Chapitre |
[4] |
δ´
~Αἴθην
ὁ
βασιλεὺς
ὑμῶν
|
ἔλαβε |
παρὰ
τοῦ
Σικυωνίου
μισθὸν
~ἀστρατείας, |
[4] |
ἢ
Μαιονίδας;
ἀλλ´
ἐκ
τούτων
|
~γε |
δῆλόν
ἐστιν,
ὅτι
τοῖς
ἀνδράσιν |
[4] |
~ἥκιστα
πανουργίαν
προσιεμένης.
ἀλλὰ
τῶν
|
γε |
θηρίων
~τοὺς
πρὸς
ἄλληλα
καὶ |
[5] |
μοι
δοκεῖς
γεγονέναι
~σοφιστής,
ὅς
|
γε |
καὶ
νῦν
ἐκ
τῆς
συηνίας |
[7] |
αἱ
τῶν
θηρίων
~ἐπιθυμίαι
μέχρι
|
γε |
νῦν
ἐνηνόχασιν·
ὑμῶν
δὲ
πολλὰ |
[7] |
οὔτ´
ἀπλήστως
ὁμιλοῦμεν.
~Καὶ
ταύτας
|
γε |
πρῶτον
διέλθωμεν.
ἡ
μὲν
οὖν |
[8] |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
οὔτε
χερσαῖον
|
ἐκπέφευγε
|
~τὰς
ἡμέρους
δὴ
λεγομένας
ὑμῶν |
[2] |
τούτων,
ὦ
βασιλεῦ
Κεφαλλήνων·
ἂν
|
δὲ
|
~διαλέγεσθαι
μᾶλλον
ἐθέλῃς
ἢ
λοιδορεῖσθαι, |
[9] |
πάντας
~ἰατροὺς
ἀκούομεν
εἶναι,
τῶν
|
δὲ |
ζῴων
ἕκαστον
οὐ
μόνον
~πρὸς |
[4] |
~ἀνδρεία
δειλία
φρόνιμος
οὖσα,
τὸ
|
δὲ |
θάρσος
φόβος
ἐπιστήμην
~ἔχων
τοῦ |
[6] |
~πρὸς
τοὺς
ἐγγενεῖς
πολίτας.
τὰ
|
δὲ |
θηρία
παντάπασιν
ἀβάτους
~καὶ
ἀνεπιμίκτους |
[4] |
ἀλλὰ
~ταῖς
μάχαις
ἐναποθνήσκει.
πολλῶν
|
δὲ |
θνησκόντων
ἡ
~ἀλκὴ
μετὰ
τοῦ |
[6] |
ἀπέκρυψεν
ὑπὸ
πλήθους
ἁπάσας,
ἔχει
|
~δὲ |
καθάπερ
ξένων
ὄχλος
ἔπηλυς
ἐν |
[9] |
ἅλλεσθαι
~διὰ
τροχῶν
περιφερομένων.
ἵπποι
|
δὲ |
καὶ
βόες
ἐν
~θεάτροις
κατακλίσεις |
[3] |
πατρίδα
καὶ
χώραν
μᾶλλον,
ἐπαινῶ
|
δὲ
|
~καὶ
θαυμάζω
τὴν
ἐκείνων.
~(Γ) |
[6] |
τὰς
ἐπεισάκτους
καὶ
περιττὰς
καιρῷ
|
δὲ |
καὶ
~μετριότητι
κοσμοῦσα
τὰς
ἀναγκαίας. |
[4] |
ἵππον
ἀγαθὴν
καὶ
φιλόνικον.
