καὶ Γύλιππος καὶ ἔλεξαν	τοιάδε.	~Ὅτι μὲν καλὰ τὰ προειργασμένα
[7, 78]	ἀνδρῶν κεναί. ~Ὁ μὲν Νικίας	τοιάδε	παρακελευόμενος ἅμα ἐπῄει τὸ στράτευμα,
[7, 10]	παρελθὼν ἀνέγνω τοῖς Ἀθηναίοις δηλοῦσαν	τοιάδε.	~Τὰ μὲν πρότερον πραχθέντα, ὦ
[7, 48]	προσκαθῆσθαι. ~Καὶ ὁ μὲν Δημοσθένης	τοιαῦτα	ἐγίγνωσκεν· ὁ δὲ Νικίας ἐνόμιζε
[7, 69]	τῶν Συρακοσίων στρατηγοὶ καὶ Γύλιππος	τοιαῦτα	καὶ αὐτοὶ τοῖς σφετέροις στρατιώταις
[7, 30]	τὸν πόλεμον ἧσσον ὀλοφύρασθαι ἀξίῳ	τοιαῦτα	ξυνέβη. ~Ὁ δὲ Δημοσθένης τότε
[7, 37]	οὐ μεγάλου ὄντος τοῦ λιμένος.	~Τοιαῦτα	οἱ Συρακόσιοι πρὸς τὴν ἑαυτῶν
[7, 78]	οὐδὲν ἧσσον τοῖς καθ' ἑαυτὸν	τοιαῦτά	τε καὶ παραπλήσια λέγων. (τὸ
[7, 57]	δὲ Θούριοι καὶ Μεταπόντιοι ἐν	τοιαύταις	ἀνάγκαις τότε στασιωτικῶν καιρῶν κατειλημμένοι
[7, 81]	(οὐκ ὀλίγας εἶχεν, ἐβάλλοντο περισταδόν.	τοιαύταις	δὲ προσβολαῖς καὶ οὐ ξυσταδὸν
[7, 86]	ἀπέκτειναν αὐτόν. καὶ ὁ μὲν	τοιαύτῃ	ἢ ὅτι ἐγγύτατα τούτων αἰτίᾳ
[7, 75]	τὸ στράτευμα πλησθὲν καὶ ἀπορίᾳ	τοιαύτῃ	μὴ ῥᾳδίως ἀφορμᾶσθαι, καίπερ ἐκ
[7, 28]	εἶχον, καὶ ἐς φιλονικίαν καθέστασαν	τοιαύτην	ἣν πρὶν γενέσθαι ἠπίστησεν ἄν
[7, 68]	χεῖρον. ~πρὸς οὖν ἀταξίαν τε	τοιαύτην	καὶ τύχην ἀνδρῶν ἑαυτὴν παραδεδωκυῖαν
[7, 60]	ἦν ἐξ ἀναγκαίου τε (καὶ	τοιαύτης	διανοίας ἐπορίσαντο. ὁ δὲ Νικίας,
[7, 24]	τρία. καὶ τὸ μὲν ἕτερον	τοῖν	δυοῖν τειχοῖν τοῖν ὕστερον ληφθέντοιν
[7, 24]	μὲν ἕτερον τοῖν δυοῖν τειχοῖν	τοῖν	ὕστερον ληφθέντοιν κατέβαλον, τὰ δὲ
[7, 86]	ἐκεκοινολόγηντο, μὴ βασανιζόμενος διὰ τὸ	τοιοῦτο	ταραχὴν σφίσιν ἐν εὐπραγίᾳ ποιήσῃ,
[7, 87]	διὰ τὴν μεταβολὴν καὶ τὸ	τοιοῦτον	ἀπέθνῃσκον, καὶ ὀσμαὶ ἦσαν οὐκ
[7, 21]	ἀντιστῆναι πλέον τι διὰ τὸ	τοιοῦτον	ἐκπλαγέντων αὐτῶν περιγενησομένους ἢ Ἀθηναίους
[7, 81]	οὐ τὸ ὑπομένειν ἐν τῷ	τοιούτῳ	ἑκόντας εἶναι καὶ μάχεσθαι σωτηρίαν,
[7, 69]	τε λέγων ὅσα ἐν τῷ	τοιούτῳ	ἤδη τοῦ καιροῦ ὄντες ἄνθρωποι
[7, 50]	ἄγαν θειασμῷ τε καὶ τῷ	τοιούτῳ	προσκείμενος) οὐδ' ἂν διαβουλεύσασθαι ἔτι
[7, 79]	(φοβήσειαν. καὶ ἐπὶ πολὺ μὲν	τοιούτῳ	τρόπῳ ἀντεῖχον οἱ Ἀθηναῖοι, ἔπειτα
[7, 87]	τε ὅσα εἰκὸς ἐν τῷ	τοιούτῳ	χωρίῳ ἐμπεπτωκότας κακοπαθῆσαι, οὐδὲν ὅτι
[7, 71]	νήσῳ ἄνδρες διαβεβηκότες, καὶ τότε	τοῖς	Ἀθηναίοις ἀνέλπιστον ἦν τὸ κατὰ
[7, 25]	τὴν Ἰταλίαν ἔπλευσαν, πυνθανόμεναι πλοῖα	τοῖς	(Ἀθηναίοις γέμοντα χρημάτων προσπλεῖν. καὶ
[7, 49]	ἦν αὐτόθι πολὺ τὸ βουλόμενον	τοῖς	Ἀθηναίοις γίγνεσθαι τὰ πράγματα καὶ
[7, 10]	ὁ τῆς πόλεως παρελθὼν ἀνέγνω	τοῖς	Ἀθηναίοις δηλοῦσαν τοιάδε. ~Τὰ μὲν
[7, 64]	ὑμῶν νῦν ἐσόμενοι καὶ πεζοὶ	τοῖς	Ἀθηναίοις εἰσὶ καὶ νῆες καὶ
[7, 43]	ἐν νυκτὶ γενομένου προσέβαλόν τε	τοῖς	Ἀθηναίοις ἐκπεπληγμένοι καὶ βιασθέντες (ὑπ'
[7, 36]	τὴν γὰρ ἀνάκρουσιν οὐκ ἔσεσθαι	τοῖς	Ἀθηναίοις ἐξωθουμένοις ἄλλοσε ἢ ἐς
[7, 33]	πάθος ἐγένετο, ἐπέσχον τὸ εὐθέως	τοῖς	Ἀθηναίοις ἐπιχειρεῖν· ὁ δὲ Δημοσθένης
[7, 39]	ὀλίγου αὖθις καὶ αὐθημερὸν ἀπροσδοκήτοις	τοῖς	Ἀθηναίοις ἐπιχειρῶσιν. ~καὶ οἱ μὲν
[7, 71]	(πράξωσιν. πάντων γὰρ δὴ ἀνακειμένων	τοῖς	Ἀθηναίοις ἐς τὰς ναῦς ὅ
[7, 2]	ἢ ὀκτὼ σταδίων ἤδη ἀπετετέλεστο	τοῖς	Ἀθηναίοις ἐς τὸν μέγαν λιμένα
[7, 25]	ἐν τῇ Καυλωνιάτιδι κατέκαυσαν, ἃ	τοῖς	Ἀθηναίοις ἑτοῖμα ἦν. (ἔς τε
[7, 39]	πεζοῦ καὶ τοῦ ναυτικοῦ (προσέμισγον	τοῖς	Ἀθηναίοις, καὶ ἀντικαταστάντες ταῖς ναυσὶ
[7, 50]	ὡς ἐπιθησόμενοι κατ' ἀμφότερα αὖθις	τοῖς	Ἀθηναίοις καὶ ναυσὶ καὶ πεζῷ·
[7, 70]	λιμένα, ὅπως πανταχόθεν ἅμα προσπίπτοιεν	τοῖς	Ἀθηναίοις, καὶ ὁ πεζὸς ἅμα
[7, 33]	τοὺς αὐτοὺς ἐχθροὺς καὶ φίλους	τοῖς	Ἀθηναίοις νομίζειν, περιέμενον ἐν τῇ
[7, 44]	ἦν, ὁπότε παιανίσειαν, φόβον παρεῖχε	τοῖς	Ἀθηναίοις, οἵ τε πολέμιοι (ὁμοίως.
[7, 48]	καὶ ἐν ταῖς Συρακούσαις βουλόμενον	τοῖς	Ἀθηναίοις τὰ πράγματα ἐνδοῦναι, ἐπεκηρυκεύετο
[7, 23]	περὶ ἀλλήλας παρέδοσαν τὴν νίκην	τοῖς	Ἀθηναίοις· ταύτας τε γὰρ ἔτρεψαν
[7, 53]	οἱ Τυρσηνοί (οὗτοι γὰρ ἐφύλασσον	τοῖς	Ἀθηναίοις ταύτῃ) ὁρῶντες ἀτάκτως προσφερομένους,
[7, 3]	ἀπέκτεινεν· ἦν δὲ οὐκ ἐπιφανὲς	τοῖς	Ἀθηναίοις (τὸ χωρίον. καὶ τριήρης
[7, 4]	ὁ Γύλιππος (ἦν γάρ τι	τοῖς	Ἀθηναίοις τοῦ τείχους ἀσθενές) νυκτὸς
[7, 40]	ἀλλήλων φυλασσόμενοι· ἔπειτα οὐκ ἐδόκει	τοῖς	Ἀθηναίοις ὑπὸ σφῶν αὐτῶν διαμέλλοντας
[7, 1]	τινῶν καὶ ὢν οὐκ ἀδύνατος	τοῖς	Ἀθηναίοις φίλος ἦν, καὶ τοῦ
[7, 70]	ναῦς, οἱ ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων	τοῖς	ἀκοντίοις καὶ τοξεύμασι καὶ λίθοις
[7, 86]	ἀγώνισμα ἐνόμιζέν οἱ εἶναι ἐπὶ	τοῖς	ἄλλοις καὶ τοὺς ἀντιστρατήγους κομίσαι
[7, 57]	Γέλαν Ῥοδίοις ξυγκτίσαντας μὴ ξὺν	τοῖς	ἀποίκοις, (ἀλλ' ἐπὶ τοὺς ἀποίκους
[7, 73]	τῷ (παρόντι ἐξελθεῖν. ὡς δὲ	τοῖς	ἄρχουσι ταῦτα λογιζομένοις ἐφαίνετο ἄπορα
[7, 60]	ἐλάχιστον τοῖς τε σκεύεσι καὶ	τοῖς	ἀσθενοῦσιν ἱκανὸν γενέσθαι, τοῦτο μὲν
[7, 72]	μὲν Ἀθηναίοις περίλοιποι ὡς ἑξήκοντα,	τοῖς	δ' ἐναντίοις ἐλάσσους ἢ πεντήκοντα.
[7, 36]	καὶ ἀσθενῆ παίοντες (τοῖς ἐμβόλοις.	τοῖς	δὲ Ἀθηναίοις οὐκ ἔσεσθαι σφῶν
[7, 60]	ὀλίγον οὐδὲν ἐς οὐδὲν ἐπενόουν.	~τοῖς	δὲ Ἀθηναίοις τήν τε ἀπόκλῃσιν
[7, 63]	τὰ (πλείω τῷ πεζῷ ἐπικρατεῖν.	τοῖς	δὲ ναύταις παραινῶ καὶ ἐν
[7, 57]	μὲν ξυγκτησόμενοι τὴν χώραν ἐλθόντες,	τοῖς	δὲ ξυνδιασώσοντες, ἐπὶ Συρακούσας ἐπολέμησαν,
[7, 70]	ποτε καὶ αὖθις, προθύμως ἀντιλαβέσθαι,	τοῖς	δὲ Συρακοσίοις καὶ ξυμμάχοις καλὸν
[7, 87]	τοῖς τε κρατήσασι λαμπρότατον καὶ	τοῖς	διαφθαρεῖσι δυστυχέστατον· (κατὰ πάντα γὰρ
[7, 84]	ἀλλήλοις καὶ κατεπάτουν, περί τε	τοῖς	δορατίοις καὶ σκεύεσιν οἱ μὲν
[7, 1]	καὶ αὐτούς τε ἕπεσθαι καὶ	τοῖς	ἐκ τῶν νεῶν τῶν σφετέρων
[7, 16]	τάλαντα ἀργυρίου, καὶ ἅμα ἀγγελοῦντα	τοῖς	ἐκεῖ ὅτι ἥξει βοήθεια καὶ
[7, 28]	καὶ τὸν παράλογον τοσοῦτον ποιῆσαι	τοῖς	Ἕλλησι τῆς δυνάμεως καὶ τόλμης,
[7, 36]	πρὸς κοῖλα καὶ ἀσθενῆ παίοντες	(τοῖς	ἐμβόλοις. τοῖς δὲ Ἀθηναίοις οὐκ
[7, 69]	πλεῖστον ἐδύνατο, ὅπως ὅτι μεγίστη	(τοῖς	ἐν ταῖς ναυσὶν ὠφελία ἐς
[7, 73]	τὸν πόλεμον ποιεῖσθαι, ἐσηγεῖται ἐλθὼν	τοῖς	ἐν τέλει οὖσιν ὡς οὐ
[7, 18]	ἡτοίμαζον ἐς τὸν ἐπιτειχισμόν, καὶ	τοῖς	ἐν τῇ Σικελίᾳ ἅμα ὡς
[7, 22]	στρατιὰν τὴν πεζὴν αὐτὸς μὲν	τοῖς	ἐν τῷ Πλημμυρίῳ τείχεσι κατὰ
[7, 42]	πρώτῃ ἡμέρᾳ μάλιστα δεινότατός ἐστι	τοῖς	ἐναντίοις, ἐβούλετο ὅτι τάχος ἀποχρήσασθαι
[7, 75]	μεθ' ὧν ἐξέπλεον, πάλιν τούτων	τοῖς	ἐναντίοις ἐπιφημίσμασιν ἀφορμᾶσθαι, πεζούς τε
[7, 21]	σφᾶς ἂν τὸ αὐτὸ ὁμοίως	τοῖς	ἐναντίοις (ὑποσχεῖν. καὶ Συρακοσίους εὖ
[7, 43]	ξυμμάχων, ἀγγέλλουσι τὴν ἔφοδον καὶ	τοῖς	ἑξακοσίοις τῶν Συρακοσίων, οἳ καὶ
[7, 44]	πάλιν φευγόντων, πολέμιον ἐνόμιζον, καὶ	τοῖς	ἐρωτήμασι τοῦ ξυνθήματος πυκνοῖς χρώμενοι
[7, 75]	καὶ ἀσθενεῖς πολὺ τῶν τεθνεώτων	τοῖς	ζῶσι λυπηρότεροι ἦσαν (καὶ τῶν
[7, 42]	οἱ Συρακόσιοι ἀντεπεξῇσαν ὅτι μὴ	τοῖς	ἱππεῦσι καὶ ἀκοντισταῖς ἀπὸ τοῦ
[7, 78]	καὶ ὁ Δημοσθένης οὐδὲν ἧσσον	τοῖς	καθ' ἑαυτὸν τοιαῦτά τε καὶ
[7, 70]	παρακέλευσις καὶ βοὴ ἀφ' ἑκατέρων	τοῖς	κελευσταῖς κατά τε τὴν τέχνην
[7, 19]	καὶ Σικυώνιοι διακοσίους ὁπλίτας ὁμοῦ	τοῖς	Κορινθίοις, ὧν ἦρχε (Σαργεὺς Σικυώνιος.
[7, 19]	τῷ πεδίῳ καὶ τῆς χώρας	τοῖς	κρατίστοις ἐς τὸ κακουργεῖν ᾠκοδομεῖτο
[7, 57]	καὶ οὗτοι πεισθέντες· ξυνέβη δὲ	τοῖς	Κρησὶ τὴν Γέλαν Ῥοδίοις ξυγκτίσαντας
[7, 57]	ὑποτελεῖς. οὗτοι δὲ Αἰολῆς Αἰολεῦσι	τοῖς	κτίσασι Βοιωτοῖς τοῖς> μετὰ Συρακοσίων
[7, 70]	ναῦς κατ' ἀνάγκην ξυνηρτῆσθαι, καὶ	τοῖς	κυβερνήταις τῶν μὲν φυλακήν, τῶν
[7, 18]	ἀνιέναι τὸν (πόλεμον. μάλιστα δὲ	τοῖς	Λακεδαιμονίοις ἐγεγένητό τις ῥώμη, διότι
[7, 71]	Πύλῳ· διαφθαρεισῶν γὰρ τῶν νεῶν	τοῖς	Λακεδαιμονίοις προσαπώλλυντο αὐτοῖς καὶ οἱ
[7, 40]	δ' ἔτι μείζω οἱ ἐν	τοῖς	λεπτοῖς πλοίοις περιπλέοντες τῶν Συρακοσίων
[7, 5]	τὸ διὰ τῶν Ἐπιπολῶν τεῖχος,	τοῖς	λίθοις χρώμενος οὓς οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 29]	γένος τὸ τῶν Θρᾳκῶν ὁμοῖα	τοῖς	μάλιστα τοῦ βαρβαρικοῦ, (ἐν ᾧ
[7, 69]	καὶ νομίσας, ὅπερ πάσχουσιν ἐν	τοῖς	μεγάλοις ἀγῶσι, πάντα τε ἔργῳ
[7, 25]	οἱ Ἀθηναῖοι εἴκοσι ναυσὶ πρὸς	τοῖς	Μεγάροις μίαν μὲν ναῦν λαμβάνουσιν
[7, 80]	καὶ πᾶσι στρατοπέδοις, μάλιστα δὲ	τοῖς	μεγίστοις, φόβοι καὶ δείματα ἐγγίγνεσθαι,
[7, 70]	πρὸς τὴν αὐτίκα φιλονικίαν ἐγίγνετο,	τοῖς	μὲν Ἀθηναίοις βιάζεσθαί τε τὸν
[7, 50]	ὅπως ἂν πρότερον κινηθείη. καὶ	τοῖς	μὲν Ἀθηναίοις μελλήσασι διὰ τοῦτο
[7, 72]	ἢ τοῖς πολεμίοις· ἦσαν γὰρ	τοῖς	μὲν Ἀθηναίοις περίλοιποι ὡς ἑξήκοντα,
[7, 57]	Σικελίαν τε καὶ περὶ Σικελίας,	τοῖς	μὲν ξυγκτησόμενοι τὴν χώραν ἐλθόντες,
[7, 42]	τὴν ἄλλην παρασκευὴν (ἱκανήν. καὶ	τοῖς	μὲν Συρακοσίοις καὶ ξυμμάχοις κατάπληξις
[7, 57]	Αἰολῆς Αἰολεῦσι τοῖς κτίσασι Βοιωτοῖς	τοῖς>	μετὰ Συρακοσίων κατ' ἀνάγκην ἐμάχοντο,
[7, 81]	ἀρίστου (ὥραν. καὶ ὡς προσέμειξαν	τοῖς	μετὰ τοῦ Δημοσθένους ὑστέροις τ'
[7, 64]	ὑπομιμνῄσκω, ὅτι οὔτε ναῦς ἐν	τοῖς	νεωσοίκοις ἄλλας ὁμοίας ταῖσδε οὔτε
[7, 64]	τε αὑτῷ ὠφέλιμος γένοιτο καὶ	τοῖς	ξύμπασι σωτήριος. ~Ὁ μὲν Νικίας
[7, 63]	καταστρώματος (ὁπλίτας ἀπαράξητε. καὶ ταῦτα	τοῖς	ὁπλίταις οὐχ ἧσσον τῶν ναυτῶν
[7, 75]	τὰ σφέτερα αὐτῶν σιτία ὑπὸ	τοῖς	ὅπλοις, οἱ μὲν ἀπορίᾳ ἀκολούθων,
[7, 15]	ὡς τῶν γ' ἐνθάδε μηδὲ	τοῖς	παροῦσιν ἀνταρκούντων, ἀλλ' ἢ τούτους
[7, 50]	βέλτιον χωροῦντα, ἀλλὰ καθ' ἡμέραν	τοῖς	πᾶσι χαλεπώτερον ἴσχοντα, μάλιστα δὲ
[7, 30]	ἐπισταμένους νεῖν τῶν τε ἐν	τοῖς	πλοίοις, ὡς ἑώρων τὰ ἐν
[7, 61]	πατρίδος ἑκάστοις οὐχ ἧσσον ἢ	τοῖς	πολεμίοις· ἢν γὰρ κρατήσωμεν νῦν
[7, 72]	εἰσι νῆες χρήσιμαι σφίσιν ἢ	τοῖς	πολεμίοις· ἦσαν γὰρ τοῖς μὲν
[7, 48]	ψηφιζομένους μετὰ πολλῶν τὴν ἀναχώρησιν	τοῖς	πολεμίοις καταγγέλτους γίγνεσθαι· λαθεῖν γὰρ
[7, 14]	ἐπιπληρωσόμεθα τὰς ναῦς ἔχομεν, ὃ	τοῖς	πολεμίοις πολλαχόθεν ὑπάρχει, ἀλλ' ἀνάγκη
[7, 44]	παρεῖχον ἅμα πάντες ἐρωτῶντες καὶ	τοῖς	πολεμίοις σαφὲς αὐτὸ κατέστησαν· (τὸ
[7, 14]	εἰ δὲ προσγενήσεται ἓν ἔτι	τοῖς	πολεμίοις, ὥστε τὰ τρέφοντα ἡμᾶς
[7, 61]	ξυστρατευόμενοι αἰεί, μνήσθητε τῶν ἐν	τοῖς	πολέμοις παραλόγων, καὶ τὸ τῆς
[7, 84]	πηλῷ ᾑματωμένον καὶ περιμάχητον ἦν	τοῖς	πολλοῖς. ~τέλος δὲ νεκρῶν τε
[7, 37]	τείχη καὶ πρὸ τῶν τειχῶν	τοῖς	προσιοῦσιν ἀντιπαρετάσσοντο, οἱ δὲ πρὸς
[7, 19]	(Θεσπιεύς. οὗτοι μὲν οὖν ἐν	τοῖς	πρῶτοι ὁρμήσαντες ἀπὸ τοῦ Ταινάρου
[7, 61]	οἱ ἀπειρότατοι τῶν ἀνθρώπων, οἳ	τοῖς	πρώτοις ἀγῶσι σφαλέντες ἔπειτα διὰ
[7, 53]	ἀτάκτως προσφερομένους, ἐπεκβοηθήσαντες καὶ προσπεσόντες	τοῖς	πρώτοις τρέπουσι καὶ ἐσβάλλουσιν (ἐς
[7, 24]	τρεῖς. μέγιστόν τε καὶ ἐν	τοῖς	πρῶτον ἐκάκωσε τὸ στράτευμα τὸ
[7, 27]	ἔβλαπτε τοὺς Ἀθηναίους, καὶ ἐν	τοῖς	πρῶτον χρημάτων τ' ὀλέθρῳ καὶ
[7, 33]	Συρακόσιοι, ὡς αὐτοῖς τὸ ἐν	τοῖς	Σικελοῖς πάθος ἐγένετο, ἐπέσχον τὸ
[7, 73]	ἀπῆλθον, καὶ οἱ ἀκούσαντες διήγγειλαν	τοῖς	στρατηγοῖς τῶν Ἀθηναίων· ~οἱ δὲ
[7, 4]	τρίτον γὰρ μέρος τῶν ἱππέων	τοῖς	Συρακοσίοις διὰ τοὺς ἐν τῷ
[7, 85]	παραδίδωσι, πιστεύσας μᾶλλον αὐτῷ ἢ	τοῖς	Συρακοσίοις· καὶ ἑαυτῷ μὲν χρήσασθαι
[7, 6]	καὶ μηδὲ μάχεσθαι) ἀντεπῇσαν οὖν	τοῖς	Συρακοσίοις. (καὶ ὁ Γύλιππος τοὺς
[7, 55]	στρατοπέδῳ. ~Γεγενημένης δὲ τῆς νίκης	τοῖς	Συρακοσίοις λαμπρᾶς ἤδη καὶ τοῦ
[7, 7]	Κορίνθιος) καὶ ξυνετείχισαν τὸ λοιπὸν	τοῖς	Συρακοσίοις (μέχρι τοῦ ἐγκαρσίου τείχους.
[7, 65]	ναῦς. τῷ δὲ Γυλίππῳ καὶ	τοῖς	Συρακοσίοις παρῆν μὲν αἰσθάνεσθαι, ὁρῶσι
[7, 36]	τὸν λιμένα τῆς ἀνακρούσεως, ὥσπερ	τοῖς	Συρακοσίοις) περιπλεῦσαι δὲ ἐς τὴν
[7, 70]	κατίσχοιεν. ἦρχον δὲ τοῦ ναυτικοῦ	τοῖς	Συρακοσίοις Σικανὸς μὲν καὶ Ἀγάθαρχος,
[7, 50]	γὰρ ὄντος αὐτοῦ ἔτι ἡ	τοῖς	Συρακοσίοις στάσις (ἐς) φιλία ἐξεπεπτώκει)
[7, 69]	καὶ Γύλιππος τοιαῦτα καὶ αὐτοὶ	τοῖς	σφετέροις στρατιώταις παρακελευσάμενοι ἀντεπλήρουν τὰς
[7, 71]	ἀκρίτως ξυνεχὲς τῆς ἁμίλλης καὶ	τοῖς	σώμασιν αὐτοῖς ἴσα τῇ δόξῃ
[7, 47]	τῷ στρατοπέδῳ κατὰ πάντα ἀρρωστίαν.	τοῖς	τε γὰρ ἐπιχειρήμασιν ἑώρων οὐ
[7, 87]	ὧν ἀκοῇ Ἑλληνικῶν ἴσμεν, καὶ	τοῖς	τε κρατήσασι λαμπρότατον καὶ τοῖς
[7, 77]	ἂν καὶ λωφήσειαν· ἱκανὰ γὰρ	τοῖς	τε πολεμίοις ηὐτύχηται, καὶ εἴ
[7, 60]	διατειχίσματι ὅσον οἷόν τε ἐλάχιστον	τοῖς	τε σκεύεσι καὶ τοῖς ἀσθενοῦσιν
[7, 82]	καὶ ξυμμάχους ἑώρων ἤδη τεταλαιπωρημένους	τοῖς	τε τραύμασι καὶ τῇ ἄλλῃ
[7, 23]	προσπεσὼν ἅμα τῇ ἕῳ αἰφνιδίως	τοῖς	τείχεσι, καὶ αἱρεῖ τὸ μέγιστον
[7, 24]	γὰρ ταμιείῳ χρωμένων τῶν Ἀθηναίων	τοῖς	τείχεσι πολλὰ μὲν ἐμπόρων χρήματα
[7, 43]	τὰς Ἐπιπολάς, Νικίας δὲ ἐν	τοῖς	τείχεσιν ὑπελέλειπτο. (καὶ ἐπειδὴ ἐγένοντο
[7, 28]	κατὰ θάλασσαν ἀντὶ τοῦ φόρου	τοῖς	ὑπηκόοις ἐποίησαν, πλείω νομίζοντες ἂν
[7, 63]	ὠφελεῖσθαι ἔς τε τὸ φοβερὸν	τοῖς	ὑπηκόοις καὶ τὸ (μὴ ἀδικεῖσθαι
[7, 79]	δ' ἀναχωροῖεν, ἐπέκειντο, καὶ μάλιστα	τοῖς	ὑστάτοις προσπίπτοντες, εἴ πως κατὰ
[7, 77]	νῦν ἐν τῷ αὐτῷ κινδύνῳ	τοῖς	φαυλοτάτοις αἰωροῦμαι· καίτοι πολλὰ μὲν
[7, 71]	τῇ δόξῃ περιδεῶς ξυναπονεύοντες ἐν	τοῖς	χαλεπώτατα διῆγον· αἰεὶ γὰρ παρ'
[7, 28]	ἀναλωμάτων μεγάλων προσπιπτόντων ἀδύνατοι ἐγένοντο	τοῖς	χρήμασιν. καὶ τὴν εἰκοστὴν ὑπὸ
[7, 36]	ἀπ' αὐτῶν ὑπέτειναν πρὸς τοὺς	τοίχους	ὡς ἐπὶ ἓξ πήχεις ἐντός
[7, 77]	τινὲς καὶ ἐκ δεινοτέρων ἢ	τοιῶνδε	ἐσώθησαν) μηδὲ καταμέμφεσθαι ὑμᾶς ἄγαν
[7, 43]	τῶν προτειχισμάτων, καὶ ἀδοκήτου τοῦ	τολμήματος	σφίσιν ἐν νυκτὶ γενομένου προσέβαλόν
[7, 21]	ναυτικοὺς γενέσθαι. καὶ πρὸς ἄνδρας	τολμηρούς,	οἵους καὶ Ἀθηναίους, τοὺς ἀντιτολμῶντας
[7, 28]	τοῖς Ἕλλησι τῆς δυνάμεως καὶ	τόλμης,	ὅσον κατ' ἀρχὰς τοῦ πολέμου
[7, 21]	Συρακοσίους εὖ εἰδέναι ἔφη τῷ	τολμῆσαι	ἀπροσδοκήτως πρὸς τὸ Ἀθηναίων ναυτικὸν
[7, 59]	ἢν ἔτι ναυμαχεῖν οἱ Ἀθηναῖοι	τολμήσωσι,	παρεσκευάζοντο, καὶ ὀλίγον οὐδὲν ἐς
[7, 71]	ἰσορρόπου τῆς ναυμαχίας καθεστηκυίας πολὺν	τὸν	ἀγῶνα καὶ ξύστασιν τῆς γνώμης
[7, 37]	ναῦς ἐπλήρουν καὶ ἅμα ἐπὶ	τὸν	αἰγιαλὸν παρεβοήθουν, καὶ ἐπειδὴ πλήρεις
[7, 16]	ξυνάρχοντας αὐτῷ εἵλοντο Δημοσθένη τε	τὸν	Ἀλκισθένους καὶ Εὐρυμέδοντα τὸν Θουκλέους.
