Chapitre |
[9] |
καὶ
~συμφύτους
ἀναδίδωσι.
τοὺς
μὲν
|
γὰρ |
Αἰγυπτίους
πάντας
~ἰατροὺς
ἀκούομεν
εἶναι, |
[7] |
ἀφροδισίοις
~ἀπεργάζεται
τῆς
φύσεως.
καὶ
|
γὰρ |
αἰγῶν
ἐπειράθησαν
ἄνδρες
~καὶ
ὑῶν |
[1] |
μου
καταγελᾷς,
ὦ
μακαρία;
πῶς
|
γὰρ |
ἂν
ἢ
~δοῖεν
οὗτοι
λόγον |
[4] |
φύσει
μέτεστι
τῆς
~ἀνδρείας·
μετῆν
|
γὰρ |
ἂν
ὁμοίως
καὶ
ταῖς
γυναιξὶν |
[10] |
~ἔχει
πάντα
πρὸς
ἀναισθησίαν
(οὐδενὶ
|
γὰρ |
αὐτῶν
ψυχῆς
~μέτεστιν)
οὕτως
οὐκ |
[7] |
διαγνώσει
τῆς
τροφῆς.
~ἡ
μὲν
|
γὰρ |
γλῶττα
τοῦ
γλυκέος
καὶ
δριμέος |
[1] |
ὡς
λέγεις,
ὦ
Κίρκη·
τί
|
γὰρ |
δεῖ
πολλάκις
~ζυγομαχεῖν
ἡμᾶς
περὶ |
[9] |
βρωθέντος
ἐκβάλλουσι
τὰς
ἀκίδας;
ἂν
|
γὰρ
|
~εἴπῃς,
ὅπερ
ἀληθές
ἐστι,
τούτων |
[8] |
δυσκαθάρτων
ὑμᾶς
ἐμπίπλησι.
~πρῶτον
μὲν
|
γὰρ |
ἑκάστῳ
γένει
ζῴου
μία
τροφὴ |
[5] |
θηρίων
διαφέρεις
~πρὸς
ἐγκράτειαν·
οὐδὲ
|
γὰρ |
ἐκεῖνα
τοῖς
κρείττοσιν
~ἐπιθυμεῖ
πλησιάζειν |
[3] |
περὶ
τῆς
ψυχῆς
ἀποκεκρίσθαι·
ταὐτὸν
|
γάρ |
ἐστι
τῷ
~περὶ
τῆς
χώρας, |
[1] |
~ἐκ
θηρίου
γενέσθαι.
~(Κ)
Οὐ
|
γὰρ |
ἤδη
τούτων
ἀτοπώτερα
πεποίηκας
σεαυτόν, |
[9] |
προσήκει
κατὰ
φύσιν.
παρὰ
τίνος
|
γὰρ |
ἡμεῖς
~ἐμάθομεν
νοσοῦντες
ἐπὶ
τοὺς |
[4] |
~καὶ
διαφυλάττει
τὸ
ἀήττητον·
οὐ
|
γὰρ |
ἡττᾶται
κρατούμενα
~τοῖς
σώμασιν
οὐδ´ |
[9] |
συνέσεως
ἀναλαμβάνει
τὰς
μαθήσεις.
ἐῶ
|
~γὰρ |
ἰχνεύειν
σκύλακας
καὶ
βαδίζειν
ἐν |
[3] |
γένεσιν
ἀρετῆς
καὶ
τελειοτέραν·
~ἀνεπίτακτος
|
γὰρ |
καὶ
ἀδίδακτος
ὥσπερ
ἄσπορος
καὶ |
[3] |
οὐ
δεῖ
ψεύδεσθαι·
φιλῶ
μὲν
|
γὰρ |
καὶ
ἀσπάζομαι
~τὴν
ἐμαυτοῦ
πατρίδα |
[8] |
ἀγριωτάτων
θηρίων
ὠμότερον·
αἷμα
μὲν
|
γὰρ
|
~καὶ
φόνος
καὶ
σάρκες
ἰκτίνῳ |
[2] |
εἰς
ἀμείνω,
μὴ
σκεψάμενος·
ὡς
|
γὰρ |
οἱ
παῖδες
~τὰ
φάρμακα
τῶν |
[1] |
ἁπλῶς,
μὰ
τὴν
Ἑκάτην·
οὐ
|
γὰρ |
οἱ
~τυχόντες
εἰσίν·
ἀλλ´
ἐροῦ |
[10] |
τὸν
Κορίνθιον
ἐκεῖνον
Ὅμηρον.
