Chapitre
[6]	μὲν οὖν‘ ἔφην, καὶ θαυμάσαιμ´	ἄν,	εἰ μὴ διαφύγοι ὁ λόγος
[6]	τῷ ψυχρὸν εἶναι τὸ ἐπιβαλλόμενον,	ἂν	δ´ ἐπιβληθῇ, παραχρῆμα γίνεσθαι θερμὸν
[6]	διὰ πλῆθος οὐ δύναται μεταβάλλειν,	ἂν	δέ τις ἀφαιρῇ κατ´ ὀλίγον,
[6]	θεραπεύουσι καὶ καθαίρουσιν. ἐπεὶ πάντ´	ἂν	εἴποις ταῦτα περιεργίαν, ἀρξάμενος ἀπὸ
[6]	δίδωσιν ἀνάμιξιν οὐδὲ κατάκρασιν, ἄχρι	ἂν	ἐκστῇ καὶ ἀποχωρήσῃ· τότε δ´
[6]	ἀρκοῦντος ἔνδειαν· οἷς γὰρ ὅλως	ἂν	ἐλλίπῃ θάτερον, οὔτε πεινῶσιν οὔτε
[6]	μὲν γὰρ οἱ νύκτωρ διψῶντες,	ἂν	ἐπικαταδάρθωσι, παύονται τοῦ διψῆν μὴ
[6]	δ´ ἀνέῳγε τοῦ περιέχοντος ὅθεν	ἂν	μάλιστα πνεῦμα λαμβάνοι καθαρὸν καὶ
[6]	τὸ μέγιστον· οἱ γὰρ ἐμφαγόντες,	ἂν	μὴ πίωσιν, οὐ μόνον οὐ
[6]	ἂν ὕδωρ μόνον λαμβάνωσιν, ἄχρι	ἂν	οὗ πᾶν ἐξικμασθῇ τὸ τρέφειν
[6]	πλαδαρὰν καὶ τρομώδη καὶ σαθρὰν	ἂν	ποιήσειε· τό τε μὴ ταὐτὰ
[6]	ζῶσιν ἔνιοι τῶν ἀποκαρτερούντων χρόνον,	ἂν	ὕδωρ μόνον λαμβάνωσιν, ἄχρι ἂν
[6]	κομίζουσιν, οὕτως ἡμᾶς ἐφ´ ἑτέροις	ἂν	ψέγοιτε μᾶλλον οἱ σοφοὶ ὑμεῖς·
[6]	δεῖ τῇ αἰσθήσει τεκμαίρεσθαι, μᾶλλον	ἂν	ψυχρὰ γένοιτο· καὶ γὰρ ὁ
[6]	κενότητας αὐτῶν ἀνίησι τὸ σφοδρὸν	ἄγαν	τῆς πείνης. Ἐμοὶ δὲ τὸ
[6]	τὸ μὲν οὖν λιμὸν ἐδόκει	μέγαν	ἢ δημόσιον ἀποσημαίνειν, καὶ μάλιστα
[6]	ἀπὸ τῶν κυριωτάτων ὑποκορίζεσθαι, καὶ	τρυγᾶν	λέγομεν τοὺς δρεπομένους τὴν ἀμπελίνην
[6]	ῥυῇ, κόπους ἀπεργάζεται καὶ βαρύτητας,	ἐὰν	δ´ ἐπὶ τὰς τῆς κινήσεως
[6]	παραυτίκα, τοῖς δὲ διψῶσι τοὐναντίον,	ἐὰν	ἐμφάγωσιν, ἐπιτείνειν συμβαίνει τὸ δίψος.
[6]	αἰτίαν τὸ φρεατιαῖον ὕδωρ ἀρυσθέν,	ἐὰν	ἐν αὐτῷ τῷ τοῦ φρέατος
[6]	πολὺ σύντηγμα ποιεῖ· τοῦτο δ´,	ἐὰν	μὲν ἐπὶ τὰ σκέλη ῥυῇ,
[6]	καὶ ἀναλίσκεσθαι {καὶ} τὴν δύναμιν.	ἐὰν	μὲν οὖν ἡσυχάζῃ τις, οὐ
[6]	δ´ ἐκείνων τὴν πεῖναν. ὅθεν,	ἐὰν	μὲν φάγωσιν οἱ διψῶντες, οἱ
[6]	οἰκείου διαμενόντων· οἱ δὲ πεινῶντες	ἐὰν	πίνωσιν, ἐνδυόμενα τὰ ὑγρὰ τοῖς
[6]	Γ Διὰ τί πεινῶντες μέν,	ἐὰν	πίωσι, παύονται, διψῶντες δ´, ἐὰν
[6]	ἐὰν πίωσι, παύονται, διψῶντες δ´,	ἐὰν	φάγωσιν, ἐπιτείνονται Ῥηθέντων δὲ τούτων
[6]	ἤδη δὲ πολλοὶ τῶν ἀποσίτων,	ἐλαίαν	ἁλμάδα λαμβάνοντες ἢ κάππαριν, γευσάμενοι
[6]	ἡμᾶς Ἀριστίωνος, τήν τ´ ἄλλην	χορηγίαν	ὡς πολυτελῆ καὶ περίεργον ἐμέμφετο
[6]	ἐπεὶ πάντ´ ἂν εἴποις ταῦτα	περιεργίαν,	ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ οἴκου· τί
[6]	πραεῖαν ἕξιν καὶ ὑγιαίνουσαν καθίστησι.	περιεργίαν	δ´ οἶμαι πάμπολυ διαφέρειν καθαριότητος·
[6]	καὶ ἀποπνεῖ διερωμένου πολλάκις. ἔπειτα	περιεργίαν	καὶ καλλωπισμὸν ἐμφαίνει καὶ τρυφὴν
[6]	καὶ βραχυόνειροι φαντασίαι, τοῦ σώματος	εὐδίαν	καὶ γαλήνην ἔχοντος, ἕπονται, μεθ´
[6]	πληκτικὸν ἀφαιροῦσα καὶ μανικόν, εἰς	πραεῖαν	ἕξιν καὶ ὑγιαίνουσαν καθίστησι. περιεργίαν
[6]	καὶ παρεστῶτος ἀνυπόπτως ἐπὶ πᾶσαν	ἐνέργειαν.	ἀλλ´ ἕτερον οὐκ ἔλαττον ὑπῆρχε
[6]	οὐδὲν ἔνεστιν ὥστε διασπᾶν τὴν	ἀνταύγειαν,	ἀλλ´ ἀπὸ παντὸς μέρους δι´
[6]	ἕνα κατασπωμένων τόπον, οὐ θαυμαστὸν	ἔνδειαν	εἶναι περὶ τὰ λοιπὰ καὶ
[6]	γὰρ τοιαῦτα βρώματα τὴν μὲν	ἔνδειαν	ἐλαττοῖ προστιθεμένης τροφῆς, ποιοῦσιν, οὕτως
[6]	καὶ τροφῆς ἥκιστα προσδεῖται δι´	ἔνδειαν	θερμότητος· αὐτόν θ´ ἕκαστον αὑτοῦ
[6]	τὰ ὑγρά, καὶ διψῆν δι´	ἔνδειαν	καὶ ξηρότητα τοῦ λοιποῦ σώματος.
[6]	ἀποφορὰ καὶ ἡ τῶν μήλων	ἔνδειαν	μὲν οὐ ποιεῖ, καρδιωγμὸν δέ
[6]	ἀλλὰ τοῦ μετρίου καὶ ἀρκοῦντος	ἔνδειαν·	οἷς γὰρ ὅλως ἂν ἐλλίπῃ
[6]	τὰ προϋπόντα, καὶ ποιεῖν μὲν	ἔνδειαν,	οὐ μεταρρυθμιζομένων δὲ τῶν πόρων
[6]	δὲ κενότητα καὶ χώραν ποιοῦσιν,	ἔνδειαν	οὖσαν τοῦ κατὰ φύσιν καὶ
[6]	τὸ ζητεῖν καὶ ἀνιχνεύειν τὴν	ἀλήθειαν,	ἐμνήσθην τῶν Ἀριστοτελικῶν, ἐν οἷς
[6]	Βούλιμον ἔσω δὲ Πλοῦτον καὶ	Ὑγίειαν.	ἄρχοντος οὖν ἐμοῦ πλείονες ἐκοινώνουν
[6]	πλοῦτον ὡς δὲ νόσῳ τὴν	ὑγίειαν·	ὡς δὲ ναυτιᾶν ὠνομάσθη μὲν
[6]	τῶν Ἑλλήνων μεμφόμενος ἐπῄνει τὴν	ἀνθρακείαν	ὅτι τὸν καπνὸν ἔξω καταλιπόντες
[6]	ἔνδεια τῆς ξηρᾶς τροφῆς ἀναπλήρωσιν	οἰκείαν	ἐδόκει καὶ κατὰ φύσιν ἐπιζητεῖν.
[6]	φιλοτίμοις καὶ φιλολόγοις ἀρχὴν ἐνδίδωσιν	οἰκείαν	καὶ τόλμαν ἐπὶ τὸ ζητεῖν
[6]	ῥᾳστώνην παρέσχεν καὶ τὴν σάρκα	λείαν	καὶ ἁπαλὴν ἀντὶ τραχείας καὶ
[6]	φύσιν τὴν σάρκα ποιοῦντας καὶ	θήλειαν,	οὐχ ὑγιαινόντων ἐστὶν ἀνθρώπων ἀλλὰ
[6]	ψυχρότητα τοῦ πνεύματος περὶ τὴν	ἐπιφάνειαν	σβεννύμενον ἱδρῶτα δροσώδη διατμίζει καὶ
[6]	γὰρ ἀναλίσκεται καὶ τὴν ἐκτὸς	ἐπιφάνειαν	τοῦ ἀγγείου νοτίδος ἀναπίμπλησι λεπτῆς
[6]	τοῦ ψυχροῦ· κρατεῖται γὰρ δι´	ἀσθένειαν.	αἱ δ´ ἀκόναι καὶ οἱ
[6]	ἀναπνοῆς ἀρχάς, ἀψυχίαν {ἢ} καὶ	ἀσθένειαν.	Ὅπερ οὖν εἰκός, τοῦ λόγου
[6]	καὶ τοὐναντίον οἱ γέροντες ῥᾷστα	νηστείαν	φέρουσιν, ἀμβλὺ γὰρ ἐν αὐτοῖς
[6]	τὸ πνεῦμα διὰ λεπτότητα καὶ	συνέχειαν.	τοῦτο δ´ αἴτιον καὶ τοῦ
[6]	εἶναι λιμόν, ὥσπερ δοκεῖ, τὴν	βουλιμίαν,	ἀλλὰ πάθος ἐν τῷ στομάχῳ
[6]	εἶναι, οὕτως ἄρα καὶ τὸ	βουλιμιᾶν	ἐκεῖθεν ἀρξάμενον ἐνταῦθα διέτεινεν. ταῦτα
[6]	πρῶτον μὲν ἠπορήθη τὸ μάλιστα	βουλιμιᾶν	τοὺς διὰ χιόνος πολλῆς βαδίζοντας,
[6]	ἀληθές ἐστι. τὰ μὲν γὰρ	εὐστομίαν	ἔχοντα καὶ δριμύτητα τάχα μὲν
[6]	κατακαυθέντος ἡ τέφρα ῥυπτικωτάτην παρέχει	κονίαν.	ταὐτὰ δὲ πάντα θερμότητος· καὶ
[6]	καὶ Βροῦτος ἐκ Δυρραχίου πρὸς	Ἀπολλωνίαν	ἰὼν ἐκινδύνευσεν ὑπὸ τοῦ πάθους·
[6]	ἀψύχου, τοῦτο μὴ φάναι πρὸς	σωτηρίαν	καὶ διαμονὴν ὑπάρχειν ἡμῖν, ὥσπερ
[6]	μετρίως λέγεσθαι καὶ πρὸς ἄλλην	ἀπορίαν	τὰς τῶν πόρων κενώσεις καὶ
[6]	{τὸν} μέτριον δυνάμενοι διὰ τὴν	ἀκρασίαν·	ἀλλὰ σόφισμα τοῦτ´ ἐστὶν αὐτοῖς
[6]	καὶ ψέγεις τὴν κάθαρσιν ὥσπερ	χολημεσίαν	δι´ ἧς τὸ βαρὺ καὶ
[6]	οἱ τοῖς ἀκρατῶς ἔχουσι πρὸς	ψυχροποσίαν	ἀρρώστοις ἀφεψημένον διδόντες· ὅ τι
[6]	ὁ μόλιβδος. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Διὰ τίν´	αἰτίαν	ἀχύροις καὶ ἱματίοις τὴν χιόνα
[6]	εὐθὺς ἀπὸ συκῆς κρεμασθείη, τὴν	αἰτίαν	ἐζητοῦμεν. ὅτι μὲν δὴ πνεῦμα
[6]	τὸ γινόμενον· εἰς δὲ τὴν	αἰτίαν	ἐπιχειρήσομεν ἡμεῖς· ἔστι γὰρ μάλιστα
[6]	ὥσπερ ἀπομαραινόμενον. τὴν δὲ πλείστην	αἰτίαν	καὶ δύναμιν ἡ δριμύτης εἶχεν·
[6]	περιψύξει. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ε Διὰ τίν´	αἰτίαν	οἱ χάλικες καὶ αἱ μολιβδίδες
[6]	τούτων οὐ χαλεπὸν ἤδη τὴν	αἰτίαν	συνιδεῖν. ἡ μὲν γὰρ δίψα
[6]	δυνάμενον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Δ Διὰ τίν´	αἰτίαν	τὸ φρεατιαῖον ὕδωρ ἀρυσθέν, ἐὰν
[6]	καὶ τοὺς ἀπολειφθέντας οὐχ ἧττον	ἑστιᾶν	παρέχουσι τοῖς αὐτοῖς, ἀκούοντας καὶ
[6]	καὶ χαλῶσαι δεκτικήν τινα τροφῆς	εὐαρμοστίαν	περιειργάσαντο περὶ αὐτόν, ἣν ὄρεξιν
[6]	νόσῳ τὴν ὑγίειαν· ὡς δὲ	ναυτιᾶν	ὠνομάσθη μὲν ἐπὶ τῶν ἐν
[6]	ἄρα συκῇ προσδεθεὶς ὁ χαλεπώτατος	ἡσυχίαν	ἄγει καὶ ψαύσεως ἀνέχεται καὶ
[6]	κινήσεως καὶ τῆς ἀναπνοῆς ἀρχάς,	ἀψυχίαν	{ἢ} καὶ ἀσθένειαν. Ὅπερ οὖν
[6]	τῷ στομάχῳ διὰ συνδρομὴν θερμοῦ	λιποψυχίαν	ποιοῦν. ὥσπερ οὖν τὰ ὀσφραντὰ
[6]	πάντων ἐδωδίμων ἀναρρώννυσιν ἄρτος· ὥστε,	κἂν	ἐλάχιστον ἐμφάγωσιν, ἵστανται καὶ βαδίζουσι.
[6]	κατὰ φύσιν καὶ οἰκείου· διό,	κἂν	πολὺ παρῇ τὸ ἀλλόφυλον, ἐνδεὴς
[6]	φιλολόγοις ἀρχὴν ἐνδίδωσιν οἰκείαν καὶ	τόλμαν	ἐπὶ τὸ ζητεῖν καὶ ἀνιχνεύειν
[6]	ἑαυτὴν καὶ ἀφανίζουσαν. τὴν δὲ	πεῖναν	αὖ πάλιν ἀναγκαίως τὸ ποτὸν
[6]	δὲ τοῦτο γίνεται περὶ τὴν	πεῖναν.	ἐνδεεῖς γὰρ ἅμα πολλοὶ γίνονται
[6]	μήτε τῆς ξηρᾶς τροφῆς τὴν	πεῖναν	μήτε τῆς ὑγρᾶς τὴν δίψαν,
[6]	κένωσις, ἡ δ´ ἐκείνων τὴν	πεῖναν.	ὅθεν, ἐὰν μὲν φάγωσιν οἱ
[6]	ἔξω φέρηται, διακρινομένης τῆς σαρκός,	ἀθρόαν	ἀνάγκη τῆς δυνάμεως ἐπίλειψιν γενέσθαι.
[6]	τῆς φύσεως τέλος, ἐφ´ ὃ	πᾶν	ἄγει ζῷον ὄρεξις, ἀναπλήρωσιν τοῦ
[6]	καὶ τῶν μέσων φλεγομένων ἐκεῖ	πᾶν	ἀποκεχώρηκεν καὶ κρατεῖται πεπιεσμένον· ὅθεν
[6]	μόνον λαμβάνωσιν, ἄχρι ἂν οὗ	πᾶν	ἐξικμασθῇ τὸ τρέφειν καὶ προστίθεσθαι
[6]	διαιρέσεσι λεπτύνει τὴν τροφήν, ὥστε	πᾶν	μόριον αὐτῆς παντὶ μορίῳ γίνεσθαι
[6]	εἶναι δὲ τοιόνδε τὸν λόγον.	πᾶν	ὕδωρ προθερμανθὲν ψύχεται μᾶλλον, ὥσπερ
[6]	τραχὺ γὰρ οὐδὲν ἔνεστιν ὥστε	διασπᾶν	τὴν ἀνταύγειαν, ἀλλ´ ἀπὸ παντὸς
[6]	ἀγαπῶσι, κατατρήσειέ τις τὴν σάρκα,	πλαδαρὰν	καὶ τρομώδη καὶ σαθρὰν ἂν
[6]	ὕλην διαφορεῖ καὶ σκίδνησιν, ὥστε	νεαρὰν	ποιεῖν τὴν ὄρεξιν ἐκθλιβομένων τῶν
[6]	τὴν ξηρὰν ἅμα καὶ τὴν	ὑγρὰν	τροφὴν ἀναλαμβάνουσιν, οἱ δ´ ἰσχνότεροι
[6]	καὶ γαλήνην ἔχοντος, ἕπονται, μεθ´	ἡμέραν	{οὖν} ὁ Τιμόθεος αἰσθόμενος τῆς
[6]	πάσχοντές τι τῷ μετασχηματίζεσθαι, τάξιν	ἑτέραν	καὶ διάθεσιν. ἐκδηλότερον δὲ τοῦτο
[6]	δέχεται τὸν ἔξωθεν ἀέρα καὶ	βιαιοτέραν	ποιεῖ τὴν μεταβολήν· ὅταν οὖν
[6]	ἐχόντων, οἱ μὲν εὐρύτεροι τὴν	ξηρὰν	ἅμα καὶ τὴν ὑγρὰν τροφὴν
[6]	τῶν πόρων διὰ λεπτότητα τὴν	ξηρὰν	τροφὴν μὴ δεχομένων ἀλλ´ ἐπιδεῶν
[6]	σάρκα, πλαδαρὰν καὶ τρομώδη καὶ	σαθρὰν	ἂν ποιήσειε· τό τε μὴ
[6]	οὐδεὶς αἰτιᾶται. χαριέντως δὲ τὴν	διαφορὰν	ὁ ποιητὴς ἐπιδείκνυσιν ἐπὶ τῆς
[6]	μυριζόμεναι καὶ χρυσὸν φοροῦσαι καὶ	πορφύραν	περίεργοι δοκοῦσιν, λουτρὸν δὲ καὶ
[6]	αὐτῶν, ὥστε δι´ ὅλου καὶ	ἰσχυρὰν	γίνεσθαι τὴν περίψυξιν. διὸ καὶ
[6]	καὶ τὸ πάντων ξηρότατον εἶναι	τέφραν·	ἐκκέκαυται γὰρ τὸ νοτερόν, τὸ
[6]	μᾶλλον, εἰ θάλπει, θερμὴν ἢ	ψυχρὰν	ἀπὸ τοῦ περιψύχειν λεκτέον; εἰ
[6]	λέγομεν τοὺς δρεπομένους τὴν ἀμπελίνην	ὀπώραν,	καὶ διατρύγιόν’ που Ὅμηρος εἴρηκεν,
[6]	δύνανται, διιστάμενοι δὲ κενότητα καὶ	χώραν	ποιοῦσιν, ἔνδειαν οὖσαν τοῦ κατὰ
[6]	φρέατι τῆς πηγῆς μὴ ἁπτόμενον	εἴασαν	ἐπινυκτερεῦσαι, καὶ πρὸς τὸ δεῖπνον
[6]	ἐλαφροῦ καὶ παρεστῶτος ἀνυπόπτως ἐπὶ	πᾶσαν	ἐνέργειαν. ἀλλ´ ἕτερον οὐκ ἔλαττον
[6]	ψυχρότερον γίνεται Ψυχροπότῃ ξένῳ τρυφῶντι	παρεσκεύασαν	οἱ θεράποντες τοῦ ἐκ φρέατος
[6]	λιποθυμοῦντος οὖν αὐτοῦ καὶ ἀπολιπόντος,	ἠναγκάσθησαν	οἱ στρατιῶται προσδραμόντες τοῖς τείχεσιν
[6]	ἐξίτηλον, ὥσπερ ὀσμὴν ἕωλον ἢ	κνῖσαν	ἐναπολειπομένην, προβλημάτων δὲ καὶ λόγων
[6]	κενότητα καὶ χώραν ποιοῦσιν, ἔνδειαν	οὖσαν	τοῦ κατὰ φύσιν καὶ οἰκείου.
[6]	ἐξαιρεῖν τὴν κολλῶσαν ὑγρότητα καὶ	συνδέουσαν.	ὅταν οὖν νηστεύσωμεν, ἐκ τῶν
[6]	αὐτῷ τὴν θερμότητα συστελλομένην καὶ	πλεονάζουσαν	ἐντὸς ἀναλίσκειν τὴν τροφήν, εἶτ´
[6]	ὑγρῶν ἀναλαμβάνουσαν εἰς ἑαυτὴν καὶ	ἀφανίζουσαν.	τὴν δὲ πεῖναν αὖ πάλιν
[6]	ψάμμον τὰ μιγνύμενα τῶν ὑγρῶν	ἀναλαμβάνουσαν	εἰς ἑαυτὴν καὶ ἀφανίζουσαν. τὴν
[6]	πόρων οἴεσθαι μεγέθεσι καὶ μικρότησι	συμβαίνουσαν	εἰς οὐδέν´ ἦν λόγον ἁπλῶς
[6]	μανικόν, εἰς πραεῖαν ἕξιν καὶ	ὑγιαίνουσαν	καθίστησι. περιεργίαν δ´ οἶμαι πάμπολυ
[6]	ἄχρι οὗ πιόντων ἀναρρωσθὲν καὶ	ἰσχῦσαν	τὸ θερμὸν ἐμβριθοῦς τροφῆς ὄρεξιν
[6]	τὸ πῦρ τῷ ἐξαιρεῖν τὴν	κολλῶσαν	ὑγρότητα καὶ συνδέουσαν. ὅταν οὖν
[6]	γελάσας οὐκ ὠχριῶντ´‘ εἶπεν ὦ	τᾶν,	οὐδ´ ἀναίμον´, ἀλλὰ μειλίχιον καὶ
[6]	καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν πυρεττόντων,	ὅταν	ἀνεθῶσι, συμβαίνει καὶ τῶν ἐγκαταδαρθανόντων
[6]	ὥσπερ τὸ τοῖς βασιλεῦσι παρασκευαζόμενον·	ὅταν	γὰρ ἑψηθῇ μέχρι ζέσεως, περισωρεύουσι
[6]	μερῶν εὐάρμοστόν ἐστιν καὶ συνεχές·	ὅταν	δ´ ἀφρίζῃ τὸ ἔλαιον, οὐ
[6]	τούτων ἐπιμέλεια {καὶ} καθαριότητός ἐστιν·	ὅταν	δὲ τὰς χρυσᾶς περόνας ἀναλαμβάνῃ
[6]	πολλὴ τοῦ σώματος ἀπέρχεται θερμότης·	ὅταν	δὲ τὴν μὲν τροφὴν τοῦ
[6]	φίλε, φρενετίζων καὶ μαινόμενος· ἀλλ´	ὅταν	ἐλλεβόρῳ χρησάμενος ἢ διαίτῃ καταστῇ,
[6]	ἵπποι καὶ ὄνοι, καὶ μάλισθ´	ὅταν	{ἢ} ἰσχάδας ἢ μῆλα κομίζωσιν.
[6]	καὶ ξηρότητα τοῦ λοιποῦ σώματος.	ὅταν	οὖν ἄνεσις γένηται καὶ τὸ
[6]	καὶ βιαιοτέραν ποιεῖ τὴν μεταβολήν·	ὅταν	οὖν ἀποσπασθῇ {ὑπὸ} τῆς πηγῆς
[6]	τὴν κολλῶσαν ὑγρότητα καὶ συνδέουσαν.	ὅταν	οὖν νηστεύσωμεν, ἐκ τῶν ὑπολειμμάτων
[6]	ἀρδείαις ποτίζομεν, καὶ ψύχομεν μετρίως	ὅταν	φλέγηται, ῥιγοῦντα δ´ αὐτὰ θάλπειν
[6]	πεῖναν μήτε τῆς ὑγρᾶς τὴν	δίψαν,	ἀλλὰ τοῦ μετρίου καὶ ἀρκοῦντος
[6]	παραδέχονται. ποιεῖ δὲ τὴν μὲν	δίψαν	ἡ τούτων κένωσις, ἡ δ´
[6]	δείπνων ἀναλαβὼν ὁ Πλάτων ἐδείπνισεν	ἐν	Ἀκαδημίᾳ μουσικῶς καὶ ἀφελῶς ταῖς
[6]	ῥᾷστα νηστείαν φέρουσιν, ἀμβλὺ γὰρ	ἐν	αὐτοῖς καὶ μικρὸν ἤδη τὸ
[6]	γίνονται τῆς θαλάττης· ἰσχύει γὰρ	ἐν	αὐτοῖς ὁ ψυχρὸς ἀὴρ ἀνακλώμενος,
[6]	τὸ φρεατιαῖον ὕδωρ ἀρυσθέν, ἐὰν	ἐν	αὐτῷ τῷ τοῦ φρέατος ἀέρι
[6]	μεταξὺ τῶν ξηρῶν καὶ γεωδῶν	ἐν	αὑτῷ μερῶν κενώματα καὶ πόρους,
[6]	ἐστι, καὶ μάλιστά γ´ ὁ	ἐν	βάθει φρεάτων· ὥστ´ ἀμήχανον ὑπ´
[6]	ταὐτὸν ἱμάτιον ἐν χειμῶνι θερμαίνειν	ἐν	δ´ ἡλίῳ ψύχειν γέγονεν· ὥσπερ
[6]	αὐτοῖς ὁ ψυχρὸς ἀὴρ ἀνακλώμενος,	ἐν	δὲ τῇ θαλάττῃ διὰ βάθος
[6]	ἐγὼ τοῖς παροῦσιν, ὅτι τῶν	ἐν	ἡμῖν ἢ μόνον ἢ μάλιστα
[6]	τῶν λαληθέντων ἀλλὰ τῶν παρατεθέντων	ἐν	Καλλίου καὶ Ἀγάθωνος ὄψων καὶ
[6]	ποθοῦντα μεθισταμένης τόπον. ὡς γὰρ	ἐν	κήπῳ, φρέατος ἄφθονον ὕδωρ ἔχοντος,
[6]	τήκει τὰ σώματα, δῆλόν ἐστιν·	ἐν	μὲν γὰρ τοῖς μεγάλοις χειμῶσιν
[6]	ναυτιᾶν ὠνομάσθη μὲν ἐπὶ τῶν	ἐν	νηὶ καὶ κατὰ πλοῦν τὸν
[6]	τὴν ἀλήθειαν, ἐμνήσθην τῶν Ἀριστοτελικῶν,	ἐν	οἷς λέγεται, ὅτι, πολλῆς περιψύξεως
[6]	φιλοσόφῳ χρόνον οὐ πολύν, ἀλλ´	ἐν	ὅσῳ τὰ τοῦ ἀνδρὸς οὐ
[6]	τὸ νοτερόν· γενομένης οὖν ὥσπερ	ἐν	πηλῷ ξηρότητος, ποτοῦ μᾶλλον τὸ
[6]	διδόναι, δρόσους μαλακὰς καὶ εἰλήσεις	ἐν	πνεύμασι μετρίοις, ὡς ἀεὶ τοῦ
[6]	(μνημονεύεις; αὐτὸ τοῦτ´‘ ἔφη μόνον	ἐν	προβλήμασιν εἴρηκε τὸ γινόμενον· εἰς
[6]	καὶ ἀτροφεῖν ἀναγκαῖόν ἐστιν, οὕτως	ἐν	σώματι, τῶν ὑγρῶν εἰς ἕνα
[6]	ἤδη τὸ θερμόν ἐστιν. ὥσπερ	ἐν	τοῖς ἀναίμοις τῶν ζῴων, ἃ
[6]	{ὑπὸ} τῆς πηγῆς τὸ ὕδωρ,	ἐν	τῷ ἀέρι, προθερμανθέν, περιψύχεται ταχέως.
[6]	οἴνου καὶ κράτος ἐστίν, τοῦτ´	ἐν	τῷ διυλίζειν ἐξαιροῦσι καὶ ἀποκρίνουσι.
