Chapitre
[6]	γεώδη μέρη προσκρούσεις λαμβάνοντα καὶ	πληγὰς	ψοφεῖ διὰ τραχύτητα. καὶ μὴν
[6]	τὰ δὲ μῆλα καὶ τὰς	ἰσχάδας	εἰκὸς ἀποπνεῖν τι τοιοῦτον, ὥστε
[6]	ὄνοι, καὶ μάλισθ´ ὅταν {ἢ}	ἰσχάδας	ἢ μῆλα κομίζωσιν. ὃ δὲ
[6]	ἱμάτιον ἀποξηραίνεται ῥᾳδίως, ἐλαίου δὲ	κηλῖδας	οὐ τῆς τυχούσης ἐστὶ πραγματείας
[6]	οὐθέν τι τῶν περὶ τὰς	γεωργίας	γινομένων διαφέρουσιν· πολλὰ γὰρ ὅμοια
[6]	ἠξιώθη, τὰ δὲ φιλοσοφηθέντα μετὰ	παιδιᾶς	σπουδάζοντες εἰς γραφὴν ἀπετίθεντο, καὶ
[6]	πάθει τινὶ πόρων οὐχ ὑπ´	ἐνδείας	ἐγγίνεται τὸ πεινῆν ἡμῖν· τὰ
[6]	στέγουσι δεξάμενοι τὴν βαφὴν ὑπ´	ἐνδείας	καὶ κενότητος. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Γ Διὰ
[6]	ἔπειτα ῥιγοῦν μὲν ἐνδείᾳ θερμότητος	οἰκείας	τὸ σῶμα, μηκέτι δὲ διψῆν
[6]	οἱ διηθοῦντες, οὔτ´ ἄφθονον ὑπ´	ἀσθενείας	οὔτε πίνειν {τὸν} μέτριον δυνάμενοι
[6]	ἐστὶν ἀνθρώπων ἀλλὰ διεφθαρμένων ὑπὸ	λιχνείας,	οὕτως, εἰ δεῖ μεταφορᾷ χρησάμενον
[6]	κηλῖδας οὐ τῆς τυχούσης ἐστὶ	πραγματείας	ἐκκαθᾶραι· μάλιστα γὰρ ἐνδύεται τῷ
[6]	οὖσα, θέασαι μεθ´ ὅσης γίνεται	πραγματείας·	οὐ γὰρ μόνον ὑποσκαφισμοὶ καὶ
[6]	τῆς περὶ τὸν κεστὸν ἅπτηται	γοητείας,	περιεργία τὸ χρῆμα καὶ λαμυρία
[6]	σάρκα λείαν καὶ ἁπαλὴν ἀντὶ	τραχείας	καὶ αὐχμώδους γενομένην ἐμάλαξεν, πολλάκις
[6]	δαπάνης τινὸς τῇ καθάρσει μήτ´	ἀσχολίας	πολλῆς προσούσης; ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η Τίς
[6]	τὸ αὐτὸ πάσχειν τὰ ἐναντία,	μηδεμιᾶς	διαφορᾶς γενομένης. σιωπῶντος δ´ αὐτοῦ
[6]	οὖν τὰ ὀσφραντὰ πρὸς τὰς	λιποθυμίας	βοηθεῖν, καὶ τὸν ἄρτον ἀναλαμβάνειν
[6]	γίνεσθαι. μέγα γὰρ ὡς ἀληθῶς	εὐημερίας	ἐφόδιον εὐκρασία σώματος ἀβαπτίστου καὶ
[6]	ἔκπωμ´ ἔδει μὴ ῥύπου μηδὲ	μοχθηρίας	ὀδωδὸς εἶναι, τὸ δ´ ἐξ
[6]	δὲ τούτων οὐδὲ λέλυται τῆς	ἀπορίας	τὸ μέγιστον· οἱ γὰρ ἐμφαγόντες,
[6]	ὄντων πόρων, ἄλλας πρὸς ἄλλα	συμμετρίας	ἐχόντων, οἱ μὲν εὐρύτεροι τὴν
[6]	συναλεαίνει τῆς ἀφ´ ἡμῶν πιπλάμενα	θερμασίας	καὶ ἅμα μὲν περιστέλλοντα καὶ
[6]	τοῦτ´ ἐστὶν αὐτοῖς καὶ μηχάνημα	πολυποσίας·	ἐξαιροῦσι δὲ τοῦ οἴνου τὸ
[6]	οὖν ἐμοῦ πλείονες ἐκοινώνουν τῆς	θυσίας·	κᾆθ´ ὡς ἐποιήσαμεν τὰ νενομισμένα
[6]	ἐσοπτρίζει, πολλῆς ἀναμεμιγμένης αὐτῷ γεώδους	οὐσίας.	ἔτι δὲ κινούμενον ἥκιστα ψοφεῖ
[6]	ἐφαίνετο, τῇ δ´ ὑποθέσει τῆς	αἰτίας	οὐ προσεῖχον. καὶ γὰρ εἰ
[6]	λόγων. Ἐπειδὴ δ´ ἡπτόμεθα τῆς	αἰτίας	τοῦ πάθους, πρῶτον μὲν ἠπορήθη
[6]	ἐδόκει λέγεσθαι, καὶ ἀπὸ τῆς	ἐναντίας	ἀρχῆς δυνατὸν εἶναι, μὴ πύκνωσιν
[6]	ἐστιν, ᾧ μηδὲν ἐμμέμικται τῆς	ἐναντίας	φύσεως, οὕτω δὴ καὶ {τὸ}
[6]	μὲν ἄρχων ἐπὶ τῆς κοινῆς	ἑστίας	δρᾷ τῶν δ´ ἄλλων ἕκαστος
[6]	εὐχόμεθα τὸν θεὸν διδόναι, δρόσους	μαλακὰς	καὶ εἰλήσεις ἐν πνεύμασι μετρίοις,
[6]	περὶ πόρους {ἢ πόρων} διαφορὰς	ἄλλας	κατὰ πάθος ἢ τὸ συμπίπτειν
[6]	αἰτιολογεῖν. πᾶσι γὰρ ὄντων πόρων,	ἄλλας	πρὸς ἄλλα συμμετρίας ἐχόντων, οἱ
[6]	πράγματι τοὺς συνόντας. ἑστιῶντος οὖν	ἡμᾶς	Ἀριστίωνος, τήν τ´ ἄλλην χορηγίαν
[6]	φησιν Ἐμπεδοκλῆς (ὑδρευομένοις τὸ πρόσφορον·	ἡμᾶς	δ´ ἡ ὄρεξις ζητεῖν διδάσκει
[6]	περιβάλλοντες· καὶ ὅσα μὴ παρ´	ἡμᾶς	ἐστιν, εὐχόμεθα τὸν θεὸν διδόναι,
[6]	καταλιπόντες οἴκαδε πῦρ κομίζουσιν, οὕτως	ἡμᾶς	ἐφ´ ἑτέροις ἂν ψέγοιτε μᾶλλον
[6]	ὑπὸ τοῦ σώματος. ὥσπερ οὖν	ἡμᾶς	θερμαινόμενον θερμαίνει τὸ ἱμάτιον, οὕτως
[6]	Ῥηθέντων δὲ τούτων ὁ ἑστιῶν	ἡμᾶς	καὶ ταῦτ´ ἔφη μετρίως λέγεσθαι
[6]	εἰ μὴ διαφύγοι ὁ λόγος	ἡμᾶς·	ὅρα δ´ ὅμως. πρῶτον οὐ
[6]	τὰ παρ´ ἡμῶν‘ ἔφην, εἰ	φαινομένας	ὑποθέσεις λαμβάνομεν, πρῶτον μὲν λαμβάνοντες
[6]	καίτοι, εἰ τὰ σωματικὰ τὰς	ἡδονὰς	παρεῖχεν, ἔδει καὶ Ξενοφῶντα καὶ
[6]	πρὸς τοὺς λίθους καὶ τοὺς	ἄκμονας	ἀπερειδόμενος; οὐ γὰρ ἐῶσιν αὐτόν,
[6]	ἐστιν· ὅταν δὲ τὰς χρυσᾶς	περόνας	ἀναλαμβάνῃ καὶ τὰ διηκριβωμένα τέχνῃ
[6]	χρήσιμον. ὥσπερ γὰρ τὸ τοὺς	ἀλεκτρυόνας	ἐκτέμνειν καὶ τοὺς χοίρους, ἁπαλὴν
[6]	τὸ ψυχρὸν διὰ βάθους ποιοῦσιν·	πᾶς	μὲν γὰρ λίθος κατεψυγμένης καὶ
[6]	κατακόψαντες αὐτόδορον ὁλοκαυτοῦσιν. ἐπεὶ δὲ	πᾶς	μὲν ἔοικεν {ὁ} λιμὸς νόσῳ,
[6]	τροφῆς τὴν πεῖναν μήτε τῆς	ὑγρᾶς	τὴν δίψαν, ἀλλὰ τοῦ μετρίου
[6]	τῆς σαρκὸς ἀναλαμβάνοντες καὶ ἀναπιμπλάμενοι	νοτερᾶς	ἀτμίδος. οἱ δ´ ἔμετοι τὸ
[6]	ποιητὴς ἐπιδείκνυσιν ἐπὶ τῆς κοσμουμένης	Ἥρας,	ἀμβροσίῃ μὲν πρῶτον ἀπὸ χροὸς
[6]	ἐκνηστεύσαντας· ἡ γὰρ ἔνδεια τῆς	ξηρᾶς	τροφῆς ἀναπλήρωσιν οἰκείαν ἐδόκει καὶ
[6]	ἔκθλιψιν εἶναι παντάπασιν μήτε τῆς	ξηρᾶς	τροφῆς τὴν πεῖναν μήτε τῆς
[6]	μέγα δὲ τεκμήριον νὴ Δία	φθορᾶς	τὸ μὴ διαμένειν ἀλλ´ ἐξίστασθαι
[6]	ὁρῶ περὶ πόρους {ἢ πόρων}	διαφορὰς	ἄλλας κατὰ πάθος ἢ τὸ
[6]	αὐτὸ πάσχειν τὰ ἐναντία, μηδεμιᾶς	διαφορᾶς	γενομένης. σιωπῶντος δ´ αὐτοῦ καὶ
[6]	{οὖν} ὁ Τιμόθεος αἰσθόμενος τῆς	διαφορᾶς	ἔφη τοὺς παρὰ Πλάτωνι δειπνήσαντας
[6]	καθάρσεως παρέχεται. Καὶ ὁ Ἀριστίων	γελάσας	οὐκ ὠχριῶντ´‘ εἶπεν ὦ τᾶν,
[6]	ὡς τά τ´ ἄλλα χαριέντως	ὀψοποιήσας	καὶ τὸν ἄρτι τῷ Ἡρακλεῖ
[6]	καθαριότητός ἐστιν· ὅταν δὲ τὰς	χρυσᾶς	περόνας ἀναλαμβάνῃ καὶ τὰ διηκριβωμένα
[6]	θερμότητα ποιεῖν καὶ τοῦτο καταλαμβάνειν	τὰς	ἀρχὰς τῆς ἀναπνοῆς αἰτηματῶδες εἶναι·
[6]	ἀναπληρώσεις οὐθέν τι τῶν περὶ	τὰς	γεωργίας γινομένων διαφέρουσιν· πολλὰ γὰρ
[6]	τοῦ φωτὸς ἀπολαύοι περιιόντος ἐπὶ	τὰς	δύσεις; τί δὲ τῶν ἐκπωμάτων
[6]	δειπνοῦσι. καίτοι, εἰ τὰ σωματικὰ	τὰς	ἡδονὰς παρεῖχεν, ἔδει καὶ Ξενοφῶντα
[6]	σώματος. τὰ δὲ μῆλα καὶ	τὰς	ἰσχάδας εἰκὸς ἀποπνεῖν τι τοιοῦτον,
[6]	τοῖς μείζοσι πόροις καὶ ἀναπληροῦντα	τὰς	κενότητας αὐτῶν ἀνίησι τὸ σφοδρὸν
[6]	βαρύτητας, ἐὰν δ´ ἐπὶ τὰς	τῆς	κινήσεως καὶ τῆς ἀναπνοῆς ἀρχάς,
[6]	ὥσπερ οὖν τὰ ὀσφραντὰ πρὸς	τὰς	λιποθυμίας βοηθεῖν, καὶ τὸν ἄρτον
[6]	καὶ βοηθεῖται· πρὸς μὲν γὰρ	τὰς	ξηρότητας ἀρδείαις ποτίζομεν, καὶ ψύχομεν
[6]	καὶ βαρύτητας, ἐὰν δ´ ἐπὶ	τὰς	τῆς κινήσεως καὶ τῆς ἀναπνοῆς
[6]	λέγεσθαι καὶ πρὸς ἄλλην ἀπορίαν	τὰς	τῶν πόρων κενώσεις καὶ ἀναπληρώσεις
[6]	{καὶ} καθαριότητός ἐστιν· ὅταν δὲ	τὰς	χρυσᾶς περόνας ἀναλαμβάνῃ καὶ τὰ
[6]	μείζοσι πόροις καὶ ἀναπληροῦντα τὰς	κενότητας	αὐτῶν ἀνίησι τὸ σφοδρὸν ἄγαν
[6]	βοηθεῖται· πρὸς μὲν γὰρ τὰς	ξηρότητας	ἀρδείαις ποτίζομεν, καὶ ψύχομεν μετρίως
[6]	σκέλη ῥυῇ, κόπους ἀπεργάζεται καὶ	βαρύτητας,	ἐὰν δ´ ἐπὶ τὰς τῆς
[6]	διαφορᾶς ἔφη τοὺς παρὰ Πλάτωνι	δειπνήσαντας	καὶ τῇ ὑστεραίᾳ καλῶς γίνεσθαι.
[6]	διψῆν μᾶλλον ἢ πεινῆν τοὺς	ἐκνηστεύσαντας·	ἡ γὰρ ἔνδεια τῆς ξηρᾶς
[6]	ἀεὶ πρόσφατοι παροῦσαι, καὶ τοὺς	ἀπολειφθέντας	οὐχ ἧττον ἑστιᾶν παρέχουσι τοῖς
[6]	βουλιμιᾶν τοὺς διὰ χιόνος πολλῆς	βαδίζοντας,	ὥσπερ καὶ Βροῦτος ἐκ Δυρραχίου
[6]	παρέχουσι τοῖς αὐτοῖς, ἀκούοντας καὶ	μεταλαμβάνοντας·	ὅπου καὶ νῦν τῶν Σωκρατικῶν
[6]	ἐλέγχοντες ἐπὶ παντὶ πράγματι τοὺς	συνόντας.	ἑστιῶντος οὖν ἡμᾶς Ἀριστίωνος, τήν
[6]	διψῆν μᾶλλον ἢ πεινῆν τοὺς	νηστεύοντας.	Ἄλογον γὰρ ἐφαίνετο διψῆν μᾶλλον
[6]	ἧττον ἑστιᾶν παρέχουσι τοῖς αὐτοῖς,	ἀκούοντας	καὶ μεταλαμβάνοντας· ὅπου καὶ νῦν
[6]	αὐτῶν παρὰ φύσιν τὴν σάρκα	ποιοῦντας	καὶ θήλειαν, οὐχ ὑγιαινόντων ἐστὶν
[6]	τὸν ἄρτον ἀναλαμβάνειν {καὶ} τοὺς	βουλιμιῶντας,	οὐχ ὅτι τροφῆς ἐνδεεῖς εἰσι
[6]	γενομένην ἐμάλαξεν, πολλάκις δὲ καὶ	ἱδρῶτας	ἐπήγαγεν· ὅθεν ἡ ποιοῦσα διψῆν
[6]	τῆς κινήσεως καὶ τῆς ἀναπνοῆς	ἀρχάς,	ἀψυχίαν {ἢ} καὶ ἀσθένειαν. Ὅπερ
[6]	ποιεῖν καὶ τοῦτο καταλαμβάνειν τὰς	ἀρχὰς	τῆς ἀναπνοῆς αἰτηματῶδες εἶναι· μᾶλλον
[6]	οἷον Ὅμηρός φησι πίνειν τοὺς	ἥρωας·	αἴθοπα γὰρ οὐ καλεῖ τὸν
[6]	ὑγρόν ἐστιν, ὡς αἵ τε	φλόγες	αὐξανόμεναι τῷ ἐλαίῳ δηλοῦσιν καὶ
[6]	αἰτίαν οἱ χάλικες καὶ αἱ	μολιβδίδες	ἐμβαλλόμεναι ψυχρότερον τὸ ὕδωρ ποιοῦσιν
[6]	βαδίζουσι διὰ χιόνος ὀξὺ καὶ	φλογοειδὲς	προσπῖπτον ἐπικαίειν δοκεῖ τὰ ἄκρα
[6]	εἰ καὶ τοῦ οἴνου τὸ	τρυγῶδες	ὡς κρίμνον ἢ σκύβαλον ἡ
[6]	ὕδωρ, ὅ τι θολερὸν καὶ	γεῶδες	ἀναμέμικται, τοῦτο συνάγοντες καὶ κατασπῶντες
[6]	ἄπεισι καπνὸς γενόμενος, τὸ δὲ	γεῶδες	ἐκτεφρωθὲν ὑπολείπεται, μόνον δ´ ὑπὸ
[6]	γὰρ τὸ νοτερόν, τὸ δὲ	γεῶδες	ἔρημον ἰκμάδος λέλειπται· καὶ ὁμοίως
[6]	πείνης τὸ σφόδρα πικρὸν καὶ	θηριῶδες	ἐνδιδόναι καὶ παρηγορεῖσθαι. διὸ καὶ
[6]	τοῦ οἴνου τὸ ταρακτικὸν καὶ	ὀχλῶδες	ἐξωθούμενοι καὶ ἀποσκεδάσαντες, αὐτὸν δ´
[6]	βαρὺ καὶ μεθυστικὸν ἀφιεὶς καὶ	νοσῶδες	ἐλαφρὸς καὶ ἄνευ ὀργῆς ἀναμίγνυται
[6]	τοῦ ὑγροῦ τὸ ἀσύστατον καὶ	ὑδατῶδες.	τεκμήριον δὲ καὶ τὸ ἄχρηστον
[6]	καταλαμβάνειν τὰς ἀρχὰς τῆς ἀναπνοῆς	αἰτηματῶδες	εἶναι· μᾶλλον οὖν δοκεῖν αὐτῷ
[6]	ἠθμοῖς καταρρεῖσθαι καὶ ἀποκρίνεσθαι κομιδῇ	πλασματῶδες	καὶ ἀλλόκοτον. αὕτη γὰρ ἡ
[6]	εἰρημένων ἕκαστον ἴδωμεν ὡς οὐκ	ἀληθές	ἐστι. τὰ μὲν γὰρ εὐστομίαν
[6]	ἐστί. Κομιδῇ γ´‘ ἔφην, εἴπερ	ἀληθές	ἐστιν· οὐκ ἔχει δ´ οὕτως,
[6]	Ἐμοὶ δὲ τὸ μὲν συμβαῖνον	ἀληθὲς	ἐφαίνετο, τῇ δ´ ὑποθέσει τῆς
[6]	ἐξαιροῦσι δὲ τοῦ οἴνου τὸ	ἐμβριθές,	τὸ λεῖον ἀπολιπόντες, ὥσπερ οἱ
[6]	διαφέρειν καθαριότητος· καὶ γὰρ αἱ	γυναῖκες	φυκούμεναι καὶ μυριζόμεναι καὶ χρυσὸν
[6]	Ε Διὰ τίν´ αἰτίαν οἱ	χάλικες	καὶ αἱ μολιβδίδες ἐμβαλλόμεναι ψυχρότερον
[6]	αἱ δ´ ἀκόναι καὶ οἱ	χάλικες	λεπτύνουσι τὸ ὕδωρ, ὅ τι
[6]	φαρμάκων ἐξανίησι ψιμύθιον· οἵ τε	χάλικες	πυκνότητι τὸ ψυχρὸν διὰ βάθους
[6]	καὶ πρὸς τοῦτο συνεργοῦσιν οἱ	ἅλες,	θερμοὶ γάρ εἰσι, πρὸς δὲ
