HODOI ELEKTRONIKAI
Corpora

Strabon, Geographica, livre IX-2

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ε  =  41 formes différentes pour 266 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

>
Livre, Chap.
[9, 14]   Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς περὶ νεῶν  {ε}   ἴη, εἰ μὴ τὴν Νῖσαν
[9, 25]   σταδίους, ἣν καὶ κεκωμῴδηκεν αὐτὸς  {ἐ{   πιλαβόμενος} τοῦ πατρός, ὅτι ἐκ
[9, 7]   πεζὸς τοῦ ἵππου γεγονότος ἐκποδὼν  ἀνέλαβε   τοῖς ὤμοις αὐτόν, καὶ ἔσωσεν
[9, 21]   τόποι, καὶ θάλαττα τό  γε   ἑξῆς ὑπαγορεύει βέλτιον· διόπερ καὶ
[9, 27]   Ἀλαλκομεναὶ Τιλφούσιον Κορώνεια. καὶ τό  γε   παλαιὸν οὐκ ἦν τῆς λίμνης
[9, 36]   Ἀθηνᾶς σφόδρα τιμώμενον, καί φασί  γε   τὴν θεὸν γεγενῆσθαι ἐνθάδε, καθάπερ
[9, 2]   μάλιστα χρήσιμόν ἐστιν, ἐπεὶ πρός  γε   τοὺς βαρβάρους βία λόγου κρείττων
[9, 27]   Κωπαῒς μὲν τῶν Κωπῶν, Ἁλιαρτὶς  δὲ   Ἁλιάρτου, καὶ οὕτως ἐπὶ τῶν
[9, 16]   μὲν ἔφραξαν τῶν πόρων τοὺς  δὲ   ἀνέῳξαν, τοὺς μὲν μέχρι τῆς
[9, 40]   ἀπὸ ἔθνους τοῦ Μινυῶν· ἐντεῦθεν  δὲ   ἀποικῆσαί τινας τῶν Μινυῶν εἰς
[9, 16]   μὲν ἐπὶ τῇ λίμνῃ ποτὲ  δὲ   ἄπωθεν κεῖσθαι. ~Διττῶς δὲ τοῦτο
[9, 31]   φύοντος τὸν αὐλητικὸν κάλαμον. ~Πλαταιαὶ  δέ,   ἃς ἑνικῶς εἶπεν ποιητής,
[9, 20]   Ὕδης ἐν πίονι δήμῳ,  δὲ   Βοιωτιακή· ἐπιφέρει γοῦν τῷ „λίμνῃ
[9, 26]   Βοιωτίας σταδίους ἑκατὸν ἑξήκοντα,  δὲ   Βοιωτιακὸς ἀπ´ ἐκείνου κέκληται, πλησίον
[9, 4]   ἔφη μὴ ἔχειν εἰπεῖν, τοῖς  δὲ   Βοιωτοῖς ἀνελεῖν τὴν προφῆτιν ἀσεβήσαντας
[9, 25]   ὃν ἔγλυψε μὲν ἐκεῖνος, ἀνέθηκε  δὲ   Γλυκέρα ἑταίρα Θεσπιεῦσιν ἐκεῖθεν
[9, 14]   ιρῶνος, ἐκλέλειπται δὲ νῦν. τινὲς  δὲ   γράφουσι „Κρεῦσάν τε „ζαθέην, τὴν
[9, 35]   καταποθῆναι καὶ τὴν Μίδειαν. Ζηνόδοτος  δὲ   γράφων „οἳ δὲ πολυστάφυλον Ἄσκρην
[9, 4]   μὲν οὖν ἄνδρας ἀπογνῶναι, τὰς  δὲ   γυναῖκας καταγνῶναι, ἴσων δὲ τῶν
[9, 16]   μὲν μέχρι τῆς ἐπιφανείας τοὺς  δὲ   δι´ ὑπονόμων· συμβαίνει δὴ καὶ
[9, 11]   ἅρμα φεύγοντός φασιν ἐνταῦθα, τὸν  δὲ   διὰ τοῦ Ἀρείονος σωθῆναι. Φιλόχορος
[9, 4]   δ´ ἐπὶ τὰς ἱερείας, ταύτας  δὲ   εἶναι τὰς προφήτιδας αἳ λοιπαὶ
[9, 2]   Θηβαίους γευσαμένους αὐτῆς μόνον· αἴτιον  δὲ   εἶναι τὸ λόγων καὶ ὁμιλίας
[9, 25]   εἰς Κρέουσαν {ἐνε{ νήκοντα· ἐντεῦθεν  δὲ   ἑκατὸν εἴκοσιν ἕως τῆς ἄκρας
[9, 19]   ὀγδοήκοντα καὶ τριακοσίων σταδίων, αἱ  δὲ   ἐκρύσεις οὐδαμοῦ φαίνονται πλὴν τοῦ
[9, 25]   ἀργαλέῃ, οὐδέ ποτ´ {ἐσθλῇ}  δὲ   Ἑλικὼν συνεχής ἐστι τῇ Φωκίδι
[9, 30]   ἔχουσιν Ἀθηναῖοι δόντων Ῥωμαίων. ἔκειτο  δὲ   ἐν στενῷ χωρίῳ μεταξὺ ὑπερκειμένου
[9, 23]   ἄλλῳ ἕπεσθαι. καὶ τὸν Πενθέα  δὲ   ἐνθένδε καταγόμενον διασπασθῆναί φασιν. ἦν
