Chapitre |
[1] |
~(Ο)
Ὅτι
νὴ
Δία
καλὴν
|
ἄν |
μοι
δοκῶ
γενέσθαι
φιλοτιμίαν
~πρὸς |
[1] |
δοκῶ
καὶ
διαμνημονεύσειν·
~ἡδέως
δ´
|
ἄν |
σου
πυθοίμην,
εἴ
τινας
ἔχεις
|
[4] |
παρὰ
φύσιν
ἐστίν.
ἐκεῖθεν
~δ´
|
ἄν, |
ὦ
βέλτιστ´
Ὀδυσσεῦ,
μάλιστα
καταμάθοις. |
[5] |
θήσονται
καὶ
καταφρονήσουσιν,
~ὧν
ἑκάστη,
|
ἂν |
ἀποθάνῃ
ὁ
ἄρρην,
οὐκ
ὀλίγον
|
[9] |
οὗ
βρωθέντος
ἐκβάλλουσι
τὰς
ἀκίδας;
|
ἂν |
γὰρ
~εἴπῃς,
ὅπερ
ἀληθές
ἐστι, |
[2] |
Οὐδέτερα
τούτων,
ὦ
βασιλεῦ
Κεφαλλήνων·
|
ἂν |
δὲ
~διαλέγεσθαι
μᾶλλον
ἐθέλῃς
ἢ |
[1] |
ἐροῦ
πρῶτον
αὐτούς,
εἰ
θέλουσιν·
|
~ἂν |
δὲ
μὴ
φῶσι,
διαλεχθείς,
ὦ |
[10] |
αὐτῶν
ψυχῆς
~μέτεστιν)
οὕτως
οὐκ
|
ἂν |
ἐδόκει
ζῷον
ἕτερον
ἑτέρου
τῷ
|
[1] |
καταγελᾷς,
ὦ
μακαρία;
πῶς
γὰρ
|
ἂν |
ἢ
~δοῖεν
οὗτοι
λόγον
ἢ |
[6] |
σαῖς
~χλανίσι
καὶ
τάπησιν
οὐδὲν
|
ἂν |
μὰ
Δί´
ἥδιον
ἢ
βαθεῖ |
[4] |
μέτεστι
τῆς
~ἀνδρείας·
μετῆν
γὰρ
|
ἂν |
ὁμοίως
καὶ
ταῖς
γυναιξὶν
ἀλκῆς. |
[4] |
κάθηται
πρὸς
ἐσχάρᾳ
πυρός,
οὐκ
|
~ἂν |
οὐδ´
ὅσον
αἱ
χελιδόνες
ἀμυνομένη |
[4] |
~καὶ
τὴν
Σφίγγα
ἐκείνην
οὐκ
|
ἂν |
ὤνησεν
ἡ
σοφία
περὶ
τὸ
|
[4] |
καὶ
πηδᾷ
καὶ
ἀγανακτεῖ,
μέχρις
|
ἂν |
ὥσπερ
~πῦρ
ἐγκατασβεσθῇ
παντάπασι
καὶ |
[1] |
φῶσι,
διαλεχθείς,
ὦ
γενναῖε,
πεῖσον·
|
ἐὰν |
δὲ
μὴ
~πείσῃς
ἀλλὰ
καὶ |
[4] |
τῇ
πανουργίᾳ
προστίθης
ἀρετῆς
~ἥκιστα
|
πανουργίαν |
προσιεμένης.
ἀλλὰ
τῶν
γε
θηρίων
|
[7] |
καὶ
συμφαγεῖν
ἀναγκάζουσα,
χρημάτων
πολλῶν
|
~ἡδυπάθειαν |
ἄνανδρον
καὶ
κορασιώδη
καὶ
πρὸς |
[4] |
τῷ
λογισμῷ,
~πρὸς
μὲν
σωτηρίας
|
ἀσφάλειαν |
ὀρθῶς
πρὸς
δ´
~ἀλκὴν
καὶ |
[9] |
οὖσα
καὶ
~ἀπροσδεής,
οὐ
δι´
|
ἀσθένειαν |
ἀλλὰ
ῥώμῃ
καὶ
τελειότητι
~τῆς |
[4] |
δὲ
πρῶτον,
εἰ
βούλει,
τὴν
|
ἀνδρείαν, |
~ἐφ´
ᾗ
σὺ
φρονεῖς
μέγα |
[4] |
~ἐπήλυσι
καὶ
λόγοις
πλανωμένοις
μελετᾶτε
|
ἀνδρείαν· |
καὶ
~τοὺς
πόνους
ὑφίστασθε
καὶ |
[4] |
φεύγειν.
ὅλως
δ´,
εἰ
πρὸς
|
~ἀνδρείαν |
οἴεσθε
βελτίους
εἶναι
τῶν
θηρίων, |
[7] |
προῖκα
καὶ
ἁπλοῦν
~ἔχειν
ἅμα
|
χρείαν |
τινὰ
συμβάλλεται
τῇ
διαγνώσει
τῆς |
[5] |
οὐδενὸς
τῶν
θηρίων
διαφέρεις
~πρὸς
|
ἐγκράτειαν· |
οὐδὲ
γὰρ
ἐκεῖνα
τοῖς
κρείττοσιν
|
[3] |
ἢ
τὴν
αἰγίβοτον
Ἰθάκην
καὶ
|
τραχεῖαν, |
ἣ
μόλις
~ἀπ´
ἔργων
τε |
[4] |
δὲ
καὶ
~σκύμνοις
τούτων,
δι´
|
ἡλικίαν |
εὐαγώγοις
καὶ
ἁπαλοῖς
~οὖσιν,
πολλὰ |
[6] |
ἔξωθεν
ὑπὸ
δόξης
κενῆς
~δι´
|
ἀπειροκαλίαν |
ἐπικεχυμένων
γένος
ὑμῶν
μὲν
ὀλίγου
|
[1] |
ἀβελτερίας
~συμφορὰν
γενέσθαι
τὴν
αὑτοῦ
|
φιλοτιμίαν. |
~(Ο)
Ἕτερον
αὖ
τινα
τοῦτον, |
[1] |
καλὴν
ἄν
μοι
δοκῶ
γενέσθαι
|
φιλοτιμίαν
|
~πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας,
εἰ
χάριτι |
[7] |
βλάστην
~ἐγείρουσα
τῶν
ζῴων
τὴν
|
ἐπιθυμίαν |
εὐθὺς
ἔσβεσεν,
οὔτε
~τοῦ
θήλεος |
[4] |
τῶν
τέκνων
~ἀγῶνας.
ἀλλὰ
καὶ
|
Κρομμυωνίαν |
τινὰ
σῦν
ἀκούεις,
ἣ
~πράγματα |
[2] |
μορφὴν
μόνον
ἀλλὰ
~καὶ
τὴν
|
διάνοιαν |
ὑπὸ
τοῦ
πόματος
ἐκείνου
διεφθάρθαι |
[4] |
λέοντι
καὶ
ἵππος
ἵππῳ
δι´
|
~ἀνανδρίαν, |
ὥσπερ
ἄνθρωπος
ἀνθρώπῳ,
τὴν
τῆς |
[6] |
ταῖς
δ´
ἐπιθυμίαις
~ἐνορᾷς
που
|
μυρίαν |
διαφοράν·
αἱ
μὲν
γὰρ
περὶ |
[10] |
ἀλλ´
ὁμοίως
~ἔχει
πάντα
πρὸς
|
ἀναισθησίαν |
(οὐδενὶ
γὰρ
αὐτῶν
ψυχῆς
~μέτεστιν) |
[4] |
ἐπεκράτει.
~ἐκεῖ
δέ
που
καὶ
|
Τευμησίαν |
ἀλώπεκα
μέρμερον
~χρῆμα’
καὶ
πλησίον |
[7] |
καὶ
ὄρνις
ἀπεγεύσατο·
~πρὸς
δὲ
|
συνουσίαν |
οὐδέποτε
θηρίον
ἐπεχείρησεν
~ἀνθρώπῳ
χρήσασθαι. |
[7] |
~ἀξίους·
ὁ
δ´
Ἀγαμέμνων
τὴν
|
Βοιωτίαν |
ἐπῆλθε
κυνηγετῶν
~τὸν
Ἄργυννον
ὑποφεύγοντα |
[2] |
ὄντες
εἰς
ταύτην
ἀφῖχθε
τὴν
|
δυστυχίαν· |
~νῦν
οὖν
ἐποιησάμην
τῆς
Κίρκης |
[4] |
χρόνῳ
κατειργάσαντο,
~ἕως
προσεδέξαντο
καὶ
|
ὑπέμειναν |
τὴν
καλουμένην
ἐξημέρωσιν
~ὥσπερ
ἀπογυναίκωσιν |
[4] |
ὀρθῶς
πρὸς
δ´
~ἀλκὴν
καὶ
|
ἄμυναν |
αἴσχιστα
λέγοντες.
πῶς
γὰρ
οὐκ |
[3] |
~δοκιμάζειν
ἄλλα
δ´
αἱρεῖσθαι
καὶ
|
ἀγαπᾶν, |
ἐκεῖνο
δ´
οἶμαί
~σε
καὶ |
[3] |
γῆς,
ὡς
οὔτ´
ἀρουμένη
~τὸ
|
παράπαν |
οὔτε
τινὸς
εἰς
αὐτὴν
φυτεύοντος |
[3] |
εἶναι
πρὸς
γένεσιν
ἀρετῆς
καὶ
|
τελειοτέραν· |
~ἀνεπίτακτος
γὰρ
καὶ
ἀδίδακτος
ὥσπερ |
[3] |
ὁμολογεῖς
τὴν
τῶν
θηρίων
ψυχὴν
|
~εὐφυεστέραν |
εἶναι
πρὸς
γένεσιν
ἀρετῆς
καὶ |
[4] |
ἀλλὰ
δεδιὼς
~καὶ
φεύγων
τὴν
|
βαρυτέραν, |
οὕτως
ὁ
πληγὴν
ὑπομένων,
~ἵνα |
[9] |
καὶ
δι´
ἔργων
ἀμείνονα
καὶ
|
~θαυμασιωτέραν |
παρέχεται
τὴν
δύναμιν·
οὐκ
ἀμαθὴς
|
[9] |
πρὸς
διατροφὴν
~καὶ
πρὸς
ἀλκὴν
|
θήραν |
τε
καὶ
φυλακὴν
καὶ
μουσικῆς |
[7] |
πειρῶντος
~ἔτι
τοῦ
ἄρρενος.
οὕτω
|
μικρὰν |
ἔχει
καὶ
ἀσθενῆ
τιμὴν
ἡ
|
[6] |
δ´
ἐπιθυμίαις
~ἐνορᾷς
που
μυρίαν
|
διαφοράν· |
αἱ
μὲν
γὰρ
περὶ
τὴν |
[1] |
προσήκουσιν
οἴεται
δεῖν
ὑπ´
ἀβελτερίας
|
~συμφορὰν |
γενέσθαι
τὴν
αὑτοῦ
φιλοτιμίαν.
~(Ο) |
[1] |
παρὰ
φύσιν
ἐν
σώμασι
θηρίων,
|
~οἰκτρὰν |
καὶ
ἄτιμον
οὕτω
δίαιταν
ἔχοντας. |
[4] |
ὁ
φθάσας
πρῶτος
ἐπὶ
τὴν
|
ἐλαφρὰν
|
~ἀνίσταται
κώπην
οὐ
καταφρονῶν
ἐκείνης |
[8] |
ἀμηχανίας
(ᾧ
πάρεστιν
ἀεὶ
καθ´
|
~ὥραν |
ἄλλ´
ἐπ´
ἄλλοις
ἀπὸ
φυτῶν |
[7] |
ἄμισθον
Ἀφροδίτην
~μετιόντες,
ἣ
καθ´
|
ὥραν |
ἔτους
ὥσπερ
φυτῶν
βλάστην
~ἐγείρουσα |
[9] |
ἀχρήστων
καὶ
ματαίων
τεχνῶν
~οὐδεμιᾷ
|
χώραν |
δίδωσι,
τὰς
δ´
ἀναγκαίας
οὐκ |
[3] |
ἀσπάζομαι
~τὴν
ἐμαυτοῦ
πατρίδα
καὶ
|
χώραν |
μᾶλλον,
ἐπαινῶ
δὲ
~καὶ
θαυμάζω |
[7] |
τῆς
φύσεως.
καὶ
γὰρ
αἰγῶν
|
ἐπειράθησαν |
ἄνδρες
~καὶ
ὑῶν
καὶ
ἵππων |
[6] |
φυσικαὶ
~μὲν
οὐκ
ἀναγκαῖαι
δ´
|
ἐκλήθησαν. |
τὸ
δὲ
τῶν
μήτ´
~ἀναγκαίων |
[7] |
μιγνύμενοι
καὶ
γυναῖκες
ἄρρεσι
~θηρίοις
|
ἐπεμάνησαν· |
ἐκ
γὰρ
τῶν
τοιούτων
γάμων |
[2] |
ἀπολιπόντας
ἅμα
τούτοις
τὴν
ταῦτα
|
~παρασκευάζουσαν |
ἐκπλεῖν
μετὰ
σοῦ,
τὸ
πάντων |
[4] |
ἄνω
καθεζομένην,
αἰνίγματα
καὶ
γρίφους
|
πλέκουσαν, |
~εἰ
μὴ
ῥώμῃ
καὶ
ἀνδρείᾳ |
[3] |
αὔξει
κατὰ
φύσιν
τὴν
ἑκάστῳ
|
προσήκουσαν
|
~ἀρετήν.
~(Ο)
Καὶ
τίνος
ποτ´ |
[4] |
οὐχ
ἑκούσιον
οὐδὲ
βουλομένην
~ἀλλὰ
|
δουλεύουσαν |
ἔθεσι
καὶ
ψόγοις
καὶ
δόξαις
|
[4] |
τῷ
Ἀπόλλωνι
περὶ
τοῦ
χρηστηρίου
|
~μονομαχοῦσαν |
ἐν
Δελφοῖς
γενέσθαι
λέγουσι.
τὴν |
[9] |
παίζοντες
εἰς
τὸ
μανθάνειν
καὶ
|
μελετᾶν
|
~ἄγουσι,
τούτων
ἡ
διάνοια
καὶ |
[1] |
θηρίων,
~οἰκτρὰν
καὶ
ἄτιμον
οὕτω
|
δίαιταν |
ἔχοντας.
~(Κ)
Οὗτος
ὁ
ἀνὴρ |
[10] |
ἐλέγχουσιν
ἑτέρων
πανουργίαι
καὶ
δριμύτητες,
|
~ὅταν |
ἀλώπεκι
καὶ
λύκῳ
καὶ
μελίττῃ |
[9] |
τίς
δὲ
τὰς
Κρητικὰς
~αἶγας,
|
ὅταν |
περιπέσωσι
τοῖς
τοξεύμασι,
τὸ
δίκταμνον
|
[7] |
~γνώμων
ἐστί
τε
καὶ
λέγεται,
|
ὅταν |
τῷ
γευστικῷ
προσμιγέντες
~οἱ
χυμοὶ |
[2] |
Δία,
Γρύλλε.
~(Γ)
Τί
βούλει
|
ἐρωτᾶν; |
~(Ο)
Ἐγὼ
γινώσκων
ὑμᾶς
ἀνθρώπους |
[4] |
καὶ
τροφὴν
~ἀπωσάμενα
καὶ
πρὸς
|
δίψαν |
ἐγκαρτερήσαντα
τὸν
πρὸ
~δουλείας
ἐπάγεται |
[5] |
ἐστιν,
~εἰ
καθάπερ
ὁ
Μενδήσιος
|
ἐν |
Αἰγύπτῳ
τράγος
λέγεται
πολλαῖς
~καὶ |
[4] |
τὴν
τῆς
δειλίας
~ἐπώνυμον
εὐκόλως
|
{ἐν} |
ἀσπαζόμενος.
ὅσα
δ´
ἄνθρωποι
~πάγαις |
[2] |
ἢ
λύκον,
ἡμᾶς
τε
πείθεις,
|
ἐν |
ἀφθόνοις
~ζῶντας
ἀγαθοῖς,
ἀπολιπόντας
ἅμα |
[4] |
ὦ
βέλτιστ´
Ὀδυσσεῦ,
μάλιστα
καταμάθοις.
|
ἐν |
γὰρ
~τοῖς
θηρίοις
ἰσορροπεῖ
πρὸς |
[7] |
ἀριστέων
καὶ
προύδωκε
τὸν
στόλον·
|
ἐν |
δὲ
τῇ
θόλῳ
~τοῦ
Πτῴου |
[4] |
Ἀπόλλωνι
περὶ
τοῦ
χρηστηρίου
~μονομαχοῦσαν
|
ἐν |
Δελφοῖς
γενέσθαι
λέγουσι.
τὴν
δ´
|
[6] |
~δὲ
καθάπερ
ξένων
ὄχλος
ἔπηλυς
|
ἐν |
δήμῳ
καταβιαζόμενος
~πρὸς
τοὺς
ἐγγενεῖς |
[9] |
περιφερομένων.
ἵπποι
δὲ
καὶ
βόες
|
ἐν
|
~θεάτροις
κατακλίσεις
καὶ
χορείας
καὶ |
[6] |
ἀπολελειμμένος.
~τοιγαροῦν,
ὥς
σε
μέμνημαι
|
ἐν |
Κρήτῃ
θεασάμενος
~ἀμπεχόνῃ
κεκοσμημένον
πανηγυρικῶς, |
[9] |
~γὰρ
ἰχνεύειν
σκύλακας
καὶ
βαδίζειν
|
ἐν |
ῥυθμῷ
πώλους
~μελετῶντας,
ἀλλὰ
κόρακας |
[1] |
μὴ
περιίδοιμι
~καταγηράσαντας
παρὰ
φύσιν
|
ἐν |
σώμασι
θηρίων,
~οἰκτρὰν
καὶ
ἄτιμον |
[8] |
εἰρημένας
~ἐπιθυμίας
ὄντες
ἔτι
μᾶλλον
|
ἐν |
ταῖς
ἀναγκαίαις
ἐλέγχονται
~πολὺ
τῷ |
[4] |
~οὐδ´
ὅλως
φασὶ
χρῆναι
παραλαμβάνειν
|
ἐν |
ταῖς
μάχαις
τὸν
~θυμὸν
ἀλλ´ |
[7] |
~ὕβριν
καὶ
ταραχὴν
καὶ
σύγχυσιν
|
ἐν |
τοῖς
ἀφροδισίοις
~ἀπεργάζεται
τῆς
φύσεως. |
[1] |
πυθοίμην,
εἴ
τινας
ἔχεις
~Ἕλληνας
|
ἐν |
τούτοις,
οὓς
λύκους
καὶ
λέοντας |
[9] |
διδάσκομεν.
αἵ
~τε
γὰρ
πέρδικες
|
ἐν |
τῷ
προφεύγειν
τοὺς
νεοττοὺς
ἐθίζουσιν
|
[7] |
ἡδοναῖς
τὴν
~φύσιν.
τὰ
δ´
|
ἐν |
ὑμῖν
ἀκόλαστα
οὐδὲ
τὸν
νόμον |
[9] |
ληφθέντες
ἔτι
νήπιοι
καὶ
τραφέντες
|
~ἐν |
χερσὶν
ἀνθρώπων
χεῖρον
ᾄδουσιν,
ὥσπερ |
[4] |
ἀποχωρήσασά
που
καὶ
συναθροισθεῖσα
~περὶ
|
ἕν |
τι
τοῦ
σώματος
μόριον
ἀνθίσταται
|
[7] |
λιμόν
ποτ´
~ἀνθρώπου
καὶ
κύων
|
ἔφαγεν |
ὑπ´
ἀνάγκης
καὶ
ὄρνις
ἀπεγεύσατο· |
[2] |
~(Γ)
Παῦε,
Ὀδυσσεῦ,
καὶ
περαιτέρω
|
μηδὲν |
εἴπῃς·
ὡς
~καὶ
σοῦ
πάντες |
[1] |
οὐδὲ
τοῖς
ἑταίροις,
~ἀλλὰ
τοῖς
|
μηδὲν |
προσήκουσιν
οἴεται
δεῖν
ὑπ´
ἀβελτερίας
|
[8] |
καρπός·
ὅσα
δὲ
σαρκοφαγεῖ,
~πρὸς
|
οὐδὲν |
ἄλλο
τρέπεται
βορᾶς
εἶδος
οὐδ´ |
[6] |
δὲ
σαῖς
~χλανίσι
καὶ
τάπησιν
|
οὐδὲν |
ἂν
μὰ
Δί´
ἥδιον
ἢ |
[4] |
καὶ
τὸ
θῆλυ
~τοῦ
ἄρρενος
|
οὐδὲν |
ἀποδεῖ
πονεῖν
τε
τοὺς
ἐπὶ |
[9] |
μνημονεύοντες
εὐμαθείας
ἐπίδειξιν
~ὡς
ἄλλο
|
οὐδὲν |
οὐδαμῶς
χρήσιμον
ἔχουσιν.
εἰ
δ´ |
[7] |
ἄνανδρον
καὶ
κορασιώδη
καὶ
πρὸς
|
οὐδὲν |
οὐδαμῶς
~χρήσιμον
ὠνουμένους.
ἀλλὰ
καίπερ |
[3] |
οὔτε
τινὸς
εἰς
αὐτὴν
φυτεύοντος
|
οὐδὲν |
οὕτως
~ἐστὶν
γενναία
καὶ
ἀγαθὴ |
[4] |
~καὶ
λεαίνας
πολλάκις
ἑώρακας
ὡς
|
οὐδέν |
τι
τὰ
θήλεα
~τοῖς
ἄρρεσιν |
[4] |
καρτέρησις
καὶ
παρὰ
φύσιν
ἐστίν.
|
ἐκεῖθεν
|
~δ´
ἄν,
ὦ
βέλτιστ´
Ὀδυσσεῦ, |
[7] |
τὸ
δ´
ὅλον
ἡ
φύσις.
|
ὅθεν |
οὔτ´
ἄρρενος
~πρὸς
ἄρρεν
οὔτε |
[9] |
θεωρημάτων
ἕκαστον
~πρὸς
ἕκαστον
ἀλλ´
|
αὐτόθεν |
ἐξ
αὑτῆς
οἷον
ἰθαγενεῖς
καὶ
|
[6] |
μήτ´
~ἀναγκαίων
μήτε
φυσικῶν
ἀλλ´
|
ἔξωθεν |
ὑπὸ
δόξης
κενῆς
~δι´
ἀπειροκαλίαν |
[9] |
λεγομένας
ὑμῶν
καὶ
φιλοξένους
~τραπέζας.
|
~Εἶεν· |
ἀλλ´
ὄψοις
χρῆσθε
τούτοις
ἐφηδύνοντες |
[1] |
ἢ
~δοῖεν
οὗτοι
λόγον
ἢ
|
λάβοιεν, |
ἕως
ὄνοι
καὶ
σύες
καὶ |
[1] |
μακαρία;
πῶς
γὰρ
ἂν
ἢ
|
~δοῖεν |
οὗτοι
λόγον
ἢ
λάβοιεν,
ἕως |
[10] |
φρονεῖν
καὶ
λογίζεσθαι
~καὶ
μνημονεύειν
|
ἀφέστηκεν. |
~(Ο)
Ἀλλ´
ὅρα,
Γρύλλε,
μὴ |
[7] |
ὠνουμένους.
ἀλλὰ
καίπερ
οὖσα
τοιαύτη
|
~διέφθαρκεν |
οὐ
μόνον
πάσας
γυναῖκας
ἀλλὰ |
[2] |
ἡδονὴ
πρὸς
τόδε
τὸ
~σῶμα
|
καταγεγοήτευκεν; |
~(Γ)
Οὐδέτερα
τούτων,
ὦ
βασιλεῦ |
[8] |
ἔλαφον
καὶ
λύκος
πρόβατον
ᾗ
|
πέφυκεν. |
ὁ
δ´
ἄνθρωπος
~ἐπὶ
πάντα |
[7] |
ὑπὸ
κοινῆς
φιλοφροσύνης,
οὐχὶ
θρυπτόμεναι
|
μὲν |
αἱ
~θήλειαι
καὶ
προϊσχόμεναι
τῆς |
[4] |
οὕτω
δ´
ἀναφαίνεται
ὑμῖν
ἡ
|
μὲν
|
~ἀνδρεία
δειλία
φρόνιμος
οὖσα,
τὸ |
[4] |
ἀφομοιώσεις.