[6]	πνεύματος διάκρισις ἐμποιεῖ τὴν τῆξιν,	ἐμφανές	ἐστι τῇ αἰσθήσει· τηκομένη γὰρ
[6]	τι διεσπαρμένον ὑγρὸν καὶ ἀπολειπόμενον	ἀσθενὲς	καὶ ὀλίγον ἐν τῷ σώματι,
[6]	τῷ γάλακτι τὸν ὀπὸν οἴονταί	τινες	οὐ σκαληνίᾳ σχημάτων περιπλέκοντα καὶ
[6]	καὶ Ὑγίειαν. ἄρχοντος οὖν ἐμοῦ	πλείονες	ἐκοινώνουν τῆς θυσίας· κᾆθ´ ὡς
[6]	πρόβλημα ποιοῦνται τὴν ἐσθῆτα μόνον,	Αἰθίοπες	δὲ θάλπους μόνον, ἡμεῖς δ´
[6]	τῶν ἐφάλμων βρωμάτων εὐστομίαι καὶ	δριμύτητες	ἐπιστρέφουσαι καὶ πυκνοῦσαι τὸν στόμαχον
[6]	μᾶλλον ὥσπερ ἰὸν ἢ ῥύπον	ἀποκαθάραντες	προσφερόμεθα, τί πλημμελοῦμεν; ὅτι νὴ
[6]	ταρακτικὸν καὶ ὀχλῶδες ἐξωθούμενοι καὶ	ἀποσκεδάσαντες,	αὐτὸν δ´ εὐφραίνοντες οὐ καλλωπίσαντες,
[6]	ψυχρότερον· ἀρυσάμενοι γὰρ ἀγγείῳ καὶ	κρεμάσαντες	τὸ ἀγγεῖον ἐν τῷ φρέατι
[6]	ἀποσκεδάσαντες, αὐτὸν δ´ εὐφραίνοντες οὐ	καλλωπίσαντες,	οὐδ´ ὥσπερ σιδήρου στόμωμα καὶ
[6]	θύουσι Βουβρώστει ταῦρον μέλανα καὶ	κατακόψαντες	αὐτόδορον ὁλοκαυτοῦσιν. ἐπεὶ δὲ πᾶς
[6]	ὥσπερ σιδήρου στόμωμα καὶ ἀκμὴν	ἀποκόψαντες,	ἀλλὰ μᾶλλον ὥσπερ ἰὸν ἢ
[6]	ὅτι Σμυρναῖοι τὸ παλαιὸν Αἰολεῖς	ὄντες	θύουσι Βουβρώστει ταῦρον μέλανα καὶ
[6]	εἰσι (μικρὸν γοῦν παντάπασιν {ἀνα}	λαβόντες	ἀναζωπυροῦσιν) ἀλλ´ ὅτι τὸ πνεῦμα
[6]	τῶν τειχοφυλάκων πολεμίων ὄντων· καὶ	λαβόντες	εὐθὺς ἀνεκτήσαντο τὸν Βροῦτον· διὸ
[6]	θολερὸν καὶ γεῶδες ἀναμέμικται, τοῦτο	συνάγοντες	καὶ κατασπῶντες ἀπ´ αὐτοῦ, ὥστε
[6]	ἀπορίας τὸ μέγιστον· οἱ γὰρ	ἐμφαγόντες,	ἂν μὴ πίωσιν, οὐ μόνον
[6]	πεινῶσι σφόδρα καὶ βραχὺ παντελῶς	ἐμφαγόντες	εὐθὺς ἀναλάμπουσι· γίνεται γὰρ ὥσπερ
[6]	ἀγνίναις ῥάβδοις διὰ θυρῶν ἐξελαύνουσιν,	ἐπιλέγοντες	ἔξω Βούλιμον ἔσω δὲ Πλοῦτον
[6]	ἀγγείων, διεκπίπτειν, ἀλλὰ τῇ πυκνότητι	στέγοντες	ἀνακλῶσιν εἰς τὸ ὕδωρ ἀπ´
[6]	ἔχουσι πρὸς ψυχροποσίαν ἀρρώστοις ἀφεψημένον	διδόντες·	ὅ τι γὰρ στόμωμα τοῦ
[6]	τὰ δὲ φιλοσοφηθέντα μετὰ παιδιᾶς	σπουδάζοντες	εἰς γραφὴν ἀπετίθεντο, καὶ κατέλιπον
[6]	καὶ ἀναθυμιάσεις· δεύτερον δὲ μὴ	νομίζοντες	ἔκθλιψιν εἶναι παντάπασιν μήτε τῆς
[6]	τὸν οἶνον οἱ μὲν ἀλόαις	χρωτίζοντες	ἢ κινναμώμοις καὶ κρόκοις ἐφηδύνοντες
[6]	συνεξαίρει. πολλοὶ δὲ καὶ μὴ	πιόντες	ἀλλὰ λουσάμενοι μόνον ἐπαύσαντο συντόμως
[6]	ἐπικαταδάρθωσι, παύονται τοῦ διψῆν μὴ	πιόντες·	τοῦτο δ´ οἱ πυρέττοντες, ἐνδόσεως
[6]	πειρώμεθα καὶ σκέπειν πόλλ´ ἄττα	περιβάλλοντες·	καὶ ὅσα μὴ παρ´ ἡμᾶς
[6]	οἱ δ´ ἔμετοι τὸ ἀλλότριον	ἐκβάλλοντες	ἀπόλαυσιν τῇ φύσει τοῦ οἰκείου
[6]	ἔφην ἢ τῶν ἀκμόνων, οὓς	ἐμβάλλοντες	εἰς τὸ ὕδωρ ψύχειν αὐτὸ
[6]	γὰρ ἀχύροις σπαργανοῦντες αὐτὴν καὶ	περιστέλλοντες	ἱματίοις ἀγνάπτοις ἐπὶ πολὺν χρόνον
[6]	καὶ ἀπολιπόντος, ἠναγκάσθησαν οἱ στρατιῶται	προσδραμόντες	τοῖς τείχεσιν ἄρτον αἰτῆσαι παρὰ
[6]	πολλοὶ τῶν ἀποσίτων, ἐλαίαν ἁλμάδα	λαμβάνοντες	ἢ κάππαριν, γευσάμενοι ταχέως ἀνέλαβον
[6]	φαινομένας ὑποθέσεις λαμβάνομεν, πρῶτον μὲν	λαμβάνοντες	τὸ ὑγρὸν ὑπὸ τοῦ ξηροῦ
[6]	ἀλλ´ ἰκμάδα διὰ τῆς σαρκὸς	ἀναλαμβάνοντες	καὶ ἀναπιμπλάμενοι νοτερᾶς ἀτμίδος. οἱ
[6]	ὅσῳ τὰ τοῦ ἀνδρὸς οὐ	καταλαμβάνοντες	ἀνεπίμπλαντο τῶν ἐπαχθῶν ἀπ´ αὐτοῦ
[6]	θερμὸν εὐθὺς εἶναι τὸ θερμαῖνον	ὑπολαμβάνοντες·	καὶ ταῦθ´ ὁρῶντες ὅτι ταὐτὸν
[6]	ἐξωθούμενοι καὶ ἀποσκεδάσαντες, αὐτὸν δ´	εὐφραίνοντες	οὐ καλλωπίσαντες, οὐδ´ ὥσπερ σιδήρου
[6]	χρωτίζοντες ἢ κινναμώμοις καὶ κρόκοις	ἐφηδύνοντες	ὥσπερ γυναῖκα καλλωπίζουσιν εἰς τὰ
[6]	Ψυχροπότῃ ξένῳ τρυφῶντι παρεσκεύασαν οἱ	θεράποντες	τοῦ ἐκ φρέατος ὕδωρ ψυχρότερον·
[6]	ἀνθρακείαν ὅτι τὸν καπνὸν ἔξω	καταλιπόντες	οἴκαδε πῦρ κομίζουσιν, οὕτως ἡμᾶς
[6]	οἴνου τὸ ἐμβριθές, τὸ λεῖον	ἀπολιπόντες,	ὥσπερ οἱ τοῖς ἀκρατῶς ἔχουσι
[6]	ὑπὸ θερμότητος· καὶ τοὐναντίον οἱ	γέροντες	ῥᾷστα νηστείαν φέρουσιν, ἀμβλὺ γὰρ
[6]	συμπίπτειν καὶ τὸ διίστασθαι· καὶ	συμπίπτοντες	μὲν οὔτε ποτὸν οὔτε τροφὴν
[6]	ἐξέλασις‘ καὶ τῶν οἰκετῶν ἕνα	τύπτοντες	ἀγνίναις ῥάβδοις διὰ θυρῶν ἐξελαύνουσιν,
[6]	μὴ πιόντες· τοῦτο δ´ οἱ	πυρέττοντες,	ἐνδόσεως γενομένης ἢ παντάπασι τοῦ
[6]	τοῦ σώματος. οἱ μὲν οὖν	πυρέττοντες	ἢ καυματιζόμενοι συνεχῶς ἀλλάττουσι τὰ
[6]	ἡ αἰτία, δι´ ἣν οἱ	νηστεύοντες	διψῶσι μᾶλλον ἢ πεινῶσιν Ἕκτον
[6]	αὐτοῦ μιμούμενοι τὸ ἐπιτιμητικὸν καὶ	ἐλέγχοντες	ἐπὶ παντὶ πράγματι τοὺς συνόντας.
[6]	ἀλλὰ μόνον οἱ πόροι παρέχουσι,	πάσχοντές	τι τῷ μετασχηματίζεσθαι, τάξιν ἑτέραν
[6]	τὸν ἄκρατον καὶ ἀποθηλύνουσιν οἱ	διηθοῦντες,	οὔτ´ ἄφθονον ὑπ´ ἀσθενείας οὔτε
[6]	θερμοτάτων φυλάσσεται. καὶ γὰρ ἀχύροις	σπαργανοῦντες	αὐτὴν καὶ περιστέλλοντες ἱματίοις ἀγνάπτοις
[6]	συμπόσια καὶ προαγωγεύουσιν· οἱ δ´	ἀφαιροῦντες	τὸ ῥυπαρὸν καὶ ἄχρηστον ἐξ
[6]	τοῦ οἰκείου διαμενόντων· οἱ δὲ	πεινῶντες	ἐὰν πίνωσιν, ἐνδυόμενα τὰ ὑγρὰ
[6]	λουσάμενοι μόνον ἐπαύσαντο συντόμως σφόδρα	πεινῶντες·	ἐνδυομένη γὰρ ἔξωθεν ἡ ὑγρότης
[6]	κενότητος. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Γ Διὰ τί	πεινῶντες	μέν, ἐὰν πίωσι, παύονται, διψῶντες
[6]	γεῶδες ἀναμέμικται, τοῦτο συνάγοντες καὶ	κατασπῶντες	ἀπ´ αὐτοῦ, ὥστε λεπτότερον καὶ
[6]	οὖν ὁ ξένος διαλιπών οἱ	ἐρῶντες‘	ἔφη μάλιστα μὲν αὐτοῖς τοῖς
[6]	τὸ θερμαῖνον ὑπολαμβάνοντες· καὶ ταῦθ´	ὁρῶντες	ὅτι ταὐτὸν ἱμάτιον ἐν χειμῶνι
[6]	τοῦτο μὲν γὰρ οἱ νύκτωρ	διψῶντες,	ἂν ἐπικαταδάρθωσι, παύονται τοῦ διψῆν
[6]	πεινῶντες μέν, ἐὰν πίωσι, παύονται,	διψῶντες	δ´, ἐὰν φάγωσιν, ἐπιτείνονται Ῥηθέντων
[6]	ὅθεν, ἐὰν μὲν φάγωσιν οἱ	διψῶντες,	οἱ μὲν οὐ βοηθοῦνται, τῶν
[6]	τῶν μερῶν εὐάρμοστόν ἐστιν καὶ	συνεχές·	ὅταν δ´ ἀφρίζῃ τὸ ἔλαιον,
[6]	τὴν κάθαρσιν ὥσπερ χολημεσίαν δι´	ἧς	τὸ βαρὺ καὶ μεθυστικὸν ἀφιεὶς
[6]	τραγικὴ τροφὸς ἐκείνη τὰ τῆς	Νιόβης	τέκνα τιθηνεῖται λεπτοσπαθήτων χλανιδίων ἐρειπίοις
[6]	κατεψυγμένης καὶ πεπιλημένης ὑπὸ κρύους	γῆς	πάγος ἐστίν, μᾶλλον δ´ ὁ
[6]	ἀγγεῖον ἐν τῷ φρέατι τῆς	πηγῆς	μὴ ἁπτόμενον εἴασαν ἐπινυκτερεῦσαι, καὶ
[6]	ὅταν οὖν ἀποσπασθῇ {ὑπὸ} τῆς	πηγῆς	τὸ ὕδωρ, ἐν τῷ ἀέρι,
[6]	καὶ νοσῶδες ἐλαφρὸς καὶ ἄνευ	ὀργῆς	ἀναμίγνυται ἡμῖν, οἷον Ὅμηρός φησι
[6]	πνεύματος πρὸς τὸ ὑγρὸν ἀνάμιξις	ἀφρώδης	γενομένη παρεῖχεν· ἅμα τ´ οὖν
[6]	κἂν πολὺ παρῇ τὸ ἀλλόφυλον,	ἐνδεὴς	ὁ ἄνθρωπός ἐστιν· ἐνίσταται γὰρ
[6]	ἐξίστασθαι καὶ μαραίνεσθαι, καθάπερ ἀπὸ	ῥίζης	κοπέντα τῆς τρυγός· οἱ δὲ
[6]	ὅτι μὲν δὴ πνεῦμα τῆς	συκῆς	ἄπεισιν ἰσχυρὸν καὶ σφοδρόν, ἥ
[6]	ψαθυρὰ γίνεται ταχὺ τὰ ἐκ	συκῆς	κρεμαννύμενα τῶν ἱερείων Ὁ Ἀριστίωνος
[6]	ταχέως, εἰ σφαγεὶς εὐθὺς ἀπὸ	συκῆς	κρεμασθείη, τὴν αἰτίαν ἐζητοῦμεν. ὅτι
[6]	δυσχερέστερον ἐξαιροῦσι τῶν ἱματίων, ὡς	Ἀριστοτέλης	(φησίν, ὅτι λεπτότερός ἐστι καὶ
[6]	ἐκ τοῦ περιέχοντος, ὥς φησιν	Ἐμπεδοκλῆς	(ὑδρευομένοις τὸ πρόσφορον· ἡμᾶς δ´
[6]	τῶν ὑγρῶν μόνον οὐκ ἐσοπτρίζει,	πολλῆς	ἀναμεμιγμένης αὐτῷ γεώδους οὐσίας. ἔτι
[6]	μάλιστα βουλιμιᾶν τοὺς διὰ χιόνος	πολλῆς	βαδίζοντας, ὥσπερ καὶ Βροῦτος ἐκ
[6]	ὠχριῶντα καὶ χλωρὸν ὑπὸ τῆς	πολλῆς	καθάρσεως παρέχεται. Καὶ ὁ Ἀριστίων
[6]	Ἀριστοτελικῶν, ἐν οἷς λέγεται, ὅτι,	πολλῆς	περιψύξεως γενομένης ἔξωθεν, ἐκθερμαίνεται σφόδρα
[6]	τινὸς τῇ καθάρσει μήτ´ ἀσχολίας	πολλῆς	προσούσης; ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η Τίς αἰτία
[6]	τραχέα μέρη τοῦ γάλακτος, ἐκθλιβομένων	ἐπιπολῆς	τῶν λείων καὶ περιφερῶν, ἀλλὰ
[6]	Νίγρος ὁ πολίτης ἡμῶν ἀπὸ	σχολῆς	ἀφῖκτο συγγεγονὼς ἐνδόξῳ φιλοσόφῳ χρόνον
[6]	λουτρὸν δὲ καὶ ἄλειμμα καὶ	κόμης	ῥύψιν οὐδεὶς αἰτιᾶται. χαριέντως δὲ
[6]	εἰκὸς ἐκ παρασκευῆς γενόμενα καὶ	δαπάνης,	λόγου τινὸς ἠξιώθη, τὰ δὲ
[6]	σκύβαλον ἡ διήθησις ἐξαιρεῖ, μήτε	δαπάνης	τινὸς τῇ καθάρσει μήτ´ ἀσχολίας
[6]	ἐπὶ τὸν δεόμενον καὶ ποθοῦντα	μεθισταμένης	τόπον. ὡς γὰρ ἐν κήπῳ,
[6]	ὑγρῶν μόνον οὐκ ἐσοπτρίζει, πολλῆς	ἀναμεμιγμένης	αὐτῷ γεώδους οὐσίας. ἔτι δὲ
[6]	ποιοῦσιν· πᾶς μὲν γὰρ λίθος	κατεψυγμένης	καὶ πεπιλημένης ὑπὸ κρύους γῆς
[6]	βρώματα τὴν μὲν ἔνδειαν ἐλαττοῖ	προστιθεμένης	τροφῆς, ποιοῦσιν, οὕτως αἱ τῶν
[6]	μὲν γὰρ λίθος κατεψυγμένης καὶ	πεπιλημένης	ὑπὸ κρύους γῆς πάγος ἐστίν,
[6]	ὑπέκκαυμα τῆς θερμότητος τὸ προσφερόμενον.	Κλεομένης	δ´ ὁ ἰατρὸς ἄλλως ἔφη
[6]	ἐλάχιστον ἐμφάγωσιν, ἵστανται καὶ βαδίζουσι.	Γενομένης	δὲ σιωπῆς, ἐγὼ συννοῶν ὅτι
[6]	οἷς λέγεται, ὅτι, πολλῆς περιψύξεως	γενομένης	ἔξωθεν, ἐκθερμαίνεται σφόδρα τὰ ἐντὸς
[6]	τοῦτο δ´ οἱ πυρέττοντες, ἐνδόσεως	γενομένης	ἢ παντάπασι τοῦ πυρετοῦ λωφήσαντος,
[6]	ἡ πύρωσις διώκουσα τὸ νοτερόν·	γενομένης	οὖν ὥσπερ ἐν πηλῷ ξηρότητος,
[6]	πάσχειν τὰ ἐναντία, μηδεμιᾶς διαφορᾶς	γενομένης.	σιωπῶντος δ´ αὐτοῦ καὶ διαποροῦντος,
[6]	τὸ δὲ θερμὸν ἔξω φέρηται,	διακρινομένης	τῆς σαρκός, ἀθρόαν ἀνάγκη τῆς
[6]	ὁ ποιητὴς ἐπιδείκνυσιν ἐπὶ τῆς	κοσμουμένης	Ἥρας, ἀμβροσίῃ μὲν πρῶτον ἀπὸ
[6]	ἀνίησι τὸ σφοδρὸν ἄγαν τῆς	πείνης.	Ἐμοὶ δὲ τὸ μὲν συμβαῖνον
[6]	ἐγχαλᾶσθαι τὰ ἐντός, ὥστε τῆς	πείνης	τὸ σφόδρα πικρὸν καὶ θηριῶδες
[6]	ὁ μὲν ἄρχων ἐπὶ τῆς	κοινῆς	ἑστίας δρᾷ τῶν δ´ ἄλλων
[6]	αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος, ἔπειτα τῆς	φωνῆς	ἣν ἐπιλέγουσι τῷ διωκομένῳ, μάλιστα
[6]	τοῦτο καταλαμβάνειν τὰς ἀρχὰς τῆς	ἀναπνοῆς	αἰτηματῶδες εἶναι· μᾶλλον οὖν δοκεῖν
[6]	τὰς τῆς κινήσεως καὶ τῆς	ἀναπνοῆς	ἀρχάς, ἀψυχίαν {ἢ} καὶ ἀσθένειαν.
