Chapitres
[16]	τὸν ἄρχοντα τὴν γνώμην ἔχειν,	τὰ	δ' οἰκεῖα μὴ κινεῖν, ἀλλὰ
[3]	συνήθους ἀκροσφαλῆ πρὸς μεταβολὴν οὖσαν,	τὰ	δὲ πάσης μὲν πλάνης ἔμπειρα
[9]	καὶ καταργυρουμένων θυρεῶν καὶ χαλινῶν,	τὰ	δὲ στάδια πώλων δαμαζομένων καὶ
[16]	δ' Ἀριστοκράτης, πεντήκοντα καὶ τριακοσίους.	τὰ	δὲ τείχη καθεῖλε, χώραν δὲ
[4]	εἰς πόλιν ἀπῄει, καὶ περὶ	τὰ	δημόσια τοῖς φίλοις καὶ τοῖς
[8]	ὑφίστασθαι καὶ μικρῶν σωμάτων, ἤδη	τὰ	ἐπιρρέοντα τοῖς πρώτοις ἐνισχόμενα καὶ
[21]	δὲ σῶμα καύσαντες αὐτοῦ καὶ	τὰ	λείψανα συνθέντες εἰς ὑδρίαν ἀνεζεύγνυσαν,
[6]	καὶ παραστάτας εἶχεν Ἰλλυριούς, οἷς	τὰ	λήγοντα τῆς παρατάξεως συνεπέφρακτο, (πολλοῖς
[17]	πρὸς κῦμα διερειδόμενος ὁ Φιλοποίμην,	τὰ	μὲν ἐνδιδόναι καὶ παρείκειν ἠναγκάζετο
[9]	καὶ κεκοσμημένους. ἦν οὖν ἰδεῖν	τὰ	μὲν ἐργαστήρια μεστὰ κατακοπτομένων φιαλῶν
[4]	φίλοις καὶ τοῖς ἄρχουσι συνησχολεῖτο.	τὰ	μὲν οὖν ἐκ τῶν στρατειῶν
[9]	τι λαμβάνειν πύκνωμα δοκοῦσα, καὶ	τὰ	ὅπλα τοῖς σώμασιν ἐγίνετο χειροήθη
[20]	τῷ Φιλοποίμενι δεδοικώς, καὶ φθάσαι	τὰ	παρὰ τῶν Ἀχαιῶν βουλόμενος, ἐπεὶ
[14]	τὴν ἑαυτοῦ φάλαγγα καὶ πρὸς	τὰ	παρόντα μεθαρμόσας, ἀθορύβως καὶ ῥᾳδίως
[9]	πλείστοις ἀγῶσι. ~Πρῶτον μὲν οὖν	τὰ	περὶ τὰς τάξεις καὶ τοὺς
[8]	καὶ πρᾳότητι καὶ φιλίαις βασιλικαῖς	τὰ	πλεῖστα κατειργάσατο τῶν πραγμάτων, ὡς
[5]	πρόφασιν παρέσχε λυμήνασθαι καὶ καταβαλεῖν	τὰ	πλεῖστα τῆς πόλεως, καὶ χρημάτων
[8]	ἔτι τοῖς Μακεδόνων ὅπλοις ὑπεδύοντο	τὰ	πολλά, θεραπεύοντες Πτολεμαῖον, εἶτ' αὖθις
[4]	ἱστορίας κατεῖχε, τοὺς λόγους ἐπὶ	τὰ	πράγματα καταστρέφειν οἰόμενος, εἰ μὴ
[18]	λοιπὸν αὐτῷ μεθ' ἡσυχίας καταβιῶναι	τὰ	πράγματα παρέξειν. (ὡς γὰρ αἱ
[9]	λεπτότητα καὶ στενωτέροις τοῦ περιστέλλειν	τὰ	σώματα, δόρασι δὲ (μικροτέ( ροις
[9]	τὴν διάνοιαν· ἡ δ' εἰς	τὰ	τοιαῦτα ῥώννυσι καὶ μεγαλύνει τὸν
[9]	ἀπὸ τῶν οὐκ ἀναγκαίων ἐπὶ	τὰ	χρήσιμα καὶ καλὰ τὴν φιλοκοσμίαν,
[3]	αὐτῷ, πᾶσαν ἄθλησιν ἐξέβαλλεν, ὡς	τὰ	χρησιμώτατα τῶν σωμάτων εἰς τοὺς
[21]	δὲ τὴν ὑδρίαν ὑπὸ πλήθους	ταινιῶν	τε καὶ στεφάνων μόλις ὁρωμένην
[18]	ῥώμαις συναπομαραίνεσθαι δοκοῦσιν, οὕτως ἐν	ταῖς	Ἑλληνικαῖς πόλεσιν (ἐπιλειπούσης τῆς δυνάμεως
[8]	καὶ Φίλιππον, ἐν μέσαις ἀναστρεφομένους	ταῖς	Ἑλληνικαῖς πράξεσιν· ἐπεὶ δὲ Φιλοποίμην
[11]	τῶν Ἑλλήνων τὸ παλαιὸν ἀξίωμα	ταῖς	ἐλπίσιν ἀναλαμβανόντων καὶ τοῦ τότε
[15]	μᾶλλον ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, καὶ	ταῖς	εὐεργεσίαις ὑπερβάλλειν οὐ παρὰ μικρὸν
[11]	τε τοῖς σώμασιν ἅπαντας καὶ	ταῖς	ἡλικίαις παραλλήλους, αἰδῶ δὲ πολλὴν
[9]	τοὺς νέους ἐγύμναζε καὶ διεπόνει	ταῖς	κινήσεσι, προθύμως ὑπακούοντας (καὶ φιλοτίμως.
[7]	τὴν ὅλου τοῦ συστήματος (ἐν	ταῖς	μεταβολαῖς εὐχέρειαν. συστάσης δὲ τῆς
[4]	ἐπισκοπῶν αὐτὸς πρὸς αὑτὸν ἐν	ταῖς	ὁδοιπορίαις, καὶ τοῖς (μεθ' ἑαυτοῦ
[17]	πολλῇ καὶ χωρὶς ἡγεμόνων ἐν	ταῖς	πόλεσι πλαζομένους καὶ τρυφῶντας, ἤχθετο
[10]	ἑκάτεροι, πάσαις δ' ὁμοῦ τι	ταῖς	πολιτικαῖς δυνάμεσι. (γενομένου δὲ τοῦ
[4]	διδασκάλων καὶ παιδαγωγῶν, ἐν μὲν	ταῖς	πολιτικαῖς στρατείαις, ἃς ἐποιοῦντο κλωπείας
[8]	εὐτυχὴς καὶ κατορθωτικὸς εὐθὺς ἐν	ταῖς	πρώταις γενόμενος μάχαις, ἅμα τῇ
[13]	καὶ τῶν πολεμίων σχεδὸν ἐν	ταῖς	πύλαις στρατοπεδευόντων· (ὁ δὲ Κρησὶ
[14]	στρατιώτας καὶ προσαγαγών, πῦρ ἐνῆκε	ταῖς	σκηναῖς καὶ τὸ στρατόπεδον (κατέκαυσε
[9]	περὶ σῶμα δαπάνας κολούσαντας, ἐν	ταῖς	στρατιωτικαῖς καὶ πολεμικαῖς παρασκευαῖς διαπρεπεῖς
[11]	παρελθεῖν ἔχοντα τοὺς νεανίσκους ἐν	ταῖς	στρατιωτικαῖς χλαμύσι καὶ τοῖς φοινικοῖς
[2]	εὐπόρει. ταῦτα μὲν οὖν ἐν	ταῖς	σχολαῖς περὶ τοῦ Φιλοποίμενος λέγεται.
[21]	ἀλλ' ἐπινίκιόν τινα πομπὴν ἅμα	ταῖς	ταφαῖς μείξαντες. ἦν μὲν γὰρ
[1]	γὰρ ὥσπερ ὀψίγονον ἐν γήρᾳ	ταῖς	τῶν παλαιῶν ἡγεμόνων ἐπιτεκοῦσα τοῦτον
[18]	παρέξειν. (ὡς γὰρ αἱ νόσοι	ταῖς	τῶν σωμάτων ῥώμαις συναπομαραίνεσθαι δοκοῦσιν,
[9]	καὶ νεανίσκων ὁπλομαχούντων, ἐν δὲ	ταῖς	χερσὶ τῶν γυναικῶν κράνη καὶ
[14]	τοῦ χωρίου φύσιν, ἐπέδειξε τὴν	τακτικὴν	τῶν ἄκρων τῆς πολεμικῆς (τέχνην
[7]	ὃ μέγιστον ἦν ἐν τοῖς	τακτικοῖς,	ἐλαφροὺς καὶ ὀξεῖς πρός τε
[4]	ἄλλων ἀναγνωσμάτων μάλιστα τοῖς Εὐαγγέλου	τακτικοῖς	ἐνεφύετο, καὶ τὰς περὶ Ἀλέξανδρον
[11]	καὶ κινουμένην ὥσπερ εἴθιστο τοὺς	τακτικοὺς	ῥυθμοὺς μετὰ τάχους καὶ (ῥώμης·
[4]	ἀκάρπου περαίνοιντο. καὶ γὰρ τῶν	τακτικῶν	θεωρημάτων, τὰς ἐπὶ τοῖς πινακίοις
[6]	καὶ σκευῇ βαρυτέρᾳ χαλεπῶς καὶ	ταλαιπώρως	ἁμιλλώμενος, διελαύνεται διαμπερὲς ὁμοῦ τοὺς
[15]	καὶ γενομένην εἴκοσι καὶ ἑκατὸν	ταλάντων	ἐψηφίσαντο δωρεὰν αὐτῷ δοῦναι, (πρεσβείαν
[20]	Λυκόρτα πεπυσμένος ἐστίν. εἰπόντος δὲ	τἀνθρώπου	διαπεφευγέναι τοὺς πολλούς, ἐπένευσε τῇ
[6]	ὥσπερ προσετέτακτο τὴν ἐφεδρείαν ἐν	τάξει	διαφυλαττόντων, Εὐκλείδας ὁ τοῦ Κλεομένους
[10]	τὴν φάλαγγα τῶν Ἀχαιῶν ἐν	τάξει	(μενόντων· ὁ δὲ Φιλοποίμην, τηλικούτου
[9]	μὲν οὖν τὰ περὶ τὰς	τάξεις	καὶ τοὺς ὁπλισμοὺς φαύλως ἔχοντα
[9]	πολεμίοις ἔλαττον εἶχον· εἶδος δὲ	τάξεως	καὶ σχήματος εἰς σπεῖραν οὐκ
[9]	(καὶ φιλοτίμως. καὶ γὰρ ἡ	τάξις	θαυμαστῶς ἠγαπᾶτο, ἄθραυστόν τι λαμβάνειν
[16]	Φιλοποίμενι παρασχόντες, ἐγένοντο χειροήθεις καὶ	ταπεινοί,	χρόνῳ δ' ὕστερον αἰτησάμενοι παρὰ
[8]	ἀξίωμα καὶ δύναμιν ἦρεν, ἐκ	ταπεινοῦ	καὶ διερριμμένου κατὰ πόλεις συναγαγὼν
[10]	τῶν Ἀχαιῶν προτεταγμένους ἀκοντιστὰς καὶ	Ταραντίνους	τρεψάμενος, ἀντὶ τοῦ χωρεῖν εὐθὺς
[16]	τὰς δ' ἐν τῇ πόλει	ταραχὰς	ἔπαυσε καὶ κατέστησε τοὺς Λακεδαιμονίους
[6]	συνεπισπασάμενος τοὺς πολίτας. γενομένης δὲ	ταραχῆς	τὸ πρῶτον, εἶτα φυγῆς καὶ
[10]	καὶ συνήσπιζον, ὁμοῦ προσήλαυνον ἀμφότεροι,	τὰς	αἰχμὰς κλίναντες ἐναντίας. (φθάνει δ'
[16]	τῶν Ῥωμαίων ἰδιώτης ὢν ἀπέκλεισε,	τὰς	δ' ἐν τῇ πόλει ταραχὰς
[8]	συνελευθεροῦν ἀπὸ τῶν τυράννων ὑπολαμβάνοντες,	τὰς	δ' ὁμονοίᾳ καὶ πολιτείᾳ καταμειγνύντες
[6]	τὰς περὶ Σελλασίαν ἄκρας καὶ	τὰς	ἐμβολὰς κατέχοντος αὐτοῦ, παρέταξε τὴν
[17]	φυγάδας. οὕτως εἶχέ τι πρὸς	τὰς	ἐξουσίας ὑπὸ φρονήματος δύσερι καὶ
[4]	καὶ γὰρ τῶν τακτικῶν θεωρημάτων,	τὰς	ἐπὶ τοῖς πινακίοις διαγραφὰς ἐῶν
[9]	ταχὺ πάντας ἔπεισε καὶ παρώρμησε	τὰς	καθ' ἡμέραν περὶ σῶμα δαπάνας
[7]	οὐλαμὸν ἐπιστροφὰς καὶ περισπασμοὺς καὶ	τὰς	καθ' ἵππον ἐπιστροφὰς καὶ κλίσεις
[7]	ἐλαφροὺς καὶ ὀξεῖς πρός τε	τὰς	κατ' οὐλαμὸν ἐπιστροφὰς καὶ περισπασμοὺς
[12]	βοηθοῦντα τοῖς πολιορκουμένοις ἐγγὺς εἶναι,	τὰς	κλίμακας ἀφέντες ἤδη προσερηρεισμένας τοῖς
[12]	τῷ θαρρεῖν γινομένων. ~Παρὰ δὲ	τὰς	μάχας καὶ τοὺς κινδύνους, ὥσπερ
[8]	Ἀχαιοί, καὶ τῶν κύκλῳ πόλεων	τὰς	μὲν ἐκ τοῦ βοηθεῖν καὶ
[21]	λόγος ἧκεν εἰς τοὺς Ἀχαιούς,	τὰς	μὲν πόλεις αὐτῶν κοινὴ κατήφεια
[16]	τοῖς Λακεδαιμονίοις στρατηγῶν ὁ Φιλοποίμην,	τὰς	μὲν φυγὰς κατήγαγεν εἰς τὴν
[4]	τοῖς Εὐαγγέλου τακτικοῖς ἐνεφύετο, καὶ	τὰς	περὶ Ἀλέξανδρον ἱστορίας κατεῖχε, τοὺς
[6]	μετὰ τῶν Ἀχαιῶν ἐστράτευσε, καὶ	τὰς	περὶ Σελλασίαν ἄκρας καὶ τὰς
[7]	ὑπεῖξεν οὐδ' ἀνῆκεν, ἀλλὰ καὶ	τὰς	πόλεις ἐπιών, καὶ κατ' ἄνδρα
[19]	σύλληψιν αὐτοῦ καὶ διήγγελλον εἰς	τὰς	πόλεις τῶν (Ἀχαιῶν. οἱ δὲ
[3]	καὶ βαθεῖ καὶ φιλανθρώπῳ παρὰ	τὰς	πολιτικὰς διαφορὰς ἐμμένειν οὐ δυνάμενος
[7]	συμβαίνοι στρατεία προσχρωμένους, αὐτοὺς δὲ	τὰς	πολλὰς τῶν στρατειῶν ἀποδιδράσκοντας, ἑτέρους
[9]	ἔπειτα τὰς τρυφὰς (αὐτῶν καὶ	τὰς	πολυτελείας ἄριστα μετεκόσμησεν. ἀφελεῖν γὰρ
[4]	ὠφελεῖσθαι. καὶ τῶν Ὁμηρικῶν ὅσα	(τὰς)	πρὸς ἀνδρείαν ἐγείρειν καὶ παροξύνειν
[19]	ἀγγελίᾳ θαυμαστῶς ἐπαρθέντες, ἠθροίζοντο περὶ	τὰς	πύλας· ὡς δ' εἶδον ἑλκόμενον
[9]	~Πρῶτον μὲν οὖν τὰ περὶ	τὰς	τάξεις καὶ τοὺς ὁπλισμοὺς φαύλως
[9]	θαρρεῖν ὡς ἀμάχους γεγονότας, ἔπειτα	τὰς	τρυφὰς (αὐτῶν καὶ τὰς πολυτελείας
[14]	ἡλίσκοντο περὶ τὴν πόλιν εἰς	τὰς	τῶν πολεμίων χεῖρας καταίροντες. ~Ἐπὶ
[4]	ἀνδρείαν ἐγείρειν καὶ παροξύνειν ἐνόμιζε	τὰς>	(φαν( τασίας, τούτοις προσεῖχε. τῶν
[5]	προσπεσὼν τῇ Μεγάλῃ πόλει, καὶ	τὰς	φυλακὰς βιασάμενος, ἐντὸς (παρῆλθε καὶ
[18]	διέβλεψεν, ἀθρόοι περιπεσόντες ἀπέστρεφον αὐτοῦ	τὰς	χεῖρας ὀπίσω καὶ δήσαντες ἦγον,
[4]	καὶ παροξύνειν ἐνόμιζε τὰς> (φαν(	τασίας,	τούτοις προσεῖχε. τῶν δ' ἄλλων
[9]	Μακεδόνων, ῥᾳδίως ἐξεθλίβοντο καὶ διεσπῶντο.	ταῦθ'	ὁ Φιλοποίμην διδάξας ἔπεισεν αὐτοὺς
[20]	παρεσκευάζοντο στρατεύειν. ~Οὗτοι μὲν οὖν	ταῦτ'	ἔπραττον. ὁ δὲ Δεινοκράτης μάλιστα
[14]	στεγούσης κινδυνεῦσαι τοὺς πλέοντας. (πρὸς	ταῦτα	γινώσκων καταφρονοῦντας αὐτοῦ τοὺς πολεμίους,
[5]	καὶ τούτων (ὑπ' ἐρημίας ἐκπεσεῖσθαι.	ταῦτα	λέγων τοὺς μὲν πολίτας ἀπέτρεψε,
[2]	ἱππεῖς, χρημάτων πολλάκις οὐκ εὐπόρει.	ταῦτα	μὲν οὖν ἐν ταῖς σχολαῖς
[13]	καὶ διέφυγε, Μεσσήνη δ' ἠλευθέρωτο.	~Ταῦτα	μὲν οὖν καλὰ τοῦ Φιλοποίμενος·
[13]	τὴν πόλιν ἐπὶ τῶν Ἀχαιῶν.	(ταῦτα	μὲν οὖν ὕστερον. ἐν δὲ
[21]	παρὰ τῶν ἀγαθῶν ἀεὶ νομίζοντες.	ταῦτα	περὶ Φιλοποίμενος.
