Chapitre |
[2] |
φοβοῦνται
καὶ
τὰ
μαθήματα
~φεύγουσιν,
|
ἃ |
μεταβάλλοντα
ἐκ
νοσερῶν
καὶ
ἀνοήτων
|
[4] |
τῷ
Θησεῖ
παρέσχε·
~καὶ
τὴν
|
Σφίγγα |
ἐκείνην
οὐκ
ἂν
ὤνησεν
ἡ |
[7] |
ζωός,
~μάντεώς
τινος
ἢ
τερατοσκόπου
|
μέγα |
καὶ
δεινὸν
ἀποφαίνοντος
~εἶναι
τὸ |
[4] |
ἀνδρείαν,
~ἐφ´
ᾗ
σὺ
φρονεῖς
|
μέγα |
καὶ
οὐκ
ἐγκαλύπτῃ
θρασὺς’
καὶ
|
[3] |
ἀρετῶν,
ἐφ´
αἷς
ὁρῶμεν
ὑμᾶς
|
μέγα |
φρονοῦντας,
ὡς
~τῶν
θηρίων
πολὺ |
[0] |
~ΠΕΡΙ
ΤΟΥ
ΤΑ
|
ΑΛΟΓΑ |
ΛΟΓΩΙ
ΧΡΗΣΘΑΙ
~(Ο)
Ταῦτα
μέν, |
[9] |
οἷς
ἀνεπειθόμην
~ὑπὸ
τῶν
σοφιστῶν
|
ἄλογα |
καὶ
ἀνόητα
πάντα
πλὴν
ἀνθρώπου
|
[4] |
μόριον
ἀνθίσταται
~τῷ
κτείνοντι
καὶ
|
πηδᾷ |
καὶ
ἀγανακτεῖ,
μέχρις
ἂν
ὥσπερ
|
[7] |
καλῶς
ἑαυτὸν
~βαπτίζων
εἰς
τὴν
|
Κωπαΐδα |
λίμνην,
ὡς
αὐτόθι
κατασβέσων
~τὸν |
[3] |
γὰρ
καὶ
ἀσπάζομαι
~τὴν
ἐμαυτοῦ
|
πατρίδα |
καὶ
χώραν
μᾶλλον,
ἐπαινῶ
δὲ
|
[7] |
δ´
ἀλλότριον
~ἀπελαύνει
καὶ
οὐκ
|
ἐᾷ |
θιγεῖν
οὐδὲ
λυπῆσαι
τὴν
γεῦσιν
|
[8] |
~τῶν
ἀσθενεστέρων
τὴν
τροφήν,
ἀλλ´
|
ἐᾷ |
νέμεσθαι
~καὶ
λέων
ἔλαφον
καὶ |
[5] |
συνήθεσιν
οὐ
θέλεις
ἄνθρωπος
~ὢν
|
θεᾷ |
συγκαθεύδειν.
τὴν
δὲ
Πηνελόπης
σωφροσύνην
|
[4] |
ἑώρακας
ὡς
οὐδέν
τι
τὰ
|
θήλεα
|
~τοῖς
ἄρρεσιν
ὑφίεται
θυμοῦ
καὶ |
[7] |
~καὶ
τράγους
αἶγες
καὶ
τἄλλα
|
θήλεα |
τοὺς
συννόμους
αὐτῶν
~ταῖς
ἰδίαις |
[5] |
ἄρρην,
οὐκ
ὀλίγον
~χρόνον
ἀλλ´
|
ἐννέα |
χηρεύει
γενεὰς
ἀνθρώπων·
ὥστε
~σοι |
[8] |
τοῖς
μὲν
πόα
τοῖς
δὲ
|
ῥίζα |
τις
ἢ
καρπός·
ὅσα
δὲ |
[6] |
κορώνης.
~Ἀλλ´
ἐπεί
σε
μὴ
|
λέληθα |
σοφιστὴς
ὤν,
φέρε
χρήσωμαι
~τάξει |
[6] |
ἀγεννέστερος
~καὶ
τοῦ
Πριάμου
βαρυποτμότερος·
|
ἐνταῦθα |
δ´
~ἀνηρτημένος
ἀεὶ
ταῖς
ἐπιθυμίαις |
[3] |
αὐτὴν
φυτεύοντος
οὐδὲν
οὕτως
~ἐστὶν
|
γενναία |
καὶ
ἀγαθὴ
τὴν
φύσιν,
ὥσθ´ |
[4] |
ψευδῶν
ἀπείρους
~παρακρουσάμενος
ὄνομα
τῇ
|
πανουργίᾳ |
προστίθης
ἀρετῆς
~ἥκιστα
πανουργίαν
προσιεμένης. |
[2] |
Ὀδυσσεῦ.
~(Ο)
Καὶ
σὺ
νὴ
|
Δία, |
Γρύλλε.
~(Γ)
Τί
βούλει
ἐρωτᾶν; |
[1] |
~τοῦτ´
ἐρωτᾷς;
~(Ο)
Ὅτι
νὴ
|
Δία |
καλὴν
ἄν
μοι
δοκῶ
γενέσθαι |
[7] |
Σφίγγες
~ἀναβλαστάνουσι
καὶ
Κένταυροι.
καίτοι
|
διὰ |
λιμόν
ποτ´
~ἀνθρώπου
καὶ
κύων |
[9] |
χαίρειν
ἐῶσα
τὸν
παρ´
ἑτέρων
|
διὰ
|
~μαθήσεως
τοῦ
φρονεῖν
συνερανισμόν.
ὅσα |
[1] |
ἐγώ
φημι
καὶ
γραῦν
ἤδη,
|
διὰ |
μυρίων
~ἔτι
κακῶν
σπεύδεις,
ὡς |
[8] |
λαμβάνοντι
καὶ
δρεπομένῳ
μὴ
κάμνειν
|
διὰ |
πλῆθος)
~ἀλλ´
ὑπὸ
τρυφῆς
καὶ |
[3] |
~ἀπ´
ἔργων
τε
πολλῶν
καὶ
|
διὰ |
πόνων
μεγάλων
μικρὰ
~καὶ
γλίσχρα |
[8] |
πλείστων
ἀπέχεται
ὀλίγοις
~δὲ
πολεμεῖ
|
διὰ |
τὴν
τῆς
τροφῆς
ἀνάγκην,
ἀλλ´ |
[9] |
κόρακας
διαλέγεσθαι
καὶ
κύνας
ἅλλεσθαι
|
~διὰ |
τροχῶν
περιφερομένων.
ἵπποι
δὲ
καὶ |
[4] |
δόλοις
ἐχειρώσαντο,
τὰ
μὲν
ἤδη
|
τέλεια |
καὶ
τροφὴν
~ἀπωσάμενα
καὶ
πρὸς |
[4] |
δ´
ἀναφαίνεται
ὑμῖν
ἡ
μὲν
|
~ἀνδρεία |
δειλία
φρόνιμος
οὖσα,
τὸ
δὲ |
[3] |
καὶ
δικαιοσύνῃ
καὶ
φρονήσει
καὶ
|
ἀνδρείᾳ
|
~καὶ
ταῖς
ἄλλαις
ἀρεταῖς
διαφέροντας. |
[4] |
πλέκουσαν,
~εἰ
μὴ
ῥώμῃ
καὶ
|
ἀνδρείᾳ |
πολὺ
τῶν
Καδμείων
ἐπεκράτει.
