HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Minos (dialogue complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

γ = 20 formes différentes pour 67 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Pages

[314]   καὶ ψηφίσματα, ἔμοιγε δοκεῖ. Τί γὰρ ἂν ἄλλο τις φαίη νόμον

[317]   εἶναι τοῖς μὴ εἰδόσιν· ἔστιν γὰρ ἄνομον. ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. (ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὀρθῶς

[320]   (τούτων εἰς τὸν Μίνων. Μνησθεὶς γὰρ αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος φησίν· Ὃς

[320]   δικαστὴς ἀγαθὸς ἐλέχθη εἶναι. Νομοφύλακι γὰρ αὐτῷ ἐχρῆτο ὁ Μίνως κατὰ

[313]   κατὰ τὸ νόμος εἶναι; Σκόπει γὰρ δὴ ὃ τυγχάνω ἐρωτῶν σε.

[319]   μάλιστα ὑπὸ Ὁμήρου ἐγκεκωμιάσθαι. Τὸ γὰρ Διὸς ὄντα παῖδα μόνον ὑπὸ

[313]   ἀλλὰ πάντες εἰσὶν ταὐτόν. Νόμος γὰρ ἕκαστος αὐτῶν ἐστιν ὁμοίως, οὐχ

[318]   ὥσπερ οἱ πολλοὶ ἀσεβῇς. Οὐ γὰρ ἔσθ' ὅτι τούτου ἀσεβέστερόν ἐστιν

[314]   εὕρεσίς ἐστιν τῶν πραγμάτων· ἦ γάρ; ΕΤΑΙΡΟΣ Πάνυ γε. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί

[315]   τις ἔχοι τοιαῦτα εἰπεῖν· πολλὴ γὰρ εὐρυχωρία τῆς ἀποδείξεως ὡς οὔτε

[319]   ἡρώων ἐποίησεν Ὅμηρος. Ὅτι μὲν γὰρ ὁ Ζεὺς σοφιστής ἐστιν καὶ

[319]   χρηστοὺς καὶ πονηροὺς ἄνδρας. Νεμεσᾷ γὰρ ὁ θεός, ὅταν τις ψέγῃ

[319]   Διὸς εἶναι τὸν Μίνων. Οἱ γὰρ ὄαροι λόγοι εἰσίν, καὶ ὀαριστὴς

[320]   λέγουσιν οἱ οὕτως (ὑπολαμβάνοντες· πολλῶν γὰρ ὄντων ἀνθρώπων καὶ Ἑλλήνων καὶ

[316]   οὐ δύναμαι πεισθῆναι. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἴσως γὰρ οὐκ ἐννοεῖς ταῦτα μεταπεττευόμενα ὅτι

[319]   Διὸς ὑὸν λόγῳ ἐξαμαρτάνῃς. Ὅμηρος γὰρ περὶ Κρήτης λέγων ὅτι πολλοὶ

[320]   ἀπεχθάνεσθαι ἀνδρὶ ποιητικῷ μηδενί. Οἱ γὰρ ποιηταὶ μέγα δύνανται εἰς δόξαν,

[313]   οὐκ ἂν ὀρθῶς ἐρέσθαι. Οὐδὲν γάρ που διαφέρει οὔτε χρυσὸς (χρυσοῦ

[314]   φασιν οἱ μάντεις, μαντικῇ; Ἡ γάρ που τέχνη ἡμῖν εὕρεσίς ἐστιν

[320]   καὶ τοῖς αὑτοῦ πολίταις. (Οὐ γάρ που, ὥσπερ γε φαῦλος ἄνθρωπος,

[319]   οὐκ ἔχει ὑπερβολὴν ἐπαίνου τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ ἔπος τὸ· ἐννέωρος

[317]   φασιν, οἱ μάγειροι; ΕΤΑΙΡΟΣ Ἐπίστανται γάρ. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Εἶεν· τίνων δὲ δὴ

