Ennéade, liv., chap.
[3, 3, 52]	δὲ σιωπῇ πάσχει καὶ κινεῖται	τὰ	ἀκόλουθα, καὶ ἐκ τῶν φθόγγων
[3, 3, 52]	πεφυκότων, ἐξ ὧν καὶ ἔπασχε	τὰ	ἄκρα τῶν κλάδων, ὡς ἐκ
[3, 3, 52]	βοὸς ὕλης· ὅθεν καὶ εἰς	τὰ	ἄλλα ζῷά φησιν εἰσκρίνεσθαι οἷον
[3, 3, 52]	φιλονεικῶσι κἂν ζήλῳ θυμῶνται, καὶ	τὰ	ἄλλα καθ´ ἓν γένη ὡσαύτως·
[3, 3, 52]	ἀιδιότητα κόσμου, ἀναλογίᾳ δὲ σημαίνοντα	τὰ	ἄλλα τῷ τετηρηκότι· ἐπεὶ καὶ
[3, 3, 52]	τὰ ἵππου ἔργα, ἄνθρωποι δὲ	τὰ	αὑτῶν ἕκαστοι ᾗ πεφύκασι καὶ
[3, 3, 52]	λόγος εἷς. ~Καὶ ὅτι δὲ	τὰ	βελτίω, καὶ τὰ χείρω. Ἐπεὶ
[3, 3, 52]	ἔμελλεν εἶναι. Καὶ τοίνυν καὶ	τὰ	γενόμενα ζῷα οὐ ψυχαὶ μόνον,
[3, 3, 52]	ἀλλὰ γενόμενα ἢ παρὰ ἀνθρώπων	τὰ	γενόμενα ἢ παρ´ ὁτουοῦν ἢ
[3, 3, 52]	καρποὶ καὶ τὰ φύλλα· καὶ	τὰ	γινόμενα ἀεὶ εἶχε τοὺς τῶν
[3, 3, 52]	τέταται δὴ ἐπὶ πάντα καὶ	τὰ	γινόμενα· τὰ δ´ ἐστὶ καὶ
[3, 3, 52]	καὶ κατὰ ταύτην τὸ ζῆν,	τὰ	δ´ ἄλλα ὅσον ἀνάγκη. Εἴτε
[3, 3, 52]	ἐπὶ πάντα καὶ τὰ γινόμενα·	τὰ	δ´ ἐστὶ καὶ ζῷα καὶ
[3, 3, 52]	οὐ ταὐτὰ τὰ μὲν πρῶτα,	τὰ	δὲ δεύτερα, τὰ δὲ ἐφεξῆς
[3, 3, 52]	καὶ τὰ μὲν ἔμενεν ἀεί,	τὰ	δὲ ἐγίνετο ἀεί, οἱ καρποὶ
[3, 3, 52]	μιᾶς ἑστώσης αὐτῆς ἐν αὐτῇ·	τὰ	δὲ ἐξήνθησεν εἰς πλῆθος μεμερισμένον
[3, 3, 52]	μὲν πρῶτα, τὰ δὲ δεύτερα,	τὰ	δὲ ἐφεξῆς καὶ τῇ ἀξίᾳ
[3, 3, 52]	τούτων τι ἕν, ἀλλὰ πάντα·	τὰ	δὲ πάντα πολλά· πολλὰ δὲ
[3, 3, 52]	τὰ μὲν πλησίον τῆς ῥίζης,	τὰ	δὲ προιόντα εἰς τὸ πόρρω
[3, 3, 52]	πληγέντα οὕτως ἐφθέγξατο τὰ φωνήεντα,	τὰ	δὲ σιωπῇ πάσχει καὶ κινεῖται
[3, 3, 52]	δὲ ἐντεῦθεν ἤδη ἀκόλουθα μὲν	τὰ	δρώμενα καὶ προνοίᾳ ἑπόμενα, εἴ
[3, 3, 52]	Συναπτέον τοίνυν αὖ πάλιν πάντα	τὰ	εἴδη ταῦτα εἰς ἓν τὸ
[3, 3, 52]	δὴ ὄντος τοῦ παντὸς ὁ	τὰ	ἐν αὐτῷ γινόμενα θεωρῶν θεωρεῖ
[3, 3, 52]	ταῦτα, οὕτω ποιεῖ, ὡς καὶ	τὰ	ἐν παντὶ ζῴῳ εἰς ἄλληλα,
[3, 3, 52]	δῆλον ὅτι τῷ συμπεπλέχθαι πάντα	τὰ	ἐναντία, οἷον τὴν μορφὴν καὶ
[3, 3, 52]	καὶ οἱ λόγοι, ὥστε καὶ	τὰ	ἔργα ἔσχατα ὄντα γεννήματα. Σύμφωνοι
[3, 3, 52]	ἕπεται κατὰ τὰς φύσεις καὶ	τὰ	ἔργα καὶ τὸ ζῆν τὸ
