>

Livre, Chap.
[9, 1]	παραλίαν καὶ τὴν ὡς ἂν	ς	ὀρεινὴν τὴν διείργουσαν ἀπὸ τῆς
[9, 33]	καὶ θάλασσαν, καὶ σκοπιαῖσιν {μεγάλαι}	ς	ὀρέων ὕπερ ἔστα, καὶ μυχοὺς
[9, 1]	μέχρι τῶν {τόπων τῆς Βοιωτί}	ας	τῶν περὶ Κρέουσαν· τὰ δὲ
[9, 31]	τὸν αὐλητικὸν κάλαμον. ~Πλαταιαὶ δέ,	ἃς	ἑνικῶς εἶπεν ὁ ποιητής, ὑπὸ
[9, 18]	ὥστε κινδυνεύειν καταποθῆναι τὰς Κώπας,	{ἃς}	ὅ τε ποιητὴς ὀνομάζει, καὶ
[9, 31]	Βοιωτίας. {αἱ} γὰρ Ἐλευθεραὶ πλησίον,	ἃς	οἱ μὲν {τῆς Ἀττικῆς, οἱ
[9, 40]	ἐς Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται, „οὐδ´ ὅσα	Θήβας	Αἰγυπτίας. τῆς δυνάμεως δέ, ὅτι
[9, 32]	ἡ Καδμεία ἐκαλεῖτο Θῆβαι, ὑπὸ	Θήβας	εἰπεῖν ἀντὶ τοῦ ὑπὸ τῇ
[9, 32]	οὕτω ῥηθέν „οἵ θ´ ὑπὸ	Θήβας	εἶχον“ οἱ μὲν δέχονται πολείδιόν
[9, 32]	δὲ τὰς Ποτνίας· τὰς γὰρ	Θήβας	ἐκλελεῖφθαι διὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων
[9, 3]	τούτους ὀλίγον χρόνον ἐκλιπόντες τὰς	Θήβας	ἐπανῆλθον πάλιν· ὡς δ´ αὕτως
[9, 3]	ἐκγόνοις ἀπέλιπεν. ἐκεῖνοι δὲ τὰς	Θήβας	τῇ Καδμείᾳ προσέκτισαν, καὶ συνεφύλαξαν
[9, 32]	οἱ μὲν δέχονται πολείδιόν τι	Ὑποθήβας	καλούμενον, οἱ δὲ τὰς Ποτνίας·
[9, 1]	{Ἀλκυονίδα θάλ} ατταν τὴν κατὰ	Παγὰς	μέχρι τῶν {τόπων τῆς Βοιωτί}
[9, 8]	ἐπαύσατο ἡ φυγή. ~Εἶτα λιμὴν	μέγας	ὃν καλοῦσι Βαθὺν λιμένα· εἶθ´
[9, 25]	τοῦ {Κρισαίου συμ} βέβηκε τὰς	Πηγὰς	κεῖσθαι καὶ τὴν Οἰνόην, {πε{
[9, 13]	ἀπὸ μὲν τῆς Ἀνθηδόνος εἰς	Αἰγὰς	ἑκατὸν εἴκοσι στάδιοι, ἀπὸ δὲ
[9, 13]	τὴν παραλίαν ταύτην κεῖσθαί φασιν	Αἰγὰς	τὰς ἐν Εὐβοίᾳ, ἐν αἷς
[9, 31]	ἐνταῦθα Μαρδόνιον καὶ τὰς τριάκοντα	μυριάδας	Περσῶν αἱ τῶν Ἑλλήνων δυνάμεις
[9, 33]	καὶ μυχοὺς δεινάσατο {βαλλό{ μενος}	κρηπῖδας	ἀλσέων. οὐκ εὖ δ´ ὁ
[9, 4]	ἱερείας, ταύτας δὲ εἶναι τὰς	προφήτιδας	αἳ λοιπαὶ τριῶν οὐσῶν περιῆσαν·
[9, 4]	προθεσπίζειν ἐν Δωδώνῃ. τὰς μέντοι	προφήτιδας	ἐξηγουμένας τὸ μαντεῖον εἰπεῖν, ὅτι
[9, 4]	αἰτιωμένων τε ἅμα ὅτι τὰς	σπονδὰς	παρέβαινον, μὴ παραβῆναι φάσκειν ἐκείνους·
[9, 4]	Ἔφορος τοὺς μὲν Θρᾷκας ποιησαμένους	σπονδὰς	πρὸς τοὺς Βοιωτοὺς ἐπιθέσθαι νύκτωρ
[9, 39]	ὅπου Λακεδαιμονίους μεγάλῃ μάχῃ νικήσας	Ἐπαμεινώνδας	ἀρχὴν εὕρετο τῆς καταλύσεως αὐτῶν·
[9, 2]	μικρὸν τὸν χρόνον συμμεῖναι, καθάπερ	Ἐπαμεινώνδας	ἔδειξε· τελευτήσαντος γὰρ ἐκείνου τὴν
[9, 4]	τοῖς Βοιωτοῖς τοὺς παρ´ αὐτοῖς	τρίποδας	συλλέγοντας εἰς Δωδώνην πέμπειν κατ´
[9, 40]	κατορθῶν εἴτε καὶ ἀμφότερα, τὰς	θεὰς	ἐτίμησε ταύτας. λέγουσι δὲ τὸ
[9, 14]	ἱδρυμένον· ἄλλοι δὲ „Φαράς τε	ζαθέας.	ἔστι δὲ τῆς τετρακωμίας τῆς
[9, 17]	τῶν κωπῶν εἰρῆσθαι πιθανὸν καὶ	Πλαταιέας	τοὺς ἀπὸ κωπηλασίας ζῶντας, ἀλλὰ
[9, 5]	τῶν Ἑλλήνων ὅμως ἐπολέμησαν πρὸς	Φωκέας	τοὺς τὸ ἱερὸν συλήσαντας τὸ
[9, 1]	ἀπὸ Σουνίου μέχρι Ὠρωποῦ καὶ	ίας,	τὸ δ´ ἑσπέριον τόν τε
[9, 20]	Ὕδῃ ἔνι· οὐ γὰρ ὁ	Αἴας	ἐκ Λυδίας τὸ σάκος μετεπέμπετο.
[9, 26]	καὶ μετωνόμασται Φοινικίς· τῆς δὲ	Θηβαίας	καὶ τοῦτο λέγεται, {ὑπ´ ἐνί}
[9, 19]	καταφέρονται, ὧν ὁ Κηφισσὸς ἐκ	Λιλαίας	Φωκικῆς πόλεως τὴν ἀρχὴν λαμβάνει,
[9, 12]	καὶ ἡ Ὑρία δὲ τῆς	Ταναγραίας	νῦν ἐστί, πρότερον δὲ τῆς
[9, 15]	λοξὸς ἐμπίπτει μικρὸν ὑπὲρ τῆς	Κρισαίας	θαλάττης, ἔχων τὴν ἀρχὴν συνεχῆ
[9, 17]	νῦν {μη{ κέτι} λέγεσθαι ἐτύμως·	Πλαταιὰς	γὰρ ἀπὸ τῆς πλάτης τῶν
[9, 5]	πολλοῖς ὁ Περσικὸς πόλεμος περὶ	Πλαταιὰς	γενόμενος διελυμήνατο τὴν χώραν. εἶτ´
[9, 29]	Κορώνειαν καταλέγει καὶ Ἁλίαρτον καὶ	Πλαταιὰς	καὶ Γλίσσαντα. ἡ μὲν οὖν
[9, 24]	Ἐρύθρας· καὶ γὰρ {παρα{ ρρεῖ}	Πλαταιὰς	καὶ παρὰ Τάναγραν ἐκδίδωσιν) ἐν
[9, 31]	εἴρηται δ´ ὅτι παραρρεῖ τὰς	Πλαταιὰς	ὁ Ἀσωπός. ἐνταῦθα Μαρδόνιον καὶ
[9, 36]	θεὸν σεβόμενοι πάντες ἀπείχοντο πάσης	βίας,	ὥστε καὶ Θηβαῖοι κατὰ τὴν
[9, 18]	τῆς Βοιωτίας ἐπῆρξε καλουμένης τότε	Ὠγυγίας,	ἀφανισθῆναι δὲ ταύτας ἐπικλυσθείσας ὕστερον.
[9, 20]	οὐ γὰρ ὁ Αἴας ἐκ	Λυδίας	τὸ σάκος μετεπέμπετο. ~{Αὗται δ´
[9, 1]	ἀπὸ Σουνίου παραλίαν μέχρι {Θετταλο{	νικείας}	ἐπὶ τὰς ἄρκτους τετάσθαι, μικρὸν
[9, 31]	Θηβαϊκῇ πλησίον Τευμησσοῦ καὶ τῆς	Καδμείας,	ᾧ ὑποπ} ίπτει τὸ Ἀόνιον
[9, 16]	ἀνέῳξαν, τοὺς μὲν μέχρι τῆς	ἐπιφανείας	τοὺς δὲ δι´ ὑπονόμων· συμβαίνει
[9, 38]	μεταξὺ τοῦ Ἑλικῶνος καὶ τῆς	Χαιρωνείας,	Κορωνείας πλησίον. ~Τὰ δὲ Λεῦκτρά
[9, 29]	Ὀρχομενὸν ἔσχον· κρατήσαντες δὲ τῆς	Κορωνείας	ἐν τῷ πρὸ αὐτῆς πεδίῳ
[9, 38]	τοῦ Ἑλικῶνος καὶ τῆς Χαιρωνείας,	Κορωνείας	πλησίον. ~Τὰ δὲ Λεῦκτρά ἐστιν,
[9, 4]	κρίσιν, καλεῖν δ´ ἐπὶ τὰς	ἱερείας,	ταύτας δὲ εἶναι τὰς προφήτιδας
[9, 19]	ἔχον πηγῇς ἔπι Κηφισσοῖο· δι´	Ἐλατείας	δὲ ῥυεὶς μεγίστης τῶν ἐν
[9, 39]	ἐπταικόσι συνέμεινε μέχρι τῆς Ῥωμαίων	ἐπικρατείας·	καὶ παρὰ τούτοις δὲ τιμώμενοι
[9, 36]	ἐπειδὴ ἱεροὶ ὄντες παρεῖντο τῆς	στρατείας.	καὶ γὰρ καὶ ἀπόρθητος ἀεὶ
[9, 3]	Βοιωτῶν ἕως τῆς τῶν Ἐπιγόνων	στρατείας.	κατὰ δὲ τούτους ὀλίγον χρόνον
[9, 39]	τιμώμενοι διατελοῦσι διὰ τὴν τῆς	πολιτείας	ἀρετήν. δείκνυται δὲ ὁ τόπος
[9, 24]	καὶ ποιῶν τοὺς Παρασωπίους εἰς	κατοικίας	πλείους διῃρημένους, ἅπαντας δ´ ὑπὸ
[9, 2]	ἑκάτερα τοῦ Εὐρίπου σχιζομένης τῆς	παραλίας	τῇ μὲν ἐπὶ τὴν Αὐλίδα
[9, 25]	Κορινθιακοῦ· στάδιοι δ´ εἰσὶ τῆς	{παραλίας}	τῆς ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ
[9, 13]	λιμένα ἔχουσα, ἐσχάτη τῆς Βοιωτιακῆς	παραλίας	τῆς πρὸς Εὐβοίᾳ, καθάπερ καὶ
[9, 6]	ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς πρὸς Εὔβοιαν	παραλίας	τῆς συνεχοῦς τῇ Ἀττικῇ. ἀρχὴ
[9, 2]	τῷ Κορινθιακῷ τὰ ἐκ τῆς	Ἰταλίας	καὶ Σικελίας καὶ Λιβύης δεχομένη,
[9, 2]	τὰ ἐκ τῆς Ἰταλίας καὶ	Σικελίας	καὶ Λιβύης δεχομένη, ἐπὶ δὲ
[9, 34]	μυθεύεται δ´ Ἀπόλλωνος υἱὸς ἐκ	Μελίας,	προφήτης τοῦ μαντείου κατὰ τὸ
[9, 2]	δὲ εἶναι τὸ λόγων καὶ	ὁμιλίας	τῆς πρὸς ἀνθρώπους ὀλιγωρῆσαι, μόνης
[9, 25]	εἴκοσιν ἕως τῆς ἄκρας ἣν	{Ὀλμιὰς}	καλοῦσιν· ἐν δὲ τῷ κοιλοτάτῳ
[9, 14]	τε ζαθέας. ἔστι δὲ τῆς	τετρακωμίας	τῆς περὶ Τάναγραν, Ἑλεῶνος Ἅρματος
[9, 19]	Βοιωτίας πρόεισιν, εἶτα διὰ τῆς	Ὀρχομενίας	καὶ τῆς Κορωνειακῆς εἰς τὴν
[9, 42]	ὁ Μέλας ποταμός. ~Ὑπέρκειται δ´	Ὀρχομενίας	ὁ Πανοπεύς, Φωκικὴ πόλις, καὶ
[9, 1]	η πρὸς δύσιν ὡς ἂν	ταινίας	τινὰς διὰ τῆς {πάσης χώρας}
[9, 32]	Ὑποθήβας καλούμενον, οἱ δὲ τὰς	Ποτνίας·	τὰς γὰρ Θήβας ἐκλελεῖφθαι διὰ
[9, 29]	Ἀθανάα {πολε{ μηδόκος} ἅ ποι	Κορωνίας	ἐπὶ λαΐω ναύω πάροιθεν {ἀμφι{
[9, 29]	πρὸ αὐτῆς πεδίῳ τὸ τῆς	Ἰτωνίας	Ἀθηνᾶς ἱερὸν ἱδρύσαντο ὁμώνυμον τῷ
[9, 8]	αὐτοὺς σῦριγξ. περὶ δὲ τῆς	παλιρροίας	τοῦ Εὐρίπου τοσοῦτον μόνον εἰπεῖν
[9, 42]	πλανηθέντων ἐκεῖσε μετὰ τὴν τῆς	Τροίας	ἅλωσιν. καὶ περὶ Κάρυστον δ´
[9, 26]	ὀνόματα λέλειπται. ~{Μετ} ὰ δὲ	Θεσπιὰς	καταλέγει Γραῖαν καὶ {Μυκα{ λησσόν,
[9, 39]	κατὰ τὴν ἐκ Πλαταιῶν εἰς	Θεσπιὰς	ὁδόν. ~Ἑξῆς δ´ ὁ ποιητὴς
[9, 25]	~Θέσπειαν δὲ λέγει τὰς νῦν	Θεσπιάς,	πολλῶν ὀνομάτων τῶν μὲν ἀμφοτέρως
[9, 10]	καὶ Γεφυραῖοι οἱ Ταναγραῖοι. ἐκ	Κνωπίας	δὲ τῆς Θηβαϊκῆς {μεθιδρύ{ θη
[9, 24]	μετωνομάσθη, καὶ αὕτη δὲ τῆς	Παρασωπίας.	ὁ γὰρ Ἀσωπὸς καὶ ὁ
[9, 12]	Ὑσιὰς Ὑρίην λέγεσθαί φασι, τῆς	Παρασωπίας	οὖσαν ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι πλησίον
[9, 23]	~Σκῶλος δ´ ἐστὶ κώμη τῆς	Παρασωπίας	ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι, δυσοίκητος τόπος
[9, 17]	πιθανὸν καὶ Πλαταιέας τοὺς ἀπὸ	κωπηλασίας	ζῶντας, ἀλλὰ νῦν ἄπωθεν τῆς
[9, 12]	ἐγγὺς Αὐλίδος. ἔνιοι δὲ τὰς	Ὑσιὰς	Ὑρίην λέγεσθαί φασι, τῆς Παρασωπίας
[9, 40]	Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται, „οὐδ´ ὅσα Θήβας	Αἰγυπτίας.	τῆς δυνάμεως δέ, ὅτι Θηβαῖοι
[9, 26]	{ὑπ´ ἐνί} ων δὲ τῆς	Ἁλιαρτίας	καὶ Μεδεὼν καὶ Ὠκαλέα. ~Εἶτά
[9, 18]	ποταμὸν τὸν ῥέοντα διὰ τῆς	Ἁλιαρτίας	καὶ ποιοῦντα ἐνταῦθα τὸ ἕλος
[9, 31]	τῶν τῆς Ἀττικῆς καὶ τῆς	Βοιωτίας.	{αἱ} γὰρ Ἐλευθεραὶ πλησίον, ἃς
[9, 8]	Χαλκίδος ὁ δ´ ἐκ τῆς	Βοιωτίας·	διῳκοδόμηται δ´ εἰς αὐτοὺς σῦριγξ.
[9, 18]	{δ´ οἰκίσαι} Κέκροπα, ἡνίκα τῆς	Βοιωτίας	ἐπῆρξε καλουμένης τότε Ὠγυγίας, ἀφανισθῆναι
[9, 14]	ἐστὶν Ἀνθηδόνος ἱεροπρεπὴς τόπος τῆς	Βοιωτίας,	ἴχνη πόλεως ἔχων, ὁ καλούμενος
[9, 3]	στόλου παρεσκευασμένου περὶ Αὐλίδα τῆς	Βοιωτίας,	ὃν ἔστελλον εἰς τὴν Ἀσίαν
[9, 19]	Φωκικῶν πολισμάτων, εἰς Χαιρώνειαν τῆς	Βοιωτίας	πρόεισιν, εἶτα διὰ τῆς Ὀρχομενίας
[9, 26]	ἐν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ, διέχων	Βοιωτίας	σταδίους ἑκατὸν ἑξήκοντα, ὁ δὲ
[9, 1]	ὀρεινὴν τὴν διείργουσαν ἀπὸ τῆς	{Βοιωτίας	τὴν Ἀ} ττικήν. δευτέρα δ´
[9, 31]	{τῆς Ἀττικῆς, οἱ δὲ} τῆς	Βοιωτίας	φασίν. εἴρηται δ´ ὅτι παραρρεῖ
[9, 14]	γὰρ Νῖσα οὐδαμοῦ φαίνεται τῆς	Βοιωτίας,	ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς
[9, 4]	νύκτωρ στρατοπεδεύουσιν ὀλιγωρότερον ὡς εἰρήνης	γεγονυίας·	διακρουσαμένων {δ´} αὐτοὺς αἰτιωμένων τε
[9, 25]	ἐξ οὗ τεκμαίροιτ´ ἄν τις	Θρᾷκας	εἶναι τοὺς τὸν Ἑλικῶνα ταῖς
[9, 3]	ὑπὸ τῷ Ὑμηττῷ) τοὺς δὲ	Θρᾷκας	ἐπὶ τὸν Παρνασσόν. Ὕαντες δὲ
[9, 4]	~Φησὶ δ´ Ἔφορος τοὺς μὲν	Θρᾷκας	ποιησαμένους σπονδὰς πρὸς τοὺς Βοιωτοὺς
[9, 4]	οὖν ἄνδρας ἀπογνῶναι, τὰς δὲ	γυναῖκας	καταγνῶναι, ἴσων δὲ τῶν ψήφων
[9, 4]	ὡς οὐδαμοῦ νόμος εἴη δικάζειν	γυναῖκας,	προσελέσθαι καὶ ἄνδρας ἴσους ταῖς
[9, 41]	στάδια εἴκοσι· μεταξὺ δ´ ὁ	Μέλας	ποταμός. ~Ὑπέρκειται δ´ Ὀρχομενίας ὁ
[9, 20]	τῆς πλησίον κώμης ἣν καλοῦσιν	Ὕλας,	οὐδὲ Ὕδην, ὡς ἔνιοι γράφουσιν
[9, 5]	πράττοντες ἐνδεέστερον ἀεὶ μέχρι εἰς	ἡμᾶς	οὐδὲ κώμης ἀξιολόγου τύπον σώζουσι·
[9, 1]	τινὰς διὰ τῆς {πάσης χώρας}	τεταμένας	παραλλήλους· ὧν πρώτη ἐστὶν {ἡ
[9, 17]	ἐπιπολὺ ταπεινωθείσης διὰ τὰς ὕστερον	γενομένας	ἐκρύσεις· καὶ γὰρ τοῦτο δυνατόν.
[9, 4]	ἐν Δωδώνῃ. τὰς μέντοι προφήτιδας	ἐξηγουμένας	τὸ μαντεῖον εἰπεῖν, ὅτι προστάττοι
[9, 3]	ἐξέβαλον τοὺς μὲν Πελασγοὺς εἰς	Ἀθήνας,	ἀφ´ ὧν ἐκλήθη μέρος τι
[9, 29]	αὐτῆς πεδίῳ τὸ τῆς Ἰτωνίας	Ἀθηνᾶς	ἱερὸν ἱδρύσαντο ὁμώνυμον τῷ Θετταλικῷ,
[9, 31]	κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν εἰς	Ἀθήνας	καὶ Μέγαρα ἐπὶ τῶν ὅρων
[9, 18]	ὑπελάμβανον, οἱ δ´ Ἐλευσῖνα καὶ	Ἀθήνας	παρὰ τὸν Τρίτωνα ποταμόν· λέγεται
[9, 36]	Ἀθήνη. ἔχει δ´ ἀρχαῖον ἱερὸν	Ἀθηνᾶς	σφόδρα τιμώμενον, καί φασί γε
[9, 2]	δὲ προσθεῖναι διότι τοῦτο πρὸς	Ἕλληνας	μάλιστα χρήσιμόν ἐστιν, ἐπεὶ πρός
[9, 11]	ἴδωσιν· ἐτήρουν δ´ ἐπὶ τρεῖς	μῆνας,	καθ´ ἕκαστον μῆνα ἐπὶ τρεῖς
[9, 5]	αὗται δ´ ἱκανῶς συμμένουσι πρὸς	ἐκείνας	κρινόμεναι. ~Ἑξῆς δὲ τὴν περιήγησιν
[9, 1]	πρὸς δύσιν ὡς ἂν ταινίας	τινὰς	διὰ τῆς {πάσης χώρας} τεταμένας
[9, 40]	τοῦ Μινυῶν· ἐντεῦθεν δὲ ἀποικῆσαί	τινας	τῶν Μινυῶν εἰς Ἰωλκόν φασιν,
[9, 16]	βάθους τῶν πόρων αὔξεσθαι τὰς	λίμνας	συμβαίνει μέχρι τῶν οἰκουμένων τόπων
[9, 2]	θάλατταν τῇ δὲ τὴν κατὰ	Μακεδόνας	καὶ τὴν Προποντίδα καὶ τὸν
[9, 18]	αὐτῆς ὥστε κινδυνεύειν καταποθῆναι τὰς	Κώπας,	{ἃς} ὅ τε ποιητὴς ὀνομάζει,
[9, 27]	Μεδεὼν καὶ Ὠκαλέα. ~Εἶτά φησι	„Κώπας	Εὔτρησίν τε πολυτρήρωνά τε „Θίσβην.
