>

Livre, Chap.
[9, 26]	Γραῖαν καὶ {Μυκα{ λησσόν, περ}	ὶ	ὧν εἰρήκαμεν· ὡς δ´ αὕτως
[9, 5]	κώμης ἀξιολόγου τύπον σώζουσι· καὶ	{αἱ}	ἄλλαι δὲ πόλεις ἀνάλογον πλὴν
[9, 31]	τῆς Ἀττικῆς καὶ τῆς Βοιωτίας.	{αἱ}	γὰρ Ἐλευθεραὶ πλησίον, ἃς οἱ
[9, 27]	ἐστιν ἐπὶ τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ·	αἱ	δ´ ἄλλαι κύκλῳ εἰσὶν αἵδε,
[9, 19]	ἔχουσα ὀγδοήκοντα καὶ τριακοσίων σταδίων,	αἱ	δὲ ἐκρύσεις οὐδαμοῦ φαίνονται πλὴν
[9, 25]	καὶ Πελασγοὶ καὶ ἄλλοι βάρβαροι.	αἱ	δὲ Θεσπιαὶ πρότερον μὲν ἐγνωρίζοντο
[9, 12]	τῶν δ´ Ἐρυθρῶν τούτων ἄποικοι	αἱ	ἐν Ἰωνίᾳ Ἐρυθραί. καὶ ὁ
[9, 24]	δὲ τῇ Θηβαίων εἰσὶ καὶ	αἱ	Θεράπναι καὶ ὁ Τευμησσός, ὃν
[9, 25]	καὶ ἡ Ἄσκρη καὶ ἔτι	αἱ	Θεσπιαὶ καὶ τὸ ἐπίνειον αὐτῆς
[9, 25]	ὁ Ἑλικών· ἐπίνειον δ´ ἔχουσιν	αἱ	Θεσπιαὶ Κρέουσαν, ἣν καὶ Κρεουσίδα
[9, 21]	τὸ σάκος μετεπέμπετο. ~{Αὗται δ´	αἱ}	λίμναι τὴν τάξιν τῶν ἐφεξῆς
[9, 13]	ἐγγὺς δὲ τῶν {Αἰγῶν} καὶ	αἱ	Ὀρόβιαι. ἐν δὲ τῇ Ἀνθηδονίᾳ
[9, 31]	καὶ τὰς τριάκοντα μυριάδας Περσῶν	αἱ	τῶν Ἑλλήνων δυνάμεις ἄρδην ἠφάνισαν·
[9, 35]	τῶν μὲν περικειμένων τῇ λίμνῃ	αἵ	τε Ἀλαλκομεναὶ καὶ τὸ Τιλφώσσιον,
[9, 4]	ταύτας δὲ εἶναι τὰς προφήτιδας	αἳ	λοιπαὶ τριῶν οὐσῶν περιῆσαν· λεγόντων
[9, 32]	ἐπεὶ δὲ ἡ Καδμεία ἐκαλεῖτο	Θῆβαι,	ὑπὸ Θήβας εἰπεῖν ἀντὶ τοῦ
[9, 28]	βασιλεῦσαι Θηβῶν. ἡ δὲ Θίσβη	Θίσβαι	νῦν λέγονται, οἰκεῖται δὲ μικρὸν
[9, 18]	καὶ κατὰ Ὀρχομενὸν χάσμα, καὶ	δέξασθαι	τὸν Μέλανα ποταμὸν τὸν ῥέοντα
[9, 1]	περὶ τῶν συνεχῶν ἐθνῶν ἀνάμνησιν	ποιήσασθαι	χρὴ τοῦ σαφοῦς χάριν ὧν
[9, 1]	{Θετταλο{ νικείας} ἐπὶ τὰς ἄρκτους	τετάσθαι,	μικρὸν ἐκκλίνουσαν {πρὸς δύσιν καὶ}
[9, 17]	συμβεβηκότος τοπικῶς, νῦν {μη{ κέτι}	λέγεσθαι	ἐτύμως· Πλαταιὰς γὰρ ἀπὸ τῆς
[9, 35]	τὴν τοιαύτην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ	λέγεσθαι	πιστεύσειεν; οὐκ εὖ δὲ οὐδὲ
[9, 12]	ἔνιοι δὲ τὰς Ὑσιὰς Ὑρίην	λέγεσθαί	φασι, τῆς Παρασωπίας οὖσαν ὑπὸ
[9, 4]	συνθέσθαι γὰρ ἡμέρας, νύκτωρ δ´	ἐπιθέσθαι·	ἀφ´ οὗ δὴ καὶ τὴν
[9, 4]	ποιησαμένους σπονδὰς πρὸς τοὺς Βοιωτοὺς	ἐπιθέσθαι	νύκτωρ στρατοπεδεύουσιν ὀλιγωρότερον ὡς εἰρήνης
[9, 4]	παρέβαινον, μὴ παραβῆναι φάσκειν ἐκείνους·	συνθέσθαι	γὰρ ἡμέρας, νύκτωρ δ´ ἐπιθέσθαι·
[9, 4]	οὐδαμοῦ νόμος εἴη δικάζειν γυναῖκας,	προσελέσθαι	καὶ ἄνδρας ἴσους ταῖς γυναιξὶ
[9, 37]	τοὺς δ´ ἄλλους τοὺς μὲν	ἀπολέσθαι	τοὺς δὲ καὶ ἁλῶναι. ~Λεβάδεια
[9, 18]	ἀφανισθῆναι δὲ ταύτας ἐπικλυσθείσας ὕστερον.	γενέσθαι	δέ φασιν καὶ κατὰ Ὀρχομενὸν
[9, 16]	οἰκουμένων τόπων ὥστε καὶ πόλεις	καταπίνεσθαι	καὶ χώρας, ἀνοιχθέντων δὲ τῶν
[9, 16]	δὲ κατὰ βάθους τῶν πόρων	αὔξεσθαι	τὰς λίμνας συμβαίνει μέχρι τῶν
[9, 23]	μήτ´ αὐτὸς ἴναι, μήτ´ ἄλλῳ	ἕπεσθαι.	καὶ τὸν Πενθέα δὲ ἐνθένδε
[9, 16]	ὕδασι τοῖς μὲν δι´ ὑπονόμων	φέρεσθαι	τῶν ῥείθρων τοῖς δ´ ἐπιπολῆς,
[9, 16]	δὲ τῶν αὐτῶν ἢ ἄλλων	ἀνακαλύπτεσθαι,	καὶ τοὺς αὐτοὺς τόπους ποτὲ
[9, 16]	ποτὲ μὲν πλεῖσθαι ποτὲ δὲ	πεζεύεσθαι,	καὶ τὰς αὐτὰς πόλεις ποτὲ
[9, 36]	καί φασί γε τὴν θεὸν	γεγενῆσθαι	ἐνθάδε, καθάπερ καὶ τὴν Ἥραν
[9, 4]	οὗ δὴ καὶ τὴν παροιμίαν	εἰρῆσθαι	„Θρᾳκία παρεύρεσις. τοὺς δὲ Πελασγοὺς
[9, 17]	ἀπὸ τῆς πλάτης τῶν κωπῶν	εἰρῆσθαι	πιθανὸν καὶ Πλαταιέας τοὺς ἀπὸ
[9, 40]	ἡ Κωπαΐς, ἀνεψῦχθαι πρότερον καὶ	γεωργεῖσθαι	παντοδαπῶς ὑπὸ τοῖς Ὀρχομενίοις ὂν
[9, 16]	τῇ λίμνῃ ποτὲ δὲ ἄπωθεν	κεῖσθαι.	~Διττῶς δὲ τοῦτο γίνεται· καὶ
[9, 25]	{Κρισαίου συμ} βέβηκε τὰς Πηγὰς	κεῖσθαι	καὶ τὴν Οἰνόην, {πε{ ρὶ
[9, 13]	κατὰ δὲ τὴν παραλίαν ταύτην	κεῖσθαί	φασιν Αἰγὰς τὰς ἐν Εὐβοίᾳ,
[9, 18]	οἷς οἱ μὲν τὸν Ὀρχομενὸν	οἰκεῖσθαι	τὸν ἀρχαῖον ὑπελάμβανον, οἱ δ´
[9, 42]	τῶν Ἐπικνημιδίων. πρότερον μὲν οὖν	οἰκεῖσθαι	τὸν Ὀρχομενόν φασιν ἐπὶ πεδίῳ,
[9, 34]	ἐν ὕψει. φασὶ δὲ τοῦτο	καλεῖσθαι	Ἄρνην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ, ὁμώνυμον
[9, 16]	τοὺς αὐτοὺς τόπους ποτὲ μὲν	πλεῖσθαι	ποτὲ δὲ πεζεύεσθαι, καὶ τὰς
[9, 17]	διὰ τὸ ἐπὶ τοῖς ἕλεσιν	ἱδρῦσθαι·	νῦν δὲ οὐχ ὁμοίως ἔχει
[9, 32]	τὰς Ποτνίας· τὰς γὰρ Θήβας	ἐκλελεῖφθαι	διὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν
[9, 40]	λίμνη κατέχει νῦν ἡ Κωπαΐς,	ἀνεψῦχθαι	πρότερον καὶ γεωργεῖσθαι παντοδαπῶς ὑπὸ
[9, 31]	τοῦ φύοντος τὸν αὐλητικὸν κάλαμον.	~Πλαταιαὶ	δέ, ἃς ἑνικῶς εἶπεν ὁ
[9, 31]	καὶ ἐν τῇ Σικυωνίᾳ δῆμος	Πλαταιαί,	ὅθενπερ ἦν Μνασάλκης ὁ ποιητής.
[9, 13]	δὲ τῶν {Αἰγῶν} καὶ αἱ	Ὀρόβιαι.	ἐν δὲ τῇ Ἀνθηδονίᾳ Μεσσάπιον
[9, 24]	καὶ ἡ Δίρκη κρήνη καὶ	Πότνιαι,	ἐφ´ ὧν μυθεύεται τὰ περὶ
[9, 25]	ἡ Ἄσκρη καὶ ἔτι αἱ	Θεσπιαὶ	καὶ τὸ ἐπίνειον αὐτῆς ἡ
[9, 25]	Ἑλικών· ἐπίνειον δ´ ἔχουσιν αἱ	Θεσπιαὶ	Κρέουσαν, ἣν καὶ Κρεουσίδα καλοῦσιν.
[9, 25]	καὶ ἄλλοι βάρβαροι. αἱ δὲ	Θεσπιαὶ	πρότερον μὲν ἐγνωρίζοντο διὰ τὸν
[9, 12]	δὲ καὶ ἐν τῇ Ἀργείᾳ	Ὑσίαι	{κώ{ μη} οἱ δ´ ἐξ
[9, 27]	δ´ ἄλλαι κύκλῳ εἰσὶν αἵδε,	Ἀκραιφίαι	Φοινικὶς Ὀγχηστὸς Ἁλίαρτος Ὠκαλέα Ἀλαλκομεναὶ
[9, 31]	ἱδρύσαντό τε ἐλευθερίου Διὸς ἱερὸν	καὶ	ἀγῶνα γυμνικὸν στεφανίτην ἀπέδειξαν, Ἐλευθέρια
[9, 18]	ἀρχαῖον ὑπελάμβανον, οἱ δ´ Ἐλευσῖνα	καὶ	Ἀθήνας παρὰ τὸν Τρίτωνα ποταμόν·
[9, 5]	οὐδὲ κώμης ἀξιολόγου τύπον σώζουσι·	καὶ	{αἱ} ἄλλαι δὲ πόλεις ἀνάλογον
[9, 24]	ἐν δὲ τῇ Θηβαίων εἰσὶ	καὶ	αἱ Θεράπναι καὶ ὁ Τευμησσός,
[9, 13]	πόλις· ἐγγὺς δὲ τῶν {Αἰγῶν}	καὶ	αἱ Ὀρόβιαι. ἐν δὲ τῇ
[9, 36]	ἐν καταλόγῳ „Ἥρη τ´ Ἀργείη	καὶ	Ἀλαλκομενηὶς Ἀθήνη. ἔχει δ´ ἀρχαῖον
[9, 26]	ἡ δ´ Ὠκαλέη μέση Ἁλιάρτου	καὶ	Ἀλαλκομενίου ἑκατέρου τριάκοντα σταδίους ἀπέχουσα·
[9, 27]	Τιλφωσσίῳ ὄρει ῥέουσαν πλησίον Ἁλιάρτου	καὶ	Ἀλαλκομενῶν, ἐφ´ ᾗ τὸ Τειρεσίου
[9, 29]	ἑξήκοντα. ~Ἑξῆς δὲ Κορώνειαν καταλέγει	καὶ	Ἁλίαρτον καὶ Πλαταιὰς καὶ Γλίσσαντα.
[9, 19]	Κωπαΐδα τοῦ Ἁλιάρτου {πλη{ σίον·	καὶ	ἄλλα} δὲ ῥεύματα εἰς αὐτὴν
[9, 25]	βιασάμενοι τοὺς Βοιωτοὺς καὶ Πελασγοὶ	καὶ	ἄλλοι βάρβαροι. αἱ δὲ Θεσπιαὶ
[9, 37]	τοὺς μὲν ἀπολέσθαι τοὺς δὲ	καὶ	ἁλῶναι. ~Λεβάδεια δ´ ἐστίν, ὅπου
[9, 28]	κωμίον Θεσπιέων· ἐνταῦθά φασι Ζῆθον	καὶ	Ἀμφίονα οἰκῆσαι πρὶν βασιλεῦσαι Θηβῶν.
[9, 40]	ἐν τῷ διδόναι κατορθῶν εἴτε	καὶ	ἀμφότερα, τὰς θεὰς ἐτίμησε ταύτας.
[9, 4]	νόμος εἴη δικάζειν γυναῖκας, προσελέσθαι	καὶ	ἄνδρας ἴσους ταῖς γυναιξὶ τὸν
[9, 5]	καὶ ἀπέβαλον τὴν πόλιν κατασκαφεῖσαν	καὶ	ἀνέλαβον ἀνακτισθεῖσαν. ἐξ ἐκείνου δ´
[9, 20]	ὑπονόμων πληρουμένη, κειμένη μεταξὺ Θηβῶν	καὶ	Ἀνθηδόνος. Ὅμηρος δ´ ἑνικῶς ἐκφέρει
[9, 18]	{ἃς} ὅ τε ποιητὴς ὀνομάζει,	καὶ	ἀπ´ αὐτῶν ἡ λίμνη τὴν
[9, 5]	Ἕλλησιν, ὑπὸ τῶν αὐτῶν τούτων	καὶ	ἀπέβαλον τὴν πόλιν κατασκαφεῖσαν καὶ
[9, 25]	τὸ μέρος τοῦ Κρισαίου κόλπου	καὶ	ἁπλῶς τοῦ Κορινθιακοῦ· στάδιοι δ´
[9, 36]	παρεῖντο τῆς στρατείας. καὶ γὰρ	καὶ	ἀπόρθητος ἀεὶ διετέλεσεν ἡ πόλις,
[9, 25]	καὶ ἑνικῶς καὶ πληθυντικῶς, καθάπερ	καὶ	ἀρρενικῶς καὶ θηλυκῶς, τῶν δ´
[9, 21]	μή· καὶ} χαλεπὸν ἐν τοσούτοις	καὶ	ἀσήμοις τοῖς πλείστοις καὶ ἐν
[9, 41]	ἐκάλουν τινές· εἶτ´ Εὐδείελος μετωνομάσθη	καὶ	αὐτὴ καὶ ἡ χώρα, τάχα
[9, 25]	ἐπικειμένη δὲ τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ	καὶ	αὐτὴ καὶ ὁ Ἑλικών· ἐπίνειον
[9, 24]	~Ὁ Ἐτεωνὸς δὲ Σκάρφη μετωνομάσθη,	καὶ	αὕτη δὲ τῆς Παρασωπίας. ὁ
[9, 28]	τοῦ νοτίου μέρους τῷ Ἑλικῶνι	καὶ	αὐτό· ἐπίνειον δ´ ἔχει πετρῶδες
[9, 34]	τὸ ὄρος· τὸ δ´ Ἀκραίφιον	καὶ	αὐτὸ κεῖται ἐν ὕψει. φασὶ
[9, 33]	κείμενος ψιλός, ἔχων Ποσειδῶνος ἱερὸν	καὶ	αὐτὸ ψιλόν. οἱ δὲ ποιηταὶ
[9, 5]	πλείστους ἐξ ἑαυτῶν συμπέμψαντες, ὥστε	καὶ	Βοιωτικὴν προσαγορευθῆναι. ὕστερον δὲ χρόνοις
[9, 37]	μάχῃ μεγάλῃ νικήσας Ἀθηναίους τε	καὶ	Βοιωτοὺς καὶ Κορινθίους κατέστη τῆς
[9, 3]	Ἀρναίων ἐπὶ πολὺν χρόνον, ὥστε	καὶ	Βοιωτοὺς κληθῆναι πάντας. εἶτ´ ἀνέστρεψαν
[9, 18]	Λάρυμναν τῆς Λοκρίδος τὴν ἄνω·	καὶ	γὰρ ἑτέρα ἐστίν, ἧς {ἐμνήσθη}
[9, 36]	ἱεροὶ ὄντες παρεῖντο τῆς στρατείας.	καὶ	γὰρ καὶ ἀπόρθητος ἀεὶ διετέλεσεν
[9, 17]	κεῖσθαι. ~Διττῶς δὲ τοῦτο γίνεται·	καὶ	γὰρ μενουσῶν ἀκινήτων τῶν πόλεων,
[9, 24]	τὸν Ἐτεωνὸν καὶ τὰς Ἐρύθρας·	καὶ	γὰρ {παρα{ ρρεῖ} Πλαταιὰς καὶ
[9, 17]	διὰ τὰς ὕστερον γενομένας ἐκρύσεις·	καὶ	γὰρ τοῦτο δυνατόν. ~Δηλοῖ δὲ
[9, 2]	ὁ Εὔριπος οὕτω στενὸς ὢν	καὶ	γεφύρᾳ συνεζευγμένος πρὸς αὐτὴν διπλέθρῳ.
[9, 10]	αὐτὴ τῇ Ταναγρικῇ· καλοῦνται δὲ	καὶ	Γεφυραῖοι οἱ Ταναγραῖοι. ἐκ Κνωπίας
[9, 40]	νῦν ἡ Κωπαΐς, ἀνεψῦχθαι πρότερον	καὶ	γεωργεῖσθαι παντοδαπῶς ὑπὸ τοῖς Ὀρχομενίοις
[9, 16]	ἐκρύσεις λαμβανόντων· τὰ δ´ ἀνέψυκται	καὶ	γεωργεῖται παντοδαπῶς διὰ τὴν εὐκαρπίαν.