[9, 27]   μὲν οὖν Κωπῶν εἴρηται· προσάρκτιος  δέ   ἐστιν ἐπὶ τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ·
[9, 32]   τὴν Καδμείαν ἀδυνατοῦντας ἀνακτίσαι· ἐπεὶ  δὲ   Καδμεία ἐκαλεῖτο Θῆβαι, ὑπὸ
[9, 11]   Ἀττικῆς ὅμορον τῇ Τανάγρᾳ. ἐντεῦθεν  δὲ   παροιμία τὴν ἀρχὴν ἔσχεν
[9, 2]   τῶν τοιούτων παιδευμάτων, ἀφ´ οὗ  δὲ   ἤρξαντο πρὸς ἡμερώτερα ἔθνη καὶ
[9, 36]   κειμένη, ἀλλ´ ἐν πεδίῳ· τὴν  δὲ   θεὸν σεβόμενοι πάντες ἀπείχοντο πάσης
[9, 25]   Πελασγοὶ καὶ ἄλλοι βάρβαροι. αἱ  δὲ   Θεσπιαὶ πρότερον μὲν ἐγνωρίζοντο διὰ
[9, 26]   καὶ ὀνόματα λέλειπται. ~{Μετ}  δὲ   Θεσπιὰς καταλέγει Γραῖαν καὶ {Μυκα{
[9, 4]   προφῆτιν ἀσεβήσαντας εὖ πράξειν· τοὺς  δὲ   θεωροὺς ὑπονοήσαντας χαριζομένην τοῖς Πελασγοῖς
[9, 26]   οὗ καὶ μετωνόμασται Φοινικίς· τῆς  δὲ   Θηβαίας καὶ τοῦτο λέγεται, {ὑπ´
[9, 28]   οἰκῆσαι πρὶν βασιλεῦσαι Θηβῶν.  δὲ   Θίσβη Θίσβαι νῦν λέγονται, οἰκεῖται
[9, 3]   δὲ ὑπὸ τῷ Ὑμηττῷ) τοὺς  δὲ   Θρᾷκας ἐπὶ τὸν Παρνασσόν. Ὕαντες
[9, 37]   ἄλλους τοὺς μὲν ἀπολέσθαι τοὺς  δὲ   καὶ ἁλῶναι. ~Λεβάδεια δ´ ἐστίν,
[9, 10]   αὐτὴ τῇ Ταναγρικῇ· καλοῦνται  δὲ   καὶ Γεφυραῖοι οἱ Ταναγραῖοι. ἐκ
[9, 25]   πρὸς ἄρκτον αὐτοῦ μερῶν· μικρὰ  δὲ   καὶ ἐκ τῶν πρὸς ἑσπέραν
[9, 12]   Νυκτέως τοῦ Ἀντιόπης πατρός. εἰσὶ  δὲ   καὶ ἐν τῇ Ἀργείᾳ Ὑσίαι
[9, 31]   τελευτησάντων ἐν τῇ μάχῃ. ἔστι  δὲ   καὶ ἐν τῇ Σικυωνίᾳ δῆμος
[9, 24]   τοῦ πρὸ τῶν Θηβῶν· ἔστι  δὲ   καὶ Δίρκη κρήνη καὶ
[9, 27]   γὰρ τοῦτο τὸ χωρίον. Πίνδαρος  δὲ   καὶ Κηφισσίδα καλεῖ ταύτην· παρατίθησι
[9, 25]   ἐπίνειον αὐτῆς Κρέουσα. τοῦτο  δὲ   καὶ κοιλότατον νομίζεται τὸ μέρος
[9, 18]   δ´ τόπος Ἀγχόη· ἔστι  δὲ   καὶ λίμνη ὁμώνυμος· ἐντεῦθεν δ´
[9, 18]   καὶ γὰρ τοῦτο δυνατόν. ~Δηλοῖ  δὲ   καὶ Κηφισσὸς τοῦτο μάλιστα
[9, 19]   λίμνην ἐξίησι· καὶ Περμησσὸς  δὲ   καὶ Ὀλμειός, ἐκ τοῦ
[9, 2]   πρὸς ἡγεμονίαν εὐφυῶς ἔχειν, ἀγωγῇ  δὲ   καὶ παιδείᾳ μὴ χρησαμένους ἐπεὶ
[9, 22]   Θηβῶν ὅσον πεντήκοντα σταδίους· ῥεῖ  δὲ   καὶ ποταμὸς δι´ αὐτῆς Σχοινοῦς.
[9, 16]   παντοδαπῶς διὰ τὴν εὐκαρπίαν. ὑπάντρου  δὲ   καὶ σηραγγώδους οὔσης κατὰ βάθους
[9, 29]   Κωραλίω ποταμῶ παρ´ ὄχθαις. ἐνταῦθα  δὲ   καὶ τὰ Παμβοιώτια συντέλουν· συγκαθίδρυται
[9, 13]   Μεσσαπίαν τὴν χώραν ἐκάλεσεν. ἐνταῦθα  δὲ   καὶ τὰ περὶ τὸν Γλαῦκον
[9, 2]   τῆς χώρας πάμπολυ διαφέρει. ~Ἔφορος  δὲ   καὶ ταύτῃ κρείττω τὴν Βοιωτίαν
[9, 27]   τὸ Τειρεσίου μνῆμα· αὐτοῦ  δὲ   καὶ τὸ τοῦ {Τιλ{ φωσσίου
[9, 4]   τοῦ πολέμου χρηστηριασομένους ἀπελθεῖν, ἀπελθεῖν  δὲ   καὶ τοὺς Βοιωτούς· τὸν μὲν
[9, 14]   Ἑλεῶνος Ἅρματος Μυκαλησσοῦ Φαρῶν. γράφουσι  δὲ   καὶ τοῦτο „Νῦσάν τε ζαθέην.