[9, 14]	Κρισαίῳ κόλπῳ ἱδρυμένον· ἄλλοι δὲ	„Φαράς	τε ζαθέας. ἔστι δὲ τῆς
[9, 11]	ἡμέρας καὶ νύκτας, ἀπὸ τῆς	ἐσχάρας	τοῦ ἀστραπαίου Διός· ἔστι δ´
[9, 5]	ἄλλαι δὲ πόλεις ἀνάλογον πλὴν	Τανάγρας	καὶ Θεσπιῶν· αὗται δ´ ἱκανῶς
[9, 4]	τὸν ἀριθμόν· τοὺς μὲν οὖν	ἄνδρας	ἀπογνῶναι, τὰς δὲ γυναῖκας καταγνῶναι,
[9, 4]	εἴη δικάζειν γυναῖκας, προσελέσθαι καὶ	ἄνδρας	ἴσους ταῖς γυναιξὶ τὸν ἀριθμόν·
[9, 4]	ἐκ δὲ τούτων Βοιωτοῖς μόνοις	ἄνδρας	προθεσπίζειν ἐν Δωδώνῃ. τὰς μέντοι
[9, 11]	καθ´ ἕκαστον μῆνα ἐπὶ τρεῖς	ἡμέρας	καὶ νύκτας, ἀπὸ τῆς ἐσχάρας
[9, 4]	παραβῆναι φάσκειν ἐκείνους· συνθέσθαι γὰρ	ἡμέρας,	νύκτωρ δ´ ἐπιθέσθαι· ἀφ´ οὗ
[9, 15]	τοῖς Φωκικοῖς· ἀπὸ δὲ τῆς	ἑσπέρας	ὁ Κιθαιρὼν λοξὸς ἐμπίπτει μικρὸν
[9, 36]	ποιητὴν ὡς ἀπὸ πατρίδων τούτων	ἀμφοτέρας	οὕτως ὀνομάσαι. διὰ τοῦτο δ´
[9, 24]	καὶ τὸν Ἐτεωνὸν καὶ τὰς	Ἐρύθρας·	καὶ γὰρ {παρα{ ρρεῖ} Πλαταιὰς
[9, 26]	Ἅρμ´ ἐνέμοντο καὶ Εἰλέσιον „καὶ	Ἐρύθρας,	{οἵ τ´ Ἐλεῶν´} εἶχον ἠδ´
[9, 25]	δὲ ἑκατὸν εἴκοσιν ἕως τῆς	ἄκρας	ἣν {Ὀλμιὰς} καλοῦσιν· ἐν δὲ
[9, 16]	ὥστε καὶ πόλεις καταπίνεσθαι καὶ	χώρας,	ἀνοιχθέντων δὲ τῶν αὐτῶν ἢ
[9, 1]	κατὰ μῆκος· ἀρετῇ μέντοι τῆς	χώρας	πάμπολυ διαφέρει. ~Ἔφορος δὲ καὶ
[9, 6]	~Ἑξῆς δὲ τὴν περιήγησιν τῆς	χώρας	ποιητέον ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς πρὸς
[9, 1]	ταινίας τινὰς διὰ τῆς {πάσης	χώρας}	τεταμένας παραλλήλους· ὧν πρώτη ἐστὶν
[9, 37]	Φίλιππος ὁ Ἀμύντου μάχῃ μεγάλῃ	νικήσας	Ἀθηναίους τε καὶ Βοιωτοὺς καὶ
[9, 39]	ἐστιν, ὅπου Λακεδαιμονίους μεγάλῃ μάχῃ	νικήσας	Ἐπαμεινώνδας ἀρχὴν εὕρετο τῆς καταλύσεως
[9, 18]	τότε Ὠγυγίας, ἀφανισθῆναι δὲ ταύτας	ἐπικλυσθείσας	ὕστερον. γενέσθαι δέ φασιν καὶ
[9, 3]	αὐτοὺς κατέλεξεν ἀλλ´ ἰδίᾳ, Μινύας	προσαγορεύσας)	μετ´ ἐκείνων ἐξέβαλον τοὺς μὲν
[9, 24]	διὰ πολλῶν ἐπῶν, τὰς μὴ	προσούσας	ἀρετὰς διαριθμούμενος „ἔστι τις ἠνεμόεις
[9, 4]	δὲ τῶν ψήφων γενομένων τὰς	ἀπολυούσας	νικῆσαι· ἐκ δὲ τούτων Βοιωτοῖς
[9, 4]	ἴσων δὲ τῶν ψήφων γενομένων	τὰς	ἀπολυούσας νικῆσαι· ἐκ δὲ τούτων
[9, 1]	παραλίαν μέχρι {Θετταλο{ νικείας} ἐπὶ	τὰς	ἄρκτους τετάσθαι, μικρὸν ἐκκλίνουσαν {πρὸς
[9, 16]	πλεῖσθαι ποτὲ δὲ πεζεύεσθαι, καὶ	τὰς	αὐτὰς πόλεις ποτὲ μὲν ἐπὶ
[9, 32]	καλούμενον, οἱ δὲ τὰς Ποτνίας·	τὰς	γὰρ Θήβας ἐκλελεῖφθαι διὰ τὴν
[9, 4]	τοὺς μὲν οὖν ἄνδρας ἀπογνῶναι,	τὰς	δὲ γυναῖκας καταγνῶναι, ἴσων δὲ
[9, 13]	παραλίαν ταύτην κεῖσθαί φασιν Αἰγὰς	τὰς	ἐν Εὐβοίᾳ, ἐν αἷς τὸ
[9, 24]	Σκῶλον καὶ τὸν Ἐτεωνὸν καὶ	τὰς	Ἐρύθρας· καὶ γὰρ {παρα{ ρρεῖ}
[9, 40]	διδόναι κατορθῶν εἴτε καὶ ἀμφότερα,	τὰς	θεὰς ἐτίμησε ταύτας. λέγουσι δὲ
[9, 3]	δὲ τούτους ὀλίγον χρόνον ἐκλιπόντες	τὰς	Θήβας ἐπανῆλθον πάλιν· ὡς δ´
[9, 3]	τοῖς ἐκγόνοις ἀπέλιπεν. ἐκεῖνοι δὲ	τὰς	Θήβας τῇ Καδμείᾳ προσέκτισαν, καὶ
[9, 4]	εἰς κρίσιν, καλεῖν δ´ ἐπὶ	τὰς	ἱερείας, ταύτας δὲ εἶναι τὰς
[9, 18]	γὰρ αὐτῆς ὥστε κινδυνεύειν καταποθῆναι	τὰς	Κώπας, {ἃς} ὅ τε ποιητὴς
[9, 16]	κατὰ βάθους τῶν πόρων αὔξεσθαι	τὰς	λίμνας συμβαίνει μέχρι τῶν οἰκουμένων
[9, 4]	μόνοις ἄνδρας προθεσπίζειν ἐν Δωδώνῃ.	τὰς	μέντοι προφήτιδας ἐξηγουμένας τὸ μαντεῖον
[9, 24]	ἐκόσμησεν Ἀντίμαχος διὰ πολλῶν ἐπῶν,	τὰς	μὴ προσούσας ἀρετὰς διαριθμούμενος „ἔστι
[9, 37]	τόπους τοὺς αὐτοὺς καὶ Ῥωμαῖοι	τὰς	Μιθριδάτου δυνάμεις πολλῶν μυριάδων κατηγωνίσαντο,
[9, 2]	κατ´ Αἴγυπτον καὶ Κύπρον καὶ	τὰς	νήσους θάλατταν τῇ δὲ τὴν
[9, 25]	τὰ ἔπη. ~Θέσπειαν δὲ λέγει	τὰς	νῦν Θεσπιάς, πολλῶν ὀνομάτων τῶν
[9, 25]	κόλπου τοῦ {Κρισαίου συμ} βέβηκε	τὰς	Πηγὰς κεῖσθαι καὶ τὴν Οἰνόην,
[9, 31]	φασίν. εἴρηται δ´ ὅτι παραρρεῖ	τὰς	Πλαταιὰς ὁ Ἀσωπός. ἐνταῦθα Μαρδόνιον
[9, 32]	τι Ὑποθήβας καλούμενον, οἱ δὲ	τὰς	Ποτνίας· τὰς γὰρ Θήβας ἐκλελεῖφθαι
[9, 4]	τὰς ἱερείας, ταύτας δὲ εἶναι	τὰς	προφήτιδας αἳ λοιπαὶ τριῶν οὐσῶν
[9, 4]	αὐτοὺς αἰτιωμένων τε ἅμα ὅτι	τὰς	σπονδὰς παρέβαινον, μὴ παραβῆναι φάσκειν
[9, 31]	ὁ Ἀσωπός. ἐνταῦθα Μαρδόνιον καὶ	τὰς	τριάκοντα μυριάδας Περσῶν αἱ τῶν
[9, 12]	δ´ ἐγγὺς Αὐλίδος. ἔνιοι δὲ	τὰς	Ὑσιὰς Ὑρίην λέγεσθαί φασι, τῆς
[9, 17]	τῆς λίμνης ἐπιπολὺ ταπεινωθείσης διὰ	τὰς	ὕστερον γενομένας ἐκρύσεις· καὶ γὰρ
[9, 24]	πολλῶν ἐπῶν, τὰς μὴ προσούσας	ἀρετὰς	διαριθμούμενος „ἔστι τις ἠνεμόεις ὀλίγος
[9, 40]	ὃς εἴτ´ ἐν τῷ λαμβάνειν	χάριτας	εἴτ´ ἐν τῷ διδόναι κατορθῶν
[9, 11]	μῆνα ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας καὶ	νύκτας,	ἀπὸ τῆς ἐσχάρας τοῦ ἀστραπαίου
[9, 4]	τὸ μὲν ἀκρίτους κτείνειν τοὺς	πράξαντας,	καὶ ταῦτ´ ἐν ἱερῷ, μὴ
[9, 3]	χρόνον, ὥστε καὶ Βοιωτοὺς κληθῆναι	πάντας.	εἶτ´ ἀνέστρεψαν εἰς τὴν οἰκείαν,
[9, 24]	Παρασωπίους εἰς κατοικίας πλείους διῃρημένους,	ἅπαντας	δ´ ὑπὸ Θηβαίοις ὄντας (ἕτεροι
[9, 4]	ἐξ ἀρχῆς ὑπῆρξεν) οὕτως ἀνελεῖν,	ἁρπάσαντας	τὴν ἄνθρωπον εἰς πυρὰν ἐμβαλεῖν
[9, 4]	δὲ Βοιωτοῖς ἀνελεῖν τὴν προφῆτιν	ἀσεβήσαντας	εὖ πράξειν· τοὺς δὲ θεωροὺς
[9, 5]	πρὸς Φωκέας τοὺς τὸ ἱερὸν	συλήσαντας	τὸ κοινόν. κακωθέντες δ´ ὑπό
[9, 4]	εὖ πράξειν· τοὺς δὲ θεωροὺς	ὑπονοήσαντας	χαριζομένην τοῖς Πελασγοῖς τὴν προφῆτιν
[9, 40]	διαριθμούμενος γὰρ τοὺς τόπους τοὺς	πολυχρηματήσαντάς	φησιν „οὐδ´ ὅς´ ἐς Ὀρχομενὸν
[9, 5]	ἀρχῆς ἀμφισβητῆσαι Θηβαίους δυσὶ μάχαις	κρατήσαντας	Λακεδαιμονίους. Ἐπαμεινώνδα δὲ πεσόντος ἐν
[9, 25]	τοὺς τὸν Ἑλικῶνα ταῖς Μούσαις	καθιερώσαντας,	οἳ καὶ τὴν Πιερίδα καὶ
[9, 4]	τὴν ἄνθρωπον εἰς πυρὰν ἐμβαλεῖν	ἐνθυμηθέντας,	εἴτε κακουργήσασαν εἴτε μή, πρὸς
[9, 37]	κατηγωνίσαντο, ὥστ´ ὀλίγους ἐπὶ θάλατταν	σωθέντας	φυγεῖν ἐν ταῖς ναυσί, τοὺς
[9, 24]	διῃρημένους, ἅπαντας δ´ ὑπὸ Θηβαίοις	ὄντας	(ἕτεροι δ´ ἐν τῇ Πλαταιέων
[9, 4]	Βοιωτοῖς τοὺς παρ´ αὐτοῖς τρίποδας	συλλέγοντας	εἰς Δωδώνην πέμπειν κατ´ ἔτος·
[9, 4]	ἀνακειμένων τριπόδων νύκτωρ καθαιροῦντας καὶ	κατακαλύπτοντας	ἱματίοις ὡς ἂν λάθρᾳ τριποδηφορεῖν
[9, 32]	ἀντὶ τοῦ ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ	οἰκοῦντας	τὸν ποιητὴν τοὺς τότε Θηβαίους.
[9, 4]	τινα τῶν ἀνακειμένων τριπόδων νύκτωρ	καθαιροῦντας	καὶ κατακαλύπτοντας ἱματίοις ὡς ἂν
[9, 32]	τῶν Ἐπιγόνων ἄφοδον, τὴν Καδμείαν	ἀδυνατοῦντας	ἀνακτίσαι· ἐπεὶ δὲ ἡ Καδμεία
[9, 17]	καὶ Πλαταιέας τοὺς ἀπὸ κωπηλασίας	ζῶντας,	ἀλλὰ νῦν ἄπωθεν τῆς λίμνης
[9, 16]	ποτὲ δὲ πεζεύεσθαι, καὶ τὰς	αὐτὰς	πόλεις ποτὲ μὲν ἐπὶ τῇ
[9, 40]	εἰς Ἰωλκόν φασιν, ὅθεν τοὺς	Ἀργοναύτας	Μινύας λεχθῆναι. φαίνεται δὲ τὸ
[9, 4]	καλεῖν δ´ ἐπὶ τὰς ἱερείας,	ταύτας	δὲ εἶναι τὰς προφήτιδας αἳ
[9, 18]	καλουμένης τότε Ὠγυγίας, ἀφανισθῆναι δὲ	ταύτας	ἐπικλυσθείσας ὕστερον. γενέσθαι δέ φασιν
[9, 40]	καὶ ἀμφότερα, τὰς θεὰς ἐτίμησε	ταύτας.	λέγουσι δὲ τὸ χωρίον, ὅπερ
[9, 40]	Ἰωλκόν φασιν, ὅθεν τοὺς Ἀργοναύτας	Μινύας	λεχθῆναι. φαίνεται δὲ τὸ παλαιὸν
[9, 3]	Βοιωτῶν αὐτοὺς κατέλεξεν ἀλλ´ ἰδίᾳ,	Μινύας	προσαγορεύσας) μετ´ ἐκείνων ἐξέβαλον τοὺς
[9, 5]	διελυμήνατο τὴν χώραν. εἶτ´ ἀνέλαβον	σφᾶς	πάλιν ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε καὶ
[9, 40]	τοὺς πολυχρηματήσαντάς φησιν „οὐδ´ ὅς´	ἐς	Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται, „οὐδ´ ὅσα Θήβας
[9, 3]	εἰς τὴν Ἀσίαν οἱ Ὀρέστου	παῖδες.	προσθέντες δὲ τῇ Βοιωτίᾳ τὴν
[9, 28]	καὶ αὐτό· ἐπίνειον δ´ ἔχει	πετρῶδες	περιστερῶν μεστόν, ἐφ´ οὗ φησιν
[9, 8]	Βαθὺν λιμένα· εἶθ´ ἡ Αὐλὶς	πετρῶδες	χωρίον καὶ κώμη Ταναγραίων· λιμὴν
[9, 25]	τὴν Βοιωτίαν ταύτην ἐπῴκησάν ποτε	Θρᾷκες	βιασάμενοι τοὺς Βοιωτοὺς καὶ Πελασγοὶ
[9, 3]	καὶ Λελέγων καὶ Ὑάντων· εἶτα	Φοίνικες	ἔσχον οἱ μετὰ Κάδμου, ὃς
[9, 4]	Πελασγοῖς τὴν προφῆτιν κατὰ τὸ	συγγενὲς	(ἐπειδὴ καὶ τὸ ἱερὸν Πελασγικὸν
[9, 20]	Κωπαΐδα βούλεται λέγειν, ὡς οἴονταί	τινες,	ἀλλὰ τὴν Ὑλικὴν προσαγορευομένην ἀπὸ
[9, 25]	μὲν οὖν ὀψόμενοι τὸν Ἔρωτά	τινες	ἀνέβαινον ἐπὶ τὴν Θέσπειαν ἄλλως
[9, 14]	Κιθα} ιρῶνος, ἐκλέλειπται δὲ νῦν.	τινὲς	δὲ γράφουσι „Κρεῦσάν τε „ζαθέην,
[9, 10]	καλεῖται Σιγηλοῦ, ἐπειδὴ σιγῶσι παριόντες·	τινὲς	δὲ τῇ Τανάγρᾳ τὴν αὐτήν
[9, 14]	τὴν πρώτην συλλαβήν. οἴονται δέ	τινες	δεῖν γράφειν „Ἶσόν τε ζαθέην
[9, 41]	χωρὶς τῆς πρώτης συλλαβῆς ἐκάλουν	τινές·	εἶτ´ Εὐδείελος μετωνομάσθη καὶ αὐτὴ
[9, 25]	δὲ Πίερες· ἐκλιπόντων δ´ ἐκείνων	Μακεδόνες	νῦν ἔχουσι τὰ χωρία ταῦτα.
[9, 25]	αὐταῖς θεαῖς ἀνέδειξαν· ἐκαλοῦντο δὲ	Πίερες·	ἐκλιπόντων δ´ ἐκείνων Μακεδόνες νῦν
[9, 36]	πεδίῳ· τὴν δὲ θεὸν σεβόμενοι	πάντες	ἀπείχοντο πάσης βίας, ὥστε καὶ
[9, 21]	{πειρώμ{ εθα περιοδεύειν} ἐνταῦθα δ´	ἐάσαντες	τοῦτο τῷ {π{ οιητῇ ἀκολουθοῦντες
[9, 29]	περ καὶ τὸν Ὀρχομενὸν ἔσχον·	κρατήσαντες	δὲ τῆς Κορωνείας ἐν τῷ
[9, 17]	διὰ ἀνοικισμόν, ὅταν τῷ πλησιασμῷ	κινδυνεύσαντες	πολλάκις ἀπαλλαγὴν πορίσωνται τοῦ φόβου
[9, 31]	ἀγῶνα γυμνικὸν στεφανίτην ἀπέδειξαν, Ἐλευθέρια	προσαγορεύσαντες·	ταφή τε δείκνυται δημοσία τῶν
[9, 3]	δὲ Θρᾷκας ἐπὶ τὸν Παρνασσόν.	Ὕαντες	δὲ τῆς Φωκίδος Ὕαν πόλιν
[9, 42]	οἱ τὰ περὶ τῶν νεῶν	συγγράψαντες,	οἷς ἀκολουθοῦμεν ὅταν οἰκεῖα λέγωσι
[9, 5]	περὶ Πενθίλον, πλείστους ἐξ ἑαυτῶν	συμπέμψαντες,	ὥστε καὶ Βοιωτικὴν προσαγορευθῆναι. ὕστερον
[9, 21]	οιητῇ ἀκολουθοῦντες ποιήσομεν τὴν} διαρίθμησιν,	προστιθέντες	ὅ τι ἂν χρήσιμον ᾖ
[9, 3]	τὴν Ἀσίαν οἱ Ὀρέστου παῖδες.	προσθέντες	δὲ τῇ Βοιωτίᾳ τὴν Ὀρχομενίαν
[9, 7]	διέχον σταδίους τριάκοντα, ὅπου μάχῃ	λειφθέντες	Ἀθηναῖοι προτροπάδην ἔφυγον· ἐν δὲ
[9, 5]	τὸ ἱερὸν συλήσαντας τὸ κοινόν.	κακωθέντες	δ´ ὑπό τε τούτου τοῦ
[9, 36]	τῶν ἐνταῦθα ἀνδρῶν, ἐπειδὴ ἱεροὶ	ὄντες	παρεῖντο τῆς στρατείας. καὶ γὰρ
[9, 29]	ὕψους ἱδρυμένη, κατελάβοντο δ´ αὐτὴν	ἐπανιόντες	ἐκ τῆς Θετταλικῆς Ἄρνης οἱ
[9, 10]	ὃ καλεῖται Σιγηλοῦ, ἐπειδὴ σιγῶσι	παριόντες·	τινὲς δὲ τῇ Τανάγρᾳ τὴν
[9, 19]	ὁ Ὀλμειός, ἐκ τοῦ Ἑλικῶνος	συμβάλλοντες	ἀλλήλοις, εἰς τὴν αὐτὴν ἐμπίπτουσι
[9, 14]	τε ζαθέην Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν“	ἐκτείνοντες	τὴν πρώτην συλλαβὴν ποιητικῶς διὰ
[9, 3]	κατὰ δὲ τούτους ὀλίγον χρόνον	ἐκλιπόντες	τὰς Θήβας ἐπανῆλθον πάλιν· ὡς
[9, 36]	κατὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν	ἐκλιπόντες	τὴν πόλιν ἐκεῖσε λέγονται καταφεύγειν
[9, 3]	αὕτως ὑπὸ Θρᾳκῶν καὶ Πελασγῶν	ἐκπεσόντες	ἐν Θετταλίᾳ συνεστήσαντο τὴν ἀρχὴν
[9, 5]	ἀνακτισθεῖσαν. ἐξ ἐκείνου δ´ ἤδη	πράττοντες	ἐνδεέστερον ἀεὶ μέχρι εἰς ἡμᾶς
[9, 35]	οἱ Τάρνην ἀντὶ τῆς Ἄρνης	γράφοντες·	οὐδὲ γὰρ μία δείκνυται Τάρνη
[9, 21]	ἐάσαντες τοῦτο τῷ {π{ οιητῇ	ἀκολουθοῦντες	ποιήσομεν τὴν} διαρίθμησιν, προστιθέντες ὅ
[9, 17]	ἀλλὰ νῦν ἄπωθεν τῆς λίμνης	οἰκοῦντες	οὐκέτ´ ἂν προσαγορεύοιντο ἐτύμως. Ἕλος
[9, 33]	οἱ δὲ ποιηταὶ κοσμοῦσιν, ἄλση	καλοῦντες	τὰ ἱερὰ πάντα κἂν ᾖ
[9, 2]	τὸ παλαιὸν μὲν ἀγριωτέροις ἔθνεσι	πολεμοῦντες	οὐδὲν ἐδέοντο τῶν τοιούτων παιδευμάτων,
[9, 21]	ἄρχεται {δ´ ἀπὸ τῆς Ὑρί}	ης	καὶ τῆς Αὐλίδος, περὶ ὧν
[9, 18]	ἄνω· καὶ γὰρ ἑτέρα ἐστίν,	ἧς	{ἐμνήσθη} μεν, {ἡ} Βοιωτιακή, ἐπὶ
[9, 35]	Βοιωτοῖς, ἐν δὲ Λυδοῖς ἐστιν,	ἧς	καὶ Ὅμηρος μέμνηται „Ἰδομενεὺς δ´
[9, 1]	δ´ ἐστὶν ἡ Βοιωτία, περὶ	ἧς	λέγοντα καὶ περὶ τῶν συνεχῶν
[9, 20]	Τρεφία καὶ ἡ {Κ{ ηφισσίς,	ἧς}	μέμνηται καὶ Ὅμηρος „ὅς ῥ´
[9, 23]	καὶ ἡ χώρα Ἀσωπία, δι´	ἧς	ῥεῖ. ~Ὁ Ἐτεωνὸς δὲ Σκάρφη
[9, 41]	δ´ Ἀσπληδόνα χωρὶς τῆς πρώτης	συλλαβῆς	ἐκάλουν τινές· εἶτ´ Εὐδείελος μετωνομάσθη
[9, 18]	πλησίον τῶν Κωπῶν ἀνέῳξεν ὑπὸ	γῆς	ῥεῖθρον ὅσον τριάκοντα σταδίων καὶ
[9, 16]	σηραγγώδους οὔσης κατὰ βάθους τῆς	γῆς,	σεισμοὶ γενόμενοι πολλάκις ἐξαίσιοι τοὺς
[9, 19]	φησιν „οἵ τε Λίλαιαν ἔχον	πηγῇς	ἔπι Κηφισσοῖο· δι´ Ἐλατείας δὲ
[9, 29]	συγκαθίδρυται δὲ τῇ Ἀθηνᾷ ὁ	Ἅιδης	κατά τινα, ὥς φασι, μυστικὴν
[9, 20]	ἐν Λυδίᾳ „Τμώλῳ „ὑπὸ νιφόεντι,	Ὕδης	ἐν πίονι δήμῳ, ἡ δὲ
[9, 19]	διὰ τῆς Ὀρχομενίας καὶ τῆς	Κορωνειακῆς	εἰς τὴν Κωπαΐδα λίμνην ἐξίησι·
[9, 13]	πόλις λιμένα ἔχουσα, ἐσχάτη τῆς	Βοιωτιακῆς	παραλίας τῆς πρὸς Εὐβοίᾳ, καθάπερ
[9, 1]	τὴν κατὰ τὸν Κρισαῖον κόλπον,	ἰσομήκης	πως τῇ Ἀττικῇ ἢ καὶ
[9, 22]	~Σχοῖνος δ´ ἐστὶ χώρα τῆς	Θηβαϊκῆς	κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ
[9, 10]	Ταναγραῖοι. ἐκ Κνωπίας δὲ τῆς	Θηβαϊκῆς	{μεθιδρύ{ θη κατὰ χρησμὸν} δεῦρο
[9, 11]	ὁ Μυκαλησσὸς δὲ κώμη τῆς	Ταναγραϊκῆς·	κεῖται δὲ παρ´ ὁδὸν {τὴν
[9, 11]	αὕτως καὶ τὸ Ἅρμα, τῆς	Ταναγραϊκῆς	κώμη ἔρημος περὶ τὴν Μυκαλησσόν,
[9, 19]	ὧν ὁ Κηφισσὸς ἐκ Λιλαίας	Φωκικῆς	πόλεως τὴν ἀρχὴν λαμβάνει, καθάπερ
[9, 29]	δ´ αὐτὴν ἐπανιόντες ἐκ τῆς	Θετταλικῆς	Ἄρνης οἱ Βοιωτοὶ μετὰ τὰ
[9, 31]	ἐπὶ τῶν ὅρων τῶν τῆς	Ἀττικῆς	καὶ τῆς Βοιωτίας. {αἱ} γὰρ
[9, 31]	πλησίον, ἃς οἱ μὲν {τῆς	Ἀττικῆς,	οἱ δὲ} τῆς Βοιωτίας φασίν.