[6]	ἵστανται καὶ βαδίζουσι. Γενομένης δὲ	σιωπῆς,	ἐγὼ συννοῶν ὅτι τὰ τῶν
[6]	ἀντιπεριψύχει· ψύχεται δ´ ὑπ´ αὐτῆς	ἀφιείσης	πνεῦμα λεπτόν· τοῦτο γὰρ συνέχει
[6]	ἢ κάθαρσις οὖσα, θέασαι μεθ´	ὅσης	γίνεται πραγματείας· οὐ γὰρ μόνον
[6]	τοῦ κόπου καὶ τῆς κινήσεως	ἀποξυνούσης	τὴν ἐν τῷ σώματι θερμότητα·
[6]	ἐντὸς ἀναλίσκειν τὴν τροφήν, εἶτ´	ἐπιλειπούσης	καὶ αὐτὴν ὥσπερ πῦρ ἀπομαραίνεσθαι·
[6]	τῇ καθάρσει μήτ´ ἀσχολίας πολλῆς	προσούσης;	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η Τίς αἰτία βουλίμου
[6]	ἐλαίου δὲ κηλῖδας οὐ τῆς	τυχούσης	ἐστὶ πραγματείας ἐκκαθᾶραι· μάλιστα γὰρ
[6]	καὶ ξηρότητα τῆς κροκύδος οὐκ	ἐώσης	ἐπιπεσεῖν βαρὺ τὸ ἱμάτιον οὐδὲ
[6]	ἀληθὲς ἐφαίνετο, τῇ δ´ ὑποθέσει	τῆς	αἰτίας οὐ προσεῖχον. καὶ γὰρ
[6]	συνεπληροῦμεν λόγων. Ἐπειδὴ δ´ ἡπτόμεθα	τῆς	αἰτίας τοῦ πάθους, πρῶτον μὲν
[6]	καὶ τοῦτο καταλαμβάνειν τὰς ἀρχὰς	τῆς	ἀναπνοῆς αἰτηματῶδες εἶναι· μᾶλλον οὖν
[6]	ἐπὶ τὰς τῆς κινήσεως καὶ	τῆς	ἀναπνοῆς ἀρχάς, ἀψυχίαν {ἢ} καὶ
[6]	ἄνευ δὲ τούτων οὐδὲ λέλυται	τῆς	ἀπορίας τὸ μέγιστον· οἱ γὰρ
[6]	στρώματα κατακλινεῖσιν· εἶτα μέντοι συναλεαίνει	τῆς	ἀφ´ ἡμῶν πιπλάμενα θερμασίας καὶ
[6]	ἀκόναι μολίβδου διατηκόμεναι τό τε	τῆς	ἀφιδρώσεως καὶ τὸ πολλοῖς μὴ
[6]	ἡμέραν {οὖν} ὁ Τιμόθεος αἰσθόμενος	τῆς	διαφορᾶς ἔφη τοὺς παρὰ Πλάτωνι
[6]	διακρινομένης τῆς σαρκός, ἀθρόαν ἀνάγκη	τῆς	δυνάμεως ἐπίλειψιν γενέσθαι. ὅτι δὲ
[6]	οὖν νηστεύσωμεν, ἐκ τῶν ὑπολειμμάτων	τῆς	ἐν τῷ σώματι τροφῆς ἀποσπᾶται
[6]	μετρίως ἐδόκει λέγεσθαι, καὶ ἀπὸ	τῆς	ἐναντίας ἀρχῆς δυνατὸν εἶναι, μὴ
[6]	τοιοῦτόν ἐστιν, ᾧ μηδὲν ἐμμέμικται	τῆς	ἐναντίας φύσεως, οὕτω δὴ καὶ
[6]	χειμῶνος οἱ ποταμοὶ ψυχρότεροι γίνονται	τῆς	θαλάττης· ἰσχύει γὰρ ἐν αὐτοῖς
[6]	περιψύχεται μᾶλλον· ἡ γὰρ ὑπὸ	τῆς	θερμότητος ἄνεσις πολύπορον τὸ σῶμα
[6]	ψυχρὸν ἐξανέστη καὶ ἄπεπτον ὑπὸ	τῆς	θερμότητος· καὶ πρὸς τοῦτο συνεργοῦσιν
[6]	ἀναλάμπουσι· γίνεται γὰρ ὥσπερ ὑπέκκαυμα	τῆς	θερμότητος τὸ προσφερόμενον. Κλεομένης δ´
[6]	ἄρχοντος οὖν ἐμοῦ πλείονες ἐκοινώνουν	τῆς	θυσίας· κᾆθ´ ὡς ἐποιήσαμεν τὰ
[6]	διψῆν μηδὲ πεινῆν ὑγρότητος ἐνδείᾳ	τῆς	κατὰ φύσιν καὶ τροφῆς, ἄλογόν
[6]	ἄλλως δὲ τοῦ κόπου καὶ	τῆς	κινήσεως ἀποξυνούσης τὴν ἐν τῷ
[6]	ἣν ὁ μὲν ἄρχων ἐπὶ	τῆς	κοινῆς ἑστίας δρᾷ τῶν δ´
[6]	διαφορὰν ὁ ποιητὴς ἐπιδείκνυσιν ἐπὶ	τῆς	κοσμουμένης Ἥρας, ἀμβροσίῃ μὲν πρῶτον
[6]	διδάσκει καὶ διώκειν τὸ ἐκλεῖπον	τῆς	κράσεως. Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[6]	διὰ τὴν τραχύτητα καὶ ξηρότητα	τῆς	κροκύδος οὐκ ἐώσης ἐπιπεσεῖν βαρὺ
[6]	ἡ τραγικὴ τροφὸς ἐκείνη τὰ	τῆς	Νιόβης τέκνα τιθηνεῖται λεπτοσπαθήτων χλανιδίων
[6]	τοὺς ἐκνηστεύσαντας· ἡ γὰρ ἔνδεια	τῆς	ξηρᾶς τροφῆς ἀναπλήρωσιν οἰκείαν ἐδόκει
[6]	νομίζοντες ἔκθλιψιν εἶναι παντάπασιν μήτε	τῆς	ξηρᾶς τροφῆς τὴν πεῖναν μήτε
[6]	ἀλλὰ μειλίχιον καὶ ἡμερίδην, ἀπὸ	τῆς	ὄψεως αὐτῆς πρῶτον. σὺ δ´
[6]	αὐτῶν ἀνίησι τὸ σφοδρὸν ἄγαν	τῆς	πείνης. Ἐμοὶ δὲ τὸ μὲν
[6]	τῷ ἐγχαλᾶσθαι τὰ ἐντός, ὥστε	τῆς	πείνης τὸ σφόδρα πικρὸν καὶ
[6]	διηκριβωμένα τέχνῃ ἐλλόβια καὶ τελευτῶσα	τῆς	περὶ τὸν κεστὸν ἅπτηται γοητείας,
[6]	τὸ ἀγγεῖον ἐν τῷ φρέατι	τῆς	πηγῆς μὴ ἁπτόμενον εἴασαν ἐπινυκτερεῦσαι,
[6]	μεταβολήν· ὅταν οὖν ἀποσπασθῇ {ὑπὸ}	τῆς	πηγῆς τὸ ὕδωρ, ἐν τῷ
[6]	καὶ φιλανθρώπως ἐχρήσατο πᾶσι κύριος	τῆς	πόλεως γενόμενος. πάσχουσι δὲ τοῦτο
[6]	ἡμῖν ὠχριῶντα καὶ χλωρὸν ὑπὸ	τῆς	πολλῆς καθάρσεως παρέχεται. Καὶ ὁ
[6]	δὲ θερμὸν ἔξω φέρηται, διακρινομένης	τῆς	σαρκός, ἀθρόαν ἀνάγκη τῆς δυνάμεως
[6]	τὸ δίψος, ἀλλ´ ἰκμάδα διὰ	τῆς	σαρκὸς ἀναλαμβάνοντες καὶ ἀναπιμπλάμενοι νοτερᾶς
[6]	αὐτὴν βαδίζει τὴν σύμφυτον λιβάδα	τῆς	σαρκὸς ἡ πύρωσις διώκουσα τὸ
[6]	ἐζητοῦμεν. ὅτι μὲν δὴ πνεῦμα	τῆς	συκῆς ἄπεισιν ἰσχυρὸν καὶ σφοδρόν,
[6]	δηγμὸν ἐμποιεῖ τοῖς δεκτικοῖς μέρεσι	τῆς	τροφῆς, οἷον κνησμοὶ κατὰ θίξιν
[6]	δεομένοις· ὅθεν οὐ κακῶς ὄχημα	τῆς	τροφῆς τὸ ὑγρὸν ὁ Ἐρασίστρατος
[6]	μαραίνεσθαι, καθάπερ ἀπὸ ῥίζης κοπέντα	τῆς	τρυγός· οἱ δὲ παλαιοὶ καὶ
[6]	ῥᾳδίως, ἐλαίου δὲ κηλῖδας οὐ	τῆς	τυχούσης ἐστὶ πραγματείας ἐκκαθᾶραι· μάλιστα
[6]	ξηρᾶς τροφῆς τὴν πεῖναν μήτε	τῆς	ὑγρᾶς τὴν δίψαν, ἀλλὰ τοῦ
[6]	διψῆν ἔνδεια λήγει καὶ παύεται,	τῆς	ὑγρότητος ἀπὸ τοῦ βαρυνομένου καὶ
[6]	κρατούμενον ἐκπυροῦται. μέγιστον δ´ αὐτοῦ	τῆς	ὑγρότητος τεκμήριον ἡ ἐπὶ πλεῖστον
[6]	πρὸς δὲ τὸ μέγιστον ἐναντιοῦσθαι	τῆς	φύσεως τέλος, ἐφ´ ὃ πᾶν
[6]	ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος, ἔπειτα	τῆς	φωνῆς ἣν ἐπιλέγουσι τῷ διωκομένῳ,
[6]	ἐπιθυμοῦσι διαλέγεσθαι· τοῦτο πέπονθα περὶ	τῆς	χιόνος. ἐπεὶ γὰρ οὐ πάρεστιν
[6]	πιθανόν. τὸ γὰρ ἀπορρέον πνεῦμα	τῆς	χιόνος ἐστὶ μὲν οἷον αἰθὴρ
[6]	καὶ τὴν ψυχρότητα κωλύειν ἀπιέναι	τῆς	χιόνος. ὅτι δ´ ἡ τοῦ
[6]	ἱμάτιον οὐδὲ συνθλῖψαι τὴν χαυνότητα	τῆς	χιόνος· ὥσπερ καὶ τὸ ἄχυρον
[6]	ἄλλα τοῖς ἰδίοις ἐπιθέτοις ὁ	ποιητὴς	εἴωθε κοσμεῖν, τὸ γάλα τε
[6]	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Θ Διὰ τί ὁ	ποιητὴς	ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων ὑγρῶν
[6]	χαριέντως δὲ τὴν διαφορὰν ὁ	ποιητὴς	ἐπιδείκνυσιν ἐπὶ τῆς κοσμουμένης Ἥρας,
[6]	τὸν οἶνον ἐνδιηθεῖν Νίγρος ὁ	πολίτης	ἡμῶν ἀπὸ σχολῆς ἀφῖκτο συγγεγονὼς
[6]	ἐλαίῳ συμβέβηκεν. Πρῶτον μὲν ἡ	λειότης	αὐτοῦ τὴν ὁμαλότητα τῶν μορίων
[6]	οὐ πολλὴ τοῦ σώματος ἀπέρχεται	θερμότης·	ὅταν δὲ τὴν μὲν τροφὴν
[6]	πεινῶντες· ἐνδυομένη γὰρ ἔξωθεν ἡ	ὑγρότης	εὐχυμότερα ποιεῖ καὶ τροφιμώτερα τῷ
[6]	τὸ ποτὸν ἀνίησιν· ἡ γὰρ	ὑγρότης	τὰ ὑπόντα σιτία περισκελῆ καὶ
[6]	ἐπιφάνειαν τοῦ ἀγγείου νοτίδος ἀναπίμπλησι	λεπτῆς	καὶ κρυσταλλοειδοῦς, ἣν ἀπολείπει τὸ
[6]	οἱ ποταμοὶ ψυχρότεροι γίνονται τῆς	θαλάττης·	ἰσχύει γὰρ ἐν αὐτοῖς ὁ
[6]	ψυχόμενον ἀντιπεριψύχει· ψύχεται δ´ ὑπ´	αὐτῆς	ἀφιείσης πνεῦμα λεπτόν· τοῦτο γὰρ
[6]	τοῦτο γὰρ συνέχει τὴν πῆξιν	αὐτῆς	ἐγκατακεκλεισμένον· ἀπελθόντος δὲ τοῦ πνεύματος,
[6]	τὴν τροφήν, ὥστε πᾶν μόριον	αὐτῆς	παντὶ μορίῳ γίνεσθαι φίλον καὶ
[6]	καὶ ἡμερίδην, ἀπὸ τῆς ὄψεως	αὐτῆς	πρῶτον. σὺ δ´ ἀξιοῖς τοῦ
[6]	πλείστην αἰτίαν καὶ δύναμιν ἡ	δριμύτης	εἶχεν· τὸ γὰρ φυτὸν ἁπάντων
[6]	οὐδέποτε, καίπερ ὡς εἰκὸς ἐκ	παρασκευῆς	γενόμενα καὶ δαπάνης, λόγου τινὸς
[6]	ἐνδείᾳ τῆς κατὰ φύσιν καὶ	τροφῆς,	ἄλογόν ἐστι τούτου δ´ ἀλογώτερον,
[6]	ἡ γὰρ ἔνδεια τῆς ξηρᾶς	τροφῆς	ἀναπλήρωσιν οἰκείαν ἐδόκει καὶ κατὰ
[6]	ὑπολειμμάτων τῆς ἐν τῷ σώματι	τροφῆς	ἀποσπᾶται βίᾳ τὸ ὑγρὸν ὑπὸ
[6]	{καὶ} τοὺς βουλιμιῶντας, οὐχ ὅτι	τροφῆς	ἐνδεεῖς εἰσι (μικρὸν γοῦν παντάπασιν
[6]	ἀνοίγουσαι καὶ χαλῶσαι δεκτικήν τινα	τροφῆς	εὐαρμοστίαν περιειργάσαντο περὶ αὐτόν, ἣν
[6]	τῶν ζῴων, ἃ δὴ καὶ	τροφῆς	ἥκιστα προσδεῖται δι´ ἔνδειαν θερμότητος·
[6]	ἐμποιεῖ τοῖς δεκτικοῖς μέρεσι τῆς	τροφῆς,	οἷον κνησμοὶ κατὰ θίξιν ἐνίων
[6]	καὶ ἰσχῦσαν τὸ θερμὸν ἐμβριθοῦς	τροφῆς	ὄρεξιν ἐργάσηται. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Β Πότερον
[6]	τὴν μὲν ἔνδειαν ἐλαττοῖ προστιθεμένης	τροφῆς,	ποιοῦσιν, οὕτως αἱ τῶν ἐφάλμων
[6]	εἶναι παντάπασιν μήτε τῆς ξηρᾶς	τροφῆς	τὴν πεῖναν μήτε τῆς ὑγρᾶς
[6]	ἢ μόνον ἢ μάλιστα δεῖται	τροφῆς	τὸ θερμόν· ὥσπερ ἀμέλει βλέπομεν
[6]	ὅθεν οὐ κακῶς ὄχημα τῆς	τροφῆς	τὸ ὑγρὸν ὁ Ἐρασίστρατος προσεῖπεν·
[6]	λέγεσθαι, καὶ ἀπὸ τῆς ἐναντίας	ἀρχῆς	δυνατὸν εἶναι, μὴ πύκνωσιν ἀλλ´
[6]	ὥς φησιν ὁ Ἴων τραπέζαις‘	αἷς	ὕπνοι τε καθαροὶ καὶ βραχυόνειροι
[6]	ἀφλεγμάντοις‘ ὥς φησιν ὁ Ἴων	τραπέζαις‘	αἷς ὕπνοι τε καθαροὶ καὶ
[6]	πρὸς μὲν γὰρ τὰς ξηρότητας	ἀρδείαις	ποτίζομεν, καὶ ψύχομεν μετρίως ὅταν
[6]	πνεῦμα, πάντων ὀργάνων ἀκριβέστατα πάσαις	τομαῖς	καὶ διαιρέσεσι λεπτύνει τὴν τροφήν,
[6]	καὶ τῶν οἰκετῶν ἕνα τύπτοντες	ἀγνίναις	ῥάβδοις διὰ θυρῶν ἐξελαύνουσιν, ἐπιλέγοντες
[6]	καὶ τὸν οἶνον οἱ μὲν	ἀλόαις	χρωτίζοντες ἢ κινναμώμοις καὶ κρόκοις
[6]	τὸ πνεῦμα, πάντων ὀργάνων ἀκριβέστατα	πάσαις	τομαῖς καὶ διαιρέσεσι λεπτύνει τὴν
[6]	ἐν Ἀκαδημίᾳ μουσικῶς καὶ ἀφελῶς	ταῖς	ἀφλεγμάντοις‘ ὥς φησιν ὁ Ἴων
[6]	καθαίρουσι καὶ συστέλλουσι τὴν ὕλην	εἰς	αὐτὸ τὸ ἐδώδιμον. τί οὖν
[6]	οἱ δὲ πυρετοὶ τὸ ὑγρὸν	εἰς	βάθος ἀπωθοῦσιν, καὶ τῶν μέσων
[6]	δὲ φιλοσοφηθέντα μετὰ παιδιᾶς σπουδάζοντες	εἰς	γραφὴν ἀπετίθεντο, καὶ κατέλιπον παραδείγματα
[6]	ἐν προβλήμασιν εἴρηκε τὸ γινόμενον·	εἰς	δὲ τὴν αἰτίαν ἐπιχειρήσομεν ἡμεῖς·
[6]	τὰ μιγνύμενα τῶν ὑγρῶν ἀναλαμβάνουσαν	εἰς	ἑαυτὴν καὶ ἀφανίζουσαν. τὴν δὲ
[6]	οὕτως ἐν σώματι, τῶν ὑγρῶν	εἰς	ἕνα κατασπωμένων τόπον, οὐ θαυμαστὸν
[6]	οἴεσθαι μεγέθεσι καὶ μικρότησι συμβαίνουσαν	εἰς	οὐδέν´ ἦν λόγον ἁπλῶς τιθεμένων
[6]	τὸ πληκτικὸν ἀφαιροῦσα καὶ μανικόν,	εἰς	πραεῖαν ἕξιν καὶ ὑγιαίνουσαν καθίστησι.
[6]	τεκμαίρονται τοῖς ἀμφορεῦσιν, ὧν ἐντιθεμένων	εἰς	σιρὸν ἐξαναλίσκεται ταχέως ὁ οἶνος.
[6]	κρόκοις ἐφηδύνοντες ὥσπερ γυναῖκα καλλωπίζουσιν	εἰς	τὰ συμπόσια καὶ προαγωγεύουσιν· οἱ
[6]	καὶ καλλωπισμὸν ἐμφαίνει καὶ τρυφὴν	εἰς	τὸ ἡδὺ καταναλίσκουσα τὸ χρήσιμον.
