>

Livre, Chap.
[9, 26]	ἐρείπια καὶ ὀνόματα λέλειπται. ~{Μετ}	ὰ	δὲ Θεσπιὰς καταλέγει Γραῖαν καὶ
[9, 1]	διείργουσαν ἀπὸ τῆς {Βοιωτίας τὴν	Ἀ}	ττικήν. δευτέρα δ´ ἐστὶν ἡ
[9, 29]	´ν} ασς´ Ἀθανάα {πολε{ μηδόκος}	ἅ	ποι Κορωνίας ἐπὶ λαΐω ναύω
[9, 29]	Κωράλιον λέγων {ὦ ´ν} ασς´	Ἀθανάα	{πολε{ μηδόκος} ἅ ποι Κορωνίας
[9, 20]	„ὅς ῥ´ ἐν Ὕλῃ ναίεσκε	μέγα	πλούτοιο μεμηλώς, λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισσίδι.
[9, 40]	τις γεγονυῖα πόλις καὶ δυναμένη	μέγα·	τοῦ μὲν οὖν πλούτου μάρτυς
[9, 20]	Κηφισσίδι. οὐ γὰρ λίμνην τὴν	Κωπαΐδα	βούλεται λέγειν, ὡς οἴονταί τινες,
[9, 19]	καὶ τῆς Κορωνειακῆς εἰς τὴν	Κωπαΐδα	λίμνην ἐξίησι· καὶ ὁ Περμησσὸς
[9, 18]	ὁ Κηφισσὸς τοῦτο μάλιστα τὴν	Κωπαΐδα	λίμνην πληρῶν. αὐξομένης γὰρ αὐτῆς
[9, 19]	τὴν αὐτὴν ἐμπίπτουσι λίμνην τὴν	Κωπαΐδα	τοῦ Ἁλιάρτου {πλη{ σίον· καὶ
[9, 11]	ὁδὸν {τὴν ἐκ} Θηβῶν εἰς	Χαλκίδα·	ὡς δ´ αὕτως καὶ τὸ
[9, 2]	παραλίας τῇ μὲν ἐπὶ τὴν	Αὐλίδα	καὶ τὴν Ταναγρικὴν τῇ δ´
[9, 3]	τοῦ Αἰολικοῦ στόλου παρεσκευασμένου περὶ	Αὐλίδα	τῆς Βοιωτίας, ὃν ἔστελλον εἰς
[9, 1]	τόν τε Ἰσθμὸν καὶ τὴν	{Ἀλκυονίδα	θάλ} ατταν τὴν κατὰ Παγὰς
[9, 25]	Μούσαις καθιερώσαντας, οἳ καὶ τὴν	Πιερίδα	καὶ τὸ Λείβηθρον καὶ τὴν
[9, 27]	τὸ χωρίον. Πίνδαρος δὲ καὶ	Κηφισσίδα	καλεῖ ταύτην· παρατίθησι γοῦν τὴν
[9, 25]	αἱ Θεσπιαὶ Κρέουσαν, ἣν καὶ	Κρεουσίδα	καλοῦσιν. ἐν δὲ τῇ Θεσπιέων
[9, 2]	τὴν κατὰ Μακεδόνας καὶ τὴν	Προποντίδα	καὶ τὸν Ἑλλήσποντον. προστίθησι δὲ
[9, 5]	Θηβαίους δυσὶ μάχαις κρατήσαντας Λακεδαιμονίους.	Ἐπαμεινώνδα	δὲ πεσόντος ἐν τῇ μάχῃ
[9, 23]	μήτ´ ἄλλῳ ἕπεσθαι. καὶ τὸν	Πενθέα	δὲ ἐνθένδε καταγόμενον διασπασθῆναί φασιν.
[9, 24]	ὧν μυθεύεται τὰ περὶ τὸν	Ποτνιέα	Γλαῦκον τὸν διασπασθέντα ὑπὸ τῶν
[9, 27]	αἵδε, Ἀκραιφίαι Φοινικὶς Ὀγχηστὸς Ἁλίαρτος	Ὠκαλέα	Ἀλαλκομεναὶ Τιλφούσιον Κορώνεια. καὶ τό
[9, 26]	τῆς Ἁλιαρτίας καὶ Μεδεὼν καὶ	Ὠκαλέα.	~Εἶτά φησι „Κώπας Εὔτρησίν τε
[9, 34]	Τήνερον καλεῖ „ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν	ὁμοκλέα.	ὑπέρκειται δὲ τὸ Πτῷον τοῦ
[9, 13]	τῶν ἑλῶν ὠνομασμένη. ~Μετὰ δὲ	Σαλγανέα	Ἀνθηδὼν πόλις λιμένα ἔχουσα, ἐσχάτη
[9, 2]	Ταναγρικὴν τῇ δ´ ἐπὶ τὸν	Σαλγανέα	καὶ τὴν Ἀνθηδόνα, τῇ μὲν
[9, 30]	ἐστὶ κατασκαφεῖσα ἐν τῷ πρὸς	Περσέα	πολέμῳ, τὴν χώραν δ´ ἔχουσιν
[9, 21]	διόπερ καὶ ἡμεῖς ἐκεῖθεν {πειρώμ{	εθα	περιοδεύειν} ἐνταῦθα δ´ ἐάσαντες τοῦτο
[9, 14]	ἐκεῖθεν ἀπῳκισμένη {πρός{ χωρος τοῦ	Κιθα}	ιρῶνος, ἐκλέλειπται δὲ νῦν. τινὲς
[9, 37]	τῆς Ἑλλάδος κύριος· δείκνυται δὲ	κἀνταῦθα	ταφὴ τῶν πεσόντων ἐν τῇ
[9, 36]	ἐν τῷ καταλόγῳ μέμνηται τῶν	ἐνταῦθα	ἀνδρῶν, ἐπειδὴ ἱεροὶ ὄντες παρεῖντο
[9, 21]	ἡμεῖς ἐκεῖθεν {πειρώμ{ εθα περιοδεύειν}	ἐνταῦθα	δ´ ἐάσαντες τοῦτο τῷ {π{
[9, 25]	περιγράφεται δ´ οὐ πολλῇ χώρᾳ.	ἐνταῦθα	δ´ ἐστὶ τό τε τῶν
[9, 29]	βαίνεις} Κωραλίω ποταμῶ παρ´ ὄχθαις.	ἐνταῦθα	δὲ καὶ τὰ Παμβοιώτια συντέλουν·
[9, 13]	ἐλθὼν Μεσσαπίαν τὴν χώραν ἐκάλεσεν.	ἐνταῦθα	δὲ καὶ τὰ περὶ τὸν
[9, 20]	Ὕλῃ „ἔνι οἰκία ναίων. οὐδ´	ἐνταῦθα	εὖ γραφόντων τινῶν Ὕδῃ ἔνι·
[9, 31]	παραρρεῖ τὰς Πλαταιὰς ὁ Ἀσωπός.	ἐνταῦθα	Μαρδόνιον καὶ τὰς τριάκοντα μυριάδας
[9, 18]	διὰ τῆς Ἁλιαρτίας καὶ ποιοῦντα	ἐνταῦθα	τὸ ἕλος τὸ φύον τὸν
[9, 11]	συντριβῆναι τὸ ἅρμα φεύγοντός φασιν	ἐνταῦθα,	τὸν δὲ διὰ τοῦ Ἀρείονος
[9, 28]	Κώπαις Εὔτρησιν τίθησι κωμίον Θεσπιέων·	ἐνταῦθά	φασι Ζῆθον καὶ Ἀμφίονα οἰκῆσαι
[9, 12]	Κιθαιρῶνι πλησίον Ἐρυθρῶν ἐν τῇ	μεσογαίᾳ,	ἄποικον Ὑριέων, κτίσμα δὲ Νυκτέως
[9, 21]	ἀσήμοις τοῖς πλείστοις καὶ ἐν	μεσογαίᾳ	μηδαμοῦ τῇ τάξει διαπεσεῖν· ἡ
[9, 15]	~Τὰ δ´ ἑξῆς ἐν τῇ	μεσογαίᾳ	πεδία ἐστὶ κοῖλα πάντοθεν ἐκ
[9, 6]	καλοῦσι Δελφίνιον, καθ´ ὃν ἡ	παλαιὰ	Ἐρέτρια ἐν τῇ Εὐβοίᾳ, διάπλουν
[9, 10]	τὸν ἀναιτίως ἀποθανόντα. ~Καὶ ἡ	Γραῖα	δ´ ἐστὶ τόπος Ὠρωποῦ πλησίον
