>

Livre, Chap.
[9, 31]	ὃ διατείνει {εἰς τὴν Καδμεία}	ν	ἀπὸ τοῦ Ὑπάτου ὄρους. ~Τὸ
[9, 21]	χρήσιμον ᾖ {πρὸς τὴν ὑπόθεσι}	ν	ἡμῖν, ὑπ´ ἐκείνου δὲ παραλειφθέν.
[9, 21]	τὴν τάξιν τῶν ἐφεξῆς {τόπω{	ν	ὑπογράφουσιν ὥστε} λόγῳ περιληφθῆναι σαφῶς,
[9, 29]	δὲ καλεῖ Κωράλιον λέγων {ὦ	´ν}	ασς´ Ἀθανάα {πολε{ μηδόκος} ἅ
[9, 25]	νυμφῶν ἄντρον· ἐξ οὗ τεκμαίροιτ´	ἄν	τις Θρᾷκας εἶναι τοὺς τὸν
[9, 35]	περὶ τῆς Ἄσκρης. πῶς γὰρ	ἄν	τις πολυστάφυλον τὴν τοιαύτην ὑπὸ
[9, 4]	καθαιροῦντας καὶ κατακαλύπτοντας ἱματίοις ὡς	ἂν	λάθρᾳ τριποδηφορεῖν εἰς Δωδώνην. ~Μετὰ
[9, 17]	ἄπωθεν τῆς λίμνης οἰκοῦντες οὐκέτ´	ἂν	προσαγορεύοιντο ἐτύμως. Ἕλος τε καὶ
[9, 1]	Ἰσθμοῦ παραλίαν καὶ τὴν ὡς	ἂν	ς ὀρεινὴν τὴν διείργουσαν ἀπὸ
[9, 1]	Ἀττικὴ σὺν τῇ} Μεγαρίδι ὡς	ἂν	ταινία τις, τὸ μὲν {ἑωθι{
[9, 1]	μέρ} η πρὸς δύσιν ὡς	ἂν	ταινίας τινὰς διὰ τῆς {πάσης
[9, 21]	τὴν} διαρίθμησιν, προστιθέντες ὅ τι	ἂν	χρήσιμον ᾖ {πρὸς τὴν ὑπόθεσι}
[9, 33]	Ἀπόλλωνος λεγόμενον {δι} νηθεὶς ἐπῄει	γᾶν	τε καὶ θάλασσαν, καὶ σκοπιαῖσιν
[9, 15]	πεδία, παυόμενος δὲ περὶ τὴν	Θηβαίαν.	~Τῶν δὲ πεδίων τούτων τὰ
[9, 19]	καὶ Ὅμηρός φησιν „οἵ τε	Λίλαιαν	ἔχον πηγῇς ἔπι Κηφισσοῖο· δι´
[9, 26]	~{Μετ} ὰ δὲ Θεσπιὰς καταλέγει	Γραῖαν	καὶ {Μυκα{ λησσόν, περ} ὶ
[9, 13]	ἀπὸ Μεσσάπου, ὃς εἰς τὴν	Ἰαπυγίαν	ἐλθὼν Μεσσαπίαν τὴν χώραν ἐκάλεσεν.
[9, 35]	τῆς λίμνης καταποθῆναι καὶ τὴν	Μίδειαν.	Ζηνόδοτος δὲ γράφων „οἳ δὲ
[9, 3]	πάντας. εἶτ´ ἀνέστρεψαν εἰς τὴν	οἰκείαν,	ἤδη τοῦ Αἰολικοῦ στόλου παρεσκευασμένου
[9, 25]	καὶ τὸ Λείβηθρον καὶ τὴν	Πίμπλειαν	ταῖς αὐταῖς θεαῖς ἀνέδειξαν· ἐκαλοῦντο
[9, 32]	τὴν τῶν Ἐπιγόνων ἄφοδον, τὴν	Καδμείαν	ἀδυνατοῦντας ἀνακτίσαι· ἐπεὶ δὲ ἡ
[9, 3]	μετὰ Κάδμου, ὃς τήν τε	Καδμείαν	ἐτείχισε καὶ τὴν ἀρχὴν τοῖς
[9, 18]	ποταμόν, εἶτα ἐξέρρηξεν εἰς τὴν	ἐπιφάνειαν	κατὰ Λάρυμναν τῆς Λοκρίδος τὴν
[9, 39]	τῇ δευτέρᾳ συμβολῇ τῇ περὶ	Μαντίνειαν	κακῶς ἔπραξαν. τὸ μέντοι μὴ
[9, 19]	Φανοτέων ὁμοίως Φωκικῶν πολισμάτων, εἰς	Χαιρώνειαν	τῆς Βοιωτίας πρόεισιν, εἶτα διὰ
[9, 29]	σταδίων ἑκατὸν ἑξήκοντα. ~Ἑξῆς δὲ	Κορώνειαν	καταλέγει καὶ Ἁλίαρτον καὶ Πλαταιὰς
[9, 25]	Ἔρωτά τινες ἀνέβαινον ἐπὶ τὴν	Θέσπειαν	ἄλλως οὐκ οὖσαν ἀξιοθέατον, νυνὶ
[9, 25]	λόφος. γνώριμα δὲ τὰ ἔπη.	~Θέσπειαν	δὲ λέγει τὰς νῦν Θεσπιάς,
[9, 24]	δὲ ὁ Ἀσωπὸς ῥεῖ, τὴν	ὑπώρειαν	αὐτοῦ κλύζων καὶ ποιῶν τοὺς
[9, 2]	ἡμερώτερα ἔθνη καὶ φῦλα τὴν	πραγματείαν	ἔχειν, ἐπέθεντο καὶ ταύτῃ τῇ
[9, 27]	ἡ πᾶσα Κωπαῒς ἐλέχθη κατ´	ἐπικράτειαν·	κοιλότατον γὰρ τοῦτο τὸ χωρίον.
[9, 36]	Θηβαῖοι κατὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων	στρατείαν	ἐκλιπόντες τὴν πόλιν ἐκεῖσε λέγονται
[9, 32]	ἐκλελεῖφθαι διὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων	στρατείαν	καὶ μὴ μετασχεῖν τοῦ Τρωικοῦ
[9, 11]	φησιν αὐτόν, καὶ διὰ τοῦτο	ἰσοπολιτείαν	αὐτοῖς παρὰ τῶν Ἀργείων ὑπάρξαι.
[9, 5]	~Μετὰ δὲ ταῦτα τὴν Αἰολικὴν	ἀποικίαν	συνέπραξαν τοῖς περὶ Πενθίλον, πλείστους
[9, 27]	ἀλλὰ καθ´ ἑκάστην πρὸς αὐτῇ	κατοικίαν	ἐκείνης ἐπώνυμος ἐλέγετο, Κωπαῒς μὲν
[9, 31]	ὁ ποιητής. Γλίσσαντα δὲ λέγει	κατοικίαν	ἐν τῷ Ὑπάτῳ ὄρει ὅ
[9, 1]	{τὴν ἀπὸ Σουνίου} μέχρι Ἰσθμοῦ	παραλίαν	καὶ τὴν ὡς ἂν ς
[9, 1]	εν δὲ τὴν ἀπὸ Σουνίου	παραλίαν	μέχρι {Θετταλο{ νικείας} ἐπὶ τὰς
[9, 13]	Ἀττικοῖς δήμοις. κατὰ δὲ τὴν	παραλίαν	ταύτην κεῖσθαί φασιν Αἰγὰς τὰς
[9, 4]	ἀφ´ οὗ δὴ καὶ τὴν	παροιμίαν	εἰρῆσθαι „Θρᾳκία παρεύρεσις. τοὺς δὲ
[9, 18]	ἀπ´ αὐτῶν ἡ λίμνη τὴν	ἐπωνυμίαν	εἴληφε, χάσμα γενηθὲν πρὸς τῇ
[9, 3]	προσθέντες δὲ τῇ Βοιωτίᾳ τὴν	Ὀρχομενίαν	(οὐ γὰρ ἦσαν κοινῇ πρότερον,
[9, 39]	ἐξ ἐκείνου τὴν τῶν Ἑλλήνων	ἡγεμονίαν	ἀναλαβεῖν ἴσχυσαν ἣν εἶχον πρότερον,
[9, 2]	ἔδειξε· τελευτήσαντος γὰρ ἐκείνου τὴν	ἡγεμονίαν	ἀποβαλεῖν εὐθὺς τοὺς Θηβαίους γευσαμένους
[9, 2]	διὰ ταῦτα, καί φησι πρὸς	ἡγεμονίαν	εὐφυῶς ἔχειν, ἀγωγῇ δὲ καὶ
[9, 1]	ταινία τις ἀπὸ τῆς κατ´	Εὔβοιαν	θαλάττης ἐπὶ θάλατταν τὴν κατὰ
[9, 2]	δεχομένη, ἐπὶ δὲ τῶν πρὸς	Εὔβοιαν	μερῶν ἐφ´ ἑκάτερα τοῦ Εὐρίπου
[9, 6]	ποιητέον ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς πρὸς	Εὔβοιαν	παραλίας τῆς συνεχοῦς τῇ Ἀττικῇ.
[9, 14]	παραλία τοιαύτη τις ἡ πρὸς	Εὔβοιαν.	~Τὰ δ´ ἑξῆς ἐν τῇ
[9, 2]	προστίθησι δὲ ὅτι καὶ τὴν	Εὔβοιαν	τρόπον τινὰ μέρος αὐτῆς πεποίηκεν
[9, 13]	ὃς εἰς τὴν Ἰαπυγίαν ἐλθὼν	Μεσσαπίαν	τὴν χώραν ἐκάλεσεν. ἐνταῦθα δὲ
[9, 16]	καὶ γεωργεῖται παντοδαπῶς διὰ τὴν	εὐκαρπίαν.	ὑπάντρου δὲ καὶ σηραγγώδους οὔσης
[9, 17]	οὕτως ἀνοικισθεῖσι τὸ τὴν αὐτὴν	προσηγορίαν	φυλάττουσιν, ἐτύμως πρότερον λεγομένοις ἀπὸ
[9, 3]	Βοιωτίας, ὃν ἔστελλον εἰς τὴν	Ἀσίαν	οἱ Ὀρέστου παῖδες. προσθέντες δὲ
[9, 11]	Ἅρμα καὶ τότε πεμπόντων τὴν	θυσίαν	εἰς Δελφοὺς ὅταν ἀστράψαντα ἴδωσιν·
[9, 8]	ἑκάστην καὶ νύκτα· τὴν δ´	αἰτίαν	ἐν ἄλλοις σκεπτέον. ~Πλησίον δ´
[9, 29]	κατά τινα, ὥς φασι, μυστικὴν	αἰτίαν.	οἱ μὲν οὖν ἐν τῇ
[9, 2]	δὲ καὶ ταύτῃ κρείττω τὴν	Βοιωτίαν	ἀποφαίνει τῶν ὁμόρων ἐθνῶν καὶ
[9, 25]	ταῦτα. εἴρηται δ´ ὅτι τὴν	Βοιωτίαν	ταύτην ἐπῴκησάν ποτε Θρᾷκες βιασάμενοι
[9, 33]	ἄλση καλοῦντες τὰ ἱερὰ πάντα	κἂν	ᾖ ψιλά· τοιοῦτόν ἐστι καὶ
[9, 18]	ἐξέρρηξεν εἰς τὴν ἐπιφάνειαν κατὰ	Λάρυμναν	τῆς Λοκρίδος τὴν ἄνω· καὶ
[9, 3]	Θήβας τῇ Καδμείᾳ προσέκτισαν, καὶ	συνεφύλαξαν	τὴν ἀρχὴν ἡγούμενοι τῶν πλείστων
[9, 39]	συμβολῇ τῇ περὶ Μαντίνειαν κακῶς	ἔπραξαν.	τὸ μέντοι μὴ ὑφ´ ἑτέροις
[9, 5]	δὲ ταῦτα τὴν Αἰολικὴν ἀποικίαν	συνέπραξαν	τοῖς περὶ Πενθίλον, πλείστους ἐξ
[9, 16]	γενόμενοι πολλάκις ἐξαίσιοι τοὺς μὲν	ἔφραξαν	τῶν πόρων τοὺς δὲ ἀνέῳξαν,
[9, 25]	τὴν Πίμπλειαν ταῖς αὐταῖς θεαῖς	ἀνέδειξαν·	ἐκαλοῦντο δὲ Πίερες· ἐκλιπόντων δ´
[9, 31]	ἱερὸν καὶ ἀγῶνα γυμνικὸν στεφανίτην	ἀπέδειξαν,	Ἐλευθέρια προσαγορεύσαντες· ταφή τε δείκνυται
[9, 16]	ἔφραξαν τῶν πόρων τοὺς δὲ	ἀνέῳξαν,	τοὺς μὲν μέχρι τῆς ἐπιφανείας
[9, 24]	{παρα{ ρρεῖ} Πλαταιὰς καὶ παρὰ	Τάναγραν	ἐκδίδωσιν) ἐν δὲ τῇ Θηβαίων
[9, 14]	δὲ τῆς τετρακωμίας τῆς περὶ	Τάναγραν,	Ἑλεῶνος Ἅρματος Μυκαλησσοῦ Φαρῶν. γράφουσι
[9, 8]	ὅτι ἑπτάκις μεταβάλλειν φασὶ καθ´	ἡμέραν	ἑκάστην καὶ νύκτα· τὴν δ´
[9, 25]	δὲ καὶ ἐκ τῶν πρὸς	ἑσπέραν	κατὰ τὸν ὕστατον λιμένα τῆς
[9, 42]	ὅταν οἰκεῖα λέγωσι πρὸς τὴν	ἡμετέραν	ὑπόθεσιν.
[9, 36]	γεγενῆσθαι ἐνθάδε, καθάπερ καὶ τὴν	Ἥραν	ἐν Ἄργει, καὶ διὰ τοῦτο
[9, 4]	ἀνελεῖν, ἁρπάσαντας τὴν ἄνθρωπον εἰς	πυρὰν	ἐμβαλεῖν ἐνθυμηθέντας, εἴτε κακουργήσασαν εἴτε
[9, 30]	τῷ πρὸς Περσέα πολέμῳ, τὴν	χώραν	δ´ ἔχουσιν Ἀθηναῖοι δόντων Ῥωμαίων.
[9, 5]	περὶ Πλαταιὰς γενόμενος διελυμήνατο τὴν	χώραν.	εἶτ´ ἀνέλαβον σφᾶς πάλιν ἐπὶ
[9, 13]	τὴν Ἰαπυγίαν ἐλθὼν Μεσσαπίαν τὴν	χώραν	ἐκάλεσεν. ἐνταῦθα δὲ καὶ τὰ
[9, 2]	αὐτὴν διπλέθρῳ. τὴν μὲν οὖν	χώραν	ἐπαινεῖ διὰ ταῦτα, καί φησι
[9, 4]	εἰς πυρὰν ἐμβαλεῖν ἐνθυμηθέντας, εἴτε	κακουργήσασαν	εἴτε μή, πρὸς ἀμφότερα ὀρθῶς
[9, 18]	Βοιωτιακή, ἐπὶ τῇ θαλάττῃ, ᾗ	προσέθεσαν	Ῥωμαῖοι τὴν ἄνω. καλεῖται δ´
[9, 3]	Βοιωτίᾳ τὴν Ὀρχομενίαν (οὐ γὰρ	ἦσαν	κοινῇ πρότερον, οὐδ´ Ὅμηρος μετὰ
[9, 4]	προφήτιδας αἳ λοιπαὶ τριῶν οὐσῶν	περιῆσαν·	λεγόντων δ´ ὡς οὐδαμοῦ νόμος
[9, 3]	μέρος τι τῆς πόλεως Πελασγικόν	(ᾤκησαν	δὲ ὑπὸ τῷ Ὑμηττῷ) τοὺς
[9, 25]	δ´ ὅτι τὴν Βοιωτίαν ταύτην	ἐπῴκησάν	ποτε Θρᾷκες βιασάμενοι τοὺς Βοιωτοὺς
[9, 5]	μάχῃ ταύτης μὲν τῆς ἐλπίδος	διεσφάλησαν,	ὑπὲρ δὲ τῶν Ἑλλήνων ὅμως
[9, 5]	ὑπὲρ δὲ τῶν Ἑλλήνων ὅμως	ἐπολέμησαν	πρὸς Φωκέας τοὺς τὸ ἱερὸν
[9, 2]	καὶ ταύτῃ τῇ ἀγωγῇ καὶ	κατέστησαν	πάντων κύριοι. ~Ἡ δ´ οὖν
[9, 5]	τὴν πόλιν κατασκαφεῖσαν καὶ ἀνέλαβον	ἀνακτισθεῖσαν.	ἐξ ἐκείνου δ´ ἤδη πράττοντες
[9, 5]	τούτων καὶ ἀπέβαλον τὴν πόλιν	κατασκαφεῖσαν	καὶ ἀνέλαβον ἀνακτισθεῖσαν. ἐξ ἐκείνου
[9, 3]	δὲ τῆς Φωκίδος Ὕαν πόλιν	ᾤκισαν.	~Φησὶ δ´ Ἔφορος τοὺς μὲν
[9, 14]	{ε} ἴη, εἰ μὴ τὴν	Νῖσαν	οὕτως εἴρηκεν· ἦν γὰρ ὁ
[9, 14]	διὰ τὸ μέτρον, ἀντὶ τοῦ	„Νῖσάν	τε ζαθέην. ἡ γὰρ Νῖσα
[9, 31]	αἱ τῶν Ἑλλήνων δυνάμεις ἄρδην	ἠφάνισαν·	ἱδρύσαντό τε ἐλευθερίου Διὸς ἱερὸν
[9, 3]	δὲ τὰς Θήβας τῇ Καδμείᾳ	προσέκτισαν,	καὶ συνεφύλαξαν τὴν ἀρχὴν ἡγούμενοι
[9, 33]	νηθεὶς ἐπῄει γᾶν τε καὶ	θάλασσαν,	καὶ σκοπιαῖσιν {μεγάλαι} ς ὀρέων
[9, 27]	καλεῖ ταύτην· παρατίθησι γοῦν τὴν	Τιλφῶσσαν	κρήνην ὑπὸ τῷ Τιλφωσσίῳ ὄρει
[9, 14]	δὲ νῦν. τινὲς δὲ γράφουσι	„Κρεῦσάν	τε „ζαθέην, τὴν νῦν Κρέουσαν
[9, 29]	καὶ τὸν παραρρέοντα ποταμὸν Κουάριον	προσηγόρευσαν	ὁμοφώνως τῷ ἐκεῖ. Ἀλκαῖος δὲ
[9, 14]	Φαρῶν. γράφουσι δὲ καὶ τοῦτο	„Νῦσάν	τε ζαθέην. κώμη δ´ ἐστὶ
[9, 25]	ἐπὶ τὴν Θέσπειαν ἄλλως οὐκ	οὖσαν	ἀξιοθέατον, νυνὶ δὲ μόνη συνέστηκε
[9, 12]	Ὑρίην λέγεσθαί φασι, τῆς Παρασωπίας	οὖσαν	ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι πλησίον Ἐρυθρῶν
[9, 1]	ὡς ἂν ς ὀρεινὴν τὴν	διείργουσαν	ἀπὸ τῆς {Βοιωτίας τὴν Ἀ}
[9, 27]	κρήνην ὑπὸ τῷ Τιλφωσσίῳ ὄρει	ῥέουσαν	πλησίον Ἁλιάρτου καὶ Ἀλαλκομενῶν, ἐφ´
[9, 14]	„Κρεῦσάν τε „ζαθέην, τὴν νῦν	Κρέουσαν	δεχόμενοι, τὸ τῶν Θεσπιέων ἐπίνειον
[9, 25]	τοῦ μυχοῦ τοῦ λιμένος εἰς	Κρέουσαν	{ἐνε{ νήκοντα· ἐντεῦθεν δὲ ἑκατὸν
[9, 25]	ἐπίνειον δ´ ἔχουσιν αἱ Θεσπιαὶ	Κρέουσαν,	ἣν καὶ Κρεουσίδα καλοῦσιν. ἐν
[9, 1]	τῆς Βοιωτί} ας τῶν περὶ	Κρέουσαν·	τὰ δὲ λοιπὰ {τὴν ἀπὸ
[9, 1]	ἐπὶ τὰς ἄρκτους τετάσθαι, μικρὸν	ἐκκλίνουσαν	{πρὸς δύσιν καὶ} ἔχουσαν τὴν
[9, 1]	μικρὸν ἐκκλίνουσαν {πρὸς δύσιν καὶ}	ἔχουσαν	τὴν θάλατταν πρὸς ἕω, τὰ
[9, 39]	τὴν τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίαν ἀναλαβεῖν	ἴσχυσαν	ἣν εἶχον πρότερον, καὶ μάλιστ´
[9, 2]	αὐτῆς, εἰ καί {τί} ποτε	κατώρθωσαν,	ἐπὶ μικρὸν τὸν χρόνον συμμεῖναι,
[9, 13]	ὁ ποιητὴς εἴρηκεν „Ἀνθηδόνα τ´	ἐσχατόωσαν.	εἰσὶ μέντοι ἔτι προϊόντι μικρὸν
[9, 14]	„Ἶσόν τε ζαθέην Ἀνθηδόνα τ´	ἐσχατόωσαν“	ἐκτείνοντες τὴν πρώτην συλλαβὴν ποιητικῶς
[9, 11]	πεμπόντων τὴν θυσίαν εἰς Δελφοὺς	ὅταν	ἀστράψαντα ἴδωσιν· ἐτήρουν δ´ ἐπὶ
[9, 17]	γὰρ μενουσῶν ἀκινήτων τῶν πόλεων,	ὅταν	ἡ αὔξησις τῶν ὑδάτων ἥττων
[9, 42]	τῶν νεῶν συγγράψαντες, οἷς ἀκολουθοῦμεν	ὅταν	οἰκεῖα λέγωσι πρὸς τὴν ἡμετέραν
[9, 17]	διὰ ἀπόστασιν, καὶ διὰ ἀνοικισμόν,	ὅταν	τῷ πλησιασμῷ κινδυνεύσαντες πολλάκις ἀπαλλαγὴν
[9, 11]	τὴν ἀρχὴν ἔσχεν ἡ λέγουσα	„ὁπόταν	δι´ Ἅρματος ἀστράψῃ, ἀστραπήν τινα
[9, 1]	Ἰσθμὸν καὶ τὴν {Ἀλκυονίδα θάλ}	ατταν	τὴν κατὰ Παγὰς μέχρι τῶν
[9, 1]	{πρὸς δύσιν καὶ} ἔχουσαν τὴν	θάλατταν	πρὸς ἕω, τὰ δ´ {ὑπερ{
[9, 37]	μυριάδων κατηγωνίσαντο, ὥστ´ ὀλίγους ἐπὶ	θάλατταν	σωθέντας φυγεῖν ἐν ταῖς ναυσί,
[9, 2]	καὶ Κύπρον καὶ τὰς νήσους	θάλατταν	τῇ δὲ τὴν κατὰ Μακεδόνας
[9, 1]	τῆς κατ´ Εὔβοιαν θαλάττης ἐπὶ	θάλατταν	τὴν κατὰ τὸν Κρισαῖον κόλπον,
[9, 18]	ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσιν ἐπὶ τὴν	θάλατταν.	τότε μὲν οὖν παυσαμένης τῆς
[9, 3]	Παρνασσόν. Ὕαντες δὲ τῆς Φωκίδος	Ὕαν	πόλιν ᾤκισαν. ~Φησὶ δ´ Ἔφορος
[9, 3]	καὶ Βοιωτοὺς κληθῆναι πάντας. εἶτ´	ἀνέστρεψαν	εἰς τὴν οἰκείαν, ἤδη τοῦ
[9, 1]	χάριν ὧν εἴπομεν πρότερον. {ἐλέγομ}	εν	δὲ τὴν ἀπὸ Σουνίου παραλίαν
[9, 13]	φασιν Αἰγὰς τὰς ἐν Εὐβοίᾳ,	ἐν	αἷς τὸ τοῦ Ποσειδῶνος ἱερὸν
[9, 8]	καὶ νύκτα· τὴν δ´ αἰτίαν	ἐν	ἄλλοις σκεπτέον. ~Πλησίον δ´ ἐστὶν
[9, 36]	ἐνθάδε, καθάπερ καὶ τὴν Ἥραν	ἐν	Ἄργει, καὶ διὰ τοῦτο τὸν
[9, 12]	ἐκ Θηβῶν εἰς Ἄργος ἀνιόντι	ἐν	ἀριστερᾷ ἡ Τάναγρα κ- ἐν
[9, 35]	δείκνυται Τάρνη παρὰ τοῖς Βοιωτοῖς,	ἐν	δὲ Λυδοῖς ἐστιν, ἧς καὶ
[9, 13]	τῶν {Αἰγῶν} καὶ αἱ Ὀρόβιαι.	ἐν	δὲ τῇ Ἀνθηδονίᾳ Μεσσάπιον ὄρος
[9, 25]	Κρέουσαν, ἣν καὶ Κρεουσίδα καλοῦσιν.	ἐν	δὲ τῇ Θεσπιέων ἐστὶ καὶ
[9, 24]	Πλαταιὰς καὶ παρὰ Τάναγραν ἐκδίδωσιν)	ἐν	δὲ τῇ Θηβαίων εἰσὶ καὶ
[9, 7]	μάχῃ λειφθέντες Ἀθηναῖοι προτροπάδην ἔφυγον·	ἐν	δὲ τῇ φυγῇ πεσόντα ἀφ´
[9, 25]	τῆς ἄκρας ἣν {Ὀλμιὰς} καλοῦσιν·	ἐν	δὲ τῷ κοιλοτάτῳ τοῦ κόλπου
[9, 25]	μέρος, ἡ τοῦ Ἡσιόδου πατρίς·	ἐν	δεξιᾷ γάρ ἐστι τοῦ Ἑλικῶνος,
[9, 12]	ἐν ἀριστερᾷ ἡ Τάναγρα κ-	ἐν	δεξιᾷ κεῖται· καὶ ἡ Ὑρία
[9, 4]	τούτων Βοιωτοῖς μόνοις ἄνδρας προθεσπίζειν	ἐν	Δωδώνῃ. τὰς μέντοι προφήτιδας ἐξηγουμένας
[9, 6]	δὲ τὸ Δελφίνιον ὁ Ὠρωπὸς	ἐν	εἴκοσι σταδίοις· κατὰ δὲ τοῦτόν
[9, 13]	ταύτην κεῖσθαί φασιν Αἰγὰς τὰς	ἐν	Εὐβοίᾳ, ἐν αἷς τὸ τοῦ
[9, 36]	πόλις, οὔτε μεγάλη οὖσα οὔτ´	ἐν	εὐερκεῖ χωρίῳ κειμένη, ἀλλ´ ἐν
[9, 23]	Παρασώπιοι καὶ κώμη τις καλεῖται	ἐν	Ἡρακλείᾳ τῇ Τραχινίᾳ, παρ´ ἣν
[9, 3]	ὑπὸ Θρᾳκῶν καὶ Πελασγῶν ἐκπεσόντες	ἐν	Θετταλίᾳ συνεστήσαντο τὴν ἀρχὴν μετὰ
[9, 4]	κτείνειν τοὺς πράξαντας, καὶ ταῦτ´	ἐν	ἱερῷ, μὴ δοκιμάσαι, καθιστάναι δ´
[9, 12]	δ´ Ἐρυθρῶν τούτων ἄποικοι αἱ	ἐν	Ἰωνίᾳ Ἐρυθραί. καὶ ὁ Ἑλεὼν
[9, 36]	μέμνηται ὁ ποιητής, ἀλλ´ οὐκ	ἐν	καταλόγῳ „Ἥρη τ´ Ἀργείη καὶ
[9, 20]	ναίεσκεν. ἡ μὲν γάρ ἐστιν	ἐν	Λυδίᾳ „Τμώλῳ „ὑπὸ νιφόεντι, Ὕδης
[9, 21]	καὶ ἀσήμοις τοῖς πλείστοις καὶ	ἐν	μεσογαίᾳ μηδαμοῦ τῇ τάξει διαπεσεῖν·
[9, 18]	ἐπιστολῇ φησιν, ἀνεψυγμένων ἤδη πολλῶν,	ἐν	οἷς οἱ μὲν τὸν Ὀρχομενὸν
[9, 40]	φασιν. Ἐτεοκλῆς δέ, τῶν βασιλευσάντων	ἐν	Ὀρχομενῷ τις, Χαρίτων ἱερὸν ἱδρυσάμενος
[9, 36]	ἐν εὐερκεῖ χωρίῳ κειμένη, ἀλλ´	ἐν	πεδίῳ· τὴν δὲ θεὸν σεβόμενοι
[9, 20]	Λυδίᾳ „Τμώλῳ „ὑπὸ νιφόεντι, Ὕδης	ἐν	πίονι δήμῳ, ἡ δὲ Βοιωτιακή·
[9, 23]	ῥεῖ Ἀσωπὸς ποταμός, καὶ ὅτι	ἐν	Σικυωνίᾳ ἄλλος ἐστὶν Ἀσωπὸς καὶ
[9, 30]	Ἀθηναῖοι δόντων Ῥωμαίων. ἔκειτο δὲ	ἐν	στενῷ χωρίῳ μεταξὺ ὑπερκειμένου ὄρους
[9, 37]	ὀλίγους ἐπὶ θάλατταν σωθέντας φυγεῖν	ἐν	ταῖς ναυσί, τοὺς δ´ ἄλλους
[9, 33]	ἐστίν, ὅπου τὸ Ἀμφικτυονικὸν συνήγετο	ἐν	τῇ Ἁλιαρτίᾳ πρὸς τῇ Κωπαΐδι
[9, 12]	Ἀντιόπης πατρός. εἰσὶ δὲ καὶ	ἐν	τῇ Ἀργείᾳ Ὑσίαι {κώ{ μη}
[9, 6]	καθ´ ὃν ἡ παλαιὰ Ἐρέτρια	ἐν	τῇ Εὐβοίᾳ, διάπλουν ἔχουσα ἑξήκοντα
[9, 20]	γάρ ἐστι μεγάλη καὶ οὐκ	ἐν	τῇ Θηβαΐδι, ἡ δὲ μικρά,
[9, 31]	τῷ Ὑπάτῳ ὄρει ὅ ἐστιν	ἐν	τῇ Θηβαϊκῇ πλησίον Τευμησσοῦ καὶ
[9, 29]	μυστικὴν αἰτίαν. οἱ μὲν οὖν	ἐν	τῇ Κορωνείᾳ Κορώνιοι λέγονται, οἱ
[9, 37]	δὲ κἀνταῦθα ταφὴ τῶν πεσόντων	ἐν	τῇ μάχῃ δημοσία· περὶ δὲ
[9, 31]	τε δείκνυται δημοσία τῶν τελευτησάντων	ἐν	τῇ μάχῃ. ἔστι δὲ καὶ
[9, 5]	κρατήσαντας Λακεδαιμονίους. Ἐπαμεινώνδα δὲ πεσόντος	ἐν	τῇ μάχῃ ταύτης μὲν τῆς
[9, 11]	φασιν ἐκπεσόντος ἐκ τοῦ ἅρματος	ἐν	τῇ μάχῃ τοῦ Ἀμφιαράου κατὰ
[9, 12]	ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι πλησίον Ἐρυθρῶν	ἐν	τῇ μεσογαίᾳ, ἄποικον Ὑριέων, κτίσμα
[9, 15]	πρὸς Εὔβοιαν. ~Τὰ δ´ ἑξῆς	ἐν	τῇ μεσογαίᾳ πεδία ἐστὶ κοῖλα
[9, 29]	Κορωνείᾳ Κορώνιοι λέγονται, οἱ δ´	ἐν	τῇ Μεσσηνιακῇ Κορωναεῖς. ~Ἁλίαρτος δὲ
[9, 24]	ὑπὸ Θηβαίοις ὄντας (ἕτεροι δ´	ἐν	τῇ Πλαταιέων φασὶ τόν τε
[9, 18]	τῶν Βοιωτῶν, καίπερ, ὡς αὐτὸς	ἐν	τῇ πρὸς Ἀλέξανδρον ἐπιστολῇ φησιν,
[9, 31]	τῇ μάχῃ. ἔστι δὲ καὶ	ἐν	τῇ Σικυωνίᾳ δῆμος Πλαταιαί, ὅθενπερ
[9, 42]	ἑξήκοντα σταδίους μέχρι Παραποταμίων τῶν	ἐν	τῇ Φωκίδι. ἱστοροῦσι δὲ τοὺς
[9, 12]	Ὠρίωνος γένεσις, ἥν φησι Πίνδαρος	ἐν	τοῖς διθυράμβοις· κεῖται δ´ ἐγγὺς
[9, 32]	δὲ ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ τότε	ἐν	τοῖς ἐπιπέδοις χωρίοις μετὰ τὴν
[9, 14]	τῆς Βοιωτίας, ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος	ἐν	τοῖς περὶ νεῶν {ε} ἴη,
[9, 21]	καὶ τῶν μή· καὶ} χαλεπὸν	ἐν	τοσούτοις καὶ ἀσήμοις τοῖς πλείστοις
[9, 40]	ἐν τῷ λαμβάνειν χάριτας εἴτ´	ἐν	τῷ διδόναι κατορθῶν εἴτε καὶ
[9, 20]	ἐκτείνων τὴν πρώτην συλλαβήν, ὡς	ἐν	τῷ καταλόγῳ „ἠδ´ Ὕλην καὶ
[9, 36]	διὰ τοῦτο δ´ ἴσως οὐδ´	ἐν	τῷ καταλόγῳ μέμνηται τῶν ἐνταῦθα
[9, 26]	Μεδεὼν δ´ ὁ μὲν Φωκικὸς	ἐν	τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ, διέχων Βοιωτίας
[9, 14]	δεχόμενοι, τὸ τῶν Θεσπιέων ἐπίνειον	ἐν	τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ ἱδρυμένον· ἄλλοι
[9, 40]	πλοῦτον καὶ δύναμιν, ὃς εἴτ´	ἐν	τῷ λαμβάνειν χάριτας εἴτ´ ἐν
[9, 8]	εἰκὸς τὸν ναύσταθμον τῶν Ἑλλήνων	ἐν	τῷ μεγάλῳ ὑπάρξαι λιμένι. καὶ
[9, 42]	τῇ Φωκίδι. ἱστοροῦσι δὲ τοὺς	ἐν	τῷ Πόντῳ καλουμένους Ἀχαιοὺς ἀποίκους
[9, 29]	ἔσχον· κρατήσαντες δὲ τῆς Κορωνείας	ἐν	τῷ πρὸ αὐτῆς πεδίῳ τὸ
[9, 30]	δὲ νῦν οὐκέτι ἐστὶ κατασκαφεῖσα	ἐν	τῷ πρὸς Περσέα πολέμῳ, τὴν
[9, 11]	ἀστραπαίου Διός· ἔστι δ´ αὕτη	ἐν	τῷ τείχει μεταξὺ τοῦ Πυθίου
[9, 31]	ποιητής. Γλίσσαντα δὲ λέγει κατοικίαν	ἐν	τῷ Ὑπάτῳ ὄρει ὅ ἐστιν
[9, 20]	ὡς ἔνιοι γράφουσιν „ὅς ῥ´	ἐν	„Ὕδῃ ναίεσκεν. ἡ μὲν γάρ
[9, 20]	μέμνηται καὶ Ὅμηρος „ὅς ῥ´	ἐν	Ὕλῃ ναίεσκε μέγα πλούτοιο μεμηλώς,
[9, 20]	τοτὲ δὲ συστέλλων „ὅς ῥ´	ἐν	Ὕλῃ ναίεσκε“ „σκυτοτόμων ὄχ´ ἄριστος
[9, 33]	λίμνῃ καὶ τῷ Τηνερικῷ πεδίῳ,	ἐν	ὕψει κείμενος ψιλός, ἔχων Ποσειδῶνος
[9, 17]	χωρίων τῶν ἄπωθεν ἢ τῶν	ἐν	ὕψει. παρακολουθεῖ δὲ τοῖς οὕτως
[9, 34]	δ´ Ἀκραίφιον καὶ αὐτὸ κεῖται	ἐν	ὕψει. φασὶ δὲ τοῦτο καλεῖσθαι
[9, 19]	Ἐλατείας δὲ ῥυεὶς μεγίστης τῶν	ἐν	Φωκεῦσι πόλεων, καὶ διὰ Παραποταμίων
[9, 2]	παλαιὸν μὲν ἀγριωτέροις ἔθνεσι πολεμοῦντες	οὐδὲν	ἐδέοντο τῶν τοιούτων παιδευμάτων, ἀφ´
[9, 4]	παρεχρηστηρίασε, κολασθείσης αὐτῆς, εἰ δ´	οὐδὲν	ἐκακούργησε, τὸ προσταχθὲν αὐτῶν πραξάντων.