[9, 11]	ἐστι περὶ Φυλήν, δῆμον τῆς	Ἀττικῆς	ὅμορον τῇ Τανάγρᾳ. ἐντεῦθεν δὲ
[9, 31]	Σικυωνίᾳ δῆμος Πλαταιαί, ὅθενπερ ἦν	Μνασάλκης	ὁ ποιητής. Γλίσσαντα δὲ λέγει
[9, 40]	ὃν ὑφ´ Ἡρακλέους καταλυθῆναί φασιν.	Ἐτεοκλῆς	δέ, τῶν βασιλευσάντων ἐν Ὀρχομενῷ
[9, 16]	φέρεσθαι τῶν ῥείθρων τοῖς δ´	ἐπιπολῆς,	τοῖς τε λιμναίοις καὶ τοῖς
[9, 25]	πιλαβόμενος} τοῦ πατρός, ὅτι ἐκ	Κύμης	τῆς Αἰολίδος {μ{ ετέστη, θρασύ}
[9, 5]	ἀεὶ μέχρι εἰς ἡμᾶς οὐδὲ	κώμης	ἀξιολόγου τύπον σώζουσι· καὶ {αἱ}
[9, 20]	Ὑλικὴν προσαγορευομένην ἀπὸ τῆς πλησίον	κώμης	ἣν καλοῦσιν Ὕλας, οὐδὲ Ὕδην,
[9, 18]	τὴν θάλατταν. τότε μὲν οὖν	παυσαμένης	τῆς πλημμυρίδος, παῦλα καὶ τοῦ
[9, 2]	μερῶν ἐφ´ ἑκάτερα τοῦ Εὐρίπου	σχιζομένης	τῆς παραλίας τῇ μὲν ἐπὶ
[9, 18]	μάλιστα τὴν Κωπαΐδα λίμνην πληρῶν.	αὐξομένης	γὰρ αὐτῆς ὥστε κινδυνεύειν καταποθῆναι
[9, 18]	Κέκροπα, ἡνίκα τῆς Βοιωτίας ἐπῆρξε	καλουμένης	τότε Ὠγυγίας, ἀφανισθῆναι δὲ ταύτας
[9, 4]	ἐπιθέσθαι νύκτωρ στρατοπεδεύουσιν ὀλιγωρότερον ὡς	εἰρήνης	γεγονυίας· διακρουσαμένων {δ´} αὐτοὺς αἰτιωμένων
[9, 27]	καθ´ ἑκάστην πρὸς αὐτῇ κατοικίαν	ἐκείνης	ἐπώνυμος ἐλέγετο, Κωπαῒς μὲν τῶν
[9, 17]	ταῦτα, ἢ ἀνοικισθέντων ἢ τῆς	λίμνης	ἐπιπολὺ ταπεινωθείσης διὰ τὰς ὕστερον
[9, 35]	καὶ τὴν Ἄρνην ὑπὸ τῆς	λίμνης	καταποθῆναι καὶ τὴν Μίδειαν. Ζηνόδοτος
[9, 27]	γε παλαιὸν οὐκ ἦν τῆς	λίμνης	κοινὸν ὄνομα, ἀλλὰ καθ´ ἑκάστην
[9, 17]	ζῶντας, ἀλλὰ νῦν ἄπωθεν τῆς	λίμνης	οἰκοῦντες οὐκέτ´ ἂν προσαγορεύοιντο ἐτύμως.
[9, 30]	ὑπερκειμένου ὄρους καὶ τῆς Κωπαΐδος	λίμνης	πλησίον τοῦ Περμησσοῦ καὶ τοῦ
[9, 34]	Τηνερικοῦ πεδίου καὶ τῆς Κωπαΐδος	λίμνης	πρὸς Ἀκραιφίῳ· Θηβαίων δ´ ἦν
[9, 2]	ὁμιλίας τῆς πρὸς ἀνθρώπους ὀλιγωρῆσαι,	μόνης	δ´ ἐπιμεληθῆναι τῆς κατὰ πόλεμον
[9, 35]	οὐδὲ οἱ Τάρνην ἀντὶ τῆς	Ἄρνης	γράφοντες· οὐδὲ γὰρ μία δείκνυται
[9, 29]	αὐτὴν ἐπανιόντες ἐκ τῆς Θετταλικῆς	Ἄρνης	οἱ Βοιωτοὶ μετὰ τὰ Τρωικά,
[9, 35]	Μῄονος υἱὸν Βώρου, ὃς ἐκ	Τάρνης	„ἐριβώ„ λακος εἰληλούθει. λοιπαὶ δ´
[9, 1]		~Ἑξῆς	δ´ ἐστὶν ἡ Βοιωτία, περὶ
[9, 40]	ἐκ Πλαταιῶν εἰς Θεσπιὰς ὁδόν.	~Ἑξῆς	δ´ ὁ ποιητὴς μέμνηται τοῦ
[9, 29]	εἰς Σικυῶνα σταδίων ἑκατὸν ἑξήκοντα.	~Ἑξῆς	δὲ Κορώνειαν καταλέγει καὶ Ἁλίαρτον
[9, 6]	ἱκανῶς συμμένουσι πρὸς ἐκείνας κρινόμεναι.	~Ἑξῆς	δὲ τὴν περιήγησιν τῆς χώρας
[9, 15]	ἡ πρὸς Εὔβοιαν. ~Τὰ δ´	ἑξῆς	ἐν τῇ μεσογαίᾳ πεδία ἐστὶ
[9, 21]	καὶ ἡ θάλαττα τό γε	ἑξῆς	ὑπαγορεύει βέλτιον· διόπερ καὶ ἡμεῖς
[9, 28]	νος ἱερόν. ~Ὁ δὲ ποιητὴς	ἐφεξῆς	ταῖς Κώπαις Εὔτρησιν τίθησι κωμίον
[9, 21]	αἱ} λίμναι τὴν τάξιν τῶν	ἐφεξῆς	{τόπω{ ν ὑπογράφουσιν ὥστε} λόγῳ
[9, 14]	μεταβαλεῖν. ~Πλησίον δ´ ἐστὶν Ἀνθηδόνος	ἱεροπρεπὴς	τόπος τῆς Βοιωτίας, ἴχνη πόλεως
[9, 12]	Ὑριέων, κτίσμα δὲ Νυκτέως τοῦ	Ἀντιόπης	πατρός. εἰσὶ δὲ καὶ ἐν
[9, 35]	πολὺ χείρω λέγοντος περὶ τῆς	Ἄσκρης.	πῶς γὰρ ἄν τις πολυστάφυλον
[9, 36]	δὲ θεὸν σεβόμενοι πάντες ἀπείχοντο	πάσης	βίας, ὥστε καὶ Θηβαῖοι κατὰ
[9, 1]	ἂν ταινίας τινὰς διὰ τῆς	{πάσης	χώρας} τεταμένας παραλλήλους· ὧν πρώτη
[9, 4]	ὀρθῶς ἔχειν, εἰ μὲν παρεχρηστηρίασε,	κολασθείσης	αὐτῆς, εἰ δ´ οὐδὲν ἐκακούργησε,
[9, 17]	ἀνοικισθέντων ἢ τῆς λίμνης ἐπιπολὺ	ταπεινωθείσης	διὰ τὰς ὕστερον γενομένας ἐκρύσεις·
[9, 16]	εὐκαρπίαν. ὑπάντρου δὲ καὶ σηραγγώδους	οὔσης	κατὰ βάθους τῆς γῆς, σεισμοὶ
[9, 25]	τοῦ πατρός, ὅτι ἐκ Κύμης	τῆς	Αἰολίδος {μ{ ετέστη, θρασύ} τερον
[9, 25]	ἐντεῦθεν δὲ ἑκατὸν εἴκοσιν ἕως	τῆς	ἄκρας ἣν {Ὀλμιὰς} καλοῦσιν· ἐν
[9, 26]	λέγεται, {ὑπ´ ἐνί} ων δὲ	τῆς	Ἁλιαρτίας καὶ Μεδεὼν καὶ Ὠκαλέα.
[9, 18]	Μέλανα ποταμὸν τὸν ῥέοντα διὰ	τῆς	Ἁλιαρτίας καὶ ποιοῦντα ἐνταῦθα τὸ
[9, 13]	δίαρμα δ´ ἐστὶν ἀπὸ μὲν	τῆς	Ἀνθηδόνος εἰς Αἰγὰς ἑκατὸν εἴκοσι
[9, 25]	στάδιοι δ´ εἰσὶ τῆς {παραλίας}	τῆς	ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ λιμένος
[9, 35]	δὲ οὐδὲ οἱ Τάρνην ἀντὶ	τῆς	Ἄρνης γράφοντες· οὐδὲ γὰρ μία
[9, 35]	Εὐδόξου πολὺ χείρω λέγοντος περὶ	τῆς	Ἄσκρης. πῶς γὰρ ἄν τις
[9, 31]	Μέγαρα ἐπὶ τῶν ὅρων τῶν	τῆς	Ἀττικῆς καὶ τῆς Βοιωτίας. {αἱ}
[9, 31]	Ἐλευθεραὶ πλησίον, ἃς οἱ μὲν	{τῆς	Ἀττικῆς, οἱ δὲ} τῆς Βοιωτίας
[9, 11]	ὅ ἐστι περὶ Φυλήν, δῆμον	τῆς	Ἀττικῆς ὅμορον τῇ Τανάγρᾳ. ἐντεῦθεν
[9, 21]	ἀπὸ τῆς Ὑρί} ης καὶ	τῆς	Αὐλίδος, περὶ ὧν εἰρήκαμεν. ~Σχοῖνος
[9, 1]	κατὰ Παγὰς μέχρι τῶν {τόπων	τῆς	Βοιωτί} ας τῶν περὶ Κρέουσαν·
[9, 13]	Ἀνθηδὼν πόλις λιμένα ἔχουσα, ἐσχάτη	τῆς	Βοιωτιακῆς παραλίας τῆς πρὸς Εὐβοίᾳ,
[9, 31]	ὅρων τῶν τῆς Ἀττικῆς καὶ	τῆς	Βοιωτίας. {αἱ} γὰρ Ἐλευθεραὶ πλησίον,
[9, 8]	τῆς Χαλκίδος ὁ δ´ ἐκ	τῆς	Βοιωτίας· διῳκοδόμηται δ´ εἰς αὐτοὺς
[9, 18]	λέγεται {δ´ οἰκίσαι} Κέκροπα, ἡνίκα	τῆς	Βοιωτίας ἐπῆρξε καλουμένης τότε Ὠγυγίας,
[9, 14]	δ´ ἐστὶν Ἀνθηδόνος ἱεροπρεπὴς τόπος	τῆς	Βοιωτίας, ἴχνη πόλεως ἔχων, ὁ
[9, 3]	Αἰολικοῦ στόλου παρεσκευασμένου περὶ Αὐλίδα	τῆς	Βοιωτίας, ὃν ἔστελλον εἰς τὴν
[9, 19]	ὁμοίως Φωκικῶν πολισμάτων, εἰς Χαιρώνειαν	τῆς	Βοιωτίας πρόεισιν, εἶτα διὰ τῆς
[9, 1]	ς ὀρεινὴν τὴν διείργουσαν ἀπὸ	τῆς	{Βοιωτίας τὴν Ἀ} ττικήν. δευτέρα
[9, 31]	μὲν {τῆς Ἀττικῆς, οἱ δὲ}	τῆς	Βοιωτίας φασίν. εἴρηται δ´ ὅτι
[9, 14]	ἡ γὰρ Νῖσα οὐδαμοῦ φαίνεται	τῆς	Βοιωτίας, ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν
[9, 16]	καὶ σηραγγώδους οὔσης κατὰ βάθους	τῆς	γῆς, σεισμοὶ γενόμενοι πολλάκις ἐξαίσιοι
[9, 26]	ἀφ´ οὗ καὶ μετωνόμασται Φοινικίς·	τῆς	δὲ Θηβαίας καὶ τοῦτο λέγεται,
[9, 40]	ποτινίσσεται, „οὐδ´ ὅσα Θήβας Αἰγυπτίας.	τῆς	δυνάμεως δέ, ὅτι Θηβαῖοι δασμὸν
[9, 37]	καὶ Βοιωτοὺς καὶ Κορινθίους κατέστη	τῆς	Ἑλλάδος κύριος· δείκνυται δὲ κἀνταῦθα
[9, 5]	ἐν τῇ μάχῃ ταύτης μὲν	τῆς	ἐλπίδος διεσφάλησαν, ὑπὲρ δὲ τῶν
[9, 26]	δὲ κώμη τῆς Θηβαΐδος ἐγγὺς	τῆς	ἐπ´ Ἀνθηδόνα ὁδοῦ, ἡ δ´
[9, 16]	δὲ ἀνέῳξαν, τοὺς μὲν μέχρι	τῆς	ἐπιφανείας τοὺς δὲ δι´ ὑπονόμων·
[9, 15]	δὲ τοῖς Φωκικοῖς· ἀπὸ δὲ	τῆς	ἑσπέρας ὁ Κιθαιρὼν λοξὸς ἐμπίπτει
[9, 11]	τρεῖς ἡμέρας καὶ νύκτας, ἀπὸ	τῆς	ἐσχάρας τοῦ ἀστραπαίου Διός· ἔστι
[9, 1]	δ´ ἐστὶν ἡ Βοιωτία ἀπὸ	τῆς	ἕω ἐπὶ δύσιν τεταμένη ταινία
[9, 28]	λέγονται, οἰκεῖται δὲ μικρὸν ὑπὲρ	τῆς	θαλάττης ὅμορον Θεσπιεῦσι τὸ χωρίον
[9, 9]	ἐμβαλόντα τὸν στόλον εἰς τυφλὸν	τῆς	θαλάττης στενωπόν· αἰσθόμενον δὲ τὸν
[9, 29]	κατελάβοντο δ´ αὐτὴν ἐπανιόντες ἐκ	τῆς	Θετταλικῆς Ἄρνης οἱ Βοιωτοὶ μετὰ
[9, 26]	καὶ Πετεῶνα. Πετεὼν δὲ κώμη	τῆς	Θηβαΐδος ἐγγὺς τῆς ἐπ´ Ἀνθηδόνα
[9, 12]	Ταναγραίας νῦν ἐστί, πρότερον δὲ	τῆς	Θηβαΐδος· ὅπου ὁ Ὑριεὺς μεμύθευται
[9, 22]	εἰρήκαμεν. ~Σχοῖνος δ´ ἐστὶ χώρα	τῆς	Θηβαϊκῆς κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν
[9, 10]	οἱ Ταναγραῖοι. ἐκ Κνωπίας δὲ	τῆς	Θηβαϊκῆς {μεθιδρύ{ θη κατὰ χρησμὸν}
[9, 2]	καὶ τῷ Κορινθιακῷ τὰ ἐκ	τῆς	Ἰταλίας καὶ Σικελίας καὶ Λιβύης
[9, 29]	τῷ πρὸ αὐτῆς πεδίῳ τὸ	τῆς	Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς ἱερὸν ἱδρύσαντο ὁμώνυμον
[9, 31]	τῇ Θηβαϊκῇ πλησίον Τευμησσοῦ καὶ	τῆς	Καδμείας, ᾧ ὑποπ} ίπτει τὸ
[9, 1]	δύσιν τεταμένη ταινία τις ἀπὸ	τῆς	κατ´ Εὔβοιαν θαλάττης ἐπὶ θάλατταν
[9, 2]	ἀνθρώπους ὀλιγωρῆσαι, μόνης δ´ ἐπιμεληθῆναι	τῆς	κατὰ πόλεμον ἀρετῆς. ἔδει δὲ
[9, 39]	μάχῃ νικήσας Ἐπαμεινώνδας ἀρχὴν εὕρετο	τῆς	καταλύσεως αὐτῶν· οὐκέτι γὰρ ἐξ
[9, 19]	εἶτα διὰ τῆς Ὀρχομενίας καὶ	τῆς	Κορωνειακῆς εἰς τὴν Κωπαΐδα λίμνην
[9, 29]	τὸν Ὀρχομενὸν ἔσχον· κρατήσαντες δὲ	τῆς	Κορωνείας ἐν τῷ πρὸ αὐτῆς
[9, 15]	Κιθαιρὼν λοξὸς ἐμπίπτει μικρὸν ὑπὲρ	τῆς	Κρισαίας θαλάττης, ἔχων τὴν ἀρχὴν
[9, 30]	χωρίῳ μεταξὺ ὑπερκειμένου ὄρους καὶ	τῆς	Κωπαΐδος λίμνης πλησίον τοῦ Περμησσοῦ
[9, 34]	Πτῷον τοῦ Τηνερικοῦ πεδίου καὶ	τῆς	Κωπαΐδος λίμνης πρὸς Ἀκραιφίῳ· Θηβαίων
[9, 17]	ἔχει ταῦτα, ἢ ἀνοικισθέντων ἢ	τῆς	λίμνης ἐπιπολὺ ταπεινωθείσης διὰ τὰς
[9, 35]	φασι καὶ τὴν Ἄρνην ὑπὸ	τῆς	λίμνης καταποθῆναι καὶ τὴν Μίδειαν.
[9, 27]	τό γε παλαιὸν οὐκ ἦν	τῆς	λίμνης κοινὸν ὄνομα, ἀλλὰ καθ´
[9, 17]	κωπηλασίας ζῶντας, ἀλλὰ νῦν ἄπωθεν	τῆς	λίμνης οἰκοῦντες οὐκέτ´ ἂν προσαγορεύοιντο
[9, 18]	εἰς τὴν ἐπιφάνειαν κατὰ Λάρυμναν	τῆς	Λοκρίδος τὴν ἄνω· καὶ γὰρ
[9, 19]	τῆς Βοιωτίας πρόεισιν, εἶτα διὰ	τῆς	Ὀρχομενίας καὶ τῆς Κορωνειακῆς εἰς
[9, 8]	εἰς αὐτοὺς σῦριγξ. περὶ δὲ	τῆς	παλιρροίας τοῦ Εὐρίπου τοσοῦτον μόνον
[9, 2]	ἐφ´ ἑκάτερα τοῦ Εὐρίπου σχιζομένης	τῆς	παραλίας τῇ μὲν ἐπὶ τὴν
[9, 25]	τοῦ Κορινθιακοῦ· στάδιοι δ´ εἰσὶ	τῆς	{παραλίας} τῆς ἀπὸ τοῦ μυχοῦ
[9, 24]	Σκάρφη μετωνομάσθη, καὶ αὕτη δὲ	τῆς	Παρασωπίας. ὁ γὰρ Ἀσωπὸς καὶ
[9, 12]	τὰς Ὑσιὰς Ὑρίην λέγεσθαί φασι,	τῆς	Παρασωπίας οὖσαν ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι
[9, 23]	Σχοινοῦς. ~Σκῶλος δ´ ἐστὶ κώμη	τῆς	Παρασωπίας ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι, δυσοίκητος
[9, 1]	ὡς ἂν ταινίας τινὰς διὰ	τῆς	{πάσης χώρας} τεταμένας παραλλήλους· ὧν
[9, 35]	ἐντυχόντι τοῖς ὑπὸ Ἡσιόδου περὶ	τῆς	πατρίδος λεχθεῖσι καὶ τοῖς ὑπ´
[9, 14]	ζαθέας. ἔστι δὲ τῆς τετρακωμίας	τῆς	περὶ Τάναγραν, Ἑλεῶνος Ἅρματος Μυκαλησσοῦ
[9, 17]	λέγεσθαι ἐτύμως· Πλαταιὰς γὰρ ἀπὸ	τῆς	πλάτης τῶν κωπῶν εἰρῆσθαι πιθανὸν
[9, 18]	θάλατταν. τότε μὲν οὖν παυσαμένης	τῆς	πλημμυρίδος, παῦλα καὶ τοῦ κινδύνου
[9, 20]	ἀλλὰ τὴν Ὑλικὴν προσαγορευομένην ἀπὸ	τῆς	πλησίον κώμης ἣν καλοῦσιν Ὕλας,
[9, 3]	ἀφ´ ὧν ἐκλήθη μέρος τι	τῆς	πόλεως Πελασγικόν (ᾤκησαν δὲ ὑπὸ
[9, 24]	διασπασθέντα ὑπὸ τῶν Ποτνιάδων ἵππων	τῆς	πόλεως πλησίον, καὶ ὁ Κιθαιρὼν
[9, 39]	δὲ τιμώμενοι διατελοῦσι διὰ τὴν	τῆς	πολιτείας ἀρετήν. δείκνυται δὲ ὁ
[9, 2]	εἶναι τὸ λόγων καὶ ὁμιλίας	τῆς	πρὸς ἀνθρώπους ὀλιγωρῆσαι, μόνης δ´
[9, 13]	ἔχουσα, ἐσχάτη τῆς Βοιωτιακῆς παραλίας	τῆς	πρὸς Εὐβοίᾳ, καθάπερ καὶ ὁ
[9, 6]	τῆς χώρας ποιητέον ἀρξαμένους ἀπὸ	τῆς	πρὸς Εὔβοιαν παραλίας τῆς συνεχοῦς
[9, 41]	τιθέασι. ~Τὴν δ´ Ἀσπληδόνα χωρὶς	τῆς	πρώτης συλλαβῆς ἐκάλουν τινές· εἶτ´
[9, 39]	καίπερ οὕτως ἐπταικόσι συνέμεινε μέχρι	τῆς	Ῥωμαίων ἐπικρατείας· καὶ παρὰ τούτοις
[9, 36]	ἀνδρῶν, ἐπειδὴ ἱεροὶ ὄντες παρεῖντο	τῆς	στρατείας. καὶ γὰρ καὶ ἀπόρθητος
[9, 6]	ἀπὸ τῆς πρὸς Εὔβοιαν παραλίας	τῆς	συνεχοῦς τῇ Ἀττικῇ. ἀρχὴ δ´
[9, 12]	κεῖται· καὶ ἡ Ὑρία δὲ	τῆς	Ταναγραίας νῦν ἐστί, πρότερον δὲ
[9, 11]	~Καὶ ὁ Μυκαλησσὸς δὲ κώμη	τῆς	Ταναγραϊκῆς· κεῖται δὲ παρ´ ὁδὸν
[9, 11]	δ´ αὕτως καὶ τὸ Ἅρμα,	τῆς	Ταναγραϊκῆς κώμη ἔρημος περὶ τὴν
[9, 14]	„Φαράς τε ζαθέας. ἔστι δὲ	τῆς	τετρακωμίας τῆς περὶ Τάναγραν, Ἑλεῶνος
[9, 42]	Ἰαλμένου πλανηθέντων ἐκεῖσε μετὰ τὴν	τῆς	Τροίας ἅλωσιν. καὶ περὶ Κάρυστον
[9, 5]	πάλιν ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε καὶ	τῆς	τῶν Ἑλλήνων ἀρχῆς ἀμφισβητῆσαι Θηβαίους
[9, 3]	ἡγούμενοι τῶν πλείστων Βοιωτῶν ἕως	τῆς	τῶν Ἐπιγόνων στρατείας. κατὰ δὲ
[9, 17]	αὔξησις τῶν ὑδάτων ἥττων ᾖ	τῆς	ὑπερχύσεως διὰ ὕψος τῶν οἰκήσεων
[9, 21]	δὲ παραλειφθέν. ἄρχεται {δ´ ἀπὸ	τῆς	Ὑρί} ης καὶ τῆς Αὐλίδος,
[9, 25]	ἑσπέραν κατὰ τὸν ὕστατον λιμένα	τῆς	Φωκίδος, ὃν καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ
[9, 3]	ἐπὶ τὸν Παρνασσόν. Ὕαντες δὲ	τῆς	Φωκίδος Ὕαν πόλιν ᾤκισαν. ~Φησὶ
[9, 38]	δὲ μεταξὺ τοῦ Ἑλικῶνος καὶ	τῆς	Χαιρωνείας, Κορωνείας πλησίον. ~Τὰ δὲ
[9, 8]	ἑκατέρωθεν ἐφέστηκεν ὁ μὲν ἐκ	τῆς	Χαλκίδος ὁ δ´ ἐκ τῆς
[9, 1]	ἐλάττων κατὰ μῆκος· ἀρετῇ μέντοι	τῆς	χώρας πάμπολυ διαφέρει. ~Ἔφορος δὲ
[9, 6]	κρινόμεναι. ~Ἑξῆς δὲ τὴν περιήγησιν	τῆς	χώρας ποιητέον ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς
[9, 17]	ἐτύμως· Πλαταιὰς γὰρ ἀπὸ τῆς	πλάτης	τῶν κωπῶν εἰρῆσθαι πιθανὸν καὶ
[9, 9]	Μεγαβάτου νομισθέντα κακοῦργον, ὡς ἐξ	ἀπάτης	ἐμβαλόντα τὸν στόλον εἰς τυφλὸν
[9, 18]	ἐγχουμένων τῶν πόρων, ὁ μεταλλευτὴς	Κράτης	ἀνὴρ Χαλκιδεὺς ἀνακαθαίρειν τὰ ἐμφράγματα
[9, 7]	Ξενοφῶντα ἰδὼν κείμενον τὸν Γρύλλου	Σωκράτης	ὁ φιλόσοφος στρατεύων πεζὸς τοῦ
[9, 2]	δ´ ἐπιμεληθῆναι τῆς κατὰ πόλεμον	ἀρετῆς.	ἔδει δὲ προσθεῖναι διότι τοῦτο
[9, 36]	μνησθῆναι. ~Ἀλαλκομενῶν τοίνυν μέμνηται ὁ	ποιητής,	ἀλλ´ οὐκ ἐν καταλόγῳ „Ἥρη
[9, 21]	λόγῳ περιληφθῆναι σαφῶς, ὅτι ὁ	{ποιητὴς	ἀτάκτως χρῆται} τοῖς ὀνόμασι τῶν
[9, 31]	Πλαταιαί, ὅθενπερ ἦν Μνασάλκης ὁ	ποιητής.	Γλίσσαντα δὲ λέγει κατοικίαν ἐν
[9, 13]	πρὸς Εὐβοίᾳ, καθάπερ καὶ ὁ	ποιητὴς	εἴρηκεν „Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν. εἰσὶ
[9, 28]	Ἀπόλλω} νος ἱερόν. ~Ὁ δὲ	ποιητὴς	ἐφεξῆς ταῖς Κώπαις Εὔτρησιν τίθησι
[9, 18]	ποιήεντα καλεῖ τὸν {τόπον} ὁ	ποιητὴς	„καὶ ποιήενθ´ Ἁλίαρτον“ λέγων. ~Οὗτοι
[9, 34]	φησιν εἶναι τρικόρυφον ὁ αὐτὸς	ποιητής	„καί ποτε τὸν τρικάρανον Πτωίου
[9, 40]	Θεσπιὰς ὁδόν. ~Ἑξῆς δ´ ὁ	ποιητὴς	μέμνηται τοῦ τῶν Ὀρχομενίων καταλόγου,
[9, 18]	τὰς Κώπας, {ἃς} ὅ τε	ποιητὴς	ὀνομάζει, καὶ ἀπ´ αὐτῶν ἡ
[9, 28]	μεστόν, ἐφ´ οὗ φησιν ὁ	ποιητὴς	„πολυτρήρωνά τε „Θί„ σβην. πλοῦς
[9, 31]	δέ, ἃς ἑνικῶς εἶπεν ὁ	ποιητής,	ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνί εἰσι μεταξὺ
[9, 34]	δ´ Ἀπόλλωνος υἱὸς ἐκ Μελίας,	προφήτης	τοῦ μαντείου κατὰ τὸ Πτῷον