[18]	ἄν ποτε παθεῖν ὑπὸ Δεινοκράτους	ταῦτα	προσδοκήσαντος. ~Οἱ δ' ἐν τῇ
[18]	ἐν Ἄργει πυρέσσων, πυθόμενος δὲ	ταῦτα	συνέτεινεν εἰς Μεγάλην πόλιν ἡμέρᾳ
[7]	ἀτολμίας πάντων οὖσαν, περιορῶντας δὲ	ταῦτα	τοὺς ἄρχοντας ἀεὶ διά τε
[13]	ἐξ ἀρχῆς ἐκείνων, καὶ λεγούσαις	ταῦτα	φανερῶς συνηγωνίσατο καὶ συγκατεστασίασε τὴν
[17]	Λακεδαιμονίων φυγάδας κατελθεῖν, καὶ Τίτου	ταὐτὸ	τῷ Μανίῳ περὶ τῶν φυγάδων
[15]	καὶ πάλιν ἐκ δευτέρου πεμφθείς,	ταὐτὸν	ἔπαθε· τρίτῃ δ' ὁδῷ μόλις
[21]	ἐπινίκιόν τινα πομπὴν ἅμα ταῖς	ταφαῖς	μείξαντες. ἦν μὲν γὰρ ἐστεφανωμένους
[4]	καὶ ὅσα περὶ ῥείθροις ἢ	τάφροις	ἢ στενωποῖς πάθη καὶ σχήματα
[10]	διώξεως ἀναστρέφοντα μετὰ τῶν ξένων.	τάφρου	δὲ μεγάλης καὶ βαθείας ἐν
[10]	τῇ διαβάσει, καὶ προσβαλὼν τῇ	τάφρῳ	τὸ στῆθος, ἐβιάζετο τοῖς προσθίοις
[12]	δὲ πολιορκοῦντες Μέγαρα, καὶ λήψεσθαι	ταχέως	ἐλπίζοντες, ἐξαίφνης λόγου προσπεσόντος αὐτοῖς,
[9]	ἐναγωνίσασθαί τε βουλομένων καὶ διακριθῆναι	τάχιστα	πρὸς τοὺς πολεμίους. ~Ἦν δὲ
[12]	ὑπεκδὺς διὰ πυλῶν ἑτέρων κατὰ	τάχος	ἀπήγαγε τὴν δύναμιν, εὐτυχίᾳ χρήσεσθαι
[6]	τοὺς βασιλικοὺς καὶ προσμεῖξαι κατὰ	τάχος	θορυβουμένοις τοῖς πολεμίοις, τὸν μὲν
[10]	τὴν Μαντινέων ἐμβεβληκὼς ἀπηγγέλθη, κατὰ	τάχος	ὁ Φιλοποίμην ἐξήγαγε τὴν στρατιὰν
[11]	εἴθιστο τοὺς τακτικοὺς ῥυθμοὺς μετὰ	τάχους	καὶ (ῥώμης· ἔπειτα κιθαρῳδῶν ἀγωνιζομένων
[20]	τῷ φαρμάκῳ παρασχών, ἀλλ' ἀποσβεσθεὶς	ταχὺ	διὰ τὴν ἀσθένειαν. ~Ὡς οὖν
[13]	καὶ λοχισμοῖς χρώμενος ἐπ' αὐτούς,	ταχὺ	παῖδας ἀπέδειξεν, ἀνόητα καὶ κενὰ
[9]	χρήσιμα καὶ καλὰ τὴν φιλοκοσμίαν,	ταχὺ	πάντας ἔπεισε καὶ παρώρμησε τὰς
[6]	γινόμενον διάσπασμα περὶ τοὺς πολεμίους,	ταχὺ	τοὺς ἐλαφροτάτους τῶν ψιλῶν περιέπεμψεν,
[9]	ζῆλον, ἐσθῆτας ἀγαπώντων περιττάς, στρωμνάς	τε	βαπτομένων ἁλουργεῖς, καὶ περὶ δεῖπνα
[9]	κάλλος ἁπτομένων καὶ φορούντων, ἐναγωνίσασθαί	τε	βουλομένων καὶ διακριθῆναι τάχιστα πρὸς
[19]	βαρὺν πολέμιον καὶ δυσμείλικτον, αὐτῷ	τε	Δεινοκράτει φοβερώτερον, εἰ διαφύγοι καθυβρισμένος
[19]	τὸν Φιλοποίμενα παρ' ἀξίαν τῆς	τε	δόξης καὶ τῶν ἔμπροσθεν ἔργων
[7]	(ἐν> ὀλίγῳ χρόνῳ πᾶσι ῥώμην	τε	θαυμαστὴν καὶ προθυμίαν παρέστησε, καὶ
[3]	τε> τεταγμέναις καὶ ἡσυχίαις αὐξόντων	τε	καὶ διαφυλαττόντων τὴν ἕξιν, ὑπὸ
[13]	ἐκείνων σοφίσμασι καὶ δόλοις κλωπείαις	τε	καὶ λοχισμοῖς χρώμενος ἐπ' αὐτούς,
[7]	κολάζων τοὺς ἀνάγκης δεομένους, μελέταις	τε	καὶ πομπαῖς καὶ πρὸς ἀλλήλους
[21]	τὴν ὑδρίαν ὑπὸ πλήθους ταινιῶν	τε	καὶ στεφάνων μόλις ὁρωμένην ἐκόμιζεν
[18]	διὰ πονηρίαν καὶ ἀκολασίαν, τήν	τε	Μεσσήνην ἀπέστησε τῶν Ἀχαιῶν, καὶ
[5]	Κλεομένης εἰς Μεσσήνην ἀπελθοῦσι, τήν	τε	πόλιν μετὰ τῶν χρημάτων ἀποδιδοὺς
[3]	ἄσκησιν εἶναι, τῶν μὲν ὕπνῳ	τε	πολλῷ καὶ πλησμοναῖς ἐνδελεχέσι καὶ
[1]	~Κλέανδρος ἦν ἐν Μαντινείᾳ γένους	τε	πρώτου καὶ δυνηθεὶς ἐν τοῖς
[16]	τὴν Λακεδαίμονα παρῆλθε, καὶ τόν	τε	στρατηγὸν τῶν Ἀχαιῶν καὶ τὸν
[7]	τακτικοῖς, ἐλαφροὺς καὶ ὀξεῖς πρός	τε	τὰς κατ' οὐλαμὸν ἐπιστροφὰς καὶ
[3]	καὶ πλησμοναῖς ἐνδελεχέσι καὶ κινήσεσί	τε>	τεταγμέναις καὶ ἡσυχίαις αὐξόντων τε
[7]	ταῦτα τοὺς ἄρχοντας ἀεὶ διά	τε	τὸ πλεῖστον ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς
[11]	καὶ τοῖς φοινικοῖς ὑποδύταις, ἀκμάζοντάς	τε	τοῖς σώμασιν ἅπαντας καὶ ταῖς
[18]	Δεινοκράτης ὁ Μεσσήνιος, ἄνθρωπος ἰδίᾳ	τε	τῷ Φιλοποίμενι προσκεκρουκώς, καὶ τοῖς
[18]	ἄναυδος, ὥστε καὶ τοὺς πολεμίους	τεθνάναι	δόξαντας αὐτόν, ἐπιχειρεῖν στρέφειν τὸ
[19]	ἦν ὁ Φιλοποίμην, ἀλλ' ἐδόκει	τεθνάναι,	πολὺν μὲν χρόνον ἐπέστησαν, ἀνακαλούμενοι
[13]	χρόνον ἐκεῖνον, ὥστε τοῖς μὲν	τείχεσιν	ἐνοικεῖν, σπείρειν δὲ τοὺς στενωπούς,
[12]	κλίμακας ἀφέντες ἤδη προσερηρεισμένας τοῖς	τείχεσιν	ᾤχοντο φεύγοντες. (Νάβιδος δὲ τοῦ
[16]	πεντήκοντα καὶ τριακοσίους. τὰ δὲ	τείχη	καθεῖλε, χώραν δὲ πολλὴν ἀποτεμόμενος
[5]	ἕξειν αὐτόν, ὅπως οἰκίας καὶ	τείχη	κενὰ φυλάξει καθήμενος, ἀλλὰ καὶ
[14]	καὶ (κατεστρατοπέδευσεν ἔτι φωτὸς ὄντος·	τεκμαιρόμενος	δὲ τοὺς πολεμίους ἐκ τῆς
[13]	περὶ τὴν πολιτείαν, οὐκ εἴασε	τελεσθῆναι	(τὴν καταδίκην. ἐκ δὲ τούτου
[21]	~Ὡς οὖν ὁ περὶ τῆς	τελευτῆς	λόγος ἧκεν εἰς τοὺς Ἀχαιούς,
[1]	μὲν οὖν αὐτοῦ πάντων ἐτύγχανε,	τελευτήσαντος	δὲ τὴν ἀμοιβὴν τῆς φιλοξενίας
[17]	σιωπᾶν ἀκούοντα καὶ βαρέως φέρειν,	τέλος	δ' ὑπ' ὀργῆς δυσανασχετοῦντα πρὸς
[17]	τοῦ δαίμονος ἐχώρει, καὶ τὸ	τέλος	ἐγγὺς ἦν εἰς ὃ τὴν
[18]	τις ὥσπερ ἀθλητὴν εὐδρομοῦντα πρὸς	τέρματι	τοῦ βίου κατέβαλε. λέγεται γὰρ
[14]	μέν, ἔνδοξον δέ, δι' ἐτῶν	τεσσαράκοντα	κατασπάσας ἐπλήρωσεν, ὥστε μὴ στεγούσης
[3]	πλησμοναῖς ἐνδελεχέσι καὶ κινήσεσί τε>	τεταγμέναις	καὶ ἡσυχίαις αὐξόντων τε καὶ
[6]	ἱππεῦσι μετὰ τῶν ἑαυτοῦ πολιτῶν	τεταγμένος	καὶ ὁ Φιλοποίμην, καὶ παραστάτας
[15]	ὁ Νάβις ὑπ' Αἰτωλῶν δολοφονηθείς.	τεταραγμένης	δὲ τῆς Σπάρτης, ὁ Φιλοποίμην
[1]	Ἀράτῳ συνεξέβαλον, καὶ Κυρηναίοις δεηθεῖσι,	τεταραγμένων	τῶν κατὰ τὴν πόλιν καὶ
[10]	πολλῷ (λέγονται γὰρ ὑπὲρ τοὺς	τετρακισχιλίους	ἀποθανεῖν) ὥρμησεν ἐπὶ τὸν Μαχανίδαν,
[18]	ἡμέρᾳ μιᾷ σταδίους πλείονας ἢ	τετρακοσίους	κατηνυκώς> (κἀκεῖθεν εὐθὺς ἐβοήθει τοὺς
[11]	Τιμοθέου Πέρσας ἐνάρξασθαι· κλεινὸν ἐλευθερίας	τεύχων	μέγαν Ἑλλάδι κόσμον· (ἅμα δὲ
[14]	τακτικὴν τῶν ἄκρων τῆς πολεμικῆς	(τέχνην	οὖσαν. οὕτω μικρὰ κινήσας τὴν
[10]	τοῖς μύωψιν αἱμαχθεὶς ἑκατέρωθεν, ἐπετόλμησε	τῇ	διαβάσει, καὶ προσβαλὼν τῇ τάφρῳ
[10]	τοὺς πολεμίους, ὅσον ἡμάρτανον ἐν	τῇ	διώξει, τῆς φάλαγγος ἀπορρηγνυμένους καὶ
[1]	Ἑλλὰς ἠγάπησε διαφερόντως καὶ συνηύξησε	τῇ	δόξῃ τὴν δύναμιν. Ῥωμαίων δέ
[8]	ταῖς πρώταις γενόμενος μάχαις, ἅμα	τῇ	δυνάμει τὸ φρόνημα τῶν Ἀχαιῶν
[17]	Ἑλληνικοῖς μᾶλλον ἤδη, καὶ περιεβάλλοντο	τῇ	δυνάμει τοὺς Ἀχαιούς, ὑποκατακλινομένων αὐτοῖς
[17]	Ῥωμαίοις ὁ πρὸς Ἀντίοχον ἐν	τῇ	Ἑλλάδι συνέστη πόλεμος, ἦν μὲν
[16]	τοῦ βασιλέως καὶ Ῥωμαίων ἐν	τῇ	Ἑλλάδι τηλικούτοις αἰωρουμένων στρατοπέδοις, ἐκεῖσε
[1]	ἐποιοῦντο παίδευσιν, ὡς κοινὸν ὄφελος	τῇ	Ἑλλάδι τὸν ἄνδρα τοῦτον ὑπὸ
[14]	ἀρετῆς καὶ (τῆς) δόξης ἐν	τῇ	θαλάσσῃ (κάκιον ἀγωνισάμενος. πλὴν Ἐπαμεινώνδαν
[20]	τἀνθρώπου διαπεφευγέναι τοὺς πολλούς, ἐπένευσε	τῇ	κεφαλῇ, καὶ διαβλέψας πρᾴως πρὸς
[13]	μὲν οὖν ὕστερον. ἐν δὲ	τῇ	Κρήτῃ συνεπολέμει τοῖς Γορτυνίοις, οὐχ
[11]	μέγαν Ἑλλάδι κόσμον· (ἅμα δὲ	τῇ	λαμπρότητι τῆς φωνῆς τοῦ περὶ
[5]	βασιλεὺς Λακεδαιμονίων νυκτὸς ἐξαίφνης προσπεσὼν	τῇ	Μεγάλῃ πόλει, καὶ τὰς φυλακὰς
[19]	~Οἱ δ' ἐν τῇ πόλει	τῇ	μὲν ἀγγελίᾳ θαυμαστῶς ἐπαρθέντες, ἠθροίζοντο
[14]	προστίθησιν. οὐ γὰρ μόνον ἐν	τῇ	ναυμαχίᾳ διὰ τὴν ἀπειρίαν ἔλαττον
[21]	ἐπὶ πένθει τοσούτῳ κατηφεῖς, οὔτε	τῇ	νίκῃ γαυριῶντες. (ἐκ δὲ τῶν
[6]	καὶ φιλοτιμίας πρὸς τὸν ἀγῶνα,	τῇ	παραβάσει καὶ τῇ παραλλάξει τῶν
[6]	τὸν ἀγῶνα, τῇ παραβάσει καὶ	τῇ	παραλλάξει τῶν σκελῶν διὰ μέσου
[12]	Νάβις οὐχ ὑπέστη, καίπερ ἐν	τῇ	πόλει στρατοπεδεύων, ἀλλ' ὑπεκδὺς διὰ
[16]	ὢν ἀπέκλεισε, τὰς δ' ἐν	τῇ	πόλει ταραχὰς ἔπαυσε καὶ κατέστησε
[19]	ταῦτα προσδοκήσαντος. ~Οἱ δ' ἐν	τῇ	πόλει τῇ μὲν ἀγγελίᾳ θαυμαστῶς
[10]	ἐπετόλμησε τῇ διαβάσει, καὶ προσβαλὼν	τῇ	τάφρῳ τὸ στῆθος, ἐβιάζετο τοῖς
[16]	ἀνυστὸν ἐκ κακῶν καὶ φθορᾶς	τηλικαύτης.	~Ἐπεὶ δὲ Ῥωμαίοις ὁ πρὸς
[15]	Ἀχαιοῖς, προσκτησάμενος αὐτοῖς ἀξίωμα πόλεως	τηλικαύτης	καὶ δύναμιν (οὐ γὰρ ἦν
[6]	οὐδέπω μεγάλης οὐδ' ἀξιοπίστου πρὸς	τηλικοῦτο	στρατήγημα δόξης περὶ αὐτὸν οὔσης,
[16]	καὶ Ῥωμαίων ἐν τῇ Ἑλλάδι	τηλικούτοις	αἰωρουμένων στρατοπέδοις, ἐκεῖσε χρὴ τὸν
[10]	τάξει (μενόντων· ὁ δὲ Φιλοποίμην,	τηλικούτου	πταίσματος ἐν ἀρχῇ γενομένου, καὶ
[5]	φυλακὰς βιασάμενος, ἐντὸς (παρῆλθε καὶ	τὴν	ἀγορὰν κατέλαβεν. ἐκβοηθήσας δὲ Φιλοποίμην,
[3]	ἐδόκει, καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἐπὶ	τὴν	ἄθλησιν ἔνιοι τῶν φίλων καὶ
[6]	ἰσχυρᾶς δὲ τῆς πληγῆς, ὥστε	τὴν	αἰχμὴν ἐπὶ θάτερα διῶσαι. τὸ
[1]	αὐτοῦ πάντων ἐτύγχανε, τελευτήσαντος δὲ	τὴν	ἀμοιβὴν τῆς φιλοξενίας ἀποδιδούς, ἔθρεψεν
[14]	ἅτε γὰρ οὐκ ἀθρόαν ποιούμενοι	τὴν	ἀναχώρησιν, ἀλλ' ὡς ἑκάστοις αἱ
[19]	συνήλγησαν, ὥστε καὶ δακρῦσαι καὶ	τὴν	ἀνθρωπίνην ἐκφλαυρίσαι δύναμιν ὡς ἄπιστον
[14]	μόνον ἐν τῇ ναυμαχίᾳ διὰ	τὴν	ἀπειρίαν ἔλαττον ἔσχεν, ἀλλὰ καὶ
[14]	μεθαρμόσας, ἀθορύβως καὶ ῥᾳδίως διεκρούσατο	τὴν	ἀπορίαν, καὶ προσβαλὼν τοῖς πολεμίοις
[21]	Μάνιον ἐναντιωθέντος, ἀλλὰ τῆς χρείας	τὴν	ἀρετὴν ἐκεῖνοι καὶ τὸ καλὸν
[18]	στρατηγῶν, ἤλπιζεν οὐ μόνον ἐκείνην	τὴν	ἀρχὴν ἀπολέμως διάξειν, ἀλλὰ καὶ
[18]	σωθῆναι, τότε δὲ καὶ διὰ	τὴν	ἀσθένειαν τοῦ σώματος ἐνδεοῦς γεγονότος,
[20]	παρασχών, ἀλλ' ἀποσβεσθεὶς ταχὺ διὰ	τὴν	ἀσθένειαν. ~Ὡς οὖν ὁ περὶ
[14]	τὸ καλῶς ἀγωνίσασθαι πεπεισμένος, ἔγνω	τὴν	ἄσκησιν ἡλίκον μέρος ἐστὶ τῆς
[15]	σεμνότητα τῆς ὁμιλίας αὐτοῦ καὶ	τὴν	ἀφέλειαν τῆς διαίτης καὶ τὸ
[16]	παῖδας αὐτῶν καὶ τοὺς ἐφήβους	τὴν	Ἀχαϊκὴν ἀντὶ τῆς πατρίου παιδείαν
[18]	ἤδη σφαλεὶς ὁ ἵππος εἰς	τὴν	γῆν κατέβαλε. (σκληροῦ δὲ τοῦ
[16]	στρατοπέδοις, ἐκεῖσε χρὴ τὸν ἄρχοντα	τὴν	γνώμην ἔχειν, τὰ δ' οἰκεῖα
[2]	αὐτοῦ διαμένουσαν ἐν Δελφοῖς ὁρῶμεν·	τὴν	δὲ τῆς ξένης τῆς Μεγαρικῆς
[9]	οἷον ὀργῶντα καὶ φλεγόμενον πρὸς	τὴν	δι' (αὐτῶν ἐνέργειαν. οὕτω δὲ
[9]	γαργαλισμῶν τῆς αἰσθήσεως (συν( επικλώσης	τὴν	διάνοιαν· ἡ δ' εἰς τὰ
[12]	ἀντιβλέπειν οὐ δυναμένους, ἀλλὰ καὶ	τὴν	δόξαν αὐτοῦ καὶ τοὔνομα δεδοικότας,
[2]	(στενώτερος. τὸ μέντοι σκῶμμα πρὸς	τὴν	δύναμιν αὐτοῦ μᾶλλον ἐλέχθη· καὶ
[6]	τὰς ἐμβολὰς κατέχοντος αὐτοῦ, παρέταξε	τὴν	δύναμιν ἐγγύς, ἐπιχειρεῖν καὶ βιάζεσθαι
[12]	πυλῶν ἑτέρων κατὰ τάχος ἀπήγαγε	τὴν	δύναμιν, εὐτυχίᾳ χρήσεσθαι δοκῶν εἰ
[1]	διαφερόντως καὶ συνηύξησε τῇ δόξῃ	τὴν	δύναμιν. Ῥωμαίων δέ τις ἐπαινῶν
[13]	ἰδιώτην ὄντα τὸν Φιλοποίμενα χρῆσαι	τὴν	ἑαυτοῦ σχολὴν ἐφ' (ἡγεμονίᾳ δεηθεῖσι
[14]	(τέχνην οὖσαν. οὕτω μικρὰ κινήσας	τὴν	ἑαυτοῦ φάλαγγα καὶ πρὸς τὰ
[1]	πολιτῶν· τύχῃ δὲ χρησάμενος καὶ	τὴν	ἑαυτοῦ φυγών, ἧκεν εἰς Μεγάλην
[7]	ἡγεμονίαν καὶ χρήματα, παρῃτήσατο, μάλιστα	τὴν	ἑαυτοῦ φύσιν καταμαθὼν πρὸς (τὸ
[1]	καὶ πράξεις προαγαγόντες. οὗτοι καὶ	τὴν	ἑαυτῶν πατρίδα τυραννίδος ἀπήλλαξαν, τοὺς
[17]	πράττειν ἰσχύοντας ἀντισπᾶν ἐπειρᾶτο (πρὸς	τὴν	ἐλευθερίαν. Ἀρισταίνου δὲ τοῦ Μεγαλοπολίτου
[15]	ἡγεῖτο, δι' ἑνὸς κηρύγματος ἐλευθερώσας	τὴν	Ἑλλάδα πᾶσαν> ὅση Φιλίππῳ καὶ
[11]	καὶ νενικηκότα μὲν οὐ πάλαι	τὴν	ἐν Μαντινείᾳ μάχην, τότε δὲ
[14]	νήσων (ἀπελθεῖν ἑκουσίως· Φιλοποίμην δὲ	τὴν	ἐν τοῖς πεζοῖς ἐπιστήμην καὶ
[3]	ἡσυχίαις αὐξόντων τε καὶ διαφυλαττόντων	τὴν	ἕξιν, ὑπὸ πάσης ῥοπῆς καὶ
[11]	τότε δὲ σχολὴν ἄγοντα διὰ	τὴν	ἑορτήν, πρῶτον μὲν ἐπιδεῖξαι τοῖς
[1]	καὶ Δημοφάνης οἱ Μεγαλοπολῖται διεδέξαντο	τὴν	ἐπιμέλειαν, Ἀρκεσιλάῳ συνήθεις ἐν Ἀκαδημείᾳ
[6]	καὶ τῶν Ἀχαιῶν ὥσπερ προσετέτακτο	τὴν	ἐφεδρείαν ἐν τάξει διαφυλαττόντων, Εὐκλείδας
[18]	ἀπέστησε τῶν Ἀχαιῶν, καὶ κώμην	τὴν	καλουμένην Κολωνίδα προσηγγέλθη μέλλων καταλαμβάνειν.
