Livre, Chap.
[7, 68]	δὲ πραξάντων ἐκ τοῦ εἰκότος	ἃ	βουλόμεθα τούσδε τε κολασθῆναι καὶ
[7, 62]	αὐτοὶ ὑμῶν αὐτῶν ἐφορᾶτε, παρασκευάζεσθε.	~Ἃ	δὲ ἀρωγὰ ἐνείδομεν ἐπὶ τῇ
[7, 26]	ἐστι, τῆς τε γῆς ἔστιν	ἃ	ἐδῄωσαν καὶ ἐτείχισαν ἰσθμῶδές τι
[7, 48]	αὐτὸν καὶ οὐκ εἴα (ἀπανίστασθαι.	ἃ	ἐπιστάμενος τῷ μὲν ἔργῳ ἔτι
[7, 30]	θάλασσαν, (οὗ αὐτοῖς τὰ πλοῖα	ἃ	ἤγαγεν ὥρμει. καὶ ἀποκτείνουσιν αὐτῶν
[7, 43]	διαφυγόντες εὐθὺς πρὸς τὰ στρατόπεδα,	ἃ	ἦν ἐπὶ τῶν Ἐπιπολῶν τρία
[7, 73]	νυκτὸς αὐτοὺς περιιδεῖν, λέγων ταῦτα	ἃ	καὶ αὐτῷ ἐδόκει, ἀλλὰ ἐξελθόντας
[7, 2]	πλέονι ἤδη ἦσαν, καὶ ἔστιν	ἃ	καὶ ἡμίεργα, τὰ δὲ καὶ
[7, 28]	πρότερον (ὑπάρχοντος ἐκ Πελοποννήσου. δι'	ἃ	καὶ τότε ὑπό τε τῆς
[7, 15]	δηλῶσαι. ~καὶ νῦν ὡς ἐφ'	ἃ	μὲν ἤλθομεν τὸ πρῶτον καὶ
[7, 25]	ναυπηγήσιμα ἐν τῇ Καυλωνιάτιδι κατέκαυσαν,	ἃ	τοῖς Ἀθηναίοις ἑτοῖμα ἦν. (ἔς
[7, 22]	Γύλιππος ἐπειδὴ παρεσκευάσατο τὸ ναυτικόν,	ἀγαγὼν	ὑπὸ νύκτα πᾶσαν τὴν στρατιὰν
[7, 25]	ἐκπέμπουσι δώδεκα οἱ Συρακόσιοι καὶ	Ἀγάθαρχον	ἐπ' αὐτῶν Συρακόσιον ἄρχοντα. καὶ
[7, 70]	τοῖς Συρακοσίοις Σικανὸς μὲν καὶ	Ἀγάθαρχος,	κέρας ἑκάτερος τοῦ παντὸς ἔχων,
[7, 77]	ἀναγκαῖόν τε ὂν ὑμῖν ἀνδράσιν	ἀγαθοῖς	γίγνεσθαι ὡς μὴ ὄντος χωρίου
[7, 77]	τοιῶνδε ἐσώθησαν) μηδὲ καταμέμφεσθαι ὑμᾶς	ἄγαν	αὐτοὺς μήτε ταῖς ξυμφοραῖς (μήτε
[7, 50]	Νικίας (ἦν γάρ τι καὶ	ἄγαν	θειασμῷ τε καὶ τῷ τοιούτῳ
[7, 77]	ὅσοι ξυντεταγμένοι χωρεῖτε μὴ καταπέπληχθε	ἄγαν,	λογίζεσθε δὲ ὅτι αὐτοί τε
[7, 63]	μὴ ἐκπεπλῆχθαί τι ταῖς ξυμφοραῖς	ἄγαν,	τήν τε παρασκευὴν ἀπὸ τῶν
[7, 31]	ἄγων τῇ στρατιᾷ ἀπεπέμφθη, καὶ	ἀγγέλλει	τά τε ἄλλα καὶ ὅτι
[7, 25]	Κορινθίων καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λακεδαιμονίων,	ἀγγέλλοντας	τήν τε τοῦ Πλημμυρίου λῆψιν
[7, 43]	Σικελιωτῶν, ἓν δὲ τῶν ξυμμάχων,	ἀγγέλλουσι	τὴν ἔφοδον καὶ τοῖς ἑξακοσίοις
[7, 31]	παρ' αὐτούς, ὃς ἦρχε Ναυπάκτου,	ἀγγέλλων	ὅτι αἱ πέντε καὶ εἴκοσι
[7, 8]	καὶ αὐτὸς ἐς τὰς Ἀθήνας	ἀγγέλλων	πολλάκις μὲν καὶ ἄλλοτε καθ'
[7, 74]	Ἀθηναίων· ~οἱ δὲ πρὸς τὸ	ἄγγελμα	ἐπέσχον τὴν νύκτα, νομίσαντες οὐκ
[7, 40]	~καὶ οἱ μὲν πεισθέντες ἔπεμψαν	ἄγγελον,	καὶ ἡ ἀγορὰ παρεσκευάσθη, καὶ
[7, 16]	ἑκατὸν> τάλαντα ἀργυρίου, καὶ ἅμα	ἀγγελοῦντα	τοῖς ἐκεῖ ὅτι ἥξει βοήθεια
[7, 8]	αὑτοῦ γνώμην μηδὲν ἐν τῷ	ἀγγέλῳ	ἀφανισθεῖσαν μαθόντας τοὺς Ἀθηναίους βουλεύσασθαι
[7, 75]	ὀλοφυρμὸν τραπόμενοι ἐς ἀπορίαν καθίστασαν,	ἄγειν	τε σφᾶς ἀξιοῦντες καὶ ἕνα
[7, 27]	τε παρόντος τοῦ τῶν Λακεδαιμονίων	Ἄγιδος,	ὃς οὐκ ἐκ παρέργου τὸν
[7, 19]	τὴν Ἀττικὴν ἐσέβαλον· ἡγεῖτο δὲ	Ἆγις	ὁ Ἀρχιδάμου Λακεδαιμονίων βασιλεύς. καὶ
[7, 59]	καὶ πλοίοις καὶ ἀκάτοις ἐπ'	ἀγκυρῶν	ὁρμίζοντες, καὶ τἆλλα, ἢν ἔτι
[7, 44]	αὐτοὺς καὶ μὴ διεσπασμένους ἧσσον	ἀγνοεῖσθαι,	ὥστ' εἰ μὲν ἐντύχοιέν τισι
[7, 16]	τὴν Σικελίαν μετὰ δέκα νεῶν,	ἄγοντα	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν> τάλαντα ἀργυρίου,
[7, 40]	πεισθέντες ἔπεμψαν ἄγγελον, καὶ ἡ	ἀγορὰ	παρεσκευάσθη, καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐξαίφνης
[7, 39]	ἐπιμελομένους, κελεύειν ὅτι τάχιστα τὴν	ἀγορὰν	τῶν πωλουμένων παρὰ τὴν θάλασσαν
[7, 25]	τῶν ὁλκάδων τῶν ἀπὸ Πελοποννήσου	ἄγουσα	(Θεσπιῶν ὁπλίτας· καὶ ἀναλαβόντες αὐτοὺς
[7, 25]	μὲν ἐς Πελοπόννησον ᾤχετο, πρέσβεις	ἄγουσα	οἵπερ τά τε σφέτερα φράσουσιν
[7, 71]	αὐτῷ στρατεύματι τῶν Ἀθηναίων, ἕως	ἀγχώμαλα	ἐναυμάχουν, πάντα ὁμοῦ ἀκοῦσαι, ὀλοφυρμὸς
[7, 66]	ὑπὲρ καλῶν τῶν μελλόντων ὁ	ἀγὼν	ἔσται, ὦ Συρακόσιοι καὶ ξύμμαχοι,
[7, 68]	ἐλευθερίαν βεβαιοτέραν παραδοῦναι, καλὸς ὁ	ἀγών.	καὶ κινδύνων οὗτοι σπανιώτατοι οἳ
[7, 56]	καὶ ἦν δὲ ἄξιος ὁ	ἀγὼν	κατά τε ταῦτα καὶ ὅτι
[7, 61]	τῶν ἄλλων ξυμμάχων, ὁ μὲν	ἀγὼν	ὁ μέλλων ὁμοίως κοινὸς ἅπασιν
[7, 21]	Γύλιππος ἧκεν ἐς τὰς Συρακούσας,	ἄγων	ἀπὸ τῶν πόλεων ὧν ἔπεισε
[7, 31]	τότε τοῦ χειμῶνος τὰ χρήματα	ἄγων	τῇ στρατιᾷ ἀπεπέμφθη, καὶ ἀγγέλλει
[7, 3]	αὐτοῦ ηὐλίσαντο. τῇ δ' ὑστεραίᾳ	ἄγων	τὴν μὲν πλείστην τῆς στρατιᾶς
[7, 71]	τῆς ναυμαχίας καθεστηκυίας πολὺν τὸν	ἀγῶνα	καὶ ξύστασιν τῆς γνώμης εἶχε,
[7, 49]	τῶν πολεμίων μᾶλλόν ἐστι, τοὺς	ἀγῶνας	ποιήσονται, ἀλλ' ἐν εὐρυχωρίᾳ, ἐν
[7, 64]	ἐν ἑνὶ τῷδε ὑπὲρ ἀμφοτέρων	ἀγῶνι	καθεστῶτες καρτερήσατε, εἴπερ ποτέ, καὶ
[7, 86]	ὁ γὰρ Γύλιππος καλὸν τὸ	ἀγώνισμα	ἐνόμιζέν οἱ εἶναι ἐπὶ τοῖς
[7, 59]	οἱ ξύμμαχοι εἰκότως ἐνόμισαν καλὸν	ἀγώνισμα	σφίσιν εἶναι ἐπὶ τῇ γεγενημένῃ
[7, 56]	σφίσιν ἐς τοὺς Ἕλληνας τὸ	ἀγώνισμα	φανεῖσθαι· τούς τε γὰρ ἄλλους
[7, 70]	ἡ ἀντιτέχνησις τῶν κυβερνητῶν καὶ	ἀγωνισμὸς	πρὸς ἀλλήλους· οἵ τε ἐπιβάται
[7, 69]	ὅπερ πάσχουσιν ἐν τοῖς μεγάλοις	ἀγῶσι,	πάντα τε ἔργῳ ἔτι σφίσιν
[7, 61]	τῶν ἀνθρώπων, οἳ τοῖς πρώτοις	ἀγῶσι	σφαλέντες ἔπειτα διὰ παντὸς τὴν
[7, 29]	καὶ πυλῶν ἅμα διὰ τὴν	ἄδειαν	ἀνεῳγμένων. (ἐσπεσόντες δὲ οἱ Θρᾷκες
[7, 56]	τόν τε λιμένα εὐθὺς παρέπλεον	ἀδεῶς	καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ διενοοῦντο
[7, 50]	ἀξιῶν ψηφίζεσθαι, προεῖπον ὡς ἐδύναντο	ἀδηλότατα	ἔκπλουν ἐκ τοῦ στρατοπέδου πᾶσι,
[7, 63]	τοῖς ὑπηκόοις καὶ τὸ (μὴ	ἀδικεῖσθαι	πολὺ πλέον μετείχετε. ὥστε κοινωνοὶ
[7, 48]	ἐπ' αἰσχρᾷ τε αἰτίᾳ καὶ	ἀδίκως	ὑπ' Ἀθηναίων ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ
[7, 29]	πάσῃ οὐδεμιᾶς ἥσσων μᾶλλον ἑτέρας	ἀδόκητός	τε ἐπέπεσεν αὕτη καὶ δεινή.
[7, 43]	ἐβοήθουν ἐκ τῶν προτειχισμάτων, καὶ	ἀδοκήτου	τοῦ τολμήματος σφίσιν ἐν νυκτὶ
[7, 8]	ἢ κατὰ τὴν τοῦ λέγειν	ἀδυνασίαν	ἢ καὶ μνήμης ἐλλιπεῖς γιγνόμενοι
[7, 43]	Ἐπιπολῶν ἐποιεῖτο. καὶ ἡμέρας μὲν	ἀδύνατα	ἐδόκει εἶναι λαθεῖν προσελθόντας τε
[7, 28]	τῶν ἄλλων ἀναλωμάτων μεγάλων προσπιπτόντων	ἀδύνατοι	ἐγένοντο τοῖς χρήμασιν. καὶ τὴν
[7, 14]	γὰρ νῦν οὖσαι πόλεις (ξύμμαχοι	ἀδύνατοι	Νάξος καὶ Κατάνη. εἰ δὲ
[7, 44]	τε κραυγῇ οὐκ ὀλίγῃ χρώμενοι,	ἀδύνατον	ὂν ἐν νυκτὶ ἄλλῳ τῳ
[7, 15]	ἐμοὶ δὲ διάδοχόν τινα, ὡς	ἀδύνατός	εἰμι διὰ νόσον νεφρῖτιν παραμένειν.
[7, 1]	βασιλεύων τινῶν καὶ ὢν οὐκ	ἀδύνατος	τοῖς Ἀθηναίοις φίλος ἦν, καὶ
[7, 64]	καὶ τοὺς ἐκεῖ ὑπολοίπους ἡμῶν	ἀδυνάτους	ἐσομένους τούς τε αὐτοῦ καὶ
[7, 44]	δ' ἔτι τῇ πρώτῃ ἐφόδῳ	ἀήσσητοι	ἐχώρουν. πολὺ δὲ καὶ τοῦ
[7, 3]	Συράκουσαι ἦλθον κινδύνου. ~Οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	αἰφνιδίως τοῦ τε Γυλίππου καὶ
[7, 16]	ἐπιστολὴ τοσαῦτα ἐδήλου, οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	ἀκούσαντες αὐτῆς τὸν μὲν Νικίαν
[7, 20]	~Ἐν δὲ τούτῳ καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	ἅμα τῆς Δεκελείας τῷ τειχισμῷ
[7, 22]	ἐπιπλεῖν τῷ Πλημμυρίῳ, ὅπως οἱ	Ἀθηναῖοι	ἀμφοτέρωθεν θορυβῶνται. (οἱ δ' Ἀθηναῖοι
[7, 4]	ὦσιν ἀποτειχίσαι. καὶ οἵ τε	Ἀθηναῖοι	ἀνεβεβήκεσαν ἤδη ἄνω, τὸ ἐπὶ
[7, 52]	τὰ τείχη ἐχώρουν. οἱ δ'	Ἀθηναῖοι	ἀντανῆγον ναυσὶν ἓξ καὶ ὀγδοήκοντα
[7, 5]	καὶ τοὺς ξυμμάχους· καὶ οἱ	(Ἀθηναῖοι	ἀντιπαρετάσσοντο. ἐπειδὴ δὲ ἔδοξε τῷ
[7, 54]	ὅθεν καὶ τοὺς ἵππους ἔλαβον,	Ἀθηναῖοι	δὲ ἧς τε οἱ Τυρσηνοὶ
[7, 53]	ναῦν) πῦρ ἐμβαλόντες. καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	δείσαντες περὶ ταῖς ναυσὶν ἀντεμηχανήσαντό
[7, 22]	Ἀθηναῖοι ἀμφοτέρωθεν θορυβῶνται. (οἱ δ'	Ἀθηναῖοι	διὰ τάχους ἀντιπληρώσαντες ἑξήκοντα ναῦς
[7, 27]	τὸν πόλεμον (ἐποιεῖτο, μεγάλα οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐβλάπτοντο. τῆς τε γὰρ χώρας
[7, 44]	τοὺς προσφερομένους ἐδέχοντο· οἵ τε	Ἀθηναῖοι	ἐζήτουν τε σφᾶς αὐτοὺς καὶ
[7, 4]	ἐγκάρσιον τεῖχος ἁπλοῦν, ὅπως οἱ	Ἀθηναῖοι,	εἰ μὴ δύναιντο (κωλῦσαι, μηκέτι
[7, 70]	τὸν τριήραρχον ἠρώτων, οἱ μὲν	Ἀθηναῖοι	εἰ τὴν πολεμιωτάτην γῆν οἰκειοτέραν
[7, 17]	καὶ περὶ τὴν Πελοπόννησον οἱ	Ἀθηναῖοι	εἴκοσι ναῦς, ὅπως φυλάσσοιεν μηδένα
[7, 25]	οἴκου. φυλάξαντες δ' αὐτοὺς οἱ	Ἀθηναῖοι	εἴκοσι ναυσὶ πρὸς τοῖς Μεγάροις
[7, 34]	ναυτικοῦ Πολυάνθης Κορίνθιος. οἱ δ'	Ἀθηναῖοι	ἐκ τῆς Ναυπάκτου τριάκοντα ναυσὶ
[7, 56]	εἰ βούλοιντο, λάθοιεν αὐτοὺς οἱ	(Ἀθηναῖοι	ἐκπλεύσαντες. οὐ γὰρ περὶ τοῦ
[7, 11]	~Τὰ μὲν πρότερον πραχθέντα, ὦ	Ἀθηναῖοι,	ἐν ἄλλαις πολλαῖς ἐπιστολαῖς ἴστε·
[7, 55]	Δημοσθένους ναῦς ἐπελθούσας) οἱ μὲν	Ἀθηναῖοι	ἐν παντὶ δὴ ἀθυμίας ἦσαν
[7, 32]	οἱ Σικελοί, καθάπερ ἐδέοντο οἱ	Ἀθηναῖοι,	ἐνέδραν τινὰ τριχῇ ποιησάμενοι, ἀφυλάκτοις
[7, 34]	καὶ πολὺ ἐκρατοῦντο, οἵ τ'	Ἀθηναῖοι	(ἐνόμιζον ἡσσᾶσθαι ὅτι οὐ πολὺ
[7, 43]	αὐτοῖς ὁ Δημοσθένης καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐντυχόντες ἀμυνομένους προθύμως ἔτρεψαν. καὶ
[7, 78]	χρόνον μὲν πολὺν ἐμάχοντο οἱ	Ἀθηναῖοι,	ἔπειτα ἀνεχώρησαν πάλιν ἐς τὸ
[7, 79]	μὲν τοιούτῳ τρόπῳ ἀντεῖχον οἱ	Ἀθηναῖοι,	ἔπειτα προελθόντες πέντε ἢ ἓξ
[7, 53]	Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐπιβοηθήσαντες καὶ δείσαντες περὶ ταῖς
[7, 25]	νῆες ἐντὸς ὁρμοῖεν καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐπιπλέοντες μὴ βλάπτοιεν ἐμβάλλοντες. (προσαγαγόντες
[7, 34]	καὶ τοῦ πεζοῦ διαλυθέντος οἱ	Ἀθηναῖοι	ἔστησαν τροπαῖον καὶ αὐτοὶ ἐν
[7, 79]	(τὸ χωρίον. καὶ προσβαλόντες οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐτειχομάχουν, καὶ βαλλόμενοι ὑπὸ πολλῶν
[7, 4]	ἐπῄει (πρὸς αὐτό. οἱ δ'	Ἀθηναῖοι	(ἔτυχον γὰρ ἔξω αὐλιζόμενοι) ὡς
[7, 44]	ταραχῇ καὶ ἀπορίᾳ ἐγίγνοντο οἱ	Ἀθηναῖοι,	ἣν οὐδὲ πυθέσθαι ῥᾴδιον ἦν
[7, 84]	τε καὶ κατακοντίζοντες. καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	ἠπείγοντο πρὸς τὸν Ἀσσίναρον ποταμόν,
[7, 81]	τε καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ	Ἀθηναῖοι	ἦσαν· ἀνειληθέντες γὰρ ἔς τι
[7, 79]	πρὸς τὸ πεδίον μᾶλλον οἱ	Ἀθηναῖοι	ηὐλίσαντο. Τῇ δ' ὑστεραίᾳ προυχώρουν,
[7, 51]	δὲ στενῆς τῆς ἐσόδου οἱ	Ἀθηναῖοι	ἵππους τε ἑβδομήκοντα ἀπολλύασι καὶ
[7, 73]	τάδε μηχανᾶται, δεδιὼς μὴ οἱ	Ἀθηναῖοι	καθ' ἡσυχίαν προφθάσωσιν ἐν τῇ
[7, 77]	~Καὶ ἐκ τῶν παρόντων, ὦ	Ἀθηναῖοι	καὶ ξύμμαχοι, ἐλπίδα χρὴ ἔχειν
[7, 17]	ἧσσον οἱ ἐν τῇ Ναυπάκτῳ	Ἀθηναῖοι	κωλύοιεν ἀπαίρειν, πρὸς τὴν σφετέραν
[7, 79]	φιλεῖ γίγνεσθαι· ἀφ' ὧν οἱ	Ἀθηναῖοι	μᾶλλον ἔτι ἠθύμουν καὶ ἐνόμιζον
[7, 57]	τὸ ξυμφέρον ἢ ἀνάγκῃ (ἔσχεν.	Ἀθηναῖοι	μὲν αὐτοὶ Ἴωνες ἐπὶ Δωριᾶς
[7, 38]	ὅλην τὴν ἡμέραν διετέλεσαν οἱ	Ἀθηναῖοι	μέχρι νυκτός. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[7, 63]	ἀξία ἐστὶ διασώσασθαι, οἳ τέως	Ἀθηναῖοι	νομιζόμενοι καὶ μὴ ὄντες ἡμῶν
[7, 6]	~ὁ δὲ Νικίας καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	νομίζοντες, καὶ εἰ ἐκεῖνοι μὴ
[7, 40]	αὐτοῦ (ἄριστον ἐποιοῦντο· οἱ δ'	Ἀθηναῖοι	νομίσαντες αὐτοὺς ὡς ἡσσημένους σφῶν
[7, 57]	κατειργόμενοι, ὅτι θαλάσσης ἐκράτουν οἱ	Ἀθηναῖοι,	ξυνείποντο· Κερκυραῖοι δὲ οὐ μόνον
[7, 50]	γὰρ πασσέληνος οὖσα. καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	οἵ τε πλείους ἐπισχεῖν ἐκέλευον
[7, 83]	καὶ ἐπαιάνισαν. γνόντες δὲ (οἱ	Ἀθηναῖοι	ὅτι οὐ λανθάνουσι, κατέθεντο πάλιν
[7, 42]	ἐξελθόντες τῶν Συρακοσίων ἔτεμον οἱ	Ἀθηναῖοι	περὶ τὸν Ἄναπον, καὶ τῷ
[7, 65]	τὴν παρασκευήν, ὅτι ναυμαχήσουσιν οἱ	Ἀθηναῖοι,	προηγγέλθη δ' αὐτοῖς (καὶ ἡ
[7, 78]	λέπας. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ	Ἀθηναῖοι	προῇσαν, καὶ οἱ τῶν Συρακοσίων
[7, 5]	τοῖς λίθοις χρώμενος οὓς οἱ	Ἀθηναῖοι	προπαρεβάλοντο σφίσιν, ἅμα δὲ παρέτασσεν
[7, 19]	πρῶτον ἐπληρώθησαν, ὅπως μὴ οἱ	Ἀθηναῖοι	πρὸς τὰς ὁλκάδας μᾶλλον ἢ
[7, 70]	μέσον. (ἐπειδὴ δὲ οἱ ἄλλοι	Ἀθηναῖοι	προσέμισγον τῷ ζεύγματι, τῇ μὲν
[7, 25]	γὰρ ναῦν μυριοφόρον αὐτοῖς οἱ	Ἀθηναῖοι,	πύργους τε ξυλίνους ἔχουσαν καὶ
[7, 48]	στρατιάν. εὖ γὰρ εἰδέναι ὅτι	Ἀθηναῖοι	σφῶν ταῦτα οὐκ ἀποδέξονται, ὥστε
[7, 18]	αὐτοῖς ἐγένετο. (ἐπειδὴ δὲ οἱ	Ἀθηναῖοι	ταῖς τριάκοντα ναυσὶν ἐξ Ἄργους
[7, 74]	ὀλίγας, ὥσπερ διενοήθησαν, αὐτοὶ οἱ	Ἀθηναῖοι)	τὰς δ' ἄλλας καθ' ἡσυχίαν
[7, 78]	ηὐλίσαντο πρὸς λόφῳ τινὶ οἱ	Ἀθηναῖοι·	τῇ δ' ὑστεραίᾳ πρῲ ἐπορεύοντο
[7, 77]	ἐπιθυμεῖτέ που ἐπιδεῖν καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	τὴν μεγάλην δύναμιν τῆς πόλεως
[7, 37]	Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων. καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	τὸ πρῶτον αὐτοὺς οἰόμενοι τῷ
[7, 2]	τὸν Εὐρύηλον, ᾗπερ καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	τὸ πρῶτον, ἐχώρει μετὰ τῶν
[7, 59]	τἆλλα, ἢν ἔτι ναυμαχεῖν οἱ	Ἀθηναῖοι	τολμήσωσι, παρεσκευάζοντο, καὶ ὀλίγον οὐδὲν
[7, 45]	Βοιωτοὶ πρῶτον ἀντέστησαν, οἱ δ'	Ἀθηναῖοι	τοὺς νεκροὺς (ὑποσπόνδους ἐκομίσαντο. ἀπέθανον
[7, 49]	Νικίας ἰσχυρίζηται. καὶ οἱ μὲν	Ἀθηναῖοι	τούτῳ τῷ τρόπῳ διεμέλλησάν τε
[7, 41]	οἱ Συρακόσιοι ἐνίκησαν, καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	τραπόμενοι διὰ τῶν ὁλκάδων τὴν
[7, 79]	καὶ εἰ μὲν ἐπίοιεν οἱ	Ἀθηναῖοι,	ὑπεχώρουν, εἰ δ' ἀναχωροῖεν, ἐπέκειντο,
[7, 72]	πόλιν τροπαῖον (ἔστησαν, οἱ δ'	Ἀθηναῖοι	ὑπὸ μεγέθους τῶν παρόντων κακῶν
[7, 4]	πάλιν. ἐποικοδομήσαντες δὲ αὐτὸ οἱ	Ἀθηναῖοι	ὑψηλότερον αὐτοὶ μὲν ταύτῃ ἐφύλασσον,
[7, 28]	μὲν ἡμέραν κατὰ διαδοχὴν οἱ	Ἀθηναῖοι	φυλάσσοντες, τὴν δὲ νύκτα καὶ
[7, 25]	πολλοὺς τῶν σταυρῶν ἀνεῖλον οἱ	Ἀθηναῖοι.	(χαλεπωτάτη δ' ἦν τῆς σταυρώσεως
[7, 27]	τὴν Σικελίαν (ξυμπλεῖν. οἱ δ'	Ἀθηναῖοι,	ὡς ὕστεροι ἧκον, διενοοῦντο αὐτοὺς
[7, 71]	ἄνδρες διαβεβηκότες, καὶ τότε τοῖς	Ἀθηναίοις	ἀνέλπιστον ἦν τὸ κατὰ γῆν
[7, 70]	αὐτίκα φιλονικίαν ἐγίγνετο, τοῖς μὲν	Ἀθηναίοις	βιάζεσθαί τε τὸν ἔκπλουν ἐπιβοῶντες
[7, 25]	Ἰταλίαν ἔπλευσαν, πυνθανόμεναι πλοῖα τοῖς	(Ἀθηναίοις	γέμοντα χρημάτων προσπλεῖν. καὶ τῶν
[7, 49]	αὐτόθι πολὺ τὸ βουλόμενον τοῖς	Ἀθηναίοις	γίγνεσθαι τὰ πράγματα καὶ ἐπικηρυκευόμενον
[7, 10]	τῆς πόλεως παρελθὼν ἀνέγνω τοῖς	Ἀθηναίοις	δηλοῦσαν τοιάδε. ~Τὰ μὲν πρότερον
[7, 64]	νῦν ἐσόμενοι καὶ πεζοὶ τοῖς	Ἀθηναίοις	εἰσὶ καὶ νῆες καὶ ἡ
[7, 43]	νυκτὶ γενομένου προσέβαλόν τε τοῖς	Ἀθηναίοις	ἐκπεπληγμένοι καὶ βιασθέντες (ὑπ' αὐτῶν
[7, 36]	γὰρ ἀνάκρουσιν οὐκ ἔσεσθαι τοῖς	Ἀθηναίοις	ἐξωθουμένοις ἄλλοσε ἢ ἐς τὴν
[7, 33]	ἐγένετο, ἐπέσχον τὸ εὐθέως τοῖς	Ἀθηναίοις	ἐπιχειρεῖν· ὁ δὲ Δημοσθένης καὶ
[7, 39]	αὖθις καὶ αὐθημερὸν ἀπροσδοκήτοις τοῖς	Ἀθηναίοις	ἐπιχειρῶσιν. ~καὶ οἱ μὲν πεισθέντες
[7, 71]	πάντων γὰρ δὴ ἀνακειμένων τοῖς	Ἀθηναίοις	ἐς τὰς ναῦς ὅ τε
[7, 2]	ὀκτὼ σταδίων ἤδη ἀπετετέλεστο τοῖς	Ἀθηναίοις	ἐς τὸν μέγαν λιμένα διπλοῦν
[7, 25]	τῇ Καυλωνιάτιδι κατέκαυσαν, ἃ τοῖς	Ἀθηναίοις	ἑτοῖμα ἦν. (ἔς τε Λοκροὺς
[7, 39]	καὶ τοῦ ναυτικοῦ (προσέμισγον τοῖς	Ἀθηναίοις,	καὶ ἀντικαταστάντες ταῖς ναυσὶ τὸν
[7, 50]	ἐπιθησόμενοι κατ' ἀμφότερα αὖθις τοῖς	Ἀθηναίοις	καὶ ναυσὶ καὶ πεζῷ· οἱ
[7, 70]	ὅπως πανταχόθεν ἅμα προσπίπτοιεν τοῖς	Ἀθηναίοις,	καὶ ὁ πεζὸς ἅμα αὐτοῖς
[7, 50]	πρότερον κινηθείη. καὶ τοῖς μὲν	Ἀθηναίοις	μελλήσασι διὰ τοῦτο ἡ μονὴ
[7, 33]	αὐτοὺς ἐχθροὺς καὶ φίλους τοῖς	Ἀθηναίοις	νομίζειν, περιέμενον ἐν τῇ Θουρίᾳ
[7, 44]	ὁπότε παιανίσειαν, φόβον παρεῖχε τοῖς	Ἀθηναίοις,	οἵ τε πολέμιοι (ὁμοίως. ὥστε
[7, 36]	παίοντες (τοῖς ἐμβόλοις. τοῖς δὲ	Ἀθηναίοις	οὐκ ἔσεσθαι σφῶν ἐν στενοχωρίᾳ
[7, 72]	πολεμίοις· ἦσαν γὰρ τοῖς μὲν	Ἀθηναίοις	περίλοιποι ὡς ἑξήκοντα, τοῖς δ'
[7, 48]	ἐν ταῖς Συρακούσαις βουλόμενον τοῖς	Ἀθηναίοις	τὰ πράγματα ἐνδοῦναι, ἐπεκηρυκεύετο ὡς
[7, 23]	ἀλλήλας παρέδοσαν τὴν νίκην τοῖς	Ἀθηναίοις·	ταύτας τε γὰρ ἔτρεψαν καὶ
[7, 53]	Τυρσηνοί (οὗτοι γὰρ ἐφύλασσον τοῖς	Ἀθηναίοις	ταύτῃ) ὁρῶντες ἀτάκτως προσφερομένους, ἐπεκβοηθήσαντες
[7, 60]	ἐς οὐδὲν ἐπενόουν. ~τοῖς δὲ	Ἀθηναίοις	τήν τε ἀπόκλῃσιν ὁρῶσι καὶ
[7, 3]	ἦν δὲ οὐκ ἐπιφανὲς τοῖς	Ἀθηναίοις	(τὸ χωρίον. καὶ τριήρης τῇ
[7, 4]	Γύλιππος (ἦν γάρ τι τοῖς	Ἀθηναίοις	τοῦ τείχους ἀσθενές) νυκτὸς ἀναλαβὼν
[7, 40]	φυλασσόμενοι· ἔπειτα οὐκ ἐδόκει τοῖς	Ἀθηναίοις	ὑπὸ σφῶν αὐτῶν διαμέλλοντας κόπῳ
[7, 1]	καὶ ὢν οὐκ ἀδύνατος τοῖς	Ἀθηναίοις	φίλος ἦν, καὶ τοῦ Γυλίππου
[7, 3]	ὁ Νικίας οὐκ ἐπῆγε τοὺς	Ἀθηναίους,	ἀλλ' ἡσύχαζε πρὸς τῷ ἑαυτῶν
[7, 81]	ἡμέρα ἐγένετο καὶ ἔγνωσαν τοὺς	Ἀθηναίους	ἀπεληλυθότας, ἐν αἰτίᾳ τε οἱ
[7, 42]	ᾧ ἐκώλυσαν περιτειχίσαι σφᾶς τοὺς	Ἀθηναίους,	ἁπλοῦν ὂν καί, εἰ κρατήσειέ
[7, 8]	τῷ ἀγγέλῳ ἀφανισθεῖσαν μαθόντας τοὺς	Ἀθηναίους	βουλεύσασθαι περὶ τῆς ἀληθείας. (καὶ
[7, 66]	ἐπὶ ὅσον δεῖ ᾔσθηται, (σημανοῦμεν.	Ἀθηναίους	γὰρ ἐς τὴν χώραν τήνδε
[7, 66]	τῆς δυνάμεως ἐνδιδόασιν· ὃ νῦν	Ἀθηναίους	εἰκὸς πεπονθέναι. ~ἡμῶν δὲ τό
[7, 36]	(ὅπερ καὶ ἔβλαπτε μάλιστα τοὺς	Ἀθηναίους	ἐν ἁπάσαις ταῖς ναυμαχίαις, οὐκ
[7, 18]	ἐγεγένητό τις ῥώμη, διότι τοὺς	Ἀθηναίους	ἐνόμιζον διπλοῦν τὸν πόλεμον ἔχοντας,
[7, 69]	ναῦς εὐθὺς ἐπειδὴ καὶ τοὺς	Ἀθηναίους	(ᾐσθάνοντο. ὁ δὲ Νικίας ὑπὸ
[7, 74]	χώραν, ᾗ εἰκὸς ἦν τοὺς	Ἀθηναίους	ἰέναι, ἀπεφάργνυσαν καὶ τῶν ῥείθρων
[7, 27]	χώρᾳ ἐπῳκεῖτο, πολλὰ ἔβλαπτε τοὺς	Ἀθηναίους,	καὶ ἐν τοῖς πρῶτον χρημάτων
[7, 34]	ἐδόκει εἶναι, ὥρμησαν ἐπὶ τοὺς	Ἀθηναίους	καὶ ἐναμάχουν. (καὶ χρόνον ἀντεῖχον
[7, 71]	τῆς ναυμαχίας ἔτρεψάν τε τοὺς	Ἀθηναίους	καὶ ἐπικείμενοι λαμπρῶς, πολλῇ κραυγῇ
[7, 81]	Γύλιππον εἶχον ἑκόντα ἀφεῖναι τοὺς	Ἀθηναίους,	καὶ κατὰ τάχος διώκοντες, ᾗ
[7, 82]	δι' ἡμέρας βάλλοντες πανταχόθεν τοὺς	Ἀθηναίους	καὶ ξυμμάχους ἑώρων ἤδη τεταλαιπωρημένους
[7, 21]	μὴ ἀθυμεῖν ἐπιχειρῆσαι πρὸς τοὺς	Ἀθηναίους,	λέγων οὐδ' ἐκείνους πάτριον τὴν
[7, 33]	οἱ δ' ἄλλοι ἐπὶ τοὺς	Ἀθηναίους	μετὰ τῶν Συρακοσίων οἱ πρότερον
[7, 53]	γεμίσαντες (ἦν γὰρ ἐπὶ τοὺς	Ἀθηναίους	ὁ ἄνεμος οὔριος) ἀφεῖσαν (τὴν
[7, 70]	εἰ οὓς σαφῶς ἴσασι προθυμουμένους	Ἀθηναίους	παντὶ τρόπῳ διαφυγεῖν, τούτους αὐτοὶ
[7, 84]	δὲ κρημνῶδες) ἔβαλλον ἄνωθεν τοὺς	Ἀθηναίους,	πίνοντάς τε τοὺς πολλοὺς ἀσμένους
[7, 86]	Νικίας προυθυμήθη, σπονδὰς (πείσας τοὺς	Ἀθηναίους	ποιήσασθαι, ὥστε ἀφεθῆναι. ἀνθ' ὧν
[7, 40]	αὐτοῖς ἀκοντίζοντες μεγάλα ἔβλαπτον τοὺς	Ἀθηναίους,	πολὺ δ' ἔτι μείζω οἱ
[7, 42]	στρατιὰν καὶ οὐ τρίψεσθαι ἄλλως	Ἀθηναίους	τε τοὺς ξυστρατευομένους καὶ τὴν
[7, 21]	τοιοῦτον ἐκπλαγέντων αὐτῶν περιγενησομένους ἢ	Ἀθηναίους	τῇ ἐπιστήμῃ τὴν Συρακοσίων ἀπειρίαν
[7, 18]	πρότερον ἡμάρτητο, αὖθις ἐς τοὺς	Ἀθηναίους	τὸ αὐτὸ περιεστάναι, πρόθυμοι ἦσαν
[7, 21]	πρὸς ἄνδρας τολμηρούς, οἵους καὶ	Ἀθηναίους,	τοὺς ἀντιτολμῶντας χαλεπωτάτους ἂν (αὐτοῖς)
[7, 58]	ὅσοι μὴ ἀφέστασαν πρὸς τοὺς	Ἀθηναίους·	τῶν δ' ἔξω Σικελίας Ἑλλήνων
[7, 64]	ἑτέρας εὐτυχούσης ῥώμης. ~τούς τε	Ἀθηναίους	ὑμῶν πάλιν αὖ καὶ τάδε
[7, 46]	ὢν καὶ τὰ τείχη τῶν	Ἀθηναίων	αἱρήσειν βίᾳ, ἐπειδὴ τὰ ἐν
[7, 74]	ναυσὶ προσπλεύσαντες τὰς ναῦς τῶν	Ἀθηναίων	ἀπὸ τοῦ αἰγιαλοῦ ἀφεῖλκον (ἐνέπρησαν
[7, 52]	ξύμμαχοι τὸ μέσον πρῶτον τῶν	Ἀθηναίων	ἀπολαμβάνουσι κἀκεῖνον ἐν τῷ κοίλῳ
[7, 48]	τε αἰτίᾳ καὶ ἀδίκως ὑπ'	Ἀθηναίων	ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ ὑπὸ τῶν
[7, 18]	ἐπειδὴ ἐπυνθάνοντο τὴν ἀπὸ τῶν	Ἀθηναίων	βοήθειαν ἐς τὴν Σικελίαν, ὅπως
[7, 34]	δὲ τῶν ναυαγίων κρατησάντων τῶν	Ἀθηναίων	διά τε τὴν τοῦ ἀνέμου
[7, 20]	Χίαις, ὁπλίταις δὲ ἐκ καταλόγου	Ἀθηναίων	διακοσίοις καὶ χιλίοις, καὶ νησιωτῶν
[7, 42]	προτέρῳ ἐπεληλυθότα τήν τε τῶν	Ἀθηναίων	δύναμιν πανταχόσε πολλὴν φαινομένην· τῷ
[7, 56]	ἔτι δυνατὴν ἔσεσθαι τὴν ὑπόλοιπον	Ἀθηναίων	δύναμιν τὸν ὕστερον ἐπενεχθησόμενον πόλεμον
[7, 57]	Ἰάπυγες μισθοφόροι. τοσάδε μὲν μετὰ	Ἀθηναίων	ἔθνη ἐστράτευον. ~Συρακοσίοις δὲ ἀντεβοήθησαν
[7, 43]	πρῶτον ὑπεχώρησαν. προϊόντων δὲ τῶν	Ἀθηναίων	ἐν ἀταξίᾳ μᾶλλον ἤδη ὡς
[7, 33]	καταλαμβάνουσι νεωστὶ (στάσει τοὺς τῶν	Ἀθηναίων	ἐναντίους ἐκπεπτωκότας· καὶ βουλόμενοι τὴν
[7, 7]	(ἂν προχωρῇ, ὡς καὶ τῶν	Ἀθηναίων	ἐπιμεταπεμπομένων. οἵ τε Συρακόσιοι ναυτικὸν
[7, 73]	ἀνακαλεσάμενοί τινας ὡς ὄντες τῶν	Ἀθηναίων	ἐπιτήδειοι (ἦσαν γάρ τινες τῷ
[7, 41]	καταδύσαντες δ' οἱ Συρακόσιοι τῶν	Ἀθηναίων	ἑπτὰ ναῦς καὶ κατατραυματίσαντες πολλὰς
[7, 34]	κατέδυ ναῦς. ἀποπλευσάντων δὲ τῶν	Ἀθηναίων	ἐς τὴν Ναύπακτον οἱ Κορίνθιοι
[7, 2]	Συρακοσίων (ἐπὶ τὸ τείχισμα τῶν	Ἀθηναίων.	ἔτυχε δὲ κατὰ τοῦτο τοῦ
[7, 57]	δὲ πλέον Δημοσθένους φιλίᾳ καὶ	Ἀθηναίων	εὐνοίᾳ ξύμμαχοι ὄντες ἐπεκούρησαν. (καὶ
[7, 57]	καὶ ἐκ Πύλου τότε ὑπ'	Ἀθηναίων	ἐχομένης ἐς τὸν πόλεμον παρελήφθησαν.
