Chapitres
[15]	δὴ καὶ διεφάνη καθαρῶς ἐκεῖνος	ὁ	ἀνὴρ οὐ δοκῶν μόνον, ἀλλὰ
[4]	ἑαυτοῦ προβάλλων. ἔοικε γὰρ οὗτος	ὁ>	ἀνὴρ περαιτέρω τῆς ἀνάγκης ἐμφιλοκαλῆσαι
[6]	τοῖς συν> αγωνιζομένοις. (νικήσας οὖν	ὁ	Ἀντίγονος ἀπεπειρᾶτο τῶν Μακεδόνων, (ἐρω(
[6]	πολεμίοις, μειρακίου Μεγαλοπολιτικοῦ προεμβαλόντος, γελάσας	ὁ	Ἀντίγονος ἐκεῖνο τοίνυν τὸ μειράκιον"
[6]	μεγάλων ἀπελθεῖν. ~Ἐπεὶ δ' Ἀντίγονος	ὁ	βασιλεὺς βοηθῶν ἐπὶ τὸν Κλεομένην
[5]	αὐτοῦ τριάκοντ' ἔτη γεγονότος, Κλεομένης	ὁ	βασιλεὺς Λακεδαιμονίων νυκτὸς ἐξαίφνης προσπεσὼν
[9]	περὶ δεῖπνα φιλοτιμουμένων καὶ τραπέζας.	ὁ	δ' ἀρξάμενος ἐκτρέπειν ἀπὸ τῶν
[20]	~Οὗτοι μὲν οὖν ταῦτ' ἔπραττον.	ὁ	δὲ Δεινοκράτης μάλιστα τὸν χρόνον
[13]	σχεδὸν ἐν ταῖς πύλαις στρατοπεδευόντων·	(ὁ	δὲ Κρησὶ πολεμῶν τηνικαῦτα καὶ
[2]	τὴν χλαμύδα τῶν ξύλων ἔσχιζεν·	ὁ	δὲ ξένος ἐπεισελθὼν καὶ θεασάμενος,
[10]	ὁ μὲν διαβῆναι καὶ φυγεῖν,	ὁ	(δὲ τοῦτο κωλῦσαι βουλόμενος. ἦν
[18]	καλουμένην Κολωνίδα προσηγγέλθη μέλλων καταλαμβάνειν.	ὁ	δὲ Φιλοποίμην ἔτυχε μὲν ἐν
[15]	ἐδήλωσε τὴν προθυμίαν τῆς πόλεως.	ὁ	δὲ Φιλοποίμην ἡδέως ἀκούσας, ἧκεν
[10]	τῶν Ἀχαιῶν ἐν τάξει (μενόντων·	ὁ	δὲ Φιλοποίμην, τηλικούτου πταίσματος ἐν
[18]	ὄντα καὶ δυσκίνητον ἤδη σφαλεὶς	ὁ	ἵππος εἰς τὴν γῆν κατέβαλε.
[5]	γενόμενος. ἐπεὶ δὲ προσέπεμψεν αὐτοῖς	ὁ	Κλεομένης εἰς Μεσσήνην ἀπελθοῦσι, τήν
[21]	τούτους ἐπ' αἰκίαις ἀπολουμένους συνελάμβανεν	ὁ	Λυκόρτας. (Τὸ δὲ σῶμα καύσαντες
[10]	δὲ τοῦ ἀγῶνος ἐν χερσίν,	ὁ	Μαχανίδας τοῖς ξένοις τοὺς τῶν
[10]	μέσῳ διειργούσης, παρεξήλαυνον ἀλλήλοις ἑκατέρωθεν,	ὁ	μὲν διαβῆναι καὶ φυγεῖν, ὁ
[2]	παρεκάλει τῆς (διακονίας συνεφάψασθαι. καὶ	ὁ	μὲν εὐθὺς ἀπορρίψας τὴν χλαμύδα
[10]	κυνηγέτου (τοῦ Φιλοποίμενος) (συνεστῶτος. ἔνθ'	ὁ	μὲν ἵππος τοῦ τυράννου, ῥωμαλέος
[18]	μεθ' ἡμέρας δ' ὀλίγας Δεινοκράτης	ὁ	Μεσσήνιος, ἄνθρωπος ἰδίᾳ τε τῷ
[21]	πρὸς τὸν συκοφάντην ἀντειπόντος, οὔθ'	ὁ	Μόμμιος οὔθ' οἱ πρέσβεις ὑπέμειναν
[12]	δ' αὐτοῦ πλησίον ὄντος, ἀκούσας	ὁ	Νάβις οὐχ ὑπέστη, καίπερ ἐν
[15]	Νάβιδι τὸν πόλεμον, ἀποθνῄσκει δ'	ὁ	Νάβις ὑπ' Αἰτωλῶν δολοφονηθείς. τεταραγμένης
[21]	διὰ τὴν ἀσθένειαν. ~Ὡς οὖν	ὁ	περὶ τῆς τελευτῆς λόγος ἧκεν
[17]	φθορᾶς τηλικαύτης. ~Ἐπεὶ δὲ Ῥωμαίοις	ὁ	πρὸς Ἀντίοχον ἐν τῇ Ἑλλάδι
[10]	~Ἦν δὲ τότε τοῖς Ἀχαιοῖς	ὁ	πρὸς Μαχανίδαν πόλεμος τὸν Λακεδαιμονίων
[16]	πάλιν τοὺς Λακεδαιμονίους νεωτερίζειν ἀκούσας	ὁ	στρατηγὸς τῶν Ἀχαιῶν Διοφάνης ἐβούλετο
