HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Plutarque, Vie de Philopoemen

Liste des contextes (ordre alphabétique)

η = 60 formes différentes pour 131 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitres

[4]   καὶ συνεφαψάμενος ἔργου τοῖς ἀμπελουργοῦσιν ἢ βοηλατοῦσιν, αὖθις εἰς πόλιν ἀπῄει,

[4]   κατεσκεύαζε κοῦφον ἅμα καὶ ῥωμαλέον, ἢ γεωργῶν. ἦν γὰρ ἀγρὸς αὐτῷ

[2]   γὰρ ἄλλ' ἔφη δωρίζων ἐκεῖνος ἢ κακᾶς ὄψεως δίκαν (δίδωμι; τοῦ

[4]   ἀπερχομένων βαδίζειν. σχολῆς δ' οὔσης ἢ κυνηγῶν διεπόνει τὸ σῶμα καὶ

[4]   καθ' ἡμέραν μετὰ τὸ ἄριστον ἢ μετὰ τὸ δεῖπνον, καὶ καταβαλὼν

[3]   καὶ φιλονικίαν, μᾶλλον ἐδόκει στρατιωτικῆς ἢ πολιτικῆς ἀρετῆς οἰκεῖος εἶναι. (καὶ

[4]   ὅσα περὶ ῥείθροις ἢ τάφροις ἢ στενωποῖς πάθη καὶ σχήματα διασπωμένης

[4]   ἀποκοπὰς καὶ ὅσα περὶ ῥείθροις ἢ τάφροις ἢ στενωποῖς πάθη καὶ

[18]   πόλιν ἡμέρᾳ μιᾷ σταδίους πλείονας ἢ τετρακοσίους κατηνυκώς> (κἀκεῖθεν εὐθὺς ἐβοήθει

[15]   τῶν ἐχθρῶν παραιρεῖσθαι τὴν παρρησίαν ἢ τῶν φίλων. οὕτως μὲν ἦν

[13]   πολεμουμένης ὑπὸ Νάβιδος ἀπῆν φυγομαχῶν ἢ φιλοτιμούμενος ἀκαίρως πρὸς ἑτέρους. καίτοι

[13]   μὲν οὖν καλὰ τοῦ Φιλοποίμενος· ἡ δ' εἰς Κρήτην αὖθις ἀποδημία,

[9]   αἰσθήσεως (συν( επικλώσης τὴν διάνοιαν· ἡ δ' εἰς τὰ τοιαῦτα ῥώννυσι

[17]   Ἀχαιούς, ὑποκατακλινομένων αὐτοῖς τῶν δημαγωγῶν, ἡ δ' ἰσχὺς ἐπὶ πάντα πολλὴ

[9]   (ἱππικῶν καὶ στρατιωτικῶν χλαμύδων διηνθισμένων. ἡ δ' ὄψις αὕτη τὸ θάρσος

[12]   φέρωσι, πτύρονται καὶ ξενοπαθοῦσιν, οὕτως ἡ δύναμις τῶν Ἀχαιῶν ἑτέρου στρατηγοῦντος

[1]   παλαιῶν ἡγεμόνων ἐπιτεκοῦσα τοῦτον ἀρεταῖς ἡ Ἑλλὰς ἠγάπησε διαφερόντως καὶ συνηύξησε

[9]   προβολὴν ἐχούσῃ μήτε συνασπισμόν, ὡς ἡ Μακεδόνων, ῥᾳδίως ἐξεθλίβοντο καὶ διεσπῶντο.

[9]   πρόθυμον ἐπὶ τοὺς (κιν( δύνους. ἡ μὲν γὰρ ἐν τοῖς ἄλλοις

[9]   ὑπακούοντας (καὶ φιλοτίμως. καὶ γὰρ ἡ τάξις θαυμαστῶς ἠγαπᾶτο, ἄθραυστόν τι

[9]   καὶ γὰρ ἡ τάξις θαυμαστῶς ἠγαπᾶτο, ἄθραυστόν τι λαμβάνειν πύκνωμα δοκοῦσα,

[1]   ἐπιτεκοῦσα τοῦτον ἀρεταῖς ἡ Ἑλλὰς ἠγάπησε διαφερόντως καὶ συνηύξησε τῇ δόξῃ

[10]   μέγα, πρὸς τοὺς ὁπλίτας εὐθὺς ἦγε τῶν Λακεδαιμονίων, ὁρῶν τὴν φάλαγγα

[10]   ὅμως προσεποιεῖτο παρορᾶν καὶ μηδὲν ἡγεῖσθαι δεινόν, κατιδὼν δὲ τοὺς πολεμίους,

[15]   εὐεργεσίαις ὑπερβάλλειν οὐ παρὰ μικρὸν ἡγεῖτο, δι' ἑνὸς κηρύγματος ἐλευθερώσας τὴν

[13]   χρῆσαι τὴν ἑαυτοῦ σχολὴν ἐφ' (ἡγεμονίᾳ δεηθεῖσι τοῖς Γορτυνίοις. ἦν γὰρ

[7]   στρατεύοιτο μετ' αὐτοῦ, καὶ διδόντος ἡγεμονίαν καὶ χρήματα, παρῃτήσατο, μάλιστα τὴν

[6]   τοίνυν τὸ μειράκιον" εἶπεν ἔργον ἡγεμόνος μεγάλου πεποίηκεν. ~Ἐκ τούτου δόξαν

[17]   ἐν ἀταξίᾳ πολλῇ καὶ χωρὶς ἡγεμόνων ἐν ταῖς πόλεσι πλαζομένους καὶ

[1]   ἐν γήρᾳ ταῖς τῶν παλαιῶν ἡγεμόνων ἐπιτεκοῦσα τοῦτον ἀρεταῖς ἡ Ἑλλὰς

[6]   ὑπὲρ σαρίσης διατεταμένη. τῶν δ' ἡγεμόνων τοῖς Ἰλλυριοῖς πειρωμένων ἐκβιάζεσθαι τοὺς

