Pages
[316]	ἀπεκρίνω. Οὐκοῦν καὶ ἀεί; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί,	καὶ ἀεί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ
[317]	Οὐχ ὅσπερ τὴν ἀξίαν; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Αἱ τούτου ἄρα διανομαὶ
[314]	εἴπερ δόξα νόμος ἐστί; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Δόξα δὲ χρηστὴ τίς
[317]	(ἔοικεν, ὄψου σκευασίας ἄρχειν; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐπίστανται δέ, ὥς φασιν,
[316]	ἅπερ (καὶ νομίζουσιν εἶναι; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἰατρικὰ ἄρα καὶ ἰατρικοὶ
[314]	τε καὶ ἡ ἀνομία; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ τὸ μὲν σῴζει
[317]	σπέρματα ἑκάστῃ γῇ διανέμει; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὁ γεωργὸς ἄρα νομεὺς
[317]	μαγειρικὸν ἢ τὸ κηπουρικόν; (ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὃ δ' ἂν μὴ
[314]	Οἱ δὲ νόμιμοι δίκαιοι; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οἱ δὲ ἄνομοι ἄδικοι;
[314]	οἱ νόμιμοι νόμῳ νόμιμοι; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οἱ δὲ (ἄνομοι ἀνομίᾳ
[314]	δὲ (ἄνομοι ἀνομίᾳ ἄνομοι; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οἱ δὲ νόμιμοι δίκαιοι;
[318]	νόμοι ἄριστοι τοῖς προβάτοις. ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οἱ δὲ τοῦ βουκόλου
[318]	τοῦ βουκόλου τοῖς βουσί. ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οἱ δὲ τοῦ τίνος
[318]	νόμοις χρῶνται τῶν Ἑλλήνων; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οἶσθα οὖν τίνες τούτων
[317]	εἰδόσιν· ἔστιν γὰρ ἄνομον. ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	(ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὀρθῶς ἄρα ὡμολογήσαμεν νόμον
[315]	ἐστιν; Οὐχ ἡ ἀληθής; ~(ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡ ἀληθὴς δόξα
[316]	οὕτως ὡς ἐνθάδε νομίζεται; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ ἐν Πέρσαις;
[316]	Καρχηδόνι καὶ ἐν Λυκαίᾳ; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τὰ μὲν καλά, ὡς
[314]	σοφοί εἰσιν σοφίᾳ σοφοί; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί δέ; Οἱ δίκαιοι
[316]	Ἐπίστανται δ' οἱ κηπουροί. ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τίνων δὲ τὰ περὶ
[316]	συγγράμματα γεωργικοὶ νόμοι εἰσίν; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τίνων οὖν ἐστιν τὰ
[317]	ἐπὶ ταῦτα ὀρθαί εἰσιν; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τίς δὲ κρουμάτων ἐπὶ
[317]	ἐν τούτοις, οὗτος αὐλητικώτατος. ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τίς δὲ τὴν τροφὴν
[318]	τοῦ σώματος νέμειν κράτιστος; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τίς δὲ τὴν τῶν
[316]	νόμοι ἡμῖν εἰσιν οὗτοι. ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τῶν ἐπισταμένων κήπων ἄρχειν;
[314]	δὲ ἀπόλλυσι καὶ ἀνατρέπει; ΕΤΑΙΡΟΣ	Ναί.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὡς περὶ καλοῦ ἄρα
[317]	ἀγαθὸς νομεύς, καὶ τὰ ἄξια	νεῖμαι;	Καὶ οἱ τίνος νόμοι ὀρθοί
[315]	προσφάττοντες πρὸ τῆς ἐκφορᾶς τοῦ	νεκροῦ	καὶ ἐγχυτιστρίας μεταπεμπόμενοι· οἱ (δ'
[319]	ἔπαινος θαυμαστός. Καὶ Ὀδυσσείας ἐν	Νεκυίᾳ	δικάζοντα χρυσοῦν σκῆπτρον ἔχοντα πεποίηκε
[318]	τὴν ἀνθρωπείαν ἀγέλην τοῦ σώματος	νέμειν	κράτιστος; ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τίς
[318]	τὴν τῶν προβάτων ἀγέλην κράτιστος	νέμειν;	Τί ὄνομα αὐτῷ; ΕΤΑΙΡΟΣ Ποιμήν.