[7, 71]	ἐν τῷ αὐτῷ στρατεύματι τῶν	Ἀθηναίων,	ἕως ἀγχώμαλα ἐναυμάχουν, πάντα ὁμοῦ
[7, 24]	ἐκάκωσε τὸ στράτευμα τὸ τῶν	Ἀθηναίων	ἡ τοῦ Πλημμυρίου λῆψις· οὐ
[7, 44]	Κερκυραῖοι καὶ ὅσον Δωρικὸν μετ'	Ἀθηναίων	ἦν, ὁπότε παιανίσειαν, φόβον παρεῖχε
[7, 57]	ὠφελίας Δωριῆς ἐπὶ Δωριᾶς μετὰ	Ἀθηναίων	Ἰώνων ἠκολούθουν, Μαντινῆς δὲ καὶ
[7, 37]	προεξαγαγὼν προσῆγε τῷ τείχει τῶν	Ἀθηναίων,	καθ' ὅσον πρὸς τὴν πόλιν
[7, 81]	ἦν ἔτι ἢ πρὸς τῶν	Ἀθηναίων,	καὶ ἅμα φειδώ τέ τις
[7, 52]	ἔχοντα τὸ δεξιὸν κέρας τῶν	Ἀθηναίων	καὶ βουλόμενον περικλῄσασθαι τὰς ναῦς
[7, 18]	ὑπήκουον ἐς δίκας προκαλουμένων τῶν	Ἀθηναίων.	καὶ διὰ τοῦτο εἰκότως δυστυχεῖν
[7, 87]	οὕτω διῃτήθησαν ἁθρόοι· ἔπειτα πλὴν	Ἀθηναίων	καὶ εἴ τινες Σικελιωτῶν ἢ
[7, 20]	ἔμελλον, ἀπέστελλον ἑξήκοντα μὲν ναυσὶν	Ἀθηναίων	καὶ πέντε Χίαις, ὁπλίταις δὲ
[7, 28]	γε καθ' αὑτὴν τῆς τῶν	Ἀθηναίων,	καὶ τὸν παράλογον τοσοῦτον ποιῆσαι
[7, 86]	πόλιν. καὶ τοὺς μὲν ἄλλους	Ἀθηναίων	καὶ τῶν ξυμμάχων ὁπόσους ἔλαβον
[7, 6]	ἀκοντιστὰς ἐκ πλαγίου τάξας τῶν	Ἀθηναίων	κατὰ τὴν εὐρυχωρίαν, ᾗ τῶν
[7, 52]	τὰς πάσας ἤδη ναῦς τῶν	Ἀθηναίων	κατεδίωκόν τε καὶ ἐξεώθουν ἐς
[7, 34]	τρεῖς νῆες διαφθείρονται, τῶν δ'	Ἀθηναίων	κατέδυ μὲν οὐδεμία ἁπλῶς, ἑπτὰ
[7, 9]	θέρει τελευτῶντι καὶ Εὐετίων στρατηγὸς	Ἀθηναίων	μετὰ Περδίκκου στρατεύσας ἐπ' Ἀμφίπολιν
[7, 56]	τε ταῦτα καὶ ὅτι οὐχὶ	Ἀθηναίων	μόνον περιεγίγνοντο, ἀλλὰ καὶ τῶν
[7, 40]	τῇ παρασκευῇ ἀνερρήγνυσαν τὰς τῶν	Ἀθηναίων	ναῦς ἐπὶ πολὺ τῆς παρεξειρεσίας,
[7, 23]	νῆες ναυμαχοῦσαι βιασάμεναι τὰς τῶν	Ἀθηναίων	ναῦς οὐδενὶ κόσμῳ ἐσέπλεον, καὶ
[7, 36]	οἱ Συρακόσιοι πρὸς τὰς τῶν	Ἀθηναίων	ναῦς οὐχ ὁμοίως ἀντινεναυπηγημένας, ἀλλὰ
[7, 21]	τῷ τολμῆσαι ἀπροσδοκήτως πρὸς τὸ	Ἀθηναίων	ναυτικὸν ἀντιστῆναι πλέον τι διὰ
[7, 83]	καὶ Συρακοσίοις εἶναι ἑτοῖμος ὑπὲρ	Ἀθηναίων	ξυμβῆναι, ὅσα ἀνήλωσαν χρήματα Συρακόσιοι
[7, 26]	καὶ ταῖς τριάκοντα ναυσὶ τῶν	Ἀθηναίων	ξυμμίσγει, καὶ παραλαβόντες τῶν Ἀργείων
[7, 73]	ἀκούσαντες διήγγειλαν τοῖς στρατηγοῖς τῶν	Ἀθηναίων·	~οἱ δὲ πρὸς τὸ ἄγγελμα
[7, 44]	ἐν στενοχωρίᾳ (ἀνεστρέφοντο. καὶ τῶν	Ἀθηναίων	οἱ μὲν ἤδη ἐνικῶντο, οἱ
[7, 38]	ναῦν μίαν ἢ δύο τῶν	Ἀθηναίων	οἱ Συρακόσιοι καταδύσαντες, διεκρίθησαν· καὶ
[7, 6]	παροικοδομήσαντες καὶ παρελθόντες τὴν τῶν	Ἀθηναίων	οἰκοδομίαν, ὥστε μηκέτι μήτε αὐτοὶ
[7, 83]	τὰ χρήματα ἀποδοθῇ, ἄνδρας δώσειν	Ἀθηναίων	(ὁμήρους, ἕνα κατὰ τάλαντον. οἱ
[7, 6]	μάχῃ τῷ εὐωνύμῳ κέρᾳ τῶν	Ἀθηναίων,	ὅπερ κατ' αὐτοὺς ἦν, ἔτρεψαν·
[7, 57]	Λακεδαιμονίους τοὺς ἅμα Γυλίππῳ μετ'	Ἀθηναίων	ὅπλα ἔφερον, Ῥόδιοι δὲ Ἀργεῖοι
[7, 3]	παρέταξε πρὸς τὰ τείχη τῶν	Ἀθηναίων,	ὅπως μὴ ἐπιβοηθοῖεν ἄλλοσε, μέρος
[7, 34]	ναυμαχοῦντες ῥᾳδίως διεσῴζοντο, (τῶν δὲ	Ἀθηναίων	οὐδεμία κατέδυ ναῦς. ἀποπλευσάντων δὲ
[7, 61]	ξυμφοραῖς ἔχουσιν. ἀλλ' ὅσοι τε	Ἀθηναίων	πάρεστε, πολλῶν ἤδη πολέμων ἔμπειροι
[7, 57]	ὄντες οὗτοι πάντες καὶ ἀπ'	Ἀθηναίων	πλὴν Καρυστίων (οὗτοι δ' εἰσὶ
[7, 19]	Δεκέλεια σταδίους μάλιστα τῆς τῶν	Ἀθηναίων	πόλεως εἴκοσι καὶ ἑκατόν, παραπλήσιον
[7, 19]	τεῖχος, ἐπιφανὲς μέχρι τῆς τῶν	Ἀθηναίων	πόλεως. καὶ οἱ μὲν ἐν
[7, 23]	Γύλιππος τῶν ἐν τῷ Πλημμυρίῳ	Ἀθηναίων	πρὸς τὴν θάλασσαν ἐπικαταβάντων καὶ
[7, 25]	καὶ πεζῷ, ὡς καὶ τῶν	Ἀθηναίων	προσδοκίμων ὄντων ἄλλῃ στρατιᾷ καί,
[7, 51]	προτέρᾳ πρὸς τὰ τείχη τῶν	Ἀθηναίων	προσέβαλλον, καὶ ἐπεξελθόντος μέρους τινὸς
[7, 47]	οὕτω ξυνέβη. ~Οἱ δὲ τῶν	Ἀθηναίων	στρατηγοὶ ἐν τούτῳ ἐβουλεύοντο πρός
[7, 69]	γὰρ ἐπὶ τὰς ναῦς τῶν	Ἀθηναίων	στρατηγοὶ ἐπέβησαν) ἄραντες ἀπὸ τοῦ
[7, 50]	καὶ πεζῷ· οἱ δὲ τῶν	Ἀθηναίων	στρατηγοὶ ὁρῶντες στρατιάν τε ἄλλην
[7, 73]	μετὰ ἱππέων πρὸς τὸ τῶν	Ἀθηναίων	στρατόπεδον, ἡνίκα ξυνεσκόταζεν· οἳ προσελάσαντες
[7, 16]	πέμπειν καὶ ναυτικὴν καὶ (πεζὴν	Ἀθηναίων	τε ἐκ καταλόγου καὶ τῶν
[7, 61]	καὶ ἔλεξε τοιάδε. ~Ἄνδρες στρατιῶται	Ἀθηναίων	τε καὶ τῶν ἄλλων ξυμμάχων,
[7, 56]	εἶναι καί, εἰ δύναιντο κρατῆσαι	Ἀθηναίων	τε καὶ τῶν ξυμμάχων καὶ
[7, 56]	τῷδε τῷ πολέμῳ πρὸς τὴν	Ἀθηναίων	τε πόλιν καὶ Λακεδαιμονίων. ~Τοσοίδε
[7, 24]	ὥσπερ γὰρ ταμιείῳ χρωμένων τῶν	Ἀθηναίων	τοῖς τείχεσι πολλὰ μὲν ἐμπόρων
[7, 59]	τε τὸ στρατόπεδον ἅπαν τῶν	Ἀθηναίων	τοσοῦτον ὄν, καὶ μηδὲ καθ'
[7, 6]	ὅσον οὐ παρεληλύθει τὴν τῶν	Ἀθηναίων	τοῦ τείχους τελευτὴν ἡ ἐκείνων
[7, 5]	νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀνελομένων καὶ τῶν	Ἀθηναίων	τροπαῖον στησάντων, ὁ Γύλιππος ξυγκαλέσας
[7, 3]	τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἁλίσκεται τῶν	Ἀθηναίων	ὑπὸ τῶν Συρακοσίων ἐφορμοῦσα τῷ
[7, 7]	ὑπόλοιποι δώδεκα, λαθοῦσαι τὴν τῶν	Ἀθηναίων	φυλακήν (ἦρχε δ' αὐτῶν Ἐρασινίδης
[7, 48]	βούλεσθαι αὐτός γε ἐπιστάμενος τὰς	Ἀθηναίων	φύσεις ἐπ' αἰσχρᾷ τε αἰτίᾳ
[7, 49]	μὴ ἀπάγειν τὴν στρατιὰν ἄνευ	Ἀθηναίων	ψηφίσματος, ἀλλὰ τρίβειν αὐτοῦ, ἔφη
[7, 42]	τῷ δὲ προτέρῳ στρατεύματι τῶν	Ἀθηναίων	ὡς ἐκ κακῶν ῥώμη (τις
[7, 51]	ἦσαν μὴ ἀνιέναι τὰ τῶν	Ἀθηναίων,	ὡς καὶ αὐτῶν κατεγνωκότων ἤδη
[7, 8]	ἔπεμπε καὶ αὐτὸς ἐς τὰς	Ἀθήνας	ἀγγέλλων πολλάκις μὲν καὶ ἄλλοτε
[7, 10]	ἐπιγιγνομένου χειμῶνος ἥκοντες ἐς τὰς	Ἀθήνας	οἱ παρὰ τοῦ Νικίου ὅσα
[7, 27]	τοῦ Διακοῦ γένους ἐς τὰς	Ἀθήνας	πελτασταὶ ἐν τῷ αὐτῷ θέρει
[7, 42]	Εὐρυμέδων ἔχοντες τὴν ἀπὸ τῶν	Ἀθηνῶν	βοήθειαν παραγίγνονται, ναῦς τε τρεῖς
[7, 64]	καὶ τὸ μέγα ὄνομα τῶν	Ἀθηνῶν,	περὶ ὧν, εἴ τίς τι
[7, 75]	λυπηρότεροι ἦσαν (καὶ τῶν ἀπολωλότων	ἀθλιώτεροι.	πρὸς γὰρ ἀντιβολίαν καὶ ὀλοφυρμὸν
[7, 33]	βουλόμενοι τὴν στρατιὰν αὐτόθι πᾶσαν	ἁθροίσαντες	εἴ τις ὑπελέλειπτο ἐξετάσαι, καὶ
[7, 85]	διωξομένους ξυνέλαβον. τὸ μὲν οὖν	ἁθροισθὲν	τοῦ στρατεύματος ἐς τὸ κοινὸν
[7, 84]	χαλεπὴν ἤδη τὴν διάβασιν ἐποίουν·	ἁθρόοι	γὰρ ἀναγκαζόμενοι χωρεῖν ἐπέπιπτόν τε
[7, 87]	μὲν ἑβδομήκοντά τινας οὕτω διῃτήθησαν	ἁθρόοι·	ἔπειτα πλὴν Ἀθηναίων καὶ εἴ
[7, 61]	ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν.	ἀθυμεῖν	δὲ οὐ χρὴ οὐδὲ πάσχειν
[7, 21]	ἥκιστα, τοῦ ταῖς ναυσὶ μὴ	ἀθυμεῖν	ἐπιχειρῆσαι πρὸς τοὺς Ἀθηναίους, λέγων
[7, 24]	τε τἆλλα κατάπληξιν παρέσχε καὶ	ἀθυμίαν	τῷ στρατεύματι. ~Μετὰ δὲ τοῦτο
[7, 55]	μὲν Ἀθηναῖοι ἐν παντὶ δὴ	ἀθυμίας	ἦσαν καὶ ὁ παράλογος αὐτοῖς
[7, 76]	δὲ ὁ Νικίας τὸ στράτευμα	ἀθυμοῦν	καὶ ἐν μεγάλῃ μεταβολῇ ὄν,
[7, 60]	εἰωθὸς πολὺ ταῖς ναυσὶ κρατηθῆναι	ἀθυμοῦντας	καὶ διὰ τὴν τῶν ἐπιτηδείων
[7, 41]	αἱ κεραῖαι ὑπὲρ τῶν ἔσπλων	αἱ	ἀπὸ τῶν ὁλκάδων δελφινοφόροι ἠρμέναι
[7, 14]	τε ὄντα καὶ ἀπαναλισκόμενα γίγνεσθαι·	αἱ	γὰρ νῦν οὖσαι πόλεις (ξύμμαχοι
[7, 23]	ἐξ αὐτῶν φεύγοντες ῥᾷον (παρέπλευσαν.	αἱ	γὰρ τῶν Συρακοσίων αἱ πρὸ
[7, 25]	πόλεμον ἔτι μᾶλλον ἐποτρυνοῦσι γίγνεσθαι·	αἱ	δ' ἕνδεκα νῆες πρὸς τὴν
[7, 37]	ἐπὶ θάτερα προσῄει τῷ τείχει·	αἱ	δὲ νῆες μετὰ τοῦτο (εὐθὺς
[7, 34]	ἐπὶ ταῖς προανεχούσαις ἄκραις παρετέτακτο,	αἱ	δὲ νῆες τὸ μεταξὺ εἶχον
[7, 77]	ἐλπὶς ὅμως θρασεῖα τοῦ μέλλοντος,	αἱ	δὲ ξυμφοραὶ οὐ κατ' ἀξίαν
[7, 19]	Κορινθίοις, ὧν ἦρχε (Σαργεὺς Σικυώνιος.	αἱ	δὲ πέντε καὶ εἴκοσι νῆες
[7, 22]	ἐκ τοῦ μεγάλου λιμένος ἐπέπλεον,	αἱ	δὲ πέντε καὶ τεσσαράκοντα ἐκ
[7, 70]	ἀνακρούσεις καὶ διέκπλους ὀλίγαι ἐγίγνοντο,	αἱ	δὲ προσβολαί, ὡς τύχοι ναῦς
[7, 28]	καὶ μείζων ὁ πόλεμος ἦν·	αἱ	δὲ πρόσοδοι ἀπώλλυντο. ~Τοὺς οὖν
[7, 22]	τείχεσι κατὰ γῆν ἔμελλε προσβαλεῖν,	αἱ	δὲ τριήρεις τῶν Συρακοσίων ἅμα
[7, 41]	ἐποιοῦντο (ἐς τὸν ἑαυτῶν ὅρμον.	αἱ	δὲ τῶν Συρακοσίων νῆες μέχρι
[7, 12]	(φανεραὶ δ' εἰσὶν ἀναπειρώμεναι, καὶ	αἱ	ἐπιχειρήσεις ἐπ' ἐκείνοις καὶ ἀποξηρᾶναι
[7, 6]	εὐρυχωρίαν, ᾗ τῶν τειχῶν ἀμφοτέρων	αἱ	ἐργασίαι (ἔληγον. καὶ προσβαλόντες οἱ
[7, 27]	(πρότερον μὲν γὰρ βραχεῖαι γιγνόμεναι	αἱ	ἐσβολαὶ τὸν ἄλλον χρόνον τῆς
[7, 24]	καὶ διὰ μάχης ἤδη ἐγίγνοντο	αἱ	ἐσκομιδαί) ἔς τε τἆλλα κατάπληξιν
[7, 41]	τῶν ὁλκάδων ἐπεδίωκον· ἔπειτα αὐτοὺς	αἱ	κεραῖαι ὑπὲρ τῶν ἔσπλων αἱ
[7, 72]	ἔκπλουν, λέγων ὅτι πλείους ἔτι	αἱ	λοιπαί εἰσι νῆες χρήσιμαι σφίσιν
[7, 28]	ἂν σφίσι χρήματα οὕτω προσιέναι.	αἱ	μὲν γὰρ δαπάναι οὐχ ὁμοίως
[7, 59]	ἐν μεγίστῳ κινδύνῳ ἦσαν. ~καὶ	αἱ	μὲν ἑκατέρων ἐπικουρίαι τοσαίδε ξυνελέγησαν,
[7, 70]	γὰρ ἀπέλιπον ξυναμφότεραι διακόσιαι γενέσθαι)	αἱ	μὲν ἐμβολαὶ διὰ τὸ μὴ
[7, 43]	ἐναντίων ἀπὸ τοῦ τείχους ἀμυνομένων	αἱ	μηχαναὶ καὶ τῇ ἄλλῃ στρατιᾷ
[7, 35]	τὴν ἐκβολὴν τοῦ Ὑλίου· καὶ	αἱ	νῆες αὐτοῖς ἐς τὸ αὐτὸ
[7, 25]	ἐν τῇ θαλάσσῃ, ὅπως αὐτοῖς	αἱ	νῆες ἐντὸς ὁρμοῖεν καὶ οἱ
[7, 70]	ἅμα αὐτοῖς παρεβοήθει ᾗπερ καὶ	αἱ	νῆες κατίσχοιεν. ἦρχον δὲ τοῦ
[7, 87]	ἐλύπει διὰ τὸ ἀστέγαστον καὶ	αἱ	νύκτες ἐπιγιγνόμεναι τοὐναντίον μετοπωριναὶ καὶ
[7, 60]	ἐπιτήδειος εἶναι. καὶ ξυνεπληρώθησαν νῆες	αἱ	πᾶσαι δέκα μάλιστα καὶ ἑκατόν·
[7, 31]	ὃς ἦρχε Ναυπάκτου, ἀγγέλλων ὅτι	αἱ	πέντε καὶ εἴκοσι νῆες τῶν
[7, 23]	(παρέπλευσαν. αἱ γὰρ τῶν Συρακοσίων	αἱ	πρὸ τοῦ στόματος νῆες ναυμαχοῦσαι
[7, 1]	ὅτι οὐ παντελῶς πω ἀποτετειχισμέναι	αἱ	Συράκουσαί εἰσιν, ἀλλ' ἔτι οἷόν
[7, 2]	ἐξειργασμένα κατελέλειπτο. παρὰ τοσοῦτον μὲν	αἱ	Συράκουσαι ἦλθον κινδύνου. ~Οἱ δὲ
[7, 31]	καὶ εἴκοσι νῆες τῶν Κορινθίων	αἱ	σφίσιν ἀνθορμοῦσαι οὔτε καταλύουσι τὸν
[7, 4]	ἐκεῖ τὰ μεγάλα ὥρμει καὶ	αἱ	ταχεῖαι νῆες. (ὥστε καὶ τῶν
[7, 19]	καὶ εἴκοσι νῆες τῶν Κορινθίων	αἱ	τοῦ χειμῶνος πληρωθεῖσαι ἀνθώρμουν ταῖς
[7, 14]	κωλῦσαι τῷ στρατηγῷ (χαλεπαὶ γὰρ	αἱ	ὑμέτεραι φύσεις ἄρξαι) καὶ ὅτι
[7, 7]	καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λευκαδίων ἐσέπλευσαν	αἱ	ὑπόλοιποι δώδεκα, λαθοῦσαι τὴν τῶν
[7, 12]	πληρωμάτων τῇ σωτηρίᾳ· νῦν δὲ	αἵ	τε νῆες διάβροχοι τοσοῦτον χρόνον
[7, 7]	σφᾶς ἀποτειχίσαι. ~Μετὰ δὲ τοῦτο	αἵ	τε τῶν Κορινθίων νῆες καὶ
[7, 62]	μάλιστα ἐβλαπτόμεθα, χειρῶν σιδηρῶν ἐπιβολαί,	αἳ	σχήσουσι τὴν πάλιν ἀνάκρουσιν τῆς
[7, 37]	ἐπλήρουν καὶ ἅμα ἐπὶ τὸν	αἰγιαλὸν	παρεβοήθουν, καὶ ἐπειδὴ πλήρεις ἦσαν,
[7, 74]	ναῦς τῶν Ἀθηναίων ἀπὸ τοῦ	αἰγιαλοῦ	ἀφεῖλκον (ἐνέπρησαν δέ τινας ὀλίγας,
[7, 57]	Ἴμβριοι καὶ Αἰγινῆται, οἳ τότε	Αἴγιναν	εἶχον, καὶ ἔτι Ἑστιαιῆς οἱ
[7, 20]	ὁ μὲν Δημοσθένης ἐς τὴν	Αἴγιναν	προσπλεύσας τοῦ στρατεύματός τε εἴ
[7, 26]	Σικελίαν βοηθεῖν, ἄρας ἐκ τῆς	Αἰγίνης	καὶ πλεύσας πρὸς τὴν Πελοπόννησον
[7, 57]	χρώμενοι Λήμνιοι καὶ Ἴμβριοι καὶ	Αἰγινῆται,	οἳ τότε Αἴγιναν εἶχον, καὶ
[7, 21]	ἐκείνους πάτριον τὴν ἐμπειρίαν οὐδ'	ἀίδιον	τῆς θαλάσσης ἔχειν, ἀλλ' ἠπειρώτας
[7, 71]	ξυναπονεύοντες ἐν τοῖς χαλεπώτατα διῆγον·	αἰεὶ	γὰρ παρ' (ὀλίγον ἢ διέφευγον
[7, 61]	καὶ ὅσοι τῶν ξυμμάχων, ξυστρατευόμενοι	αἰεί,	μνήσθητε τῶν ἐν τοῖς πολέμοις
[7, 57]	ἄλλοι Ἀρκάδων μισθοφόροι ἐπὶ τοὺς	αἰεὶ	πολεμίους σφίσιν ἀποδεικνυμένους ἰέναι εἰωθότες
[7, 5]	σφίσιν, ἅμα δὲ παρέτασσεν ἐξάγων	αἰεὶ	πρὸ τοῦ τειχίσματος τοὺς Συρακοσίους
[7, 12]	πλείους τὰς τῶν πολεμίων οὔσας	αἰεὶ	προσδοκίαν παρέχειν ὡς ἐπιπλεύσονται. (φανεραὶ
[7, 75]	στρατοπέδῳ. καὶ μὴν ἡ ἄλλη	αἰκία	καὶ ἡ ἰσομοιρία τῶν κακῶν,
[7, 57]	φόρῳ ὑπήκοοι, Τενέδιοι δὲ καὶ	Αἴνιοι	ὑποτελεῖς. οὗτοι δὲ Αἰολῆς Αἰολεῦσι
[7, 57]	Αἴνιοι ὑποτελεῖς. οὗτοι δὲ Αἰολῆς	Αἰολεῦσι	τοῖς κτίσασι Βοιωτοῖς τοῖς> μετὰ
[7, 57]	καὶ Αἴνιοι ὑποτελεῖς. οὗτοι δὲ	Αἰολῆς	Αἰολεῦσι τοῖς κτίσασι Βοιωτοῖς τοῖς>
[7, 57]	Δωριᾶς ἠκολούθουν. (πρὸς δ' αὐτοῖς	Αἰολῆς,	Μηθυμναῖοι μὲν ναυσὶ καὶ οὐ
[7, 16]	αὐτῷ, ἕως ἂν ἕτεροι ξυνάρχοντες	αἱρεθέντες	ἀφίκωνται, τῶν αὐτοῦ ἐκεῖ δύο
[7, 29]	προσέκειτο οὔσῃ οὐ μεγάλῃ, καὶ	αἱρεῖ	ἀφυλάκτοις τε ἐπιπεσὼν καὶ ἀπροσδοκήτοις
[7, 3]	πρὸς τὸ φρούριον τὸ Λάβδαλον	αἱρεῖ,	καὶ ὅσους ἔλαβεν ἐν αὐτῷ
[7, 23]	ἕῳ αἰφνιδίως τοῖς τείχεσι, καὶ	αἱρεῖ	τὸ μέγιστον πρῶτον, ἔπειτα δὲ
[7, 46]	καὶ τὰ τείχη τῶν Ἀθηναίων	αἱρήσειν	βίᾳ, ἐπειδὴ τὰ ἐν ταῖς
[7, 43]	ὃ ἦν αὐτόθι τῶν Συρακοσίων	αἱροῦσι	καὶ ἄνδρας τῶν (φυλάκων ἀποκτείνουσιν.
[7, 4]	ἐς φυλακὴν αὐτῶν εἴκοσι ναῦς,	αἷς	εἴρητο περί τε Λοκροὺς καὶ
[7, 65]	καὶ τοῖς Συρακοσίοις παρῆν μὲν	αἰσθάνεσθαι,	ὁρῶσι καὶ αὐτὴν τὴν παρασκευήν,
[7, 83]	τὰ ὅπλα καὶ (οἱ Συρακόσιοι	αἰσθάνονται	καὶ ἐπαιάνισαν. γνόντες δὲ (οἱ
[7, 75]	ἑκάστῳ ἀλγεινὰ καὶ τῇ γνώμῃ	(αἰσθέσθαι.	τῶν τε γὰρ νεκρῶν ἀτάφων
[7, 30]	καὶ δεινή. ~οἱ δὲ Θηβαῖοι	αἰσθόμενοι	ἐβοήθουν, καὶ καταλαβόντες προκεχωρηκότας ἤδη
[7, 60]	καὶ τὴν ἄλλην διάνοιαν (αὐτῶν	αἰσθομένοις	βουλευτέα ἐδόκει. καὶ ξυνελθόντες οἵ
[7, 49]	μὲν Νικίας τοσαῦτα λέγων ἰσχυρίζετο,	αἰσθόμενος	τὰ ἐν ταῖς Συρακούσαις ἀκριβῶς
[7, 8]	πολὺ ἐπέρρωντο. ~Ὁ δὲ Νικίας	αἰσθόμενος	τοῦτο καὶ ὁρῶν καθ' ἡμέραν
[7, 68]	πόλει δὲ τῇ πάσῃ (τὴν	αἰσχίστην	ἐπίκλησιν. ἀνθ' ὧν μὴ μαλακισθῆναί
[7, 48]	ἐπιστάμενος τὰς Ἀθηναίων φύσεις ἐπ'	αἰσχρᾷ	τε αἰτίᾳ καὶ ἀδίκως ὑπ'
[7, 72]	πέρι ἢ ναυαγίων οὐδὲ ἐπενόουν	αἰτῆσαι	ἀναίρεσιν, (τῆς δὲ νυκτὸς ἐβουλεύοντο
[7, 86]	τοιαύτῃ ἢ ὅτι ἐγγύτατα τούτων	αἰτίᾳ	ἐτεθνήκει, ἥκιστα δὴ ἄξιος ὢν
[7, 48]	Ἀθηναίων φύσεις ἐπ' αἰσχρᾷ τε	αἰτίᾳ	καὶ ἀδίκως ὑπ' Ἀθηναίων ἀπολέσθαι
[7, 81]	ἔγνωσαν τοὺς Ἀθηναίους ἀπεληλυθότας, ἐν	αἰτίᾳ	τε οἱ πολλοὶ τὸν Γύλιππον
[7, 56]	ἐνεγκεῖν) καὶ αὐτοὶ δόξαντες αὐτῶν	αἴτιοι	εἶναι ὑπό τε τῶν ἄλλων
[7, 14]	βουλομένων μὲν τὰ ἥδιστα ἀκούειν,	αἰτιωμένων	δὲ ὕστερον, ἤν τι ὑμῖν
[7, 57]	ἡγούμενοι πολεμίους, Κρῆτες δὲ καὶ	Αἰτωλοὶ	μισθῷ καὶ οὗτοι πεισθέντες· ξυνέβη
[7, 23]	φθάνει προσπεσὼν ἅμα τῇ ἕῳ	αἰφνιδίως	τοῖς τείχεσι, καὶ αἱρεῖ τὸ
[7, 3]	ἦλθον κινδύνου. ~Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι	αἰφνιδίως	τοῦ τε Γυλίππου καὶ τῶν
[7, 86]	καὶ οἱ ξύμμαχοι, τῶν τε	αἰχμαλώτων	ὅσους ἐδύναντο πλείστους καὶ τὰ
[7, 77]	τῷ αὐτῷ κινδύνῳ τοῖς φαυλοτάτοις	αἰωροῦμαι·	καίτοι πολλὰ μὲν ἐς θεοὺς
[7, 17]	Σικελίᾳ βελτίω ἤγγελλον, νομίσαντες οὐκ	ἄκαιρον	καὶ τὴν προτέραν πέμψιν τῶν
[7, 67]	καὶ ἀκοντισταὶ χερσαῖοι ὡς εἰπεῖν	Ἀκαρνᾶνές	τε καὶ ἄλλοι ἐπὶ ναῦς
[7, 31]	δ' ἐκ τῶν περὶ τὴν	Ἀκαρνανίαν	χωρίων σφενδονήτας τε καὶ ἀκοντιστὰς
[7, 31]	ἐς τὴν ἀντιπέρας ἤπειρον τῆς	Ἀκαρνανίας	διέβη, ἐς Ἀλύζιάν τε καὶ
[7, 60]	πολλοὺς καὶ ἀκοντιστὰς τῶν τε	Ἀκαρνάνων	καὶ τῶν ἄλλων ξένων ἐσεβίβαζον,
[7, 57]	ἑκόντας μετὰ μισθοῦ ἐλθεῖν. καὶ	Ἀκαρνάνων	τινὲς ἅμα μὲν κέρδει, τὸ
[7, 59]	τριήρεσι πλαγίαις καὶ πλοίοις καὶ	ἀκάτοις	ἐπ' ἀγκυρῶν ὁρμίζοντες, καὶ τἆλλα,
[7, 25]	καὶ παραφράγματα, ἔκ τε τῶν	ἀκάτων	ὤνευον ἀναδούμενοι τοὺς σταυροὺς καὶ
[7, 68]	μαλακισθῆναί τινα πρέπει μηδὲ τὸ	ἀκινδύνως	ἀπελθεῖν αὐτοὺς κέρδος νομίσαι. τοῦτο
[7, 14]	δ' ὑμῖν γράφω ὅτι βραχεῖα	ἀκμὴ	πληρώματος καὶ ὀλίγοι τῶν ναυτῶν
[7, 87]	δοκεῖν δ' ἔμοιγε καὶ ὧν	ἀκοῇ	Ἑλληνικῶν ἴσμεν, καὶ τοῖς τε
[7, 70]	τε ἅμα καὶ ἀποστέρησιν τῆς	ἀκοῆς	ὧν οἱ κελευσταὶ φθέγγοιντο παρέχειν.
[7, 75]	τοῖς ὅπλοις, οἱ μὲν ἀπορίᾳ	ἀκολούθων,	οἱ δὲ ἀπιστίᾳ· ἀπηυτομολήκεσαν γὰρ
[7, 40]	οἱ ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων αὐτοῖς	ἀκοντίζοντες	μεγάλα ἔβλαπτον τοὺς Ἀθηναίους, πολὺ
[7, 40]	ἐξ αὐτῶν ἐς τοὺς ναύτας	ἀκοντίζοντες.	~τέλος δὲ τούτῳ τῷ τρόπῳ
[7, 70]	οἱ ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων τοῖς	ἀκοντίοις	καὶ τοξεύμασι καὶ λίθοις ἀφθόνως
[7, 62]	καὶ γὰρ τοξόται πολλοὶ καὶ	ἀκοντισταὶ	ἐπιβήσονται καὶ ὄχλος, ᾧ ναυμαχίαν
[7, 33]	πεντακόσιοι μὲν ὁπλῖται, τριακόσιοι δὲ	ἀκοντισταὶ	καὶ τοξόται τριακόσιοι. ἔπεμψαν δὲ
[7, 78]	καὶ ξυμμάχων αὐτοὺς ἱππῆς καὶ	ἀκοντισταὶ	ὄντες πολλοὶ ἑκατέρωθεν ἐκώλυον καὶ
[7, 67]	καθεστηκὸς ὦσι, πολλοὶ δὲ καὶ	ἀκοντισταὶ	χερσαῖοι ὡς εἰπεῖν Ἀκαρνᾶνές τε
[7, 42]	ὅτι μὴ τοῖς ἱππεῦσι καὶ	ἀκοντισταῖς	ἀπὸ τοῦ Ὀλυμπιείου) ~ἔπειτα μηχαναῖς
[7, 11]	ὑστεραίᾳ ἱππεῦσί τε πολλοῖς καὶ	(ἀκοντισταῖς	βιασθέντες ἀνεχωρήσαμεν ἐς τὰ τείχη.
[7, 35]	ἑπτακοσίοις μὲν ὁπλίταις, τριακοσίοις δὲ	ἀκοντισταῖς,	τὰς μὲν ναῦς παραπλεῖν ἐκέλευον
[7, 37]	χωροῦντας ἱππέας τε πολλοὺς καὶ	ἀκοντιστὰς	ἀντεπεξῇσαν, ἄλλοι δὲ τὰς ναῦς
[7, 33]	τῷ Ἄρτᾳ, ὅσπερ καὶ τοὺς	ἀκοντιστὰς	δυνάστης ὢν παρέσχετο αὐτοῖς, ἀνανεωσάμενοί
[7, 6]	τοὺς δ' ἱππέας καὶ τοὺς	ἀκοντιστὰς	ἐκ πλαγίου τάξας τῶν Ἀθηναίων
[7, 31]	Ἀκαρνανίαν χωρίων σφενδονήτας τε καὶ	ἀκοντιστὰς	ξυναγείρων. ~Οἱ δ' ἐκ τῶν
[7, 42]	ἑαυτῶν τε καὶ τῶν ξυμμάχων,	ἀκοντιστάς	τε βαρβάρους καὶ Ἕλληνας οὐκ
[7, 33]	Μεταποντίους πείσαντες κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν	ἀκοντιστάς	τε ξυμπέμπειν τριακοσίους καὶ τριήρεις
[7, 33]	τὰς Χοιράδας νήσους Ἰαπυγίας, καὶ	ἀκοντιστάς	τέ τινας τῶν Ἰαπύγων πεντήκοντα
[7, 33]	τε ἐς πέντε ναῦς καὶ	ἀκοντιστὰς	τετρακοσίους καὶ ἱππέας διακοσίους. (σχεδὸν
[7, 60]	τε ἐπ' αὐτὰς πολλοὺς καὶ	ἀκοντιστὰς	τῶν τε Ἀκαρνάνων καὶ τῶν
[7, 5]	τῆς γὰρ ἵππου καὶ τῶν	ἀκοντιστῶν	τὴν ὠφελίαν τῇ τάξει ἐντὸς
[7, 86]	τήρησιν, Νικίαν δὲ καὶ Δημοσθένη	ἄκοντος	τοῦ Γυλίππου ἀπέσφαξαν. ὁ γὰρ
[7, 14]	ὑμῶν, βουλομένων μὲν τὰ ἥδιστα	ἀκούειν,	αἰτιωμένων δὲ ὕστερον, ἤν τι
[7, 71]	ἕως ἀγχώμαλα ἐναυμάχουν, πάντα ὁμοῦ	ἀκοῦσαι,	ὀλοφυρμὸς βοή, νικῶντες κρατούμενοι, ἄλλα
[7, 48]	ὁρῶντας καὶ οὐκ ἄλλων ἐπιτιμήσει	ἀκούσαντας	γνώσεσθαι, ἀλλ' ἐξ ὧν ἄν
[7, 16]	τοσαῦτα ἐδήλου, οἱ δὲ Ἀθηναῖοι	ἀκούσαντες	αὐτῆς τὸν μὲν Νικίαν οὐ
[7, 73]	μὲν εἰπόντες ἀπῆλθον, καὶ οἱ	ἀκούσαντες	διήγγειλαν τοῖς στρατηγοῖς τῶν Ἀθηναίων·
[7, 28]	πρὶν γενέσθαι ἠπίστησεν ἄν τις	ἀκούσας.	τὸ γὰρ αὐτοὺς πολιορκουμένους ἐπιτειχισμῷ
[7, 73]	προσελάσαντες ἐξ ὅσου τις ἔμελλεν	ἀκούσεσθαι	καὶ ἀνακαλεσάμενοί τινας ὡς ὄντες
[7, 4]	Πλημμύριον καλούμενον τειχίσαι· ἔστι δὲ	ἄκρα	ἀντιπέρας τῆς πόλεως, ἥπερ προύχουσα
[7, 46]	ὥσπερ καὶ πρότερον, ἐς μὲν	Ἀκράγαντα	στασιάζοντα πέντε καὶ δέκα ναυσὶ
[7, 32]	ἄλλῃ γὰρ αὐτοὺς οὐδὲ πειράσειν·	Ἀκραγαντῖνοι	γὰρ οὐκ ἐδίδοσαν διὰ τῆς
[7, 58]	Γελῷοι οἰκοῦντες μετ' αὐτούς, ἔπειτα	Ἀκραγαντίνων	(ἡσυχαζόντων ἐν τῷ ἐπ' ἐκεῖνα
[7, 33]	ἤδη πᾶσα ἡ Σικελία πλὴν	Ἀκραγαντίνων	(οὗτοι δ' οὐδὲ μεθ' ἑτέρων
[7, 50]	ὁ μὲν Σικανὸς ἁμαρτὼν τοῦ	Ἀκράγαντος	(ἐν Γέλᾳ γὰρ ὄντος αὐτοῦ
[7, 78]	αὐτοῦ χαράδρα κρημνώδης, ἐκαλεῖτο δὲ	Ἀκραῖον	λέπας. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ
[7, 34]	αὐτόθεν ξυμμάχων ἐπὶ ταῖς προανεχούσαις	ἄκραις	παρετέτακτο, αἱ δὲ νῆες τὸ
[7, 33]	τῇ στρατιᾷ τὸν Ἰόνιον ἐπ'	ἄκραν	Ἰαπυγίαν· καὶ ὁρμηθέντες αὐτόθεν κατίσχουσιν
[7, 3]	ἀπήγαγε τὴν στρατιὰν ἐπὶ τὴν	ἄκραν	τὴν Τεμενῖτιν καλουμένην, (καὶ αὐτοῦ
[7, 87]	ἀπέδοντο. ἐλήφθησαν δὲ οἱ ξύμπαντες,	ἀκριβείᾳ	μὲν χαλεπὸν ἐξειπεῖν, ὅμως δὲ
[7, 13]	σφῶν πείσαντες τοὺς τριηράρχους τὴν	ἀκρίβειαν	τοῦ ναυτικοῦ ἀφῄρηνται. ~ἐπισταμένοις δ'
[7, 49]	αἰσθόμενος τὰ ἐν ταῖς Συρακούσαις	ἀκριβῶς	καὶ τὴν τῶν χρημάτων ἀπορίαν
[7, 71]	τῆς ναυμαχίας ἀπιδόντες, διὰ τὸ	ἀκρίτως	ξυνεχὲς τῆς ἁμίλλης καὶ τοῖς
[7, 25]	ὄντων καὶ ἀντιτεταγμένων ἐμηχανῶντο καὶ	ἀκροβολισμοῖς	καὶ πείραις παντοίαις ἐχρῶντο. (Ἔπεμψαν
[7, 25]	δὲ καὶ περὶ τῶν σταυρῶν	ἀκροβολισμὸς	ἐν τῷ λιμένι, οὓς οἱ
[7, 75]	ξυνέβαινε τῇ τε ὄψει ἑκάστῳ	ἀλγεινὰ	καὶ τῇ γνώμῃ (αἰσθέσθαι. τῶν
[7, 19]	δὲ προσμισθωσάμενοι Ἀρκάδων, καὶ ἄρχοντα	Ἀλέξαρχον	Κορίνθιον προστάξαντες ἀπέπεμψαν. ἀπέστειλαν δὲ
[7, 8]	τοὺς Ἀθηναίους βουλεύσασθαι περὶ τῆς	ἀληθείας.	(καὶ οἱ μὲν ᾤχοντο φέροντες,
[7, 14]	ὁμοῖον ἐκβῇ, ἀσφαλέστερον ἡγησάμην τὸ	ἀληθὲς	δηλῶσαι. ~καὶ νῦν ὡς ἐφ'
[7, 67]	ὧν ἡμῖν παρεσκεύασται. τὸ δ'	ἀληθέστατον	γνῶτε ἐξ ὧν ἡμεῖς οἰόμεθα
[7, 32]	σφίσι ξυμμάχους, Κεντόριπάς τε καὶ	Ἀλικυαίους	καὶ ἄλλους, ὅπως μὴ διαφρήσωσι
[7, 40]	ὑπὸ σφῶν αὐτῶν διαμέλλοντας κόπῳ	ἁλίσκεσθαι,	ἀλλ' ἐπιχειρεῖν ὅτι τάχιστα, (καὶ
[7, 3]	καὶ τριήρης τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ	ἁλίσκεται	τῶν Ἀθηναίων ὑπὸ τῶν Συρακοσίων
[7, 18]	ἐσβολῆς γενομένης διακωλυθῇ. καὶ ὁ	Ἀλκιβιάδης	προσκείμενος ἐδίδασκε τὴν Δεκέλειαν τειχίζειν
[7, 16]	αὐτῷ εἵλοντο Δημοσθένη τε τὸν	Ἀλκισθένους	καὶ Εὐρυμέδοντα τὸν Θουκλέους. καὶ
[7, 14]	ὃ τοῖς πολεμίοις πολλαχόθεν ὑπάρχει,	ἀλλ'	ἀνάγκη ἀφ' ὧν ἔχοντες ἤλθομεν
[7, 47]	οὐκ ἐδόκει ἔτι χρῆναι μένειν,	ἀλλ'	ἅπερ καὶ διανοηθεὶς ἐς τὰς
[7, 71]	ὁ δὲ πεζὸς οὐκέτι διαφόρως,	ἀλλ'	ἀπὸ μιᾶς ὁρμῆς οἰμωγῇ τε
[7, 25]	τὰς δ' ἄλλας οὐκ ἐδυνήθησαν,	ἀλλ'	ἀποφεύγουσιν ἐς τὰς Συρακούσας. (Ἐγένετο
[7, 51]	Σικελίας καθεζομένους χαλεπωτέρους εἶναι προσπολεμεῖν,	ἀλλ'	αὐτοῦ ὡς τάχιστα καὶ ἐν
[7, 16]	Νικίαν οὐ παρέλυσαν τῆς ἀρχῆς,	ἀλλ'	αὐτῷ, ἕως ἂν ἕτεροι ξυνάρχοντες
[7, 5]	οὐκ ἔφη τὸ ἁμάρτημα ἐκείνων,	ἀλλ'	ἑαυτοῦ γενέσθαι· τῆς γὰρ ἵππου
[7, 28]	μηδ' ὣς ἀποστῆναι ἐκ Σικελίας,	ἀλλ'	ἐκεῖ Συρακούσας τῷ αὐτῷ τρόπῳ
[7, 49]	μᾶλλόν ἐστι, τοὺς ἀγῶνας ποιήσονται,	ἀλλ'	ἐν εὐρυχωρίᾳ, ἐν ᾗ τά
[7, 42]	οὐκ εὐθὺς προσέκειτο ταῖς Συρακούσαις,	ἀλλ'	ἐν Κατάνῃ διεχείμαζεν, ὑπερώφθη τε
[7, 48]	οὐκ ἄλλων ἐπιτιμήσει ἀκούσαντας γνώσεσθαι,	ἀλλ'	ἐξ ὧν ἄν τις εὖ
[7, 69]	παῖδας καὶ θεοὺς πατρῴους προφερόμενα,	ἀλλ'	ἐπὶ τῇ παρούσῃ ἐκπλήξει ὠφέλιμα
[7, 57]	ξυγκτίσαντας μὴ ξὺν τοῖς ἀποίκοις,	(ἀλλ'	ἐπὶ τοὺς ἀποίκους ἑκόντας μετὰ
[7, 40]	σφῶν αὐτῶν διαμέλλοντας κόπῳ ἁλίσκεσθαι,	ἀλλ'	ἐπιχειρεῖν ὅτι τάχιστα, (καὶ ἐπιφερόμενοι
[7, 1]	πω ἀποτετειχισμέναι αἱ Συράκουσαί εἰσιν,	ἀλλ'	ἔτι οἷόν τε κατὰ τὰς
[7, 50]	ὁ Νικίας ἔτι ὁμοίως ἐνηντιοῦτο,	ἀλλ'	ἢ μὴ φανερῶς γε ἀξιῶν
[7, 15]	ἐνθάδε μηδὲ τοῖς παροῦσιν ἀνταρκούντων,	ἀλλ'	ἢ τούτους μεταπέμπειν δέον ἢ
[7, 21]	οὐδ' ἀίδιον τῆς θαλάσσης ἔχειν,	ἀλλ'	ἠπειρώτας μᾶλλον τῶν Συρακοσίων ὄντας
[7, 3]	Νικίας οὐκ ἐπῆγε τοὺς Ἀθηναίους,	ἀλλ'	ἡσύχαζε πρὸς τῷ ἑαυτῶν τείχει.