[9, 18]	λίμνη τὴν ἐπωνυμίαν εἴληφε, χάσμα	γενηθὲν	πρὸς τῇ λίμνῃ πλησίον τῶν
[9, 32]	Ὑπάτου ὄρους. ~Τὸ δ´ οὕτω	ῥηθέν	„οἵ θ´ ὑπὸ Θήβας εἶχον“
[9, 14]	εἴρηκεν· ἦν γὰρ ὁ Μεγαρικῇ.	ἐκεῖθεν	ἀπῳκισμένη {πρός{ χωρος τοῦ Κιθα}
[9, 20]	τῇ Θηβαΐδι, ἡ δὲ μικρά,	ἐκεῖθεν	δι´ ὑπονόμων πληρουμένη, κειμένη μεταξὺ
[9, 25]	δὲ Γλυκέρα ἡ ἑταίρα Θεσπιεῦσιν	ἐκεῖθεν	οὖσα τὸ γένος, λαβοῦσα δῶρον
[9, 21]	ὑπαγορεύει βέλτιον· διόπερ καὶ ἡμεῖς	ἐκεῖθεν	{πειρώμ{ εθα περιοδεύειν} ἐνταῦθα δ´
[9, 29]	ποι Κορωνίας ἐπὶ λαΐω ναύω	πάροιθεν	{ἀμφι{ βαίνεις} Κωραλίω ποταμῶ παρ´
[9, 40]	τῶν Μινυῶν εἰς Ἰωλκόν φασιν,	ὅθεν	τοὺς Ἀργοναύτας Μινύας λεχθῆναι. φαίνεται
[9, 15]	τῇ μεσογαίᾳ πεδία ἐστὶ κοῖλα	πάντοθεν	ἐκ τῶν ἄλλων μερῶν ὄρεσι
[9, 18]	ἔστι δὲ καὶ λίμνη ὁμώνυμος·	ἐντεῦθεν	δ´ ἤδη ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσιν
[9, 40]	Ὀρχομενὸν ἀπὸ ἔθνους τοῦ Μινυῶν·	ἐντεῦθεν	δὲ ἀποικῆσαί τινας τῶν Μινυῶν
[9, 25]	λιμένος εἰς Κρέουσαν {ἐνε{ νήκοντα·	ἐντεῦθεν	δὲ ἑκατὸν εἴκοσιν ἕως τῆς
[9, 11]	τῆς Ἀττικῆς ὅμορον τῇ Τανάγρᾳ.	ἐντεῦθεν	δὲ ἡ παροιμία τὴν ἀρχὴν
[9, 21]	ν ἡμῖν, ὑπ´ ἐκείνου δὲ	παραλειφθέν.	ἄρχεται {δ´ ἀπὸ τῆς Ὑρί}
[9, 4]	εἰ δ´ οὐδὲν ἐκακούργησε, τὸ	προσταχθὲν	αὐτῶν πραξάντων. τοὺς δὲ περὶ
[9, 17]	τὴν μετάληψιν τῶν χωρίων τῶν	ἄπωθεν	ἢ τῶν ἐν ὕψει. παρακολουθεῖ
[9, 33]	αὐτὸν τιθείς· ὁ δ´ ἐστὶν	ἄπωθεν	ἱκανῶς τούτου τοῦ ὄρους. ~Τὸ
[9, 16]	ἐπὶ τῇ λίμνῃ ποτὲ δὲ	ἄπωθεν	κεῖσθαι. ~Διττῶς δὲ τοῦτο γίνεται·
[9, 17]	ἀπὸ κωπηλασίας ζῶντας, ἀλλὰ νῦν	ἄπωθεν	τῆς λίμνης οἰκοῦντες οὐκέτ´ ἂν
[9, 24]	καὶ ὁ Κιθαιρὼν δὲ οὐκ	ἄπωθεν	τῶν Θηβῶν τελευτᾷ· παρ´ αὐτὸν
[9, 8]	δίπλεθρος, ὡς εἴρηκα· πύργος δ´	ἑκατέρωθεν	ἐφέστηκεν ὁ μὲν ἐκ τῆς
[9, 35]	τοιαύτην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λέγεσθαι	πιστεύσειεν;	οὐκ εὖ δὲ οὐδὲ οἱ
[9, 25]	ὅσον τετταράκοντα σταδίους, ἣν καὶ	κεκωμῴδηκεν	αὐτὸς {ἐ{ πιλαβόμενος} τοῦ πατρός,
[9, 2]	Εὔβοιαν τρόπον τινὰ μέρος αὐτῆς	πεποίηκεν	ὁ Εὔριπος οὕτω στενὸς ὢν
[9, 13]	Εὐβοίᾳ, καθάπερ καὶ ὁ ποιητὴς	εἴρηκεν	„Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν. εἰσὶ μέντοι
[9, 14]	εἰ μὴ τὴν Νῖσαν οὕτως	εἴρηκεν·	ἦν γὰρ ὁ Μεγαρικῇ. ἐκεῖθεν
[9, 8]	ὡς εἴρηκα· πύργος δ´ ἑκατέρωθεν	ἐφέστηκεν	ὁ μὲν ἐκ τῆς Χαλκίδος
[9, 35]	δὲ πολυστάφυλον Ἄσκρην ἔχον, οὐκ	ἔοικεν	ἐντυχόντι τοῖς ὑπὸ Ἡσιόδου περὶ
[9, 20]	γράφουσιν „ὅς ῥ´ ἐν „Ὕδῃ	ναίεσκεν.	ἡ μὲν γάρ ἐστιν ἐν
[9, 2]	καὶ Ῥωμαῖοι δὲ τὸ παλαιὸν	μὲν	ἀγριωτέροις ἔθνεσι πολεμοῦντες οὐδὲν ἐδέοντο
[9, 4]	δὲ περὶ τὸ ἱερὸν τὸ	μὲν	ἀκρίτους κτείνειν τοὺς πράξαντας, καὶ
[9, 25]	νῦν Θεσπιάς, πολλῶν ὀνομάτων τῶν	μὲν	ἀμφοτέρως λεγομένων καὶ ἑνικῶς καὶ
[9, 37]	ναυσί, τοὺς δ´ ἄλλους τοὺς	μὲν	ἀπολέσθαι τοὺς δὲ καὶ ἁλῶναι.
[9, 20]	οἱ ἄλλοι ναῖον Βοιωτοί. ἡ	μὲν	γάρ ἐστι μεγάλη καὶ οὐκ
[9, 20]	ῥ´ ἐν „Ὕδῃ ναίεσκεν. ἡ	μὲν	γάρ ἐστιν ἐν Λυδίᾳ „Τμώλῳ
[9, 32]	θ´ ὑπὸ Θήβας εἶχον“ οἱ	μὲν	δέχονται πολείδιόν τι Ὑποθήβας καλούμενον,
[9, 16]	δὴ καὶ τοῖς ὕδασι τοῖς	μὲν	δι´ ὑπονόμων φέρεσθαι τῶν ῥείθρων
[9, 25]	βάρβαροι. αἱ δὲ Θεσπιαὶ πρότερον	μὲν	ἐγνωρίζοντο διὰ τὸν Ἔρωτα τὸν
[9, 2]	Σαλγανέα καὶ τὴν Ἀνθηδόνα, τῇ	μὲν	εἶναι συνεχῆ τὴν κατ´ Αἴγυπτον
[9, 8]	πύργος δ´ ἑκατέρωθεν ἐφέστηκεν ὁ	μὲν	ἐκ τῆς Χαλκίδος ὁ δ´
[9, 25]	Ἔρωτα τὸν Πραξιτέλους, ὃν ἔγλυψε	μὲν	ἐκεῖνος, ἀνέθηκε δὲ Γλυκέρα ἡ
[9, 20]	Ὅμηρος δ´ ἑνικῶς ἐκφέρει τοτὲ	μὲν	ἐκτείνων τὴν πρώτην συλλαβήν, ὡς
[9, 16]	καὶ τὰς αὐτὰς πόλεις ποτὲ	μὲν	ἐπὶ τῇ λίμνῃ ποτὲ δὲ
[9, 2]	Εὐρίπου σχιζομένης τῆς παραλίας τῇ	μὲν	ἐπὶ τὴν Αὐλίδα καὶ τὴν
[9, 16]	σεισμοὶ γενόμενοι πολλάκις ἐξαίσιοι τοὺς	μὲν	ἔφραξαν τῶν πόρων τοὺς δὲ
[9, 1]	ὡς ἂν ταινία τις, τὸ	μὲν	{ἑωθι{ νὸν πλευρὸν ἔχου} σα
[9, 18]	γὰρ ἑτέρα ἐστίν, ἧς {ἐμνήσθη}	μεν,	{ἡ} Βοιωτιακή, ἐπὶ τῇ θαλάττῃ,
[9, 4]	ᾤκισαν. ~Φησὶ δ´ Ἔφορος τοὺς	μὲν	Θρᾷκας ποιησαμένους σπονδὰς πρὸς τοὺς
[9, 16]	~Τῶν δὲ πεδίων τούτων τὰ	μὲν	λιμνάζει, ποταμῶν ἀναχεομένων εἰς αὐτά,
[9, 16]	πόρων τοὺς δὲ ἀνέῳξαν, τοὺς	μὲν	μέχρι τῆς ἐπιφανείας τοὺς δὲ
[9, 32]	Τρωικοῦ πολέμου· οἱ δὲ μετασχεῖν	μὲν	οἰκεῖν δὲ ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ
[9, 4]	ταῖς γυναιξὶ τὸν ἀριθμόν· τοὺς	μὲν	οὖν ἄνδρας ἀπογνῶναι, τὰς δὲ
[9, 19]	„καὶ ποιήενθ´ Ἁλίαρτον“ λέγων. ~Οὗτοι	μὲν	οὖν ἐκ τῶν Φωκικῶν ὀρῶν
[9, 25]	ρὶ ὧν εἰ} ρήκαμεν. ὁ	μὲν	οὖν Ἑλικὼν οὐ πολὺ διεστηκὼς
[9, 29]	ὥς φασι, μυστικὴν αἰτίαν. οἱ	μὲν	οὖν ἐν τῇ Κορωνείᾳ Κορώνιοι
[9, 29]	καὶ Πλαταιὰς καὶ Γλίσσαντα. ἡ	μὲν	οὖν Κορώνεια ἐγγὺς τοῦ Ἑλικῶνός
[9, 27]	τε πολυτρήρωνά τε „Θίσβην. περὶ	μὲν	οὖν Κωπῶν εἴρηται· προσάρκτιος δέ
[9, 19]	ῥεύματα εἰς αὐτὴν ἐμβάλλει. ἔστι	μὲν	οὖν μεγάλη, τὴν περίμετρον ἔχουσα
[9, 42]	Λοκρῶν μητρόπολις τῶν Ἐπικνημιδίων. πρότερον	μὲν	οὖν οἰκεῖσθαι τὸν Ὀρχομενόν φασιν
[9, 25]	δῶρον παρὰ τοῦ τεχνίτου. πρότερον	μὲν	οὖν ὀψόμενοι τὸν Ἔρωτά τινες
[9, 14]	τοῦ Ἑλικῶνος ἡ Νῦσα. ἡ	μὲν	οὖν παραλία τοιαύτη τις ἡ
[9, 18]	ἐκδίδωσιν ἐπὶ τὴν θάλατταν. τότε	μὲν	οὖν παυσαμένης τῆς πλημμυρίδος, παῦλα
[9, 40]	πόλις καὶ δυναμένη μέγα· τοῦ	μὲν	οὖν πλούτου μάρτυς καὶ Ὅμηρος·
[9, 4]	δὲ καὶ τοὺς Βοιωτούς· τὸν	μὲν	οὖν τοῖς Πελασγοῖς δοθέντα χρησμὸν
[9, 2]	συνεζευγμένος πρὸς αὐτὴν διπλέθρῳ. τὴν	μὲν	οὖν χώραν ἐπαινεῖ διὰ ταῦτα,
[9, 4]	πρὸς ἀμφότερα ὀρθῶς ἔχειν, εἰ	μὲν	παρεχρηστηρίασε, κολασθείσης αὐτῆς, εἰ δ´
[9, 3]	προσαγορεύσας) μετ´ ἐκείνων ἐξέβαλον τοὺς	μὲν	Πελασγοὺς εἰς Ἀθήνας, ἀφ´ ὧν
[9, 35]	εἰληλούθει. λοιπαὶ δ´ εἰσὶ τῶν	μὲν	περικειμένων τῇ λίμνῃ αἵ τε
[9, 16]	καὶ τοὺς αὐτοὺς τόπους ποτὲ	μὲν	πλεῖσθαι ποτὲ δὲ πεζεύεσθαι, καὶ
[9, 15]	μερῶν ὄρεσι περιεχόμενα, τοῖς Ἀττικοῖς	μὲν	πρὸς νότου, πρὸς ἄρκτου δὲ
[9, 13]	πρότερον. δίαρμα δ´ ἐστὶν ἀπὸ	μὲν	τῆς Ἀνθηδόνος εἰς Αἰγὰς ἑκατὸν
[9, 31]	γὰρ Ἐλευθεραὶ πλησίον, ἃς οἱ	μὲν	{τῆς Ἀττικῆς, οἱ δὲ} τῆς
[9, 5]	πεσόντος ἐν τῇ μάχῃ ταύτης	μὲν	τῆς ἐλπίδος διεσφάλησαν, ὑπὲρ δὲ
[9, 18]	ἤδη πολλῶν, ἐν οἷς οἱ	μὲν	τὸν Ὀρχομενὸν οἰκεῖσθαι τὸν ἀρχαῖον
[9, 2]	καὶ λιμένων εὐπορεῖ πλειόνων, ἐπὶ	μὲν	τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ τῷ
[9, 27]	κατοικίαν ἐκείνης ἐπώνυμος ἐλέγετο, Κωπαῒς	μὲν	τῶν Κωπῶν, Ἁλιαρτὶς δὲ Ἁλιάρτου,
[9, 3]	~Ἡ δ´ οὖν Βοιωτία πρότερον	μὲν	ὑπὸ βαρβάρων ᾠκεῖτο Ἀόνων καὶ
[9, 11]	τοῦ Ἅρματος τοῦ Βοιωτιακοῦ οἱ	μέν	φασιν ἐκπεσόντος ἐκ τοῦ ἅρματος
[9, 26]	ποτάμιον ὁμώνυμον. Μεδεὼν δ´ ὁ	μὲν	Φωκικὸς ἐν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ,
[9, 25]	Οἰνόην, {πε{ ρὶ ὧν εἰ}	ρήκαμεν.	ὁ μὲν οὖν Ἑλικὼν οὐ
[9, 21]	καὶ τῆς Αὐλίδος, περὶ ὧν	εἰρήκαμεν.	~Σχοῖνος δ´ ἐστὶ χώρα τῆς
[9, 26]	{Μυκα{ λησσόν, περ} ὶ ὧν	εἰρήκαμεν·	ὡς δ´ αὕτως καὶ περὶ
[9, 13]	τοῦ Ποσειδῶνος ἱερὸν τοῦ Αἰγαίου·	ἐμνήσθημεν	δ´ αὐτοῦ καὶ πρότερον. δίαρμα
[9, 1]	χρὴ τοῦ σαφοῦς χάριν ὧν	εἴπομεν	πρότερον. {ἐλέγομ} εν δὲ τὴν
[9, 21]	τοῦτο τῷ {π{ οιητῇ ἀκολουθοῦντες	ποιήσομεν	τὴν} διαρίθμησιν, προστιθέντες ὅ τι
[9, 42]	περὶ τῶν νεῶν συγγράψαντες, οἷς	ἀκολουθοῦμεν	ὅταν οἰκεῖα λέγωσι πρὸς τὴν
[9, 3]	οὐδ´ Ὅμηρος μετὰ Βοιωτῶν αὐτοὺς	κατέλεξεν	ἀλλ´ ἰδίᾳ, Μινύας προσαγορεύσας) μετ´
[9, 18]	καὶ ἐδέξατο τὸν ποταμόν, εἶτα	ἐξέρρηξεν	εἰς τὴν ἐπιφάνειαν κατὰ Λάρυμναν
[9, 4]	τὸ ἱερὸν Πελασγικὸν ἐξ ἀρχῆς	ὑπῆρξεν)	οὕτως ἀνελεῖν, ἁρπάσαντας τὴν ἄνθρωπον
[9, 18]	τῇ λίμνῃ πλησίον τῶν Κωπῶν	ἀνέῳξεν	ὑπὸ γῆς ῥεῖθρον ὅσον τριάκοντα
[9, 31]	κάλαμον. ~Πλαταιαὶ δέ, ἃς ἑνικῶς	εἶπεν	ὁ ποιητής, ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνί
[9, 3]	καὶ τὴν ἀρχὴν τοῖς ἐκγόνοις	ἀπέλιπεν.	ἐκεῖνοι δὲ τὰς Θήβας τῇ
[9, 13]	Ἰαπυγίαν ἐλθὼν Μεσσαπίαν τὴν χώραν	ἐκάλεσεν.	ἐνταῦθα δὲ καὶ τὰ περὶ
[9, 36]	καὶ γὰρ καὶ ἀπόρθητος ἀεὶ	διετέλεσεν	ἡ πόλις, οὔτε μεγάλη οὖσα
[9, 24]	Θεράπναι καὶ ὁ Τευμησσός, ὃν	ἐκόσμησεν	Ἀντίμαχος διὰ πολλῶν ἐπῶν, τὰς
[9, 7]	ἀνέλαβε τοῖς ὤμοις αὐτόν, καὶ	ἔσωσεν	ἐπὶ πολλοὺς σταδίους ἕως ἐπαύσατο
[9, 11]	δὲ ἡ παροιμία τὴν ἀρχὴν	ἔσχεν	ἡ λέγουσα „ὁπόταν δι´ Ἅρματος
[9, 14]	μὴ τὴν Νῖσαν οὕτως εἴρηκεν·	ἦν	γὰρ ὁ Μεγαρικῇ. ἐκεῖθεν ἀπῳκισμένη
[9, 23]	δὲ ἐνθένδε καταγόμενον διασπασθῆναί φασιν.	ἦν	δὲ καὶ τῶν περὶ Ὄλυνθον
[9, 13]	ἐπὶ ὄρους ὑψηλοῦ τὸ ἱερόν,	ἦν	δέ ποτε καὶ πόλις· ἐγγὺς
[9, 31]	τῇ Σικυωνίᾳ δῆμος Πλαταιαί, ὅθενπερ	ἦν	Μνασάλκης ὁ ποιητής. Γλίσσαντα δὲ
[9, 27]	καὶ τό γε παλαιὸν οὐκ	ἦν	τῆς λίμνης κοινὸν ὄνομα, ἀλλὰ
[9, 42]	ἅλωσιν. καὶ περὶ Κάρυστον δ´	ἦν	τις Ὀρχομενός. εὖ γὰρ τὴν
[9, 34]	λίμνης πρὸς Ἀκραιφίῳ· Θηβαίων δ´	ἦν	τό τε μαντεῖον καὶ τὸ
[9, 12]	καὶ ἡ τοῦ Ὠρίωνος γένεσις,	ἥν	φησι Πίνδαρος ἐν τοῖς διθυράμβοις·
[9, 39]	τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίαν ἀναλαβεῖν ἴσχυσαν	ἣν	εἶχον πρότερον, καὶ μάλιστ´ ἐπειδὴ
[9, 25]	τῶν Θεσπιῶν ὅσον τετταράκοντα σταδίους,	ἣν	καὶ κεκωμῴδηκεν αὐτὸς {ἐ{ πιλαβόμενος}
[9, 25]	δ´ ἔχουσιν αἱ Θεσπιαὶ Κρέουσαν,	ἣν	καὶ Κρεουσίδα καλοῦσιν. ἐν δὲ
[9, 20]	προσαγορευομένην ἀπὸ τῆς πλησίον κώμης	ἣν	καλοῦσιν Ὕλας, οὐδὲ Ὕδην, ὡς
[9, 13]	τῶν Βοιωτῶν, Λάρυμνά τε, παρ´	ἣν	ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσι, καὶ ἔτι
[9, 25]	ἑκατὸν εἴκοσιν ἕως τῆς ἄκρας	ἣν	{Ὀλμιὰς} καλοῦσιν· ἐν δὲ τῷ
[9, 23]	ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ Τραχινίᾳ, παρ´	ἣν	ῥεῖ Ἀσωπὸς ποταμός, καὶ ὅτι
[9, 14]	καλούμενος Ἴσος συστέλλοντι τὴν πρώτην	συλλαβήν.	οἴονται δέ τινες δεῖν γράφειν
[9, 14]	τ´ ἐσχατόωσαν“ ἐκτείνοντες τὴν πρώτην	συλλαβὴν	ποιητικῶς διὰ τὸ μέτρον, ἀντὶ
[9, 20]	τοτὲ μὲν ἐκτείνων τὴν πρώτην	συλλαβήν,	ὡς ἐν τῷ καταλόγῳ „ἠδ´
[9, 28]	ὁ ποιητὴς „πολυτρήρωνά τε „Θί„	σβην.	πλοῦς δ´ ἐστὶν ἐνθένδε εἰς
[9, 27]	„Κώπας Εὔτρησίν τε πολυτρήρωνά τε	„Θίσβην.	περὶ μὲν οὖν Κωπῶν εἴρηται·
[9, 17]	ὅταν τῷ πλησιασμῷ κινδυνεύσαντες πολλάκις	ἀπαλλαγὴν	πορίσωνται τοῦ φόβου τὴν μετάληψιν
[9, 36]	μνῆμα ἐκεῖ τελευτήσαντος κατὰ τὴν	φυγήν.	~Χαιρώνεια δ´ ἐστὶν Ὀρχομενοῦ πλησίον,
[9, 7]	τριάκοντα, ὅπου μάχῃ λειφθέντες Ἀθηναῖοι	προτροπάδην	ἔφυγον· ἐν δὲ τῇ φυγῇ
[9, 31]	Περσῶν αἱ τῶν Ἑλλήνων δυνάμεις	ἄρδην	ἠφάνισαν· ἱδρύσαντό τε ἐλευθερίου Διὸς
[9, 20]	κώμης ἣν καλοῦσιν Ὕλας, οὐδὲ	Ὕδην,	ὡς ἔνιοι γράφουσιν „ὅς ῥ´
[9, 14]	τινες δεῖν γράφειν „Ἶσόν τε	ζαθέην	Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν“ ἐκτείνοντες τὴν
[9, 14]	μέτρον, ἀντὶ τοῦ „Νῖσάν τε	ζαθέην.	ἡ γὰρ Νῖσα οὐδαμοῦ φαίνεται
[9, 14]	δὲ καὶ τοῦτο „Νῦσάν τε	ζαθέην.	κώμη δ´ ἐστὶ τοῦ Ἑλικῶνος
[9, 14]	τινὲς δὲ γράφουσι „Κρεῦσάν τε	„ζαθέην,	τὴν νῦν Κρέουσαν δεχόμενοι, τὸ
[9, 12]	Αὐλίδος. ἔνιοι δὲ τὰς Ὑσιὰς	Ὑρίην	λέγεσθαί φασι, τῆς Παρασωπίας οὖσαν
[9, 5]	Δωδώνην. ~Μετὰ δὲ ταῦτα τὴν	Αἰολικὴν	ἀποικίαν συνέπραξαν τοῖς περὶ Πενθίλον,
[9, 20]	ὡς οἴονταί τινες, ἀλλὰ τὴν	Ὑλικὴν	προσαγορευομένην ἀπὸ τῆς πλησίον κώμης
[9, 2]	ἐπὶ τὴν Αὐλίδα καὶ τὴν	Ταναγρικὴν	τῇ δ´ ἐπὶ τὸν Σαλγανέα
[9, 29]	Ἅιδης κατά τινα, ὥς φασι,	μυστικὴν	αἰτίαν. οἱ μὲν οὖν ἐν
[9, 1]	ἀπὸ τῆς {Βοιωτίας τὴν Ἀ}	ττικήν.	δευτέρα δ´ ἐστὶν ἡ Βοιωτία
[9, 11]	τοῦ Ἅρματος τοῦ κατὰ τὴν	Ἀττικήν,	ὅ ἐστι περὶ Φυλήν, δῆμον
[9, 5]	ἐξ ἑαυτῶν συμπέμψαντες, ὥστε καὶ	Βοιωτικὴν	προσαγορευθῆναι. ὕστερον δὲ χρόνοις πολλοῖς
[9, 5]	{αἱ} ἄλλαι δὲ πόλεις ἀνάλογον	πλὴν	Τανάγρας καὶ Θεσπιῶν· αὗται δ´
[9, 19]	αἱ δὲ ἐκρύσεις οὐδαμοῦ φαίνονται	πλὴν	τοῦ δεχομένου τὸν Κηφισσὸν χάσματος
[9, 18]	τοῦ κινδύνου τοῖς παροικοῦσιν ὑπῆρξε,	πλὴν	τῶν ἤδη καταποθεισῶν πόλεων. πάλιν
[9, 26]	{οἵ τ´ Ἐλεῶν´} εἶχον ἠδ´	Ὕλην	καὶ Πετεῶνα. Πετεὼν δὲ κώμη
[9, 20]	ὡς ἐν τῷ καταλόγῳ „ἠδ´	Ὕλην	καὶ Πετεῶνα, ποιητικῶς, τοτὲ δὲ
[9, 42]	Ὀρχομενός. εὖ γὰρ τὴν τοιαύτην	ὕλην	ὑποβεβλήκασιν ἡμῖν οἱ τὰ περὶ
[9, 11]	τὴν Ἀττικήν, ὅ ἐστι περὶ	Φυλήν,	δῆμον τῆς Ἀττικῆς ὅμορον τῇ
[9, 8]	πετρῶδες χωρίον καὶ κώμη Ταναγραίων·	λιμὴν	δ´ ἐστὶ πεντήκοντα πλοίοις, ὥστ´
[9, 8]	ἕως ἐπαύσατο ἡ φυγή. ~Εἶτα	λιμὴν	μέγας ὃν καλοῦσι Βαθὺν λιμένα·
[9, 6]	ὁ Ὠρωπὸς καὶ ὁ ἱερὸς	λιμὴν	ὃν καλοῦσι Δελφίνιον, καθ´ ὃν
[9, 4]	πράξειν· τοὺς δὲ θεωροὺς ὑπονοήσαντας	χαριζομένην	τοῖς Πελασγοῖς τὴν προφῆτιν κατὰ
[9, 20]	οἴονταί τινες, ἀλλὰ τὴν Ὑλικὴν	προσαγορευομένην	ἀπὸ τῆς πλησίον κώμης ἣν
[9, 27]	ταύτην· παρατίθησι γοῦν τὴν Τιλφῶσσαν	κρήνην	ὑπὸ τῷ Τιλφωσσίῳ ὄρει ῥέουσαν
[9, 1]	καὶ τὴν ὡς ἂν ς	ὀρεινὴν	τὴν διείργουσαν ἀπὸ τῆς {Βοιωτίας
[9, 19]	τῆς Κορωνειακῆς εἰς τὴν Κωπαΐδα	λίμνην	ἐξίησι· καὶ ὁ Περμησσὸς δὲ
[9, 18]	Κηφισσὸς τοῦτο μάλιστα τὴν Κωπαΐδα	λίμνην	πληρῶν. αὐξομένης γὰρ αὐτῆς ὥστε
[9, 20]	λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισσίδι. οὐ γὰρ	λίμνην	τὴν Κωπαΐδα βούλεται λέγειν, ὡς
[9, 19]	ἀλλήλοις, εἰς τὴν αὐτὴν ἐμπίπτουσι	λίμνην	τὴν Κωπαΐδα τοῦ Ἁλιάρτου {πλη{
[9, 35]	~Οἱ δέ φασι καὶ τὴν	Ἄρνην	ὑπὸ τῆς λίμνης καταποθῆναι καὶ
[9, 34]	ὕψει. φασὶ δὲ τοῦτο καλεῖσθαι	Ἄρνην	ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ, ὁμώνυμον τῇ
[9, 35]	οὐκ εὖ δὲ οὐδὲ οἱ	Τάρνην	ἀντὶ τῆς Ἄρνης γράφοντες· οὐδὲ
[9, 4]	ὡς ἂν λάθρᾳ τριποδηφορεῖν εἰς	Δωδώνην.	~Μετὰ δὲ ταῦτα τὴν Αἰολικὴν
[9, 4]	παρ´ αὐτοῖς τρίποδας συλλέγοντας εἰς	Δωδώνην	πέμπειν κατ´ ἔτος· καὶ δὴ
[9, 25]	τὰς Πηγὰς κεῖσθαι καὶ τὴν	Οἰνόην,	{πε{ ρὶ ὧν εἰ} ρήκαμεν.