αἴτιον
δ´,
ὅτι
τῆς
|
μὲν |
ἀνδρείας
οἷον
~βαφή
τις
ὁ |
[5] |
περὶ
τῆς
σωφροσύνης,
ἐπεὶ
~σωφρονεστάτης
|
μὲν |
ἀνὴρ
εἶ
γυναικός,
ἀπόδειξιν
δὲ |
[9] |
ἡ
τῶν
~θηρίων
φρόνησις
τῶν
|
μὲν |
ἀχρήστων
καὶ
ματαίων
τεχνῶν
~οὐδεμιᾷ |
[9] |
ἰθαγενεῖς
καὶ
~συμφύτους
ἀναδίδωσι.
τοὺς
|
μὲν |
γὰρ
Αἰγυπτίους
πάντας
~ἰατροὺς
ἀκούομεν |
[7] |
τῇ
διαγνώσει
τῆς
τροφῆς.
~ἡ
|
μὲν |
γὰρ
γλῶττα
τοῦ
γλυκέος
καὶ |
[8] |
καὶ
δυσκαθάρτων
ὑμᾶς
ἐμπίπλησι.
~πρῶτον
|
μὲν |
γὰρ
ἑκάστῳ
γένει
ζῴου
μία |
[3] |
Ἀλλ´
οὐ
δεῖ
ψεύδεσθαι·
φιλῶ
|
μὲν |
γὰρ
καὶ
ἀσπάζομαι
~τὴν
ἐμαυτοῦ |
[8] |
τῶν
ἀγριωτάτων
θηρίων
ὠμότερον·
αἷμα
|
μὲν |
γὰρ
~καὶ
φόνος
καὶ
σάρκες |
[6] |
~ἐνορᾷς
που
μυρίαν
διαφοράν·
αἱ
|
μὲν |
γὰρ
περὶ
τὴν
βρῶσιν
~καὶ |
[4] |
~πάγαις
ἢ
δόλοις
ἐχειρώσαντο,
τὰ
|
μὲν |
ἤδη
τέλεια
καὶ
τροφὴν
~ἀπωσάμενα |
[6] |
κενῶν
~δοξῶν
καὶ
κεκαθαρμένος
χρυσὸν
|
μὲν |
καὶ
ἄργυρον
ὥσπερ
~τοὺς
ἄλλους |
[3] |
ὡς
ὁ
φρονιμώτατος
~ἀνθρώπων
ἄλλα
|
μὲν |
οἴεται
δεῖν
ἐπαινεῖν
καὶ
~δοκιμάζειν |
[7] |
βασιλικῶν
προγευστῶν
σκεπτικώτερον
~διαισθανομένη,
τὸ
|
μὲν |
οἰκεῖον
εἴσω
παρίησι
τὸ
δ´ |
[6] |
~δι´
ἀπειροκαλίαν
ἐπικεχυμένων
γένος
ὑμῶν
|
μὲν |
ὀλίγου
~δεῖν
τὰς
φυσικὰς
ἀπέκρυψεν |
[5] |
Κίρκης
ἀφροδισίων
~περιφρονήσας.
καὶ
τούτῳ
|
μὲν |
οὐδενὸς
τῶν
θηρίων
διαφέρεις
~πρὸς |
[6] |
χρώμενον
ἔχειν
ἱκανῶς
ἀπαλλαγέντα,
φυσικαὶ
|
~μὲν |
οὐκ
ἀναγκαῖαι
δ´
ἐκλήθησαν.
τὸ |
[2] |
γινώσκων
ὑμᾶς
ἀνθρώπους
γεγονότας
οἰκτείρω
|
~μὲν |
{οὖν}
ἅπαντας
οὕτως
ἔχοντας,
εἰκὸς |
[3] |
τοῦτό
σοι
οὕτως.
~(Γ)
Ἤδη
|
μὲν |
οὖν
ὁμολογεῖς
τὴν
τῶν
θηρίων |
[4] |
μέτεστι
τοῖς
θηρίοις;
~(Γ)
Τίνος
|
μὲν |
οὖν
οὐχὶ
μᾶλλον
ἢ
τῷ |
[7] |
ταύτας
γε
πρῶτον
διέλθωμεν.
ἡ
|
μὲν |
οὖν
πρὸς
~τὰ
εὐώδη
καὶ |
[6] |
δὲ
τὰς
ἐπιθυμίας
διελόμενος.
ἡ
|
μὲν |
οὖν
σωφροσύνη
~βραχύτης
τίς
ἐστιν |
[10] |
καὶ
τὸν
ὄνον;
~(Γ)
Αὐτοῖς
|
μὲν |
οὖν
τούτοις,
ὦ
βέλτιστε
Ὀδυσσεῦ, |
[10] |
πλὴν
ἀνθρώπου
~νομίζειν.
~(Ο)
Νῦν
|
μὲν |
οὖν,
ὦ
Γρύλλε,
μεταβέβλησαι
σὺ |
[3] |
τὴν
ἐκείνων.
~(Γ)
Οὐκοῦν
τοῦτο
|
μὲν |
οὕτως
ἔχειν
φήσομεν,
ὡς
ὁ |
[6] |
~ἡμετέραις
ἐνοικίζεται
ψυχαῖς·
ἀλλὰ
τὰ
|
μὲν |
πλεῖστα
ταῖς
~ἀναγκαίαις
ὁ
βίος |
[8] |
μία
τροφὴ
σύμφυλός
~ἐστι,
τοῖς
|
μὲν |
πόα
τοῖς
δὲ
ῥίζα
τις |
[4] |
νήφοντι
χρῆσθαι
τῷ
λογισμῷ,
~πρὸς
|
μὲν |
σωτηρίας
ἀσφάλειαν
ὀρθῶς
πρὸς
δ´
|
[6] |
~τάξει
τινὶ
τοῦ
λόγου,
τῆς
|
μὲν |
σωφροσύνης
ὅρον
θέμενος
~κατὰ
γένος |
[6] |
ἐστιν
ἐπιθυμιῶν
καὶ
τάξις,
ἀναιροῦσα
|
~μὲν |
τὰς
ἐπεισάκτους
καὶ
περιττὰς
καιρῷ |
[8] |
βρῶσιν
καὶ
πόσιν·
ὧν
ἡμεῖς
|
μὲν |
τὸ
ἡδὺ
~μετὰ
χρείας
τινὸς |
[4] |
πῶς
γὰρ
οὐκ
ἄτοπον
~αἰτιᾶσθαι
|
μὲν |
ὑμᾶς
τὴν
φύσιν,
ὅτι
μὴ |
[6] |
~ἧττον
ἢ
σὲ
νῦν
ἐξέπληττε
|
μὲν |
χρυσὸς
ὡς
κτῆμα
τῶν
ἄλλων
|
[1] |
ΑΛΟΓΑ
ΛΟΓΩΙ
ΧΡΗΣΘΑΙ
~(Ο)
Ταῦτα
|
μέν, |
ὦ
Κίρκη,
μεμαθηκέναι
δοκῶ
καὶ |
[9] |
φύσιν.
παρὰ
τίνος
γὰρ
ἡμεῖς
|
~ἐμάθομεν |
νοσοῦντες
ἐπὶ
τοὺς
ποταμοὺς
χάριν |
[9] |
τέχνας
μανθάνομεν,
ἄκουσον
ὅτι
καὶ
|
διδάσκομεν. |
αἵ
~τε
γὰρ
πέρδικες
ἐν |
[8] |
ἡδὺ
~μετὰ
χρείας
τινὸς
ἀεὶ
|
λαμβάνομεν, |
ὑμεῖς
δὲ
τὴν
ἡδονὴν
~μᾶλλον |
[9] |
εἰ
δ´
ἀπιστεῖς
~ὅτι
τέχνας
|
μανθάνομεν, |
ἄκουσον
ὅτι
καὶ
διδάσκομεν.
αἵ
|
[3] |
Οὐκοῦν
τοῦτο
μὲν
οὕτως
ἔχειν
|
φήσομεν, |
ὡς
ὁ
φρονιμώτατος
~ἀνθρώπων
ἄλλα |
[2] |
ἐθέλῃς
ἢ
λοιδορεῖσθαι,
ταχύ
σε
|
μεταπείσομεν, |
~ἑκατέρου
τῶν
βίων
ἐμπείρως
ἔχοντες, |
[1] |
Καὶ
τίνα
τοῦτον,
ὦ
Κίρκη,
|
προσαγορεύσομεν; |
ἢ
τίς
~ἦν
οὗτος
ἀνθρώπων; |
[9] |
μὲν
γὰρ
Αἰγυπτίους
πάντας
~ἰατροὺς
|
ἀκούομεν |
εἶναι,
τῶν
δὲ
ζῴων
ἕκαστον |
[6] |
μόνον
οὔτ´
~ἀτάκτως
οὔτ´
ἀπλήστως
|
ὁμιλοῦμεν. |
~Καὶ
ταύτας
γε
πρῶτον
διέλθωμεν. |
[2] |
ὡς
~καὶ
σοῦ
πάντες
ἡμεῖς
|
καταφρονοῦμεν, |
ὡς
μάτην
ἄρα
δεινὸς
~ἐλέγου |
[7] |
ὁμιλοῦμεν.
~Καὶ
ταύτας
γε
πρῶτον
|
διέλθωμεν. |
ἡ
μὲν
οὖν
πρὸς
~τὰ |
[2] |
ὅτι
~ταῦτα
πρὸ
ἐκείνων
εἰκότως
|
ἀγαπῶμεν. |
~(Ο)
Ἀλλὰ
μὴν
ἐγὼ
πρόθυμος |
[3] |
ἀπὸ
~τῶν
ἀρετῶν,
ἐφ´
αἷς
|
ὁρῶμεν |
ὑμᾶς
μέγα
φρονοῦντας,
ὡς
~τῶν |
[10] |
νόησις.
~(Γ)
Εἶτά
σε
μὴ
|
φῶμεν, |
ὦ
Ὀδυσσεῦ,
σοφὸν
οὕτως
ὄντα
|
[7] |
φύσις.
ὅθεν
οὔτ´
ἄρρενος
~πρὸς
|
ἄρρεν |
οὔτε
θήλεος
πρὸς
θῆλυ
μῖξιν |
[7] |
τῶν
ζῴων
τὴν
ἐπιθυμίαν
εὐθὺς
|
ἔσβεσεν, |
οὔτε
~τοῦ
θήλεος
προσιεμένου
μετὰ |
[4] |
~ἀστρατείας,
ἄριστα
βουλευσάμενος,
ὃς
δειλοῦ
|
προετίμησεν
|
~ἀνδρὸς
ἵππον
ἀγαθὴν
καὶ
φιλόνικον. |
[4] |
τὴν
Σφίγγα
ἐκείνην
οὐκ
ἂν
|
ὤνησεν |
ἡ
σοφία
περὶ
τὸ
~Φίκιον |
[7] |
~πρὸς
δὲ
συνουσίαν
οὐδέποτε
θηρίον
|
ἐπεχείρησεν
|
~ἀνθρώπῳ
χρήσασθαι.
θηρία
δ´
ἄνθρωποι |
[10] |
μᾶλλον
καὶ
ἧττον
ἄλλων
~πως
|
μετεῖχεν. |
ἐννόησον
δ´
ὅτι
τὰς
ἐνίων |
[7] |
Πτῴου
Ἀπόλλωνος
λαθών
τις
ὑμῶν
|
ἐνέγραψεν |
Ἀχιλ–
~λεὺς
καλός’
ἤδη
τοῦ |
[6] |
μὲν
ὀλίγου
~δεῖν
τὰς
φυσικὰς
|
ἀπέκρυψεν |
ὑπὸ
πλήθους
ἁπάσας,
ἔχει
~δὲ |
[7] |
ὀδωδυῖαι
καὶ
~διαπασμάτων
εἰς
ταὐτὸ
|
φοιτῷεν. |
ἀλλὰ
κάπρους
τε
σύες
~καὶ |
[6] |
καὶ
θεοφιλὴς
~ἀνήρ,
εἴτε
Φρὺξ
|
ἦν |
εἴτε
Κὰρ
τοῦ
Δόλωνος
ἀγεννέστερος
|
[1] |
ὦ
Κίρκη,
προσαγορεύσομεν;
ἢ
τίς
|
~ἦν |
οὗτος
ἀνθρώπων;
~(Κ)
Τί
γὰρ |
[9] |
ἀναφέρεις
~τὴν
τῶν
θηρίων
φρόνησιν·
|
ἣν |
εἰ
μὴ
λόγον
οἴεσθε
δεῖν
|
[4] |
φεύγων
τὴν
βαρυτέραν,
οὕτως
ὁ
|
πληγὴν |
ὑπομένων,
~ἵνα
μὴ
λάβῃ
τραύματα, |
[4] |
ὃς
δειλοῦ
προετίμησεν
~ἀνδρὸς
ἵππον
|
ἀγαθὴν |
καὶ
φιλόνικον.
αὐτὸς
δὲ
καὶ |
[4] |
Δελφοῖς
γενέσθαι
λέγουσι.
τὴν
δ´
|
~Αἴθην |
ὁ
βασιλεὺς
ὑμῶν
ἔλαβε
παρὰ |
[6] |
καὶ
~μαλθακῷ
πηλῷ
μεστὸς
ὢν
|
ἐγκατακλιθείην |
ἀναπαυόμενος.
~τὰ
δὲ
τοιαῦτα
τῶν |
[3] |
ἐπαινεῖς
~μᾶλλον
ἢ
τὴν
αἰγίβοτον
|
Ἰθάκην |
καὶ
τραχεῖαν,
ἣ
μόλις
~ἀπ´ |
[9] |
πρὸς
ἀλκὴν
θήραν
τε
καὶ
|
φυλακὴν |
καὶ
μουσικῆς
ὅσον
~ἑκάστῳ
προσήκει |
[8] |
πολεμεῖ
διὰ
τὴν
τῆς
τροφῆς
|
ἀνάγκην, |
ἀλλ´
οὔτε
τι
~πτηνὸν
οὔτε |
[4] |
ἀλκῆς.
~ὥσθ´
ὑμεῖς
κατὰ
νόμων
|
ἀνάγκην |
οὐχ
ἑκούσιον
οὐδὲ
βουλομένην
~ἀλλὰ |
[4] |
γὰρ
~τοῖς
θηρίοις
ἰσορροπεῖ
πρὸς
|
ἀλκὴν |
ἡ
φύσις
καὶ
τὸ
θῆλυ
|
[9] |
καὶ
πρὸς
διατροφὴν
~καὶ
πρὸς
|
ἀλκὴν |
θήραν
τε
καὶ
φυλακὴν
καὶ |
[4] |
σωτηρίας
ἀσφάλειαν
ὀρθῶς
πρὸς
δ´
|
~ἀλκὴν |
καὶ
ἄμυναν
αἴσχιστα
λέγοντες.
πῶς |
[4] |
~θυμον’
οὐ
σῦν
ἀνδρὶ
εἴκελον
|
ἀλκὴν’ |
προσαγορεύει;
ἀλλ´
~ὥσπερ
οἶμαι
τοὺς |
[4] |
καὶ
θυμολέοντας’
καὶ
συῒ
εἰκέλους
|
ἀλκὴν’ |
~προσαγορεύουσιν,
ἀλλ´
οὐ
λέοντά
τις |
[1] |
ἐρωτᾷς;
~(Ο)
Ὅτι
νὴ
Δία
|
καλὴν |
ἄν
μοι
δοκῶ
γενέσθαι
φιλοτιμίαν
|
[5] |
γενεὰς
ἀνθρώπων·
ὥστε
~σοι
τὴν
|
καλὴν |
Πηνελόπην
ἐννάκις
ἀπολείπεσθαι
τῷ
σωφρονεῖν
|
[2] |
ὃς
αὐτὸ
τοῦτ´
ἔδεισας,
τὴν
|
μεταβολὴν
|
~ἐκ
χειρόνων
εἰς
ἀμείνω,
μὴ |
[9] |
σοφιστῶν
ἄλογα
καὶ
ἀνόητα
πάντα
|
πλὴν |
ἀνθρώπου
~νομίζειν.
~(Ο)
Νῦν
μὲν |
[2] |
ἐκείνων
εἰκότως
ἀγαπῶμεν.
~(Ο)
Ἀλλὰ
|
μὴν |
ἐγὼ
πρόθυμος
ἀκροᾶσθαι.
~(Γ)
Καὶ |
[2] |
ἀφῖχθε
τὴν
δυστυχίαν·
~νῦν
οὖν
|
ἐποιησάμην |
τῆς
Κίρκης
δέησιν,
ὅπως
~τὸν |
[4] |
οὖσα,
τὸ
δὲ
θάρσος
φόβος
|
ἐπιστήμην
|
~ἔχων
τοῦ
δι´
ἑτέρων
ἕτερα |
[1] |
διαμνημονεύσειν·
~ἡδέως
δ´
ἄν
σου
|
πυθοίμην, |
εἴ
τινας
ἔχεις
~Ἕλληνας
ἐν |
[7] |
οὕτω
μικρὰν
ἔχει
καὶ
ἀσθενῆ
|
τιμὴν |
ἡ
~ἡδονὴ
παρ´
ἡμῖν
τὸ |
[9] |
θαυμάζω
τοὺς
λόγους
ἐκείνους,
οἷς
|
ἀνεπειθόμην
|
~ὑπὸ
τῶν
σοφιστῶν
ἄλογα
καὶ |
[6] |
παίγνιον
οἶμαι
τορείαις
~διηκριβωμένον)
{καὶ}
|
εἱπόμην |
γεγοητευμένος,
ὥσπερ
αἱ
~γυναῖκες.
ἀλλὰ |
[6] |
ὄντων
καὶ
ἱκανῶν
~ἐκαρπούμην,
ἀλλ´
|
ἐμεμφόμην |
τὸν
ἐμαυτοῦ
βίον,
ὡς
~τῶν |
[6] |
πραγμάτων
ἀφθόνων
ὄντων
καὶ
ἱκανῶν
|
~ἐκαρπούμην, |
ἀλλ´
ἐμεμφόμην
τὸν
ἐμαυτοῦ
βίον, |
[5] |
σωφροσύνης
ἐφεξῆς
διεξῆλθες;
~(Γ)
Ὅτι
|
ᾤμην |
σε
τῶν
εἰρημένων
πρότερον
ἐπιλήψεσθαι· |
[1] |
ἐκστήσομαι
ὑμῖν,
μὴ
καὶ
παρὰ
|
~γνώμην |
ἐμοὶ
δοκῇ
χαριζόμενος
διαλέγεσθαι.
~(Γ) |
[4] |
σοφία
περὶ
τὸ
~Φίκιον
ἄνω
|
καθεζομένην, |
αἰνίγματα
καὶ
γρίφους
πλέκουσαν,
~εἰ |
[4] |
νόμων
ἀνάγκην
οὐχ
ἑκούσιον
οὐδὲ
|
βουλομένην
|
~ἀλλὰ
δουλεύουσαν
ἔθεσι
καὶ
ψόγοις |
[4] |
~ἕως
προσεδέξαντο
καὶ
ὑπέμειναν
τὴν
|
καλουμένην |
ἐξημέρωσιν
~ὥσπερ
ἀπογυναίκωσιν
τοῦ
θυμοειδοῦς· |
[7] |
ῥεύματος
ἐκφερόμενα
πολλαχοῦ
ταῖς
ἐπιθυμίαις
|
δεινὴν
|
~ὕβριν
καὶ
ταραχὴν
καὶ
σύγχυσιν |
[4] |
Θησεῖ
παρέσχε·
~καὶ
τὴν
Σφίγγα
|
ἐκείνην |
οὐκ
ἂν
ὤνησεν
ἡ
σοφία |
[7] |
ἑαυτὸν
~βαπτίζων
εἰς
τὴν
Κωπαΐδα
|
λίμνην, |
ὡς
αὐτόθι
κατασβέσων
~τὸν
ἔρωτα |
[6] |
ταῖς
ἐπιθυμίαις
οὔτε
χάριν
οὔθ´
|
ἡδονὴν
|
~ἀπὸ
τῶν
ἄλλων
πραγμάτων
ἀφθόνων |
[8] |
ἀεὶ
λαμβάνομεν,
ὑμεῖς
δὲ
τὴν
|
ἡδονὴν
|
~μᾶλλον
ἢ
τὸ
κατὰ
φύσιν |
[5] |
θεᾷ
συγκαθεύδειν.
τὴν
δὲ
Πηνελόπης
|
σωφροσύνην
|
~μυρίαι
κορῶναι
κρώζουσαι
γέλωτα
θήσονται |
[5] |
ἀνθρώπων·
ὥστε
~σοι
τὴν
καλὴν
|
Πηνελόπην |
ἐννάκις
ἀπολείπεσθαι
τῷ
σωφρονεῖν
~ἧς |
[4] |
πρῶτος
ἐπὶ
τὴν
ἐλαφρὰν
~ἀνίσταται
|
κώπην |
οὐ
καταφρονῶν
ἐκείνης
ἀλλὰ
δεδιὼς
|
[5] |
~ὧν
ἑκάστη,
ἂν
ἀποθάνῃ
ὁ
|
ἄρρην, |
οὐκ
ὀλίγον
~χρόνον
ἀλλ´
ἐννέα |
[3] |
οὖν
ταύτην
ἐπαινεῖς
~μᾶλλον
ἢ
|
τὴν |
αἰγίβοτον
Ἰθάκην
καὶ
τραχεῖαν,
ἣ |
[4] |
σκόπει
δὲ
πρῶτον,
εἰ
βούλει,
|
τὴν |
ἀνδρείαν,
~ἐφ´
ᾗ
σὺ
φρονεῖς |
[6] |
οὐ
τὴν
φρόνησιν
~ἐζήλουν
οὐδὲ
|
τὴν |
ἀρετήν,
ἀλλὰ
τοῦ
χιτῶνος
εἰργασμένου
|
[3] |
ὡς
ἀμείνων
ἥτις
ἄνευ
πόνου
|
τὴν |
ἀρετὴν
~ὥσπερ
αὐτοφυῆ
καρπὸν
ἀναδίδωσιν. |
[1] |
δεῖν
ὑπ´
ἀβελτερίας
~συμφορὰν
γενέσθαι
|
τὴν |
αὑτοῦ
φιλοτιμίαν.
~(Ο)
Ἕτερον
αὖ |
[4] |
ἐκείνης
ἀλλὰ
δεδιὼς
~καὶ
φεύγων
|
τὴν |
βαρυτέραν,
οὕτως
ὁ
πληγὴν
ὑπομένων, |
[7] |
οὐδενὸς
~ἀξίους·
ὁ
δ´
Ἀγαμέμνων
|
τὴν |
Βοιωτίαν
ἐπῆλθε
κυνηγετῶν
~τὸν
Ἄργυννον |
[6] |
διαφοράν·
αἱ
μὲν
γὰρ
περὶ
|
τὴν |
βρῶσιν
~καὶ
τὴν
πόσιν
ἅμα |
[7] |
οὐκ
ἐᾷ
θιγεῖν
οὐδὲ
λυπῆσαι
|
τὴν |
γεῦσιν
~ἀλλὰ
διαβάλλει
καὶ
κατηγορεῖ |
[4] |
~μονομαχοῦσαν
ἐν
Δελφοῖς
γενέσθαι
λέγουσι.
|
τὴν |
δ´
~Αἴθην
ὁ
βασιλεὺς
ὑμῶν |
[5] |
θέλεις
ἄνθρωπος
~ὢν
θεᾷ
συγκαθεύδειν.
|
τὴν |
δὲ
Πηνελόπης
σωφροσύνην
~μυρίαι
κορῶναι |
[2] |
τὴν
μορφὴν
μόνον
ἀλλὰ
~καὶ
|
τὴν |
διάνοιαν
ὑπὸ
τοῦ
πόματος
ἐκείνου |
[9] |
ἔργων
ἀμείνονα
καὶ
~θαυμασιωτέραν
παρέχεται
|
τὴν |
δύναμιν·
οὐκ
ἀμαθὴς
~οὐδ´
ἀπαίδευτος, |
[2] |
Ἕλληνες
ὄντες
εἰς
ταύτην
ἀφῖχθε
|
τὴν |
δυστυχίαν·
~νῦν
οὖν
ἐποιησάμην
τῆς |
[3] |
~ἐκφέρει
καὶ
αὔξει
κατὰ
φύσιν
|
τὴν |
ἑκάστῳ
προσήκουσαν
~ἀρετήν.
~(Ο)
Καὶ |
[1] |
Οὐχ
οὕτω
γ´
ἁπλῶς,
μὰ
|
τὴν |
Ἑκάτην·
οὐ
γὰρ
οἱ
~τυχόντες |
[3] |
μᾶλλον,
ἐπαινῶ
δὲ
~καὶ
θαυμάζω
|
τὴν |
ἐκείνων.