[9, 29]	καταλέγει καὶ Ἁλίαρτον καὶ Πλαταιὰς	καὶ	Γλίσσαντα. ἡ μὲν οὖν Κορώνεια
[9, 21]	ἔχει τι πλεονέκτημα πρὸς τοῦτο·	καὶ	γνωριμώτεροι οἱ τόποι, καὶ ἡ
[9, 18]	φασιν καὶ κατὰ Ὀρχομενὸν χάσμα,	καὶ	δέξασθαι τὸν Μέλανα ποταμὸν τὸν
[9, 4]	εἰς Δωδώνην πέμπειν κατ´ ἔτος·	καὶ	δὴ καὶ ποιεῖν τοῦτο· ἀεὶ
[9, 17]	τῶν οἰκήσεων ἢ διὰ ἀπόστασιν,	καὶ	διὰ ἀνοικισμόν, ὅταν τῷ πλησιασμῷ
[9, 19]	μεγίστης τῶν ἐν Φωκεῦσι πόλεων,	καὶ	διὰ Παραποταμίων καὶ Φανοτέων ὁμοίως
[9, 11]	τῶν κωμητῶν σωθῆναί φησιν αὐτόν,	καὶ	διὰ τοῦτο ἰσοπολιτείαν αὐτοῖς παρὰ
[9, 36]	καὶ τὴν Ἥραν ἐν Ἄργει,	καὶ	διὰ τοῦτο τὸν ποιητὴν ὡς
[9, 40]	καὶ πλουσία τις γεγονυῖα πόλις	καὶ	δυναμένη μέγα· τοῦ μὲν οὖν
[9, 40]	πρῶτος ἀμφότερα ἐμφαίνει, καὶ πλοῦτον	καὶ	δύναμιν, ὃς εἴτ´ ἐν τῷ
[9, 18]	γῆς ῥεῖθρον ὅσον τριάκοντα σταδίων	καὶ	ἐδέξατο τὸν ποταμόν, εἶτα ἐξέρρηξεν
[9, 26]	„οἵ τ´} ἀμφ´ Ἅρμ´ ἐνέμοντο	καὶ	Εἰλέσιον „καὶ Ἐρύθρας, {οἵ τ´
[9, 17]	ἐτύμως. Ἕλος τε καὶ Ἑλεὼν	καὶ	Εἱλέσιον ἐκλήθη διὰ τὸ ἐπὶ
[9, 36]	τὴν πόλιν ἐκεῖσε λέγονται καταφεύγειν	καὶ	εἰς τὸ ὑπερκείμενον ὄρος ἐρυμνὸν
[9, 25]	ἄρκτον αὐτοῦ μερῶν· μικρὰ δὲ	καὶ	ἐκ τῶν πρὸς ἑσπέραν κατὰ
[9, 1]	ἰσομήκης πως τῇ Ἀττικῇ ἢ	καὶ	ἐλάττων κατὰ μῆκος· ἀρετῇ μέντοι
[9, 17]	ἂν προσαγορεύοιντο ἐτύμως. Ἕλος τε	καὶ	Ἑλεὼν καὶ Εἱλέσιον ἐκλήθη διὰ
[9, 21]	τοσούτοις καὶ ἀσήμοις τοῖς πλείστοις	καὶ	ἐν μεσογαίᾳ μηδαμοῦ τῇ τάξει
[9, 12]	τοῦ Ἀντιόπης πατρός. εἰσὶ δὲ	καὶ	ἐν τῇ Ἀργείᾳ Ὑσίαι {κώ{
[9, 31]	ἐν τῇ μάχῃ. ἔστι δὲ	καὶ	ἐν τῇ Σικυωνίᾳ δῆμος Πλαταιαί,
[9, 25]	ὀνομάτων τῶν μὲν ἀμφοτέρως λεγομένων	καὶ	ἑνικῶς καὶ πληθυντικῶς, καθάπερ καὶ
[9, 40]	Θηβαῖοι δασμὸν ἐτέλουν τοῖς Ὀρχομενίοις	καὶ	Ἐργίνῳ τῷ τυραννοῦντι αὐτῶν, ὃν
[9, 26]	ἀμφ´ Ἅρμ´ ἐνέμοντο καὶ Εἰλέσιον	„καὶ	Ἐρύθρας, {οἵ τ´ Ἐλεῶν´} εἶχον
[9, 7]	ἐκποδὼν ἀνέλαβε τοῖς ὤμοις αὐτόν,	καὶ	ἔσωσεν ἐπὶ πολλοὺς σταδίους ἕως
[9, 25]	ὁ Ἑλικὼν καὶ ἡ Ἄσκρη	καὶ	ἔτι αἱ Θεσπιαὶ καὶ τὸ
[9, 13]	παρ´ ἣν ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσι,	καὶ	ἔτι ἐπέκεινα Ἁλαί, ὁμώνυμοι τοῖς
[9, 1]	τετάσθαι, μικρὸν ἐκκλίνουσαν {πρὸς δύσιν	καὶ}	ἔχουσαν τὴν θάλατταν πρὸς ἕω,
[9, 25]	Κρισαίου κόλπου καὶ ὁ Ἑλικὼν	καὶ	ἡ Ἄσκρη καὶ ἔτι αἱ
[9, 25]	ἐν δὲ τῇ Θεσπιέων ἐστὶ	καὶ	ἡ Ἄσκρη κατὰ τὸ πρὸς
[9, 10]	ταφῆς ἀξιῶσαι τὸν ἀναιτίως ἀποθανόντα.	~Καὶ	ἡ Γραῖα δ´ ἐστὶ τόπος
[9, 24]	πρὸ τῶν Θηβῶν· ἔστι δὲ	καὶ	ἡ Δίρκη κρήνη καὶ Πότνιαι,
[9, 21]	τοῦτο· καὶ γνωριμώτεροι οἱ τόποι,	καὶ	ἡ θάλαττα τό γε ἑξῆς
[9, 25]	τό τε τῶν Μουσῶν ἱερὸν	καὶ	ἡ Ἵππου κρήνη καὶ τὸ
[9, 20]	λιμνῶν ἐστιν ἥ τε Τρεφία	καὶ	ἡ {Κ{ ηφισσίς, ἧς} μέμνηται
[9, 23]	τόπος καὶ τραχύς, ἀφ´ οὗ	καὶ	ἡ παροιμία „εἰς Σκῶλον μήτ´
[9, 12]	Θηβαΐδος· ὅπου ὁ Ὑριεὺς μεμύθευται	καὶ	ἡ τοῦ Ὠρίωνος γένεσις, ἥν
[9, 12]	Τάναγρα κ- ἐν δεξιᾷ κεῖται·	καὶ	ἡ Ὑρία δὲ τῆς Ταναγραίας
[9, 23]	ἐν Σικυωνίᾳ ἄλλος ἐστὶν Ἀσωπὸς	καὶ	ἡ χώρα Ἀσωπία, δι´ ἧς
[9, 41]	εἶτ´ Εὐδείελος μετωνομάσθη καὶ αὐτὴ	καὶ	ἡ χώρα, τάχα τι ἰδίωμα
[9, 21]	γε ἑξῆς ὑπαγορεύει βέλτιον· διόπερ	καὶ	ἡμεῖς ἐκεῖθεν {πειρώμ{ εθα περιοδεύειν}
[9, 33]	{δι} νηθεὶς ἐπῄει γᾶν τε	καὶ	θάλασσαν, καὶ σκοπιαῖσιν {μεγάλαι} ς
[9, 5]	δὲ πόλεις ἀνάλογον πλὴν Τανάγρας	καὶ	Θεσπιῶν· αὗται δ´ ἱκανῶς συμμένουσι
[9, 36]	πάντες ἀπείχοντο πάσης βίας, ὥστε	καὶ	Θηβαῖοι κατὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων
[9, 31]	τῷ Κιθαιρῶνί εἰσι μεταξὺ αὐτοῦ	καὶ	Θηβῶν κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν
[9, 25]	καὶ πληθυντικῶς, καθάπερ καὶ ἀρρενικῶς	καὶ	θηλυκῶς, τῶν δ´ ὁποτέρως. ἔστι
[9, 1]	τὴν ἀπὸ Σουνίου μέχρι Ὠρωποῦ	καὶ	ίας, τὸ δ´ ἑσπέριον τόν
[9, 18]	ἐπικλυσθείσας ὕστερον. γενέσθαι δέ φασιν	καὶ	κατὰ Ὀρχομενὸν χάσμα, καὶ δέξασθαι
[9, 4]	τῶν ἀνακειμένων τριπόδων νύκτωρ καθαιροῦντας	καὶ	κατακαλύπτοντας ἱματίοις ὡς ἂν λάθρᾳ
[9, 2]	ἐπέθεντο καὶ ταύτῃ τῇ ἀγωγῇ	καὶ	κατέστησαν πάντων κύριοι. ~Ἡ δ´
[9, 25]	Θεσπιῶν ὅσον τετταράκοντα σταδίους, ἣν	καὶ	κεκωμῴδηκεν αὐτὸς {ἐ{ πιλαβόμενος} τοῦ
[9, 27]	τοῦτο τὸ χωρίον. Πίνδαρος δὲ	καὶ	Κηφισσίδα καλεῖ ταύτην· παρατίθησι γοῦν
[9, 25]	αὐτῆς ἡ Κρέουσα. τοῦτο δὲ	καὶ	κοιλότατον νομίζεται τὸ μέρος τοῦ
[9, 37]	νικήσας Ἀθηναίους τε καὶ Βοιωτοὺς	καὶ	Κορινθίους κατέστη τῆς Ἑλλάδος κύριος·
[9, 25]	ἔχουσιν αἱ Θεσπιαὶ Κρέουσαν, ἣν	καὶ	Κρεουσίδα καλοῦσιν. ἐν δὲ τῇ
[9, 2]	εἶναι συνεχῆ τὴν κατ´ Αἴγυπτον	καὶ	Κύπρον καὶ τὰς νήσους θάλατταν
[9, 8]	εἶθ´ ἡ Αὐλὶς πετρῶδες χωρίον	καὶ	κώμη Ταναγραίων· λιμὴν δ´ ἐστὶ
[9, 23]	Σκῶλος. εἴρηται δ´ ὅτι Παρασώπιοι	καὶ	κώμη τις καλεῖται ἐν Ἡρακλείᾳ
[9, 35]	Τιλφώσσιον, τῶν δ´ ἄλλων Χαιρώνεια	καὶ	Λεβάδεια καὶ Λεῦκτρα, περὶ ὧν
[9, 3]	Τεμμίκων ἐκ τοῦ Σουνίου πεπλανημένων	καὶ	Λελέγων καὶ Ὑάντων· εἶτα Φοίνικες
[9, 35]	δ´ ἄλλων Χαιρώνεια καὶ Λεβάδεια	καὶ	Λεῦκτρα, περὶ ὧν ἄξιον μνησθῆναι.
[9, 2]	ἐκ τῆς Ἰταλίας καὶ Σικελίας	καὶ	Λιβύης δεχομένη, ἐπὶ δὲ τῶν
[9, 2]	καὶ ὅτι μόνη τριθάλαττός ἐστι	καὶ	λιμένων εὐπορεῖ πλειόνων, ἐπὶ μὲν
[9, 18]	ὁ τόπος Ἀγχόη· ἔστι δὲ	καὶ	λίμνη ὁμώνυμος· ἐντεῦθεν δ´ ἤδη
[9, 18]	εἴτε τῶν περὶ Ἁλίαρτον ἑλῶν	καὶ	λιμνῶν προαναλισκόντων αὐτόν, ἀφ´ ὧν
[9, 39]	ἀναλαβεῖν ἴσχυσαν ἣν εἶχον πρότερον,	καὶ	μάλιστ´ ἐπειδὴ καὶ τῇ δευτέρᾳ
[9, 41]	δειλινοῦ κλίματος οἰκεῖον τοῖς κατοικοῦσι,	καὶ	μάλιστα τὸ εὐχείμερον. διέχει δὲ
[9, 31]	τὴν ὁδὸν τὴν εἰς Ἀθήνας	καὶ	Μέγαρα ἐπὶ τῶν ὅρων τῶν
[9, 26]	ἐνί} ων δὲ τῆς Ἁλιαρτίας	καὶ	Μεδεὼν καὶ Ὠκαλέα. ~Εἶτά φησι
[9, 26]	τῷ Φοινικίῳ ὄρει, ἀφ´ οὗ	καὶ	μετωνόμασται Φοινικίς· τῆς δὲ Θηβαίας
[9, 32]	διὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν	καὶ	μὴ μετασχεῖν τοῦ Τρωικοῦ πολέμου·
[9, 26]	ὰ δὲ Θεσπιὰς καταλέγει Γραῖαν	καὶ	{Μυκα{ λησσόν, περ} ὶ ὧν
[9, 33]	{μεγάλαι} ς ὀρέων ὕπερ ἔστα,	καὶ	μυχοὺς δεινάσατο {βαλλό{ μενος} κρηπῖδας
[9, 8]	μεταβάλλειν φασὶ καθ´ ἡμέραν ἑκάστην	καὶ	νύκτα· τὴν δ´ αἰτίαν ἐν
[9, 11]	ἕκαστον μῆνα ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας	καὶ	νύκτας, ἀπὸ τῆς ἐσχάρας τοῦ
[9, 12]	ἄποικοι αἱ ἐν Ἰωνίᾳ Ἐρυθραί.	καὶ	ὁ Ἑλεὼν δ´ ἐστὶ κώμη
[9, 25]	τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ αὐτὴ	καὶ	ὁ Ἑλικών· ἐπίνειον δ´ ἔχουσιν
[9, 25]	τὸν λιμένα τοῦ Κρισαίου κόλπου	καὶ	ὁ Ἑλικὼν καὶ ἡ Ἄσκρη
[9, 8]	ἐν τῷ μεγάλῳ ὑπάρξαι λιμένι.	καὶ	ὁ Εὔριπος δ´ ἐστὶ πλησίον
[9, 6]	Ἀττικῇ. ἀρχὴ δ´ ὁ Ὠρωπὸς	καὶ	ὁ ἱερὸς λιμὴν ὃν καλοῦσι
[9, 24]	τῆς Παρασωπίας. ὁ γὰρ Ἀσωπὸς	καὶ	ὁ Ἰσμηνὸς διὰ τοῦ πεδίου
[9, 18]	γὰρ τοῦτο δυνατόν. ~Δηλοῖ δὲ	καὶ	ὁ Κηφισσὸς τοῦτο μάλιστα τὴν
[9, 24]	Ποτνιάδων ἵππων τῆς πόλεως πλησίον,	καὶ	ὁ Κιθαιρὼν δὲ οὐκ ἄπωθεν
[9, 11]	κατὰ χρησμὸν} δεῦρο τὸ Ἀμφιαράειον.	~Καὶ	ὁ Μυκαλησσὸς δὲ κώμη τῆς
[9, 19]	ἐξίησι· καὶ ὁ Περμησσὸς δὲ	καὶ	ὁ Ὀλμειός, ἐκ τοῦ Ἑλικῶνος
[9, 19]	εἰς τὴν Κωπαΐδα λίμνην ἐξίησι·	καὶ	ὁ Περμησσὸς δὲ καὶ ὁ
[9, 13]	παραλίας τῆς πρὸς Εὐβοίᾳ, καθάπερ	καὶ	ὁ ποιητὴς εἴρηκεν „Ἀνθηδόνα τ´
[9, 24]	Θηβαίων εἰσὶ καὶ αἱ Θεράπναι	καὶ	ὁ Τευμησσός, ὃν ἐκόσμησεν Ἀντίμαχος
[9, 40]	τοῦ μὲν οὖν πλούτου μάρτυς	καὶ	Ὅμηρος· διαριθμούμενος γὰρ τοὺς τόπους
[9, 35]	ἐν δὲ Λυδοῖς ἐστιν, ἧς	καὶ	Ὅμηρος μέμνηται „Ἰδομενεὺς δ´ ἄρα
[9, 20]	ἡ {Κ{ ηφισσίς, ἧς} μέμνηται	καὶ	Ὅμηρος „ὅς ῥ´ ἐν Ὕλῃ
[9, 19]	πόλεως τὴν ἀρχὴν λαμβάνει, καθάπερ	καὶ	Ὅμηρός φησιν „οἵ τε Λίλαιαν
[9, 2]	αἴτιον δὲ εἶναι τὸ λόγων	καὶ	ὁμιλίας τῆς πρὸς ἀνθρώπους ὀλιγωρῆσαι,
[9, 25]	Τάναγρα· τῶν δ´ ἄλλων ἐρείπια	καὶ	ὀνόματα λέλειπται. ~{Μετ} ὰ δὲ
[9, 23]	παρ´ ἣν ῥεῖ Ἀσωπὸς ποταμός,	καὶ	ὅτι ἐν Σικυωνίᾳ ἄλλος ἐστὶν
[9, 2]	Βοιωτίαν ἀποφαίνει τῶν ὁμόρων ἐθνῶν	καὶ	ὅτι μόνη τριθάλαττός ἐστι καὶ
[9, 20]	ἡ μὲν γάρ ἐστι μεγάλη	καὶ	οὐκ ἐν τῇ Θηβαΐδι, ἡ
[9, 27]	τῶν Κωπῶν, Ἁλιαρτὶς δὲ Ἁλιάρτου,	καὶ	οὕτως ἐπὶ τῶν ἄλλων, ὕστερον
[9, 2]	ἡγεμονίαν εὐφυῶς ἔχειν, ἀγωγῇ δὲ	καὶ	παιδείᾳ μὴ χρησαμένους ἐπεὶ μηδὲ
[9, 24]	καὶ γὰρ {παρα{ ρρεῖ} Πλαταιὰς	καὶ	παρὰ Τάναγραν ἐκδίδωσιν) ἐν δὲ
[9, 39]	συνέμεινε μέχρι τῆς Ῥωμαίων ἐπικρατείας·	καὶ	παρὰ τούτοις δὲ τιμώμενοι διατελοῦσι
[9, 25]	ποτε Θρᾷκες βιασάμενοι τοὺς Βοιωτοὺς	καὶ	Πελασγοὶ καὶ ἄλλοι βάρβαροι. αἱ
[9, 3]	ὡς δ´ αὕτως ὑπὸ Θρᾳκῶν	καὶ	Πελασγῶν ἐκπεσόντες ἐν Θετταλίᾳ συνεστήσαντο
[9, 42]	μετὰ τὴν τῆς Τροίας ἅλωσιν.	καὶ	περὶ Κάρυστον δ´ ἦν τις
[9, 26]	ὧν εἰρήκαμεν· ὡς δ´ αὕτως	καὶ	περὶ τῶν {ἄλλων „οἵ τ´}
[9, 1]	ἡ Βοιωτία, περὶ ἧς λέγοντα	καὶ	περὶ τῶν συνεχῶν ἐθνῶν ἀνάμνησιν
[9, 25]	ἐστιν ἐκείνῳ κατά τε ὕψος	καὶ	περίμετρον· ἄμφω γὰρ χιονόβολα τὰ
[9, 26]	τ´ Ἐλεῶν´} εἶχον ἠδ´ Ὕλην	καὶ	Πετεῶνα. Πετεὼν δὲ κώμη τῆς
[9, 20]	ἐν τῷ καταλόγῳ „ἠδ´ Ὕλην	καὶ	Πετεῶνα, ποιητικῶς, τοτὲ δὲ συστέλλων
[9, 25]	ἄμφω γὰρ χιονόβολα τὰ ὄρη	καὶ	πετρώδη, περιγράφεται δ´ οὐ πολλῇ
[9, 29]	δὲ Κορώνειαν καταλέγει καὶ Ἁλίαρτον	καὶ	Πλαταιὰς καὶ Γλίσσαντα. ἡ μὲν
[9, 17]	πλάτης τῶν κωπῶν εἰρῆσθαι πιθανὸν	καὶ	Πλαταιέας τοὺς ἀπὸ κωπηλασίας ζῶντας,
[9, 25]	μὲν ἀμφοτέρως λεγομένων καὶ ἑνικῶς	καὶ	πληθυντικῶς, καθάπερ καὶ ἀρρενικῶς καὶ
[9, 40]	λεχθῆναι. φαίνεται δὲ τὸ παλαιὸν	καὶ	πλουσία τις γεγονυῖα πόλις καὶ
[9, 40]	ἱερὸν ἱδρυσάμενος πρῶτος ἀμφότερα ἐμφαίνει,	καὶ	πλοῦτον καὶ δύναμιν, ὃς εἴτ´