[7, 77]	οὐδενὸς ὑμῶν οὔτε ῥώμῃ προφέρων	(ἀλλ'	ὁρᾶτε δὴ ὡς διάκειμαι ὑπὸ
[7, 61]	φόβου ὁμοίαν ταῖς ξυμφοραῖς ἔχουσιν.	ἀλλ'	ὅσοι τε Ἀθηναίων πάρεστε, πολλῶν
[7, 49]	ἐν τῷ αὐτῷ ἔτι μένειν,	ἀλλ'	ὅτι τάχιστα ἤδη ἐξανίστασθαι καὶ
[7, 84]	καὶ τὸ ὕδωρ εὐθὺς διέφθαρτο,	ἀλλ'	οὐδὲν ἧσσον ἐπίνετό τε ὁμοῦ
[7, 57]	κατὰ ξυγγένειαν μετ' ἀλλήλων στάντες,	ἀλλ'	ὡς ἑκάστοις τῆς ξυντυχίας ἢ
[7, 73]	ταῦτα ἃ καὶ αὐτῷ ἐδόκει,	ἀλλὰ	ἐξελθόντας ἤδη πάντας Συρακοσίους καὶ
[7, 50]	οὐκ ἐπὶ τὸ βέλτιον χωροῦντα,	ἀλλὰ	καθ' ἡμέραν τοῖς πᾶσι χαλεπώτερον
[7, 73]	ὡς Συρακοσίων τὰς ὁδοὺς φυλασσόντων,	ἀλλὰ	καθ' ἡσυχίαν (τῆς ἡμέρας παρασκευασάμενον
[7, 75]	αὐτοὶ καὶ ἡ πόλις κινδυνεύοντες,	ἀλλὰ	καὶ ἐν τῇ ἀπολείψει τοῦ
[7, 44]	οὐ μόνον ἐς φόβον κατέστησαν,	ἀλλὰ	(καὶ ἐς χεῖρας ἀλλήλοις ἐλθόντες
[7, 70]	ζεύγματι ἔτι μόνον ἡ ναυμαχία,	ἀλλὰ	καὶ κατὰ τὸν λιμένα ἐγίγνετο,
[7, 57]	Κερκυραῖοι δὲ οὐ μόνον Δωριῆς,	ἀλλὰ	καὶ Κορίνθιοι σαφῶς ἐπὶ Κορινθίους
[7, 56]	καὶ οὐδ' αὐτοὶ αὖ μόνον,	ἀλλὰ	καὶ μετὰ τῶν ξυμβοηθησάντων σφίσιν,
[7, 56]	μόνον ἔτι τὴν ἐπιμέλειαν ἐποιοῦντο,	ἀλλὰ	καὶ ὅπως ἐκείνους κωλύσουσι, νομίζοντες
[7, 25]	περὶ ἕρμα περιβάλῃ τὴν ναῦν.	ἀλλὰ	καὶ τούτους κολυμβηταὶ δυόμενοι ἐξέπριον
[7, 56]	ὅτι οὐχὶ Ἀθηναίων μόνον περιεγίγνοντο,	ἀλλὰ	καὶ τῶν ἄλλων πολλῶν ξυμμάχων,
[7, 80]	οὐκ ἐπὶ Κατάνης τῷ στρατεύματι,	ἀλλὰ	κατὰ τὸ ἕτερον μέρος τῆς
[7, 36]	Ἀθηναίων ναῦς οὐχ ὁμοίως ἀντινεναυπηγημένας,	ἀλλὰ	λεπτὰ τὰ πρῴραθεν ἐχούσας διὰ
[7, 63]	καὶ μὴ ἐξωθεῖσθαι ἐς αὐτήν,	ἀλλὰ	ξυμπεσούσης νηὶ νεὼς μὴ πρότερον
[7, 32]	ὅπως μὴ διαφρήσωσι τοὺς πολεμίους,	ἀλλὰ	ξυστραφέντες κωλύσωσι διελθεῖν· ἄλλῃ γὰρ
[7, 29]	οὔτε πρεσβυτέρας οὔτε νεωτέρας ἡλικίας,	ἀλλὰ	πάντας ἑξῆς, ὅτῳ ἐντύχοιεν, καὶ
[7, 84]	αὐτῷ, ἐσπίπτουσιν οὐδενὶ κόσμῳ ἔτι,	ἀλλὰ	πᾶς τέ τις διαβῆναι αὐτὸς
[7, 43]	προσβάλλοντες ἀπεκρούοντο, οὐκέτι ἐδόκει διατρίβειν,	ἀλλὰ	πείσας τόν τε Νικίαν καὶ
[7, 28]	δαπάναι οὐχ ὁμοίως καὶ πρίν,	ἀλλὰ	πολλῷ μείζους καθέστασαν, ὅσῳ καὶ
[7, 83]	Γύλιππος οὐ προσεδέχοντο τοὺς λόγους,	ἀλλὰ	προσπεσόντες καὶ περιστάντες πανταχόθεν ἔβαλλον
[7, 81]	ἑκόντας εἶναι καὶ μάχεσθαι σωτηρίαν,	ἀλλὰ	τὸ ὡς τάχιστα ὑποχωρεῖν, τοσαῦτα
[7, 80]	τὴν αὐτὴν ὁδὸν ᾗ διενοήθησαν,	ἀλλὰ	τοὐναντίον ἢ οἱ Συρακόσιοι (ἐτήρουν,
[7, 49]	τὴν στρατιὰν ἄνευ Ἀθηναίων ψηφίσματος,	ἀλλὰ	τρίβειν αὐτοῦ, ἔφη χρῆναι ἢ
[7, 86]	πιστεύσας ἑαυτὸν τῷ Γυλίππῳ παρέδωκεν.	ἀλλὰ	τῶν Συρακοσίων τινές, ὡς ἐλέγετο,
[7, 25]	σφετέρᾳ ταραχῇ ἡσσηθεῖεν, τά τε	ἄλλα	(αὖ) δηλώσοντας ὅτι ἐν ἐλπίσιν
[7, 40]	καθ' ἡσυχίαν ἐκβάντες τά τε	ἄλλα	διεπράσσοντο καὶ τὰ ἀμφὶ τὸ
[7, 18]	τέ τι καὶ Πρασιῶν καὶ	ἄλλα	ἐδῄωσαν καὶ ἐκ Πύλου ἅμα
[7, 29]	προσέτι καὶ ὑποζύγια καὶ ὅσα	ἄλλα	ἔμψυχα ἴδοιεν· τὸ γὰρ γένος
[7, 31]	ἀπεπέμφθη, καὶ ἀγγέλλει τά τε	ἄλλα	καὶ ὅτι πύθοιτο κατὰ πλοῦν
[7, 77]	καὶ ἀπαντᾶν εἰρημένον καὶ σιτία	ἄλλα	κομίζειν. (Τό τε ξύμπαν γνῶτε,
[7, 77]	ἴδιον βίον καὶ ἐς τὰ	ἄλλα,	νῦν ἐν τῷ αὐτῷ κινδύνῳ
[7, 71]	ἀκοῦσαι, ὀλοφυρμὸς βοή, νικῶντες κρατούμενοι,	ἄλλα	ὅσα ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ μέγα
[7, 47]	καὶ χαλεπὸν ἦν, τά τε	ἄλλα	ὅτι ἀνέλπιστα (αὐτοῖς ἐφαίνετο. τῷ
[7, 74]	ὅτι χρησιμώτατα, καὶ τὰ μὲν	ἄλλα	πάντα καταλιπεῖν, ἀναλαβόντες δὲ αὐτὰ
[7, 25]	Συρακόσιοι (ἐσταύρωσαν. πολλὰ δὲ καὶ	ἄλλα	πρὸς ἀλλήλους οἷον εἰκὸς τῶν
[7, 69]	πᾶσιν ἐς τὴν δίαιταν ἐξουσίας,	ἄλλα	τε λέγων ὅσα ἐν τῷ
[7, 87]	ὕδατος καὶ δύο κοτύλας σίτου)	ἄλλα	τε ὅσα εἰκὸς ἐν τῷ
[7, 2]	παρεθάρσυνε, λέγων ὅτι νῆές τε	ἄλλαι	ἔτι προσπλέουσι καὶ Γύλιππος ὁ
[7, 2]	τῆς Λευκάδος Κορίνθιοι ταῖς τε	ἄλλαις	ναυσὶν ὡς εἶχον τάχους ἐβοήθουν
[7, 11]	πρότερον πραχθέντα, ὦ Ἀθηναῖοι, ἐν	ἄλλαις	πολλαῖς ἐπιστολαῖς ἴστε· νῦν δὲ
[7, 85]	τούτῳ ἐγένετο. καὶ ἐν ταῖς	ἄλλαις	προσβολαῖς ταῖς κατὰ τὴν πορείαν
[7, 74]	αὐτοὶ οἱ Ἀθηναῖοι) τὰς δ'	ἄλλας	καθ' ἡσυχίαν οὐδενὸς κωλύοντος ὡς
[7, 64]	οὔτε ναῦς ἐν τοῖς νεωσοίκοις	ἄλλας	ὁμοίας ταῖσδε οὔτε ὁπλιτῶν ἡλικίαν
[7, 25]	λαμβάνουσιν αὐτοῖς ἀνδράσι, τὰς δ'	ἄλλας	οὐκ ἐδυνήθησαν, ἀλλ' ἀποφεύγουσιν ἐς
[7, 45]	γὰρ κατὰ τῶν κρημνῶν βιασθέντες	ἅλλεσθαι	ψιλοὶ (ἄνευ τῶν ἀσπίδων) οἱ
[7, 75]	τῷ στρατοπέδῳ. καὶ μὴν ἡ	ἄλλη	αἰκία καὶ ἡ ἰσομοιρία τῶν
[7, 30]	πλοῖα, ἐπεὶ ἔν γε τῇ	ἄλλῃ	ἀναχωρήσει οὐκ ἀτόπως οἱ Θρᾷκες
[7, 18]	Πύλον ξυμφορὰν καὶ εἴ τις	ἄλλη	αὐτοῖς ἐγένετο. (ἐπειδὴ δὲ οἱ
[7, 32]	πολεμίους, ἀλλὰ ξυστραφέντες κωλύσωσι διελθεῖν·	ἄλλῃ	γὰρ αὐτοὺς οὐδὲ πειράσειν· Ἀκραγαντῖνοι
[7, 70]	ἢ διὰ τὸ φεύγειν ἢ	ἄλλῃ	ἐπιπλέουσα, (πυκνότεραι ἦσαν. καὶ ὅσον
[7, 82]	τοῖς τε τραύμασι καὶ τῇ	ἄλλῃ	κακώσει, κήρυγμα ποιοῦνται Γύλιππος καὶ
[7, 71]	ὁ μὲν ναυτικὸς στρατὸς ἄλλος	ἄλλῃ,	ὅσοι μὴ μετέωροι ἑάλωσαν, κατενεχθέντες
[7, 77]	ἐστε ὅποι ἂν καθέζησθε καὶ	ἄλλη	οὐδεμία ὑμᾶς τῶν ἐν Σικελίᾳ
[7, 36]	ναυσὶν ἀποπειρᾶσαι ἐβούλοντο καὶ τῇ	ἄλλῃ	παρασκευῇ τοῦ πεζοῦ, ἥνπερ ἐπ'
[7, 25]	καὶ τῶν Ἀθηναίων προσδοκίμων ὄντων	ἄλλῃ	στρατιᾷ καί, ἢν φθάσωσιν αὐτοὶ
[7, 43]	ἀμυνομένων αἱ μηχαναὶ καὶ τῇ	ἄλλῃ	στρατιᾷ πολλαχῇ προσβάλλοντες ἀπεκρούοντο, οὐκέτι
[7, 15]	ἅπασα ξυνίσταται καὶ ἐκ Πελοποννήσου	ἄλλη	στρατιὰ προσδόκιμος αὐτοῖς, βουλεύεσθε ἤδη
[7, 29]	θαρσήσῃ, φονικώτατόν ἐστιν. καὶ τότε	ἄλλη	τε ταραχὴ οὐκ ὀλίγη καὶ
[7, 23]	κόσμῳ ἐσέπλεον, καὶ ταραχθεῖσαι περὶ	ἀλλήλας	παρέδοσαν τὴν νίκην τοῖς Ἀθηναίοις·
[7, 44]	κατέστησαν, ἀλλὰ (καὶ ἐς χεῖρας	ἀλλήλοις	ἐλθόντες μόλις ἀπελύοντο. καὶ διωκόμενοι
[7, 22]	μεγάλου λιμένος ἐναυμάχουν, καὶ ἀντεῖχον	ἀλλήλοις	ἐπὶ πολύ, οἱ μὲν βιάσασθαι
[7, 85]	δὲ νεκρῶν τε πολλῶν ἐπ'	ἀλλήλοις	ἤδη κειμένων ἐν τῷ ποταμῷ
[7, 84]	γὰρ ἀναγκαζόμενοι χωρεῖν ἐπέπιπτόν τε	ἀλλήλοις	καὶ κατεπάτουν, περί τε τοῖς
[7, 34]	ἐναμάχουν. (καὶ χρόνον ἀντεῖχον πολὺν	ἀλλήλοις.	καὶ τῶν μὲν Κορινθίων τρεῖς
[7, 87]	προσέτι τῶν νεκρῶν ὁμοῦ ἐπ'	ἀλλήλοις	ξυννενημένων, οἳ ἔκ τε τῶν
[7, 36]	πάντας ἐς τὸ αὐτό, προσπίπτοντας	ἀλλήλοις	ταράξεσθαι (ὅπερ καὶ ἔβλαπτε μάλιστα
[7, 3]	ἀπέπεμψαν. καὶ μετὰ τοῦτο ἀντιπαρεσκευάζοντο	(ἀλλήλοις	ὡς ἐς μάχην. καὶ ὁ
[7, 70]	τῶν κυβερνητῶν καὶ ἀγωνισμὸς πρὸς	ἀλλήλους·	οἵ τε ἐπιβάται ἐθεράπευον, ὁπότε
[7, 25]	πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα πρὸς	ἀλλήλους	οἷον εἰκὸς τῶν στρατοπέδων ἐγγὺς
[7, 44]	σελήνη λαμπρά, ἑώρων δὲ οὕτως	ἀλλήλους	ὡς ἐν σελήνῃ εἰκὸς τὴν
[7, 34]	Κορινθίων οὐκέτι ἐπαναγωγήν, διεκρίθησαν ἀπ'	ἀλλήλων,	καὶ δίωξις οὐδεμία ἐγένετο, οὐδ'
[7, 38]	προσπλέοντες καὶ ἀνακρουόμενοι καὶ πειράσαντες	ἀλλήλων	καὶ οὐδέτεροι δυνάμενοι ἄξιόν τι
[7, 38]	ὁλκάδας ὅσον δύο πλέθρα ἀπ'	ἀλλήλων	κατέστησεν, ὅπως, εἴ τις βιάζοιτο
[7, 70]	ἐς χεῖρας ἰόντες ἐπειρῶντο ταῖς	ἀλλήλων	(ναυσὶν ἐπιβαίνειν. ξυνετύγχανέ τε πολλαχοῦ
[7, 39]	πολὺ διῆγον τῆς ἡμέρας πειρώμενοι	ἀλλήλων,	πρὶν δὴ Ἀρίστων ὁ Πυρρίχου
[7, 57]	μᾶλλον οὐδὲ κατὰ ξυγγένειαν μετ'	ἀλλήλων	στάντες, ἀλλ' ὡς ἑκάστοις τῆς
[7, 40]	(καὶ χρόνον μέν τινα ἀπέσχοντο	ἀλλήλων	φυλασσόμενοι· ἔπειτα οὐκ ἐδόκει τοῖς
[7, 60]	τε ἀπόκλῃσιν ὁρῶσι καὶ τὴν	ἄλλην	διάνοιαν (αὐτῶν αἰσθομένοις βουλευτέα ἐδόκει.
[7, 31]	δ' ἄνδρες (ἀποφυγόντες ὕστερον λαβόντες	ἄλλην	ἔπλεον. καὶ μετὰ τοῦτο ἀφικόμενος
[7, 16]	ἐν ἀσθενείᾳ ταλαιπωροίη, στρατιὰν δὲ	ἄλλην	ἐψηφίσαντο πέμπειν καὶ ναυτικὴν καὶ
[7, 42]	σφενδονήτας καὶ τοξότας καὶ τὴν	ἄλλην	παρασκευὴν (ἱκανήν. καὶ τοῖς μὲν
[7, 43]	καὶ τέκτονας πάντας λαβὼν καὶ	ἄλλην	παρασκευὴν τοξευμάτων τε καὶ ὅσα
[7, 50]	Ἀθηναίων στρατηγοὶ ὁρῶντες στρατιάν τε	ἄλλην	προσγεγενημένην αὐτοῖς καὶ τὰ ἑαυτῶν
[7, 1]	αὐτούς τε ἐκείνους καὶ στρατιὰν	ἄλλην	προσλαβόντες, (οὓς ἂν πείθωσι, κατὰ
[7, 7]	καὶ ὁ Γύλιππος ἐς τὴν	ἄλλην	Σικελίαν ἐπὶ στρατιάν τε ᾤχετο,
[7, 46]	δὲ κατὰ γῆν ἐς τὴν	ἄλλην	Σικελίαν ᾤχετο αὖθις, ἄξων στρατιὰν
[7, 12]	καὶ ἐς Πελοπόννησον πρέσβεις ἐπ'	ἄλλην	στρατιάν, καὶ ἐς τὰς ἐν
[7, 15]	ἢ τούτους μεταπέμπειν δέον ἢ	ἄλλην	στρατιὰν μὴ ἐλάσσω ἐπιπέμπειν καὶ
[7, 50]	φιλία ἐξεπεπτώκει) ὁ δὲ Γύλιππος	ἄλλην	τε στρατιὰν πολλὴν ἔχων ἦλθεν
[7, 66]	καὶ τῆς Πελοποννήσου καὶ τῆς	ἄλλης	Ἑλλάδος, καὶ ἀρχὴν τὴν ἤδη
[7, 17]	τὴν Σικελίαν καὶ ἐκ τῆς	ἄλλης	Πελοποννήσου οἱ Λακεδαιμόνιοι τῷ αὐτῷ
[7, 70]	τὰ ἀπὸ τοῦ καταστρώματος τῆς	ἄλλης	τέχνης· πᾶς τέ τις ἐν
[7, 75]	αὐτῶν πολλὴ ἦν. οὐδὲν γὰρ	ἄλλο	ἢ πόλει ἐκπεπολιορκημένῃ ἐῴκεσαν ὑποφευγούσῃ,
[7, 64]	ὑπελίπετε, εἴ τε ξυμβήσεταί τι	ἄλλο	ἢ τὸ κρατεῖν ὑμῖν, τούς
[7, 36]	ξυνέλεγον. παρεσκευάσαντο δὲ τό τε	ἄλλο	ναυτικὸν ὡς ἐκ τῆς προτέρας
[7, 6]	καὶ δι' αὐτὸ καὶ τὸ	ἄλλο	στράτευμα νικηθὲν ὑπὸ τῶν Συρακοσίων
[7, 4]	δὲ ἄλλους ξυμμάχους κατὰ τὸ	ἄλλο	τείχισμα ἤδη διέταξαν, ᾗπερ ἔμελλον
[7, 77]	εὔτακτον εἶναι αὐτοὶ φυλάξατε, μὴ	ἄλλο	τι ἡγησάμενος ἕκαστος ἢ ἐν
[7, 70]	τὸ μέσον. (ἐπειδὴ δὲ οἱ	ἄλλοι	Ἀθηναῖοι προσέμισγον τῷ ζεύγματι, τῇ
[7, 57]	Ἰώνων ἠκολούθουν, Μαντινῆς δὲ καὶ	ἄλλοι	Ἀρκάδων μισθοφόροι ἐπὶ τοὺς αἰεὶ
[7, 43]	ἕνεκα ἦλθον μὴ βραδεῖς γένωνται·	ἄλλοι	δὲ ἀπὸ τῆς πρώτης τὸ
[7, 71]	λοιπὸν τοῦ τείχους ἐς φυλακήν,	ἄλλοι	δὲ καὶ οἱ πλεῖστοι ἤδη
[7, 86]	ταραχὴν σφίσιν ἐν εὐπραγίᾳ ποιήσῃ,	ἄλλοι	δέ, καὶ οὐχ ἥκιστα οἱ
[7, 71]	τῶν ἐν τῷ ἔργῳ ἐδουλοῦντο·	ἄλλοι	δὲ καὶ πρὸς ἀντίπαλόν τι
[7, 37]	τε πολλοὺς καὶ ἀκοντιστὰς ἀντεπεξῇσαν,	ἄλλοι	δὲ τὰς ναῦς ἐπλήρουν καὶ
[7, 67]	ὡς εἰπεῖν Ἀκαρνᾶνές τε καὶ	ἄλλοι	ἐπὶ ναῦς ἀναβάντες, οἳ οὐδ'
[7, 33]	μεθ' ἑτέρων ἦσαν) οἱ δ'	ἄλλοι	ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους μετὰ τῶν
[7, 48]	ὧν ἐπὶ πλέον ἢ οἱ	ἄλλοι	ᾐσθάνετο αὐτῶν, ἐλπίδος τι ἔτι
[7, 75]	ἐπορεύοντο. καὶ τούτων οἵ τε	ἄλλοι	πάντες ἔφερον ὅτι τις ἐδύνατο
[7, 77]	διαφύγητε τοὺς πολεμίους, οἵ τε	ἄλλοι	τευξόμενοι ὧν ἐπιθυμεῖτέ που ἐπιδεῖν
[7, 77]	τετιμωρήμεθα. ἦλθον γάρ που καὶ	ἄλλοι	τινὲς ἤδη ἐφ' ἑτέρους, καὶ
[7, 7]	ἀφειστήκει τοῦ πολέμου. (πρέσβεις τε	ἄλλοι	τῶν Συρακοσίων καὶ Κορινθίων ἐς
[7, 70]	διὰ τὴν στενοχωρίαν τὰ μὲν	ἄλλοις	ἐμβεβληκέναι, τὰ δὲ αὐτοὺς ἐμβεβλῆσθαι,
[7, 12]	μᾶλλον ἐξουσία· οὐ γὰρ ἐφορμοῦσιν	ἄλλοις.	~ἡμῖν δ' ἐκ πολλῆς ἂν
[7, 86]	ἐνόμιζέν οἱ εἶναι ἐπὶ τοῖς	ἄλλοις	καὶ τοὺς ἀντιστρατήγους κομίσαι (Λακεδαιμονίοις.
[7, 70]	αὐτῶν ἐφύλασσον καὶ κατὰ τὸν	ἄλλον	κύκλῳ λιμένα, ὅπως πανταχόθεν ἅμα
[7, 80]	ποταμὸν καὶ ἐχώρουν αὖθις πρὸς	ἄλλον	ποταμὸν τὸν Ἐρινεόν· ταύτῃ γὰρ
[7, 27]	βραχεῖαι γιγνόμεναι αἱ ἐσβολαὶ τὸν	ἄλλον	χρόνον τῆς γῆς ἀπολαύειν οὐκ
[7, 71]	δὲ ὁ μὲν ναυτικὸς στρατὸς	ἄλλος	ἄλλῃ, ὅσοι μὴ μετέωροι ἑάλωσαν,
[7, 58]	νῆες καὶ ἵπποι καὶ ὁ	ἄλλος	ὅμιλος ἄφθονος ξυνελέγη. καὶ πρὸς
[7, 36]	οὐκ ἔσεσθαι τοῖς Ἀθηναίοις ἐξωθουμένοις	ἄλλοσε	ἢ ἐς τὴν γῆν, καὶ
[7, 3]	τῶν Ἀθηναίων, ὅπως μὴ ἐπιβοηθοῖεν	ἄλλοσε,	μέρος δέ τι πέμψας πρὸς
[7, 51]	καὶ ἅμα οὐ βουλόμενοι αὐτοὺς	ἄλλοσέ	ποι τῆς Σικελίας καθεζομένους χαλεπωτέρους
[7, 8]	Ἀθήνας ἀγγέλλων πολλάκις μὲν καὶ	ἄλλοτε	καθ' ἕκαστα τῶν γιγνομένων, μάλιστα
[7, 36]	στρατόπεδον τὸ ἑαυτῶν· τοῦ δ'	ἄλλου	λιμένος αὐτοὶ (κρατήσειν, καὶ ξυμφερομένους
[7, 84]	ἱππέων τε πολλῶν καὶ τοῦ	ἄλλου	ὄχλου, οἰόμενοι ῥᾷόν τι σφίσιν
[7, 60]	μὲν φρουρεῖν, ἀπὸ δὲ τοῦ	ἄλλου	πεζοῦ τὰς ναῦς ἁπάσας, ὅσαι
[7, 21]	καὶ Ἑρμοκράτους καὶ εἴ του	ἄλλου	πειθόντων, ὥρμηντό τε ἐς τὴν
[7, 44]	ἐχώρουν. πολὺ δὲ καὶ τοῦ	ἄλλου	στρατεύματος αὐτοῖς τὸ μὲν ἄρτι
[7, 86]	τὴν πόλιν. καὶ τοὺς μὲν	ἄλλους	Ἀθηναίων καὶ τῶν ξυμμάχων ὁπόσους
[7, 82]	δ' ὕστερον καὶ πρὸς τοὺς	ἄλλους	ἅπαντας τοὺς μετὰ Δημοσθένους ὁμολογία
[7, 87]	ἢ (Ἰταλιω( τῶν ξυνεστράτευσαν, τοὺς	ἄλλους	ἀπέδοντο. ἐλήφθησαν δὲ οἱ ξύμπαντες,
[7, 11]	ξυμβέβηκέ τε πολιορκεῖν δοκοῦντας ἡμᾶς	ἄλλους	αὐτοὺς μᾶλλον, ὅσα γε κατὰ
[7, 75]	ἐγένετο, οἷς ἀντὶ μὲν τοῦ	ἄλλους	δουλωσομένους ἥκειν αὐτοὺς τοῦτο μᾶλλον
[7, 56]	ἀγώνισμα φανεῖσθαι· τούς τε γὰρ	ἄλλους	Ἕλληνας εὐθὺς τοὺς μὲν ἐλευθεροῦσθαι,
[7, 58]	Σπαρτιάτην παρεχόμενοι, νεοδαμώδεις δὲ τοὺς	ἄλλους	καὶ Εἵλωτας (δύναται δὲ τὸ
[7, 8]	τάχιστα ἢ σφᾶς μεταπέμψουσιν ἢ	ἄλλους	μὴ ὀλίγους ἀποστελοῦσιν, (οὐδεμίαν εἶναι
[7, 4]	μὲν ταύτῃ ἐφύλασσον, τοὺς δὲ	ἄλλους	ξυμμάχους κατὰ τὸ ἄλλο τείχισμα
[7, 43]	τόν τε Νικίαν καὶ τοὺς	ἄλλους	ξυνάρχοντας, ὡς ἐπενόει, τὴν (ἐπιχείρησιν
[7, 32]	Κεντόριπάς τε καὶ Ἀλικυαίους καὶ	ἄλλους,	ὅπως μὴ διαφρήσωσι τοὺς πολεμίους,
[7, 18]	αὐτοί τε ἐπόριζον καὶ τοὺς	ἄλλους	Πελοποννησίους προσηνάγκαζον. καὶ ὁ χειμὼν
[7, 85]	Λακεδαιμονίους ὅτι βούλονται, τοὺς δὲ	ἄλλους	στρατιώτας παύσασθαι (φονεύοντας. καὶ ὁ
[7, 58]	ἅπαντας αὖθις ὡς εἰπεῖν τοὺς	ἄλλους	Συρακόσιοι αὐτοὶ πλείω ἐπορίσαντο διὰ
[7, 64]	ἢ εὐψυχίᾳ, οὐκ ἂν ἐν	ἄλλῳ	μᾶλλον καιρῷ ἀποδειξάμενος αὐτός τε
[7, 54]	λίμνην καὶ ἧς αὐτοὶ τῷ	ἄλλῳ	στρατοπέδῳ. ~Γεγενημένης δὲ τῆς νίκης
[7, 2]	δ' ἔτι ᾠκοδόμουν) τῷ δὲ	ἄλλῳ	τοῦ κύκλου πρὸς τὸν Τρωγίλον
[7, 44]	χρώμενοι διὰ τὸ μὴ εἶναι	ἄλλῳ	τῳ γνωρίσαι σφίσι τε αὐτοῖς
[7, 44]	χρώμενοι, ἀδύνατον ὂν ἐν νυκτὶ	ἄλλῳ	τῳ σημῆναι, καὶ ἅμα τοὺς
[7, 28]	Δεκελείας πολλὰ βλαπτούσης καὶ τῶν	ἄλλων	ἀναλωμάτων μεγάλων προσπιπτόντων ἀδύνατοι ἐγένοντο
[7, 56]	αἴτιοι εἶναι ὑπό τε τῶν	ἄλλων	ἀνθρώπων καὶ ὑπὸ τῶν ἔπειτα
[7, 57]	κατὰ ξυμφορὰν (ἐμάχοντο. τῶν δὲ	ἄλλων	ἑκούσιος μᾶλλον ἡ στρατεία ἐγίγνετο
[7, 48]	καὶ αὐτοὶ ὁρῶντας καὶ οὐκ	ἄλλων	ἐπιτιμήσει ἀκούσαντας γνώσεσθαι, ἀλλ' ἐξ
[7, 60]	τὴν παροῦσαν ἀπορίαν τῶν τε	ἄλλων	καὶ ὅτι τὰ ἐπιτήδεια οὔτε
[7, 60]	τῶν τε Ἀκαρνάνων καὶ τῶν	ἄλλων	ξένων ἐσεβίβαζον, καὶ τἆλλα ὡς
[7, 61]	στρατιῶται Ἀθηναίων τε καὶ τῶν	ἄλλων	ξυμμάχων, ὁ μὲν ἀγὼν ὁ
[7, 20]	πλείστοις χρήσασθαι, καὶ ἐκ τῶν	ἄλλων	ξυμμάχων τῶν ὑπηκόων, εἴ ποθέν
[7, 57]	(ἄποικοι ὄντες ξυνεστράτευσαν. τῶν δ'	ἄλλων	οἱ μὲν ὑπήκοοι, οἱ δ'
[7, 30]	καὶ τῶν Θηβαίων καὶ τῶν	ἄλλων	οἳ ξυνεβοήθησαν ἐς εἴκοσι μάλιστα
[7, 56]	μόνον περιεγίγνοντο, ἀλλὰ καὶ τῶν	ἄλλων	πολλῶν ξυμμάχων, καὶ οὐδ' αὐτοὶ
[7, 43]	τῶν Συρακοσίων, ἓν δὲ τῶν	ἄλλων	Σικελιωτῶν, ἓν δὲ τῶν ξυμμάχων,
[7, 42]	τὴν στρατιὰν καὶ οὐ τρίψεσθαι	ἄλλως	Ἀθηναίους τε τοὺς ξυστρατευομένους καὶ
[7, 7]	ἐν ὁλκάσιν ἢ πλοίοις ἢ	ἄλλως	ὅπως (ἂν προχωρῇ, ὡς καὶ
[7, 75]	ῥᾳδία ἐν τῷ παρόντι ἐδοξάζετο,	ἄλλως	τε καὶ ἀπὸ οἵας λαμπρότητος
[7, 80]	μεγίστοις, φόβοι καὶ δείματα ἐγγίγνεσθαι,	ἄλλως	τε καὶ ἐν νυκτί τε
[7, 48]	χρημάτων γὰρ ἀπορίᾳ αὐτοὺς ἐκτρυχώσειν,	ἄλλως	τε καὶ ἐπὶ πλέον ἤδη
[7, 62]	μήτ' ἐκείνους ἐᾶν ὠφέλιμον φαίνεται,	ἄλλως	τε καὶ τῆς γῆς, πλὴν
[7, 36]	καὶ ἀνάκρουσιν, οὐ δυνήσεσθαι αὐτούς,	ἄλλως	τε καὶ τοῦ Πλημμυρίου πολεμίου
[7, 1]	αὐτοῖς ἐπὶ τῆς Ἱμέρας πλεῖν,	ἄλλως	τε καὶ τῶν Ἀττικῶν τεσσάρων
[7, 47]	ῥᾴδιον εἶναι χειρώσασθαι· οὐδ' αὖ	ἄλλως	χρήματα πολλὰ δαπανῶντας εἰκὸς εἶναι
[7, 23]	καὶ ἐκ μὲν τοῦ πρώτου	ἁλόντος	χαλεπῶς οἱ ἄνθρωποι, ὅσοι καὶ
[7, 31]	ἤπειρον τῆς Ἀκαρνανίας διέβη, ἐς	Ἀλύζιάν	τε καὶ Ἀνακτόριον, ὃ αὐτοὶ
[7, 24]	δ' ἐν τῶν τειχῶν τῇ	ἁλώσει	ἀπέθανον καὶ ἐζωγρήθησαν πολλοί, καὶ
[7, 32]	τότε μετὰ τὴν τοῦ Πλημμυρίου	ἅλωσιν	πρέσβεις οἰχόμενοι ἐς τὰς πόλεις
[7, 16]	καὶ ἑκατὸν> τάλαντα ἀργυρίου, καὶ	ἅμα	ἀγγελοῦντα τοῖς ἐκεῖ ὅτι ἥξει
[7, 48]	αὐτοὺς ξενοτροφοῦντας καὶ ἐν περιπολίοις	ἅμα	ἀναλίσκοντας καὶ ναυτικὸν πολὺ ἔτι
[7, 38]	καταδύσαντες, διεκρίθησαν· καὶ ὁ πεζὸς	ἅμα	ἀπὸ τῶν τειχῶν ἀπῆλθεν. (Τῇ
[7, 70]	τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ ὁ πεζὸς	ἅμα	αὐτοῖς παρεβοήθει ᾗπερ καὶ αἱ
[7, 26]	ἐπ' οἴκου καὶ οἱ Ἀργεῖοι	ἅμα.	~Ἀφίκοντο δὲ καὶ Θρᾳκῶν τῶν
[7, 79]	ἔτυχον δὲ καὶ βρονταί τινες	ἅμα	γενόμεναι καὶ ὕδωρ, οἷα τοῦ
[7, 57]	ἄποικοι Κυθήριοι ἐπὶ Λακεδαιμονίους τοὺς	ἅμα	Γυλίππῳ μετ' Ἀθηναίων ὅπλα ἔφερον,
[7, 84]	ἔσεσθαι, ἢν διαβῶσι τὸν ποταμόν,	ἅμα	δ' ὑπὸ τῆς ταλαιπωρίας (καὶ
[7, 68]	ἀποπλῆσαι τῆς γνώμης τὸ θυμούμενον,	ἅμα	δὲ ἐχθροὺς ἀμύνασθαι ἐκγενησόμενον ἡμῖν
[7, 5]	οὓς οἱ Ἀθηναῖοι προπαρεβάλοντο σφίσιν,	ἅμα	δὲ παρέτασσεν ἐξάγων αἰεὶ πρὸ
[7, 80]	ἀπεσπάσθη τε (καὶ ἀτακτότερον ἐχώρει.	ἅμα	δὲ τῇ ἕῳ ἀφικνοῦνται ὅμως
[7, 29]	τῆς Μυκαλησσοῦ ἑκκαίδεκα μάλιστα σταδίους)	ἅμα	δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ πόλει
[7, 29]	δὲ βραχέος ᾠκοδομημένου, καὶ πυλῶν	ἅμα	διὰ τὴν ἄδειαν ἀνεῳγμένων. (ἐσπεσόντες
[7, 28]	αὐτοὺς ἐπίεζεν ὅτι δύο πολέμους	ἅμα	εἶχον, καὶ ἐς φιλονικίαν καθέστασαν
[7, 18]	ἄλλα ἐδῄωσαν καὶ ἐκ Πύλου	ἅμα	ἐλῃστεύοντο, καὶ ὁσάκις περί του
[7, 29]	κομίσαι αὐτοὺς Διειτρέφει, καὶ εἰπόντες	ἅμα	ἐν τῷ παράπλῳ (ἐπορεύοντο γὰρ
[7, 47]	ἄνθρωποι μάλιστα, καὶ τὸ χωρίον	ἅμα	ἐν ᾧ ἐστρατοπεδεύοντο ἑλῶδες καὶ
[7, 73]	ναυμαχίας τε μεγάλης ἀναπεπαυμένους καὶ	ἅμα	ἑορτῆς οὔσης (ἔτυχε γὰρ αὐτοῖς
[7, 78]	~Ὁ μὲν Νικίας τοιάδε παρακελευόμενος	ἅμα	ἐπῄει τὸ στράτευμα, καὶ εἴ
[7, 37]	δὲ τὰς ναῦς ἐπλήρουν καὶ	ἅμα	ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν παρεβοήθουν, καὶ
[7, 22]	πρὸς τὰς ἐντὸς προσμεῖξαι καὶ	ἅμα	ἐπιπλεῖν τῷ Πλημμυρίῳ, ὅπως οἱ
[7, 75]	ξύμπαντος ὄχλου οὐκ ἐλάσσους τεσσάρων	ἅμα	ἐπορεύοντο. καὶ τούτων οἵ τε
[7, 71]	τῆς θέας καὶ οὐ πάντων	ἅμα	ἐς τὸ αὐτὸ σκοπούντων, εἰ
[7, 72]	τῶν νεῶν βιάσασθαι, ἢν δύνωνται,	ἅμα	ἕῳ τὸν ἔκπλουν, λέγων ὅτι
[7, 22]	αἱ δὲ τριήρεις τῶν Συρακοσίων	ἅμα	καὶ ἀπὸ ξυνθήματος πέντε μὲν
[7, 70]	πολλῶν νεῶν ξυμπιπτουσῶν ἔκπληξίν τε	ἅμα	καὶ ἀποστέρησιν τῆς ἀκοῆς ὧν
[7, 87]	ἦσαν οὐκ ἀνεκτοί, καὶ λιμῷ	ἅμα	καὶ δίψῃ ἐπιέζοντο (ἐδίδοσαν γὰρ
[7, 75]	μὴ πάθωσιν. (κατήφειά τέ τις	ἅμα	καὶ κατάμεμψις σφῶν αὐτῶν πολλὴ
[7, 77]	ὁρῶντες ὑμᾶς αὐτοὺς οἷοι ὁπλῖται	ἅμα	καὶ ὅσοι ξυντεταγμένοι χωρεῖτε μὴ
[7, 37]	ναυμαχίας, ἐπεχείρουν τῷ τε πεζῷ	(ἅμα	καὶ ταῖς ναυσίν. καὶ τὸν
[7, 26]	τῶν Λακεδαιμονίων αὐτόσε αὐτομολῶσι καὶ	ἅμα	λῃσταὶ ἐξ αὐτοῦ, ὥσπερ ἐκ
[7, 84]	ἠπείγοντο πρὸς τὸν Ἀσσίναρον ποταμόν,	ἅμα	μὲν βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς πανταχόθεν
[7, 5]	ναυλοχεῖν αὐτάς. ~Ὁ δὲ Γύλιππος	ἅμα	μὲν ἐτείχιζε τὸ διὰ τῶν
[7, 57]	μισθοῦ ἐλθεῖν. καὶ Ἀκαρνάνων τινὲς	ἅμα	μὲν κέρδει, τὸ δὲ πλέον
[7, 68]	πολεμιωτάτων ὀργῇ προσμείξωμεν, καὶ νομίσωμεν	ἅμα	μὲν νομιμώτατον εἶναι πρὸς τοὺς
[7, 71]	τὸ ἡσσώμενον βλέψαντες ὀλοφυρμῷ τε	ἅμα	μετὰ βοῆς ἐχρῶντο καὶ ἀπὸ
[7, 4]	οὐκ ἐγγύθεν, καὶ ἐπὶ φρυγανισμὸν	ἅμα	ὁπότε ἐξέλθοιεν οἱ ναῦται, ὑπὸ
[7, 51]	ἂν τὸν ἔκπλουν ἐπιβουλεῦσαι) καὶ	ἅμα	οὐ βουλόμενοι αὐτοὺς ἄλλοσέ ποι
[7, 50]	προσγεγενημένην αὐτοῖς καὶ τὰ ἑαυτῶν	ἅμα	οὐκ ἐπὶ τὸ βέλτιον χωροῦντα,
[7, 44]	τε αὐτοῖς θόρυβον πολὺν παρεῖχον	ἅμα	πάντες ἐρωτῶντες καὶ τοῖς πολεμίοις
[7, 20]	αὐτῷ πρῶτον μετὰ τοῦ Χαρικλέους	ἅμα	περιπλέοντα (ξυστρατεύεσθαι περὶ τὴν Λακωνικήν.
[7, 52]	καὶ ἑβδομήκοντα καὶ τῷ πεζῷ	ἅμα	πρὸς τὰ τείχη ἐχώρουν. οἱ
[7, 7]	πεζὴν ξυλλέξων, καὶ τῶν πόλεων	ἅμα	προσαξόμενος εἴ τις ἢ μὴ
[7, 70]	ἄλλον κύκλῳ λιμένα, ὅπως πανταχόθεν	ἅμα	προσπίπτοιεν τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ ὁ
[7, 42]	ἱκανοὶ γὰρ αὐτοὶ οἰόμενοι εἶναι	ἅμα	τ' ἂν ἔμαθον ἥσσους ὄντες
[7, 49]	αὐτὸν ὥστε μὴ ἀπανίστασθαι, καὶ	ἅμα	ταῖς γοῦν ναυσὶ μᾶλλον (ἢ
[7, 14]	εἰδότας τὰ ἐνθάδε βουλεύσασθαι. καὶ	ἅμα	τὰς φύσεις ἐπιστάμενος ὑμῶν, βουλομένων
[7, 37]	τε καὶ δύναμιν ἐπινοήσαντες καὶ	ἅμα	τεθαρσηκότες μᾶλλον ἤδη ἀπὸ τῆς
[7, 23]	τὴν γνώμην προσεχόντων φθάνει προσπεσὼν	ἅμα	τῇ ἕῳ αἰφνιδίως τοῖς τείχεσι,
[7, 20]	δὲ τούτῳ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι	ἅμα	τῆς Δεκελείας τῷ τειχισμῷ καὶ
[7, 44]	νυκτὶ ἄλλῳ τῳ σημῆναι, καὶ	ἅμα	τοὺς προσφερομένους ἐδέχοντο· οἵ τε
[7, 15]	εὖ ἐποίησα. ὅτι δὲ μέλλετε,	ἅμα	τῷ ἦρι εὐθὺς καὶ μὴ
[7, 17]	ὑπομένων παρεσκευάζετο τὸν ἔκπλουν ὡς	ἅμα	τῷ ἦρι ποιησόμενος, στρατιάν τε
[7, 12]	ἐγὼ πυνθάνομαι, τῷ τε πεζῷ	ἅμα	τῶν τειχῶν ἡμῶν πειρᾶν καὶ
[7, 49]	τις καὶ μέλλησις ἐνεγένετο καὶ	ἅμα	ὑπόνοια μή τι καὶ πλέον
[7, 81]	ἢ πρὸς τῶν Ἀθηναίων, καὶ	ἅμα	φειδώ τέ τις ἐγίγνετο ἐπ'
[7, 18]	καὶ τοῖς ἐν τῇ Σικελίᾳ	ἅμα	ὡς ἀποπέμψοντες ἐν ταῖς ὁλκάσιν
[7, 36]	μὴ περιπλεῖν. τῇ τε πρότερον	ἀμαθίᾳ	τῶν κυβερνητῶν δοκούσῃ εἶναι, τὸ
[7, 5]	τὸ στράτευμα οὐκ ἔφη τὸ	ἁμάρτημα	ἐκείνων, ἀλλ' ἑαυτοῦ γενέσθαι· τῆς
[7, 50]	τὰς Συρακούσας, ὁ μὲν Σικανὸς	ἁμαρτὼν	τοῦ Ἀκράγαντος (ἐν Γέλᾳ γὰρ
[7, 14]	πρὸς ἐκείνους χωρῆσαι, διαπεπολεμήσεται αὐτοῖς	ἀμαχεὶ	ἐκπολιορκηθέντων ἡμῶν (ὁ πόλεμος) (Τούτων
[7, 48]	μὲν ἀπορεῖν, τὰ δ' ἔτι	ἀμηχανήσειν·	δισχίλιά τε γὰρ τάλαντα ἤδη
[7, 71]	διὰ τὸ ἀκρίτως ξυνεχὲς τῆς	ἁμίλλης	καὶ τοῖς σώμασιν αὐτοῖς ἴσα
[7, 58]	μόνοι παραγενόμενοι καὶ Λευκάδιοι καὶ	Ἀμπρακιῶται	κατὰ τὸ ξυγγενές, ἐκ δὲ
[7, 25]	πρέσβεις οἱ Συρακόσιοι Κορινθίων καὶ	Ἀμπρακιωτῶν	καὶ Λακεδαιμονίων, ἀγγέλλοντας τήν τε
[7, 7]	τε τῶν Κορινθίων νῆες καὶ	Ἀμπρακιωτῶν	καὶ Λευκαδίων ἐσέπλευσαν αἱ ὑπόλοιποι
[7, 68]	τὸ θυμούμενον, ἅμα δὲ ἐχθροὺς	ἀμύνασθαι	ἐκγενησόμενον ἡμῖν καὶ τὸ λεγόμενόν
[7, 64]	τε αὐτοῦ καὶ τοὺς ἐπελθόντας	ἀμύνασθαι.	καὶ οἱ μὲν ἂν ὑπὸ
[7, 63]	ἤκμαζε τὸ ναυτικὸν ἡμῖν ἠξίωσεν,	ἀμύνασθε	αὐτούς, καὶ δείξατε ὅτι καὶ
[7, 43]	Δημοσθένης καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐντυχόντες	ἀμυνομένους	προθύμως ἔτρεψαν. καὶ αὐτοὶ μὲν
[7, 43]	τῶν ἐναντίων ἀπὸ τοῦ τείχους	ἀμυνομένων	αἱ μηχαναὶ καὶ τῇ ἄλλῃ
[7, 40]	τε ἄλλα διεπράσσοντο καὶ τὰ	ἀμφὶ	τὸ ἄριστον ὡς τῆς γε
[7, 9]	Ἀθηναίων μετὰ Περδίκκου στρατεύσας ἐπ'	Ἀμφίπολιν	Θρᾳξὶ πολλοῖς τὴν μὲν πόλιν
[7, 18]	γένοιντο τῶν κατὰ τὰς σπονδὰς	ἀμφισβητουμένων,	ἐς δίκας προκαλουμένων τῶν Λακεδαιμονίων
[7, 50]	ἐλθόντων παρεσκευάζοντο ὡς ἐπιθησόμενοι κατ'	ἀμφότερα	αὖθις τοῖς Ἀθηναίοις καὶ ναυσὶ
[7, 48]	τῷ μὲν ἔργῳ ἔτι ἐπ'	ἀμφότερα	ἔχων καὶ διασκοπῶν ἀνεῖχε, τῷ
[7, 42]	οἱ μὲν ὡς ἐπιθησόμενοι κατ'	ἀμφότερα	παρεσκευάζοντο αὖθις, ἐν τούτῳ δὲ
[7, 47]	νόσῳ τε γὰρ ἐπιέζοντο κατ'	ἀμφότερα,	τῆς τε ὥρας τοῦ ἐνιαυτοῦ
[7, 57]	Ῥόδιοι δὲ καὶ Κυθήριοι Δωριῆς	ἀμφότεροι,	οἱ μὲν Λακεδαιμονίων ἄποικοι Κυθήριοι
[7, 72]	τῆς ναυμαχίας καὶ πολλῶν νεῶν	ἀμφοτέροις	καὶ ἀνθρώπων ἀπολομένων οἱ Συρακόσιοι
[7, 59]	ξυνελέγησαν, καὶ τότε ἤδη πᾶσαι	ἀμφοτέροις	παρῆσαν καὶ οὐκέτι οὐδὲν οὐδετέροις
[7, 22]	τῷ Πλημμυρίῳ, ὅπως οἱ Ἀθηναῖοι	ἀμφοτέρωθεν	θορυβῶνται. (οἱ δ' Ἀθηναῖοι διὰ
[7, 64]	ὥστε ἐν ἑνὶ τῷδε ὑπὲρ	ἀμφοτέρων	ἀγῶνι καθεστῶτες καρτερήσατε, εἴπερ ποτέ,
[7, 6]	τὴν εὐρυχωρίαν, ᾗ τῶν τειχῶν	ἀμφοτέρων	αἱ ἐργασίαι (ἔληγον. καὶ προσβαλόντες
[7, 71]	τε ἐκ τῆς γῆς πεζὸς	ἀμφοτέρων	ἰσορρόπου τῆς ναυμαχίας καθεστηκυίας πολὺν
[7, 44]	τοῦ οἰκείου ἀπιστεῖσθαι. ὁπλῖται δὲ	ἀμφοτέρων	οὐκ ὀλίγοι ἐν στενοχωρίᾳ (ἀνεστρέφοντο.
