Chapitres |
[18] |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
Νέμεσίς
τις
|
ὥσπερ |
ἀθλητὴν
εὐδρομοῦντα
πρὸς
τέρματι
τοῦ |
[21] |
μέσου
πόλεων
καὶ
κωμῶν
ἀπαντῶντες,
|
ὥσπερ |
αὐτὸν
ἀπὸ
στρατείας
ἐπανιόντα
δεξιούμενοι, |
[6] |
τὸ
μὲν
οὖν
πρῶτον
ἐνσχεθεὶς
|
ὥσπερ |
δεσμῷ,
παντάπασιν
ἀπόρως
εἶχε.
τὸ |
[11] |
κεκοσμημένην
τὴν
φάλαγγα
καὶ
κινουμένην
|
ὥσπερ |
εἴθιστο
τοὺς
τακτικοὺς
ῥυθμοὺς
μετὰ |
[7] |
πεποίηκεν.
~Ἐκ
τούτου
δόξαν
ἔσχεν
|
ὥσπερ |
εἰκὸς
ὁ
Φιλοποίμην.
καὶ
τοῦ |
[4] |
ἑαυτὸν
ἐπὶ
στιβαδίου
τοῦ
τυχόντος
|
ὥσπερ |
ἕκαστος
τῶν
ἐργατῶν
ἀνεπαύετο.
(πρωῒ |
[8] |
Ἑλληνικὴν
καὶ
φιλάνθρωπον
πολιτείαν·
ἔπειθ'
|
ὥσπερ |
ἐν
τοῖς
ὕδασιν,
ἀρξαμένων
ὀλίγων |
[16] |
Λακεδαιμονίους
πάλιν
εἰς
τὸ
κοινόν,
|
ὥσπερ |
ἐξ
ἀρχῆς
ἦσαν.
χρόνῳ
δ' |
[21] |
ἁπάσας
καὶ
διώκειν
αὐτόν,
ἐνδεικνύμενος
|
ὥσπερ |
ἔτι
(ζῶντα
Ῥωμαίοις
πολέμιον
καὶ |
[10] |
οὐχ
ὡς
στρατηγῶν
μαχομένων,
ἀλλ'
|
ὥσπερ |
θηρίῳ
πρὸς
ἀλκὴν
ὑπ'
ἀνάγκης |
[16] |
μὲν
οὖν
ὑπὸ
συμφορῶν
μεγάλων
|
ὥσπερ |
νεῦρα
τῆς
πόλεως
ἐκτεμεῖν
τῷ |
[12] |
τὰς
μάχας
καὶ
τοὺς
κινδύνους,
|
ὥσπερ |
οἱ
πῶλοι
τοὺς
συνήθεις
ἐπιβάτας |
[9] |
ῥώννυσι
καὶ
μεγαλύνει
τὸν
θυμόν,
|
ὥσπερ |
Ὅμηρος
ἐποίησε
τὸν
Ἀχιλλέα
τῶν |
[14] |
ὡς
ἑκάστοις
αἱ
φυγαὶ
συνετύγχανον,
|
ὥσπερ |
ὄρνιθες
ἡλίσκοντο
περὶ
τὴν
πόλιν |
[1] |
ὑπὸ
φιλοσοφίας
ἀπεργασάμενοι.
καὶ
γὰρ
|
ὥσπερ |
ὀψίγονον
ἐν
γήρᾳ
ταῖς
τῶν |
[6] |
τοὺς
Λακεδαιμονίους,
καὶ
τῶν
Ἀχαιῶν
|
ὥσπερ |
προσετέτακτο
τὴν
ἐφεδρείαν
ἐν
τάξει |
[9] |
καὶ
μαλακίαν
ἐνδίδωσι
τοῖς
χρωμένοις,
|
ὥσπερ |
ὑπὸ
νυγμῶν
καὶ
γαργαλισμῶν
τῆς |