[9, 4]	πέμπειν κατ´ ἔτος· καὶ δὴ	καὶ	ποιεῖν τοῦτο· ἀεὶ γάρ τινα
[9, 18]	καλεῖ τὸν {τόπον} ὁ ποιητὴς	„καὶ	ποιήενθ´ Ἁλίαρτον“ λέγων. ~Οὗτοι μὲν
[9, 18]	τὸν ῥέοντα διὰ τῆς Ἁλιαρτίας	καὶ	ποιοῦντα ἐνταῦθα τὸ ἕλος τὸ
[9, 24]	ῥεῖ, τὴν ὑπώρειαν αὐτοῦ κλύζων	καὶ	ποιῶν τοὺς Παρασωπίους εἰς κατοικίας
[9, 16]	μέχρι τῶν οἰκουμένων τόπων ὥστε	καὶ	πόλεις καταπίνεσθαι καὶ χώρας, ἀνοιχθέντων
[9, 13]	τὸ ἱερόν, ἦν δέ ποτε	καὶ	πόλις· ἐγγὺς δὲ τῶν {Αἰγῶν}
[9, 22]	ὅσον πεντήκοντα σταδίους· ῥεῖ δὲ	καὶ	ποταμὸς δι´ αὐτῆς Σχοινοῦς. ~Σκῶλος
[9, 34]	εἶναι τρικόρυφον ὁ αὐτὸς ποιητής	„καί	ποτε τὸν τρικάρανον Πτωίου κευθμῶνα
[9, 24]	δὲ καὶ ἡ Δίρκη κρήνη	καὶ	Πότνιαι, ἐφ´ ὧν μυθεύεται τὰ
[9, 13]	τοῦ Αἰγαίου· ἐμνήσθημεν δ´ αὐτοῦ	καὶ	πρότερον. δίαρμα δ´ ἐστὶν ἀπὸ
[9, 2]	βαρβάρους βία λόγου κρείττων ἐστί.	καὶ	Ῥωμαῖοι δὲ τὸ παλαιὸν μὲν
[9, 37]	δὲ τοὺς τόπους τοὺς αὐτοὺς	καὶ	Ῥωμαῖοι τὰς Μιθριδάτου δυνάμεις πολλῶν
[9, 16]	διὰ τὴν εὐκαρπίαν. ὑπάντρου δὲ	καὶ	σηραγγώδους οὔσης κατὰ βάθους τῆς
[9, 2]	Κορινθιακῷ τὰ ἐκ τῆς Ἰταλίας	καὶ	Σικελίας καὶ Λιβύης δεχομένη, ἐπὶ
[9, 33]	ἐπῄει γᾶν τε καὶ θάλασσαν,	καὶ	σκοπιαῖσιν {μεγάλαι} ς ὀρέων ὕπερ
[9, 3]	τὰς Θήβας τῇ Καδμείᾳ προσέκτισαν,	καὶ	συνεφύλαξαν τὴν ἀρχὴν ἡγούμενοι τῶν
[9, 29]	ποταμῶ παρ´ ὄχθαις. ἐνταῦθα δὲ	καὶ	τὰ Παμβοιώτια συντέλουν· συγκαθίδρυται δὲ
[9, 13]	τὴν χώραν ἐκάλεσεν. ἐνταῦθα δὲ	καὶ	τὰ περὶ τὸν Γλαῦκον μυθεύεται
[9, 25]	μόνη συνέστηκε τῶν Βοιωτιακῶν πόλεων	καὶ	Τάναγρα· τῶν δ´ ἄλλων ἐρείπια
[9, 16]	μὲν πλεῖσθαι ποτὲ δὲ πεζεύεσθαι,	καὶ	τὰς αὐτὰς πόλεις ποτὲ μὲν
[9, 24]	τε Σκῶλον καὶ τὸν Ἐτεωνὸν	καὶ	τὰς Ἐρύθρας· καὶ γὰρ {παρα{
[9, 2]	τὴν κατ´ Αἴγυπτον καὶ Κύπρον	καὶ	τὰς νήσους θάλατταν τῇ δὲ
[9, 31]	Πλαταιὰς ὁ Ἀσωπός. ἐνταῦθα Μαρδόνιον	καὶ	τὰς τριάκοντα μυριάδας Περσῶν αἱ
[9, 4]	μὲν ἀκρίτους κτείνειν τοὺς πράξαντας,	καὶ	ταῦτ´ ἐν ἱερῷ, μὴ δοκιμάσαι,
[9, 2]	χώρας πάμπολυ διαφέρει. ~Ἔφορος δὲ	καὶ	ταύτῃ κρείττω τὴν Βοιωτίαν ἀποφαίνει
[9, 2]	φῦλα τὴν πραγματείαν ἔχειν, ἐπέθεντο	καὶ	ταύτῃ τῇ ἀγωγῇ καὶ κατέστησαν
[9, 9]	περὶ αὐτὸν ἀπάτην μεταγνῶναί τε	καὶ	ταφῆς ἀξιῶσαι τὸν ἀναιτίως ἀποθανόντα.
[9, 3]	μὲν ὑπὸ βαρβάρων ᾠκεῖτο Ἀόνων	καὶ	Τεμμίκων ἐκ τοῦ Σουνίου πεπλανημένων
[9, 39]	εἶχον πρότερον, καὶ μάλιστ´ ἐπειδὴ	καὶ	τῇ δευτέρᾳ συμβολῇ τῇ περὶ
[9, 28]	θαλάττης ὅμορον Θεσπιεῦσι τὸ χωρίον	καὶ	τῇ Κορωνειακῇ, ὑποπεπτωκὸς ἐκ τοῦ
[9, 1]	δ´ ἑσπέριον τόν τε Ἰσθμὸν	καὶ	τὴν {Ἀλκυονίδα θάλ} ατταν τὴν
[9, 2]	τῇ δ´ ἐπὶ τὸν Σαλγανέα	καὶ	τὴν Ἀνθηδόνα, τῇ μὲν εἶναι
[9, 35]	τῇ Θετταλικῇ. ~Οἱ δέ φασι	καὶ	τὴν Ἄρνην ὑπὸ τῆς λίμνης
[9, 3]	ὃς τήν τε Καδμείαν ἐτείχισε	καὶ	τὴν ἀρχὴν τοῖς ἐκγόνοις ἀπέλιπεν.
[9, 2]	τὸν Ἑλλήσποντον. προστίθησι δὲ ὅτι	καὶ	τὴν Εὔβοιαν τρόπον τινὰ μέρος
[9, 36]	τὴν θεὸν γεγενῆσθαι ἐνθάδε, καθάπερ	καὶ	τὴν Ἥραν ἐν Ἄργει, καὶ
[9, 35]	Ἄρνην ὑπὸ τῆς λίμνης καταποθῆναι	καὶ	τὴν Μίδειαν. Ζηνόδοτος δὲ γράφων
[9, 25]	συμ} βέβηκε τὰς Πηγὰς κεῖσθαι	καὶ	τὴν Οἰνόην, {πε{ ρὶ ὧν
[9, 4]	δ´ ἐπιθέσθαι· ἀφ´ οὗ δὴ	καὶ	τὴν παροιμίαν εἰρῆσθαι „Θρᾳκία παρεύρεσις.
[9, 25]	Ἑλικῶνα ταῖς Μούσαις καθιερώσαντας, οἳ	καὶ	τὴν Πιερίδα καὶ τὸ Λείβηθρον
[9, 25]	τὴν Πιερίδα καὶ τὸ Λείβηθρον	καὶ	τὴν Πίμπλειαν ταῖς αὐταῖς θεαῖς
[9, 2]	τῇ δὲ τὴν κατὰ Μακεδόνας	καὶ	τὴν Προποντίδα καὶ τὸν Ἑλλήσποντον.
[9, 2]	τῇ μὲν ἐπὶ τὴν Αὐλίδα	καὶ	τὴν Ταναγρικὴν τῇ δ´ ἐπὶ
[9, 1]	ἀπὸ Σουνίου} μέχρι Ἰσθμοῦ παραλίαν	καὶ	τὴν ὡς ἂν ς ὀρεινὴν
[9, 21]	{δ´ ἀπὸ τῆς Ὑρί} ης	καὶ	τῆς Αὐλίδος, περὶ ὧν εἰρήκαμεν.
[9, 31]	τῶν ὅρων τῶν τῆς Ἀττικῆς	καὶ	τῆς Βοιωτίας. {αἱ} γὰρ Ἐλευθεραὶ
[9, 31]	ἐν τῇ Θηβαϊκῇ πλησίον Τευμησσοῦ	καὶ	τῆς Καδμείας, ᾧ ὑποπ} ίπτει
[9, 19]	πρόεισιν, εἶτα διὰ τῆς Ὀρχομενίας	καὶ	τῆς Κορωνειακῆς εἰς τὴν Κωπαΐδα
[9, 30]	στενῷ χωρίῳ μεταξὺ ὑπερκειμένου ὄρους	καὶ	τῆς Κωπαΐδος λίμνης πλησίον τοῦ
[9, 34]	τὸ Πτῷον τοῦ Τηνερικοῦ πεδίου	καὶ	τῆς Κωπαΐδος λίμνης πρὸς Ἀκραιφίῳ·
[9, 5]	σφᾶς πάλιν ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε	καὶ	τῆς τῶν Ἑλλήνων ἀρχῆς ἀμφισβητῆσαι
[9, 38]	κεῖται δὲ μεταξὺ τοῦ Ἑλικῶνος	καὶ	τῆς Χαιρωνείας, Κορωνείας πλησίον. ~Τὰ
[9, 2]	τοὺς ἀεὶ προϊσταμένους αὐτῆς, εἰ	καί	{τί} ποτε κατώρθωσαν, ἐπὶ μικρὸν
[9, 11]	εἰς Χαλκίδα· ὡς δ´ αὕτως	καὶ	τὸ Ἅρμα, τῆς Ταναγραϊκῆς κώμη
[9, 27]	Ἁλίαρτος Ὠκαλέα Ἀλαλκομεναὶ Τιλφούσιον Κορώνεια.	καὶ	τό γε παλαιὸν οὐκ ἦν
[9, 25]	Ἄσκρη καὶ ἔτι αἱ Θεσπιαὶ	καὶ	τὸ ἐπίνειον αὐτῆς ἡ Κρέουσα.
[9, 4]	προφῆτιν κατὰ τὸ συγγενὲς (ἐπειδὴ	καὶ	τὸ ἱερὸν Πελασγικὸν ἐξ ἀρχῆς
[9, 10]	δ´ ἐστὶ τόπος Ὠρωποῦ πλησίον	καὶ	τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀμφιαράου καὶ
[9, 25]	καθιερώσαντας, οἳ καὶ τὴν Πιερίδα	καὶ	τὸ Λείβηθρον καὶ τὴν Πίμπλειαν
[9, 10]	καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀμφιαράου	καὶ	τὸ Ναρκίσσου τοῦ Ἐρετριέως μνῆμα
[9, 34]	δ´ ἦν τό τε μαντεῖον	καὶ	τὸ ὄρος· τὸ δ´ Ἀκραίφιον
[9, 35]	τῇ λίμνῃ αἵ τε Ἀλαλκομεναὶ	καὶ	τὸ Τιλφώσσιον, τῶν δ´ ἄλλων
[9, 33]	κἂν ᾖ ψιλά· τοιοῦτόν ἐστι	καὶ	τὸ τοῦ Πινδάρου περὶ τοῦ
[9, 36]	Τιλφώσσιον, ὑφ´ ᾧ Τιλφῶσσα κρήνη	καὶ	τὸ τοῦ Τειρεσίου μνῆμα ἐκεῖ
[9, 27]	τὸ Τειρεσίου μνῆμα· αὐτοῦ δὲ	καὶ	τὸ τοῦ {Τιλ{ φωσσίου Ἀπόλλω}
[9, 25]	ἱερὸν καὶ ἡ Ἵππου κρήνη	καὶ	τὸ τῶν Λειβηθρίδων νυμφῶν ἄντρον·
[9, 15]	τὴν ἀρχὴν συνεχῆ τοῖς Μεγαρικοῖς	καὶ	τοῖς Ἀττικοῖς ὄρεσιν, εἶτ´ ἐπιστρέφων
[9, 16]	δ´ ἐπιπολῆς, τοῖς τε λιμναίοις	καὶ	τοῖς ποταμίοις. ἐγχωσθέντων δὲ κατὰ
[9, 16]	δὲ δι´ ὑπονόμων· συμβαίνει δὴ	καὶ	τοῖς ὕδασι τοῖς μὲν δι´
[9, 35]	Ἡσιόδου περὶ τῆς πατρίδος λεχθεῖσι	καὶ	τοῖς ὑπ´ Εὐδόξου πολὺ χείρω
[9, 2]	κατὰ Μακεδόνας καὶ τὴν Προποντίδα	καὶ	τὸν Ἑλλήσποντον. προστίθησι δὲ ὅτι
[9, 24]	Πλαταιέων φασὶ τόν τε Σκῶλον	καὶ	τὸν Ἐτεωνὸν καὶ τὰς Ἐρύθρας·
[9, 29]	μετὰ τὰ Τρωικά, ὅτε περ	καὶ	τὸν Ὀρχομενὸν ἔσχον· κρατήσαντες δὲ
[9, 29]	ἱερὸν ἱδρύσαντο ὁμώνυμον τῷ Θετταλικῷ,	καὶ	τὸν παραρρέοντα ποταμὸν Κουάριον προσηγόρευσαν
[9, 23]	αὐτὸς ἴναι, μήτ´ ἄλλῳ ἕπεσθαι.	καὶ	τὸν Πενθέα δὲ ἐνθένδε καταγόμενον
[9, 34]	τὸν τρικάρανον Πτωίου κευθμῶνα κατέσχεθε·	καὶ	τὸν Τήνερον καλεῖ „ναοπόλον μάντιν
[9, 11]	βλεπόντων ὡς ἐπὶ τὸ Ἅρμα	καὶ	τότε πεμπόντων τὴν θυσίαν εἰς
[9, 30]	τοῦ Περμησσοῦ καὶ τοῦ Ὀλμειοῦ	καὶ	τοῦ ἕλους τοῦ φύοντος τὸν
[9, 18]	οὖν παυσαμένης τῆς πλημμυρίδος, παῦλα	καὶ	τοῦ κινδύνου τοῖς παροικοῦσιν ὑπῆρξε,
[9, 33]	ὄνομα παρέτρεψε τοῦ Κουαρίου, οὕτω	καὶ	τοῦ Ὀγχηστοῦ κατέψευσται πρὸς ταῖς
[9, 30]	Κωπαΐδος λίμνης πλησίον τοῦ Περμησσοῦ	καὶ	τοῦ Ὀλμειοῦ καὶ τοῦ ἕλους
[9, 11]	τῷ τείχει μεταξὺ τοῦ Πυθίου	καὶ	τοῦ Ὀλυμπίου. περὶ δὲ τοῦ
[9, 16]	τῶν αὐτῶν ἢ ἄλλων ἀνακαλύπτεσθαι,	καὶ	τοὺς αὐτοὺς τόπους ποτὲ μὲν
[9, 4]	πολέμου χρηστηριασομένους ἀπελθεῖν, ἀπελθεῖν δὲ	καὶ	τοὺς Βοιωτούς· τὸν μὲν οὖν
[9, 40]	τοῖς Ὀρχομενίοις ὂν πλησίον οἰκοῦσι·	καὶ	τοῦτ´ οὖν τεκμήριον τοῦ πλούτου
[9, 26]	μετωνόμασται Φοινικίς· τῆς δὲ Θηβαίας	καὶ	τοῦτο λέγεται, {ὑπ´ ἐνί} ων
[9, 14]	Ἅρματος Μυκαλησσοῦ Φαρῶν. γράφουσι δὲ	καὶ	τοῦτο „Νῦσάν τε ζαθέην. κώμη
[9, 25]	ἐστι τοῦ Ἑλικῶνος, ἐφ´ ὑψηλοῦ	καὶ	τραχέος τόπου κειμένη, ἀπέχουσα τῶν
[9, 23]	ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι, δυσοίκητος τόπος	καὶ	τραχύς, ἀφ´ οὗ καὶ ἡ
[9, 19]	μεγάλη, τὴν περίμετρον ἔχουσα ὀγδοήκοντα	καὶ	τριακοσίων σταδίων, αἱ δὲ ἐκρύσεις
[9, 2]	ἐπὶ μὲν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ	καὶ	τῷ Κορινθιακῷ τὰ ἐκ τῆς
[9, 33]	Ἁλιαρτίᾳ πρὸς τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ	καὶ	τῷ Τηνερικῷ πεδίῳ, ἐν ὕψει
[9, 19]	τοῦ δεχομένου τὸν Κηφισσὸν χάσματος	καὶ	τῶν ἑλῶν. ~{Τῶν δὲ περι}
[9, 5]	ὑπό τε τούτου τοῦ πολέμου	καὶ	τῶν Μακεδόνων ἐπιθεμένων τοῖς Ἕλλησιν,
[9, 21]	τόπων τῶν τε {ἀξ{ ιολόγων	καὶ	τῶν μή· καὶ} χαλεπὸν ἐν
[9, 23]	καταγόμενον διασπασθῆναί φασιν. ἦν δὲ	καὶ	τῶν περὶ Ὄλυνθον πόλεων ὁμώνυμος
[9, 42]	Ὀρχομενίας ὁ Πανοπεύς, Φωκικὴ πόλις,	καὶ	Ὑάμπολις· τούτοις δ´ ὁμορεῖ Ὀποῦς,
[9, 3]	τοῦ Σουνίου πεπλανημένων καὶ Λελέγων	καὶ	Ὑάντων· εἶτα Φοίνικες ἔσχον οἱ
[9, 19]	Φωκεῦσι πόλεων, καὶ διὰ Παραποταμίων	καὶ	Φανοτέων ὁμοίως Φωκικῶν πολισμάτων, εἰς
[9, 36]	ἀρχαῖον ἱερὸν Ἀθηνᾶς σφόδρα τιμώμενον,	καί	φασί γε τὴν θεὸν γεγενῆσθαι
[9, 2]	οὖν χώραν ἐπαινεῖ διὰ ταῦτα,	καί	φησι πρὸς ἡγεμονίαν εὐφυῶς ἔχειν,
[9, 2]	δὲ ἤρξαντο πρὸς ἡμερώτερα ἔθνη	καὶ	φῦλα τὴν πραγματείαν ἔχειν, ἐπέθεντο
[9, 21]	{ἀξ{ ιολόγων καὶ τῶν μή·	καὶ}	χαλεπὸν ἐν τοσούτοις καὶ ἀσήμοις
[9, 16]	τόπων ὥστε καὶ πόλεις καταπίνεσθαι	καὶ	χώρας, ἀνοιχθέντων δὲ τῶν αὐτῶν
[9, 26]	δὲ τῆς Ἁλιαρτίας καὶ Μεδεὼν	καὶ	Ὠκαλέα. ~Εἶτά φησι „Κώπας Εὔτρησίν
[9, 13]	Κηφισσὸς ἐκδίδωσι, καὶ ἔτι ἐπέκεινα	Ἁλαί,	ὁμώνυμοι τοῖς Ἀττικοῖς δήμοις. κατὰ
[9, 33]	τε καὶ θάλασσαν, καὶ σκοπιαῖσιν	{μεγάλαι}	ς ὀρέων ὕπερ ἔστα, καὶ
[9, 5]	ἀξιολόγου τύπον σώζουσι· καὶ {αἱ}	ἄλλαι	δὲ πόλεις ἀνάλογον πλὴν Τανάγρας
[9, 27]	τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ· αἱ δ´	ἄλλαι	κύκλῳ εἰσὶν αἵδε, Ἀκραιφίαι Φοινικὶς
[9, 4]	ταῦτ´ ἐν ἱερῷ, μὴ δοκιμάσαι,	καθιστάναι	δ´ εἰς κρίσιν, καλεῖν δ´