[9, 11]	λέγουσα „ὁπόταν δι´ Ἅρματος ἀστράψῃ,	ἀστραπήν	τινα σημειουμένων κατὰ χρησμὸν τῶν
[9, 35]	δὲ γράφων „οἳ δὲ πολυστάφυλον	Ἄσκρην	ἔχον, οὐκ ἔοικεν ἐντυχόντι τοῖς
[9, 1]	τὴν διείργουσαν ἀπὸ τῆς {Βοιωτίας	τὴν	Ἀ} ττικήν. δευτέρα δ´ ἐστὶν
[9, 5]	εἰς Δωδώνην. ~Μετὰ δὲ ταῦτα	τὴν	Αἰολικὴν ἀποικίαν συνέπραξαν τοῖς περὶ
[9, 1]	ἑσπέριον τόν τε Ἰσθμὸν καὶ	τὴν	{Ἀλκυονίδα θάλ} ατταν τὴν κατὰ
[9, 2]	δ´ ἐπὶ τὸν Σαλγανέα καὶ	τὴν	Ἀνθηδόνα, τῇ μὲν εἶναι συνεχῆ
[9, 4]	ἀρχῆς ὑπῆρξεν) οὕτως ἀνελεῖν, ἁρπάσαντας	τὴν	ἄνθρωπον εἰς πυρὰν ἐμβαλεῖν ἐνθυμηθέντας,
[9, 18]	ἐπιφάνειαν κατὰ Λάρυμναν τῆς Λοκρίδος	τὴν	ἄνω· καὶ γὰρ ἑτέρα ἐστίν,
[9, 18]	τῇ θαλάττῃ, ᾗ προσέθεσαν Ῥωμαῖοι	τὴν	ἄνω. καλεῖται δ´ ὁ τόπος
[9, 1]	περὶ Κρέουσαν· τὰ δὲ λοιπὰ	{τὴν	ἀπὸ Σουνίου} μέχρι Ἰσθμοῦ παραλίαν
[9, 1]	{ἑωθι{ νὸν πλευρὸν ἔχου} σα	τὴν	ἀπὸ Σουνίου μέχρι Ὠρωποῦ καὶ
[9, 1]	εἴπομεν πρότερον. {ἐλέγομ} εν δὲ	τὴν	ἀπὸ Σουνίου παραλίαν μέχρι {Θετταλο{
[9, 35]	Θετταλικῇ. ~Οἱ δέ φασι καὶ	τὴν	Ἄρνην ὑπὸ τῆς λίμνης καταποθῆναι
[9, 11]	Τανάγρᾳ. ἐντεῦθεν δὲ ἡ παροιμία	τὴν	ἀρχὴν ἔσχεν ἡ λέγουσα „ὁπόταν
[9, 3]	τῇ Καδμείᾳ προσέκτισαν, καὶ συνεφύλαξαν	τὴν	ἀρχὴν ἡγούμενοι τῶν πλείστων Βοιωτῶν
[9, 19]	Κηφισσὸς ἐκ Λιλαίας Φωκικῆς πόλεως	τὴν	ἀρχὴν λαμβάνει, καθάπερ καὶ Ὅμηρός
[9, 3]	Πελασγῶν ἐκπεσόντες ἐν Θετταλίᾳ συνεστήσαντο	τὴν	ἀρχὴν μετὰ Ἀρναίων ἐπὶ πολὺν
[9, 15]	ὑπὲρ τῆς Κρισαίας θαλάττης, ἔχων	τὴν	ἀρχὴν συνεχῆ τοῖς Μεγαρικοῖς καὶ
[9, 3]	τήν τε Καδμείαν ἐτείχισε καὶ	τὴν	ἀρχὴν τοῖς ἐκγόνοις ἀπέλιπεν. ἐκεῖνοι
[9, 3]	τῆς Βοιωτίας, ὃν ἔστελλον εἰς	τὴν	Ἀσίαν οἱ Ὀρέστου παῖδες. προσθέντες
[9, 11]	οὖσα τοῦ Ἅρματος τοῦ κατὰ	τὴν	Ἀττικήν, ὅ ἐστι περὶ Φυλήν,
[9, 2]	τῆς παραλίας τῇ μὲν ἐπὶ	τὴν	Αὐλίδα καὶ τὴν Ταναγρικὴν τῇ
[9, 19]	τοῦ Ἑλικῶνος συμβάλλοντες ἀλλήλοις, εἰς	τὴν	αὐτὴν ἐμπίπτουσι λίμνην τὴν Κωπαΐδα
[9, 17]	δὲ τοῖς οὕτως ἀνοικισθεῖσι τὸ	τὴν	αὐτὴν προσηγορίαν φυλάττουσιν, ἐτύμως πρότερον
[9, 10]	παριόντες· τινὲς δὲ τῇ Τανάγρᾳ	τὴν	αὐτήν φασιν· ἡ Ποιμανδρὶς δ´
[9, 2]	~Ἔφορος δὲ καὶ ταύτῃ κρείττω	τὴν	Βοιωτίαν ἀποφαίνει τῶν ὁμόρων ἐθνῶν
[9, 25]	χωρία ταῦτα. εἴρηται δ´ ὅτι	τὴν	Βοιωτίαν ταύτην ἐπῴκησάν ποτε Θρᾷκες
[9, 8]	καθ´ ἡμέραν ἑκάστην καὶ νύκτα·	τὴν	δ´ αἰτίαν ἐν ἄλλοις σκεπτέον.
[9, 41]	οὖν τεκμήριον τοῦ πλούτου τιθέασι.	~Τὴν	δ´ Ἀσπληδόνα χωρὶς τῆς πρώτης
[9, 36]	χωρίῳ κειμένη, ἀλλ´ ἐν πεδίῳ·	τὴν	δὲ θεὸν σεβόμενοι πάντες ἀπείχοντο
[9, 21]	τῷ {π{ οιητῇ ἀκολουθοῦντες ποιήσομεν	τὴν}	διαρίθμησιν, προστιθέντες ὅ τι ἂν
[9, 1]	τὴν ὡς ἂν ς ὀρεινὴν	τὴν	διείργουσαν ἀπὸ τῆς {Βοιωτίας τὴν
[9, 31]	καὶ Θηβῶν κατὰ τὴν ὁδὸν	τὴν	εἰς Ἀθήνας καὶ Μέγαρα ἐπὶ
[9, 11]	Ταναγραϊκῆς· κεῖται δὲ παρ´ ὁδὸν	{τὴν	ἐκ} Θηβῶν εἰς Χαλκίδα· ὡς
[9, 39]	δὲ ὁ τόπος οὗτος κατὰ	τὴν	ἐκ Πλαταιῶν εἰς Θεσπιὰς ὁδόν.
[9, 39]	οὐκέτι γὰρ ἐξ ἐκείνου τὴν	τῶν	Ἑλλήνων ἡγεμονίαν ἀναλαβεῖν ἴσχυσαν ἣν
[9, 22]	τῆς Θηβαϊκῆς κατὰ τὴν ὁδὸν	τὴν	ἐπὶ Ἀνθηδόνος, διέχουσα τῶν Θηβῶν
[9, 32]	τοῖς ἐπιπέδοις χωρίοις μετὰ τὴν	τῶν	Ἐπιγόνων ἄφοδον, τὴν Καδμείαν ἀδυνατοῦντας
[9, 36]	ὥστε καὶ Θηβαῖοι κατὰ τὴν	τῶν	Ἐπιγόνων στρατείαν ἐκλιπόντες τὴν πόλιν
[9, 32]	γὰρ Θήβας ἐκλελεῖφθαι διὰ τὴν	τῶν	Ἐπιγόνων στρατείαν καὶ μὴ μετασχεῖν
[9, 18]	τὸν ποταμόν, εἶτα ἐξέρρηξεν εἰς	τὴν	ἐπιφάνειαν κατὰ Λάρυμναν τῆς Λοκρίδος
[9, 18]	καὶ ἀπ´ αὐτῶν ἡ λίμνη	τὴν	ἐπωνυμίαν εἴληφε, χάσμα γενηθὲν πρὸς
[9, 2]	Ἑλλήσποντον. προστίθησι δὲ ὅτι καὶ	τὴν	Εὔβοιαν τρόπον τινὰ μέρος αὐτῆς
[9, 16]	ἀνέψυκται καὶ γεωργεῖται παντοδαπῶς διὰ	τὴν	εὐκαρπίαν. ὑπάντρου δὲ καὶ σηραγγώδους
[9, 2]	Ἐπαμεινώνδας ἔδειξε· τελευτήσαντος γὰρ ἐκείνου	τὴν	ἡγεμονίαν ἀποβαλεῖν εὐθὺς τοὺς Θηβαίους
[9, 42]	ἀκολουθοῦμεν ὅταν οἰκεῖα λέγωσι πρὸς	τὴν	ἡμετέραν ὑπόθεσιν.
[9, 36]	θεὸν γεγενῆσθαι ἐνθάδε, καθάπερ καὶ	τὴν	Ἥραν ἐν Ἄργει, καὶ διὰ
[9, 1]	ἐκκλίνουσαν {πρὸς δύσιν καὶ} ἔχουσαν	τὴν	θάλατταν πρὸς ἕω, τὰ δ´
[9, 18]	ἤδη ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσιν ἐπὶ	τὴν	θάλατταν. τότε μὲν οὖν παυσαμένης
[9, 36]	σφόδρα τιμώμενον, καί φασί γε	τὴν	θεὸν γεγενῆσθαι ἐνθάδε, καθάπερ καὶ
[9, 25]	τὸν Ἔρωτά τινες ἀνέβαινον ἐπὶ	τὴν	Θέσπειαν ἄλλως οὐκ οὖσαν ἀξιοθέατον,
[9, 15]	τὰ πεδία, παυόμενος δὲ περὶ	τὴν	Θηβαίαν. ~Τῶν δὲ πεδίων τούτων
[9, 11]	τὸ Ἅρμα καὶ τότε πεμπόντων	τὴν	θυσίαν εἰς Δελφοὺς ὅταν ἀστράψαντα
[9, 13]	ἐστὶν ἀπὸ Μεσσάπου, ὃς εἰς	τὴν	Ἰαπυγίαν ἐλθὼν Μεσσαπίαν τὴν χώραν
[9, 31]	καλούμενον πεδίον, ὃ διατείνει {εἰς	τὴν	Καδμεία} ν ἀπὸ τοῦ Ὑπάτου
[9, 32]	μετὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων ἄφοδον,	τὴν	Καδμείαν ἀδυνατοῦντας ἀνακτίσαι· ἐπεὶ δὲ
[9, 2]	Ἀνθηδόνα, τῇ μὲν εἶναι συνεχῆ	τὴν	κατ´ Αἴγυπτον καὶ Κύπρον καὶ
[9, 2]	τὰς νήσους θάλατταν τῇ δὲ	τὴν	κατὰ Μακεδόνας καὶ τὴν Προποντίδα
[9, 1]	καὶ τὴν {Ἀλκυονίδα θάλ} ατταν	τὴν	κατὰ Παγὰς μέχρι τῶν {τόπων
[9, 1]	κατ´ Εὔβοιαν θαλάττης ἐπὶ θάλατταν	τὴν	κατὰ τὸν Κρισαῖον κόλπον, ἰσομήκης
[9, 20]	κεκλιμένος Κηφισσίδι. οὐ γὰρ λίμνην	τὴν	Κωπαΐδα βούλεται λέγειν, ὡς οἴονταί
[9, 19]	Ὀρχομενίας καὶ τῆς Κορωνειακῆς εἰς	τὴν	Κωπαΐδα λίμνην ἐξίησι· καὶ ὁ
[9, 18]	καὶ ὁ Κηφισσὸς τοῦτο μάλιστα	τὴν	Κωπαΐδα λίμνην πληρῶν. αὐξομένης γὰρ
[9, 19]	εἰς τὴν αὐτὴν ἐμπίπτουσι λίμνην	τὴν	Κωπαΐδα τοῦ Ἁλιάρτου {πλη{ σίον·
[9, 2]	γεφύρᾳ συνεζευγμένος πρὸς αὐτὴν διπλέθρῳ.	τὴν	μὲν οὖν χώραν ἐπαινεῖ διὰ
[9, 17]	πολλάκις ἀπαλλαγὴν πορίσωνται τοῦ φόβου	τὴν	μετάληψιν τῶν χωρίων τῶν ἄπωθεν
[9, 35]	ὑπὸ τῆς λίμνης καταποθῆναι καὶ	τὴν	Μίδειαν. Ζηνόδοτος δὲ γράφων „οἳ
[9, 11]	τῆς Ταναγραϊκῆς κώμη ἔρημος περὶ	τὴν	Μυκαλησσόν, ἀπὸ τοῦ Ἀμφιαράου ἅρματος
[9, 14]	νεῶν {ε} ἴη, εἰ μὴ	τὴν	Νῖσαν οὕτως εἴρηκεν· ἦν γὰρ
[9, 14]	δὲ γράφουσι „Κρεῦσάν τε „ζαθέην,	τὴν	νῦν Κρέουσαν δεχόμενοι, τὸ τῶν
[9, 31]	μεταξὺ αὐτοῦ καὶ Θηβῶν κατὰ	τὴν	ὁδὸν τὴν εἰς Ἀθήνας καὶ
[9, 22]	ἐστὶ χώρα τῆς Θηβαϊκῆς κατὰ	τὴν	ὁδὸν τὴν ἐπὶ Ἀνθηδόνος, διέχουσα
[9, 3]	κληθῆναι πάντας. εἶτ´ ἀνέστρεψαν εἰς	τὴν	οἰκείαν, ἤδη τοῦ Αἰολικοῦ στόλου
[9, 25]	βέβηκε τὰς Πηγὰς κεῖσθαι καὶ	τὴν	Οἰνόην, {πε{ ρὶ ὧν εἰ}
[9, 3]	παῖδες. προσθέντες δὲ τῇ Βοιωτίᾳ	τὴν	Ὀρχομενίαν (οὐ γὰρ ἦσαν κοινῇ
[9, 13]	τοῖς Ἀττικοῖς δήμοις. κατὰ δὲ	τὴν	παραλίαν ταύτην κεῖσθαί φασιν Αἰγὰς
[9, 4]	ἐπιθέσθαι· ἀφ´ οὗ δὴ καὶ	τὴν	παροιμίαν εἰρῆσθαι „Θρᾳκία παρεύρεσις. τοὺς
[9, 9]	στενωπόν· αἰσθόμενον δὲ τὸν βάρβαρον	τὴν	περὶ αὐτὸν ἀπάτην μεταγνῶναί τε
[9, 6]	πρὸς ἐκείνας κρινόμεναι. ~Ἑξῆς δὲ	τὴν	περιήγησιν τῆς χώρας ποιητέον ἀρξαμένους
[9, 19]	ἐμβάλλει. ἔστι μὲν οὖν μεγάλη,	τὴν	περίμετρον ἔχουσα ὀγδοήκοντα καὶ τριακοσίων
[9, 25]	ταῖς Μούσαις καθιερώσαντας, οἳ καὶ	τὴν	Πιερίδα καὶ τὸ Λείβηθρον καὶ
[9, 25]	Πιερίδα καὶ τὸ Λείβηθρον καὶ	τὴν	Πίμπλειαν ταῖς αὐταῖς θεαῖς ἀνέδειξαν·
[9, 36]	τὴν τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν ἐκλιπόντες	τὴν	πόλιν ἐκεῖσε λέγονται καταφεύγειν καὶ
[9, 5]	τῶν αὐτῶν τούτων καὶ ἀπέβαλον	τὴν	πόλιν κατασκαφεῖσαν καὶ ἀνέλαβον ἀνακτισθεῖσαν.
[9, 2]	πρὸς ἡμερώτερα ἔθνη καὶ φῦλα	τὴν	πραγματείαν ἔχειν, ἐπέθεντο καὶ ταύτῃ
[9, 2]	δὲ τὴν κατὰ Μακεδόνας καὶ	τὴν	Προποντίδα καὶ τὸν Ἑλλήσποντον. προστίθησι
[9, 4]	εἰπεῖν, τοῖς δὲ Βοιωτοῖς ἀνελεῖν	τὴν	προφῆτιν ἀσεβήσαντας εὖ πράξειν· τοὺς
[9, 4]	θεωροὺς ὑπονοήσαντας χαριζομένην τοῖς Πελασγοῖς	τὴν	προφῆτιν κατὰ τὸ συγγενὲς (ἐπειδὴ
[9, 14]	ἔχων, ὁ καλούμενος Ἴσος συστέλλοντι	τὴν	πρώτην συλλαβήν. οἴονται δέ τινες
[9, 14]	ζαθέην Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν“ ἐκτείνοντες	τὴν	πρώτην συλλαβὴν ποιητικῶς διὰ τὸ
[9, 20]	ἑνικῶς ἐκφέρει τοτὲ μὲν ἐκτείνων	τὴν	πρώτην συλλαβήν, ὡς ἐν τῷ
[9, 2]	μὲν ἐπὶ τὴν Αὐλίδα καὶ	τὴν	Ταναγρικὴν τῇ δ´ ἐπὶ τὸν
[9, 21]	μετεπέμπετο. ~{Αὗται δ´ αἱ} λίμναι	τὴν	τάξιν τῶν ἐφεξῆς {τόπω{ ν
[9, 3]	ἔσχον οἱ μετὰ Κάδμου, ὃς	τήν	τε Καδμείαν ἐτείχισε καὶ τὴν
[9, 39]	τούτοις δὲ τιμώμενοι διατελοῦσι διὰ	τὴν	τῆς πολιτείας ἀρετήν. δείκνυται δὲ
[9, 42]	μετὰ Ἰαλμένου πλανηθέντων ἐκεῖσε μετὰ	τὴν	τῆς Τροίας ἅλωσιν. καὶ περὶ
[9, 27]	Κηφισσίδα καλεῖ ταύτην· παρατίθησι γοῦν	τὴν	Τιλφῶσσαν κρήνην ὑπὸ τῷ Τιλφωσσίῳ
[9, 42]	ἦν τις Ὀρχομενός. εὖ γὰρ	τὴν	τοιαύτην ὕλην ὑποβεβλήκασιν ἡμῖν οἱ
[9, 35]	πῶς γὰρ ἄν τις πολυστάφυλον	τὴν	τοιαύτην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λέγεσθαι
[9, 39]	αὐτῶν· οὐκέτι γὰρ ἐξ ἐκείνου	τὴν	τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίαν ἀναλαβεῖν ἴσχυσαν
[9, 32]	ἐν τοῖς ἐπιπέδοις χωρίοις μετὰ	τὴν	τῶν Ἐπιγόνων ἄφοδον, τὴν Καδμείαν
[9, 36]	βίας, ὥστε καὶ Θηβαῖοι κατὰ	τὴν	τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν ἐκλιπόντες τὴν
[9, 32]	τὰς γὰρ Θήβας ἐκλελεῖφθαι διὰ	τὴν	τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν καὶ μὴ
[9, 20]	λέγειν, ὡς οἴονταί τινες, ἀλλὰ	τὴν	Ὑλικὴν προσαγορευομένην ἀπὸ τῆς πλησίον
[9, 21]	τι ἂν χρήσιμον ᾖ {πρὸς	τὴν	ὑπόθεσι} ν ἡμῖν, ὑπ´ ἐκείνου
[9, 24]	αὐτὸν δὲ ὁ Ἀσωπὸς ῥεῖ,	τὴν	ὑπώρειαν αὐτοῦ κλύζων καὶ ποιῶν
[9, 36]	Τειρεσίου μνῆμα ἐκεῖ τελευτήσαντος κατὰ	τὴν	φυγήν. ~Χαιρώνεια δ´ ἐστὶν Ὀρχομενοῦ
[9, 30]	ἐν τῷ πρὸς Περσέα πολέμῳ,	τὴν	χώραν δ´ ἔχουσιν Ἀθηναῖοι δόντων
[9, 5]	πόλεμος περὶ Πλαταιὰς γενόμενος διελυμήνατο	τὴν	χώραν. εἶτ´ ἀνέλαβον σφᾶς πάλιν
[9, 13]	εἰς τὴν Ἰαπυγίαν ἐλθὼν Μεσσαπίαν	τὴν	χώραν ἐκάλεσεν. ἐνταῦθα δὲ καὶ
[9, 1]	Σουνίου} μέχρι Ἰσθμοῦ παραλίαν καὶ	τὴν	ὡς ἂν ς ὀρεινὴν τὴν
[9, 9]	τὸν βάρβαρον τὴν περὶ αὐτὸν	ἀπάτην	μεταγνῶναί τε καὶ ταφῆς ἀξιῶσαι
[9, 39]	διατελοῦσι διὰ τὴν τῆς πολιτείας	ἀρετήν.	δείκνυται δὲ ὁ τόπος οὗτος
[9, 32]	ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ οἰκοῦντας τὸν	ποιητὴν	τοὺς τότε Θηβαίους. ~Ὀγχηστὸς δ´
[9, 36]	Ἄργει, καὶ διὰ τοῦτο τὸν	ποιητὴν	ὡς ἀπὸ πατρίδων τούτων ἀμφοτέρας
[9, 31]	Διὸς ἱερὸν καὶ ἀγῶνα γυμνικὸν	στεφανίτην	ἀπέδειξαν, Ἐλευθέρια προσαγορεύσαντες· ταφή τε
[9, 8]	ἑπτάκις μεταβάλλειν φασὶ καθ´ ἡμέραν	ἑκάστην	καὶ νύκτα· τὴν δ´ αἰτίαν
[9, 27]	λίμνης κοινὸν ὄνομα, ἀλλὰ καθ´	ἑκάστην	πρὸς αὐτῇ κατοικίαν ἐκείνης ἐπώνυμος
[9, 2]	ὢν καὶ γεφύρᾳ συνεζευγμένος πρὸς	αὐτὴν	διπλέθρῳ. τὴν μὲν οὖν χώραν
[9, 19]	καὶ ἄλλα} δὲ ῥεύματα εἰς	αὐτὴν	ἐμβάλλει. ἔστι μὲν οὖν μεγάλη,
[9, 19]	Ἑλικῶνος συμβάλλοντες ἀλλήλοις, εἰς τὴν	αὐτὴν	ἐμπίπτουσι λίμνην τὴν Κωπαΐδα τοῦ
[9, 29]	ἐφ´ ὕψους ἱδρυμένη, κατελάβοντο δ´	αὐτὴν	ἐπανιόντες ἐκ τῆς Θετταλικῆς Ἄρνης
[9, 26]	τριάκοντα σταδίους ἀπέχουσα· παραρρεῖ δ´	αὐτὴν	ποτάμιον ὁμώνυμον. Μεδεὼν δ´ ὁ
[9, 17]	τοῖς οὕτως ἀνοικισθεῖσι τὸ τὴν	αὐτὴν	προσηγορίαν φυλάττουσιν, ἐτύμως πρότερον λεγομένοις
[9, 6]	νῦν Ἐρέτρια, διάπλους δ´ ἐπ´	αὐτὴν	στάδιοι τετταράκοντα. ~Εἶτα Δήλιον τὸ
[9, 10]	τινὲς δὲ τῇ Τανάγρᾳ τὴν	αὐτήν	φασιν· ἡ Ποιμανδρὶς δ´ ἐστὶν
[9, 42]	τις Ὀρχομενός. εὖ γὰρ τὴν	τοιαύτην	ὕλην ὑποβεβλήκασιν ἡμῖν οἱ τὰ
[9, 35]	γὰρ ἄν τις πολυστάφυλον τὴν	τοιαύτην	ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λέγεσθαι πιστεύσειεν;
[9, 25]	εἴρηται δ´ ὅτι τὴν Βοιωτίαν	ταύτην	ἐπῴκησάν ποτε Θρᾷκες βιασάμενοι τοὺς
[9, 13]	δήμοις. κατὰ δὲ τὴν παραλίαν	ταύτην	κεῖσθαί φασιν Αἰγὰς τὰς ἐν
[9, 27]	Πίνδαρος δὲ καὶ Κηφισσίδα καλεῖ	ταύτην·	παρατίθησι γοῦν τὴν Τιλφῶσσαν κρήνην
[9, 14]	ὁ καλούμενος Ἴσος συστέλλοντι τὴν	πρώτην	συλλαβήν. οἴονται δέ τινες δεῖν
[9, 14]	Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν“ ἐκτείνοντες τὴν	πρώτην	συλλαβὴν ποιητικῶς διὰ τὸ μέτρον,
[9, 20]	ἐκφέρει τοτὲ μὲν ἐκτείνων τὴν	πρώτην	συλλαβήν, ὡς ἐν τῷ καταλόγῳ
[9, 11]	ἐντεῦθεν δὲ ἡ παροιμία τὴν	ἀρχὴν	ἔσχεν ἡ λέγουσα „ὁπόταν δι´
[9, 39]	Λακεδαιμονίους μεγάλῃ μάχῃ νικήσας Ἐπαμεινώνδας	ἀρχὴν	εὕρετο τῆς καταλύσεως αὐτῶν· οὐκέτι
[9, 3]	Καδμείᾳ προσέκτισαν, καὶ συνεφύλαξαν τὴν	ἀρχὴν	ἡγούμενοι τῶν πλείστων Βοιωτῶν ἕως
[9, 19]	ἐκ Λιλαίας Φωκικῆς πόλεως τὴν	ἀρχὴν	λαμβάνει, καθάπερ καὶ Ὅμηρός φησιν
[9, 3]	ἐκπεσόντες ἐν Θετταλίᾳ συνεστήσαντο τὴν	ἀρχὴν	μετὰ Ἀρναίων ἐπὶ πολὺν χρόνον,
[9, 15]	τῆς Κρισαίας θαλάττης, ἔχων τὴν	ἀρχὴν	συνεχῆ τοῖς Μεγαρικοῖς καὶ τοῖς
[9, 3]	τε Καδμείαν ἐτείχισε καὶ τὴν	ἀρχὴν	τοῖς ἐκγόνοις ἀπέλιπεν. ἐκεῖνοι δὲ
[9, 39]	ἐκείνου τὴν τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίαν	ἀναλαβεῖν	ἴσχυσαν ἣν εἶχον πρότερον, καὶ
[9, 20]	γὰρ λίμνην τὴν Κωπαΐδα βούλεται	λέγειν,	ὡς οἴονταί τινες, ἀλλὰ τὴν
[9, 36]	ἐκλιπόντες τὴν πόλιν ἐκεῖσε λέγονται	καταφεύγειν	καὶ εἰς τὸ ὑπερκείμενον ὄρος
[9, 37]	ὥστ´ ὀλίγους ἐπὶ θάλατταν σωθέντας	φυγεῖν	ἐν ταῖς ναυσί, τοὺς δ´
[9, 14]	πρώτην συλλαβήν. οἴονται δέ τινες	δεῖν	γράφειν „Ἶσόν τε ζαθέην Ἀνθηδόνα
[9, 4]	δ´ ὡς οὐδαμοῦ νόμος εἴη	δικάζειν	γυναῖκας, προσελέσθαι καὶ ἄνδρας ἴσους
[9, 4]	δὲ τούτων Βοιωτοῖς μόνοις ἄνδρας	προθεσπίζειν	ἐν Δωδώνῃ. τὰς μέντοι προφήτιδας
[9, 4]	μένοντος ἔτι τοῦ πολέμου χρηστηριασομένους	ἀπελθεῖν,	ἀπελθεῖν δὲ καὶ τοὺς Βοιωτούς·
[9, 4]	ἔτι τοῦ πολέμου χρηστηριασομένους ἀπελθεῖν,	ἀπελθεῖν	δὲ καὶ τοὺς Βοιωτούς· τὸν
[9, 4]	κατ´ ἔτος· καὶ δὴ καὶ	ποιεῖν	τοῦτο· ἀεὶ γάρ τινα τῶν
[9, 32]	πολέμου· οἱ δὲ μετασχεῖν μὲν	οἰκεῖν	δὲ ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ τότε
[9, 4]	τὰς σπονδὰς παρέβαινον, μὴ παραβῆναι	φάσκειν	ἐκείνους· συνθέσθαι γὰρ ἡμέρας, νύκτωρ
[9, 13]	Ἀνθηδόνιον, ὅν φασιν εἰς κῆτος	μεταβαλεῖν.	~Πλησίον δ´ ἐστὶν Ἀνθηδόνος ἱεροπρεπὴς
[9, 4]	ἁρπάσαντας τὴν ἄνθρωπον εἰς πυρὰν	ἐμβαλεῖν	ἐνθυμηθέντας, εἴτε κακουργήσασαν εἴτε μή,
[9, 2]	τελευτήσαντος γὰρ ἐκείνου τὴν ἡγεμονίαν	ἀποβαλεῖν	εὐθὺς τοὺς Θηβαίους γευσαμένους αὐτῆς
[9, 4]	δοκιμάσαι, καθιστάναι δ´ εἰς κρίσιν,	καλεῖν	δ´ ἐπὶ τὰς ἱερείας, ταύτας
[9, 4]	Πελασγικὸν ἐξ ἀρχῆς ὑπῆρξεν) οὕτως	ἀνελεῖν,	ἁρπάσαντας τὴν ἄνθρωπον εἰς πυρὰν
[9, 4]	ἔχειν εἰπεῖν, τοῖς δὲ Βοιωτοῖς	ἀνελεῖν	τὴν προφῆτιν ἀσεβήσαντας εὖ πράξειν·
[9, 8]	μόνον εἰπεῖν ἱκανόν, ὅτι ἑπτάκις	μεταβάλλειν	φασὶ καθ´ ἡμέραν ἑκάστην καὶ
[9, 40]	δύναμιν, ὃς εἴτ´ ἐν τῷ	λαμβάνειν	χάριτας εἴτ´ ἐν τῷ διδόναι
[9, 4]	τὸ ἱερὸν τὸ μὲν ἀκρίτους	κτείνειν	τοὺς πράξαντας, καὶ ταῦτ´ ἐν
[9, 4]	ἀνελεῖν τὴν προφῆτιν ἀσεβήσαντας εὖ	πράξειν·	τοὺς δὲ θεωροὺς ὑπονοήσαντας χαριζομένην
[9, 32]	Καδμεία ἐκαλεῖτο Θῆβαι, ὑπὸ Θήβας	εἰπεῖν	ἀντὶ τοῦ ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ
[9, 8]	παλιρροίας τοῦ Εὐρίπου τοσοῦτον μόνον	εἰπεῖν	ἱκανόν, ὅτι ἑπτάκις μεταβάλλειν φασὶ
[9, 4]	μέντοι προφήτιδας ἐξηγουμένας τὸ μαντεῖον	εἰπεῖν,	ὅτι προστάττοι ὁ θεὸς τοῖς
[9, 4]	δοθέντα χρησμὸν ἔφη μὴ ἔχειν	εἰπεῖν,	τοῖς δὲ Βοιωτοῖς ἀνελεῖν τὴν
[9, 4]	αὐτοῖς τρίποδας συλλέγοντας εἰς Δωδώνην	πέμπειν	κατ´ ἔτος· καὶ δὴ καὶ