[13]	τὴν πολιτείαν, οὐκ εἴασε τελεσθῆναι	(τὴν	καταδίκην. ἐκ δὲ τούτου παρορώμενος
[18]	σῶμα καὶ σκυλεύειν. ἐπεὶ δὲ	τὴν	κεφαλὴν ἐπάρας διέβλεψεν, ἀθρόοι περιπεσόντες
[10]	καὶ τὸν ἵππον αὐτοῦ μετεωρίζοντα	τὴν	κεφαλὴν πρὸ τοῦ σώματος ὁρῶν,
[20]	παρεστῶτα πλησίον τὸν ἄνθρωπον ἔχοντα	τὴν	κύλικα τοῦ φαρμάκου, συναγαγὼν μόλις
[16]	καὶ μεγάλου φρονήματος τολμήσας, εἰς	τὴν	Λακεδαίμονα παρῆλθε, καὶ τόν τε
[4]	κλωπείας ἕνεκα καὶ λεηλασίας εἰς	τὴν	Λακωνικὴν ἐμβάλλοντες, εἴθισεν αὑτὸν πρῶτον
[16]	δὲ τοῦ Διοφάνους, ἀλλ' εἰς	τὴν	Λακωνικὴν ἐμβαλόντος ἅμα τῷ Τίτῳ,
[16]	(παρανομώτατον. ἀνεῖλε γὰρ καὶ διέφθειρε	τὴν	Λυκούργειον ἀγωγήν, ἀναγκάσας καὶ τοὺς
[10]	πᾶσι Πελοποννησίοις. ὡς οὖν εἰς	τὴν	Μαντινέων ἐμβεβληκὼς ἀπηγγέλθη, κατὰ τάχος
[16]	δ' ὕστερον αἰτησάμενοι παρὰ Ῥωμαίων	τὴν	μὲν Ἀχαϊκὴν ἔφυγον πολιτείαν, ἀνέλαβον
[14]	δύσιππος ὑπὸ ῥείθρων καὶ φαράγγων)	τὴν	μὲν δίωξιν ἐπέσχε καὶ (κατεστρατοπέδευσεν
[18]	ἐθελονταὶ συστρατεύοντες. (ἱππασάμενοι δὲ πρὸς	τὴν	Μεσσήνην, καὶ περὶ τὸν Εὐάνδρου
[21]	ἀλλ' ἑλόμενοι στρατηγὸν Λυκόρταν εἰς	τὴν	Μεσσηνίαν ἐνέβαλον καὶ κακῶς ἐποίουν
[15]	ἐκεῖνον ἐλπίσαντας ἕξειν. διὸ καὶ	τὴν	Νάβιδος οἰκίαν καὶ οὐσίαν ἐξαργυρισθεῖσαν
[14]	οὐ προσδοκῶσιν ἀλλ' ἐκλελυμένοις διὰ	τὴν	(νίκην· καὶ νυκτὸς ἐκβιβάσας τοὺς
[18]	σώματος ἐνδεοῦς γεγονότος, καὶ διὰ	τὴν	ὁδοιπορίαν κατακόπου, βαρὺν ὄντα καὶ
[7]	κινουμένῳ καθ' ὁρμὴν ἑκούσιον ἐοικέναι	τὴν	ὅλου τοῦ συστήματος (ἐν ταῖς
[7]	τὸν Φιλοποίμενα προεξελάσας. δεξάμενος δὲ	τὴν	ὁρμὴν ἐκεῖνος αὐτοῦ καὶ φθάσας
[9]	τὸ θάρσος αὔξουσα καὶ παρακαλοῦσα	τὴν	ὁρμὴν ἐν> εποίει φιλοπαράβολον καὶ
[6]	ἀκοντίσματος ἀνελκομένου διὰ τῶν τραυμάτων	τὴν	πάροδον· ὡς δ' ὤκνουν οἱ
[15]	γὰρ εἶναι τῶν ἐχθρῶν παραιρεῖσθαι	τὴν	παρρησίαν ἢ τῶν φίλων. οὕτως
[16]	πολιτείαν, ἀνέλαβον δὲ καὶ κατεστήσαντο	τὴν	πάτριον, ὡς ἦν ἀνυστὸν ἐκ
[8]	καὶ μίαν δύναμιν κατασκευάσαι διενοοῦντο	τὴν	Πελοπόννησον. ἀλλ' Ἀράτου μὲν ζῶντος
[16]	δ' εἰς πόλεμον καθιστάμενοι διετάρασσον	(τὴν	Πελοπόννησον, ἐπειρᾶτο πραΰ νειν καὶ
[17]	εἰπεῖν· ὦ ἄνθρωπε, τί σπεύδεις	(τὴν	πεπρωμένην τῆς Ἑλλάδος ἐπιδεῖν; Μανίου
[11]	λαμπρότητι τῆς φωνῆς τοῦ περὶ	τὴν	ποίησιν ὄγκου συμπρέψαντος, ἐπίβλεψιν γενέσθαι
[16]	Τίτῳ, καὶ βαδιζόντων εὐθὺς ἐπὶ	τὴν	πόλιν, ἀγανακτήσας ὁ Φιλοποίμην ἔργον
[1]	εὐνομίαν ἔθεντο καὶ διεκόσμησαν (ἄριστα	τὴν	πόλιν. αὐτοί γε μὴν ἐν
[14]	συνετύγχανον, ὥσπερ ὄρνιθες ἡλίσκοντο περὶ	τὴν	πόλιν εἰς τὰς τῶν πολεμίων
[15]	ἀπολαύειν, ἀλλὰ τοὺς πονηροὺς καὶ	τὴν	πόλιν ἐν τῷ συνεδρίῳ καταστασιάζοντας
[12]	τοῖς Μεσσηνίοις, ἀπολωλέναι κομιδῇ φάσκοντα	τὴν	πόλιν ἔνδον γεγονότων τῶν πολεμίων,
[13]	ταῦτα φανερῶς συνηγωνίσατο καὶ συγκατεστασίασε	τὴν	πόλιν ἐπὶ τῶν Ἀχαιῶν. (ταῦτα
[21]	παντὸς ἐχώρει τοῦ στρατεύματος Εἰς	τὴν	πόλιν, ἐπιποθοῦσαν τὸν ἄνδρα καὶ
[5]	τοὺς πολίτας ἐπὶ τῷ καὶ	(τὴν	πόλιν ἔχειν βεβαιότερον· οὐ γὰρ
[14]	ἐποίησεν. ἐπεὶ δ' οὐ πρὸς	τὴν	πόλιν ἑώρα φεύγοντας, ἀλλὰ τῆς
[1]	Κυρηναίοις δεηθεῖσι, τεταραγμένων τῶν κατὰ	τὴν	πόλιν καὶ νοσούντων, πλεύσαντες εὐνομίαν
[5]	λόγῳ, διδάσκων ὡς οὐκ ἀποδίδωσι	τὴν	πόλιν Κλεομένης, προσκτᾶται δὲ τοὺς
[16]	τὰς μὲν φυγὰς κατήγαγεν εἰς	τὴν	πόλιν, ὀγδοήκοντα δὲ Σπαρτιάτας ἀπέκτεινεν,
[15]	καὶ μετεκόσμησεν εἰς τοὺς Ἀχαιοὺς	τὴν	πόλιν. οὗ γενομένου θαυμαστῶς μὲν
[14]	καθ' ἕνα καὶ δύο πρὸς	τὴν	πόλιν ὑπάξειν σκοταίους, ἐλλοχίζει τοῖς
[16]	ἀξίαν πεπραχόσιν ἐπεμβαίνων, τὸ περὶ	τὴν	πολιτείαν ἔργον ὠμότατον ἐξειργάσατο καὶ
[13]	ὢν διάφορος τῷ Φιλοποίμενι περὶ	τὴν	πολιτείαν, οὐκ εἴασε τελεσθῆναι (τὴν
[10]	τῶν Ἀχαιῶν, θαυμασάντων μάλιστα καὶ	τὴν	πρᾶξιν αὐτοῦ καὶ τὴν στρατηγίαν
[15]	δ' ὁδῷ μόλις ἐντυχὼν ἐδήλωσε	τὴν	προθυμίαν τῆς πόλεως. ὁ δὲ
[15]	ἑστιαθεὶς παρὰ τῷ Φιλοποίμενι, καὶ	τὴν	σεμνότητα τῆς ὁμιλίας αὐτοῦ καὶ
[15]	μικρὸν Ἀχαΐ ας μέρος γενέσθαι	τὴν	Σπάρτην) ἀνέλαβε δὲ καὶ Λακεδαιμονίων
[10]	καὶ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ καὶ	τὴν	στρατηγίαν ἐκείνην. ~Λέγεται δὲ τῆς
[13]	σχολῆς, καθάπερ ἄλλο τι κτῆμα	τὴν	στρατηγικὴν καὶ πολεμικὴν ἀρετὴν ἔχειν
[10]	κατὰ τάχος ὁ Φιλοποίμην ἐξήγαγε	τὴν	στρατιὰν ἐπ' αὐτόν. (ἐγγὺς δὲ
[3]	ἠρώτησεν αὐτούς, μή τι πρὸς	τὴν	στρατιωτικὴν ἄσκησιν ὑπὸ τῆς ἀθλήσεως
[19]	προϊόντες ἅμα καὶ πολυπραγμονοῦντες, ἐπύθοντο	τὴν	σύλληψιν αὐτοῦ καὶ διήγγελλον εἰς
[14]	φοβήσαντος τοὺς Ἀχαιούς, ἀνέλπιστον ἡγουμένους	τὴν	σωτηρίαν ἐκ τόπων χαλεπῶν καὶ
[14]	τὴν τοῦ χωρίου φύσιν, ἐπέδειξε	τὴν	τακτικὴν τῶν ἄκρων τῆς πολεμικῆς
[18]	ἐπαχθὴς διὰ πονηρίαν καὶ ἀκολασίαν,	τήν	τε Μεσσήνην ἀπέστησε τῶν Ἀχαιῶν,
[5]	ὁ Κλεομένης εἰς Μεσσήνην ἀπελθοῦσι,	τήν	τε πόλιν μετὰ τῶν χρημάτων
[14]	χρόνον ἐπιστὰς καὶ περιλαβὼν ὄψει	τὴν	τοῦ χωρίου φύσιν, ἐπέδειξε τὴν
[17]	τέλος ἐγγὺς ἦν εἰς ὃ	τὴν	τύχην ἔδει περιφερομένην ἐξικέσθαι, (καθάπερ
[21]	ἐχθροὺς δεσμίους ἀγομένους. (αὐτὴν δὲ	τὴν	ὑδρίαν ὑπὸ πλήθους ταινιῶν τε
[10]	εὐθὺς ἦγε τῶν Λακεδαιμονίων, ὁρῶν	τὴν	φάλαγγα γυμνὴν ἀπολελειμμένην, καὶ κατὰ
[11]	μὲν ἐπιδεῖξαι τοῖς Ἕλλησι κεκοσμημένην	τὴν	φάλαγγα καὶ κινουμένην ὥσπερ εἴθιστο
[10]	συνεστηκός, ἐξέπεσε διώκων καὶ παρήλλαξε	τὴν	φάλαγγα τῶν Ἀχαιῶν ἐν τάξει
[9]	ἐπὶ τὰ χρήσιμα καὶ καλὰ	τὴν	φιλοκοσμίαν, ταχὺ πάντας ἔπεισε καὶ
[1]	ἐν τοῖς ἄλλοις ἔργοις καὶ	τὴν	Φιλοποίμενος ἐποιοῦντο παίδευσιν, ὡς κοινὸν
[7]	ἄνδρα τῶν νέων ἕκαστον ἐπὶ	τὴν	φιλοτιμίαν συνεξορμῶν, καὶ κολάζων τοὺς
[2]	(δίδωμι; τοῦ δ' ἄλλου σώματος	τὴν	φύσιν ἐπισκώπτων ὁ Τίτος εἶπεν·
[2]	καὶ ὁ μὲν εὐθὺς ἀπορρίψας	τὴν	χλαμύδα τῶν ξύλων ἔσχιζεν· ὁ
[21]	Μεσσηνίαν ἐνέβαλον καὶ κακῶς ἐποίουν	τὴν	χώραν, ἄχρι οὗ συμφρονήσαντες ἐδέξαντο
[5]	μετὰ τῶν χρημάτων ἀποδιδοὺς καὶ	τὴν	χώραν, ὁρῶν ὁ Φιλοποίμην τοὺς
[18]	ἐτρέψαντο, τῶν δὲ πεντακοσίων, οἳ	τὴν	χώραν τῶν Μεσσηνίων παρεφύλαττον, ἐξαίφνης
[13]	στρατοπεδευόντων· (ὁ δὲ Κρησὶ πολεμῶν	τηνικαῦτα	καὶ στρατηγῶν διαπόντιος, ἐγκλήματα παρεῖχε
[6]	ἀπόρως εἶχε. τὸ γὰρ ἔναμμα	τῆς	ἀγκύλης χαλεπὴν ἐποίει τοῦ ἀκοντίσματος
[3]	πρὸς τὴν στρατιωτικὴν ἄσκησιν ὑπὸ	τῆς	ἀθλήσεως βλαβήσοιτο. τῶν δὲ φαμένων,
[9]	ὥσπερ ὑπὸ νυγμῶν καὶ γαργαλισμῶν	τῆς	αἰσθήσεως (συν( επικλώσης τὴν διάνοιαν·
[4]	γὰρ οὗτος ὁ> ἀνὴρ περαιτέρω	τῆς	ἀνάγκης ἐμφιλοκαλῆσαι τοῖς στρατιωτικοῖς, καὶ
[4]	τὸν πόλεμον ὡς ποικιλωτάτην ὑπόθεσιν	τῆς	ἀρετῆς ἀσπάσασθαι, καὶ ὅλως καταφρονεῖν
[15]	καὶ ἀγαθοὺς δεκάζειν, ὧν προῖκα	τῆς	ἀρετῆς ἔξεστιν ἀπολαύειν, ἀλλὰ τοὺς
[14]	τὴν ἄσκησιν ἡλίκον μέρος ἐστὶ	τῆς	ἀρετῆς, καὶ πόσην ἐπὶ πάντα
[14]	γενόμενοι καὶ διαφθαρέντες, ἄπρακτον ἐκ	τῆς	Ἀσίας καὶ τῶν νήσων (ἀπελθεῖν
[4]	αἰχμαλώτων, τὸν δ' οἶκον ἀπὸ	τῆς	γεωργίας αὔξειν ἐπειρᾶτο τῷ> δικαιοτάτῳ
[15]	ὁμιλίας αὐτοῦ καὶ τὴν ἀφέλειαν	τῆς	διαίτης καὶ τὸ ἦθος ἐγγύθεν
[2]	ὑπηρετῶν εἶναι καὶ πρόδρομον, παρεκάλει	τῆς	(διακονίας συνεφάψασθαι. καὶ ὁ μὲν
[10]	ὥρμησεν ἐπὶ τὸν Μαχανίδαν, (ἐκ	τῆς	διώξεως ἀναστρέφοντα μετὰ τῶν ξένων.
[14]	τῆς περὶ αὐτὸν ἀρετῆς καὶ	(τῆς)	δόξης ἐν τῇ θαλάσσῃ (κάκιον
[18]	ἐν ταῖς Ἑλληνικαῖς πόλεσιν (ἐπιλειπούσης	τῆς	δυνάμεως ἔληγε τὸ φιλόνικον. οὐ
[15]	ὑπὸ χρημάτων κατανοήσας, ἀπεσιώπησε περὶ	τῆς	δωρεᾶς, ἑτέραν δέ τινα πρόφασιν
[15]	καὶ Λακεδαιμονίων τοὺς ἀρίστους, φύλακα	τῆς	ἐλευθερίας ἐκεῖνον ἐλπίσαντας ἕξειν. διὸ
[19]	εἴη τῶν πρόσθεν εὐεργεσιῶν καὶ	τῆς	ἐλευθερίας, ἣν ἀπέδωκεν αὐτοῖς Νάβιν
[1]	οὐδένα μέγαν μετὰ τοῦτον ἔτι	τῆς	Ἑλλάδος ἄνδρα γειναμένης οὐδ' αὑτῆς
[8]	στερεότητα ποιεῖ δι' (ἀλλήλων, οὕτω	τῆς	Ἑλλάδος ἀσθενοῦς καὶ εὐδιαλύτου φερομένης
[21]	ἐν τοῖς περὶ Κόρινθον ἀτυχήμασι	τῆς	Ἑλλάδος ἐπεχείρησεν ἀνελεῖν ἁπάσας καὶ
[17]	ἄνθρωπε, τί σπεύδεις (τὴν πεπρωμένην	τῆς	Ἑλλάδος ἐπιδεῖν; Μανίου δὲ τοῦ
[12]	ἀναιρήσοντας αὐτόν· (ἐπι) γνωσθείσης δὲ	τῆς	ἐπιβουλῆς, παντάπασιν ἐξεμισήθη καὶ διεβλήθη
[13]	ἔφη βασιλέα θαυμάσειεν ἐν τούτῳ	(τῆς	ἡλικίας μὴ ἐπιδεικνύμενον, ἀλλὰ μελετῶντα;
[14]	πολεμίους, ὡς παντάπασι πεφευγότος ἐκ	τῆς	θαλάττης, καὶ πολιορκοῦντας ὑπερηφάνως τὸ
[18]	πτώματος γενομένου, καί τι καὶ>	τῆς	κεφαλῆς παθούσης, ἔκειτο πολὺν χρόνον
[16]	καὶ μὴ βουλομένους ἀπελθεῖν ἐκ	τῆς	Λακεδαίμονος ἐπώλησεν, εἶθ' οἷον ἐφυβρίζων
[6]	ὤκνουν οἱ παρόντες ἅψασθαι, καὶ	τῆς	μάχης ἀκμὴν ὀξεῖαν ἐχούσης ἐσφάδαζεν
[2]	ὁρῶμεν· τὴν δὲ τῆς ξένης	τῆς	Μεγαρικῆς ἄγνοιαν συμβῆναι λέγουσι δι'
[17]	Ἀχαιῶν, καὶ Ῥωμαίοις ἔλεγε φθονεῖν	τῆς	νίκης. ἐγὼ γὰρ ἂν" ἔφη
[2]	ἐν Δελφοῖς ὁρῶμεν· τὴν δὲ	τῆς	ξένης τῆς Μεγαρικῆς ἄγνοιαν συμβῆναι
[15]	τῷ Φιλοποίμενι, καὶ τὴν σεμνότητα	τῆς	ὁμιλίας αὐτοῦ καὶ τὴν ἀφέλειαν
[16]	νειν καὶ καταπαύειν τὸν Διοφάνη	τῆς	ὀργῆς ὁ Φιλοποίμην, διδάσκων τὸν
[9]	καινῶν ὅπλων παρατεθέντων ἐγγὺς ὑπὸ	τῆς	ὄψεως οἷον ὀργῶντα καὶ φλεγόμενον
[6]	εἶχεν Ἰλλυριούς, οἷς τὰ λήγοντα	τῆς	παρατάξεως συνεπέφρακτο, (πολλοῖς οὖσι καὶ
[13]	πολεμούμενοι στρατηγῷ, διαβολὴν ἔσχεν, ὅτι	τῆς	πατρίδος αὐτοῦ πολεμουμένης ὑπὸ Νάβιδος
[16]	τοὺς ἐφήβους τὴν Ἀχαϊκὴν ἀντὶ	τῆς	πατρίου παιδείαν μεταβαλεῖν, ὡς οὐδέποτε
[14]	τοῦ Ἐπαμεινώνδου παθεῖν ἔδοξε, πολὺ	τῆς	περὶ αὐτὸν ἀρετῆς καὶ (τῆς)
[7]	ταῖς μεταβολαῖς εὐχέρειαν. συστάσης δὲ	τῆς	περὶ τὸν Λάρισσον αὐτοῖς ποταμὸν
[6]	μὲν οὐ γενομένης, ἰσχυρᾶς δὲ	τῆς	πληγῆς, ὥστε τὴν αἰχμὴν ἐπὶ
[14]	ἐπέδειξε τὴν τακτικὴν τῶν ἄκρων	τῆς	πολεμικῆς (τέχνην οὖσαν. οὕτω μικρὰ
[4]	αὐτῷ καλὸς ἀπὸ σταδίων εἴκοσι	τῆς	πόλεως· εἰς τοῦτον ἐβάδιζε καθ'
[16]	ὑπὸ συμφορῶν μεγάλων ὥσπερ νεῦρα	τῆς	πόλεως ἐκτεμεῖν τῷ Φιλοποίμενι παρασχόντες,
[5]	τοὺς δὲ πολίτας τρόπον τινὰ	τῆς	πόλεως ἐξέκλεψε, προσμαχόμενος τοῖς ἐπιδιώκουσι
[5]	λυμήνασθαι καὶ καταβαλεῖν τὰ πλεῖστα	τῆς	πόλεως, καὶ χρημάτων εὐπορήσαντι μεγάλων
[15]	μόλις ἐντυχὼν ἐδήλωσε τὴν προθυμίαν	τῆς	πόλεως. ὁ δὲ Φιλοποίμην ἡδέως
[10]	στρατιὰν ἐπ' αὐτόν. (ἐγγὺς δὲ	τῆς	πόλεως παρετάξαντο πολλοῖς μὲν ξένοις
[15]	δωρεᾶς, ἑτέραν δέ τινα πρόφασιν	τῆς	πρὸς αὐτὸν ὁδοῦ ποιησάμενος, ᾤχετ'
[16]	ὑπὸ τῶν τυράννων ἀποδεδειγμένοι πολῖται	τῆς	Σπάρτης, μετῴκιζεν ἅπαντας ἀπάγων (εἰς
[15]	ὑπ' Αἰτωλῶν δολοφονηθείς. τεταραγμένης δὲ	τῆς	Σπάρτης, ὁ Φιλοποίμην ἁρπάσας τὸν
[19]	ἑλκόμενον τὸν Φιλοποίμενα παρ' ἀξίαν	τῆς	τε δόξης καὶ τῶν ἔμπροσθεν
[21]	ἀσθένειαν. ~Ὡς οὖν ὁ περὶ	τῆς	τελευτῆς λόγος ἧκεν εἰς τοὺς
[21]	πόλιν, οὐδ' ἡντινοῦν ἀναβολὴν ἐποιήσαντο	τῆς	τιμωρίας, ἀλλ' ἑλόμενοι στρατηγὸν Λυκόρταν
[11]	τὴν στρατηγίαν ἐκείνην. ~Λέγεται δὲ	τῆς	τῶν Νεμείων πανηγύρεως συνεστώσης στρατηγοῦντα
[21]	αὐτὸν ἀπὸ στρατείας ἐπανιόντα δεξιούμενοι,	τῆς	ὑδρίας ἐφήπτοντο καὶ συμπροῆγον εἰς
[10]	ὅσον ἡμάρτανον ἐν τῇ διώξει,	τῆς	φάλαγγος ἀπορρηγνυμένους καὶ κενὴν χώραν
[1]	ἐτύγχανε, τελευτήσαντος δὲ τὴν ἀμοιβὴν	τῆς	φιλοξενίας ἀποδιδούς, ἔθρεψεν αὐτοῦ τὸν
[19]	δ' ἱππεῖς τῶν Ἀχαιῶν ἐκ	τῆς	φυγῆς ἀναλαβόντες αὑτούς, ὡς οὐδαμοῦ
[14]	τεκμαιρόμενος δὲ τοὺς πολεμίους ἐκ	τῆς	φυγῆς καθ' ἕνα καὶ δύο
[11]	κόσμον· (ἅμα δὲ τῇ λαμπρότητι	τῆς	φωνῆς τοῦ περὶ τὴν ποίησιν
[21]	Τίτον καὶ Μάνιον ἐναντιωθέντος, ἀλλὰ	τῆς	χρείας τὴν ἀρετὴν ἐκεῖνοι καὶ
[14]	τὴν πόλιν ἑώρα φεύγοντας, ἀλλὰ	τῆς	χώρας ἄλλον ἄλλῃ διασπειρόμενον (ὑλώδης
[13]	σπείρειν δὲ τοὺς στενωπούς, περικεκομμένης	τῆς	χώρας καὶ τῶν πολεμίων σχεδὸν
[2]	τί τοῦτ' ἔφη, ὦ Φιλοποίμην;	τί	γὰρ ἄλλ' ἔφη δωρίζων ἐκεῖνος
[16]	μὴ κινεῖν, ἀλλὰ καὶ παριδεῖν	τι	καὶ παρακοῦσαι τῶν ἁμαρτανομένων. οὐ
[18]	δὲ τοῦ πτώματος γενομένου, καί	τι	καὶ> τῆς κεφαλῆς παθούσης, ἔκειτο
[13]	γὰρ ἀλλότριος σχολῆς, καθάπερ ἄλλο	τι	κτῆμα τὴν στρατηγικὴν καὶ πολεμικὴν
[9]	ἡ τάξις θαυμαστῶς ἠγαπᾶτο, ἄθραυστόν	τι	λαμβάνειν πύκνωμα δοκοῦσα, καὶ τὰ
[6]	τῶν Μακεδόνων, (ἐρω( τῶν διὰ	τί	μὴ κελεύσαντος αὐτοῦ τὸ ἱππικὸν
[20]	ἀνεκάθιζε, καὶ δεξάμενος ἠρώτησεν, εἴ	τι	περὶ τῶν ἱππέων καὶ μάλιστα
[17]	κατήγαγε τοὺς φυγάδας. οὕτως εἶχέ	τι	πρὸς τὰς ἐξουσίας ὑπὸ φρονήματος
[3]	τῶν ἐπιτρόπων, ἠρώτησεν αὐτούς, μή	τι	πρὸς τὴν στρατιωτικὴν ἄσκησιν ὑπὸ
[17]	τὸν Ἀρίσταινον εἰπεῖν· ὦ ἄνθρωπε,	τί	σπεύδεις (τὴν πεπρωμένην τῆς Ἑλλάδος
[10]	ξένοις ἑκάτεροι, πάσαις δ' ὁμοῦ	τι	ταῖς πολιτικαῖς δυνάμεσι. (γενομένου δὲ
[16]	ἦσαν. χρόνῳ δ' ὕστερον ἐγκαλέσας	τι	τοῖς Λακεδαιμονίοις στρατηγῶν ὁ Φιλοποίμην,
[2]	δὲ ξένος ἐπεισελθὼν καὶ θεασάμενος,	τί	τοῦτ' ἔφη, ὦ Φιλοποίμην; τί
[21]	οἱ πρέσβεις ὑπέμειναν ἀνδρὸς ἐνδόξου	τιμὰς	ἀφανίσαι, καίπερ οὐκ ὀλίγα τοῖς
[21]	εὖ παθόντων, τοῖς δ' ἀγαθοῖς	τιμὴν	ὀφείλεσθαι παρὰ τῶν ἀγαθῶν ἀεὶ
[7]	δύνασθαι καὶ μάλιστα κυρίους (εἶναι	τιμῆς	καὶ κολάσεως, οὐχ ὑπεῖξεν οὐδ'
[11]	Πυλάδην τὸν κιθαρῳδὸν ᾄδοντα τοὺς	Τιμοθέου	Πέρσας ἐνάρξασθαι· κλεινὸν ἐλευθερίας τεύχων
[15]	ἀναδυόμενοι, προεβάλοντο τὸν ξένον αὐτοῦ	Τιμόλαον.	ἔπειτα δ' αὐτὸς ὁ Τιμόλαος
[15]	Τιμόλαον. ἔπειτα δ' αὐτὸς ὁ	Τιμόλαος	ὡς ἦλθεν εἰς Μεγάλην πόλιν,
[15]	καταίροντες. ~Ἐπὶ τούτοις ἀγαπώμενος καὶ	τιμώμενος	ἐκπρεπῶς ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων ἐν
[21]	μὲν εἰκόνων αὐτοῦ, μεγάλων δὲ	τιμῶν	ἃς αἱ πόλεις ἐψηφίσαντο, Ῥωμαῖος
[21]	οὐδ' ἡντινοῦν ἀναβολὴν ἐποιήσαντο τῆς	τιμωρίας,	ἀλλ' ἑλόμενοι στρατηγὸν Λυκόρταν εἰς
[2]	ἄγνοιαν συμβῆναι λέγουσι δι' εὐκολίαν	τινὰ	καὶ ἀφέλειαν αὐτοῦ. πυνθανομένη γὰρ
[1]	Φοίνικος τὸν Ἀχιλλέα τραφῆναι, γενναίαν	τινὰ	καὶ βασιλικὴν τοῦ ἤθους εὐθὺς
[13]	Πελοποννήσιος ἀνὴρ καὶ Ἀρκὰς ἁπλοῦν	τινα	καὶ γενναῖον πόλεμον, ἀλλὰ τὸ
[14]	ἔλαττον ἔσχεν, ἀλλὰ καὶ ναῦν	τινα,	παλαιὰν μέν, ἔνδοξον δέ, δι'
[21]	οὐδ' ὡς ἔτυχεν, ἀλλ' ἐπινίκιόν	τινα	πομπὴν ἅμα ταῖς ταφαῖς μείξαντες.