~(Γ)
Οὐκοῦν
τοῦτο
μὲν |
[4] |
ἑταίρων
ὁ
φθάσας
πρῶτος
ἐπὶ
|
τὴν |
ἐλαφρὰν
~ἀνίσταται
κώπην
οὐ
καταφρονῶν |
[3] |
φιλῶ
μὲν
γὰρ
καὶ
ἀσπάζομαι
|
~τὴν |
ἐμαυτοῦ
πατρίδα
καὶ
χώραν
μᾶλλον, |
[7] |
φυτῶν
βλάστην
~ἐγείρουσα
τῶν
ζῴων
|
τὴν |
ἐπιθυμίαν
εὐθὺς
ἔσβεσεν,
οὔτε
~τοῦ |
[8] |
τινὸς
ἀεὶ
λαμβάνομεν,
ὑμεῖς
δὲ
|
τὴν |
ἡδονὴν
~μᾶλλον
ἢ
τὸ
κατὰ |
[9] |
καὶ
σοφωτάτην
ἀρχὴν
ἀναφέρεις
~τὴν
|
τῶν |
θηρίων
φρόνησιν·
ἣν
εἰ
μὴ |
[10] |
Ὀδυσσεῦ,
μάλιστα
~δεῖ
τεκμαίρεσθαι
τὴν
|
τῶν |
θηρίων
φύσιν,
ὡς
λόγου
~καὶ |
[3] |
Ἤδη
μὲν
οὖν
ὁμολογεῖς
τὴν
|
τῶν |
θηρίων
ψυχὴν
~εὐφυεστέραν
εἶναι
πρὸς |
[5] |
χηρεύει
γενεὰς
ἀνθρώπων·
ὥστε
~σοι
|
τὴν |
καλὴν
Πηνελόπην
ἐννάκις
ἀπολείπεσθαι
τῷ |
[4] |
κατειργάσαντο,
~ἕως
προσεδέξαντο
καὶ
ὑπέμειναν
|
τὴν |
καλουμένην
ἐξημέρωσιν
~ὥσπερ
ἀπογυναίκωσιν
τοῦ |
[7] |
οὔτε
~τοῦ
θήλεος
προσιεμένου
μετὰ
|
τὴν |
κύησιν
οὔτε
πειρῶντος
~ἔτι
τοῦ |
[9] |
διδάσκαλον
εἶναι
τὴν
~φύσιν,
εἰς
|
τὴν |
κυριωτάτην
καὶ
σοφωτάτην
ἀρχὴν
ἀναφέρεις
|
[7] |
καλὸν
καλῶς
ἑαυτὸν
~βαπτίζων
εἰς
|
τὴν |
Κωπαΐδα
λίμνην,
ὡς
αὐτόθι
κατασβέσων
|
[6] |
ἀλλὰ
τοῦ
χιτῶνος
εἰργασμένου
~περιττῶς
|
τὴν |
λεπτότητα
καὶ
τῆς
χλαμύδος
οὔσης |
[2] |
διαφέρειν,
ὃς
αὐτὸ
τοῦτ´
ἔδεισας,
|
τὴν |
μεταβολὴν
~ἐκ
χειρόνων
εἰς
ἀμείνω, |
[2] |
Ἐμοὶ
σύ,
Γρύλλε,
δοκεῖς
οὐ
|
τὴν |
μορφὴν
μόνον
ἀλλὰ
~καὶ
τὴν |
[9] |
χελώνας
ἐδίδαξε
τῆς
ἔχεως
φαγούσας
|
~τὴν |
ὀρίγανον
ἐπεσθίειν;
τίς
δὲ
τὰς |
[7] |
εὐώδη
καὶ
κινοῦντα
ταῖς
ἀποφοραῖς
|
τὴν |
ὄσφρησιν
~οἰκείως
ἡδονὴ
πρὸς
τῷ |
[6] |
καὶ
τῆς
χλαμύδος
οὔσης
ἁλουργοῦ
|
~τὴν |
οὐλότητα
καὶ
τὸ
κάλλος
ἀγαπῶν |
[6] |
γὰρ
περὶ
τὴν
βρῶσιν
~καὶ
|
τὴν |
πόσιν
ἅμα
τῷ
φυσικῷ
καὶ |
[9] |
οἱ
τέλειοι
παρόντες
ἀναπειρωμένοις
~ὑφηγοῦνται
|
τὴν |
πτῆσιν.
αἱ
δ´
ἀηδόνες
τοὺς |
[4] |
οὖσα,
τῷ
Θησεῖ
παρέσχε·
~καὶ
|
τὴν |
Σφίγγα
ἐκείνην
οὐκ
ἂν
ὤνησεν |
[2] |
~ζῶντας
ἀγαθοῖς,
ἀπολιπόντας
ἅμα
τούτοις
|
τὴν |
ταῦτα
~παρασκευάζουσαν
ἐκπλεῖν
μετὰ
σοῦ, |
[4] |
δι´
~ἀνανδρίαν,
ὥσπερ
ἄνθρωπος
ἀνθρώπῳ,
|
τὴν |
τῆς
δειλίας
~ἐπώνυμον
εὐκόλως
{ἐν} |
[8] |
ἀπέχεται
ὀλίγοις
~δὲ
πολεμεῖ
διὰ
|
τὴν |
τῆς
τροφῆς
ἀνάγκην,
ἀλλ´
οὔτε |
[8] |
εἶδος
οὐδ´
ἀφαιρεῖται
~τῶν
ἀσθενεστέρων
|
τὴν |
τροφήν,
ἀλλ´
ἐᾷ
νέμεσθαι
~καὶ |
[9] |
ἀλλ´
ὄψοις
χρῆσθε
τούτοις
ἐφηδύνοντες
|
τὴν
|
~τροφήν·
τί
οὖν
ἐπ´
αὐτὰ |
[9] |
κυριωτάτην
καὶ
σοφωτάτην
ἀρχὴν
ἀναφέρεις
|
~τὴν |
τῶν
θηρίων
φρόνησιν·
ἣν
εἰ |
[10] |
βέλτιστε
Ὀδυσσεῦ,
μάλιστα
~δεῖ
τεκμαίρεσθαι
|
τὴν |
τῶν
θηρίων
φύσιν,
ὡς
λόγου
|
[3] |
~(Γ)
Ἤδη
μὲν
οὖν
ὁμολογεῖς
|
τὴν |
τῶν
θηρίων
ψυχὴν
~εὐφυεστέραν
εἶναι |
[5] |
συηνίας
φθεγγόμενος
οὕτω
~νεανικῶς
πρὸς
|
τὴν |
ὑπόθεσιν
ἐπικεχείρηκας.
ἀλλὰ
τί
οὐ
|
[7] |
γεῦσιν
~ἀλλὰ
διαβάλλει
καὶ
κατηγορεῖ
|
τὴν |
φαυλότητα
πρὶν
~ἢ
βλαβῆναι·
τἄλλα |
[6] |
θεασάμενος
~ἀμπεχόνῃ
κεκοσμημένον
πανηγυρικῶς,
οὐ
|
τὴν |
φρόνησιν
~ἐζήλουν
οὐδὲ
τὴν
ἀρετήν, |
[9] |
ἀληθές
ἐστι,
τούτων
διδάσκαλον
εἶναι
|
τὴν
|
~φύσιν,
εἰς
τὴν
κυριωτάτην
καὶ |
[4] |
οὐκ
ἄτοπον
~αἰτιᾶσθαι
μὲν
ὑμᾶς
|
τὴν |
φύσιν,
ὅτι
μὴ
κέντρα
προσέφυσε
|
[7] |
καὶ
μὴ
παραβιάζεσθαι
ταῖς
ἡδοναῖς
|
τὴν
|
~φύσιν.
τὰ
δ´
ἐν
ὑμῖν |
[3] |
οὕτως
~ἐστὶν
γενναία
καὶ
ἀγαθὴ
|
τὴν |
φύσιν,
ὥσθ´
ἅπαντας
ἐκφέρειν
~τοὺς |
[1] |
οὕτω
γ´
ἁπλῶς,
μὰ
τὴν
|
Ἑκάτην· |
οὐ
γὰρ
οἱ
~τυχόντες
εἰσίν· |
[2] |
σοῦ
πάντες
ἡμεῖς
καταφρονοῦμεν,
ὡς
|
μάτην |
ἄρα
δεινὸς
~ἐλέγου
καὶ
τῷ |
[9] |
εἶναι
τὴν
~φύσιν,
εἰς
τὴν
|
κυριωτάτην |
καὶ
σοφωτάτην
ἀρχὴν
ἀναφέρεις
~τὴν |
[9] |
~φύσιν,
εἰς
τὴν
κυριωτάτην
καὶ
|
σοφωτάτην |
ἀρχὴν
ἀναφέρεις
~τὴν
τῶν
θηρίων |
[4] |
οὐ
φύσει
μέτεστι
τῆς
~ἀνδρείας·
|
μετῆν |
γὰρ
ἂν
ὁμοίως
καὶ
ταῖς |
[6] |
τὴν
φρόνησιν
~ἐζήλουν
οὐδὲ
τὴν
|
ἀρετήν, |
ἀλλὰ
τοῦ
χιτῶνος
εἰργασμένου
~περιττῶς |
[3] |
κατὰ
φύσιν
τὴν
ἑκάστῳ
προσήκουσαν
|
~ἀρετήν. |
~(Ο)
Καὶ
τίνος
ποτ´
ἀρετῆς, |
[3] |
ἀμείνων
ἥτις
ἄνευ
πόνου
τὴν
|
ἀρετὴν
|
~ὥσπερ
αὐτοφυῆ
καρπὸν
ἀναδίδωσιν.
~(Ο) |
[1] |
ἐμοὶ
βίον
ἀφεὶς
ἐπὶ
~γυναῖκα
|
θνητήν, |
ὡς
δ´
ἐγώ
φημι
καὶ |
[7] |
δὲ
σὺν
καιρῷ
καὶ
ἄμισθον
|
Ἀφροδίτην
|
~μετιόντες,
ἣ
καθ´
ὥραν
ἔτους |
[7] |
καθ´
ὥραν
ἔτους
ὥσπερ
φυτῶν
|
βλάστην
|
~ἐγείρουσα
τῶν
ζῴων
τὴν
ἐπιθυμίαν |
[4] |
αἱ
χελιδόνες
ἀμυνομένη
τοὺς
ἐπ´
|
αὐτὴν |
καὶ
~τὸν
οἶκον
βαδίζοντας,
καὶ |
[3] |
~τὸ
παράπαν
οὔτε
τινὸς
εἰς
|
αὐτὴν |
φυτεύοντος
οὐδὲν
οὕτως
~ἐστὶν
γενναία |
[10] |
θηρίου
πρὸς
θηρίον
ἀπόστασιν
εἶναι
|
τοσαύτην, |
~ὅσον
ἄνθρωπος
ἀνθρώπου
τῷ
φρονεῖν |
[2] |
~διαφέρειν
ὅσοι
Ἕλληνες
ὄντες
εἰς
|
ταύτην |
ἀφῖχθε
τὴν
δυστυχίαν·
~νῦν
οὖν |
[3] |
καρποὺς
ἀφ´
αὑτῆς·
πότερον
οὖν
|
ταύτην |
ἐπαινεῖς
~μᾶλλον
ἢ
τὴν
αἰγίβοτον |
[4] |
~νόμου
καλοῦντος
οὔτ´
ἀστρατείας
δεδοικότα
|
γραφὴν |
ἀλλὰ
~φύσει
φεύγοντα
τὸ
κρατεῖσθαι |
[8] |
οὐδ´
ἀφαιρεῖται
~τῶν
ἀσθενεστέρων
τὴν
|
τροφήν, |
ἀλλ´
ἐᾷ
νέμεσθαι
~καὶ
λέων |
[4] |
τὰ
μὲν
ἤδη
τέλεια
καὶ
|
τροφὴν
|
~ἀπωσάμενα
καὶ
πρὸς
δίψαν
ἐγκαρτερήσαντα |
[9] |
ὄψοις
χρῆσθε
τούτοις
ἐφηδύνοντες
τὴν
|
~τροφήν· |
τί
οὖν
ἐπ´
αὐτὰ
ταῦτα |
[9] |
αὐτότεχνόν
ἐστιν
ἀλλὰ
καὶ
πρὸς
|
διατροφὴν
|
~καὶ
πρὸς
ἀλκὴν
θήραν
τε |
[2] |
σύ,
Γρύλλε,
δοκεῖς
οὐ
τὴν
|
μορφὴν |
μόνον
ἀλλὰ
~καὶ
τὴν
διάνοιαν |
[7] |
ταῖς
ἐπιθυμίαις
δεινὴν
~ὕβριν
καὶ
|
ταραχὴν |
καὶ
σύγχυσιν
ἐν
τοῖς
ἀφροδισίοις
|
[9] |
εἰς
τὴν
κυριωτάτην
καὶ
σοφωτάτην
|
ἀρχὴν |
ἀναφέρεις
~τὴν
τῶν
θηρίων
φρόνησιν· |
[3] |
οὖν
ὁμολογεῖς
τὴν
τῶν
θηρίων
|
ψυχὴν
|
~εὐφυεστέραν
εἶναι
πρὸς
γένεσιν
ἀρετῆς |
[6] |
ἀπῳκισμένα
τοῦ
γλαφυρῶς
καὶ
περιττῶς
|
διάγειν
|
~ἀπολείπεται·
τὸ
δὲ
σωφρονεῖν
καὶ |
[7] |
~φαρμακίδος
τέχνης,
ᾗ
μυρεψικῆς
ὄνομα,
|
συνάγειν |
εἰς
~ταὐτὸ
καὶ
συμφαγεῖν
ἀναγκάζουσα, |
[7] |
ὄνομα,
συνάγειν
εἰς
~ταὐτὸ
καὶ
|
συμφαγεῖν |
ἀναγκάζουσα,
χρημάτων
πολλῶν
~ἡδυπάθειαν
ἄνανδρον |
[3] |
ἀκροᾶσθαι.
~(Γ)
Καὶ
ἡμεῖς
τοίνυν
|
λέγειν. |
ἀρκτέον
δὲ
πρῶτον
ἀπὸ
~τῶν |
[7] |
ἀλλότριον
~ἀπελαύνει
καὶ
οὐκ
ἐᾷ
|
θιγεῖν |
οὐδὲ
λυπῆσαι
τὴν
γεῦσιν
~ἀλλὰ |
[4] |
~ἔχων
τοῦ
δι´
ἑτέρων
ἕτερα
|
φεύγειν. |
ὅλως
δ´,
εἰ
πρὸς
~ἀνδρείαν |
[9] |
~τε
γὰρ
πέρδικες
ἐν
τῷ
|
προφεύγειν |
τοὺς
νεοττοὺς
ἐθίζουσιν
~ἀποκρύπτεσθαι
καὶ |
[3] |
φρονιμώτατος
~ἀνθρώπων
ἄλλα
μὲν
οἴεται
|
δεῖν |
ἐπαινεῖν
καὶ
~δοκιμάζειν
ἄλλα
δ´ |
[9] |
ἣν
εἰ
μὴ
λόγον
οἴεσθε
|
δεῖν
|
~μηδὲ
φρόνησιν
καλεῖν,
ὥρα
σκοπεῖν |
[6] |
ἐπικεχυμένων
γένος
ὑμῶν
μὲν
ὀλίγου
|
~δεῖν |
τὰς
φυσικὰς
ἀπέκρυψεν
ὑπὸ
πλήθους |
[1] |
~ἀλλὰ
τοῖς
μηδὲν
προσήκουσιν
οἴεται
|
δεῖν |
ὑπ´
ἀβελτερίας
~συμφορὰν
γενέσθαι
τὴν |
[9] |
δ´
ἀηδόνες
τοὺς
νεοσσοὺς
~προδιδάσκουσιν
|
ᾄδειν· |
οἱ
δὲ
ληφθέντες
ἔτι
νήπιοι |
[5] |
οὐ
θέλεις
ἄνθρωπος
~ὢν
θεᾷ
|
συγκαθεύδειν. |
τὴν
δὲ
Πηνελόπης
σωφροσύνην
~μυρίαι |
[5] |
γὰρ
ἐκεῖνα
τοῖς
κρείττοσιν
~ἐπιθυμεῖ
|
πλησιάζειν |
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
ἡδονὰς
καὶ |
[3] |
μὲν
οἴεται
δεῖν
ἐπαινεῖν
καὶ
|
~δοκιμάζειν |
ἄλλα
δ´
αἱρεῖσθαι
καὶ
ἀγαπᾶν, |
[9] |
ἐῶ
~γὰρ
ἰχνεύειν
σκύλακας
καὶ
|
βαδίζειν |
ἐν
ῥυθμῷ
πώλους
~μελετῶντας,
ἀλλὰ |
[9] |
τοὺς
ποταμοὺς
χάριν
τῶν
καρκίνων
|
~βαδίζειν; |
τίς
δὲ
τὰς
χελώνας
ἐδίδαξε |
[9] |
καὶ
ἀνόητα
πάντα
πλὴν
ἀνθρώπου
|
~νομίζειν. |
~(Ο)
Νῦν
μὲν
οὖν,
ὦ |
[9] |
τῆς
ἔχεως
φαγούσας
~τὴν
ὀρίγανον
|
ἐπεσθίειν; |
τίς
δὲ
τὰς
Κρητικὰς
~αἶγας, |
[9] |
περιπέσωσι
τοῖς
τοξεύμασι,
τὸ
δίκταμνον
|
~διώκειν, |
οὗ
βρωθέντος
ἐκβάλλουσι
τὰς
ἀκίδας; |
[9] |
λόγον
οἴεσθε
δεῖν
~μηδὲ
φρόνησιν
|
καλεῖν, |
ὥρα
σκοπεῖν
ὄνομα
κάλλιον
αὐτῇ
|
[7] |
πλείστους,
ὡς
μηδὲ
ταῖς
αὑτῶν
|
ἐθέλειν
|
~συγγίγνεσθαι
γυναιξίν,
εἰ
μὴ
μύρων |
[2] |
ἅμα
τούτοις
τὴν
ταῦτα
~παρασκευάζουσαν
|
ἐκπλεῖν |
μετὰ
σοῦ,
τὸ
πάντων
φιλοπονώτατον
|
[4] |
ὑμῶν
~οὐδ´
ὅλως
φασὶ
χρῆναι
|
παραλαμβάνειν |
ἐν
ταῖς
μάχαις
τὸν
~θυμὸν |
[9] |
~τρυφῶντες
ἢ
παίζοντες
εἰς
τὸ
|
μανθάνειν |
καὶ
μελετᾶν
~ἄγουσι,
τούτων
ἡ |
[7] |
ἔχοντος,
καὶ
τὰ
γράμματα
~πυνθάνομαι
|
διαμένειν. |
ἀλεκτρυὼν
δ´
ἀλεκτρυόνος
~ἐπιβαίνων,
θηλείας |
[3] |
~ἀνθρώπων
ἄλλα
μὲν
οἴεται
δεῖν
|
ἐπαινεῖν |
καὶ
~δοκιμάζειν
ἄλλα
δ´
αἱρεῖσθαι |
[8] |
~καὶ
λαμβάνοντι
καὶ
δρεπομένῳ
μὴ
|
κάμνειν |
διὰ
πλῆθος)
~ἀλλ´
ὑπὸ
τρυφῆς |
[4] |
θῆλυ
~τοῦ
ἄρρενος
οὐδὲν
ἀποδεῖ
|
πονεῖν |
τε
τοὺς
ἐπὶ
τοῖς
ἀναγκαίοις
|
[10] |
ἐδόκει
ζῷον
ἕτερον
ἑτέρου
τῷ
|
~φρονεῖν |
ἀργότερον
εἶναι
καὶ
δυσμαθέστερον,
εἰ |
[10] |
τοσαύτην,
~ὅσον
ἄνθρωπος
ἀνθρώπου
τῷ
|
φρονεῖν |
καὶ
λογίζεσθαι
~καὶ
μνημονεύειν
ἀφέστηκεν. |
[2] |
ἄρα
δεινὸς
~ἐλέγου
καὶ
τῷ
|
φρονεῖν |
πολὺ
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων
~ἐδόκεις |
[9] |
παρ´
ἑτέρων
διὰ
~μαθήσεως
τοῦ
|
φρονεῖν |
συνερανισμόν.
ὅσα
γοῦν
ἄνθρωποι
~τρυφῶντες |
[8] |
ταῖς
ἀναγκαίαις
ἐλέγχονται
~πολὺ
τῷ
|
σωφρονεῖν |
ἀπολειπόμενοι
τῶν
θηρίων.
αὗται
~δ´ |
[5] |
καλὴν
Πηνελόπην
ἐννάκις
ἀπολείπεσθαι
τῷ
|
σωφρονεῖν
|
~ἧς
βούλει
κορώνης.
~Ἀλλ´
ἐπεί |
[6] |
περιττῶς
διάγειν
~ἀπολείπεται·
τὸ
δὲ
|
σωφρονεῖν |
καὶ
μᾶλλον
εὐνομεῖσθαι
~ταῖς
ἐπιθυμίαις, |
[7] |
ἀνθρώπων,
ὅτι
μᾶλλον
τοῖς
θηρίοις
|
σωφρονεῖν
|
~προσήκει
καὶ
μὴ
παραβιάζεσθαι
ταῖς |
[8] |
~πτηνὸν
οὔτε
νηκτὸν
ὡς
ἔπος
|
εἰπεῖν |
οὔτε
χερσαῖον
ἐκπέφευγε
~τὰς
ἡμέρους |
[10] |
μὴ
δεινὸν
ᾖ
καὶ
βίαιον
|
ἀπολιπεῖν
|
~λόγον,
οἷς
οὐκ
ἐγγίγνεται
θεοῦ |
[9] |
δεῖν
~μηδὲ
φρόνησιν
καλεῖν,
ὥρα
|
σκοπεῖν |
ὄνομα
κάλλιον
αὐτῇ
~καὶ
τιμιώτερον, |
[2] |
πολὺ
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων
~ἐδόκεις
|
διαφέρειν, |
ὃς
αὐτὸ
τοῦτ´
ἔδεισας,
τὴν |
[2] |
ἔχοντας,
εἰκὸς
δέ
μοι
μᾶλλον
|
~διαφέρειν |
ὅσοι
Ἕλληνες
ὄντες
εἰς
ταύτην |
[3] |
ἀγαθὴ
τὴν
φύσιν,
ὥσθ´
ἅπαντας
|
ἐκφέρειν
|
~τοὺς
καρποὺς
ἀφ´
αὑτῆς·
πότερον |
[4] |
δὲ
τῆς
ψυχῆς
τὸ
σύμφυτον
|
ἀφαιρεῖν
|
~ὅπλον
καὶ
κολούειν;
~(Ο)
Παπαί, |
[9] |
τελειότητι
~τῆς
κατὰ
φύσιν
ἀρετῆς
|
χαίρειν |
ἐῶσα
τὸν
παρ´
ἑτέρων
διὰ
|
[4] |
ὅτι
τὰ
θηρία
πρὸς
τὸ
|
θαρρεῖν |
εὖ
πέφυκε.
τοῖς
~δ´
ἀνθρώποις |
[4] |
μετ´
ἐμφανοῦς
γυμνοῦ
τε
τοῦ
|
θαρρεῖν
|
~πρὸς
ἀληθινῆς
ἀλκῆς
ποιοῦνται
τὰς |
[1] |
ὦ
Κίρκη,
μεμαθηκέναι
δοκῶ
καὶ
|
διαμνημονεύσειν· |
~ἡδέως
δ´
ἄν
σου
πυθοίμην, |
[10] |
τῷ
φρονεῖν
καὶ
λογίζεσθαι
~καὶ
|
μνημονεύειν |
ἀφέστηκεν.
~(Ο)
Ἀλλ´
ὅρα,
Γρύλλε, |
[9] |
ἀναλαμβάνει
τὰς
μαθήσεις.
ἐῶ
~γὰρ
|
ἰχνεύειν |
σκύλακας
καὶ
βαδίζειν
ἐν
ῥυθμῷ |
[4] |
τὸ
σύμφυτον
ἀφαιρεῖν
~ὅπλον
καὶ
|
κολούειν; |
~(Ο)
Παπαί,
ὦ
Γρύλλε,
δεινός |
[1] |
Κίρκη·
τί
γὰρ
δεῖ
πολλάκις
|
~ζυγομαχεῖν |
ἡμᾶς
περὶ
τῶν
αὐτῶν;
τούτους |
[7] |
ὄφελος
καὶ
προῖκα
καὶ
ἁπλοῦν
|
~ἔχειν |
ἅμα
χρείαν
τινὰ
συμβάλλεται
τῇ |
[6] |
~δέ
που
καὶ
μὴ
χρώμενον
|
ἔχειν |
ἱκανῶς
ἀπαλλαγέντα,
φυσικαὶ
~μὲν
οὐκ |
[3] |
~(Γ)
Οὐκοῦν
τοῦτο
μὲν
οὕτως
|
ἔχειν |
φήσομεν,
ὡς
ὁ
φρονιμώτατος
~ἀνθρώπων |
[2] |
βουλόμενον
ὑμῶν
ἀναλύσασα
καὶ
καταστήσασα
|
πάλιν
|
~εἰς
τὸ
ἀρχαῖον
εἶδος
ἀποπέμψῃ |
[9] |
ἀμείνονα
καὶ
~θαυμασιωτέραν
παρέχεται
τὴν
|
δύναμιν· |
οὐκ
ἀμαθὴς
~οὐδ´
ἀπαίδευτος,
αὐτομαθὴς |
[7] |
ἀσθενῆ
τιμὴν
ἡ
~ἡδονὴ
παρ´
|
ἡμῖν |
τὸ
δ´
ὅλον
ἡ
φύσις. |
[7] |
τὴν
~φύσιν.