[7, 44]	καὶ ὁ παιανισμός· ἀπὸ γὰρ	ἀμφοτέρων	παραπλήσιος ὢν ἀπορίαν παρεῖχεν. οἵ
[7, 41]	ἀποκτείναντες ἀπεχώρησαν, καὶ τροπαῖά τε	ἀμφοτέρων	τῶν ναυμαχιῶν ἔστησαν, καὶ τὴν
[7, 69]	δοκεῖν τινὶ ἀρχαιολογεῖν φυλαξάμενοι εἴποιεν	ἄν,	καὶ ὑπὲρ ἁπάντων παραπλήσια ἔς
[7, 48]	πολεμίοις καταγγέλτους γίγνεσθαι· λαθεῖν γὰρ	(ἄν,	ὁπότε βούλοιντο, τοῦτο ποιοῦντες πολλῷ
[7, 55]	τὸ διάφορον αὐτοῖς, ᾧ προσήγοντο	ἄν,	οὔτ' ἐκ παρασκευῆς πολλῷ κρείσσονος,
[7, 29]	τε ἐπιπεσὼν καὶ ἀπροσδοκήτοις μὴ	ἄν	ποτέ τινας σφίσιν ἀπὸ θαλάσσης
[7, 28]	τοιαύτην ἣν πρὶν γενέσθαι ἠπίστησεν	ἄν	τις ἀκούσας. τὸ γὰρ αὐτοὺς
[7, 48]	ἀκούσαντας γνώσεσθαι, ἀλλ' ἐξ ὧν	ἄν	τις εὖ λέγων διαβάλλοι, ἐκ
[7, 44]	τῷδε τῷ πολέμῳ (ἐγένετο, πῶς	ἄν	τις σαφῶς τι ᾔδει; ἦν
[7, 77]	ἡγησάμενος ἕκαστος ἢ ἐν ᾧ	ἂν	ἀναγκασθῇ χωρίῳ μάχεσθαι, (τοῦτο καὶ
[7, 65]	ἄνω ἐπὶ πολὺ κατεβύρσωσαν, ὅπως	ἂν	ἀπολισθάνοι καὶ μὴ ἔχοι ἀντιλαβὴν
[7, 63]	ἡμῖν τῆς ἀρχῆς ὄντες δικαίως	(ἂν)	αὐτὴν νῦν μὴ καταπροδίδοτε, καταφρονήσαντες
[7, 42]	τοῦ ἐν αὐταῖς στρατοπέδου, ῥᾳδίως	ἂν	αὐτὸ ληφθέν (οὐδὲ γὰρ ὑπομεῖναι
[7, 36]	εἶναι, τὸ ἀντίπρῳρον ξυγκροῦσαι, μάλιστ'	ἂν	αὐτοὶ χρήσασθαι· πλεῖστον γὰρ ἐν
[7, 21]	καὶ Ἀθηναίους, τοὺς ἀντιτολμῶντας χαλεπωτάτους	ἂν	(αὐτοῖς) φαίνεσθαι· ᾧ γὰρ ἐκεῖνοι
[7, 42]	μηδ' εἰ μετέπεμψαν ἔτι ὁμοίως	ἂν	αὐτοὺς ὠφελεῖν) ταῦτα οὖν ἀνασκοπῶν
[7, 50]	καὶ τῷ τοιούτῳ προσκείμενος) οὐδ'	ἂν	διαβουλεύσασθαι ἔτι ἔφη πρίν, ὡς
[7, 63]	~Ὧν χρὴ μεμνημένους διαμάχεσθαι ὅσον	ἂν	δύνησθε καὶ μὴ ἐξωθεῖσθαι ἐς
[7, 14]	πόλεμος) (Τούτων ἐγὼ ἡδίω μὲν	ἂν	εἶχον ὑμῖν ἕτερα ἐπιστέλλειν, οὐ
[7, 68]	καὶ κινδύνων οὗτοι σπανιώτατοι οἳ	ἂν	ἐλάχιστα ἐκ τοῦ σφαλῆναι βλάπτοντες
[7, 42]	αὐτοὶ οἰόμενοι εἶναι ἅμα τ'	ἂν	ἔμαθον ἥσσους ὄντες καὶ ἀποτετειχισμένοι
[7, 64]	ἢ ἐπιστήμῃ ἢ εὐψυχίᾳ, οὐκ	ἂν	ἐν ἄλλῳ μᾶλλον καιρῷ ἀποδειξάμενος
[7, 7]	στρατιὰ ἔτι περαιωθῇ τρόπῳ ᾧ	ἂν	ἐν ὁλκάσιν ἢ πλοίοις ἢ
[7, 77]	ὑμᾶς τῶν ἐν Σικελίᾳ οὔτ'	ἂν	ἐπιόντας δέξαιτο ῥᾳδίως (οὔτ' ἂν
[7, 16]	τῆς ἀρχῆς, ἀλλ' αὐτῷ, ἕως	ἂν	ἕτεροι ξυνάρχοντες αἱρεθέντες ἀφίκωνται, τῶν
[7, 72]	τε τῇ ἥσσῃ καὶ μὴ	ἂν	ἔτι οἴεσθαι κρατῆσαι. ~Καὶ οἱ
[7, 6]	ἀπεστερηκέναι, εἰ καὶ κρατοῖεν, μὴ	ἂν	ἔτι σφᾶς ἀποτειχίσαι. ~Μετὰ δὲ
[7, 62]	μὲν ποιούμενοι ἐν πελάγει οὐκ	ἂν	ἐχρώμεθα διὰ τὸ βλάπτειν ἂν
[7, 42]	ἔμαθον ἥσσους ὄντες καὶ ἀποτετειχισμένοι	ἂν	ἦσαν, ὥστε μηδ' εἰ μετέπεμψαν
[7, 29]	μάλιστα τοῦ βαρβαρικοῦ, (ἐν ᾧ	ἂν	θαρσήσῃ, φονικώτατόν ἐστιν. καὶ τότε
[7, 77]	ἂν ἐπιόντας δέξαιτο ῥᾳδίως (οὔτ'	ἂν	ἱδρυθέντας που ἐξαναστήσειεν. τὴν δὲ
[7, 77]	τε πόλις εὐθύς ἐστε ὅποι	ἂν	καθέζησθε καὶ ἄλλη οὐδεμία ὑμᾶς
[7, 77]	ἀξίαν δὴ φοβοῦσιν. τάχα δὲ	ἂν	καὶ λωφήσειαν· ἱκανὰ γὰρ τοῖς
[7, 71]	τοὺς σφετέρους ἐπικρατοῦντας, ἀνεθάρσησάν τε	ἂν	καὶ πρὸς ἀνάκλησιν θεῶν μὴ
[7, 77]	μὴ ὄντος χωρίου ἐγγὺς ὅποι	ἂν	μαλακισθέντες σωθείητε καί, ἢν νῦν
[7, 8]	ἀπαγγέλλωσιν, ἔγραψεν ἐπιστολήν, νομίζων οὕτως	ἂν	μάλιστα τὴν αὑτοῦ γνώμην μηδὲν
[7, 42]	ὁ Γύλιππος ἀφικόμενος, ἣν οὐδ'	ἂν	μετέπεμψαν οἱ Συρακόσιοι, εἰ ἐκεῖνος
[7, 40]	γε ἡμέρας ταύτης οὐκέτι οἰόμενοι	ἂν	(ναυμαχῆσαι. ἐξαίφνης δὲ οἱ Συρακόσιοι
[7, 62]	καὶ τῆς γῆς, πλὴν ὅσον	ἂν	ὁ πεζὸς ἡμῶν ἐπέχῃ, πολεμίας
[7, 66]	δοκεῖτε ἡμῖν εἰδέναι (οὐδὲ γὰρ	ἂν	οὕτως αὐτῶν προθύμως ἀντελάβεσθε) καὶ
[7, 1]	καὶ στρατιὰν ἄλλην προσλαβόντες, (οὓς	ἂν	πείθωσι, κατὰ γῆν ἔλθωσιν. καὶ
[7, 13]	ἄλλοις. ~ἡμῖν δ' ἐκ πολλῆς	ἂν	περιουσίας νεῶν μόλις τοῦτο ὑπῆρχε
[7, 67]	ὡς τῶν γε παρόντων οὐκ	ἂν	πράξαντες χεῖρον. ~πρὸς οὖν ἀταξίαν
[7, 50]	τρὶς ἐννέα ἡμέρας μεῖναι, ὅπως	ἂν	πρότερον κινηθείη. καὶ τοῖς μὲν
[7, 7]	ἢ πλοίοις ἢ ἄλλως ὅπως	(ἂν	προχωρῇ, ὡς καὶ τῶν Ἀθηναίων
[7, 73]	ἡμέραν θυσία οὖσα) οὐ δοκεῖν	ἂν	ῥᾳδίως ἐθελῆσαι ὑπακοῦσαι· ὑπὸ γὰρ
[7, 42]	αὐτὸ ληφθέν (οὐδὲ γὰρ ὑπομεῖναι	ἂν	σφᾶς (οὐδένα) ἠπείγετο ἐπιθέσθαι τῇ
[7, 35]	οἱ Κροτωνιᾶται προσπέμψαντες εἶπον οὐκ	ἂν	σφίσι βουλομένοις εἶναι διὰ τῆς
[7, 28]	τοῖς ὑπηκόοις ἐποίησαν, πλείω νομίζοντες	ἂν	σφίσι χρήματα οὕτω προσιέναι. αἱ
[7, 73]	ἑορτῇ, καὶ πάντα μᾶλλον ἐλπίζειν	ἂν	σφῶν πείθεσθαι αὐτοὺς ἢ ὅπλα
[7, 83]	ἀφεῖναι αὐτούς· μέχρι οὗ δ'	ἂν	τὰ χρήματα ἀποδοθῇ, ἄνδρας δώσειν
[7, 68]	ᾧ, εἰ κατώρθωσαν, ἀνδράσι μὲν	ἂν	τἄλγιστα προσέθεσαν, παισὶ δὲ καὶ
[7, 60]	ναῦς πεζῇ ξυνταξάμενοι ἀποχωρεῖν ᾗ	ἂν	τάχιστα μέλλωσί τινος χωρίου (ἢ
[7, 21]	θράσει ἐπιχειροῦντες καταφοβοῦσι, καὶ σφᾶς	ἂν	τὸ αὐτὸ ὁμοίως τοῖς ἐναντίοις
[7, 62]	ἂν ἐχρώμεθα διὰ τὸ βλάπτειν	ἂν	τὸ τῆς ἐπιστήμης τῇ βαρύτητι
[7, 51]	μήτε τῷ πεζῷ (οὐ γὰρ	ἂν	τὸν ἔκπλουν ἐπιβουλεῦσαι) καὶ ἅμα
[7, 64]	ἐπελθόντας ἀμύνασθαι. καὶ οἱ μὲν	ἂν	ὑπὸ Συρακοσίοις εὐθὺς γίγνοισθε, οἷς
[7, 11]	γὰρ ξυμπάσῃ τῇ στρατιᾷ δυναίμεθ'	ἂν	χρήσασθαι ἀπανηλωκυίας τῆς φυλακῆς τῶν
[7, 55]	ταῖς ναυσὶν ἐκρατήθησαν, ὃ οὐκ	ἂν	ᾤοντο, πολλῷ δὴ μᾶλλον ἔτι.
[7, 68]	εἶναι πρὸς τοὺς ἐναντίους οἳ	ἂν	ὡς ἐπὶ τιμωρίᾳ τοῦ προσπεσόντος
[7, 43]	εἶναι λαθεῖν προσελθόντας τε καὶ	ἀναβάντας,	παραγγείλας δὲ πέντε ἡμερῶν σιτία
[7, 67]	τε καὶ ἄλλοι ἐπὶ ναῦς	ἀναβάντες,	οἳ οὐδ' ὅπως καθεζομένους χρὴ
[7, 2]	ἀφικνεῖται ἐς τὰς Ἐπιπολάς· καὶ	ἀναβὰς	κατὰ τὸν Εὐρύηλον, ᾗπερ καὶ
[7, 42]	τις τῶν τε Ἐπιπολῶν τῆς	ἀναβάσεως	καὶ αὖθις τοῦ ἐν αὐταῖς
[7, 33]	καὶ ἑκατὸν τοῦ Μεσσαπίου ἔθνους	ἀναβιβάζονται	ἐπὶ τὰς ναῦς, καὶ τῷ
[7, 35]	αὐτὸ ἀπήντων. τῇ δ' ὑστεραίᾳ	ἀναβιβασάμενοι	παρέπλεον, ἴσχοντες πρὸς ταῖς πόλεσι
[7, 15]	ἦρι εὐθὺς καὶ μὴ ἐς	ἀναβολὰς	πράσσετε, ὡς τῶν πολεμίων τὰ
[7, 69]	ἐπειδὴ καὶ ὅσον οὐκ ἔμελλον	ἀνάγεσθαι,	καὶ νομίσας, ὅπερ πάσχουσιν ἐν
[7, 71]	μεγάλῳ κινδύνῳ μέγα στρατόπεδον πολυειδῆ	(ἀναγκάζοιτο	φθέγγεσθαι. παραπλήσια δὲ καὶ οἱ
[7, 84]	τὴν διάβασιν ἐποίουν· ἁθρόοι γὰρ	ἀναγκαζόμενοι	χωρεῖν ἐπέπιπτόν τε ἀλλήλοις καὶ
[7, 13]	μόλις τοῦτο ὑπῆρχε καὶ μὴ	ἀναγκαζομένοις	ὥσπερ νῦν πάσαις φυλάσσειν· εἰ
[7, 81]	τάχιστα ὑποχωρεῖν, τοσαῦτα μαχομένους (ὅσα	ἀναγκάζονται.	ὁ δὲ Δημοσθένης ἐτύγχανέ τε
[7, 69]	οὐχ ἱκανὰ μᾶλλον ἢ καὶ	ἀναγκαῖα	νομίσας παρῃνῆσθαι, ἀποχωρήσας ἦγε τὸν
[7, 6]	ἐκεῖνοι μὴ ἐθέλοιεν μάχης ἄρχειν,	ἀναγκαῖον	εἶναι σφίσι μὴ περιορᾶν παροικοδομούμενον
[7, 77]	ξύμπαν γνῶτε, ὦ ἄνδρες στρατιῶται,	ἀναγκαῖόν	τε ὂν ὑμῖν ἀνδράσιν ἀγαθοῖς
[7, 82]	βιαίως μήτε δεσμοῖς μήτε τῆς	ἀναγκαιοτάτης	ἐνδείᾳ (διαίτης. καὶ παρέδοσαν οἱ
[7, 60]	ὡς οἷόν τ' ἦν ἐξ	ἀναγκαίου	τε (καὶ τοιαύτης διανοίας ἐπορίσαντο.
[7, 57]	Θούριοι καὶ Μεταπόντιοι ἐν τοιαύταις	ἀνάγκαις	τότε στασιωτικῶν καιρῶν κατειλημμένοι ξυνεστράτευον,
[7, 51]	καὶ ἐν ᾧ σφίσι ξυμφέρει	(ἀναγκάσαι	αὐτοὺς ναυμαχεῖν. τὰς οὖν ναῦς
[7, 39]	ἔχει ἐδώδιμα, πάντας ἐκεῖσε φέροντας	ἀναγκάσαι	πωλεῖν, ὅπως αὐτοῖς ἐκβιβάσαντες τοὺς
[7, 60]	καὶ τὰς ναῦς ἐπλήρωσαν πάσας,	ἀναγκάσαντες	ἐσβαίνειν ὅστις καὶ ὁπωσοῦν ἐδόκει
[7, 21]	μᾶλλον τῶν Συρακοσίων ὄντας καὶ	ἀναγκασθέντας	ὑπὸ Μήδων ναυτικοὺς γενέσθαι. καὶ
[7, 77]	ἕκαστος ἢ ἐν ᾧ ἂν	ἀναγκασθῇ	χωρίῳ μάχεσθαι, (τοῦτο καὶ πατρίδα
[7, 13]	καὶ οἱ ξένοι οἱ μὲν	ἀναγκαστοὶ	ἐσβάντες εὐθὺς κατὰ τὰς πόλεις
[7, 58]	ὑπὸ Κορινθίων ἀποσταλέντες καὶ Σικυώνιοι	ἀναγκαστοὶ	στρατεύοντες, καὶ τῶν (ἔξω Πελοποννήσου
[7, 14]	τοῖς πολεμίοις πολλαχόθεν ὑπάρχει, ἀλλ'	ἀνάγκη	ἀφ' ὧν ἔχοντες ἤλθομεν τά
[7, 57]	ἢ κατὰ τὸ ξυμφέρον ἢ	ἀνάγκῃ	(ἔσχεν. Ἀθηναῖοι μὲν αὐτοὶ Ἴωνες
[7, 57]	ἄποικοι ὄντες, τῶν δὲ ξυγγενεῖς,	ἀνάγκῃ	μὲν ἐκ τοῦ εὐπρεποῦς, βουλήσει
[7, 57]	Δρύοπες) ὑπήκοοι δ' ὄντες καὶ	ἀνάγκῃ	ὅμως Ἴωνές γε ἐπὶ Δωριᾶς
[7, 57]	Βοιωτοῖς τοῖς> μετὰ Συρακοσίων κατ'	ἀνάγκην	ἐμάχοντο, Πλαταιῆς δὲ καταντικρὺ Βοιωτοὶ
[7, 70]	ᾗ καὶ πλείους ναῦς κατ'	ἀνάγκην	ξυνηρτῆσθαι, καὶ τοῖς κυβερνήταις τῶν
[7, 70]	τινά που ὁρῷεν μὴ κατ'	ἀνάγκην	πρύμναν κρουόμενον, ἀνακαλοῦντες ὀνομαστὶ τὸν
[7, 27]	πλεόνων ἐπιόντων, ὁτὲ δ' ἐξ	ἀνάγκης	τῆς ἴσης φρουρᾶς καταθεούσης τε
[7, 48]	πράγματα, ἐπικουρικὰ μᾶλλον ἢ δι'	(ἀνάγκης	ὥσπερ τὰ σφέτερα ὄντα. τρίβειν
[7, 74]	κωλύοντος ὡς ἑκάστην ποι ἐκπεπτωκυῖαν	ἀναδησάμενοι	ἐκόμιζον ἐς τὴν πόλιν. ~Μετὰ
[7, 25]	ἔκ τε τῶν ἀκάτων ὤνευον	ἀναδούμενοι	τοὺς σταυροὺς καὶ ἀνέκλων καὶ
[7, 72]	ἢ ναυαγίων οὐδὲ ἐπενόουν αἰτῆσαι	ἀναίρεσιν,	(τῆς δὲ νυκτὸς ἐβουλεύοντο εὐθὺς
[7, 73]	ὅσου τις ἔμελλεν ἀκούσεσθαι καὶ	ἀνακαλεσάμενοί	τινας ὡς ὄντες τῶν Ἀθηναίων
[7, 70]	μὴ κατ' ἀνάγκην πρύμναν κρουόμενον,	ἀνακαλοῦντες	ὀνομαστὶ τὸν τριήραρχον ἠρώτων, οἱ
[7, 71]	χείρω (πράξωσιν. πάντων γὰρ δὴ	ἀνακειμένων	τοῖς Ἀθηναίοις ἐς τὰς ναῦς
[7, 71]	ἀνεθάρσησάν τε ἂν καὶ πρὸς	ἀνάκλησιν	θεῶν μὴ στερῆσαι σφᾶς τῆς
[7, 62]	νεῶν, καὶ τὸ μήτε αὐτοὺς	ἀνακρούεσθαι	μήτ' ἐκείνους ἐᾶν ὠφέλιμον φαίνεται,
[7, 38]	ἡμέρας ἐπὶ πολὺ προσπλέοντες καὶ	ἀνακρουόμενοι	καὶ πειράσαντες ἀλλήλων καὶ οὐδέτεροι
[7, 40]	ἡσσημένους σφῶν πρὸς τὴν πόλιν	ἀνακρούσασθαι,	καθ' ἡσυχίαν ἐκβάντες τά τε
[7, 70]	διὰ τὸ μὴ εἶναι τὰς	ἀνακρούσεις	καὶ διέκπλους ὀλίγαι ἐγίγνοντο, αἱ
[7, 36]	ἐς πάντα τὸν λιμένα τῆς	ἀνακρούσεως,	ὥσπερ τοῖς Συρακοσίοις) περιπλεῦσαι δὲ
[7, 36]	ἀπὸ τοῦ πελάγους τε καὶ	ἀνάκρουσιν,	οὐ δυνήσεσθαι αὐτούς, ἄλλως τε
[7, 36]	ἐν αὐτῷ σχήσειν· τὴν γὰρ	ἀνάκρουσιν	οὐκ ἔσεσθαι τοῖς Ἀθηναίοις ἐξωθουμένοις
[7, 62]	ἐπιβολαί, αἳ σχήσουσι τὴν πάλιν	ἀνάκρουσιν	τῆς προσπεσούσης νεώς, ἢν τὰ
[7, 31]	διέβη, ἐς Ἀλύζιάν τε καὶ	Ἀνακτόριον,	ὃ αὐτοὶ (εἶχον. ὄντι δ'
[7, 86]	ἐδύναντο πλείστους καὶ τὰ σκῦλα	(ἀναλαβόντες,	ἀνεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν. καὶ
[7, 25]	Πελοποννήσου ἄγουσα (Θεσπιῶν ὁπλίτας· καὶ	ἀναλαβόντες	αὐτοὺς οἱ Συρακόσιοι ἐπὶ τὰς
[7, 74]	τὰ μὲν ἄλλα πάντα καταλιπεῖν,	ἀναλαβόντες	δὲ αὐτὰ ὅσα περὶ τὸ
[7, 33]	τριακοσίους καὶ τριήρεις δύο καὶ	ἀναλαβόντες	ταῦτα παρέπλευσαν ἐς Θουρίαν. καὶ
[7, 43]	ὕπνου καὶ Εὐρυμέδων καὶ Μένανδρος	ἀναλαβὼν	τὴν πᾶσαν στρατιὰν ἐχώρει πρὸς
[7, 4]	Ἀθηναίοις τοῦ τείχους ἀσθενές) νυκτὸς	ἀναλαβὼν	τὴν στρατιὰν ἐπῄει (πρὸς αὐτό.
[7, 1]	ἥκειν. (καὶ ὁ μὲν Γύλιππος	ἀναλαβὼν	τῶν τε σφετέρων ναυτῶν καὶ
[7, 83]	τὸ ἡσυχάζον ἔμελλον πορεύσεσθαι. καὶ	ἀναλαμβάνουσί	τε τὰ ὅπλα καὶ (οἱ
[7, 48]	ξενοτροφοῦντας καὶ ἐν περιπολίοις ἅμα	ἀναλίσκοντας	καὶ ναυτικὸν πολὺ ἔτι ἐνιαυτὸν
[7, 28]	πολλὰ βλαπτούσης καὶ τῶν ἄλλων	ἀναλωμάτων	μεγάλων προσπιπτόντων ἀδύνατοι ἐγένοντο τοῖς
[7, 61]	ἡμῶν ἐλπίσαντες στῆναι καὶ ὡς	ἀναμαχούμενοι	ἀξίως τοῦδε τοῦ πλήθους, ὅσον
[7, 33]	ἀκοντιστὰς δυνάστης ὢν παρέσχετο αὐτοῖς,	ἀνανεωσάμενοί	τινα παλαιὰν φιλίαν (ἀφικνοῦνται ἐς
[7, 79]	(ὀλέθρῳ καὶ ταῦτα πάντα γίγνεσθαι.	ἀναπαυομένων	δ' αὐτῶν ὁ Γύλιππος καὶ
[7, 12]	ὡς ἐπιπλεύσονται. (φανεραὶ δ' εἰσὶν	ἀναπειρώμεναι,	καὶ αἱ ἐπιχειρήσεις ἐπ' ἐκείνοις
[7, 73]	ἀσμένους ἀπὸ ναυμαχίας τε μεγάλης	ἀναπεπαυμένους	καὶ ἅμα ἑορτῆς οὔσης (ἔτυχε
[7, 42]	ἔτεμον οἱ Ἀθηναῖοι περὶ τὸν	Ἄναπον,	καὶ τῷ στρατεύματι ἐπεκράτουν ὥσπερ
[7, 78]	ἐγένοντο ἐπὶ τῇ διαβάσει τοῦ	Ἀνάπου	ποταμοῦ, ηὗρον ἐπ' αὐτῷ παρατεταγμένους
[7, 67]	ξυνήθη τέ ἐστι καὶ οὐκ	ἀνάρμοστοι	πρὸς ἕκαστον αὐτῶν ἐσόμεθα· οἱ
[7, 34]	ἄπλοι ἐγένοντο ἀντίπρῳροι ἐμβαλλόμεναι καὶ	ἀναρραγεῖσαι	τὰς παρεξειρεσίας ὑπὸ τῶν Κορινθίων
[7, 36]	ἀντιπρῴροις γὰρ ταῖς ἐμβολαῖς χρώμενοι	ἀναρρήξειν	τὰ πρῴραθεν αὐτοῖς, στερίφοις καὶ
[7, 46]	ἐπὶ ἀπροσδοκήτῳ εὐπραγίᾳ πάλιν αὖ	ἀναρρωσθέντες,	ὥσπερ καὶ πρότερον, ἐς μὲν
[7, 42]	ἂν αὐτοὺς ὠφελεῖν) ταῦτα οὖν	ἀνασκοπῶν	ὁ Δημοσθένης, καὶ γιγνώσκων ὅτι
[7, 49]	χρῆναι ἢ ἐς τὴν Θάψον	ἀναστάντας	τοῦτο ποιεῖν ἢ ἐς τὴν
[7, 50]	πιεζόμενα, μετεμέλοντό τε πρότερον οὐκ	ἀναστάντες	καὶ ὡς αὐτοῖς οὐδὲ ὁ
[7, 75]	Δημοσθένει ἱκανῶς παρεσκευάσθαι, καὶ ἡ	ἀνάστασις	ἤδη τοῦ στρατεύματος (τρίτῃ ἡμέρᾳ
[7, 72]	(τῆς δὲ νυκτὸς ἐβουλεύοντο εὐθὺς	ἀναχωρεῖν.	Δημοσθένης δὲ Νικίᾳ προσελθὼν γνώμην
[7, 79]	μετὰ ταῦτα πάσῃ τῇ στρατιᾷ	ἀναχωρήσαντες	πρὸς τὸ πεδίον μᾶλλον οἱ
[7, 30]	ἐπεὶ ἔν γε τῇ ἄλλῃ	ἀναχωρήσει	οὐκ ἀτόπως οἱ Θρᾷκες πρὸς
[7, 49]	ἐμπειρίας χρήσιμα σφῶν ἔσται καὶ	ἀναχωρήσεις	καὶ ἐπίπλους οὐκ ἐκ βραχέος
[7, 48]	σφᾶς ψηφιζομένους μετὰ πολλῶν τὴν	ἀναχώρησιν	τοῖς πολεμίοις καταγγέλτους γίγνεσθαι· λαθεῖν
[7, 85]	διαδιδράσκοντες ὕστερον· τούτοις δ' ἦν	ἀναχώρησις	ἐς Κατάνην. ~Ξυναθροισθέντες δὲ οἱ
[7, 73]	οἱ μὲν ὡς κατὰ γῆν	ἀναχωρήσοντες	ἤδη ξύμπαντες τὴν γνώμην εἶχον,
[7, 79]	οἱ Ἀθηναῖοι, ὑπεχώρουν, εἰ δ'	ἀναχωροῖεν,	ἐπέκειντο, καὶ μάλιστα τοῖς ὑστάτοις
[7, 81]	ξυνεχεστέρῳ ὢν διὰ τὸ ὑστέρῳ	ἀναχωροῦντι	αὐτῷ πρώτῳ ἐπικεῖσθαι τοὺς πολεμίους
[7, 13]	δ' οἳ καὶ αὐτοὶ ἐμπορευόμενοι	ἀνδράποδα	Ὑκκαρικὰ ἀντεμβιβάσαι ὑπὲρ σφῶν πείσαντες
[7, 27]	γὰρ χώρας ἁπάσης ἐστέρηντο, καὶ	ἀνδραπόδων	πλέον ἢ δύο μυριάδες ηὐτομολήκεσαν,
[7, 83]	δ' ἂν τὰ χρήματα ἀποδοθῇ,	ἄνδρας	δώσειν Ἀθηναίων (ὁμήρους, ἕνα κατὰ
[7, 53]	ξύμμαχοι ἔλαβον αὐτῶν καὶ τοὺς	ἄνδρας	πάντας (ἀπέκτειναν. καὶ ἐπὶ τὰς
[7, 41]	ἑπτὰ ναῦς καὶ κατατραυματίσαντες πολλὰς	ἄνδρας	τε τοὺς μὲν πολλοὺς ζωγρήσαντες,
[7, 21]	Μήδων ναυτικοὺς γενέσθαι. καὶ πρὸς	ἄνδρας	τολμηρούς, οἵους καὶ Ἀθηναίους, τοὺς
[7, 86]	τοὺς γὰρ ἐκ τῆς νήσου	ἄνδρας	τῶν Λακεδαιμονίων ὁ Νικίας προυθυμήθη,
[7, 43]	αὐτόθι τῶν Συρακοσίων αἱροῦσι καὶ	ἄνδρας	τῶν (φυλάκων ἀποκτείνουσιν. οἱ δὲ
[7, 68]	δουλωσόμενοι, ἐν ᾧ, εἰ κατώρθωσαν,	ἀνδράσι	μὲν ἂν τἄλγιστα προσέθεσαν, παισὶ
[7, 25]	μίαν μὲν ναῦν λαμβάνουσιν αὐτοῖς	ἀνδράσι,	τὰς δ' ἄλλας οὐκ ἐδυνήθησαν,
[7, 77]	στρατιῶται, ἀναγκαῖόν τε ὂν ὑμῖν	ἀνδράσιν	ἀγαθοῖς γίγνεσθαι ὡς μὴ ὄντος
[7, 41]	διεφθάρησαν, καὶ ἡ (ἑτέρα αὐτοῖς	ἀνδράσιν	ἑάλω. καταδύσαντες δ' οἱ Συρακόσιοι
[7, 31]	αὐτὴν μὲν διαφθείρει, οἱ δ'	ἄνδρες	(ἀποφυγόντες ὕστερον λαβόντες ἄλλην ἔπλεον.
[7, 66]	ἐκ τοῦ εἰκότος νῦν (νικήσετε.	ἄνδρες	γὰρ ἐπειδὰν ᾧ ἀξιοῦσι προύχειν
[7, 77]	τῆς πόλεως καίπερ πεπτωκυῖαν ἐπανορθώσοντες·	ἄνδρες	γὰρ πόλις, καὶ οὐ τείχη
[7, 71]	καὶ οἱ ἐν τῇ νήσῳ	ἄνδρες	διαβεβηκότες, καὶ τότε τοῖς Ἀθηναίοις
[7, 34]	καὶ δίωξις οὐδεμία ἐγένετο, οὐδ'	ἄνδρες	οὐδετέρων ἑάλωσαν· οἱ μὲν γὰρ
[7, 61]	τε πρῶτον καὶ ἔλεξε τοιάδε.	~Ἄνδρες	στρατιῶται Ἀθηναίων τε καὶ τῶν
[7, 77]	(Τό τε ξύμπαν γνῶτε, ὦ	ἄνδρες	στρατιῶται, ἀναγκαῖόν τε ὂν ὑμῖν
[7, 57]	ἀπὸ δὲ νήσων Κεῖοι καὶ	Ἄνδριοι	καὶ Τήνιοι, ἐκ δ' Ἰωνίας
[7, 68]	ἀταξίαν τε τοιαύτην καὶ τύχην	ἀνδρῶν	ἑαυτὴν παραδεδωκυῖαν πολεμιωτάτων ὀργῇ προσμείξωμεν,
[7, 77]	καὶ οὐ τείχη οὐδὲ νῆες	ἀνδρῶν	κεναί. ~Ὁ μὲν Νικίας τοιάδε
[7, 83]	κατέθεντο πάλιν πλὴν τριακοσίων μάλιστα	ἀνδρῶν·	οὗτοι δὲ διὰ τῶν φυλάκων
[7, 44]	στρατεύματος αὐτοῖς τὸ μὲν ἄρτι	ἀνεβεβήκει,	τὸ δ' ἔτι προσανῄει, ὥστ'
[7, 4]	ἀποτειχίσαι. καὶ οἵ τε Ἀθηναῖοι	ἀνεβεβήκεσαν	ἤδη ἄνω, τὸ ἐπὶ θαλάσσῃ
[7, 43]	ἡ προτέρα στρατιὰ τὸ πρῶτον	ἀνέβη,	λανθάνουσί τε τοὺς φύλακας τῶν
[7, 10]	γραμματεὺς ὁ τῆς πόλεως παρελθὼν	ἀνέγνω	τοῖς Ἀθηναίοις δηλοῦσαν τοιάδε. ~Τὰ
[7, 71]	ἴδοιέν πῃ τοὺς σφετέρους ἐπικρατοῦντας,	ἀνεθάρσησάν	τε ἂν καὶ πρὸς ἀνάκλησιν
[7, 81]	οἱ μετ' αὐτοῦ Ἀθηναῖοι ἦσαν·	ἀνειληθέντες	γὰρ ἔς τι χωρίον ᾧ
[7, 1]	ὅπλα παρασχεῖν (τὰς γὰρ ναῦς	ἀνείλκυσαν	ἐν Ἱμέρᾳ) καὶ τοὺς Σελινουντίους
[7, 24]	τἆλλα σκεύη ἐγκατελήφθη καὶ τριήρεις	(ἀνειλκυσμέναι	τρεῖς. μέγιστόν τε καὶ ἐν
[7, 25]	τέλος τοὺς πολλοὺς τῶν σταυρῶν	ἀνεῖλον	οἱ Ἀθηναῖοι. (χαλεπωτάτη δ' ἦν
[7, 72]	τε ναυάγια καὶ τοὺς νεκροὺς	ἀνείλοντο,	καὶ ἀποπλεύσαντες πρὸς τὴν πόλιν
[7, 48]	ἐπ' ἀμφότερα ἔχων καὶ διασκοπῶν	ἀνεῖχε,	τῷ δ' ἐμφανεῖ τότε λόγῳ
[7, 69]	αὖθις τῶν τριηράρχων ἕνα ἕκαστον	ἀνεκάλει,	πατρόθεν τε ἐπονομάζων καὶ αὐτοὺς
[7, 25]	ὤνευον ἀναδούμενοι τοὺς σταυροὺς καὶ	ἀνέκλων	καὶ κατακολυμβῶντες ἐξέπριον. οἱ δὲ
[7, 77]	ἐφ' ἑτέρους, καὶ ἀνθρώπεια δράσαντες	ἀνεκτὰ	ἔπαθον. καὶ ἡμᾶς εἰκὸς νῦν
[7, 87]	ἀπέθνῃσκον, καὶ ὀσμαὶ ἦσαν οὐκ	ἀνεκτοί,	καὶ λιμῷ ἅμα καὶ δίψῃ
[7, 5]	ἕξοντας, τῇ δὲ γνώμῃ οὐκ	ἀνεκτὸν	ἐσόμενον εἰ μὴ ἀξιώσουσι Πελοποννήσιοί
[7, 12]	μὲν γὰρ ναῦς οὐκ ἔστιν	ἀνελκύσαντας	διαψύξαι διὰ τὸ ἀντιπάλους τῷ
[7, 23]	νῆες διεφθάρησαν. τὰ δὲ ναυάγια	ἀνελκύσαντες	τῶν Συρακοσίων καὶ τροπαῖον ἐν
[7, 5]	τῶν ξυμμάχων καὶ νεκροὺς ὑποσπόνδους	ἀνελομένων	καὶ τῶν Ἀθηναίων τροπαῖον στησάντων,
[7, 47]	ἦν, τά τε ἄλλα ὅτι	ἀνέλπιστα	(αὐτοῖς ἐφαίνετο. τῷ οὖν Δημοσθένει
[7, 71]	διαβεβηκότες, καὶ τότε τοῖς Ἀθηναίοις	ἀνέλπιστον	ἦν τὸ κατὰ γῆν σωθήσεσθαι,
[7, 4]	σφίσιν ἤδη, ἐπειδὴ Γύλιππος ἧκεν,	ἀνελπιστότερα	(ὄντα. διακομίσας οὖν στρατιὰν καὶ
[7, 53]	γὰρ ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους ὁ	ἄνεμος	οὔριος) ἀφεῖσαν (τὴν ναῦν) πῦρ
[7, 34]	Ἀθηναίων διά τε τὴν τοῦ	ἀνέμου	ἄπωσιν αὐτῶν ἐς τὸ πέλαγος
[7, 43]	ὡς τάχιστα διελθεῖν, ἵνα μὴ	ἀνέντων	σφῶν τῆς ἐφόδου αὖθις ξυστραφῶσιν,
[7, 79]	προελθόντες πέντε ἢ ἓξ σταδίους	ἀνεπαύοντο	ἐν τῷ πεδίῳ· ἀνεχώρησαν δὲ
[7, 79]	δυνάμενοι βιάσασθαι (ἀνεχώρουν πάλιν καὶ	ἀνεπαύοντο.	ἔτυχον δὲ καὶ βρονταί τινες
[7, 51]	τὰς οὖν ναῦς ἐπλήρουν καὶ	ἀνεπειρῶντο	ἡμέρας ὅσαι αὐτοῖς ἐδόκουν ἱκαναὶ
[7, 7]	τε Συρακόσιοι ναυτικὸν ἐπλήρουν καὶ	ἀνεπειρῶντο	ὡς καὶ τούτῳ ἐπιχειρήσοντες, καὶ
[7, 67]	τε ὑπάρχον πρότερον, ᾧπερ καὶ	ἀνεπιστήμονες	ἔτι ὄντες ἀπετολμήσαμεν, βεβαιότερον νῦν,
[7, 69]	ὑπομιμνῄσκων καὶ τῆς ἐν αὐτῇ	ἀνεπιτάκτου	πᾶσιν ἐς τὴν δίαιταν ἐξουσίας,
[7, 77]	δὲ ἐς ἀνθρώπους (δίκαια καὶ	ἀνεπίφθονα.	ἀνθ' ὧν ἡ μὲν ἐλπὶς
[7, 40]	διενοήθησαν, τῶν ἐμβόλων τῇ παρασκευῇ	ἀνερρήγνυσαν	τὰς τῶν Ἀθηναίων ναῦς ἐπὶ
[7, 44]	ἀμφοτέρων οὐκ ὀλίγοι ἐν στενοχωρίᾳ	(ἀνεστρέφοντο.	καὶ τῶν Ἀθηναίων οἱ μὲν
[7, 49]	δεῖ μὴ ἀπάγειν τὴν στρατιὰν	ἄνευ	Ἀθηναίων ψηφίσματος, ἀλλὰ τρίβειν αὐτοῦ,
[7, 75]	ῥώμη καὶ τὸ σῶμα, οὐκ	ἄνευ	ὀλίγων ἐπιθειασμῶν καὶ οἰμωγῆς ὑπολειπόμενοι,
[7, 45]	τῶν κρημνῶν βιασθέντες ἅλλεσθαι ψιλοὶ	(ἄνευ	τῶν ἀσπίδων) οἱ μὲν ἀπώλλυντο,
[7, 11]	τε πολλοῖς καὶ (ἀκοντισταῖς βιασθέντες	ἀνεχωρήσαμεν	ἐς τὰ τείχη. νῦν οὖν
[7, 79]	σταδίους ἀνεπαύοντο ἐν τῷ πεδίῳ·	ἀνεχώρησαν	δὲ καὶ οἱ Συρακόσιοι ἀπ'
[7, 86]	πλείστους καὶ τὰ σκῦλα (ἀναλαβόντες,	ἀνεχώρησαν	ἐς τὴν πόλιν. καὶ τοὺς
[7, 23]	στήσαντες τῷ πρὸ τοῦ Πλημμυρίου,	ἀνεχώρησαν	ἐς τὸ ἑαυτῶν στρατόπεδον. ~Οἱ
[7, 78]	πολὺν ἐμάχοντο οἱ Ἀθηναῖοι, ἔπειτα	ἀνεχώρησαν	πάλιν ἐς τὸ αὐτὸ στρατόπεδον.
[7, 79]	ἄνωθεν) καὶ οὐ δυνάμενοι βιάσασθαι	(ἀνεχώρουν	πάλιν καὶ ἀνεπαύοντο. ἔτυχον δὲ
[7, 29]	πυλῶν ἅμα διὰ τὴν ἄδειαν	ἀνεῳγμένων.	(ἐσπεσόντες δὲ οἱ Θρᾷκες ἐς
[7, 48]	δισχίλιά τε γὰρ τάλαντα ἤδη	ἀνηλωκέναι	καὶ ἔτι πολλὰ προσοφείλειν, ἤν
[7, 83]	ἑτοῖμος ὑπὲρ Ἀθηναίων ξυμβῆναι, ὅσα	ἀνήλωσαν	χρήματα Συρακόσιοι ἐς τὸν πόλεμον,
[7, 77]	ἐς ἀνθρώπους (δίκαια καὶ ἀνεπίφθονα.	ἀνθ'	ὧν ἡ μὲν ἐλπὶς ὅμως
[7, 68]	τῇ πάσῃ (τὴν αἰσχίστην ἐπίκλησιν.	ἀνθ'	ὧν μὴ μαλακισθῆναί τινα πρέπει
[7, 86]	τοὺς Ἀθηναίους ποιήσασθαι, ὥστε ἀφεθῆναι.	ἀνθ'	ὧν οἵ τε Λακεδαιμόνιοι ἦσαν
[7, 13]	καὶ τἆλλα ἀπὸ τῶν πολεμίων	ἀνθεστῶτα	ὁρῶσιν, οἱ μὲν ἐπ' αὐτομολίας
[7, 31]	νῆες τῶν Κορινθίων αἱ σφίσιν	ἀνθορμοῦσαι	οὔτε καταλύουσι τὸν πόλεμον ναυμαχεῖν
[7, 77]	τινὲς ἤδη ἐφ' ἑτέρους, καὶ	ἀνθρώπεια	δράσαντες ἀνεκτὰ ἔπαθον. καὶ ἡμᾶς
[7, 24]	τὰ δὲ δύο ἐπισκευάσαντες (ἐφρούρουν.	ἄνθρωποι	δ' ἐν τῶν τειχῶν τῇ
[7, 47]	ταύτης οὔσης ἐν ᾗ ἀσθενοῦσιν	ἄνθρωποι	μάλιστα, καὶ τὸ χωρίον ἅμα
[7, 23]	τοῦ πρώτου ἁλόντος χαλεπῶς οἱ	ἄνθρωποι,	ὅσοι καὶ ἐς τὰ πλοῖα
[7, 69]	τοιούτῳ ἤδη τοῦ καιροῦ ὄντες	ἄνθρωποι	οὐ πρὸς τὸ δοκεῖν τινὶ
[7, 81]	ἐχρῶντο· τὸ γὰρ ἀποκινδυνεύειν πρὸς	ἀνθρώπους	ἀπονενοημένους οὐ πρὸς ἐκείνων μᾶλλον
[7, 73]	ἐδόκει ποιητέα εἶναι, τοὺς δὲ	ἀνθρώπους	ἄρτι ἀσμένους ἀπὸ ναυμαχίας τε
[7, 77]	νόμιμα δεδιῄτημαι, πολλὰ δὲ ἐς	ἀνθρώπους	(δίκαια καὶ ἀνεπίφθονα. ἀνθ' ὧν
[7, 29]	τὰ ἱερὰ ἐπόρθουν καὶ τοὺς	ἀνθρώπους	ἐφόνευον φειδόμενοι οὔτε πρεσβυτέρας οὔτε
[7, 23]	κατέδυσαν, καὶ τοὺς πολλοὺς τῶν	ἀνθρώπων	ἀπέκτειναν, πλὴν ὅσον ἐκ τριῶν
[7, 72]	καὶ πολλῶν νεῶν ἀμφοτέροις καὶ	ἀνθρώπων	ἀπολομένων οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ
[7, 56]	εἶναι ὑπό τε τῶν ἄλλων	ἀνθρώπων	καὶ ὑπὸ τῶν ἔπειτα (πολὺ
[7, 5]	Ἰώνων καὶ νησιωτῶν καὶ ξυγκλύδων	ἀνθρώπων	κρατήσαντες ἐξελάσασθαι ἐκ τῆς χώρας.
[7, 61]	πάσχειν ὅπερ οἱ ἀπειρότατοι τῶν	ἀνθρώπων,	οἳ τοῖς πρώτοις ἀγῶσι σφαλέντες
[7, 50]	μάλιστα δὲ τῇ ἀσθενείᾳ τῶν	ἀνθρώπων	πιεζόμενα, μετεμέλοντό τε πρότερον οὐκ
[7, 66]	καὶ τῶν νῦν κεκτημένους, πρῶτοι	ἀνθρώπων	ὑποστάντες τῷ ναυτικῷ, ᾧπερ πάντα
[7, 27]	πρῶτον χρημάτων τ' ὀλέθρῳ καὶ	ἀνθρώπων	φθορᾷ ἐκάκωσε τὰ πράγματα. (πρότερον
[7, 34]	ἕνεκα τῆς ἐς Σικελίαν κομιδῆς	ἀνθώρμουν	πρὸς τὰς ἐν Ναυπάκτῳ ναῦς,
[7, 19]	Κορινθίων αἱ τοῦ χειμῶνος πληρωθεῖσαι	ἀνθώρμουν	ταῖς ἐν τῇ Ναυπάκτῳ εἴκοσιν
[7, 51]	πολλῷ μᾶλλον ἐπηρμένοι ἦσαν μὴ	ἀνιέναι	τὰ τῶν Ἀθηναίων, ὡς καὶ
[7, 18]	τὴν Δεκέλειαν τειχίζειν καὶ μὴ	ἀνιέναι	τὸν (πόλεμον. μάλιστα δὲ τοῖς
[7, 52]	τείχη ἐχώρουν. οἱ δ' Ἀθηναῖοι	ἀντανῆγον	ναυσὶν ἓξ καὶ ὀγδοήκοντα (καὶ
[7, 37]	παρεβοήθουν, καὶ ἐπειδὴ πλήρεις ἦσαν,	ἀντανῆγον	πέντε καὶ ἑβδομήκοντα ναῦς· καὶ
[7, 40]	οὐδενὶ κόσμῳ ἐσβάντες μόλις ποτὲ	ἀντανήγοντο.	(καὶ χρόνον μέν τινα ἀπέσχοντο
[7, 15]	γ' ἐνθάδε μηδὲ τοῖς παροῦσιν	ἀνταρκούντων,	ἀλλ' ἢ τούτους μεταπέμπειν δέον
[7, 25]	οἱ δ' ἐκ τῆς ὁλκάδος	ἀντέβαλλον,	καὶ τέλος τοὺς πολλοὺς τῶν
[7, 58]	Ἀθηναίων ἔθνη ἐστράτευον. ~Συρακοσίοις δὲ	ἀντεβοήθησαν	Καμαριναῖοι μὲν ὅμοροι ὄντες καὶ
[7, 22]	τοῦ μεγάλου λιμένος ἐναυμάχουν, καὶ	ἀντεῖχον	ἀλλήλοις ἐπὶ πολύ, οἱ μὲν
[7, 79]	ἐπὶ πολὺ μὲν τοιούτῳ τρόπῳ	ἀντεῖχον	οἱ Ἀθηναῖοι, ἔπειτα προελθόντες πέντε
[7, 34]	Ἀθηναίους καὶ ἐναμάχουν. (καὶ χρόνον	ἀντεῖχον	πολὺν ἀλλήλοις. καὶ τῶν μὲν
[7, 66]	γὰρ ἂν οὕτως αὐτῶν προθύμως	ἀντελάβεσθε)	καὶ εἴ τις μὴ ἐπὶ
[7, 13]	καὶ αὐτοὶ ἐμπορευόμενοι ἀνδράποδα Ὑκκαρικὰ	ἀντεμβιβάσαι	ὑπὲρ σφῶν πείσαντες τοὺς τριηράρχους
[7, 53]	Ἀθηναῖοι δείσαντες περὶ ταῖς ναυσὶν	ἀντεμηχανήσαντό	τε σβεστήρια κωλύματα καὶ παύσαντες
[7, 37]	ἱππέας τε πολλοὺς καὶ ἀκοντιστὰς	ἀντεπεξῇσαν,	ἄλλοι δὲ τὰς ναῦς ἐπλήρουν
[7, 42]	γὰρ καθ' ἕτερα οἱ Συρακόσιοι	ἀντεπεξῇσαν	ὅτι μὴ τοῖς ἱππεῦσι καὶ
[7, 4]	γὰρ ἔξω αὐλιζόμενοι) ὡς ᾔσθοντο,	ἀντεπῇσαν·	ὁ δὲ γνοὺς κατὰ τάχος
[7, 6]	διὰ παντὸς καὶ μηδὲ μάχεσθαι)	ἀντεπῇσαν	οὖν τοῖς Συρακοσίοις. (καὶ ὁ
[7, 69]	αὐτοὶ τοῖς σφετέροις στρατιώταις παρακελευσάμενοι	ἀντεπλήρουν	τὰς ναῦς εὐθὺς ἐπειδὴ καὶ
[7, 45]	χωρίον ᾗ οἱ Βοιωτοὶ πρῶτον	ἀντέστησαν,	οἱ δ' Ἀθηναῖοι τοὺς νεκροὺς
[7, 43]	ξυστραφῶσιν, οἱ Βοιωτοὶ πρῶτοι αὐτοῖς	ἀντέσχον	καὶ προσβαλόντες ἔτρεψάν τε καὶ
[7, 36]	ἐπέθεσαν ταῖς πρῴραις παχείας, καὶ	ἀντηρίδας	ἀπ' αὐτῶν ὑπέτειναν πρὸς τοὺς
[7, 75]	δεδιότας μὴ πάθωσι ξυνέβη ἀπιέναι,	ἀντὶ	δ' εὐχῆς τε καὶ παιάνων,
[7, 38]	ὃ αὐτοῖς πρὸ τῶν νεῶν	ἀντὶ	λιμένος κλῃστοῦ ἐν τῇ θαλάσσῃ
[7, 75]	ναῦς ἀπολωλεκότες πάσας ἀπεχώρουν καὶ	ἀντὶ	μεγάλης ἐλπίδος καὶ αὐτοὶ καὶ
[7, 75]	(τῷ) Ἑλληνικῷ στρατεύματι ἐγένετο, οἷς	ἀντὶ	μὲν τοῦ ἄλλους δουλωσομένους ἥκειν
[7, 75]	ἐναντίοις ἐπιφημίσμασιν ἀφορμᾶσθαι, πεζούς τε	ἀντὶ	ναυβατῶν πορευομένους καὶ ὁπλιτικῷ προσέχοντας
[7, 28]	ἐπακτῶν ἐδεῖτο (ἡ πόλις, καὶ	ἀντὶ	τοῦ πόλις εἶναι φρούριον κατέστη.