[6]	τῶν πόρων κενώσεις καὶ ἀναπληρώσεις	ἐν	τῷ παραυτίκα, τοῖς δὲ διψῶσι
[6]	δι´ ὅλου· τῶν δ´ ἄλλων	ἐν	τῷ ῥεῖν καὶ φέρεσθαι τὰ
[6]	δοκεῖ, τὴν βουλιμίαν, ἀλλὰ πάθος	ἐν	τῷ στομάχῳ διὰ συνδρομὴν θερμοῦ
[6]	καὶ τῆς κινήσεως ἀποξυνούσης τὴν	ἐν	τῷ σώματι θερμότητα· λεπτὴ γὰρ
[6]	καὶ ἀπολειπόμενον ἀσθενὲς καὶ ὀλίγον	ἐν	τῷ σώματι, συλλεγόντων καὶ προσεξικμαζόντων·
[6]	νηστεύσωμεν, ἐκ τῶν ὑπολειμμάτων τῆς	ἐν	τῷ σώματι τροφῆς ἀποσπᾶται βίᾳ
[6]	ἀγγείῳ καὶ κρεμάσαντες τὸ ἀγγεῖον	ἐν	τῷ φρέατι τῆς πηγῆς μὴ
[6]	ταῦθ´ ὁρῶντες ὅτι ταὐτὸν ἱμάτιον	ἐν	χειμῶνι θερμαίνειν ἐν δ´ ἡλίῳ
[6]	λόγου διηποροῦμεν. ὁ γὰρ ἀήρ,	ἐν	ᾧ κρέμαται τὸ ἀγγεῖον, εἰ
[6]	τοῦτό σοι πέμπω τῶν Συμποσιακῶν,	ἐν	ᾧ πρῶτόν ἐστι τὸ περὶ
[6]	νοσούντων· ἐνίοις δ´ ἐμπιπλαμένοις οὐδὲ	ἓν	αἱ ὀρέξεις χαλῶσιν, ἀλλὰ καὶ
[6]	ἐμάλαξεν, πολλάκις δὲ καὶ ἱδρῶτας	ἐπήγαγεν·	ὅθεν ἡ ποιοῦσα διψῆν ἔνδεια
[6]	ὅλου δὲ τοιοῦτόν ἐστιν, ᾧ	μηδὲν	ἐμμέμικται τῆς ἐναντίας φύσεως, οὕτω
[6]	τὸ δίψος· πρὸς τοῦτο δ´	οὐδὲν	εἴρηται. σκόπει δὲ καὶ τὰ
[6]	παρέχει καθαρώτατον ἐνοπτρίσασθαι· τραχὺ γὰρ	οὐδὲν	ἔνεστιν ὥστε διασπᾶν τὴν ἀνταύγειαν,
[6]	πυροῦ διαπόνησις εἰς τὸν ἄρτον,	οὐδὲν	ἕτερον ἢ κάθαρσις οὖσα, θέασαι
[6]	σιωπῶντος δ´ αὐτοῦ καὶ διαποροῦντος,	οὐδὲν	ἔφην δεῖν περὶ τοῦ ἀέρος
[6]	θαλάττῃ διὰ βάθος ἐκλύεται πρὸς	μηθὲν	ἀντερείδων. κατ´ ἄλλον δὲ τρόπον
[6]	{τὸ} ὑγρὸν μάλιστα ῥητέον, οὗ	μηθὲν	μέρος ξηρόν ἐστι· τοῦτο δὲ
[6]	οὕτως ἄρα καὶ τὸ βουλιμιᾶν	ἐκεῖθεν	ἀρξάμενον ἐνταῦθα διέτεινεν. ταῦτα μὲν
[6]	τὸ ὕδωρ, ἐν τῷ ἀέρι,	προθερμανθέν,	περιψύχεται ταχέως. Τὸν μὲν οὖν
[6]	τοιόνδε τὸν λόγον. πᾶν ὕδωρ	προθερμανθὲν	ψύχεται μᾶλλον, ὥσπερ τὸ τοῖς
[6]	τί δ´ ἀνέῳγε τοῦ περιέχοντος	ὅθεν	ἂν μάλιστα πνεῦμα λαμβάνοι καθαρὸν
[6]	τῇ σαρκί, καθάπερ τὸ πῦρ·	ὅθεν	ἀραίωσις γίνεται περὶ τὸ σῶμα
[6]	ἡ δ´ ἐκείνων τὴν πεῖναν.	ὅθεν,	ἐὰν μὲν φάγωσιν οἱ διψῶντες,
[6]	πᾶν ἀποκεχώρηκεν καὶ κρατεῖται πεπιεσμένον·	ὅθεν	ἐμεῖν τε πολλοὺς ἅμα συμβαίνει,
[6]	πολλάκις δὲ καὶ ἱδρῶτας ἐπήγαγεν·	ὅθεν	ἡ ποιοῦσα διψῆν ἔνδεια λήγει
[6]	σῶμα καὶ προστίθησι τοῖς δεομένοις·	ὅθεν	οὐ κακῶς ὄχημα τῆς τροφῆς
[6]	ἐκπωμάτων ἕκαστον ἐκτέτριπται καὶ διέσμηκται	πανταχόθεν	ὥστε λάμπειν καὶ περιστίλβειν; ἢ
[6]	τίν´ αἰτίαν τὸ φρεατιαῖον ὕδωρ	ἀρυσθέν,	ἐὰν ἐν αὐτῷ τῷ τοῦ
[6]	δεῖσθαι πέφυκεν, ἄχρι οὗ πιόντων	ἀναρρωσθὲν	καὶ ἰσχῦσαν τὸ θερμὸν ἐμβριθοῦς
[6]	τὰ ζῷα χρεῖαι καὶ ἀναπληρώσεις	οὐθέν	τι τῶν περὶ τὰς γεωργίας
[6]	παραμένειν δυσεξίτηλον. ὕδατι μὲν γὰρ	βρεχθὲν	ἱμάτιον ἀποξηραίνεται ῥᾳδίως, ἐλαίου δὲ
[6]	μανὸν ἀπειργασμένη πολὺν δέχεται τὸν	ἔξωθεν	ἀέρα καὶ βιαιοτέραν ποιεῖ τὴν
[6]	ἀπείργοντα τὸ κρύος καὶ τὸν	ἔξωθεν	ἀέρα τοῦ σώματος. οἱ μὲν
[6]	περιστεγόμενον τῷ ἱματίῳ, καὶ ὁ	ἔξωθεν	ἀὴρ ἀπειργόμενος οὐ τέμνει τὸν
[6]	λέγεται, ὅτι, πολλῆς περιψύξεως γενομένης	ἔξωθεν,	ἐκθερμαίνεται σφόδρα τὰ ἐντὸς καὶ
[6]	ὑπὸ τοῦ ἀέρος τὸ ὕδωρ	ἔξωθεν	ἐμπίπτοντος, ὁ δ´ ἀὴρ μᾶλλον
[6]	συντόμως σφόδρα πεινῶντες· ἐνδυομένη γὰρ	ἔξωθεν	ἡ ὑγρότης εὐχυμότερα ποιεῖ καὶ
[6]	καπνὸς γενόμενος, τὸ δὲ γεῶδες	ἐκτεφρωθὲν	ὑπολείπεται, μόνον δ´ ὑπὸ τοῦ
[6]	ἐστι· τοῦτο δὲ τῷ ἐλαίῳ	συμβέβηκεν.	Πρῶτον μὲν ἡ λειότης αὐτοῦ
[6]	ὀπώραν, καὶ διατρύγιόν’ που Ὅμηρος	εἴρηκεν,	αὐτὸν δὲ τὸν οἶνον αἴθοπα’
[6]	τῶν μέσων φλεγομένων ἐκεῖ πᾶν	ἀποκεχώρηκεν	καὶ κρατεῖται πεπιεσμένον· ὅθεν ἐμεῖν
[6]	ὁλοκαυτοῦσιν. ἐπεὶ δὲ πᾶς μὲν	ἔοικεν	{ὁ} λιμὸς νόσῳ, μάλιστα δ´
[6]	ποτοῦ μᾶλλον τὸ σῶμα δεῖσθαι	πέφυκεν,	ἄχρι οὗ πιόντων ἀναρρωσθὲν καὶ
[6]	ἄλλοις ὥσπερ ἀναλαμβάνειν καὶ καταλύεσθαι	πέφυκεν.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Θ Διὰ τί ὁ
[6]	νοτερὸν ἀναλοῦται, τούτῳ γὰρ τρέφεσθαι	πέφυκεν·	ὕδωρ μὲν οὖν καὶ οἶνος
[6]	τὸν στόμαχον ἐκλυομένων, ἔθει δ´	ἴσχυκεν	ἤδη καὶ κατὰ τῶν ὁπωσοῦν
[6]	ἐκ γοῦν τῶν ξύλων ὁ	μὲν	ἀὴρ ἄπεισι καπνὸς γενόμενος, τὸ
[6]	τί πολλῶν ὑγρῶν ὄντων τὰ	μὲν	ἄλλα τοῖς ἰδίοις ἐπιθέτοις ὁ
[6]	οὐκοῦν καὶ τὸν οἶνον οἱ	μὲν	ἀλόαις χρωτίζοντες ἢ κινναμώμοις καὶ
[6]	τὰ τῶν πρεσβυτέρων ἐπιχειρήματα τοὺς	μὲν	ἀργοὺς καὶ ἀφυεῖς οἷον ἀναπαύει
[6]	τις ἔστι πάτριος, ἣν ὁ	μὲν	ἄρχων ἐπὶ τῆς κοινῆς ἑστίας
[6]	διαλιπών οἱ ἐρῶντες‘ ἔφη μάλιστα	μὲν	αὐτοῖς τοῖς παιδικοῖς, εἰ δὲ
[6]	ὥστε καὶ παραμένειν δυσεξίτηλον. ὕδατι	μὲν	γὰρ βρεχθὲν ἱμάτιον ἀποξηραίνεται ῥᾳδίως,
[6]	ἤδη τὴν αἰτίαν συνιδεῖν. ἡ	μὲν	γὰρ δίψα τοῖς φαγοῦσιν ἐπιτείνεται
[6]	ὡς οὐκ ἀληθές ἐστι. τὰ	μὲν	γὰρ εὐστομίαν ἔχοντα καὶ δριμύτητα
[6]	ψυχρὸν διὰ βάθους ποιοῦσιν· πᾶς	μὲν	γὰρ λίθος κατεψυγμένης καὶ πεπιλημένης
[6]	ἀλλὰ πόρων τινῶν μετασχηματισμῷ. τοῦτο	μὲν	γὰρ οἱ νύκτωρ διψῶντες, ἂν
[6]	τὸ πῦρ ὑπ´ αὐτοῦ· τρέφεται	μὲν	γὰρ οὐδενὶ πλὴν ὑγρῷ, καὶ
[6]	ἐγγίνεται, ποῖός τίς ἐστιν; ἐγὼ	μὲν	γὰρ οὐχ ὁρῶ περὶ πόρους
[6]	ὅμοια πάσχει καὶ βοηθεῖται· πρὸς	μὲν	γὰρ τὰς ξηρότητας ἀρδείαις ποτίζομεν,
[6]	τὰ σώματα, δῆλόν ἐστιν· ἐν	μὲν	γὰρ τοῖς μεγάλοις χειμῶσιν ἀκόναι
[6]	λαληθέντων παρὰ πότον ἀναθεώρησις· αἱ	μὲν	γὰρ τῶν ποθέντων ἢ βρωθέντων
[6]	κρεμασθείη, τὴν αἰτίαν ἐζητοῦμεν. ὅτι	μὲν	δὴ πνεῦμα τῆς συκῆς ἄπεισιν
[6]	οὐ παραδέχονται. ποιεῖ δὲ τὴν	μὲν	δίψαν ἡ τούτων κένωσις, ἡ
[6]	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Γ Διὰ τί πεινῶντες	μέν,	ἐὰν πίωσι, παύονται, διψῶντες δ´,
[6]	Ἐδόκει δή μοι ταῦτα πιθανῶς	μὲν	ἐγκεχειρῆσθαι, πρὸς δὲ τὸ μέγιστον
[6]	λάμπειν καὶ περιστίλβειν; ἢ τὸ	μὲν	ἔκπωμ´ ἔδει μὴ ῥύπου μηδὲ
[6]	δὲ τοιαύτη κάθαρσις αὐτοῦ πρῶτον	μὲν	ἐκτέμνει τὰ νεῦρα καὶ τὴν
[6]	τιθεμένων τὴν φύσιν. ἔπειτα ῥιγοῦν	μὲν	ἐνδείᾳ θερμότητος οἰκείας τὸ σῶμα,
[6]	τοῦ σώματος, εἰκότως ἀντιτάττουσιν ὡς	μὲν	ἐνδείᾳ τὸν πλοῦτον ὡς δὲ
[6]	τὰ γὰρ τοιαῦτα βρώματα τὴν	μὲν	ἔνδειαν ἐλαττοῖ προστιθεμένης τροφῆς, ποιοῦσιν,
[6]	διακρίνεσθαι τὰ προϋπόντα, καὶ ποιεῖν	μὲν	ἔνδειαν, οὐ μεταρρυθμιζομένων δὲ τῶν
[6]	αὐτόδορον ὁλοκαυτοῦσιν. ἐπεὶ δὲ πᾶς	μὲν	ἔοικεν {ὁ} λιμὸς νόσῳ, μάλιστα
[6]	σύντηγμα ποιεῖ· τοῦτο δ´, ἐὰν	μὲν	ἐπὶ τὰ σκέλη ῥυῇ, κόπους
[6]	ὑγίειαν· ὡς δὲ ναυτιᾶν ὠνομάσθη	μὲν	ἐπὶ τῶν ἐν νηὶ καὶ
[6]	τοῦ λόγου λεχθέντος ἐπεραίνετο, τῶν	μὲν	ἐπιφυομένων τῷ δόγματι τῶν δ´
[6]	πρὸς ἄλλα συμμετρίας ἐχόντων, οἱ	μὲν	εὐρύτεροι τὴν ξηρὰν ἅμα καὶ
[6]	τούτου δ´ ἀλογώτερον, εἰ κενώσεως	μὲν	ἐφίεται διὰ πλήρωσιν ἡ φύσις,
[6]	δὲ τῷ ἐλαίῳ συμβέβηκεν. Πρῶτον	μὲν	ἡ λειότης αὐτοῦ τὴν ὁμαλότητα
[6]	τῆς αἰτίας τοῦ πάθους, πρῶτον	μὲν	ἠπορήθη τὸ μάλιστα βουλιμιᾶν τοὺς
[6]	εἰ φαινομένας ὑποθέσεις λαμβάνομεν, πρῶτον	μὲν	λαμβάνοντες τὸ ὑγρὸν ὑπὸ τοῦ
[6]	ἀπορρέον πνεῦμα τῆς χιόνος ἐστὶ	μὲν	οἷον αἰθὴρ τοῦ πάγου καὶ
[6]	μὲν φάγωσιν οἱ διψῶντες, οἱ	μὲν	οὐ βοηθοῦνται, τῶν πόρων διὰ
[6]	καὶ ἡ τῶν μήλων ἔνδειαν	μὲν	οὐ ποιεῖ, καρδιωγμὸν δέ τινα
[6]	ἀπογραφὴν ἀπολιπεῖν· νῦν δ´ ἐκεῖνα	μὲν	οὐδέποτε, καίπερ ὡς εἰκὸς ἐκ
[6]	εὐστομίαν ἔχοντα καὶ δριμύτητα τάχα	μὲν	οὐκ ὄρεξιν, ἀλλὰ δηγμὸν ἐμποιεῖ
[6]	ἐκεῖθεν ἀρξάμενον ἐνταῦθα διέτεινεν. ταῦτα	μὲν	οὖν ἔρανον κοινὸν ἐκ πάντων
[6]	ἔστι γὰρ μάλιστα δυσθεώρητος. πάνυ	μὲν	οὖν‘ ἔφην, καὶ θαυμάσαιμ´ ἄν,
[6]	ἀναλίσκεσθαι {καὶ} τὴν δύναμιν. ἐὰν	μὲν	οὖν ἡσυχάζῃ τις, οὐ πολλὴ
[6]	τούτῳ γὰρ τρέφεσθαι πέφυκεν· ὕδωρ	μὲν	οὖν καὶ οἶνος καὶ τὰ
[6]	ἐρειπίοις θάλπουσα καὶ ψύχουσα. Γερμανοὶ	μὲν	οὖν κρύους πρόβλημα ποιοῦνται τὴν
[6]	τῶν κατ´ αὐτὸ γινομένων. τὸ	μὲν	οὖν λιμὸν ἐδόκει μέγαν ἢ
[6]	ἀέρι, προθερμανθέν, περιψύχεται ταχέως. Τὸν	μὲν	οὖν ξένον ἐπῃνέσαμεν ὡς ἀνδρικῶς
[6]	ἔξωθεν ἀέρα τοῦ σώματος. οἱ	μὲν	οὖν πυρέττοντες ἢ καυματιζόμενοι συνεχῶς
[6]	καὶ τὸ διίστασθαι· καὶ συμπίπτοντες	μὲν	οὔτε ποτὸν οὔτε τροφὴν δέχεσθαι
[6]	ἡμῶν πιπλάμενα θερμασίας καὶ ἅμα	μὲν	περιστέλλοντα καὶ κατέχοντα τὸ θερμὸν
[6]	ὁ ψυχρὸς οὗτος ἀὴρ τὴν	μὲν	πηγὴν διὰ πλῆθος οὐ δύναται
[6]	ἀναλαμβάνουσιν, οἱ δ´ ἰσχνότεροι τὸ	μὲν	ποτὸν παραδέχονται, τὸ δὲ σιτίον
[6]	ἐπὶ τῆς κοσμουμένης Ἥρας, ἀμβροσίῃ	μὲν	πρῶτον ἀπὸ χροὸς ἀθανάτοιο λύματα
[6]	τῆς πείνης. Ἐμοὶ δὲ τὸ	μὲν	συμβαῖνον ἀληθὲς ἐφαίνετο, τῇ δ´
[6]	χρησάμενος ἢ διαίτῃ καταστῇ, τὸ	μὲν	σφοδρὸν ἐκεῖνο καὶ σύντονον οἴχεται
[6]	ἀπέρχεται θερμότης· ὅταν δὲ τὴν	μὲν	τροφὴν τοῦ σώματος ἡ κίνησις
[6]	Διὰ τί ὁ ποιητὴς ἐπὶ	μὲν	τῶν ἄλλων ὑγρῶν τοῖς ἰδίοις
[6]	πρῶτον οὐ δοκεῖ σοι περιψύχεσθαι	μὲν	ὑπὸ τοῦ ἀέρος τὸ ὕδωρ
[6]	ἐκείνων τὴν πεῖναν. ὅθεν, ἐὰν	μὲν	φάγωσιν οἱ διψῶντες, οἱ μὲν
[6]	τὴν φύσιν· τηρεῖται δὲ τοῖς	μὲν	φυτοῖς ἀναισθήτως ἐκ τοῦ περιέχοντος,
[6]	ᾧ κρέμαται τὸ ἀγγεῖον, εἰ	μὲν	ψυχρός ἐστι, πῶς θερμαίνει τὸ
[6]	τοῦ σώματος. ἀραιοῦνται δὲ χειμῶνος	μέν,	ὥσπερ εἴρηται, τῇ λεπτότητι, ἄλλως
[6]	ψυχὴν καὶ κεφαλὴν τὸν ἄνθρωπον	εἰώθαμεν	ἀπὸ τῶν κυριωτάτων ὑποκορίζεσθαι, καὶ
[6]	ταχέως. Τὸν μὲν οὖν ξένον	ἐπῃνέσαμεν	ὡς ἀνδρικῶς καταμνημονεύσαντα· περὶ δὲ
[6]	ἐκοινώνουν τῆς θυσίας· κᾆθ´ ὡς	ἐποιήσαμεν	τὰ νενομισμένα καὶ πάλιν κατεκλίνημεν,
[6]	ἐποιήσαμεν τὰ νενομισμένα καὶ πάλιν	κατεκλίνημεν,	ἐζητεῖτο πρῶτον ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ
[6]	τῶν κυριωτάτων ὑποκορίζεσθαι, καὶ τρυγᾶν	λέγομεν	τοὺς δρεπομένους τὴν ἀμπελίνην ὀπώραν,
[6]	πούλιμον, οἷον πολὺν ὄντα λιμόν,	ὀνομάζομεν.	ἐδόκει δ´ ἡ βούβρωστις ἕτερον
[6]	μὲν γὰρ τὰς ξηρότητας ἀρδείαις	ποτίζομεν,	καὶ ψύχομεν μετρίως ὅταν φλέγηται,
[6]	ἡμῶν‘ ἔφην, εἰ φαινομένας ὑποθέσεις	λαμβάνομεν,	πρῶτον μὲν λαμβάνοντες τὸ ὑγρὸν
[6]	ἕτερον εἶναι· τὸ δὲ τεκμήριον	ἐλαμβάνομεν	ἐκ τῶν Μητροδώρου Ἰωνικῶν· ἱστορεῖ
[6]	τροφῆς τὸ θερμόν· ὥσπερ ἀμέλει	βλέπομεν	ἔξω μήτ´ ἀέρα μήθ´ ὕδωρ
[6]	γινόμενον· εἰς δὲ τὴν αἰτίαν	ἐπιχειρήσομεν	ἡμεῖς· ἔστι γὰρ μάλιστα δυσθεώρητος.
[6]	ἐπεὶ γὰρ οὐ πάρεστιν οὐδ´	ἔχομεν,	ἐπιθυμῶ μαθεῖν, τίς αἰτία δι´
[6]	τὰς ξηρότητας ἀρδείαις ποτίζομεν, καὶ	ψύχομεν	μετρίως ὅταν φλέγηται, ῥιγοῦντα δ´
[6]	περιειργάσαντο περὶ αὐτόν, ἣν ὄρεξιν	καλοῦμεν.	Ἐδόκει δή μοι ταῦτα πιθανῶς
[6]	ἢ ῥύπον ἀποκαθάραντες προσφερόμεθα, τί	πλημμελοῦμεν;	ὅτι νὴ Δία πλέον ἰσχύει
[6]	οὖν ἔρανον κοινὸν ἐκ πάντων	συνεπληροῦμεν	λόγων. Ἐπειδὴ δ´ ἡπτόμεθα τῆς
[6]	καταμνημονεύσαντα· περὶ δὲ τοῦ λόγου	διηποροῦμεν.	ὁ γὰρ ἀήρ, ἐν ᾧ
[6]	ἀπὸ συκῆς κρεμασθείη, τὴν αἰτίαν	ἐζητοῦμεν.	ὅτι μὲν δὴ πνεῦμα τῆς
[6]	ἀλλὰ καὶ τῶν εἰρημένων ἕκαστον	ἴδωμεν	ὡς οὐκ ἀληθές ἐστι. τὰ
[6]	καὶ ἀργυρῶν καὶ χαλκῶν ἀγγείων·	ὁρῶμεν	γὰρ ταῦτα μὴ στέγοντα τὴν
[6]	καὶ προσεξικμαζόντων· ὥσπερ ἔξω γῆν	ὁρῶμεν	καὶ κόνιν καὶ ψάμμον τὰ
[6]	ὑγρότητα καὶ συνδέουσαν. ὅταν οὖν	νηστεύσωμεν,	ἐκ τῶν ὑπολειμμάτων τῆς ἐν
[6]	τὸ βουλιμιᾶν ἐκεῖθεν ἀρξάμενον ἐνταῦθα	διέτεινεν.	ταῦτα μὲν οὖν ἔρανον κοινὸν
[6]	ἐκεῖνο καὶ σύντονον οἴχεται καὶ	γέγονεν	ἐξίτηλον, ἡ δ´ ἀληθινὴ δύναμις
[6]	καὶ λαμυρία μὴ πρέπουσα γαμετῇ	γέγονεν.	οὐκοῦν καὶ τὸν οἶνον οἱ
[6]	θερμαίνειν ἐν δ´ ἡλίῳ ψύχειν	γέγονεν·	ὥσπερ ἡ τραγικὴ τροφὸς ἐκείνη
[6]	ἀντὶ τραχείας καὶ αὐχμώδους γενομένην	ἐμάλαξεν,	πολλάκις δὲ καὶ ἱδρῶτας ἐπήγαγεν·
[6]	ὁ Ἀριστίων γελάσας οὐκ ὠχριῶντ´‘	εἶπεν	ὦ τᾶν, οὐδ´ ἀναίμον´, ἀλλὰ
[6]	τροφῆς τὸ ὑγρὸν ὁ Ἐρασίστρατος	προσεῖπεν·	τὰ γὰρ ὑπὸ ξηρότητος ἢ
[6]	ἀπὸ χροὸς ἀθανάτοιο λύματα πάντα	κάθηρεν,	ἀλείψατο δὲ λίπ´ ἐλαίῳ· μέχρι
[6]	στρατηγικῶν δείπνων ἀναλαβὼν ὁ Πλάτων	ἐδείπνισεν	ἐν Ἀκαδημίᾳ μουσικῶς καὶ ἀφελῶς
[6]	ἐγχεῖσθαι διηθημένον, ἀλλ´, ὥσπερ Ἡσίοδος	ἐκέλευσεν,	ἀπὸ τοῦ πίθου πίνεσθαι τὴν
[6]	ἐκ Δυρραχίου πρὸς Ἀπολλωνίαν ἰὼν	ἐκινδύνευσεν	ὑπὸ τοῦ πάθους· ἦν δὲ
[6]	εὐήνορα’ καὶ νώροπα χαλκὸν’ αἴθοπα’	προσηγόρευεν.	ὥσπερ οὖν ὁ σοφὸς Ἀνάχαρσις
[6]	αἰτίαν καὶ δύναμιν ἡ δριμύτης	εἶχεν·	τὸ γὰρ φυτὸν ἁπάντων ὀπωδέστατον,
[6]	τὸ ὑγρὸν ἀνάμιξις ἀφρώδης γενομένη	παρεῖχεν·	ἅμα τ´ οὖν τὸ ψυχρὸν
[6]	εἰ τὰ σωματικὰ τὰς ἡδονὰς	παρεῖχεν,	ἔδει καὶ Ξενοφῶντα καὶ Πλάτωνα
[6]	ἅμα τοῖς τε μέσοις ῥᾳστώνην	παρέσχεν	καὶ τὴν σάρκα λείαν καὶ
[6]	δεῖπνον ἐκομίζετο τοῦ προσφάτου ψυχρότερον.	ἦν	δ´ ὁ ξένος φιλόλογος ἐπιεικῶς,
[6]	ἰὼν ἐκινδύνευσεν ὑπὸ τοῦ πάθους·	ἦν	δὲ νιφετὸς πολὺς καὶ τῶν
[6]	καὶ μικρότησι συμβαίνουσαν εἰς οὐδέν´	ἦν	λόγον ἁπλῶς τιθεμένων τὴν φύσιν.
[6]	νοτίδος ἀναπίμπλησι λεπτῆς καὶ κρυσταλλοειδοῦς,	ἣν	ἀπολείπει τὸ πνεῦμα διὰ τῶν
[6]	τοῦ ὀνόματος, ἔπειτα τῆς φωνῆς	ἣν	ἐπιλέγουσι τῷ διωκομένῳ, μάλιστα δ´
[6]	βουλίμου Θυσία τις ἔστι πάτριος,	ἣν	ὁ μὲν ἄρχων ἐπὶ τῆς
[6]	Α Τίς ἡ αἰτία, δι´	ἣν	οἱ νηστεύοντες διψῶσι μᾶλλον ἢ
[6]	τροφῆς εὐαρμοστίαν περιειργάσαντο περὶ αὐτόν,	ἣν	ὄρεξιν καλοῦμεν. Ἐδόκει δή μοι
[6]	ἐπιθυμῶ μαθεῖν, τίς αἰτία δι´	ἣν	ὑπὸ τῶν θερμοτάτων φυλάσσεται. καὶ
[6]	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ι Τίς αἰτία, δι´	ἣν	ψαθυρὰ γίνεται ταχὺ τὰ ἐκ
[6]	μήτ´ ἀέρα μήθ´ ὕδωρ μήτε	γῆν	ἐφιέμενα τοῦ τρέφεσθαι μηδ´ ἀναλίσκοντα
[6]	συλλεγόντων καὶ προσεξικμαζόντων· ὥσπερ ἔξω	γῆν	ὁρῶμεν καὶ κόνιν καὶ ψάμμον
[6]	ψυχρὸς οὗτος ἀὴρ τὴν μὲν	πηγὴν	διὰ πλῆθος οὐ δύναται μεταβάλλειν,
[6]	οὐδ´ ἀναίμον´, ἀλλὰ μειλίχιον καὶ	ἡμερίδην,	ἀπὸ τῆς ὄψεως αὐτῆς πρῶτον.
[6]	ζητεῖν καὶ ἀνιχνεύειν τὴν ἀλήθειαν,	ἐμνήσθην	τῶν Ἀριστοτελικῶν, ἐν οἷς λέγεται,
[6]	ἢ πάλιν ἀνοίγουσαι καὶ χαλῶσαι	δεκτικήν	τινα τροφῆς εὐαρμοστίαν περιειργάσαντο περὶ
[6]	εἰσι, πρὸς δὲ τὴν λεγομένην	περιπλοκὴν	καὶ σύνδεσιν ἀντιπράττουσι {διάλυσιν} διαλύειν
[6]	καὶ τὴν σάρκα λείαν καὶ	ἁπαλὴν	ἀντὶ τραχείας καὶ αὐχμώδους γενομένην
[6]	ἀλεκτρυόνας ἐκτέμνειν καὶ τοὺς χοίρους,	ἁπαλὴν	αὐτῶν παρὰ φύσιν τὴν σάρκα
[6]	ἄντικρυς ἐκάλουν, ὥσπερ ψυχὴν καὶ	κεφαλὴν	τὸν ἄνθρωπον εἰώθαμεν ἀπὸ τῶν
[6]	ἔφη μετρίως λέγεσθαι καὶ πρὸς	ἄλλην	ἀπορίαν τὰς τῶν πόρων κενώσεις
[6]	οὖν ἡμᾶς Ἀριστίωνος, τήν τ´	ἄλλην	χορηγίαν ὡς πολυτελῆ καὶ περίεργον
[6]	ζέσεως, περισωρεύουσι τῷ ἀγγείῳ χιόνα	πολλὴν	καὶ γίνεται ψυχρότερον· ὥσπερ ἀμέλει
[6]	ἀέρα καὶ βιαιοτέραν ποιεῖ τὴν	μεταβολήν·	ὅταν οὖν ἀποσπασθῇ {ὑπὸ} τῆς
[6]	αὐτοῦ· τρέφεται μὲν γὰρ οὐδενὶ	πλὴν	ὑγρῷ, καὶ τοῦτο μόνον καυστόν
[6]	δριμέα καὶ ἁλμυρὰ θρύπτοντα τὴν	ὕλην	διαφορεῖ καὶ σκίδνησιν, ὥστε νεαρὰν
[6]	{καὶ} καθαίρουσι καὶ συστέλλουσι τὴν	ὕλην	εἰς αὐτὸ τὸ ἐδώδιμον. τί
[6]	ἑτέρου τινὸς πάθους ἐγγενομένου. καὶ	μὴν	αἵ γε τοιαῦται περὶ τὰ
[6]	τὸ ἐκλεῖπον τῆς κράσεως. Οὐ	μὴν	ἀλλὰ καὶ τῶν εἰρημένων ἕκαστον
[6]	πληγὰς ψοφεῖ διὰ τραχύτητα. καὶ	μὴν	μόνον {ἄκρα{ τη} τον διαμένει
[6]	μᾶλλον ὑπὸ περιψύξεως κρατεῖσθαι. καὶ	μὴν	ὅ τε μόλιβδος τῶν φύσει
[6]	ψυχρότερον τὸ ὕδωρ ποιοῦσιν Ἀλλὰ	μὴν	περὶ τῶν χαλίκων‘ ἔφην ἢ
[6]	οὐδ´ ὥσπερ σιδήρου στόμωμα καὶ	ἀκμὴν	ἀποκόψαντες, ἀλλὰ μᾶλλον ὥσπερ ἰὸν
[6]	πάθος ἐν τῷ στομάχῳ διὰ	συνδρομὴν	θερμοῦ λιποψυχίαν ποιοῦν. ὥσπερ οὖν
[6]	ὥστε τί μᾶλλον, εἰ θάλπει,	θερμὴν	ἢ ψυχρὰν ἀπὸ τοῦ περιψύχειν
[6]	ἔχουσιν καὶ ἄλλως ἐξίτηλον, ὥσπερ	ὀσμὴν	ἕωλον ἢ κνῖσαν ἐναπολειπομένην, προβλημάτων
[6]	πίθου πίνεσθαι τὴν σύμφυτον ἔχοντα	ῥώμην	καὶ δύναμιν. ἡ δὲ τοιαύτη
[6]	γάρ εἰσι, πρὸς δὲ τὴν	λεγομένην	περιπλοκὴν καὶ σύνδεσιν ἀντιπράττουσι {διάλυσιν}
[6]	οὖν δοκεῖν αὐτῷ τὴν θερμότητα	συστελλομένην	καὶ πλεονάζουσαν ἐντὸς ἀναλίσκειν τὴν
[6]	ἁπαλὴν ἀντὶ τραχείας καὶ αὐχμώδους	γενομένην	ἐμάλαξεν, πολλάκις δὲ καὶ ἱδρῶτας
[6]	ὥσπερ ὀσμὴν ἕωλον ἢ κνῖσαν	ἐναπολειπομένην,	προβλημάτων δὲ καὶ λόγων φιλοσόφων
[6]	πνεῦμα καὶ τὴν δύναμιν ἀνακαλεῖται	καταφερομένην.	ὅτι δ´ ἔστι λιποθυμία καὶ
[6]	φαντασίαι, τοῦ σώματος εὐδίαν καὶ	γαλήνην	ἔχοντος, ἕπονται, μεθ´ ἡμέραν {οὖν}
[6]	πόρων μετασχηματισμὸς οὗτος, ᾧ τὸ	πεινῆν	ἢ τὸ διψῆν ἐγγίνεται, ποῖός
[6]	οὐχ ὑπ´ ἐνδείας ἐγγίνεται τὸ	πεινῆν	ἡμῖν· τὰ γὰρ τοιαῦτα βρώματα
[6]	Β Πότερον ἔνδεια ποιεῖ τὸ	πεινῆν	καὶ διψῆν ἢ πόρων μετασχηματισμός
[6]	γὰρ ἐφαίνετο διψῆν μᾶλλον ἢ	πεινῆν	τοὺς ἐκνηστεύσαντας· ἡ γὰρ ἔνδεια
[6]	περὶ τοῦ διψῆν μᾶλλον ἢ	πεινῆν	τοὺς νηστεύοντας. Ἄλογον γὰρ ἐφαίνετο
[6]	σῶμα, μηκέτι δὲ διψῆν μηδὲ	πεινῆν	ὑγρότητος ἐνδείᾳ τῆς κατὰ φύσιν
[6]	τρυγᾶν λέγομεν τοὺς δρεπομένους τὴν	ἀμπελίνην	ὀπώραν, καὶ διατρύγιόν’ που Ὅμηρος
[6]	μὴ φάναι πρὸς σωτηρίαν καὶ	διαμονὴν	ὑπάρχειν ἡμῖν, ὥσπερ ὄμμα, τῶν
[6]	νοτερὸν ἅμα τοῖς τε μέσοις	ῥᾳστώνην	παρέσχεν καὶ τὴν σάρκα λείαν
[6]	ἐγγεγενημένον, ἀλλὰ πάθος εἶναι καὶ	τροπήν	τινα πόρων οἴεσθαι μεγέθεσι καὶ
[6]	σφαγεὶς εὐθὺς ἀπὸ συκῆς κρεμασθείη,	τὴν	αἰτίαν ἐζητοῦμεν. ὅτι μὲν δὴ
[6]	εἴρηκε τὸ γινόμενον· εἰς δὲ	τὴν	αἰτίαν ἐπιχειρήσομεν ἡμεῖς· ἔστι γὰρ
[6]	δὲ τούτων οὐ χαλεπὸν ἤδη	τὴν	αἰτίαν συνιδεῖν. ἡ μὲν γὰρ
[6]	πίνειν {τὸν} μέτριον δυνάμενοι διὰ	τὴν	ἀκρασίαν· ἀλλὰ σόφισμα τοῦτ´ ἐστὶν
[6]	ἐπὶ τὸ ζητεῖν καὶ ἀνιχνεύειν	τὴν	ἀλήθειαν, ἐμνήσθην τῶν Ἀριστοτελικῶν, ἐν
[6]	καὶ τρυγᾶν λέγομεν τοὺς δρεπομένους	τὴν	ἀμπελίνην ὀπώραν, καὶ διατρύγιόν’ που
[6]	τῶν ποθέντων ἢ βρωθέντων ἡδοναὶ	τὴν	ἀνάμνησιν ἀνελεύθερον ἔχουσιν καὶ ἄλλως
[6]	ἄττα τῶν Ἑλλήνων μεμφόμενος ἐπῄνει	τὴν	ἀνθρακείαν ὅτι τὸν καπνὸν ἔξω
[6]	γὰρ οὐδὲν ἔνεστιν ὥστε διασπᾶν	τὴν	ἀνταύγειαν, ἀλλ´ ἀπὸ παντὸς μέρους
[6]	τῶν δ´ ὑπερδικούντων. Σώκλαρος δὲ	τὴν	ἀρχὴν ἔφη τοῦ λόγου κάλλιστα
[6]	δέχονται μᾶλλον καὶ στέγουσι δεξάμενοι	τὴν	βαφὴν ὑπ´ ἐνδείας καὶ κενότητος.