τὰ
δ´
ἐν
|
ὑμῖν |
ἀκόλαστα
οὐδὲ
τὸν
νόμον
ἔχουσα
|
[4] |
θηρία
χρῆται
πρὸς
τοὺς
ἀγῶνας,
|
ὑμῖν |
δὲ
προσμιγνύμενος
~πρὸς
τὸν
λογισμὸν |
[4] |
δειλός
ἐστιν.
οὕτω
δ´
ἀναφαίνεται
|
ὑμῖν |
ἡ
μὲν
~ἀνδρεία
δειλία
φρόνιμος |
[1] |
~βούλει,
Γρύλλον.
ἐγὼ
δ´
ἐκστήσομαι
|
ὑμῖν, |
μὴ
καὶ
παρὰ
~γνώμην
ἐμοὶ |
[7] |
ἐκ
γὰρ
τῶν
τοιούτων
γάμων
|
ὑμῖν
|
~Μινώταυροι
καὶ
Αἰγίπανες,
ὡς
δ´ |
[7] |
~συγγίγνεσθαι
γυναιξίν,
εἰ
μὴ
μύρων
|
ὑμῖν |
ὀδωδυῖαι
καὶ
~διαπασμάτων
εἰς
ταὐτὸ |
[7] |
τἄλλα
δ´
οὐκ
ἐνοχλεῖ,
καθάπερ
|
ὑμῖν, |
τὰ
~θυμιάματα
καὶ
κινάμωμα
καὶ |
[4] |
γὰρ
ἂν
ὁμοίως
καὶ
ταῖς
|
γυναιξὶν |
ἀλκῆς.
~ὥσθ´
ὑμεῖς
κατὰ
νόμων |
[7] |
μηδὲ
ταῖς
αὑτῶν
ἐθέλειν
~συγγίγνεσθαι
|
γυναιξίν, |
εἰ
μὴ
μύρων
ὑμῖν
ὀδωδυῖαι |
[5] |
λέγεται
πολλαῖς
~καὶ
καλαῖς
συνειργνύμενος
|
γυναιξὶν |
οὐκ
εἶναι
μίγνυσθαι
~πρόθυμος
ἀλλὰ |
[9] |
ἀκριβοῦσιν
~ἐκδιδασκόμενοι
καὶ
μνημονεύοντες
εὐμαθείας
|
ἐπίδειξιν
|
~ὡς
ἄλλο
οὐδὲν
οὐδαμῶς
χρήσιμον |
[5] |
~σωφρονεστάτης
μὲν
ἀνὴρ
εἶ
γυναικός,
|
ἀπόδειξιν |
δὲ
σωφροσύνης
~αὐτὸς
οἴει
δεδωκέναι, |
[7] |
ἄρρεν
οὔτε
θήλεος
πρὸς
θῆλυ
|
μῖξιν |
αἱ
τῶν
θηρίων
~ἐπιθυμίαι
μέχρι |
[6] |
~ἀνηρτημένος
ἀεὶ
ταῖς
ἐπιθυμίαις
οὔτε
|
χάριν |
οὔθ´
ἡδονὴν
~ἀπὸ
τῶν
ἄλλων |
[9] |
~ἐμάθομεν
νοσοῦντες
ἐπὶ
τοὺς
ποταμοὺς
|
χάριν |
τῶν
καρκίνων
~βαδίζειν;
τίς
δὲ |
[7] |
ἐκφερόμενα
πολλαχοῦ
ταῖς
ἐπιθυμίαις
δεινὴν
|
~ὕβριν |
καὶ
ταραχὴν
καὶ
σύγχυσιν
ἐν |
[7] |
διαβάλλει
καὶ
κατηγορεῖ
τὴν
φαυλότητα
|
πρὶν
|
~ἢ
βλαβῆναι·
τἄλλα
δ´
οὐκ |
[9] |
ζῴων
ἕκαστον
οὐ
μόνον
~πρὸς
|
ἴασιν |
αὐτότεχνόν
ἐστιν
ἀλλὰ
καὶ
πρὸς |
[4] |
οὐ
γὰρ
ἡττᾶται
κρατούμενα
~τοῖς
|
σώμασιν |
οὐδ´
ἀπαγορεύει
ταῖς
ψυχαῖς
ἀλλὰ
|
[6] |
ἐγγενεῖς
πολίτας.
τὰ
δὲ
θηρία
|
παντάπασιν |
ἀβάτους
~καὶ
ἀνεπιμίκτους
ἔχοντα
τοῖς |
[4] |
~γε
δῆλόν
ἐστιν,
ὅτι
τοῖς
|
ἀνδράσιν |
οὐ
φύσει
μέτεστι
τῆς
~ἀνδρείας· |
[10] |
γὰρ
οἶμαι
θηρίου
πρὸς
θηρίον
|
ἀπόστασιν |
εἶναι
τοσαύτην,
~ὅσον
ἄνθρωπος
ἀνθρώπου |
[7] |
θηρίων
~ἐπιθυμίαι
μέχρι
γε
νῦν
|
ἐνηνόχασιν· |
ὑμῶν
δὲ
πολλὰ
τοιαῦτα
~τῶν |
[5] |
μᾶλλον,
~οὕτω
σὺ
χαίρων
ἀφροδισίοις
|
συνήθεσιν |
οὐ
θέλεις
ἄνθρωπος
~ὢν
θεᾷ |
[5] |
φθεγγόμενος
οὕτω
~νεανικῶς
πρὸς
τὴν
|
ὑπόθεσιν |
ἐπικεχείρηκας.
ἀλλὰ
τί
οὐ
~περὶ |
[3] |
θηρίων
ψυχὴν
~εὐφυεστέραν
εἶναι
πρὸς
|
γένεσιν |
ἀρετῆς
καὶ
τελειοτέραν·
~ἀνεπίτακτος
γὰρ |
[4] |
οὐδέν
τι
τὰ
θήλεα
~τοῖς
|
ἄρρεσιν |
ὑφίεται
θυμοῦ
καὶ
ἀλκῆς,
ὥσπερ |
[2] |
~νῦν
οὖν
ἐποιησάμην
τῆς
Κίρκης
|
δέησιν, |
ὅπως
~τὸν
βουλόμενον
ὑμῶν
ἀναλύσασα |
[6] |
~ἀμπεχόνῃ
κεκοσμημένον
πανηγυρικῶς,
οὐ
τὴν
|
φρόνησιν
|
~ἐζήλουν
οὐδὲ
τὴν
ἀρετήν,
ἀλλὰ |
[9] |
ἀρχὴν
ἀναφέρεις
~τὴν
τῶν
θηρίων
|
φρόνησιν· |
ἣν
εἰ
μὴ
λόγον
οἴεσθε |
[9] |
μὴ
λόγον
οἴεσθε
δεῖν
~μηδὲ
|
φρόνησιν |
καλεῖν,
ὥρα
σκοπεῖν
ὄνομα
κάλλιον |
[6] |
ταῖς
δὲ
σαῖς
~χλανίσι
καὶ
|
τάπησιν |
οὐδὲν
ἂν
μὰ
Δί´
ἥδιον |
[7] |
καὶ
κινοῦντα
ταῖς
ἀποφοραῖς
τὴν
|
ὄσφρησιν
|
~οἰκείως
ἡδονὴ
πρὸς
τῷ
τὸ |
[9] |
τέλειοι
παρόντες
ἀναπειρωμένοις
~ὑφηγοῦνται
τὴν
|
πτῆσιν. |
αἱ
δ´
ἀηδόνες
τοὺς
νεοσσοὺς
|
[7] |
~τοῦ
θήλεος
προσιεμένου
μετὰ
τὴν
|
κύησιν |
οὔτε
πειρῶντος
~ἔτι
τοῦ
ἄρρενος. |
[8] |
ἀπολειπόμενοι
τῶν
θηρίων.
αὗται
~δ´
|
εἰσὶν |
αἱ
περὶ
βρῶσιν
καὶ
πόσιν· |
[1] |
Ἑκάτην·
οὐ
γὰρ
οἱ
~τυχόντες
|
εἰσίν· |
ἀλλ´
ἐροῦ
πρῶτον
αὐτούς,
εἰ |
[4] |
τοὺς
καλοὺς
~θεοειδεῖς’
ὑπερβαλλόμενοι
ταῖς
|
εἰκόσιν |
ὀνομάζουσιν,
~οὕτω
τῶν
δεινῶν
μάχεσθαι |
[6] |
περὶ
τὴν
βρῶσιν
~καὶ
τὴν
|
πόσιν |
ἅμα
τῷ
φυσικῷ
καὶ
τὸ |
[9] |
προΐσχεσθαι
βῶλον
ἀνθ´
ἑαυτῶν
~τοῖς
|
ποσὶν |
ὑπτίους
ἀναπεσόντας·
καὶ
τοῖς
πελαργιδεῦσιν
|
[8] |
εἰσὶν
αἱ
περὶ
βρῶσιν
καὶ
|
πόσιν· |
ὧν
ἡμεῖς
μὲν
τὸ
ἡδὺ
|
[5] |
ἐγκράτειαν·
οὐδὲ
γὰρ
ἐκεῖνα
τοῖς
|
κρείττοσιν
|
~ἐπιθυμεῖ
πλησιάζειν
ἀλλὰ
καὶ
τὰς |
[9] |
ἔτι
νήπιοι
καὶ
τραφέντες
~ἐν
|
χερσὶν |
ἀνθρώπων
χεῖρον
ᾄδουσιν,
ὥσπερ
πρὸ
|
[7] |
ἐᾷ
θιγεῖν
οὐδὲ
λυπῆσαι
τὴν
|
γεῦσιν
|
~ἀλλὰ
διαβάλλει
καὶ
κατηγορεῖ
τὴν |
[9] |
ποσὶν
ὑπτίους
ἀναπεσόντας·
καὶ
τοῖς
|
πελαργιδεῦσιν
|
~ὁρᾷς
ἐπὶ
τῶν
τεγῶν
ὡς |
[7] |
~σύμμαχον
ἡ
φύσις
ἐντὸς
ὅρων
|
καθείργνυσιν, |
ἀλλ´
ὥσπερ
~ὑπὸ
ῥεύματος
ἐκφερόμενα |
[4] |
δι´
ἡλικίαν
εὐαγώγοις
καὶ
ἁπαλοῖς
|
~οὖσιν, |
πολλὰ
καὶ
ἀπατηλὰ
μειλίγματα
καὶ |
[9] |
κινήσεις
οὐδ´
ἀνθρώποις
πάνυ
ῥᾳδίας
|
ἀκριβοῦσιν
|
~ἐκδιδασκόμενοι
καὶ
μνημονεύοντες
εὐμαθείας
ἐπίδειξιν
|
[3] |
γλίσχρα
καὶ
μηδενὸς
ἄξια
τοῖς
|
γεωργοῦσιν |
ἀναδίδωσι;
~καὶ
ὅπως
οὐ
χαλεπῶς |
[2] |
ἰατρῶν
φοβοῦνται
καὶ
τὰ
μαθήματα
|
~φεύγουσιν, |
ἃ
μεταβάλλοντα
ἐκ
νοσερῶν
καὶ |
[9] |
τραφέντες
~ἐν
χερσὶν
ἀνθρώπων
χεῖρον
|
ᾄδουσιν, |
ὥσπερ
πρὸ
~ὥρας
ἀπὸ
διδασκάλου |
[4] |
καλοὺς
~θεοειδεῖς’
ὑπερβαλλόμενοι
ταῖς
εἰκόσιν
|
ὀνομάζουσιν, |
~οὕτω
τῶν
δεινῶν
μάχεσθαι
πρὸς |
[9] |
ἐν
τῷ
προφεύγειν
τοὺς
νεοττοὺς
|
ἐθίζουσιν
|
~ἀποκρύπτεσθαι
καὶ
προΐσχεσθαι
βῶλον
ἀνθ´ |
[2] |
καὶ
ἀνοήτων
~ὑγιεινοτέρους
καὶ
φρονιμωτέρους
|
ποιοῦσιν |
αὐτούς,
οὕτω
~σὺ
διεκρούσω
τὸ |
[1] |
τοῖς
ἑταίροις,
~ἀλλὰ
τοῖς
μηδὲν
|
προσήκουσιν |
οἴεται
δεῖν
ὑπ´
ἀβελτερίας
~συμφορὰν |
[9] |
αἱ
δ´
ἀηδόνες
τοὺς
νεοσσοὺς
|
~προδιδάσκουσιν |
ᾄδειν·
οἱ
δὲ
ληφθέντες
ἔτι |
[1] |
ἀλλ´
ἐροῦ
πρῶτον
αὐτούς,
εἰ
|
θέλουσιν· |
~ἂν
δὲ
μὴ
φῶσι,
διαλεχθείς, |
[7] |
πολλὰ
καθ´
ἡδονὰς
βιάζονται
καὶ
|
~παρανομοῦσιν. |
~Οὕτω
δὲ
φαῦλοι
καὶ
ἀκρατεῖς |
[5] |
κορῶναι
κρώζουσαι
γέλωτα
θήσονται
καὶ
|
καταφρονήσουσιν, |
~ὧν
ἑκάστη,
ἂν
ἀποθάνῃ
ὁ |
[4] |
θυμολέοντας’
καὶ
συῒ
εἰκέλους
ἀλκὴν’
|
~προσαγορεύουσιν, |
ἀλλ´
οὐ
λέοντά
τις
αὐτῶν |
[10] |
τὰς
ἐνίων
ἀβελτερίας
καὶ
~βλακείας
|
ἐλέγχουσιν |
ἑτέρων
πανουργίαι
καὶ
δριμύτητες,
~ὅταν |
[6] |
τῷ
φυσικῷ
καὶ
τὸ
ἀναγκαῖον
|
ἔχουσιν· |
~αἱ
δὲ
τῶν
ἀφροδισίων
αἷς |
[9] |
~ὡς
ἄλλο
οὐδὲν
οὐδαμῶς
χρήσιμον
|
ἔχουσιν. |
εἰ
δ´
ἀπιστεῖς
~ὅτι
τέχνας |
[9] |
ῥώμῃ
καὶ
τελειότητι
~τῆς
κατὰ
|
φύσιν |
ἀρετῆς
χαίρειν
ἐῶσα
τὸν
παρ´ |
[4] |
~προσφέροντες
καὶ
καταφαρμάττοντες,
ἡδονῶν
παρὰ
|
~φύσιν |
γευόμενα
καὶ
διαίτης
ἀδρανῆ
χρόνῳ |
[9] |
ἐστι,
τούτων
διδάσκαλον
εἶναι
τὴν
|
~φύσιν, |
εἰς
τὴν
κυριωτάτην
καὶ
σοφωτάτην |
[1] |
καὶ
μὴ
περιίδοιμι
~καταγηράσαντας
παρὰ
|
φύσιν |
ἐν
σώμασι
θηρίων,
~οἰκτρὰν
καὶ |
[4] |
ἀνθρώποις
ἡ
καρτέρησις
καὶ
παρὰ
|
φύσιν |
ἐστίν.
ἐκεῖθεν
~δ´
ἄν,
ὦ |
[4] |
ἄτοπον
~αἰτιᾶσθαι
μὲν
ὑμᾶς
τὴν
|
φύσιν, |
ὅτι
μὴ
κέντρα
προσέφυσε
~τοῖς |
[9] |
μουσικῆς
ὅσον
~ἑκάστῳ
προσήκει
κατὰ
|
φύσιν. |
παρὰ
τίνος
γὰρ
ἡμεῖς
~ἐμάθομεν |
[7] |
μὴ
παραβιάζεσθαι
ταῖς
ἡδοναῖς
τὴν
|
~φύσιν. |
τὰ
δ´
ἐν
ὑμῖν
ἀκόλαστα |
[3] |
ἀνήροτος
~ἐκφέρει
καὶ
αὔξει
κατὰ
|
φύσιν |
τὴν
ἑκάστῳ
προσήκουσαν
~ἀρετήν.
~(Ο) |
[8] |
ἡδονὴν
~μᾶλλον
ἢ
τὸ
κατὰ
|
φύσιν |
τῆς
τροφῆς
διώκοντες
ὑπὸ
πολλῶν
|
[9] |
τούτων
ἡ
διάνοια
καὶ
παρὰ
|
φύσιν |
τοῦ
σώματος
~{καὶ}
περιουσίᾳ
συνέσεως |
[10] |
~δεῖ
τεκμαίρεσθαι
τὴν
τῶν
θηρίων
|
φύσιν, |
ὡς
λόγου
~καὶ
συνέσεως
οὐκ |
[3] |
~ἐστὶν
γενναία
καὶ
ἀγαθὴ
τὴν
|
φύσιν, |
ὥσθ´
ἅπαντας
ἐκφέρειν
~τοὺς
καρποὺς |
[7] |
δεινὴν
~ὕβριν
καὶ
ταραχὴν
καὶ
|
σύγχυσιν |
ἐν
τοῖς
ἀφροδισίοις
~ἀπεργάζεται
τῆς |
[7] |
τῷ
γευστικῷ
προσμιγέντες
~οἱ
χυμοὶ
|
σύγχυσίν |
τινα
λάβωσιν·
ἡ
δ´
ὄσφρησις
|
[7] |
προσμιγέντες
~οἱ
χυμοὶ
σύγχυσίν
τινα
|
λάβωσιν· |
ἡ
δ´
ὄσφρησις
~ἡμῶν
πρὸ |
[3] |
τὴν
ἀρετὴν
~ὥσπερ
αὐτοφυῆ
καρπὸν
|
ἀναδίδωσιν. |
~(Ο)
Ἔστω
καὶ
τοῦτό
σοι |
[6] |
ἀφροδισίων
αἷς
ἀρχὰς
ἡ
φύσις
|
ἐνδίδωσιν, |
ἔστι
~δέ
που
καὶ
μὴ |
[4] |
ὑπέμειναν
τὴν
καλουμένην
ἐξημέρωσιν
~ὥσπερ
|
ἀπογυναίκωσιν |
τοῦ
θυμοειδοῦς·
οἷς
δὴ
μάλιστα
|
[8] |
αὗται
~δ´
εἰσὶν
αἱ
περὶ
|
βρῶσιν |
καὶ
πόσιν·
ὧν
ἡμεῖς
μὲν |
[6] |
αἱ
μὲν
γὰρ
περὶ
τὴν
|
βρῶσιν
|
~καὶ
τὴν
πόσιν
ἅμα
τῷ |
[4] |
προσεδέξαντο
καὶ
ὑπέμειναν
τὴν
καλουμένην
|
ἐξημέρωσιν
|
~ὥσπερ
ἀπογυναίκωσιν
τοῦ
θυμοειδοῦς·
οἷς |
[9] |
οὐ
μόνον
~πρὸς
ἴασιν
αὐτότεχνόν
|
ἐστιν |
ἀλλὰ
καὶ
πρὸς
διατροφὴν
~καὶ |
[1] |
εἰ
πείσομαί
σοι
ὡς
συμφορά
|
ἐστιν |
ἄνθρωπον
~ἐκ
θηρίου
γενέσθαι.
~(Κ) |
[3] |
εἰς
αὐτὴν
φυτεύοντος
οὐδὲν
οὕτως
|
~ἐστὶν |
γενναία
καὶ
ἀγαθὴ
τὴν
φύσιν, |
[5] |
ὁμόφυλα
ποιεῖται.
οὐ
θαυμαστὸν
οὖν
|
ἐστιν, |
~εἰ
καθάπερ
ὁ
Μενδήσιος
ἐν |
[4] |
ἡ
καρτέρησις
καὶ
παρὰ
φύσιν
|
ἐστίν. |
ἐκεῖθεν
~δ´
ἄν,
ὦ
βέλτιστ´ |
[8] |
σιτίον
~οἰκεῖον,
ἀνθρώπῳ
δ´
ὄψον
|
ἐστίν. |
ἔπειτα
παντὶ
γένει
χρώμενος
~οὐχ |
[6] |
μὲν
οὖν
σωφροσύνη
~βραχύτης
τίς
|
ἐστιν |
ἐπιθυμιῶν
καὶ
τάξις,
ἀναιροῦσα
~μὲν |
[4] |
ἀλλ´
ἐκ
τούτων
~γε
δῆλόν
|
ἐστιν, |
ὅτι
τοῖς
ἀνδράσιν
οὐ
φύσει |
[4] |
θαρραλέος
ἀλλὰ
~πρὸς
ἐκεῖνα
δειλός
|
ἐστιν. |
οὕτω
δ´
ἀναφαίνεται
ὑμῖν
ἡ |
[10] |
ὡς
λόγου
~καὶ
συνέσεως
οὐκ
|
ἔστιν |
ἄμοιρος.
ὡς
γὰρ
οὐκ
ἔστι |
[4] |
καὶ
ἀπόληται.
δέησις
δ´
~οὐκ
|
ἔστιν |
οὐδ´
οἴκτου
παραίτησις
οὐδ´
ἐξομολόγησις
|
[8] |
~οὐδεμιᾶς
ἀπορίας
οὐδ´
ἀμηχανίας
(ᾧ
|
πάρεστιν |
ἀεὶ
καθ´
~ὥραν
ἄλλ´
ἐπ´ |
[10] |
ἀναισθησίαν
(οὐδενὶ
γὰρ
αὐτῶν
ψυχῆς
|
~μέτεστιν) |
οὕτως
οὐκ
ἂν
ἐδόκει
ζῷον |
[4] |
ἀλώπεκα
μέρμερον
~χρῆμα’
καὶ
πλησίον
|
ὄφιν |
τῷ
Ἀπόλλωνι
περὶ
τοῦ
χρηστηρίου
|
[8] |
ἐγνωκώς,
μόνος
γέγονε
~τῶν
ὄντων
|
παμφάγον. |
καὶ
σαρξὶ
χρῆται
πρῶτον
ὑπ´
|
[5] |
ἂν
ἀποθάνῃ
ὁ
ἄρρην,
οὐκ
|
ὀλίγον
|
~χρόνον
ἀλλ´
ἐννέα
χηρεύει
γενεὰς |
[1] |
Τί
γὰρ
τοῦτο
πρὸς
τὸν
|
λόγον; |
ἀλλὰ
κάλει
αὐτόν,
εἰ
~βούλει, |
[1] |
γὰρ
ἂν
ἢ
~δοῖεν
οὗτοι
|
λόγον |
ἢ
λάβοιεν,
ἕως
ὄνοι
καὶ |
[1] |
διδοὺς
καὶ
λαμβάνων
ὑπὲρ
πάντων
|
λόγον· |
~ἰδού,
τούτῳ
διαλέγου.
~(Ο)
Καὶ |
[9] |
θηρίων
φρόνησιν·
ἣν
εἰ
μὴ
|
λόγον |
οἴεσθε
δεῖν
~μηδὲ
φρόνησιν
καλεῖν, |
[10] |
δεινὸν
ᾖ
καὶ
βίαιον
ἀπολιπεῖν
|
~λόγον, |
οἷς
οὐκ
ἐγγίγνεται
θεοῦ
νόησις. |
[7] |
καὶ
λατρείας
τὸ
τῆς
~γενέσεως
|
ἔργον, |
ἄδολον
δὲ
σὺν
καιρῷ
καὶ |
[3] |
~(Γ)
Καὶ
ἡμεῖς
τοίνυν
λέγειν.
|
ἀρκτέον |
δὲ
πρῶτον
ἀπὸ
~τῶν
ἀρετῶν, |
[1] |
μᾶλλον
ἢ
νῦν
γενηςόμενος,
κενὸν
|
~ἀγαθὸν |
καὶ
εἴδωλον
ἀντὶ
τῆς
ἀληθείας |
[4] |
ὑμῶν
ἔλαβε
παρὰ
τοῦ
Σικυωνίου
|
μισθὸν
|
~ἀστρατείας,
ἄριστα
βουλευσάμενος,
ὃς
δειλοῦ |
[7] |
ἄδολον
δὲ
σὺν
καιρῷ
καὶ
|
ἄμισθον |
Ἀφροδίτην
~μετιόντες,
ἣ
καθ´
ὥραν |
[10] |
Γρύλλε,
μὴ
δεινὸν
ᾖ
καὶ
|
βίαιον |
ἀπολιπεῖν
~λόγον,
οἷς
οὐκ
ἐγγίγνεται |
[6] |
ἅμα
τῷ
φυσικῷ
καὶ
τὸ
|
ἀναγκαῖον |
ἔχουσιν·
~αἱ
δὲ
τῶν
ἀφροδισίων |
[4] |
καὶ
μηχαναῖς
ἀνθρώπους
ἁπλοῦν
καὶ
|
γενναῖον
|
~εἰδότας
πολέμου
τρόπον
ἀπάτης
δὲ |
[8] |
νηκτὸν
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
οὔτε
|
χερσαῖον |
ἐκπέφευγε
~τὰς
ἡμέρους
δὴ
λεγομένας |
[2] |
καὶ
καταστήσασα
πάλιν
~εἰς
τὸ
|
ἀρχαῖον |
εἶδος
ἀποπέμψῃ
μεθ´
ἡμῶν.
