Chapitre |
[6] |
οὐδὲν
ἂν
μὰ
Δί´
ἥδιον
|
ἢ |
βαθεῖ
καὶ
~μαλθακῷ
πηλῷ
μεστὸς |
[7] |
καὶ
κατηγορεῖ
τὴν
φαυλότητα
πρὶν
|
~ἢ |
βλαβῆναι·
τἄλλα
δ´
οὐκ
ἐνοχλεῖ, |
[1] |
ὦ
μακαρία;
πῶς
γὰρ
ἂν
|
ἢ
|
~δοῖεν
οὗτοι
λόγον
ἢ
λάβοιεν, |
[4] |
ἀσπαζόμενος.
ὅσα
δ´
ἄνθρωποι
~πάγαις
|
ἢ |
δόλοις
ἐχειρώσαντο,
τὰ
μὲν
ἤδη |
[4] |
τραύματα,
καὶ
πρὸ
αἰκίας
τινὸς
|
ἢ |
θανάτου
~πολέμιον
ἀμυνόμενος
οὐ
πρὸς |
[8] |
πόα
τοῖς
δὲ
ῥίζα
τις
|
ἢ |
καρπός·
ὅσα
δὲ
σαρκοφαγεῖ,
~πρὸς |
[1] |
ἂν
ἢ
~δοῖεν
οὗτοι
λόγον
|
ἢ |
λάβοιεν,
ἕως
ὄνοι
καὶ
σύες |
[2] |
ἂν
δὲ
~διαλέγεσθαι
μᾶλλον
ἐθέλῃς
|
ἢ |
λοιδορεῖσθαι,
ταχύ
σε
μεταπείσομεν,
~ἑκατέρου |
[2] |
μή
σε
ποιήσῃ
~λαθοῦσα
σῦν
|
ἢ |
λύκον,
ἡμᾶς
τε
πείθεις,
ἐν |
[4] |
~ἔτι
σοι
λέγω
τὰς
Καρίνας
|
ἢ |
Μαιονίδας;
ἀλλ´
ἐκ
τούτων
~γε |
[1] |
τούτου
~καὶ
ὀνομαστὸς
ἔτι
μᾶλλον
|
ἢ |
νῦν
γενηςόμενος,
κενὸν
~ἀγαθὸν
καὶ |
[9] |
συνερανισμόν.
ὅσα
γοῦν
ἄνθρωποι
~τρυφῶντες
|
ἢ |
παίζοντες
εἰς
τὸ
μανθάνειν
καὶ |
[6] |
γοῦν
καὶ
αὐτὸν
οὐχ
~ἧττον
|
ἢ |
σὲ
νῦν
ἐξέπληττε
μὲν
χρυσὸς |
[2] |
ἀτόπων
καὶ
διαλελωβημένων
παντάπασι
~δοξῶν·
|
ἢ |
σέ
τις
αὖ
συνηθείας
ἡδονὴ |
[7] |
παρούσης,
καταπίμπραται
ζωός,
~μάντεώς
τινος
|
ἢ |
τερατοσκόπου
μέγα
καὶ
δεινὸν
ἀποφαίνοντος
|
[3] |
πότερον
οὖν
ταύτην
ἐπαινεῖς
~μᾶλλον
|
ἢ |
τὴν
αἰγίβοτον
Ἰθάκην
καὶ
τραχεῖαν, |
[1] |
τίνα
τοῦτον,
ὦ
Κίρκη,
προσαγορεύσομεν;
|
ἢ |
τίς
~ἦν
οὗτος
ἀνθρώπων;
~(Κ) |
[8] |
ὑμεῖς
δὲ
τὴν
ἡδονὴν
~μᾶλλον
|
ἢ |
τὸ
κατὰ
φύσιν
τῆς
τροφῆς |
[10] |
ὥσπερ
εἰ
σαυτῷ
τὸν
Πολύφημον
|
ἢ |
τῷ
~πάππῳ
σου
τῷ
Αὐτολύκῳ |
[4] |
Τίνος
μὲν
οὖν
οὐχὶ
μᾶλλον
|
ἢ |
τῷ
σοφωτάτῳ
τῶν
~ἀνθρώπων;
σκόπει |
[10] |
Ἀλλ´
ὅρα,
Γρύλλε,
μὴ
δεινὸν
|
ᾖ |
καὶ
βίαιον
ἀπολιπεῖν
~λόγον,
οἷς |
[4] |
μάχαις
ἐναποθνήσκει.