~οὐ
|
γὰρ |
οἶμαι
θηρίου
πρὸς
θηρίον
ἀπόστασιν |
[4] |
καὶ
ἄμυναν
αἴσχιστα
λέγοντες.
πῶς
|
γὰρ |
οὐκ
ἄτοπον
~αἰτιᾶσθαι
μὲν
ὑμᾶς |
[10] |
συνέσεως
οὐκ
ἔστιν
ἄμοιρος.
ὡς
|
γὰρ |
οὐκ
ἔστι
δένδρον
~ἕτερον
ἑτέρου |
[9] |
ὅτι
καὶ
διδάσκομεν.
αἵ
~τε
|
γὰρ |
πέρδικες
ἐν
τῷ
προφεύγειν
τοὺς |
[6] |
που
μυρίαν
διαφοράν·
αἱ
μὲν
|
γὰρ |
περὶ
τὴν
βρῶσιν
~καὶ
τὴν |
[3] |
δή
μοι,
~σοφώτατ´
ἀνδρῶν·
ἤκουσα
|
γάρ |
σού
ποτε
διηγουμένου
τῇ
~Κίρκῃ |
[4] |
βέλτιστ´
Ὀδυσσεῦ,
μάλιστα
καταμάθοις.
ἐν
|
γὰρ
|
~τοῖς
θηρίοις
ἰσορροπεῖ
πρὸς
ἀλκὴν |
[7] |
~τῶν
σεμνῶν
καὶ
ἀγαθῶν.
ἐῶ
|
γὰρ |
τοὺς
οὐδενὸς
~ἀξίους·
ὁ
δ´ |
[1] |
~ἦν
οὗτος
ἀνθρώπων;
~(Κ)
Τί
|
γὰρ |
τοῦτο
πρὸς
τὸν
λόγον;
ἀλλὰ |
[7] |
γυναῖκες
ἄρρεσι
~θηρίοις
ἐπεμάνησαν·
ἐκ
|
γὰρ |
τῶν
τοιούτων
γάμων
ὑμῖν
~Μινώταυροι |
[6] |
~ἀνήρ,
εἴτε
Φρὺξ
ἦν
εἴτε
|
Κὰρ |
τοῦ
Δόλωνος
ἀγεννέστερος
~καὶ
τοῦ |
[8] |
πολλῶν
~καὶ
μακρῶν
κολάζεσθε
νοσημάτων,
|
ἅπερ |
ἐκ
μιᾶς
~πηγῆς
ἐπαντλούμενα
τῆς |
[6] |
ὑπὸ
πλήθους
ἁπάσας,
ἔχει
~δὲ
|
καθάπερ |
ξένων
ὄχλος
ἔπηλυς
ἐν
δήμῳ |
[5] |
οὐ
θαυμαστὸν
οὖν
ἐστιν,
~εἰ
|
καθάπερ |
ὁ
Μενδήσιος
ἐν
Αἰγύπτῳ
τράγος |
[7] |
βλαβῆναι·
τἄλλα
δ´
οὐκ
ἐνοχλεῖ,
|
καθάπερ |
ὑμῖν,
τὰ
~θυμιάματα
καὶ
κινάμωμα |
[7] |
οὐδὲν
οὐδαμῶς
~χρήσιμον
ὠνουμένους.
ἀλλὰ
|
καίπερ |
οὖσα
τοιαύτη
~διέφθαρκεν
οὐ
μόνον |
[9] |
τὰς
ἀκίδας;
ἂν
γὰρ
~εἴπῃς,
|
ὅπερ |
ἀληθές
ἐστι,
τούτων
διδάσκαλον
εἶναι |
[6] |
τορείαις
~διηκριβωμένον)
{καὶ}
εἱπόμην
γεγοητευμένος,
|
ὥσπερ |
αἱ
~γυναῖκες.
ἀλλὰ
νῦν
ἀπηλλαγμένος |
[9] |
ὄνομα
κάλλιον
αὐτῇ
~καὶ
τιμιώτερον,
|
ὥσπερ |
ἀμέλει
καὶ
δι´
ἔργων
ἀμείνονα |
[4] |
καὶ
ἵππος
ἵππῳ
δι´
~ἀνανδρίαν,
|
ὥσπερ |
ἄνθρωπος
ἀνθρώπῳ,
τὴν
τῆς
δειλίας
|
[4] |
καὶ
ὑπέμειναν
τὴν
καλουμένην
ἐξημέρωσιν
|
~ὥσπερ |
ἀπογυναίκωσιν
τοῦ
θυμοειδοῦς·
οἷς
δὴ |
[3] |
τελειοτέραν·
~ἀνεπίτακτος
γὰρ
καὶ
ἀδίδακτος
|
ὥσπερ |
ἄσπορος
καὶ
ἀνήροτος
~ἐκφέρει
καὶ |
[3] |
ἥτις
ἄνευ
πόνου
τὴν
ἀρετὴν
|
~ὥσπερ |
αὐτοφυῆ
καρπὸν
ἀναδίδωσιν.
