HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Ὅθεν 1
ὅθεν 3
Οἱ 10
οἱ 30
οἵ 1
οἳ 1
οἵας 1

Fréquences [« »]
27 μὲν
26 τὸ
26 τῶν
30 οἱ
33 τοῦ
51 δὲ
55 τὰ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Minos (dialogue complet)

οἱ

Pages

[317]   ἄρα ταῦτα συγγράμματά ἐστιν, οὓς οἱ ἄνθρωποι νόμους καλοῦσι, βασιλέων τε

[315]   κατὰ ταὐτὰ νομίζομεν οὔτε ἀλλήλοις οἱ ἄνθρωποι. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐδέν τοι θαυμαστόν

[315]   οὐ χαλεπὸν γνῶναι, ὅτι οὔτε οἱ αὐτοὶ ἀεὶ τοῖς αὐτοῖς νόμοις

[316]   μόνοι τοῖς Ἕλλησιν ἢ καὶ οἱ βάρβαροι αὑτοῖς τε καὶ τοῖς

[317]   ἢ οἱ πολιτικοί τε καὶ οἱ βασιλικοί; ΕΤΑΙΡΟΣ Οὗτοι μὲν οὖν.

[315]   νόμος εἶναι τοῦ ὄντος ἐξεύρεσις· οἱ δ' ἄρα μὴ τοῖς αὐτοῖς

[315]   τοῦ νεκροῦ καὶ ἐγχυτιστρίας μεταπεμπόμενοι· οἱ (δ' αὖ ἐκείνων ἔτι πρότεροι

[318]   βασιλῆς ἦσαν; Μίνως καὶ Ῥαδάμανθυς, οἱ Διὸς καὶ Εὐρώπης παῖδες, ὧν

[316]   Ταὐτὰ ἔμοιγε δοκοῦσι. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Πότερον οἱ Ἕλληνες μόνοι τοῖς Ἕλλησιν ἢ

[315]   ἄλλοις νόμοις χρῶνται, ἀλλὰ καὶ οἱ ἐν τῇ Λυκαίᾳ οὗτοι καὶ

[316]   ΕΤΑΙΡΟΣ Φημί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ (Πότερον οὖν οἱ ἐπιστήμονες ταὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν

[314]   καὶ νοσώδη ἰατρικῇ, ἃ δὲ οἱ θεοὶ διανοοῦνται, ὥς φασιν οἱ

[316]   καὶ ἀεί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ ἰατροὶ συγγράφουσι περὶ ὑγιείας ἅπερ

[316]   δ' οὔ; ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐπίστανται δ' οἱ κηπουροί. ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τίνων

[317]   ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐπίστανται δέ, ὥς φασιν, οἱ μάγειροι; ΕΤΑΙΡΟΣ Ἐπίστανται γάρ. ΣΩΚΡΑΤΗΣ

[314]   οἱ θεοὶ διανοοῦνται, ὥς φασιν οἱ μάντεις, μαντικῇ; Ἡ γάρ που

[321]   λέγω, δοκοῦσί σοι παλαιοτάτοις Κρῆτες οἱ Μίνω καὶ Ῥαδαμάνθυος πολῖται νόμοις

[314]   Πάνυ γε. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ νόμιμοι νόμῳ νόμιμοι; ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί.

[317]   Αἱ τούτου ἄρα διανομαὶ καὶ οἱ νόμοι βέλτιστοι, καὶ ὅστις περὶ

[321]   μέγιστον σημεῖον, ὅτι ἀκίνητοι αὐτοῦ οἱ νόμοι εἰσίν, ἅτε τοῦ ὄντος

[318]   Εὐρώπης παῖδες, ὧν οἵδε εἰσὶν οἱ νόμοι. ΕΤΑΙΡΟΣ Ῥαδάμανθύν γέ φασιν,

[320]   τεκμηρίῳ χρῷτο ὅτι οὐδὲν λέγουσιν οἱ οὕτως (ὑπολαμβάνοντες· πολλῶν γὰρ ὄντων

[317]   Ἐπίστανται δὲ ἄλλοι τινὲς ἢ οἱ πολιτικοί τε καὶ οἱ βασιλικοί;

[318]   ἵνα μὴ καὶ σὺ ὥσπερ οἱ πολλοὶ ἀσεβῇς. Οὐ γὰρ ἔσθ'

[314]   σοφούς; ΕΤΑΙΡΟΣ Ἔγωγε. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν οἱ σοφοί εἰσιν σοφίᾳ σοφοί; ΕΤΑΙΡΟΣ

[317]   καὶ τὰ ἄξια νεῖμαι; Καὶ οἱ τίνος νόμοι ὀρθοί εἰσιν; ΕΤΑΙΡΟΣ

[315]   ἐν τῇ Λυκαίᾳ οὗτοι καὶ οἱ τοῦ Ἀθάμαντος ἔκγονοι οἵας θυσίας

[318]   ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀνθρώπων; Οὐχ οἱ τοῦ βασιλέως; Φάθι. ΕΤΑΙΡΟΣ Φημὶ

