Livre, Chap. |
[22, 6] |
Δῆλον
ὡς
ἐπαίνου
καὶ
δόξης
|
παρ' |
ἀνθρώποις,
ἃ
καὶ
κτήσασθαι
μέν |
[22, 24] |
καὶ
παρανομίας.
Ἦλθε
δὲ
καὶ
|
παρ' |
Ἀντιόχου
Μουσαῖος
καὶ
παρὰ
τῶν |
[22, 1] |
τε
βασιλεὺς
Εὐμένης
οἵ
τε
|
παρ' |
Ἀντιόχου
πρέσβεις
οἵ
τε
παρὰ |
[22, 7] |
~Ἐπὶ
δὲ
τούτοις
εἰσήγαγον
τοὺς
|
παρ' |
Ἀντιόχου
πρεσβευτὰς
Ἀντίπατρον
καὶ
Ζεῦξιν. |
[22, 7] |
διακούσασα
περὶ
τούτων
εἰσεκαλέσατο
τοὺς
|
παρ' |
Ἀντιόχου
πρεσβευτάς,
καὶ
τὸ
μὲν |
[22, 27] |
τάδε
τοῦ
Ταύρου,
τῶν
δὲ
|
παρ' |
Ἀντιόχου
πρεσβευτῶν
ἐπέκεινα,
διαπορήσαντες
ἀνέθεντο |
[22, 25] |
καθηκόντων·
παραλαβὼν
γὰρ
ἐν
πίστει
|
παρ' |
Ἀντιόχου
τὴν
πόλιν
τηρεῖν
ἔφη |
[22, 24] |
τὴν
φιλίαν.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
παρ' |
Ἀριαράθου
τοῦ
τῶν
Καππαδοκῶν
βασιλέως· |
[22, 20] |
τὸν
ποταμὸν
στρατοπεδευσαμένου
παραγίνονται
Γάλλοι
|
παρ' |
Ἄττιδος
καὶ
Βαττάκου
τῶν
ἐκ |
[22, 13] |
τοὺς
αὐτομόλους
Ῥωμαίοις
ἅπαντας
τοὺς
|
παρ' |
αὐτοῖς
ὄντας
ἐν
ἓξ
μησὶ |
[22, 20] |
κοῖλον
ὄντα
καὶ
δύσβατον.
Καὶ
|
παρ' |
αὐτὸν
τὸν
ποταμὸν
στρατοπεδευσαμένου
παραγίνονται |
[22, 22] |
στρατοπέδων·
ἥξειν
δὲ
καὶ
τοὺς
|
παρ' |
αὑτῶν
βασιλεῖς
κοινολογησομένους
ὑπὲρ
τῶν |
[22, 8] |
τὴν
Αἰτωλίαν.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
παρ' |
αὑτῶν
ἐξέπεμψαν
πάλιν
πρεσβευτὰς
εἰς |
[22, 20] |
πολισμάτιον
τὸ
καλούμενον
Γορδίειον,
ἧκον
|
παρ' |
Ἐποσογνάτου
πρέσβεις
ἀποδηλοῦντες
ὅτι
πορευθεὶς |
[22, 24] |
τῶν
ἐπὶ
τῆς
Ἀσίας
καὶ
|
παρ' |
ἑτέρων
πλειόνων,
συμφοροῦσαι
στεφάνους
τῷ |
[22, 1] |
Εὐμένους
φήσαντος
διότι
εἰ
καὶ
|
παρ' |
ἑτέρων
τυχεῖν
τινος
ἐβούλετο
φιλανθρώπου, |
[22, 4] |
κάλλιστα
τῶν
ἔργων
ὑμῖν
συγκατειργασμένους
|
παρ' |
οὐδὲν
ποιήσεσθε.
Τί
οὖν
ἐστιν |
[22, 25] |
τοῦ
νῦν
ἁπλῶς
οὐδὲν
αὐτῷ
|
παρ' |
οὐδενὸς
ἀποδεδηλῶσθαι.
Διόπερ
ἠξίου
τριάκονθ' |
[22, 2] |
ἐπειδὰν
εἰσπορευθῶσιν,
διότι
πάρεισιν
οὔτε
|
παρ' |
ὑμῶν
αἰτούμενοι
τὸ
παράπαν
οὐδὲν |
[22, 4] |
τίνος
φημὶ
δεῖν
ἡμᾶς
τυγχάνειν
|
παρ' |
ὑμῶν;
Ἐρῶ
μετὰ
παρρησίας,
ἐπείπερ |