[6]	γὰρ εἶναι λιμόν, ὥσπερ δοκεῖ,	τὴν	βουλιμίαν, ἀλλὰ πάθος ἐν τῷ
[6]	τὸ πολλοῖς μὴ πεινῶσι συμπίπτειν	τὴν	βουλιμίασιν ἀραίωσιν κατηγορεῖ μᾶλλον καὶ
[6]	ἀναλαμβάνουσαν εἰς ἑαυτὴν καὶ ἀφανίζουσαν.	τὴν	δὲ πεῖναν αὖ πάλιν ἀναγκαίως
[6]	ἀφίησι τὸν θυμὸν ὥσπερ ἀπομαραινόμενον.	τὴν	δὲ πλείστην αἰτίαν καὶ δύναμιν
[6]	ῥύψιν οὐδεὶς αἰτιᾶται. χαριέντως δὲ	τὴν	διαφορὰν ὁ ποιητὴς ἐπιδείκνυσιν ἐπὶ
[6]	τὴν πεῖναν μήτε τῆς ὑγρᾶς	τὴν	δίψαν, ἀλλὰ τοῦ μετρίου καὶ
[6]	ἀλλ´ ὅτι τὸ πνεῦμα καὶ	τὴν	δύναμιν ἀνακαλεῖται καταφερομένην. ὅτι δ´
[6]	ὥστε τήκεσθαι καὶ ἀναλίσκεσθαι {καὶ}	τὴν	δύναμιν. ἐὰν μὲν οὖν ἡσυχάζῃ
[6]	χιόνα· πνεομένη γὰρ ἀναλίσκεται καὶ	τὴν	ἐκτὸς ἐπιφάνειαν τοῦ ἀγγείου νοτίδος
[6]	κόπου καὶ τῆς κινήσεως ἀποξυνούσης	τὴν	ἐν τῷ σώματι θερμότητα· λεπτὴ
[6]	τὴν ψυχρότητα τοῦ πνεύματος περὶ	τὴν	ἐπιφάνειαν σβεννύμενον ἱδρῶτα δροσώδη διατμίζει
[6]	μὲν οὖν κρύους πρόβλημα ποιοῦνται	τὴν	ἐσθῆτα μόνον, Αἰθίοπες δὲ θάλπους
[6]	μὲν ἐκτέμνει τὰ νεῦρα καὶ	τὴν	θερμότητα κατασβέννυσιν· ἐξανθεῖ γὰρ καὶ
[6]	διὰ χιόνος· τὸ δὲ σύντηγμα	τὴν	θερμότητα ποιεῖν καὶ τοῦτο καταλαμβάνειν
[6]	εἶναι· μᾶλλον οὖν δοκεῖν αὐτῷ	τὴν	θερμότητα συστελλομένην καὶ πλεονάζουσαν ἐντὸς
[6]	ἐστι καὶ στεγανόν, ὥστε καὶ	τὴν	θερμότητα τοῦ ἀέρος ἀπείργειν καὶ
[6]	καὶ μελαναίγιδος ἐμφορεῖσθαι, καὶ ψέγεις	τὴν	κάθαρσιν ὥσπερ χολημεσίαν δι´ ἧς
[6]	σώματα τὸ πῦρ τῷ ἐξαιρεῖν	τὴν	κολλῶσαν ὑγρότητα καὶ συνδέουσαν. ὅταν
[6]	ἀναπλήρωσιν ἡ φύσις ἔχοι, διατηροῦσα	τὴν	κρᾶσιν. οὕτω γὰρ οἶμαι καὶ
[6]	θερμοὶ γάρ εἰσι, πρὸς δὲ	τὴν	λεγομένην περιπλοκὴν καὶ σύνδεσιν ἀντιπράττουσι
[6]	σιτίον οὐ παραδέχονται. ποιεῖ δὲ	τὴν	μὲν δίψαν ἡ τούτων κένωσις,
[6]	ἡμῖν· τὰ γὰρ τοιαῦτα βρώματα	τὴν	μὲν ἔνδειαν ἐλαττοῖ προστιθεμένης τροφῆς,
[6]	μᾶλλον ὁ ψυχρὸς οὗτος ἀὴρ	τὴν	μὲν πηγὴν διὰ πλῆθος οὐ
[6]	σώματος ἀπέρχεται θερμότης· ὅταν δὲ	τὴν	μὲν τροφὴν τοῦ σώματος ἡ
[6]	ἔξωθεν ἀέρα καὶ βιαιοτέραν ποιεῖ	τὴν	μεταβολήν· ὅταν οὖν ἀποσπασθῇ {ὑπὸ}
[6]	συμμετρίας ἐχόντων, οἱ μὲν εὐρύτεροι	τὴν	ξηρὰν ἅμα καὶ τὴν ὑγρὰν
[6]	βοηθοῦνται, τῶν πόρων διὰ λεπτότητα	τὴν	ξηρὰν τροφὴν μὴ δεχομένων ἀλλ´
[6]	Πρῶτον μὲν ἡ λειότης αὐτοῦ	τὴν	ὁμαλότητα τῶν μορίων ἐπιδείκνυται· δι´
[6]	καὶ σκίδνησιν, ὥστε νεαρὰν ποιεῖν	τὴν	ὄρεξιν ἐκθλιβομένων τῶν ἑώλων καὶ
[6]	γευσάμενοι ταχέως ἀνέλαβον καὶ παρεστήσαντο	τὴν	ὄρεξιν. ᾧ καὶ μάλιστα δῆλόν
[6]	σμικρότατον ἀνακλᾷ τὸ φῶς ἐπὶ	τὴν	ὄψιν· ὥσπερ αὖ τοὐναντίον τὸ
[6]	ἐκδηλότερον δὲ τοῦτο γίνεται περὶ	τὴν	πεῖναν. ἐνδεεῖς γὰρ ἅμα πολλοὶ
[6]	παντάπασιν μήτε τῆς ξηρᾶς τροφῆς	τὴν	πεῖναν μήτε τῆς ὑγρᾶς τὴν
[6]	τούτων κένωσις, ἡ δ´ ἐκείνων	τὴν	πεῖναν. ὅθεν, ἐὰν μὲν φάγωσιν
[6]	δι´ ὅλου καὶ ἰσχυρὰν γίνεσθαι	τὴν	περίψυξιν. διὸ καὶ χειμῶνος οἱ
[6]	πνεῦμα λεπτόν· τοῦτο γὰρ συνέχει	τὴν	πῆξιν αὐτῆς ἐγκατακεκλεισμένον· ἀπελθόντος δὲ
[6]	ταὐτὰ δὲ πάντα θερμότητος· καὶ	τὴν	πῆξιν ἐμποιεῖν τῷ γάλακτι τὸν
[6]	τούτων οἱ περὶ Φίλων´ ἰατροὶ	τὴν	πρώτην θέσιν ἐκίνουν· ἐνδείᾳ γὰρ
[6]	τε μέσοις ῥᾳστώνην παρέσχεν καὶ	τὴν	σάρκα λείαν καὶ ἁπαλὴν ἀντὶ
[6]	περιέχονται καὶ ἀγαπῶσι, κατατρήσειέ τις	τὴν	σάρκα, πλαδαρὰν καὶ τρομώδη καὶ
[6]	χοίρους, ἁπαλὴν αὐτῶν παρὰ φύσιν	τὴν	σάρκα ποιοῦντας καὶ θήλειαν, οὐχ
[6]	καὶ τοῦτο θρύπτει καὶ πεπαίνει	τὴν	σάρκα τοῦ ὄρνιθος. τὸ αὐτὸ
[6]	ἐκέλευσεν, ἀπὸ τοῦ πίθου πίνεσθαι	τὴν	σύμφυτον ἔχοντα ῥώμην καὶ δύναμιν.
[6]	πρῶτον, εἶτ´ ἐπ´ αὐτὴν βαδίζει	τὴν	σύμφυτον λιβάδα τῆς σαρκὸς ἡ
[6]	συνόντας. ἑστιῶντος οὖν ἡμᾶς Ἀριστίωνος,	τήν	τ´ ἄλλην χορηγίαν ὡς πολυτελῆ
[6]	ἡ τοῦ πνεύματος διάκρισις ἐμποιεῖ	τὴν	τῆξιν, ἐμφανές ἐστι τῇ αἰσθήσει·
[6]	δὲ τούτοις πρὸς τοῦτο διὰ	τὴν	τραχύτητα καὶ ξηρότητα τῆς κροκύδος
[6]	συστελλομένην καὶ πλεονάζουσαν ἐντὸς ἀναλίσκειν	τὴν	τροφήν, εἶτ´ ἐπιλειπούσης καὶ αὐτὴν
[6]	πάσαις τομαῖς καὶ διαιρέσεσι λεπτύνει	τὴν	τροφήν, ὥστε πᾶν μόριον αὐτῆς
[6]	τὸν πλοῦτον ὡς δὲ νόσῳ	τὴν	ὑγίειαν· ὡς δὲ ναυτιᾶν ὠνομάσθη
[6]	εὐρύτεροι τὴν ξηρὰν ἅμα καὶ	τὴν	ὑγρὰν τροφὴν ἀναλαμβάνουσιν, οἱ δ´
[6]	καὶ δριμέα καὶ ἁλμυρὰ θρύπτοντα	τὴν	ὕλην διαφορεῖ καὶ σκίδνησιν, ὥστε
[6]	ὑγρὸν {καὶ} καθαίρουσι καὶ συστέλλουσι	τὴν	ὕλην εἰς αὐτὸ τὸ ἐδώδιμον.
[6]	τοῦ θολεροῦ καὶ γεώδους, ἐμπίπτοντα	τὴν	φλόγα διασπᾷ καὶ τῇ τραχύτητι
[6]	οὐδέν´ ἦν λόγον ἁπλῶς τιθεμένων	τὴν	φύσιν. ἔπειτα ῥιγοῦν μὲν ἐνδείᾳ
[6]	καὶ τροφὴν ὠνομάσθαι τὸ τηροῦν	τὴν	φύσιν· τηρεῖται δὲ τοῖς μὲν
[6]	βαρὺ τὸ ἱμάτιον οὐδὲ συνθλῖψαι	τὴν	χαυνότητα τῆς χιόνος· ὥσπερ καὶ
[6]	τίν´ αἰτίαν ἀχύροις καὶ ἱματίοις	τὴν	χιόνα διαφυλάττουσι Μικρὸν οὖν ὁ
[6]	ὁρῶμεν γὰρ ταῦτα μὴ στέγοντα	τὴν	χιόνα· πνεομένη γὰρ ἀναλίσκεται καὶ
[6]	θερμαινόμενον θερμαίνει τὸ ἱμάτιον, οὕτως	τὴν	χιόνα ψυχόμενον ἀντιπεριψύχει· ψύχεται δ´
[6]	ὅλου γὰρ αὑτῷ συμπαθεῖ πρὸς	τὴν	ψαῦσιν. ἔπειτα τῇ ὄψει παρέχει
[6]	θερμότητα τοῦ ἀέρος ἀπείργειν καὶ	τὴν	ψυχρότητα κωλύειν ἀπιέναι τῆς χιόνος.
[6]	τὸ θερμὸν ἔξω καὶ διὰ	τὴν	ψυχρότητα τοῦ πνεύματος περὶ τὴν
[6]	πεπυκνωμένος· ὥστ´ οὐκ ἄτοπον, εἰ	τὴν	ψυχρότητα τοῦ ὕδατος ἀντερείδων συνεπιτείνει
[6]	μάλιστα καὶ κατακαυθέντος ἡ τέφρα	ῥυπτικωτάτην	παρέχει κονίαν. ταὐτὰ δὲ πάντα
[6]	θυμὸν ὥσπερ ἀπομαραινόμενον. τὴν δὲ	πλείστην	αἰτίαν καὶ δύναμιν ἡ δριμύτης
[6]	θερμοῦ τὸ πρῶτον, εἶτ´ ἐπ´	αὐτὴν	βαδίζει τὴν σύμφυτον λιβάδα τῆς
[6]	φυλάσσεται. καὶ γὰρ ἀχύροις σπαργανοῦντες	αὐτὴν	καὶ περιστέλλοντες ἱματίοις ἀγνάπτοις ἐπὶ
[6]	τὴν τροφήν, εἶτ´ ἐπιλειπούσης καὶ	αὐτὴν	ὥσπερ πῦρ ἀπομαραίνεσθαι· διὸ πεινῶσι
[6]	μιγνύμενα τῶν ὑγρῶν ἀναλαμβάνουσαν εἰς	ἑαυτὴν	καὶ ἀφανίζουσαν. τὴν δὲ πεῖναν
[6]	βραχὺς οὕτως ὄγκος ἐπίδοσιν λαμβάνει	τοσαύτην,	ἀλλ´ εὐθὺς ἐπιλείπων καταναλίσκεται διὰ
[6]	οἱ περὶ Φίλων´ ἰατροὶ τὴν	πρώτην	θέσιν ἐκίνουν· ἐνδείᾳ γὰρ οὐ
[6]	μᾶλλον καὶ στέγουσι δεξάμενοι τὴν	βαφὴν	ὑπ´ ἐνδείας καὶ κενότητος. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
[6]	φιλοσοφηθέντα μετὰ παιδιᾶς σπουδάζοντες εἰς	γραφὴν	ἀπετίθεντο, καὶ κατέλιπον παραδείγματα τοῦ
[6]	ὄψων καὶ πεμμάτων καὶ τραγημάτων	ἀπογραφὴν	ἀπολιπεῖν· νῦν δ´ ἐκεῖνα μὲν
[6]	δ´ αὐτοῦ καὶ διαποροῦντος, οὐδὲν	ἔφην	δεῖν περὶ τοῦ ἀέρος διαπορεῖν·
[6]	δὲ καὶ τὰ παρ´ ἡμῶν‘	ἔφην,	εἰ φαινομένας ὑποθέσεις λαμβάνομεν, πρῶτον
[6]	τῶν ψυχροτάτων ἐστί. Κομιδῇ γ´‘	ἔφην,	εἴπερ ἀληθές ἐστιν· οὐκ ἔχει
[6]	Ἀλλὰ μὴν περὶ τῶν χαλίκων‘	ἔφην	ἢ τῶν ἀκμόνων, οὓς ἐμβάλλοντες
[6]	μάλιστα δυσθεώρητος. πάνυ μὲν οὖν‘	ἔφην,	καὶ θαυμάσαιμ´ ἄν, εἰ μὴ
[6]	στύψεις, ὦ βέλτιστε, τῶν βαπτομένων‘	ἔφην	τόπον ἔχουσι τὸ δριμὺ καὶ
[6]	γὰρ εἰ τοῖς πόροις τούτοις‘	ἔφην,	ὧν ἔνιοι περιέχονται καὶ ἀγαπῶσι,
[6]	ξηρὰν ἅμα καὶ τὴν ὑγρὰν	τροφὴν	ἀναλαμβάνουσιν, οἱ δ´ ἰσχνότεροι τὸ
[6]	συμπίπτοντες μὲν οὔτε ποτὸν οὔτε	τροφὴν	δέχεσθαι δύνανται, διιστάμενοι δὲ κενότητα
[6]	καὶ πλεονάζουσαν ἐντὸς ἀναλίσκειν τὴν	τροφήν,	εἶτ´ ἐπιλειπούσης καὶ αὐτὴν ὥσπερ
[6]	πόρων διὰ λεπτότητα τὴν ξηρὰν	τροφὴν	μὴ δεχομένων ἀλλ´ ἐπιδεῶν τοῦ
[6]	θερμότης· ὅταν δὲ τὴν μὲν	τροφὴν	τοῦ σώματος ἡ κίνησις εἰς
[6]	κρᾶσιν. οὕτω γὰρ οἶμαι καὶ	τροφὴν	ὠνομάσθαι τὸ τηροῦν τὴν φύσιν·
[6]	τομαῖς καὶ διαιρέσεσι λεπτύνει τὴν	τροφήν,	ὥστε πᾶν μόριον αὐτῆς παντὶ
[6]	περιεργίαν καὶ καλλωπισμὸν ἐμφαίνει καὶ	τρυφὴν	εἰς τὸ ἡδὺ καταναλίσκουσα τὸ
[6]	τοῖς δὲ φιλοτίμοις καὶ φιλολόγοις	ἀρχὴν	ἐνδίδωσιν οἰκείαν καὶ τόλμαν ἐπὶ
[6]	δ´ ὑπερδικούντων. Σώκλαρος δὲ τὴν	ἀρχὴν	ἔφη τοῦ λόγου κάλλιστα κεῖσθαι·
[6]	τὸν οἶνον ἄντικρυς ἐκάλουν, ὥσπερ	ψυχὴν	καὶ κεφαλὴν τὸν ἄνθρωπον εἰώθαμεν
[6]	πυρετοῦ λωφήσαντος, ἅμα καὶ τοῦ	διψῆν	ἀπαλλάττονται· πολλοῖς δὲ λουσαμένοις καὶ
[6]	ἐντὸς ἀναθλιβόντων τὰ ὑγρά, καὶ	διψῆν	δι´ ἔνδειαν καὶ ξηρότητα τοῦ
[6]	ᾧ τὸ πεινῆν ἢ τὸ	διψῆν	ἐγγίνεται, ποῖός τίς ἐστιν; ἐγὼ
[6]	ἱδρῶτας ἐπήγαγεν· ὅθεν ἡ ποιοῦσα	διψῆν	ἔνδεια λήγει καὶ παύεται, τῆς
[6]	ἔνδεια ποιεῖ τὸ πεινῆν καὶ	διψῆν	ἢ πόρων μετασχηματισμός Λεχθέντων δὲ
[6]	ἐπαντλοῖ καὶ ἄρδοι τὰ φυτά,	διψῆν	καὶ ἀτροφεῖν ἀναγκαῖόν ἐστιν, οὕτως
[6]	συμβαίνει καὶ τῶν ἐγκαταδαρθανόντων τῷ	διψῆν·	καὶ γὰρ τούτοις ὁ ὕπνος
[6]	τοὺς νηστεύοντας. Ἄλογον γὰρ ἐφαίνετο	διψῆν	μᾶλλον ἢ πεινῆν τοὺς ἐκνηστεύσαντας·
[6]	πρῶτόν ἐστι τὸ περὶ τοῦ	διψῆν	μᾶλλον ἢ πεινῆν τοὺς νηστεύοντας.
[6]	διψῶντες, ἂν ἐπικαταδάρθωσι, παύονται τοῦ	διψῆν	μὴ πιόντες· τοῦτο δ´ οἱ
[6]	οἰκείας τὸ σῶμα, μηκέτι δὲ	διψῆν	μηδὲ πεινῆν ὑγρότητος ἐνδείᾳ τῆς
[6]	φιλόλογος ἐπιεικῶς, καὶ τοῦτ´ ἔφη	λαβεῖν	ἐκ τῶν Ἀριστοτέλους (μετὰ λόγου
[6]	διέσμηκται πανταχόθεν ὥστε λάμπειν καὶ	περιστίλβειν;	ἢ τὸ μὲν ἔκπωμ´ ἔδει
[6]	κινεῖν αὔξει τὸ θερμὸν ἥδιον	φαγεῖν	ποιεῖ καὶ προθυμότερον. τροφὴ δὲ
[6]	οὕτως, εἰ δεῖ μεταφορᾷ χρησάμενον	λέγειν,	ἐξευνουχίζουσι τὸν ἄκρατον καὶ ἀποθηλύνουσιν
[6]	καὶ τί δεῖ τὰ ἄλλα	λέγειν;	ἡ γὰρ αὐτοῦ τοῦ πυροῦ
[6]	καὶ μὴ πολλὰ μόνον πιθανῶς,	αἰτιολογεῖν.	πᾶσι γὰρ ὄντων πόρων, ἄλλας
[6]	καὶ τὴν θερμότητα τοῦ ἀέρος	ἀπείργειν	καὶ τὴν ψυχρότητα κωλύειν ἀπιέναι
[6]	καὶ τὸν οἶνον οὐκ ἔφη	δεῖν	ἐγχεῖσθαι διηθημένον, ἀλλ´, ὥσπερ Ἡσίοδος
[6]	αὐτοῦ καὶ διαποροῦντος, οὐδὲν ἔφην	δεῖν	περὶ τοῦ ἀέρος διαπορεῖν· ἡ
[6]	οὐ χαλεπὸν ἤδη τὴν αἰτίαν	συνιδεῖν.	ἡ μὲν γὰρ δίψα τοῖς
[6]	κράτος ἐστίν, τοῦτ´ ἐν τῷ	διυλίζειν	ἐξαιροῦσι καὶ ἀποκρίνουσι. μέγα δὲ
[6]	ὑποζυγίων τὸ θερμὸν ἀπολεπτύνειν καὶ	κατακερματίζειν·	ἄλλα γὰρ ἄλλοις ὥσπερ ἀναλαμβάνειν
[6]	οὐ πάρεστιν οὐδ´ ἔχομεν, ἐπιθυμῶ	μαθεῖν,	τίς αἰτία δι´ ἣν ὑπὸ
[6]	Ζ Εἰ δεῖ τὸν οἶνον	ἐνδιηθεῖν	Νίγρος ὁ πολίτης ἡμῶν ἀπὸ
[6]	τὰ ὀσφραντὰ πρὸς τὰς λιποθυμίας	βοηθεῖν,	καὶ τὸν ἄρτον ἀναλαμβάνειν {καὶ}
[6]	τὰ ἄκρα τῷ τέμνειν καὶ	παρελθεῖν	τῇ σαρκί, καθάπερ τὸ πῦρ·
[6]	χιόνος ὀξὺ καὶ φλογοειδὲς προσπῖπτον	ἐπικαίειν	δοκεῖ τὰ ἄκρα τῷ τέμνειν
[6]	τὸ δὲ σύντηγμα τὴν θερμότητα	ποιεῖν	καὶ τοῦτο καταλαμβάνειν τὰς ἀρχὰς
[6]	λεπτυνόμενα διακρίνεσθαι τὰ προϋπόντα, καὶ	ποιεῖν	μὲν ἔνδειαν, οὐ μεταρρυθμιζομένων δὲ
[6]	διαφορεῖ καὶ σκίδνησιν, ὥστε νεαρὰν	ποιεῖν	τὴν ὄρεξιν ἐκθλιβομένων τῶν ἑώλων
[6]	πάντα θερμότητος· καὶ τὴν πῆξιν	ἐμποιεῖν	τῷ γάλακτι τὸν ὀπὸν οἴονταί
[6]	ἀναπνοῆς αἰτηματῶδες εἶναι· μᾶλλον οὖν	δοκεῖν	αὐτῷ τὴν θερμότητα συστελλομένην καὶ
[6]	θερμότητα συστελλομένην καὶ πλεονάζουσαν ἐντὸς	ἀναλίσκειν	τὴν τροφήν, εἶτ´ ἐπιλειπούσης καὶ
[6]	ἡ ὄρεξις ζητεῖν διδάσκει καὶ	διώκειν	τὸ ἐκλεῖπον τῆς κράσεως. Οὐ
[6]	οἶνον αἴθοπα’ καί ἐρυθρὸν’ εἴωθε	καλεῖν·	οὐχ ὡς Ἀριστίων ἡμῖν ὠχριῶντα
[6]	πηγὴν διὰ πλῆθος οὐ δύναται	μεταβάλλειν,	ἂν δέ τις ἀφαιρῇ κατ´
[6]	ἀποκεχώρηκεν καὶ κρατεῖται πεπιεσμένον· ὅθεν	ἐμεῖν	τε πολλοὺς ἅμα συμβαίνει, πυκνότητι
[6]	ἰδίοις ἐπιθέτοις ὁ ποιητὴς εἴωθε	κοσμεῖν,	τὸ γάλα τε λευκὸν καὶ
[6]	κατακερματίζειν· ἄλλα γὰρ ἄλλοις ὥσπερ	ἀναλαμβάνειν	καὶ καταλύεσθαι πέφυκεν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Θ
[6]	λιποθυμίας βοηθεῖν, καὶ τὸν ἄρτον	ἀναλαμβάνειν	{καὶ} τοὺς βουλιμιῶντας, οὐχ ὅτι
[6]	τὴν θερμότητα ποιεῖν καὶ τοῦτο	καταλαμβάνειν	τὰς ἀρχὰς τῆς ἀναπνοῆς αἰτηματῶδες
[6]	νὴ Δία φθορᾶς τὸ μὴ	διαμένειν	ἀλλ´ ἐξίστασθαι καὶ μαραίνεσθαι, καθάπερ
[6]	τῶν μερῶν μηκυνομένων, ὥστε καὶ	παραμένειν	δυσεξίτηλον. ὕδατι μὲν γὰρ βρεχθὲν
[6]	λιμὸν ἐδόκει μέγαν ἢ δημόσιον	ἀποσημαίνειν,	καὶ μάλιστα παρ´ ἡμῖν τοῖς
[6]	ὅτι ταὐτὸν ἱμάτιον ἐν χειμῶνι	θερμαίνειν	ἐν δ´ ἡλίῳ ψύχειν γέγονεν·
[6]	δὲ διψῶσι τοὐναντίον, ἐὰν ἐμφάγωσιν,	ἐπιτείνειν	συμβαίνει τὸ δίψος. τοῦτο δὲ
[6]	καὶ κραυγαὶ καὶ ὅσα τῷ	κινεῖν	αὔξει τὸ θερμὸν ἥδιον φαγεῖν
[6]	πράγματος, ὥσπερ τῷ καταπίνειν τὸ	πίνειν	καὶ τῷ ἀνακύπτειν τὸ κύπτειν·
[6]	οὔτ´ ἄφθονον ὑπ´ ἀσθενείας οὔτε	πίνειν	{τὸν} μέτριον δυνάμενοι διὰ τὴν
[6]	ἀναμίγνυται ἡμῖν, οἷον Ὅμηρός φησι	πίνειν	τοὺς ἥρωας· αἴθοπα γὰρ οὐ
[6]	δίχα τοῦ πράγματος, ὥσπερ τῷ	καταπίνειν	τὸ πίνειν καὶ τῷ ἀνακύπτειν
[6]	ἐπικαίειν δοκεῖ τὰ ἄκρα τῷ	τέμνειν	καὶ παρελθεῖν τῇ σαρκί, καθάπερ
[6]	ὥσπερ γὰρ τὸ τοὺς ἀλεκτρυόνας	ἐκτέμνειν	καὶ τοὺς χοίρους, ἁπαλὴν αὐτῶν
[6]	μῆλα καὶ τὰς ἰσχάδας εἰκὸς	ἀποπνεῖν	τι τοιοῦτον, ὥστε τῶν ὑποζυγίων
[6]	ὥστε τῶν ὑποζυγίων τὸ θερμὸν	ἀπολεπτύνειν	καὶ κατακερματίζειν· ἄλλα γὰρ ἄλλοις
[6]	δ´ αὐτὰ θάλπειν πειρώμεθα καὶ	σκέπειν	πόλλ´ ἄττα περιβάλλοντες· καὶ ὅσα
[6]	καὶ πεμμάτων καὶ τραγημάτων ἀπογραφὴν	ἀπολιπεῖν·	νῦν δ´ ἐκεῖνα μὲν οὐδέποτε,
[6]	ὅταν φλέγηται, ῥιγοῦντα δ´ αὐτὰ	θάλπειν	πειρώμεθα καὶ σκέπειν πόλλ´ ἄττα
[6]	ἐκτέτριπται καὶ διέσμηκται πανταχόθεν ὥστε	λάμπειν	καὶ περιστίλβειν; ἢ τὸ μὲν
[6]	τῶν δ´ ἄλλων ἐν τῷ	ῥεῖν	καὶ φέρεσθαι τὰ σκληρὰ καὶ
[6]	καθίστησι. περιεργίαν δ´ οἶμαι πάμπολυ	διαφέρειν	καθαριότητος· καὶ γὰρ αἱ γυναῖκες
[6]	τὰ σώματα τὸ πῦρ τῷ	ἐξαιρεῖν	τὴν κολλῶσαν ὑγρότητα καὶ συνδέουσαν.
[6]	ἔφην δεῖν περὶ τοῦ ἀέρος	διαπορεῖν·	ἡ γὰρ αἴσθησις λέγει ὅτι
[6]	ξηρότητα τῆς κροκύδος οὐκ ἐώσης	ἐπιπεσεῖν	βαρὺ τὸ ἱμάτιον οὐδὲ συνθλῖψαι
[6]	πρόσφορον· ἡμᾶς δ´ ἡ ὄρεξις	ζητεῖν	διδάσκει καὶ διώκειν τὸ ἐκλεῖπον
[6]	οἰκείαν καὶ τόλμαν ἐπὶ τὸ	ζητεῖν	καὶ ἀνιχνεύειν τὴν ἀλήθειαν, ἐμνήσθην
[6]	οἰκείαν ἐδόκει καὶ κατὰ φύσιν	ἐπιζητεῖν.	ἔλεγον οὖν ἐγὼ τοῖς παροῦσιν,
[6]	καὶ τὰ κεραμεᾶ τῶν ἀγγείων,	διεκπίπτειν,	ἀλλὰ τῇ πυκνότητι στέγοντες ἀνακλῶσιν
[6]	ἄλλας κατὰ πάθος ἢ τὸ	συμπίπτειν	καὶ τὸ διίστασθαι· καὶ συμπίπτοντες
[6]	καὶ τὸ πολλοῖς μὴ πεινῶσι	συμπίπτειν	τὴν βουλιμίασιν ἀραίωσιν κατηγορεῖ μᾶλλον
[6]	πίνειν καὶ τῷ ἀνακύπτειν τὸ	κύπτειν·	οὐ γὰρ εἶναι λιμόν, ὥσπερ
[6]	καταπίνειν τὸ πίνειν καὶ τῷ	ἀνακύπτειν	τὸ κύπτειν· οὐ γὰρ εἶναι
[6]	τόλμαν ἐπὶ τὸ ζητεῖν καὶ	ἀνιχνεύειν	τὴν ἀλήθειαν, ἐμνήσθην τῶν Ἀριστοτελικῶν,
[6]	περιπλοκὴν καὶ σύνδεσιν ἀντιπράττουσι {διάλυσιν}	διαλύειν	γὰρ μάλιστα πεφύκασι. θερμὸν οὖν
[6]	ἀέρος ἀπείργειν καὶ τὴν ψυχρότητα	κωλύειν	ἀπιέναι τῆς χιόνος. ὅτι δ´
[6]	ἐμπίπτοντος, ὁ δ´ ἀὴρ μᾶλλον	ἰσχύειν	πρὸς τοὺς λίθους καὶ τοὺς
[6]	ἂν οὗ πᾶν ἐξικμασθῇ τὸ	τρέφειν	καὶ προστίθεσθαι τῷ σώματι δυνάμενον.
[6]	ἄρδοι τὰ φυτά, διψῆν καὶ	ἀτροφεῖν	ἀναγκαῖόν ἐστιν, οὕτως ἐν σώματι,
[6]	φάναι πρὸς σωτηρίαν καὶ διαμονὴν	ὑπάρχειν	ἡμῖν, ὥσπερ ὄμμα, τῶν οἰκείων
[6]	ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ τὸ αὐτὸ	πάσχειν	τὰ ἐναντία, μηδεμιᾶς διαφορᾶς γενομένης.
[6]	ξηρὸν βρεχόμενον καὶ μαλασσόμενον διαχύσεις	ἴσχειν	καὶ ἀναθυμιάσεις· δεύτερον δὲ μὴ
[6]	οὓς ἐμβάλλοντες εἰς τὸ ὕδωρ	ψύχειν	αὐτὸ καὶ στομοῦν δοκοῦσιν, εἰρημένον
[6]	χειμῶνι θερμαίνειν ἐν δ´ ἡλίῳ	ψύχειν	γέγονεν· ὥσπερ ἡ τραγικὴ τροφὸς
[6]	θερμὴν ἢ ψυχρὰν ἀπὸ τοῦ	περιψύχειν	λεκτέον; εἰ δὲ δεῖ τῇ
[6]	εἰ δὲ θερμός, πῶς περιψύχει	πάλιν;	ἄλογον γὰρ ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ
[6]	ἀφανίζουσαν. τὴν δὲ πεῖναν αὖ	πάλιν	ἀναγκαίως τὸ ποτὸν ἀνίησιν· ἡ
[6]	καὶ πυκνοῦσαι τὸν στόμαχον ἢ	πάλιν	ἀνοίγουσαι καὶ χαλῶσαι δεκτικήν τινα
[6]	λοιπὰ καὶ ξηρότητα, μέχρι οὗ	πάλιν	ἐπιρροὴ καὶ διάχυσις γένηται· καθάπερ
[6]	ὡς ἐποιήσαμεν τὰ νενομισμένα καὶ	πάλιν	κατεκλίνημεν, ἐζητεῖτο πρῶτον ὑπὲρ αὐτοῦ
[6]	ὅτι τὸ πνεῦμα καὶ τὴν	δύναμιν	ἀνακαλεῖται καταφερομένην. ὅτι δ´ ἔστι
[6]	τήκεσθαι καὶ ἀναλίσκεσθαι {καὶ} τὴν	δύναμιν.	ἐὰν μὲν οὖν ἡσυχάζῃ τις,
[6]	τὴν σύμφυτον ἔχοντα ῥώμην καὶ	δύναμιν.	ἡ δὲ τοιαύτη κάθαρσις αὐτοῦ
[6]	τὴν δὲ πλείστην αἰτίαν καὶ	δύναμιν	ἡ δριμύτης εἶχεν· τὸ γὰρ
[6]	μᾶλλον καὶ νὴ Δί´ εἴλιγγον.	Ἡμῖν	δὲ καὶ ταῦτα μετρίως ἐδόκει
[6]	τοῖς παροῦσιν, ὅτι τῶν ἐν	ἡμῖν	ἢ μόνον ἢ μάλιστα δεῖται
[6]	ἐλαφρὸς καὶ ἄνευ ὀργῆς ἀναμίγνυται	ἡμῖν,	οἷον Ὅμηρός φησι πίνειν τοὺς
[6]	καὶ γὰρ ὁ χιτὼν ψυχρὸς	ἡμῖν	προσπίπτει τὸ πρῶτον ἐνδυσαμένοις καὶ
[6]	ὑπ´ ἐνδείας ἐγγίνεται τὸ πεινῆν	ἡμῖν·	τὰ γὰρ τοιαῦτα βρώματα τὴν
[6]	δημόσιον ἀποσημαίνειν, καὶ μάλιστα παρ´	ἡμῖν	τοῖς Αἰολεῦσιν ἀντὶ τοῦ β
[6]	πρὸς σωτηρίαν καὶ διαμονὴν ὑπάρχειν	ἡμῖν,	ὥσπερ ὄμμα, τῶν οἰκείων τῷ
[6]	εἴωθε καλεῖν· οὐχ ὡς Ἀριστίων	ἡμῖν	ὠχριῶντα καὶ χλωρὸν ὑπὸ τῆς
[6]	ὥσπερ ἔξω γῆν ὁρῶμεν καὶ	κόνιν	καὶ ψάμμον τὰ μιγνύμενα τῶν
[6]	παρέχουσι, πάσχοντές τι τῷ μετασχηματίζεσθαι,	τάξιν	ἑτέραν καὶ διάθεσιν. ἐκδηλότερον δὲ
[6]	ἀφαιροῦσα καὶ μανικόν, εἰς πραεῖαν	ἕξιν	καὶ ὑγιαίνουσαν καθίστησι. περιεργίαν δ´
[6]	καὶ δριμύτητα τάχα μὲν οὐκ	ὄρεξιν,	ἀλλὰ δηγμὸν ἐμποιεῖ τοῖς δεκτικοῖς
[6]	σκίδνησιν, ὥστε νεαρὰν ποιεῖν τὴν	ὄρεξιν	ἐκθλιβομένων τῶν ἑώλων καὶ χθιζῶν.