~ἐκεῖ |
[4] |
ἀναφαίνεται
ὑμῖν
ἡ
μὲν
~ἀνδρεία
|
δειλία |
φρόνιμος
οὖσα,
τὸ
δὲ
θάρσος |
[8] |
μὲν
γὰρ
ἑκάστῳ
γένει
ζῴου
|
μία |
τροφὴ
σύμφυλός
~ἐστι,
τοῖς
μὲν |
[6] |
δὲ
τοιαῦτα
τῶν
ἐπεισάκτων
ἐπιθυμιῶν
|
οὐδεμία |
ταῖς
~ἡμετέραις
ἐνοικίζεται
ψυχαῖς·
ἀλλὰ |
[9] |
μὲν
ἀχρήστων
καὶ
ματαίων
τεχνῶν
|
~οὐδεμιᾷ |
χώραν
δίδωσι,
τὰς
δ´
ἀναγκαίας |
[3] |
μικρὰ
~καὶ
γλίσχρα
καὶ
μηδενὸς
|
ἄξια |
τοῖς
γεωργοῦσιν
ἀναδίδωσι;
~καὶ
ὅπως |
[9] |
καὶ
μελετᾶν
~ἄγουσι,
τούτων
ἡ
|
διάνοια |
καὶ
παρὰ
φύσιν
τοῦ
σώματος
|
[3] |
χαλεπῶς
οἴσεις,
παρὰ
τὸ
φαινόμενον
|
~εὐνοίᾳ |
τῆς
πατρίδος
ἀποκρινόμενος.
~(Ο)
Ἀλλ´ |
[1] |
~(Ο)
Τί
μου
καταγελᾷς,
ὦ
|
μακαρία; |
πῶς
γὰρ
ἂν
ἢ
~δοῖεν |
[7] |
οὐδέποτε
θηρίον
ἐπεχείρησεν
~ἀνθρώπῳ
χρήσασθαι.
|
θηρία |
δ´
ἄνθρωποι
καὶ
πρὸς
~ταῦτα |
[6] |
τοὺς
ἐγγενεῖς
πολίτας.
τὰ
δὲ
|
θηρία |
παντάπασιν
ἀβάτους
~καὶ
ἀνεπιμίκτους
ἔχοντα |
[4] |
δὴ
μάλιστα
~δῆλον
ὅτι
τὰ
|
θηρία |
πρὸς
τὸ
θαρρεῖν
εὖ
πέφυκε. |
[8] |
γένει
χρώμενος
~οὐχ
ὡς
τὰ
|
θηρία |
τῶν
πλείστων
ἀπέχεται
ὀλίγοις
~δὲ |
[4] |
στόμωμα·
τούτῳ
δ´
ἀκράτῳ
~τὰ
|
θηρία |
χρῆται
πρὸς
τοὺς
ἀγῶνας,
ὑμῖν |
[9] |
παρὰ
φύσιν
τοῦ
σώματος
~{καὶ}
|
περιουσίᾳ |
συνέσεως
ἀναλαμβάνει
τὰς
μαθήσεις.
ἐῶ
|
[4] |
ἐκείνην
οὐκ
ἂν
ὤνησεν
ἡ
|
σοφία |
περὶ
τὸ
~Φίκιον
ἄνω
καθεζομένην, |
[2] |
ὡς
γὰρ
οἱ
παῖδες
~τὰ
|
φάρμακα |
τῶν
ἰατρῶν
φοβοῦνται
καὶ
τὰ |
[4] |
~ἐκεῖ
δέ
που
καὶ
Τευμησίαν
|
ἀλώπεκα |
μέρμερον
~χρῆμα’
καὶ
πλησίον
ὄφιν |
[1] |
σὺν
ἐμοὶ
βίον
ἀφεὶς
ἐπὶ
|
~γυναῖκα |
θνητήν,
ὡς
δ´
ἐγώ
φημι |
[7] |
πρὸς
τῷ
τὸ
ὄφελος
καὶ
|
προῖκα |
καὶ
ἁπλοῦν
~ἔχειν
ἅμα
χρείαν |
[4] |
τῶν
γε
θηρίων
~τοὺς
πρὸς
|
ἄλληλα |
καὶ
πρὸς
ὑμᾶς
ἀγῶνας
ὁρᾷς |
[4] |
καὶ
ἁπαλοῖς
~οὖσιν,
πολλὰ
καὶ
|
ἀπατηλὰ |
μειλίγματα
καὶ
ὑποπεττεύματα
~προσφέροντες
καὶ |
[4] |
~ἀνίσταται
κώπην
οὐ
καταφρονῶν
ἐκείνης
|
ἀλλὰ |
δεδιὼς
~καὶ
φεύγων
τὴν
βαρυτέραν, |
[7] |
θιγεῖν
οὐδὲ
λυπῆσαι
τὴν
γεῦσιν
|
~ἀλλὰ |
διαβάλλει
καὶ
κατηγορεῖ
τὴν
φαυλότητα |
[4] |
ἀνάγκην
οὐχ
ἑκούσιον
οὐδὲ
βουλομένην
|
~ἀλλὰ |
δουλεύουσαν
ἔθεσι
καὶ
ψόγοις
καὶ |
[4] |
τοὺς
ὑπὲρ
τῶν
τέκνων
~ἀγῶνας.
|
ἀλλὰ |
καὶ
Κρομμυωνίαν
τινὰ
σῦν
ἀκούεις, |
[1] |
πεῖσον·
ἐὰν
δὲ
μὴ
~πείσῃς
|
ἀλλὰ |
καὶ
περιγένωνται
διαλεγόμενοι,
ἱκανὸν
ἔστω
|
[9] |
μόνον
~πρὸς
ἴασιν
αὐτότεχνόν
ἐστιν
|
ἀλλὰ |
καὶ
πρὸς
διατροφὴν
~καὶ
πρὸς |
[5] |
ἐκεῖνα
τοῖς
κρείττοσιν
~ἐπιθυμεῖ
πλησιάζειν
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὰς
ἡδονὰς
καὶ
τοὺς |
[2] |
δοκεῖς
οὐ
τὴν
μορφὴν
μόνον
|
ἀλλὰ
|
~καὶ
τὴν
διάνοιαν
ὑπὸ
τοῦ |
[7] |
~διέφθαρκεν
οὐ
μόνον
πάσας
γυναῖκας
|
ἀλλὰ |
καὶ
τῶν
ἀνδρῶν
~ἤδη
τοὺς |
[7] |
πρὸς
οὐδὲν
οὐδαμῶς
~χρήσιμον
ὠνουμένους.
|
ἀλλὰ |
καίπερ
οὖσα
τοιαύτη
~διέφθαρκεν
οὐ |
[1] |
γὰρ
τοῦτο
πρὸς
τὸν
λόγον;
|
ἀλλὰ |
κάλει
αὐτόν,
εἰ
~βούλει,
Γρύλλον. |
[7] |
καὶ
~διαπασμάτων
εἰς
ταὐτὸ
φοιτῷεν.
|
ἀλλὰ |
κάπρους
τε
σύες
~καὶ
τράγους |
[9] |
βαδίζειν
ἐν
ῥυθμῷ
πώλους
~μελετῶντας,
|
ἀλλὰ |
κόρακας
διαλέγεσθαι
καὶ
κύνας
ἅλλεσθαι
|
[2] |
πρὸ
ἐκείνων
εἰκότως
ἀγαπῶμεν.