[7, 70]	μέρει αὐτῶν ἐφύλασσον καὶ κατὰ	τὸν	ἄλλον κύκλῳ λιμένα, ὅπως πανταχόθεν
[7, 27]	γὰρ βραχεῖαι γιγνόμεναι αἱ ἐσβολαὶ	τὸν	ἄλλον χρόνον τῆς γῆς ἀπολαύειν
[7, 42]	Συρακοσίων ἔτεμον οἱ Ἀθηναῖοι περὶ	τὸν	Ἄναπον, καὶ τῷ στρατεύματι ἐπεκράτουν
[7, 20]	ναῦς τριάκοντα ἔστειλαν καὶ Χαρικλέα	τὸν	Ἀπολλοδώρου ἄρχοντα, ᾧ εἴρητο καὶ
[7, 79]	ἐβιάσαντο πρὸς τὸν λόφον ἐλθεῖν	τὸν	ἀποτετειχισμένον, καὶ ηὗρον πρὸ ἑαυτῶν
[7, 70]	καὶ οἱ ξύμμαχοι ναυσὶ παραπλησίαις	τὸν	ἀριθμὸν καὶ πρότερον, κατά τε
[7, 84]	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἠπείγοντο πρὸς	τὸν	Ἀσσίναρον ποταμόν, ἅμα μὲν βιαζόμενοι
[7, 39]	Ἀθηναίοις, καὶ ἀντικαταστάντες ταῖς ναυσὶ	τὸν	αὐτὸν τρόπον αὖθις ἐπὶ πολὺ
[7, 84]	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι προσέκειντο	τὸν	αὐτὸν τρόπον (πανταχόθεν βάλλοντές τε
[7, 19]	ἐν τῇ Πελοποννήσῳ ἀπέστελλον περὶ	τὸν	αὐτὸν χρόνον ταῖς ὁλκάσι τοὺς
[7, 34]	ταῦτα. ~Οἱ δὲ Πελοποννήσιοι περὶ	τὸν	αὐτὸν χρόνον τοῦτον οἱ ἐν
[7, 81]	ἐν αἰτίᾳ τε οἱ πολλοὶ	τὸν	Γύλιππον εἶχον ἑκόντα ἀφεῖναι τοὺς
[7, 86]	ἐν τῇ νήσῳ καὶ Πύλῳ,	τὸν	δὲ διὰ τὰ αὐτὰ ἐπιτηδειότατον·
[7, 20]	ὁπλίτας ἐπὶ τὰς ναῦς, (καὶ	τὸν	Δημοσθένη ἐς τὴν Σικελίαν, ὥσπερ
[7, 41]	ὁλκάδων τὴν κατάφευξιν ἐποιοῦντο (ἐς	τὸν	ἑαυτῶν ὅρμον. αἱ δὲ τῶν
[7, 27]	ἀποπέμπειν. τὸ γὰρ ἔχειν πρὸς	τὸν	ἐκ τῆς Δεκελείας πόλεμον αὐτοὺς
[7, 37]	τὸν μὲν πεζὸν ὀλίγῳ πρότερον	(τὸν	ἐκ τῆς πόλεως Γύλιππος προεξαγαγὼν
[7, 25]	ὅτι ἐν ἐλπίσιν εἰσὶ καὶ	τὸν	ἐκεῖ πόλεμον ἔτι μᾶλλον ἐποτρυνοῦσι
[7, 51]	τῷ πεζῷ (οὐ γὰρ ἂν	τὸν	ἔκπλουν ἐπιβουλεῦσαι) καὶ ἅμα οὐ
[7, 70]	τοῖς μὲν Ἀθηναίοις βιάζεσθαί τε	τὸν	ἔκπλουν ἐπιβοῶντες καὶ περὶ τῆς
[7, 72]	βιάσασθαι, ἢν δύνωνται, ἅμα ἕῳ	τὸν	ἔκπλουν, λέγων ὅτι πλείους ἔτι
[7, 70]	ἀριθμὸν καὶ πρότερον, κατά τε	τὸν	ἔκπλουν μέρει αὐτῶν ἐφύλασσον καὶ
[7, 17]	~ὁ δὲ Δημοσθένης ὑπομένων παρεσκευάζετο	τὸν	ἔκπλουν ὡς ἅμα τῷ ἦρι
[7, 36]	Συρακόσιοι ἐν τούτῳ πυνθανόμενοι αὐτῶν	τὸν	ἐπίπλουν αὖθις ταῖς ναυσὶν ἀποπειρᾶσαι
[7, 18]	καὶ τἆλλα ἐργαλεῖα ἡτοίμαζον ἐς	τὸν	ἐπιτειχισμόν, καὶ τοῖς ἐν τῇ
[7, 82]	ἡμέρᾳ ἀφικνοῦνται ἐπὶ τὸν ποταμὸν	τὸν	Ἐρινεόν, καὶ διαβὰς πρὸς μετέωρόν
[7, 80]	ἐχώρουν αὖθις πρὸς ἄλλον ποταμὸν	τὸν	Ἐρινεόν· ταύτῃ γὰρ οἱ ἡγεμόνες
[7, 26]	καὶ τῶν ἐκεῖθεν ξυμμάχων παραλαβὼν	τὸν	ἐς τὴν Σικελίαν πλοῦν ὅτι
[7, 22]	πολύ, οἱ μὲν βιάσασθαι βουλόμενοι	τὸν	ἔσπλουν, οἱ δὲ κωλύειν. ~ἐν
[7, 29]	τῆς Εὐβοίας ἀφ' ἑσπέρας διέπλευσε	τὸν	Εὔριπον καὶ ἀποβιβάσας ἐς τὴν
[7, 30]	καὶ αὐτοὺς φοβήσαντες καταδιώκουσιν ἐπὶ	τὸν	Εὔριπον καὶ τὴν θάλασσαν, (οὗ
[7, 43]	ἐπειδὴ ἐγένοντο πρὸς αὐταῖς κατὰ	τὸν	Εὐρύηλον, ᾗπερ καὶ ἡ προτέρα
[7, 2]	τὰς Ἐπιπολάς· καὶ ἀναβὰς κατὰ	τὸν	Εὐρύηλον, ᾗπερ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 52]	ὀγδοήκοντα (καὶ προσμείξαντες ἐναυμάχουν. καὶ	τὸν	Εὐρυμέδοντα ἔχοντα τὸ δεξιὸν κέρας
[7, 16]	τε τὸν Ἀλκισθένους καὶ Εὐρυμέδοντα	τὸν	Θουκλέους. καὶ τὸν μὲν Εὐρυμέδοντα
[7, 77]	ὕστερός του εἶναι κατά τε	τὸν	ἴδιον βίον καὶ ἐς τὰ
[7, 33]	ἠπείρου, ἐπεραιώθησαν (ξυμπάσῃ τῇ στρατιᾷ	τὸν	Ἰόνιον ἐπ' ἄκραν Ἰαπυγίαν· καὶ
[7, 70]	πολλὰ δὲ πανταχόθεν, περιεστάναι, καὶ	τὸν	κτύπον μέγαν ἀπὸ πολλῶν νεῶν
[7, 70]	ἡ ναυμαχία, ἀλλὰ καὶ κατὰ	τὸν	λιμένα ἐγίγνετο, καὶ ἦν καρτερὰ
[7, 36]	οὐκ οὔσης αὐτοῖς ἐς πάντα	τὸν	λιμένα τῆς ἀνακρούσεως, ὥσπερ τοῖς
[7, 79]	ἐπορεύοντο αὖθις, καὶ ἐβιάσαντο πρὸς	τὸν	λόφον ἐλθεῖν τὸν ἀποτετειχισμένον, καὶ
[7, 59]	οὖν τόν τε λιμένα εὐθὺς	τὸν	μέγαν, ἔχοντα τὸ στόμα ὀκτὼ
[7, 2]	ἤδη ἀπετετέλεστο τοῖς Ἀθηναίοις ἐς	τὸν	μέγαν λιμένα διπλοῦν τεῖχος, πλὴν
[7, 62]	τῇ τοῦ λιμένος στενότητι πρὸς	τὸν	μέλλοντα ὄχλον τῶν νεῶν ἔσεσθαι
[7, 16]	καὶ Εὐρυμέδοντα τὸν Θουκλέους. καὶ	τὸν	μὲν Εὐρυμέδοντα εὐθὺς περὶ ἡλίου
[7, 16]	οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες αὐτῆς	τὸν	μὲν Νικίαν οὐ παρέλυσαν τῆς
[7, 37]	(ἅμα καὶ ταῖς ναυσίν. καὶ	τὸν	μὲν πεζὸν ὀλίγῳ πρότερον (τὸν
[7, 86]	ἀντιστρατήγους κομίσαι (Λακεδαιμονίοις. ξυνέβαινε δὲ	τὸν	μὲν πολεμιώτατον αὐτοῖς εἶναι, Δημοσθένη,
[7, 19]	μᾶλλον ἢ πρὸς τὰς τριήρεις	τὸν	νοῦν ἔχωσιν. ~Ἐν δὲ τούτῳ
[7, 31]	δὲ τὰ περὶ τῆς στρατιᾶς	τὸν	ξύλλογον ἡτοιμάζοντο, Εὐρυμέδων μὲν ἐς
[7, 69]	τὸ ζεῦγμα τοῦ λιμένος καὶ	τὸν	παραλειφθέντα διέκπλουν, βουλόμενοι βιάσασθαι ἐς
[7, 28]	αὑτὴν τῆς τῶν Ἀθηναίων, καὶ	τὸν	παράλογον τοσοῦτον ποιῆσαι τοῖς Ἕλλησι
[7, 35]	ἐπὶ τῆς Κροτωνιάτιδος, αὐτοὶ δὲ	τὸν	πεζὸν πάντα ἐξετάσαντες πρῶτον ἐπὶ
[7, 69]	ἀναγκαῖα νομίσας παρῃνῆσθαι, ἀποχωρήσας ἦγε	τὸν	πεζὸν πρὸς τὴν θάλασσαν καὶ
[7, 41]	κρείσσους εἶναι, ἐδόκουν δὲ καὶ	τὸν	πεζὸν χειρώσεσθαι. ~Καὶ οἱ μὲν
[7, 78]	Δημοσθένους· τοὺς δὲ σκευοφόρους καὶ	τὸν	πλεῖστον ὄχλον ἐντὸς εἶχον οἱ
[7, 27]	Ἄγιδος, ὃς οὐκ ἐκ παρέργου	τὸν	πόλεμον (ἐποιεῖτο, μεγάλα οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 18]	διότι τοὺς Ἀθηναίους ἐνόμιζον διπλοῦν	τὸν	πόλεμον ἔχοντας, πρός τε σφᾶς
[7, 30]	ὡς ἐπὶ μεγέθει τῶν κατὰ	τὸν	πόλεμον ἧσσον ὀλοφύρασθαι ἀξίῳ τοιαῦτα
[7, 18]	αὐτὸ περιεστάναι, πρόθυμοι ἦσαν ἐς	τὸν	(πόλεμον. καὶ ἐν τῷ χειμῶνι
[7, 21]	ἔργον ἄξιον (τοῦ κινδύνου ἐς	τὸν	πόλεμον κατεργάσεσθαι. ξυνανέπειθε δὲ καὶ
[7, 18]	Δεκέλειαν τειχίζειν καὶ μὴ ἀνιέναι	τὸν	(πόλεμον. μάλιστα δὲ τοῖς Λακεδαιμονίοις
[7, 31]	αἱ σφίσιν ἀνθορμοῦσαι οὔτε καταλύουσι	τὸν	πόλεμον ναυμαχεῖν τε μέλλουσιν· πέμπειν
[7, 20]	ποθέν τι εἶχον ἐπιτήδειον ἐς	τὸν	πόλεμον, ξυμπορίσαντες. εἴρητο δ' αὐτῷ
[7, 57]	τότε ὑπ' Ἀθηναίων ἐχομένης ἐς	τὸν	πόλεμον παρελήφθησαν. καὶ ἔτι Μεγαρέων
[7, 73]	τῆς Σικελίας βουλήσεται αὖθις σφίσι	τὸν	πόλεμον ποιεῖσθαι, ἐσηγεῖται ἐλθὼν τοῖς
[7, 47]	ἐν τῇ χώρᾳ σφῶν ἐπιτειχίζοντας	τὸν	πόλεμον ποιεῖσθαι ἢ Συρακοσίους, οὓς
[7, 83]	ὅσα ἀνήλωσαν χρήματα Συρακόσιοι ἐς	τὸν	πόλεμον, ταῦτα ἀποδοῦναι, ὥστε τὴν
[7, 87]	ἔργον τοῦτο (Ἑλληνικὸν) τῶν κατὰ	τὸν	πόλεμον τόνδε μέγιστον γενέσθαι, δοκεῖν
[7, 80]	Συρακοσίων ἀποτειχίζουσάν τε καὶ ἀποσταυροῦσαν	τὸν	πόρον. καὶ βιασάμενοι αὐτὴν διέβησάν
[7, 84]	τι σφίσιν ἔσεσθαι, ἢν διαβῶσι	τὸν	ποταμόν, ἅμα δ' ὑπὸ τῆς
[7, 80]	τῷ ποταμῷ τῷ Κακυπάρει, παρὰ	τὸν	ποταμὸν ἴοιεν ἄνω διὰ μεσογείας·
[7, 80]	καὶ βιασάμενοι αὐτὴν διέβησάν τε	τὸν	ποταμὸν καὶ ἐχώρουν αὖθις πρὸς
[7, 82]	ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ ἀφικνοῦνται ἐπὶ	τὸν	ποταμὸν τὸν Ἐρινεόν, καὶ διαβὰς
[7, 85]	τοῦ στρατεύματος τοῦ μὲν κατὰ	τὸν	ποταμόν, τοῦ δὲ καί, εἴ
[7, 35]	εἶναι διὰ τῆς γῆς σφῶν	τὸν	στρατὸν ἰέναι, ἐπικαταβάντες ηὐλίσαντο πρὸς
[7, 32]	τε καὶ ξυναγείραντες ἔμελλον ἄξειν	τὸν	στρατόν, ὁ Νικίας προπυθόμενος πέμπει
[7, 9]	πόλιν οὐχ εἷλεν, ἐς δὲ	τὸν	Στρυμόνα περικομίσας (τριήρεις ἐκ τοῦ
[7, 56]	μᾶλλον ἔτι. ~οἱ δὲ Συρακόσιοι	τόν	τε λιμένα εὐθὺς παρέπλεον ἀδεῶς
[7, 59]	τῷ πεζῷ, διαφυγεῖν. ἔκλῃον οὖν	τόν	τε λιμένα εὐθὺς τὸν μέγαν,
[7, 43]	οὐκέτι ἐδόκει διατρίβειν, ἀλλὰ πείσας	τόν	τε Νικίαν καὶ τοὺς ἄλλους
[7, 70]	ἀνάγκην πρύμναν κρουόμενον, ἀνακαλοῦντες ὀνομαστὶ	τὸν	τριήραρχον ἠρώτων, οἱ μὲν Ἀθηναῖοι
[7, 2]	δὲ ἄλλῳ τοῦ κύκλου πρὸς	τὸν	Τρωγίλον ἐπὶ τὴν ἑτέραν θάλασσαν
[7, 58]	Ἱμεραῖοι δὲ ἀπὸ τοῦ πρὸς	τὸν	Τυρσηνικὸν πόντον μορίου, ἐν ᾧ
[7, 56]	ἔσεσθαι τὴν ὑπόλοιπον Ἀθηναίων δύναμιν	τὸν	ὕστερον ἐπενεχθησόμενον πόλεμον ἐνεγκεῖν) καὶ
[7, 20]	εἴ τι ὑπελέλειπτο περιέμενε καὶ	τὸν	Χαρικλέα τοὺς Ἀργείους παραλαβεῖν. ~Ἐν
[7, 28]	καὶ τὴν εἰκοστὴν ὑπὸ τοῦτον	τὸν	χρόνον τῶν κατὰ θάλασσαν ἀντὶ
[7, 87]	(Ἑλληνικὸν) τῶν κατὰ τὸν πόλεμον	τόνδε	μέγιστον γενέσθαι, δοκεῖν δ' ἔμοιγε
[7, 70]	τῶν καταστρωμάτων τοῖς ἀκοντίοις καὶ	τοξεύμασι	καὶ λίθοις ἀφθόνως ἐπ' αὐτὴν
[7, 30]	ἐν τῇ γῇ, ὁρμισάντων ἔξω	τοξεύματος	τὰ πλοῖα, ἐπεὶ ἔν γε
[7, 43]	πάντας λαβὼν καὶ ἄλλην παρασκευὴν	τοξευμάτων	τε καὶ ὅσα ἔδει, ἢν
[7, 62]	κυβερνητῶν ἐσκεμμένα ἡτοίμασται. καὶ γὰρ	τοξόται	πολλοὶ καὶ ἀκοντισταὶ ἐπιβήσονται καὶ
[7, 33]	ὁπλῖται, τριακόσιοι δὲ ἀκοντισταὶ καὶ	τοξόται	τριακόσιοι. ἔπεμψαν δὲ καὶ οἱ
[7, 42]	οὐκ ὀλίγους, καὶ σφενδονήτας καὶ	τοξότας	καὶ τὴν ἄλλην παρασκευὴν (ἱκανήν.
[7, 60]	πᾶσαι δέκα μάλιστα καὶ ἑκατόν·	τοξότας	τε ἐπ' αὐτὰς πολλοὺς καὶ
[7, 58]	μὲν ἔθνη τῶν ἐν Σικελίᾳ	τοσάδε,	Δωριῆς τε καὶ (οἱ) αὐτόνομοι
[7, 57]	διαφορὰν Συρακοσίων καὶ Ἰάπυγες μισθοφόροι.	τοσάδε	μὲν μετὰ Ἀθηναίων ἔθνη ἐστράτευον.
[7, 59]	~καὶ αἱ μὲν ἑκατέρων ἐπικουρίαι	τοσαίδε	ξυνελέγησαν, καὶ τότε ἤδη πᾶσαι
[7, 16]	~Ἡ μὲν τοῦ Νικίου ἐπιστολὴ	τοσαῦτα	ἐδήλου, οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες
[7, 49]	νικηθέντας ἀπιέναι. ~Ὁ μὲν Νικίας	τοσαῦτα	λέγων ἰσχυρίζετο, αἰσθόμενος τὰ ἐν
[7, 81]	ἀλλὰ τὸ ὡς τάχιστα ὑποχωρεῖν,	τοσαῦτα	μαχομένους (ὅσα ἀναγκάζονται. ὁ δὲ
[7, 65]	ξύμπασι σωτήριος. ~Ὁ μὲν Νικίας	τοσαῦτα	παρακελευσάμενος εὐθὺς ἐκέλευε πληροῦν τὰς
[7, 73]	καὶ νομίσας δεινὸν εἶναι εἰ	τοσαύτη	στρατιὰ κατὰ γῆν ὑποχωρήσασα καὶ
[7, 57]	Ἀθηναίων τε πόλιν καὶ Λακεδαιμονίων.	~Τοσοίδε	γὰρ ἑκάτεροι ἐπὶ Σικελίαν τε
[7, 29]	ποτέ τινας σφίσιν ἀπὸ θαλάσσης	τοσοῦτον	ἐπαναβάντας ἐπιθέσθαι, τοῦ τείχους ἀσθενοῦς
[7, 2]	δὲ καὶ ἐξειργασμένα κατελέλειπτο. παρὰ	τοσοῦτον	μὲν αἱ Συράκουσαι ἦλθον κινδύνου.
[7, 59]	τὸ στρατόπεδον ἅπαν τῶν Ἀθηναίων	τοσοῦτον	ὄν, καὶ μηδὲ καθ' ἕτερα
[7, 28]	τῶν Ἀθηναίων, καὶ τὸν παράλογον	τοσοῦτον	ποιῆσαι τοῖς Ἕλλησι τῆς δυνάμεως
[7, 12]	δὲ αἵ τε νῆες διάβροχοι	τοσοῦτον	χρόνον ἤδη θαλασσεύουσαι, καὶ τὰ
[7, 57]	καὶ Ἴμβριοι καὶ Αἰγινῆται, οἳ	τότε	Αἴγιναν εἶχον, καὶ ἔτι Ἑστιαιῆς
[7, 29]	ἂν θαρσήσῃ, φονικώτατόν ἐστιν. καὶ	τότε	ἄλλη τε ταραχὴ οὐκ ὀλίγη
[7, 31]	τοιαῦτα ξυνέβη. ~Ὁ δὲ Δημοσθένης	τότε	ἀποπλέων ἐπὶ τῆς Κερκύρας μετὰ
[7, 81]	πρώτῳ ἐπικεῖσθαι τοὺς πολεμίους καὶ	τότε	γνοὺς τοὺς Συρακοσίους διώκοντας οὐ
[7, 27]	τῆς γῆς ἀπολαύειν οὐκ ἐκώλυον·	τότε	δὲ ξυνεχῶς ἐπικαθημένων, καὶ ὁτὲ
[7, 71]	χρώμενοι, κατεδίωκον ἐς τὴν γῆν.	τότε	δὲ ὁ μὲν ναυτικὸς στρατὸς
[7, 18]	τῶν Λακεδαιμονίων οὐκ ἤθελον ἐπιτρέπειν,	τότε	δὴ οἱ Λακεδαιμόνιοι νομίσαντες τὸ
[7, 59]	ἑκατέρων ἐπικουρίαι τοσαίδε ξυνελέγησαν, καὶ	τότε	ἤδη πᾶσαι ἀμφοτέροις παρῆσαν καὶ
[7, 48]	διασκοπῶν ἀνεῖχε, τῷ δ' ἐμφανεῖ	τότε	λόγῳ οὐκ ἔφη ἀπάξειν τὴν
[7, 32]	~Οἱ δ' ἐκ τῶν Συρακουσῶν	τότε	μετὰ τὴν τοῦ Πλημμυρίου ἅλωσιν
[7, 8]	τῶν γιγνομένων, μάλιστα δὲ καὶ	τότε,	νομίζων ἐν δεινοῖς τε εἶναι
[7, 81]	ἀτακτότερον χωροῦσιν, ὡς τῆς νυκτὸς	τότε	ξυνεταράχθησαν, εὐθὺς προσπεσόντες ἐμάχοντο, καὶ
[7, 4]	καὶ τῶν πληρωμάτων οὐχ ἥκιστα	τότε	πρῶτον κάκωσις ἐγένετο· τῷ τε
[7, 57]	καὶ Μεταπόντιοι ἐν τοιαύταις ἀνάγκαις	τότε	στασιωτικῶν καιρῶν κατειλημμένοι ξυνεστράτευον, καὶ
[7, 2]	ᾐσθάνοντο αὐτόν. ὁ δὲ Ἰέτας	τότε	τι τεῖχος ἐν τῇ παρόδῳ
[7, 71]	τῇ νήσῳ ἄνδρες διαβεβηκότες, καὶ	τότε	τοῖς Ἀθηναίοις ἀνέλπιστον ἦν τὸ
[7, 31]	ἐκ τῆς Σικελίας ἀποπλέων, ὃς	τότε	τοῦ χειμῶνος τὰ χρήματα ἄγων
[7, 57]	σφίσιν ἀποδεικνυμένους ἰέναι εἰωθότες καὶ	τότε	τοὺς μετὰ Κορινθίων ἐλθόντας Ἀρκάδας
[7, 57]	ἐκ Ναυπάκτου καὶ ἐκ Πύλου	τότε	ὑπ' Ἀθηναίων ἐχομένης ἐς τὸν
[7, 28]	ἐκ Πελοποννήσου. δι' ἃ καὶ	τότε	ὑπό τε τῆς Δεκελείας πολλὰ
[7, 74]	τὰς ναῦς τῶν Ἀθηναίων ἀπὸ	τοῦ	αἰγιαλοῦ ἀφεῖλκον (ἐνέπρησαν δέ τινας
[7, 50]	Συρακούσας, ὁ μὲν Σικανὸς ἁμαρτὼν	τοῦ	Ἀκράγαντος (ἐν Γέλᾳ γὰρ ὄντος
[7, 84]	προσβολῆς ἱππέων τε πολλῶν καὶ	τοῦ	ἄλλου ὄχλου, οἰόμενοι ῥᾷόν τι
[7, 60]	τοῦτο μὲν φρουρεῖν, ἀπὸ δὲ	τοῦ	ἄλλου πεζοῦ τὰς ναῦς ἁπάσας,
[7, 21]	Γυλίππου καὶ Ἑρμοκράτους καὶ εἴ	του	ἄλλου πειθόντων, ὥρμηντό τε ἐς
[7, 44]	ἀήσσητοι ἐχώρουν. πολὺ δὲ καὶ	τοῦ	ἄλλου στρατεύματος αὐτοῖς τὸ μὲν
[7, 75]	στρατεύματι ἐγένετο, οἷς ἀντὶ μὲν	τοῦ	ἄλλους δουλωσομένους ἥκειν αὐτοὺς τοῦτο
[7, 78]	(τε) ἐγένοντο ἐπὶ τῇ διαβάσει	τοῦ	Ἀνάπου ποταμοῦ, ηὗρον ἐπ' αὐτῷ
[7, 34]	τῶν Ἀθηναίων διά τε τὴν	τοῦ	ἀνέμου ἄπωσιν αὐτῶν ἐς τὸ
[7, 42]	εἰ πέρας μηδὲν ἔσται σφίσι	τοῦ	ἀπαλλαγῆναι τοῦ κινδύνου, ὁρῶντες οὔτε
[7, 26]	τῆς Λακωνικῆς, ἔνθα τὸ ἱερὸν	τοῦ	Ἀπόλλωνός ἐστι, τῆς τε γῆς
[7, 79]	καὶ ηὗρον πρὸ ἑαυτῶν ὑπὲρ	τοῦ	ἀποτειχίσματος τὴν πεζὴν στρατιὰν παρατεταγμένην
[7, 56]	(Ἀθηναῖοι ἐκπλεύσαντες. οὐ γὰρ περὶ	τοῦ	αὐτοὶ σωθῆναι μόνον ἔτι τὴν
[7, 66]	πρῶτον, καὶ τῷ παρ' ἐλπίδα	τοῦ	αὐχήματος σφαλλόμενοι καὶ παρὰ ἰσχὺν
[7, 29]	τῶν Θρᾳκῶν ὁμοῖα τοῖς μάλιστα	τοῦ	βαρβαρικοῦ, (ἐν ᾧ ἂν θαρσήσῃ,
[7, 86]	Νικίαν δὲ καὶ Δημοσθένη ἄκοντος	τοῦ	Γυλίππου ἀπέσφαξαν. ὁ γὰρ Γύλιππος
[7, 1]	τοῖς Ἀθηναίοις φίλος ἦν, καὶ	τοῦ	Γυλίππου ἐκ Λακεδαίμονος προθύμως δοκοῦντος
[7, 36]	αὐτὸ τὸ στρατόπεδον τὸ ἑαυτῶν·	τοῦ	δ' ἄλλου λιμένος αὐτοὶ (κρατήσειν,
[7, 19]	ἐτελεύτα τῷδε ὃν Θουκυδίδης ξυνέγραψεν.	~Τοῦ	δ' ἐπιγιγνομένου ἦρος εὐθὺς ἀρχομένου
[7, 10]	Ἱμεραίου. καὶ τὸ θέρος ἐτελεύτα.	~Τοῦ	δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος ἥκοντες ἐς
[7, 29]	καὶ ἔστιν ᾗ καὶ πεπτωκότος,	τοῦ	δὲ βραχέος ᾠκοδομημένου, καὶ πυλῶν
[7, 85]	τοῦ μὲν κατὰ τὸν ποταμόν,	τοῦ	δὲ καί, εἴ τι διαφύγοι,
[7, 55]	μὲν γὰρ ἐφοβοῦντο τὰς μετὰ	τοῦ	Δημοσθένους ναῦς ἐπελθούσας) οἱ μὲν
[7, 81]	καὶ ὡς προσέμειξαν τοῖς μετὰ	τοῦ	Δημοσθένους ὑστέροις τ' οὖσι καὶ
[7, 27]	δὲ καὶ Θρᾳκῶν τῶν μαχαιροφόρων	τοῦ	Διακοῦ γένους ἐς τὰς Ἀθήνας
[7, 18]	ἅμα ἐλῃστεύοντο, καὶ ὁσάκις περί	του	διαφοραὶ γένοιντο τῶν κατὰ τὰς
[7, 69]	Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐπέβησαν) ἄραντες ἀπὸ	τοῦ	ἑαυτῶν στρατοπέδου εὐθὺς ἔπλεον πρὸς
[7, 53]	καὶ ἔξω τῶν σταυρωμάτων καὶ	τοῦ	ἑαυτῶν στρατοπέδου καταφερομένας, βουλόμενος διαφθείρειν
[7, 7]	τὸ λοιπὸν τοῖς Συρακοσίοις (μέχρι	τοῦ	ἐγκαρσίου τείχους. καὶ ὁ Γύλιππος
[7, 68]	δράσουσιν· τὸ δὲ πραξάντων ἐκ	τοῦ	εἰκότος ἃ βουλόμεθα τούσδε τε
[7, 66]	ἤδη ναυμαχίας, τὴν δ' ἐκ	τοῦ	εἰκότος νῦν (νικήσετε. ἄνδρες γὰρ
[7, 77]	οὔτ' εὐτυχίᾳ δοκῶν που ὕστερός	του	εἶναι κατά τε τὸν ἴδιον
[7, 22]	δὲ πέντε καὶ τεσσαράκοντα ἐκ	τοῦ	ἐλάσσονος, οὗ ἦν καὶ τὸ
[7, 42]	Ἐπιπολῶν τῆς ἀναβάσεως καὶ αὖθις	τοῦ	ἐν αὐταῖς στρατοπέδου, ῥᾳδίως ἂν
[7, 56]	γε δὴ τοῦ ξύμπαντος λόγου	τοῦ	ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ πρὸς
[7, 47]	κατ' ἀμφότερα, τῆς τε ὥρας	τοῦ	ἐνιαυτοῦ ταύτης οὔσης ἐν ᾗ
[7, 37]	ἡ γυμνητεία τῶν Συρακοσίων ἐκ	τοῦ	ἐπὶ θάτερα προσῄει τῷ τείχει·
[7, 75]	ναυτικῷ. ὅμως δὲ ὑπὸ μεγέθους	τοῦ	ἐπικρεμαμένου ἔτι κινδύνου πάντα ταῦτα
[7, 34]	τῇ Ἀχαΐᾳ ὡς νικήσαντες, ἀπέχον	τοῦ	Ἐρινεοῦ, ἐν ᾧ οἱ Κορίνθιοι
[7, 79]	ἅμα γενόμεναι καὶ ὕδωρ, οἷα	τοῦ	ἔτους πρὸς μετόπωρον ἤδη ὄντος
[7, 57]	δὲ ξυγγενεῖς, ἀνάγκῃ μὲν ἐκ	τοῦ	εὐπρεποῦς, βουλήσει δὲ κατὰ ἔχθος
[7, 50]	καὶ τοὺς ἐκ τῆς Πελοποννήσου	τοῦ	ἦρος ἐν ταῖς ὁλκάσιν ὁπλίτας
[7, 20]	τῆς Δεκελείας τῷ τειχισμῷ καὶ	τοῦ	ἦρος εὐθὺς ἀρχομένου περί τε
[7, 21]	ὑπὸ τοὺς αὐτοὺς χρόνους τούτου	τοῦ	ἦρος καὶ ὁ Γύλιππος ἧκεν
[7, 77]	εἰκὸς νῦν τά τε ἀπὸ	τοῦ	θεοῦ ἐλπίζειν ἠπιώτερα ἕξειν (οἴκτου
[7, 2]	Ἀθηναίων. ἔτυχε δὲ κατὰ τοῦτο	τοῦ	καιροῦ ἐλθὼν ἐν ᾧ ἑπτὰ
[7, 69]	ὅσα ἐν τῷ τοιούτῳ ἤδη	τοῦ	καιροῦ ὄντες ἄνθρωποι οὐ πρὸς
[7, 70]	νηί, μὴ λείπεσθαι τὰ ἀπὸ	τοῦ	καταστρώματος τῆς ἄλλης τέχνης· πᾶς
[7, 53]	μὴ προσελθεῖν ἐγγὺς τὴν ὁλκάδα	τοῦ	κινδύνου ἀπηλλάγησαν. ~μετὰ δὲ τοῦτο
[7, 21]	ἀπ' αὐτοῦ τι ἔργον ἄξιον	(τοῦ	κινδύνου ἐς τὸν πόλεμον κατεργάσεσθαι.