[9, 18]	ὁ μεταλλευτὴς Κράτης ἀνὴρ Χαλκιδεὺς	ἀνακαθαίρειν	τὰ ἐμφράγματα ἐπαύσατο στασιασάντων τῶν
[9, 4]	κατακαλύπτοντας ἱματίοις ὡς ἂν λάθρᾳ	τριποδηφορεῖν	εἰς Δωδώνην. ~Μετὰ δὲ ταῦτα
[9, 21]	ἐν μεσογαίᾳ μηδαμοῦ τῇ τάξει	διαπεσεῖν·	ἡ παραλία δ´ ἔχει τι
[9, 9]	ἀναιρεθῆναι πρὶν ἢ τῷ Εὐρίπῳ	συνάπτειν	ὑπὸ τοῦ ναυάρχου Μεγαβάτου νομισθέντα
[9, 21]	καὶ ἡμεῖς ἐκεῖθεν {πειρώμ{ εθα	περιοδεύειν}	ἐνταῦθα δ´ ἐάσαντες τοῦτο τῷ
[9, 18]	πληρῶν. αὐξομένης γὰρ αὐτῆς ὥστε	κινδυνεύειν	καταποθῆναι τὰς Κώπας, {ἃς} ὅ
[9, 14]	συλλαβήν. οἴονται δέ τινες δεῖν	γράφειν	„Ἶσόν τε ζαθέην Ἀνθηδόνα τ´
[9, 2]	καί φησι πρὸς ἡγεμονίαν εὐφυῶς	ἔχειν,	ἀγωγῇ δὲ καὶ παιδείᾳ μὴ
[9, 4]	εἴτε μή, πρὸς ἀμφότερα ὀρθῶς	ἔχειν,	εἰ μὲν παρεχρηστηρίασε, κολασθείσης αὐτῆς,
[9, 4]	Πελασγοῖς δοθέντα χρησμὸν ἔφη μὴ	ἔχειν	εἰπεῖν, τοῖς δὲ Βοιωτοῖς ἀνελεῖν
[9, 2]	ἔθνη καὶ φῦλα τὴν πραγματείαν	ἔχειν,	ἐπέθεντο καὶ ταύτῃ τῇ ἀγωγῇ
[9, 32]	τοῦ Τρωικοῦ πολέμου· οἱ δὲ	μετασχεῖν	μὲν οἰκεῖν δὲ ὑπὸ τῇ
[9, 32]	τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν καὶ μὴ	μετασχεῖν	τοῦ Τρωικοῦ πολέμου· οἱ δὲ
[9, 18]	πλὴν τῶν ἤδη καταποθεισῶν πόλεων.	πάλιν	δ´ ἐγχουμένων τῶν πόρων, ὁ
[9, 5]	τὴν χώραν. εἶτ´ ἀνέλαβον σφᾶς	πάλιν	ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε καὶ τῆς
[9, 3]	χρόνον ἐκλιπόντες τὰς Θήβας ἐπανῆλθον	πάλιν·	ὡς δ´ αὕτως ὑπὸ Θρᾳκῶν
[9, 36]	τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν ἐκλιπόντες τὴν	πόλιν	ἐκεῖσε λέγονται καταφεύγειν καὶ εἰς
[9, 5]	αὐτῶν τούτων καὶ ἀπέβαλον τὴν	πόλιν	κατασκαφεῖσαν καὶ ἀνέλαβον ἀνακτισθεῖσαν. ἐξ
[9, 3]	Ὕαντες δὲ τῆς Φωκίδος Ὕαν	πόλιν	ᾤκισαν. ~Φησὶ δ´ Ἔφορος τοὺς
[9, 40]	ἀμφότερα ἐμφαίνει, καὶ πλοῦτον καὶ	δύναμιν,	ὃς εἴτ´ ἐν τῷ λαμβάνειν
[9, 42]	γὰρ τὴν τοιαύτην ὕλην ὑποβεβλήκασιν	ἡμῖν	οἱ τὰ περὶ τῶν νεῶν
[9, 21]	ᾖ {πρὸς τὴν ὑπόθεσι} ν	ἡμῖν,	ὑπ´ ἐκείνου δὲ παραλειφθέν. ἄρχεται
[9, 21]	~{Αὗται δ´ αἱ} λίμναι τὴν	τάξιν	τῶν ἐφεξῆς {τόπω{ ν ὑπογράφουσιν
[9, 1]	ἀνάμνησιν ποιήσασθαι χρὴ τοῦ σαφοῦς	χάριν	ὧν εἴπομεν πρότερον. {ἐλέγομ} εν
[9, 28]	φασι Ζῆθον καὶ Ἀμφίονα οἰκῆσαι	πρὶν	βασιλεῦσαι Θηβῶν. ἡ δὲ Θίσβη
[9, 9]	Μαλιακοῦ κόλπου, ὅν φασιν ἀναιρεθῆναι	πρὶν	ἢ τῷ Εὐρίπῳ συνάπτειν ὑπὸ
[9, 38]	Τροφωνίου μαντεῖον ἵδρυται, χάσματος ὑπονόμου	κατάβασιν	ἔχον, καταβαίνει δ´ αὐτὸς ὁ
[9, 42]	εὖ γὰρ τὴν τοιαύτην ὕλην	ὑποβεβλήκασιν	ἡμῖν οἱ τὰ περὶ τῶν
[9, 17]	ὕψος τῶν οἰκήσεων ἢ διὰ	ἀπόστασιν,	καὶ διὰ ἀνοικισμόν, ὅταν τῷ
[9, 13]	δὲ τὴν παραλίαν ταύτην κεῖσθαί	φασιν	Αἰγὰς τὰς ἐν Εὐβοίᾳ, ἐν
[9, 9]	ἐκ τοῦ Μαλιακοῦ κόλπου, ὅν	φασιν	ἀναιρεθῆναι πρὶν ἢ τῷ Εὐρίπῳ
[9, 31]	Ἀττικῆς, οἱ δὲ} τῆς Βοιωτίας	φασίν.	εἴρηται δ´ ὅτι παραρρεῖ τὰς
[9, 13]	Γλαῦκον μυθεύεται τὸν Ἀνθηδόνιον, ὅν	φασιν	εἰς κῆτος μεταβαλεῖν. ~Πλησίον δ´
[9, 11]	Ἅρματος τοῦ Βοιωτιακοῦ οἱ μέν	φασιν	ἐκπεσόντος ἐκ τοῦ ἅρματος ἐν
[9, 11]	Ἀδράστου συντριβῆναι τὸ ἅρμα φεύγοντός	φασιν	ἐνταῦθα, τὸν δὲ διὰ τοῦ
[9, 42]	μὲν οὖν οἰκεῖσθαι τὸν Ὀρχομενόν	φασιν	ἐπὶ πεδίῳ, ἐπιπολαζόντων δὲ τῶν
[9, 40]	αὐτῶν, ὃν ὑφ´ Ἡρακλέους καταλυθῆναί	φασιν.	Ἐτεοκλῆς δέ, τῶν βασιλευσάντων ἐν
[9, 10]	δὲ τῇ Τανάγρᾳ τὴν αὐτήν	φασιν·	ἡ Ποιμανδρὶς δ´ ἐστὶν ἡ
[9, 23]	Πενθέα δὲ ἐνθένδε καταγόμενον διασπασθῆναί	φασιν.	ἦν δὲ καὶ τῶν περὶ
[9, 18]	ταύτας ἐπικλυσθείσας ὕστερον. γενέσθαι δέ	φασιν	καὶ κατὰ Ὀρχομενὸν χάσμα, καὶ
[9, 40]	τινας τῶν Μινυῶν εἰς Ἰωλκόν	φασιν,	ὅθεν τοὺς Ἀργοναύτας Μινύας λεχθῆναι.
[9, 42]	οἰκεῖα λέγωσι πρὸς τὴν ἡμετέραν	ὑπόθεσιν.
[9, 17]	ἐκλήθη διὰ τὸ ἐπὶ τοῖς	ἕλεσιν	ἱδρῦσθαι· νῦν δὲ οὐχ ὁμοίως
[9, 15]	τοῖς Μεγαρικοῖς καὶ τοῖς Ἀττικοῖς	ὄρεσιν,	εἶτ´ ἐπιστρέφων εἰς τὰ πεδία,
[9, 6]	ἐκείνας κρινόμεναι. ~Ἑξῆς δὲ τὴν	περιήγησιν	τῆς χώρας ποιητέον ἀρξαμένους ἀπὸ
[9, 5]	καὶ τῶν Μακεδόνων ἐπιθεμένων τοῖς	Ἕλλησιν,	ὑπὸ τῶν αὐτῶν τούτων καὶ
[9, 21]	{π{ οιητῇ ἀκολουθοῦντες ποιήσομεν τὴν}	διαρίθμησιν,	προστιθέντες ὅ τι ἂν χρήσιμον
[9, 1]	καὶ περὶ τῶν συνεχῶν ἐθνῶν	ἀνάμνησιν	ποιήσασθαι χρὴ τοῦ σαφοῦς χάριν
[9, 27]	καὶ Ὠκαλέα. ~Εἶτά φησι „Κώπας	Εὔτρησίν	τε πολυτρήρωνά τε „Θίσβην. περὶ
[9, 28]	δὲ ποιητὴς ἐφεξῆς ταῖς Κώπαις	Εὔτρησιν	τίθησι κωμίον Θεσπιέων· ἐνταῦθά φασι
[9, 18]	ἐν τῇ πρὸς Ἀλέξανδρον ἐπιστολῇ	φησιν,	ἀνεψυγμένων ἤδη πολλῶν, ἐν οἷς
[9, 14]	οὐδαμοῦ φαίνεται τῆς Βοιωτίας, ὥς	φησιν	Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς περὶ νεῶν
[9, 11]	δ´ ὑπὸ τῶν κωμητῶν σωθῆναί	φησιν	αὐτόν, καὶ διὰ τοῦτο ἰσοπολιτείαν
[9, 34]	κατὰ τὸ Πτῷον ὄρος, ὅ	φησιν	εἶναι τρικόρυφον ὁ αὐτὸς ποιητής
[9, 28]	πετρῶδες περιστερῶν μεστόν, ἐφ´ οὗ	φησιν	ὁ ποιητὴς „πολυτρήρωνά τε „Θί„
[9, 19]	ἀρχὴν λαμβάνει, καθάπερ καὶ Ὅμηρός	φησιν	„οἵ τε Λίλαιαν ἔχον πηγῇς
[9, 40]	γὰρ τοὺς τόπους τοὺς πολυχρηματήσαντάς	φησιν	„οὐδ´ ὅς´ ἐς Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται,
[9, 33]	γᾶν τε καὶ θάλασσαν, καὶ	σκοπιαῖσιν	{μεγάλαι} ς ὀρέων ὕπερ ἔστα,
[9, 27]	λίμνῃ· αἱ δ´ ἄλλαι κύκλῳ	εἰσὶν	αἵδε, Ἀκραιφίαι Φοινικὶς Ὀγχηστὸς Ἁλίαρτος
[9, 19]	πολισμάτων, εἰς Χαιρώνειαν τῆς Βοιωτίας	πρόεισιν,	εἶτα διὰ τῆς Ὀρχομενίας καὶ
[9, 34]	τὸν Τήνερον καλεῖ „ναοπόλον μάντιν	δαπέδοισιν	ὁμοκλέα. ὑπέρκειται δὲ τὸ Πτῷον
[9, 4]	μὴ δοκιμάσαι, καθιστάναι δ´ εἰς	κρίσιν,	καλεῖν δ´ ἐπὶ τὰς ἱερείας,
[9, 25]	{ἐνε{ νήκοντα· ἐντεῦθεν δὲ ἑκατὸν	εἴκοσιν	ἕως τῆς ἄκρας ἣν {Ὀλμιὰς}
[9, 1]	ἄρκτους τετάσθαι, μικρὸν ἐκκλίνουσαν {πρὸς	δύσιν	καὶ} ἔχουσαν τὴν θάλατταν πρὸς
[9, 1]	Βοιωτία ἀπὸ τῆς ἕω ἐπὶ	δύσιν	τεταμένη ταινία τις ἀπὸ τῆς
[9, 1]	{ὑπερ{ κείμενα μέρ} η πρὸς	δύσιν	ὡς ἂν ταινίας τινὰς διὰ
[9, 25]	ἀνέθηκε δὲ Γλυκέρα ἡ ἑταίρα	Θεσπιεῦσιν	ἐκεῖθεν οὖσα τὸ γένος, λαβοῦσα
[9, 9]	ἀνδρὸς Βοιωτίου, καθηγησαμένου τοῖς Πέρσαις	εἰσπλέουσιν	εἰς τὸν διάπλουν τοῦτον ἐκ
[9, 18]	παῦλα καὶ τοῦ κινδύνου τοῖς	παροικοῦσιν	ὑπῆρξε, πλὴν τῶν ἤδη καταποθεισῶν
[9, 25]	ὕστατον λιμένα τῆς Φωκίδος, ὃν	καλοῦσιν	ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος μυχόν· ὑπέρκειται
[9, 25]	Θεσπιαὶ Κρέουσαν, ἣν καὶ Κρεουσίδα	καλοῦσιν.	ἐν δὲ τῇ Θεσπιέων ἐστὶ
[9, 25]	ἕως τῆς ἄκρας ἣν {Ὀλμιὰς}	καλοῦσιν·	ἐν δὲ τῷ κοιλοτάτῳ τοῦ
[9, 20]	ἀπὸ τῆς πλησίον κώμης ἣν	καλοῦσιν	Ὕλας, οὐδὲ Ὕδην, ὡς ἔνιοι
[9, 33]	αὐτὸ ψιλόν. οἱ δὲ ποιηταὶ	κοσμοῦσιν,	ἄλση καλοῦντες τὰ ἱερὰ πάντα
[9, 17]	ἀνοικισθεῖσι τὸ τὴν αὐτὴν προσηγορίαν	φυλάττουσιν,	ἐτύμως πρότερον λεγομένοις ἀπὸ τοῦ
[9, 4]	πρὸς τοὺς Βοιωτοὺς ἐπιθέσθαι νύκτωρ	στρατοπεδεύουσιν	ὀλιγωρότερον ὡς εἰρήνης γεγονυίας· διακρουσαμένων
[9, 20]	Ὕλας, οὐδὲ Ὕδην, ὡς ἔνιοι	γράφουσιν	„ὅς ῥ´ ἐν „Ὕδῃ ναίεσκεν.
[9, 21]	τάξιν τῶν ἐφεξῆς {τόπω{ ν	ὑπογράφουσιν	ὥστε} λόγῳ περιληφθῆναι σαφῶς, ὅτι
[9, 30]	Περσέα πολέμῳ, τὴν χώραν δ´	ἔχουσιν	Ἀθηναῖοι δόντων Ῥωμαίων. ἔκειτο δὲ
[9, 25]	καὶ ὁ Ἑλικών· ἐπίνειον δ´	ἔχουσιν	αἱ Θεσπιαὶ Κρέουσαν, ἣν καὶ
[9, 11]	θυσίαν εἰς Δελφοὺς ὅταν ἀστράψαντα	ἴδωσιν·	ἐτήρουν δ´ ἐπὶ τρεῖς μῆνας,
[9, 24]	ρρεῖ} Πλαταιὰς καὶ παρὰ Τάναγραν	ἐκδίδωσιν)	ἐν δὲ τῇ Θηβαίων εἰσὶ
[9, 18]	ἐντεῦθεν δ´ ἤδη ὁ Κηφισσὸς	ἐκδίδωσιν	ἐπὶ τὴν θάλατταν. τότε μὲν
[9, 42]	ἐκεῖσε μετὰ τὴν τῆς Τροίας	ἅλωσιν.	καὶ περὶ Κάρυστον δ´ ἦν
[9, 4]	τοῖς δὲ Βοιωτοῖς ἀνελεῖν τὴν	προφῆτιν	ἀσεβήσαντας εὖ πράξειν· τοὺς δὲ
[9, 4]	ὑπονοήσαντας χαριζομένην τοῖς Πελασγοῖς τὴν	προφῆτιν	κατὰ τὸ συγγενὲς (ἐπειδὴ καὶ
[9, 34]	καὶ τὸν Τήνερον καλεῖ „ναοπόλον	μάντιν	δαπέδοισιν ὁμοκλέα. ὑπέρκειται δὲ τὸ
[9, 14]	εἰς κῆτος μεταβαλεῖν. ~Πλησίον δ´	ἐστὶν	Ἀνθηδόνος ἱεροπρεπὴς τόπος τῆς Βοιωτίας,
[9, 13]	αὐτοῦ καὶ πρότερον. δίαρμα δ´	ἐστὶν	ἀπὸ μὲν τῆς Ἀνθηδόνος εἰς
[9, 13]	δὲ τῇ Ἀνθηδονίᾳ Μεσσάπιον ὄρος	ἐστὶν	ἀπὸ Μεσσάπου, ὃς εἰς τὴν
[9, 33]	Ἑλικῶνος αὐτὸν τιθείς· ὁ δ´	ἐστὶν	ἄπωθεν ἱκανῶς τούτου τοῦ ὄρους.
[9, 23]	καὶ ὅτι ἐν Σικυωνίᾳ ἄλλος	ἐστὶν	Ἀσωπὸς καὶ ἡ χώρα Ἀσωπία,
[9, 25]	πολὺ διεστηκὼς τοῦ Παρνασσοῦ ἐνάμιλλός	ἐστιν	ἐκείνῳ κατά τε ὕψος καὶ
[9, 20]	„Ὕδῃ ναίεσκεν. ἡ μὲν γάρ	ἐστιν	ἐν Λυδίᾳ „Τμώλῳ „ὑπὸ νιφόεντι,
[9, 31]	ἐν τῷ Ὑπάτῳ ὄρει ὅ	ἐστιν	ἐν τῇ Θηβαϊκῇ πλησίον Τευμησσοῦ
[9, 28]	τε „Θί„ σβην. πλοῦς δ´	ἐστὶν	ἐνθένδε εἰς Σικυῶνα σταδίων ἑκατὸν
[9, 2]	τοῦτο πρὸς Ἕλληνας μάλιστα χρήσιμόν	ἐστιν,	ἐπεὶ πρός γε τοὺς βαρβάρους
[9, 27]	οὖν Κωπῶν εἴρηται· προσάρκτιος δέ	ἐστιν	ἐπὶ τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ· αἱ
[9, 29]	οὖν Κορώνεια ἐγγὺς τοῦ Ἑλικῶνός	ἐστιν	ἐφ´ ὕψους ἱδρυμένη, κατελάβοντο δ´
[9, 9]	ἐν ἄλλοις σκεπτέον. ~Πλησίον δ´	ἐστὶν	ἐφ´ ὕψους κείμενον χωρίον Σαλγανεύς,
[9, 1]	χώρας} τεταμένας παραλλήλους· ὧν πρώτη	ἐστὶν	{ἡ Ἀττικὴ σὺν τῇ} Μεγαρίδι
[9, 10]	αὐτήν φασιν· ἡ Ποιμανδρὶς δ´	ἐστὶν	ἡ αὐτὴ τῇ Ταναγρικῇ· καλοῦνται
[9, 1]	τὴν Ἀ} ττικήν. δευτέρα δ´	ἐστὶν	ἡ Βοιωτία ἀπὸ τῆς ἕω
[9, 1]	~Ἑξῆς δ´	ἐστὶν	ἡ Βοιωτία, περὶ ἧς λέγοντα
[9, 6]	εἴκοσι σταδίοις· κατὰ δὲ τοῦτόν	ἐστιν	ἡ νῦν Ἐρέτρια, διάπλους δ´
[9, 20]	~{Τῶν δὲ περι} κειμένων λιμνῶν	ἐστιν	ἥ τε Τρεφία καὶ ἡ
[9, 18]	τὴν ἄνω· καὶ γὰρ ἑτέρα	ἐστίν,	ἧς {ἐμνήσθη} μεν, {ἡ} Βοιωτιακή,
[9, 35]	τοῖς Βοιωτοῖς, ἐν δὲ Λυδοῖς	ἐστιν,	ἧς καὶ Ὅμηρος μέμνηται „Ἰδομενεὺς
[9, 26]	ἀπ´ ἐκείνου κέκληται, πλησίον δ´	ἐστὶν	Ὀγχηστοῦ ὑπὸ τῷ Φοινικίῳ ὄρει,
[9, 38]	δὲ καὶ ἁλῶναι. ~Λεβάδεια δ´	ἐστίν,	ὅπου Διὸς Τροφωνίου μαντεῖον ἵδρυται,
[9, 39]	Κορωνείας πλησίον. ~Τὰ δὲ Λεῦκτρά	ἐστιν,	ὅπου Λακεδαιμονίους μεγάλῃ μάχῃ νικήσας
[9, 33]	τοὺς τότε Θηβαίους. ~Ὀγχηστὸς δ´	ἐστίν,	ὅπου τὸ Ἀμφικτυονικὸν συνήγετο ἐν
[9, 37]	κατὰ τὴν φυγήν. ~Χαιρώνεια δ´	ἐστὶν	Ὀρχομενοῦ πλησίον, ὅπου Φίλιππος ὁ
[9, 17]	ἀπαλλαγὴν πορίσωνται τοῦ φόβου τὴν	μετάληψιν	τῶν χωρίων τῶν ἄπωθεν ἢ
[9, 40]	γεωργεῖσθαι παντοδαπῶς ὑπὸ τοῖς Ὀρχομενίοις	ὂν	πλησίον οἰκοῦσι· καὶ τοῦτ´ οὖν
[9, 9]	τοῦτον ἐκ τοῦ Μαλιακοῦ κόλπου,	ὅν	φασιν ἀναιρεθῆναι πρὶν ἢ τῷ
[9, 13]	τὸν Γλαῦκον μυθεύεται τὸν Ἀνθηδόνιον,	ὅν	φασιν εἰς κῆτος μεταβαλεῖν. ~Πλησίον
[9, 8]	ἐστὶ πλησίον ὁ Χαλκίδος, εἰς	ὃν	ἀπὸ Σουνίου στάδιοι ἑβδομήκοντα· ἔστι
[9, 25]	διὰ τὸν Ἔρωτα τὸν Πραξιτέλους,	ὃν	ἔγλυψε μὲν ἐκεῖνος, ἀνέθηκε δὲ
[9, 24]	αἱ Θεράπναι καὶ ὁ Τευμησσός,	ὃν	ἐκόσμησεν Ἀντίμαχος διὰ πολλῶν ἐπῶν,
[9, 3]	παρεσκευασμένου περὶ Αὐλίδα τῆς Βοιωτίας,	ὃν	ἔστελλον εἰς τὴν Ἀσίαν οἱ
[9, 6]	λιμὴν ὃν καλοῦσι Δελφίνιον, καθ´	ὃν	ἡ παλαιὰ Ἐρέτρια ἐν τῇ
[9, 8]	ἡ φυγή. ~Εἶτα λιμὴν μέγας	ὃν	καλοῦσι Βαθὺν λιμένα· εἶθ´ ἡ
[9, 6]	Ὠρωπὸς καὶ ὁ ἱερὸς λιμὴν	ὃν	καλοῦσι Δελφίνιον, καθ´ ὃν ἡ
[9, 25]	τὸν ὕστατον λιμένα τῆς Φωκίδος,	ὃν	καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος μυχόν·
[9, 40]	καὶ Ἐργίνῳ τῷ τυραννοῦντι αὐτῶν,	ὃν	ὑφ´ Ἡρακλέους καταλυθῆναί φασιν. Ἐτεοκλῆς
[9, 5]	ἀπέβαλον τὴν πόλιν κατασκαφεῖσαν καὶ	ἀνέλαβον	ἀνακτισθεῖσαν. ἐξ ἐκείνου δ´ ἤδη
[9, 5]	γενόμενος διελυμήνατο τὴν χώραν. εἶτ´	ἀνέλαβον	σφᾶς πάλιν ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε
[9, 3]	Ἐπιγόνων στρατείας. κατὰ δὲ τούτους	ὀλίγον	χρόνον ἐκλιπόντες τὰς Θήβας ἐπανῆλθον
[9, 5]	καὶ {αἱ} ἄλλαι δὲ πόλεις	ἀνάλογον	πλὴν Τανάγρας καὶ Θεσπιῶν· αὗται
[9, 9]	ὑπὸ τοῦ ναυάρχου Μεγαβάτου νομισθέντα	κακοῦργον,	ὡς ἐξ ἀπάτης ἐμβαλόντα τὸν
[9, 7]	ὅπου μάχῃ λειφθέντες Ἀθηναῖοι προτροπάδην	ἔφυγον·	ἐν δὲ τῇ φυγῇ πεσόντα
[9, 39]	τὴν ἐκ Πλαταιῶν εἰς Θεσπιὰς	ὁδόν.	~Ἑξῆς δ´ ὁ ποιητὴς μέμνηται
[9, 31]	αὐτοῦ καὶ Θηβῶν κατὰ τὴν	ὁδὸν	τὴν εἰς Ἀθήνας καὶ Μέγαρα
[9, 11]	τῆς Ταναγραϊκῆς· κεῖται δὲ παρ´	ὁδὸν	{τὴν ἐκ} Θηβῶν εἰς Χαλκίδα·
[9, 22]	χώρα τῆς Θηβαϊκῆς κατὰ τὴν	ὁδὸν	τὴν ἐπὶ Ἀνθηδόνος, διέχουσα τῶν
[9, 32]	χωρίοις μετὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων	ἄφοδον,	τὴν Καδμείαν ἀδυνατοῦντας ἀνακτίσαι· ἐπεὶ
[9, 36]	τιμώμενον, καί φασί γε τὴν	θεὸν	γεγενῆσθαι ἐνθάδε, καθάπερ καὶ τὴν
[9, 36]	ἀλλ´ ἐν πεδίῳ· τὴν δὲ	θεὸν	σεβόμενοι πάντες ἀπείχοντο πάσης βίας,
[9, 6]	δὲ τὴν περιήγησιν τῆς χώρας	ποιητέον	ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς πρὸς Εὔβοιαν
[9, 8]	τὴν δ´ αἰτίαν ἐν ἄλλοις	σκεπτέον.	~Πλησίον δ´ ἐστὶν ἐφ´ ὕψους
[9, 28]	τίθησι κωμίον Θεσπιέων· ἐνταῦθά φασι	Ζῆθον	καὶ Ἀμφίονα οἰκῆσαι πρὶν βασιλεῦσαι
[9, 3]	ὀλίγον χρόνον ἐκλιπόντες τὰς Θήβας	ἐπανῆλθον	πάλιν· ὡς δ´ αὕτως ὑπὸ
[9, 23]	ἦν δὲ καὶ τῶν περὶ	Ὄλυνθον	πόλεων ὁμώνυμος αὐτῇ Σκῶλος. εἴρηται
[9, 40]	Μινύας λεχθῆναι. φαίνεται δὲ τὸ	παλαιὸν	καὶ πλουσία τις γεγονυῖα πόλις
[9, 2]	ἐστί. καὶ Ῥωμαῖοι δὲ τὸ	παλαιὸν	μὲν ἀγριωτέροις ἔθνεσι πολεμοῦντες οὐδὲν
[9, 27]	Τιλφούσιον Κορώνεια. καὶ τό γε	παλαιὸν	οὐκ ἦν τῆς λίμνης κοινὸν
[9, 20]	τὸ „πὰρ δὲ οἱ ἄλλοι	ναῖον	Βοιωτοί. ἡ μὲν γάρ ἐστι
[9, 1]	ἐπὶ θάλατταν τὴν κατὰ τὸν	Κρισαῖον	κόλπον, ἰσομήκης πως τῇ Ἀττικῇ
[9, 36]	καὶ Ἀλαλκομενηὶς Ἀθήνη. ἔχει δ´	ἀρχαῖον	ἱερὸν Ἀθηνᾶς σφόδρα τιμώμενον, καί
[9, 18]	μὲν τὸν Ὀρχομενὸν οἰκεῖσθαι τὸν	ἀρχαῖον	ὑπελάμβανον, οἱ δ´ Ἐλευσῖνα καὶ
[9, 34]	τοῦ ὄρους. ~Τὸ δὲ Τηνερικὸν	πεδίον	ἀπὸ Τηνέρου προσηγόρευται μυθεύεται δ´
[9, 31]	ὑποπ} ίπτει τὸ Ἀόνιον καλούμενον	πεδίον,	ὃ διατείνει {εἰς τὴν Καδμεία}
[9, 32]	Θήβας εἶχον“ οἱ μὲν δέχονται	πολείδιόν	τι Ὑποθήβας καλούμενον, οἱ δὲ
[9, 10]	θη κατὰ χρησμὸν} δεῦρο τὸ	Ἀμφιαράειον.	~Καὶ ὁ Μυκαλησσὸς δὲ κώμη
[9, 41]	προσφερομένη ἐκ τοῦ δειλινοῦ κλίματος	οἰκεῖον	τοῖς κατοικοῦσι, καὶ μάλιστα τὸ
[9, 25]	ἔτι αἱ Θεσπιαὶ καὶ τὸ	ἐπίνειον	αὐτῆς ἡ Κρέουσα. τοῦτο δὲ
[9, 28]	μέρους τῷ Ἑλικῶνι καὶ αὐτό·	ἐπίνειον	δ´ ἔχει πετρῶδες περιστερῶν μεστόν,
[9, 25]	καὶ αὐτὴ καὶ ὁ Ἑλικών·	ἐπίνειον	δ´ ἔχουσιν αἱ Θεσπιαὶ Κρέουσαν,
[9, 14]	Κρέουσαν δεχόμενοι, τὸ τῶν Θεσπιέων	ἐπίνειον	ἐν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ ἱδρυμένον·
[9, 4]	τὰς μέντοι προφήτιδας ἐξηγουμένας τὸ	μαντεῖον	εἰπεῖν, ὅτι προστάττοι ὁ θεὸς
[9, 38]	δ´ ἐστίν, ὅπου Διὸς Τροφωνίου	μαντεῖον	ἵδρυται, χάσματος ὑπονόμου κατάβασιν ἔχον,
[9, 34]	Θηβαίων δ´ ἦν τό τε	μαντεῖον	καὶ τὸ ὄρος· τὸ δ´
[9, 40]	τοῦ Βοιωτιακοῦ ἔθνους. καλεῖ δὲ	Μινύειον	τὸν Ὀρχομενὸν ἀπὸ ἔθνους τοῦ
[9, 29]	τῷ ἐκεῖ. Ἀλκαῖος δὲ καλεῖ	Κωράλιον	λέγων {ὦ ´ν} ασς´ Ἀθανάα
[9, 7]	ἐπ´ αὐτὴν στάδιοι τετταράκοντα. ~Εἶτα	Δήλιον	τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος ἐκ
[9, 26]	σταδίους ἀπέχουσα· παραρρεῖ δ´ αὐτὴν	ποτάμιον	ὁμώνυμον. Μεδεὼν δ´ ὁ μὲν
[9, 28]	ἐφεξῆς ταῖς Κώπαις Εὔτρησιν τίθησι	κωμίον	Θεσπιέων· ἐνταῦθά φασι Ζῆθον καὶ
[9, 6]	ὁ ἱερὸς λιμὴν ὃν καλοῦσι	Δελφίνιον,	καθ´ ὃν ἡ παλαιὰ Ἐρέτρια
[9, 6]	ἑξήκοντα σταδίων. μετὰ δὲ τὸ	Δελφίνιον	ὁ Ὠρωπὸς ἐν εἴκοσι σταδίοις·
[9, 31]	Καδμείας, ᾧ ὑποπ} ίπτει τὸ	Ἀόνιον	καλούμενον πεδίον, ὃ διατείνει {εἰς
[9, 13]	περὶ τὸν Γλαῦκον μυθεύεται τὸν	Ἀνθηδόνιον,	ὅν φασιν εἰς κῆτος μεταβαλεῖν.
