Livre, Chap.
[7, 57]	ἐκ δ' Ἰωνίας Μιλήσιοι καὶ	Σάμιοι	καὶ Χῖοι. τούτων Χῖοι οὐχ
[7, 19]	ὁμοῦ τοῖς Κορινθίοις, ὧν ἦρχε	(Σαργεὺς	Σικυώνιος. αἱ δὲ πέντε καὶ
[7, 81]	τις ἐγίγνετο ἐπ' εὐπραγίᾳ ἤδη	σαφεῖ	μὴ προαναλωθῆναί τῳ, καὶ ἐνόμιζον
[7, 44]	πάντες ἐρωτῶντες καὶ τοῖς πολεμίοις	σαφὲς	αὐτὸ κατέστησαν· (τὸ δ' ἐκείνων
[7, 44]	ξυνηνέχθη. ἐν μὲν γὰρ ἡμέρᾳ	σαφέστερα	μέν, ὅμως δὲ οὐδὲ ταῦτα
[7, 1]	Λοκροὺς τοὺς Ἐπιζεφυρίους· καὶ πυνθανόμενοι	σαφέστερον	ἤδη ὅτι οὐ παντελῶς πω
[7, 14]	μέντοι χρησιμώτερά γε, εἰ δεῖ	σαφῶς	εἰδότας τὰ ἐνθάδε βουλεύσασθαι. καὶ
[7, 57]	μόνον Δωριῆς, ἀλλὰ καὶ Κορίνθιοι	σαφῶς	ἐπὶ Κορινθίους τε καὶ Συρακοσίους,
[7, 70]	οἱ δὲ Συρακόσιοι εἰ οὓς	σαφῶς	ἴσασι προθυμουμένους Ἀθηναίους παντὶ τρόπῳ
[7, 67]	γνῶτε ἐξ ὧν ἡμεῖς οἰόμεθα	σαφῶς	πεπύσθαι· ὑπερβαλλόντων γὰρ αὐτοῖς τῶν
[7, 44]	πολέμῳ (ἐγένετο, πῶς ἄν τις	σαφῶς	τι ᾔδει; ἦν μὲν γὰρ
[7, 53]	περὶ ταῖς ναυσὶν ἀντεμηχανήσαντό τε	σβεστήρια	κωλύματα καὶ παύσαντες τήν τε
[7, 44]	δὲ οὕτως ἀλλήλους ὡς ἐν	σελήνῃ	εἰκὸς τὴν μὲν ὄψιν τοῦ
[7, 50]	ἐπειδὴ ἑτοῖμα ἦν, ἀποπλεῖν ἡ	σελήνη	ἐκλείπει· ἐτύγχανε γὰρ πασσέληνος οὖσα.
[7, 44]	τι ᾔδει; ἦν μὲν γὰρ	σελήνη	λαμπρά, ἑώρων δὲ οὕτως ἀλλήλους
[7, 50]	(ἀφικομένους ἀπὸ τῆς Λιβύης ἐς	Σελινοῦντα.	ἀπενεχθέντες γὰρ ἐς Λιβύην, καὶ
[7, 50]	ἀπ' αὐτοῦ περαιωθέντες (ἀφίκοντο ἐς	Σελινοῦντα.	καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι εὐθὺς
[7, 58]	ἐν τῷ ἐπ' ἐκεῖνα ἱδρυμένοι	Σελινούντιοι.	(καὶ οἵδε μὲν τῆς Σικελίας
[7, 57]	Μεγαρέων φυγάδες οὐ πολλοὶ Μεγαρεῦσι	Σελινουντίοις	οὖσι κατὰ ξυμφορὰν (ἐμάχοντο. τῶν
[7, 1]	ἀνείλκυσαν ἐν Ἱμέρᾳ) καὶ τοὺς	Σελινουντίους	πέμψαντες ἐκέλευον ἀπαντᾶν πανστρατιᾷ (ἔς
[7, 1]	χιλίους καὶ ἱππέας ἑκατὸν καὶ	Σελινουντίων	τέ τινας ψιλοὺς καὶ ἱππέας
[7, 66]	μὴ ἐπὶ ὅσον δεῖ ᾔσθηται,	(σημανοῦμεν.	Ἀθηναίους γὰρ ἐς τὴν χώραν
[7, 34]	ἡσύχαζον, ἔπειτα ἀρθέντος αὐτοῖς τοῦ	σημείου,	ἐπεὶ καιρὸς ἐδόκει εἶναι, ὥρμησαν
[7, 44]	ὂν ἐν νυκτὶ ἄλλῳ τῳ	σημῆναι,	καὶ ἅμα τοὺς προσφερομένους ἐδέχοντο·
[7, 50]	πᾶσι, καὶ παρασκευάσασθαι ὅταν τις	σημήνῃ.	(καὶ μελλόντων αὐτῶν, ἐπειδὴ ἑτοῖμα
[7, 18]	καὶ ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ	σίδηρόν	τε περιήγγελλον κατὰ τοὺς ξυμμάχους
[7, 62]	ᾧπερ δὴ μάλιστα ἐβλαπτόμεθα, χειρῶν	σιδηρῶν	ἐπιβολαί, αἳ σχήσουσι τὴν πάλιν
[7, 65]	αὐτοῖς (καὶ ἡ ἐπιβολὴ τῶν	σιδηρῶν	χειρῶν, καὶ πρός τε τἆλλα
[7, 46]	στασιάζοντα πέντε καὶ δέκα ναυσὶ	Σικανὸν	ἀπέστειλαν, ὅπως ὑπαγάγοιτο τὴν πόλιν,
[7, 50]	ἐς τὰς Συρακούσας, ὁ μὲν	Σικανὸς	ἁμαρτὼν τοῦ Ἀκράγαντος (ἐν Γέλᾳ
[7, 50]	~Ὁ δὲ Γύλιππος καὶ ὁ	Σικανὸς	ἐν τούτῳ παρῆσαν ἐς τὰς
[7, 70]	δὲ τοῦ ναυτικοῦ τοῖς Συρακοσίοις	Σικανὸς	μὲν καὶ Ἀγάθαρχος, κέρας ἑκάτερος
[7, 18]	ἐπιτειχισμόν, καὶ τοῖς ἐν τῇ	Σικελίᾳ	ἅμα ὡς ἀποπέμψοντες ἐν ταῖς
[7, 85]	διακλαπὲν πολύ, καὶ διεπλήσθη πᾶσα	Σικελία	αὐτῶν, ἅτε οὐκ ἀπὸ ξυμβάσεως
[7, 17]	ἧκον καὶ τὰ ἐν τῇ	Σικελίᾳ	βελτίω ἤγγελλον, νομίσαντες οὐκ ἄκαιρον
[7, 15]	τῶν πολεμίων τὰ μὲν ἐν	Σικελίᾳ	δι' ὀλίγου ποριουμένων, τὰ δ'
[7, 13]	ἕκαστοι δύνανται (πολλὴ δ' ἡ	Σικελία)	εἰσὶ δ' οἳ καὶ αὐτοὶ
[7, 50]	Νέαν πόλιν Καρχηδονιακὸν ἐμπόριον, ὅθενπερ	Σικελία	ἐλάχιστον δυοῖν ἡμερῶν καὶ νυκτὸς
[7, 68]	τε κολασθῆναι καὶ τῇ πάσῃ	Σικελίᾳ	καρπουμένῃ καὶ πρὶν ἐλευθερίαν βεβαιοτέραν
[7, 77]	ἄλλη οὐδεμία ὑμᾶς τῶν ἐν	Σικελίᾳ	οὔτ' ἂν ἐπιόντας δέξαιτο ῥᾳδίως
[7, 33]	γάρ τι ἤδη πᾶσα ἡ	Σικελία	πλὴν Ἀκραγαντίνων (οὗτοι δ' οὐδὲ
[7, 12]	στρατιάν, καὶ ἐς τὰς ἐν	Σικελίᾳ	πόλεις Γύλιππος οἴχεται, τὰς μὲν
[7, 11]	Πελοποννήσου καὶ ἀπὸ τῶν ἐν	Σικελίᾳ	πόλεων ἔστιν ὧν. καὶ μάχῃ
[7, 25]	καὶ οἱ μὲν ἐν τῇ	Σικελίᾳ	ταῦτα ἔπρασσον. ~Ὁ δὲ Δημοσθένης,
[7, 15]	τὴν γνώμην ἔχετε· ἐπειδὴ δὲ	Σικελία	τε ἅπασα ξυνίσταται καὶ ἐκ
[7, 58]	Ἑλληνικὰ μὲν ἔθνη τῶν ἐν	Σικελίᾳ	τοσάδε, Δωριῆς τε καὶ (οἱ)
[7, 21]	Ἀργείους παραλαβεῖν. ~Ἐν δὲ τῇ	Σικελίᾳ	ὑπὸ τοὺς αὐτοὺς χρόνους τούτου
[7, 26]	ὃ ἔδει ἔχοντα ἐς τὴν	Σικελίαν	βοηθεῖν, ἄρας ἐκ τῆς Αἰγίνης
[7, 87]	ἀπενόστησαν. ταῦτα μὲν τὰ περὶ	Σικελίαν	γενόμενα.
[7, 1]	εἴτ' ἐν δεξιᾷ λαβόντες τὴν	Σικελίαν	διακινδυνεύσωσιν ἐσπλεῦσαι, εἴτ' ἐν ἀριστερᾷ
[7, 31]	οἱ Κορίνθιοι ὁπλῖται ἐς τὴν	Σικελίαν	ἔμελλον περαιοῦσθαι, αὐτὴν μὲν διαφθείρει,
[7, 7]	ὁ Γύλιππος ἐς τὴν ἄλλην	Σικελίαν	ἐπὶ στρατιάν τε ᾤχετο, καὶ
[7, 28]	τὴν πρώτην ἐσβολὴν ἦλθον ἐς	Σικελίαν	ἤδη τῷ πολέμῳ κατὰ πάντα
[7, 17]	τε ἀποστελοῦντες ὁπλίτας ἐς τὴν	Σικελίαν	καὶ ἐκ τῆς ἄλλης Πελοποννήσου
[7, 34]	τῶν ὁλκάδων ἕνεκα τῆς ἐς	Σικελίαν	κομιδῆς ἀνθώρμουν πρὸς τὰς ἐν
[7, 19]	ὁλκάσι τοὺς ὁπλίτας ἐς τὴν	Σικελίαν,	Λακεδαιμόνιοι μὲν τῶν τε Εἱλώτων
[7, 16]	τὰς χειμερινὰς ἀποπέμπουσιν ἐς τὴν	Σικελίαν	μετὰ δέκα νεῶν, ἄγοντα εἴκοσι
[7, 27]	ἔδει τῷ Δημοσθένει ἐς τὴν	Σικελίαν	(ξυμπλεῖν. οἱ δ' Ἀθηναῖοι, ὡς
[7, 18]	τῶν Ἀθηναίων βοήθειαν ἐς τὴν	Σικελίαν,	ὅπως δὴ ἐσβολῆς γενομένης διακωλυθῇ.
