Ennéade, liv., chap.
[3, 3, 52]	ὥσπερ τις σύγκρασίς ἐστιν, ἑτέρου	ἐξ	ἀμφοῖν γενομένου, καὶ οὐκ ὄντος
[3, 3, 52]	λόγος συνημμένος ἐκείνῳ, καὶ γίνεται	ἐξ	ἀμφοῖν πᾶν πλέγμα καὶ πρόνοια
[3, 3, 52]	Ὥστε τὰ κακὰ ἑπόμενα εἶναι,	ἐξ	ἀνάγκης δέ· καὶ γὰρ παρ´
[3, 3, 52]	ἄλλα τὰ ποιοῦντα εἰς ἄλληλα,	ἐξ	ἀρχῆς δὲ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ,
[3, 3, 52]	κατὰ δίκην ὁ χείρων. Ἀλλ´	ἐξ	ἀρχῆς διὰ τί ὁ χείρων
[3, 3, 52]	ἐφεξῆς. ~Γίνεται τοίνυν ἡ πρόνοια	ἐξ	ἀρχῆς εἰς τέλος κατιοῦσα ἄνωθεν
[3, 3, 52]	οὐκ ὄντος ἠλάττωσεν· ἀλλὰ ἐγένετο	ἐξ	ἀρχῆς ἔλαττον τὸ ἔλαττον καὶ
[3, 3, 52]	ἐπὶ ζῴου ἑνὸς εἰς ἔσχατον	ἐξ	ἀρχῆς ἠρτημένου, ἑκάστου τὸ οἰκεῖον
[3, 3, 52]	εἰς ὕλην, καὶ τὸ γενόμενον	ἐξ	αὐτοῦ ἐνδεέστερον. Σκόπει δὴ ὅσον
[3, 3, 52]	σύμφωνα δὲ οὕτως, ὡς ἓν	ἐξ	αὐτῶν, καὶ εἰ ἐξ ἐναντίων.
[3, 3, 52]	πάντα καὶ μηχανήματα, καὶ ὅσα	ἐξ	αὐτῶν συμπλεκομένων προεώραται, ἵνα τὸ
[3, 3, 52]	ὑπὸ τῆς προνοίας ἠναγκασμένων, ἀλλ´	ἐξ	αὐτῶν συναψάντων μὲν τοῖς τῆς
[3, 3, 52]	ἓν ἐξ αὐτῶν, καὶ εἰ	ἐξ	ἐναντίων. Ἐκ γὰρ ἑνός τινος
[3, 3, 52]	ἐκφύντα καὶ ἐναντία γενόμενα τῷ	ἐξ	ἑνὸς εἶναι συνέλκεται ὅμως εἰς
[3, 3, 52]	γινόμενα θεωρῶν θεωρεῖ ἅμα καὶ	ἐξ	ὧν ἐστι καὶ τὴν πρόνοιαν
[3, 3, 52]	καὶ αὐτῶν ἄλλον τρόπον πεφυκότων,	ἐξ	ὧν καὶ ἔπασχε τὰ ἄκρα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/06/2007