[18]   τὰς χεῖρας ὀπίσω καὶ δήσαντες ἦγον, ὕβρει χρώμενοι πολλῇ καὶ λοιδορίᾳ

[14]   καὶ φοβήσαντος τοὺς Ἀχαιούς, ἀνέλπιστον ἡγουμένους τὴν σωτηρίαν ἐκ τόπων χαλεπῶν

[10]   μήτε μάχεσθαι προσδεχομένοις· νικᾶν γὰρ ἡγοῦντο καὶ κρατεῖν παντάπασι, διώκοντα τὸν

[15]   τῆς πόλεως. ὁ δὲ Φιλοποίμην ἡδέως ἀκούσας, ἧκεν αὐτὸς εἰς Λακεδαίμονα,

[12]   τῷ κρείττονι κατὰ φύσιν ἑπομένους. ἤδη δ' αὐτοῦ πλησίον ὄντος, ἀκούσας

[5]   καταφρονεῖν τῶν ἀπολειπομένων ὡς ἀπράκτων. ~Ἤδη δ' αὐτοῦ τριάκοντ' ἔτη γεγονότος,

[18]   ὑπὸ φρονήματος δύσερι καὶ φιλόνικον. ~Ἤδη δὲ γεγονὼς ἔτος ἑβδομηκοστόν, ὄγδοον

[1]   ἀρχῆς πλάσιν καὶ (αὔξησιν λαμβάνοντος. ἤδη δὲ τοῦ Φιλοποίμενος ἀντίπαιδος ὄντος

[21]   μετὰ γυναικῶν καὶ παίδων, ὀλοφυρμὸς ἤδη διὰ παντὸς ἐχώρει τοῦ στρατεύματος

[8]   Φιλοποίμην εἰς τὸ πρωτεύειν προῆλθεν, ἤδη καθ' ἑαυτοὺς ἀξιόμαχοι τοῖς ἰσχύουσι

[17]   Ἀντίοχον ἐνεφύοντο τοῖς Ἑλληνικοῖς μᾶλλον ἤδη, καὶ περιεβάλλοντο τῇ δυνάμει τοὺς

[12]   ἐγγὺς εἶναι, τὰς κλίμακας ἀφέντες ἤδη προσερηρεισμένας τοῖς τείχεσιν ᾤχοντο φεύγοντες.

[18]   κατακόπου, βαρὺν ὄντα καὶ δυσκίνητον ἤδη σφαλεὶς ὁ ἵππος εἰς τὴν

[8]   ὀλίγων ὑφίστασθαι καὶ μικρῶν σωμάτων, ἤδη τὰ ἐπιρρέοντα τοῖς πρώτοις ἐνισχόμενα

[9]   ἐγίνετο χειροήθη καὶ κοῦφα, μεθ' ἡδονῆς διὰ λαμπρότητα καὶ κάλλος ἁπτομένων

[15]   ἀφέλειαν τῆς διαίτης καὶ τὸ ἦθος ἐγγύθεν οὐδαμῇ προσιτὸν οὐδ' εὐάλωτον

[13]   γενναῖον πόλεμον, ἀλλὰ τὸ Κρητικὸν ἦθος ἐνδὺς καὶ τοῖς ἐκείνων σοφίσμασι

[1]   γενναίαν τινὰ καὶ βασιλικὴν τοῦ ἤθους εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς πλάσιν καὶ

[3]   τοῦ Φιλοποίμενος λέγεται. ~Τοῦ δ' ἤθους τὸ φιλότιμον οὐκ ἦν παντάπασι

[19]   τῇ μὲν ἀγγελίᾳ θαυμαστῶς ἐπαρθέντες, ἠθροίζοντο περὶ τὰς πύλας· ὡς δ'

[12]   δύναμις τῶν Ἀχαιῶν ἑτέρου στρατηγοῦντος ἠθύμει καὶ πρὸς ἐκεῖνον ἐπάπταινε, καὶ

[15]   ὁ δὲ Φιλοποίμην ἡδέως ἀκούσας, ἧκεν αὐτὸς εἰς Λακεδαίμονα, καὶ συνεβούλευσεν

[1]   χρησάμενος καὶ τὴν ἑαυτοῦ φυγών, ἧκεν εἰς Μεγάλην πόλιν οὐχ ἥκιστα

[21]   ὁ περὶ τῆς τελευτῆς λόγος ἧκεν εἰς τοὺς Ἀχαιούς, τὰς μὲν

[1]   ἧκεν εἰς Μεγάλην πόλιν οὐχ ἥκιστα διὰ Φιλοποίμενος πατέρα Κραῦγιν, ἄνδρα

[4]   οἰκεῖα κεκτῆσθαι τὸν ἀλλοτρίων ἀφεξόμενον. ἠκροᾶτο δὲ λόγων καὶ συγγράμμασι φιλοσόφων

[19]   τῶν ἔμπροσθεν ἔργων καὶ τροπαίων, ἠλέησαν οἱ πλεῖστοι καὶ συνήλγησαν, ὥστε

[7]   ἰσχυρᾶς μάχης πρὸς Αἰτωλοὺς καὶ Ἠλείους, ὁ τῶν Ἠλείων ἵππαρχος Δαμόφαντος

[7]   Αἰτωλοὺς καὶ Ἠλείους, ὁ τῶν Ἠλείων ἵππαρχος Δαμόφαντος (ὥρ( μησεν ἐπὶ

[12]   διαφύγοι· καὶ διέφυγε, Μεσσήνη δ' ἠλευθέρωτο. ~Ταῦτα μὲν οὖν καλὰ τοῦ

[15]   δ' αὐτὸς ὁ Τιμόλαος ὡς ἦλθεν εἰς Μεγάλην πόλιν, ἑστιαθεὶς παρὰ

[21]   πένθος εἶχεν, οἱ δ' ἐν ἡλικίᾳ μετὰ τῶν προβούλων συνελθόντες εἰς

[9]   πείσας δὲ καθοπλίσασθαι τοὺς ἐν ἡλικίᾳ, πρῶτον μὲν ἐπῆρε θαρρεῖν ὡς

[11]   τοῖς σώμασιν ἅπαντας καὶ ταῖς ἡλικίαις παραλλήλους, αἰδῶ δὲ πολλὴν πρὸς

[13]   βασιλέα θαυμάσειεν ἐν τούτῳ (τῆς ἡλικίας μὴ ἐπιδεικνύμενον, ἀλλὰ μελετῶντα; χαλεπῶς

