Chapitres
[21]	τῶν εὖ παθόντων, τοῖς δ'	ἀγαθοῖς	τιμὴν ὀφείλεσθαι παρὰ τῶν ἀγαθῶν
[17]	τύχην ἔδει περιφερομένην ἐξικέσθαι, (καθάπερ	ἀγαθὸς	κυβερνήτης πρὸς κῦμα διερειδόμενος ὁ
[8]	περὶ (ἐκείνου γέγραπται· Φιλοποίμην δ'	ἀγαθὸς	πολεμιστὴς ὢν καὶ διὰ τῶν
[15]	αὐτοῖς μὴ τοὺς φίλους καὶ	ἀγαθοὺς	δεκάζειν, ὧν προῖκα τῆς ἀρετῆς
[2]	ἐλέχθη· καὶ γὰρ ὁπλίτας ἔχων	ἀγαθοὺς	καὶ ἱππεῖς, χρημάτων πολλάκις οὐκ
[21]	ἀγαθοῖς τιμὴν ὀφείλεσθαι παρὰ τῶν	ἀγαθῶν	ἀεὶ νομίζοντες. ταῦτα περὶ Φιλοποίμενος.
[16]	βαδιζόντων εὐθὺς ἐπὶ τὴν πόλιν,	ἀγανακτήσας	ὁ Φιλοποίμην ἔργον οὐ νόμιμον
[15]	πολεμίων χεῖρας καταίροντες. ~Ἐπὶ τούτοις	ἀγαπώμενος	καὶ τιμώμενος ἐκπρεπῶς ὑπὸ τῶν
[9]	κενὸν καὶ μάταιον ζῆλον, ἐσθῆτας	ἀγαπώντων	περιττάς, στρωμνάς τε βαπτομένων ἁλουργεῖς,
[19]	ἐν τῇ πόλει τῇ μὲν	ἀγγελίᾳ	θαυμαστῶς ἐπαρθέντες, ἠθροίζοντο περὶ τὰς
[6]	εἶχε. τὸ γὰρ ἔναμμα τῆς	ἀγκύλης	χαλεπὴν ἐποίει τοῦ ἀκοντίσματος ἀνελκομένου
[6]	ἀκόντισμα, χωρὶς ἐκέλευσεν ἑλκύσαι τῶν	ἀγμάτων	ἑκάτερον. οὕτω δ' ἀπαλλαγεὶς καὶ
[2]	δὲ τῆς ξένης τῆς Μεγαρικῆς	ἄγνοιαν	συμβῆναι λέγουσι δι' εὐκολίαν τινὰ
[21]	ἦν δὲ τοὺς ἐχθροὺς δεσμίους	ἀγομένους.	(αὐτὴν δὲ τὴν ὑδρίαν ὑπὸ
[11]	Μαντινείᾳ μάχην, τότε δὲ σχολὴν	ἄγοντα	διὰ τὴν ἑορτήν, πρῶτον μὲν
[5]	βιασάμενος, ἐντὸς (παρῆλθε καὶ τὴν	ἀγορὰν	κατέλαβεν. ἐκβοηθήσας δὲ Φιλοποίμην, τοὺς
[4]	ῥωμαλέον, ἢ γεωργῶν. ἦν γὰρ	ἀγρὸς	αὐτῷ καλὸς ἀπὸ σταδίων εἴκοσι
[3]	μὲν ἔνδειαν εἰθισμένα, ῥᾳδίως δ'	ἀγρυπνίαν,	ἀκούσας ὁ Φιλοποίμην οὐ μόνον
[11]	ὑποφαίνοντας ἐκ πολλῶν καὶ καλῶν	(ἀγώ(	νων· ἄρτι δ' αὐτῶν εἰσεληλυθότων,
[16]	γὰρ καὶ διέφθειρε τὴν Λυκούργειον	ἀγωγήν,	ἀναγκάσας καὶ τοὺς παῖδας αὐτῶν
[6]	θυμοῦ καὶ φιλοτιμίας πρὸς τὸν	ἀγῶνα,	τῇ παραβάσει καὶ τῇ παραλλάξει
[3]	τῶν σωμάτων εἰς τοὺς ἀναγκαίους	ἀγῶνας	ἄχρηστα ποιοῦσαν. ~Ἀπαλλαγεὶς δὲ διδασκάλων
[8]	εἶναι δοκῶν πρὸς τοὺς πολεμικοὺς	ἀγῶνας,	ὁμιλίᾳ καὶ πρᾳότητι καὶ φιλίαις
[6]	ζῆλον ἀρετῆς παρασχεῖν τοῖς συν>	αγωνιζομένοις.	(νικήσας οὖν ὁ Ἀντίγονος ἀπεπειρᾶτο
[11]	τάχους καὶ (ῥώμης· ἔπειτα κιθαρῳδῶν	ἀγωνιζομένων	εἰς τὸ θέατρον παρελθεῖν ἔχοντα
[14]	δόξης ἐν τῇ θαλάσσῃ (κάκιον	ἀγωνισάμενος.	πλὴν Ἐπαμεινώνδαν μὲν ἔνιοι λέγουσιν,
[14]	ἀρκέσειν αὐτῷ πρὸς τὸ καλῶς	ἀγωνίσασθαι	πεπεισμένος, ἔγνω τὴν ἄσκησιν ἡλίκον
[10]	πολιτικαῖς δυνάμεσι. (γενομένου δὲ τοῦ	ἀγῶνος	ἐν χερσίν, ὁ Μαχανίδας τοῖς
[8]	καὶ κατευτυχεῖν ἐν τοῖς πλείστοις	ἀγῶσι.	~Πρῶτον μὲν οὖν τὰ περὶ
[6]	διαφυλαττόντων, Εὐκλείδας ὁ τοῦ Κλεομένους	ἀδελφὸς	καταμαθὼν τὸ γινόμενον διάσπασμα περὶ
[19]	λόγον, ὡς αἰσχρὰν σωτηρίαν καὶ	ἄδικον	σῴζονται, προέμενοι τοῖς πολεμίοις τὸν
[11]	κατὰ τύχην Πυλάδην τὸν κιθαρῳδὸν	ᾄδοντα	τοὺς Τιμοθέου Πέρσας ἐνάρξασθαι· κλεινὸν
[7]	περιορῶντας δὲ ταῦτα τοὺς ἄρχοντας	ἀεὶ	διά τε τὸ πλεῖστον ἐν
[17]	Ἀχαιοῖς μέγιστον, τοὺς δὲ Ῥωμαίους	ἀεὶ	θεραπεύοντος, καὶ τοὺς Ἀχαιοὺς μὴ
[21]	τιμὴν ὀφείλεσθαι παρὰ τῶν ἀγαθῶν	ἀεὶ	νομίζοντες. ταῦτα περὶ Φιλοποίμενος.
[10]	τούτῳ Σιμμίας καὶ Πολύαινος, οἵπερ	ἀεὶ	τῷ Φιλοποίμενι παρῆσαν μαχομένῳ καὶ
[3]	τὴν στρατιωτικὴν ἄσκησιν ὑπὸ τῆς	ἀθλήσεως	βλαβήσοιτο. τῶν δὲ φαμένων, ὅπερ
[3]	καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἐπὶ τὴν	ἄθλησιν	ἔνιοι τῶν φίλων καὶ τῶν
[3]	ὅσον ἦν ἐπ' αὐτῷ, πᾶσαν	ἄθλησιν	ἐξέβαλλεν, ὡς τὰ χρησιμώτατα τῶν
[18]	μὴν ἀλλὰ Νέμεσίς τις ὥσπερ	ἀθλητὴν	εὐδρομοῦντα πρὸς τέρματι τοῦ βίου
[3]	τῶν δὲ φαμένων, ὅπερ ἦν,	ἀθλητικὸν	στρατιωτικοῦ σῶμα καὶ βίον διαφέρειν
[14]	καὶ πρὸς τὰ παρόντα μεθαρμόσας,	ἀθορύβως	καὶ ῥᾳδίως διεκρούσατο τὴν ἀπορίαν,
[9]	γὰρ ἡ τάξις θαυμαστῶς ἠγαπᾶτο,	ἄθραυστόν	τι λαμβάνειν πύκνωμα δοκοῦσα, καὶ
[14]	τοῦ Νάβιδος· ἅτε γὰρ οὐκ	ἀθρόαν	ποιούμενοι τὴν ἀναχώρησιν, ἀλλ' ὡς
[18]	κατεῖδον αὖθις ἀνὰ τοὺς λόφους	ἀθροιζομένων,	δείσας ὁ Φιλοποίμην κυκλωθῆναι καὶ
[18]	δὲ τὴν κεφαλὴν ἐπάρας διέβλεψεν,	ἀθρόοι	περιπεσόντες ἀπέστρεφον αὐτοῦ τὰς χεῖρας
[18]	τὰ πράγματα παρέξειν. (ὡς γὰρ	αἱ	νόσοι ταῖς τῶν σωμάτων ῥώμαις
[21]	αὐτοῦ, μεγάλων δὲ τιμῶν ἃς	αἱ	πόλεις ἐψηφίσαντο, Ῥωμαῖος ἀνὴρ ἐν
[14]	τὴν ἀναχώρησιν, ἀλλ' ὡς ἑκάστοις	αἱ	φυγαὶ συνετύγχανον, ὥσπερ ὄρνιθες ἡλίσκοντο
[11]	ἅπαντας καὶ ταῖς ἡλικίαις παραλλήλους,	αἰδῶ	δὲ πολλὴν πρὸς τὸν ἄρχοντα
[21]	δὲ καὶ βασανίσαι, τούτους ἐπ'	αἰκίαις	ἀπολουμένους συνελάμβανεν ὁ Λυκόρτας. (Τὸ
[10]	καὶ θυμοειδὴς καὶ τοῖς μύωψιν	αἱμαχθεὶς	ἑκατέρωθεν, ἐπετόλμησε τῇ διαβάσει, καὶ
[14]	Ῥωμαίων πολεμούμενον. ἐφ' ὃν εὐθὺς	αἱρεθεὶς	ἄρχων καὶ ναυμαχίᾳ παραβαλόμενος, τὸ
[12]	ἅτε δὴ καὶ τοὺς ἐναντίους	αἰσθανόμενοι	πρὸς ἕνα τοῦτον τῶν στρατηγῶν
[9]	ὑπὸ νυγμῶν καὶ γαργαλισμῶν τῆς	αἰσθήσεως	(συν( επικλώσης τὴν διάνοιαν· ἡ
[19]	καὶ διαδιδόντες ἀλλήλοις λόγον, ὡς	αἰσχρὰν	σωτηρίαν καὶ ἄδικον σῴζονται, προέμενοι
[2]	δὲ τὸ μὲν εἶδος οὐκ	αἰσχρός,	ὡς ἔνιοι νομίζουσιν· εἰκόνα γὰρ
[16]	καὶ ταπεινοί, χρόνῳ δ' ὕστερον	αἰτησάμενοι	παρὰ Ῥωμαίων τὴν μὲν Ἀχαϊκὴν
[17]	Ῥωμαίων ὑπάτου νενικηκότος μὲν Ἀντίοχον,	αἰτουμένου	δὲ παρὰ τῶν Ἀχαιῶν, ὅπως
[7]	αὐτοῖς ποταμὸν ἰσχυρᾶς μάχης πρὸς	Αἰτωλοὺς	καὶ Ἠλείους, ὁ τῶν Ἠλείων
[15]	ἀποθνῄσκει δ' ὁ Νάβις ὑπ'	Αἰτωλῶν	δολοφονηθείς. τεταραγμένης δὲ τῆς Σπάρτης,
[21]	τὸ μνημεῖον οἱ τῶν Μεσσηνίων	αἰχμάλωτοι	κατελεύσθησαν. (Οὐσῶν δὲ πολλῶν μὲν
[19]	καθυβρισμένος ὑπ' αὐτοῦ καὶ γεγονὼς	αἰχμάλωτος.	οὐ μὴν ἀλλὰ κομίσαντες αὐτὸν
[4]	ἵππους καὶ ὅπλα καὶ λύσεις	αἰχμαλώτων,	τὸν δ' οἶκον ἀπὸ τῆς
[10]	συνήσπιζον, ὁμοῦ προσήλαυνον ἀμφότεροι, τὰς	αἰχμὰς	κλίναντες ἐναντίας. (φθάνει δ' αὐτοὺς
[6]	δὲ τῆς πληγῆς, ὥστε τὴν	αἰχμὴν	ἐπὶ θάτερα διῶσαι. τὸ μὲν
[16]	Ῥωμαίων ἐν τῇ Ἑλλάδι τηλικούτοις	αἰωρουμένων	στρατοπέδοις, ἐκεῖσε χρὴ τὸν ἄρχοντα
[1]	τὴν ἐπιμέλειαν, Ἀρκεσιλάῳ συνήθεις ἐν	Ἀκαδημείᾳ	γεγονότες, καὶ φιλοσοφίαν μάλιστα τῶν
[13]	Νάβιδος ἀπῆν φυγομαχῶν ἢ φιλοτιμούμενος	ἀκαίρως	πρὸς ἑτέρους. καίτοι συντόνως οὕτως
[4]	μὴ σχολῆς ἕνεκα καὶ (λαλιᾶς	ἀκάρπου	περαίνοιντο. καὶ γὰρ τῶν τακτικῶν
[11]	χλαμύσι καὶ τοῖς φοινικοῖς ὑποδύταις,	ἀκμάζοντάς	τε τοῖς σώμασιν ἅπαντας καὶ
[6]	παρόντες ἅψασθαι, καὶ τῆς μάχης	ἀκμὴν	ὀξεῖαν ἐχούσης ἐσφάδαζεν ὑπὸ θυμοῦ
[18]	ἄλλοις ἐπαχθὴς διὰ πονηρίαν καὶ	ἀκολασίαν,	τήν τε Μεσσήνην ἀπέστησε τῶν
[6]	σκελῶν διὰ μέσου κλάσας τὸ	ἀκόντισμα,	χωρὶς ἐκέλευσεν ἑλκύσαι τῶν ἀγμάτων
[6]	τῆς ἀγκύλης χαλεπὴν ἐποίει τοῦ	ἀκοντίσματος	ἀνελκομένου διὰ τῶν τραυμάτων τὴν
[10]	ξένοις τοὺς τῶν Ἀχαιῶν προτεταγμένους	ἀκοντιστὰς	καὶ Ταραντίνους τρεψάμενος, ἀντὶ τοῦ
[15]	μετὰ δυνάμεως, καὶ τῶν μὲν	ἀκόντων,	τοὺς δὲ συμπείσας, προσηγάγετο καὶ
[17]	συνεδρίῳ λέγεται τὸν Φιλοποίμενα σιωπᾶν	ἀκούοντα	καὶ βαρέως φέρειν, τέλος δ'
[15]	πόλεως. ὁ δὲ Φιλοποίμην ἡδέως	ἀκούσας,	ἧκεν αὐτὸς εἰς Λακεδαίμονα, καὶ
[12]	ἤδη δ' αὐτοῦ πλησίον ὄντος,	ἀκούσας	ὁ Νάβις οὐχ ὑπέστη, καίπερ
[16]	δὲ πάλιν τοὺς Λακεδαιμονίους νεωτερίζειν	ἀκούσας	ὁ στρατηγὸς τῶν Ἀχαιῶν Διοφάνης
[3]	ἔνδειαν εἰθισμένα, ῥᾳδίως δ' ἀγρυπνίαν,	ἀκούσας	ὁ Φιλοποίμην οὐ μόνον αὐτὸς
[6]	ἐστράτευσε, καὶ τὰς περὶ Σελλασίαν	ἄκρας	καὶ τὰς ἐμβολὰς κατέχοντος αὐτοῦ,
[3]	ῥοπῆς καὶ παρεκβάσεως τοῦ συνήθους	ἀκροσφαλῆ	πρὸς μεταβολὴν οὖσαν, τὰ δὲ
[14]	φύσιν, ἐπέδειξε τὴν τακτικὴν τῶν	ἄκρων	τῆς πολεμικῆς (τέχνην οὖσαν. οὕτω
[4]	τακτικοῖς ἐνεφύετο, καὶ τὰς περὶ	Ἀλέξανδρον	ἱστορίας κατεῖχε, τοὺς λόγους ἐπὶ
[12]	προσπεσόντος αὐτοῖς, ὃς οὐκ ἦν	ἀληθής,	Φιλοποίμενα βοηθοῦντα τοῖς πολιορκουμένοις ἐγγὺς
[13]	ἀνόητα καὶ κενὰ πρὸς ἐμπειρίαν	ἀληθινὴν	πανουργοῦντας. ~Ἐπὶ τούτοις δὲ θαυμασθείς,
[10]	μαχομένων, ἀλλ' ὥσπερ θηρίῳ πρὸς	ἀλκὴν	ὑπ' ἀνάγκης τρεπομένῳ δεινοῦ κυνηγέτου
[20]	πολλὰ πράγματα τῷ φαρμάκῳ παρασχών,	ἀλλ'	ἀποσβεσθεὶς ταχὺ διὰ τὴν ἀσθένειαν.