~(Ο)
|
Ἀλλὰ |
μὴν
ἐγὼ
πρόθυμος
ἀκροᾶσθαι.
~(Γ) |
[6] |
εἱπόμην
γεγοητευμένος,
ὥσπερ
αἱ
~γυναῖκες.
|
ἀλλὰ |
νῦν
ἀπηλλαγμένος
ἐκείνων
τῶν
κενῶν
|
[4] |
ἀμυνόμενος
οὐ
πρὸς
ταῦτα
θαρραλέος
|
ἀλλὰ
|
~πρὸς
ἐκεῖνα
δειλός
ἐστιν.
οὕτω |
[5] |
γυναιξὶν
οὐκ
εἶναι
μίγνυσθαι
~πρόθυμος
|
ἀλλὰ |
πρὸς
τὰς
αἶγας
ἐπτόηται
μᾶλλον, |
[9] |
καὶ
~ἀπροσδεής,
οὐ
δι´
ἀσθένειαν
|
ἀλλὰ |
ῥώμῃ
καὶ
τελειότητι
~τῆς
κατὰ |
[6] |
οὐδεμία
ταῖς
~ἡμετέραις
ἐνοικίζεται
ψυχαῖς·
|
ἀλλὰ |
τὰ
μὲν
πλεῖστα
ταῖς
~ἀναγκαίαις |
[4] |
σώμασιν
οὐδ´
ἀπαγορεύει
ταῖς
ψυχαῖς
|
ἀλλὰ
|
~ταῖς
μάχαις
ἐναποθνήσκει.
πολλῶν
δὲ |
[5] |
~νεανικῶς
πρὸς
τὴν
ὑπόθεσιν
ἐπικεχείρηκας.
|
ἀλλὰ |
τί
οὐ
~περὶ
τῆς
σωφροσύνης |
[1] |
αὑτῷ
μόνον
οὐδὲ
τοῖς
ἑταίροις,
|
~ἀλλὰ |
τοῖς
μηδὲν
προσήκουσιν
οἴεται
δεῖν |
[6] |
φρόνησιν
~ἐζήλουν
οὐδὲ
τὴν
ἀρετήν,
|
ἀλλὰ |
τοῦ
χιτῶνος
εἰργασμένου
~περιττῶς
τὴν |
[4] |
κινδύνους
οὐ
πρὸς
ταῦτα
~θαρροῦντες
|
ἀλλὰ |
τῷ
ἕτερα
μᾶλλον
τούτων
δεδιέναι. |
[4] |
προστίθης
ἀρετῆς
~ἥκιστα
πανουργίαν
προσιεμένης.
|
ἀλλὰ |
τῶν
γε
θηρίων
~τοὺς
πρὸς |
[4] |
καλοῦντος
οὔτ´
ἀστρατείας
δεδοικότα
γραφὴν
|
ἀλλὰ
|
~φύσει
φεύγοντα
τὸ
κρατεῖσθαι
μέχρι |
[6] |
διοικεῖται,
~ταῖς
δ´
οὐκ
ἀναγκαίαις
|
ἀλλὰ |
φυσικαῖς
μόνον
οὔτ´
~ἀτάκτως
οὔτ´ |
[3] |
οἴεται
δεῖν
ἐπαινεῖν
καὶ
~δοκιμάζειν
|
ἄλλα |
δ´
αἱρεῖσθαι
καὶ
ἀγαπᾶν,
ἐκεῖνο |
[10] |
μὴ
πάντα
~λόγου
καὶ
συνέσεως,
|
ἄλλα |
δὲ
μᾶλλον
καὶ
ἧττον
ἄλλων
|
[3] |
φήσομεν,
ὡς
ὁ
φρονιμώτατος
~ἀνθρώπων
|
ἄλλα |
μὲν
οἴεται
δεῖν
ἐπαινεῖν
καὶ
|
[7] |
καὶ
πρὸς
~ταῦτα
καὶ
πρὸς
|
ἄλλα |
πολλὰ
καθ´
ἡδονὰς
βιάζονται
καὶ
|
[7] |
τὴν
φαυλότητα
πρὶν
~ἢ
βλαβῆναι·
|
τἄλλα |
δ´
οὐκ
ἐνοχλεῖ,
καθάπερ
ὑμῖν, |
[7] |
σύες
~καὶ
τράγους
αἶγες
καὶ
|
τἄλλα |
θήλεα
τοὺς
συννόμους
αὐτῶν
~ταῖς |
[4] |
τινὰ
σῦν
ἀκούεις,
ἣ
~πράγματα
|
πολλά, |
θῆλυ
θηρίον
οὖσα,
τῷ
Θησεῖ |
[7] |
πρὸς
~ταῦτα
καὶ
πρὸς
ἄλλα
|
πολλὰ |
καθ´
ἡδονὰς
βιάζονται
καὶ
~παρανομοῦσιν. |
[4] |
ἡλικίαν
εὐαγώγοις
καὶ
ἁπαλοῖς
~οὖσιν,
|
πολλὰ |
καὶ
ἀπατηλὰ
μειλίγματα
καὶ
ὑποπεττεύματα
|
[7] |
γε
νῦν
ἐνηνόχασιν·
ὑμῶν
δὲ
|
πολλὰ |
τοιαῦτα
~τῶν
σεμνῶν
καὶ
ἀγαθῶν. |
[7] |
καὶ
κινάμωμα
καὶ
νάρδους
καὶ
|
φύλλα |
καὶ
~καλάμους
Ἀραβικοὺς
μετὰ
δεινῆς |
[5] |
καὶ
τοὺς
ἔρωτας
~πρὸς
τὰ
|
ὁμόφυλα |
ποιεῖται.
