Chapitre |
[6] |
ψυχρὰν
ἀπὸ
τοῦ
περιψύχειν
λεκτέον;
|
εἰ |
δὲ
δεῖ
τῇ
αἰσθήσει
τεκμαίρεσθαι, |
[6] |
ἐστι,
πῶς
θερμαίνει
τὸ
ὕδωρ;
|
εἰ |
δὲ
θερμός,
πῶς
περιψύχει
πάλιν; |
[6] |
κνησμοὶ
κατὰ
θίξιν
ἐνίων
ἀμυσσόντων·
|
εἰ |
δὲ
καὶ
τοῦτο
τὸ
πάθος |
[6] |
μάλιστα
μὲν
αὐτοῖς
τοῖς
παιδικοῖς,
|
εἰ |
δὲ
μή,
περὶ
αὐτῶν
ἐπιθυμοῦσι |
[6] |
ψέγοιτε
μᾶλλον
οἱ
σοφοὶ
ὑμεῖς·
|
εἰ |
δὲ
τοῦ
οἴνου
τὸ
ταρακτικὸν |
[6] |
ἀλλὰ
διεφθαρμένων
ὑπὸ
λιχνείας,
οὕτως,
|
εἰ
|
δεῖ
μεταφορᾷ
χρησάμενον
λέγειν,
ἐξευνουχίζουσι |
[6] |
δ´
ἀμφοῖν.
ὥστε
τί
μᾶλλον,
|
εἰ |
θάλπει,
θερμὴν
ἢ
ψυχρὰν
ἀπὸ |
[6] |
ῥᾷστα
καὶ
πιθανώτατά
μοι
δοκοῦσιν,
|
εἰ
|
καὶ
μὴ
πολλὰ
μόνον
πιθανῶς, |
[6] |
τὸ
ἐδώδιμον.
τί
οὖν
ἄτοπον,
|
εἰ |
καὶ
τοῦ
οἴνου
τὸ
τρυγῶδες |
[6] |
ἄλογόν
ἐστι
τούτου
δ´
ἀλογώτερον,
|
εἰ |
κενώσεως
μὲν
ἐφίεται
διὰ
πλήρωσιν
|
[6] |
ἐν
ᾧ
κρέμαται
τὸ
ἀγγεῖον,
|
εἰ |
μὲν
ψυχρός
ἐστι,
πῶς
θερμαίνει |
[6] |
οὖν‘
ἔφην,
καὶ
θαυμάσαιμ´
ἄν,
|
εἰ |
μὴ
διαφύγοι
ὁ
λόγος
ἡμᾶς· |
[6] |
κήπῳ,
φρέατος
ἄφθονον
ὕδωρ
ἔχοντος,
|
εἰ |
μή
τις
ἐπαντλοῖ
καὶ
ἄρδοι |
[6] |
χρόνον
ἄπταιστον
διατηροῦσιν.
θαυμαστὸν
οὖν,
|
εἰ |
συνεκτικὰ
τὰ
θερμότατα
τῶν
ψυχροτάτων |
[6] |
Ἀριστίωνος,
ὅτι
τοῦτο
γίνεται
ταχέως,
|
εἰ
|
σφαγεὶς
εὐθὺς
ἀπὸ
συκῆς
κρεμασθείη, |
[6] |
ἐκείνοις
τοῖς
τότε
δειπνοῦσι.
καίτοι,
|
εἰ |
τὰ
σωματικὰ
τὰς
ἡδονὰς
παρεῖχεν, |
[6] |
μᾶλλον
πεπυκνωμένος·
ὥστ´
οὐκ
ἄτοπον,
|
εἰ
|
τὴν
ψυχρότητα
τοῦ
ὕδατος
ἀντερείδων |
[6] |
αἰτίας
οὐ
προσεῖχον.
καὶ
γὰρ
|
εἰ |
τοῖς
πόροις
τούτοις‘
ἔφην,
ὧν |
[6] |
καὶ
τὰ
παρ´
ἡμῶν‘
ἔφην,
|
εἰ |
φαινομένας
ὑποθέσεις
λαμβάνομεν,
πρῶτον
μὲν |