[14]   ἀγωνίσασθαι πεπεισμένος, ἔγνω τὴν ἄσκησιν ἡλίκον μέρος ἐστὶ τῆς ἀρετῆς, καὶ

[14]   αἱ φυγαὶ συνετύγχανον, ὥσπερ ὄρνιθες ἡλίσκοντο περὶ τὴν πόλιν εἰς τὰς

[18]   ὄγδοον δὲ τῶν Ἀχαιῶν στρατηγῶν, ἤλπιζεν οὐ μόνον ἐκείνην τὴν ἀρχὴν

[18]   λόγον ἔχειν τοῦ ἀνδρός, ὅστις ἥλω ζῶν ὑπὸ τῶν (πολεμίων; μεθ'

[10]   κατιδὼν δὲ τοὺς πολεμίους, ὅσον ἡμάρτανον ἐν τῇ διώξει, τῆς φάλαγγος

[18]   ταῦτα συνέτεινεν εἰς Μεγάλην πόλιν ἡμέρᾳ μιᾷ σταδίους πλείονας ἢ τετρακοσίους

[14]   πολλοὺς διέφθειρεν. ὀλίγαις δ' ὕστερον ἡμέραις καθ' ὁδὸν ἐν δυσχωρίαις τισὶν

[13]   μὲν ἐξασκοῦντα τὸ στράτευμα καθ' ἡμέραν, εὖ δὲ γυμνάζοντα καὶ φιλοπόνως

[4]   πόλεως· εἰς τοῦτον ἐβάδιζε καθ' ἡμέραν μετὰ τὸ ἄριστον ἢ μετὰ

[9]   ἔπεισε καὶ παρώρμησε τὰς καθ' ἡμέραν περὶ σῶμα δαπάνας κολούσαντας, ἐν

[18]   ζῶν ὑπὸ τῶν (πολεμίων; μεθ' ἡμέρας δ' ὀλίγας Δεινοκράτης ὁ Μεσσήνιος,

[3]   βλαβήσοιτο. τῶν δὲ φαμένων, ὅπερ ἦν, ἀθλητικὸν στρατιωτικοῦ σῶμα καὶ βίον

[12]   λόγου προσπεσόντος αὐτοῖς, ὃς οὐκ ἦν ἀληθής, Φιλοποίμενα βοηθοῦντα τοῖς πολιορκουμένοις

[16]   καὶ κατεστήσαντο τὴν πάτριον, ὡς ἦν ἀνυστὸν ἐκ κακῶν καὶ φθορᾶς

[4]   ἅμα καὶ ῥωμαλέον, ἢ γεωργῶν. ἦν γὰρ ἀγρὸς αὐτῷ καλὸς ἀπὸ

[13]   ἐφ' (ἡγεμονίᾳ δεηθεῖσι τοῖς Γορτυνίοις. ἦν γὰρ ἀλλότριος σχολῆς, καθάπερ ἄλλο

[2]   σκέλη· γαστέρα δ' οὐκ ἔχεις. ἦν γὰρ ἐκ τῶν μέσων (στενώτερος.

[10]   ὁ (δὲ τοῦτο κωλῦσαι βουλόμενος. ἦν δ' ὄψις οὐχ ὡς στρατηγῶν

[2]   ἄνδρα γειναμένης οὐδ' αὑτῆς ἄξιον. ~Ἦν δὲ τὸ μὲν εἶδος οὐκ

[10]   διακριθῆναι τάχιστα πρὸς τοὺς πολεμίους. ~Ἦν δὲ τότε τοῖς Ἀχαιοῖς ὁ

[21]   ἦν μὲν γὰρ ἐστεφανωμένους ἰδεῖν, ἦν δὲ τοὺς αὐτοὺς καὶ δακρύοντας,

[21]   δὲ τοὺς αὐτοὺς καὶ δακρύοντας, ἦν δὲ τοὺς ἐχθροὺς δεσμίους ἀγομένους.

[12]   ὀφθέντος εὐθὺς ὀρθὴ καὶ δραστήριος ἦν διὰ τὸ θαρρεῖν, ἅτε δὴ

[17]   ἐχώρει, καὶ τὸ τέλος ἐγγὺς ἦν εἰς ὃ τὴν τύχην ἔδει

[1]   ~ΦΙΛΟΠΟΙΜΗΝ. ~Κλέανδρος ἦν ἐν Μαντινείᾳ γένους τε πρώτου

[7]   προθυμίαν παρέστησε, καὶ ὃ μέγιστον ἦν ἐν τοῖς τακτικοῖς, ἐλαφροὺς καὶ

[3]   ὕστερον ἀτιμίαις καὶ προπηλακισμοῖς, ὅσον ἦν ἐπ' αὐτῷ, πᾶσαν ἄθλησιν ἐξέβαλλεν,

[18]   γῆρας ὑπ' ἀσκήσεως πολλῆς ἐλαφρὸν ἦν καὶ παρ' οὐδὲν ἐμπόδιον εἰς

[21]   πομπὴν ἅμα ταῖς ταφαῖς μείξαντες. ἦν μὲν γὰρ ἐστεφανωμένους ἰδεῖν, ἦν

[6]   ἐπιχειρεῖν καὶ βιάζεσθαι (δια( νοούμενος, ἦν μὲν ἐν τοῖς ἱππεῦσι μετὰ

[17]   ἐν τῇ Ἑλλάδι συνέστη πόλεμος, ἦν μὲν ἰδιώτης ὁ Φιλοποίμην, ὁρῶν

[15]   τηλικαύτης καὶ δύναμιν (οὐ γὰρ ἦν μικρὸν Ἀχαΐ ας μέρος γενέσθαι

[19]   ἀναλαβόντες αὑτούς, ὡς οὐδαμοῦ φανερὸς ἦν ὁ Φιλοποίμην, ἀλλ' ἐδόκει τεθνάναι,