οὐ
θαυμαστὸν
οὖν
ἐστιν, |
[6] |
~χλανίσι
καὶ
τάπησιν
οὐδὲν
ἂν
|
μὰ |
Δί´
ἥδιον
ἢ
βαθεῖ
καὶ
|
[1] |
~(Κ)
Οὐχ
οὕτω
γ´
ἁπλῶς,
|
μὰ |
τὴν
Ἑκάτην·
οὐ
γὰρ
οἱ
|
[2] |
ἐν
ἀφθόνοις
~ζῶντας
ἀγαθοῖς,
ἀπολιπόντας
|
ἅμα |
τούτοις
τὴν
ταῦτα
~παρασκευάζουσαν
ἐκπλεῖν |
[6] |
τὴν
βρῶσιν
~καὶ
τὴν
πόσιν
|
ἅμα |
τῷ
φυσικῷ
καὶ
τὸ
ἀναγκαῖον |
[7] |
καὶ
προῖκα
καὶ
ἁπλοῦν
~ἔχειν
|
ἅμα |
χρείαν
τινὰ
συμβάλλεται
τῇ
διαγνώσει |
[4] |
που
καὶ
Τευμησίαν
ἀλώπεκα
μέρμερον
|
~χρῆμα’ |
καὶ
πλησίον
ὄφιν
τῷ
Ἀπόλλωνι |
[6] |
νῦν
ἐξέπληττε
μὲν
χρυσὸς
ὡς
|
κτῆμα |
τῶν
ἄλλων
~οὐδενὶ
παραβλητὸν
ᾕρει |
[8] |
~πολὺ
τῶν
ἀγριωτάτων
θηρίων
ὠμότερον·
|
αἷμα |
μὲν
γὰρ
~καὶ
φόνος
καὶ |
[9] |
~μηδὲ
φρόνησιν
καλεῖν,
ὥρα
σκοπεῖν
|
ὄνομα |
κάλλιον
αὐτῇ
~καὶ
τιμιώτερον,
ὥσπερ |
[7] |
δευσοποιοῦ
~φαρμακίδος
τέχνης,
ᾗ
μυρεψικῆς
|
ὄνομα, |
συνάγειν
εἰς
~ταὐτὸ
καὶ
συμφαγεῖν |
[4] |
δὲ
καὶ
ψευδῶν
ἀπείρους
~παρακρουσάμενος
|
ὄνομα |
τῇ
πανουργίᾳ
προστίθης
ἀρετῆς
~ἥκιστα |
[7] |
καθάπερ
ὑμῖν,
τὰ
~θυμιάματα
καὶ
|
κινάμωμα |
καὶ
νάρδους
καὶ
φύλλα
καὶ
|
[4] |
τις
ὁ
θυμός
ἐστι
καὶ
|
στόμωμα· |
τούτῳ
δ´
ἀκράτῳ
~τὰ
θηρία |
[9] |
γεγονότες.
καταδὺς
εἰς
τουτὶ
~τὸ
|
σῶμα |
θαυμάζω
τοὺς
λόγους
ἐκείνους,
οἷς |
[2] |
συνηθείας
ἡδονὴ
πρὸς
τόδε
τὸ
|
~σῶμα |
καταγεγοήτευκεν;
~(Γ)
Οὐδέτερα
τούτων,
ὦ |
[4] |
μὲν
ἤδη
τέλεια
καὶ
τροφὴν
|
~ἀπωσάμενα |
καὶ
πρὸς
δίψαν
ἐγκαρτερήσαντα
τὸν |
[7] |
καθείργνυσιν,
ἀλλ´
ὥσπερ
~ὑπὸ
ῥεύματος
|
ἐκφερόμενα |
πολλαχοῦ
ταῖς
ἐπιθυμίαις
δεινὴν
~ὕβριν |
[4] |
καὶ
καταφαρμάττοντες,
ἡδονῶν
παρὰ
~φύσιν
|
γευόμενα |
καὶ
διαίτης
ἀδρανῆ
χρόνῳ
κατειργάσαντο, |
[6] |
τῆς
κενῆς
δόξης
ὥσπερ
~θαλάσσης
|
ἀπῳκισμένα |
τοῦ
γλαφυρῶς
καὶ
περιττῶς
διάγειν
|
[8] |
νοσημάτων,
ἅπερ
ἐκ
μιᾶς
~πηγῆς
|
ἐπαντλούμενα |
τῆς
πλησμονῆς
τοῖς
σώμασι
παντοδαπῶν
|
[4] |
τὸ
ἀήττητον·
οὐ
γὰρ
ἡττᾶται
|
κρατούμενα
|
~τοῖς
σώμασιν
οὐδ´
ἀπαγορεύει
ταῖς |
[4] |
βαρυτέραν,
οὕτως
ὁ
πληγὴν
ὑπομένων,
|
~ἵνα |
μὴ
λάβῃ
τραύματα,
καὶ
πρὸ |
[4] |
~τὸν
οἶκον
βαδίζοντας,
καὶ
ταῦτα
|
Λάκαινα |
οὖσα·
τί
οὖν
~ἔτι
σοι |
[4] |
πρὸς
ὕδωρ
ἐξίσταται
~παρὰ
τὰ
|
δεινὰ |
καὶ
ἀπολείπει
τὸν
καιρόν.
ἔνιοι |
[4] |
πρὸς
ταῦτα
θαρραλέος
ἀλλὰ
~πρὸς
|
ἐκεῖνα |
δειλός
ἐστιν.
οὕτω
δ´
ἀναφαίνεται |
[5] |
διαφέρεις
~πρὸς
ἐγκράτειαν·
οὐδὲ
γὰρ
|
ἐκεῖνα |
τοῖς
κρείττοσιν
~ἐπιθυμεῖ
πλησιάζειν
ἀλλὰ |
[7] |
γευστικῷ
προσμιγέντες
~οἱ
χυμοὶ
σύγχυσίν
|
τινα |
λάβωσιν·
ἡ
δ´
ὄσφρησις
~ἡμῶν |
[7] |
καὶ
ἁπλοῦν
~ἔχειν
ἅμα
χρείαν
|
τινὰ |
συμβάλλεται
τῇ
διαγνώσει
τῆς
τροφῆς. |
[4] |
τέκνων
~ἀγῶνας.
ἀλλὰ
καὶ
Κρομμυωνίαν
|
τινὰ |
σῦν
ἀκούεις,
ἣ
~πράγματα
πολλά, |
[1] |
αὑτοῦ
φιλοτιμίαν.
~(Ο)
Ἕτερον
αὖ
|
τινα |
τοῦτον,
ὦ
Κίρκη,
κυκεῶνα
λόγων
|
[1] |
~ἰδού,
τούτῳ
διαλέγου.
~(Ο)
Καὶ
|
τίνα |
τοῦτον,
ὦ
Κίρκη,
προσαγορεύσομεν;
ἢ |
[9] |
ὥσπερ
ἀμέλει
καὶ
δι´
ἔργων
|
ἀμείνονα |
καὶ
~θαυμασιωτέραν
παρέχεται
τὴν
δύναμιν· |
[4] |
τῶν
δεινῶν
μάχεσθαι
πρὸς
τὰ
|
κρείττονα |
ποιοῦνται
~τὰς
ἀφομοιώσεις.