[315]   ὄντος ἐστὶν ἐξεύρεσις; ΕΤΑΙΡΟΣ Ἔστιν γάρ. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὁ νόμος ἄρα βούλεται

[314]   οὐκ ἦν πονηρός. ΕΤΑΙΡΟΣ Οὐ γάρ. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκ ἄρα ὀρθῶς ἔχει

[314]   πόλεως τὸν νόμον; (ΕΤΑΙΡΟΣ Ἔφαμεν γάρ. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί οὖν; Οὐκ ἔστιν

[320]   ἄλλην Κρήτην τῷ Τάλῳ. Ὁ γὰρ Τάλως τρὶς περιῄει τοῦ ἐνιαυτοῦ

[319]   δ' οὗτος ὁ ἀγαθός. Μὴ γάρ τι οἴου λίθους μὲν εἶναι

[319]   δηλοῖ, ἀτὰρ καὶ ἐνταῦθα. Λέγει γὰρ τὸν Μίνων συγγίγνεσθαι ἐνάτῳ ἔτει

[320]   ἀγαθὸς μὲν ἦν ἀνήρ· ἐπεπαίδευτο γὰρ (ὑπὸ τοῦ Μίνω. Ἐπεπαίδευτο μέντοι

[313]   ὃ τυγχάνω ἐρωτῶν σε. ἐρωτῶ γάρ, ὥσπερ εἰ ἀνηρόμην τί ἐστιν

[321]   ἐρωτᾷς, κακοδοξότερος (γέγονεν. Ἐπεὶ ὅτι γε ἀγαθὸς ἦν καὶ νόμιμος, ὅπερ

[316]   Ἕλληνας καὶ βαρβάρους. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καλῶς γε ἀπεκρίνω. Οὐκοῦν καὶ ἀεί; ΕΤΑΙΡΟΣ

[318]   πόθεν (ἥκει; Οἶσθα; ΕΤΑΙΡΟΣ Φασί γε ἐκ Κρήτης. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν οὗτοι

[317]   ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἄλλο τι οὖν οἵ γε ἐπιστάμενοι οὐκ ἄλλοτε ἄλλα συγγράψουσι

[315]   τῶν αὐτῶν, εἰ τὰ ὄντα γε ἡμῖν ἐξηύρηται; ΣΩΚΡΑΤΗΣ Βούλεται μὲν

[318]   περὶ Μίνω; ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὔκουν ὑπό γε Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου· καίτοι γε

[318]   τὸν νομοθέτην; ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἀλλὰ ταῦτά γε οὐδέπω ἴσως ἔτη τριακόσια ἢ

[314]   οὖν. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ μὴν νόμος γε οὐκ ἦν πονηρός. ΕΤΑΙΡΟΣ Οὐ

[318]   γε Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου· καίτοι γε πιθανώτεροί εἰσιν ἢ σύμπαντες οἱ

[321]   τὸ σῶμα αὐτό. ΕΤΑΙΡΟΣ Ὀρθῶς γε. (ΣΩΚΡΑΤΗΣ Εἰ οὖν δὴ μετὰ

[314]   δίκαιοι δικαιοσύνῃ δίκαιοι; ΕΤΑΙΡΟΣ Πάνυ γε. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ νόμιμοι

[314]   πραγμάτων· ἦ γάρ; ΕΤΑΙΡΟΣ Πάνυ γε. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί οὖν ἂν τούτων

[317]   καὶ νομεὺς ἄριστος. ΕΤΑΙΡΟΣ Πάνυ γε. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τίς οὗτος; ~(ΕΤΑΙΡΟΣ Παιδοτρίβης.