[7, 17]	καὶ τῆς Πελοποννήσου ἐς τὴν	Σικελίαν	(περαιοῦσθαι. οἱ γὰρ Κορίνθιοι, ὡς
[7, 26]	ξυμμάχων παραλαβὼν τὸν ἐς τὴν	Σικελίαν	πλοῦν ὅτι τάχιστα ποιῆται· ὁ
[7, 57]	Λακεδαιμονίων. ~Τοσοίδε γὰρ ἑκάτεροι ἐπὶ	Σικελίαν	τε καὶ περὶ Σικελίας, τοῖς
[7, 20]	(καὶ τὸν Δημοσθένη ἐς τὴν	Σικελίαν,	ὥσπερ ἔμελλον, ἀπέστελλον ἑξήκοντα μὲν
[7, 46]	κατὰ γῆν ἐς τὴν ἄλλην	Σικελίαν	ᾤχετο αὖθις, ἄξων στρατιὰν ἔτι,
[7, 28]	Πελοποννησίων μηδ' ὣς ἀποστῆναι ἐκ	Σικελίας,	ἀλλ' ἐκεῖ Συρακούσας τῷ αὐτῷ
[7, 31]	ὁ Εὐρυμέδων ἀπαντᾷ ἐκ τῆς	Σικελίας	ἀποπλέων, ὃς τότε τοῦ χειμῶνος
[7, 73]	ὑποχωρήσασα καὶ καθεζομένη ποι τῆς	Σικελίας	βουλήσεται αὖθις σφίσι τὸν πόλεμον
[7, 58]	τοὺς Ἀθηναίους· τῶν δ' ἔξω	Σικελίας	Ἑλλήνων Λακεδαιμόνιοι μὲν ἡγεμόνα Σπαρτιάτην
[7, 51]	βουλόμενοι αὐτοὺς ἄλλοσέ ποι τῆς	Σικελίας	καθεζομένους χαλεπωτέρους εἶναι προσπολεμεῖν, ἀλλ'
[7, 50]	πολλὴν ἔχων ἦλθεν ἀπὸ τῆς	Σικελίας	καὶ τοὺς ἐκ τῆς Πελοποννήσου
[7, 66]	ἐλθόντας πρῶτον μὲν ἐπὶ τῆς	Σικελίας	καταδουλώσει, ἔπειτ' εἰ κατορθώσειαν, καὶ
[7, 4]	Ῥήγιον καὶ τὴν προσβολὴν τῆς	Σικελίας	ναυλοχεῖν αὐτάς. ~Ὁ δὲ Γύλιππος
[7, 3]	εἰ βούλονται ἐξιέναι ἐκ τῆς	Σικελίας	πέντε ἡμερῶν λαβόντες τὰ σφέτερα
[7, 80]	κατὰ τὸ ἕτερον μέρος τῆς	Σικελίας	τὸ πρὸς Καμάριναν καὶ Γέλαν
[7, 58]	Σελινούντιοι. (καὶ οἵδε μὲν τῆς	Σικελίας	τὸ πρὸς Λιβύην μέρος τετραμμένον
[7, 57]	ἐπὶ Σικελίαν τε καὶ περὶ	Σικελίας,	τοῖς μὲν ξυγκτησόμενοι τὴν χώραν
[7, 57]	τὸ πλέον, καὶ τῶν ἔξω	Σικελίας	Τυρσηνῶν τέ τινες κατὰ διαφορὰν
[7, 85]	οὐδενὸς ἐλάσσων τῶν ἐν τῷ	(Σικελικῷ)	πολέμῳ τούτῳ ἐγένετο. καὶ ἐν
[7, 58]	δὲ τοὺς ἐπελθόντας τούτους οἱ	Σικελιῶται	αὐτοὶ πλῆθος πλέον κατὰ πάντα
[7, 18]	ἔχοντας, πρός τε σφᾶς καὶ	Σικελιώτας,	εὐκαθαιρετωτέρους ἔσεσθαι, καὶ ὅτι τὰς
[7, 43]	Συρακοσίων, ἓν δὲ τῶν ἄλλων	Σικελιωτῶν,	ἓν δὲ τῶν ξυμμάχων, ἀγγέλλουσι
[7, 87]	πλὴν Ἀθηναίων καὶ εἴ τινες	Σικελιωτῶν	ἢ (Ἰταλιω( τῶν ξυνεστράτευσαν, τοὺς
[7, 57]	στασιωτικῶν καιρῶν κατειλημμένοι ξυνεστράτευον, καὶ	Σικελιωτῶν	Νάξιοι καὶ Καταναῖοι, βαρβάρων δὲ
[7, 32]	ὁδόν. (πορευομένων δ' ἤδη τῶν	Σικελιωτῶν	οἱ Σικελοί, καθάπερ ἐδέοντο οἱ
[7, 63]	τε, οὓς πολλάκις νενικήκατε, καὶ	Σικελιωτῶν,	ὧν οὐδ' ἀντιστῆναι οὐδεὶς ἕως
[7, 32]	δ' ἤδη τῶν Σικελιωτῶν οἱ	Σικελοί,	καθάπερ ἐδέοντο οἱ Ἀθηναῖοι, ἐνέδραν
[7, 58]	αὐτόνομοι πάντες, ξυνεμάχουν, βαρβάρων δὲ	Σικελοὶ	μόνοι ὅσοι μὴ ἀφέστασαν πρὸς
[7, 33]	ὡς αὐτοῖς τὸ ἐν τοῖς	Σικελοῖς	πάθος ἐγένετο, ἐπέσχον τὸ εὐθέως
[7, 80]	μεσογείας· ἤλπιζον γὰρ καὶ τοὺς	Σικελοὺς	ταύτῃ οὓς μετεπέμψαντο (ἀπαντήσεσθαι. ἐπειδὴ
[7, 1]	νεωστὶ τεθνηκότος, ὃς τῶν ταύτῃ	Σικελῶν	βασιλεύων τινῶν καὶ ὢν οὐκ
[7, 2]	τεῖχος ἐν τῇ παρόδῳ τῶν	Σικελῶν	ἑλὼν καὶ ξυνταξάμενος ὡς ἐς
[7, 77]	ἀντιλαβώμεθά του φιλίου χωρίου τῶν	Σικελῶν	(οὗτοι γὰρ ἡμῖν διὰ τὸ
[7, 1]	καὶ ἱππέας καὶ Γελῴων ὀλίγους,	Σικελῶν	τε ἐς χιλίους τοὺς πάντας,
[7, 1]	καὶ οἱ Γελῷοι καὶ τῶν	Σικελῶν	τινές, οἳ πολὺ προθυμότερον προσχωρεῖν
[7, 57]	Ἐγεσταῖοί τε, οἵπερ ἐπηγάγοντο, καὶ	Σικελῶν	τὸ πλέον, καὶ τῶν ἔξω
[7, 32]	Νικίας προπυθόμενος πέμπει ἐς τῶν	Σικελῶν	τοὺς τὴν διόδον ἔχοντας καὶ
[7, 58]	μισθοφόροι ὑπὸ Κορινθίων ἀποσταλέντες καὶ	Σικυώνιοι	ἀναγκαστοὶ στρατεύοντες, καὶ τῶν (ἔξω
[7, 19]	προστάξαντες ἀπέπεμψαν. ἀπέστειλαν δὲ καὶ	Σικυώνιοι	διακοσίους ὁπλίτας ὁμοῦ τοῖς Κορινθίοις,
[7, 19]	τοῖς Κορινθίοις, ὧν ἦρχε (Σαργεὺς	Σικυώνιος.	αἱ δὲ πέντε καὶ εἴκοσι
[7, 77]	αὐτούς, καὶ ἀπαντᾶν εἰρημένον καὶ	σιτία	ἄλλα κομίζειν. (Τό τε ξύμπαν
[7, 43]	ἀναβάντας, παραγγείλας δὲ πέντε ἡμερῶν	σιτία	καὶ τοὺς λιθολόγους καὶ τέκτονας
[7, 75]	εἰωθὸς αὐτοὶ τὰ σφέτερα αὐτῶν	σιτία	ὑπὸ τοῖς ὅπλοις, οἱ μὲν
[7, 75]	ἔφερον δὲ οὐδὲ ταῦτα (ἱκανά·	σῖτος	γὰρ οὐκέτι ἦν ἐν τῷ
[7, 24]	πολλὰ μὲν ἐμπόρων χρήματα καὶ	σῖτος	ἐνῆν, πολλὰ δὲ καὶ τῶν
[7, 87]	κοτύλην ὕδατος καὶ δύο κοτύλας	σίτου)	ἄλλα τε ὅσα εἰκὸς ἐν
[7, 83]	εἶχον δὲ καὶ οὗτοι πονήρως	σίτου	τε καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἀπορίᾳ.
[7, 60]	οἷόν τε ἐλάχιστον τοῖς τε	σκεύεσι	καὶ τοῖς ἀσθενοῦσιν ἱκανὸν γενέσθαι,
[7, 84]	περί τε τοῖς δορατίοις καὶ	σκεύεσιν	οἱ μὲν εὐθὺς διεφθείροντο, οἱ
[7, 24]	ἱστία τεσσαράκοντα τριήρων καὶ τἆλλα	σκεύη	ἐγκατελήφθη καὶ τριήρεις (ἀνειλκυσμέναι τρεῖς.
[7, 4]	καὶ ἐν αὐτοῖς τά τε	σκεύη	τὰ πλεῖστα ἔκειτο καὶ τὰ
[7, 78]	δὲ τὸ Δημοσθένους· τοὺς δὲ	σκευοφόρους	καὶ τὸν πλεῖστον ὄχλον ἐντὸς
[7, 83]	δ' ἀπιστῶν (σπένδεται ἱππέα πέμψαι	σκεψόμενον.	ὡς δ' οἰχόμενος ἀπήγγειλε πάλιν
[7, 30]	ὁμοῦ καὶ Θηβαίων τῶν βοιωταρχῶν	Σκιρφώνδαν·	τῶν δὲ Μυκαλησσίων μέρος τι
[7, 71]	πάντων ἅμα ἐς τὸ αὐτὸ	σκοπούντων,	εἰ μέν τινες ἴδοιέν πῃ
[7, 86]	ὅσους ἐδύναντο πλείστους καὶ τὰ	σκῦλα	(ἀναλαβόντες, ἀνεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν.
[7, 75]	ἐῴκεσαν ὑποφευγούσῃ, καὶ ταύτῃ οὐ	σμικρᾷ·	μυριάδες γὰρ τοῦ ξύμπαντος ὄχλου
[7, 28]	τῆς Δεκελείας θάσσων οὖσα, περὶ	Σούνιον	κατὰ θάλασσαν πολυτελὴς ἐγίγνετο· τῶν
[7, 60]	καὶ διὰ τὴν τῶν ἐπιτηδείων	σπάνιν	ὡς τάχιστα βουλομένους διακινδυνεύειν, ξυγκαλέσας
[7, 4]	ἐγένετο· τῷ τε γὰρ ὕδατι	σπανίῳ	χρώμενοι καὶ οὐκ ἐγγύθεν, καὶ
[7, 68]	ὁ ἀγών. καὶ κινδύνων οὗτοι	σπανιώτατοι	οἳ ἂν ἐλάχιστα ἐκ τοῦ
[7, 19]	ἐς ἑξακοσίους ὁπλίτας, καὶ Ἔκκριτον	Σπαρτιάτην	ἄρχοντα, Βοιωτοὶ δὲ τριακοσίους ὁπλίτας,
[7, 58]	Σικελίας Ἑλλήνων Λακεδαιμόνιοι μὲν ἡγεμόνα	Σπαρτιάτην	παρεχόμενοι, νεοδαμώδεις δὲ τοὺς ἄλλους
[7, 3]	τὰ σφέτερα αὐτῶν, ἑτοῖμος εἶναι	(σπένδεσθαι.	οἱ δ' ἐν ὀλιγωρίᾳ τε
[7, 83]	αὐτὸ δρᾶν· ὁ δ' ἀπιστῶν	(σπένδεται	ἱππέα πέμψαι σκεψόμενον. ὡς δ'
[7, 18]	ἐς Πλάταιαν ἦλθον Θηβαῖοι ἐν	σπονδαῖς,	καὶ εἰρημένον ἐν ταῖς πρότερον
[7, 18]	διαφοραὶ γένοιντο τῶν κατὰ τὰς	σπονδὰς	ἀμφισβητουμένων, ἐς δίκας προκαλουμένων τῶν
[7, 86]	τῶν Λακεδαιμονίων ὁ Νικίας προυθυμήθη,	σπονδὰς	(πείσας τοὺς Ἀθηναίους ποιήσασθαι, ὥστε
[7, 18]	εὐκαθαιρετωτέρους ἔσεσθαι, καὶ ὅτι τὰς	σπονδὰς	προτέρους λελυκέναι ἡγοῦντο αὐτούς· ἐν
[7, 77]	πατρίδα καὶ τεῖχος κρατήσας ἕξειν.	σπουδὴ	δὲ ὁμοίως καὶ νύκτα καὶ
[7, 78]	γὰρ τῷ πρόσθεν ἐπὶ πολλὰ	στάδια,	ᾗ ἔμελλον (ἰέναι, οὐκ ἄφθονον
[7, 29]	δὲ τῆς Μυκαλησσοῦ ἑκκαίδεκα μάλιστα	σταδίους)	ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ
[7, 79]	ἔπειτα προελθόντες πέντε ἢ ἓξ	σταδίους	ἀνεπαύοντο ἐν τῷ πεδίῳ· ἀνεχώρησαν
[7, 81]	ἐν τῷ πρόσθεν καὶ πεντήκοντα	σταδίους·	θᾶσσόν τε γὰρ ὁ Νικίας
[7, 34]	οἱ Κορίνθιοι ὥρμουν, ὡς εἴκοσι	σταδίους.	καὶ ἡ μὲν ναυμαχία οὕτως
[7, 78]	ἐπορεύοντο καὶ προῆλθον ὡς εἴκοσι	σταδίους,	καὶ κατέβησαν ἐς χωρίον ἄπεδόν
[7, 19]	(ἔργον. ἀπέχει δὲ ἡ Δεκέλεια	σταδίους	μάλιστα τῆς τῶν Ἀθηναίων πόλεως
[7, 78]	ταύτῃ μὲν τῇ ἡμέρᾳ προελθόντες	σταδίους	ὡς τεσσαράκοντα ηὐλίσαντο πρὸς λόφῳ
[7, 2]	ᾧ ἑπτὰ μὲν ἢ ὀκτὼ	σταδίων	ἤδη ἀπετετέλεστο τοῖς Ἀθηναίοις ἐς
[7, 59]	μέγαν, ἔχοντα τὸ στόμα ὀκτὼ	σταδίων	μάλιστα, τριήρεσι πλαγίαις καὶ πλοίοις
[7, 57]	οὐδὲ κατὰ ξυγγένειαν μετ' ἀλλήλων	στάντες,	ἀλλ' ὡς ἑκάστοις τῆς ξυντυχίας
[7, 33]	ἐς Θουρίαν. καὶ καταλαμβάνουσι νεωστὶ	(στάσει	τοὺς τῶν Ἀθηναίων ἐναντίους ἐκπεπτωκότας·
[7, 46]	καὶ πρότερον, ἐς μὲν Ἀκράγαντα	στασιάζοντα	πέντε καὶ δέκα ναυσὶ Σικανὸν
[7, 50]	αὐτοῦ ἔτι ἡ τοῖς Συρακοσίοις	στάσις	(ἐς) φιλία ἐξεπεπτώκει) ὁ δὲ
[7, 57]	Μεταπόντιοι ἐν τοιαύταις ἀνάγκαις τότε	στασιωτικῶν	καιρῶν κατειλημμένοι ξυνεστράτευον, καὶ Σικελιωτῶν
[7, 25]	τῶν ἀκάτων ὤνευον ἀναδούμενοι τοὺς	σταυροὺς	καὶ ἀνέκλων καὶ κατακολυμβῶντες ἐξέπριον.