[6]	ἰσχῦσαν τὸ θερμὸν ἐμβριθοῦς τροφῆς	ὄρεξιν	ἐργάσηται. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Β Πότερον ἔνδεια
[6]	εὐαρμοστίαν περιειργάσαντο περὶ αὐτόν, ἣν	ὄρεξιν	καλοῦμεν. Ἐδόκει δή μοι ταῦτα
[6]	ταχέως ἀνέλαβον καὶ παρεστήσαντο τὴν	ὄρεξιν.	ᾧ καὶ μάλιστα δῆλόν ἐστιν,
[6]	λεπτόν· τοῦτο γὰρ συνέχει τὴν	πῆξιν	αὐτῆς ἐγκατακεκλεισμένον· ἀπελθόντος δὲ τοῦ
[6]	δὲ πάντα θερμότητος· καὶ τὴν	πῆξιν	ἐμποιεῖν τῷ γάλακτι τὸν ὀπὸν
[6]	τοῦ πνεύματος διάκρισις ἐμποιεῖ τὴν	τῆξιν,	ἐμφανές ἐστι τῇ αἰσθήσει· τηκομένη
[6]	τῆς τροφῆς, οἷον κνησμοὶ κατὰ	θίξιν	ἐνίων ἀμυσσόντων· εἰ δὲ καὶ
[6]	ὄρεξίς ἐστι, καὶ οὐ δίδωσιν	ἀνάμιξιν	οὐδὲ κατάκρασιν, ἄχρι ἂν ἐκστῇ
[6]	ὅλου καὶ ἰσχυρὰν γίνεσθαι τὴν	περίψυξιν.	διὸ καὶ χειμῶνος οἱ ποταμοὶ
[6]	δὲ θάλπους μόνον, ἡμεῖς δ´	ἀμφοῖν.	ὥστε τί μᾶλλον, εἰ θάλπει,
[6]	ἀποσίτων, ἐλαίαν ἁλμάδα λαμβάνοντες ἢ	κάππαριν,	γευσάμενοι ταχέως ἀνέλαβον καὶ παρεστήσαντο
[6]	πολλοῖς μὴ πεινῶσι συμπίπτειν τὴν	βουλιμίασιν	ἀραίωσιν κατηγορεῖ μᾶλλον καὶ ῥύσιν
[6]	αὐτὸ τοῦτ´‘ ἔφη μόνον ἐν	προβλήμασιν	εἴρηκε τὸ γινόμενον· εἰς δὲ
[6]	οὐκ ἐναρμόττον ὥσπερ ἀγγείοις καὶ	τρήμασιν	ἀλλ´ ἑνούμενον καὶ προσφυόμενον. ἄνευ
[6]	τροφῆς ἐνδεεῖς εἰσι (μικρὸν γοῦν	παντάπασιν	{ἀνα} λαβόντες ἀναζωπυροῦσιν) ἀλλ´ ὅτι
[6]	δὲ μὴ νομίζοντες ἔκθλιψιν εἶναι	παντάπασιν	μήτε τῆς ξηρᾶς τροφῆς τὴν
[6]	ἡ φύσις ἔχοι, διατηροῦσα τὴν	κρᾶσιν.	οὕτω γὰρ οἶμαι καὶ τροφὴν
[6]	καὶ οὐ δίδωσιν ἀνάμιξιν οὐδὲ	κατάκρασιν,	ἄχρι ἂν ἐκστῇ καὶ ἀποχωρήσῃ·
[6]	δὲ λουσαμένοις καὶ νὴ Δί´	ἐμέσασιν	ἑτέροις λήγει τὸ δίψος. ὧν
[6]	ὑπῆρχε τοῦτο τοῖς παρὰ Πλάτωνι	δειπνήσασιν,	ἡ τῶν λαληθέντων παρὰ πότον
[6]	δὲ τὴν λεγομένην περιπλοκὴν καὶ	σύνδεσιν	ἀντιπράττουσι {διάλυσιν} διαλύειν γὰρ μάλιστα
[6]	περὶ Φίλων´ ἰατροὶ τὴν πρώτην	θέσιν	ἐκίνουν· ἐνδείᾳ γὰρ οὐ γίνεσθαι
[6]	τῷ μετασχηματίζεσθαι, τάξιν ἑτέραν καὶ	διάθεσιν.	ἐκδηλότερον δὲ τοῦτο γίνεται περὶ
[6]	ὑγρὰ καὶ διανέμων πάντῃ τοῖς	μέρεσιν	ὁμαλισμὸν ἐμποιεῖ καὶ ἀναπλήρωσιν. ὁ
[6]	ἠναγκάσθησαν οἱ στρατιῶται προσδραμόντες τοῖς	τείχεσιν	ἄρτον αἰτῆσαι παρὰ τῶν τειχοφυλάκων
[6]	οὐ τέμνει τὸν πάγον οὐδ´	ἀνίησιν.	ἀγνάπτοις δὲ τούτοις πρὸς τοῦτο
[6]	αὖ πάλιν ἀναγκαίως τὸ ποτὸν	ἀνίησιν·	ἡ γὰρ ὑγρότης τὰ ὑπόντα
[6]	πνεῦμα καὶ δριμὺ καὶ τμητικὸν	ἀφίησιν	ἡ συκῆ, καὶ τοῦτο θρύπτει
[6]	θρύπτοντα τὴν ὕλην διαφορεῖ καὶ	σκίδνησιν,	ὥστε νεαρὰν ποιεῖν τὴν ὄρεξιν
[6]	ποθέντων ἢ βρωθέντων ἡδοναὶ τὴν	ἀνάμνησιν	ἀνελεύθερον ἔχουσιν καὶ ἄλλως ἐξίτηλον,
[6]	ἀναισθήτως ἐκ τοῦ περιέχοντος, ὥς	φησιν	Ἐμπεδοκλῆς (ὑδρευομένοις τὸ πρόσφορον· ἡμᾶς
[6]	καὶ ἀφελῶς ταῖς ἀφλεγμάντοις‘ ὥς	φησιν	ὁ Ἴων τραπέζαις‘ αἷς ὕπνοι
[6]	ἐξαιροῦσι τῶν ἱματίων, ὡς Ἀριστοτέλης	(φησίν,	ὅτι λεπτότερός ἐστι καὶ μᾶλλον
[6]	πρῶτον ἐνδυσαμένοις καὶ τὰ στρώματα	κατακλινεῖσιν·	εἶτα μέντοι συναλεαίνει τῆς ἀφ´
[6]	μὲν δὴ πνεῦμα τῆς συκῆς	ἄπεισιν	ἰσχυρὸν καὶ σφοδρόν, ἥ τ´
[6]	τινὸς ὑγροῦ βραχὺς οὕτως ὄγκος	ἐπίδοσιν	λαμβάνει τοσαύτην, ἀλλ´ εὐθὺς ἐπιλείπων
[6]	μελαναίγιδος ἐμφορεῖσθαι, καὶ ψέγεις τὴν	κάθαρσιν	ὥσπερ χολημεσίαν δι´ ἧς τὸ
[6]	δ´ ἔμετοι τὸ ἀλλότριον ἐκβάλλοντες	ἀπόλαυσιν	τῇ φύσει τοῦ οἰκείου παρέσχον.
[6]	γὰρ αὑτῷ συμπαθεῖ πρὸς τὴν	ψαῦσιν.	ἔπειτα τῇ ὄψει παρέχει καθαρώτατον
[6]	καὶ μάλιστα παρ´ ἡμῖν τοῖς	Αἰολεῦσιν	ἀντὶ τοῦ β τῷ π
[6]	ἔχει τι θερμόν, τεκμαίρονται τοῖς	ἀμφορεῦσιν,	ὧν ἐντιθεμένων εἰς σιρὸν ἐξαναλίσκεται
[6]	λεγομένην περιπλοκὴν καὶ σύνδεσιν ἀντιπράττουσι	{διάλυσιν}	διαλύειν γὰρ μάλιστα πεφύκασι. θερμὸν
[6]	ὅτι δὲ τὸ ἐκψύχεσθαι οὐ	πήγνυσιν	μόνον ἀλλὰ καὶ τήκει τὰ
[6]	δὲ τὴν διαφορὰν ὁ ποιητὴς	ἐπιδείκνυσιν	ἐπὶ τῆς κοσμουμένης Ἥρας, ἀμβροσίῃ
[6]	τὰ νεῦρα καὶ τὴν θερμότητα	κατασβέννυσιν·	ἐξανθεῖ γὰρ καὶ ἀποπνεῖ διερωμένου
[6]	καὶ κτήνη μάλιστα πάντων ἐδωδίμων	ἀναρρώννυσιν	ἄρτος· ὥστε, κἂν ἐλάχιστον ἐμφάγωσιν,
[6]	ἡ μὲν γὰρ δίψα τοῖς	φαγοῦσιν	ἐπιτείνεται τῶν σιτίων τῇ ξηρότητι,
[6]	τῆς θερμότητος· καὶ πρὸς τοῦτο	συνεργοῦσιν	οἱ ἅλες, θερμοὶ γάρ εἰσι,
[6]	καπνὸν ἔξω καταλιπόντες οἴκαδε πῦρ	κομίζουσιν,	οὕτως ἡμᾶς ἐφ´ ἑτέροις ἂν
[6]	καὶ κρόκοις ἐφηδύνοντες ὥσπερ γυναῖκα	καλλωπίζουσιν	εἰς τὰ συμπόσια καὶ προαγωγεύουσιν·
[6]	πυρετοὶ τὸ ὑγρὸν εἰς βάθος	ἀπωθοῦσιν,	καὶ τῶν μέσων φλεγομένων ἐκεῖ
[6]	μολιβδίδες ἐμβαλλόμεναι ψυχρότερον τὸ ὕδωρ	ποιοῦσιν	Ἀλλὰ μὴν περὶ τῶν χαλίκων‘
[6]	διιστάμενοι δὲ κενότητα καὶ χώραν	ποιοῦσιν,	ἔνδειαν οὖσαν τοῦ κατὰ φύσιν
[6]	μὲν ἔνδειαν ἐλαττοῖ προστιθεμένης τροφῆς,	ποιοῦσιν,	οὕτως αἱ τῶν ἐφάλμων βρωμάτων
[6]	πυκνότητι τὸ ψυχρὸν διὰ βάθους	ποιοῦσιν·	πᾶς μὲν γὰρ λίθος κατεψυγμένης
[6]	ὑποτιθέμενοι ῥᾷστα καὶ πιθανώτατά μοι	δοκοῦσιν,	εἰ καὶ μὴ πολλὰ μόνον
[6]	ὕδωρ ψύχειν αὐτὸ καὶ στομοῦν	δοκοῦσιν,	εἰρημένον Ἀριστοτέλει (μνημονεύεις; αὐτὸ τοῦτ´‘
[6]	χρυσὸν φοροῦσαι καὶ πορφύραν περίεργοι	δοκοῦσιν,	λουτρὸν δὲ καὶ ἄλειμμα καὶ
[6]	πεινῶσιν οὔτε διψῶσιν ἀλλ´ εὐθὺς	ἀποθνήσκουσιν.	ὑποκειμένων δὲ τούτων οὐ χαλεπὸν
[6]	τε φλόγες αὐξανόμεναι τῷ ἐλαίῳ	δηλοῦσιν	καὶ τὸ πάντων ξηρότατον εἶναι
[6]	ἅμα καὶ τὴν ὑγρὰν τροφὴν	ἀναλαμβάνουσιν,	οἱ δ´ ἰσχνότεροι τὸ μὲν
[6]	δ´ οἱ πόροι τὸ σύμφυλον	ἀναλαμβάνουσιν.	οἱ δὲ πυρετοὶ τὸ ὑγρὸν
[6]	χαλῶσιν, ἀλλὰ καὶ κατατείνουσι καὶ	παραμένουσιν.	ἤδη δὲ πολλοὶ τῶν ἀποσίτων,
[6]	ὑποθέσεις αὐτούς τε τοὺς μεμνημένους	εὐφραίνουσιν,	ἀεὶ πρόσφατοι παροῦσαι, καὶ τοὺς
[6]	τύπτοντες ἀγνίναις ῥάβδοις διὰ θυρῶν	ἐξελαύνουσιν,	ἐπιλέγοντες ἔξω Βούλιμον ἔσω δὲ
[6]	λέγειν, ἐξευνουχίζουσι τὸν ἄκρατον καὶ	ἀποθηλύνουσιν	οἱ διηθοῦντες, οὔτ´ ἄφθονον ὑπ´
[6]	ἐπιζητεῖν. ἔλεγον οὖν ἐγὼ τοῖς	παροῦσιν,	ὅτι τῶν ἐν ἡμῖν ἢ
[6]	τοὐναντίον οἱ γέροντες ῥᾷστα νηστείαν	φέρουσιν,	ἀμβλὺ γὰρ ἐν αὐτοῖς καὶ
[6]	τῶν περὶ τὰς γεωργίας γινομένων	διαφέρουσιν·	πολλὰ γὰρ ὅμοια πάσχει καὶ
[6]	ἀγνάπτοις ἐπὶ πολὺν χρόνον ἄπταιστον	διατηροῦσιν.	θαυμαστὸν οὖν, εἰ συνεκτικὰ τὰ
[6]	ἄχρηστον ἐξ αὐτοῦ θεραπεύουσι καὶ	καθαίρουσιν.	ἐπεὶ πάντ´ ἂν εἴποις ταῦτα
[6]	(μικρὸν γοῦν παντάπασιν {ἀνα} λαβόντες	ἀναζωπυροῦσιν)	ἀλλ´ ὅτι τὸ πνεῦμα καὶ
[6]	παρὰ φύσιν τοῦ σώματος, εἰκότως	ἀντιτάττουσιν	ὡς μὲν ἐνδείᾳ τὸν πλοῦτον
[6]	ταῦρον μέλανα καὶ κατακόψαντες αὐτόδορον	ὁλοκαυτοῦσιν.	ἐπεὶ δὲ πᾶς μὲν ἔοικεν
[6]	τῶν δὲ λουομένων οὐ μετασχηματιζόμενοι	παύουσιν	οἱ πόροι τὸ δίψος, ἀλλ´
[6]	καλλωπίζουσιν εἰς τὰ συμπόσια καὶ	προαγωγεύουσιν·	οἱ δ´ ἀφαιροῦντες τὸ ῥυπαρὸν
[6]	μὴ πίωσιν, οὐ μόνον οὐ	λύουσιν	ἀλλὰ καὶ προσεπιτείνουσι τὸ δίψος·
[6]	βρωθέντων ἡδοναὶ τὴν ἀνάμνησιν ἀνελεύθερον	ἔχουσιν	καὶ ἄλλως ἐξίτηλον, ὥσπερ ὀσμὴν
[6]	βουλιμίασιν ἀραίωσιν κατηγορεῖ μᾶλλον καὶ	ῥύσιν	ἢ πύκνωσιν τοῦ σώματος. ἀραιοῦνται
[6]	ἦν λόγον ἁπλῶς τιθεμένων τὴν	φύσιν.	ἔπειτα ῥιγοῦν μὲν ἐνδείᾳ θερμότητος
[6]	ἀναπλήρωσιν οἰκείαν ἐδόκει καὶ κατὰ	φύσιν	ἐπιζητεῖν. ἔλεγον οὖν ἐγὼ τοῖς
[6]	τὸ δίψος, ἀλλὰ τοῦ κατὰ	φύσιν	καὶ οἰκείου· διό, κἂν πολὺ
[6]	ποιοῦσιν, ἔνδειαν οὖσαν τοῦ κατὰ	φύσιν	καὶ οἰκείου. καὶ γὰρ αἱ
[6]	πεινῆν ὑγρότητος ἐνδείᾳ τῆς κατὰ	φύσιν	καὶ τροφῆς, ἄλογόν ἐστι τούτου
[6]	καθάπερ νομίζω, ὃ πρῶτον κατὰ	φύσιν	μάλιστα, τὸ ὑγρόν ἐστιν, ὡς
[6]	τοὺς χοίρους, ἁπαλὴν αὐτῶν παρὰ	φύσιν	τὴν σάρκα ποιοῦντας καὶ θήλειαν,
[6]	τροφὴν ὠνομάσθαι τὸ τηροῦν τὴν	φύσιν·	τηρεῖται δὲ τοῖς μὲν φυτοῖς
[6]	βούλιμος, ὅτι γίνεται παθόντος παρὰ	φύσιν	τοῦ σώματος, εἰκότως ἀντιτάττουσιν ὡς
[6]	ἐστιν· ἐνίσταται γὰρ τοῖς κατὰ	φύσιν	ὑγροῖς, ὧν ἡ ὄρεξίς ἐστι,
[6]	πίωσι, παύονται, διψῶντες δ´, ἐὰν	φάγωσιν,	ἐπιτείνονται Ῥηθέντων δὲ τούτων ὁ
[6]	τὴν πεῖναν. ὅθεν, ἐὰν μὲν	φάγωσιν	οἱ διψῶντες, οἱ μὲν οὐ
[6]	τοῖς δὲ διψῶσι τοὐναντίον, ἐὰν	ἐμφάγωσιν,	ἐπιτείνειν συμβαίνει τὸ δίψος. τοῦτο
[6]	ἀναρρώννυσιν ἄρτος· ὥστε, κἂν ἐλάχιστον	ἐμφάγωσιν,	ἵστανται καὶ βαδίζουσι. Γενομένης δὲ
[6]	ἡ ὄρεξίς ἐστι, καὶ οὐ	δίδωσιν	ἀνάμιξιν οὐδὲ κατάκρασιν, ἄχρι ἂν
[6]	δὲ φιλοτίμοις καὶ φιλολόγοις ἀρχὴν	ἐνδίδωσιν	οἰκείαν καὶ τόλμαν ἐπὶ τὸ
[6]	τοὺς ἄκμονας ἀπερειδόμενος; οὐ γὰρ	ἐῶσιν	αὐτόν, ὥσπερ τὰ χαλκᾶ καὶ
[6]	καὶ παρηγορεῖσθαι. διὸ καὶ πολὺν	ζῶσιν	ἔνιοι τῶν ἀποκαρτερούντων χρόνον, ἂν
[6]	ὅταν {ἢ} ἰσχάδας ἢ μῆλα	κομίζωσιν.	ὃ δὲ θαυμασιώτατόν ἐστιν, οὐκ
[6]	μὴ πεινῶσι συμπίπτειν τὴν βουλιμίασιν	ἀραίωσιν	κατηγορεῖ μᾶλλον καὶ ῥύσιν ἢ
[6]	δυνατὸν εἶναι, μὴ πύκνωσιν ἀλλ´	ἀραίωσιν	ὑποθεμένοις, διασῶσαι τὸ πιθανόν. τὸ
[6]	οἱ γὰρ ἐμφαγόντες, ἂν μὴ	πίωσιν,	οὐ μόνον οὐ λύουσιν ἀλλὰ
[6]	ἐμπιπλαμένοις οὐδὲ ἓν αἱ ὀρέξεις	χαλῶσιν,	ἀλλὰ καὶ κατατείνουσι καὶ παραμένουσιν.
[6]	διεκπίπτειν, ἀλλὰ τῇ πυκνότητι στέγοντες	ἀνακλῶσιν	εἰς τὸ ὕδωρ ἀπ´ αὐτῶν,
[6]	ἐν μὲν γὰρ τοῖς μεγάλοις	χειμῶσιν	ἀκόναι μολίβδου διατηκόμεναι τό τε
[6]	ἀποκαρτερούντων χρόνον, ἂν ὕδωρ μόνον	λαμβάνωσιν,	ἄχρι ἂν οὗ πᾶν ἐξικμασθῇ
[6]	φύσις, πληρώσεως δ´ οὐ διὰ	κένωσιν,	ἀλλ´ ἑτέρου τινὸς πάθους ἐγγενομένου.
[6]	οἱ νηστεύοντες διψῶσι μᾶλλον ἢ	πεινῶσιν	Ἕκτον οὖν τοῦτό σοι πέμπω
[6]	ὅλως ἂν ἐλλίπῃ θάτερον, οὔτε	πεινῶσιν	οὔτε διψῶσιν ἀλλ´ εὐθὺς ἀποθνήσκουσιν.
[6]	διαμενόντων· οἱ δὲ πεινῶντες ἐὰν	πίνωσιν,	ἐνδυόμενα τὰ ὑγρὰ τοῖς μείζοσι
[6]	ἐναντίας ἀρχῆς δυνατὸν εἶναι, μὴ	πύκνωσιν	ἀλλ´ ἀραίωσιν ὑποθεμένοις, διασῶσαι τὸ
[6]	κατηγορεῖ μᾶλλον καὶ ῥύσιν ἢ	πύκνωσιν	τοῦ σώματος. ἀραιοῦνται δὲ χειμῶνος
[6]	εἰ κενώσεως μὲν ἐφίεται διὰ	πλήρωσιν	ἡ φύσις, πληρώσεως δ´ οὐ
[6]	μετρίοις, ὡς ἀεὶ τοῦ ἀπολείποντος	ἀναπλήρωσιν	ἡ φύσις ἔχοι, διατηροῦσα τὴν
[6]	τοῖς μέρεσιν ὁμαλισμὸν ἐμποιεῖ καὶ	ἀναπλήρωσιν.	ὁ γὰρ δὴ λεγόμενος τῶν
[6]	γὰρ ἔνδεια τῆς ξηρᾶς τροφῆς	ἀναπλήρωσιν	οἰκείαν ἐδόκει καὶ κατὰ φύσιν
[6]	ὃ πᾶν ἄγει ζῷον ὄρεξις,	ἀναπλήρωσιν	τοῦ ἐνδεοῦς ποθοῦσα καὶ τὸ
[6]	ἐλλίπῃ θάτερον, οὔτε πεινῶσιν οὔτε	διψῶσιν	ἀλλ´ εὐθὺς ἀποθνήσκουσιν. ὑποκειμένων δὲ
[6]	ποιοῦντας καὶ θήλειαν, οὐχ ὑγιαινόντων	ἐστὶν	ἀνθρώπων ἀλλὰ διεφθαρμένων ὑπὸ λιχνείας,
[6]	τὴν ἀκρασίαν· ἀλλὰ σόφισμα τοῦτ´	ἐστὶν	αὐτοῖς καὶ μηχάνημα πολυποσίας· ἐξαιροῦσι
[6]	τὸ διψῆν ἐγγίνεται, ποῖός τίς	ἐστιν;	ἐγὼ μὲν γὰρ οὐχ ὁρῶ
[6]	καὶ τοῦτο τὸ πάθος ὀρεκτικόν	ἐστιν,	εἰκός ἐστιν ὑπὸ τῶν τοιούτων
[6]	ὑγρῷ, καὶ τοῦτο μόνον καυστόν	ἐστιν·	ἐκ γοῦν τῶν ξύλων ὁ
[6]	καὶ τήκει τὰ σώματα, δῆλόν	ἐστιν·	ἐν μὲν γὰρ τοῖς μεγάλοις
[6]	τὸ ἀλλόφυλον, ἐνδεὴς ὁ ἄνθρωπός	ἐστιν·	ἐνίσταται γὰρ τοῖς κατὰ φύσιν
[6]	καὶ ὅσα μὴ παρ´ ἡμᾶς	ἐστιν,	εὐχόμεθα τὸν θεὸν διδόναι, δρόσους
[6]	δι´ ὁμοιότητα τῶν μερῶν εὐάρμοστόν	ἐστιν	καὶ συνεχές· ὅταν δ´ ἀφρίζῃ
[6]	πεπιλημένης ὑπὸ κρύους γῆς πάγος	ἐστίν,	μᾶλλον δ´ ὁ μᾶλλον πεπυκνωμένος·
[6]	τε μόλιβδος τῶν φύσει ψυχρῶν	ἐστιν,	ὅς γε τριβόμενος ὄξει τὸ
[6]	μέχρι τούτων ἐπιμέλεια {καὶ} καθαριότητός	ἐστιν·	ὅταν δὲ τὰς χρυσᾶς περόνας
[6]	ὄρεξιν. ᾧ καὶ μάλιστα δῆλόν	ἐστιν,	ὅτι πάθει τινὶ πόρων οὐχ
[6]	μῆλα κομίζωσιν. ὃ δὲ θαυμασιώτατόν	ἐστιν,	οὐκ ἀνθρώπους μόνον ἀλλὰ καὶ
[6]	Κομιδῇ γ´‘ ἔφην, εἴπερ ἀληθές	ἐστιν·	οὐκ ἔχει δ´ οὕτως, ἀλλ´
[6]	φυτά, διψῆν καὶ ἀτροφεῖν ἀναγκαῖόν	ἐστιν,	οὕτως ἐν σώματι, τῶν ὑγρῶν
[6]	στόμωμα τοῦ οἴνου καὶ κράτος	ἐστίν,	τοῦτ´ ἐν τῷ διυλίζειν ἐξαιροῦσι
[6]	τὸ πάθος ὀρεκτικόν ἐστιν, εἰκός	ἐστιν	ὑπὸ τῶν τοιούτων βρωμάτων λεπτυνόμενα
[6]	λευκόν, δι´ ὅλου δὲ τοιοῦτόν	ἐστιν,	ᾧ μηδὲν ἐμμέμικται τῆς ἐναντίας
[6]	κατὰ φύσιν μάλιστα, τὸ ὑγρόν	ἐστιν,	ὡς αἵ τε φλόγες αὐξανόμεναι
[6]	καὶ μικρὸν ἤδη τὸ θερμόν	ἐστιν.	ὥσπερ ἐν τοῖς ἀναίμοις τῶν
[6]	καθαρώτατον ἐνοπτρίσασθαι· τραχὺ γὰρ οὐδὲν	ἔνεστιν	ὥστε διασπᾶν τὴν ἀνταύγειαν, ἀλλ´
[6]	τῆς χιόνος. ἐπεὶ γὰρ οὐ	πάρεστιν	οὐδ´ ἔχομεν, ἐπιθυμῶ μαθεῖν, τίς
[6]	σαρκός, ἀθρόαν ἀνάγκη τῆς δυνάμεως	ἐπίλειψιν	γενέσθαι. ὅτι δὲ τὸ ἐκψύχεσθαι
[6]	ἀναθυμιάσεις· δεύτερον δὲ μὴ νομίζοντες	ἔκθλιψιν	εἶναι παντάπασιν μήτε τῆς ξηρᾶς
[6]	ἀνακλᾷ τὸ φῶς ἐπὶ τὴν	ὄψιν·	ὥσπερ αὖ τοὐναντίον τὸ γάλα
[6]	δὲ καὶ ἄλειμμα καὶ κόμης	ῥύψιν	οὐδεὶς αἰτιᾶται. χαριέντως δὲ τὴν
[6]	λαμβάνοντες ἢ κάππαριν, γευσάμενοι ταχέως	ἀνέλαβον	καὶ παρεστήσαντο τὴν ὄρεξιν. ᾧ
[6]	μαλακῶς περιπῖπτον οὐ θρύπτει τὸν	πάγον,	ἄλλως δὲ πυκνόν ἐστι καὶ
[6]	ἀὴρ ἀπειργόμενος οὐ τέμνει τὸν	πάγον	οὐδ´ ἀνίησιν. ἀγνάπτοις δὲ τούτοις
[6]	τινα μᾶλλον καὶ νὴ Δί´	εἴλιγγον.	Ἡμῖν δὲ καὶ ταῦτα μετρίως
[6]	ἐδόκει καὶ κατὰ φύσιν ἐπιζητεῖν.	ἔλεγον	οὖν ἐγὼ τοῖς παροῦσιν, ὅτι
[6]	ὑγρὸν καὶ ἀπολειπόμενον ἀσθενὲς καὶ	ὀλίγον	ἐν τῷ σώματι, συλλεγόντων καὶ
[6]	ἂν δέ τις ἀφαιρῇ κατ´	ὀλίγον,	μᾶλλον κρατῶν περιψύξει. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ε
[6]	μικρότησι συμβαίνουσαν εἰς οὐδέν´ ἦν	λόγον	ἁπλῶς τιθεμένων τὴν φύσιν. ἔπειτα
[6]	κείμενον· εἶναι δὲ τοιόνδε τὸν	λόγον.	πᾶν ὕδωρ προθερμανθὲν ψύχεται μᾶλλον,