[9, 31]	τὰς Πλαταιὰς ὁ Ἀσωπός. ἐνταῦθα	Μαρδόνιον	καὶ τὰς τριάκοντα μυριάδας Περσῶν
[9, 7]	Ἀπόλλωνος ἐκ Δήλου ἀφιδρυμένον, Ταναγραίων	πολίχνιον	Αὐλίδος διέχον σταδίους τριάκοντα, ὅπου
[9, 35]	Λεβάδεια καὶ Λεῦκτρα, περὶ ὧν	ἄξιον	μνησθῆναι. ~Ἀλαλκομενῶν τοίνυν μέμνηται ὁ
[9, 13]	Ὀρόβιαι. ἐν δὲ τῇ Ἀνθηδονίᾳ	Μεσσάπιον	ὄρος ἐστὶν ἀπὸ Μεσσάπου, ὃς
[9, 29]	Θετταλικῷ, καὶ τὸν παραρρέοντα ποταμὸν	Κουάριον	προσηγόρευσαν ὁμοφώνως τῷ ἐκεῖ. Ἀλκαῖος
[9, 1]	Ὠρωποῦ καὶ ίας, τὸ δ´	ἑσπέριον	τόν τε Ἰσθμὸν καὶ τὴν
[9, 40]	πλησίον οἰκοῦσι· καὶ τοῦτ´ οὖν	τεκμήριον	τοῦ πλούτου τιθέασι. ~Τὴν δ´
[9, 8]	λιμένα· εἶθ´ ἡ Αὐλὶς πετρῶδες	χωρίον	καὶ κώμη Ταναγραίων· λιμὴν δ´
[9, 28]	τῆς θαλάττης ὅμορον Θεσπιεῦσι τὸ	χωρίον	καὶ τῇ Κορωνειακῇ, ὑποπεπτωκὸς ἐκ
[9, 40]	ἐτίμησε ταύτας. λέγουσι δὲ τὸ	χωρίον,	ὅπερ ἡ λίμνη κατέχει νῦν
[9, 27]	ἐπικράτειαν· κοιλότατον γὰρ τοῦτο τὸ	χωρίον.	Πίνδαρος δὲ καὶ Κηφισσίδα καλεῖ
[9, 9]	δ´ ἐστὶν ἐφ´ ὕψους κείμενον	χωρίον	Σαλγανεύς, ἐπώνυμον τοῦ ταφέντος ἐπ´
[9, 19]	τὴν Κωπαΐδα τοῦ Ἁλιάρτου {πλη{	σίον·	καὶ ἄλλα} δὲ ῥεύματα εἰς
[9, 26]	τ´} ἀμφ´ Ἅρμ´ ἐνέμοντο καὶ	Εἰλέσιον	„καὶ Ἐρύθρας, {οἵ τ´ Ἐλεῶν´}
[9, 17]	Ἕλος τε καὶ Ἑλεὼν καὶ	Εἱλέσιον	ἐκλήθη διὰ τὸ ἐπὶ τοῖς
[9, 27]	ὑπὸ τῷ Τιλφωσσίῳ ὄρει ῥέουσαν	πλησίον	Ἁλιάρτου καὶ Ἀλαλκομενῶν, ἐφ´ ᾗ
[9, 31]	τῆς Βοιωτίας. {αἱ} γὰρ Ἐλευθεραὶ	πλησίον,	ἃς οἱ μὲν {τῆς Ἀττικῆς,
[9, 14]	ὅν φασιν εἰς κῆτος μεταβαλεῖν.	~Πλησίον	δ´ ἐστὶν Ἀνθηδόνος ἱεροπρεπὴς τόπος
[9, 9]	δ´ αἰτίαν ἐν ἄλλοις σκεπτέον.	~Πλησίον	δ´ ἐστὶν ἐφ´ ὕψους κείμενον
[9, 26]	δὲ Βοιωτιακὸς ἀπ´ ἐκείνου κέκληται,	πλησίον	δ´ ἐστὶν Ὀγχηστοῦ ὑπὸ τῷ
[9, 12]	Παρασωπίας οὖσαν ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι	πλησίον	Ἐρυθρῶν ἐν τῇ μεσογαίᾳ, ἄποικον
[9, 24]	τῶν Ποτνιάδων ἵππων τῆς πόλεως	πλησίον,	καὶ ὁ Κιθαιρὼν δὲ οὐκ
[9, 10]	Γραῖα δ´ ἐστὶ τόπος Ὠρωποῦ	πλησίον	καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀμφιαράου
[9, 20]	τὴν Ὑλικὴν προσαγορευομένην ἀπὸ τῆς	πλησίον	κώμης ἣν καλοῦσιν Ὕλας, οὐδὲ
[9, 8]	καὶ ὁ Εὔριπος δ´ ἐστὶ	πλησίον	ὁ Χαλκίδος, εἰς ὃν ἀπὸ
[9, 40]	παντοδαπῶς ὑπὸ τοῖς Ὀρχομενίοις ὂν	πλησίον	οἰκοῦσι· καὶ τοῦτ´ οὖν τεκμήριον
[9, 37]	φυγήν. ~Χαιρώνεια δ´ ἐστὶν Ὀρχομενοῦ	πλησίον,	ὅπου Φίλιππος ὁ Ἀμύντου μάχῃ
[9, 38]	Ἑλικῶνος καὶ τῆς Χαιρωνείας, Κορωνείας	πλησίον.	~Τὰ δὲ Λεῦκτρά ἐστιν, ὅπου
[9, 31]	ὅ ἐστιν ἐν τῇ Θηβαϊκῇ	πλησίον	Τευμησσοῦ καὶ τῆς Καδμείας, ᾧ
[9, 30]	ὄρους καὶ τῆς Κωπαΐδος λίμνης	πλησίον	τοῦ Περμησσοῦ καὶ τοῦ Ὀλμειοῦ
[9, 18]	χάσμα γενηθὲν πρὸς τῇ λίμνῃ	πλησίον	τῶν Κωπῶν ἀνέῳξεν ὑπὸ γῆς
[9, 35]	αἵ τε Ἀλαλκομεναὶ καὶ τὸ	Τιλφώσσιον,	τῶν δ´ ἄλλων Χαιρώνεια καὶ
[9, 36]	τὸ ὑπερκείμενον ὄρος ἐρυμνὸν τὸ	Τιλφώσσιον,	ὑφ´ ᾧ Τιλφῶσσα κρήνη καὶ
[9, 27]	Φοινικὶς Ὀγχηστὸς Ἁλίαρτος Ὠκαλέα Ἀλαλκομεναὶ	Τιλφούσιον	Κορώνεια. καὶ τό γε παλαιὸν
[9, 2]	τοὺς Θηβαίους γευσαμένους αὐτῆς μόνον·	αἴτιον	δὲ εἶναι τὸ λόγων καὶ
[9, 21]	θάλαττα τό γε ἑξῆς ὑπαγορεύει	βέλτιον·	διόπερ καὶ ἡμεῖς ἐκεῖθεν {πειρώμ{
[9, 42]	τῶν ὑδάτων ἀνοικισθῆναι πρὸς τὸ	Ἀκόντιον	ὄρος, παρατεῖνον ἐπὶ ἑξήκοντα σταδίους
[9, 35]	δ´ ἄρα Φαῖστον „ἐνήρατο Μῄονος	υἱὸν	Βώρου, ὃς ἐκ Τάρνης „ἐριβώ„
[9, 34]	καὶ τὸ ὄρος· τὸ δ´	Ἀκραίφιον	καὶ αὐτὸ κεῖται ἐν ὕψει.
[9, 4]	συγγενὲς (ἐπειδὴ καὶ τὸ ἱερὸν	Πελασγικὸν	ἐξ ἀρχῆς ὑπῆρξεν) οὕτως ἀνελεῖν,
[9, 3]	ἐκλήθη μέρος τι τῆς πόλεως	Πελασγικόν	(ᾤκησαν δὲ ὑπὸ τῷ Ὑμηττῷ)
[9, 31]	ἐλευθερίου Διὸς ἱερὸν καὶ ἀγῶνα	γυμνικὸν	στεφανίτην ἀπέδειξαν, Ἐλευθέρια προσαγορεύσαντες· ταφή
[9, 33]	~Ὀγχηστὸς δ´ ἐστίν, ὅπου τὸ	Ἀμφικτυονικὸν	συνήγετο ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ πρὸς
[9, 12]	πλησίον Ἐρυθρῶν ἐν τῇ μεσογαίᾳ,	ἄποικον	Ὑριέων, κτίσμα δὲ Νυκτέως τοῦ
[9, 34]	τούτου τοῦ ὄρους. ~Τὸ δὲ	Τηνερικὸν	πεδίον ἀπὸ Τηνέρου προσηγόρευται μυθεύεται
[9, 18]	τὸ ἕλος τὸ φύον τὸν	αὐλητικὸν	κάλαμον. ἀλλ´ οὗτος ἠφάνισται τελέως,
[9, 30]	τοῦ ἕλους τοῦ φύοντος τὸν	αὐλητικὸν	κάλαμον. ~Πλαταιαὶ δέ, ἃς ἑνικῶς
[9, 40]	ἀποικῆσαί τινας τῶν Μινυῶν εἰς	Ἰωλκόν	φασιν, ὅθεν τοὺς Ἀργοναύτας Μινύας
[9, 13]	δὲ καὶ τὰ περὶ τὸν	Γλαῦκον	μυθεύεται τὸν Ἀνθηδόνιον, ὅν φασιν
[9, 24]	μυθεύεται τὰ περὶ τὸν Ποτνιέα	Γλαῦκον	τὸν διασπασθέντα ὑπὸ τῶν Ποτνιάδων
[9, 3]	ἰδίᾳ, Μινύας προσαγορεύσας) μετ´ ἐκείνων	ἐξέβαλον	τοὺς μὲν Πελασγοὺς εἰς Ἀθήνας,
[9, 5]	ὑπὸ τῶν αὐτῶν τούτων καὶ	ἀπέβαλον	τὴν πόλιν κατασκαφεῖσαν καὶ ἀνέλαβον
[9, 5]	Αἰολικὴν ἀποικίαν συνέπραξαν τοῖς περὶ	Πενθίλον,	πλείστους ἐξ ἑαυτῶν συμπέμψαντες, ὥστε
[9, 33]	ἔχων Ποσειδῶνος ἱερὸν καὶ αὐτὸ	ψιλόν.	οἱ δὲ ποιηταὶ κοσμοῦσιν, ἄλση
[9, 3]	περὶ Αὐλίδα τῆς Βοιωτίας, ὃν	ἔστελλον	εἰς τὴν Ἀσίαν οἱ Ὀρέστου
[9, 34]	κατέσχεθε· καὶ τὸν Τήνερον καλεῖ	„ναοπόλον	μάντιν δαπέδοισιν ὁμοκλέα. ὑπέρκειται δὲ
[9, 9]	ὡς ἐξ ἀπάτης ἐμβαλόντα τὸν	στόλον	εἰς τυφλὸν τῆς θαλάττης στενωπόν·
[9, 35]	Ζηνόδοτος δὲ γράφων „οἳ δὲ	πολυστάφυλον	Ἄσκρην ἔχον, οὐκ ἔοικεν ἐντυχόντι
[9, 35]	Ἄσκρης. πῶς γὰρ ἄν τις	πολυστάφυλον	τὴν τοιαύτην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ
[9, 9]	ἀπάτης ἐμβαλόντα τὸν στόλον εἰς	τυφλὸν	τῆς θαλάττης στενωπόν· αἰσθόμενον δὲ
[9, 24]	τῇ Πλαταιέων φασὶ τόν τε	Σκῶλον	καὶ τὸν Ἐτεωνὸν καὶ τὰς
[9, 23]	οὗ καὶ ἡ παροιμία „εἰς	Σκῶλον	μήτ´ αὐτὸς ἴναι, μήτ´ ἄλλῳ
[9, 18]	ἕλος τὸ φύον τὸν αὐλητικὸν	κάλαμον.	ἀλλ´ οὗτος ἠφάνισται τελέως, εἴτε
[9, 30]	ἕλους τοῦ φύοντος τὸν αὐλητικὸν	κάλαμον.	~Πλαταιαὶ δέ, ἃς ἑνικῶς εἶπεν
[9, 18]	τριάκοντα σταδίων καὶ ἐδέξατο τὸν	ποταμόν,	εἶτα ἐξέρρηξεν εἰς τὴν ἐπιφάνειαν
[9, 29]	τῷ Θετταλικῷ, καὶ τὸν παραρρέοντα	ποταμὸν	Κουάριον προσηγόρευσαν ὁμοφώνως τῷ ἐκεῖ.
[9, 18]	καὶ Ἀθήνας παρὰ τὸν Τρίτωνα	ποταμόν·	λέγεται {δ´ οἰκίσαι} Κέκροπα, ἡνίκα
[9, 18]	χάσμα, καὶ δέξασθαι τὸν Μέλανα	ποταμὸν	τὸν ῥέοντα διὰ τῆς Ἁλιαρτίας
[9, 2]	μόνης δ´ ἐπιμεληθῆναι τῆς κατὰ	πόλεμον	ἀρετῆς. ἔδει δὲ προσθεῖναι διότι
[9, 11]	Ἀττικήν, ὅ ἐστι περὶ Φυλήν,	δῆμον	τῆς Ἀττικῆς ὅμορον τῇ Τανάγρᾳ.
[9, 11]	τὸ ἱερὸν αὐτοῦ, τὸ ἅρμα	ἔρημον	ἐνεχθῆναι ἐπὶ τὸν ὁμώνυμον τόπον·
[9, 8]	πεντήκοντα πλοίοις, ὥστ´ εἰκὸς τὸν	ναύσταθμον	τῶν Ἑλλήνων ἐν τῷ μεγάλῳ
[9, 4]	ἄνδρας ἴσους ταῖς γυναιξὶ τὸν	ἀριθμόν·	τοὺς μὲν οὖν ἄνδρας ἀπογνῶναι,
[9, 1]	τὸ δ´ ἑσπέριον τόν τε	Ἰσθμὸν	καὶ τὴν {Ἀλκυονίδα θάλ} ατταν
[9, 2]	διότι τοῦτο πρὸς Ἕλληνας μάλιστα	χρήσιμόν	ἐστιν, ἐπεὶ πρός γε τοὺς
[9, 21]	διαρίθμησιν, προστιθέντες ὅ τι ἂν	χρήσιμον	ᾖ {πρὸς τὴν ὑπόθεσι} ν
[9, 40]	τῆς δυνάμεως δέ, ὅτι Θηβαῖοι	δασμὸν	ἐτέλουν τοῖς Ὀρχομενίοις καὶ Ἐργίνῳ
[9, 10]	τῆς Θηβαϊκῆς {μεθιδρύ{ θη κατὰ	χρησμὸν}	δεῦρο τὸ Ἀμφιαράειον. ~Καὶ ὁ
[9, 4]	μὲν οὖν τοῖς Πελασγοῖς δοθέντα	χρησμὸν	ἔφη μὴ ἔχειν εἰπεῖν, τοῖς
[9, 11]	ἀστράψῃ, ἀστραπήν τινα σημειουμένων κατὰ	χρησμὸν	τῶν λεγομένων Πυθαϊστῶν, βλεπόντων ὡς
[9, 17]	ἢ διὰ ἀπόστασιν, καὶ διὰ	ἀνοικισμόν,	ὅταν τῷ πλησιασμῷ κινδυνεύσαντες πολλάκις
[9, 26]	ἀπέχουσα· παραρρεῖ δ´ αὐτὴν ποτάμιον	ὁμώνυμον.	Μεδεὼν δ´ ὁ μὲν Φωκικὸς
[9, 34]	καλεῖσθαι Ἄρνην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ,	ὁμώνυμον	τῇ Θετταλικῇ. ~Οἱ δέ φασι
[9, 11]	ἅρμα ἔρημον ἐνεχθῆναι ἐπὶ τὸν	ὁμώνυμον	τόπον· οἱ δὲ τοῦ Ἀδράστου
[9, 29]	τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς ἱερὸν ἱδρύσαντο	ὁμώνυμον	τῷ Θετταλικῷ, καὶ τὸν παραρρέοντα
[9, 9]	ἐφ´ ὕψους κείμενον χωρίον Σαλγανεύς,	ἐπώνυμον	τοῦ ταφέντος ἐπ´ αὐτῷ Σαλγανέως
[9, 1]	ταινία τις, τὸ μὲν {ἑωθι{	νὸν	πλευρὸν ἔχου} σα τὴν ἀπὸ
[9, 18]	τὸν Ὀρχομενὸν οἰκεῖσθαι τὸν ἀρχαῖον	ὑπελάμβανον,	οἱ δ´ Ἐλευσῖνα καὶ Ἀθήνας
[9, 17]	τῆς πλάτης τῶν κωπῶν εἰρῆσθαι	πιθανὸν	καὶ Πλαταιέας τοὺς ἀπὸ κωπηλασίας
[9, 8]	τοῦ Εὐρίπου τοσοῦτον μόνον εἰπεῖν	ἱκανόν,	ὅτι ἑπτάκις μεταβάλλειν φασὶ καθ´
[9, 34]	αὐτὸς ποιητής „καί ποτε τὸν	τρικάρανον	Πτωίου κευθμῶνα κατέσχεθε· καὶ τὸν
[9, 7]	πεσόντα ἀφ´ ἵππου Ξενοφῶντα ἰδὼν	κείμενον	τὸν Γρύλλου Σωκράτης ὁ φιλόσοφος
[9, 9]	~Πλησίον δ´ ἐστὶν ἐφ´ ὕψους	κείμενον	χωρίον Σαλγανεύς, ἐπώνυμον τοῦ ταφέντος
[9, 36]	λέγονται καταφεύγειν καὶ εἰς τὸ	ὑπερκείμενον	ὄρος ἐρυμνὸν τὸ Τιλφώσσιον, ὑφ´
[9, 23]	καὶ τὸν Πενθέα δὲ ἐνθένδε	καταγόμενον	διασπασθῆναί φασιν. ἦν δὲ καὶ
[9, 33]	τοῦ Πινδάρου περὶ τοῦ Ἀπόλλωνος	λεγόμενον	{δι} νηθεὶς ἐπῄει γᾶν τε
[9, 9]	εἰς τυφλὸν τῆς θαλάττης στενωπόν·	αἰσθόμενον	δὲ τὸν βάρβαρον τὴν περὶ
[9, 40]	ἔθνους. καλεῖ δὲ Μινύειον τὸν	Ὀρχομενὸν	ἀπὸ ἔθνους τοῦ Μινυῶν· ἐντεῦθεν
[9, 29]	Τρωικά, ὅτε περ καὶ τὸν	Ὀρχομενὸν	ἔσχον· κρατήσαντες δὲ τῆς Κορωνείας
[9, 18]	ἐν οἷς οἱ μὲν τὸν	Ὀρχομενὸν	οἰκεῖσθαι τὸν ἀρχαῖον ὑπελάμβανον, οἱ
[9, 40]	πολυχρηματήσαντάς φησιν „οὐδ´ ὅς´ ἐς	Ὀρχομενὸν	ποτινίσσεται, „οὐδ´ ὅσα Θήβας Αἰγυπτίας.
[9, 42]	πρότερον μὲν οὖν οἰκεῖσθαι τὸν	Ὀρχομενόν	φασιν ἐπὶ πεδίῳ, ἐπιπολαζόντων δὲ
[9, 18]	γενέσθαι δέ φασιν καὶ κατὰ	Ὀρχομενὸν	χάσμα, καὶ δέξασθαι τὸν Μέλανα
[9, 32]	μὲν δέχονται πολείδιόν τι Ὑποθήβας	καλούμενον,	οἱ δὲ τὰς Ποτνίας· τὰς
[9, 31]	ᾧ ὑποπ} ίπτει τὸ Ἀόνιον	καλούμενον	πεδίον, ὃ διατείνει {εἰς τὴν
[9, 14]	ἐπίνειον ἐν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ	ἱδρυμένον·	ἄλλοι δὲ „Φαράς τε ζαθέας.
[9, 7]	ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος ἐκ Δήλου	ἀφιδρυμένον,	Ταναγραίων πολίχνιον Αὐλίδος διέχον σταδίους
[9, 36]	δ´ ἀρχαῖον ἱερὸν Ἀθηνᾶς σφόδρα	τιμώμενον,	καί φασί γε τὴν θεὸν
[9, 25]	οὖν ὀψόμενοι τὸν Ἔρωτά τινες	ἀνέβαινον	ἐπὶ τὴν Θέσπειαν ἄλλως οὐκ
[9, 4]	τε ἅμα ὅτι τὰς σπονδὰς	παρέβαινον,	μὴ παραβῆναι φάσκειν ἐκείνους· συνθέσθαι
[9, 42]	ἀνοικισθῆναι πρὸς τὸ Ἀκόντιον ὄρος,	παρατεῖνον	ἐπὶ ἑξήκοντα σταδίους μέχρι Παραποταμίων
[9, 5]	τοὺς τὸ ἱερὸν συλήσαντας τὸ	κοινόν.	κακωθέντες δ´ ὑπό τε τούτου
[9, 27]	παλαιὸν οὐκ ἦν τῆς λίμνης	κοινὸν	ὄνομα, ἀλλὰ καθ´ ἑκάστην πρὸς
[9, 36]	καὶ εἰς τὸ ὑπερκείμενον ὄρος	ἐρυμνὸν	τὸ Τιλφώσσιον, ὑφ´ ᾧ Τιλφῶσσα
[9, 2]	εὐθὺς τοὺς Θηβαίους γευσαμένους αὐτῆς	μόνον·	αἴτιον δὲ εἶναι τὸ λόγων
[9, 8]	τῆς παλιρροίας τοῦ Εὐρίπου τοσοῦτον	μόνον	εἰπεῖν ἱκανόν, ὅτι ἑπτάκις μεταβάλλειν
[9, 3]	στρατείας. κατὰ δὲ τούτους ὀλίγον	χρόνον	ἐκλιπόντες τὰς Θήβας ἐπανῆλθον πάλιν·
[9, 2]	ποτε κατώρθωσαν, ἐπὶ μικρὸν τὸν	χρόνον	συμμεῖναι, καθάπερ Ἐπαμεινώνδας ἔδειξε· τελευτήσαντος
[9, 3]	ἀρχὴν μετὰ Ἀρναίων ἐπὶ πολὺν	χρόνον,	ὥστε καὶ Βοιωτοὺς κληθῆναι πάντας.
[9, 24]	τόν τε Σκῶλον καὶ τὸν	Ἐτεωνὸν	καὶ τὰς Ἐρύθρας· καὶ γὰρ
[9, 21]	ιολόγων καὶ τῶν μή· καὶ}	χαλεπὸν	ἐν τοσούτοις καὶ ἀσήμοις τοῖς
[9, 1]	θάλατταν τὴν κατὰ τὸν Κρισαῖον	κόλπον,	ἰσομήκης πως τῇ Ἀττικῇ ἢ
[9, 2]	δὲ ὅτι καὶ τὴν Εὔβοιαν	τρόπον	τινὰ μέρος αὐτῆς πεποίηκεν ὁ
[9, 18]	ἀφ´ ὧν ποιήεντα καλεῖ τὸν	{τόπον}	ὁ ποιητὴς „καὶ ποιήενθ´ Ἁλίαρτον“
[9, 11]	ἔρημον ἐνεχθῆναι ἐπὶ τὸν ὁμώνυμον	τόπον·	οἱ δὲ τοῦ Ἀδράστου συντριβῆναι
[9, 11]	μάχῃ τοῦ Ἀμφιαράου κατὰ τὸν	τόπον,	ὅπου νῦν ἐστὶ τὸ ἱερὸν
[9, 5]	εἰς ἡμᾶς οὐδὲ κώμης ἀξιολόγου	τύπον	σώζουσι· καὶ {αἱ} ἄλλαι δὲ
[9, 9]	στόλον εἰς τυφλὸν τῆς θαλάττης	στενωπόν·	αἰσθόμενον δὲ τὸν βάρβαρον τὴν
[9, 4]	ὑπῆρξεν) οὕτως ἀνελεῖν, ἁρπάσαντας τὴν	ἄνθρωπον	εἰς πυρὰν ἐμβαλεῖν ἐνθυμηθέντας, εἴτε
[9, 9]	θαλάττης στενωπόν· αἰσθόμενον δὲ τὸν	βάρβαρον	τὴν περὶ αὐτὸν ἀπάτην μεταγνῶναί
[9, 18]	ὡς αὐτὸς ἐν τῇ πρὸς	Ἀλέξανδρον	ἐπιστολῇ φησιν, ἀνεψυγμένων ἤδη πολλῶν,
[9, 36]	Ἀλαλκομενηὶς Ἀθήνη. ἔχει δ´ ἀρχαῖον	ἱερὸν	Ἀθηνᾶς σφόδρα τιμώμενον, καί φασί
[9, 11]	τόπον, ὅπου νῦν ἐστὶ τὸ	ἱερὸν	αὐτοῦ, τὸ ἅρμα ἔρημον ἐνεχθῆναι
[9, 13]	δ´ ἐπὶ ὄρους ὑψηλοῦ τὸ	ἱερόν,	ἦν δέ ποτε καὶ πόλις·
[9, 40]	βασιλευσάντων ἐν Ὀρχομενῷ τις, Χαρίτων	ἱερὸν	ἱδρυσάμενος πρῶτος ἀμφότερα ἐμφαίνει, καὶ
[9, 29]	πεδίῳ τὸ τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς	ἱερὸν	ἱδρύσαντο ὁμώνυμον τῷ Θετταλικῷ, καὶ
[9, 31]	ἠφάνισαν· ἱδρύσαντό τε ἐλευθερίου Διὸς	ἱερὸν	καὶ ἀγῶνα γυμνικὸν στεφανίτην ἀπέδειξαν,
[9, 33]	ὕψει κείμενος ψιλός, ἔχων Ποσειδῶνος	ἱερὸν	καὶ αὐτὸ ψιλόν. οἱ δὲ
[9, 25]	ἐστὶ τό τε τῶν Μουσῶν	ἱερὸν	καὶ ἡ Ἵππου κρήνη καὶ
[9, 27]	τοῦ {Τιλ{ φωσσίου Ἀπόλλω} νος	ἱερόν.	~Ὁ δὲ ποιητὴς ἐφεξῆς ταῖς
[9, 4]	τὸ συγγενὲς (ἐπειδὴ καὶ τὸ	ἱερὸν	Πελασγικὸν ἐξ ἀρχῆς ὑπῆρξεν) οὕτως
[9, 5]	ἐπολέμησαν πρὸς Φωκέας τοὺς τὸ	ἱερὸν	συλήσαντας τὸ κοινόν. κακωθέντες δ´
[9, 4]	πραξάντων. τοὺς δὲ περὶ τὸ	ἱερὸν	τὸ μὲν ἀκρίτους κτείνειν τοὺς
[9, 13]	ἐν αἷς τὸ τοῦ Ποσειδῶνος	ἱερὸν	τοῦ Αἰγαίου· ἐμνήσθημεν δ´ αὐτοῦ
[9, 10]	τόπος Ὠρωποῦ πλησίον καὶ τὸ	ἱερὸν	τοῦ Ἀμφιαράου καὶ τὸ Ναρκίσσου
[9, 7]	στάδιοι τετταράκοντα. ~Εἶτα Δήλιον τὸ	ἱερὸν	τοῦ Ἀπόλλωνος ἐκ Δήλου ἀφιδρυμένον,
[9, 41]	τοῖς κατοικοῦσι, καὶ μάλιστα τὸ	εὐχείμερον.	διέχει δὲ τοῦ Ὀρχομενοῦ στάδια
[9, 34]	Πτωίου κευθμῶνα κατέσχεθε· καὶ τὸν	Τήνερον	καλεῖ „ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν ὁμοκλέα.
