Livre, Chap.
[22, 15]	ἐπάνοδος εἰς τὴν Αἰτωλίαν. Δότωσαν	δὲ	Αἰτωλοὶ ἀργυρίου μὴ χείρονος Ἀττικοῦ
[22, 26]	ὑπ' ἐκεῖνον ταττομένους. Μὴ πολεμῆσαι	δὲ	Ἀντίοχον τοῖς ἐπὶ ταῖς νήσοις
[22, 26]	τινα αἰχμάλωτόν ποθεν εἰλήφασιν. Ἀποδότω	δὲ	Ἀντίοχος, ἐὰν ᾖ δυνατὸν αὐτῷ,
[22, 26]	ἢ ὁμήρους ἄγοιεν. Μὴ ἐξέστω	δὲ	Ἀντιόχῳ μηδὲ ξενολογεῖν ἐκ τῆς
[22, 15]	δῆμος ὁ τῶν Αἰτωλῶν. Τοὺς	δὲ	αὐτομόλους, τοὺς δραπέτας, τοὺς αἰχμαλώτους
[22, 10]	αὐτοὺς μὲν ἐξελθόντας, ποιήσασθαι, συνεπιλαβέσθαι	δὲ	αὐτὸν τούτοις τοῦ κινδύνου. Αὐτῶν
[22, 11]	τῇ πρὸ τῶν πύργων. Ἐπειδὴ	δὲ	βάθος ἔσχεν ἱκανόν, ἑξῆς ἔθηκαν
[22, 22]	οὐκ ἔφασαν εἶναι δυνατόν· τοὺς	δὲ	βασιλεῖς τῇ κατὰ πόδας ἥξειν
[22, 8]	ἐστράτευσαν εἰς τὴν Δολοπίαν. Οὗτοι	δὲ	βραχὺν μέν τινα χρόνον ὑπέδειξαν
[22, 24]	καὶ φιλανθρώπως ἀποδεξάμενος ἐξαπέστειλε, τοῖς	δὲ	Γαλάταις ἀπεκρίθη διότι προσδεξάμενος Εὐμένη
[22, 4]	πολλοὺς μὲν γεγονότας αὐτόπτας, πάντας	δὲ	γινώσκοντας διότι λέγομεν ἀληθῆ, δίκαιόν
[22, 22]	κοινολογησομένους ὑπὲρ τῶν διαλύσεων. Τοῦ	δὲ	Γναίίου συγκαταθεμένου καὶ παραγενηθέντος κατὰ
[22, 22]	ἔχοντες ἱππεῖς εἰς χιλίους. Ὁ	δὲ	Γνάιος διακούσας τῶν περὶ τὸν
[22, 25]	βασιλέα τί δεῖ πράττειν. Ὁ	δὲ	Γνάιος, θεωρῶν τὸν Ἀντίοχον ἐν
[22, 22]	κοινολογησομένους ὑπὲρ τῶν ὅλων. Ὁ	δὲ	Γνάιος κατανεύσας ἥξειν αὐτὸς μὲν
[22, 17]	τῆς ἐν Λίμνῃ πόλεως. Ὁ	δὲ	Γνάιος καταπλαγεὶς τὴν ἀπόνοιαν ἄλλο
[22, 25]	ἀνέβαινον εἰς τὴν Ἀπάμειαν. Ὁ	δὲ	Γνάιος, προσπεσούσης αὐτῷ τῆς τούτων
[22, 18]	ὡς ἐπὶ τῆς Παμφυλίας. Ὁ	δὲ	Γνάιος συνεγγίσας τῇ Τερμησσῷ, πρὸς
[22, 21]	τινος ἐν μέσῳ διείργοντος. Ὡς	δὲ	διαβάντες οἱ Γαλάται τὸ χρυσίον
[22, 3]	ὑμετέραν φιλίαν καὶ συμμαχίαν. Ἐγὼ	δὲ	διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν τὴν μὲν
[22, 14]	πρὸς Ἀντίοχον πόλεμον· ἐν τούτῳ	δὲ	διαμαρτάνειν τὴν σύγκλητον, ἐν ᾧ
[22, 27]	πρότερον ὑπετέλουν Ἀντιόχῳ φόρον, τότε	δὲ	διεφύλαξαν τὴν πρὸς Ῥωμαίους πίστιν,
[22, 13]	ταλάντων ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα. Ταῦτα	δὲ	διοικησάμενος ἐποιεῖτο τὴν πορείαν εἰς
[22, 26]	ἀποτρέχειν βούλωνται, μὴ προσδεχέσθω. Ἀργυρίου	δὲ	δότω Ἀντίοχος Ἀττικοῦ Ῥωμαίοις ἀρίστου
[22, 26]	εἰ βούλονται, καὶ ἀποτρέχειν. Τοὺς	δὲ	δούλους Ῥωμαίων καὶ τῶν συμμάχων
[22, 10]	λίθους καὶ στύπη δρύινα· τοῖς	δὲ	δρεπάνοις σιδηρᾶς περιτιθέντες ἀγκύρας καὶ
[22, 26]	πόλεμον, ἐξέστω πολεμεῖν Ἀντιόχῳ. Τῶν	δὲ	ἐθνῶν καὶ πόλεων τούτων μὴ
[22, 26]	λαβεῖν, γάζαν εὐαρεστουμένην ἑαυτῷ. Ὁμήρους	δὲ	εἴκοσι διδότω Ἀντίοχος, δι' ἐτῶν
[22, 1]	ὁ μὲν βασιλεὺς ἐξεχώρησεν, ἡ	δὲ	ἐντὸς ἐβουλεύετο τί δεῖ ποιεῖν.