[9, 2]	ἐπεὶ πρός γε τοὺς βαρβάρους	βία	λόγου κρείττων ἐστί. καὶ Ῥωμαῖοι
[9, 17]	οἰκήσεων ἢ διὰ ἀπόστασιν, καὶ	διὰ	ἀνοικισμόν, ὅταν τῷ πλησιασμῷ κινδυνεύσαντες
[9, 17]	διὰ ὕψος τῶν οἰκήσεων ἢ	διὰ	ἀπόστασιν, καὶ διὰ ἀνοικισμόν, ὅταν
[9, 19]	τῶν ἐν Φωκεῦσι πόλεων, καὶ	διὰ	Παραποταμίων καὶ Φανοτέων ὁμοίως Φωκικῶν
[9, 24]	ὁ Τευμησσός, ὃν ἐκόσμησεν Ἀντίμαχος	διὰ	πολλῶν ἐπῶν, τὰς μὴ προσούσας
[9, 17]	ἢ τῆς λίμνης ἐπιπολὺ ταπεινωθείσης	διὰ	τὰς ὕστερον γενομένας ἐκρύσεις· καὶ
[9, 2]	τὴν μὲν οὖν χώραν ἐπαινεῖ	διὰ	ταῦτα, καί φησι πρὸς ἡγεμονίαν
[9, 16]	δ´ ἀνέψυκται καὶ γεωργεῖται παντοδαπῶς	διὰ	τὴν εὐκαρπίαν. ὑπάντρου δὲ καὶ
[9, 39]	παρὰ τούτοις δὲ τιμώμενοι διατελοῦσι	διὰ	τὴν τῆς πολιτείας ἀρετήν. δείκνυται
[9, 32]	Ποτνίας· τὰς γὰρ Θήβας ἐκλελεῖφθαι	διὰ	τὴν τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν καὶ
[9, 18]	τὸν Μέλανα ποταμὸν τὸν ῥέοντα	διὰ	τῆς Ἁλιαρτίας καὶ ποιοῦντα ἐνταῦθα
[9, 19]	Χαιρώνειαν τῆς Βοιωτίας πρόεισιν, εἶτα	διὰ	τῆς Ὀρχομενίας καὶ τῆς Κορωνειακῆς
[9, 1]	δύσιν ὡς ἂν ταινίας τινὰς	διὰ	τῆς {πάσης χώρας} τεταμένας παραλλήλους·
[9, 17]	καὶ Ἑλεὼν καὶ Εἱλέσιον ἐκλήθη	διὰ	τὸ ἐπὶ τοῖς ἕλεσιν ἱδρῦσθαι·
[9, 14]	ἐκτείνοντες τὴν πρώτην συλλαβὴν ποιητικῶς	διὰ	τὸ μέτρον, ἀντὶ τοῦ „Νῖσάν
[9, 25]	δὲ Θεσπιαὶ πρότερον μὲν ἐγνωρίζοντο	διὰ	τὸν Ἔρωτα τὸν Πραξιτέλους, ὃν
[9, 11]	φεύγοντός φασιν ἐνταῦθα, τὸν δὲ	διὰ	τοῦ Ἀρείονος σωθῆναι. Φιλόχορος δ´
[9, 24]	γὰρ Ἀσωπὸς καὶ ὁ Ἰσμηνὸς	διὰ	τοῦ πεδίου ῥέουσι τοῦ πρὸ
[9, 36]	πατρίδων τούτων ἀμφοτέρας οὕτως ὀνομάσαι.	διὰ	τοῦτο δ´ ἴσως οὐδ´ ἐν
[9, 11]	κωμητῶν σωθῆναί φησιν αὐτόν, καὶ	διὰ	τοῦτο ἰσοπολιτείαν αὐτοῖς παρὰ τῶν
[9, 36]	τὴν Ἥραν ἐν Ἄργει, καὶ	διὰ	τοῦτο τὸν ποιητὴν ὡς ἀπὸ
[9, 17]	ὑδάτων ἥττων ᾖ τῆς ὑπερχύσεως	διὰ	ὕψος τῶν οἰκήσεων ἢ διὰ
[9, 41]	εὐχείμερον. διέχει δὲ τοῦ Ὀρχομενοῦ	στάδια	εἴκοσι· μεταξὺ δ´ ὁ Μέλας
[9, 15]	δ´ ἑξῆς ἐν τῇ μεσογαίᾳ	πεδία	ἐστὶ κοῖλα πάντοθεν ἐκ τῶν
[9, 15]	ὄρεσιν, εἶτ´ ἐπιστρέφων εἰς τὰ	πεδία,	παυόμενος δὲ περὶ τὴν Θηβαίαν.
[9, 3]	μετὰ Βοιωτῶν αὐτοὺς κατέλεξεν ἀλλ´	ἰδίᾳ,	Μινύας προσαγορεύσας) μετ´ ἐκείνων ἐξέβαλον
[9, 20]	ἡ μὲν γάρ ἐστιν ἐν	Λυδίᾳ	„Τμώλῳ „ὑπὸ νιφόεντι, Ὕδης ἐν
[9, 12]	εἰσὶ δὲ καὶ ἐν τῇ	Ἀργείᾳ	Ὑσίαι {κώ{ μη} οἱ δ´
[9, 38]	ἀπολέσθαι τοὺς δὲ καὶ ἁλῶναι.	~Λεβάδεια	δ´ ἐστίν, ὅπου Διὸς Τροφωνίου
[9, 35]	τῶν δ´ ἄλλων Χαιρώνεια καὶ	Λεβάδεια	καὶ Λεῦκτρα, περὶ ὧν ἄξιον
[9, 2]	εὐφυῶς ἔχειν, ἀγωγῇ δὲ καὶ	παιδείᾳ	μὴ χρησαμένους ἐπεὶ μηδὲ τοὺς
[9, 42]	νεῶν συγγράψαντες, οἷς ἀκολουθοῦμεν ὅταν	οἰκεῖα	λέγωσι πρὸς τὴν ἡμετέραν ὑπόθεσιν.
[9, 23]	καὶ κώμη τις καλεῖται ἐν	Ἡρακλείᾳ	τῇ Τραχινίᾳ, παρ´ ἣν ῥεῖ
[9, 32]	ἀδυνατοῦντας ἀνακτίσαι· ἐπεὶ δὲ ἡ	Καδμεία	ἐκαλεῖτο Θῆβαι, ὑπὸ Θήβας εἰπεῖν
[9, 31]	πεδίον, ὃ διατείνει {εἰς τὴν	Καδμεία}	ν ἀπὸ τοῦ Ὑπάτου ὄρους.
[9, 32]	εἰπεῖν ἀντὶ τοῦ ὑπὸ τῇ	Καδμείᾳ	οἰκοῦντας τὸν ποιητὴν τοὺς τότε
[9, 3]	ἐκεῖνοι δὲ τὰς Θήβας τῇ	Καδμείᾳ	προσέκτισαν, καὶ συνεφύλαξαν τὴν ἀρχὴν
[9, 32]	μὲν οἰκεῖν δὲ ὑπὸ τῇ	Καδμείᾳ	τότε ἐν τοῖς ἐπιπέδοις χωρίοις
[9, 37]	ἐκεῖ τελευτήσαντος κατὰ τὴν φυγήν.	~Χαιρώνεια	δ´ ἐστὶν Ὀρχομενοῦ πλησίον, ὅπου
[9, 35]	τὸ Τιλφώσσιον, τῶν δ´ ἄλλων	Χαιρώνεια	καὶ Λεβάδεια καὶ Λεῦκτρα, περὶ
[9, 29]	καὶ Γλίσσαντα. ἡ μὲν οὖν	Κορώνεια	ἐγγὺς τοῦ Ἑλικῶνός ἐστιν ἐφ´
[9, 27]	Ὀγχηστὸς Ἁλίαρτος Ὠκαλέα Ἀλαλκομεναὶ Τιλφούσιον	Κορώνεια.	καὶ τό γε παλαιὸν οὐκ
[9, 29]	οἱ μὲν οὖν ἐν τῇ	Κορωνείᾳ	Κορώνιοι λέγονται, οἱ δ´ ἐν
[9, 4]	δὴ καὶ τὴν παροιμίαν εἰρῆσθαι	„Θρᾳκία	παρεύρεσις. τοὺς δὲ Πελασγοὺς μένοντος
[9, 20]	„σκυτοτόμων ὄχ´ ἄριστος Ὕλῃ „ἔνι	οἰκία	ναίων. οὐδ´ ἐνταῦθα εὖ γραφόντων
[9, 21]	μηδαμοῦ τῇ τάξει διαπεσεῖν· ἡ	παραλία	δ´ ἔχει τι πλεονέκτημα πρὸς
[9, 14]	ἡ Νῦσα. ἡ μὲν οὖν	παραλία	τοιαύτη τις ἡ πρὸς Εὔβοιαν.