[9, 23]   ἐνθένδε καταγόμενον διασπασθῆναί φασιν. ἦν  δὲ   καὶ τῶν περὶ Ὄλυνθον πόλεων
[9, 29]   προσηγόρευσαν ὁμοφώνως τῷ ἐκεῖ. Ἀλκαῖος  δὲ   καλεῖ Κωράλιον λέγων {ὦ ´ν}
[9, 37]   κατέστη τῆς Ἑλλάδος κύριος· δείκνυται  δὲ   κἀνταῦθα ταφὴ τῶν πεσόντων ἐν
[9, 16]   λιμναίοις καὶ τοῖς ποταμίοις. ἐγχωσθέντων  δὲ   κατὰ βάθους τῶν πόρων αὔξεσθαι
[9, 29]   Σικυῶνα σταδίων ἑκατὸν ἑξήκοντα. ~Ἑξῆς  δὲ   Κορώνειαν καταλέγει καὶ Ἁλίαρτον καὶ
[9, 26]   ἠδ´ Ὕλην καὶ Πετεῶνα. Πετεὼν  δὲ   κώμη τῆς Θηβαΐδος ἐγγὺς τῆς
[9, 11]   τὸ Ἀμφιαράειον. ~Καὶ Μυκαλησσὸς  δὲ   κώμη τῆς Ταναγραϊκῆς· κεῖται δὲ
[9, 31]   ἦν Μνασάλκης ποιητής. Γλίσσαντα  δὲ   λέγει κατοικίαν ἐν τῷ Ὑπάτῳ
[9, 25]   γνώριμα δὲ τὰ ἔπη. ~Θέσπειαν  δὲ   λέγει τὰς νῦν Θεσπιάς, πολλῶν
[9, 39]   τῆς Χαιρωνείας, Κορωνείας πλησίον. ~Τὰ  δὲ   Λεῦκτρά ἐστιν, ὅπου Λακεδαιμονίους μεγάλῃ
[9, 1]   ας τῶν περὶ Κρέουσαν· τὰ  δὲ   λοιπὰ {τὴν ἀπὸ Σουνίου} μέχρι
[9, 35]   Τάρνη παρὰ τοῖς Βοιωτοῖς, ἐν  δὲ   Λυδοῖς ἐστιν, ἧς καὶ Ὅμηρος
[9, 38]   δ´ αὐτὸς χρηστηριαζόμενος· κεῖται  δὲ   μεταξὺ τοῦ Ἑλικῶνος καὶ τῆς
[9, 32]   μετασχεῖν τοῦ Τρωικοῦ πολέμου· οἱ  δὲ   μετασχεῖν μὲν οἰκεῖν δὲ ὑπὸ
[9, 20]   οὐκ ἐν τῇ Θηβαΐδι,  δὲ   μικρά, ἐκεῖθεν δι´ ὑπονόμων πληρουμένη,
[9, 28]   Θίσβη Θίσβαι νῦν λέγονται, οἰκεῖται  δὲ   μικρὸν ὑπὲρ τῆς θαλάττης ὅμορον
[9, 40]   ἀπὸ τοῦ Βοιωτιακοῦ ἔθνους. καλεῖ  δὲ   Μινύειον τὸν Ὀρχομενὸν ἀπὸ ἔθνους
[9, 25]   ἄλλως οὐκ οὖσαν ἀξιοθέατον, νυνὶ  δὲ   μόνη συνέστηκε τῶν Βοιωτιακῶν πόλεων
[9, 12]   τῇ μεσογαίᾳ, ἄποικον Ὑριέων, κτίσμα  δὲ   Νυκτέως τοῦ Ἀντιόπης πατρός. εἰσὶ
[9, 30]   ἐν τῇ Μεσσηνιακῇ Κορωναεῖς. ~Ἁλίαρτος  δὲ   νῦν οὐκέτι ἐστὶ κατασκαφεῖσα ἐν
[9, 14]   χωρος τοῦ Κιθα} ιρῶνος, ἐκλέλειπται  δὲ   νῦν. τινὲς δὲ γράφουσι „Κρεῦσάν
[9, 24]   τῶν Θηβῶν τελευτᾷ· παρ´ αὐτὸν  δὲ   Ἀσωπὸς ῥεῖ, τὴν ὑπώρειαν
[9, 39]   τὴν τῆς πολιτείας ἀρετήν. δείκνυται  δὲ   τόπος οὗτος κατὰ τὴν
[9, 20]   „λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισσίδι“ τὸ „πὰρ  δὲ   οἱ ἄλλοι ναῖον Βοιωτοί.
[9, 40]   ὅσα Θήβας Αἰγυπτίας. τῆς δυνάμεως  δέ,   ὅτι Θηβαῖοι δασμὸν ἐτέλουν τοῖς
[9, 2]   Προποντίδα καὶ τὸν Ἑλλήσποντον. προστίθησι  δὲ   ὅτι καὶ τὴν Εὔβοιαν τρόπον
[9, 35]   ποιητοῦ λέγεσθαι πιστεύσειεν; οὐκ εὖ  δὲ   οὐδὲ οἱ Τάρνην ἀντὶ τῆς
[9, 24]   πόλεως πλησίον, καὶ Κιθαιρὼν  δὲ   οὐκ ἄπωθεν τῶν Θηβῶν τελευτᾷ·
[9, 17]   ἐπὶ τοῖς ἕλεσιν ἱδρῦσθαι· νῦν  δὲ   οὐχ ὁμοίως ἔχει ταῦτα,
[9, 11]   δὲ κώμη τῆς Ταναγραϊκῆς· κεῖται  δὲ   παρ´ ὁδὸν {τὴν ἐκ} Θηβῶν
[9, 21]   ὑπόθεσι} ν ἡμῖν, ὑπ´ ἐκείνου  δὲ   παραλειφθέν. ἄρχεται {δ´ ἀπὸ τῆς
[9, 16]   δὲ περὶ τὴν Θηβαίαν. ~Τῶν  δὲ   πεδίων τούτων τὰ μὲν λιμνάζει,
[9, 16]   τόπους ποτὲ μὲν πλεῖσθαι ποτὲ  δὲ   πεζεύεσθαι, καὶ τὰς αὐτὰς πόλεις
[9, 4]   παροιμίαν εἰρῆσθαι „Θρᾳκία παρεύρεσις. τοὺς  δὲ   Πελασγοὺς μένοντος ἔτι τοῦ πολέμου
[9, 20]   χάσματος καὶ τῶν ἑλῶν. ~{Τῶν  δὲ   περι} κειμένων λιμνῶν ἐστιν
[9, 15]   ἐπιστρέφων εἰς τὰ πεδία, παυόμενος  δὲ   περὶ τὴν Θηβαίαν. ~Τῶν δὲ
[9, 4]   τὸ προσταχθὲν αὐτῶν πραξάντων. τοὺς  δὲ   περὶ τὸ ἱερὸν τὸ μὲν
[9, 5]   δυσὶ μάχαις κρατήσαντας Λακεδαιμονίους. Ἐπαμεινώνδα  δὲ   πεσόντος ἐν τῇ μάχῃ ταύτης
[9, 25]   ταῖς αὐταῖς θεαῖς ἀνέδειξαν· ἐκαλοῦντο  δὲ   Πίερες· ἐκλιπόντων δ´ ἐκείνων Μακεδόνες