[9, 35]	περικειμένων τῇ λίμνῃ αἵ τε	Ἀλαλκομεναὶ	καὶ τὸ Τιλφώσσιον, τῶν δ´
[9, 27]	Ἀκραιφίαι Φοινικὶς Ὀγχηστὸς Ἁλίαρτος Ὠκαλέα	Ἀλαλκομεναὶ	Τιλφούσιον Κορώνεια. καὶ τό γε
[9, 5]	δ´ ἱκανῶς συμμένουσι πρὸς ἐκείνας	κρινόμεναι.	~Ἑξῆς δὲ τὴν περιήγησιν τῆς
[9, 4]	ὅτι τὰς σπονδὰς παρέβαινον, μὴ	παραβῆναι	φάσκειν ἐκείνους· συνθέσθαι γὰρ ἡμέρας,
[9, 11]	τόπον· οἱ δὲ τοῦ Ἀδράστου	συντριβῆναι	τὸ ἅρμα φεύγοντός φασιν ἐνταῦθα,
[9, 9]	τοῦ Μαλιακοῦ κόλπου, ὅν φασιν	ἀναιρεθῆναι	πρὶν ἢ τῷ Εὐρίπῳ συνάπτειν
[9, 2]	πρὸς ἀνθρώπους ὀλιγωρῆσαι, μόνης δ´	ἐπιμεληθῆναι	τῆς κατὰ πόλεμον ἀρετῆς. ἔδει
[9, 3]	πολὺν χρόνον, ὥστε καὶ Βοιωτοὺς	κληθῆναι	πάντας. εἶτ´ ἀνέστρεψαν εἰς τὴν
[9, 35]	τὴν Ἄρνην ὑπὸ τῆς λίμνης	καταποθῆναι	καὶ τὴν Μίδειαν. Ζηνόδοτος δὲ
[9, 18]	αὐξομένης γὰρ αὐτῆς ὥστε κινδυνεύειν	καταποθῆναι	τὰς Κώπας, {ἃς} ὅ τε
[9, 23]	τὸν Πενθέα δὲ ἐνθένδε καταγόμενον	διασπασθῆναί	φασιν. ἦν δὲ καὶ τῶν
[9, 35]	καὶ Λεῦκτρα, περὶ ὧν ἄξιον	μνησθῆναι.	~Ἀλαλκομενῶν τοίνυν μέμνηται ὁ ποιητής,
[9, 42]	πεδίῳ, ἐπιπολαζόντων δὲ τῶν ὑδάτων	ἀνοικισθῆναι	πρὸς τὸ Ἀκόντιον ὄρος, παρατεῖνον
[9, 18]	Βοιωτίας ἐπῆρξε καλουμένης τότε Ὠγυγίας,	ἀφανισθῆναι	δὲ ταύτας ἐπικλυσθείσας ὕστερον. γενέσθαι
[9, 5]	ἑαυτῶν συμπέμψαντες, ὥστε καὶ Βοιωτικὴν	προσαγορευθῆναι.	ὕστερον δὲ χρόνοις πολλοῖς ὁ
[9, 40]	τυραννοῦντι αὐτῶν, ὃν ὑφ´ Ἡρακλέους	καταλυθῆναί	φασιν. Ἐτεοκλῆς δέ, τῶν βασιλευσάντων
[9, 21]	{τόπω{ ν ὑπογράφουσιν ὥστε} λόγῳ	περιληφθῆναι	σαφῶς, ὅτι ὁ {ποιητὴς ἀτάκτως
[9, 40]	φασιν, ὅθεν τοὺς Ἀργοναύτας Μινύας	λεχθῆναι.	φαίνεται δὲ τὸ παλαιὸν καὶ
[9, 11]	ἱερὸν αὐτοῦ, τὸ ἅρμα ἔρημον	ἐνεχθῆναι	ἐπὶ τὸν ὁμώνυμον τόπον· οἱ
[9, 11]	Φιλόχορος δ´ ὑπὸ τῶν κωμητῶν	σωθῆναί	φησιν αὐτόν, καὶ διὰ τοῦτο
[9, 11]	τὸν δὲ διὰ τοῦ Ἀρείονος	σωθῆναι.	Φιλόχορος δ´ ὑπὸ τῶν κωμητῶν
[9, 23]	παροιμία „εἰς Σκῶλον μήτ´ αὐτὸς	ἴναι,	μήτ´ ἄλλῳ ἕπεσθαι. καὶ τὸν
[9, 39]	τὸ μέντοι μὴ ὑφ´ ἑτέροις	εἶναι	καίπερ οὕτως ἐπταικόσι συνέμεινε μέχρι
[9, 2]	καὶ τὴν Ἀνθηδόνα, τῇ μὲν	εἶναι	συνεχῆ τὴν κατ´ Αἴγυπτον καὶ
[9, 4]	ἐπὶ τὰς ἱερείας, ταύτας δὲ	εἶναι	τὰς προφήτιδας αἳ λοιπαὶ τριῶν
[9, 2]	γευσαμένους αὐτῆς μόνον· αἴτιον δὲ	εἶναι	τὸ λόγων καὶ ὁμιλίας τῆς
[9, 25]	οὗ τεκμαίροιτ´ ἄν τις Θρᾷκας	εἶναι	τοὺς τὸν Ἑλικῶνα ταῖς Μούσαις
[9, 34]	τὸ Πτῷον ὄρος, ὅ φησιν	εἶναι	τρικόρυφον ὁ αὐτὸς ποιητής „καί
[9, 42]	Πόντῳ καλουμένους Ἀχαιοὺς ἀποίκους Ὀρχομενίων	εἶναι	τῶν μετὰ Ἰαλμένου πλανηθέντων ἐκεῖσε
[9, 2]	κατὰ πόλεμον ἀρετῆς. ἔδει δὲ	προσθεῖναι	διότι τοῦτο πρὸς Ἕλληνας μάλιστα
[9, 2]	κατώρθωσαν, ἐπὶ μικρὸν τὸν χρόνον	συμμεῖναι,	καθάπερ Ἐπαμεινώνδας ἔδειξε· τελευτήσαντος γὰρ
[9, 21]	σάκος μετεπέμπετο. ~{Αὗται δ´ αἱ}	λίμναι	τὴν τάξιν τῶν ἐφεξῆς {τόπω{
[9, 40]	λαμβάνειν χάριτας εἴτ´ ἐν τῷ	διδόναι	κατορθῶν εἴτε καὶ ἀμφότερα, τὰς
[9, 24]	τῇ Θηβαίων εἰσὶ καὶ αἱ	Θεράπναι	καὶ ὁ Τευμησσός, ὃν ἐκόσμησεν
[9, 13]	εἰσὶ μέντοι ἔτι προϊόντι μικρὸν	πολίχναι	δύο τῶν Βοιωτῶν, Λάρυμνά τε,
[9, 37]	μὲν ἀπολέσθαι τοὺς δὲ καὶ	ἁλῶναι.	~Λεβάδεια δ´ ἐστίν, ὅπου Διὸς
[9, 4]	ἄνδρας ἀπογνῶναι, τὰς δὲ γυναῖκας	καταγνῶναι,	ἴσων δὲ τῶν ψήφων γενομένων
[9, 9]	βάρβαρον τὴν περὶ αὐτὸν ἀπάτην	μεταγνῶναί	τε καὶ ταφῆς ἀξιῶσαι τὸν
[9, 4]	ἀριθμόν· τοὺς μὲν οὖν ἄνδρας	ἀπογνῶναι,	τὰς δὲ γυναῖκας καταγνῶναι, ἴσων
[9, 11]	ἰσοπολιτείαν αὐτοῖς παρὰ τῶν Ἀργείων	ὑπάρξαι.	~Ἔστι δὲ τῷ ἐκ Θηβῶν
[9, 8]	τῶν Ἑλλήνων ἐν τῷ μεγάλῳ	ὑπάρξαι	λιμένι. καὶ ὁ Εὔριπος δ´
[9, 35]	ἐκ Τάρνης „ἐριβώ„ λακος εἰληλούθει.	λοιπαὶ	δ´ εἰσὶ τῶν μὲν περικειμένων
[9, 4]	δὲ εἶναι τὰς προφήτιδας αἳ	λοιπαὶ	τριῶν οὐσῶν περιῆσαν· λεγόντων δ´
[9, 31]	καὶ τῆς Βοιωτίας. {αἱ} γὰρ	Ἐλευθεραὶ	πλησίον, ἃς οἱ μὲν {τῆς
[9, 12]	τούτων ἄποικοι αἱ ἐν Ἰωνίᾳ	Ἐρυθραί.	καὶ ὁ Ἑλεὼν δ´ ἐστὶ
[9, 4]	καὶ ταῦτ´ ἐν ἱερῷ, μὴ	δοκιμάσαι,	καθιστάναι δ´ εἰς κρίσιν, καλεῖν
[9, 36]	ἀπὸ πατρίδων τούτων ἀμφοτέρας οὕτως	ὀνομάσαι.	διὰ τοῦτο δ´ ἴσως οὐδ´
[9, 4]	τῶν ψήφων γενομένων τὰς ἀπολυούσας	νικῆσαι·	ἐκ δὲ τούτων Βοιωτοῖς μόνοις
[9, 28]	ἐνταῦθά φασι Ζῆθον καὶ Ἀμφίονα	οἰκῆσαι	πρὶν βασιλεῦσαι Θηβῶν. ἡ δὲ
[9, 40]	ἔθνους τοῦ Μινυῶν· ἐντεῦθεν δὲ	ἀποικῆσαί	τινας τῶν Μινυῶν εἰς Ἰωλκόν
[9, 2]	καὶ ὁμιλίας τῆς πρὸς ἀνθρώπους	ὀλιγωρῆσαι,	μόνης δ´ ἐπιμεληθῆναι τῆς κατὰ
[9, 5]	καὶ τῆς τῶν Ἑλλήνων ἀρχῆς	ἀμφισβητῆσαι	Θηβαίους δυσὶ μάχαις κρατήσαντας Λακεδαιμονίους.
[9, 18]	τὸν Τρίτωνα ποταμόν· λέγεται {δ´	οἰκίσαι}	Κέκροπα, ἡνίκα τῆς Βοιωτίας ἐπῆρξε
[9, 32]	Ἐπιγόνων ἄφοδον, τὴν Καδμείαν ἀδυνατοῦντας	ἀνακτίσαι·	ἐπεὶ δὲ ἡ Καδμεία ἐκαλεῖτο
[9, 28]	Ζῆθον καὶ Ἀμφίονα οἰκῆσαι πρὶν	βασιλεῦσαι	Θηβῶν. ἡ δὲ Θίσβη Θίσβαι
[9, 9]	ἀπάτην μεταγνῶναί τε καὶ ταφῆς	ἀξιῶσαι	τὸν ἀναιτίως ἀποθανόντα. ~Καὶ ἡ
[9, 12]	μη} οἱ δ´ ἐξ αὐτῆς	Ὑσιᾶται	λέγονται. τῶν δ´ Ἐρυθρῶν τούτων
[9, 18]	Ἀθήνας παρὰ τὸν Τρίτωνα ποταμόν·	λέγεται	{δ´ οἰκίσαι} Κέκροπα, ἡνίκα τῆς
[9, 26]	τῆς δὲ Θηβαίας καὶ τοῦτο	λέγεται,	{ὑπ´ ἐνί} ων δὲ τῆς
[9, 25]	Κρέουσα. τοῦτο δὲ καὶ κοιλότατον	νομίζεται	τὸ μέρος τοῦ Κρισαίου κόλπου
[9, 20]	οὐ γὰρ λίμνην τὴν Κωπαΐδα	βούλεται	λέγειν, ὡς οἴονταί τινες, ἀλλὰ
[9, 40]	ὅθεν τοὺς Ἀργοναύτας Μινύας λεχθῆναι.	φαίνεται	δὲ τὸ παλαιὸν καὶ πλουσία
[9, 14]	ζαθέην. ἡ γὰρ Νῖσα οὐδαμοῦ	φαίνεται	τῆς Βοιωτίας, ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος
[9, 17]	ἄπωθεν κεῖσθαι. ~Διττῶς δὲ τοῦτο	γίνεται·	καὶ γὰρ μενουσῶν ἀκινήτων τῶν
[9, 40]	φησιν „οὐδ´ ὅς´ ἐς Ὀρχομενὸν	ποτινίσσεται,	„οὐδ´ ὅσα Θήβας Αἰγυπτίας. τῆς
[9, 34]	Τηνερικὸν πεδίον ἀπὸ Τηνέρου προσηγόρευται	μυθεύεται	δ´ Ἀπόλλωνος υἱὸς ἐκ Μελίας,
[9, 24]	κρήνη καὶ Πότνιαι, ἐφ´ ὧν	μυθεύεται	τὰ περὶ τὸν Ποτνιέα Γλαῦκον
[9, 13]	καὶ τὰ περὶ τὸν Γλαῦκον	μυθεύεται	τὸν Ἀνθηδόνιον, ὅν φασιν εἰς
[9, 25]	χιονόβολα τὰ ὄρη καὶ πετρώδη,	περιγράφεται	δ´ οὐ πολλῇ χώρᾳ. ἐνταῦθα
[9, 21]	ἡμῖν, ὑπ´ ἐκείνου δὲ παραλειφθέν.	ἄρχεται	{δ´ ἀπὸ τῆς Ὑρί} ης
[9, 33]	καὶ αὐτὸ ψιλόν. οἱ δὲ	ποιηταὶ	κοσμοῦσιν, ἄλση καλοῦντες τὰ ἱερὰ
[9, 26]	ὁ δὲ Βοιωτιακὸς ἀπ´ ἐκείνου	κέκληται,	πλησίον δ´ ἐστὶν Ὀγχηστοῦ ὑπὸ
[9, 8]	ὁ δ´ ἐκ τῆς Βοιωτίας·	διῳκοδόμηται	δ´ εἰς αὐτοὺς σῦριγξ. περὶ
[9, 35]	Λυδοῖς ἐστιν, ἧς καὶ Ὅμηρος	μέμνηται	„Ἰδομενεὺς δ´ ἄρα Φαῖστον „ἐνήρατο
[9, 20]	καὶ ἡ {Κ{ ηφισσίς, ἧς}	μέμνηται	καὶ Ὅμηρος „ὅς ῥ´ ἐν
[9, 36]	ὧν ἄξιον μνησθῆναι. ~Ἀλαλκομενῶν τοίνυν	μέμνηται	ὁ ποιητής, ἀλλ´ οὐκ ἐν
[9, 40]	ὁδόν. ~Ἑξῆς δ´ ὁ ποιητὴς	μέμνηται	τοῦ τῶν Ὀρχομενίων καταλόγου, χωρίζων
[9, 36]	ἴσως οὐδ´ ἐν τῷ καταλόγῳ	μέμνηται	τῶν ἐνταῦθα ἀνδρῶν, ἐπειδὴ ἱεροὶ
[9, 31]	οἱ δὲ} τῆς Βοιωτίας φασίν.	εἴρηται	δ´ ὅτι παραρρεῖ τὰς Πλαταιὰς
[9, 23]	Ὄλυνθον πόλεων ὁμώνυμος αὐτῇ Σκῶλος.	εἴρηται	δ´ ὅτι Παρασώπιοι καὶ κώμη
[9, 25]	νῦν ἔχουσι τὰ χωρία ταῦτα.	εἴρηται	δ´ ὅτι τὴν Βοιωτίαν ταύτην
[9, 27]	„Θίσβην. περὶ μὲν οὖν Κωπῶν	εἴρηται·	προσάρκτιος δέ ἐστιν ἐπὶ τῇ
[9, 21]	σαφῶς, ὅτι ὁ {ποιητὴς ἀτάκτως	χρῆται}	τοῖς ὀνόμασι τῶν τόπων τῶν
[9, 16]	λαμβανόντων· τὰ δ´ ἀνέψυκται καὶ	γεωργεῖται	παντοδαπῶς διὰ τὴν εὐκαρπίαν. ὑπάντρου
[9, 12]	φησι Πίνδαρος ἐν τοῖς διθυράμβοις·	κεῖται	δ´ ἐγγὺς Αὐλίδος. ἔνιοι δὲ
[9, 13]	τῶν ἄλλων τόπων πολὺ ἐλάττους·	κεῖται	δ´ ἐπὶ ὄρους ὑψηλοῦ τὸ
[9, 38]	καταβαίνει δ´ αὐτὸς ὁ χρηστηριαζόμενος·	κεῖται	δὲ μεταξὺ τοῦ Ἑλικῶνος καὶ
[9, 11]	Μυκαλησσὸς δὲ κώμη τῆς Ταναγραϊκῆς·	κεῖται	δὲ παρ´ ὁδὸν {τὴν ἐκ}
[9, 34]	τὸ δ´ Ἀκραίφιον καὶ αὐτὸ	κεῖται	ἐν ὕψει. φασὶ δὲ τοῦτο
[9, 12]	ἡ Τάναγρα κ- ἐν δεξιᾷ	κεῖται·	καὶ ἡ Ὑρία δὲ τῆς
[9, 28]	δὲ Θίσβη Θίσβαι νῦν λέγονται,	οἰκεῖται	δὲ μικρὸν ὑπὲρ τῆς θαλάττης
[9, 25]	καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος μυχόν·	ὑπέρκειται	γὰρ κατὰ τοῦτον μάλιστα τὸν
[9, 42]	μεταξὺ δ´ ὁ Μέλας ποταμός.	~Ὑπέρκειται	δ´ Ὀρχομενίας ὁ Πανοπεύς, Φωκικὴ
[9, 34]	καλεῖ „ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν ὁμοκλέα.	ὑπέρκειται	δὲ τὸ Πτῷον τοῦ Τηνερικοῦ
[9, 18]	ᾗ προσέθεσαν Ῥωμαῖοι τὴν ἄνω.	καλεῖται	δ´ ὁ τόπος Ἀγχόη· ἔστι
[9, 23]	ὅτι Παρασώπιοι καὶ κώμη τις	καλεῖται	ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ Τραχινίᾳ, παρ´
[9, 10]	Ναρκίσσου τοῦ Ἐρετριέως μνῆμα ὃ	καλεῖται	Σιγηλοῦ, ἐπειδὴ σιγῶσι παριόντες· τινὲς
[9, 16]	εἶτα ἐκρύσεις λαμβανόντων· τὰ δ´	ἀνέψυκται	καὶ γεωργεῖται παντοδαπῶς διὰ τὴν
[9, 36]	στρατείαν ἐκλιπόντες τὴν πόλιν ἐκεῖσε	λέγονται	καταφεύγειν καὶ εἰς τὸ ὑπερκείμενον
[9, 29]	οὖν ἐν τῇ Κορωνείᾳ Κορώνιοι	λέγονται,	οἱ δ´ ἐν τῇ Μεσσηνιακῇ
[9, 28]	ἡ δὲ Θίσβη Θίσβαι νῦν	λέγονται,	οἰκεῖται δὲ μικρὸν ὑπὲρ τῆς
[9, 12]	οἱ δ´ ἐξ αὐτῆς Ὑσιᾶται	λέγονται.	τῶν δ´ Ἐρυθρῶν τούτων ἄποικοι
[9, 14]	Ἴσος συστέλλοντι τὴν πρώτην συλλαβήν.	οἴονται	δέ τινες δεῖν γράφειν „Ἶσόν
[9, 20]	τὴν Κωπαΐδα βούλεται λέγειν, ὡς	οἴονταί	τινες, ἀλλὰ τὴν Ὑλικὴν προσαγορευομένην
[9, 19]	σταδίων, αἱ δὲ ἐκρύσεις οὐδαμοῦ	φαίνονται	πλὴν τοῦ δεχομένου τὸν Κηφισσὸν
[9, 19]	τῶν Φωκικῶν ὀρῶν οἱ ποταμοὶ	καταφέρονται,	ὧν ὁ Κηφισσὸς ἐκ Λιλαίας
[9, 32]	ὑπὸ Θήβας εἶχον“ οἱ μὲν	δέχονται	πολείδιόν τι Ὑποθήβας καλούμενον, οἱ
[9, 10]	ἐστὶν ἡ αὐτὴ τῇ Ταναγρικῇ·	καλοῦνται	δὲ καὶ Γεφυραῖοι οἱ Ταναγραῖοι.
