>

Livre, Chap.
[9, 1]	τὰ δ´ {ὑπερ{ κείμενα μέρ}	η	πρὸς δύσιν ὡς ἂν ταινίας
[9, 16]	χώρας, ἀνοιχθέντων δὲ τῶν αὐτῶν	ἢ	ἄλλων ἀνακαλύπτεσθαι, καὶ τοὺς αὐτοὺς
[9, 17]	δὲ οὐχ ὁμοίως ἔχει ταῦτα,	ἢ	ἀνοικισθέντων ἢ τῆς λίμνης ἐπιπολὺ
[9, 17]	ὑπερχύσεως διὰ ὕψος τῶν οἰκήσεων	ἢ	διὰ ἀπόστασιν, καὶ διὰ ἀνοικισμόν,
[9, 1]	κόλπον, ἰσομήκης πως τῇ Ἀττικῇ	ἢ	καὶ ἐλάττων κατὰ μῆκος· ἀρετῇ
[9, 17]	ὁμοίως ἔχει ταῦτα, ἢ ἀνοικισθέντων	ἢ	τῆς λίμνης ἐπιπολὺ ταπεινωθείσης διὰ
[9, 9]	κόλπου, ὅν φασιν ἀναιρεθῆναι πρὶν	ἢ	τῷ Εὐρίπῳ συνάπτειν ὑπὸ τοῦ
[9, 17]	μετάληψιν τῶν χωρίων τῶν ἄπωθεν	ἢ	τῶν ἐν ὕψει. παρακολουθεῖ δὲ
[9, 21]	προστιθέντες ὅ τι ἂν χρήσιμον	ᾖ	{πρὸς τὴν ὑπόθεσι} ν ἡμῖν,
[9, 17]	ἡ αὔξησις τῶν ὑδάτων ἥττων	ᾖ	τῆς ὑπερχύσεως διὰ ὕψος τῶν
[9, 33]	καλοῦντες τὰ ἱερὰ πάντα κἂν	ᾖ	ψιλά· τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ
[9, 25]	κόλπου καὶ ὁ Ἑλικὼν καὶ	ἡ	Ἄσκρη καὶ ἔτι αἱ Θεσπιαὶ
[9, 25]	δὲ τῇ Θεσπιέων ἐστὶ καὶ	ἡ	Ἄσκρη κατὰ τὸ πρὸς Ἑλικῶνα
[9, 1]	τεταμένας παραλλήλους· ὧν πρώτη ἐστὶν	{ἡ	Ἀττικὴ σὺν τῇ} Μεγαρίδι ὡς
[9, 8]	ὃν καλοῦσι Βαθὺν λιμένα· εἶθ´	ἡ	Αὐλὶς πετρῶδες χωρίον καὶ κώμη
[9, 17]	μενουσῶν ἀκινήτων τῶν πόλεων, ὅταν	ἡ	αὔξησις τῶν ὑδάτων ἥττων ᾖ
[9, 10]	φασιν· ἡ Ποιμανδρὶς δ´ ἐστὶν	ἡ	αὐτὴ τῇ Ταναγρικῇ· καλοῦνται δὲ
[9, 1]	Ἀ} ττικήν. δευτέρα δ´ ἐστὶν	ἡ	Βοιωτία ἀπὸ τῆς ἕω ἐπὶ
[9, 1]	~Ἑξῆς δ´ ἐστὶν	ἡ	Βοιωτία, περὶ ἧς λέγοντα καὶ
[9, 18]	ἑτέρα ἐστίν, ἧς {ἐμνήσθη} μεν,	{ἡ}	Βοιωτιακή, ἐπὶ τῇ θαλάττῃ, ᾗ
[9, 14]	ἀντὶ τοῦ „Νῖσάν τε ζαθέην.	ἡ	γὰρ Νῖσα οὐδαμοῦ φαίνεται τῆς
[9, 10]	ἀξιῶσαι τὸν ἀναιτίως ἀποθανόντα. ~Καὶ	ἡ	Γραῖα δ´ ἐστὶ τόπος Ὠρωποῦ
[9, 3]	ἀγωγῇ καὶ κατέστησαν πάντων κύριοι.	~Ἡ	δ´ οὖν Βοιωτία πρότερον μὲν
[9, 26]	ἐγγὺς τῆς ἐπ´ Ἀνθηδόνα ὁδοῦ,	ἡ	δ´ Ὠκαλέη μέση Ἁλιάρτου καὶ
[9, 20]	νιφόεντι, Ὕδης ἐν πίονι δήμῳ,	ἡ	δὲ Βοιωτιακή· ἐπιφέρει γοῦν τῷ
[9, 28]	Ἀμφίονα οἰκῆσαι πρὶν βασιλεῦσαι Θηβῶν.	ἡ	δὲ Θίσβη Θίσβαι νῦν λέγονται,
[9, 20]	καὶ οὐκ ἐν τῇ Θηβαΐδι,	ἡ	δὲ μικρά, ἐκεῖθεν δι´ ὑπονόμων
[9, 24]	τῶν Θηβῶν· ἔστι δὲ καὶ	ἡ	Δίρκη κρήνη καὶ Πότνιαι, ἐφ´
[9, 25]	μὲν ἐκεῖνος, ἀνέθηκε δὲ Γλυκέρα	ἡ	ἑταίρα Θεσπιεῦσιν ἐκεῖθεν οὖσα τὸ
[9, 21]	καὶ γνωριμώτεροι οἱ τόποι, καὶ	ἡ	θάλαττα τό γε ἑξῆς ὑπαγορεύει
[9, 25]	τε τῶν Μουσῶν ἱερὸν καὶ	ἡ	Ἵππου κρήνη καὶ τὸ τῶν
[9, 20]	ἐστιν ἥ τε Τρεφία καὶ	ἡ	{Κ{ ηφισσίς, ἧς} μέμνηται καὶ
[9, 32]	Καδμείαν ἀδυνατοῦντας ἀνακτίσαι· ἐπεὶ δὲ	ἡ	Καδμεία ἐκαλεῖτο Θῆβαι, ὑπὸ Θήβας
[9, 25]	Θεσπιαὶ καὶ τὸ ἐπίνειον αὐτῆς	ἡ	Κρέουσα. τοῦτο δὲ καὶ κοιλότατον
[9, 40]	ὅπερ ἡ λίμνη κατέχει νῦν	ἡ	Κωπαΐς, ἀνεψῦχθαι πρότερον καὶ γεωργεῖσθαι
[9, 11]	ἡ παροιμία τὴν ἀρχὴν ἔσχεν	ἡ	λέγουσα „ὁπόταν δι´ Ἅρματος ἀστράψῃ,
[9, 40]	λέγουσι δὲ τὸ χωρίον, ὅπερ	ἡ	λίμνη κατέχει νῦν ἡ Κωπαΐς,
[9, 18]	ποιητὴς ὀνομάζει, καὶ ἀπ´ αὐτῶν	ἡ	λίμνη τὴν ἐπωνυμίαν εἴληφε, χάσμα
[9, 20]	δὲ οἱ ἄλλοι ναῖον Βοιωτοί.	ἡ	μὲν γάρ ἐστι μεγάλη καὶ