[8]	δύναμιν κατασκευάσαι διενοοῦντο τὴν Πελοπόννησον.	ἀλλ'	Ἀράτου μὲν ζῶντος ἔτι τοῖς
[4]	συγγράμμασι φιλοσόφων ἐνετύγχανεν, οὐ πᾶσιν,	ἀλλ'	ἀφ' ὧν ἐδόκει (πρὸς ἀρετὴν
[10]	φερομένοις αὐτοῖς ἐπὶ τοὺς φεύγοντας,	ἀλλ'	ἐάσας παρελθεῖν καὶ διάσπασμα ποιῆσαι
[19]	οὐδαμοῦ φανερὸς ἦν ὁ Φιλοποίμην,	ἀλλ'	ἐδόκει τεθνάναι, πολὺν μὲν χρόνον
[16]	οὐ προσέχοντος δὲ τοῦ Διοφάνους,	ἀλλ'	εἰς τὴν Λακωνικὴν ἐμβαλόντος ἅμα
[14]	εὐθὺς ἐπέπλευσεν αὐτοῖς, οὐ προσδοκῶσιν	ἀλλ'	ἐκλελυμένοις διὰ τὴν (νίκην· καὶ
[21]	ἡντινοῦν ἀναβολὴν ἐποιήσαντο τῆς τιμωρίας,	ἀλλ'	ἑλόμενοι στρατηγὸν Λυκόρταν εἰς τὴν
[21]	οὐκ ἀτάκτως οὐδ' ὡς ἔτυχεν,	ἀλλ'	ἐπινίκιόν τινα πομπὴν ἅμα ταῖς
[12]	καίπερ ἐν τῇ πόλει στρατοπεδεύων,	ἀλλ'	ὑπεκδὺς διὰ πυλῶν ἑτέρων κατὰ
[12]	οὔτε νόμον οὔτε χειροτονίαν περιμείναντας,	ἀλλ'	ὡς διὰ παντὸς ἄρχοντι τῷ
[14]	οὐκ ἀθρόαν ποιούμενοι τὴν ἀναχώρησιν,	ἀλλ'	ὡς ἑκάστοις αἱ φυγαὶ συνετύγχανον,
[10]	ὄψις οὐχ ὡς στρατηγῶν μαχομένων,	ἀλλ'	ὥσπερ θηρίῳ πρὸς ἀλκὴν ὑπ'
[2]	ἔφη, ὦ Φιλοποίμην; τί γὰρ	ἄλλ'	ἔφη δωρίζων ἐκεῖνος ἢ κακᾶς
[17]	Φιλοποίμην, οὐ τοῖς φυγάσι πολεμῶν,	ἀλλὰ	βουλόμενος δι' αὑτοῦ καὶ τῶν
[15]	ἀνδρὶ τοιούτῳ διαλέγεσθαι περὶ δωροδοκίας,	ἀλλὰ	δεδοικότες καὶ ἀναδυόμενοι, προεβάλοντο τὸν
[7]	οὔτε συνέσει τῶν πρεσβυτέρων ἀπολειπόμενος,	ἀλλὰ	καὶ μάχεσθαι καὶ στρατηγεῖν ἱκανώτατος.
[14]	διὰ τὴν ἀπειρίαν ἔλαττον ἔσχεν,	ἀλλὰ	καὶ ναῦν τινα, παλαιὰν μέν,
[4]	χρηματισμῶν, οὐδὲ τοῦτο ποιούμενος πάρεργον,	ἀλλὰ	καὶ πάνυ προσήκειν οἰόμενος οἰκεῖα
[16]	τὰ δ' οἰκεῖα μὴ κινεῖν,	ἀλλὰ	καὶ παριδεῖν τι καὶ παρακοῦσαι
[3]	ἔφυγε τὸ πρᾶγμα καὶ κατεγέλασεν,	ἀλλὰ	καὶ στρατηγῶν ὕστερον ἀτιμίαις καὶ
[7]	κολάσεως, οὐχ ὑπεῖξεν οὐδ' ἀνῆκεν,	ἀλλὰ	καὶ τὰς πόλεις ἐπιών, καὶ
[12]	τῶν στρατηγῶν ἀντιβλέπειν οὐ δυναμένους,	ἀλλὰ	καὶ τὴν δόξαν αὐτοῦ καὶ
[18]	ἐκείνην τὴν ἀρχὴν ἀπολέμως διάξειν,	ἀλλὰ	καὶ τοῦ βίου τὸ λοιπὸν
[5]	καὶ τείχη κενὰ φυλάξει καθήμενος,	ἀλλὰ	καὶ τούτων (ὑπ' ἐρημίας ἐκπεσεῖσθαι.
[15]	ὁ ἀνὴρ οὐ δοκῶν μόνον,	ἀλλὰ	καὶ (ὢν ἄριστος. πρῶτον μὲν
[3]	φιλονικίας καθαρὸν οὐδ' ὀργῆς ἀπηλλαγμένον,	ἀλλὰ	καίπερ Ἐπαμεινώνδου βουλόμενος εἶναι μάλιστα
[19]	καὶ γεγονὼς αἰχμάλωτος. οὐ μὴν	ἀλλὰ	κομίσαντες αὐτὸν εἰς τὸν καλούμενον
[18]	ἑαυτόν, οὐ τολμώντων ἀντεμβαλεῖν ἐκείνων,	ἀλλὰ	κραυγαῖς καὶ περιδρομαῖς χρωμένων ἄπωθεν.
[20]	τῷ χλαμυδίῳ κατακείμενος, οὐ καθεύδων,	ἀλλὰ	λύπῃ καὶ θορύβῳ συνεχόμενος· ἰδὼν
[6]	(βασιλικοῖς· ὡς δ' οὐκ ἔπειθεν,	ἀλλὰ	μαίνεσθαι δοκῶν κατεφρονεῖτο, οὐδέπω μεγάλης
[16]	οὐδ' ἀπηκριβωμένον ἐκ τῶν δικαίων,	ἀλλὰ	μέγα καὶ μεγάλου φρονήματος τολμήσας,
[19]	φῶς ἔξωθεν οὔτε θύρας ἔχον,	ἀλλὰ	μεγάλῳ λίθῳ προσαγομένῳ κατακλειόμενον, ἐνταῦθα
[13]	τούτῳ (τῆς ἡλικίας μὴ ἐπιδεικνύμενον,	ἀλλὰ	μελετῶντα; χαλεπῶς δ' οὖν οἱ
[17]	δι' αὑτοῦ καὶ τῶν Ἀχαιῶν,	ἀλλὰ	μὴ Τίτου μηδὲ Ῥωμαίων χάριτι
[18]	ἔληγε τὸ φιλόνικον. οὐ μὴν	ἀλλὰ	Νέμεσίς τις ὥσπερ ἀθλητὴν εὐδρομοῦντα
[21]	(περὶ Τίτον καὶ Μάνιον ἐναντιωθέντος,	ἀλλὰ	τῆς χρείας τὴν ἀρετὴν ἐκεῖνοι
[14]	πρὸς τὴν πόλιν ἑώρα φεύγοντας,	ἀλλὰ	τῆς χώρας ἄλλον ἄλλῃ διασπειρόμενον
[13]	ἁπλοῦν τινα καὶ γενναῖον πόλεμον,	ἀλλὰ	τὸ Κρητικὸν ἦθος ἐνδὺς καὶ
[15]	προῖκα τῆς ἀρετῆς ἔξεστιν ἀπολαύειν,	ἀλλὰ	τοὺς πονηροὺς καὶ τὴν πόλιν
[14]	φεύγοντας, ἀλλὰ τῆς χώρας ἄλλον	ἄλλῃ	διασπειρόμενον (ὑλώδης δὲ καὶ περίβουνος
[10]	βαθείας ἐν μέσῳ διειργούσης, παρεξήλαυνον	ἀλλήλοις	ἑκατέρωθεν, ὁ μὲν διαβῆναι καὶ
[19]	ἀνακαλούμενοι τὸν ἄνδρα καὶ διαδιδόντες	ἀλλήλοις	λόγον, ὡς αἰσχρὰν σωτηρίαν καὶ
[7]	τε καὶ πομπαῖς καὶ πρὸς	ἀλλήλους	ἁμίλλαις χρώμενος, ὅπου πλεῖστοι θεᾶσθαι
[8]	ἰσχυρὰν καὶ στερεότητα ποιεῖ δι'	(ἀλλήλων,	οὕτω τῆς Ἑλλάδος ἀσθενοῦς καὶ
[20]	εἰ μὴ πάντα κακῶς (πεπράχαμεν.	ἄλλο	δὲ μηδὲν εἰπὼν μηδὲ φθεγξάμενος
[13]	ἦν γὰρ ἀλλότριος σχολῆς, καθάπερ	ἄλλο	τι κτῆμα τὴν στρατηγικὴν καὶ
[18]	τῷ Φιλοποίμενι προσκεκρουκώς, καὶ τοῖς	ἄλλοις	ἐπαχθὴς διὰ πονηρίαν καὶ ἀκολασίαν,
[1]	αὐτοί γε μὴν ἐν τοῖς	ἄλλοις	ἔργοις καὶ τὴν Φιλοποίμενος ἐποιοῦντο
[9]	ἡ μὲν γὰρ ἐν τοῖς	ἄλλοις	θεάμασι πολυτέλεια τρυφὴν ἐπάγεται καὶ
[14]	ἑώρα φεύγοντας, ἀλλὰ τῆς χώρας	ἄλλον	ἄλλῃ διασπειρόμενον (ὑλώδης δὲ καὶ
[12]	τοὺς συνήθεις ἐπιβάτας ποθοῦντες, ἐὰν	ἄλλον	φέρωσι, πτύρονται καὶ ξενοπαθοῦσιν, οὕτως
[13]	δεηθεῖσι τοῖς Γορτυνίοις. ἦν γὰρ	ἀλλότριος	σχολῆς, καθάπερ ἄλλο τι κτῆμα
[4]	προσήκειν οἰόμενος οἰκεῖα κεκτῆσθαι τὸν	ἀλλοτρίων	ἀφεξόμενον. ἠκροᾶτο δὲ λόγων καὶ
[2]	ὄψεως δίκαν (δίδωμι; τοῦ δ'	ἄλλου	σώματος τὴν φύσιν ἐπισκώπτων ὁ
[4]	τασίας, τούτοις προσεῖχε. τῶν δ'	ἄλλων	ἀναγνωσμάτων μάλιστα τοῖς Εὐαγγέλου τακτικοῖς
[21]	αὑτὸν φθάσας διεχρήσατο, τῶν δ'	ἄλλων,	ὅσοις μὲν ἀνελεῖν ἔδοξε Φιλοποίμενα,
[9]	ἀγαπώντων περιττάς, στρωμνάς τε βαπτομένων	ἁλουργεῖς,	καὶ περὶ δεῖπνα φιλοτιμουμένων καὶ
[11]	ἐλευθερίας τεύχων μέγαν Ἑλλάδι κόσμον·	(ἅμα	δὲ τῇ λαμπρότητι τῆς φωνῆς
[19]	ζῆν δι' αὐτούς· ἔπειτα προϊόντες	ἅμα	καὶ πολυπραγμονοῦντες, ἐπύθοντο τὴν σύλληψιν
[4]	τὸ σῶμα καὶ κατεσκεύαζε κοῦφον	ἅμα	καὶ ῥωμαλέον, ἢ γεωργῶν. ἦν
[21]	ἔτυχεν, ἀλλ' ἐπινίκιόν τινα πομπὴν	ἅμα	ταῖς ταφαῖς μείξαντες. ἦν μὲν
[8]	ἐν ταῖς πρώταις γενόμενος μάχαις,	ἅμα	τῇ δυνάμει τὸ φρόνημα τῶν
[16]	ἀλλ' εἰς τὴν Λακωνικὴν ἐμβαλόντος	ἅμα	τῷ Τίτῳ, καὶ βαδιζόντων εὐθὺς
[16]	παριδεῖν τι καὶ παρακοῦσαι τῶν	ἁμαρτανομένων.	οὐ προσέχοντος δὲ τοῦ Διοφάνους,
[9]	πρῶτον μὲν ἐπῆρε θαρρεῖν ὡς	ἀμάχους	γεγονότας, ἔπειτα τὰς τρυφὰς (αὐτῶν
[7]	καὶ πομπαῖς καὶ πρὸς ἀλλήλους	ἁμίλλαις	χρώμενος, ὅπου πλεῖστοι θεᾶσθαι μέλλοιεν,
[6]	σκευῇ βαρυτέρᾳ χαλεπῶς καὶ ταλαιπώρως	ἁμιλλώμενος,	διελαύνεται διαμπερὲς ὁμοῦ τοὺς μηροὺς
[1]	πάντων ἐτύγχανε, τελευτήσαντος δὲ τὴν	ἀμοιβὴν	τῆς φιλοξενίας ἀποδιδούς, ἔθρεψεν αὐτοῦ
[4]	ἀναστὰς καὶ συνεφαψάμενος ἔργου τοῖς	ἀμπελουργοῦσιν	ἢ βοηλατοῦσιν, αὖθις εἰς πόλιν
[10]	μαχομένῳ καὶ συνήσπιζον, ὁμοῦ προσήλαυνον	ἀμφότεροι,	τὰς αἰχμὰς κλίναντες ἐναντίας. (φθάνει
[16]	μετῴκιζεν ἅπαντας ἀπάγων (εἰς Ἀχαΐ	αν	πλὴν τρισχιλίων· τούτους δ' ἀπειθοῦντας
[18]	λοιδορίᾳ κατ' ἀνδρὸς οὐδ' ὄναρ	ἄν	ποτε παθεῖν ὑπὸ Δεινοκράτους ταῦτα
[6]	αὐτοῖς ἐφεδρεύουσιν ἡσυχίαν ἔχειν, ἄχρι	ἂν	ἀπὸ θατέρου κέρως ὑπὸ τοῦ
[20]	κομίζοντα, προσενεγκεῖν καὶ παραστῆναι μέχρι	(ἂν	ἐκπίῃ κελεύσας. ἔτυχε μὲν οὖν