αὐτὸς
|
δὲ |
καὶ
παρδάλεις
~καὶ
λεαίνας
πολλάκις |
[4] |
ἐπάγεται
καὶ
ἀγαπᾷ
θάνατον·
νεοσσοῖς
|
δὲ |
καὶ
~σκύμνοις
τούτων,
δι´
ἡλικίαν |
[4] |
γενναῖον
~εἰδότας
πολέμου
τρόπον
ἀπάτης
|
δὲ |
καὶ
ψευδῶν
ἀπείρους
~παρακρουσάμενος
ὄνομα |
[9] |
τοὺς
νεοσσοὺς
~προδιδάσκουσιν
ᾄδειν·
οἱ
|
δὲ |
ληφθέντες
ἔτι
νήπιοι
καὶ
τραφέντες
|
[10] |
πάντα
~λόγου
καὶ
συνέσεως,
ἄλλα
|
δὲ |
μᾶλλον
καὶ
ἧττον
ἄλλων
~πως |
[1] |
διαλεχθείς,
ὦ
γενναῖε,
πεῖσον·
ἐὰν
|
δὲ |
μὴ
~πείσῃς
ἀλλὰ
καὶ
περιγένωνται |
[1] |
πρῶτον
αὐτούς,
εἰ
θέλουσιν·
~ἂν
|
δὲ |
μὴ
φῶσι,
διαλεχθείς,
ὦ
γενναῖε, |
[1] |
ἡμᾶς
περὶ
τῶν
αὐτῶν;
τούτους
|
δέ |
μοι
~δὸς
ἀναλύσασα
καὶ
χάρισαι |
[2] |
{οὖν}
ἅπαντας
οὕτως
ἔχοντας,
εἰκὸς
|
δέ |
μοι
μᾶλλον
~διαφέρειν
ὅσοι
Ἕλληνες |
[5] |
ἄνθρωπος
~ὢν
θεᾷ
συγκαθεύδειν.
τὴν
|
δὲ |
Πηνελόπης
σωφροσύνην
~μυρίαι
κορῶναι
κρώζουσαι |
[6] |
δ´
ἄργυρος
καὶ
ἐλέφας·
ὁ
|
δὲ |
πλεῖστα
~τούτων
κεκτημένος
ἐδόκει
μακάριός |
[8] |
θηρία
τῶν
πλείστων
ἀπέχεται
ὀλίγοις
|
~δὲ |
πολεμεῖ
διὰ
τὴν
τῆς
τροφῆς |
[7] |
μέχρι
γε
νῦν
ἐνηνόχασιν·
ὑμῶν
|
δὲ |
πολλὰ
τοιαῦτα
~τῶν
σεμνῶν
καὶ |
[6] |
ἀρχὰς
ἡ
φύσις
ἐνδίδωσιν,
ἔστι
|
~δέ |
που
καὶ
μὴ
χρώμενον
ἔχειν |
[4] |
πολὺ
τῶν
Καδμείων
ἐπεκράτει.
~ἐκεῖ
|
δέ |
που
καὶ
Τευμησίαν
ἀλώπεκα
μέρμερον
|
[7] |
~λειμώνων
ὀδωδότα
καὶ
χλόης,
συμφέρεται
|
δὲ |
πρὸς
τοὺς
~γάμους
ὑπὸ
κοινῆς |
[4] |
χρῆται
πρὸς
τοὺς
ἀγῶνας,
ὑμῖν
|
δὲ |
προσμιγνύμενος
~πρὸς
τὸν
λογισμὸν
ὥσπερ |
[3] |
Καὶ
ἡμεῖς
τοίνυν
λέγειν.
ἀρκτέον
|
δὲ |
πρῶτον
ἀπὸ
~τῶν
ἀρετῶν,
ἐφ´ |
[4] |
τῷ
σοφωτάτῳ
τῶν
~ἀνθρώπων;
σκόπει
|
δὲ |
πρῶτον,
εἰ
βούλει,
τὴν
ἀνδρείαν, |
[8] |
~ἐστι,
τοῖς
μὲν
πόα
τοῖς
|
δὲ |
ῥίζα
τις
ἢ
καρπός·
ὅσα |
[6] |
ἄλλους
λίθους
περιορῶν
ὑπερβαίνω,
ταῖς
|
δὲ |
σαῖς
~χλανίσι
καὶ
τάπησιν
οὐδὲν |
[8] |
ῥίζα
τις
ἢ
καρπός·
ὅσα
|
δὲ |
σαρκοφαγεῖ,
~πρὸς
οὐδὲν
ἄλλο
τρέπεται |
[5] |
τῶν
εἰρημένων
πρότερον
ἐπιλήψεσθαι·
~σὺ
|
δὲ |
σπεύδεις
ἀκοῦσαι
τὸ
περὶ
τῆς |
[7] |
τὸ
τῆς
~γενέσεως
ἔργον,
ἄδολον
|
δὲ |
σὺν
καιρῷ
καὶ
ἄμισθον
Ἀφροδίτην
|
[7] |
ἀνάγκης
καὶ
ὄρνις
ἀπεγεύσατο·
~πρὸς
|
δὲ |
συνουσίαν
οὐδέποτε
θηρίον
ἐπεχείρησεν
~ἀνθρώπῳ |
[6] |
καὶ
περιττῶς
διάγειν
~ἀπολείπεται·
τὸ
|
δὲ |
σωφρονεῖν
καὶ
μᾶλλον
εὐνομεῖσθαι
~ταῖς |
[5] |
μὲν
ἀνὴρ
εἶ
γυναικός,
ἀπόδειξιν
|
δὲ |
σωφροσύνης
~αὐτὸς
οἴει
δεδωκέναι,
τῶν |
[6] |
σωφροσύνης
ὅρον
θέμενος
~κατὰ
γένος
|
δὲ |
τὰς
ἐπιθυμίας
διελόμενος.