[7, 28]	τὸν χρόνον τῶν κατὰ θάλασσαν	ἀντὶ	τοῦ φόρου τοῖς ὑπηκόοις ἐποίησαν,
[7, 75]	τῶν ἀπολωλότων ἀθλιώτεροι. πρὸς γὰρ	ἀντιβολίαν	καὶ ὀλοφυρμὸν τραπόμενοι ἐς ἀπορίαν
[7, 39]	ναυτικοῦ (προσέμισγον τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ	ἀντικαταστάντες	ταῖς ναυσὶ τὸν αὐτὸν τρόπον
[7, 70]	εἴ ποτε καὶ αὖθις, προθύμως	ἀντιλαβέσθαι,	τοῖς δὲ Συρακοσίοις καὶ ξυμμάχοις
[7, 65]	ἂν ἀπολισθάνοι καὶ μὴ ἔχοι	ἀντιλαβὴν	ἡ χεὶρ ἐπιβαλλομένη. (καὶ ἐπειδὴ
[7, 77]	ἐπιτήδεια βραχέα ἔχομεν, καὶ ἢν	ἀντιλαβώμεθά	του φιλίου χωρίου τῶν Σικελῶν
[7, 49]	ὁ Εὐρυμέδων (αὐτῷ ταῦτα ξυνηγόρευεν.	ἀντιλέγοντος	δὲ τοῦ Νικίου ὄκνος τις
[7, 60]	(ἢ βαρβαρικοῦ ἢ Ἑλληνικοῦ φιλίου	ἀντιλήψεσθαι.	καὶ οἱ μέν, ὡς ἔδοξεν
[7, 67]	προθυμίαν παρέχεται. (Τά τε τῆς	ἀντιμιμήσεως	αὐτῶν τῆς παρασκευῆς ἡμῶν τῷ
[7, 62]	(ηὕρηται δ' ἡμῖν ὅσα χρὴ	ἀντιναυπηγῆσαι,	καὶ πρὸς τὰς τῶν ἐπωτίδων
[7, 36]	τῶν Ἀθηναίων ναῦς οὐχ ὁμοίως	ἀντινεναυπηγημένας,	ἀλλὰ λεπτὰ τὰ πρῴραθεν ἐχούσας
[7, 13]	οἱ δὲ θεράποντες, ἐπειδὴ ἐς	ἀντίπαλα	καθεστήκαμεν, αὐτομολοῦσι, καὶ οἱ ξένοι
[7, 34]	τὰς (ἐπωτίδας ἐχουσῶν. ναυμαχήσαντες δὲ	ἀντίπαλα	μὲν καὶ ὡς αὐτοὺς ἑκατέρους
[7, 38]	ποιήσουσιν· ὁ δὲ Νικίας ἰδὼν	ἀντίπαλα	τὰ τῆς ναυμαχίας γενόμενα καὶ
[7, 71]	ἐδουλοῦντο· ἄλλοι δὲ καὶ πρὸς	ἀντίπαλόν	τι τῆς ναυμαχίας ἀπιδόντες, διὰ
[7, 12]	ἔστιν ἀνελκύσαντας διαψύξαι διὰ τὸ	ἀντιπάλους	τῷ πλήθει καὶ ἔτι πλείους
[7, 3]	ἀποκρινάμενοι ἀπέπεμψαν. καὶ μετὰ τοῦτο	ἀντιπαρεσκευάζοντο	(ἀλλήλοις ὡς ἐς μάχην. καὶ
[7, 5]	τοὺς ξυμμάχους· καὶ οἱ (Ἀθηναῖοι	ἀντιπαρετάσσοντο.	ἐπειδὴ δὲ ἔδοξε τῷ Γυλίππῳ
[7, 37]	πρὸ τῶν τειχῶν τοῖς προσιοῦσιν	ἀντιπαρετάσσοντο,	οἱ δὲ πρὸς τοὺς ἀπὸ
[7, 79]	τοῦ ὄπισθεν αὐτοὺς ᾗ προεληλύθεσαν·	ἀντιπέμψαντες	δὲ κἀκεῖνοι σφῶν αὐτῶν τινὰς
[7, 31]	Μεσσηνίων μετεπέμψατο καὶ ἐς τὴν	ἀντιπέρας	ἤπειρον τῆς Ἀκαρνανίας διέβη, ἐς
[7, 4]	καλούμενον τειχίσαι· ἔστι δὲ ἄκρα	ἀντιπέρας	τῆς πόλεως, ἥπερ προύχουσα τοῦ
[7, 22]	(οἱ δ' Ἀθηναῖοι διὰ τάχους	ἀντιπληρώσαντες	ἑξήκοντα ναῦς ταῖς μὲν πέντε
[7, 28]	ἐκεῖ Συρακούσας τῷ αὐτῷ τρόπῳ	ἀντιπολιορκεῖν,	πόλιν οὐδὲν ἐλάσσω αὐτήν γε
[7, 34]	ἑπτὰ δέ τινες ἄπλοι ἐγένοντο	ἀντίπρῳροι	ἐμβαλλόμεναι καὶ ἀναρραγεῖσαι τὰς παρεξειρεσίας
[7, 36]	ναυσὶν οὖσαν, πρὸς ἑαυτῶν ἔσεσθαι·	ἀντιπρῴροις	γὰρ ταῖς ἐμβολαῖς χρώμενοι ἀναρρήξειν
[7, 36]	πρῴραθεν ἐχούσας διὰ τὸ μὴ	ἀντιπρῴροις	μᾶλλον αὐτοὺς ἢ ἐκ περίπλου
[7, 40]	δεξάμενοι καὶ ταῖς (τε) ναυσὶν	ἀντιπρῴροις	χρώμενοι, ὥσπερ διενοήθησαν, τῶν ἐμβόλων
[7, 36]	τῶν κυβερνητῶν δοκούσῃ εἶναι, τὸ	ἀντίπρῳρον	ξυγκροῦσαι, μάλιστ' ἂν αὐτοὶ χρήσασθαι·
[7, 63]	νενικήκατε, καὶ Σικελιωτῶν, ὧν οὐδ'	ἀντιστῆναι	οὐδεὶς ἕως ἤκμαζε τὸ ναυτικὸν
[7, 21]	ἀπροσδοκήτως πρὸς τὸ Ἀθηναίων ναυτικὸν	ἀντιστῆναι	πλέον τι διὰ τὸ τοιοῦτον
[7, 86]	ἐπὶ τοῖς ἄλλοις καὶ τοὺς	ἀντιστρατήγους	κομίσαι (Λακεδαιμονίοις. ξυνέβαινε δὲ τὸν
[7, 71]	καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐπὶ πολὺ	ἀντισχούσης	τῆς ναυμαχίας ἔτρεψάν τε τοὺς
[7, 17]	κωλύοιεν ἀπαίρειν, πρὸς τὴν σφετέραν	ἀντίταξιν	τῶν τριήρων τὴν φυλακὴν ποιούμενοι.
[7, 25]	τῶν στρατοπέδων ἐγγὺς ὄντων καὶ	ἀντιτεταγμένων	ἐμηχανῶντο καὶ ἀκροβολισμοῖς καὶ πείραις
[7, 70]	κελευσθείη ἐγίγνετο, πολλὴ δὲ ἡ	ἀντιτέχνησις	τῶν κυβερνητῶν καὶ ἀγωνισμὸς πρὸς
[7, 21]	τολμηρούς, οἵους καὶ Ἀθηναίους, τοὺς	ἀντιτολμῶντας	χαλεπωτάτους ἂν (αὐτοῖς) φαίνεσθαι· ᾧ
[7, 80]	Κακυπάρει, παρὰ τὸν ποταμὸν ἴοιεν	ἄνω	διὰ μεσογείας· ἤλπιζον γὰρ καὶ
[7, 60]	ἐβουλεύσαντο τὰ μὲν τείχη τὰ	ἄνω	ἐκλιπεῖν, πρὸς δ' αὐταῖς ταῖς
[7, 65]	γὰρ πρῴρας καὶ τῆς νεὼς	ἄνω	ἐπὶ πολὺ κατεβύρσωσαν, ὅπως ἂν
[7, 4]	Ἐπιπολῶν ἀπὸ τῆς πόλεως ἀρξάμενοι	ἄνω	πρὸς τὸ ἐγκάρσιον τεῖχος ἁπλοῦν,
[7, 60]	ἐποίησαν· ἔκ τε γὰρ τῶν	ἄνω	τειχῶν ὑποκατέβησαν καὶ τὰς ναῦς
[7, 54]	ναυμαχίας τροπαῖον ἔστησαν καὶ τῆς	ἄνω	τῆς πρὸς τῷ τείχει ἀπολήψεως
[7, 4]	οἵ τε Ἀθηναῖοι ἀνεβεβήκεσαν ἤδη	ἄνω,	τὸ ἐπὶ θαλάσσῃ τεῖχος ἐπιτελέσαντες,
[7, 79]	ὄντος (διικνοῦντο γὰρ ῥᾷον οἱ	ἄνωθεν)	καὶ οὐ δυνάμενοι βιάσασθαι (ἀνεχώρουν
[7, 44]	ἐς τὸ ὁμαλὸν οἱ σῳζόμενοι	ἄνωθεν	καταβαῖεν, οἱ μὲν πολλοὶ αὐτῶν
[7, 63]	τῶν ναυτῶν παρακελεύομαι, ὅσῳ τῶν	ἄνωθεν	μᾶλλον τὸ ἔργον τοῦτο· ὑπάρχει
[7, 84]	Συρακόσιοι (ἦν δὲ κρημνῶδες) ἔβαλλον	ἄνωθεν	τοὺς Ἀθηναίους, πίνοντάς τε τοὺς
[7, 71]	διὰ τὸ ἀνώμαλον> τῆς ναυμαχίας	ἀνώμαλον	(καὶ τὴν ἔποψιν ἐκ τῆς
[7, 71]	οὐδενὶ ἐοικώς, καὶ διὰ τὸ	ἀνώμαλον>	τῆς ναυμαχίας ἀνώμαλον (καὶ τὴν
[7, 32]	ἔπεισάν τε καὶ ξυναγείραντες ἔμελλον	ἄξειν	τὸν στρατόν, ὁ Νικίας προπυθόμενος
[7, 63]	τε τὴν ἡδονὴν ἐνθυμεῖσθαι ὡς	ἀξία	ἐστὶ διασώσασθαι, οἳ τέως Ἀθηναῖοι
[7, 77]	αἱ δὲ ξυμφοραὶ οὐ κατ'	ἀξίαν	δὴ φοβοῦσιν. τάχα δὲ ἂν
[7, 77]	ξυμφοραῖς (μήτε ταῖς παρὰ τὴν	ἀξίαν	νῦν κακοπαθίαις. κἀγώ τοι οὐδενὸς
[7, 38]	πειράσαντες ἀλλήλων καὶ οὐδέτεροι δυνάμενοι	ἄξιόν	τι λόγου παραλαβεῖν, εἰ μὴ
[7, 21]	γὰρ ἀπ' αὐτοῦ τι ἔργον	ἄξιον	(τοῦ κινδύνου ἐς τὸν πόλεμον
[7, 56]	(πολὺ θαυμασθήσεσθαι. καὶ ἦν δὲ	ἄξιος	ὁ ἀγὼν κατά τε ταῦτα
[7, 86]	τούτων αἰτίᾳ ἐτεθνήκει, ἥκιστα δὴ	ἄξιος	ὢν τῶν γε ἐπ' ἐμοῦ
[7, 63]	ξυμπεσούσης νηὶ νεὼς μὴ πρότερον	ἀξιοῦν	ἀπολύεσθαι ἢ τοὺς ἀπὸ τοῦ
[7, 34]	μὲν καὶ ὡς αὐτοὺς ἑκατέρους	ἀξιοῦν	νικᾶν, ὅμως δὲ τῶν ναυαγίων
[7, 75]	ἀπορίαν καθίστασαν, ἄγειν τε σφᾶς	ἀξιοῦντες	καὶ ἕνα ἕκαστον ἐπιβοώμενοι, εἴ
[7, 66]	(νικήσετε. ἄνδρες γὰρ ἐπειδὰν ᾧ	ἀξιοῦσι	προύχειν κολουθῶσι, τό γ' ὑπόλοιπον
[7, 15]	εἰμι διὰ νόσον νεφρῖτιν παραμένειν.	(ἀξιῶ	δ' ὑμῶν ξυγγνώμης τυγχάνειν· καὶ
[7, 30]	κατὰ τὸν πόλεμον ἧσσον ὀλοφύρασθαι	ἀξίῳ	τοιαῦτα ξυνέβη. ~Ὁ δὲ Δημοσθένης
[7, 69]	καὶ αὐτοὺς ὀνομαστὶ καὶ φυλήν,	ἀξιῶν	τό τε καθ' ἑαυτόν, ᾧ
[7, 50]	ἀλλ' ἢ μὴ φανερῶς γε	ἀξιῶν	ψηφίζεσθαι, προεῖπον ὡς ἐδύναντο ἀδηλότατα
[7, 61]	ἐλπίσαντες στῆναι καὶ ὡς ἀναμαχούμενοι	ἀξίως	τοῦδε τοῦ πλήθους, ὅσον αὐτοὶ
[7, 25]	ὅτι ἐν ἐλπίσιν εἰσὶ καὶ	ἀξιώσοντας	ξυμβοηθεῖν ἐπ' αὐτοὺς καὶ ναυσὶ
[7, 5]	οὐκ ἀνεκτὸν ἐσόμενον εἰ μὴ	ἀξιώσουσι	Πελοποννήσιοί τε ὄντες καὶ Δωριῆς
[7, 77]	ἕξειν (οἴκτου γὰρ ἀπ' αὐτῶν	ἀξιώτεροι	ἤδη ἐσμὲν ἢ φθόνου) καὶ
[7, 12]	καὶ ναυτικοῦ παρασκευήν, ἢν (δύνηται,	ἄξων.	διανοοῦνται γάρ, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι,
[7, 46]	τὴν ἄλλην Σικελίαν ᾤχετο αὖθις,	ἄξων	στρατιὰν ἔτι, ὡς ἐν ἐλπίδι
[7, 57]	Ἴωνες ὄντες οὗτοι πάντες καὶ	ἀπ'	Ἀθηναίων πλὴν Καρυστίων (οὗτοι δ'
[7, 34]	τῶν Κορινθίων οὐκέτι ἐπαναγωγήν, διεκρίθησαν	ἀπ'	ἀλλήλων, καὶ δίωξις οὐδεμία ἐγένετο,
[7, 38]	τὰς ὁλκάδας ὅσον δύο πλέθρα	ἀπ'	ἀλλήλων κατέστησεν, ὅπως, εἴ τις
[7, 86]	καὶ αὖθις σφίσι νεώτερόν τι	ἀπ'	αὐτοῦ (γένηται, πείσαντες τοὺς ξυμμάχους
[7, 50]	καὶ νυκτὸς πλοῦν ἀπέχει, καὶ	ἀπ'	αὐτοῦ περαιωθέντες (ἀφίκοντο ἐς Σελινοῦντα.
[7, 21]	ναυμαχίας ἀπόπειραν λαμβάνειν· ἐλπίζειν γὰρ	ἀπ'	αὐτοῦ τι ἔργον ἄξιον (τοῦ
[7, 77]	ἐλπίζειν ἠπιώτερα ἕξειν (οἴκτου γὰρ	ἀπ'	αὐτῶν ἀξιώτεροι ἤδη ἐσμὲν ἢ
[7, 29]	τοὺς πολεμίους, ἤν τι δύνηται,	ἀπ'	αὐτῶν βλάψαι. ὁ δὲ ἔς
[7, 79]	ἀνεχώρησαν δὲ καὶ οἱ Συρακόσιοι	ἀπ'	αὐτῶν ἐς τὸ ἑαυτῶν στρατόπεδον.
[7, 14]	δὲ ὕστερον, ἤν τι ὑμῖν	ἀπ'	αὐτῶν μὴ ὁμοῖον ἐκβῇ, ἀσφαλέστερον
[7, 36]	ταῖς πρῴραις παχείας, καὶ ἀντηρίδας	ἀπ'	αὐτῶν ὑπέτειναν πρὸς τοὺς τοίχους
[7, 57]	Χαλκιδῆς καὶ Στυρῆς καὶ Καρύστιοι	ἀπ'	Εὐβοίας ἦσαν, ἀπὸ δὲ νήσων
[7, 8]	τι λέγοντες οὐ τὰ ὄντα	ἀπαγγέλλωσιν,	ἔγραψεν ἐπιστολήν, νομίζων οὕτως ἂν
[7, 49]	ἐνεδέχετο· εἰ δὲ δεῖ μὴ	ἀπάγειν	τὴν στρατιὰν ἄνευ Ἀθηναίων ψηφίσματος,
[7, 80]	γεγενημέναις, πυρὰ καύσαντας ὡς πλεῖστα	ἀπάγειν	τὴν στρατιάν, μηκέτι τὴν αὐτὴν
[7, 73]	ἔνδοθεν) ἐκέλευον φράζειν Νικίᾳ μὴ	ἀπάγειν	τῆς νυκτὸς τὸ στράτευμα ὡς
[7, 17]	ἐν τῇ Ναυπάκτῳ Ἀθηναῖοι κωλύοιεν	ἀπαίρειν,	πρὸς τὴν σφετέραν ἀντίταξιν τῶν
[7, 42]	πέρας μηδὲν ἔσται σφίσι τοῦ	ἀπαλλαγῆναι	τοῦ κινδύνου, ὁρῶντες οὔτε διὰ
[7, 2]	Γυλίππου, καὶ καταλαβὼν αὐτοὺς περὶ	ἀπαλλαγῆς	τοῦ πολέμου μέλλοντας ἐκκλησιάσειν διεκώλυσέ
[7, 82]	καὶ τὸ ἀργύριον ὃ εἶχον	ἅπαν	κατέθεσαν ἐσβαλόντες ἐς ἀσπίδας ὑπτίας,
[7, 59]	ναυμαχίας ἑλεῖν τε τὸ στρατόπεδον	ἅπαν	τῶν Ἀθηναίων τοσοῦτον ὄν, καὶ
[7, 14]	ἤλθομεν τά τε ὄντα καὶ	ἀπαναλισκόμενα	γίγνεσθαι· αἱ γὰρ νῦν οὖσαι
[7, 30]	τῶν δὲ Μυκαλησσίων μέρος τι	ἀπανηλώθη.	τὰ μὲν κατὰ τὴν Μυκαλησσὸν
[7, 11]	τῇ στρατιᾷ δυναίμεθ' ἂν χρήσασθαι	ἀπανηλωκυίας	τῆς φυλακῆς τῶν τειχῶν μέρος
[7, 48]	ὡς αὐτὸν καὶ οὐκ εἴα	(ἀπανίστασθαι.	ἃ ἐπιστάμενος τῷ μὲν ἔργῳ
[7, 49]	ἐπικηρυκευόμενον πρὸς αὐτὸν ὥστε μὴ	ἀπανίστασθαι,	καὶ ἅμα ταῖς γοῦν ναυσὶ
[7, 31]	αὐτῷ περὶ ταῦτα ὁ Εὐρυμέδων	ἀπαντᾷ	ἐκ τῆς Σικελίας ἀποπλέων, ὃς
[7, 77]	προπέπεμπται δ' ὡς αὐτούς, καὶ	ἀπαντᾶν	εἰρημένον καὶ σιτία ἄλλα κομίζειν.
[7, 1]	καὶ τοὺς Σελινουντίους πέμψαντες ἐκέλευον	ἀπαντᾶν	πανστρατιᾷ (ἔς τι χωρίον. πέμψειν
[7, 58]	ὅμιλος ἄφθονος ξυνελέγη. καὶ πρὸς	ἅπαντας	αὖθις ὡς εἰπεῖν τοὺς ἄλλους
[7, 60]	ὡς τάχιστα βουλομένους διακινδυνεύειν, ξυγκαλέσας	ἅπαντας	παρεκελεύσατό τε πρῶτον καὶ ἔλεξε
[7, 82]	ὕστερον καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους	ἅπαντας	τοὺς μετὰ Δημοσθένους ὁμολογία γίγνεται
[7, 80]	τοὺς Σικελοὺς ταύτῃ οὓς μετεπέμψαντο	(ἀπαντήσεσθαι.	ἐπειδὴ δ' ἐγένοντο ἐπὶ τῷ
[7, 2]	τῷ Γυλίππῳ εὐθὺς πανστρατιᾷ ὡς	ἀπαντησόμενοι	ἐξῆλθον· ἤδη γὰρ καὶ ἐγγὺς
[7, 69]	φυλαξάμενοι εἴποιεν ἄν, καὶ ὑπὲρ	ἁπάντων	παραπλήσια ἔς τε γυναῖκας καὶ
[7, 44]	κατὰ πολλὰ τοῦ στρατοπέδου, ἐπεὶ	ἅπαξ	ἐταράχθησαν, φίλοι τε φίλοις καὶ
[7, 48]	ἐμφανεῖ τότε λόγῳ οὐκ ἔφη	ἀπάξειν	τὴν στρατιάν. εὖ γὰρ εἰδέναι
[7, 42]	γὰρ κατορθώσας ἕξειν Συρακούσας, ἢ	ἀπάξειν	τὴν στρατιὰν καὶ οὐ τρίψεσθαι
[7, 63]	ἀπὸ τοῦ πολεμίου καταστρώματος (ὁπλίτας	ἀπαράξητε.	καὶ ταῦτα τοῖς ὁπλίταις οὐχ
[7, 15]	ἔχετε· ἐπειδὴ δὲ Σικελία τε	ἅπασα	ξυνίσταται καὶ ἐκ Πελοποννήσου ἄλλη
[7, 36]	ἔβλαπτε μάλιστα τοὺς Ἀθηναίους ἐν	ἁπάσαις	ταῖς ναυμαχίαις, οὐκ οὔσης αὐτοῖς
[7, 60]	τοῦ ἄλλου πεζοῦ τὰς ναῦς	ἁπάσας,	ὅσαι ἦσαν καὶ δυναταὶ καὶ
[7, 27]	ἐβλάπτοντο. τῆς τε γὰρ χώρας	ἁπάσης	ἐστέρηντο, καὶ ἀνδραπόδων πλέον ἢ
[7, 61]	ἀγὼν ὁ μέλλων ὁμοίως κοινὸς	ἅπασιν	ἔσται περί τε σωτηρίας καὶ
[7, 74]	ἐπέσχον τὴν νύκτα, νομίσαντες οὐκ	ἀπάτην	εἶναι. καὶ ἐπειδὴ καὶ ὣς
[7, 29]	δὲ ἔς τε τὴν Τάναγραν	ἀπεβίβασεν	αὐτοὺς καὶ ἁρπαγήν τινα ἐποιήσατο
[7, 78]	σταδίους, καὶ κατέβησαν ἐς χωρίον	ἄπεδόν	τι καὶ αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο, βουλόμενοι
[7, 87]	(Ἰταλιω( τῶν ξυνεστράτευσαν, τοὺς ἄλλους	ἀπέδοντο.	ἐλήφθησαν δὲ οἱ ξύμπαντες, ἀκριβείᾳ
[7, 10]	ἐπηρώτα ἀπεκρίνοντο, καὶ τὴν ἐπιστολὴν	ἀπέδοσαν.	ὁ δὲ γραμματεὺς ὁ τῆς
[7, 85]	δέ τι οὐκ ὀλίγον καὶ	ἀπέθανεν·	πλεῖστος γὰρ δὴ φόνος οὗτος
[7, 45]	Ἀθηναῖοι τοὺς νεκροὺς (ὑποσπόνδους ἐκομίσαντο.	ἀπέθανον	δὲ οὐκ ὀλίγοι αὐτῶν τε
[7, 30]	διακόσιοι ἀπὸ τριακοσίων καὶ χιλίων	(ἀπέθανον.	διέφθειραν δὲ καὶ τῶν Θηβαίων
[7, 24]	ἐν τῶν τειχῶν τῇ ἁλώσει	ἀπέθανον	καὶ ἐζωγρήθησαν πολλοί, καὶ χρήματα
[7, 87]	τὴν μεταβολὴν καὶ τὸ τοιοῦτον	ἀπέθνῃσκον,	καὶ ὀσμαὶ ἦσαν οὐκ ἀνεκτοί,
[7, 60]	γὰρ ἐς Κατάνην ὡς ἐκπλευσόμενοι	ἀπεῖπον	μὴ ἐπάγειν) οὔτε τὸ λοιπὸν
[7, 21]	Ἀθηναίους τῇ ἐπιστήμῃ τὴν Συρακοσίων	ἀπειρίαν	βλάψοντας. ἰέναι οὖν ἐκέλευεν ἐς
[7, 61]	χρὴ οὐδὲ πάσχειν ὅπερ οἱ	ἀπειρότατοι	τῶν ἀνθρώπων, οἳ τοῖς πρώτοις
[7, 81]	ταὐτό. τὸ δὲ Νικίου στράτευμα	ἀπεῖχεν	ἐν τῷ πρόσθεν καὶ πεντήκοντα
[7, 26]	ἐξετείχισε καὶ καταλιπὼν φυλακὴν αὐτοῦ	ἀπεκομίζετο	καὶ αὐτὸς ὕστερον ταῖς τριάκοντα
[7, 82]	τέσσαρας. καὶ τούτους μὲν εὐθὺς	ἀπεκόμιζον	ἐς τὴν πόλιν· Νικίας δὲ
[7, 10]	καὶ εἴ τίς τι ἐπηρώτα	ἀπεκρίνοντο,	καὶ τὴν ἐπιστολὴν ἀπέδοσαν. ὁ
[7, 43]	τῇ ἄλλῃ στρατιᾷ πολλαχῇ προσβάλλοντες	ἀπεκρούοντο,	οὐκέτι ἐδόκει διατρίβειν, ἀλλὰ πείσας
[7, 85]	τούς τε λοιποὺς ὅσους μὴ	ἀπεκρύψαντο	(πολλοὶ δὲ οὗτοι ἐγένοντο) ξυνεκόμισαν
[7, 86]	αὐτοῦ (γένηται, πείσαντες τοὺς ξυμμάχους	ἀπέκτειναν	αὐτόν. καὶ ὁ μὲν τοιαύτῃ
[7, 53]	αὐτῶν καὶ τοὺς ἄνδρας πάντας	(ἀπέκτειναν.	καὶ ἐπὶ τὰς λοιπὰς ἐμπρῆσαι
[7, 53]	καὶ ὁπλίτας τε οὐ πολλοὺς	ἀπέκτειναν	καὶ τὰς ναῦς τὰς μὲν
[7, 23]	καὶ τοὺς πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων	ἀπέκτειναν,	πλὴν ὅσον ἐκ τριῶν νεῶν
[7, 3]	ὅσους ἔλαβεν ἐν αὐτῷ πάντας	ἀπέκτεινεν·	ἦν δὲ οὐκ ἐπιφανὲς τοῖς
[7, 81]	ἐγένετο καὶ ἔγνωσαν τοὺς Ἀθηναίους	ἀπεληλυθότας,	ἐν αἰτίᾳ τε οἱ πολλοὶ
[7, 68]	τινα πρέπει μηδὲ τὸ ἀκινδύνως	ἀπελθεῖν	αὐτοὺς κέρδος νομίσαι. τοῦτο μὲν
[7, 48]	ἀποδέξονται, ὥστε μὴ αὐτῶν ψηφισαμένων	ἀπελθεῖν.	καὶ γὰρ οὐ τοὺς αὐτοὺς
[7, 70]	ἐν ἐλαχίστῳ ἐναυμάχησαν· βραχὺ γὰρ	ἀπέλιπον	ξυναμφότεραι διακόσιαι γενέσθαι) αἱ μὲν
[7, 44]	ἐς χεῖρας ἀλλήλοις ἐλθόντες μόλις	ἀπελύοντο.	καὶ διωκόμενοι κατά τε τῶν
[7, 50]	ἀπὸ τῆς Λιβύης ἐς Σελινοῦντα.	ἀπενεχθέντες	γὰρ ἐς Λιβύην, καὶ δόντων
[7, 87]	ὀλίγοι ἀπὸ πολλῶν ἐπ' οἴκου	ἀπενόστησαν.	ταῦτα μὲν τὰ περὶ Σικελίαν
[7, 29]	χρημάτων οὐ βουλόμενοι δαπανᾶν εὐθὺς	ἀπέπεμπον,	προστάξαντες κομίσαι αὐτοὺς Διειτρέφει, καὶ
[7, 31]	τὰ χρήματα ἄγων τῇ στρατιᾷ	ἀπεπέμφθη,	καὶ ἀγγέλλει τά τε ἄλλα
[7, 19]	καὶ ἄρχοντα Ἀλέξαρχον Κορίνθιον προστάξαντες	ἀπέπεμψαν.	ἀπέστειλαν δὲ καὶ Σικυώνιοι διακοσίους
[7, 3]	τε ἐποιοῦντο καὶ οὐδὲν ἀποκρινάμενοι	ἀπέπεμψαν.	καὶ μετὰ τοῦτο ἀντιπαρεσκευάζοντο (ἀλλήλοις
[7, 47]	ἐδόκει ἔτι χρῆναι μένειν, ἀλλ'	ἅπερ	καὶ διανοηθεὶς ἐς τὰς Ἐπιπολὰς
[7, 13]	οἱ μὲν ἐπ' αὐτομολίας προφάσει	ἀπέρχονται,	οἱ δὲ ὡς ἕκαστοι δύνανται
[7, 80]	τὸ ἥμισυ μάλιστα καὶ πλέον,	ἀπεσπάσθη	τε (καὶ ἀτακτότερον ἐχώρει. ἅμα
[7, 7]	Κορινθίων ἐς Λακεδαίμονα καὶ Κόρινθον	ἀπεστάλησαν,	ὅπως στρατιὰ ἔτι περαιωθῇ τρόπῳ
[7, 19]	ἄρχοντα Ἀλέξαρχον Κορίνθιον προστάξαντες ἀπέπεμψαν.	ἀπέστειλαν	δὲ καὶ Σικυώνιοι διακοσίους ὁπλίτας
[7, 46]	πέντε καὶ δέκα ναυσὶ Σικανὸν	ἀπέστειλαν,	ὅπως ὑπαγάγοιτο τὴν πόλιν, εἰ
[7, 8]	οἱ μὲν ᾤχοντο φέροντες, οὓς	ἀπέστειλε,	τὰ γράμματα καὶ ὅσα ἔδει
[7, 1]	πυνθανόμενος αὐτοὺς ἐν Λακροῖς εἶναι	ἀπέστειλεν.	φθάσαντες δὲ τὴν φυλακὴν ταύτην
[7, 20]	ἐς τὴν Σικελίαν, ὥσπερ ἔμελλον,	ἀπέστελλον	ἑξήκοντα μὲν ναυσὶν Ἀθηναίων καὶ
[7, 19]	οἱ δ' ἐν τῇ Πελοποννήσῳ	ἀπέστελλον	περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον ταῖς
[7, 6]	αὐτῶν, ἐκείνους τε καὶ παντάπασιν	ἀπεστερηκέναι,	εἰ καὶ κρατοῖεν, μὴ ἂν
[7, 43]	ᾕρουν τε καὶ τὰς ἐπάλξεις	(ἀπέσυρον.	οἱ δὲ Συρακόσιοι καὶ οἱ
[7, 86]	καὶ Δημοσθένη ἄκοντος τοῦ Γυλίππου	ἀπέσφαξαν.	ὁ γὰρ Γύλιππος καλὸν τὸ
[7, 40]	ἀντανήγοντο. (καὶ χρόνον μέν τινα	ἀπέσχοντο	ἀλλήλων φυλασσόμενοι· ἔπειτα οὐκ ἐδόκει
[7, 78]	δίοδον τὴν ἐν τῷ πρόσθεν	ἀπετείχιζον·	ἦν δὲ λόφος καρτερὸς καὶ
[7, 2]	μὲν ἢ ὀκτὼ σταδίων ἤδη	ἀπετετέλεστο	τοῖς Ἀθηναίοις ἐς τὸν μέγαν
[7, 67]	ᾧπερ καὶ ἀνεπιστήμονες ἔτι ὄντες	ἀπετολμήσαμεν,	βεβαιότερον νῦν, καὶ τῆς δοκήσεως
[7, 74]	εἰκὸς ἦν τοὺς Ἀθηναίους ἰέναι,	ἀπεφάργνυσαν	καὶ τῶν ῥείθρων καὶ (τῶν)
[7, 19]	κατὰ πόλεις διελόμενοι τὸ (ἔργον.	ἀπέχει	δὲ ἡ Δεκέλεια σταδίους μάλιστα
[7, 29]	λαθὼν πρὸς τῷ Ἑρμαίῳ ηὐλίσατο	(ἀπέχει	δὲ τῆς Μυκαλησσοῦ ἑκκαίδεκα μάλιστα
[7, 50]	δυοῖν ἡμερῶν καὶ νυκτὸς πλοῦν	ἀπέχει,	καὶ ἀπ' αὐτοῦ περαιωθέντες (ἀφίκοντο
[7, 34]	ἐν τῇ Ἀχαΐᾳ ὡς νικήσαντες,	ἀπέχον	τοῦ Ἐρινεοῦ, ἐν ᾧ οἱ
[7, 80]	καὶ ἀπὸ πολεμίων οὐ πολὺ	ἀπεχόντων	(ἰοῦσιν, ἐμπίπτει ταραχή· καὶ τὸ
[7, 27]	τὴν χώραν φυλασσόντων, οἱ μὲν	ἀπεχωλοῦντο	ἐν γῇ ἀποκρότῳ τε καὶ
[7, 41]	πολλοὺς ζωγρήσαντες, τοὺς δὲ ἀποκτείναντες	ἀπεχώρησαν,	καὶ τροπαῖά τε ἀμφοτέρων τῶν
[7, 82]	ἐλευθερίᾳ ὡς σφᾶς ἀπιέναι· καὶ	ἀπεχώρησάν	(τινες πόλεις οὐ πολλαί. ἔπειτα
[7, 52]	~Καὶ ταύτῃ μὲν τῇ ἡμέρᾳ	ἀπεχώρησεν	ἡ στρατιὰ τῶν Συρακοσίων· τῇ
[7, 75]	τάς τε ναῦς ἀπολωλεκότες πάσας	ἀπεχώρουν	καὶ ἀντὶ μεγάλης ἐλπίδος καὶ
[7, 3]	ὁ Γύλιππος οὐ προσιόντας αὐτούς,	ἀπήγαγε	τὴν στρατιὰν ἐπὶ τὴν ἄκραν
[7, 4]	ὁ δὲ γνοὺς κατὰ τάχος	ἀπήγαγε	τοὺς σφετέρους πάλιν. ἐποικοδομήσαντες δὲ
[7, 83]	πέμψαι σκεψόμενον. ὡς δ' οἰχόμενος	ἀπήγγειλε	πάλιν παραδεδωκότας, ἐπικηρυκεύεται Γυλίππῳ καὶ
[7, 38]	πεζὸς ἅμα ἀπὸ τῶν τειχῶν	ἀπῆλθεν.	(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ μὲν
[7, 73]	ἀποχωρεῖν. καὶ οἱ μὲν εἰπόντες	ἀπῆλθον,	καὶ οἱ ἀκούσαντες διήγγειλαν τοῖς
[7, 48]	ὑπὸ χρημάτων καταπροδόντες οἱ στρατηγοὶ	ἀπῆλθον.	οὔκουν βούλεσθαι αὐτός γε ἐπιστάμενος
[7, 53]	ἐγγὺς τὴν ὁλκάδα τοῦ κινδύνου	ἀπηλλάγησαν.	~μετὰ δὲ τοῦτο Συρακόσιοι μὲν
[7, 22]	λιμένι ἐναυμάχουν, ταῖς δ' ἐπιλοίποις	ἀπήντων	ἐπὶ τὰς ἐκ τοῦ νεωρίου
[7, 35]	νῆες αὐτοῖς ἐς τὸ αὐτὸ	ἀπήντων.	τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἀναβιβασάμενοι παρέπλεον,
[7, 19]	ταῖς ὁλκάσιν ἀπὸ τῆς Πελοποννήσου	ἀπῆραν·	οὗπερ ἕνεκα καὶ τὸ πρῶτον
[7, 75]	ἀπορίᾳ ἀκολούθων, οἱ δὲ ἀπιστίᾳ·	ἀπηυτομολήκεσαν	γὰρ πάλαι τε καὶ οἱ
[7, 71]	πρὸς ἀντίπαλόν τι τῆς ναυμαχίας	ἀπιδόντες,	διὰ τὸ ἀκρίτως ξυνεχὲς τῆς
[7, 75]	μᾶλλον δεδιότας μὴ πάθωσι ξυνέβη	ἀπιέναι,	ἀντὶ δ' εὐχῆς τε καὶ
[7, 47]	τὰς Ἐπιπολὰς διεκινδύνευσεν, ἐπειδὴ ἔσφαλτο,	ἀπιέναι	ἐψηφίζετο καὶ μὴ διατρίβειν, ἕως
[7, 82]	βούλεται ἐπ' ἐλευθερίᾳ ὡς σφᾶς	ἀπιέναι·	καὶ ἀπεχώρησάν (τινες πόλεις οὐ
[7, 48]	ὧν πολὺ κρείσσους εἰσί, νικηθέντας	ἀπιέναι.	~Ὁ μὲν Νικίας τοσαῦτα λέγων
[7, 75]	οἰκείων, τῶν τε ξυσκήνων ἤδη	ἀπιόντων	ἐκκρεμαννύμενοι καὶ ἐπακολουθοῦντες ἐς ὅσον
[7, 44]	τὴν δὲ γνῶσιν τοῦ οἰκείου	ἀπιστεῖσθαι.	ὁπλῖται δὲ ἀμφοτέρων οὐκ ὀλίγοι
[7, 75]	μὲν ἀπορίᾳ ἀκολούθων, οἱ δὲ	ἀπιστίᾳ·	ἀπηυτομολήκεσαν γὰρ πάλαι τε καὶ
[7, 83]	τὸ αὐτὸ δρᾶν· ὁ δ'	ἀπιστῶν	(σπένδεται ἱππέα πέμψαι σκεψόμενον. ὡς
[7, 34]	οὐδεμία ἁπλῶς, ἑπτὰ δέ τινες	ἄπλοι	ἐγένοντο ἀντίπρῳροι ἐμβαλλόμεναι καὶ ἀναρραγεῖσαι
[7, 42]	ἐκώλυσαν περιτειχίσαι σφᾶς τοὺς Ἀθηναίους,	ἁπλοῦν	ὂν καί, εἰ κρατήσειέ τις
[7, 4]	ἄνω πρὸς τὸ ἐγκάρσιον τεῖχος	ἁπλοῦν,	ὅπως οἱ Ἀθηναῖοι, εἰ μὴ
[7, 11]	οἱ δὲ παρῳκοδομήκασιν ἡμῖν τεῖχος	ἁπλοῦν,	ὥστε μὴ εἶναι ἔτι περιτειχίσαι
[7, 34]	ὅτι πλείους τῶν ἐναντίων ναῦς	ἄπλους	ἐποίησαν καὶ νομίσαντες αὐτοὶ οὐχ
[7, 60]	ὅσαι ἦσαν καὶ δυναταὶ καὶ	ἀπλοώτεραι,	πάντα τινὰ ἐσβιβάζοντες πληρῶσαι, καὶ
[7, 34]	δ' Ἀθηναίων κατέδυ μὲν οὐδεμία	ἁπλῶς,	ἑπτὰ δέ τινες ἄπλοι ἐγένοντο
[7, 44]	ἥκιστα ἔβλαψε καὶ ὁ παιανισμός·	ἀπὸ	γὰρ ἀμφοτέρων παραπλήσιος ὢν ἀπορίαν
[7, 10]	παρὰ τοῦ Νικίου ὅσα τε	ἀπὸ	γλώσσης εἴρητο αὐτοῖς εἶπον, καὶ
[7, 57]	καὶ Καρύστιοι ἀπ' Εὐβοίας ἦσαν,	ἀπὸ	δὲ νήσων Κεῖοι καὶ Ἄνδριοι
[7, 60]	ἱκανὸν γενέσθαι, τοῦτο μὲν φρουρεῖν,	ἀπὸ	δὲ τοῦ ἄλλου πεζοῦ τὰς
[7, 12]	πείσων ξυμπολεμεῖν ὅσαι νῦν ἡσυχάζουσιν,	ἀπὸ	δὲ τῶν καὶ στρατιὰν ἔτι
[7, 29]	μὴ ἄν ποτέ τινας σφίσιν	ἀπὸ	θαλάσσης τοσοῦτον ἐπαναβάντας ἐπιθέσθαι, τοῦ
[7, 17]	εἴκοσι ναῦς, ὅπως φυλάσσοιεν μηδένα	ἀπὸ	Κορίνθου καὶ τῆς Πελοποννήσου ἐς
[7, 71]	δὲ πεζὸς οὐκέτι διαφόρως, ἀλλ'	ἀπὸ	μιᾶς ὁρμῆς οἰμωγῇ τε καὶ
[7, 73]	τοὺς δὲ ἀνθρώπους ἄρτι ἀσμένους	ἀπὸ	ναυμαχίας τε μεγάλης ἀναπεπαυμένους καὶ
[7, 85]	πᾶσα Σικελία αὐτῶν, ἅτε οὐκ	ἀπὸ	ξυμβάσεως ὥσπερ τῶν μετὰ Δημοσθένους
[7, 57]	οἱ μὲν ὑπήκοοι, οἱ δ'	ἀπὸ	ξυμμαχίας αὐτόνομοι, εἰσὶ δὲ καὶ
[7, 22]	τριήρεις τῶν Συρακοσίων ἅμα καὶ	ἀπὸ	ξυνθήματος πέντε μὲν καὶ τριάκοντα
[7, 75]	παρόντι ἐδοξάζετο, ἄλλως τε καὶ	ἀπὸ	οἵας λαμπρότητος καὶ αὐχήματος τοῦ
[7, 25]	κατέπλευσε μία τῶν ὁλκάδων τῶν	ἀπὸ	Πελοποννήσου ἄγουσα (Θεσπιῶν ὁπλίτας· καὶ
[7, 80]	τε καὶ διὰ πολεμίας καὶ	ἀπὸ	πολεμίων οὐ πολὺ ἀπεχόντων (ἰοῦσιν,
[7, 87]	ὅτι οὐκ ἀπώλετο, καὶ ὀλίγοι	ἀπὸ	πολλῶν ἐπ' οἴκου ἀπενόστησαν. ταῦτα
[7, 70]	περιεστάναι, καὶ τὸν κτύπον μέγαν	ἀπὸ	πολλῶν νεῶν ξυμπιπτουσῶν ἔκπληξίν τε
[7, 43]	κρατῶσι, τειχίζοντας ἔχειν, αὐτὸς μὲν	ἀπὸ	πρώτου ὕπνου καὶ Εὐρυμέδων καὶ
[7, 56]	ἐκείνους κωλύσουσι, νομίζοντες ὅπερ ἦν,	ἀπό	τε τῶν παρόντων πολὺ σφῶν
[7, 19]	καὶ οὐ πολλῷ πλέον καὶ	ἀπὸ	τῆς Βοιωτίας. ἐπὶ δὲ τῷ
[7, 33]	ἔκ τε τῆς Κερκύρας καὶ	ἀπὸ	τῆς ἠπείρου, ἐπεραιώθησαν (ξυμπάσῃ τῇ
[7, 50]	ταῖς ὁλκάσιν ὁπλίτας ἀποσταλέντας, (ἀφικομένους	ἀπὸ	τῆς Λιβύης ἐς Σελινοῦντα. ἀπενεχθέντες
[7, 75]	ἤδη τοῦ στρατεύματος (τρίτῃ ἡμέρᾳ	ἀπὸ	τῆς ναυμαχίας ἐγίγνετο. δεινὸν οὖν
[7, 19]	οὗτοι οἱ ὁπλῖται ταῖς ὁλκάσιν	ἀπὸ	τῆς Πελοποννήσου ἀπῆραν· οὗπερ ἕνεκα
[7, 4]	οἱ ξύμμαχοι διὰ τῶν Ἐπιπολῶν	ἀπὸ	τῆς πόλεως ἀρξάμενοι ἄνω πρὸς
[7, 37]	καὶ ἅμα τεθαρσηκότες μᾶλλον ἤδη	ἀπὸ	τῆς προτέρας ναυμαχίας, ἐπεχείρουν τῷ
[7, 43]	μὴ βραδεῖς γένωνται· ἄλλοι δὲ	ἀπὸ	τῆς πρώτης τὸ παρατείχισμα τῶν
[7, 50]	τε στρατιὰν πολλὴν ἔχων ἦλθεν	ἀπὸ	τῆς Σικελίας καὶ τοὺς ἐκ
[7, 74]	προσπλεύσαντες τὰς ναῦς τῶν Ἀθηναίων	ἀπὸ	τοῦ αἰγιαλοῦ ἀφεῖλκον (ἐνέπρησαν δέ
[7, 69]	τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐπέβησαν) ἄραντες	ἀπὸ	τοῦ ἑαυτῶν στρατοπέδου εὐθὺς ἔπλεον
[7, 77]	ἡμᾶς εἰκὸς νῦν τά τε	ἀπὸ	τοῦ θεοῦ ἐλπίζειν ἠπιώτερα ἕξειν
[7, 70]	(ναῦς νηί, μὴ λείπεσθαι τὰ	ἀπὸ	τοῦ καταστρώματος τῆς ἄλλης τέχνης·
[7, 79]	ἐτειχομάχουν, καὶ βαλλόμενοι ὑπὸ πολλῶν	ἀπὸ	τοῦ λόφου ἐπάντους ὄντος (διικνοῦντο
[7, 42]	μὴ τοῖς ἱππεῦσι καὶ ἀκοντισταῖς	ἀπὸ	τοῦ Ὀλυμπιείου) ~ἔπειτα μηχαναῖς ἔδοξε
[7, 37]	ἀντιπαρετάσσοντο, οἱ δὲ πρὸς τοὺς	ἀπὸ	τοῦ Ὀλυμπιείου καὶ τῶν ἔξω
[7, 37]	πόλιν αὐτοῦ ἑώρα· καὶ οἱ	ἀπὸ	τοῦ Ὀλυμπιείου, οἵ τε ὁπλῖται
[7, 36]	εὐρυχωρίαν, σφῶν ἐχόντων τὴν ἐπίπλευσιν	ἀπὸ	τοῦ πελάγους τε καὶ ἀνάκρουσιν,
[7, 63]	πρότερον ἀξιοῦν ἀπολύεσθαι ἢ τοὺς	ἀπὸ	τοῦ πολεμίου καταστρώματος (ὁπλίτας ἀπαράξητε.