[12]	ὁ τῶν Μακεδόνων βασιλεύς, οἰόμενος,	ἂν	ἐκποδὼν ὁ Φιλοποίμην γένηται, πάλιν
[13]	ὅπλων τὸ σῶμα, καὶ τίς	ἂν"	ἔφη βασιλέα θαυμάσειεν ἐν τούτῳ
[17]	φθονεῖν τῆς νίκης. ἐγὼ γὰρ	ἂν"	ἔφη στρατηγῶν ἐν τοῖς καπηλείοις
[18]	ἡττημένων ὡς τούτους κατεῖδον αὖθις	ἀνὰ	τοὺς λόφους ἀθροιζομένων, δείσας ὁ
[21]	εἰς Μεγάλην πόλιν, οὐδ' ἡντινοῦν	ἀναβολὴν	ἐποιήσαντο τῆς τιμωρίας, ἀλλ' ἑλόμενοι
[3]	χρησιμώτατα τῶν σωμάτων εἰς τοὺς	ἀναγκαίους	ἀγῶνας ἄχρηστα ποιοῦσαν. ~Ἀπαλλαγεὶς δὲ
[9]	ἀρξάμενος ἐκτρέπειν ἀπὸ τῶν οὐκ	ἀναγκαίων	ἐπὶ τὰ χρήσιμα καὶ καλὰ
[16]	καὶ διέφθειρε τὴν Λυκούργειον ἀγωγήν,	ἀναγκάσας	καὶ τοὺς παῖδας αὐτῶν καὶ
[7]	φιλοτιμίαν συνεξορμῶν, καὶ κολάζων τοὺς	ἀνάγκης	δεομένους, μελέταις τε καὶ πομπαῖς
[4]	οὗτος ὁ> ἀνὴρ περαιτέρω τῆς	ἀνάγκης	ἐμφιλοκαλῆσαι τοῖς στρατιωτικοῖς, καὶ τὸν
[10]	ὥσπερ θηρίῳ πρὸς ἀλκὴν ὑπ'	ἀνάγκης	τρεπομένῳ δεινοῦ κυνηγέτου (τοῦ Φιλοποίμενος)
[4]	τούτοις προσεῖχε. τῶν δ' ἄλλων	ἀναγνωσμάτων	μάλιστα τοῖς Εὐαγγέλου τακτικοῖς ἐνεφύετο,
[15]	περὶ δωροδοκίας, ἀλλὰ δεδοικότες καὶ	ἀναδυόμενοι,	προεβάλοντο τὸν ξένον αὐτοῦ Τιμόλαον.
[12]	ἔπεμψεν εἰς Ἄργος κρύφα τοὺς	ἀναιρήσοντας	αὐτόν· (ἐπι) γνωσθείσης δὲ τῆς
[19]	τεθνάναι, πολὺν μὲν χρόνον ἐπέστησαν,	ἀνακαλούμενοι	τὸν ἄνδρα καὶ διαδιδόντες ἀλλήλοις
[14]	λαμπρὸς ἀπὸ τῶν ἐκεῖ πράξεων	ἀνακομισθεὶς	εἰς Πελοπόννησον, εὗρε τὸν μὲν
[19]	τῶν Ἀχαιῶν ἐκ τῆς φυγῆς	ἀναλαβόντες	αὑτούς, ὡς οὐδαμοῦ φανερὸς ἦν
[18]	(κἀκεῖθεν εὐθὺς ἐβοήθει τοὺς ἱππεῖς	ἀναλαβών,	οἵπερ ἦσαν ἐνδοξότατοι μὲν τῶν
[12]	αὐτὸς ἐβοήθει τοὺς ἑαυτοῦ πολίτας	ἀναλαβών,	οὔτε νόμον οὔτε χειροτονίαν περιμείναντας,
[11]	τὸ παλαιὸν ἀξίωμα ταῖς ἐλπίσιν	ἀναλαμβανόντων	καὶ τοῦ τότε φρονήματος ἔγγιστα
[4]	τῶν ἐργατῶν ἀνεπαύετο. (πρωῒ δ'	ἀναστὰς	καὶ συνεφαψάμενος ἔργου τοῖς ἀμπελουργοῦσιν
[8]	Ἀντίγονον καὶ Φίλιππον, ἐν μέσαις	ἀναστρεφομένους	ταῖς Ἑλληνικαῖς πράξεσιν· ἐπεὶ δὲ
[10]	τὸν Μαχανίδαν, (ἐκ τῆς διώξεως	ἀναστρέφοντα	μετὰ τῶν ξένων. τάφρου δὲ
[18]	κεφαλῆς παθούσης, ἔκειτο πολὺν χρόνον	ἄναυδος,	ὥστε καὶ τοὺς πολεμίους τεθνάναι
[14]	γὰρ οὐκ ἀθρόαν ποιούμενοι τὴν	ἀναχώρησιν,	ἀλλ' ὡς ἑκάστοις αἱ φυγαὶ
[1]	μετὰ τοῦτον ἔτι τῆς Ἑλλάδος	ἄνδρα	γειναμένης οὐδ' αὑτῆς ἄξιον. ~Ἦν
[18]	τινι συλλόγῳ τῶν παρόντων ἐπαινούντων	ἄνδρα	δεινὸν εἶναι δοκοῦντα περὶ στρατηγίαν
[21]	Εἰς τὴν πόλιν, ἐπιποθοῦσαν τὸν	ἄνδρα	καὶ βαρέως φέρουσαν, οἰομένην συναποβεβληκέναι
[19]	μὲν χρόνον ἐπέστησαν, ἀνακαλούμενοι τὸν	ἄνδρα	καὶ διαδιδόντες ἀλλήλοις λόγον, ὡς
[19]	τῷ Δεινοκράτει χαριζόμενοι στρεβλοῦν τὸν	ἄνδρα	καὶ κτείνειν ἐκέλευον ὡς βαρὺν
[1]	ἥκιστα διὰ Φιλοποίμενος πατέρα Κραῦγιν,	ἄνδρα	πάντων ἕνεκα (λαμπρόν, ἰδίᾳ δὲ
[19]	μεγάλην, ἀπαιτεῖν μὲν ἔγνωσαν τὸν	ἄνδρα	παρὰ τῶν Μεσσηνίων πρεσβείαν πέμψαντες,
[10]	χειρὸς ὠθεῖ καὶ περιτρέπει τὸν	(ἄνδρα	συνεπερείσας. τοῦτ' ἔχων τὸ σχῆμα
[1]	κοινὸν ὄφελος τῇ Ἑλλάδι τὸν	ἄνδρα	τοῦτον ὑπὸ φιλοσοφίας ἀπεργασάμενοι. καὶ
[7]	τὰς πόλεις ἐπιών, καὶ κατ'	ἄνδρα	τῶν νέων ἕκαστον ἐπὶ τὴν
[19]	κατέθεντο, καὶ τὸν λίθον ἐπιρράξαντες	ἄνδρας	ἐνόπλους κύκλῳ περιέστησαν. (Οἱ δ'
[7]	στρατείαν· (κἀκεῖ συχνὸν χρόνον ἐγγυμνασάμενος	ἀνδράσι	μαχίμοις καὶ ποικίλοις μεταχειρίσασθαι πόλεμον,
[4]	τῶν Ὁμηρικῶν ὅσα (τὰς) πρὸς	ἀνδρείαν	ἐγείρειν καὶ παροξύνειν ἐνόμιζε τὰς>
[15]	γὰρ οὐδεὶς ἐβούλετο τῶν Σπαρτιατῶν	ἀνδρὶ	τοιούτῳ διαλέγεσθαι περὶ δωροδοκίας, ἀλλὰ
[15]	καὶ γὰρ ὡς Ῥωμαίων ὕπατος	ἀνδρὸς	Ἀρκάδος ἠξίου θαυμάζεσθαι μᾶλλον ὑπὸ
[2]	οὐ παρόντος κατὰ τύχην τοῦ	ἀνδρός.	ἐν τούτῳ δὲ τοῦ Φιλοποίμενος
[21]	Μόμμιος οὔθ' οἱ πρέσβεις ὑπέμειναν	ἀνδρὸς	ἐνδόξου τιμὰς ἀφανίσαι, καίπερ οὐκ
[18]	ἄξιον ἐκείνου λόγον ἔχειν τοῦ	ἀνδρός,	ὅστις ἥλω ζῶν ὑπὸ τῶν
[18]	χρώμενοι πολλῇ καὶ λοιδορίᾳ κατ'	ἀνδρὸς	οὐδ' ὄναρ ἄν ποτε παθεῖν
[21]	τὰ λείψανα συνθέντες εἰς ὑδρίαν	ἀνεζεύγνυσαν,	οὐκ ἀτάκτως οὐδ' ὡς ἔτυχεν,
[16]	ἔργον ὠμότατον ἐξειργάσατο καὶ (παρανομώτατον.	ἀνεῖλε	γὰρ καὶ διέφθειρε τὴν Λυκούργειον
[20]	συναγαγὼν μόλις ἑαυτὸν ὑπ' ἀσθενείας	ἀνεκάθιζε,	καὶ δεξάμενος ἠρώτησεν, εἴ τι
[15]	ας μέρος γενέσθαι τὴν Σπάρτην)	ἀνέλαβε	δὲ καὶ Λακεδαιμονίων τοὺς ἀρίστους,
[16]	τὴν μὲν Ἀχαϊκὴν ἔφυγον πολιτείαν,	ἀνέλαβον	δὲ καὶ κατεστήσαντο τὴν πάτριον,
[21]	Κόρινθον ἀτυχήμασι τῆς Ἑλλάδος ἐπεχείρησεν	ἀνελεῖν	ἁπάσας καὶ διώκειν αὐτόν, ἐνδεικνύμενος
[21]	τῶν δ' ἄλλων, ὅσοις μὲν	ἀνελεῖν	ἔδοξε Φιλοποίμενα, δι' αὐτῶν ἀπέθνῃσκον,
[6]	ἀγκύλης χαλεπὴν ἐποίει τοῦ ἀκοντίσματος	ἀνελκομένου	διὰ τῶν τραυμάτων τὴν πάροδον·
[14]	αὐτῷ, καὶ φοβήσαντος τοὺς Ἀχαιούς,	ἀνέλπιστον	ἡγουμένους τὴν σωτηρίαν ἐκ τόπων
[4]	τυχόντος ὥσπερ ἕκαστος τῶν ἐργατῶν	ἀνεπαύετο.	(πρωῒ δ' ἀναστὰς καὶ συνεφαψάμενος
[18]	κυκλωθῆναι καὶ τῶν ἱππέων φειδόμενος,	ἀνεχώρει	διὰ τόπων χαλεπῶν, αὐτὸς οὐραγῶν
[7]	καὶ κολάσεως, οὐχ ὑπεῖξεν οὐδ'	ἀνῆκεν,	ἀλλὰ καὶ τὰς πόλεις ἐπιών,
[21]	ἃς αἱ πόλεις ἐψηφίσαντο, Ῥωμαῖος	ἀνὴρ	ἐν τοῖς περὶ Κόρινθον ἀτυχήμασι
[13]	τοῖς Γορτυνίοις, οὐχ ὡς Πελοποννήσιος	ἀνὴρ	καὶ Ἀρκὰς ἁπλοῦν τινα καὶ
[15]	καὶ διεφάνη καθαρῶς ἐκεῖνος ὁ	ἀνὴρ	οὐ δοκῶν μόνον, ἀλλὰ καὶ
[4]	προβάλλων. ἔοικε γὰρ οὗτος ὁ>	ἀνὴρ	περαιτέρω τῆς ἀνάγκης ἐμφιλοκαλῆσαι τοῖς
[7]	στρατειῶν ἀποδιδράσκοντας, ἑτέρους δὲ πέμποντας	ἀνθ'	ἑαυτῶν, δεινὴν δ' ἀπειρίαν μετ'
[17]	πρὸς τὸν Ἀρίσταινον εἰπεῖν· ὦ	ἄνθρωπε,	τί σπεύδεις (τὴν πεπρωμένην τῆς
[19]	ὥστε καὶ δακρῦσαι καὶ τὴν	ἀνθρωπίνην	ἐκφλαυρίσαι δύναμιν ὡς ἄπιστον καὶ
[20]	καὶ διαβλέψας πρᾴως πρὸς τὸν	ἄνθρωπον,	εὖ ἔχει" εἶπεν εἰ μὴ
[20]	φῶς καὶ παρεστῶτα πλησίον τὸν	ἄνθρωπον	ἔχοντα τὴν κύλικα τοῦ φαρμάκου,
[18]	δ' ὀλίγας Δεινοκράτης ὁ Μεσσήνιος,	ἄνθρωπος	ἰδίᾳ τε τῷ Φιλοποίμενι προσκεκρουκώς,
[13]	ἐπ' αὐτούς, ταχὺ παῖδας ἀπέδειξεν,	ἀνόητα	καὶ κενὰ πρὸς ἐμπειρίαν ἀληθινὴν
[20]	τὸ πλῆθος ἀπεχώρησε τῶν Μεσσηνίων,	ἀνοίξας	τὸ δεσμωτήριον εἰσέπεμψε δημόσιον οἰκέτην
[21]	καὶ Πολυβίου πρὸς τὸν συκοφάντην	ἀντειπόντος,	οὔθ' ὁ Μόμμιος οὔθ' οἱ
[18]	ἐπισπώμενος ἐφ' ἑαυτόν, οὐ τολμώντων	ἀντεμβαλεῖν	ἐκείνων, ἀλλὰ κραυγαῖς καὶ περιδρομαῖς
[18]	χαλεπῶν, αὐτὸς οὐραγῶν καὶ πολλάκις	ἀντεξελαύνων	τοῖς πολεμίοις καὶ ὅλως ἐπισπώμενος
[9]	περικνημῖσι πεφραγμένους μόνιμον καὶ βεβηκυῖαν	ἀντὶ	δρομικῆς καὶ πελταστικῆς μάχην ἀσκεῖν.