[9, 20]	„ὅς ῥ´ ἐν „Ὕδῃ ναίεσκεν.	ἡ	μὲν γάρ ἐστιν ἐν Λυδίᾳ
[9, 29]	Ἁλίαρτον καὶ Πλαταιὰς καὶ Γλίσσαντα.	ἡ	μὲν οὖν Κορώνεια ἐγγὺς τοῦ
[9, 14]	ἐστὶ τοῦ Ἑλικῶνος ἡ Νῦσα.	ἡ	μὲν οὖν παραλία τοιαύτη τις
[9, 6]	σταδίοις· κατὰ δὲ τοῦτόν ἐστιν	ἡ	νῦν Ἐρέτρια, διάπλους δ´ ἐπ´
[9, 14]	κώμη δ´ ἐστὶ τοῦ Ἑλικῶνος	ἡ	Νῦσα. ἡ μὲν οὖν παραλία
[9, 6]	ὃν καλοῦσι Δελφίνιον, καθ´ ὃν	ἡ	παλαιὰ Ἐρέτρια ἐν τῇ Εὐβοίᾳ,
[9, 21]	μεσογαίᾳ μηδαμοῦ τῇ τάξει διαπεσεῖν·	ἡ	παραλία δ´ ἔχει τι πλεονέκτημα
[9, 23]	καὶ τραχύς, ἀφ´ οὗ καὶ	ἡ	παροιμία „εἰς Σκῶλον μήτ´ αὐτὸς
[9, 11]	ὅμορον τῇ Τανάγρᾳ. ἐντεῦθεν δὲ	ἡ	παροιμία τὴν ἀρχὴν ἔσχεν ἡ
[9, 27]	ἐπὶ τῶν ἄλλων, ὕστερον δ´	ἡ	πᾶσα Κωπαῒς ἐλέχθη κατ´ ἐπικράτειαν·
[9, 10]	τῇ Τανάγρᾳ τὴν αὐτήν φασιν·	ἡ	Ποιμανδρὶς δ´ ἐστὶν ἡ αὐτὴ
[9, 36]	γὰρ καὶ ἀπόρθητος ἀεὶ διετέλεσεν	ἡ	πόλις, οὔτε μεγάλη οὖσα οὔτ´
[9, 14]	μὲν οὖν παραλία τοιαύτη τις	ἡ	πρὸς Εὔβοιαν. ~Τὰ δ´ ἑξῆς
[9, 12]	εἰς Ἄργος ἀνιόντι ἐν ἀριστερᾷ	ἡ	Τάναγρα κ- ἐν δεξιᾷ κεῖται·
[9, 25]	κατὰ τὸ πρὸς Ἑλικῶνα μέρος,	ἡ	τοῦ Ἡσιόδου πατρίς· ἐν δεξιᾷ
[9, 12]	ὅπου ὁ Ὑριεὺς μεμύθευται καὶ	ἡ	τοῦ Ὠρίωνος γένεσις, ἥν φησι
[9, 42]	Ὑάμπολις· τούτοις δ´ ὁμορεῖ Ὀποῦς,	ἡ	τῶν Λοκρῶν μητρόπολις τῶν Ἐπικνημιδίων.
[9, 12]	κ- ἐν δεξιᾷ κεῖται· καὶ	ἡ	Ὑρία δὲ τῆς Ταναγραίας νῦν
[9, 7]	ἐπὶ πολλοὺς σταδίους ἕως ἐπαύσατο	ἡ	φυγή. ~Εἶτα λιμὴν μέγας ὃν
[9, 23]	Σικυωνίᾳ ἄλλος ἐστὶν Ἀσωπὸς καὶ	ἡ	χώρα Ἀσωπία, δι´ ἧς ῥεῖ.
[9, 41]	Εὐδείελος μετωνομάσθη καὶ αὐτὴ καὶ	ἡ	χώρα, τάχα τι ἰδίωμα προσφερομένη
[9, 20]	δὲ περι} κειμένων λιμνῶν ἐστιν	ἥ	τε Τρεφία καὶ ἡ {Κ{
[9, 18]	{ἡ} Βοιωτιακή, ἐπὶ τῇ θαλάττῃ,	ᾗ	προσέθεσαν Ῥωμαῖοι τὴν ἄνω. καλεῖται
[9, 27]	πλησίον Ἁλιάρτου καὶ Ἀλαλκομενῶν, ἐφ´	ᾗ	τὸ Τειρεσίου μνῆμα· αὐτοῦ δὲ
[9, 28]	πρὶν βασιλεῦσαι Θηβῶν. ἡ δὲ	Θίσβη	Θίσβαι νῦν λέγονται, οἰκεῖται δὲ
[9, 7]	πολλοὺς σταδίους ἕως ἐπαύσατο ἡ	φυγή.	~Εἶτα λιμὴν μέγας ὃν καλοῦσι
[9, 7]	προτροπάδην ἔφυγον· ἐν δὲ τῇ	φυγῇ	πεσόντα ἀφ´ ἵππου Ξενοφῶντα ἰδὼν
[9, 2]	φησι πρὸς ἡγεμονίαν εὐφυῶς ἔχειν,	ἀγωγῇ	δὲ καὶ παιδείᾳ μὴ χρησαμένους
[9, 2]	ἔχειν, ἐπέθεντο καὶ ταύτῃ τῇ	ἀγωγῇ	καὶ κατέστησαν πάντων κύριοι. ~Ἡ
[9, 4]	Δωδώνην πέμπειν κατ´ ἔτος· καὶ	δὴ	καὶ ποιεῖν τοῦτο· ἀεὶ γάρ
[9, 4]	νύκτωρ δ´ ἐπιθέσθαι· ἀφ´ οὗ	δὴ	καὶ τὴν παροιμίαν εἰρῆσθαι „Θρᾳκία
[9, 16]	τοὺς δὲ δι´ ὑπονόμων· συμβαίνει	δὴ	καὶ τοῖς ὕδασι τοῖς μὲν
[9, 18]	τοῖς παροικοῦσιν ὑπῆρξε, πλὴν τῶν	ἤδη	καταποθεισῶν πόλεων. πάλιν δ´ ἐγχουμένων
[9, 18]	καὶ λίμνη ὁμώνυμος· ἐντεῦθεν δ´	ἤδη	ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσιν ἐπὶ τὴν
[9, 18]	πρὸς Ἀλέξανδρον ἐπιστολῇ φησιν, ἀνεψυγμένων	ἤδη	πολλῶν, ἐν οἷς οἱ μὲν
[9, 5]	ἀνέλαβον ἀνακτισθεῖσαν. ἐξ ἐκείνου δ´	ἤδη	πράττοντες ἐνδεέστερον ἀεὶ μέχρι εἰς
[9, 3]	εἶτ´ ἀνέστρεψαν εἰς τὴν οἰκείαν,	ἤδη	τοῦ Αἰολικοῦ στόλου παρεσκευασμένου περὶ
[9, 36]	καταλόγῳ μέμνηται τῶν ἐνταῦθα ἀνδρῶν,	ἐπειδὴ	ἱεροὶ ὄντες παρεῖντο τῆς στρατείας.