~(Γ) |
[1] |
ἀθάνατον
καὶ
ἀγήρω
σὺν
ἐμοὶ
|
βίον |
ἀφεὶς
ἐπὶ
~γυναῖκα
θνητήν,
ὡς |
[6] |
~ἐκαρπούμην,
ἀλλ´
ἐμεμφόμην
τὸν
ἐμαυτοῦ
|
βίον, |
ὡς
~τῶν
μεγίστων
ἐνδεὴς
καὶ |
[6] |
τάπησιν
οὐδὲν
ἂν
μὰ
Δί´
|
ἥδιον |
ἢ
βαθεῖ
καὶ
~μαλθακῷ
πηλῷ |
[8] |
καὶ
λύκῳ
καὶ
δράκοντι
σιτίον
|
~οἰκεῖον, |
ἀνθρώπῳ
δ´
ὄψον
ἐστίν.
ἔπειτα |
[8] |
ὡς
~οὐδέπω
τὸ
πρόσφορον
καὶ
|
οἰκεῖον |
ἐγνωκώς,
μόνος
γέγονε
~τῶν
ὄντων |
[7] |
προγευστῶν
σκεπτικώτερον
~διαισθανομένη,
τὸ
μὲν
|
οἰκεῖον |
εἴσω
παρίησι
τὸ
δ´
ἀλλότριον
|
[7] |
ὁ
δ´
~Ἡρακλῆς
ὁμοίως
ἑταῖρον
|
ἀγένειον |
ἐπιδιώκων
ἀπελείφθη
~τῶν
ἀριστέων
καὶ |
[10] |
~πάππῳ
σου
τῷ
Αὐτολύκῳ
τὸν
|
Κορίνθιον |
ἐκεῖνον
Ὅμηρον.
~οὐ
γὰρ
οἶμαι |
[4] |
ὤνησεν
ἡ
σοφία
περὶ
τὸ
|
~Φίκιον |
ἄνω
καθεζομένην,
αἰνίγματα
καὶ
γρίφους |
[9] |
φρόνησιν
καλεῖν,
ὥρα
σκοπεῖν
ὄνομα
|
κάλλιον |
αὐτῇ
~καὶ
τιμιώτερον,
ὥσπερ
ἀμέλει |
[4] |
πρὸ
αἰκίας
τινὸς
ἢ
θανάτου
|
~πολέμιον |
ἀμυνόμενος
οὐ
πρὸς
ταῦτα
θαρραλέος |
[6] |
καὶ
ἡ
πόρπη
χρυσὸς
οὖσα
|
παίγνιον |
οἶμαι
τορείαις
~διηκριβωμένον)
{καὶ}
εἱπόμην |
[4] |
δ´,
ὅτι
τῆς
μὲν
ἀνδρείας
|
οἷον
|
~βαφή
τις
ὁ
θυμός
ἐστι |
[9] |
ἕκαστον
ἀλλ´
αὐτόθεν
ἐξ
αὑτῆς
|
οἷον |
ἰθαγενεῖς
καὶ
~συμφύτους
ἀναδίδωσι.
τοὺς |
[10] |
~οὐ
γὰρ
οἶμαι
θηρίου
πρὸς
|
θηρίον |
ἀπόστασιν
εἶναι
τοσαύτην,
~ὅσον
ἄνθρωπος |
[1] |
ὑποφαρμάττεις,
ἐμὲ
γοῦν
ἀτεχνῶς
ποιοῦσα
|
~θηρίον, |
εἰ
πείσομαί
σοι
ὡς
συμφορά |
[7] |
ἀπεγεύσατο·
~πρὸς
δὲ
συνουσίαν
οὐδέποτε
|
θηρίον |
ἐπεχείρησεν
~ἀνθρώπῳ
χρήσασθαι.
θηρία
δ´ |
[4] |
ἀκούεις,
ἣ
~πράγματα
πολλά,
θῆλυ
|
θηρίον |
οὖσα,
τῷ
Θησεῖ
παρέσχε·
~καὶ |
[4] |
~περὶ
ἕν
τι
τοῦ
σώματος
|
μόριον |
ἀνθίσταται
~τῷ
κτείνοντι
καὶ
πηδᾷ |
[7] |
οἰκεῖον
εἴσω
παρίησι
τὸ
δ´
|
ἀλλότριον
|
~ἀπελαύνει
καὶ
οὐκ
ἐᾷ
θιγεῖν |
[4] |
Τευμησίαν
ἀλώπεκα
μέρμερον
~χρῆμα’
καὶ
|
πλησίον |
ὄφιν
τῷ
Ἀπόλλωνι
περὶ
τοῦ |
[4] |
ὑμεῖς
κατὰ
νόμων
ἀνάγκην
οὐχ
|
ἑκούσιον |
οὐδὲ
βουλομένην
~ἀλλὰ
δουλεύουσαν
ἔθεσι |
[4] |
τὰ
κρείττονα
ποιοῦνται
~τὰς
ἀφομοιώσεις.
|
αἴτιον |
δ´,
ὅτι
τῆς
μὲν
ἀνδρείας |
[8] |
ἰκτίνῳ
καὶ
λύκῳ
καὶ
δράκοντι
|
σιτίον
|
~οἰκεῖον,
ἀνθρώπῳ
δ´
ὄψον
ἐστίν. |
[7] |
~λεὺς
καλός’
ἤδη
τοῦ
Ἀχιλλέως
|
υἱὸν |
ἔχοντος,
καὶ
τὰ
γράμματα
~πυνθάνομαι |
[10] |
μεταβέβλησαι
σὺ
καὶ
~τὸ
πρόβατον
|
λογικὸν |
ἀποφαίνεις
καὶ
τὸν
ὄνον;
~(Γ) |
[4] |
προετίμησεν
~ἀνδρὸς
ἵππον
ἀγαθὴν
καὶ
|
φιλόνικον. |
αὐτὸς
δὲ
καὶ
παρδάλεις
~καὶ |
[4] |
τοὺς
ἐπ´
αὐτὴν
καὶ
~τὸν
|
οἶκον |
βαδίζοντας,
καὶ
ταῦτα
Λάκαινα
οὖσα· |
[2] |
σε
ποιήσῃ
~λαθοῦσα
σῦν
ἢ
|
λύκον, |
ἡμᾶς
τε
πείθεις,
ἐν
ἀφθόνοις
|
[7] |
~θαλάσσης
καὶ
τῶν
πνευμάτων,
εἶτα
|
καλὸν |
καλῶς
ἑαυτὸν
~βαπτίζων
εἰς
τὴν |
[9] |
~εἴπῃς,
ὅπερ
ἀληθές
ἐστι,
τούτων
|
διδάσκαλον |
εἶναι
τὴν
~φύσιν,
εἰς
τὴν |
[4] |
ἀνθρωπό–
~θυμον’
οὐ
σῦν
ἀνδρὶ
|
εἴκελον |
ἀλκὴν’
προσαγορεύει;
ἀλλ´
~ὥσπερ
οἶμαι |
[4] |
Μαιονίδας;
ἀλλ´
ἐκ
τούτων
~γε
|
δῆλόν |
ἐστιν,
ὅτι
τοῖς
ἀνδράσιν
οὐ |
[4] |
τοῦ
θυμοειδοῦς·
οἷς
δὴ
μάλιστα
|
~δῆλον |
ὅτι
τὰ
θηρία
πρὸς
τὸ |
[1] |
~καὶ
συνιέντας
αὐτοὺς
καὶ
διαλεγομένους·
|
μᾶλλον |
δ´
εἷς
~ἱκανὸς
ἔσται
καὶ |
[2] |
οὕτως
ἔχοντας,
εἰκὸς
δέ
μοι
|
μᾶλλον
|
~διαφέρειν
ὅσοι
Ἕλληνες
ὄντες
εἰς |
[2] |
βασιλεῦ
Κεφαλλήνων·
ἂν
δὲ
~διαλέγεσθαι
|
μᾶλλον |
ἐθέλῃς
ἢ
λοιδορεῖσθαι,
ταχύ
σε |
[8] |
τὰς
εἰρημένας
~ἐπιθυμίας
ὄντες
ἔτι
|
μᾶλλον |
ἐν
ταῖς
ἀναγκαίαις
ἐλέγχονται
~πολὺ |
[3] |
~τὴν
ἐμαυτοῦ
πατρίδα
καὶ
χώραν
|
μᾶλλον, |
ἐπαινῶ
δὲ
~καὶ
θαυμάζω
τὴν |
[6] |
~ἀπολείπεται·
τὸ
δὲ
σωφρονεῖν
καὶ
|
μᾶλλον |
εὐνομεῖσθαι
~ταῖς
ἐπιθυμίαις,
οὔτε
πολλαῖς |
[1] |
ἐκ
τούτου
~καὶ
ὀνομαστὸς
ἔτι
|
μᾶλλον |
ἢ
νῦν
γενηςόμενος,
κενὸν
~ἀγαθὸν |
[3] |
αὑτῆς·
πότερον
οὖν
ταύτην
ἐπαινεῖς
|
~μᾶλλον |
ἢ
τὴν
αἰγίβοτον
Ἰθάκην
καὶ |
[8] |
λαμβάνομεν,
ὑμεῖς
δὲ
τὴν
ἡδονὴν
|
~μᾶλλον |
ἢ
τὸ
κατὰ
φύσιν
τῆς |
[4] |
~(Γ)
Τίνος
μὲν
οὖν
οὐχὶ
|
μᾶλλον |
ἢ
τῷ
σοφωτάτῳ
τῶν
~ἀνθρώπων; |
[10] |
~λόγου
καὶ
συνέσεως,
ἄλλα
δὲ
|
μᾶλλον |
καὶ
ἧττον
ἄλλων
~πως
μετεῖχεν. |
[10] |
οὐκ
ἔστι
δένδρον
~ἕτερον
ἑτέρου
|
μᾶλλον |
οὐδ´
ἧττον
ἄψυχον,
ἀλλ´
ὁμοίως
|
[9] |
~οὐδ´
ἀπαίδευτος,
αὐτομαθὴς
δέ
τις
|
μᾶλλον |
οὖσα
καὶ
~ἀπροσδεής,
οὐ
δι´ |
[5] |
ἀλλὰ
πρὸς
τὰς
αἶγας
ἐπτόηται
|
μᾶλλον, |
~οὕτω
σὺ
χαίρων
ἀφροδισίοις
συνήθεσιν |
[7] |
αὐτῶν
ἀνωμολόγηται
~τῶν
ἀνθρώπων,
ὅτι
|
μᾶλλον |
τοῖς
θηρίοις
σωφρονεῖν
~προσήκει
καὶ |
[4] |
ταῦτα
~θαρροῦντες
ἀλλὰ
τῷ
ἕτερα
|
μᾶλλον |
τούτων
δεδιέναι.
ὥσπερ
~οὖν
τῶν |
[1] |
ἀλλὰ
κάλει
αὐτόν,
εἰ
~βούλει,
|
Γρύλλον. |
ἐγὼ
δ´
ἐκστήσομαι
ὑμῖν,
μὴ |
[7] |
~ἡδονὴ
παρ´
ἡμῖν
τὸ
δ´
|
ὅλον |
ἡ
φύσις.
ὅθεν
οὔτ´
ἄρρενος
|
[7] |
λατρείας
τὸ
τῆς
~γενέσεως
ἔργον,
|
ἄδολον |
δὲ
σὺν
καιρῷ
καὶ
ἄμισθον |
[7] |
~τῶν
ἀριστέων
καὶ
προύδωκε
τὸν
|
στόλον· |
ἐν
δὲ
τῇ
θόλῳ
~τοῦ |
[4] |
τῆς
ψυχῆς
τὸ
σύμφυτον
ἀφαιρεῖν
|
~ὅπλον |
καὶ
κολούειν;
~(Ο)
Παπαί,
ὦ |
[9] |
νεοττοὺς
ἐθίζουσιν
~ἀποκρύπτεσθαι
καὶ
προΐσχεσθαι
|
βῶλον |
ἀνθ´
ἑαυτῶν
~τοῖς
ποσὶν
ὑπτίους |
[1] |
νῦν
γενηςόμενος,
κενὸν
~ἀγαθὸν
καὶ
|
εἴδωλον |
ἀντὶ
τῆς
ἀληθείας
διώκων;
~(Ο) |
[10] |
~πρόβατον
ὥσπερ
εἰ
σαυτῷ
τὸν
|
Πολύφημον |
ἢ
τῷ
~πάππῳ
σου
τῷ |
[7] |
~ἀναβλαστάνουσι
καὶ
Κένταυροι.
καίτοι
διὰ
|
λιμόν |
ποτ´
~ἀνθρώπου
καὶ
κύων
ἔφαγεν |
[9] |
ἐπίδειξιν
~ὡς
ἄλλο
οὐδὲν
οὐδαμῶς
|
χρήσιμον |
ἔχουσιν.
εἰ
δ´
ἀπιστεῖς
~ὅτι |
[7] |
κορασιώδη
καὶ
πρὸς
οὐδὲν
οὐδαμῶς
|
~χρήσιμον |
ὠνουμένους.
ἀλλὰ
καίπερ
οὖσα
τοιαύτη
|
[1] |
ἐν
σώμασι
θηρίων,
~οἰκτρὰν
καὶ
|
ἄτιμον |
οὕτω
δίαιταν
ἔχοντας.
~(Κ)
Οὗτος |
[7] |
ἐν
ὑμῖν
ἀκόλαστα
οὐδὲ
τὸν
|
νόμον |
ἔχουσα
~σύμμαχον
ἡ
φύσις
ἐντὸς |
[4] |
ὑμῖν
δὲ
προσμιγνύμενος
~πρὸς
τὸν
|
λογισμὸν |
ὥσπερ
οἶνος
πρὸς
ὕδωρ
ἐξίσταται
|
[9] |
ἑτέρων
διὰ
~μαθήσεως
τοῦ
φρονεῖν
|
συνερανισμόν. |
ὅσα
γοῦν
ἄνθρωποι
~τρυφῶντες
ἢ |
[4] |
παραλαμβάνειν
ἐν
ταῖς
μάχαις
τὸν
|
~θυμὸν |
ἀλλ´
ἐκποδὼν
θεμένους
νήφοντι
χρῆσθαι |
[4] |
οὐ
λέοντά
τις
αὐτῶν
ἀνθρωπό–
|
~θυμον’ |
οὐ
σῦν
ἀνδρὶ
εἴκελον
ἀλκὴν’ |
[4] |
ἄνθρωπος
ἀνθρώπῳ,
τὴν
τῆς
δειλίας
|
~ἐπώνυμον |
εὐκόλως
{ἐν}
ἀσπαζόμενος.
ὅσα
δ´ |
[9] |
ἐδίδαξε
τῆς
ἔχεως
φαγούσας
~τὴν
|
ὀρίγανον |
ἐπεσθίειν;
τίς
δὲ
τὰς
Κρητικὰς
|
[1] |
~πείσῃς
ἀλλὰ
καὶ
περιγένωνται
διαλεγόμενοι,
|
ἱκανὸν |
ἔστω
~σοι
περὶ
σεαυτοῦ
καὶ |
[1] |
ἔτι
μᾶλλον
ἢ
νῦν
γενηςόμενος,
|
κενὸν
|
~ἀγαθὸν
καὶ
εἴδωλον
ἀντὶ
τῆς |
[6] |
μέμνημαι
ἐν
Κρήτῃ
θεασάμενος
~ἀμπεχόνῃ
|
κεκοσμημένον |
πανηγυρικῶς,
οὐ
τὴν
φρόνησιν
~ἐζήλουν |
[2] |
τῆς
Κίρκης
δέησιν,
ὅπως
~τὸν
|
βουλόμενον |
ὑμῶν
ἀναλύσασα
καὶ
καταστήσασα
πάλιν
|
[7] |
καὶ
δεινὸν
ἀποφαίνοντος
~εἶναι
τὸ
|
γιγνόμενον. |
οὕτω
καὶ
παρ´
αὐτῶν
ἀνωμολόγηται
|
[3] |
οὐ
χαλεπῶς
οἴσεις,
παρὰ
τὸ
|
φαινόμενον
|
~εὐνοίᾳ
τῆς
πατρίδος
ἀποκρινόμενος.
~(Ο) |
[6] |
χρυσὸς
οὖσα
παίγνιον
οἶμαι
τορείαις
|
~διηκριβωμένον) |
{καὶ}
εἱπόμην
γεγοητευμένος,
ὥσπερ
αἱ
|
[6] |
ἔστι
~δέ
που
καὶ
μὴ
|
χρώμενον |
ἔχειν
ἱκανῶς
ἀπαλλαγέντα,
φυσικαὶ
~μὲν |
[8] |
τροφῆς
ἀνάγκην,
ἀλλ´
οὔτε
τι
|
~πτηνὸν |
οὔτε
νηκτὸν
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν |
[7] |
τινος
ἢ
τερατοσκόπου
μέγα
καὶ
|
δεινὸν |
ἀποφαίνοντος
~εἶναι
τὸ
γιγνόμενον.
οὕτω |
[10] |
~(Ο)
Ἀλλ´
ὅρα,
Γρύλλε,
μὴ
|
δεινὸν |
ᾖ
καὶ
βίαιον
ἀπολιπεῖν
~λόγον, |
[10] |
σου
τῷ
Αὐτολύκῳ
τὸν
Κορίνθιον
|
ἐκεῖνον |
Ὅμηρον.
~οὐ
γὰρ
οἶμαι
θηρίου |
[9] |
ὅταν
περιπέσωσι
τοῖς
τοξεύμασι,
τὸ
|
δίκταμνον
|
~διώκειν,
οὗ
βρωθέντος
ἐκβάλλουσι
τὰς |
[7] |
τὴν
Βοιωτίαν
ἐπῆλθε
κυνηγετῶν
~τὸν
|
Ἄργυννον |
ὑποφεύγοντα
καὶ
καταψευδόμενος
τῆς
~θαλάσσης |
[10] |
πρόβατον
λογικὸν
ἀποφαίνεις
καὶ
τὸν
|
ὄνον; |
~(Γ)
Αὐτοῖς
μὲν
οὖν
τούτοις, |
[10] |
καὶ
λύκῳ
καὶ
μελίττῃ
παραβάλῃς
|
ὄνον |
καὶ
~πρόβατον
ὥσπερ
εἰ
σαυτῷ |
[2] |
Γρύλλε,
δοκεῖς
οὐ
τὴν
μορφὴν
|
μόνον |
ἀλλὰ
~καὶ
τὴν
διάνοιαν
ὑπὸ |
[1] |
Οὗτος
ὁ
ἀνὴρ
οὐχ
αὑτῷ
|
μόνον |
οὐδὲ
τοῖς
ἑταίροις,
~ἀλλὰ
τοῖς |
[6] |
δ´
οὐκ
ἀναγκαίαις
ἀλλὰ
φυσικαῖς
|
μόνον |
οὔτ´
~ἀτάκτως
οὔτ´
ἀπλήστως
ὁμιλοῦμεν. |
[7] |
καίπερ
οὖσα
τοιαύτη
~διέφθαρκεν
οὐ
|
μόνον |
πάσας
γυναῖκας
ἀλλὰ
καὶ
τῶν |
[9] |
τῶν
δὲ
ζῴων
ἕκαστον
οὐ
|
μόνον
|
~πρὸς
ἴασιν
αὐτότεχνόν
ἐστιν
ἀλλὰ |
[5] |
ἀποθάνῃ
ὁ
ἄρρην,
οὐκ
ὀλίγον
|
~χρόνον |
ἀλλ´
ἐννέα
χηρεύει
γενεὰς
ἀνθρώπων· |
[9] |
ἕκαστον
οὐ
μόνον
~πρὸς
ἴασιν
|
αὐτότεχνόν |
ἐστιν
ἀλλὰ
καὶ
πρὸς
διατροφὴν
|
[4] |
ἁπλοῦν
καὶ
γενναῖον
~εἰδότας
πολέμου
|
τρόπον |
ἀπάτης
δὲ
καὶ
ψευδῶν
ἀπείρους
|
[4] |
αἴσχιστα
λέγοντες.
πῶς
γὰρ
οὐκ
|
ἄτοπον
|
~αἰτιᾶσθαι
μὲν
ὑμᾶς
τὴν
φύσιν, |
[4] |
βουλευσάμενος,
ὃς
δειλοῦ
προετίμησεν
~ἀνδρὸς
|
ἵππον |
ἀγαθὴν
καὶ
φιλόνικον.
αὐτὸς
δὲ |
[3] |
πόνου
τὴν
ἀρετὴν
~ὥσπερ
αὐτοφυῆ
|
καρπὸν |
ἀναδίδωσιν.
~(Ο)
Ἔστω
καὶ
τοῦτό |
[1] |
πείσομαί
σοι
ὡς
συμφορά
ἐστιν
|
ἄνθρωπον
|
~ἐκ
θηρίου
γενέσθαι.
~(Κ)
Οὐ |
[7] |
συμφαγεῖν
ἀναγκάζουσα,
χρημάτων
πολλῶν
~ἡδυπάθειαν
|
ἄνανδρον |
καὶ
κορασιώδη
καὶ
πρὸς
οὐδὲν |
[10] |
ἄμοιρος.
ὡς
γὰρ
οὐκ
ἔστι
|
δένδρον
|
~ἕτερον
ἑτέρου
μᾶλλον
οὐδ´
ἧττον |
[4] |
δέ
που
καὶ
Τευμησίαν
ἀλώπεκα
|
μέρμερον
|
~χρῆμα’
καὶ
πλησίον
ὄφιν
τῷ |
[1] |
γενέσθαι
τὴν
αὑτοῦ
φιλοτιμίαν.