ἡ
μὲν |
[9] |
φαγούσας
~τὴν
ὀρίγανον
ἐπεσθίειν;
τίς
|
δὲ |
τὰς
Κρητικὰς
~αἶγας,
ὅταν
περιπέσωσι |
[9] |
χάριν
τῶν
καρκίνων
~βαδίζειν;
τίς
|
δὲ |
τὰς
χελώνας
ἐδίδαξε
τῆς
ἔχεως |
[7] |
καὶ
προύδωκε
τὸν
στόλον·
ἐν
|
δὲ |
τῇ
θόλῳ
~τοῦ
Πτῴου
Ἀπόλλωνος |
[8] |
χρείας
τινὸς
ἀεὶ
λαμβάνομεν,
ὑμεῖς
|
δὲ |
τὴν
ἡδονὴν
~μᾶλλον
ἢ
τὸ |
[4] |
ὀδόντας
μηδ´
ἀγκύλους
~ὄνυχας,
αὐτοὺς
|
δὲ |
τῆς
ψυχῆς
τὸ
σύμφυτον
ἀφαιρεῖν
|
[6] |
κάλλος
ἀγαπῶν
καὶ
τεθηπὼς
~(εἶχε
|
δέ |
τι
καὶ
ἡ
πόρπη
χρυσὸς |
[9] |
οὐκ
ἀμαθὴς
~οὐδ´
ἀπαίδευτος,
αὐτομαθὴς
|
δέ |
τις
μᾶλλον
οὖσα
καὶ
~ἀπροσδεής, |
[6] |
μεστὸς
ὢν
ἐγκατακλιθείην
ἀναπαυόμενος.
~τὰ
|
δὲ |
τοιαῦτα
τῶν
ἐπεισάκτων
ἐπιθυμιῶν
οὐδεμία |
[1] |
ὦ
ποθούμεν´
Ὀδυσσεῦ.
πρὸς
τί
|
δὲ
|
~τοῦτ´
ἐρωτᾷς;
~(Ο)
Ὅτι
νὴ |
[6] |
καὶ
τὸ
ἀναγκαῖον
ἔχουσιν·
~αἱ
|
δὲ |
τῶν
ἀφροδισίων
αἷς
ἀρχὰς
ἡ |
[6] |
οὐκ
ἀναγκαῖαι
δ´
ἐκλήθησαν.
τὸ
|
δὲ |
τῶν
μήτ´
~ἀναγκαίων
μήτε
φυσικῶν |
[8] |
ἡδονὰς
βιάζονται
καὶ
~παρανομοῦσιν.