[9, 39]	ἣν εἶχον πρότερον, καὶ μάλιστ´	ἐπειδὴ	καὶ τῇ δευτέρᾳ συμβολῇ τῇ
[9, 4]	τὴν προφῆτιν κατὰ τὸ συγγενὲς	(ἐπειδὴ	καὶ τὸ ἱερὸν Πελασγικὸν ἐξ
[9, 10]	Ἐρετριέως μνῆμα ὃ καλεῖται Σιγηλοῦ,	ἐπειδὴ	σιγῶσι παριόντες· τινὲς δὲ τῇ
[9, 20]	οὐδ´ ἐνταῦθα εὖ γραφόντων τινῶν	Ὕδῃ	ἔνι· οὐ γὰρ ὁ Αἴας
[9, 20]	ἔνιοι γράφουσιν „ὅς ῥ´ ἐν	„Ὕδῃ	ναίεσκεν. ἡ μὲν γάρ ἐστιν
[9, 25]	γὰρ χιονόβολα τὰ ὄρη καὶ	πετρώδη,	περιγράφεται δ´ οὐ πολλῇ χώρᾳ.
[9, 25]	κώμῃ} Ἄσκρῃ χεῖμα κακῇ, θέρει	ἀργαλέῃ,	οὐδέ ποτ´ {ἐσθλῇ} ὁ δὲ
[9, 26]	ἐπ´ Ἀνθηδόνα ὁδοῦ, ἡ δ´	Ὠκαλέη	μέση Ἁλιάρτου καὶ Ἀλαλκομενίου ἑκατέρου
[9, 10]	Κνωπίας δὲ τῆς Θηβαϊκῆς {μεθιδρύ{	θη	κατὰ χρησμὸν} δεῦρο τὸ Ἀμφιαράειον.
[9, 17]	τε καὶ Ἑλεὼν καὶ Εἱλέσιον	ἐκλήθη	διὰ τὸ ἐπὶ τοῖς ἕλεσιν
[9, 3]	Πελασγοὺς εἰς Ἀθήνας, ἀφ´ ὧν	ἐκλήθη	μέρος τι τῆς πόλεως Πελασγικόν
[9, 41]	συλλαβῆς ἐκάλουν τινές· εἶτ´ Εὐδείελος	μετωνομάσθη	καὶ αὐτὴ καὶ ἡ χώρα,
[9, 24]	ῥεῖ. ~Ὁ Ἐτεωνὸς δὲ Σκάρφη	μετωνομάσθη,	καὶ αὕτη δὲ τῆς Παρασωπίας.
[9, 18]	καὶ γὰρ ἑτέρα ἐστίν, ἧς	{ἐμνήσθη}	μεν, {ἡ} Βοιωτιακή, ἐπὶ τῇ
[9, 27]	ὕστερον δ´ ἡ πᾶσα Κωπαῒς	ἐλέχθη	κατ´ ἐπικράτειαν· κοιλότατον γὰρ τοῦτο
[9, 14]	ἐν τοῖς περὶ νεῶν {ε}	ἴη,	εἰ μὴ τὴν Νῖσαν οὕτως
[9, 4]	λεγόντων δ´ ὡς οὐδαμοῦ νόμος	εἴη	δικάζειν γυναῖκας, προσελέσθαι καὶ ἄνδρας
[9, 36]	οὐκ ἐν καταλόγῳ „Ἥρη τ´	Ἀργείη	καὶ Ἀλαλκομενηὶς Ἀθήνη. ἔχει δ´
[9, 28]	Θεσπιεῦσι τὸ χωρίον καὶ τῇ	Κορωνειακῇ,	ὑποπεπτωκὸς ἐκ τοῦ νοτίου μέρους
[9, 29]	λέγονται, οἱ δ´ ἐν τῇ	Μεσσηνιακῇ	Κορωναεῖς. ~Ἁλίαρτος δὲ νῦν οὐκέτι
[9, 18]	ἐστίν, ἧς {ἐμνήσθη} μεν, {ἡ}	Βοιωτιακή,	ἐπὶ τῇ θαλάττῃ, ᾗ προσέθεσαν
[9, 20]	ἐν πίονι δήμῳ, ἡ δὲ	Βοιωτιακή·	ἐπιφέρει γοῦν τῷ „λίμνῃ κεκλιμένος
[9, 25]	ὀιζυρῇ {ἐνὶ κώμῃ} Ἄσκρῃ χεῖμα	κακῇ,	θέρει ἀργαλέῃ, οὐδέ ποτ´ {ἐσθλῇ}
[9, 31]	ὄρει ὅ ἐστιν ἐν τῇ	Θηβαϊκῇ	πλησίον Τευμησσοῦ καὶ τῆς Καδμείας,
[9, 42]	~Ὑπέρκειται δ´ Ὀρχομενίας ὁ Πανοπεύς,	Φωκικὴ	πόλις, καὶ Ὑάμπολις· τούτοις δ´
[9, 34]	ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ, ὁμώνυμον τῇ	Θετταλικῇ.	~Οἱ δέ φασι καὶ τὴν
[9, 14]	οὕτως εἴρηκεν· ἦν γὰρ ὁ	Μεγαρικῇ.	ἐκεῖθεν ἀπῳκισμένη {πρός{ χωρος τοῦ
[9, 12]	ὁ Ἑλεὼν δ´ ἐστὶ κώμη	Ταναγρική,	ἀπὸ τῶν ἑλῶν ὠνομασμένη. ~Μετὰ
[9, 10]	δ´ ἐστὶν ἡ αὐτὴ τῇ	Ταναγρικῇ·	καλοῦνται δὲ καὶ Γεφυραῖοι οἱ
[9, 6]	Εὔβοιαν παραλίας τῆς συνεχοῦς τῇ	Ἀττικῇ.	ἀρχὴ δ´ ὁ Ὠρωπὸς καὶ
[9, 1]	Κρισαῖον κόλπον, ἰσομήκης πως τῇ	Ἀττικῇ	ἢ καὶ ἐλάττων κατὰ μῆκος·
[9, 1]	παραλλήλους· ὧν πρώτη ἐστὶν {ἡ	Ἀττικὴ	σὺν τῇ} Μεγαρίδι ὡς ἂν
