Livre, Chap.
[22, 19]	προσδεξάμενος ἐνέβαλεν εἰς τὴν τῶν	Σαγαλασσέων	γῆν καὶ πολὺ πλῆθος ἐξελασάμενος
[22, 20]	ὕπατος Ῥωμαίων διερχόμενος ἐγεφύρωσε τὸν	Σαγγάριον	ποταμόν, τελέως κοῖλον ὄντα καὶ
[22, 21]	Πολύβιός φησι διὰ λόγων ἐν	Σάρδεσι	γενόμενος θαυμάσαι τό τε φρόνημα
[22, 11]	τὸ μὲν πρῶτον ἐμάχοντο ταῖς	σαρίσαις	ὑπὸ γῆν· ἐπεὶ δ' οὐδὲν
[22, 11]	μέρους, δι' ὧν διωθοῦντες τὰς	σαρίσας	οὐκ ἐάσουσι προσιέναι τῷ πίθῳ
[22, 26]	ἐπὶ τάδε τοῦ Καλυκάδνου καὶ	Σαρπηδονίου	ἀκρωτηρίου, εἰ μὴ φόρους ἢ
[22, 6]	τούτοις πεφυκότων ἀνδρῶν ἐστιν. Τοιγαροῦν	σεμνότατον	τῶν ὑμετέρων ἔργων ἡ τῶν
[22, 10]	μὲν κριοῖς διὰ κεραιῶν ἐνιέντες	σηκώματα	μολιβδᾶ καὶ λίθους καὶ στύπη
[22, 9]	Ῥώμην ἀποσταλέντες πρέσβεις, παρατηρηθέντες ὑπὸ	Σιβύρτου	τοῦ Πετραίου περὶ τὴν Κεφαλληνίαν,
[22, 10]	στύπη δρύινα· τοῖς δὲ δρεπάνοις	σιδηρᾶς	περιτιθέντες ἀγκύρας καὶ κατασπῶντες ταῦτ'
[22, 11]	τὸν πυθμένα καὶ διώσαντας αὐλίσκον	σιδηροῦν	ἴσον τῷ τεύχει πλῆσαι τὸν
[22, 11]	τὸ τοῦ πίθου περιστόμιον· κἄπειτα	σιδηροῦν	πῶμα τρημάτων πλῆρες τῷ στόματι
[22, 11]	προσαρμόσαντας πρὸς τὸν αὐλὸν τὸν	σιδηροῦν	φυσᾶν ἐνεργῶς τὸ πρὸς τῷ
[22, 24]	δὲ χορηγίας ἐλθούσης τὸν μὲν	σῖτον	ἐμέτρησε ταῖς δυνάμεσι, τὰ δὲ
[22, 24]	τὰ κτήνη τὰ παρακομίζοντα τὸν	σῖτον	καὶ τὰ χρήματα, πεισθεὶς τούτοις
[22, 24]	καὶ πεντακόσια κομιούμενος καὶ τὸν	σῖτον	ὃν ἔδει δοῦναι τοῖς στρατιώταις
[22, 26]	τοῖς Ῥωμαίοις ἀποδίδωσι, καὶ τοῦ	σίτου,	καθὼς ἐτίμησεν ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος,
[22, 26]	λιτρῶν Ῥωμαϊκῶν ὀγδοήκοντα· καὶ μοδίους	σίτου	πεντηκοντακισμυρίους καὶ τετρακισμυρίους. Δότω δὲ
[22, 11]	τῶν τριῶν τῶν προυυπαρχόντων καὶ	σκεπάσαντες	ἐπιμελῶς τὴν σύριγγα τοῖς γέρροις,
[22, 26]	ἐκ τούτων ἄρμενα καὶ τὰ	σκεύη,	καὶ μηκέτι ἐχέτω πλὴν δέκα
[22, 22]	πρέσβεις ὑπὲρ μὲν τῶν βασιλέων	σκήψεις	τινὰς λέγοντες, ἀξιοῦντες δὲ πάλιν
[22, 7]	Βρεντέσιον οἵ τε περὶ τὸν	Σκιπίωνα	καὶ Λεύκιον οἱ τῇ ναυμαχίᾳ
[22, 7]	ὁμολογίαις πρὸς τοὺς περὶ τὸν	Σκιπίωνα	κατὰ τὴν Ἀσίαν, καὶ μετά
[22, 8]	ἐξέπεμπε πρεσβευτὰς καὶ πρὸς τοὺς	Σκιπίωνας	εἰς τὴν Ἀσίαν ἔτι γὰρ
[22, 27]	πρότερον ἐξεχώρησαν. Χίους δὲ καὶ	Σμυρναίους,	ἔτι δ' Ἐρυθραίους, ἔν τε
[22, 5]	τινος τῶν πρεσβευτῶν εἰσεκαλέσαντο τοὺς	Σμυρναίους.	Οὗτοι δὲ πολλοὺς μὲν ἀπολογισμοὺς
[22, 7]	ταύτης. Εἶναι γὰρ Ἀργείων ἀποίκους	Σολεῖς,	καθάπερ καὶ Ῥοδίους· ἐξ ὧν
[22, 7]	συνθήκας εἶναι, πάλιν ὑπὲρ αὐτῶν	Σόλων	ἐποιοῦντο τὸν λόγον. Φιλοτίμως δὲ
[22, 7]	πρὸς τὴν σύγκλητον, ἀξιοῦντες περὶ	Σόλων	τῶν Κιλικίων· διὰ γὰρ τὴν
[22, 23]	συμφέρον σπανίως εἴωθε συντρέχειν, καὶ	σπάνιοι	τῶν ἀνδρῶν εἰσιν οἱ δυνάμενοι
[22, 23]	τὸ καλὸν καὶ τὸ συμφέρον	σπανίως	εἴωθε συντρέχειν, καὶ σπάνιοι τῶν
[22, 23]	τοὺς αἰχμαλώτους φυγάδας εἰς τὴν	Σπάρτην,	συμφέρον δὲ τὸ ταπεινῶσαι τὴν
[22, 25]	μετὰ τῆς δυνάμεως ἀναζεύξας ἠπείγετο,	σπεύδων	συνάψαι τοῖς περὶ τὸν Εὐμένη.