[9]	ὁ Φιλοποίμην διδάξας ἔπεισεν αὐτοὺς	ἀντὶ	μὲν θυρεοῦ καὶ δόρατος ἀσπίδα
[14]	πολίτας, ὅπως αὐτῷ μὴ λάθωσιν	ἀντὶ	μονίμων ὁπλιτῶν, κατὰ Πλάτωνα, ναῦται
[16]	καὶ τοὺς ἐφήβους τὴν Ἀχαϊκὴν	ἀντὶ	τῆς πατρίου παιδείαν μεταβαλεῖν, ὡς
[10]	προτεταγμένους ἀκοντιστὰς καὶ Ταραντίνους τρεψάμενος,	ἀντὶ	τοῦ χωρεῖν εὐθὺς ἐπὶ τοὺς
[12]	πρὸς ἕνα τοῦτον τῶν στρατηγῶν	ἀντιβλέπειν	οὐ δυναμένους, ἀλλὰ καὶ τὴν
[8]	πολλά, θεραπεύοντες Πτολεμαῖον, εἶτ' αὖθις	Ἀντίγονον	καὶ Φίλιππον, ἐν μέσαις ἀναστρεφομένους
[6]	συν> αγωνιζομένοις. (νικήσας οὖν ὁ	Ἀντίγονος	ἀπεπειρᾶτο τῶν Μακεδόνων, (ἐρω( τῶν
[6]	μειρακίου Μεγαλοπολιτικοῦ προεμβαλόντος, γελάσας ὁ	Ἀντίγονος	ἐκεῖνο τοίνυν τὸ μειράκιον" εἶπεν
[6]	εὐπορήσαντι μεγάλων ἀπελθεῖν. ~Ἐπεὶ δ'	Ἀντίγονος	ὁ βασιλεὺς βοηθῶν ἐπὶ τὸν
[7]	ὁ Φιλοποίμην. καὶ τοῦ μὲν	Ἀντιγόνου	σπουδάσαντος ὅπως στρατεύοιτο μετ' αὐτοῦ,
[17]	τοῦ Ῥωμαίων ὑπάτου νενικηκότος μὲν	Ἀντίοχον,	αἰτουμένου δὲ παρὰ τῶν Ἀχαιῶν,
[17]	ὁ Φιλοποίμην, ὁρῶν δὲ τὸν	Ἀντίοχον	αὐτὸν ἐν Χαλκίδι καθήμενον, περὶ
[17]	~Ἐπεὶ δὲ Ῥωμαίοις ὁ πρὸς	Ἀντίοχον	ἐν τῇ Ἑλλάδι συνέστη πόλεμος,
[17]	δὲ νικήσαντες οἱ Ῥωμαῖοι τὸν	Ἀντίοχον	ἐνεφύοντο τοῖς Ἑλληνικοῖς μᾶλλον ἤδη,
[16]	Φιλοποίμην, διδάσκων τὸν καιρόν, ὡς	Ἀντιόχου	τοῦ βασιλέως καὶ Ῥωμαίων ἐν
[1]	λαμβάνοντος. ἤδη δὲ τοῦ Φιλοποίμενος	ἀντίπαιδος	ὄντος Ἔκδηλος καὶ Δημοφάνης οἱ
[17]	τῷ λέγειν καὶ πράττειν ἰσχύοντας	ἀντισπᾶν	ἐπειρᾶτο (πρὸς τὴν ἐλευθερίαν. Ἀρισταίνου
[16]	κατεστήσαντο τὴν πάτριον, ὡς ἦν	ἀνυστὸν	ἐκ κακῶν καὶ φθορᾶς τηλικαύτης.
[3]	μὲν πλάνης ἔμπειρα καὶ πάσης	ἀνωμαλίας	προσῆκον εἶναι, μάλιστα δὲ φέρειν
[16]	δὲ τῶν Λακεδαιμονίων καὶ παρ'	ἀξίαν	πεπραχόσιν ἐπεμβαίνων, τὸ περὶ τὴν
[19]	εἶδον ἑλκόμενον τὸν Φιλοποίμενα παρ'	ἀξίαν	τῆς τε δόξης καὶ τῶν
[8]	πρωτεύειν προῆλθεν, ἤδη καθ' ἑαυτοὺς	ἀξιόμαχοι	τοῖς ἰσχύουσι πλεῖστον ὄντες, (ἐπαύσαντο
[18]	εἰπεῖν τὸν Φιλοποίμενα· καὶ πῶς	ἄξιον	ἐκείνου λόγον ἔχειν τοῦ ἀνδρός,
[1]	Ἑλλάδος ἄνδρα γειναμένης οὐδ' αὑτῆς	ἄξιον.	~Ἦν δὲ τὸ μὲν εἶδος
[6]	δοκῶν κατεφρονεῖτο, οὐδέπω μεγάλης οὐδ'	ἀξιοπίστου	πρὸς τηλικοῦτο στρατήγημα δόξης περὶ
[17]	τῷ Μανίῳ περὶ τῶν φυγάδων	ἀξιοῦντος,	διεκώλυσεν ὁ Φιλοποίμην, οὐ τοῖς
[8]	Ἀχαιῶν πρῶτος μὲν Ἄρατος εἰς	ἀξίωμα	καὶ δύναμιν ἦρεν, ἐκ ταπεινοῦ
[15]	παρὰ τοῖς Ἀχαιοῖς, προσκτησάμενος αὐτοῖς	ἀξίωμα	πόλεως τηλικαύτης καὶ δύναμιν (οὐ
[11]	χαρᾶς, τῶν Ἑλλήνων τὸ παλαιὸν	ἀξίωμα	ταῖς ἐλπίσιν ἀναλαμβανόντων καὶ τοῦ
[16]	πολῖται τῆς Σπάρτης, μετῴκιζεν ἅπαντας	ἀπάγων	(εἰς Ἀχαΐ αν πλὴν τρισχιλίων·
[3]	συνετὸν αὐτοῦ καὶ ὑπὸ χρημάτων	ἀπαθὲς	ἰσχυρῶς ἐμιμεῖτο, τῷ δὲ πρᾴῳ
[19]	οἱ δὲ συμφορὰν ποιούμενοι μεγάλην,	ἀπαιτεῖν	μὲν ἔγνωσαν τὸν ἄνδρα παρὰ
[4]	τοὺς ἀναγκαίους ἀγῶνας ἄχρηστα ποιοῦσαν.	~Ἀπαλλαγεὶς	δὲ διδασκάλων καὶ παιδαγωγῶν, ἐν
[6]	τῶν ἀγμάτων ἑκάτερον. οὕτω δ'	ἀπαλλαγεὶς	καὶ σπασάμενος τὸ ξίφος, ἐχώρει
[16]	ἀποδεδειγμένοι πολῖται τῆς Σπάρτης, μετῴκιζεν	ἅπαντας	ἀπάγων (εἰς Ἀχαΐ αν πλὴν
[11]	ὑποδύταις, ἀκμάζοντάς τε τοῖς σώμασιν	ἅπαντας	καὶ ταῖς ἡλικίαις παραλλήλους, αἰδῶ
[10]	(φθάνει δ' αὐτοὺς ὁ Φιλοποίμην	ἀπαντήσας	τῷ Μαχανίδᾳ, καὶ τὸν ἵππον
[21]	διὰ μέσου πόλεων καὶ κωμῶν	ἀπαντῶντες,	ὥσπερ αὐτὸν ἀπὸ στρατείας ἐπανιόντα
[18]	καὶ περὶ τὸν Εὐάνδρου λόφον	ἀπαντῶντι	τῷ Δεινοκράτει συμπεσόντες, (ἐκεῖνον μὲν
[21]	ἀτυχήμασι τῆς Ἑλλάδος ἐπεχείρησεν ἀνελεῖν	ἁπάσας	καὶ διώκειν αὐτόν, ἐνδεικνύμενος ὥσπερ
[13]	χρώμενος ἐπ' αὐτούς, ταχὺ παῖδας	ἀπέδειξεν,	ἀνόητα καὶ κενὰ πρὸς ἐμπειρίαν
[13]	Πτολεμαίου ποτὲ ῥηθέντι (τοῦ βασιλέως	ἀπεδήλωσεν.	ἐκεῖνον γὰρ ἐγκωμιαζόντων τινῶν, ὡς
[19]	εὐεργεσιῶν καὶ τῆς ἐλευθερίας, ἣν	ἀπέδωκεν	αὐτοῖς Νάβιν (ἐξελάσας τὸν τύραννον.
[21]	ἀνελεῖν ἔδοξε Φιλοποίμενα, δι' αὐτῶν	ἀπέθνῃσκον,	ὅσοις δὲ καὶ βασανίσαι, τούτους
[16]	αν πλὴν τρισχιλίων· τούτους δ'	ἀπειθοῦντας	καὶ μὴ βουλομένους ἀπελθεῖν ἐκ
[7]	καθ' ἵππον ἐπιστροφὰς καὶ κλίσεις	ἀπειργάσατο,	καὶ συνείθισεν ὡς ἑνὶ σώματι
[14]	ἐν τῇ ναυμαχίᾳ διὰ τὴν	ἀπειρίαν	ἔλαττον ἔσχεν, ἀλλὰ καὶ ναῦν
[7]	πέμποντας ἀνθ' ἑαυτῶν, δεινὴν δ'	ἀπειρίαν	μετ' ἀτολμίας πάντων οὖσαν, περιορῶντας
[16]	ὕπατον τῶν Ῥωμαίων ἰδιώτης ὢν	ἀπέκλεισε,	τὰς δ' ἐν τῇ πόλει
[20]	φθεγξάμενος ἐξέπιε, καὶ πάλιν ἑαυτὸν	ἀπέκλινεν,	οὐ πολλὰ πράγματα τῷ φαρμάκῳ
[16]	τὴν πόλιν, ὀγδοήκοντα δὲ Σπαρτιάτας	ἀπέκτεινεν,	ὡς Πολύβιός φησιν, ὡς δ'
[5]	ὡς χαλεπῶς καὶ μόλις ὕστατος	ἀπελθεῖν,	(ἀποβαλὼν τὸν ἵππον καὶ τραυματίας
[16]	δ' ἀπειθοῦντας καὶ μὴ βουλομένους	ἀπελθεῖν	ἐκ τῆς Λακεδαίμονος ἐπώλησεν, εἶθ'
[14]	τῆς Ἀσίας καὶ τῶν νήσων	(ἀπελθεῖν	ἑκουσίως· Φιλοποίμην δὲ τὴν ἐν
[5]	πόλεως, καὶ χρημάτων εὐπορήσαντι μεγάλων	ἀπελθεῖν.	~Ἐπεὶ δ' Ἀντίγονος ὁ βασιλεὺς
[5]	αὐτοῖς ὁ Κλεομένης εἰς Μεσσήνην	ἀπελθοῦσι,	τήν τε πόλιν μετὰ τῶν
[6]	αγωνιζομένοις. (νικήσας οὖν ὁ Ἀντίγονος	ἀπεπειρᾶτο	τῶν Μακεδόνων, (ἐρω( τῶν διὰ
[1]	τὸν ἄνδρα τοῦτον ὑπὸ φιλοσοφίας	ἀπεργασάμενοι.	καὶ γὰρ ὥσπερ ὀψίγονον ἐν
[4]	πρῶτον μὲν ἐκστρατευόντων, ὕστατον δ'	ἀπερχομένων	βαδίζειν. σχολῆς δ' οὔσης ἢ
[15]	οὐδ' εὐάλωτον ὑπὸ χρημάτων κατανοήσας,	ἀπεσιώπησε	περὶ τῆς δωρεᾶς, ἑτέραν δέ
[13]	ὑπὸ τῶν πολιτῶν ὁ Φιλοποίμην	ἀπέστησε	πολλὰς τῶν περιοικίδων κωμῶν, λέγειν
[18]	καὶ ἀκολασίαν, τήν τε Μεσσήνην	ἀπέστησε	τῶν Ἀχαιῶν, καὶ κώμην τὴν
[18]	κεφαλὴν ἐπάρας διέβλεψεν, ἀθρόοι περιπεσόντες	ἀπέστρεφον	αὐτοῦ τὰς χεῖρας ὀπίσω καὶ
[5]	ταῦτα λέγων τοὺς μὲν πολίτας	ἀπέτρεψε,	τῷ δὲ Κλεομένει πρόφασιν παρέσχε
[20]	νὺξ ἐπῆλθε καὶ τὸ πλῆθος	ἀπεχώρησε	τῶν Μεσσηνίων, ἀνοίξας τὸ δεσμωτήριον
[12]	διὰ πυλῶν ἑτέρων κατὰ τάχος	ἀπήγαγε	τὴν δύναμιν, εὐτυχίᾳ χρήσεσθαι δοκῶν
[10]	οὖν εἰς τὴν Μαντινέων ἐμβεβληκὼς	ἀπηγγέλθη,	κατὰ τάχος ὁ Φιλοποίμην ἐξήγαγε
[4]	ἢ βοηλατοῦσιν, αὖθις εἰς πόλιν	ἀπῄει,	καὶ περὶ τὰ δημόσια τοῖς
[16]	Φιλοποίμην ἔργον οὐ νόμιμον οὐδ'	ἀπηκριβωμένον	ἐκ τῶν δικαίων, ἀλλὰ μέγα
[3]	παντάπασι φιλονικίας καθαρὸν οὐδ' ὀργῆς	ἀπηλλαγμένον,	ἀλλὰ καίπερ Ἐπαμεινώνδου βουλόμενος εἶναι
[1]	καὶ τὴν ἑαυτῶν πατρίδα τυραννίδος	ἀπήλλαξαν,	τοὺς ἀποκτενοῦντας Ἀριστόδημον κρύφα παρασκευάσαντες,
[13]	πατρίδος αὐτοῦ πολεμουμένης ὑπὸ Νάβιδος	ἀπῆν	φυγομαχῶν ἢ φιλοτιμούμενος ἀκαίρως πρὸς
[10]	καὶ κενὴν χώραν διδόντας, οὐκ	ἀπήντησεν	οὐδ' ἐνέστη φερομένοις αὐτοῖς ἐπὶ
[19]	τὴν ἀνθρωπίνην ἐκφλαυρίσαι δύναμιν ὡς	ἄπιστον	καὶ τὸ μηδὲν οὖσαν. (οὕτω
[15]	πρὸς αὐτὸν ὁδοῦ ποιησάμενος, ᾤχετ'	ἀπιών.	καὶ πάλιν ἐκ δευτέρου πεμφθείς,
[13]	ὡς Πελοποννήσιος ἀνὴρ καὶ Ἀρκὰς	ἁπλοῦν	τινα καὶ γενναῖον πόλεμον, ἀλλὰ
[6]	ἐφεδρεύουσιν ἡσυχίαν ἔχειν, ἄχρι ἂν	ἀπὸ	θατέρου κέρως ὑπὸ τοῦ (βασιλέως
[10]	Μαχανίδαν πόλεμος τὸν Λακεδαιμονίων τύραννον,	ἀπὸ	πολλῆς καὶ (μεγά( λης δυνάμεως
[4]	ἦν γὰρ ἀγρὸς αὐτῷ καλὸς	ἀπὸ	σταδίων εἴκοσι τῆς πόλεως· εἰς
[21]	καὶ κωμῶν ἀπαντῶντες, ὥσπερ αὐτὸν	ἀπὸ	στρατείας ἐπανιόντα δεξιούμενοι, τῆς ὑδρίας
[4]	λύσεις αἰχμαλώτων, τὸν δ' οἶκον	ἀπὸ	τῆς γεωργίας αὔξειν ἐπειρᾶτο τῷ>
[14]	τούτοις δὲ θαυμασθείς, καὶ λαμπρὸς	ἀπὸ	τῶν ἐκεῖ πράξεων ἀνακομισθεὶς εἰς
[9]	τραπέζας. ὁ δ' ἀρξάμενος ἐκτρέπειν	ἀπὸ	τῶν οὐκ ἀναγκαίων ἐπὶ τὰ
[8]	ἐκ τοῦ βοηθεῖν καὶ συνελευθεροῦν	ἀπὸ	τῶν τυράννων ὑπολαμβάνοντες, τὰς δ'
[16]	Λακεδαίμονος ἐπώλησεν, εἶθ' οἷον ἐφυβρίζων	ἀπὸ	τῶν χρημάτων τούτων ἐν Μεγάλῃ
[5]	χαλεπῶς καὶ μόλις ὕστατος ἀπελθεῖν,	(ἀποβαλὼν	τὸν ἵππον καὶ τραυματίας γενόμενος.