[22, 26]	σίτου πεντηκοντακισμυρίους καὶ τετρακισμυρίους. Δότω	δὲ	Εὐμένει τῷ βασιλεῖ τάλαντα τριακόσια
[22, 27]	καὶ Μυλασεῖς ἀφορολογήτους ἀφῆκαν, Κλαζομενίοις	δὲ	καὶ δωρεὰν προσέθηκαν τὴν Δρυμοῦσσαν
[22, 1]	ἐπεδέχετο φιλανθρώπως ἡ σύγκλητος, μεγαλομερέστατα	δὲ	καὶ κατὰ τὴν ἀπάντησιν καὶ
[22, 14]	ἔπλεον ἐπὶ τὸ προκείμενον· παραπλησίως	δὲ	καὶ Μάρκος ἐξαπέστειλε Γάιον τὸν
[22, 24]	τούτων ὕβρεως καὶ παρανομίας. Ἦλθε	δὲ	καὶ παρ' Ἀντιόχου Μουσαῖος καὶ
[22, 24]	δεῖ ποιεῖσθαι τὴν φιλίαν. Ὁμοίως	δὲ	καὶ παρ' Ἀριαράθου τοῦ τῶν
[22, 8]	περιεστώτων κακῶν τὴν Αἰτωλίαν. Ὁμοίως	δὲ	καὶ παρ' αὑτῶν ἐξέπεμψαν πάλιν
[22, 12]	ταύτῃ διατετριφέναι κατὰ φυγήν. Ἧκον	δὲ	καὶ παρὰ τῶν Ἀκαρνάνων μετ'
[22, 1]	τε παρὰ τῶν Ῥοδίων, ὁμοίως	δὲ	καὶ παρὰ τῶν ἄλλων· σχεδὸν
[22, 18]	φιλίαν, λαβὼν πεντήκοντα τάλαντα, παραπλησίως	δὲ	καὶ πρὸς Ἀσπενδίους. Ἀποδεξάμενος δὲ
[22, 26]	μηδὲ χορηγεῖν αὐτοῖς μηδέν· ὁμοίως	δὲ	καὶ Ῥωμαίους καὶ τοὺς συμμάχους
[22, 27]	τοὺς πολέμους πρότερον ἐξεχώρησαν. Χίους	δὲ	καὶ Σμυρναίους, ἔτι δ' Ἐρυθραίους,
[22, 26]	καὶ μηκέτι ἄλλους ἐχέτω. Ἀποδότω	δὲ	καὶ τὰς ναῦς τὰς μακρὰς
[22, 5]	τῆς ἅπασιν ἀνθρώποις προσφιλεστάτης, Εὐμένει	δὲ	καὶ τοῖς ἀδελφοῖς ἥκιστα τοῦτο
[22, 3]	ὄντων ἐκχωρήσαιμι κατὰ δύναμιν. Δοκῶ	δὲ	καὶ τὸν πατέρα τὸν ἡμέτερον,
[22, 13]	πεντήκοντα καθ' ἕκαστον ἔτος· ἀποκατασταθῆναι	δὲ	καὶ τοὺς αἰχμαλώτους καὶ τοὺς
[22, 18]	ἑκάστοις κατὰ τὰς ἐντεύξεις, ἅμα	δὲ	καὶ τοὺς Ἰσινδεῖς ἐξελόμενος ἐκ
[22, 22]	μεταξὺ τόπον τῶν στρατοπέδων· ἥξειν	δὲ	καὶ τοὺς παρ' αὑτῶν βασιλεῖς
[22, 18]	δὲ καὶ πρὸς Ἀσπενδίους. Ἀποδεξάμενος	δὲ	καὶ τοὺς παρὰ τῶν ἄλλων
[22, 22]	ἐπὶ τῆς ἰδίας στρατοπεδείας, Ἄτταλον	δὲ	καὶ τῶν χιλιάρχων τινὰς ἐξαπέστειλεν
[22, 27]	κατὰ τὸν πόλεμον αὐτοῖς. Ἀπέδωκαν	δὲ	καὶ Φωκαιεῦσι τὸ πάτριον πολίτευμα
[22, 6]	τι πάντων ἀνθρώπων κτῆμα, τὸ	δὲ	καλὸν καὶ πρὸς ἔπαινον καὶ
[22, 15]	τὰ κατὰ τὰς διαλύσεις. Τὰ	δὲ	κατὰ μέρος ἦν τῶν συνθηκῶν
[22, 10]	δὲ κατὰ τὸ Ἀσκληπιεῖον, πέμπτον	δὲ	κατὰ τὴν ἀκρόπολιν. Γινομένης δὲ
[22, 2]	τοιαύτη τις αὐτῶν ἔσται· τὰ	δὲ	κατὰ τὴν ἀλήθειαν τὴν ἐναντίαν
[22, 22]	δυνάμεις ἐᾶσαι κατὰ χώραν, αὐτὸν	δὲ	κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν προελθεῖν
[22, 10]	ἀπ' ἀλλήλων, παράλληλα δέ, τέταρτον	δὲ	κατὰ τὸ Ἀσκληπιεῖον, πέμπτον δὲ