[6]	μᾶλλον ἢ πεινῆν τοὺς νηστεύοντας.	Ἄλογον	γὰρ ἐφαίνετο διψῆν μᾶλλον ἢ
[6]	δὲ θερμός, πῶς περιψύχει πάλιν;	ἄλογον	γὰρ ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ τὸ
[6]	τῆς κατὰ φύσιν καὶ τροφῆς,	ἄλογόν	ἐστι τούτου δ´ ἀλογώτερον, εἰ
[6]	ἄλλην χορηγίαν ὡς πολυτελῆ καὶ	περίεργον	ἐμέμφετο καὶ τὸν οἶνον οὐκ
[6]	παρ´ ἡμᾶς ἐστιν, εὐχόμεθα τὸν	θεὸν	διδόναι, δρόσους μαλακὰς καὶ εἰλήσεις
[6]	~ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΚΤΟΝ.	Τιμόθεον	τὸν Κόνωνος, ὦ Σόσσιε Σενεκίων,
[6]	τί πλημμελοῦμεν; ὅτι νὴ Δία	πλέον	ἰσχύει μὴ διηθούμενος’ καὶ γὰρ
[6]	διασῶσαι τὸ πιθανόν. τὸ γὰρ	ἀπορρέον	πνεῦμα τῆς χιόνος ἐστὶ μὲν
[6]	δὴ καὶ {τὸ} ὑγρὸν μάλιστα	ῥητέον,	οὗ μηθὲν μέρος ξηρόν ἐστι·
[6]	ἢ ψυχρὰν ἀπὸ τοῦ περιψύχειν	λεκτέον;	εἰ δὲ δεῖ τῇ αἰσθήσει
[6]	τοῦ τρέφεσθαι μηδ´ ἀναλίσκοντα τὸ	πλησιάζον,	ἀλλὰ μόνον τὸ πῦρ. ᾗ
[6]	τεθυμένον ἀλεκτρυόνα παραθεὶς ἁπαλὸν ὥσπερ	χθιζόν,	νεαρὸν ὄντα καὶ πρόσφατον. εἰπόντος
[6]	ἀκμὴν ἀποκόψαντες, ἀλλὰ μᾶλλον ὥσπερ	ἰὸν	ἢ ῥύπον ἀποκαθάραντες προσφερόμεθα, τί
[6]	Δ Διὰ τίν´ αἰτίαν τὸ	φρεατιαῖον	ὕδωρ ἀρυσθέν, ἐὰν ἐν αὐτῷ
[6]	τὰ φυτά, διψῆν καὶ ἀτροφεῖν	ἀναγκαῖόν	ἐστιν, οὕτως ἐν σώματι, τῶν
[6]	ἱστορεῖ γάρ, ὅτι Σμυρναῖοι τὸ	παλαιὸν	Αἰολεῖς ὄντες θύουσι Βουβρώστει ταῦρον
[6]	οἶνον ἐρυθρὸν καλῶν, τὸ δ´	ἔλαιον	ἀπὸ κοινοῦ τοῦ πᾶσι συμβεβηκότος
[6]	καταναλίσκεται διὰ ξηρότητα· τὸ δ´	ἔλαιον,	ὅλκιμον πανταχῆ καὶ μαλακόν, ἄγεται
[6]	θλίβει καὶ κατασβέννυσι, τὸ δ´	ἔλαιον,	ὅτι μάλιστ´ εἰλικρινῶς ὑγρόν ἐστι,
[6]	συνεχές· ὅταν δ´ ἀφρίζῃ τὸ	ἔλαιον,	οὐ δέχεται τὸ πνεῦμα διὰ
[6]	ἐπιθέτοις χρῆται, μόνον δὲ τὸ	ἔλαιον	ὑγρὸν καλεῖ Ἠπορήθη ποτὲ καὶ
[6]	δρεπομένους τὴν ἀμπελίνην ὀπώραν, καὶ	διατρύγιόν’	που Ὅμηρος εἴρηκεν, αὐτὸν δὲ
[6]	τῷ κινεῖν αὔξει τὸ θερμὸν	ἥδιον	φαγεῖν ποιεῖ καὶ προθυμότερον. τροφὴ
[6]	μέγα γὰρ ὡς ἀληθῶς εὐημερίας	ἐφόδιον	εὐκρασία σώματος ἀβαπτίστου καὶ ἐλαφροῦ
[6]	ἀήρ, ἐν ᾧ κρέμαται τὸ	ἀγγεῖον,	εἰ μὲν ψυχρός ἐστι, πῶς
[6]	γὰρ ἀγγείῳ καὶ κρεμάσαντες τὸ	ἀγγεῖον	ἐν τῷ φρέατι τῆς πηγῆς
[6]	παντὶ μορίῳ γίνεσθαι φίλον καὶ	οἰκεῖον,	οὐκ ἐναρμόττον ὥσπερ ἀγγείοις καὶ
[6]	τοῦ οἴνου τὸ ἐμβριθές, τὸ	λεῖον	ἀπολιπόντες, ὥσπερ οἱ τοῖς ἀκρατῶς
[6]	πομάτων φαυλότατον· οὐ γὰρ τὸ	λεῖον	ὑπὸ τῶν σκαληνῶν, ἀλλὰ τὸ
[6]	ψυκτικώτατον τῶν θανασίμων φαρμάκων ἐξανίησι	ψιμύθιον·	οἵ τε χάλικες πυκνότητι τὸ
[6]	ἀπίῃ, σκιδνάμενον αὖθις ὑπονοστεῖ καὶ	διιόν,	ὡς πέφυκε, πάντῃ τὸ νοτερὸν
[6]	~ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ	ΒΙΒΛΙΟΝ	ΕΚΤΟΝ. Τιμόθεον τὸν Κόνωνος, ὦ
[6]	πνεῦμα τῆς χιόνος ἐστὶ μὲν	οἷον	αἰθὴρ τοῦ πάγου καὶ ψῆγμα
[6]	τοὺς μὲν ἀργοὺς καὶ ἀφυεῖς	οἷον	ἀναπαύει καὶ ἀναπίμπλησι, τοῖς δὲ
[6]	τοῖς δεκτικοῖς μέρεσι τῆς τροφῆς,	οἷον	κνησμοὶ κατὰ θίξιν ἐνίων ἀμυσσόντων·
[6]	καὶ ἄνευ ὀργῆς ἀναμίγνυται ἡμῖν,	οἷον	Ὅμηρός φησι πίνειν τοὺς ἥρωας·
[6]	οὐ γὰρ βούλιμον, ἀλλὰ πούλιμον,	οἷον	πολὺν ὄντα λιμόν, ὀνομάζομεν. ἐδόκει
[6]	ὑγροῦ τὸ ἀσύστατον καὶ ὑδατῶδες.	τεκμήριον	δὲ καὶ τὸ ἄχρηστον γλυκὺ
[6]	βούβρωστις ἕτερον εἶναι· τὸ δὲ	τεκμήριον	ἐλαμβάνομεν ἐκ τῶν Μητροδώρου Ἰωνικῶν·
[6]	μέγιστον δ´ αὐτοῦ τῆς ὑγρότητος	τεκμήριον	ἡ ἐπὶ πλεῖστον ἐξ ὀλιγίστου
[6]	ἐξαιροῦσι καὶ ἀποκρίνουσι. μέγα δὲ	τεκμήριον	νὴ Δία φθορᾶς τὸ μὴ
[6]	καὶ τὸ ξύλον καὶ τὸ	θρῖον	ἀναπεπλῆσθαι· διὸ καιόμενόν τε τῷ
[6]	λεπτύνει τὴν τροφήν, ὥστε πᾶν	μόριον	αὐτῆς παντὶ μορίῳ γίνεσθαι φίλον
[6]	ὑπ´ ἀσθενείας οὔτε πίνειν {τὸν}	μέτριον	δυνάμενοι διὰ τὴν ἀκρασίαν· ἀλλὰ
[6]	ἀτμίδος. οἱ δ´ ἔμετοι τὸ	ἀλλότριον	ἐκβάλλοντες ἀπόλαυσιν τῇ φύσει τοῦ
[6]	οὖν λιμὸν ἐδόκει μέγαν ἢ	δημόσιον	ἀποσημαίνειν, καὶ μάλιστα παρ´ ἡμῖν
[6]	δυσεξίτηλον. ὕδατι μὲν γὰρ βρεχθὲν	ἱμάτιον	ἀποξηραίνεται ῥᾳδίως, ἐλαίου δὲ κηλῖδας
[6]	καὶ ταῦθ´ ὁρῶντες ὅτι ταὐτὸν	ἱμάτιον	ἐν χειμῶνι θερμαίνειν ἐν δ´
[6]	οὐκ ἐώσης ἐπιπεσεῖν βαρὺ τὸ	ἱμάτιον	οὐδὲ συνθλῖψαι τὴν χαυνότητα τῆς
[6]	οὖν ἡμᾶς θερμαινόμενον θερμαίνει τὸ	ἱμάτιον,	οὕτως τὴν χιόνα ψυχόμενον ἀντιπεριψύχει·
[6]	λεπτότητα καὶ συνέχειαν. τοῦτο δ´	αἴτιον	καὶ τοῦ τρέφεσθαι τὸ πῦρ
[6]	τὸ ποτὸν προσδέχεσθαι καὶ τὸ	σιτίον	ἀλλ´ ὥσπερ ἠθμοῖς καταρρεῖσθαι καὶ
[6]	μὲν ποτὸν παραδέχονται, τὸ δὲ	σιτίον	οὐ παραδέχονται. ποιεῖ δὲ τὴν
[6]	τῷ παραυτίκα, τοῖς δὲ διψῶσι	τοὐναντίον,	ἐὰν ἐμφάγωσιν, ἐπιτείνειν συμβαίνει τὸ
[6]	τῶν πρεσβυτέρων ὑπὸ θερμότητος· καὶ	τοὐναντίον	οἱ γέροντες ῥᾷστα νηστείαν φέρουσιν,
[6]	ἐπὶ τὴν ὄψιν· ὥσπερ αὖ	τοὐναντίον	τὸ γάλα τῶν ὑγρῶν μόνον
[6]	ὦ τᾶν, οὐδ´ ἀναίμον´, ἀλλὰ	μειλίχιον	καὶ ἡμερίδην, ἀπὸ τῆς ὄψεως
[6]	δ´ ἔλαιον, ὅλκιμον πανταχῆ καὶ	μαλακόν,	ἄγεται περὶ τὸ σῶμα χριομένοις
[6]	οἴνου τὸ πληκτικὸν ἀφαιροῦσα καὶ	μανικόν,	εἰς πραεῖαν ἕξιν καὶ ὑγιαίνουσαν
[6]	ἔχει δέ τι τομὸν καὶ	διαιρετικὸν	οὐ σαρκὸς μόνον ἀλλὰ καὶ
[6]	ἐπαχθῶν ἀπ´ αὐτοῦ μιμούμενοι τὸ	ἐπιτιμητικὸν	καὶ ἐλέγχοντες ἐπὶ παντὶ πράγματι
[6]	οὖν πνεῦμα καὶ δριμὺ καὶ	τμητικὸν	ἀφίησιν ἡ συκῆ, καὶ τοῦτο
[6]	εἰ δὲ τοῦ οἴνου τὸ	ταρακτικὸν	καὶ ὀχλῶδες ἐξωθούμενοι καὶ ἀποσκεδάσαντες,
[6]	δὲ καὶ τοῦτο τὸ πάθος	ὀρεκτικόν	ἐστιν, εἰκός ἐστιν ὑπὸ τῶν
[6]	ἡ κάθαρσις τοῦ οἴνου τὸ	πληκτικὸν	ἀφαιροῦσα καὶ μανικόν, εἰς πραεῖαν
[6]	τόπον ἔχουσι τὸ δριμὺ καὶ	ῥυπτικόν,	ᾧ τῶν περισσῶν ἐκκρινομένων καὶ
[6]	δι´ ἧς τὸ βαρὺ καὶ	μεθυστικὸν	ἀφιεὶς καὶ νοσῶδες ἐλαφρὸς καὶ
[6]	γὰρ ανωφλεγων εὐήνορα’ καὶ νώροπα	χαλκὸν’	αἴθοπα’ προσηγόρευεν. ὥσπερ οὖν ὁ
[6]	καὶ λευκότατον τὸ δι´ ὅλου	λευκόν,	δι´ ὅλου δὲ τοιοῦτόν ἐστιν,
[6]	εἴωθε κοσμεῖν, τὸ γάλα τε	λευκὸν	καὶ τὸ μέλι χλωρὸν καὶ
[6]	καὶ διατήκεται, καὶ ἀπανθεῖ τὸ	λευκὸν	ὅπερ ἡ τοῦ πνεύματος πρὸς
[6]	ἁπάντων ὀπωδέστατον, ὥστε καὶ τὸ	σῦκον	αὐτὸ καὶ τὸ ξύλον καὶ
[6]	τὸ τρυγῶδες ὡς κρίμνον ἢ	σκύβαλον	ἡ διήθησις ἐξαιρεῖ, μήτε δαπάνης
[6]	τῷ Ἡρακλεῖ τεθυμένον ἀλεκτρυόνα παραθεὶς	ἁπαλὸν	ὥσπερ χθιζόν, νεαρὸν ὄντα καὶ
[6]	ἀλλὰ καὶ τήκει τὰ σώματα,	δῆλόν	ἐστιν· ἐν μὲν γὰρ τοῖς
[6]	τὴν ὄρεξιν. ᾧ καὶ μάλιστα	δῆλόν	ἐστιν, ὅτι πάθει τινὶ πόρων
[6]	καὶ σύντονον οἴχεται καὶ γέγονεν	ἐξίτηλον,	ἡ δ´ ἀληθινὴ δύναμις καὶ
[6]	ἀνάμνησιν ἀνελεύθερον ἔχουσιν καὶ ἄλλως	ἐξίτηλον,	ὥσπερ ὀσμὴν ἕωλον ἢ κνῖσαν
[6]	μερῶν μηκυνομένων, ὥστε καὶ παραμένειν	δυσεξίτηλον.	ὕδατι μὲν γὰρ βρεχθὲν ἱμάτιον
[6]	μόριον αὐτῆς παντὶ μορίῳ γίνεσθαι	φίλον	καὶ οἰκεῖον, οὐκ ἐναρμόττον ὥσπερ
[6]	ἐκλύεται πρὸς μηθὲν ἀντερείδων. κατ´	ἄλλον	δὲ τρόπον εἰκός ἐστι τὰ
[6]	δὲ δεῖ τῇ αἰσθήσει τεκμαίρεσθαι,	μᾶλλον	ἂν ψυχρὰ γένοιτο· καὶ γὰρ
[6]	ὑπὸ κρύους γῆς πάγος ἐστίν,	μᾶλλον	δ´ ὁ μᾶλλον πεπυκνωμένος· ὥστ´
[6]	ἡμεῖς δ´ ἀμφοῖν. ὥστε τί	μᾶλλον,	εἰ θάλπει, θερμὴν ἢ ψυχρὰν
[6]	(φησίν, ὅτι λεπτότερός ἐστι καὶ	μᾶλλον	ἐνδύεται τοῖς πόροις. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ι
[6]	νηστεύοντας. Ἄλογον γὰρ ἐφαίνετο διψῆν	μᾶλλον	ἢ πεινῆν τοὺς ἐκνηστεύσαντας· ἡ
[6]	ἐστι τὸ περὶ τοῦ διψῆν	μᾶλλον	ἢ πεινῆν τοὺς νηστεύοντας. Ἄλογον
[6]	δι´ ἣν οἱ νηστεύοντες διψῶσι	μᾶλλον	ἢ πεινῶσιν Ἕκτον οὖν τοῦτό
[6]	τὰ λεπτότερα τῶν ὑδάτων περιψύχεσθαι	μᾶλλον	{ἢ} ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ· κρατεῖται
[6]	τὰ ἡμέτερα σώματα λουσαμένων περιψύχεται	μᾶλλον·	ἡ γὰρ ὑπὸ τῆς θερμότητος
[6]	ἔξωθεν ἐμπίπτοντος, ὁ δ´ ἀὴρ	μᾶλλον	ἰσχύειν πρὸς τοὺς λίθους καὶ
[6]	οὐ ποιεῖ, καρδιωγμὸν δέ τινα	μᾶλλον	καὶ νὴ Δί´ εἴλιγγον. Ἡμῖν
[6]	συμπίπτειν τὴν βουλιμίασιν ἀραίωσιν κατηγορεῖ	μᾶλλον	καὶ ῥύσιν ἢ πύκνωσιν τοῦ
[6]	καὶ ἀποτηκομένων οἱ πόροι δέχονται	μᾶλλον	καὶ στέγουσι δεξάμενοι τὴν βαφὴν
[6]	δέ τις ἀφαιρῇ κατ´ ὀλίγον,	μᾶλλον	κρατῶν περιψύξει. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ε Διὰ
[6]	ψυχροῦ θερμαίνεσθαι τὸ ὕδωρ· ἀλλὰ	μᾶλλον	ὁ ψυχρὸς οὗτος ἀὴρ τὴν
[6]	ἡμᾶς ἐφ´ ἑτέροις ἂν ψέγοιτε	μᾶλλον	οἱ σοφοὶ ὑμεῖς· εἰ δὲ
[6]	ἀρχὰς τῆς ἀναπνοῆς αἰτηματῶδες εἶναι·	μᾶλλον	οὖν δοκεῖν αὐτῷ τὴν θερμότητα
[6]	πάγος ἐστίν, μᾶλλον δ´ ὁ	μᾶλλον	πεπυκνωμένος· ὥστ´ οὐκ ἄτοπον, εἰ
[6]	ὥσπερ ἐν πηλῷ ξηρότητος, ποτοῦ	μᾶλλον	τὸ σῶμα δεῖσθαι πέφυκεν, ἄχρι
[6]	καὶ ἀσθενέστερον τὸ ὕδωρ γενόμενον	μᾶλλον	ὑπὸ περιψύξεως κρατεῖσθαι. καὶ μὴν
[6]	στόμωμα καὶ ἀκμὴν ἀποκόψαντες, ἀλλὰ	μᾶλλον	ὥσπερ ἰὸν ἢ ῥύπον ἀποκαθάραντες
[6]	λόγον. πᾶν ὕδωρ προθερμανθὲν ψύχεται	μᾶλλον,	ὥσπερ τὸ τοῖς βασιλεῦσι παρασκευαζόμενον·
[6]	τὸ σῦκον αὐτὸ καὶ τὸ	ξύλον	καὶ τὸ θρῖον ἀναπεπλῆσθαι· διὸ
[6]	τότε δ´ οἱ πόροι τὸ	σύμφυλον	ἀναλαμβάνουσιν. οἱ δὲ πυρετοὶ τὸ
[6]	διό, κἂν πολὺ παρῇ τὸ	ἀλλόφυλον,	ἐνδεὴς ὁ ἄνθρωπός ἐστιν· ἐνίσταται
[6]	καὶ ἄλλως ἐξίτηλον, ὥσπερ ὀσμὴν	ἕωλον	ἢ κνῖσαν ἐναπολειπομένην, προβλημάτων δὲ
[6]	τάχα μὲν οὐκ ὄρεξιν, ἀλλὰ	δηγμὸν	ἐμποιεῖ τοῖς δεκτικοῖς μέρεσι τῆς
[6]	μήλων ἔνδειαν μὲν οὐ ποιεῖ,	καρδιωγμὸν	δέ τινα μᾶλλον καὶ νὴ
[6]	τὸ νοτερόν, τὸ δὲ γεῶδες	ἔρημον	ἰκμάδος λέλειπται· καὶ ὁμοίως διίστησι
[6]	τὴν ὕλην εἰς αὐτὸ τὸ	ἐδώδιμον.	τί οὖν ἄτοπον, εἰ καὶ
[6]	διὰ ξηρότητα· τὸ δ´ ἔλαιον,	ὅλκιμον	πανταχῆ καὶ μαλακόν, ἄγεται περὶ
[6]	αὐτὸ γινομένων. τὸ μὲν οὖν	λιμὸν	ἐδόκει μέγαν ἢ δημόσιον ἀποσημαίνειν,
[6]	ἀλλὰ πούλιμον, οἷον πολὺν ὄντα	λιμόν,	ὀνομάζομεν. ἐδόκει δ´ ἡ βούβρωστις
[6]	ἄλλως ἔφη τῷ ὀνόματι τὸν	λιμὸν	συντετάχθαι δίχα τοῦ πράγματος, ὥσπερ
[6]	τὸ κύπτειν· οὐ γὰρ εἶναι	λιμόν,	ὥσπερ δοκεῖ, τὴν βουλιμίαν, ἀλλὰ
[6]	τῷ π χρωμένοις· οὐ γὰρ	βούλιμον,	ἀλλὰ πούλιμον, οἷον πολὺν ὄντα
[6]	διὰ θυρῶν ἐξελαύνουσιν, ἐπιλέγοντες ἔξω	Βούλιμον	ἔσω δὲ Πλοῦτον καὶ Ὑγίειαν.
[6]	χρωμένοις· οὐ γὰρ βούλιμον, ἀλλὰ	πούλιμον,	οἷον πολὺν ὄντα λιμόν, ὀνομάζομεν.
[6]	εἰς τὸ ἡδὺ καταναλίσκουσα τὸ	χρήσιμον.	ὥσπερ γὰρ τὸ τοὺς ἀλεκτρυόνας
[6]	γῆν ὁρῶμεν καὶ κόνιν καὶ	ψάμμον	τὰ μιγνύμενα τῶν ὑγρῶν ἀναλαμβάνουσαν
[6]	ψῆγμα λεπτομερέστατον, ἔχει δέ τι	τομὸν	καὶ διαιρετικὸν οὐ σαρκὸς μόνον
[6]	μὲν περιστέλλοντα καὶ κατέχοντα τὸ	θερμὸν	ἅμα δ´ ἀπείργοντα τὸ κρύος
[6]	τοιοῦτον, ὥστε τῶν ὑποζυγίων τὸ	θερμὸν	ἀπολεπτύνειν καὶ κατακερματίζειν· ἄλλα γὰρ
[6]	οὖν ἄνεσις γένηται καὶ τὸ	θερμὸν	ἐκ τῶν μέσων ἀπίῃ, σκιδνάμενον
[6]	πιόντων ἀναρρωσθὲν καὶ ἰσχῦσαν τὸ	θερμὸν	ἐμβριθοῦς τροφῆς ὄρεξιν ἐργάσηται. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
[6]	σῶμα πολλὴ καὶ ῥεῖ τὸ	θερμὸν	ἔξω καὶ διὰ τὴν ψυχρότητα
[6]	θερμὸν ὀξέως μεταβάλλῃ τὸ δὲ	θερμὸν	ἔξω φέρηται, διακρινομένης τῆς σαρκός,
[6]	αὐτοῖς καὶ μικρὸν ἤδη τὸ	θερμόν	ἐστιν. ὥσπερ ἐν τοῖς ἀναίμοις
[6]	δ´ οὕτως, ἀλλ´ αὑτοὺς παραλογιζόμεθα,	θερμὸν	εὐθὺς εἶναι τὸ θερμαῖνον ὑπολαμβάνοντες·
[6]	ὅσα τῷ κινεῖν αὔξει τὸ	θερμὸν	ἥδιον φαγεῖν ποιεῖ καὶ προθυμότερον.
[6]	σώματος ἡ κίνησις εἰς τὸ	θερμὸν	ὀξέως μεταβάλλῃ τὸ δὲ θερμὸν
[6]	{διάλυσιν} διαλύειν γὰρ μάλιστα πεφύκασι.	θερμὸν	οὖν πνεῦμα καὶ δριμὺ καὶ
[6]	δ´ ὁ πυρὸς ἔχει τι	θερμόν,	τεκμαίρονται τοῖς ἀμφορεῦσιν, ὧν ἐντιθεμένων
[6]	σιτία καὶ συνεργὰ λαμβάνουσα τὸ	θερμὸν	τὸ ἐντὸς καὶ τὸ πνεῦμα,
[6]	ἂν δ´ ἐπιβληθῇ, παραχρῆμα γίνεσθαι	θερμὸν	ὑπὸ τοῦ σώματος. ὥσπερ οὖν
[6]	ἢ μάλιστα δεῖται τροφῆς τὸ	θερμόν·	ὥσπερ ἀμέλει βλέπομεν ἔξω μήτ´
[6]	καὶ διανέμων πάντῃ τοῖς μέρεσιν	ὁμαλισμὸν	ἐμποιεῖ καὶ ἀναπλήρωσιν. ὁ γὰρ
[6]	διερωμένου πολλάκις. ἔπειτα περιεργίαν καὶ	καλλωπισμὸν	ἐμφαίνει καὶ τρυφὴν εἰς τὸ
[6]	ἀνέχεται καὶ ὅλως ἀφίησι τὸν	θυμὸν	ὥσπερ ἀπομαραινόμενον. τὴν δὲ πλείστην
[6]	ἄλλως δὲ πυκνόν ἐστι καὶ	στεγανόν,	ὥστε καὶ τὴν θερμότητα τοῦ
[6]	ἀλλ´ ἀραίωσιν ὑποθεμένοις, διασῶσαι τὸ	πιθανόν.	τὸ γὰρ ἀπορρέον πνεῦμα τῆς
[6]	ἄνεσις πολύπορον τὸ σῶμα καὶ	μανὸν	ἀπειργασμένη πολὺν δέχεται τὸν ἔξωθεν
[6]	ἐνταῦθα διέτεινεν. ταῦτα μὲν οὖν	ἔρανον	κοινὸν ἐκ πάντων συνεπληροῦμεν λόγων.
[6]	ὁ ἐν βάθει φρεάτων· ὥστ´	ἀμήχανον	ὑπ´ ἀέρος ψυχροῦ θερμαίνεσθαι τὸ
[6]	θερμὸν ἐκ τῶν μέσων ἀπίῃ,	σκιδνάμενον	αὖθις ὑπονοστεῖ καὶ διιόν, ὡς
[6]	τρέφειν καὶ προστίθεσθαι τῷ σώματι	δυνάμενον.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Δ Διὰ τίν´ αἰτίαν
[6]	ἄρα καὶ τὸ βουλιμιᾶν ἐκεῖθεν	ἀρξάμενον	ἐνταῦθα διέτεινεν. ταῦτα μὲν οὖν
[6]	ὑγρὸν εἶναι· καὶ γὰρ οἶνον	κεκραμένον	δυσχερέστερον ἐξαιροῦσι τῶν ἱματίων, ὡς
[6]	λιχνείας, οὕτως, εἰ δεῖ μεταφορᾷ	χρησάμενον	λέγειν, ἐξευνουχίζουσι τὸν ἄκρατον καὶ
[6]	οἶνον οὐκ ἔφη δεῖν ἐγχεῖσθαι	διηθημένον,	ἀλλ´, ὥσπερ Ἡσίοδος ἐκέλευσεν, ἀπὸ
[6]	οἰκείων τῷ σώματι καὶ δεητῶν	ἐγγεγενημένον,	ἀλλὰ πάθος εἶναι καὶ τροπήν
[6]	ψύχειν αὐτὸ καὶ στομοῦν δοκοῦσιν,	εἰρημένον	Ἀριστοτέλει (μνημονεύεις; αὐτὸ τοῦτ´‘ ἔφη
[6]	ἀκρατῶς ἔχουσι πρὸς ψυχροποσίαν ἀρρώστοις	ἀφεψημένον	διδόντες· ὅ τι γὰρ στόμωμα
[6]	ἐκ τῶν Ἀριστοτέλους (μετὰ λόγου	κείμενον·	εἶναι δὲ τοιόνδε τὸν λόγον.