~Οὕτω
|
δὲ |
φαῦλοι
καὶ
ἀκρατεῖς
περὶ
τὰς |
[7] |
ἀνδρῶν
~ἤδη
τοὺς
πλείστους,
ὡς
|
μηδὲ |
ταῖς
αὑτῶν
ἐθέλειν
~συγγίγνεσθαι
γυναιξίν, |
[9] |
εἰ
μὴ
λόγον
οἴεσθε
δεῖν
|
~μηδὲ |
φρόνησιν
καλεῖν,
ὥρα
σκοπεῖν
ὄνομα |
[2] |
τις
αὖ
συνηθείας
ἡδονὴ
πρὸς
|
τόδε |
τὸ
~σῶμα
καταγεγοήτευκεν;
~(Γ)
Οὐδέτερα |
[4] |
κατὰ
νόμων
ἀνάγκην
οὐχ
ἑκούσιον
|
οὐδὲ |
βουλομένην
~ἀλλὰ
δουλεύουσαν
ἔθεσι
καὶ |
[5] |
τῶν
θηρίων
διαφέρεις
~πρὸς
ἐγκράτειαν·
|
οὐδὲ |
γὰρ
ἐκεῖνα
τοῖς
κρείττοσιν
~ἐπιθυμεῖ |
[4] |
οἴκτου
παραίτησις
οὐδ´
ἐξομολόγησις
~ἥττης,
|
οὐδὲ |
δουλεύει
λέων
λέοντι
καὶ
ἵππος |
[9] |
~παρ´
ἑτέρων
οὐδὲ
μισθοῦ
διδακτὰς
|
οὐδὲ |
κολλῶσα
μελέτῃ
~καὶ
συμπηγνύουσα
γλίσχρως |
[7] |
~ἀπελαύνει
καὶ
οὐκ
ἐᾷ
θιγεῖν
|
οὐδὲ |
λυπῆσαι
τὴν
γεῦσιν
~ἀλλὰ
διαβάλλει |
[9] |
ἀναγκαίας
οὐκ
ἐπεισάκτους
~παρ´
ἑτέρων
|
οὐδὲ |
μισθοῦ
διδακτὰς
οὐδὲ
κολλῶσα
μελέτῃ
|
[6] |
πανηγυρικῶς,
οὐ
τὴν
φρόνησιν
~ἐζήλουν
|
οὐδὲ |
τὴν
ἀρετήν,
ἀλλὰ
τοῦ
χιτῶνος |
[1] |
ὁ
ἀνὴρ
οὐχ
αὑτῷ
μόνον
|
οὐδὲ |
τοῖς
ἑταίροις,
~ἀλλὰ
τοῖς
μηδὲν |
[7] |
τὰ
δ´
ἐν
ὑμῖν
ἀκόλαστα
|
οὐδὲ |
τὸν
νόμον
ἔχουσα
~σύμμαχον
ἡ |
[7] |
ὁ
δ´
Ἀγαμέμνων
τὴν
Βοιωτίαν
|
ἐπῆλθε |
κυνηγετῶν
~τὸν
Ἄργυννον
ὑποφεύγοντα
καὶ |
[4] |
μελετᾶτε
ἀνδρείαν·
καὶ
~τοὺς
πόνους
|
ὑφίστασθε |
καὶ
τοὺς
κινδύνους
οὐ
πρὸς |
[8] |
διώκοντες
ὑπὸ
πολλῶν
~καὶ
μακρῶν
|
κολάζεσθε |
νοσημάτων,
ἅπερ
ἐκ
μιᾶς
~πηγῆς |
[4] |
ὅλως
δ´,
εἰ
πρὸς
~ἀνδρείαν
|
οἴεσθε |
βελτίους
εἶναι
τῶν
θηρίων,
τί |
[9] |
φρόνησιν·
ἣν
εἰ
μὴ
λόγον
|
οἴεσθε |
δεῖν
~μηδὲ
φρόνησιν
καλεῖν,
ὥρα |
[9] |
φιλοξένους
~τραπέζας.