[15]	περὶ τῆς δωρεᾶς, ἑτέραν δέ	τινα	πρόφασιν τῆς πρὸς αὐτὸν ὁδοῦ
[5]	διαγωνισάμενος, τοὺς δὲ πολίτας τρόπον	τινὰ	τῆς πόλεως ἐξέκλεψε, προσμαχόμενος τοῖς
[2]	εἰσελθόντος, χλαμύδιον εὐτελὲς ἔχοντος, οἰομένη	τινὰ	τῶν ὑπηρετῶν εἶναι καὶ πρόδρομον,
[13]	τὸν οἴκοι πόλεμον. ἦσαν δέ	τινες	οἱ λέγοντες, ἑτέρους τῶν Ἀχαιῶν
[18]	βίου κατέβαλε. λέγεται γὰρ ἔν	τινι	συλλόγῳ τῶν παρόντων ἐπαινούντων ἄνδρα
[7]	οὔτε κατὰ χεῖρα τῶν νέων	τινὸς	οὔτε συνέσει τῶν πρεσβυτέρων ἀπολειπόμενος,
[13]	βασιλέως ἀπεδήλωσεν. ἐκεῖνον γὰρ ἐγκωμιαζόντων	τινῶν,	ὡς εὖ μὲν ἐξασκοῦντα τὸ
[13]	τῶν ὅπλων τὸ σῶμα, καὶ	τίς	ἂν" ἔφη βασιλέα θαυμάσειεν ἐν
[1]	δόξῃ τὴν δύναμιν. Ῥωμαίων δέ	τις	ἐπαινῶν ἔσχατον αὐτὸν Ἑλλήνων προσεῖπεν,
[18]	φιλόνικον. οὐ μὴν ἀλλὰ Νέμεσίς	τις	ὥσπερ ἀθλητὴν εὐδρομοῦντα πρὸς τέρματι
[14]	ἡμέραις καθ' ὁδὸν ἐν δυσχωρίαις	τισὶν	ἄφνω τοῦ Νάβιδος ἐπιφανέντος αὐτῷ,
[15]	τοῖς θεάτροις, φιλότιμον ὄντα (τὸν	Τίτον	ἡσυχῇ παρελύπει. καὶ γὰρ ὡς
[21]	καίπερ οὐκ ὀλίγα τοῖς (περὶ	Τίτον	καὶ Μάνιον ἐναντιωθέντος, ἀλλὰ τῆς
[2]	σώματος τὴν φύσιν ἐπισκώπτων ὁ	Τίτος	εἶπεν· ὦ Φιλοποίμην, ὡς καλὰς
[15]	δὲ τούτου καταλύεται μὲν ὁ	Τίτος	τῷ Νάβιδι τὸν πόλεμον, ἀποθνῄσκει
[14]	τὸν μὲν Φίλιππον ὑπὸ τοῦ	Τίτου	καταπεπολεμημένον, τὸν δὲ Νάβιν ὑπὸ
[17]	καὶ τῶν Ἀχαιῶν, ἀλλὰ μὴ	Τίτου	μηδὲ Ῥωμαίων χάριτι τοῦτο (πραχθῆναι.
[17]	τοὺς Λακεδαιμονίων φυγάδας κατελθεῖν, καὶ	Τίτου	ταὐτὸ τῷ Μανίῳ περὶ τῶν
[16]	τὴν Λακωνικὴν ἐμβαλόντος ἅμα τῷ	Τίτῳ,	καὶ βαδιζόντων εὐθὺς ἐπὶ τὴν
[6]	τῶν σκελῶν διὰ μέσου κλάσας	τὸ	ἀκόντισμα, χωρὶς ἐκέλευσεν ἑλκύσαι τῶν
[4]	τοῦτον ἐβάδιζε καθ' ἡμέραν μετὰ	τὸ	ἄριστον ἢ μετὰ τὸ δεῖπνον,
[7]	τὴν ἑαυτοῦ φύσιν καταμαθὼν πρὸς	(τὸ	ἄρχεσθαι δυσκόλως καὶ χαλεπῶς ἔχουσαν·
[14]	ὑπάξειν σκοταίους, ἐλλοχίζει τοῖς περὶ	τὸ	ἄστυ ῥείθροις καὶ λόφοις πολλοὺς
[6]	ὥσπερ δεσμῷ, παντάπασιν ἀπόρως εἶχε.	τὸ	γὰρ ἔναμμα τῆς ἀγκύλης χαλεπὴν
[6]	ὁ τοῦ Κλεομένους ἀδελφὸς καταμαθὼν	τὸ	γινόμενον διάσπασμα περὶ τοὺς πολεμίους,
[14]	τῆς θαλάττης, καὶ πολιορκοῦντας ὑπερηφάνως	τὸ	Γύθιον, εὐθὺς ἐπέπλευσεν αὐτοῖς, οὐ
[8]	καὶ μάχεσθαι καὶ στρατηγεῖν ἱκανώτατος.	~Τὸ	δὲ κοινὸν τῶν Ἀχαιῶν πρῶτος
[21]	αἰκίαις ἀπολουμένους συνελάμβανεν ὁ Λυκόρτας.	(Τὸ	δὲ σῶμα καύσαντες αὐτοῦ καὶ
[4]	μετὰ τὸ ἄριστον ἢ μετὰ	τὸ	δεῖπνον, καὶ καταβαλὼν ἑαυτὸν ἐπὶ
[20]	πλῆθος ἀπεχώρησε τῶν Μεσσηνίων, ἀνοίξας	τὸ	δεσμωτήριον εἰσέπεμψε δημόσιον οἰκέτην φάρμακον
[11]	πανηγύρεως συνεστώσης στρατηγοῦντα τὸν Φιλοποίμενα	τὸ	δεύτερον καὶ νενικηκότα μὲν οὐ
[15]	τὴν ἀφέλειαν τῆς διαίτης καὶ	τὸ	ἦθος ἐγγύθεν οὐδαμῇ προσιτὸν οὐδ'
[12]	ὀρθὴ καὶ δραστήριος ἦν διὰ	τὸ	θαρρεῖν, ἅτε δὴ καὶ τοὺς
[9]	διηνθισμένων. ἡ δ' ὄψις αὕτη	τὸ	θάρσος αὔξουσα καὶ παρακαλοῦσα τὴν
[11]	(ῥώμης· ἔπειτα κιθαρῳδῶν ἀγωνιζομένων εἰς	τὸ	θέατρον παρελθεῖν ἔχοντα τοὺς νεανίσκους
[6]	διὰ τί μὴ κελεύσαντος αὐτοῦ	τὸ	ἱππικὸν ἐκίνησαν. τῶν δ' ἀπολογουμένων,
[21]	χρείας τὴν ἀρετὴν ἐκεῖνοι καὶ	τὸ	καλὸν ὡς ἔοικε τοῦ λυσιτελοῦς
[14]	διὰ θαλάττης ἀρκέσειν αὐτῷ πρὸς	τὸ	καλῶς ἀγωνίσασθαι πεπεισμένος, ἔγνω τὴν
[16]	κατέστησε τοὺς Λακεδαιμονίους πάλιν εἰς	τὸ	κοινόν, ὥσπερ ἐξ ἀρχῆς ἦσαν.
[13]	τινα καὶ γενναῖον πόλεμον, ἀλλὰ	τὸ	Κρητικὸν ἦθος ἐνδὺς καὶ τοῖς
[18]	διάξειν, ἀλλὰ καὶ τοῦ βίου	τὸ	λοιπὸν αὐτῷ μεθ' ἡσυχίας καταβιῶναι
[6]	γελάσας ὁ Ἀντίγονος ἐκεῖνο τοίνυν	τὸ	μειράκιον" εἶπεν ἔργον ἡγεμόνος μεγάλου
[18]	κατέξαινε (τὸν ἵππον. αὐτῷ δὲ	τὸ	μὲν γῆρας ὑπ' ἀσκήσεως πολλῆς
[3]	Ἐπαμεινώνδου βουλόμενος εἶναι μάλιστα ζηλωτής,	τὸ	μὲν> δραστήριον καὶ συνετὸν αὐτοῦ
[2]	οὐδ' αὑτῆς ἄξιον. ~Ἦν δὲ	τὸ	μὲν εἶδος οὐκ αἰσχρός, ὡς
[6]	τὴν αἰχμὴν ἐπὶ θάτερα διῶσαι.	τὸ	μὲν οὖν πρῶτον ἐνσχεθεὶς ὥσπερ
[2]	γὰρ ἐκ τῶν μέσων (στενώτερος.	τὸ	μέντοι σκῶμμα πρὸς τὴν δύναμιν
[19]	ἐκφλαυρίσαι δύναμιν ὡς ἄπιστον καὶ	τὸ	μηδὲν οὖσαν. (οὕτω δὲ κατὰ
[21]	ὡς εἰκὸς ἐνδόξως, καὶ περὶ	τὸ	μνημεῖον οἱ τῶν Μεσσηνίων αἰχμάλωτοι
[6]	οὕτω δ' ἀπαλλαγεὶς καὶ σπασάμενος	τὸ	ξίφος, ἐχώρει διὰ τῶν προμάχων
[10]	ἐνέκλινε τὸν ἴδιον, καὶ διαλαβὼν	τὸ	ξυστὸν ἐκ χειρὸς ὠθεῖ καὶ
[11]	κρότον μετὰ χαρᾶς, τῶν Ἑλλήνων	τὸ	παλαιὸν ἀξίωμα ταῖς ἐλπίσιν ἀναλαμβανόντων
[16]	καὶ παρ' ἀξίαν πεπραχόσιν ἐπεμβαίνων,	τὸ	περὶ τὴν πολιτείαν ἔργον ὠμότατον
[7]	τοὺς ἄρχοντας ἀεὶ διά τε	τὸ	πλεῖστον ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς τοὺς
[20]	βουλόμενος, ἐπεὶ νὺξ ἐπῆλθε καὶ	τὸ	πλῆθος ἀπεχώρησε τῶν Μεσσηνίων, ἀνοίξας
[3]	Φιλοποίμην οὐ μόνον αὐτὸς ἔφυγε	τὸ	πρᾶγμα καὶ κατεγέλασεν, ἀλλὰ καὶ
[21]	καὶ βαρέως φέρουσαν, οἰομένην συναποβεβληκέναι	τὸ	(πρωτεύειν ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς. ἐτάφη
[8]	πράξεσιν· ἐπεὶ δὲ Φιλοποίμην εἰς	τὸ	πρωτεύειν προῆλθεν, ἤδη καθ' ἑαυτοὺς
[6]	τοὺς πολίτας. γενομένης δὲ ταραχῆς	τὸ	πρῶτον, εἶτα φυγῆς καὶ φόνου
[10]	διαβάσει, καὶ προσβαλὼν τῇ τάφρῳ	τὸ	στῆθος, ἐβιάζετο τοῖς προσθίοις πέραν
[13]	τινῶν, ὡς εὖ μὲν ἐξασκοῦντα	τὸ	στράτευμα καθ' ἡμέραν, εὖ δὲ
[14]	πῦρ ἐνῆκε ταῖς σκηναῖς καὶ	τὸ	στρατόπεδον (κατέκαυσε καὶ πολλοὺς διέφθειρεν.