[9, 24]	Θηβῶν· ἔστι δὲ καὶ ἡ	Δίρκη	κρήνη καὶ Πότνιαι, ἐφ´ ὧν
[9, 20]	Βοιωτοί. ἡ μὲν γάρ ἐστι	μεγάλη	καὶ οὐκ ἐν τῇ Θηβαΐδι,
[9, 39]	δὲ Λεῦκτρά ἐστιν, ὅπου Λακεδαιμονίους	μεγάλῃ	μάχῃ νικήσας Ἐπαμεινώνδας ἀρχὴν εὕρετο
[9, 37]	ὅπου Φίλιππος ὁ Ἀμύντου μάχῃ	μεγάλῃ	νικήσας Ἀθηναίους τε καὶ Βοιωτοὺς
[9, 36]	ἀεὶ διετέλεσεν ἡ πόλις, οὔτε	μεγάλη	οὖσα οὔτ´ ἐν εὐερκεῖ χωρίῳ
[9, 19]	αὐτὴν ἐμβάλλει. ἔστι μὲν οὖν	μεγάλη,	τὴν περίμετρον ἔχουσα ὀγδοήκοντα καὶ
[9, 25]	κακῇ, θέρει ἀργαλέῃ, οὐδέ ποτ´	{ἐσθλῇ}	ὁ δὲ Ἑλικὼν συνεχής ἐστι
[9, 25]	καὶ πετρώδη, περιγράφεται δ´ οὐ	πολλῇ	χώρᾳ. ἐνταῦθα δ´ ἐστὶ τό
[9, 39]	μάλιστ´ ἐπειδὴ καὶ τῇ δευτέρᾳ	συμβολῇ	τῇ περὶ Μαντίνειαν κακῶς ἔπραξαν.
[9, 18]	αὐτὸς ἐν τῇ πρὸς Ἀλέξανδρον	ἐπιστολῇ	φησιν, ἀνεψυγμένων ἤδη πολλῶν, ἐν
[9, 19]	λίμνην τὴν Κωπαΐδα τοῦ Ἁλιάρτου	{πλη{	σίον· καὶ ἄλλα} δὲ ῥεύματα
[9, 20]	Ὕλῃ ναίεσκε“ „σκυτοτόμων ὄχ´ ἄριστος	Ὕλῃ	„ἔνι οἰκία ναίων. οὐδ´ ἐνταῦθα
[9, 20]	καὶ Ὅμηρος „ὅς ῥ´ ἐν	Ὕλῃ	ναίεσκε μέγα πλούτοιο μεμηλώς, λίμνῃ
[9, 20]	δὲ συστέλλων „ὅς ῥ´ ἐν	Ὕλῃ	ναίεσκε“ „σκυτοτόμων ὄχ´ ἄριστος Ὕλῃ
[9, 4]	πράξαντας, καὶ ταῦτ´ ἐν ἱερῷ,	μὴ	δοκιμάσαι, καθιστάναι δ´ εἰς κρίσιν,
[9, 4]	τοῖς Πελασγοῖς δοθέντα χρησμὸν ἔφη	μὴ	ἔχειν εἰπεῖν, τοῖς δὲ Βοιωτοῖς
[9, 21]	τε {ἀξ{ ιολόγων καὶ τῶν	μή·	καὶ} χαλεπὸν ἐν τοσούτοις καὶ
[9, 17]	ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος τοπικῶς, νῦν	{μη{	κέτι} λέγεσθαι ἐτύμως· Πλαταιὰς γὰρ
[9, 32]	τὴν τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν καὶ	μὴ	μετασχεῖν τοῦ Τρωικοῦ πολέμου· οἱ
[9, 12]	ἐν τῇ Ἀργείᾳ Ὑσίαι {κώ{	μη}	οἱ δ´ ἐξ αὐτῆς Ὑσιᾶται
[9, 4]	ἅμα ὅτι τὰς σπονδὰς παρέβαινον,	μὴ	παραβῆναι φάσκειν ἐκείνους· συνθέσθαι γὰρ
[9, 4]	ἐμβαλεῖν ἐνθυμηθέντας, εἴτε κακουργήσασαν εἴτε	μή,	πρὸς ἀμφότερα ὀρθῶς ἔχειν, εἰ
[9, 24]	Ἀντίμαχος διὰ πολλῶν ἐπῶν, τὰς	μὴ	προσούσας ἀρετὰς διαριθμούμενος „ἔστι τις
[9, 14]	περὶ νεῶν {ε} ἴη, εἰ	μὴ	τὴν Νῖσαν οὕτως εἴρηκεν· ἦν
[9, 39]	Μαντίνειαν κακῶς ἔπραξαν. τὸ μέντοι	μὴ	ὑφ´ ἑτέροις εἶναι καίπερ οὕτως
[9, 2]	ἔχειν, ἀγωγῇ δὲ καὶ παιδείᾳ	μὴ	χρησαμένους ἐπεὶ μηδὲ τοὺς ἀεὶ
[9, 25]	δ´ ἄγχ´ Ἑλικῶνος ὀιζυρῇ {ἐνὶ	κώμῃ}	Ἄσκρῃ χεῖμα κακῇ, θέρει ἀργαλέῃ,
[9, 14]	καὶ τοῦτο „Νῦσάν τε ζαθέην.	κώμη	δ´ ἐστὶ τοῦ Ἑλικῶνος ἡ
[9, 11]	καὶ τὸ Ἅρμα, τῆς Ταναγραϊκῆς	κώμη	ἔρημος περὶ τὴν Μυκαλησσόν, ἀπὸ
[9, 8]	ἡ Αὐλὶς πετρῶδες χωρίον καὶ	κώμη	Ταναγραίων· λιμὴν δ´ ἐστὶ πεντήκοντα
[9, 12]	καὶ ὁ Ἑλεὼν δ´ ἐστὶ	κώμη	Ταναγρική, ἀπὸ τῶν ἑλῶν ὠνομασμένη.