[319]	διαγιγνώσκειν χρηστοὺς καὶ πονηροὺς ἄνδρας.	Νεμεσᾷ	γὰρ ὁ θεός, ὅταν τις
[321]	καὶ ἐν τοῖς πρόσθεν ἐλέγομεν,	νομεὺς	ἀγαθός, τοῦτο μέγιστον σημεῖον, ὅτι
[317]	Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὁ γεωργὸς ἄρα	νομεὺς	ἀγαθὸς τούτων, καὶ οἱ τούτου
[317]	ὅστις περὶ ταῦτα νομικώτατος, καὶ	νομεὺς	ἄριστος. ΕΤΑΙΡΟΣ Πάνυ γε. ΣΩΚΡΑΤΗΣ
[321]	ὁ ἀγαθὸς νομοθέτης τε καὶ	νομεὺς	διανέμων ἐπὶ τὴν ψυχὴν βελτίω
[317]	κρουμάτων ἐπὶ τὰ μέλη ἀγαθὸς	νομεύς,	καὶ τὰ ἄξια νεῖμαι; Καὶ
[321]	σώματι ἀγαθὸς νομοθέτης τε καὶ	νομεὺς	τί ἐστιν ταῦτα ἃ διανέμων
[321]	τῶν παλαιῶν ἄριστοι νομοθέται γεγόνασιν,	(νομῆς	τε καὶ ποιμένες ἀνδρῶν, ὥσπερ
[315]	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Φέρε δὴ σύ, πότερα	νομίζεις	τὰ δίκαια ἄδικα εἶναι καὶ
[316]	κατὰ πάντων εἰπεῖν, τὰ ὄντα	νομίζεται	εἶναι, οὐ τὰ μὴ ὄντα,
[316]	δὲ τὰ πλεῖον ἕλκοντα βαρύτερα	νομίζεται	ἐνθάδε, τὰ δὲ ἔλαττον κουφότερα,
[316]	παρὰ πᾶσιν οὕτως ὡς ἐνθάδε	νομίζεται;	ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ
[316]	μὲν καλά, ὡς ἔοικε, πανταχοῦ	νομίζεται	(καλὰ καὶ τὰ αἰσχρὰ αἰσχρά,
[314]	νομίζεται, τίνι ὄντι τῷ νόμῳ	νομίζεται;	(Πότερον αἰσθήσει τινὶ ἢ δηλώσει,
[314]	ἡμᾶς, Ἐπειδὴ νόμῳ τὰ νομιζόμενα	νομίζεται,	τίνι ὄντι τῷ νόμῳ νομίζεται;
[315]	ἡμῖν αὐτοῖς ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ	νομίζομεν	οὔτε ἀλλήλοις οἱ ἄνθρωποι. ΣΩΚΡΑΤΗΣ
[313]	Οὐκ ἄρα νόμος ἐστὶν τὰ	νομιζόμενα.	ΕΤΑΙΡΟΣ Οὔ μοι δοκεῖ. ~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
[314]	ἀνέροιτο ἡμᾶς, Ἐπειδὴ νόμῳ τὰ	νομιζόμενα	νομίζεται, τίνι ὄντι τῷ νόμῳ
[313]	δὴ νόμος, ἄλλο δὲ τὰ	νομιζόμενα;	Οὕτως ἢ πῶς σοι δοκεῖ;
[313]	ὦ Σώκρατες, ἀλλ' ἢ τὰ	νομιζόμενα;	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἦ καὶ λόγος σοι
[316]	περὶ ὧν ἂν εἰδῶσι, ταὐτὰ	νομίζουσι;	ΕΤΑΙΡΟΣ Ταὐτὰ δήπου πολλὴ ἀνάγκη
[316]	συγγράφουσι περὶ ὑγιείας ἅπερ (καὶ	νομίζουσιν	εἶναι; ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἰατρικὰ
[316]	ἐπιστήμονες ταὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν	νομίζουσιν	ἢ ἄλλοι ἄλλα; ΕΤΑΙΡΟΣ Ταὐτὰ
[317]	καὶ τοῦ κιθαριστοῦ. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὁ	νομικώτατος	ἄρα ἐν τούτοις, οὗτος αὐλητικώτατος.