[9, 17]	τῷ πλησιασμῷ κινδυνεύσαντες πολλάκις ἀπαλλαγὴν	πορίσωνται	τοῦ φόβου τὴν μετάληψιν τῶν
[9, 25]	δ´ ἄλλων ἐρείπια καὶ ὀνόματα	λέλειπται.	~{Μετ} ὰ δὲ Θεσπιὰς καταλέγει
[9, 14]	{πρός{ χωρος τοῦ Κιθα} ιρῶνος,	ἐκλέλειπται	δὲ νῦν. τινὲς δὲ γράφουσι
[9, 26]	Φοινικίῳ ὄρει, ἀφ´ οὗ καὶ	μετωνόμασται	Φοινικίς· τῆς δὲ Θηβαίας καὶ
[9, 18]	τὸν αὐλητικὸν κάλαμον. ἀλλ´ οὗτος	ἠφάνισται	τελέως, εἴτε τοῦ χάσματος διαχέοντος
[9, 33]	Κουαρίου, οὕτω καὶ τοῦ Ὀγχηστοῦ	κατέψευσται	πρὸς ταῖς ἐσχατιαῖς τοῦ Ἑλικῶνος
[9, 21]	ἐκ Λυδίας τὸ σάκος μετεπέμπετο.	~{Αὗται	δ´ αἱ} λίμναι τὴν τάξιν
[9, 5]	ἀνάλογον πλὴν Τανάγρας καὶ Θεσπιῶν·	αὗται	δ´ ἱκανῶς συμμένουσι πρὸς ἐκείνας
[9, 12]	τῆς Θηβαΐδος· ὅπου ὁ Ὑριεὺς	μεμύθευται	καὶ ἡ τοῦ Ὠρίωνος γένεσις,
[9, 34]	δὲ Τηνερικὸν πεδίον ἀπὸ Τηνέρου	προσηγόρευται	μυθεύεται δ´ Ἀπόλλωνος υἱὸς ἐκ
[9, 37]	Κορινθίους κατέστη τῆς Ἑλλάδος κύριος·	δείκνυται	δὲ κἀνταῦθα ταφὴ τῶν πεσόντων
[9, 39]	διὰ τὴν τῆς πολιτείας ἀρετήν.	δείκνυται	δὲ ὁ τόπος οὗτος κατὰ
[9, 31]	ἀπέδειξαν, Ἐλευθέρια προσαγορεύσαντες· ταφή τε	δείκνυται	δημοσία τῶν τελευτησάντων ἐν τῇ
[9, 35]	Ἄρνης γράφοντες· οὐδὲ γὰρ μία	δείκνυται	Τάρνη παρὰ τοῖς Βοιωτοῖς, ἐν
[9, 38]	ἐστίν, ὅπου Διὸς Τροφωνίου μαντεῖον	ἵδρυται,	χάσματος ὑπονόμου κατάβασιν ἔχον, καταβαίνει
[9, 29]	δὲ καὶ τὰ Παμβοιώτια συντέλουν·	συγκαθίδρυται	δὲ τῇ Ἀθηνᾷ ὁ Ἅιδης
[9, 33]	Πινδάρου περὶ τοῦ Ἀπόλλωνος λεγόμενον	{δι}	νηθεὶς ἐπῄει γᾶν τε καὶ
[9, 20]	μεγάλη καὶ οὐκ ἐν τῇ	Θηβαΐδι,	ἡ δὲ μικρά, ἐκεῖθεν δι´
[9, 27]	προσάρκτιος δέ ἐστιν ἐπὶ τῇ	Κωπαΐδι	λίμνῃ· αἱ δ´ ἄλλαι κύκλῳ
[9, 33]	ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ πρὸς τῇ	Κωπαΐδι	λίμνῃ καὶ τῷ Τηνερικῷ πεδίῳ,
[9, 25]	δὲ Ἑλικὼν συνεχής ἐστι τῇ	Φωκίδι	ἐκ τῶν πρὸς ἄρκτον αὐτοῦ
[9, 42]	μέχρι Παραποταμίων τῶν ἐν τῇ	Φωκίδι.	ἱστοροῦσι δὲ τοὺς ἐν τῷ
[9, 1]	ἐστὶν {ἡ Ἀττικὴ σὺν τῇ}	Μεγαρίδι	ὡς ἂν ταινία τις, τὸ
[9, 20]	μέγα πλούτοιο μεμηλώς, λίμνῃ κεκλιμένος	Κηφισσίδι.	οὐ γὰρ λίμνην τὴν Κωπαΐδα
[9, 20]	ἐπιφέρει γοῦν τῷ „λίμνῃ κεκλιμένος	Κηφισσίδι“	τὸ „πὰρ δὲ οἱ ἄλλοι
[9, 4]	εἰ μὲν παρεχρηστηρίασε, κολασθείσης αὐτῆς,	εἰ	δ´ οὐδὲν ἐκακούργησε, τὸ προσταχθὲν
[9, 2]	μηδὲ τοὺς ἀεὶ προϊσταμένους αὐτῆς,	εἰ	καί {τί} ποτε κατώρθωσαν, ἐπὶ
[9, 4]	μή, πρὸς ἀμφότερα ὀρθῶς ἔχειν,	εἰ	μὲν παρεχρηστηρίασε, κολασθείσης αὐτῆς, εἰ
[9, 14]	τοῖς περὶ νεῶν {ε} ἴη,	εἰ	μὴ τὴν Νῖσαν οὕτως εἴρηκεν·
[9, 25]	τὴν Οἰνόην, {πε{ ρὶ ὧν	εἰ}	ρήκαμεν. ὁ μὲν οὖν Ἑλικὼν
[9, 4]	καὶ δὴ καὶ ποιεῖν τοῦτο·	ἀεὶ	γάρ τινα τῶν ἀνακειμένων τριπόδων
[9, 36]	στρατείας. καὶ γὰρ καὶ ἀπόρθητος	ἀεὶ	διετέλεσεν ἡ πόλις, οὔτε μεγάλη
[9, 5]	ἐκείνου δ´ ἤδη πράττοντες ἐνδεέστερον	ἀεὶ	μέχρι εἰς ἡμᾶς οὐδὲ κώμης
[9, 2]	μὴ χρησαμένους ἐπεὶ μηδὲ τοὺς	ἀεὶ	προϊσταμένους αὐτῆς, εἰ καί {τί}
[9, 31]	Μνασάλκης ὁ ποιητής. Γλίσσαντα δὲ	λέγει	κατοικίαν ἐν τῷ Ὑπάτῳ ὄρει
[9, 25]	δὲ τὰ ἔπη. ~Θέσπειαν δὲ	λέγει	τὰς νῦν Θεσπιάς, πολλῶν ὀνομάτων
[9, 26]	λέλειπται. ~{Μετ} ὰ δὲ Θεσπιὰς	καταλέγει	Γραῖαν καὶ {Μυκα{ λησσόν, περ}
[9, 29]	ἑκατὸν ἑξήκοντα. ~Ἑξῆς δὲ Κορώνειαν	καταλέγει	καὶ Ἁλίαρτον καὶ Πλαταιὰς καὶ
[9, 36]	καθάπερ καὶ τὴν Ἥραν ἐν	Ἄργει,	καὶ διὰ τοῦτο τὸν ποιητὴν
[9, 2]	ἐπιμεληθῆναι τῆς κατὰ πόλεμον ἀρετῆς.	ἔδει	δὲ προσθεῖναι διότι τοῦτο πρὸς
[9, 18]	Κώπας, {ἃς} ὅ τε ποιητὴς	ὀνομάζει,	καὶ ἀπ´ αὐτῶν ἡ λίμνη
[9, 16]	δὲ πεδίων τούτων τὰ μὲν	λιμνάζει,	ποταμῶν ἀναχεομένων εἰς αὐτά, τῶν
[9, 33]	τοῦ Ἀπόλλωνος λεγόμενον {δι} νηθεὶς	ἐπῄει	γᾶν τε καὶ θάλασσαν, καὶ
[9, 35]	ὃς ἐκ Τάρνης „ἐριβώ„ λακος	εἰληλούθει.	λοιπαὶ δ´ εἰσὶ τῶν μὲν
[9, 17]	ἄπωθεν ἢ τῶν ἐν ὕψει.	παρακολουθεῖ	δὲ τοῖς οὕτως ἀνοικισθεῖσι τὸ
[9, 29]	ποταμὸν Κουάριον προσηγόρευσαν ὁμοφώνως τῷ	ἐκεῖ.	Ἀλκαῖος δὲ καλεῖ Κωράλιον λέγων
[9, 36]	καὶ τὸ τοῦ Τειρεσίου μνῆμα	ἐκεῖ	τελευτήσαντος κατὰ τὴν φυγήν. ~Χαιρώνεια
[9, 36]	οὔτε μεγάλη οὖσα οὔτ´ ἐν	εὐερκεῖ	χωρίῳ κειμένη, ἀλλ´ ἐν πεδίῳ·
[9, 40]	αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ Βοιωτιακοῦ ἔθνους.	καλεῖ	δὲ Μινύειον τὸν Ὀρχομενὸν ἀπὸ
[9, 29]	ὁμοφώνως τῷ ἐκεῖ. Ἀλκαῖος δὲ	καλεῖ	Κωράλιον λέγων {ὦ ´ν} ασς´
[9, 34]	κευθμῶνα κατέσχεθε· καὶ τὸν Τήνερον	καλεῖ	„ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν ὁμοκλέα. ὑπέρκειται
[9, 27]	χωρίον. Πίνδαρος δὲ καὶ Κηφισσίδα	καλεῖ	ταύτην· παρατίθησι γοῦν τὴν Τιλφῶσσαν
[9, 18]	προαναλισκόντων αὐτόν, ἀφ´ ὧν ποιήεντα	καλεῖ	τὸν {τόπον} ὁ ποιητὴς „καὶ
[9, 19]	ἄλλα} δὲ ῥεύματα εἰς αὐτὴν	ἐμβάλλει.	ἔστι μὲν οὖν μεγάλη, τὴν
[9, 19]	Λιλαίας Φωκικῆς πόλεως τὴν ἀρχὴν	λαμβάνει,	καθάπερ καὶ Ὅμηρός φησιν „οἵ
[9, 38]	ἵδρυται, χάσματος ὑπονόμου κατάβασιν ἔχον,	καταβαίνει	δ´ αὐτὸς ὁ χρηστηριαζόμενος· κεῖται
[9, 16]	ἐπιφανείας τοὺς δὲ δι´ ὑπονόμων·	συμβαίνει	δὴ καὶ τοῖς ὕδασι τοῖς
[9, 16]	τῶν πόρων αὔξεσθαι τὰς λίμνας	συμβαίνει	μέχρι τῶν οἰκουμένων τόπων ὥστε
[9, 2]	διπλέθρῳ. τὴν μὲν οὖν χώραν	ἐπαινεῖ	διὰ ταῦτα, καί φησι πρὸς
[9, 40]	Χαρίτων ἱερὸν ἱδρυσάμενος πρῶτος ἀμφότερα	ἐμφαίνει,	καὶ πλοῦτον καὶ δύναμιν, ὃς
[9, 2]	καὶ ταύτῃ κρείττω τὴν Βοιωτίαν	ἀποφαίνει	τῶν ὁμόρων ἐθνῶν καὶ ὅτι
[9, 31]	τὸ Ἀόνιον καλούμενον πεδίον, ὃ	διατείνει	{εἰς τὴν Καδμεία} ν ἀπὸ
[9, 21]	καὶ ἐν μεσογαίᾳ μηδαμοῦ τῇ	τάξει	διαπεσεῖν· ἡ παραλία δ´ ἔχει
[9, 32]	ἄφοδον, τὴν Καδμείαν ἀδυνατοῦντας ἀνακτίσαι·	ἐπεὶ	δὲ ἡ Καδμεία ἐκαλεῖτο Θῆβαι,
[9, 2]	δὲ καὶ παιδείᾳ μὴ χρησαμένους	ἐπεὶ	μηδὲ τοὺς ἀεὶ προϊσταμένους αὐτῆς,
[9, 2]	πρὸς Ἕλληνας μάλιστα χρήσιμόν ἐστιν,	ἐπεὶ	πρός γε τοὺς βαρβάρους βία
[9, 23]	Ἡρακλείᾳ τῇ Τραχινίᾳ, παρ´ ἣν	ῥεῖ	Ἀσωπὸς ποταμός, καὶ ὅτι ἐν
[9, 22]	τῶν Θηβῶν ὅσον πεντήκοντα σταδίους·	ῥεῖ	δὲ καὶ ποταμὸς δι´ αὐτῆς
[9, 23]	ἡ χώρα Ἀσωπία, δι´ ἧς	ῥεῖ.	~Ὁ Ἐτεωνὸς δὲ Σκάρφη μετωνομάσθη,
[9, 24]	παρ´ αὐτὸν δὲ ὁ Ἀσωπὸς	ῥεῖ,	τὴν ὑπώρειαν αὐτοῦ κλύζων καὶ
[9, 25]	{ἐνὶ κώμῃ} Ἄσκρῃ χεῖμα κακῇ,	θέρει	ἀργαλέῃ, οὐδέ ποτ´ {ἐσθλῇ} ὁ
[9, 1]	ἀρετῇ μέντοι τῆς χώρας πάμπολυ	διαφέρει.	~Ἔφορος δὲ καὶ ταύτῃ κρείττω
[9, 20]	πίονι δήμῳ, ἡ δὲ Βοιωτιακή·	ἐπιφέρει	γοῦν τῷ „λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισσίδι“
[9, 20]	καὶ Ἀνθηδόνος. Ὅμηρος δ´ ἑνικῶς	ἐκφέρει	τοτὲ μὲν ἐκτείνων τὴν πρώτην
[9, 26]	ἐστὶν Ὀγχηστοῦ ὑπὸ τῷ Φοινικίῳ	ὄρει,	ἀφ´ οὗ καὶ μετωνόμασται Φοινικίς·
[9, 31]	λέγει κατοικίαν ἐν τῷ Ὑπάτῳ	ὄρει	ὅ ἐστιν ἐν τῇ Θηβαϊκῇ
[9, 27]	Τιλφῶσσαν κρήνην ὑπὸ τῷ Τιλφωσσίῳ	ὄρει	ῥέουσαν πλησίον Ἁλιάρτου καὶ Ἀλαλκομενῶν,
[9, 42]	πόλις, καὶ Ὑάμπολις· τούτοις δ´	ὁμορεῖ	Ὀποῦς, ἡ τῶν Λοκρῶν μητρόπολις
[9, 2]	μόνη τριθάλαττός ἐστι καὶ λιμένων	εὐπορεῖ	πλειόνων, ἐπὶ μὲν τῷ Κρισαίῳ
[9, 24]	τὰς Ἐρύθρας· καὶ γὰρ {παρα{	ρρεῖ}	Πλαταιὰς καὶ παρὰ Τάναγραν ἐκδίδωσιν)
[9, 26]	Ἀλαλκομενίου ἑκατέρου τριάκοντα σταδίους ἀπέχουσα·	παραρρεῖ	δ´ αὐτὴν ποτάμιον ὁμώνυμον. Μεδεὼν
[9, 31]	Βοιωτίας φασίν. εἴρηται δ´ ὅτι	παραρρεῖ	τὰς Πλαταιὰς ὁ Ἀσωπός. ἐνταῦθα
[9, 31]	καὶ τῆς Καδμείας, ᾧ ὑποπ}	ίπτει	τὸ Ἀόνιον καλούμενον πεδίον, ὃ
[9, 15]	τῆς ἑσπέρας ὁ Κιθαιρὼν λοξὸς	ἐμπίπτει	μικρὸν ὑπὲρ τῆς Κρισαίας θαλάττης,
[9, 21]	ἡ θάλαττα τό γε ἑξῆς	ὑπαγορεύει	βέλτιον· διόπερ καὶ ἡμεῖς ἐκεῖθεν
[9, 36]	τ´ Ἀργείη καὶ Ἀλαλκομενηὶς Ἀθήνη.	ἔχει	δ´ ἀρχαῖον ἱερὸν Ἀθηνᾶς σφόδρα
[9, 28]	Ἑλικῶνι καὶ αὐτό· ἐπίνειον δ´	ἔχει	πετρῶδες περιστερῶν μεστόν, ἐφ´ οὗ
[9, 17]	ἱδρῦσθαι· νῦν δὲ οὐχ ὁμοίως	ἔχει	ταῦτα, ἢ ἀνοικισθέντων ἢ τῆς
[9, 21]	τάξει διαπεσεῖν· ἡ παραλία δ´	ἔχει	τι πλεονέκτημα πρὸς τοῦτο· καὶ
[9, 41]	κατοικοῦσι, καὶ μάλιστα τὸ εὐχείμερον.	διέχει	δὲ τοῦ Ὀρχομενοῦ στάδια εἴκοσι·
[9, 40]	τὸ χωρίον, ὅπερ ἡ λίμνη	κατέχει	νῦν ἡ Κωπαΐς, ἀνεψῦχθαι πρότερον
[9, 11]	ἔστι δ´ αὕτη ἐν τῷ	τείχει	μεταξὺ τοῦ Πυθίου καὶ τοῦ
[9, 33]	καὶ τῷ Τηνερικῷ πεδίῳ, ἐν	ὕψει	κείμενος ψιλός, ἔχων Ποσειδῶνος ἱερὸν
[9, 17]	τῶν ἄπωθεν ἢ τῶν ἐν	ὕψει.	παρακολουθεῖ δὲ τοῖς οὕτως ἀνοικισθεῖσι
[9, 34]	Ἀκραίφιον καὶ αὐτὸ κεῖται ἐν	ὕψει.	φασὶ δὲ τοῦτο καλεῖσθαι Ἄρνην
[9, 28]	φησιν ὁ ποιητὴς „πολυτρήρωνά τε	„Θί„	σβην. πλοῦς δ´ ἐστὶν ἐνθένδε
[9, 1]	ἂν ταινία τις, τὸ μὲν	{ἑωθι{	νὸν πλευρὸν ἔχου} σα τὴν