[9, 19]	Κηφισσοῖο· δι´ Ἐλατείας δὲ ῥυεὶς	μεγίστης	τῶν ἐν Φωκεῦσι πόλεων, καὶ
[9, 1]	τις ἀπὸ τῆς κατ´ Εὔβοιαν	θαλάττης	ἐπὶ θάλατταν τὴν κατὰ τὸν
[9, 15]	ἐμπίπτει μικρὸν ὑπὲρ τῆς Κρισαίας	θαλάττης,	ἔχων τὴν ἀρχὴν συνεχῆ τοῖς
[9, 28]	οἰκεῖται δὲ μικρὸν ὑπὲρ τῆς	θαλάττης	ὅμορον Θεσπιεῦσι τὸ χωρίον καὶ
[9, 9]	τὸν στόλον εἰς τυφλὸν τῆς	θαλάττης	στενωπόν· αἰσθόμενον δὲ τὸν βάρβαρον
[9, 4]	ἔχειν, εἰ μὲν παρεχρηστηρίασε, κολασθείσης	αὐτῆς,	εἰ δ´ οὐδὲν ἐκακούργησε, τὸ
[9, 2]	ἐπεὶ μηδὲ τοὺς ἀεὶ προϊσταμένους	αὐτῆς,	εἰ καί {τί} ποτε κατώρθωσαν,
[9, 25]	αἱ Θεσπιαὶ καὶ τὸ ἐπίνειον	αὐτῆς	ἡ Κρέουσα. τοῦτο δὲ καὶ
[9, 2]	ἀποβαλεῖν εὐθὺς τοὺς Θηβαίους γευσαμένους	αὐτῆς	μόνον· αἴτιον δὲ εἶναι τὸ
[9, 29]	τῆς Κορωνείας ἐν τῷ πρὸ	αὐτῆς	πεδίῳ τὸ τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς
[9, 2]	τὴν Εὔβοιαν τρόπον τινὰ μέρος	αὐτῆς	πεποίηκεν ὁ Εὔριπος οὕτω στενὸς
[9, 22]	ῥεῖ δὲ καὶ ποταμὸς δι´	αὐτῆς	Σχοινοῦς. ~Σκῶλος δ´ ἐστὶ κώμη
[9, 12]	{κώ{ μη} οἱ δ´ ἐξ	αὐτῆς	Ὑσιᾶται λέγονται. τῶν δ´ Ἐρυθρῶν
[9, 18]	Κωπαΐδα λίμνην πληρῶν. αὐξομένης γὰρ	αὐτῆς	ὥστε κινδυνεύειν καταποθῆναι τὰς Κώπας,
[9, 5]	δὲ πεσόντος ἐν τῇ μάχῃ	ταύτης	μὲν τῆς ἐλπίδος διεσφάλησαν, ὑπὲρ
[9, 18]	δ´ ἐγχουμένων τῶν πόρων, ὁ	μεταλλευτὴς	Κράτης ἀνὴρ Χαλκιδεὺς ἀνακαθαίρειν τὰ
[9, 41]	~Τὴν δ´ Ἀσπληδόνα χωρὶς τῆς	πρώτης	συλλαβῆς ἐκάλουν τινές· εἶτ´ Εὐδείελος
[9, 2]	τῆς Ἰταλίας καὶ Σικελίας καὶ	Λιβύης	δεχομένη, ἐπὶ δὲ τῶν πρὸς
[9, 9]	αὐτὸν ἀπάτην μεταγνῶναί τε καὶ	ταφῆς	ἀξιῶσαι τὸν ἀναιτίως ἀποθανόντα. ~Καὶ
[9, 25]	ποτ´ {ἐσθλῇ} ὁ δὲ Ἑλικὼν	συνεχής	ἐστι τῇ Φωκίδι ἐκ τῶν
[9, 5]	ὥστε καὶ τῆς τῶν Ἑλλήνων	ἀρχῆς	ἀμφισβητῆσαι Θηβαίους δυσὶ μάχαις κρατήσαντας
[9, 4]	καὶ τὸ ἱερὸν Πελασγικὸν ἐξ	ἀρχῆς	ὑπῆρξεν) οὕτως ἀνελεῖν, ἁρπάσαντας τὴν
[9, 13]	Αἰγὰς τὰς ἐν Εὐβοίᾳ, ἐν	αἷς	τὸ τοῦ Ποσειδῶνος ἱερὸν τοῦ
[9, 25]	καὶ τὴν Πίμπλειαν ταῖς αὐταῖς	θεαῖς	ἀνέδειξαν· ἐκαλοῦντο δὲ Πίερες· ἐκλιπόντων
[9, 29]	{ἀμφι{ βαίνεις} Κωραλίω ποταμῶ παρ´	ὄχθαις.	ἐνταῦθα δὲ καὶ τὰ Παμβοιώτια
[9, 33]	τοῦ Ὀγχηστοῦ κατέψευσται πρὸς ταῖς	ἐσχατιαῖς	τοῦ Ἑλικῶνος αὐτὸν τιθείς· ὁ
[9, 40]	ἡ λίμνη κατέχει νῦν ἡ	Κωπαΐς,	ἀνεψῦχθαι πρότερον καὶ γεωργεῖσθαι παντοδαπῶς
[9, 27]	ἄλλων, ὕστερον δ´ ἡ πᾶσα	Κωπαῒς	ἐλέχθη κατ´ ἐπικράτειαν· κοιλότατον γὰρ
[9, 28]	~Ὁ δὲ ποιητὴς ἐφεξῆς ταῖς	Κώπαις	Εὔτρησιν τίθησι κωμίον Θεσπιέων· ἐνταῦθά
[9, 27]	αὐτῇ κατοικίαν ἐκείνης ἐπώνυμος ἐλέγετο,	Κωπαῒς	μὲν τῶν Κωπῶν, Ἁλιαρτὶς δὲ
[9, 9]	Σαλγανέως ἀνδρὸς Βοιωτίου, καθηγησαμένου τοῖς	Πέρσαις	εἰσπλέουσιν εἰς τὸν διάπλουν τοῦτον
[9, 25]	εἶναι τοὺς τὸν Ἑλικῶνα ταῖς	Μούσαις	καθιερώσαντας, οἳ καὶ τὴν Πιερίδα
[9, 25]	τὸ Λείβηθρον καὶ τὴν Πίμπλειαν	ταῖς	αὐταῖς θεαῖς ἀνέδειξαν· ἐκαλοῦντο δὲ
[9, 4]	γυναῖκας, προσελέσθαι καὶ ἄνδρας ἴσους	ταῖς	γυναιξὶ τὸν ἀριθμόν· τοὺς μὲν
[9, 33]	καὶ τοῦ Ὀγχηστοῦ κατέψευσται πρὸς	ταῖς	ἐσχατιαῖς τοῦ Ἑλικῶνος αὐτὸν τιθείς·
[9, 28]	ἱερόν. ~Ὁ δὲ ποιητὴς ἐφεξῆς	ταῖς	Κώπαις Εὔτρησιν τίθησι κωμίον Θεσπιέων·
[9, 25]	Θρᾷκας εἶναι τοὺς τὸν Ἑλικῶνα	ταῖς	Μούσαις καθιερώσαντας, οἳ καὶ τὴν
[9, 37]	ἐπὶ θάλατταν σωθέντας φυγεῖν ἐν	ταῖς	ναυσί, τοὺς δ´ ἄλλους τοὺς
[9, 25]	Λείβηθρον καὶ τὴν Πίμπλειαν ταῖς	αὐταῖς	θεαῖς ἀνέδειξαν· ἐκαλοῦντο δὲ Πίερες·
[9, 5]	Ἑλλήνων ἀρχῆς ἀμφισβητῆσαι Θηβαίους δυσὶ	μάχαις	κρατήσαντας Λακεδαιμονίους. Ἐπαμεινώνδα δὲ πεσόντος
[9, 18]	εἴτε τοῦ χάσματος διαχέοντος αὐτὸν	εἰς	ἀδήλους πόρους, εἴτε τῶν περὶ
[9, 3]	ἐκείνων ἐξέβαλον τοὺς μὲν Πελασγοὺς	εἰς	Ἀθήνας, ἀφ´ ὧν ἐκλήθη μέρος
[9, 31]	Θηβῶν κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν	εἰς	Ἀθήνας καὶ Μέγαρα ἐπὶ τῶν
[9, 13]	ἐστὶν ἀπὸ μὲν τῆς Ἀνθηδόνος	εἰς	Αἰγὰς ἑκατὸν εἴκοσι στάδιοι, ἀπὸ
[9, 12]	~Ἔστι δὲ τῷ ἐκ Θηβῶν	εἰς	Ἄργος ἀνιόντι ἐν ἀριστερᾷ ἡ
[9, 16]	τὰ μὲν λιμνάζει, ποταμῶν ἀναχεομένων	εἰς	αὐτά, τῶν δ´ ἐμπιπτόντων, εἶτα
[9, 19]	σίον· καὶ ἄλλα} δὲ ῥεύματα	εἰς	αὐτὴν ἐμβάλλει. ἔστι μὲν οὖν
[9, 8]	ἐκ τῆς Βοιωτίας· διῳκοδόμηται δ´	εἰς	αὐτοὺς σῦριγξ. περὶ δὲ τῆς
[9, 11]	καὶ τότε πεμπόντων τὴν θυσίαν	εἰς	Δελφοὺς ὅταν ἀστράψαντα ἴδωσιν· ἐτήρουν
[9, 4]	ἱματίοις ὡς ἂν λάθρᾳ τριποδηφορεῖν	εἰς	Δωδώνην. ~Μετὰ δὲ ταῦτα τὴν
[9, 4]	τοὺς παρ´ αὐτοῖς τρίποδας συλλέγοντας	εἰς	Δωδώνην πέμπειν κατ´ ἔτος· καὶ
[9, 5]	ἤδη πράττοντες ἐνδεέστερον ἀεὶ μέχρι	εἰς	ἡμᾶς οὐδὲ κώμης ἀξιολόγου τύπον
[9, 39]	οὗτος κατὰ τὴν ἐκ Πλαταιῶν	εἰς	Θεσπιὰς ὁδόν. ~Ἑξῆς δ´ ὁ
[9, 40]	δὲ ἀποικῆσαί τινας τῶν Μινυῶν	εἰς	Ἰωλκόν φασιν, ὅθεν τοὺς Ἀργοναύτας
[9, 24]	κλύζων καὶ ποιῶν τοὺς Παρασωπίους	εἰς	κατοικίας πλείους διῃρημένους, ἅπαντας δ´
[9, 13]	μυθεύεται τὸν Ἀνθηδόνιον, ὅν φασιν	εἰς	κῆτος μεταβαλεῖν. ~Πλησίον δ´ ἐστὶν
[9, 25]	ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ λιμένος	εἰς	Κρέουσαν {ἐνε{ νήκοντα· ἐντεῦθεν δὲ
[9, 4]	ἱερῷ, μὴ δοκιμάσαι, καθιστάναι δ´	εἰς	κρίσιν, καλεῖν δ´ ἐπὶ τὰς
[9, 8]	δ´ ἐστὶ πλησίον ὁ Χαλκίδος,	εἰς	ὃν ἀπὸ Σουνίου στάδιοι ἑβδομήκοντα·
[9, 4]	οὕτως ἀνελεῖν, ἁρπάσαντας τὴν ἄνθρωπον	εἰς	πυρὰν ἐμβαλεῖν ἐνθυμηθέντας, εἴτε κακουργήσασαν
[9, 28]	σβην. πλοῦς δ´ ἐστὶν ἐνθένδε	εἰς	Σικυῶνα σταδίων ἑκατὸν ἑξήκοντα. ~Ἑξῆς
[9, 23]	ἀφ´ οὗ καὶ ἡ παροιμία	„εἰς	Σκῶλον μήτ´ αὐτὸς ἴναι, μήτ´
[9, 15]	τοῖς Ἀττικοῖς ὄρεσιν, εἶτ´ ἐπιστρέφων	εἰς	τὰ πεδία, παυόμενος δὲ περὶ
[9, 3]	Αὐλίδα τῆς Βοιωτίας, ὃν ἔστελλον	εἰς	τὴν Ἀσίαν οἱ Ὀρέστου παῖδες.
[9, 19]	ἐκ τοῦ Ἑλικῶνος συμβάλλοντες ἀλλήλοις,	εἰς	τὴν αὐτὴν ἐμπίπτουσι λίμνην τὴν
[9, 18]	ἐδέξατο τὸν ποταμόν, εἶτα ἐξέρρηξεν	εἰς	τὴν ἐπιφάνειαν κατὰ Λάρυμναν τῆς
[9, 13]	ὄρος ἐστὶν ἀπὸ Μεσσάπου, ὃς	εἰς	τὴν Ἰαπυγίαν ἐλθὼν Μεσσαπίαν τὴν
[9, 31]	Ἀόνιον καλούμενον πεδίον, ὃ διατείνει	{εἰς	τὴν Καδμεία} ν ἀπὸ τοῦ
[9, 19]	τῆς Ὀρχομενίας καὶ τῆς Κορωνειακῆς	εἰς	τὴν Κωπαΐδα λίμνην ἐξίησι· καὶ
[9, 3]	Βοιωτοὺς κληθῆναι πάντας. εἶτ´ ἀνέστρεψαν	εἰς	τὴν οἰκείαν, ἤδη τοῦ Αἰολικοῦ
[9, 36]	πόλιν ἐκεῖσε λέγονται καταφεύγειν καὶ	εἰς	τὸ ὑπερκείμενον ὄρος ἐρυμνὸν τὸ
[9, 9]	Βοιωτίου, καθηγησαμένου τοῖς Πέρσαις εἰσπλέουσιν	εἰς	τὸν διάπλουν τοῦτον ἐκ τοῦ
[9, 9]	ἐξ ἀπάτης ἐμβαλόντα τὸν στόλον	εἰς	τυφλὸν τῆς θαλάττης στενωπόν· αἰσθόμενον
[9, 19]	καὶ Φανοτέων ὁμοίως Φωκικῶν πολισμάτων,	εἰς	Χαιρώνειαν τῆς Βοιωτίας πρόεισιν, εἶτα
[9, 11]	παρ´ ὁδὸν {τὴν ἐκ} Θηβῶν	εἰς	Χαλκίδα· ὡς δ´ αὕτως καὶ
[9, 29]	οἱ δ´ ἐν τῇ Μεσσηνιακῇ	Κορωναεῖς.	~Ἁλίαρτος δὲ νῦν οὐκέτι ἐστὶ
[9, 33]	περὶ τοῦ Ἀπόλλωνος λεγόμενον {δι}	νηθεὶς	ἐπῄει γᾶν τε καὶ θάλασσαν,
[9, 33]	ταῖς ἐσχατιαῖς τοῦ Ἑλικῶνος αὐτὸν	τιθείς·	ὁ δ´ ἐστὶν ἄπωθεν ἱκανῶς
[9, 5]	σώζουσι· καὶ {αἱ} ἄλλαι δὲ	πόλεις	ἀνάλογον πλὴν Τανάγρας καὶ Θεσπιῶν·
[9, 16]	τῶν οἰκουμένων τόπων ὥστε καὶ	πόλεις	καταπίνεσθαι καὶ χώρας, ἀνοιχθέντων δὲ
[9, 16]	δὲ πεζεύεσθαι, καὶ τὰς αὐτὰς	πόλεις	ποτὲ μὲν ἐπὶ τῇ λίμνῃ
[9, 31]	μυριάδας Περσῶν αἱ τῶν Ἑλλήνων	δυνάμεις	ἄρδην ἠφάνισαν· ἱδρύσαντό τε ἐλευθερίου
[9, 37]	αὐτοὺς καὶ Ῥωμαῖοι τὰς Μιθριδάτου	δυνάμεις	πολλῶν μυριάδων κατηγωνίσαντο, ὥστ´ ὀλίγους
[9, 21]	ἑξῆς ὑπαγορεύει βέλτιον· διόπερ καὶ	ἡμεῖς	ἐκεῖθεν {πειρώμ{ εθα περιοδεύειν} ἐνταῦθα
[9, 29]	ἐπὶ λαΐω ναύω πάροιθεν {ἀμφι{	βαίνεις}	Κωραλίω ποταμῶ παρ´ ὄχθαις. ἐνταῦθα
[9, 24]	προσούσας ἀρετὰς διαριθμούμενος „ἔστι τις	ἠνεμόεις	ὀλίγος λόφος. γνώριμα δὲ τὰ
[9, 11]	μῆνας, καθ´ ἕκαστον μῆνα ἐπὶ	τρεῖς	ἡμέρας καὶ νύκτας, ἀπὸ τῆς
[9, 11]	ἀστράψαντα ἴδωσιν· ἐτήρουν δ´ ἐπὶ	τρεῖς	μῆνας, καθ´ ἕκαστον μῆνα ἐπὶ
[9, 17]	ταπεινωθείσης διὰ τὰς ὕστερον γενομένας	ἐκρύσεις·	καὶ γὰρ τοῦτο δυνατόν. ~Δηλοῖ
[9, 16]	αὐτά, τῶν δ´ ἐμπιπτόντων, εἶτα	ἐκρύσεις	λαμβανόντων· τὰ δ´ ἀνέψυκται καὶ
[9, 19]	καὶ τριακοσίων σταδίων, αἱ δὲ	ἐκρύσεις	οὐδαμοῦ φαίνονται πλὴν τοῦ δεχομένου
[9, 19]	ἔπι Κηφισσοῖο· δι´ Ἐλατείας δὲ	ῥυεὶς	μεγίστης τῶν ἐν Φωκεῦσι πόλεων,
[9, 36]	καταλόγῳ „Ἥρη τ´ Ἀργείη καὶ	Ἀλαλκομενηὶς	Ἀθήνη. ἔχει δ´ ἀρχαῖον ἱερὸν
[9, 17]	ἀνοικισμόν, ὅταν τῷ πλησιασμῷ κινδυνεύσαντες	πολλάκις	ἀπαλλαγὴν πορίσωνται τοῦ φόβου τὴν
[9, 16]	βάθους τῆς γῆς, σεισμοὶ γενόμενοι	πολλάκις	ἐξαίσιοι τοὺς μὲν ἔφραξαν τῶν
[9, 8]	τοσοῦτον μόνον εἰπεῖν ἱκανόν, ὅτι	ἑπτάκις	μεταβάλλειν φασὶ καθ´ ἡμέραν ἑκάστην
[9, 27]	ἄλλαι κύκλῳ εἰσὶν αἵδε, Ἀκραιφίαι	Φοινικὶς	Ὀγχηστὸς Ἁλίαρτος Ὠκαλέα Ἀλαλκομεναὶ Τιλφούσιον
[9, 26]	ὄρει, ἀφ´ οὗ καὶ μετωνόμασται	Φοινικίς·	τῆς δὲ Θηβαίας καὶ τοῦτο
[9, 13]	ἱερόν, ἦν δέ ποτε καὶ	πόλις·	ἐγγὺς δὲ τῶν {Αἰγῶν} καὶ
[9, 40]	παλαιὸν καὶ πλουσία τις γεγονυῖα	πόλις	καὶ δυναμένη μέγα· τοῦ μὲν
[9, 42]	δ´ Ὀρχομενίας ὁ Πανοπεύς, Φωκικὴ	πόλις,	καὶ Ὑάμπολις· τούτοις δ´ ὁμορεῖ
[9, 13]	ὠνομασμένη. ~Μετὰ δὲ Σαλγανέα Ἀνθηδὼν	πόλις	λιμένα ἔχουσα, ἐσχάτη τῆς Βοιωτιακῆς
[9, 36]	καὶ ἀπόρθητος ἀεὶ διετέλεσεν ἡ	πόλις,	οὔτε μεγάλη οὖσα οὔτ´ ἐν
[9, 25]	τῶν δ´ ὁποτέρως. ἔστι δὲ	πόλις	πρὸς τῷ Ἑλικῶνι νοτιωτέρα αὐτοῦ,
[9, 42]	ὁ Πανοπεύς, Φωκικὴ πόλις, καὶ	Ὑάμπολις·	τούτοις δ´ ὁμορεῖ Ὀποῦς, ἡ
[9, 42]	ὁμορεῖ Ὀποῦς, ἡ τῶν Λοκρῶν	μητρόπολις	τῶν Ἐπικνημιδίων. πρότερον μὲν οὖν
[9, 8]	καλοῦσι Βαθὺν λιμένα· εἶθ´ ἡ	Αὐλὶς	πετρῶδες χωρίον καὶ κώμη Ταναγραίων·
[9, 42]	τὰ περὶ τῶν νεῶν συγγράψαντες,	οἷς	ἀκολουθοῦμεν ὅταν οἰκεῖα λέγωσι πρὸς
[9, 18]	φησιν, ἀνεψυγμένων ἤδη πολλῶν, ἐν	οἷς	οἱ μὲν τὸν Ὀρχομενὸν οἰκεῖσθαι
[9, 12]	ἥν φησι Πίνδαρος ἐν τοῖς	διθυράμβοις·	κεῖται δ´ ἐγγὺς Αὐλίδος. ἔνιοι
[9, 4]	Βοιωτούς· τὸν μὲν οὖν τοῖς	Πελασγοῖς	δοθέντα χρησμὸν ἔφη μὴ ἔχειν
[9, 4]	δὲ θεωροὺς ὑπονοήσαντας χαριζομένην τοῖς	Πελασγοῖς	τὴν προφῆτιν κατὰ τὸ συγγενὲς
[9, 32]	τῇ Καδμείᾳ τότε ἐν τοῖς	ἐπιπέδοις	χωρίοις μετὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων
[9, 35]	παρὰ τοῖς Βοιωτοῖς, ἐν δὲ	Λυδοῖς	ἐστιν, ἧς καὶ Ὅμηρος μέμνηται
[9, 24]	πλείους διῃρημένους, ἅπαντας δ´ ὑπὸ	Θηβαίοις	ὄντας (ἕτεροι δ´ ἐν τῇ
[9, 16]	τοῖς δ´ ἐπιπολῆς, τοῖς τε	λιμναίοις	καὶ τοῖς ποταμίοις. ἐγχωσθέντων δὲ
[9, 6]	Δελφίνιον ὁ Ὠρωπὸς ἐν εἴκοσι	σταδίοις·	κατὰ δὲ τοῦτόν ἐστιν ἡ
[9, 16]	τοῖς τε λιμναίοις καὶ τοῖς	ποταμίοις.	ἐγχωσθέντων δὲ κατὰ βάθους τῶν
[9, 40]	ὅτι Θηβαῖοι δασμὸν ἐτέλουν τοῖς	Ὀρχομενίοις	καὶ Ἐργίνῳ τῷ τυραννοῦντι αὐτῶν,
[9, 40]	καὶ γεωργεῖσθαι παντοδαπῶς ὑπὸ τοῖς	Ὀρχομενίοις	ὂν πλησίον οἰκοῦσι· καὶ τοῦτ´
[9, 8]	Ταναγραίων· λιμὴν δ´ ἐστὶ πεντήκοντα	πλοίοις,	ὥστ´ εἰκὸς τὸν ναύσταθμον τῶν
[9, 32]	Καδμείᾳ τότε ἐν τοῖς ἐπιπέδοις	χωρίοις	μετὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων ἄφοδον,
[9, 4]	τριπόδων νύκτωρ καθαιροῦντας καὶ κατακαλύπτοντας	ἱματίοις	ὡς ἂν λάθρᾳ τριποδηφορεῖν εἰς
[9, 15]	νότου, πρὸς ἄρκτου δὲ τοῖς	Φωκικοῖς·	ἀπὸ δὲ τῆς ἑσπέρας ὁ
[9, 15]	ἔχων τὴν ἀρχὴν συνεχῆ τοῖς	Μεγαρικοῖς	καὶ τοῖς Ἀττικοῖς ὄρεσιν, εἶτ´
[9, 13]	ἔτι ἐπέκεινα Ἁλαί, ὁμώνυμοι τοῖς	Ἀττικοῖς	δήμοις. κατὰ δὲ τὴν παραλίαν
[9, 15]	ἄλλων μερῶν ὄρεσι περιεχόμενα, τοῖς	Ἀττικοῖς	μὲν πρὸς νότου, πρὸς ἄρκτου
[9, 15]	συνεχῆ τοῖς Μεγαρικοῖς καὶ τοῖς	Ἀττικοῖς	ὄρεσιν, εἶτ´ ἐπιστρέφων εἰς τὰ
[9, 19]	Ὀλμειός, ἐκ τοῦ Ἑλικῶνος συμβάλλοντες	ἀλλήλοις,	εἰς τὴν αὐτὴν ἐμπίπτουσι λίμνην
[9, 8]	νύκτα· τὴν δ´ αἰτίαν ἐν	ἄλλοις	σκεπτέον. ~Πλησίον δ´ ἐστὶν ἐφ´
[9, 5]	Βοιωτικὴν προσαγορευθῆναι. ὕστερον δὲ χρόνοις	πολλοῖς	ὁ Περσικὸς πόλεμος περὶ Πλαταιὰς
[9, 13]	ἐπέκεινα Ἁλαί, ὁμώνυμοι τοῖς Ἀττικοῖς	δήμοις.	κατὰ δὲ τὴν παραλίαν ταύτην
[9, 21]	καὶ} χαλεπὸν ἐν τοσούτοις καὶ	ἀσήμοις	τοῖς πλείστοις καὶ ἐν μεσογαίᾳ
[9, 7]	ἵππου γεγονότος ἐκποδὼν ἀνέλαβε τοῖς	ὤμοις	αὐτόν, καὶ ἔσωσεν ἐπὶ πολλοὺς
[9, 17]	αὐτὴν προσηγορίαν φυλάττουσιν, ἐτύμως πρότερον	λεγομένοις	ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος τοπικῶς, νῦν
[9, 3]	ἐτείχισε καὶ τὴν ἀρχὴν τοῖς	ἐκγόνοις	ἀπέλιπεν. ἐκεῖνοι δὲ τὰς Θήβας
[9, 4]	νικῆσαι· ἐκ δὲ τούτων Βοιωτοῖς	μόνοις	ἄνδρας προθεσπίζειν ἐν Δωδώνῃ. τὰς
[9, 5]	καὶ Βοιωτικὴν προσαγορευθῆναι. ὕστερον δὲ	χρόνοις	πολλοῖς ὁ Περσικὸς πόλεμος περὶ
[9, 39]	ἔπραξαν. τὸ μέντοι μὴ ὑφ´	ἑτέροις	εἶναι καίπερ οὕτως ἐπταικόσι συνέμεινε
[9, 2]	Ῥωμαῖοι δὲ τὸ παλαιὸν μὲν	ἀγριωτέροις	ἔθνεσι πολεμοῦντες οὐδὲν ἐδέοντο τῶν
[9, 13]	καὶ ἔτι ἐπέκεινα Ἁλαί, ὁμώνυμοι	τοῖς	Ἀττικοῖς δήμοις. κατὰ δὲ τὴν
[9, 15]	τῶν ἄλλων μερῶν ὄρεσι περιεχόμενα,	τοῖς	Ἀττικοῖς μὲν πρὸς νότου, πρὸς
[9, 15]	ἀρχὴν συνεχῆ τοῖς Μεγαρικοῖς καὶ	τοῖς	Ἀττικοῖς ὄρεσιν, εἶτ´ ἐπιστρέφων εἰς
[9, 35]	γὰρ μία δείκνυται Τάρνη παρὰ	τοῖς	Βοιωτοῖς, ἐν δὲ Λυδοῖς ἐστιν,
[9, 4]	εἰπεῖν, ὅτι προστάττοι ὁ θεὸς	τοῖς	Βοιωτοῖς τοὺς παρ´ αὐτοῖς τρίποδας
[9, 16]	δι´ ὑπονόμων φέρεσθαι τῶν ῥείθρων	τοῖς	δ´ ἐπιπολῆς, τοῖς τε λιμναίοις
[9, 4]	χρησμὸν ἔφη μὴ ἔχειν εἰπεῖν,	τοῖς	δὲ Βοιωτοῖς ἀνελεῖν τὴν προφῆτιν
[9, 12]	γένεσις, ἥν φησι Πίνδαρος ἐν	τοῖς	διθυράμβοις· κεῖται δ´ ἐγγὺς Αὐλίδος.