[321]   εἰπεῖν. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἀλλὰ μέντοι αἰσχρόν γε τῇ ψυχῇ ἡμῶν ἐστιν ἑκατέρου,

[314]   δῆτα. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἀλλὰ μὴν δόξα γέ τις καὶ αὐτῷ μοι καταφαίνεται

[313]   (χρυσοῦ οὔτε λίθος λίθου κατά γε τὸ λίθος εἶναι καὶ κατὰ

[318]   εἰσὶν οἱ νόμοι. ΕΤΑΙΡΟΣ Ῥαδάμανθύν γέ φασιν, ὦ Σώκρατες, δίκαιον ἄνδρα,

[320]   πολίταις. (Οὐ γάρ που, ὥσπερ γε φαῦλος ἄνθρωπος, ὁ Μίνως ἐνόμιζεν

[315]   ἄλλοι ἄλλοις. ΕΤΑΙΡΟΣ Ἀλλὰ τοῦτό γε, ὦ Σώκρατες, οὐ χαλεπὸν γνῶναι,

[321]   ἄρα τῶν παλαιῶν ἄριστοι νομοθέται γεγόνασιν, (νομῆς τε καὶ ποιμένες ἀνδρῶν,

[318]   εἰπεῖν τίς τῶν παλαιῶν ἀγαθὸς γέγονεν ἐν τοῖς αὐλητικοῖς νόμοις νομοθέτης;

[321]   δή, ὃ σὺ ἐρωτᾷς, κακοδοξότερος (γέγονεν. Ἐπεὶ ὅτι γε ἀγαθὸς ἦν

[318]   τῶν παλαιῶν βασιλέων ἀγαθὸς νομοθέτης γεγονέναι, οὗ ἔτι καὶ νῦν τὰ

[320]   αὐταῖς, ἐν χαλκοῖς γραμματείοις ἔχων γεγραμμένους τοὺς νόμους, ὅθεν χαλκοῦς ἐκλήθη.

[320]   τοῦ ὀνόματος φησίν· Ὃς βασιλεύτατος γένετο θνητῶν βασιλήων, καὶ πλείστων ἤνασσε

[315]   ἐὰν ἄρα ἡμῖν ἐνθένδε κατάδηλον γένηται εἴτε τοῖς αὐτοῖς ἀεὶ νόμοις

[319]   Διός. Ὅτι οὖν τοῦτο τὸ γέρας οὐκ ἔστιν ὅτῳ ἀπένειμεν Ὅμηρος

[316]   ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἆρ' οὖν καὶ τὰ γεωργικὰ συγγράμματα γεωργικοὶ νόμοι εἰσίν; ΕΤΑΙΡΟΣ

[316]   οὖν καὶ τὰ γεωργικὰ συγγράμματα γεωργικοὶ νόμοι εἰσίν; ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ

[317]   διανέμει; ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὁ γεωργὸς ἄρα νομεὺς ἀγαθὸς τούτων, καὶ

[317]   ἐπὶ γῇ τὰ σπέρματα; ΕΤΑΙΡΟΣ Γεωργός. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὗτος δὲ τὰ ἄξια

[317]   δὲ τὰ ἄξια σπέρματα ἑκάστῃ γῇ διανέμει; ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὁ

[317]   διαθεώμεθα. Τίς ἐπιστήμων διανεῖμαι ἐπὶ γῇ τὰ σπέρματα; ΕΤΑΙΡΟΣ Γεωργός. ΣΩΚΡΑΤΗΣ

[317]   ΕΤΑΙΡΟΣ Οὐκέτι. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἄνομον ἄρα γίγνεται. ΕΤΑΙΡΟΣ Ἀνάγκη. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ

[315]   γε, ὦ Σώκρατες, οὐ χαλεπὸν γνῶναι, ὅτι οὔτε οἱ αὐτοὶ ἀεὶ

[320]   νόμους ἐν αὐταῖς, ἐν χαλκοῖς γραμματείοις ἔχων γεγραμμένους τοὺς νόμους, ὅθεν

[321]   τῇ μὲν αὔξων, τοῖς δὲ γυμνάζων καὶ συνιστὰς τὸ σῶμα αὐτό.