[9, 25]	„νάσσατο δ´ ἄγχ´ Ἑλικῶνος ὀιζυρῇ	{ἐνὶ	κώμῃ} Ἄσκρῃ χεῖμα κακῇ, θέρει
[9, 26]	Θηβαίας καὶ τοῦτο λέγεται, {ὑπ´	ἐνί}	ων δὲ τῆς Ἁλιαρτίας καὶ
[9, 20]	ναίεσκε“ „σκυτοτόμων ὄχ´ ἄριστος Ὕλῃ	„ἔνι	οἰκία ναίων. οὐδ´ ἐνταῦθα εὖ
[9, 20]	ἐνταῦθα εὖ γραφόντων τινῶν Ὕδῃ	ἔνι·	οὐ γὰρ ὁ Αἴας ἐκ
[9, 8]	Ἑλλήνων ἐν τῷ μεγάλῳ ὑπάρξαι	λιμένι.	καὶ ὁ Εὔριπος δ´ ἐστὶ
[9, 20]	„Τμώλῳ „ὑπὸ νιφόεντι, Ὕδης ἐν	πίονι	δήμῳ, ἡ δὲ Βοιωτιακή· ἐπιφέρει
[9, 25]	Θέσπειαν ἄλλως οὐκ οὖσαν ἀξιοθέατον,	νυνὶ	δὲ μόνη συνέστηκε τῶν Βοιωτιακῶν
[9, 28]	ἐκ τοῦ νοτίου μέρους τῷ	Ἑλικῶνι	καὶ αὐτό· ἐπίνειον δ´ ἔχει
[9, 25]	ἔστι δὲ πόλις πρὸς τῷ	Ἑλικῶνι	νοτιωτέρα αὐτοῦ, ἐπικειμένη δὲ τῷ
[9, 23]	κώμη τῆς Παρασωπίας ὑπὸ τῷ	Κιθαιρῶνι,	δυσοίκητος τόπος καὶ τραχύς, ἀφ´
[9, 31]	εἶπεν ὁ ποιητής, ὑπὸ τῷ	Κιθαιρῶνί	εἰσι μεταξὺ αὐτοῦ καὶ Θηβῶν
[9, 12]	τῆς Παρασωπίας οὖσαν ὑπὸ τῷ	Κιθαιρῶνι	πλησίον Ἐρυθρῶν ἐν τῇ μεσογαίᾳ,
[9, 4]	προσελέσθαι καὶ ἄνδρας ἴσους ταῖς	γυναιξὶ	τὸν ἀριθμόν· τοὺς μὲν οὖν
[9, 20]	κεκλιμένος Κηφισσίδι“ τὸ „πὰρ δὲ	οἱ	ἄλλοι ναῖον Βοιωτοί. ἡ μὲν
[9, 29]	ἐπανιόντες ἐκ τῆς Θετταλικῆς Ἄρνης	οἱ	Βοιωτοὶ μετὰ τὰ Τρωικά, ὅτε
[9, 18]	Ὀρχομενὸν οἰκεῖσθαι τὸν ἀρχαῖον ὑπελάμβανον,	οἱ	δ´ Ἐλευσῖνα καὶ Ἀθήνας παρὰ
[9, 29]	ἐν τῇ Κορωνείᾳ Κορώνιοι λέγονται,	οἱ	δ´ ἐν τῇ Μεσσηνιακῇ Κορωναεῖς.
[9, 12]	τῇ Ἀργείᾳ Ὑσίαι {κώ{ μη}	οἱ	δ´ ἐξ αὐτῆς Ὑσιᾶται λέγονται.
[9, 32]	μὴ μετασχεῖν τοῦ Τρωικοῦ πολέμου·	οἱ	δὲ μετασχεῖν μὲν οἰκεῖν δὲ
[9, 33]	Ποσειδῶνος ἱερὸν καὶ αὐτὸ ψιλόν.	οἱ	δὲ ποιηταὶ κοσμοῦσιν, ἄλση καλοῦντες
[9, 32]	δέχονται πολείδιόν τι Ὑποθήβας καλούμενον,	οἱ	δὲ τὰς Ποτνίας· τὰς γὰρ
[9, 31]	ἃς οἱ μὲν {τῆς Ἀττικῆς,	οἱ	δὲ} τῆς Βοιωτίας φασίν. εἴρηται
[9, 11]	ἐνεχθῆναι ἐπὶ τὸν ὁμώνυμον τόπον·	οἱ	δὲ τοῦ Ἀδράστου συντριβῆναι τὸ
[9, 35]	τοῦ ποιητοῦ, ὁμώνυμον τῇ Θετταλικῇ.	~Οἱ	δέ φασι καὶ τὴν Ἄρνην
[9, 32]	„οἵ θ´ ὑπὸ Θήβας εἶχον“	οἱ	μὲν δέχονται πολείδιόν τι Ὑποθήβας
[9, 29]	τινα, ὥς φασι, μυστικὴν αἰτίαν.	οἱ	μὲν οὖν ἐν τῇ Κορωνείᾳ
[9, 31]	{αἱ} γὰρ Ἐλευθεραὶ πλησίον, ἃς	οἱ	μὲν {τῆς Ἀττικῆς, οἱ δὲ}
[9, 18]	ἀνεψυγμένων ἤδη πολλῶν, ἐν οἷς	οἱ	μὲν τὸν Ὀρχομενὸν οἰκεῖσθαι τὸν
[9, 11]	δὲ τοῦ Ἅρματος τοῦ Βοιωτιακοῦ	οἱ	μέν φασιν ἐκπεσόντος ἐκ τοῦ
[9, 3]	καὶ Ὑάντων· εἶτα Φοίνικες ἔσχον	οἱ	μετὰ Κάδμου, ὃς τήν τε
[9, 3]	ὃν ἔστελλον εἰς τὴν Ἀσίαν	οἱ	Ὀρέστου παῖδες. προσθέντες δὲ τῇ
[9, 19]	οὖν ἐκ τῶν Φωκικῶν ὀρῶν	οἱ	ποταμοὶ καταφέρονται, ὧν ὁ Κηφισσὸς
[9, 42]	τὴν τοιαύτην ὕλην ὑποβεβλήκασιν ἡμῖν	οἱ	τὰ περὶ τῶν νεῶν συγγράψαντες,
[9, 10]	Ταναγρικῇ· καλοῦνται δὲ καὶ Γεφυραῖοι	οἱ	Ταναγραῖοι. ἐκ Κνωπίας δὲ τῆς
[9, 35]	πιστεύσειεν; οὐκ εὖ δὲ οὐδὲ	οἱ	Τάρνην ἀντὶ τῆς Ἄρνης γράφοντες·
[9, 21]	πλεονέκτημα πρὸς τοῦτο· καὶ γνωριμώτεροι	οἱ	τόποι, καὶ ἡ θάλαττα τό
[9, 32]	ὄρους. ~Τὸ δ´ οὕτω ῥηθέν	„οἵ	θ´ ὑπὸ Θήβας εἶχον“ οἱ
[9, 26]	αὕτως καὶ περὶ τῶν {ἄλλων	„οἵ	τ´} ἀμφ´ Ἅρμ´ ἐνέμοντο καὶ
[9, 26]	ἐνέμοντο καὶ Εἰλέσιον „καὶ Ἐρύθρας,	{οἵ	τ´ Ἐλεῶν´} εἶχον ἠδ´ Ὕλην
[9, 19]	λαμβάνει, καθάπερ καὶ Ὅμηρός φησιν	„οἵ	τε Λίλαιαν ἔχον πηγῇς ἔπι
[9, 35]	τὴν Μίδειαν. Ζηνόδοτος δὲ γράφων	„οἳ	δὲ πολυστάφυλον Ἄσκρην ἔχον, οὐκ
[9, 25]	τὸν Ἑλικῶνα ταῖς Μούσαις καθιερώσαντας,	οἳ	καὶ τὴν Πιερίδα καὶ τὸ
[9, 25]	Θρᾷκες βιασάμενοι τοὺς Βοιωτοὺς καὶ	Πελασγοὶ	καὶ ἄλλοι βάρβαροι. αἱ δὲ
[9, 40]	Αἰγυπτίας. τῆς δυνάμεως δέ, ὅτι	Θηβαῖοι	δασμὸν ἐτέλουν τοῖς Ὀρχομενίοις καὶ
[9, 36]	ἀπείχοντο πάσης βίας, ὥστε καὶ	Θηβαῖοι	κατὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν
[9, 2]	βία λόγου κρείττων ἐστί. καὶ	Ῥωμαῖοι	δὲ τὸ παλαιὸν μὲν ἀγριωτέροις
[9, 37]	τοὺς τόπους τοὺς αὐτοὺς καὶ	Ῥωμαῖοι	τὰς Μιθριδάτου δυνάμεις πολλῶν μυριάδων
[9, 18]	ἐπὶ τῇ θαλάττῃ, ᾗ προσέθεσαν	Ῥωμαῖοι	τὴν ἄνω. καλεῖται δ´ ὁ
[9, 30]	πολέμῳ, τὴν χώραν δ´ ἔχουσιν	Ἀθηναῖοι	δόντων Ῥωμαίων. ἔκειτο δὲ ἐν
[9, 7]	σταδίους τριάκοντα, ὅπου μάχῃ λειφθέντες	Ἀθηναῖοι	προτροπάδην ἔφυγον· ἐν δὲ τῇ
[9, 10]	καλοῦνται δὲ καὶ Γεφυραῖοι οἱ	Ταναγραῖοι.	ἐκ Κνωπίας δὲ τῆς Θηβαϊκῆς
[9, 10]	τῇ Ταναγρικῇ· καλοῦνται δὲ καὶ	Γεφυραῖοι	οἱ Ταναγραῖοι. ἐκ Κνωπίας δὲ
[9, 13]	Ἀνθηδόνος εἰς Αἰγὰς ἑκατὸν εἴκοσι	στάδιοι,	ἀπὸ δὲ τῶν ἄλλων τόπων
[9, 25]	κόλπου καὶ ἁπλῶς τοῦ Κορινθιακοῦ·	στάδιοι	δ´ εἰσὶ τῆς {παραλίας} τῆς
[9, 8]	Χαλκίδος, εἰς ὃν ἀπὸ Σουνίου	στάδιοι	ἑβδομήκοντα· ἔστι δ´ ἐπ´ αὐτῷ
[9, 6]	Ἐρέτρια, διάπλους δ´ ἐπ´ αὐτὴν	στάδιοι	τετταράκοντα. ~Εἶτα Δήλιον τὸ ἱερὸν
[9, 20]	καλοῦσιν Ὕλας, οὐδὲ Ὕδην, ὡς	ἔνιοι	γράφουσιν „ὅς ῥ´ ἐν „Ὕδῃ
[9, 12]	διθυράμβοις· κεῖται δ´ ἐγγὺς Αὐλίδος.	ἔνιοι	δὲ τὰς Ὑσιὰς Ὑρίην λέγεσθαί
[9, 29]	μὲν οὖν ἐν τῇ Κορωνείᾳ	Κορώνιοι	λέγονται, οἱ δ´ ἐν τῇ
[9, 23]	αὐτῇ Σκῶλος. εἴρηται δ´ ὅτι	Παρασώπιοι	καὶ κώμη τις καλεῖται ἐν
[9, 2]	τῇ ἀγωγῇ καὶ κατέστησαν πάντων	κύριοι.	~Ἡ δ´ οὖν Βοιωτία πρότερον
[9, 16]	τῆς γῆς, σεισμοὶ γενόμενοι πολλάκις	ἐξαίσιοι	τοὺς μὲν ἔφραξαν τῶν πόρων
[9, 12]	λέγονται. τῶν δ´ Ἐρυθρῶν τούτων	ἄποικοι	αἱ ἐν Ἰωνίᾳ Ἐρυθραί. καὶ
[9, 18]	ἐκρύσεις· καὶ γὰρ τοῦτο δυνατόν.	~Δηλοῖ	δὲ καὶ ὁ Κηφισσὸς τοῦτο
[9, 25]	τοὺς Βοιωτοὺς καὶ Πελασγοὶ καὶ	ἄλλοι	βάρβαροι. αἱ δὲ Θεσπιαὶ πρότερον
[9, 14]	ἐν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ ἱδρυμένον·	ἄλλοι	δὲ „Φαράς τε ζαθέας. ἔστι
[9, 20]	Κηφισσίδι“ τὸ „πὰρ δὲ οἱ	ἄλλοι	ναῖον Βοιωτοί. ἡ μὲν γάρ
[9, 19]	ἐκ τῶν Φωκικῶν ὀρῶν οἱ	ποταμοὶ	καταφέρονται, ὧν ὁ Κηφισσὸς ἐκ
[9, 16]	οὔσης κατὰ βάθους τῆς γῆς,	σεισμοὶ	γενόμενοι πολλάκις ἐξαίσιοι τοὺς μὲν
[9, 13]	ἐκδίδωσι, καὶ ἔτι ἐπέκεινα Ἁλαί,	ὁμώνυμοι	τοῖς Ἀττικοῖς δήμοις. κατὰ δὲ
[9, 25]	Βοιωτίαν ταύτην ἐπῴκησάν ποτε Θρᾷκες	βιασάμενοι	τοὺς Βοιωτοὺς καὶ Πελασγοὶ καὶ
[9, 36]	ἐν πεδίῳ· τὴν δὲ θεὸν	σεβόμενοι	πάντες ἀπείχοντο πάσης βίας, ὥστε
[9, 16]	κατὰ βάθους τῆς γῆς, σεισμοὶ	γενόμενοι	πολλάκις ἐξαίσιοι τοὺς μὲν ἔφραξαν
[9, 14]	τε „ζαθέην, τὴν νῦν Κρέουσαν	δεχόμενοι,	τὸ τῶν Θεσπιέων ἐπίνειον ἐν
[9, 25]	τοῦ τεχνίτου. πρότερον μὲν οὖν	ὀψόμενοι	τὸν Ἔρωτά τινες ἀνέβαινον ἐπὶ
[9, 3]	προσέκτισαν, καὶ συνεφύλαξαν τὴν ἀρχὴν	ἡγούμενοι	τῶν πλείστων Βοιωτῶν ἕως τῆς
[9, 39]	ἐπικρατείας· καὶ παρὰ τούτοις δὲ	τιμώμενοι	διατελοῦσι διὰ τὴν τῆς πολιτείας
[9, 3]	τὴν ἀρχὴν τοῖς ἐκγόνοις ἀπέλιπεν.	ἐκεῖνοι	δὲ τὰς Θήβας τῇ Καδμείᾳ
[9, 29]	ασς´ Ἀθανάα {πολε{ μηδόκος} ἅ	ποι	Κορωνίας ἐπὶ λαΐω ναύω πάροιθεν
[9, 21]	πρὸς τοῦτο· καὶ γνωριμώτεροι οἱ	τόποι,	καὶ ἡ θάλαττα τό γε
[9, 25]	Βοιωτοὺς καὶ Πελασγοὶ καὶ ἄλλοι	βάρβαροι.	αἱ δὲ Θεσπιαὶ πρότερον μὲν
[9, 36]	μέμνηται τῶν ἐνταῦθα ἀνδρῶν, ἐπειδὴ	ἱεροὶ	ὄντες παρεῖντο τῆς στρατείας. καὶ
[9, 24]	ἅπαντας δ´ ὑπὸ Θηβαίοις ὄντας	(ἕτεροι	δ´ ἐν τῇ Πλαταιέων φασὶ
[9, 21]	τι πλεονέκτημα πρὸς τοῦτο· καὶ	γνωριμώτεροι	οἱ τόποι, καὶ ἡ θάλαττα
[9, 13]	εἴρηκεν „Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν. εἰσὶ	μέντοι	ἔτι προϊόντι μικρὸν πολίχναι δύο
[9, 39]	περὶ Μαντίνειαν κακῶς ἔπραξαν. τὸ	μέντοι	μὴ ὑφ´ ἑτέροις εἶναι καίπερ
[9, 4]	ἄνδρας προθεσπίζειν ἐν Δωδώνῃ. τὰς	μέντοι	προφήτιδας ἐξηγουμένας τὸ μαντεῖον εἰπεῖν,
[9, 1]	καὶ ἐλάττων κατὰ μῆκος· ἀρετῇ	μέντοι	τῆς χώρας πάμπολυ διαφέρει. ~Ἔφορος
[9, 4]	ἐξηγουμένας τὸ μαντεῖον εἰπεῖν, ὅτι	προστάττοι	ὁ θεὸς τοῖς Βοιωτοῖς τοὺς
[9, 19]	ποιητὴς „καὶ ποιήενθ´ Ἁλίαρτον“ λέγων.	~Οὗτοι	μὲν οὖν ἐκ τῶν Φωκικῶν
[9, 20]	„πὰρ δὲ οἱ ἄλλοι ναῖον	Βοιωτοί.	ἡ μὲν γάρ ἐστι μεγάλη
[9, 29]	ἐκ τῆς Θετταλικῆς Ἄρνης οἱ	Βοιωτοὶ	μετὰ τὰ Τρωικά, ὅτε περ
[9, 22]	Θηβαϊκῆς κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν	ἐπὶ	Ἀνθηδόνος, διέχουσα τῶν Θηβῶν ὅσον
[9, 2]	καὶ Σικελίας καὶ Λιβύης δεχομένη,	ἐπὶ	δὲ τῶν πρὸς Εὔβοιαν μερῶν
[9, 1]	ἡ Βοιωτία ἀπὸ τῆς ἕω	ἐπὶ	δύσιν τεταμένη ταινία τις ἀπὸ
[9, 42]	πρὸς τὸ Ἀκόντιον ὄρος, παρατεῖνον	ἐπὶ	ἑξήκοντα σταδίους μέχρι Παραποταμίων τῶν
[9, 37]	πολλῶν μυριάδων κατηγωνίσαντο, ὥστ´ ὀλίγους	ἐπὶ	θάλατταν σωθέντας φυγεῖν ἐν ταῖς
[9, 1]	ἀπὸ τῆς κατ´ Εὔβοιαν θαλάττης	ἐπὶ	θάλατταν τὴν κατὰ τὸν Κρισαῖον
[9, 29]	{πολε{ μηδόκος} ἅ ποι Κορωνίας	ἐπὶ	λαΐω ναύω πάροιθεν {ἀμφι{ βαίνεις}