[9, 3]	Θρᾳκῶν καὶ Πελασγῶν ἐκπεσόντες ἐν	Θετταλίᾳ	συνεστήσαντο τὴν ἀρχὴν μετὰ Ἀρναίων
[9, 35]	τῆς Ἄρνης γράφοντες· οὐδὲ γὰρ	μία	δείκνυται Τάρνη παρὰ τοῖς Βοιωτοῖς,
[9, 23]	τραχύς, ἀφ´ οὗ καὶ ἡ	παροιμία	„εἰς Σκῶλον μήτ´ αὐτὸς ἴναι,
[9, 11]	τῇ Τανάγρᾳ. ἐντεῦθεν δὲ ἡ	παροιμία	τὴν ἀρχὴν ἔσχεν ἡ λέγουσα
[9, 1]	τῆς ἕω ἐπὶ δύσιν τεταμένη	ταινία	τις ἀπὸ τῆς κατ´ Εὔβοιαν
[9, 1]	σὺν τῇ} Μεγαρίδι ὡς ἂν	ταινία	τις, τὸ μὲν {ἑωθι{ νὸν
[9, 23]	τις καλεῖται ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ	Τραχινίᾳ,	παρ´ ἣν ῥεῖ Ἀσωπὸς ποταμός,
[9, 13]	αἱ Ὀρόβιαι. ἐν δὲ τῇ	Ἀνθηδονίᾳ	Μεσσάπιον ὄρος ἐστὶν ἀπὸ Μεσσάπου,
[9, 12]	Ἐρυθρῶν τούτων ἄποικοι αἱ ἐν	Ἰωνίᾳ	Ἐρυθραί. καὶ ὁ Ἑλεὼν δ´
[9, 23]	Ἀσωπὸς ποταμός, καὶ ὅτι ἐν	Σικυωνίᾳ	ἄλλος ἐστὶν Ἀσωπὸς καὶ ἡ
[9, 31]	ἔστι δὲ καὶ ἐν τῇ	Σικυωνίᾳ	δῆμος Πλαταιαί, ὅθενπερ ἦν Μνασάλκης
[9, 25]	ἡ τοῦ Ἡσιόδου πατρίς· ἐν	δεξιᾷ	γάρ ἐστι τοῦ Ἑλικῶνος, ἐφ´
[9, 12]	ἀριστερᾷ ἡ Τάναγρα κ- ἐν	δεξιᾷ	κεῖται· καὶ ἡ Ὑρία δὲ
[9, 6]	ἡ παλαιὰ Ἐρέτρια ἐν τῇ	Εὐβοίᾳ,	διάπλουν ἔχουσα ἑξήκοντα σταδίων. μετὰ
[9, 13]	κεῖσθαί φασιν Αἰγὰς τὰς ἐν	Εὐβοίᾳ,	ἐν αἷς τὸ τοῦ Ποσειδῶνος
[9, 13]	τῆς Βοιωτιακῆς παραλίας τῆς πρὸς	Εὐβοίᾳ,	καθάπερ καὶ ὁ ποιητὴς εἴρηκεν
[9, 25]	καὶ Τάναγρα· τῶν δ´ ἄλλων	ἐρείπια	καὶ ὀνόματα λέλειπται. ~{Μετ} ὰ
[9, 23]	ἐστὶν Ἀσωπὸς καὶ ἡ χώρα	Ἀσωπία,	δι´ ἧς ῥεῖ. ~Ὁ Ἐτεωνὸς
[9, 31]	καὶ ἀγῶνα γυμνικὸν στεφανίτην ἀπέδειξαν,	Ἐλευθέρια	προσαγορεύσαντες· ταφή τε δείκνυται δημοσία
[9, 6]	δὲ τοῦτόν ἐστιν ἡ νῦν	Ἐρέτρια,	διάπλους δ´ ἐπ´ αὐτὴν στάδιοι
[9, 6]	Δελφίνιον, καθ´ ὃν ἡ παλαιὰ	Ἐρέτρια	ἐν τῇ Εὐβοίᾳ, διάπλουν ἔχουσα
[9, 12]	ἐν δεξιᾷ κεῖται· καὶ ἡ	Ὑρία	δὲ τῆς Ταναγραίας νῦν ἐστί,
[9, 25]	ἐκείνων Μακεδόνες νῦν ἔχουσι τὰ	χωρία	ταῦτα. εἴρηται δ´ ὅτι τὴν
[9, 37]	τῶν πεσόντων ἐν τῇ μάχῃ	δημοσία·	περὶ δὲ τοὺς τόπους τοὺς
[9, 31]	Ἐλευθέρια προσαγορεύσαντες· ταφή τε δείκνυται	δημοσία	τῶν τελευτησάντων ἐν τῇ μάχῃ.
[9, 40]	φαίνεται δὲ τὸ παλαιὸν καὶ	πλουσία	τις γεγονυῖα πόλις καὶ δυναμένη
[9, 33]	τὸ Ἀμφικτυονικὸν συνήγετο ἐν τῇ	Ἁλιαρτίᾳ	πρὸς τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ καὶ
[9, 1]	ττικήν. δευτέρα δ´ ἐστὶν ἡ	Βοιωτία	ἀπὸ τῆς ἕω ἐπὶ δύσιν
[9, 1]	~Ἑξῆς δ´ ἐστὶν ἡ	Βοιωτία,	περὶ ἧς λέγοντα καὶ περὶ
[9, 3]	πάντων κύριοι. ~Ἡ δ´ οὖν	Βοιωτία	πρότερον μὲν ὑπὸ βαρβάρων ᾠκεῖτο
[9, 3]	Ὀρέστου παῖδες. προσθέντες δὲ τῇ	Βοιωτίᾳ	τὴν Ὀρχομενίαν (οὐ γὰρ ἦσαν
[9, 29]	ὄχθαις. ἐνταῦθα δὲ καὶ τὰ	Παμβοιώτια	συντέλουν· συγκαθίδρυται δὲ τῇ Ἀθηνᾷ
[9, 40]	τὸ παλαιὸν καὶ πλουσία τις	γεγονυῖα	πόλις καὶ δυναμένη μέγα· τοῦ
[9, 20]	κειμένων λιμνῶν ἐστιν ἥ τε	Τρεφία	καὶ ἡ {Κ{ ηφισσίς, ἧς}
[9, 8]	ἐπ´ αὐτῷ γέφυρα δίπλεθρος, ὡς	εἴρηκα·	πύργος δ´ ἑκατέρωθεν ἐφέστηκεν ὁ
[9, 18]	ποταμόν· λέγεται {δ´ οἰκίσαι} Κέκροπα,	ἡνίκα	τῆς Βοιωτίας ἐπῆρξε καλουμένης τότε
[9, 29]	Ἄρνης οἱ Βοιωτοὶ μετὰ τὰ	Τρωικά,	ὅτε περ καὶ τὸν Ὀρχομενὸν
[9, 26]	δὲ Θεσπιὰς καταλέγει Γραῖαν καὶ	{Μυκα{	λησσόν, περ} ὶ ὧν εἰρήκαμεν·
[9, 15]	ἐν τῇ μεσογαίᾳ πεδία ἐστὶ	κοῖλα	πάντοθεν ἐκ τῶν ἄλλων μερῶν
[9, 33]	τὰ ἱερὰ πάντα κἂν ᾖ	ψιλά·	τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ τοῦ
[9, 27]	ἦν τῆς λίμνης κοινὸν ὄνομα,	ἀλλὰ	καθ´ ἑκάστην πρὸς αὐτῇ κατοικίαν
[9, 17]	Πλαταιέας τοὺς ἀπὸ κωπηλασίας ζῶντας,	ἀλλὰ	νῦν ἄπωθεν τῆς λίμνης οἰκοῦντες
[9, 20]	βούλεται λέγειν, ὡς οἴονταί τινες,	ἀλλὰ	τὴν Ὑλικὴν προσαγορευομένην ἀπὸ τῆς
[9, 19]	τοῦ Ἁλιάρτου {πλη{ σίον· καὶ	ἄλλα}	δὲ ῥεύματα εἰς αὐτὴν ἐμβάλλει.