[15]	αὐτοῦ Τιμόλαον. ἔπειτα δ' αὐτὸς	ὁ	Τιμόλαος ὡς ἦλθεν εἰς Μεγάλην
[2]	ἄλλου σώματος τὴν φύσιν ἐπισκώπτων	ὁ	Τίτος εἶπεν· ὦ Φιλοποίμην, ὡς
[15]	(ἐκ δὲ τούτου καταλύεται μὲν	ὁ	Τίτος τῷ Νάβιδι τὸν πόλεμον,
[6]	ἐφεδρείαν ἐν τάξει διαφυλαττόντων, Εὐκλείδας	ὁ	τοῦ Κλεομένους ἀδελφὸς καταμαθὼν τὸ
[21]	καὶ στεφάνων μόλις ὁρωμένην ἐκόμιζεν	ὁ	τοῦ στρατηγοῦ τῶν Ἀχαιῶν παῖς
[7]	μάχης πρὸς Αἰτωλοὺς καὶ Ἠλείους,	ὁ	τῶν Ἠλείων ἵππαρχος Δαμόφαντος (ὥρ(
[12]	ὧν ἔπρασσον. Φίλιππος μὲν γὰρ	ὁ	τῶν Μακεδόνων βασιλεύς, οἰόμενος, ἂν
[19]	αὑτούς, ὡς οὐδαμοῦ φανερὸς ἦν	ὁ	Φιλοποίμην, ἀλλ' ἐδόκει τεθνάναι, πολὺν
[10]	κλίναντες ἐναντίας. (φθάνει δ' αὐτοὺς	ὁ	Φιλοποίμην ἀπαντήσας τῷ Μαχανίδᾳ, καὶ
[13]	τούτου παρορώμενος ὑπὸ τῶν πολιτῶν	ὁ	Φιλοποίμην ἀπέστησε πολλὰς τῶν περιοικίδων
[15]	δολοφονηθείς. τεταραγμένης δὲ τῆς Σπάρτης,	ὁ	Φιλοποίμην ἁρπάσας τὸν καιρὸν ἐπιπίπτει
[12]	Μακεδόνων βασιλεύς, οἰόμενος, ἂν ἐκποδὼν	ὁ	Φιλοποίμην γένηται, πάλιν ὑποπτήξειν αὐτῷ
[9]	ῥᾳδίως ἐξεθλίβοντο καὶ διεσπῶντο. ταῦθ'	ὁ	Φιλοποίμην διδάξας ἔπεισεν αὐτοὺς ἀντὶ
[16]	καταπαύειν τὸν Διοφάνη τῆς ὀργῆς	ὁ	Φιλοποίμην, διδάσκων τὸν καιρόν, ὡς
[10]	Μαντινέων ἐμβεβληκὼς ἀπηγγέλθη, κατὰ τάχος	ὁ	Φιλοποίμην ἐξήγαγε τὴν στρατιὰν ἐπ'
[16]	εὐθὺς ἐπὶ τὴν πόλιν, ἀγανακτήσας	ὁ	Φιλοποίμην ἔργον οὐ νόμιμον οὐδ'
[12]	ἐτύγχανε μὲν ἰδιώτης ὢν τόθ'	ὁ	Φιλοποίμην καὶ δυνάμεως οὐδεμιᾶς (κύριος·
[6]	τῶν ἑαυτοῦ πολιτῶν τεταγμένος καὶ	ὁ	Φιλοποίμην, καὶ παραστάτας εἶχεν Ἰλλυριούς,
[7]	τούτου δόξαν ἔσχεν ὥσπερ εἰκὸς	ὁ	Φιλοποίμην. καὶ τοῦ μὲν Ἀντιγόνου
[18]	ἀνὰ τοὺς λόφους ἀθροιζομένων, δείσας	ὁ	Φιλοποίμην κυκλωθῆναι καὶ τῶν ἱππέων
[17]	συνέστη πόλεμος, ἦν μὲν ἰδιώτης	ὁ	Φιλοποίμην, ὁρῶν δὲ τὸν Ἀντίοχον
[6]	Ἰλλυριοὺς περισπώντων καὶ διαταραττόντων, συνιδὼν	ὁ	Φιλοποίμην οὐ μέγ' ὂν ἔργον
[3]	εἰθισμένα, ῥᾳδίως δ' ἀγρυπνίαν, ἀκούσας	ὁ	Φιλοποίμην οὐ μόνον αὐτὸς ἔφυγε
[17]	περὶ τῶν φυγάδων ἀξιοῦντος, διεκώλυσεν	ὁ	Φιλοποίμην, οὐ τοῖς φυγάσι πολεμῶν,
[17]	ἀγαθὸς κυβερνήτης πρὸς κῦμα διερειδόμενος	ὁ	Φιλοποίμην, τὰ μὲν ἐνδιδόναι καὶ
[16]	ἐγκαλέσας τι τοῖς Λακεδαιμονίοις στρατηγῶν	ὁ	Φιλοποίμην, τὰς μὲν φυγὰς κατήγαγεν
[5]	ἀποδιδοὺς καὶ τὴν χώραν, ὁρῶν	ὁ	Φιλοποίμην τοὺς πολίτας ἀσμένως δεχομένους
[7]	οἱ πολέμιοι, καὶ λαμπρὸς ἦν	ὁ	Φιλοποίμην, ὡς οὔτε κατὰ χεῖρα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 30/08/2007