~Εἶεν·
ἀλλ´
ὄψοις
|
χρῆσθε |
τούτοις
ἐφηδύνοντες
τὴν
~τροφήν·
τί |
[2] |
ὅσοι
Ἕλληνες
ὄντες
εἰς
ταύτην
|
ἀφῖχθε |
τὴν
δυστυχίαν·
~νῦν
οὖν
ἐποιησάμην |
[1] |
δὲ
μὴ
φῶσι,
διαλεχθείς,
ὦ
|
γενναῖε, |
πεῖσον·
ἐὰν
δὲ
μὴ
~πείσῃς |
[4] |
θηρία
πρὸς
τὸ
θαρρεῖν
εὖ
|
πέφυκε. |
τοῖς
~δ´
ἀνθρώποις
ἡ
καρτέρησις |
[7] |
ἐπιδιώκων
ἀπελείφθη
~τῶν
ἀριστέων
καὶ
|
προύδωκε |
τὸν
στόλον·
ἐν
δὲ
τῇ |
[2] |
~(Ο)
Καὶ
σὺ
νὴ
Δία,
|
Γρύλλε. |
~(Γ)
Τί
βούλει
ἐρωτᾶν;
~(Ο) |
[5] |
καὶ
κολούειν;
~(Ο)
Παπαί,
ὦ
|
Γρύλλε, |
δεινός
μοι
δοκεῖς
γεγονέναι
~σοφιστής, |
[2] |
ἀνθρώπους
~γενομένους.
~(Ο)
Ἐμοὶ
σύ,
|
Γρύλλε, |
δοκεῖς
οὐ
τὴν
μορφὴν
μόνον |
[10] |
~(Ο)
Νῦν
μὲν
οὖν,
ὦ
|
Γρύλλε, |
μεταβέβλησαι
σὺ
καὶ
~τὸ
πρόβατον |
[3] |
Καὶ
τίνος
ποτ´
ἀρετῆς,
ὦ
|
Γρύλλε, |
μέτεστι
τοῖς
θηρίοις;
~(Γ)
Τίνος |
[10] |
μνημονεύειν
ἀφέστηκεν.
~(Ο)
Ἀλλ´
ὅρα,
|
Γρύλλε, |
μὴ
δεινὸν
ᾖ
καὶ
βίαιον |
[1] |
κυκεῶνα
λόγων
~ταράττεις
καὶ
ὑποφαρμάττεις,
|
ἐμὲ |
γοῦν
ἀτεχνῶς
ποιοῦσα
~θηρίον,
εἰ |
[6] |
συνοικούσαις
οὔτ´
ἀλλοτρίαις,
~σφόδρα
διαφυλάττεται.
|
ἐμὲ |
γοῦν
καὶ
αὐτὸν
οὐχ
~ἧττον |
[8] |
πρόσφορον
καὶ
οἰκεῖον
ἐγνωκώς,
μόνος
|
γέγονε
|
~τῶν
ὄντων
παμφάγον.
καὶ
σαρξὶ |
[9] |
~βαδίζειν;
τίς
δὲ
τὰς
χελώνας
|
ἐδίδαξε |
τῆς
ἔχεως
φαγούσας
~τὴν
ὀρίγανον |
[6] |
σε
μὴ
λέληθα
σοφιστὴς
ὤν,
|
φέρε |
χρήσωμαι
~τάξει
τινὶ
τοῦ
λόγου, |
[2] |
ἐμοὶ
δοκῇ
χαριζόμενος
διαλέγεσθαι.
~(Γ)
|
Χαῖρε, |
Ὀδυσσεῦ.
~(Ο)
Καὶ
σὺ
νὴ |
[3] |
καὶ
ἀγαπᾶν,
ἐκεῖνο
δ´
οἶμαί
|
~σε |
καὶ
περὶ
τῆς
ψυχῆς
ἀποκεκρίσθαι· |
[6] |
ἄμοιρος
ἀγαθῶν
ἀπολελειμμένος.
~τοιγαροῦν,
ὥς
|
σε |
μέμνημαι
ἐν
Κρήτῃ
θεασάμενος
~ἀμπεχόνῃ |
[2] |
μᾶλλον
ἐθέλῃς
ἢ
λοιδορεῖσθαι,
ταχύ
|
σε |
μεταπείσομεν,
~ἑκατέρου
τῶν
βίων
ἐμπείρως |
[6] |
~ἧς
βούλει
κορώνης.
~Ἀλλ´
ἐπεί
|
σε |
μὴ
λέληθα
σοφιστὴς
ὤν,
φέρε |
[10] |
ἐγγίγνεται
θεοῦ
νόησις.