[9, 25]	ὕψος καὶ περίμετρον· ἄμφω γὰρ	χιονόβολα	τὰ ὄρη καὶ πετρώδη, περιγράφεται
[9, 18]	μὲν οὖν παυσαμένης τῆς πλημμυρίδος,	παῦλα	καὶ τοῦ κινδύνου τοῖς παροικοῦσιν
[9, 2]	ἤρξαντο πρὸς ἡμερώτερα ἔθνη καὶ	φῦλα	τὴν πραγματείαν ἔχειν, ἐπέθεντο καὶ
[9, 4]	διακρουσαμένων {δ´} αὐτοὺς αἰτιωμένων τε	ἅμα	ὅτι τὰς σπονδὰς παρέβαινον, μὴ
[9, 27]	Ἀλαλκομενῶν, ἐφ´ ᾗ τὸ Τειρεσίου	μνῆμα·	αὐτοῦ δὲ καὶ τὸ τοῦ
[9, 36]	κρήνη καὶ τὸ τοῦ Τειρεσίου	μνῆμα	ἐκεῖ τελευτήσαντος κατὰ τὴν φυγήν.
[9, 10]	καὶ τὸ Ναρκίσσου τοῦ Ἐρετριέως	μνῆμα	ὃ καλεῖται Σιγηλοῦ, ἐπειδὴ σιγῶσι
[9, 21]	ἡ παραλία δ´ ἔχει τι	πλεονέκτημα	πρὸς τοῦτο· καὶ γνωριμώτεροι οἱ
[9, 25]	Ἑλικῶνος ὀιζυρῇ {ἐνὶ κώμῃ} Ἄσκρῃ	χεῖμα	κακῇ, θέρει ἀργαλέῃ, οὐδέ ποτ´
[9, 24]	„ἔστι τις ἠνεμόεις ὀλίγος λόφος.	γνώριμα	δὲ τὰ ἔπη. ~Θέσπειαν δὲ
[9, 27]	οὐκ ἦν τῆς λίμνης κοινὸν	ὄνομα,	ἀλλὰ καθ´ ἑκάστην πρὸς αὐτῇ
[9, 33]	Ἀλκαῖος, ὥσπερ τὸ τοῦ ποταμοῦ	ὄνομα	παρέτρεψε τοῦ Κουαρίου, οὕτω καὶ
[9, 11]	ἀπὸ τοῦ Ἀμφιαράου ἅρματος λαβοῦσα	τοὔνομα,	ἑτέρα οὖσα τοῦ Ἅρματος τοῦ
[9, 11]	ἐστὶ τὸ ἱερὸν αὐτοῦ, τὸ	ἅρμα	ἔρημον ἐνεχθῆναι ἐπὶ τὸν ὁμώνυμον
[9, 11]	Πυθαϊστῶν, βλεπόντων ὡς ἐπὶ τὸ	Ἅρμα	καὶ τότε πεμπόντων τὴν θυσίαν
[9, 11]	ὡς δ´ αὕτως καὶ τὸ	Ἅρμα,	τῆς Ταναγραϊκῆς κώμη ἔρημος περὶ
[9, 11]	δὲ τοῦ Ἀδράστου συντριβῆναι τὸ	ἅρμα	φεύγοντός φασιν ἐνταῦθα, τὸν δὲ
[9, 13]	ἐμνήσθημεν δ´ αὐτοῦ καὶ πρότερον.	δίαρμα	δ´ ἐστὶν ἀπὸ μὲν τῆς
[9, 18]	ἡ λίμνη τὴν ἐπωνυμίαν εἴληφε,	χάσμα	γενηθὲν πρὸς τῇ λίμνῃ πλησίον
[9, 18]	δέ φασιν καὶ κατὰ Ὀρχομενὸν	χάσμα,	καὶ δέξασθαι τὸν Μέλανα ποταμὸν
[9, 12]	ἐν τῇ μεσογαίᾳ, ἄποικον Ὑριέων,	κτίσμα	δὲ Νυκτέως τοῦ Ἀντιόπης πατρός.
[9, 41]	καὶ ἡ χώρα, τάχα τι	ἰδίωμα	προσφερομένη ἐκ τοῦ δειλινοῦ κλίματος
[9, 18]	Ὀρχομενὸν χάσμα, καὶ δέξασθαι τὸν	Μέλανα	ποταμὸν τὸν ῥέοντα διὰ τῆς
[9, 1]	πρὸς ἕω, τὰ δ´ {ὑπερ{	κείμενα	μέρ} η πρὸς δύσιν ὡς
[9, 8]	λιμὴν μέγας ὃν καλοῦσι Βαθὺν	λιμένα·	εἶθ´ ἡ Αὐλὶς πετρῶδες χωρίον
[9, 13]	~Μετὰ δὲ Σαλγανέα Ἀνθηδὼν πόλις	λιμένα	ἔχουσα, ἐσχάτη τῆς Βοιωτιακῆς παραλίας
[9, 25]	πρὸς ἑσπέραν κατὰ τὸν ὕστατον	λιμένα	τῆς Φωκίδος, ὃν καλοῦσιν ἀπὸ
[9, 25]	γὰρ κατὰ τοῦτον μάλιστα τὸν	λιμένα	τοῦ Κρισαίου κόλπου καὶ ὁ
[9, 15]	ἐκ τῶν ἄλλων μερῶν ὄρεσι	περιεχόμενα,	τοῖς Ἀττικοῖς μὲν πρὸς νότου,
[9, 29]	Παμβοιώτια συντέλουν· συγκαθίδρυται δὲ τῇ	Ἀθηνᾷ	ὁ Ἅιδης κατά τινα, ὥς
[9, 11]	ἐπὶ τρεῖς μῆνας, καθ´ ἕκαστον	μῆνα	ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας καὶ νύκτας,
[9, 13]	ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσι, καὶ ἔτι	ἐπέκεινα	Ἁλαί, ὁμώνυμοι τοῖς Ἀττικοῖς δήμοις.
[9, 18]	τὸν ἀρχαῖον ὑπελάμβανον, οἱ δ´	Ἐλευσῖνα	καὶ Ἀθήνας παρὰ τὸν Τρίτωνα
[9, 2]	ὅτι καὶ τὴν Εὔβοιαν τρόπον	τινὰ	μέρος αὐτῆς πεποίηκεν ὁ Εὔριπος
[9, 11]	„ὁπόταν δι´ Ἅρματος ἀστράψῃ, ἀστραπήν	τινα	σημειουμένων κατὰ χρησμὸν τῶν λεγομένων
[9, 4]	καὶ ποιεῖν τοῦτο· ἀεὶ γάρ	τινα	τῶν ἀνακειμένων τριπόδων νύκτωρ καθαιροῦντας
[9, 29]	τῇ Ἀθηνᾷ ὁ Ἅιδης κατά	τινα,	ὥς φασι, μυστικὴν αἰτίαν. οἱ
[9, 13]	μικρὸν πολίχναι δύο τῶν Βοιωτῶν,	Λάρυμνά	τε, παρ´ ἣν ὁ Κηφισσὸς
[9, 26]	τῆς Θηβαΐδος ἐγγὺς τῆς ἐπ´	Ἀνθηδόνα	ὁδοῦ, ἡ δ´ Ὠκαλέη μέση
[9, 13]	καθάπερ καὶ ὁ ποιητὴς εἴρηκεν	„Ἀνθηδόνα	τ´ ἐσχατόωσαν. εἰσὶ μέντοι ἔτι
[9, 14]	δεῖν γράφειν „Ἶσόν τε ζαθέην	Ἀνθηδόνα	τ´ ἐσχατόωσαν“ ἐκτείνοντες τὴν πρώτην
[9, 2]	ἐπὶ τὸν Σαλγανέα καὶ τὴν	Ἀνθηδόνα,	τῇ μὲν εἶναι συνεχῆ τὴν
[9, 41]	τοῦ πλούτου τιθέασι. ~Τὴν δ´	Ἀσπληδόνα	χωρὶς τῆς πρώτης συλλαβῆς ἐκάλουν
[9, 28]	Θεσπιέων· ἐνταῦθά φασι Ζῆθον καὶ	Ἀμφίονα	οἰκῆσαι πρὶν βασιλεῦσαι Θηβῶν. ἡ
[9, 31]	τε ἐλευθερίου Διὸς ἱερὸν καὶ	ἀγῶνα	γυμνικὸν στεφανίτην ἀπέδειξαν, Ἐλευθέρια προσαγορεύσαντες·
[9, 26]	Ἐλεῶν´} εἶχον ἠδ´ Ὕλην καὶ	Πετεῶνα.	Πετεὼν δὲ κώμη τῆς Θηβαΐδος