[10]	ἐπὶ τοὺς μαχομένους καὶ παραρρηγνύναι	τὸ	συνεστηκός, ἐξέπεσε διώκων καὶ παρήλλαξε
[10]	τὸν (ἄνδρα συνεπερείσας. τοῦτ' ἔχων	τὸ	σχῆμα χαλκοῦς ἐν Δελφοῖς ἕστηκεν
[18]	καὶ παρ' οὐδὲν ἐμπόδιον εἰς	τὸ	σωθῆναι, τότε δὲ καὶ διὰ
[4]	δ' οὔσης ἢ κυνηγῶν διεπόνει	τὸ	σῶμα καὶ κατεσκεύαζε κοῦφον ἅμα
[18]	τεθνάναι δόξαντας αὐτόν, ἐπιχειρεῖν στρέφειν	τὸ	σῶμα καὶ σκυλεύειν. ἐπεὶ δὲ
[13]	καὶ φιλοπόνως διὰ τῶν ὅπλων	τὸ	σῶμα, καὶ τίς ἂν" ἔφη
[17]	μετὰ τοῦ δαίμονος ἐχώρει, καὶ	τὸ	τέλος ἐγγὺς ἦν εἰς ὃ
[14]	αἱρεθεὶς ἄρχων καὶ ναυμαχίᾳ παραβαλόμενος,	τὸ	τοῦ Ἐπαμεινώνδου παθεῖν ἔδοξε, πολὺ
[18]	πόλεσιν (ἐπιλειπούσης τῆς δυνάμεως ἔληγε	τὸ	φιλόνικον. οὐ μὴν ἀλλὰ Νέμεσίς
[3]	Φιλοποίμενος λέγεται. ~Τοῦ δ' ἤθους	τὸ	φιλότιμον οὐκ ἦν παντάπασι φιλονικίας
[8]	γενόμενος μάχαις, ἅμα τῇ δυνάμει	τὸ	φρόνημα τῶν Ἀχαιῶν ηὔξησε, νικᾶν
[12]	καταλαβόντος, ἐτύγχανε μὲν ἰδιώτης ὢν	τόθ'	ὁ Φιλοποίμην καὶ δυνάμεως οὐδεμιᾶς
[9]	διάνοιαν· ἡ δ' εἰς τὰ	τοιαῦτα	ῥώννυσι καὶ μεγαλύνει τὸν θυμόν,
[6]	προεμβαλόντος, γελάσας ὁ Ἀντίγονος ἐκεῖνο	τοίνυν	τὸ μειράκιον" εἶπεν ἔργον ἡγεμόνος
[15]	οὐδεὶς ἐβούλετο τῶν Σπαρτιατῶν ἀνδρὶ	τοιούτῳ	διαλέγεσθαι περὶ δωροδοκίας, ἀλλὰ δεδοικότες
[18]	τε τῷ Φιλοποίμενι προσκεκρουκώς, καὶ	τοῖς	ἄλλοις ἐπαχθὴς διὰ πονηρίαν καὶ
[1]	πόλιν. αὐτοί γε μὴν ἐν	τοῖς	ἄλλοις ἔργοις καὶ τὴν Φιλοποίμενος
[9]	δύνους. ἡ μὲν γὰρ ἐν	τοῖς	ἄλλοις θεάμασι πολυτέλεια τρυφὴν ἐπάγεται
[4]	δ' ἀναστὰς καὶ συνεφαψάμενος ἔργου	τοῖς	ἀμπελουργοῦσιν ἢ βοηλατοῦσιν, αὖθις εἰς
[4]	τὰ δημόσια τοῖς φίλοις καὶ	τοῖς	ἄρχουσι συνησχολεῖτο. τὰ μὲν οὖν
[9]	καὶ τοὺς ὁπλισμοὺς φαύλως ἔχοντα	τοῖς	Ἀχαιοῖς ἐκίνησεν. ἐχρῶντο γὰρ θυρεοῖς
[21]	οἰομένην συναποβεβληκέναι τὸ (πρωτεύειν ἐν	τοῖς	Ἀχαιοῖς. ἐτάφη μὲν οὖν ὡς
[17]	τοῦ Μεγαλοπολίτου δυναμένου μὲν ἐν	τοῖς	Ἀχαιοῖς μέγιστον, τοὺς δὲ Ῥωμαίους
[10]	τοὺς πολεμίους. ~Ἦν δὲ τότε	τοῖς	Ἀχαιοῖς ὁ πρὸς Μαχανίδαν πόλεμος
[15]	γενομένου θαυμαστῶς μὲν εὐδοκίμησε παρὰ	τοῖς	Ἀχαιοῖς, προσκτησάμενος αὐτοῖς ἀξίωμα πόλεως
[7]	διά τε τὸ πλεῖστον ἐν	τοῖς	Ἀχαιοῖς τοὺς ἱππεῖς δύνασθαι καὶ
[6]	ὑφηγούμενον τοῦτο, πρῶτον μὲν ἔφραζε	τοῖς	(βασιλικοῖς· ὡς δ' οὐκ ἔπειθεν,
[13]	ἑαυτοῦ σχολὴν ἐφ' (ἡγεμονίᾳ δεηθεῖσι	τοῖς	Γορτυνίοις. ἦν γὰρ ἀλλότριος σχολῆς,
[13]	ἐν δὲ τῇ Κρήτῃ συνεπολέμει	τοῖς	Γορτυνίοις, οὐχ ὡς Πελοποννήσιος ἀνὴρ
[21]	χάριν παρὰ τῶν εὖ παθόντων,	τοῖς	δ' ἀγαθοῖς τιμὴν ὀφείλεσθαι παρὰ
[21]	στρατιῶται καθ> ωπλισμένοι μὲν αὐτοί,	τοῖς	δ' ἵπποις κεκοσμημένοις ἐπηκολούθουν, οὔθ'
[14]	ἀρετῆς, καὶ πόσην ἐπὶ πάντα	τοῖς	ἐθισθεῖσι (δύναμιν προστίθησιν. οὐ γὰρ
[13]	τὸ Κρητικὸν ἦθος ἐνδὺς καὶ	τοῖς	ἐκείνων σοφίσμασι καὶ δόλοις κλωπείαις
[17]	οἱ Ῥωμαῖοι τὸν Ἀντίοχον ἐνεφύοντο	τοῖς	Ἑλληνικοῖς μᾶλλον ἤδη, καὶ περιεβάλλοντο
[11]	τὴν ἑορτήν, πρῶτον μὲν ἐπιδεῖξαι	τοῖς	Ἕλλησι κεκοσμημένην τὴν φάλαγγα καὶ
[5]	τινὰ τῆς πόλεως ἐξέκλεψε, προσμαχόμενος	τοῖς	ἐπιδιώκουσι καὶ τὸν Κλεομένην περισπῶν
[4]	τῶν δ' ἄλλων ἀναγνωσμάτων μάλιστα	τοῖς	Εὐαγγέλου τακτικοῖς ἐνεφύετο, καὶ τὰς
[13]	διαπόντιος, ἐγκλήματα παρεῖχε καθ' ἑαυτοῦ	τοῖς	ἐχθροῖς (ὡς ἀποδιδράσκων τὸν οἴκοι
[15]	ἐκπρεπῶς ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων ἐν	τοῖς	θεάτροις, φιλότιμον ὄντα (τὸν Τίτον
[6]	ἐλαφροτάτους τῶν ψιλῶν περιέπεμψεν, ἐξόπισθεν	τοῖς	Ἰλλυριοῖς ἐπιπεσεῖν κελεύσας καὶ περισπᾶν
[6]	σαρίσης διατεταμένη. τῶν δ' ἡγεμόνων	τοῖς	Ἰλλυριοῖς πειρωμένων ἐκβιάζεσθαι τοὺς Λακεδαιμονίους,
[6]	(δια( νοούμενος, ἦν μὲν ἐν	τοῖς	ἱππεῦσι μετὰ τῶν ἑαυτοῦ πολιτῶν
[8]	προῆλθεν, ἤδη καθ' ἑαυτοὺς ἀξιόμαχοι	τοῖς	ἰσχύουσι πλεῖστον ὄντες, (ἐπαύσαντο χρώμενοι
[17]	μὲν ἐνδιδόναι καὶ παρείκειν ἠναγκάζετο	τοῖς	καιροῖς, περὶ δὲ τῶν πλείστων
[17]	γὰρ ἂν" ἔφη στρατηγῶν ἐν	τοῖς	καπηλείοις κατέκοψα τούτους πάντας. ἐπεὶ
[16]	χρόνῳ δ' ὕστερον ἐγκαλέσας τι	τοῖς	Λακεδαιμονίοις στρατηγῶν ὁ Φιλοποίμην, τὰς
[8]	ἀλλ' Ἀράτου μὲν ζῶντος ἔτι	τοῖς	Μακεδόνων ὅπλοις ὑπεδύοντο τὰ πολλά,
[1]	τε πρώτου καὶ δυνηθεὶς ἐν	τοῖς	μάλιστα τῶν πολιτῶν· τύχῃ δὲ
[16]	χώραν δὲ πολλὴν ἀποτεμόμενος προσένειμε	τοῖς	Μεγαλοπολίταις, ὅσοι δ' ἦσαν ὑπὸ
[4]	αὑτὸν ἐν ταῖς ὁδοιπορίαις, καὶ	τοῖς	(μεθ' ἑαυτοῦ προβάλλων. ἔοικε γὰρ
[13]	κατὰ τὸν χρόνον ἐκεῖνον, ὥστε	τοῖς	μὲν τείχεσιν ἐνοικεῖν, σπείρειν δὲ
[21]	λυσιτελοῦς διώριζον, ὀρθῶς καὶ προσηκόντως	τοῖς	μὲν ὠφελοῦσι μισθὸν καὶ χάριν
[12]	Ἀχαιῶν Λύσιππον οὐκ ἔπειθε βοηθεῖν	τοῖς	Μεσσηνίοις, ἀπολωλέναι κομιδῇ φάσκοντα τὴν
[10]	ῥωμαλέος ὢν καὶ θυμοειδὴς καὶ	τοῖς	μύωψιν αἱμαχθεὶς ἑκατέρωθεν, ἐπετόλμησε τῇ
[10]	ἀγῶνος ἐν χερσίν, ὁ Μαχανίδας	τοῖς	ξένοις τοὺς τῶν Ἀχαιῶν προτεταγμένους
[3]	στρατιωτικοῦ σῶμα καὶ βίον διαφέρειν	τοῖς	πᾶσι, μάλιστα δὲ δίαιταν ἑτέραν
[14]	ἑκουσίως· Φιλοποίμην δὲ τὴν ἐν	τοῖς	πεζοῖς ἐπιστήμην καὶ διὰ θαλάττης
[8]	κατειργάσατο τῶν πραγμάτων, ὡς ἐν	τοῖς	περὶ (ἐκείνου γέγραπται· Φιλοποίμην δ'
[21]	πόλεις ἐψηφίσαντο, Ῥωμαῖος ἀνὴρ ἐν	τοῖς	περὶ Κόρινθον ἀτυχήμασι τῆς Ἑλλάδος
[21]	τιμὰς ἀφανίσαι, καίπερ οὐκ ὀλίγα	τοῖς	(περὶ Τίτον καὶ Μάνιον ἐναντιωθέντος,
[14]	τὴν πόλιν ὑπάξειν σκοταίους, ἐλλοχίζει	τοῖς	περὶ τὸ ἄστυ ῥείθροις καὶ
[4]	τῶν τακτικῶν θεωρημάτων, τὰς ἐπὶ	τοῖς	πινακίοις διαγραφὰς ἐῶν χαίρειν, ἐπὶ
[8]	μετ' αὐτοῦ καὶ κατευτυχεῖν ἐν	τοῖς	πλείστοις ἀγῶσι. ~Πρῶτον μὲν οὖν
[9]	ἦσαν ὑπὸ κουφότητος, προσμείξαντες δὲ	(τοῖς	πολεμίοις ἔλαττον εἶχον· εἶδος δὲ
[18]	αὐτὸς οὐραγῶν καὶ πολλάκις ἀντεξελαύνων	τοῖς	πολεμίοις καὶ ὅλως ἐπισπώμενος ἐφ'
[6]	γνώμην βιασθεῖεν εἰς χεῖρας ἐλθεῖν	τοῖς	πολεμίοις, μειρακίου Μεγαλοπολιτικοῦ προεμβαλόντος, γελάσας
[14]	τόπων χαλεπῶν καὶ γεγονότων ὑποχειρίων	τοῖς	πολεμίοις, ὀλίγον χρόνον ἐπιστὰς καὶ
[6]	καὶ προσμεῖξαι κατὰ τάχος θορυβουμένοις	τοῖς	πολεμίοις, τὸν μὲν ἵππον ἀφῆκεν,
[19]	σωτηρίαν καὶ ἄδικον σῴζονται, προέμενοι	τοῖς	πολεμίοις τὸν (στρατηγόν, ἀφειδήσαντα τοῦ
[14]	διεκρούσατο τὴν ἀπορίαν, καὶ προσβαλὼν	τοῖς	πολεμίοις (τροπὴν ἰσχυρὰν ἐποίησεν. ἐπεὶ
[12]	οὐκ ἦν ἀληθής, Φιλοποίμενα βοηθοῦντα	τοῖς	πολιορκουμένοις ἐγγὺς εἶναι, τὰς κλίμακας
[3]	παίδων εὐθὺς ἦν φιλοστρατιώτης, καὶ	τοῖς	πρὸς τοῦτο χρησίμοις μαθήμασιν ὑπήκουε
[10]	τῇ τάφρῳ τὸ στῆθος, ἐβιάζετο	τοῖς	προσθίοις πέραν ἐρείσασθαι σκέλεσιν. ἐν
[8]	μικρῶν σωμάτων, ἤδη τὰ ἐπιρρέοντα	τοῖς	πρώτοις ἐνισχόμενα καὶ περιπίπτοντα πῆξιν
[4]	ἀνὴρ περαιτέρω τῆς ἀνάγκης ἐμφιλοκαλῆσαι	τοῖς	στρατιωτικοῖς, καὶ τὸν πόλεμον ὡς
[6]	προθυμίαν καὶ ζῆλον ἀρετῆς παρασχεῖν	τοῖς	συν> αγωνιζομένοις. (νικήσας οὖν ὁ
[11]	τοῖς φοινικοῖς ὑποδύταις, ἀκμάζοντάς τε	τοῖς	σώμασιν ἅπαντας καὶ ταῖς ἡλικίαις
[9]	πύκνωμα δοκοῦσα, καὶ τὰ ὅπλα	τοῖς	σώμασιν ἐγίνετο χειροήθη καὶ κοῦφα,
[7]	καὶ ὃ μέγιστον ἦν ἐν	τοῖς	τακτικοῖς, ἐλαφροὺς καὶ ὀξεῖς πρός
[12]	τὰς κλίμακας ἀφέντες ἤδη προσερηρεισμένας	τοῖς	τείχεσιν ᾤχοντο φεύγοντες. (Νάβιδος δὲ
[16]	μεταβαλεῖν, ὡς οὐδέποτε μικρὸν ἐν	τοῖς	τοῦ Λυκούργου νόμοις (φρονήσοντας. τότε
[8]	φιλάνθρωπον πολιτείαν· ἔπειθ' ὥσπερ ἐν	τοῖς	ὕδασιν, ἀρξαμένων ὀλίγων ὑφίστασθαι καὶ
[4]	ἀπῄει, καὶ περὶ τὰ δημόσια	τοῖς	φίλοις καὶ τοῖς ἄρχουσι συνησχολεῖτο.
[11]	ἐν ταῖς στρατιωτικαῖς χλαμύσι καὶ	τοῖς	φοινικοῖς ὑποδύταις, ἀκμάζοντάς τε τοῖς
[17]	ἀξιοῦντος, διεκώλυσεν ὁ Φιλοποίμην, οὐ	τοῖς	φυγάσι πολεμῶν, ἀλλὰ βουλόμενος δι'
[9]	τρυφὴν ἐπάγεται καὶ μαλακίαν ἐνδίδωσι	τοῖς	χρωμένοις, ὥσπερ ὑπὸ νυγμῶν καὶ
[6]	οὐ μέγ' ὂν ἔργον ἐπιθέσθαι	τοῖς	ψιλοῖς, καὶ τὸν καιρὸν ὑφηγούμενον
[16]	ἀλλὰ μέγα καὶ μεγάλου φρονήματος	τολμήσας,	εἰς τὴν Λακεδαίμονα παρῆλθε, καὶ
[18]	ὅλως ἐπισπώμενος ἐφ' ἑαυτόν, οὐ	τολμώντων	ἀντεμβαλεῖν ἐκείνων, ἀλλὰ κραυγαῖς καὶ
[6]	ὑπὸ θυμοῦ καὶ φιλοτιμίας πρὸς	τὸν	ἀγῶνα, τῇ παραβάσει καὶ τῇ
[4]	πάνυ προσήκειν οἰόμενος οἰκεῖα κεκτῆσθαι	τὸν	ἀλλοτρίων ἀφεξόμενον. ἠκροᾶτο δὲ λόγων
[21]	στρατεύματος Εἰς τὴν πόλιν, ἐπιποθοῦσαν	τὸν	ἄνδρα καὶ βαρέως φέρουσαν, οἰομένην
[19]	πολὺν μὲν χρόνον ἐπέστησαν, ἀνακαλούμενοι	τὸν	ἄνδρα καὶ διαδιδόντες ἀλλήλοις λόγον,
[19]	οἳ τῷ Δεινοκράτει χαριζόμενοι στρεβλοῦν	τὸν	ἄνδρα καὶ κτείνειν ἐκέλευον ὡς
[19]	ποιούμενοι μεγάλην, ἀπαιτεῖν μὲν ἔγνωσαν	τὸν	ἄνδρα παρὰ τῶν Μεσσηνίων πρεσβείαν
[10]	ἐκ χειρὸς ὠθεῖ καὶ περιτρέπει	τὸν	(ἄνδρα συνεπερείσας. τοῦτ' ἔχων τὸ
[1]	ὡς κοινὸν ὄφελος τῇ Ἑλλάδι	τὸν	ἄνδρα τοῦτον ὑπὸ φιλοσοφίας ἀπεργασάμενοι.
[20]	κεφαλῇ, καὶ διαβλέψας πρᾴως πρὸς	τὸν	ἄνθρωπον, εὖ ἔχει" εἶπεν εἰ
[20]	δὲ φῶς καὶ παρεστῶτα πλησίον	τὸν	ἄνθρωπον ἔχοντα τὴν κύλικα τοῦ
[17]	ἰδιώτης ὁ Φιλοποίμην, ὁρῶν δὲ	τὸν	Ἀντίοχον αὐτὸν ἐν Χαλκίδι καθήμενον,
[17]	ἐπεὶ δὲ νικήσαντες οἱ Ῥωμαῖοι	τὸν	Ἀντίοχον ἐνεφύοντο τοῖς Ἑλληνικοῖς μᾶλλον
[17]	δ' ὑπ' ὀργῆς δυσανασχετοῦντα πρὸς	τὸν	Ἀρίσταινον εἰπεῖν· ὦ ἄνθρωπε, τί
[11]	παραλλήλους, αἰδῶ δὲ πολλὴν πρὸς	τὸν	ἄρχοντα καὶ φρόνημα νεανικὸν ὑποφαίνοντας
[16]	τηλικούτοις αἰωρουμένων στρατοπέδοις, ἐκεῖσε χρὴ	τὸν	ἄρχοντα τὴν γνώμην ἔχειν, τὰ
[1]	φησὶν Ὅμηρος ὑπὸ τοῦ Φοίνικος	τὸν	Ἀχιλλέα τραφῆναι, γενναίαν τινὰ καὶ
[9]	τὸν θυμόν, ὥσπερ Ὅμηρος ἐποίησε	τὸν	Ἀχιλλέα τῶν καινῶν ὅπλων παρατεθέντων
[4]	καὶ ὅπλα καὶ λύσεις αἰχμαλώτων,	τὸν	δ' οἶκον ἀπὸ τῆς γεωργίας
[7]	τῷ δόρατι παίει καὶ (καταβάλλει	τὸν	Δαμόφαντον. εὐθὺς δὲ τούτου πεσόντος
[14]	Φίλιππον ὑπὸ τοῦ Τίτου καταπεπολεμημένον,	τὸν	δὲ Νάβιν ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν
[16]	ἐπειρᾶτο πραΰ νειν καὶ καταπαύειν	τὸν	Διοφάνη τῆς ὀργῆς ὁ Φιλοποίμην,
[18]	πρὸς τὴν Μεσσήνην, καὶ περὶ	τὸν	Εὐάνδρου λόφον ἀπαντῶντι τῷ Δεινοκράτει
[9]	τὰ τοιαῦτα ῥώννυσι καὶ μεγαλύνει	τὸν	θυμόν, ὥσπερ Ὅμηρος ἐποίησε τὸν
[10]	τοῦ σώματος ὁρῶν, μικρὸν ἐνέκλινε	τὸν	ἴδιον, καὶ διαλαβὼν τὸ ξυστὸν
[10]	Φιλοποίμην ἀπαντήσας τῷ Μαχανίδᾳ, καὶ	τὸν	ἵππον αὐτοῦ μετεωρίζοντα τὴν κεφαλὴν
[18]	παράκρημνα, χαλεπῶς μετεχειρίζετο καὶ κατέξαινε	(τὸν	ἵππον. αὐτῷ δὲ τὸ μὲν
[5]	καὶ μόλις ὕστατος ἀπελθεῖν, (ἀποβαλὼν	τὸν	ἵππον καὶ τραυματίας γενόμενος. ἐπεὶ
[15]	τῆς Σπάρτης, ὁ Φιλοποίμην ἁρπάσας	τὸν	καιρὸν ἐπιπίπτει μετὰ δυνάμεως, καὶ
[6]	ἔργον ἐπιθέσθαι τοῖς ψιλοῖς, καὶ	τὸν	καιρὸν ὑφηγούμενον τοῦτο, πρῶτον μὲν
[16]	τῆς ὀργῆς ὁ Φιλοποίμην, διδάσκων	τὸν	καιρόν, ὡς Ἀντιόχου τοῦ βασιλέως
[19]	μὴν ἀλλὰ κομίσαντες αὐτὸν εἰς	τὸν	καλούμενον Θησαυρόν, οἴκημα κατάγειον οὔτε
[9]	ἦν παντάπασιν ἐκ πολλοῦ νοσούντων	τὸν	κενὸν καὶ μάταιον ζῆλον, ἐσθῆτας
[11]	αὐτῶν εἰσεληλυθότων, κατὰ τύχην Πυλάδην	τὸν	κιθαρῳδὸν ᾄδοντα τοὺς Τιμοθέου Πέρσας
[6]	Ἀντίγονος ὁ βασιλεὺς βοηθῶν ἐπὶ	τὸν	Κλεομένην μετὰ τῶν Ἀχαιῶν ἐστράτευσε,
[5]	ἐξέκλεψε, προσμαχόμενος τοῖς ἐπιδιώκουσι καὶ	τὸν	Κλεομένην περισπῶν ἐφ' ἑαυτόν, ὡς
[10]	Ἀχαιοῖς ὁ πρὸς Μαχανίδαν πόλεμος	τὸν	Λακεδαιμονίων τύραννον, ἀπὸ πολλῆς καὶ
[7]	εὐχέρειαν. συστάσης δὲ τῆς περὶ	τὸν	Λάρισσον αὐτοῖς ποταμὸν ἰσχυρᾶς μάχης
[19]	προσαγομένῳ κατακλειόμενον, ἐνταῦθα κατέθεντο, καὶ	τὸν	λίθον ἐπιρράξαντες ἄνδρας ἐνόπλους κύκλῳ
[10]	τοὺς τετρακισχιλίους ἀποθανεῖν) ὥρμησεν ἐπὶ	τὸν	Μαχανίδαν, (ἐκ τῆς διώξεως ἀναστρέφοντα
[10]	ἡγοῦντο καὶ κρατεῖν παντάπασι, διώκοντα	τὸν	Μαχανίδαν ὁρῶντες. ὠσάμενος δὲ τούτους
[6]	κατὰ τάχος θορυβουμένοις τοῖς πολεμίοις,	τὸν	μὲν ἵππον ἀφῆκεν, αὐτὸς δὲ
[14]	πράξεων ἀνακομισθεὶς εἰς Πελοπόννησον, εὗρε	τὸν	μὲν Φίλιππον ὑπὸ τοῦ Τίτου
[15]	ἀλλὰ δεδοικότες καὶ ἀναδυόμενοι, προεβάλοντο	τὸν	ξένον αὐτοῦ Τιμόλαον. ἔπειτα δ'
[13]	ἑαυτοῦ τοῖς ἐχθροῖς (ὡς ἀποδιδράσκων	τὸν	οἴκοι πόλεμον. ἦσαν δέ τινες
[15]	μὲν ὁ Τίτος τῷ Νάβιδι	τὸν	πόλεμον, ἀποθνῄσκει δ' ὁ Νάβις
[4]	ἀνάγκης ἐμφιλοκαλῆσαι τοῖς στρατιωτικοῖς, καὶ	τὸν	πόλεμον ὡς ποικιλωτάτην ὑπόθεσιν τῆς
[1]	Ἀριστόδημον κρύφα παρασκευάσαντες, καὶ Νικοκλέα	τὸν	Σικυωνίων τύραννον Ἀράτῳ συνεξέβαλον, καὶ
[19]	ἄδικον σῴζονται, προέμενοι τοῖς πολεμίοις	τὸν	(στρατηγόν, ἀφειδήσαντα τοῦ ζῆν δι'
[2]	πυνθανομένη γὰρ ἔρχεσθαι πρὸς αὐτοὺς	τὸν	στρατηγὸν τῶν Ἀχαιῶν, ἐθορυβεῖτο παρασκευάζουσα
[12]	δυνάμεως οὐδεμιᾶς (κύριος· ἐπεὶ δὲ	τὸν	στρατηγοῦντα τῶν Ἀχαιῶν Λύσιππον οὐκ
[21]	δὲ λεχθέντων, καὶ Πολυβίου πρὸς	τὸν	συκοφάντην ἀντειπόντος, οὔθ' ὁ Μόμμιος
[16]	εἰς τὴν Λακεδαίμονα παρῆλθε, καὶ	τόν	τε στρατηγὸν τῶν Ἀχαιῶν καὶ
[15]	ἐν τοῖς θεάτροις, φιλότιμον ὄντα	(τὸν	Τίτον ἡσυχῇ παρελύπει. καὶ γὰρ
[19]	ἣν ἀπέδωκεν αὐτοῖς Νάβιν (ἐξελάσας	τὸν	τύραννον. ὀλίγοι δ' ἦσαν οἳ
[1]	τῆς φιλοξενίας ἀποδιδούς, ἔθρεψεν αὐτοῦ	τὸν	υἱὸν ὀρφανὸν ὄντα, καθάπερ φησὶν
[16]	τε στρατηγὸν τῶν Ἀχαιῶν καὶ	τὸν	ὕπατον τῶν Ῥωμαίων ἰδιώτης ὢν
[11]	γενέσθαι τοῦ θεάτρου πανταχόθεν εἰς	τὸν	Φιλοποίμενα καὶ κρότον μετὰ χαρᾶς,
[18]	εἶναι δοκοῦντα περὶ στρατηγίαν εἰπεῖν	τὸν	Φιλοποίμενα· καὶ πῶς ἄξιον ἐκείνου
[19]	πύλας· ὡς δ' εἶδον ἑλκόμενον	τὸν	Φιλοποίμενα παρ' ἀξίαν τῆς τε
[7]	ἵππαρχος Δαμόφαντος (ὥρ( μησεν ἐπὶ	τὸν	Φιλοποίμενα προεξελάσας. δεξάμενος δὲ τὴν
[17]	ἐκείνοις, ἐν τῷ συνεδρίῳ λέγεται	τὸν	Φιλοποίμενα σιωπᾶν ἀκούοντα καὶ βαρέως
[11]	τῶν Νεμείων πανηγύρεως συνεστώσης στρατηγοῦντα	τὸν	Φιλοποίμενα τὸ δεύτερον καὶ νενικηκότα
[13]	Ἀχαιῶν ᾑρημένων ἄρχοντας, ἰδιώτην ὄντα	τὸν	Φιλοποίμενα χρῆσαι τὴν ἑαυτοῦ σχολὴν
[13]	συντόνως οὕτως ἐπολεμήθησαν Μεγαλοπολῖται κατὰ	τὸν	χρόνον ἐκεῖνον, ὥστε τοῖς μὲν
[20]	ἔπραττον. ὁ δὲ Δεινοκράτης μάλιστα	τὸν	χρόνον ὡς σωτήριον τῷ Φιλοποίμενι
[4]	διαγραφὰς ἐῶν χαίρειν, ἐπὶ τῶν	τόπων	αὐτῶν ἐλάμβανεν ἔλεγχον καὶ μελέτην
[18]	τῶν ἱππέων φειδόμενος, ἀνεχώρει διὰ	τόπων	χαλεπῶν, αὐτὸς οὐραγῶν καὶ πολλάκις
[14]	ἀνέλπιστον ἡγουμένους τὴν σωτηρίαν ἐκ	τόπων	χαλεπῶν καὶ γεγονότων ὑποχειρίων τοῖς
[21]	ἐπηκολούθουν, οὔθ' οἷον ἐπὶ πένθει	τοσούτῳ	κατηφεῖς, οὔτε τῇ νίκῃ γαυριῶντες.