αἴτιον
δ´, |
[1] |
αὖ
τινα
τοῦτον,
ὦ
Κίρκη,
|
κυκεῶνα |
λόγων
~ταράττεις
καὶ
ὑποφαρμάττεις,
ἐμὲ |
[8] |
τροφὴ
σύμφυλός
~ἐστι,
τοῖς
μὲν
|
πόα |
τοῖς
δὲ
ῥίζα
τις
ἢ |
[4] |
τὸν
πρὸ
~δουλείας
ἐπάγεται
καὶ
|
ἀγαπᾷ |
θάνατον·
νεοσσοῖς
δὲ
καὶ
~σκύμνοις |
[2] |
πάντες
ἡμεῖς
καταφρονοῦμεν,
ὡς
μάτην
|
ἄρα |
δεινὸς
~ἐλέγου
καὶ
τῷ
φρονεῖν |
[1] |
δ´
ἐκστήσομαι
ὑμῖν,
μὴ
καὶ
|
παρὰ
|
~γνώμην
ἐμοὶ
δοκῇ
χαριζόμενος
διαλέγεσθαι. |
[4] |
ὥσπερ
οἶνος
πρὸς
ὕδωρ
ἐξίσταται
|
~παρὰ |
τὰ
δεινὰ
καὶ
ἀπολείπει
τὸν |
[9] |
ὅσον
~ἑκάστῳ
προσήκει
κατὰ
φύσιν.
|
παρὰ |
τίνος
γὰρ
ἡμεῖς
~ἐμάθομεν
νοσοῦντες |
[3] |
~καὶ
ὅπως
οὐ
χαλεπῶς
οἴσεις,
|
παρὰ |
τὸ
φαινόμενον
~εὐνοίᾳ
τῆς
πατρίδος |
[4] |
~Αἴθην
ὁ
βασιλεὺς
ὑμῶν
ἔλαβε
|
παρὰ |
τοῦ
Σικυωνίου
μισθὸν
~ἀστρατείας,
ἄριστα |
[4] |
ὑποπεττεύματα
~προσφέροντες
καὶ
καταφαρμάττοντες,
ἡδονῶν
|
παρὰ
|
~φύσιν
γευόμενα
καὶ
διαίτης
ἀδρανῆ |
[1] |
ἀνασώσαιμι
καὶ
μὴ
περιίδοιμι
~καταγηράσαντας
|
παρὰ |
φύσιν
ἐν
σώμασι
θηρίων,
~οἰκτρὰν |
[4] |
~δ´
ἀνθρώποις
ἡ
καρτέρησις
καὶ
|
παρὰ |
φύσιν
ἐστίν.
ἐκεῖθεν
~δ´
ἄν, |
[9] |
~ἄγουσι,
τούτων
ἡ
διάνοια
καὶ
|
παρὰ |
φύσιν
τοῦ
σώματος
~{καὶ}
περιουσίᾳ |
[4] |
~σοῦ
πολεμοῦντος
οἴκοι
κάθηται
πρὸς
|
ἐσχάρᾳ |
πυρός,
οὐκ
~ἂν
οὐδ´
ὅσον |
[6] |
οὔτε
πολλαῖς
συνοικούσαις
οὔτ´
ἀλλοτρίαις,
|
~σφόδρα |
διαφυλάττεται.
ἐμὲ
γοῦν
καὶ
αὐτὸν |
[4] |
πρὸς
ταῦτα
~θαρροῦντες
ἀλλὰ
τῷ
|
ἕτερα |
μᾶλλον
τούτων
δεδιέναι.
ὥσπερ
~οὖν |
[4] |
ἐπιστήμην
~ἔχων
τοῦ
δι´
ἑτέρων
|
ἕτερα |
φεύγειν.
ὅλως
δ´,
εἰ
πρὸς
|
[2] |
τόδε
τὸ
~σῶμα
καταγεγοήτευκεν;
~(Γ)
|
Οὐδέτερα |
τούτων,
ὦ
βασιλεῦ
Κεφαλλήνων·
ἂν |
[1] |
~(Κ)
Οὐ
γὰρ
ἤδη
τούτων
|
ἀτοπώτερα |
πεποίηκας
σεαυτόν,
~ὃς
τὸν
ἀθάνατον |
[3] |
πολλῶν
καὶ
διὰ
πόνων
μεγάλων
|
μικρὰ
|
~καὶ
γλίσχρα
καὶ
μηδενὸς
ἄξια |
[10] |
~καὶ
μνημονεύειν
ἀφέστηκεν.
~(Ο)
Ἀλλ´
|
ὅρα, |
Γρύλλε,
μὴ
δεινὸν
ᾖ
καὶ |
[1] |
~θηρίον,
εἰ
πείσομαί
σοι
ὡς
|
συμφορά |
ἐστιν
ἄνθρωπον
~ἐκ
θηρίου
γενέσθαι. |
[4] |
ὑμᾶς
τὴν
φύσιν,
ὅτι
μὴ
|
κέντρα |
προσέφυσε
~τοῖς
σώμασι
μηδ´
ἀμυντηρίους |
[3] |
διὰ
πόνων
μεγάλων
μικρὰ
~καὶ
|
γλίσχρα |
καὶ
μηδενὸς
ἄξια
τοῖς
γεωργοῦσιν |
[9] |
οἴεσθε
δεῖν
~μηδὲ
φρόνησιν
καλεῖν,
|
ὥρα |
σκοπεῖν
ὄνομα
κάλλιον
αὐτῇ
~καὶ |
[4] |
ἡ
~ἀλκὴ
μετὰ
τοῦ
θυμοειδοῦς
|
ἀποχωρήσασά |
που
καὶ
συναθροισθεῖσα
~περὶ
ἕν |
[2] |
~τὸν
βουλόμενον
ὑμῶν
ἀναλύσασα
καὶ
|
καταστήσασα |
πάλιν
~εἰς
τὸ
ἀρχαῖον
εἶδος |
[2] |
δέησιν,
ὅπως
~τὸν
βουλόμενον
ὑμῶν
|
ἀναλύσασα |
καὶ
καταστήσασα
πάλιν
~εἰς
τὸ |
[1] |
αὐτῶν;
τούτους
δέ
μοι
~δὸς
|
ἀναλύσασα |
καὶ
χάρισαι
τοὺς
ἄνδρας.
~(Κ) |
[4] |
τοῦ
θυμοειδοῦς
ἀποχωρήσασά
που
καὶ
|
συναθροισθεῖσα
|
~περὶ
ἕν
τι
τοῦ
σώματος |
[9] |
διὰ
~μαθήσεως
τοῦ
φρονεῖν
συνερανισμόν.
|
ὅσα |
γοῦν
ἄνθρωποι
~τρυφῶντες
ἢ
παίζοντες |
[4] |
δειλίας
~ἐπώνυμον
εὐκόλως
{ἐν}
ἀσπαζόμενος.
|
ὅσα |
δ´
ἄνθρωποι
~πάγαις
ἢ
δόλοις |
[8] |
δὲ
ῥίζα
τις
ἢ
καρπός·
|
ὅσα |
δὲ
σαρκοφαγεῖ,
~πρὸς
οὐδὲν
ἄλλο |
[9] |
ἀπαίδευτος,
αὐτομαθὴς
δέ
τις
μᾶλλον
|
οὖσα |
καὶ
~ἀπροσδεής,
οὐ
δι´
ἀσθένειαν |
[6] |
τι
καὶ
ἡ
πόρπη
χρυσὸς
|
οὖσα |
παίγνιον
οἶμαι
τορείαις
~διηκριβωμένον)
{καὶ} |
[7] |
~ἡμῶν
πρὸ
τῶν
χυμῶν
γνώμων
|
οὖσα |
τῆς
δυνάμεως
~ἑκάστου
πολὺ
τῶν |
[4] |
οἶκον
βαδίζοντας,
καὶ
ταῦτα
Λάκαινα
|
οὖσα· |
τί
οὖν
~ἔτι
σοι
λέγω |
[4] |
ἡ
μὲν
~ἀνδρεία
δειλία
φρόνιμος
|
οὖσα, |
τὸ
δὲ
θάρσος
φόβος
ἐπιστήμην
|
[7] |
οὐδαμῶς
~χρήσιμον
ὠνουμένους.