[9, 20]	τῷ καταλόγῳ „ἠδ´ Ὕλην καὶ	Πετεῶνα,	ποιητικῶς, τοτὲ δὲ συστέλλων „ὅς
[9, 25]	ἡ Ἄσκρη κατὰ τὸ πρὸς	Ἑλικῶνα	μέρος, ἡ τοῦ Ἡσιόδου πατρίς·
[9, 25]	τις Θρᾷκας εἶναι τοὺς τὸν	Ἑλικῶνα	ταῖς Μούσαις καθιερώσαντας, οἳ καὶ
[9, 34]	„καί ποτε τὸν τρικάρανον Πτωίου	κευθμῶνα	κατέσχεθε· καὶ τὸν Τήνερον καλεῖ
[9, 28]	ἐφ´ οὗ φησιν ὁ ποιητὴς	„πολυτρήρωνά	τε „Θί„ σβην. πλοῦς δ´
[9, 27]	~Εἶτά φησι „Κώπας Εὔτρησίν τε	πολυτρήρωνά	τε „Θίσβην. περὶ μὲν οὖν
[9, 18]	Ἐλευσῖνα καὶ Ἀθήνας παρὰ τὸν	Τρίτωνα	ποταμόν· λέγεται {δ´ οἰκίσαι} Κέκροπα,
[9, 28]	πλοῦς δ´ ἐστὶν ἐνθένδε εἰς	Σικυῶνα	σταδίων ἑκατὸν ἑξήκοντα. ~Ἑξῆς δὲ
[9, 1]	τῶν περὶ Κρέουσαν· τὰ δὲ	λοιπὰ	{τὴν ἀπὸ Σουνίου} μέχρι Ἰσθμοῦ
[9, 18]	Τρίτωνα ποταμόν· λέγεται {δ´ οἰκίσαι}	Κέκροπα,	ἡνίκα τῆς Βοιωτίας ἐπῆρξε καλουμένης
[9, 35]	καὶ Ὅμηρος μέμνηται „Ἰδομενεὺς δ´	ἄρα	Φαῖστον „ἐνήρατο Μῄονος υἱὸν Βώρου,
[9, 31]	ὁδὸν τὴν εἰς Ἀθήνας καὶ	Μέγαρα	ἐπὶ τῶν ὅρων τῶν τῆς
[9, 24]	καὶ τὰς Ἐρύθρας· καὶ γὰρ	{παρα{	ρρεῖ} Πλαταιὰς καὶ παρὰ Τάναγραν
[9, 24]	γὰρ {παρα{ ρρεῖ} Πλαταιὰς καὶ	παρὰ	Τάναγραν ἐκδίδωσιν) ἐν δὲ τῇ
[9, 35]	οὐδὲ γὰρ μία δείκνυται Τάρνη	παρὰ	τοῖς Βοιωτοῖς, ἐν δὲ Λυδοῖς
[9, 18]	οἱ δ´ Ἐλευσῖνα καὶ Ἀθήνας	παρὰ	τὸν Τρίτωνα ποταμόν· λέγεται {δ´
[9, 25]	οὖσα τὸ γένος, λαβοῦσα δῶρον	παρὰ	τοῦ τεχνίτου. πρότερον μὲν οὖν
[9, 39]	μέχρι τῆς Ῥωμαίων ἐπικρατείας· καὶ	παρὰ	τούτοις δὲ τιμώμενοι διατελοῦσι διὰ
[9, 11]	καὶ διὰ τοῦτο ἰσοπολιτείαν αὐτοῖς	παρὰ	τῶν Ἀργείων ὑπάρξαι. ~Ἔστι δὲ
[9, 11]	δῆμον τῆς Ἀττικῆς ὅμορον τῇ	Τανάγρᾳ.	ἐντεῦθεν δὲ ἡ παροιμία τὴν
[9, 12]	Ἄργος ἀνιόντι ἐν ἀριστερᾷ ἡ	Τάναγρα	κ- ἐν δεξιᾷ κεῖται· καὶ
[9, 10]	σιγῶσι παριόντες· τινὲς δὲ τῇ	Τανάγρᾳ	τὴν αὐτήν φασιν· ἡ Ποιμανδρὶς
[9, 25]	συνέστηκε τῶν Βοιωτιακῶν πόλεων καὶ	Τάναγρα·	τῶν δ´ ἄλλων ἐρείπια καὶ
[9, 36]	ἔχει δ´ ἀρχαῖον ἱερὸν Ἀθηνᾶς	σφόδρα	τιμώμενον, καί φασί γε τὴν
[9, 33]	ποιηταὶ κοσμοῦσιν, ἄλση καλοῦντες τὰ	ἱερὰ	πάντα κἂν ᾖ ψιλά· τοιοῦτόν
[9, 25]	ἔγλυψε μὲν ἐκεῖνος, ἀνέθηκε δὲ	Γλυκέρα	ἡ ἑταίρα Θεσπιεῦσιν ἐκεῖθεν οὖσα
[9, 2]	τῶν πρὸς Εὔβοιαν μερῶν ἐφ´	ἑκάτερα	τοῦ Εὐρίπου σχιζομένης τῆς παραλίας
[9, 18]	Λοκρίδος τὴν ἄνω· καὶ γὰρ	ἑτέρα	ἐστίν, ἧς {ἐμνήσθη} μεν, {ἡ}
[9, 11]	τοῦ Ἀμφιαράου ἅρματος λαβοῦσα τοὔνομα,	ἑτέρα	οὖσα τοῦ Ἅρματος τοῦ κατὰ
[9, 40]	τις, Χαρίτων ἱερὸν ἱδρυσάμενος πρῶτος	ἀμφότερα	ἐμφαίνει, καὶ πλοῦτον καὶ δύναμιν,
[9, 4]	εἴτε κακουργήσασαν εἴτε μή, πρὸς	ἀμφότερα	ὀρθῶς ἔχειν, εἰ μὲν παρεχρηστηρίασε,
[9, 40]	τῷ διδόναι κατορθῶν εἴτε καὶ	ἀμφότερα,	τὰς θεὰς ἐτίμησε ταύτας. λέγουσι
[9, 12]	Θηβῶν εἰς Ἄργος ἀνιόντι ἐν	ἀριστερᾷ	ἡ Τάναγρα κ- ἐν δεξιᾷ
[9, 1]	τῆς {Βοιωτίας τὴν Ἀ} ττικήν.	δευτέρα	δ´ ἐστὶν ἡ Βοιωτία ἀπὸ
[9, 39]	καὶ μάλιστ´ ἐπειδὴ καὶ τῇ	δευτέρᾳ	συμβολῇ τῇ περὶ Μαντίνειαν κακῶς
[9, 25]	δὲ πόλις πρὸς τῷ Ἑλικῶνι	νοτιωτέρα	αὐτοῦ, ἐπικειμένη δὲ τῷ Κρισαίῳ
[9, 2]	ἀφ´ οὗ δὲ ἤρξαντο πρὸς	ἡμερώτερα	ἔθνη καὶ φῦλα τὴν πραγματείαν
[9, 4]	καὶ κατακαλύπτοντας ἱματίοις ὡς ἂν	λάθρᾳ	τριποδηφορεῖν εἰς Δωδώνην. ~Μετὰ δὲ
[9, 25]	ἐκεῖνος, ἀνέθηκε δὲ Γλυκέρα ἡ	ἑταίρα	Θεσπιεῦσιν ἐκεῖθεν οὖσα τὸ γένος,
[9, 25]	τῶν πρὸς ἄρκτον αὐτοῦ μερῶν·	μικρὰ	δὲ καὶ ἐκ τῶν πρὸς
[9, 20]	ἐν τῇ Θηβαΐδι, ἡ δὲ	μικρά,	ἐκεῖθεν δι´ ὑπονόμων πληρουμένη, κειμένη
[9, 39]	Χαιρωνείας, Κορωνείας πλησίον. ~Τὰ δὲ	Λεῦκτρά	ἐστιν, ὅπου Λακεδαιμονίους μεγάλῃ μάχῃ
[9, 35]	ἄλλων Χαιρώνεια καὶ Λεβάδεια καὶ	Λεῦκτρα,	περὶ ὧν ἄξιον μνησθῆναι. ~Ἀλαλκομενῶν
[9, 8]	ἑβδομήκοντα· ἔστι δ´ ἐπ´ αὐτῷ	γέφυρα	δίπλεθρος, ὡς εἴρηκα· πύργος δ´
[9, 2]	Εὔριπος οὕτω στενὸς ὢν καὶ	γεφύρᾳ	συνεζευγμένος πρὸς αὐτὴν διπλέθρῳ. τὴν
[9, 23]	ἄλλος ἐστὶν Ἀσωπὸς καὶ ἡ	χώρα	Ἀσωπία, δι´ ἧς ῥεῖ. ~Ὁ
[9, 25]	πετρώδη, περιγράφεται δ´ οὐ πολλῇ	χώρᾳ.	ἐνταῦθα δ´ ἐστὶ τό τε