[18]	οὐδὲν ἐμπόδιον εἰς τὸ σωθῆναι,	τότε	δὲ καὶ διὰ τὴν ἀσθένειαν
[11]	πάλαι τὴν ἐν Μαντινείᾳ μάχην,	τότε	δὲ σχολὴν ἄγοντα διὰ τὴν
[16]	τοῖς τοῦ Λυκούργου νόμοις (φρονήσοντας.	τότε	μὲν οὖν ὑπὸ συμφορῶν μεγάλων
[10]	πρὸς τοὺς πολεμίους. ~Ἦν δὲ	τότε	τοῖς Ἀχαιοῖς ὁ πρὸς Μαχανίδαν
[17]	καὶ τρυφῶντας, ἤχθετο μὴ στρατηγῶν	τότε	τῶν Ἀχαιῶν, καὶ Ῥωμαίοις ἔλεγε
[11]	ταῖς ἐλπίσιν ἀναλαμβανόντων καὶ τοῦ	τότε	φρονήματος ἔγγιστα τῷ θαρρεῖν γινομένων.
[8]	φερομένης κατὰ πόλεις ἐν τῷ	τότε	χρόνῳ, πρῶτον συστάντες οἱ Ἀχαιοί,
[10]	ταῖς πολιτικαῖς δυνάμεσι. (γενομένου δὲ	τοῦ	ἀγῶνος ἐν χερσίν, ὁ Μαχανίδας
[6]	ἔναμμα τῆς ἀγκύλης χαλεπὴν ἐποίει	τοῦ	ἀκοντίσματος ἀνελκομένου διὰ τῶν τραυμάτων
[2]	δεῖπνον οὐ παρόντος κατὰ τύχην	τοῦ	ἀνδρός. ἐν τούτῳ δὲ τοῦ
[18]	πῶς ἄξιον ἐκείνου λόγον ἔχειν	τοῦ	ἀνδρός, ὅστις ἥλω ζῶν ὑπὸ
[13]	τῷ περὶ Πτολεμαίου ποτὲ ῥηθέντι	(τοῦ	βασιλέως ἀπεδήλωσεν. ἐκεῖνον γὰρ ἐγκωμιαζόντων
[6]	ἂν ἀπὸ θατέρου κέρως ὑπὸ	τοῦ	(βασιλέως ἀρθῇ φοινικὶς ὑπὲρ σαρίσης
[16]	διδάσκων τὸν καιρόν, ὡς Ἀντιόχου	τοῦ	βασιλέως καὶ Ῥωμαίων ἐν τῇ
[18]	ὥσπερ ἀθλητὴν εὐδρομοῦντα πρὸς τέρματι	τοῦ	βίου κατέβαλε. λέγεται γὰρ ἔν
[18]	ἀρχὴν ἀπολέμως διάξειν, ἀλλὰ καὶ	τοῦ	βίου τὸ λοιπὸν αὐτῷ μεθ'
[8]	κύκλῳ πόλεων τὰς μὲν ἐκ	τοῦ	βοηθεῖν καὶ συνελευθεροῦν ἀπὸ τῶν
[2]	ἢ κακᾶς ὄψεως δίκαν (δίδωμι;	τοῦ	δ' ἄλλου σώματος τὴν φύσιν
[3]	σχολαῖς περὶ τοῦ Φιλοποίμενος λέγεται.	~Τοῦ	δ' ἤθους τὸ φιλότιμον οὐκ
[17]	ἰσχὺς ἐπὶ πάντα πολλὴ μετὰ	τοῦ	δαίμονος ἐχώρει, καὶ τὸ τέλος
[16]	τῶν ἁμαρτανομένων. οὐ προσέχοντος δὲ	τοῦ	Διοφάνους, ἀλλ' εἰς τὴν Λακωνικὴν
[14]	ἄρχων καὶ ναυμαχίᾳ παραβαλόμενος, τὸ	τοῦ	Ἐπαμεινώνδου παθεῖν ἔδοξε, πολὺ τῆς
[19]	τοῖς πολεμίοις τὸν (στρατηγόν, ἀφειδήσαντα	τοῦ	ζῆν δι' αὐτούς· ἔπειτα προϊόντες
[1]	τραφῆναι, γενναίαν τινὰ καὶ βασιλικὴν	τοῦ	ἤθους εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς πλάσιν
[11]	ποίησιν ὄγκου συμπρέψαντος, ἐπίβλεψιν γενέσθαι	τοῦ	θεάτρου πανταχόθεν εἰς τὸν Φιλοποίμενα
[6]	ἐν τάξει διαφυλαττόντων, Εὐκλείδας ὁ	τοῦ	Κλεομένους ἀδελφὸς καταμαθὼν τὸ γινόμενον
[16]	ὡς οὐδέποτε μικρὸν ἐν τοῖς	τοῦ	Λυκούργου νόμοις (φρονήσοντας. τότε μὲν
[21]	καὶ τὸ καλὸν ὡς ἔοικε	τοῦ	λυσιτελοῦς διώριζον, ὀρθῶς καὶ προσηκόντως
[17]	(πρὸς τὴν ἐλευθερίαν. Ἀρισταίνου δὲ	τοῦ	Μεγαλοπολίτου δυναμένου μὲν ἐν τοῖς
[7]	ὥσπερ εἰκὸς ὁ Φιλοποίμην. καὶ	τοῦ	μὲν Ἀντιγόνου σπουδάσαντος ὅπως στρατεύοιτο
[12]	τείχεσιν ᾤχοντο φεύγοντες. (Νάβιδος δὲ	τοῦ	μετὰ Μαχανίδαν τυραννοῦντος Λακεδαιμονίων Μεσσήνην
[14]	(ἐνταῦθα πλείστους ἀποθανεῖν συνέβη τῶν	τοῦ	Νάβιδος· ἅτε γὰρ οὐκ ἀθρόαν
[14]	ὁδὸν ἐν δυσχωρίαις τισὶν ἄφνω	τοῦ	Νάβιδος ἐπιφανέντος αὐτῷ, καὶ φοβήσαντος
[11]	δὲ τῇ λαμπρότητι τῆς φωνῆς	τοῦ	περὶ τὴν ποίησιν ὄγκου συμπρέψαντος,
[9]	εὐπετέσι διὰ λεπτότητα καὶ στενωτέροις	τοῦ	περιστέλλειν τὰ σώματα, δόρασι δὲ
[7]	ἱππεῖς φαύλοις μὲν ἱππαρίοις ἐκ	τοῦ	προστυχόντος ὅτε συμβαίνοι στρατεία προσχρωμένους,
[18]	τὴν γῆν κατέβαλε. (σκληροῦ δὲ	τοῦ	πτώματος γενομένου, καί τι καὶ>
[17]	τῆς Ἑλλάδος ἐπιδεῖν; Μανίου δὲ	τοῦ	Ῥωμαίων ὑπάτου νενικηκότος μὲν Ἀντίοχον,
[21]	ὀλοφυρμὸς ἤδη διὰ παντὸς ἐχώρει	τοῦ	στρατεύματος Εἰς τὴν πόλιν, ἐπιποθοῦσαν
[21]	στεφάνων μόλις ὁρωμένην ἐκόμιζεν ὁ	τοῦ	στρατηγοῦ τῶν Ἀχαιῶν παῖς Πολύβιος
[3]	ὑπὸ πάσης ῥοπῆς καὶ παρεκβάσεως	τοῦ	συνήθους ἀκροσφαλῆ πρὸς μεταβολὴν οὖσαν,
[7]	ὁρμὴν ἑκούσιον ἐοικέναι τὴν ὅλου	τοῦ	συστήματος (ἐν ταῖς μεταβολαῖς εὐχέρειαν.
[18]	δὲ καὶ διὰ τὴν ἀσθένειαν	τοῦ	σώματος ἐνδεοῦς γεγονότος, καὶ διὰ
[10]	αὐτοῦ μετεωρίζοντα τὴν κεφαλὴν πρὸ	τοῦ	σώματος ὁρῶν, μικρὸν ἐνέκλινε τὸν
[14]	εὗρε τὸν μὲν Φίλιππον ὑπὸ	τοῦ	Τίτου καταπεπολεμημένον, τὸν δὲ Νάβιν
[11]	ἀξίωμα ταῖς ἐλπίσιν ἀναλαμβανόντων καὶ	τοῦ	τότε φρονήματος ἔγγιστα τῷ θαρρεῖν
[10]	(συνεστῶτος. ἔνθ' ὁ μὲν ἵππος	τοῦ	τυράννου, ῥωμαλέος ὢν καὶ θυμοειδὴς
[4]	καὶ καταβαλὼν ἑαυτὸν ἐπὶ στιβαδίου	τοῦ	τυχόντος ὥσπερ ἕκαστος τῶν ἐργατῶν
[20]	τὸν ἄνθρωπον ἔχοντα τὴν κύλικα	τοῦ	φαρμάκου, συναγαγὼν μόλις ἑαυτὸν ὑπ'
[1]	καὶ (αὔξησιν λαμβάνοντος. ἤδη δὲ	τοῦ	Φιλοποίμενος ἀντίπαιδος ὄντος Ἔκδηλος καὶ
[2]	τοῦ ἀνδρός. ἐν τούτῳ δὲ	τοῦ	Φιλοποίμενος εἰσελθόντος, χλαμύδιον εὐτελὲς ἔχοντος,
[13]	ἠλευθέρωτο. ~Ταῦτα μὲν οὖν καλὰ	τοῦ	Φιλοποίμενος· ἡ δ' εἰς Κρήτην
[18]	νέοι δὲ κομιδῇ, δι' εὔνοιαν	τοῦ	Φιλοποίμενος καὶ ζῆλον ἐθελονταὶ συστρατεύοντες.
[2]	οὖν ἐν ταῖς σχολαῖς περὶ	τοῦ	Φιλοποίμενος λέγεται. ~Τοῦ δ' ἤθους
[10]	ὑπ' ἀνάγκης τρεπομένῳ δεινοῦ κυνηγέτου	(τοῦ	Φιλοποίμενος) (συνεστῶτος. ἔνθ' ὁ μὲν
[1]	ὄντα, καθάπερ φησὶν Ὅμηρος ὑπὸ	τοῦ	Φοίνικος τὸν Ἀχιλλέα τραφῆναι, γενναίαν
[10]	ἀκοντιστὰς καὶ Ταραντίνους τρεψάμενος, ἀντὶ	τοῦ	χωρεῖν εὐθὺς ἐπὶ τοὺς μαχομένους
[14]	ἐπιστὰς καὶ περιλαβὼν ὄψει τὴν	τοῦ	χωρίου φύσιν, ἐπέδειξε τὴν τακτικὴν
[12]	καὶ τὴν δόξαν αὐτοῦ καὶ	τοὔνομα	δεδοικότας, ὡς ἦν φανερὸν ἐξ
[17]	τοῦτο (πραχθῆναι. καὶ στρατηγῶν εἰς	τοὐπιὸν	αὐτὸς κατήγαγε τοὺς φυγάδας. οὕτως
[3]	τὰ χρησιμώτατα τῶν σωμάτων εἰς	τοὺς	ἀναγκαίους ἀγῶνας ἄχρηστα ποιοῦσαν. ~Ἀπαλλαγεὶς
[7]	τὴν φιλοτιμίαν συνεξορμῶν, καὶ κολάζων	τοὺς	ἀνάγκης δεομένους, μελέταις τε καὶ
[12]	Ἀχαιούς, ἔπεμψεν εἰς Ἄργος κρύφα	τοὺς	ἀναιρήσοντας αὐτόν· (ἐπι) γνωσθείσης δὲ
[1]	τὴν ἑαυτῶν πατρίδα τυραννίδος ἀπήλλαξαν,	τοὺς	ἀποκτενοῦντας Ἀριστόδημον κρύφα παρασκευάσαντες, καὶ
[15]	Σπάρτην) ἀνέλαβε δὲ καὶ Λακεδαιμονίων	τοὺς	ἀρίστους, φύλακα τῆς ἐλευθερίας ἐκεῖνον
[7]	πάντων οὖσαν, περιορῶντας δὲ ταῦτα	τοὺς	ἄρχοντας ἀεὶ διά τε τὸ
[21]	γὰρ ἐστεφανωμένους ἰδεῖν, ἦν δὲ	τοὺς	αὐτοὺς καὶ δακρύοντας, ἦν δὲ
[14]	Νάβιδος ἐπιφανέντος αὐτῷ, καὶ φοβήσαντος	τοὺς	Ἀχαιούς, ἀνέλπιστον ἡγουμένους τὴν σωτηρίαν
[12]	Φιλοποίμην γένηται, πάλιν ὑποπτήξειν αὐτῷ	τοὺς	Ἀχαιούς, ἔπεμψεν εἰς Ἄργος κρύφα
[21]	χώραν, ἄχρι οὗ συμφρονήσαντες ἐδέξαντο	τοὺς	Ἀχαιούς. (καὶ Δεινοκράτης μὲν αὐτὸς
[17]	δὲ Ῥωμαίους ἀεὶ θεραπεύοντος, καὶ	τοὺς	Ἀχαιοὺς μὴ οἰομένου (δεῖν ἐναντιοῦσθαι
[21]	τῆς τελευτῆς λόγος ἧκεν εἰς	τοὺς	Ἀχαιούς, τὰς μὲν πόλεις αὐτῶν
[15]	συμπείσας, προσηγάγετο καὶ μετεκόσμησεν εἰς	τοὺς	Ἀχαιοὺς τὴν πόλιν. οὗ γενομένου
[17]	ἤδη, καὶ περιεβάλλοντο τῇ δυνάμει	τοὺς	Ἀχαιούς, ὑποκατακλινομένων αὐτοῖς τῶν δημαγωγῶν,
[7]	δίαιταν, ἐπανῆλθεν οὕτω λαμπρὸς εἰς	τοὺς	Ἀχαιούς, ὥστ' εὐθὺς ἵππαρχος ἀποδειχθῆναι.
[6]	ψιλῶν, βουλόμενος ἔτι μᾶλλον ἐπιρρῶσαι	τοὺς	βασιλικοὺς καὶ προσμεῖξαι κατὰ τάχος
[5]	καίπερ ἐρρωμένως καὶ παραβόλως διαγωνισάμενος,	τοὺς	δὲ πολίτας τρόπον τινὰ τῆς
[17]	μὲν ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς μέγιστον,	τοὺς	δὲ Ῥωμαίους ἀεὶ θεραπεύοντος, καὶ
[15]	δυνάμεως, καὶ τῶν μὲν ἀκόντων,	τοὺς	δὲ συμπείσας, προσηγάγετο καὶ μετεκόσμησεν
[17]	ἔρωτας οὐ καθ' ὥραν σχολάζοντα,	τοὺς	δὲ Σύρους ἐν ἀταξίᾳ πολλῇ
[12]	γεγονότων τῶν πολεμίων, αὐτὸς ἐβοήθει	τοὺς	ἑαυτοῦ πολίτας ἀναλαβών, οὔτε νόμον
[6]	διάσπασμα περὶ τοὺς πολεμίους, ταχὺ	τοὺς	ἐλαφροτάτους τῶν ψιλῶν περιέπεμψεν, ἐξόπισθεν
[12]	παντάπασιν ἐξεμισήθη καὶ διεβλήθη πρὸς	τοὺς	Ἕλληνας. (Βοιωτοὶ δὲ πολιορκοῦντες Μέγαρα,
[9]	μάχην ἀσκεῖν. πείσας δὲ καθοπλίσασθαι	τοὺς	ἐν ἡλικίᾳ, πρῶτον μὲν ἐπῆρε
[12]	τὸ θαρρεῖν, ἅτε δὴ καὶ	τοὺς	ἐναντίους αἰσθανόμενοι πρὸς ἕνα τοῦτον
[16]	καὶ τοὺς παῖδας αὐτῶν καὶ	τοὺς	ἐφήβους τὴν Ἀχαϊκὴν ἀντὶ τῆς
[21]	αὐτοὺς καὶ δακρύοντας, ἦν δὲ	τοὺς	ἐχθροὺς δεσμίους ἀγομένους. (αὐτὴν δὲ
[6]	δὲ τούτων, καὶ τῶν ψιλῶν	τοὺς	Ἰλλυριοὺς περισπώντων καὶ διαταραττόντων, συνιδὼν
[18]	τετρακοσίους κατηνυκώς> (κἀκεῖθεν εὐθὺς ἐβοήθει	τοὺς	ἱππεῖς ἀναλαβών, οἵπερ ἦσαν ἐνδοξότατοι
[7]	τὸ πλεῖστον ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς	τοὺς	ἱππεῖς δύνασθαι καὶ μάλιστα κυρίους
[7]	εὐθὺς ἵππαρχος ἀποδειχθῆναι. παραλαβὼν δὲ	τοὺς	ἱππεῖς φαύλοις μὲν ἱππαρίοις ἐκ
[9]	εποίει φιλοπαράβολον καὶ πρόθυμον ἐπὶ	τοὺς	(κιν( δύνους. ἡ μὲν γὰρ
[12]	~Παρὰ δὲ τὰς μάχας καὶ	τοὺς	κινδύνους, ὥσπερ οἱ πῶλοι τοὺς
[6]	ἡγεμόνων τοῖς Ἰλλυριοῖς πειρωμένων ἐκβιάζεσθαι	τοὺς	Λακεδαιμονίους, καὶ τῶν Ἀχαιῶν ὥσπερ
[16]	χρήματα λαμπρός. ~Ἐπεὶ δὲ πάλιν	τοὺς	Λακεδαιμονίους νεωτερίζειν ἀκούσας ὁ στρατηγὸς
[16]	πόλει ταραχὰς ἔπαυσε καὶ κατέστησε	τοὺς	Λακεδαιμονίους πάλιν εἰς τὸ κοινόν,
[17]	παρὰ τῶν Ἀχαιῶν, ὅπως ἐάσωσι	τοὺς	Λακεδαιμονίων φυγάδας κατελθεῖν, καὶ Τίτου
[4]	τὰς περὶ Ἀλέξανδρον ἱστορίας κατεῖχε,	τοὺς	λόγους ἐπὶ τὰ πράγματα καταστρέφειν
[18]	ὡς τούτους κατεῖδον αὖθις ἀνὰ	τοὺς	λόφους ἀθροιζομένων, δείσας ὁ Φιλοποίμην
[10]	ἀντὶ τοῦ χωρεῖν εὐθὺς ἐπὶ	τοὺς	μαχομένους καὶ παραρρηγνύναι τὸ συνεστηκός,
[5]	ἀγορὰν κατέλαβεν. ἐκβοηθήσας δὲ Φιλοποίμην,	τοὺς	μὲν πολεμίους οὐκ ἴσχυσεν ἐξελάσαι,
[5]	(ὑπ' ἐρημίας ἐκπεσεῖσθαι. ταῦτα λέγων	τοὺς	μὲν πολίτας ἀπέτρεψε, τῷ δὲ
[6]	ταλαιπώρως ἁμιλλώμενος, διελαύνεται διαμπερὲς ὁμοῦ	τοὺς	μηροὺς ἑκατέρους ἑνὶ μεσαγκύλῳ, καιρίας
[11]	εἰς τὸ θέατρον παρελθεῖν ἔχοντα	τοὺς	νεανίσκους ἐν ταῖς στρατιωτικαῖς χλαμύσι
[18]	ἄπωθεν. ἐφιστάμενος οὖν πολλάκις διὰ	τοὺς	νεανίσκους, καὶ καθ' ἕνα παραπέμπων,
[9]	(αὐτῶν ἐνέργειαν. οὕτω δὲ κοσμήσας	τοὺς	νέους ἐγύμναζε καὶ διεπόνει ταῖς
[9]	τὰ περὶ τὰς τάξεις καὶ	τοὺς	ὁπλισμοὺς φαύλως ἔχοντα τοῖς Ἀχαιοῖς
[10]	καὶ διάσπασμα ποιῆσαι μέγα, πρὸς	τοὺς	ὁπλίτας εὐθὺς ἦγε τῶν Λακεδαιμονίων,
[16]	τὴν Λυκούργειον ἀγωγήν, ἀναγκάσας καὶ	τοὺς	παῖδας αὐτῶν καὶ τοὺς ἐφήβους
[14]	ἐπλήρωσεν, ὥστε μὴ στεγούσης κινδυνεῦσαι	τοὺς	πλέοντας. (πρὸς ταῦτα γινώσκων καταφρονοῦντας
[8]	γὰρ ἀργότερος εἶναι δοκῶν πρὸς	τοὺς	πολεμικοὺς ἀγῶνας, ὁμιλίᾳ καὶ πρᾳότητι
[14]	ἔτι φωτὸς ὄντος· τεκμαιρόμενος δὲ	τοὺς	πολεμίους ἐκ τῆς φυγῆς καθ'
[9]	βουλομένων καὶ διακριθῆναι τάχιστα πρὸς	τοὺς	πολεμίους. ~Ἦν δὲ τότε τοῖς
[10]	μηδὲν ἡγεῖσθαι δεινόν, κατιδὼν δὲ	τοὺς	πολεμίους, ὅσον ἡμάρτανον ἐν τῇ
[6]	καταμαθὼν τὸ γινόμενον διάσπασμα περὶ	τοὺς	πολεμίους, ταχὺ τοὺς ἐλαφροτάτους τῶν