[7, 58]	μέρος τετραμμένον νεμόμενοι, Ἱμεραῖοι δὲ	ἀπὸ	τοῦ πρὸς τὸν Τυρσηνικὸν πόντον
[7, 19]	οὖν ἐν τοῖς πρῶτοι ὁρμήσαντες	ἀπὸ	τοῦ Ταινάρου τῆς Λακωνικῆς ἐς
[7, 43]	κατεκαύθησάν τε ὑπὸ τῶν ἐναντίων	ἀπὸ	τοῦ τείχους ἀμυνομένων αἱ μηχαναὶ
[7, 30]	τῶν Θρᾳκῶν πεντήκοντα καὶ διακόσιοι	ἀπὸ	τριακοσίων καὶ χιλίων (ἀπέθανον. διέφθειραν
[7, 18]	Κορινθίων ἐναγόντων, ἐπειδὴ ἐπυνθάνοντο τὴν	ἀπὸ	τῶν Ἀθηναίων βοήθειαν ἐς τὴν
[7, 42]	Δημοσθένης καὶ Εὐρυμέδων ἔχοντες τὴν	ἀπὸ	τῶν Ἀθηνῶν βοήθειαν παραγίγνονται, ναῦς
[7, 71]	ἅμα μετὰ βοῆς ἐχρῶντο καὶ	ἀπὸ	τῶν δρωμένων τῆς ὄψεως καὶ
[7, 11]	ἔχων ἔκ τε Πελοποννήσου καὶ	ἀπὸ	τῶν ἐν Σικελίᾳ πόλεων ἔστιν
[7, 44]	ἑαυτοὺς ἀπώλλυντο, στενῆς οὔσης τῆς	ἀπὸ	τῶν Ἐπιπολῶν πάλιν καταβάσεως, καὶ
[7, 40]	πολὺ τῆς παρεξειρεσίας, καὶ οἱ	ἀπὸ	τῶν καταστρωμάτων αὐτοῖς ἀκοντίζοντες μεγάλα
[7, 63]	ξυμφοραῖς ἄγαν, τήν τε παρασκευὴν	ἀπὸ	τῶν καταστρωμάτων βελτίω νῦν ἔχοντας
[7, 70]	μὲν χρόνον προσφέροιτο ναῦς, οἱ	ἀπὸ	τῶν καταστρωμάτων τοῖς ἀκοντίοις καὶ
[7, 70]	πολλὴ μὲν γὰρ ἑκατέροις προθυμία	ἀπὸ	τῶν ναυτῶν ἐς τὸ ἐπιπλεῖν
[7, 62]	γὰρ δὴ ἠναγκάσμεθα ὥστε πεζομαχεῖν	ἀπὸ	τῶν νεῶν, καὶ τὸ μήτε
[7, 62]	ἐν δὲ τῇ ἐνθάδε ἠναγκασμένῃ	ἀπὸ	τῶν νεῶν πεζομαχίᾳ πρόσφορα ἔσται.
[7, 25]	κατακολυμβῶντες ἐξέπριον. οἱ δὲ Συρακόσιοι	ἀπὸ	τῶν νεωσοίκων ἔβαλλον· οἱ δ'
[7, 41]	κεραῖαι ὑπὲρ τῶν ἔσπλων αἱ	ἀπὸ	τῶν ὁλκάδων δελφινοφόροι ἠρμέναι (ἐκώλυον.
[7, 13]	ναυτικόν τε δὴ καὶ τἆλλα	ἀπὸ	τῶν πολεμίων ἀνθεστῶτα ὁρῶσιν, οἱ
[7, 27]	τούτῳ τειχισθεῖσα, ὕστερον δὲ φρουραῖς	ἀπὸ	τῶν πόλεων κατὰ διαδοχὴν χρόνου
[7, 21]	ἧκεν ἐς τὰς Συρακούσας, ἄγων	ἀπὸ	τῶν πόλεων ὧν ἔπεισε στρατιὰν
[7, 38]	διεκρίθησαν· καὶ ὁ πεζὸς ἅμα	ἀπὸ	τῶν τειχῶν ἀπῆλθεν. (Τῇ δ'
[7, 29]	ἑσπέρας διέπλευσε τὸν Εὔριπον καὶ	ἀποβιβάσας	ἐς τὴν (Βοιωτίαν ἦγεν αὐτοὺς
[7, 57]	ἐπὶ τοὺς αἰεὶ πολεμίους σφίσιν	ἀποδεικνυμένους	ἰέναι εἰωθότες καὶ τότε τοὺς
[7, 48]	λόγῳ οὐκ ἐβούλετο αὐτὰ ἀσθενῆ	ἀποδεικνύναι,	οὐδ' ἐμφανῶς σφᾶς ψηφιζομένους μετὰ
[7, 64]	ἂν ἐν ἄλλῳ μᾶλλον καιρῷ	ἀποδειξάμενος	αὐτός τε αὑτῷ ὠφέλιμος γένοιτο
[7, 48]	ὅτι Ἀθηναῖοι σφῶν ταῦτα οὐκ	ἀποδέξονται,	ὥστε μὴ αὐτῶν ψηφισαμένων ἀπελθεῖν.
[7, 83]	οὗ δ' ἂν τὰ χρήματα	ἀποδοθῇ,	ἄνδρας δώσειν Ἀθηναίων (ὁμήρους, ἕνα
[7, 83]	Συρακόσιοι ἐς τὸν πόλεμον, ταῦτα	ἀποδοῦναι,	ὥστε τὴν μετ' αὐτοῦ στρατιὰν
[7, 86]	πείσας τινάς, ὅτι πλούσιος ἦν,	ἀποδρᾷ	καὶ αὖθις σφίσι νεώτερόν τι
[7, 82]	ὅπλα τε παραδοῦναι καὶ μὴ	ἀποθανεῖν	μηδένα μήτε βιαίως μήτε δεσμοῖς
[7, 73]	τοὺς ξυμμάχους τάς τε ὁδοὺς	ἀποικοδομῆσαι	καὶ τὰ στενόπορα τῶν χωρίων
[7, 57]	Δωριῆς ἀμφότεροι, οἱ μὲν Λακεδαιμονίων	ἄποικοι	Κυθήριοι ἐπὶ Λακεδαιμονίους τοὺς ἅμα
[7, 57]	οἱ ἐν Εὐβοίᾳ Ἑστίαιαν οἰκοῦντες	(ἄποικοι	ὄντες ξυνεστράτευσαν. τῶν δ' ἄλλων
[7, 57]	τε καὶ Συρακοσίους, τῶν μὲν	ἄποικοι	ὄντες, τῶν δὲ ξυγγενεῖς, ἀνάγκῃ
[7, 57]	Ῥοδίοις ξυγκτίσαντας μὴ ξὺν τοῖς	ἀποίκοις,	(ἀλλ' ἐπὶ τοὺς ἀποίκους ἑκόντας
[7, 57]	μὲν Δωριεῦσι, Γελῴοις δὲ καὶ	ἀποίκοις	ἑαυτῶν οὖσι μετὰ Συρακοσίων στρατευομένοις
[7, 57]	τοῖς ἀποίκοις, (ἀλλ' ἐπὶ τοὺς	ἀποίκους	ἑκόντας μετὰ μισθοῦ ἐλθεῖν. καὶ
[7, 81]	Συρακόσιοι εἰκότως ἐχρῶντο· τὸ γὰρ	ἀποκινδυνεύειν	πρὸς ἀνθρώπους ἀπονενοημένους οὐ πρὸς
[7, 67]	παρασκευῆς πίστει μᾶλλον ἢ τύχης	ἀποκινδυνεῦσαι	οὕτως ὅπως δύνανται, ἵν' ἢ
[7, 60]	~τοῖς δὲ Ἀθηναίοις τήν τε	ἀπόκλῃσιν	ὁρῶσι καὶ τὴν ἄλλην διάνοιαν
[7, 21]	πεῖραν τοῦ ναυτικοῦ καὶ μὴ	ἀποκνεῖν.	(Καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι, τοῦ
[7, 3]	ὀλιγωρίᾳ τε ἐποιοῦντο καὶ οὐδὲν	ἀποκρινάμενοι	ἀπέπεμψαν. καὶ μετὰ τοῦτο ἀντιπαρεσκευάζοντο
[7, 44]	ξύνθημα, εἰ δ' αὐτοὶ μὴ	(ἀποκρίνοιντο,	διεφθείροντο. μέγιστον δὲ καὶ οὐχ
[7, 27]	οἱ μὲν ἀπεχωλοῦντο ἐν γῇ	ἀποκρότῳ	τε καὶ ξυνεχῶς ταλαιπωροῦντες, οἱ
[7, 41]	μὲν πολλοὺς ζωγρήσαντες, τοὺς δὲ	ἀποκτείναντες	ἀπεχώρησαν, καὶ τροπαῖά τε ἀμφοτέρων
[7, 30]	πλοῖα ἃ ἤγαγεν ὥρμει. καὶ	ἀποκτείνουσιν	αὐτῶν ἐν τῇ ἐσβάσει τοὺς
[7, 43]	αἱροῦσι καὶ ἄνδρας τῶν (φυλάκων	ἀποκτείνουσιν.	οἱ δὲ πλείους διαφυγόντες εὐθὺς
[7, 60]	πρὸς δ' αὐταῖς ταῖς ναυσὶν	ἀπολαβόντες	διατειχίσματι ὅσον οἷόν τε ἐλάχιστον
[7, 52]	τὸ μέσον πρῶτον τῶν Ἀθηναίων	ἀπολαμβάνουσι	κἀκεῖνον ἐν τῷ κοίλῳ καὶ
[7, 51]	τῶν ἱππέων κατά τινας πύλας	ἀπολαμβάνουσί	τε τῶν ὁπλιτῶν τινὰς καὶ
[7, 27]	τὸν ἄλλον χρόνον τῆς γῆς	ἀπολαύειν	οὐκ ἐκώλυον· τότε δὲ ξυνεχῶς
[7, 75]	κινδυνεύοντες, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ	ἀπολείψει	τοῦ στρατοπέδου ξυνέβαινε τῇ τε
[7, 48]	αἰτίᾳ καὶ ἀδίκως ὑπ' Ἀθηναίων	ἀπολέσθαι	μᾶλλον ἢ ὑπὸ τῶν πολεμίων,
[7, 54]	ἄνω τῆς πρὸς τῷ τείχει	ἀπολήψεως	τῶν ὁπλιτῶν, ὅθεν καὶ τοὺς
[7, 65]	ἐπὶ πολὺ κατεβύρσωσαν, ὅπως ἂν	ἀπολισθάνοι	καὶ μὴ ἔχοι ἀντιλαβὴν ἡ
[7, 20]	τριάκοντα ἔστειλαν καὶ Χαρικλέα τὸν	Ἀπολλοδώρου	ἄρχοντα, ᾧ εἴρητο καὶ ἐς
[7, 51]	οἱ Ἀθηναῖοι ἵππους τε ἑβδομήκοντα	ἀπολλύασι	καὶ τῶν ὁπλιτῶν οὐ πολλούς.
[7, 13]	ὑδρείαν μακρὰν ὑπὸ τῶν ἱππέων	ἀπολλυμένων·	οἱ δὲ θεράποντες, ἐπειδὴ ἐς
[7, 26]	Λακωνικῆς, ἔνθα τὸ ἱερὸν τοῦ	Ἀπόλλωνός	ἐστι, τῆς τε γῆς ἔστιν
[7, 72]	πολλῶν νεῶν ἀμφοτέροις καὶ ἀνθρώπων	ἀπολομένων	οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι
[7, 63]	νηὶ νεὼς μὴ πρότερον ἀξιοῦν	ἀπολύεσθαι	ἢ τοὺς ἀπὸ τοῦ πολεμίου
[7, 56]	μὲν ἐλευθεροῦσθαι, τοὺς δὲ φόβου	ἀπολύεσθαι	(οὐ γὰρ ἔτι δυνατὴν ἔσεσθαι
[7, 75]	πραγμάτων, ὅτι τάς τε ναῦς	ἀπολωλεκότες	πάσας ἀπεχώρουν καὶ ἀντὶ μεγάλης
[7, 75]	ζῶσι λυπηρότεροι ἦσαν (καὶ τῶν	ἀπολωλότων	ἀθλιώτεροι. πρὸς γὰρ ἀντιβολίαν καὶ
[7, 81]	τὸ γὰρ ἀποκινδυνεύειν πρὸς ἀνθρώπους	ἀπονενοημένους	οὐ πρὸς ἐκείνων μᾶλλον ἦν
[7, 67]	ὑπὸ τῆς παρούσης ἀπορίας ἐς	ἀπόνοιαν	καθεστήκασιν οὐ παρασκευῆς πίστει μᾶλλον
[7, 12]	αἱ ἐπιχειρήσεις ἐπ' ἐκείνοις καὶ	ἀποξηρᾶναι	τὰς σφετέρας μᾶλλον ἐξουσία· οὐ
[7, 21]	ὡς δύνανται πλείστας καὶ ναυμαχίας	ἀπόπειραν	λαμβάνειν· ἐλπίζειν γὰρ ἀπ' αὐτοῦ
[7, 36]	τὸν ἐπίπλουν αὖθις ταῖς ναυσὶν	ἀποπειρᾶσαι	ἐβούλοντο καὶ τῇ ἄλλῃ παρασκευῇ
[7, 43]	μηχαναῖς ἔδοξε τῷ Δημοσθένει πρότερον	ἀποπειρᾶσαι	τοῦ (παρατειχίσματος. ὡς δὲ αὐτῷ
[7, 17]	εἴκοσιν ἐπλήρουν, ὅπως ναυμαχίας τε	ἀποπειράσωσι	πρὸς τὴν ἐν τῇ Ναυπάκτῳ
[7, 27]	πάλιν ὅθεν ἦλθον ἐς Θρᾴκην	ἀποπέμπειν.	τὸ γὰρ ἔχειν πρὸς τὸν
[7, 16]	περὶ ἡλίου τροπὰς τὰς χειμερινὰς	ἀποπέμπουσιν	ἐς τὴν Σικελίαν μετὰ δέκα
[7, 18]	ἐν τῇ Σικελίᾳ ἅμα ὡς	ἀποπέμψοντες	ἐν ταῖς ὁλκάσιν ἐπικουρίαν αὐτοί
[7, 50]	μελλόντων αὐτῶν, ἐπειδὴ ἑτοῖμα ἦν,	ἀποπλεῖν	ἡ σελήνη ἐκλείπει· ἐτύγχανε γὰρ
[7, 72]	καὶ τοὺς νεκροὺς ἀνείλοντο, καὶ	ἀποπλεύσαντες	πρὸς τὴν πόλιν τροπαῖον (ἔστησαν,
[7, 34]	δὲ Ἀθηναίων οὐδεμία κατέδυ ναῦς.	ἀποπλευσάντων	δὲ τῶν Ἀθηναίων ἐς τὴν
[7, 34]	ἡσσᾶσθαι ὅτι οὐ πολὺ ἐνίκων.	ἀποπλευσάντων	δὲ τῶν Πελοποννησίων καὶ τοῦ
[7, 31]	ξυνέβη. ~Ὁ δὲ Δημοσθένης τότε	ἀποπλέων	ἐπὶ τῆς Κερκύρας μετὰ τὴν
[7, 31]	Εὐρυμέδων ἀπαντᾷ ἐκ τῆς Σικελίας	ἀποπλέων,	ὃς τότε τοῦ χειμῶνος τὰ
[7, 68]	ἐπὶ τιμωρίᾳ τοῦ προσπεσόντος δικαιώσωσιν	ἀποπλῆσαι	τῆς γνώμης τὸ θυμούμενον, ἅμα
[7, 73]	τοῖς ἄρχουσι ταῦτα λογιζομένοις ἐφαίνετο	ἄπορα	καὶ οὐκέτι ἔπειθεν αὐτοὺς ὁ
[7, 48]	ἐνιαυτὸν ἤδη βόσκοντας τὰ μὲν	ἀπορεῖν,	τὰ δ' ἔτι ἀμηχανήσειν· δισχίλιά
[7, 75]	ὑπὸ τοῖς ὅπλοις, οἱ μὲν	ἀπορίᾳ	ἀκολούθων, οἱ δὲ ἀπιστίᾳ· ἀπηυτομολήκεσαν
[7, 48]	ἢν καρτερῶσι προσκαθήμενοι· χρημάτων γὰρ	ἀπορίᾳ	αὐτοὺς ἐκτρυχώσειν, ἄλλως τε καὶ
[7, 44]	ἤδη ἐν πολλῇ ταραχῇ καὶ	ἀπορίᾳ	ἐγίγνοντο οἱ Ἀθηναῖοι, ἣν οὐδὲ
[7, 80]	εἶχε τῶν τε ἐπιτηδείων πάντων	ἀπορίᾳ	ἤδη, καὶ κατατετραυματισμένοι ἦσαν πολλοὶ
[7, 83]	σίτου τε καὶ τῶν ἐπιτηδείων	ἀπορίᾳ.	ὅμως δὲ τῆς νυκτὸς φυλάξαντες
[7, 75]	πᾶν τὸ στράτευμα πλησθὲν καὶ	ἀπορίᾳ	τοιαύτῃ μὴ ῥᾳδίως ἀφορμᾶσθαι, καίπερ
[7, 8]	πολεμίων ἰσχὺν καὶ τὴν σφετέραν	ἀπορίαν,	ἔπεμπε καὶ αὐτὸς ἐς τὰς
[7, 75]	ἀντιβολίαν καὶ ὀλοφυρμὸν τραπόμενοι ἐς	ἀπορίαν	καθίστασαν, ἄγειν τε σφᾶς ἀξιοῦντες
[7, 49]	ἀκριβῶς καὶ τὴν τῶν χρημάτων	ἀπορίαν	καὶ ὅτι ἦν αὐτόθι πολὺ
[7, 44]	ἀπὸ γὰρ ἀμφοτέρων παραπλήσιος ὢν	ἀπορίαν	παρεῖχεν. οἵ τε γὰρ Ἀργεῖοι
[7, 60]	οἱ ταξίαρχοι πρὸς τὴν παροῦσαν	ἀπορίαν	τῶν τε ἄλλων καὶ ὅτι
[7, 29]	Δημοσθένει ὑστερήσαντας διὰ τὴν παροῦσαν	ἀπορίαν	τῶν χρημάτων οὐ βουλόμενοι δαπανᾶν
[7, 67]	καὶ βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς παρούσης	ἀπορίας	ἐς ἀπόνοιαν καθεστήκασιν οὐ παρασκευῆς
[7, 14]	τὴν εἰρεσίαν. τούτων δὲ πάντων	ἀπορώτατον	τό τε μὴ οἷόν τε
[7, 50]	ἦρος ἐν ταῖς ὁλκάσιν ὁπλίτας	ἀποσταλέντας,	(ἀφικομένους ἀπὸ τῆς Λιβύης ἐς
[7, 58]	δὲ Ἀρκαδίας μισθοφόροι ὑπὸ Κορινθίων	ἀποσταλέντες	καὶ Σικυώνιοι ἀναγκαστοὶ στρατεύοντες, καὶ
[7, 80]	τῶν Συρακοσίων ἀποτειχίζουσάν τε καὶ	ἀποσταυροῦσαν	τὸν πόρον. καὶ βιασάμενοι αὐτὴν
[7, 2]	καὶ Γύλιππος ὁ (Κλεανδρίδου Λακεδαιμονίων	ἀποστειλάντων	ἄρχων. καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι
[7, 17]	ἐν ὁλκάσι παρεσκευάζοντο αὐτοί τε	ἀποστελοῦντες	ὁπλίτας ἐς τὴν Σικελίαν καὶ
[7, 8]	μεταπέμψουσιν ἢ ἄλλους μὴ ὀλίγους	ἀποστελοῦσιν,	(οὐδεμίαν εἶναι σωτηρίαν. φοβούμενος δὲ
[7, 70]	ξυμπιπτουσῶν ἔκπληξίν τε ἅμα καὶ	ἀποστέρησιν	τῆς ἀκοῆς ὧν οἱ κελευσταὶ
[7, 28]	ἐπιτειχισμῷ ὑπὸ Πελοποννησίων μηδ' ὣς	ἀποστῆναι	ἐκ Σικελίας, ἀλλ' ἐκεῖ Συρακούσας
[7, 80]	ἐνταῦθα φυλακήν τινα τῶν Συρακοσίων	ἀποτειχίζουσάν	τε καὶ ἀποσταυροῦσαν τὸν πόρον.
[7, 79]	πέμπουσι μέρος τι τῆς στρατιᾶς	ἀποτειχιοῦντας	αὖ ἐκ τοῦ ὄπισθεν αὐτοὺς
[7, 4]	(κωλῦσαι, μηκέτι οἷοί τε ὦσιν	ἀποτειχίσαι.	καὶ οἵ τε Ἀθηναῖοι ἀνεβεβήκεσαν
[7, 6]	κρατοῖεν, μὴ ἂν ἔτι σφᾶς	ἀποτειχίσαι.	~Μετὰ δὲ τοῦτο αἵ τε
[7, 79]	ηὗρον πρὸ ἑαυτῶν ὑπὲρ τοῦ	ἀποτειχίσματος	τὴν πεζὴν στρατιὰν παρατεταγμένην οὐκ
[7, 1]	ἤδη ὅτι οὐ παντελῶς πω	ἀποτετειχισμέναι	αἱ Συράκουσαί εἰσιν, ἀλλ' ἔτι
[7, 42]	ἂν ἔμαθον ἥσσους ὄντες καὶ	ἀποτετειχισμένοι	ἂν ἦσαν, ὥστε μηδ' εἰ
[7, 79]	πρὸς τὸν λόφον ἐλθεῖν τὸν	ἀποτετειχισμένον,	καὶ ηὗρον πρὸ ἑαυτῶν ὑπὲρ
[7, 31]	καταλεγόμενος (ξυνῆρχε γὰρ ἤδη Δημοσθένει	ἀποτραπόμενος,	ὥσπερ καὶ ᾑρέθη) Δημοσθένης δ'
[7, 25]	δ' ἄλλας οὐκ ἐδυνήθησαν, ἀλλ'	ἀποφεύγουσιν	ἐς τὰς Συρακούσας. (Ἐγένετο δὲ
[7, 31]	μὲν διαφθείρει, οἱ δ' ἄνδρες	(ἀποφυγόντες	ὕστερον λαβόντες ἄλλην ἔπλεον. καὶ
[7, 42]	τοῖς ἐναντίοις, ἐβούλετο ὅτι τάχος	ἀποχρήσασθαι	τῇ παρούσῃ (τοῦ στρατεύματος ἐκπλήξει.
[7, 77]	εἴ τῳ θεῶν ἐπίφθονοι ἐστρατεύσαμεν,	ἀποχρώντως	(ἤδη τετιμωρήμεθα. ἦλθον γάρ που
[7, 60]	ἐμπρήσαντες τὰς ναῦς πεζῇ ξυνταξάμενοι	ἀποχωρεῖν	ᾗ ἂν τάχιστα μέλλωσί τινος
[7, 73]	καθ' ἡσυχίαν (τῆς ἡμέρας παρασκευασάμενον	ἀποχωρεῖν.	καὶ οἱ μὲν εἰπόντες ἀπῆλθον,
[7, 78]	ὁμοίως εἶχον· οὐ γὰρ ἔτι	ἀποχωρεῖν	οἷόν τ' ἦν ὑπὸ τῶν
[7, 73]	τέλει οὖσιν ὡς οὐ χρεὼν	ἀποχωρῆσαι	τῆς νυκτὸς αὐτοὺς περιιδεῖν, λέγων
[7, 69]	ἢ καὶ ἀναγκαῖα νομίσας παρῃνῆσθαι,	ἀποχωρήσας	ἦγε τὸν πεζὸν πρὸς τὴν
[7, 67]	κατὰ γῆν μετὰ τοῦτο τὴν	ἀποχώρησιν	ποιῶνται, ὡς τῶν γε παρόντων
[7, 13]	ἐσβάντες εὐθὺς κατὰ τὰς πόλεις	ἀποχωροῦσιν,	οἱ δὲ ὑπὸ μεγάλου μισθοῦ
[7, 68]	παισὶ δὲ καὶ γυναιξὶ τὰ	ἀπρεπέστατα,	πόλει δὲ τῇ πάσῃ (τὴν
[7, 29]	αἱρεῖ ἀφυλάκτοις τε ἐπιπεσὼν καὶ	ἀπροσδοκήτοις	μὴ ἄν ποτέ τινας σφίσιν
[7, 39]	δι' ὀλίγου αὖθις καὶ αὐθημερὸν	ἀπροσδοκήτοις	τοῖς Ἀθηναίοις ἐπιχειρῶσιν. ~καὶ οἱ
[7, 46]	οἱ μὲν Συρακόσιοι ὡς ἐπὶ	ἀπροσδοκήτῳ	εὐπραγίᾳ πάλιν αὖ ἀναρρωσθέντες, ὥσπερ
[7, 21]	εὖ εἰδέναι ἔφη τῷ τολμῆσαι	ἀπροσδοκήτως	πρὸς τὸ Ἀθηναίων ναυτικὸν ἀντιστῆναι
[7, 87]	νῆες καὶ οὐδὲν ὅτι οὐκ	ἀπώλετο,	καὶ ὀλίγοι ἀπὸ πολλῶν ἐπ'
[7, 30]	πόλει αὐτῇ δι' ἁρπαγὴν ἐγκαταληφθὲν	ἀπώλετο.	οἱ δὲ ξύμπαντες τῶν Θρᾳκῶν
[7, 71]	παρ' (ὀλίγον ἢ διέφευγον ἢ	ἀπώλλυντο.	ἦν τε ἐν τῷ αὐτῷ
[7, 45]	(ἄνευ τῶν ἀσπίδων) οἱ μὲν	ἀπώλλυντο,	οἱ δ' ἐσώθησαν. ~Μετὰ δὲ
[7, 44]	κρημνῶν (οἱ) πολλοὶ ῥίπτοντες ἑαυτοὺς	ἀπώλλυντο,	στενῆς οὔσης τῆς ἀπὸ τῶν
[7, 28]	πόλεμος ἦν· αἱ δὲ πρόσοδοι	ἀπώλλυντο.	~Τοὺς οὖν Θρᾷκας τοὺς τῷ
[7, 27]	μέρος χειροτέχναι, πρόβατά τε πάντα	ἀπωλώλει	καὶ ὑποζύγια· ἵπποι τε, ὁσημέραι
[7, 34]	διά τε τὴν τοῦ ἀνέμου	ἄπωσιν	αὐτῶν ἐς τὸ πέλαγος καὶ
[7, 69]	ναῦς τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐπέβησαν)	ἄραντες	ἀπὸ τοῦ ἑαυτῶν στρατοπέδου εὐθὺς
[7, 79]	ὑπὸ τῶν ἱππέων. ~Πρῲ δὲ	ἄραντες	ἐπορεύοντο αὖθις, καὶ ἐβιάσαντο πρὸς
[7, 26]	ἔχοντα ἐς τὴν Σικελίαν βοηθεῖν,	ἄρας	ἐκ τῆς Αἰγίνης καὶ πλεύσας
[7, 26]	ναυσὶν ἐπ' οἴκου καὶ οἱ	Ἀργεῖοι	ἅμα. ~Ἀφίκοντο δὲ καὶ Θρᾳκῶν
[7, 57]	Ἀθηναίων ὅπλα ἔφερον, Ῥόδιοι δὲ	Ἀργεῖοι	γένος Συρακοσίοις μὲν Δωριεῦσι, Γελῴοις
[7, 44]	ἀπορίαν παρεῖχεν. οἵ τε γὰρ	Ἀργεῖοι	καὶ οἱ Κερκυραῖοι καὶ ὅσον
[7, 57]	μᾶλλον ἡ στρατεία ἐγίγνετο ἤδη.	Ἀργεῖοι	μὲν γὰρ οὐ τῆς ξυμμαχίας
[7, 20]	περιέμενε καὶ τὸν Χαρικλέα τοὺς	Ἀργείους	παραλαβεῖν. ~Ἐν δὲ τῇ Σικελίᾳ
[7, 26]	Ἀθηναίων ξυμμίσγει, καὶ παραλαβόντες τῶν	Ἀργείων	ὁπλίτας ἐπὶ τὰς ναῦς ἔπλεον
[7, 20]	ἀφικομένῳ κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν παρακαλεῖν	Ἀργείων	(τε) ὁπλίτας ἐπὶ τὰς ναῦς,
[7, 20]	ἄρχοντα, ᾧ εἴρητο καὶ ἐς	Ἄργος	ἀφικομένῳ κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν παρακαλεῖν
[7, 67]	πεφόβηται· ἐν ὀλίγῳ γὰρ πολλαὶ	ἀργότεραι	μὲν ἐς τὸ δρᾶν τι
[7, 18]	Ἀθηναῖοι ταῖς τριάκοντα ναυσὶν ἐξ	Ἄργους	ὁρμώμενοι Ἐπιδαύρου τέ τι καὶ
[7, 82]	σφᾶς αὐτοὺς ἑξακισχίλιοι, καὶ τὸ	ἀργύριον	ὃ εἶχον ἅπαν κατέθεσαν ἐσβαλόντες
[7, 16]	ἄγοντα εἴκοσι καὶ ἑκατὸν> τάλαντα	ἀργυρίου,	καὶ ἅμα ἀγγελοῦντα τοῖς ἐκεῖ
[7, 49]	εἰπεῖν, οὐδενὶ τρόπῳ οἱ ἔφη	ἀρέσκειν	ἐν τῷ αὐτῷ ἔτι μένειν,
[7, 69]	προδιδόναι τινὰ καὶ τὰς πατρικὰς	ἀρετάς,	ὧν ἐπιφανεῖς ἦσαν οἱ πρόγονοι,
[7, 86]	ἀφικέσθαι διὰ τὴν πᾶσαν ἐς	ἀρετὴν	νενομισμένην ἐπιτήδευσιν. ~Τοὺς δ' ἐν
[7, 34]	τὸ μὲν πρῶτον ἡσύχαζον, ἔπειτα	ἀρθέντος	αὐτοῖς τοῦ σημείου, ἐπεὶ καιρὸς
[7, 70]	οἱ ξύμμαχοι ναυσὶ παραπλησίαις τὸν	ἀριθμὸν	καὶ πρότερον, κατά τε τὸν
[7, 31]	Δημοσθένης καὶ ὁ Εὐρυμέδων τὰς	ἄριστα	σφίσι πλεούσας ἀφ' ὧν αὐτοὶ
[7, 1]	Σικελίαν διακινδυνεύσωσιν ἐσπλεῦσαι, εἴτ' ἐν	ἀριστερᾷ	ἐς Ἱμέραν πρῶτον πλεύσαντες καὶ
[7, 40]	ἔπλευσαν καὶ εὐθὺς ἐκβάντες αὐτοῦ	(ἄριστον	ἐποιοῦντο· οἱ δ' Ἀθηναῖοι νομίσαντες
[7, 40]	διεπράσσοντο καὶ τὰ ἀμφὶ τὸ	ἄριστον	ὡς τῆς γε ἡμέρας ταύτης
[7, 39]	ναύτας εὐθὺς παρὰ τὰς ναῦς	ἀριστοποιήσωνται,	καὶ δι' ὀλίγου αὖθις καὶ
[7, 39]	δὴ Ἀρίστων ὁ Πυρρίχου Κορίνθιος,	ἄριστος	ὢν κυβερνήτης τῶν μετὰ Συρακοσίων,
[7, 81]	χαλεπῶς ᾐσθάνοντο κεχωρηκότας, καταλαμβάνουσι περὶ	ἀρίστου	(ὥραν. καὶ ὡς προσέμειξαν τοῖς
[7, 39]	ἡμέρας πειρώμενοι ἀλλήλων, πρὶν δὴ	Ἀρίστων	ὁ Πυρρίχου Κορίνθιος, ἄριστος ὢν
[7, 57]	τότε τοὺς μετὰ Κορινθίων ἐλθόντας	Ἀρκάδας	οὐδὲν ἧσσον διὰ κέρδος ἡγούμενοι
[7, 58]	κατὰ τὸ ξυγγενές, ἐκ δὲ	Ἀρκαδίας	μισθοφόροι ὑπὸ Κορινθίων ἀποσταλέντες καὶ
[7, 19]	αὐτῆς Κορίνθου, τοὺς δὲ προσμισθωσάμενοι	Ἀρκάδων,	καὶ ἄρχοντα Ἀλέξαρχον Κορίνθιον προστάξαντες
[7, 57]	ἠκολούθουν, Μαντινῆς δὲ καὶ ἄλλοι	Ἀρκάδων	μισθοφόροι ἐπὶ τοὺς αἰεὶ πολεμίους
[7, 14]	(χαλεπαὶ γὰρ αἱ ὑμέτεραι φύσεις	ἄρξαι)	καὶ ὅτι οὐδ' ὁπόθεν ἐπιπληρωσόμεθα
[7, 4]	τῶν Ἐπιπολῶν ἀπὸ τῆς πόλεως	ἀρξάμενοι	ἄνω πρὸς τὸ ἐγκάρσιον τεῖχος
[7, 30]	ἐν τῇ πόλει αὐτῇ δι'	ἁρπαγὴν	ἐγκαταληφθὲν ἀπώλετο. οἱ δὲ ξύμπαντες
[7, 13]	(τῶν) μὲν διὰ φρυγανισμὸν καὶ	ἁρπαγὴν	καὶ ὑδρείαν μακρὰν ὑπὸ τῶν
[7, 26]	αὐτοῦ, ὥσπερ ἐκ τῆς Πύλου,	ἁρπαγὴν	ποιῶνται. (καὶ ὁ μὲν Δημοσθένης
[7, 29]	τὴν Τάναγραν ἀπεβίβασεν αὐτοὺς καὶ	ἁρπαγήν	τινα ἐποιήσατο διὰ τάχους καὶ
[7, 47]	ἐν τῷ στρατοπέδῳ κατὰ πάντα	ἀρρωστίαν.	τοῖς τε γὰρ ἐπιχειρήμασιν ἑώρων
[7, 33]	ἐπὶ τὰς ναῦς, καὶ τῷ	Ἄρτᾳ,	ὅσπερ καὶ τοὺς ἀκοντιστὰς δυνάστης
[7, 44]	ἄλλου στρατεύματος αὐτοῖς τὸ μὲν	ἄρτι	ἀνεβεβήκει, τὸ δ' ἔτι προσανῄει,
[7, 73]	ποιητέα εἶναι, τοὺς δὲ ἀνθρώπους	ἄρτι	ἀσμένους ἀπὸ ναυμαχίας τε μεγάλης
[7, 29]	ὅπερ μέγιστον ἦν αὐτόθι καὶ	ἄρτι	ἔτυχον οἱ παῖδες ἐσεληλυθότες, κατέκοψαν
[7, 69]	οὐ πρὸς τὸ δοκεῖν τινὶ	ἀρχαιολογεῖν	φυλαξάμενοι εἴποιεν ἄν, καὶ ὑπὲρ
[7, 28]	δυνάμεως καὶ τόλμης, ὅσον κατ'	ἀρχὰς	τοῦ πολέμου οἱ μὲν ἐνιαυτόν,
[7, 6]	εἰ ἐκεῖνοι μὴ ἐθέλοιεν μάχης	ἄρχειν,	ἀναγκαῖον εἶναι σφίσι μὴ περιορᾶν
[7, 66]	καὶ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος, καὶ	ἀρχὴν	τὴν ἤδη μεγίστην τῶν τε
[7, 16]	μὲν Νικίαν οὐ παρέλυσαν τῆς	ἀρχῆς,	ἀλλ' αὐτῷ, ἕως ἂν ἕτεροι
[7, 63]	κοινωνοὶ μόνοι ἐλευθέρως ἡμῖν τῆς	ἀρχῆς	ὄντες δικαίως (ἂν) αὐτὴν νῦν
[7, 63]	κατὰ τὴν Ἑλλάδα, καὶ τῆς	ἀρχῆς	τῆς ἡμετέρας οὐκ ἔλασσον κατὰ
[7, 19]	ἐσέβαλον· ἡγεῖτο δὲ Ἆγις ὁ	Ἀρχιδάμου	Λακεδαιμονίων βασιλεύς. καὶ πρῶτον μὲν
[7, 20]	τειχισμῷ καὶ τοῦ ἦρος εὐθὺς	ἀρχομένου	περί τε Πελοπόννησον ναῦς τριάκοντα
[7, 19]	~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου ἦρος εὐθὺς	ἀρχομένου	πρωίτατα δὴ οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ
[7, 19]	τοὺς δὲ προσμισθωσάμενοι Ἀρκάδων, καὶ	ἄρχοντα	Ἀλέξαρχον Κορίνθιον προστάξαντες ἀπέπεμψαν. ἀπέστειλαν
[7, 19]	ἑξακοσίους ὁπλίτας, καὶ Ἔκκριτον Σπαρτιάτην	ἄρχοντα,	Βοιωτοὶ δὲ τριακοσίους ὁπλίτας, ὧν
[7, 25]	καὶ Ἀγάθαρχον ἐπ' αὐτῶν Συρακόσιον	ἄρχοντα.	καὶ αὐτῶν μία μὲν ἐς
[7, 20]	ἔστειλαν καὶ Χαρικλέα τὸν Ἀπολλοδώρου	ἄρχοντα,	ᾧ εἴρητο καὶ ἐς Ἄργος
[7, 39]	πείθει τοὺς σφετέρους τοῦ ναυτικοῦ	ἄρχοντας,	πέμψαντας ὡς τοὺς ἐν τῇ
[7, 2]	καὶ Γογγύλος, εἷς τῶν Κορινθίων	ἀρχόντων,	μιᾷ νηὶ τελευταῖος ὁρμηθεὶς πρῶτος
[7, 73]	(παρόντι ἐξελθεῖν. ὡς δὲ τοῖς	ἄρχουσι	ταῦτα λογιζομένοις ἐφαίνετο ἄπορα καὶ
[7, 2]	Γύλιππος ὁ (Κλεανδρίδου Λακεδαιμονίων ἀποστειλάντων	ἄρχων.	καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι ἐπερρώσθησάν
[7, 1]	προσχωρεῖν ἑτοῖμοι ἦσαν τοῦ τε	Ἀρχωνίδου	νεωστὶ τεθνηκότος, ὃς τῶν ταύτῃ
[7, 62]	αὐτῶν ἐφορᾶτε, παρασκευάζεσθε. ~Ἃ δὲ	ἀρωγὰ	ἐνείδομεν ἐπὶ τῇ τοῦ λιμένος
[7, 1]	οὔπω παρουσῶν ἐν τῷ Ῥηγίῳ,	ἃς	ὁ Νικίας ὅμως πυνθανόμενος αὐτοὺς
[7, 16]	Εὐθύδημον, ὅπως μὴ μόνος ἐν	ἀσθενείᾳ	ταλαιπωροίη, στρατιὰν δὲ ἄλλην ἐψηφίσαντο
[7, 50]	χαλεπώτερον ἴσχοντα, μάλιστα δὲ τῇ	ἀσθενείᾳ	τῶν ἀνθρώπων πιεζόμενα, μετεμέλοντό τε
[7, 87]	καὶ ψυχραὶ τῇ μεταβολῇ ἐς	ἀσθένειαν	(ἐνεωτέριζον, πάντα τε ποιούντων αὐτῶν
[7, 63]	καὶ δείξατε ὅτι καὶ μετ'	ἀσθενείας	καὶ ξυμφορῶν ἡ ὑμετέρα ἐπιστήμη
[7, 75]	ζῶντες καταλειπόμενοι τραυματίαι τε καὶ	ἀσθενεῖς	πολὺ τῶν τεθνεώτων τοῖς ζῶσι
[7, 4]	τι τοῖς Ἀθηναίοις τοῦ τείχους	ἀσθενές)	νυκτὸς ἀναλαβὼν τὴν στρατιὰν ἐπῄει
[7, 66]	γ' ὑπόλοιπον αὐτῶν τῆς δόξης	ἀσθενέστερον	αὐτὸ ἑαυτοῦ ἐστὶν ἢ εἰ
[7, 48]	δὲ λόγῳ οὐκ ἐβούλετο αὐτὰ	ἀσθενῆ	ἀποδεικνύναι, οὐδ' ἐμφανῶς σφᾶς ψηφιζομένους
[7, 36]	καὶ παχέσι πρὸς κοῖλα καὶ	ἀσθενῆ	παίοντες (τοῖς ἐμβόλοις. τοῖς δὲ
[7, 29]	τοσοῦτον ἐπαναβάντας ἐπιθέσθαι, τοῦ τείχους	ἀσθενοῦς	ὄντος καὶ ἔστιν ᾗ καὶ
[7, 47]	ἐνιαυτοῦ ταύτης οὔσης ἐν ᾗ	ἀσθενοῦσιν	ἄνθρωποι μάλιστα, καὶ τὸ χωρίον
[7, 60]	τοῖς τε σκεύεσι καὶ τοῖς	ἀσθενοῦσιν	ἱκανὸν γενέσθαι, τοῦτο μὲν φρουρεῖν,
[7, 40]	δὲ διὰ πολλοῦ θορύβου καὶ	ἄσιτοι	οἱ πλείους οὐδενὶ κόσμῳ ἐσβάντες
[7, 73]	εἶναι, τοὺς δὲ ἀνθρώπους ἄρτι	ἀσμένους	ἀπὸ ναυμαχίας τε μεγάλης ἀναπεπαυμένους
[7, 84]	Ἀθηναίους, πίνοντάς τε τοὺς πολλοὺς	ἀσμένους	καὶ ἐν κοίλῳ ὄντι τῷ
[7, 82]	ἐς ἀσπίδας ὑπτίας, καὶ ἐνέπλησαν	ἀσπίδας	τέσσαρας. καὶ τούτους μὲν εὐθὺς
[7, 82]	εἶχον ἅπαν κατέθεσαν ἐσβαλόντες ἐς	ἀσπίδας	ὑπτίας, καὶ ἐνέπλησαν ἀσπίδας τέσσαρας.
[7, 45]	βιασθέντες ἅλλεσθαι ψιλοὶ (ἄνευ τῶν	ἀσπίδων)	οἱ μὲν ἀπώλλυντο, οἱ δ'
[7, 79]	στρατιὰν παρατεταγμένην οὐκ ἐπ' ὀλίγων	ἀσπίδων·	στενὸν γὰρ ἦν (τὸ χωρίον.
[7, 84]	οἱ Ἀθηναῖοι ἠπείγοντο πρὸς τὸν	Ἀσσίναρον	ποταμόν, ἅμα μὲν βιαζόμενοι ὑπὸ
[7, 87]	πνῖγος ἔτι ἐλύπει διὰ τὸ	ἀστέγαστον	καὶ αἱ νύκτες ἐπιγιγνόμεναι τοὐναντίον
[7, 24]	γὰρ ἔτι οὐδ' οἱ ἔσπλοι	ἀσφαλεῖς	ἦσαν τῆς ἐπαγωγῆς τῶν ἐπιτηδείων
[7, 86]	ἔλαβον κατεβίβασαν ἐς τὰς λιθοτομίας,	ἀσφαλεστάτην	εἶναι νομίσαντες τήρησιν, Νικίαν δὲ
[7, 14]	ἀπ' αὐτῶν μὴ ὁμοῖον ἐκβῇ,	ἀσφαλέστερον	ἡγησάμην τὸ ἀληθὲς δηλῶσαι. ~καὶ
[7, 77]	ἐξαναστήσειεν. τὴν δὲ πορείαν ὥστ'	ἀσφαλῆ	καὶ εὔτακτον εἶναι αὐτοὶ φυλάξατε,
[7, 38]	τις βιάζοιτο ναῦς, εἴη κατάφευξις	ἀσφαλὴς	καὶ πάλιν καθ' ἡσυχίαν ἔκπλους.