[7, 38]	ὁλκάδας προώρμισε πρὸ τοῦ σφετέρου	σταυρώματος,	ὃ αὐτοῖς πρὸ τῶν νεῶν
[7, 53]	πολεμίων νικωμένας καὶ ἔξω τῶν	σταυρωμάτων	καὶ τοῦ ἑαυτῶν στρατοπέδου καταφερομένας,
[7, 25]	(Ἐγένετο δὲ καὶ περὶ τῶν	σταυρῶν	ἀκροβολισμὸς ἐν τῷ λιμένι, οὓς
[7, 25]	καὶ τέλος τοὺς πολλοὺς τῶν	σταυρῶν	ἀνεῖλον οἱ Ἀθηναῖοι. (χαλεπωτάτη δ'
[7, 25]	ἡ κρύφιος· ἦσαν γὰρ τῶν	σταυρῶν	οὓς οὐχ ὑπερέχοντας τῆς θαλάσσης
[7, 25]	Ἀθηναῖοι. (χαλεπωτάτη δ' ἦν τῆς	σταυρώσεως	ἡ κρύφιος· ἦσαν γὰρ τῶν
[7, 44]	(οἱ) πολλοὶ ῥίπτοντες ἑαυτοὺς ἀπώλλυντο,	στενῆς	οὔσης τῆς ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν
[7, 51]	καὶ τρεψάμενοι καταδιώκουσιν· οὔσης δὲ	στενῆς	τῆς ἐσόδου οἱ Ἀθηναῖοι ἵππους
[7, 79]	παρατεταγμένην οὐκ ἐπ' ὀλίγων ἀσπίδων·	στενὸν	γὰρ ἦν (τὸ χωρίον. καὶ
[7, 4]	τοῦ μεγάλου λιμένος τὸ στόμα	στενὸν	ποιεῖ, καὶ εἰ τειχισθείη, ῥᾴων
[7, 73]	τε ὁδοὺς ἀποικοδομῆσαι καὶ τὰ	στενόπορα	τῶν χωρίων (προδιαλαβόντας φυλάσσειν. οἱ
[7, 62]	ἐνείδομεν ἐπὶ τῇ τοῦ λιμένος	στενότητι	πρὸς τὸν μέλλοντα ὄχλον τῶν
[7, 44]	δὲ ἀμφοτέρων οὐκ ὀλίγοι ἐν	στενοχωρίᾳ	(ἀνεστρέφοντο. καὶ τῶν Ἀθηναίων οἱ
[7, 49]	ἐν πελάγει καὶ οὐκ ἐν	στενοχωρίᾳ,	ἣ πρὸς τῶν πολεμίων μᾶλλόν
[7, 36]	Ἀθηναίοις οὐκ ἔσεσθαι σφῶν ἐν	στενοχωρίᾳ	οὔτε περίπλουν οὔτε διέκπλουν, ᾧπερ
[7, 87]	πάντα τε ποιούντων αὐτῶν διὰ	στενοχωρίαν	ἐν τῷ αὐτῷ καὶ προσέτι
[7, 36]	δώσειν διεκπλεῖν, τὸ δὲ τὴν	στενοχωρίαν	κωλύσειν (ὥστε μὴ περιπλεῖν. τῇ
[7, 70]	ξυνετύγχανέ τε πολλαχοῦ διὰ τὴν	στενοχωρίαν	τὰ μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι, τὰ
[7, 71]	καὶ πρὸς ἀνάκλησιν θεῶν μὴ	στερῆσαι	σφᾶς τῆς σωτηρίας ἐτρέποντο, οἱ
[7, 36]	χρώμενοι ἀναρρήξειν τὰ πρῴραθεν αὐτοῖς,	στερίφοις	καὶ παχέσι πρὸς κοῖλα καὶ
[7, 36]	τῶν νεῶν ξυντεμόντες ἐς ἔλασσον	στεριφωτέρας	ἐποίησαν, καὶ τὰς ἐπωτίδας ἐπέθεσαν
[7, 61]	τύχης κἂν μεθ' ἡμῶν ἐλπίσαντες	στῆναι	καὶ ὡς ἀναμαχούμενοι ἀξίως τοῦδε
[7, 23]	καὶ τροπαῖον ἐν τῷ νησιδίῳ	στήσαντες	τῷ πρὸ τοῦ Πλημμυρίου, ἀνεχώρησαν
[7, 5]	ἀνελομένων καὶ τῶν Ἀθηναίων τροπαῖον	στησάντων,	ὁ Γύλιππος ξυγκαλέσας τὸ στράτευμα
[7, 56]	εὐθὺς παρέπλεον ἀδεῶς καὶ τὸ	στόμα	αὐτοῦ διενοοῦντο κλῄσειν, ὅπως μηκέτι,
[7, 59]	εὐθὺς τὸν μέγαν, ἔχοντα τὸ	στόμα	ὀκτὼ σταδίων μάλιστα, τριήρεσι πλαγίαις
[7, 4]	προύχουσα τοῦ μεγάλου λιμένος τὸ	στόμα	στενὸν ποιεῖ, καὶ εἰ τειχισθείη,
[7, 23]	τῶν Συρακοσίων αἱ πρὸ τοῦ	στόματος	νῆες ναυμαχοῦσαι βιασάμεναι τὰς τῶν
[7, 36]	τε αὐτοῖς ἐσομένου καὶ τοῦ	στόματος	οὐ μεγάλου ὄντος τοῦ λιμένος.
[7, 22]	περιπλεούσας. καὶ εὐθὺς πρὸ τοῦ	στόματος	τοῦ μεγάλου λιμένος ἐναυμάχουν, καὶ
[7, 71]	μιᾶς ὁρμῆς οἰμωγῇ τε καὶ	στόνῳ	πάντες δυσανασχετοῦντες τὰ γιγνόμενα, οἱ
[7, 57]	δὲ ἄλλων ἑκούσιος μᾶλλον ἡ	στρατεία	ἐγίγνετο ἤδη. Ἀργεῖοι μὲν γὰρ
[7, 55]	πολὺ δὲ (μείζων ἔτι τῆς	στρατείας	ὁ μετάμελος. πόλεσι γὰρ ταύταις
[7, 76]	~Ὁρῶν δὲ ὁ Νικίας τὸ	στράτευμα	ἀθυμοῦν καὶ ἐν μεγάλῃ μεταβολῇ
[7, 81]	ἐς ταὐτό. τὸ δὲ Νικίου	στράτευμα	ἀπεῖχεν ἐν τῷ πρόσθεν καὶ
[7, 25]	αὐτοὶ πρότερον διαφθείραντες τὸ παρὸν	στράτευμα	αὐτῶν, διαπεπολεμησόμενον. καὶ οἱ μὲν
[7, 80]	ἐδόκει, ἐπειδὴ κακῶς σφίσι τὸ	στράτευμα	εἶχε τῶν τε ἐπιτηδείων πάντων
[7, 78]	τοιάδε παρακελευόμενος ἅμα ἐπῄει τὸ	στράτευμα,	καὶ εἴ πῃ ὁρῴη διεσπασμένον
[7, 6]	δι' αὐτὸ καὶ τὸ ἄλλο	στράτευμα	νικηθὲν ὑπὸ τῶν Συρακοσίων (κατηράχθη
[7, 26]	Δημοσθένης, ἐπεὶ ξυνελέγη αὐτῷ τὸ	στράτευμα	ὃ ἔδει ἔχοντα ἐς τὴν
[7, 5]	στησάντων, ὁ Γύλιππος ξυγκαλέσας τὸ	στράτευμα	οὐκ ἔφη τὸ ἁμάρτημα ἐκείνων,
[7, 75]	ὑπολειπόμενοι, ὥστε δάκρυσι πᾶν τὸ	στράτευμα	πλησθὲν καὶ ἀπορίᾳ τοιαύτῃ μὴ
[7, 24]	ἐν τοῖς πρῶτον ἐκάκωσε τὸ	στράτευμα	τὸ τῶν Ἀθηναίων ἡ τοῦ
[7, 79]	κατὰ βραχὺ τρεψάμενοι πᾶν τὸ	στράτευμα	(φοβήσειαν. καὶ ἐπὶ πολὺ μὲν
[7, 73]	μὴ ἀπάγειν τῆς νυκτὸς τὸ	στράτευμα	ὡς Συρακοσίων τὰς ὁδοὺς φυλασσόντων,
[7, 80]	ταραχή· καὶ τὸ μὲν Νικίου	στράτευμα,	ὥσπερ ἡγεῖτο, ξυνέμενέ τε καὶ
[7, 80]	αὕτη οὐκ ἐπὶ Κατάνης τῷ	στρατεύματι,	ἀλλὰ κατὰ τὸ ἕτερον μέρος
[7, 75]	τὸ διάφορον τοῦτο (τῷ) Ἑλληνικῷ	στρατεύματι	ἐγένετο, οἷς ἀντὶ μὲν τοῦ
[7, 42]	περὶ τὸν Ἄναπον, καὶ τῷ	στρατεύματι	ἐπεκράτουν ὥσπερ τὸ πρῶτον, τῷ
[7, 24]	κατάπληξιν παρέσχε καὶ ἀθυμίαν τῷ	στρατεύματι.	~Μετὰ δὲ τοῦτο ναῦς τε
[7, 71]	ἦν τε ἐν τῷ αὐτῷ	στρατεύματι	τῶν Ἀθηναίων, ἕως ἀγχώμαλα ἐναυμάχουν,
[7, 42]	πολλὴν φαινομένην· τῷ δὲ προτέρῳ	στρατεύματι	τῶν Ἀθηναίων ὡς ἐκ κακῶν
[7, 44]	πολὺ δὲ καὶ τοῦ ἄλλου	στρατεύματος	αὐτοῖς τὸ μὲν ἄρτι ἀνεβεβήκει,
[7, 42]	τάχος ἀποχρήσασθαι τῇ παρούσῃ (τοῦ	στρατεύματος	ἐκπλήξει. καὶ ὁρῶν τὸ παρατείχισμα
[7, 85]	τὸ μὲν οὖν ἁθροισθὲν τοῦ	στρατεύματος	ἐς τὸ κοινὸν οὐ πολὺ
[7, 53]	ὕστερον δὲ πλέονος ἤδη τοῦ	στρατεύματος	παρόντος τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων
[7, 47]	οἷόν τε περαιοῦσθαι καὶ τοῦ	(στρατεύματος	ταῖς γοῦν ἐπελθούσαις ναυσὶ κρατεῖν.
[7, 20]	ἐς τὴν Αἴγιναν προσπλεύσας τοῦ	στρατεύματός	τε εἴ τι ὑπελέλειπτο περιέμενε
[7, 85]	τῷ ποταμῷ καὶ διεφθαρμένου τοῦ	στρατεύματος	τοῦ μὲν κατὰ τὸν ποταμόν,
[7, 75]	καὶ ἡ ἀνάστασις ἤδη τοῦ	στρατεύματος	(τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀπὸ τῆς ναυμαχίας
[7, 74]	ἐφύλασσον καὶ ἐς ὑποδοχὴν τοῦ	στρατεύματος	ὡς κωλύσοντες ᾗ ἐδόκει ἐτάσσοντο·
[7, 57]	ἀποίκοις ἑαυτῶν οὖσι μετὰ Συρακοσίων	στρατευομένοις	(ἠναγκάζοντο πολεμεῖν. τῶν τε περὶ
[7, 58]	Κορινθίων ἀποσταλέντες καὶ Σικυώνιοι ἀναγκαστοὶ	στρατεύοντες,	καὶ τῶν (ἔξω Πελοποννήσου Βοιωτοί.
[7, 9]	Εὐετίων στρατηγὸς Ἀθηναίων μετὰ Περδίκκου	στρατεύσας	ἐπ' Ἀμφίπολιν Θρᾳξὶ πολλοῖς τὴν
[7, 48]	ὡς ὑπὸ χρημάτων καταπροδόντες οἱ	στρατηγοὶ	ἀπῆλθον. οὔκουν βούλεσθαι αὐτός γε
[7, 47]	ξυνέβη. ~Οἱ δὲ τῶν Ἀθηναίων	στρατηγοὶ	ἐν τούτῳ ἐβουλεύοντο πρός τε
[7, 69]	ἐπὶ τὰς ναῦς τῶν Ἀθηναίων	στρατηγοὶ	ἐπέβησαν) ἄραντες ἀπὸ τοῦ ἑαυτῶν
[7, 65]	ἦν, παρεκελεύσαντο ἐκείνοις οἵ τε	στρατηγοὶ	καὶ Γύλιππος καὶ ἔλεξαν τοιάδε.