[9, 25]	τῆς Αἰολίδος {μ{ ετέστη, θρασύ}	τερον	λέγων „νάσσατο δ´ ἄγχ´ Ἑλικῶνος
[9, 12]	δὲ τῆς Ταναγραίας νῦν ἐστί,	πρότερον	δὲ τῆς Θηβαΐδος· ὅπου ὁ
[9, 13]	Αἰγαίου· ἐμνήσθημεν δ´ αὐτοῦ καὶ	πρότερον.	δίαρμα δ´ ἐστὶν ἀπὸ μὲν
[9, 1]	τοῦ σαφοῦς χάριν ὧν εἴπομεν	πρότερον.	{ἐλέγομ} εν δὲ τὴν ἀπὸ
[9, 40]	κατέχει νῦν ἡ Κωπαΐς, ἀνεψῦχθαι	πρότερον	καὶ γεωργεῖσθαι παντοδαπῶς ὑπὸ τοῖς
[9, 39]	ἡγεμονίαν ἀναλαβεῖν ἴσχυσαν ἣν εἶχον	πρότερον,	καὶ μάλιστ´ ἐπειδὴ καὶ τῇ
[9, 17]	τὴν αὐτὴν προσηγορίαν φυλάττουσιν, ἐτύμως	πρότερον	λεγομένοις ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος τοπικῶς,
[9, 25]	ἄλλοι βάρβαροι. αἱ δὲ Θεσπιαὶ	πρότερον	μὲν ἐγνωρίζοντο διὰ τὸν Ἔρωτα
[9, 42]	τῶν Λοκρῶν μητρόπολις τῶν Ἐπικνημιδίων.	πρότερον	μὲν οὖν οἰκεῖσθαι τὸν Ὀρχομενόν
[9, 25]	λαβοῦσα δῶρον παρὰ τοῦ τεχνίτου.	πρότερον	μὲν οὖν ὀψόμενοι τὸν Ἔρωτά
[9, 3]	κύριοι. ~Ἡ δ´ οὖν Βοιωτία	πρότερον	μὲν ὑπὸ βαρβάρων ᾠκεῖτο Ἀόνων
[9, 3]	Ὀρχομενίαν (οὐ γὰρ ἦσαν κοινῇ	πρότερον,	οὐδ´ Ὅμηρος μετὰ Βοιωτῶν αὐτοὺς
[9, 4]	τοὺς Βοιωτοὺς ἐπιθέσθαι νύκτωρ στρατοπεδεύουσιν	ὀλιγωρότερον	ὡς εἰρήνης γεγονυίας· διακρουσαμένων {δ´}
[9, 5]	ἐξ ἐκείνου δ´ ἤδη πράττοντες	ἐνδεέστερον	ἀεὶ μέχρι εἰς ἡμᾶς οὐδὲ
[9, 18]	Ὠγυγίας, ἀφανισθῆναι δὲ ταύτας ἐπικλυσθείσας	ὕστερον.	γενέσθαι δέ φασιν καὶ κατὰ
[9, 17]	λίμνης ἐπιπολὺ ταπεινωθείσης διὰ τὰς	ὕστερον	γενομένας ἐκρύσεις· καὶ γὰρ τοῦτο
[9, 27]	καὶ οὕτως ἐπὶ τῶν ἄλλων,	ὕστερον	δ´ ἡ πᾶσα Κωπαῒς ἐλέχθη
[9, 5]	συμπέμψαντες, ὥστε καὶ Βοιωτικὴν προσαγορευθῆναι.	ὕστερον	δὲ χρόνοις πολλοῖς ὁ Περσικὸς
[9, 25]	καὶ τὴν Πιερίδα καὶ τὸ	Λείβηθρον	καὶ τὴν Πίμπλειαν ταῖς αὐταῖς
[9, 18]	τῶν Κωπῶν ἀνέῳξεν ὑπὸ γῆς	ῥεῖθρον	ὅσον τριάκοντα σταδίων καὶ ἐδέξατο
[9, 1]	νικείας} ἐπὶ τὰς ἄρκτους τετάσθαι,	μικρὸν	ἐκκλίνουσαν {πρὸς δύσιν καὶ} ἔχουσαν
[9, 13]	ἐσχατόωσαν. εἰσὶ μέντοι ἔτι προϊόντι	μικρὸν	πολίχναι δύο τῶν Βοιωτῶν, Λάρυμνά
[9, 2]	καί {τί} ποτε κατώρθωσαν, ἐπὶ	μικρὸν	τὸν χρόνον συμμεῖναι, καθάπερ Ἐπαμεινώνδας
[9, 28]	Θίσβαι νῦν λέγονται, οἰκεῖται δὲ	μικρὸν	ὑπὲρ τῆς θαλάττης ὅμορον Θεσπιεῦσι
[9, 15]	ἑσπέρας ὁ Κιθαιρὼν λοξὸς ἐμπίπτει	μικρὸν	ὑπὲρ τῆς Κρισαίας θαλάττης, ἔχων
[9, 28]	δὲ μικρὸν ὑπὲρ τῆς θαλάττης	ὅμορον	Θεσπιεῦσι τὸ χωρίον καὶ τῇ
[9, 11]	περὶ Φυλήν, δῆμον τῆς Ἀττικῆς	ὅμορον	τῇ Τανάγρᾳ. ἐντεῦθεν δὲ ἡ
[9, 2]	συνεχῆ τὴν κατ´ Αἴγυπτον καὶ	Κύπρον	καὶ τὰς νήσους θάλατταν τῇ
[9, 14]	πρώτην συλλαβὴν ποιητικῶς διὰ τὸ	μέτρον,	ἀντὶ τοῦ „Νῖσάν τε ζαθέην.
[9, 25]	ἐκείνῳ κατά τε ὕψος καὶ	περίμετρον·	ἄμφω γὰρ χιονόβολα τὰ ὄρη
[9, 19]	ἔστι μὲν οὖν μεγάλη, τὴν	περίμετρον	ἔχουσα ὀγδοήκοντα καὶ τριακοσίων σταδίων,
[9, 25]	καὶ τὸ τῶν Λειβηθρίδων νυμφῶν	ἄντρον·	ἐξ οὗ τεκμαίροιτ´ ἄν τις
[9, 1]	τις, τὸ μὲν {ἑωθι{ νὸν	πλευρὸν	ἔχου} σα τὴν ἀπὸ Σουνίου
[9, 25]	ἐκεῖθεν οὖσα τὸ γένος, λαβοῦσα	δῶρον	παρὰ τοῦ τεχνίτου. πρότερον μὲν
[9, 14]	οἴονται δέ τινες δεῖν γράφειν	„Ἶσόν	τε ζαθέην Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν“
[9, 22]	ἐπὶ Ἀνθηδόνος, διέχουσα τῶν Θηβῶν	ὅσον	πεντήκοντα σταδίους· ῥεῖ δὲ καὶ
[9, 25]	τόπου κειμένη, ἀπέχουσα τῶν Θεσπιῶν	ὅσον	τετταράκοντα σταδίους, ἣν καὶ κεκωμῴδηκεν
[9, 18]	Κωπῶν ἀνέῳξεν ὑπὸ γῆς ῥεῖθρον	ὅσον	τριάκοντα σταδίων καὶ ἐδέξατο τὸν
[9, 3]	τοὺς δὲ Θρᾷκας ἐπὶ τὸν	Παρνασσόν.	Ὕαντες δὲ τῆς Φωκίδος Ὕαν
[9, 26]	Θεσπιὰς καταλέγει Γραῖαν καὶ {Μυκα{	λησσόν,	περ} ὶ ὧν εἰρήκαμεν· ὡς
[9, 11]	Ταναγραϊκῆς κώμη ἔρημος περὶ τὴν	Μυκαλησσόν,	ἀπὸ τοῦ Ἀμφιαράου ἅρματος λαβοῦσα
[9, 19]	φαίνονται πλὴν τοῦ δεχομένου τὸν	Κηφισσὸν	χάσματος καὶ τῶν ἑλῶν. ~{Τῶν
[9, 9]	μεταγνῶναί τε καὶ ταφῆς ἀξιῶσαι	τὸν	ἀναιτίως ἀποθανόντα. ~Καὶ ἡ Γραῖα
[9, 13]	τὰ περὶ τὸν Γλαῦκον μυθεύεται	τὸν	Ἀνθηδόνιον, ὅν φασιν εἰς κῆτος
[9, 4]	καὶ ἄνδρας ἴσους ταῖς γυναιξὶ	τὸν	ἀριθμόν· τοὺς μὲν οὖν ἄνδρας
[9, 18]	οἱ μὲν τὸν Ὀρχομενὸν οἰκεῖσθαι	τὸν	ἀρχαῖον ὑπελάμβανον, οἱ δ´ Ἐλευσῖνα
[9, 18]	ἐνταῦθα τὸ ἕλος τὸ φύον	τὸν	αὐλητικὸν κάλαμον. ἀλλ´ οὗτος ἠφάνισται
[9, 30]	καὶ τοῦ ἕλους τοῦ φύοντος	τὸν	αὐλητικὸν κάλαμον. ~Πλαταιαὶ δέ, ἃς
[9, 9]	τῆς θαλάττης στενωπόν· αἰσθόμενον δὲ	τὸν	βάρβαρον τὴν περὶ αὐτὸν ἀπάτην
[9, 13]	ἐνταῦθα δὲ καὶ τὰ περὶ	τὸν	Γλαῦκον μυθεύεται τὸν Ἀνθηδόνιον, ὅν
[9, 7]	ἀφ´ ἵππου Ξενοφῶντα ἰδὼν κείμενον	τὸν	Γρύλλου Σωκράτης ὁ φιλόσοφος στρατεύων
[9, 11]	τὸ ἅρμα φεύγοντός φασιν ἐνταῦθα,	τὸν	δὲ διὰ τοῦ Ἀρείονος σωθῆναι.
[9, 9]	καθηγησαμένου τοῖς Πέρσαις εἰσπλέουσιν εἰς	τὸν	διάπλουν τοῦτον ἐκ τοῦ Μαλιακοῦ
[9, 24]	τὰ περὶ τὸν Ποτνιέα Γλαῦκον	τὸν	διασπασθέντα ὑπὸ τῶν Ποτνιάδων ἵππων
[9, 25]	ἄν τις Θρᾷκας εἶναι τοὺς	τὸν	Ἑλικῶνα ταῖς Μούσαις καθιερώσαντας, οἳ
[9, 2]	Μακεδόνας καὶ τὴν Προποντίδα καὶ	τὸν	Ἑλλήσποντον. προστίθησι δὲ ὅτι καὶ
[9, 25]	τεχνίτου. πρότερον μὲν οὖν ὀψόμενοι	τὸν	Ἔρωτά τινες ἀνέβαινον ἐπὶ τὴν
[9, 25]	Θεσπιαὶ πρότερον μὲν ἐγνωρίζοντο διὰ	τὸν	Ἔρωτα τὸν Πραξιτέλους, ὃν ἔγλυψε
[9, 24]	φασὶ τόν τε Σκῶλον καὶ	τὸν	Ἐτεωνὸν καὶ τὰς Ἐρύθρας· καὶ
[9, 19]	οὐδαμοῦ φαίνονται πλὴν τοῦ δεχομένου	τὸν	Κηφισσὸν χάσματος καὶ τῶν ἑλῶν.
[9, 1]	θαλάττης ἐπὶ θάλατταν τὴν κατὰ	τὸν	Κρισαῖον κόλπον, ἰσομήκης πως τῇ
[9, 25]	ὑπέρκειται γὰρ κατὰ τοῦτον μάλιστα	τὸν	λιμένα τοῦ Κρισαίου κόλπου καὶ
[9, 18]	κατὰ Ὀρχομενὸν χάσμα, καὶ δέξασθαι	τὸν	Μέλανα ποταμὸν τὸν ῥέοντα διὰ
[9, 4]	ἀπελθεῖν δὲ καὶ τοὺς Βοιωτούς·	τὸν	μὲν οὖν τοῖς Πελασγοῖς δοθέντα
[9, 8]	ἐστὶ πεντήκοντα πλοίοις, ὥστ´ εἰκὸς	τὸν	ναύσταθμον τῶν Ἑλλήνων ἐν τῷ
[9, 11]	τὸ ἅρμα ἔρημον ἐνεχθῆναι ἐπὶ	τὸν	ὁμώνυμον τόπον· οἱ δὲ τοῦ
[9, 40]	Βοιωτιακοῦ ἔθνους. καλεῖ δὲ Μινύειον	τὸν	Ὀρχομενὸν ἀπὸ ἔθνους τοῦ Μινυῶν·
[9, 29]	τὰ Τρωικά, ὅτε περ καὶ	τὸν	Ὀρχομενὸν ἔσχον· κρατήσαντες δὲ τῆς
[9, 18]	πολλῶν, ἐν οἷς οἱ μὲν	τὸν	Ὀρχομενὸν οἰκεῖσθαι τὸν ἀρχαῖον ὑπελάμβανον,
[9, 42]	Ἐπικνημιδίων. πρότερον μὲν οὖν οἰκεῖσθαι	τὸν	Ὀρχομενόν φασιν ἐπὶ πεδίῳ, ἐπιπολαζόντων
[9, 29]	ἱδρύσαντο ὁμώνυμον τῷ Θετταλικῷ, καὶ	τὸν	παραρρέοντα ποταμὸν Κουάριον προσηγόρευσαν ὁμοφώνως
[9, 3]	Ὑμηττῷ) τοὺς δὲ Θρᾷκας ἐπὶ	τὸν	Παρνασσόν. Ὕαντες δὲ τῆς Φωκίδος
[9, 23]	ἴναι, μήτ´ ἄλλῳ ἕπεσθαι. καὶ	τὸν	Πενθέα δὲ ἐνθένδε καταγόμενον διασπασθῆναί
[9, 32]	τοῦ ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ οἰκοῦντας	τὸν	ποιητὴν τοὺς τότε Θηβαίους. ~Ὀγχηστὸς
[9, 36]	ἐν Ἄργει, καὶ διὰ τοῦτο	τὸν	ποιητὴν ὡς ἀπὸ πατρίδων τούτων
[9, 18]	ὅσον τριάκοντα σταδίων καὶ ἐδέξατο	τὸν	ποταμόν, εἶτα ἐξέρρηξεν εἰς τὴν
[9, 24]	ἐφ´ ὧν μυθεύεται τὰ περὶ	τὸν	Ποτνιέα Γλαῦκον τὸν διασπασθέντα ὑπὸ
[9, 25]	μὲν ἐγνωρίζοντο διὰ τὸν Ἔρωτα	τὸν	Πραξιτέλους, ὃν ἔγλυψε μὲν ἐκεῖνος,
[9, 18]	καὶ δέξασθαι τὸν Μέλανα ποταμὸν	τὸν	ῥέοντα διὰ τῆς Ἁλιαρτίας καὶ
[9, 2]	τὴν Ταναγρικὴν τῇ δ´ ἐπὶ	τὸν	Σαλγανέα καὶ τὴν Ἀνθηδόνα, τῇ
[9, 9]	κακοῦργον, ὡς ἐξ ἀπάτης ἐμβαλόντα	τὸν	στόλον εἰς τυφλὸν τῆς θαλάττης
[9, 1]	καὶ ίας, τὸ δ´ ἑσπέριον	τόν	τε Ἰσθμὸν καὶ τὴν {Ἀλκυονίδα
[9, 24]	δ´ ἐν τῇ Πλαταιέων φασὶ	τόν	τε Σκῶλον καὶ τὸν Ἐτεωνὸν
[9, 34]	τρικάρανον Πτωίου κευθμῶνα κατέσχεθε· καὶ	τὸν	Τήνερον καλεῖ „ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν
[9, 18]	αὐτόν, ἀφ´ ὧν ποιήεντα καλεῖ	τὸν	{τόπον} ὁ ποιητὴς „καὶ ποιήενθ´
[9, 11]	τῇ μάχῃ τοῦ Ἀμφιαράου κατὰ	τὸν	τόπον, ὅπου νῦν ἐστὶ τὸ
[9, 34]	ὁ αὐτὸς ποιητής „καί ποτε	τὸν	τρικάρανον Πτωίου κευθμῶνα κατέσχεθε· καὶ
[9, 18]	δ´ Ἐλευσῖνα καὶ Ἀθήνας παρὰ	τὸν	Τρίτωνα ποταμόν· λέγεται {δ´ οἰκίσαι}
[9, 25]	ἐκ τῶν πρὸς ἑσπέραν κατὰ	τὸν	ὕστατον λιμένα τῆς Φωκίδος, ὃν
[9, 2]	{τί} ποτε κατώρθωσαν, ἐπὶ μικρὸν	τὸν	χρόνον συμμεῖναι, καθάπερ Ἐπαμεινώνδας ἔδειξε·
[9, 25]	τὴν Θέσπειαν ἄλλως οὐκ οὖσαν	ἀξιοθέατον,	νυνὶ δὲ μόνη συνέστηκε τῶν
[9, 13]	μὲν τῆς Ἀνθηδόνος εἰς Αἰγὰς	ἑκατὸν	εἴκοσι στάδιοι, ἀπὸ δὲ τῶν
[9, 25]	Κρέουσαν {ἐνε{ νήκοντα· ἐντεῦθεν δὲ	ἑκατὸν	εἴκοσιν ἕως τῆς ἄκρας ἣν
[9, 28]	ἐστὶν ἐνθένδε εἰς Σικυῶνα σταδίων	ἑκατὸν	ἑξήκοντα. ~Ἑξῆς δὲ Κορώνειαν καταλέγει
[9, 26]	Κρισαίῳ κόλπῳ, διέχων Βοιωτίας σταδίους	ἑκατὸν	ἑξήκοντα, ὁ δὲ Βοιωτιακὸς ἀπ´
[9, 17]	γενομένας ἐκρύσεις· καὶ γὰρ τοῦτο	δυνατόν.	~Δηλοῖ δὲ καὶ ὁ Κηφισσὸς
[9, 27]	πᾶσα Κωπαῒς ἐλέχθη κατ´ ἐπικράτειαν·	κοιλότατον	γὰρ τοῦτο τὸ χωρίον. Πίνδαρος
[9, 25]	ἡ Κρέουσα. τοῦτο δὲ καὶ	κοιλότατον	νομίζεται τὸ μέρος τοῦ Κρισαίου
[9, 25]	τῶν πρὸς ἑσπέραν κατὰ τὸν	ὕστατον	λιμένα τῆς Φωκίδος, ὃν καλοῦσιν
[9, 25]	τῇ Φωκίδι ἐκ τῶν πρὸς	ἄρκτον	αὐτοῦ μερῶν· μικρὰ δὲ καὶ
[9, 2]	καὶ τὴν Προποντίδα καὶ τὸν	Ἑλλήσποντον.	προστίθησι δὲ ὅτι καὶ τὴν
[9, 2]	μὲν εἶναι συνεχῆ τὴν κατ´	Αἴγυπτον	καὶ Κύπρον καὶ τὰς νήσους
[9, 18]	ἀδήλους πόρους, εἴτε τῶν περὶ	Ἁλίαρτον	ἑλῶν καὶ λιμνῶν προαναλισκόντων αὐτόν,
[9, 29]	~Ἑξῆς δὲ Κορώνειαν καταλέγει καὶ	Ἁλίαρτον	καὶ Πλαταιὰς καὶ Γλίσσαντα. ἡ
[9, 18]	{τόπον} ὁ ποιητὴς „καὶ ποιήενθ´	Ἁλίαρτον“	λέγων. ~Οὗτοι μὲν οὖν ἐκ
[9, 11]	δ´ ἐπὶ τρεῖς μῆνας, καθ´	ἕκαστον	μῆνα ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας καὶ
[9, 28]	ἐπίνειον δ´ ἔχει πετρῶδες περιστερῶν	μεστόν,	ἐφ´ οὗ φησιν ὁ ποιητὴς
[9, 35]	Ὅμηρος μέμνηται „Ἰδομενεὺς δ´ ἄρα	Φαῖστον	„ἐνήρατο Μῄονος υἱὸν Βώρου, ὃς
[9, 42]	τῆς Τροίας ἅλωσιν. καὶ περὶ	Κάρυστον	δ´ ἦν τις Ὀρχομενός. εὖ
[9, 9]	δὲ τὸν βάρβαρον τὴν περὶ	αὐτὸν	ἀπάτην μεταγνῶναί τε καὶ ταφῆς
[9, 18]	Ἁλίαρτον ἑλῶν καὶ λιμνῶν προαναλισκόντων	αὐτόν,	ἀφ´ ὧν ποιήεντα καλεῖ τὸν
[9, 24]	ἄπωθεν τῶν Θηβῶν τελευτᾷ· παρ´	αὐτὸν	δὲ ὁ Ἀσωπὸς ῥεῖ, τὴν
[9, 18]	τελέως, εἴτε τοῦ χάσματος διαχέοντος	αὐτὸν	εἰς ἀδήλους πόρους, εἴτε τῶν
[9, 11]	ὑπὸ τῶν κωμητῶν σωθῆναί φησιν	αὐτόν,	καὶ διὰ τοῦτο ἰσοπολιτείαν αὐτοῖς
[9, 7]	γεγονότος ἐκποδὼν ἀνέλαβε τοῖς ὤμοις	αὐτόν,	καὶ ἔσωσεν ἐπὶ πολλοὺς σταδίους
[9, 33]	πρὸς ταῖς ἐσχατιαῖς τοῦ Ἑλικῶνος	αὐτὸν	τιθείς· ὁ δ´ ἐστὶν ἄπωθεν
[9, 33]	ἱερὰ πάντα κἂν ᾖ ψιλά·	τοιοῦτόν	ἐστι καὶ τὸ τοῦ Πινδάρου
[9, 40]	ἱδρυσάμενος πρῶτος ἀμφότερα ἐμφαίνει, καὶ	πλοῦτον	καὶ δύναμιν, ὃς εἴτ´ ἐν
[9, 8]	δὲ τῆς παλιρροίας τοῦ Εὐρίπου	τοσοῦτον	μόνον εἰπεῖν ἱκανόν, ὅτι ἑπτάκις
[9, 5]	εἶτ´ ἀνέλαβον σφᾶς πάλιν ἐπὶ	τοσοῦτον	ὥστε καὶ τῆς τῶν Ἑλλήνων
[9, 9]	Πέρσαις εἰσπλέουσιν εἰς τὸν διάπλουν	τοῦτον	ἐκ τοῦ Μαλιακοῦ κόλπου, ὅν
[9, 6]	ἐν εἴκοσι σταδίοις· κατὰ δὲ	τοῦτόν	ἐστιν ἡ νῦν Ἐρέτρια, διάπλους
[9, 25]	συμβεβηκότος μυχόν· ὑπέρκειται γὰρ κατὰ	τοῦτον	μάλιστα τὸν λιμένα τοῦ Κρισαίου
[9, 18]	ποιοῦντα ἐνταῦθα τὸ ἕλος τὸ	φύον	τὸν αὐλητικὸν κάλαμον. ἀλλ´ οὗτος
[9, 34]	Πτῷον ὄρος, ὅ φησιν εἶναι	τρικόρυφον	ὁ αὐτὸς ποιητής „καί ποτε
[9, 38]	μαντεῖον ἵδρυται, χάσματος ὑπονόμου κατάβασιν	ἔχον,	καταβαίνει δ´ αὐτὸς ὁ χρηστηριαζόμενος·
[9, 35]	γράφων „οἳ δὲ πολυστάφυλον Ἄσκρην	ἔχον,	οὐκ ἔοικεν ἐντυχόντι τοῖς ὑπὸ
[9, 19]	Ὅμηρός φησιν „οἵ τε Λίλαιαν	ἔχον	πηγῇς ἔπι Κηφισσοῖο· δι´ Ἐλατείας
[9, 7]	Δήλου ἀφιδρυμένον, Ταναγραίων πολίχνιον Αὐλίδος	διέχον	σταδίους τριάκοντα, ὅπου μάχῃ λειφθέντες
[9, 26]	„καὶ Ἐρύθρας, {οἵ τ´ Ἐλεῶν´}	εἶχον	ἠδ´ Ὕλην καὶ Πετεῶνα. Πετεὼν
[9, 32]	ῥηθέν „οἵ θ´ ὑπὸ Θήβας	εἶχον“	οἱ μὲν δέχονται πολείδιόν τι
[9, 39]	Ἑλλήνων ἡγεμονίαν ἀναλαβεῖν ἴσχυσαν ἣν	εἶχον	πρότερον, καὶ μάλιστ´ ἐπειδὴ καὶ
[9, 29]	ὅτε περ καὶ τὸν Ὀρχομενὸν	ἔσχον·	κρατήσαντες δὲ τῆς Κορωνείας ἐν
[9, 3]	Λελέγων καὶ Ὑάντων· εἶτα Φοίνικες	ἔσχον	οἱ μετὰ Κάδμου, ὃς τήν
[9, 25]	ὃν καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος	μυχόν·	ὑπέρκειται γὰρ κατὰ τοῦτον μάλιστα
[9, 34]	προφήτης τοῦ μαντείου κατὰ τὸ	Πτῷον	ὄρος, ὅ φησιν εἶναι τρικόρυφον
[9, 34]	δαπέδοισιν ὁμοκλέα. ὑπέρκειται δὲ τὸ	Πτῷον	τοῦ Τηνερικοῦ πεδίου καὶ τῆς
[9, 8]	~Εἶτα λιμὴν μέγας ὃν καλοῦσι	Βαθὺν	λιμένα· εἶθ´ ἡ Αὐλὶς πετρῶδες
[9, 3]	τὴν ἀρχὴν μετὰ Ἀρναίων ἐπὶ	πολὺν	χρόνον, ὥστε καὶ Βοιωτοὺς κληθῆναι
[9, 17]	τοὺς ἀπὸ κωπηλασίας ζῶντας, ἀλλὰ	νῦν	ἄπωθεν τῆς λίμνης οἰκοῦντες οὐκέτ´
[9, 17]	τὸ ἐπὶ τοῖς ἕλεσιν ἱδρῦσθαι·	νῦν	δὲ οὐχ ὁμοίως ἔχει ταῦτα,
[9, 6]	κατὰ δὲ τοῦτόν ἐστιν ἡ	νῦν	Ἐρέτρια, διάπλους δ´ ἐπ´ αὐτὴν
[9, 12]	ἡ Ὑρία δὲ τῆς Ταναγραίας	νῦν	ἐστί, πρότερον δὲ τῆς Θηβαΐδος·
[9, 11]	Ἀμφιαράου κατὰ τὸν τόπον, ὅπου	νῦν	ἐστὶ τὸ ἱερὸν αὐτοῦ, τὸ
[9, 25]	Πίερες· ἐκλιπόντων δ´ ἐκείνων Μακεδόνες	νῦν	ἔχουσι τὰ χωρία ταῦτα. εἴρηται
[9, 40]	χωρίον, ὅπερ ἡ λίμνη κατέχει	νῦν	ἡ Κωπαΐς, ἀνεψῦχθαι πρότερον καὶ
[9, 25]	ἔπη. ~Θέσπειαν δὲ λέγει τὰς	νῦν	Θεσπιάς, πολλῶν ὀνομάτων τῶν μὲν
[9, 14]	γράφουσι „Κρεῦσάν τε „ζαθέην, τὴν	νῦν	Κρέουσαν δεχόμενοι, τὸ τῶν Θεσπιέων
[9, 28]	Θηβῶν. ἡ δὲ Θίσβη Θίσβαι	νῦν	λέγονται, οἰκεῖται δὲ μικρὸν ὑπὲρ
[9, 17]	λεγομένοις ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος τοπικῶς,	νῦν	{μη{ κέτι} λέγεσθαι ἐτύμως· Πλαταιὰς
[9, 30]	τῇ Μεσσηνιακῇ Κορωναεῖς. ~Ἁλίαρτος δὲ	νῦν	οὐκέτι ἐστὶ κατασκαφεῖσα ἐν τῷ
[9, 14]	τοῦ Κιθα} ιρῶνος, ἐκλέλειπται δὲ	νῦν.	τινὲς δὲ γράφουσι „Κρεῦσάν τε
[9, 36]	περὶ ὧν ἄξιον μνησθῆναι. ~Ἀλαλκομενῶν	τοίνυν	μέμνηται ὁ ποιητής, ἀλλ´ οὐκ
[9, 4]	γυναιξὶ τὸν ἀριθμόν· τοὺς μὲν	οὖν	ἄνδρας ἀπογνῶναι, τὰς δὲ γυναῖκας
[9, 3]	κατέστησαν πάντων κύριοι. ~Ἡ δ´	οὖν	Βοιωτία πρότερον μὲν ὑπὸ βαρβάρων
[9, 19]	ποιήενθ´ Ἁλίαρτον“ λέγων. ~Οὗτοι μὲν	οὖν	ἐκ τῶν Φωκικῶν ὀρῶν οἱ
[9, 25]	ὧν εἰ} ρήκαμεν. ὁ μὲν	οὖν	Ἑλικὼν οὐ πολὺ διεστηκὼς τοῦ
[9, 29]	φασι, μυστικὴν αἰτίαν. οἱ μὲν	οὖν	ἐν τῇ Κορωνείᾳ Κορώνιοι λέγονται,
[9, 29]	Πλαταιὰς καὶ Γλίσσαντα. ἡ μὲν	οὖν	Κορώνεια ἐγγὺς τοῦ Ἑλικῶνός ἐστιν
[9, 27]	πολυτρήρωνά τε „Θίσβην. περὶ μὲν	οὖν	Κωπῶν εἴρηται· προσάρκτιος δέ ἐστιν
[9, 19]	εἰς αὐτὴν ἐμβάλλει. ἔστι μὲν	οὖν	μεγάλη, τὴν περίμετρον ἔχουσα ὀγδοήκοντα
[9, 42]	μητρόπολις τῶν Ἐπικνημιδίων. πρότερον μὲν	οὖν	οἰκεῖσθαι τὸν Ὀρχομενόν φασιν ἐπὶ
[9, 25]	παρὰ τοῦ τεχνίτου. πρότερον μὲν	οὖν	ὀψόμενοι τὸν Ἔρωτά τινες ἀνέβαινον
[9, 14]	Ἑλικῶνος ἡ Νῦσα. ἡ μὲν	οὖν	παραλία τοιαύτη τις ἡ πρὸς
[9, 18]	ἐπὶ τὴν θάλατταν. τότε μὲν	οὖν	παυσαμένης τῆς πλημμυρίδος, παῦλα καὶ
[9, 40]	καὶ δυναμένη μέγα· τοῦ μὲν	οὖν	πλούτου μάρτυς καὶ Ὅμηρος· διαριθμούμενος
[9, 40]	ὂν πλησίον οἰκοῦσι· καὶ τοῦτ´	οὖν	τεκμήριον τοῦ πλούτου τιθέασι. ~Τὴν
[9, 4]	καὶ τοὺς Βοιωτούς· τὸν μὲν	οὖν	τοῖς Πελασγοῖς δοθέντα χρησμὸν ἔφη
[9, 2]	πρὸς αὐτὴν διπλέθρῳ. τὴν μὲν	οὖν	χώραν ἐπαινεῖ διὰ ταῦτα, καί
[9, 27]	καὶ Κηφισσίδα καλεῖ ταύτην· παρατίθησι	γοῦν	τὴν Τιλφῶσσαν κρήνην ὑπὸ τῷ
[9, 20]	δήμῳ, ἡ δὲ Βοιωτιακή· ἐπιφέρει	γοῦν	τῷ „λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισσίδι“ τὸ
[9, 41]	Ἀσπληδόνα χωρὶς τῆς πρώτης συλλαβῆς	ἐκάλουν	τινές· εἶτ´ Εὐδείελος μετωνομάσθη καὶ
[9, 40]	δυνάμεως δέ, ὅτι Θηβαῖοι δασμὸν	ἐτέλουν	τοῖς Ὀρχομενίοις καὶ Ἐργίνῳ τῷ
[9, 29]	ἐνταῦθα δὲ καὶ τὰ Παμβοιώτια	συντέλουν·	συγκαθίδρυται δὲ τῇ Ἀθηνᾷ ὁ
[9, 6]	παλαιὰ Ἐρέτρια ἐν τῇ Εὐβοίᾳ,	διάπλουν	ἔχουσα ἑξήκοντα σταδίων. μετὰ δὲ
[9, 9]	τοῖς Πέρσαις εἰσπλέουσιν εἰς τὸν	διάπλουν	τοῦτον ἐκ τοῦ Μαλιακοῦ κόλπου,
[9, 11]	εἰς Δελφοὺς ὅταν ἀστράψαντα ἴδωσιν·	ἐτήρουν	δ´ ἐπὶ τρεῖς μῆνας, καθ´
[9, 1]	ὧν πρώτη ἐστὶν {ἡ Ἀττικὴ	σὺν	τῇ} Μεγαρίδι ὡς ἂν ταινία
[9, 26]	καὶ τοῦτο λέγεται, {ὑπ´ ἐνί}	ων	δὲ τῆς Ἁλιαρτίας καὶ Μεδεὼν
[9, 2]	πεποίηκεν ὁ Εὔριπος οὕτω στενὸς	ὢν	καὶ γεφύρᾳ συνεζευγμένος πρὸς αὐτὴν
[9, 35]	καὶ Λεβάδεια καὶ Λεῦκτρα, περὶ	ὧν	ἄξιον μνησθῆναι. ~Ἀλαλκομενῶν τοίνυν μέμνηται
[9, 25]	καὶ τὴν Οἰνόην, {πε{ ρὶ	ὧν	εἰ} ρήκαμεν. ὁ μὲν οὖν
[9, 1]	ποιήσασθαι χρὴ τοῦ σαφοῦς χάριν	ὧν	εἴπομεν πρότερον. {ἐλέγομ} εν δὲ
[9, 21]	ης καὶ τῆς Αὐλίδος, περὶ	ὧν	εἰρήκαμεν. ~Σχοῖνος δ´ ἐστὶ χώρα
[9, 26]	καὶ {Μυκα{ λησσόν, περ} ὶ	ὧν	εἰρήκαμεν· ὡς δ´ αὕτως καὶ
[9, 3]	μὲν Πελασγοὺς εἰς Ἀθήνας, ἀφ´	ὧν	ἐκλήθη μέρος τι τῆς πόλεως
[9, 24]	Δίρκη κρήνη καὶ Πότνιαι, ἐφ´	ὧν	μυθεύεται τὰ περὶ τὸν Ποτνιέα