[9, 41]	μετωνομάσθη καὶ αὐτὴ καὶ ἡ	χώρα,	τάχα τι ἰδίωμα προσφερομένη ἐκ
[9, 22]	ὧν εἰρήκαμεν. ~Σχοῖνος δ´ ἐστὶ	χώρα	τῆς Θηβαϊκῆς κατὰ τὴν ὁδὸν
[9, 1]	μὲν {ἑωθι{ νὸν πλευρὸν ἔχου}	σα	τὴν ἀπὸ Σουνίου μέχρι Ὠρωποῦ
[9, 27]	τῶν ἄλλων, ὕστερον δ´ ἡ	πᾶσα	Κωπαῒς ἐλέχθη κατ´ ἐπικράτειαν· κοιλότατον
[9, 30]	~Ἁλίαρτος δὲ νῦν οὐκέτι ἐστὶ	κατασκαφεῖσα	ἐν τῷ πρὸς Περσέα πολέμῳ,
[9, 14]	„Νῖσάν τε ζαθέην. ἡ γὰρ	Νῖσα	οὐδαμοῦ φαίνεται τῆς Βοιωτίας, ὥς
[9, 40]	ὅς´ ἐς Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται, „οὐδ´	ὅσα	Θήβας Αἰγυπτίας. τῆς δυνάμεως δέ,
[9, 36]	ἐρυμνὸν τὸ Τιλφώσσιον, ὑφ´ ᾧ	Τιλφῶσσα	κρήνη καὶ τὸ τοῦ Τειρεσίου
[9, 14]	δ´ ἐστὶ τοῦ Ἑλικῶνος ἡ	Νῦσα.	ἡ μὲν οὖν παραλία τοιαύτη
[9, 36]	διετέλεσεν ἡ πόλις, οὔτε μεγάλη	οὖσα	οὔτ´ ἐν εὐερκεῖ χωρίῳ κειμένη,
[9, 25]	Γλυκέρα ἡ ἑταίρα Θεσπιεῦσιν ἐκεῖθεν	οὖσα	τὸ γένος, λαβοῦσα δῶρον παρὰ
[9, 11]	Ἀμφιαράου ἅρματος λαβοῦσα τοὔνομα, ἑτέρα	οὖσα	τοῦ Ἅρματος τοῦ κατὰ τὴν
[9, 25]	Θεσπιεῦσιν ἐκεῖθεν οὖσα τὸ γένος,	λαβοῦσα	δῶρον παρὰ τοῦ τεχνίτου. πρότερον
[9, 11]	Μυκαλησσόν, ἀπὸ τοῦ Ἀμφιαράου ἅρματος	λαβοῦσα	τοὔνομα, ἑτέρα οὖσα τοῦ Ἅρματος
[9, 11]	παροιμία τὴν ἀρχὴν ἔσχεν ἡ	λέγουσα	„ὁπόταν δι´ Ἅρματος ἀστράψῃ, ἀστραπήν
[9, 25]	καὶ τὸ ἐπίνειον αὐτῆς ἡ	Κρέουσα.	τοῦτο δὲ καὶ κοιλότατον νομίζεται
[9, 6]	Ἐρέτρια ἐν τῇ Εὐβοίᾳ, διάπλουν	ἔχουσα	ἑξήκοντα σταδίων. μετὰ δὲ τὸ
[9, 13]	δὲ Σαλγανέα Ἀνθηδὼν πόλις λιμένα	ἔχουσα,	ἐσχάτη τῆς Βοιωτιακῆς παραλίας τῆς
[9, 19]	μὲν οὖν μεγάλη, τὴν περίμετρον	ἔχουσα	ὀγδοήκοντα καὶ τριακοσίων σταδίων, αἱ
[9, 22]	τὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ Ἀνθηδόνος,	διέχουσα	τῶν Θηβῶν ὅσον πεντήκοντα σταδίους·
[9, 26]	καὶ Ἀλαλκομενίου ἑκατέρου τριάκοντα σταδίους	ἀπέχουσα·	παραρρεῖ δ´ αὐτὴν ποτάμιον ὁμώνυμον.
[9, 25]	ὑψηλοῦ καὶ τραχέος τόπου κειμένη,	ἀπέχουσα	τῶν Θεσπιῶν ὅσον τετταράκοντα σταδίους,
[9, 16]	δ´ ἐμπιπτόντων, εἶτα ἐκρύσεις λαμβανόντων·	τὰ	δ´ ἀνέψυκται καὶ γεωργεῖται παντοδαπῶς
[9, 15]	τοιαύτη τις ἡ πρὸς Εὔβοιαν.	~Τὰ	δ´ ἑξῆς ἐν τῇ μεσογαίᾳ
[9, 1]	ἔχουσαν τὴν θάλατταν πρὸς ἕω,	τὰ	δ´ {ὑπερ{ κείμενα μέρ} η
[9, 39]	καὶ τῆς Χαιρωνείας, Κορωνείας πλησίον.	~Τὰ	δὲ Λεῦκτρά ἐστιν, ὅπου Λακεδαιμονίους
[9, 1]	Βοιωτί} ας τῶν περὶ Κρέουσαν·	τὰ	δὲ λοιπὰ {τὴν ἀπὸ Σουνίου}
[9, 2]	Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ τῷ Κορινθιακῷ	τὰ	ἐκ τῆς Ἰταλίας καὶ Σικελίας
[9, 18]	μεταλλευτὴς Κράτης ἀνὴρ Χαλκιδεὺς ἀνακαθαίρειν	τὰ	ἐμφράγματα ἐπαύσατο στασιασάντων τῶν Βοιωτῶν,
[9, 24]	ἠνεμόεις ὀλίγος λόφος. γνώριμα δὲ	τὰ	ἔπη. ~Θέσπειαν δὲ λέγει τὰς
[9, 33]	δὲ ποιηταὶ κοσμοῦσιν, ἄλση καλοῦντες	τὰ	ἱερὰ πάντα κἂν ᾖ ψιλά·
[9, 16]	Θηβαίαν. ~Τῶν δὲ πεδίων τούτων	τὰ	μὲν λιμνάζει, ποταμῶν ἀναχεομένων εἰς
[9, 25]	καὶ περίμετρον· ἄμφω γὰρ χιονόβολα	τὰ	ὄρη καὶ πετρώδη, περιγράφεται δ´
[9, 29]	παρ´ ὄχθαις. ἐνταῦθα δὲ καὶ	τὰ	Παμβοιώτια συντέλουν· συγκαθίδρυται δὲ τῇ
[9, 15]	Ἀττικοῖς ὄρεσιν, εἶτ´ ἐπιστρέφων εἰς	τὰ	πεδία, παυόμενος δὲ περὶ τὴν
[9, 13]	χώραν ἐκάλεσεν. ἐνταῦθα δὲ καὶ	τὰ	περὶ τὸν Γλαῦκον μυθεύεται τὸν
[9, 24]	καὶ Πότνιαι, ἐφ´ ὧν μυθεύεται	τὰ	περὶ τὸν Ποτνιέα Γλαῦκον τὸν
[9, 42]	τοιαύτην ὕλην ὑποβεβλήκασιν ἡμῖν οἱ	τὰ	περὶ τῶν νεῶν συγγράψαντες, οἷς
[9, 29]	Θετταλικῆς Ἄρνης οἱ Βοιωτοὶ μετὰ	τὰ	Τρωικά, ὅτε περ καὶ τὸν
[9, 25]	δ´ ἐκείνων Μακεδόνες νῦν ἔχουσι	τὰ	χωρία ταῦτα. εἴρηται δ´ ὅτι
[9, 16]	ὑπάντρου δὲ καὶ σηραγγώδους οὔσης	κατὰ	βάθους τῆς γῆς, σεισμοὶ γενόμενοι
[9, 16]	καὶ τοῖς ποταμίοις. ἐγχωσθέντων δὲ	κατὰ	βάθους τῶν πόρων αὔξεσθαι τὰς
[9, 13]	Ἁλαί, ὁμώνυμοι τοῖς Ἀττικοῖς δήμοις.	κατὰ	δὲ τὴν παραλίαν ταύτην κεῖσθαί
[9, 6]	ὁ Ὠρωπὸς ἐν εἴκοσι σταδίοις·	κατὰ	δὲ τοῦτόν ἐστιν ἡ νῦν
[9, 3]	ἕως τῆς τῶν Ἐπιγόνων στρατείας.	κατὰ	δὲ τούτους ὀλίγον χρόνον ἐκλιπόντες