[22, 2]	ὑπὲρ τῆς σφετέρας πατρίδος συμφερόντως	σπουδάζοντας	ἤπερ αὑτοὺς ὑπὲρ τῆς ἰδίας
[22, 3]	ἢ κείνῳ προσῆγον. Ἀντιόχου γὰρ	σπουδάζοντος	ἡμῖν θυγατέρα δοῦναι καὶ συνοικειωθῆναι
[22, 12]	βασιλεὺς τῶν Ἀθαμάνων Ἀμύνανδρος παρεγένετο	σπουδάζων	ἐξελέσθαι τοὺς Ἀμβρακιώτας ἐκ τῶν
[22, 12]	εἰσεφέρετο σπουδὴν καὶ φιλοτιμίαν, ἐξελέσθαι	σπουδάζων	τὸ ἔθνος ἐκ τῶν περιεστώτων
[22, 27]	ὑπελάμβανον, ἐντρεπόμενοι τὴν εὔνοιαν καὶ	σπουδήν,	ἣν παρέσχηντο κατὰ τὸν πόλεμον
[22, 12]	προστατῆσαι τῶν Αἰτωλῶν, πᾶσαν εἰσεφέρετο	σπουδὴν	καὶ φιλοτιμίαν, ἐξελέσθαι σπουδάζων τὸ
[22, 13]	ἀπέχει τῆς Ἀμβρακίας ἑκατὸν ὀγδοήκοντα	σταδίους.	Ἐκεῖ δὲ συμμιξάντων αὐτῷ τῶν
[22, 17]	Καὶ ταῦτα λέγων ἅμα προύτεινε	στέφανον	ἀπὸ πεντεκαίδεκα ταλάντων. Ὧν ἀκούσας
[22, 19]	ἄνδρας καὶ λαβὼν πεντήκοντα ταλάντων	στέφανον	καὶ δισμυρίους κριθῶν μεδίμνους καὶ
[22, 13]	Ἀμβρακίαν. Ἐδόθη δ' αὐτῷ καὶ	στέφανος	ἀπὸ ταλάντων ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα.
[22, 24]	καὶ παρ' ἑτέρων πλειόνων, συμφοροῦσαι	στεφάνους	τῷ Γναίίῳ διὰ τὸ νενικηκέναι
[22, 11]	παράλληλον τῷ τείχει καὶ τῇ	στοᾷ	τῇ πρὸ τῶν πύργων. Ἐπειδὴ
[22, 11]	τὴν σύριγγα τοῖς γέρροις, προεβάλοντο	στοὰν	παράλληλον τῷ τείχει σχεδὸν ἐπὶ
[22, 11]	σιδηροῦν πῶμα τρημάτων πλῆρες τῷ	στόματι	περιθέντας ἀσφαλῶς εἰσάγειν διὰ τοῦ
[22, 11]	διὰ τοῦ μετάλλου, νεύοντι τῷ	στόματι	πρὸς τοὺς ὑπεναντίους· ὁπότε δ'
[22, 11]	φυσᾶν ἐνεργῶς τὸ πρὸς τῷ	στόματι	πῦρ ἐν τοῖς πτίλοις ἐγκείμενον,
[22, 11]	γῆς τάφρον ὑπὸ τὸ τεῖχος,	στοχαζόμενοι	τοῦ συμπεσεῖν ἐναντίοι τοῖς πολεμίοις.
[22, 6]	ὠκνήσαμεν ὑπομνῆσαι μετὰ παρρησίας, οὐδενὸς	στοχασάμενοι	τῶν ἄλλων οὐδὲ περὶ πλείονος
[22, 17]	ἕπεσθαι γὰρ αὐτὸν μετὰ τῆς	στρατείας	κατὰ πόδας. Γενομένου δὲ τούτου,
[22, 9]	περὶ τῆς ἐπὶ τοὺς Αἰτωλοὺς	στρατείας.	Τῶν δὲ πρεσβευτῶν στρατεύειν ἐπὶ
[22, 8]	καὶ τὴν Ἀπεραντίαν ἀνακτήσασθαι, προέθεντο	στρατεύειν	εἰς τοὺς προειρημένους τόπους. Ἁθροίσαντος
[22, 9]	Αἰτωλοὺς στρατείας. Τῶν δὲ πρεσβευτῶν	στρατεύειν	ἐπὶ τὴν Ἀμβρακίαν συμβουλευόντων συνέβαινε
[22, 17]	χώρας ἔφη, πρὸς δὲ τὸν	στρατηγὸν	ἐκέλευσε πρεσβεύειν ὑπὲρ τῶν ὅλων·
[22, 26]	Φάβιον τὸν ἐπὶ τοῦ ναυτικοῦ	στρατηγὸν	ἐξέπεμψε γραμματοφόρους, κελεύων πάλιν πλεῖν
[22, 20]	τὸν Γνάιον τὸν τῶν Ῥωμαίων	στρατηγὸν	μὴ προεξαναστῆναι μηδ' ἐπιβαλεῖν χεῖρας
[22, 22]	Ἅλυος ποταμοῦ, μάλιστα δὲ τὸν	στρατηγὸν	τῶν Ῥωμαίων, εἰ δυνηθεῖεν, λαβεῖν
[22, 9]	Λύκωπον. ~Ὅτι παραγενομένων πρὸς τὸν	στρατηγὸν	τῶν Ῥωμαίων ἐξ Ἠπείρου πρεσβευτῶν,
[22, 12]	λαμβάνοντες εἰς τὰς χεῖρας τὸν	στρατηγὸν	τῶν Ῥωμαίων καὶ ποικίλως ὁμιλοῦντες,
[22, 11]	Αἰτωλῶν πρεσβεύειν ἔγνω πρὸς τὸν	στρατηγὸν	τῶν Ῥωμαίων. ~Ὅτι κατὰ τὸν