[22, 8]	Αἰτωλῶν πεποιῆσθαι τὴν κάθοδον, τὰ	δὲ	κατηγορῶν τοῦ Φιλίππου, τὸ δὲ
[22, 15]	τῶν ὁμήρων, ἄλλον ἀντικαθιστάτωσαν. Περὶ	δὲ	Κεφαλληνίας μὴ ἔστω ἐν ταῖς
[22, 26]	μέρος ὑπὲρ τῶν συνθηκῶν. Πρὸς	δὲ	Κόιντον Φάβιον τὸν ἐπὶ τοῦ
[22, 10]	τὴν τοῦ μέλλοντος προσδοκίαν. Τῶν	δὲ	κριῶν τυπτόντων ἐνεργῶς τὰ τείχη,
[22, 6]	κτήσασθαι μέν ἐστι δυσχερές, δυσχερέστερον	δὲ	κτησαμένους διαφυλάξαι. Γνοίητε δ' ἂν
[22, 21]	τοὺς ἐν Ἀσίᾳ Γαλάτας. Ὁ	δὲ	λαβὼν αὐτὴν ταξίαρχος ἐχρήσατο τῇ
[22, 11]	τοῖς ὀρύγμασι τὸν καπνόν. Τοιαύτην	δὲ	λαμβανούσης τριβὴν τῆς πολιορκίας ὁ
[22, 9]	οὐ καθυστερεῖν τοῖς βίοις, πολὺ	δὲ	λείπεσθαι τοῦ προειρημένου ταῖς οὐσίαις.
[22, 2]	φιλοτιμεῖσθαι κατὰ τὸ παρόν· τοὺς	δὲ	λόγους αὐτῶν τὴν ἐναντίαν ἔμφασιν
[22, 9]	εἶναι πάντων τῶν Ἑλλήνων, τοὺς	δὲ	λοιποὺς οὐ καθυστερεῖν τοῖς βίοις,
[22, 13]	τέλος συγκατέθεντο τοῖς προτεινομένοις. Ὁ	δὲ	Μάρκος παραλαβὼν τὴν Ἀμβρακίαν τοὺς
[22, 13]	πρὸς τοὺς συμμάχους πίστιν. ~Ὁ	δὲ	Μάρκος συγκατέθετο τοῖς Αἰτωλοῖς ἐπὶ
[22, 11]	χοῦν διὰ τῆς σύριγγος. Ὡς	δὲ	μέγας ὁ σωρὸς ἐγένετο τῆς
[22, 25]	προσοφειλόμενα τῶν ὁμολογηθέντων χρημάτων, αὐτὸς	δὲ	μετὰ τῆς δυνάμεως ἀναζεύξας ἠπείγετο,
[22, 5]	ἐχθαίρειν, ζητεῖν δὲ πάντας, εἰ	δὲ	μή γ' ὡς πλείστους, ὑπηκόους
[22, 22]	εἰ δυνηθεῖεν, λαβεῖν ὑποχείριον· εἰ	δὲ	μή γε, πάντως ἀποκτεῖναι. Ταῦτα
[22, 17]	οὐδὲν εἶπε πρὸς αὐτόν, ἐὰν	δὲ	μὴ διδῷ πεντακόσια τάλαντα μετὰ
[22, 15]	ἄρχοντι τῷ ἐν Κερκύρᾳ· ἐὰν	δὲ	μὴ εὑρεθῶσίν τινες ἐν τῷ
[22, 13]	ἓξ μησὶ χωρὶς λύτρων· πόλιν	δὲ	μηδεμίαν ἔχειν ἐν τῇ συμπολιτείᾳ
[22, 4]	πράξαντα μὲν ἁπλῶς οὐδέν, διαφυλάξαντα	δὲ	μόνον τὴν πίστιν, μέγιστον τῶν
[22, 10]	ἐξορμησάντων καὶ γενναίως ἀγωνισαμένων, τοῦ	δὲ	Νικάνδρου καθυστερήσαντος, εἴτε καταπλαγέντος τὸν
[22, 8]	εἰς τοὺς προειρημένους τόπους. Ἁθροίσαντος	δὲ	Νικάνδρου τοῦ στρατηγοῦ πάνδημον στρατιάν,
[22, 18]	βοηθήσειν μετὰ μεγάλης χάριτος, αὐτὸς	δὲ	νομίσας ἑρμαῖον εἶναι τὸ προσπεπτωκὸς
[22, 26]	μηδ' ὑποδέχεσθαι τοὺς φεύγοντας. Ὅσαι	δὲ	οἰκίαι Ῥοδίων ἢ τῶν συμμάχων
[22, 26]	ἀπ' αὐτῶν, ἀναζητηθὲν ἀποδοθήτω. Ἀτελῆ	δὲ	ὁμοίως ὡς καὶ πρὸ τοῦ
[22, 22]	βασιλέων σκήψεις τινὰς λέγοντες, ἀξιοῦντες	δὲ	πάλιν ἐλθεῖν αὐτόν, ἐπειδὴ τοὺς
[22, 5]	τὸ μὲν ἴσον ἐχθαίρειν, ζητεῖν	δὲ	πάντας, εἰ δὲ μή γ'
[22, 13]	φιλίαν ἐποιήσαντο πρὸς Ῥωμαίους· Κεφαλληνίους	δὲ	πάντας ἐκσπόνδους εἶναι τούτων τῶν