[9, 3]	Καδμείαν ἐτείχισε καὶ τὴν ἀρχὴν	τοῖς	ἐκγόνοις ἀπέλιπεν. ἐκεῖνοι δὲ τὰς
[9, 17]	Εἱλέσιον ἐκλήθη διὰ τὸ ἐπὶ	τοῖς	ἕλεσιν ἱδρῦσθαι· νῦν δὲ οὐχ
[9, 5]	πολέμου καὶ τῶν Μακεδόνων ἐπιθεμένων	τοῖς	Ἕλλησιν, ὑπὸ τῶν αὐτῶν τούτων
[9, 32]	ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ τότε ἐν	τοῖς	ἐπιπέδοις χωρίοις μετὰ τὴν τῶν
[9, 41]	ἐκ τοῦ δειλινοῦ κλίματος οἰκεῖον	τοῖς	κατοικοῦσι, καὶ μάλιστα τὸ εὐχείμερον.
[9, 15]	θαλάττης, ἔχων τὴν ἀρχὴν συνεχῆ	τοῖς	Μεγαρικοῖς καὶ τοῖς Ἀττικοῖς ὄρεσιν,
[9, 16]	συμβαίνει δὴ καὶ τοῖς ὕδασι	τοῖς	μὲν δι´ ὑπονόμων φέρεσθαι τῶν
[9, 21]	ὅτι ὁ {ποιητὴς ἀτάκτως χρῆται}	τοῖς	ὀνόμασι τῶν τόπων τῶν τε
[9, 40]	δέ, ὅτι Θηβαῖοι δασμὸν ἐτέλουν	τοῖς	Ὀρχομενίοις καὶ Ἐργίνῳ τῷ τυραννοῦντι
[9, 40]	πρότερον καὶ γεωργεῖσθαι παντοδαπῶς ὑπὸ	τοῖς	Ὀρχομενίοις ὂν πλησίον οἰκοῦσι· καὶ
[9, 17]	τῶν ἐν ὕψει. παρακολουθεῖ δὲ	τοῖς	οὕτως ἀνοικισθεῖσι τὸ τὴν αὐτὴν
[9, 18]	πλημμυρίδος, παῦλα καὶ τοῦ κινδύνου	τοῖς	παροικοῦσιν ὑπῆρξε, πλὴν τῶν ἤδη
[9, 4]	τοὺς Βοιωτούς· τὸν μὲν οὖν	τοῖς	Πελασγοῖς δοθέντα χρησμὸν ἔφη μὴ
[9, 4]	τοὺς δὲ θεωροὺς ὑπονοήσαντας χαριζομένην	τοῖς	Πελασγοῖς τὴν προφῆτιν κατὰ τὸ
[9, 14]	Βοιωτίας, ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν	τοῖς	περὶ νεῶν {ε} ἴη, εἰ
[9, 5]	ταῦτα τὴν Αἰολικὴν ἀποικίαν συνέπραξαν	τοῖς	περὶ Πενθίλον, πλείστους ἐξ ἑαυτῶν
[9, 9]	αὐτῷ Σαλγανέως ἀνδρὸς Βοιωτίου, καθηγησαμένου	τοῖς	Πέρσαις εἰσπλέουσιν εἰς τὸν διάπλουν
[9, 21]	χαλεπὸν ἐν τοσούτοις καὶ ἀσήμοις	τοῖς	πλείστοις καὶ ἐν μεσογαίᾳ μηδαμοῦ
[9, 16]	ἐπιπολῆς, τοῖς τε λιμναίοις καὶ	τοῖς	ποταμίοις. ἐγχωσθέντων δὲ κατὰ βάθους
[9, 16]	τῶν ῥείθρων τοῖς δ´ ἐπιπολῆς,	τοῖς	τε λιμναίοις καὶ τοῖς ποταμίοις.
[9, 16]	δι´ ὑπονόμων· συμβαίνει δὴ καὶ	τοῖς	ὕδασι τοῖς μὲν δι´ ὑπονόμων
[9, 35]	περὶ τῆς πατρίδος λεχθεῖσι καὶ	τοῖς	ὑπ´ Εὐδόξου πολὺ χείρω λέγοντος
[9, 35]	Ἄσκρην ἔχον, οὐκ ἔοικεν ἐντυχόντι	τοῖς	ὑπὸ Ἡσιόδου περὶ τῆς πατρίδος
[9, 15]	πρὸς νότου, πρὸς ἄρκτου δὲ	τοῖς	Φωκικοῖς· ἀπὸ δὲ τῆς ἑσπέρας
[9, 7]	τοῦ ἵππου γεγονότος ἐκποδὼν ἀνέλαβε	τοῖς	ὤμοις αὐτόν, καὶ ἔσωσεν ἐπὶ
[9, 21]	ἐν τοσούτοις καὶ ἀσήμοις τοῖς	πλείστοις	καὶ ἐν μεσογαίᾳ μηδαμοῦ τῇ
[9, 11]	αὐτόν, καὶ διὰ τοῦτο ἰσοπολιτείαν	αὐτοῖς	παρὰ τῶν Ἀργείων ὑπάρξαι. ~Ἔστι
[9, 4]	θεὸς τοῖς Βοιωτοῖς τοὺς παρ´	αὐτοῖς	τρίποδας συλλέγοντας εἰς Δωδώνην πέμπειν
[9, 21]	τῶν μή· καὶ} χαλεπὸν ἐν	τοσούτοις	καὶ ἀσήμοις τοῖς πλείστοις καὶ
[9, 42]	Πανοπεύς, Φωκικὴ πόλις, καὶ Ὑάμπολις·	τούτοις	δ´ ὁμορεῖ Ὀποῦς, ἡ τῶν
[9, 39]	τῆς Ῥωμαίων ἐπικρατείας· καὶ παρὰ	τούτοις	δὲ τιμώμενοι διατελοῦσι διὰ τὴν
[9, 4]	μὴ ἔχειν εἰπεῖν, τοῖς δὲ	Βοιωτοῖς	ἀνελεῖν τὴν προφῆτιν ἀσεβήσαντας εὖ
[9, 35]	μία δείκνυται Τάρνη παρὰ τοῖς	Βοιωτοῖς,	ἐν δὲ Λυδοῖς ἐστιν, ἧς
[9, 4]	ἀπολυούσας νικῆσαι· ἐκ δὲ τούτων	Βοιωτοῖς	μόνοις ἄνδρας προθεσπίζειν ἐν Δωδώνῃ.
[9, 4]	ὅτι προστάττοι ὁ θεὸς τοῖς	Βοιωτοῖς	τοὺς παρ´ αὐτοῖς τρίποδας συλλέγοντας
[9, 10]	Τανάγρᾳ τὴν αὐτήν φασιν· ἡ	Ποιμανδρὶς	δ´ ἐστὶν ἡ αὐτὴ τῇ
[9, 25]	Ἑλικῶνα μέρος, ἡ τοῦ Ἡσιόδου	πατρίς·	ἐν δεξιᾷ γάρ ἐστι τοῦ
[9, 41]	πλούτου τιθέασι. ~Τὴν δ´ Ἀσπληδόνα	χωρὶς	τῆς πρώτης συλλαβῆς ἐκάλουν τινές·
[9, 12]	μεμύθευται καὶ ἡ τοῦ Ὠρίωνος	γένεσις,	ἥν φησι Πίνδαρος ἐν τοῖς
[9, 4]	καὶ τὴν παροιμίαν εἰρῆσθαι „Θρᾳκία	παρεύρεσις.	τοὺς δὲ Πελασγοὺς μένοντος ἔτι
[9, 17]	ἀκινήτων τῶν πόλεων, ὅταν ἡ	αὔξησις	τῶν ὑδάτων ἥττων ᾖ τῆς
[9, 20]	τε Τρεφία καὶ ἡ {Κ{	ηφισσίς,	ἧς} μέμνηται καὶ Ὅμηρος „ὅς
[9, 1]	ἕω ἐπὶ δύσιν τεταμένη ταινία	τις	ἀπὸ τῆς κατ´ Εὔβοιαν θαλάττης
[9, 40]	δὲ τὸ παλαιὸν καὶ πλουσία	τις	γεγονυῖα πόλις καὶ δυναμένη μέγα·
[9, 14]	ἡ μὲν οὖν παραλία τοιαύτη	τις	ἡ πρὸς Εὔβοιαν. ~Τὰ δ´
[9, 24]	μὴ προσούσας ἀρετὰς διαριθμούμενος „ἔστι	τις	ἠνεμόεις ὀλίγος λόφος. γνώριμα δὲ
[9, 25]	ἄντρον· ἐξ οὗ τεκμαίροιτ´ ἄν	τις	Θρᾷκας εἶναι τοὺς τὸν Ἑλικῶνα
[9, 23]	δ´ ὅτι Παρασώπιοι καὶ κώμη	τις	καλεῖται ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ Τραχινίᾳ,
[9, 42]	καὶ περὶ Κάρυστον δ´ ἦν	τις	Ὀρχομενός. εὖ γὰρ τὴν τοιαύτην
[9, 35]	τῆς Ἄσκρης. πῶς γὰρ ἄν	τις	πολυστάφυλον τὴν τοιαύτην ὑπὸ τοῦ
[9, 1]	τῇ} Μεγαρίδι ὡς ἂν ταινία	τις,	τὸ μὲν {ἑωθι{ νὸν πλευρὸν
[9, 40]	δέ, τῶν βασιλευσάντων ἐν Ὀρχομενῷ	τις,	Χαρίτων ἱερὸν ἱδρυσάμενος πρῶτος ἀμφότερα
[9, 27]	ἐλέγετο, Κωπαῒς μὲν τῶν Κωπῶν,	Ἁλιαρτὶς	δὲ Ἁλιάρτου, καὶ οὕτως ἐπὶ
[9, 20]	οὐδὲ Ὕδην, ὡς ἔνιοι γράφουσιν	„ὅς	ῥ´ ἐν „Ὕδῃ ναίεσκεν. ἡ
[9, 20]	ηφισσίς, ἧς} μέμνηται καὶ Ὅμηρος	„ὅς	ῥ´ ἐν Ὕλῃ ναίεσκε μέγα
[9, 20]	Πετεῶνα, ποιητικῶς, τοτὲ δὲ συστέλλων	„ὅς	ῥ´ ἐν Ὕλῃ ναίεσκε“ „σκυτοτόμων
[9, 13]	Μεσσάπιον ὄρος ἐστὶν ἀπὸ Μεσσάπου,	ὃς	εἰς τὴν Ἰαπυγίαν ἐλθὼν Μεσσαπίαν
[9, 40]	ἐμφαίνει, καὶ πλοῦτον καὶ δύναμιν,	ὃς	εἴτ´ ἐν τῷ λαμβάνειν χάριτας
[9, 35]	Φαῖστον „ἐνήρατο Μῄονος υἱὸν Βώρου,	ὃς	ἐκ Τάρνης „ἐριβώ„ λακος εἰληλούθει.
[9, 3]	Φοίνικες ἔσχον οἱ μετὰ Κάδμου,	ὃς	τήν τε Καδμείαν ἐτείχισε καὶ
[9, 24]	ἀρετὰς διαριθμούμενος „ἔστι τις ἠνεμόεις	ὀλίγος	λόφος. γνώριμα δὲ τὰ ἔπη.
[9, 12]	δὲ τῷ ἐκ Θηβῶν εἰς	Ἄργος	ἀνιόντι ἐν ἀριστερᾷ ἡ Τάναγρα
[9, 8]	αὐτῷ γέφυρα δίπλεθρος, ὡς εἴρηκα·	πύργος	δ´ ἑκατέρωθεν ἐφέστηκεν ὁ μὲν
[9, 37]	Βοιωτοὺς καὶ Κορινθίους κατέστη τῆς	Ἑλλάδος	κύριος· δείκνυται δὲ κἀνταῦθα ταφὴ
[9, 26]	Πετεῶνα. Πετεὼν δὲ κώμη τῆς	Θηβαΐδος	ἐγγὺς τῆς ἐπ´ Ἀνθηδόνα ὁδοῦ,
[9, 12]	νῦν ἐστί, πρότερον δὲ τῆς	Θηβαΐδος·	ὅπου ὁ Ὑριεὺς μεμύθευται καὶ
[9, 30]	μεταξὺ ὑπερκειμένου ὄρους καὶ τῆς	Κωπαΐδος	λίμνης πλησίον τοῦ Περμησσοῦ καὶ
[9, 34]	τοῦ Τηνερικοῦ πεδίου καὶ τῆς	Κωπαΐδος	λίμνης πρὸς Ἀκραιφίῳ· Θηβαίων δ´
[9, 8]	Εὔριπος δ´ ἐστὶ πλησίον ὁ	Χαλκίδος,	εἰς ὃν ἀπὸ Σουνίου στάδιοι
[9, 8]	ἐφέστηκεν ὁ μὲν ἐκ τῆς	Χαλκίδος	ὁ δ´ ἐκ τῆς Βοιωτίας·
[9, 25]	κατὰ τὸν ὕστατον λιμένα τῆς	Φωκίδος,	ὃν καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος
[9, 3]	τὸν Παρνασσόν. Ὕαντες δὲ τῆς	Φωκίδος	Ὕαν πόλιν ᾤκισαν. ~Φησὶ δ´
[9, 25]	πατρός, ὅτι ἐκ Κύμης τῆς	Αἰολίδος	{μ{ ετέστη, θρασύ} τερον λέγων
[9, 7]	ἐκ Δήλου ἀφιδρυμένον, Ταναγραίων πολίχνιον	Αὐλίδος	διέχον σταδίους τριάκοντα, ὅπου μάχῃ
[9, 12]	τοῖς διθυράμβοις· κεῖται δ´ ἐγγὺς	Αὐλίδος.	ἔνιοι δὲ τὰς Ὑσιὰς Ὑρίην
[9, 21]	τῆς Ὑρί} ης καὶ τῆς	Αὐλίδος,	περὶ ὧν εἰρήκαμεν. ~Σχοῖνος δ´
[9, 5]	τῇ μάχῃ ταύτης μὲν τῆς	ἐλπίδος	διεσφάλησαν, ὑπὲρ δὲ τῶν Ἑλλήνων
[9, 18]	τὴν ἐπιφάνειαν κατὰ Λάρυμναν τῆς	Λοκρίδος	τὴν ἄνω· καὶ γὰρ ἑτέρα
[9, 35]	τοῖς ὑπὸ Ἡσιόδου περὶ τῆς	πατρίδος	λεχθεῖσι καὶ τοῖς ὑπ´ Εὐδόξου
[9, 18]	τότε μὲν οὖν παυσαμένης τῆς	πλημμυρίδος,	παῦλα καὶ τοῦ κινδύνου τοῖς
[9, 4]	μαντεῖον εἰπεῖν, ὅτι προστάττοι ὁ	θεὸς	τοῖς Βοιωτοῖς τοὺς παρ´ αὐτοῖς
[9, 25]	τοῦ Ἑλικῶνος, ἐφ´ ὑψηλοῦ καὶ	τραχέος	τόπου κειμένη, ἀπέχουσα τῶν Θεσπιῶν
[9, 7]	Γρύλλου Σωκράτης ὁ φιλόσοφος στρατεύων	πεζὸς	τοῦ ἵππου γεγονότος ἐκποδὼν ἀνέλαβε
[9, 29]	Κουάριον προσηγόρευσαν ὁμοφώνως τῷ ἐκεῖ.	Ἀλκαῖος	δὲ καλεῖ Κωράλιον λέγων {ὦ
[9, 33]	ἀλσέων. οὐκ εὖ δ´ ὁ	Ἀλκαῖος,	ὥσπερ τὸ τοῦ ποταμοῦ ὄνομα
[9, 11]	ἀπὸ τῆς ἐσχάρας τοῦ ἀστραπαίου	Διός·	ἔστι δ´ αὕτη ἐν τῷ
[9, 31]	ἄρδην ἠφάνισαν· ἱδρύσαντό τε ἐλευθερίου	Διὸς	ἱερὸν καὶ ἀγῶνα γυμνικὸν στεφανίτην
[9, 38]	ἁλῶναι. ~Λεβάδεια δ´ ἐστίν, ὅπου	Διὸς	Τροφωνίου μαντεῖον ἵδρυται, χάσματος ὑπονόμου
[9, 19]	ὁ Περμησσὸς δὲ καὶ ὁ	Ὀλμειός,	ἐκ τοῦ Ἑλικῶνος συμβάλλοντες ἀλλήλοις,
[9, 37]	καὶ Κορινθίους κατέστη τῆς Ἑλλάδος	κύριος·	δείκνυται δὲ κἀνταῦθα ταφὴ τῶν
[9, 27]	περὶ μὲν οὖν Κωπῶν εἴρηται·	προσάρκτιος	δέ ἐστιν ἐπὶ τῇ Κωπαΐδι
[9, 34]	Τηνέρου προσηγόρευται μυθεύεται δ´ Ἀπόλλωνος	υἱὸς	ἐκ Μελίας, προφήτης τοῦ μαντείου
[9, 26]	σταδίους ἑκατὸν ἑξήκοντα, ὁ δὲ	Βοιωτιακὸς	ἀπ´ ἐκείνου κέκληται, πλησίον δ´
[9, 35]	Βώρου, ὃς ἐκ Τάρνης „ἐριβώ„	λακος	εἰληλούθει. λοιπαὶ δ´ εἰσὶ τῶν
[9, 20]	ὁ Αἴας ἐκ Λυδίας τὸ	σάκος	μετεπέμπετο. ~{Αὗται δ´ αἱ} λίμναι
[9, 1]	Ἀττικῇ ἢ καὶ ἐλάττων κατὰ	μῆκος·	ἀρετῇ μέντοι τῆς χώρας πάμπολυ
[9, 8]	δ´ ἐστὶ πεντήκοντα πλοίοις, ὥστ´	εἰκὸς	τὸν ναύσταθμον τῶν Ἑλλήνων ἐν
[9, 26]	ὁμώνυμον. Μεδεὼν δ´ ὁ μὲν	Φωκικὸς	ἐν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ, διέχων
[9, 5]	ὕστερον δὲ χρόνοις πολλοῖς ὁ	Περσικὸς	πόλεμος περὶ Πλαταιὰς γενόμενος διελυμήνατο
[9, 29]	{ὦ ´ν} ασς´ Ἀθανάα {πολε{	μηδόκος}	ἅ ποι Κορωνίας ἐπὶ λαΐω
[9, 28]	τὸ χωρίον καὶ τῇ Κορωνειακῇ,	ὑποπεπτωκὸς	ἐκ τοῦ νοτίου μέρους τῷ
[9, 17]	οἰκοῦντες οὐκέτ´ ἂν προσαγορεύοιντο ἐτύμως.	Ἕλος	τε καὶ Ἑλεὼν καὶ Εἱλέσιον
[9, 18]	Ἁλιαρτίας καὶ ποιοῦντα ἐνταῦθα τὸ	ἕλος	τὸ φύον τὸν αὐλητικὸν κάλαμον.