Pages
[314]	καὶ ψηφίσματα, ἔμοιγε δοκεῖ. Τί	γὰρ	ἂν ἄλλο τις φαίη νόμον
[317]	εἶναι τοῖς μὴ εἰδόσιν· ἔστιν	γὰρ	ἄνομον. ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. (ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὀρθῶς
[320]	(τούτων εἰς τὸν Μίνων. Μνησθεὶς	γὰρ	αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος φησίν· Ὃς
[320]	δικαστὴς ἀγαθὸς ἐλέχθη εἶναι. Νομοφύλακι	γὰρ	αὐτῷ ἐχρῆτο ὁ Μίνως κατὰ
[313]	κατὰ τὸ νόμος εἶναι; Σκόπει	γὰρ	δὴ ὃ τυγχάνω ἐρωτῶν σε.
[319]	μάλιστα ὑπὸ Ὁμήρου ἐγκεκωμιάσθαι. Τὸ	γὰρ	Διὸς ὄντα παῖδα μόνον ὑπὸ
[313]	ἀλλὰ πάντες εἰσὶν ταὐτόν. Νόμος	γὰρ	ἕκαστος αὐτῶν ἐστιν ὁμοίως, οὐχ
[318]	ὥσπερ οἱ πολλοὶ ἀσεβῇς. Οὐ	γὰρ	ἔσθ' ὅτι τούτου ἀσεβέστερόν ἐστιν
[314]	εὕρεσίς ἐστιν τῶν πραγμάτων· ἦ	γάρ;	ΕΤΑΙΡΟΣ Πάνυ γε. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί
[315]	τις ἔχοι τοιαῦτα εἰπεῖν· πολλὴ	γὰρ	εὐρυχωρία τῆς ἀποδείξεως ὡς οὔτε
[319]	ἡρώων ἐποίησεν Ὅμηρος. Ὅτι μὲν	γὰρ	ὁ Ζεὺς σοφιστής ἐστιν καὶ
[319]	χρηστοὺς καὶ πονηροὺς ἄνδρας. Νεμεσᾷ	γὰρ	ὁ θεός, ὅταν τις ψέγῃ
[319]	Διὸς εἶναι τὸν Μίνων. Οἱ	γὰρ	ὄαροι λόγοι εἰσίν, καὶ ὀαριστὴς
[320]	λέγουσιν οἱ οὕτως (ὑπολαμβάνοντες· πολλῶν	γὰρ	ὄντων ἀνθρώπων καὶ Ἑλλήνων καὶ
[316]	οὐ δύναμαι πεισθῆναι. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἴσως	γὰρ	οὐκ ἐννοεῖς ταῦτα μεταπεττευόμενα ὅτι
[319]	Διὸς ὑὸν λόγῳ ἐξαμαρτάνῃς. Ὅμηρος	γὰρ	περὶ Κρήτης λέγων ὅτι πολλοὶ
[320]	ἀπεχθάνεσθαι ἀνδρὶ ποιητικῷ μηδενί. Οἱ	γὰρ	ποιηταὶ μέγα δύνανται εἰς δόξαν,
[313]	οὐκ ἂν ὀρθῶς ἐρέσθαι. Οὐδὲν	γάρ	που διαφέρει οὔτε χρυσὸς (χρυσοῦ
[314]	φασιν οἱ μάντεις, μαντικῇ; Ἡ	γάρ	που τέχνη ἡμῖν εὕρεσίς ἐστιν
[320]	καὶ τοῖς αὑτοῦ πολίταις. (Οὐ	γάρ	που, ὥσπερ γε φαῦλος ἄνθρωπος,
[319]	οὐκ ἔχει ὑπερβολὴν ἐπαίνου τοῦτο	γὰρ	σημαίνει τὸ ἔπος τὸ· ἐννέωρος
[317]	φασιν, οἱ μάγειροι; ΕΤΑΙΡΟΣ Ἐπίστανται	γάρ.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Εἶεν· τίνων δὲ δὴ
[315]	ὄντος ἐστὶν ἐξεύρεσις; ΕΤΑΙΡΟΣ Ἔστιν	γάρ.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὁ νόμος ἄρα βούλεται
[314]	οὐκ ἦν πονηρός. ΕΤΑΙΡΟΣ Οὐ	γάρ.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκ ἄρα ὀρθῶς ἔχει