[9, 33]   ἱερὸν καὶ αὐτὸ ψιλόν. οἱ  δὲ   ποιηταὶ κοσμοῦσιν, ἄλση καλοῦντες τὰ
[9, 28]   φωσσίου Ἀπόλλω} νος ἱερόν. ~Ὁ  δὲ   ποιητὴς ἐφεξῆς ταῖς Κώπαις Εὔτρησιν
[9, 5]   τύπον σώζουσι· καὶ {αἱ} ἄλλαι  δὲ   πόλεις ἀνάλογον πλὴν Τανάγρας καὶ
[9, 25]   θηλυκῶς, τῶν δ´ ὁποτέρως. ἔστι  δὲ   πόλις πρὸς τῷ Ἑλικῶνι νοτιωτέρα
[9, 35]   Μίδειαν. Ζηνόδοτος δὲ γράφων „οἳ  δὲ   πολυστάφυλον Ἄσκρην ἔχον, οὐκ ἔοικεν
[9, 13]   ὄρους ὑψηλοῦ τὸ ἱερόν, ἦν  δέ   ποτε καὶ πόλις· ἐγγὺς δὲ
[9, 2]   τῆς κατὰ πόλεμον ἀρετῆς. ἔδει  δὲ   προσθεῖναι διότι τοῦτο πρὸς Ἕλληνας
[9, 19]   Ἁλιάρτου {πλη{ σίον· καὶ ἄλλα}  δὲ   ῥεύματα εἰς αὐτὴν ἐμβάλλει. ἔστι
[9, 19]   πηγῇς ἔπι Κηφισσοῖο· δι´ Ἐλατείας  δὲ   ῥυεὶς μεγίστης τῶν ἐν Φωκεῦσι
[9, 13]   ἀπὸ τῶν ἑλῶν ὠνομασμένη. ~Μετὰ  δὲ   Σαλγανέα Ἀνθηδὼν πόλις λιμένα ἔχουσα,
[9, 24]   δι´ ἧς ῥεῖ. ~Ὁ Ἐτεωνὸς  δὲ   Σκάρφη μετωνομάσθη, καὶ αὕτη δὲ
[9, 20]   Ὕλην καὶ Πετεῶνα, ποιητικῶς, τοτὲ  δὲ   συστέλλων „ὅς ῥ´ ἐν Ὕλῃ
[9, 24]   τις ἠνεμόεις ὀλίγος λόφος. γνώριμα  δὲ   τὰ ἔπη. ~Θέσπειαν δὲ λέγει
[9, 3]   ἀρχὴν τοῖς ἐκγόνοις ἀπέλιπεν. ἐκεῖνοι  δὲ   τὰς Θήβας τῇ Καδμείᾳ προσέκτισαν,
[9, 32]   πολείδιόν τι Ὑποθήβας καλούμενον, οἱ  δὲ   τὰς Ποτνίας· τὰς γὰρ Θήβας
[9, 12]   κεῖται δ´ ἐγγὺς Αὐλίδος. ἔνιοι  δὲ   τὰς Ὑσιὰς Ὑρίην λέγεσθαί φασι,
[9, 5]   λάθρᾳ τριποδηφορεῖν εἰς Δωδώνην. ~Μετὰ  δὲ   ταῦτα τὴν Αἰολικὴν ἀποικίαν συνέπραξαν
[9, 18]   ἐπῆρξε καλουμένης τότε Ὠγυγίας, ἀφανισθῆναι  δὲ   ταύτας ἐπικλυσθείσας ὕστερον. γενέσθαι δέ
[9, 29]   καὶ τὰ Παμβοιώτια συντέλουν· συγκαθίδρυται  δὲ   τῇ Ἀθηνᾷ Ἅιδης κατά
[9, 13]   {Αἰγῶν} καὶ αἱ Ὀρόβιαι. ἐν  δὲ   τῇ Ἀνθηδονίᾳ Μεσσάπιον ὄρος ἐστὶν
[9, 3]   Ἀσίαν οἱ Ὀρέστου παῖδες. προσθέντες  δὲ   τῇ Βοιωτίᾳ τὴν Ὀρχομενίαν (οὐ
[9, 25]   ἣν καὶ Κρεουσίδα καλοῦσιν. ἐν  δὲ   τῇ Θεσπιέων ἐστὶ καὶ
[9, 24]   καὶ παρὰ Τάναγραν ἐκδίδωσιν) ἐν  δὲ   τῇ Θηβαίων εἰσὶ καὶ αἱ
[9, 10]   Σιγηλοῦ, ἐπειδὴ σιγῶσι παριόντες· τινὲς  δὲ   τῇ Τανάγρᾳ τὴν αὐτήν φασιν·
[9, 7]   λειφθέντες Ἀθηναῖοι προτροπάδην ἔφυγον· ἐν  δὲ   τῇ φυγῇ πεσόντα ἀφ´ ἵππου
[9, 1]   ὧν εἴπομεν πρότερον. {ἐλέγομ} εν  δὲ   τὴν ἀπὸ Σουνίου παραλίαν μέχρι
[9, 2]   καὶ τὰς νήσους θάλατταν τῇ  δὲ   τὴν κατὰ Μακεδόνας καὶ τὴν
[9, 13]   ὁμώνυμοι τοῖς Ἀττικοῖς δήμοις. κατὰ  δὲ   τὴν παραλίαν ταύτην κεῖσθαί φασιν
[9, 6]   συμμένουσι πρὸς ἐκείνας κρινόμεναι. ~Ἑξῆς  δὲ   τὴν περιήγησιν τῆς χώρας ποιητέον
[9, 34]   ἱκανῶς τούτου τοῦ ὄρους. ~Τὸ  δὲ   Τηνερικὸν πεδίον ἀπὸ Τηνέρου προσηγόρευται
[9, 26]   τοῦτο λέγεται, {ὑπ´ ἐνί} ων  δὲ   τῆς Ἁλιαρτίας καὶ Μεδεὼν καὶ
[9, 31]   οἱ μὲν {τῆς Ἀττικῆς, οἱ  δὲ}   τῆς Βοιωτίας φασίν. εἴρηται δ´
[9, 15]   ἄρκτου δὲ τοῖς Φωκικοῖς· ἀπὸ  δὲ   τῆς ἑσπέρας Κιθαιρὼν λοξὸς
[9, 12]   τῆς Ταναγραίας νῦν ἐστί, πρότερον  δὲ   τῆς Θηβαΐδος· ὅπου Ὑριεὺς
[9, 10]   Γεφυραῖοι οἱ Ταναγραῖοι. ἐκ Κνωπίας  δὲ   τῆς Θηβαϊκῆς {μεθιδρύ{ θη κατὰ
[9, 29]   καὶ τὸν Ὀρχομενὸν ἔσχον· κρατήσαντες  δὲ   τῆς Κορωνείας ἐν τῷ πρὸ
[9, 8]   δ´ εἰς αὐτοὺς σῦριγξ. περὶ  δὲ   τῆς παλιρροίας τοῦ Εὐρίπου τοσοῦτον
[9, 24]   δὲ Σκάρφη μετωνομάσθη, καὶ αὕτη  δὲ   τῆς Παρασωπίας. γὰρ Ἀσωπὸς
[9, 12]   δεξιᾷ κεῖται· καὶ Ὑρία  δὲ   τῆς Ταναγραίας νῦν ἐστί, πρότερον
[9, 14]   δὲ „Φαράς τε ζαθέας. ἔστι  δὲ   τῆς τετρακωμίας τῆς περὶ Τάναγραν,
[9, 3]   Θρᾷκας ἐπὶ τὸν Παρνασσόν. Ὕαντες  δὲ   τῆς Φωκίδος Ὕαν πόλιν ᾤκισαν.