[7, 80]	καὶ πλέον, ἀπεσπάσθη τε (καὶ	ἀτακτότερον	ἐχώρει. ἅμα δὲ τῇ ἕῳ
[7, 81]	τ' οὖσι καὶ σχολαίτερον καὶ	ἀτακτότερον	χωροῦσιν, ὡς τῆς νυκτὸς τότε
[7, 53]	ἐφύλασσον τοῖς Ἀθηναίοις ταύτῃ) ὁρῶντες	ἀτάκτως	προσφερομένους, ἐπεκβοηθήσαντες καὶ προσπεσόντες τοῖς
[7, 43]	προϊόντων δὲ τῶν Ἀθηναίων ἐν	ἀταξίᾳ	μᾶλλον ἤδη ὡς κεκρατηκότων καὶ
[7, 68]	ἂν πράξαντες χεῖρον. ~πρὸς οὖν	ἀταξίαν	τε τοιαύτην καὶ τύχην ἀνδρῶν
[7, 75]	(αἰσθέσθαι. τῶν τε γὰρ νεκρῶν	ἀτάφων	ὄντων, ὁπότε τις ἴδοι τινὰ
[7, 44]	ὄντες τῶν πολεμίων, διέφευγον αὐτοὺς	ἅτε	ἐκείνων ἐπιστάμενοι τὸ ξύνθημα, εἰ
[7, 58]	πλῆθος πλέον κατὰ πάντα παρέσχοντο	ἅτε	μεγάλας πόλεις οἰκοῦντες· καὶ γὰρ
[7, 85]	καὶ διεπλήσθη πᾶσα Σικελία αὐτῶν,	ἅτε	οὐκ ἀπὸ ξυμβάσεως ὥσπερ τῶν
[7, 30]	γε τῇ ἄλλῃ ἀναχωρήσει οὐκ	ἀτόπως	οἱ Θρᾷκες πρὸς τὸ τῶν
[7, 19]	ταῖς ἐν τῇ Ναυπάκτῳ εἴκοσιν	Ἀττικαῖς,	ἕωσπερ αὐτοῖς οὗτοι οἱ ὁπλῖται
[7, 19]	καὶ οἱ μὲν ἐν τῇ	Ἀττικῇ	Πελοποννήσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐτείχιζον,
[7, 18]	δὲ καὶ τὴν ἐς τὴν	Ἀττικὴν	ἐσβολὴν οἱ Λακεδαιμόνιοι, ὥσπερ τε
[7, 19]	καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐς τὴν	Ἀττικὴν	ἐσέβαλον· ἡγεῖτο δὲ Ἆγις ὁ
[7, 34]	ὀλίγῳ ἐλάσσους εἶναι αὐτοῖς τῶν	Ἀττικῶν	νεῶν, ὁρμίζονται κατὰ Ἐρινεὸν τῆς
[7, 1]	πλεῖν, ἄλλως τε καὶ τῶν	Ἀττικῶν	τεσσάρων νεῶν οὔπω παρουσῶν ἐν
[7, 47]	οὐκέτι ῥᾴδιον εἶναι χειρώσασθαι· οὐδ'	αὖ	ἄλλως χρήματα πολλὰ δαπανῶντας εἰκὸς
[7, 46]	ὡς ἐπὶ ἀπροσδοκήτῳ εὐπραγίᾳ πάλιν	αὖ	ἀναρρωσθέντες, ὥσπερ καὶ πρότερον, ἐς
[7, 25]	ταραχῇ ἡσσηθεῖεν, τά τε ἄλλα	(αὖ)	δηλώσοντας ὅτι ἐν ἐλπίσιν εἰσὶ
[7, 79]	μέρος τι τῆς στρατιᾶς ἀποτειχιοῦντας	αὖ	ἐκ τοῦ ὄπισθεν αὐτοὺς ᾗ
[7, 64]	~τούς τε Ἀθηναίους ὑμῶν πάλιν	αὖ	καὶ τάδε ὑπομιμνῄσκω, ὅτι οὔτε
[7, 56]	πολλῶν ξυμμάχων, καὶ οὐδ' αὐτοὶ	αὖ	μόνον, ἀλλὰ καὶ μετὰ τῶν
[7, 39]	καὶ δι' ὀλίγου αὖθις καὶ	αὐθημερὸν	ἀπροσδοκήτοις τοῖς Ἀθηναίοις ἐπιχειρῶσιν. ~καὶ
[7, 46]	ἐς τὴν ἄλλην Σικελίαν ᾤχετο	αὖθις,	ἄξων στρατιὰν ἔτι, ὡς ἐν
[7, 42]	ὡς ἐπιθησόμενοι κατ' ἀμφότερα παρεσκευάζοντο	αὖθις,	ἐν τούτῳ δὲ Δημοσθένης καὶ
[7, 5]	τειχῶν ποιήσας ἀφελέσθαι· νῦν (οὖν	αὖθις	ἐπάξειν. καὶ διανοεῖσθαι οὕτως ἐκέλευεν
[7, 5]	μετὰ ταῦτα, ἐπειδὴ καιρὸς ἦν,	αὖθις	ἐπῆγεν αὐτούς. ~ὁ δὲ Νικίας
[7, 39]	ταῖς ναυσὶ τὸν αὐτὸν τρόπον	αὖθις	ἐπὶ πολὺ διῆγον τῆς ἡμέρας
[7, 38]	ναυμαχίας γενόμενα καὶ ἐλπίζων αὐτοὺς	αὖθις	ἐπιχειρήσειν τούς τε τριηράρχους ἠνάγκαζεν
[7, 18]	ὅπερ καὶ σφίσι πρότερον ἡμάρτητο,	αὖθις	ἐς τοὺς Ἀθηναίους τὸ αὐτὸ
[7, 39]	ναῦς ἀριστοποιήσωνται, καὶ δι' ὀλίγου	αὖθις	καὶ αὐθημερὸν ἀπροσδοκήτοις τοῖς Ἀθηναίοις
[7, 79]	ἱππέων. ~Πρῲ δὲ ἄραντες ἐπορεύοντο	αὖθις,	καὶ ἐβιάσαντο πρὸς τὸν λόφον
[7, 43]	μὴ ἀνέντων σφῶν τῆς ἐφόδου	αὖθις	ξυστραφῶσιν, οἱ Βοιωτοὶ πρῶτοι αὐτοῖς
[7, 40]	Συρακόσιοι πληρώσαντες τὰς ναῦς ἐπέπλεον	αὖθις·	οἱ δὲ διὰ πολλοῦ θορύβου
[7, 25]	δυόμενοι ἐξέπριον μισθοῦ. ὅμως δ'	αὖθις	οἱ Συρακόσιοι (ἐσταύρωσαν. πολλὰ δὲ
[7, 70]	σωτηρίας νῦν, εἴ ποτε καὶ	αὖθις,	προθύμως ἀντιλαβέσθαι, τοῖς δὲ Συρακοσίοις
[7, 80]	τε τὸν ποταμὸν καὶ ἐχώρουν	αὖθις	πρὸς ἄλλον ποταμὸν τὸν Ἐρινεόν·
[7, 86]	ὅτι πλούσιος ἦν, ἀποδρᾷ καὶ	αὖθις	σφίσι νεώτερόν τι ἀπ' αὐτοῦ
[7, 73]	καθεζομένη ποι τῆς Σικελίας βουλήσεται	αὖθις	σφίσι τὸν πόλεμον ποιεῖσθαι, ἐσηγεῖται
[7, 36]	τούτῳ πυνθανόμενοι αὐτῶν τὸν ἐπίπλουν	αὖθις	ταῖς ναυσὶν ἀποπειρᾶσαι ἐβούλοντο καὶ
[7, 50]	παρεσκευάζοντο ὡς ἐπιθησόμενοι κατ' ἀμφότερα	αὖθις	τοῖς Ἀθηναίοις καὶ ναυσὶ καὶ
[7, 42]	τε Ἐπιπολῶν τῆς ἀναβάσεως καὶ	αὖθις	τοῦ ἐν αὐταῖς στρατοπέδου, ῥᾳδίως
[7, 69]	λόγῳ αὐτοῖς οὔπω ἱκανὰ εἰρῆσθαι,	αὖθις	τῶν τριηράρχων ἕνα ἕκαστον ἀνεκάλει,
[7, 58]	ἄφθονος ξυνελέγη. καὶ πρὸς ἅπαντας	αὖθις	ὡς εἰπεῖν τοὺς ἄλλους Συρακόσιοι
[7, 4]	δ' Ἀθηναῖοι (ἔτυχον γὰρ ἔξω	αὐλιζόμενοι)	ὡς ᾔσθοντο, ἀντεπῇσαν· ὁ δὲ
[7, 48]	τῷ δὲ λόγῳ οὐκ ἐβούλετο	αὐτὰ	ἀσθενῆ ἀποδεικνύναι, οὐδ' ἐμφανῶς σφᾶς
[7, 86]	Πύλῳ, τὸν δὲ διὰ τὰ	αὐτὰ	ἐπιτηδειότατον· τοὺς γὰρ ἐκ τῆς
[7, 74]	ἄλλα πάντα καταλιπεῖν, ἀναλαβόντες δὲ	αὐτὰ	ὅσα περὶ τὸ σῶμα ἐς
[7, 70]	πολλῶν νεῶν (πλεῖσται γὰρ δὴ	αὗται	ἐν ἐλαχίστῳ ἐναυμάχησαν· βραχὺ γὰρ
[7, 43]	ὑπελέλειπτο. (καὶ ἐπειδὴ ἐγένοντο πρὸς	αὐταῖς	κατὰ τὸν Εὐρύηλον, ᾗπερ καὶ
[7, 42]	ἀναβάσεως καὶ αὖθις τοῦ ἐν	αὐταῖς	στρατοπέδου, ῥᾳδίως ἂν αὐτὸ ληφθέν
[7, 60]	τὰ ἄνω ἐκλιπεῖν, πρὸς δ'	αὐταῖς	ταῖς ναυσὶν ἀπολαβόντες διατειχίσματι ὅσον
[7, 33]	τὰς Συρακούσας. ~καὶ περὶ τὰς	αὐτὰς	(ἡμέρας καὶ οἱ Καμαριναῖοι ἀφικνοῦνται
[7, 4]	τὴν προσβολὴν τῆς Σικελίας ναυλοχεῖν	αὐτάς.	~Ὁ δὲ Γύλιππος ἅμα μὲν
[7, 60]	καὶ ἑκατόν· τοξότας τε ἐπ'	αὐτὰς	πολλοὺς καὶ ἀκοντιστὰς τῶν τε
[7, 69]	ἐλευθερωτάτης ὑπομιμνῄσκων καὶ τῆς ἐν	αὐτῇ	ἀνεπιτάκτου πᾶσιν ἐς τὴν δίαιταν
[7, 30]	τι καὶ ἐν τῇ πόλει	αὐτῇ	δι' ἁρπαγὴν ἐγκαταληφθὲν ἀπώλετο. οἱ
[7, 3]	(τὸ χωρίον. καὶ τριήρης τῇ	αὐτῇ	ἡμέρᾳ ἁλίσκεται τῶν Ἀθηναίων ὑπὸ
[7, 39]	πρωίτερον, τῇ δ' ἐπιχειρήσει τῇ	αὐτῇ	τοῦ τε πεζοῦ καὶ τοῦ
[7, 57]	ἑκόντες ἦλθον, καὶ αὐτοῖς τῇ	αὐτῇ	φωνῇ καὶ νομίμοις ἔτι χρώμενοι
[7, 29]	μᾶλλον ἑτέρας ἀδόκητός τε ἐπέπεσεν	αὕτη	καὶ δεινή. ~οἱ δὲ Θηβαῖοι
[7, 80]	ἦν δὲ ἡ ξύμπασα ὁδὸς	αὕτη	οὐκ ἐπὶ Κατάνης τῷ στρατεύματι,
[7, 63]	δύνησθε καὶ μὴ ἐξωθεῖσθαι ἐς	αὐτήν,	ἀλλὰ ξυμπεσούσης νηὶ νεὼς μὴ
[7, 28]	τρόπῳ ἀντιπολιορκεῖν, πόλιν οὐδὲν ἐλάσσω	αὐτήν	γε καθ' αὑτὴν τῆς τῶν
[7, 80]	ἀποσταυροῦσαν τὸν πόρον. καὶ βιασάμενοι	αὐτὴν	διέβησάν τε τὸν ποταμὸν καὶ
[7, 70]	τοξεύμασι καὶ λίθοις ἀφθόνως ἐπ'	αὐτὴν	ἐχρῶντο· ἐπειδὴ δὲ προσμείξειαν, οἱ
[7, 31]	ἐς τὴν Σικελίαν ἔμελλον περαιοῦσθαι,	αὐτὴν	μὲν διαφθείρει, οἱ δ' ἄνδρες
[7, 63]	τῆς ἀρχῆς ὄντες δικαίως (ἂν)	αὐτὴν	νῦν μὴ καταπροδίδοτε, καταφρονήσαντες δὲ
[7, 80]	ἀπάγειν τὴν στρατιάν, μηκέτι τὴν	αὐτὴν	ὁδὸν ᾗ διενοήθησαν, ἀλλὰ τοὐναντίον
[7, 65]	παρῆν μὲν αἰσθάνεσθαι, ὁρῶσι καὶ	αὐτὴν	τὴν παρασκευήν, ὅτι ναυμαχήσουσιν οἱ
[7, 28]	οὐδὲν ἐλάσσω αὐτήν γε καθ'	αὑτὴν	τῆς τῶν Ἀθηναίων, καὶ τὸν
[7, 19]	πεντακοσίους ὁπλίτας, τοὺς μὲν ἐξ	αὐτῆς	Κορίνθου, τοὺς δὲ προσμισθωσάμενοι Ἀρκάδων,
[7, 16]	ἐδήλου, οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες	αὐτῆς	τὸν μὲν Νικίαν οὐ παρέλυσαν
[7, 60]	καὶ ὅτι τὰ ἐπιτήδεια οὔτε	αὐτίκα	ἔτι εἶχον (προπέμψαντες γὰρ ἐς
[7, 42]	καὶ ξυμμάχοις κατάπληξις ἐν τῷ	αὐτίκα	οὐκ ὀλίγη ἐγένετο, εἰ πέρας
[7, 70]	τὴν τέχνην καὶ πρὸς τὴν	αὐτίκα	φιλονικίαν ἐγίγνετο, τοῖς μὲν Ἀθηναίοις
[7, 35]	αἱ νῆες αὐτοῖς ἐς τὸ	αὐτὸ	ἀπήντων. τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἀναβιβασάμενοι
[7, 83]	σφᾶς αὐτούς, κελεύοντες κἀκεῖνον τὸ	αὐτὸ	δρᾶν· ὁ δ' ἀπιστῶν (σπένδεται
[7, 66]	ὑπόλοιπον αὐτῶν τῆς δόξης ἀσθενέστερον	αὐτὸ	ἑαυτοῦ ἐστὶν ἢ εἰ μηδ'
[7, 6]	αὐτοὺς ἦν, ἔτρεψαν· καὶ δι'	αὐτὸ	καὶ τὸ ἄλλο στράτευμα νικηθὲν
[7, 44]	ἐρωτῶντες καὶ τοῖς πολεμίοις σαφὲς	αὐτὸ	κατέστησαν· (τὸ δ' ἐκείνων οὐχ
[7, 42]	ἐν αὐταῖς στρατοπέδου, ῥᾳδίως ἂν	αὐτὸ	ληφθέν (οὐδὲ γὰρ ὑπομεῖναι ἂν
[7, 4]	τοὺς σφετέρους πάλιν. ἐποικοδομήσαντες δὲ	αὐτὸ	οἱ Ἀθηναῖοι ὑψηλότερον αὐτοὶ μὲν
[7, 4]	ἀναλαβὼν τὴν στρατιὰν ἐπῄει (πρὸς	αὐτό.	οἱ δ' Ἀθηναῖοι (ἔτυχον γὰρ
[7, 21]	καταφοβοῦσι, καὶ σφᾶς ἂν τὸ	αὐτὸ	ὁμοίως τοῖς ἐναντίοις (ὑποσχεῖν. καὶ
[7, 18]	αὖθις ἐς τοὺς Ἀθηναίους τὸ	αὐτὸ	περιεστάναι, πρόθυμοι ἦσαν ἐς τὸν
[7, 36]	τε καὶ πάντας ἐς τὸ	αὐτό,	προσπίπτοντας ἀλλήλοις ταράξεσθαι (ὅπερ καὶ
[7, 71]	οὐ πάντων ἅμα ἐς τὸ	αὐτὸ	σκοπούντων, εἰ μέν τινες ἴδοιέν
[7, 78]	ἔπειτα ἀνεχώρησαν πάλιν ἐς τὸ	αὐτὸ	στρατόπεδον. καὶ τὰ ἐπιτήδεια οὐκέτι
[7, 36]	ὀλίγου καὶ ἐς ὀλίγον, κατ'	αὐτὸ	τὸ στρατόπεδον τὸ ἑαυτῶν· τοῦ
[7, 34]	ὑπὸ τῶν Κορινθίων νεῶν ἐπ'	αὐτὸ	τοῦτο παχυτέρας τὰς (ἐπωτίδας ἐχουσῶν.
[7, 36]	παρασκευῇ τοῦ πεζοῦ, ἥνπερ ἐπ'	αὐτὸ	τοῦτο πρὶν (ἐλθεῖν αὐτοὺς φθάσαι
[7, 78]	ὕδωρ μετὰ σφῶν αὐτῶν φέρεσθαι	αὐτόθεν·	ἐν γὰρ τῷ πρόσθεν ἐπὶ
[7, 17]	ἐς τοὺς ξυμμάχους καὶ χρήματα	αὐτόθεν	καὶ (ναῦς καὶ ὁπλίτας ἑτοιμάζων.
[7, 33]	ἐπ' ἄκραν Ἰαπυγίαν· καὶ ὁρμηθέντες	αὐτόθεν	κατίσχουσιν ἐς τὰς Χοιράδας νήσους
[7, 34]	τῶν τε Κορινθίων καὶ τῶν	αὐτόθεν	ξυμμάχων ἐπὶ ταῖς προανεχούσαις ἄκραις
[7, 50]	καὶ νικήσαντες τοὺς Λίβυς, καὶ	αὐτόθεν	παραπλεύσαντες ἐς Νέαν πόλιν Καρχηδονιακὸν
[7, 71]	γνώμης εἶχε, φιλονικῶν μὲν ὁ	αὐτόθεν	περὶ τοῦ πλέονος ἤδη καλοῦ,
[7, 24]	ἐπιτηδείων (οἱ γὰρ Συρακόσιοι ναυσὶν	αὐτόθι	ἐφορμοῦντες ἐκώλυον, καὶ διὰ μάχης
[7, 29]	διδασκαλείῳ παίδων, ὅπερ μέγιστον ἦν	αὐτόθι	καὶ ἄρτι ἔτυχον οἱ παῖδες
[7, 33]	ἐκπεπτωκότας· καὶ βουλόμενοι τὴν στρατιὰν	αὐτόθι	πᾶσαν ἁθροίσαντες εἴ τις ὑπελέλειπτο
[7, 49]	χρημάτων ἀπορίαν καὶ ὅτι ἦν	αὐτόθι	πολὺ τὸ βουλόμενον τοῖς Ἀθηναίοις
[7, 43]	προσβάντες τὸ τείχισμα ὃ ἦν	αὐτόθι	τῶν Συρακοσίων αἱροῦσι καὶ ἄνδρας
[7, 56]	ἄλλων πολλῶν ξυμμάχων, καὶ οὐδ'	αὐτοὶ	αὖ μόνον, ἀλλὰ καὶ μετὰ
[7, 36]	ᾧπερ τῆς τέχνης μάλιστα ἐπίστευον·	αὐτοὶ	γὰρ κατὰ τὸ δυνατὸν τὸ
[7, 31]	πρὸς τὰς ἐν τῇ Ναυπάκτῳ·	αὐτοὶ	δὲ τὰ περὶ τῆς στρατιᾶς
[7, 35]	παραπλεῖν ἐκέλευον ἐπὶ τῆς Κροτωνιάτιδος,	αὐτοὶ	δὲ τὸν πεζὸν πάντα ἐξετάσαντες
[7, 56]	ὕστερον ἐπενεχθησόμενον πόλεμον ἐνεγκεῖν) καὶ	αὐτοὶ	δόξαντες αὐτῶν αἴτιοι εἶναι ὑπό
[7, 31]	ἄριστα σφίσι πλεούσας ἀφ' ὧν	αὐτοὶ	εἶχον ξυμπέμπουσι πρὸς τὰς ἐν
[7, 31]	Ἀλύζιάν τε καὶ Ἀνακτόριον, ὃ	αὐτοὶ	(εἶχον. ὄντι δ' αὐτῷ περὶ
[7, 13]	Σικελία) εἰσὶ δ' οἳ καὶ	αὐτοὶ	ἐμπορευόμενοι ἀνδράποδα Ὑκκαρικὰ ἀντεμβιβάσαι ὑπὲρ
[7, 71]	παραπλήσιά τε ἐπεπόνθεσαν καὶ ἔδρασαν	αὐτοὶ	ἐν Πύλῳ· διαφθαρεισῶν γὰρ τῶν
[7, 34]	οἱ Ἀθηναῖοι ἔστησαν τροπαῖον καὶ	αὐτοὶ	ἐν τῇ Ἀχαΐᾳ ὡς νικήσαντες,
[7, 64]	ὑπὸ Συρακοσίοις εὐθὺς γίγνοισθε, οἷς	αὐτοὶ	ἴστε οἵᾳ γνώμῃ ἐπήλθετε, οἱ
[7, 57]	ἢ ἀνάγκῃ (ἔσχεν. Ἀθηναῖοι μὲν	αὐτοὶ	Ἴωνες ἐπὶ Δωριᾶς Συρακοσίους ἑκόντες
[7, 75]	καὶ ἀντὶ μεγάλης ἐλπίδος καὶ	αὐτοὶ	καὶ ἡ πόλις κινδυνεύοντες, ἀλλὰ
[7, 55]	ἐπελθόντες, δημοκρατουμέναις τε, ὥσπερ καὶ	αὐτοί,	καὶ ναῦς καὶ ἵππους καὶ
[7, 36]	ἑαυτῶν· τοῦ δ' ἄλλου λιμένος	αὐτοὶ	(κρατήσειν, καὶ ξυμφερομένους αὐτούς, ἤν
[7, 6]	Ἀθηναίων οἰκοδομίαν, ὥστε μηκέτι μήτε	αὐτοὶ	κωλύεσθαι ὑπ' αὐτῶν, ἐκείνους τε
[7, 43]	ἐντυχόντες ἀμυνομένους προθύμως ἔτρεψαν. καὶ	αὐτοὶ	μὲν εὐθὺς ἐχώρουν ἐς τὸ
[7, 4]	δὲ αὐτὸ οἱ Ἀθηναῖοι ὑψηλότερον	αὐτοὶ	μὲν ταύτῃ ἐφύλασσον, τοὺς δὲ
[7, 44]	ἐπιστάμενοι τὸ ξύνθημα, εἰ δ'	αὐτοὶ	μὴ (ἀποκρίνοιντο, διεφθείροντο. μέγιστον δὲ
[7, 74]	δέ τινας ὀλίγας, ὥσπερ διενοήθησαν,	αὐτοὶ	οἱ Ἀθηναῖοι) τὰς δ' ἄλλας
[7, 42]	ἐκεῖνος εὐθὺς ἐπέκειτο· ἱκανοὶ γὰρ	αὐτοὶ	οἰόμενοι εἶναι ἅμα τ' ἂν
[7, 48]	καὶ τὰ πράγματα ὥσπερ καὶ	αὐτοὶ	ὁρῶντας καὶ οὐκ ἄλλων ἐπιτιμήσει
[7, 34]	ναῦς ἄπλους ἐποίησαν καὶ νομίσαντες	αὐτοὶ	οὐχ ἡσσᾶσθαι δι' ὅπερ οὐδ'
[7, 73]	οἱ δὲ ξυνεγίγνωσκον μὲν καὶ	αὐτοὶ	οὐχ ἧσσον ταῦτα ἐκείνου, καὶ
[7, 18]	ἐπιφέρειν, ἢν δίκας ἐθέλωσι διδόναι,	αὐτοὶ	οὐχ ὑπήκουον ἐς δίκας προκαλουμένων
[7, 58]	ὡς εἰπεῖν τοὺς ἄλλους Συρακόσιοι	αὐτοὶ	πλείω ἐπορίσαντο διὰ μέγεθός τε
[7, 58]	τοὺς ἐπελθόντας τούτους οἱ Σικελιῶται	αὐτοὶ	πλῆθος πλέον κατὰ πάντα παρέσχοντο
[7, 25]	ἄλλῃ στρατιᾷ καί, ἢν φθάσωσιν	αὐτοὶ	πρότερον διαφθείραντες τὸ παρὸν στράτευμα
[7, 56]	ἐκπλεύσαντες. οὐ γὰρ περὶ τοῦ	αὐτοὶ	σωθῆναι μόνον ἔτι τὴν ἐπιμέλειαν
[7, 75]	οἱ ἱππῆς παρὰ τὸ εἰωθὸς	αὐτοὶ	τὰ σφέτερα αὐτῶν σιτία ὑπὸ
[7, 17]	ἐπέρρωντο, καὶ ἐν ὁλκάσι παρεσκευάζοντο	αὐτοί	τε ἀποστελοῦντες ὁπλίτας ἐς τὴν
[7, 18]	ἀποπέμψοντες ἐν ταῖς ὁλκάσιν ἐπικουρίαν	αὐτοί	τε ἐπόριζον καὶ τοὺς ἄλλους
[7, 77]	καταπέπληχθε ἄγαν, λογίζεσθε δὲ ὅτι	αὐτοί	τε πόλις εὐθύς ἐστε ὅποι
[7, 69]	στρατηγοὶ καὶ Γύλιππος τοιαῦτα καὶ	αὐτοὶ	τοῖς σφετέροις στρατιώταις παρακελευσάμενοι ἀντεπλήρουν
[7, 51]	ἐγεγένητο. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι καὶ	αὐτοὶ	τοῦτο πυθόμενοι πολλῷ μᾶλλον ἐπηρμένοι
[7, 54]	ἐς τὴν λίμνην καὶ ἧς	αὐτοὶ	τῷ ἄλλῳ στρατοπέδῳ. ~Γεγενημένης δὲ
[7, 61]	ἀξίως τοῦδε τοῦ πλήθους, ὅσον	αὐτοὶ	ὑμῶν αὐτῶν ἐφορᾶτε, παρασκευάζεσθε. ~Ἃ
[7, 70]	Ἀθηναίους παντὶ τρόπῳ διαφυγεῖν, τούτους	αὐτοὶ	φεύγοντας φεύγουσιν. ~ὅ τε ἐκ
[7, 77]	ὥστ' ἀσφαλῆ καὶ εὔτακτον εἶναι	αὐτοὶ	φυλάξατε, μὴ ἄλλο τι ἡγησάμενος
[7, 36]	τὸ ἀντίπρῳρον ξυγκροῦσαι, μάλιστ' ἂν	αὐτοὶ	χρήσασθαι· πλεῖστον γὰρ ἐν αὐτῷ
[7, 25]	κατέπηξαν ἐν τῇ θαλάσσῃ, ὅπως	αὐτοῖς	αἱ νῆες ἐντὸς ὁρμοῖεν καὶ
[7, 57]	ἐπὶ Δωριᾶς ἠκολούθουν. (πρὸς δ'	αὐτοῖς	Αἰολῆς, Μηθυμναῖοι μὲν ναυσὶ καὶ
[7, 40]	καὶ οἱ ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων	αὐτοῖς	ἀκοντίζοντες μεγάλα ἔβλαπτον τοὺς Ἀθηναίους,
[7, 14]	ἐπιβοηθούντων, πρὸς ἐκείνους χωρῆσαι, διαπεπολεμήσεται	αὐτοῖς	ἀμαχεὶ ἐκπολιορκηθέντων ἡμῶν (ὁ πόλεμος)
[7, 33]	τοὺς ἀκοντιστὰς δυνάστης ὢν παρέσχετο	αὐτοῖς,	ἀνανεωσάμενοί τινα παλαιὰν φιλίαν (ἀφικνοῦνται
[7, 25]	Μεγάροις μίαν μὲν ναῦν λαμβάνουσιν	αὐτοῖς	ἀνδράσι, τὰς δ' ἄλλας οὐκ
[7, 41]	καὶ διεφθάρησαν, καὶ ἡ (ἑτέρα	αὐτοῖς	ἀνδράσιν ἑάλω. καταδύσαντες δ' οἱ
[7, 43]	αὖθις ξυστραφῶσιν, οἱ Βοιωτοὶ πρῶτοι	αὐτοῖς	ἀντέσχον καὶ προσβαλόντες ἔτρεψάν τε
[7, 33]	(ἡμέρας καὶ οἱ Καμαριναῖοι ἀφικνοῦνται	αὐτοῖς	βοηθοῦντες, πεντακόσιοι μὲν ὁπλῖται, τριακόσιοι
[7, 15]	ἐκ Πελοποννήσου ἄλλη στρατιὰ προσδόκιμος	αὐτοῖς,	βουλεύεσθε ἤδη ὡς τῶν γ'
[7, 18]	ξυμφορὰν καὶ εἴ τις ἄλλη	αὐτοῖς	ἐγένετο. (ἐπειδὴ δὲ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 51]	ἐπλήρουν καὶ ἀνεπειρῶντο ἡμέρας ὅσαι	αὐτοῖς	ἐδόκουν ἱκαναὶ εἶναι. ἐπειδὴ δὲ
[7, 86]	ξυνέβαινε δὲ τὸν μὲν πολεμιώτατον	αὐτοῖς	εἶναι, Δημοσθένη, διὰ τὰ ἐν
[7, 10]	ὅσα τε ἀπὸ γλώσσης εἴρητο	αὐτοῖς	εἶπον, καὶ εἴ τίς τι
[7, 39]	ἐκεῖσε φέροντας ἀναγκάσαι πωλεῖν, ὅπως	αὐτοῖς	ἐκβιβάσαντες τοὺς ναύτας εὐθὺς παρὰ
[7, 71]	καὶ οἱ ἐπὶ τῶν νεῶν	αὐτοῖς	ἔπασχον, πρίν γε δὴ οἱ
[7, 1]	κατὰ γῆν ἔλθωσιν. καὶ ἔδοξεν	αὐτοῖς	ἐπὶ τῆς Ἱμέρας πλεῖν, ἄλλως
[7, 36]	ἁπάσαις ταῖς ναυμαχίαις, οὐκ οὔσης	αὐτοῖς	ἐς πάντα τὸν λιμένα τῆς
[7, 35]	τοῦ Ὑλίου· καὶ αἱ νῆες	αὐτοῖς	ἐς τὸ αὐτὸ ἀπήντων. τῇ
[7, 36]	καὶ τοῦ Πλημμυρίου πολεμίου τε	αὐτοῖς	ἐσομένου καὶ τοῦ στόματος οὐ
[7, 47]	τά τε ἄλλα ὅτι ἀνέλπιστα	(αὐτοῖς	ἐφαίνετο. τῷ οὖν Δημοσθένει οὐκ
[7, 73]	ἅμα ἑορτῆς οὔσης (ἔτυχε γὰρ	αὐτοῖς	Ἡρακλεῖ ταύτην τὴν ἡμέραν θυσία
[7, 44]	ἄλλῳ τῳ γνωρίσαι σφίσι τε	αὐτοῖς	θόρυβον πολὺν παρεῖχον ἅμα πάντες
[7, 71]	τῆς ἁμίλλης καὶ τοῖς σώμασιν	αὐτοῖς	ἴσα τῇ δόξῃ περιδεῶς ξυναπονεύοντες
[7, 65]	ναυμαχήσουσιν οἱ Ἀθηναῖοι, προηγγέλθη δ'	αὐτοῖς	(καὶ ἡ ἐπιβολὴ τῶν σιδηρῶν
[7, 87]	κακοπαθῆσαι, οὐδὲν ὅτι οὐκ ἐπεγένετο	αὐτοῖς·	(καὶ ἡμέρας μὲν ἑβδομήκοντά τινας
[7, 71]	τῶν νεῶν τοῖς Λακεδαιμονίοις προσαπώλλυντο	αὐτοῖς	καὶ οἱ ἐν τῇ νήσῳ
[7, 34]	(ἦρχε δὲ αὐτῶν (Δίφιλος) ἐπέπλευσαν	αὐτοῖς.	καὶ οἱ Κορίνθιοι τὸ μὲν
[7, 22]	οὗ ἦν καὶ τὸ νεώριον	αὐτοῖς,	(καὶ) περιέπλεον βουλόμενοι πρὸς τὰς
[7, 50]	ὁρῶντες στρατιάν τε ἄλλην προσγεγενημένην	αὐτοῖς	καὶ τὰ ἑαυτῶν ἅμα οὐκ
[7, 74]	ὣς (οὐκ εὐθὺς ὥρμησαν, ἔδοξεν	αὐτοῖς	καὶ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν περιμεῖναι,
[7, 18]	οἱ Λακεδαιμόνιοι, ὥσπερ τε προυδέδοκτο	αὐτοῖς	καὶ τῶν Συρακοσίων καὶ Κορινθίων
[7, 79]	οἱ Συρακόσιοι προσέβαλλόν τε πανταχῇ	αὐτοῖς	κύκλῳ καὶ πολλοὺς κατετραυμάτιζον, καὶ
[7, 3]	τὰ ὅπλα ἐγγὺς κήρυκα προσπέμπει	αὐτοῖς	λέγοντα, εἰ βούλονται ἐξιέναι ἐκ
[7, 55]	ἀθυμίας ἦσαν καὶ ὁ παράλογος	αὐτοῖς	μέγας ἦν, πολὺ δὲ (μείζων
[7, 6]	εἰ προέλθοι, ταὐτὸν ἤδη ἐποίει	αὐτοῖς	νικᾶν τε μαχομένοις διὰ παντὸς
[7, 43]	δ' ἐβοήθουν τ' εὐθύς, καὶ	αὐτοῖς	ὁ Δημοσθένης καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 25]	ἐμβάλλοντες. (προσαγαγόντες γὰρ ναῦν μυριοφόρον	αὐτοῖς	οἱ Ἀθηναῖοι, πύργους τε ξυλίνους
[7, 35]	Δημοσθένης καὶ Εὐρυμέδων, ἐπειδὴ ξυστρατεύειν	αὐτοῖς	οἱ Θούριοι παρεσκευάσθησαν ἑπτακοσίοις μὲν
[7, 35]	ἐπὶ τῷ Ὑλίᾳ ποταμῷ καὶ	αὐτοῖς	οἱ Κροτωνιᾶται προσπέμψαντες εἶπον οὐκ
[7, 17]	(περαιοῦσθαι. οἱ γὰρ Κορίνθιοι, ὡς	αὐτοῖς	οἱ πρέσβεις ἧκον καὶ τὰ
[7, 80]	ἐχώρουν ἐν τῇ νυκτί. καὶ	αὐτοῖς,	οἷον φιλεῖ καὶ πᾶσι στρατοπέδοις,
[7, 75]	ἐπικρεμαμένου ἔτι κινδύνου πάντα ταῦτα	αὐτοῖς	οἰστὰ ἐφαίνετο. ~Ὁρῶν δὲ ὁ
[7, 50]	πρότερον οὐκ ἀναστάντες καὶ ὡς	αὐτοῖς	οὐδὲ ὁ Νικίας ἔτι ὁμοίως
[7, 69]	σφίσιν ἐνδεᾶ εἶναι καὶ λόγῳ	αὐτοῖς	οὔπω ἱκανὰ εἰρῆσθαι, αὖθις τῶν
[7, 19]	τῇ Ναυπάκτῳ εἴκοσιν Ἀττικαῖς, ἕωσπερ	αὐτοῖς	οὗτοι οἱ ὁπλῖται ταῖς ὁλκάσιν
[7, 67]	τὰς ναῦς καὶ ἐν σφίσιν	αὐτοῖς	πάντες οὐκ ἐν τῷ ἑαυτῶν
[7, 70]	Ἀθηναίοις, καὶ ὁ πεζὸς ἅμα	αὐτοῖς	παρεβοήθει ᾗπερ καὶ αἱ νῆες
[7, 62]	καὶ πρὸς τὰς τῶν ἐπωτίδων	αὐτοῖς	παχύτητας, ᾧπερ δὴ μάλιστα ἐβλαπτόμεθα,
[7, 38]	πρὸ τοῦ σφετέρου σταυρώματος, ὃ	αὐτοῖς	πρὸ τῶν νεῶν ἀντὶ λιμένος
[7, 36]	ἐμβολαῖς χρώμενοι ἀναρρήξειν τὰ πρῴραθεν	αὐτοῖς,	στερίφοις καὶ παχέσι πρὸς κοῖλα
[7, 30]	Εὔριπον καὶ τὴν θάλασσαν, (οὗ	αὐτοῖς	τὰ πλοῖα ἃ ἤγαγεν ὥρμει.