[7, 69]	~Καὶ οἱ μὲν τῶν Συρακοσίων	στρατηγοὶ	καὶ Γύλιππος τοιαῦτα καὶ αὐτοὶ
[7, 60]	ἐδόκει. καὶ ξυνελθόντες οἵ τε	στρατηγοὶ	καὶ οἱ ταξίαρχοι πρὸς τὴν
[7, 50]	πεζῷ· οἱ δὲ τῶν Ἀθηναίων	στρατηγοὶ	ὁρῶντες στρατιάν τε ἄλλην προσγεγενημένην
[7, 70]	πατρίδα νικήσαντας (ἐπαυξῆσαι. καὶ οἱ	στρατηγοὶ	προσέτι ἑκατέρων, εἴ τινά που
[7, 73]	καὶ οἱ ἀκούσαντες διήγγειλαν τοῖς	στρατηγοῖς	τῶν Ἀθηναίων· ~οἱ δὲ πρὸς
[7, 9]	αὐτῷ θέρει τελευτῶντι καὶ Εὐετίων	στρατηγὸς	Ἀθηναίων μετὰ Περδίκκου στρατεύσας ἐπ'
[7, 50]	τε πλείους ἐπισχεῖν ἐκέλευον τοὺς	στρατηγοὺς	ἐνθύμιον ποιούμενοι, καὶ ὁ Νικίας
[7, 14]	εἶναι ταῦτα ἐμοὶ κωλῦσαι τῷ	στρατηγῷ	(χαλεπαὶ γὰρ αἱ ὑμέτεραι φύσεις
[7, 79]	καὶ μετὰ ταῦτα πάσῃ τῇ	στρατιᾷ	ἀναχωρήσαντες πρὸς τὸ πεδίον μᾶλλον
[7, 31]	χειμῶνος τὰ χρήματα ἄγων τῇ	στρατιᾷ	ἀπεπέμφθη, καὶ ἀγγέλλει τά τε
[7, 1]	οἷόν τε κατὰ τὰς Ἐπιπολὰς	στρατιᾷ	ἀφικομένους ἐσελθεῖν, ἐβουλεύοντο εἴτ' ἐν
[7, 11]	ἡσυχάζομεν (οὐδὲ γὰρ ξυμπάσῃ τῇ	στρατιᾷ	δυναίμεθ' ἂν χρήσασθαι ἀπανηλωκυίας τῆς
[7, 11]	τις τὸ παρατείχισμα (τοῦτο πολλῇ	στρατιᾷ	ἐπελθὼν ἕλῃ. ξυμβέβηκέ τε πολιορκεῖν
[7, 7]	Λακεδαίμονα καὶ Κόρινθον ἀπεστάλησαν, ὅπως	στρατιὰ	ἔτι περαιωθῇ τρόπῳ ᾧ ἂν
[7, 25]	τῶν Ἀθηναίων προσδοκίμων ὄντων ἄλλῃ	στρατιᾷ	καί, ἢν φθάσωσιν αὐτοὶ πρότερον
[7, 73]	νομίσας δεινὸν εἶναι εἰ τοσαύτη	στρατιὰ	κατὰ γῆν ὑποχωρήσασα καὶ καθεζομένη
[7, 42]	ἔφθασεν αὐτὸν ἐκ τῆς Πελοποννήσου	στρατιᾷ	ὁ Γύλιππος ἀφικόμενος, ἣν οὐδ'
[7, 43]	αἱ μηχαναὶ καὶ τῇ ἄλλῃ	στρατιᾷ	πολλαχῇ προσβάλλοντες ἀπεκρούοντο, οὐκέτι ἐδόκει
[7, 15]	ξυνίσταται καὶ ἐκ Πελοποννήσου ἄλλη	στρατιὰ	προσδόκιμος αὐτοῖς, βουλεύεσθε ἤδη ὡς
[7, 43]	Εὐρύηλον, ᾗπερ καὶ ἡ προτέρα	στρατιὰ	τὸ πρῶτον ἀνέβη, λανθάνουσί τε
[7, 33]	τῆς ἠπείρου, ἐπεραιώθησαν (ξυμπάσῃ τῇ	στρατιᾷ	τὸν Ἰόνιον ἐπ' ἄκραν Ἰαπυγίαν·
[7, 52]	μὲν τῇ ἡμέρᾳ ἀπεχώρησεν ἡ	στρατιὰ	τῶν Συρακοσίων· τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[7, 1]	καὶ αὐτούς τε ἐκείνους καὶ	στρατιὰν	ἄλλην προσλαβόντες, (οὓς ἂν πείθωσι,
[7, 49]	δὲ δεῖ μὴ ἀπάγειν τὴν	στρατιὰν	ἄνευ Ἀθηναίων ψηφίσματος, ἀλλὰ τρίβειν
[7, 33]	ἐναντίους ἐκπεπτωκότας· καὶ βουλόμενοι τὴν	στρατιὰν	αὐτόθι πᾶσαν ἁθροίσαντες εἴ τις
[7, 83]	ἀποδοῦναι, ὥστε τὴν μετ' αὐτοῦ	στρατιὰν	ἀφεῖναι αὐτούς· μέχρι οὗ δ'
[7, 16]	μὴ μόνος ἐν ἀσθενείᾳ ταλαιπωροίη,	στρατιὰν	δὲ ἄλλην ἐψηφίσαντο πέμπειν καὶ
[7, 4]	τείχους ἀσθενές) νυκτὸς ἀναλαβὼν τὴν	στρατιὰν	ἐπῄει (πρὸς αὐτό. οἱ δ'
[7, 3]	οὐ προσιόντας αὐτούς, ἀπήγαγε τὴν	στρατιὰν	ἐπὶ τὴν ἄκραν τὴν Τεμενῖτιν
[7, 12]	ἡσυχάζουσιν, ἀπὸ δὲ τῶν καὶ	στρατιὰν	ἔτι πεζὴν καὶ ναυτικοῦ παρασκευήν,
[7, 46]	ἄλλην Σικελίαν ᾤχετο αὖθις, ἄξων	στρατιὰν	ἔτι, ὡς ἐν ἐλπίδι ὢν
[7, 48]	λόγῳ οὐκ ἔφη ἀπάξειν τὴν	στρατιάν.	εὖ γὰρ εἰδέναι ὅτι Ἀθηναῖοι
[7, 11]	νῦν ἐσμέν, ἦλθε Γύλιππος Λακεδαιμόνιος	στρατιὰν	ἔχων ἔκ τε Πελοποννήσου καὶ
[7, 43]	καὶ Μένανδρος ἀναλαβὼν τὴν πᾶσαν	στρατιὰν	ἐχώρει πρὸς τὰς Ἐπιπολάς, Νικίας
[7, 12]	ἐς Πελοπόννησον πρέσβεις ἐπ' ἄλλην	στρατιάν,	καὶ ἐς τὰς ἐν Σικελίᾳ
[7, 42]	ἕξειν Συρακούσας, ἢ ἀπάξειν τὴν	στρατιὰν	καὶ οὐ τρίψεσθαι ἄλλως Ἀθηναίους
[7, 4]	ἧκεν, ἀνελπιστότερα (ὄντα. διακομίσας οὖν	στρατιὰν	καὶ τὰς ναῦς ἐξετείχισε τρία
[7, 15]	τούτους μεταπέμπειν δέον ἢ ἄλλην	στρατιὰν	μὴ ἐλάσσω ἐπιπέμπειν καὶ πεζὴν
[7, 80]	καύσαντας ὡς πλεῖστα ἀπάγειν τὴν	στρατιάν,	μηκέτι τὴν αὐτὴν ὁδὸν ᾗ
[7, 84]	ἐπειδὴ ἡμέρα ἐγένετο ἦγε τὴν	στρατιάν·	οἱ δὲ Συρακόσιοι καὶ οἱ
[7, 82]	πρὸς μετέωρόν τι καθῖσε τὴν	στρατιάν.	~Οἱ δὲ Συρακόσιοι τῇ ὑστεραίᾳ
[7, 21]	ἀπὸ τῶν πόλεων ὧν ἔπεισε	στρατιὰν	ὅσην ἑκασταχόθεν πλείστην (ἐδύνατο. καὶ
[7, 1]	πέμψειν δέ τινα αὐτοῖς ὑπέσχοντο	στρατιὰν	οὐ πολλὴν καὶ οἱ Γελῷοι
[7, 79]	ὑπὲρ τοῦ ἀποτειχίσματος τὴν πεζὴν	στρατιὰν	παρατεταγμένην οὐκ ἐπ' ὀλίγων ἀσπίδων·
[7, 50]	ὁ δὲ Γύλιππος ἄλλην τε	στρατιὰν	πολλὴν ἔχων ἦλθεν ἀπὸ τῆς
[7, 50]	δὲ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ὁρῶντες	στρατιάν	τε ἄλλην προσγεγενημένην αὐτοῖς καὶ
[7, 17]	ὡς ἅμα τῷ ἦρι ποιησόμενος,	στρατιάν	τε ἐπαγγέλλων ἐς τοὺς ξυμμάχους
[7, 7]	ἐς τὴν ἄλλην Σικελίαν ἐπὶ	στρατιάν	τε ᾤχετο, καὶ ναυτικὴν καὶ
[7, 22]	ἀγαγὼν ὑπὸ νύκτα πᾶσαν τὴν	στρατιὰν	τὴν πεζὴν αὐτὸς μὲν τοῖς
[7, 79]	Συρακόσιοι πέμπουσι μέρος τι τῆς	στρατιᾶς	ἀποτειχιοῦντας αὖ ἐκ τοῦ ὄπισθεν
[7, 27]	μὲν πρῶτον ὑπὸ πάσης τῆς	στρατιᾶς	ἐν τῷ θέρει τούτῳ τειχισθεῖσα,
[7, 53]	χηλὴν μέρος τι ἔχων τῆς	στρατιᾶς.	(καὶ αὐτοὺς οἱ Τυρσηνοί (οὗτοι
[7, 33]	καὶ Εὐρυμέδων, ἑτοίμης ἤδη τῆς	στρατιᾶς	οὔσης ἔκ τε τῆς Κερκύρας
[7, 3]	ἄγων τὴν μὲν πλείστην τῆς	στρατιᾶς	παρέταξε πρὸς τὰ τείχη τῶν
[7, 31]	αὐτοὶ δὲ τὰ περὶ τῆς	στρατιᾶς	τὸν ξύλλογον ἡτοιμάζοντο, Εὐρυμέδων μὲν
[7, 61]	πρῶτον καὶ ἔλεξε τοιάδε. ~Ἄνδρες	στρατιῶται	Ἀθηναίων τε καὶ τῶν ἄλλων
[7, 77]	τε ξύμπαν γνῶτε, ὦ ἄνδρες	στρατιῶται,	ἀναγκαῖόν τε ὂν ὑμῖν ἀνδράσιν
[7, 74]	ὡς ἐκ τῶν δυνατῶν οἱ	στρατιῶται	ὅτι χρησιμώτατα, καὶ τὰ μὲν
[7, 69]	τοιαῦτα καὶ αὐτοὶ τοῖς σφετέροις	στρατιώταις	παρακελευσάμενοι ἀντεπλήρουν τὰς ναῦς εὐθὺς
[7, 47]	ἑώρων οὐ κατορθοῦντες καὶ τοὺς	στρατιώτας	(ἀχθομένους τῇ μονῇ· νόσῳ τε
[7, 85]	ὅτι βούλονται, τοὺς δὲ ἄλλους	στρατιώτας	παύσασθαι (φονεύοντας. καὶ ὁ Γύλιππος
[7, 60]	πολλὰ ἑτοῖμα ἦν, ὁρῶν τοὺς	στρατιώτας	τῷ τε παρὰ τὸ εἰωθὸς
[7, 44]	καὶ ὅσοι ἦσαν τῶν προτέρων	στρατιωτῶν	ἐμπειρίᾳ μᾶλλον τῆς χώρας ἐς
[7, 15]	ἤλθομεν τὸ πρῶτον καὶ τῶν	στρατιωτῶν	καὶ τῶν ἡγεμόνων ὑμῖν μὴ
[7, 48]	αὐτοὺς (πείσεσθαι. τῶν τε παρόντων	στρατιωτῶν	πολλοὺς καὶ τοὺς πλείους ἔφη,
[7, 35]	διὰ τῆς γῆς σφῶν τὸν	στρατὸν	ἰέναι, ἐπικαταβάντες ηὐλίσαντο πρὸς τὴν
[7, 42]	τὴν Δεκέλειαν τειχιζομένην οὐδὲν ἧσσον	στρατὸν	ἴσον καὶ παραπλήσιον τῷ προτέρῳ
[7, 32]	καὶ ξυναγείραντες ἔμελλον ἄξειν τὸν	στρατόν,	ὁ Νικίας προπυθόμενος πέμπει ἐς
[7, 43]	πλείους διαφυγόντες εὐθὺς πρὸς τὰ	στρατόπεδα,	ἃ ἦν ἐπὶ τῶν Ἐπιπολῶν
[7, 80]	αὐτοῖς, οἷον φιλεῖ καὶ πᾶσι	στρατοπέδοις,	μάλιστα δὲ τοῖς μεγίστοις, φόβοι
[7, 59]	τῆς ναυμαχίας ἑλεῖν τε τὸ	στρατόπεδον	ἅπαν τῶν Ἀθηναίων τοσοῦτον ὄν,
[7, 8]	ὁ δὲ τὰ κατὰ τὸ	στρατόπεδον	διὰ φυλακῆς μᾶλλον ἤδη ἔχων
[7, 44]	μᾶλλον τῆς χώρας ἐς τὸ	στρατόπεδον	διεφύγγανον, οἱ δὲ ὕστερον ἥκοντες
[7, 53]	τε καὶ ξυνήγαγον κατὰ τὸ	στρατόπεδον,	δυοῖν δὲ δεούσας εἴκοσιν οἱ
[7, 23]	ὁλκάδα τινὰ κατέφυγον, ἐς τὸ	στρατόπεδον	ἐξεκομίζοντο· τῶν γὰρ Συρακοσίων ταῖς
[7, 3]	οὐ ῥᾳδίως ξυντασσομένους, ἐπανῆγε τὸ	στρατόπεδον	ἐς τὴν εὐρυχωρίαν μᾶλλον. καὶ
[7, 73]	ἱππέων πρὸς τὸ τῶν Ἀθηναίων	στρατόπεδον,	ἡνίκα ξυνεσκόταζεν· οἳ προσελάσαντες ἐξ
[7, 78]	ἀνεχώρησαν πάλιν ἐς τὸ αὐτὸ	στρατόπεδον.	καὶ τὰ ἐπιτήδεια οὐκέτι ὁμοίως
[7, 71]	ἑάλωσαν, κατενεχθέντες ἐξέπεσον ἐς τὸ	στρατόπεδον·	ὁ δὲ πεζὸς οὐκέτι διαφόρως,
[7, 23]	Πλημμυρίου, ἀνεχώρησαν ἐς τὸ ἑαυτῶν	στρατόπεδον.	~Οἱ δὲ Συρακόσιοι κατὰ μὲν
[7, 71]	ὅσα ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ μέγα	στρατόπεδον	πολυειδῆ (ἀναγκάζοιτο φθέγγεσθαι. παραπλήσια δὲ
[7, 79]	ἀπ' αὐτῶν ἐς τὸ ἑαυτῶν	στρατόπεδον.	~Τῆς δὲ νυκτὸς τῷ Νικίᾳ
[7, 36]	ἐς ὀλίγον, κατ' αὐτὸ τὸ	στρατόπεδον	τὸ ἑαυτῶν· τοῦ δ' ἄλλου