~(Γ)
Εἶτά
|
σε |
μὴ
φῶμεν,
ὦ
Ὀδυσσεῦ,
σοφὸν |
[6] |
καὶ
αὐτὸν
οὐχ
~ἧττον
ἢ
|
σὲ |
νῦν
ἐξέπληττε
μὲν
χρυσὸς
ὡς |
[2] |
ὑποδειμαίνων
τῇ
Κίρκῃ
σύνει,
μή
|
σε |
ποιήσῃ
~λαθοῦσα
σῦν
ἢ
λύκον, |
[2] |
καὶ
διαλελωβημένων
παντάπασι
~δοξῶν·
ἢ
|
σέ |
τις
αὖ
συνηθείας
ἡδονὴ
πρὸς |
[5] |
ἐφεξῆς
διεξῆλθες;
~(Γ)
Ὅτι
ᾤμην
|
σε |
τῶν
εἰρημένων
πρότερον
ἐπιλήψεσθαι·
~σὺ |
[4] |
τὴν
φύσιν,
ὅτι
μὴ
κέντρα
|
προσέφυσε
|
~τοῖς
σώμασι
μηδ´
ἀμυντηρίους
ὀδόντας |
[9] |
ἄκουσον
ὅτι
καὶ
διδάσκομεν.
αἵ
|
~τε |
γὰρ
πέρδικες
ἐν
τῷ
προφεύγειν |
[7] |
~ταῖς
ἰδίαις
ὀσμαῖς
ἐπάγεται,
δρόσου
|
τε |
καθαρᾶς
καὶ
~λειμώνων
ὀδωδότα
καὶ |
[7] |
δριμέος
καὶ
αὐστηροῦ
~γνώμων
ἐστί
|
τε |
καὶ
λέγεται,
ὅταν
τῷ
γευστικῷ |
[9] |
διατροφὴν
~καὶ
πρὸς
ἀλκὴν
θήραν
|
τε |
καὶ
φυλακὴν
καὶ
μουσικῆς
ὅσον
|
[2] |
~λαθοῦσα
σῦν
ἢ
λύκον,
ἡμᾶς
|
τε |
πείθεις,
ἐν
ἀφθόνοις
~ζῶντας
ἀγαθοῖς, |
[3] |
τραχεῖαν,
ἣ
μόλις
~ἀπ´
ἔργων
|
τε |
πολλῶν
καὶ
διὰ
πόνων
μεγάλων |
[7] |
εἰς
ταὐτὸ
φοιτῷεν.
ἀλλὰ
κάπρους
|
τε |
σύες
~καὶ
τράγους
αἶγες
καὶ |
[4] |
ἄτεχνοι
καὶ
μετ´
ἐμφανοῦς
γυμνοῦ
|
τε |
τοῦ
θαρρεῖν
~πρὸς
ἀληθινῆς
ἀλκῆς |
[4] |
~τοῦ
ἄρρενος
οὐδὲν
ἀποδεῖ
πονεῖν
|
τε |
τοὺς
ἐπὶ
τοῖς
ἀναγκαίοις
~πόνους |
[4] |
ἐπὶ
τοῖς
ἀναγκαίοις
~πόνους
ἀγωνίζεσθαί
|
τε |
τοὺς
ὑπὲρ
τῶν
τέκνων
~ἀγῶνας. |
[2] |
ἄλλου
γενέσθαι,
καὶ
νῦν
αὐτός
|
~τε |
φρίττων
καὶ
ὑποδειμαίνων
τῇ
Κίρκῃ |
[4] |
δόξαις
~ἐπήλυσι
καὶ
λόγοις
πλανωμένοις
|
μελετᾶτε |
ἀνδρείαν·
καὶ
~τοὺς
πόνους
ὑφίστασθε |
[4] |
καὶ
~πτολίπορθος’
ἀποκαλούμενος,
ὅστις,
ὦ
|
σχετλιώτατε, |
~δόλοις
καὶ
μηχαναῖς
ἀνθρώπους
ἁπλοῦν |
[6] |
τὸ
δὲ
τῶν
μήτ´
~ἀναγκαίων
|
μήτε |
φυσικῶν
ἀλλ´
ἔξωθεν
ὑπὸ
δόξης |
[6] |
θεοφιλὴς
~ἀνήρ,
εἴτε
Φρὺξ
ἦν
|
εἴτε |
Κὰρ
τοῦ
Δόλωνος
ἀγεννέστερος
~καὶ |
[6] |
τις
εἶναι
καὶ
θεοφιλὴς
~ἀνήρ,
|
εἴτε |
Φρὺξ
ἦν
εἴτε
Κὰρ
τοῦ |
[3] |
~σοφώτατ´
ἀνδρῶν·
ἤκουσα
γάρ
σού
|
ποτε |
διηγουμένου
τῇ
~Κίρκῃ
περὶ
τῆς |
[7] |
ὄρνις
ἀπεγεύσατο·
~πρὸς
δὲ
συνουσίαν
|
οὐδέποτε |
θηρίον
ἐπεχείρησεν
~ἀνθρώπῳ
χρήσασθαι.