[314]	πόλεως τὸν νόμον; (ΕΤΑΙΡΟΣ Ἔφαμεν	γάρ.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί οὖν; Οὐκ ἔστιν
[320]	ἄλλην Κρήτην τῷ Τάλῳ. Ὁ	γὰρ	Τάλως τρὶς περιῄει τοῦ ἐνιαυτοῦ
[319]	δ' οὗτος ὁ ἀγαθός. Μὴ	γάρ	τι οἴου λίθους μὲν εἶναι
[319]	δηλοῖ, ἀτὰρ καὶ ἐνταῦθα. Λέγει	γὰρ	τὸν Μίνων συγγίγνεσθαι ἐνάτῳ ἔτει
[320]	ἀγαθὸς μὲν ἦν ἀνήρ· ἐπεπαίδευτο	γὰρ	(ὑπὸ τοῦ Μίνω. Ἐπεπαίδευτο μέντοι
[313]	ὃ τυγχάνω ἐρωτῶν σε. ἐρωτῶ	γάρ,	ὥσπερ εἰ ἀνηρόμην τί ἐστιν
[321]	ἐρωτᾷς, κακοδοξότερος (γέγονεν. Ἐπεὶ ὅτι	γε	ἀγαθὸς ἦν καὶ νόμιμος, ὅπερ
[316]	Ἕλληνας καὶ βαρβάρους. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καλῶς	γε	ἀπεκρίνω. Οὐκοῦν καὶ ἀεί; ΕΤΑΙΡΟΣ
[318]	πόθεν (ἥκει; Οἶσθα; ΕΤΑΙΡΟΣ Φασί	γε	ἐκ Κρήτης. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν οὗτοι
[317]	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἄλλο τι οὖν οἵ	γε	ἐπιστάμενοι οὐκ ἄλλοτε ἄλλα συγγράψουσι
[315]	τῶν αὐτῶν, εἰ τὰ ὄντα	γε	ἡμῖν ἐξηύρηται; ΣΩΚΡΑΤΗΣ Βούλεται μὲν
[318]	περὶ Μίνω; ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὔκουν ὑπό	γε	Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου· καίτοι γε
[318]	τὸν νομοθέτην; ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἀλλὰ ταῦτά	γε	οὐδέπω ἴσως ἔτη τριακόσια ἢ
[314]	οὖν. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ μὴν νόμος	γε	οὐκ ἦν πονηρός. ΕΤΑΙΡΟΣ Οὐ
[318]	γε Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου· καίτοι	γε	πιθανώτεροί εἰσιν ἢ σύμπαντες οἱ
[321]	τὸ σῶμα αὐτό. ΕΤΑΙΡΟΣ Ὀρθῶς	γε.	(ΣΩΚΡΑΤΗΣ Εἰ οὖν δὴ μετὰ
[314]	δίκαιοι δικαιοσύνῃ δίκαιοι; ΕΤΑΙΡΟΣ Πάνυ	γε.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ νόμιμοι
[314]	πραγμάτων· ἦ γάρ; ΕΤΑΙΡΟΣ Πάνυ	γε.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί οὖν ἂν τούτων
[317]	καὶ νομεὺς ἄριστος. ΕΤΑΙΡΟΣ Πάνυ	γε.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τίς οὗτος; ~(ΕΤΑΙΡΟΣ Παιδοτρίβης.
[321]	εἰπεῖν. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἀλλὰ μέντοι αἰσχρόν	γε	τῇ ψυχῇ ἡμῶν ἐστιν ἑκατέρου,
[314]	δῆτα. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἀλλὰ μὴν δόξα	γέ	τις καὶ αὐτῷ μοι καταφαίνεται