[9, 19]	Φωκικῶν ὀρῶν οἱ ποταμοὶ καταφέρονται,	ὧν	ὁ Κηφισσὸς ἐκ Λιλαίας Φωκικῆς
[9, 18]	καὶ λιμνῶν προαναλισκόντων αὐτόν, ἀφ´	ὧν	ποιήεντα καλεῖ τὸν {τόπον} ὁ
[9, 1]	τῆς {πάσης χώρας} τεταμένας παραλλήλους·	ὧν	πρώτη ἐστὶν {ἡ Ἀττικὴ σὺν
[9, 12]	ὑπάρξαι. ~Ἔστι δὲ τῷ ἐκ	Θηβῶν	εἰς Ἄργος ἀνιόντι ἐν ἀριστερᾷ
[9, 11]	δὲ παρ´ ὁδὸν {τὴν ἐκ}	Θηβῶν	εἰς Χαλκίδα· ὡς δ´ αὕτως
[9, 24]	πεδίου ῥέουσι τοῦ πρὸ τῶν	Θηβῶν·	ἔστι δὲ καὶ ἡ Δίρκη
[9, 28]	καὶ Ἀμφίονα οἰκῆσαι πρὶν βασιλεῦσαι	Θηβῶν.	ἡ δὲ Θίσβη Θίσβαι νῦν
[9, 20]	δι´ ὑπονόμων πληρουμένη, κειμένη μεταξὺ	Θηβῶν	καὶ Ἀνθηδόνος. Ὅμηρος δ´ ἑνικῶς
[9, 31]	Κιθαιρῶνί εἰσι μεταξὺ αὐτοῦ καὶ	Θηβῶν	κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν εἰς
[9, 22]	τὴν ἐπὶ Ἀνθηδόνος, διέχουσα τῶν	Θηβῶν	ὅσον πεντήκοντα σταδίους· ῥεῖ δὲ
[9, 24]	Κιθαιρὼν δὲ οὐκ ἄπωθεν τῶν	Θηβῶν	τελευτᾷ· παρ´ αὐτὸν δὲ ὁ
[9, 25]	Αἰολίδος {μ{ ετέστη, θρασύ} τερον	λέγων	„νάσσατο δ´ ἄγχ´ Ἑλικῶνος ὀιζυρῇ
[9, 18]	ὁ ποιητὴς „καὶ ποιήενθ´ Ἁλίαρτον“	λέγων.	~Οὗτοι μὲν οὖν ἐκ τῶν
[9, 29]	ἐκεῖ. Ἀλκαῖος δὲ καλεῖ Κωράλιον	λέγων	{ὦ ´ν} ασς´ Ἀθανάα {πολε{
[9, 3]	ἐκ τοῦ Σουνίου πεπλανημένων καὶ	Λελέγων	καὶ Ὑάντων· εἶτα Φοίνικες ἔσχον
[9, 13]	καὶ πόλις· ἐγγὺς δὲ τῶν	{Αἰγῶν}	καὶ αἱ Ὀρόβιαι. ἐν δὲ
[9, 2]	μόνον· αἴτιον δὲ εἶναι τὸ	λόγων	καὶ ὁμιλίας τῆς πρὸς ἀνθρώπους
[9, 21]	τῶν τόπων τῶν τε {ἀξ{	ιολόγων	καὶ τῶν μή· καὶ} χαλεπὸν
[9, 3]	δ´ αὕτως ὑπὸ Θρᾳκῶν καὶ	Πελασγῶν	ἐκπεσόντες ἐν Θετταλίᾳ συνεστήσαντο τὴν
[9, 24]	Γλαῦκον τὸν διασπασθέντα ὑπὸ τῶν	Ποτνιάδων	ἵππων τῆς πόλεως πλησίον, καὶ
[9, 37]	Ῥωμαῖοι τὰς Μιθριδάτου δυνάμεις πολλῶν	μυριάδων	κατηγωνίσαντο, ὥστ´ ὀλίγους ἐπὶ θάλατταν
[9, 13]	ἑλῶν ὠνομασμένη. ~Μετὰ δὲ Σαλγανέα	Ἀνθηδὼν	πόλις λιμένα ἔχουσα, ἐσχάτη τῆς
[9, 7]	φυγῇ πεσόντα ἀφ´ ἵππου Ξενοφῶντα	ἰδὼν	κείμενον τὸν Γρύλλου Σωκράτης ὁ
[9, 25]	Ἵππου κρήνη καὶ τὸ τῶν	Λειβηθρίδων	νυμφῶν ἄντρον· ἐξ οὗ τεκμαίροιτ´
[9, 36]	τοῦτο τὸν ποιητὴν ὡς ἀπὸ	πατρίδων	τούτων ἀμφοτέρας οὕτως ὀνομάσαι. διὰ
[9, 4]	ἀεὶ γάρ τινα τῶν ἀνακειμένων	τριπόδων	νύκτωρ καθαιροῦντας καὶ κατακαλύπτοντας ἱματίοις
[9, 7]	στρατεύων πεζὸς τοῦ ἵππου γεγονότος	ἐκποδὼν	ἀνέλαβε τοῖς ὤμοις αὐτόν, καὶ
[9, 26]	παραρρεῖ δ´ αὐτὴν ποτάμιον ὁμώνυμον.	Μεδεὼν	δ´ ὁ μὲν Φωκικὸς ἐν
[9, 26]	ων δὲ τῆς Ἁλιαρτίας καὶ	Μεδεὼν	καὶ Ὠκαλέα. ~Εἶτά φησι „Κώπας
[9, 24]	ὄντας (ἕτεροι δ´ ἐν τῇ	Πλαταιέων	φασὶ τόν τε Σκῶλον καὶ
[9, 28]	ταῖς Κώπαις Εὔτρησιν τίθησι κωμίον	Θεσπιέων·	ἐνταῦθά φασι Ζῆθον καὶ Ἀμφίονα
[9, 14]	νῦν Κρέουσαν δεχόμενοι, τὸ τῶν	Θεσπιέων	ἐπίνειον ἐν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ
[9, 25]	Κρεουσίδα καλοῦσιν. ἐν δὲ τῇ	Θεσπιέων	ἐστὶ καὶ ἡ Ἄσκρη κατὰ
[9, 12]	Ἐρυθρῶν ἐν τῇ μεσογαίᾳ, ἄποικον	Ὑριέων,	κτίσμα δὲ Νυκτέως τοῦ Ἀντιόπης
[9, 12]	ἐν Ἰωνίᾳ Ἐρυθραί. καὶ ὁ	Ἑλεὼν	δ´ ἐστὶ κώμη Ταναγρική, ἀπὸ
[9, 17]	προσαγορεύοιντο ἐτύμως. Ἕλος τε καὶ	Ἑλεὼν	καὶ Εἱλέσιον ἐκλήθη διὰ τὸ
[9, 19]	ῥυεὶς μεγίστης τῶν ἐν Φωκεῦσι	πόλεων,	καὶ διὰ Παραποταμίων καὶ Φανοτέων
[9, 25]	δὲ μόνη συνέστηκε τῶν Βοιωτιακῶν	πόλεων	καὶ Τάναγρα· τῶν δ´ ἄλλων
[9, 23]	δὲ καὶ τῶν περὶ Ὄλυνθον	πόλεων	ὁμώνυμος αὐτῇ Σκῶλος. εἴρηται δ´
[9, 17]	καὶ γὰρ μενουσῶν ἀκινήτων τῶν	πόλεων,	ὅταν ἡ αὔξησις τῶν ὑδάτων
[9, 18]	ὑπῆρξε, πλὴν τῶν ἤδη καταποθεισῶν	πόλεων.	πάλιν δ´ ἐγχουμένων τῶν πόρων,
[9, 14]	φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς περὶ	νεῶν	{ε} ἴη, εἰ μὴ τὴν
[9, 42]	ἡμῖν οἱ τὰ περὶ τῶν	νεῶν	συγγράψαντες, οἷς ἀκολουθοῦμεν ὅταν οἰκεῖα
[9, 33]	θάλασσαν, καὶ σκοπιαῖσιν {μεγάλαι} ς	ὀρέων	ὕπερ ἔστα, καὶ μυχοὺς δεινάσατο
[9, 17]	τῆς ὑπερχύσεως διὰ ὕψος τῶν	οἰκήσεων	ἢ διὰ ἀπόστασιν, καὶ διὰ
[9, 33]	μυχοὺς δεινάσατο {βαλλό{ μενος} κρηπῖδας	ἀλσέων.	οὐκ εὖ δ´ ὁ Ἀλκαῖος,
[9, 26]	εἶχον ἠδ´ Ὕλην καὶ Πετεῶνα.	Πετεὼν	δὲ κώμη τῆς Θηβαΐδος ἐγγὺς
[9, 19]	πόλεων, καὶ διὰ Παραποταμίων καὶ	Φανοτέων	ὁμοίως Φωκικῶν πολισμάτων, εἰς Χαιρώνειαν
[9, 40]	μέμνηται τοῦ τῶν Ὀρχομενίων καταλόγου,	χωρίζων	αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ Βοιωτιακοῦ ἔθνους.
[9, 24]	Ἀσωπὸς ῥεῖ, τὴν ὑπώρειαν αὐτοῦ	κλύζων	καὶ ποιῶν τοὺς Παρασωπίους εἰς
[9, 13]	Μεσσάπου, ὃς εἰς τὴν Ἰαπυγίαν	ἐλθὼν	Μεσσαπίαν τὴν χώραν ἐκάλεσεν. ἐνταῦθα
[9, 40]	χάριτας εἴτ´ ἐν τῷ διδόναι	κατορθῶν	εἴτε καὶ ἀμφότερα, τὰς θεὰς
[9, 34]	τῆς Κωπαΐδος λίμνης πρὸς Ἀκραιφίῳ·	Θηβαίων	δ´ ἦν τό τε μαντεῖον
[9, 24]	Τάναγραν ἐκδίδωσιν) ἐν δὲ τῇ	Θηβαίων	εἰσὶ καὶ αἱ Θεράπναι καὶ
[9, 30]	χώραν δ´ ἔχουσιν Ἀθηναῖοι δόντων	Ῥωμαίων.	ἔκειτο δὲ ἐν στενῷ χωρίῳ
[9, 39]	οὕτως ἐπταικόσι συνέμεινε μέχρι τῆς	Ῥωμαίων	ἐπικρατείας· καὶ παρὰ τούτοις δὲ
[9, 20]	ὄχ´ ἄριστος Ὕλῃ „ἔνι οἰκία	ναίων.	οὐδ´ ἐνταῦθα εὖ γραφόντων τινῶν
[9, 3]	Θετταλίᾳ συνεστήσαντο τὴν ἀρχὴν μετὰ	Ἀρναίων	ἐπὶ πολὺν χρόνον, ὥστε καὶ
[9, 8]	Αὐλὶς πετρῶδες χωρίον καὶ κώμη	Ταναγραίων·	λιμὴν δ´ ἐστὶ πεντήκοντα πλοίοις,
[9, 7]	τοῦ Ἀπόλλωνος ἐκ Δήλου ἀφιδρυμένον,	Ταναγραίων	πολίχνιον Αὐλίδος διέχον σταδίους τριάκοντα,
[9, 39]	τόπος οὗτος κατὰ τὴν ἐκ	Πλαταιῶν	εἰς Θεσπιὰς ὁδόν. ~Ἑξῆς δ´
[9, 19]	περίμετρον ἔχουσα ὀγδοήκοντα καὶ τριακοσίων	σταδίων,	αἱ δὲ ἐκρύσεις οὐδαμοῦ φαίνονται
[9, 28]	δ´ ἐστὶν ἐνθένδε εἰς Σικυῶνα	σταδίων	ἑκατὸν ἑξήκοντα. ~Ἑξῆς δὲ Κορώνειαν
[9, 18]	ὑπὸ γῆς ῥεῖθρον ὅσον τριάκοντα	σταδίων	καὶ ἐδέξατο τὸν ποταμόν, εἶτα
[9, 6]	τῇ Εὐβοίᾳ, διάπλουν ἔχουσα ἑξήκοντα	σταδίων.	μετὰ δὲ τὸ Δελφίνιον ὁ
[9, 16]	περὶ τὴν Θηβαίαν. ~Τῶν δὲ	πεδίων	τούτων τὰ μὲν λιμνάζει, ποταμῶν
[9, 42]	ἡ τῶν Λοκρῶν μητρόπολις τῶν	Ἐπικνημιδίων.	πρότερον μὲν οὖν οἰκεῖσθαι τὸν
[9, 11]	τοῦτο ἰσοπολιτείαν αὐτοῖς παρὰ τῶν	Ἀργείων	ὑπάρξαι. ~Ἔστι δὲ τῷ ἐκ
[9, 19]	ἐν Φωκεῦσι πόλεων, καὶ διὰ	Παραποταμίων	καὶ Φανοτέων ὁμοίως Φωκικῶν πολισμάτων,
[9, 42]	παρατεῖνον ἐπὶ ἑξήκοντα σταδίους μέχρι	Παραποταμίων	τῶν ἐν τῇ Φωκίδι. ἱστοροῦσι
[9, 42]	τῷ Πόντῳ καλουμένους Ἀχαιοὺς ἀποίκους	Ὀρχομενίων	εἶναι τῶν μετὰ Ἰαλμένου πλανηθέντων
[9, 40]	ὁ ποιητὴς μέμνηται τοῦ τῶν	Ὀρχομενίων	καταλόγου, χωρίζων αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ
[9, 24]	τὴν ὑπώρειαν αὐτοῦ κλύζων καὶ	ποιῶν	τοὺς Παρασωπίους εἰς κατοικίας πλείους
[9, 5]	πόλεις ἀνάλογον πλὴν Τανάγρας καὶ	Θεσπιῶν·	αὗται δ´ ἱκανῶς συμμένουσι πρὸς
[9, 25]	τραχέος τόπου κειμένη, ἀπέχουσα τῶν	Θεσπιῶν	ὅσον τετταράκοντα σταδίους, ἣν καὶ
[9, 4]	εἶναι τὰς προφήτιδας αἳ λοιπαὶ	τριῶν	οὐσῶν περιῆσαν· λεγόντων δ´ ὡς
[9, 17]	τοῦ φόβου τὴν μετάληψιν τῶν	χωρίων	τῶν ἄπωθεν ἢ τῶν ἐν
[9, 19]	τὴν περίμετρον ἔχουσα ὀγδοήκοντα καὶ	τριακοσίων	σταδίων, αἱ δὲ ἐκρύσεις οὐδαμοῦ
[9, 25]	νυνὶ δὲ μόνη συνέστηκε τῶν	Βοιωτιακῶν	πόλεων καὶ Τάναγρα· τῶν δ´
[9, 3]	πάλιν· ὡς δ´ αὕτως ὑπὸ	Θρᾳκῶν	καὶ Πελασγῶν ἐκπεσόντες ἐν Θετταλίᾳ
[9, 19]	~Οὗτοι μὲν οὖν ἐκ τῶν	Φωκικῶν	ὀρῶν οἱ ποταμοὶ καταφέρονται, ὧν
[9, 19]	διὰ Παραποταμίων καὶ Φανοτέων ὁμοίως	Φωκικῶν	πολισμάτων, εἰς Χαιρώνειαν τῆς Βοιωτίας
[9, 25]	κόλπῳ καὶ αὐτὴ καὶ ὁ	Ἑλικών·	ἐπίνειον δ´ ἔχουσιν αἱ Θεσπιαὶ
[9, 25]	τοῦ Κρισαίου κόλπου καὶ ὁ	Ἑλικὼν	καὶ ἡ Ἄσκρη καὶ ἔτι
[9, 25]	εἰ} ρήκαμεν. ὁ μὲν οὖν	Ἑλικὼν	οὐ πολὺ διεστηκὼς τοῦ Παρνασσοῦ
[9, 25]	οὐδέ ποτ´ {ἐσθλῇ} ὁ δὲ	Ἑλικὼν	συνεχής ἐστι τῇ Φωκίδι ἐκ
[9, 3]	ὑπὸ βαρβάρων ᾠκεῖτο Ἀόνων καὶ	Τεμμίκων	ἐκ τοῦ Σουνίου πεπλανημένων καὶ
[9, 18]	πόρους, εἴτε τῶν περὶ Ἁλίαρτον	ἑλῶν	καὶ λιμνῶν προαναλισκόντων αὐτόν, ἀφ´
[9, 19]	τὸν Κηφισσὸν χάσματος καὶ τῶν	ἑλῶν.	~{Τῶν δὲ περι} κειμένων λιμνῶν
[9, 12]	ἐστὶ κώμη Ταναγρική, ἀπὸ τῶν	ἑλῶν	ὠνομασμένη. ~Μετὰ δὲ Σαλγανέα Ἀνθηδὼν
[9, 16]	ἀνοιχθέντων δὲ τῶν αὐτῶν ἢ	ἄλλων	ἀνακαλύπτεσθαι, καὶ τοὺς αὐτοὺς τόπους
[9, 25]	πόλεων καὶ Τάναγρα· τῶν δ´	ἄλλων	ἐρείπια καὶ ὀνόματα λέλειπται. ~{Μετ}
[9, 15]	ἐστὶ κοῖλα πάντοθεν ἐκ τῶν	ἄλλων	μερῶν ὄρεσι περιεχόμενα, τοῖς Ἀττικοῖς
[9, 26]	δ´ αὕτως καὶ περὶ τῶν	{ἄλλων	„οἵ τ´} ἀμφ´ Ἅρμ´ ἐνέμοντο
[9, 13]	εἴκοσι στάδιοι, ἀπὸ δὲ τῶν	ἄλλων	τόπων πολὺ ἐλάττους· κεῖται δ´
[9, 27]	Ἁλιάρτου, καὶ οὕτως ἐπὶ τῶν	ἄλλων,	ὕστερον δ´ ἡ πᾶσα Κωπαῒς
[9, 35]	καὶ τὸ Τιλφώσσιον, τῶν δ´	ἄλλων	Χαιρώνεια καὶ Λεβάδεια καὶ Λεῦκτρα,
[9, 20]	καὶ Πετεῶνα, ποιητικῶς, τοτὲ δὲ	συστέλλων	„ὅς ῥ´ ἐν Ὕλῃ ναίεσκε“
[9, 18]	Ἀλέξανδρον ἐπιστολῇ φησιν, ἀνεψυγμένων ἤδη	πολλῶν,	ἐν οἷς οἱ μὲν τὸν
[9, 24]	Τευμησσός, ὃν ἐκόσμησεν Ἀντίμαχος διὰ	πολλῶν	ἐπῶν, τὰς μὴ προσούσας ἀρετὰς
[9, 37]	καὶ Ῥωμαῖοι τὰς Μιθριδάτου δυνάμεις	πολλῶν	μυριάδων κατηγωνίσαντο, ὥστ´ ὀλίγους ἐπὶ
[9, 25]	δὲ λέγει τὰς νῦν Θεσπιάς,	πολλῶν	ὀνομάτων τῶν μὲν ἀμφοτέρως λεγομένων
[9, 16]	πεδίων τούτων τὰ μὲν λιμνάζει,	ποταμῶν	ἀναχεομένων εἰς αὐτά, τῶν δ´
[9, 20]	ἡ δὲ μικρά, ἐκεῖθεν δι´	ὑπονόμων	πληρουμένη, κειμένη μεταξὺ Θηβῶν καὶ
[9, 16]	τῆς ἐπιφανείας τοὺς δὲ δι´	ὑπονόμων·	συμβαίνει δὴ καὶ τοῖς ὕδασι
[9, 16]	τοῖς ὕδασι τοῖς μὲν δι´	ὑπονόμων	φέρεσθαι τῶν ῥείθρων τοῖς δ´
[9, 20]	„ὅς ῥ´ ἐν Ὕλῃ ναίεσκε“	„σκυτοτόμων	ὄχ´ ἄριστος Ὕλῃ „ἔνι οἰκία
[9, 4]	στρατοπεδεύουσιν ὀλιγωρότερον ὡς εἰρήνης γεγονυίας·	διακρουσαμένων	{δ´} αὐτοὺς αἰτιωμένων τε ἅμα
[9, 18]	τῇ πρὸς Ἀλέξανδρον ἐπιστολῇ φησιν,	ἀνεψυγμένων	ἤδη πολλῶν, ἐν οἷς οἱ
[9, 5]	τοῦ πολέμου καὶ τῶν Μακεδόνων	ἐπιθεμένων	τοῖς Ἕλλησιν, ὑπὸ τῶν αὐτῶν
[9, 3]	καὶ Τεμμίκων ἐκ τοῦ Σουνίου	πεπλανημένων	καὶ Λελέγων καὶ Ὑάντων· εἶτα
[9, 20]	τῶν ἑλῶν. ~{Τῶν δὲ περι}	κειμένων	λιμνῶν ἐστιν ἥ τε Τρεφία
[9, 4]	τοῦτο· ἀεὶ γάρ τινα τῶν	ἀνακειμένων	τριπόδων νύκτωρ καθαιροῦντας καὶ κατακαλύπτοντας
[9, 35]	λοιπαὶ δ´ εἰσὶ τῶν μὲν	περικειμένων	τῇ λίμνῃ αἵ τε Ἀλαλκομεναὶ
[9, 2]	ὅτι μόνη τριθάλαττός ἐστι καὶ	λιμένων	εὐπορεῖ πλειόνων, ἐπὶ μὲν τῷ
[9, 25]	πολλῶν ὀνομάτων τῶν μὲν ἀμφοτέρως	λεγομένων	καὶ ἑνικῶς καὶ πληθυντικῶς, καθάπερ
[9, 11]	τινα σημειουμένων κατὰ χρησμὸν τῶν	λεγομένων	Πυθαϊστῶν, βλεπόντων ὡς ἐπὶ τὸ
[9, 16]	τούτων τὰ μὲν λιμνάζει, ποταμῶν	ἀναχεομένων	εἰς αὐτά, τῶν δ´ ἐμπιπτόντων,
[9, 27]	ὄρει ῥέουσαν πλησίον Ἁλιάρτου καὶ	Ἀλαλκομενῶν,	ἐφ´ ᾗ τὸ Τειρεσίου μνῆμα·
[9, 36]	Λεῦκτρα, περὶ ὧν ἄξιον μνησθῆναι.	~Ἀλαλκομενῶν	τοίνυν μέμνηται ὁ ποιητής, ἀλλ´
[9, 4]	καταγνῶναι, ἴσων δὲ τῶν ψήφων	γενομένων	τὰς ἀπολυούσας νικῆσαι· ἐκ δὲ
[9, 11]	δι´ Ἅρματος ἀστράψῃ, ἀστραπήν τινα	σημειουμένων	κατὰ χρησμὸν τῶν λεγομένων Πυθαϊστῶν,
[9, 16]	τὰς λίμνας συμβαίνει μέχρι τῶν	οἰκουμένων	τόπων ὥστε καὶ πόλεις καταπίνεσθαι
[9, 18]	ἤδη καταποθεισῶν πόλεων. πάλιν δ´	ἐγχουμένων	τῶν πόρων, ὁ μεταλλευτὴς Κράτης
[9, 4]	εἰρήνης γεγονυίας· διακρουσαμένων {δ´} αὐτοὺς	αἰτιωμένων	τε ἅμα ὅτι τὰς σπονδὰς
[9, 5]	τοσοῦτον ὥστε καὶ τῆς τῶν	Ἑλλήνων	ἀρχῆς ἀμφισβητῆσαι Θηβαίους δυσὶ μάχαις
[9, 31]	τριάκοντα μυριάδας Περσῶν αἱ τῶν	Ἑλλήνων	δυνάμεις ἄρδην ἠφάνισαν· ἱδρύσαντό τε
[9, 8]	ὥστ´ εἰκὸς τὸν ναύσταθμον τῶν	Ἑλλήνων	ἐν τῷ μεγάλῳ ὑπάρξαι λιμένι.
[9, 39]	γὰρ ἐξ ἐκείνου τὴν τῶν	Ἑλλήνων	ἡγεμονίαν ἀναλαβεῖν ἴσχυσαν ἣν εἶχον
[9, 5]	ἐλπίδος διεσφάλησαν, ὑπὲρ δὲ τῶν	Ἑλλήνων	ὅμως ἐπολέμησαν πρὸς Φωκέας τοὺς
[9, 1]	λέγοντα καὶ περὶ τῶν συνεχῶν	ἐθνῶν	ἀνάμνησιν ποιήσασθαι χρὴ τοῦ σαφοῦς
[9, 2]	τὴν Βοιωτίαν ἀποφαίνει τῶν ὁμόρων	ἐθνῶν	καὶ ὅτι μόνη τριθάλαττός ἐστι
[9, 3]	ἀλλ´ ἰδίᾳ, Μινύας προσαγορεύσας) μετ´	ἐκείνων	ἐξέβαλον τοὺς μὲν Πελασγοὺς εἰς
[9, 25]	ἐκαλοῦντο δὲ Πίερες· ἐκλιπόντων δ´	ἐκείνων	Μακεδόνες νῦν ἔχουσι τὰ χωρία
[9, 20]	δ´ ἑνικῶς ἐκφέρει τοτὲ μὲν	ἐκτείνων	τὴν πρώτην συλλαβήν, ὡς ἐν
[9, 20]	ναίων. οὐδ´ ἐνταῦθα εὖ γραφόντων	τινῶν	Ὕδῃ ἔνι· οὐ γὰρ ὁ
[9, 20]	ἑλῶν. ~{Τῶν δὲ περι} κειμένων	λιμνῶν	ἐστιν ἥ τε Τρεφία καὶ
[9, 18]	τῶν περὶ Ἁλίαρτον ἑλῶν καὶ	λιμνῶν	προαναλισκόντων αὐτόν, ἀφ´ ὧν ποιήεντα
[9, 3]	πρότερον μὲν ὑπὸ βαρβάρων ᾠκεῖτο	Ἀόνων	καὶ Τεμμίκων ἐκ τοῦ Σουνίου
[9, 32]	ἐπιπέδοις χωρίοις μετὰ τὴν τῶν	Ἐπιγόνων	ἄφοδον, τὴν Καδμείαν ἀδυνατοῦντας ἀνακτίσαι·
[9, 36]	καὶ Θηβαῖοι κατὰ τὴν τῶν	Ἐπιγόνων	στρατείαν ἐκλιπόντες τὴν πόλιν ἐκεῖσε
[9, 32]	Θήβας ἐκλελεῖφθαι διὰ τὴν τῶν	Ἐπιγόνων	στρατείαν καὶ μὴ μετασχεῖν τοῦ
[9, 3]	πλείστων Βοιωτῶν ἕως τῆς τῶν	Ἐπιγόνων	στρατείας. κατὰ δὲ τούτους ὀλίγον
[9, 5]	τούτου τοῦ πολέμου καὶ τῶν	Μακεδόνων	ἐπιθεμένων τοῖς Ἕλλησιν, ὑπὸ τῶν
[9, 2]	τριθάλαττός ἐστι καὶ λιμένων εὐπορεῖ	πλειόνων,	ἐπὶ μὲν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ
[9, 24]	ὃν ἐκόσμησεν Ἀντίμαχος διὰ πολλῶν	ἐπῶν,	τὰς μὴ προσούσας ἀρετὰς διαριθμούμενος
[9, 13]	στάδιοι, ἀπὸ δὲ τῶν ἄλλων	τόπων	πολὺ ἐλάττους· κεῖται δ´ ἐπὶ
[9, 1]	τὴν κατὰ Παγὰς μέχρι τῶν	{τόπων	τῆς Βοιωτί} ας τῶν περὶ
[9, 21]	ἀτάκτως χρῆται} τοῖς ὀνόμασι τῶν	τόπων	τῶν τε {ἀξ{ ιολόγων καὶ
[9, 16]	λίμνας συμβαίνει μέχρι τῶν οἰκουμένων	τόπων	ὥστε καὶ πόλεις καταπίνεσθαι καὶ
[9, 24]	τὸν διασπασθέντα ὑπὸ τῶν Ποτνιάδων	ἵππων	τῆς πόλεως πλησίον, καὶ ὁ
[9, 27]	ἐπώνυμος ἐλέγετο, Κωπαῒς μὲν τῶν	Κωπῶν,	Ἁλιαρτὶς δὲ Ἁλιάρτου, καὶ οὕτως
[9, 18]	πρὸς τῇ λίμνῃ πλησίον τῶν	Κωπῶν	ἀνέῳξεν ὑπὸ γῆς ῥεῖθρον ὅσον
[9, 17]	γὰρ ἀπὸ τῆς πλάτης τῶν	κωπῶν	εἰρῆσθαι πιθανὸν καὶ Πλαταιέας τοὺς
[9, 27]	τε „Θίσβην. περὶ μὲν οὖν	Κωπῶν	εἴρηται· προσάρκτιος δέ ἐστιν ἐπὶ
[9, 3]	οὖν Βοιωτία πρότερον μὲν ὑπὸ	βαρβάρων	ᾠκεῖτο Ἀόνων καὶ Τεμμίκων ἐκ
[9, 14]	περὶ Τάναγραν, Ἑλεῶνος Ἅρματος Μυκαλησσοῦ	Φαρῶν.	γράφουσι δὲ καὶ τοῦτο „Νῦσάν
[9, 36]	τῷ καταλόγῳ μέμνηται τῶν ἐνταῦθα	ἀνδρῶν,	ἐπειδὴ ἱεροὶ ὄντες παρεῖντο τῆς
[9, 2]	ἐπὶ δὲ τῶν πρὸς Εὔβοιαν	μερῶν	ἐφ´ ἑκάτερα τοῦ Εὐρίπου σχιζομένης
[9, 25]	ἐκ τῶν πρὸς ἄρκτον αὐτοῦ	μερῶν·	μικρὰ δὲ καὶ ἐκ τῶν
[9, 15]	κοῖλα πάντοθεν ἐκ τῶν ἄλλων	μερῶν	ὄρεσι περιεχόμενα, τοῖς Ἀττικοῖς μὲν
[9, 28]	αὐτό· ἐπίνειον δ´ ἔχει πετρῶδες	περιστερῶν	μεστόν, ἐφ´ οὗ φησιν ὁ
[9, 18]	τοῦτο μάλιστα τὴν Κωπαΐδα λίμνην	πληρῶν.	αὐξομένης γὰρ αὐτῆς ὥστε κινδυνεύειν
[9, 16]	μὲν δι´ ὑπονόμων φέρεσθαι τῶν	ῥείθρων	τοῖς δ´ ἐπιπολῆς, τοῖς τε
[9, 12]	οὖσαν ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι πλησίον	Ἐρυθρῶν	ἐν τῇ μεσογαίᾳ, ἄποικον Ὑριέων,
[9, 12]	αὐτῆς Ὑσιᾶται λέγονται. τῶν δ´	Ἐρυθρῶν	τούτων ἄποικοι αἱ ἐν Ἰωνίᾳ
[9, 24]	τῆς πόλεως πλησίον, καὶ ὁ	Κιθαιρὼν	δὲ οὐκ ἄπωθεν τῶν Θηβῶν
[9, 15]	ἀπὸ δὲ τῆς ἑσπέρας ὁ	Κιθαιρὼν	λοξὸς ἐμπίπτει μικρὸν ὑπὲρ τῆς
[9, 42]	δ´ ὁμορεῖ Ὀποῦς, ἡ τῶν	Λοκρῶν	μητρόπολις τῶν Ἐπικνημιδίων. πρότερον μὲν
[9, 19]	μὲν οὖν ἐκ τῶν Φωκικῶν	ὀρῶν	οἱ ποταμοὶ καταφέρονται, ὧν ὁ
[9, 31]	Ἀθήνας καὶ Μέγαρα ἐπὶ τῶν	ὅρων	τῶν τῆς Ἀττικῆς καὶ τῆς
[9, 2]	κρείττω τὴν Βοιωτίαν ἀποφαίνει τῶν	ὁμόρων	ἐθνῶν καὶ ὅτι μόνη τριθάλαττός
[9, 16]	ἐγχωσθέντων δὲ κατὰ βάθους τῶν	πόρων	αὔξεσθαι τὰς λίμνας συμβαίνει μέχρι
[9, 18]	πόλεων. πάλιν δ´ ἐγχουμένων τῶν	πόρων,	ὁ μεταλλευτὴς Κράτης ἀνὴρ Χαλκιδεὺς
[9, 16]	ἐξαίσιοι τοὺς μὲν ἔφραξαν τῶν	πόρων	τοὺς δὲ ἀνέῳξαν, τοὺς μὲν
[9, 4]	ἀπογνῶναι, τὰς δὲ γυναῖκας καταγνῶναι,	ἴσων	δὲ τῶν ψήφων γενομένων τὰς
[9, 18]	παροικοῦσιν ὑπῆρξε, πλὴν τῶν ἤδη	καταποθεισῶν	πόλεων. πάλιν δ´ ἐγχουμένων τῶν
[9, 31]	Μαρδόνιον καὶ τὰς τριάκοντα μυριάδας	Περσῶν	αἱ τῶν Ἑλλήνων δυνάμεις ἄρδην
[9, 4]	τὰς προφήτιδας αἳ λοιπαὶ τριῶν	οὐσῶν	περιῆσαν· λεγόντων δ´ ὡς οὐδαμοῦ
[9, 25]	δ´ ἐστὶ τό τε τῶν	Μουσῶν	ἱερὸν καὶ ἡ Ἵππου κρήνη
[9, 17]	δὲ τοῦτο γίνεται· καὶ γὰρ	μενουσῶν	ἀκινήτων τῶν πόλεων, ὅταν ἡ
[9, 13]	ποτε καὶ πόλις· ἐγγὺς δὲ	τῶν	{Αἰγῶν} καὶ αἱ Ὀρόβιαι. ἐν
[9, 15]	πεδία ἐστὶ κοῖλα πάντοθεν ἐκ	τῶν	ἄλλων μερῶν ὄρεσι περιεχόμενα, τοῖς
[9, 26]	ὡς δ´ αὕτως καὶ περὶ	τῶν	{ἄλλων „οἵ τ´} ἀμφ´ Ἅρμ´
[9, 13]	ἑκατὸν εἴκοσι στάδιοι, ἀπὸ δὲ	τῶν	ἄλλων τόπων πολὺ ἐλάττους· κεῖται
[9, 27]	δὲ Ἁλιάρτου, καὶ οὕτως ἐπὶ	τῶν	ἄλλων, ὕστερον δ´ ἡ πᾶσα
[9, 4]	ποιεῖν τοῦτο· ἀεὶ γάρ τινα	τῶν	ἀνακειμένων τριπόδων νύκτωρ καθαιροῦντας καὶ
[9, 17]	φόβου τὴν μετάληψιν τῶν χωρίων	τῶν	ἄπωθεν ἢ τῶν ἐν ὕψει.