[9, 18]	εἶτα ἐξέρρηξεν εἰς τὴν ἐπιφάνειαν	κατὰ	Λάρυμναν τῆς Λοκρίδος τὴν ἄνω·
[9, 2]	νήσους θάλατταν τῇ δὲ τὴν	κατὰ	Μακεδόνας καὶ τὴν Προποντίδα καὶ
[9, 1]	τῇ Ἀττικῇ ἢ καὶ ἐλάττων	κατὰ	μῆκος· ἀρετῇ μέντοι τῆς χώρας
[9, 18]	ὕστερον. γενέσθαι δέ φασιν καὶ	κατὰ	Ὀρχομενὸν χάσμα, καὶ δέξασθαι τὸν
[9, 1]	τὴν {Ἀλκυονίδα θάλ} ατταν τὴν	κατὰ	Παγὰς μέχρι τῶν {τόπων τῆς
[9, 2]	ὀλιγωρῆσαι, μόνης δ´ ἐπιμεληθῆναι τῆς	κατὰ	πόλεμον ἀρετῆς. ἔδει δὲ προσθεῖναι
[9, 25]	τοῦ Παρνασσοῦ ἐνάμιλλός ἐστιν ἐκείνῳ	κατά	τε ὕψος καὶ περίμετρον· ἄμφω
[9, 11]	ἑτέρα οὖσα τοῦ Ἅρματος τοῦ	κατὰ	τὴν Ἀττικήν, ὅ ἐστι περὶ
[9, 39]	δείκνυται δὲ ὁ τόπος οὗτος	κατὰ	τὴν ἐκ Πλαταιῶν εἰς Θεσπιὰς
[9, 31]	εἰσι μεταξὺ αὐτοῦ καὶ Θηβῶν	κατὰ	τὴν ὁδὸν τὴν εἰς Ἀθήνας
[9, 22]	δ´ ἐστὶ χώρα τῆς Θηβαϊκῆς	κατὰ	τὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ Ἀνθηδόνος,
[9, 36]	πάσης βίας, ὥστε καὶ Θηβαῖοι	κατὰ	τὴν τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν ἐκλιπόντες
[9, 36]	τοῦ Τειρεσίου μνῆμα ἐκεῖ τελευτήσαντος	κατὰ	τὴν φυγήν. ~Χαιρώνεια δ´ ἐστὶν
[9, 29]	δὲ τῇ Ἀθηνᾷ ὁ Ἅιδης	κατά	τινα, ὥς φασι, μυστικὴν αἰτίαν.
[9, 25]	Θεσπιέων ἐστὶ καὶ ἡ Ἄσκρη	κατὰ	τὸ πρὸς Ἑλικῶνα μέρος, ἡ
[9, 34]	ἐκ Μελίας, προφήτης τοῦ μαντείου	κατὰ	τὸ Πτῷον ὄρος, ὅ φησιν
[9, 4]	χαριζομένην τοῖς Πελασγοῖς τὴν προφῆτιν	κατὰ	τὸ συγγενὲς (ἐπειδὴ καὶ τὸ
[9, 1]	Εὔβοιαν θαλάττης ἐπὶ θάλατταν τὴν	κατὰ	τὸν Κρισαῖον κόλπον, ἰσομήκης πως
[9, 11]	ἐν τῇ μάχῃ τοῦ Ἀμφιαράου	κατὰ	τὸν τόπον, ὅπου νῦν ἐστὶ
[9, 25]	καὶ ἐκ τῶν πρὸς ἑσπέραν	κατὰ	τὸν ὕστατον λιμένα τῆς Φωκίδος,
[9, 25]	τοῦ συμβεβηκότος μυχόν· ὑπέρκειται γὰρ	κατὰ	τοῦτον μάλιστα τὸν λιμένα τοῦ
[9, 10]	δὲ τῆς Θηβαϊκῆς {μεθιδρύ{ θη	κατὰ	χρησμὸν} δεῦρο τὸ Ἀμφιαράειον. ~Καὶ
[9, 11]	Ἅρματος ἀστράψῃ, ἀστραπήν τινα σημειουμένων	κατὰ	χρησμὸν τῶν λεγομένων Πυθαϊστῶν, βλεπόντων
[9, 18]	Κράτης ἀνὴρ Χαλκιδεὺς ἀνακαθαίρειν τὰ	ἐμφράγματα	ἐπαύσατο στασιασάντων τῶν Βοιωτῶν, καίπερ,
[9, 25]	τῶν δ´ ἄλλων ἐρείπια καὶ	ὀνόματα	λέλειπται. ~{Μετ} ὰ δὲ Θεσπιὰς
[9, 19]	{πλη{ σίον· καὶ ἄλλα} δὲ	ῥεύματα	εἰς αὐτὴν ἐμβάλλει. ἔστι μὲν
[9, 3]	ἐν Θετταλίᾳ συνεστήσαντο τὴν ἀρχὴν	μετὰ	Ἀρναίων ἐπὶ πολὺν χρόνον, ὥστε
[9, 3]	ἦσαν κοινῇ πρότερον, οὐδ´ Ὅμηρος	μετὰ	Βοιωτῶν αὐτοὺς κατέλεξεν ἀλλ´ ἰδίᾳ,
[9, 13]	Ταναγρική, ἀπὸ τῶν ἑλῶν ὠνομασμένη.	~Μετὰ	δὲ Σαλγανέα Ἀνθηδὼν πόλις λιμένα
[9, 5]	ἂν λάθρᾳ τριποδηφορεῖν εἰς Δωδώνην.	~Μετὰ	δὲ ταῦτα τὴν Αἰολικὴν ἀποικίαν
[9, 6]	Εὐβοίᾳ, διάπλουν ἔχουσα ἑξήκοντα σταδίων.	μετὰ	δὲ τὸ Δελφίνιον ὁ Ὠρωπὸς
[9, 42]	Ἀχαιοὺς ἀποίκους Ὀρχομενίων εἶναι τῶν	μετὰ	Ἰαλμένου πλανηθέντων ἐκεῖσε μετὰ τὴν
[9, 3]	Ὑάντων· εἶτα Φοίνικες ἔσχον οἱ	μετὰ	Κάδμου, ὃς τήν τε Καδμείαν
[9, 29]	τῆς Θετταλικῆς Ἄρνης οἱ Βοιωτοὶ	μετὰ	τὰ Τρωικά, ὅτε περ καὶ
[9, 42]	τῶν μετὰ Ἰαλμένου πλανηθέντων ἐκεῖσε	μετὰ	τὴν τῆς Τροίας ἅλωσιν. καὶ
[9, 32]	τότε ἐν τοῖς ἐπιπέδοις χωρίοις	μετὰ	τὴν τῶν Ἐπιγόνων ἄφοδον, τὴν
[9, 7]	δ´ ἐπ´ αὐτὴν στάδιοι τετταράκοντα.	~Εἶτα	Δήλιον τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος
[9, 19]	εἰς Χαιρώνειαν τῆς Βοιωτίας πρόεισιν,	εἶτα	διὰ τῆς Ὀρχομενίας καὶ τῆς
[9, 16]	εἰς αὐτά, τῶν δ´ ἐμπιπτόντων,	εἶτα	ἐκρύσεις λαμβανόντων· τὰ δ´ ἀνέψυκται
[9, 18]	σταδίων καὶ ἐδέξατο τὸν ποταμόν,	εἶτα	ἐξέρρηξεν εἰς τὴν ἐπιφάνειαν κατὰ
[9, 8]	σταδίους ἕως ἐπαύσατο ἡ φυγή.	~Εἶτα	λιμὴν μέγας ὃν καλοῦσι Βαθὺν
[9, 27]	Ἁλιαρτίας καὶ Μεδεὼν καὶ Ὠκαλέα.	~Εἶτά	φησι „Κώπας Εὔτρησίν τε πολυτρήρωνά
[9, 3]	πεπλανημένων καὶ Λελέγων καὶ Ὑάντων·	εἶτα	Φοίνικες ἔσχον οἱ μετὰ Κάδμου,
[9, 8]	φασὶ καθ´ ἡμέραν ἑκάστην καὶ	νύκτα·	τὴν δ´ αἰτίαν ἐν ἄλλοις
[9, 33]	κοσμοῦσιν, ἄλση καλοῦντες τὰ ἱερὰ	πάντα	κἂν ᾖ ψιλά· τοιοῦτόν ἐστι
[9, 31]	ὅθενπερ ἦν Μνασάλκης ὁ ποιητής.	Γλίσσαντα	δὲ λέγει κατοικίαν ἐν τῷ