[9, 41]	πρώτης συλλαβῆς ἐκάλουν τινές· εἶτ´	Εὐδείελος	μετωνομάσθη καὶ αὐτὴ καὶ ἡ
[9, 33]	Τηνερικῷ πεδίῳ, ἐν ὕψει κείμενος	ψιλός,	ἔχων Ποσειδῶνος ἱερὸν καὶ αὐτὸ
[9, 23]	ποταμός, καὶ ὅτι ἐν Σικυωνίᾳ	ἄλλος	ἐστὶν Ἀσωπὸς καὶ ἡ χώρα
[9, 25]	οὐ πολὺ διεστηκὼς τοῦ Παρνασσοῦ	ἐνάμιλλός	ἐστιν ἐκείνῳ κατά τε ὕψος
[9, 23]	καὶ ποταμὸς δι´ αὐτῆς Σχοινοῦς.	~Σκῶλος	δ´ ἐστὶ κώμη τῆς Παρασωπίας
[9, 23]	περὶ Ὄλυνθον πόλεων ὁμώνυμος αὐτῇ	Σκῶλος.	εἴρηται δ´ ὅτι Παρασώπιοι καὶ
[9, 22]	πεντήκοντα σταδίους· ῥεῖ δὲ καὶ	ποταμὸς	δι´ αὐτῆς Σχοινοῦς. ~Σκῶλος δ´
[9, 23]	Τραχινίᾳ, παρ´ ἣν ῥεῖ Ἀσωπὸς	ποταμός,	καὶ ὅτι ἐν Σικυωνίᾳ ἄλλος
[9, 41]	εἴκοσι· μεταξὺ δ´ ὁ Μέλας	ποταμός.	~Ὑπέρκειται δ´ Ὀρχομενίας ὁ Πανοπεύς,
[9, 5]	δὲ χρόνοις πολλοῖς ὁ Περσικὸς	πόλεμος	περὶ Πλαταιὰς γενόμενος διελυμήνατο τὴν
[9, 31]	δὲ καὶ ἐν τῇ Σικυωνίᾳ	δῆμος	Πλαταιαί, ὅθενπερ ἦν Μνασάλκης ὁ
[9, 11]	τὸ Ἅρμα, τῆς Ταναγραϊκῆς κώμη	ἔρημος	περὶ τὴν Μυκαλησσόν, ἀπὸ τοῦ
[9, 4]	περιῆσαν· λεγόντων δ´ ὡς οὐδαμοῦ	νόμος	εἴη δικάζειν γυναῖκας, προσελέσθαι καὶ
[9, 23]	καὶ τῶν περὶ Ὄλυνθον πόλεων	ὁμώνυμος	αὐτῇ Σκῶλος. εἴρηται δ´ ὅτι
[9, 18]	Ἀγχόη· ἔστι δὲ καὶ λίμνη	ὁμώνυμος·	ἐντεῦθεν δ´ ἤδη ὁ Κηφισσὸς
[9, 27]	ἑκάστην πρὸς αὐτῇ κατοικίαν ἐκείνης	ἐπώνυμος	ἐλέγετο, Κωπαῒς μὲν τῶν Κωπῶν,
[9, 27]	τὸ τοῦ {Τιλ{ φωσσίου Ἀπόλλω}	νος	ἱερόν. ~Ὁ δὲ ποιητὴς ἐφεξῆς
[9, 25]	ἑταίρα Θεσπιεῦσιν ἐκεῖθεν οὖσα τὸ	γένος,	λαβοῦσα δῶρον παρὰ τοῦ τεχνίτου.
[9, 33]	ἔστα, καὶ μυχοὺς δεινάσατο {βαλλό{	μενος}	κρηπῖδας ἀλσέων. οὐκ εὖ δ´
[9, 40]	ἐν Ὀρχομενῷ τις, Χαρίτων ἱερὸν	ἱδρυσάμενος	πρῶτος ἀμφότερα ἐμφαίνει, καὶ πλοῦτον
[9, 2]	οὕτω στενὸς ὢν καὶ γεφύρᾳ	συνεζευγμένος	πρὸς αὐτὴν διπλέθρῳ. τὴν μὲν
[9, 33]	τῷ Τηνερικῷ πεδίῳ, ἐν ὕψει	κείμενος	ψιλός, ἔχων Ποσειδῶνος ἱερὸν καὶ
[9, 25]	τῆς ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ	λιμένος	εἰς Κρέουσαν {ἐνε{ νήκοντα· ἐντεῦθεν
[9, 20]	ναίεσκε μέγα πλούτοιο μεμηλώς, λίμνῃ	κεκλιμένος	Κηφισσίδι. οὐ γὰρ λίμνην τὴν
[9, 20]	Βοιωτιακή· ἐπιφέρει γοῦν τῷ „λίμνῃ	κεκλιμένος	Κηφισσίδι“ τὸ „πὰρ δὲ οἱ
[9, 25]	ἣν καὶ κεκωμῴδηκεν αὐτὸς {ἐ{	πιλαβόμενος}	τοῦ πατρός, ὅτι ἐκ Κύμης
[9, 38]	ἔχον, καταβαίνει δ´ αὐτὸς ὁ	χρηστηριαζόμενος·	κεῖται δὲ μεταξὺ τοῦ Ἑλικῶνος
[9, 5]	ὁ Περσικὸς πόλεμος περὶ Πλαταιὰς	γενόμενος	διελυμήνατο τὴν χώραν. εἶτ´ ἀνέλαβον
[9, 15]	εἶτ´ ἐπιστρέφων εἰς τὰ πεδία,	παυόμενος	δὲ περὶ τὴν Θηβαίαν. ~Τῶν
[9, 42]	περὶ Κάρυστον δ´ ἦν τις	Ὀρχομενός.	εὖ γὰρ τὴν τοιαύτην ὕλην
[9, 14]	Βοιωτίας, ἴχνη πόλεως ἔχων, ὁ	καλούμενος	Ἴσος συστέλλοντι τὴν πρώτην συλλαβήν.
[9, 40]	οὖν πλούτου μάρτυς καὶ Ὅμηρος·	διαριθμούμενος	γὰρ τοὺς τόπους τοὺς πολυχρηματήσαντάς
[9, 24]	ἐπῶν, τὰς μὴ προσούσας ἀρετὰς	διαριθμούμενος	„ἔστι τις ἠνεμόεις ὀλίγος λόφος.
[9, 2]	αὐτῆς πεποίηκεν ὁ Εὔριπος οὕτω	στενὸς	ὢν καὶ γεφύρᾳ συνεζευγμένος πρὸς
[9, 24]	ὁ γὰρ Ἀσωπὸς καὶ ὁ	Ἰσμηνὸς	διὰ τοῦ πεδίου ῥέουσι τοῦ
[9, 25]	τὸν Πραξιτέλους, ὃν ἔγλυψε μὲν	ἐκεῖνος,	ἀνέθηκε δὲ Γλυκέρα ἡ ἑταίρα
[9, 22]	τῆς Αὐλίδος, περὶ ὧν εἰρήκαμεν.	~Σχοῖνος	δ´ ἐστὶ χώρα τῆς Θηβαϊκῆς
[9, 22]	κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ	Ἀνθηδόνος,	διέχουσα τῶν Θηβῶν ὅσον πεντήκοντα
[9, 13]	δ´ ἐστὶν ἀπὸ μὲν τῆς	Ἀνθηδόνος	εἰς Αἰγὰς ἑκατὸν εἴκοσι στάδιοι,
[9, 14]	κῆτος μεταβαλεῖν. ~Πλησίον δ´ ἐστὶν	Ἀνθηδόνος	ἱεροπρεπὴς τόπος τῆς Βοιωτίας, ἴχνη
[9, 20]	πληρουμένη, κειμένη μεταξὺ Θηβῶν καὶ	Ἀνθηδόνος.	Ὅμηρος δ´ ἑνικῶς ἐκφέρει τοτὲ
[9, 35]	„Ἰδομενεὺς δ´ ἄρα Φαῖστον „ἐνήρατο	Μῄονος	υἱὸν Βώρου, ὃς ἐκ Τάρνης
[9, 11]	ἐνταῦθα, τὸν δὲ διὰ τοῦ	Ἀρείονος	σωθῆναι. Φιλόχορος δ´ ὑπὸ τῶν
[9, 33]	ἐν ὕψει κείμενος ψιλός, ἔχων	Ποσειδῶνος	ἱερὸν καὶ αὐτὸ ψιλόν. οἱ
[9, 13]	Εὐβοίᾳ, ἐν αἷς τὸ τοῦ	Ποσειδῶνος	ἱερὸν τοῦ Αἰγαίου· ἐμνήσθημεν δ´
[9, 14]	τῆς τετρακωμίας τῆς περὶ Τάναγραν,	Ἑλεῶνος	Ἅρματος Μυκαλησσοῦ Φαρῶν. γράφουσι δὲ
[9, 24]	Ἀσωπία, δι´ ἧς ῥεῖ. ~Ὁ	Ἐτεωνὸς	δὲ Σκάρφη μετωνομάσθη, καὶ αὕτη
[9, 12]	Ὑριεὺς μεμύθευται καὶ ἡ τοῦ	Ὠρίωνος	γένεσις, ἥν φησι Πίνδαρος ἐν
[9, 33]	κατέψευσται πρὸς ταῖς ἐσχατιαῖς τοῦ	Ἑλικῶνος	αὐτὸν τιθείς· ὁ δ´ ἐστὶν
[9, 29]	μὲν οὖν Κορώνεια ἐγγὺς τοῦ	Ἑλικῶνός	ἐστιν ἐφ´ ὕψους ἱδρυμένη, κατελάβοντο
[9, 25]	ἐν δεξιᾷ γάρ ἐστι τοῦ	Ἑλικῶνος,	ἐφ´ ὑψηλοῦ καὶ τραχέος τόπου
[9, 14]	ζαθέην. κώμη δ´ ἐστὶ τοῦ	Ἑλικῶνος	ἡ Νῦσα. ἡ μὲν οὖν
[9, 38]	χρηστηριαζόμενος· κεῖται δὲ μεταξὺ τοῦ	Ἑλικῶνος	καὶ τῆς Χαιρωνείας, Κορωνείας πλησίον.
[9, 25]	τερον λέγων „νάσσατο δ´ ἄγχ´	Ἑλικῶνος	ὀιζυρῇ {ἐνὶ κώμῃ} Ἄσκρῃ χεῖμα
[9, 19]	καὶ ὁ Ὀλμειός, ἐκ τοῦ	Ἑλικῶνος	συμβάλλοντες ἀλλήλοις, εἰς τὴν αὐτὴν
[9, 7]	~Εἶτα Δήλιον τὸ ἱερὸν τοῦ	Ἀπόλλωνος	ἐκ Δήλου ἀφιδρυμένον, Ταναγραίων πολίχνιον
[9, 33]	τὸ τοῦ Πινδάρου περὶ τοῦ	Ἀπόλλωνος	λεγόμενον {δι} νηθεὶς ἐπῄει γᾶν
[9, 34]	ἀπὸ Τηνέρου προσηγόρευται μυθεύεται δ´	Ἀπόλλωνος	υἱὸς ἐκ Μελίας, προφήτης τοῦ
[9, 14]	ἀπῳκισμένη {πρός{ χωρος τοῦ Κιθα}	ιρῶνος,	ἐκλέλειπται δὲ νῦν. τινὲς δὲ
[9, 15]	δὲ τῆς ἑσπέρας ὁ Κιθαιρὼν	λοξὸς	ἐμπίπτει μικρὸν ὑπὲρ τῆς Κρισαίας
[9, 8]	μεγάλῳ ὑπάρξαι λιμένι. καὶ ὁ	Εὔριπος	δ´ ἐστὶ πλησίον ὁ Χαλκίδος,
[9, 2]	τινὰ μέρος αὐτῆς πεποίηκεν ὁ	Εὔριπος	οὕτω στενὸς ὢν καὶ γεφύρᾳ
[9, 18]	τὴν ἄνω. καλεῖται δ´ ὁ	τόπος	Ἀγχόη· ἔστι δὲ καὶ λίμνη
[9, 23]	Παρασωπίας ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι, δυσοίκητος	τόπος	καὶ τραχύς, ἀφ´ οὗ καὶ
[9, 39]	πολιτείας ἀρετήν. δείκνυται δὲ ὁ	τόπος	οὗτος κατὰ τὴν ἐκ Πλαταιῶν
[9, 14]	~Πλησίον δ´ ἐστὶν Ἀνθηδόνος ἱεροπρεπὴς	τόπος	τῆς Βοιωτίας, ἴχνη πόλεως ἔχων,
[9, 10]	~Καὶ ἡ Γραῖα δ´ ἐστὶ	τόπος	Ὠρωποῦ πλησίον καὶ τὸ ἱερὸν
[9, 37]	δ´ ἐστὶν Ὀρχομενοῦ πλησίον, ὅπου	Φίλιππος	ὁ Ἀμύντου μάχῃ μεγάλῃ νικήσας
[9, 6]	μετὰ δὲ τὸ Δελφίνιον ὁ	Ὠρωπὸς	ἐν εἴκοσι σταδίοις· κατὰ δὲ
[9, 6]	τῇ Ἀττικῇ. ἀρχὴ δ´ ὁ	Ὠρωπὸς	καὶ ὁ ἱερὸς λιμὴν ὃν
[9, 31]	ὅτι παραρρεῖ τὰς Πλαταιὰς ὁ	Ἀσωπός.	ἐνταῦθα Μαρδόνιον καὶ τὰς τριάκοντα
[9, 23]	ὅτι ἐν Σικυωνίᾳ ἄλλος ἐστὶν	Ἀσωπὸς	καὶ ἡ χώρα Ἀσωπία, δι´
[9, 24]	δὲ τῆς Παρασωπίας. ὁ γὰρ	Ἀσωπὸς	καὶ ὁ Ἰσμηνὸς διὰ τοῦ
[9, 23]	τῇ Τραχινίᾳ, παρ´ ἣν ῥεῖ	Ἀσωπὸς	ποταμός, καὶ ὅτι ἐν Σικυωνίᾳ
[9, 24]	τελευτᾷ· παρ´ αὐτὸν δὲ ὁ	Ἀσωπὸς	ῥεῖ, τὴν ὑπώρειαν αὐτοῦ κλύζων
[9, 27]	κοιλότατον γὰρ τοῦτο τὸ χωρίον.	Πίνδαρος	δὲ καὶ Κηφισσίδα καλεῖ ταύτην·
[9, 12]	τοῦ Ὠρίωνος γένεσις, ἥν φησι	Πίνδαρος	ἐν τοῖς διθυράμβοις· κεῖται δ´
[9, 9]	τοῦ ταφέντος ἐπ´ αὐτῷ Σαλγανέως	ἀνδρὸς	Βοιωτίου, καθηγησαμένου τοῖς Πέρσαις εἰσπλέουσιν
[9, 6]	δ´ ὁ Ὠρωπὸς καὶ ὁ	ἱερὸς	λιμὴν ὃν καλοῦσι Δελφίνιον, καθ´
[9, 2]	καὶ τὴν Εὔβοιαν τρόπον τινὰ	μέρος	αὐτῆς πεποίηκεν ὁ Εὔριπος οὕτω
[9, 25]	Ἄσκρη κατὰ τὸ πρὸς Ἑλικῶνα	μέρος,	ἡ τοῦ Ἡσιόδου πατρίς· ἐν
[9, 3]	εἰς Ἀθήνας, ἀφ´ ὧν ἐκλήθη	μέρος	τι τῆς πόλεως Πελασγικόν (ᾤκησαν
[9, 25]	δὲ καὶ κοιλότατον νομίζεται τὸ	μέρος	τοῦ Κρισαίου κόλπου καὶ ἁπλῶς
[9, 20]	κειμένη μεταξὺ Θηβῶν καὶ Ἀνθηδόνος.	Ὅμηρος	δ´ ἑνικῶς ἐκφέρει τοτὲ μὲν
[9, 40]	μὲν οὖν πλούτου μάρτυς καὶ	Ὅμηρος·	διαριθμούμενος γὰρ τοὺς τόπους τοὺς
[9, 35]	δὲ Λυδοῖς ἐστιν, ἧς καὶ	Ὅμηρος	μέμνηται „Ἰδομενεὺς δ´ ἄρα Φαῖστον
[9, 3]	γὰρ ἦσαν κοινῇ πρότερον, οὐδ´	Ὅμηρος	μετὰ Βοιωτῶν αὐτοὺς κατέλεξεν ἀλλ´
[9, 20]	{Κ{ ηφισσίς, ἧς} μέμνηται καὶ	Ὅμηρος	„ὅς ῥ´ ἐν Ὕλῃ ναίεσκε
[9, 19]	τὴν ἀρχὴν λαμβάνει, καθάπερ καὶ	Ὅμηρός	φησιν „οἵ τε Λίλαιαν ἔχον
[9, 8]	ἔστι δ´ ἐπ´ αὐτῷ γέφυρα	δίπλεθρος,	ὡς εἴρηκα· πύργος δ´ ἑκατέρωθεν
[9, 36]	καταφεύγειν καὶ εἰς τὸ ὑπερκείμενον	ὄρος	ἐρυμνὸν τὸ Τιλφώσσιον, ὑφ´ ᾧ
[9, 13]	ἐν δὲ τῇ Ἀνθηδονίᾳ Μεσσάπιον	ὄρος	ἐστὶν ἀπὸ Μεσσάπου, ὃς εἰς
[9, 34]	τοῦ μαντείου κατὰ τὸ Πτῷον	ὄρος,	ὅ φησιν εἶναι τρικόρυφον ὁ
[9, 42]	ὑδάτων ἀνοικισθῆναι πρὸς τὸ Ἀκόντιον	ὄρος,	παρατεῖνον ἐπὶ ἑξήκοντα σταδίους μέχρι
[9, 34]	τό τε μαντεῖον καὶ τὸ	ὄρος·	τὸ δ´ Ἀκραίφιον καὶ αὐτὸ
[9, 2]	μέντοι τῆς χώρας πάμπολυ διαφέρει.	~Ἔφορος	δὲ καὶ ταύτῃ κρείττω τὴν
[9, 4]	Ὕαν πόλιν ᾤκισαν. ~Φησὶ δ´	Ἔφορος	τοὺς μὲν Θρᾷκας ποιησαμένους σπονδὰς
[9, 11]	δὲ διὰ τοῦ Ἀρείονος σωθῆναι.	Φιλόχορος	δ´ ὑπὸ τῶν κωμητῶν σωθῆναί
[9, 34]	πεδίου καὶ τῆς Κωπαΐδος λίμνης	πρὸς	Ἀκραιφίῳ· Θηβαίων δ´ ἦν τό
[9, 18]	καίπερ, ὡς αὐτὸς ἐν τῇ	πρὸς	Ἀλέξανδρον ἐπιστολῇ φησιν, ἀνεψυγμένων ἤδη
[9, 4]	ἐνθυμηθέντας, εἴτε κακουργήσασαν εἴτε μή,	πρὸς	ἀμφότερα ὀρθῶς ἔχειν, εἰ μὲν
[9, 2]	τὸ λόγων καὶ ὁμιλίας τῆς	πρὸς	ἀνθρώπους ὀλιγωρῆσαι, μόνης δ´ ἐπιμεληθῆναι
[9, 25]	ἐστι τῇ Φωκίδι ἐκ τῶν	πρὸς	ἄρκτον αὐτοῦ μερῶν· μικρὰ δὲ
[9, 15]	τοῖς Ἀττικοῖς μὲν πρὸς νότου,	πρὸς	ἄρκτου δὲ τοῖς Φωκικοῖς· ἀπὸ
[9, 27]	κοινὸν ὄνομα, ἀλλὰ καθ´ ἑκάστην	πρὸς	αὐτῇ κατοικίαν ἐκείνης ἐπώνυμος ἐλέγετο,
[9, 2]	στενὸς ὢν καὶ γεφύρᾳ συνεζευγμένος	πρὸς	αὐτὴν διπλέθρῳ. τὴν μὲν οὖν
[9, 2]	Ἕλληνας μάλιστα χρήσιμόν ἐστιν, ἐπεὶ	πρός	γε τοὺς βαρβάρους βία λόγου
[9, 1]	τὰς ἄρκτους τετάσθαι, μικρὸν ἐκκλίνουσαν	{πρὸς	δύσιν καὶ} ἔχουσαν τὴν θάλατταν
[9, 1]	δ´ {ὑπερ{ κείμενα μέρ} η	πρὸς	δύσιν ὡς ἂν ταινίας τινὰς
[9, 5]	Θεσπιῶν· αὗται δ´ ἱκανῶς συμμένουσι	πρὸς	ἐκείνας κρινόμεναι. ~Ἑξῆς δὲ τὴν
[9, 25]	καὶ ἡ Ἄσκρη κατὰ τὸ	πρὸς	Ἑλικῶνα μέρος, ἡ τοῦ Ἡσιόδου
[9, 2]	ἔδει δὲ προσθεῖναι διότι τοῦτο	πρὸς	Ἕλληνας μάλιστα χρήσιμόν ἐστιν, ἐπεὶ
[9, 25]	μικρὰ δὲ καὶ ἐκ τῶν	πρὸς	ἑσπέραν κατὰ τὸν ὕστατον λιμένα
[9, 13]	ἐσχάτη τῆς Βοιωτιακῆς παραλίας τῆς	πρὸς	Εὐβοίᾳ, καθάπερ καὶ ὁ ποιητὴς
[9, 2]	Λιβύης δεχομένη, ἐπὶ δὲ τῶν	πρὸς	Εὔβοιαν μερῶν ἐφ´ ἑκάτερα τοῦ
[9, 6]	χώρας ποιητέον ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς	πρὸς	Εὔβοιαν παραλίας τῆς συνεχοῦς τῇ
[9, 14]	οὖν παραλία τοιαύτη τις ἡ	πρὸς	Εὔβοιαν. ~Τὰ δ´ ἑξῆς ἐν
[9, 1]	δύσιν καὶ} ἔχουσαν τὴν θάλατταν	πρὸς	ἕω, τὰ δ´ {ὑπερ{ κείμενα
[9, 2]	ἐπαινεῖ διὰ ταῦτα, καί φησι	πρὸς	ἡγεμονίαν εὐφυῶς ἔχειν, ἀγωγῇ δὲ
[9, 2]	παιδευμάτων, ἀφ´ οὗ δὲ ἤρξαντο	πρὸς	ἡμερώτερα ἔθνη καὶ φῦλα τὴν
[9, 15]	ὄρεσι περιεχόμενα, τοῖς Ἀττικοῖς μὲν	πρὸς	νότου, πρὸς ἄρκτου δὲ τοῖς
[9, 30]	οὐκέτι ἐστὶ κατασκαφεῖσα ἐν τῷ	πρὸς	Περσέα πολέμῳ, τὴν χώραν δ´
[9, 33]	οὕτω καὶ τοῦ Ὀγχηστοῦ κατέψευσται	πρὸς	ταῖς ἐσχατιαῖς τοῦ Ἑλικῶνος αὐτὸν
[9, 33]	Ἀμφικτυονικὸν συνήγετο ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ	πρὸς	τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ καὶ τῷ
[9, 18]	τὴν ἐπωνυμίαν εἴληφε, χάσμα γενηθὲν	πρὸς	τῇ λίμνῃ πλησίον τῶν Κωπῶν
[9, 42]	οἷς ἀκολουθοῦμεν ὅταν οἰκεῖα λέγωσι	πρὸς	τὴν ἡμετέραν ὑπόθεσιν.