[9, 11]	διὰ τοῦτο ἰσοπολιτείαν αὐτοῖς παρὰ	τῶν	Ἀργείων ὑπάρξαι. ~Ἔστι δὲ τῷ
[9, 16]	καταπίνεσθαι καὶ χώρας, ἀνοιχθέντων δὲ	τῶν	αὐτῶν ἢ ἄλλων ἀνακαλύπτεσθαι, καὶ
[9, 5]	Μακεδόνων ἐπιθεμένων τοῖς Ἕλλησιν, ὑπὸ	τῶν	αὐτῶν τούτων καὶ ἀπέβαλον τὴν
[9, 40]	Ἡρακλέους καταλυθῆναί φασιν. Ἐτεοκλῆς δέ,	τῶν	βασιλευσάντων ἐν Ὀρχομενῷ τις, Χαρίτων
[9, 25]	ἀξιοθέατον, νυνὶ δὲ μόνη συνέστηκε	τῶν	Βοιωτιακῶν πόλεων καὶ Τάναγρα· τῶν
[9, 18]	ἀνακαθαίρειν τὰ ἐμφράγματα ἐπαύσατο στασιασάντων	τῶν	Βοιωτῶν, καίπερ, ὡς αὐτὸς ἐν
[9, 13]	ἔτι προϊόντι μικρὸν πολίχναι δύο	τῶν	Βοιωτῶν, Λάρυμνά τε, παρ´ ἣν
[9, 25]	τῶν Βοιωτιακῶν πόλεων καὶ Τάναγρα·	τῶν	δ´ ἄλλων ἐρείπια καὶ ὀνόματα
[9, 35]	τε Ἀλαλκομεναὶ καὶ τὸ Τιλφώσσιον,	τῶν	δ´ ἄλλων Χαιρώνεια καὶ Λεβάδεια
[9, 16]	λιμνάζει, ποταμῶν ἀναχεομένων εἰς αὐτά,	τῶν	δ´ ἐμπιπτόντων, εἶτα ἐκρύσεις λαμβανόντων·
[9, 12]	δ´ ἐξ αὐτῆς Ὑσιᾶται λέγονται.	τῶν	δ´ Ἐρυθρῶν τούτων ἄποικοι αἱ
[9, 25]	καθάπερ καὶ ἀρρενικῶς καὶ θηλυκῶς,	τῶν	δ´ ὁποτέρως. ἔστι δὲ πόλις
[9, 16]	παυόμενος δὲ περὶ τὴν Θηβαίαν.	~Τῶν	δὲ πεδίων τούτων τὰ μὲν
[9, 20]	Κηφισσὸν χάσματος καὶ τῶν ἑλῶν.	~{Τῶν	δὲ περι} κειμένων λιμνῶν ἐστιν
[9, 5]	ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε καὶ τῆς	τῶν	Ἑλλήνων ἀρχῆς ἀμφισβητῆσαι Θηβαίους δυσὶ
[9, 31]	τὰς τριάκοντα μυριάδας Περσῶν αἱ	τῶν	Ἑλλήνων δυνάμεις ἄρδην ἠφάνισαν· ἱδρύσαντό
[9, 8]	πλοίοις, ὥστ´ εἰκὸς τὸν ναύσταθμον	τῶν	Ἑλλήνων ἐν τῷ μεγάλῳ ὑπάρξαι
[9, 5]	τῆς ἐλπίδος διεσφάλησαν, ὑπὲρ δὲ	τῶν	Ἑλλήνων ὅμως ἐπολέμησαν πρὸς Φωκέας
[9, 19]	δεχομένου τὸν Κηφισσὸν χάσματος καὶ	τῶν	ἑλῶν. ~{Τῶν δὲ περι} κειμένων
[9, 12]	δ´ ἐστὶ κώμη Ταναγρική, ἀπὸ	τῶν	ἑλῶν ὠνομασμένη. ~Μετὰ δὲ Σαλγανέα
[9, 42]	ἐπὶ ἑξήκοντα σταδίους μέχρι Παραποταμίων	τῶν	ἐν τῇ Φωκίδι. ἱστοροῦσι δὲ
[9, 17]	τῶν χωρίων τῶν ἄπωθεν ἢ	τῶν	ἐν ὕψει. παρακολουθεῖ δὲ τοῖς
[9, 19]	δι´ Ἐλατείας δὲ ῥυεὶς μεγίστης	τῶν	ἐν Φωκεῦσι πόλεων, καὶ διὰ
[9, 36]	οὐδ´ ἐν τῷ καταλόγῳ μέμνηται	τῶν	ἐνταῦθα ἀνδρῶν, ἐπειδὴ ἱεροὶ ὄντες
[9, 3]	τῶν πλείστων Βοιωτῶν ἕως τῆς	τῶν	Ἐπιγόνων στρατείας. κατὰ δὲ τούτους
[9, 42]	Ὀποῦς, ἡ τῶν Λοκρῶν μητρόπολις	τῶν	Ἐπικνημιδίων. πρότερον μὲν οὖν οἰκεῖσθαι
[9, 21]	δ´ αἱ} λίμναι τὴν τάξιν	τῶν	ἐφεξῆς {τόπω{ ν ὑπογράφουσιν ὥστε}
[9, 18]	κινδύνου τοῖς παροικοῦσιν ὑπῆρξε, πλὴν	τῶν	ἤδη καταποθεισῶν πόλεων. πάλιν δ´
[9, 14]	τὴν νῦν Κρέουσαν δεχόμενοι, τὸ	τῶν	Θεσπιέων ἐπίνειον ἐν τῷ Κρισαίῳ
[9, 25]	καὶ τραχέος τόπου κειμένη, ἀπέχουσα	τῶν	Θεσπιῶν ὅσον τετταράκοντα σταδίους, ἣν
[9, 24]	τοῦ πεδίου ῥέουσι τοῦ πρὸ	τῶν	Θηβῶν· ἔστι δὲ καὶ ἡ
[9, 22]	ὁδὸν τὴν ἐπὶ Ἀνθηδόνος, διέχουσα	τῶν	Θηβῶν ὅσον πεντήκοντα σταδίους· ῥεῖ
[9, 24]	ὁ Κιθαιρὼν δὲ οὐκ ἄπωθεν	τῶν	Θηβῶν τελευτᾷ· παρ´ αὐτὸν δὲ
[9, 11]	Ἀρείονος σωθῆναι. Φιλόχορος δ´ ὑπὸ	τῶν	κωμητῶν σωθῆναί φησιν αὐτόν, καὶ
[9, 27]	ἐκείνης ἐπώνυμος ἐλέγετο, Κωπαῒς μὲν	τῶν	Κωπῶν, Ἁλιαρτὶς δὲ Ἁλιάρτου, καὶ
[9, 18]	γενηθὲν πρὸς τῇ λίμνῃ πλησίον	τῶν	Κωπῶν ἀνέῳξεν ὑπὸ γῆς ῥεῖθρον
[9, 17]	Πλαταιὰς γὰρ ἀπὸ τῆς πλάτης	τῶν	κωπῶν εἰρῆσθαι πιθανὸν καὶ Πλαταιέας
[9, 11]	ἀστραπήν τινα σημειουμένων κατὰ χρησμὸν	τῶν	λεγομένων Πυθαϊστῶν, βλεπόντων ὡς ἐπὶ
[9, 25]	ἡ Ἵππου κρήνη καὶ τὸ	τῶν	Λειβηθρίδων νυμφῶν ἄντρον· ἐξ οὗ
[9, 42]	τούτοις δ´ ὁμορεῖ Ὀποῦς, ἡ	τῶν	Λοκρῶν μητρόπολις τῶν Ἐπικνημιδίων. πρότερον
[9, 5]	τε τούτου τοῦ πολέμου καὶ	τῶν	Μακεδόνων ἐπιθεμένων τοῖς Ἕλλησιν, ὑπὸ
[9, 25]	τὰς νῦν Θεσπιάς, πολλῶν ὀνομάτων	τῶν	μὲν ἀμφοτέρως λεγομένων καὶ ἑνικῶς
[9, 35]	λακος εἰληλούθει. λοιπαὶ δ´ εἰσὶ	τῶν	μὲν περικειμένων τῇ λίμνῃ αἵ
[9, 42]	καλουμένους Ἀχαιοὺς ἀποίκους Ὀρχομενίων εἶναι	τῶν	μετὰ Ἰαλμένου πλανηθέντων ἐκεῖσε μετὰ
[9, 21]	τῶν τε {ἀξ{ ιολόγων καὶ	τῶν	μή· καὶ} χαλεπὸν ἐν τοσούτοις
[9, 40]	Μινυῶν· ἐντεῦθεν δὲ ἀποικῆσαί τινας	τῶν	Μινυῶν εἰς Ἰωλκόν φασιν, ὅθεν
[9, 25]	ἐνταῦθα δ´ ἐστὶ τό τε	τῶν	Μουσῶν ἱερὸν καὶ ἡ Ἵππου
[9, 42]	ὑποβεβλήκασιν ἡμῖν οἱ τὰ περὶ	τῶν	νεῶν συγγράψαντες, οἷς ἀκολουθοῦμεν ὅταν
[9, 17]	ᾖ τῆς ὑπερχύσεως διὰ ὕψος	τῶν	οἰκήσεων ἢ διὰ ἀπόστασιν, καὶ
[9, 16]	αὔξεσθαι τὰς λίμνας συμβαίνει μέχρι	τῶν	οἰκουμένων τόπων ὥστε καὶ πόλεις
[9, 2]	ταύτῃ κρείττω τὴν Βοιωτίαν ἀποφαίνει	τῶν	ὁμόρων ἐθνῶν καὶ ὅτι μόνη
[9, 40]	δ´ ὁ ποιητὴς μέμνηται τοῦ	τῶν	Ὀρχομενίων καταλόγου, χωρίζων αὐτοὺς ἀπὸ
[9, 31]	εἰς Ἀθήνας καὶ Μέγαρα ἐπὶ	τῶν	ὅρων τῶν τῆς Ἀττικῆς καὶ
[9, 18]	αὐτὸν εἰς ἀδήλους πόρους, εἴτε	τῶν	περὶ Ἁλίαρτον ἑλῶν καὶ λιμνῶν
[9, 1]	τῶν {τόπων τῆς Βοιωτί} ας	τῶν	περὶ Κρέουσαν· τὰ δὲ λοιπὰ
[9, 23]	διασπασθῆναί φασιν. ἦν δὲ καὶ	τῶν	περὶ Ὄλυνθον πόλεων ὁμώνυμος αὐτῇ
[9, 37]	κύριος· δείκνυται δὲ κἀνταῦθα ταφὴ	τῶν	πεσόντων ἐν τῇ μάχῃ δημοσία·
[9, 3]	καὶ συνεφύλαξαν τὴν ἀρχὴν ἡγούμενοι	τῶν	πλείστων Βοιωτῶν ἕως τῆς τῶν
[9, 17]	γίνεται· καὶ γὰρ μενουσῶν ἀκινήτων	τῶν	πόλεων, ὅταν ἡ αὔξησις τῶν
[9, 16]	ποταμίοις. ἐγχωσθέντων δὲ κατὰ βάθους	τῶν	πόρων αὔξεσθαι τὰς λίμνας συμβαίνει
[9, 18]	καταποθεισῶν πόλεων. πάλιν δ´ ἐγχουμένων	τῶν	πόρων, ὁ μεταλλευτὴς Κράτης ἀνὴρ
[9, 16]	πολλάκις ἐξαίσιοι τοὺς μὲν ἔφραξαν	τῶν	πόρων τοὺς δὲ ἀνέῳξαν, τοὺς
[9, 24]	Ποτνιέα Γλαῦκον τὸν διασπασθέντα ὑπὸ	τῶν	Ποτνιάδων ἵππων τῆς πόλεως πλησίον,
[9, 25]	συνεχής ἐστι τῇ Φωκίδι ἐκ	τῶν	πρὸς ἄρκτον αὐτοῦ μερῶν· μικρὰ
[9, 25]	μερῶν· μικρὰ δὲ καὶ ἐκ	τῶν	πρὸς ἑσπέραν κατὰ τὸν ὕστατον
[9, 2]	καὶ Λιβύης δεχομένη, ἐπὶ δὲ	τῶν	πρὸς Εὔβοιαν μερῶν ἐφ´ ἑκάτερα
[9, 16]	τοῖς μὲν δι´ ὑπονόμων φέρεσθαι	τῶν	ῥείθρων τοῖς δ´ ἐπιπολῆς, τοῖς
[9, 1]	περὶ ἧς λέγοντα καὶ περὶ	τῶν	συνεχῶν ἐθνῶν ἀνάμνησιν ποιήσασθαι χρὴ
[9, 21]	χρῆται} τοῖς ὀνόμασι τῶν τόπων	τῶν	τε {ἀξ{ ιολόγων καὶ τῶν
[9, 31]	προσαγορεύσαντες· ταφή τε δείκνυται δημοσία	τῶν	τελευτησάντων ἐν τῇ μάχῃ. ἔστι
[9, 31]	καὶ Μέγαρα ἐπὶ τῶν ὅρων	τῶν	τῆς Ἀττικῆς καὶ τῆς Βοιωτίας.
[9, 2]	ἀγριωτέροις ἔθνεσι πολεμοῦντες οὐδὲν ἐδέοντο	τῶν	τοιούτων παιδευμάτων, ἀφ´ οὗ δὲ
[9, 1]	ατταν τὴν κατὰ Παγὰς μέχρι	τῶν	{τόπων τῆς Βοιωτί} ας τῶν
[9, 21]	{ποιητὴς ἀτάκτως χρῆται} τοῖς ὀνόμασι	τῶν	τόπων τῶν τε {ἀξ{ ιολόγων
[9, 42]	φασιν ἐπὶ πεδίῳ, ἐπιπολαζόντων δὲ	τῶν	ὑδάτων ἀνοικισθῆναι πρὸς τὸ Ἀκόντιον
[9, 17]	τῶν πόλεων, ὅταν ἡ αὔξησις	τῶν	ὑδάτων ἥττων ᾖ τῆς ὑπερχύσεως
[9, 19]	λέγων. ~Οὗτοι μὲν οὖν ἐκ	τῶν	Φωκικῶν ὀρῶν οἱ ποταμοὶ καταφέρονται,
[9, 17]	πορίσωνται τοῦ φόβου τὴν μετάληψιν	τῶν	χωρίων τῶν ἄπωθεν ἢ τῶν
[9, 4]	δὲ γυναῖκας καταγνῶναι, ἴσων δὲ	τῶν	ψήφων γενομένων τὰς ἀπολυούσας νικῆσαι·
[9, 42]	ἐπὶ πεδίῳ, ἐπιπολαζόντων δὲ τῶν	ὑδάτων	ἀνοικισθῆναι πρὸς τὸ Ἀκόντιον ὄρος,
[9, 17]	πόλεων, ὅταν ἡ αὔξησις τῶν	ὑδάτων	ἥττων ᾖ τῆς ὑπερχύσεως διὰ
[9, 25]	λέγει τὰς νῦν Θεσπιάς, πολλῶν	ὀνομάτων	τῶν μὲν ἀμφοτέρως λεγομένων καὶ
[9, 19]	Παραποταμίων καὶ Φανοτέων ὁμοίως Φωκικῶν	πολισμάτων,	εἰς Χαιρώνειαν τῆς Βοιωτίας πρόεισιν,
[9, 2]	πολεμοῦντες οὐδὲν ἐδέοντο τῶν τοιούτων	παιδευμάτων,	ἀφ´ οὗ δὲ ἤρξαντο πρὸς
[9, 11]	σωθῆναι. Φιλόχορος δ´ ὑπὸ τῶν	κωμητῶν	σωθῆναί φησιν αὐτόν, καὶ διὰ
[9, 17]	τοῦτο γίνεται· καὶ γὰρ μενουσῶν	ἀκινήτων	τῶν πόλεων, ὅταν ἡ αὔξησις
[9, 40]	τῶν βασιλευσάντων ἐν Ὀρχομενῷ τις,	Χαρίτων	ἱερὸν ἱδρυσάμενος πρῶτος ἀμφότερα ἐμφαίνει,
[9, 4]	οὐδὲν ἐκακούργησε, τὸ προσταχθὲν αὐτῶν	πραξάντων.	τοὺς δὲ περὶ τὸ ἱερὸν
[9, 2]	ταύτῃ τῇ ἀγωγῇ καὶ κατέστησαν	πάντων	κύριοι. ~Ἡ δ´ οὖν Βοιωτία
[9, 18]	Χαλκιδεὺς ἀνακαθαίρειν τὰ ἐμφράγματα ἐπαύσατο	στασιασάντων	τῶν Βοιωτῶν, καίπερ, ὡς αὐτὸς
[9, 31]	ταφή τε δείκνυται δημοσία τῶν	τελευτησάντων	ἐν τῇ μάχῃ. ἔστι δὲ
[9, 40]	καταλυθῆναί φασιν. Ἐτεοκλῆς δέ, τῶν	βασιλευσάντων	ἐν Ὀρχομενῷ τις, Χαρίτων ἱερὸν
[9, 3]	Σουνίου πεπλανημένων καὶ Λελέγων καὶ	Ὑάντων·	εἶτα Φοίνικες ἔσχον οἱ μετὰ
[9, 42]	Ὀρχομενίων εἶναι τῶν μετὰ Ἰαλμένου	πλανηθέντων	ἐκεῖσε μετὰ τὴν τῆς Τροίας
[9, 17]	οὐχ ὁμοίως ἔχει ταῦτα, ἢ	ἀνοικισθέντων	ἢ τῆς λίμνης ἐπιπολὺ ταπεινωθείσης
[9, 16]	τε λιμναίοις καὶ τοῖς ποταμίοις.	ἐγχωσθέντων	δὲ κατὰ βάθους τῶν πόρων
[9, 16]	καὶ πόλεις καταπίνεσθαι καὶ χώρας,	ἀνοιχθέντων	δὲ τῶν αὐτῶν ἢ ἄλλων
[9, 4]	αἳ λοιπαὶ τριῶν οὐσῶν περιῆσαν·	λεγόντων	δ´ ὡς οὐδαμοῦ νόμος εἴη
[9, 30]	τὴν χώραν δ´ ἔχουσιν Ἀθηναῖοι	δόντων	Ῥωμαίων. ἔκειτο δὲ ἐν στενῷ
[9, 42]	τὸν Ὀρχομενόν φασιν ἐπὶ πεδίῳ,	ἐπιπολαζόντων	δὲ τῶν ὑδάτων ἀνοικισθῆναι πρὸς
[9, 18]	περὶ Ἁλίαρτον ἑλῶν καὶ λιμνῶν	προαναλισκόντων	αὐτόν, ἀφ´ ὧν ποιήεντα καλεῖ
[9, 16]	τῶν δ´ ἐμπιπτόντων, εἶτα ἐκρύσεις	λαμβανόντων·	τὰ δ´ ἀνέψυκται καὶ γεωργεῖται
[9, 11]	κατὰ χρησμὸν τῶν λεγομένων Πυθαϊστῶν,	βλεπόντων	ὡς ἐπὶ τὸ Ἅρμα καὶ
[9, 25]	θεαῖς ἀνέδειξαν· ἐκαλοῦντο δὲ Πίερες·	ἐκλιπόντων	δ´ ἐκείνων Μακεδόνες νῦν ἔχουσι
[9, 11]	ἐπὶ τὸ Ἅρμα καὶ τότε	πεμπόντων	τὴν θυσίαν εἰς Δελφοὺς ὅταν
[9, 37]	δείκνυται δὲ κἀνταῦθα ταφὴ τῶν	πεσόντων	ἐν τῇ μάχῃ δημοσία· περὶ
[9, 16]	ἀναχεομένων εἰς αὐτά, τῶν δ´	ἐμπιπτόντων,	εἶτα ἐκρύσεις λαμβανόντων· τὰ δ´
[9, 20]	οἰκία ναίων. οὐδ´ ἐνταῦθα εὖ	γραφόντων	τινῶν Ὕδῃ ἔνι· οὐ γὰρ
[9, 11]	σημειουμένων κατὰ χρησμὸν τῶν λεγομένων	Πυθαϊστῶν,	βλεπόντων ὡς ἐπὶ τὸ Ἅρμα
[9, 3]	συνεφύλαξαν τὴν ἀρχὴν ἡγούμενοι τῶν	πλείστων	Βοιωτῶν ἕως τῆς τῶν Ἐπιγόνων
[9, 1]	πως τῇ Ἀττικῇ ἢ καὶ	ἐλάττων	κατὰ μῆκος· ἀρετῇ μέντοι τῆς
[9, 17]	ὅταν ἡ αὔξησις τῶν ὑδάτων	ἥττων	ᾖ τῆς ὑπερχύσεως διὰ ὕψος
[9, 2]	γε τοὺς βαρβάρους βία λόγου	κρείττων	ἐστί. καὶ Ῥωμαῖοι δὲ τὸ
[9, 16]	καὶ χώρας, ἀνοιχθέντων δὲ τῶν	αὐτῶν	ἢ ἄλλων ἀνακαλύπτεσθαι, καὶ τοὺς
[9, 18]	τε ποιητὴς ὀνομάζει, καὶ ἀπ´	αὐτῶν	ἡ λίμνη τὴν ἐπωνυμίαν εἴληφε,
[9, 40]	Ὀρχομενίοις καὶ Ἐργίνῳ τῷ τυραννοῦντι	αὐτῶν,	ὃν ὑφ´ Ἡρακλέους καταλυθῆναί φασιν.
[9, 39]	Ἐπαμεινώνδας ἀρχὴν εὕρετο τῆς καταλύσεως	αὐτῶν·	οὐκέτι γὰρ ἐξ ἐκείνου τὴν
[9, 4]	δ´ οὐδὲν ἐκακούργησε, τὸ προσταχθὲν	αὐτῶν	πραξάντων. τοὺς δὲ περὶ τὸ
[9, 5]	ἐπιθεμένων τοῖς Ἕλλησιν, ὑπὸ τῶν	αὐτῶν	τούτων καὶ ἀπέβαλον τὴν πόλιν
[9, 5]	τοῖς περὶ Πενθίλον, πλείστους ἐξ	ἑαυτῶν	συμπέμψαντες, ὥστε καὶ Βοιωτικὴν προσαγορευθῆναι.
[9, 2]	ἔθνεσι πολεμοῦντες οὐδὲν ἐδέοντο τῶν	τοιούτων	παιδευμάτων, ἀφ´ οὗ δὲ ἤρξαντο
[9, 36]	τὸν ποιητὴν ὡς ἀπὸ πατρίδων	τούτων	ἀμφοτέρας οὕτως ὀνομάσαι. διὰ τοῦτο
[9, 12]	Ὑσιᾶται λέγονται. τῶν δ´ Ἐρυθρῶν	τούτων	ἄποικοι αἱ ἐν Ἰωνίᾳ Ἐρυθραί.
[9, 4]	τὰς ἀπολυούσας νικῆσαι· ἐκ δὲ	τούτων	Βοιωτοῖς μόνοις ἄνδρας προθεσπίζειν ἐν
[9, 5]	τοῖς Ἕλλησιν, ὑπὸ τῶν αὐτῶν	τούτων	καὶ ἀπέβαλον τὴν πόλιν κατασκαφεῖσαν
[9, 16]	τὴν Θηβαίαν. ~Τῶν δὲ πεδίων	τούτων	τὰ μὲν λιμνάζει, ποταμῶν ἀναχεομένων
[9, 3]	κοινῇ πρότερον, οὐδ´ Ὅμηρος μετὰ	Βοιωτῶν	αὐτοὺς κατέλεξεν ἀλλ´ ἰδίᾳ, Μινύας
[9, 3]	τὴν ἀρχὴν ἡγούμενοι τῶν πλείστων	Βοιωτῶν	ἕως τῆς τῶν Ἐπιγόνων στρατείας.
[9, 18]	τὰ ἐμφράγματα ἐπαύσατο στασιασάντων τῶν	Βοιωτῶν,	καίπερ, ὡς αὐτὸς ἐν τῇ
[9, 13]	προϊόντι μικρὸν πολίχναι δύο τῶν	Βοιωτῶν,	Λάρυμνά τε, παρ´ ἣν ὁ
[9, 7]	τὸν Γρύλλου Σωκράτης ὁ φιλόσοφος	στρατεύων	πεζὸς τοῦ ἵππου γεγονότος ἐκποδὼν
[9, 40]	ἐντεῦθεν δὲ ἀποικῆσαί τινας τῶν	Μινυῶν	εἰς Ἰωλκόν φασιν, ὅθεν τοὺς
[9, 40]	τὸν Ὀρχομενὸν ἀπὸ ἔθνους τοῦ	Μινυῶν·	ἐντεῦθεν δὲ ἀποικῆσαί τινας τῶν
[9, 35]	καὶ τὴν Μίδειαν. Ζηνόδοτος δὲ	γράφων	„οἳ δὲ πολυστάφυλον Ἄσκρην ἔχον,
[9, 15]	καὶ τοῖς Ἀττικοῖς ὄρεσιν, εἶτ´	ἐπιστρέφων	εἰς τὰ πεδία, παυόμενος δὲ
[9, 4]	γυναῖκας καταγνῶναι, ἴσων δὲ τῶν	ψήφων	γενομένων τὰς ἀπολυούσας νικῆσαι· ἐκ
[9, 25]	κρήνη καὶ τὸ τῶν Λειβηθρίδων	νυμφῶν	ἄντρον· ἐξ οὗ τεκμαίροιτ´ ἄν
[9, 14]	τόπος τῆς Βοιωτίας, ἴχνη πόλεως	ἔχων,	ὁ καλούμενος Ἴσος συστέλλοντι τὴν
[9, 33]	πεδίῳ, ἐν ὕψει κείμενος ψιλός,	ἔχων	Ποσειδῶνος ἱερὸν καὶ αὐτὸ ψιλόν.
[9, 15]	μικρὸν ὑπὲρ τῆς Κρισαίας θαλάττης,	ἔχων	τὴν ἀρχὴν συνεχῆ τοῖς Μεγαρικοῖς
[9, 26]	Φωκικὸς ἐν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ,	διέχων	Βοιωτίας σταδίους ἑκατὸν ἑξήκοντα, ὁ
[9, 1]	ἧς λέγοντα καὶ περὶ τῶν	συνεχῶν	ἐθνῶν ἀνάμνησιν ποιήσασθαι χρὴ τοῦ