[7]   ἔφυγον οἱ πολέμιοι, καὶ λαμπρὸς ἦν ὁ Φιλοποίμην, ὡς οὔτε κατὰ

[9]   παρασκευαῖς διαπρεπεῖς ὁρᾶσθαι καὶ κεκοσμημένους. ἦν οὖν ἰδεῖν τὰ μὲν ἐργαστήρια

[3]   δ' ἤθους τὸ φιλότιμον οὐκ ἦν παντάπασι φιλονικίας καθαρὸν οὐδ' ὀργῆς

[9]   ἄριστα μετεκόσμησεν. ἀφελεῖν γὰρ οὐκ ἦν παντάπασιν ἐκ πολλοῦ νοσούντων τὸν

[14]   διασπειρόμενον (ὑλώδης δὲ καὶ περίβουνος ἦν πᾶσα καὶ δύσιππος ὑπὸ ῥείθρων

[15]   ἢ τῶν φίλων. οὕτως μὲν ἦν πρὸς χρήματα λαμπρός. ~Ἐπεὶ δὲ

[9]   καὶ σχήματος εἰς σπεῖραν οὐκ ἦν σύνηθες, φάλαγγι δὲ χρώμενοι μήτε

[12]   αὐτοῦ καὶ τοὔνομα δεδοικότας, ὡς ἦν φανερὸν ἐξ ὧν ἔπρασσον. Φίλιππος

[3]   (καὶ γὰρ ἐκ παίδων εὐθὺς ἦν φιλοστρατιώτης, καὶ τοῖς πρὸς τοῦτο

[19]   πρόσθεν εὐεργεσιῶν καὶ τῆς ἐλευθερίας, ἣν ἀπέδωκεν αὐτοῖς Νάβιν (ἐξελάσας τὸν

[17]   τὰ μὲν ἐνδιδόναι καὶ παρείκειν ἠναγκάζετο τοῖς καιροῖς, περὶ δὲ τῶν

[21]   συνελθόντες εἰς Μεγάλην πόλιν, οὐδ' ἡντινοῦν ἀναβολὴν ἐποιήσαντο τῆς τιμωρίας, ἀλλ'

[15]   ὡς Ῥωμαίων ὕπατος ἀνδρὸς Ἀρκάδος ἠξίου θαυμάζεσθαι μᾶλλον ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν,

[8]   Ἄρατος εἰς ἀξίωμα καὶ δύναμιν ἦρεν, ἐκ ταπεινοῦ καὶ διερριμμένου κατὰ

[13]   οἱ λέγοντες, ἑτέρους τῶν Ἀχαιῶν ᾑρημένων ἄρχοντας, ἰδιώτην ὄντα τὸν Φιλοποίμενα

[3]   τῶν φίλων καὶ τῶν ἐπιτρόπων, ἠρώτησεν αὐτούς, μή τι πρὸς τὴν

[20]   ὑπ' ἀσθενείας ἀνεκάθιζε, καὶ δεξάμενος ἠρώτησεν, εἴ τι περὶ τῶν ἱππέων

[13]   (ὡς ἀποδιδράσκων τὸν οἴκοι πόλεμον. ἦσαν δέ τινες οἱ λέγοντες, ἑτέρους

[18]   ἐβοήθει τοὺς ἱππεῖς ἀναλαβών, οἵπερ ἦσαν ἐνδοξότατοι μὲν τῶν πολιτῶν, νέοι

[13]   διδάξας ὡς οὐ συνετέλουν οὐδ' ἦσαν ἐξ ἀρχῆς ἐκείνων, καὶ λεγούσαις

[19]   (ἐξελάσας τὸν τύραννον. ὀλίγοι δ' ἦσαν οἳ τῷ Δεινοκράτει χαριζόμενοι στρεβλοῦν

[9]   τοῦτο πλῆκται καὶ μάχιμοι πόρρωθεν ἦσαν ὑπὸ κουφότητος, προσμείξαντες δὲ (τοῖς

[16]   προσένειμε τοῖς Μεγαλοπολίταις, ὅσοι δ' ἦσαν ὑπὸ τῶν τυράννων ἀποδεδειγμένοι πολῖται

[16]   τὸ κοινόν, ὥσπερ ἐξ ἀρχῆς ἦσαν. χρόνῳ δ' ὕστερον ἐγκαλέσας τι

[15]   θεάτροις, φιλότιμον ὄντα (τὸν Τίτον ἡσυχῇ παρελύπει. καὶ γὰρ ὡς Ῥωμαίων

[3]   καὶ κινήσεσί τε> τεταγμέναις καὶ ἡσυχίαις αὐξόντων τε καὶ διαφυλαττόντων τὴν

[6]   μαχίμοις. εἴρητο δ' αὐτοῖς ἐφεδρεύουσιν ἡσυχίαν ἔχειν, ἄχρι ἂν ἀπὸ θατέρου

[18]   βίου τὸ λοιπὸν αὐτῷ μεθ' ἡσυχίας καταβιῶναι τὰ πράγματα παρέξειν. (ὡς

[18]   ἐξαίφνης ἐπιφερομένων, καὶ τῶν πρότερον ἡττημένων ὡς τούτους κατεῖδον αὖθις ἀνὰ

[15]   διαφθείρειν, ἵνα τῷ λαβεῖν ἐπιστομισθέντες ἧττον ἐνοχλοῖεν αὐτοῖς. βέλτιον γὰρ εἶναι

[8]   δυνάμει τὸ φρόνημα τῶν Ἀχαιῶν ηὔξησε, νικᾶν ἐθισθέντων μετ' αὐτοῦ καὶ

[17]   ταῖς πόλεσι πλαζομένους καὶ τρυφῶντας, ἤχθετο μὴ στρατηγῶν τότε τῶν Ἀχαιῶν,

