Pages |
[320] |
ἀλλήλοις
εἰς
μέθην.
Καίτοι
δῆλον
|
ὅτι |
ἃ
ἐνόμιζεν
καλὰ
εἶναι,
ταῦτα |
[314] |
ὄψει
ὁρᾶται;
Ἄπεκρινάμεθ'
ἂν
αὐτῷ
|
ὅτι |
αἰσθήσει
ταύτῃ
τῇ
διὰ
τῶν |
[314] |
τῇ
ἀκοῇ;
Ἀπεκρινάμεθ'
ἂν
αὐτῷ
|
ὅτι |
αἰσθήσει
ταύτῃ
τῇ
διὰ
τῶν |
[321] |
νομεὺς
ἀγαθός,
τοῦτο
μέγιστον
σημεῖον,
|
ὅτι |
ἀκίνητοι
αὐτοῦ
οἱ
νόμοι
εἰσίν, |
[315] |
Ἀλλ'
ἐθέλω,
ὦ
Σώκρατες,
ἀποκρίνεσθαι
|
ὅτι |
ἂν
βούλῃ.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Φέρε
δὴ |
[315] |
καὶ
σὺ
ἀκήκοας.
Καὶ
μὴ
|
ὅτι |
βάρβαροι
ἄνθρωποι
ἡμῶν
ἄλλοις
νόμοις |
[321] |
σὺ
ἐρωτᾷς,
κακοδοξότερος
(γέγονεν.
Ἐπεὶ
|
ὅτι |
γε
ἀγαθὸς
ἦν
καὶ
νόμιμος, |
[313] |
νόμων;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Τί
δ'
Ἔστιν
|
ὅτι |
διαφέρει
νόμος
νόμου
κατ'
αὐτὸ |
[316] |
ἐστὶ
τὸ
σύγγραμμα;
ΕΤΑΙΡΟΣ
Οἶδα,
|
ὅτι |
ἰατρικῆς.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Οὐκοῦν
ἰατροὺς
καλεῖς |
[314] |
ὀρθῶς
ἔχει
ἀποκρίνεσθαι
οὕτως
ἁπλῶς
|
ὅτι |
νόμος
ἐστὶ
δόγμα
πόλεως.
ΕΤΑΙΡΟΣ
|
[320] |
τῷδε
ἄν
τις
τεκμηρίῳ
χρῷτο
|
ὅτι |
οὐδὲν
λέγουσιν
οἱ
οὕτως
(ὑπολαμβάνοντες· |
[316] |
τοῖς
ἄλλοις·
ἐπειδὰν
δ'
ἐννοήσω
|
(ὅτι |
οὐδὲν
παυόμεθα
ἄνω
κάτω
μετατιθέμενοι |
[315] |
ὦ
Σώκρατες,
οὐ
χαλεπὸν
γνῶναι,
|
ὅτι |
οὔτε
οἱ
αὐτοὶ
ἀεὶ
τοῖς |
[319] |
Ὅμηρος
γὰρ
περὶ
Κρήτης
λέγων
|
ὅτι |
πολλοὶ
ἄνθρωποι
ἐν
αὐτῇ
εἰσιν |
[316] |
γὰρ
οὐκ
ἐννοεῖς
ταῦτα
μεταπεττευόμενα
|
ὅτι |
ταὐτά
ἐστιν.
Ἀλλ'
ὧδε
μετ' |
[318] |
πολλοὶ
ἀσεβῇς.
Οὐ
γὰρ
ἔσθ'
|
ὅτι |
τούτου
ἀσεβέστερόν
ἐστιν
οὐδ'
ὅτι |
[321] |
τε
καὶ
διὰ
βραχέων
ἀποκρινόμενοι,
|
ὅτι |
τροφήν
τε
καὶ
πόνους,
τῇ |
[318] |
ὅτι
τούτου
ἀσεβέστερόν
ἐστιν
οὐδ'
|
ὅτι |
χρὴ
μᾶλλον
εὐλαβεῖσθαι,
πλὴν
εἰς |