[6]	τροφὴν τοῦ σώματος ἡ κίνησις	εἰς	τὸ θερμὸν ὀξέως μεταβάλλῃ τὸ
[6]	ἐγγενομένων καὶ ἀτμῶν, ἀναφέρει τούτοις	εἰς	τὸ σῶμα καὶ προστίθησι τοῖς
[6]	ἀλλὰ τῇ πυκνότητι στέγοντες ἀνακλῶσιν	εἰς	τὸ ὕδωρ ἀπ´ αὐτῶν, ὥστε
[6]	ἢ τῶν ἀκμόνων, οὓς ἐμβάλλοντες	εἰς	τὸ ὕδωρ ψύχειν αὐτὸ καὶ
[6]	γὰρ αὐτοῦ τοῦ πυροῦ διαπόνησις	εἰς	τὸν ἄρτον, οὐδὲν ἕτερον ἢ
[6]	συμβεβηκότος μόνον ἐπιεικῶς ὑγρὸν προσαγορεύει.	εἰς	τοῦτ´ ἐλέχθη, ὅτι ὡς γλυκύτατόν
[6]	ὅτι τοῦτο γίνεται ταχέως, εἰ	σφαγεὶς	εὐθὺς ἀπὸ συκῆς κρεμασθείη, τὴν
[6]	νυκτερινοῦ καὶ μελαναίγιδος ἐμφορεῖσθαι, καὶ	ψέγεις	τὴν κάθαρσιν ὥσπερ χολημεσίαν δι´
[6]	καὶ ἄλειμμα καὶ κόμης ῥύψιν	οὐδεὶς	αἰτιᾶται. χαριέντως δὲ τὴν διαφορὰν
[6]	καὶ τῶν τὰ σιτία κομιζόντων	οὐδεὶς	ἐξηκολούθει· λιποθυμοῦντος οὖν αὐτοῦ καὶ
[6]	τοῦτο γίνεται περὶ τὴν πεῖναν.	ἐνδεεῖς	γὰρ ἅμα πολλοὶ γίνονται καὶ
[6]	τοὺς βουλιμιῶντας, οὐχ ὅτι τροφῆς	ἐνδεεῖς	εἰσι (μικρὸν γοῦν παντάπασιν {ἀνα}
[6]	ἄρτι τῷ Ἡρακλεῖ τεθυμένον ἀλεκτρυόνα	παραθεὶς	ἁπαλὸν ὥσπερ χθιζόν, νεαρὸν ὄντα
[6]	ταύρων λεγόμενον, ὡς ἄρα συκῇ	προσδεθεὶς	ὁ χαλεπώτατος ἡσυχίαν ἄγει καὶ
[6]	αὐτὸ δὲ πάσχει καὶ πυρῶν	ἐντεθεὶς	σωρῷ καὶ νίτρῳ συνημένος, ὑπὸ
[6]	ἧς τὸ βαρὺ καὶ μεθυστικὸν	ἀφιεὶς	καὶ νοσῶδες ἐλαφρὸς καὶ ἄνευ
[6]	γάρ, ὅτι Σμυρναῖοι τὸ παλαιὸν	Αἰολεῖς	ὄντες θύουσι Βουβρώστει ταῦρον μέλανα
[6]	μόνον, Αἰθίοπες δὲ θάλπους μόνον,	ἡμεῖς	δ´ ἀμφοῖν. ὥστε τί μᾶλλον,
[6]	εἰς δὲ τὴν αἰτίαν ἐπιχειρήσομεν	ἡμεῖς·	ἔστι γὰρ μάλιστα δυσθεώρητος. πάνυ
[6]	ἂν ψέγοιτε μᾶλλον οἱ σοφοὶ	ὑμεῖς·	εἰ δὲ τοῦ οἴνου τὸ
[6]	δ´ ἐμπιπλαμένοις οὐδὲ ἓν αἱ	ὀρέξεις	χαλῶσιν, ἀλλὰ καὶ κατατείνουσι καὶ
[6]	καὶ μαλασσόμενον διαχύσεις ἴσχειν καὶ	ἀναθυμιάσεις·	δεύτερον δὲ μὴ νομίζοντες ἔκθλιψιν
[6]	προβλημάτων δὲ καὶ λόγων φιλοσόφων	ὑποθέσεις	αὐτούς τε τοὺς μεμνημένους εὐφραίνουσιν,
[6]	παρ´ ἡμῶν‘ ἔφην, εἰ φαινομένας	ὑποθέσεις	λαμβάνομεν, πρῶτον μὲν λαμβάνοντες τὸ
[6]	θεὸν διδόναι, δρόσους μαλακὰς καὶ	εἰλήσεις	ἐν πνεύμασι μετρίοις, ὡς ἀεὶ
[6]	οὐ γὰρ μόνον ὑποσκαφισμοὶ καὶ	διαττήσεις	καὶ ἀποκρίσεις καὶ διακρίσεις εἰσὶ
[6]	καὶ διαττήσεις καὶ ἀποκρίσεις καὶ	διακρίσεις	εἰσὶ τῶν σιτίων καὶ τῶν
[6]	μόνον ὑποσκαφισμοὶ καὶ διαττήσεις καὶ	ἀποκρίσεις	καὶ διακρίσεις εἰσὶ τῶν σιτίων
[6]	φωτὸς ἀπολαύοι περιιόντος ἐπὶ τὰς	δύσεις;	τί δὲ τῶν ἐκπωμάτων ἕκαστον
[6]	τὰ σκληρὰ καὶ γεώδη μέρη	προσκρούσεις	λαμβάνοντα καὶ πληγὰς ψοφεῖ διὰ
[6]	τὸ ξηρὸν βρεχόμενον καὶ μαλασσόμενον	διαχύσεις	ἴσχειν καὶ ἀναθυμιάσεις· δεύτερον δὲ
[6]	ἄλλην ἀπορίαν τὰς τῶν πόρων	κενώσεις	καὶ ἀναπληρώσεις ἐν τῷ παραυτίκα,
[6]	τὰς τῶν πόρων κενώσεις καὶ	ἀναπληρώσεις	ἐν τῷ παραυτίκα, τοῖς δὲ
[6]	περὶ τὰ ζῷα χρεῖαι καὶ	ἀναπληρώσεις	οὐθέν τι τῶν περὶ τὰς
[6]	καὶ στομοῦν δοκοῦσιν, εἰρημένον Ἀριστοτέλει	(μνημονεύεις;	αὐτὸ τοῦτ´‘ ἔφη μόνον ἐν
[6]	ἐπιχειρήματα τοὺς μὲν ἀργοὺς καὶ	ἀφυεῖς	οἷον ἀναπαύει καὶ ἀναπίμπλησι, τοῖς
[6]	καὶ οἰκείου. καὶ γὰρ αἱ	στύψεις,	ὦ βέλτιστε, τῶν βαπτομένων‘ ἔφην
[6]	ἐκ τῶν μέσων ἀπίῃ, σκιδνάμενον	αὖθις	ὑπονοστεῖ καὶ διιόν, ὡς πέφυκε,
[6]	τραχείας καὶ αὐχμώδους γενομένην ἐμάλαξεν,	πολλάκις	δὲ καὶ ἱδρῶτας ἐπήγαγεν· ὅθεν
[6]	ἐξανθεῖ γὰρ καὶ ἀποπνεῖ διερωμένου	πολλάκις.	ἔπειτα περιεργίαν καὶ καλλωπισμὸν ἐμφαίνει
[6]	γέγονεν ἐξίτηλον, ἡ δ´ ἀληθινὴ	δύναμις	καὶ σωφροσύνη παραγίνεται τῷ σώματι·
[6]	ἐφ´ ὃ πᾶν ἄγει ζῷον	ὄρεξις,	ἀναπλήρωσιν τοῦ ἐνδεοῦς ποθοῦσα καὶ
[6]	κατὰ φύσιν ὑγροῖς, ὧν ἡ	ὄρεξίς	ἐστι, καὶ οὐ δίδωσιν ἀνάμιξιν
[6]	τὸ πρόσφορον· ἡμᾶς δ´ ἡ	ὄρεξις	ζητεῖν διδάσκει καὶ διώκειν τὸ
[6]	τοῦ πνεύματος πρὸς τὸ ὑγρὸν	ἀνάμιξις	ἀφρώδης γενομένη παρεῖχεν· ἅμα τ´
[6]	γὰρ ἡ πρὸς τὸ ὑγρὸν	ἀνάμιξις,	θρύπτουσα τὰ σιτία καὶ συνεργὰ
[6]	τοῦ μετρίου καὶ ἀρκοῦντος ἔνδειαν·	οἷς	γὰρ ὅλως ἂν ἐλλίπῃ θάτερον,
[6]	αὑτῷ μερῶν κενώματα καὶ πόρους,	οἷς	δέξεται τὸ παρεμπῖπτον, ἀλλὰ δι´
[6]	ἀλήθειαν, ἐμνήσθην τῶν Ἀριστοτελικῶν, ἐν	οἷς	λέγεται, ὅτι, πολλῆς περιψύξεως γενομένης
[6]	ἀναπίμπλησι, τοῖς δὲ φιλοτίμοις καὶ	φιλολόγοις	ἀρχὴν ἐνδίδωσιν οἰκείαν καὶ τόλμαν
[6]	μετουσία καὶ ἀπόλαυσίς ἐστι τοῖς	φιλολόγοις,	ὥσπερ αὐτοῖς ἐκείνοις τοῖς τότε
[6]	τῶν οἰκετῶν ἕνα τύπτοντες ἀγνίναις	ῥάβδοις	διὰ θυρῶν ἐξελαύνουσιν, ἐπιλέγοντες ἔξω
[6]	ὄντων τὰ μὲν ἄλλα τοῖς	ἰδίοις	ἐπιθέτοις ὁ ποιητὴς εἴωθε κοσμεῖν,
[6]	μὲν τῶν ἄλλων ὑγρῶν τοῖς	ἰδίοις	ἐπιθέτοις χρῆται, μόνον δὲ τὸ
[6]	καὶ οἰκεῖον, οὐκ ἐναρμόττον ὥσπερ	ἀγγείοις	καὶ τρήμασιν ἀλλ´ ἑνούμενον καὶ
[6]	γίνονται καὶ ἀνόρεκτοι τῶν νοσούντων·	ἐνίοις	δ´ ἐμπιπλαμένοις οὐδὲ ἓν αἱ
[6]	ὄψεως αὐτῆς πρῶτον. σὺ δ´	ἀξιοῖς	τοῦ νυκτερινοῦ καὶ μελαναίγιδος ἐμφορεῖσθαι,
[6]	Νιόβης τέκνα τιθηνεῖται λεπτοσπαθήτων χλανιδίων	ἐρειπίοις	θάλπουσα καὶ ψύχουσα. Γερμανοὶ μὲν
[6]	μαλακὰς καὶ εἰλήσεις ἐν πνεύμασι	μετρίοις,	ὡς ἀεὶ τοῦ ἀπολείποντος ἀναπλήρωσιν
[6]	ἀχύροις σπαργανοῦντες αὐτὴν καὶ περιστέλλοντες	ἱματίοις	ἀγνάπτοις ἐπὶ πολὺν χρόνον ἄπταιστον
[6]	Διὰ τίν´ αἰτίαν ἀχύροις καὶ	ἱματίοις	τὴν χιόνα διαφυλάττουσι Μικρὸν οὖν
[6]	ἔφη μάλιστα μὲν αὐτοῖς τοῖς	παιδικοῖς,	εἰ δὲ μή, περὶ αὐτῶν
[6]	ὄρεξιν, ἀλλὰ δηγμὸν ἐμποιεῖ τοῖς	δεκτικοῖς	μέρεσι τῆς τροφῆς, οἷον κνησμοὶ
[6]	ἀλόαις χρωτίζοντες ἢ κινναμώμοις καὶ	κρόκοις	ἐφηδύνοντες ὥσπερ γυναῖκα καλλωπίζουσιν εἰς
[6]	ἐστιν· ἐν μὲν γὰρ τοῖς	μεγάλοις	χειμῶσιν ἀκόναι μολίβδου διατηκόμεναι τό
[6]	μὴ μόνον συνεῖναι διὰ λόγων	ἀλλήλοις	παρὰ πότον ἀλλὰ καὶ μεμνῆσθαι
[6]	ἀπολεπτύνειν καὶ κατακερματίζειν· ἄλλα γὰρ	ἄλλοις	ὥσπερ ἀναλαμβάνειν καὶ καταλύεσθαι πέφυκεν.
[6]	ἅμα καὶ τοῦ διψῆν ἀπαλλάττονται·	πολλοῖς	δὲ λουσαμένοις καὶ νὴ Δί´
[6]	τε τῆς ἀφιδρώσεως καὶ τὸ	πολλοῖς	μὴ πεινῶσι συμπίπτειν τὴν βουλιμίασιν
[6]	καὶ τὸ σιτίον ἀλλ´ ὥσπερ	ἠθμοῖς	καταρρεῖσθαι καὶ ἀποκρίνεσθαι κομιδῇ πλασματῶδες
[6]	θερμόν ἐστιν. ὥσπερ ἐν τοῖς	ἀναίμοις	τῶν ζῴων, ἃ δὴ καὶ
[6]	ἀναπαύει καὶ ἀναπίμπλησι, τοῖς δὲ	φιλοτίμοις	καὶ φιλολόγοις ἀρχὴν ἐνδίδωσιν οἰκείαν
[6]	οἱ μὲν ἀλόαις χρωτίζοντες ἢ	κινναμώμοις	καὶ κρόκοις ἐφηδύνοντες ὥσπερ γυναῖκα
[6]	ἀνόρεκτοι τῶν νοσούντων· ἐνίοις δ´	ἐμπιπλαμένοις	οὐδὲ ἓν αἱ ὀρέξεις χαλῶσιν,
[6]	ψυχρὸς ἡμῖν προσπίπτει τὸ πρῶτον	ἐνδυσαμένοις	καὶ τὰ στρώματα κατακλινεῖσιν· εἶτα
[6]	τοῦ διψῆν ἀπαλλάττονται· πολλοῖς δὲ	λουσαμένοις	καὶ νὴ Δί´ ἐμέσασιν ἑτέροις
[6]	εἶναι, μὴ πύκνωσιν ἀλλ´ ἀραίωσιν	ὑποθεμένοις,	διασῶσαι τὸ πιθανόν. τὸ γὰρ
[6]	τὸ σῶμα καὶ προστίθησι τοῖς	δεομένοις·	ὅθεν οὐ κακῶς ὄχημα τῆς
[6]	μαλακόν, ἄγεται περὶ τὸ σῶμα	χριομένοις	καὶ συνεπιρρεῖ πορρωτάτω δι´ ὑγρότητα
[6]	τοῦ περιέχοντος, ὥς φησιν Ἐμπεδοκλῆς	(ὑδρευομένοις	τὸ πρόσφορον· ἡμᾶς δ´ ἡ
[6]	ἀντὶ τοῦ β τῷ π	χρωμένοις·	οὐ γὰρ βούλιμον, ἀλλὰ πούλιμον,
[6]	ἐστι τοῖς φιλολόγοις, ὥσπερ αὐτοῖς	ἐκείνοις	τοῖς τότε δειπνοῦσι. καίτοι, εἰ
[6]	καὶ καθαίρουσιν. ἐπεὶ πάντ´ ἂν	εἴποις	ταῦτα περιεργίαν, ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ
[6]	ἐνίσταται γὰρ τοῖς κατὰ φύσιν	ὑγροῖς,	ὧν ἡ ὄρεξίς ἐστι, καὶ
[6]	πῦρ κομίζουσιν, οὕτως ἡμᾶς ἐφ´	ἑτέροις	ἂν ψέγοιτε μᾶλλον οἱ σοφοὶ
[6]	λουσαμένοις καὶ νὴ Δί´ ἐμέσασιν	ἑτέροις	λήγει τὸ δίψος. ὧν ὑπ´
[6]	ἐνδυόμενα τὰ ὑγρὰ τοῖς μείζοσι	πόροις	καὶ ἀναπληροῦντα τὰς κενότητας αὐτῶν
[6]	ἐστι καὶ μᾶλλον ἐνδύεται τοῖς	πόροις.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ι Τίς αἰτία, δι´
[6]	προσεῖχον. καὶ γὰρ εἰ τοῖς	πόροις	τούτοις‘ ἔφην, ὧν ἔνιοι περιέχονται
[6]	μόλιβδος. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Διὰ τίν´ αἰτίαν	ἀχύροις	καὶ ἱματίοις τὴν χιόνα διαφυλάττουσι
[6]	τῶν θερμοτάτων φυλάσσεται. καὶ γὰρ	ἀχύροις	σπαργανοῦντες αὐτὴν καὶ περιστέλλοντες ἱματίοις
[6]	τὸ νοτερὸν ἅμα τοῖς τε	μέσοις	ῥᾳστώνην παρέσχεν καὶ τὴν σάρκα
[6]	ἀποσημαίνειν, καὶ μάλιστα παρ´ ἡμῖν	τοῖς	Αἰολεῦσιν ἀντὶ τοῦ β τῷ
[6]	τὸ λεῖον ἀπολιπόντες, ὥσπερ οἱ	τοῖς	ἀκρατῶς ἔχουσι πρὸς ψυχροποσίαν ἀρρώστοις
[6]	πυρὸς ἔχει τι θερμόν, τεκμαίρονται	τοῖς	ἀμφορεῦσιν, ὧν ἐντιθεμένων εἰς σιρὸν
[6]	τὸ θερμόν ἐστιν. ὥσπερ ἐν	τοῖς	ἀναίμοις τῶν ζῴων, ἃ δὴ
[6]	ἀπολειφθέντας οὐχ ἧττον ἑστιᾶν παρέχουσι	τοῖς	αὐτοῖς, ἀκούοντας καὶ μεταλαμβάνοντας· ὅπου
[6]	πόρων ἀδήλως ἀπερχόμενον. τοῦτο δὴ	τοῖς	βαδίζουσι διὰ χιόνος ὀξὺ καὶ
[6]	προθερμανθὲν ψύχεται μᾶλλον, ὥσπερ τὸ	τοῖς	βασιλεῦσι παρασκευαζόμενον· ὅταν γὰρ ἑψηθῇ
[6]	καὶ ἀναπληρώσεις ἐν τῷ παραυτίκα,	τοῖς	δὲ διψῶσι τοὐναντίον, ἐὰν ἐμφάγωσιν,
[6]	ἀφυεῖς οἷον ἀναπαύει καὶ ἀναπίμπλησι,	τοῖς	δὲ φιλοτίμοις καὶ φιλολόγοις ἀρχὴν
[6]	ἱερείων Ὁ Ἀριστίωνος εὐημέρει παρὰ	τοῖς	δειπνοῦσι μάγειρος, ὡς τά τ´
[6]	οὐκ ὄρεξιν, ἀλλὰ δηγμὸν ἐμποιεῖ	τοῖς	δεκτικοῖς μέρεσι τῆς τροφῆς, οἷον
[6]	εἰς τὸ σῶμα καὶ προστίθησι	τοῖς	δεομένοις· ὅθεν οὐ κακῶς ὄχημα
[6]	ὑγρῶν ὄντων τὰ μὲν ἄλλα	τοῖς	ἰδίοις ἐπιθέτοις ὁ ποιητὴς εἴωθε
[6]	ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων ὑγρῶν	τοῖς	ἰδίοις ἐπιθέτοις χρῆται, μόνον δὲ
[6]	ὁ ἄνθρωπός ἐστιν· ἐνίσταται γὰρ	τοῖς	κατὰ φύσιν ὑγροῖς, ὧν ἡ
[6]	δῆλόν ἐστιν· ἐν μὲν γὰρ	τοῖς	μεγάλοις χειμῶσιν ἀκόναι μολίβδου διατηκόμεναι
[6]	ἐὰν πίνωσιν, ἐνδυόμενα τὰ ὑγρὰ	τοῖς	μείζοσι πόροις καὶ ἀναπληροῦντα τὰς
[6]	τηροῦν τὴν φύσιν· τηρεῖται δὲ	τοῖς	μὲν φυτοῖς ἀναισθήτως ἐκ τοῦ
[6]	τὰ ὑγρὰ καὶ διανέμων πάντῃ	τοῖς	μέρεσιν ὁμαλισμὸν ἐμποιεῖ καὶ ἀναπλήρωσιν.