[7, 44]	ξυμπεσόντες αὑτοῖς κατὰ πολλὰ τοῦ	στρατοπέδου,	ἐπεὶ ἅπαξ ἐταράχθησαν, φίλοι τε
[7, 69]	ἐπέβησαν) ἄραντες ἀπὸ τοῦ ἑαυτῶν	στρατοπέδου	εὐθὺς ἔπλεον πρὸς τὸ ζεῦγμα
[7, 53]	τῶν σταυρωμάτων καὶ τοῦ ἑαυτῶν	στρατοπέδου	καταφερομένας, βουλόμενος διαφθείρειν τοὺς ἐκβαίνοντας
[7, 75]	καὶ ἐν τῇ ἀπολείψει τοῦ	στρατοπέδου	ξυνέβαινε τῇ τε ὄψει ἑκάστῳ
[7, 50]	ἐδύναντο ἀδηλότατα ἔκπλουν ἐκ τοῦ	στρατοπέδου	πᾶσι, καὶ παρασκευάσασθαι ὅταν τις
[7, 42]	καὶ αὖθις τοῦ ἐν αὐταῖς	στρατοπέδου,	ῥᾳδίως ἂν αὐτὸ ληφθέν (οὐδὲ
[7, 54]	καὶ ἧς αὐτοὶ τῷ ἄλλῳ	στρατοπέδῳ.	~Γεγενημένης δὲ τῆς νίκης τοῖς
[7, 75]	γὰρ οὐκέτι ἦν ἐν τῷ	στρατοπέδῳ.	καὶ μὴν ἡ ἄλλη αἰκία
[7, 47]	πρὸς τὴν παροῦσαν ἐν τῷ	στρατοπέδῳ	κατὰ πάντα ἀρρωστίαν. τοῖς τε
[7, 25]	πρὸς ἀλλήλους οἷον εἰκὸς τῶν	στρατοπέδων	ἐγγὺς ὄντων καὶ ἀντιτεταγμένων ἐμηχανῶντο
[7, 44]	δὲ νυκτομαχίᾳ, ἣ μόνη δὴ	στρατοπέδων	μεγάλων ἔν γε τῷδε τῷ
[7, 71]	τότε δὲ ὁ μὲν ναυτικὸς	στρατὸς	ἄλλος ἄλλῃ, ὅσοι μὴ μετέωροι
[7, 9]	οὐχ εἷλεν, ἐς δὲ τὸν	Στρυμόνα	περικομίσας (τριήρεις ἐκ τοῦ ποταμοῦ
[7, 57]	ὑποτελῶν Ἐρετριῆς καὶ Χαλκιδῆς καὶ	Στυρῆς	καὶ Καρύστιοι ἀπ' Εὐβοίας ἦσαν,
[7, 35]	πάντα ἐξετάσαντες πρῶτον ἐπὶ τῷ	Συβάρει	ποταμῷ ἦγον διὰ τῆς (Θουριάδος
[7, 31]	ὢν τὸ Πλημμύριον ὑπὸ τῶν	(Συρα(	κοσίων ἑαλωκός. ἀφικνεῖται δὲ καὶ
[7, 83]	τε τὰ ὅπλα καὶ (οἱ	Συρακόσιοι	αἰσθάνονται καὶ ἐπαιάνισαν. γνόντες δὲ
[7, 42]	(οὐδὲ γὰρ καθ' ἕτερα οἱ	Συρακόσιοι	ἀντεπεξῇσαν ὅτι μὴ τοῖς ἱππεῦσι
[7, 79]	πεδίῳ· ἀνεχώρησαν δὲ καὶ οἱ	Συρακόσιοι	ἀπ' αὐτῶν ἐς τὸ ἑαυτῶν
[7, 25]	καὶ κατακολυμβῶντες ἐξέπριον. οἱ δὲ	Συρακόσιοι	ἀπὸ τῶν νεωσοίκων ἔβαλλον· οἱ
[7, 58]	αὖθις ὡς εἰπεῖν τοὺς ἄλλους	Συρακόσιοι	αὐτοὶ πλείω ἐπορίσαντο διὰ μέγεθός
[7, 74]	ἐς δίαιταν ὑπῆρχεν (ἐπιτήδεια ἀφορμᾶσθαι.	Συρακόσιοι	δὲ καὶ Γύλιππος τῷ μὲν
[7, 40]	ἐκ παρακελεύσεως ἐναυμάχουν. οἱ δὲ	Συρακόσιοι	δεξάμενοι καὶ ταῖς (τε) ναυσὶν
[7, 45]	~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ μὲν	Συρακόσιοι	δύο τροπαῖα ἔστησαν, ἐπί τε
[7, 42]	ἣν οὐδ' ἂν μετέπεμψαν οἱ	Συρακόσιοι,	εἰ ἐκεῖνος εὐθὺς ἐπέκειτο· ἱκανοὶ
[7, 70]	θαλάσσης ἡγούμενοι ὑποχωροῦσιν, οἱ δὲ	Συρακόσιοι	εἰ οὓς σαφῶς ἴσασι προθυμουμένους
[7, 81]	καὶ οὐ ξυσταδὸν μάχαις οἱ	Συρακόσιοι	εἰκότως ἐχρῶντο· τὸ γὰρ ἀποκινδυνεύειν
[7, 78]	οὐκ ἄφθονον ἦν. οἱ δὲ	Συρακόσιοι	ἐν τούτῳ προελθόντες (τὴν δίοδον
[7, 36]	Πέτραν τῆς Ῥηγίνης. ~Οἱ δὲ	Συρακόσιοι	ἐν τούτῳ πυνθανόμενοι αὐτῶν τὸν
[7, 41]	τρόπῳ κατὰ κράτος ναυμαχοῦντες οἱ	Συρακόσιοι	ἐνίκησαν, καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τραπόμενοι
[7, 40]	ἡ ἀγορὰ παρεσκευάσθη, καὶ οἱ	Συρακόσιοι	ἐξαίφνης πρύμναν κρουσάμενοι πάλιν πρὸς
[7, 2]	ἀποστειλάντων ἄρχων. καὶ οἱ μὲν	Συρακόσιοι	ἐπερρώσθησάν τε καὶ τῷ Γυλίππῳ
[7, 25]	ὁπλίτας· καὶ ἀναλαβόντες αὐτοὺς οἱ	Συρακόσιοι	ἐπὶ τὰς ναῦς παρέπλεον ἐπ'
[7, 83]	Ἀθηναίων ξυμβῆναι, ὅσα ἀνήλωσαν χρήματα	Συρακόσιοι	ἐς τὸν πόλεμον, ταῦτα ἀποδοῦναι,
[7, 25]	μισθοῦ. ὅμως δ' αὖθις οἱ	Συρακόσιοι	(ἐσταύρωσαν. πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα
[7, 80]	διενοήθησαν, ἀλλὰ τοὐναντίον ἢ οἱ	Συρακόσιοι	(ἐτήρουν, πρὸς τὴν θάλασσαν. ἦν
[7, 23]	ἡλίσκετο, ἐν τούτῳ καὶ οἱ	Συρακόσιοι	ἐτύγχανον ἤδη νικώμενοι καὶ οἱ
[7, 50]	ἐς Σελινοῦντα. καὶ οἱ μὲν	Συρακόσιοι	εὐθὺς αὐτῶν ἐλθόντων παρεσκευάζοντο ὡς
[7, 84]	τε τοῦ ποταμοῦ παραστάντες οἱ	Συρακόσιοι	(ἦν δὲ κρημνῶδες) ἔβαλλον ἄνωθεν
[7, 38]	(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ μὲν	Συρακόσιοι	ἡσύχαζον, οὐδὲν δηλοῦντες ὁποῖόν τι
[7, 25]	ναῦς τε ἐκπέμπουσι δώδεκα οἱ	Συρακόσιοι	καὶ Ἀγάθαρχον ἐπ' αὐτῶν Συρακόσιον
[7, 51]	ἡ μονὴ ἐγεγένητο. ~Οἱ δὲ	Συρακόσιοι	καὶ αὐτοὶ τοῦτο πυθόμενοι πολλῷ
[7, 83]	ἕνα κατὰ τάλαντον. οἱ δὲ	Συρακόσιοι	καὶ Γύλιππος οὐ προσεδέχοντο τοὺς
[7, 66]	μελλόντων ὁ ἀγὼν ἔσται, ὦ	Συρακόσιοι	καὶ ξύμμαχοι, οἵ τε πολλοὶ
[7, 4]	~Καὶ μετὰ ταῦτα ἐτείχιζον οἱ	Συρακόσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι διὰ τῶν
[7, 59]	οὐδετέροις ἐπῆλθεν. (Οἱ δ' οὖν	Συρακόσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι εἰκότως ἐνόμισαν
[7, 53]	δυοῖν δὲ δεούσας εἴκοσιν οἱ	Συρακόσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι ἔλαβον αὐτῶν
[7, 71]	ἔπασχον, πρίν γε δὴ οἱ	Συρακόσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐπὶ πολὺ
[7, 72]	ἀμφοτέροις καὶ ἀνθρώπων ἀπολομένων οἱ	Συρακόσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐπικρατήσαντες τά
[7, 43]	τὰς ἐπάλξεις (ἀπέσυρον. οἱ δὲ	Συρακόσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι καὶ ὁ
[7, 70]	τὸ ἔξω. ~προεξαγαγόμενοι δὲ οἱ	Συρακόσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι ναυσὶ παραπλησίαις
[7, 84]	ἦγε τὴν στρατιάν· οἱ δὲ	Συρακόσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι προσέκειντο τὸν
[7, 82]	κακώσει, κήρυγμα ποιοῦνται Γύλιππος καὶ	Συρακόσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι πρῶτον μὲν
[7, 52]	τὴν γῆν μᾶλλον, νικήσαντες οἱ	Συρακόσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι τὸ μέσον
[7, 86]	ἐς Κατάνην. ~Ξυναθροισθέντες δὲ οἱ	Συρακόσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι, τῶν τε
[7, 81]	ἐκέλευον. ~Ἐν τούτῳ δ' οἱ	Συρακόσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι, ὡς ἥ
[7, 44]	(βοῆς διαγνῶναι. οἵ τε γὰρ	Συρακόσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι ὡς κρατοῦντες
[7, 24]	τὸ ἑαυτῶν στρατόπεδον. ~Οἱ δὲ	Συρακόσιοι	κατὰ μὲν τὴν ναυμαχίαν οὕτως
[7, 38]	ἢ δύο τῶν Ἀθηναίων οἱ	Συρακόσιοι	καταδύσαντες, διεκρίθησαν· καὶ ὁ πεζὸς
[7, 25]	ἐς τὰς πόλεις πρέσβεις οἱ	Συρακόσιοι	Κορινθίων καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λακεδαιμονίων,
[7, 54]	κινδύνου ἀπηλλάγησαν. ~μετὰ δὲ τοῦτο	Συρακόσιοι	μὲν τῆς τε ναυμαχίας τροπαῖον
[7, 24]	ἐπαγωγῆς τῶν ἐπιτηδείων (οἱ γὰρ	Συρακόσιοι	ναυσὶν αὐτόθι ἐφορμοῦντες ἐκώλυον, καὶ
[7, 7]	τῶν Ἀθηναίων ἐπιμεταπεμπομένων. οἵ τε	Συρακόσιοι	ναυτικὸν ἐπλήρουν καὶ ἀνεπειρῶντο ὡς
[7, 78]	ἐς τὸ πρόσθεν· οἱ δὲ	Συρακόσιοι	παριππεύοντές τε προσέκειντο καὶ ἐσακοντίζοντες
[7, 79]	αὐτῶν ὁ Γύλιππος καὶ οἱ	Συρακόσιοι	πέμπουσι μέρος τι τῆς στρατιᾶς
[7, 40]	ἂν (ναυμαχῆσαι. ἐξαίφνης δὲ οἱ	Συρακόσιοι	πληρώσαντες τὰς ναῦς ἐπέπλεον αὖθις·
[7, 25]	ἐν τῷ λιμένι, οὓς οἱ	Συρακόσιοι	πρὸ τῶν παλαιῶν νεωσοίκων κατέπηξαν
[7, 36]	πρῴραθεν ἐναυμάχουν. (ἐνόμισαν γὰρ οἱ	Συρακόσιοι	πρὸς τὰς τῶν Ἀθηναίων ναῦς
[7, 37]	ὄντος τοῦ λιμένος. ~Τοιαῦτα οἱ	Συρακόσιοι	πρὸς τὴν ἑαυτῶν ἐπιστήμην τε
[7, 79]	δ' ὑστεραίᾳ προυχώρουν, καὶ οἱ	Συρακόσιοι	προσέβαλλόν τε πανταχῇ αὐτοῖς κύκλῳ
[7, 83]	καθῖσε τὴν στρατιάν. ~Οἱ δὲ	Συρακόσιοι	τῇ ὑστεραίᾳ καταλαβόντες αὐτὸν ἔλεγον
[7, 39]	νυκτός. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ	Συρακόσιοι	τῆς μὲν ὥρας πρωίτερον, τῇ
[7, 56]	δὴ μᾶλλον ἔτι. ~οἱ δὲ	Συρακόσιοι	τόν τε λιμένα εὐθὺς παρέπλεον
[7, 21]	μὴ ἀποκνεῖν. (Καὶ οἱ μὲν	Συρακόσιοι,	τοῦ τε Γυλίππου καὶ Ἑρμοκράτους
[7, 41]	ἀνδράσιν ἑάλω. καταδύσαντες δ' οἱ	Συρακόσιοι	τῶν Ἀθηναίων ἑπτὰ ναῦς καὶ
[7, 87]	δ' ἐν ταῖς λιθοτομίαις οἱ	Συρακόσιοι	χαλεπῶς τοὺς πρώτους χρόνους μετεχείρισαν.