[7, 4]	ἐξετείχισε τρία φρούρια· καὶ ἐν	αὐτοῖς	τά τε σκεύη τὰ πλεῖστα
[7, 84]	ὄντι τῷ ποταμῷ ἐν σφίσιν	αὐτοῖς	ταρασσομένους. (οἵ τε Πελοποννήσιοι ἐπικαταβάντες
[7, 60]	καὶ οἱ μέν, ὡς ἔδοξεν	αὐτοῖς	ταῦτα, καὶ ἐποίησαν· ἔκ τε
[7, 57]	Δωριᾶς Συρακοσίους ἑκόντες ἦλθον, καὶ	αὐτοῖς	τῇ αὐτῇ φωνῇ καὶ νομίμοις
[7, 33]	(Καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι, ὡς	αὐτοῖς	τὸ ἐν τοῖς Σικελοῖς πάθος
[7, 44]	δὲ καὶ τοῦ ἄλλου στρατεύματος	αὐτοῖς	τὸ μὲν ἄρτι ἀνεβεβήκει, τὸ
[7, 34]	μὲν πρῶτον ἡσύχαζον, ἔπειτα ἀρθέντος	αὐτοῖς	τοῦ σημείου, ἐπεὶ καιρὸς ἐδόκει
[7, 34]	Ἀχαΐας ἐν τῇ Ῥυπικῇ. (καὶ	αὐτοῖς	τοῦ χωρίου μηνοειδοῦς ὄντος ἐφ'
[7, 6]	μᾶλλον ἢ πρότερον προαγαγὼν ξυνέμισγεν	αὐτοῖς,	τοὺς δ' ἱππέας καὶ τοὺς
[7, 34]	ναῦς ὥστε ὀλίγῳ ἐλάσσους εἶναι	αὐτοῖς	τῶν Ἀττικῶν νεῶν, ὁρμίζονται κατὰ
[7, 67]	οἰόμεθα σαφῶς πεπύσθαι· ὑπερβαλλόντων γὰρ	αὐτοῖς	τῶν κακῶν καὶ βιαζόμενοι ὑπὸ
[7, 1]	τι χωρίον. πέμψειν δέ τινα	αὐτοῖς	ὑπέσχοντο στρατιὰν οὐ πολλὴν καὶ
[7, 21]	Ἀθηναίους, τοὺς ἀντιτολμῶντας χαλεπωτάτους ἂν	(αὐτοῖς)	φαίνεσθαι· ᾧ γὰρ ἐκεῖνοι τοὺς
[7, 55]	πολιτείας τι μεταβολῆς τὸ διάφορον	αὐτοῖς,	ᾧ προσήγοντο ἄν, οὔτ' ἐκ
[7, 44]	πολέμιοι (ὁμοίως. ὥστε τέλος ξυμπεσόντες	αὑτοῖς	κατὰ πολλὰ τοῦ στρατοπέδου, ἐπεὶ
[7, 13]	ἀνθεστῶτα ὁρῶσιν, οἱ μὲν ἐπ'	αὐτομολίας	προφάσει ἀπέρχονται, οἱ δὲ ὡς
[7, 13]	θεράποντες, ἐπειδὴ ἐς ἀντίπαλα καθεστήκαμεν,	αὐτομολοῦσι,	καὶ οἱ ξένοι οἱ μὲν
[7, 26]	τε Εἵλωτες τῶν Λακεδαιμονίων αὐτόσε	αὐτομολῶσι	καὶ ἅμα λῃσταὶ ἐξ αὐτοῦ,
[7, 42]	διεχείμαζεν, ὑπερώφθη τε καὶ ἔφθασεν	αὐτὸν	ἐκ τῆς Πελοποννήσου στρατιᾷ ὁ
[7, 86]	οἱ μὲν δείσαντες, ὅτι πρὸς	αὐτὸν	ἐκεκοινολόγηντο, μὴ βασανιζόμενος διὰ τὸ
[7, 83]	δὲ Συρακόσιοι τῇ ὑστεραίᾳ καταλαβόντες	αὐτὸν	ἔλεγον ὅτι οἱ μετὰ Δημοσθένους
[7, 86]	(γένηται, πείσαντες τοὺς ξυμμάχους ἀπέκτειναν	αὐτόν.	καὶ ὁ μὲν τοιαύτῃ ἢ
[7, 48]	τὰ πράγματα ἐνδοῦναι, ἐπεκηρυκεύετο ὡς	αὐτὸν	καὶ οὐκ εἴα (ἀπανίστασθαι. ἃ
[7, 2]	γὰρ καὶ ἐγγὺς (ὄντα ᾐσθάνοντο	αὐτόν.	ὁ δὲ Ἰέτας τότε τι
[7, 52]	καὶ μυχῷ τοῦ λιμένος καὶ	αὐτόν	τε διαφθείρουσι καὶ τὰς μετ'
[7, 39]	καὶ ἀντικαταστάντες ταῖς ναυσὶ τὸν	αὐτὸν	τρόπον αὖθις ἐπὶ πολὺ διῆγον
[7, 84]	καὶ οἱ ξύμμαχοι προσέκειντο τὸν	αὐτὸν	τρόπον (πανταχόθεν βάλλοντές τε καὶ
[7, 19]	τῇ Πελοποννήσῳ ἀπέστελλον περὶ τὸν	αὐτὸν	χρόνον ταῖς ὁλκάσι τοὺς ὁπλίτας
[7, 34]	~Οἱ δὲ Πελοποννήσιοι περὶ τὸν	αὐτὸν	χρόνον τοῦτον οἱ ἐν ταῖς
[7, 49]	τὰ πράγματα καὶ ἐπικηρυκευόμενον πρὸς	αὐτὸν	ὥστε μὴ ἀπανίστασθαι, καὶ ἅμα
[7, 57]	ὑπήκοοι, οἱ δ' ἀπὸ ξυμμαχίας	αὐτόνομοι,	εἰσὶ δὲ καὶ οἳ μισθοφόροι
[7, 57]	νησιωτῶν Κεφαλλῆνες μὲν καὶ Ζακύνθιοι	αὐτόνομοι	μέν, κατὰ δὲ τὸ νησιωτικὸν
[7, 57]	ὄντες φόρου, ναῦς δὲ παρέχοντες	αὐτόνομοι	ξυνέσποντο. καὶ τὸ πλεῖστον Ἴωνες
[7, 58]	τοσάδε, Δωριῆς τε καὶ (οἱ)	αὐτόνομοι	πάντες, ξυνεμάχουν, βαρβάρων δὲ Σικελοὶ
[7, 48]	οἱ στρατηγοὶ ἀπῆλθον. οὔκουν βούλεσθαι	αὐτός	γε ἐπιστάμενος τὰς Ἀθηναίων φύσεις
[7, 70]	τέ τις ἐν ᾧ προσετέτακτο	αὐτὸς	ἕκαστος (ἠπείγετο πρῶτος φαίνεσθαι. ξυμπεσουσῶν
[7, 42]	Δημοσθένης, καὶ γιγνώσκων ὅτι καὶ	αὐτὸς	ἐν τῷ παρόντι τῇ πρώτῃ
[7, 73]	οὐκέτι ἔπειθεν αὐτοὺς ὁ Ἑρμοκράτης,	αὐτὸς	ἐπὶ τούτοις τάδε μηχανᾶται, δεδιὼς
[7, 8]	τὴν σφετέραν ἀπορίαν, ἔπεμπε καὶ	αὐτὸς	ἐς τὰς Ἀθήνας ἀγγέλλων πολλάκις
[7, 43]	ἔδει, ἢν κρατῶσι, τειχίζοντας ἔχειν,	αὐτὸς	μὲν ἀπὸ πρώτου ὕπνου καὶ
[7, 22]	πᾶσαν τὴν στρατιὰν τὴν πεζὴν	αὐτὸς	μὲν τοῖς ἐν τῷ Πλημμυρίῳ
[7, 48]	δὲ Νικίας ἐνόμιζε μὲν καὶ	αὐτὸς	πόνηρα σφῶν τὰ πράγματα εἶναι,
[7, 84]	ἀλλὰ πᾶς τέ τις διαβῆναι	αὐτὸς	πρῶτος βουλόμενος καὶ οἱ πολέμιοι
[7, 64]	ἐν ἄλλῳ μᾶλλον καιρῷ ἀποδειξάμενος	αὐτός	τε αὑτῷ ὠφέλιμος γένοιτο καὶ
[7, 81]	αὐτῶν καὶ ἐν πολλῷ θορύβῳ	αὐτός	τε καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ
[7, 26]	καταλιπὼν φυλακὴν αὐτοῦ ἀπεκομίζετο καὶ	αὐτὸς	ὕστερον ταῖς τριάκοντα ναυσὶν ἐπ'
[7, 26]	οἵ τε Εἵλωτες τῶν Λακεδαιμονίων	αὐτόσε	αὐτομολῶσι καὶ ἅμα λῃσταὶ ἐξ
[7, 81]	αὐτός τε καὶ οἱ μετ'	αὐτοῦ	Ἀθηναῖοι ἦσαν· ἀνειληθέντες γὰρ ἔς
[7, 26]	χωρίον ἐξετείχισε καὶ καταλιπὼν φυλακὴν	αὐτοῦ	ἀπεκομίζετο καὶ αὐτὸς ὕστερον ταῖς
[7, 40]	πόλιν ἔπλευσαν καὶ εὐθὺς ἐκβάντες	αὐτοῦ	(ἄριστον ἐποιοῦντο· οἱ δ' Ἀθηναῖοι
[7, 86]	αὖθις σφίσι νεώτερόν τι ἀπ'	αὐτοῦ	(γένηται, πείσαντες τοὺς ξυμμάχους ἀπέκτειναν
[7, 56]	παρέπλεον ἀδεῶς καὶ τὸ στόμα	αὐτοῦ	διενοοῦντο κλῄσειν, ὅπως μηκέτι, μηδ'
[7, 43]	ὁ Γύλιππος καὶ οἱ μετ'	αὐτοῦ	ἐβοήθουν ἐκ τῶν προτειχισμάτων, καὶ
[7, 16]	ἕτεροι ξυνάρχοντες αἱρεθέντες ἀφίκωνται, τῶν	αὐτοῦ	ἐκεῖ δύο προσείλοντο Μένανδρον καὶ
[7, 78]	ἐς χωρίον ἄπεδόν τι καὶ	αὐτοῦ	ἐστρατοπεδεύσαντο, βουλόμενοι ἔκ τε τῶν
[7, 50]	Ἀκράγαντος (ἐν Γέλᾳ γὰρ ὄντος	αὐτοῦ	ἔτι ἡ τοῖς Συρακοσίοις στάσις
[7, 49]	ἄνευ Ἀθηναίων ψηφίσματος, ἀλλὰ τρίβειν	αὐτοῦ,	ἔφη χρῆναι ἢ ἐς τὴν
[7, 37]	καθ' ὅσον πρὸς τὴν πόλιν	αὐτοῦ	ἑώρα· καὶ οἱ ἀπὸ τοῦ
[7, 3]	ἄκραν τὴν Τεμενῖτιν καλουμένην, (καὶ	αὐτοῦ	ηὐλίσαντο. τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἄγων
[7, 64]	ἡμῶν ἀδυνάτους ἐσομένους τούς τε	αὐτοῦ	καὶ τοὺς ἐπελθόντας ἀμύνασθαι. καὶ
[7, 58]	οἰκοῦσιν· οὗτοι δὲ καὶ ἐξ	(αὐτοῦ	μόνοι ἐβοήθησαν. καὶ Ἑλληνικὰ μὲν
[7, 52]	τε διαφθείρουσι καὶ τὰς μετ'	αὐτοῦ	ναῦς ἐπισπομένας· ἔπειτα δὲ καὶ
[7, 50]	νυκτὸς πλοῦν ἀπέχει, καὶ ἀπ'	αὐτοῦ	περαιωθέντες (ἀφίκοντο ἐς Σελινοῦντα. καὶ
[7, 83]	ταῦτα ἀποδοῦναι, ὥστε τὴν μετ'	αὐτοῦ	στρατιὰν ἀφεῖναι αὐτούς· μέχρι οὗ
[7, 82]	Νικίας δὲ καὶ οἱ μετ'	αὐτοῦ	ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ ἀφικνοῦνται ἐπὶ
[7, 21]	ἀπόπειραν λαμβάνειν· ἐλπίζειν γὰρ ἀπ'	αὐτοῦ	τι ἔργον ἄξιον (τοῦ κινδύνου
[7, 78]	δὲ λόφος καρτερὸς καὶ ἑκατέρωθεν	αὐτοῦ	χαράδρα κρημνώδης, ἐκαλεῖτο δὲ Ἀκραῖον
[7, 51]	καθεζομένους χαλεπωτέρους εἶναι προσπολεμεῖν, ἀλλ'	αὐτοῦ	ὡς τάχιστα καὶ ἐν ᾧ
[7, 26]	αὐτομολῶσι καὶ ἅμα λῃσταὶ ἐξ	αὐτοῦ,	ὥσπερ ἐκ τῆς Πύλου, ἁρπαγὴν
[7, 8]	νομίζων οὕτως ἂν μάλιστα τὴν	αὑτοῦ	γνώμην μηδὲν ἐν τῷ ἀγγέλῳ
[7, 41]	μὲν τῶν ὁλκάδων ἐπεδίωκον· ἔπειτα	αὐτοὺς	αἱ κεραῖαι ὑπὲρ τῶν ἔσπλων
[7, 51]	ἐπιβουλεῦσαι) καὶ ἅμα οὐ βουλόμενοι	αὐτοὺς	ἄλλοσέ ποι τῆς Σικελίας καθεζομένους
[7, 36]	τε καὶ ἀνάκρουσιν, οὐ δυνήσεσθαι	αὐτούς,	ἄλλως τε καὶ τοῦ Πλημμυρίου
[7, 62]	τῶν νεῶν, καὶ τὸ μήτε	αὐτοὺς	ἀνακρούεσθαι μήτ' ἐκείνους ἐᾶν ὠφέλιμον
[7, 3]	ἔγνω ὁ Γύλιππος οὐ προσιόντας	αὐτούς,	ἀπήγαγε τὴν στρατιὰν ἐπὶ τὴν
[7, 44]	κρείσσους ὄντες τῶν πολεμίων, διέφευγον	αὐτοὺς	ἅτε ἐκείνων ἐπιστάμενοι τὸ ξύνθημα,
[7, 38]	τῆς ναυμαχίας γενόμενα καὶ ἐλπίζων	αὐτοὺς	αὖθις ἐπιχειρήσειν τούς τε τριηράρχους
[7, 70]	ξυμμάχοις καλὸν εἶναι κωλῦσαί τε	αὐτοὺς	διαφυγεῖν καὶ τὴν οἰκείαν ἑκάστους
[7, 29]	δαπανᾶν εὐθὺς ἀπέπεμπον, προστάξαντες κομίσαι	αὐτοὺς	Διειτρέφει, καὶ εἰπόντες ἅμα ἐν
[7, 81]	τῶν Συρακοσίων ἐκυκλοῦντό τε (ῥᾷον	αὐτοὺς	δίχα δὴ ὄντας καὶ ξυνῆγον
[7, 28]	οὐδεὶς πλείω χρόνον ἐνόμιζον περιοίσειν	αὐτούς,	εἰ οἱ Πελοποννήσιοι ἐσβάλοιεν ἐς
[7, 8]	τὰ γράμματα καὶ ὅσα ἔδει	αὐτοὺς	εἰπεῖν· ὁ δὲ τὰ κατὰ
[7, 34]	δὲ ἀντίπαλα μὲν καὶ ὡς	αὐτοὺς	ἑκατέρους ἀξιοῦν νικᾶν, ὅμως δὲ
[7, 48]	καρτερῶσι προσκαθήμενοι· χρημάτων γὰρ ἀπορίᾳ	αὐτοὺς	ἐκτρυχώσειν, ἄλλως τε καὶ ἐπὶ
[7, 70]	μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι, τὰ δὲ	αὐτοὺς	ἐμβεβλῆσθαι, δύο τε περὶ μίαν
[7, 18]	τὰς σπονδὰς προτέρους λελυκέναι ἡγοῦντο	αὐτούς·	ἐν γὰρ τῷ προτέρῳ πολέμῳ
[7, 1]	ἃς ὁ Νικίας ὅμως πυνθανόμενος	αὐτοὺς	ἐν Λακροῖς εἶναι ἀπέστειλεν. φθάσαντες
[7, 82]	καὶ παρέδοσαν οἱ πάντες σφᾶς	αὐτοὺς	ἑξακισχίλιοι, καὶ τὸ ἀργύριον ὃ
[7, 81]	ταύτῃ τῇ ἰδέᾳ καταδαμασάμενοι λήψεσθαι	αὐτούς.	~ἐπειδὴ δ' οὖν δι' ἡμέρας
[7, 58]	ὄντες καὶ Γελῷοι οἰκοῦντες μετ'	αὐτούς,	ἔπειτα Ἀκραγαντίνων (ἡσυχαζόντων ἐν τῷ
[7, 29]	ἀποβιβάσας ἐς τὴν (Βοιωτίαν ἦγεν	αὐτοὺς	ἐπὶ Μυκαλησσόν. καὶ τὴν μὲν
[7, 28]	καὶ χειμῶνος ἐταλαιπωροῦντο. μάλιστα δ'	αὐτοὺς	ἐπίεζεν ὅτι δύο πολέμους ἅμα
[7, 33]	ἐν τούτῳ τύχης εἰσί, τοὺς	αὐτοὺς	ἐχθροὺς καὶ φίλους τοῖς Ἀθηναίοις
[7, 36]	διὰ τὸ μὴ ἀντιπρῴροις μᾶλλον	αὐτοὺς	ἢ ἐκ περίπλου ταῖς ἐμβολαῖς
[7, 73]	μᾶλλον ἐλπίζειν ἂν σφῶν πείθεσθαι	αὐτοὺς	ἢ ὅπλα λαβόντας ἐν τῷ
[7, 79]	ἀποτειχιοῦντας αὖ ἐκ τοῦ ὄπισθεν	αὐτοὺς	ᾗ προεληλύθεσαν· ἀντιπέμψαντες δὲ κἀκεῖνοι
[7, 36]	λιμένος αὐτοὶ (κρατήσειν, καὶ ξυμφερομένους	αὐτούς,	ἤν πῃ βιάζωνται, ἐς ὀλίγον
[7, 11]	ὥστε μὴ εἶναι ἔτι περιτειχίσαι	αὐτούς,	ἢν μή τις τὸ παρατείχισμα
[7, 6]	κέρᾳ τῶν Ἀθηναίων, ὅπερ κατ'	αὐτοὺς	ἦν, ἔτρεψαν· καὶ δι' αὐτὸ
[7, 78]	οἱ τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων	αὐτοὺς	ἱππῆς καὶ ἀκοντισταὶ ὄντες πολλοὶ
[7, 77]	ἐχυρῷ εἶναι. προπέπεμπται δ' ὡς	αὐτούς,	καὶ ἀπαντᾶν εἰρημένον καὶ σιτία
[7, 29]	ἔς τε τὴν Τάναγραν ἀπεβίβασεν	αὐτοὺς	καὶ ἁρπαγήν τινα ἐποιήσατο διὰ
[7, 63]	τὸ ναυτικὸν ἡμῖν ἠξίωσεν, ἀμύνασθε	αὐτούς,	καὶ δείξατε ὅτι καὶ μετ'
[7, 78]	Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων, καὶ τρεψάμενοι	αὐτοὺς	καὶ κρατήσαντες τοῦ πόρου ἐχώρουν
[7, 44]	ὁμοίως ἠπίσταντο διὰ τὸ κρατοῦντας	αὐτοὺς	καὶ μὴ διεσπασμένους ἧσσον ἀγνοεῖσθαι,
[7, 25]	εἰσὶ καὶ ἀξιώσοντας ξυμβοηθεῖν ἐπ'	αὐτοὺς	καὶ ναυσὶ καὶ πεζῷ, ὡς
[7, 53]	ἐς μάχην τε κατέστησαν πρὸς	αὐτοὺς	καὶ νικήσαντες ἐπεδίωξαν καὶ ὁπλίτας
[7, 71]	οἱ πλεῖστοι ἤδη περὶ σφᾶς	(αὐτοὺς	καὶ ὅπῃ σωθήσονται διεσκόπουν. ἦν
[7, 31]	δέκα τε ναῦς πληροῦν κελεύσας	αὐτοὺς	καὶ ὁπλίτας καταλεγόμενος (ξυνῆρχε γὰρ
[7, 44]	τε Ἀθηναῖοι ἐζήτουν τε σφᾶς	αὐτοὺς	καὶ πᾶν τὸ ἐξ ἐναντίας,
[7, 83]	οἱ μετὰ Δημοσθένους παραδεδώκοιεν σφᾶς	αὐτούς,	κελεύοντες κἀκεῖνον τὸ αὐτὸ δρᾶν·
[7, 68]	πρέπει μηδὲ τὸ ἀκινδύνως ἀπελθεῖν	αὐτοὺς	κέρδος νομίσαι. τοῦτο μὲν γὰρ
[7, 11]	τε πολιορκεῖν δοκοῦντας ἡμᾶς ἄλλους	αὐτοὺς	μᾶλλον, ὅσα γε κατὰ γῆν,
[7, 83]	τὴν μετ' αὐτοῦ στρατιὰν ἀφεῖναι	αὐτούς·	μέχρι οὗ δ' ἂν τὰ
[7, 59]	ὄν, καὶ μηδὲ καθ' ἕτερα	αὐτούς,	μήτε διὰ θαλάσσης (μήτε τῷ
[7, 77]	ἐσώθησαν) μηδὲ καταμέμφεσθαι ὑμᾶς ἄγαν	αὐτοὺς	μήτε ταῖς ξυμφοραῖς (μήτε ταῖς
[7, 51]	ἐν ᾧ σφίσι ξυμφέρει (ἀναγκάσαι	αὐτοὺς	ναυμαχεῖν. τὰς οὖν ναῦς ἐπλήρουν
[7, 31]	τε μέλλουσιν· πέμπειν οὖν ἐκέλευεν	αὐτοὺς	ναῦς, ὡς οὐχ ἱκανὰς οὔσας
[7, 48]	σφετέρων εἶναι· καὶ χρήμασι γὰρ	αὐτοὺς	ξενοτροφοῦντας καὶ ἐν περιπολίοις ἅμα
[7, 5]	ἐπειδὴ καιρὸς ἦν, αὖθις ἐπῆγεν	αὐτούς.	~ὁ δὲ Νικίας καὶ οἱ
[7, 73]	ἐφαίνετο ἄπορα καὶ οὐκέτι ἔπειθεν	αὐτοὺς	ὁ Ἑρμοκράτης, αὐτὸς ἐπὶ τούτοις
[7, 25]	παρέπλεον ἐπ' οἴκου. φυλάξαντες δ'	αὐτοὺς	οἱ Ἀθηναῖοι εἴκοσι ναυσὶ πρὸς
[7, 56]	μηκέτι, μηδ' εἰ βούλοιντο, λάθοιεν	αὐτοὺς	οἱ (Ἀθηναῖοι ἐκπλεύσαντες. οὐ γὰρ
[7, 25]	ἄγουσα (Θεσπιῶν ὁπλίτας· καὶ ἀναλαβόντες	αὐτοὺς	οἱ Συρακόσιοι ἐπὶ τὰς ναῦς
[7, 53]	τι ἔχων τῆς στρατιᾶς. (καὶ	αὐτοὺς	οἱ Τυρσηνοί (οὗτοι γὰρ ἐφύλασσον
[7, 77]	ἢ φθόνου) καὶ ὁρῶντες ὑμᾶς	αὐτοὺς	οἷοι ὁπλῖται ἅμα καὶ ὅσοι
[7, 37]	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τὸ πρῶτον	αὐτοὺς	οἰόμενοι τῷ πεζῷ μόνῳ πειράσειν,
[7, 69]	ἀνεκάλει, πατρόθεν τε ἐπονομάζων καὶ	αὐτοὺς	ὀνομαστὶ καὶ φυλήν, ἀξιῶν τό
[7, 31]	ἀφικνεῖται δὲ καὶ Κόνων παρ'	αὐτούς,	ὃς ἦρχε Ναυπάκτου, ἀγγέλλων ὅτι
[7, 32]	ξυστραφέντες κωλύσωσι διελθεῖν· ἄλλῃ γὰρ	αὐτοὺς	οὐδὲ πειράσειν· Ἀκραγαντῖνοι γὰρ οὐκ
[7, 27]	Ἀθηναῖοι, ὡς ὕστεροι ἧκον, διενοοῦντο	αὐτοὺς	πάλιν ὅθεν ἦλθον ἐς Θρᾴκην
[7, 48]	εὖ λέγων διαβάλλοι, ἐκ τούτων	αὐτοὺς	(πείσεσθαι. τῶν τε παρόντων στρατιωτῶν
[7, 2]	δὲ πρὸ Γυλίππου, καὶ καταλαβὼν	αὐτοὺς	περὶ ἀπαλλαγῆς τοῦ πολέμου μέλλοντας
[7, 73]	οὐ χρεὼν ἀποχωρῆσαι τῆς νυκτὸς	αὐτοὺς	περιιδεῖν, λέγων ταῦτα ἃ καὶ
[7, 28]	ἄν τις ἀκούσας. τὸ γὰρ	αὐτοὺς	πολιορκουμένους ἐπιτειχισμῷ ὑπὸ Πελοποννησίων μηδ'
[7, 27]	τὸν ἐκ τῆς Δεκελείας πόλεμον	αὐτοὺς	πολυτελὲς ἐφαίνετο· δραχμὴν γὰρ τῆς
[7, 1]	ἐς Ἱμέραν πρῶτον πλεύσαντες καὶ	αὐτούς	τε ἐκείνους καὶ στρατιὰν ἄλλην
[7, 1]	τε Ἱμεραίους ἔπεισαν ξυμπολεμεῖν καὶ	αὐτούς	τε ἕπεσθαι καὶ τοῖς ἐκ
[7, 75]	μὲν τοῦ ἄλλους δουλωσομένους ἥκειν	αὐτοὺς	τοῦτο μᾶλλον δεδιότας μὴ πάθωσι
[7, 36]	ἐπ' αὐτὸ τοῦτο πρὶν (ἐλθεῖν	αὐτοὺς	φθάσαι βουλόμενοι ξυνέλεγον. παρεσκευάσαντο δὲ
[7, 30]	τήν τε λείαν ἀφείλοντο καὶ	αὐτοὺς	φοβήσαντες καταδιώκουσιν ἐπὶ τὸν Εὔριπον
[7, 21]	δὲ τῇ Σικελίᾳ ὑπὸ τοὺς	αὐτοὺς	χρόνους τούτου τοῦ ἦρος καὶ
[7, 48]	ἀπελθεῖν. καὶ γὰρ οὐ τοὺς	αὐτοὺς	ψηφιεῖσθαί τε περὶ σφῶν (αὐτῶν)
[7, 40]	ἐποιοῦντο· οἱ δ' Ἀθηναῖοι νομίσαντες	αὐτοὺς	ὡς ἡσσημένους σφῶν πρὸς τὴν
[7, 5]	ἐπάξειν. καὶ διανοεῖσθαι οὕτως ἐκέλευεν	αὐτοὺς	ὡς τῇ μὲν παρασκευῇ οὐκ
[7, 42]	εἰ μετέπεμψαν ἔτι ὁμοίως ἂν	αὐτοὺς	ὠφελεῖν) ταῦτα οὖν ἀνασκοπῶν ὁ
[7, 73]	περιιδεῖν, λέγων ταῦτα ἃ καὶ	αὐτῷ	ἐδόκει, ἀλλὰ ἐξελθόντας ἤδη πάντας
[7, 16]	καὶ τῶν ξυμμάχων. καὶ ξυνάρχοντας	αὐτῷ	εἵλοντο Δημοσθένη τε τὸν Ἀλκισθένους
[7, 84]	ἐπιθυμίᾳ. ὡς δὲ γίγνονται ἐπ'	αὐτῷ,	ἐσπίπτουσιν οὐδενὶ κόσμῳ ἔτι, ἀλλὰ
[7, 49]	οἱ ἔφη ἀρέσκειν ἐν τῷ	αὐτῷ	ἔτι μένειν, ἀλλ' ὅτι τάχιστα
[7, 4]	ποιεῖ, καὶ εἰ τειχισθείη, ῥᾴων	αὐτῷ	ἐφαίνετο ἡ ἐσκομιδὴ τῶν ἐπιτηδείων
[7, 16]	οὐ παρέλυσαν τῆς ἀρχῆς, ἀλλ'	αὐτῷ,	ἕως ἂν ἕτεροι ξυνάρχοντες αἱρεθέντες
[7, 85]	Γυλίππῳ ἑαυτὸν παραδίδωσι, πιστεύσας μᾶλλον	αὐτῷ	ἢ τοῖς Συρακοσίοις· καὶ ἑαυτῷ
[7, 9]	κινδύνων ἐπεμέλετο. ~Ἐν δὲ τῷ	αὐτῷ	θέρει τελευτῶντι καὶ Εὐετίων στρατηγὸς
[7, 27]	τὰς Ἀθήνας πελτασταὶ ἐν τῷ	αὐτῷ	θέρει τούτῳ τριακόσιοι καὶ χίλιοι,
[7, 70]	ἐκράτουν τῶν τεταγμένων νεῶν πρὸς	αὐτῷ	καὶ ἐπειρῶντο λύειν τὰς κλῄσεις·
[7, 87]	αὐτῶν διὰ στενοχωρίαν ἐν τῷ	αὐτῷ	καὶ προσέτι τῶν νεκρῶν ὁμοῦ
[7, 77]	τὰ ἄλλα, νῦν ἐν τῷ	αὐτῷ	κινδύνῳ τοῖς φαυλοτάτοις αἰωροῦμαι· καίτοι
[7, 3]	αἱρεῖ, καὶ ὅσους ἔλαβεν ἐν	αὐτῷ	πάντας ἀπέκτεινεν· ἦν δὲ οὐκ
[7, 78]	τοῦ Ἀνάπου ποταμοῦ, ηὗρον ἐπ'	αὐτῷ	παρατεταγμένους τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων,
[7, 31]	ὃ αὐτοὶ (εἶχον. ὄντι δ'	αὐτῷ	περὶ ταῦτα ὁ Εὐρυμέδων ἀπαντᾷ
[7, 43]	ἀποπειρᾶσαι τοῦ (παρατειχίσματος. ὡς δὲ	αὐτῷ	προσαγαγόντι κατεκαύθησάν τε ὑπὸ τῶν
[7, 86]	ὧν οἵ τε Λακεδαιμόνιοι ἦσαν	αὐτῷ	προσφιλεῖς κἀκεῖνος οὐχ ἥκιστα διὰ
[7, 20]	τὸν πόλεμον, ξυμπορίσαντες. εἴρητο δ'	αὐτῷ	πρῶτον μετὰ τοῦ Χαρικλέους ἅμα
[7, 81]	ὢν διὰ τὸ ὑστέρῳ ἀναχωροῦντι	αὐτῷ	πρώτῳ ἐπικεῖσθαι τοὺς πολεμίους καὶ
[7, 71]	ἀπώλλυντο. ἦν τε ἐν τῷ	αὐτῷ	στρατεύματι τῶν Ἀθηναίων, ἕως ἀγχώμαλα
[7, 36]	αὐτοὶ χρήσασθαι· πλεῖστον γὰρ ἐν	αὐτῷ	σχήσειν· τὴν γὰρ ἀνάκρουσιν οὐκ
[7, 49]	μὴ μέλλειν. καὶ ὁ Εὐρυμέδων	(αὐτῷ	ταῦτα ξυνηγόρευεν. ἀντιλέγοντος δὲ τοῦ
[7, 67]	νῦν, καὶ τῆς δοκήσεως προσγεγενημένης	αὐτῷ,	τὸ κρατίστους εἶναι εἰ τοὺς
[7, 26]	~Ὁ δὲ Δημοσθένης, ἐπεὶ ξυνελέγη	αὐτῷ	τὸ στράτευμα ὃ ἔδει ἔχοντα
[7, 28]	Σικελίας, ἀλλ' ἐκεῖ Συρακούσας τῷ	αὐτῷ	τρόπῳ ἀντιπολιορκεῖν, πόλιν οὐδὲν ἐλάσσω
[7, 17]	ἄλλης Πελοποννήσου οἱ Λακεδαιμόνιοι τῷ	αὐτῷ	τρόπῳ (πέμψοντες· ναῦς τε οἱ
[7, 63]	ναύταις παραινῶ καὶ ἐν τῷ	αὐτῷ	τῷδε καὶ δέομαι μὴ ἐκπεπλῆχθαί
[7, 64]	μᾶλλον καιρῷ ἀποδειξάμενος αὐτός τε	αὑτῷ	ὠφέλιμος γένοιτο καὶ τοῖς ξύμπασι
[7, 60]	ὁρῶσι καὶ τὴν ἄλλην διάνοιαν	(αὐτῶν	αἰσθομένοις βουλευτέα ἐδόκει. καὶ ξυνελθόντες
[7, 56]	πόλεμον ἐνεγκεῖν) καὶ αὐτοὶ δόξαντες	αὐτῶν	αἴτιοι εἶναι ὑπό τε τῶν
[7, 77]	ἠπιώτερα ἕξειν (οἴκτου γὰρ ἀπ'	αὐτῶν	ἀξιώτεροι ἤδη ἐσμὲν ἢ φθόνου)
[7, 85]	πολύ, καὶ διεπλήσθη πᾶσα Σικελία	αὐτῶν,	ἅτε οὐκ ἀπὸ ξυμβάσεως ὥσπερ
[7, 29]	πολεμίους, ἤν τι δύνηται, ἀπ'	αὐτῶν	βλάψαι. ὁ δὲ ἔς τε
[7, 87]	ἀσθένειαν (ἐνεωτέριζον, πάντα τε ποιούντων	αὐτῶν	διὰ στενοχωρίαν ἐν τῷ αὐτῷ
[7, 40]	ἐδόκει τοῖς Ἀθηναίοις ὑπὸ σφῶν	αὐτῶν	διαμέλλοντας κόπῳ ἁλίσκεσθαι, ἀλλ' ἐπιχειρεῖν
[7, 25]	πρότερον διαφθείραντες τὸ παρὸν στράτευμα	αὐτῶν,	διαπεπολεμησόμενον. καὶ οἱ μὲν ἐν
[7, 34]	ναυσὶ καὶ τρισίν (ἦρχε δὲ	αὐτῶν	(Δίφιλος) ἐπέπλευσαν αὐτοῖς. καὶ οἱ
[7, 41]	Συρακοσίων ἐπαιρόμεναι τῇ νίκῃ προσέμειξαν	αὐτῶν	ἐγγὺς καὶ διεφθάρησαν, καὶ ἡ
[7, 4]	Νικίας· καὶ πέμπει ἐς φυλακὴν	αὐτῶν	εἴκοσι ναῦς, αἷς εἴρητο περί
[7, 87]	καὶ δίψῃ ἐπιέζοντο (ἐδίδοσαν γὰρ	αὐτῶν	ἑκάστῳ ἐπὶ ὀκτὼ μῆνας κοτύλην
[7, 6]	μηκέτι μήτε αὐτοὶ κωλύεσθαι ὑπ'	αὐτῶν,	ἐκείνους τε καὶ παντάπασιν ἀπεστερηκέναι,
[7, 50]	καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι εὐθὺς	αὐτῶν	ἐλθόντων παρεσκευάζοντο ὡς ἐπιθησόμενοι κατ'
[7, 48]	πλέον ἢ οἱ ἄλλοι ᾐσθάνετο	αὐτῶν,	ἐλπίδος τι ἔτι παρεῖχε πονηρότερα
[7, 30]	ἃ ἤγαγεν ὥρμει. καὶ ἀποκτείνουσιν	αὐτῶν	ἐν τῇ ἐσβάσει τοὺς πλείστους
[7, 30]	τὴν φυλακὴν ἐποιοῦντο, καὶ ὀλίγοι	αὐτῶν	ἐν τούτῳ διεφθάρησαν. μέρος δέ
[7, 50]	ὅταν τις σημήνῃ. (καὶ μελλόντων	αὐτῶν,	ἐπειδὴ ἑτοῖμα ἦν, ἀποπλεῖν ἡ
[7, 7]	τῶν Ἀθηναίων φυλακήν (ἦρχε δ'	αὐτῶν	Ἐρασινίδης Κορίνθιος) καὶ ξυνετείχισαν τὸ
[7, 79]	δὲ καὶ οἱ Συρακόσιοι ἀπ'	αὐτῶν	ἐς τὸ ἑαυτῶν στρατόπεδον. ~Τῆς
[7, 34]	τε τὴν τοῦ ἀνέμου ἄπωσιν	αὐτῶν	ἐς τὸ πέλαγος καὶ διὰ
[7, 40]	τὰ πλάγια παραπλέοντες καὶ ἐξ	αὐτῶν	ἐς τοὺς ναύτας ἀκοντίζοντες. ~τέλος
[7, 67]	καὶ οὐκ ἀνάρμοστοι πρὸς ἕκαστον	αὐτῶν	ἐσόμεθα· οἱ δ' ἐπειδὰν πολλοὶ
[7, 16]	ὅτι ἥξει βοήθεια καὶ ἐπιμέλεια	αὐτῶν	ἔσται· ~ὁ δὲ Δημοσθένης ὑπομένων
[7, 3]	πέντε ἡμερῶν λαβόντες τὰ σφέτερα	αὐτῶν,	ἑτοῖμος εἶναι (σπένδεσθαι. οἱ δ'
[7, 61]	τοῦ πλήθους, ὅσον αὐτοὶ ὑμῶν	αὐτῶν	ἐφορᾶτε, παρασκευάζεσθε. ~Ἃ δὲ ἀρωγὰ
[7, 70]	κατά τε τὸν ἔκπλουν μέρει	αὐτῶν	ἐφύλασσον καὶ κατὰ τὸν ἄλλον
[7, 55]	τὰ πλείω, τά τε πρὸ	αὐτῶν	ἠπόρουν, καὶ ἐπειδή γε καὶ
[7, 17]	Ναυπάκτῳ φυλακήν, καὶ τὰς ὁλκάδας	αὐτῶν	ἧσσον οἱ ἐν τῇ Ναυπάκτῳ
[7, 81]	ἕως ἐνδιατρίβων κυκλοῦταί τε ὑπ'	αὐτῶν	καὶ ἐν πολλῷ θορύβῳ αὐτός
[7, 44]	ἄνωθεν καταβαῖεν, οἱ μὲν πολλοὶ	αὐτῶν	καὶ ὅσοι ἦσαν τῶν προτέρων
[7, 48]	αὐτοὺς ψηφιεῖσθαί τε περὶ σφῶν	(αὐτῶν)	καὶ τὰ πράγματα ὥσπερ καὶ
[7, 53]	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἔλαβον	αὐτῶν	καὶ τοὺς ἄνδρας πάντας (ἀπέκτειναν.
[7, 51]	τὰ τῶν Ἀθηναίων, ὡς καὶ	αὐτῶν	κατεγνωκότων ἤδη μηκέτι κρεισσόνων εἶναι
[7, 25]	μετὰ ταῦτα ἦλθον, καὶ ὁρμουσῶν	αὐτῶν	κατέπλευσε μία τῶν ὁλκάδων τῶν
[7, 14]	ὕστερον, ἤν τι ὑμῖν ἀπ'	αὐτῶν	μὴ ὁμοῖον ἐκβῇ, ἀσφαλέστερον ἡγησάμην
[7, 25]	ἐπ' αὐτῶν Συρακόσιον ἄρχοντα. καὶ	αὐτῶν	μία μὲν ἐς Πελοπόννησον ᾤχετο,
[7, 79]	ταῦτα πάντα γίγνεσθαι. ἀναπαυομένων δ'	αὐτῶν	ὁ Γύλιππος καὶ οἱ Συρακόσιοι
[7, 72]	τῇ γνώμῃ καὶ βουλομένων πληροῦν	αὐτῶν	οἱ ναῦται οὐκ ἤθελον ἐσβαίνειν
[7, 21]	τι διὰ τὸ τοιοῦτον ἐκπλαγέντων	αὐτῶν	περιγενησομένους ἢ Ἀθηναίους τῇ ἐπιστήμῃ
[7, 75]	τις ἅμα καὶ κατάμεμψις σφῶν	αὐτῶν	πολλὴ ἦν. οὐδὲν γὰρ ἄλλο
[7, 66]	εἰδέναι (οὐδὲ γὰρ ἂν οὕτως	αὐτῶν	προθύμως ἀντελάβεσθε) καὶ εἴ τις
[7, 75]	τὸ εἰωθὸς αὐτοὶ τὰ σφέτερα	αὐτῶν	σιτία ὑπὸ τοῖς ὅπλοις, οἱ
[7, 25]	οἱ Συρακόσιοι καὶ Ἀγάθαρχον ἐπ'	αὐτῶν	Συρακόσιον ἄρχοντα. καὶ αὐτῶν μία
[7, 48]	τῷ μὴ διδόναι τροφήν, φθερεῖσθαι	αὐτῶν	τὰ πράγματα, ἐπικουρικὰ μᾶλλον ἢ
[7, 45]	ἐκομίσαντο. ἀπέθανον δὲ οὐκ ὀλίγοι	αὐτῶν	τε καὶ τῶν ξυμμάχων, ὅπλα
[7, 73]	Ἑρμοκράτης δὲ ὁ Συρακόσιος ὑπονοήσας	αὐτῶν	τὴν διάνοιαν καὶ νομίσας δεινὸν
[7, 66]	προύχειν κολουθῶσι, τό γ' ὑπόλοιπον	αὐτῶν	τῆς δόξης ἀσθενέστερον αὐτὸ ἑαυτοῦ
[7, 67]	παρέχεται. (Τά τε τῆς ἀντιμιμήσεως	αὐτῶν	τῆς παρασκευῆς ἡμῶν τῷ μὲν
[7, 79]	προεληλύθεσαν· ἀντιπέμψαντες δὲ κἀκεῖνοι σφῶν	αὐτῶν	τινὰς (διεκώλυσαν. καὶ μετὰ ταῦτα
[7, 43]	Ἀθηναίοις ἐκπεπληγμένοι καὶ βιασθέντες (ὑπ'	αὐτῶν	τὸ πρῶτον ὑπεχώρησαν. προϊόντων δὲ
[7, 36]	δὲ Συρακόσιοι ἐν τούτῳ πυνθανόμενοι	αὐτῶν	τὸν ἐπίπλουν αὖθις ταῖς ναυσὶν
[7, 24]	τείχη εἶχον, καὶ τροπαῖα ἔστησαν	αὐτῶν	τρία. καὶ τὸ μὲν ἕτερον
[7, 36]	πρῴραις παχείας, καὶ ἀντηρίδας ἀπ'	αὐτῶν	ὑπέτειναν πρὸς τοὺς τοίχους ὡς
[7, 78]	χῶρος) καὶ ὕδωρ μετὰ σφῶν	αὐτῶν	φέρεσθαι αὐτόθεν· ἐν γὰρ τῷ
[7, 23]	ἤδη νικώμενοι καὶ οἱ ἐξ	αὐτῶν	φεύγοντες ῥᾷον (παρέπλευσαν. αἱ γὰρ
[7, 48]	ταῦτα οὐκ ἀποδέξονται, ὥστε μὴ	αὐτῶν	ψηφισαμένων ἀπελθεῖν. καὶ γὰρ οὐ
[7, 66]	καὶ τῷ παρ' ἐλπίδα τοῦ	αὐχήματος	σφαλλόμενοι καὶ παρὰ ἰσχὺν τῆς
[7, 75]	καὶ ἀπὸ οἵας λαμπρότητος καὶ	αὐχήματος	τοῦ πρώτου ἐς οἵαν τελευτὴν
[7, 70]	δὴ ἡ παρακέλευσις καὶ βοὴ	ἀφ'	ἑκατέρων τοῖς κελευσταῖς κατά τε
[7, 29]	καὶ ἐκ Χαλκίδος τῆς Εὐβοίας	ἀφ'	ἑσπέρας διέπλευσε τὸν Εὔριπον καὶ
[7, 44]	οὐδὲ πυθέσθαι ῥᾴδιον ἦν οὐδ'	ἀφ'	ἑτέρων ὅτῳ τρόπῳ ἕκαστα ξυνηνέχθη.
[7, 31]	Εὐρυμέδων τὰς ἄριστα σφίσι πλεούσας	ἀφ'	ὧν αὐτοὶ εἶχον ξυμπέμπουσι πρὸς
[7, 48]	τι καὶ τὰ τῶν πολεμίων,	ἀφ'	ὧν ἐπὶ πλέον ἢ οἱ
[7, 14]	πολεμίοις πολλαχόθεν ὑπάρχει, ἀλλ' ἀνάγκη	ἀφ'	ὧν ἔχοντες ἤλθομεν τά τε
[7, 67]	ῥᾷσται δὲ ἐς τὸ βλάπτεσθαι	(ἀφ'	ὧν ἡμῖν παρεσκεύασται. τὸ δ'
[7, 79]	μετόπωρον ἤδη ὄντος φιλεῖ γίγνεσθαι·	ἀφ'	ὧν οἱ Ἀθηναῖοι μᾶλλον ἔτι
[7, 13]	νῦν πάσαις φυλάσσειν· εἰ γὰρ	ἀφαιρήσομέν	τι καὶ βραχὺ τῆς τηρήσεως,
[7, 75]	τὰ δὲ περὶ τῶν ἐν	ἀφανεῖ	δεδιότας μὴ πάθωσιν. (κατήφειά τέ
[7, 69]	ἐπιφανεῖς ἦσαν οἱ πρόγονοι, μὴ	ἀφανίζειν,	πατρίδος τε τῆς ἐλευθερωτάτης ὑπομιμνῄσκων
[7, 8]	γνώμην μηδὲν ἐν τῷ ἀγγέλῳ	ἀφανισθεῖσαν	μαθόντας τοὺς Ἀθηναίους βουλεύσασθαι περὶ
[7, 86]	(πείσας τοὺς Ἀθηναίους ποιήσασθαι, ὥστε	ἀφεθῆναι.	ἀνθ' ὧν οἵ τε Λακεδαιμόνιοι
[7, 74]	τῶν Ἀθηναίων ἀπὸ τοῦ αἰγιαλοῦ	ἀφεῖλκον	(ἐνέπρησαν δέ τινας ὀλίγας, ὥσπερ
[7, 30]	οὐ πολὺ τήν τε λείαν	ἀφείλοντο	καὶ αὐτοὺς φοβήσαντες καταδιώκουσιν ἐπὶ
[7, 83]	ὥστε τὴν μετ' αὐτοῦ στρατιὰν	ἀφεῖναι	αὐτούς· μέχρι οὗ δ' ἂν
[7, 67]	ὅπως καθεζομένους χρὴ τὸ βέλος	ἀφεῖναι	εὑρήσουσι, πῶς οὐ σφαλοῦσί τε
[7, 81]	πολλοὶ τὸν Γύλιππον εἶχον ἑκόντα	ἀφεῖναι	τοὺς Ἀθηναίους, καὶ κατὰ τάχος
[7, 53]	τοὺς Ἀθηναίους ὁ ἄνεμος οὔριος)	ἀφεῖσαν	(τὴν ναῦν) πῦρ ἐμβαλόντες. καὶ
[7, 7]	πρόθυμος ἦν ἢ παντάπασιν ἔτι	ἀφειστήκει	τοῦ πολέμου. (πρέσβεις τε ἄλλοι
[7, 5]	ἐντὸς λίαν τῶν τειχῶν ποιήσας	ἀφελέσθαι·	νῦν (οὖν αὖθις ἐπάξειν. καὶ
[7, 53]	τὰς ναῦς ῥᾷον τοὺς Συρακοσίους	ἀφέλκειν	τῆς γῆς φιλίας οὔσης, παρεβοήθει
[7, 58]	δὲ Σικελοὶ μόνοι ὅσοι μὴ	ἀφέστασαν	πρὸς τοὺς Ἀθηναίους· τῶν δ'
[7, 19]	τῆς Λακωνικῆς ἐς τὸ πέλαγος	ἀφῆκαν·	μετὰ δὲ τούτους Κορίνθιοι οὐ
[7, 13]	τριηράρχους τὴν ἀκρίβειαν τοῦ ναυτικοῦ	ἀφῄρηνται.	~ἐπισταμένοις δ' ὑμῖν γράφω ὅτι
[7, 78]	στάδια, ᾗ ἔμελλον (ἰέναι, οὐκ	ἄφθονον	ἦν. οἱ δὲ Συρακόσιοι ἐν
[7, 58]	ἵπποι καὶ ὁ ἄλλος ὅμιλος	ἄφθονος	ξυνελέγη. καὶ πρὸς ἅπαντας αὖθις
[7, 70]	ἀκοντίοις καὶ τοξεύμασι καὶ λίθοις	ἀφθόνως	ἐπ' αὐτὴν ἐχρῶντο· ἐπειδὴ δὲ
[7, 86]	ἐμοῦ Ἑλλήνων ἐς τοῦτο δυστυχίας	ἀφικέσθαι	διὰ τὴν πᾶσαν ἐς ἀρετὴν
[7, 31]	ὑπὸ τῶν (Συρα( κοσίων ἑαλωκός.	ἀφικνεῖται	δὲ καὶ Κόνων παρ' αὐτούς,
[7, 2]	καὶ ξυνταξάμενος ὡς ἐς μάχην	ἀφικνεῖται	ἐς τὰς Ἐπιπολάς· καὶ ἀναβὰς
[7, 2]	νηὶ τελευταῖος ὁρμηθεὶς πρῶτος μὲν	ἀφικνεῖται	ἐς τὰς Συρακούσας, ὀλίγον δὲ
[7, 33]	αὐτὰς (ἡμέρας καὶ οἱ Καμαριναῖοι	ἀφικνοῦνται	αὐτοῖς βοηθοῦντες, πεντακόσιοι μὲν ὁπλῖται,
[7, 82]	μετ' αὐτοῦ ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ	ἀφικνοῦνται	ἐπὶ τὸν ποταμὸν τὸν Ἐρινεόν,
[7, 1]	καὶ (σχόντες Ῥηγίῳ καὶ Μεσσήνῃ	ἀφικνοῦνται	ἐς Ἱμέραν. ἐκεῖ δὲ ὄντες
[7, 33]	αὐτοῖς, ἀνανεωσάμενοί τινα παλαιὰν φιλίαν	(ἀφικνοῦνται	ἐς Μεταπόντιον τῆς Ἰταλίας. καὶ
[7, 80]	ἐχώρει. ἅμα δὲ τῇ ἕῳ	ἀφικνοῦνται	ὅμως πρὸς τὴν θάλασσαν, καὶ
[7, 42]	παθεῖν ὅπερ ὁ Νικίας ἔπαθεν	(ἀφικόμενος	γὰρ τὸ πρῶτον ὁ Νικίας
[7, 42]	τῆς Πελοποννήσου στρατιᾷ ὁ Γύλιππος	ἀφικόμενος,	ἣν οὐδ' ἂν μετέπεμψαν οἱ
[7, 31]	ἄλλην ἔπλεον. καὶ μετὰ τοῦτο	ἀφικόμενος	ὁ Δημοσθένης ἐς τὴν Ζάκυνθον
[7, 50]	ἐν ταῖς ὁλκάσιν ὁπλίτας ἀποσταλέντας,	(ἀφικομένους	ἀπὸ τῆς Λιβύης ἐς Σελινοῦντα.
[7, 1]	τε κατὰ τὰς Ἐπιπολὰς στρατιᾷ	ἀφικομένους	ἐσελθεῖν, ἐβουλεύοντο εἴτ' ἐν δεξιᾷ
[7, 48]	ὡς ἐν δεινοῖς ὄντες, ἐκεῖσε	ἀφικομένους	τἀναντία βοήσεσθαι ὡς ὑπὸ χρημάτων
[7, 20]	ᾧ εἴρητο καὶ ἐς Ἄργος	ἀφικομένῳ	κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν παρακαλεῖν Ἀργείων
[7, 27]	οἴκου καὶ οἱ Ἀργεῖοι ἅμα.	~Ἀφίκοντο	δὲ καὶ Θρᾳκῶν τῶν μαχαιροφόρων
[7, 35]	ταῖς πόλεσι πλὴν Λοκρῶν, ἕως	ἀφίκοντο	ἐπὶ Πέτραν τῆς Ῥηγίνης. ~Οἱ
[7, 50]	ἀπέχει, καὶ ἀπ' αὐτοῦ περαιωθέντες	(ἀφίκοντο	ἐς Σελινοῦντα. καὶ οἱ μὲν
[7, 75]	ἐς οἵαν τελευτὴν καὶ ταπεινότητα	ἀφῖκτο.	(μέγιστον γὰρ δὴ τὸ διάφορον
[7, 16]	ἕως ἂν ἕτεροι ξυνάρχοντες αἱρεθέντες	ἀφίκωνται,	τῶν αὐτοῦ ἐκεῖ δύο προσείλοντο
[7, 37]	δὲ καὶ τὰς ναῦς ἐπιφερομένας	ἄφνω,	ἐθορυβοῦντο, καὶ οἱ μὲν ἐπὶ
[7, 75]	καὶ ἀπορίᾳ τοιαύτῃ μὴ ῥᾳδίως	ἀφορμᾶσθαι,	καίπερ ἐκ πολεμίας τε καὶ
[7, 75]	πάλιν τούτων τοῖς ἐναντίοις ἐπιφημίσμασιν	ἀφορμᾶσθαι,	πεζούς τε ἀντὶ ναυβατῶν πορευομένους
[7, 74]	σῶμα ἐς δίαιταν ὑπῆρχεν (ἐπιτήδεια	ἀφορμᾶσθαι.	Συρακόσιοι δὲ καὶ Γύλιππος τῷ
[7, 29]	οὔσῃ οὐ μεγάλῃ, καὶ αἱρεῖ	ἀφυλάκτοις	τε ἐπιπεσὼν καὶ ἀπροσδοκήτοις μὴ
[7, 32]	Ἀθηναῖοι, ἐνέδραν τινὰ τριχῇ ποιησάμενοι,	ἀφυλάκτοις	τε καὶ ἐξαίφνης ἐπιγενόμενοι διέφθειραν
[7, 34]	τροπαῖον καὶ αὐτοὶ ἐν τῇ	Ἀχαΐᾳ	ὡς νικήσαντες, ἀπέχον τοῦ Ἐρινεοῦ,
[7, 34]	νεῶν, ὁρμίζονται κατὰ Ἐρινεὸν τῆς	Ἀχαΐας	ἐν τῇ Ῥυπικῇ. (καὶ αὐτοῖς
[7, 47]	οὐ κατορθοῦντες καὶ τοὺς στρατιώτας	(ἀχθομένους	τῇ μονῇ· νόσῳ τε γὰρ