[313]	(χρυσοῦ οὔτε λίθος λίθου κατά	γε	τὸ λίθος εἶναι καὶ κατὰ
[318]	εἰσὶν οἱ νόμοι. ΕΤΑΙΡΟΣ Ῥαδάμανθύν	γέ	φασιν, ὦ Σώκρατες, δίκαιον ἄνδρα,
[320]	πολίταις. (Οὐ γάρ που, ὥσπερ	γε	φαῦλος ἄνθρωπος, ὁ Μίνως ἐνόμιζεν
[315]	ἄλλοι ἄλλοις. ΕΤΑΙΡΟΣ Ἀλλὰ τοῦτό	γε,	ὦ Σώκρατες, οὐ χαλεπὸν γνῶναι,
[321]	ἄρα τῶν παλαιῶν ἄριστοι νομοθέται	γεγόνασιν,	(νομῆς τε καὶ ποιμένες ἀνδρῶν,
[318]	εἰπεῖν τίς τῶν παλαιῶν ἀγαθὸς	γέγονεν	ἐν τοῖς αὐλητικοῖς νόμοις νομοθέτης;
[321]	δή, ὃ σὺ ἐρωτᾷς, κακοδοξότερος	(γέγονεν.	Ἐπεὶ ὅτι γε ἀγαθὸς ἦν
[318]	τῶν παλαιῶν βασιλέων ἀγαθὸς νομοθέτης	γεγονέναι,	οὗ ἔτι καὶ νῦν τὰ
[320]	αὐταῖς, ἐν χαλκοῖς γραμματείοις ἔχων	γεγραμμένους	τοὺς νόμους, ὅθεν χαλκοῦς ἐκλήθη.
[320]	τοῦ ὀνόματος φησίν· Ὃς βασιλεύτατος	γένετο	θνητῶν βασιλήων, καὶ πλείστων ἤνασσε
[315]	ἐὰν ἄρα ἡμῖν ἐνθένδε κατάδηλον	γένηται	εἴτε τοῖς αὐτοῖς ἀεὶ νόμοις
[319]	Διός. Ὅτι οὖν τοῦτο τὸ	γέρας	οὐκ ἔστιν ὅτῳ ἀπένειμεν Ὅμηρος
[316]	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἆρ' οὖν καὶ τὰ	γεωργικὰ	συγγράμματα γεωργικοὶ νόμοι εἰσίν; ΕΤΑΙΡΟΣ
[316]	οὖν καὶ τὰ γεωργικὰ συγγράμματα	γεωργικοὶ	νόμοι εἰσίν; ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ
[317]	διανέμει; ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὁ	γεωργὸς	ἄρα νομεὺς ἀγαθὸς τούτων, καὶ
[317]	ἐπὶ γῇ τὰ σπέρματα; ΕΤΑΙΡΟΣ	Γεωργός.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὗτος δὲ τὰ ἄξια
[317]	δὲ τὰ ἄξια σπέρματα ἑκάστῃ	γῇ	διανέμει; ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ὁ
[317]	διαθεώμεθα. Τίς ἐπιστήμων διανεῖμαι ἐπὶ	γῇ	τὰ σπέρματα; ΕΤΑΙΡΟΣ Γεωργός. ΣΩΚΡΑΤΗΣ
[317]	ΕΤΑΙΡΟΣ Οὐκέτι. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἄνομον ἄρα	γίγνεται.	ΕΤΑΙΡΟΣ Ἀνάγκη. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ
[315]	γε, ὦ Σώκρατες, οὐ χαλεπὸν	γνῶναι,	ὅτι οὔτε οἱ αὐτοὶ ἀεὶ
[320]	νόμους ἐν αὐταῖς, ἐν χαλκοῖς	γραμματείοις	ἔχων γεγραμμένους τοὺς νόμους, ὅθεν
[321]	τῇ μὲν αὔξων, τοῖς δὲ	γυμνάζων	καὶ συνιστὰς τὸ σῶμα αὐτό.

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 18/02/2010