ἀλλὰ
καίπερ
|
οὖσα |
τοιαύτη
~διέφθαρκεν
οὐ
μόνον
πάσας |
[4] |
ἣ
~πράγματα
πολλά,
θῆλυ
θηρίον
|
οὖσα, |
τῷ
Θησεῖ
παρέσχε·
~καὶ
τὴν |
[7] |
συνάγειν
εἰς
~ταὐτὸ
καὶ
συμφαγεῖν
|
ἀναγκάζουσα, |
χρημάτων
πολλῶν
~ἡδυπάθειαν
ἄνανδρον
καὶ |
[2] |
Κίρκῃ
σύνει,
μή
σε
ποιήσῃ
|
~λαθοῦσα |
σῦν
ἢ
λύκον,
ἡμᾶς
τε |
[1] |
καὶ
ὑποφαρμάττεις,
ἐμὲ
γοῦν
ἀτεχνῶς
|
ποιοῦσα
|
~θηρίον,
εἰ
πείσομαί
σοι
ὡς |
[3] |
ἀπόκριναι
δή
μοι,
~σοφώτατ´
ἀνδρῶν·
|
ἤκουσα |
γάρ
σού
ποτε
διηγουμένου
τῇ
|
[6] |
περιττὰς
καιρῷ
δὲ
καὶ
~μετριότητι
|
κοσμοῦσα |
τὰς
ἀναγκαίας.
ταῖς
δ´
ἐπιθυμίαις
|
[6] |
τίς
ἐστιν
ἐπιθυμιῶν
καὶ
τάξις,
|
ἀναιροῦσα
|
~μὲν
τὰς
ἐπεισάκτους
καὶ
περιττὰς |
[7] |
ὥραν
ἔτους
ὥσπερ
φυτῶν
βλάστην
|
~ἐγείρουσα |
τῶν
ζῴων
τὴν
ἐπιθυμίαν
εὐθὺς |
[9] |
διδακτὰς
οὐδὲ
κολλῶσα
μελέτῃ
~καὶ
|
συμπηγνύουσα |
γλίσχρως
τῶν
θεωρημάτων
ἕκαστον
~πρὸς |
[7] |
ὑμῖν
ἀκόλαστα
οὐδὲ
τὸν
νόμον
|
ἔχουσα
|
~σύμμαχον
ἡ
φύσις
ἐντὸς
ὅρων |
[9] |
~τῆς
κατὰ
φύσιν
ἀρετῆς
χαίρειν
|
ἐῶσα |
τὸν
παρ´
ἑτέρων
διὰ
~μαθήσεως |
[9] |
ἑτέρων
οὐδὲ
μισθοῦ
διδακτὰς
οὐδὲ
|
κολλῶσα |
μελέτῃ
~καὶ
συμπηγνύουσα
γλίσχρως
τῶν |
[0] |
~ΠΕΡΙ
ΤΟΥ
|
ΤΑ |
ΑΛΟΓΑ
ΛΟΓΩΙ
ΧΡΗΣΘΑΙ
~(Ο)
Ταῦτα |
[7] |
τοῦ
Ἀχιλλέως
υἱὸν
ἔχοντος,
καὶ
|
τὰ |
γράμματα
~πυνθάνομαι
διαμένειν.
ἀλεκτρυὼν
δ´ |
[7] |
παραβιάζεσθαι
ταῖς
ἡδοναῖς
τὴν
~φύσιν.
|
τὰ |
δ´
ἐν
ὑμῖν
ἀκόλαστα
οὐδὲ |
[6] |
καταβιαζόμενος
~πρὸς
τοὺς
ἐγγενεῖς
πολίτας.
|
τὰ |
δὲ
θηρία
παντάπασιν
ἀβάτους
~καὶ |
[6] |
πηλῷ
μεστὸς
ὢν
ἐγκατακλιθείην
ἀναπαυόμενος.
|
~τὰ |
δὲ
τοιαῦτα
τῶν
ἐπεισάκτων
ἐπιθυμιῶν |
[4] |
οἶνος
πρὸς
ὕδωρ
ἐξίσταται
~παρὰ
|
τὰ |
δεινὰ
καὶ
ἀπολείπει
τὸν
καιρόν. |
[7] |
διέλθωμεν.
ἡ
μὲν
οὖν
πρὸς
|
~τὰ |
εὐώδη
καὶ
κινοῦντα
ταῖς
ἀποφοραῖς |
[4] |
πολλάκις
ἑώρακας
ὡς
οὐδέν
τι
|
τὰ |
θήλεα
~τοῖς
ἄρρεσιν
ὑφίεται
θυμοῦ |
[4] |
οἷς
δὴ
μάλιστα
~δῆλον
ὅτι
|
τὰ |
θηρία
πρὸς
τὸ
θαρρεῖν
εὖ |
[8] |
παντὶ
γένει
χρώμενος
~οὐχ
ὡς
|
τὰ |
θηρία
τῶν
πλείστων
ἀπέχεται
ὀλίγοις
|
[4] |
καὶ
στόμωμα·
τούτῳ
δ´
ἀκράτῳ
|
~τὰ |
θηρία
χρῆται
πρὸς
τοὺς
ἀγῶνας, |
[7] |
δ´
οὐκ
ἐνοχλεῖ,
καθάπερ
ὑμῖν,
|
τὰ
|
~θυμιάματα
καὶ
κινάμωμα
καὶ
νάρδους |
[4] |
~οὕτω
τῶν
δεινῶν
μάχεσθαι
πρὸς
|
τὰ |
κρείττονα
ποιοῦνται
~τὰς
ἀφομοιώσεις.
αἴτιον |
[2] |
φάρμακα
τῶν
ἰατρῶν
φοβοῦνται
καὶ
|
τὰ |
μαθήματα
~φεύγουσιν,
ἃ
μεταβάλλοντα
ἐκ |
[4] |
ἄνθρωποι
~πάγαις
ἢ
δόλοις
ἐχειρώσαντο,
|
τὰ |
μὲν
ἤδη
τέλεια
καὶ
τροφὴν
|
[6] |
ταῖς
~ἡμετέραις
ἐνοικίζεται
ψυχαῖς·
ἀλλὰ
|
τὰ |
μὲν
πλεῖστα
ταῖς
~ἀναγκαίαις
ὁ |
[5] |
ἡδονὰς
καὶ
τοὺς
ἔρωτας
~πρὸς
|
τὰ |
ὁμόφυλα
ποιεῖται.
οὐ
θαυμαστὸν
οὖν |
[2] |
σκεψάμενος·
ὡς
γὰρ
οἱ
παῖδες
|
~τὰ |
φάρμακα
τῶν
ἰατρῶν
φοβοῦνται
καὶ |
[6] |
τῆς
μὲν
σωφροσύνης
ὅρον
θέμενος
|
~κατὰ |
γένος
δὲ
τὰς
ἐπιθυμίας
διελόμενος. |
[4] |
ταῖς
γυναιξὶν
ἀλκῆς.