[16]	δ' ἦσαν ὑπὸ τῶν τυράννων	ἀποδεδειγμένοι	πολῖται τῆς Σπάρτης, μετῴκιζεν ἅπαντας
[7]	τοὺς Ἀχαιούς, ὥστ' εὐθὺς ἵππαρχος	ἀποδειχθῆναι.	παραλαβὼν δὲ τοὺς ἱππεῖς φαύλοις
[13]	ἡ δ' εἰς Κρήτην αὖθις	ἀποδημία,	Γορτυνίων δεηθέντων ὡς χρήσαιντο πολεμούμενοι
[1]	δὲ τὴν ἀμοιβὴν τῆς φιλοξενίας	ἀποδιδούς,	ἔθρεψεν αὐτοῦ τὸν υἱὸν ὀρφανὸν
[5]	τε πόλιν μετὰ τῶν χρημάτων	ἀποδιδοὺς	καὶ τὴν χώραν, ὁρῶν ὁ
[7]	δὲ τὰς πολλὰς τῶν στρατειῶν	ἀποδιδράσκοντας,	ἑτέρους δὲ πέμποντας ἀνθ' ἑαυτῶν,
[13]	καθ' ἑαυτοῦ τοῖς ἐχθροῖς (ὡς	ἀποδιδράσκων	τὸν οἴκοι πόλεμον. ἦσαν δέ
[5]	τῷ λόγῳ, διδάσκων ὡς οὐκ	ἀποδίδωσι	τὴν πόλιν Κλεομένης, προσκτᾶται δὲ
[14]	ἐγχειρίδια τῶν Ἀχαιῶν. (ἐνταῦθα πλείστους	ἀποθανεῖν	συνέβη τῶν τοῦ Νάβιδος· ἅτε
[10]	(λέγονται γὰρ ὑπὲρ τοὺς τετρακισχιλίους	ἀποθανεῖν)	ὥρμησεν ἐπὶ τὸν Μαχανίδαν, (ἐκ
[15]	Τίτος τῷ Νάβιδι τὸν πόλεμον,	ἀποθνῄσκει	δ' ὁ Νάβις ὑπ' Αἰτωλῶν
[4]	ἐποιεῖτο, χωρίων συγκλινίας καὶ πεδίων	ἀποκοπὰς	καὶ ὅσα περὶ ῥείθροις ἢ
[1]	ἑαυτῶν πατρίδα τυραννίδος ἀπήλλαξαν, τοὺς	ἀποκτενοῦντας	Ἀριστόδημον κρύφα παρασκευάσαντες, καὶ Νικοκλέα
[15]	ὧν προῖκα τῆς ἀρετῆς ἔξεστιν	ἀπολαύειν,	ἀλλὰ τοὺς πονηροὺς καὶ τὴν
[7]	τινὸς οὔτε συνέσει τῶν πρεσβυτέρων	ἀπολειπόμενος,	ἀλλὰ καὶ μάχεσθαι καὶ στρατηγεῖν
[4]	ἀσπάσασθαι, καὶ ὅλως καταφρονεῖν τῶν	ἀπολειπομένων	ὡς ἀπράκτων. ~Ἤδη δ' αὐτοῦ
[10]	Λακεδαιμονίων, ὁρῶν τὴν φάλαγγα γυμνὴν	ἀπολελειμμένην,	καὶ κατὰ κέρας παραδραμὼν ἐνέβαλε,
[6]	καὶ περισπᾶν ἐρήμους τῶν ἱππέων	ἀπολελειμμένους.	γινομένων δὲ τούτων, καὶ τῶν
[18]	οὐ μόνον ἐκείνην τὴν ἀρχὴν	ἀπολέμως	διάξειν, ἀλλὰ καὶ τοῦ βίου
[6]	τὸ ἱππικὸν ἐκίνησαν. τῶν δ'	ἀπολογουμένων,	ὡς παρὰ γνώμην βιασθεῖεν εἰς
[21]	καὶ βασανίσαι, τούτους ἐπ' αἰκίαις	ἀπολουμένους	συνελάμβανεν ὁ Λυκόρτας. (Τὸ δὲ
[10]	ἀρχῇ γενομένου, καὶ τῶν πραγμάτων	ἀπολωλέναι	κομιδῇ καὶ διεφθάρθαι δοκούντων, τοῦτο
[12]	οὐκ ἔπειθε βοηθεῖν τοῖς Μεσσηνίοις,	ἀπολωλέναι	κομιδῇ φάσκοντα τὴν πόλιν ἔνδον
[18]	ἕνα παραπέμπων, ἔλαθεν ἐν πολλοῖς	ἀπομονωθεὶς	πολεμίοις. καὶ συνάψαι μὲν εἰς
[13]	τούτῳ, καὶ προδεδόσθαι νομίζοντες, ἐπεχείρησαν	ἀποξενοῦν	αὐτόν· οἱ δ' Ἀχαιοὶ διεκώλυσαν,
[14]	ἀθορύβως καὶ ῥᾳδίως διεκρούσατο τὴν	ἀπορίαν,	καὶ προσβαλὼν τοῖς πολεμίοις (τροπὴν
[10]	ἐν τῇ διώξει, τῆς φάλαγγος	ἀπορρηγνυμένους	καὶ κενὴν χώραν διδόντας, οὐκ
[2]	συνεφάψασθαι. καὶ ὁ μὲν εὐθὺς	ἀπορρίψας	τὴν χλαμύδα τῶν ξύλων ἔσχιζεν·
[6]	πρῶτον ἐνσχεθεὶς ὥσπερ δεσμῷ, παντάπασιν	ἀπόρως	εἶχε. τὸ γὰρ ἔναμμα τῆς
[20]	πράγματα τῷ φαρμάκῳ παρασχών, ἀλλ'	ἀποσβεσθεὶς	ταχὺ διὰ τὴν ἀσθένειαν. ~Ὡς
[16]	τείχη καθεῖλε, χώραν δὲ πολλὴν	ἀποτεμόμενος	προσένειμε τοῖς Μεγαλοπολίταις, ὅσοι δ'
[14]	Πλάτωνα, ναῦται γενόμενοι καὶ διαφθαρέντες,	ἄπρακτον	ἐκ τῆς Ἀσίας καὶ τῶν
[4]	ὅλως καταφρονεῖν τῶν ἀπολειπομένων ὡς	ἀπράκτων.	~Ἤδη δ' αὐτοῦ τριάκοντ' ἔτη
[9]	ἡδονῆς διὰ λαμπρότητα καὶ κάλλος	ἁπτομένων	καὶ φορούντων, ἐναγωνίσασθαί τε βουλομένων
[18]	ἀλλὰ κραυγαῖς καὶ περιδρομαῖς χρωμένων	ἄπωθεν.	ἐφιστάμενος οὖν πολλάκις διὰ τοὺς
[8]	κοινὸν τῶν Ἀχαιῶν πρῶτος μὲν	Ἄρατος	εἰς ἀξίωμα καὶ δύναμιν ἦρεν,
[8]	ὄντες, (ἐπαύσαντο χρώμενοι προστάταις ἐπεισάκτοις.	Ἄρατος	μὲν γὰρ ἀργότερος εἶναι δοκῶν
[8]	κατασκευάσαι διενοοῦντο τὴν Πελοπόννησον. ἀλλ'	Ἀράτου	μὲν ζῶντος ἔτι τοῖς Μακεδόνων
[1]	καὶ Νικοκλέα τὸν Σικυωνίων τύραννον	Ἀράτῳ	συνεξέβαλον, καὶ Κυρηναίοις δεηθεῖσι, τεταραγμένων
[18]	δὲ Φιλοποίμην ἔτυχε μὲν ἐν	Ἄργει	πυρέσσων, πυθόμενος δὲ ταῦτα συνέτεινεν
[7]	ἄρχεσθαι δυσκόλως καὶ χαλεπῶς ἔχουσαν·	ἀργεῖν	δὲ καὶ σχολάζειν οὐ βουλόμενος,
[12]	αὐτῷ τοὺς Ἀχαιούς, ἔπεμψεν εἰς	Ἄργος	κρύφα τοὺς ἀναιρήσοντας αὐτόν· (ἐπι)
[8]	προστάταις ἐπεισάκτοις. Ἄρατος μὲν γὰρ	ἀργότερος	εἶναι δοκῶν πρὸς τοὺς πολεμικοὺς
[1]	τῶν παλαιῶν ἡγεμόνων ἐπιτεκοῦσα τοῦτον	ἀρεταῖς	ἡ Ἑλλὰς ἠγάπησε διαφερόντως καὶ
[21]	ἐναντιωθέντος, ἀλλὰ τῆς χρείας τὴν	ἀρετὴν	ἐκεῖνοι καὶ τὸ καλὸν ὡς
[13]	κτῆμα τὴν στρατηγικὴν καὶ πολεμικὴν	ἀρετὴν	ἔχειν διὰ παντὸς ἐν χρήσει
[4]	ἀλλ' ἀφ' ὧν ἐδόκει (πρὸς	ἀρετὴν	ὠφελεῖσθαι. καὶ τῶν Ὁμηρικῶν ὅσα
[4]	πόλεμον ὡς ποικιλωτάτην ὑπόθεσιν τῆς	ἀρετῆς	ἀσπάσασθαι, καὶ ὅλως καταφρονεῖν τῶν
[15]	ἀγαθοὺς δεκάζειν, ὧν προῖκα τῆς	ἀρετῆς	ἔξεστιν ἀπολαύειν, ἀλλὰ τοὺς πονηροὺς
[14]	ἄσκησιν ἡλίκον μέρος ἐστὶ τῆς	ἀρετῆς,	καὶ πόσην ἐπὶ πάντα τοῖς
[14]	ἔδοξε, πολὺ τῆς περὶ αὐτὸν	ἀρετῆς	καὶ (τῆς) δόξης ἐν τῇ
[3]	μᾶλλον ἐδόκει στρατιωτικῆς ἢ πολιτικῆς	ἀρετῆς	οἰκεῖος εἶναι. (καὶ γὰρ ἐκ
[6]	ὥστε πολλὴν προθυμίαν καὶ ζῆλον	ἀρετῆς	παρασχεῖν τοῖς συν> αγωνιζομένοις. (νικήσας
[6]	θατέρου κέρως ὑπὸ τοῦ (βασιλέως	ἀρθῇ	φοινικὶς ὑπὲρ σαρίσης διατεταμένη. τῶν
[9]	τρυφὰς (αὐτῶν καὶ τὰς πολυτελείας	ἄριστα	μετεκόσμησεν. ἀφελεῖν γὰρ οὐκ ἦν
[1]	πλεύσαντες εὐνομίαν ἔθεντο καὶ διεκόσμησαν	(ἄριστα	τὴν πόλιν. αὐτοί γε μὴν
[17]	ὑπ' ὀργῆς δυσανασχετοῦντα πρὸς τὸν	Ἀρίσταινον	εἰπεῖν· ὦ ἄνθρωπε, τί σπεύδεις
[13]	αὐτόν· οἱ δ' Ἀχαιοὶ διεκώλυσαν,	Ἀρίσταινον	πέμψαντες εἰς Μεγάλην πόλιν στρατηγόν,
[17]	ἀντισπᾶν ἐπειρᾶτο (πρὸς τὴν ἐλευθερίαν.	Ἀρισταίνου	δὲ τοῦ Μεγαλοπολίτου δυναμένου μὲν
[1]	πατρίδα τυραννίδος ἀπήλλαξαν, τοὺς ἀποκτενοῦντας	Ἀριστόδημον	κρύφα παρασκευάσαντες, καὶ Νικοκλέα τὸν
[16]	ὡς Πολύβιός φησιν, ὡς δ'	Ἀριστοκράτης,	πεντήκοντα καὶ τριακοσίους. τὰ δὲ
[4]	ἐβάδιζε καθ' ἡμέραν μετὰ τὸ	ἄριστον	ἢ μετὰ τὸ δεῖπνον, καὶ
[15]	δοκῶν μόνον, ἀλλὰ καὶ (ὢν	ἄριστος.	πρῶτον μὲν γὰρ οὐδεὶς ἐβούλετο
[15]	ἀνέλαβε δὲ καὶ Λακεδαιμονίων τοὺς	ἀρίστους,	φύλακα τῆς ἐλευθερίας ἐκεῖνον ἐλπίσαντας
[15]	γὰρ ὡς Ῥωμαίων ὕπατος ἀνδρὸς	Ἀρκάδος	ἠξίου θαυμάζεσθαι μᾶλλον ὑπὸ τῶν
[13]	οὐχ ὡς Πελοποννήσιος ἀνὴρ καὶ	Ἀρκὰς	ἁπλοῦν τινα καὶ γενναῖον πόλεμον,
[14]	πεζοῖς ἐπιστήμην καὶ διὰ θαλάττης	ἀρκέσειν	αὐτῷ πρὸς τὸ καλῶς ἀγωνίσασθαι