~(Ο)
|
Ἕτερον |
αὖ
τινα
τοῦτον,
ὦ
Κίρκη, |
[10] |
ὡς
γὰρ
οὐκ
ἔστι
δένδρον
|
~ἕτερον |
ἑτέρου
μᾶλλον
οὐδ´
ἧττον
ἄψυχον, |
[10] |
οὕτως
οὐκ
ἂν
ἐδόκει
ζῷον
|
ἕτερον |
ἑτέρου
τῷ
~φρονεῖν
ἀργότερον
εἶναι |
[10] |
ζῷον
ἕτερον
ἑτέρου
τῷ
~φρονεῖν
|
ἀργότερον |
εἶναι
καὶ
δυσμαθέστερον,
εἰ
μὴ |
[8] |
μετερχόμενος
~πολὺ
τῶν
ἀγριωτάτων
θηρίων
|
ὠμότερον· |
αἷμα
μὲν
γὰρ
~καὶ
φόνος |
[3] |
ἐκφέρειν
~τοὺς
καρποὺς
ἀφ´
αὑτῆς·
|
πότερον |
οὖν
ταύτην
ἐπαινεῖς
~μᾶλλον
ἢ |
[5] |
Ὅτι
ᾤμην
σε
τῶν
εἰρημένων
|
πρότερον |
ἐπιλήψεσθαι·
~σὺ
δὲ
σπεύδεις
ἀκοῦσαι |
[10] |
τῷ
~φρονεῖν
ἀργότερον
εἶναι
καὶ
|
δυσμαθέστερον, |
εἰ
μὴ
πάντα
~λόγου
καὶ |
[9] |
σκοπεῖν
ὄνομα
κάλλιον
αὐτῇ
~καὶ
|
τιμιώτερον, |
ὥσπερ
ἀμέλει
καὶ
δι´
ἔργων |
[7] |
~ἑκάστου
πολὺ
τῶν
βασιλικῶν
προγευστῶν
|
σκεπτικώτερον
|
~διαισθανομένη,
τὸ
μὲν
οἰκεῖον
εἴσω |
[10] |
τῷ
Αὐτολύκῳ
τὸν
Κορίνθιον
ἐκεῖνον
|
Ὅμηρον. |
~οὐ
γὰρ
οἶμαι
θηρίου
πρὸς |
[4] |
τὰ
δεινὰ
καὶ
ἀπολείπει
τὸν
|
καιρόν. |
ἔνιοι
δ´
ὑμῶν
~οὐδ´
ὅλως |
[7] |
ἀπαλλαξόμενος·
ὁ
δ´
~Ἡρακλῆς
ὁμοίως
|
ἑταῖρον |
ἀγένειον
ἐπιδιώκων
ἀπελείφθη
~τῶν
ἀριστέων |
[9] |
καὶ
τραφέντες
~ἐν
χερσὶν
ἀνθρώπων
|
χεῖρον |
ᾄδουσιν,
ὥσπερ
πρὸ
~ὥρας
ἀπὸ |
[6] |
τοῦ
λόγου,
τῆς
μὲν
σωφροσύνης
|
ὅρον |
θέμενος
~κατὰ
γένος
δὲ
τὰς |
[8] |
καὶ
ἀπογευόμενος,
ὡς
~οὐδέπω
τὸ
|
πρόσφορον |
καὶ
οἰκεῖον
ἐγνωκώς,
μόνος
γέγονε
|
[6] |
καὶ
κεκαθαρμένος
χρυσὸν
μὲν
καὶ
|
ἄργυρον |
ὥσπερ
~τοὺς
ἄλλους
λίθους
περιορῶν |
[10] |
καὶ
ἧττον
ἄλλων
~πως
μετεῖχεν.
|
ἐννόησον |
δ´
ὅτι
τὰς
ἐνίων
ἀβελτερίας |
[1] |
μὴ
φῶσι,
διαλεχθείς,
ὦ
γενναῖε,
|
πεῖσον· |
ἐὰν
δὲ
μὴ
~πείσῃς
ἀλλὰ |
[4] |
ἐσχάρᾳ
πυρός,
οὐκ
~ἂν
οὐδ´
|
ὅσον |
αἱ
χελιδόνες
ἀμυνομένη
τοὺς
ἐπ´ |
[10] |
πρὸς
θηρίον
ἀπόστασιν
εἶναι
τοσαύτην,
|
~ὅσον |
ἄνθρωπος
ἀνθρώπου
τῷ
φρονεῖν
καὶ |
[9] |
τε
καὶ
φυλακὴν
καὶ
μουσικῆς
|
ὅσον
|
~ἑκάστῳ
προσήκει
κατὰ
φύσιν.
παρὰ |
[9] |
δ´
ἀπιστεῖς
~ὅτι
τέχνας
μανθάνομεν,
|
ἄκουσον |
ὅτι
καὶ
διδάσκομεν.
αἵ
~τε |
[6] |
τῶν
κενῶν
~δοξῶν
καὶ
κεκαθαρμένος
|
χρυσὸν |
μὲν
καὶ
ἄργυρον
ὥσπερ
~τοὺς |
[1] |
τούτων
ἀτοπώτερα
πεποίηκας
σεαυτόν,
~ὃς
|
τὸν |
ἀθάνατον
καὶ
ἀγήρω
σὺν
ἐμοὶ |
[7] |
Ἀγαμέμνων
τὴν
Βοιωτίαν
ἐπῆλθε
κυνηγετῶν
|
~τὸν |
Ἄργυννον
ὑποφεύγοντα
καὶ
καταψευδόμενος
τῆς
|
[2] |
ἐποιησάμην
τῆς
Κίρκης
δέησιν,
ὅπως
|
~τὸν |
βουλόμενον
ὑμῶν
ἀναλύσασα
καὶ
καταστήσασα |
[6] |
καὶ
ἱκανῶν
~ἐκαρπούμην,
ἀλλ´
ἐμεμφόμην
|
τὸν |
ἐμαυτοῦ
βίον,
ὡς
~τῶν
μεγίστων |
[7] |
Κωπαΐδα
λίμνην,
ὡς
αὐτόθι
κατασβέσων
|
~τὸν |
ἔρωτα
καὶ
τῆς
ἐπιθυμίας
ἀπαλλαξόμενος· |
[4] |
χρῆναι
παραλαμβάνειν
ἐν
ταῖς
μάχαις
|
τὸν
|
~θυμὸν
ἀλλ´
ἐκποδὼν
θεμένους
νήφοντι |
[4] |
~παρὰ
τὰ
δεινὰ
καὶ
ἀπολείπει
|
τὸν |
καιρόν.
ἔνιοι
δ´
ὑμῶν
~οὐδ´ |
[10] |
τῷ
~πάππῳ
σου
τῷ
Αὐτολύκῳ
|
τὸν |
Κορίνθιον
ἐκεῖνον
Ὅμηρον.
~οὐ
γὰρ |
[4] |
ἀγῶνας,
ὑμῖν
δὲ
προσμιγνύμενος
~πρὸς
|
τὸν |
λογισμὸν
ὥσπερ
οἶνος
πρὸς
ὕδωρ |
[1] |
~(Κ)
Τί
γὰρ
τοῦτο
πρὸς
|
τὸν |
λόγον;
ἀλλὰ
κάλει
αὐτόν,
εἰ
|
[7] |
δ´
ἐν
ὑμῖν
ἀκόλαστα
οὐδὲ
|
τὸν |
νόμον
ἔχουσα
~σύμμαχον
ἡ
φύσις |
[4] |
ἀμυνομένη
τοὺς
ἐπ´
αὐτὴν
καὶ
|
~τὸν |
οἶκον
βαδίζοντας,
καὶ
ταῦτα
Λάκαινα |
[10] |
~τὸ
πρόβατον
λογικὸν
ἀποφαίνεις
καὶ
|
τὸν |
ὄνον;
~(Γ)
Αὐτοῖς
μὲν
οὖν |
[9] |
κατὰ
φύσιν
ἀρετῆς
χαίρειν
ἐῶσα
|
τὸν |
παρ´
ἑτέρων
διὰ
~μαθήσεως
τοῦ |
[10] |
καὶ
~πρόβατον
ὥσπερ
εἰ
σαυτῷ
|
τὸν |
Πολύφημον
ἢ
τῷ
~πάππῳ
σου |
[4] |
~ἀπωσάμενα
καὶ
πρὸς
δίψαν
ἐγκαρτερήσαντα
|
τὸν |
πρὸ
~δουλείας
ἐπάγεται
καὶ
ἀγαπᾷ |
[7] |
ἀπελείφθη
~τῶν
ἀριστέων
καὶ
προύδωκε
|
τὸν |
στόλον·
ἐν
δὲ
τῇ
θόλῳ
|
[8] |
~καὶ
λέων
ἔλαφον
καὶ
λύκος
|
πρόβατον |
ᾗ
πέφυκεν.
ὁ
δ´
ἄνθρωπος
|
[10] |
Γρύλλε,
μεταβέβλησαι
σὺ
καὶ
~τὸ
|
πρόβατον |
λογικὸν
ἀποφαίνεις
καὶ
τὸν
ὄνον; |
[10] |
καὶ
μελίττῃ
παραβάλῃς
ὄνον
καὶ
|
~πρόβατον |
ὥσπερ
εἰ
σαυτῷ
τὸν
Πολύφημον |
[4] |
πρὸ
~δουλείας
ἐπάγεται
καὶ
ἀγαπᾷ
|
θάνατον· |
νεοσσοῖς
δὲ
καὶ
~σκύμνοις
τούτων, |
[1] |
ἀτοπώτερα
πεποίηκας
σεαυτόν,
~ὃς
τὸν
|
ἀθάνατον |
καὶ
ἀγήρω
σὺν
ἐμοὶ
βίον |
[2] |
σοῦ,
τὸ
πάντων
φιλοπονώτατον
~καὶ
|
βαρυποτμότατον |
ζῷον
αὖθις
ἀνθρώπους
~γενομένους.
~(Ο) |
[2] |
ἐκπλεῖν
μετὰ
σοῦ,
τὸ
πάντων
|
φιλοπονώτατον
|
~καὶ
βαρυποτμότατον
ζῷον
αὖθις
ἀνθρώπους
|
[6] |
ὡς
κτῆμα
τῶν
ἄλλων
~οὐδενὶ
|
παραβλητὸν |
ᾕρει
δ´
ἄργυρος
καὶ
ἐλέφας· |
[4] |
ἐσχάτων
ἐγκαρτερεῖ
~καὶ
διαφυλάττει
τὸ
|
ἀήττητον· |
οὐ
γὰρ
ἡττᾶται
κρατούμενα
~τοῖς |
[8] |
ἀλλ´
οὔτε
τι
~πτηνὸν
οὔτε
|
νηκτὸν |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
οὔτε
χερσαῖον |
[3] |
ταύτην
ἐπαινεῖς
~μᾶλλον
ἢ
τὴν
|
αἰγίβοτον |
Ἰθάκην
καὶ
τραχεῖαν,
ἣ
μόλις
|
[9] |
γλίσχρως
τῶν
θεωρημάτων
ἕκαστον
~πρὸς
|
ἕκαστον |
ἀλλ´
αὐτόθεν
ἐξ
αὑτῆς
οἷον |
[9] |
ἀκούομεν
εἶναι,
τῶν
δὲ
ζῴων
|
ἕκαστον |
οὐ
μόνον
~πρὸς
ἴασιν
αὐτότεχνόν |
[9] |
~καὶ
συμπηγνύουσα
γλίσχρως
τῶν
θεωρημάτων
|
ἕκαστον
|
~πρὸς
ἕκαστον
ἀλλ´
αὐτόθεν
ἐξ |
[5] |
~πρὸς
τὰ
ὁμόφυλα
ποιεῖται.
οὐ
|
θαυμαστὸν |
οὖν
ἐστιν,
~εἰ
καθάπερ
ὁ |
[10] |
συνέσεως,
ἄλλα
δὲ
μᾶλλον
καὶ
|
ἧττον |
ἄλλων
~πως
μετεῖχεν.
ἐννόησον
δ´ |
[10] |
δένδρον
~ἕτερον
ἑτέρου
μᾶλλον
οὐδ´
|
ἧττον |
ἄψυχον,
ἀλλ´
ὁμοίως
~ἔχει
πάντα |
[6] |
ἐμὲ
γοῦν
καὶ
αὐτὸν
οὐχ
|
~ἧττον |
ἢ
σὲ
νῦν
ἐξέπληττε
μὲν |
[10] |
Ὀδυσσεῦ,
σοφὸν
οὕτως
ὄντα
~καὶ
|
περιττὸν |
Σισύφου
γεγονέναι;
|
[1] |
πρὸς
τὸν
λόγον;
ἀλλὰ
κάλει
|
αὐτόν, |
εἰ
~βούλει,
Γρύλλον.
ἐγὼ
δ´ |
[6] |
~σφόδρα
διαφυλάττεται.
ἐμὲ
γοῦν
καὶ
|
αὐτὸν |
οὐχ
~ἧττον
ἢ
σὲ
νῦν |
[7] |
τῶν
πνευμάτων,
εἶτα
καλὸν
καλῶς
|
ἑαυτὸν
|
~βαπτίζων
εἰς
τὴν
Κωπαΐδα
λίμνην, |
[1] |
γὰρ
ἤδη
τούτων
ἀτοπώτερα
πεποίηκας
|
σεαυτόν, |
~ὃς
τὸν
ἀθάνατον
καὶ
ἀγήρω |
[3] |
καὶ
περὶ
τῆς
ψυχῆς
ἀποκεκρίσθαι·
|
ταὐτὸν |
γάρ
ἐστι
τῷ
~περὶ
τῆς |
[1] |
φιλοτιμίαν.
~(Ο)
Ἕτερον
αὖ
τινα
|
τοῦτον, |
ὦ
Κίρκη,
κυκεῶνα
λόγων
~ταράττεις |
[1] |
τούτῳ
διαλέγου.
~(Ο)
Καὶ
τίνα
|
τοῦτον, |
ὦ
Κίρκη,
προσαγορεύσομεν;
ἢ
τίς
|
[4] |
αὐτοὺς
δὲ
τῆς
ψυχῆς
τὸ
|
σύμφυτον |
ἀφαιρεῖν
~ὅπλον
καὶ
κολούειν;
~(Ο) |
[3] |
ἡμεῖς
τοίνυν
λέγειν.
ἀρκτέον
δὲ
|
πρῶτον |
ἀπὸ
~τῶν
ἀρετῶν,
ἐφ´
αἷς |
[1] |
οἱ
~τυχόντες
εἰσίν·
ἀλλ´
ἐροῦ
|
πρῶτον |
αὐτούς,
εἰ
θέλουσιν·
~ἂν
δὲ |
[7] |
ἀπλήστως
ὁμιλοῦμεν.
~Καὶ
ταύτας
γε
|
πρῶτον |
διέλθωμεν.
ἡ
μὲν
οὖν
πρὸς
|
[4] |
σοφωτάτῳ
τῶν
~ἀνθρώπων;
σκόπει
δὲ
|
πρῶτον, |
εἰ
βούλει,
τὴν
ἀνδρείαν,
~ἐφ´ |
[8] |
~πνευμάτων
καὶ
δυσκαθάρτων
ὑμᾶς
ἐμπίπλησι.
|
~πρῶτον |
μὲν
γὰρ
ἑκάστῳ
γένει
ζῴου |
[8] |
ὄντων
παμφάγον.
καὶ
σαρξὶ
χρῆται
|
πρῶτον |
ὑπ´
~οὐδεμιᾶς
ἀπορίας
οὐδ´
ἀμηχανίας |
[8] |
ἀλλ´
ἐᾷ
νέμεσθαι
~καὶ
λέων
|
ἔλαφον |
καὶ
λύκος
πρόβατον
ᾗ
πέφυκεν. |
[10] |
σε
μὴ
φῶμεν,
ὦ
Ὀδυσσεῦ,
|
σοφὸν |
οὕτως
ὄντα
~καὶ
περιττὸν
Σισύφου |
[7] |
ἀκόλαστα
οὐδὲ
τὸν
νόμον
ἔχουσα
|
~σύμμαχον |
ἡ
φύσις
ἐντὸς
ὅρων
καθείργνυσιν, |
[10] |
~ἕτερον
ἑτέρου
μᾶλλον
οὐδ´
ἧττον
|
ἄψυχον, |
ἀλλ´
ὁμοίως
~ἔχει
πάντα
πρὸς |
[8] |
δράκοντι
σιτίον
~οἰκεῖον,
ἀνθρώπῳ
δ´
|
ὄψον |
ἐστίν.
ἔπειτα
παντὶ
γένει
χρώμενος
|
[2] |
τὸ
πάντων
φιλοπονώτατον
~καὶ
βαρυποτμότατον
|
ζῷον |
αὖθις
ἀνθρώπους
~γενομένους.
~(Ο)
Ἐμοὶ |
[10] |
~μέτεστιν)
οὕτως
οὐκ
ἂν
ἐδόκει
|
ζῷον |
ἕτερον
ἑτέρου
τῷ
~φρονεῖν
ἀργότερον |
[1] |
ὡς
δ´
ἐγώ
φημι
καὶ
|
γραῦν |
ἤδη,
διὰ
μυρίων
~ἔτι
κακῶν |
[6] |
γεγοητευμένος,
ὥσπερ
αἱ
~γυναῖκες.
ἀλλὰ
|
νῦν |
ἀπηλλαγμένος
ἐκείνων
τῶν
κενῶν
~δοξῶν |
[2] |
ἄλλος
ἐξ
ἄλλου
γενέσθαι,
καὶ
|
νῦν |
αὐτός
~τε
φρίττων
καὶ
ὑποδειμαίνων |
[1] |
~καὶ
ὀνομαστὸς
ἔτι
μᾶλλον
ἢ
|
νῦν |
γενηςόμενος,
κενὸν
~ἀγαθὸν
καὶ
εἴδωλον |
[5] |
γεγονέναι
~σοφιστής,
ὅς
γε
καὶ
|
νῦν |
ἐκ
τῆς
συηνίας
φθεγγόμενος
οὕτω
|
[7] |
τῶν
θηρίων
~ἐπιθυμίαι
μέχρι
γε
|
νῦν |
ἐνηνόχασιν·
ὑμῶν
δὲ
πολλὰ
τοιαῦτα
|
[6] |
αὐτὸν
οὐχ
~ἧττον
ἢ
σὲ
|
νῦν |
ἐξέπληττε
μὲν
χρυσὸς
ὡς
κτῆμα |
[10] |
πάντα
πλὴν
ἀνθρώπου
~νομίζειν.
~(Ο)
|
Νῦν |
μὲν
οὖν,
ὦ
Γρύλλε,
μεταβέβλησαι |
[2] |
εἰς
ταύτην
ἀφῖχθε
τὴν
δυστυχίαν·
|
~νῦν |
οὖν
ἐποιησάμην
τῆς
Κίρκης
δέησιν, |
[3] |
πρόθυμος
ἀκροᾶσθαι.
~(Γ)
Καὶ
ἡμεῖς
|
τοίνυν |
λέγειν.
ἀρκτέον
δὲ
πρῶτον
ἀπὸ
|
[2] |
ὑμᾶς
ἀνθρώπους
γεγονότας
οἰκτείρω
~μὲν
|
{οὖν} |
ἅπαντας
οὕτως
ἔχοντας,
εἰκὸς
δέ |
[9] |
τούτοις
ἐφηδύνοντες
τὴν
~τροφήν·
τί
|
οὖν |
ἐπ´
αὐτὰ
ταῦτα
φῶντας;
ἀλλ´ |
[2] |
ταύτην
ἀφῖχθε
τὴν
δυστυχίαν·
~νῦν
|
οὖν |
ἐποιησάμην
τῆς
Κίρκης
δέησιν,
ὅπως
|
[5] |
τὰ
ὁμόφυλα
ποιεῖται.
οὐ
θαυμαστὸν
|
οὖν |
ἐστιν,
~εἰ
καθάπερ
ὁ
Μενδήσιος |
[4] |
καὶ
ταῦτα
Λάκαινα
οὖσα·
τί
|
οὖν
|
~ἔτι
σοι
λέγω
τὰς
Καρίνας |
[3] |
σοι
οὕτως.
~(Γ)
Ἤδη
μὲν
|
οὖν |
ὁμολογεῖς
τὴν
τῶν
θηρίων
ψυχὴν
|
[4] |
τοῖς
θηρίοις;
~(Γ)
Τίνος
μὲν
|
οὖν |
οὐχὶ
μᾶλλον
ἢ
τῷ
σοφωτάτῳ |
[7] |
γε
πρῶτον
διέλθωμεν.
ἡ
μὲν
|
οὖν |
πρὸς
~τὰ
εὐώδη
καὶ
κινοῦντα |
[6] |
τὰς
ἐπιθυμίας
διελόμενος.
ἡ
μὲν
|
οὖν |
σωφροσύνη
~βραχύτης
τίς
ἐστιν
ἐπιθυμιῶν |
[3] |
~τοὺς
καρποὺς
ἀφ´
αὑτῆς·
πότερον
|
οὖν |
ταύτην
ἐπαινεῖς
~μᾶλλον
ἢ
τὴν |
[10] |
τὸν
ὄνον;
~(Γ)
Αὐτοῖς
μὲν
|
οὖν |
τούτοις,
ὦ
βέλτιστε
Ὀδυσσεῦ,
μάλιστα
|
[4] |
ἕτερα
μᾶλλον
τούτων
δεδιέναι.
ὥσπερ
|
~οὖν |
τῶν
σῶν
ἑταίρων
ὁ
φθάσας |
[10] |
ἀνθρώπου
~νομίζειν.
~(Ο)
Νῦν
μὲν
|
οὖν, |
ὦ
Γρύλλε,
μεταβέβλησαι
σὺ
καὶ
|
[9] |
~μαθήσεως
τοῦ
φρονεῖν
συνερανισμόν.
ὅσα
|
γοῦν |
ἄνθρωποι
~τρυφῶντες
ἢ
παίζοντες
εἰς |
[1] |
λόγων
~ταράττεις
καὶ
ὑποφαρμάττεις,
ἐμὲ
|
γοῦν |
ἀτεχνῶς
ποιοῦσα
~θηρίον,
εἰ
πείσομαί |
[6] |
οὔτ´
ἀλλοτρίαις,
~σφόδρα
διαφυλάττεται.
ἐμὲ
|
γοῦν |
καὶ
αὐτὸν
οὐχ
~ἧττον
ἢ |
[3] |
~καὶ
θαυμάζω
τὴν
ἐκείνων.
~(Γ)
|
Οὐκοῦν |
τοῦτο
μὲν
οὕτως
ἔχειν
φήσομεν, |
[6] |
κεκοσμημένον
πανηγυρικῶς,
οὐ
τὴν
φρόνησιν
|
~ἐζήλουν |
οὐδὲ
τὴν
ἀρετήν,
ἀλλὰ
τοῦ |
[7] |
τὸ
ὄφελος
καὶ
προῖκα
καὶ
|
ἁπλοῦν
|
~ἔχειν
ἅμα
χρείαν
τινὰ
συμβάλλεται |
[4] |
σχετλιώτατε,
~δόλοις
καὶ
μηχαναῖς
ἀνθρώπους
|
ἁπλοῦν |
καὶ
γενναῖον
~εἰδότας
πολέμου
τρόπον |
[6] |
ἐνδεὴς
καὶ
ἄμοιρος
ἀγαθῶν
ἀπολελειμμένος.
|
~τοιγαροῦν, |
ὥς
σε
μέμνημαι
ἐν
Κρήτῃ |
[4] |
~ἀγῶνας.
ἀλλὰ
καὶ
Κρομμυωνίαν
τινὰ
|
σῦν |
ἀκούεις,
ἣ
~πράγματα
πολλά,
θῆλυ |
[4] |
τις
αὐτῶν
ἀνθρωπό–
~θυμον’
οὐ
|
σῦν |
ἀνδρὶ
εἴκελον
ἀλκὴν’
προσαγορεύει;
ἀλλ´
|
[1] |
~ὃς
τὸν
ἀθάνατον
καὶ
ἀγήρω
|
σὺν |
ἐμοὶ
βίον
ἀφεὶς
ἐπὶ
~γυναῖκα |
[2] |
σύνει,
μή
σε
ποιήσῃ
~λαθοῦσα
|
σῦν |
ἢ
λύκον,
ἡμᾶς
τε
πείθεις, |
[7] |
τῆς
~γενέσεως
ἔργον,
ἄδολον
δὲ
|
σὺν |
καιρῷ
καὶ
ἄμισθον
Ἀφροδίτην
~μετιόντες, |
[6] |
ἐπεί
σε
μὴ
λέληθα
σοφιστὴς
|
ὤν, |
φέρε
χρήσωμαι
~τάξει
τινὶ
τοῦ |
[6] |
βαθεῖ
καὶ
~μαλθακῷ
πηλῷ
μεστὸς
|
ὢν |
ἐγκατακλιθείην
ἀναπαυόμενος.
~τὰ
δὲ
τοιαῦτα |
[5] |
ἀφροδισίοις
συνήθεσιν
οὐ
θέλεις
ἄνθρωπος
|
~ὢν |
θεᾷ
συγκαθεύδειν.
τὴν
δὲ
Πηνελόπης |
[5] |
κρώζουσαι
γέλωτα
θήσονται
καὶ
καταφρονήσουσιν,
|
~ὧν |
ἑκάστη,
ἂν
ἀποθάνῃ
ὁ
ἄρρην, |
[8] |
αἱ
περὶ
βρῶσιν
καὶ
πόσιν·
|
ὧν |
ἡμεῖς
μὲν
τὸ
ἡδὺ
~μετὰ |
[1] |
τοὺς
Ἕλληνας,
εἰ
χάριτι
σῇ
|
λαβὼν |
τούτους
αὖθις
~εἰς
ἀνθρώπους
{ἑταίρους} |
[9] |
τοῖς
πελαργιδεῦσιν
~ὁρᾷς
ἐπὶ
τῶν
|
τεγῶν |
ὡς
οἱ
τέλειοι
παρόντες
ἀναπειρωμένοις
|
[7] |
~ἀπεργάζεται
τῆς
φύσεως.