πολλῶν
δὲ
θνησκόντων
|
ἡ
|
~ἀλκὴ
μετὰ
τοῦ
θυμοειδοῦς
ἀποχωρήσασά |
[7] |
~οἱ
χυμοὶ
σύγχυσίν
τινα
λάβωσιν·
|
ἡ |
δ´
ὄσφρησις
~ἡμῶν
πρὸ
τῶν |
[9] |
μανθάνειν
καὶ
μελετᾶν
~ἄγουσι,
τούτων
|
ἡ |
διάνοια
καὶ
παρὰ
φύσιν
τοῦ |
[7] |
μικρὰν
ἔχει
καὶ
ἀσθενῆ
τιμὴν
|
ἡ
|
~ἡδονὴ
παρ´
ἡμῖν
τὸ
δ´ |
[4] |
εὖ
πέφυκε.
τοῖς
~δ´
ἀνθρώποις
|
ἡ |
καρτέρησις
καὶ
παρὰ
φύσιν
ἐστίν. |
[4] |
ἐστιν.
οὕτω
δ´
ἀναφαίνεται
ὑμῖν
|
ἡ |
μὲν
~ἀνδρεία
δειλία
φρόνιμος
οὖσα, |
[7] |
συμβάλλεται
τῇ
διαγνώσει
τῆς
τροφῆς.
|
~ἡ |
μὲν
γὰρ
γλῶττα
τοῦ
γλυκέος |
[7] |
~Καὶ
ταύτας
γε
πρῶτον
διέλθωμεν.
|
ἡ |
μὲν
οὖν
πρὸς
~τὰ
εὐώδη |
[6] |
γένος
δὲ
τὰς
ἐπιθυμίας
διελόμενος.
|
ἡ |
μὲν
οὖν
σωφροσύνη
~βραχύτης
τίς |
[6] |
τεθηπὼς
~(εἶχε
δέ
τι
καὶ
|
ἡ |
πόρπη
χρυσὸς
οὖσα
παίγνιον
οἶμαι |
[4] |
ὑφίεται
θυμοῦ
καὶ
ἀλκῆς,
ὥσπερ
|
ἡ |
σὴ
γυνὴ
~σοῦ
πολεμοῦντος
οἴκοι |
[4] |
Σφίγγα
ἐκείνην
οὐκ
ἂν
ὤνησεν
|
ἡ |
σοφία
περὶ
τὸ
~Φίκιον
ἄνω |
[9] |
ἐπ´
αὐτὰ
ταῦτα
φῶντας;
ἀλλ´
|
ἡ |
τῶν
~θηρίων
φρόνησις
τῶν
μὲν |
[6] |
δὲ
τῶν
ἀφροδισίων
αἷς
ἀρχὰς
|
ἡ |
φύσις
ἐνδίδωσιν,
ἔστι
~δέ
που |
[7] |
οὐδὲ
τὸν
νόμον
ἔχουσα
~σύμμαχον
|
ἡ |
φύσις
ἐντὸς
ὅρων
καθείργνυσιν,
ἀλλ´ |
[4] |
~τοῖς
θηρίοις
ἰσορροπεῖ
πρὸς
ἀλκὴν
|
ἡ |
φύσις
καὶ
τὸ
θῆλυ
~τοῦ |
[7] |
παρ´
ἡμῖν
τὸ
δ´
ὅλον
|
ἡ |
φύσις.
ὅθεν
οὔτ´
ἄρρενος
~πρὸς |
[7] |
καιρῷ
καὶ
ἄμισθον
Ἀφροδίτην
~μετιόντες,
|
ἣ |
καθ´
ὥραν
ἔτους
ὥσπερ
φυτῶν |
[3] |
τὴν
αἰγίβοτον
Ἰθάκην
καὶ
τραχεῖαν,
|
ἣ |
μόλις
~ἀπ´
ἔργων
τε
πολλῶν |
[4] |
καὶ
Κρομμυωνίαν
τινὰ
σῦν
ἀκούεις,
|
ἣ
|
~πράγματα
πολλά,
θῆλυ
θηρίον
οὖσα, |
[7] |
τινος
καὶ
δευσοποιοῦ
~φαρμακίδος
τέχνης,
|
ᾗ |
μυρεψικῆς
ὄνομα,
συνάγειν
εἰς
~ταὐτὸ |
[8] |
λέων
ἔλαφον
καὶ
λύκος
πρόβατον
|
ᾗ |
πέφυκεν.