[9, 26]	Ὕλην καὶ Πετεῶνα. Πετεὼν δὲ	κώμη	τῆς Θηβαΐδος ἐγγὺς τῆς ἐπ´
[9, 23]	αὐτῆς Σχοινοῦς. ~Σκῶλος δ´ ἐστὶ	κώμη	τῆς Παρασωπίας ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι,
[9, 11]	Ἀμφιαράειον. ~Καὶ ὁ Μυκαλησσὸς δὲ	κώμη	τῆς Ταναγραϊκῆς· κεῖται δὲ παρ´
[9, 23]	εἴρηται δ´ ὅτι Παρασώπιοι καὶ	κώμη	τις καλεῖται ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ
[9, 40]	πλουσία τις γεγονυῖα πόλις καὶ	δυναμένη	μέγα· τοῦ μὲν οὖν πλούτου
[9, 1]	ἀπὸ τῆς ἕω ἐπὶ δύσιν	τεταμένη	ταινία τις ἀπὸ τῆς κατ´
[9, 36]	οὖσα οὔτ´ ἐν εὐερκεῖ χωρίῳ	κειμένη,	ἀλλ´ ἐν πεδίῳ· τὴν δὲ
[9, 25]	ἐφ´ ὑψηλοῦ καὶ τραχέος τόπου	κειμένη,	ἀπέχουσα τῶν Θεσπιῶν ὅσον τετταράκοντα
[9, 20]	μικρά, ἐκεῖθεν δι´ ὑπονόμων πληρουμένη,	κειμένη	μεταξὺ Θηβῶν καὶ Ἀνθηδόνος. Ὅμηρος
[9, 25]	πρὸς τῷ Ἑλικῶνι νοτιωτέρα αὐτοῦ,	ἐπικειμένη	δὲ τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ
[9, 41]	ἡ χώρα, τάχα τι ἰδίωμα	προσφερομένη	ἐκ τοῦ δειλινοῦ κλίματος οἰκεῖον
[9, 2]	Ἰταλίας καὶ Σικελίας καὶ Λιβύης	δεχομένη,	ἐπὶ δὲ τῶν πρὸς Εὔβοιαν
[9, 12]	κώμη Ταναγρική, ἀπὸ τῶν ἑλῶν	ὠνομασμένη.	~Μετὰ δὲ Σαλγανέα Ἀνθηδὼν πόλις
[9, 14]	ἦν γὰρ ὁ Μεγαρικῇ. ἐκεῖθεν	ἀπῳκισμένη	{πρός{ χωρος τοῦ Κιθα} ιρῶνος,
[9, 20]	δὲ μικρά, ἐκεῖθεν δι´ ὑπονόμων	πληρουμένη,	κειμένη μεταξὺ Θηβῶν καὶ Ἀνθηδόνος.
[9, 29]	τοῦ Ἑλικῶνός ἐστιν ἐφ´ ὕψους	ἱδρυμένη,	κατελάβοντο δ´ αὐτὴν ἐπανιόντες ἐκ
[9, 36]	„Ἥρη τ´ Ἀργείη καὶ Ἀλαλκομενηὶς	Ἀθήνη.	ἔχει δ´ ἀρχαῖον ἱερὸν Ἀθηνᾶς
[9, 24]	ἔστι δὲ καὶ ἡ Δίρκη	κρήνη	καὶ Πότνιαι, ἐφ´ ὧν μυθεύεται
[9, 36]	τὸ Τιλφώσσιον, ὑφ´ ᾧ Τιλφῶσσα	κρήνη	καὶ τὸ τοῦ Τειρεσίου μνῆμα
[9, 25]	Μουσῶν ἱερὸν καὶ ἡ Ἵππου	κρήνη	καὶ τὸ τῶν Λειβηθρίδων νυμφῶν
[9, 2]	οὗ δὲ ἤρξαντο πρὸς ἡμερώτερα	ἔθνη	καὶ φῦλα τὴν πραγματείαν ἔχειν,
[9, 3]	τὴν Ὀρχομενίαν (οὐ γὰρ ἦσαν	κοινῇ	πρότερον, οὐδ´ Ὅμηρος μετὰ Βοιωτῶν
[9, 27]	δέ ἐστιν ἐπὶ τῇ Κωπαΐδι	λίμνῃ·	αἱ δ´ ἄλλαι κύκλῳ εἰσὶν
[9, 35]	εἰσὶ τῶν μὲν περικειμένων τῇ	λίμνῃ	αἵ τε Ἀλαλκομεναὶ καὶ τὸ
[9, 33]	τῇ Ἁλιαρτίᾳ πρὸς τῇ Κωπαΐδι	λίμνῃ	καὶ τῷ Τηνερικῷ πεδίῳ, ἐν
[9, 40]	δὲ τὸ χωρίον, ὅπερ ἡ	λίμνη	κατέχει νῦν ἡ Κωπαΐς, ἀνεψῦχθαι
[9, 20]	Ὕλῃ ναίεσκε μέγα πλούτοιο μεμηλώς,	λίμνῃ	κεκλιμένος Κηφισσίδι. οὐ γὰρ λίμνην
[9, 20]	δὲ Βοιωτιακή· ἐπιφέρει γοῦν τῷ	„λίμνῃ	κεκλιμένος Κηφισσίδι“ τὸ „πὰρ δὲ
[9, 18]	τόπος Ἀγχόη· ἔστι δὲ καὶ	λίμνη	ὁμώνυμος· ἐντεῦθεν δ´ ἤδη ὁ