[22, 22]	ἐπιθήσοντας, εἰ καὶ Γνάιος ὁ	στρατηγὸς	ἔλθοι πρὸς αὐτούς. Τῶν δὲ
[22, 9]	πρεσβευτῶν καλῶς συμβουλεύειν, ἀναζεύξας ὁ	στρατηγὸς	ἦγε διὰ τῆς Ἠπείρου τὸν
[22, 26]	ὁρκίων ἐπὶ τούτοις, εὐθέως ὁ	στρατηγὸς	Κόιντον Μινύκιον Θέρμον καὶ Λεύκιον
[22, 24]	τὴν σφετέραν ἄγνοιαν. Ὁ δὲ	στρατηγὸς	τὰς μὲν παρὰ τῶν πόλεων
[22, 11]	λαμβανούσης τριβὴν τῆς πολιορκίας ὁ	στρατηγὸς	τῶν Αἰτωλῶν πρεσβεύειν ἔγνω πρὸς
[22, 27]	τε δέκα καὶ Γνάιος ὁ	στρατηγὸς	τῶν Ῥωμαίων, διακούσαντες πάντων τῶν
[22, 20]	τὴν φιλίαν. ~Ὅτι Γνάιος ὁ	στρατηγὸς	τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις ἐξαπέστειλε πρὸς
[22, 15]	οὓς ἂν Ῥωμαῖοι προκρίνωσιν, χωρὶς	στρατηγοῦ	καὶ ἱππάρχου καὶ δημοσίου γραμματέως
[22, 8]	τόπους. Ἁθροίσαντος δὲ Νικάνδρου τοῦ	στρατηγοῦ	πάνδημον στρατιάν, ἐνέβαλον εἰς τὴν
[22, 24]	Ἀσίαν Γναίίου τοῦ τῶν Ῥωμαίων	στρατηγοῦ	παραχειμάζοντος ἐν Ἐφέσῳ, κατὰ τὸν
[22, 22]	πόλιν, καὶ τοῦ Γναίίου τοῦ	στρατηγοῦ	προάγειν εἰς τοὔμπροσθεν μέλλοντος, παραγίνονται
[22, 12]	εἰς τὴν πόλιν. Τοῦ δὲ	στρατηγοῦ	συγχωρήσαντος τῷ βασιλεῖ τὴν εἴσοδον,
[22, 12]	συμμαχίαν, Μάρκου δὲ τοῦ τότε	στρατηγοῦντος	ἀδελφὸς ἐκ μητρός· ἄλλως δὲ
[22, 12]	νεανικὴν ἦν μάλιστα παρὰ τῷ	στρατηγῷ	πιστευόμενος. Ὃς παρακληθεὶς ὑπὸ τῶν
[22, 15]	Ῥώμῃ. Δότωσαν Αἰτωλοὶ ὁμήρους τῷ	στρατηγῷ	τετταράκοντα, μὴ νεωτέρους ἐτῶν δώδεκα
[22, 15]	μὲν τάλαντα Εὐβοϊκὰ διακόσια τῷ	στρατηγῷ	τῷ ἐν τῇ Ἑλλάδι, ἀντὶ
[22, 12]	ἐπέτρεψαν τὰ καθ' αὑτοὺς τῷ	στρατηγῷ	τῶν Ῥωμαίων καὶ παρέδωκαν τὴν
[22, 15]	Λευκίου Κοϊντίου καὶ Γναίίου Δομετίου	στρατηγῶν	ἢ ὕστερον ἑάλωσαν ἢ εἰς
[22, 8]	δὲ Νικάνδρου τοῦ στρατηγοῦ πάνδημον	στρατιάν,	ἐνέβαλον εἰς τὴν Ἀμφιλοχίαν. Τῶν
[22, 8]	πραγμάτων εὐροίας τοιαύτης, ἀπήγαγε τὴν	στρατιὰν	ὁ Νίκανδρος εἰς τὴν οἰκείαν,
[22, 26]	τῶν ὅπλων ὧν φέρουσιν οἱ	στρατιῶται·	εἰ δέ τι τυγχάνουσιν ἀπενηνεγμένοι,
[22, 24]	σῖτον ὃν ἔδει δοῦναι τοῖς	στρατιώταις	αὐτοῦ πρὸ τῶν συνθηκῶν κατὰ
[22, 26]	τῆς Εὐμένους τοῦ βασιλέως μήτε	στρατιώτας	μήτ' ἄλλον μηδένα. Εἰ δέ
[22, 21]	αὐτὴν ταξίαρχος ἐχρήσατο τῇ τύχῃ	στρατιωτικῶς	καὶ κατῄσχυνεν. Ἦν δ' ἄρα
[22, 9]	ἦγε διὰ τῆς Ἠπείρου τὸν	στρατὸν	ἐπὶ τὴν Ἀμβρακίαν. Ἀφικόμενος δέ,
[22, 22]	μὲν ἔμεινεν ἐπὶ τῆς ἰδίας	στρατοπεδείας,	Ἄτταλον δὲ καὶ τῶν χιλιάρχων
[22, 10]	γὰρ ἀσφαλισάμενος τὰ κατὰ τὰς	στρατοπεδείας	συνίστατο μεγαλομερῶς τὴν πολιορκίαν καὶ
[22, 22]	τῶν Γαλατῶν νίκην αὐτῶν πραχθεῖσαν	στρατοπεδευόντων	περὶ τὴν Ἄγκυραν πόλιν, καὶ
[22, 20]	Καὶ παρ' αὐτὸν τὸν ποταμὸν	στρατοπεδευσαμένου	παραγίνονται Γάλλοι παρ' Ἄττιδος καὶ
[22, 9]	καὶ πρὸς τὸ μάχεσθαι τοῖς	στρατοπέδοις,	ἐὰν εἰς τοῦτο βούλωνται συγκαταβαίνειν
[22, 12]	Ῥοδίων πρέσβεις ἧκον ἐπὶ τὸ	στρατόπεδον	τῶν Ῥωμαίων, συνεπιληψόμενοι τῶν διαλύσεων.