[22, 12]	ἐκ τῶν περιεστώτων κακῶν. Ἐνεργῶς	δὲ	πανταχόθεν προσαγομένης τῆς φιλοτιμίας, ἔλαβε
[22, 24]	φόρων, οἱ δὲ φρουρᾶς, καθόλου	δὲ	πάντες βασιλικῶν προσταγμάτων, ὡς ἐπὶ
[22, 11]	ἂν ἐκκάηται τὰ πτίλα. Γενομένων	δὲ	πάντων καθάπερ προείρηται, τό τε
[22, 6]	προσλαβεῖν πόλεις, χορηγίαν, ναῦς· ὑμᾶς	δὲ	πάντων τούτων ἀπροσδεήτους οἱ θεοὶ
[22, 27]	ἐπὶ τάδε τοῦ Ταύρου, τῶν	δὲ	παρ' Ἀντιόχου πρεσβευτῶν ἐπέκεινα, διαπορήσαντες
[22, 12]	Ἀμβρακιώταις περὶ τῶν ἐνεστώτων, οἱ	δὲ	παρὰ τῶν Ἀθηναίων καὶ τῶν
[22, 8]	αὖθις ἀνετράπησαν ταῖς ψυχαῖς. Ὡς	δὲ	παραγενηθεὶς ἐκ τῆς Ῥώμης ὁ
[22, 3]	καὶ συνοικειωθῆναι τοῖς ὅλοις, διδόντος	δὲ	παραχρῆμα μὲν τὰς πρότερον ἀπηλλοτριωμένας
[22, 6]	τὰ τῆς ὑμετέρας δόξης. Ἐὰν	δὲ	παρίδητε, καὶ τὰ πρὶν ἐλαττωθήσεται
[22, 21]	ἀσπαζόμενον αὐτὴν καὶ φιλοφρονούμενον, ἐκείνου	δὲ	πεισθέντος καὶ τὴν κεφαλὴν ἀποκόψαντος,
[22, 24]	τὰς πρὸς αὐτοὺς συνθήκας. Τοῖς	δὲ	περὶ Ἀριαράθην εἶπεν ἑξακόσια τάλαντα
[22, 3]	παρορῶντες καὶ κατολιγωροῦντες τούτων. ~Ἐγὼ	δὲ	περὶ μὲν τῶν ἄλλων, ὅτου
[22, 2]	θέλοντες κατ' οὐδένα τρόπον, πρεσβεύονται	δὲ	περὶ τῆς ἐλευθερίας τῶν τὴν
[22, 22]	στρατηγὸς ἔλθοι πρὸς αὐτούς. Τῶν	δὲ	περὶ τὸν Ἄτταλον ἐπαγγειλαμένων ἥξειν
[22, 12]	ἐπειρῶντο τὴν ὀργὴν αὐτοῦ. Τοῖς	δὲ	περὶ τὸν Δαμοτέλη καὶ Φαινέαν
[22, 13]	τὴν τῶν Αἰτωλῶν ἀπόφασιν· οἱ	δὲ	περὶ τὸν Δαμοτέλην ἐπανελθόντες διεσάφουν
[22, 27]	διακριθήσονται περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων· τὴν	δὲ	περὶ τῶν ὅλων ἐποιήσαντο διάληψιν
[22, 10]	ἐγκρατεῖς γίνεσθαι τῶν δρεπάνων. Τὸ	δὲ	πλεῖον ἐπεξιόντες ἐμάχοντο γενναίως, ποτὲ
[22, 8]	ἐνέβαλον εἰς τὴν Ἀμφιλοχίαν. Τῶν	δὲ	πλείστων αὐτοῖς ἐθελοντὴν προσχωρησάντων μετῆλθον
[22, 26]	τοῖς κατὰ τὴν Εὐρώπην. Ἐκχωρείτω	δὲ	πόλεων καὶ χώρας Μὴ ἐξαγέτω
[22, 7]	ταῦτα δὲ Ῥοδίων ὑπάρχειν, τῶν	δὲ	πόλεων τῶν Ἑλληνίδων ὅσαι μὲν
[22, 15]	ταύταις μηδένα προσλαβέτωσαν Αἰτωλοί. Ἡ	δὲ	πόλις καὶ ἡ χώρα ἡ
[22, 5]	πρεσβευτῶν εἰσεκαλέσαντο τοὺς Σμυρναίους. Οὗτοι	δὲ	πολλοὺς μὲν ἀπολογισμοὺς εἰσήνεγκαν περὶ
[22, 8]	δὲ κατηγορῶν τοῦ Φιλίππου, τὸ	δὲ	πολὺ παρακαλῶν προσδέξασθαι πάλιν αὐτὸν
[22, 3]	οἷόν τ' ἦν ὑπερθέσθαι τοῖς	δὲ	πράγμασιν ὑπερεθέμην. Οἱ γὰρ καιροὶ
[22, 12]	στρατηγοῦντος ἀδελφὸς ἐκ μητρός· ἄλλως	δὲ	πρᾶξιν ἔχων νεανικὴν ἦν μάλιστα