[1]	οἱ Μεγαλοπολῖται διεδέξαντο τὴν ἐπιμέλειαν,	Ἀρκεσιλάῳ	συνήθεις ἐν Ἀκαδημείᾳ γεγονότες, καὶ
[9]	φιλοτιμουμένων καὶ τραπέζας. ὁ δ'	ἀρξάμενος	ἐκτρέπειν ἀπὸ τῶν οὐκ ἀναγκαίων
[8]	ἔπειθ' ὥσπερ ἐν τοῖς ὕδασιν,	ἀρξαμένων	ὀλίγων ὑφίστασθαι καὶ μικρῶν σωμάτων,
[15]	δὲ τῆς Σπάρτης, ὁ Φιλοποίμην	ἁρπάσας	τὸν καιρὸν ἐπιπίπτει μετὰ δυνάμεως,
[11]	πολλῶν καὶ καλῶν (ἀγώ( νων·	ἄρτι	δ' αὐτῶν εἰσεληλυθότων, κατὰ τύχην
[7]	ἑαυτοῦ φύσιν καταμαθὼν πρὸς (τὸ	ἄρχεσθαι	δυσκόλως καὶ χαλεπῶς ἔχουσαν· ἀργεῖν
[10]	δὲ Φιλοποίμην, τηλικούτου πταίσματος ἐν	ἀρχῇ	γενομένου, καὶ τῶν πραγμάτων ἀπολωλέναι
[18]	ἤλπιζεν οὐ μόνον ἐκείνην τὴν	ἀρχὴν	ἀπολέμως διάξειν, ἀλλὰ καὶ τοῦ
[13]	οὐ συνετέλουν οὐδ' ἦσαν ἐξ	ἀρχῆς	ἐκείνων, καὶ λεγούσαις ταῦτα φανερῶς
[16]	εἰς τὸ κοινόν, ὥσπερ ἐξ	ἀρχῆς	ἦσαν. χρόνῳ δ' ὕστερον ἐγκαλέσας
[1]	βασιλικὴν τοῦ ἤθους εὐθὺς ἐξ	ἀρχῆς	πλάσιν καὶ (αὔξησιν λαμβάνοντος. ἤδη
[11]	αἰδῶ δὲ πολλὴν πρὸς τὸν	ἄρχοντα	καὶ φρόνημα νεανικὸν ὑποφαίνοντας ἐκ
[16]	αἰωρουμένων στρατοπέδοις, ἐκεῖσε χρὴ τὸν	ἄρχοντα	τὴν γνώμην ἔχειν, τὰ δ'
[7]	οὖσαν, περιορῶντας δὲ ταῦτα τοὺς	ἄρχοντας	ἀεὶ διά τε τὸ πλεῖστον
[13]	λέγοντες, ἑτέρους τῶν Ἀχαιῶν ᾑρημένων	ἄρχοντας,	ἰδιώτην ὄντα τὸν Φιλοποίμενα χρῆσαι
[12]	περιμείναντας, ἀλλ' ὡς διὰ παντὸς	ἄρχοντι	τῷ κρείττονι κατὰ φύσιν ἑπομένους.
[10]	κατὰ κέρας παραδραμὼν ἐνέβαλε, μήτ'	ἄρχοντος	αὐτοῖς παρόντος, μήτε μάχεσθαι προσδεχομένοις·
[4]	δημόσια τοῖς φίλοις καὶ τοῖς	ἄρχουσι	συνησχολεῖτο. τὰ μὲν οὖν ἐκ
[14]	πολεμούμενον. ἐφ' ὃν εὐθὺς αἱρεθεὶς	ἄρχων	καὶ ναυμαχίᾳ παραβαλόμενος, τὸ τοῦ
[15]	(οὐ γὰρ ἦν μικρὸν Ἀχαΐ	ας	μέρος γενέσθαι τὴν Σπάρτην) ἀνέλαβε
[21]	εἰκόνων αὐτοῦ, μεγάλων δὲ τιμῶν	ἃς	αἱ πόλεις ἐψηφίσαντο, Ῥωμαῖος ἀνὴρ
[4]	ἐν μὲν ταῖς πολιτικαῖς στρατείαις,	ἃς	ἐποιοῦντο κλωπείας ἕνεκα καὶ λεηλασίας
[18]	τότε δὲ καὶ διὰ τὴν	ἀσθένειαν	τοῦ σώματος ἐνδεοῦς γεγονότος, καὶ
[20]	ἀλλ' ἀποσβεσθεὶς ταχὺ διὰ τὴν	ἀσθένειαν.	~Ὡς οὖν ὁ περὶ τῆς
[20]	φαρμάκου, συναγαγὼν μόλις ἑαυτὸν ὑπ'	ἀσθενείας	ἀνεκάθιζε, καὶ δεξάμενος ἠρώτησεν, εἴ
[8]	δι' (ἀλλήλων, οὕτω τῆς Ἑλλάδος	ἀσθενοῦς	καὶ εὐδιαλύτου φερομένης κατὰ πόλεις
[14]	καὶ διαφθαρέντες, ἄπρακτον ἐκ τῆς	Ἀσίας	καὶ τῶν νήσων (ἀπελθεῖν ἑκουσίως·
[9]	ἀντὶ δρομικῆς καὶ πελταστικῆς μάχην	ἀσκεῖν.	πείσας δὲ καθοπλίσασθαι τοὺς ἐν
[7]	δὲ καὶ σχολάζειν οὐ βουλόμενος,	ἀσκήσεως	ἕνεκα καὶ μελέτης τῶν πολεμικῶν
[18]	δὲ τὸ μὲν γῆρας ὑπ'	ἀσκήσεως	πολλῆς ἐλαφρὸν ἦν καὶ παρ'
[3]	μάλιστα δὲ δίαιταν ἑτέραν καὶ	ἄσκησιν	εἶναι, τῶν μὲν ὕπνῳ τε
[14]	καλῶς ἀγωνίσασθαι πεπεισμένος, ἔγνω τὴν	ἄσκησιν	ἡλίκον μέρος ἐστὶ τῆς ἀρετῆς,
[3]	μή τι πρὸς τὴν στρατιωτικὴν	ἄσκησιν	ὑπὸ τῆς ἀθλήσεως βλαβήσοιτο. τῶν
[5]	ὁρῶν ὁ Φιλοποίμην τοὺς πολίτας	ἀσμένως	δεχομένους καὶ σπεύδοντας ἐπανελθεῖν, ἐνέστη
[4]	ὡς ποικιλωτάτην ὑπόθεσιν τῆς ἀρετῆς	ἀσπάσασθαι,	καὶ ὅλως καταφρονεῖν τῶν ἀπολειπομένων
[9]	ἀντὶ μὲν θυρεοῦ καὶ δόρατος	ἀσπίδα	λαβεῖν καὶ σάρισαν, κράνεσι δὲ
[14]	σκοταίους, ἐλλοχίζει τοῖς περὶ τὸ	ἄστυ	ῥείθροις καὶ λόφοις πολλοὺς ἔχοντας
[21]	συνθέντες εἰς ὑδρίαν ἀνεζεύγνυσαν, οὐκ	ἀτάκτως	οὐδ' ὡς ἔτυχεν, ἀλλ' ἐπινίκιόν
[17]	σχολάζοντα, τοὺς δὲ Σύρους ἐν	ἀταξίᾳ	πολλῇ καὶ χωρὶς ἡγεμόνων ἐν
[14]	ἀποθανεῖν συνέβη τῶν τοῦ Νάβιδος·	ἅτε	γὰρ οὐκ ἀθρόαν ποιούμενοι τὴν
[12]	δραστήριος ἦν διὰ τὸ θαρρεῖν,	ἅτε	δὴ καὶ τοὺς ἐναντίους αἰσθανόμενοι
[3]	κατεγέλασεν, ἀλλὰ καὶ στρατηγῶν ὕστερον	ἀτιμίαις	καὶ προπηλακισμοῖς, ὅσον ἦν ἐπ'
[7]	ἑαυτῶν, δεινὴν δ' ἀπειρίαν μετ'	ἀτολμίας	πάντων οὖσαν, περιορῶντας δὲ ταῦτα
[21]	ἀνὴρ ἐν τοῖς περὶ Κόρινθον	ἀτυχήμασι	τῆς Ἑλλάδος ἐπεχείρησεν ἀνελεῖν ἁπάσας
[18]	πρότερον ἡττημένων ὡς τούτους κατεῖδον	αὖθις	ἀνὰ τοὺς λόφους ἀθροιζομένων, δείσας
[8]	τὰ πολλά, θεραπεύοντες Πτολεμαῖον, εἶτ'	αὖθις	Ἀντίγονον καὶ Φίλιππον, ἐν μέσαις
[13]	Φιλοποίμενος· ἡ δ' εἰς Κρήτην	αὖθις	ἀποδημία, Γορτυνίων δεηθέντων ὡς χρήσαιντο
[4]	ἔργου τοῖς ἀμπελουργοῦσιν ἢ βοηλατοῦσιν,	αὖθις	εἰς πόλιν ἀπῄει, καὶ περὶ
[4]	δ' οἶκον ἀπὸ τῆς γεωργίας	αὔξειν	ἐπειρᾶτο τῷ> δικαιοτάτῳ τῶν χρηματισμῶν,
[1]	εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς πλάσιν καὶ	(αὔξησιν	λαμβάνοντος. ἤδη δὲ τοῦ Φιλοποίμενος
[3]	κινήσεσί τε> τεταγμέναις καὶ ἡσυχίαις	αὐξόντων	τε καὶ διαφυλαττόντων τὴν ἕξιν,
[9]	δ' ὄψις αὕτη τὸ θάρσος	αὔξουσα	καὶ παρακαλοῦσα τὴν ὁρμὴν ἐν>
[9]	χλαμύδων διηνθισμένων. ἡ δ' ὄψις	αὕτη	τὸ θάρσος αὔξουσα καὶ παρακαλοῦσα
[21]	δὲ τοὺς ἐχθροὺς δεσμίους ἀγομένους.	(αὐτὴν	δὲ τὴν ὑδρίαν ὑπὸ πλήθους
[1]	τῆς Ἑλλάδος ἄνδρα γειναμένης οὐδ'	αὑτῆς	ἄξιον. ~Ἦν δὲ τὸ μὲν
[1]	καὶ διεκόσμησαν (ἄριστα τὴν πόλιν.	αὐτοί	γε μὴν ἐν τοῖς ἄλλοις
[19]	παρὰ τῶν Μεσσηνίων πρεσβείαν πέμψαντες,	αὐτοὶ	δὲ παρεσκευάζοντο στρατεύειν. ~Οὗτοι μὲν
[21]	δὲ στρατιῶται καθ> ωπλισμένοι μὲν	αὐτοί,	τοῖς δ' ἵπποις κεκοσμημένοις ἐπηκολούθουν,
[15]	εὐδοκίμησε παρὰ τοῖς Ἀχαιοῖς, προσκτησάμενος	αὐτοῖς	ἀξίωμα πόλεως τηλικαύτης καὶ δύναμιν
[15]	τῷ λαβεῖν ἐπιστομισθέντες ἧττον ἐνοχλοῖεν	αὐτοῖς.	βέλτιον γὰρ εἶναι τῶν ἐχθρῶν
[10]	οὐκ ἀπήντησεν οὐδ' ἐνέστη φερομένοις	αὐτοῖς	ἐπὶ τοὺς φεύγοντας, ἀλλ' ἐάσας
[6]	οὖσι καὶ μαχίμοις. εἴρητο δ'	αὐτοῖς	ἐφεδρεύουσιν ἡσυχίαν ἔχειν, ἄχρι ἂν
[15]	αὐτὸς εἰς Λακεδαίμονα, καὶ συνεβούλευσεν	αὐτοῖς	μὴ τοὺς φίλους καὶ ἀγαθοὺς
[19]	καὶ τῆς ἐλευθερίας, ἣν ἀπέδωκεν	αὐτοῖς	Νάβιν (ἐξελάσας τὸν τύραννον. ὀλίγοι
[5]	τραυματίας γενόμενος. ἐπεὶ δὲ προσέπεμψεν	αὐτοῖς	ὁ Κλεομένης εἰς Μεσσήνην ἀπελθοῦσι,
[21]	Μεγάλην πόλιν. (ὡς οὖν συνανεμείχθησαν	αὐτοῖς	οἱ πρεσβύτεροι μετὰ γυναικῶν καὶ
[12]	ταχέως ἐλπίζοντες, ἐξαίφνης λόγου προσπεσόντος	αὐτοῖς,	ὃς οὐκ ἦν ἀληθής, Φιλοποίμενα
[14]	ὑπερηφάνως τὸ Γύθιον, εὐθὺς ἐπέπλευσεν	αὐτοῖς,	οὐ προσδοκῶσιν ἀλλ' ἐκλελυμένοις διὰ