[22, 9]	συνεργήσειν πρός τε τὰς τοῦ	στρατοπέδου	χρείας, ἅτε θέρους ὄντος καὶ
[22, 22]	εἰς τὸν μεταξὺ τόπον τῶν	στρατοπέδων·	ἥξειν δὲ καὶ τοὺς παρ'
[22, 10]	σηκώματα μολιβδᾶ καὶ λίθους καὶ	στύπη	δρύινα· τοῖς δὲ δρεπάνοις σιδηρᾶς
[22, 21]	κάλλιον ἕνα μόνον ζῆν ἐμοὶ	συγγεγενημένον	Ταύτῃ μὲν ὁ Πολύβιός φησι
[22, 7]	τῶν Κιλικίων· διὰ γὰρ τὴν	συγγένειαν	ἔφασαν καθήκειν αὑτοῖς προνοεῖσθαι τῆς
[22, 7]	ὧν ἀδελφικὴν οὖσαν ἀπεδείκνυον τὴν	συγγένειαν	πρὸς ἀλλήλους. Ὧν ἕνεκα δίκαιον
[22, 9]	στρατοπέδοις, ἐὰν εἰς τοῦτο βούλωνται	συγκαταβαίνειν	Αἰτωλοί, καλλίστους εἶναι τόπους συμβαίνει
[22, 20]	οἱ δ' ἁπλῶς εἰς οὐδὲν	συγκαταβαίνοιεν	φιλάνθρωπον, ἀλλ' ἡθροικότες ὁμοῦ τέκνα
[22, 9]	καὶ κελεύωσιν ἀπολύειν τοὺς ἄνδρας,	συγκαταβάντες	τρία τάλαντα πάλιν ἀπῄτουν ἕκαστον.
[22, 22]	τῶν διαλύσεων. Τοῦ δὲ Γναίίου	συγκαταθεμένου	καὶ παραγενηθέντος κατὰ τὸ συνταχθὲν
[22, 9]	ὥστε παρὰ πᾶσιν ἐπαίνου καὶ	συγκαταθέσεως	τυχεῖν τὴν ἀλογιστίαν αὐτοῦ διὰ
[22, 13]	αὐτοῖς διαπορήσαντες ἐπὶ ποσὸν τέλος	συγκατέθεντο	τοῖς προτεινομένοις. Ὁ δὲ Μάρκος
[22, 13]	συμμάχους πίστιν. ~Ὁ δὲ Μάρκος	συγκατέθετο	τοῖς Αἰτωλοῖς ἐπὶ τούτῳ ποιήσασθαι
[22, 4]	καὶ κάλλιστα τῶν ἔργων ὑμῖν	συγκατειργασμένους	παρ' οὐδὲν ποιήσεσθε. Τί οὖν
[22, 13]	διεσάφουν τοῖς Αἰτωλοῖς περὶ τῶν	συγκεχωρημένων.	Τοῖς μὲν οὖν ὅλοις εὐδόκουν·
[22, 3]	ἡγεμόνων. Τὸ δὲ τελευταῖον ὑπεμείναμεν	συγκλεισθέντες	εἰς αὐτὸν τὸν Πέργαμον πολιορκεῖσθαι
[22, 7]	αὖθις οἱ Ῥόδιοι πρὸς τὴν	σύγκλητον,	ἀξιοῦντες περὶ Σόλων τῶν Κιλικίων·
[22, 14]	Ἀθηναῖος ταῦτ' εἰπὼν ἔπεισε τὴν	σύγκλητον	διαλύεσθαι πρὸς τοὺς Αἰτωλούς. ~Δόξαντος
[22, 14]	ἐν τούτῳ δὲ διαμαρτάνειν τὴν	σύγκλητον,	ἐν ᾧ τὴν ὀργὴν φέρειν
[22, 27]	ἀνέθεντο περὶ τούτων εἰς τὴν	σύγκλητον.	Σχεδὸν δὲ τῶν ἀναγκαιοτάτων καὶ
[22, 7]	τῆς Ῥοδίων χάριτος. Ἡ δὲ	σύγκλητος	διακούσασα περὶ τούτων εἰσεκαλέσατο τοὺς
[22, 1]	τοὺς παραγενομένους ἐπεδέχετο φιλανθρώπως ἡ	σύγκλητος,	μεγαλομερέστατα δὲ καὶ κατὰ τὴν
[22, 14]	μὲν Αἰτωλῶν εἰσπορευθέντων παρήκουεν ἡ	σύγκλητος,	τῶν δὲ Ῥοδίων καὶ τῶν
[22, 7]	πρεσβευτῶν εὐδοκουμένων τῇ φιλοτιμίᾳ τῆς	συγκλήτου	καὶ φασκόντων οὐδὲν ἔτι πέρα
[22, 1]	ὧν βούλεται τυχεῖν παρὰ τῆς	συγκλήτου.	Τοῦ δ' Εὐμένους φήσαντος διότι
[22, 1]	τοῦ μέλλοντος ἐλπίδας ἐν τῇ	συγκλήτῳ	κεῖσθαι. Ἅπαντας μὲν οὖν τοὺς
[22, 1]	τὸ φαινόμενον, διότι πρόκειται τῇ	συγκλήτῳ	πᾶν αὐτῷ χαρίζεσθαι τὸ δυνατόν,
[22, 9]	δ' Ἀλέξανδρος οὐκ ἂν ἔφη	συγχωρῆσαι,	πολὺ γὰρ εἶναι τἀργύριον φαίνεται,
[22, 17]	δ' αὐτὸν εἰς λόγους ἐλθεῖν.	Συγχωρήσαντος	δὲ τότε μὲν ἐπανῆλθον εἰς
[22, 12]	τὴν πόλιν. Τοῦ δὲ στρατηγοῦ	συγχωρήσαντος	τῷ βασιλεῖ τὴν εἴσοδον, οὗτος
[22, 17]	ἐκράτει δὲ τῆς Κιβύρας καὶ	Συλείου	καὶ τῆς ἐν Λίμνῃ πόλεως.