θηρία |
[10] |
Αὐτοῖς
μὲν
οὖν
τούτοις,
ὦ
|
βέλτιστε |
Ὀδυσσεῦ,
μάλιστα
~δεῖ
τεκμαίρεσθαι
τὴν |
[5] |
ἀλλ´
ἐννέα
χηρεύει
γενεὰς
ἀνθρώπων·
|
ὥστε
|
~σοι
τὴν
καλὴν
Πηνελόπην
ἐννάκις |
[6] |
οὐχ
~ἧττον
ἢ
σὲ
νῦν
|
ἐξέπληττε |
μὲν
χρυσὸς
ὡς
κτῆμα
τῶν |
[7] |
ὅθεν
οὔτ´
ἄρρενος
~πρὸς
ἄρρεν
|
οὔτε |
θήλεος
πρὸς
θῆλυ
μῖξιν
αἱ |
[8] |
ἀνάγκην,
ἀλλ´
οὔτε
τι
~πτηνὸν
|
οὔτε |
νηκτὸν
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
οὔτε |
[4] |
ἀλκῆς
ποιοῦνται
τὰς
ἀμύνας·
καὶ
|
οὔτε
|
~νόμου
καλοῦντος
οὔτ´
ἀστρατείας
δεδοικότα |
[7] |
θήλεος
προσιεμένου
μετὰ
τὴν
κύησιν
|
οὔτε |
πειρῶντος
~ἔτι
τοῦ
ἄρρενος.
οὕτω |
[6] |
καὶ
μᾶλλον
εὐνομεῖσθαι
~ταῖς
ἐπιθυμίαις,
|
οὔτε |
πολλαῖς
συνοικούσαις
οὔτ´
ἀλλοτρίαις,
~σφόδρα |
[8] |
τὴν
τῆς
τροφῆς
ἀνάγκην,
ἀλλ´
|
οὔτε |
τι
~πτηνὸν
οὔτε
νηκτὸν
ὡς |
[3] |
ὡς
οὔτ´
ἀρουμένη
~τὸ
παράπαν
|
οὔτε |
τινὸς
εἰς
αὐτὴν
φυτεύοντος
οὐδὲν |
[7] |
ζῴων
τὴν
ἐπιθυμίαν
εὐθὺς
ἔσβεσεν,
|
οὔτε
|
~τοῦ
θήλεος
προσιεμένου
μετὰ
τὴν |
[6] |
δ´
~ἀνηρτημένος
ἀεὶ
ταῖς
ἐπιθυμίαις
|
οὔτε |
χάριν
οὔθ´
ἡδονὴν
~ἀπὸ
τῶν |
[8] |
οὔτε
νηκτὸν
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
|
οὔτε |
χερσαῖον
ἐκπέφευγε
~τὰς
ἡμέρους
δὴ |
[2] |
εἶδος
ἀποπέμψῃ
μεθ´
ἡμῶν.
~(Γ)
|
Παῦε, |
Ὀδυσσεῦ,
καὶ
περαιτέρω
μηδὲν
εἴπῃς· |
[6] |
τὸ
κάλλος
ἀγαπῶν
καὶ
τεθηπὼς
|
~(εἶχε |
δέ
τι
καὶ
ἡ
πόρπη |
[4] |
θῆλυ
θηρίον
οὖσα,
τῷ
Θησεῖ
|
παρέσχε· |
~καὶ
τὴν
Σφίγγα
ἐκείνην
οὐκ |