[18]	πολὺν χρόνον ἄναυδος, ὥστε καὶ	τοὺς	πολεμίους τεθνάναι δόξαντας αὐτόν, ἐπιχειρεῖν
[14]	(πρὸς ταῦτα γινώσκων καταφρονοῦντας αὐτοῦ	τοὺς	πολεμίους, ὡς παντάπασι πεφευγότος ἐκ
[6]	ἐχώρει διὰ τῶν προμάχων ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους, ὥστε πολλὴν προθυμίαν καὶ
[5]	τὴν χώραν, ὁρῶν ὁ Φιλοποίμην	τοὺς	πολίτας ἀσμένως δεχομένους καὶ σπεύδοντας
[6]	αὐτὸν οὔσης, αὐτὸς (ἐμβάλλει συνεπισπασάμενος	τοὺς	πολίτας. γενομένης δὲ ταραχῆς τὸ
[5]	τὴν πόλιν Κλεομένης, προσκτᾶται δὲ	τοὺς	πολίτας ἐπὶ τῷ καὶ (τὴν
[14]	γεῦσαι τῶν κατὰ θάλασσαν ὠφελειῶν	τοὺς	πολίτας, ὅπως αὐτῷ μὴ λάθωσιν
[20]	ἐστίν. εἰπόντος δὲ τἀνθρώπου διαπεφευγέναι	τοὺς	πολλούς, ἐπένευσε τῇ κεφαλῇ, καὶ
[19]	(οὕτω δὲ κατὰ μικρὸν εἰς	τοὺς>	πολλοὺς φιλάνθρωπος ἐχώρει λόγος, ὡς
[15]	τῆς ἀρετῆς ἔξεστιν ἀπολαύειν, ἀλλὰ	τοὺς	πονηροὺς καὶ τὴν πόλιν ἐν
[13]	μὲν τείχεσιν ἐνοικεῖν, σπείρειν δὲ	τοὺς	στενωπούς, περικεκομμένης τῆς χώρας καὶ
[14]	τὴν (νίκην· καὶ νυκτὸς ἐκβιβάσας	τοὺς	στρατιώτας καὶ προσαγαγών, πῦρ ἐνῆκε
[12]	τοὺς κινδύνους, ὥσπερ οἱ πῶλοι	τοὺς	συνήθεις ἐπιβάτας ποθοῦντες, ἐὰν ἄλλον
[11]	φάλαγγα καὶ κινουμένην ὥσπερ εἴθιστο	τοὺς	τακτικοὺς ῥυθμοὺς μετὰ τάχους καὶ
[10]	φόνῳ πολλῷ (λέγονται γὰρ ὑπὲρ	τοὺς	τετρακισχιλίους ἀποθανεῖν) ὥρμησεν ἐπὶ τὸν
[11]	τύχην Πυλάδην τὸν κιθαρῳδὸν ᾄδοντα	τοὺς	Τιμοθέου Πέρσας ἐνάρξασθαι· κλεινὸν ἐλευθερίας
[17]	περὶ δὲ τῶν πλείστων διαφερόμενος,	τοὺς	τῷ λέγειν καὶ πράττειν ἰσχύοντας
[10]	χερσίν, ὁ Μαχανίδας τοῖς ξένοις	τοὺς	τῶν Ἀχαιῶν προτεταγμένους ἀκοντιστὰς καὶ
[10]	οὐδ' ἐνέστη φερομένοις αὐτοῖς ἐπὶ	τοὺς	φεύγοντας, ἀλλ' ἐάσας παρελθεῖν καὶ
[15]	Λακεδαίμονα, καὶ συνεβούλευσεν αὐτοῖς μὴ	τοὺς	φίλους καὶ ἀγαθοὺς δεκάζειν, ὧν
[17]	στρατηγῶν εἰς τοὐπιὸν αὐτὸς κατήγαγε	τοὺς	φυγάδας. οὕτως εἶχέ τι πρὸς
[2]	ξένος ἐπεισελθὼν καὶ θεασάμενος, τί	τοῦτ'	ἔφη, ὦ Φιλοποίμην; τί γὰρ
[10]	καὶ περιτρέπει τὸν (ἄνδρα συνεπερείσας.	τοῦτ'	ἔχων τὸ σχῆμα χαλκοῦς ἐν
[10]	διαβῆναι καὶ φυγεῖν, ὁ (δὲ	τοῦτο	κωλῦσαι βουλόμενος. ἦν δ' ὄψις
[10]	ἀπολωλέναι κομιδῇ καὶ διεφθάρθαι δοκούντων,	τοῦτο	μὲν ὅμως προσεποιεῖτο παρορᾶν καὶ
[9]	πολὺ τῶν σαρισῶν· καὶ διὰ	τοῦτο	πλῆκται καὶ μάχιμοι πόρρωθεν ἦσαν
[4]	τῷ> δικαιοτάτῳ τῶν χρηματισμῶν, οὐδὲ	τοῦτο	ποιούμενος πάρεργον, ἀλλὰ καὶ πάνυ
[17]	μὴ Τίτου μηδὲ Ῥωμαίων χάριτι	τοῦτο	(πραχθῆναι. καὶ στρατηγῶν εἰς τοὐπιὸν
[6]	ψιλοῖς, καὶ τὸν καιρὸν ὑφηγούμενον	τοῦτο,	πρῶτον μὲν ἔφραζε τοῖς (βασιλικοῖς·
[3]	ἦν φιλοστρατιώτης, καὶ τοῖς πρὸς	τοῦτο	χρησίμοις μαθήμασιν ὑπήκουε προθύμως, (ὁπλομαχεῖν
[15]	τῶν πολεμίων χεῖρας καταίροντες. ~Ἐπὶ	τούτοις	ἀγαπώμενος καὶ τιμώμενος ἐκπρεπῶς ὑπὸ
[14]	πρὸς ἐμπειρίαν ἀληθινὴν πανουργοῦντας. ~Ἐπὶ	τούτοις	δὲ θαυμασθείς, καὶ λαμπρὸς ἀπὸ
[4]	παροξύνειν ἐνόμιζε τὰς> (φαν( τασίας,	τούτοις	προσεῖχε. τῶν δ' ἄλλων ἀναγνωσμάτων
[1]	ταῖς τῶν παλαιῶν ἡγεμόνων ἐπιτεκοῦσα	τοῦτον	ἀρεταῖς ἡ Ἑλλὰς ἠγάπησε διαφερόντως
[4]	σταδίων εἴκοσι τῆς πόλεως· εἰς	τοῦτον	ἐβάδιζε καθ' ἡμέραν μετὰ τὸ
[1]	προσεῖπεν, ὡς οὐδένα μέγαν μετὰ	τοῦτον	ἔτι τῆς Ἑλλάδος ἄνδρα γειναμένης
[12]	τοὺς ἐναντίους αἰσθανόμενοι πρὸς ἕνα	τοῦτον	τῶν στρατηγῶν ἀντιβλέπειν οὐ δυναμένους,
[1]	ὄφελος τῇ Ἑλλάδι τὸν ἄνδρα	τοῦτον	ὑπὸ φιλοσοφίας ἀπεργασάμενοι. καὶ γὰρ
[7]	ἔργον ἡγεμόνος μεγάλου πεποίηκεν. ~Ἐκ	τούτου	δόξαν ἔσχεν ὥσπερ εἰκὸς ὁ
[15]	καὶ Μακεδόσιν ἐδούλευσεν. (ἐκ δὲ	τούτου	καταλύεται μὲν ὁ Τίτος τῷ
[13]	τελεσθῆναι (τὴν καταδίκην. ἐκ δὲ	τούτου	παρορώμενος ὑπὸ τῶν πολιτῶν ὁ
[7]	(καταβάλλει τὸν Δαμόφαντον. εὐθὺς δὲ	τούτου	πεσόντος ἔφυγον οἱ πολέμιοι, καὶ
[16]	(εἰς Ἀχαΐ αν πλὴν τρισχιλίων·	τούτους	δ' ἀπειθοῦντας καὶ μὴ βουλομένους
[21]	ἀπέθνῃσκον, ὅσοις δὲ καὶ βασανίσαι,	τούτους	ἐπ' αἰκίαις ἀπολουμένους συνελάμβανεν ὁ
[18]	καὶ τῶν πρότερον ἡττημένων ὡς	τούτους	κατεῖδον αὖθις ἀνὰ τοὺς λόφους
[17]	στρατηγῶν ἐν τοῖς καπηλείοις κατέκοψα	τούτους	πάντας. ἐπεὶ δὲ νικήσαντες οἱ
[10]	τὸν Μαχανίδαν ὁρῶντες. ὠσάμενος δὲ	τούτους	φόνῳ πολλῷ (λέγονται γὰρ ὑπὲρ
[2]	κατὰ τύχην τοῦ ἀνδρός. ἐν	τούτῳ	δὲ τοῦ Φιλοποίμενος εἰσελθόντος, χλαμύδιον
[13]	οὖν οἱ Μεγαλοπολῖται φέροντες ἐπὶ	τούτῳ,	καὶ προδεδόσθαι νομίζοντες, ἐπεχείρησαν ἀποξενοῦν
[10]	πέραν ἐρείσασθαι σκέλεσιν. ἐν δὲ	τούτῳ	Σιμμίας καὶ Πολύαινος, οἵπερ ἀεὶ
[13]	ἂν" ἔφη βασιλέα θαυμάσειεν ἐν	τούτῳ	(τῆς ἡλικίας μὴ ἐπιδεικνύμενον, ἀλλὰ
[16]	οἷον ἐφυβρίζων ἀπὸ τῶν χρημάτων	τούτων	ἐν Μεγάλῃ πόλει στοὰν ᾠκοδόμησεν.
[6]	τῶν ἱππέων ἀπολελειμμένους. γινομένων δὲ	τούτων,	καὶ τῶν ψιλῶν τοὺς Ἰλλυριοὺς
[15]	δωρεὰν αὐτῷ δοῦναι, (πρεσβείαν ὑπὲρ	τούτων	πέμψαντες. ἔνθα δὴ καὶ διεφάνη
[5]	κενὰ φυλάξει καθήμενος, ἀλλὰ καὶ	τούτων	(ὑπ' ἐρημίας ἐκπεσεῖσθαι. ταῦτα λέγων
[9]	καὶ περὶ δεῖπνα φιλοτιμουμένων καὶ	τραπέζας.	ὁ δ' ἀρξάμενος ἐκτρέπειν ἀπὸ
[5]	ἀπελθεῖν, (ἀποβαλὼν τὸν ἵππον καὶ	τραυματίας	γενόμενος. ἐπεὶ δὲ προσέπεμψεν αὐτοῖς
[6]	τοῦ ἀκοντίσματος ἀνελκομένου διὰ τῶν	τραυμάτων	τὴν πάροδον· ὡς δ' ὤκνουν
[1]	ὑπὸ τοῦ Φοίνικος τὸν Ἀχιλλέα	τραφῆναι,	γενναίαν τινὰ καὶ βασιλικὴν τοῦ
[10]	θηρίῳ πρὸς ἀλκὴν ὑπ' ἀνάγκης	τρεπομένῳ	δεινοῦ κυνηγέτου (τοῦ Φιλοποίμενος) (συνεστῶτος.
[10]	Ἀχαιῶν προτεταγμένους ἀκοντιστὰς καὶ Ταραντίνους	τρεψάμενος,	ἀντὶ τοῦ χωρεῖν εὐθὺς ἐπὶ
[5]	ὡς ἀπράκτων. ~Ἤδη δ' αὐτοῦ	τριάκοντ'	ἔτη γεγονότος, Κλεομένης ὁ βασιλεὺς
[16]	ὡς δ' Ἀριστοκράτης, πεντήκοντα καὶ	τριακοσίους.	τὰ δὲ τείχη καθεῖλε, χώραν
[13]	διὰ παντὸς ἐν χρήσει καὶ	τριβῇ	βουλόμενος, ὡς καὶ τῷ περὶ
[16]	ἀπάγων (εἰς Ἀχαΐ αν πλὴν	τρισχιλίων·	τούτους δ' ἀπειθοῦντας καὶ μὴ
[15]	ἐκ δευτέρου πεμφθείς, ταὐτὸν ἔπαθε·	τρίτῃ	δ' ὁδῷ μόλις ἐντυχὼν ἐδήλωσε
[19]	καὶ τῶν ἔμπροσθεν ἔργων καὶ	τροπαίων,	ἠλέησαν οἱ πλεῖστοι καὶ συνήλγησαν,
[14]	ἀπορίαν, καὶ προσβαλὼν τοῖς πολεμίοις	(τροπὴν	ἰσχυρὰν ἐποίησεν. ἐπεὶ δ' οὐ
[5]	παραβόλως διαγωνισάμενος, τοὺς δὲ πολίτας	τρόπον	τινὰ τῆς πόλεως ἐξέκλεψε, προσμαχόμενος
[9]	ὡς ἀμάχους γεγονότας, ἔπειτα τὰς	τρυφὰς	(αὐτῶν καὶ τὰς πολυτελείας ἄριστα
[9]	ἐν τοῖς ἄλλοις θεάμασι πολυτέλεια	τρυφὴν	ἐπάγεται καὶ μαλακίαν ἐνδίδωσι τοῖς
[17]	ἐν ταῖς πόλεσι πλαζομένους καὶ	τρυφῶντας,	ἤχθετο μὴ στρατηγῶν τότε τῶν
[1]	οὗτοι καὶ τὴν ἑαυτῶν πατρίδα	τυραννίδος	ἀπήλλαξαν, τοὺς ἀποκτενοῦντας Ἀριστόδημον κρύφα
[10]	πρὸς Μαχανίδαν πόλεμος τὸν Λακεδαιμονίων	τύραννον,	ἀπὸ πολλῆς καὶ (μεγά( λης
[1]	παρασκευάσαντες, καὶ Νικοκλέα τὸν Σικυωνίων	τύραννον	Ἀράτῳ συνεξέβαλον, καὶ Κυρηναίοις δεηθεῖσι,
[19]	ἀπέδωκεν αὐτοῖς Νάβιν (ἐξελάσας τὸν	τύραννον.	ὀλίγοι δ' ἦσαν οἳ τῷ
[10]	ἔνθ' ὁ μὲν ἵππος τοῦ	τυράννου,	ῥωμαλέος ὢν καὶ θυμοειδὴς καὶ
[12]	(Νάβιδος δὲ τοῦ μετὰ Μαχανίδαν	τυραννοῦντος	Λακεδαιμονίων Μεσσήνην ἄφνω καταλαβόντος, ἐτύγχανε
[16]	ὅσοι δ' ἦσαν ὑπὸ τῶν	τυράννων	ἀποδεδειγμένοι πολῖται τῆς Σπάρτης, μετῴκιζεν
[8]	βοηθεῖν καὶ συνελευθεροῦν ἀπὸ τῶν	τυράννων	ὑπολαμβάνοντες, τὰς δ' ὁμονοίᾳ καὶ
[1]	ἐν τοῖς μάλιστα τῶν πολιτῶν·	τύχῃ	δὲ χρησάμενος καὶ τὴν ἑαυτοῦ
[17]	ἐγγὺς ἦν εἰς ὃ τὴν	τύχην	ἔδει περιφερομένην ἐξικέσθαι, (καθάπερ ἀγαθὸς
[11]	ἄρτι δ' αὐτῶν εἰσεληλυθότων, κατὰ	τύχην	Πυλάδην τὸν κιθαρῳδὸν ᾄδοντα τοὺς
[2]	παρασκευάζουσα δεῖπνον οὐ παρόντος κατὰ	τύχην	τοῦ ἀνδρός. ἐν τούτῳ δὲ
[4]	καταβαλὼν ἑαυτὸν ἐπὶ στιβαδίου τοῦ	τυχόντος	ὥσπερ ἕκαστος τῶν ἐργατῶν ἀνεπαύετο.
[5]	λέγων τοὺς μὲν πολίτας ἀπέτρεψε,	τῷ	δὲ Κλεομένει πρόφασιν παρέσχε λυμήνασθαι
[3]	ὑπὸ χρημάτων ἀπαθὲς ἰσχυρῶς ἐμιμεῖτο,	τῷ	δὲ πρᾴῳ καὶ βαθεῖ καὶ
[18]	περὶ τὸν Εὐάνδρου λόφον ἀπαντῶντι	τῷ	Δεινοκράτει συμπεσόντες, (ἐκεῖνον μὲν ἐτρέψαντο,
[19]	τύραννον. ὀλίγοι δ' ἦσαν οἳ	τῷ	Δεινοκράτει χαριζόμενοι στρεβλοῦν τὸν ἄνδρα
[4]	ἀπὸ τῆς γεωργίας αὔξειν ἐπειρᾶτο	τῷ>	δικαιοτάτῳ τῶν χρηματισμῶν, οὐδὲ τοῦτο
[7]	ὁρμὴν ἐκεῖνος αὐτοῦ καὶ φθάσας	τῷ	δόρατι παίει καὶ (καταβάλλει τὸν
[11]	καὶ τοῦ τότε φρονήματος ἔγγιστα	τῷ	θαρρεῖν γινομένων. ~Παρὰ δὲ τὰς
[5]	προσκτᾶται δὲ τοὺς πολίτας ἐπὶ	τῷ	καὶ (τὴν πόλιν ἔχειν βεβαιότερον·
[12]	ἀλλ' ὡς διὰ παντὸς ἄρχοντι	τῷ	κρείττονι κατὰ φύσιν ἑπομένους. ἤδη
[15]	καταστασιάζοντας ὠνεῖσθαι καὶ διαφθείρειν, ἵνα	τῷ	λαβεῖν ἐπιστομισθέντες ἧττον ἐνοχλοῖεν αὐτοῖς.
[17]	δὲ τῶν πλείστων διαφερόμενος, τοὺς	τῷ	λέγειν καὶ πράττειν ἰσχύοντας ἀντισπᾶν
[5]	σπεύδοντας ἐπανελθεῖν, ἐνέστη καὶ διεκώλυσε	τῷ	λόγῳ, διδάσκων ὡς οὐκ ἀποδίδωσι
[17]	φυγάδας κατελθεῖν, καὶ Τίτου ταὐτὸ	τῷ	Μανίῳ περὶ τῶν φυγάδων ἀξιοῦντος,
[10]	δ' αὐτοὺς ὁ Φιλοποίμην ἀπαντήσας	τῷ	Μαχανίδᾳ, καὶ τὸν ἵππον αὐτοῦ
[15]	τούτου καταλύεται μὲν ὁ Τίτος	τῷ	Νάβιδι τὸν πόλεμον, ἀποθνῄσκει δ'
[13]	καὶ τριβῇ βουλόμενος, ὡς καὶ	τῷ	περὶ Πτολεμαίου ποτὲ ῥηθέντι (τοῦ
[15]	πονηροὺς καὶ τὴν πόλιν ἐν	τῷ	συνεδρίῳ καταστασιάζοντας ὠνεῖσθαι καὶ διαφθείρειν,
[17]	ἐναντιοῦσθαι μηδ' ἀχαριστεῖν ἐκείνοις, ἐν	τῷ	συνεδρίῳ λέγεται τὸν Φιλοποίμενα σιωπᾶν
[16]	εἰς τὴν Λακωνικὴν ἐμβαλόντος ἅμα	τῷ	Τίτῳ, καὶ βαδιζόντων εὐθὺς ἐπὶ
[8]	εὐδιαλύτου φερομένης κατὰ πόλεις ἐν	τῷ	τότε χρόνῳ, πρῶτον συστάντες οἱ
[20]	ἑαυτὸν ἀπέκλινεν, οὐ πολλὰ πράγματα	τῷ	φαρμάκῳ παρασχών, ἀλλ' ἀποσβεσθεὶς ταχὺ
[20]	μάλιστα τὸν χρόνον ὡς σωτήριον	τῷ	Φιλοποίμενι δεδοικώς, καὶ φθάσαι τὰ
[15]	εἰς Μεγάλην πόλιν, ἑστιαθεὶς παρὰ	τῷ	Φιλοποίμενι, καὶ τὴν σεμνότητα τῆς
[16]	ὥσπερ νεῦρα τῆς πόλεως ἐκτεμεῖν	τῷ	Φιλοποίμενι παρασχόντες, ἐγένοντο χειροήθεις καὶ
[10]	Σιμμίας καὶ Πολύαινος, οἵπερ ἀεὶ	τῷ	Φιλοποίμενι παρῆσαν μαχομένῳ καὶ συνήσπιζον,
[13]	στρατηγόν, ὃς καίπερ ὢν διάφορος	τῷ	Φιλοποίμενι περὶ τὴν πολιτείαν, οὐκ
[18]	ὁ Μεσσήνιος, ἄνθρωπος ἰδίᾳ τε	τῷ	Φιλοποίμενι προσκεκρουκώς, καὶ τοῖς ἄλλοις
[20]	κελεύσας. ἔτυχε μὲν οὖν ἐν	τῷ	χλαμυδίῳ κατακείμενος, οὐ καθεύδων, ἀλλὰ
[21]	δ' ἀγαθοῖς τιμὴν ὀφείλεσθαι παρὰ	τῶν	ἀγαθῶν ἀεὶ νομίζοντες. ταῦτα περὶ
[6]	τὸ ἀκόντισμα, χωρὶς ἐκέλευσεν ἑλκύσαι	τῶν	ἀγμάτων ἑκάτερον. οὕτω δ' ἀπαλλαγεὶς
[14]	χωρίου φύσιν, ἐπέδειξε τὴν τακτικὴν	τῶν	ἄκρων τῆς πολεμικῆς (τέχνην οὖσαν.
