Page |
[87] |
ζῆν
ἐπιεικῶς
καὶ
ἀνεγκλήτως.
Καθάπερ
|
γὰρ |
αἱ
πολέμοις
ἀστυγειτονικοῖς
καὶ
στρατείαις |
[88] |
λανθάνον
ἐστὶ
φιληδονίας
ἴχνος.
Οὐδὲν
|
γὰρ |
αἴσχιόν
ἐστι
βλασφημίας
παλινδρομούσης
οὐδὲ |
[90] |
ἐστιν
ἡ
ὀργή,
κατεργάσηται.
Ἡ
|
γὰρ |
Ἀκουσίως
ἐκπίπτουσα
φωνὴ
καὶ
τὸ
|
[88] |
τοι
διάφερε
τῶν
κακῶν·
ἔξεστι
|
γάρ. |
Εἰ
θέλεις
ἀνιᾶν
τὸν
μισοῦντα, |
[92] |
σκόροδα
καὶ
κρόμμυα
παραφυτεύοντες
(ἀποκρίνεται
|
γὰρ |
εἰς
ἐκεῖνα
πᾶν
ὅσον
ἔνεστι |
[91] |
δύσζηλον
ἡμῶν
καὶ
φιλόφθονον;
Ὥσπερ
|
γὰρ |
ἐν
πολέμῳ
πολλὰ
τῶν
ἀναγκαίων |
[90] |
τοῦτο
διευλαβεῖσθαι
καὶ
φεύγειν.
εἰ
|
γὰρ |
ἕτεροι
πράγμασιν
ἀβουλήτοις
περιπεσόντες
διδάσκονται |
[92] |
Μαραθῶνι
Μιλτιάδου
νίκην.
Ὁ
μὲν
|
γὰρ |
εὐτυχίᾳ
διαφέρειν
αὐτοῦ
τὸν
ἐχθρὸν |
[87] |
μικρὸν
ὁ
λόγος
συνεπιλαμβάνηται.
τὸ
|
γάρ
|
(Ἦ
κεν
γηθήσαι
Πρίαμος
Πριάμοιό |
[86] |
ἆρα
πενθήσεις
σύ
γε·
καὶ
|
γὰρ |
κάει
τὸν
ἁψάμενον,
ἀλλὰ
φῶς |
[92] |
ἧττον
ἐνοχλήσει
τοῖς
φίλοις.
Οὐ
|
γὰρ |
Κεραμεῖ
δεῖ
κεραμέα
φθονεῖν
οὐδ´ |
[89] |
ἢ
διαπύρων
ἐχθρῶν·
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
νουθετοῦντες
τοὺς
ἁμαρτάνοντας
οἱ
δὲ |
[90] |
μαθεῖν
τι
τῶν
λανθανόντων;
Πολλὰ
|
γὰρ |
ὁ
ἐχθρὸς
αἰσθάνεται
τοῦ
φίλου |
[88] |
ψέγοντας
ὑπὸ
τῆς
(ἀληθείας.
Ὡς
|
γὰρ |
ὁ
καικίας
τὰ
νέφη,
καὶ |
[89] |
τῶν
ἐχθρῶν
τὴν
ἀλήθειαν.
Ὡς
|
γὰρ |
ὁ
Τήλεφος
οἰκείου
μὴ
τυγχάνων |
[89] |
ἀκούωσιν
ἃ
μὴ
θέλουσι.
Φιλεῖ
|
γὰρ |
ὁ
τοιοῦτος
κατὰ
τὸν
Σοφοκλέα
|
[89] |
γνώμην
τοῦ
κακῶς
λέγοντος.
Ὥσπερ
|
γὰρ |
ὁ
τὸν
Θεσσαλὸν
Προμηθέα
κτεῖναι |
[92] |
βίου
καὶ
ἀνύβριστον
ἀντιτιθέντας·
(Ἅπας
|
γὰρ |
ὁ
ὑπὲρ
γῆς
καὶ
ὑπὸ |
[92] |
φιλόνεικον
ἐν
ἐκείνοις
θηγόμενον.
Ὥσπερ
|
γὰρ |
οἱ
χαρίεντες
γεωργοὶ
τὰ
ῥόδα |
[92] |
παλλακαῖς
καὶ
σατραπείας
βασιλέων·
ζηλωτὸν
|
γὰρ |
οὐδὲν
οὐδὲ
(καλὸν
ἐξ
αἰσχροῦ |
[87] |
διαίτῃ
τὸν
βίον
ἀνεπίληπτον·
ἡ
|
γὰρ |
οὕτω
συστέλλουσα
τὰ
(πάθη
καὶ |
[89] |
ἀλλ´
ἀλοιδόρητον
καὶ
ἀνέγκλητον·
οὐδενὶ
|
γὰρ |
οὕτως
ἔοικε
προστάττειν
ὁ
θεὸς |
[90] |
ἢ
ταῖς
(φιλίαις.
Φίλον
μὲν
|
γὰρ |
οὐχ
οὕτω
τὸ
εὖ
ποιεῖν |
[90] |
καὶ
ἀμήνιτον
σεαυτόν.
Ὁ
μὲν
|
γὰρ |
Σωκράτης
ἔφερε
τὴν
Ξανθίππην
θυμοειδῆ |
[87] |
τὸν
τρίβωνα
συνελαύνουσα
ἡμᾶς.