[9, 39]   Ῥωμαίων ἐπικρατείας· καὶ παρὰ τούτοις  δὲ   τιμώμενοι διατελοῦσι διὰ τὴν τῆς
[9, 14]   συστέλλοντι τὴν πρώτην συλλαβήν. οἴονται  δέ   τινες δεῖν γράφειν „Ἶσόν τε
[9, 6]   διάπλουν ἔχουσα ἑξήκοντα σταδίων. μετὰ  δὲ   τὸ Δελφίνιον Ὠρωπὸς ἐν
[9, 40]   τοὺς Ἀργοναύτας Μινύας λεχθῆναι. φαίνεται  δὲ   τὸ παλαιὸν καὶ πλουσία τις
[9, 2]   λόγου κρείττων ἐστί. καὶ Ῥωμαῖοι  δὲ   τὸ παλαιὸν μὲν ἀγριωτέροις ἔθνεσι
[9, 34]   „ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν ὁμοκλέα. ὑπέρκειται  δὲ   τὸ Πτῷον τοῦ Τηνερικοῦ πεδίου
[9, 40]   τὰς θεὰς ἐτίμησε ταύτας. λέγουσι  δὲ   τὸ χωρίον, ὅπερ λίμνη
[9, 17]   τῶν ἐν ὕψει. παρακολουθεῖ  δὲ   τοῖς οὕτως ἀνοικισθεῖσι τὸ τὴν
[9, 15]   μὲν πρὸς νότου, πρὸς ἄρκτου  δὲ   τοῖς Φωκικοῖς· ἀπὸ δὲ τῆς
[9, 9]   τυφλὸν τῆς θαλάττης στενωπόν· αἰσθόμενον  δὲ   τὸν βάρβαρον τὴν περὶ αὐτὸν
[9, 11]   ἐπὶ τὸν ὁμώνυμον τόπον· οἱ  δὲ   τοῦ Ἀδράστου συντριβῆναι τὸ ἅρμα
[9, 11]   Πυθίου καὶ τοῦ Ὀλυμπίου. περὶ  δὲ   τοῦ Ἅρματος τοῦ Βοιωτιακοῦ οἱ
[9, 41]   καὶ μάλιστα τὸ εὐχείμερον. διέχει  δὲ   τοῦ Ὀρχομενοῦ στάδια εἴκοσι· μεταξὺ
[9, 42]   τῶν ἐν τῇ Φωκίδι. ἱστοροῦσι  δὲ   τοὺς ἐν τῷ Πόντῳ καλουμένους
[9, 37]   ἐν τῇ μάχῃ δημοσία· περὶ  δὲ   τοὺς τόπους τοὺς αὐτοὺς καὶ
[9, 17]   ποτὲ δὲ ἄπωθεν κεῖσθαι. ~Διττῶς  δὲ   τοῦτο γίνεται· καὶ γὰρ μενουσῶν
[9, 34]   αὐτὸ κεῖται ἐν ὕψει. φασὶ  δὲ   τοῦτο καλεῖσθαι Ἄρνην ὑπὸ τοῦ
[9, 6]   Ὠρωπὸς ἐν εἴκοσι σταδίοις· κατὰ  δὲ   τοῦτόν ἐστιν νῦν Ἐρέτρια,
[9, 3]   τῆς τῶν Ἐπιγόνων στρατείας. κατὰ  δὲ   τούτους ὀλίγον χρόνον ἐκλιπόντες τὰς
[9, 4]   γενομένων τὰς ἀπολυούσας νικῆσαι· ἐκ  δὲ   τούτων Βοιωτοῖς μόνοις ἄνδρας προθεσπίζειν
[9, 12]   παρὰ τῶν Ἀργείων ὑπάρξαι. ~Ἔστι  δὲ   τῷ ἐκ Θηβῶν εἰς Ἄργος
[9, 25]   ἄκρας ἣν {Ὀλμιὰς} καλοῦσιν· ἐν  δὲ   τῷ κοιλοτάτῳ τοῦ κόλπου τοῦ
[9, 25]   τῷ Ἑλικῶνι νοτιωτέρα αὐτοῦ, ἐπικειμένη  δὲ   τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ αὐτὴ
[9, 13]   δέ ποτε καὶ πόλις· ἐγγὺς  δὲ   τῶν {Αἰγῶν} καὶ αἱ Ὀρόβιαι.