[9, 2]	ἐστι καὶ λιμένων εὐπορεῖ πλειόνων,	ἐπὶ	μὲν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ
[9, 2]	εἰ καί {τί} ποτε κατώρθωσαν,	ἐπὶ	μικρὸν τὸν χρόνον συμμεῖναι, καθάπερ
[9, 13]	τόπων πολὺ ἐλάττους· κεῖται δ´	ἐπὶ	ὄρους ὑψηλοῦ τὸ ἱερόν, ἦν
[9, 42]	οὖν οἰκεῖσθαι τὸν Ὀρχομενόν φασιν	ἐπὶ	πεδίῳ, ἐπιπολαζόντων δὲ τῶν ὑδάτων
[9, 7]	τοῖς ὤμοις αὐτόν, καὶ ἔσωσεν	ἐπὶ	πολλοὺς σταδίους ἕως ἐπαύσατο ἡ
[9, 3]	συνεστήσαντο τὴν ἀρχὴν μετὰ Ἀρναίων	ἐπὶ	πολὺν χρόνον, ὥστε καὶ Βοιωτοὺς
[9, 1]	Σουνίου παραλίαν μέχρι {Θετταλο{ νικείας}	ἐπὶ	τὰς ἄρκτους τετάσθαι, μικρὸν ἐκκλίνουσαν
[9, 4]	δ´ εἰς κρίσιν, καλεῖν δ´	ἐπὶ	τὰς ἱερείας, ταύτας δὲ εἶναι
[9, 18]	ἧς {ἐμνήσθη} μεν, {ἡ} Βοιωτιακή,	ἐπὶ	τῇ θαλάττῃ, ᾗ προσέθεσαν Ῥωμαῖοι
[9, 27]	Κωπῶν εἴρηται· προσάρκτιος δέ ἐστιν	ἐπὶ	τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ· αἱ δ´
[9, 16]	τὰς αὐτὰς πόλεις ποτὲ μὲν	ἐπὶ	τῇ λίμνῃ ποτὲ δὲ ἄπωθεν
[9, 2]	σχιζομένης τῆς παραλίας τῇ μὲν	ἐπὶ	τὴν Αὐλίδα καὶ τὴν Ταναγρικὴν
[9, 18]	δ´ ἤδη ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσιν	ἐπὶ	τὴν θάλατταν. τότε μὲν οὖν
[9, 25]	ὀψόμενοι τὸν Ἔρωτά τινες ἀνέβαινον	ἐπὶ	τὴν Θέσπειαν ἄλλως οὐκ οὖσαν
[9, 11]	τῶν λεγομένων Πυθαϊστῶν, βλεπόντων ὡς	ἐπὶ	τὸ Ἅρμα καὶ τότε πεμπόντων
[9, 17]	καὶ Εἱλέσιον ἐκλήθη διὰ τὸ	ἐπὶ	τοῖς ἕλεσιν ἱδρῦσθαι· νῦν δὲ
[9, 11]	αὐτοῦ, τὸ ἅρμα ἔρημον ἐνεχθῆναι	ἐπὶ	τὸν ὁμώνυμον τόπον· οἱ δὲ
[9, 3]	τῷ Ὑμηττῷ) τοὺς δὲ Θρᾷκας	ἐπὶ	τὸν Παρνασσόν. Ὕαντες δὲ τῆς
[9, 2]	καὶ τὴν Ταναγρικὴν τῇ δ´	ἐπὶ	τὸν Σαλγανέα καὶ τὴν Ἀνθηδόνα,
[9, 5]	χώραν. εἶτ´ ἀνέλαβον σφᾶς πάλιν	ἐπὶ	τοσοῦτον ὥστε καὶ τῆς τῶν
[9, 11]	τρεῖς μῆνας, καθ´ ἕκαστον μῆνα	ἐπὶ	τρεῖς ἡμέρας καὶ νύκτας, ἀπὸ
[9, 11]	ὅταν ἀστράψαντα ἴδωσιν· ἐτήρουν δ´	ἐπὶ	τρεῖς μῆνας, καθ´ ἕκαστον μῆνα
[9, 27]	Ἁλιαρτὶς δὲ Ἁλιάρτου, καὶ οὕτως	ἐπὶ	τῶν ἄλλων, ὕστερον δ´ ἡ
[9, 31]	τὴν εἰς Ἀθήνας καὶ Μέγαρα	ἐπὶ	τῶν ὅρων τῶν τῆς Ἀττικῆς
[9, 19]	„οἵ τε Λίλαιαν ἔχον πηγῇς	ἔπι	Κηφισσοῖο· δι´ Ἐλατείας δὲ ῥυεὶς
[9, 25]	κεῖσθαι καὶ τὴν Οἰνόην, {πε{	ρὶ	ὧν εἰ} ρήκαμεν. ὁ μὲν
[9, 18]	εἰς ἀδήλους πόρους, εἴτε τῶν	περὶ	Ἁλίαρτον ἑλῶν καὶ λιμνῶν προαναλισκόντων
[9, 3]	ἤδη τοῦ Αἰολικοῦ στόλου παρεσκευασμένου	περὶ	Αὐλίδα τῆς Βοιωτίας, ὃν ἔστελλον
[9, 9]	αἰσθόμενον δὲ τὸν βάρβαρον τὴν	περὶ	αὐτὸν ἀπάτην μεταγνῶναί τε καὶ
[9, 8]	διῳκοδόμηται δ´ εἰς αὐτοὺς σῦριγξ.	περὶ	δὲ τῆς παλιρροίας τοῦ Εὐρίπου
[9, 11]	τοῦ Πυθίου καὶ τοῦ Ὀλυμπίου.	περὶ	δὲ τοῦ Ἅρματος τοῦ Βοιωτιακοῦ
[9, 37]	πεσόντων ἐν τῇ μάχῃ δημοσία·	περὶ	δὲ τοὺς τόπους τοὺς αὐτοὺς
[9, 1]	~Ἑξῆς δ´ ἐστὶν ἡ Βοιωτία,	περὶ	ἧς λέγοντα καὶ περὶ τῶν
[9, 42]	τὴν τῆς Τροίας ἅλωσιν. καὶ	περὶ	Κάρυστον δ´ ἦν τις Ὀρχομενός.
[9, 20]	καὶ τῶν ἑλῶν. ~{Τῶν δὲ	περι}	κειμένων λιμνῶν ἐστιν ἥ τε
[9, 1]	{τόπων τῆς Βοιωτί} ας τῶν	περὶ	Κρέουσαν· τὰ δὲ λοιπὰ {τὴν
[9, 39]	καὶ τῇ δευτέρᾳ συμβολῇ τῇ	περὶ	Μαντίνειαν κακῶς ἔπραξαν. τὸ μέντοι
[9, 27]	Εὔτρησίν τε πολυτρήρωνά τε „Θίσβην.	περὶ	μὲν οὖν Κωπῶν εἴρηται· προσάρκτιος
[9, 14]	ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς	περὶ	νεῶν {ε} ἴη, εἰ μὴ
[9, 23]	φασιν. ἦν δὲ καὶ τῶν	περὶ	Ὄλυνθον πόλεων ὁμώνυμος αὐτῇ Σκῶλος.
[9, 5]	τὴν Αἰολικὴν ἀποικίαν συνέπραξαν τοῖς	περὶ	Πενθίλον, πλείστους ἐξ ἑαυτῶν συμπέμψαντες,
[9, 5]	χρόνοις πολλοῖς ὁ Περσικὸς πόλεμος	περὶ	Πλαταιὰς γενόμενος διελυμήνατο τὴν χώραν.
[9, 14]	ἔστι δὲ τῆς τετρακωμίας τῆς	περὶ	Τάναγραν, Ἑλεῶνος Ἅρματος Μυκαλησσοῦ Φαρῶν.
[9, 15]	εἰς τὰ πεδία, παυόμενος δὲ	περὶ	τὴν Θηβαίαν. ~Τῶν δὲ πεδίων
[9, 11]	Ἅρμα, τῆς Ταναγραϊκῆς κώμη ἔρημος	περὶ	τὴν Μυκαλησσόν, ἀπὸ τοῦ Ἀμφιαράου
[9, 35]	ὑπ´ Εὐδόξου πολὺ χείρω λέγοντος	περὶ	τῆς Ἄσκρης. πῶς γὰρ ἄν
[9, 35]	ἔοικεν ἐντυχόντι τοῖς ὑπὸ Ἡσιόδου	περὶ	τῆς πατρίδος λεχθεῖσι καὶ τοῖς
[9, 4]	προσταχθὲν αὐτῶν πραξάντων. τοὺς δὲ	περὶ	τὸ ἱερὸν τὸ μὲν ἀκρίτους
[9, 13]	ἐκάλεσεν. ἐνταῦθα δὲ καὶ τὰ	περὶ	τὸν Γλαῦκον μυθεύεται τὸν Ἀνθηδόνιον,
[9, 24]	Πότνιαι, ἐφ´ ὧν μυθεύεται τὰ	περὶ	τὸν Ποτνιέα Γλαῦκον τὸν διασπασθέντα
[9, 33]	ἐστι καὶ τὸ τοῦ Πινδάρου	περὶ	τοῦ Ἀπόλλωνος λεγόμενον {δι} νηθεὶς
[9, 26]	εἰρήκαμεν· ὡς δ´ αὕτως καὶ	περὶ	τῶν {ἄλλων „οἵ τ´} ἀμφ´
[9, 42]	ὕλην ὑποβεβλήκασιν ἡμῖν οἱ τὰ	περὶ	τῶν νεῶν συγγράψαντες, οἷς ἀκολουθοῦμεν
[9, 1]	Βοιωτία, περὶ ἧς λέγοντα καὶ	περὶ	τῶν συνεχῶν ἐθνῶν ἀνάμνησιν ποιήσασθαι
[9, 11]	κατὰ τὴν Ἀττικήν, ὅ ἐστι	περὶ	Φυλήν, δῆμον τῆς Ἀττικῆς ὅμορον
[9, 35]	Χαιρώνεια καὶ Λεβάδεια καὶ Λεῦκτρα,	περὶ	ὧν ἄξιον μνησθῆναι. ~Ἀλαλκομενῶν τοίνυν
[9, 21]	Ὑρί} ης καὶ τῆς Αὐλίδος,	περὶ	ὧν εἰρήκαμεν. ~Σχοῖνος δ´ ἐστὶ
[9, 21]	παραλειφθέν. ἄρχεται {δ´ ἀπὸ τῆς	Ὑρί}	ης καὶ τῆς Αὐλίδος, περὶ
[9, 5]	δ´ ἤδη πράττοντες ἐνδεέστερον ἀεὶ	μέχρι	εἰς ἡμᾶς οὐδὲ κώμης ἀξιολόγου
[9, 1]	δὲ τὴν ἀπὸ Σουνίου παραλίαν	μέχρι	{Θετταλο{ νικείας} ἐπὶ τὰς ἄρκτους
[9, 1]	δὲ λοιπὰ {τὴν ἀπὸ Σουνίου}	μέχρι	Ἰσθμοῦ παραλίαν καὶ τὴν ὡς
[9, 42]	ὄρος, παρατεῖνον ἐπὶ ἑξήκοντα σταδίους	μέχρι	Παραποταμίων τῶν ἐν τῇ Φωκίδι.
[9, 16]	τοὺς δὲ ἀνέῳξαν, τοὺς μὲν	μέχρι	τῆς ἐπιφανείας τοὺς δὲ δι´
[9, 39]	εἶναι καίπερ οὕτως ἐπταικόσι συνέμεινε	μέχρι	τῆς Ῥωμαίων ἐπικρατείας· καὶ παρὰ
[9, 16]	πόρων αὔξεσθαι τὰς λίμνας συμβαίνει	μέχρι	τῶν οἰκουμένων τόπων ὥστε καὶ
[9, 1]	θάλ} ατταν τὴν κατὰ Παγὰς	μέχρι	τῶν {τόπων τῆς Βοιωτί} ας
[9, 1]	ἔχου} σα τὴν ἀπὸ Σουνίου	μέχρι	Ὠρωποῦ καὶ ίας, τὸ δ´
[9, 16]	ὑπονόμων· συμβαίνει δὴ καὶ τοῖς	ὕδασι	τοῖς μὲν δι´ ὑπονόμων φέρεσθαι
[9, 40]	τοῦτ´ οὖν τεκμήριον τοῦ πλούτου	τιθέασι.	~Τὴν δ´ Ἀσπληδόνα χωρὶς τῆς
[9, 21]	ὁ {ποιητὴς ἀτάκτως χρῆται} τοῖς	ὀνόμασι	τῶν τόπων τῶν τε {ἀξ{
[9, 36]	ἱερὸν Ἀθηνᾶς σφόδρα τιμώμενον, καί	φασί	γε τὴν θεὸν γεγενῆσθαι ἐνθάδε,
[9, 34]	καὶ αὐτὸ κεῖται ἐν ὕψει.	φασὶ	δὲ τοῦτο καλεῖσθαι Ἄρνην ὑπὸ
[9, 28]	Εὔτρησιν τίθησι κωμίον Θεσπιέων· ἐνταῦθά	φασι	Ζῆθον καὶ Ἀμφίονα οἰκῆσαι πρὶν
[9, 8]	εἰπεῖν ἱκανόν, ὅτι ἑπτάκις μεταβάλλειν	φασὶ	καθ´ ἡμέραν ἑκάστην καὶ νύκτα·
[9, 35]	ὁμώνυμον τῇ Θετταλικῇ. ~Οἱ δέ	φασι	καὶ τὴν Ἄρνην ὑπὸ τῆς
[9, 29]	ὁ Ἅιδης κατά τινα, ὥς	φασι,	μυστικὴν αἰτίαν. οἱ μὲν οὖν
[9, 12]	δὲ τὰς Ὑσιὰς Ὑρίην λέγεσθαί	φασι,	τῆς Παρασωπίας οὖσαν ὑπὸ τῷ
[9, 24]	(ἕτεροι δ´ ἐν τῇ Πλαταιέων	φασὶ	τόν τε Σκῶλον καὶ τὸν
[9, 21]	ἂν χρήσιμον ᾖ {πρὸς τὴν	ὑπόθεσι}	ν ἡμῖν, ὑπ´ ἐκείνου δὲ
[9, 2]	δὲ τὸ παλαιὸν μὲν ἀγριωτέροις	ἔθνεσι	πολεμοῦντες οὐδὲν ἐδέοντο τῶν τοιούτων
[9, 15]	πάντοθεν ἐκ τῶν ἄλλων μερῶν	ὄρεσι	περιεχόμενα, τοῖς Ἀττικοῖς μὲν πρὸς
[9, 28]	ποιητὴς ἐφεξῆς ταῖς Κώπαις Εὔτρησιν	τίθησι	κωμίον Θεσπιέων· ἐνταῦθά φασι Ζῆθον
[9, 27]	δὲ καὶ Κηφισσίδα καλεῖ ταύτην·	παρατίθησι	γοῦν τὴν Τιλφῶσσαν κρήνην ὑπὸ
[9, 2]	τὴν Προποντίδα καὶ τὸν Ἑλλήσποντον.	προστίθησι	δὲ ὅτι καὶ τὴν Εὔβοιαν
[9, 19]	Κορωνειακῆς εἰς τὴν Κωπαΐδα λίμνην	ἐξίησι·	καὶ ὁ Περμησσὸς δὲ καὶ
[9, 4]	τῆς Φωκίδος Ὕαν πόλιν ᾤκισαν.	~Φησὶ	δ´ Ἔφορος τοὺς μὲν Θρᾷκας
[9, 27]	καὶ Μεδεὼν καὶ Ὠκαλέα. ~Εἶτά	φησι	„Κώπας Εὔτρησίν τε πολυτρήρωνά τε
[9, 12]	ἡ τοῦ Ὠρίωνος γένεσις, ἥν	φησι	Πίνδαρος ἐν τοῖς διθυράμβοις· κεῖται
[9, 2]	χώραν ἐπαινεῖ διὰ ταῦτα, καί	φησι	πρὸς ἡγεμονίαν εὐφυῶς ἔχειν, ἀγωγῇ
[9, 12]	δὲ Νυκτέως τοῦ Ἀντιόπης πατρός.	εἰσὶ	δὲ καὶ ἐν τῇ Ἀργείᾳ
[9, 24]	ἐκδίδωσιν) ἐν δὲ τῇ Θηβαίων	εἰσὶ	καὶ αἱ Θεράπναι καὶ ὁ
[9, 13]	ποιητὴς εἴρηκεν „Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν.	εἰσὶ	μέντοι ἔτι προϊόντι μικρὸν πολίχναι
[9, 31]	ὁ ποιητής, ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνί	εἰσι	μεταξὺ αὐτοῦ καὶ Θηβῶν κατὰ
[9, 25]	ἁπλῶς τοῦ Κορινθιακοῦ· στάδιοι δ´	εἰσὶ	τῆς {παραλίας} τῆς ἀπὸ τοῦ
[9, 35]	„ἐριβώ„ λακος εἰληλούθει. λοιπαὶ δ´	εἰσὶ	τῶν μὲν περικειμένων τῇ λίμνῃ
[9, 17]	ὕψει. παρακολουθεῖ δὲ τοῖς οὕτως	ἀνοικισθεῖσι	τὸ τὴν αὐτὴν προσηγορίαν φυλάττουσιν,
[9, 35]	ὑπὸ Ἡσιόδου περὶ τῆς πατρίδος	λεχθεῖσι	καὶ τοῖς ὑπ´ Εὐδόξου πολὺ
[9, 39]	ὑφ´ ἑτέροις εἶναι καίπερ οὕτως	ἐπταικόσι	συνέμεινε μέχρι τῆς Ῥωμαίων ἐπικρατείας·
[9, 41]	διέχει δὲ τοῦ Ὀρχομενοῦ στάδια	εἴκοσι·	μεταξὺ δ´ ὁ Μέλας ποταμός.
