Livre, Chap. |
[7, 75] |
μετὰ
πολλῶν
κούφισιν,
οὐδ'
ὣς
|
ῥᾳδία |
ἐν
τῷ
παρόντι
ἐδοξάζετο,
ἄλλως |
[7, 47] |
ποιεῖσθαι
ἢ
Συρακοσίους,
οὓς
οὐκέτι
|
ῥᾴδιον |
εἶναι
χειρώσασθαι·
οὐδ'
αὖ
ἄλλως |
[7, 44] |
οἱ
Ἀθηναῖοι,
ἣν
οὐδὲ
πυθέσθαι
|
ῥᾴδιον |
ἦν
οὐδ'
ἀφ'
ἑτέρων
ὅτῳ |
[7, 42] |
αὖθις
τοῦ
ἐν
αὐταῖς
στρατοπέδου,
|
ῥᾳδίως |
ἂν
αὐτὸ
ληφθέν
(οὐδὲ
γὰρ |
[7, 75] |
πλησθὲν
καὶ
ἀπορίᾳ
τοιαύτῃ
μὴ
|
ῥᾳδίως |
ἀφορμᾶσθαι,
καίπερ
ἐκ
πολεμίας
τε |
[7, 34] |
Πελοποννήσιοι
πρὸς
τῇ
γῇ
ναυμαχοῦντες
|
ῥᾳδίως |
διεσῴζοντο,
(τῶν
δὲ
Ἀθηναίων
οὐδεμία |
[7, 73] |
θυσία
οὖσα)
οὐ
δοκεῖν
ἂν
|
ῥᾳδίως |
ἐθελῆσαι
ὑπακοῦσαι·
ὑπὸ
γὰρ
τοῦ |
[7, 23] |
φυλάκων,
ὡς
εἶδον
τὸ
μέγιστον
|
(ῥᾳδίως |
ληφθέν.
καὶ
ἐκ
μὲν
τοῦ |
[7, 3] |
τοὺς
Συρακοσίους
ταρασσομένους
καὶ
οὐ
|
ῥᾳδίως |
ξυντασσομένους,
ἐπανῆγε
τὸ
στρατόπεδον
ἐς |
[7, 77] |
Σικελίᾳ
οὔτ'
ἂν
ἐπιόντας
δέξαιτο
|
ῥᾳδίως |
(οὔτ'
ἂν
ἱδρυθέντας
που
ἐξαναστήσειεν. |
[7, 81] |
ἱππῆς
τῶν
Συρακοσίων
ἐκυκλοῦντό
τε
|
(ῥᾷον |
αὐτοὺς
δίχα
δὴ
ὄντας
καὶ |
[7, 79] |
λόφου
ἐπάντους
ὄντος
(διικνοῦντο
γὰρ
|
ῥᾷον |
οἱ
ἄνωθεν)
καὶ
οὐ
δυνάμενοι |
[7, 23] |
καὶ
οἱ
ἐξ
αὐτῶν
φεύγοντες
|
ῥᾷον |
(παρέπλευσαν.
αἱ
γὰρ
τῶν
Συρακοσίων |
[7, 84] |
καὶ
τοῦ
ἄλλου
ὄχλου,
οἰόμενοι
|
ῥᾷόν |
τι
σφίσιν
ἔσεσθαι,
ἢν
διαβῶσι |
[7, 53] |
τοὺς
ἐκβαίνοντας
καὶ
τὰς
ναῦς
|
ῥᾷον |
τοὺς
Συρακοσίους
ἀφέλκειν
τῆς
γῆς |
[7, 67] |
δρᾶν
τι
ὧν
βούλονται
ἔσονται,
|
ῥᾷσται |
δὲ
ἐς
τὸ
βλάπτεσθαι
(ἀφ' |
[7, 4] |
στενὸν
ποιεῖ,
καὶ
εἰ
τειχισθείη,
|
ῥᾴων |
αὐτῷ
ἐφαίνετο
ἡ
ἐσκομιδὴ
τῶν |
[7, 74] |
Ἀθηναίους
ἰέναι,
ἀπεφάργνυσαν
καὶ
τῶν
|
ῥείθρων |
καὶ
(τῶν)
ποταμῶν
τὰς
διαβάσεις |
[7, 35] |
ἕως
ἀφίκοντο
ἐπὶ
Πέτραν
τῆς
|
Ῥηγίνης. |
~Οἱ
δὲ
Συρακόσιοι
ἐν
τούτῳ |
[7, 4] |
εἴρητο
περί
τε
Λοκροὺς
καὶ
|
Ῥήγιον |
καὶ
τὴν
προσβολὴν
τῆς
Σικελίας |
[7, 1] |
νεῶν
οὔπω
παρουσῶν
ἐν
τῷ
|
Ῥηγίῳ, |
ἃς
ὁ
Νικίας
ὅμως
πυνθανόμενος |
[7, 1] |
διὰ
τοῦ
πορθμοῦ,
καὶ
(σχόντες
|
Ῥηγίῳ |
καὶ
Μεσσήνῃ
ἀφικνοῦνται
ἐς
Ἱμέραν. |
[7, 44] |
τε
τῶν
κρημνῶν
(οἱ)
πολλοὶ
|
ῥίπτοντες |
ἑαυτοὺς
ἀπώλλυντο,
στενῆς
οὔσης
τῆς |
[7, 57] |
Γυλίππῳ
μετ'
Ἀθηναίων
ὅπλα
ἔφερον,
|
Ῥόδιοι |
δὲ
Ἀργεῖοι
γένος
Συρακοσίοις
μὲν |
[7, 57] |
(μόνοι
εἰκότως
κατὰ
τὸ
ἔχθος.
|
Ῥόδιοι |
δὲ
καὶ
Κυθήριοι
Δωριῆς
ἀμφότεροι, |
[7, 57] |
δὲ
τοῖς
Κρησὶ
τὴν
Γέλαν
|
Ῥοδίοις |
ξυγκτίσαντας
μὴ
ξὺν
τοῖς
ἀποίκοις, |
[7, 70] |
τῷ
ζεύγματι,
τῇ
μὲν
πρώτῃ
|
ῥύμῃ |
ἐπιπλέοντες
ἐκράτουν
τῶν
τεταγμένων
νεῶν |
[7, 34] |
Ἐρινεὸν
τῆς
Ἀχαΐας
ἐν
τῇ
|
Ῥυπικῇ. |
(καὶ
αὐτοῖς
τοῦ
χωρίου
μηνοειδοῦς |
[7, 18] |
δὲ
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
ἐγεγένητό
τις
|
ῥώμη, |
διότι
τοὺς
Ἀθηναίους
ἐνόμιζον
διπλοῦν |
[7, 75] |
εἴ
τῳ
δὲ
προλίποι
ἡ
|
ῥώμη |
καὶ
τὸ
σῶμα,
οὐκ
ἄνευ |
[7, 77] |
κἀγώ
τοι
οὐδενὸς
ὑμῶν
οὔτε
|
ῥώμῃ |
προφέρων
(ἀλλ'
ὁρᾶτε
δὴ
ὡς |
[7, 42] |
τῶν
Ἀθηναίων
ὡς
ἐκ
κακῶν
|
ῥώμη |
(τις
ἐγεγένητο.
ὁ
δὲ
Δημοσθένης |
[7, 63] |
ἐπιστήμη
κρείσσων
ἐστὶν
ἑτέρας
εὐτυχούσης
|
ῥώμης. |
~τούς
τε
Ἀθηναίους
ὑμῶν
πάλιν |