[7, 33]	ξυστάντες ἐβοήθουν. (Καὶ οἱ μὲν	Συρακόσιοι,	ὡς αὐτοῖς τὸ ἐν τοῖς
[7, 46]	~Μετὰ δὲ τοῦτο οἱ μὲν	Συρακόσιοι	ὡς ἐπὶ ἀπροσδοκήτῳ εὐπραγίᾳ πάλιν
[7, 58]	μὲν μετὰ Ἀθηναίων ἔθνη ἐστράτευον.	~Συρακοσίοις	δὲ ἀντεβοήθησαν Καμαριναῖοι μὲν ὅμοροι
[7, 4]	γὰρ μέρος τῶν ἱππέων τοῖς	Συρακοσίοις	διὰ τοὺς ἐν τῷ Πλημμυρίῳ,
[7, 83]	πάλιν παραδεδωκότας, ἐπικηρυκεύεται Γυλίππῳ καὶ	Συρακοσίοις	εἶναι ἑτοῖμος ὑπὲρ Ἀθηναίων ξυμβῆναι,
[7, 64]	καὶ οἱ μὲν ἂν ὑπὸ	Συρακοσίοις	εὐθὺς γίγνοισθε, οἷς αὐτοὶ ἴστε
[7, 85]	πιστεύσας μᾶλλον αὐτῷ ἢ τοῖς	Συρακοσίοις·	καὶ ἑαυτῷ μὲν χρήσασθαι ἐκέλευεν
[7, 70]	αὖθις, προθύμως ἀντιλαβέσθαι, τοῖς δὲ	Συρακοσίοις	καὶ ξυμμάχοις καλὸν εἶναι κωλῦσαί
[7, 42]	παρασκευὴν (ἱκανήν. καὶ τοῖς μὲν	Συρακοσίοις	καὶ ξυμμάχοις κατάπληξις ἐν τῷ
[7, 6]	μηδὲ μάχεσθαι) ἀντεπῇσαν οὖν τοῖς	Συρακοσίοις.	(καὶ ὁ Γύλιππος τοὺς μὲν
[7, 55]	~Γεγενημένης δὲ τῆς νίκης τοῖς	Συρακοσίοις	λαμπρᾶς ἤδη καὶ τοῦ ναυτικοῦ
[7, 57]	ἔφερον, Ῥόδιοι δὲ Ἀργεῖοι γένος	Συρακοσίοις	μὲν Δωριεῦσι, Γελῴοις δὲ καὶ
[7, 7]	καὶ ξυνετείχισαν τὸ λοιπὸν τοῖς	Συρακοσίοις	(μέχρι τοῦ ἐγκαρσίου τείχους. καὶ
[7, 65]	τῷ δὲ Γυλίππῳ καὶ τοῖς	Συρακοσίοις	παρῆν μὲν αἰσθάνεσθαι, ὁρῶσι καὶ
[7, 36]	λιμένα τῆς ἀνακρούσεως, ὥσπερ τοῖς	Συρακοσίοις)	περιπλεῦσαι δὲ ἐς τὴν εὐρυχωρίαν,
[7, 70]	ἦρχον δὲ τοῦ ναυτικοῦ τοῖς	Συρακοσίοις	Σικανὸς μὲν καὶ Ἀγάθαρχος, κέρας
[7, 50]	ὄντος αὐτοῦ ἔτι ἡ τοῖς	Συρακοσίοις	στάσις (ἐς) φιλία ἐξεπεπτώκει) ὁ
[7, 25]	Συρακόσιοι καὶ Ἀγάθαρχον ἐπ' αὐτῶν	Συρακόσιον	ἄρχοντα. καὶ αὐτῶν μία μὲν
[7, 73]	γνώμην εἶχον, Ἑρμοκράτης δὲ ὁ	Συρακόσιος	ὑπονοήσας αὐτῶν τὴν διάνοιαν καὶ
[7, 53]	καὶ τὰς ναῦς ῥᾷον τοὺς	Συρακοσίους	ἀφέλκειν τῆς γῆς φιλίας οὔσης,
[7, 81]	πολεμίους καὶ τότε γνοὺς τοὺς	Συρακοσίους	διώκοντας οὐ προυχώρει μᾶλλον ἢ
[7, 57]	μὲν αὐτοὶ Ἴωνες ἐπὶ Δωριᾶς	Συρακοσίους	ἑκόντες ἦλθον, καὶ αὐτοῖς τῇ
[7, 21]	ὁμοίως τοῖς ἐναντίοις (ὑποσχεῖν. καὶ	Συρακοσίους	εὖ εἰδέναι ἔφη τῷ τολμῆσαι
[7, 11]	γὰρ ἡμῶν μάχαις ταῖς πλέοσι	Συρακοσίους	ἐφ' οὓς ἐπέμφθημεν καὶ τὰ
[7, 21]	πλείστην (ἐδύνατο. καὶ ξυγκαλέσας τοὺς	Συρακοσίους	ἔφη χρῆναι πληροῦν ναῦς ὡς
[7, 5]	αἰεὶ πρὸ τοῦ τειχίσματος τοὺς	Συρακοσίους	καὶ τοὺς ξυμμάχους· καὶ οἱ
[7, 73]	ἐδόκει, ἀλλὰ ἐξελθόντας ἤδη πάντας	Συρακοσίους	καὶ τοὺς ξυμμάχους τάς τε
[7, 47]	ἐπιτειχίζοντας τὸν πόλεμον ποιεῖσθαι ἢ	Συρακοσίους,	οὓς οὐκέτι ῥᾴδιον εἶναι χειρώσασθαι·
[7, 3]	καὶ ὁ Γύλιππος ὁρῶν τοὺς	Συρακοσίους	ταρασσομένους καὶ οὐ ῥᾳδίως ξυντασσομένους,
[7, 57]	σαφῶς ἐπὶ Κορινθίους τε καὶ	Συρακοσίους,	τῶν μὲν ἄποικοι ὄντες, τῶν
[7, 23]	ῥᾷον (παρέπλευσαν. αἱ γὰρ τῶν	Συρακοσίων	αἱ πρὸ τοῦ στόματος νῆες
[7, 43]	τείχισμα ὃ ἦν αὐτόθι τῶν	Συρακοσίων	αἱροῦσι καὶ ἄνδρας τῶν (φυλάκων
[7, 22]	προσβαλεῖν, αἱ δὲ τριήρεις τῶν	Συρακοσίων	ἅμα καὶ ἀπὸ ξυνθήματος πέντε
[7, 21]	ἢ Ἀθηναίους τῇ ἐπιστήμῃ τὴν	Συρακοσίων	ἀπειρίαν βλάψοντας. ἰέναι οὖν ἐκέλευεν
[7, 80]	καὶ ἐνταῦθα φυλακήν τινα τῶν	Συρακοσίων	ἀποτειχίζουσάν τε καὶ ἀποσταυροῦσαν τὸν
[7, 77]	(οὗτοι γὰρ ἡμῖν διὰ τὸ	Συρακοσίων	δέος ἔτι βέβαιοι εἰσίν) ἤδη
[7, 37]	ἱππῆς καὶ ἡ γυμνητεία τῶν	Συρακοσίων	ἐκ τοῦ ἐπὶ θάτερα προσῄει
[7, 81]	ἐμάχοντο, καὶ οἱ ἱππῆς τῶν	Συρακοσίων	ἐκυκλοῦντό τε (ῥᾷον αὐτοὺς δίχα
[7, 43]	ἐν προτειχίσμασιν, ἓν μὲν τῶν	Συρακοσίων,	ἓν δὲ τῶν ἄλλων Σικελιωτῶν,
[7, 41]	(ἐκώλυον. δύο δὲ νῆες τῶν	Συρακοσίων	ἐπαιρόμεναι τῇ νίκῃ προσέμειξαν αὐτῶν
[7, 2]	τὸ πρῶτον, ἐχώρει μετὰ τῶν	Συρακοσίων	(ἐπὶ τὸ τείχισμα τῶν Ἀθηναίων.
[7, 42]	τήν τε γῆν ἐξελθόντες τῶν	Συρακοσίων	ἔτεμον οἱ Ἀθηναῖοι περὶ τὸν
[7, 48]	τοῦτο παθεῖν ἰδίᾳ. τά τε	Συρακοσίων	ἔφη ὅμως ἔτι ἥσσω τῶν
[7, 4]	πρὸς τῷ λιμένι τῷ τῶν	Συρακοσίων	ἐφορμήσειν σφᾶς, καὶ οὐχ ὥσπερ
[7, 3]	ἁλίσκεται τῶν Ἀθηναίων ὑπὸ τῶν	Συρακοσίων	ἐφορμοῦσα τῷ λιμένι. ~Καὶ μετὰ
[7, 37]	καὶ ἑβδομήκοντα ναῦς· καὶ τῶν	Συρακοσίων	ἦσαν ὀγδοήκοντα μάλιστα. ~τῆς δὲ
[7, 40]	τοῖς λεπτοῖς πλοίοις περιπλέοντες τῶν	Συρακοσίων	καὶ ἔς τε τοὺς ταρσοὺς
[7, 57]	Τυρσηνῶν τέ τινες κατὰ διαφορὰν	Συρακοσίων	καὶ Ἰάπυγες μισθοφόροι. τοσάδε μὲν
[7, 18]	τε προυδέδοκτο αὐτοῖς καὶ τῶν	Συρακοσίων	καὶ Κορινθίων ἐναγόντων, ἐπειδὴ ἐπυνθάνοντο
[7, 7]	πολέμου. (πρέσβεις τε ἄλλοι τῶν	Συρακοσίων	καὶ Κορινθίων ἐς Λακεδαίμονα καὶ
[7, 78]	Ἀθηναῖοι προῇσαν, καὶ οἱ τῶν	Συρακοσίων	καὶ ξυμμάχων αὐτοὺς ἱππῆς καὶ
[7, 70]	δὲ τοῦτο πανταχόθεν σφίσι τῶν	Συρακοσίων	καὶ ξυμμάχων ἐπιφερομένων οὐ πρὸς
[7, 37]	μετὰ τοῦτο (εὐθὺς ἐπεξέπλεον τῶν	Συρακοσίων	καὶ ξυμμάχων. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 53]	ἤδη τοῦ στρατεύματος παρόντος τῶν	Συρακοσίων	καὶ ξυμμάχων καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 78]	ηὗρον ἐπ' αὐτῷ παρατεταγμένους τῶν	Συρακοσίων	καὶ ξυμμάχων, καὶ τρεψάμενοι αὐτοὺς
[7, 43]	λανθάνουσί τε τοὺς φύλακας τῶν	Συρακοσίων,	καὶ προσβάντες τὸ τείχισμα ὃ
[7, 23]	τὰ δὲ ναυάγια ἀνελκύσαντες τῶν	Συρακοσίων	καὶ τροπαῖον ἐν τῷ νησιδίῳ
[7, 5]	χρῆσις ἦν. καὶ νικηθέντων τῶν	Συρακοσίων	καὶ τῶν ξυμμάχων καὶ νεκροὺς
[7, 57]	τοῖς κτίσασι Βοιωτοῖς τοῖς> μετὰ	Συρακοσίων	κατ' ἀνάγκην ἐμάχοντο, Πλαταιῆς δὲ
[7, 23]	καὶ ἕνδεκα μὲν ναῦς τῶν	Συρακοσίων	κατέδυσαν, καὶ τοὺς πολλοὺς τῶν
[7, 6]	ἄλλο στράτευμα νικηθὲν ὑπὸ τῶν	Συρακοσίων	(κατηράχθη ἐς τὰ τειχίσματα. καὶ
[7, 4]	ναῦται, ὑπὸ τῶν ἱππέων τῶν	Συρακοσίων	κρατούντων τῆς γῆς διεφθείροντο· τρίτον
[7, 41]	ἑαυτῶν ὅρμον. αἱ δὲ τῶν	Συρακοσίων	νῆες μέχρι μὲν τῶν ὁλκάδων
[7, 33]	ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους μετὰ τῶν	Συρακοσίων	οἱ πρότερον περιορώμενοι ξυστάντες ἐβοήθουν.