[6]	ἐρῶντες‘ ἔφη μάλιστα μὲν αὐτοῖς	τοῖς	παιδικοῖς, εἰ δὲ μή, περὶ
[6]	ἕτερον οὐκ ἔλαττον ὑπῆρχε τοῦτο	τοῖς	παρὰ Πλάτωνι δειπνήσασιν, ἡ τῶν
[6]	φύσιν ἐπιζητεῖν. ἔλεγον οὖν ἐγὼ	τοῖς	παροῦσιν, ὅτι τῶν ἐν ἡμῖν
[6]	λεπτότερός ἐστι καὶ μᾶλλον ἐνδύεται	τοῖς	πόροις. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ι Τίς αἰτία,
[6]	οὐ προσεῖχον. καὶ γὰρ εἰ	τοῖς	πόροις τούτοις‘ ἔφην, ὧν ἔνιοι
[6]	πέφυκε, πάντῃ τὸ νοτερὸν ἅμα	τοῖς	τε μέσοις ῥᾳστώνην παρέσχεν καὶ
[6]	ἀπολιπόντος, ἠναγκάσθησαν οἱ στρατιῶται προσδραμόντες	τοῖς	τείχεσιν ἄρτον αἰτῆσαι παρὰ τῶν
[6]	τοῖς φιλολόγοις, ὥσπερ αὐτοῖς ἐκείνοις	τοῖς	τότε δειπνοῦσι. καίτοι, εἰ τὰ
[6]	συνιδεῖν. ἡ μὲν γὰρ δίψα	τοῖς	φαγοῦσιν ἐπιτείνεται τῶν σιτίων τῇ
[6]	συμποσίων μετουσία καὶ ἀπόλαυσίς ἐστι	τοῖς	φιλολόγοις, ὥσπερ αὐτοῖς ἐκείνοις τοῖς
[6]	τὰ μὲν ἄλλα τοῖς ἰδίοις	ἐπιθέτοις	ὁ ποιητὴς εἴωθε κοσμεῖν, τὸ
[6]	τῶν ἄλλων ὑγρῶν τοῖς ἰδίοις	ἐπιθέτοις	χρῆται, μόνον δὲ τὸ ἔλαιον
[6]	Ἀκαδημίᾳ μουσικῶς καὶ ἀφελῶς ταῖς	ἀφλεγμάντοις‘	ὥς φησιν ὁ Ἴων τραπέζαις‘
[6]	τέμνει τὸν πάγον οὐδ´ ἀνίησιν.	ἀγνάπτοις	δὲ τούτοις πρὸς τοῦτο διὰ
[6]	σπαργανοῦντες αὐτὴν καὶ περιστέλλοντες ἱματίοις	ἀγνάπτοις	ἐπὶ πολὺν χρόνον ἄπταιστον διατηροῦσιν.
[6]	τοῖς ἀκρατῶς ἔχουσι πρὸς ψυχροποσίαν	ἀρρώστοις	ἀφεψημένον διδόντες· ὅ τι γὰρ
[6]	οὐχ ἧττον ἑστιᾶν παρέχουσι τοῖς	αὐτοῖς,	ἀκούοντας καὶ μεταλαμβάνοντας· ὅπου καὶ
[6]	ἀπόλαυσίς ἐστι τοῖς φιλολόγοις, ὥσπερ	αὐτοῖς	ἐκείνοις τοῖς τότε δειπνοῦσι. καίτοι,
[6]	ἀκρασίαν· ἀλλὰ σόφισμα τοῦτ´ ἐστὶν	αὐτοῖς	καὶ μηχάνημα πολυποσίας· ἐξαιροῦσι δὲ
[6]	νηστείαν φέρουσιν, ἀμβλὺ γὰρ ἐν	αὐτοῖς	καὶ μικρὸν ἤδη τὸ θερμόν
[6]	τῆς θαλάττης· ἰσχύει γὰρ ἐν	αὐτοῖς	ὁ ψυχρὸς ἀὴρ ἀνακλώμενος, ἐν
[6]	οἱ ἐρῶντες‘ ἔφη μάλιστα μὲν	αὐτοῖς	τοῖς παιδικοῖς, εἰ δὲ μή,
[6]	χυμῶν ἐγγενομένων καὶ ἀτμῶν, ἀναφέρει	τούτοις	εἰς τὸ σῶμα καὶ προστίθησι
[6]	καὶ γὰρ εἰ τοῖς πόροις	τούτοις‘	ἔφην, ὧν ἔνιοι περιέχονται καὶ
[6]	ἐγκαταδαρθανόντων τῷ διψῆν· καὶ γὰρ	τούτοις	ὁ ὕπνος ἐκ μέσων ἐπανάγων
[6]	πάγον οὐδ´ ἀνίησιν. ἀγνάπτοις δὲ	τούτοις	πρὸς τοῦτο διὰ τὴν τραχύτητα
[6]	φύσιν· τηρεῖται δὲ τοῖς μὲν	φυτοῖς	ἀναισθήτως ἐκ τοῦ περιέχοντος, ὥς
[6]	ἐπ´ οἴκου· καλεῖται δὲ βουλίμου	ἐξέλασις‘	καὶ τῶν οἰκετῶν ἕνα τύπτοντες
[6]	τοῦ λοιποῦ σώματος. ὅταν οὖν	ἄνεσις	γένηται καὶ τὸ θερμὸν ἐκ
[6]	ἡ γὰρ ὑπὸ τῆς θερμότητος	ἄνεσις	πολύπορον τὸ σῶμα καὶ μανὸν
[6]	ὡς κρίμνον ἢ σκύβαλον ἡ	διήθησις	ἐξαιρεῖ, μήτε δαπάνης τινὸς τῇ
[6]	τοῦ ἀέρος διαπορεῖν· ἡ γὰρ	αἴσθησις	λέγει ὅτι ψυχρός ἐστι, καὶ
[6]	μὲν τροφὴν τοῦ σώματος ἡ	κίνησις	εἰς τὸ θερμὸν ὀξέως μεταβάλλῃ
[6]	ἡ γὰρ αὐτοῦ τοῦ πυροῦ	διαπόνησις	εἰς τὸν ἄρτον, οὐδὲν ἕτερον
[6]	ἰσχυρὸν καὶ σφοδρόν, ἥ τ´	ὄσφρησις	ἐκμαρτυρεῖ καὶ τὸ περὶ τῶν
[6]	ἡ τῶν λαληθέντων παρὰ πότον	ἀναθεώρησις·	αἱ μὲν γὰρ τῶν ποθέντων
[6]	ὅτι δ´ ἡ τοῦ πνεύματος	διάκρισις	ἐμποιεῖ τὴν τῆξιν, ἐμφανές ἐστι
[6]	καὶ δύναμιν. ἡ δὲ τοιαύτη	κάθαρσις	αὐτοῦ πρῶτον μὲν ἐκτέμνει τὰ
[6]	τὸν ἄρτον, οὐδὲν ἕτερον ἢ	κάθαρσις	οὖσα, θέασαι μεθ´ ὅσης γίνεται
[6]	σώματι· οὕτω δὴ καὶ ἡ	κάθαρσις	τοῦ οἴνου τὸ πληκτικὸν ἀφαιροῦσα
[6]	προσηγόρευεν. ὥσπερ οὖν ὁ σοφὸς	Ἀνάχαρσις	ἄλλ´ ἄττα τῶν Ἑλλήνων μεμφόμενος
[6]	τῶν Σωκρατικῶν συμποσίων μετουσία καὶ	ἀπόλαυσίς	ἐστι τοῖς φιλολόγοις, ὥσπερ αὐτοῖς
[6]	ἀεὶ τοῦ ἀπολείποντος ἀναπλήρωσιν ἡ	φύσις	ἔχοι, διατηροῦσα τὴν κρᾶσιν. οὕτω
[6]	μὲν ἐφίεται διὰ πλήρωσιν ἡ	φύσις,	πληρώσεως δ´ οὐ διὰ κένωσιν,
[6]	πλεῖστον ἐξ ὀλιγίστου διανομὴ καὶ	χύσις·	οὔτε γὰρ μέλιτος οὔθ´ ὕδατος
[6]	μέχρι οὗ πάλιν ἐπιρροὴ καὶ	διάχυσις	γένηται· καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν
[6]	σαρκί, καθάπερ τὸ πῦρ· ὅθεν	ἀραίωσις	γίνεται περὶ τὸ σῶμα πολλὴ
[6]	τὴν μὲν δίψαν ἡ τούτων	κένωσις,	ἡ δ´ ἐκείνων τὴν πεῖναν.
[6]	σύμφυτον λιβάδα τῆς σαρκὸς ἡ	πύρωσις	διώκουσα τὸ νοτερόν· γενομένης οὖν
[6]	ἀσχολίας πολλῆς προσούσης; ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η	Τίς	αἰτία βουλίμου Θυσία τις ἔστι
[6]	πάρεστιν οὐδ´ ἔχομεν, ἐπιθυμῶ μαθεῖν,	τίς	αἰτία δι´ ἣν ὑπὸ τῶν
[6]	ἐνδύεται τοῖς πόροις. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ι	Τίς	αἰτία, δι´ ἣν ψαθυρὰ γίνεται
[6]	οὐ δύναται μεταβάλλειν, ἂν δέ	τις	ἀφαιρῇ κατ´ ὀλίγον, μᾶλλον κρατῶν
[6]	ἄφθονον ὕδωρ ἔχοντος, εἰ μή	τις	ἐπαντλοῖ καὶ ἄρδοι τὰ φυτά,
[6]	Η Τίς αἰτία βουλίμου Θυσία	τις	ἔστι πάτριος, ἣν ὁ μὲν
[6]	ἢ τὸ διψῆν ἐγγίνεται, ποῖός	τίς	ἐστιν; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐχ
[6]	μεμνῆσθαι τῶν λαληθέντων. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Α	Τίς	ἡ αἰτία, δι´ ἣν οἱ
[6]	δύναμιν. ἐὰν μὲν οὖν ἡσυχάζῃ	τις,	οὐ πολλὴ τοῦ σώματος ἀπέρχεται
[6]	ἔνιοι περιέχονται καὶ ἀγαπῶσι, κατατρήσειέ	τις	τὴν σάρκα, πλαδαρὰν καὶ τρομώδη
[6]	λιμόν, ὀνομάζομεν. ἐδόκει δ´ ἡ	βούβρωστις	ἕτερον εἶναι· τὸ δὲ τεκμήριον
[6]	φυράματος τὸ τραχὺ καὶ ἡ	πέψις	ἐξικμάζουσα τὸ ὑγρὸν {καὶ} καθαίρουσι
[6]	καὶ τῶν ἀλλοτρίων, ἀλλ´ ἡ	τρῖψις	ἐκθλίβουσα τοῦ φυράματος τὸ τραχὺ
[6]	μόλιβδος τῶν φύσει ψυχρῶν ἐστιν,	ὅς	γε τριβόμενος ὄξει τὸ ψυκτικώτατον
[6]	καὶ πεπιλημένης ὑπὸ κρύους γῆς	πάγος	ἐστίν, μᾶλλον δ´ ὁ μᾶλλον
[6]	ἄν, εἰ μὴ διαφύγοι ὁ	λόγος	ἡμᾶς· ὅρα δ´ ὅμως. πρῶτον
[6]	ψυχρότερον. ἦν δ´ ὁ ξένος	φιλόλογος	ἐπιεικῶς, καὶ τοῦτ´ ἔφη λαβεῖν
[6]	καθάπερ ἀπὸ ῥίζης κοπέντα τῆς	τρυγός·	οἱ δὲ παλαιοὶ καὶ τρύγα
[6]	νοτερόν, τὸ δὲ γεῶδες ἔρημον	ἰκμάδος	λέλειπται· καὶ ὁμοίως διίστησι καὶ
[6]	καὶ ὁ λίθος καὶ ὁ	μόλιβδος.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Διὰ τίν´ αἰτίαν ἀχύροις
[6]	κρατεῖσθαι. καὶ μὴν ὅ τε	μόλιβδος	τῶν φύσει ψυχρῶν ἐστιν, ὅς
[6]	δ´ ἀξιοῖς τοῦ νυκτερινοῦ καὶ	μελαναίγιδος	ἐμφορεῖσθαι, καὶ ψέγεις τὴν κάθαρσιν
[6]	σαρκὸς ἀναλαμβάνοντες καὶ ἀναπιμπλάμενοι νοτερᾶς	ἀτμίδος.	οἱ δ´ ἔμετοι τὸ ἀλλότριον
[6]	τὴν ἐκτὸς ἐπιφάνειαν τοῦ ἀγγείου	νοτίδος	ἀναπίμπλησι λεπτῆς καὶ κρυσταλλοειδοῦς, ἣν
[6]	δεῖν ἐγχεῖσθαι διηθημένον, ἀλλ´, ὥσπερ	Ἡσίοδος	ἐκέλευσεν, ἀπὸ τοῦ πίθου πίνεσθαι
[6]	τὴν τραχύτητα καὶ ξηρότητα τῆς	κροκύδος	οὐκ ἐώσης ἐπιπεσεῖν βαρὺ τὸ
[6]	ἔδει μὴ ῥύπου μηδὲ μοχθηρίας	ὀδωδὸς	εἶναι, τὸ δ´ ἐξ αὐτοῦ
[6]	ἕπονται, μεθ´ ἡμέραν {οὖν} ὁ	Τιμόθεος	αἰσθόμενος τῆς διαφορᾶς ἔφη τοὺς
[6]	δὲ πυρετοὶ τὸ ὑγρὸν εἰς	βάθος	ἀπωθοῦσιν, καὶ τῶν μέσων φλεγομένων
[6]	ἐν δὲ τῇ θαλάττῃ διὰ	βάθος	ἐκλύεται πρὸς μηθὲν ἀντερείδων. κατ´
[6]	σώματι καὶ δεητῶν ἐγγεγενημένον, ἀλλὰ	πάθος	εἶναι καὶ τροπήν τινα πόρων
[6]	ὥσπερ δοκεῖ, τὴν βουλιμίαν, ἀλλὰ	πάθος	ἐν τῷ στομάχῳ διὰ συνδρομὴν
[6]	{ἢ πόρων} διαφορὰς ἄλλας κατὰ	πάθος	ἢ τὸ συμπίπτειν καὶ τὸ
[6]	τὸ δίψος. τοῦτο δὲ τὸ	πάθος	οἱ τοὺς πόρους ὑποτιθέμενοι ῥᾷστα
[6]	εἰ δὲ καὶ τοῦτο τὸ	πάθος	ὀρεκτικόν ἐστιν, εἰκός ἐστιν ὑπὸ
[6]	ἀὴρ τὴν μὲν πηγὴν διὰ	πλῆθος	οὐ δύναται μεταβάλλειν, ἂν δέ
[6]	ὕδατος ἀντερείδων συνεπιτείνει καὶ ὁ	λίθος	καὶ ὁ μόλιβδος. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Διὰ
[6]	βάθους ποιοῦσιν· πᾶς μὲν γὰρ	λίθος	κατεψυγμένης καὶ πεπιλημένης ὑπὸ κρύους
[6]	καὶ πεπαίνει τὴν σάρκα τοῦ	ὄρνιθος.	τὸ αὐτὸ δὲ πάσχει καὶ
[6]	πεινῆν ἢ τὸ διψῆν ἐγγίνεται,	ποῖός	τίς ἐστιν; ἐγὼ μὲν γὰρ
[6]	αἰτία βουλίμου Θυσία τις ἔστι	πάτριος,	ἣν ὁ μὲν ἄρχων ἐπὶ
[6]	διὸ καὶ φιλανθρώπως ἐχρήσατο πᾶσι	κύριος	τῆς πόλεως γενόμενος. πάσχουσι δὲ
[6]	ἄλλου τινὸς ὑγροῦ βραχὺς οὕτως	ὄγκος	ἐπίδοσιν λαμβάνει τοσαύτην, ἀλλ´ εὐθὺς
[6]	δὲ μῆλα καὶ τὰς ἰσχάδας	εἰκὸς	ἀποπνεῖν τι τοιοῦτον, ὥστε τῶν
[6]	ἐκεῖνα μὲν οὐδέποτε, καίπερ ὡς	εἰκὸς	ἐκ παρασκευῆς γενόμενα καὶ δαπάνης,
[6]	ἀντερείδων. κατ´ ἄλλον δὲ τρόπον	εἰκός	ἐστι τὰ λεπτότερα τῶν ὑδάτων
[6]	τοῦτο τὸ πάθος ὀρεκτικόν ἐστιν,	εἰκός	ἐστιν ὑπὸ τῶν τοιούτων βρωμάτων
[6]	{ἢ} καὶ ἀσθένειαν. Ὅπερ οὖν	εἰκός,	τοῦ λόγου λεχθέντος ἐπεραίνετο, τῶν
[6]	θερμὸν ἔξω φέρηται, διακρινομένης τῆς	σαρκός,	ἀθρόαν ἀνάγκη τῆς δυνάμεως ἐπίλειψιν
[6]	δίψος, ἀλλ´ ἰκμάδα διὰ τῆς	σαρκὸς	ἀναλαμβάνοντες καὶ ἀναπιμπλάμενοι νοτερᾶς ἀτμίδος.
