HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

POLYBE, Histoire, livre XXII [fragments]

Liste des contextes (ordre alphabétique)


β  =  43 formes différentes pour 74 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[22, 11]   πρὸ τῶν πύργων. Ἐπειδὴ δὲ  βάθος   ἔσχεν ἱκανόν, ἑξῆς ἔθηκαν παρὰ
[22, 24]   ἐπὶ τῷ τὸν ἀπὸ τῶν  βαρβάρων   αὐτοῖς φόβον ἀφῃρῆσθαι καὶ δοκεῖν
[22, 3]   γὰρ καιροὶ τὴν ἐκ πυρὸς  βάσανον   ἐμοὶ μᾶλλον κείνῳ προσῆγον.
[22, 26]   κατὰ τὰς συνθήκας. Μὴ διιέναι  βασιλέα   Ἀντίοχον καὶ τοὺς ὑποταττομένους διὰ
[22, 26]   συμμάχων ἦσαν ἐν τῇ ὑπὸ  βασιλέα   Ἀντίοχον ταττομένῃ ταύτας εἶναι Ῥοδίων,
[22, 5]   πρεσβείαν, πρὸς ὃν οἰκειότατα διάκεινται  βασιλέα   καὶ κοινῇ καὶ κατ' ἰδίαν,
[22, 1]   καιρὸς ἦλθεν, εἰσεκαλέσαντο πρῶτον τὸν  βασιλέα   καὶ λέγειν ἠξίουν μετὰ παρρησίας
[22, 5]   δὲ συνέδριον αὐτόν τε τὸν  βασιλέα   καὶ τὰ ῥηθέντα φιλοφρόνως ἀπεδέχετο
[22, 25]   Ἀπάμειαν καὶ καταλαβὼν τόν τε  βασιλέα   καὶ τοὺς δέκα, συνήδρευεν περὶ
[22, 1]   τῶν ξενίων παροχὰς Εὐμένη τὸν  βασιλέα,   μετὰ δὲ τοῦτον τοὺς Ῥοδίους.
[22, 25]   χάριν τοῦ διαπεμψάμενος ἐρέσθαι τὸν  βασιλέα   τί δεῖ πράττειν. δὲ
[22, 24]   ἀπεκρίθη διότι προσδεξάμενος Εὐμένη τὸν  βασιλέα,   τότε ποιήσεται τὰς πρὸς αὐτοὺς
[22, 4]   πρὸς Καρχηδονίους ἐτήρησε τὴν πίστιν,  βασιλέα   τῶν πλείστων μερῶν τῆς Λιβύης
[22, 26]   τετρακισμυρίους. Δότω δὲ Εὐμένει τῷ  βασιλεῖ   τάλαντα τριακόσια πεντήκοντα ἐν ἔτεσι
[22, 12]   Τοῦ δὲ στρατηγοῦ συγχωρήσαντος τῷ  βασιλεῖ   τὴν εἴσοδον, οὗτος μὲν εἰσελθὼν
[22, 5]   βούλησθε. Προστεθέντα πρὸς τὴν Εὐμένους  βασιλείαν   δεκαπλασίαν αὐτὴν δύναται ποιεῖν τῆς
[22, 26]   τινες εἶεν ἐκ τῆς Ἀντιόχου  βασιλείας,   εἶναι τὴν ἐξουσίαν καὶ μένειν,
[22, 13]   καὶ πλείω διὰ τὸ γεγονέναι  βασίλειον   Πύρρου τὴν Ἀμβρακίαν. Ἐδόθη δ'
[22, 22]   τότε μὲν οὐκ ἦλθον οἱ  βασιλεῖς·   ἀνακεχωρηκότος δ' αὐτοῦ πρὸς τὴν
[22, 20]   καὶ διότι πρεσβεύσει πρὸς τοὺς  βασιλεῖς   αὐτῶν Ἐποσόγνατος καὶ ποιήσεται λόγους
[22, 22]   Ἄτταλον καὶ πεισθεὶς ἥξειν τοὺς  βασιλεῖς,   ἐξῆλθεν, καθάπερ εἰώθει, μετὰ πεντακοσίων
[22, 20]   πρεσβεύσῃ πρὸς τοὺς τῶν Γαλατῶν  βασιλεῖς.   Καὶ Ἐποσόγνατος ἔπεμψε πρὸς
[22, 22]   δὲ καὶ τοὺς παρ' αὑτῶν  βασιλεῖς   κοινολογησομένους ὑπὲρ τῶν διαλύσεων. Τοῦ