[9, 13]	τῆς Ἀνθηδόνος εἰς Αἰγὰς ἑκατὸν	εἴκοσι	στάδιοι, ἀπὸ δὲ τῶν ἄλλων
[9, 6]	τὸ Δελφίνιον ὁ Ὠρωπὸς ἐν	εἴκοσι	σταδίοις· κατὰ δὲ τοῦτόν ἐστιν
[9, 37]	θάλατταν σωθέντας φυγεῖν ἐν ταῖς	ναυσί,	τοὺς δ´ ἄλλους τοὺς μὲν
[9, 5]	τῶν Ἑλλήνων ἀρχῆς ἀμφισβητῆσαι Θηβαίους	δυσὶ	μάχαις κρατήσαντας Λακεδαιμονίους. Ἐπαμεινώνδα δὲ
[9, 28]	μικρὸν ὑπὲρ τῆς θαλάττης ὅμορον	Θεσπιεῦσι	τὸ χωρίον καὶ τῇ Κορωνειακῇ,
[9, 19]	δὲ ῥυεὶς μεγίστης τῶν ἐν	Φωκεῦσι	πόλεων, καὶ διὰ Παραποταμίων καὶ
[9, 40]	ἀμφότερα, τὰς θεὰς ἐτίμησε ταύτας.	λέγουσι	δὲ τὸ χωρίον, ὅπερ ἡ
[9, 24]	ὁ Ἰσμηνὸς διὰ τοῦ πεδίου	ῥέουσι	τοῦ πρὸ τῶν Θηβῶν· ἔστι
[9, 5]	ἡμᾶς οὐδὲ κώμης ἀξιολόγου τύπον	σώζουσι·	καὶ {αἱ} ἄλλαι δὲ πόλεις
[9, 40]	ὑπὸ τοῖς Ὀρχομενίοις ὂν πλησίον	οἰκοῦσι·	καὶ τοῦτ´ οὖν τεκμήριον τοῦ
[9, 41]	τοῦ δειλινοῦ κλίματος οἰκεῖον τοῖς	κατοικοῦσι,	καὶ μάλιστα τὸ εὐχείμερον. διέχει
[9, 8]	φυγή. ~Εἶτα λιμὴν μέγας ὃν	καλοῦσι	Βαθὺν λιμένα· εἶθ´ ἡ Αὐλὶς
[9, 6]	καὶ ὁ ἱερὸς λιμὴν ὃν	καλοῦσι	Δελφίνιον, καθ´ ὃν ἡ παλαιὰ
[9, 39]	καὶ παρὰ τούτοις δὲ τιμώμενοι	διατελοῦσι	διὰ τὴν τῆς πολιτείας ἀρετήν.
[9, 5]	καὶ Θεσπιῶν· αὗται δ´ ἱκανῶς	συμμένουσι	πρὸς ἐκείνας κρινόμεναι. ~Ἑξῆς δὲ
[9, 42]	Παραποταμίων τῶν ἐν τῇ Φωκίδι.	ἱστοροῦσι	δὲ τοὺς ἐν τῷ Πόντῳ
[9, 19]	συμβάλλοντες ἀλλήλοις, εἰς τὴν αὐτὴν	ἐμπίπτουσι	λίμνην τὴν Κωπαΐδα τοῦ Ἁλιάρτου
[9, 14]	Τάναγραν, Ἑλεῶνος Ἅρματος Μυκαλησσοῦ Φαρῶν.	γράφουσι	δὲ καὶ τοῦτο „Νῦσάν τε
[9, 14]	ἐκλέλειπται δὲ νῦν. τινὲς δὲ	γράφουσι	„Κρεῦσάν τε „ζαθέην, τὴν νῦν
[9, 25]	ἐκλιπόντων δ´ ἐκείνων Μακεδόνες νῦν	ἔχουσι	τὰ χωρία ταῦτα. εἴρηται δ´
[9, 42]	συγγράψαντες, οἷς ἀκολουθοῦμεν ὅταν οἰκεῖα	λέγωσι	πρὸς τὴν ἡμετέραν ὑπόθεσιν.
[9, 10]	μνῆμα ὃ καλεῖται Σιγηλοῦ, ἐπειδὴ	σιγῶσι	παριόντες· τινὲς δὲ τῇ Τανάγρᾳ
[9, 13]	τε, παρ´ ἣν ὁ Κηφισσὸς	ἐκδίδωσι,	καὶ ἔτι ἐπέκεινα Ἁλαί, ὁμώνυμοι
[9, 21]	ποιήσομεν τὴν} διαρίθμησιν, προστιθέντες ὅ	τι	ἂν χρήσιμον ᾖ {πρὸς τὴν
[9, 41]	αὐτὴ καὶ ἡ χώρα, τάχα	τι	ἰδίωμα προσφερομένη ἐκ τοῦ δειλινοῦ
[9, 21]	διαπεσεῖν· ἡ παραλία δ´ ἔχει	τι	πλεονέκτημα πρὸς τοῦτο· καὶ γνωριμώτεροι
[9, 2]	ἀεὶ προϊσταμένους αὐτῆς, εἰ καί	{τί}	ποτε κατώρθωσαν, ἐπὶ μικρὸν τὸν
[9, 3]	Ἀθήνας, ἀφ´ ὧν ἐκλήθη μέρος	τι	τῆς πόλεως Πελασγικόν (ᾤκησαν δὲ
[9, 32]	εἶχον“ οἱ μὲν δέχονται πολείδιόν	τι	Ὑποθήβας καλούμενον, οἱ δὲ τὰς
[9, 25]	Ἑλικὼν καὶ ἡ Ἄσκρη καὶ	ἔτι	αἱ Θεσπιαὶ καὶ τὸ ἐπίνειον
[9, 13]	ἣν ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσι, καὶ	ἔτι	ἐπέκεινα Ἁλαί, ὁμώνυμοι τοῖς Ἀττικοῖς
[9, 13]	„Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν. εἰσὶ μέντοι	ἔτι	προϊόντι μικρὸν πολίχναι δύο τῶν
[9, 4]	παρεύρεσις. τοὺς δὲ Πελασγοὺς μένοντος	ἔτι	τοῦ πολέμου χρηστηριασομένους ἀπελθεῖν, ἀπελθεῖν
[9, 17]	τοῦ συμβεβηκότος τοπικῶς, νῦν {μη{	κέτι}	λέγεσθαι ἐτύμως· Πλαταιὰς γὰρ ἀπὸ
[9, 39]	ἀρχὴν εὕρετο τῆς καταλύσεως αὐτῶν·	οὐκέτι	γὰρ ἐξ ἐκείνου τὴν τῶν
[9, 30]	Μεσσηνιακῇ Κορωναεῖς. ~Ἁλίαρτος δὲ νῦν	οὐκέτι	ἐστὶ κατασκαφεῖσα ἐν τῷ πρὸς
[9, 35]	εὖ δὲ οὐδὲ οἱ Τάρνην	ἀντὶ	τῆς Ἄρνης γράφοντες· οὐδὲ γὰρ
[9, 14]	συλλαβὴν ποιητικῶς διὰ τὸ μέτρον,	ἀντὶ	τοῦ „Νῖσάν τε ζαθέην. ἡ
[9, 32]	ἐκαλεῖτο Θῆβαι, ὑπὸ Θήβας εἰπεῖν	ἀντὶ	τοῦ ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ οἰκοῦντας
[9, 20]	ἐστιν ἐν Λυδίᾳ „Τμώλῳ „ὑπὸ	νιφόεντι,	Ὕδης ἐν πίονι δήμῳ, ἡ
[9, 12]	τῷ ἐκ Θηβῶν εἰς Ἄργος	ἀνιόντι	ἐν ἀριστερᾷ ἡ Τάναγρα κ-
[9, 13]	τ´ ἐσχατόωσαν. εἰσὶ μέντοι ἔτι	προϊόντι	μικρὸν πολίχναι δύο τῶν Βοιωτῶν,
[9, 14]	πόλεως ἔχων, ὁ καλούμενος Ἴσος	συστέλλοντι	τὴν πρώτην συλλαβήν. οἴονται δέ
[9, 35]	πολυστάφυλον Ἄσκρην ἔχον, οὐκ ἔοικεν	ἐντυχόντι	τοῖς ὑπὸ Ἡσιόδου περὶ τῆς
[9, 40]	τοῖς Ὀρχομενίοις καὶ Ἐργίνῳ τῷ	τυραννοῦντι	αὐτῶν, ὃν ὑφ´ Ἡρακλέους καταλυθῆναί
[9, 25]	αὐτὸς {ἐ{ πιλαβόμενος} τοῦ πατρός,	ὅτι	ἐκ Κύμης τῆς Αἰολίδος {μ{
[9, 23]	ἣν ῥεῖ Ἀσωπὸς ποταμός, καὶ	ὅτι	ἐν Σικυωνίᾳ ἄλλος ἐστὶν Ἀσωπὸς
[9, 8]	Εὐρίπου τοσοῦτον μόνον εἰπεῖν ἱκανόν,	ὅτι	ἑπτάκις μεταβάλλειν φασὶ καθ´ ἡμέραν
[9, 40]	Θήβας Αἰγυπτίας. τῆς δυνάμεως δέ,	ὅτι	Θηβαῖοι δασμὸν ἐτέλουν τοῖς Ὀρχομενίοις
[9, 2]	καὶ τὸν Ἑλλήσποντον. προστίθησι δὲ	ὅτι	καὶ τὴν Εὔβοιαν τρόπον τινὰ
[9, 2]	ἀποφαίνει τῶν ὁμόρων ἐθνῶν καὶ	ὅτι	μόνη τριθάλαττός ἐστι καὶ λιμένων
[9, 21]	ὑπογράφουσιν ὥστε} λόγῳ περιληφθῆναι σαφῶς,	ὅτι	ὁ {ποιητὴς ἀτάκτως χρῆται} τοῖς
[9, 31]	τῆς Βοιωτίας φασίν. εἴρηται δ´	ὅτι	παραρρεῖ τὰς Πλαταιὰς ὁ Ἀσωπός.
[9, 23]	ὁμώνυμος αὐτῇ Σκῶλος. εἴρηται δ´	ὅτι	Παρασώπιοι καὶ κώμη τις καλεῖται
[9, 4]	προφήτιδας ἐξηγουμένας τὸ μαντεῖον εἰπεῖν,	ὅτι	προστάττοι ὁ θεὸς τοῖς Βοιωτοῖς
[9, 4]	{δ´} αὐτοὺς αἰτιωμένων τε ἅμα	ὅτι	τὰς σπονδὰς παρέβαινον, μὴ παραβῆναι
[9, 25]	τὰ χωρία ταῦτα. εἴρηται δ´	ὅτι	τὴν Βοιωτίαν ταύτην ἐπῴκησάν ποτε
[9, 2]	πόλεμον ἀρετῆς. ἔδει δὲ προσθεῖναι	διότι	τοῦτο πρὸς Ἕλληνας μάλιστα χρήσιμόν
[9, 25]	καλοῦσιν. ἐν δὲ τῇ Θεσπιέων	ἐστὶ	καὶ ἡ Ἄσκρη κατὰ τὸ
[9, 2]	ἐθνῶν καὶ ὅτι μόνη τριθάλαττός	ἐστι	καὶ λιμένων εὐπορεῖ πλειόνων, ἐπὶ
[9, 2]	τοὺς βαρβάρους βία λόγου κρείττων	ἐστί.	καὶ Ῥωμαῖοι δὲ τὸ παλαιὸν
[9, 33]	πάντα κἂν ᾖ ψιλά· τοιοῦτόν	ἐστι	καὶ τὸ τοῦ Πινδάρου περὶ
[9, 30]	Κορωναεῖς. ~Ἁλίαρτος δὲ νῦν οὐκέτι	ἐστὶ	κατασκαφεῖσα ἐν τῷ πρὸς Περσέα
[9, 15]	ἑξῆς ἐν τῇ μεσογαίᾳ πεδία	ἐστὶ	κοῖλα πάντοθεν ἐκ τῶν ἄλλων
[9, 12]	Ἐρυθραί. καὶ ὁ Ἑλεὼν δ´	ἐστὶ	κώμη Ταναγρική, ἀπὸ τῶν ἑλῶν
[9, 23]	δι´ αὐτῆς Σχοινοῦς. ~Σκῶλος δ´	ἐστὶ	κώμη τῆς Παρασωπίας ὑπὸ τῷ
[9, 20]	ναῖον Βοιωτοί. ἡ μὲν γάρ	ἐστι	μεγάλη καὶ οὐκ ἐν τῇ
[9, 8]	καὶ κώμη Ταναγραίων· λιμὴν δ´	ἐστὶ	πεντήκοντα πλοίοις, ὥστ´ εἰκὸς τὸν
[9, 11]	τοῦ κατὰ τὴν Ἀττικήν, ὅ	ἐστι	περὶ Φυλήν, δῆμον τῆς Ἀττικῆς
[9, 8]	λιμένι. καὶ ὁ Εὔριπος δ´	ἐστὶ	πλησίον ὁ Χαλκίδος, εἰς ὃν
[9, 12]	Ὑρία δὲ τῆς Ταναγραίας νῦν	ἐστί,	πρότερον δὲ τῆς Θηβαΐδος· ὅπου
[9, 25]	{ἐσθλῇ} ὁ δὲ Ἑλικὼν συνεχής	ἐστι	τῇ Φωκίδι ἐκ τῶν πρὸς
[9, 11]	κατὰ τὸν τόπον, ὅπου νῦν	ἐστὶ	τὸ ἱερὸν αὐτοῦ, τὸ ἅρμα
[9, 25]	οὐ πολλῇ χώρᾳ. ἐνταῦθα δ´	ἐστὶ	τό τε τῶν Μουσῶν ἱερὸν
[9, 10]	ἀποθανόντα. ~Καὶ ἡ Γραῖα δ´	ἐστὶ	τόπος Ὠρωποῦ πλησίον καὶ τὸ
[9, 25]	Ἡσιόδου πατρίς· ἐν δεξιᾷ γάρ	ἐστι	τοῦ Ἑλικῶνος, ἐφ´ ὑψηλοῦ καὶ
[9, 14]	„Νῦσάν τε ζαθέην. κώμη δ´	ἐστὶ	τοῦ Ἑλικῶνος ἡ Νῦσα. ἡ
[9, 22]	περὶ ὧν εἰρήκαμεν. ~Σχοῖνος δ´	ἐστὶ	χώρα τῆς Θηβαϊκῆς κατὰ τὴν
[9, 11]	τῆς ἐσχάρας τοῦ ἀστραπαίου Διός·	ἔστι	δ´ αὕτη ἐν τῷ τείχει
[9, 8]	ὃν ἀπὸ Σουνίου στάδιοι ἑβδομήκοντα·	ἔστι	δ´ ἐπ´ αὐτῷ γέφυρα δίπλεθρος,
[9, 31]	τῶν τελευτησάντων ἐν τῇ μάχῃ.	ἔστι	δὲ καὶ ἐν τῇ Σικυωνίᾳ
[9, 24]	ῥέουσι τοῦ πρὸ τῶν Θηβῶν·	ἔστι	δὲ καὶ ἡ Δίρκη κρήνη
[9, 18]	καλεῖται δ´ ὁ τόπος Ἀγχόη·	ἔστι	δὲ καὶ λίμνη ὁμώνυμος· ἐντεῦθεν
[9, 25]	καὶ θηλυκῶς, τῶν δ´ ὁποτέρως.	ἔστι	δὲ πόλις πρὸς τῷ Ἑλικῶνι
[9, 14]	ἄλλοι δὲ „Φαράς τε ζαθέας.	ἔστι	δὲ τῆς τετρακωμίας τῆς περὶ
[9, 12]	αὐτοῖς παρὰ τῶν Ἀργείων ὑπάρξαι.	~Ἔστι	δὲ τῷ ἐκ Θηβῶν εἰς
[9, 19]	δὲ ῥεύματα εἰς αὐτὴν ἐμβάλλει.	ἔστι	μὲν οὖν μεγάλη, τὴν περίμετρον
[9, 24]	τὰς μὴ προσούσας ἀρετὰς διαριθμούμενος	„ἔστι	τις ἠνεμόεις ὀλίγος λόφος. γνώριμα
[9, 1]	Παγὰς μέχρι τῶν {τόπων τῆς	Βοιωτί}	ας τῶν περὶ Κρέουσαν· τὰ
[9, 29]	Κορωνίας ἐπὶ λαΐω ναύω πάροιθεν	{ἀμφι{	βαίνεις} Κωραλίω ποταμῶ παρ´ ὄχθαις.