[6]	βαδίζει τὴν σύμφυτον λιβάδα τῆς	σαρκὸς	ἡ πύρωσις διώκουσα τὸ νοτερόν·
[6]	τι τομὸν καὶ διαιρετικὸν οὐ	σαρκὸς	μόνον ἀλλὰ καὶ ἀργυρῶν καὶ
[6]	τὸ μέγιστον ἐναντιοῦσθαι τῆς φύσεως	τέλος,	ἐφ´ ὃ πᾶν ἄγει ζῷον
[6]	δὲ πᾶς μὲν ἔοικεν {ὁ}	λιμὸς	νόσῳ, μάλιστα δ´ ὁ βούλιμος,
[6]	λιμὸς νόσῳ, μάλιστα δ´ ὁ	βούλιμος,	ὅτι γίνεται παθόντος παρὰ φύσιν
[6]	θερμαίνει τὸ ὕδωρ; εἰ δὲ	θερμός,	πῶς περιψύχει πάλιν; ἄλογον γὰρ
[6]	πεινῆν καὶ διψῆν ἢ πόρων	μετασχηματισμός	Λεχθέντων δὲ τούτων οἱ περὶ
[6]	γὰρ δὴ λεγόμενος τῶν πόρων	μετασχηματισμὸς	οὗτος, ᾧ τὸ πεινῆν ἢ
[6]	λήγει τὸ δίψος. ὧν ὑπ´	οὐδενὸς	αὔξεται τὸ ὑγρόν, ἀλλὰ μόνον
[6]	πάντ´ ἂν εἴποις ταῦτα περιεργίαν,	ἀρξάμενος	ἀπὸ τοῦ οἴκου· τί γὰρ
[6]	καὶ μαινόμενος· ἀλλ´ ὅταν ἐλλεβόρῳ	χρησάμενος	ἢ διαίτῃ καταστῇ, τὸ μὲν
[6]	πυρῶν ἐντεθεὶς σωρῷ καὶ νίτρῳ	συνημένος,	ὑπὸ θερμότητος. ὅτι δ´ ὁ
[6]	φύσει ψυχρῶν ἐστιν, ὅς γε	τριβόμενος	ὄξει τὸ ψυκτικώτατον τῶν θανασίμων
[6]	καὶ ἀναπλήρωσιν. ὁ γὰρ δὴ	λεγόμενος	τῶν πόρων μετασχηματισμὸς οὗτος, ᾧ
[6]	ἱματίῳ, καὶ ὁ ἔξωθεν ἀὴρ	ἀπειργόμενος	οὐ τέμνει τὸν πάγον οὐδ´
[6]	τοὺς λίθους καὶ τοὺς ἄκμονας	ἀπερειδόμενος;	οὐ γὰρ ἐῶσιν αὐτόν, ὥσπερ
[6]	μεθ´ ἡμέραν {οὖν} ὁ Τιμόθεος	αἰσθόμενος	τῆς διαφορᾶς ἔφη τοὺς παρὰ
[6]	ἐχρήσατο πᾶσι κύριος τῆς πόλεως	γενόμενος.	πάσχουσι δὲ τοῦτο καὶ ἵπποι
[6]	ὁ μὲν ἀὴρ ἄπεισι καπνὸς	γενόμενος,	τὸ δὲ γεῶδες ἐκτεφρωθὲν ὑπολείπεται,
[6]	ἄνθρωπος, ὦ φίλε, φρενετίζων καὶ	μαινόμενος·	ἀλλ´ ὅταν ἐλλεβόρῳ χρησάμενος ἢ
[6]	Ἀνάχαρσις ἄλλ´ ἄττα τῶν Ἑλλήνων	μεμφόμενος	ἐπῄνει τὴν ἀνθρακείαν ὅτι τὸν
[6]	νὴ Δία πλέον ἰσχύει μὴ	διηθούμενος’	καὶ γὰρ ἄνθρωπος, ὦ φίλε,
[6]	ἐν αὐτοῖς ὁ ψυχρὸς ἀὴρ	ἀνακλώμενος,	ἐν δὲ τῇ θαλάττῃ διὰ
[6]	ἐστίν, μᾶλλον δ´ ὁ μᾶλλον	πεπυκνωμένος·	ὥστ´ οὐκ ἄτοπον, εἰ τὴν
[6]	χιόνα διαφυλάττουσι Μικρὸν οὖν ὁ	ξένος	διαλιπών οἱ ἐρῶντες‘ ἔφη μάλιστα
[6]	προσφάτου ψυχρότερον. ἦν δ´ ὁ	ξένος	φιλόλογος ἐπιεικῶς, καὶ τοῦτ´ ἔφη
[6]	εἰς σιρὸν ἐξαναλίσκεται ταχέως ὁ	οἶνος.
[6]	πέφυκεν· ὕδωρ μὲν οὖν καὶ	οἶνος	καὶ τὰ λοιπά, πολλοῦ μετέχοντα
[6]	παρασκευῆς γενόμενα καὶ δαπάνης, λόγου	τινὸς	ἠξιώθη, τὰ δὲ φιλοσοφηθέντα μετὰ
[6]	οὐ διὰ κένωσιν, ἀλλ´ ἑτέρου	τινὸς	πάθους ἐγγενομένου. καὶ μὴν αἵ
[6]	ἡ διήθησις ἐξαιρεῖ, μήτε δαπάνης	τινὸς	τῇ καθάρσει μήτ´ ἀσχολίας πολλῆς
[6]	μέλιτος οὔθ´ ὕδατος οὔτ´ ἄλλου	τινὸς	ὑγροῦ βραχὺς οὕτως ὄγκος ἐπίδοσιν
[6]	διαλέγεσθαι· τοῦτο πέπονθα περὶ τῆς	χιόνος.	ἐπεὶ γὰρ οὐ πάρεστιν οὐδ´
[6]	τὸ γὰρ ἀπορρέον πνεῦμα τῆς	χιόνος	ἐστὶ μὲν οἷον αἰθὴρ τοῦ
[6]	τοῦτο δὴ τοῖς βαδίζουσι διὰ	χιόνος	ὀξὺ καὶ φλογοειδὲς προσπῖπτον ἐπικαίειν
[6]	τὴν ψυχρότητα κωλύειν ἀπιέναι τῆς	χιόνος.	ὅτι δ´ ἡ τοῦ πνεύματος
[6]	τὸ μάλιστα βουλιμιᾶν τοὺς διὰ	χιόνος	πολλῆς βαδίζοντας, ὥσπερ καὶ Βροῦτος
[6]	τὰ σώματα τῶν βαδιζόντων διὰ	χιόνος·	τὸ δὲ σύντηγμα τὴν θερμότητα
[6]	οὐδὲ συνθλῖψαι τὴν χαυνότητα τῆς	χιόνος·	ὥσπερ καὶ τὸ ἄχυρον διὰ
[6]	ξύλων ὁ μὲν ἀὴρ ἄπεισι	καπνὸς	γενόμενος, τὸ δὲ γεῶδες ἐκτεφρωθὲν
[6]	διψῆν· καὶ γὰρ τούτοις ὁ	ὕπνος	ἐκ μέσων ἐπανάγων τὰ ὑγρὰ
[6]	τῶν παρατεθέντων ἐν Καλλίου καὶ	Ἀγάθωνος	ὄψων καὶ πεμμάτων καὶ τραγημάτων
[6]	συκῆς κρεμαννύμενα τῶν ἱερείων Ὁ	Ἀριστίωνος	εὐημέρει παρὰ τοῖς δειπνοῦσι μάγειρος,
[6]	καὶ πρόσφατον. εἰπόντος οὖν τοῦ	Ἀριστίωνος,	ὅτι τοῦτο γίνεται ταχέως, εἰ
[6]	τοὺς συνόντας. ἑστιῶντος οὖν ἡμᾶς	Ἀριστίωνος,	τήν τ´ ἄλλην χορηγίαν ὡς
[6]	πύκνωσιν τοῦ σώματος. ἀραιοῦνται δὲ	χειμῶνος	μέν, ὥσπερ εἴρηται, τῇ λεπτότητι,
[6]	γίνεσθαι τὴν περίψυξιν. διὸ καὶ	χειμῶνος	οἱ ποταμοὶ ψυχρότεροι γίνονται τῆς
[6]	~ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΚΤΟΝ. Τιμόθεον τὸν	Κόνωνος,	ὦ Σόσσιε Σενεκίων, ὡς ἐκ
[6]	Ἥρας, ἀμβροσίῃ μὲν πρῶτον ἀπὸ	χροὸς	ἀθανάτοιο λύματα πάντα κάθηρεν, ἀλείψατο
[6]	παρῇ τὸ ἀλλόφυλον, ἐνδεὴς ὁ	ἄνθρωπός	ἐστιν· ἐνίσταται γὰρ τοῖς κατὰ
[6]	ἰσχύει μὴ διηθούμενος’ καὶ γὰρ	ἄνθρωπος,	ὦ φίλε, φρενετίζων καὶ μαινόμενος·
[6]	τῷ δόγματι τῶν δ´ ὑπερδικούντων.	Σώκλαρος	δὲ τὴν ἀρχὴν ἔφη τοῦ
[6]	Εἰ δεῖ τὸν οἶνον ἐνδιηθεῖν	Νίγρος	ὁ πολίτης ἡμῶν ἀπὸ σχολῆς
[6]	ἀλλ´ ἐν ὅσῳ τὰ τοῦ	ἀνδρὸς	οὐ καταλαμβάνοντες ἀνεπίμπλαντο τῶν ἐπαχθῶν
[6]	ὥστε καὶ τὴν θερμότητα τοῦ	ἀέρος	ἀπείργειν καὶ τὴν ψυχρότητα κωλύειν
[6]	οὐδὲν ἔφην δεῖν περὶ τοῦ	ἀέρος	διαπορεῖν· ἡ γὰρ αἴσθησις λέγει
[6]	σοι περιψύχεσθαι μὲν ὑπὸ τοῦ	ἀέρος	τὸ ὕδωρ ἔξωθεν ἐμπίπτοντος, ὁ
[6]	βάθει φρεάτων· ὥστ´ ἀμήχανον ὑπ´	ἀέρος	ψυχροῦ θερμαίνεσθαι τὸ ὕδωρ· ἀλλὰ
[6]	ὑγρὸν μάλιστα ῥητέον, οὗ μηθὲν	μέρος	ξηρόν ἐστι· τοῦτο δὲ τῷ
[6]	ἱματίων, ὡς Ἀριστοτέλης (φησίν, ὅτι	λεπτότερός	ἐστι καὶ μᾶλλον ἐνδύεται τοῖς
[6]	ἀμπελίνην ὀπώραν, καὶ διατρύγιόν’ που	Ὅμηρος	εἴρηκεν, αὐτὸν δὲ τὸν οἶνον
[6]	ἄνευ ὀργῆς ἀναμίγνυται ἡμῖν, οἷον	Ὅμηρός	φησι πίνειν τοὺς ἥρωας· αἴθοπα
[6]	Ἀριστίωνος εὐημέρει παρὰ τοῖς δειπνοῦσι	μάγειρος,	ὡς τά τ´ ἄλλα χαριέντως
[6]	πᾶσι γὰρ ὄντων πόρων, ἄλλας	πρὸς	ἄλλα συμμετρίας ἐχόντων, οἱ μὲν
[6]	ταῦτ´ ἔφη μετρίως λέγεσθαι καὶ	πρὸς	ἄλλην ἀπορίαν τὰς τῶν πόρων
[6]	ὥσπερ καὶ Βροῦτος ἐκ Δυρραχίου	πρὸς	Ἀπολλωνίαν ἰὼν ἐκινδύνευσεν ὑπὸ τοῦ
[6]	οἱ ἅλες, θερμοὶ γάρ εἰσι,	πρὸς	δὲ τὴν λεγομένην περιπλοκὴν καὶ
[6]	μοι ταῦτα πιθανῶς μὲν ἐγκεχειρῆσθαι,	πρὸς	δὲ τὸ μέγιστον ἐναντιοῦσθαι τῆς
[6]	γὰρ ὅμοια πάσχει καὶ βοηθεῖται·	πρὸς	μὲν γὰρ τὰς ξηρότητας ἀρδείαις
[6]	τῇ θαλάττῃ διὰ βάθος ἐκλύεται	πρὸς	μηθὲν ἀντερείδων. κατ´ ἄλλον δὲ
[6]	τοῦ ἀψύχου, τοῦτο μὴ φάναι	πρὸς	σωτηρίαν καὶ διαμονὴν ὑπάρχειν ἡμῖν,
[6]	ποιοῦν. ὥσπερ οὖν τὰ ὀσφραντὰ	πρὸς	τὰς λιποθυμίας βοηθεῖν, καὶ τὸν
[6]	δι´ ὅλου γὰρ αὑτῷ συμπαθεῖ	πρὸς	τὴν ψαῦσιν. ἔπειτα τῇ ὄψει
[6]	μὴ ἁπτόμενον εἴασαν ἐπινυκτερεῦσαι, καὶ	πρὸς	τὸ δεῖπνον ἐκομίζετο τοῦ προσφάτου
[6]	λευκὸν ὅπερ ἡ τοῦ πνεύματος	πρὸς	τὸ ὑγρὸν ἀνάμιξις ἀφρώδης γενομένη
[6]	καὶ ἀλλόκοτον. αὕτη γὰρ ἡ	πρὸς	τὸ ὑγρὸν ἀνάμιξις, θρύπτουσα τὰ
[6]	ὁ δ´ ἀὴρ μᾶλλον ἰσχύειν	πρὸς	τοὺς λίθους καὶ τοὺς ἄκμονας
[6]	ἀλλὰ καὶ προσεπιτείνουσι τὸ δίψος·	πρὸς	τοῦτο δ´ οὐδὲν εἴρηται. σκόπει
[6]	οὐδ´ ἀνίησιν. ἀγνάπτοις δὲ τούτοις	πρὸς	τοῦτο διὰ τὴν τραχύτητα καὶ
[6]	ἄπεπτον ὑπὸ τῆς θερμότητος· καὶ	πρὸς	τοῦτο συνεργοῦσιν οἱ ἅλες, θερμοὶ
[6]	ὥσπερ οἱ τοῖς ἀκρατῶς ἔχουσι	πρὸς	ψυχροποσίαν ἀρρώστοις ἀφεψημένον διδόντες· ὅ
[6]	τὸ προσφερόμενον. Κλεομένης δ´ ὁ	ἰατρὸς	ἄλλως ἔφη τῷ ὀνόματι τὸν
[6]	ὑπὸ θερμότητος. ὅτι δ´ ὁ	πυρὸς	ἔχει τι θερμόν, τεκμαίρονται τοῖς
[6]	ὑπολείπεται, μόνον δ´ ὑπὸ τοῦ	πυρὸς	τὸ νοτερὸν ἀναλοῦται, τούτῳ γὰρ
[6]	καὶ μεθυστικὸν ἀφιεὶς καὶ νοσῶδες	ἐλαφρὸς	καὶ ἄνευ ὀργῆς ἀναμίγνυται ἡμῖν,
[6]	ἰσχύει γὰρ ἐν αὐτοῖς ὁ	ψυχρὸς	ἀὴρ ἀνακλώμενος, ἐν δὲ τῇ
[6]	ἡ γὰρ αἴσθησις λέγει ὅτι	ψυχρός	ἐστι, καὶ μάλιστά γ´ ὁ
[6]	κρέμαται τὸ ἀγγεῖον, εἰ μὲν	ψυχρός	ἐστι, πῶς θερμαίνει τὸ ὕδωρ;
[6]	γένοιτο· καὶ γὰρ ὁ χιτὼν	ψυχρὸς	ἡμῖν προσπίπτει τὸ πρῶτον ἐνδυσαμένοις
[6]	τὸ ὕδωρ· ἀλλὰ μᾶλλον ὁ	ψυχρὸς	οὗτος ἀὴρ τὴν μὲν πηγὴν
[6]	ἄτοπον, εἰ τὴν ψυχρότητα τοῦ	ὕδατος	ἀντερείδων συνεπιτείνει καὶ ὁ λίθος
[6]	χύσις· οὔτε γὰρ μέλιτος οὔθ´	ὕδατος	οὔτ´ ἄλλου τινὸς ὑγροῦ βραχὺς
[6]	ἐὰν ἐν αὐτῷ τῷ τοῦ	φρέατος	ἀέρι νυκτερεύσῃ, ψυχρότερον γίνεται Ψυχροπότῃ
[6]	τόπον. ὡς γὰρ ἐν κήπῳ,	φρέατος	ἄφθονον ὕδωρ ἔχοντος, εἰ μή
[6]	παρεσκεύασαν οἱ θεράποντες τοῦ ἐκ	φρέατος	ὕδωρ ψυχρότερον· ἀρυσάμενοι γὰρ ἀγγείῳ
[6]	ἀλλ´ ἡ τρῖψις ἐκθλίβουσα τοῦ	φυράματος	τὸ τραχὺ καὶ ἡ πέψις
[6]	τὸν λιμὸν συντετάχθαι δίχα τοῦ	πράγματος,	ὥσπερ τῷ καταπίνειν τὸ πίνειν
[6]	ἐζητεῖτο πρῶτον ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ	ὀνόματος,	ἔπειτα τῆς φωνῆς ἣν ἐπιλέγουσι
[6]	χιόνος. ὅτι δ´ ἡ τοῦ	πνεύματος	διάκρισις ἐμποιεῖ τὴν τῆξιν, ἐμφανές
[6]	καὶ διὰ τὴν ψυχρότητα τοῦ	πνεύματος	περὶ τὴν ἐπιφάνειαν σβεννύμενον ἱδρῶτα
[6]	τὸ λευκὸν ὅπερ ἡ τοῦ	πνεύματος	πρὸς τὸ ὑγρὸν ἀνάμιξις ἀφρώδης
[6]	αὐτῆς ἐγκατακεκλεισμένον· ἀπελθόντος δὲ τοῦ	πνεύματος,	ὕδωρ οὖσα ῥεῖ καὶ διατήκεται,
[6]	ὡς ἀληθῶς εὐημερίας ἐφόδιον εὐκρασία	σώματος	ἀβαπτίστου καὶ ἐλαφροῦ καὶ παρεστῶτος
[6]	ἡσυχάζῃ τις, οὐ πολλὴ τοῦ	σώματος	ἀπέρχεται θερμότης· ὅταν δὲ τὴν
[6]	καὶ ῥύσιν ἢ πύκνωσιν τοῦ	σώματος.	ἀραιοῦνται δὲ χειμῶνος μέν, ὥσπερ
[6]	γίνεται παθόντος παρὰ φύσιν τοῦ	σώματος,	εἰκότως ἀντιτάττουσιν ὡς μὲν ἐνδείᾳ
[6]	καθαροὶ καὶ βραχυόνειροι φαντασίαι, τοῦ	σώματος	εὐδίαν καὶ γαλήνην ἔχοντος, ἕπονται,
[6]	δὲ τὴν μὲν τροφὴν τοῦ	σώματος	ἡ κίνησις εἰς τὸ θερμὸν
[6]	τό τε μὴ ταὐτὰ τοῦ	σώματος	μόρια τὸ ποτὸν προσδέχεσθαι καὶ
[6]	καὶ τὸν ἔξωθεν ἀέρα τοῦ	σώματος.	οἱ μὲν οὖν πυρέττοντες ἢ
[6]	ἔνδειαν καὶ ξηρότητα τοῦ λοιποῦ	σώματος.	ὅταν οὖν ἄνεσις γένηται καὶ
[6]	πολλὴ καὶ διασπείρεται διὰ τοῦ	σώματος.	τὰ δὲ μῆλα καὶ τὰς
[6]	παραχρῆμα γίνεσθαι θερμὸν ὑπὸ τοῦ	σώματος.	ὥσπερ οὖν ἡμᾶς θερμαινόμενον θερμαίνει
[6]	γὰρ στόμωμα τοῦ οἴνου καὶ	κράτος	ἐστίν, τοῦτ´ ἐν τῷ διυλίζειν
[6]	τῆς τροφῆς τὸ ὑγρὸν ὁ	Ἐρασίστρατος	προσεῖπεν· τὰ γὰρ ὑπὸ ξηρότητος
[6]	ὡς ἄρα συκῇ προσδεθεὶς ὁ	χαλεπώτατος	ἡσυχίαν ἄγει καὶ ψαύσεως ἀνέχεται
[6]	ὑπὸ τοῦ πάθους· ἦν δὲ	νιφετὸς	πολὺς καὶ τῶν τὰ σιτία
[6]	ἐπιχειρήσομεν ἡμεῖς· ἔστι γὰρ μάλιστα	δυσθεώρητος.	πάνυ μὲν οὖν‘ ἔφην, καὶ
[6]	ἐλαίῳ· μέχρι τούτων ἐπιμέλεια {καὶ}	καθαριότητός	ἐστιν· ὅταν δὲ τὰς χρυσᾶς
[6]	περιεργίαν δ´ οἶμαι πάμπολυ διαφέρειν	καθαριότητος·	καὶ γὰρ αἱ γυναῖκες φυκούμεναι
[6]	μᾶλλον· ἡ γὰρ ὑπὸ τῆς	θερμότητος	ἄνεσις πολύπορον τὸ σῶμα καὶ
[6]	τροφῆς ἥκιστα προσδεῖται δι´ ἔνδειαν	θερμότητος·	αὐτόν θ´ ἕκαστον αὑτοῦ γυμνάσια
[6]	καὶ περιφερῶν, ἀλλὰ {καὶ} ὑπὸ	θερμότητος	ἐκτήκοντα τοῦ ὑγροῦ τὸ ἀσύστατον
[6]	ἐξανέστη καὶ ἄπεπτον ὑπὸ τῆς	θερμότητος·	καὶ πρὸς τοῦτο συνεργοῦσιν οἱ
[6]	παρέχει κονίαν. ταὐτὰ δὲ πάντα	θερμότητος·	καὶ τὴν πῆξιν ἐμποιεῖν τῷ
[6]	νέα βρωτικώτερα τῶν πρεσβυτέρων ὑπὸ	θερμότητος·	καὶ τοὐναντίον οἱ γέροντες ῥᾷστα
[6]	φύσιν. ἔπειτα ῥιγοῦν μὲν ἐνδείᾳ	θερμότητος	οἰκείας τὸ σῶμα, μηκέτι δὲ
[6]	σωρῷ καὶ νίτρῳ συνημένος, ὑπὸ	θερμότητος.	ὅτι δ´ ὁ πυρὸς ἔχει
[6]	γίνεται γὰρ ὥσπερ ὑπέκκαυμα τῆς	θερμότητος	τὸ προσφερόμενον. Κλεομένης δ´ ὁ
[6]	τὴν βαφὴν ὑπ´ ἐνδείας καὶ	κενότητος.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Γ Διὰ τί πεινῶντες
[6]	ἔνδεια λήγει καὶ παύεται, τῆς	ὑγρότητος	ἀπὸ τοῦ βαρυνομένου καὶ δυσαναβλαστοῦντος
[6]	μηκέτι δὲ διψῆν μηδὲ πεινῆν	ὑγρότητος	ἐνδείᾳ τῆς κατὰ φύσιν καὶ
[6]	ἐκπυροῦται. μέγιστον δ´ αὐτοῦ τῆς	ὑγρότητος	τεκμήριον ἡ ἐπὶ πλεῖστον ἐξ
[6]	Ἐρασίστρατος προσεῖπεν· τὰ γὰρ ὑπὸ	ξηρότητος	ἢ πάχους ἀργὰ καὶ βαρέα
[6]	γενομένης οὖν ὥσπερ ἐν πηλῷ	ξηρότητος,	ποτοῦ μᾶλλον τὸ σῶμα δεῖσθαι
[6]	διανομὴ καὶ χύσις· οὔτε γὰρ	μέλιτος	οὔθ´ ὕδατος οὔτ´ ἄλλου τινὸς
[6]	κολλῶντα τὰ τραχέα μέρη τοῦ	γάλακτος,	ἐκθλιβομένων ἐπιπολῆς τῶν λείων καὶ
[6]	πνεομένη γὰρ ἀναλίσκεται καὶ τὴν	ἐκτὸς	ἐπιφάνειαν τοῦ ἀγγείου νοτίδος ἀναπίμπλησι
[6]	διασπᾶν τὴν ἀνταύγειαν, ἀλλ´ ἀπὸ	παντὸς	μέρους δι´ ὑγρότητα καὶ σμικρότατον
[6]	γενομένης ἢ παντάπασι τοῦ πυρετοῦ	λωφήσαντος,	ἅμα καὶ τοῦ διψῆν ἀπαλλάττονται·
[6]	πολλοὺς ἅμα συμβαίνει, πυκνότητι τῶν	ἐντὸς	ἀναθλιβόντων τὰ ὑγρά, καὶ διψῆν
[6]	τὴν θερμότητα συστελλομένην καὶ πλεονάζουσαν	ἐντὸς	ἀναλίσκειν τὴν τροφήν, εἶτ´ ἐπιλειπούσης
[6]	γενομένης ἔξωθεν, ἐκθερμαίνεται σφόδρα τὰ	ἐντὸς	καὶ πολὺ σύντηγμα ποιεῖ· τοῦτο
[6]	συνεργὰ λαμβάνουσα τὸ θερμὸν τὸ	ἐντὸς	καὶ τὸ πνεῦμα, πάντων ὀργάνων
[6]	καὶ τροφιμώτερα τῷ ἐγχαλᾶσθαι τὰ	ἐντός,	ὥστε τῆς πείνης τὸ σφόδρα
[6]	τῷ καπνῷ δάκνει μάλιστα καὶ	κατακαυθέντος	ἡ τέφρα ῥυπτικωτάτην παρέχει κονίαν.