[9, 18]	εἴληφε, χάσμα γενηθὲν πρὸς τῇ	λίμνῃ	πλησίον τῶν Κωπῶν ἀνέῳξεν ὑπὸ
[9, 16]	πόλεις ποτὲ μὲν ἐπὶ τῇ	λίμνῃ	ποτὲ δὲ ἄπωθεν κεῖσθαι. ~Διττῶς
[9, 18]	ὀνομάζει, καὶ ἀπ´ αὐτῶν ἡ	λίμνη	τὴν ἐπωνυμίαν εἴληφε, χάσμα γενηθὲν
[9, 25]	οὐκ οὖσαν ἀξιοθέατον, νυνὶ δὲ	μόνη	συνέστηκε τῶν Βοιωτιακῶν πόλεων καὶ
[9, 2]	τῶν ὁμόρων ἐθνῶν καὶ ὅτι	μόνη	τριθάλαττός ἐστι καὶ λιμένων εὐπορεῖ
[9, 35]	γράφοντες· οὐδὲ γὰρ μία δείκνυται	Τάρνη	παρὰ τοῖς Βοιωτοῖς, ἐν δὲ
[9, 14]	Ἀνθηδόνος ἱεροπρεπὴς τόπος τῆς Βοιωτίας,	ἴχνη	πόλεως ἔχων, ὁ καλούμενος Ἴσος
[9, 4]	Βοιωτοῖς μόνοις ἄνδρας προθεσπίζειν ἐν	Δωδώνῃ.	τὰς μέντοι προφήτιδας ἐξηγουμένας τὸ
[9, 18]	ἄνω. καλεῖται δ´ ὁ τόπος	Ἀγχόη·	ἔστι δὲ καὶ λίμνη ὁμώνυμος·
[9, 24]	ὀλίγος λόφος. γνώριμα δὲ τὰ	ἔπη.	~Θέσπειαν δὲ λέγει τὰς νῦν
[9, 36]	ποιητής, ἀλλ´ οὐκ ἐν καταλόγῳ	„Ἥρη	τ´ Ἀργείη καὶ Ἀλαλκομενηὶς Ἀθήνη.
[9, 25]	καὶ ὁ Ἑλικὼν καὶ ἡ	Ἄσκρη	καὶ ἔτι αἱ Θεσπιαὶ καὶ
[9, 25]	τῇ Θεσπιέων ἐστὶ καὶ ἡ	Ἄσκρη	κατὰ τὸ πρὸς Ἑλικῶνα μέρος,
[9, 25]	ἄγχ´ Ἑλικῶνος ὀιζυρῇ {ἐνὶ κώμῃ}	Ἄσκρῃ	χεῖμα κακῇ, θέρει ἀργαλέῃ, οὐδέ
[9, 25]	περίμετρον· ἄμφω γὰρ χιονόβολα τὰ	ὄρη	καὶ πετρώδη, περιγράφεται δ´ οὐ
[9, 25]	λέγων „νάσσατο δ´ ἄγχ´ Ἑλικῶνος	ὀιζυρῇ	{ἐνὶ κώμῃ} Ἄσκρῃ χεῖμα κακῇ,
[9, 1]	τῶν συνεχῶν ἐθνῶν ἀνάμνησιν ποιήσασθαι	χρὴ	τοῦ σαφοῦς χάριν ὧν εἴπομεν
[9, 26]	Ἀνθηδόνα ὁδοῦ, ἡ δ´ Ὠκαλέη	μέση	Ἁλιάρτου καὶ Ἀλαλκομενίου ἑκατέρου τριάκοντα
[9, 33]	ψιλόν. οἱ δὲ ποιηταὶ κοσμοῦσιν,	ἄλση	καλοῦντες τὰ ἱερὰ πάντα κἂν
[9, 2]	πραγματείαν ἔχειν, ἐπέθεντο καὶ ταύτῃ	τῇ	ἀγωγῇ καὶ κατέστησαν πάντων κύριοι.
[9, 29]	τὰ Παμβοιώτια συντέλουν· συγκαθίδρυται δὲ	τῇ	Ἀθηνᾷ ὁ Ἅιδης κατά τινα,
[9, 33]	ὅπου τὸ Ἀμφικτυονικὸν συνήγετο ἐν	τῇ	Ἁλιαρτίᾳ πρὸς τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ
[9, 13]	καὶ αἱ Ὀρόβιαι. ἐν δὲ	τῇ	Ἀνθηδονίᾳ Μεσσάπιον ὄρος ἐστὶν ἀπὸ
[9, 12]	πατρός. εἰσὶ δὲ καὶ ἐν	τῇ	Ἀργείᾳ Ὑσίαι {κώ{ μη} οἱ
[9, 6]	πρὸς Εὔβοιαν παραλίας τῆς συνεχοῦς	τῇ	Ἀττικῇ. ἀρχὴ δ´ ὁ Ὠρωπὸς
[9, 1]	τὸν Κρισαῖον κόλπον, ἰσομήκης πως	τῇ	Ἀττικῇ ἢ καὶ ἐλάττων κατὰ
[9, 3]	οἱ Ὀρέστου παῖδες. προσθέντες δὲ	τῇ	Βοιωτίᾳ τὴν Ὀρχομενίαν (οὐ γὰρ
[9, 2]	τὴν Αὐλίδα καὶ τὴν Ταναγρικὴν	τῇ	δ´ ἐπὶ τὸν Σαλγανέα καὶ
[9, 2]	Κύπρον καὶ τὰς νήσους θάλατταν	τῇ	δὲ τὴν κατὰ Μακεδόνας καὶ
[9, 39]	πρότερον, καὶ μάλιστ´ ἐπειδὴ καὶ	τῇ	δευτέρᾳ συμβολῇ τῇ περὶ Μαντίνειαν
[9, 6]	ὃν ἡ παλαιὰ Ἐρέτρια ἐν	τῇ	Εὐβοίᾳ, διάπλουν ἔχουσα ἑξήκοντα σταδίων.