[9, 21]	ὅ τι ἂν χρήσιμον ᾖ	{πρὸς	τὴν ὑπόθεσι} ν ἡμῖν, ὑπ´
[9, 42]	ἐπιπολαζόντων δὲ τῶν ὑδάτων ἀνοικισθῆναι	πρὸς	τὸ Ἀκόντιον ὄρος, παρατεῖνον ἐπὶ
[9, 4]	τοὺς μὲν Θρᾷκας ποιησαμένους σπονδὰς	πρὸς	τοὺς Βοιωτοὺς ἐπιθέσθαι νύκτωρ στρατοπεδεύουσιν
[9, 21]	παραλία δ´ ἔχει τι πλεονέκτημα	πρὸς	τοῦτο· καὶ γνωριμώτεροι οἱ τόποι,
[9, 25]	δ´ ὁποτέρως. ἔστι δὲ πόλις	πρὸς	τῷ Ἑλικῶνι νοτιωτέρα αὐτοῦ, ἐπικειμένη
[9, 5]	δὲ τῶν Ἑλλήνων ὅμως ἐπολέμησαν	πρὸς	Φωκέας τοὺς τὸ ἱερὸν συλήσαντας
[9, 14]	γὰρ ὁ Μεγαρικῇ. ἐκεῖθεν ἀπῳκισμένη	{πρός{	χωρος τοῦ Κιθα} ιρῶνος, ἐκλέλειπται
[9, 12]	κτίσμα δὲ Νυκτέως τοῦ Ἀντιόπης	πατρός.	εἰσὶ δὲ καὶ ἐν τῇ
[9, 25]	κεκωμῴδηκεν αὐτὸς {ἐ{ πιλαβόμενος} τοῦ	πατρός,	ὅτι ἐκ Κύμης τῆς Αἰολίδος
[9, 14]	φαίνεται τῆς Βοιωτίας, ὥς φησιν	Ἀπολλόδωρος	ἐν τοῖς περὶ νεῶν {ε}
[9, 14]	ὁ Μεγαρικῇ. ἐκεῖθεν ἀπῳκισμένη {πρός{	χωρος	τοῦ Κιθα} ιρῶνος, ἐκλέλειπται δὲ
[9, 14]	ἴχνη πόλεως ἔχων, ὁ καλούμενος	Ἴσος	συστέλλοντι τὴν πρώτην συλλαβήν. οἴονται
[9, 11]	δεῦρο τὸ Ἀμφιαράειον. ~Καὶ ὁ	Μυκαλησσὸς	δὲ κώμη τῆς Ταναγραϊκῆς· κεῖται
[9, 19]	Κωπαΐδα λίμνην ἐξίησι· καὶ ὁ	Περμησσὸς	δὲ καὶ ὁ Ὀλμειός, ἐκ
[9, 24]	καὶ αἱ Θεράπναι καὶ ὁ	Τευμησσός,	ὃν ἐκόσμησεν Ἀντίμαχος διὰ πολλῶν
[9, 19]	οἱ ποταμοὶ καταφέρονται, ὧν ὁ	Κηφισσὸς	ἐκ Λιλαίας Φωκικῆς πόλεως τὴν
[9, 13]	Λάρυμνά τε, παρ´ ἣν ὁ	Κηφισσὸς	ἐκδίδωσι, καὶ ἔτι ἐπέκεινα Ἁλαί,
[9, 18]	ὁμώνυμος· ἐντεῦθεν δ´ ἤδη ὁ	Κηφισσὸς	ἐκδίδωσιν ἐπὶ τὴν θάλατταν. τότε
[9, 18]	δυνατόν. ~Δηλοῖ δὲ καὶ ὁ	Κηφισσὸς	τοῦτο μάλιστα τὴν Κωπαΐδα λίμνην
[9, 41]	ἰδίωμα προσφερομένη ἐκ τοῦ δειλινοῦ	κλίματος	οἰκεῖον τοῖς κατοικοῦσι, καὶ μάλιστα
[9, 11]	ἔσχεν ἡ λέγουσα „ὁπόταν δι´	Ἅρματος	ἀστράψῃ, ἀστραπήν τινα σημειουμένων κατὰ
[9, 11]	μέν φασιν ἐκπεσόντος ἐκ τοῦ	ἅρματος	ἐν τῇ μάχῃ τοῦ Ἀμφιαράου
[9, 11]	τὴν Μυκαλησσόν, ἀπὸ τοῦ Ἀμφιαράου	ἅρματος	λαβοῦσα τοὔνομα, ἑτέρα οὖσα τοῦ
[9, 14]	τετρακωμίας τῆς περὶ Τάναγραν, Ἑλεῶνος	Ἅρματος	Μυκαλησσοῦ Φαρῶν. γράφουσι δὲ καὶ
[9, 11]	τοῦ Ὀλυμπίου. περὶ δὲ τοῦ	Ἅρματος	τοῦ Βοιωτιακοῦ οἱ μέν φασιν
[9, 11]	λαβοῦσα τοὔνομα, ἑτέρα οὖσα τοῦ	Ἅρματος	τοῦ κατὰ τὴν Ἀττικήν, ὅ
[9, 18]	οὗτος ἠφάνισται τελέως, εἴτε τοῦ	χάσματος	διαχέοντος αὐτὸν εἰς ἀδήλους πόρους,
[9, 19]	πλὴν τοῦ δεχομένου τὸν Κηφισσὸν	χάσματος	καὶ τῶν ἑλῶν. ~{Τῶν δὲ
[9, 38]	ὅπου Διὸς Τροφωνίου μαντεῖον ἵδρυται,	χάσματος	ὑπονόμου κατάβασιν ἔχον, καταβαίνει δ´
[9, 4]	συλλέγοντας εἰς Δωδώνην πέμπειν κατ´	ἔτος·	καὶ δὴ καὶ ποιεῖν τοῦτο·
[9, 36]	τῆς στρατείας. καὶ γὰρ καὶ	ἀπόρθητος	ἀεὶ διετέλεσεν ἡ πόλις, οὔτε
[9, 13]	τὸν Ἀνθηδόνιον, ὅν φασιν εἰς	κῆτος	μεταβαλεῖν. ~Πλησίον δ´ ἐστὶν Ἀνθηδόνος
[9, 23]	τῆς Παρασωπίας ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι,	δυσοίκητος	τόπος καὶ τραχύς, ἀφ´ οὗ
[9, 2]	χρόνον συμμεῖναι, καθάπερ Ἐπαμεινώνδας ἔδειξε·	τελευτήσαντος	γὰρ ἐκείνου τὴν ἡγεμονίαν ἀποβαλεῖν
[9, 36]	τὸ τοῦ Τειρεσίου μνῆμα ἐκεῖ	τελευτήσαντος	κατὰ τὴν φυγήν. ~Χαιρώνεια δ´
[9, 9]	κείμενον χωρίον Σαλγανεύς, ἐπώνυμον τοῦ	ταφέντος	ἐπ´ αὐτῷ Σαλγανέως ἀνδρὸς Βοιωτίου,
[9, 35]	τοῖς ὑπ´ Εὐδόξου πολὺ χείρω	λέγοντος	περὶ τῆς Ἄσκρης. πῶς γὰρ
[9, 11]	τοῦ Ἀδράστου συντριβῆναι τὸ ἅρμα	φεύγοντός	φασιν ἐνταῦθα, τὸν δὲ διὰ
[9, 18]	ἠφάνισται τελέως, εἴτε τοῦ χάσματος	διαχέοντος	αὐτὸν εἰς ἀδήλους πόρους, εἴτε
[9, 4]	„Θρᾳκία παρεύρεσις. τοὺς δὲ Πελασγοὺς	μένοντος	ἔτι τοῦ πολέμου χρηστηριασομένους ἀπελθεῖν,
[9, 5]	μάχαις κρατήσαντας Λακεδαιμονίους. Ἐπαμεινώνδα δὲ	πεσόντος	ἐν τῇ μάχῃ ταύτης μὲν
[9, 11]	τοῦ Βοιωτιακοῦ οἱ μέν φασιν	ἐκπεσόντος	ἐκ τοῦ ἅρματος ἐν τῇ
[9, 30]	Ὀλμειοῦ καὶ τοῦ ἕλους τοῦ	φύοντος	τὸν αὐλητικὸν κάλαμον. ~Πλαταιαὶ δέ,
[9, 35]	λίμνης καταποθῆναι καὶ τὴν Μίδειαν.	Ζηνόδοτος	δὲ γράφων „οἳ δὲ πολυστάφυλον
[9, 25]	Φωκίδος, ὃν καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ	συμβεβηκότος	μυχόν· ὑπέρκειται γὰρ κατὰ τοῦτον
[9, 17]	ἐτύμως πρότερον λεγομένοις ἀπὸ τοῦ	συμβεβηκότος	τοπικῶς, νῦν {μη{ κέτι} λέγεσθαι
[9, 7]	φιλόσοφος στρατεύων πεζὸς τοῦ ἵππου	γεγονότος	ἐκποδὼν ἀνέλαβε τοῖς ὤμοις αὐτόν,
[9, 30]	δ´ ἐν τῇ Μεσσηνιακῇ Κορωναεῖς.	~Ἁλίαρτος	δὲ νῦν οὐκέτι ἐστὶ κατασκαφεῖσα
[9, 27]	εἰσὶν αἵδε, Ἀκραιφίαι Φοινικὶς Ὀγχηστὸς	Ἁλίαρτος	Ὠκαλέα Ἀλαλκομεναὶ Τιλφούσιον Κορώνεια. καὶ
[9, 27]	κύκλῳ εἰσὶν αἵδε, Ἀκραιφίαι Φοινικὶς	Ὀγχηστὸς	Ἁλίαρτος Ὠκαλέα Ἀλαλκομεναὶ Τιλφούσιον Κορώνεια.
[9, 33]	τὸν ποιητὴν τοὺς τότε Θηβαίους.	~Ὀγχηστὸς	δ´ ἐστίν, ὅπου τὸ Ἀμφικτυονικὸν
[9, 20]	ἐν Ὕλῃ ναίεσκε“ „σκυτοτόμων ὄχ´	ἄριστος	Ὕλῃ „ἔνι οἰκία ναίων. οὐδ´
[9, 2]	ὁμόρων ἐθνῶν καὶ ὅτι μόνη	τριθάλαττός	ἐστι καὶ λιμένων εὐπορεῖ πλειόνων,
[9, 25]	τετταράκοντα σταδίους, ἣν καὶ κεκωμῴδηκεν	αὐτὸς	{ἐ{ πιλαβόμενος} τοῦ πατρός, ὅτι
[9, 18]	στασιασάντων τῶν Βοιωτῶν, καίπερ, ὡς	αὐτὸς	ἐν τῇ πρὸς Ἀλέξανδρον ἐπιστολῇ
[9, 23]	ἡ παροιμία „εἰς Σκῶλον μήτ´	αὐτὸς	ἴναι, μήτ´ ἄλλῳ ἕπεσθαι. καὶ
[9, 38]	ὑπονόμου κατάβασιν ἔχον, καταβαίνει δ´	αὐτὸς	ὁ χρηστηριαζόμενος· κεῖται δὲ μεταξὺ
[9, 34]	ὅ φησιν εἶναι τρικόρυφον ὁ	αὐτὸς	ποιητής „καί ποτε τὸν τρικάρανον
[9, 18]	φύον τὸν αὐλητικὸν κάλαμον. ἀλλ´	οὗτος	ἠφάνισται τελέως, εἴτε τοῦ χάσματος
[9, 39]	ἀρετήν. δείκνυται δὲ ὁ τόπος	οὗτος	κατὰ τὴν ἐκ Πλαταιῶν εἰς
[9, 40]	Ὀρχομενῷ τις, Χαρίτων ἱερὸν ἱδρυσάμενος	πρῶτος	ἀμφότερα ἐμφαίνει, καὶ πλοῦτον καὶ
[9, 24]	διαριθμούμενος „ἔστι τις ἠνεμόεις ὀλίγος	λόφος.	γνώριμα δὲ τὰ ἔπη. ~Θέσπειαν
[9, 7]	κείμενον τὸν Γρύλλου Σωκράτης ὁ	φιλόσοφος	στρατεύων πεζὸς τοῦ ἵππου γεγονότος
[9, 24]	καὶ ὁ Τευμησσός, ὃν ἐκόσμησεν	Ἀντίμαχος	διὰ πολλῶν ἐπῶν, τὰς μὴ
[9, 25]	ἐνάμιλλός ἐστιν ἐκείνῳ κατά τε	ὕψος	καὶ περίμετρον· ἄμφω γὰρ χιονόβολα
[9, 17]	ἥττων ᾖ τῆς ὑπερχύσεως διὰ	ὕψος	τῶν οἰκήσεων ἢ διὰ ἀπόστασιν,
[9, 12]	ἐν τοῖς διθυράμβοις· κεῖται δ´	ἐγγὺς	Αὐλίδος. ἔνιοι δὲ τὰς Ὑσιὰς
[9, 13]	ἦν δέ ποτε καὶ πόλις·	ἐγγὺς	δὲ τῶν {Αἰγῶν} καὶ αἱ
[9, 26]	Πετεὼν δὲ κώμη τῆς Θηβαΐδος	ἐγγὺς	τῆς ἐπ´ Ἀνθηδόνα ὁδοῦ, ἡ
[9, 29]	Γλίσσαντα. ἡ μὲν οὖν Κορώνεια	ἐγγὺς	τοῦ Ἑλικῶνός ἐστιν ἐφ´ ὕψους
[9, 18]	πόρων, ὁ μεταλλευτὴς Κράτης ἀνὴρ	Χαλκιδεὺς	ἀνακαθαίρειν τὰ ἐμφράγματα ἐπαύσατο στασιασάντων
[9, 12]	δὲ τῆς Θηβαΐδος· ὅπου ὁ	Ὑριεὺς	μεμύθευται καὶ ἡ τοῦ Ὠρίωνος
[9, 9]	ἐστὶν ἐφ´ ὕψους κείμενον χωρίον	Σαλγανεύς,	ἐπώνυμον τοῦ ταφέντος ἐπ´ αὐτῷ
[9, 35]	ἐστιν, ἧς καὶ Ὅμηρος μέμνηται	„Ἰδομενεὺς	δ´ ἄρα Φαῖστον „ἐνήρατο Μῄονος
[9, 42]	ποταμός. ~Ὑπέρκειται δ´ Ὀρχομενίας ὁ	Πανοπεύς,	Φωκικὴ πόλις, καὶ Ὑάμπολις· τούτοις
[9, 2]	γὰρ ἐκείνου τὴν ἡγεμονίαν ἀποβαλεῖν	εὐθὺς	τοὺς Θηβαίους γευσαμένους αὐτῆς μόνον·
[9, 37]	δυνάμεις πολλῶν μυριάδων κατηγωνίσαντο, ὥστ´	ὀλίγους	ἐπὶ θάλατταν σωθέντας φυγεῖν ἐν
[9, 3]	μετ´ ἐκείνων ἐξέβαλον τοὺς μὲν	Πελασγοὺς	εἰς Ἀθήνας, ἀφ´ ὧν ἐκλήθη
[9, 4]	εἰρῆσθαι „Θρᾳκία παρεύρεσις. τοὺς δὲ	Πελασγοὺς	μένοντος ἔτι τοῦ πολέμου χρηστηριασομένους
[9, 16]	τὴν εὐκαρπίαν. ὑπάντρου δὲ καὶ	σηραγγώδους	οὔσης κατὰ βάθους τῆς γῆς,
[9, 40]	τῷ τυραννοῦντι αὐτῶν, ὃν ὑφ´	Ἡρακλέους	καταλυθῆναί φασιν. Ἐτεοκλῆς δέ, τῶν
[9, 16]	δὲ καὶ σηραγγώδους οὔσης κατὰ	βάθους	τῆς γῆς, σεισμοὶ γενόμενοι πολλάκις
[9, 16]	τοῖς ποταμίοις. ἐγχωσθέντων δὲ κατὰ	βάθους	τῶν πόρων αὔξεσθαι τὰς λίμνας
[9, 2]	τὴν ἡγεμονίαν ἀποβαλεῖν εὐθὺς τοὺς	Θηβαίους	γευσαμένους αὐτῆς μόνον· αἴτιον δὲ
[9, 5]	τῆς τῶν Ἑλλήνων ἀρχῆς ἀμφισβητῆσαι	Θηβαίους	δυσὶ μάχαις κρατήσαντας Λακεδαιμονίους. Ἐπαμεινώνδα
[9, 32]	οἰκοῦντας τὸν ποιητὴν τοὺς τότε	Θηβαίους.	~Ὀγχηστὸς δ´ ἐστίν, ὅπου τὸ
[9, 37]	ὁ Ἀμύντου μάχῃ μεγάλῃ νικήσας	Ἀθηναίους	τε καὶ Βοιωτοὺς καὶ Κορινθίους
[9, 42]	τοὺς ἐν τῷ Πόντῳ καλουμένους	Ἀχαιοὺς	ἀποίκους Ὀρχομενίων εἶναι τῶν μετὰ
[9, 26]	Ἁλιάρτου καὶ Ἀλαλκομενίου ἑκατέρου τριάκοντα	σταδίους	ἀπέχουσα· παραρρεῖ δ´ αὐτὴν ποτάμιον
[9, 26]	τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ, διέχων Βοιωτίας	σταδίους	ἑκατὸν ἑξήκοντα, ὁ δὲ Βοιωτιακὸς
[9, 7]	αὐτόν, καὶ ἔσωσεν ἐπὶ πολλοὺς	σταδίους	ἕως ἐπαύσατο ἡ φυγή. ~Εἶτα
[9, 25]	ἀπέχουσα τῶν Θεσπιῶν ὅσον τετταράκοντα	σταδίους,	ἣν καὶ κεκωμῴδηκεν αὐτὸς {ἐ{
[9, 42]	Ἀκόντιον ὄρος, παρατεῖνον ἐπὶ ἑξήκοντα	σταδίους	μέχρι Παραποταμίων τῶν ἐν τῇ
[9, 22]	διέχουσα τῶν Θηβῶν ὅσον πεντήκοντα	σταδίους·	ῥεῖ δὲ καὶ ποταμὸς δι´
[9, 7]	ἀφιδρυμένον, Ταναγραίων πολίχνιον Αὐλίδος διέχον	σταδίους	τριάκοντα, ὅπου μάχῃ λειφθέντες Ἀθηναῖοι
[9, 24]	ποιῶν τοὺς Παρασωπίους εἰς κατοικίας	πλείους	διῃρημένους, ἅπαντας δ´ ὑπὸ Θηβαίοις
[9, 37]	Ἀθηναίους τε καὶ Βοιωτοὺς καὶ	Κορινθίους	κατέστη τῆς Ἑλλάδος κύριος· δείκνυται
[9, 5]	ἀμφισβητῆσαι Θηβαίους δυσὶ μάχαις κρατήσαντας	Λακεδαιμονίους.	Ἐπαμεινώνδα δὲ πεσόντος ἐν τῇ
[9, 39]	~Τὰ δὲ Λεῦκτρά ἐστιν, ὅπου	Λακεδαιμονίους	μεγάλῃ μάχῃ νικήσας Ἐπαμεινώνδας ἀρχὴν
[9, 24]	αὐτοῦ κλύζων καὶ ποιῶν τοὺς	Παρασωπίους	εἰς κατοικίας πλείους διῃρημένους, ἅπαντας
[9, 42]	ἐν τῷ Πόντῳ καλουμένους Ἀχαιοὺς	ἀποίκους	Ὀρχομενίων εἶναι τῶν μετὰ Ἰαλμένου
[9, 30]	καὶ τοῦ Ὀλμειοῦ καὶ τοῦ	ἕλους	τοῦ φύοντος τὸν αὐλητικὸν κάλαμον.
[9, 25]	ἐγνωρίζοντο διὰ τὸν Ἔρωτα τὸν	Πραξιτέλους,	ὃν ἔγλυψε μὲν ἐκεῖνος, ἀνέθηκε
[9, 18]	τοῦ χάσματος διαχέοντος αὐτὸν εἰς	ἀδήλους	πόρους, εἴτε τῶν περὶ Ἁλίαρτον
[9, 1]	διὰ τῆς {πάσης χώρας} τεταμένας	παραλλήλους·	ὧν πρώτη ἐστὶν {ἡ Ἀττικὴ
[9, 37]	ἐν ταῖς ναυσί, τοὺς δ´	ἄλλους	τοὺς μὲν ἀπολέσθαι τοὺς δὲ
[9, 7]	ὤμοις αὐτόν, καὶ ἔσωσεν ἐπὶ	πολλοὺς	σταδίους ἕως ἐπαύσατο ἡ φυγή.
[9, 28]	ποιητὴς „πολυτρήρωνά τε „Θί„ σβην.	πλοῦς	δ´ ἐστὶν ἐνθένδε εἰς Σικυῶνα
[9, 6]	τοῦτόν ἐστιν ἡ νῦν Ἐρέτρια,	διάπλους	δ´ ἐπ´ αὐτὴν στάδιοι τετταράκοντα.
[9, 6]	τὴν περιήγησιν τῆς χώρας ποιητέον	ἀρξαμένους	ἀπὸ τῆς πρὸς Εὔβοιαν παραλίας
[9, 4]	δ´ Ἔφορος τοὺς μὲν Θρᾷκας	ποιησαμένους	σπονδὰς πρὸς τοὺς Βοιωτοὺς ἐπιθέσθαι
[9, 2]	ἀγωγῇ δὲ καὶ παιδείᾳ μὴ	χρησαμένους	ἐπεὶ μηδὲ τοὺς ἀεὶ προϊσταμένους
[9, 2]	ἡγεμονίαν ἀποβαλεῖν εὐθὺς τοὺς Θηβαίους	γευσαμένους	αὐτῆς μόνον· αἴτιον δὲ εἶναι
[9, 2]	χρησαμένους ἐπεὶ μηδὲ τοὺς ἀεὶ	προϊσταμένους	αὐτῆς, εἰ καί {τί} ποτε
[9, 24]	τοὺς Παρασωπίους εἰς κατοικίας πλείους	διῃρημένους,	ἅπαντας δ´ ὑπὸ Θηβαίοις ὄντας
[9, 4]	Πελασγοὺς μένοντος ἔτι τοῦ πολέμου	χρηστηριασομένους	ἀπελθεῖν, ἀπελθεῖν δὲ καὶ τοὺς
[9, 42]	δὲ τοὺς ἐν τῷ Πόντῳ	καλουμένους	Ἀχαιοὺς ἀποίκους Ὀρχομενίων εἶναι τῶν
[9, 40]	χωρίζων αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ Βοιωτιακοῦ	ἔθνους.	καλεῖ δὲ Μινύειον τὸν Ὀρχομενὸν
[9, 40]	δὲ Μινύειον τὸν Ὀρχομενὸν ἀπὸ	ἔθνους	τοῦ Μινυῶν· ἐντεῦθεν δὲ ἀποικῆσαί
[9, 4]	σπονδὰς παρέβαινον, μὴ παραβῆναι φάσκειν	ἐκείνους·	συνθέσθαι γὰρ ἡμέρας, νύκτωρ δ´
[9, 22]	δὲ καὶ ποταμὸς δι´ αὐτῆς	Σχοινοῦς.	~Σκῶλος δ´ ἐστὶ κώμη τῆς
[9, 42]	καὶ Ὑάμπολις· τούτοις δ´ ὁμορεῖ	Ὀποῦς,	ἡ τῶν Λοκρῶν μητρόπολις τῶν
[9, 16]	ἄλλων ἀνακαλύπτεσθαι, καὶ τοὺς αὐτοὺς	τόπους	ποτὲ μὲν πλεῖσθαι ποτὲ δὲ
[9, 37]	μάχῃ δημοσία· περὶ δὲ τοὺς	τόπους	τοὺς αὐτοὺς καὶ Ῥωμαῖοι τὰς
[9, 40]	καὶ Ὅμηρος· διαριθμούμενος γὰρ τοὺς	τόπους	τοὺς πολυχρηματήσαντάς φησιν „οὐδ´ ὅς´
[9, 2]	λόγων καὶ ὁμιλίας τῆς πρὸς	ἀνθρώπους	ὀλιγωρῆσαι, μόνης δ´ ἐπιμεληθῆναι τῆς
[9, 2]	ἐστιν, ἐπεὶ πρός γε τοὺς	βαρβάρους	βία λόγου κρείττων ἐστί. καὶ
[9, 28]	Κορωνειακῇ, ὑποπεπτωκὸς ἐκ τοῦ νοτίου	μέρους	τῷ Ἑλικῶνι καὶ αὐτό· ἐπίνειον
[9, 30]	ἐν στενῷ χωρίῳ μεταξὺ ὑπερκειμένου	ὄρους	καὶ τῆς Κωπαΐδος λίμνης πλησίον
[9, 31]	Καδμεία} ν ἀπὸ τοῦ Ὑπάτου	ὄρους.	~Τὸ δ´ οὕτω ῥηθέν „οἵ
[9, 33]	ἐστὶν ἄπωθεν ἱκανῶς τούτου τοῦ	ὄρους.	~Τὸ δὲ Τηνερικὸν πεδίον ἀπὸ
[9, 13]	πολὺ ἐλάττους· κεῖται δ´ ἐπὶ	ὄρους	ὑψηλοῦ τὸ ἱερόν, ἦν δέ
[9, 18]	χάσματος διαχέοντος αὐτὸν εἰς ἀδήλους	πόρους,	εἴτε τῶν περὶ Ἁλίαρτον ἑλῶν
[9, 4]	ἀσεβήσαντας εὖ πράξειν· τοὺς δὲ	θεωροὺς	ὑπονοήσαντας χαριζομένην τοῖς Πελασγοῖς τὴν
[9, 2]	Αἴγυπτον καὶ Κύπρον καὶ τὰς	νήσους	θάλατταν τῇ δὲ τὴν κατὰ
[9, 4]	δικάζειν γυναῖκας, προσελέσθαι καὶ ἄνδρας	ἴσους	ταῖς γυναιξὶ τὸν ἀριθμόν· τοὺς
[9, 2]	παιδείᾳ μὴ χρησαμένους ἐπεὶ μηδὲ	τοὺς	ἀεὶ προϊσταμένους αὐτῆς, εἰ καί
[9, 17]	κωπῶν εἰρῆσθαι πιθανὸν καὶ Πλαταιέας	τοὺς	ἀπὸ κωπηλασίας ζῶντας, ἀλλὰ νῦν
[9, 40]	Μινυῶν εἰς Ἰωλκόν φασιν, ὅθεν	τοὺς	Ἀργοναύτας Μινύας λεχθῆναι. φαίνεται δὲ
[9, 37]	δημοσία· περὶ δὲ τοὺς τόπους	τοὺς	αὐτοὺς καὶ Ῥωμαῖοι τὰς Μιθριδάτου
[9, 16]	αὐτῶν ἢ ἄλλων ἀνακαλύπτεσθαι, καὶ	τοὺς	αὐτοὺς τόπους ποτὲ μὲν πλεῖσθαι
[9, 2]	χρήσιμόν ἐστιν, ἐπεὶ πρός γε	τοὺς	βαρβάρους βία λόγου κρείττων ἐστί.