[10]	κέρας παραδραμὼν ἐνέβαλε, μήτ' ἄρχοντος	αὐτοῖς	παρόντος, μήτε μάχεσθαι προσδεχομένοις· νικᾶν
[7]	δὲ τῆς περὶ τὸν Λάρισσον	αὐτοῖς	ποταμὸν ἰσχυρᾶς μάχης πρὸς Αἰτωλοὺς
[17]	τῇ δυνάμει τοὺς Ἀχαιούς, ὑποκατακλινομένων	αὐτοῖς	τῶν δημαγωγῶν, ἡ δ' ἰσχὺς
[21]	πόλεων καὶ κωμῶν ἀπαντῶντες, ὥσπερ	αὐτὸν	ἀπὸ στρατείας ἐπανιόντα δεξιούμενοι, τῆς
[14]	παθεῖν ἔδοξε, πολὺ τῆς περὶ	αὐτὸν	ἀρετῆς καὶ (τῆς) δόξης ἐν
[10]	Φιλοποίμην ἐξήγαγε τὴν στρατιὰν ἐπ'	αὐτόν.	(ἐγγὺς δὲ τῆς πόλεως παρετάξαντο
[19]	αἰχμάλωτος. οὐ μὴν ἀλλὰ κομίσαντες	αὐτὸν	εἰς τὸν καλούμενον Θησαυρόν, οἴκημα
[1]	Ῥωμαίων δέ τις ἐπαινῶν ἔσχατον	αὐτὸν	Ἑλλήνων προσεῖπεν, ὡς οὐδένα μέγαν
[17]	Φιλοποίμην, ὁρῶν δὲ τὸν Ἀντίοχον	αὐτὸν	ἐν Χαλκίδι καθήμενον, περὶ γάμους
[21]	ἐπεχείρησεν ἀνελεῖν ἁπάσας καὶ διώκειν	αὐτόν,	ἐνδεικνύμενος ὥσπερ ἔτι (ζῶντα Ῥωμαίοις
[12]	εἰς Ἄργος κρύφα τοὺς ἀναιρήσοντας	αὐτόν·	(ἐπι) γνωσθείσης δὲ τῆς ἐπιβουλῆς,
[3]	παλαίειν εὐφυῶς ἐδόκει, καὶ παρεκάλουν	αὐτὸν	ἐπὶ τὴν ἄθλησιν ἔνιοι τῶν
[18]	καὶ τοὺς πολεμίους τεθνάναι δόξαντας	αὐτόν,	ἐπιχειρεῖν στρέφειν τὸ σῶμα καὶ
[15]	δέ τινα πρόφασιν τῆς πρὸς	αὐτὸν	ὁδοῦ ποιησάμενος, ᾤχετ' ἀπιών. καὶ
[13]	καὶ προδεδόσθαι νομίζοντες, ἐπεχείρησαν ἀποξενοῦν	αὐτόν·	οἱ δ' Ἀχαιοὶ διεκώλυσαν, Ἀρίσταινον
[21]	Ἀχαιῶν παῖς Πολύβιος καὶ περὶ	αὐτὸν	οἱ πρῶτοι τῶν (Ἀχαιῶν. οἱ
[5]	ἔχειν βεβαιότερον· οὐ γὰρ ἕξειν	αὐτόν,	ὅπως οἰκίας καὶ τείχη κενὰ
[6]	πρὸς τηλικοῦτο στρατήγημα δόξης περὶ	αὐτὸν	οὔσης, αὐτὸς (ἐμβάλλει συνεπισπασάμενος τοὺς
[4]	συστελλομένης φάλαγγος ἐπισκοπῶν αὐτὸς πρὸς	αὑτὸν	ἐν ταῖς ὁδοιπορίαις, καὶ τοῖς
[4]	εἰς τὴν Λακωνικὴν ἐμβάλλοντες, εἴθισεν	αὑτὸν	πρῶτον μὲν ἐκστρατευόντων, ὕστατον δ'
[21]	Ἀχαιούς. (καὶ Δεινοκράτης μὲν αὐτὸς	αὑτὸν	φθάσας διεχρήσατο, τῶν δ' ἄλλων,
[21]	τοὺς Ἀχαιούς. (καὶ Δεινοκράτης μὲν	αὐτὸς	αὑτὸν φθάσας διεχρήσατο, τῶν δ'
[6]	πολεμίοις, τὸν μὲν ἵππον ἀφῆκεν,	αὐτὸς	δὲ πρὸς χωρία σκολιὰ καὶ
[12]	πόλιν ἔνδον γεγονότων τῶν πολεμίων,	αὐτὸς	ἐβοήθει τοὺς ἑαυτοῦ πολίτας ἀναλαβών,
[15]	δὲ Φιλοποίμην ἡδέως ἀκούσας, ἧκεν	αὐτὸς	εἰς Λακεδαίμονα, καὶ συνεβούλευσεν αὐτοῖς
[6]	στρατήγημα δόξης περὶ αὐτὸν οὔσης,	αὐτὸς	(ἐμβάλλει συνεπισπασάμενος τοὺς πολίτας. γενομένης
[3]	ἀκούσας ὁ Φιλοποίμην οὐ μόνον	αὐτὸς	ἔφυγε τὸ πρᾶγμα καὶ κατεγέλασεν,
[17]	(πραχθῆναι. καὶ στρατηγῶν εἰς τοὐπιὸν	αὐτὸς	κατήγαγε τοὺς φυγάδας. οὕτως εἶχέ
[15]	ξένον αὐτοῦ Τιμόλαον. ἔπειτα δ'	αὐτὸς	ὁ Τιμόλαος ὡς ἦλθεν εἰς
[18]	φειδόμενος, ἀνεχώρει διὰ τόπων χαλεπῶν,	αὐτὸς	οὐραγῶν καὶ πολλάκις ἀντεξελαύνων τοῖς
[4]	καὶ πάλιν συστελλομένης φάλαγγος ἐπισκοπῶν	αὐτὸς	πρὸς αὑτὸν ἐν ταῖς ὁδοιπορίαις,
[2]	ὡς ἔνιοι νομίζουσιν· εἰκόνα γὰρ	αὐτοῦ	διαμένουσαν ἐν Δελφοῖς ὁρῶμεν· τὴν
[19]	φοβερώτερον, εἰ διαφύγοι καθυβρισμένος ὑπ'	αὐτοῦ	καὶ γεγονὼς αἰχμάλωτος. οὐ μὴν
[7]	Ἀντιγόνου σπουδάσαντος ὅπως στρατεύοιτο μετ'	αὐτοῦ,	καὶ διδόντος ἡγεμονίαν καὶ χρήματα,
[19]	καὶ πολυπραγμονοῦντες, ἐπύθοντο τὴν σύλληψιν	αὐτοῦ	καὶ διήγγελλον εἰς τὰς πόλεις
[8]	Ἀχαιῶν ηὔξησε, νικᾶν ἐθισθέντων μετ'	αὐτοῦ	καὶ κατευτυχεῖν ἐν τοῖς πλείστοις
[21]	Λυκόρτας. (Τὸ δὲ σῶμα καύσαντες	αὐτοῦ	καὶ τὰ λείψανα συνθέντες εἰς
[15]	καὶ τὴν σεμνότητα τῆς ὁμιλίας	αὐτοῦ	καὶ τὴν ἀφέλειαν τῆς διαίτης
[10]	θαυμασάντων μάλιστα καὶ τὴν πρᾶξιν	αὐτοῦ	καὶ τὴν στρατηγίαν ἐκείνην. ~Λέγεται
[12]	δυναμένους, ἀλλὰ καὶ τὴν δόξαν	αὐτοῦ	καὶ τοὔνομα δεδοικότας, ὡς ἦν
[3]	τὸ μὲν> δραστήριον καὶ συνετὸν	αὐτοῦ	καὶ ὑπὸ χρημάτων ἀπαθὲς ἰσχυρῶς
[7]	δεξάμενος δὲ τὴν ὁρμὴν ἐκεῖνος	αὐτοῦ	καὶ φθάσας τῷ δόρατι παίει
[2]	μέντοι σκῶμμα πρὸς τὴν δύναμιν	αὐτοῦ	μᾶλλον ἐλέχθη· καὶ γὰρ ὁπλίτας
[21]	(Οὐσῶν δὲ πολλῶν μὲν εἰκόνων	αὐτοῦ,	μεγάλων δὲ τιμῶν ἃς αἱ
[10]	τῷ Μαχανίδᾳ, καὶ τὸν ἵππον	αὐτοῦ	μετεωρίζοντα τὴν κεφαλὴν πρὸ τοῦ
[1]	οἰκείως ἔχοντα. ζῶντος μὲν οὖν	αὐτοῦ	πάντων ἐτύγχανε, τελευτήσαντος δὲ τὴν
[6]	ἄκρας καὶ τὰς ἐμβολὰς κατέχοντος	αὐτοῦ,	παρέταξε τὴν δύναμιν ἐγγύς, ἐπιχειρεῖν
[12]	κατὰ φύσιν ἑπομένους. ἤδη δ'	αὐτοῦ	πλησίον ὄντος, ἀκούσας ὁ Νάβις
[13]	διαβολὴν ἔσχεν, ὅτι τῆς πατρίδος	αὐτοῦ	πολεμουμένης ὑπὸ Νάβιδος ἀπῆν φυγομαχῶν
[2]	δι' εὐκολίαν τινὰ καὶ ἀφέλειαν	αὐτοῦ.	πυνθανομένη γὰρ ἔρχεσθαι πρὸς αὐτοὺς
[18]	ἐπάρας διέβλεψεν, ἀθρόοι περιπεσόντες ἀπέστρεφον	αὐτοῦ	τὰς χεῖρας ὀπίσω καὶ δήσαντες
[15]	καὶ ἀναδυόμενοι, προεβάλοντο τὸν ξένον	αὐτοῦ	Τιμόλαον. ἔπειτα δ' αὐτὸς ὁ
[6]	τῶν διὰ τί μὴ κελεύσαντος	αὐτοῦ	τὸ ἱππικὸν ἐκίνησαν. τῶν δ'
[1]	ἀμοιβὴν τῆς φιλοξενίας ἀποδιδούς, ἔθρεψεν	αὐτοῦ	τὸν υἱὸν ὀρφανὸν ὄντα, καθάπερ
[14]	πλέοντας. (πρὸς ταῦτα γινώσκων καταφρονοῦντας	αὐτοῦ	τοὺς πολεμίους, ὡς παντάπασι πεφευγότος
[5]	ἀπολειπομένων ὡς ἀπράκτων. ~Ἤδη δ'	αὐτοῦ	τριάκοντ' ἔτη γεγονότος, Κλεομένης ὁ
[17]	φυγάσι πολεμῶν, ἀλλὰ βουλόμενος δι'	αὑτοῦ	καὶ τῶν Ἀχαιῶν, ἀλλὰ μὴ
[9]	ταῦθ' ὁ Φιλοποίμην διδάξας ἔπεισεν	αὐτοὺς	ἀντὶ μὲν θυρεοῦ καὶ δόρατος
[7]	προστυχόντος ὅτε συμβαίνοι στρατεία προσχρωμένους,	αὐτοὺς	δὲ τὰς πολλὰς τῶν στρατειῶν
[19]	(στρατηγόν, ἀφειδήσαντα τοῦ ζῆν δι'	αὐτούς·	ἔπειτα προϊόντες ἅμα καὶ πολυπραγμονοῦντες,
[21]	ἐστεφανωμένους ἰδεῖν, ἦν δὲ τοὺς	αὐτοὺς	καὶ δακρύοντας, ἦν δὲ τοὺς
[3]	φίλων καὶ τῶν ἐπιτρόπων, ἠρώτησεν	αὐτούς,	μή τι πρὸς τὴν στρατιωτικὴν
[10]	αἰχμὰς κλίναντες ἐναντίας. (φθάνει δ'	αὐτοὺς	ὁ Φιλοποίμην ἀπαντήσας τῷ Μαχανίδᾳ,
[13]	τε καὶ λοχισμοῖς χρώμενος ἐπ'	αὐτούς,	ταχὺ παῖδας ἀπέδειξεν, ἀνόητα καὶ
[2]	αὐτοῦ. πυνθανομένη γὰρ ἔρχεσθαι πρὸς	αὐτοὺς	τὸν στρατηγὸν τῶν Ἀχαιῶν, ἐθορυβεῖτο
[19]	Ἀχαιῶν ἐκ τῆς φυγῆς ἀναλαβόντες	αὑτούς,	ὡς οὐδαμοῦ φανερὸς ἦν ὁ
[18]	μετεχειρίζετο καὶ κατέξαινε (τὸν ἵππον.	αὐτῷ	δὲ τὸ μὲν γῆρας ὑπ'
[15]	καὶ ἑκατὸν ταλάντων ἐψηφίσαντο δωρεὰν	αὐτῷ	δοῦναι, (πρεσβείαν ὑπὲρ τούτων πέμψαντες.