[22, 17]	ἐπιστροφῆς εἶναι καὶ κολάσεως. Οἱ	δὲ	πρεσβευταὶ καταπλαγέντες τὴν ἐπίφασιν τῆς
[22, 7]	πάντως τοῦτο κέκριται Ῥοδίοις. Τῶν	δὲ	πρεσβευτῶν εὐδοκουμένων τῇ φιλοτιμίᾳ τῆς
[22, 9]	ἐπὶ τοὺς Αἰτωλοὺς στρατείας. Τῶν	δὲ	πρεσβευτῶν στρατεύειν ἐπὶ τὴν Ἀμβρακίαν
[22, 19]	ἐπὶ τίνος ἔσονται γνώμης. Παραγενομένων	δὲ	πρεσβευτῶν ὡς αὐτόν, ἀποδεξάμενος τοὺς
[22, 1]	καὶ περὶ τῶν ἀδελφῶν· τῶν	δὲ	πρεσβυτέρων τινὸς ἀναστάντος καὶ κελεύοντος
[22, 8]	τὴν πρὸς Φίλιππον πίστιν· λαβόντες	δὲ	πρὸ ὀφθαλμῶν τὰ περὶ τοὺς
[22, 22]	μή γε, πάντως ἀποκτεῖναι. Ταῦτα	δὲ	προθέμενοι κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἐκαραδόκουν
[22, 7]	ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων ἔμεινεν. Ἤδη	δὲ	πρὸς ἀναζυγὴν τῶν δέκα καὶ
[22, 13]	παρὰ τῶν Αἰτωλῶν ἀπαντᾶσθαι. Παραγενόμενος	δὲ	πρὸς Ἄργος τὸ καλούμενον Ἀμφιλοχικὸν
[22, 7]	Σόλων ἐποιοῦντο τὸν λόγον. Φιλοτίμως	δὲ	πρὸς τοῦτο διερειδομένων τῶν πρεσβευτῶν,
[22, 8]	εἰς τὴν Ἀπεραντίαν. Καὶ τούτων	δὲ	προσθεμένων ἑκουσίως ἐστράτευσαν εἰς τὴν
[22, 2]	φανεροὶ γένησθε τῆς προαιρέσεως, τούτοις	δὲ	προσθήσει πάντας. Τὰ γὰρ πράγματα
[22, 12]	βουλεύσωνται βέλτιον περὶ αὑτῶν. Πλεονάκις	δὲ	προσπελάζοντος αὐτοῦ τῷ τείχει καὶ
[22, 4]	ἐπὶ τάδε τοῦ Ταύρου, ταττομένων	δὲ	πρότερον ὑπ' Ἀντίοχον, τοῦτο καὶ
[22, 25]	συνέταξεν παρακομίζειν εἰς Ἀπάμειαν. ~Αὐτὸς	δὲ	πυνθανόμενος τὸν ἐπὶ τῆς Πέργης
[22, 7]	πρεσβευτῶν, τούτους μὲν ἀπέλυσαν, τοὺς	δὲ	Ῥοδίους εἰσκαλεσάμενοι διεσάφουν τὰ συναντώμενα
[22, 14]	εἰσπορευθέντων παρήκουεν ἡ σύγκλητος, τῶν	δὲ	Ῥοδίων καὶ τῶν Ἀθηναίων ἀξιούντων
[22, 7]	μέχρι τοῦ Μαιάνδρου ποταμοῦ, ταῦτα	δὲ	Ῥοδίων ὑπάρχειν, τῶν δὲ πόλεων
[22, 11]	πράγμασιν, ἡττήθησαν τῆς ἐπιβολῆς. ~Οἱ	δὲ	Ῥωμαῖοι συνεχῶς ἐνεργοῦντες τοῖς κριοῖς
[22, 26]	τούτους εἰς Ἀπάμειαν ἀποκαταστησάτωσαν. Τοῖς	δὲ	Ῥωμαίοις καὶ τοῖς συμμάχοις εἴ
[22, 24]	παραιτήσασθαι τὴν σφετέραν ἄγνοιαν. Ὁ	δὲ	στρατηγὸς τὰς μὲν παρὰ τῶν
[22, 12]	Ἀμύνανδρον εἰς τὴν πόλιν. Τοῦ	δὲ	στρατηγοῦ συγχωρήσαντος τῷ βασιλεῖ τὴν
[22, 7]	διὰ τῆς Ῥοδίων χάριτος. Ἡ	δὲ	σύγκλητος διακούσασα περὶ τούτων εἰσεκαλέσατο
[22, 13]	Ἀμβρακίας ἑκατὸν ὀγδοήκοντα σταδίους. Ἐκεῖ	δὲ	συμμιξάντων αὐτῷ τῶν περὶ τὸν
[22, 3]	παρέσχετο τῶν ἄλλων συμμάχων, πλείστην	δὲ	συνεβάλετο χορηγίαν καὶ μεγίστους ὑπέμεινε