[7, 42]	μηδὲν ἔσται σφίσι τοῦ ἀπαλλαγῆναι	τοῦ	κινδύνου, ὁρῶντες οὔτε διὰ τὴν
[7, 32]	καὶ τοὺς πρέσβεις πλὴν ἑνὸς	τοῦ	Κορινθίου πάντας· οὗτος δὲ τοὺς
[7, 2]	ἔτι ᾠκοδόμουν) τῷ δὲ ἄλλῳ	τοῦ	κύκλου πρὸς τὸν Τρωγίλον ἐπὶ
[7, 8]	οἱ πεμπόμενοι ἢ κατὰ τὴν	τοῦ	λέγειν ἀδυνασίαν ἢ καὶ μνήμης
[7, 52]	ἐν τῷ κοίλῳ καὶ μυχῷ	τοῦ	λιμένος καὶ αὐτόν τε διαφθείρουσι
[7, 69]	εὐθὺς ἔπλεον πρὸς τὸ ζεῦγμα	τοῦ	λιμένος καὶ τὸν παραλειφθέντα διέκπλουν,
[7, 62]	δὲ ἀρωγὰ ἐνείδομεν ἐπὶ τῇ	τοῦ	λιμένος στενότητι πρὸς τὸν μέλλοντα
[7, 4]	οὐχ ὥσπερ νῦν ἐκ μυχοῦ	τοῦ	λιμένος τὰς ἐπαναγωγὰς ποιήσεσθαι, ἤν
[7, 36]	τοῦ στόματος οὐ μεγάλου ὄντος	τοῦ	λιμένος. ~Τοιαῦτα οἱ Συρακόσιοι πρὸς
[7, 79]	καὶ βαλλόμενοι ὑπὸ πολλῶν ἀπὸ	τοῦ	λόφου ἐπάντους ὄντος (διικνοῦντο γὰρ
[7, 22]	καὶ εὐθὺς πρὸ τοῦ στόματος	τοῦ	μεγάλου λιμένος ἐναυμάχουν, καὶ ἀντεῖχον
[7, 22]	πέντε μὲν καὶ τριάκοντα ἐκ	τοῦ	μεγάλου λιμένος ἐπέπλεον, αἱ δὲ
[7, 4]	ἀντιπέρας τῆς πόλεως, ἥπερ προύχουσα	τοῦ	μεγάλου λιμένος τὸ στόμα στενὸν
[7, 77]	ἡ μὲν ἐλπὶς ὅμως θρασεῖα	τοῦ	μέλλοντος, αἱ δὲ ξυμφοραὶ οὐ
[7, 71]	ὅ τε φόβος ἦν ὑπὲρ	τοῦ	μέλλοντος οὐδενὶ ἐοικώς, καὶ διὰ
[7, 85]	ποταμῷ καὶ διεφθαρμένου τοῦ στρατεύματος	τοῦ	μὲν κατὰ τὸν ποταμόν, τοῦ
[7, 33]	τῶν Ἰαπύγων πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν	τοῦ	Μεσσαπίου ἔθνους ἀναβιβάζονται ἐπὶ τὰς
[7, 43]	κεκρατηκότων καὶ βουλομένων διὰ παντὸς	τοῦ	μήπω μεμαχημένου τῶν ἐναντίων ὡς
[7, 39]	μετὰ Συρακοσίων, πείθει τοὺς σφετέρους	τοῦ	ναυτικοῦ ἄρχοντας, πέμψαντας ὡς τοὺς
[7, 13]	πείσαντες τοὺς τριηράρχους τὴν ἀκρίβειαν	τοῦ	ναυτικοῦ ἀφῄρηνται. ~ἐπισταμένοις δ' ὑμῖν
[7, 21]	οὖν ἐκέλευεν ἐς τὴν πεῖραν	τοῦ	ναυτικοῦ καὶ μὴ ἀποκνεῖν. (Καὶ
[7, 56]	πόλιν ἐμπαρασχόντες προκινδυνεῦσαί τε καὶ	τοῦ	(ναυτικοῦ μέγα μέρος προκόψαντες. ἔθνη
[7, 34]	μεταξὺ εἶχον ἐμφάρξασαι· ἦρχε δὲ	(τοῦ	ναυτικοῦ Πολυάνθης Κορίνθιος. οἱ δ'
[7, 39]	αὐτῇ τοῦ τε πεζοῦ καὶ	τοῦ	ναυτικοῦ (προσέμισγον τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ
[7, 55]	τοῖς Συρακοσίοις λαμπρᾶς ἤδη καὶ	τοῦ	ναυτικοῦ (πρότερον μὲν γὰρ ἐφοβοῦντο
[7, 70]	αἱ νῆες κατίσχοιεν. ἦρχον δὲ	τοῦ	ναυτικοῦ τοῖς Συρακοσίοις Σικανὸς μὲν
[7, 22]	ἐπιλοίποις ἀπήντων ἐπὶ τὰς ἐκ	τοῦ	νεωρίου περιπλεούσας. καὶ εὐθὺς πρὸ
[7, 16]	τὰ δὲ φθήσονται. ~Ἡ μὲν	τοῦ	Νικίου ἐπιστολὴ τοσαῦτα ἐδήλου, οἱ
[7, 49]	(αὐτῷ ταῦτα ξυνηγόρευεν. ἀντιλέγοντος δὲ	τοῦ	Νικίου ὄκνος τις καὶ μέλλησις
[7, 10]	ἐς τὰς Ἀθήνας οἱ παρὰ	τοῦ	Νικίου ὅσα τε ἀπὸ γλώσσης
[7, 56]	ταύτην ξυνῆλθε, πλήν γε δὴ	τοῦ	ξύμπαντος λόγου τοῦ ἐν τῷδε
[7, 75]	ταύτῃ οὐ σμικρᾷ· μυριάδες γὰρ	τοῦ	ξύμπαντος ὄχλου οὐκ ἐλάσσους τεσσάρων
[7, 44]	πολέμιον ἐνόμιζον, καὶ τοῖς ἐρωτήμασι	τοῦ	ξυνθήματος πυκνοῖς χρώμενοι διὰ τὸ
[7, 44]	σώματος προορᾶν, τὴν δὲ γνῶσιν	τοῦ	οἰκείου ἀπιστεῖσθαι. ὁπλῖται δὲ ἀμφοτέρων
[7, 42]	τοῖς ἱππεῦσι καὶ ἀκοντισταῖς ἀπὸ	τοῦ	Ὀλυμπιείου) ~ἔπειτα μηχαναῖς ἔδοξε τῷ
[7, 37]	οἱ δὲ πρὸς τοὺς ἀπὸ	τοῦ	Ὀλυμπιείου καὶ τῶν ἔξω κατὰ
[7, 37]	αὐτοῦ ἑώρα· καὶ οἱ ἀπὸ	τοῦ	Ὀλυμπιείου, οἵ τε ὁπλῖται ὅσοι
[7, 79]	τῆς στρατιᾶς ἀποτειχιοῦντας αὖ ἐκ	τοῦ	ὄπισθεν αὐτοὺς ᾗ προεληλύθεσαν· ἀντιπέμψαντες
[7, 11]	φυλακῆς τῶν τειχῶν μέρος τι	τοῦ	ὁπλιτικοῦ) οἱ δὲ παρῳκοδομήκασιν ἡμῖν
[7, 70]	μὲν καὶ Ἀγάθαρχος, κέρας ἑκάτερος	τοῦ	παντὸς ἔχων, Πυθὴν δὲ καὶ
[7, 43]	ἔδοξε τῷ Δημοσθένει πρότερον ἀποπειρᾶσαι	τοῦ	(παρατειχίσματος. ὡς δὲ αὐτῷ προσαγαγόντι
[7, 34]	ἀποπλευσάντων δὲ τῶν Πελοποννησίων καὶ	τοῦ	πεζοῦ διαλυθέντος οἱ Ἀθηναῖοι ἔστησαν
[7, 36]	ἐβούλοντο καὶ τῇ ἄλλῃ παρασκευῇ	τοῦ	πεζοῦ, ἥνπερ ἐπ' αὐτὸ τοῦτο
[7, 36]	σφῶν ἐχόντων τὴν ἐπίπλευσιν ἀπὸ	τοῦ	πελάγους τε καὶ ἀνάκρουσιν, οὐ
[7, 43]	πρόσθεν, ὅπως τῇ παρούσῃ ὁρμῇ	τοῦ	περαίνεσθαι ὧν ἕνεκα ἦλθον μὴ
[7, 11]	νῦν οὖν ἡμεῖς μὲν παυσάμενοι	τοῦ	περιτειχισμοῦ διὰ τὸ πλῆθος τῶν
[7, 73]	ῥᾳδίως ἐθελῆσαι ὑπακοῦσαι· ὑπὸ γὰρ	τοῦ	περιχαροῦς τῆς νίκης πρὸς πόσιν
[7, 84]	δ' ὑπὸ τῆς ταλαιπωρίας (καὶ	τοῦ	πιεῖν ἐπιθυμίᾳ. ὡς δὲ γίγνονται
[7, 71]	φιλονικῶν μὲν ὁ αὐτόθεν περὶ	τοῦ	πλέονος ἤδη καλοῦ, δεδιότες δὲ
[7, 61]	καὶ ὡς ἀναμαχούμενοι ἀξίως τοῦδε	τοῦ	πλήθους, ὅσον αὐτοὶ ὑμῶν αὐτῶν
[7, 32]	τῶν Συρακουσῶν τότε μετὰ τὴν	τοῦ	Πλημμυρίου ἅλωσιν πρέσβεις οἰχόμενοι ἐς
[7, 23]	τῷ νησιδίῳ στήσαντες τῷ πρὸ	τοῦ	Πλημμυρίου, ἀνεχώρησαν ἐς τὸ ἑαυτῶν
[7, 25]	καὶ Λακεδαιμονίων, ἀγγέλλοντας τήν τε	τοῦ	Πλημμυρίου λῆψιν καὶ τῆς ναυμαχίας
[7, 24]	στράτευμα τὸ τῶν Ἀθηναίων ἡ	τοῦ	Πλημμυρίου λῆψις· οὐ γὰρ ἔτι
[7, 36]	δυνήσεσθαι αὐτούς, ἄλλως τε καὶ	τοῦ	Πλημμυρίου πολεμίου τε αὐτοῖς ἐσομένου
[7, 50]	δόντων Κυρηναίων τριήρεις δύο καὶ	τοῦ	πλοῦ ἡγεμόνας, καὶ ἐν τῷ
[7, 63]	ἀξιοῦν ἀπολύεσθαι ἢ τοὺς ἀπὸ	τοῦ	πολεμίου καταστρώματος (ὁπλίτας ἀπαράξητε. καὶ
[7, 2]	καὶ καταλαβὼν αὐτοὺς περὶ ἀπαλλαγῆς	τοῦ	πολέμου μέλλοντας ἐκκλησιάσειν διεκώλυσέ τε
[7, 28]	καὶ τόλμης, ὅσον κατ' ἀρχὰς	τοῦ	πολέμου οἱ μὲν ἐνιαυτόν, οἱ
[7, 7]	ἦν ἢ παντάπασιν ἔτι ἀφειστήκει	τοῦ	πολέμου. (πρέσβεις τε ἄλλοι τῶν
[7, 28]	ἐδεῖτο (ἡ πόλις, καὶ ἀντὶ	τοῦ	πόλις εἶναι φρούριον κατέστη. πρὸς
[7, 1]	τὴν φυλακὴν ταύτην περαιοῦνται διὰ	τοῦ	πορθμοῦ, καὶ (σχόντες Ῥηγίῳ καὶ
[7, 78]	καὶ τρεψάμενοι αὐτοὺς καὶ κρατήσαντες	τοῦ	πόρου ἐχώρουν ἐς τὸ πρόσθεν·
[7, 9]	τὸν Στρυμόνα περικομίσας (τριήρεις ἐκ	τοῦ	ποταμοῦ ἐπολιόρκει ὁρμώμενος ἐξ Ἱμεραίου.
[7, 84]	ἐς τὰ ἐπὶ θάτερά τε	τοῦ	ποταμοῦ παραστάντες οἱ Συρακόσιοι (ἦν
[7, 58]	τετραμμένον νεμόμενοι, Ἱμεραῖοι δὲ ἀπὸ	τοῦ	πρὸς τὸν Τυρσηνικὸν πόντον μορίου,
[7, 49]	ὁ δὲ Δημοσθένης περὶ μὲν	τοῦ	προσκαθῆσθαι οὐδ' ὁπωσοῦν ἐνεδέχετο· εἰ
[7, 68]	οἳ ἂν ὡς ἐπὶ τιμωρίᾳ	τοῦ	προσπεσόντος δικαιώσωσιν ἀποπλῆσαι τῆς γνώμης
[7, 28]	καὶ πόλεμον οὐδὲν ἐλάσσω προσανείλοντο	τοῦ	πρότερον (ὑπάρχοντος ἐκ Πελοποννήσου. δι'
[7, 23]	(ῥᾳδίως ληφθέν. καὶ ἐκ μὲν	τοῦ	πρώτου ἁλόντος χαλεπῶς οἱ ἄνθρωποι,
[7, 75]	ἀπὸ οἵας λαμπρότητος καὶ αὐχήματος	τοῦ	πρώτου ἐς οἵαν τελευτὴν καὶ
[7, 34]	πρῶτον ἡσύχαζον, ἔπειτα ἀρθέντος αὐτοῖς	τοῦ	σημείου, ἐπεὶ καιρὸς ἐδόκει εἶναι,
[7, 23]	γὰρ τῶν Συρακοσίων αἱ πρὸ	τοῦ	στόματος νῆες ναυμαχοῦσαι βιασάμεναι τὰς
[7, 36]	πολεμίου τε αὐτοῖς ἐσομένου καὶ	τοῦ	στόματος οὐ μεγάλου ὄντος τοῦ
[7, 22]	νεωρίου περιπλεούσας. καὶ εὐθὺς πρὸ	τοῦ	στόματος τοῦ μεγάλου λιμένος ἐναυμάχουν,
[7, 42]	ὅτι τάχος ἀποχρήσασθαι τῇ παρούσῃ	(τοῦ	στρατεύματος ἐκπλήξει. καὶ ὁρῶν τὸ
[7, 85]	ξυνέλαβον. τὸ μὲν οὖν ἁθροισθὲν	τοῦ	στρατεύματος ἐς τὸ κοινὸν οὐ
[7, 53]	καλουμένην. ὕστερον δὲ πλέονος ἤδη	τοῦ	στρατεύματος παρόντος τῶν Συρακοσίων καὶ
[7, 47]	πέλαγος οἷόν τε περαιοῦσθαι καὶ	τοῦ	(στρατεύματος ταῖς γοῦν ἐπελθούσαις ναυσὶ
[7, 20]	Δημοσθένης ἐς τὴν Αἴγιναν προσπλεύσας	τοῦ	στρατεύματός τε εἴ τι ὑπελέλειπτο
[7, 85]	ἐν τῷ ποταμῷ καὶ διεφθαρμένου	τοῦ	στρατεύματος τοῦ μὲν κατὰ τὸν
[7, 75]	παρεσκευάσθαι, καὶ ἡ ἀνάστασις ἤδη	τοῦ	στρατεύματος (τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀπὸ τῆς
[7, 74]	διαβάσεις ἐφύλασσον καὶ ἐς ὑποδοχὴν	τοῦ	στρατεύματος ὡς κωλύσοντες ᾗ ἐδόκει
[7, 44]	τέλος ξυμπεσόντες αὑτοῖς κατὰ πολλὰ	τοῦ	στρατοπέδου, ἐπεὶ ἅπαξ ἐταράχθησαν, φίλοι
[7, 75]	ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ ἀπολείψει	τοῦ	στρατοπέδου ξυνέβαινε τῇ τε ὄψει
[7, 50]	ὡς ἐδύναντο ἀδηλότατα ἔκπλουν ἐκ	τοῦ	στρατοπέδου πᾶσι, καὶ παρασκευάσασθαι ὅταν
[7, 68]	σπανιώτατοι οἳ ἂν ἐλάχιστα ἐκ	τοῦ	σφαλῆναι βλάπτοντες πλεῖστα διὰ τὸ
[7, 38]	ἐπεπονήκει, καὶ ὁλκάδας προώρμισε πρὸ	τοῦ	σφετέρου σταυρώματος, ὃ αὐτοῖς πρὸ
[7, 44]	σελήνῃ εἰκὸς τὴν μὲν ὄψιν	τοῦ	σώματος προορᾶν, τὴν δὲ γνῶσιν
[7, 19]	ἐν τοῖς πρῶτοι ὁρμήσαντες ἀπὸ	τοῦ	Ταινάρου τῆς Λακωνικῆς ἐς τὸ
[7, 21]	καὶ ὁ Ἑρμοκράτης οὐχ ἥκιστα,	τοῦ	ταῖς ναυσὶ μὴ ἀθυμεῖν ἐπιχειρῆσαι
[7, 1]	Γύλιππος καὶ ὁ Πυθὴν ἐκ	τοῦ	Τάραντος, ἐπεὶ ἐπεσκεύασαν τὰς ναῦς,
[7, 1]	πολὺ προθυμότερον προσχωρεῖν ἑτοῖμοι ἦσαν	τοῦ	τε Ἀρχωνίδου νεωστὶ τεθνηκότος, ὃς
[7, 21]	ἀποκνεῖν. (Καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι,	τοῦ	τε Γυλίππου καὶ Ἑρμοκράτους καὶ
[7, 3]	κινδύνου. ~Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι αἰφνιδίως	τοῦ	τε Γυλίππου καὶ τῶν Συρακοσίων
[7, 39]	τῇ δ' ἐπιχειρήσει τῇ αὐτῇ	τοῦ	τε πεζοῦ καὶ τοῦ ναυτικοῦ
[7, 5]	δὲ παρέτασσεν ἐξάγων αἰεὶ πρὸ	τοῦ	τειχίσματος τοὺς Συρακοσίους καὶ τοὺς
[7, 43]	τε ὑπὸ τῶν ἐναντίων ἀπὸ	τοῦ	τείχους ἀμυνομένων αἱ μηχαναὶ καὶ
[7, 4]	(ἦν γάρ τι τοῖς Ἀθηναίοις	τοῦ	τείχους ἀσθενές) νυκτὸς ἀναλαβὼν τὴν
[7, 29]	ἀπὸ θαλάσσης τοσοῦτον ἐπαναβάντας ἐπιθέσθαι,	τοῦ	τείχους ἀσθενοῦς ὄντος καὶ ἔστιν
[7, 71]	οἱ δὲ πρὸς τὸ λοιπὸν	τοῦ	τείχους ἐς φυλακήν, ἄλλοι δὲ
[7, 28]	ὅπλοις ποιούμενοι, οἱ δ' ἐπὶ	τοῦ	τείχους, καὶ (θέρους καὶ χειμῶνος
[7, 6]	οὐ παρεληλύθει τὴν τῶν Ἀθηναίων	τοῦ	τείχους τελευτὴν ἡ ἐκείνων τείχισις,
[7, 43]	ἐκ τῶν προτειχισμάτων, καὶ ἀδοκήτου	τοῦ	τολμήματος σφίσιν ἐν νυκτὶ γενομένου
[7, 27]	λῃστείας ποιουμένης, βασιλέως τε παρόντος	τοῦ	τῶν Λακεδαιμονίων Ἄγιδος, ὃς οὐκ
[7, 35]	τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ἐκβολὴν	τοῦ	Ὑλίου· καὶ αἱ νῆες αὐτοῖς
[7, 77]	βραχέα ἔχομεν, καὶ ἢν ἀντιλαβώμεθά	του	φιλίου χωρίου τῶν Σικελῶν (οὗτοι
[7, 61]	ἔπειτα διὰ παντὸς τὴν ἐλπίδα	(τοῦ	φόβου ὁμοίαν ταῖς ξυμφοραῖς ἔχουσιν.
[7, 28]	χρόνον τῶν κατὰ θάλασσαν ἀντὶ	τοῦ	φόρου τοῖς ὑπηκόοις ἐποίησαν, πλείω
[7, 20]	εἴρητο δ' αὐτῷ πρῶτον μετὰ	τοῦ	Χαρικλέους ἅμα περιπλέοντα (ξυστρατεύεσθαι περὶ
[7, 19]	εἴκοσι νῆες τῶν Κορινθίων αἱ	τοῦ	χειμῶνος πληρωθεῖσαι ἀνθώρμουν ταῖς ἐν
[7, 31]	τῆς Σικελίας ἀποπλέων, ὃς τότε	τοῦ	χειμῶνος τὰ χρήματα ἄγων τῇ
[7, 34]	ἐν τῇ Ῥυπικῇ. (καὶ αὐτοῖς	τοῦ	χωρίου μηνοειδοῦς ὄντος ἐφ' ᾧ
[7, 28]	ἐκ τῆς Εὐβοίας, πρότερον ἐκ	τοῦ	Ὠρωποῦ κατὰ γῆν διὰ τῆς
[7, 61]	στῆναι καὶ ὡς ἀναμαχούμενοι ἀξίως	τοῦδε	τοῦ πλήθους, ὅσον αὐτοὶ ὑμῶν
[7, 80]	αὐτὴν ὁδὸν ᾗ διενοήθησαν, ἀλλὰ	τοὐναντίον	ἢ οἱ Συρακόσιοι (ἐτήρουν, πρὸς
[7, 87]	ἀστέγαστον καὶ αἱ νύκτες ἐπιγιγνόμεναι	τοὐναντίον	μετοπωριναὶ καὶ ψυχραὶ τῇ μεταβολῇ
[7, 49]	πρὸς τῶν πολεμίων μᾶλλόν ἐστι,	τοὺς	ἀγῶνας ποιήσονται, ἀλλ' ἐν εὐρυχωρίᾳ,
[7, 3]	καὶ ὁ Νικίας οὐκ ἐπῆγε	τοὺς	Ἀθηναίους, ἀλλ' ἡσύχαζε πρὸς τῷ
[7, 81]	τε ἡμέρα ἐγένετο καὶ ἔγνωσαν	τοὺς	Ἀθηναίους ἀπεληλυθότας, ἐν αἰτίᾳ τε
[7, 42]	Συρακοσίων, ᾧ ἐκώλυσαν περιτειχίσαι σφᾶς	τοὺς	Ἀθηναίους, ἁπλοῦν ὂν καί, εἰ
[7, 8]	ἐν τῷ ἀγγέλῳ ἀφανισθεῖσαν μαθόντας	τοὺς	Ἀθηναίους βουλεύσασθαι περὶ τῆς ἀληθείας.
[7, 36]	ταράξεσθαι (ὅπερ καὶ ἔβλαπτε μάλιστα	τοὺς	Ἀθηναίους ἐν ἁπάσαις ταῖς ναυμαχίαις,
[7, 18]	Λακεδαιμονίοις ἐγεγένητό τις ῥώμη, διότι	τοὺς	Ἀθηναίους ἐνόμιζον διπλοῦν τὸν πόλεμον
[7, 69]	τὰς ναῦς εὐθὺς ἐπειδὴ καὶ	τοὺς	Ἀθηναίους (ᾐσθάνοντο. ὁ δὲ Νικίας
[7, 74]	τὴν χώραν, ᾗ εἰκὸς ἦν	τοὺς	Ἀθηναίους ἰέναι, ἀπεφάργνυσαν καὶ τῶν
[7, 27]	τῇ χώρᾳ ἐπῳκεῖτο, πολλὰ ἔβλαπτε	τοὺς	Ἀθηναίους, καὶ ἐν τοῖς πρῶτον
[7, 34]	καιρὸς ἐδόκει εἶναι, ὥρμησαν ἐπὶ	τοὺς	Ἀθηναίους καὶ ἐναμάχουν. (καὶ χρόνον
[7, 71]	ἀντισχούσης τῆς ναυμαχίας ἔτρεψάν τε	τοὺς	Ἀθηναίους καὶ ἐπικείμενοι λαμπρῶς, πολλῇ
[7, 81]	τὸν Γύλιππον εἶχον ἑκόντα ἀφεῖναι	τοὺς	Ἀθηναίους, καὶ κατὰ τάχος διώκοντες,
[7, 82]	οὖν δι' ἡμέρας βάλλοντες πανταχόθεν	τοὺς	Ἀθηναίους καὶ ξυμμάχους ἑώρων ἤδη
[7, 21]	ναυσὶ μὴ ἀθυμεῖν ἐπιχειρῆσαι πρὸς	τοὺς	Ἀθηναίους, λέγων οὐδ' ἐκείνους πάτριον
[7, 33]	ἦσαν) οἱ δ' ἄλλοι ἐπὶ	τοὺς	Ἀθηναίους μετὰ τῶν Συρακοσίων οἱ
[7, 53]	δᾳδὸς γεμίσαντες (ἦν γὰρ ἐπὶ	τοὺς	Ἀθηναίους ὁ ἄνεμος οὔριος) ἀφεῖσαν
[7, 84]	(ἦν δὲ κρημνῶδες) ἔβαλλον ἄνωθεν	τοὺς	Ἀθηναίους, πίνοντάς τε τοὺς πολλοὺς
[7, 86]	ὁ Νικίας προυθυμήθη, σπονδὰς (πείσας	τοὺς	Ἀθηναίους ποιήσασθαι, ὥστε ἀφεθῆναι. ἀνθ'
[7, 40]	καταστρωμάτων αὐτοῖς ἀκοντίζοντες μεγάλα ἔβλαπτον	τοὺς	Ἀθηναίους, πολὺ δ' ἔτι μείζω
[7, 18]	σφίσι πρότερον ἡμάρτητο, αὖθις ἐς	τοὺς	Ἀθηναίους τὸ αὐτὸ περιεστάναι, πρόθυμοι
[7, 58]	μόνοι ὅσοι μὴ ἀφέστασαν πρὸς	τοὺς	Ἀθηναίους· τῶν δ' ἔξω Σικελίας
[7, 57]	καὶ ἄλλοι Ἀρκάδων μισθοφόροι ἐπὶ	τοὺς	αἰεὶ πολεμίους σφίσιν ἀποδεικνυμένους ἰέναι
[7, 33]	καὶ τῷ Ἄρτᾳ, ὅσπερ καὶ	τοὺς	ἀκοντιστὰς δυνάστης ὢν παρέσχετο αὐτοῖς,
[7, 6]	αὐτοῖς, τοὺς δ' ἱππέας καὶ	τοὺς	ἀκοντιστὰς ἐκ πλαγίου τάξας τῶν
[7, 82]	ἔπειτα δ' ὕστερον καὶ πρὸς	τοὺς	ἄλλους ἅπαντας τοὺς μετὰ Δημοσθένους
[7, 87]	Σικελιωτῶν ἢ (Ἰταλιω( τῶν ξυνεστράτευσαν,	τοὺς	ἄλλους ἀπέδοντο. ἐλήφθησαν δὲ οἱ
[7, 58]	ἡγεμόνα Σπαρτιάτην παρεχόμενοι, νεοδαμώδεις δὲ	τοὺς	ἄλλους καὶ Εἵλωτας (δύναται δὲ
[7, 43]	πείσας τόν τε Νικίαν καὶ	τοὺς	ἄλλους ξυνάρχοντας, ὡς ἐπενόει, τὴν
[7, 18]	ἐπικουρίαν αὐτοί τε ἐπόριζον καὶ	τοὺς	ἄλλους Πελοποννησίους προσηνάγκαζον. καὶ ὁ
[7, 58]	πρὸς ἅπαντας αὖθις ὡς εἰπεῖν	τοὺς	ἄλλους Συρακόσιοι αὐτοὶ πλείω ἐπορίσαντο
[7, 57]	Λακεδαιμονίων ἄποικοι Κυθήριοι ἐπὶ Λακεδαιμονίους	τοὺς	ἅμα Γυλίππῳ μετ' Ἀθηναίων ὅπλα
[7, 53]	οἱ ξύμμαχοι ἔλαβον αὐτῶν καὶ	τοὺς	ἄνδρας πάντας (ἀπέκτειναν. καὶ ἐπὶ
[7, 29]	καὶ τὰ ἱερὰ ἐπόρθουν καὶ	τοὺς	ἀνθρώπους ἐφόνευον φειδόμενοι οὔτε πρεσβυτέρας
[7, 86]	εἶναι ἐπὶ τοῖς ἄλλοις καὶ	τοὺς	ἀντιστρατήγους κομίσαι (Λακεδαιμονίοις. ξυνέβαινε δὲ
[7, 21]	ἄνδρας τολμηρούς, οἵους καὶ Ἀθηναίους,	τοὺς	ἀντιτολμῶντας χαλεπωτάτους ἂν (αὐτοῖς) φαίνεσθαι·
[7, 37]	προσιοῦσιν ἀντιπαρετάσσοντο, οἱ δὲ πρὸς	τοὺς	ἀπὸ τοῦ Ὀλυμπιείου καὶ τῶν
[7, 63]	μὴ πρότερον ἀξιοῦν ἀπολύεσθαι ἢ	τοὺς	ἀπὸ τοῦ πολεμίου καταστρώματος (ὁπλίτας
[7, 57]	ξὺν τοῖς ἀποίκοις, (ἀλλ' ἐπὶ	τοὺς	ἀποίκους ἑκόντας μετὰ μισθοῦ ἐλθεῖν.