καὶ
γὰρ
|
αἰγῶν |
ἐπειράθησαν
ἄνδρες
~καὶ
ὑῶν
καὶ |
[1] |
τινα
τοῦτον,
ὦ
Κίρκη,
κυκεῶνα
|
λόγων
|
~ταράττεις
καὶ
ὑποφαρμάττεις,
ἐμὲ
γοῦν |
[9] |
τιμιώτερον,
ὥσπερ
ἀμέλει
καὶ
δι´
|
ἔργων |
ἀμείνονα
καὶ
~θαυμασιωτέραν
παρέχεται
τὴν |
[3] |
καὶ
τραχεῖαν,
ἣ
μόλις
~ἀπ´
|
ἔργων |
τε
πολλῶν
καὶ
διὰ
πόνων |
[4] |
καταφρονῶν
ἐκείνης
ἀλλὰ
δεδιὼς
~καὶ
|
φεύγων |
τὴν
βαρυτέραν,
οὕτως
ὁ
πληγὴν |
[4] |
ταῖς
μάχαις
τὸν
~θυμὸν
ἀλλ´
|
ἐκποδὼν |
θεμένους
νήφοντι
χρῆσθαι
τῷ
λογισμῷ, |
[4] |
πολέμου
τρόπον
ἀπάτης
δὲ
καὶ
|
ψευδῶν |
ἀπείρους
~παρακρουσάμενος
ὄνομα
τῇ
πανουργίᾳ |
[8] |
τροφήν,
ἀλλ´
ἐᾷ
νέμεσθαι
~καὶ
|
λέων |
ἔλαφον
καὶ
λύκος
πρόβατον
ᾗ |
[4] |
οὐδ´
ἐξομολόγησις
~ἥττης,
οὐδὲ
δουλεύει
|
λέων |
λέοντι
καὶ
ἵππος
ἵππῳ
δι´
|
[7] |
ἑταῖρον
ἀγένειον
ἐπιδιώκων
ἀπελείφθη
~τῶν
|
ἀριστέων |
καὶ
προύδωκε
τὸν
στόλον·
ἐν |
[7] |
πνευμάτων,
εἶτα
καλὸν
καλῶς
ἑαυτὸν
|
~βαπτίζων |
εἰς
τὴν
Κωπαΐδα
λίμνην,
ὡς |
[6] |
~τῶν
μεγίστων
ἐνδεὴς
καὶ
ἄμοιρος
|
ἀγαθῶν |
ἀπολελειμμένος.
~τοιγαροῦν,
ὥς
σε
μέμνημαι |
[7] |
πολλὰ
τοιαῦτα
~τῶν
σεμνῶν
καὶ
|
ἀγαθῶν. |
ἐῶ
γὰρ
τοὺς
οὐδενὸς
~ἀξίους· |
[7] |
τῇ
θόλῳ
~τοῦ
Πτῴου
Ἀπόλλωνος
|
λαθών |
τις
ὑμῶν
ἐνέγραψεν
Ἀχιλ–
~λεὺς |
[7] |
ὑπ´
οἴστρου
καὶ
μαργότητος
~ὠνούμενοι
|
μισθῶν |
καὶ
πόνου
καὶ
λατρείας
τὸ |
[8] |
ὑπὸ
τρυφῆς
καὶ
κόρου
τῶν
|
ἀναγκαίων |
βρώσεις
ἀνεπιτηδείους
~καὶ
οὐ
καθαρὰς |
[6] |
ἐκλήθησαν.
τὸ
δὲ
τῶν
μήτ´
|
~ἀναγκαίων |
μήτε
φυσικῶν
ἀλλ´
ἔξωθεν
ὑπὸ |
[9] |
φρόνησις
τῶν
μὲν
ἀχρήστων
καὶ
|
ματαίων |
τεχνῶν
~οὐδεμιᾷ
χώραν
δίδωσι,
τὰς |
[2] |
ταχύ
σε
μεταπείσομεν,
~ἑκατέρου
τῶν
|
βίων |
ἐμπείρως
ἔχοντες,
ὅτι
~ταῦτα
πρὸ |
[4] |
ῥώμῃ
καὶ
ἀνδρείᾳ
πολὺ
τῶν
|
Καδμείων |
ἐπεκράτει.
~ἐκεῖ
δέ
που
καὶ |
[6] |
οὖν
σωφροσύνη
~βραχύτης
τίς
ἐστιν
|
ἐπιθυμιῶν |
καὶ
τάξις,
ἀναιροῦσα
~μὲν
τὰς |
[6] |
~τὰ
δὲ
τοιαῦτα
τῶν
ἐπεισάκτων
|
ἐπιθυμιῶν |
οὐδεμία
ταῖς
~ἡμετέραις
ἐνοικίζεται
ψυχαῖς· |
[10] |
μετεῖχεν.
ἐννόησον
δ´
ὅτι
τὰς
|
ἐνίων |
ἀβελτερίας
καὶ
~βλακείας
ἐλέγχουσιν
ἑτέρων |
[8] |
~πολὺ
τῷ
σωφρονεῖν
ἀπολειπόμενοι
τῶν
|
θηρίων. |
αὗται
~δ´
εἰσὶν
αἱ
περὶ |
[5] |
καὶ
τούτῳ
μὲν
οὐδενὸς
τῶν
|
θηρίων |
διαφέρεις
~πρὸς
ἐγκράτειαν·
οὐδὲ
γὰρ |
[7] |
πρὸς
θῆλυ
μῖξιν
αἱ
τῶν
|
θηρίων
|
~ἐπιθυμίαι
μέχρι
γε
νῦν
ἐνηνόχασιν· |
[1] |
~καταγηράσαντας
παρὰ
φύσιν
ἐν
σώμασι
|
θηρίων, |
~οἰκτρὰν
καὶ
ἄτιμον
οὕτω
δίαιταν |
[3] |
ὑμᾶς
μέγα
φρονοῦντας,
ὡς
~τῶν
|
θηρίων |
πολὺ
καὶ
δικαιοσύνῃ
καὶ
φρονήσει |
[4] |
~ἀνδρείαν
οἴεσθε
βελτίους
εἶναι
τῶν
|
θηρίων, |
τί
ποθ´
ὑμῶν
~οἱ
ποιηταὶ |
[4] |
πανουργίαν
προσιεμένης.
ἀλλὰ
τῶν
γε
|
θηρίων
|
~τοὺς
πρὸς
ἄλληλα
καὶ
πρὸς |
[9] |
σοφωτάτην
ἀρχὴν
ἀναφέρεις
~τὴν
τῶν
|
θηρίων |
φρόνησιν·
ἣν
εἰ
μὴ
λόγον |
[9] |
ταῦτα
φῶντας;
ἀλλ´
ἡ
τῶν
|
~θηρίων |
φρόνησις
τῶν
μὲν
ἀχρήστων
καὶ |
[10] |
μάλιστα
~δεῖ
τεκμαίρεσθαι
τὴν
τῶν
|
θηρίων |
φύσιν,
ὡς
λόγου
~καὶ
συνέσεως |
[3] |
μὲν
οὖν
ὁμολογεῖς
τὴν
τῶν
|
θηρίων |
ψυχὴν
~εὐφυεστέραν
εἶναι
πρὸς
γένεσιν |
[8] |
ζῴων
μετερχόμενος
~πολὺ
τῶν
ἀγριωτάτων
|
θηρίων |
ὠμότερον·
αἷμα
μὲν
γὰρ
~καὶ |
[1] |
φημι
καὶ
γραῦν
ἤδη,
διὰ
|
μυρίων
|
~ἔτι
κακῶν
σπεύδεις,
ὡς
δὴ |
[6] |
ἀναγκαῖον
ἔχουσιν·
~αἱ
δὲ
τῶν
|
ἀφροδισίων |
αἷς
ἀρχὰς
ἡ
φύσις
ἐνδίδωσιν, |
[5] |
~αὐτὸς
οἴει
δεδωκέναι,
τῶν
Κίρκης
|
ἀφροδισίων
|
~περιφρονήσας.
καὶ
τούτῳ
μὲν
οὐδενὸς |
[1] |
γραῦν
ἤδη,
διὰ
μυρίων
~ἔτι
|
κακῶν |
σπεύδεις,
ὡς
δὴ
περίβλεπτος
ἐκ |
[7] |
τῆς
δυνάμεως
~ἑκάστου
πολὺ
τῶν
|
βασιλικῶν |
προγευστῶν
σκεπτικώτερον
~διαισθανομένη,
τὸ
μὲν |
[6] |
δὲ
τῶν
μήτ´
~ἀναγκαίων
μήτε
|
φυσικῶν |
ἀλλ´
ἔξωθεν
ὑπὸ
δόξης
κενῆς
|
[2] |
Τί
βούλει
ἐρωτᾶν;
~(Ο)
Ἐγὼ
|
γινώσκων |
ὑμᾶς
ἀνθρώπους
γεγονότας
οἰκτείρω
~μὲν |
[1] |
καὶ
εἴδωλον
ἀντὶ
τῆς
ἀληθείας
|
διώκων; |
~(Ο)
Ἐχέτω
ταῦτα,
ὡς
λέγεις, |
[7] |
δ´
~Ἡρακλῆς
ὁμοίως
ἑταῖρον
ἀγένειον
|
ἐπιδιώκων |
ἀπελείφθη
~τῶν
ἀριστέων
καὶ
προύδωκε |
[3] |
τε
πολλῶν
καὶ
διὰ
πόνων
|
μεγάλων |
μικρὰ
~καὶ
γλίσχρα
καὶ
μηδενὸς |
[1] |
~σοι
περὶ
σεαυτοῦ
καὶ
τῶν
|
φίλων |
κακῶς
βεβουλεῦσθαι.
~(Ο)
Τί
μου |
[2] |
καὶ
τῷ
φρονεῖν
πολὺ
τῶν
|
ἄλλων |
ἀνθρώπων
~ἐδόκεις
διαφέρειν,
ὃς
αὐτὸ |
[6] |
μὲν
χρυσὸς
ὡς
κτῆμα
τῶν
|
ἄλλων
|
~οὐδενὶ
παραβλητὸν
ᾕρει
δ´
ἄργυρος |
[6] |
χάριν
οὔθ´
ἡδονὴν
~ἀπὸ
τῶν
|
ἄλλων |
πραγμάτων
ἀφθόνων
ὄντων
καὶ
ἱκανῶν
|
[10] |
ἄλλα
δὲ
μᾶλλον
καὶ
ἧττον
|
ἄλλων
|
~πως
μετεῖχεν.
ἐννόησον
δ´
ὅτι |
[4] |
ψυχαῖς
ἀλλὰ
~ταῖς
μάχαις
ἐναποθνήσκει.
|
πολλῶν |
δὲ
θνησκόντων
ἡ
~ἀλκὴ
μετὰ |
[7] |
~ταὐτὸ
καὶ
συμφαγεῖν
ἀναγκάζουσα,
χρημάτων
|
πολλῶν
|
~ἡδυπάθειαν
ἄνανδρον
καὶ
κορασιώδη
καὶ |
[3] |
ἣ
μόλις
~ἀπ´
ἔργων
τε
|
πολλῶν |
καὶ
διὰ
πόνων
μεγάλων
μικρὰ
|
[8] |
φύσιν
τῆς
τροφῆς
διώκοντες
ὑπὸ
|
πολλῶν
|
~καὶ
μακρῶν
κολάζεσθε
νοσημάτων,
ἅπερ |
[7] |
ἐπεμάνησαν·
ἐκ
γὰρ
τῶν
τοιούτων
|
γάμων |
ὑμῖν
~Μινώταυροι
καὶ
Αἰγίπανες,
ὡς |
[2] |
τὸ
ἀρχαῖον
εἶδος
ἀποπέμψῃ
μεθ´
|
ἡμῶν. |
~(Γ)
Παῦε,
Ὀδυσσεῦ,
καὶ
περαιτέρω |
[6] |
πλεῖστα
ταῖς
~ἀναγκαίαις
ὁ
βίος
|
ἡμῶν |
ἐπιθυμίαις
καὶ
ἡδοναῖς
διοικεῖται,
~ταῖς |
[7] |
τινα
λάβωσιν·
ἡ
δ´
ὄσφρησις
|
~ἡμῶν |
πρὸ
τῶν
χυμῶν
γνώμων
οὖσα |
[4] |
γυναιξὶν
ἀλκῆς.
~ὥσθ´
ὑμεῖς
κατὰ
|
νόμων |
ἀνάγκην
οὐχ
ἑκούσιον
οὐδὲ
βουλομένην
|
[2] |
Κίρκης
δέησιν,
ὅπως
~τὸν
βουλόμενον
|
ὑμῶν |
ἀναλύσασα
καὶ
καταστήσασα
πάλιν
~εἰς |
[7] |
~ἐπιθυμίαι
μέχρι
γε
νῦν
ἐνηνόχασιν·
|
ὑμῶν |
δὲ
πολλὰ
τοιαῦτα
~τῶν
σεμνῶν |
[4] |
τὴν
δ´
~Αἴθην
ὁ
βασιλεὺς
|
ὑμῶν |
ἔλαβε
παρὰ
τοῦ
Σικυωνίου
μισθὸν
|
[7] |
~τοῦ
Πτῴου
Ἀπόλλωνος
λαθών
τις
|
ὑμῶν |
ἐνέγραψεν
Ἀχιλ–
~λεὺς
καλός’
ἤδη |
[8] |
ἐκπέφευγε
~τὰς
ἡμέρους
δὴ
λεγομένας
|
ὑμῶν |
καὶ
φιλοξένους
~τραπέζας.
~Εἶεν·
ἀλλ´ |
[6] |
κενῆς
~δι´
ἀπειροκαλίαν
ἐπικεχυμένων
γένος
|
ὑμῶν |
μὲν
ὀλίγου
~δεῖν
τὰς
φυσικὰς |
[4] |
εἶναι
τῶν
θηρίων,
τί
ποθ´
|
ὑμῶν
|
~οἱ
ποιηταὶ
τοὺς
κράτιστα
τοῖς |
[4] |
ἀπολείπει
τὸν
καιρόν.
ἔνιοι
δ´
|
ὑμῶν
|
~οὐδ´
ὅλως
φασὶ
χρῆναι
παραλαμβάνειν |
[7] |
δ´
ὄσφρησις
~ἡμῶν
πρὸ
τῶν
|
χυμῶν |
γνώμων
οὖσα
τῆς
δυνάμεως
~ἑκάστου |
[7] |
γλυκέος
καὶ
δριμέος
καὶ
αὐστηροῦ
|
~γνώμων |
ἐστί
τε
καὶ
λέγεται,
ὅταν |
[7] |
ὄσφρησις
~ἡμῶν
πρὸ
τῶν
χυμῶν
|
γνώμων |
οὖσα
τῆς
δυνάμεως
~ἑκάστου
πολὺ |
[1] |
~ἱκανὸς
ἔσται
καὶ
διδοὺς
καὶ
|
λαμβάνων |
ὑπὲρ
πάντων
λόγον·
~ἰδού,
τούτῳ |
[6] |
ἄλλων
πραγμάτων
ἀφθόνων
ὄντων
καὶ
|
ἱκανῶν
|
~ἐκαρπούμην,
ἀλλ´
ἐμεμφόμην
τὸν
ἐμαυτοῦ |
[6] |
ἀλλὰ
νῦν
ἀπηλλαγμένος
ἐκείνων
τῶν
|
κενῶν
|
~δοξῶν
καὶ
κεκαθαρμένος
χρυσὸν
μὲν |
[2] |
καὶ
~γεγονέναι
μεστὸς
ἀτόπων
καὶ
|
διαλελωβημένων |
παντάπασι
~δοξῶν·
ἢ
σέ
τις |
[5] |
~(Γ)
Ὅτι
ᾤμην
σε
τῶν
|
εἰρημένων |
πρότερον
ἐπιλήψεσθαι·
~σὺ
δὲ
σπεύδεις |
[4] |
τὴν
βαρυτέραν,
οὕτως
ὁ
πληγὴν
|
ὑπομένων, |
~ἵνα
μὴ
λάβῃ
τραύματα,
καὶ |
[9] |
καὶ
κύνας
ἅλλεσθαι
~διὰ
τροχῶν
|
περιφερομένων. |
ἵπποι
δὲ
καὶ
βόες
ἐν
|
[6] |
ὑπὸ
δόξης
κενῆς
~δι´
ἀπειροκαλίαν
|
ἐπικεχυμένων |
γένος
ὑμῶν
μὲν
ὀλίγου
~δεῖν |
[6] |
πλήθους
ἁπάσας,
ἔχει
~δὲ
καθάπερ
|
ξένων |
ὄχλος
ἔπηλυς
ἐν
δήμῳ
καταβιαζόμενος
|
[2] |
~(Γ)
Οὐδέτερα
τούτων,
ὦ
βασιλεῦ
|
Κεφαλλήνων· |
ἂν
δὲ
~διαλέγεσθαι
μᾶλλον
ἐθέλῃς |
[7] |
~πυνθάνομαι
διαμένειν.
ἀλεκτρυὼν
δ´
ἀλεκτρυόνος
|
~ἐπιβαίνων, |
θηλείας
μὴ
παρούσης,
καταπίμπραται
ζωός, |
[2] |
νῦν
αὐτός
~τε
φρίττων
καὶ
|
ὑποδειμαίνων |
τῇ
Κίρκῃ
σύνει,
μή
σε |
[4] |
ταῖς
εἰκόσιν
ὀνομάζουσιν,
~οὕτω
τῶν
|
δεινῶν |
μάχεσθαι
πρὸς
τὰ
κρείττονα
ποιοῦνται
|
[3] |
ἐπαινῶ
δὲ
~καὶ
θαυμάζω
τὴν
|
ἐκείνων. |
~(Γ)
Οὐκοῦν
τοῦτο
μὲν
οὕτως |
[2] |
ἐμπείρως
ἔχοντες,
ὅτι
~ταῦτα
πρὸ
|
ἐκείνων |
εἰκότως
ἀγαπῶμεν.
~(Ο)
Ἀλλὰ
μὴν |
[6] |
αἱ
~γυναῖκες.
ἀλλὰ
νῦν
ἀπηλλαγμένος
|
ἐκείνων |
τῶν
κενῶν
~δοξῶν
καὶ
κεκαθαρμένος |
[3] |
τῷ
~περὶ
τῆς
χώρας,
ὡς
|
ἀμείνων |
ἥτις
ἄνευ
πόνου
τὴν
ἀρετὴν
|
[9] |
ἐπὶ
τοὺς
ποταμοὺς
χάριν
τῶν
|
καρκίνων
|
~βαδίζειν;
τίς
δὲ
τὰς
χελώνας |
[4] |
ἀγωνίζεσθαί
τε
τοὺς
ὑπὲρ
τῶν
|
τέκνων
|
~ἀγῶνας.
ἀλλὰ
καὶ
Κρομμυωνίαν
τινὰ |
[7] |
τοὺς
οὐδενὸς
~ἀξίους·
ὁ
δ´
|
Ἀγαμέμνων |
τὴν
Βοιωτίαν
ἐπῆλθε
κυνηγετῶν
~τὸν |
[7] |
ὑμῶν
δὲ
πολλὰ
τοιαῦτα
~τῶν
|
σεμνῶν |
καὶ
ἀγαθῶν.
ἐῶ
γὰρ
τοὺς |
[4] |
καὶ
ὑποπεττεύματα
~προσφέροντες
καὶ
καταφαρμάττοντες,
|
ἡδονῶν |
παρὰ
~φύσιν
γευόμενα
καὶ
διαίτης |
[6] |
ἡδονὴν
~ἀπὸ
τῶν
ἄλλων
πραγμάτων
|
ἀφθόνων |
ὄντων
καὶ
ἱκανῶν
~ἐκαρπούμην,
ἀλλ´ |
[3] |
ἔργων
τε
πολλῶν
καὶ
διὰ
|
πόνων |
μεγάλων
μικρὰ
~καὶ
γλίσχρα
καὶ |
[2] |
τοῦτ´
ἔδεισας,
τὴν
μεταβολὴν
~ἐκ
|
χειρόνων |
εἰς
ἀμείνω,
μὴ
σκεψάμενος·
ὡς |
[4] |
τὴν
ἐλαφρὰν
~ἀνίσταται
κώπην
οὐ
|
καταφρονῶν |
ἐκείνης
ἀλλὰ
δεδιὼς
~καὶ
φεύγων |
[9] |
τῶν
μὲν
ἀχρήστων
καὶ
ματαίων
|
τεχνῶν
|
~οὐδεμιᾷ
χώραν
δίδωσι,
τὰς
δ´ |
[7] |
ἐπάγεται,
δρόσου
τε
καθαρᾶς
καὶ
|
~λειμώνων |
ὀδωδότα
καὶ
χλόης,
συμφέρεται
δὲ |
[2] |
μεστὸς
ἀτόπων
καὶ
διαλελωβημένων
παντάπασι
|
~δοξῶν· |
ἢ
σέ
τις
αὖ
συνηθείας |
[6] |
νῦν
ἀπηλλαγμένος
ἐκείνων
τῶν
κενῶν
|
~δοξῶν |
καὶ
κεκαθαρμένος
χρυσὸν
μὲν
καὶ |
[6] |
~τὴν
οὐλότητα
καὶ
τὸ
κάλλος
|
ἀγαπῶν |
καὶ
τεθηπὼς
~(εἶχε
δέ
τι |
[8] |
ἐπαντλούμενα
τῆς
πλησμονῆς
τοῖς
σώμασι
|
παντοδαπῶν
|
~πνευμάτων
καὶ
δυσκαθάρτων
ὑμᾶς
ἐμπίπλησι. |
[2] |
ἐκείνου
διεφθάρθαι
καὶ
~γεγονέναι
μεστὸς
|
ἀτόπων |
καὶ
διαλελωβημένων
παντάπασι
~δοξῶν·
ἢ |
[7] |
ἐπειράθησαν
ἄνδρες
~καὶ
ὑῶν
καὶ
|
ἵππων |
μιγνύμενοι
καὶ
γυναῖκες
ἄρρεσι
~θηρίοις |
[3] |
τῇ
~Κίρκῃ
περὶ
τῆς
τῶν
|
Κυκλώπων |
γῆς,
ὡς
οὔτ´
ἀρουμένη
~τὸ |
[3] |
ἔχειν
φήσομεν,
ὡς
ὁ
φρονιμώτατος
|
~ἀνθρώπων |
ἄλλα
μὲν
οἴεται
δεῖν
ἐπαινεῖν |
[1] |
λέοντές
εἰσι;
~(Κ)
Θάρρει,
φιλοτιμότατ´
|
ἀνθρώπων· |
ἐγώ
σοι
παρέξω
~καὶ
συνιέντας |
[2] |
τῷ
φρονεῖν
πολὺ
τῶν
ἄλλων
|
ἀνθρώπων
|
~ἐδόκεις
διαφέρειν,
ὃς
αὐτὸ
τοῦτ´ |
[1] |
προσαγορεύσομεν;
ἢ
τίς
~ἦν
οὗτος
|
ἀνθρώπων; |
~(Κ)
Τί
γὰρ
τοῦτο
πρὸς |
[7] |
καὶ
παρ´
αὐτῶν
ἀνωμολόγηται
~τῶν
|
ἀνθρώπων, |
ὅτι
μᾶλλον
τοῖς
θηρίοις
σωφρονεῖν
|
[1] |
οὓς
λύκους
καὶ
λέοντας
ἐξ
|
ἀνθρώπων
|
~πεποίηκας.
~(Κ)
Καὶ
πολλούς,
ὦ |
[4] |
μᾶλλον
ἢ
τῷ
σοφωτάτῳ
τῶν
|
~ἀνθρώπων; |
σκόπει
δὲ
πρῶτον,
εἰ
βούλει, |
[9] |
νήπιοι
καὶ
τραφέντες
~ἐν
χερσὶν
|
ἀνθρώπων |
χεῖρον
ᾄδουσιν,
ὥσπερ
πρὸ
~ὥρας |
[5] |
~χρόνον
ἀλλ´
ἐννέα
χηρεύει
γενεὰς
|
ἀνθρώπων· |
ὥστε
~σοι
τὴν
καλὴν
Πηνελόπην |
[7] |
πάσας
γυναῖκας
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
|
ἀνδρῶν
|
~ἤδη
τοὺς
πλείστους,
ὡς
μηδὲ |
[3] |
διαφέροντας.
ἀπόκριναι
δή
μοι,
~σοφώτατ´
|
ἀνδρῶν· |
ἤκουσα
γάρ
σού
ποτε
διηγουμένου |
[2] |
μαθήματα
~φεύγουσιν,
ἃ
μεταβάλλοντα
ἐκ
|
νοσερῶν |
καὶ
ἀνοήτων
~ὑγιεινοτέρους
καὶ
φρονιμωτέρους |
[9] |
ἀρετῆς
χαίρειν
ἐῶσα
τὸν
παρ´
|
ἑτέρων |
διὰ
~μαθήσεως
τοῦ
φρονεῖν
συνερανισμόν. |
[4] |
φόβος
ἐπιστήμην
~ἔχων
τοῦ
δι´
|
ἑτέρων |
ἕτερα
φεύγειν.