~(Ο)
Ἔστω |
[10] |
μελίττῃ
παραβάλῃς
ὄνον
καὶ
~πρόβατον
|
ὥσπερ |
εἰ
σαυτῷ
τὸν
Πολύφημον
ἢ |
[4] |
ἄρρεσιν
ὑφίεται
θυμοῦ
καὶ
ἀλκῆς,
|
ὥσπερ |
ἡ
σὴ
γυνὴ
~σοῦ
πολεμοῦντος |
[6] |
βίοις
πόρρω
τῆς
κενῆς
δόξης
|
ὥσπερ
|
~θαλάσσης
ἀπῳκισμένα
τοῦ
γλαφυρῶς
καὶ |
[4] |
ἀνδρὶ
εἴκελον
ἀλκὴν’
προσαγορεύει;
ἀλλ´
|
~ὥσπερ |
οἶμαι
τοὺς
ταχεῖς
ποδηνέμους’
καὶ |
[4] |
δὲ
προσμιγνύμενος
~πρὸς
τὸν
λογισμὸν
|
ὥσπερ |
οἶνος
πρὸς
ὕδωρ
ἐξίσταται
~παρὰ |
[4] |
τῷ
ἕτερα
μᾶλλον
τούτων
δεδιέναι.
|
ὥσπερ
|
~οὖν
τῶν
σῶν
ἑταίρων
ὁ |
[9] |
~ἐν
χερσὶν
ἀνθρώπων
χεῖρον
ᾄδουσιν,
|
ὥσπερ |
πρὸ
~ὥρας
ἀπὸ
διδασκάλου
γεγονότες. |
[4] |
πηδᾷ
καὶ
ἀγανακτεῖ,
μέχρις
ἂν
|
ὥσπερ
|
~πῦρ
ἐγκατασβεσθῇ
παντάπασι
καὶ
ἀπόληται. |
[6] |
κεκαθαρμένος
χρυσὸν
μὲν
καὶ
ἄργυρον
|
ὥσπερ
|
~τοὺς
ἄλλους
λίθους
περιορῶν
ὑπερβαίνω, |
[7] |
φύσις
ἐντὸς
ὅρων
καθείργνυσιν,
ἀλλ´
|
ὥσπερ
|
~ὑπὸ
ῥεύματος
ἐκφερόμενα
πολλαχοῦ
ταῖς |
[7] |
~μετιόντες,
ἣ
καθ´
ὥραν
ἔτους
|
ὥσπερ |
φυτῶν
βλάστην
~ἐγείρουσα
τῶν
ζῴων |
[1] |
ἔσται
καὶ
διδοὺς
καὶ
λαμβάνων
|
ὑπὲρ |
πάντων
λόγον·
~ἰδού,
τούτῳ
διαλέγου. |
[4] |
ἀναγκαίοις
~πόνους
ἀγωνίζεσθαί
τε
τοὺς
|
ὑπὲρ |
τῶν
τέκνων
~ἀγῶνας.
ἀλλὰ
καὶ |
[5] |
τῆς
σωφροσύνης,
ἐπεὶ
~σωφρονεστάτης
μὲν
|
ἀνὴρ |
εἶ
γυναικός,
ἀπόδειξιν
δὲ
σωφροσύνης
|
[6] |
μακάριός
τις
εἶναι
καὶ
θεοφιλὴς
|
~ἀνήρ, |
εἴτε
Φρὺξ
ἦν
εἴτε
Κὰρ |
[1] |
δίαιταν
ἔχοντας.
~(Κ)
Οὗτος
ὁ
|
ἀνὴρ |
οὐχ
αὑτῷ
μόνον
οὐδὲ
τοῖς |
[4] |
καὶ
ἀγανακτεῖ,
μέχρις
ἂν
ὥσπερ
|
~πῦρ |
ἐγκατασβεσθῇ
παντάπασι
καὶ
ἀπόληται.
δέησις |
[4] |
τὸν
λογισμὸν
ὥσπερ
οἶνος
πρὸς
|
ὕδωρ |
ἐξίσταται
~παρὰ
τὰ
δεινὰ
καὶ |