[14]	τισὶν ἄφνω τοῦ Νάβιδος ἐπιφανέντος	αὐτῷ,	καὶ φοβήσαντος τοὺς Ἀχαιούς, ἀνέλπιστον
[4]	ἢ γεωργῶν. ἦν γὰρ ἀγρὸς	αὐτῷ	καλὸς ἀπὸ σταδίων εἴκοσι τῆς
[18]	καὶ τοῦ βίου τὸ λοιπὸν	αὐτῷ	μεθ' ἡσυχίας καταβιῶναι τὰ πράγματα
[14]	θάλασσαν ὠφελειῶν τοὺς πολίτας, ὅπως	αὐτῷ	μὴ λάθωσιν ἀντὶ μονίμων ὁπλιτῶν,
[3]	καὶ προπηλακισμοῖς, ὅσον ἦν ἐπ'	αὐτῷ,	πᾶσαν ἄθλησιν ἐξέβαλλεν, ὡς τὰ
[18]	μὲν εἰς χεῖρας οὐδεὶς ἐτόλμησεν	αὐτῷ,	πόρρωθεν δὲ βαλλόμενος, καὶ βιαζόμενος
[14]	ἐπιστήμην καὶ διὰ θαλάττης ἀρκέσειν	αὐτῷ	πρὸς τὸ καλῶς ἀγωνίσασθαι πεπεισμένος,
[19]	ὡς βαρὺν πολέμιον καὶ δυσμείλικτον,	αὐτῷ	τε Δεινοκράτει φοβερώτερον, εἰ διαφύγοι
[12]	ὁ Φιλοποίμην γένηται, πάλιν ὑποπτήξειν	αὐτῷ	τοὺς Ἀχαιούς, ἔπεμψεν εἰς Ἄργος
[21]	μὲν ἀνελεῖν ἔδοξε Φιλοποίμενα, δι'	αὐτῶν	ἀπέθνῃσκον, ὅσοις δὲ καὶ βασανίσαι,
[11]	καλῶν (ἀγώ( νων· ἄρτι δ'	αὐτῶν	εἰσεληλυθότων, κατὰ τύχην Πυλάδην τὸν
[4]	ἐῶν χαίρειν, ἐπὶ τῶν τόπων	αὐτῶν	ἐλάμβανεν ἔλεγχον καὶ μελέτην ἐποιεῖτο,
[9]	καὶ φλεγόμενον πρὸς τὴν δι'	(αὐτῶν	ἐνέργειαν. οὕτω δὲ κοσμήσας τοὺς
[9]	ἀμάχους γεγονότας, ἔπειτα τὰς τρυφὰς	(αὐτῶν	καὶ τὰς πολυτελείας ἄριστα μετεκόσμησεν.
[16]	ἀγωγήν, ἀναγκάσας καὶ τοὺς παῖδας	αὐτῶν	καὶ τοὺς ἐφήβους τὴν Ἀχαϊκὴν
[21]	τοὺς Ἀχαιούς, τὰς μὲν πόλεις	αὐτῶν	κοινὴ κατήφεια καὶ πένθος εἶχεν,
[4]	φιλοσόφων ἐνετύγχανεν, οὐ πᾶσιν, ἀλλ'	ἀφ'	ὧν ἐδόκει (πρὸς ἀρετὴν ὠφελεῖσθαι.
[21]	πρέσβεις ὑπέμειναν ἀνδρὸς ἐνδόξου τιμὰς	ἀφανίσαι,	καίπερ οὐκ ὀλίγα τοῖς (περὶ
[19]	προέμενοι τοῖς πολεμίοις τὸν (στρατηγόν,	ἀφειδήσαντα	τοῦ ζῆν δι' αὐτούς· ἔπειτα
[2]	λέγουσι δι' εὐκολίαν τινὰ καὶ	ἀφέλειαν	αὐτοῦ. πυνθανομένη γὰρ ἔρχεσθαι πρὸς
[15]	τῆς ὁμιλίας αὐτοῦ καὶ τὴν	ἀφέλειαν	τῆς διαίτης καὶ τὸ ἦθος
[9]	καὶ τὰς πολυτελείας ἄριστα μετεκόσμησεν.	ἀφελεῖν	γὰρ οὐκ ἦν παντάπασιν ἐκ
[12]	πολιορκουμένοις ἐγγὺς εἶναι, τὰς κλίμακας	ἀφέντες	ἤδη προσερηρεισμένας τοῖς τείχεσιν ᾤχοντο
[4]	οἰόμενος οἰκεῖα κεκτῆσθαι τὸν ἀλλοτρίων	ἀφεξόμενον.	ἠκροᾶτο δὲ λόγων καὶ συγγράμμασι
[6]	τοῖς πολεμίοις, τὸν μὲν ἵππον	ἀφῆκεν,	αὐτὸς δὲ πρὸς χωρία σκολιὰ
[12]	μετὰ Μαχανίδαν τυραννοῦντος Λακεδαιμονίων Μεσσήνην	ἄφνω	καταλαβόντος, ἐτύγχανε μὲν ἰδιώτης ὢν
[14]	καθ' ὁδὸν ἐν δυσχωρίαις τισὶν	ἄφνω	τοῦ Νάβιδος ἐπιφανέντος αὐτῷ, καὶ
[16]	Σπάρτης, μετῴκιζεν ἅπαντας ἀπάγων (εἰς	Ἀχαΐ	αν πλὴν τρισχιλίων· τούτους δ'
[15]	δύναμιν (οὐ γὰρ ἦν μικρὸν	Ἀχαΐ	ας μέρος γενέσθαι τὴν Σπάρτην)
[16]	αὐτῶν καὶ τοὺς ἐφήβους τὴν	Ἀχαϊκὴν	ἀντὶ τῆς πατρίου παιδείαν μεταβαλεῖν,
[16]	αἰτησάμενοι παρὰ Ῥωμαίων τὴν μὲν	Ἀχαϊκὴν	ἔφυγον πολιτείαν, ἀνέλαβον δὲ καὶ
[13]	ἐπεχείρησαν ἀποξενοῦν αὐτόν· οἱ δ'	Ἀχαιοὶ	διεκώλυσαν, Ἀρίσταινον πέμψαντες εἰς Μεγάλην
[8]	τότε χρόνῳ, πρῶτον συστάντες οἱ	Ἀχαιοί,	καὶ τῶν κύκλῳ πόλεων τὰς
[9]	τοὺς ὁπλισμοὺς φαύλως ἔχοντα τοῖς	Ἀχαιοῖς	ἐκίνησεν. ἐχρῶντο γὰρ θυρεοῖς μὲν
[21]	συναποβεβληκέναι τὸ (πρωτεύειν ἐν τοῖς	Ἀχαιοῖς.	ἐτάφη μὲν οὖν ὡς εἰκὸς
[17]	Μεγαλοπολίτου δυναμένου μὲν ἐν τοῖς	Ἀχαιοῖς	μέγιστον, τοὺς δὲ Ῥωμαίους ἀεὶ
[10]	πολεμίους. ~Ἦν δὲ τότε τοῖς	Ἀχαιοῖς	ὁ πρὸς Μαχανίδαν πόλεμος τὸν
[15]	θαυμαστῶς μὲν εὐδοκίμησε παρὰ τοῖς	Ἀχαιοῖς,	προσκτησάμενος αὐτοῖς ἀξίωμα πόλεως τηλικαύτης
[7]	τε τὸ πλεῖστον ἐν τοῖς	Ἀχαιοῖς	τοὺς ἱππεῖς δύνασθαι καὶ μάλιστα
[14]	ἐπιφανέντος αὐτῷ, καὶ φοβήσαντος τοὺς	Ἀχαιούς,	ἀνέλπιστον ἡγουμένους τὴν σωτηρίαν ἐκ
[12]	γένηται, πάλιν ὑποπτήξειν αὐτῷ τοὺς	Ἀχαιούς,	ἔπεμψεν εἰς Ἄργος κρύφα τοὺς
[21]	ἄχρι οὗ συμφρονήσαντες ἐδέξαντο τοὺς	Ἀχαιούς.	(καὶ Δεινοκράτης μὲν αὐτὸς αὑτὸν
[17]	Ῥωμαίους ἀεὶ θεραπεύοντος, καὶ τοὺς	Ἀχαιοὺς	μὴ οἰομένου (δεῖν ἐναντιοῦσθαι μηδ'
[21]	τελευτῆς λόγος ἧκεν εἰς τοὺς	Ἀχαιούς,	τὰς μὲν πόλεις αὐτῶν κοινὴ
[15]	προσηγάγετο καὶ μετεκόσμησεν εἰς τοὺς	Ἀχαιοὺς	τὴν πόλιν. οὗ γενομένου θαυμαστῶς
[17]	καὶ περιεβάλλοντο τῇ δυνάμει τοὺς	Ἀχαιούς,	ὑποκατακλινομένων αὐτοῖς τῶν δημαγωγῶν, ἡ
[7]	ἐπανῆλθεν οὕτω λαμπρὸς εἰς τοὺς	Ἀχαιούς,	ὥστ' εὐθὺς ἵππαρχος ἀποδειχθῆναι. παραλαβὼν
[17]	βουλόμενος δι' αὑτοῦ καὶ τῶν	Ἀχαιῶν,	ἀλλὰ μὴ Τίτου μηδὲ Ῥωμαίων
[20]	καὶ φθάσαι τὰ παρὰ τῶν	Ἀχαιῶν	βουλόμενος, ἐπεὶ νὺξ ἐπῆλθε καὶ
[16]	νεωτερίζειν ἀκούσας ὁ στρατηγὸς τῶν	Ἀχαιῶν	Διοφάνης ἐβούλετο κολάζειν, οἱ δ'
[2]	πρὸς αὐτοὺς τὸν στρατηγὸν τῶν	Ἀχαιῶν,	ἐθορυβεῖτο παρασκευάζουσα δεῖπνον οὐ παρόντος
[19]	περιέστησαν. (Οἱ δ' ἱππεῖς τῶν	Ἀχαιῶν	ἐκ τῆς φυγῆς ἀναλαβόντες αὑτούς,
[10]	καὶ παρήλλαξε τὴν φάλαγγα τῶν	Ἀχαιῶν	ἐν τάξει (μενόντων· ὁ δὲ
[14]	λόφοις πολλοὺς ἔχοντας ἐγχειρίδια τῶν	Ἀχαιῶν.	(ἐνταῦθα πλείστους ἀποθανεῖν συνέβη τῶν
[6]	ἐπὶ τὸν Κλεομένην μετὰ τῶν	Ἀχαιῶν	ἐστράτευσε, καὶ τὰς περὶ Σελλασίαν
[12]	ξενοπαθοῦσιν, οὕτως ἡ δύναμις τῶν	Ἀχαιῶν	ἑτέρου στρατηγοῦντος ἠθύμει καὶ πρὸς
[13]	τινες οἱ λέγοντες, ἑτέρους τῶν	Ἀχαιῶν	ᾑρημένων ἄρχοντας, ἰδιώτην ὄντα τὸν
[8]	τῇ δυνάμει τὸ φρόνημα τῶν	Ἀχαιῶν	ηὔξησε, νικᾶν ἐθισθέντων μετ' αὐτοῦ
[10]	ἐν Δελφοῖς ἕστηκεν ὑπὸ τῶν	Ἀχαιῶν,	θαυμασάντων μάλιστα καὶ τὴν πρᾶξιν
[18]	τήν τε Μεσσήνην ἀπέστησε τῶν	Ἀχαιῶν,	καὶ κώμην τὴν καλουμένην Κολωνίδα
[17]	ἤχθετο μὴ στρατηγῶν τότε τῶν	Ἀχαιῶν,	καὶ Ῥωμαίοις ἔλεγε φθονεῖν τῆς
[15]	ἠξίου θαυμάζεσθαι μᾶλλον ὑπὸ τῶν	Ἀχαιῶν,	καὶ ταῖς εὐεργεσίαις ὑπερβάλλειν οὐ
[16]	καὶ τόν τε στρατηγὸν τῶν	Ἀχαιῶν	καὶ τὸν ὕπατον τῶν Ῥωμαίων
[14]	τὸν δὲ Νάβιν ὑπὸ τῶν	Ἀχαιῶν	καὶ τῶν Ῥωμαίων πολεμούμενον. ἐφ'
[12]	ἐπεὶ δὲ τὸν στρατηγοῦντα τῶν	Ἀχαιῶν	Λύσιππον οὐκ ἔπειθε βοηθεῖν τοῖς
[21]	περὶ αὐτὸν οἱ πρῶτοι τῶν	(Ἀχαιῶν.	οἱ δὲ στρατιῶται καθ> ωπλισμένοι
[19]	διήγγελλον εἰς τὰς πόλεις τῶν	(Ἀχαιῶν.	οἱ δὲ συμφορὰν ποιούμενοι μεγάλην,
[17]	Ἀντίοχον, αἰτουμένου δὲ παρὰ τῶν	Ἀχαιῶν,	ὅπως ἐάσωσι τοὺς Λακεδαιμονίων φυγάδας
[21]	ἐκόμιζεν ὁ τοῦ στρατηγοῦ τῶν	Ἀχαιῶν	παῖς Πολύβιος καὶ περὶ αὐτὸν
[10]	Μαχανίδας τοῖς ξένοις τοὺς τῶν	Ἀχαιῶν	προτεταγμένους ἀκοντιστὰς καὶ Ταραντίνους τρεψάμενος,
[8]	ἱκανώτατος. ~Τὸ δὲ κοινὸν τῶν	Ἀχαιῶν	πρῶτος μὲν Ἄρατος εἰς ἀξίωμα
[18]	ἔτος ἑβδομηκοστόν, ὄγδοον δὲ τῶν	Ἀχαιῶν	στρατηγῶν, ἤλπιζεν οὐ μόνον ἐκείνην
[13]	συγκατεστασίασε τὴν πόλιν ἐπὶ τῶν	Ἀχαιῶν.	(ταῦτα μὲν οὖν ὕστερον. ἐν
[6]	ἐκβιάζεσθαι τοὺς Λακεδαιμονίους, καὶ τῶν	Ἀχαιῶν	ὥσπερ προσετέτακτο τὴν ἐφεδρείαν ἐν
[17]	μὴ οἰομένου (δεῖν ἐναντιοῦσθαι μηδ'	ἀχαριστεῖν	ἐκείνοις, ἐν τῷ συνεδρίῳ λέγεται
[1]	Ὅμηρος ὑπὸ τοῦ Φοίνικος τὸν	Ἀχιλλέα	τραφῆναι, γενναίαν τινὰ καὶ βασιλικὴν
[9]	θυμόν, ὥσπερ Ὅμηρος ἐποίησε τὸν	Ἀχιλλέα	τῶν καινῶν ὅπλων παρατεθέντων ἐγγὺς
[3]	σωμάτων εἰς τοὺς ἀναγκαίους ἀγῶνας	ἄχρηστα	ποιοῦσαν. ~Ἀπαλλαγεὶς δὲ διδασκάλων καὶ
[6]	δ' αὐτοῖς ἐφεδρεύουσιν ἡσυχίαν ἔχειν,	ἄχρι	ἂν ἀπὸ θατέρου κέρως ὑπὸ
[21]	καὶ κακῶς ἐποίουν τὴν χώραν,	ἄχρι	οὗ συμφρονήσαντες ἐδέξαντο τοὺς Ἀχαιούς.
[6]	ὡς δ' ὤκνουν οἱ παρόντες	ἅψασθαι,	καὶ τῆς μάχης ἀκμὴν ὀξεῖαν