[9, 13]   Αἰγὰς ἑκατὸν εἴκοσι στάδιοι, ἀπὸ  δὲ   τῶν ἄλλων τόπων πολὺ ἐλάττους·
[9, 16]   πόλεις καταπίνεσθαι καὶ χώρας, ἀνοιχθέντων  δὲ   τῶν αὐτῶν ἄλλων ἀνακαλύπτεσθαι,
[9, 40]   ὑφ´ Ἡρακλέους καταλυθῆναί φασιν. Ἐτεοκλῆς  δέ,   τῶν βασιλευσάντων ἐν Ὀρχομενῷ τις,
[9, 5]   μὲν τῆς ἐλπίδος διεσφάλησαν, ὑπὲρ  δὲ   τῶν Ἑλλήνων ὅμως ἐπολέμησαν πρὸς
[9, 2]   Σικελίας καὶ Λιβύης δεχομένη, ἐπὶ  δὲ   τῶν πρὸς Εὔβοιαν μερῶν ἐφ´
[9, 42]   Ὀρχομενόν φασιν ἐπὶ πεδίῳ, ἐπιπολαζόντων  δὲ   τῶν ὑδάτων ἀνοικισθῆναι πρὸς τὸ
[9, 4]   τὰς δὲ γυναῖκας καταγνῶναι, ἴσων  δὲ   τῶν ψήφων γενομένων τὰς ἀπολυούσας
[9, 32]   οἱ δὲ μετασχεῖν μὲν οἰκεῖν  δὲ   ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ τότε ἐν
[9, 3]   τι τῆς πόλεως Πελασγικόν (ᾤκησαν  δὲ   ὑπὸ τῷ Ὑμηττῷ) τοὺς δὲ
[9, 14]   τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ ἱδρυμένον· ἄλλοι  δὲ   „Φαράς τε ζαθέας. ἔστι δὲ
[9, 35]   ποιητοῦ, ὁμώνυμον τῇ Θετταλικῇ. ~Οἱ  δέ   φασι καὶ τὴν Ἄρνην ὑπὸ
[9, 18]   δὲ ταύτας ἐπικλυσθείσας ὕστερον. γενέσθαι  δέ   φασιν καὶ κατὰ Ὀρχομενὸν χάσμα,
[9, 5]   ὥστε καὶ Βοιωτικὴν προσαγορευθῆναι. ὕστερον  δὲ   χρόνοις πολλοῖς Περσικὸς πόλεμος
[9, 36]   φασί γε τὴν θεὸν γεγενῆσθαι  ἐνθάδε,   καθάπερ καὶ τὴν Ἥραν ἐν
[9, 2]   καὶ παιδείᾳ μὴ χρησαμένους ἐπεὶ  μηδὲ   τοὺς ἀεὶ προϊσταμένους αὐτῆς, εἰ
[9, 27]   αἱ δ´ ἄλλαι κύκλῳ εἰσὶν  αἵδε,   Ἀκραιφίαι Φοινικὶς Ὀγχηστὸς Ἁλίαρτος Ὠκαλέα
[9, 28]   „Θί„ σβην. πλοῦς δ´ ἐστὶν  ἐνθένδε   εἰς Σικυῶνα σταδίων ἑκατὸν ἑξήκοντα.
[9, 23]   ἕπεσθαι. καὶ τὸν Πενθέα δὲ  ἐνθένδε   καταγόμενον διασπασθῆναί φασιν. ἦν δὲ
[9, 35]   Τάρνην ἀντὶ τῆς Ἄρνης γράφοντες·  οὐδὲ   γὰρ μία δείκνυται Τάρνη παρὰ
[9, 5]   ἐνδεέστερον ἀεὶ μέχρι εἰς ἡμᾶς  οὐδὲ   κώμης ἀξιολόγου τύπον σώζουσι· καὶ
[9, 35]   λέγεσθαι πιστεύσειεν; οὐκ εὖ δὲ  οὐδὲ   οἱ Τάρνην ἀντὶ τῆς Ἄρνης
[9, 25]   Ἄσκρῃ χεῖμα κακῇ, θέρει ἀργαλέῃ,  οὐδέ   ποτ´ {ἐσθλῇ} δὲ Ἑλικὼν
[9, 20]   πλησίον κώμης ἣν καλοῦσιν Ὕλας,  οὐδὲ   Ὕδην, ὡς ἔνιοι γράφουσιν „ὅς
[9, 34]   ποτε τὸν τρικάρανον Πτωίου κευθμῶνα  κατέσχεθε·   καὶ τὸν Τήνερον καλεῖ „ναοπόλον
[9, 25]   τοῦ κόλπου τοῦ {Κρισαίου συμ}  βέβηκε   τὰς Πηγὰς κεῖσθαι καὶ τὴν
[9, 25]   Πραξιτέλους, ὃν ἔγλυψε μὲν ἐκεῖνος,  ἀνέθηκε   δὲ Γλυκέρα ἑταίρα Θεσπιεῦσιν
[9, 25]   οὖσαν ἀξιοθέατον, νυνὶ δὲ μόνη  συνέστηκε   τῶν Βοιωτιακῶν πόλεων καὶ Τάναγρα·
[9, 20]   Ὅμηρος „ὅς ῥ´ ἐν Ὕλῃ  ναίεσκε   μέγα πλούτοιο μεμηλώς, λίμνῃ κεκλιμένος
[9, 20]   συστέλλων „ὅς ῥ´ ἐν Ὕλῃ  ναίεσκε“   „σκυτοτόμων ὄχ´ ἄριστος Ὕλῃ „ἔνι
[9, 29]   λέγων {ὦ ´ν} ασς´ Ἀθανάα  {πολε{   μηδόκος} ποι Κορωνίας ἐπὶ
[9, 25]   μυχοῦ τοῦ λιμένος εἰς Κρέουσαν  {ἐνε{   νήκοντα· ἐντεῦθεν δὲ ἑκατὸν εἴκοσιν
[9, 39]   ἑτέροις εἶναι καίπερ οὕτως ἐπταικόσι  συνέμεινε   μέχρι τῆς Ῥωμαίων ἐπικρατείας· καὶ
[9, 2]   τὸν χρόνον συμμεῖναι, καθάπερ Ἐπαμεινώνδας  ἔδειξε·   τελευτήσαντος γὰρ ἐκείνου τὴν ἡγεμονίαν
[9, 18]   οἰκίσαι} Κέκροπα, ἡνίκα τῆς Βοιωτίας  ἐπῆρξε   καλουμένης τότε Ὠγυγίας, ἀφανισθῆναι δὲ
[9, 18]   καὶ τοῦ κινδύνου τοῖς παροικοῦσιν  ὑπῆρξε,   πλὴν τῶν ἤδη καταποθεισῶν πόλεων.
[9, 25]   Πηγὰς κεῖσθαι καὶ τὴν Οἰνόην,  {πε{   ρὶ ὧν εἰ} ρήκαμεν.