[3, 3, 52]	καθαρᾷ καὶ ὅσον ἐντεῦθεν εἰς	τὰ	ζῷα. Ἔρχεται δὲ μεριζόμενος ὁ
[3, 3, 52]	οἷο πυρὸς μὲν καίοντος, ἵππου	τὰ	ἵππου ἔργα, ἄνθρωποι δὲ τὰ
[3, 3, 52]	ἔδωκέ τι μετ´ αὐτὸ καὶ	τὰ	ἴχνη αὐτοῦ τοιαῦτα. Εἰ δὲ
[3, 3, 52]	καὶ διορθοῖτο τὸ πονῆσαν. Ὥστε	τὰ	κακὰ ἑπόμενα εἶναι, ἐξ ἀνάγκης
[3, 3, 52]	μὲν ποιητικός, ὁ δὲ συνάπτων	τὰ	κρείττω τοῖς γενομένοις, κἀκεῖνα πρόνοια
[3, 3, 52]	ἀπήρτηται ἐκεῖνα τούτων, ἀλλ´ ἐπιλάμπει	τὰ	κρείττω τοῖς χείροσι καὶ ἡ
[3, 3, 52]	καὶ καρπῶν καὶ φύλλων· καὶ	τὰ	μὲν ἔμενεν ἀεί, τὰ δὲ
[3, 3, 52]	ἐνταῦθα ἤδη ἐγίγνετο καὶ ἦν	τὰ	μὲν πλησίον τῆς ῥίζης, τὰ
[3, 3, 52]	δὲ ὄντα καὶ οὐ ταὐτὰ	τὰ	μὲν πρῶτα, τὰ δὲ δεύτερα,
[3, 3, 52]	οἱ λόγοι, τῶν δὲ μερῶν	τὰ	μέρη· μιᾶς δὲ διάφορα ἐχούσης
[3, 3, 52]	τὸ ζῷον» γένος· εἶτα καὶ	τὰ	μὴ ζῷα κατ´ εἴδη αὖ·
[3, 3, 52]	καὶ βίος· καὶ γὰρ καὶ	τὰ	μόρια διάφορα ὄντα καὶ διάφορον
[3, 3, 52]	τε τοῦ αὐτοῦ καὶ πάσχοντος	τὰ	ὅσα αὐτῷ οἰκεῖα παθήματα πρὸς
[3, 3, 52]	ὁρώσῃ καὶ τὰς πράξεις καὶ	τὰ	πάθη καὶ ἃ δεῖ παρεῖναι,
[3, 3, 52]	εἴη τὸ λεγόμενον ὡς συνέχει	τὰ	πάντα ἀναλογία. Ἔστι δὲ τοιοῦτον
[3, 3, 52]	Οὐ γὰρ ἔδει ἀπηρτῆσθαι ἀλλήλων	τὰ	πάντα, ὡμοιῶσθαι δὲ πρὸς ἄλληλα
[3, 3, 52]	Πόρρωθεν μὲν γὰρ ἐλθόντα ἄλλα	τὰ	ποιοῦντα εἰς ἄλληλα, ἐξ ἀρχῆς
[3, 3, 52]	δοκεῖ περὶ τούτων; Ἢ καὶ	τὰ	πονηρὰ καὶ τὰ χρηστὰ λόγος
[3, 3, 52]	τὸ κατ´ ἀξίαν. Καὶ εἰς	τὰ	προβεβιωμένα δὲ ἀναπέμπειν δεῖ τὸν
[3, 3, 52]	προνοίας. Συνείρεται μὲν οὖν καὶ	τὰ	τοιαῦτα τῶν ἔργων, πεποίηται δὲ
[3, 3, 52]	ἐγίνετο ἀεί, οἱ καρποὶ καὶ	τὰ	φύλλα· καὶ τὰ γινόμενα ἀεὶ
[3, 3, 52]	καὶ οὑτωσὶ πληγέντα οὕτως ἐφθέγξατο	τὰ	φωνήεντα, τὰ δὲ σιωπῇ πάσχει
[3, 3, 52]	ὅτι δὲ τὰ βελτίω, καὶ	τὰ	χείρω. Ἐπεὶ πῶς ἂν εἴη
[3, 3, 52]	ζῴου ἐν τῷ συνθέτῳ μορφοῦντα	τὰ	χείρω. Ζῴου δὴ ὄντος τοῦ
[3, 3, 52]	ἰατροῦ εἰργάσατο. ~Πόθεν οὖν καὶ	τὰ	χείρω μάντεις προλέγουσι καὶ εἰς
[3, 3, 52]	Ἢ καὶ τὰ πονηρὰ καὶ	τὰ	χρηστὰ λόγος περιείληφεν ὁ πᾶς,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/06/2007