Chapitres
[4]	καὶ συνεφαψάμενος ἔργου τοῖς ἀμπελουργοῦσιν	ἢ	βοηλατοῦσιν, αὖθις εἰς πόλιν ἀπῄει,
[4]	κατεσκεύαζε κοῦφον ἅμα καὶ ῥωμαλέον,	ἢ	γεωργῶν. ἦν γὰρ ἀγρὸς αὐτῷ
[2]	γὰρ ἄλλ' ἔφη δωρίζων ἐκεῖνος	ἢ	κακᾶς ὄψεως δίκαν (δίδωμι; τοῦ
[4]	ἀπερχομένων βαδίζειν. σχολῆς δ' οὔσης	ἢ	κυνηγῶν διεπόνει τὸ σῶμα καὶ
[4]	καθ' ἡμέραν μετὰ τὸ ἄριστον	ἢ	μετὰ τὸ δεῖπνον, καὶ καταβαλὼν
[3]	καὶ φιλονικίαν, μᾶλλον ἐδόκει στρατιωτικῆς	ἢ	πολιτικῆς ἀρετῆς οἰκεῖος εἶναι. (καὶ
[4]	ὅσα περὶ ῥείθροις ἢ τάφροις	ἢ	στενωποῖς πάθη καὶ σχήματα διασπωμένης
[4]	ἀποκοπὰς καὶ ὅσα περὶ ῥείθροις	ἢ	τάφροις ἢ στενωποῖς πάθη καὶ
[18]	πόλιν ἡμέρᾳ μιᾷ σταδίους πλείονας	ἢ	τετρακοσίους κατηνυκώς> (κἀκεῖθεν εὐθὺς ἐβοήθει
[15]	τῶν ἐχθρῶν παραιρεῖσθαι τὴν παρρησίαν	ἢ	τῶν φίλων. οὕτως μὲν ἦν
[13]	πολεμουμένης ὑπὸ Νάβιδος ἀπῆν φυγομαχῶν	ἢ	φιλοτιμούμενος ἀκαίρως πρὸς ἑτέρους. καίτοι
[13]	μὲν οὖν καλὰ τοῦ Φιλοποίμενος·	ἡ	δ' εἰς Κρήτην αὖθις ἀποδημία,
[9]	αἰσθήσεως (συν( επικλώσης τὴν διάνοιαν·	ἡ	δ' εἰς τὰ τοιαῦτα ῥώννυσι
[17]	Ἀχαιούς, ὑποκατακλινομένων αὐτοῖς τῶν δημαγωγῶν,	ἡ	δ' ἰσχὺς ἐπὶ πάντα πολλὴ
[9]	(ἱππικῶν καὶ στρατιωτικῶν χλαμύδων διηνθισμένων.	ἡ	δ' ὄψις αὕτη τὸ θάρσος
[12]	φέρωσι, πτύρονται καὶ ξενοπαθοῦσιν, οὕτως	ἡ	δύναμις τῶν Ἀχαιῶν ἑτέρου στρατηγοῦντος
[1]	παλαιῶν ἡγεμόνων ἐπιτεκοῦσα τοῦτον ἀρεταῖς	ἡ	Ἑλλὰς ἠγάπησε διαφερόντως καὶ συνηύξησε
[9]	προβολὴν ἐχούσῃ μήτε συνασπισμόν, ὡς	ἡ	Μακεδόνων, ῥᾳδίως ἐξεθλίβοντο καὶ διεσπῶντο.
[9]	πρόθυμον ἐπὶ τοὺς (κιν( δύνους.	ἡ	μὲν γὰρ ἐν τοῖς ἄλλοις
[9]	ὑπακούοντας (καὶ φιλοτίμως. καὶ γὰρ	ἡ	τάξις θαυμαστῶς ἠγαπᾶτο, ἄθραυστόν τι
[9]	καὶ γὰρ ἡ τάξις θαυμαστῶς	ἠγαπᾶτο,	ἄθραυστόν τι λαμβάνειν πύκνωμα δοκοῦσα,
[1]	ἐπιτεκοῦσα τοῦτον ἀρεταῖς ἡ Ἑλλὰς	ἠγάπησε	διαφερόντως καὶ συνηύξησε τῇ δόξῃ
[10]	μέγα, πρὸς τοὺς ὁπλίτας εὐθὺς	ἦγε	τῶν Λακεδαιμονίων, ὁρῶν τὴν φάλαγγα
[10]	ὅμως προσεποιεῖτο παρορᾶν καὶ μηδὲν	ἡγεῖσθαι	δεινόν, κατιδὼν δὲ τοὺς πολεμίους,
[15]	εὐεργεσίαις ὑπερβάλλειν οὐ παρὰ μικρὸν	ἡγεῖτο,	δι' ἑνὸς κηρύγματος ἐλευθερώσας τὴν
[13]	χρῆσαι τὴν ἑαυτοῦ σχολὴν ἐφ'	(ἡγεμονίᾳ	δεηθεῖσι τοῖς Γορτυνίοις. ἦν γὰρ
[7]	στρατεύοιτο μετ' αὐτοῦ, καὶ διδόντος	ἡγεμονίαν	καὶ χρήματα, παρῃτήσατο, μάλιστα τὴν
[6]	τοίνυν τὸ μειράκιον" εἶπεν ἔργον	ἡγεμόνος	μεγάλου πεποίηκεν. ~Ἐκ τούτου δόξαν
[17]	ἐν ἀταξίᾳ πολλῇ καὶ χωρὶς	ἡγεμόνων	ἐν ταῖς πόλεσι πλαζομένους καὶ
[1]	ἐν γήρᾳ ταῖς τῶν παλαιῶν	ἡγεμόνων	ἐπιτεκοῦσα τοῦτον ἀρεταῖς ἡ Ἑλλὰς
[6]	ὑπὲρ σαρίσης διατεταμένη. τῶν δ'	ἡγεμόνων	τοῖς Ἰλλυριοῖς πειρωμένων ἐκβιάζεσθαι τοὺς
[18]	τὰς χεῖρας ὀπίσω καὶ δήσαντες	ἦγον,	ὕβρει χρώμενοι πολλῇ καὶ λοιδορίᾳ