[317]	βέλτιστοι, καὶ ὅστις περὶ ταῦτα	νομικώτατος,	καὶ νομεὺς ἄριστος. ΕΤΑΙΡΟΣ Πάνυ
[320]	ἃ ἐνόμιζεν καλὰ εἶναι, ταῦτα	νόμιμα	ἔθηκεν καὶ τοῖς αὑτοῦ πολίταις.
[317]	πόλεως διοικήσεως συγγράμματά τε καὶ	νόμιμά	ἐστιν; Ἆρ' οὐ τῶν ἐπισταμένων
[316]	περὶ κήπων ἐργασίας συγγράμματα καὶ	νόμιμα;	ΕΤΑΙΡΟΣ Κηπουρῶν. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Κηπουρικοὶ ἄρα
[316]	ὄψου σκευασίας συγγράμματά τε καὶ	νόμιμα;	ΕΤΑΙΡΟΣ Μαγείρων. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Μαγειρικοὶ ἄρα
[317]	τῶν αὐτῶν ἕτερα καὶ ἕτερα	νόμιμα;	ΕΤΑΙΡΟΣ Οὐ δῆτα. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐὰν
[316]	σὺ λέγεις, καὶ φαίνεται ταῦτα	νόμιμα	καὶ ἡμῖν ἀεὶ καὶ τοῖς
[318]	οὗ ἔτι καὶ νῦν τὰ	νόμιμα	μένει ὡς θεῖα ὄντα; ΕΤΑΙΡΟΣ
[314]	ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οἱ δὲ	νόμιμοι	δίκαιοι; ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οἱ
[314]	Οὐκοῦν καὶ οἱ νόμιμοι νόμῳ	νόμιμοι;	ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οἱ δὲ
[314]	γε. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ	νόμιμοι	νόμῳ νόμιμοι; ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ
[317]	ὃ μὲν ἂν ὀρθὸν ᾖ,	νόμιμον	αὐτὸ φήσομεν ἑκάστῳ εἶναι, ἢ
[315]	θύουσιν ὡς ὅσιον ὂν (καὶ	νόμιμον	αὐτοῖς, καὶ ταῦτα ἔνιοι αὐτῶν
[317]	ὀρθὸν ᾖ, οὐκέτι φήσομεν τοῦτο	νόμιμον	εἶναι; ΕΤΑΙΡΟΣ Οὐκέτι. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἄνομον
[321]	ὅτι γε ἀγαθὸς ἦν καὶ	νόμιμος,	ὅπερ καὶ ἐν τοῖς πρόσθεν
[316]	ἄρα τοῦ ὄντος ἁμαρτάνῃ, τοῦ	νομίμου	ἁμαρτάνει. ΕΤΑΙΡΟΣ Οὕτω μέν, ὦ
[318]	τούτων πλείω. ἀλλὰ τούτων τῶν	νομίμων	τὰ βέλτιστα πόθεν (ἥκει; Οἶσθα;
[321]	Οὗτοι ἄρα τῶν παλαιῶν ἄριστοι	νομοθέται	γεγόνασιν, (νομῆς τε καὶ ποιμένες
[318]	Λακεδαιμονίους λέγεις καὶ Λυκοῦργον τὸν	νομοθέτην;	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἀλλὰ ταῦτά γε οὐδέπω
[318]	λέγεται τῶν παλαιῶν βασιλέων ἀγαθὸς	νομοθέτης	γεγονέναι, οὗ ἔτι καὶ νῦν
[318]	γέγονεν ἐν τοῖς αὐλητικοῖς νόμοις	νομοθέτης;	Ἴσως οὐκ ἐννοεῖς, ἀλλ' ἐγὼ
[321]	ποτε ἐκεῖνά ἐστιν, ὁ ἀγαθὸς	νομοθέτης	τε καὶ νομεὺς διανέμων ἐπὶ
[321]	ἔροιτο, ὁ τῷ σώματι ἀγαθὸς	νομοθέτης	τε καὶ νομεὺς τί ἐστιν
[318]	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οἱ δὲ τοῦ τίνος	νόμοι	ἄριστοι ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀνθρώπων;
[318]	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οἱ τοῦ ποιμένος ἄρα	νόμοι	ἄριστοι τοῖς προβάτοις. ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί.