[22, 22]   ἔφασαν εἶναι δυνατόν· τοὺς δὲ  βασιλεῖς   τῇ κατὰ πόδας ἥξειν διωρίζοντο,
[22, 26]   τοῦ σίτου, καθὼς ἐτίμησεν  βασιλεὺς   Ἀντίοχος, τάλαντα ἑκατὸν εἴκοσιν ἑπτὰ
[22, 8]   ~Ὅτι Ἀμύνανδρος τῶν Ἀθαμάνων  βασιλεύς,   δοκῶν ἤδη τὴν ἀρχὴν ἀνειληφέναι
[22, 1]   Χρόνου δ' ἐγγινομένου μὲν  βασιλεὺς   ἐξεχώρησεν, δὲ ἐντὸς ἐβουλεύετο
[22, 25]   οἱ δέκα πρεσβευταὶ καὶ  βασιλεὺς   Εὐμένης εἰς Ἔφεσον κατέπλευσαν, ἤδη
[22, 1]   πρὸς Ἀντίοχον παρῆν τε  βασιλεὺς   Εὐμένης οἵ τε παρ' Ἀντιόχου
[22, 12]   συνεπιληψόμενοι τῶν διαλύσεων. τε  βασιλεὺς   τῶν Ἀθαμάνων Ἀμύνανδρος παρεγένετο σπουδάζων
[22, 4]   ἰδεῖν γενόμενον· καὶ γὰρ ἀσφαλέστατα  βασιλεύσειν   ὑμῖν γειτνιῶντες ὑπολαμβάνομεν καὶ μάλιστα
[22, 20]   πορευθεὶς διαλεχθείη τοῖς τῶν Γαλατῶν  βασιλεῦσιν,   οἱ δ' ἁπλῶς εἰς οὐδὲν
[22, 22]   οἱ πρέσβεις ὑπὲρ μὲν τῶν  βασιλέων   σκήψεις τινὰς λέγοντες, ἀξιοῦντες δὲ
[22, 14]   πρὸς Αἰτωλοὺς διὰ Φιλίππου τοῦ  βασιλέως·   ἐκεῖνος γὰρ δοκῶν ἀδίκως ὑπὸ
[22, 12]   γὰρ Ἀμβρακιῶται πεισθέντες ὑπὸ τοῦ  βασιλέως   ἐπέτρεψαν τὰ καθ' αὑτοὺς τῷ
[22, 27]   πλὴν Τελμεσσοῦ. Περὶ δὲ τοῦ  βασιλέως   Εὐμένους καὶ τῶν ἀδελφῶν ἔν
[22, 24]   παρ' Ἀριαράθου τοῦ τῶν Καππαδοκῶν  βασιλέως·   καὶ γὰρ οὗτος, μετασχὼν Ἀντιόχῳ
[22, 26]   κομίζεσθαι τοὺς ὅρκους παρὰ τοῦ  βασιλέως   καὶ διαβεβαιώσασθαι τὰ κατὰ μέρος
[22, 25]   συνεχώρησε πέμπειν καὶ πυνθάνεσθαι τοῦ  βασιλέως·   καὶ μετά τινας ἡμέρας πυθόμενος
[22, 26]   τοὺς ἐκ τῆς Εὐμένους τοῦ  βασιλέως   μήτε στρατιώτας μήτ' ἄλλον μηδένα.
[22, 24]   δὲ φρουρᾶς, καθόλου δὲ πάντες  βασιλικῶν   προσταγμάτων, ὡς ἐπὶ τῷ τὸν
[22, 20]   παραγίνονται Γάλλοι παρ' Ἄττιδος καὶ  Βαττάκου   τῶν ἐκ Πεσσινοῦντος ἱερέων τῆς
[22, 14]   Ἑλλήνων ὑπῆρχον ὑμῖν εὐνούστατοι καὶ  βεβαιότατοι   συνεργοὶ πρὸς τὰς πράξεις· ἐπεὶ
[22, 13]   διασαφούντων ὅτι δέδοκται τοῖς Αἰτωλοῖς  βεβαιοῦν   τὰς δι' ἑαυτῶν γεγενημένας ὁμολογίας,
[22, 8]   δοκῶν ἤδη τὴν ἀρχὴν ἀνειληφέναι  βεβαίως,   εἰς Ῥώμην ἐξέπεμπε πρεσβευτὰς καὶ
[22, 12]   οὐ μακράν, ἐὰν μὴ βουλεύσωνται  βέλτιον   περὶ αὑτῶν. Πλεονάκις δὲ προσπελάζοντος
[22, 14]   δ' ἐμπεσόντες εἰς αὐτὴν ἄνεμοι  βίαιοι   ταράξωσι καὶ παρὰ φύσιν ἀναγκάσωσι
[22, 11]   εἴς γε τὴν πόλιν ἐδύναντο  βιάσασθαι   διὰ τῶν πτωμάτων, τῷ καὶ
[22, 9]   δὲ λοιποὺς οὐ καθυστερεῖν τοῖς  βίοις,   πολὺ δὲ λείπεσθαι τοῦ προειρημένου