[16]	καὶ παριδεῖν τι καὶ παρακοῦσαι	τῶν	ἁμαρτανομένων. οὐ προσέχοντος δὲ τοῦ
[4]	ἀρετῆς ἀσπάσασθαι, καὶ ὅλως καταφρονεῖν	τῶν	ἀπολειπομένων ὡς ἀπράκτων. ~Ἤδη δ'
[17]	ἀλλὰ βουλόμενος δι' αὑτοῦ καὶ	τῶν	Ἀχαιῶν, ἀλλὰ μὴ Τίτου μηδὲ
[20]	δεδοικώς, καὶ φθάσαι τὰ παρὰ	τῶν	Ἀχαιῶν βουλόμενος, ἐπεὶ νὺξ ἐπῆλθε
[16]	Λακεδαιμονίους νεωτερίζειν ἀκούσας ὁ στρατηγὸς	τῶν	Ἀχαιῶν Διοφάνης ἐβούλετο κολάζειν, οἱ
[2]	ἔρχεσθαι πρὸς αὐτοὺς τὸν στρατηγὸν	τῶν	Ἀχαιῶν, ἐθορυβεῖτο παρασκευάζουσα δεῖπνον οὐ
[19]	κύκλῳ περιέστησαν. (Οἱ δ' ἱππεῖς	τῶν	Ἀχαιῶν ἐκ τῆς φυγῆς ἀναλαβόντες
[10]	διώκων καὶ παρήλλαξε τὴν φάλαγγα	τῶν	Ἀχαιῶν ἐν τάξει (μενόντων· ὁ
[14]	καὶ λόφοις πολλοὺς ἔχοντας ἐγχειρίδια	τῶν	Ἀχαιῶν. (ἐνταῦθα πλείστους ἀποθανεῖν συνέβη
[6]	βοηθῶν ἐπὶ τὸν Κλεομένην μετὰ	τῶν	Ἀχαιῶν ἐστράτευσε, καὶ τὰς περὶ
[12]	καὶ ξενοπαθοῦσιν, οὕτως ἡ δύναμις	τῶν	Ἀχαιῶν ἑτέρου στρατηγοῦντος ἠθύμει καὶ
[13]	δέ τινες οἱ λέγοντες, ἑτέρους	τῶν	Ἀχαιῶν ᾑρημένων ἄρχοντας, ἰδιώτην ὄντα
[8]	ἅμα τῇ δυνάμει τὸ φρόνημα	τῶν	Ἀχαιῶν ηὔξησε, νικᾶν ἐθισθέντων μετ'
[10]	χαλκοῦς ἐν Δελφοῖς ἕστηκεν ὑπὸ	τῶν	Ἀχαιῶν, θαυμασάντων μάλιστα καὶ τὴν
[18]	ἀκολασίαν, τήν τε Μεσσήνην ἀπέστησε	τῶν	Ἀχαιῶν, καὶ κώμην τὴν καλουμένην
[17]	τρυφῶντας, ἤχθετο μὴ στρατηγῶν τότε	τῶν	Ἀχαιῶν, καὶ Ῥωμαίοις ἔλεγε φθονεῖν
[15]	Ἀρκάδος ἠξίου θαυμάζεσθαι μᾶλλον ὑπὸ	τῶν	Ἀχαιῶν, καὶ ταῖς εὐεργεσίαις ὑπερβάλλειν
[16]	παρῆλθε, καὶ τόν τε στρατηγὸν	τῶν	Ἀχαιῶν καὶ τὸν ὕπατον τῶν
[14]	καταπεπολεμημένον, τὸν δὲ Νάβιν ὑπὸ	τῶν	Ἀχαιῶν καὶ τῶν Ῥωμαίων πολεμούμενον.
[12]	(κύριος· ἐπεὶ δὲ τὸν στρατηγοῦντα	τῶν	Ἀχαιῶν Λύσιππον οὐκ ἔπειθε βοηθεῖν
[21]	καὶ περὶ αὐτὸν οἱ πρῶτοι	τῶν	(Ἀχαιῶν. οἱ δὲ στρατιῶται καθ>
[19]	καὶ διήγγελλον εἰς τὰς πόλεις	τῶν	(Ἀχαιῶν. οἱ δὲ συμφορὰν ποιούμενοι
[17]	μὲν Ἀντίοχον, αἰτουμένου δὲ παρὰ	τῶν	Ἀχαιῶν, ὅπως ἐάσωσι τοὺς Λακεδαιμονίων
[21]	ὁρωμένην ἐκόμιζεν ὁ τοῦ στρατηγοῦ	τῶν	Ἀχαιῶν παῖς Πολύβιος καὶ περὶ
[10]	ὁ Μαχανίδας τοῖς ξένοις τοὺς	τῶν	Ἀχαιῶν προτεταγμένους ἀκοντιστὰς καὶ Ταραντίνους
[8]	στρατηγεῖν ἱκανώτατος. ~Τὸ δὲ κοινὸν	τῶν	Ἀχαιῶν πρῶτος μὲν Ἄρατος εἰς
[18]	γεγονὼς ἔτος ἑβδομηκοστόν, ὄγδοον δὲ	τῶν	Ἀχαιῶν στρατηγῶν, ἤλπιζεν οὐ μόνον
[13]	καὶ συγκατεστασίασε τὴν πόλιν ἐπὶ	τῶν	Ἀχαιῶν. (ταῦτα μὲν οὖν ὕστερον.
[6]	πειρωμένων ἐκβιάζεσθαι τοὺς Λακεδαιμονίους, καὶ	τῶν	Ἀχαιῶν ὥσπερ προσετέτακτο τὴν ἐφεδρείαν
[9]	ὁπλομαχούντων, ἐν δὲ ταῖς χερσὶ	τῶν	γυναικῶν κράνη καὶ πτερὰ βαφαῖς
[4]	τὰς> (φαν( τασίας, τούτοις προσεῖχε.	τῶν	δ' ἄλλων ἀναγνωσμάτων μάλιστα τοῖς
[21]	μὲν αὐτὸς αὑτὸν φθάσας διεχρήσατο,	τῶν	δ' ἄλλων, ὅσοις μὲν ἀνελεῖν
[6]	κελεύσαντος αὐτοῦ τὸ ἱππικὸν ἐκίνησαν.	τῶν	δ' ἀπολογουμένων, ὡς παρὰ γνώμην
[6]	ἀρθῇ φοινικὶς ὑπὲρ σαρίσης διατεταμένη.	τῶν	δ' ἡγεμόνων τοῖς Ἰλλυριοῖς πειρωμένων
[18]	Δεινοκράτει συμπεσόντες, (ἐκεῖνον μὲν ἐτρέψαντο,	τῶν	δὲ πεντακοσίων, οἳ τὴν χώραν
[3]	ἄσκησιν ὑπὸ τῆς ἀθλήσεως βλαβήσοιτο.	τῶν	δὲ φαμένων, ὅπερ ἦν, ἀθλητικὸν
[17]	δυνάμει τοὺς Ἀχαιούς, ὑποκατακλινομένων αὐτοῖς	τῶν	δημαγωγῶν, ἡ δ' ἰσχὺς ἐπὶ
[21]	τῇ νίκῃ γαυριῶντες. (ἐκ δὲ	τῶν	διὰ μέσου πόλεων καὶ κωμῶν
[6]	Ἀντίγονος ἀπεπειρᾶτο τῶν Μακεδόνων, (ἐρω(	τῶν	διὰ τί μὴ κελεύσαντος αὐτοῦ
[16]	οὐ νόμιμον οὐδ' ἀπηκριβωμένον ἐκ	τῶν	δικαίων, ἀλλὰ μέγα καὶ μεγάλου
[6]	μὲν ἐν τοῖς ἱππεῦσι μετὰ	τῶν	ἑαυτοῦ πολιτῶν τεταγμένος καὶ ὁ
[14]	δὲ θαυμασθείς, καὶ λαμπρὸς ἀπὸ	τῶν	ἐκεῖ πράξεων ἀνακομισθεὶς εἰς Πελοπόννησον,
[15]	ἀγαπώμενος καὶ τιμώμενος ἐκπρεπῶς ὑπὸ	τῶν	Ἑλλήνων ἐν τοῖς θεάτροις, φιλότιμον
[11]	Φιλοποίμενα καὶ κρότον μετὰ χαρᾶς,	τῶν	Ἑλλήνων τὸ παλαιὸν ἀξίωμα ταῖς
[19]	ἀξίαν τῆς τε δόξης καὶ	τῶν	ἔμπροσθεν ἔργων καὶ τροπαίων, ἠλέησαν
[3]	ἄθλησιν ἔνιοι τῶν φίλων καὶ	τῶν	ἐπιτρόπων, ἠρώτησεν αὐτούς, μή τι
[4]	στιβαδίου τοῦ τυχόντος ὥσπερ ἕκαστος	τῶν	ἐργατῶν ἀνεπαύετο. (πρωῒ δ' ἀναστὰς
[21]	ὠφελοῦσι μισθὸν καὶ χάριν παρὰ	τῶν	εὖ παθόντων, τοῖς δ' ἀγαθοῖς
[15]	ἐνοχλοῖεν αὐτοῖς. βέλτιον γὰρ εἶναι	τῶν	ἐχθρῶν παραιρεῖσθαι τὴν παρρησίαν ἢ
[7]	πρὸς Αἰτωλοὺς καὶ Ἠλείους, ὁ	τῶν	Ἠλείων ἵππαρχος Δαμόφαντος (ὥρ( μησεν
[6]	ἐπιπεσεῖν κελεύσας καὶ περισπᾶν ἐρήμους	τῶν	ἱππέων ἀπολελειμμένους. γινομένων δὲ τούτων,
[20]	δεξάμενος ἠρώτησεν, εἴ τι περὶ	τῶν	ἱππέων καὶ μάλιστα Λυκόρτα πεπυσμένος
[18]	δείσας ὁ Φιλοποίμην κυκλωθῆναι καὶ	τῶν	ἱππέων φειδόμενος, ἀνεχώρει διὰ τόπων
[1]	Ἀκαδημείᾳ γεγονότες, καὶ φιλοσοφίαν μάλιστα	τῶν	καθ' ἑαυτοὺς ἐπὶ (πολιτείαν καὶ
[9]	ὥσπερ Ὅμηρος ἐποίησε τὸν Ἀχιλλέα	τῶν	καινῶν ὅπλων παρατεθέντων ἐγγὺς ὑπὸ
[14]	μὲν ἔνιοι λέγουσιν, ὀκνοῦντα γεῦσαι	τῶν	κατὰ θάλασσαν ὠφελειῶν τοὺς πολίτας,
[1]	συνεξέβαλον, καὶ Κυρηναίοις δεηθεῖσι, τεταραγμένων	τῶν	κατὰ τὴν πόλιν καὶ νοσούντων,
[8]	πρῶτον συστάντες οἱ Ἀχαιοί, καὶ	τῶν	κύκλῳ πόλεων τὰς μὲν ἐκ
[16]	πόλει στοὰν ᾠκοδόμησεν. ἐμπιπλάμενος δὲ	τῶν	Λακεδαιμονίων καὶ παρ' ἀξίαν πεπραχόσιν
[10]	πρὸς τοὺς ὁπλίτας εὐθὺς ἦγε	τῶν	Λακεδαιμονίων, ὁρῶν τὴν φάλαγγα γυμνὴν
[12]	ἔπρασσον. Φίλιππος μὲν γὰρ ὁ	τῶν	Μακεδόνων βασιλεύς, οἰόμενος, ἂν ἐκποδὼν
[6]	(νικήσας οὖν ὁ Ἀντίγονος ἀπεπειρᾶτο	τῶν	Μακεδόνων, (ἐρω( τῶν διὰ τί
[15]	καιρὸν ἐπιπίπτει μετὰ δυνάμεως, καὶ	τῶν	μὲν ἀκόντων, τοὺς δὲ συμπείσας,
[3]	δίαιταν ἑτέραν καὶ ἄσκησιν εἶναι,	τῶν	μὲν ὕπνῳ τε πολλῷ καὶ
[21]	καὶ περὶ τὸ μνημεῖον οἱ	τῶν	Μεσσηνίων αἰχμάλωτοι κατελεύσθησαν. (Οὐσῶν δὲ
[20]	ἐπῆλθε καὶ τὸ πλῆθος ἀπεχώρησε	τῶν	Μεσσηνίων, ἀνοίξας τὸ δεσμωτήριον εἰσέπεμψε
[18]	δὲ πεντακοσίων, οἳ τὴν χώραν	τῶν	Μεσσηνίων παρεφύλαττον, ἐξαίφνης ἐπιφερομένων, καὶ
[19]	μὲν ἔγνωσαν τὸν ἄνδρα παρὰ	τῶν	Μεσσηνίων πρεσβείαν πέμψαντες, αὐτοὶ δὲ
[2]	οὐκ ἔχεις. ἦν γὰρ ἐκ	τῶν	μέσων (στενώτερος. τὸ μέντοι σκῶμμα
[11]	στρατηγίαν ἐκείνην. ~Λέγεται δὲ τῆς	τῶν	Νεμείων πανηγύρεως συνεστώσης στρατηγοῦντα τὸν
[7]	πόλεις ἐπιών, καὶ κατ' ἄνδρα	τῶν	νέων ἕκαστον ἐπὶ τὴν φιλοτιμίαν
[7]	Φιλοποίμην, ὡς οὔτε κατὰ χεῖρα	τῶν	νέων τινὸς οὔτε συνέσει τῶν
[14]	ἄπρακτον ἐκ τῆς Ἀσίας καὶ	τῶν	νήσων (ἀπελθεῖν ἑκουσίως· Φιλοποίμην δὲ
[10]	(ἐκ τῆς διώξεως ἀναστρέφοντα μετὰ	τῶν	ξένων. τάφρου δὲ μεγάλης καὶ
[2]	μὲν εὐθὺς ἀπορρίψας τὴν χλαμύδα	τῶν	ξύλων ἔσχιζεν· ὁ δὲ ξένος
[4]	ἐδόκει (πρὸς ἀρετὴν ὠφελεῖσθαι. καὶ	τῶν	Ὁμηρικῶν ὅσα (τὰς) πρὸς ἀνδρείαν
[8]	ἀγαθὸς πολεμιστὴς ὢν καὶ διὰ	τῶν	ὅπλων ἐνεργός, ἔτι δ' εὐτυχὴς
[13]	δὲ γυμνάζοντα καὶ φιλοπόνως διὰ	τῶν	ὅπλων τὸ σῶμα, καὶ τίς
[9]	ὁ δ' ἀρξάμενος ἐκτρέπειν ἀπὸ	τῶν	οὐκ ἀναγκαίων ἐπὶ τὰ χρήσιμα
[1]	ὥσπερ ὀψίγονον ἐν γήρᾳ ταῖς	τῶν	παλαιῶν ἡγεμόνων ἐπιτεκοῦσα τοῦτον ἀρεταῖς
[18]	λέγεται γὰρ ἔν τινι συλλόγῳ	τῶν	παρόντων ἐπαινούντων ἄνδρα δεινὸν εἶναι
[13]	πολιτῶν ὁ Φιλοποίμην ἀπέστησε πολλὰς	τῶν	περιοικίδων κωμῶν, λέγειν διδάξας ὡς
[17]	ἠναγκάζετο τοῖς καιροῖς, περὶ δὲ	τῶν	πλείστων διαφερόμενος, τοὺς τῷ λέγειν
[7]	βουλόμενος, ἀσκήσεως ἕνεκα καὶ μελέτης	τῶν	πολεμικῶν εἰς Κρήτην ἔπλευσεν ἐπὶ
[12]	φάσκοντα τὴν πόλιν ἔνδον γεγονότων	τῶν	πολεμίων, αὐτὸς ἐβοήθει τοὺς ἑαυτοῦ
[18]	ἀνδρός, ὅστις ἥλω ζῶν ὑπὸ	τῶν	(πολεμίων; μεθ' ἡμέρας δ' ὀλίγας
[13]	στενωπούς, περικεκομμένης τῆς χώρας καὶ	τῶν	πολεμίων σχεδὸν ἐν ταῖς πύλαις
[14]	περὶ τὴν πόλιν εἰς τὰς	τῶν	πολεμίων χεῖρας καταίροντες. ~Ἐπὶ τούτοις
[18]	ἀναλαβών, οἵπερ ἦσαν ἐνδοξότατοι μὲν	τῶν	πολιτῶν, νέοι δὲ κομιδῇ, δι'
[13]	ἐκ δὲ τούτου παρορώμενος ὑπὸ	τῶν	πολιτῶν ὁ Φιλοποίμην ἀπέστησε πολλὰς
[1]	καὶ δυνηθεὶς ἐν τοῖς μάλιστα	τῶν	πολιτῶν· τύχῃ δὲ χρησάμενος καὶ
[10]	πταίσματος ἐν ἀρχῇ γενομένου, καὶ	τῶν	πραγμάτων ἀπολωλέναι κομιδῇ καὶ διεφθάρθαι
[8]	φιλίαις βασιλικαῖς τὰ πλεῖστα κατειργάσατο	τῶν	πραγμάτων, ὡς ἐν τοῖς περὶ
[7]	τῶν νέων τινὸς οὔτε συνέσει	τῶν	πρεσβυτέρων ἀπολειπόμενος, ἀλλὰ καὶ μάχεσθαι
[21]	οἱ δ' ἐν ἡλικίᾳ μετὰ	τῶν	προβούλων συνελθόντες εἰς Μεγάλην πόλιν,
[6]	σπασάμενος τὸ ξίφος, ἐχώρει διὰ	τῶν	προμάχων ἐπὶ τοὺς πολεμίους, ὥστε
[19]	ἐχώρει λόγος, ὡς μνημονευτέον εἴη	τῶν	πρόσθεν εὐεργεσιῶν καὶ τῆς ἐλευθερίας,
[18]	Μεσσηνίων παρεφύλαττον, ἐξαίφνης ἐπιφερομένων, καὶ	τῶν	πρότερον ἡττημένων ὡς τούτους κατεῖδον
[16]	τῶν Ἀχαιῶν καὶ τὸν ὕπατον	τῶν	Ῥωμαίων ἰδιώτης ὢν ἀπέκλεισε, τὰς
[14]	Νάβιν ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν καὶ	τῶν	Ῥωμαίων πολεμούμενον. ἐφ' ὃν εὐθὺς
[9]	δόρασι δὲ (μικροτέ( ροις πολὺ	τῶν	σαρισῶν· καὶ διὰ τοῦτο πλῆκται
[6]	τῇ παραβάσει καὶ τῇ παραλλάξει	τῶν	σκελῶν διὰ μέσου κλάσας τὸ
[15]	πρῶτον μὲν γὰρ οὐδεὶς ἐβούλετο	τῶν	Σπαρτιατῶν ἀνδρὶ τοιούτῳ διαλέγεσθαι περὶ
[7]	προσχρωμένους, αὐτοὺς δὲ τὰς πολλὰς	τῶν	στρατειῶν ἀποδιδράσκοντας, ἑτέρους δὲ πέμποντας
[4]	συνησχολεῖτο. τὰ μὲν οὖν ἐκ	τῶν	στρατειῶν προσιόντα κατανήλισκεν εἰς ἵππους
[12]	ἐναντίους αἰσθανόμενοι πρὸς ἕνα τοῦτον	τῶν	στρατηγῶν ἀντιβλέπειν οὐ δυναμένους, ἀλλὰ
[3]	ἄθλησιν ἐξέβαλλεν, ὡς τὰ χρησιμώτατα	τῶν	σωμάτων εἰς τοὺς ἀναγκαίους ἀγῶνας
[18]	(ὡς γὰρ αἱ νόσοι ταῖς	τῶν	σωμάτων ῥώμαις συναπομαραίνεσθαι δοκοῦσιν, οὕτως
[4]	(λαλιᾶς ἀκάρπου περαίνοιντο. καὶ γὰρ	τῶν	τακτικῶν θεωρημάτων, τὰς ἐπὶ τοῖς
[4]	πινακίοις διαγραφὰς ἐῶν χαίρειν, ἐπὶ	τῶν	τόπων αὐτῶν ἐλάμβανεν ἔλεγχον καὶ
[14]	Ἀχαιῶν. (ἐνταῦθα πλείστους ἀποθανεῖν συνέβη	τῶν	τοῦ Νάβιδος· ἅτε γὰρ οὐκ
[6]	ἐποίει τοῦ ἀκοντίσματος ἀνελκομένου διὰ	τῶν	τραυμάτων τὴν πάροδον· ὡς δ'
[16]	Μεγαλοπολίταις, ὅσοι δ' ἦσαν ὑπὸ	τῶν	τυράννων ἀποδεδειγμένοι πολῖται τῆς Σπάρτης,
[8]	τοῦ βοηθεῖν καὶ συνελευθεροῦν ἀπὸ	τῶν	τυράννων ὑπολαμβάνοντες, τὰς δ' ὁμονοίᾳ
[2]	χλαμύδιον εὐτελὲς ἔχοντος, οἰομένη τινὰ	τῶν	ὑπηρετῶν εἶναι καὶ πρόδρομον, παρεκάλει
[3]	αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἄθλησιν ἔνιοι	τῶν	φίλων καὶ τῶν ἐπιτρόπων, ἠρώτησεν
[15]	ἐχθρῶν παραιρεῖσθαι τὴν παρρησίαν ἢ	τῶν	φίλων. οὕτως μὲν ἦν πρὸς
[17]	Τίτου ταὐτὸ τῷ Μανίῳ περὶ	τῶν	φυγάδων ἀξιοῦντος, διεκώλυσεν ὁ Φιλοποίμην,
[4]	γεωργίας αὔξειν ἐπειρᾶτο τῷ> δικαιοτάτῳ	τῶν	χρηματισμῶν, οὐδὲ τοῦτο ποιούμενος πάρεργον,
[5]	ἀπελθοῦσι, τήν τε πόλιν μετὰ	τῶν	χρημάτων ἀποδιδοὺς καὶ τὴν χώραν,
[16]	ἐπώλησεν, εἶθ' οἷον ἐφυβρίζων ἀπὸ	τῶν	χρημάτων τούτων ἐν Μεγάλῃ πόλει
[6]	εἶτα φυγῆς καὶ φόνου πολλοῦ	τῶν	ψιλῶν, βουλόμενος ἔτι μᾶλλον ἐπιρρῶσαι
[6]	τοὺς πολεμίους, ταχὺ τοὺς ἐλαφροτάτους	τῶν	ψιλῶν περιέπεμψεν, ἐξόπισθεν τοῖς Ἰλλυριοῖς
[6]	ἀπολελειμμένους. γινομένων δὲ τούτων, καὶ	τῶν	ψιλῶν τοὺς Ἰλλυριοὺς περισπώντων καὶ