[22, 21]	ἕτοιμοι πρὸς μάχην εἰσίν. ~Χιομάραν	δὲ	συνέβη τὴν Ὀρτιάγοντος αἰχμάλωτον γενέσθαι
[22, 5]	Εὐμένης ἱκανῶς εἰπὼν ἀπηλλάγη, τὸ	δὲ	συνέδριον αὐτόν τε τὸν βασιλέα
[22, 22]	εἰώθει, μετὰ πεντακοσίων ἱππέων. Συνέβη	δὲ	ταῖς πρότερον ἡμέραις τοὺς ἐπὶ
[22, 22]	μὲν ἐπὶ τούτοις διελύθησαν. Ἐποιοῦντο	δὲ	τὰς ὑπερθέσεις ταύτας οἱ Γαλάται
[22, 13]	μὲν εὐδοκῆσαι τοὺς Αἰτωλούς, μετὰ	δὲ	ταῦτα γίνεσθαι τὴν ἀναφορὰν ἐπὶ
[22, 24]	τὰς πρὸς Λεύκιον ὁμολογίας. Μετὰ	δὲ	ταῦτα καθαρμὸν ποιησάμενος τῆς δυνάμεως,
[22, 7]	τοὺς περὶ τὸν Ἀντίπατρον. Μετὰ	δὲ	ταῦτα καὶ τοὺς ἄλλους εἰσῆγον,
[22, 11]	τῷ πίθῳ τοὺς ὑπεναντίους· μετὰ	δὲ	ταῦτα λαβόντας ἀσκόν, ᾧπερ οἱ
[22, 3]	ἀπηλλοτριωμένας ἀφ' ἡμῶν πόλεις, μετὰ	δὲ	ταῦτα πᾶν ὑπισχνουμένου ποιήσειν, εἰ
[22, 27]	ἣν καὶ πρότερον εἶχον. Μετὰ	δὲ	ταῦτα Ῥοδίοις ἐχρημάτισαν, διδόντες Λυκίαν
[22, 5]	Ἑλλησπόντου καὶ τὴν Πισιδικήν, πρὸς	δὲ	ταύταις Χερρόνησον καὶ τὰ προσοροῦντα
[22, 7]	ἀμφισβητουμένων ταῖς πόλεσι διαγνωσομένους. Δόντες	δὲ	ταύτας τὰς ἀποκρίσεις μετὰ ταῦτα
[22, 3]	γε τῶν ὑμετέρων ἡγεμόνων. Τὸ	δὲ	τελευταῖον ὑπεμείναμεν συγκλεισθέντες εἰς αὐτὸν
[22, 7]	ἐπὶ βραχὺ μὲν διήκουσαν, ἅπασιν	δὲ	τὴν αὐτὴν ἔδωκαν ἀπόκρισιν. Αὕτη
[22, 16]	Ἀσίας αἱ πρεσβεῖαι διεπράττοντο, κατὰ	δὲ	τὴν Ἑλλάδα τὸ τῶν Αἰτωλῶν
[22, 17]	ἐπανῆλθον εἰς τὴν Κιβύραν, εἰς	δὲ	τὴν ἐπαύριον ἐξῆλθεν μετὰ τῶν
[22, 27]	τὴν Δρυμοῦσσαν καλουμένην νῆσον, Μιλησίοις	δὲ	τὴν ἱερὰν χώραν ἀποκατέστησαν, ἧς
[22, 24]	ὀγδοαῖος ἐπέμεινε τρεῖς ἡμέρας, κατὰ	δὲ	τὴν τετάρτην ἀναζεύξας προῆγε, χρώμενος
[22, 14]	πνεύσαντες Θόας καὶ Δικαίαρχος, ἀπὸ	δὲ	τῆς Εὐρώπης Μενεστᾶς καὶ Δαμόκριτος
[22, 17]	πεντεκαίδεκα τάλαντα τὸν Γνάιον· ἐκράτει	δὲ	τῆς Κιβύρας καὶ Συλείου καὶ
[22, 27]	ἔδωκαν Εὐμένει τὰς δωρεάς· περὶ	δὲ	τῆς Παμφυλίας, Εὐμένους μὲν εἶναι
[22, 5]	κατὰ τὸν ἐνεστῶτα πόλεμον· οὔσης	δὲ	τῆς περὶ αὐτῶν δόξης ὁμολογουμένης,
[22, 10]	δὲ κατὰ τὴν ἀκρόπολιν. Γινομένης	δὲ	τῆς προσαγωγῆς ἐνεργοῦ κατὰ πάντας
[22, 8]	προσέθεντο πρὸς τοὺς Αἰτωλούς. Γενομένης	δὲ	τῆς τῶν πραγμάτων εὐροίας τοιαύτης,
[22, 3]	παραχωρήσαιμι τοῖς πέλας ἀφιλονίκως, περὶ	δὲ	τῆς ὑμετέρας φιλίας καὶ τῆς
[22, 11]	τοῖς ὀρύγμασιν ὑπὸ γῆς. Ἀσφαλισάμενοι	δὲ	τὸ μέσον ἔργον τῶν τριῶν
[22, 23]	φυγάδας εἰς τὴν Σπάρτην, συμφέρον	δὲ	τὸ ταπεινῶσαι τὴν τῶν Λακεδαιμονίων