ὅλως
δ´,
εἰ |
[9] |
δ´
ἀναγκαίας
οὐκ
ἐπεισάκτους
~παρ´
|
ἑτέρων |
οὐδὲ
μισθοῦ
διδακτὰς
οὐδὲ
κολλῶσα |
[10] |
ἐνίων
ἀβελτερίας
καὶ
~βλακείας
ἐλέγχουσιν
|
ἑτέρων |
πανουργίαι
καὶ
δριμύτητες,
~ὅταν
ἀλώπεκι |
[8] |
βορᾶς
εἶδος
οὐδ´
ἀφαιρεῖται
~τῶν
|
ἀσθενεστέρων |
τὴν
τροφήν,
ἀλλ´
ἐᾷ
νέμεσθαι
|
[4] |
δεδιέναι.
ὥσπερ
~οὖν
τῶν
σῶν
|
ἑταίρων |
ὁ
φθάσας
πρῶτος
ἐπὶ
τὴν |
[5] |
αἶγας
ἐπτόηται
μᾶλλον,
~οὕτω
σὺ
|
χαίρων |
ἀφροδισίοις
συνήθεσιν
οὐ
θέλεις
ἄνθρωπος
|
[8] |
τροφῆς
διώκοντες
ὑπὸ
πολλῶν
~καὶ
|
μακρῶν |
κολάζεσθε
νοσημάτων,
ἅπερ
ἐκ
μιᾶς
|
[7] |
ἔχουσα
~σύμμαχον
ἡ
φύσις
ἐντὸς
|
ὅρων |
καθείργνυσιν,
ἀλλ´
ὥσπερ
~ὑπὸ
ῥεύματος |
[6] |
ἄργυρον
ὥσπερ
~τοὺς
ἄλλους
λίθους
|
περιορῶν |
ὑπερβαίνω,
ταῖς
δὲ
σαῖς
~χλανίσι |
[2] |
οἱ
παῖδες
~τὰ
φάρμακα
τῶν
|
ἰατρῶν |
φοβοῦνται
καὶ
τὰ
μαθήματα
~φεύγουσιν, |
[7] |
ἐθέλειν
~συγγίγνεσθαι
γυναιξίν,
εἰ
μὴ
|
μύρων |
ὑμῖν
ὀδωδυῖαι
καὶ
~διαπασμάτων
εἰς |
[4] |
τούτων
δεδιέναι.
ὥσπερ
~οὖν
τῶν
|
σῶν |
ἑταίρων
ὁ
φθάσας
πρῶτος
ἐπὶ |
[7] |
τὴν
Κωπαΐδα
λίμνην,
ὡς
αὐτόθι
|
κατασβέσων
|
~τὸν
ἔρωτα
καὶ
τῆς
ἐπιθυμίας |
[8] |
καθαρὰς
σφαγαῖς
ζῴων
μετερχόμενος
~πολὺ
|
τῶν |
ἀγριωτάτων
θηρίων
ὠμότερον·
αἷμα
μὲν |
[2] |
~ἐλέγου
καὶ
τῷ
φρονεῖν
πολὺ
|
τῶν |
ἄλλων
ἀνθρώπων
~ἐδόκεις
διαφέρειν,
ὃς |
[6] |
ἐξέπληττε
μὲν
χρυσὸς
ὡς
κτῆμα
|
τῶν |
ἄλλων
~οὐδενὶ
παραβλητὸν
ᾕρει
δ´ |
[6] |
οὔτε
χάριν
οὔθ´
ἡδονὴν
~ἀπὸ
|
τῶν |
ἄλλων
πραγμάτων
ἀφθόνων
ὄντων
καὶ |
[8] |
~ἀλλ´
ὑπὸ
τρυφῆς
καὶ
κόρου
|
τῶν |
ἀναγκαίων
βρώσεις
ἀνεπιτηδείους
~καὶ
οὐ |
[7] |
μόνον
πάσας
γυναῖκας
ἀλλὰ
καὶ
|
τῶν |
ἀνδρῶν
~ἤδη
τοὺς
πλείστους,
ὡς |
[7] |
οὕτω
καὶ
παρ´
αὐτῶν
ἀνωμολόγηται
|
~τῶν |
ἀνθρώπων,
ὅτι
μᾶλλον
τοῖς
θηρίοις |
[4] |
οὐχὶ
μᾶλλον
ἢ
τῷ
σοφωτάτῳ
|
τῶν
|
~ἀνθρώπων;
σκόπει
δὲ
πρῶτον,
εἰ |
[3] |
λέγειν.
ἀρκτέον
δὲ
πρῶτον
ἀπὸ
|
~τῶν |
ἀρετῶν,
ἐφ´
αἷς
ὁρῶμεν
ὑμᾶς |
[7] |
ὁμοίως
ἑταῖρον
ἀγένειον
ἐπιδιώκων
ἀπελείφθη
|
~τῶν |
ἀριστέων
καὶ
προύδωκε
τὸν
στόλον· |
[8] |
τρέπεται
βορᾶς
εἶδος
οὐδ´
ἀφαιρεῖται
|
~τῶν |
ἀσθενεστέρων
τὴν
τροφήν,
ἀλλ´
ἐᾷ |
[1] |
δεῖ
πολλάκις
~ζυγομαχεῖν
ἡμᾶς
περὶ
|
τῶν |
αὐτῶν;
τούτους
δέ
μοι
~δὸς |
[6] |
τὸ
ἀναγκαῖον
ἔχουσιν·
~αἱ
δὲ
|
τῶν |
ἀφροδισίων
αἷς
ἀρχὰς
ἡ
φύσις |
[7] |
οὖσα
τῆς
δυνάμεως
~ἑκάστου
πολὺ
|
τῶν |
βασιλικῶν
προγευστῶν
σκεπτικώτερον
~διαισθανομένη,
τὸ |
[2] |
λοιδορεῖσθαι,
ταχύ
σε
μεταπείσομεν,
~ἑκατέρου
|
τῶν |
βίων
ἐμπείρως
ἔχοντες,
ὅτι
~ταῦτα |
[4] |
ἀρετῆς
~ἥκιστα
πανουργίαν
προσιεμένης.
ἀλλὰ
|
τῶν |
γε
θηρίων
~τοὺς
πρὸς
ἄλληλα |
[9] |
Αἰγυπτίους
πάντας
~ἰατροὺς
ἀκούομεν
εἶναι,
|
τῶν |
δὲ
ζῴων
ἕκαστον
οὐ
μόνον
|
[4] |
ὑπερβαλλόμενοι
ταῖς
εἰκόσιν
ὀνομάζουσιν,
~οὕτω
|
τῶν |
δεινῶν
μάχεσθαι
πρὸς
τὰ
κρείττονα |
[5] |
διεξῆλθες;
~(Γ)
Ὅτι
ᾤμην
σε
|
τῶν |
εἰρημένων
πρότερον
ἐπιλήψεσθαι·
~σὺ
δὲ |
[6] |
ἐγκατακλιθείην
ἀναπαυόμενος.
~τὰ
δὲ
τοιαῦτα
|
τῶν |
ἐπεισάκτων
ἐπιθυμιῶν
οὐδεμία
ταῖς
~ἡμετέραις |
[4] |
~φύσει
φεύγοντα
τὸ
κρατεῖσθαι
μέχρι
|
τῶν |
ἐσχάτων
ἐγκαρτερεῖ
~καὶ
διαφυλάττει
τὸ |
[7] |
ἔτους
ὥσπερ
φυτῶν
βλάστην
~ἐγείρουσα
|
τῶν |
ζῴων
τὴν
ἐπιθυμίαν
εὐθὺς
ἔσβεσεν, |
[9] |
κολλῶσα
μελέτῃ
~καὶ
συμπηγνύουσα
γλίσχρως
|
τῶν |
θεωρημάτων
ἕκαστον
~πρὸς
ἕκαστον
ἀλλ´ |
[8] |
ἐλέγχονται
~πολὺ
τῷ
σωφρονεῖν
ἀπολειπόμενοι
|
τῶν |
θηρίων.
αὗται
~δ´
εἰσὶν
αἱ |
[5] |
~περιφρονήσας.
καὶ
τούτῳ
μὲν
οὐδενὸς
|
τῶν |
θηρίων
διαφέρεις
~πρὸς
ἐγκράτειαν·
οὐδὲ |
[7] |
θήλεος
πρὸς
θῆλυ
μῖξιν
αἱ
|
τῶν |
θηρίων
~ἐπιθυμίαι
μέχρι
γε
νῦν |
[3] |
ὁρῶμεν
ὑμᾶς
μέγα
φρονοῦντας,
ὡς
|
~τῶν |
θηρίων
πολὺ
καὶ
δικαιοσύνῃ
καὶ |
[4] |
πρὸς
~ἀνδρείαν
οἴεσθε
βελτίους
εἶναι
|
τῶν |
θηρίων,
τί
ποθ´
ὑμῶν
~οἱ |
[9] |
αὐτὰ
ταῦτα
φῶντας;
ἀλλ´
ἡ
|
τῶν
|
~θηρίων
φρόνησις
τῶν
μὲν
ἀχρήστων |
[2] |
γὰρ
οἱ
παῖδες
~τὰ
φάρμακα
|
τῶν |
ἰατρῶν
φοβοῦνται
καὶ
τὰ
μαθήματα
|
[4] |
μὴ
ῥώμῃ
καὶ
ἀνδρείᾳ
πολὺ
|
τῶν |
Καδμείων
ἐπεκράτει.
~ἐκεῖ
δέ
που |
[9] |
νοσοῦντες
ἐπὶ
τοὺς
ποταμοὺς
χάριν
|
τῶν |
καρκίνων
~βαδίζειν;
τίς
δὲ
τὰς |
[6] |
~γυναῖκες.
ἀλλὰ
νῦν
ἀπηλλαγμένος
ἐκείνων
|
τῶν |
κενῶν
~δοξῶν
καὶ
κεκαθαρμένος
χρυσὸν |
[5] |
δὲ
σωφροσύνης
~αὐτὸς
οἴει
δεδωκέναι,
|
τῶν |
Κίρκης
ἀφροδισίων
~περιφρονήσας.
καὶ
τούτῳ |
[3] |
διηγουμένου
τῇ
~Κίρκῃ
περὶ
τῆς
|
τῶν |
Κυκλώπων
γῆς,
ὡς
οὔτ´
ἀρουμένη
|
[6] |
ἐμεμφόμην
τὸν
ἐμαυτοῦ
βίον,
ὡς
|
~τῶν |
μεγίστων
ἐνδεὴς
καὶ
ἄμοιρος
ἀγαθῶν |
[9] |
ἀλλ´
ἡ
τῶν
~θηρίων
φρόνησις
|
τῶν |
μὲν
ἀχρήστων
καὶ
ματαίων
τεχνῶν
|
[6] |
ἀναγκαῖαι
δ´
ἐκλήθησαν.
τὸ
δὲ
|
τῶν |
μήτ´
~ἀναγκαίων
μήτε
φυσικῶν
ἀλλ´ |
[8] |
καὶ
οἰκεῖον
ἐγνωκώς,
μόνος
γέγονε
|
~τῶν |
ὄντων
παμφάγον.
καὶ
σαρξὶ
χρῆται |
[8] |
χρώμενος
~οὐχ
ὡς
τὰ
θηρία
|
τῶν |
πλείστων
ἀπέχεται
ὀλίγοις
~δὲ
πολεμεῖ |
[7] |
καὶ
καταψευδόμενος
τῆς
~θαλάσσης
καὶ
|
τῶν |
πνευμάτων,
εἶτα
καλὸν
καλῶς
ἑαυτὸν
|
[7] |
ἐνηνόχασιν·
ὑμῶν
δὲ
πολλὰ
τοιαῦτα
|
~τῶν |
σεμνῶν
καὶ
ἀγαθῶν.
ἐῶ
γὰρ |
[9] |
λόγους
ἐκείνους,
οἷς
ἀνεπειθόμην
~ὑπὸ
|
τῶν |
σοφιστῶν
ἄλογα
καὶ
ἀνόητα
πάντα |
[4] |
μᾶλλον
τούτων
δεδιέναι.
ὥσπερ
~οὖν
|
τῶν |
σῶν
ἑταίρων
ὁ
φθάσας
πρῶτος |
[9] |
καὶ
τοῖς
πελαργιδεῦσιν
~ὁρᾷς
ἐπὶ
|
τῶν |
τεγῶν
ὡς
οἱ
τέλειοι
παρόντες |
[4] |
~πόνους
ἀγωνίζεσθαί
τε
τοὺς
ὑπὲρ
|
τῶν |
τέκνων
~ἀγῶνας.
ἀλλὰ
καὶ
Κρομμυωνίαν |
[7] |
ἄρρεσι
~θηρίοις
ἐπεμάνησαν·
ἐκ
γὰρ
|
τῶν |
τοιούτων
γάμων
ὑμῖν
~Μινώταυροι
καὶ |
[1] |
ἔστω
~σοι
περὶ
σεαυτοῦ
καὶ
|
τῶν |
φίλων
κακῶς
βεβουλεῦσθαι.
~(Ο)
Τί |
[7] |
ἡ
δ´
ὄσφρησις
~ἡμῶν
πρὸ
|
τῶν |
χυμῶν
γνώμων
οὖσα
τῆς
δυνάμεως
|
[6] |
οὔθ´
ἡδονὴν
~ἀπὸ
τῶν
ἄλλων
|
πραγμάτων |
ἀφθόνων
ὄντων
καὶ
ἱκανῶν
~ἐκαρπούμην, |
[7] |
εἰς
~ταὐτὸ
καὶ
συμφαγεῖν
ἀναγκάζουσα,
|
χρημάτων |
πολλῶν
~ἡδυπάθειαν
ἄνανδρον
καὶ
κορασιώδη |
[9] |
μελέτῃ
~καὶ
συμπηγνύουσα
γλίσχρως
τῶν
|
θεωρημάτων |
ἕκαστον
~πρὸς
ἕκαστον
ἀλλ´
αὐτόθεν |
[8] |
ὑπὸ
πολλῶν
~καὶ
μακρῶν
κολάζεσθε
|
νοσημάτων, |
ἅπερ
ἐκ
μιᾶς
~πηγῆς
ἐπαντλούμενα |
[8] |
ἐπ´
ἄλλοις
ἀπὸ
φυτῶν
καὶ
|
σπερμάτων |
τρυγῶντι
~καὶ
λαμβάνοντι
καὶ
δρεπομένῳ |
[7] |
μὴ
μύρων
ὑμῖν
ὀδωδυῖαι
καὶ
|
~διαπασμάτων |
εἰς
ταὐτὸ
φοιτῷεν.
ἀλλὰ
κάπρους |
[7] |
καταψευδόμενος
τῆς
~θαλάσσης
καὶ
τῶν
|
πνευμάτων, |
εἶτα
καλὸν
καλῶς
ἑαυτὸν
~βαπτίζων |
[8] |
τῆς
πλησμονῆς
τοῖς
σώμασι
παντοδαπῶν
|
~πνευμάτων |
καὶ
δυσκαθάρτων
ὑμᾶς
ἐμπίπλησι.
~πρῶτον |
[8] |
σφαγαῖς
ζῴων
μετερχόμενος
~πολὺ
τῶν
|
ἀγριωτάτων |
θηρίων
ὠμότερον·
αἷμα
μὲν
γὰρ
|
[4] |
φεύγοντα
τὸ
κρατεῖσθαι
μέχρι
τῶν
|
ἐσχάτων |
ἐγκαρτερεῖ
~καὶ
διαφυλάττει
τὸ
ἀήττητον· |
[7] |
δ´
Ἀγαμέμνων
τὴν
Βοιωτίαν
ἐπῆλθε
|
κυνηγετῶν
|
~τὸν
Ἄργυννον
ὑποφεύγοντα
καὶ
καταψευδόμενος |
[3] |
ἀρκτέον
δὲ
πρῶτον
ἀπὸ
~τῶν
|
ἀρετῶν, |
ἐφ´
αἷς
ὁρῶμεν
ὑμᾶς
μέγα |
[2] |
ἃ
μεταβάλλοντα
ἐκ
νοσερῶν
καὶ
|
ἀνοήτων
|
~ὑγιεινοτέρους
καὶ
φρονιμωτέρους
ποιοῦσιν
αὐτούς, |
[6] |
ἀναπαυόμενος.
~τὰ
δὲ
τοιαῦτα
τῶν
|
ἐπεισάκτων |
ἐπιθυμιῶν
οὐδεμία
ταῖς
~ἡμετέραις
ἐνοικίζεται |
[8] |
ὑπὸ
λαιμαργίας
ἐξαγόμενος
~καὶ
πειρώμενος
|
πάντων |
καὶ
ἀπογευόμενος,
ὡς
~οὐδέπω
τὸ |
[1] |
καὶ
διδοὺς
καὶ
λαμβάνων
ὑπὲρ
|
πάντων |
λόγον·
~ἰδού,
τούτῳ
διαλέγου.
~(Ο) |
[2] |
~παρασκευάζουσαν
ἐκπλεῖν
μετὰ
σοῦ,
τὸ
|
πάντων |
φιλοπονώτατον
~καὶ
βαρυποτμότατον
ζῷον
αὖθις |
[6] |
~ἀπὸ
τῶν
ἄλλων
πραγμάτων
ἀφθόνων
|
ὄντων |
καὶ
ἱκανῶν
~ἐκαρπούμην,
ἀλλ´
ἐμεμφόμην |
[8] |
οἰκεῖον
ἐγνωκώς,
μόνος
γέγονε
~τῶν
|
ὄντων |
παμφάγον.
καὶ
σαρξὶ
χρῆται
πρῶτον |
[4] |
~ταῖς
μάχαις
ἐναποθνήσκει.
πολλῶν
δὲ
|
θνησκόντων |
ἡ
~ἀλκὴ
μετὰ
τοῦ
θυμοειδοῦς |
[8] |
τοῖς
σώμασι
παντοδαπῶν
~πνευμάτων
καὶ
|
δυσκαθάρτων |
ὑμᾶς
ἐμπίπλησι.
~πρῶτον
μὲν
γὰρ |
[9] |
τῶν
~θηρίων
φρόνησις
τῶν
μὲν
|
ἀχρήστων |
καὶ
ματαίων
τεχνῶν
~οὐδεμιᾷ
χώραν |
[6] |
τὸν
ἐμαυτοῦ
βίον,
ὡς
~τῶν
|
μεγίστων |
ἐνδεὴς
καὶ
ἄμοιρος
ἀγαθῶν
ἀπολελειμμένος. |
[8] |
~οὐχ
ὡς
τὰ
θηρία
τῶν
|
πλείστων |
ἀπέχεται
ὀλίγοις
~δὲ
πολεμεῖ
διὰ |
[9] |
ἐκείνους,
οἷς
ἀνεπειθόμην
~ὑπὸ
τῶν
|
σοφιστῶν |
ἄλογα
καὶ
ἀνόητα
πάντα
πλὴν |
[7] |
δυνάμεως
~ἑκάστου
πολὺ
τῶν
βασιλικῶν
|
προγευστῶν |
σκεπτικώτερον
~διαισθανομένη,
τὸ
μὲν
οἰκεῖον |
[2] |
γενέσθαι,
καὶ
νῦν
αὐτός
~τε
|
φρίττων |
καὶ
ὑποδειμαίνων
τῇ
Κίρκῃ
σύνει, |
[4] |
~προσαγορεύουσιν,
ἀλλ´
οὐ
λέοντά
τις
|
αὐτῶν |
ἀνθρωπό–
~θυμον’
οὐ
σῦν
ἀνδρὶ |
[7] |
τὸ
γιγνόμενον.
οὕτω
καὶ
παρ´
|
αὐτῶν |
ἀνωμολόγηται
~τῶν
ἀνθρώπων,
ὅτι
μᾶλλον |
[7] |
καὶ
τἄλλα
θήλεα
τοὺς
συννόμους
|
αὐτῶν
|
~ταῖς
ἰδίαις
ὀσμαῖς
ἐπάγεται,
δρόσου |
[1] |
πολλάκις
~ζυγομαχεῖν
ἡμᾶς
περὶ
τῶν
|
αὐτῶν; |
τούτους
δέ
μοι
~δὸς
ἀναλύσασα |
[10] |
πάντα
πρὸς
ἀναισθησίαν
(οὐδενὶ
γὰρ
|
αὐτῶν |
ψυχῆς
~μέτεστιν)
οὕτως
οὐκ
ἂν |
[7] |
τοὺς
πλείστους,
ὡς
μηδὲ
ταῖς
|
αὑτῶν |
ἐθέλειν
~συγγίγνεσθαι
γυναιξίν,
εἰ
μὴ |
[9] |
~ἀποκρύπτεσθαι
καὶ
προΐσχεσθαι
βῶλον
ἀνθ´
|
ἑαυτῶν
|
~τοῖς
ποσὶν
ὑπτίους
ἀναπεσόντας·
καὶ |
[7] |
~θηρίοις
ἐπεμάνησαν·
ἐκ
γὰρ
τῶν
|
τοιούτων |
γάμων
ὑμῖν
~Μινώταυροι
καὶ
Αἰγίπανες, |
[1] |
γενέσθαι.
~(Κ)
Οὐ
γὰρ
ἤδη
|
τούτων |
ἀτοπώτερα
πεποίηκας
σεαυτόν,
~ὃς
τὸν |
[4] |
Καρίνας
ἢ
Μαιονίδας;
ἀλλ´
ἐκ
|
τούτων
|
~γε
δῆλόν
ἐστιν,
ὅτι
τοῖς |
[4] |
~θαρροῦντες
ἀλλὰ
τῷ
ἕτερα
μᾶλλον
|
τούτων |
δεδιέναι.
ὥσπερ
~οὖν
τῶν
σῶν |
[4] |
θάνατον·
νεοσσοῖς
δὲ
καὶ
~σκύμνοις
|
τούτων, |
δι´
ἡλικίαν
εὐαγώγοις
καὶ
ἁπαλοῖς
|
[9] |
γὰρ
~εἴπῃς,
ὅπερ
ἀληθές
ἐστι,
|
τούτων |
διδάσκαλον
εἶναι
τὴν
~φύσιν,
εἰς |
[9] |
τὸ
μανθάνειν
καὶ
μελετᾶν
~ἄγουσι,
|
τούτων |
ἡ
διάνοια
καὶ
παρὰ
φύσιν |
[6] |
καὶ
ἐλέφας·
ὁ
δὲ
πλεῖστα
|
~τούτων |
κεκτημένος
ἐδόκει
μακάριός
τις
εἶναι |
[2] |
τὸ
~σῶμα
καταγεγοήτευκεν;
~(Γ)
Οὐδέτερα
|
τούτων, |
ὦ
βασιλεῦ
Κεφαλλήνων·
ἂν
δὲ
|
[7] |
ἣ
καθ´
ὥραν
ἔτους
ὥσπερ
|
φυτῶν |
βλάστην
~ἐγείρουσα
τῶν
ζῴων
τὴν |
[8] |
~ὥραν
ἄλλ´
ἐπ´
ἄλλοις
ἀπὸ
|
φυτῶν |
καὶ
σπερμάτων
τρυγῶντι
~καὶ
λαμβάνοντι |
[7] |
γὰρ
αἰγῶν
ἐπειράθησαν
ἄνδρες
~καὶ
|
ὑῶν |
καὶ
ἵππων
μιγνύμενοι
καὶ
γυναῖκες |
[7] |
διὰ
λιμόν
ποτ´
~ἀνθρώπου
καὶ
|
κύων |
ἔφαγεν
ὑπ´
ἀνάγκης
καὶ
ὄρνις |
[7] |
καὶ
τὰ
γράμματα
~πυνθάνομαι
διαμένειν.
|
ἀλεκτρυὼν |
δ´
ἀλεκτρυόνος
~ἐπιβαίνων,
θηλείας
μὴ |
[4] |
τὸ
δὲ
θάρσος
φόβος
ἐπιστήμην
|
~ἔχων |
τοῦ
δι´
ἑτέρων
ἕτερα
φεύγειν. |
[9] |
διαλέγεσθαι
καὶ
κύνας
ἅλλεσθαι
~διὰ
|
τροχῶν |
περιφερομένων.
ἵπποι
δὲ
καὶ
βόες |
[9] |
~ἰατροὺς
ἀκούομεν
εἶναι,
τῶν
δὲ
|
ζῴων |
ἕκαστον
οὐ
μόνον
~πρὸς
ἴασιν |
[8] |
ἀνεπιτηδείους
~καὶ
οὐ
καθαρὰς
σφαγαῖς
|
ζῴων |
μετερχόμενος
~πολὺ
τῶν
ἀγριωτάτων
θηρίων |
[7] |
ὥσπερ
φυτῶν
βλάστην
~ἐγείρουσα
τῶν
|
ζῴων |
τὴν
ἐπιθυμίαν
εὐθὺς
ἔσβεσεν,
οὔτε
|