[7, 43]	ἔφοδον καὶ τοῖς ἑξακοσίοις τῶν	Συρακοσίων,	οἳ καὶ πρῶτοι κατὰ (τοῦτο
[7, 21]	ἔχειν, ἀλλ' ἠπειρώτας μᾶλλον τῶν	Συρακοσίων	ὄντας καὶ ἀναγκασθέντας ὑπὸ Μήδων
[7, 5]	τειχισμάτων, ᾗ τῆς ἵππου τῶν	Συρακοσίων	(οὐδεμία χρῆσις ἦν. καὶ νικηθέντων
[7, 43]	τῆς πρώτης τὸ παρατείχισμα τῶν	Συρακοσίων	οὐχ ὑπομενόντων τῶν φυλάκων ᾕρουν
[7, 39]	ἄριστος ὢν κυβερνήτης τῶν μετὰ	Συρακοσίων,	πείθει τοὺς σφετέρους τοῦ ναυτικοῦ
[7, 44]	ἡμέρα ἐγένετο, οἱ ἱππῆς τῶν	Συρακοσίων	περιελάσαντες διέφθειραν. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[7, 57]	καὶ ἀποίκοις ἑαυτῶν οὖσι μετὰ	Συρακοσίων	στρατευομένοις (ἠναγκάζοντο πολεμεῖν. τῶν τε
[7, 69]	ὠφελῶσιν. ~Καὶ οἱ μὲν τῶν	Συρακοσίων	στρατηγοὶ καὶ Γύλιππος τοιαῦτα καὶ
[7, 3]	τοῦ τε Γυλίππου καὶ τῶν	Συρακοσίων	σφίσιν ἐπιόντων ἐθορυβήθησαν μὲν τὸ
[7, 23]	τὸ στρατόπεδον ἐξεκομίζοντο· τῶν γὰρ	Συρακοσίων	ταῖς ἐν τῷ μεγάλῳ λιμένι
[7, 22]	τὰς πέντε καὶ τριάκοντα τῶν	Συρακοσίων	τὰς ἐν τῷ μεγάλῳ λιμένι
[7, 73]	τῆς νυκτὸς τὸ στράτευμα ὡς	Συρακοσίων	τὰς ὁδοὺς φυλασσόντων, ἀλλὰ καθ'
[7, 52]	ἡμέρᾳ ἀπεχώρησεν ἡ στρατιὰ τῶν	Συρακοσίων·	τῇ δ' ὑστεραίᾳ ταῖς τε
[7, 86]	τῷ Γυλίππῳ παρέδωκεν. ἀλλὰ τῶν	Συρακοσίων	τινές, ὡς ἐλέγετο, οἱ μὲν
[7, 42]	καὶ ὁρῶν τὸ παρατείχισμα τῶν	Συρακοσίων,	ᾧ ἐκώλυσαν περιτειχίσαι σφᾶς τοὺς
[7, 1]	οὐ παντελῶς πω ἀποτετειχισμέναι αἱ	Συράκουσαί	εἰσιν, ἀλλ' ἔτι οἷόν τε
[7, 2]	κατελέλειπτο. παρὰ τοσοῦτον μὲν αἱ	Συράκουσαι	ἦλθον κινδύνου. ~Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι
[7, 49]	ἰσχυρίζετο, αἰσθόμενος τὰ ἐν ταῖς	Συρακούσαις	ἀκριβῶς καὶ τὴν τῶν χρημάτων
[7, 42]	ὡς οὐκ εὐθὺς προσέκειτο ταῖς	Συρακούσαις,	ἀλλ' ἐν Κατάνῃ διεχείμαζεν, ὑπερώφθη
[7, 48]	γάρ τι καὶ ἐν ταῖς	Συρακούσαις	βουλόμενον τοῖς Ἀθηναίοις τὰ πράγματα
[7, 21]	ὁ Γύλιππος ἧκεν ἐς τὰς	Συρακούσας,	ἄγων ἀπὸ τῶν πόλεων ὧν
[7, 25]	ἐδυνήθησαν, ἀλλ' ἀποφεύγουσιν ἐς τὰς	Συρακούσας.	(Ἐγένετο δὲ καὶ περὶ τῶν
[7, 57]	ἐλθόντες, τοῖς δὲ ξυνδιασώσοντες, ἐπὶ	Συρακούσας	ἐπολέμησαν, οὐ κατὰ δίκην τι
[7, 42]	διαπολέμησιν· ἢ γὰρ κατορθώσας ἕξειν	Συρακούσας,	ἢ ἀπάξειν τὴν στρατιὰν καὶ
[7, 32]	καὶ χιλίους ἐκόμισεν ἐς τὰς	Συρακούσας.	~καὶ περὶ τὰς αὐτὰς (ἡμέρας
[7, 50]	ἐν τούτῳ παρῆσαν ἐς τὰς	Συρακούσας,	ὁ μὲν Σικανὸς ἁμαρτὼν τοῦ
[7, 1]	τοὺς πάντας, ἐχώρει πρὸς τὰς	Συρακούσας·	~οἱ δ' ἐκ τῆς Λευκάδος
[7, 2]	πρῶτος μὲν ἀφικνεῖται ἐς τὰς	Συρακούσας,	ὀλίγον δὲ πρὸ Γυλίππου, καὶ
[7, 28]	ἀποστῆναι ἐκ Σικελίας, ἀλλ' ἐκεῖ	Συρακούσας	τῷ αὐτῷ τρόπῳ ἀντιπολιορκεῖν, πόλιν
[7, 32]	ξυναγείρων. ~Οἱ δ' ἐκ τῶν	Συρακουσῶν	τότε μετὰ τὴν τοῦ Πλημμυρίου
[7, 85]	προσβολαῖς ταῖς κατὰ τὴν πορείαν	συχναῖς	γενομέναις οὐκ ὀλίγοι ἐτεθνήκεσαν. πολλοὶ
[7, 61]	ἀνθρώπων, οἳ τοῖς πρώτοις ἀγῶσι	σφαλέντες	ἔπειτα διὰ παντὸς τὴν ἐλπίδα
[7, 68]	οἳ ἂν ἐλάχιστα ἐκ τοῦ	σφαλῆναι	βλάπτοντες πλεῖστα διὰ τὸ εὐτυχῆσαι
[7, 55]	οὔτ' ἐκ παρασκευῆς πολλῷ κρείσσονος,	σφαλλόμενοι	δὲ τὰ πλείω, τά τε
[7, 66]	τῷ παρ' ἐλπίδα τοῦ αὐχήματος	σφαλλόμενοι	καὶ παρὰ ἰσχὺν τῆς δυνάμεως
[7, 67]	βέλος ἀφεῖναι εὑρήσουσι, πῶς οὐ	σφαλοῦσί	τε τὰς ναῦς καὶ ἐν
[7, 21]	δὲ θράσει ἐπιχειροῦντες καταφοβοῦσι, καὶ	σφᾶς	ἂν τὸ αὐτὸ ὁμοίως τοῖς
[7, 75]	ἐς ἀπορίαν καθίστασαν, ἄγειν τε	σφᾶς	ἀξιοῦντες καὶ ἕνα ἕκαστον ἐπιβοώμενοι,
[7, 82]	τις βούλεται ἐπ' ἐλευθερίᾳ ὡς	σφᾶς	ἀπιέναι· καὶ ἀπεχώρησάν (τινες πόλεις
[7, 6]	καὶ κρατοῖεν, μὴ ἂν ἔτι	σφᾶς	ἀποτειχίσαι. ~Μετὰ δὲ τοῦτο αἵ
[7, 82]	(διαίτης. καὶ παρέδοσαν οἱ πάντες	σφᾶς	αὐτοὺς ἑξακισχίλιοι, καὶ τὸ ἀργύριον
[7, 71]	καὶ οἱ πλεῖστοι ἤδη περὶ	σφᾶς	(αὐτοὺς καὶ ὅπῃ σωθήσονται διεσκόπουν.
[7, 44]	οἵ τε Ἀθηναῖοι ἐζήτουν τε	σφᾶς	αὐτοὺς καὶ πᾶν τὸ ἐξ
[7, 83]	ὅτι οἱ μετὰ Δημοσθένους παραδεδώκοιεν	σφᾶς	αὐτούς, κελεύοντες κἀκεῖνον τὸ αὐτὸ
[7, 4]	λιμένι τῷ τῶν Συρακοσίων ἐφορμήσειν	σφᾶς,	καὶ οὐχ ὥσπερ νῦν ἐκ
[7, 18]	τὸν πόλεμον ἔχοντας, πρός τε	σφᾶς	καὶ Σικελιώτας, εὐκαθαιρετωτέρους ἔσεσθαι, καὶ
[7, 8]	εἰ μὴ ὡς τάχιστα ἢ	σφᾶς	μεταπέμψουσιν ἢ ἄλλους μὴ ὀλίγους
[7, 42]	ληφθέν (οὐδὲ γὰρ ὑπομεῖναι ἂν	σφᾶς	(οὐδένα) ἠπείγετο ἐπιθέσθαι τῇ πείρᾳ,
[7, 71]	πρὸς ἀνάκλησιν θεῶν μὴ στερῆσαι	σφᾶς	τῆς σωτηρίας ἐτρέποντο, οἱ δ'
[7, 42]	τῶν Συρακοσίων, ᾧ ἐκώλυσαν περιτειχίσαι	σφᾶς	τοὺς Ἀθηναίους, ἁπλοῦν ὂν καί,
[7, 48]	αὐτὰ ἀσθενῆ ἀποδεικνύναι, οὐδ' ἐμφανῶς	σφᾶς	ψηφιζομένους μετὰ πολλῶν τὴν ἀναχώρησιν
[7, 42]	καὶ Ἕλληνας οὐκ ὀλίγους, καὶ	σφενδονήτας	καὶ τοξότας καὶ τὴν ἄλλην
[7, 31]	τῶν περὶ τὴν Ἀκαρνανίαν χωρίων	σφενδονήτας	τε καὶ ἀκοντιστὰς ξυναγείρων. ~Οἱ
[7, 3]	Σικελίας πέντε ἡμερῶν λαβόντες τὰ	σφέτερα	αὐτῶν, ἑτοῖμος εἶναι (σπένδεσθαι. οἱ
[7, 75]	παρὰ τὸ εἰωθὸς αὐτοὶ τὰ	σφέτερα	αὐτῶν σιτία ὑπὸ τοῖς ὅπλοις,
[7, 48]	ἢ δι' (ἀνάγκης ὥσπερ τὰ	σφέτερα	ὄντα. τρίβειν οὖν ἔφη χρῆναι
[7, 25]	πολεμίων ἰσχύι μᾶλλον ἢ τῇ	σφετέρᾳ	ταραχῇ ἡσσηθεῖεν, τά τε ἄλλα
[7, 25]	πρέσβεις ἄγουσα οἵπερ τά τε	σφέτερα	φράσουσιν ὅτι ἐν ἐλπίσιν εἰσὶ
[7, 17]	Ἀθηναῖοι κωλύοιεν ἀπαίρειν, πρὸς τὴν	σφετέραν	ἀντίταξιν τῶν τριήρων τὴν φυλακὴν
[7, 8]	τῶν πολεμίων ἰσχὺν καὶ τὴν	σφετέραν	ἀπορίαν, ἔπεμπε καὶ αὐτὸς ἐς
[7, 56]	Κορινθίων καὶ Λακεδαιμονίων καὶ τὴν	σφετέραν	πόλιν ἐμπαρασχόντες προκινδυνεῦσαί τε καὶ
[7, 12]	ἐπ' ἐκείνοις καὶ ἀποξηρᾶναι τὰς	σφετέρας	μᾶλλον ἐξουσία· οὐ γὰρ ἐφορμοῦσιν
[7, 69]	Γύλιππος τοιαῦτα καὶ αὐτοὶ τοῖς	σφετέροις	στρατιώταις παρακελευσάμενοι ἀντεπλήρουν τὰς ναῦς
[7, 18]	ἐν γὰρ τῷ προτέρῳ πολέμῳ	σφέτερον	τὸ παρανόμημα μᾶλλον γενέσθαι, ὅτι
[7, 38]	καὶ ὁλκάδας προώρμισε πρὸ τοῦ	σφετέρου	σταυρώματος, ὃ αὐτοῖς πρὸ τῶν
[7, 71]	μέν τινες ἴδοιέν πῃ τοὺς	σφετέρους	ἐπικρατοῦντας, ἀνεθάρσησάν τε ἂν καὶ
[7, 4]	γνοὺς κατὰ τάχος ἀπήγαγε τοὺς	σφετέρους	πάλιν. ἐποικοδομήσαντες δὲ αὐτὸ οἱ
[7, 39]	τῶν μετὰ Συρακοσίων, πείθει τοὺς	σφετέρους	τοῦ ναυτικοῦ ἄρχοντας, πέμψαντας ὡς
[7, 79]	ἠθύμουν καὶ ἐνόμιζον ἐπὶ τῷ	σφετέρῳ	(ὀλέθρῳ καὶ ταῦτα πάντα γίγνεσθαι.