[317]   ἄρα νομεὺς ἀγαθὸς τούτων, καὶ οἱ τούτου νόμοι καὶ διανομαὶ ἐπὶ

[318]   γε πιθανώτεροί εἰσιν ἢ σύμπαντες οἱ τραγῳδοποιοί, ὧν σὺ ἀκούων ταῦτα

Pages
[317]	ἄρα ταῦτα συγγράμματά ἐστιν, οὓς	οἱ	ἄνθρωποι νόμους καλοῦσι, βασιλέων τε
[315]	κατὰ ταὐτὰ νομίζομεν οὔτε ἀλλήλοις	οἱ	ἄνθρωποι. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐδέν τοι θαυμαστόν
[315]	οὐ χαλεπὸν γνῶναι, ὅτι οὔτε	οἱ	αὐτοὶ ἀεὶ τοῖς αὐτοῖς νόμοις
[316]	μόνοι τοῖς Ἕλλησιν ἢ καὶ	οἱ	βάρβαροι αὑτοῖς τε καὶ τοῖς
[317]	ἢ οἱ πολιτικοί τε καὶ	οἱ	βασιλικοί; ΕΤΑΙΡΟΣ Οὗτοι μὲν οὖν.
[315]	νόμος εἶναι τοῦ ὄντος ἐξεύρεσις·	οἱ	δ' ἄρα μὴ τοῖς αὐτοῖς
[315]	τοῦ νεκροῦ καὶ ἐγχυτιστρίας μεταπεμπόμενοι·	οἱ	(δ' αὖ ἐκείνων ἔτι πρότεροι
[318]	βασιλῆς ἦσαν; Μίνως καὶ Ῥαδάμανθυς,	οἱ	Διὸς καὶ Εὐρώπης παῖδες, ὧν
[316]	Ταὐτὰ ἔμοιγε δοκοῦσι. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Πότερον	οἱ	Ἕλληνες μόνοι τοῖς Ἕλλησιν ἢ
[315]	ἄλλοις νόμοις χρῶνται, ἀλλὰ καὶ	οἱ	ἐν τῇ Λυκαίᾳ οὗτοι καὶ
[316]	ΕΤΑΙΡΟΣ Φημί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ (Πότερον οὖν	οἱ	ἐπιστήμονες ταὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν
[314]	καὶ νοσώδη ἰατρικῇ, ἃ δὲ	οἱ	θεοὶ διανοοῦνται, ὥς φασιν οἱ
[316]	καὶ ἀεί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ	οἱ	ἰατροὶ συγγράφουσι περὶ ὑγιείας ἅπερ
[316]	δ' οὔ; ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐπίστανται δ'	οἱ	κηπουροί. ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τίνων
[317]	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐπίστανται δέ, ὥς φασιν,	οἱ	μάγειροι; ΕΤΑΙΡΟΣ Ἐπίστανται γάρ. ΣΩΚΡΑΤΗΣ
[314]	οἱ θεοὶ διανοοῦνται, ὥς φασιν	οἱ	μάντεις, μαντικῇ; Ἡ γάρ που
[321]	λέγω, δοκοῦσί σοι παλαιοτάτοις Κρῆτες	οἱ	Μίνω καὶ Ῥαδαμάνθυος πολῖται νόμοις
[314]	Πάνυ γε. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ	οἱ	νόμιμοι νόμῳ νόμιμοι; ΕΤΑΙΡΟΣ Ναί.
[317]	Αἱ τούτου ἄρα διανομαὶ καὶ	οἱ	νόμοι βέλτιστοι, καὶ ὅστις περὶ
[321]	μέγιστον σημεῖον, ὅτι ἀκίνητοι αὐτοῦ	οἱ	νόμοι εἰσίν, ἅτε τοῦ ὄντος
[318]	Εὐρώπης παῖδες, ὧν οἵδε εἰσὶν	οἱ	νόμοι. ΕΤΑΙΡΟΣ Ῥαδάμανθύν γέ φασιν,
[320]	τεκμηρίῳ χρῷτο ὅτι οὐδὲν λέγουσιν	οἱ	οὕτως (ὑπολαμβάνοντες· πολλῶν γὰρ ὄντων
[317]	Ἐπίστανται δὲ ἄλλοι τινὲς ἢ	οἱ	πολιτικοί τε καὶ οἱ βασιλικοί;
[318]	ἵνα μὴ καὶ σὺ ὥσπερ	οἱ	πολλοὶ ἀσεβῇς. Οὐ γὰρ ἔσθ'
[314]	σοφούς; ΕΤΑΙΡΟΣ Ἔγωγε. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν	οἱ	σοφοί εἰσιν σοφίᾳ σοφοί; ΕΤΑΙΡΟΣ
[317]	καὶ τὰ ἄξια νεῖμαι; Καὶ	οἱ	τίνος νόμοι ὀρθοί εἰσιν; ΕΤΑΙΡΟΣ
[315]	ἐν τῇ Λυκαίᾳ οὗτοι καὶ	οἱ	τοῦ Ἀθάμαντος ἔκγονοι οἵας θυσίας
[318]	ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀνθρώπων; Οὐχ	οἱ	τοῦ βασιλέως; Φάθι. ΕΤΑΙΡΟΣ Φημὶ
[317]	ἄρα νομεὺς ἀγαθὸς τούτων, καὶ	οἱ	τούτου νόμοι καὶ διανομαὶ ἐπὶ
[318]	γε πιθανώτεροί εἰσιν ἢ σύμπαντες	οἱ	τραγῳδοποιοί, ὧν σὺ ἀκούων ταῦτα

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 18/02/2010