[9, 18]	{ἐμνήσθη} μεν, {ἡ} Βοιωτιακή, ἐπὶ	τῇ	θαλάττῃ, ᾗ προσέθεσαν Ῥωμαῖοι τὴν
[9, 25]	καὶ Κρεουσίδα καλοῦσιν. ἐν δὲ	τῇ	Θεσπιέων ἐστὶ καὶ ἡ Ἄσκρη
[9, 34]	Ἄρνην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ, ὁμώνυμον	τῇ	Θετταλικῇ. ~Οἱ δέ φασι καὶ
[9, 20]	ἐστι μεγάλη καὶ οὐκ ἐν	τῇ	Θηβαΐδι, ἡ δὲ μικρά, ἐκεῖθεν
[9, 31]	Ὑπάτῳ ὄρει ὅ ἐστιν ἐν	τῇ	Θηβαϊκῇ πλησίον Τευμησσοῦ καὶ τῆς
[9, 24]	παρὰ Τάναγραν ἐκδίδωσιν) ἐν δὲ	τῇ	Θηβαίων εἰσὶ καὶ αἱ Θεράπναι
[9, 32]	Θήβας εἰπεῖν ἀντὶ τοῦ ὑπὸ	τῇ	Καδμείᾳ οἰκοῦντας τὸν ποιητὴν τοὺς
[9, 3]	ἀπέλιπεν. ἐκεῖνοι δὲ τὰς Θήβας	τῇ	Καδμείᾳ προσέκτισαν, καὶ συνεφύλαξαν τὴν
[9, 32]	μετασχεῖν μὲν οἰκεῖν δὲ ὑπὸ	τῇ	Καδμείᾳ τότε ἐν τοῖς ἐπιπέδοις
[9, 29]	αἰτίαν. οἱ μὲν οὖν ἐν	τῇ	Κορωνείᾳ Κορώνιοι λέγονται, οἱ δ´
[9, 28]	ὅμορον Θεσπιεῦσι τὸ χωρίον καὶ	τῇ	Κορωνειακῇ, ὑποπεπτωκὸς ἐκ τοῦ νοτίου
[9, 27]	εἴρηται· προσάρκτιος δέ ἐστιν ἐπὶ	τῇ	Κωπαΐδι λίμνῃ· αἱ δ´ ἄλλαι
[9, 33]	συνήγετο ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ πρὸς	τῇ	Κωπαΐδι λίμνῃ καὶ τῷ Τηνερικῷ
[9, 35]	δ´ εἰσὶ τῶν μὲν περικειμένων	τῇ	λίμνῃ αἵ τε Ἀλαλκομεναὶ καὶ
[9, 18]	ἐπωνυμίαν εἴληφε, χάσμα γενηθὲν πρὸς	τῇ	λίμνῃ πλησίον τῶν Κωπῶν ἀνέῳξεν
[9, 16]	αὐτὰς πόλεις ποτὲ μὲν ἐπὶ	τῇ	λίμνῃ ποτὲ δὲ ἄπωθεν κεῖσθαι.
[9, 37]	κἀνταῦθα ταφὴ τῶν πεσόντων ἐν	τῇ	μάχῃ δημοσία· περὶ δὲ τοὺς
[9, 31]	δείκνυται δημοσία τῶν τελευτησάντων ἐν	τῇ	μάχῃ. ἔστι δὲ καὶ ἐν
[9, 5]	Λακεδαιμονίους. Ἐπαμεινώνδα δὲ πεσόντος ἐν	τῇ	μάχῃ ταύτης μὲν τῆς ἐλπίδος
[9, 11]	ἐκπεσόντος ἐκ τοῦ ἅρματος ἐν	τῇ	μάχῃ τοῦ Ἀμφιαράου κατὰ τὸν
[9, 1]	πρώτη ἐστὶν {ἡ Ἀττικὴ σὺν	τῇ}	Μεγαρίδι ὡς ἂν ταινία τις,
[9, 2]	τὸν Σαλγανέα καὶ τὴν Ἀνθηδόνα,	τῇ	μὲν εἶναι συνεχῆ τὴν κατ´
[9, 2]	τοῦ Εὐρίπου σχιζομένης τῆς παραλίας	τῇ	μὲν ἐπὶ τὴν Αὐλίδα καὶ
[9, 12]	τῷ Κιθαιρῶνι πλησίον Ἐρυθρῶν ἐν	τῇ	μεσογαίᾳ, ἄποικον Ὑριέων, κτίσμα δὲ
[9, 15]	Εὔβοιαν. ~Τὰ δ´ ἑξῆς ἐν	τῇ	μεσογαίᾳ πεδία ἐστὶ κοῖλα πάντοθεν
[9, 29]	Κορώνιοι λέγονται, οἱ δ´ ἐν	τῇ	Μεσσηνιακῇ Κορωναεῖς. ~Ἁλίαρτος δὲ νῦν
[9, 39]	ἐπειδὴ καὶ τῇ δευτέρᾳ συμβολῇ	τῇ	περὶ Μαντίνειαν κακῶς ἔπραξαν. τὸ
[9, 24]	Θηβαίοις ὄντας (ἕτεροι δ´ ἐν	τῇ	Πλαταιέων φασὶ τόν τε Σκῶλον
[9, 18]	Βοιωτῶν, καίπερ, ὡς αὐτὸς ἐν	τῇ	πρὸς Ἀλέξανδρον ἐπιστολῇ φησιν, ἀνεψυγμένων
[9, 31]	μάχῃ. ἔστι δὲ καὶ ἐν	τῇ	Σικυωνίᾳ δῆμος Πλαταιαί, ὅθενπερ ἦν
[9, 11]	Φυλήν, δῆμον τῆς Ἀττικῆς ὅμορον	τῇ	Τανάγρᾳ. ἐντεῦθεν δὲ ἡ παροιμία
[9, 10]	ἐπειδὴ σιγῶσι παριόντες· τινὲς δὲ	τῇ	Τανάγρᾳ τὴν αὐτήν φασιν· ἡ
[9, 10]	Ποιμανδρὶς δ´ ἐστὶν ἡ αὐτὴ	τῇ	Ταναγρικῇ· καλοῦνται δὲ καὶ Γεφυραῖοι
[9, 21]	πλείστοις καὶ ἐν μεσογαίᾳ μηδαμοῦ	τῇ	τάξει διαπεσεῖν· ἡ παραλία δ´
[9, 23]	κώμη τις καλεῖται ἐν Ἡρακλείᾳ	τῇ	Τραχινίᾳ, παρ´ ἣν ῥεῖ Ἀσωπὸς
[9, 7]	Ἀθηναῖοι προτροπάδην ἔφυγον· ἐν δὲ	τῇ	φυγῇ πεσόντα ἀφ´ ἵππου Ξενοφῶντα
[9, 25]	ὁ δὲ Ἑλικὼν συνεχής ἐστι	τῇ	Φωκίδι ἐκ τῶν πρὸς ἄρκτον
[9, 42]	σταδίους μέχρι Παραποταμίων τῶν ἐν	τῇ	Φωκίδι. ἱστοροῦσι δὲ τοὺς ἐν
[9, 13]	Σαλγανέα Ἀνθηδὼν πόλις λιμένα ἔχουσα,	ἐσχάτη	τῆς Βοιωτιακῆς παραλίας τῆς πρὸς
[9, 1]	ἢ καὶ ἐλάττων κατὰ μῆκος·	ἀρετῇ	μέντοι τῆς χώρας πάμπολυ διαφέρει.