[22, 14]	εἶναι γαληνὴν καὶ καθεστηκυῖαν καὶ	συλλήβδην	τοιαύτην ὥστε μηδέποτ' ἂν ἐνοχλῆσαι
[22, 22]	ἐφεδρείᾳ χρωμένους τοῖς ἐπὶ τὸν	σύλλογον	πορευομένοις ἱππεῦσιν. Οὗ καὶ τότε
[22, 9]	συγκαταβαίνειν Αἰτωλοί, καλλίστους εἶναι τόπους	συμβαίνει	περὶ τὴν προειρημένην πόλιν, κἂν
[22, 14]	τοὺς πολλούς. Εἶναι γὰρ τὸ	συμβαῖνον	ἐν ταῖς πολιτείαις περὶ τὰ
[22, 8]	χώραν αὐτῶν. Ἄρτι δὲ τούτων	συμβεβηκότων	καὶ τῶν Αἰτωλῶν ἐπὶ τοῖς
[22, 3]	πρὸς Ἀντίοχον, πλείστας δὲ χορηγίας	συμβεβλήμεθα	πρὸς τὰς ὑμετέρας χρείας ἐν
[22, 2]	αὐτοὶ παρακαλοῦσιν, τὴν μὲν τούτων	συμβήσεται	δύναμιν αὐξηθῆναι πολλαπλασίως, τὴν δ'
[22, 9]	δοξάντων δὲ τῶν πρεσβευτῶν καλῶς	συμβουλεύειν,	ἀναζεύξας ὁ στρατηγὸς ἦγε διὰ
[22, 9]	πρεσβευτῶν στρατεύειν ἐπὶ τὴν Ἀμβρακίαν	συμβουλευόντων	συνέβαινε γὰρ τότε πολιτεύεσθαι τοὺς
[22, 1]	ἐβούλετο φιλανθρώπου, Ῥωμαίοις ἂν ἐχρήσατο	συμβούλοις	πρὸς τὸ μήτ' ἐπιθυμεῖν μηδενὸς
[22, 3]	εἰς τὴν ὑμετέραν φιλίαν καὶ	συμμαχίαν.	Ἐγὼ δὲ διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν
[22, 12]	πρώτου συνθεμένου πρὸς Αἰτωλοὺς τὴν	συμμαχίαν,	Μάρκου δὲ τοῦ τότε στρατηγοῦντος
[22, 8]	προσδέξασθαι πάλιν αὐτὸν εἰς τὴν	συμμαχίαν.	Οἱ δ' Αἰτωλοὶ νομίσαντες ἔχειν
[22, 3]	μετασχὼν τῆς ὑμετέρας φιλίας καὶ	συμμαχίας,	σχεδὸν πάντων τῶν κατὰ τὴν
[22, 2]	διὰ τούτους ὀνόματι μὲν ἔσονται	σύμμαχοι	τούτων, τῇ δ' ἀληθείᾳ πᾶν
[22, 26]	Τοῖς δὲ Ῥωμαίοις καὶ τοῖς	συμμάχοις	εἴ τινες εἶεν ἐκ τῆς
[22, 26]	δὲ καὶ Ῥωμαίους καὶ τοὺς	συμμάχους	ἐπ' Ἀντίοχον καὶ τοὺς ὑπ'
[22, 15]	πόλεων ἐπὶ Ῥωμαίους ἢ τοὺς	συμμάχους	καὶ φίλους αὐτῶν, μηδὲ χορηγείτω
[22, 12]	πρῶτον, τηροῦντες τὴν πρὸς τοὺς	συμμάχους	πίστιν. ~Ὁ δὲ Μάρκος συγκατέθετο
[22, 26]	χώρας ἐπὶ Ῥωμαίους καὶ τοὺς	συμμάχους	πολεμίους μηδὲ χορηγεῖν αὐτοῖς μηδέν·
[22, 26]	δὲ δούλους Ῥωμαίων καὶ τῶν	συμμάχων	ἀποδότω Ἀντίοχος καὶ οἱ ὑπ'
[22, 15]	πάντας τοὺς Ῥωμαίων καὶ τῶν	συμμάχων	ἀποδότωσαν Αἰτωλοί, χωρὶς τῶν ὅσοι
[22, 3]	καὶ ναυτικαῖς δυνάμεσιν τῶν ἄλλων	συμμάχων	ἠγωνίσμεθα μεθ' ὑμῶν πρὸς Ἀντίοχον,
[22, 26]	δὲ οἰκίαι Ῥοδίων ἢ τῶν	συμμάχων	ἦσαν ἐν τῇ ὑπὸ βασιλέα
[22, 3]	ναυτικὰς δυνάμεις παρέσχετο τῶν ἄλλων	συμμάχων,	πλείστην δὲ συνεβάλετο χορηγίαν καὶ
[22, 13]	ἑκατὸν ὀγδοήκοντα σταδίους. Ἐκεῖ δὲ	συμμιξάντων	αὐτῷ τῶν περὶ τὸν Δαμοτέλην
[22, 24]	τοῖς περὶ Ἀντίοχον, αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε.	Συμμιξάντων	δὲ τῶν περὶ τὸν Μουσαῖον
[22, 11]	τινὰ τῶν χαλκωμάτων διὰ τῆς	συμπαθείας,	ὤρυττον ἔσωθεν ἐπικαρσίαν πρὸς τὴν
[22, 11]	ὑπὸ τὸ τεῖχος, στοχαζόμενοι τοῦ	συμπεσεῖν	ἐναντίοι τοῖς πολεμίοις. Ταχὺ δὲ
[22, 14]	νῦν τοῖς κατὰ τὴν Αἰτωλίαν	συμπεσεῖν.	Ἕως μὲν γὰρ ἦσαν ἀκέραιοι,
[22, 18]	νῦν τε πολιορκεῖν τὴν ἄκραν,	συμπεφευγότων	εἰς αὐτὴν πάντων τῶν πολιτῶν
[22, 13]	δὲ μηδεμίαν ἔχειν ἐν τῇ	συμπολιτείᾳ	μηδὲ μετὰ ταῦτα προσλαβέσθαι τούτων,