[6]	Ὅπερ οὖν εἰκός, τοῦ λόγου	λεχθέντος	ἐπεραίνετο, τῶν μὲν ἐπιφυομένων τῷ
[6]	δ´ ὁ βούλιμος, ὅτι γίνεται	παθόντος	παρὰ φύσιν τοῦ σώματος, εἰκότως
[6]	συνέχει τὴν πῆξιν αὐτῆς ἐγκατακεκλεισμένον·	ἀπελθόντος	δὲ τοῦ πνεύματος, ὕδωρ οὖσα
[6]	καθαρὸν καὶ τοῦ φωτὸς ἀπολαύοι	περιιόντος	ἐπὶ τὰς δύσεις; τί δὲ
[6]	χθιζόν, νεαρὸν ὄντα καὶ πρόσφατον.	εἰπόντος	οὖν τοῦ Ἀριστίωνος, ὅτι τοῦτο
[6]	πνεύμασι μετρίοις, ὡς ἀεὶ τοῦ	ἀπολείποντος	ἀναπλήρωσιν ἡ φύσις ἔχοι, διατηροῦσα
[6]	ἐξηκολούθει· λιποθυμοῦντος οὖν αὐτοῦ καὶ	ἀπολιπόντος,	ἠναγκάσθησαν οἱ στρατιῶται προσδραμόντες τοῖς
[6]	τοῦ ἀέρος τὸ ὕδωρ ἔξωθεν	ἐμπίπτοντος,	ὁ δ´ ἀὴρ μᾶλλον ἰσχύειν
[6]	ἐν κήπῳ, φρέατος ἄφθονον ὕδωρ	ἔχοντος,	εἰ μή τις ἐπαντλοῖ καὶ
[6]	τοῦ σώματος εὐδίαν καὶ γαλήνην	ἔχοντος,	ἕπονται, μεθ´ ἡμέραν {οὖν} ὁ
[6]	κεκονίαται; τί δ´ ἀνέῳγε τοῦ	περιέχοντος	ὅθεν ἂν μάλιστα πνεῦμα λαμβάνοι
[6]	μὲν φυτοῖς ἀναισθήτως ἐκ τοῦ	περιέχοντος,	ὥς φησιν Ἐμπεδοκλῆς (ὑδρευομένοις τὸ
[6]	ἔσω δὲ Πλοῦτον καὶ Ὑγίειαν.	ἄρχοντος	οὖν ἐμοῦ πλείονες ἐκοινώνουν τῆς
[6]	δίψαν, ἀλλὰ τοῦ μετρίου καὶ	ἀρκοῦντος	ἔνδειαν· οἷς γὰρ ὅλως ἂν
[6]	τὰ σιτία κομιζόντων οὐδεὶς ἐξηκολούθει·	λιποθυμοῦντος	οὖν αὐτοῦ καὶ ἀπολιπόντος, ἠναγκάσθησαν
[6]	γενομένης. σιωπῶντος δ´ αὐτοῦ καὶ	διαποροῦντος,	οὐδὲν ἔφην δεῖν περὶ τοῦ
[6]	ὑγρότητος ἀπὸ τοῦ βαρυνομένου καὶ	δυσαναβλαστοῦντος	ἐπὶ τὸν δεόμενον καὶ ποθοῦντα
[6]	ἐπὶ παντὶ πράγματι τοὺς συνόντας.	ἑστιῶντος	οὖν ἡμᾶς Ἀριστίωνος, τήν τ´
[6]	τὰ ἐναντία, μηδεμιᾶς διαφορᾶς γενομένης.	σιωπῶντος	δ´ αὐτοῦ καὶ διαποροῦντος, οὐδὲν
[6]	ἔλαιον ἀπὸ κοινοῦ τοῦ πᾶσι	συμβεβηκότος	μόνον ἐπιεικῶς ὑγρὸν προσαγορεύει. εἰς
[6]	κτήνη μάλιστα πάντων ἐδωδίμων ἀναρρώννυσιν	ἄρτος·	ὥστε, κἂν ἐλάχιστον ἐμφάγωσιν, ἵστανται
[6]	ἑστίας δρᾷ τῶν δ´ ἄλλων	ἕκαστος	ἐπ´ οἴκου· καλεῖται δὲ βουλίμου
[6]	ὕδωρ· ἀλλὰ μᾶλλον ὁ ψυχρὸς	οὗτος	ἀὴρ τὴν μὲν πηγὴν διὰ
[6]	δὴ λεγόμενος τῶν πόρων μετασχηματισμὸς	οὗτος,	ᾧ τὸ πεινῆν ἢ τὸ
[6]	χιόνος πολλῆς βαδίζοντας, ὥσπερ καὶ	Βροῦτος	ἐκ Δυρραχίου πρὸς Ἀπολλωνίαν ἰὼν
[6]	τὸ δ´ ἐξ αὐτοῦ πινόμενον	εὐρῶτος	ἢ κηλίδων ἀναπεπλῆσθαι; καὶ τί
[6]	σώματος ἀβαπτίστου καὶ ἐλαφροῦ καὶ	παρεστῶτος	ἀνυπόπτως ἐπὶ πᾶσαν ἐνέργειαν. ἀλλ´
[6]	πνεῦμα λαμβάνοι καθαρὸν καὶ τοῦ	φωτὸς	ἀπολαύοι περιιόντος ἐπὶ τὰς δύσεις;
[6]	θερμὸν ἅμα δ´ ἀπείργοντα τὸ	κρύος	καὶ τὸν ἔξωθεν ἀέρα τοῦ
[6]	ψύχειν γέγονεν· ὥσπερ ἡ τραγικὴ	τροφὸς	ἐκείνη τὰ τῆς Νιόβης τέκνα
[6]	αἴθοπα’ προσηγόρευεν. ὥσπερ οὖν ὁ	σοφὸς	Ἀνάχαρσις ἄλλ´ ἄττα τῶν Ἑλλήνων
[6]	μετασχηματιζόμενοι παύουσιν οἱ πόροι τὸ	δίψος,	ἀλλ´ ἰκμάδα διὰ τῆς σαρκὸς
[6]	ἐνδείᾳ γὰρ οὐ γίνεσθαι τὸ	δίψος,	ἀλλὰ πόρων τινῶν μετασχηματισμῷ. τοῦτο
[6]	γὰρ ἁπλῶς τοῦ ὑγροῦ τὸ	δίψος,	ἀλλὰ τοῦ κατὰ φύσιν καὶ
[6]	λύουσιν ἀλλὰ καὶ προσεπιτείνουσι τὸ	δίψος·	πρὸς τοῦτο δ´ οὐδὲν εἴρηται.
[6]	ἐὰν ἐμφάγωσιν, ἐπιτείνειν συμβαίνει τὸ	δίψος.	τοῦτο δὲ τὸ πάθος οἱ
[6]	Δί´ ἐμέσασιν ἑτέροις λήγει τὸ	δίψος.	ὧν ὑπ´ οὐδενὸς αὔξεται τὸ
[6]	σφόδρα καὶ βραχὺ παντελῶς ἐμφαγόντες	εὐθὺς	ἀναλάμπουσι· γίνεται γὰρ ὥσπερ ὑπέκκαυμα
[6]	τειχοφυλάκων πολεμίων ὄντων· καὶ λαβόντες	εὐθὺς	ἀνεκτήσαντο τὸν Βροῦτον· διὸ καὶ
[6]	τοῦτο γίνεται ταχέως, εἰ σφαγεὶς	εὐθὺς	ἀπὸ συκῆς κρεμασθείη, τὴν αἰτίαν
[6]	οὔτε πεινῶσιν οὔτε διψῶσιν ἀλλ´	εὐθὺς	ἀποθνήσκουσιν. ὑποκειμένων δὲ τούτων οὐ
[6]	οὕτως, ἀλλ´ αὑτοὺς παραλογιζόμεθα, θερμὸν	εὐθὺς	εἶναι τὸ θερμαῖνον ὑπολαμβάνοντες· καὶ
[6]	ὄγκος ἐπίδοσιν λαμβάνει τοσαύτην, ἀλλ´	εὐθὺς	ἐπιλείπων καταναλίσκεται διὰ ξηρότητα· τὸ
[6]	τοῦ πάθους· ἦν δὲ νιφετὸς	πολὺς	καὶ τῶν τὰ σιτία κομιζόντων
[6]	χαλίκων‘ ἔφην ἢ τῶν ἀκμόνων,	οὓς	ἐμβάλλοντες εἰς τὸ ὕδωρ ψύχειν
[6]	τῶν πρεσβυτέρων ἐπιχειρήματα τοὺς μὲν	ἀργοὺς	καὶ ἀφυεῖς οἷον ἀναπαύει καὶ
[6]	ἀγγείου νοτίδος ἀναπίμπλησι λεπτῆς καὶ	κρυσταλλοειδοῦς,	ἣν ἀπολείπει τὸ πνεῦμα διὰ
[6]	πολλοῦ μετέχοντα τοῦ θολεροῦ καὶ	γεώδους,	ἐμπίπτοντα τὴν φλόγα διασπᾷ καὶ
[6]	οὐκ ἐσοπτρίζει, πολλῆς ἀναμεμιγμένης αὐτῷ	γεώδους	οὐσίας. ἔτι δὲ κινούμενον ἥκιστα
[6]	καὶ ἁπαλὴν ἀντὶ τραχείας καὶ	αὐχμώδους	γενομένην ἐμάλαξεν, πολλάκις δὲ καὶ
[6]	ἄγει ζῷον ὄρεξις, ἀναπλήρωσιν τοῦ	ἐνδεοῦς	ποθοῦσα καὶ τὸ ἐκλεῖπον ἀεὶ
[6]	χάλικες πυκνότητι τὸ ψυχρὸν διὰ	βάθους	ποιοῦσιν· πᾶς μὲν γὰρ λίθος
[6]	διὰ κένωσιν, ἀλλ´ ἑτέρου τινὸς	πάθους	ἐγγενομένου. καὶ μὴν αἵ γε
[6]	ὁπωσοῦν τοῦτο πασχόντων ὄνομα τοῦ	πάθους	εἶναι, οὕτως ἄρα καὶ τὸ
[6]	Ἀπολλωνίαν ἰὼν ἐκινδύνευσεν ὑπὸ τοῦ	πάθους·	ἦν δὲ νιφετὸς πολὺς καὶ
[6]	διωκομένῳ, μάλιστα δ´ ὑπὲρ τοῦ	πάθους	καὶ τῶν κατ´ αὐτὸ γινομένων.