Ὥσπερ
|
γὰρ |
τὰ
ῥωμαλεώτατα
τοὺς
στομάχους
καὶ |
[90] |
αἰσθάνεται
τοῦ
φίλου
μᾶλλον
(Τυφλοῦται
|
γὰρ |
τὸ
φιλοῦν
περὶ
τὸ
φιλούμενον, |
[91] |
ἐχθροῦ
δικαίως
εὐδοκιμήσαντος.
Ἔπαινόν
τε
|
γὰρ |
φέρει
μείζονα
τοῖς
ἐπαινοῦσι,
καὶ |
[87] |
διορύττων
καὶ
διερευνώμενος.
Οἱ
μὲν
|
γὰρ |
φίλοι
καὶ
νοσοῦντες
ἡμᾶς
πολλάκις |
[86] |
καὶ
Ἀπὸ
τῶν
ἐχθρῶν
ὠφελεῖσθαι.
|
Ἅπερ |
οὖν
εἰς
τοῦτο
πρῴην
εἰπεῖν |
[87] |
τοῦ
ζῆν
ἐπιεικῶς
καὶ
ἀνεγκλήτως.
|
Καθάπερ |
γὰρ
αἱ
πολέμοις
ἀστυγειτονικοῖς
καὶ |
[87] |
ἔχεται
καὶ
ταύτας
ἐξιχνεύει.
Καὶ
|
καθάπερ |
οἱ
γῦπες
ἐπὶ
τὰς
ὀσμὰς |
[89] |
πρόσεστιν
ἕτερον
τῷ
λοιδοροῦντι,
καὶ
|
καθάπερ |
οἱ
παλαίοντες
τὴν
κόνιν
οὐχ |
[91] |
μὴ
φυλάξωνται
πρὸς
τοὺς
ἐχθρούς.
|
Εἴπερ |
οὖν
ὀρθῶς
ὁ
Πυθαγόρας,
ἐν |
[91] |
τὸ
δύσζηλον
ἡμῶν
καὶ
φιλόφθονον;
|
Ὥσπερ |
γὰρ
ἐν
πολέμῳ
πολλὰ
τῶν |
[89] |
τὴν
γνώμην
τοῦ
κακῶς
λέγοντος.
|
Ὥσπερ |
γὰρ
ὁ
τὸν
Θεσσαλὸν
Προμηθέα |
[92] |
τὸ
φιλόνεικον
ἐν
ἐκείνοις
θηγόμενον.
|
Ὥσπερ |
γὰρ
οἱ
χαρίεντες
γεωργοὶ
τὰ |
[87] |
εἰς
τὸν
τρίβωνα
συνελαύνουσα
ἡμᾶς.
|
Ὥσπερ |
γὰρ
τὰ
ῥωμαλεώτατα
τοὺς
στομάχους |
[87] |
μήτε
λέγειν,
ἀλλ´
ἀεὶ
διαφυλάττειν
|
ὥσπερ |
ἐν
ἀκριβεῖ
διαίτῃ
τὸν
βίον |
[90] |
ἀβουλήτοις
περιπεσόντες
διδάσκονται
τὸ
χρήσιμον,
|
ὥσπερ |
ἡ
Μερόπη
φησίν
Αἱ
τύχαι |
[86] |
Ἐπεὶ
δὲ
χώραν
μὲν
ἄθηρον
|
ὥσπερ |
ἱστοροῦσι
τὴν
Κρήτην
εὑρεῖν
ἔστι, |
[91] |
τοὺς
ἐχθροὺς
ἀποκαθάρσεις
καὶ
ἀποστρέφων
|
ὥσπερ |
ὀχετοὺς
πορρωτάτω
τῶν
ἑταίρων
καὶ |
[92] |
ἀνύβριστον
ἀντιτιθέντας·
(Ἅπας
γὰρ
ὁ
|
ὑπὲρ |
γῆς
καὶ
ὑπὸ
γῆς
χρυσὸς |
[92] |
ἁμίλλας
πρὸς
ἐκείνους
ἐστὶ
ποιητέον
|
ὑπὲρ |
δόξης
ἢ
ἀρχῆς
ἢ
πορισμῶν |
[86] |
ὅτι
τὸν
πραότατον,
ὦ
Κορνήλιε
|
Ποῦλχερ, |
πολιτείας
ᾕρησαι
τρόπον,
ἐν
ᾧ |
[88] |
βωμολόχον
μηδ´
ἀνελεύθερον,
ἀλλ´
αὐτὸς
|
ἀνὴρ |
ἴσθι
καὶ
σωφρόνει
καὶ
ἀλήθευε |
[91] |
τοῦτο,
ὡς
ἔοικε,
συνιδὼν
πολιτικὸς
|
ἀνὴρ |
ὄνομα
Δῆμος,
ἐν
Χίῳ
τῆς |
[89] |
αὐτῷ
προφέρων
ὄνειδος
~(Σὺ
δ´
|
αὐτόχειρ |
γε
μητρὸς
ἥ
ς´
ἐγείνατο. |
[86] |
κομιζομένοις·
τοῦ
δὲ
σατύρου
τὸ
|
πῦρ, |
(ὡς
πρῶτον
ὤφθη,
βουλομένου
φιλῆσαι |
[86] |
ἀγρίων
ὠφελεῖσθαι.
Τῆς
θαλάττης
τὸ
|
ὕδωρ |
ἄποτόν
ἐστι
καὶ
πονηρόν,
ἀλλ´ |