[22, 13]	δὲ τῶν πόλεων τῶν πρότερον	συμπολιτευομένων	αὐτοῖς διαπορήσαντες ἐπὶ ποσὸν τέλος
[22, 5]	ᾧ μέγιστον αὑτοῖς ἔφασαν γεγονέναι	σύμπτωμα	κατὰ τὴν πρεσβείαν, πρὸς ὃν
[22, 6]	νομίζομεν ὑμῖν καὶ πρέπειν καὶ	συμφέρειν,	οὐκ ὠκνήσαμεν ὑπομνῆσαι μετὰ παρρησίας,
[22, 5]	καὶ τοῖς ἀδελφοῖς ἥκιστα τοῦτο	συμφέρειν·	φύσει γὰρ πᾶσαν μοναρχίαν τὸ
[22, 23]	αἰχμαλώτους φυγάδας εἰς τὴν Σπάρτην,	συμφέρον	δὲ τὸ ταπεινῶσαι τὴν τῶν
[22, 23]	Ὅτι τὸ καλὸν καὶ τὸ	συμφέρον	σπανίως εἴωθε συντρέχειν, καὶ σπάνιοι
[22, 2]	ἧττον ὑπὲρ τῆς σφετέρας πατρίδος	συμφερόντως	σπουδάζοντας ἤπερ αὑτοὺς ὑπὲρ τῆς
[22, 24]	Ἀσίας καὶ παρ' ἑτέρων πλειόνων,	συμφοροῦσαι	στεφάνους τῷ Γναίίῳ διὰ τὸ
[22, 5]	τῷ δικαιότερα φαίνεσθαι λέγοντες καὶ	συμφορώτερα	πᾶσιν ὁμολογουμένως. Εἰ μὲν γὰρ
[22, 8]	τὸν Ἴσιον ἐπικαλούμενον καὶ Φαινέαν,	σὺν	δὲ τούτοις Χάλεπον. Ἔτι δ'
[22, 23]	ἀνδρῶν εἰσιν οἱ δυνάμενοι ταῦτα	συνάγειν	καὶ συναρμόζειν πρὸς ἄλληλα. {κατὰ
[22, 7]	δὲ Ῥοδίους εἰσκαλεσάμενοι διεσάφουν τὰ	συναντώμενα	παρὰ τῶν περὶ τὸν Ἀντίπατρον
[22, 23]	οἱ δυνάμενοι ταῦτα συνάγειν καὶ	συναρμόζειν	πρὸς ἄλληλα. {κατὰ μὲν γὰρ
[22, 25]	τῆς δυνάμεως ἀναζεύξας ἠπείγετο, σπεύδων	συνάψαι	τοῖς περὶ τὸν Εὐμένη. Παραγενόμενος
[22, 9]	στρατεύειν ἐπὶ τὴν Ἀμβρακίαν συμβουλευόντων	συνέβαινε	γὰρ τότε πολιτεύεσθαι τοὺς Ἀμβρακιώτας
[22, 10]	πάντας ἅμα τοὺς τόπους, ἐκπληκτικὴν	συνέβαινε	γίνεσθαι τοῖς ἔνδον τὴν τοῦ
[22, 9]	ὑπάρχειν σφίσιν πρὸς τοὺς Αἰτωλούς.	Συνέβαινε	δὲ τὸν μὲν Ἀλέξανδρον πλουσιώτατον
[22, 11]	τό τε πλῆθος τοῦ καπνοῦ	συνέβαινε	πολὺ γίνεσθαι καὶ τῇ δριμύτητι
[22, 3]	τῶν ἄλλων συμμάχων, πλείστην δὲ	συνεβάλετο	χορηγίαν καὶ μεγίστους ὑπέμεινε κινδύνους·
[22, 22]	καθάπερ εἰώθει, μετὰ πεντακοσίων ἱππέων.	Συνέβη	δὲ ταῖς πρότερον ἡμέραις τοὺς
[22, 21]	πρὸς μάχην εἰσίν. ~Χιομάραν δὲ	συνέβη	τὴν Ὀρτιάγοντος αἰχμάλωτον γενέσθαι μετὰ
[22, 16]	Αἰτωλῶν ἔθνος ἐπολεμεῖτο, κατὰ τοῦτον	συνέβη	τὸν περὶ τὴν Ἀσίαν πρὸς
[22, 17]	τυχεῖν τῆς ἁρμοζούσης μνήμης. Πλὴν	συνεγγίζοντος	Γναίίου ὑπάτου Ῥωμαίων τῇ Κιβύρᾳ,
[22, 18]	τῆς Παμφυλίας. Ὁ δὲ Γνάιος	συνεγγίσας	τῇ Τερμησσῷ, πρὸς μὲν τούτους
[22, 5]	ἱκανῶς εἰπὼν ἀπηλλάγη, τὸ δὲ	συνέδριον	αὐτόν τε τὸν βασιλέα καὶ
[22, 15]	τοὺς Αἰτωλούς. ~Δόξαντος δὲ τῷ	συνεδρίῳ,	καὶ τοῦ δήμου συνεπιψηφίσαντος, ἐκυρώθη
[22, 18]	τῇ Τερμησσῷ, πρὸς μὲν τούτους	συνέθετο	φιλίαν, λαβὼν πεντήκοντα τάλαντα, παραπλησίως
[22, 11]	ἑκάτερον τὸ μέρος τοῦ μετάλλου,	συνέπεσον	ἀλλήλοις. Καὶ τὸ μὲν πρῶτον
[22, 7]	μετά τινας ἡμέρας τοῦ δήμου	συνεπικυρώσαντος	ἔτεμον ὅρκια περὶ τούτων πρὸς
[22, 10]	ἡμέραν, αὐτοὺς μὲν ἐξελθόντας, ποιήσασθαι,	συνεπιλαβέσθαι	δὲ αὐτὸν τούτοις τοῦ κινδύνου.
[22, 12]	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον τῶν Ῥωμαίων,	συνεπιληψόμενοι	τῶν διαλύσεων. Ὅ τε βασιλεὺς
[22, 15]	τῷ συνεδρίῳ, καὶ τοῦ δήμου	συνεπιψηφίσαντος,	ἐκυρώθη τὰ κατὰ τὰς διαλύσεις.