[7, 20]	ὑπελέλειπτο περιέμενε καὶ τὸν Χαρικλέα	τοὺς	Ἀργείους παραλαβεῖν. ~Ἐν δὲ τῇ
[7, 33]	ἐπειδήπερ ἐν τούτῳ τύχης εἰσί,	τοὺς	αὐτοὺς ἐχθροὺς καὶ φίλους τοῖς
[7, 21]	~Ἐν δὲ τῇ Σικελίᾳ ὑπὸ	τοὺς	αὐτοὺς χρόνους τούτου τοῦ ἦρος
[7, 48]	ψηφισαμένων ἀπελθεῖν. καὶ γὰρ οὐ	τοὺς	αὐτοὺς ψηφιεῖσθαί τε περὶ σφῶν
[7, 19]	μὲν τῶν τε Εἱλώτων ἐπιλεξάμενοι	τοὺς	βελτίστους καὶ τῶν νεοδαμώδων, ξυναμφοτέρων
[7, 86]	δὲ διὰ τὰ αὐτὰ ἐπιτηδειότατον·	τοὺς	γὰρ ἐκ τῆς νήσου ἄνδρας
[7, 87]	πᾶσαν ἐς ἀρετὴν νενομισμένην ἐπιτήδευσιν.	~Τοὺς	δ' ἐν ταῖς λιθοτομίαις οἱ
[7, 6]	ἢ πρότερον προαγαγὼν ξυνέμισγεν αὐτοῖς,	τοὺς	δ' ἱππέας καὶ τοὺς ἀκοντιστὰς
[7, 4]	ὑψηλότερον αὐτοὶ μὲν ταύτῃ ἐφύλασσον,	τοὺς	δὲ ἄλλους ξυμμάχους κατὰ τὸ
[7, 85]	τε καὶ Λακεδαιμονίους ὅτι βούλονται,	τοὺς	δὲ ἄλλους στρατιώτας παύσασθαι (φονεύοντας.
[7, 73]	ἐκείνου, καὶ ἐδόκει ποιητέα εἶναι,	τοὺς	δὲ ἀνθρώπους ἄρτι ἀσμένους ἀπὸ
[7, 41]	τε τοὺς μὲν πολλοὺς ζωγρήσαντες,	τοὺς	δὲ ἀποκτείναντες ἀπεχώρησαν, καὶ τροπαῖά
[7, 19]	τοὺς μὲν ἐξ αὐτῆς Κορίνθου,	τοὺς	δὲ προσμισθωσάμενοι Ἀρκάδων, καὶ ἄρχοντα
[7, 78]	Νικίου, ἐφεπόμενον δὲ τὸ Δημοσθένους·	τοὺς	δὲ σκευοφόρους καὶ τὸν πλεῖστον
[7, 56]	Ἕλληνας εὐθὺς τοὺς μὲν ἐλευθεροῦσθαι,	τοὺς	δὲ φόβου ἀπολύεσθαι (οὐ γὰρ
[7, 32]	τοῦ Κορινθίου πάντας· οὗτος δὲ	τοὺς	διαφυγόντας ἐς πεντακοσίους καὶ χιλίους
[7, 85]	φυλακὴν διεξῆλθον τῆς νυκτός, (πέμψαντες	τοὺς	διωξομένους ξυνέλαβον. τὸ μὲν οὖν
[7, 50]	ἦλθεν ἀπὸ τῆς Σικελίας καὶ	τοὺς	ἐκ τῆς Πελοποννήσου τοῦ ἦρος
[7, 53]	ἑαυτῶν στρατοπέδου καταφερομένας, βουλόμενος διαφθείρειν	τοὺς	ἐκβαίνοντας καὶ τὰς ναῦς ῥᾷον
[7, 64]	εὐθὺς ἐπ' ἐκεῖνα πλευσομένους καὶ	τοὺς	ἐκεῖ ὑπολοίπους ἡμῶν ἀδυνάτους ἐσομένους
[7, 56]	κατὰ θάλασσαν, καλὸν σφίσιν ἐς	τοὺς	Ἕλληνας τὸ ἀγώνισμα φανεῖσθαι· τούς
[7, 39]	τοῦ ναυτικοῦ ἄρχοντας, πέμψαντας ὡς	τοὺς	ἐν τῇ πόλει ἐπιμελομένους, κελεύειν
[7, 47]	πόλει ὠφελιμώτερον ἔφη εἶναι πρὸς	τοὺς	ἐν τῇ χώρᾳ σφῶν ἐπιτειχίζοντας
[7, 4]	τῶν ἱππέων τοῖς Συρακοσίοις διὰ	τοὺς	ἐν τῷ Πλημμυρίῳ, ἵνα μὴ
[7, 84]	ταρασσομένους. (οἵ τε Πελοποννήσιοι ἐπικαταβάντες	τοὺς	ἐν τῷ ποταμῷ μάλιστα ἔσφαζον.
[7, 68]	ἅμα μὲν νομιμώτατον εἶναι πρὸς	τοὺς	ἐναντίους οἳ ἂν ὡς ἐπὶ
[7, 64]	ἐσομένους τούς τε αὐτοῦ καὶ	τοὺς	ἐπελθόντας ἀμύνασθαι. καὶ οἱ μὲν
[7, 58]	(ἔξω Πελοποννήσου Βοιωτοί. πρὸς δὲ	τοὺς	ἐπελθόντας τούτους οἱ Σικελιῶται αὐτοὶ
[7, 1]	τὰς ναῦς, παρέπλευσαν ἐς Λοκροὺς	τοὺς	Ἐπιζεφυρίους· καὶ πυνθανόμενοι σαφέστερον ἤδη
[7, 33]	εἴ τις ὑπελέλειπτο ἐξετάσαι, καὶ	τοὺς	Θουρίους πεῖσαι σφίσι ξυστρατεύειν τε
[7, 30]	ἐβοήθουν, καὶ καταλαβόντες προκεχωρηκότας ἤδη	τοὺς	Θρᾷκας οὐ πολὺ τήν τε
[7, 11]	τῆς χώρας ἐπὶ πολὺ διὰ	τοὺς	ἱππέας ἐξερχόμεθα. ~Πεπόμφασι δὲ καὶ
[7, 54]	ἀπολήψεως τῶν ὁπλιτῶν, ὅθεν καὶ	τοὺς	ἵππους ἔλαβον, Ἀθηναῖοι δὲ ἧς
[7, 67]	αὐτῷ, τὸ κρατίστους εἶναι εἰ	τοὺς	κρατίστους ἐνικήσαμεν, διπλασία ἑκάστου ἡ
[7, 50]	ὑπὸ Λιβύων ξυμμαχήσαντες καὶ νικήσαντες	τοὺς	Λίβυς, καὶ αὐτόθεν παραπλεύσαντες ἐς
[7, 43]	δὲ πέντε ἡμερῶν σιτία καὶ	τοὺς	λιθολόγους καὶ τέκτονας πάντας λαβὼν
[7, 83]	Συρακόσιοι καὶ Γύλιππος οὐ προσεδέχοντο	τοὺς	λόγους, ἀλλὰ προσπεσόντες καὶ περιστάντες
[7, 86]	ἀνεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν. καὶ	τοὺς	μὲν ἄλλους Ἀθηναίων καὶ τῶν
[7, 56]	τε γὰρ ἄλλους Ἕλληνας εὐθὺς	τοὺς	μὲν ἐλευθεροῦσθαι, τοὺς δὲ φόβου
[7, 19]	οὐ πολλῷ ὕστερον πεντακοσίους ὁπλίτας,	τοὺς	μὲν ἐξ αὐτῆς Κορίνθου, τοὺς
[7, 6]	τοῖς Συρακοσίοις. (καὶ ὁ Γύλιππος	τοὺς	μὲν ὁπλίτας ἔξω τῶν τειχῶν
[7, 41]	καὶ κατατραυματίσαντες πολλὰς ἄνδρας τε	τοὺς	μὲν πολλοὺς ζωγρήσαντες, τοὺς δὲ
[7, 82]	καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους ἅπαντας	τοὺς	μετὰ Δημοσθένους ὁμολογία γίγνεται ὥστε
[7, 57]	ἀποδεικνυμένους ἰέναι εἰωθότες καὶ τότε	τοὺς	μετὰ Κορινθίων ἐλθόντας Ἀρκάδας οὐδὲν
[7, 33]	ἐς Μεταπόντιον τῆς Ἰταλίας. καὶ	τοὺς	Μεταποντίους πείσαντες κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν
[7, 40]	παραπλέοντες καὶ ἐξ αὐτῶν ἐς	τοὺς	ναύτας ἀκοντίζοντες. ~τέλος δὲ τούτῳ
[7, 39]	ἀναγκάσαι πωλεῖν, ὅπως αὐτοῖς ἐκβιβάσαντες	τοὺς	ναύτας εὐθὺς παρὰ τὰς ναῦς
[7, 72]	ἐπικρατήσαντες τά τε ναυάγια καὶ	τοὺς	νεκροὺς ἀνείλοντο, καὶ ἀποπλεύσαντες πρὸς
[7, 45]	μέντοι ἔτι πλείω ἢ κατὰ	τοὺς	νεκροὺς ἐλήφθη· οἱ γὰρ κατὰ
[7, 45]	πρῶτον ἀντέστησαν, οἱ δ' Ἀθηναῖοι	τοὺς	νεκροὺς (ὑποσπόνδους ἐκομίσαντο. ἀπέθανον δὲ
[7, 86]	τι ἀπ' αὐτοῦ (γένηται, πείσαντες	τοὺς	ξυμμάχους ἀπέκτειναν αὐτόν. καὶ ὁ
[7, 5]	τοῦ τειχίσματος τοὺς Συρακοσίους καὶ	τοὺς	ξυμμάχους· καὶ οἱ (Ἀθηναῖοι ἀντιπαρετάσσοντο.
[7, 18]	τούτῳ σίδηρόν τε περιήγγελλον κατὰ	τοὺς	ξυμμάχους καὶ τἆλλα ἐργαλεῖα ἡτοίμαζον
[7, 17]	ποιησόμενος, στρατιάν τε ἐπαγγέλλων ἐς	τοὺς	ξυμμάχους καὶ χρήματα αὐτόθεν καὶ
[7, 73]	ἐξελθόντας ἤδη πάντας Συρακοσίους καὶ	τοὺς	ξυμμάχους τάς τε ὁδοὺς ἀποικοδομῆσαι
[7, 42]	οὐ τρίψεσθαι ἄλλως Ἀθηναίους τε	τοὺς	ξυστρατευομένους καὶ τὴν ξύμπασαν πόλιν.
[7, 19]	τὸν αὐτὸν χρόνον ταῖς ὁλκάσι	τοὺς	ὁπλίτας ἐς τὴν Σικελίαν, Λακεδαιμόνιοι
[7, 29]	ἦν· αἱ δὲ πρόσοδοι ἀπώλλυντο.	~Τοὺς	οὖν Θρᾷκας τοὺς τῷ Δημοσθένει
[7, 1]	ὀλίγους, Σικελῶν τε ἐς χιλίους	τοὺς	πάντας, ἐχώρει πρὸς τὰς Συρακούσας·
[7, 21]	(αὐτοῖς) φαίνεσθαι· ᾧ γὰρ ἐκεῖνοι	τοὺς	πέλας, οὐ δυνάμει ἔστιν ὅτε
[7, 48]	τε παρόντων στρατιωτῶν πολλοὺς καὶ	τοὺς	πλείους ἔφη, οἳ νῦν βοῶσιν
[7, 30]	ἀποκτείνουσιν αὐτῶν ἐν τῇ ἐσβάσει	τοὺς	πλείστους οὔτε ἐπισταμένους νεῖν τῶν
[7, 32]	καὶ ἄλλους, ὅπως μὴ διαφρήσωσι	τοὺς	πολεμίους, ἀλλὰ ξυστραφέντες κωλύσωσι διελθεῖν·
[7, 29]	(ἐπορεύοντο γὰρ δι' Εὐρίπου) (καὶ	τοὺς	πολεμίους, ἤν τι δύνηται, ἀπ'
[7, 81]	ὑστέρῳ ἀναχωροῦντι αὐτῷ πρώτῳ ἐπικεῖσθαι	τοὺς	πολεμίους καὶ τότε γνοὺς τοὺς
[7, 77]	σωθείητε καί, ἢν νῦν διαφύγητε	τοὺς	πολεμίους, οἵ τε ἄλλοι τευξόμενοι
[7, 84]	ἄνωθεν τοὺς Ἀθηναίους, πίνοντάς τε	τοὺς	πολλοὺς ἀσμένους καὶ ἐν κοίλῳ
[7, 73]	τῆς νίκης πρὸς πόσιν τετράφθαι	τοὺς	πολλοὺς ἐν τῇ ἑορτῇ, καὶ
[7, 23]	ναῦς τῶν Συρακοσίων κατέδυσαν, καὶ	τοὺς	πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων ἀπέκτειναν, πλὴν
[7, 25]	τῆς ὁλκάδος ἀντέβαλλον, καὶ τέλος	τοὺς	πολλοὺς τῶν σταυρῶν ἀνεῖλον οἱ
[7, 32]	διέφθειραν ἐς ὀκτακοσίους μάλιστα καὶ	τοὺς	πρέσβεις πλὴν ἑνὸς τοῦ Κορινθίου
[7, 44]	ἄλλῳ τῳ σημῆναι, καὶ ἅμα	τοὺς	προσφερομένους ἐδέχοντο· οἵ τε Ἀθηναῖοι
[7, 87]	ταῖς λιθοτομίαις οἱ Συρακόσιοι χαλεπῶς	τοὺς	πρώτους χρόνους μετεχείρισαν. ἐν γὰρ
[7, 1]	ναῦς ἀνείλκυσαν ἐν Ἱμέρᾳ) καὶ	τοὺς	Σελινουντίους πέμψαντες ἐκέλευον ἀπαντᾶν πανστρατιᾷ
[7, 80]	διὰ μεσογείας· ἤλπιζον γὰρ καὶ	τοὺς	Σικελοὺς ταύτῃ οὓς μετεπέμψαντο (ἀπαντήσεσθαι.
[7, 25]	τε τῶν ἀκάτων ὤνευον ἀναδούμενοι	τοὺς	σταυροὺς καὶ ἀνέκλων καὶ κατακολυμβῶντες
[7, 50]	οἵ τε πλείους ἐπισχεῖν ἐκέλευον	τοὺς	στρατηγοὺς ἐνθύμιον ποιούμενοι, καὶ ὁ
[7, 47]	ἐπιχειρήμασιν ἑώρων οὐ κατορθοῦντες καὶ	τοὺς	στρατιώτας (ἀχθομένους τῇ μονῇ· νόσῳ
[7, 60]	τὰ πολλὰ ἑτοῖμα ἦν, ὁρῶν	τοὺς	στρατιώτας τῷ τε παρὰ τὸ
[7, 53]	ἐκβαίνοντας καὶ τὰς ναῦς ῥᾷον	τοὺς	Συρακοσίους ἀφέλκειν τῆς γῆς φιλίας
[7, 81]	τοὺς πολεμίους καὶ τότε γνοὺς	τοὺς	Συρακοσίους διώκοντας οὐ προυχώρει μᾶλλον
[7, 21]	ἑκασταχόθεν πλείστην (ἐδύνατο. καὶ ξυγκαλέσας	τοὺς	Συρακοσίους ἔφη χρῆναι πληροῦν ναῦς
[7, 5]	ἐξάγων αἰεὶ πρὸ τοῦ τειχίσματος	τοὺς	Συρακοσίους καὶ τοὺς ξυμμάχους· καὶ
[7, 3]	μάχην. καὶ ὁ Γύλιππος ὁρῶν	τοὺς	Συρακοσίους ταρασσομένους καὶ οὐ ῥᾳδίως
[7, 71]	εἰ μέν τινες ἴδοιέν πῃ	τοὺς	σφετέρους ἐπικρατοῦντας, ἀνεθάρσησάν τε ἂν
[7, 4]	δὲ γνοὺς κατὰ τάχος ἀπήγαγε	τοὺς	σφετέρους πάλιν. ἐποικοδομήσαντες δὲ αὐτὸ
[7, 39]	κυβερνήτης τῶν μετὰ Συρακοσίων, πείθει	τοὺς	σφετέρους τοῦ ναυτικοῦ ἄρχοντας, πέμψαντας
[7, 40]	τῶν Συρακοσίων καὶ ἔς τε	τοὺς	ταρσοὺς ὑποπίπτοντες τῶν πολεμίων νεῶν
[7, 64]	κρείσσων ἐστὶν ἑτέρας εὐτυχούσης ῥώμης.	~τούς	τε Ἀθηναίους ὑμῶν πάλιν αὖ
[7, 64]	ἐκεῖ ὑπολοίπους ἡμῶν ἀδυνάτους ἐσομένους	τούς	τε αὐτοῦ καὶ τοὺς ἐπελθόντας
[7, 56]	τοὺς Ἕλληνας τὸ ἀγώνισμα φανεῖσθαι·	τούς	τε γὰρ ἄλλους Ἕλληνας εὐθὺς
[7, 64]	ἄλλο ἢ τὸ κρατεῖν ὑμῖν,	τούς	τε ἐνθάδε πολεμίους εὐθὺς ἐπ'
[7, 1]	ἐς Ἱμέραν. ἐκεῖ δὲ ὄντες	τούς	τε Ἱμεραίους ἔπεισαν ξυμπολεμεῖν καὶ
[7, 85]	τοῦτο ζωγρεῖν ἤδη ἐκέλευεν· καὶ	τούς	τε λοιποὺς ὅσους μὴ ἀπεκρύψαντο
[7, 38]	καὶ ἐλπίζων αὐτοὺς αὖθις ἐπιχειρήσειν	τούς	τε τριηράρχους ἠνάγκαζεν ἐπισκευάζειν τὰς
[7, 32]	προπυθόμενος πέμπει ἐς τῶν Σικελῶν	τοὺς	τὴν διόδον ἔχοντας καὶ σφίσι
[7, 36]	ἀντηρίδας ἀπ' αὐτῶν ὑπέτειναν πρὸς	τοὺς	τοίχους ὡς ἐπὶ ἓξ πήχεις
[7, 85]	ἐγένοντο) ξυνεκόμισαν ζῶντας, καὶ ἐπὶ	τοὺς	τριακοσίους, οἳ τὴν φυλακὴν διεξῆλθον
[7, 13]	Ὑκκαρικὰ ἀντεμβιβάσαι ὑπὲρ σφῶν πείσαντες	τοὺς	τριηράρχους τὴν ἀκρίβειαν τοῦ ναυτικοῦ
[7, 29]	πρόσοδοι ἀπώλλυντο. ~Τοὺς οὖν Θρᾷκας	τοὺς	τῷ Δημοσθένει ὑστερήσαντας διὰ τὴν
[7, 33]	Θουρίαν. καὶ καταλαμβάνουσι νεωστὶ (στάσει	τοὺς	τῶν Ἀθηναίων ἐναντίους ἐκπεπτωκότας· καὶ
[7, 43]	τὸ πρῶτον ἀνέβη, λανθάνουσί τε	τοὺς	φύλακας τῶν Συρακοσίων, καὶ προσβάντες
[7, 1]	τε σφετέρων ναυτῶν καὶ ἐπιβατῶν	τοὺς	ὡπλισμένους ἑπτακοσίους μάλιστα, Ἱμεραίους δὲ
[7, 68]	ἐκ τοῦ εἰκότος ἃ βουλόμεθα	τούσδε	τε κολασθῆναι καὶ τῇ πάσῃ
[7, 7]	ἔτι σφᾶς ἀποτειχίσαι. ~Μετὰ δὲ	τοῦτο	αἵ τε τῶν Κορινθίων νῆες
[7, 3]	οὐδὲν ἀποκρινάμενοι ἀπέπεμψαν. καὶ μετὰ	τοῦτο	ἀντιπαρεσκευάζοντο (ἀλλήλοις ὡς ἐς μάχην.
[7, 31]	λαβόντες ἄλλην ἔπλεον. καὶ μετὰ	τοῦτο	ἀφικόμενος ὁ Δημοσθένης ἐς τὴν
[7, 62]	τούτοις οἱ (ἐπιβάται ὑπουργῶσιν. ἐς	τοῦτο	γὰρ δὴ ἠναγκάσμεθα ὥστε πεζομαχεῖν
[7, 2]	τι τὸ πρὸς τὴν θάλασσαν	(τοῦτο	δ' ἔτι ᾠκοδόμουν) τῷ δὲ
[7, 86]	γε ἐπ' ἐμοῦ Ἑλλήνων ἐς	τοῦτο	δυστυχίας ἀφικέσθαι διὰ τὴν πᾶσαν
[7, 18]	προκαλουμένων τῶν Ἀθηναίων. καὶ διὰ	τοῦτο	εἰκότως δυστυχεῖν τε ἐνόμιζον, καὶ
[7, 87]	ἐλάσσους ἑπτακισχιλίων. ξυνέβη τε ἔργον	τοῦτο	(Ἑλληνικὸν) τῶν κατὰ τὸν πόλεμον
[7, 75]	ἐς τὴν πόλιν. ~Μετὰ δὲ	τοῦτο,	ἐπειδὴ ἐδόκει τῷ Νικίᾳ καὶ
[7, 37]	τείχει· αἱ δὲ νῆες μετὰ	τοῦτο	(εὐθὺς ἐπεξέπλεον τῶν Συρακοσίων καὶ
[7, 85]	(φονεύοντας. καὶ ὁ Γύλιππος μετὰ	τοῦτο	ζωγρεῖν ἤδη ἐκέλευεν· καὶ τούς
[7, 50]	τοῖς μὲν Ἀθηναίοις μελλήσασι διὰ	τοῦτο	ἡ μονὴ ἐγεγένητο. ~Οἱ δὲ
[7, 8]	ἐπέρρωντο. ~Ὁ δὲ Νικίας αἰσθόμενος	τοῦτο	καὶ ὁρῶν καθ' ἡμέραν ἐπιδιδοῦσαν
[7, 77]	ᾧ ἂν ἀναγκασθῇ χωρίῳ μάχεσθαι,	(τοῦτο	καὶ πατρίδα καὶ τεῖχος κρατήσας
[7, 75]	τοῦ ἄλλους δουλωσομένους ἥκειν αὐτοὺς	τοῦτο	μᾶλλον δεδιότας μὴ πάθωσι ξυνέβη
[7, 68]	ἀκινδύνως ἀπελθεῖν αὐτοὺς κέρδος νομίσαι.	τοῦτο	μὲν γὰρ καὶ ἐὰν κρατήσωσιν
[7, 60]	καὶ τοῖς ἀσθενοῦσιν ἱκανὸν γενέσθαι,	τοῦτο	μὲν φρουρεῖν, ἀπὸ δὲ τοῦ
[7, 25]	ἀθυμίαν τῷ στρατεύματι. ~Μετὰ δὲ	τοῦτο	ναῦς τε ἐκπέμπουσι δώδεκα οἱ
[7, 46]	οἱ δ' ἐσώθησαν. ~Μετὰ δὲ	τοῦτο	οἱ μὲν Συρακόσιοι ὡς ἐπὶ
[7, 48]	τῶν πολεμίων, (εἰ δεῖ, κινδυνεύσας	τοῦτο	παθεῖν ἰδίᾳ. τά τε Συρακοσίων
[7, 70]	λύειν τὰς κλῄσεις· μετὰ δὲ	τοῦτο	πανταχόθεν σφίσι τῶν Συρακοσίων καὶ
[7, 11]	μᾶλλον, ὅσα γε κατὰ γῆν,	τοῦτο	πάσχειν· οὐδὲ γὰρ τῆς χώρας
[7, 34]	τῶν Κορινθίων νεῶν ἐπ' αὐτὸ	τοῦτο	παχυτέρας τὰς (ἐπωτίδας ἐχουσῶν. ναυμαχήσαντες
[7, 86]	προσφιλεῖς κἀκεῖνος οὐχ ἥκιστα διὰ	τοῦτο	πιστεύσας ἑαυτὸν τῷ Γυλίππῳ παρέδωκεν.
[7, 49]	ἢ ἐς τὴν Θάψον ἀναστάντας	τοῦτο	ποιεῖν ἢ ἐς τὴν Κατάνην,
[7, 48]	λαθεῖν γὰρ (ἄν, ὁπότε βούλοιντο,	τοῦτο	ποιοῦντες πολλῷ ἧσσον. τὸ δέ
[7, 11]	ἢν μή τις τὸ παρατείχισμα	(τοῦτο	πολλῇ στρατιᾷ ἐπελθὼν ἕλῃ. ξυμβέβηκέ
[7, 36]	τοῦ πεζοῦ, ἥνπερ ἐπ' αὐτὸ	τοῦτο	πρὶν (ἐλθεῖν αὐτοὺς φθάσαι βουλόμενοι
[7, 51]	~Οἱ δὲ Συρακόσιοι καὶ αὐτοὶ	τοῦτο	πυθόμενοι πολλῷ μᾶλλον ἐπηρμένοι ἦσαν
[7, 54]	τοῦ κινδύνου ἀπηλλάγησαν. ~μετὰ δὲ	τοῦτο	Συρακόσιοι μὲν τῆς τε ναυμαχίας
[7, 65]	ἐξηρτύσαντο ὡς ἕκαστα καὶ πρὸς	τοῦτο·	τὰς γὰρ πρῴρας καὶ τῆς
[7, 67]	ἐκπλεύσωσιν ἢ κατὰ γῆν μετὰ	τοῦτο	τὴν ἀποχώρησιν ποιῶνται, ὡς τῶν
[7, 43]	Συρακοσίων, οἳ καὶ πρῶτοι κατὰ	(τοῦτο	τὸ μέρος τῶν Ἐπιπολῶν φύλακες
[7, 2]	τῶν Ἀθηναίων. ἔτυχε δὲ κατὰ	τοῦτο	τοῦ καιροῦ ἐλθὼν ἐν ᾧ
[7, 75]	(μέγιστον γὰρ δὴ τὸ διάφορον	τοῦτο	(τῷ) Ἑλληνικῷ στρατεύματι ἐγένετο, οἷς
[7, 63]	τῶν ἄνωθεν μᾶλλον τὸ ἔργον	τοῦτο·	ὑπάρχει δ' ἡμῖν ἔτι νῦν
[7, 13]	πολλῆς ἂν περιουσίας νεῶν μόλις	τοῦτο	ὑπῆρχε καὶ μὴ ἀναγκαζομένοις ὥσπερ
[7, 85]	καὶ δουλεύσαντες καὶ διαδιδράσκοντες ὕστερον·	τούτοις	δ' ἦν ἀναχώρησις ἐς Κατάνην.