[9, 4]	μὲν Θρᾷκας ποιησαμένους σπονδὰς πρὸς	τοὺς	Βοιωτοὺς ἐπιθέσθαι νύκτωρ στρατοπεδεύουσιν ὀλιγωρότερον
[9, 25]	ταύτην ἐπῴκησάν ποτε Θρᾷκες βιασάμενοι	τοὺς	Βοιωτοὺς καὶ Πελασγοὶ καὶ ἄλλοι
[9, 4]	χρηστηριασομένους ἀπελθεῖν, ἀπελθεῖν δὲ καὶ	τοὺς	Βοιωτούς· τὸν μὲν οὖν τοῖς
[9, 37]	σωθέντας φυγεῖν ἐν ταῖς ναυσί,	τοὺς	δ´ ἄλλους τοὺς μὲν ἀπολέσθαι
[9, 16]	τοὺς μὲν ἔφραξαν τῶν πόρων	τοὺς	δὲ ἀνέῳξαν, τοὺς μὲν μέχρι
[9, 16]	τοὺς μὲν μέχρι τῆς ἐπιφανείας	τοὺς	δὲ δι´ ὑπονόμων· συμβαίνει δὴ
[9, 4]	τὴν προφῆτιν ἀσεβήσαντας εὖ πράξειν·	τοὺς	δὲ θεωροὺς ὑπονοήσαντας χαριζομένην τοῖς
[9, 3]	(ᾤκησαν δὲ ὑπὸ τῷ Ὑμηττῷ)	τοὺς	δὲ Θρᾷκας ἐπὶ τὸν Παρνασσόν.
[9, 37]	δ´ ἄλλους τοὺς μὲν ἀπολέσθαι	τοὺς	δὲ καὶ ἁλῶναι. ~Λεβάδεια δ´
[9, 4]	τὴν παροιμίαν εἰρῆσθαι „Θρᾳκία παρεύρεσις.	τοὺς	δὲ Πελασγοὺς μένοντος ἔτι τοῦ
[9, 4]	ἐκακούργησε, τὸ προσταχθὲν αὐτῶν πραξάντων.	τοὺς	δὲ περὶ τὸ ἱερὸν τὸ
[9, 42]	ἐν τῇ Φωκίδι. ἱστοροῦσι δὲ	τοὺς	ἐν τῷ Πόντῳ καλουμένους Ἀχαιοὺς
[9, 2]	ἐκείνου τὴν ἡγεμονίαν ἀποβαλεῖν εὐθὺς	τοὺς	Θηβαίους γευσαμένους αὐτῆς μόνον· αἴτιον
[9, 37]	ταῖς ναυσί, τοὺς δ´ ἄλλους	τοὺς	μὲν ἀπολέσθαι τοὺς δὲ καὶ
[9, 16]	γῆς, σεισμοὶ γενόμενοι πολλάκις ἐξαίσιοι	τοὺς	μὲν ἔφραξαν τῶν πόρων τοὺς
[9, 4]	πόλιν ᾤκισαν. ~Φησὶ δ´ Ἔφορος	τοὺς	μὲν Θρᾷκας ποιησαμένους σπονδὰς πρὸς
[9, 16]	τῶν πόρων τοὺς δὲ ἀνέῳξαν,	τοὺς	μὲν μέχρι τῆς ἐπιφανείας τοὺς
[9, 4]	ἴσους ταῖς γυναιξὶ τὸν ἀριθμόν·	τοὺς	μὲν οὖν ἄνδρας ἀπογνῶναι, τὰς
[9, 3]	Μινύας προσαγορεύσας) μετ´ ἐκείνων ἐξέβαλον	τοὺς	μὲν Πελασγοὺς εἰς Ἀθήνας, ἀφ´
[9, 4]	προστάττοι ὁ θεὸς τοῖς Βοιωτοῖς	τοὺς	παρ´ αὐτοῖς τρίποδας συλλέγοντας εἰς
[9, 24]	ὑπώρειαν αὐτοῦ κλύζων καὶ ποιῶν	τοὺς	Παρασωπίους εἰς κατοικίας πλείους διῃρημένους,
[9, 40]	Ὅμηρος· διαριθμούμενος γὰρ τοὺς τόπους	τοὺς	πολυχρηματήσαντάς φησιν „οὐδ´ ὅς´ ἐς
[9, 4]	ἱερὸν τὸ μὲν ἀκρίτους κτείνειν	τοὺς	πράξαντας, καὶ ταῦτ´ ἐν ἱερῷ,
[9, 5]	Ἑλλήνων ὅμως ἐπολέμησαν πρὸς Φωκέας	τοὺς	τὸ ἱερὸν συλήσαντας τὸ κοινόν.
[9, 25]	τεκμαίροιτ´ ἄν τις Θρᾷκας εἶναι	τοὺς	τὸν Ἑλικῶνα ταῖς Μούσαις καθιερώσαντας,
[9, 37]	τῇ μάχῃ δημοσία· περὶ δὲ	τοὺς	τόπους τοὺς αὐτοὺς καὶ Ῥωμαῖοι
[9, 40]	μάρτυς καὶ Ὅμηρος· διαριθμούμενος γὰρ	τοὺς	τόπους τοὺς πολυχρηματήσαντάς φησιν „οὐδ´
[9, 32]	τῇ Καδμείᾳ οἰκοῦντας τὸν ποιητὴν	τοὺς	τότε Θηβαίους. ~Ὀγχηστὸς δ´ ἐστίν,
[9, 4]	περὶ τὸ ἱερὸν τὸ μὲν	ἀκρίτους	κτείνειν τοὺς πράξαντας, καὶ ταῦτ´
[9, 1]	μέχρι {Θετταλο{ νικείας} ἐπὶ τὰς	ἄρκτους	τετάσθαι, μικρὸν ἐκκλίνουσαν {πρὸς δύσιν
[9, 5]	ἀποικίαν συνέπραξαν τοῖς περὶ Πενθίλον,	πλείστους	ἐξ ἑαυτῶν συμπέμψαντες, ὥστε καὶ
[9, 13]	δὲ τῶν ἄλλων τόπων πολὺ	ἐλάττους·	κεῖται δ´ ἐπὶ ὄρους ὑψηλοῦ
[9, 4]	ὡς εἰρήνης γεγονυίας· διακρουσαμένων {δ´}	αὐτοὺς	αἰτιωμένων τε ἅμα ὅτι τὰς
[9, 40]	τοῦ τῶν Ὀρχομενίων καταλόγου, χωρίζων	αὐτοὺς	ἀπὸ τοῦ Βοιωτιακοῦ ἔθνους. καλεῖ
[9, 37]	περὶ δὲ τοὺς τόπους τοὺς	αὐτοὺς	καὶ Ῥωμαῖοι τὰς Μιθριδάτου δυνάμεις
[9, 3]	πρότερον, οὐδ´ Ὅμηρος μετὰ Βοιωτῶν	αὐτοὺς	κατέλεξεν ἀλλ´ ἰδίᾳ, Μινύας προσαγορεύσας)
[9, 8]	τῆς Βοιωτίας· διῳκοδόμηται δ´ εἰς	αὐτοὺς	σῦριγξ. περὶ δὲ τῆς παλιρροίας
[9, 16]	ἢ ἄλλων ἀνακαλύπτεσθαι, καὶ τοὺς	αὐτοὺς	τόπους ποτὲ μὲν πλεῖσθαι ποτὲ
[9, 3]	τῶν Ἐπιγόνων στρατείας. κατὰ δὲ	τούτους	ὀλίγον χρόνον ἐκλιπόντες τὰς Θήβας
[9, 4]	Θρᾷκας ποιησαμένους σπονδὰς πρὸς τοὺς	Βοιωτοὺς	ἐπιθέσθαι νύκτωρ στρατοπεδεύουσιν ὀλιγωρότερον ὡς
[9, 37]	μεγάλῃ νικήσας Ἀθηναίους τε καὶ	Βοιωτοὺς	καὶ Κορινθίους κατέστη τῆς Ἑλλάδος
[9, 25]	ἐπῴκησάν ποτε Θρᾷκες βιασάμενοι τοὺς	Βοιωτοὺς	καὶ Πελασγοὶ καὶ ἄλλοι βάρβαροι.
[9, 3]	ἐπὶ πολὺν χρόνον, ὥστε καὶ	Βοιωτοὺς	κληθῆναι πάντας. εἶτ´ ἀνέστρεψαν εἰς
[9, 4]	ἀπελθεῖν, ἀπελθεῖν δὲ καὶ τοὺς	Βοιωτούς·	τὸν μὲν οὖν τοῖς Πελασγοῖς
[9, 1]	ἐθνῶν ἀνάμνησιν ποιήσασθαι χρὴ τοῦ	σαφοῦς	χάριν ὧν εἴπομεν πρότερον. {ἐλέγομ}
[9, 11]	τότε πεμπόντων τὴν θυσίαν εἰς	Δελφοὺς	ὅταν ἀστράψαντα ἴδωσιν· ἐτήρουν δ´
[9, 6]	τῆς πρὸς Εὔβοιαν παραλίας τῆς	συνεχοῦς	τῇ Ἀττικῇ. ἀρχὴ δ´ ὁ
[9, 33]	ς ὀρέων ὕπερ ἔστα, καὶ	μυχοὺς	δεινάσατο {βαλλό{ μενος} κρηπῖδας ἀλσέων.
[9, 29]	ἐγγὺς τοῦ Ἑλικῶνός ἐστιν ἐφ´	ὕψους	ἱδρυμένη, κατελάβοντο δ´ αὐτὴν ἐπανιόντες
[9, 9]	σκεπτέον. ~Πλησίον δ´ ἐστὶν ἐφ´	ὕψους	κείμενον χωρίον Σαλγανεύς, ἐπώνυμον τοῦ
[9, 40]	μέγα· τοῦ μὲν οὖν πλούτου	μάρτυς	καὶ Ὅμηρος· διαριθμούμενος γὰρ τοὺς
[9, 23]	τῷ Κιθαιρῶνι, δυσοίκητος τόπος καὶ	τραχύς,	ἀφ´ οὗ καὶ ἡ παροιμία
[9, 4]	νύκτωρ καθαιροῦντας καὶ κατακαλύπτοντας ἱματίοις	ὡς	ἂν λάθρᾳ τριποδηφορεῖν εἰς Δωδώνην.
[9, 1]	μέχρι Ἰσθμοῦ παραλίαν καὶ τὴν	ὡς	ἂν ς ὀρεινὴν τὴν διείργουσαν
[9, 1]	{ἡ Ἀττικὴ σὺν τῇ} Μεγαρίδι	ὡς	ἂν ταινία τις, τὸ μὲν
[9, 1]	κείμενα μέρ} η πρὸς δύσιν	ὡς	ἂν ταινίας τινὰς διὰ τῆς
[9, 36]	καὶ διὰ τοῦτο τὸν ποιητὴν	ὡς	ἀπὸ πατρίδων τούτων ἀμφοτέρας οὕτως
[9, 18]	ἐπαύσατο στασιασάντων τῶν Βοιωτῶν, καίπερ,	ὡς	αὐτὸς ἐν τῇ πρὸς Ἀλέξανδρον
[9, 26]	λησσόν, περ} ὶ ὧν εἰρήκαμεν·	ὡς	δ´ αὕτως καὶ περὶ τῶν
[9, 11]	{τὴν ἐκ} Θηβῶν εἰς Χαλκίδα·	ὡς	δ´ αὕτως καὶ τὸ Ἅρμα,
[9, 3]	ἐκλιπόντες τὰς Θήβας ἐπανῆλθον πάλιν·	ὡς	δ´ αὕτως ὑπὸ Θρᾳκῶν καὶ
[9, 8]	δ´ ἐπ´ αὐτῷ γέφυρα δίπλεθρος,	ὡς	εἴρηκα· πύργος δ´ ἑκατέρωθεν ἐφέστηκεν
[9, 4]	Βοιωτοὺς ἐπιθέσθαι νύκτωρ στρατοπεδεύουσιν ὀλιγωρότερον	ὡς	εἰρήνης γεγονυίας· διακρουσαμένων {δ´} αὐτοὺς
[9, 20]	μὲν ἐκτείνων τὴν πρώτην συλλαβήν,	ὡς	ἐν τῷ καταλόγῳ „ἠδ´ Ὕλην
[9, 20]	ἣν καλοῦσιν Ὕλας, οὐδὲ Ὕδην,	ὡς	ἔνιοι γράφουσιν „ὅς ῥ´ ἐν
[9, 9]	τοῦ ναυάρχου Μεγαβάτου νομισθέντα κακοῦργον,	ὡς	ἐξ ἀπάτης ἐμβαλόντα τὸν στόλον
[9, 11]	χρησμὸν τῶν λεγομένων Πυθαϊστῶν, βλεπόντων	ὡς	ἐπὶ τὸ Ἅρμα καὶ τότε
[9, 20]	λίμνην τὴν Κωπαΐδα βούλεται λέγειν,	ὡς	οἴονταί τινες, ἀλλὰ τὴν Ὑλικὴν
[9, 4]	τριῶν οὐσῶν περιῆσαν· λεγόντων δ´	ὡς	οὐδαμοῦ νόμος εἴη δικάζειν γυναῖκας,
[9, 29]	Ἀθηνᾷ ὁ Ἅιδης κατά τινα,	ὥς	φασι, μυστικὴν αἰτίαν. οἱ μὲν
[9, 14]	Νῖσα οὐδαμοῦ φαίνεται τῆς Βοιωτίας,	ὥς	φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς περὶ
[9, 7]	καὶ ἔσωσεν ἐπὶ πολλοὺς σταδίους	ἕως	ἐπαύσατο ἡ φυγή. ~Εἶτα λιμὴν
[9, 25]	νήκοντα· ἐντεῦθεν δὲ ἑκατὸν εἴκοσιν	ἕως	τῆς ἄκρας ἣν {Ὀλμιὰς} καλοῦσιν·
[9, 3]	ἀρχὴν ἡγούμενοι τῶν πλείστων Βοιωτῶν	ἕως	τῆς τῶν Ἐπιγόνων στρατείας. κατὰ
[9, 10]	Ἀμφιαράου καὶ τὸ Ναρκίσσου τοῦ	Ἐρετριέως	μνῆμα ὃ καλεῖται Σιγηλοῦ, ἐπειδὴ
[9, 18]	αὐλητικὸν κάλαμον. ἀλλ´ οὗτος ἠφάνισται	τελέως,	εἴτε τοῦ χάσματος διαχέοντος αὐτὸν
[9, 14]	ἱεροπρεπὴς τόπος τῆς Βοιωτίας, ἴχνη	πόλεως	ἔχων, ὁ καλούμενος Ἴσος συστέλλοντι
[9, 3]	ὧν ἐκλήθη μέρος τι τῆς	πόλεως	Πελασγικόν (ᾤκησαν δὲ ὑπὸ τῷ
[9, 24]	ὑπὸ τῶν Ποτνιάδων ἵππων τῆς	πόλεως	πλησίον, καὶ ὁ Κιθαιρὼν δὲ
[9, 19]	ὁ Κηφισσὸς ἐκ Λιλαίας Φωκικῆς	πόλεως	τὴν ἀρχὴν λαμβάνει, καθάπερ καὶ
[9, 40]	„οὐδ´ ὅσα Θήβας Αἰγυπτίας. τῆς	δυνάμεως	δέ, ὅτι Θηβαῖοι δασμὸν ἐτέλουν
[9, 9]	ἐπώνυμον τοῦ ταφέντος ἐπ´ αὐτῷ	Σαλγανέως	ἀνδρὸς Βοιωτίου, καθηγησαμένου τοῖς Πέρσαις
[9, 39]	νικήσας Ἐπαμεινώνδας ἀρχὴν εὕρετο τῆς	καταλύσεως	αὐτῶν· οὐκέτι γὰρ ἐξ ἐκείνου
[9, 17]	τῶν ὑδάτων ἥττων ᾖ τῆς	ὑπερχύσεως	διὰ ὕψος τῶν οἰκήσεων ἢ
[9, 12]	μεσογαίᾳ, ἄποικον Ὑριέων, κτίσμα δὲ	Νυκτέως	τοῦ Ἀντιόπης πατρός. εἰσὶ δὲ
[9, 4]	κακουργήσασαν εἴτε μή, πρὸς ἀμφότερα	ὀρθῶς	ἔχειν, εἰ μὲν παρεχρηστηρίασε, κολασθείσης
[9, 17]	ἕλεσιν ἱδρῦσθαι· νῦν δὲ οὐχ	ὁμοίως	ἔχει ταῦτα, ἢ ἀνοικισθέντων ἢ
[9, 19]	καὶ διὰ Παραποταμίων καὶ Φανοτέων	ὁμοίως	Φωκικῶν πολισμάτων, εἰς Χαιρώνειαν τῆς
[9, 9]	τε καὶ ταφῆς ἀξιῶσαι τὸν	ἀναιτίως	ἀποθανόντα. ~Καὶ ἡ Γραῖα δ´
[9, 39]	δευτέρᾳ συμβολῇ τῇ περὶ Μαντίνειαν	κακῶς	ἔπραξαν. τὸ μέντοι μὴ ὑφ´
[9, 25]	μὲν οὖν Ἑλικὼν οὐ πολὺ	διεστηκὼς	τοῦ Παρνασσοῦ ἐνάμιλλός ἐστιν ἐκείνῳ
[9, 31]	αὐλητικὸν κάλαμον. ~Πλαταιαὶ δέ, ἃς	ἑνικῶς	εἶπεν ὁ ποιητής, ὑπὸ τῷ
[9, 20]	Θηβῶν καὶ Ἀνθηδόνος. Ὅμηρος δ´	ἑνικῶς	ἐκφέρει τοτὲ μὲν ἐκτείνων τὴν
[9, 25]	τῶν μὲν ἀμφοτέρως λεγομένων καὶ	ἑνικῶς	καὶ πληθυντικῶς, καθάπερ καὶ ἀρρενικῶς
[9, 25]	ἑνικῶς καὶ πληθυντικῶς, καθάπερ καὶ	ἀρρενικῶς	καὶ θηλυκῶς, τῶν δ´ ὁποτέρως.
[9, 17]	πρότερον λεγομένοις ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος	τοπικῶς,	νῦν {μη{ κέτι} λέγεσθαι ἐτύμως·
[9, 14]	ἐσχατόωσαν“ ἐκτείνοντες τὴν πρώτην συλλαβὴν	ποιητικῶς	διὰ τὸ μέτρον, ἀντὶ τοῦ
[9, 20]	καταλόγῳ „ἠδ´ Ὕλην καὶ Πετεῶνα,	ποιητικῶς,	τοτὲ δὲ συστέλλων „ὅς ῥ´
[9, 25]	ἀμφοτέρως λεγομένων καὶ ἑνικῶς καὶ	πληθυντικῶς,	καθάπερ καὶ ἀρρενικῶς καὶ θηλυκῶς,
[9, 25]	πληθυντικῶς, καθάπερ καὶ ἀρρενικῶς καὶ	θηλυκῶς,	τῶν δ´ ὁποτέρως. ἔστι δὲ
[9, 20]	ἐν Ὕλῃ ναίεσκε μέγα πλούτοιο	μεμηλώς,	λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισσίδι. οὐ γὰρ
[9, 25]	τινες ἀνέβαινον ἐπὶ τὴν Θέσπειαν	ἄλλως	οὐκ οὖσαν ἀξιοθέατον, νυνὶ δὲ
[9, 25]	μέρος τοῦ Κρισαίου κόλπου καὶ	ἁπλῶς	τοῦ Κορινθιακοῦ· στάδιοι δ´ εἰσὶ
[9, 5]	διεσφάλησαν, ὑπὲρ δὲ τῶν Ἑλλήνων	ὅμως	ἐπολέμησαν πρὸς Φωκέας τοὺς τὸ
[9, 17]	λίμνης οἰκοῦντες οὐκέτ´ ἂν προσαγορεύοιντο	ἐτύμως.	Ἕλος τε καὶ Ἑλεὼν καὶ
[9, 17]	τοπικῶς, νῦν {μη{ κέτι} λέγεσθαι	ἐτύμως·	Πλαταιὰς γὰρ ἀπὸ τῆς πλάτης
[9, 17]	τὸ τὴν αὐτὴν προσηγορίαν φυλάττουσιν,	ἐτύμως	πρότερον λεγομένοις ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος
[9, 5]	Τανάγρας καὶ Θεσπιῶν· αὗται δ´	ἱκανῶς	συμμένουσι πρὸς ἐκείνας κρινόμεναι. ~Ἑξῆς
[9, 33]	τιθείς· ὁ δ´ ἐστὶν ἄπωθεν	ἱκανῶς	τούτου τοῦ ὄρους. ~Τὸ δὲ
[9, 29]	τὸν παραρρέοντα ποταμὸν Κουάριον προσηγόρευσαν	ὁμοφώνως	τῷ ἐκεῖ. Ἀλκαῖος δὲ καλεῖ
[9, 35]	χείρω λέγοντος περὶ τῆς Ἄσκρης.	πῶς	γὰρ ἄν τις πολυστάφυλον τὴν
[9, 1]	κατὰ τὸν Κρισαῖον κόλπον, ἰσομήκης	πως	τῇ Ἀττικῇ ἢ καὶ ἐλάττων
[9, 16]	τὰ δ´ ἀνέψυκται καὶ γεωργεῖται	παντοδαπῶς	διὰ τὴν εὐκαρπίαν. ὑπάντρου δὲ
[9, 40]	Κωπαΐς, ἀνεψῦχθαι πρότερον καὶ γεωργεῖσθαι	παντοδαπῶς	ὑπὸ τοῖς Ὀρχομενίοις ὂν πλησίον
[9, 25]	ἀρρενικῶς καὶ θηλυκῶς, τῶν δ´	ὁποτέρως.	ἔστι δὲ πόλις πρὸς τῷ
[9, 25]	Θεσπιάς, πολλῶν ὀνομάτων τῶν μὲν	ἀμφοτέρως	λεγομένων καὶ ἑνικῶς καὶ πληθυντικῶς,
[9, 36]	οὕτως ὀνομάσαι. διὰ τοῦτο δ´	ἴσως	οὐδ´ ἐν τῷ καταλόγῳ μέμνηται
[9, 21]	περιληφθῆναι σαφῶς, ὅτι ὁ {ποιητὴς	ἀτάκτως	χρῆται} τοῖς ὀνόμασι τῶν τόπων
[9, 17]	λίμνῃ ποτὲ δὲ ἄπωθεν κεῖσθαι.	~Διττῶς	δὲ τοῦτο γίνεται· καὶ γὰρ
[9, 26]	ὶ ὧν εἰρήκαμεν· ὡς δ´	αὕτως	καὶ περὶ τῶν {ἄλλων „οἵ
[9, 11]	Θηβῶν εἰς Χαλκίδα· ὡς δ´	αὕτως	καὶ τὸ Ἅρμα, τῆς Ταναγραϊκῆς
[9, 3]	Θήβας ἐπανῆλθον πάλιν· ὡς δ´	αὕτως	ὑπὸ Θρᾳκῶν καὶ Πελασγῶν ἐκπεσόντες
[9, 4]	ἱερὸν Πελασγικὸν ἐξ ἀρχῆς ὑπῆρξεν)	οὕτως	ἀνελεῖν, ἁρπάσαντας τὴν ἄνθρωπον εἰς
[9, 17]	ἐν ὕψει. παρακολουθεῖ δὲ τοῖς	οὕτως	ἀνοικισθεῖσι τὸ τὴν αὐτὴν προσηγορίαν
[9, 14]	ἴη, εἰ μὴ τὴν Νῖσαν	οὕτως	εἴρηκεν· ἦν γὰρ ὁ Μεγαρικῇ.
[9, 27]	Κωπῶν, Ἁλιαρτὶς δὲ Ἁλιάρτου, καὶ	οὕτως	ἐπὶ τῶν ἄλλων, ὕστερον δ´
[9, 39]	μὴ ὑφ´ ἑτέροις εἶναι καίπερ	οὕτως	ἐπταικόσι συνέμεινε μέχρι τῆς Ῥωμαίων
[9, 36]	ὡς ἀπὸ πατρίδων τούτων ἀμφοτέρας	οὕτως	ὀνομάσαι. διὰ τοῦτο δ´ ἴσως
[9, 2]	ταῦτα, καί φησι πρὸς ἡγεμονίαν	εὐφυῶς	ἔχειν, ἀγωγῇ δὲ καὶ παιδείᾳ
[9, 21]	ν ὑπογράφουσιν ὥστε} λόγῳ περιληφθῆναι	σαφῶς,	ὅτι ὁ {ποιητὴς ἀτάκτως χρῆται}