[22, 15]	ὃν καιρὸν Αἰτωλοὶ μετὰ Ῥωμαίων	συνεπολέμουν,	ἐν ἡμέραις ἑκατὸν ἀφ' ἧς
[22, 27]	ἀποστᾶσαι τῆς Ῥωμαίων φιλίας Ἀντιόχῳ	συνεπολέμουν,	ταύτας ἐκέλευσαν Εὐμένει διδόναι τοὺς
[22, 9]	ποταμὸν ῥέοντα παρὰ τὴν πόλιν	συνεργήσειν	πρός τε τὰς τοῦ στρατοπέδου
[22, 14]	ὑπῆρχον ὑμῖν εὐνούστατοι καὶ βεβαιότατοι	συνεργοὶ	πρὸς τὰς πράξεις· ἐπεὶ δ'
[22, 21]	τό τε φρόνημα καὶ τὴν	σύνεσιν.	~Ὅτι τῶν Ῥωμαίων μετὰ τὴν
[22, 22]	τότε γενομένου καὶ πολλῶν ἐξεληλυθότων,	συνέταξαν	οἱ χιλίαρχοι καὶ τοὺς εἰθισμένους
[22, 24]	Πρὸς δὲ τὸν Ἀντιόχου πρεσβευτὴν	συνετάξατο	μετὰ τῆς δυνάμεως ἥξειν ἐπὶ
[22, 24]	χρήματα παραδούς τινι τῶν χιλιάρχων	συνέταξεν	παρακομίζειν εἰς Ἀπάμειαν. ~Αὐτὸς δὲ
[22, 14]	τῆς Εὐρώπης Μενεστᾶς καὶ Δαμόκριτος	συνετάραξαν	τοὺς ὄχλους καὶ παρὰ φύσιν
[22, 15]	δὲ τῶν ὁρκίων ἐπὶ τούτοις	συνετετέλεστο	τὰ τῆς εἰρήνης. Καὶ τὰ
[22, 11]	τὸν ἐγγὺς τῷ τείχει χαλκώματα	συνεχῆ,	λεπτότατα ταῖς κατασκευαῖς, καὶ παρὰ
[22, 25]	ἐν πᾶσι τοῖς ἄλλοις εὐσυνθετοῦντα,	συνεχώρησε	πέμπειν καὶ πυνθάνεσθαι τοῦ βασιλέως·
[22, 26]	δραχμὰς χιλίας διακοσίας ὀκτώ· ἃ	συνεχώρησεν	Εὐμένης λαβεῖν, γάζαν εὐαρεστουμένην ἑαυτῷ.
[22, 11]	τῆς ἐπιβολῆς. ~Οἱ δὲ Ῥωμαῖοι	συνεχῶς	ἐνεργοῦντες τοῖς κριοῖς ἀεί τι
[22, 25]	τε βασιλέα καὶ τοὺς δέκα,	συνήδρευεν	περὶ τῶν πραγμάτων. Ἔδοξεν οὖν
[22, 9]	Τότε δ' ἐκείνῳ καὶ ταὐτόματον	συνήργησεν	πρὸς τὴν φιλαργυρίαν, ὥστε παρὰ
[22, 12]	Μάρκου μὲν υἱὸς τοῦ πρώτου	συνθεμένου	πρὸς Αἰτωλοὺς τὴν συμμαχίαν, Μάρκου
[22, 15]	Κεφαλληνίας μὴ ἔστω ἐν ταῖς	συνθήκαις.	Ὅσαι χῶραι καὶ πόλεις καὶ
[22, 27]	ἔν τε ταῖς πρὸς Ἀντίοχον	συνθήκαις	τὴν ἐνδεχομένην πρόνοιαν ἐποιήσαντο καὶ
[22, 26]	δέ τι θέλωσι πρὸς τὰς	συνθήκας	ἀμφότεροι κοινῷ δόγματι προστεθῆναι ἢ
[22, 7]	Ἀντίπατρον διὰ τὸ παρὰ τὰς	συνθήκας	εἶναι, πάλιν ὑπὲρ αὐτῶν Σόλων
[22, 26]	χρόνον ποιοῦντι τὰ κατὰ τὰς	συνθήκας.	Μὴ διιέναι βασιλέα Ἀντίοχον καὶ
[22, 16]	τῇ Ῥώμῃ τὰ περὶ τὰς	συνθήκας	τὰς πρὸς Ἀντίοχον καὶ καθόλου
[22, 24]	τότε ποιήσεται τὰς πρὸς αὐτοὺς	συνθήκας.	Τοῖς δὲ περὶ Ἀριαράθην εἶπεν
[22, 25]	πρὸς Ἀντίοχον ὅρκια καὶ τὰς	συνθήκας,	ὑπὲρ ὧν οὐδὲν ἂν δέοι
[22, 24]	τοῖς στρατιώταις αὐτοῦ πρὸ τῶν	συνθηκῶν	κατὰ τὰς πρὸς Λεύκιον ὁμολογίας.
[22, 26]	τὰ κατὰ μέρος ὑπὲρ τῶν	συνθηκῶν.	Πρὸς δὲ Κόιντον Φάβιον τὸν
[22, 13]	πάντας ἐκσπόνδους εἶναι τούτων τῶν	συνθηκῶν.	Ταῦτα μὲν οὖν ὑπετυπώθη τότε
[22, 15]	δὲ κατὰ μέρος ἦν τῶν	συνθηκῶν	ταῦτα. Ὁ δῆμος ὁ τῶν
[22, 22]	τῇ κατὰ πόδας ἥξειν διωρίζοντο,	συνθησομένους	καὶ πέρας ἐπιθήσοντας, εἰ καὶ
[22, 10]	ἀσφαλισάμενος τὰ κατὰ τὰς στρατοπεδείας	συνίστατο	μεγαλομερῶς τὴν πολιορκίαν καὶ τρία
[22, 3]	σπουδάζοντος ἡμῖν θυγατέρα δοῦναι καὶ	συνοικειωθῆναι	τοῖς ὅλοις, διδόντος δὲ παραχρῆμα
[22, 11]	ἐγένετο τῆς ἐκφερομένης γῆς καὶ	σύνοπτος	τοῖς ἐκ τῆς πόλεως, οἱ
[22, 14]	πρὸς τοὺς φίλους, ἀξιῶν αὐτοὺς	συνοργισθῆναι	καὶ μὴ προσδέξασθαι τὰς διαλύσεις.