[7, 62]	προσπεσούσης νεώς, ἢν τὰ ἐπὶ	τούτοις	οἱ (ἐπιβάται ὑπουργῶσιν. ἐς τοῦτο
[7, 73]	αὐτοὺς ὁ Ἑρμοκράτης, αὐτὸς ἐπὶ	τούτοις	τάδε μηχανᾶται, δεδιὼς μὴ οἱ
[7, 34]	Πελοποννήσιοι περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον	τοῦτον	οἱ ἐν ταῖς πέντε καὶ
[7, 28]	χρήμασιν. καὶ τὴν εἰκοστὴν ὑπὸ	τοῦτον	τὸν χρόνον τῶν κατὰ θάλασσαν
[7, 21]	Σικελίᾳ ὑπὸ τοὺς αὐτοὺς χρόνους	τούτου	τοῦ ἦρος καὶ ὁ Γύλιππος
[7, 70]	προθυμουμένους Ἀθηναίους παντὶ τρόπῳ διαφυγεῖν,	τούτους	αὐτοὶ φεύγοντας φεύγουσιν. ~ὅ τε
[7, 25]	περιβάλῃ τὴν ναῦν. ἀλλὰ καὶ	τούτους	κολυμβηταὶ δυόμενοι ἐξέπριον μισθοῦ. ὅμως
[7, 19]	τὸ πέλαγος ἀφῆκαν· μετὰ δὲ	τούτους	Κορίνθιοι οὐ πολλῷ ὕστερον πεντακοσίους
[7, 82]	καὶ ἐνέπλησαν ἀσπίδας τέσσαρας. καὶ	τούτους	μὲν εὐθὺς ἀπεκόμιζον ἐς τὴν
[7, 15]	τοῖς παροῦσιν ἀνταρκούντων, ἀλλ' ἢ	τούτους	μεταπέμπειν δέον ἢ ἄλλην στρατιὰν
[7, 83]	καὶ περιστάντες πανταχόθεν ἔβαλλον καὶ	τούτους	μέχρι (ὀψέ. εἶχον δὲ καὶ
[7, 58]	Βοιωτοί. πρὸς δὲ τοὺς ἐπελθόντας	τούτους	οἱ Σικελιῶται αὐτοὶ πλῆθος πλέον
[7, 23]	ἔσπλουν, οἱ δὲ κωλύειν. ~ἐν	τούτῳ	δ' ὁ Γύλιππος τῶν ἐν
[7, 81]	γὰρ οἱ ἡγεμόνες ἐκέλευον. ~Ἐν	τούτῳ	δ' οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ
[7, 42]	κατ' ἀμφότερα παρεσκευάζοντο αὖθις, ἐν	τούτῳ	δὲ Δημοσθένης καὶ Εὐρυμέδων ἔχοντες
[7, 30]	ἐποιοῦντο, καὶ ὀλίγοι αὐτῶν ἐν	τούτῳ	διεφθάρησαν. μέρος δέ τι καὶ
[7, 47]	δὲ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐν	τούτῳ	ἐβουλεύοντο πρός τε τὴν γεγενημένην
[7, 85]	τῶν ἐν τῷ (Σικελικῷ) πολέμῳ	τούτῳ	ἐγένετο. καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις
[7, 7]	ἐπλήρουν καὶ ἀνεπειρῶντο ὡς καὶ	τούτῳ	ἐπιχειρήσοντες, καὶ ἐς τἆλλα πολὺ
[7, 20]	τὸν νοῦν ἔχωσιν. ~Ἐν δὲ	τούτῳ	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἅμα τῆς
[7, 23]	τὰ δύο τειχίσματα ἡλίσκετο, ἐν	τούτῳ	καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐτύγχανον ἤδη
[7, 50]	Γύλιππος καὶ ὁ Σικανὸς ἐν	τούτῳ	παρῆσαν ἐς τὰς Συρακούσας, ὁ
[7, 78]	ἦν. οἱ δὲ Συρακόσιοι ἐν	τούτῳ	προελθόντες (τὴν δίοδον τὴν ἐν
[7, 36]	Ῥηγίνης. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι ἐν	τούτῳ	πυνθανόμενοι αὐτῶν τὸν ἐπίπλουν αὖθις
[7, 18]	(πόλεμον. καὶ ἐν τῷ χειμῶνι	τούτῳ	σίδηρόν τε περιήγγελλον κατὰ τοὺς
[7, 27]	τῆς στρατιᾶς ἐν τῷ θέρει	τούτῳ	τειχισθεῖσα, ὕστερον δὲ φρουραῖς ἀπὸ
[7, 27]	πελτασταὶ ἐν τῷ αὐτῷ θέρει	τούτῳ	τριακόσιοι καὶ χίλιοι, οὓς ἔδει
[7, 33]	ὡς προθυμότατα καί, ἐπειδήπερ ἐν	τούτῳ	τύχης εἰσί, τοὺς αὐτοὺς ἐχθροὺς
[7, 49]	ἰσχυρίζηται. καὶ οἱ μὲν Ἀθηναῖοι	τούτῳ	τῷ τρόπῳ διεμέλλησάν τε καὶ
[7, 41]	τοὺς ναύτας ἀκοντίζοντες. ~τέλος δὲ	τούτῳ	τῷ τρόπῳ κατὰ κράτος ναυμαχοῦντες
[7, 86]	μὲν τοιαύτῃ ἢ ὅτι ἐγγύτατα	τούτων	αἰτίᾳ ἐτεθνήκει, ἥκιστα δὴ ἄξιος
[7, 48]	τις εὖ λέγων διαβάλλοι, ἐκ	τούτων	αὐτοὺς (πείσεσθαι. τῶν τε παρόντων
[7, 14]	ναῦν (καὶ ξυνέχοντες τὴν εἰρεσίαν.	τούτων	δὲ πάντων ἀπορώτατον τό τε
[7, 14]	ἀμαχεὶ ἐκπολιορκηθέντων ἡμῶν (ὁ πόλεμος)	(Τούτων	ἐγὼ ἡδίω μὲν ἂν εἶχον
[7, 75]	ἐλάσσους τεσσάρων ἅμα ἐπορεύοντο. καὶ	τούτων	οἵ τε ἄλλοι πάντες ἔφερον
[7, 27]	ἢ δύο μυριάδες ηὐτομολήκεσαν, καὶ	τούτων	τὸ πολὺ μέρος χειροτέχναι, πρόβατά
[7, 75]	παιάνων, μεθ' ὧν ἐξέπλεον, πάλιν	τούτων	τοῖς ἐναντίοις ἐπιφημίσμασιν ἀφορμᾶσθαι, πεζούς
[7, 57]	Μιλήσιοι καὶ Σάμιοι καὶ Χῖοι.	τούτων	Χῖοι οὐχ ὑποτελεῖς ὄντες φόρου,
[7, 41]	Συρακόσιοι ἐνίκησαν, καὶ οἱ Ἀθηναῖοι	τραπόμενοι	διὰ τῶν ὁλκάδων τὴν κατάφευξιν
[7, 75]	πρὸς γὰρ ἀντιβολίαν καὶ ὀλοφυρμὸν	τραπόμενοι	ἐς ἀπορίαν καθίστασαν, ἄγειν τε
[7, 82]	ἑώρων ἤδη τεταλαιπωρημένους τοῖς τε	τραύμασι	καὶ τῇ ἄλλῃ κακώσει, κήρυγμα
[7, 75]	καθίστατο, καὶ οἱ ζῶντες καταλειπόμενοι	τραυματίαι	τε καὶ ἀσθενεῖς πολὺ τῶν
[7, 87]	ξυννενημένων, οἳ ἔκ τε τῶν	τραυμάτων	καὶ διὰ τὴν μεταβολὴν καὶ
[7, 42]	Ἀθηνῶν βοήθειαν παραγίγνονται, ναῦς τε	τρεῖς	καὶ ἑβδομήκοντα μάλιστα ξὺν ταῖς
[7, 24]	σκεύη ἐγκατελήφθη καὶ τριήρεις (ἀνειλκυσμέναι	τρεῖς.	μέγιστόν τε καὶ ἐν τοῖς
[7, 34]	ἀλλήλοις. καὶ τῶν μὲν Κορινθίων	τρεῖς	νῆες διαφθείρονται, τῶν δ' Ἀθηναίων
[7, 23]	οὓς ἐζώγρησαν· τῶν δὲ σφετέρων	τρεῖς	νῆες διεφθάρησαν. τὰ δὲ ναυάγια
[7, 53]	ἐπεκβοηθήσαντες καὶ προσπεσόντες τοῖς πρώτοις	τρέπουσι	καὶ ἐσβάλλουσιν (ἐς τὴν λίμνην
[7, 14]	ἔτι τοῖς πολεμίοις, ὥστε τὰ	τρέφοντα	ἡμᾶς χωρία τῆς Ἰταλίας, ὁρῶντα
[7, 78]	τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων, καὶ	τρεψάμενοι	αὐτοὺς καὶ κρατήσαντες τοῦ πόρου
[7, 51]	τε τῶν ὁπλιτῶν τινὰς καὶ	τρεψάμενοι	καταδιώκουσιν· οὔσης δὲ στενῆς τῆς
[7, 79]	προσπίπτοντες, εἴ πως κατὰ βραχὺ	τρεψάμενοι	πᾶν τὸ στράτευμα (φοβήσειαν. καὶ
[7, 43]	ἃ ἦν ἐπὶ τῶν Ἐπιπολῶν	τρία	ἐν προτειχίσμασιν, ἓν μὲν τῶν
[7, 24]	εἶχον, καὶ τροπαῖα ἔστησαν αὐτῶν	τρία.	καὶ τὸ μὲν ἕτερον τοῖν
[7, 4]	στρατιὰν καὶ τὰς ναῦς ἐξετείχισε	τρία	φρούρια· καὶ ἐν αὐτοῖς τά
[7, 22]	ἀπὸ ξυνθήματος πέντε μὲν καὶ	τριάκοντα	ἐκ τοῦ μεγάλου λιμένος ἐπέπλεον,
[7, 20]	ἀρχομένου περί τε Πελοπόννησον ναῦς	τριάκοντα	ἔστειλαν καὶ Χαρικλέα τὸν Ἀπολλοδώρου
[7, 34]	δ' Ἀθηναῖοι ἐκ τῆς Ναυπάκτου	τριάκοντα	ναυσὶ καὶ τρισίν (ἦρχε δὲ
[7, 26]	τῷ τε Χαρικλεῖ καὶ ταῖς	τριάκοντα	ναυσὶ τῶν Ἀθηναίων ξυμμίσγει, καὶ
[7, 18]	(ἐπειδὴ δὲ οἱ Ἀθηναῖοι ταῖς	τριάκοντα	ναυσὶν ἐξ Ἄργους ὁρμώμενοι Ἐπιδαύρου
[7, 26]	ἀπεκομίζετο καὶ αὐτὸς ὕστερον ταῖς	τριάκοντα	ναυσὶν ἐπ' οἴκου καὶ οἱ
[7, 22]	εἴκοσι πρὸς τὰς πέντε καὶ	τριάκοντα	τῶν Συρακοσίων τὰς ἐν τῷ
[7, 33]	αὐτοῖς βοηθοῦντες, πεντακόσιοι μὲν ὁπλῖται,	τριακόσιοι	δὲ ἀκοντισταὶ καὶ τοξόται τριακόσιοι.
[7, 33]	τριακόσιοι δὲ ἀκοντισταὶ καὶ τοξόται	τριακόσιοι.	ἔπεμψαν δὲ καὶ οἱ Γελῷοι
[7, 27]	ἐν τῷ αὐτῷ θέρει τούτῳ	τριακόσιοι	καὶ χίλιοι, οὓς ἔδει τῷ
[7, 35]	Θούριοι παρεσκευάσθησαν ἑπτακοσίοις μὲν ὁπλίταις,	τριακοσίοις	δὲ ἀκοντισταῖς, τὰς μὲν ναῦς
[7, 33]	τὸ ξυμμαχικὸν ἀκοντιστάς τε ξυμπέμπειν	τριακοσίους	καὶ τριήρεις δύο καὶ ἀναλαβόντες
[7, 85]	ξυνεκόμισαν ζῶντας, καὶ ἐπὶ τοὺς	τριακοσίους,	οἳ τὴν φυλακὴν διεξῆλθον τῆς
[7, 19]	Ἔκκριτον Σπαρτιάτην ἄρχοντα, Βοιωτοὶ δὲ	τριακοσίους	ὁπλίτας, ὧν ἦρχον Ξένων τε
[7, 30]	Θρᾳκῶν πεντήκοντα καὶ διακόσιοι ἀπὸ	τριακοσίων	καὶ χιλίων (ἀπέθανον. διέφθειραν δὲ
[7, 83]	οὐ λανθάνουσι, κατέθεντο πάλιν πλὴν	τριακοσίων	μάλιστα ἀνδρῶν· οὗτοι δὲ διὰ
[7, 49]	στρατιὰν ἄνευ Ἀθηναίων ψηφίσματος, ἀλλὰ	τρίβειν	αὐτοῦ, ἔφη χρῆναι ἢ ἐς
[7, 48]	(ἀνάγκης ὥσπερ τὰ σφέτερα ὄντα.	τρίβειν	οὖν ἔφη χρῆναι προσκαθημένους καὶ
[7, 70]	πρύμναν κρουόμενον, ἀνακαλοῦντες ὀνομαστὶ τὸν	τριήραρχον	ἠρώτων, οἱ μὲν Ἀθηναῖοι εἰ
[7, 38]	αὐτοὺς αὖθις ἐπιχειρήσειν τούς τε	τριηράρχους	ἠνάγκαζεν ἐπισκευάζειν τὰς ναῦς, εἴ
[7, 13]	ἀντεμβιβάσαι ὑπὲρ σφῶν πείσαντες τοὺς	τριηράρχους	τὴν ἀκρίβειαν τοῦ ναυτικοῦ ἀφῄρηνται.
[7, 69]	οὔπω ἱκανὰ εἰρῆσθαι, αὖθις τῶν	τριηράρχων	ἕνα ἕκαστον ἀνεκάλει, πατρόθεν τε
[7, 24]	ἐνῆν, πολλὰ δὲ καὶ τῶν	τριηράρχων,	ἐπεὶ καὶ ἱστία τεσσαράκοντα τριήρων
[7, 24]	καὶ τἆλλα σκεύη ἐγκατελήφθη καὶ	τριήρεις	(ἀνειλκυσμέναι τρεῖς. μέγιστόν τε καὶ
[7, 33]	ἀκοντιστάς τε ξυμπέμπειν τριακοσίους καὶ	τριήρεις	δύο καὶ ἀναλαβόντες ταῦτα παρέπλευσαν
[7, 50]	ἐς Λιβύην, καὶ δόντων Κυρηναίων	τριήρεις	δύο καὶ τοῦ πλοῦ ἡγεμόνας,
[7, 9]	ἐς δὲ τὸν Στρυμόνα περικομίσας	(τριήρεις	ἐκ τοῦ ποταμοῦ ἐπολιόρκει ὁρμώμενος
[7, 19]	ὁλκάδας μᾶλλον ἢ πρὸς τὰς	τριήρεις	τὸν νοῦν ἔχωσιν. ~Ἐν δὲ
[7, 22]	γῆν ἔμελλε προσβαλεῖν, αἱ δὲ	τριήρεις	τῶν Συρακοσίων ἅμα καὶ ἀπὸ
[7, 59]	τὸ στόμα ὀκτὼ σταδίων μάλιστα,	τριήρεσι	πλαγίαις καὶ πλοίοις καὶ ἀκάτοις
[7, 3]	τοῖς Ἀθηναίοις (τὸ χωρίον. καὶ	τριήρης	τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἁλίσκεται τῶν
[7, 23]	ναυσὶ κρατούντων τῇ ναυμαχίᾳ ὑπὸ	τριήρους	μιᾶς καὶ εὖ πλεούσης ἐπεδιώκοντο·
[7, 24]	τριηράρχων, ἐπεὶ καὶ ἱστία τεσσαράκοντα	τριήρων	καὶ τἆλλα σκεύη ἐγκατελήφθη καὶ
[7, 17]	πρὸς τὴν σφετέραν ἀντίταξιν τῶν	τριήρων	τὴν φυλακὴν ποιούμενοι. ~Παρεσκευάζοντο δὲ
[7, 50]	πρίν, ὡς οἱ μάντεις ἐξηγοῦντο,	τρὶς	ἐννέα ἡμέρας μεῖναι, ὅπως ἂν
[7, 34]	τῆς Ναυπάκτου τριάκοντα ναυσὶ καὶ	τρισίν	(ἦρχε δὲ αὐτῶν (Δίφιλος) ἐπέπλευσαν
[7, 75]	ἡ ἀνάστασις ἤδη τοῦ στρατεύματος	(τρίτῃ	ἡμέρᾳ ἀπὸ τῆς ναυμαχίας ἐγίγνετο.
[7, 4]	Συρακοσίων κρατούντων τῆς γῆς διεφθείροντο·	τρίτον	γὰρ μέρος τῶν ἱππέων τοῖς
[7, 32]	ἐδέοντο οἱ Ἀθηναῖοι, ἐνέδραν τινὰ	τριχῇ	ποιησάμενοι, ἀφυλάκτοις τε καὶ ἐξαίφνης
[7, 42]	ἀπάξειν τὴν στρατιὰν καὶ οὐ	τρίψεσθαι	ἄλλως Ἀθηναίους τε τοὺς ξυστρατευομένους
[7, 28]	οἱ δὲ δύο, οἱ δὲ	τριῶν	γε ἐτῶν οὐδεὶς πλείω χρόνον
[7, 23]	ἀνθρώπων ἀπέκτειναν, πλὴν ὅσον ἐκ	τριῶν	νεῶν οὓς ἐζώγρησαν· τῶν δὲ
[7, 24]	τῷ Πλημμυρίῳ τείχη εἶχον, καὶ	τροπαῖα	ἔστησαν αὐτῶν τρία. καὶ τὸ
[7, 45]	ὑστεραίᾳ οἱ μὲν Συρακόσιοι δύο	τροπαῖα	ἔστησαν, ἐπί τε ταῖς Ἐπιπολαῖς
[7, 41]	τοὺς δὲ ἀποκτείναντες ἀπεχώρησαν, καὶ	τροπαῖά	τε ἀμφοτέρων τῶν ναυμαχιῶν ἔστησαν,
[7, 23]	ναυάγια ἀνελκύσαντες τῶν Συρακοσίων καὶ	τροπαῖον	ἐν τῷ νησιδίῳ στήσαντες τῷ
[7, 54]	Συρακόσιοι μὲν τῆς τε ναυμαχίας	τροπαῖον	ἔστησαν καὶ τῆς ἄνω τῆς
[7, 72]	καὶ ἀποπλεύσαντες πρὸς τὴν πόλιν	τροπαῖον	(ἔστησαν, οἱ δ' Ἀθηναῖοι ὑπὸ
[7, 34]	τὴν Ναύπακτον οἱ Κορίνθιοι εὐθὺς	τροπαῖον	ἔστησαν ὡς νικῶντες, ὅτι πλείους
[7, 34]	πεζοῦ διαλυθέντος οἱ Ἀθηναῖοι ἔστησαν	τροπαῖον	καὶ αὐτοὶ ἐν τῇ Ἀχαΐᾳ
[7, 5]	ὑποσπόνδους ἀνελομένων καὶ τῶν Ἀθηναίων	τροπαῖον	στησάντων, ὁ Γύλιππος ξυγκαλέσας τὸ
[7, 16]	μὲν Εὐρυμέδοντα εὐθὺς περὶ ἡλίου	τροπὰς	τὰς χειμερινὰς ἀποπέμπουσιν ἐς τὴν
[7, 44]	ἤδη γὰρ τὰ πρόσθεν τῆς	τροπῆς	γεγενημένης ἐτετάρακτο πάντα καὶ χαλεπὰ
[7, 54]	δὲ ἧς τε οἱ Τυρσηνοὶ	τροπῆς	ἐποιήσαντο τῶν πεζῶν ἐς τὴν
[7, 39]	ἀντικαταστάντες ταῖς ναυσὶ τὸν αὐτὸν	τρόπον	αὖθις ἐπὶ πολὺ διῆγον τῆς
[7, 84]	οἱ ξύμμαχοι προσέκειντο τὸν αὐτὸν	τρόπον	(πανταχόθεν βάλλοντές τε καὶ κατακοντίζοντες.
[7, 79]	καὶ ἐπὶ πολὺ μὲν τοιούτῳ	τρόπῳ	ἀντεῖχον οἱ Ἀθηναῖοι, ἔπειτα προελθόντες
[7, 28]	ἀλλ' ἐκεῖ Συρακούσας τῷ αὐτῷ	τρόπῳ	ἀντιπολιορκεῖν, πόλιν οὐδὲν ἐλάσσω αὐτήν
[7, 70]	σαφῶς ἴσασι προθυμουμένους Ἀθηναίους παντὶ	τρόπῳ	διαφυγεῖν, τούτους αὐτοὶ φεύγοντας φεύγουσιν.
[7, 49]	οἱ μὲν Ἀθηναῖοι τούτῳ τῷ	τρόπῳ	διεμέλλησάν τε καὶ κατὰ χώραν
[7, 44]	ἦν οὐδ' ἀφ' ἑτέρων ὅτῳ	τρόπῳ	ἕκαστα ξυνηνέχθη. ἐν μὲν γὰρ
[7, 36]	ἐντός τε καὶ ἔξωθεν· ᾧπερ	τρόπῳ	καὶ οἱ Κορίνθιοι πρὸς τὰς
[7, 41]	ἀκοντίζοντες. ~τέλος δὲ τούτῳ τῷ	τρόπῳ	κατὰ κράτος ναυμαχοῦντες οἱ Συρακόσιοι
[7, 67]	πάντες οὐκ ἐν τῷ ἑαυτῶν	τρόπῳ	(κινούμενοι ταράξονται; ἐπεὶ καὶ τῷ
[7, 67]	παρασκευῆς ἡμῶν τῷ μὲν ἡμετέρῳ	τρόπῳ	ξυνήθη τέ ἐστι καὶ οὐκ
[7, 49]	τό τε ξύμπαν εἰπεῖν, οὐδενὶ	τρόπῳ	οἱ ἔφη ἀρέσκειν ἐν τῷ
[7, 17]	Πελοποννήσου οἱ Λακεδαιμόνιοι τῷ αὐτῷ	τρόπῳ	(πέμψοντες· ναῦς τε οἱ Κορίνθιοι
[7, 7]	ἀπεστάλησαν, ὅπως στρατιὰ ἔτι περαιωθῇ	τρόπῳ	ᾧ ἂν ἐν ὁλκάσιν ἢ
[7, 63]	φωνῆς τῇ ἐπιστήμῃ καὶ τῶν	τρόπων	τῇ μιμήσει ἐθαυμάζεσθε κατὰ τὴν
[7, 48]	νῦν παρασκευῆς τῷ μὴ διδόναι	τροφήν,	φθερεῖσθαι αὐτῶν τὰ πράγματα, ἐπικουρικὰ
[7, 2]	ἄλλῳ τοῦ κύκλου πρὸς τὸν	Τρωγίλον	ἐπὶ τὴν ἑτέραν θάλασσαν λίθοι
[7, 15]	παραμένειν. (ἀξιῶ δ' ὑμῶν ξυγγνώμης	τυγχάνειν·	καὶ γὰρ ὅτ' ἐρρώμην πολλὰ
[7, 58]	δὲ ἀπὸ τοῦ πρὸς τὸν	Τυρσηνικὸν	πόντον μορίου, ἐν ᾧ καὶ
[7, 53]	τῆς στρατιᾶς. (καὶ αὐτοὺς οἱ	Τυρσηνοί	(οὗτοι γὰρ ἐφύλασσον τοῖς Ἀθηναίοις
[7, 54]	Ἀθηναῖοι δὲ ἧς τε οἱ	Τυρσηνοὶ	τροπῆς ἐποιήσαντο τῶν πεζῶν ἐς
[7, 57]	πλέον, καὶ τῶν ἔξω Σικελίας	Τυρσηνῶν	τέ τινες κατὰ διαφορὰν Συρακοσίων
[7, 68]	οὖν ἀταξίαν τε τοιαύτην καὶ	τύχην	ἀνδρῶν ἑαυτὴν παραδεδωκυῖαν πολεμιωτάτων ὀργῇ
[7, 67]	οὐ παρασκευῆς πίστει μᾶλλον ἢ	τύχης	ἀποκινδυνεῦσαι οὕτως ὅπως δύνανται, ἵν'
[7, 33]	προθυμότατα καί, ἐπειδήπερ ἐν τούτῳ	τύχης	εἰσί, τοὺς αὐτοὺς ἐχθροὺς καὶ
[7, 61]	πολέμοις παραλόγων, καὶ τὸ τῆς	τύχης	κἂν μεθ' ἡμῶν ἐλπίσαντες στῆναι
[7, 70]	ἐγίγνοντο, αἱ δὲ προσβολαί, ὡς	τύχοι	ναῦς νηὶ προσπεσοῦσα ἢ διὰ
[7, 8]	τὴν αὑτοῦ γνώμην μηδὲν ἐν	τῷ	ἀγγέλῳ ἀφανισθεῖσαν μαθόντας τοὺς Ἀθηναίους
[7, 54]	τὴν λίμνην καὶ ἧς αὐτοὶ	τῷ	ἄλλῳ στρατοπέδῳ. ~Γεγενημένης δὲ τῆς
[7, 33]	ἀναβιβάζονται ἐπὶ τὰς ναῦς, καὶ	τῷ	Ἄρτᾳ, ὅσπερ καὶ τοὺς ἀκοντιστὰς
[7, 42]	Συρακοσίοις καὶ ξυμμάχοις κατάπληξις ἐν	τῷ	αὐτίκα οὐκ ὀλίγη ἐγένετο, εἰ
[7, 49]	τρόπῳ οἱ ἔφη ἀρέσκειν ἐν	τῷ	αὐτῷ ἔτι μένειν, ἀλλ' ὅτι
[7, 9]	ἑκουσίων κινδύνων ἐπεμέλετο. ~Ἐν δὲ	τῷ	αὐτῷ θέρει τελευτῶντι καὶ Εὐετίων
[7, 27]	ἐς τὰς Ἀθήνας πελτασταὶ ἐν	τῷ	αὐτῷ θέρει τούτῳ τριακόσιοι καὶ
[7, 87]	ποιούντων αὐτῶν διὰ στενοχωρίαν ἐν	τῷ	αὐτῷ καὶ προσέτι τῶν νεκρῶν
[7, 77]	ἐς τὰ ἄλλα, νῦν ἐν	τῷ	αὐτῷ κινδύνῳ τοῖς φαυλοτάτοις αἰωροῦμαι·
[7, 71]	ἢ ἀπώλλυντο. ἦν τε ἐν	τῷ	αὐτῷ στρατεύματι τῶν Ἀθηναίων, ἕως
[7, 28]	ἐκ Σικελίας, ἀλλ' ἐκεῖ Συρακούσας	τῷ	αὐτῷ τρόπῳ ἀντιπολιορκεῖν, πόλιν οὐδὲν
[7, 17]	τῆς ἄλλης Πελοποννήσου οἱ Λακεδαιμόνιοι	τῷ	αὐτῷ τρόπῳ (πέμψοντες· ναῦς τε
[7, 63]	δὲ ναύταις παραινῶ καὶ ἐν	τῷ	αὐτῷ τῷδε καὶ δέομαι μὴ
[7, 44]	διὰ τὸ μὴ εἶναι ἄλλῳ	τῳ	γνωρίσαι σφίσι τε αὐτοῖς θόρυβον
[7, 2]	μὲν Συρακόσιοι ἐπερρώσθησάν τε καὶ	τῷ	Γυλίππῳ εὐθὺς πανστρατιᾷ ὡς ἀπαντησόμενοι
[7, 5]	(Ἀθηναῖοι ἀντιπαρετάσσοντο. ἐπειδὴ δὲ ἔδοξε	τῷ	Γυλίππῳ καιρὸς εἶναι, ἦρχε τῆς
[7, 86]	ἥκιστα διὰ τοῦτο πιστεύσας ἑαυτὸν	τῷ	Γυλίππῳ παρέδωκεν. ἀλλὰ τῶν Συρακοσίων
[7, 48]	ἀμφότερα ἔχων καὶ διασκοπῶν ἀνεῖχε,	τῷ	δ' ἐμφανεῖ τότε λόγῳ οὐκ
[7, 2]	θάλασσαν (τοῦτο δ' ἔτι ᾠκοδόμουν)	τῷ	δὲ ἄλλῳ τοῦ κύκλου πρὸς
[7, 65]	εὐθὺς ἐκέλευε πληροῦν τὰς ναῦς.	τῷ	δὲ Γυλίππῳ καὶ τοῖς Συρακοσίοις
[7, 21]	οὐ δυνάμει ἔστιν ὅτε προύχοντες,	τῷ	δὲ θράσει ἐπιχειροῦντες καταφοβοῦσι, καὶ
[7, 48]	πόνηρα σφῶν τὰ πράγματα εἶναι,	τῷ	δὲ λόγῳ οὐκ ἐβούλετο αὐτὰ
[7, 4]	διέταξαν, ᾗπερ ἔμελλον ἕκαστοι φρουρεῖν.	(Τῷ	δὲ Νικίᾳ ἐδόκει τὸ Πλημμύριον
[7, 75]	ἐπακολουθοῦντες ἐς ὅσον δύναιντο, εἴ	τῳ	δὲ προλίποι ἡ ῥώμη καὶ
[7, 42]	Ἀθηναίων δύναμιν πανταχόσε πολλὴν φαινομένην·	τῷ	δὲ προτέρῳ στρατεύματι τῶν Ἀθηναίων
[7, 27]	τριακόσιοι καὶ χίλιοι, οὓς ἔδει	τῷ	Δημοσθένει ἐς τὴν Σικελίαν (ξυμπλεῖν.