[317]	τούτου ἄρα διανομαὶ καὶ οἱ	νόμοι	βέλτιστοι, καὶ ὅστις περὶ ταῦτα
[316]	Μαγείρων. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Μαγειρικοὶ ἄρα οὗτοι	νόμοι	εἰσί; ΕΤΑΙΡΟΣ Μαγειρικοί. ~ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τῶν
[321]	σημεῖον, ὅτι ἀκίνητοι αὐτοῦ οἱ	νόμοι	εἰσίν, ἅτε τοῦ ὄντος περὶ
[316]	καὶ τὰ γεωργικὰ συγγράμματα γεωργικοὶ	νόμοι	εἰσίν; ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τίνων
[318]	παῖδες, ὧν οἵδε εἰσὶν οἱ	νόμοι.	ΕΤΑΙΡΟΣ Ῥαδάμανθύν γέ φασιν, ὦ
[316]	ΕΤΑΙΡΟΣ Κηπουρῶν. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Κηπουρικοὶ ἄρα	νόμοι	ἡμῖν εἰσιν οὗτοι. ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί.
[317]	ἀγαθὸς τούτων, καὶ οἱ τούτου	νόμοι	καὶ διανομαὶ ἐπὶ ταῦτα ὀρθαί
[317]	ἄξια νεῖμαι; Καὶ οἱ τίνος	νόμοι	ὀρθοί εἰσιν; ΕΤΑΙΡΟΣ Οἱ τοῦ
[316]	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἰατρικὰ ἄρα καὶ ἰατρικοὶ	νόμοι	ταῦτα τὰ συγγράμματα ἐστὶν τὰ
[315]	που καὶ αὐτὸς ἀκούων οἵοις	νόμοις	ἐχρώμεθα πρὸ τοῦ περὶ τοὺς
[318]	ἀγαθὸς γέγονεν ἐν τοῖς αὐλητικοῖς	νόμοις	νομοθέτης; Ἴσως οὐκ ἐννοεῖς, ἀλλ'
[321]	οἱ Μίνω καὶ Ῥαδαμάνθυος πολῖται	νόμοις	χρῆσθαι; ΕΤΑΙΡΟΣ Φαίνονται. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὗτοι
[315]	γένηται εἴτε τοῖς αὐτοῖς ἀεὶ	νόμοις	χρώμεθα ἢ ἄλλοτε ἄλλοις, καὶ
[315]	ἐξεύρεσις, οὐκ ἀεὶ τοῖς αὐτοῖς	νόμοις	χρώμεθα περὶ τῶν αὐτῶν, εἰ
[315]	ἄρα μὴ τοῖς αὐτοῖς ἀεὶ	νόμοις	χρώμενοι (ἄνθρωποι, ὡς δοκοῦμεν, οὐκ
[315]	ὅτι βάρβαροι ἄνθρωποι ἡμῶν ἄλλοις	νόμοις	χρῶνται, ἀλλὰ καὶ οἱ ἐν
[315]	οἱ αὐτοὶ ἀεὶ τοῖς αὐτοῖς	νόμοις	χρῶνται ἄλλοι τε ἄλλοις. Ἐπεὶ
[318]	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκ οἶσθα τίνες παλαιοτάτοις	νόμοις	χρῶνται τῶν Ἑλλήνων; ΕΤΑΙΡΟΣ Ἆρα
[318]	Κρήτης. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν οὗτοι παλαιοτάτοις	νόμοις	χρῶνται τῶν Ἑλλήνων; ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί.