[9, 4]   ἀμφότερα ὀρθῶς ἔχειν, εἰ μὲν  παρεχρηστηρίασε,   κολασθείσης αὐτῆς, εἰ δ´ οὐδὲν
[9, 4]   κολασθείσης αὐτῆς, εἰ δ´ οὐδὲν  ἐκακούργησε,   τὸ προσταχθὲν αὐτῶν πραξάντων. τοὺς
[9, 40]   εἴτε καὶ ἀμφότερα, τὰς θεὰς  ἐτίμησε   ταύτας. λέγουσι δὲ τὸ χωρίον,
[9, 36]   Ἐπιγόνων στρατείαν ἐκλιπόντες τὴν πόλιν  ἐκεῖσε   λέγονται καταφεύγειν καὶ εἰς τὸ
[9, 42]   εἶναι τῶν μετὰ Ἰαλμένου πλανηθέντων  ἐκεῖσε   μετὰ τὴν τῆς Τροίας ἅλωσιν.
[9, 3]   Κάδμου, ὃς τήν τε Καδμείαν  ἐτείχισε   καὶ τὴν ἀρχὴν τοῖς ἐκγόνοις
[9, 35]   μὲν περικειμένων τῇ λίμνῃ αἵ  τε   Ἀλαλκομεναὶ καὶ τὸ Τιλφώσσιον, τῶν
[9, 4]   γεγονυίας· διακρουσαμένων {δ´} αὐτοὺς αἰτιωμένων  τε   ἅμα ὅτι τὰς σπονδὰς παρέβαινον,
[9, 21]   τοῖς ὀνόμασι τῶν τόπων τῶν  τε   {ἀξ{ ιολόγων καὶ τῶν μή·
[9, 31]   στεφανίτην ἀπέδειξαν, Ἐλευθέρια προσαγορεύσαντες· ταφή  τε   δείκνυται δημοσία τῶν τελευτησάντων ἐν
[9, 31]   Ἑλλήνων δυνάμεις ἄρδην ἠφάνισαν· ἱδρύσαντό  τε   ἐλευθερίου Διὸς ἱερὸν καὶ ἀγῶνα
[9, 14]   κόλπῳ ἱδρυμένον· ἄλλοι δὲ „Φαράς  τε   ζαθέας. ἔστι δὲ τῆς τετρακωμίας
[9, 14]   δέ τινες δεῖν γράφειν „Ἶσόν  τε   ζαθέην Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν“ ἐκτείνοντες
[9, 14]   τὸ μέτρον, ἀντὶ τοῦ „Νῖσάν  τε   ζαθέην. γὰρ Νῖσα οὐδαμοῦ
[9, 14]   γράφουσι δὲ καὶ τοῦτο „Νῦσάν  τε   ζαθέην. κώμη δ´ ἐστὶ τοῦ
[9, 14]   νῦν. τινὲς δὲ γράφουσι „Κρεῦσάν  τε   „ζαθέην, τὴν νῦν Κρέουσαν δεχόμενοι,
[9, 28]   οὗ φησιν ποιητὴς „πολυτρήρωνά  τε   „Θί„ σβην. πλοῦς δ´ ἐστὶν
[9, 27]   φησι „Κώπας Εὔτρησίν τε πολυτρήρωνά  τε   „Θίσβην. περὶ μὲν οὖν Κωπῶν
[9, 1]   ίας, τὸ δ´ ἑσπέριον τόν  τε   Ἰσθμὸν καὶ τὴν {Ἀλκυονίδα θάλ}
[9, 3]   οἱ μετὰ Κάδμου, ὃς τήν  τε   Καδμείαν ἐτείχισε καὶ τὴν ἀρχὴν
[9, 37]   Ἀμύντου μάχῃ μεγάλῃ νικήσας Ἀθηναίους  τε   καὶ Βοιωτοὺς καὶ Κορινθίους κατέστη
[9, 17]   οὐκέτ´ ἂν προσαγορεύοιντο ἐτύμως. Ἕλος  τε   καὶ Ἑλεὼν καὶ Εἱλέσιον ἐκλήθη
[9, 33]   λεγόμενον {δι} νηθεὶς ἐπῄει γᾶν  τε   καὶ θάλασσαν, καὶ σκοπιαῖσιν {μεγάλαι}
[9, 9]   τὴν περὶ αὐτὸν ἀπάτην μεταγνῶναί  τε   καὶ ταφῆς ἀξιῶσαι τὸν ἀναιτίως
[9, 19]   καθάπερ καὶ Ὅμηρός φησιν „οἵ  τε   Λίλαιαν ἔχον πηγῇς ἔπι Κηφισσοῖο·
[9, 16]   ῥείθρων τοῖς δ´ ἐπιπολῆς, τοῖς  τε   λιμναίοις καὶ τοῖς ποταμίοις. ἐγχωσθέντων
[9, 34]   Ἀκραιφίῳ· Θηβαίων δ´ ἦν τό  τε   μαντεῖον καὶ τὸ ὄρος· τὸ
[9, 13]   πολίχναι δύο τῶν Βοιωτῶν, Λάρυμνά  τε,   παρ´ ἣν Κηφισσὸς ἐκδίδωσι,
[9, 18]   καταποθῆναι τὰς Κώπας, {ἃς}  τε   ποιητὴς ὀνομάζει, καὶ ἀπ´ αὐτῶν
[9, 27]   Ὠκαλέα. ~Εἶτά φησι „Κώπας Εὔτρησίν  τε   πολυτρήρωνά τε „Θίσβην. περὶ μὲν
[9, 24]   ἐν τῇ Πλαταιέων φασὶ τόν  τε   Σκῶλον καὶ τὸν Ἐτεωνὸν καὶ
[9, 5]   τὸ κοινόν. κακωθέντες δ´ ὑπό  τε   τούτου τοῦ πολέμου καὶ τῶν
[9, 20]   περι} κειμένων λιμνῶν ἐστιν  τε   Τρεφία καὶ {Κ{ ηφισσίς,
[9, 25]   χώρᾳ. ἐνταῦθα δ´ ἐστὶ τό  τε   τῶν Μουσῶν ἱερὸν καὶ
[9, 25]   Παρνασσοῦ ἐνάμιλλός ἐστιν ἐκείνῳ κατά  τε   ὕψος καὶ περίμετρον· ἄμφω γὰρ