[7, 75]	ἐπειδὴ ἐδόκει τῷ Νικίᾳ καὶ	τῷ	Δημοσθένει ἱκανῶς παρεσκευάσθαι, καὶ ἡ
[7, 43]	τοῦ Ὀλυμπιείου) ~ἔπειτα μηχαναῖς ἔδοξε	τῷ	Δημοσθένει πρότερον ἀποπειρᾶσαι τοῦ (παρατειχίσματος.
[7, 29]	ἀπώλλυντο. ~Τοὺς οὖν Θρᾷκας τοὺς	τῷ	Δημοσθένει ὑστερήσαντας διὰ τὴν παροῦσαν
[7, 3]	τοὺς Ἀθηναίους, ἀλλ' ἡσύχαζε πρὸς	τῷ	ἑαυτῶν τείχει. ὡς δ' ἔγνω
[7, 67]	σφίσιν αὐτοῖς πάντες οὐκ ἐν	τῷ	ἑαυτῶν τρόπῳ (κινούμενοι ταράξονται; ἐπεὶ
[7, 75]	γὰρ δὴ τὸ διάφορον τοῦτο	(τῷ)	Ἑλληνικῷ στρατεύματι ἐγένετο, οἷς ἀντὶ
[7, 58]	αὐτούς, ἔπειτα Ἀκραγαντίνων (ἡσυχαζόντων ἐν	τῷ	ἐπ' ἐκεῖνα ἱδρυμένοι Σελινούντιοι. (καὶ
[7, 71]	τὴν γνώμην μᾶλλον τῶν ἐν	τῷ	ἔργῳ ἐδουλοῦντο· ἄλλοι δὲ καὶ
[7, 29]	τὴν μὲν νύκτα λαθὼν πρὸς	τῷ	Ἑρμαίῳ ηὐλίσατο (ἀπέχει δὲ τῆς
[7, 6]	οἱ ἱππῆς ἐν τῇ μάχῃ	τῷ	εὐωνύμῳ κέρᾳ τῶν Ἀθηναίων, ὅπερ
[7, 77]	βέβαιοι εἰσίν) ἤδη νομίζετε ἐν	τῷ	ἐχυρῷ εἶναι. προπέπεμπται δ' ὡς
[7, 70]	καὶ ξυμμάχων ἐπιφερομένων οὐ πρὸς	τῷ	ζεύγματι ἔτι μόνον ἡ ναυμαχία,
[7, 70]	δὲ οἱ ἄλλοι Ἀθηναῖοι προσέμισγον	τῷ	ζεύγματι, τῇ μὲν πρώτῃ ῥύμῃ
[7, 15]	ἐποίησα. ὅτι δὲ μέλλετε, ἅμα	τῷ	ἦρι εὐθὺς καὶ μὴ ἐς
[7, 17]	παρεσκευάζετο τὸν ἔκπλουν ὡς ἅμα	τῷ	ἦρι ποιησόμενος, στρατιάν τε ἐπαγγέλλων
[7, 27]	ὑπὸ πάσης τῆς στρατιᾶς ἐν	τῷ	θέρει τούτῳ τειχισθεῖσα, ὕστερον δὲ
[7, 77]	τε πολεμίοις ηὐτύχηται, καὶ εἴ	τῳ	θεῶν ἐπίφθονοι ἐστρατεύσαμεν, ἀποχρώντως (ἤδη
[7, 57]	ὄντες ἐπεκούρησαν. (καὶ οἵδε μὲν	τῷ	Ἰονίῳ κόλπῳ ὁριζόμενοι· Ἰταλιωτῶν δὲ
[7, 81]	εὐπραγίᾳ ἤδη σαφεῖ μὴ προαναλωθῆναί	τῳ,	καὶ ἐνόμιζον καὶ ὣς ταύτῃ
[7, 80]	ἐπειδὴ γένοιντο ἐπὶ τῷ ποταμῷ	τῷ	Κακυπάρει, παρὰ τὸν ποταμὸν ἴοιεν
[7, 4]	κινῶνται. προσεῖχέ τε ἤδη μᾶλλον	τῷ	κατὰ θάλασσαν πολέμῳ, ὁρῶν τὰ
[7, 52]	τῶν Ἀθηναίων ἀπολαμβάνουσι κἀκεῖνον ἐν	τῷ	κοίλῳ καὶ μυχῷ τοῦ λιμένος
[7, 23]	(ὧν τὸ πρῶτον ἐνικῶντο ἐν	τῷ	λιμένι. καὶ ἕνδεκα μὲν ναῦς
[7, 3]	Ἀθηναίων ὑπὸ τῶν Συρακοσίων ἐφορμοῦσα	τῷ	λιμένι. ~Καὶ μετὰ ταῦτα ἐτείχιζον
[7, 25]	περὶ τῶν σταυρῶν ἀκροβολισμὸς ἐν	τῷ	λιμένι, οὓς οἱ Συρακόσιοι πρὸ
[7, 4]	ἔσεσθαι· δι' ἐλάσσονος γὰρ πρὸς	τῷ	λιμένι τῷ τῶν Συρακοσίων ἐφορμήσειν
[7, 22]	τριάκοντα τῶν Συρακοσίων τὰς ἐν	τῷ	μεγάλῳ λιμένι ἐναυμάχουν, ταῖς δ'
[7, 36]	ἔλασσον σχήσειν, καὶ τὴν ἐν	τῷ	μεγάλῳ λιμένι ναυμαχίαν, οὐκ ἐν
[7, 23]	τῶν γὰρ Συρακοσίων ταῖς ἐν	τῷ	μεγάλῳ λιμένι ναυσὶ κρατούντων τῇ
[7, 48]	οὐκ εἴα (ἀπανίστασθαι. ἃ ἐπιστάμενος	τῷ	μὲν ἔργῳ ἔτι ἐπ' ἀμφότερα
[7, 67]	ἀντιμιμήσεως αὐτῶν τῆς παρασκευῆς ἡμῶν	τῷ	μὲν ἡμετέρῳ τρόπῳ ξυνήθη τέ
[7, 31]	ἐκείνων πέντε καὶ εἴκοσι ναυμαχεῖν.	τῷ	μὲν οὖν Κόνωνι δέκα ναῦς
[7, 74]	ἀφορμᾶσθαι. Συρακόσιοι δὲ καὶ Γύλιππος	τῷ	μὲν πεζῷ προεξελθόντες τάς τε
[7, 48]	ὁτιοῦν ἐκλίπωσι τῆς νῦν παρασκευῆς	τῷ	μὴ διδόναι τροφήν, φθερεῖσθαι αὐτῶν
[7, 66]	νῦν κεκτημένους, πρῶτοι ἀνθρώπων ὑποστάντες	τῷ	ναυτικῷ, ᾧπερ πάντα κατέσχον, τὰς
[7, 23]	τῶν Συρακοσίων καὶ τροπαῖον ἐν	τῷ	νησιδίῳ στήσαντες τῷ πρὸ τοῦ
[7, 73]	Ἀθηναίων ἐπιτήδειοι (ἦσαν γάρ τινες	τῷ	Νικίᾳ διάγγελοι τῶν ἔνδοθεν) ἐκέλευον
[7, 80]	ἑαυτῶν στρατόπεδον. ~Τῆς δὲ νυκτὸς	τῷ	Νικίᾳ καὶ Δημοσθένει ἐδόκει, ἐπειδὴ
[7, 75]	~Μετὰ δὲ τοῦτο, ἐπειδὴ ἐδόκει	τῷ	Νικίᾳ καὶ τῷ Δημοσθένει ἱκανῶς
[7, 4]	κακουργήσοντες ἐξίοιεν, ἐπὶ (τῇ ἐν	τῷ	Ὀλυμπιείῳ πολίχνῃ ἐτετάχατο. ἐπυνθάνετο δὲ
[7, 47]	ἄλλα ὅτι ἀνέλπιστα (αὐτοῖς ἐφαίνετο.	τῷ	οὖν Δημοσθένει οὐκ ἐδόκει ἔτι
[7, 8]	καὶ μνήμης ἐλλιπεῖς γιγνόμενοι ἢ	τῷ	ὄχλῳ πρὸς χάριν τι λέγοντες
[7, 66]	μηδ' ᾠήθησαν τὸ πρῶτον, καὶ	τῷ	παρ' ἐλπίδα τοῦ αὐχήματος σφαλλόμενοι
[7, 29]	Διειτρέφει, καὶ εἰπόντες ἅμα ἐν	τῷ	παράπλῳ (ἐπορεύοντο γὰρ δι' Εὐρίπου)
[7, 50]	τοῦ πλοῦ ἡγεμόνας, καὶ ἐν	τῷ	παράπλῳ Εὐεσπερίταις πολιορκουμένοις ὑπὸ Λιβύων
[7, 71]	σωθήσονται διεσκόπουν. ἦν τε ἐν	τῷ	παραυτίκα οὐδεμιᾶς δὴ τῶν ξυμπασῶν
[7, 75]	κούφισιν, οὐδ' ὣς ῥᾳδία ἐν	τῷ	παρόντι ἐδοξάζετο, ἄλλως τε καὶ
[7, 73]	αὐτοὺς ἢ ὅπλα λαβόντας ἐν	τῷ	(παρόντι ἐξελθεῖν. ὡς δὲ τοῖς
[7, 42]	γιγνώσκων ὅτι καὶ αὐτὸς ἐν	τῷ	παρόντι τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ μάλιστα
[7, 79]	ἢ ἓξ σταδίους ἀνεπαύοντο ἐν	τῷ	πεδίῳ· ἀνεχώρησαν δὲ καὶ οἱ
[7, 19]	ἀπὸ τῆς Βοιωτίας. ἐπὶ δὲ	τῷ	πεδίῳ καὶ τῆς χώρας τοῖς
[7, 52]	οὔσαις ἓξ καὶ ἑβδομήκοντα καὶ	τῷ	πεζῷ ἅμα πρὸς τὰ τείχη
[7, 59]	αὐτούς, μήτε διὰ θαλάσσης (μήτε	τῷ	πεζῷ, διαφυγεῖν. ἔκλῃον οὖν τόν
[7, 63]	ἔτι νῦν γε τὰ (πλείω	τῷ	πεζῷ ἐπικρατεῖν. τοῖς δὲ ναύταις
[7, 37]	Ἀθηναῖοι τὸ πρῶτον αὐτοὺς οἰόμενοι	τῷ	πεζῷ μόνῳ πειράσειν, ὁρῶντες δὲ
[7, 51]	σφῶν μήτε ταῖς ναυσὶ μήτε	τῷ	πεζῷ (οὐ γὰρ ἂν τὸν
[7, 84]	οὐδὲν ἧσσον ἐπίνετό τε ὁμοῦ	τῷ	πηλῷ ᾑματωμένον καὶ περιμάχητον ἦν
[7, 2]	ἑτέραν θάλασσαν λίθοι τε παραβεβλημένοι	τῷ	πλέονι ἤδη ἦσαν, καὶ ἔστιν
[7, 12]	ἀνελκύσαντας διαψύξαι διὰ τὸ ἀντιπάλους	τῷ	πλήθει καὶ ἔτι πλείους τὰς
[7, 67]	τρόπῳ (κινούμενοι ταράξονται; ἐπεὶ καὶ	τῷ	πλήθει τῶν νεῶν οὐκ ὠφελήσονται,
[7, 23]	δ' ὁ Γύλιππος τῶν ἐν	τῷ	Πλημμυρίῳ Ἀθηναίων πρὸς τὴν θάλασσαν
[7, 4]	τοῖς Συρακοσίοις διὰ τοὺς ἐν	τῷ	Πλημμυρίῳ, ἵνα μὴ κακουργήσοντες ἐξίοιεν,
[7, 22]	ἐντὸς προσμεῖξαι καὶ ἅμα ἐπιπλεῖν	τῷ	Πλημμυρίῳ, ὅπως οἱ Ἀθηναῖοι ἀμφοτέρωθεν
[7, 22]	πεζὴν αὐτὸς μὲν τοῖς ἐν	τῷ	Πλημμυρίῳ τείχεσι κατὰ γῆν ἔμελλε
[7, 24]	οὕτως ἐπεπράγεσαν, τὰ δ' ἐν	τῷ	Πλημμυρίῳ τείχη εἶχον, καὶ τροπαῖα
[7, 52]	ναῦς τῶν ἐναντίων καὶ ἐπεξάγοντα	τῷ	πλῷ πρὸς τὴν γῆν μᾶλλον,
[7, 44]	στρατοπέδων μεγάλων ἔν γε τῷδε	τῷ	πολέμῳ (ἐγένετο, πῶς ἄν τις
[7, 18]	καὶ ὄγδοον καὶ δέκατον ἔτος	τῷ	πολέμῳ ἐτελεύτα τῷδε ὃν Θουκυδίδης
[7, 28]	ἐσβολὴν ἦλθον ἐς Σικελίαν ἤδη	τῷ	πολέμῳ κατὰ πάντα τετρυχωμένοι, καὶ
[7, 56]	ξύμπαντος λόγου τοῦ ἐν τῷδε	τῷ	πολέμῳ πρὸς τὴν Ἀθηναίων τε
[7, 84]	ἀσμένους καὶ ἐν κοίλῳ ὄντι	τῷ	ποταμῷ ἐν σφίσιν αὐτοῖς ταρασσομένους.
[7, 80]	(ἀπαντήσεσθαι. ἐπειδὴ δ' ἐγένοντο ἐπὶ	τῷ	ποταμῷ, ηὗρον καὶ ἐνταῦθα φυλακήν
[7, 85]	ἐπ' ἀλλήλοις ἤδη κειμένων ἐν	τῷ	ποταμῷ καὶ διεφθαρμένου τοῦ στρατεύματος
[7, 84]	τε Πελοποννήσιοι ἐπικαταβάντες τοὺς ἐν	τῷ	ποταμῷ μάλιστα ἔσφαζον. καὶ τὸ
[7, 80]	ἐπορεύοντο, ὅπως, ἐπειδὴ γένοιντο ἐπὶ	τῷ	ποταμῷ τῷ Κακυπάρει, παρὰ τὸν
[7, 23]	τροπαῖον ἐν τῷ νησιδίῳ στήσαντες	τῷ	πρὸ τοῦ Πλημμυρίου, ἀνεχώρησαν ἐς
[7, 78]	προελθόντες (τὴν δίοδον τὴν ἐν	τῷ	πρόσθεν ἀπετείχιζον· ἦν δὲ λόφος
[7, 78]	αὐτῶν φέρεσθαι αὐτόθεν· ἐν γὰρ	τῷ	πρόσθεν ἐπὶ πολλὰ στάδια, ᾗ
[7, 81]	δὲ Νικίου στράτευμα ἀπεῖχεν ἐν	τῷ	πρόσθεν καὶ πεντήκοντα σταδίους· θᾶσσόν
[7, 42]	ἧσσον στρατὸν ἴσον καὶ παραπλήσιον	τῷ	προτέρῳ ἐπεληλυθότα τήν τε τῶν
[7, 18]	λελυκέναι ἡγοῦντο αὐτούς· ἐν γὰρ	τῷ	προτέρῳ πολέμῳ σφέτερον τὸ παρανόμημα
[7, 1]	τεσσάρων νεῶν οὔπω παρουσῶν ἐν	τῷ	Ῥηγίῳ, ἃς ὁ Νικίας ὅμως
[7, 44]	ἀδύνατον ὂν ἐν νυκτὶ ἄλλῳ	τῳ	σημῆναι, καὶ ἅμα τοὺς προσφερομένους
[7, 85]	καὶ οὐδενὸς ἐλάσσων τῶν ἐν	τῷ	(Σικελικῷ) πολέμῳ τούτῳ ἐγένετο. καὶ
[7, 80]	ὁδὸς αὕτη οὐκ ἐπὶ Κατάνης	τῷ	στρατεύματι, ἀλλὰ κατὰ τὸ ἕτερον
[7, 42]	Ἀθηναῖοι περὶ τὸν Ἄναπον, καὶ	τῷ	στρατεύματι ἐπεκράτουν ὥσπερ τὸ πρῶτον,
[7, 24]	τἆλλα κατάπληξιν παρέσχε καὶ ἀθυμίαν	τῷ	στρατεύματι. ~Μετὰ δὲ τοῦτο ναῦς
[7, 14]	τε εἶναι ταῦτα ἐμοὶ κωλῦσαι	τῷ	στρατηγῷ (χαλεπαὶ γὰρ αἱ ὑμέτεραι
[7, 75]	σῖτος γὰρ οὐκέτι ἦν ἐν	τῷ	στρατοπέδῳ. καὶ μὴν ἡ ἄλλη
[7, 47]	καὶ πρὸς τὴν παροῦσαν ἐν	τῷ	στρατοπέδῳ κατὰ πάντα ἀρρωστίαν. τοῖς
[7, 35]	πεζὸν πάντα ἐξετάσαντες πρῶτον ἐπὶ	τῷ	Συβάρει ποταμῷ ἦγον διὰ τῆς
[7, 79]	ἔτι ἠθύμουν καὶ ἐνόμιζον ἐπὶ	τῷ	σφετέρῳ (ὀλέθρῳ καὶ ταῦτα πάντα
[7, 4]	ἥκιστα τότε πρῶτον κάκωσις ἐγένετο·	τῷ	τε γὰρ ὕδατι σπανίῳ χρώμενοι
[7, 60]	ἑτοῖμα ἦν, ὁρῶν τοὺς στρατιώτας	τῷ	τε παρὰ τὸ εἰωθὸς πολὺ
[7, 37]	ἀπὸ τῆς προτέρας ναυμαχίας, ἐπεχείρουν	τῷ	τε πεζῷ (ἅμα καὶ ταῖς
[7, 12]	διανοοῦνται γάρ, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι,	τῷ	τε πεζῷ ἅμα τῶν τειχῶν
[7, 49]	ἢ ἐς τὴν Κατάνην, ὅθεν	τῷ	τε πεζῷ ἐπὶ πολλὰ τῆς
[7, 42]	στρατεύματι ἐπεκράτουν ὥσπερ τὸ πρῶτον,	τῷ	τε πεζῷ καὶ ταῖς ναυσίν
[7, 26]	καὶ πλεύσας πρὸς τὴν Πελοπόννησον	τῷ	τε Χαρικλεῖ καὶ ταῖς τριάκοντα
[7, 37]	ἐκ τοῦ ἐπὶ θάτερα προσῄει	τῷ	τείχει· αἱ δὲ νῆες μετὰ
[7, 54]	καὶ τῆς ἄνω τῆς πρὸς	τῷ	τείχει ἀπολήψεως τῶν ὁπλιτῶν, ὅθεν
[7, 37]	τῆς πόλεως Γύλιππος προεξαγαγὼν προσῆγε	τῷ	τείχει τῶν Ἀθηναίων, καθ' ὅσον
[7, 20]	οἱ Ἀθηναῖοι ἅμα τῆς Δεκελείας	τῷ	τειχισμῷ καὶ τοῦ ἦρος εὐθὺς
[7, 61]	κρατήσωμεν νῦν ταῖς ναυσίν, ἔστι	τῳ	(τὴν ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν
[7, 81]	νομίζων οὐ τὸ ὑπομένειν ἐν	τῷ	τοιούτῳ ἑκόντας εἶναι καὶ μάχεσθαι
[7, 69]	ἄλλα τε λέγων ὅσα ἐν	τῷ	τοιούτῳ ἤδη τοῦ καιροῦ ὄντες
[7, 50]	καὶ ἄγαν θειασμῷ τε καὶ	τῷ	τοιούτῳ προσκείμενος) οὐδ' ἂν διαβουλεύσασθαι
[7, 87]	ἄλλα τε ὅσα εἰκὸς ἐν	τῷ	τοιούτῳ χωρίῳ ἐμπεπτωκότας κακοπαθῆσαι, οὐδὲν
[7, 21]	καὶ Συρακοσίους εὖ εἰδέναι ἔφη	τῷ	τολμῆσαι ἀπροσδοκήτως πρὸς τὸ Ἀθηναίων
[7, 49]	καὶ οἱ μὲν Ἀθηναῖοι τούτῳ	τῷ	τρόπῳ διεμέλλησάν τε καὶ κατὰ
[7, 41]	ναύτας ἀκοντίζοντες. ~τέλος δὲ τούτῳ	τῷ	τρόπῳ κατὰ κράτος ναυμαχοῦντες οἱ
[7, 4]	ἐλάσσονος γὰρ πρὸς τῷ λιμένι	τῷ	τῶν Συρακοσίων ἐφορμήσειν σφᾶς, καὶ
[7, 35]	γῆς. καὶ ὡς ἐγένοντο ἐπὶ	τῷ	Ὑλίᾳ ποταμῷ καὶ αὐτοῖς οἱ
[7, 18]	ἐς τὸν (πόλεμον. καὶ ἐν	τῷ	χειμῶνι τούτῳ σίδηρόν τε περιήγγελλον
[7, 63]	παραινῶ καὶ ἐν τῷ αὐτῷ	τῷδε	καὶ δέομαι μὴ ἐκπεπλῆχθαί τι
[7, 18]	δέκατον ἔτος τῷ πολέμῳ ἐτελεύτα	τῷδε	ὃν Θουκυδίδης ξυνέγραψεν. ~Τοῦ δ'
[7, 44]	δὴ στρατοπέδων μεγάλων ἔν γε	τῷδε	τῷ πολέμῳ (ἐγένετο, πῶς ἄν
[7, 56]	τοῦ ξύμπαντος λόγου τοῦ ἐν	τῷδε	τῷ πολέμῳ πρὸς τὴν Ἀθηναίων
[7, 64]	ὑπὸ Λακεδαιμονίοις. ὥστε ἐν ἑνὶ	τῷδε	ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἀγῶνι καθεστῶτες καρτερήσατε,
[7, 46]	ἐλπίδι ὢν καὶ τὰ τείχη	τῶν	Ἀθηναίων αἱρήσειν βίᾳ, ἐπειδὴ τὰ
[7, 74]	δὲ ναυσὶ προσπλεύσαντες τὰς ναῦς	τῶν	Ἀθηναίων ἀπὸ τοῦ αἰγιαλοῦ ἀφεῖλκον
[7, 52]	οἱ ξύμμαχοι τὸ μέσον πρῶτον	τῶν	Ἀθηναίων ἀπολαμβάνουσι κἀκεῖνον ἐν τῷ
[7, 18]	ἐναγόντων, ἐπειδὴ ἐπυνθάνοντο τὴν ἀπὸ	τῶν	Ἀθηναίων βοήθειαν ἐς τὴν Σικελίαν,
[7, 34]	ὅμως δὲ τῶν ναυαγίων κρατησάντων	τῶν	Ἀθηναίων διά τε τὴν τοῦ
[7, 42]	τῷ προτέρῳ ἐπεληλυθότα τήν τε	τῶν	Ἀθηναίων δύναμιν πανταχόσε πολλὴν φαινομένην·
[7, 43]	τὸ πρῶτον ὑπεχώρησαν. προϊόντων δὲ	τῶν	Ἀθηναίων ἐν ἀταξίᾳ μᾶλλον ἤδη
[7, 33]	καὶ καταλαμβάνουσι νεωστὶ (στάσει τοὺς	τῶν	Ἀθηναίων ἐναντίους ἐκπεπτωκότας· καὶ βουλόμενοι
[7, 7]	ὅπως (ἂν προχωρῇ, ὡς καὶ	τῶν	Ἀθηναίων ἐπιμεταπεμπομένων. οἵ τε Συρακόσιοι
[7, 73]	καὶ ἀνακαλεσάμενοί τινας ὡς ὄντες	τῶν	Ἀθηναίων ἐπιτήδειοι (ἦσαν γάρ τινες
[7, 41]	ἑάλω. καταδύσαντες δ' οἱ Συρακόσιοι	τῶν	Ἀθηναίων ἑπτὰ ναῦς καὶ κατατραυματίσαντες
[7, 34]	οὐδεμία κατέδυ ναῦς. ἀποπλευσάντων δὲ	τῶν	Ἀθηναίων ἐς τὴν Ναύπακτον οἱ
[7, 2]	τῶν Συρακοσίων (ἐπὶ τὸ τείχισμα	τῶν	Ἀθηναίων. ἔτυχε δὲ κατὰ τοῦτο
[7, 71]	τε ἐν τῷ αὐτῷ στρατεύματι	τῶν	Ἀθηναίων, ἕως ἀγχώμαλα ἐναυμάχουν, πάντα
[7, 24]	πρῶτον ἐκάκωσε τὸ στράτευμα τὸ	τῶν	Ἀθηναίων ἡ τοῦ Πλημμυρίου λῆψις·
[7, 37]	Γύλιππος προεξαγαγὼν προσῆγε τῷ τείχει	τῶν	Ἀθηναίων, καθ' ὅσον πρὸς τὴν
[7, 81]	μᾶλλον ἦν ἔτι ἢ πρὸς	τῶν	Ἀθηναίων, καὶ ἅμα φειδώ τέ
[7, 52]	Εὐρυμέδοντα ἔχοντα τὸ δεξιὸν κέρας	τῶν	Ἀθηναίων καὶ βουλόμενον περικλῄσασθαι τὰς
[7, 18]	οὐχ ὑπήκουον ἐς δίκας προκαλουμένων	τῶν	Ἀθηναίων. καὶ διὰ τοῦτο εἰκότως
[7, 28]	αὐτήν γε καθ' αὑτὴν τῆς	τῶν	Ἀθηναίων, καὶ τὸν παράλογον τοσοῦτον
[7, 6]	τοὺς ἀκοντιστὰς ἐκ πλαγίου τάξας	τῶν	Ἀθηναίων κατὰ τὴν εὐρυχωρίαν, ᾗ
[7, 52]	καὶ τὰς πάσας ἤδη ναῦς	τῶν	Ἀθηναίων κατεδίωκόν τε καὶ ἐξεώθουν
[7, 40]	ἐμβόλων τῇ παρασκευῇ ἀνερρήγνυσαν τὰς	τῶν	Ἀθηναίων ναῦς ἐπὶ πολὺ τῆς
[7, 23]	στόματος νῆες ναυμαχοῦσαι βιασάμεναι τὰς	τῶν	Ἀθηναίων ναῦς οὐδενὶ κόσμῳ ἐσέπλεον,
[7, 36]	γὰρ οἱ Συρακόσιοι πρὸς τὰς	τῶν	Ἀθηναίων ναῦς οὐχ ὁμοίως ἀντινεναυπηγημένας,
[7, 26]	Χαρικλεῖ καὶ ταῖς τριάκοντα ναυσὶ	τῶν	Ἀθηναίων ξυμμίσγει, καὶ παραλαβόντες τῶν
[7, 73]	οἱ ἀκούσαντες διήγγειλαν τοῖς στρατηγοῖς	τῶν	Ἀθηναίων· ~οἱ δὲ πρὸς τὸ
[7, 44]	ὀλίγοι ἐν στενοχωρίᾳ (ἀνεστρέφοντο. καὶ	τῶν	Ἀθηναίων οἱ μὲν ἤδη ἐνικῶντο,
[7, 38]	μὴ ναῦν μίαν ἢ δύο	τῶν	Ἀθηναίων οἱ Συρακόσιοι καταδύσαντες, διεκρίθησαν·
[7, 6]	ἔφθασαν παροικοδομήσαντες καὶ παρελθόντες τὴν	τῶν	Ἀθηναίων οἰκοδομίαν, ὥστε μηκέτι μήτε
[7, 6]	τῇ μάχῃ τῷ εὐωνύμῳ κέρᾳ	τῶν	Ἀθηναίων, ὅπερ κατ' αὐτοὺς ἦν,
[7, 3]	στρατιᾶς παρέταξε πρὸς τὰ τείχη	τῶν	Ἀθηναίων, ὅπως μὴ ἐπιβοηθοῖεν ἄλλοσε,
[7, 19]	ἡ Δεκέλεια σταδίους μάλιστα τῆς	τῶν	Ἀθηναίων πόλεως εἴκοσι καὶ ἑκατόν,
[7, 19]	(τὸ τεῖχος, ἐπιφανὲς μέχρι τῆς	τῶν	Ἀθηναίων πόλεως. καὶ οἱ μὲν
[7, 25]	ναυσὶ καὶ πεζῷ, ὡς καὶ	τῶν	Ἀθηναίων προσδοκίμων ὄντων ἄλλῃ στρατιᾷ
[7, 51]	μὲν προτέρᾳ πρὸς τὰ τείχη	τῶν	Ἀθηναίων προσέβαλλον, καὶ ἐπεξελθόντος μέρους
[7, 47]	Ἐπιπολαῖς οὕτω ξυνέβη. ~Οἱ δὲ	τῶν	Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐν τούτῳ ἐβουλεύοντο
[7, 69]	(οὗτοι γὰρ ἐπὶ τὰς ναῦς	τῶν	Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐπέβησαν) ἄραντες ἀπὸ
[7, 50]	ναυσὶ καὶ πεζῷ· οἱ δὲ	τῶν	Ἀθηναίων στρατηγοὶ ὁρῶντες στρατιάν τε
[7, 73]	ἑαυτοῦ μετὰ ἱππέων πρὸς τὸ	τῶν	Ἀθηναίων στρατόπεδον, ἡνίκα ξυνεσκόταζεν· οἳ
[7, 24]	ἑάλω· ὥσπερ γὰρ ταμιείῳ χρωμένων	τῶν	Ἀθηναίων τοῖς τείχεσι πολλὰ μὲν
[7, 59]	ἑλεῖν τε τὸ στρατόπεδον ἅπαν	τῶν	Ἀθηναίων τοσοῦτον ὄν, καὶ μηδὲ
[7, 6]	καὶ ὅσον οὐ παρεληλύθει τὴν	τῶν	Ἀθηναίων τοῦ τείχους τελευτὴν ἡ
[7, 5]	καὶ νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀνελομένων καὶ	τῶν	Ἀθηναίων τροπαῖον στησάντων, ὁ Γύλιππος