[6]	καὶ τὸ περὶ τῶν ταύρων	λεγόμενον,	ὡς ἄρα συκῇ προσδεθεὶς ὁ
[6]	τ´ οὖν τὸ ψυχρὸν ἐγκατέχεται	περιστεγόμενον	τῷ ἱματίῳ, καὶ ὁ ἔξωθεν
[6]	βαρυνομένου καὶ δυσαναβλαστοῦντος ἐπὶ τὸν	δεόμενον	καὶ ποθοῦντα μεθισταμένης τόπον. ὡς
[6]	μᾶλλον, ὥσπερ τὸ τοῖς βασιλεῦσι	παρασκευαζόμενον·	ὅταν γὰρ ἑψηθῇ μέχρι ζέσεως,
[6]	καὶ τὸ θρῖον ἀναπεπλῆσθαι· διὸ	καιόμενόν	τε τῷ καπνῷ δάκνει μάλιστα
[6]	ἱμάτια τῷ ψυχρὸν εἶναι τὸ	ἐπιβαλλόμενον,	ἂν δ´ ἐπιβληθῇ, παραχρῆμα γίνεσθαι
[6]	λεπτότερον καὶ ἀσθενέστερον τὸ ὕδωρ	γενόμενον	μᾶλλον ὑπὸ περιψύξεως κρατεῖσθαι. καὶ
[6]	τοῦ σώματος. ὥσπερ οὖν ἡμᾶς	θερμαινόμενον	θερμαίνει τὸ ἱμάτιον, οὕτως τὴν
[6]	ὅλως ἀφίησι τὸν θυμὸν ὥσπερ	ἀπομαραινόμενον.	τὴν δὲ πλείστην αἰτίαν καὶ
[6]	μόνον ἐν προβλήμασιν εἴρηκε τὸ	γινόμενον·	εἰς δὲ τὴν αἰτίαν ἐπιχειρήσομεν
[6]	εἶναι, τὸ δ´ ἐξ αὐτοῦ	πινόμενον	εὐρῶτος ἢ κηλίδων ἀναπεπλῆσθαι; καὶ
[6]	εἴ τι διεσπαρμένον ὑγρὸν καὶ	ἀπολειπόμενον	ἀσθενὲς καὶ ὀλίγον ἐν τῷ
[6]	ὥσπερ ὑπέκκαυμα τῆς θερμότητος τὸ	προσφερόμενον.	Κλεομένης δ´ ὁ ἰατρὸς ἄλλως
[6]	ὑγρῷ τὸ ξηρὸν βρεχόμενον καὶ	μαλασσόμενον	διαχύσεις ἴσχειν καὶ ἀναθυμιάσεις· δεύτερον
[6]	τῷ φρέατι τῆς πηγῆς μὴ	ἁπτόμενον	εἴασαν ἐπινυκτερεῦσαι, καὶ πρὸς τὸ
[6]	καὶ τρήμασιν ἀλλ´ ἑνούμενον καὶ	προσφυόμενον.	ἄνευ δὲ τούτων οὐδὲ λέλυται
[6]	τῷ δ´ ὑγρῷ τὸ ξηρὸν	βρεχόμενον	καὶ μαλασσόμενον διαχύσεις ἴσχειν καὶ
[6]	πνεῦμα διὰ τῶν πόρων ἀδήλως	ἀπερχόμενον.	τοῦτο δὴ τοῖς βαδίζουσι διὰ
[6]	τὸ ἱμάτιον, οὕτως τὴν χιόνα	ψυχόμενον	ἀντιπεριψύχει· ψύχεται δ´ ὑπ´ αὐτῆς
[6]	σιτίων τῇ ξηρότητι, εἴ τι	διεσπαρμένον	ὑγρὸν καὶ ἀπολειπόμενον ἀσθενὲς καὶ
[6]	ἐκεῖ πᾶν ἀποκεχώρηκεν καὶ κρατεῖται	πεπιεσμένον·	ὅθεν ἐμεῖν τε πολλοὺς ἅμα
[6]	γὰρ συνέχει τὴν πῆξιν αὐτῆς	ἐγκατακεκλεισμένον·	ἀπελθόντος δὲ τοῦ πνεύματος, ὕδωρ
[6]	καὶ τὸν ἄρτι τῷ Ἡρακλεῖ	τεθυμένον	ἀλεκτρυόνα παραθεὶς ἁπαλὸν ὥσπερ χθιζόν,
[6]	ἢ πάχους ἀργὰ καὶ βαρέα	μιγνύμενον	ἀναπέμπει καὶ συνεξαίρει. πολλοὶ δὲ
[6]	τοῦ πνεύματος περὶ τὴν ἐπιφάνειαν	σβεννύμενον	ἱδρῶτα δροσώδη διατμίζει καὶ λεπτόν,
[6]	ὥσπερ ἀγγείοις καὶ τρήμασιν ἀλλ´	ἑνούμενον	καὶ προσφυόμενον. ἄνευ δὲ τούτων
[6]	αὐτῷ γεώδους οὐσίας. ἔτι δὲ	κινούμενον	ἥκιστα ψοφεῖ τῶν ὑγρῶν· ὑγρὸν
[6]	ἐστι, διὰ λεπτότητα μεταβάλλει καὶ	κρατούμενον	ἐκπυροῦται. μέγιστον δ´ αὐτοῦ τῆς
[6]	ὑγρὸν ὑπὸ τοῦ ξηροῦ διαφθείρεσθαι	δαπανώμενον,	τῷ δ´ ὑγρῷ τὸ ξηρὸν
[6]	περιψύχεται ταχέως. Τὸν μὲν οὖν	ξένον	ἐπῃνέσαμεν ὡς ἀνδρικῶς καταμνημονεύσαντα· περὶ
[6]	πείνης. Ἐμοὶ δὲ τὸ μὲν	συμβαῖνον	ἀληθὲς ἐφαίνετο, τῇ δ´ ὑποθέσει
[6]	παραλογιζόμεθα, θερμὸν εὐθὺς εἶναι τὸ	θερμαῖνον	ὑπολαμβάνοντες· καὶ ταῦθ´ ὁρῶντες ὅτι
[6]	Ὅμηρος εἴρηκεν, αὐτὸν δὲ τὸν	οἶνον	αἴθοπα’ καί ἐρυθρὸν’ εἴωθε καλεῖν·
[6]	δὲ παλαιοὶ καὶ τρύγα τὸν	οἶνον	ἄντικρυς ἐκάλουν, ὥσπερ ψυχὴν καὶ
[6]	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ζ Εἰ δεῖ τὸν	οἶνον	ἐνδιηθεῖν Νίγρος ὁ πολίτης ἡμῶν
[6]	τὸ μέλι χλωρὸν καὶ τὸν	οἶνον	ἐρυθρὸν καλῶν, τὸ δ´ ἔλαιον
[6]	καὶ ὑγρὸν εἶναι· καὶ γὰρ	οἶνον	κεκραμένον δυσχερέστερον ἐξαιροῦσι τῶν ἱματίων,
[6]	γαμετῇ γέγονεν. οὐκοῦν καὶ τὸν	οἶνον	οἱ μὲν ἀλόαις χρωτίζοντες ἢ
[6]	καὶ περίεργον ἐμέμφετο καὶ τὸν	οἶνον	οὐκ ἔφη δεῖν ἐγχεῖσθαι διηθημένον,
[6]	διέτεινεν. ταῦτα μὲν οὖν ἔρανον	κοινὸν	ἐκ πάντων συνεπληροῦμεν λόγων. Ἐπειδὴ
[6]	θρύπτει τὸν πάγον, ἄλλως δὲ	πυκνόν	ἐστι καὶ στεγανόν, ὥστε καὶ
[6]	τοῦ οἴνου τὸ τρυγῶδες ὡς	κρίμνον	ἢ σκύβαλον ἡ διήθησις ἐξαιρεῖ,
[6]	ὡς γὰρ ἐν κήπῳ, φρέατος	ἄφθονον	ὕδωρ ἔχοντος, εἰ μή τις
[6]	καὶ ἀποθηλύνουσιν οἱ διηθοῦντες, οὔτ´	ἄφθονον	ὑπ´ ἀσθενείας οὔτε πίνειν {τὸν}
[6]	κρύους πρόβλημα ποιοῦνται τὴν ἐσθῆτα	μόνον,	Αἰθίοπες δὲ θάλπους μόνον, ἡμεῖς
[6]	ψοφεῖ διὰ τραχύτητα. καὶ μὴν	μόνον	{ἄκρα{ τη} τον διαμένει καὶ
[6]	τομὸν καὶ διαιρετικὸν οὐ σαρκὸς	μόνον	ἀλλὰ καὶ ἀργυρῶν καὶ χαλκῶν
[6]	δὲ θαυμασιώτατόν ἐστιν, οὐκ ἀνθρώπους	μόνον	ἀλλὰ καὶ κτήνη μάλιστα πάντων
[6]	δὲ τὸ ἐκψύχεσθαι οὐ πήγνυσιν	μόνον	ἀλλὰ καὶ τήκει τὰ σώματα,
[6]	τὸ δὲ γεῶδες ἐκτεφρωθὲν ὑπολείπεται,	μόνον	δ´ ὑπὸ τοῦ πυρὸς τὸ
[6]	ὑγρῶν τοῖς ἰδίοις ἐπιθέτοις χρῆται,	μόνον	δὲ τὸ ἔλαιον ὑγρὸν καλεῖ
[6]	Ἀριστοτέλει (μνημονεύεις; αὐτὸ τοῦτ´‘ ἔφη	μόνον	ἐν προβλήμασιν εἴρηκε τὸ γινόμενον·
[6]	καὶ μὴ πιόντες ἀλλὰ λουσάμενοι	μόνον	ἐπαύσαντο συντόμως σφόδρα πεινῶντες· ἐνδυομένη
[6]	ἀπὸ κοινοῦ τοῦ πᾶσι συμβεβηκότος	μόνον	ἐπιεικῶς ὑγρὸν προσαγορεύει. εἰς τοῦτ´
[6]	ὅτι τῶν ἐν ἡμῖν ἢ	μόνον	ἢ μάλιστα δεῖται τροφῆς τὸ
[6]	ἐσθῆτα μόνον, Αἰθίοπες δὲ θάλπους	μόνον,	ἡμεῖς δ´ ἀμφοῖν. ὥστε τί
[6]	οὐδενὶ πλὴν ὑγρῷ, καὶ τοῦτο	μόνον	καυστόν ἐστιν· ἐκ γοῦν τῶν
[6]	τῶν ἀποκαρτερούντων χρόνον, ἂν ὕδωρ	μόνον	λαμβάνωσιν, ἄχρι ἂν οὗ πᾶν
[6]	οὐδενὸς αὔξεται τὸ ὑγρόν, ἀλλὰ	μόνον	οἱ πόροι παρέχουσι, πάσχοντές τι
[6]	ἐμφαγόντες, ἂν μὴ πίωσιν, οὐ	μόνον	οὐ λύουσιν ἀλλὰ καὶ προσεπιτείνουσι
[6]	τοὐναντίον τὸ γάλα τῶν ὑγρῶν	μόνον	οὐκ ἐσοπτρίζει, πολλῆς ἀναμεμιγμένης αὐτῷ
[6]	δοκοῦσιν, εἰ καὶ μὴ πολλὰ	μόνον	πιθανῶς, αἰτιολογεῖν. πᾶσι γὰρ ὄντων
[6]	καὶ κατέλιπον παραδείγματα τοῦ μὴ	μόνον	συνεῖναι διὰ λόγων ἀλλήλοις παρὰ
[6]	μηδ´ ἀναλίσκοντα τὸ πλησιάζον, ἀλλὰ	μόνον	τὸ πῦρ. ᾗ καὶ τὰ
[6]	ὅσης γίνεται πραγματείας· οὐ γὰρ	μόνον	ὑποσκαφισμοὶ καὶ διαττήσεις καὶ ἀποκρίσεις
[6]	πολὺν ζῶσιν ἔνιοι τῶν ἀποκαρτερούντων	χρόνον,	ἂν ὕδωρ μόνον λαμβάνωσιν, ἄχρι
[6]	περιστέλλοντες ἱματίοις ἀγνάπτοις ἐπὶ πολὺν	χρόνον	ἄπταιστον διατηροῦσιν. θαυμαστὸν οὖν, εἰ
[6]	σχολῆς ἀφῖκτο συγγεγονὼς ἐνδόξῳ φιλοσόφῳ	χρόνον	οὐ πολύν, ἀλλ´ ἐν ὅσῳ
[6]	τὸ μὲν σφοδρὸν ἐκεῖνο καὶ	σύντονον	οἴχεται καὶ γέγονεν ἐξίτηλον, ἡ
[6]	ἐπῄνει τὴν ἀνθρακείαν ὅτι τὸν	καπνὸν	ἔξω καταλιπόντες οἴκαδε πῦρ κομίζουσιν,
[6]	εἴασαν ἐπινυκτερεῦσαι, καὶ πρὸς τὸ	δεῖπνον	ἐκομίζετο τοῦ προσφάτου ψυχρότερον. ἦν
[6]	ἀποθνήσκουσιν. ὑποκειμένων δὲ τούτων οὐ	χαλεπὸν	ἤδη τὴν αἰτίαν συνιδεῖν. ἡ
[6]	τοῦ ἐνδεοῦς ποθοῦσα καὶ τὸ	ἐκλεῖπον	ἀεὶ τοῦ οἰκείου διώκουσα· τὸ
[6]	ζητεῖν διδάσκει καὶ διώκειν τὸ	ἐκλεῖπον	τῆς κράσεως. Οὐ μὴν ἀλλὰ
[6]	σπουδάζοντες εἰς γραφὴν ἀπετίθεντο, καὶ	κατέλιπον	παραδείγματα τοῦ μὴ μόνον συνεῖναι
[6]	πῆξιν ἐμποιεῖν τῷ γάλακτι τὸν	ὀπὸν	οἴονταί τινες οὐ σκαληνίᾳ σχημάτων
[6]	μηθὲν ἀντερείδων. κατ´ ἄλλον δὲ	τρόπον	εἰκός ἐστι τὰ λεπτότερα τῶν
[6]	ὦ βέλτιστε, τῶν βαπτομένων‘ ἔφην	τόπον	ἔχουσι τὸ δριμὺ καὶ ῥυπτικόν,
[6]	τῶν ὑγρῶν εἰς ἕνα κατασπωμένων	τόπον,	οὐ θαυμαστὸν ἔνδειαν εἶναι περὶ
[6]	τὸν δεόμενον καὶ ποθοῦντα μεθισταμένης	τόπον.	ὡς γὰρ ἐν κήπῳ, φρέατος
[6]	αὐτὸ τὸ ἐδώδιμον. τί οὖν	ἄτοπον,	εἰ καὶ τοῦ οἴνου τὸ
[6]	ὁ μᾶλλον πεπυκνωμένος· ὥστ´ οὐκ	ἄτοπον,	εἰ τὴν ψυχρότητα τοῦ ὕδατος
[6]	ἀλλὰ μᾶλλον ὥσπερ ἰὸν ἢ	ῥύπον	ἀποκαθάραντες προσφερόμεθα, τί πλημμελοῦμεν; ὅτι
[6]	ὥσπερ ψυχὴν καὶ κεφαλὴν τὸν	ἄνθρωπον	εἰώθαμεν ἀπὸ τῶν κυριωτάτων ὑποκορίζεσθαι,
[6]	ἀλεκτρυόνα παραθεὶς ἁπαλὸν ὥσπερ χθιζόν,	νεαρὸν	ὄντα καὶ πρόσφατον. εἰπόντος οὖν
[6]	ὅθεν ἂν μάλιστα πνεῦμα λαμβάνοι	καθαρὸν	καὶ τοῦ φωτὸς ἀπολαύοι περιιόντος
[6]	προαγωγεύουσιν· οἱ δ´ ἀφαιροῦντες τὸ	ῥυπαρὸν	καὶ ἄχρηστον ἐξ αὐτοῦ θεραπεύουσι
[6]	ὧν ὑπ´ οὐδενὸς αὔξεται τὸ	ὑγρόν,	ἀλλὰ μόνον οἱ πόροι παρέχουσι,
[6]	ἡ τοῦ πνεύματος πρὸς τὸ	ὑγρὸν	ἀνάμιξις ἀφρώδης γενομένη παρεῖχεν· ἅμα
[6]	αὕτη γὰρ ἡ πρὸς τὸ	ὑγρὸν	ἀνάμιξις, θρύπτουσα τὰ σιτία καὶ
[6]	ἐνδύεται τῷ μάλιστα λεπτὸν καὶ	ὑγρὸν	εἶναι· καὶ γὰρ οἶνον κεκραμένον
[6]	ἀναλαμβάνουσιν. οἱ δὲ πυρετοὶ τὸ	ὑγρὸν	εἰς βάθος ἀπωθοῦσιν, καὶ τῶν
[6]	δ´ ἔλαιον, ὅτι μάλιστ´ εἰλικρινῶς	ὑγρόν	ἐστι, διὰ λεπτότητα μεταβάλλει καὶ
[6]	πρῶτον κατὰ φύσιν μάλιστα, τὸ	ὑγρόν	ἐστιν, ὡς αἵ τε φλόγες
[6]	τῇ ξηρότητι, εἴ τι διεσπαρμένον	ὑγρὸν	καὶ ἀπολειπόμενον ἀσθενὲς καὶ ὀλίγον
[6]	καὶ ἡ πέψις ἐξικμάζουσα τὸ	ὑγρὸν	{καὶ} καθαίρουσι καὶ συστέλλουσι τὴν
[6]	χρῆται, μόνον δὲ τὸ ἔλαιον	ὑγρὸν	καλεῖ Ἠπορήθη ποτὲ καὶ διὰ
[6]	φύσεως, οὕτω δὴ καὶ {τὸ}	ὑγρὸν	μάλιστα ῥητέον, οὗ μηθὲν μέρος
[6]	κακῶς ὄχημα τῆς τροφῆς τὸ	ὑγρὸν	ὁ Ἐρασίστρατος προσεῖπεν· τὰ γὰρ
[6]	τοῦ πᾶσι συμβεβηκότος μόνον ἐπιεικῶς	ὑγρὸν	προσαγορεύει. εἰς τοῦτ´ ἐλέχθη, ὅτι
[6]	σώματι τροφῆς ἀποσπᾶται βίᾳ τὸ	ὑγρὸν	ὑπὸ τοῦ θερμοῦ τὸ πρῶτον,
[6]	λαμβάνομεν, πρῶτον μὲν λαμβάνοντες τὸ	ὑγρὸν	ὑπὸ τοῦ ξηροῦ διαφθείρεσθαι δαπανώμενον,
[6]	τὰς κενότητας αὐτῶν ἀνίησι τὸ	σφοδρὸν	ἄγαν τῆς πείνης. Ἐμοὶ δὲ
[6]	ἢ διαίτῃ καταστῇ, τὸ μὲν	σφοδρὸν	ἐκεῖνο καὶ σύντονον οἴχεται καὶ
[6]	τῆς συκῆς ἄπεισιν ἰσχυρὸν καὶ	σφοδρόν,	ἥ τ´ ὄσφρησις ἐκμαρτυρεῖ καὶ
[6]	ἢ βρωθέντων ἡδοναὶ τὴν ἀνάμνησιν	ἀνελεύθερον	ἔχουσιν καὶ ἄλλως ἐξίτηλον, ὥσπερ
[6]	λεπτύνουσι τὸ ὕδωρ, ὅ τι	θολερὸν	καὶ γεῶδες ἀναμέμικται, τοῦτο συνάγοντες
[6]	οἷς γὰρ ὅλως ἂν ἐλλίπῃ	θάτερον,	οὔτε πεινῶσιν οὔτε διψῶσιν ἀλλ´
[6]	ὀνομάζομεν. ἐδόκει δ´ ἡ βούβρωστις	ἕτερον	εἶναι· τὸ δὲ τεκμήριον ἐλαμβάνομεν
[6]	διαπόνησις εἰς τὸν ἄρτον, οὐδὲν	ἕτερον	ἢ κάθαρσις οὖσα, θέασαι μεθ´
[6]	ἀνυπόπτως ἐπὶ πᾶσαν ἐνέργειαν. ἀλλ´	ἕτερον	οὐκ ἔλαττον ὑπῆρχε τοῦτο τοῖς
[6]	μετασχηματίζεσθαι, τάξιν ἑτέραν καὶ διάθεσιν.	ἐκδηλότερον	δὲ τοῦτο γίνεται περὶ τὴν
[6]	θερμὸν ἥδιον φαγεῖν ποιεῖ καὶ	προθυμότερον.	τροφὴ δὲ τῷ θερμῷ, καθάπερ
[6]	διιόν, ὡς πέφυκε, πάντῃ τὸ	νοτερὸν	ἅμα τοῖς τε μέσοις ῥᾳστώνην
[6]	δ´ ὑπὸ τοῦ πυρὸς τὸ	νοτερὸν	ἀναλοῦται, τούτῳ γὰρ τρέφεσθαι πέφυκεν·
[6]	σαρκὸς ἡ πύρωσις διώκουσα τὸ	νοτερόν·	γενομένης οὖν ὥσπερ ἐν πηλῷ
[6]	εἶναι τέφραν· ἐκκέκαυται γὰρ τὸ	νοτερόν,	τὸ δὲ γεῶδες ἔρημον ἰκμάδος
[6]	τροφῆς ὄρεξιν ἐργάσηται. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Β	Πότερον	ἔνδεια ποιεῖ τὸ πεινῆν καὶ
[6]	θεράποντες τοῦ ἐκ φρέατος ὕδωρ	ψυχρότερον·	ἀρυσάμενοι γὰρ ἀγγείῳ καὶ κρεμάσαντες
[6]	τῷ τοῦ φρέατος ἀέρι νυκτερεύσῃ,	ψυχρότερον	γίνεται Ψυχροπότῃ ξένῳ τρυφῶντι παρεσκεύασαν
[6]	τὸ δεῖπνον ἐκομίζετο τοῦ προσφάτου	ψυχρότερον.	ἦν δ´ ὁ ξένος φιλόλογος
[6]	χάλικες καὶ αἱ μολιβδίδες ἐμβαλλόμεναι	ψυχρότερον	τὸ ὕδωρ ποιοῦσιν Ἀλλὰ μὴν
[6]	ἀγγείῳ χιόνα πολλὴν καὶ γίνεται	ψυχρότερον·	ὥσπερ ἀμέλει καὶ τὰ ἡμέτερα
[6]	καὶ κατασπῶντες ἀπ´ αὐτοῦ, ὥστε	λεπτότερον	καὶ ἀσθενέστερον τὸ ὕδωρ γενόμενον
[6]	ἀπ´ αὐτοῦ, ὥστε λεπτότερον καὶ	ἀσθενέστερον	τὸ ὕδωρ γενόμενον μᾶλλον ὑπὸ
[6]	εἶναι· καὶ γὰρ οἶνον κεκραμένον	δυσχερέστερον	ἐξαιροῦσι τῶν ἱματίων, ὡς Ἀριστοτέλης
[6]	μαλασσόμενον διαχύσεις ἴσχειν καὶ ἀναθυμιάσεις·	δεύτερον	δὲ μὴ νομίζοντες ἔκθλιψιν εἶναι
[6]	τροφῆς, ἄλογόν ἐστι τούτου δ´	ἀλογώτερον,	εἰ κενώσεως μὲν ἐφίεται διὰ
[6]	αἴθοπα γὰρ οὐ καλεῖ τὸν	ζοφερόν,	ἀλλὰ τὸν διαυγῆ καὶ λαμπρόν·
[6]	δαπανώμενον, τῷ δ´ ὑγρῷ τὸ	ξηρὸν	βρεχόμενον καὶ μαλασσόμενον διαχύσεις ἴσχειν
[6]	μάλιστα ῥητέον, οὗ μηθὲν μέρος	ξηρόν	ἐστι· τοῦτο δὲ τῷ ἐλαίῳ
[6]	δὲ τὸν οἶνον αἴθοπα’ καί	ἐρυθρὸν’	εἴωθε καλεῖν· οὐχ ὡς Ἀριστίων
[6]	μέλι χλωρὸν καὶ τὸν οἶνον	ἐρυθρὸν	καλῶν, τὸ δ´ ἔλαιον ἀπὸ
[6]	τοῖς ἀμφορεῦσιν, ὧν ἐντιθεμένων εἰς	σιρὸν	ἐξαναλίσκεται ταχέως ὁ οἶνος.
[6]	οὐχ ὅτι τροφῆς ἐνδεεῖς εἰσι	(μικρὸν	γοῦν παντάπασιν {ἀνα} λαβόντες ἀναζωπυροῦσιν)
[6]	ἀμβλὺ γὰρ ἐν αὐτοῖς καὶ	μικρὸν	ἤδη τὸ θερμόν ἐστιν. ὥσπερ
[6]	καὶ ἱματίοις τὴν χιόνα διαφυλάττουσι	Μικρὸν	οὖν ὁ ξένος διαλιπών οἱ
[6]	ὥστε τῆς πείνης τὸ σφόδρα	πικρὸν	καὶ θηριῶδες ἐνδιδόναι καὶ παρηγορεῖσθαι.
[6]	τὸ ἄχρηστον γλυκὺ εἶναι τὸν	ὀρόν,	ἀλλὰ πομάτων φαυλότατον· οὐ γὰρ
[6]	Βουβρώστει ταῦρον μέλανα καὶ κατακόψαντες	αὐτόδορον	ὁλοκαυτοῦσιν. ἐπεὶ δὲ πᾶς μὲν
[6]	γὰρ ὑπὸ τῆς θερμότητος ἄνεσις	πολύπορον	τὸ σῶμα καὶ μανὸν ἀπειργασμένη
[6]	ὥς φησιν Ἐμπεδοκλῆς (ὑδρευομένοις τὸ	πρόσφορον·	ἡμᾶς δ´ ἡ ὄρεξις ζητεῖν
[6]	ζοφερόν, ἀλλὰ τὸν διαυγῆ καὶ	λαμπρόν·	οὐ γὰρ ανωφλεγων εὐήνορα’ καὶ
[6]	φοροῦσαι καὶ πορφύραν περίεργοι δοκοῦσιν,	λουτρὸν	δὲ καὶ ἄλειμμα καὶ κόμης
[6]	παλαιὸν Αἰολεῖς ὄντες θύουσι Βουβρώστει	ταῦρον	μέλανα καὶ κατακόψαντες αὐτόδορον ὁλοκαυτοῦσιν.
[6]	τῆς χιόνος· ὥσπερ καὶ τὸ	ἄχυρον	διὰ κουφότητα μαλακῶς περιπῖπτον οὐ
[6]	δὴ πνεῦμα τῆς συκῆς ἄπεισιν	ἰσχυρὸν	καὶ σφοδρόν, ἥ τ´ ὄσφρησις
[6]	οἵ τε χάλικες πυκνότητι τὸ	ψυχρὸν	διὰ βάθους ποιοῦσιν· πᾶς μὲν
[6]	παρεῖχεν· ἅμα τ´ οὖν τὸ	ψυχρὸν	ἐγκατέχεται περιστεγόμενον τῷ ἱματίῳ, καὶ
[6]	συνεχῶς ἀλλάττουσι τὰ ἱμάτια τῷ	ψυχρὸν	εἶναι τὸ ἐπιβαλλόμενον, ἂν δ´
[6]	ὑπὸ τῶν σκαληνῶν, ἀλλὰ τὸ	ψυχρὸν	ἐξανέστη καὶ ἄπεπτον ὑπὸ τῆς
[6]	τε λευκὸν καὶ τὸ μέλι	χλωρὸν	καὶ τὸν οἶνον ἐρυθρὸν καλῶν,
[6]	ὡς Ἀριστίων ἡμῖν ὠχριῶντα καὶ	χλωρὸν	ὑπὸ τῆς πολλῆς καθάρσεως παρέχεται.
[6]	γυναῖκες φυκούμεναι καὶ μυριζόμεναι καὶ	χρυσὸν	φοροῦσαι καὶ πορφύραν περίεργοι δοκοῦσιν,
[6]	δεῖ μεταφορᾷ χρησάμενον λέγειν, ἐξευνουχίζουσι	τὸν	ἄκρατον καὶ ἀποθηλύνουσιν οἱ διηθοῦντες,
[6]	ἐκάλουν, ὥσπερ ψυχὴν καὶ κεφαλὴν	τὸν	ἄνθρωπον εἰώθαμεν ἀπὸ τῶν κυριωτάτων
[6]	τ´ ἄλλα χαριέντως ὀψοποιήσας καὶ	τὸν	ἄρτι τῷ Ἡρακλεῖ τεθυμένον ἀλεκτρυόνα
[6]	πρὸς τὰς λιποθυμίας βοηθεῖν, καὶ	τὸν	ἄρτον ἀναλαμβάνειν {καὶ} τοὺς βουλιμιῶντας,
[6]	αὐτοῦ τοῦ πυροῦ διαπόνησις εἰς	τὸν	ἄρτον, οὐδὲν ἕτερον ἢ κάθαρσις
[6]	ὄντων· καὶ λαβόντες εὐθὺς ἀνεκτήσαντο	τὸν	Βροῦτον· διὸ καὶ φιλανθρώπως ἐχρήσατο
[6]	τοῦ βαρυνομένου καὶ δυσαναβλαστοῦντος ἐπὶ	τὸν	δεόμενον καὶ ποθοῦντα μεθισταμένης τόπον.
[6]	καὶ μὴν μόνον {ἄκρα{ τη}	τον	διαμένει καὶ ἄμικτον· ἔστι γὰρ
[6]	οὐ καλεῖ τὸν ζοφερόν, ἀλλὰ	τὸν	διαυγῆ καὶ λαμπρόν· οὐ γὰρ
[6]	καὶ μανὸν ἀπειργασμένη πολὺν δέχεται	τὸν	ἔξωθεν ἀέρα καὶ βιαιοτέραν ποιεῖ
[6]	δ´ ἀπείργοντα τὸ κρύος καὶ	τὸν	ἔξωθεν ἀέρα τοῦ σώματος. οἱ
[6]	ἥρωας· αἴθοπα γὰρ οὐ καλεῖ	τὸν	ζοφερόν, ἀλλὰ τὸν διαυγῆ καὶ
[6]	μὴ παρ´ ἡμᾶς ἐστιν, εὐχόμεθα	τὸν	θεὸν διδόναι, δρόσους μαλακὰς καὶ
[6]	ψαύσεως ἀνέχεται καὶ ὅλως ἀφίησι	τὸν	θυμὸν ὥσπερ ἀπομαραινόμενον. τὴν δὲ
[6]	μεμφόμενος ἐπῄνει τὴν ἀνθρακείαν ὅτι	τὸν	καπνὸν ἔξω καταλιπόντες οἴκαδε πῦρ
[6]	ἐλλόβια καὶ τελευτῶσα τῆς περὶ	τὸν	κεστὸν ἅπτηται γοητείας, περιεργία τὸ
[6]	~ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΚΤΟΝ. Τιμόθεον	τὸν	Κόνωνος, ὦ Σόσσιε Σενεκίων, ὡς
[6]	ἰατρὸς ἄλλως ἔφη τῷ ὀνόματι	τὸν	λιμὸν συντετάχθαι δίχα τοῦ πράγματος,
[6]	λόγου κείμενον· εἶναι δὲ τοιόνδε	τὸν	λόγον. πᾶν ὕδωρ προθερμανθὲν ψύχεται
[6]	τῷ ἀέρι, προθερμανθέν, περιψύχεται ταχέως.	Τὸν	μὲν οὖν ξένον ἐπῃνέσαμεν ὡς
[6]	ἄφθονον ὑπ´ ἀσθενείας οὔτε πίνειν	{τὸν}	μέτριον δυνάμενοι διὰ τὴν ἀκρασίαν·
[6]	που Ὅμηρος εἴρηκεν, αὐτὸν δὲ	τὸν	οἶνον αἴθοπα’ καί ἐρυθρὸν’ εἴωθε
[6]	οἱ δὲ παλαιοὶ καὶ τρύγα	τὸν	οἶνον ἄντικρυς ἐκάλουν, ὥσπερ ψυχὴν
[6]	ποιεῖ. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ζ Εἰ δεῖ	τὸν	οἶνον ἐνδιηθεῖν Νίγρος ὁ πολίτης
[6]	καὶ τὸ μέλι χλωρὸν καὶ	τὸν	οἶνον ἐρυθρὸν καλῶν, τὸ δ´
[6]	πρέπουσα γαμετῇ γέγονεν. οὐκοῦν καὶ	τὸν	οἶνον οἱ μὲν ἀλόαις χρωτίζοντες
[6]	πολυτελῆ καὶ περίεργον ἐμέμφετο καὶ	τὸν	οἶνον οὐκ ἔφη δεῖν ἐγχεῖσθαι
[6]	τὴν πῆξιν ἐμποιεῖν τῷ γάλακτι	τὸν	ὀπὸν οἴονταί τινες οὐ σκαληνίᾳ
[6]	καὶ τὸ ἄχρηστον γλυκὺ εἶναι	τὸν	ὀρόν, ἀλλὰ πομάτων φαυλότατον· οὐ
[6]	κουφότητα μαλακῶς περιπῖπτον οὐ θρύπτει	τὸν	πάγον, ἄλλως δὲ πυκνόν ἐστι
[6]	ἔξωθεν ἀὴρ ἀπειργόμενος οὐ τέμνει	τὸν	πάγον οὐδ´ ἀνίησιν. ἀγνάπτοις δὲ
[6]	εἰκότως ἀντιτάττουσιν ὡς μὲν ἐνδείᾳ	τὸν	πλοῦτον ὡς δὲ νόσῳ τὴν
[6]	ἐν νηὶ καὶ κατὰ πλοῦν	τὸν	στόμαχον ἐκλυομένων, ἔθει δ´ ἴσχυκεν
[6]	καὶ δριμύτητες ἐπιστρέφουσαι καὶ πυκνοῦσαι	τὸν	στόμαχον ἢ πάλιν ἀνοίγουσαι καὶ
[6]	καὶ ἀπὸ τῆς ἐναντίας ἀρχῆς	δυνατὸν	εἶναι, μὴ πύκνωσιν ἀλλ´ ἀραίωσιν
[6]	μεταφορᾷ χρησάμενον λέγειν, ἐξευνουχίζουσι τὸν	ἄκρατον	καὶ ἀποθηλύνουσιν οἱ διηθοῦντες, οὔτ´
[6]	τὸ δι´ ὅλου γλυκὺ καὶ	λευκότατον	τὸ δι´ ὅλου λευκόν, δι´
[6]	εἶναι τὸν ὀρόν, ἀλλὰ πομάτων	φαυλότατον·	οὐ γὰρ τὸ λεῖον ὑπὸ
[6]	διαμένει καὶ ἄμικτον· ἔστι γὰρ	πυκνότατον·	οὐ γὰρ ἔχει μεταξὺ τῶν
[6]	ἐλαίῳ δηλοῦσιν καὶ τὸ πάντων	ξηρότατον	εἶναι τέφραν· ἐκκέκαυται γὰρ τὸ
[6]	παντὸς μέρους δι´ ὑγρότητα καὶ	σμικρότατον	ἀνακλᾷ τὸ φῶς ἐπὶ τὴν
[6]	εἶχεν· τὸ γὰρ φυτὸν ἁπάντων	ὀπωδέστατον,	ὥστε καὶ τὸ σῦκον αὐτὸ
[6]	αἰθὴρ τοῦ πάγου καὶ ψῆγμα	λεπτομερέστατον,	ἔχει δέ τι τομὸν καὶ
[6]	θερμότητος ἐκτήκοντα τοῦ ὑγροῦ τὸ	ἀσύστατον	καὶ ὑδατῶδες. τεκμήριον δὲ καὶ
[6]	εἰς τοῦτ´ ἐλέχθη, ὅτι ὡς	γλυκύτατόν	ἐστι τὸ δι´ ὅλου γλυκὺ
[6]	ἢ μῆλα κομίζωσιν. ὃ δὲ	θαυμασιώτατόν	ἐστιν, οὐκ ἀνθρώπους μόνον ἀλλὰ
[6]	ὅς γε τριβόμενος ὄξει τὸ	ψυκτικώτατον	τῶν θανασίμων φαρμάκων ἐξανίησι ψιμύθιον·
[6]	ψαῦσιν. ἔπειτα τῇ ὄψει παρέχει	καθαρώτατον	ἐνοπτρίσασθαι· τραχὺ γὰρ οὐδὲν ἔνεστιν
[6]	ὥσπερ χθιζόν, νεαρὸν ὄντα καὶ	πρόσφατον.	εἰπόντος οὖν τοῦ Ἀριστίωνος, ὅτι
[6]	~ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ	ΕΚΤΟΝ.	Τιμόθεον τὸν Κόνωνος, ὦ Σόσσιε
[6]	νηστεύοντες διψῶσι μᾶλλον ἢ πεινῶσιν	Ἕκτον	οὖν τοῦτό σοι πέμπω τῶν
[6]	{ἄκρα{ τη} τον διαμένει καὶ	ἄμικτον·	ἔστι γὰρ πυκνότατον· οὐ γὰρ
[6]	καὶ ἀποκρίνεσθαι κομιδῇ πλασματῶδες καὶ	ἀλλόκοτον.	αὕτη γὰρ ἡ πρὸς τὸ
[6]	συνεῖναι διὰ λόγων ἀλλήλοις παρὰ	πότον	ἀλλὰ καὶ μεμνῆσθαι τῶν λαληθέντων.
[6]	δειπνήσασιν, ἡ τῶν λαληθέντων παρὰ	πότον	ἀναθεώρησις· αἱ μὲν γὰρ τῶν
[6]	πεῖναν αὖ πάλιν ἀναγκαίως τὸ	ποτὸν	ἀνίησιν· ἡ γὰρ ὑγρότης τὰ
[6]	διίστασθαι· καὶ συμπίπτοντες μὲν οὔτε	ποτὸν	οὔτε τροφὴν δέχεσθαι δύνανται, διιστάμενοι
[6]	οἱ δ´ ἰσχνότεροι τὸ μὲν	ποτὸν	παραδέχονται, τὸ δὲ σιτίον οὐ
[6]	ταὐτὰ τοῦ σώματος μόρια τὸ	ποτὸν	προσδέχεσθαι καὶ τὸ σιτίον ἀλλ´
[6]	μάλιστα γὰρ ἐνδύεται τῷ μάλιστα	λεπτὸν	καὶ ὑγρὸν εἶναι· καὶ γὰρ
[6]	δ´ ὑπ´ αὐτῆς ἀφιείσης πνεῦμα	λεπτόν·	τοῦτο γὰρ συνέχει τὴν πῆξιν
[6]	σβεννύμενον ἱδρῶτα δροσώδη διατμίζει καὶ	λεπτόν,	ὥστε τήκεσθαι καὶ ἀναλίσκεσθαι {καὶ}
[6]	ἀλλὰ τὸ ψυχρὸν ἐξανέστη καὶ	ἄπεπτον	ὑπὸ τῆς θερμότητος· καὶ πρὸς
[6]	τὸ ἄχυρον διὰ κουφότητα μαλακῶς	περιπῖπτον	οὐ θρύπτει τὸν πάγον, ἄλλως
[6]	καὶ πόρους, οἷς δέξεται τὸ	παρεμπῖπτον,	ἀλλὰ δι´ ὁμοιότητα τῶν μερῶν
[6]	διὰ χιόνος ὀξὺ καὶ φλογοειδὲς	προσπῖπτον	ἐπικαίειν δοκεῖ τὰ ἄκρα τῷ
[6]	οἱ στρατιῶται προσδραμόντες τοῖς τείχεσιν	ἄρτον	αἰτῆσαι παρὰ τῶν τειχοφυλάκων πολεμίων
[6]	τὰς λιποθυμίας βοηθεῖν, καὶ τὸν	ἄρτον	ἀναλαμβάνειν {καὶ} τοὺς βουλιμιῶντας, οὐχ
[6]	τοῦ πυροῦ διαπόνησις εἰς τὸν	ἄρτον,	οὐδὲν ἕτερον ἢ κάθαρσις οὖσα,
[6]	δι´ ἔνδειαν θερμότητος· αὐτόν θ´	ἕκαστον	αὑτοῦ γυμνάσια καὶ κραυγαὶ καὶ
[6]	δύσεις; τί δὲ τῶν ἐκπωμάτων	ἕκαστον	ἐκτέτριπται καὶ διέσμηκται πανταχόθεν ὥστε
[6]	μὴν ἀλλὰ καὶ τῶν εἰρημένων	ἕκαστον	ἴδωμεν ὡς οὐκ ἀληθές ἐστι.
[6]	εἰς ἕνα κατασπωμένων τόπον, οὐ	θαυμαστὸν	ἔνδειαν εἶναι περὶ τὰ λοιπὰ
[6]	ἐπὶ πολὺν χρόνον ἄπταιστον διατηροῦσιν.	θαυμαστὸν	οὖν, εἰ συνεκτικὰ τὰ θερμότατα
[6]	καὶ τελευτῶσα τῆς περὶ τὸν	κεστὸν	ἅπτηται γοητείας, περιεργία τὸ χρῆμα
[6]	ὑδατῶδες. τεκμήριον δὲ καὶ τὸ	ἄχρηστον	γλυκὺ εἶναι τὸν ὀρόν, ἀλλὰ
[6]	δ´ ἀφαιροῦντες τὸ ῥυπαρὸν καὶ	ἄχρηστον	ἐξ αὐτοῦ θεραπεύουσι καὶ καθαίρουσιν.