[9, 29]	καὶ Ἁλίαρτον καὶ Πλαταιὰς καὶ	Γλίσσαντα.	ἡ μὲν οὖν Κορώνεια ἐγγὺς
[9, 11]	τὴν θυσίαν εἰς Δελφοὺς ὅταν	ἀστράψαντα	ἴδωσιν· ἐτήρουν δ´ ἐπὶ τρεῖς
[9, 18]	λιμνῶν προαναλισκόντων αὐτόν, ἀφ´ ὧν	ποιήεντα	καλεῖ τὸν {τόπον} ὁ ποιητὴς
[9, 4]	τὸν μὲν οὖν τοῖς Πελασγοῖς	δοθέντα	χρησμὸν ἔφη μὴ ἔχειν εἰπεῖν,
[9, 24]	περὶ τὸν Ποτνιέα Γλαῦκον τὸν	διασπασθέντα	ὑπὸ τῶν Ποτνιάδων ἵππων τῆς
[9, 9]	συνάπτειν ὑπὸ τοῦ ναυάρχου Μεγαβάτου	νομισθέντα	κακοῦργον, ὡς ἐξ ἀπάτης ἐμβαλόντα
[9, 1]	ἐστὶν ἡ Βοιωτία, περὶ ἧς	λέγοντα	καὶ περὶ τῶν συνεχῶν ἐθνῶν
[9, 18]	δέξασθαι τὸν Μέλανα ποταμὸν τὸν	ῥέοντα	διὰ τῆς Ἁλιαρτίας καὶ ποιοῦντα
[9, 29]	ὁμώνυμον τῷ Θετταλικῷ, καὶ τὸν	παραρρέοντα	ποταμὸν Κουάριον προσηγόρευσαν ὁμοφώνως τῷ
[9, 31]	Ἀσωπός. ἐνταῦθα Μαρδόνιον καὶ τὰς	τριάκοντα	μυριάδας Περσῶν αἱ τῶν Ἑλλήνων
[9, 7]	Ταναγραίων πολίχνιον Αὐλίδος διέχον σταδίους	τριάκοντα,	ὅπου μάχῃ λειφθέντες Ἀθηναῖοι προτροπάδην
[9, 26]	μέση Ἁλιάρτου καὶ Ἀλαλκομενίου ἑκατέρου	τριάκοντα	σταδίους ἀπέχουσα· παραρρεῖ δ´ αὐτὴν
[9, 18]	ἀνέῳξεν ὑπὸ γῆς ῥεῖθρον ὅσον	τριάκοντα	σταδίων καὶ ἐδέξατο τὸν ποταμόν,
[9, 6]	διάπλους δ´ ἐπ´ αὐτὴν στάδιοι	τετταράκοντα.	~Εἶτα Δήλιον τὸ ἱερὸν τοῦ
[9, 25]	κειμένη, ἀπέχουσα τῶν Θεσπιῶν ὅσον	τετταράκοντα	σταδίους, ἣν καὶ κεκωμῴδηκεν αὐτὸς
[9, 8]	εἰς ὃν ἀπὸ Σουνίου στάδιοι	ἑβδομήκοντα·	ἔστι δ´ ἐπ´ αὐτῷ γέφυρα
[9, 25]	τοῦ λιμένος εἰς Κρέουσαν {ἐνε{	νήκοντα·	ἐντεῦθεν δὲ ἑκατὸν εἴκοσιν ἕως
[9, 28]	ἐνθένδε εἰς Σικυῶνα σταδίων ἑκατὸν	ἑξήκοντα.	~Ἑξῆς δὲ Κορώνειαν καταλέγει καὶ
[9, 26]	κόλπῳ, διέχων Βοιωτίας σταδίους ἑκατὸν	ἑξήκοντα,	ὁ δὲ Βοιωτιακὸς ἀπ´ ἐκείνου
[9, 42]	τὸ Ἀκόντιον ὄρος, παρατεῖνον ἐπὶ	ἑξήκοντα	σταδίους μέχρι Παραποταμίων τῶν ἐν
[9, 6]	ἐν τῇ Εὐβοίᾳ, διάπλουν ἔχουσα	ἑξήκοντα	σταδίων. μετὰ δὲ τὸ Δελφίνιον
[9, 19]	οὖν μεγάλη, τὴν περίμετρον ἔχουσα	ὀγδοήκοντα	καὶ τριακοσίων σταδίων, αἱ δὲ
[9, 8]	κώμη Ταναγραίων· λιμὴν δ´ ἐστὶ	πεντήκοντα	πλοίοις, ὥστ´ εἰκὸς τὸν ναύσταθμον
[9, 22]	Ἀνθηδόνος, διέχουσα τῶν Θηβῶν ὅσον	πεντήκοντα	σταδίους· ῥεῖ δὲ καὶ ποταμὸς
[9, 9]	νομισθέντα κακοῦργον, ὡς ἐξ ἀπάτης	ἐμβαλόντα	τὸν στόλον εἰς τυφλὸν τῆς
[9, 9]	καὶ ταφῆς ἀξιῶσαι τὸν ἀναιτίως	ἀποθανόντα.	~Καὶ ἡ Γραῖα δ´ ἐστὶ
[9, 7]	ἔφυγον· ἐν δὲ τῇ φυγῇ	πεσόντα	ἀφ´ ἵππου Ξενοφῶντα ἰδὼν κείμενον
[9, 18]	ῥέοντα διὰ τῆς Ἁλιαρτίας καὶ	ποιοῦντα	ἐνταῦθα τὸ ἕλος τὸ φύον
[9, 7]	τῇ φυγῇ πεσόντα ἀφ´ ἵππου	Ξενοφῶντα	ἰδὼν κείμενον τὸν Γρύλλου Σωκράτης
[9, 33]	σκοπιαῖσιν {μεγάλαι} ς ὀρέων ὕπερ	ἔστα,	καὶ μυχοὺς δεινάσατο {βαλλό{ μενος}
[9, 18]	δὲ καὶ ὁ Κηφισσὸς τοῦτο	μάλιστα	τὴν Κωπαΐδα λίμνην πληρῶν. αὐξομένης
[9, 41]	κλίματος οἰκεῖον τοῖς κατοικοῦσι, καὶ	μάλιστα	τὸ εὐχείμερον. διέχει δὲ τοῦ
[9, 25]	μυχόν· ὑπέρκειται γὰρ κατὰ τοῦτον	μάλιστα	τὸν λιμένα τοῦ Κρισαίου κόλπου
[9, 2]	προσθεῖναι διότι τοῦτο πρὸς Ἕλληνας	μάλιστα	χρήσιμόν ἐστιν, ἐπεὶ πρός γε
[9, 21]	γνωριμώτεροι οἱ τόποι, καὶ ἡ	θάλαττα	τό γε ἑξῆς ὑπαγορεύει βέλτιον·
[9, 16]	μὲν λιμνάζει, ποταμῶν ἀναχεομένων εἰς	αὐτά,	τῶν δ´ ἐμπιπτόντων, εἶτα ἐκρύσεις
[9, 25]	Μακεδόνες νῦν ἔχουσι τὰ χωρία	ταῦτα.	εἴρηται δ´ ὅτι τὴν Βοιωτίαν
[9, 17]	νῦν δὲ οὐχ ὁμοίως ἔχει	ταῦτα,	ἢ ἀνοικισθέντων ἢ τῆς λίμνης
[9, 2]	μὲν οὖν χώραν ἐπαινεῖ διὰ	ταῦτα,	καί φησι πρὸς ἡγεμονίαν εὐφυῶς
[9, 5]	τριποδηφορεῖν εἰς Δωδώνην. ~Μετὰ δὲ	ταῦτα	τὴν Αἰολικὴν ἀποικίαν συνέπραξαν τοῖς
[9, 24]	δὲ οὐκ ἄπωθεν τῶν Θηβῶν	τελευτᾷ·	παρ´ αὐτὸν δὲ ὁ Ἀσωπὸς
[9, 25]	πρότερον μὲν οὖν ὀψόμενοι τὸν	Ἔρωτά	τινες ἀνέβαινον ἐπὶ τὴν Θέσπειαν
[9, 25]	πρότερον μὲν ἐγνωρίζοντο διὰ τὸν	Ἔρωτα	τὸν Πραξιτέλους, ὃν ἔγλυψε μὲν
[9, 41]	καὶ αὐτὴ καὶ ἡ χώρα,	τάχα	τι ἰδίωμα προσφερομένη ἐκ τοῦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/05/2008