[7, 3]	τριήρης τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἁλίσκεται	τῶν	Ἀθηναίων ὑπὸ τῶν Συρακοσίων ἐφορμοῦσα
[7, 7]	αἱ ὑπόλοιποι δώδεκα, λαθοῦσαι τὴν	τῶν	Ἀθηναίων φυλακήν (ἦρχε δ' αὐτῶν
[7, 42]	φαινομένην· τῷ δὲ προτέρῳ στρατεύματι	τῶν	Ἀθηναίων ὡς ἐκ κακῶν ῥώμη
[7, 51]	ἐπηρμένοι ἦσαν μὴ ἀνιέναι τὰ	τῶν	Ἀθηναίων, ὡς καὶ αὐτῶν κατεγνωκότων
[7, 42]	καὶ Εὐρυμέδων ἔχοντες τὴν ἀπὸ	τῶν	Ἀθηνῶν βοήθειαν παραγίγνονται, ναῦς τε
[7, 64]	πόλις καὶ τὸ μέγα ὄνομα	τῶν	Ἀθηνῶν, περὶ ὧν, εἴ τίς
[7, 25]	ἔχουσαν καὶ παραφράγματα, ἔκ τε	τῶν	ἀκάτων ὤνευον ἀναδούμενοι τοὺς σταυροὺς
[7, 5]	γενέσθαι· τῆς γὰρ ἵππου καὶ	τῶν	ἀκοντιστῶν τὴν ὠφελίαν τῇ τάξει
[7, 28]	τῆς Δεκελείας πολλὰ βλαπτούσης καὶ	τῶν	ἄλλων ἀναλωμάτων μεγάλων προσπιπτόντων ἀδύνατοι
[7, 56]	αὐτῶν αἴτιοι εἶναι ὑπό τε	τῶν	ἄλλων ἀνθρώπων καὶ ὑπὸ τῶν
[7, 60]	ἀκοντιστὰς τῶν τε Ἀκαρνάνων καὶ	τῶν	ἄλλων ξένων ἐσεβίβαζον, καὶ τἆλλα
[7, 61]	~Ἄνδρες στρατιῶται Ἀθηναίων τε καὶ	τῶν	ἄλλων ξυμμάχων, ὁ μὲν ἀγὼν
[7, 20]	ἦν πλείστοις χρήσασθαι, καὶ ἐκ	τῶν	ἄλλων ξυμμάχων τῶν ὑπηκόων, εἴ
[7, 30]	δὲ καὶ τῶν Θηβαίων καὶ	τῶν	ἄλλων οἳ ξυνεβοήθησαν ἐς εἴκοσι
[7, 56]	Ἀθηναίων μόνον περιεγίγνοντο, ἀλλὰ καὶ	τῶν	ἄλλων πολλῶν ξυμμάχων, καὶ οὐδ'
[7, 43]	μὲν τῶν Συρακοσίων, ἓν δὲ	τῶν	ἄλλων Σικελιωτῶν, ἓν δὲ τῶν
[7, 23]	Συρακοσίων κατέδυσαν, καὶ τοὺς πολλοὺς	τῶν	ἀνθρώπων ἀπέκτειναν, πλὴν ὅσον ἐκ
[7, 61]	οὐδὲ πάσχειν ὅπερ οἱ ἀπειρότατοι	τῶν	ἀνθρώπων, οἳ τοῖς πρώτοις ἀγῶσι
[7, 50]	ἴσχοντα, μάλιστα δὲ τῇ ἀσθενείᾳ	τῶν	ἀνθρώπων πιεζόμενα, μετεμέλοντό τε πρότερον
[7, 60]	καὶ ἐποίησαν· ἔκ τε γὰρ	τῶν	ἄνω τειχῶν ὑποκατέβησαν καὶ τὰς
[7, 63]	ἧσσον τῶν ναυτῶν παρακελεύομαι, ὅσῳ	τῶν	ἄνωθεν μᾶλλον τὸ ἔργον τοῦτο·
[7, 25]	αὐτῶν κατέπλευσε μία τῶν ὁλκάδων	τῶν	ἀπὸ Πελοποννήσου ἄγουσα (Θεσπιῶν ὁπλίτας·
[7, 75]	τοῖς ζῶσι λυπηρότεροι ἦσαν (καὶ	τῶν	ἀπολωλότων ἀθλιώτεροι. πρὸς γὰρ ἀντιβολίαν
[7, 26]	τῶν Ἀθηναίων ξυμμίσγει, καὶ παραλαβόντες	τῶν	Ἀργείων ὁπλίτας ἐπὶ τὰς ναῦς
[7, 45]	κρημνῶν βιασθέντες ἅλλεσθαι ψιλοὶ (ἄνευ	τῶν	ἀσπίδων) οἱ μὲν ἀπώλλυντο, οἱ
[7, 34]	ὥστε ὀλίγῳ ἐλάσσους εἶναι αὐτοῖς	τῶν	Ἀττικῶν νεῶν, ὁρμίζονται κατὰ Ἐρινεὸν
[7, 1]	Ἱμέρας πλεῖν, ἄλλως τε καὶ	τῶν	Ἀττικῶν τεσσάρων νεῶν οὔπω παρουσῶν
[7, 34]	προσβεβοηθηκὼς τῶν τε Κορινθίων καὶ	τῶν	αὐτόθεν ξυμμάχων ἐπὶ ταῖς προανεχούσαις
[7, 16]	ἂν ἕτεροι ξυνάρχοντες αἱρεθέντες ἀφίκωνται,	τῶν	αὐτοῦ ἐκεῖ δύο προσείλοντο Μένανδρον
[7, 30]	καὶ ὁπλίτας ὁμοῦ καὶ Θηβαίων	τῶν	βοιωταρχῶν Σκιρφώνδαν· τῶν δὲ Μυκαλησσίων
[7, 15]	προσδόκιμος αὐτοῖς, βουλεύεσθε ἤδη ὡς	τῶν	γ' ἐνθάδε μηδὲ τοῖς παροῦσιν
[7, 23]	κατέφυγον, ἐς τὸ στρατόπεδον ἐξεκομίζοντο·	τῶν	γὰρ Συρακοσίων ταῖς ἐν τῷ
[7, 86]	ἐτεθνήκει, ἥκιστα δὴ ἄξιος ὢν	τῶν	γε ἐπ' ἐμοῦ Ἑλλήνων ἐς
[7, 67]	τοῦτο τὴν ἀποχώρησιν ποιῶνται, ὡς	τῶν	γε παρόντων οὐκ ἂν πράξαντες
[7, 8]	μὲν καὶ ἄλλοτε καθ' ἕκαστα	τῶν	γιγνομένων, μάλιστα δὲ καὶ τότε,
[7, 34]	μὲν Κορινθίων τρεῖς νῆες διαφθείρονται,	τῶν	δ' Ἀθηναίων κατέδυ μὲν οὐδεμία
[7, 57]	Ἑστίαιαν οἰκοῦντες (ἄποικοι ὄντες ξυνεστράτευσαν.	τῶν	δ' ἄλλων οἱ μὲν ὑπήκοοι,
[7, 58]	μὴ ἀφέστασαν πρὸς τοὺς Ἀθηναίους·	τῶν	δ' ἔξω Σικελίας Ἑλλήνων Λακεδαιμόνιοι
[7, 70]	τοῖς κυβερνήταις τῶν μὲν φυλακήν,	τῶν	δ' ἐπιβουλήν, μὴ καθ' ἓν
[7, 34]	τῇ γῇ ναυμαχοῦντες ῥᾳδίως διεσῴζοντο,	(τῶν	δὲ Ἀθηναίων οὐδεμία κατέδυ ναῦς.
[7, 57]	Σελινουντίοις οὖσι κατὰ ξυμφορὰν (ἐμάχοντο.	τῶν	δὲ ἄλλων ἑκούσιος μᾶλλον ἡ
[7, 30]	καὶ Θηβαίων τῶν βοιωταρχῶν Σκιρφώνδαν·	τῶν	δὲ Μυκαλησσίων μέρος τι ἀπανηλώθη.
[7, 57]	Συρακοσίους, τῶν μὲν ἄποικοι ὄντες,	τῶν	δὲ ξυγγενεῖς, ἀνάγκῃ μὲν ἐκ
[7, 23]	ἐκ τριῶν νεῶν οὓς ἐζώγρησαν·	τῶν	δὲ σφετέρων τρεῖς νῆες διεφθάρησαν.
[7, 71]	μετὰ βοῆς ἐχρῶντο καὶ ἀπὸ	τῶν	δρωμένων τῆς ὄψεως καὶ τὴν
[7, 74]	περιμεῖναι, ὅπως ξυσκευάσαιντο ὡς ἐκ	τῶν	δυνατῶν οἱ στρατιῶται ὅτι χρησιμώτατα,
[7, 73]	χωρίων. πέμπει τῶν ἑταίρων τινὰς	τῶν	ἑαυτοῦ μετὰ ἱππέων πρὸς τὸ
[7, 26]	ἐπὶ τῆς Κερκύρας, ὅπως καὶ	τῶν	ἐκεῖθεν ξυμμάχων παραλαβὼν τὸν ἐς
[7, 40]	ναυσὶν ἀντιπρῴροις χρώμενοι, ὥσπερ διενοήθησαν,	τῶν	ἐμβόλων τῇ παρασκευῇ ἀνερρήγνυσαν τὰς
[7, 75]	πεπονθότας ἤδη, τὰ δὲ περὶ	τῶν	ἐν ἀφανεῖ δεδιότας μὴ πάθωσιν.
[7, 77]	καθέζησθε καὶ ἄλλη οὐδεμία ὑμᾶς	τῶν	ἐν Σικελίᾳ οὔτ' ἂν ἐπιόντας
[7, 11]	ἔκ τε Πελοποννήσου καὶ ἀπὸ	τῶν	ἐν Σικελίᾳ πόλεων ἔστιν ὧν.
[7, 58]	ἐβοήθησαν. καὶ Ἑλληνικὰ μὲν ἔθνη	τῶν	ἐν Σικελίᾳ τοσάδε, Δωριῆς τε
[7, 61]	τῶν ξυμμάχων, ξυστρατευόμενοι αἰεί, μνήσθητε	τῶν	ἐν τοῖς πολέμοις παραλόγων, καὶ
[7, 71]	ὄψεως καὶ τὴν γνώμην μᾶλλον	τῶν	ἐν τῷ ἔργῳ ἐδουλοῦντο· ἄλλοι
[7, 23]	~ἐν τούτῳ δ' ὁ Γύλιππος	τῶν	ἐν τῷ Πλημμυρίῳ Ἀθηναίων πρὸς
[7, 85]	φόνος οὗτος καὶ οὐδενὸς ἐλάσσων	τῶν	ἐν τῷ (Σικελικῷ) πολέμῳ τούτῳ
[7, 43]	αὐτῷ προσαγαγόντι κατεκαύθησάν τε ὑπὸ	τῶν	ἐναντίων ἀπὸ τοῦ τείχους ἀμυνομένων
[7, 11]	τοῦ περιτειχισμοῦ διὰ τὸ πλῆθος	τῶν	ἐναντίων ἡσυχάζομεν (οὐδὲ γὰρ ξυμπάσῃ
[7, 52]	καὶ βουλόμενον περικλῄσασθαι τὰς ναῦς	τῶν	ἐναντίων καὶ ἐπεξάγοντα τῷ πλῷ
[7, 34]	ἔστησαν ὡς νικῶντες, ὅτι πλείους	τῶν	ἐναντίων ναῦς ἄπλους ἐποίησαν καὶ
[7, 43]	διὰ παντὸς τοῦ μήπω μεμαχημένου	τῶν	ἐναντίων ὡς τάχιστα διελθεῖν, ἵνα
[7, 73]	γάρ τινες τῷ Νικίᾳ διάγγελοι	τῶν	ἔνδοθεν) ἐκέλευον φράζειν Νικίᾳ μὴ
[7, 37]	τοὺς ἀπὸ τοῦ Ὀλυμπιείου καὶ	τῶν	ἔξω κατὰ τάχος χωροῦντας ἱππέας
[7, 58]	καὶ Σικυώνιοι ἀναγκαστοὶ στρατεύοντες, καὶ	τῶν	(ἔξω Πελοποννήσου Βοιωτοί. πρὸς δὲ
[7, 57]	καὶ Σικελῶν τὸ πλέον, καὶ	τῶν	ἔξω Σικελίας Τυρσηνῶν τέ τινες
[7, 56]	τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καὶ ὑπὸ	τῶν	ἔπειτα (πολὺ θαυμασθήσεσθαι. καὶ ἦν
[7, 4]	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι διὰ	τῶν	Ἐπιπολῶν ἀπὸ τῆς πόλεως ἀρξάμενοι
[7, 43]	ξυνάρχοντας, ὡς ἐπενόει, τὴν (ἐπιχείρησιν	τῶν	Ἐπιπολῶν ἐποιεῖτο. καὶ ἡμέρας μὲν
[7, 44]	ἀπώλλυντο, στενῆς οὔσης τῆς ἀπὸ	τῶν	Ἐπιπολῶν πάλιν καταβάσεως, καὶ ἐπειδὴ
[7, 5]	ἅμα μὲν ἐτείχιζε τὸ διὰ	τῶν	Ἐπιπολῶν τεῖχος, τοῖς λίθοις χρώμενος
[7, 43]	τὰ στρατόπεδα, ἃ ἦν ἐπὶ	τῶν	Ἐπιπολῶν τρία ἐν προτειχίσμασιν, ἓν
[7, 43]	πρῶτοι κατὰ (τοῦτο τὸ μέρος	τῶν	Ἐπιπολῶν φύλακες ἦσαν, ἔφραζον. οἱ
[7, 83]	οὗτοι πονήρως σίτου τε καὶ	τῶν	ἐπιτηδείων ἀπορίᾳ. ὅμως δὲ τῆς
[7, 4]	ῥᾴων αὐτῷ ἐφαίνετο ἡ ἐσκομιδὴ	τῶν	ἐπιτηδείων ἔσεσθαι· δι' ἐλάσσονος γὰρ
[7, 75]	ὄντων, ὁπότε τις ἴδοι τινὰ	τῶν	ἐπιτηδείων κείμενον, ἐς λύπην μετὰ
[7, 24]	ἔσπλοι ἀσφαλεῖς ἦσαν τῆς ἐπαγωγῆς	τῶν	ἐπιτηδείων (οἱ γὰρ Συρακόσιοι ναυσὶν
[7, 28]	οἱ δ' ἐτιτρώσκοντο. ~ἥ τε	τῶν	ἐπιτηδείων παρακομιδὴ ἐκ τῆς Εὐβοίας,
[7, 60]	κρατηθῆναι ἀθυμοῦντας καὶ διὰ τὴν	τῶν	ἐπιτηδείων σπάνιν ὡς τάχιστα βουλομένους
[7, 62]	χρὴ ἀντιναυπηγῆσαι, καὶ πρὸς τὰς	τῶν	ἐπωτίδων αὐτοῖς παχύτητας, ᾧπερ δὴ
[7, 41]	ἔπειτα αὐτοὺς αἱ κεραῖαι ὑπὲρ	τῶν	ἔσπλων αἱ ἀπὸ τῶν ὁλκάδων
[7, 73]	τὰ χαλεπώτατα τῶν χωρίων. πέμπει	τῶν	ἑταίρων τινὰς τῶν ἑαυτοῦ μετὰ
[7, 15]	πρῶτον καὶ τῶν στρατιωτῶν καὶ	τῶν	ἡγεμόνων ὑμῖν μὴ μεμπτῶν γεγενημένων,
[7, 44]	ἐναντίας, καὶ εἰ φίλιον εἴη	τῶν	ἤδη πάλιν φευγόντων, πολέμιον ἐνόμιζον,
[7, 30]	ἀτόπως οἱ Θρᾷκες πρὸς τὸ	τῶν	Θηβαίων ἱππικόν, ὅπερ πρῶτον προσέκειτο,
[7, 30]	χιλίων (ἀπέθανον. διέφθειραν δὲ καὶ	τῶν	Θηβαίων καὶ τῶν ἄλλων οἳ
[7, 29]	ἴδοιεν· τὸ γὰρ γένος τὸ	τῶν	Θρᾳκῶν ὁμοῖα τοῖς μάλιστα τοῦ
[7, 30]	ἐγκαταληφθὲν ἀπώλετο. οἱ δὲ ξύμπαντες	τῶν	Θρᾳκῶν πεντήκοντα καὶ διακόσιοι ἀπὸ
[7, 33]	Ἰαπυγίας, καὶ ἀκοντιστάς τέ τινας	τῶν	Ἰαπύγων πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν τοῦ
[7, 13]	ἁρπαγὴν καὶ ὑδρείαν μακρὰν ὑπὸ	τῶν	ἱππέων ἀπολλυμένων· οἱ δὲ θεράποντες,
[7, 51]	πολλοῦ καὶ τῶν ὁπλιτῶν καὶ	τῶν	ἱππέων κατά τινας πύλας ἀπολαμβάνουσί
[7, 85]	καί, εἴ τι διαφύγοι, ὑπὸ	τῶν	ἱππέων, Νικίας Γυλίππῳ ἑαυτὸν παραδίδωσι,
[7, 28]	δὲ νύκτα καὶ ξύμπαντες πλὴν	τῶν	ἱππέων, οἱ μὲν ἐφ' ὅπλοις
[7, 27]	ὑποζύγια· ἵπποι τε, ὁσημέραι ἐξελαυνόντων	τῶν	ἱππέων πρός τε τὴν Δεκέλειαν
[7, 78]	ἀποχωρεῖν οἷόν τ' ἦν ὑπὸ	τῶν	ἱππέων. ~Πρῲ δὲ ἄραντες ἐπορεύοντο
[7, 4]	γῆς διεφθείροντο· τρίτον γὰρ μέρος	τῶν	ἱππέων τοῖς Συρακοσίοις διὰ τοὺς
[7, 4]	ὁπότε ἐξέλθοιεν οἱ ναῦται, ὑπὸ	τῶν	ἱππέων τῶν Συρακοσίων κρατούντων τῆς
[7, 12]	ὅσαι νῦν ἡσυχάζουσιν, ἀπὸ δὲ	τῶν	καὶ στρατιὰν ἔτι πεζὴν καὶ
[7, 75]	ἄλλη αἰκία καὶ ἡ ἰσομοιρία	τῶν	κακῶν, ἔχουσά τινα ὅμως τὸ
[7, 67]	σαφῶς πεπύσθαι· ὑπερβαλλόντων γὰρ αὐτοῖς	τῶν	κακῶν καὶ βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς
[7, 28]	εἰκοστὴν ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον	τῶν	κατὰ θάλασσαν ἀντὶ τοῦ φόρου
[7, 18]	ὁσάκις περί του διαφοραὶ γένοιντο	τῶν	κατὰ τὰς σπονδὰς ἀμφισβητουμένων, ἐς
[7, 30]	χρησαμένην οὐδενὸς ὡς ἐπὶ μεγέθει	τῶν	κατὰ τὸν πόλεμον ἧσσον ὀλοφύρασθαι
[7, 87]	ξυνέβη τε ἔργον τοῦτο (Ἑλληνικὸν)	τῶν	κατὰ τὸν πόλεμον τόνδε μέγιστον
[7, 40]	τῆς παρεξειρεσίας, καὶ οἱ ἀπὸ	τῶν	καταστρωμάτων αὐτοῖς ἀκοντίζοντες μεγάλα ἔβλαπτον
[7, 63]	ἄγαν, τήν τε παρασκευὴν ἀπὸ	τῶν	καταστρωμάτων βελτίω νῦν ἔχοντας καὶ
[7, 67]	ἐπειδὰν πολλοὶ μὲν ὁπλῖται ἐπὶ	τῶν	καταστρωμάτων παρὰ τὸ καθεστηκὸς ὦσι,
[7, 62]	καὶ πρὸς τὴν ἐκείνων ἐπὶ	τῶν	καταστρωμάτων παρασκευήν, οἷς πρότερον ἐβλαπτόμεθα,
[7, 70]	χρόνον προσφέροιτο ναῦς, οἱ ἀπὸ	τῶν	καταστρωμάτων τοῖς ἀκοντίοις καὶ τοξεύμασι
[7, 31]	αἱ πέντε καὶ εἴκοσι νῆες	τῶν	Κορινθίων αἱ σφίσιν ἀνθορμοῦσαι οὔτε
[7, 19]	δὲ πέντε καὶ εἴκοσι νῆες	τῶν	Κορινθίων αἱ τοῦ χειμῶνος πληρωθεῖσαι
[7, 2]	τάχους ἐβοήθουν καὶ Γογγύλος, εἷς	τῶν	Κορινθίων ἀρχόντων, μιᾷ νηὶ τελευταῖος
[7, 4]	ἐπυνθάνετο δὲ καὶ τὰς λοιπὰς	τῶν	Κορινθίων ναῦς προσπλεούσας ὁ Νικίας·
[7, 34]	καὶ ἀναρραγεῖσαι τὰς παρεξειρεσίας ὑπὸ	τῶν	Κορινθίων νεῶν ἐπ' αὐτὸ τοῦτο
[7, 7]	~Μετὰ δὲ τοῦτο αἵ τε	τῶν	Κορινθίων νῆες καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ
[7, 34]	τὸ πέλαγος καὶ διὰ τὴν	τῶν	Κορινθίων οὐκέτι ἐπαναγωγήν, διεκρίθησαν ἀπ'
[7, 45]	νεκροὺς ἐλήφθη· οἱ γὰρ κατὰ	τῶν	κρημνῶν βιασθέντες ἅλλεσθαι ψιλοὶ (ἄνευ
[7, 44]	ἀπελύοντο. καὶ διωκόμενοι κατά τε	τῶν	κρημνῶν (οἱ) πολλοὶ ῥίπτοντες ἑαυτοὺς
[7, 36]	περιπλεῖν. τῇ τε πρότερον ἀμαθίᾳ	τῶν	κυβερνητῶν δοκούσῃ εἶναι, τὸ ἀντίπρῳρον
[7, 62]	νῦν ἐκ τῶν παρόντων μετὰ	(τῶν	κυβερνητῶν ἐσκεμμένα ἡτοίμασται. καὶ γὰρ
[7, 70]	ἐγίγνετο, πολλὴ δὲ ἡ ἀντιτέχνησις	τῶν	κυβερνητῶν καὶ ἀγωνισμὸς πρὸς ἀλλήλους·
[7, 27]	ποιουμένης, βασιλέως τε παρόντος τοῦ	τῶν	Λακεδαιμονίων Ἄγιδος, ὃς οὐκ ἐκ
[7, 26]	ἵνα δὴ οἵ τε Εἵλωτες	τῶν	Λακεδαιμονίων αὐτόσε αὐτομολῶσι καὶ ἅμα
[7, 86]	γὰρ ἐκ τῆς νήσου ἄνδρας	τῶν	Λακεδαιμονίων ὁ Νικίας προυθυμήθη, σπονδὰς
[7, 18]	σπονδὰς ἀμφισβητουμένων, ἐς δίκας προκαλουμένων	τῶν	Λακεδαιμονίων οὐκ ἤθελον ἐπιτρέπειν, τότε
[7, 27]	ἅμα. ~Ἀφίκοντο δὲ καὶ Θρᾳκῶν	τῶν	μαχαιροφόρων τοῦ Διακοῦ γένους ἐς
[7, 66]	τὰ προειργασμένα καὶ ὑπὲρ καλῶν	τῶν	μελλόντων ὁ ἀγὼν ἔσται, ὦ
[7, 57]	ἐπὶ Κορινθίους τε καὶ Συρακοσίους,	τῶν	μὲν ἄποικοι ὄντες, τῶν δὲ
[7, 13]	ἔτι νῦν φθείρεται, τῶν ναυτῶν	(τῶν)	μὲν διὰ φρυγανισμὸν καὶ ἁρπαγὴν
[7, 34]	χρόνον ἀντεῖχον πολὺν ἀλλήλοις. καὶ	τῶν	μὲν Κορινθίων τρεῖς νῆες διαφθείρονται,
[7, 57]	καὶ οἳ μισθοφόροι (ξυνεστράτευον. καὶ	τῶν	μὲν ὑπηκόων καὶ φόρου ὑποτελῶν
[7, 70]	ἀνάγκην ξυνηρτῆσθαι, καὶ τοῖς κυβερνήταις	τῶν	μὲν φυλακήν, τῶν δ' ἐπιβουλήν,
[7, 31]	παρέλαβε καὶ ἐκ τῆς Ναυπάκτου	τῶν	Μεσσηνίων μετεπέμψατο καὶ ἐς τὴν
[7, 85]	ἅτε οὐκ ἀπὸ ξυμβάσεως ὥσπερ	τῶν	μετὰ Δημοσθένους (ληφθέντων. μέρος δέ
[7, 39]	Πυρρίχου Κορίνθιος, ἄριστος ὢν κυβερνήτης	τῶν	μετὰ Συρακοσίων, πείθει τοὺς σφετέρους
[7, 34]	ἑκατέρους ἀξιοῦν νικᾶν, ὅμως δὲ	τῶν	ναυαγίων κρατησάντων τῶν Ἀθηναίων διά
[7, 41]	ἀπεχώρησαν, καὶ τροπαῖά τε ἀμφοτέρων	τῶν	ναυμαχιῶν ἔστησαν, καὶ τὴν ἐλπίδα
[7, 70]	μὲν γὰρ ἑκατέροις προθυμία ἀπὸ	τῶν	ναυτῶν ἐς τὸ ἐπιπλεῖν ὁπότε
[7, 14]	βραχεῖα ἀκμὴ πληρώματος καὶ ὀλίγοι	τῶν	ναυτῶν οἱ ἐξορμῶντές τε ναῦν
[7, 63]	ταῦτα τοῖς ὁπλίταις οὐχ ἧσσον	τῶν	ναυτῶν παρακελεύομαι, ὅσῳ τῶν ἄνωθεν
[7, 13]	ἡμῖν καὶ ἔτι νῦν φθείρεται,	τῶν	ναυτῶν (τῶν) μὲν διὰ φρυγανισμὸν
[7, 87]	ἐν τῷ αὐτῷ καὶ προσέτι	τῶν	νεκρῶν ὁμοῦ ἐπ' ἀλλήλοις ξυννενημένων,
[7, 19]	Εἱλώτων ἐπιλεξάμενοι τοὺς βελτίστους καὶ	τῶν	νεοδαμώδων, ξυναμφοτέρων ἐς ἑξακοσίους ὁπλίτας,
[7, 38]	σφετέρου σταυρώματος, ὃ αὐτοῖς πρὸ	τῶν	νεῶν ἀντὶ λιμένος κλῃστοῦ ἐν
[7, 71]	παραπλήσια δὲ καὶ οἱ ἐπὶ	τῶν	νεῶν αὐτοῖς ἔπασχον, πρίν γε
[7, 72]	ἐποιεῖτο πληρώσαντας ἔτι τὰς λοιπὰς	τῶν	νεῶν βιάσασθαι, ἢν δύνωνται, ἅμα
[7, 62]	τὸ τῆς ἐπιστήμης τῇ βαρύτητι	τῶν	νεῶν, ἐν δὲ τῇ ἐνθάδε
[7, 62]	στενότητι πρὸς τὸν μέλλοντα ὄχλον	τῶν	νεῶν ἔσεσθαι καὶ πρὸς τὴν
[7, 62]	δὴ ἠναγκάσμεθα ὥστε πεζομαχεῖν ἀπὸ	τῶν	νεῶν, καὶ τὸ μήτε αὐτοὺς
[7, 36]	ἐνεῖδον σχήσοντες, καὶ τὰς πρῴρας	τῶν	νεῶν ξυντεμόντες ἐς ἔλασσον στεριφωτέρας
[7, 67]	ταράξονται; ἐπεὶ καὶ τῷ πλήθει	τῶν	νεῶν οὐκ ὠφελήσονται, εἴ τις
[7, 62]	δὲ τῇ ἐνθάδε ἠναγκασμένῃ ἀπὸ	τῶν	νεῶν πεζομαχίᾳ πρόσφορα ἔσται. (ηὕρηται
[7, 17]	ἄκαιρον καὶ τὴν προτέραν πέμψιν	τῶν	νεῶν ποιήσασθαι, πολλῷ μᾶλλον ἐπέρρωντο,
[7, 12]	τὸ μὲν πρῶτον ἤκμαζε καὶ	τῶν	νεῶν τῇ ξηρότητι καὶ τῶν
[7, 71]	αὐτοὶ ἐν Πύλῳ· διαφθαρεισῶν γὰρ	τῶν	νεῶν τοῖς Λακεδαιμονίοις προσαπώλλυντο αὐτοῖς
[7, 1]	τε ἕπεσθαι καὶ τοῖς ἐκ	τῶν	νεῶν τῶν σφετέρων ναύταις ὅσοι
[7, 25]	ἐξέπριον. οἱ δὲ Συρακόσιοι ἀπὸ	τῶν	νεωσοίκων ἔβαλλον· οἱ δ' ἐκ
[7, 82]	καὶ οἱ ξύμμαχοι πρῶτον μὲν	τῶν	νησιωτῶν εἴ τις βούλεται ἐπ'
[7, 66]	τῶν τε πρὶν Ἑλλήνων καὶ	τῶν	νῦν κεκτημένους, πρῶτοι ἀνθρώπων ὑποστάντες