[14]	καὶ φοβήσαντος τοὺς Ἀχαιούς, ἀνέλπιστον	ἡγουμένους	τὴν σωτηρίαν ἐκ τόπων χαλεπῶν
[10]	μήτε μάχεσθαι προσδεχομένοις· νικᾶν γὰρ	ἡγοῦντο	καὶ κρατεῖν παντάπασι, διώκοντα τὸν
[15]	τῆς πόλεως. ὁ δὲ Φιλοποίμην	ἡδέως	ἀκούσας, ἧκεν αὐτὸς εἰς Λακεδαίμονα,
[12]	τῷ κρείττονι κατὰ φύσιν ἑπομένους.	ἤδη	δ' αὐτοῦ πλησίον ὄντος, ἀκούσας
[5]	καταφρονεῖν τῶν ἀπολειπομένων ὡς ἀπράκτων.	~Ἤδη	δ' αὐτοῦ τριάκοντ' ἔτη γεγονότος,
[18]	ὑπὸ φρονήματος δύσερι καὶ φιλόνικον.	~Ἤδη	δὲ γεγονὼς ἔτος ἑβδομηκοστόν, ὄγδοον
[1]	ἀρχῆς πλάσιν καὶ (αὔξησιν λαμβάνοντος.	ἤδη	δὲ τοῦ Φιλοποίμενος ἀντίπαιδος ὄντος
[21]	μετὰ γυναικῶν καὶ παίδων, ὀλοφυρμὸς	ἤδη	διὰ παντὸς ἐχώρει τοῦ στρατεύματος
[8]	Φιλοποίμην εἰς τὸ πρωτεύειν προῆλθεν,	ἤδη	καθ' ἑαυτοὺς ἀξιόμαχοι τοῖς ἰσχύουσι
[17]	Ἀντίοχον ἐνεφύοντο τοῖς Ἑλληνικοῖς μᾶλλον	ἤδη,	καὶ περιεβάλλοντο τῇ δυνάμει τοὺς
[12]	ἐγγὺς εἶναι, τὰς κλίμακας ἀφέντες	ἤδη	προσερηρεισμένας τοῖς τείχεσιν ᾤχοντο φεύγοντες.
[18]	κατακόπου, βαρὺν ὄντα καὶ δυσκίνητον	ἤδη	σφαλεὶς ὁ ἵππος εἰς τὴν
[8]	ὀλίγων ὑφίστασθαι καὶ μικρῶν σωμάτων,	ἤδη	τὰ ἐπιρρέοντα τοῖς πρώτοις ἐνισχόμενα
[9]	ἐγίνετο χειροήθη καὶ κοῦφα, μεθ'	ἡδονῆς	διὰ λαμπρότητα καὶ κάλλος ἁπτομένων
[15]	ἀφέλειαν τῆς διαίτης καὶ τὸ	ἦθος	ἐγγύθεν οὐδαμῇ προσιτὸν οὐδ' εὐάλωτον
[13]	γενναῖον πόλεμον, ἀλλὰ τὸ Κρητικὸν	ἦθος	ἐνδὺς καὶ τοῖς ἐκείνων σοφίσμασι
[1]	γενναίαν τινὰ καὶ βασιλικὴν τοῦ	ἤθους	εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς πλάσιν καὶ
[3]	τοῦ Φιλοποίμενος λέγεται. ~Τοῦ δ'	ἤθους	τὸ φιλότιμον οὐκ ἦν παντάπασι
[19]	τῇ μὲν ἀγγελίᾳ θαυμαστῶς ἐπαρθέντες,	ἠθροίζοντο	περὶ τὰς πύλας· ὡς δ'
[12]	δύναμις τῶν Ἀχαιῶν ἑτέρου στρατηγοῦντος	ἠθύμει	καὶ πρὸς ἐκεῖνον ἐπάπταινε, καὶ
[15]	ὁ δὲ Φιλοποίμην ἡδέως ἀκούσας,	ἧκεν	αὐτὸς εἰς Λακεδαίμονα, καὶ συνεβούλευσεν
[1]	χρησάμενος καὶ τὴν ἑαυτοῦ φυγών,	ἧκεν	εἰς Μεγάλην πόλιν οὐχ ἥκιστα
[21]	ὁ περὶ τῆς τελευτῆς λόγος	ἧκεν	εἰς τοὺς Ἀχαιούς, τὰς μὲν
[1]	ἧκεν εἰς Μεγάλην πόλιν οὐχ	ἥκιστα	διὰ Φιλοποίμενος πατέρα Κραῦγιν, ἄνδρα
[4]	οἰκεῖα κεκτῆσθαι τὸν ἀλλοτρίων ἀφεξόμενον.	ἠκροᾶτο	δὲ λόγων καὶ συγγράμμασι φιλοσόφων
[19]	τῶν ἔμπροσθεν ἔργων καὶ τροπαίων,	ἠλέησαν	οἱ πλεῖστοι καὶ συνήλγησαν, ὥστε
[7]	ἰσχυρᾶς μάχης πρὸς Αἰτωλοὺς καὶ	Ἠλείους,	ὁ τῶν Ἠλείων ἵππαρχος Δαμόφαντος
[7]	Αἰτωλοὺς καὶ Ἠλείους, ὁ τῶν	Ἠλείων	ἵππαρχος Δαμόφαντος (ὥρ( μησεν ἐπὶ
[12]	διαφύγοι· καὶ διέφυγε, Μεσσήνη δ'	ἠλευθέρωτο.	~Ταῦτα μὲν οὖν καλὰ τοῦ
[15]	δ' αὐτὸς ὁ Τιμόλαος ὡς	ἦλθεν	εἰς Μεγάλην πόλιν, ἑστιαθεὶς παρὰ
[21]	πένθος εἶχεν, οἱ δ' ἐν	ἡλικίᾳ	μετὰ τῶν προβούλων συνελθόντες εἰς
[9]	πείσας δὲ καθοπλίσασθαι τοὺς ἐν	ἡλικίᾳ,	πρῶτον μὲν ἐπῆρε θαρρεῖν ὡς
[11]	τοῖς σώμασιν ἅπαντας καὶ ταῖς	ἡλικίαις	παραλλήλους, αἰδῶ δὲ πολλὴν πρὸς
