Ennéade, liv., chap. |
[3, 3, 52] |
ἔργοις,
τὸ
δὲ
ἐφεξῆς
συνεῖραι
|
κατὰ |
βούλησιν
ἐκείνης
οὐ
δυνηθέντων,
ἀλλὰ |
[3, 3, 52] |
ἣ
πρότερον
ἦν
ἄνθρωπος·
ὥστε
|
κατὰ |
δίκην
ὁ
χείρων.
Ἀλλ´
ἐξ |
[3, 3, 52] |
πράξειεν
ἄν
τις
αὐτὸς
πράξας
|
κατὰ |
λόγον
τὸν
τοῦ
ἰατροῦ.
Τοῦτο |
[3, 3, 52] |
προνοίας
μέν,
ὅτι
ὑπ´
αὐτοῦ,
|
κατὰ |
πρόνοιαν
δέ·
σύμφωνον
γὰρ
τῷ |
[3, 3, 52] |
ἐν
τῷ
παντί,
μηδ´
αὐτοῦ
|
κατὰ |
πρόνοιαν
πεπραχότος
ἢ
πεποιηκότος
τι |
[3, 3, 52] |
πραχθὲν
οὔτε
ὑπὸ
προνοίας
οὔτε
|
κατὰ |
πρόνοιαν,
τὸ
δ´
ὑπὸ
τοῦ |
[3, 3, 52] |
ἐν
ἑνὶ
σώματι
ὑγιείας
δοθείσης
|
κατὰ |
πρόνοιαν
τοῦ
ζῴου,
γενομένης
τομῆς |
[3, 3, 52] |
οὐ
δύναται
πρόνοιαν
καὶ
τὸ
|
κατὰ |
πρόνοιαν
χωρὶς
καὶ
αὖ
τὸ |
[3, 3, 52] |
διάφορα
οἱ
διάφοροι.
Καὶ
ἕπεται
|
κατὰ |
τὰς
φύσεις
καὶ
τὰ
ἔργα |
[3, 3, 52] |
ὃ
πεποίηται
μόνον
ὄντος
καὶ
|
κατὰ |
ταῦτα
ποιοῦντος
καὶ
πάσχοντος
ἀπῆν |
[3, 3, 52] |
Ἐφ´
ὧν
δὲ
μόνη,
καὶ
|
κατὰ |
ταύτην
τὸ
ζῆν,
τὰ
δ´ |
[3, 3, 52] |
πάθος
ἰέναι
μόνον·
τὸ
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
ἀρχὴν
αὖ
τὸ
μὲν |
[3, 3, 52] |
καὶ
πάσχοντος
ἀπῆν
αἰτία
ἡ
|
κατὰ |
τὴν
ἐπιτίμησιν,
ὥσπερ
ἐπὶ
τῶν |
[3, 3, 52] |
βούλησιν
ἐκείνης
οὐ
δυνηθέντων,
ἀλλὰ
|
κατὰ |
τὴν
τῶν
πραξάντων
ἢ
κατ´ |
[3, 3, 52] |
τοῦ
λόγου
γενόμενον
καὶ
ὂν
|
κατὰ |
τὸν
λόγον·
ὥστε
οὐχ
ἡ |
[3, 3, 52] |
πάντα
ἴσα;
Οὐδαμῶς·
ἀλλ´
οὕτω
|
κατὰ |
φύσιν
εἶχε
γενέσθαι.
Ἀκόλουθος
γὰρ |
[3, 3, 52] |
ἡγούμενον
συμφερομένων
τῶν
ἐφ´
ἑκάτερα
|
κατὰ |
φύσιν,
οἷον
ἐν
στρατηγίαις
ἡγουμένου |
[3, 3, 52] |
ἔλαττον
καὶ
ἔστιν
ὃ
ἐγένετο
|
κατὰ |
φύσιν
τὴν
αὐτοῦ
ἔλαττον,
καί, |
[3, 3, 52] |
πράττοντος
τῶν
ἐν
αὐτῷ
τὸ
|
κατὰ |
φύσιν
τὴν
ἑαυτοῦ
ἐν
αὐτῷ |