ὁ
δ´
ἄνθρωπος
~ἐπὶ |
[4] |
εἰ
βούλει,
τὴν
ἀνδρείαν,
~ἐφ´
|
ᾗ |
σὺ
φρονεῖς
μέγα
καὶ
οὐκ |
[4] |
ὁ
πληγὴν
ὑπομένων,
~ἵνα
μὴ
|
λάβῃ |
τραύματα,
καὶ
πρὸ
αἰκίας
τινὸς |
[8] |
οὔτε
χερσαῖον
ἐκπέφευγε
~τὰς
ἡμέρους
|
δὴ |
λεγομένας
ὑμῶν
καὶ
φιλοξένους
~τραπέζας. |
[4] |
~ὥσπερ
ἀπογυναίκωσιν
τοῦ
θυμοειδοῦς·
οἷς
|
δὴ |
μάλιστα
~δῆλον
ὅτι
τὰ
θηρία |
[3] |
ταῖς
ἄλλαις
ἀρεταῖς
διαφέροντας.
ἀπόκριναι
|
δή |
μοι,
~σοφώτατ´
ἀνδρῶν·
ἤκουσα
γάρ |
[1] |
μυρίων
~ἔτι
κακῶν
σπεύδεις,
ὡς
|
δὴ |
περίβλεπτος
ἐκ
τούτου
~καὶ
ὀνομαστὸς |
[1] |
δ´
ἐγώ
φημι
καὶ
γραῦν
|
ἤδη, |
διὰ
μυρίων
~ἔτι
κακῶν
σπεύδεις, |
[3] |
καὶ
τοῦτό
σοι
οὕτως.
~(Γ)
|
Ἤδη |
μὲν
οὖν
ὁμολογεῖς
τὴν
τῶν |
[4] |
ἢ
δόλοις
ἐχειρώσαντο,
τὰ
μὲν
|
ἤδη |
τέλεια
καὶ
τροφὴν
~ἀπωσάμενα
καὶ |
[7] |
ὑμῶν
ἐνέγραψεν
Ἀχιλ–
~λεὺς
καλός’
|
ἤδη |
τοῦ
Ἀχιλλέως
υἱὸν
ἔχοντος,
καὶ |
[7] |
γυναῖκας
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἀνδρῶν
|
~ἤδη |
τοὺς
πλείστους,
ὡς
μηδὲ
ταῖς |
[1] |
θηρίου
γενέσθαι.
~(Κ)
Οὐ
γὰρ
|
ἤδη |
τούτων
ἀτοπώτερα
πεποίηκας
σεαυτόν,
~ὃς |
[7] |
χρημάτων
πολλῶν
~ἡδυπάθειαν
ἄνανδρον
καὶ
|
κορασιώδη |
καὶ
πρὸς
οὐδὲν
οὐδαμῶς
~χρήσιμον |
[7] |
ἡ
μὲν
οὖν
πρὸς
~τὰ
|
εὐώδη |
καὶ
κινοῦντα
ταῖς
ἀποφοραῖς
τὴν |
[3] |
οὐδὲν
οὕτως
~ἐστὶν
γενναία
καὶ
|
ἀγαθὴ |
τὴν
φύσιν,
ὥσθ´
ἅπαντας
ἐκφέρειν
|
[4] |
ἀγανακτεῖ,
μέχρις
ἂν
ὥσπερ
~πῦρ
|
ἐγκατασβεσθῇ |
παντάπασι
καὶ
ἀπόληται.
δέησις
δ´
|
[7] |
~Ἡρακλῆς
ὁμοίως
ἑταῖρον
ἀγένειον
ἐπιδιώκων
|
ἀπελείφθη
|
~τῶν
ἀριστέων
καὶ
προύδωκε
τὸν |
[4] |
ἐναποθνήσκει.
πολλῶν
δὲ
θνησκόντων
ἡ
|
~ἀλκὴ |
μετὰ
τοῦ
θυμοειδοῦς
ἀποχωρήσασά
που |
[1] |
μὴ
καὶ
παρὰ
~γνώμην
ἐμοὶ
|
δοκῇ |
χαριζόμενος
διαλέγεσθαι.