[7, 48]	ἔφη ὅμως ἔτι ἥσσω τῶν	σφετέρων	εἶναι· καὶ χρήμασι γὰρ αὐτοὺς
[7, 48]	τι ἔτι παρεῖχε πονηρότερα τῶν	σφετέρων	ἔσεσθαι, ἢν καρτερῶσι προσκαθήμενοι· χρημάτων
[7, 1]	τοῖς ἐκ τῶν νεῶν τῶν	σφετέρων	ναύταις ὅσοι μὴ εἶχον ὅπλα
[7, 1]	μὲν Γύλιππος ἀναλαβὼν τῶν τε	σφετέρων	ναυτῶν καὶ ἐπιβατῶν τοὺς ὡπλισμένους
[7, 23]	νεῶν οὓς ἐζώγρησαν· τῶν δὲ	σφετέρων	τρεῖς νῆες διεφθάρησαν. τὰ δὲ
[7, 35]	Κροτωνιᾶται προσπέμψαντες εἶπον οὐκ ἂν	σφίσι	βουλομένοις εἶναι διὰ τῆς γῆς
[7, 6]	ἐθέλοιεν μάχης ἄρχειν, ἀναγκαῖον εἶναι	σφίσι	μὴ περιορᾶν παροικοδομούμενον τὸ τεῖχος
[7, 86]	πλούσιος ἦν, ἀποδρᾷ καὶ αὖθις	σφίσι	νεώτερόν τι ἀπ' αὐτοῦ (γένηται,
[7, 32]	τοὺς τὴν διόδον ἔχοντας καὶ	σφίσι	ξυμμάχους, Κεντόριπάς τε καὶ Ἀλικυαίους
[7, 51]	ὡς τάχιστα καὶ ἐν ᾧ	σφίσι	ξυμφέρει (ἀναγκάσαι αὐτοὺς ναυμαχεῖν. τὰς
[7, 33]	ἐξετάσαι, καὶ τοὺς Θουρίους πεῖσαι	σφίσι	ξυστρατεύειν τε ὡς προθυμότατα καί,
[7, 31]	καὶ ὁ Εὐρυμέδων τὰς ἄριστα	σφίσι	πλεούσας ἀφ' ὧν αὐτοὶ εἶχον
[7, 18]	νομίσαντες τὸ παρανόμημα, ὅπερ καὶ	σφίσι	πρότερον ἡμάρτητο, αὖθις ἐς τοὺς
[7, 44]	μὴ εἶναι ἄλλῳ τῳ γνωρίσαι	σφίσι	τε αὐτοῖς θόρυβον πολὺν παρεῖχον
[7, 80]	καὶ Δημοσθένει ἐδόκει, ἐπειδὴ κακῶς	σφίσι	τὸ στράτευμα εἶχε τῶν τε
[7, 73]	ποι τῆς Σικελίας βουλήσεται αὖθις	σφίσι	τὸν πόλεμον ποιεῖσθαι, ἐσηγεῖται ἐλθὼν
[7, 42]	ἐγένετο, εἰ πέρας μηδὲν ἔσται	σφίσι	τοῦ ἀπαλλαγῆναι τοῦ κινδύνου, ὁρῶντες
[7, 70]	κλῄσεις· μετὰ δὲ τοῦτο πανταχόθεν	σφίσι	τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων ἐπιφερομένων
[7, 28]	ὑπηκόοις ἐποίησαν, πλείω νομίζοντες ἂν	σφίσι	χρήματα οὕτω προσιέναι. αἱ μὲν
[7, 5]	χρώμενος οὓς οἱ Ἀθηναῖοι προπαρεβάλοντο	σφίσιν,	ἅμα δὲ παρέτασσεν ἐξάγων αἰεὶ
[7, 31]	εἴκοσι νῆες τῶν Κορινθίων αἱ	σφίσιν	ἀνθορμοῦσαι οὔτε καταλύουσι τὸν πόλεμον
[7, 29]	ἀπροσδοκήτοις μὴ ἄν ποτέ τινας	σφίσιν	ἀπὸ θαλάσσης τοσοῦτον ἐπαναβάντας ἐπιθέσθαι,
[7, 57]	μισθοφόροι ἐπὶ τοὺς αἰεὶ πολεμίους	σφίσιν	ἀποδεικνυμένους ἰέναι εἰωθότες καὶ τότε
[7, 67]	τε τὰς ναῦς καὶ ἐν	σφίσιν	αὐτοῖς πάντες οὐκ ἐν τῷ
[7, 84]	κοίλῳ ὄντι τῷ ποταμῷ ἐν	σφίσιν	αὐτοῖς ταρασσομένους. (οἵ τε Πελοποννήσιοι
[7, 59]	ξύμμαχοι εἰκότως ἐνόμισαν καλὸν ἀγώνισμα	σφίσιν	εἶναι ἐπὶ τῇ γεγενημένῃ νίκῃ
[7, 86]	βασανιζόμενος διὰ τὸ τοιοῦτο ταραχὴν	σφίσιν	ἐν εὐπραγίᾳ ποιήσῃ, ἄλλοι δέ,
[7, 43]	προτειχισμάτων, καὶ ἀδοκήτου τοῦ τολμήματος	σφίσιν	ἐν νυκτὶ γενομένου προσέβαλόν τε
[7, 69]	ἀγῶσι, πάντα τε ἔργῳ ἔτι	σφίσιν	ἐνδεᾶ εἶναι καὶ λόγῳ αὐτοῖς
[7, 3]	τε Γυλίππου καὶ τῶν Συρακοσίων	σφίσιν	ἐπιόντων ἐθορυβήθησαν μὲν τὸ πρῶτον,
[7, 56]	γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν, καλὸν	σφίσιν	ἐς τοὺς Ἕλληνας τὸ ἀγώνισμα
[7, 84]	ἄλλου ὄχλου, οἰόμενοι ῥᾷόν τι	σφίσιν	ἔσεσθαι, ἢν διαβῶσι τὸν ποταμόν,
[7, 72]	αἱ λοιπαί εἰσι νῆες χρήσιμαι	σφίσιν	ἢ τοῖς πολεμίοις· ἦσαν γὰρ
[7, 56]	ἀλλὰ καὶ μετὰ τῶν ξυμβοηθησάντων	σφίσιν,	ἡγεμόνες τε γενόμενοι μετὰ Κορινθίων
[7, 4]	ὁρῶν τὰ ἐκ τῆς γῆς	σφίσιν	ἤδη, ἐπειδὴ Γύλιππος ἧκεν, ἀνελπιστότερα
[7, 40]	οὐκ ἐδόκει τοῖς Ἀθηναίοις ὑπὸ	σφῶν	αὐτῶν διαμέλλοντας κόπῳ ἁλίσκεσθαι, ἀλλ'
[7, 48]	τοὺς αὐτοὺς ψηφιεῖσθαί τε περὶ	σφῶν	(αὐτῶν) καὶ τὰ πράγματα ὥσπερ
[7, 75]	τέ τις ἅμα καὶ κατάμεμψις	σφῶν	αὐτῶν πολλὴ ἦν. οὐδὲν γὰρ
[7, 79]	ᾗ προεληλύθεσαν· ἀντιπέμψαντες δὲ κἀκεῖνοι	σφῶν	αὐτῶν τινὰς (διεκώλυσαν. καὶ μετὰ
[7, 78]	ὁ χῶρος) καὶ ὕδωρ μετὰ	σφῶν	αὐτῶν φέρεσθαι αὐτόθεν· ἐν γὰρ
[7, 36]	τοῖς δὲ Ἀθηναίοις οὐκ ἔσεσθαι	σφῶν	ἐν στενοχωρίᾳ οὔτε περίπλουν οὔτε
[7, 47]	πρὸς τοὺς ἐν τῇ χώρᾳ	σφῶν	ἐπιτειχίζοντας τὸν πόλεμον ποιεῖσθαι ἢ
[7, 49]	τά τε τῆς ἐμπειρίας χρήσιμα	σφῶν	ἔσται καὶ ἀναχωρήσεις καὶ ἐπίπλους
[7, 36]	περιπλεῦσαι δὲ ἐς τὴν εὐρυχωρίαν,	σφῶν	ἐχόντων τὴν ἐπίπλευσιν ἀπὸ τοῦ
[7, 56]	ἀπό τε τῶν παρόντων πολὺ	σφῶν	καθυπέρτερα τὰ πράγματα εἶναι καί,
[7, 51]	κατεγνωκότων ἤδη μηκέτι κρεισσόνων εἶναι	σφῶν	μήτε ταῖς ναυσὶ μήτε τῷ
[7, 73]	καὶ πάντα μᾶλλον ἐλπίζειν ἂν	σφῶν	πείθεσθαι αὐτοὺς ἢ ὅπλα λαβόντας
[7, 13]	ἐμπορευόμενοι ἀνδράποδα Ὑκκαρικὰ ἀντεμβιβάσαι ὑπὲρ	σφῶν	πείσαντες τοὺς τριηράρχους τὴν ἀκρίβειαν
[7, 40]	Ἀθηναῖοι νομίσαντες αὐτοὺς ὡς ἡσσημένους	σφῶν	πρὸς τὴν πόλιν ἀνακρούσασθαι, καθ'
[7, 48]	ἐνόμιζε μὲν καὶ αὐτὸς πόνηρα	σφῶν	τὰ πράγματα εἶναι, τῷ δὲ
[7, 48]	εὖ γὰρ εἰδέναι ὅτι Ἀθηναῖοι	σφῶν	ταῦτα οὐκ ἀποδέξονται, ὥστε μὴ
[7, 43]	τάχιστα διελθεῖν, ἵνα μὴ ἀνέντων	σφῶν	τῆς ἐφόδου αὖθις ξυστραφῶσιν, οἱ
[7, 35]	βουλομένοις εἶναι διὰ τῆς γῆς	σφῶν	τὸν στρατὸν ἰέναι, ἐπικαταβάντες ηὐλίσαντο
[7, 33]	ἀκοντιστὰς τετρακοσίους καὶ ἱππέας διακοσίους.	(σχεδὸν	γάρ τι ἤδη πᾶσα ἡ
[7, 36]	ταῖς ἐμβολαῖς χρῆσθαι, οὐκ ἔλασσον	σχήσειν,	καὶ τὴν ἐν τῷ μεγάλῳ
[7, 36]	χρήσασθαι· πλεῖστον γὰρ ἐν αὐτῷ	σχήσειν·	τὴν γὰρ ἀνάκρουσιν οὐκ ἔσεσθαι
[7, 36]	προτέρας ναυμαχίας τι πλέον ἐνεῖδον	σχήσοντες,	καὶ τὰς πρῴρας τῶν νεῶν
[7, 62]	ἐβλαπτόμεθα, χειρῶν σιδηρῶν ἐπιβολαί, αἳ	σχήσουσι	τὴν πάλιν ἀνάκρουσιν τῆς προσπεσούσης
[7, 81]	Δημοσθένους ὑστέροις τ' οὖσι καὶ	σχολαίτερον	καὶ ἀτακτότερον χωροῦσιν, ὡς τῆς
[7, 15]	ποριουμένων, τὰ δ' ἐκ Πελοποννήσου	σχολαίτερον	μέν, ὅμως δ' ἢν μὴ
[7, 26]	τι τῆς Λιμηρᾶς ἐδῄωσαν, ἔπειτα	σχόντες	ἐς τὰ καταντικρὺ Κυθήρων τῆς
[7, 1]	περαιοῦνται διὰ τοῦ πορθμοῦ, καὶ	(σχόντες	Ῥηγίῳ καὶ Μεσσήνῃ ἀφικνοῦνται ἐς
[7, 44]	ἐπειδὴ ἐς τὸ ὁμαλὸν οἱ	σῳζόμενοι	ἄνωθεν καταβαῖεν, οἱ μὲν πολλοὶ
[7, 77]	χωρίου ἐγγὺς ὅποι ἂν μαλακισθέντες	σωθείητε	καί, ἢν νῦν διαφύγητε τοὺς
[7, 56]	οὐ γὰρ περὶ τοῦ αὐτοὶ	σωθῆναι	μόνον ἔτι τὴν ἐπιμέλειαν ἐποιοῦντο,
[7, 71]	ἀνέλπιστον ἦν τὸ κατὰ γῆν	σωθήσεσθαι,	ἢν μή τι παρὰ λόγον
[7, 71]	περὶ σφᾶς (αὐτοὺς καὶ ὅπῃ	σωθήσονται	διεσκόπουν. ἦν τε ἐν τῷ
[7, 74]	δὲ αὐτὰ ὅσα περὶ τὸ	σῶμα	ἐς δίαιταν ὑπῆρχεν (ἐπιτήδεια ἀφορμᾶσθαι.
[7, 75]	προλίποι ἡ ῥώμη καὶ τὸ	σῶμα,	οὐκ ἄνευ ὀλίγων ἐπιθειασμῶν καὶ
[7, 71]	ξυνεχὲς τῆς ἁμίλλης καὶ τοῖς	σώμασιν	αὐτοῖς ἴσα τῇ δόξῃ περιδεῶς
[7, 44]	εἰκὸς τὴν μὲν ὄψιν τοῦ	σώματος	προορᾶν, τὴν δὲ γνῶσιν τοῦ
[7, 12]	ξηρότητι καὶ τῶν πληρωμάτων τῇ	σωτηρίᾳ·	νῦν δὲ αἵ τε νῆες
[7, 81]	τοιούτῳ ἑκόντας εἶναι καὶ μάχεσθαι	σωτηρίαν,	ἀλλὰ τὸ ὡς τάχιστα ὑποχωρεῖν,
[7, 8]	μὴ ὀλίγους ἀποστελοῦσιν, (οὐδεμίαν εἶναι	σωτηρίαν.	φοβούμενος δὲ μὴ οἱ πεμπόμενοι
[7, 71]	θεῶν μὴ στερῆσαι σφᾶς τῆς	σωτηρίας	ἐτρέποντο, οἱ δ' ἐπὶ τὸ
[7, 61]	κοινὸς ἅπασιν ἔσται περί τε	σωτηρίας	καὶ πατρίδος ἑκάστοις οὐχ ἧσσον
[7, 70]	περὶ τῆς ἐς τὴν πατρίδα	σωτηρίας	νῦν, εἴ ποτε καὶ αὖθις,
[7, 64]	ὠφέλιμος γένοιτο καὶ τοῖς ξύμπασι	σωτήριος.	~Ὁ μὲν Νικίας τοσαῦτα παρακελευσάμενος