[22, 26]	ἐγγράπτων ποιεῖσθαι τὰς διαλήψεις. ~Ἦν	δὲ	τοιαύτη τις ἡ τῶν κατὰ
[22, 10]	ἐπικοιτοῦσιν ἐπὶ τῶν ἔργων, ποτὲ	δὲ	τοῖς ἐφημερεύουσι μεθ' ἡμέραν προφανῶς
[22, 9]	ἕκαστον ἀποδοῦναι πέντε τάλαντα. Τοῦτο	δὲ	τοῖς μὲν ἄλλοις οὐδ' ὅλως
[22, 24]	δόντας τὴν εἰρήνην ἔχειν. Πρὸς	δὲ	τὸν Ἀντιόχου πρεσβευτὴν συνετάξατο μετὰ
[22, 25]	πυθόμενος παρέδωκε τὴν πόλιν. Κατὰ	δὲ	τὸν καιρὸν τοῦτον οἱ δέκα
[22, 9]	σφίσιν πρὸς τοὺς Αἰτωλούς. Συνέβαινε	δὲ	τὸν μὲν Ἀλέξανδρον πλουσιώτατον εἶναι
[22, 17]	ἀφέξεσθαι τῆς χώρας ἔφη, πρὸς	δὲ	τὸν στρατηγὸν ἐκέλευσε πρεσβεύειν ὑπὲρ
[22, 22]	ὑπερθέσθαι πέραν Ἅλυος ποταμοῦ, μάλιστα	δὲ	τὸν στρατηγὸν τῶν Ῥωμαίων, εἰ
[22, 2]	διδοὺς ἐκείνοις τὴν ἐξουσίαν· ἕνα	δὲ	τόπον ἀγωνιᾶν τὸν κατὰ τοὺς
[22, 17]	αὐτὸν εἰς λόγους ἐλθεῖν. Συγχωρήσαντος	δὲ	τότε μὲν ἐπανῆλθον εἰς τὴν
[22, 27]	Μαιάνδρου ποταμοῦ πλὴν Τελμεσσοῦ. Περὶ	δὲ	τοῦ βασιλέως Εὐμένους καὶ τῶν
[22, 20]	ὁ Γνάιος φιλανθρώπως ὑπεδέξατο. Ὄντος	δὲ	τοῦ Γναίίου πρὸς τὸ πολισμάτιον
[22, 25]	πιστεύσαντος τί δεῖ ποιεῖν· μέχρι	δὲ	τοῦ νῦν ἁπλῶς οὐδὲν αὐτῷ
[22, 12]	πρὸς Αἰτωλοὺς τὴν συμμαχίαν, Μάρκου	δὲ	τοῦ τότε στρατηγοῦντος ἀδελφὸς ἐκ
[22, 4]	Ἀντιόχου πολεμεῖν ὑμῖν ἐτόλμησαν. Ἐπεὶ	δὲ	τοῦθ' ὑπέμειναν, πολλῷ κάλλιον τὸ
[22, 4]	τὴν Ἰλλυρίδα δυναστῶν ἀναδεδείχατε, ἡμᾶς	δὲ	τοὺς διὰ προγόνων τὰ μέγιστα
[22, 3]	τοῖς ἀναγκαιοτάτοις καιροῖς, εἰς πάντας	δὲ	τοὺς κινδύνους δεδώκαμεν αὑτοὺς ἀπροφασίστως
[22, 14]	πρὸς ἐκείνους ἔχειν ἀπαραιτήτως, ἐλεεῖν	δὲ	τοὺς πολλοὺς καὶ διαλύεσθαι πρὸς
[22, 27]	τοὺς Ἀντιόχῳ διατεταγμένους φόρους. Κολοφωνίους	δὲ	τοὺς τὸ Νότιον οἰκοῦντας καὶ
[22, 7]	ταύταις ἀφεῖσθαι τὸν φόρον. Δόντες	δὲ	τοὺς τύπους τούτους ὑπὲρ τῆς
[22, 4]	μετέχοντες τῆς ὑμετέρας ἐξουσίας. Εἰ	δὲ	τοῦτο μὴ κρίνετε ποιεῖν, ἀλλ'
[22, 7]	διειλέχθαι περὶ τῶν προκειμένων. ~Ἐπὶ	δὲ	τούτοις εἰσήγαγον τοὺς παρ' Ἀντιόχου
[22, 5]	κατὰ μέρος ἐκτίθεσθαι λόγους. Ἐπὶ	δὲ	τούτοις εἰσῆλθον οἱ Ῥόδιοι καὶ
[22, 13]	κεφαλαιωδῶς περὶ τῶν διαλύσεων· ἔδει	δὲ	τούτοις πρῶτον μὲν εὐδοκῆσαι τοὺς
[22, 2]	ἐλαττοῦντες τῶν φίλων ἀλόγως, ἅμα	δὲ	τούτοις τοὺς μὲν πολεμίους γεγονότας
[22, 8]	Ἴσιον ἐπικαλούμενον καὶ Φαινέαν, σὺν	δὲ	τούτοις Χάλεπον. Ἔτι δ' Ἄλυπον
[22, 5]	προθύμως εἶχεν αὐτῷ χαρίζεσθαι. Μετὰ	δὲ	τοῦτον ἐβούλοντο μὲν εἰσάγειν Ῥοδίους.