~(Γ)
Χαῖρε,
Ὀδυσσεῦ. |
[1] |
Ἕτερον
αὖ
τινα
τοῦτον,
ὦ
|
Κίρκη, |
κυκεῶνα
λόγων
~ταράττεις
καὶ
ὑποφαρμάττεις, |
[1] |
ΧΡΗΣΘΑΙ
~(Ο)
Ταῦτα
μέν,
ὦ
|
Κίρκη, |
μεμαθηκέναι
δοκῶ
καὶ
διαμνημονεύσειν·
~ἡδέως |
[3] |
γάρ
σού
ποτε
διηγουμένου
τῇ
|
~Κίρκῃ |
περὶ
τῆς
τῶν
Κυκλώπων
γῆς, |
[1] |
~(Ο)
Καὶ
τίνα
τοῦτον,
ὦ
|
Κίρκη, |
προσαγορεύσομεν;
ἢ
τίς
~ἦν
οὗτος |
[2] |
~τε
φρίττων
καὶ
ὑποδειμαίνων
τῇ
|
Κίρκῃ |
σύνει,
μή
σε
ποιήσῃ
~λαθοῦσα |
[1] |
Ἐχέτω
ταῦτα,
ὡς
λέγεις,
ὦ
|
Κίρκη· |
τί
γὰρ
δεῖ
πολλάκις
~ζυγομαχεῖν |
[10] |
ἀφέστηκεν.
~(Ο)
Ἀλλ´
ὅρα,
Γρύλλε,
|
μὴ |
δεινὸν
ᾖ
καὶ
βίαιον
ἀπολιπεῖν
|
[1] |
Γρύλλον.
ἐγὼ
δ´
ἐκστήσομαι
ὑμῖν,
|
μὴ |
καὶ
παρὰ
~γνώμην
ἐμοὶ
δοκῇ |
[8] |
τρυγῶντι
~καὶ
λαμβάνοντι
καὶ
δρεπομένῳ
|
μὴ |
κάμνειν
διὰ
πλῆθος)
~ἀλλ´
ὑπὸ |
[4] |
μὲν
ὑμᾶς
τὴν
φύσιν,
ὅτι
|
μὴ |
κέντρα
προσέφυσε
~τοῖς
σώμασι
μηδ´ |
[4] |
οὕτως
ὁ
πληγὴν
ὑπομένων,
~ἵνα
|
μὴ |
λάβῃ
τραύματα,
καὶ
πρὸ
αἰκίας |
[6] |
βούλει
κορώνης.
~Ἀλλ´
ἐπεί
σε
|
μὴ |
λέληθα
σοφιστὴς
ὤν,
φέρε
χρήσωμαι
|
[9] |
τῶν
θηρίων
φρόνησιν·
ἣν
εἰ
|
μὴ |
λόγον
οἴεσθε
δεῖν
~μηδὲ
φρόνησιν |
[7] |
αὑτῶν
ἐθέλειν
~συγγίγνεσθαι
γυναιξίν,
εἰ
|
μὴ |
μύρων
ὑμῖν
ὀδωδυῖαι
καὶ
~διαπασμάτων |
[10] |
ἀργότερον
εἶναι
καὶ
δυσμαθέστερον,
εἰ
|
μὴ |
πάντα
~λόγου
καὶ
συνέσεως,
ἄλλα |
[7] |
τοῖς
θηρίοις
σωφρονεῖν
~προσήκει
καὶ
|
μὴ |
παραβιάζεσθαι
ταῖς
ἡδοναῖς
τὴν
~φύσιν. |
[7] |
ἀλεκτρυὼν
δ´
ἀλεκτρυόνος
~ἐπιβαίνων,
θηλείας
|
μὴ |
παρούσης,
καταπίμπραται
ζωός,
~μάντεώς
τινος |
[1] |
ὦ
γενναῖε,
πεῖσον·
ἐὰν
δὲ
|
μὴ
|
~πείσῃς
ἀλλὰ
καὶ
περιγένωνται
διαλεγόμενοι, |
[1] |
~εἰς
ἀνθρώπους
{ἑταίρους}
ἀνασώσαιμι
καὶ
|
μὴ |
περιίδοιμι
~καταγηράσαντας
παρὰ
φύσιν
ἐν |
[4] |
αἰνίγματα
καὶ
γρίφους
πλέκουσαν,
~εἰ
|
μὴ |
ῥώμῃ
καὶ
ἀνδρείᾳ
πολὺ
τῶν |
[2] |
καὶ
ὑποδειμαίνων
τῇ
Κίρκῃ
σύνει,
|
μή |
σε
ποιήσῃ
~λαθοῦσα
σῦν
ἢ |
[2] |
μεταβολὴν
~ἐκ
χειρόνων
εἰς
ἀμείνω,
|
μὴ |
σκεψάμενος·
ὡς
γὰρ
οἱ
παῖδες
|
[10] |
θεοῦ
νόησις.