~ὥσθ´
ὑμεῖς
|
κατὰ |
νόμων
ἀνάγκην
οὐχ
ἑκούσιον
οὐδὲ |
[9] |
ἀλλὰ
ῥώμῃ
καὶ
τελειότητι
~τῆς
|
κατὰ |
φύσιν
ἀρετῆς
χαίρειν
ἐῶσα
τὸν |
[9] |
καὶ
μουσικῆς
ὅσον
~ἑκάστῳ
προσήκει
|
κατὰ |
φύσιν.
παρὰ
τίνος
γὰρ
ἡμεῖς
|
[3] |
καὶ
ἀνήροτος
~ἐκφέρει
καὶ
αὔξει
|
κατὰ |
φύσιν
τὴν
ἑκάστῳ
προσήκουσαν
~ἀρετήν. |
[8] |
τὴν
ἡδονὴν
~μᾶλλον
ἢ
τὸ
|
κατὰ |
φύσιν
τῆς
τροφῆς
διώκοντες
ὑπὸ |
[7] |
οὐκ
ἐνοχλεῖ,
καθάπερ
ὑμῖν,
τὰ
|
~θυμιάματα |
καὶ
κινάμωμα
καὶ
νάρδους
καὶ |
[4] |
Κρομμυωνίαν
τινὰ
σῦν
ἀκούεις,
ἣ
|
~πράγματα |
πολλά,
θῆλυ
θηρίον
οὖσα,
τῷ |
[4] |
ἁπαλοῖς
~οὖσιν,
πολλὰ
καὶ
ἀπατηλὰ
|
μειλίγματα |
καὶ
ὑποπεττεύματα
~προσφέροντες
καὶ
καταφαρμάττοντες, |
[4] |
περὶ
τὸ
~Φίκιον
ἄνω
καθεζομένην,
|
αἰνίγματα |
καὶ
γρίφους
πλέκουσαν,
~εἰ
μὴ |
[2] |
τῶν
ἰατρῶν
φοβοῦνται
καὶ
τὰ
|
μαθήματα
|
~φεύγουσιν,
ἃ
μεταβάλλοντα
ἐκ
νοσερῶν |
[7] |
Ἀχιλλέως
υἱὸν
ἔχοντος,
καὶ
τὰ
|
γράμματα
|
~πυνθάνομαι
διαμένειν.
ἀλεκτρυὼν
δ´
ἀλεκτρυόνος
|
[4] |
πληγὴν
ὑπομένων,
~ἵνα
μὴ
λάβῃ
|
τραύματα, |
καὶ
πρὸ
αἰκίας
τινὸς
ἢ |
[4] |
πολλὰ
καὶ
ἀπατηλὰ
μειλίγματα
καὶ
|
ὑποπεττεύματα
|
~προσφέροντες
καὶ
καταφαρμάττοντες,
ἡδονῶν
παρὰ
|
[7] |
καὶ
φύλλα
καὶ
~καλάμους
Ἀραβικοὺς
|
μετὰ |
δεινῆς
τινος
καὶ
δευσοποιοῦ
~φαρμακίδος |
[2] |
τούτοις
τὴν
ταῦτα
~παρασκευάζουσαν
ἐκπλεῖν
|
μετὰ |
σοῦ,
τὸ
πάντων
φιλοπονώτατον
~καὶ |
[7] |
ἔσβεσεν,
οὔτε
~τοῦ
θήλεος
προσιεμένου
|
μετὰ |
τὴν
κύησιν
οὔτε
πειρῶντος
~ἔτι |
[4] |
πολλῶν
δὲ
θνησκόντων
ἡ
~ἀλκὴ
|
μετὰ |
τοῦ
θυμοειδοῦς
ἀποχωρήσασά
που
καὶ |
[8] |
ὧν
ἡμεῖς
μὲν
τὸ
ἡδὺ
|
~μετὰ |
χρείας
τινὸς
ἀεὶ
λαμβάνομεν,
ὑμεῖς |
[9] |
~ὑπὸ
τῶν
σοφιστῶν
ἄλογα
καὶ
|
ἀνόητα |
πάντα
πλὴν
ἀνθρώπου
~νομίζειν.
~(Ο) |
[7] |
~ἀλλὰ
διαβάλλει
καὶ
κατηγορεῖ
τὴν
|
φαυλότητα |
πρὶν
~ἢ
βλαβῆναι·
τἄλλα
δ´ |
[6] |
τῆς
χλαμύδος
οὔσης
ἁλουργοῦ
~τὴν
|
οὐλότητα |
καὶ
τὸ
κάλλος
ἀγαπῶν
καὶ |
[6] |
τοῦ
χιτῶνος
εἰργασμένου
~περιττῶς
τὴν
|
λεπτότητα |
καὶ
τῆς
χλαμύδος
οὔσης
ἁλουργοῦ
|
[7] |
τῆς
~θαλάσσης
καὶ
τῶν
πνευμάτων,
|
εἶτα |
καλὸν
καλῶς
ἑαυτὸν
~βαπτίζων
εἰς |
[10] |
οὐκ
ἐγγίγνεται
θεοῦ
νόησις.
~(Γ)
|
Εἶτά |
σε
μὴ
φῶμεν,
ὦ
Ὀδυσσεῦ, |
[8] |
~οἰκεῖον,
ἀνθρώπῳ
δ´
ὄψον
ἐστίν.
|
ἔπειτα |
παντὶ
γένει
χρώμενος
~οὐχ
ὡς |
[10] |
εἶναι
καὶ
δυσμαθέστερον,
εἰ
μὴ
|
πάντα
|
~λόγου
καὶ
συνέσεως,
ἄλλα
δὲ |
[9] |
τῶν
σοφιστῶν
ἄλογα
καὶ
ἀνόητα
|
πάντα |
πλὴν
ἀνθρώπου
~νομίζειν.
~(Ο)
Νῦν |
[10] |
ἧττον
ἄψυχον,
ἀλλ´
ὁμοίως
~ἔχει
|
πάντα |
πρὸς
ἀναισθησίαν
(οὐδενὶ
γὰρ
αὐτῶν |
[8] |
πέφυκεν.