[9, 40]   εἴτ´ ἐν τῷ διδόναι κατορθῶν  εἴτε   καὶ ἀμφότερα, τὰς θεὰς ἐτίμησε
[9, 4]   ἄνθρωπον εἰς πυρὰν ἐμβαλεῖν ἐνθυμηθέντας,  εἴτε   κακουργήσασαν εἴτε μή, πρὸς ἀμφότερα
[9, 4]   πυρὰν ἐμβαλεῖν ἐνθυμηθέντας, εἴτε κακουργήσασαν  εἴτε   μή, πρὸς ἀμφότερα ὀρθῶς ἔχειν,
[9, 18]   κάλαμον. ἀλλ´ οὗτος ἠφάνισται τελέως,  εἴτε   τοῦ χάσματος διαχέοντος αὐτὸν εἰς
[9, 18]   διαχέοντος αὐτὸν εἰς ἀδήλους πόρους,  εἴτε   τῶν περὶ Ἁλίαρτον ἑλῶν καὶ
[9, 29]   οἱ Βοιωτοὶ μετὰ τὰ Τρωικά,  ὅτε   περ καὶ τὸν Ὀρχομενὸν ἔσχον·
[9, 16]   ποτὲ μὲν ἐπὶ τῇ λίμνῃ  ποτὲ   δὲ ἄπωθεν κεῖσθαι. ~Διττῶς δὲ
[9, 16]   αὐτοὺς τόπους ποτὲ μὲν πλεῖσθαι  ποτὲ   δὲ πεζεύεσθαι, καὶ τὰς αὐτὰς
[9, 25]   ὅτι τὴν Βοιωτίαν ταύτην ἐπῴκησάν  ποτε   Θρᾷκες βιασάμενοι τοὺς Βοιωτοὺς καὶ
[9, 13]   ὑψηλοῦ τὸ ἱερόν, ἦν δέ  ποτε   καὶ πόλις· ἐγγὺς δὲ τῶν
[9, 2]   προϊσταμένους αὐτῆς, εἰ καί {τί}  ποτε   κατώρθωσαν, ἐπὶ μικρὸν τὸν χρόνον
[9, 16]   πεζεύεσθαι, καὶ τὰς αὐτὰς πόλεις  ποτὲ   μὲν ἐπὶ τῇ λίμνῃ ποτὲ
[9, 16]   ἀνακαλύπτεσθαι, καὶ τοὺς αὐτοὺς τόπους  ποτὲ   μὲν πλεῖσθαι ποτὲ δὲ πεζεύεσθαι,
[9, 34]   τρικόρυφον αὐτὸς ποιητής „καί  ποτε   τὸν τρικάρανον Πτωίου κευθμῶνα κατέσχεθε·
[9, 20]   „ἠδ´ Ὕλην καὶ Πετεῶνα, ποιητικῶς,  τοτὲ   δὲ συστέλλων „ὅς ῥ´ ἐν
[9, 32]   οἰκεῖν δὲ ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ  τότε   ἐν τοῖς ἐπιπέδοις χωρίοις μετὰ
[9, 32]   Καδμείᾳ οἰκοῦντας τὸν ποιητὴν τοὺς  τότε   Θηβαίους. ~Ὀγχηστὸς δ´ ἐστίν, ὅπου
[9, 20]   Ἀνθηδόνος. Ὅμηρος δ´ ἑνικῶς ἐκφέρει  τοτὲ   μὲν ἐκτείνων τὴν πρώτην συλλαβήν,
[9, 18]   Κηφισσὸς ἐκδίδωσιν ἐπὶ τὴν θάλατταν.  τότε   μὲν οὖν παυσαμένης τῆς πλημμυρίδος,
[9, 11]   ὡς ἐπὶ τὸ Ἅρμα καὶ  τότε   πεμπόντων τὴν θυσίαν εἰς Δελφοὺς
[9, 18]   ἡνίκα τῆς Βοιωτίας ἐπῆρξε καλουμένης  τότε   Ὠγυγίας, ἀφανισθῆναι δὲ ταύτας ἐπικλυσθείσας
[9, 5]   Πενθίλον, πλείστους ἐξ ἑαυτῶν συμπέμψαντες,  ὥστε   καὶ Βοιωτικὴν προσαγορευθῆναι. ὕστερον δὲ
[9, 3]   μετὰ Ἀρναίων ἐπὶ πολὺν χρόνον,  ὥστε   καὶ Βοιωτοὺς κληθῆναι πάντας. εἶτ´
[9, 36]   σεβόμενοι πάντες ἀπείχοντο πάσης βίας,  ὥστε   καὶ Θηβαῖοι κατὰ τὴν τῶν
[9, 16]   συμβαίνει μέχρι τῶν οἰκουμένων τόπων  ὥστε   καὶ πόλεις καταπίνεσθαι καὶ χώρας,
[9, 5]   ἀνέλαβον σφᾶς πάλιν ἐπὶ τοσοῦτον  ὥστε   καὶ τῆς τῶν Ἑλλήνων ἀρχῆς
[9, 18]   λίμνην πληρῶν. αὐξομένης γὰρ αὐτῆς  ὥστε   κινδυνεύειν καταποθῆναι τὰς Κώπας, {ἃς}
[9, 21]   τῶν ἐφεξῆς {τόπω{ ν ὑπογράφουσιν  ὥστε}   λόγῳ περιληφθῆναι σαφῶς, ὅτι
[9, 36]   ἀπόρθητος ἀεὶ διετέλεσεν πόλις,  οὔτε   μεγάλη οὖσα οὔτ´ ἐν εὐερκεῖ
[9, 18]   αὐτῶν λίμνη τὴν ἐπωνυμίαν  εἴληφε,   χάσμα γενηθὲν πρὸς τῇ λίμνῃ
[9, 33]   ὥσπερ τὸ τοῦ ποταμοῦ ὄνομα  παρέτρεψε   τοῦ Κουαρίου, οὕτω καὶ τοῦ
[9, 25]   τὸν Ἔρωτα τὸν Πραξιτέλους, ὃν  ἔγλυψε   μὲν ἐκεῖνος, ἀνέθηκε δὲ Γλυκέρα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/05/2008