[6]	ἱματίοις ἀγνάπτοις ἐπὶ πολὺν χρόνον	ἄπταιστον	διατηροῦσιν. θαυμαστὸν οὖν, εἰ συνεκτικὰ
[6]	λεπτότητα μεταβάλλει καὶ κρατούμενον ἐκπυροῦται.	μέγιστον	δ´ αὐτοῦ τῆς ὑγρότητος τεκμήριον
[6]	μὲν ἐγκεχειρῆσθαι, πρὸς δὲ τὸ	μέγιστον	ἐναντιοῦσθαι τῆς φύσεως τέλος, ἐφ´
[6]	οὐδὲ λέλυται τῆς ἀπορίας τὸ	μέγιστον·	οἱ γὰρ ἐμφαγόντες, ἂν μὴ
[6]	τῆς ὑγρότητος τεκμήριον ἡ ἐπὶ	πλεῖστον	ἐξ ὀλιγίστου διανομὴ καὶ χύσις·
[6]	ἐδωδίμων ἀναρρώννυσιν ἄρτος· ὥστε, κἂν	ἐλάχιστον	ἐμφάγωσιν, ἵστανται καὶ βαδίζουσι. Γενομένης
[6]	ἀλλὰ δι´ ὁμοιότητα τῶν μερῶν	εὐάρμοστόν	ἐστιν καὶ συνεχές· ὅταν δ´
[6]	πλὴν ὑγρῷ, καὶ τοῦτο μόνον	καυστόν	ἐστιν· ἐκ γοῦν τῶν ξύλων
[6]	πᾶσαν ἐνέργειαν. ἀλλ´ ἕτερον οὐκ	ἔλαττον	ὑπῆρχε τοῦτο τοῖς παρὰ Πλάτωνι
[6]	παροῦσαι, καὶ τοὺς ἀπολειφθέντας οὐχ	ἧττον	ἑστιᾶν παρέχουσι τοῖς αὐτοῖς, ἀκούοντας
[6]	γίνεσθαι φίλον καὶ οἰκεῖον, οὐκ	ἐναρμόττον	ὥσπερ ἀγγείοις καὶ τρήμασιν ἀλλ´
[6]	καὶ ὀχλῶδες ἐξωθούμενοι καὶ ἀποσκεδάσαντες,	αὐτὸν	δ´ εὐφραίνοντες οὐ καλλωπίσαντες, οὐδ´
[6]	καὶ διατρύγιόν’ που Ὅμηρος εἴρηκεν,	αὐτὸν	δὲ τὸν οἶνον αἴθοπα’ καί
[6]	τινα τροφῆς εὐαρμοστίαν περιειργάσαντο περὶ	αὐτόν,	ἣν ὄρεξιν καλοῦμεν. Ἐδόκει δή
[6]	ἥκιστα προσδεῖται δι´ ἔνδειαν θερμότητος·	αὐτόν	θ´ ἕκαστον αὑτοῦ γυμνάσια καὶ
[6]	ἄκμονας ἀπερειδόμενος; οὐ γὰρ ἐῶσιν	αὐτόν,	ὥσπερ τὰ χαλκᾶ καὶ τὰ
[6]	ὑπολαμβάνοντες· καὶ ταῦθ´ ὁρῶντες ὅτι	ταὐτὸν	ἱμάτιον ἐν χειμῶνι θερμαίνειν ἐν
[6]	ὅλου λευκόν, δι´ ὅλου δὲ	τοιοῦτόν	ἐστιν, ᾧ μηδὲν ἐμμέμικται τῆς
[6]	τὰς ἰσχάδας εἰκὸς ἀποπνεῖν τι	τοιοῦτον,	ὥστε τῶν ὑποζυγίων τὸ θερμὸν
[6]	ἐπιλέγοντες ἔξω Βούλιμον ἔσω δὲ	Πλοῦτον	καὶ Ὑγίειαν. ἄρχοντος οὖν ἐμοῦ
[6]	ἀντιτάττουσιν ὡς μὲν ἐνδείᾳ τὸν	πλοῦτον	ὡς δὲ νόσῳ τὴν ὑγίειαν·
[6]	καὶ λαβόντες εὐθὺς ἀνεκτήσαντο τὸν	Βροῦτον·	διὸ καὶ φιλανθρώπως ἐχρήσατο πᾶσι
[6]	ἡ δριμύτης εἶχεν· τὸ γὰρ	φυτὸν	ἁπάντων ὀπωδέστατον, ὥστε καὶ τὸ
[6]	ἀπὸ τοῦ πίθου πίνεσθαι τὴν	σύμφυτον	ἔχοντα ῥώμην καὶ δύναμιν. ἡ
[6]	εἶτ´ ἐπ´ αὐτὴν βαδίζει τὴν	σύμφυτον	λιβάδα τῆς σαρκὸς ἡ πύρωσις
[6]	τῆς κοσμουμένης Ἥρας, ἀμβροσίῃ μὲν	πρῶτον	ἀπὸ χροὸς ἀθανάτοιο λύματα πάντα
[6]	ὑγρὸν ὑπὸ τοῦ θερμοῦ τὸ	πρῶτον,	εἶτ´ ἐπ´ αὐτὴν βαδίζει τὴν
[6]	χιτὼν ψυχρὸς ἡμῖν προσπίπτει τὸ	πρῶτον	ἐνδυσαμένοις καὶ τὰ στρώματα κατακλινεῖσιν·
[6]	πέμπω τῶν Συμποσιακῶν, ἐν ᾧ	πρῶτόν	ἐστι τὸ περὶ τοῦ διψῆν
[6]	τῷ θερμῷ, καθάπερ νομίζω, ὃ	πρῶτον	κατὰ φύσιν μάλιστα, τὸ ὑγρόν
[6]	ἡ δὲ τοιαύτη κάθαρσις αὐτοῦ	πρῶτον	μὲν ἐκτέμνει τὰ νεῦρα καὶ
[6]	τοῦτο δὲ τῷ ἐλαίῳ συμβέβηκεν.	Πρῶτον	μὲν ἡ λειότης αὐτοῦ τὴν
[6]	ἡπτόμεθα τῆς αἰτίας τοῦ πάθους,	πρῶτον	μὲν ἠπορήθη τὸ μάλιστα βουλιμιᾶν
[6]	ἔφην, εἰ φαινομένας ὑποθέσεις λαμβάνομεν,	πρῶτον	μὲν λαμβάνοντες τὸ ὑγρὸν ὑπὸ
[6]	λόγος ἡμᾶς· ὅρα δ´ ὅμως.	πρῶτον	οὐ δοκεῖ σοι περιψύχεσθαι μὲν
[6]	ἡμερίδην, ἀπὸ τῆς ὄψεως αὐτῆς	πρῶτον.	σὺ δ´ ἀξιοῖς τοῦ νυκτερινοῦ
[6]	νενομισμένα καὶ πάλιν κατεκλίνημεν, ἐζητεῖτο	πρῶτον	ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος, ἔπειτα
[6]	νηὶ καὶ κατὰ πλοῦν τὸν	στόμαχον	ἐκλυομένων, ἔθει δ´ ἴσχυκεν ἤδη
[6]	δριμύτητες ἐπιστρέφουσαι καὶ πυκνοῦσαι τὸν	στόμαχον	ἢ πάλιν ἀνοίγουσαι καὶ χαλῶσαι
[6]	δ´ ὑποθέσει τῆς αἰτίας οὐ	προσεῖχον.	καὶ γὰρ εἰ τοῖς πόροις
[6]	ἀπόλαυσιν τῇ φύσει τοῦ οἰκείου	παρέσχον.	οὐ γὰρ ἁπλῶς τοῦ ὑγροῦ
[6]	τέλος, ἐφ´ ὃ πᾶν ἄγει	ζῷον	ὄρεξις, ἀναπλήρωσιν τοῦ ἐνδεοῦς ποθοῦσα
[6]	γὰρ ᾧ διαφέρει μάλιστα τὸ	ζῷον	τοῦ ἀψύχου, τοῦτο μὴ φάναι
[6]	συγγεγονὼς ἐνδόξῳ φιλοσόφῳ χρόνον οὐ	πολύν,	ἀλλ´ ἐν ὅσῳ τὰ τοῦ
[6]	τὸ σῶμα καὶ μανὸν ἀπειργασμένη	πολὺν	δέχεται τὸν ἔξωθεν ἀέρα καὶ
[6]	ἐνδιδόναι καὶ παρηγορεῖσθαι. διὸ καὶ	πολὺν	ζῶσιν ἔνιοι τῶν ἀποκαρτερούντων χρόνον,
[6]	γὰρ βούλιμον, ἀλλὰ πούλιμον, οἷον	πολὺν	ὄντα λιμόν, ὀνομάζομεν. ἐδόκει δ´
[6]	καὶ περιστέλλοντες ἱματίοις ἀγνάπτοις ἐπὶ	πολὺν	χρόνον ἄπταιστον διατηροῦσιν. θαυμαστὸν οὖν,
[6]	πεμμάτων καὶ τραγημάτων ἀπογραφὴν ἀπολιπεῖν·	νῦν	δ´ ἐκεῖνα μὲν οὐδέποτε, καίπερ
[6]	ἀκούοντας καὶ μεταλαμβάνοντας· ὅπου καὶ	νῦν	τῶν Σωκρατικῶν συμποσίων μετουσία καὶ
[6]	ξηρότητα τοῦ λοιποῦ σώματος. ὅταν	οὖν	ἄνεσις γένηται καὶ τὸ θερμὸν
[6]	βιαιοτέραν ποιεῖ τὴν μεταβολήν· ὅταν	οὖν	ἀποσπασθῇ {ὑπὸ} τῆς πηγῆς τὸ
[6]	εἰς αὐτὸ τὸ ἐδώδιμον. τί	οὖν	ἄτοπον, εἰ καὶ τοῦ οἴνου
[6]	σιτία κομιζόντων οὐδεὶς ἐξηκολούθει· λιποθυμοῦντος	οὖν	αὐτοῦ καὶ ἀπολιπόντος, ἠναγκάσθησαν οἱ
[6]	τῆς ἀναπνοῆς αἰτηματῶδες εἶναι· μᾶλλον	οὖν	δοκεῖν αὐτῷ τὴν θερμότητα συστελλομένην
[6]	καὶ κατὰ φύσιν ἐπιζητεῖν. ἔλεγον	οὖν	ἐγὼ τοῖς παροῦσιν, ὅτι τῶν
[6]	πολὺν χρόνον ἄπταιστον διατηροῦσιν. θαυμαστὸν	οὖν,	εἰ συνεκτικὰ τὰ θερμότατα τῶν
[6]	ἀψυχίαν {ἢ} καὶ ἀσθένειαν. Ὅπερ	οὖν	εἰκός, τοῦ λόγου λεχθέντος ἐπεραίνετο,
[6]	δὲ Πλοῦτον καὶ Ὑγίειαν. ἄρχοντος	οὖν	ἐμοῦ πλείονες ἐκοινώνουν τῆς θυσίας·
[6]	ἀρξάμενον ἐνταῦθα διέτεινεν. ταῦτα μὲν	οὖν	ἔρανον κοινὸν ἐκ πάντων συνεπληροῦμεν
[6]	γὰρ μάλιστα δυσθεώρητος. πάνυ μὲν	οὖν‘	ἔφην, καὶ θαυμάσαιμ´ ἄν, εἰ
[6]	παντὶ πράγματι τοὺς συνόντας. ἑστιῶντος	οὖν	ἡμᾶς Ἀριστίωνος, τήν τ´ ἄλλην
[6]	θερμὸν ὑπὸ τοῦ σώματος. ὥσπερ	οὖν	ἡμᾶς θερμαινόμενον θερμαίνει τὸ ἱμάτιον,
[6]	{καὶ} τὴν δύναμιν. ἐὰν μὲν	οὖν	ἡσυχάζῃ τις, οὐ πολλὴ τοῦ
[6]	γὰρ τρέφεσθαι πέφυκεν· ὕδωρ μὲν	οὖν	καὶ οἶνος καὶ τὰ λοιπά,
[6]	θάλπουσα καὶ ψύχουσα. Γερμανοὶ μὲν	οὖν	κρύους πρόβλημα ποιοῦνται τὴν ἐσθῆτα
[6]	κατ´ αὐτὸ γινομένων. τὸ μὲν	οὖν	λιμὸν ἐδόκει μέγαν ἢ δημόσιον
[6]	κολλῶσαν ὑγρότητα καὶ συνδέουσαν. ὅταν	οὖν	νηστεύσωμεν, ἐκ τῶν ὑπολειμμάτων τῆς
[6]	προθερμανθέν, περιψύχεται ταχέως. Τὸν μὲν	οὖν	ξένον ἐπῃνέσαμεν ὡς ἀνδρικῶς καταμνημονεύσαντα·
[6]	ἱματίοις τὴν χιόνα διαφυλάττουσι Μικρὸν	οὖν	ὁ ξένος διαλιπών οἱ ἐρῶντες‘
[6]	νώροπα χαλκὸν’ αἴθοπα’ προσηγόρευεν. ὥσπερ	οὖν	ὁ σοφὸς Ἀνάχαρσις ἄλλ´ ἄττα
[6]	γαλήνην ἔχοντος, ἕπονται, μεθ´ ἡμέραν	{οὖν}	ὁ Τιμόθεος αἰσθόμενος τῆς διαφορᾶς
[6]	διαλύειν γὰρ μάλιστα πεφύκασι. θερμὸν	οὖν	πνεῦμα καὶ δριμὺ καὶ τμητικὸν
[6]	ἀέρα τοῦ σώματος. οἱ μὲν	οὖν	πυρέττοντες ἢ καυματιζόμενοι συνεχῶς ἀλλάττουσι
[6]	συνδρομὴν θερμοῦ λιποψυχίαν ποιοῦν. ὥσπερ	οὖν	τὰ ὀσφραντὰ πρὸς τὰς λιποθυμίας
[6]	ἀφρώδης γενομένη παρεῖχεν· ἅμα τ´	οὖν	τὸ ψυχρὸν ἐγκατέχεται περιστεγόμενον τῷ
[6]	νεαρὸν ὄντα καὶ πρόσφατον. εἰπόντος	οὖν	τοῦ Ἀριστίωνος, ὅτι τοῦτο γίνεται
[6]	διψῶσι μᾶλλον ἢ πεινῶσιν Ἕκτον	οὖν	τοῦτό σοι πέμπω τῶν Συμποσιακῶν,
[6]	πύρωσις διώκουσα τὸ νοτερόν· γενομένης	οὖν	ὥσπερ ἐν πηλῷ ξηρότητος, ποτοῦ
[6]	ὅτι τροφῆς ἐνδεεῖς εἰσι (μικρὸν	γοῦν	παντάπασιν {ἀνα} λαβόντες ἀναζωπυροῦσιν) ἀλλ´
[6]	τοῦτο μόνον καυστόν ἐστιν· ἐκ	γοῦν	τῶν ξύλων ὁ μὲν ἀὴρ
[6]	ἁπλῶς τιθεμένων τὴν φύσιν. ἔπειτα	ῥιγοῦν	μὲν ἐνδείᾳ θερμότητος οἰκείας τὸ
[6]	στομάχῳ διὰ συνδρομὴν θερμοῦ λιποψυχίαν	ποιοῦν.	ὥσπερ οὖν τὰ ὀσφραντὰ πρὸς
[6]	λαμυρία μὴ πρέπουσα γαμετῇ γέγονεν.	οὐκοῦν	καὶ τὸν οἶνον οἱ μὲν
[6]	καὶ τρύγα τὸν οἶνον ἄντικρυς	ἐκάλουν,	ὥσπερ ψυχὴν καὶ κεφαλὴν τὸν
[6]	τῶν ἐν νηὶ καὶ κατὰ	πλοῦν	τὸν στόμαχον ἐκλυομένων, ἔθει δ´
[6]	τὸ ὕδωρ ψύχειν αὐτὸ καὶ	στομοῦν	δοκοῦσιν, εἰρημένον Ἀριστοτέλει (μνημονεύεις; αὐτὸ
[6]	Φίλων´ ἰατροὶ τὴν πρώτην θέσιν	ἐκίνουν·	ἐνδείᾳ γὰρ οὐ γίνεσθαι τὸ
[6]	Ὑγίειαν. ἄρχοντος οὖν ἐμοῦ πλείονες	ἐκοινώνουν	τῆς θυσίας· κᾆθ´ ὡς ἐποιήσαμεν
[6]	οἶμαι καὶ τροφὴν ὠνομάσθαι τὸ	τηροῦν	τὴν φύσιν· τηρεῖται δὲ τοῖς
[6]	ἴσχυκεν ἤδη καὶ κατὰ τῶν	ὁπωσοῦν	τοῦτο πασχόντων ὄνομα τοῦ πάθους
[6]	εἰ τοῖς πόροις τούτοις‘ ἔφην,	ὧν	ἔνιοι περιέχονται καὶ ἀγαπῶσι, κατατρήσειέ
[6]	τι θερμόν, τεκμαίρονται τοῖς ἀμφορεῦσιν,	ὧν	ἐντιθεμένων εἰς σιρὸν ἐξαναλίσκεται ταχέως
[6]	γὰρ τοῖς κατὰ φύσιν ὑγροῖς,	ὧν	ἡ ὄρεξίς ἐστι, καὶ οὐ
[6]	ἐμέσασιν ἑτέροις λήγει τὸ δίψος.	ὧν	ὑπ´ οὐδενὸς αὔξεται τὸ ὑγρόν,
[6]	τῶν πολυτελῶν καὶ στρατηγικῶν δείπνων	ἀναλαβὼν	ὁ Πλάτων ἐδείπνισεν ἐν Ἀκαδημίᾳ
[6]	τούτοις ὁ ὕπνος ἐκ μέσων	ἐπανάγων	τὰ ὑγρὰ καὶ διανέμων πάντῃ
[6]	διαυγῆ καὶ λαμπρόν· οὐ γὰρ	ανωφλεγων	εὐήνορα’ καὶ νώροπα χαλκὸν’ αἴθοπα’
[6]	τοῦ μὴ μόνον συνεῖναι διὰ	λόγων	ἀλλήλοις παρὰ πότον ἀλλὰ καὶ
[6]	ἔρανον κοινὸν ἐκ πάντων συνεπληροῦμεν	λόγων.	Ἐπειδὴ δ´ ἡπτόμεθα τῆς αἰτίας
[6]	κνῖσαν ἐναπολειπομένην, προβλημάτων δὲ καὶ	λόγων	φιλοσόφων ὑποθέσεις αὐτούς τε τοὺς
[6]	τῶν ὑποζυγίων· ἡ γὰρ τῶν	ἰσχάδων	ἀποφορὰ καὶ ἡ τῶν μήλων
[6]	διὰ βάθος ἐκλύεται πρὸς μηθὲν	ἀντερείδων.	κατ´ ἄλλον δὲ τρόπον εἰκός
[6]	εἰ τὴν ψυχρότητα τοῦ ὕδατος	ἀντερείδων	συνεπιτείνει καὶ ὁ λίθος καὶ
[6]	ἐξ αὐτοῦ πινόμενον εὐρῶτος ἢ	κηλίδων	ἀναπεπλῆσθαι; καὶ τί δεῖ τὰ
[6]	ἔχει μεταξὺ τῶν ξηρῶν καὶ	γεωδῶν	ἐν αὑτῷ μερῶν κενώματα καὶ
[6]	ξηρὰν τροφὴν μὴ δεχομένων ἀλλ´	ἐπιδεῶν	τοῦ οἰκείου διαμενόντων· οἱ δὲ
[6]	ὄρεξιν ἐκθλιβομένων τῶν ἑώλων καὶ	χθιζῶν.	τῶν δὲ λουομένων οὐ μετασχηματιζόμενοι
[6]	καὶ γὰρ ἄνθρωπος, ὦ φίλε,	φρενετίζων	καὶ μαινόμενος· ἀλλ´ ὅταν ἐλλεβόρῳ
[6]	ἀνδρὸς οὐ καταλαμβάνοντες ἀνεπίμπλαντο τῶν	ἐπαχθῶν	ἀπ´ αὐτοῦ μιμούμενοι τὸ ἐπιτιμητικὸν
[6]	Βροῦτος ἐκ Δυρραχίου πρὸς Ἀπολλωνίαν	ἰὼν	ἐκινδύνευσεν ὑπὸ τοῦ πάθους· ἦν
[6]	ταῖς ἀφλεγμάντοις‘ ὥς φησιν ὁ	Ἴων	τραπέζαις‘ αἷς ὕπνοι τε καθαροὶ
[6]	οὐ πεῖνα, μηνύει τὸ τῶν	ὑποζυγίων·	ἡ γὰρ τῶν ἰσχάδων ἀποφορὰ
[6]	ἀποπνεῖν τι τοιοῦτον, ὥστε τῶν	ὑποζυγίων	τὸ θερμὸν ἀπολεπτύνειν καὶ κατακερματίζειν·
[6]	τῆς Νιόβης τέκνα τιθηνεῖται λεπτοσπαθήτων	χλανιδίων	ἐρειπίοις θάλπουσα καὶ ψύχουσα. Γερμανοὶ
[6]	χαλκᾶ καὶ τὰ κεραμεᾶ τῶν	ἀγγείων,	διεκπίπτειν, ἀλλὰ τῇ πυκνότητι στέγοντες
[6]	ἀλλὰ καὶ ἀργυρῶν καὶ χαλκῶν	ἀγγείων·	ὁρῶμεν γὰρ ταῦτα μὴ στέγοντα
[6]	ὑπάρχειν ἡμῖν, ὥσπερ ὄμμα, τῶν	οἰκείων	τῷ σώματι καὶ δεητῶν ἐγγεγενημένον,
[6]	τοῦ γάλακτος, ἐκθλιβομένων ἐπιπολῆς τῶν	λείων	καὶ περιφερῶν, ἀλλὰ {καὶ} ὑπὸ
[6]	τὰ ἐκ συκῆς κρεμαννύμενα τῶν	ἱερείων	Ὁ Ἀριστίωνος εὐημέρει παρὰ τοῖς
[6]	Τιμόθεον τὸν Κόνωνος, ὦ Σόσσιε	Σενεκίων,	ὡς ἐκ τῶν πολυτελῶν καὶ
[6]	ἄρτον αἰτῆσαι παρὰ τῶν τειχοφυλάκων	πολεμίων	ὄντων· καὶ λαβόντες εὐθὺς ἀνεκτήσαντο
[6]	τροφῆς, οἷον κνησμοὶ κατὰ θίξιν	ἐνίων	ἀμυσσόντων· εἰ δὲ καὶ τοῦτο
[6]	λειότης αὐτοῦ τὴν ὁμαλότητα τῶν	μορίων	ἐπιδείκνυται· δι´ ὅλου γὰρ αὑτῷ
[6]	εἰσὶ τῶν σιτίων καὶ τῶν	ἀλλοτρίων,	ἀλλ´ ἡ τρῖψις ἐκθλίβουσα τοῦ
[6]	ὅπου καὶ νῦν τῶν Σωκρατικῶν	συμποσίων	μετουσία καὶ ἀπόλαυσίς ἐστι τοῖς
[6]	οἶνον κεκραμένον δυσχερέστερον ἐξαιροῦσι τῶν	ἱματίων,	ὡς Ἀριστοτέλης (φησίν, ὅτι λεπτότερός
[6]	ἀποκρίσεις καὶ διακρίσεις εἰσὶ τῶν	σιτίων	καὶ τῶν ἀλλοτρίων, ἀλλ´ ἡ
[6]	δίψα τοῖς φαγοῦσιν ἐπιτείνεται τῶν	σιτίων	τῇ ξηρότητι, εἴ τι διεσπαρμένον
[6]	ἐπιτείνονται Ῥηθέντων δὲ τούτων ὁ	ἑστιῶν	ἡμᾶς καὶ ταῦτ´ ἔφη μετρίως
[6]	πολλῆς καθάρσεως παρέχεται. Καὶ ὁ	Ἀριστίων	γελάσας οὐκ ὠχριῶντ´‘ εἶπεν ὦ
[6]	ἐρυθρὸν’ εἴωθε καλεῖν· οὐχ ὡς	Ἀριστίων	ἡμῖν ὠχριῶντα καὶ χλωρὸν ὑπὸ
[6]	τῇ αἰσθήσει· τηκομένη γὰρ ἡ	χιὼν	πνεῦμα ποιεῖ. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ζ Εἰ
[6]		~ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ	ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΚΤΟΝ. Τιμόθεον τὸν Κόνωνος,
[6]	οὖν τοῦτό σοι πέμπω τῶν	Συμποσιακῶν,	ἐν ᾧ πρῶτόν ἐστι τὸ
[6]	τείχεσιν ἄρτον αἰτῆσαι παρὰ τῶν	τειχοφυλάκων	πολεμίων ὄντων· καὶ λαβόντες εὐθὺς
[6]	ὄξει τὸ ψυκτικώτατον τῶν θανασίμων	φαρμάκων	ἐξανίησι ψιμύθιον· οἵ τε χάλικες
[6]	ὡς ἐκ τῶν πολυτελῶν καὶ	στρατηγικῶν	δείπνων ἀναλαβὼν ὁ Πλάτων ἐδείπνισεν
[6]	ποιοῦσιν Ἀλλὰ μὴν περὶ τῶν	χαλίκων‘	ἔφην ἢ τῶν ἀκμόνων, οὓς
[6]	ἀνιχνεύειν τὴν ἀλήθειαν, ἐμνήσθην τῶν	Ἀριστοτελικῶν,	ἐν οἷς λέγεται, ὅτι, πολλῆς
[6]	τεκμήριον ἐλαμβάνομεν ἐκ τῶν Μητροδώρου	Ἰωνικῶν·	ἱστορεῖ γάρ, ὅτι Σμυρναῖοι τὸ
[6]	μεταλαμβάνοντας· ὅπου καὶ νῦν τῶν	Σωκρατικῶν	συμποσίων μετουσία καὶ ἀπόλαυσίς ἐστι
[6]	μόνον ἀλλὰ καὶ ἀργυρῶν καὶ	χαλκῶν	ἀγγείων· ὁρῶμεν γὰρ ταῦτα μὴ
[6]	χλωρὸν καὶ τὸν οἶνον ἐρυθρὸν	καλῶν,	τὸ δ´ ἔλαιον ἀπὸ κοινοῦ
[6]	Σόσσιε Σενεκίων, ὡς ἐκ τῶν	πολυτελῶν	καὶ στρατηγικῶν δείπνων ἀναλαβὼν ὁ
[6]	ἰσχάδων ἀποφορὰ καὶ ἡ τῶν	μήλων	ἔνδειαν μὲν οὐ ποιεῖ, καρδιωγμὸν
[6]	κοινῆς ἑστίας δρᾷ τῶν δ´	ἄλλων	ἕκαστος ἐπ´ οἴκου· καλεῖται δὲ
[6]	ἐστι δι´ ὅλου· τῶν δ´	ἄλλων	ἐν τῷ ῥεῖν καὶ φέρεσθαι
[6]	ὁ ποιητὴς ἐπὶ μὲν τῶν	ἄλλων	ὑγρῶν τοῖς ἰδίοις ἐπιθέτοις χρῆται,
[6]	Ἠπορήθη ποτὲ καὶ διὰ τί	πολλῶν	ὑγρῶν ὄντων τὰ μὲν ἄλλα
[6]	καυστόν ἐστιν· ἐκ γοῦν τῶν	ξύλων	ὁ μὲν ἀὴρ ἄπεισι καπνὸς
[6]	ποιεῖν τὴν ὄρεξιν ἐκθλιβομένων τῶν	ἑώλων	καὶ χθιζῶν. τῶν δὲ λουομένων
[6]	μέσων ἐπανάγων τὰ ὑγρὰ καὶ	διανέμων	πάντῃ τοῖς μέρεσιν ὁμαλισμὸν ἐμποιεῖ
[6]	οἶνον ἐνδιηθεῖν Νίγρος ὁ πολίτης	ἡμῶν	ἀπὸ σχολῆς ἀφῖκτο συγγεγονὼς ἐνδόξῳ
[6]	σκόπει δὲ καὶ τὰ παρ´	ἡμῶν‘	ἔφην, εἰ φαινομένας ὑποθέσεις λαμβάνομεν,
[6]	εἶτα μέντοι συναλεαίνει τῆς ἀφ´	ἡμῶν	πιπλάμενα θερμασίας καὶ ἅμα μὲν
[6]	ἀλλὰ καὶ κτήνη μάλιστα πάντων	ἐδωδίμων	ἀναρρώννυσιν ἄρτος· ὥστε, κἂν ἐλάχιστον
[6]	τριβόμενος ὄξει τὸ ψυκτικώτατον τῶν	θανασίμων	φαρμάκων ἐξανίησι ψιμύθιον· οἵ τε
[6]	τροφῆς, ποιοῦσιν, οὕτως αἱ τῶν	ἐφάλμων	βρωμάτων εὐστομίαι καὶ δριμύτητες ἐπιστρέφουσαι
[6]	καὶ διαχέασα, χυμῶν ἐγγενομένων καὶ	ἀτμῶν,	ἀναφέρει τούτοις εἰς τὸ σῶμα
[6]	καὶ γλίσχρα βρέξασα καὶ διαχέασα,	χυμῶν	ἐγγενομένων καὶ ἀτμῶν, ἀναφέρει τούτοις
[6]	ἐντὸς καὶ τὸ πνεῦμα, πάντων	ὀργάνων	ἀκριβέστατα πάσαις τομαῖς καὶ διαιρέσεσι
[6]	ἀμέλει καὶ τὰ ἡμέτερα σώματα	λουσαμένων	περιψύχεται μᾶλλον· ἡ γὰρ ὑπὸ
[6]	εἰς οὐδέν´ ἦν λόγον ἁπλῶς	τιθεμένων	τὴν φύσιν. ἔπειτα ῥιγοῦν μὲν
[6]	θερμόν, τεκμαίρονται τοῖς ἀμφορεῦσιν, ὧν	ἐντιθεμένων	εἰς σιρὸν ἐξαναλίσκεται ταχέως ὁ
[6]	Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τῶν	εἰρημένων	ἕκαστον ἴδωμεν ὡς οὐκ ἀληθές
[6]	οὔτε διψῶσιν ἀλλ´ εὐθὺς ἀποθνήσκουσιν.	ὑποκειμένων	δὲ τούτων οὐ χαλεπὸν ἤδη
[6]	τὰ τραχέα μέρη τοῦ γάλακτος,	ἐκθλιβομένων	ἐπιπολῆς τῶν λείων καὶ περιφερῶν,
[6]	ὥστε νεαρὰν ποιεῖν τὴν ὄρεξιν	ἐκθλιβομένων	τῶν ἑώλων καὶ χθιζῶν. τῶν
[6]	βάθος ἀπωθοῦσιν, καὶ τῶν μέσων	φλεγομένων	ἐκεῖ πᾶν ἀποκεχώρηκεν καὶ κρατεῖται
[6]	καὶ ποιεῖν μὲν ἔνδειαν, οὐ	μεταρρυθμιζομένων	δὲ τῶν πόρων ἀλλὰ κενουμένων
[6]	ᾧ τῶν περισσῶν ἐκκρινομένων καὶ	ἀποτηκομένων	οἱ πόροι δέχονται μᾶλλον καὶ
[6]	γλίσχρα βρέξασα καὶ διαχέασα, χυμῶν	ἐγγενομένων	καὶ ἀτμῶν, ἀναφέρει τούτοις εἰς
[6]	τι τῶν περὶ τὰς γεωργίας	γινομένων	διαφέρουσιν· πολλὰ γὰρ ὅμοια πάσχει
[6]	πάθους καὶ τῶν κατ´ αὐτὸ	γινομένων.	τὸ μὲν οὖν λιμὸν ἐδόκει
[6]	καὶ ῥυπτικόν, ᾧ τῶν περισσῶν	ἐκκρινομένων	καὶ ἀποτηκομένων οἱ πόροι δέχονται
[6]	πορρωτάτω δι´ ὑγρότητα τῶν μερῶν	μηκυνομένων,	ὥστε καὶ παραμένειν δυσεξίτηλον. ὕδατι
[6]	τῶν πόρων ἀλλὰ κενουμένων καὶ	καθαιρομένων·	τὰ γὰρ ὀξέα καὶ δριμέα
[6]	αἱ στύψεις, ὦ βέλτιστε, τῶν	βαπτομένων‘	ἔφην τόπον ἔχουσι τὸ δριμὺ
[6]	καὶ κατὰ πλοῦν τὸν στόμαχον	ἐκλυομένων,	ἔθει δ´ ἴσχυκεν ἤδη καὶ
[6]	ἑώλων καὶ χθιζῶν. τῶν δὲ	λουομένων	οὐ μετασχηματιζόμενοι παύουσιν οἱ πόροι
[6]	λόγου λεχθέντος ἐπεραίνετο, τῶν μὲν	ἐπιφυομένων	τῷ δόγματι τῶν δ´ ὑπερδικούντων.
[6]	λεπτότητα τὴν ξηρὰν τροφὴν μὴ	δεχομένων	ἀλλ´ ἐπιδεῶν τοῦ οἰκείου διαμενόντων·
[6]	οὐχ ὑγιαινόντων ἐστὶν ἀνθρώπων ἀλλὰ	διεφθαρμένων	ὑπὸ λιχνείας, οὕτως, εἰ δεῖ
[6]	μεταρρυθμιζομένων δὲ τῶν πόρων ἀλλὰ	κενουμένων	καὶ καθαιρομένων· τὰ γὰρ ὀξέα
[6]	σώματι, τῶν ὑγρῶν εἰς ἕνα	κατασπωμένων	τόπον, οὐ θαυμαστὸν ἔνδειαν εἶναι
[6]	γὰρ τὸ λεῖον ὑπὸ τῶν	σκαληνῶν,	ἀλλὰ τὸ ψυχρὸν ἐξανέστη καὶ
[6]	σοφὸς Ἀνάχαρσις ἄλλ´ ἄττα τῶν	Ἑλλήνων	μεμφόμενος ἐπῄνει τὴν ἀνθρακείαν ὅτι
[6]	ἡ τούτων κένωσις, ἡ δ´	ἐκείνων	τὴν πεῖναν. ὅθεν, ἐὰν μὲν
[6]	γίνεσθαι τὸ δίψος, ἀλλὰ πόρων	τινῶν	μετασχηματισμῷ. τοῦτο μὲν γὰρ οἱ
[6]	τῶν χαλίκων‘ ἔφην ἢ τῶν	ἀκμόνων,	οὓς ἐμβάλλοντες εἰς τὸ ὕδωρ
[6]	ἐκ τῶν πολυτελῶν καὶ στρατηγικῶν	δείπνων	ἀναλαβὼν ὁ Πλάτων ἐδείπνισεν ἐν
[6]	βαδίζουσι. Γενομένης δὲ σιωπῆς, ἐγὼ	συννοῶν	ὅτι τὰ τῶν πρεσβυτέρων ἐπιχειρήματα
[6]	ἐπίδοσιν λαμβάνει τοσαύτην, ἀλλ´ εὐθὺς	ἐπιλείπων	καταναλίσκεται διὰ ξηρότητα· τὸ δ´
[6]	διαφυλάττουσι Μικρὸν οὖν ὁ ξένος	διαλιπών	οἱ ἐρῶντες‘ ἔφη μάλιστα μὲν
[6]	καὶ θήλειαν, οὐχ ὑγιαινόντων ἐστὶν	ἀνθρώπων	ἀλλὰ διεφθαρμένων ὑπὸ λιχνείας, οὕτως,
[6]	καὶ ψάμμον τὰ μιγνύμενα τῶν	ὑγρῶν	ἀναλαμβάνουσαν εἰς ἑαυτὴν καὶ ἀφανίζουσαν.