~(Γ)
Εἶτά
σε
|
μὴ |
φῶμεν,
ὦ
Ὀδυσσεῦ,
σοφὸν
οὕτως |
[1] |
αὐτούς,
εἰ
θέλουσιν·
~ἂν
δὲ
|
μὴ |
φῶσι,
διαλεχθείς,
ὦ
γενναῖε,
πεῖσον· |
[6] |
ἐνδίδωσιν,
ἔστι
~δέ
που
καὶ
|
μὴ |
χρώμενον
ἔχειν
ἱκανῶς
ἀπαλλαγέντα,
φυσικαὶ
|
[4] |
καὶ
γρίφους
πλέκουσαν,
~εἰ
μὴ
|
ῥώμῃ |
καὶ
ἀνδρείᾳ
πολὺ
τῶν
Καδμείων |
[9] |
~ἀπροσδεής,
οὐ
δι´
ἀσθένειαν
ἀλλὰ
|
ῥώμῃ |
καὶ
τελειότητι
~τῆς
κατὰ
φύσιν |
[2] |
Χαῖρε,
Ὀδυσσεῦ.
~(Ο)
Καὶ
σὺ
|
νὴ |
Δία,
Γρύλλε.
~(Γ)
Τί
βούλει |
[1] |
δὲ
~τοῦτ´
ἐρωτᾷς;
~(Ο)
Ὅτι
|
νὴ |
Δία
καλὴν
ἄν
μοι
δοκῶ |
[5] |
καὶ
καταφρονήσουσιν,
~ὧν
ἑκάστη,
ἂν
|
ἀποθάνῃ |
ὁ
ἄρρην,
οὐκ
ὀλίγον
~χρόνον |
[4] |
παρὰ
~φύσιν
γευόμενα
καὶ
διαίτης
|
ἀδρανῆ |
χρόνῳ
κατειργάσαντο,
~ἕως
προσεδέξαντο
καὶ |
[7] |
ἄρρενος.
οὕτω
μικρὰν
ἔχει
καὶ
|
ἀσθενῆ |
τιμὴν
ἡ
~ἡδονὴ
παρ´
ἡμῖν |
[7] |
πολὺ
τῶν
βασιλικῶν
προγευστῶν
σκεπτικώτερον
|
~διαισθανομένη, |
τὸ
μὲν
οἰκεῖον
εἴσω
παρίησι |
[4] |
~ἂν
οὐδ´
ὅσον
αἱ
χελιδόνες
|
ἀμυνομένη |
τοὺς
ἐπ´
αὐτὴν
καὶ
~τὸν |
[3] |
τῶν
Κυκλώπων
γῆς,
ὡς
οὔτ´
|
ἀρουμένη
|
~τὸ
παράπαν
οὔτε
τινὸς
εἰς |
[7] |
ἔχει
καὶ
ἀσθενῆ
τιμὴν
ἡ
|
~ἡδονὴ |
παρ´
ἡμῖν
τὸ
δ´
ὅλον |
[2] |
ἢ
σέ
τις
αὖ
συνηθείας
|
ἡδονὴ |
πρὸς
τόδε
τὸ
~σῶμα
καταγεγοήτευκεν; |
[7] |
ταῖς
ἀποφοραῖς
τὴν
ὄσφρησιν
~οἰκείως
|
ἡδονὴ |
πρὸς
τῷ
τὸ
ὄφελος
καὶ |
[6] |
σε
μέμνημαι
ἐν
Κρήτῃ
θεασάμενος
|
~ἀμπεχόνῃ |
κεκοσμημένον
πανηγυρικῶς,
οὐ
τὴν
φρόνησιν
|
[4] |
καὶ
ἀλκῆς,
ὥσπερ
ἡ
σὴ
|
γυνὴ
|
~σοῦ
πολεμοῦντος
οἴκοι
κάθηται
πρὸς |
[3] |
ὡς
~τῶν
θηρίων
πολὺ
καὶ
|
δικαιοσύνῃ |
καὶ
φρονήσει
καὶ
ἀνδρείᾳ
~καὶ |
[6] |
ἐπιθυμίας
διελόμενος.