[6]	δ´ ἡπτόμεθα τῆς αἰτίας τοῦ	πάθους,	πρῶτον μὲν ἠπορήθη τὸ μάλιστα
[6]	ἀὴρ μᾶλλον ἰσχύειν πρὸς τοὺς	λίθους	καὶ τοὺς ἄκμονας ἀπερειδόμενος; οὐ
[6]	ἀναρρωσθὲν καὶ ἰσχῦσαν τὸ θερμὸν	ἐμβριθοῦς	τροφῆς ὄρεξιν ἐργάσηται. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Β
[6]	τοῦτ´ ἔφη λαβεῖν ἐκ τῶν	Ἀριστοτέλους	(μετὰ λόγου κείμενον· εἶναι δὲ
[6]	κρατεῖται πεπιεσμένον· ὅθεν ἐμεῖν τε	πολλοὺς	ἅμα συμβαίνει, πυκνότητι τῶν ἐντὸς
[6]	φιλοσόφων ὑποθέσεις αὐτούς τε τοὺς	μεμνημένους	εὐφραίνουσιν, ἀεὶ πρόσφατοι παροῦσαι, καὶ
[6]	ὑποκορίζεσθαι, καὶ τρυγᾶν λέγομεν τοὺς	δρεπομένους	τὴν ἀμπελίνην ὀπώραν, καὶ διατρύγιόν’
[6]	τὴν ἐσθῆτα μόνον, Αἰθίοπες δὲ	θάλπους	μόνον, ἡμεῖς δ´ ἀμφοῖν. ὥστε
[6]	μὲν ἐπὶ τὰ σκέλη ῥυῇ,	κόπους	ἀπεργάζεται καὶ βαρύτητας, ἐὰν δ´
[6]	ὃ δὲ θαυμασιώτατόν ἐστιν, οὐκ	ἀνθρώπους	μόνον ἀλλὰ καὶ κτήνη μάλιστα
[6]	τὴν ἀνταύγειαν, ἀλλ´ ἀπὸ παντὸς	μέρους	δι´ ὑγρότητα καὶ σμικρότατον ἀνακλᾷ
[6]	τοὺς ἀλεκτρυόνας ἐκτέμνειν καὶ τοὺς	χοίρους,	ἁπαλὴν αὐτῶν παρὰ φύσιν τὴν
[6]	μὲν γὰρ οὐχ ὁρῶ περὶ	πόρους	{ἢ πόρων} διαφορὰς ἄλλας κατὰ
[6]	ἐν αὑτῷ μερῶν κενώματα καὶ	πόρους,	οἷς δέξεται τὸ παρεμπῖπτον, ἀλλὰ
[6]	δὲ τὸ πάθος οἱ τοὺς	πόρους	ὑποτιθέμενοι ῥᾷστα καὶ πιθανώτατά μοι
[6]	ἐστιν, εὐχόμεθα τὸν θεὸν διδόναι,	δρόσους	μαλακὰς καὶ εἰλήσεις ἐν πνεύμασι
[6]	ἰσχύειν πρὸς τοὺς λίθους καὶ	τοὺς	ἄκμονας ἀπερειδόμενος; οὐ γὰρ ἐῶσιν
[6]	τὸ χρήσιμον. ὥσπερ γὰρ τὸ	τοὺς	ἀλεκτρυόνας ἐκτέμνειν καὶ τοὺς χοίρους,
[6]	εὐφραίνουσιν, ἀεὶ πρόσφατοι παροῦσαι, καὶ	τοὺς	ἀπολειφθέντας οὐχ ἧττον ἑστιᾶν παρέχουσι
[6]	καὶ τὸν ἄρτον ἀναλαμβάνειν {καὶ}	τοὺς	βουλιμιῶντας, οὐχ ὅτι τροφῆς ἐνδεεῖς
[6]	μὲν ἠπορήθη τὸ μάλιστα βουλιμιᾶν	τοὺς	διὰ χιόνος πολλῆς βαδίζοντας, ὥσπερ
[6]	κυριωτάτων ὑποκορίζεσθαι, καὶ τρυγᾶν λέγομεν	τοὺς	δρεπομένους τὴν ἀμπελίνην ὀπώραν, καὶ
[6]	ἐφαίνετο διψῆν μᾶλλον ἢ πεινῆν	τοὺς	ἐκνηστεύσαντας· ἡ γὰρ ἔνδεια τῆς
[6]	ἡμῖν, οἷον Ὅμηρός φησι πίνειν	τοὺς	ἥρωας· αἴθοπα γὰρ οὐ καλεῖ
[6]	δ´ ἀὴρ μᾶλλον ἰσχύειν πρὸς	τοὺς	λίθους καὶ τοὺς ἄκμονας ἀπερειδόμενος;
[6]	λόγων φιλοσόφων ὑποθέσεις αὐτούς τε	τοὺς	μεμνημένους εὐφραίνουσιν, ἀεὶ πρόσφατοι παροῦσαι,
[6]	ὅτι τὰ τῶν πρεσβυτέρων ἐπιχειρήματα	τοὺς	μὲν ἀργοὺς καὶ ἀφυεῖς οἷον
[6]	τοῦ διψῆν μᾶλλον ἢ πεινῆν	τοὺς	νηστεύοντας. Ἄλογον γὰρ ἐφαίνετο διψῆν
[6]	Τιμόθεος αἰσθόμενος τῆς διαφορᾶς ἔφη	τοὺς	παρὰ Πλάτωνι δειπνήσαντας καὶ τῇ
[6]	τοῦτο δὲ τὸ πάθος οἱ	τοὺς	πόρους ὑποτιθέμενοι ῥᾷστα καὶ πιθανώτατά
[6]	καὶ ἐλέγχοντες ἐπὶ παντὶ πράγματι	τοὺς	συνόντας. ἑστιῶντος οὖν ἡμᾶς Ἀριστίωνος,
[6]	τὸ τοὺς ἀλεκτρυόνας ἐκτέμνειν καὶ	τοὺς	χοίρους, ἁπαλὴν αὐτῶν παρὰ φύσιν
[6]	δὲ καὶ λόγων φιλοσόφων ὑποθέσεις	αὐτούς	τε τοὺς μεμνημένους εὐφραίνουσιν, ἀεὶ
[6]	οὐκ ἔχει δ´ οὕτως, ἀλλ´	αὑτοὺς	παραλογιζόμεθα, θερμὸν εὐθὺς εἶναι τὸ
[6]	λίθος κατεψυγμένης καὶ πεπιλημένης ὑπὸ	κρύους	γῆς πάγος ἐστίν, μᾶλλον δ´
[6]	καὶ ψύχουσα. Γερμανοὶ μὲν οὖν	κρύους	πρόβλημα ποιοῦνται τὴν ἐσθῆτα μόνον,
[6]	τὰ γὰρ ὑπὸ ξηρότητος ἢ	πάχους	ἀργὰ καὶ βαρέα μιγνύμενον ἀναπέμπει
[6]	παλαιοὶ καὶ τρύγα τὸν οἶνον	ἄντικρυς	ἐκάλουν, ὥσπερ ψυχὴν καὶ κεφαλὴν
[6]	ὕδατος οὔτ´ ἄλλου τινὸς ὑγροῦ	βραχὺς	οὕτως ὄγκος ἐπίδοσιν λαμβάνει τοσαύτην,
[6]	καὶ εἰλήσεις ἐν πνεύμασι μετρίοις,	ὡς	ἀεὶ τοῦ ἀπολείποντος ἀναπλήρωσιν ἡ
[6]	φύσιν μάλιστα, τὸ ὑγρόν ἐστιν,	ὡς	αἵ τε φλόγες αὐξανόμεναι τῷ
[6]	ὑστεραίᾳ καλῶς γίνεσθαι. μέγα γὰρ	ὡς	ἀληθῶς εὐημερίας ἐφόδιον εὐκρασία σώματος
[6]	Τὸν μὲν οὖν ξένον ἐπῃνέσαμεν	ὡς	ἀνδρικῶς καταμνημονεύσαντα· περὶ δὲ τοῦ
[6]	τὸ περὶ τῶν ταύρων λεγόμενον,	ὡς	ἄρα συκῇ προσδεθεὶς ὁ χαλεπώτατος
[6]	καί ἐρυθρὸν’ εἴωθε καλεῖν· οὐχ	ὡς	Ἀριστίων ἡμῖν ὠχριῶντα καὶ χλωρὸν
[6]	κεκραμένον δυσχερέστερον ἐξαιροῦσι τῶν ἱματίων,	ὡς	Ἀριστοτέλης (φησίν, ὅτι λεπτότερός ἐστι
[6]	δεόμενον καὶ ποθοῦντα μεθισταμένης τόπον.	ὡς	γὰρ ἐν κήπῳ, φρέατος ἄφθονον
[6]	προσαγορεύει. εἰς τοῦτ´ ἐλέχθη, ὅτι	ὡς	γλυκύτατόν ἐστι τὸ δι´ ὅλου
[6]	ὡς δὲ νόσῳ τὴν ὑγίειαν·	ὡς	δὲ ναυτιᾶν ὠνομάσθη μὲν ἐπὶ
[6]	ὡς μὲν ἐνδείᾳ τὸν πλοῦτον	ὡς	δὲ νόσῳ τὴν ὑγίειαν· ὡς
[6]	δ´ ἐκεῖνα μὲν οὐδέποτε, καίπερ	ὡς	εἰκὸς ἐκ παρασκευῆς γενόμενα καὶ
[6]	τὸν Κόνωνος, ὦ Σόσσιε Σενεκίων,	ὡς	ἐκ τῶν πολυτελῶν καὶ στρατηγικῶν
[6]	πλείονες ἐκοινώνουν τῆς θυσίας· κᾆθ´	ὡς	ἐποιήσαμεν τὰ νενομισμένα καὶ πάλιν
[6]	καὶ τοῦ οἴνου τὸ τρυγῶδες	ὡς	κρίμνον ἢ σκύβαλον ἡ διήθησις
[6]	φύσιν τοῦ σώματος, εἰκότως ἀντιτάττουσιν	ὡς	μὲν ἐνδείᾳ τὸν πλοῦτον ὡς
[6]	καὶ τῶν εἰρημένων ἕκαστον ἴδωμεν	ὡς	οὐκ ἀληθές ἐστι. τὰ μὲν
[6]	σκιδνάμενον αὖθις ὑπονοστεῖ καὶ διιόν,	ὡς	πέφυκε, πάντῃ τὸ νοτερὸν ἅμα
[6]	Ἀριστίωνος, τήν τ´ ἄλλην χορηγίαν	ὡς	πολυτελῆ καὶ περίεργον ἐμέμφετο καὶ
[6]	εὐημέρει παρὰ τοῖς δειπνοῦσι μάγειρος,	ὡς	τά τ´ ἄλλα χαριέντως ὀψοποιήσας
[6]	φυτοῖς ἀναισθήτως ἐκ τοῦ περιέχοντος,	ὥς	φησιν Ἐμπεδοκλῆς (ὑδρευομένοις τὸ πρόσφορον·
[6]	μουσικῶς καὶ ἀφελῶς ταῖς ἀφλεγμάντοις‘	ὥς	φησιν ὁ Ἴων τραπέζαις‘ αἷς
[6]	φιλανθρώπως ἐχρήσατο πᾶσι κύριος τῆς	πόλεως	γενόμενος. πάσχουσι δὲ τοῦτο καὶ
[6]	τῆς σαρκός, ἀθρόαν ἀνάγκη τῆς	δυνάμεως	ἐπίλειψιν γενέσθαι. ὅτι δὲ τὸ
[6]	ἡ κίνησις εἰς τὸ θερμὸν	ὀξέως	μεταβάλλῃ τὸ δὲ θερμὸν ἔξω
[6]	ἐν οἷς λέγεται, ὅτι, πολλῆς	περιψύξεως	γενομένης ἔξωθεν, ἐκθερμαίνεται σφόδρα τὰ
[6]	τὸ ὕδωρ γενόμενον μᾶλλον ὑπὸ	περιψύξεως	κρατεῖσθαι. καὶ μὴν ὅ τε
[6]	καὶ διώκειν τὸ ἐκλεῖπον τῆς	κράσεως.	Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τῶν
[6]	παρασκευαζόμενον· ὅταν γὰρ ἑψηθῇ μέχρι	ζέσεως,	περισωρεύουσι τῷ ἀγγείῳ χιόνα πολλὴν
[6]	δὲ τοῦ κόπου καὶ τῆς	κινήσεως	ἀποξυνούσης τὴν ἐν τῷ σώματι
[6]	ἐὰν δ´ ἐπὶ τὰς τῆς	κινήσεως	καὶ τῆς ἀναπνοῆς ἀρχάς, ἀψυχίαν
[6]	πιόντες· τοῦτο δ´ οἱ πυρέττοντες,	ἐνδόσεως	γενομένης ἢ παντάπασι τοῦ πυρετοῦ
[6]	καὶ χλωρὸν ὑπὸ τῆς πολλῆς	καθάρσεως	παρέχεται. Καὶ ὁ Ἀριστίων γελάσας
[6]	ὁ χαλεπώτατος ἡσυχίαν ἄγει καὶ	ψαύσεως	ἀνέχεται καὶ ὅλως ἀφίησι τὸν
[6]	ᾧ μηδὲν ἐμμέμικται τῆς ἐναντίας	φύσεως,	οὕτω δὴ καὶ {τὸ} ὑγρὸν
[6]	δὲ τὸ μέγιστον ἐναντιοῦσθαι τῆς	φύσεως	τέλος, ἐφ´ ὃ πᾶν ἄγει
[6]	ἐστι τούτου δ´ ἀλογώτερον, εἰ	κενώσεως	μὲν ἐφίεται διὰ πλήρωσιν ἡ
[6]	μολίβδου διατηκόμεναι τό τε τῆς	ἀφιδρώσεως	καὶ τὸ πολλοῖς μὴ πεινῶσι
[6]	ἐφίεται διὰ πλήρωσιν ἡ φύσις,	πληρώσεως	δ´ οὐ διὰ κένωσιν, ἀλλ´
[6]	ἁλμάδα λαμβάνοντες ἢ κάππαριν, γευσάμενοι	ταχέως	ἀνέλαβον καὶ παρεστήσαντο τὴν ὄρεξιν.
[6]	τοῦ Ἀριστίωνος, ὅτι τοῦτο γίνεται	ταχέως,	εἰ σφαγεὶς εὐθὺς ἀπὸ συκῆς
[6]	ὧν ἐντιθεμένων εἰς σιρὸν ἐξαναλίσκεται	ταχέως	ὁ οἶνος.
[6]	ἐν τῷ ἀέρι, προθερμανθέν, περιψύχεται	ταχέως.	Τὸν μὲν οὖν ξένον ἐπῃνέσαμεν
[6]	μειλίχιον καὶ ἡμερίδην, ἀπὸ τῆς	ὄψεως	αὐτῆς πρῶτον. σὺ δ´ ἀξιοῖς
[6]	καλῶς γίνεσθαι. μέγα γὰρ ὡς	ἀληθῶς	εὐημερίας ἐφόδιον εὐκρασία σώματος ἀβαπτίστου
[6]	τὴν δὲ πεῖναν αὖ πάλιν	ἀναγκαίως	τὸ ποτὸν ἀνίησιν· ἡ γὰρ
[6]	μὲν γὰρ βρεχθὲν ἱμάτιον ἀποξηραίνεται	ῥᾳδίως,	ἐλαίου δὲ κηλῖδας οὐ τῆς
[6]	γεῶδες ἔρημον ἰκμάδος λέλειπται· καὶ	ὁμοίως	διίστησι καὶ διαιρεῖ τὰ σώματα
[6]	εἴλιγγον. Ἡμῖν δὲ καὶ ταῦτα	μετρίως	ἐδόκει λέγεσθαι, καὶ ἀπὸ τῆς
[6]	ἑστιῶν ἡμᾶς καὶ ταῦτ´ ἔφη	μετρίως	λέγεσθαι καὶ πρὸς ἄλλην ἀπορίαν
[6]	ξηρότητας ἀρδείαις ποτίζομεν, καὶ ψύχομεν	μετρίως	ὅταν φλέγηται, ῥιγοῦντα δ´ αὐτὰ
[6]	προστίθησι τοῖς δεομένοις· ὅθεν οὐ	κακῶς	ὄχημα τῆς τροφῆς τὸ ὑγρὸν
[6]	καὶ τὸ ἄχυρον διὰ κουφότητα	μαλακῶς	περιπῖπτον οὐ θρύπτει τὸν πάγον,
[6]	ἦν δ´ ὁ ξένος φιλόλογος	ἐπιεικῶς,	καὶ τοῦτ´ ἔφη λαβεῖν ἐκ
[6]	κοινοῦ τοῦ πᾶσι συμβεβηκότος μόνον	ἐπιεικῶς	ὑγρὸν προσαγορεύει. εἰς τοῦτ´ ἐλέχθη,
[6]	μὲν οὖν ξένον ἐπῃνέσαμεν ὡς	ἀνδρικῶς	καταμνημονεύσαντα· περὶ δὲ τοῦ λόγου
[6]	ὁ Πλάτων ἐδείπνισεν ἐν Ἀκαδημίᾳ	μουσικῶς	καὶ ἀφελῶς ταῖς ἀφλεγμάντοις‘ ὥς
[6]	Πλάτωνι δειπνήσαντας καὶ τῇ ὑστεραίᾳ	καλῶς	γίνεσθαι. μέγα γὰρ ὡς ἀληθῶς
[6]	διὸ πεινῶσι σφόδρα καὶ βραχὺ	παντελῶς	ἐμφαγόντες εὐθὺς ἀναλάμπουσι· γίνεται γὰρ
[6]	ἐδείπνισεν ἐν Ἀκαδημίᾳ μουσικῶς καὶ	ἀφελῶς	ταῖς ἀφλεγμάντοις‘ ὥς φησιν ὁ
[6]	τὸ πνεῦμα διὰ τῶν πόρων	ἀδήλως	ἀπερχόμενον. τοῦτο δὴ τοῖς βαδίζουσι
[6]	περιπῖπτον οὐ θρύπτει τὸν πάγον,	ἄλλως	δὲ πυκνόν ἐστι καὶ στεγανόν,
[6]	μέν, ὥσπερ εἴρηται, τῇ λεπτότητι,	ἄλλως	δὲ τοῦ κόπου καὶ τῆς
[6]	τὴν ἀνάμνησιν ἀνελεύθερον ἔχουσιν καὶ	ἄλλως	ἐξίτηλον, ὥσπερ ὀσμὴν ἕωλον ἢ
[6]	προσφερόμενον. Κλεομένης δ´ ὁ ἰατρὸς	ἄλλως	ἔφη τῷ ὀνόματι τὸν λιμὸν
[6]	καὶ ἀρκοῦντος ἔνδειαν· οἷς γὰρ	ὅλως	ἂν ἐλλίπῃ θάτερον, οὔτε πεινῶσιν
[6]	ἄγει καὶ ψαύσεως ἀνέχεται καὶ	ὅλως	ἀφίησι τὸν θυμὸν ὥσπερ ἀπομαραινόμενον.
[6]	συμβαίνουσαν εἰς οὐδέν´ ἦν λόγον	ἁπλῶς	τιθεμένων τὴν φύσιν. ἔπειτα ῥιγοῦν
[6]	τοῦ οἰκείου παρέσχον. οὐ γὰρ	ἁπλῶς	τοῦ ὑγροῦ τὸ δίψος, ἀλλὰ
[6]	ὁ λόγος ἡμᾶς· ὅρα δ´	ὅμως.	πρῶτον οὐ δοκεῖ σοι περιψύχεσθαι
[6]	πιόντες ἀλλὰ λουσάμενοι μόνον ἐπαύσαντο	συντόμως	σφόδρα πεινῶντες· ἐνδυομένη γὰρ ἔξωθεν
[6]	εἰ καὶ μὴ πολλὰ μόνον	πιθανῶς,	αἰτιολογεῖν. πᾶσι γὰρ ὄντων πόρων,
[6]	καλοῦμεν. Ἐδόκει δή μοι ταῦτα	πιθανῶς	μὲν ἐγκεχειρῆσθαι, πρὸς δὲ τὸ
[6]	λόγου κάλλιστα κεῖσθαι· περιψύχεσθαι γὰρ	ἱκανῶς	καὶ πυκνοῦσθαι τὰ σώματα τῶν
[6]	τὸ δ´ ἔλαιον, ὅτι μάλιστ´	εἰλικρινῶς	ὑγρόν ἐστι, διὰ λεπτότητα μεταβάλλει
[6]	πολίτης ἡμῶν ἀπὸ σχολῆς ἀφῖκτο	συγγεγονὼς	ἐνδόξῳ φιλοσόφῳ χρόνον οὐ πολύν,
[6]	ἀγγεῖον, εἰ μὲν ψυχρός ἐστι,	πῶς	θερμαίνει τὸ ὕδωρ; εἰ δὲ
[6]	τὸ ὕδωρ; εἰ δὲ θερμός,	πῶς	περιψύχει πάλιν; ἄλογον γὰρ ὑπὸ
[6]	ἀνεκτήσαντο τὸν Βροῦτον· διὸ καὶ	φιλανθρώπως	ἐχρήσατο πᾶσι κύριος τῆς πόλεως
[6]	λεῖον ἀπολιπόντες, ὥσπερ οἱ τοῖς	ἀκρατῶς	ἔχουσι πρὸς ψυχροποσίαν ἀρρώστοις ἀφεψημένον
[6]	τηρεῖται δὲ τοῖς μὲν φυτοῖς	ἀναισθήτως	ἐκ τοῦ περιέχοντος, ὥς φησιν
[6]	καὶ κόμης ῥύψιν οὐδεὶς αἰτιᾶται.	χαριέντως	δὲ τὴν διαφορὰν ὁ ποιητὴς
[6]	μάγειρος, ὡς τά τ´ ἄλλα	χαριέντως	ὀψοποιήσας καὶ τὸν ἄρτι τῷ
[6]	παθόντος παρὰ φύσιν τοῦ σώματος,	εἰκότως	ἀντιτάττουσιν ὡς μὲν ἐνδείᾳ τὸν
[6]	ἀβαπτίστου καὶ ἐλαφροῦ καὶ παρεστῶτος	ἀνυπόπτως	ἐπὶ πᾶσαν ἐνέργειαν. ἀλλ´ ἕτερον
[6]	ἔνδειαν ἐλαττοῖ προστιθεμένης τροφῆς, ποιοῦσιν,	οὕτως	αἱ τῶν ἐφάλμων βρωμάτων εὐστομίαι
[6]	ἀληθές ἐστιν· οὐκ ἔχει δ´	οὕτως,	ἀλλ´ αὑτοὺς παραλογιζόμεθα, θερμὸν εὐθὺς
[6]	πασχόντων ὄνομα τοῦ πάθους εἶναι,	οὕτως	ἄρα καὶ τὸ βουλιμιᾶν ἐκεῖθεν
[6]	ἀνθρώπων ἀλλὰ διεφθαρμένων ὑπὸ λιχνείας,	οὕτως,	εἰ δεῖ μεταφορᾷ χρησάμενον λέγειν,
[6]	διψῆν καὶ ἀτροφεῖν ἀναγκαῖόν ἐστιν,	οὕτως	ἐν σώματι, τῶν ὑγρῶν εἰς
[6]	ἔξω καταλιπόντες οἴκαδε πῦρ κομίζουσιν,	οὕτως	ἡμᾶς ἐφ´ ἑτέροις ἂν ψέγοιτε
[6]	ἀπὸ τοῦ οἴκου· τί γὰρ	οὕτως	κεκονίαται; τί δ´ ἀνέῳγε τοῦ
[6]	οὔτ´ ἄλλου τινὸς ὑγροῦ βραχὺς	οὕτως	ὄγκος ἐπίδοσιν λαμβάνει τοσαύτην, ἀλλ´
[6]	ἡμᾶς θερμαινόμενον θερμαίνει τὸ ἱμάτιον,	οὕτως	τὴν χιόνα ψυχόμενον ἀντιπεριψύχει· ψύχεται
[6]	ὑγρότητα καὶ σμικρότατον ἀνακλᾷ τὸ	φῶς	ἐπὶ τὴν ὄψιν· ὥσπερ αὖ
[6]	μὲν οὖν πυρέττοντες ἢ καυματιζόμενοι	συνεχῶς	ἀλλάττουσι τὰ ἱμάτια τῷ ψυχρὸν