[9, 21]	δ´ ἐάσαντες τοῦτο τῷ {π{	οιητῇ	ἀκολουθοῦντες ποιήσομεν τὴν} διαρίθμησιν, προστιθέντες
[9, 37]	τε καὶ Βοιωτοὺς καὶ Κορινθίους	κατέστη	τῆς Ἑλλάδος κύριος· δείκνυται δὲ
[9, 25]	ἐκ Κύμης τῆς Αἰολίδος {μ{	ετέστη,	θρασύ} τερον λέγων „νάσσατο δ´
[9, 18]	μεν, {ἡ} Βοιωτιακή, ἐπὶ τῇ	θαλάττῃ,	ᾗ προσέθεσαν Ῥωμαῖοι τὴν ἄνω.
[9, 41]	τινές· εἶτ´ Εὐδείελος μετωνομάσθη καὶ	αὐτὴ	καὶ ἡ χώρα, τάχα τι
[9, 25]	δὲ τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ	αὐτὴ	καὶ ὁ Ἑλικών· ἐπίνειον δ´
[9, 27]	ὄνομα, ἀλλὰ καθ´ ἑκάστην πρὸς	αὐτῇ	κατοικίαν ἐκείνης ἐπώνυμος ἐλέγετο, Κωπαῒς
[9, 23]	τῶν περὶ Ὄλυνθον πόλεων ὁμώνυμος	αὐτῇ	Σκῶλος. εἴρηται δ´ ὅτι Παρασώπιοι
[9, 10]	ἡ Ποιμανδρὶς δ´ ἐστὶν ἡ	αὐτὴ	τῇ Ταναγρικῇ· καλοῦνται δὲ καὶ
[9, 24]	Ἐτεωνὸς δὲ Σκάρφη μετωνομάσθη, καὶ	αὕτη	δὲ τῆς Παρασωπίας. ὁ γὰρ
[9, 11]	τοῦ ἀστραπαίου Διός· ἔστι δ´	αὕτη	ἐν τῷ τείχει μεταξὺ τοῦ
[9, 14]	Νῦσα. ἡ μὲν οὖν παραλία	τοιαύτη	τις ἡ πρὸς Εὔβοιαν. ~Τὰ
[9, 2]	πάμπολυ διαφέρει. ~Ἔφορος δὲ καὶ	ταύτῃ	κρείττω τὴν Βοιωτίαν ἀποφαίνει τῶν
[9, 2]	τὴν πραγματείαν ἔχειν, ἐπέθεντο καὶ	ταύτῃ	τῇ ἀγωγῇ καὶ κατέστησαν πάντων
[9, 1]	{πάσης χώρας} τεταμένας παραλλήλους· ὧν	πρώτη	ἐστὶν {ἡ Ἀττικὴ σὺν τῇ}
[9, 31]	γυμνικὸν στεφανίτην ἀπέδειξαν, Ἐλευθέρια προσαγορεύσαντες·	ταφή	τε δείκνυται δημοσία τῶν τελευτησάντων
[9, 37]	Ἑλλάδος κύριος· δείκνυται δὲ κἀνταῦθα	ταφὴ	τῶν πεσόντων ἐν τῇ μάχῃ
[9, 4]	οὖν τοῖς Πελασγοῖς δοθέντα χρησμὸν	ἔφη	μὴ ἔχειν εἰπεῖν, τοῖς δὲ
[9, 24]	ἧς ῥεῖ. ~Ὁ Ἐτεωνὸς δὲ	Σκάρφη	μετωνομάσθη, καὶ αὕτη δὲ τῆς
[9, 37]	ταφὴ τῶν πεσόντων ἐν τῇ	μάχῃ	δημοσία· περὶ δὲ τοὺς τόπους
[9, 31]	δημοσία τῶν τελευτησάντων ἐν τῇ	μάχῃ.	ἔστι δὲ καὶ ἐν τῇ
[9, 7]	Αὐλίδος διέχον σταδίους τριάκοντα, ὅπου	μάχῃ	λειφθέντες Ἀθηναῖοι προτροπάδην ἔφυγον· ἐν
[9, 37]	πλησίον, ὅπου Φίλιππος ὁ Ἀμύντου	μάχῃ	μεγάλῃ νικήσας Ἀθηναίους τε καὶ
[9, 39]	Λεῦκτρά ἐστιν, ὅπου Λακεδαιμονίους μεγάλῃ	μάχῃ	νικήσας Ἐπαμεινώνδας ἀρχὴν εὕρετο τῆς
[9, 5]	Ἐπαμεινώνδα δὲ πεσόντος ἐν τῇ	μάχῃ	ταύτης μὲν τῆς ἐλπίδος διεσφάλησαν,
[9, 11]	ἐκ τοῦ ἅρματος ἐν τῇ	μάχῃ	τοῦ Ἀμφιαράου κατὰ τὸν τόπον,
[9, 2]	τὴν Ἀνθηδόνα, τῇ μὲν εἶναι	συνεχῆ	τὴν κατ´ Αἴγυπτον καὶ Κύπρον
[9, 15]	Κρισαίας θαλάττης, ἔχων τὴν ἀρχὴν	συνεχῆ	τοῖς Μεγαρικοῖς καὶ τοῖς Ἀττικοῖς
[9, 6]	παραλίας τῆς συνεχοῦς τῇ Ἀττικῇ.	ἀρχὴ	δ´ ὁ Ὠρωπὸς καὶ ὁ
[9, 11]	ἡ λέγουσα „ὁπόταν δι´ Ἅρματος	ἀστράψῃ,	ἀστραπήν τινα σημειουμένων κατὰ χρησμὸν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/05/2008