ὁ
δ´
ἄνθρωπος
~ἐπὶ
|
πάντα |
ταῖς
ἡδοναῖς
ὑπὸ
λαιμαργίας
ἐξαγόμενος
|
[4] |
τροφὴν
~ἀπωσάμενα
καὶ
πρὸς
δίψαν
|
ἐγκαρτερήσαντα |
τὸν
πρὸ
~δουλείας
ἐπάγεται
καὶ |
[6] |
καὶ
μὴ
χρώμενον
ἔχειν
ἱκανῶς
|
ἀπαλλαγέντα, |
φυσικαὶ
~μὲν
οὐκ
ἀναγκαῖαι
δ´ |
[10] |
φῶμεν,
ὦ
Ὀδυσσεῦ,
σοφὸν
οὕτως
|
ὄντα
|
~καὶ
περιττὸν
Σισύφου
γεγονέναι;
|
[4] |
ἀστρατείας
δεδοικότα
γραφὴν
ἀλλὰ
~φύσει
|
φεύγοντα |
τὸ
κρατεῖσθαι
μέχρι
τῶν
ἐσχάτων |
[7] |
Βοιωτίαν
ἐπῆλθε
κυνηγετῶν
~τὸν
Ἄργυννον
|
ὑποφεύγοντα |
καὶ
καταψευδόμενος
τῆς
~θαλάσσης
καὶ |
[4] |
εἰκέλους
ἀλκὴν’
~προσαγορεύουσιν,
ἀλλ´
οὐ
|
λέοντά |
τις
αὐτῶν
ἀνθρωπό–
~θυμον’
οὐ |
[2] |
καὶ
τὰ
μαθήματα
~φεύγουσιν,
ἃ
|
μεταβάλλοντα |
ἐκ
νοσερῶν
καὶ
ἀνοήτων
~ὑγιεινοτέρους |
[6] |
θηρία
παντάπασιν
ἀβάτους
~καὶ
ἀνεπιμίκτους
|
ἔχοντα |
τοῖς
ἐπεισάκτοις
πάθεσι
~τὰς
ψυχὰς |
[7] |
οὖν
πρὸς
~τὰ
εὐώδη
καὶ
|
κινοῦντα |
ταῖς
ἀποφοραῖς
τὴν
ὄσφρησιν
~οἰκείως |
[7] |
δρόσου
τε
καθαρᾶς
καὶ
~λειμώνων
|
ὀδωδότα |
καὶ
χλόης,
συμφέρεται
δὲ
πρὸς |
[4] |
οὔτε
~νόμου
καλοῦντος
οὔτ´
ἀστρατείας
|
δεδοικότα |
γραφὴν
ἀλλὰ
~φύσει
φεύγοντα
τὸ |
[7] |
~φύσιν.
τὰ
δ´
ἐν
ὑμῖν
|
ἀκόλαστα |
οὐδὲ
τὸν
νόμον
ἔχουσα
~σύμμαχον |
[6] |
ἐνοικίζεται
ψυχαῖς·
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
|
πλεῖστα |
ταῖς
~ἀναγκαίαις
ὁ
βίος
ἡμῶν |
[6] |
ἄργυρος
καὶ
ἐλέφας·
ὁ
δὲ
|
πλεῖστα
|
~τούτων
κεκτημένος
ἐδόκει
μακάριός
τις |
[4] |
ὄνομα
τῇ
πανουργίᾳ
προστίθης
ἀρετῆς
|
~ἥκιστα |
πανουργίαν
προσιεμένης.
ἀλλὰ
τῶν
γε |
[10] |
οὖν
τούτοις,
ὦ
βέλτιστε
Ὀδυσσεῦ,
|
μάλιστα
|
~δεῖ
τεκμαίρεσθαι
τὴν
τῶν
θηρίων |
[4] |
ἀπογυναίκωσιν
τοῦ
θυμοειδοῦς·
οἷς
δὴ
|
μάλιστα
|
~δῆλον
ὅτι
τὰ
θηρία
πρὸς |
[4] |
~δ´
ἄν,
ὦ
βέλτιστ´
Ὀδυσσεῦ,
|
μάλιστα |
καταμάθοις.
ἐν
γὰρ
~τοῖς
θηρίοις |
[4] |
παρὰ
τοῦ
Σικυωνίου
μισθὸν
~ἀστρατείας,
|
ἄριστα |
βουλευσάμενος,
ὃς
δειλοῦ
προετίμησεν
~ἀνδρὸς |
[4] |
ποθ´
ὑμῶν
~οἱ
ποιηταὶ
τοὺς
|
κράτιστα |
τοῖς
πολεμίοις
μαχομένους
λυ–
~κόφρονας’ |
[4] |
πρὸς
δ´
~ἀλκὴν
καὶ
ἄμυναν
|
αἴσχιστα |
λέγοντες.
πῶς
γὰρ
οὐκ
ἄτοπον
|
[7] |
τῆς
τροφῆς.
~ἡ
μὲν
γὰρ
|
γλῶττα |
τοῦ
γλυκέος
καὶ
δριμέος
καὶ |
[9] |
τὴν
~τροφήν·
τί
οὖν
ἐπ´
|
αὐτὰ |
ταῦτα
φῶντας;
ἀλλ´
ἡ
τῶν
|
[6] |
ὢν
ἐγκατακλιθείην
ἀναπαυόμενος.
~τὰ
δὲ
|
τοιαῦτα |
τῶν
ἐπεισάκτων
ἐπιθυμιῶν
οὐδεμία
ταῖς
|
[7] |
νῦν
ἐνηνόχασιν·
ὑμῶν
δὲ
πολλὰ
|
τοιαῦτα
|
~τῶν
σεμνῶν
καὶ
ἀγαθῶν.
ἐῶ |
[4] |
θανάτου
~πολέμιον
ἀμυνόμενος
οὐ
πρὸς
|
ταῦτα |
θαρραλέος
ἀλλὰ
~πρὸς
ἐκεῖνα
δειλός |
[4] |
καὶ
τοὺς
κινδύνους
οὐ
πρὸς
|
ταῦτα
|
~θαρροῦντες
ἀλλὰ
τῷ
ἕτερα
μᾶλλον |
[7] |
θηρία
δ´
ἄνθρωποι
καὶ
πρὸς
|
~ταῦτα |
καὶ
πρὸς
ἄλλα
πολλὰ
καθ´ |
[4] |
καὶ
~τὸν
οἶκον
βαδίζοντας,
καὶ
|
ταῦτα |
Λάκαινα
οὖσα·
τί
οὖν
~ἔτι |
[1] |
ΤΑ
ΑΛΟΓΑ
ΛΟΓΩΙ
ΧΡΗΣΘΑΙ
~(Ο)
|
Ταῦτα |
μέν,
ὦ
Κίρκη,
μεμαθηκέναι
δοκῶ |
[2] |
ἀγαθοῖς,
ἀπολιπόντας
ἅμα
τούτοις
τὴν
|
ταῦτα
|
~παρασκευάζουσαν
ἐκπλεῖν
μετὰ
σοῦ,
τὸ |
[2] |
τῶν
βίων
ἐμπείρως
ἔχοντες,
ὅτι
|
~ταῦτα |
πρὸ
ἐκείνων
εἰκότως
ἀγαπῶμεν.
~(Ο) |
[9] |
~τροφήν·
τί
οὖν
ἐπ´
αὐτὰ
|
ταῦτα |
φῶντας;
ἀλλ´
ἡ
τῶν
~θηρίων |
[1] |
τῆς
ἀληθείας
διώκων;
~(Ο)
Ἐχέτω
|
ταῦτα, |
ὡς
λέγεις,
ὦ
Κίρκη·
τί |
[5] |
Πηνελόπης
σωφροσύνην
~μυρίαι
κορῶναι
κρώζουσαι
|
γέλωτα |
θήσονται
καὶ
καταφρονήσουσιν,
~ὧν
ἑκάστη, |
[7] |
λίμνην,
ὡς
αὐτόθι
κατασβέσων
~τὸν
|
ἔρωτα |
καὶ
τῆς
ἐπιθυμίας
ἀπαλλαξόμενος·
ὁ |