[22, 12]	παρακαλῶν σῴζειν σφᾶς αὐτούς Εἶναι	δὲ	τοῦτον οὐ μακράν, ἐὰν μὴ
[22, 1]	παροχὰς Εὐμένη τὸν βασιλέα, μετὰ	δὲ	τοῦτον τοὺς Ῥοδίους. Ἐπειδὴ δ'
[22, 11]	συμπεσεῖν ἐναντίοι τοῖς πολεμίοις. Ταχὺ	δὲ	τούτου γενομένου, διὰ τὸ τοὺς
[22, 17]	τῆς στρατείας κατὰ πόδας. Γενομένου	δὲ	τούτου, καὶ πέμψαντος τοῦ Μοαγέτου
[22, 7]	ὕπατον εἰς τὴν Ἀσίαν. Ἤδη	δὲ	τούτων διῳκημένων, προσῆλθον αὖθις οἱ
[22, 1]	τὰ κατὰ τὴν Ἀσίαν. Δοξάντων	δὲ	τούτων εἰσεκλήθη, καὶ τῶν πρεσβυτέρων
[22, 5]	ποιεῖν τῆς νῦν ὑπαρχούσης· πάντων	δὲ	τούτων ἢ τῶν πλείστων αὐτῇ
[22, 12]	τοὺς ἄνδρας ὡς αὑτόν. Πάντων	δὲ	τούτων ἡθροισμένων ἐνηργεῖτο φιλοτίμως τὰ
[22, 8]	κακοποιεῖν τὴν χώραν αὐτῶν. Ἄρτι	δὲ	τούτων συμβεβηκότων καὶ τῶν Αἰτωλῶν
[22, 24]	χρώμενος ἐνεργοῖς ταῖς πορείαις. Ἀφικόμενος	δὲ	τριταῖος εἰς τὸν συνταχθέντα τόπον
[22, 15]	διαλύεσθαι πρὸς τοὺς Αἰτωλούς. ~Δόξαντος	δὲ	τῷ συνεδρίῳ, καὶ τοῦ δήμου
[22, 26]	μηδ' εἰς φιλίαν προσαγέσθω. Περὶ	δὲ	τῶν ἀδικημάτων τῶν πρὸς ἀλλήλους
[22, 9]	τάλαντα πάλιν ἀπῄτουν ἕκαστον. Ἀσμένως	δὲ	τῶν ἄλλων προσδεξαμένων, οὗτοι μὲν
[22, 27]	τούτων εἰς τὴν σύγκλητον. Σχεδὸν	δὲ	τῶν ἀναγκαιοτάτων καὶ πλείστων αὐτοῖς
[22, 22]	ἐξαπέστειλεν μετὰ τριακοσίων ἱππέων. Οἱ	δὲ	τῶν Γαλατῶν πρέσβεις ἦλθον μὲν
[22, 7]	μέρος ἔδωκαν τὴν ἐπιτροπήν, περὶ	δὲ	τῶν ὅλων αὐτοὶ διέλαβον ὅτι
[22, 26]	ἀφαιρεθῆναι ἀπ' αὐτῶν, ἐξέστω. Τμηθέντων	δὲ	τῶν ὁρκίων ἐπὶ τούτοις, εὐθέως
[22, 15]	τῶν Οἰνιαδῶν Ἀκαρνάνων ἔστω. Τμηθέντων	δὲ	τῶν ὁρκίων ἐπὶ τούτοις συνετετέλεστο
[22, 7]	ἐκχωρεῖν τὸν Ἀντίοχον· οὐ προσδεχομένων	δὲ	τῶν περὶ τὸν Ἀντίπατρον διὰ
[22, 24]	περὶ Ἀντίοχον, αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε. Συμμιξάντων	δὲ	τῶν περὶ τὸν Μουσαῖον καὶ
[22, 13]	ἅπαντα παρὰ τὴν προσδοκίαν· περὶ	δὲ	τῶν πόλεων τῶν πρότερον συμπολιτευομένων
[22, 9]	τὴν τῶν ἔργων ἀσφάλειαν· δοξάντων	δὲ	τῶν πρεσβευτῶν καλῶς συμβουλεύειν, ἀναζεύξας
[22, 23]	πρὸς τὴν ἐπιφερομένην χρείαν. ~Ὁ	δὲ	Φολούιος πραξικοπήσας νυκτὸς κατέλαβε τὸ
[22, 24]	ἀπολελύσθαι τινὲς μὲν φόρων, οἱ	δὲ	φρουρᾶς, καθόλου δὲ πάντες βασιλικῶν
[22, 24]	τούτοις ἐπέμεινε τρεῖς ἡμέρας. Τῆς	δὲ	χορηγίας ἐλθούσης τὸν μὲν σῖτον
[22, 3]	μεθ' ὑμῶν πρὸς Ἀντίοχον, πλείστας	δὲ	χορηγίας συμβεβλήμεθα πρὸς τὰς ὑμετέρας
[22, 24]	σῖτον ἐμέτρησε ταῖς δυνάμεσι, τὰ	δὲ	χρήματα παραδούς τινι τῶν χιλιάρχων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/01/2008