[22, 3]   τέλος δ' εἰπεῖν, κατέστρεψε τὸν  βίον   ἐν αὐτοῖς τοῖς ἔργοις κατὰ
[22, 9]   μοι δοκεῖ κἂν ἐκλιπεῖν τὸν  βίον   ἐφ' μὴ δοῦναι τὰ
[22, 3]   καὶ κινδυνεύειν ἅμα περὶ τοῦ  βίου   καὶ τῆς ἀρχῆς διὰ τὴν
[22, 2]   τὸ παράπαν οὐδὲν οὔθ' ἡμᾶς  βλάπτειν   θέλοντες κατ' οὐδένα τρόπον, πρεσβεύονται
[22, 18]   Ἰσίνδης προσαγορευομένης πόλεως, δεόμενοι σφίσι  βοηθῆσαι·   τοὺς γὰρ Τερμησσεῖς, ἐπισπασαμένους Φιλόμηλον,
[22, 18]   Γνάιος ἐκείνοις μὲν ὑπέσχετο  βοηθήσειν   μετὰ μεγάλης χάριτος, αὐτὸς δὲ
[22, 3]   κατὰ τὸν Φιλιππικὸν πόλεμον, παρακαλῶν  Βοιωτοὺς   εἰς τὴν ὑμετέραν φιλίαν καὶ
[22, 1]   λέγειν ἠξίουν μετὰ παρρησίας ὧν  βούλεται   τυχεῖν παρὰ τῆς συγκλήτου. Τοῦ
[22, 12]   τοῦτον οὐ μακράν, ἐὰν μὴ  βουλεύσωνται   βέλτιον περὶ αὑτῶν. Πλεονάκις δὲ
[22, 15]   αὐτῶν, μηδὲ χορηγείτω μηδὲν δημοσίᾳ  βουλῇ.   Καὶ ἐὰν πολεμῶσιν πρός τινας
[22, 5]   Εὐρώπης ἔξεστιν ὑμῖν οἷς ἂν  βούλησθε.   Προστεθέντα πρὸς τὴν Εὐμένους βασιλείαν
[22, 4]   ὑπ' Ἀντίοχον, τοῦτο καὶ μάλιστα  βουλοίμεθ'   ἂν ἰδεῖν γενόμενον· καὶ γὰρ
[22, 27]   διῳκημένων, ἀναζεύξαντες προῆγον ἐφ' Ἑλλήσποντον,  βουλόμενοι   κατὰ τὴν πάροδον ἔτι τὰ
[22, 24]   καὶ παρὰ τῶν Γαλατῶν πρεσβευταί,  βουλόμενοι   μαθεῖν ἐπὶ τίσιν αὐτοὺς δεῖ
[22, 22]   Γαλάται καὶ διεστρατήγουν τοὺς Ῥωμαίους  βουλόμενοι   τῶν τε σωμάτων τινὰ τῶν
[22, 26]   τὴν ἐξουσίαν καὶ μένειν, εἰ  βούλονται,   καὶ ἀποτρέχειν. Τοὺς δὲ δούλους
[22, 15]   μέρους τοῦ ἀργυρίου χρυσίον, ἐὰν  βούλωνται,   διδόντες, τῶν δέκα μνῶν ἀργυρίου
[22, 26]   Ἐὰν δέ τινες ὕστερον ἀποτρέχειν  βούλωνται,   μὴ προσδεχέσθω. Ἀργυρίου δὲ δότω
[22, 9]   τοῖς στρατοπέδοις, ἐὰν εἰς τοῦτο  βούλωνται   συγκαταβαίνειν Αἰτωλοί, καλλίστους εἶναι τόπους
[22, 9]   ἔδοξεν τὰς μὲν ἀρχὰς εἰς  Βούχετον   ἀποθέσθαι καὶ φυλάττειν ἐπιμελῶς τοὺς
[22, 5]   τούτοις εἰσῆλθον οἱ Ῥόδιοι καὶ  βραχέα   προενεγκάμενοι περὶ τῶν κατ' ἰδίαν
[22, 7]   τῆς Ἀσίας πρεσβεύοντες· ὧν ἐπὶ  βραχὺ   μὲν διήκουσαν, ἅπασιν δὲ τὴν
[22, 17]   ποιῆσαι τοιοῦτον, καὶ προσετίθει κατὰ  βραχὺ   τῶν χρημάτων, καὶ τέλος ἔπεισε
[22, 8]   εἰς τὴν Δολοπίαν. Οὗτοι δὲ  βραχὺν   μέν τινα χρόνον ὑπέδειξαν ὡς
[22, 7]   ὄντων, κατέπλευσαν τῆς Ἰταλίας εἰς  Βρεντέσιον   οἵ τε περὶ τὸν Σκιπίωνα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/01/2008