[6]	κινούμενον ἥκιστα ψοφεῖ τῶν ὑγρῶν·	ὑγρὸν	γάρ ἐστι δι´ ὅλου· τῶν
[6]	ἐστιν, οὕτως ἐν σώματι, τῶν	ὑγρῶν	εἰς ἕνα κατασπωμένων τόπον, οὐ
[6]	αὖ τοὐναντίον τὸ γάλα τῶν	ὑγρῶν	μόνον οὐκ ἐσοπτρίζει, πολλῆς ἀναμεμιγμένης
[6]	ποτὲ καὶ διὰ τί πολλῶν	ὑγρῶν	ὄντων τὰ μὲν ἄλλα τοῖς
[6]	ποιητὴς ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων	ὑγρῶν	τοῖς ἰδίοις ἐπιθέτοις χρῆται, μόνον
[6]	δὲ κινούμενον ἥκιστα ψοφεῖ τῶν	ὑγρῶν·	ὑγρὸν γάρ ἐστι δι´ ὅλου·
[6]	παρεμπῖπτον, ἀλλὰ δι´ ὁμοιότητα τῶν	μερῶν	εὐάρμοστόν ἐστιν καὶ συνεχές· ὅταν
[6]	ξηρῶν καὶ γεωδῶν ἐν αὑτῷ	μερῶν	κενώματα καὶ πόρους, οἷς δέξεται
[6]	συνεπιρρεῖ πορρωτάτω δι´ ὑγρότητα τῶν	μερῶν	μηκυνομένων, ὥστε καὶ παραμένειν δυσεξίτηλον.
[6]	ἐγὼ συννοῶν ὅτι τὰ τῶν	πρεσβυτέρων	ἐπιχειρήματα τοὺς μὲν ἀργοὺς καὶ
[6]	καὶ τὰ νέα βρωτικώτερα τῶν	πρεσβυτέρων	ὑπὸ θερμότητος· καὶ τοὐναντίον οἱ
[6]	ἐκθλιβομένων ἐπιπολῆς τῶν λείων καὶ	περιφερῶν,	ἀλλὰ {καὶ} ὑπὸ θερμότητος ἐκτήκοντα
[6]	οὐ γὰρ ἔχει μεταξὺ τῶν	ξηρῶν	καὶ γεωδῶν ἐν αὑτῷ μερῶν
[6]	ἀπολείπει τὸ πνεῦμα διὰ τῶν	πόρων	ἀδήλως ἀπερχόμενον. τοῦτο δὴ τοῖς
[6]	ἔνδειαν, οὐ μεταρρυθμιζομένων δὲ τῶν	πόρων	ἀλλὰ κενουμένων καὶ καθαιρομένων· τὰ
[6]	πιθανῶς, αἰτιολογεῖν. πᾶσι γὰρ ὄντων	πόρων,	ἄλλας πρὸς ἄλλα συμμετρίας ἐχόντων,
[6]	οἱ μὲν οὐ βοηθοῦνται, τῶν	πόρων	διὰ λεπτότητα τὴν ξηρὰν τροφὴν
[6]	οὐχ ὁρῶ περὶ πόρους {ἢ	πόρων}	διαφορὰς ἄλλας κατὰ πάθος ἢ
[6]	πρὸς ἄλλην ἀπορίαν τὰς τῶν	πόρων	κενώσεις καὶ ἀναπληρώσεις ἐν τῷ
[6]	τὸ πεινῆν καὶ διψῆν ἢ	πόρων	μετασχηματισμός Λεχθέντων δὲ τούτων οἱ
[6]	ὁ γὰρ δὴ λεγόμενος τῶν	πόρων	μετασχηματισμὸς οὗτος, ᾧ τὸ πεινῆν
[6]	πάθος εἶναι καὶ τροπήν τινα	πόρων	οἴεσθαι μεγέθεσι καὶ μικρότησι συμβαίνουσαν
[6]	δῆλόν ἐστιν, ὅτι πάθει τινὶ	πόρων	οὐχ ὑπ´ ἐνδείας ἐγγίνεται τὸ
[6]	οὐ γίνεσθαι τὸ δίψος, ἀλλὰ	πόρων	τινῶν μετασχηματισμῷ. τοῦτο μὲν γὰρ
[6]	ἐκμαρτυρεῖ καὶ τὸ περὶ τῶν	ταύρων	λεγόμενον, ὡς ἄρα συκῇ προσδεθεὶς
[6]	οὐ σαρκὸς μόνον ἀλλὰ καὶ	ἀργυρῶν	καὶ χαλκῶν ἀγγείων· ὁρῶμεν γὰρ
[6]	ἕνα τύπτοντες ἀγνίναις ῥάβδοις διὰ	θυρῶν	ἐξελαύνουσιν, ἐπιλέγοντες ἔξω Βούλιμον ἔσω
[6]	τὸ αὐτὸ δὲ πάσχει καὶ	πυρῶν	ἐντεθεὶς σωρῷ καὶ νίτρῳ συνημένος,
[6]	ὅ τε μόλιβδος τῶν φύσει	ψυχρῶν	ἐστιν, ὅς γε τριβόμενος ὄξει
[6]	καὶ τὸ θερμὸν ἐκ τῶν	μέσων	ἀπίῃ, σκιδνάμενον αὖθις ὑπονοστεῖ καὶ
[6]	γὰρ τούτοις ὁ ὕπνος ἐκ	μέσων	ἐπανάγων τὰ ὑγρὰ καὶ διανέμων
[6]	εἰς βάθος ἀπωθοῦσιν, καὶ τῶν	μέσων	φλεγομένων ἐκεῖ πᾶν ἀποκεχώρηκεν καὶ
[6]	δριμὺ καὶ ῥυπτικόν, ᾧ τῶν	περισσῶν	ἐκκρινομένων καὶ ἀποτηκομένων οἱ πόροι
[6]	τὰ χαλκᾶ καὶ τὰ κεραμεᾶ	τῶν	ἀγγείων, διεκπίπτειν, ἀλλὰ τῇ πυκνότητι
[6]	περὶ τῶν χαλίκων‘ ἔφην ἢ	τῶν	ἀκμόνων, οὓς ἐμβάλλοντες εἰς τὸ
[6]	διακρίσεις εἰσὶ τῶν σιτίων καὶ	τῶν	ἀλλοτρίων, ἀλλ´ ἡ τρῖψις ἐκθλίβουσα
[6]	τί ὁ ποιητὴς ἐπὶ μὲν	τῶν	ἄλλων ὑγρῶν τοῖς ἰδίοις ἐπιθέτοις
[6]	διὸ καὶ πολὺν ζῶσιν ἔνιοι	τῶν	ἀποκαρτερούντων χρόνον, ἂν ὕδωρ μόνον
[6]	καὶ παραμένουσιν. ἤδη δὲ πολλοὶ	τῶν	ἀποσίτων, ἐλαίαν ἁλμάδα λαμβάνοντες ἢ
[6]	καὶ ἀνιχνεύειν τὴν ἀλήθειαν, ἐμνήσθην	τῶν	Ἀριστοτελικῶν, ἐν οἷς λέγεται, ὅτι,
[6]	καὶ τοῦτ´ ἔφη λαβεῖν ἐκ	τῶν	Ἀριστοτέλους (μετὰ λόγου κείμενον· εἶναι
[6]	ἱκανῶς καὶ πυκνοῦσθαι τὰ σώματα	τῶν	βαδιζόντων διὰ χιόνος· τὸ δὲ
[6]	γὰρ αἱ στύψεις, ὦ βέλτιστε,	τῶν	βαπτομένων‘ ἔφην τόπον ἔχουσι τὸ
[6]	ἐπὶ τῆς κοινῆς ἑστίας δρᾷ	τῶν	δ´ ἄλλων ἕκαστος ἐπ´ οἴκου·
[6]	ὑγρὸν γάρ ἐστι δι´ ὅλου·	τῶν	δ´ ἄλλων ἐν τῷ ῥεῖν
[6]	τῶν μὲν ἐπιφυομένων τῷ δόγματι	τῶν	δ´ ὑπερδικούντων. Σώκλαρος δὲ τὴν
[6]	ἐκθλιβομένων τῶν ἑώλων καὶ χθιζῶν.	τῶν	δὲ λουομένων οὐ μετασχηματιζόμενοι παύουσιν
[6]	πυρεττόντων, ὅταν ἀνεθῶσι, συμβαίνει καὶ	τῶν	ἐγκαταδαρθανόντων τῷ διψῆν· καὶ γὰρ
[6]	κράσεως. Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	τῶν	εἰρημένων ἕκαστον ἴδωμεν ὡς οὐκ
[6]	ἐπὶ τὰς δύσεις; τί δὲ	τῶν	ἐκπωμάτων ἕκαστον ἐκτέτριπται καὶ διέσμηκται
[6]	ὁ σοφὸς Ἀνάχαρσις ἄλλ´ ἄττα	τῶν	Ἑλλήνων μεμφόμενος ἐπῄνει τὴν ἀνθρακείαν
[6]	οὖν ἐγὼ τοῖς παροῦσιν, ὅτι	τῶν	ἐν ἡμῖν ἢ μόνον ἢ
[6]	δὲ ναυτιᾶν ὠνομάσθη μὲν ἐπὶ	τῶν	ἐν νηὶ καὶ κατὰ πλοῦν
[6]	τε πολλοὺς ἅμα συμβαίνει, πυκνότητι	τῶν	ἐντὸς ἀναθλιβόντων τὰ ὑγρά, καὶ
[6]	τοῦ ἀνδρὸς οὐ καταλαμβάνοντες ἀνεπίμπλαντο	τῶν	ἐπαχθῶν ἀπ´ αὐτοῦ μιμούμενοι τὸ
[6]	προστιθεμένης τροφῆς, ποιοῦσιν, οὕτως αἱ	τῶν	ἐφάλμων βρωμάτων εὐστομίαι καὶ δριμύτητες
[6]	νεαρὰν ποιεῖν τὴν ὄρεξιν ἐκθλιβομένων	τῶν	ἑώλων καὶ χθιζῶν. τῶν δὲ
[6]	ἐστιν. ὥσπερ ἐν τοῖς ἀναίμοις	τῶν	ζῴων, ἃ δὴ καὶ τροφῆς
[6]	γε τριβόμενος ὄξει τὸ ψυκτικώτατον	τῶν	θανασίμων φαρμάκων ἐξανίησι ψιμύθιον· οἵ
[6]	τίς αἰτία δι´ ἣν ὑπὸ	τῶν	θερμοτάτων φυλάσσεται. καὶ γὰρ ἀχύροις
[6]	ταχὺ τὰ ἐκ συκῆς κρεμαννύμενα	τῶν	ἱερείων Ὁ Ἀριστίωνος εὐημέρει παρὰ
[6]	γὰρ οἶνον κεκραμένον δυσχερέστερον ἐξαιροῦσι	τῶν	ἱματίων, ὡς Ἀριστοτέλης (φησίν, ὅτι
[6]	τὸ τῶν ὑποζυγίων· ἡ γὰρ	τῶν	ἰσχάδων ἀποφορὰ καὶ ἡ τῶν
[6]	δ´ ὑπὲρ τοῦ πάθους καὶ	τῶν	κατ´ αὐτὸ γινομένων. τὸ μὲν
[6]	κεφαλὴν τὸν ἄνθρωπον εἰώθαμεν ἀπὸ	τῶν	κυριωτάτων ὑποκορίζεσθαι, καὶ τρυγᾶν λέγομεν
[6]	καὶ Ξενοφῶντα καὶ Πλάτωνα μὴ	τῶν	λαληθέντων ἀλλὰ τῶν παρατεθέντων ἐν
[6]	τοῖς παρὰ Πλάτωνι δειπνήσασιν, ἡ	τῶν	λαληθέντων παρὰ πότον ἀναθεώρησις· αἱ
[6]	παρὰ πότον ἀλλὰ καὶ μεμνῆσθαι	τῶν	λαληθέντων. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Α Τίς ἡ
[6]	μέρη τοῦ γάλακτος, ἐκθλιβομένων ἐπιπολῆς	τῶν	λείων καὶ περιφερῶν, ἀλλὰ {καὶ}
[6]	εἰκός, τοῦ λόγου λεχθέντος ἐπεραίνετο,	τῶν	μὲν ἐπιφυομένων τῷ δόγματι τῶν
[6]	τὸ παρεμπῖπτον, ἀλλὰ δι´ ὁμοιότητα	τῶν	μερῶν εὐάρμοστόν ἐστιν καὶ συνεχές·
[6]	καὶ συνεπιρρεῖ πορρωτάτω δι´ ὑγρότητα	τῶν	μερῶν μηκυνομένων, ὥστε καὶ παραμένειν
[6]	γένηται καὶ τὸ θερμὸν ἐκ	τῶν	μέσων ἀπίῃ, σκιδνάμενον αὖθις ὑπονοστεῖ
[6]	ὑγρὸν εἰς βάθος ἀπωθοῦσιν, καὶ	τῶν	μέσων φλεγομένων ἐκεῖ πᾶν ἀποκεχώρηκεν
[6]	τῶν ἰσχάδων ἀποφορὰ καὶ ἡ	τῶν	μήλων ἔνδειαν μὲν οὐ ποιεῖ,
[6]	τὸ δὲ τεκμήριον ἐλαμβάνομεν ἐκ	τῶν	Μητροδώρου Ἰωνικῶν· ἱστορεῖ γάρ, ὅτι
[6]	ἡ λειότης αὐτοῦ τὴν ὁμαλότητα	τῶν	μορίων ἐπιδείκνυται· δι´ ὅλου γὰρ
[6]	ἅμα πολλοὶ γίνονται καὶ ἀνόρεκτοι	τῶν	νοσούντων· ἐνίοις δ´ ἐμπιπλαμένοις οὐδὲ
[6]	πυκνότατον· οὐ γὰρ ἔχει μεταξὺ	τῶν	ξηρῶν καὶ γεωδῶν ἐν αὑτῷ
[6]	μόνον καυστόν ἐστιν· ἐκ γοῦν	τῶν	ξύλων ὁ μὲν ἀὴρ ἄπεισι
[6]	διαμονὴν ὑπάρχειν ἡμῖν, ὥσπερ ὄμμα,	τῶν	οἰκείων τῷ σώματι καὶ δεητῶν
[6]	καλεῖται δὲ βουλίμου ἐξέλασις‘ καὶ	τῶν	οἰκετῶν ἕνα τύπτοντες ἀγνίναις ῥάβδοις
[6]	δ´ ἴσχυκεν ἤδη καὶ κατὰ	τῶν	ὁπωσοῦν τοῦτο πασχόντων ὄνομα τοῦ
[6]	Πλάτωνα μὴ τῶν λαληθέντων ἀλλὰ	τῶν	παρατεθέντων ἐν Καλλίου καὶ Ἀγάθωνος
[6]	χρεῖαι καὶ ἀναπληρώσεις οὐθέν τι	τῶν	περὶ τὰς γεωργίας γινομένων διαφέρουσιν·
[6]	τὸ δριμὺ καὶ ῥυπτικόν, ᾧ	τῶν	περισσῶν ἐκκρινομένων καὶ ἀποτηκομένων οἱ
[6]	πότον ἀναθεώρησις· αἱ μὲν γὰρ	τῶν	ποθέντων ἢ βρωθέντων ἡδοναὶ τὴν
[6]	ὦ Σόσσιε Σενεκίων, ὡς ἐκ	τῶν	πολυτελῶν καὶ στρατηγικῶν δείπνων ἀναλαβὼν
[6]	ἣν ἀπολείπει τὸ πνεῦμα διὰ	τῶν	πόρων ἀδήλως ἀπερχόμενον. τοῦτο δὴ
[6]	μὲν ἔνδειαν, οὐ μεταρρυθμιζομένων δὲ	τῶν	πόρων ἀλλὰ κενουμένων καὶ καθαιρομένων·
[6]	διψῶντες, οἱ μὲν οὐ βοηθοῦνται,	τῶν	πόρων διὰ λεπτότητα τὴν ξηρὰν
[6]	καὶ πρὸς ἄλλην ἀπορίαν τὰς	τῶν	πόρων κενώσεις καὶ ἀναπληρώσεις ἐν
[6]	ἀναπλήρωσιν. ὁ γὰρ δὴ λεγόμενος	τῶν	πόρων μετασχηματισμὸς οὗτος, ᾧ τὸ
[6]	σιωπῆς, ἐγὼ συννοῶν ὅτι τὰ	τῶν	πρεσβυτέρων ἐπιχειρήματα τοὺς μὲν ἀργοὺς
[6]	ᾗ καὶ τὰ νέα βρωτικώτερα	τῶν	πρεσβυτέρων ὑπὸ θερμότητος· καὶ τοὐναντίον
[6]	διάχυσις γένηται· καθάπερ καὶ ἐπὶ	τῶν	πυρεττόντων, ὅταν ἀνεθῶσι, συμβαίνει καὶ
[6]	καὶ ἀποκρίσεις καὶ διακρίσεις εἰσὶ	τῶν	σιτίων καὶ τῶν ἀλλοτρίων, ἀλλ´
[6]	γὰρ δίψα τοῖς φαγοῦσιν ἐπιτείνεται	τῶν	σιτίων τῇ ξηρότητι, εἴ τι
[6]	οὐ γὰρ τὸ λεῖον ὑπὸ	τῶν	σκαληνῶν, ἀλλὰ τὸ ψυχρὸν ἐξανέστη
[6]	Ἕκτον οὖν τοῦτό σοι πέμπω	τῶν	Συμποσιακῶν, ἐν ᾧ πρῶτόν ἐστι
[6]	καὶ μεταλαμβάνοντας· ὅπου καὶ νῦν	τῶν	Σωκρατικῶν συμποσίων μετουσία καὶ ἀπόλαυσίς
[6]	ἦν δὲ νιφετὸς πολὺς καὶ	τῶν	τὰ σιτία κομιζόντων οὐδεὶς ἐξηκολούθει·
[6]	ὄσφρησις ἐκμαρτυρεῖ καὶ τὸ περὶ	τῶν	ταύρων λεγόμενον, ὡς ἄρα συκῇ
[6]	τοῖς τείχεσιν ἄρτον αἰτῆσαι παρὰ	τῶν	τειχοφυλάκων πολεμίων ὄντων· καὶ λαβόντες
[6]	ὀρεκτικόν ἐστιν, εἰκός ἐστιν ὑπὸ	τῶν	τοιούτων βρωμάτων λεπτυνόμενα διακρίνεσθαι τὰ
[6]	κόνιν καὶ ψάμμον τὰ μιγνύμενα	τῶν	ὑγρῶν ἀναλαμβάνουσαν εἰς ἑαυτὴν καὶ
[6]	ἀναγκαῖόν ἐστιν, οὕτως ἐν σώματι,	τῶν	ὑγρῶν εἰς ἕνα κατασπωμένων τόπον,
[6]	ὥσπερ αὖ τοὐναντίον τὸ γάλα	τῶν	ὑγρῶν μόνον οὐκ ἐσοπτρίζει, πολλῆς
[6]	ἔτι δὲ κινούμενον ἥκιστα ψοφεῖ	τῶν	ὑγρῶν· ὑγρὸν γάρ ἐστι δι´
[6]	τρόπον εἰκός ἐστι τὰ λεπτότερα	τῶν	ὑδάτων περιψύχεσθαι μᾶλλον {ἢ} ὑπὸ
[6]	καὶ οὐ πεῖνα, μηνύει τὸ	τῶν	ὑποζυγίων· ἡ γὰρ τῶν ἰσχάδων
[6]	εἰκὸς ἀποπνεῖν τι τοιοῦτον, ὥστε	τῶν	ὑποζυγίων τὸ θερμὸν ἀπολεπτύνειν καὶ
[6]	συνδέουσαν. ὅταν οὖν νηστεύσωμεν, ἐκ	τῶν	ὑπολειμμάτων τῆς ἐν τῷ σώματι
[6]	καὶ μὴν ὅ τε μόλιβδος	τῶν	φύσει ψυχρῶν ἐστιν, ὅς γε
[6]	ὕδωρ ποιοῦσιν Ἀλλὰ μὴν περὶ	τῶν	χαλίκων‘ ἔφην ἢ τῶν ἀκμόνων,
[6]	οὖν, εἰ συνεκτικὰ τὰ θερμότατα	τῶν	ψυχροτάτων ἐστί. Κομιδῇ γ´‘ ἔφην,
[6]	εἰκός ἐστι τὰ λεπτότερα τῶν	ὑδάτων	περιψύχεσθαι μᾶλλον {ἢ} ὑπὸ τοῦ
[6]	μάλιστά γ´ ὁ ἐν βάθει	φρεάτων·	ὥστ´ ἀμήχανον ὑπ´ ἀέρος ψυχροῦ
[6]	καὶ στρατηγικῶν δείπνων ἀναλαβὼν ὁ	Πλάτων	ἐδείπνισεν ἐν Ἀκαδημίᾳ μουσικῶς καὶ
[6]	Ἀγάθωνος ὄψων καὶ πεμμάτων καὶ	τραγημάτων	ἀπογραφὴν ἀπολιπεῖν· νῦν δ´ ἐκεῖνα
[6]	ὀσμὴν ἕωλον ἢ κνῖσαν ἐναπολειπομένην,	προβλημάτων	δὲ καὶ λόγων φιλοσόφων ὑποθέσεις
[6]	ὀπὸν οἴονταί τινες οὐ σκαληνίᾳ	σχημάτων	περιπλέκοντα καὶ κολλῶντα τὰ τραχέα
[6]	Καλλίου καὶ Ἀγάθωνος ὄψων καὶ	πεμμάτων	καὶ τραγημάτων ἀπογραφὴν ἀπολιπεῖν· νῦν
[6]	ὅταν οὖν νηστεύσωμεν, ἐκ τῶν	ὑπολειμμάτων	τῆς ἐν τῷ σώματι τροφῆς
[6]	γλυκὺ εἶναι τὸν ὀρόν, ἀλλὰ	πομάτων	φαυλότατον· οὐ γὰρ τὸ λεῖον
[6]	τὰς δύσεις; τί δὲ τῶν	ἐκπωμάτων	ἕκαστον ἐκτέτριπται καὶ διέσμηκται πανταχόθεν
[6]	ποιοῦσιν, οὕτως αἱ τῶν ἐφάλμων	βρωμάτων	εὐστομίαι καὶ δριμύτητες ἐπιστρέφουσαι καὶ
[6]	εἰκός ἐστιν ὑπὸ τῶν τοιούτων	βρωμάτων	λεπτυνόμενα διακρίνεσθαι τὰ προϋπόντα, καὶ
[6]	τις ἀφαιρῇ κατ´ ὀλίγον, μᾶλλον	κρατῶν	περιψύξει. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ε Διὰ τίν´
[6]	αἰτία δι´ ἣν ὑπὸ τῶν	θερμοτάτων	φυλάσσεται. καὶ γὰρ ἀχύροις σπαργανοῦντες
[6]	εἰ συνεκτικὰ τὰ θερμότατα τῶν	ψυχροτάτων	ἐστί. Κομιδῇ γ´‘ ἔφην, εἴπερ
[6]	τὸν ἄνθρωπον εἰώθαμεν ἀπὸ τῶν	κυριωτάτων	ὑποκορίζεσθαι, καὶ τρυγᾶν λέγομεν τοὺς
[6]	δὲ βουλίμου ἐξέλασις‘ καὶ τῶν	οἰκετῶν	ἕνα τύπτοντες ἀγνίναις ῥάβδοις διὰ
[6]	τῶν οἰκείων τῷ σώματι καὶ	δεητῶν	ἐγγεγενημένον, ἀλλὰ πάθος εἶναι καὶ
[6]	τὰ τῆς Νιόβης τέκνα τιθηνεῖται	λεπτοσπαθήτων	χλανιδίων ἐρειπίοις θάλπουσα καὶ ψύχουσα.
[6]	παραμένουσιν. ἤδη δὲ πολλοὶ τῶν	ἀποσίτων,	ἐλαίαν ἁλμάδα λαμβάνοντες ἢ κάππαριν,
[6]	ψυχρὰ γένοιτο· καὶ γὰρ ὁ	χιτὼν	ψυχρὸς ἡμῖν προσπίπτει τὸ πρῶτον
[6]	μόνον ἀλλὰ καὶ κτήνη μάλιστα	πάντων	ἐδωδίμων ἀναρρώννυσιν ἄρτος· ὥστε, κἂν
[6]	τῷ ἐλαίῳ δηλοῦσιν καὶ τὸ	πάντων	ξηρότατον εἶναι τέφραν· ἐκκέκαυται γὰρ
[6]	τὸ ἐντὸς καὶ τὸ πνεῦμα,	πάντων	ὀργάνων ἀκριβέστατα πάσαις τομαῖς καὶ
[6]	μὲν οὖν ἔρανον κοινὸν ἐκ	πάντων	συνεπληροῦμεν λόγων. Ἐπειδὴ δ´ ἡπτόμεθα
[6]	δριμύτης εἶχεν· τὸ γὰρ φυτὸν	ἁπάντων	ὀπωδέστατον, ὥστε καὶ τὸ σῦκον
[6]	μὴ τῶν λαληθέντων ἀλλὰ τῶν	παρατεθέντων	ἐν Καλλίου καὶ Ἀγάθωνος ὄψων
[6]	Ξενοφῶντα καὶ Πλάτωνα μὴ τῶν	λαληθέντων	ἀλλὰ τῶν παρατεθέντων ἐν Καλλίου
[6]	παρὰ Πλάτωνι δειπνήσασιν, ἡ τῶν	λαληθέντων	παρὰ πότον ἀναθεώρησις· αἱ μὲν
[6]	πότον ἀλλὰ καὶ μεμνῆσθαι τῶν	λαληθέντων.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Α Τίς ἡ αἰτία,
[6]	διψῶντες δ´, ἐὰν φάγωσιν, ἐπιτείνονται	Ῥηθέντων	δὲ τούτων ὁ ἑστιῶν ἡμᾶς
[6]	ἀναθεώρησις· αἱ μὲν γὰρ τῶν	ποθέντων	ἢ βρωθέντων ἡδοναὶ τὴν ἀνάμνησιν
[6]	καὶ διψῆν ἢ πόρων μετασχηματισμός	Λεχθέντων	δὲ τούτων οἱ περὶ Φίλων´
[6]	μὲν γὰρ τῶν ποθέντων ἢ	βρωθέντων	ἡδοναὶ τὴν ἀνάμνησιν ἀνελεύθερον ἔχουσιν
[6]	αἰτῆσαι παρὰ τῶν τειχοφυλάκων πολεμίων	ὄντων·	καὶ λαβόντες εὐθὺς ἀνεκτήσαντο τὸν
[6]	μόνον πιθανῶς, αἰτιολογεῖν. πᾶσι γὰρ	ὄντων	πόρων, ἄλλας πρὸς ἄλλα συμμετρίας
[6]	καὶ διὰ τί πολλῶν ὑγρῶν	ὄντων	τὰ μὲν ἄλλα τοῖς ἰδίοις
[6]	ἅμα συμβαίνει, πυκνότητι τῶν ἐντὸς	ἀναθλιβόντων	τὰ ὑγρά, καὶ διψῆν δι´
[6]	καὶ ὀλίγον ἐν τῷ σώματι,	συλλεγόντων	καὶ προσεξικμαζόντων· ὥσπερ ἔξω γῆν
[6]	ἐν τῷ σώματι, συλλεγόντων καὶ	προσεξικμαζόντων·	ὥσπερ ἔξω γῆν ὁρῶμεν καὶ
[6]	καὶ πυκνοῦσθαι τὰ σώματα τῶν	βαδιζόντων	διὰ χιόνος· τὸ δὲ σύντηγμα
[6]	πολὺς καὶ τῶν τὰ σιτία	κομιζόντων	οὐδεὶς ἐξηκολούθει· λιποθυμοῦντος οὖν αὐτοῦ
[6]	σῶμα δεῖσθαι πέφυκεν, ἄχρι οὗ	πιόντων	ἀναρρωσθὲν καὶ ἰσχῦσαν τὸ θερμὸν
[6]	ὅταν ἀνεθῶσι, συμβαίνει καὶ τῶν	ἐγκαταδαρθανόντων	τῷ διψῆν· καὶ γὰρ τούτοις
[6]	δεχομένων ἀλλ´ ἐπιδεῶν τοῦ οἰκείου	διαμενόντων·	οἱ δὲ πεινῶντες ἐὰν πίνωσιν,
[6]	σάρκα ποιοῦντας καὶ θήλειαν, οὐχ	ὑγιαινόντων	ἐστὶν ἀνθρώπων ἀλλὰ διεφθαρμένων ὑπὸ
[6]	οἷον κνησμοὶ κατὰ θίξιν ἐνίων	ἀμυσσόντων·	εἰ δὲ καὶ τοῦτο τὸ
[6]	γένηται· καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν	πυρεττόντων,	ὅταν ἀνεθῶσι, συμβαίνει καὶ τῶν
[6]	πόρων, ἄλλας πρὸς ἄλλα συμμετρίας	ἐχόντων,	οἱ μὲν εὐρύτεροι τὴν ξηρὰν
[6]	καὶ κατὰ τῶν ὁπωσοῦν τοῦτο	πασχόντων	ὄνομα τοῦ πάθους εἶναι, οὕτως
[6]	ἐπιφυομένων τῷ δόγματι τῶν δ´	ὑπερδικούντων.	Σώκλαρος δὲ τὴν ἀρχὴν ἔφη
[6]	καὶ πολὺν ζῶσιν ἔνιοι τῶν	ἀποκαρτερούντων	χρόνον, ἂν ὕδωρ μόνον λαμβάνωσιν,
[6]	πολλοὶ γίνονται καὶ ἀνόρεκτοι τῶν	νοσούντων·	ἐνίοις δ´ ἐμπιπλαμένοις οὐδὲ ἓν
[6]	πόροις καὶ ἀναπληροῦντα τὰς κενότητας	αὐτῶν	ἀνίησι τὸ σφοδρὸν ἄγαν τῆς
[6]	παιδικοῖς, εἰ δὲ μή, περὶ	αὐτῶν	ἐπιθυμοῦσι διαλέγεσθαι· τοῦτο πέπονθα περὶ
[6]	ἐκτέμνειν καὶ τοὺς χοίρους, ἁπαλὴν	αὐτῶν	παρὰ φύσιν τὴν σάρκα ποιοῦντας
[6]	ἀνακλῶσιν εἰς τὸ ὕδωρ ἀπ´	αὐτῶν,	ὥστε δι´ ὅλου καὶ ἰσχυρὰν
[6]	ἐστιν, εἰκός ἐστιν ὑπὸ τῶν	τοιούτων	βρωμάτων λεπτυνόμενα διακρίνεσθαι τὰ προϋπόντα,
[6]	ἀλείψατο δὲ λίπ´ ἐλαίῳ· μέχρι	τούτων	ἐπιμέλεια {καὶ} καθαριότητός ἐστιν· ὅταν
[6]	δὲ τὴν μὲν δίψαν ἡ	τούτων	κένωσις, ἡ δ´ ἐκείνων τὴν
[6]	ἐὰν φάγωσιν, ἐπιτείνονται Ῥηθέντων δὲ	τούτων	ὁ ἑστιῶν ἡμᾶς καὶ ταῦτ´
[6]	ἢ πόρων μετασχηματισμός Λεχθέντων δὲ	τούτων	οἱ περὶ Φίλων´ ἰατροὶ τὴν
[6]	ἀλλ´ εὐθὺς ἀποθνήσκουσιν. ὑποκειμένων δὲ	τούτων	οὐ χαλεπὸν ἤδη τὴν αἰτίαν
[6]	ἑνούμενον καὶ προσφυόμενον. ἄνευ δὲ	τούτων	οὐδὲ λέλυται τῆς ἀπορίας τὸ
[6]	ἐναπολειπομένην, προβλημάτων δὲ καὶ λόγων	φιλοσόφων	ὑποθέσεις αὐτούς τε τοὺς μεμνημένους
[6]	ἔστι πάτριος, ἣν ὁ μὲν	ἄρχων	ἐπὶ τῆς κοινῆς ἑστίας δρᾷ
[6]	παρατεθέντων ἐν Καλλίου καὶ Ἀγάθωνος	ὄψων	καὶ πεμμάτων καὶ τραγημάτων ἀπογραφὴν
[6]	ὥσπερ ἐν τοῖς ἀναίμοις τῶν	ζῴων,	ἃ δὴ καὶ τροφῆς ἥκιστα