[7, 56]	αὖ μόνον, ἀλλὰ καὶ μετὰ	τῶν	ξυμβοηθησάντων σφίσιν, ἡγεμόνες τε γενόμενοι
[7, 43]	τῶν ἄλλων Σικελιωτῶν, ἓν δὲ	τῶν	ξυμμάχων, ἀγγέλλουσι τὴν ἔφοδον καὶ
[7, 42]	περὶ πεντακισχιλίους ἑαυτῶν τε καὶ	τῶν	ξυμμάχων, ἀκοντιστάς τε βαρβάρους καὶ
[7, 56]	δύναιντο κρατῆσαι Ἀθηναίων τε καὶ	τῶν	ξυμμάχων καὶ κατὰ γῆν καὶ
[7, 5]	καὶ νικηθέντων τῶν Συρακοσίων καὶ	τῶν	ξυμμάχων καὶ νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀνελομένων
[7, 16]	Ἀθηναίων τε ἐκ καταλόγου καὶ	τῶν	ξυμμάχων. καὶ ξυνάρχοντας αὐτῷ εἵλοντο
[7, 61]	πολέμων ἔμπειροι ὄντες, καὶ ὅσοι	τῶν	ξυμμάχων, ξυστρατευόμενοι αἰεί, μνήσθητε τῶν
[7, 45]	οὐκ ὀλίγοι αὐτῶν τε καὶ	τῶν	ξυμμάχων, ὅπλα μέντοι ἔτι πλείω
[7, 86]	τοὺς μὲν ἄλλους Ἀθηναίων καὶ	τῶν	ξυμμάχων ὁπόσους ἔλαβον κατεβίβασαν ἐς
[7, 71]	ἐν τῷ παραυτίκα οὐδεμιᾶς δὴ	τῶν	ξυμπασῶν ἐλάσσων ἔκπληξις. παραπλήσιά τε
[7, 87]	εἴ τινες Σικελιωτῶν ἢ (Ἰταλιω(	τῶν	ξυνεστράτευσαν, τοὺς ἄλλους ἀπέδοντο. ἐλήφθησαν
[7, 44]	ὕστερον ἥκοντες εἰσὶν οἳ διαμαρτόντες	τῶν	ὁδῶν κατὰ τὴν χώραν ἐπλανήθησαν·
[7, 78]	αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο, βουλόμενοι ἔκ τε	τῶν	οἰκιῶν λαβεῖν τι ἐδώδιμον (ὠκεῖτο
[7, 41]	ὑπὲρ τῶν ἔσπλων αἱ ἀπὸ	τῶν	ὁλκάδων δελφινοφόροι ἠρμέναι (ἐκώλυον. δύο
[7, 34]	πέντε καὶ εἴκοσι ναυσίν, οἵπερ	τῶν	ὁλκάδων ἕνεκα τῆς ἐς Σικελίαν
[7, 41]	τῶν Συρακοσίων νῆες μέχρι μὲν	τῶν	ὁλκάδων ἐπεδίωκον· ἔπειτα αὐτοὺς αἱ
[7, 41]	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τραπόμενοι διὰ	τῶν	ὁλκάδων τὴν κατάφευξιν ἐποιοῦντο (ἐς
[7, 25]	καὶ ὁρμουσῶν αὐτῶν κατέπλευσε μία	τῶν	ὁλκάδων τῶν ἀπὸ Πελοποννήσου ἄγουσα
[7, 51]	μέρους τινὸς οὐ πολλοῦ καὶ	τῶν	ὁπλιτῶν καὶ τῶν ἱππέων κατά
[7, 54]	τῆς πρὸς τῷ τείχει ἀπολήψεως	τῶν	ὁπλιτῶν, ὅθεν καὶ τοὺς ἵππους
[7, 51]	ἵππους τε ἑβδομήκοντα ἀπολλύασι καὶ	τῶν	ὁπλιτῶν οὐ πολλούς. ~Καὶ ταύτῃ
[7, 51]	κατά τινας πύλας ἀπολαμβάνουσί τε	τῶν	ὁπλιτῶν τινὰς καὶ τρεψάμενοι καταδιώκουσιν·
[7, 25]	λιμένι, οὓς οἱ Συρακόσιοι πρὸ	τῶν	παλαιῶν νεωσοίκων κατέπηξαν ἐν τῇ
[7, 69]	(ᾐσθάνοντο. ὁ δὲ Νικίας ὑπὸ	τῶν	παρόντων ἐκπεπληγμένος καὶ ὁρῶν οἷος
[7, 71]	δεδιότες δὲ οἱ ἐπελθόντες μὴ	τῶν	παρόντων ἔτι χείρω (πράξωσιν. πάντων
[7, 72]	οἱ δ' Ἀθηναῖοι ὑπὸ μεγέθους	τῶν	παρόντων κακῶν νεκρῶν μὲν πέρι
[7, 62]	πάντα καὶ ἡμῖν νῦν ἐκ	τῶν	παρόντων μετὰ (τῶν κυβερνητῶν ἐσκεμμένα
[7, 56]	νομίζοντες ὅπερ ἦν, ἀπό τε	τῶν	παρόντων πολὺ σφῶν καθυπέρτερα τὰ
[7, 77]	γεγωνίσκων ὠφελεῖν τι. ~Καὶ ἐκ	τῶν	παρόντων, ὦ Ἀθηναῖοι καὶ ξύμμαχοι,
[7, 54]	τε οἱ Τυρσηνοὶ τροπῆς ἐποιήσαντο	τῶν	πεζῶν ἐς τὴν λίμνην καὶ
[7, 34]	οὐ πολὺ ἐνίκων. ἀποπλευσάντων δὲ	τῶν	Πελοποννησίων καὶ τοῦ πεζοῦ διαλυθέντος
[7, 31]	καὶ ᾑρέθη) Δημοσθένης δ' ἐκ	τῶν	περὶ τὴν Ἀκαρνανίαν χωρίων σφενδονήτας
[7, 4]	αἱ ταχεῖαι νῆες. (ὥστε καὶ	τῶν	πληρωμάτων οὐχ ἥκιστα τότε πρῶτον
[7, 12]	τῶν νεῶν τῇ ξηρότητι καὶ	τῶν	πληρωμάτων τῇ σωτηρίᾳ· νῦν δὲ
[7, 13]	τε δὴ καὶ τἆλλα ἀπὸ	τῶν	πολεμίων ἀνθεστῶτα ὁρῶσιν, οἱ μὲν
[7, 48]	τὸ δέ τι καὶ τὰ	τῶν	πολεμίων, ἀφ' ὧν ἐπὶ πλέον
[7, 80]	ἦσαν πολλοὶ ἐν πολλαῖς προσβολαῖς	τῶν	πολεμίων γεγενημέναις, πυρὰ καύσαντας ὡς
[7, 44]	μὲν ἐντύχοιέν τισι κρείσσους ὄντες	τῶν	πολεμίων, διέφευγον αὐτοὺς ἅτε ἐκείνων
[7, 48]	Ἀθηναίων ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ ὑπὸ	τῶν	πολεμίων, (εἰ δεῖ, κινδυνεύσας τοῦτο
[7, 25]	ναυμαχίας πέρι ὡς οὐ τῇ	τῶν	πολεμίων ἰσχύι μᾶλλον ἢ τῇ
[7, 8]	καθ' ἡμέραν ἐπιδιδοῦσαν τήν τε	τῶν	πολεμίων ἰσχὺν καὶ τὴν σφετέραν
[7, 49]	χώρας ἐπιόντες θρέψονται πορθοῦντες τὰ	τῶν	πολεμίων καὶ ἐκείνους βλάψουσι, ταῖς
[7, 49]	οὐκ ἐν στενοχωρίᾳ, ἣ πρὸς	τῶν	πολεμίων μᾶλλόν ἐστι, τοὺς ἀγῶνας
[7, 40]	ἔς τε τοὺς ταρσοὺς ὑποπίπτοντες	τῶν	πολεμίων νεῶν καὶ ἐς τὰ
[7, 53]	δὲ Γύλιππος ὁρῶν τὰς ναῦς	τῶν	πολεμίων νικωμένας καὶ ἔξω τῶν
[7, 12]	πλήθει καὶ ἔτι πλείους τὰς	τῶν	πολεμίων οὔσας αἰεὶ προσδοκίαν παρέχειν
[7, 15]	μὴ ἐς ἀναβολὰς πράσσετε, ὡς	τῶν	πολεμίων τὰ μὲν ἐν Σικελίᾳ
[7, 7]	ναυτικὴν καὶ πεζὴν ξυλλέξων, καὶ	τῶν	πόλεων ἅμα προσαξόμενος εἴ τις
[7, 27]	τειχισθεῖσα, ὕστερον δὲ φρουραῖς ἀπὸ	τῶν	πόλεων κατὰ διαδοχὴν χρόνου ἐπιούσαις
[7, 21]	ἐς τὰς Συρακούσας, ἄγων ἀπὸ	τῶν	πόλεων ὧν ἔπεισε στρατιὰν ὅσην
[7, 74]	ἀπεφάργνυσαν καὶ τῶν ῥείθρων καὶ	(τῶν)	ποταμῶν τὰς διαβάσεις ἐφύλασσον καὶ
[7, 75]	ἦν οὐ καθ' ἓν μόνον	τῶν	πραγμάτων, ὅτι τάς τε ναῦς
[7, 43]	οἱ μετ' αὐτοῦ ἐβοήθουν ἐκ	τῶν	προτειχισμάτων, καὶ ἀδοκήτου τοῦ τολμήματος
[7, 70]	καρτερὰ καὶ οἵα οὐχ (ἑτέρα	τῶν	προτέρων. πολλὴ μὲν γὰρ ἑκατέροις
[7, 44]	πολλοὶ αὐτῶν καὶ ὅσοι ἦσαν	τῶν	προτέρων στρατιωτῶν ἐμπειρίᾳ μᾶλλον τῆς
[7, 39]	κελεύειν ὅτι τάχιστα τὴν ἀγορὰν	τῶν	πωλουμένων παρὰ τὴν θάλασσαν μεταστῆσαι
[7, 74]	τοὺς Ἀθηναίους ἰέναι, ἀπεφάργνυσαν καὶ	τῶν	ῥείθρων καὶ (τῶν) ποταμῶν τὰς
[7, 65]	δ' αὐτοῖς (καὶ ἡ ἐπιβολὴ	τῶν	σιδηρῶν χειρῶν, καὶ πρός τε
[7, 32]	ἑαυτῶν ὁδόν. (πορευομένων δ' ἤδη	τῶν	Σικελιωτῶν οἱ Σικελοί, καθάπερ ἐδέοντο
[7, 2]	τι τεῖχος ἐν τῇ παρόδῳ	τῶν	Σικελῶν ἑλὼν καὶ ξυνταξάμενος ὡς
[7, 77]	ἢν ἀντιλαβώμεθά του φιλίου χωρίου	τῶν	Σικελῶν (οὗτοι γὰρ ἡμῖν διὰ
[7, 1]	πολλὴν καὶ οἱ Γελῷοι καὶ	τῶν	Σικελῶν τινές, οἳ πολὺ προθυμότερον
[7, 32]	ὁ Νικίας προπυθόμενος πέμπει ἐς	τῶν	Σικελῶν τοὺς τὴν διόδον ἔχοντας
[7, 53]	τῶν πολεμίων νικωμένας καὶ ἔξω	τῶν	σταυρωμάτων καὶ τοῦ ἑαυτῶν στρατοπέδου
[7, 25]	Συρακούσας. (Ἐγένετο δὲ καὶ περὶ	τῶν	σταυρῶν ἀκροβολισμὸς ἐν τῷ λιμένι,
[7, 25]	ἀντέβαλλον, καὶ τέλος τοὺς πολλοὺς	τῶν	σταυρῶν ἀνεῖλον οἱ Ἀθηναῖοι. (χαλεπωτάτη
[7, 25]	σταυρώσεως ἡ κρύφιος· ἦσαν γὰρ	τῶν	σταυρῶν οὓς οὐχ ὑπερέχοντας τῆς
[7, 15]	μὲν ἤλθομεν τὸ πρῶτον καὶ	τῶν	στρατιωτῶν καὶ τῶν ἡγεμόνων ὑμῖν
[7, 25]	ἄλλα πρὸς ἀλλήλους οἷον εἰκὸς	τῶν	στρατοπέδων ἐγγὺς ὄντων καὶ ἀντιτεταγμένων
[7, 31]	ἤδη ὢν τὸ Πλημμύριον ὑπὸ	τῶν	(Συρα( κοσίων ἑαλωκός. ἀφικνεῖται δὲ
[7, 23]	φεύγοντες ῥᾷον (παρέπλευσαν. αἱ γὰρ	τῶν	Συρακοσίων αἱ πρὸ τοῦ στόματος
[7, 43]	τὸ τείχισμα ὃ ἦν αὐτόθι	τῶν	Συρακοσίων αἱροῦσι καὶ ἄνδρας τῶν
[7, 22]	ἔμελλε προσβαλεῖν, αἱ δὲ τριήρεις	τῶν	Συρακοσίων ἅμα καὶ ἀπὸ ξυνθήματος
[7, 80]	ηὗρον καὶ ἐνταῦθα φυλακήν τινα	τῶν	Συρακοσίων ἀποτειχίζουσάν τε καὶ ἀποσταυροῦσαν
[7, 37]	οἱ ἱππῆς καὶ ἡ γυμνητεία	τῶν	Συρακοσίων ἐκ τοῦ ἐπὶ θάτερα
[7, 81]	προσπεσόντες ἐμάχοντο, καὶ οἱ ἱππῆς	τῶν	Συρακοσίων ἐκυκλοῦντό τε (ῥᾷον αὐτοὺς
[7, 43]	τρία ἐν προτειχίσμασιν, ἓν μὲν	τῶν	Συρακοσίων, ἓν δὲ τῶν ἄλλων
[7, 41]	ἠρμέναι (ἐκώλυον. δύο δὲ νῆες	τῶν	Συρακοσίων ἐπαιρόμεναι τῇ νίκῃ προσέμειξαν
[7, 2]	Ἀθηναῖοι τὸ πρῶτον, ἐχώρει μετὰ	τῶν	Συρακοσίων (ἐπὶ τὸ τείχισμα τῶν
[7, 42]	οὖν τήν τε γῆν ἐξελθόντες	τῶν	Συρακοσίων ἔτεμον οἱ Ἀθηναῖοι περὶ
[7, 4]	γὰρ πρὸς τῷ λιμένι τῷ	τῶν	Συρακοσίων ἐφορμήσειν σφᾶς, καὶ οὐχ
[7, 3]	ἡμέρᾳ ἁλίσκεται τῶν Ἀθηναίων ὑπὸ	τῶν	Συρακοσίων ἐφορμοῦσα τῷ λιμένι. ~Καὶ
[7, 37]	πέντε καὶ ἑβδομήκοντα ναῦς· καὶ	τῶν	Συρακοσίων ἦσαν ὀγδοήκοντα μάλιστα. ~τῆς
[7, 40]	ἐν τοῖς λεπτοῖς πλοίοις περιπλέοντες	τῶν	Συρακοσίων καὶ ἔς τε τοὺς
[7, 18]	ὥσπερ τε προυδέδοκτο αὐτοῖς καὶ	τῶν	Συρακοσίων καὶ Κορινθίων ἐναγόντων, ἐπειδὴ
[7, 7]	τοῦ πολέμου. (πρέσβεις τε ἄλλοι	τῶν	Συρακοσίων καὶ Κορινθίων ἐς Λακεδαίμονα
[7, 78]	οἱ Ἀθηναῖοι προῇσαν, καὶ οἱ	τῶν	Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων αὐτοὺς ἱππῆς
[7, 70]	μετὰ δὲ τοῦτο πανταχόθεν σφίσι	τῶν	Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων ἐπιφερομένων οὐ
[7, 37]	νῆες μετὰ τοῦτο (εὐθὺς ἐπεξέπλεον	τῶν	Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων. καὶ οἱ
[7, 53]	πλέονος ἤδη τοῦ στρατεύματος παρόντος	τῶν	Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων καὶ οἱ
[7, 78]	ποταμοῦ, ηὗρον ἐπ' αὐτῷ παρατεταγμένους	τῶν	Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων, καὶ τρεψάμενοι
[7, 43]	ἀνέβη, λανθάνουσί τε τοὺς φύλακας	τῶν	Συρακοσίων, καὶ προσβάντες τὸ τείχισμα
[7, 23]	διεφθάρησαν. τὰ δὲ ναυάγια ἀνελκύσαντες	τῶν	Συρακοσίων καὶ τροπαῖον ἐν τῷ
[7, 5]	(οὐδεμία χρῆσις ἦν. καὶ νικηθέντων	τῶν	Συρακοσίων καὶ τῶν ξυμμάχων καὶ
[7, 23]	λιμένι. καὶ ἕνδεκα μὲν ναῦς	τῶν	Συρακοσίων κατέδυσαν, καὶ τοὺς πολλοὺς
[7, 6]	τὸ ἄλλο στράτευμα νικηθὲν ὑπὸ	τῶν	Συρακοσίων (κατηράχθη ἐς τὰ τειχίσματα.
[7, 4]	οἱ ναῦται, ὑπὸ τῶν ἱππέων	τῶν	Συρακοσίων κρατούντων τῆς γῆς διεφθείροντο·
[7, 41]	τὸν ἑαυτῶν ὅρμον. αἱ δὲ	τῶν	Συρακοσίων νῆες μέχρι μὲν τῶν
[7, 33]	ἄλλοι ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους μετὰ	τῶν	Συρακοσίων οἱ πρότερον περιορώμενοι ξυστάντες
[7, 43]	τὴν ἔφοδον καὶ τοῖς ἑξακοσίοις	τῶν	Συρακοσίων, οἳ καὶ πρῶτοι κατὰ
[7, 21]	θαλάσσης ἔχειν, ἀλλ' ἠπειρώτας μᾶλλον	τῶν	Συρακοσίων ὄντας καὶ ἀναγκασθέντας ὑπὸ
[7, 5]	τῶν τειχισμάτων, ᾗ τῆς ἵππου	τῶν	Συρακοσίων (οὐδεμία χρῆσις ἦν. καὶ
[7, 43]	ἀπὸ τῆς πρώτης τὸ παρατείχισμα	τῶν	Συρακοσίων οὐχ ὑπομενόντων τῶν φυλάκων
[7, 44]	ἐπειδὴ ἡμέρα ἐγένετο, οἱ ἱππῆς	τῶν	Συρακοσίων περιελάσαντες διέφθειραν. ~Τῇ δ'
[7, 69]	εὐτυχῆσαι ὠφελῶσιν. ~Καὶ οἱ μὲν	τῶν	Συρακοσίων στρατηγοὶ καὶ Γύλιππος τοιαῦτα
[7, 3]	αἰφνιδίως τοῦ τε Γυλίππου καὶ	τῶν	Συρακοσίων σφίσιν ἐπιόντων ἐθορυβήθησαν μὲν
[7, 22]	πρὸς τὰς πέντε καὶ τριάκοντα	τῶν	Συρακοσίων τὰς ἐν τῷ μεγάλῳ
[7, 52]	τῇ ἡμέρᾳ ἀπεχώρησεν ἡ στρατιὰ	τῶν	Συρακοσίων· τῇ δ' ὑστεραίᾳ ταῖς
[7, 86]	ἑαυτὸν τῷ Γυλίππῳ παρέδωκεν. ἀλλὰ	τῶν	Συρακοσίων τινές, ὡς ἐλέγετο, οἱ
[7, 42]	ἐκπλήξει. καὶ ὁρῶν τὸ παρατείχισμα	τῶν	Συρακοσίων, ᾧ ἐκώλυσαν περιτειχίσαι σφᾶς
[7, 32]	ἀκοντιστὰς ξυναγείρων. ~Οἱ δ' ἐκ	τῶν	Συρακουσῶν τότε μετὰ τὴν τοῦ
[7, 48]	Συρακοσίων ἔφη ὅμως ἔτι ἥσσω	τῶν	σφετέρων εἶναι· καὶ χρήμασι γὰρ
[7, 48]	ἐλπίδος τι ἔτι παρεῖχε πονηρότερα	τῶν	σφετέρων ἔσεσθαι, ἢν καρτερῶσι προσκαθήμενοι·
[7, 1]	καὶ τοῖς ἐκ τῶν νεῶν	τῶν	σφετέρων ναύταις ὅσοι μὴ εἶχον
[7, 1]	τε Ἀρχωνίδου νεωστὶ τεθνηκότος, ὃς	τῶν	ταύτῃ Σικελῶν βασιλεύων τινῶν καὶ
[7, 86]	οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι,	τῶν	τε αἰχμαλώτων ὅσους ἐδύναντο πλείστους
[7, 60]	ἐπ' αὐτὰς πολλοὺς καὶ ἀκοντιστὰς	τῶν	τε Ἀκαρνάνων καὶ τῶν ἄλλων
[7, 60]	ταξίαρχοι πρὸς τὴν παροῦσαν ἀπορίαν	τῶν	τε ἄλλων καὶ ὅτι τὰ
[7, 75]	ἀλγεινὰ καὶ τῇ γνώμῃ (αἰσθέσθαι.	τῶν	τε γὰρ νεκρῶν ἀτάφων ὄντων,
[7, 19]	ἐς τὴν Σικελίαν, Λακεδαιμόνιοι μὲν	τῶν	τε Εἱλώτων ἐπιλεξάμενοι τοὺς βελτίστους
[7, 30]	τοὺς πλείστους οὔτε ἐπισταμένους νεῖν	τῶν	τε ἐν τοῖς πλοίοις, ὡς
[7, 42]	ὂν καί, εἰ κρατήσειέ τις	τῶν	τε Ἐπιπολῶν τῆς ἀναβάσεως καὶ
[7, 80]	κακῶς σφίσι τὸ στράτευμα εἶχε	τῶν	τε ἐπιτηδείων πάντων ἀπορίᾳ ἤδη,
[7, 34]	ὁ μὲν πεζὸς ἑκατέρωθεν προσβεβοηθηκὼς	τῶν	τε Κορινθίων καὶ τῶν αὐτόθεν
[7, 75]	ἴδοι ἢ ἑταίρων ἢ οἰκείων,	τῶν	τε ξυσκήνων ἤδη ἀπιόντων ἐκκρεμαννύμενοι
[7, 28]	Σούνιον κατὰ θάλασσαν πολυτελὴς ἐγίγνετο·	τῶν	τε πάντων ὁμοίως ἐπακτῶν ἐδεῖτο
[7, 48]	διαβάλλοι, ἐκ τούτων αὐτοὺς (πείσεσθαι.	τῶν	τε παρόντων στρατιωτῶν πολλοὺς καὶ
[7, 57]	μετὰ Συρακοσίων στρατευομένοις (ἠναγκάζοντο πολεμεῖν.	τῶν	τε περὶ Πελοπόννησον νησιωτῶν Κεφαλλῆνες
[7, 25]	(Ἀθηναίοις γέμοντα χρημάτων προσπλεῖν. καὶ	τῶν	τε πλοίων ἐπιτυχοῦσαι τὰ πολλὰ
[7, 66]	καὶ ἀρχὴν τὴν ἤδη μεγίστην	τῶν	τε πρὶν Ἑλλήνων καὶ τῶν
[7, 1]	(καὶ ὁ μὲν Γύλιππος ἀναλαβὼν	τῶν	τε σφετέρων ναυτῶν καὶ ἐπιβατῶν
[7, 75]	τραυματίαι τε καὶ ἀσθενεῖς πολὺ	τῶν	τεθνεώτων τοῖς ζῶσι λυπηρότεροι ἦσαν
[7, 5]	ἐν χερσὶ γενόμενοι ἐμάχοντο μεταξὺ	τῶν	τειχισμάτων, ᾗ τῆς ἵππου τῶν
[7, 6]	Ἀθηναίων κατὰ τὴν εὐρυχωρίαν, ᾗ	τῶν	τειχῶν ἀμφοτέρων αἱ ἐργασίαι (ἔληγον.
[7, 38]	καὶ ὁ πεζὸς ἅμα ἀπὸ	τῶν	τειχῶν ἀπῆλθεν. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[7, 12]	πυνθάνομαι, τῷ τε πεζῷ ἅμα	τῶν	τειχῶν ἡμῶν πειρᾶν καὶ ταῖς
[7, 6]	Γύλιππος τοὺς μὲν ὁπλίτας ἔξω	τῶν	τειχῶν μᾶλλον ἢ πρότερον προαγαγὼν
[7, 11]	ἂν χρήσασθαι ἀπανηλωκυίας τῆς φυλακῆς	τῶν	τειχῶν μέρος τι τοῦ ὁπλιτικοῦ)
[7, 5]	ὠφελίαν τῇ τάξει ἐντὸς λίαν	τῶν	τειχῶν ποιήσας ἀφελέσθαι· νῦν (οὖν
[7, 24]	ἐπισκευάσαντες (ἐφρούρουν. ἄνθρωποι δ' ἐν	τῶν	τειχῶν τῇ ἁλώσει ἀπέθανον καὶ
[7, 37]	ἐπὶ τὰ τείχη καὶ πρὸ	τῶν	τειχῶν τοῖς προσιοῦσιν ἀντιπαρετάσσοντο, οἱ
[7, 70]	μὲν πρώτῃ ῥύμῃ ἐπιπλέοντες ἐκράτουν	τῶν	τεταγμένων νεῶν πρὸς αὐτῷ καὶ
[7, 87]	ἀλλήλοις ξυννενημένων, οἳ ἔκ τε	τῶν	τραυμάτων καὶ διὰ τὴν μεταβολὴν
[7, 69]	αὐτοῖς οὔπω ἱκανὰ εἰρῆσθαι, αὖθις	τῶν	τριηράρχων ἕνα ἕκαστον ἀνεκάλει, πατρόθεν
[7, 24]	σῖτος ἐνῆν, πολλὰ δὲ καὶ	τῶν	τριηράρχων, ἐπεὶ καὶ ἱστία τεσσαράκοντα
[7, 17]	ἀπαίρειν, πρὸς τὴν σφετέραν ἀντίταξιν	τῶν	τριήρων τὴν φυλακὴν ποιούμενοι. ~Παρεσκευάζοντο
[7, 63]	τε φωνῆς τῇ ἐπιστήμῃ καὶ	τῶν	τρόπων τῇ μιμήσει ἐθαυμάζεσθε κατὰ
[7, 76]	μεταβολῇ ὄν, ἐπιπαριὼν ὡς ἐκ	τῶν	ὑπαρχόντων ἐθάρσυνέ τε καὶ παρεμυθεῖτο,
[7, 20]	καὶ ἐκ τῶν ἄλλων ξυμμάχων	τῶν	ὑπηκόων, εἴ ποθέν τι εἶχον
[7, 43]	τῶν Συρακοσίων αἱροῦσι καὶ ἄνδρας	τῶν	(φυλάκων ἀποκτείνουσιν. οἱ δὲ πλείους
[7, 83]	μάλιστα ἀνδρῶν· οὗτοι δὲ διὰ	τῶν	φυλάκων βιασάμενοι ἐχώρουν τῆς νυκτὸς
[7, 43]	παρατείχισμα τῶν Συρακοσίων οὐχ ὑπομενόντων	τῶν	φυλάκων ᾕρουν τε καὶ τὰς
[7, 23]	τὰ ἐλάσσω δύο, (οὐχ ὑπομεινάντων	τῶν	φυλάκων, ὡς εἶδον τὸ μέγιστον
[7, 49]	ταῖς Συρακούσαις ἀκριβῶς καὶ τὴν	τῶν	χρημάτων ἀπορίαν καὶ ὅτι ἦν
[7, 29]	ὑστερήσαντας διὰ τὴν παροῦσαν ἀπορίαν	τῶν	χρημάτων οὐ βουλόμενοι δαπανᾶν εὐθὺς
[7, 73]	τῇ νυκτὶ διελθόντες τὰ χαλεπώτατα	τῶν	χωρίων. πέμπει τῶν ἑταίρων τινὰς
[7, 73]	ὁδοὺς ἀποικοδομῆσαι καὶ τὰ στενόπορα	τῶν	χωρίων (προδιαλαβόντας φυλάσσειν. οἱ δὲ