[13]	βασιλέα θαυμάσειεν ἐν τούτῳ (τῆς	ἡλικίας	μὴ ἐπιδεικνύμενον, ἀλλὰ μελετῶντα; χαλεπῶς
[14]	ἀγωνίσασθαι πεπεισμένος, ἔγνω τὴν ἄσκησιν	ἡλίκον	μέρος ἐστὶ τῆς ἀρετῆς, καὶ
[14]	αἱ φυγαὶ συνετύγχανον, ὥσπερ ὄρνιθες	ἡλίσκοντο	περὶ τὴν πόλιν εἰς τὰς
[18]	ὄγδοον δὲ τῶν Ἀχαιῶν στρατηγῶν,	ἤλπιζεν	οὐ μόνον ἐκείνην τὴν ἀρχὴν
[18]	λόγον ἔχειν τοῦ ἀνδρός, ὅστις	ἥλω	ζῶν ὑπὸ τῶν (πολεμίων; μεθ'
[10]	κατιδὼν δὲ τοὺς πολεμίους, ὅσον	ἡμάρτανον	ἐν τῇ διώξει, τῆς φάλαγγος
[18]	ταῦτα συνέτεινεν εἰς Μεγάλην πόλιν	ἡμέρᾳ	μιᾷ σταδίους πλείονας ἢ τετρακοσίους
[14]	πολλοὺς διέφθειρεν. ὀλίγαις δ' ὕστερον	ἡμέραις	καθ' ὁδὸν ἐν δυσχωρίαις τισὶν
[13]	μὲν ἐξασκοῦντα τὸ στράτευμα καθ'	ἡμέραν,	εὖ δὲ γυμνάζοντα καὶ φιλοπόνως
[4]	πόλεως· εἰς τοῦτον ἐβάδιζε καθ'	ἡμέραν	μετὰ τὸ ἄριστον ἢ μετὰ
[9]	ἔπεισε καὶ παρώρμησε τὰς καθ'	ἡμέραν	περὶ σῶμα δαπάνας κολούσαντας, ἐν
[18]	ζῶν ὑπὸ τῶν (πολεμίων; μεθ'	ἡμέρας	δ' ὀλίγας Δεινοκράτης ὁ Μεσσήνιος,
[3]	βλαβήσοιτο. τῶν δὲ φαμένων, ὅπερ	ἦν,	ἀθλητικὸν στρατιωτικοῦ σῶμα καὶ βίον
[12]	λόγου προσπεσόντος αὐτοῖς, ὃς οὐκ	ἦν	ἀληθής, Φιλοποίμενα βοηθοῦντα τοῖς πολιορκουμένοις
[16]	καὶ κατεστήσαντο τὴν πάτριον, ὡς	ἦν	ἀνυστὸν ἐκ κακῶν καὶ φθορᾶς
[4]	ἅμα καὶ ῥωμαλέον, ἢ γεωργῶν.	ἦν	γὰρ ἀγρὸς αὐτῷ καλὸς ἀπὸ
[13]	ἐφ' (ἡγεμονίᾳ δεηθεῖσι τοῖς Γορτυνίοις.	ἦν	γὰρ ἀλλότριος σχολῆς, καθάπερ ἄλλο
[2]	σκέλη· γαστέρα δ' οὐκ ἔχεις.	ἦν	γὰρ ἐκ τῶν μέσων (στενώτερος.
[10]	ὁ (δὲ τοῦτο κωλῦσαι βουλόμενος.	ἦν	δ' ὄψις οὐχ ὡς στρατηγῶν
[2]	ἄνδρα γειναμένης οὐδ' αὑτῆς ἄξιον.	~Ἦν	δὲ τὸ μὲν εἶδος οὐκ
[10]	διακριθῆναι τάχιστα πρὸς τοὺς πολεμίους.	~Ἦν	δὲ τότε τοῖς Ἀχαιοῖς ὁ
[21]	ἦν μὲν γὰρ ἐστεφανωμένους ἰδεῖν,	ἦν	δὲ τοὺς αὐτοὺς καὶ δακρύοντας,
[21]	δὲ τοὺς αὐτοὺς καὶ δακρύοντας,	ἦν	δὲ τοὺς ἐχθροὺς δεσμίους ἀγομένους.
[12]	ὀφθέντος εὐθὺς ὀρθὴ καὶ δραστήριος	ἦν	διὰ τὸ θαρρεῖν, ἅτε δὴ
[17]	ἐχώρει, καὶ τὸ τέλος ἐγγὺς	ἦν	εἰς ὃ τὴν τύχην ἔδει
[1]	~ΦΙΛΟΠΟΙΜΗΝ. ~Κλέανδρος	ἦν	ἐν Μαντινείᾳ γένους τε πρώτου
[7]	προθυμίαν παρέστησε, καὶ ὃ μέγιστον	ἦν	ἐν τοῖς τακτικοῖς, ἐλαφροὺς καὶ
[3]	ὕστερον ἀτιμίαις καὶ προπηλακισμοῖς, ὅσον	ἦν	ἐπ' αὐτῷ, πᾶσαν ἄθλησιν ἐξέβαλλεν,
[18]	γῆρας ὑπ' ἀσκήσεως πολλῆς ἐλαφρὸν	ἦν	καὶ παρ' οὐδὲν ἐμπόδιον εἰς
[21]	πομπὴν ἅμα ταῖς ταφαῖς μείξαντες.	ἦν	μὲν γὰρ ἐστεφανωμένους ἰδεῖν, ἦν
[6]	ἐπιχειρεῖν καὶ βιάζεσθαι (δια( νοούμενος,	ἦν	μὲν ἐν τοῖς ἱππεῦσι μετὰ
[17]	ἐν τῇ Ἑλλάδι συνέστη πόλεμος,	ἦν	μὲν ἰδιώτης ὁ Φιλοποίμην, ὁρῶν
[15]	τηλικαύτης καὶ δύναμιν (οὐ γὰρ	ἦν	μικρὸν Ἀχαΐ ας μέρος γενέσθαι
[19]	ἀναλαβόντες αὑτούς, ὡς οὐδαμοῦ φανερὸς	ἦν	ὁ Φιλοποίμην, ἀλλ' ἐδόκει τεθνάναι,