ἡ
μὲν
οὖν
|
σωφροσύνη
|
~βραχύτης
τίς
ἐστιν
ἐπιθυμιῶν
καὶ |
[6] |
~(εἶχε
δέ
τι
καὶ
ἡ
|
πόρπη |
χρυσὸς
οὖσα
παίγνιον
οἶμαι
τορείαις
|
[4] |
θυμοῦ
καὶ
ἀλκῆς,
ὥσπερ
ἡ
|
σὴ |
γυνὴ
~σοῦ
πολεμοῦντος
οἴκοι
κάθηται |
[1] |
~πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας,
εἰ
χάριτι
|
σῇ |
λαβὼν
τούτους
αὖθις
~εἰς
ἀνθρώπους |
[2] |
τῇ
Κίρκῃ
σύνει,
μή
σε
|
ποιήσῃ
|
~λαθοῦσα
σῦν
ἢ
λύκον,
ἡμᾶς |
[7] |
~ἔχειν
ἅμα
χρείαν
τινὰ
συμβάλλεται
|
τῇ |
διαγνώσει
τῆς
τροφῆς.
~ἡ
μὲν |
[7] |
προύδωκε
τὸν
στόλον·
ἐν
δὲ
|
τῇ |
θόλῳ
~τοῦ
Πτῴου
Ἀπόλλωνος
λαθών |
[3] |
ἤκουσα
γάρ
σού
ποτε
διηγουμένου
|
τῇ
|
~Κίρκῃ
περὶ
τῆς
τῶν
Κυκλώπων |
[2] |
αὐτός
~τε
φρίττων
καὶ
ὑποδειμαίνων
|
τῇ |
Κίρκῃ
σύνει,
μή
σε
ποιήσῃ
|
[4] |
καὶ
ψευδῶν
ἀπείρους
~παρακρουσάμενος
ὄνομα
|
τῇ |
πανουργίᾳ
προστίθης
ἀρετῆς
~ἥκιστα
πανουργίαν |
[9] |
οὐδὲ
μισθοῦ
διδακτὰς
οὐδὲ
κολλῶσα
|
μελέτῃ
|
~καὶ
συμπηγνύουσα
γλίσχρως
τῶν
θεωρημάτων |
[6] |
~τοιγαροῦν,
ὥς
σε
μέμνημαι
ἐν
|
Κρήτῃ |
θεασάμενος
~ἀμπεχόνῃ
κεκοσμημένον
πανηγυρικῶς,
οὐ |
[4] |
σὺ
φρονεῖς
μέγα
καὶ
οὐκ
|
ἐγκαλύπτῃ |
θρασὺς’
καὶ
~πτολίπορθος’
ἀποκαλούμενος,
ὅστις, |
[5] |
γέλωτα
θήσονται
καὶ
καταφρονήσουσιν,
~ὧν
|
ἑκάστη, |
ἂν
ἀποθάνῃ
ὁ
ἄρρην,
οὐκ |
[10] |
~ὅταν
ἀλώπεκι
καὶ
λύκῳ
καὶ
|
μελίττῃ |
παραβάλῃς
ὄνον
καὶ
~πρόβατον
ὥσπερ |
[9] |
καλεῖν,
ὥρα
σκοπεῖν
ὄνομα
κάλλιον
|
αὐτῇ
|
~καὶ
τιμιώτερον,
ὥσπερ
ἀμέλει
καὶ |
[7] |
~χρήσιμον
ὠνουμένους.
ἀλλὰ
καίπερ
οὖσα
|
τοιαύτη
|
~διέφθαρκεν
οὐ
μόνον
πάσας
γυναῖκας |
[3] |
ἄνευ
πόνου
τὴν
ἀρετὴν
~ὥσπερ
|
αὐτοφυῆ |
καρπὸν
ἀναδίδωσιν.
~(Ο)
Ἔστω
καὶ |
[4] |
ὅτι
τῆς
μὲν
ἀνδρείας
οἷον
|
~βαφή |
τις
ὁ
θυμός
ἐστι
καὶ |
[8] |
γὰρ
ἑκάστῳ
γένει
ζῴου
μία
|
τροφὴ |
σύμφυλός
~ἐστι,
τοῖς
μὲν
πόα |
[2] |
πάλιν
~εἰς
τὸ
ἀρχαῖον
εἶδος
|
ἀποπέμψῃ |
μεθ´
ἡμῶν.
~(Γ)
Παῦε,
Ὀδυσσεῦ, |