[314]	ἂν τούτων ὑπολάβοιμεν μάλιστα τὸν	νόμον	εἶναι; ΕΤΑΙΡΟΣ Τὰ δόγματα ταῦτα
[317]	Ναί. (ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὀρθῶς ἄρα ὡμολογήσαμεν	νόμον	εἶναι τοῦ ὄντος εὕρεσιν. ΕΤΑΙΡΟΣ
[314]	γὰρ ἂν ἄλλο τις φαίη	νόμον	εἶναι; Ὥστε κινδυνεύει, ὃ (σὺ
[314]	ὡς ἔοικε, λέγεις πολιτικὴν τὸν	νόμον.	ΕΤΑΙΡΟΣ Ἔγωγε. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἴσως
[314]	δόγμα ἔφαμεν εἶναι πόλεως τὸν	νόμον;	(ΕΤΑΙΡΟΣ Ἔφαμεν γάρ. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί
[313]	τὰ ἀκουόμενα, καὶ ἄλλο δὴ	νόμος,	ἄλλο δὲ τὰ νομιζόμενα; Οὕτως
[315]	ΕΤΑΙΡΟΣ Ἔστιν γάρ. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὁ	νόμος	ἄρα βούλεται τοῦ ὄντος εἶναι
[313]	διαφέρει, ἀλλὰ πάντες εἰσὶν ταὐτόν.	Νόμος	γὰρ ἕκαστος αὐτῶν ἐστιν ὁμοίως,
[314]	μὲν οὖν. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ μὴν	νόμος	γε οὐκ ἦν πονηρός. ΕΤΑΙΡΟΣ
[314]	(σὺ ἐρωτᾷς, τὸ ὅλον τοῦτο,	νόμος,	δόγμα πόλεως εἶναι. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Δόξαν,
[313]	ἐρωτῶ, τὸ πᾶν τί ἐστιν	νόμος.	Εἰ οὖν σοι πρόχειρον, εἰπέ.
[313]	εἰπέ. ΕΤΑΙΡΟΣ Τί οὖν ἄλλο	νόμος	εἴη ἄν, ὦ Σώκρατες, ἀλλ'
[314]	καὶ αὐτῷ μοι καταφαίνεται ὁ	νόμος	εἶναι· ἐπειδὴ δὲ οὐχ ἡ
[314]	ἁρμόττοι ἂν τὸ πονηρὸν δόγμα	νόμος	εἶναι. ΕΤΑΙΡΟΣ Οὐ δῆτα. ΣΩΚΡΑΤΗΣ
[313]	κατ' αὐτὸ τοῦτο, κατὰ τὸ	νόμος	εἶναι; Σκόπει γὰρ δὴ ὃ
[317]	μὴ ὀρθὸν οὔ, ὃ δοκεῖ	νόμος	εἶναι τοῖς μὴ εἰδόσιν· ἔστιν
[315]	Βούλεται μὲν οὐδὲν ἧττον ὁ	νόμος	εἶναι τοῦ ὄντος ἐξεύρεσις· οἱ
[314]	~ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί δῆτ' ἂν εἴη	νόμος;	Ἐπισκεψώμεθ' αὐτὸ ὧδε. Εἴ τις
[317]	πόλιν διοικεῖν, τὸ μὲν ὀρθὸν	νόμος	ἐστὶ βασιλικός, τὸ δὲ μὴ
[314]	ἔχει ἀποκρίνεσθαι οὕτως ἁπλῶς ὅτι	νόμος	ἐστὶ δόγμα πόλεως. ΕΤΑΙΡΟΣ Οὐκ
[314]	ὡς ἡ χρηστή, εἴπερ δόξα	νόμος	ἐστί; ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Δόξα
[315]	Ἐπεὶ αὐτίκα ἡμῖν μὲν οὐ	νόμος	ἐστὶν ἀνθρώπους θύειν ἀλλ' ἀνόσιον,
[313]	νῦν ἐφάνη. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκ ἄρα	νόμος	ἐστὶν τὰ νομιζόμενα. ΕΤΑΙΡΟΣ Οὔ
[315]	οὖν, ὦ Σώκρατες, εἰ ὁ	νόμος	ἐστὶν τοῦ ὄντος ἐξεύρεσις, οὐκ