[22, 26]	τῶν Ὀροανδέων, εἰς Συρίαν ἐξαπέστειλε,	συντάξας	κομίζεσθαι τοὺς ὅρκους παρὰ τοῦ
[22, 27]	τῶν φόρων· ὅσαι δ' Ἀττάλῳ	σύνταξιν	ἐτέλουν, ταύταις ἐπέταξαν τὸν αὐτὸν
[22, 22]	πρέσβεις ἦλθον μὲν κατὰ τὸ	συνταχθὲν	καὶ λόγους ἐποιήσαντο περὶ τῶν
[22, 22]	συγκαταθεμένου καὶ παραγενηθέντος κατὰ τὸ	συνταχθὲν	μετὰ πεντακοσίων ἱππέων, τότε μὲν
[22, 24]	Ἀφικόμενος δὲ τριταῖος εἰς τὸν	συνταχθέντα	τόπον τοῖς περὶ Ἀντίοχον, αὐτοῦ
[22, 12]	τῆς φιλοτιμίας, ἔλαβε τὸ πρᾶγμα	συντέλειαν.	Οἱ μὲν γὰρ Ἀμβρακιῶται πεισθέντες
[22, 23]	καὶ τὸ συμφέρον σπανίως εἴωθε	συντρέχειν,	καὶ σπάνιοι τῶν ἀνδρῶν εἰσιν
[22, 10]	τείχους, ὥστ' ἐπὶ τὴν ἔπαλξιν	συντριβέντος	τοῦ δόρατος ἐγκρατεῖς γίνεσθαι τῶν
[22, 26]	χρήματα παρὰ τῶν Ὀροανδέων, εἰς	Συρίαν	ἐξαπέστειλε, συντάξας κομίζεσθαι τοὺς ὅρκους
[22, 11]	προυυπαρχόντων καὶ σκεπάσαντες ἐπιμελῶς τὴν	σύριγγα	τοῖς γέρροις, προεβάλοντο στοὰν παράλληλον
[22, 11]	ἔξω τὸν χοῦν διὰ τῆς	σύριγγος.	Ὡς δὲ μέγας ὁ σωρὸς
[22, 21]	ὑπὸ τῆς φιλαργυρίας, καὶ χρυσίου	συχνοῦ	διομολογηθέντος ὑπὲρ τῆς γυναικὸς ἦγεν
[22, 12]	εἴχετο τῶν Ἀμβρακιωτῶν, παρακαλῶν σῴζειν	σφᾶς	αὐτούς Εἶναι δὲ τοῦτον οὐ
[22, 24]	πράξας δύναιτ' ἂν παραιτήσασθαι τὴν	σφετέραν	ἄγνοιαν. Ὁ δὲ στρατηγὸς τὰς
[22, 2]	μὲν οὐδὲν ἧττον ὑπὲρ τῆς	σφετέρας	πατρίδος συμφερόντως σπουδάζοντας ἤπερ αὑτοὺς
[22, 18]	τῆς Ἰσίνδης προσαγορευομένης πόλεως, δεόμενοι	σφίσι	βοηθῆσαι· τοὺς γὰρ Τερμησσεῖς, ἐπισπασαμένους
[22, 27]	κατὰ τὸ παρὸν ἐπεθύμουν καὶ	σφίσι	καθήκειν ὑπελάμβανον, ἐντρεπόμενοι τὴν εὔνοιαν
[22, 5]	γ' ὡς πλείστους, ὑπηκόους εἶναι	σφίσι	καὶ πειθαρχεῖν. Ἀλλὰ καίπερ τοιούτων
[22, 5]	προενεγκάμενοι περὶ τῶν κατ' ἰδίαν	σφίσι	πεπραγμένων εἰς Ῥωμαίους, ταχέως εἰς
[22, 9]	λύτρα διὰ τὸ πόλεμον ὑπάρχειν	σφίσιν	πρὸς τοὺς Αἰτωλούς. Συνέβαινε δὲ
[22, 9]	ἐβούλοντο, περὶ πλείστου ποιούμενοι τὴν	σφῶν	αὐτῶν σωτηρίαν· ὁ δ' Ἀλέξανδρος
[22, 1]	δὲ καὶ παρὰ τῶν ἄλλων·	σχεδὸν	γὰρ ἅπαντες οἱ κατὰ τὴν
[22, 27]	περὶ τούτων εἰς τὴν σύγκλητον.	Σχεδὸν	δὲ τῶν ἀναγκαιοτάτων καὶ πλείστων
[22, 11]	προεβάλοντο στοὰν παράλληλον τῷ τείχει	σχεδὸν	ἐπὶ δύο πλέθρα. Καὶ λαβόντες
[22, 3]	τῆς ὑμετέρας φιλίας καὶ συμμαχίας,	σχεδὸν	πάντων τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν
[22, 12]	πρόθεσιν εἴχετο τῶν Ἀμβρακιωτῶν, παρακαλῶν	σῴζειν	σφᾶς αὐτούς Εἶναι δὲ τοῦτον
[22, 14]	ἄλλοις ἔτι νῦν ὑφ' ὑμῶν	σωθέντες,	εὐνούστατοι πάλιν ἔσονται πάντων Ἑλλήνων.
[22, 6]	Ῥωμαῖοι, καὶ τοὺς φίλους μεγαλομερῶς	σωματοποιῆσαι	καὶ τὸ τῆς ἰδίας ὑποθέσεως
[22, 22]	τοὺς Ῥωμαίους βουλόμενοι τῶν τε	σωμάτων	τινὰ τῶν ἀναγκαίων καὶ τῶν
[22, 11]	σύριγγος. Ὡς δὲ μέγας ὁ	σωρὸς	ἐγένετο τῆς ἐκφερομένης γῆς καὶ
[22, 9]	πλείστου ποιούμενοι τὴν σφῶν αὐτῶν	σωτηρίαν·	ὁ δ' Ἀλέξανδρος οὐκ ἂν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/01/2008