[7]	ἔφυγον οἱ πολέμιοι, καὶ λαμπρὸς	ἦν	ὁ Φιλοποίμην, ὡς οὔτε κατὰ
[9]	παρασκευαῖς διαπρεπεῖς ὁρᾶσθαι καὶ κεκοσμημένους.	ἦν	οὖν ἰδεῖν τὰ μὲν ἐργαστήρια
[3]	δ' ἤθους τὸ φιλότιμον οὐκ	ἦν	παντάπασι φιλονικίας καθαρὸν οὐδ' ὀργῆς
[9]	ἄριστα μετεκόσμησεν. ἀφελεῖν γὰρ οὐκ	ἦν	παντάπασιν ἐκ πολλοῦ νοσούντων τὸν
[14]	διασπειρόμενον (ὑλώδης δὲ καὶ περίβουνος	ἦν	πᾶσα καὶ δύσιππος ὑπὸ ῥείθρων
[15]	ἢ τῶν φίλων. οὕτως μὲν	ἦν	πρὸς χρήματα λαμπρός. ~Ἐπεὶ δὲ
[9]	καὶ σχήματος εἰς σπεῖραν οὐκ	ἦν	σύνηθες, φάλαγγι δὲ χρώμενοι μήτε
[12]	αὐτοῦ καὶ τοὔνομα δεδοικότας, ὡς	ἦν	φανερὸν ἐξ ὧν ἔπρασσον. Φίλιππος
[3]	(καὶ γὰρ ἐκ παίδων εὐθὺς	ἦν	φιλοστρατιώτης, καὶ τοῖς πρὸς τοῦτο
[19]	πρόσθεν εὐεργεσιῶν καὶ τῆς ἐλευθερίας,	ἣν	ἀπέδωκεν αὐτοῖς Νάβιν (ἐξελάσας τὸν
[17]	τὰ μὲν ἐνδιδόναι καὶ παρείκειν	ἠναγκάζετο	τοῖς καιροῖς, περὶ δὲ τῶν
[21]	συνελθόντες εἰς Μεγάλην πόλιν, οὐδ'	ἡντινοῦν	ἀναβολὴν ἐποιήσαντο τῆς τιμωρίας, ἀλλ'
[15]	ὡς Ῥωμαίων ὕπατος ἀνδρὸς Ἀρκάδος	ἠξίου	θαυμάζεσθαι μᾶλλον ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν,
[8]	Ἄρατος εἰς ἀξίωμα καὶ δύναμιν	ἦρεν,	ἐκ ταπεινοῦ καὶ διερριμμένου κατὰ
[13]	οἱ λέγοντες, ἑτέρους τῶν Ἀχαιῶν	ᾑρημένων	ἄρχοντας, ἰδιώτην ὄντα τὸν Φιλοποίμενα
[3]	τῶν φίλων καὶ τῶν ἐπιτρόπων,	ἠρώτησεν	αὐτούς, μή τι πρὸς τὴν
[20]	ὑπ' ἀσθενείας ἀνεκάθιζε, καὶ δεξάμενος	ἠρώτησεν,	εἴ τι περὶ τῶν ἱππέων
[13]	(ὡς ἀποδιδράσκων τὸν οἴκοι πόλεμον.	ἦσαν	δέ τινες οἱ λέγοντες, ἑτέρους
[18]	ἐβοήθει τοὺς ἱππεῖς ἀναλαβών, οἵπερ	ἦσαν	ἐνδοξότατοι μὲν τῶν πολιτῶν, νέοι
[13]	διδάξας ὡς οὐ συνετέλουν οὐδ'	ἦσαν	ἐξ ἀρχῆς ἐκείνων, καὶ λεγούσαις
[19]	(ἐξελάσας τὸν τύραννον. ὀλίγοι δ'	ἦσαν	οἳ τῷ Δεινοκράτει χαριζόμενοι στρεβλοῦν
[9]	τοῦτο πλῆκται καὶ μάχιμοι πόρρωθεν	ἦσαν	ὑπὸ κουφότητος, προσμείξαντες δὲ (τοῖς
[16]	προσένειμε τοῖς Μεγαλοπολίταις, ὅσοι δ'	ἦσαν	ὑπὸ τῶν τυράννων ἀποδεδειγμένοι πολῖται
[16]	τὸ κοινόν, ὥσπερ ἐξ ἀρχῆς	ἦσαν.	χρόνῳ δ' ὕστερον ἐγκαλέσας τι
[15]	θεάτροις, φιλότιμον ὄντα (τὸν Τίτον	ἡσυχῇ	παρελύπει. καὶ γὰρ ὡς Ῥωμαίων
[3]	καὶ κινήσεσί τε> τεταγμέναις καὶ	ἡσυχίαις	αὐξόντων τε καὶ διαφυλαττόντων τὴν
[6]	μαχίμοις. εἴρητο δ' αὐτοῖς ἐφεδρεύουσιν	ἡσυχίαν	ἔχειν, ἄχρι ἂν ἀπὸ θατέρου
[18]	βίου τὸ λοιπὸν αὐτῷ μεθ'	ἡσυχίας	καταβιῶναι τὰ πράγματα παρέξειν. (ὡς
[18]	ἐξαίφνης ἐπιφερομένων, καὶ τῶν πρότερον	ἡττημένων	ὡς τούτους κατεῖδον αὖθις ἀνὰ
[15]	διαφθείρειν, ἵνα τῷ λαβεῖν ἐπιστομισθέντες	ἧττον	ἐνοχλοῖεν αὐτοῖς. βέλτιον γὰρ εἶναι
[8]	δυνάμει τὸ φρόνημα τῶν Ἀχαιῶν	ηὔξησε,	νικᾶν ἐθισθέντων μετ' αὐτοῦ καὶ
[17]	ταῖς πόλεσι πλαζομένους καὶ τρυφῶντας,	ἤχθετο	μὴ στρατηγῶν τότε τῶν Ἀχαιῶν,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 30/08/2007