[314]	ἡ δικαιοσύνη τε καὶ ὁ	νόμος;	ΕΤΑΙΡΟΣ Οὕτως. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Αἴσχιστον δὲ
[313]	~Μίνως. (ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὁ	νόμος	ἡμῖν τί ἐστιν; ΕΤΑΙΡΟΣ Ὁποῖον
[313]	Τί δ' Ἔστιν ὅτι διαφέρει	νόμος	νόμου κατ' αὐτὸ τοῦτο, κατὰ
[313]	τὸ χρυσός· οὕτω δὲ οὐδὲ	νόμος	που νόμου οὐδὲν διαφέρει, ἀλλὰ
[315]	δύνανται ἐξευρίσκειν ὃ βούλεται ὁ	νόμος,	τὸ ὄν. Ἐπεὶ φέρε ἴδωμεν
[314]	ἄρα τινὸς ὄντος δεῖ τοῦ	νόμου	διανοεῖσθαι, καὶ ὡς ἀγαθὸν αὐτὸ
[313]	δ' Ἔστιν ὅτι διαφέρει νόμος	νόμου	κατ' αὐτὸ τοῦτο, κατὰ τὸ
[313]	οὕτω δὲ οὐδὲ νόμος που	νόμου	οὐδὲν διαφέρει, ἀλλὰ πάντες εἰσὶν
[320]	κατὰ τὰς κώμας, φυλάττων τοὺς	νόμους	ἐν αὐταῖς, ἐν χαλκοῖς γραμματείοις
[317]	συγγράμματά ἐστιν, οὓς οἱ ἄνθρωποι	νόμους	καλοῦσι, βασιλέων τε καὶ ἀνδρῶν
[320]	χαλκοῖς γραμματείοις ἔχων γεγραμμένους τοὺς	νόμους,	ὅθεν χαλκοῦς ἐκλήθη. Εἴρηκε δὲ
[316]	παυόμεθα ἄνω κάτω μετατιθέμενοι τοὺς	νόμους,	οὐ δύναμαι πεισθῆναι. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἴσως
[320]	ἀρετήν. Ὅθεν δὴ καὶ τοὺς	νόμους	τούτους ἔθηκε τοῖς αὑτοῦ πολίταις,
[320]	καὶ δικαστὴς ἀγαθὸς ἐλέχθη εἶναι.	Νομοφύλακι	γὰρ αὐτῷ ἐχρῆτο ὁ Μίνως
[314]	νομιζόμενα νομίζεται, τίνι ὄντι τῷ	νόμῳ	νομίζεται; (Πότερον αἰσθήσει τινὶ ἢ
[314]	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ νόμιμοι	νόμῳ	νόμιμοι; ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οἱ
[314]	καὶ εἰ ἀνέροιτο ἡμᾶς, Ἐπειδὴ	νόμῳ	τὰ νομιζόμενα νομίζεται, τίνι ὄντι
[320]	εἷς οὗτός ἐστι τῶν ἄλλων	νόμων	οὓς Μίνως ἔθηκε, μὴ συμπίνειν
[313]	ΕΤΑΙΡΟΣ Ὁποῖον καὶ ἐρωτᾷς τῶν	νόμων;	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί δ' Ἔστιν ὅτι
[314]	οἷον τὰ μὲν ὑγιεινὰ καὶ	νοσώδη	ἰατρικῇ, ἃ δὲ οἱ θεοὶ
[313]	σοι δοκεῖ; ΕΤΑΙΡΟΣ Ἄλλο μοι	νῦν	ἐφάνη. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκ ἄρα νόμος
[318]	χρείᾳ ὄντας· καὶ ἔτι καὶ	(νῦν	μόνα λοιπά, ὡς θεῖα ὄντα.
[318]	νομοθέτης γεγονέναι, οὗ ἔτι καὶ	νῦν	τὰ νόμιμα μένει ὡς θεῖα
[314]	ὧδε. Εἴ τις ἡμᾶς τὰ	νυνδὴ	λεγόμενα ἀνήρετο, Ἐπειδὴ ὄψει φατὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/02/2010