Pages |
[319] |
πάντων
τούτων
ἱερώτατόν
ἐστιν
ἄνθρωπος
|
ὁ |
ἀγαθός,
καὶ
μιαρώτατον
ὁ
πονηρός. |
[319] |
ἐναντίως
ἔχοντα·
ἔστι
δ'
οὗτος
|
ὁ |
ἀγαθός.
Μὴ
γάρ
τι
οἴου |
[321] |
δὲ
δή
ποτε
ἐκεῖνά
ἐστιν,
|
ὁ |
ἀγαθὸς
νομοθέτης
τε
καὶ
νομεὺς |
[313] |
ὁμοίως,
οὐχ
ὁ
μὲν
μᾶλλον,
|
ὁ |
δ'
ἧττον·
τοῦτο
δὴ
αὐτὸ |
[319] |
ἐποίησεν
Ὅμηρος.
Ὅτι
μὲν
γὰρ
|
ὁ |
Ζεὺς
σοφιστής
ἐστιν
καὶ
ἡ |
[319] |
καὶ
πονηροὺς
ἄνδρας.
Νεμεσᾷ
γὰρ
|
ὁ |
θεός,
ὅταν
τις
ψέγῃ
τὸν |
[318] |
μὲν
οὖν.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ἆρ'
οὖν
|
ὁ |
Μαρσύας
λέγεται
καὶ
τὰ
παιδικὰ |
[313] |
ἕκαστος
αὐτῶν
ἐστιν
ὁμοίως,
οὐχ
|
ὁ |
μὲν
μᾶλλον,
ὁ
δ'
ἧττον· |
[321] |
τελεῖν
ἐκείνους.
Τοῦτο
οὖν
ἐξήμαρτεν
|
ὁ |
Μίνως,
ἀπεχθόμενος
ἡμῖν,
ὅθεν
δή, |
[320] |
που,
ὥσπερ
γε
φαῦλος
ἄνθρωπος,
|
ὁ |
Μίνως
ἐνόμιζεν
μὲν
ἕτερα,
ἐποίει |
[320] |
εἶναι.
Νομοφύλακι
γὰρ
αὐτῷ
ἐχρῆτο
|
ὁ |
Μίνως
κατὰ
τὸ
ἄστυ,
τὰ |
[321] |
κακηγοροῦντες.
~Ὃ
δὴ
καὶ
ἐξήμαρτεν
|
ὁ |
Μίνως,
πολεμήσας
τῇδε
τῇ
πόλει, |
[319] |
εἰς
τὸ
τοῦ
Διὸς
ἄντρον
|
ὁ |
Μίνως,
τὰ
μὲν
μαθησόμενος,
τὰ |
[314] |
τις
καὶ
αὐτῷ
μοι
καταφαίνεται
|
ὁ |
νόμος
εἶναι·
ἐπειδὴ
δὲ
οὐχ |
[315] |
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Βούλεται
μὲν
οὐδὲν
ἧττον
|
ὁ |
νόμος
εἶναι
τοῦ
ὄντος
ἐξεύρεσις· |
[315] |
Πῶς
οὖν,
ὦ
Σώκρατες,
εἰ
|
ὁ |
νόμος
ἐστὶν
τοῦ
ὄντος
ἐξεύρεσις, |
[314] |
κάλλιστον
ἡ
δικαιοσύνη
τε
καὶ
|
ὁ |
νόμος;
ΕΤΑΙΡΟΣ
Οὕτως.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Αἴσχιστον |
[315] |
ἀεὶ
δύνανται
ἐξευρίσκειν
ὃ
βούλεται
|
ὁ |
νόμος,
τὸ
ὄν.
Ἐπεὶ
φέρε |
[319] |
ἄνθρωπος
ὁ
ἀγαθός,
καὶ
μιαρώτατον
|
ὁ |
πονηρός.
Ἤδη
οὖν
καὶ
περὶ |
[321] |
φιλίου·
εἴ
τις
ἡμᾶς
ἔροιτο,
|
ὁ |
τῷ
σώματι
ἀγαθὸς
νομοθέτης
τε |
[318] |
καὶ
τὰ
παιδικὰ
αὐτοῦ
Ὄλυμπος
|
ὁ |
Φρύξ;
ΕΤΑΙΡΟΣ
Ἀληθῆ
λέγεις.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
|